🧡 XONLY 🧡

FICTION ZONE => เรื่องเล่าประสบกามเสียว => ผู้ประพันธ์ในตำนานใต้ดิน => หัวข้อที่ตั้งโดย: demonwolf เมื่อ พฤศจิกายน 17, 2011, 02:39:53 ก่อนเที่ยง

ชื่อ: จอมแพทย์นิรนาม ภาค2ตอนที่ 11 (ลมปราณกับสตรี)
โดย: demonwolf เมื่อ พฤศจิกายน 17, 2011, 02:39:53 ก่อนเที่ยง
ไพลินกระซิบบอกกล่าวให้พลอยเตรียมเกร็งลมปราณเตรียมการให้พร้อมพร้อมบอกแผนเพื่อหาทางเอาชีวิตรอด
พลอยเงยหน้ามองไพลินอย่างไม่เชื่อสายตาไพลินที่ชอบแหย่ชอบเล่นดูไม่เป็นผู้ใหญ่ทำไมถึงสามารถพึ่งพาได้
ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
ไพลิน : พลอยเตรียมแล้วหรือยัง
พลอยได้แต่มัวตะลึงแต่ด้วยความเป็นพี่น้องฝาแฝดเรื่องบางเรื่องไม่ต้องถามก็เข้าใจและสิ่งที่พลอยเข้าใจในขณะนี้
คือความเป็นความตายนางอยากให้บ่อเมี้ยชายคนรักมาอยู่ใกล้ๆ แต่นางก็รู้ว่าตอนนี้ชีวิตของเจ้ๆมุกหงส์ต้องการ
บ่อเมี้ยมากกว่านาง นางได้แต่กัดฟันและเชื่อใจพี่สาวร่วมอุทรคนนี้ พลอยเกร็งลมปราณจากจุดศูนย์กลางแผ่
กระจายไปทั่วพูดถึงลมปราณก็ต้องนึกถึงบ่อเมี้ยที่มีวิธีการถ่ายทอดพลังที่ทำให้นางคิดถึงแล้วน่าอายเป็นอย่างมาก
แต่ก็ประทับใจไม่รู้ลืม แม้มันจะเป็นความเจ็บปวดที่แสนสุขก็เหอะ แต่เอ๊ะ เจ้ๆไพลินล่วงรู้ถึงลมปราณก็หมายถึงว่า..................

เสียงก้อนหินเล็กๆล่วงกราวใกล้เข้ามานางเปลี่ยนจากกอดพลอยเป็นจับแขนให้มั่นเพื่อพร้อมที่จะพุ่งทะยาน
ออกไปมืออีกข้างของนางกำก้อนหินไว้เต็มกำมือ เกร็งลมปราณที่นางมีอยู่วนเกือบสิบรอบ รอสภาพพร้อมที่จะ
ระเบิดออกได้ทุกเมื่อ ใต้ชะง่อนผานี้เป็นทำเลที่ถ้ามีใครไม่รู้จะเป็นทำเลยที่เข้ามาได้ยากลำบากพอสมควรเพราะ
ต่อให้มีวิชาตัวเบาถ้าไม่คุ้นเคยก็มีสิทธิที่ล่วงหล่นลงเหวได้เช่นกัน กลุ่มชายชุดดำหลังจากลองหยั่งที่จะลงมาด้วย
ตัวเปล่าพวกมันก็รู้ว่าลงมาไม่ง่าย แต่เมื่อคำสั่งบอกออกไป คนเป็นลูกน้องต้องทำมิอาจขัดขืนแม้รู้ว่าพลาดอาจตาย
แต่ถ้าไม่ทำก็ตายในทันทีตามกฎของกลุ่ม ตามความคิดของหมายเลข 19 นี่เป็นคำสั่งที่ไร้สาระ ใครมันจะไปอยู่
ใต้ชะง่อนหุปผาไม่ใช่นกไม่ใช่ค้างคาวซะหน่อย แต่ก็ต้องทำตามคำสั่งขืนไม่ทำก็ตายทันที หมายเลข 19 และ
หมายเลข 24 ได้แต่ฝากอาวุธไว้กับสหาย ค่อยๆไต่ลงไป เพราะคิดยังไงถ้าบังเอิญเป็นที่ซ่อนแค่ผู้หญิงตัวเล็กที่ไร้
วิทยายุทธมันไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธหรอก.........

แต่สิ่งที่หมายเลข 19 และหมายเลข 24 เข้าใจผิด ทันทีที่โผล่หน้าไปใต้ชะง่อนหิน ผา "อะฮ้าพวกเจ้าอยู่นี่เอง
เสร็จข้าละแม่สาวน้อย......" ก็ได้รับการต้อนรับจากก้อนหินที่บรรจุพลังลมปราณเอาไว้ "อ๊าก.....โอ้ย..."
ลมปราณของไพลินเป็นลมปราณที่ไถ่ทอดโดยตรงจากเจ้าของลมปราณที่มีพลังวัตร 80 ปี ขึ้นไปโดยเกิดจากการ
ประสานหมุนเวียนภายในแม้ร่างกายไพลินจะรับได้ไม่หมดแต่ไม่น้อยกว่า 20 ปี ขึ้นไปแน่ ก้อนหินที่ถูกบรรจุด้วย
พลังลมปราณเจาะเข้าไปที่หน้าหมายเลข 19 และ 24 กลิ้งหล่นลงเขาสร้างความตกตะลึงให้กลุ่มชาย ฉกรรจ์ที่อยู่
บนยอดเขาแต่ก็ทำให้พวกมันเข้าใจอย่างหนึ่งว่าภายใต้ชะง่อนหุบเขานี้มีที่ซ่อนและเป็นใครไปไม่ได้คือสองสาวที่
พวกมันต้องการตัวนั้นเอง แต่ที่มันไม่เข้าใจก็ที่หมายเลย 19 กับหมายเลข 24 ร่วงหล่นจากเขาก็อาจเป็นได้ที่พวก
มันสองคนไม่ระวังโดนหินขว้างทำให้ล่วงหล่นลงไป แต่...ทั้งสองคนเนี่ยนะ "หมายเลข 16 กับ 12 ไปลากมัน
ออกมาระวังตัวด้วยล่ะ" "รับทราบท่านรอง" ไม่มีทางปฎิเสธได้เมื่อเป็นคำสั่งของหัวหน้าเพราะเคยมีตัวอย่าง
มาแล้วเพื่อนของมันถึงถูกจับแยกร่างเป็นส่วนๆ ฉะนั้นแม้จะเป็นนรกขุมไหนมันก็จะต้องไป.......


"หมายเลข 7 กับ หมายเลข 8 เข้าไปอีก" ท่านรองหัวหน้าสั่งอีกหลังจาก หมายเลข 19 กับหมายเลข 24 ร่วง
พล๊อยหล่นหน้าผาไปอีกคู่หนึ่ง เพื่องานสำเร็จท่านรองของกลุ่มชุดดำไม่เสียดายลูกน้อง ที่เหมือนส่งไปหาความตาย
แต่สิ่งที่ท่านรองหัวหน้าคิด คิดว่ามียอดฝีมือคอยชั่วเหลือสองสาวพี่น้องอยู่แน่ๆ เพราะไม่มีลูกน้องคนไหนกลับ
ขึ้นมารายงานซักคนเดียว ความคิดชั่วร้ายของมันคิดจะบั่นทอนกำลังของยอดฝีมือให้มากที่สุดเมื่อถึงคราวเหนื่อย
แรงก็ถึงทีมันจะจัดการทั้งหมดให้สิ้นในคราวเดียวกัน พร้อมกันนั้น สองสาวที่เป็นปัญหาทำให้ต้องเสียลูกน้อง
มากมายถ้าจับได้ ก็จะให้พวกนางสังเวยความแค้นให้พวกที่เหลือห้าสิบคนร่วมเป็นสามีของนางซะเลย
นับเป็นโชคมหันต์ที่ท่านรองหัวหน้าคิดว่ามียอดฝีมือมาช่วยเหลือถ้าท่านรองลงมือเองแล้วต่อให้ ไพลินและพลอย
มีพลังวัตรมากแค่ไหนสุดท้ายก็เสร็จจนได้ด้วยด้อยประสบการณ์ในการต่อสุ้

ตอนนี้ไพลินเหนื่อยแทบขาดใจในการเกร็งลมปราณทั่วร่างแล้วนำลมปราณนั้นอัดใส่ก้อนหินจนกลายเป็นอาวุธที่
แหลมคม ใช้ฟาดฟันศัตรูดั่งอาวุธลับถึงแม้จะกลัวแสนกลัวในชีวิตไม่เคยพรากชีวิตผู้ใดแต่เพื่อชีวิตตัวเองและ
น้องสาวนางได้แต่จำทนละศีลปาณาแต่เนื่องจากด้อยประสบการณ์ทางการต่อสู้ทำให้เกร็งกำลังทั่วร่างทั้งๆที่ความ
เป็นจริงเพียงเกร็งที่ฝ่ามือก็สามารถใช้การได้แล้วเห็นได้ชัดว่าอีกไม่นานไพลินหมดกำลังหมดแรงเสียก่อนเป็นแน่
พลอยเองที่เป็นแฝดรับรู้ถึงความทุกข์ยากของไพลิน นางจึงให้ไพลินพักก่อนแล้วนางทำแทน ไพลินได้แต่พยัก
หน้าเพราะตัวนางเองก็เหนื่อยแสนเหนื่อยจนแทบขาดใจแล้วจริงๆ พลอยเองก็ผ่านการ"ถ่ายทอด" พลัง
เช่นเดียวกับไพลินซ้ำยังมีระยะเวลาให้ลมปราณในร่างรวมกับจุดต่างๆได้นานกว่าไพลิน และความเป็นจริงบ่อเมี้ย
เองก็ดูพลอยผิดที่ว่าไม่ถนัดเพลงยุทธ์เพราะต้องให้ไพลินถ่ายทอดกระบวนท่าต่างๆหลายรอบ แต่ความเป็นจริง
แล้วพลอยเองก็มีทักษะแห่งยุทธ์เพียงแต่มีความไม่เชื่อมั่นในตัวเองเท่านั้นจึงมักชอบฝึกซ้อมหลายเที่ยวแล้วจึงจะ
มั่นใจเมื่อมั่นใจก็สามารถทดลองทำตามในสิ่งที่ตัวเองคิดได้ซึ่งถือเป็นพื้นฐานยุทธที่ดี แล้วสิ่งที่พลอยทดลองทำ
คือดึงลมปราณมาที่ฝ่ามือเพียงอย่างเดียวแล้วทดลองดู " อ๊าก................โอย..........." ได้ผลชายสองคนที่พยายาม
จะเข้ามากระเด็นตกหน้าผาไปถึงแม้จะดีใจที่ช่วยตัวเองและพี่สาวแต่ก็ไม่ดีใจที่ได้ทำร้ายคนเลย (กอ กอ เมื่อไหร่
จะมาเสียทีพลอยอยากเจอกอ กอ...........)

....ภายในใต้ดินเหมือนมีพลังบางๆคล้ายผ้าแพรห่อหุ้มเหมือนไข่ที่ป้องกันไม่ให้ดินหรือสิ่งใดๆเข้าไปในสิ่งที่ไข่
มันปกป้องได้และถ้ามาดูภายใน"ไข่"ก็จะพบชายหญิงในสภาพที่เปลือยเปล่ากำลังทำพิธีรวมร่าง ต่างหลับตา ปาก
ประกบปากเหมือนเป็นสิ่งที่เป็นสื่อของลมหายใจมือแขนเกาะเกี่ยวกอดจนอกแนบชิดเหมือนกบจำศีลก็ไม่ผิด จะ
มีก็เพียงส่วนท้ายของฝ่ายชายที่ยังสาวเข้าสาวออกจนกลีบพลูของดอกไม้ปลิ้นเข้าปลิ้นออกอย่างช้าๆ เหมือนเตือน
ให้รู้ว่าทั่งคู่ยังมีชีวิต ปากรอบของดอกไม้มีน้ำหล่อเลี้ยงออกมาอย่างต่อเนื่องเหมือนคอยช่วยไม่ให้ฝืดเสียงดังเจาะ
แจะ เจาะแจะเบาๆอย่างสม่ำเสมอ พลูดอกไม้สีชมพูอ่อนก็ยังทำหน้าที่รองรับจากแท่งหยก แม้รอบๆจะมีร่องรอย
ของเลือดแต่ก็ดูเหมือนมันจะแห้งแกะกรังไปแล้ว แท่งหยกเองก็สาวตามความยาวของมันแบบขึ้นสุดลงสุดรอบ
แท่งหยกแม้มีรอยเส้นเลือดขึ้นอยู่รอบเหมือนเบ่งพองเต็มที่พลูดอกไม้ก็สามารถรองรับไปจนหมดสิ้นภาพเกสร
ดอกไม้โผล่เข้าโผล่ออกยิ่งทำให้เป็นภาพที่น่าหลงใหลน้ำจากพลูดอกไม้ไหลเยิ้มออกมาเหมือนไม่หมดสิ้น
กาลเวลาผ่านไปนานแค่ไหนไม่รู้แต่การซอยระหว่างแท่งหยกกับพลูดอกไม้ก็คงยังดำเนินต่อไป เพียงแต่แท่งหยก
ที่ตอนนี้มันปลาบด้วยคราบขาวต่างเร่งจังหวะซอยเร็วขึ้น เร็วขึ้น จนพลูดอกไม้ยู่และบานออกแทบไม่ทัน ขาของ
สตรีดูเหมือนจะกอดรัดไปที่ชายหนุ่มดูแนบแน่น เสียงที่เป็นจังหวะเจาะแจะ กลับกายเป็นพับ พับ พับ พับ ยิ่ง
ความเร็วเพิ่มขึ้นเท่าไหร่น้ำที่อยุ่นองรอบปากพลูดอกไม้กับยิ่งไหลเอ่อมากขึ้น พับ พับ พับ พับ เป็นความเร็วที่
สม่ำเสมอแต่ก็ดูเหมือนเร่งความเร็วที่ใกล้จะถึงอะไรซักอย่าง พับ พับ พับ พับ มีเสียงครางรอดออกมาจากปากทั้ง
สอง ว่าอือ ...อา... พับ พับ พับ พับ อือ กบที่จำศีลใกล้จะตื่นแล้วสินะ พับ พับ พับ พับ เสียงปริแตกดังมาจาก
เปลือกไข่ที่ห่อหุ้มทั้งสองอยู่ พับ พับ พับ พับ เสียงดินรอบเริ่มเคลื่อนไหวดังครึก ครึก ............ตูม ตูม ตูม...................................