เมื่อประมาณปี 38 ผมก็รับราชการทหารเกณฑ์ครับ ครั้งแรกก็ฝึกที่ ศฟทร. โรงเรียนพล แล้วก็ย้ายไป ศพ.นย. หน่วยลาดตระเวน ตอนนั้นผมโชคดีกว่าเพื่อนได้ไปอยู่บ้านเจ้านายที่จันทบุรี ผมดีใจมาก แต่พอคิดอีกทีก็เสียดาย ที่ต้องจากเพื่อนมาสบายคนเดียว ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ในเมื่อท่านเลือกผม ผมจึงเดินทางเย็นวันคัดตัวเลย ส่วนลึกในใจก็รู้สึกใจหายบอกไม่ถูก
เมื่อมาอยู่ประมาณ 1 ปี นายของผมก็เอาทหารใหม่มา ซึ่งบ้านเขาอยู่ที่จันทบุรี พอรู้จักวันแรกรู้สึกถูกคอกันมาก ซึ่งตอนนี้ผมกับเพื่อนสนิทกันมาก เป็นเพื่อนตายกันก็ว่าได้ ผมอยู่ที่บ้านเจ้านายนี้แบ่งกันกลับบ้านคนละ 10 วัน เพื่อนผมกลับจากเยี่ยมบ้าน ผมก็เตรียมตัวรีดผ้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว เพื่อนผมมาถึงก็บอกกับผมว่า "อ๊อด..เดี๋ยวไปเที่ยวบ้าน กูก่อน พรุ่งนี้หลานกูจะแต่งงาน ไปช่วยกูเสิร์ฟน้ำหน่อย" ส่วนผมเมื่อเพื่อนบอกอย่างนั้นมีเหรอที่จะปฏิเสธได้
พอได้เวลา 6 โมงเย็น ผมก็แต่งตัวไปช่วยจัดของเพราะตอนเช้าก็แต่งเลย พอไปถึงบ้านเพื่อน คนเยอะแยะเลย ไม่ค่อยมีอะไรมาก ช่วยเขายกนู่นยกนี่ ผมกับเพื่อนทำงานเสร็จก็ไปนั่งกินเหล้าใต้ต้นมะม่วงข้างบ้าน มีเตียงอยู่อัน ผมช่วยกันยกไปตั้งใต้ต้นมะม่วงเพราะเห็นมันว่างอยู่ นั่งกินอยู่พักหนึ่งก็ได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่ง ผมมองหน้าแล้วก็ยิ้ม "พี่ไปช่วยยกโต๊ะหน่อย หนูยกไม่ไหว" ผมก็ลุกโดยบอกให้เพื่อนนั่งรอ ยกเสร็จผมก็มานั่ง เธอก็ตามผมมาด้วย ผมถามว่า "งานเสร็จแล้วเหรอ" "จ้ะ.. แม่บอกว่าเสร็จแล้วให้หนูไปนอนจะได้ตื่นแต่เช้า" เธอบอกว่าเธอนอนไม่หลับ ผมเลยบอก ให้มานั่งคุยเป็นเพื่อนผมก็ได้ เธอก็นั่ง ตลอดเวลาที่ท่านั่งแต่ละท่า ทำเอาผมแทบหายเมา เพราะกางเกงที่เธอใส่ เป็นกางเกงผ้าร่มบางและสั้นมาก มันทำให้น้องน้อยในกางเกงของเธอโผล่ออกมา แบบปลิ้นออกมาเลยทีเดียว
ในสมองผมตอนนี้เริ่มคิดแผน ผมมองสบตากับเพื่อน เค้าก็คงรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ "อ้อเดี๋ยวมากินเหล้าเป็นเพื่อน พี่หน่อยนะ" อืม..ผมลืมบอกไป อายุเธอประมาณ 19-20 ปีเองครับ "หนูกินไม่เป็นเดี๋ยวเมา" "นิดเดียวน่า" ผมคะยั้นคะยอจนเธอกินประมาณ 3 แก้ว แผนผมก็สำเร็จสู่เป้าหมาย แหม..เบียร์ผสมแม่โขงอะไรจะเหลือ เธอบอกว่า "พี่หนูนอนแล้วนะ" พูดแล้วเธอก็หลับข้างผมเพราะความเมา ผมปรึกษากับเพื่อนว่าเอาไงดี เพื่อนผมเดินขึ้นบ้าน "เดี๋ยวกูไปเอาเหล้าก่อน" ผมหันมาอีกทีอ้อนอนถ่างขาอ้าออกจนเห็นอะไรที่อยู่ข้างในแย่งกันโผล่ออกมา ผมไม่ปล่อยเวลา ให้เสียไป ผมมองรอบๆ ตัวว่ามีใครอยู่หรือเปล่า โปร่งครับคงอื่นคงจะหลับกันหมดเพราะตี 2 กว่าแล้ว ผมถอกปลั๊กหลอดนีออนที่ต่อมาจากในบ้านมาต้นมะม่วง เสร็จก็ถอดกางเกงผมออกและของเธอออก ของผมแทบระเบิด เพราะความอยาก ผมเอามือคลำช่วงหว่างขาของเธอ ของเธอนูนเหลือเกิน ผมต้องรีบทำเพราะกลัวเธอตื่น ขาเธอแยกอยู่แล้ว ผมก็เอาของผมเข้าหว่างขาเธอก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว ตอนแรกก็ผิดๆ ถูกๆ พอเข้าที่เข้าทางผมกระแทกลงไป โดยลืมตัวไปหน่อย พอทำสักพักผมก็ยกขาซ้ายเอาแขนเหนี่ยวไว้ เธอคงจะรู้สึก เธอครางฮือ..ฮือ.. แต่ไม่ลืมตา สักพักก้นเธอส่ายตอบผม เป็นระยะๆ ผมโหมสุดแรงสองสามทีก็ฟุบหน้าอกเธอ โดยของผมยังคาอยู่ที่หว่างขาเธอ แปลกจังเธอยังนอนอ้าอยู่เช่นเดิม ผมก็เลยต่อรอบสองจนเสร็จ ผมก็จัดการใส่เสื้อผ้าให้เธอ แต่ยังไม่เสร็จดี เพื่อนผมเดินมาด้านหลังโดยที่ผมไม่เห็น หันไปดูตกใจหมดนึกว่าเปรตซะอีก "เฮ้ย..เดี๋ยวกูจักการเอง มึงไปนอนไป" ผมลุกใส่กางเกงเดินไป พอหันมาดูอีกที โอ้โหอะไรจะปานนั้น ไม่นงไม่นอนมันแล้ว ผมเดินไปแอบหลังต้นมะม่วง เพราะมันสลัวๆ มันคงไม่สังเกตเห็นผมกระมัง
เพื่อนผมมันมีทีเด็ดกว่าและของมันก็ใหญ่กว่าผมด้วย มันเลียที่หว่างขาเธอพักหนึ่งก็เอาของมันเข้าไปได้ไม่ยาก เพราะผ่านการหล่อลื่นจากผมมาแล้ว ผมมองเห็นไม่ค่อยถนัดจึงคลานเข้าไปที่ปลายเท้ามัน พอตาชินกับความมืด ก็เลยพอจะมองเห็น ยามเพื่อนผมกระแทกแต่ละทีเธอครางตลอดเวลา สักพักก็เห็นเพื่อนเร่งเสียงดังปับๆ ถี่ยิบแล้วก็ชักออก ผมชักทนไม่ไหว เลยลุกขึ้นหลังจากนอนแอบดูมานาน เพื่อนผมก็นั่งดูผมทำจนเสร็จ แล้วผมกับเพื่อนก็จัดการใส่เสื้อผ้า ให้เธอ แล้วผมอุ้มเธอไปนอนบนบ้าน แล้วผมกลับไปนอนต่อที่ใต้ต้นมะม่วงจนเช้า พอแต่งงานเสร็จ อ้อก็บอกว่ามีอะไรจะเล่าให้ฟัง ระยะแค่วันกับคืนผมสนิทกับอ้ออย่างรวดเร็ว เธอเล่าให้ฟังว่า "เมื่อคืนอ้อฝันแปลก ฝันว่าที่อ๊อดกับที่นกทำอะไรอ้อน่ะ" ผมก็เออออไปตามประสา จนงานเสร็จผมกับเพื่อนก็จะกลับ พอดีอ้อเดินมาบอกว่า จะไปเที่ยวด้วย ผมบอกว่า "เอาไว้วันหลังแล้วกัน พี่จะรีบกลับ เดี๋ยวเจ้านายพี่มาไม่เจอ" แล้วผมก็กลับเลย ในใจผมหวั่นว่าสักวันเธอจะรู้ ว่าคืนนั้นเป็นเรื่องจริงไม่ใช่ความฝันแล้วมันจะยุ่ง หลังจากวันนั้นผมก็ไม่มั่งไม่ไปมั่ง แต่ส่วนมากไปแล้วไม่ค่อยเจอเธอเลย