เจาะเวลาหาฉิมพลี(ภาคยุทธจักร) ตอนที่ 14 นรกหรือสวรรค์
(http://upic.me/i/b9/2untitled-4.png) (http://upic.me/show/33160923)
(http://upic.me/i/me/fti01.png) (http://upic.me/show/33475095)
ยูอันก้มลงจูบที่แก้มขาวผ่องของจางซินถงเบาๆ ก่อนจะรีบเดินออกมา
"รีบไป รีบกลับ " คิดในใจ
..........................................................................
ยูอันนั่งลองตรงขอบเตียง มือค่อยๆดึงถุงผ้าที่ ห่อ สาวงามแห่งลี่เจียงอีกคน อ๋องไต้อี้ออกมา
เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องจับตัวสาวงามๆให้ขยับ พลิกๆ ถึงแม้จะพยายามหลีกเลี่ยงก็ตาม
ร่างกายอบอุ่นนุ่มนิ่ม แถมมีกลิ่นหอมกรุ่นฟุ้งออกมา ทำให้ยูอันต้องรีบสงบจิตใจ
ความหื่นเหมือนพยายามดิ้นรนออกมา อาจเพราะหลังจากการ ขึ้นเตียง กับจางซินถงมาทั้งคืน
แต่ไม่สามารถทำให้ตัวเองไปถึงจุดสุดยอด หรือหลั่งออกมาได้ ต้องตั้งสมาธิอยู่อีกพักใหญ่ กว่าจะรู้สึกสงบลงบ้าง
หลังดึงถุงผ้าออกมาจากปลายเท้าของสาวน้อย ก็อดกวาดตาสำรวจความงามราวกับสวรรค์บรรจงสร้างเบื้องหน้าไม่ได้
สองสะคราญแห่งลี่เจียง มีความงามที่เลื่องลือทั่วยุทธภพ ยูอันไม่รู้เหมือนกันว่า ใครเป็นผู้แต่งตั้งตำแหน่งนี้
และครอบครองตำแหน่งเป็นระยะเวลากี่ปี หรือใครจัดการประกวด หรือมีการโหวตทางช่องทางไหน
หลังจาก ทำความรู้จักกับจางซินถงมาทั้งคืน แบบทุกซอกมุม คิดว่าในยุคนี้ คงหาสาวงามที่มีรูปร่าง
และใบหน้างดงามราวเทพธิดาแบบจางซินถงไม่ได้อีกแล้ว
แต่ทว่า สาวงามตรงหน้า ก็ทำให้ความคิดนั้นต้องกลับมาไตร่ตรองอีกที
รูปร่างของทั้งสองสาวงามแตกต่างกันไม่มากนัก ถ้ามองจากภายนอก อ๋องไต้อี้ อาจดูบางกว่าก็นิดหน่อย
แต่ยูอันได้ทำการสำรวจภายในร่มผ้าจางซินถงมาแล้ว ถึงรู้ว่า รูปร่างของจางซินถง มีดี กว่าที่เห็นภายนอกเสียอีก
ไม่รู้หากเปลื้องผ้าอ๋องไต้อี้ออก จะมีดีซ่อนตาอยู่เหมือนกันหรือไม่....เฮ้ย -*- ยูอันตะโกนในใจ เมื่อรู้ว่า มันเริ่มมาอีกแล้ว
ไม่คิดๆๆ สลัดหัวสองสามที (ทำยังกับว่ามันจะช่วยได้- -) ก่อนจะเอื้อมมืออุ้มร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นนั่นขึ้นมาแบกไว้บนไหล่
"เฮ่อ...." ยูอันถอนหายใจอย่างหนักใจ จะรอดมั้ยเนี่ยเรา สติฟุ้งซ่านทันที ที่หน้าอกอวบที่ของสาวน้อยกระทบเบียดกับหัวไหล่
ก้นงอนสวยเต่งตึงที่ต้องเอามือไปประคองไว้ ทำเอาผงะ ต้องเลื่อนมือลงไปประคองช่วงขาอ่อนแทน
แต่เหมือนกับไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก มือชั่วร้ายเหมือนอยากจะบีบลูบขาอ่อนนุ่มเต่งตึงเล่นให้สาแก่ใจ
มิหนำซ้ำยังมีใบหน้างามสะคราญเหมือนเทพธิดาที่ดันมาซุกอยู่ตรงซอกคอ ปอยผมหอมกรุ่นที่ปลิวไปๆมาๆนั่นอีก
"นี่มันนรกหรือสวรรค์กันแน่...-*-" ยูอันบ่นอุบอิบ อำนาจความหื่นที่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเลือดของแดงน้อย
หรือเพราะนิสัยส่วนตัว อยากจะจับกดลงบนเตียงแล้ว ฉึกฉึกฉึก ให้รู้แล้วรู้รอด -*-
"เลว..." นึกด่าตัวเองในใจ ภาพจางซินถงที่ ฉีกขาดยับเยิน ร่องกลวงโบ๋ คราบเลือดเปรอะไปทั่ว ช่วยเรียกสติกลับมา
ยูอันรีบแบกอ๋องไต้อี้ เดินออกมาจากถ้ำ .... เพราะใช้สมาธิอย่างมากที่จะระงับความหื่นของตัวเอง ยูอันจึงไม่ได้สังเกตุว่า
ตัวเองแบกสาวงามออกมาแบบสบายๆ ไม่รู้สึกหนักอะไรสักนิด ไม่ต่างอะไรกับสะพายเป้ไปโรงเรียนสมัยมัธยมเลย
ก่อนจะออกจากปากถ้ำ อดเหลียวไปดูในห้อง VIP ของตนกับจางซินถงไม่ได้
"เดี๋ยวก็กลับแล้ว" ยูอันคิดในใจ
.....................................................................................................................................
"ยังหาคุณหนูไม่เจออีกรึไง !!!!"
เสียงตวาดของอ๋องยู่ซัวดังลั่นใส่บรรดาหญิงรับใช้หลายคนที่ยืนนิ่งตัวสั่นงันงก ทั่วทั้งจวนเจ้าเมืองตอนนี้ จุดคบไฟไปทั่ว
สว่างราวกับกลางวัน ทั้งหญิงรับใช้ ทหารยาม ทหารองครักษ์ มือปราบ ถูกตามตัวให้ออกตามหาอ๋องไต้อี้ที่หายไปจากจวน
อ๋องยู่ซัว ที่ยังไม่หายจากอาการบาดเจ็บดีนัก พยายามฝืนกายลุกขึ้นยืน แต่กลับต้องทรุดลงไปนั่งบนเตียงอีกครั้ง
ใจจริงอยากออกไปตามหาน้องสาวสุดสวยของตัวเอง หากเป็นยามปรกติ ด้วยระดับฝีมือและวิชาตัวเบาของตน
ย่อมมีความสามารถในการตามหามากกว่าทหารนับร้อย แต่นี่อย่าว่าแต่ใช้วิชาตัวเบา แค่จะลุกเดินเองยังลำบาก
อ๋องยู่ซัว เป็นหนุ่มเจ้าสำราญคนหนึ่งผ่านสาวงามมามากมาย ย่อมรู้ว่าน้องสาวของตน เป็นที่หมายปองของหนุ่มน้อย
หนุ่มใหญ่ในยุทธจักร การที่น้องสาวสุดน่ารักของตน หายไปจากห้องนอนยามค่ำคืนเช่นนี้โดยที่รองเท้ายังอยู่บนพื้นหน้าเตียง
แสดงว่า ไม่ได้เดินออกไปด้วยตัวเอง คิดๆแล้วแทบจะกระอักโลหิตออกมา
หากคนที่มา อุ้ม น้องสาวของตนออกไป เป็นสตรียังพอว่า หากเป็นชาย......"โอ๊กก !!!" ในที่สุดอ๋องยู่ซัวก็กระอักโลหิตออกมาเป็นทาง
ทำเอาสาวใช้กรี๊ดตกใจกันลั่นห้อง
"ส่งทหารออกค้นทุกบ้าน ทุกร้าน ทุกโรงเตี้ยม ..." อ๋องยู่ซัวกระท่อนกระแท่นสั่งการ
.......................................................................................................................................
สำนักคุ้มกันภัยตระกูลจาง
"เกิดเรื่องใหญ่แล้ว เกิดเรื่องใหญ่แล้ว นายท่านๆๆ " เสียงจางมู่ พ่อบ้านประจำตระกูล ตะโกนลั่นพร้อมวิ่งเข้ามายังห้องนอนของจางไท่
จางไท่พลิกตัวลงจากเตียง ไม่ทันได้ใส่รองเท้า จางมู่ก็มาถึงหน้าห้อง
"เกิดอะไรขึ้น " จางไท่ใส่รองเท้าพร้อมลุกขึ้นไปหยิบเสื้อนอกมาสวม
"คุณหนูไต้อี้ คุณหนูไต้อี้ หายตัวไป..." จางมู่รายงานเรื่องราวให้จางไท่อย่างรวดเร็ว
หลังจากทหารแห่กันไปเคาะประตูบ้านยามดึก พร้อมค้นหา ก็ทำให้แตกตื่นกันไปทั้งเมือง แน่นอนว่าทหารทั้งหมด
ถูกกำชับว่า ห้ามเปิดเผยเด็ดขาดว่ากำลังตามหาอ๋องไต้อี้ เพราะนี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล
แต่ทว่า จางมู่ มีหลานชายที่เป็นมือปราบของเมือง ดังนั้น จึงทราบความจริงจากหลานชายนั่นเอง
และเพราะความสนิทสนมของอ๋องไต้อี้และจางซินถง หลานชายของจางมู่จึงได้มารายงานให้จางซินถงทราบนั่นเอง
"มันเกิดขึ้นได้อย่างไร... เวรยามในจวนออกจะมากมาย ยิ่งบริเวณที่พักของไต้อี้ ยิ่งมีแต่องครักษ์ฝีมือดี.." จางไท่กล่าวกับจางมู่
หลังนั่งสนทนากันที่โต๊ะกลางห้องโถง
"คุณหนูก็ไม่อยู่เสียด้วยซิ" จางมู่หมายถึง จางซินถง ที่หายตัวไปพร้อมกับยูอัน ตั้งแต่ 2 วันก่อน โดยทิ้งจดหมายไว้ว่า
จะพายูอันไปรักษา แต่ก็ไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรมากกว่านี้
"ส่งคนออกไปช่วยตามหา " จางไท่สั่งการ ดีไม่ดีการค้นหาครั้งนี้อาจพบลูกสาวของตนด้วยก็ได้
.............................................................................................................................................
[backcolor=#66cc66]คุยกันท้ายตอน [/backcolor]
สวัสดีชาว xonly5.com ครับผม เพิ่งสมัครสมาชิกมาใหม่ ชื่อไอดีเป็น uuuu84 - -
ที่จริงช่วงที่ยังเขียนตอนนั้นก็เข้ามาที่บอร์ด xonly5.com บ่อยๆเหมือนกัน
เพราะคุณ godgod610 ที่ติดต่อผมมาว่าขอนำเรื่องมาโพสที่นี่
ถึงจะตอบคอมเม้นอะไรไม่ได้(ตอนนั้นไม่ได้สมัครสมาชิก) แต่ก็มาแอบอ่าน บางคอมเม้นก็ทำให้ผมคล้อยตาม
เปลี่ยนเรื่องตามใจผู้อ่านไปจริงๆก็มี เพราะไม่ได้วางพลอตไว้ตายตัวอะไรนัก
สมาชิกในบอร์ดนี้คอมเม้นกันสนุกสนานดี จำได้ว่ามีคนพูดถึงสาวสวยพรรคมารชุดแดง ผมก็ยิ้มเหมือนกัน *-*
อ่อ ถ้าว่างๆตามไปคอมเม้นที่บอร์ด http://story.niyay.com/story-54253/ ด้วยก็ดีนะครับ บางท่านคอมเม้นได้สนุกสนานจริงๆ
ถ้าคนนอกบอร์ดได้อ่านคงฮาดี *-* (ต้องใช้ IE ถึงจะโพสคอมเม้นขึ้น firefox ไม่ได้นะ)
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ [s:257]
ยู