(https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/ec/1a/56/ec1a561eaf2e25c78b15c496be9b62cb.jpg)
สวัสดีค่ะ เราชื่อแพรวนะคะ เรื่องที่เราจะมาเล่าเป็นเรื่องจากประสบการณ์จริงค่ะ ก่อนอื่นเลยเราต้องเท้าความเกี่ยวกับหนุ่มน้อยคนนี้ เขาชื่อแอล (L)ค่ะ เรารู้จักกันโดยบังเอิญในช่วงกลางปี2556 เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดรวมถึงความสัมพันธ์ของเราทั้งสอง ในตอนนั้นเราเป็นนักศึกษามหาลัยค่ะกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่สาม คณะสถาปัตยกรรมค่ะ ตอนที่เราเจอแอลนั้นเราก็แอลชอบเลยค่ะ ก่อนอื่นเราต้องบอกว่าเราเป็นคนผิวขาวสูงไม่เคยมีประสบการณ์ความรักมาก่อน(แอบชอบอย่างเดียว) เราเรียนโรงเรียนหญิงล้วนมาตลอดทำให้ไม่ค่อยได้รู้จักผู้ชายแม้ตอนนี้ก็ย่างเข้ามาถึงปีสามแล้วก็ตาม เราได้แต่แอบมองแอลเป็นพักๆแอลเป็นผู้ชายผิวขาวตัวไม่ใหญ่สูงพอๆกันกับเราเลยคะ แต่ก็แอบคิดว่าจะเป็นคนเจ้าชู้มั้ยน้าเนื่องจากแอลหล่อมากๆคะ แม้จะเป็นผู้ชายตัวเล็กแต่ที่เราสังเกตมีผู้หญิงแอบๆมองเยอะเหมือนกัน จนเราได้มีจังหวะได้เข้ามาพูดคุยกันกับแอลสั้นๆ แต่ก็ทำให้เรารู้ว่าแอลเป็นคนร่าเริงและน่ารักมากๆถึงแม้จะออกเป็นที่พูดน้อยไปหน่อย ในตอนที่เราได้อยู่ใกล้ๆแอลได้พูดคุยกับบ้างแพรวมีความสุขมากๆคะ แต่เวลาแห่งความสุขก็กำลังจะหมดลง เพราะการที่เราได้มาเจอกันโดยบังเอิญคงจะไม่มีอีกแล้ว(เอาเป็นที่ๆแพรวมาเจอกับแอลเป็นที่ๆเกือบทุกคนต้องมาแต่ไม่ขอบอกนะคะ) เราได้ทำความรู้จักกันบ้างทำให้เรารู้ว่าแอลนั้นเด็กกว่าเราถึงสองปี กำลังรอลุ้นผลการสอบเข้ามหาวิทยาลัยซึ่งจากการที่เราคุยกันก็เหมือนมีความหวังว่าเราอาจจะได้เจอกันอีกเพราาะมหาลัยเราก็เป็นหนึ่งในตัวเลือกของแอลที่กำลังรอการประกาศผล เมื่อถึงเวลาที่เราต้องแยกย้ายเราก็รวบรวมความกล้าเพื่อที่จะบอกแค่เพียงว่า "ถ้าแอลสอบติดมหาลัยเดัยวกันกับพี่ พี่ขอเลี้ยงข้าวแอลสักมื้อนะ" แอลก็ตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มแล้วจากไป โดยที่เราก็ไม่ได้ขอช่องทางในการติดต่ออะไรกันเลย
ช่วงเวลาได้ล่วงเลยไประยะหนึ่ง... ก็มีหนุ่มน้อยคนหนึ่งได้แอดเฟสบุ๊ค,ไลน์ เรามาซึ่งพอเราเข้าไปดูต้องตกใจอย่างมากเพราะเค้าคือแอล เรารู้สึกดีใจอย่างมากมีความสุขมากๆ แต่เราก็สงสัยว่าแอลไปเอามาจากไหน สุดท้ายเราก็ได้คุยกันทำให้เรารู้ว่าแอลเป็นคนตามหาเราเองคะเพราะจากที่เราได้พูดคุยทำความรู้จักกันก่อนหน้านี้ทำให้แอลได้รู้ประวัติเราทำให้ตามหาได้ถูกแอบดีใจมากๆคะที่เค้าได้พยายามขนาดนี้ นี่ก็เหมือนเป็นก้าวหนึ่งของความสัมพันธ์ของเราที่จะมีต่อไปในอนาคต ถึงแม้แอลจะไม่ได้เรียนมหาลัยเดียวกันกับเราแต่เรากลับคุยกันและสนิทกันอย่างน่าแปลกใจแม้เราไม่ได้เจอกันปีกว่าๆเลยก็ตาม เราคุยกันทุกอาทิตย์ช่วงวันหยุดค่ะแต่ก็ไม่ได้มีใครชวนกันไปไหนเลยจนวันนึงแอลได้เอ่ยปากชวนแพรวไปดูหนังกันซึ่งแพรวก็ดีใจมากๆคะ ตอบตกลงไปโดยไม่ต้องคิดเลย เราคิดถึงแอลมากเพราะไม่ได้เจอกันมาปีกว่าถึงแม้เราจะคุยกันเกือบทุกอาทิตย์ก็ตาม แอลยังหล่อมากๆเหมือนเดิมทำให้เราคิดว่ายังไงก็ต้องคนนี้แหละผู้ชายของเจ๊...อิอิ แม้แอลจะเด็กกว่าแพรวถึงสองปีแต่ช่วงที่เราอยู่ด้วยกันเรากลับไม่ได้รู้สึกว่าเค้าเด็กกว่าเราเลย
(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2F40.media.tumblr.com%2F87124b97c478e72b4aa3103073f49c11%2Ftumblr_n24gpbHbKQ1tsv0j3o1_1280.jpg&hash=0e0819d228612365985fa3d394e9312ce0c78b9c)
แต่แล้วก็มาถึงวิกฤตช่วงนึงของแพรวคะเนื่องแพรวเรียนคณะสถาปัตยกกรมก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคณะที่มีงานเยอะมากๆ ไม่ค่อยมีคนหลับนอนอย่างเต็มอิ่มเลยซักคน งานเยอะมากจนล้นมือเราคิดว่าอาจจะทำไม่ทันเลยด้วยซ้ำแต่แพรวก็ไม่ได้ขอความช่วยเหลือใครคะ แพรวก็ตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่ก็มีพักบ้างเป็นช่วงๆ ทำให้เราได้คุยกับแอล ช่วงนี้แอลว่างพอดีค่ะเนื่องจากแอลเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ตอนนี้แอลอยู่ปีสองแล้วค่ะ แต่คณะนี้ช่วงปีหนึ่งปีสองกลับมีงานน้อยมากๆ หนักแต่สอบอย่างเดียว แอลเลยเอ่ยปากอาสาจะมาช่วยเนื่องจากบ้านเราก็ไม่ได้อยู่ไกลกันมากค่ะ แพรวก็ลังเลค่ะเนื่องจากตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้านเลย บ้านแพรวไปพักบ้านต่างอากาศหนีเมืองกรุงกันคะปล่อยแพรวต้องมานั่งทำงานคนเดียวอยู่บ้าน ไม่ได้กลัวอะไรแอลหรอกแต่กลัวจะห้ามตัวเองทำอะไรแอลไม่อยู่(ล้อเล่นคะ) เอาเป็นว่าสุดท้ายแอลก็มาช่วยแพรวทำงานที่บ้าน แอลมาเป็นลูกมือตัดโมเดล ซึ่งช่วยแพรวได้เยอะมากๆ ทำให้งานของแพรวเดินหน้าไปอย่างรวดเร็ว เราทำกันตั้งแต่ช่วงสายๆจนเที่ยงคืน แพรวกลับสงสารแอลมากต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้แต่ก็มีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ๆได้ใช้เวลาร่วมกันอาหารต่างแพรวทำให้กินเองเลยคะ แอลบอกออร่อยมาก(มาม่าค่ะอร่อยจริงๆเลยฮ่าๆ) แต่เนื่องจากตอนนี้ก็เที่ยงคืนแพรวก็เป็นคนเอ่ยปากชวนพักที่นี่ค่ะ แอลยังไม่ทันได้ตอบตกลงแพรวก็จัดการหาผ้าเช็ดตัวเสื้อผ้าชุดนอนมาให้เรียบร้อย ทำให้แอลไม่มีโอกาสตอบปฎิเสธเลย เมื่อเราอาบน้ำทำธุระอะไรเรียบร้อยก็กลับมาทำงานกันต่อค่ะ ทำอีกแปปเดียวงานของแพรวก็เสร็จ แพรวเห็นหน้าแอลว่าง่วงมากๆเลยเอ่ยปากชวนแอลนอนเลยคะ อิอิ... เนื่องจากเราทำงานกันในห้องของแพรว แอลจึงเดินออกไปเพื่อจะไปนอนโซฟาด้านล่างของตัวบ้าน แพรวเอ่ยปากบอกแอลว่ามานอนห้องแพรวก็ได้ จะได้นอนห้องแอร์สบายๆ ด้านล่างโซฟาห้องรับแขกไม่ได้ติดแอร์เอาไว้คะ แต่แอลก็บอกว่าไม่เป็นไรๆ แพรวจึงเดินไปจูงมือแล้วจับแมทมานอนที่เตียงเลยคะ สุดท้ายแอลก็ยอมนอนแต่โดยดี
(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2F41.media.tumblr.com%2Fca6f115da3cc70b84b1bf8479eefc15e%2Ftumblr_n77djyWYKM1qh702fo1_500.jpg&hash=746f4fb7a8509d818202b3f416c4308159e642ff)
เรานอนหันหลังชนกัน ความง่วงก่อนหน้านี้ไม่รู้หายไปไหนหมดค่ะ ตาแพรวสว่างขึ้นมาทันที จนแพรวทนไม่ไหว แพรวหันไปกอดแอลแล้วบอกรักแอล "แพรวรักแอลนะ แอบชอบตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรก ขอบคุณนะที่แอล...ลล" อยู่ๆแอลก็หันมาจูบแพรว "พี่แพรวครับ แอลก็รักพี่แพรวนะ..." แพรวแอบทำท่าขัดขืนเล็กน้อย แต่ความฟินของสาวรุ่นเจ๊มันมากมายเกินกว่าที่จะต้านทานไหวทำให้แอลที่ทำลังจะขึ้นคร่อมตัวแพรวกลับโดนแพรวจับกดแล้วขึ้นคร่อมตัวแอลเองเลยค่ะ "แอล..ลลล แอลมาเป็นของพี่นะ พี่รักแอลจริงๆนะ พี่ขอนะ" "อือออ.. พี่แพรววว แอลยอมเป็นของพี่แพรวครับบบ... แอลก็รักพี่แพรวมากๆ..นะครับบ..บบ อืออ.." แพรวไซ้ซอกคอแอลคะ เสื้อผ้าแอลที่กำลังจะโดนแพรวถอด ทำให้แพรวได้สัมผัสเรือนร่างแอลหนุ่มน้อยที่กำลังจะโดนเจ๊จับขย่ม แอลผิวขาวเนียน มีกล้ามพอดีหุ่นดีมากๆ ถ้าไม่ได้จับถอดคงไม่รู้ จนแพรวได้มาจับถอดกางเกง เผยให้เห็นถึงลำแท่งของแอล แพรวจับแท่งนั้นรูดขึ้นลงอย่างนุ่มนวล "พี่แพรวครับบบ...บบ เสียวจังงง อือออ..อ" ...แม้ก่อนหน้านี้แพรวจะเป็นคนที่ไร้เรียงสาในเรื่องด้านนี้แต่ตั้งแต่ได้รู้จักแอลมาทำให้แพรวได้ศึกษาเรื่องพวกนี้พอสมควรจนทำให่แพรวเป็นคนที่ค่อนข้างมีความต้องการด้านนี้พอสมควร... แพรวเริ่มลงลิ้นเลียส่วนหัวตวัดรอบๆแล้วจึงเลียตั้งแต่ส่วนหัวจนถึงลูกอัณฑะทั้งสอง จากนั้นจึงตัดสินใจอมทั้งกระบอกเข้าออกพร้อมทั้งตวัดลิ้นภายในปากของแพรวไปด้วย "พี่แพรวววว..วว เสียววววครับ..บบ งืออออ..อ " แพรวแอบภูมิใจเล็กๆที่ได้เห็นสีหน้าของแอลตอนนี้ แพรวก็ทำต่อเรื่อยๆจน.. "พี่แพรวว... เอาออกก่อนครับบ ไม่งั้น... งั้นนนน อือออ.ออ" น้ำของแอลพุ่งออกมาเต็มช่องปากของแพรว น้ำขาวขุ่น กลิ่นเหม็นคาว ครั้งแรกที่แพรวได้เห็นได้สัมผัสได้ลิ้มรสชาติ "พี่แพรววว ขอโทษนะครับคือ แอลทนไม่ไหว คายออกมาก่อนนะ เดียวแอลไปเอาทิชชู่มานะ..." แพรวรั้งแอลไว้ ใบหน้าของแพรวที่มีน้ำกามเลอะ และภายในช่องปากที่มากจนล้นออกมา แพรวตัดสินใจกลืนน้ำเหล่านั้นและเข้าไปกอด "พี่แพรวววครับ กลืนทำไม ขอโทษนะ" "แอลพี่รักแอลนะ น้ำของแอลอร่อยมากๆ พี่ไม่รังเกียจหรอก พี่ชอบนะของๆแอล" ตอนนี้แอลเริ่มจับแพรวนอนลงไซ้คอแพรว ๆแล้วจึงปลดเสื้อของแพรวออกจนหมด "พี่แพรวสวยมากๆเลยนะครับ" แอลพูดพร้อมกับบีบหน้าออกและดูดหัวนมแพรว "อืออ.. แอลลล แพรวเสียวจัง แอลลล.ลลล" แอลเลื่อนตัวลงจนถึงบริเวณของสงวน แอลดม"ของพี่แพรวหอมมากๆเลยครับ"พร้อมใช้นิ้วสอดใส่เข้าออกและใช้ลิ้นเลียไปด้วย"อือออ... แอลลลล...ลลล" "น้ำพี่แพรวเยอะจังเลยนะครับ" "แค่คิดถึงแอลก็ไหลออกมาแล้วละ แล้วเรามากันขนาดนี้ไม่ให้ไหลออกมาเยอะขนาดนี้ได้ยังไงละ ... อือออ.ออ แอลลล..ลล" แอลใช้ลิ้นตวัดเก่งมากไม่นานแพรวก็... "อือ..ออ.อ แอลลลล.ลลล พี่เสร็จแล้วววว..ว งือออ.ออ" น้ำของแพรวออกเยอะมากกว่าปกติที่แพรวช่วยตัวเองเยอะมากแต่แอลกลับทั้งดูดเลียแล้วกลืนน้ำพวกนั้น "แอลลล.ลล ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย" "พี่แพรวยังกินน้ำของแอลได้เลย แล้วทำไมแอลจะกินบ้างไม่ได้ละ" แพรวยิ้ม"ขอบคุณนะ" แต่เหมือนของสงวนแพรวจะยังต้องการแม้พึ่งจะสำเร็จความใคร่ไปความเหนื่อยล้าอ่อนเพลียกลับไม่มี ทั้งยังทวีความต้องการของแพรวขึ้นไปอีกตอนนี้แพรวทนไม่ไหวแล้ว "พี่แพรว..ว โอ้ยยย" แพรวจับแอลพลิกกดแอลลงและขึ้นคร่อมตัวแอล "พี่ยังไม่เคยนะ แอลจะเป็นคนแรกของพี่นะ แอลผ่านมาเยอะรึป่าวหะ" "พี่แพรววว.ว พี่แพรวก็จะเป็นคนแรกของแอลนะ" แพรวแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ดีใจมากๆ ตอนนี้แพรวไม่สนใจอะไรแล้วละคะ จับแท่งของแอลจ่อปากหีแล้วค่อยๆขย่ม "อือออ แน่นจัง เจ็บอ่ะ อือออ.อ แอลลลล..ลล งืออ.อ" แม้จะเจ็บแต่ความต้องการของแพรวนั้นมากกว่ามาก เลือดสาวๆของแพรวเริ่มไหลออกมา "พี่แพรวววครับ. อืออ.ออ เลือดของพี่แพรว เจ็บใช่มั้ย พอก่อนมั้ย" "ไม่หรอกแอลลล แอลเป็นของๆพี่นะ เงียบๆไปเลย" ความเจ็บแสบเริ่มหายไปความเสียวซ่านก็เริ่มเข้ามาแพรวขย่มเร็วขึ้น "อืออ.. ออ แอลลลลค่าาาา แพรวเสียวเหลือเกินนน อือออ...ออ แอลลล.ลลล" "พี่แพรวววว...ว.วว อือออ.ออ" สุดท้ายแอลก็โดยแพรวขย่มเสร็จไปหลายยก จนเราทั้งคู่หลับไป ตื่นเช้ามาแพรวยังคงอยู่ในท่านอนคร่อมกอดแอลอยู่เลย...
(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fupic.me%2Fi%2F27%2F2bl35.jpg&hash=dcc793e5a644915e4269cd40cdff9e1227669885)
จากนั้นเราต่างคนต่างอาบน้ำจับที่นอนหลังจากผ่านสงคราม พอดูเวลาเรากลับตกใจมากบ่ายสามโมงซึ่งก็เป็นเวลาที่ล่วงเลยมาพอสมควรเพราะเราคิดว่าจะให้แอลกลับบ้านไปตั้งแต่ช่วงสายๆ แต่พวกเราตื่นก็บ่ายซะแล้ว นั้นแปลว่าๆครอบครัวแพรวก็คงกลับบ้านกันมาเป็นที่เรียบร้อย เราค่อนข้างสับสนจะทำอย่างไรดี ทันใดนั้นเองประตูห้องก็เปิดออก พ่อแม่เราเข้ามาหาก็ตกใจว่ามีผู้ชายมาอยู่ในห้องของแพรว แพรวจึงรีบบอกนี้เป็นรุ่นน้องแพรวเองมาช่วยทำงานตัดโมเดลมันเยอะมากแพรวเราไม่รู้จะทำยังไงเลยลองขอความช่วยเหลือน้องเค้าดูค่ะ น้องเค้าบ้านก็อยู่ไม่ไกลเรานี่้เอง แอลค่อนข้างตกใจแต่ก็ตามน้ำได้ดีพอควร ทำให้พ่อแม่เราเริ่มหายตกใจ เราบอกว่าแอลพึ่งจะมาตั้งแต่เมื่อเช้านี่เองทั้งๆที่มาตั้งแต่เมื่อวานนอนผสมพันธุ์กันทั้งคืน อิอิ... แพรวเลยบอกเดียวจะไปส่งน้องหน้าบ้าน งานพึ่งเสร็จพอดี ระหว่างเดินลงจากชั้นสองแม่เราเลยแอบมากระสิบเรา"น้องเค้าชอบเรารึป่าว น้องเค้าหน้าตาดีนะ ยังจะมาช่วยเราทำงานอีก" เราก็บอกแอบบอกติดตลกๆว่า อย่าพลาดท่าให้เราละจะจับไม่ปล่อยเลย แม่ก็บอกว่าเราจะบ้าหรอ ไปส่งน้องเค้าดีๆละ ไปได้และป่ะๆ... เราเดินไปส่งแอลหน้าบ้านแอบพูดกัน "เมื่อคืนเป็นไงบ้าง หลับสบายป่าวแอล" แอลยิ้ม "สบายมากๆเลยครับ ตื่นตั้งบ่ายแน่ะพี่แพรว พี่แพรวเหนื่อยมั้ยขย่มทั้งคืนเลย ฮ่าๆๆ" เราก็เลยตีแขนแอลเบาๆ "คนบ้าาา" ก่อนแอลกลับเราแอบกระสิบ "แอลเป็นของๆพี่นะ พี่เรียกมาแอลต้องยอมพี่นะ อิอิ" แอลยิ้มและตอบ "ครับ แต่ครั้งหน้าขอเป็นคนขย่มพี่แพรวบ้างนะ" "จ๊ะ"...
(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fupic.me%2Fi%2Fus%2Ff3ux2.jpg&hash=fe7233bb3ad26262d8d43052eabb811bdfe93204)