🧡 XONLY 🧡

FICTION ZONE => เรื่องเล่าประสบกามเสียว => ผู้ประพันธ์บอร์ด => หัวข้อที่ตั้งโดย: pheeraphan4438 เมื่อ สิงหาคม 01, 2015, 09:24:01 ก่อนเที่ยง

ชื่อ: หนูธิชากับอาจารย์จอมซึน7
โดย: pheeraphan4438 เมื่อ สิงหาคม 01, 2015, 09:24:01 ก่อนเที่ยง
ตอนนี้ใช้เวลาเขียนเกือบอาทิตย์ทั้งๆที่มีพล๊อตอยู่ในหัวแล้ว
ดีไม่ดียังไงก็เชิญติชมกันได้นะครับ ผมจะได้นำไปพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้น

........................................................................................................


"เอ่อ พี่แพรว พรุ่งนี้ไปดูหนังกันปะพี่"

"ขอโทษทีนะพงพัฒน์ พรุ่งนี้พี่ไม่ว่างน่ะ เอาไว้วันหลังแล้วกันนะ ว่าแต่ปากเราทำไมเป็นแบบนั้นละ สงสัยไปมีเรื่องอีกแล้วละซิ เห้อ ตาคนนี้ ไหนดูซิ"

"โอ้ยย เบาๆพี่ ผมเจ็บ"

"ทนหน่อยซิจ๊ะพงพัฒน์ พี่ดูแผลแค่นี้เอง"

"อูยย เจ็บจังเลย ว่าแต่มือพี่แพรวนี่ นุ่มจังเลยนะ จุ๊บ"

แพรว นักศึกษาสาวชั้นปีที่3 กำลังนั่งจู๋จี๋อยู่กับพงพัฒน์แฟนหนุ่มรุ่นน้องอยู่ที่โต๊ะหินอ่อน ทั้งสองเพิ่งคบกันเป็นแฟนมาได้เดือนกว่า จนเหล่าบรรดานักศึกษาชายทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องต่างพากันอิจฉาพงพัฒน์กันทั้งนั้น พวกเค้าไม่นึกเลยว่า สาวแพรวคนสวย เลือกที่จะสละโสดเพื่อคบกับเจ้าพงพัฒน์ แม้แต่เหล่าเพื่อนสาวของเธอเอง ก็ไม่เคยคิดเลยว่าสวยเลือกได้อย่างแพรวจะตัดสินใจอะไรแบบนี้ เจ้าพงพัฒน์นอกจากจะไม่หล่อแล้วยังทึ่มอีก ผิดกับแพรวที่ทั้งสวยแถมเธอยังเรียนเก่งอีกต่างหาก

"โอ้ยย พี่แพรว หยิกแก้มผมทำไม่เนี้ย มันเจ็บนะ อูยย"

"สมน้ำหน้า ก็เธออยากมาแต๊ะอั๋งพี่ทำไมละ"

หญิงสาวทำเสียงดุ เมื่อแฟนหนุ่มรุ่นน้องอาศัยจังหวะที่เธอกำลังเอื้อมมือไปเปิดผ้าก๊อตที่ปิดแผลด้วยความเป็นห่วง แต่พงพัฒน์นั้นกลับฉวยโอกาสด้วยการจุ๊บมือของเธอไปทีนึง แถมยังทำหน้าทะเล้นใส่เธอเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นซะงั้น

"ที่นี่มหาลัยนะ ไม่ใช่ผับใช่บ่า ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะพงพัฒน์ "

"คร๊าบ พี่แพรว ผมจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว"
พงพัฒน์น้อมรับคำสั่ง เค้าเขยิบเข้าไปใกล้ชิดกับแฟนสาวพร้อมกับใช้ศรีษะถูตรงไหล่ของเธอไปมา เหมือนกับว่าเจ้าแมวตัวน้อยกำลังออดอ้อนเจ้านาย

"อึ๋ยยย พงพัฒน์ เราเพิ่งคุยเรื่องนี้กันไปหยกๆนะ ออกไปเดียวนี้"

"แหะๆ โทษทีพี่แพรว ผมลืมตัวไปหน่อย"

ในขณะที่คู่รักหนุ่มสาวกำลังนั่งจีบกันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนนั้น มีชายอีกคนหนึ่งที่ยืนมองอยู่มาพักหนึ่งแล้วโดยทั้งสองไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าพวกเค้ากำลังเป็นเป้าสายตาของใบหน้าอันหล่อเหลาที่กำลังจ้องมองสองนักศึกษาอยู่ด้วยสีหน้าเรียบๆเหมือนกับว่าเค้าแค่มองเฉยๆไม่ได้คิดอะไร แต่ทว่าใบหน้านั้นกลับเปลี่ยนไปเมื่อชายหนุ่มก้าวขาเดินเข้าไปหาหนุ่มสาว รอยยิ้มที่มุมปากกับสายตาที่มีเลศนัย เค้ากำลังคิดที่จะทำอะไรกันนะ

"เอ่อ... ขอโทษนะครับน้องทั้งสอง พี่ขอนั่ง... อะอ๊าว น้องนั่นเอง "

"นี่แก... ใครสั่งให้แกมานั่งตรงนี้"
พงพัฒน์พูดพร้อมกำหมัดแน่น เมื่อเห็นหน้าชายหนุ่มที่กำลังเดินมา แถมยังเข้ามานั่งร่วมวงโดยที่เค้าและแฟนสาวยังไม่ทันจะอนุญาติ สีหน้าที่ไม่พอใจอย่างแรงของพงพัฒน์จ้องไปที่ชายคนนั้นราวกับว่ามีเรื่องบาดหมางกันมานานแล้ว

"ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะพงพัฒน์... เอ่อหนูต้องขอโทษแทนเค้าด้วยนะคะพี่"
หญิงสาวกล่าวติเตียนแฟนหนุ่ม ก่อนที่เธอจะหันไปขอโทษขอโพยยกใหญ่ต่อชายคนนั้นแทนแฟนหนุ่มของตัวเอง ที่ทำตัวเสียมารยาท

"ไม่เป็นไรหรอกครับน้อง มันเป็นความผิดของพี่เองแหละ ที่เข้ามานั่งโดยไม่คิดว่าน้องผู้ชายเค้าอาจจะไม่ต้อนรับ แต่ไม่เป็นไรครับโต๊ะอื่นยังพอว่างอยู่่.."

"ไม่เป็นไรค่ะพี่ นั่งตรงนี้ก็ได้ "
หญิงพยามพูดรั้งอย่างนอบน้อม เมื่อชายหนุ่มรูปหล่อกำลังจะลุกจากโต๊ะ แต่ทว่า

ป๊าบบ
กำปั้นของพงพัฒน์ลอยเข้าไปติดมุมปากชายหนุ่มตรงหน้าจนเลือดซิบ พงพัฒน์รู้สึกหมั่นไส้เป็นอย่างมากกับท่าทางความเป็นสุภาพบุรษของชายหนุ่มแถมยังจะมาทำหล่อต่อหน้าแฟนสาว ทั้งที่เมื่อวานชายหนุ่มตรงหน้าต่อยเค้าจนเลือดกลบปาก นี่ถ้าไม่มีอาจารย์พีกับธิชาเพื่อนสาวห้ามไว้ ป่านนี้เค้าคงนอนอยู่โรงพยาบาล ไม่ได้มานั่งอยู่ตรงนี้แน่

"พงพัฒน์เธอทำอะไรลงไป ขอโทษพี่เค้าเดียวนี่เลยนะ"

"ผมไม่ขอโทษ ก็ไอ้คนนี้แหละ ที่มันต่อยผมเมื่อวาน"
พงพัฒน์พูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด เค้าชี้นิ้วไปยังชายหนุ่มเบื้องหน้าโดยไม่เกรงกลัวเลยว่าอาจจะโดนกำปั้นเหมือนกันสวนกลับมาก็เป็นได้

"ใจเย็นก่อนทั้งสองคน มีอะไรก้ค่อยพุดค่อยๆจา"
สาวแพรวพยามที่จะห้ามปรามทั้งแฟนแล้วก็ชายหนุ่มเบื้องหน้า เพื่อไม่ไห้เหตุการณ์มันลามปามไปมากกว่านี้

"ถ้าน้องไม่ทะลึ่งมาจับนมแฟนพี่ น้องก็คงไม่โดนพี่ต่อยหรอกครับ"

"ใครน้องมึงวะ"

เหตุการณ์ชักจะไปกันใหญ่เมื่อไม่มีใครยอมใคร สาวแพรวนั้นรู้ดีว่าคนที่หาเรื่องก่อนก็คือ พงพัฒน์แฟนหนุ่มของเธอ หญิงสาวจึงตัดสินใจตวาดเสียงดุใส่พงพัฒน์พร้อมกับใบหน้าที่โกรธและจริงจัง

" พงพัฒน์ขอโทษพี่เค้าไปเดียวนี้ เราเป็นคนไปหาเรื่องเค้าก่อนไม่ใช่หรอ"

"ผมไม่ขอโทษ แล้วทำไมพี่แพรวต้องไปเข้าข้างมันด้วย"

"พี่ไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้น แต่ก็เห็นอยู่ว่าเราไปชกเค้าก่อน"

"ไม่"
น้ำเสียงห้วนๆสั้นๆที่พงพัฒน์ทิ้งไว้ ก่อนที่เค้าจะใช้สองมือทุบโต๊ะแล้วเดินจากไปด้วยความน้อยอกน้อยใจ ที่แฟนสาวไม่ยอมเข้าข้างตนเอง และทิ้งให้เธอนั่งอยู่กับเจ้านั้นสองต่อสอง โดยที่ไม่รู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ไป

"เห้อ... แพรวขอโทษแทนพงพัฒน์เค้าด้วยนะคะ"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ เรื่องมันจบไปแล้ว พี่ไม่ถือสา อูยยย "
ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบเหมือนกับไม่ได้ติดใจอะไร แต่ก้ต้องเอามือไปลูบตรงมุมปากเบาๆ เมื่อความเจ็บของบาดแผลเริ่มออกฤทธิ์

"อุ้ย ดูเหมือนมันจะช้ำในนะคะ เดียวแพรวพาพี่ไปที่ห้องพยาบาลดีกว่า ถ้าเป็นที่นั่นคงจะพอช่วยบรรเทาความเจ็บไปได้บ้าง ตามแพรวมาเลยค่ะ"

สาวแพรวพูดด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นบาดแผลช้ำในที่มุมปากของชายหนุ่ม ซึ่งเกิดจากวีรกรรมของพงพัฒน์ แต่ทว่าตอนนี้ไม่รู้ว่าคนก่อเรื่องเดินหายไปไหน หญิงสาวจึงคิดที่จะรับผิดชอบต่อการกระทำครั้งนี้ของแฟนหนุ่มเพื่อเป็นการไถ่โทษ โดยการพาชายหนุ่มที่กำลังเดินตามหลังไปที่ห้องพยาบาลของมหาวิทยาลัย

"เ่่อ่อ น้องแพรวใช่ไหมครับ พี่ชื่อโปรดปรานนะ ยังไงก็ขอรบกวนน้องแพรวหน่อยนะครับ"

"ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ พี่โปรดปราน"

.........................................................................................................................

"โอ้ย เบาๆครับน้องแพรว"

"ขอโทษนะคะพี่โปรดปราน แพรวเพิ่งเคยทายาให้คนอื่นเป็นครั้งแรกนี่แหละคะ ไม่รู้ว่าเจ้าหน้าที่ห้องพยาบาลหายไปไหนกันหมด ทนเอาหน่อยนะคะ"

ในห้องพยาบาลของมหาวิทยาลัย หนึ่งนักศึกษาสาวสวยกับอีกคนที่เป็นหนุ่มหล่อมากเสน่ห์อยู่ในห้องกันสองต่อสอง เดิมทีสาวแพรวกะว่าจะพาโปรดปรานให้มาปฐมพยาบาลกับเจ้าหน้าที่ แต่ดูเหมือนว่าความโชคร้ายจะมาเยือนหนุ่มหล่อ เมื่อในห้องไร้ซึ่งผู้คน เค้าจึงจำเป็นต้องทนกับการปฐมพยาบาลระดับมือสมัครเล่นไปก่อนพลางๆ

"เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ พี่โปรดปราน"

"ขอบใจนะครับ นี่ถ้าไม่ได้น้องแพรวช่วยไว้พี่คงแย่"

"แหม พี่โปรดปราน ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ ฮิฮิ"
หญิงสาวพูดด้วยท่าทางขัดเขินเมื่อชายหนุ่มยกยอเธอถึงขนาดนี้ ทั้งที่เธอเป็นแค่มือสมัครเล่น

"พี่พูดจริงนะครับ น้องแพรวทายาได้นิ่มนวลมาเล่นซะพี่เคลิ้มจนลืมเจ็บไปเลย ฮ่ะฮ่ะ"

"ขอบคุณค่ะที่ชม ตอนนี้ทุกอย่างก็เรียบร้อยดีแล้ว งั้นแพรวขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ"

"งั้นให้พี่ไปส่งนะครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะพี่โปรดปราน แพรวกลับเองได้"
หญิงสาวปฏิเสธด้วยความเกรงใจ เธอเก็บข้าวเก็บของจนเสร็จเรียบร้อยและกำลังลุกขึ้นยืน แต่ทว่าชายหนุ่มกลับรั้งจับแขนเธอไว้

"ให้พี่ได้ตอบแทนน้องแพรวนะครับ น้องแพรวอุตส่าลำบากพาพี่มาถึงที่นี่แถมยังช่วยทายาให้อีก เพราะงั้นให้พี่ช่วยเถอะนะครับ"

"ไม่เป็นไรจริงๆค่ะพี่โปรดปราน เรื่องแค่นี้เอง"
หญิงสาวยิ้มพร้อมกับกล่าวด้วยที่วาจาอ่อนหวาน เธอคิดว่าสิ่งที่เธอทำนั้นมันเป็นหน้าที่ที่เธอจะต้องรับผิดชอบแทนแฟนหนุ่มอยู่แล้ว และไม่คิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะต้องมาตอบทงตอบแทนอะไรเธอทั้งสิ้น เทียบกับสิ่งที่แฟนหนุ่มทำแล้วตัวเธอต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายทำคุณไถ่โทษ

เมื่อสาวแพรวกำลังจะเดินจากไป โปรดปรานจ้องมองหญิงสาวไปที่แผ่นหลังของเธอภายใต้การปกคลุมของชุดนักศึกษาสุดเซ็กซี่ ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงคนที่สองในชีวิตที่กล้าปฏิเสธต่อมนเสน่ห์และใบหน้าอันหล่อเหลาของเค้า ชายหนุ่มเปลี่ยนจากใบหน้าที่ทำท่าเป็นสุภาพบุรุษเมื่ออยู่ต่อหน้าหญิงสาว แต่ทว่าลับหลังแล้วกลับกลายเป็นใบหน้าที่หื่นกระหาย สายตาอันเจ้าเล่ห์และรอยยิ้มที่มุมปากเปิดเผยออกมา เมื่อเธอหันหลังให้กับเค้า

โครมม

"โอ้ยย"

เสียงร้องครวญครางแห่งความเจ็บปวด หญิงสาวหันหลังไปตามเสียงนั้นก็พบว่าชายหนุ่มโปรดปรานกำลังนอนดิ้นราวกับว่าเค้าตกลงมาจากเหวลึก ทั้งๆที่เตียงมีความสูงจากพื้นเพียงแค่1เมตรเท่านั้นเอง เธอจึงรีบวิ่งเข้าไปพยูงร่างเจ็บนั้นให้ลุกขึ้นยืนตามน้ำใจที่พึงจะมี แต่ทว่า

"ว้ายย พี่โปรดปรานจะทำอะไรคะ พี่เจ็บอยู่ไม่ใช่หรอ"

ร่างเจ็บจอมปลอมของโปรดปรานใช้โอกาสในช่วงเวลาที่สาวแพรวกำลังพยุงตัวเค้าให้ยืนขึ้น แต่ทว่าชายหนุ่มกลับใช้มือทั้งสองข้างโอบกอดเข้าที่ร่างบอบบางพร้อมกับใช้ใบหน้าพยามซุกไซร้เพื่อสูดดมกลิ่นหอมจากแก้มของหญิงสาว โดยที่ไม่สนใจเลยว่าสาวงามตรงหน้าจะยินยอมพร้อมใจให้เค้ากระทำการเช่นนี้กับตัวเธอหรือปล่าว

"อื้มม น้องแพรวนอกจากจะสวยแล้วยังใจดีอีก ให้พี่โปรดปรานคนนี้ตอบแทนด้วยการมอบความรู้สึกดีๆให้นะครับ"

"พี่โปรดปรานอย่านะ ปล่อยแพรว"

ความพยายามในการใช้แรงกายอันน้อยนิดของหญิงสาว เพื่อให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดของชายหนุ่มที่เพิ่งพบกันได้ไม่ถึงครึ่งวัน แต่ไม่ว่าเธอจะพยามดิ้นยังไงก็ไม่อาจที่จะหลุดจากการกอดรัดครั้งนี้ไปได้เลย แถมชายหนุ่มที่กำลังแนบชิดอยู่กับตัวเธอนั้น ยังพยามใช้แรงที่มากกว่าเธอหลายเท่า จนตัวเค้าได้หอมแก้มเธอไปแล้วหลายฟอด

"อย่าดิ้นซิครับน้องแพรว ให้พี่เก็บแรงไว้ทำอย่างอื่นจะดีกว่านะ"

"อย่าค่ะ พี่โปรดปราน แพรวมีแฟนแล้วนะคะ อย่าทำแบบนี้เลย"

น้ำเสียงออดอ้อนที่พยายามวิงวอนของสาวแพรว ไม่ได้ทำให้โปรดปรานคิดที่จะปล่อยเธอให้หลุดไปจากเงื้อมมือของเค้าได้เลย การกระทำเช่นนี้ของหญิงสาวนั้นทำให้โปรดปรานรู้สึกซะอกซะใจเสียมากกว่า ยิ่งรู้ว่าเธอมีแฟนแล้วความรู้สึกของเค้านั้นกลับเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูน ชายหนุ่มจับร่างบางของนักศึกษาที่กำลังโรยแรงให้หันหลังเข้ากับตัวเอง ก่อนที่จะใช้แขนโอบไหล่ของหญิงสาวแล้วเอื้อมมือขยำเต้านมอวบอัดภายใต้เสื้อนักศึกษา ส่วนใบหน้าก็พยามซุกไซร้ไปตรงซอกคอขาวที่มีเส้นผมยาวกำลังขวางกั้น แต่นั้นกลับไม่ใช่ปัญหาต่อชายหนุ่มเลยแม้แต่น้อย

"เส้นผมหอมจังเลยนะครับ น้องแพรว"

"พี่โปรดปราน ทำเกินไปแล้วนะคะ อ๊าาา"

"แบบนี้ไม่เรียกว่าเกินไปหรอกครับ แต่ถ้าแบบนี้พี่ไม่รู้"

"ว้ายย อย่าค่ะ"

ร่างนักศึกษาสาวกระตุกเฮือก เมื่อชายหนุ่มที่กำลังกอดรัดเธออยู่ด้านหลังละมือข้างหนึ่งจากการโอบกอดแล้วเอื้อมมาจับชายกระโปรงด้านหน้าถลกเลิกขึ้น พร้อมกับใช้มือส่งนิ้วชอนไชลอดผ่านเข้าไปด้านชั้นในเบื้องล่าง ก่อนที่เค้าจะใช้นิ้วมือนั้นกรีดไปมาตามรอยแยก สร้างความเสียวซ่านให้เธอเป็นอย่างยิ่งถึงกับต้องยกย้ายส่ายสะโพกไปมาจนรู้สึกได้ว่ามันกำลังถูเข้ากับของแข็งอะไรบางอย่างที่อยู่ด้านหลัง

"หีน้องแพรวแน่นดีจังเลย ฮะฮ่า"

"อย่านะ อย่าล้วงตรงนั้น อ๊าายย"

"แล้วน้องแพรวไม่ชอบหรอครับ ดูสิมันแฉะไปหมดแล้วนะ"

น้ำหล่อลื่นไหลออกมาจนนิ้วเปียกปอน โปรดปรานยิ้มกระหยิ่มเมื่อรู้ว่าสาวแพรวเริ่มมีปฏิกิริยาจากการปรนเปรอของเค้า ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่รอดจากการกระทำเช่นนี้ของชายหนุ่มไปได้เลยสักคน ยกเว้นนางฟ้าธิชาคนนั้นที่ยังไม่ถูกเค้าตราหน้าว่าเป็นผัวและรอดไปได้ แต่ไม่นานเกินรอหนุ่มหล่อโปรดปรานคนนี้จะต้องหาวิธีที่จะจับสาวสวยอย่างธิชามาจับเย็ดให้จงได้

"อ๊าาา อะไรน่ะ อย่านะ"

สีหน้าตระหนกตกใจของสาวแพรวเมื่อ รู้สึกว่าชายกระโปรงด้านหลังถูกถลกขึ้น พอเธอหันกลับไปดูก็พบว่าโปรดปรานกำลังควักเอาเจ้าสิ่งนั้นออกมาทิ่มแทงรอยแยกตรงกลีบแคม แต่โชคดียังมีชั้นในตัวบางเบื้องล่างที่กำลังเปียกแฉะขวางกั้นเอาไว้ ทำให้เจ้าสิ่งนั้นทำได้เพียงแค่พยายามดุนดันเข้ามาเท่านั้น

"หึหึ ไอ้นี่มันบังอาจมากเลยนะครับน้องแพรว ที่กล้ามาขวางความสุขของสองเรา"

"อย่าคะ"

ชายหนุ่มใช้นิ้วเกี่ยวรูดชั้นในด้านล่างของหญิงสาวลงมาไว้ที่ข้อพับเรียวขา ก่อนที่จะพยามใช้ปลายหัวบานจ่อเข้าไปตรงร่องหลืบที่กำลังเปียกเยิ้ม เค้าใช้มือจับคอดเอวไว้มั่น ก่อนจะพยายามดุนดันเพื่อสอดมันเข้าไปทีละนิดจนกลีบยู่ และดูเหมือนว่าหญิงสาวเองก็คงจะรู้ชะตา เธอทำได้แค่เพียงขยับส่ายสะโพกไปมาเพื่อหลีกหนีจากปลายหััวบานที่อยู่ด้านหลัง

"ม่ายยน้าา

เสียงกรี๊ดร้องของสาวแพรว ไม่ว่าจะทำยังไงหญิงสาวก็ไม่อาจที่จะหลีกหนีจากของแข็งที่กำลังบุกรุกเธออยู่เบื้องล่างได้เลย ความรู้สึกคับแน่นเพิ่มขึ้นทีเล็ก ทีละน้อยเมื่อมันค่อยๆชับเคลื่อนเบิกผ่ารอยกลีบเข้ามาในตัว จนสาวแพรวรู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายของเธอนั้นกำลังจะถูกชายหนุ่มฉีกแยกให้ออกจากกัน

"แพรวเจ็บ อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ อ๊าา"

"อูยยยน้องแพรว ยังซิงอยู่หรอกหรือเนี่ย ซี๊ดดสส ครั้งแรกก็แบบนี้แหละครับ ทนเอาหน่อยนะ เพื่อผัวคนนี้ ฮ่ะฮ่า"

ความแน่นของร่องหลืบที่โปรดปรานได้สัมผัสในเวลานี้ มันช่างเหมือนกับยัยโรสผู้ช่วยสาวสวยคนนั้นที่ชายหนุ่มเพื่งปลุกปล้ำเธอบนรถไปเมื่อวานจริงๆ เค้ายิ้มกระหยิ่มด้วยความสะใจในอารมณ์ ไม่นึกเลยว่าตัวเองจะโชคดีได้เปิดซิงสาวสวยถึงสองคนในเวลาที่ใกล้เคียงกันขนาดนี้ และสิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มสะใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ท่อนควยของเค้าได้แหวกผ่าร่องหลืบของกลีบแคมเข้าไปจนมิดลำเป็นที่เรียบร้อย

"ซี๊ดดดสส แน่นสุดๆไปเลยครับน้องแพรว อื้มม"
ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเอื้อมมือขึ้นไปบีบขยำนมของหญิงสาว ก่อนที่เค้าจะเริ่มขยับบั้นเอวช้าๆและซุกใบหน้าเข้าไปไซร้ซอกคอ

"พี่โปรดปรานคะ มันแน่นไปหมด แพรวไม่ไหวหรอกค่ะ ปล่อยแพรวไปเถอะนะคะ อูยยย"

"ทำไมพูดอะไรที่มันขัดใจพี่แบบนั้นละครับ ตอนนี้พี่เป็นผัวน้องแพรวแล้วนะครับ ซี๊ดดดสส ตอดอะไรอย่างนี้"

"ไม่ ไม่่ แพรวไม่ได้ตะ..ต้องการ แบบ...นี้ อ๊าา อื้ออ"
น้ำเสียงตะกุกตะกักออกมาจากปากของหญิงสาวเมื่อชายหน่มเพิ่มความเร็วในขยับเข้าออก คว่ามรู้สึกเจ็บปวดเหมือนกับร่างจะฉีกขาดเมื่อกี้เริ่มค่อยๆจางหายไป เวลานี้มีความรู้สึกแปลกปะหลาดที่เธอเองไม่เคยจะรู้จักเริ่มแทรกแทรงเข้ามาทั้งภายในจิตใจและร่างกาย

"ไม่ได้ต้องการแบบนี้ แล้วน้องแพรวต้องการแบบไหนละครับ โอ้วว มันส์ควยสุดๆ"

พับ พับ พับ
โปรดปรานเริ่มกระเด้าเร็วขึ้นเรื่อยๆ มือที่เกาะกุมอยู่บนทรวงอกกระตุกปกเสื้อนักศึกษาจนกระดุมหลุดออก ชายหนุ่มถอดเสื้อนั้นของสาวแพรวออกอย่างรวดเร็ว ซึ่งการถอดสิ่งปิดกั้นเป็นไปได้ด้วยดีจากการร่วมมือของหญิงสาวโดยที่เธอเองเหมือนจะไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย เพราะกำลังอยู่ห้วงของอารมณ์กระสันต์แห่งความเสียวซ่านตามที่มืออาชีพอย่างโปรดปรานบรรเลงให้

"อ๊าาา พี่โปรดปราน ทะ..ทำไม แพรวถึง อ๊ายยย"

"น้องแพรวทำไมหรอครับ หึหึ"

"แพรว อ๊าาาา อ๊าาาา แพรว ทำไมมัน....อื้อออ"

ความรู้สึกแปลกปะหลาดที่เกิดขึ้นกับสาวแพรวตอนนี้มันช่างรุนแรงและยังจะมีทีท่าว่าจะเพิ่มระดับขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวในตอนแรก ที่พยามจะผลักจะผลักใสร่างของชายหนุ่ม แต่ตอนนี้เธอกลับใช้สองมือยันขอบเตียงแอ่นสะโพกให้เค้ากระเด้าเย็ดจากทางด้านหลัง สาวสวยกำลังคิดในใจอยู่ว่าควรจะบอกความรู้สึกในตอนนี้ให้กับชายหนุ่มดีหรือปล่าวว่า สิ่งที่เค้าทำมันกำลังช่วยให้เธอ....

พับ พับ พับ พับ พับพับ

"เป็นไงครับน้องแพรว แบบนี้ดีไหม"

"ดี....ว้ายย ไม่นะปล่อยแพรวได้แล้ว อึ๊ยยย อื้อออ อ๊าาาา"

สาวสวยที่กำลังเพลินอยู่กับการโดนกระเด้าเผลอพูดความในใจออกไป แต่่เธอก็พยามกลบเกลื่อนด้วยการขอร้องให้เค้าปล่อยเธอไป หญิงสาวได้แต่ภาวนาขอให้ชายหนุ่มไม่ได้ยินในคำแรกที่เธอเผลอหลุด ทั้งๆที่จริงตอนนี้เธอเองก็อยากจะให้เค้าทำแบบที่ทำแรงขึ้นไปอีก

พับพับพับพับพับพับ

"หือ เมื่อกี้น้องแพรวพูดว่ารู้สึกดีใช่ไหมครับ ถ้าพี่หูไม่ฝาด"

"ปล่าวนะ อ๊าาา แพรวปล่าวพูดน้าา อ๊าายย "

"หึหึ ให้มันจริงเถอะครับ"

บั้นเอาเอวขยับกระเด้าอย่างหนักหน่วง หลายครั้งที่โปรดปรานรู้สึกได้ว่าร่างของหญิงสาวกระตุกเกร็ง จนหลืบโพรงสวาทด้านในพยายามที่จะบีบรัดรีดน้ำกามของชายหนุ่มออกมาให้จงได้ แต่ประสบการณ์เกมกามที่เค้าประสบพบเจอมาทั้งชีวิตนั้น ทำให้ชายหนุ่มไม่มีทางที่จะพ่ายแพ้ต่อปฏิกิริยาของสาวสวยคนนี้ได้ง่ายๆ และยังจะทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนกว่าเธอจะตกอยู่ในมนต์กามที่เค้าบรรจงมอบให้

อาาาา อาาาา ตรี๊งงงงงง(เสียงโทรศัพท์) อาาาา อาาาา ตรี๊งงงง(เสียงโทรศัพท์) อาาาา อาาา
เสียงครางระงมแห่งความเสียวซ่านของหนุ่มสาวผสานเข้ากับเสียงของโทรศัพท์มือถืออยู่ในกระเป๋าของสาวสวยที่หล่นอยู่กับพื้น โปรดปรานกำลังซอยกระเด้าอยู่รู้สึกขัดใจเล็กน้อย ชายหนุ่มกะว่าจะปล่อยให้เสียงที่กำลังขัดความสุขของเค้านั้นเงียบหายไปเอง แต่ขนาดสาวสวยเสร็จสมไปแล้วอีกรอบหนึ่งเสียงนั้นก็ยังไม่หายไป สร้างความรำคาญให้โปรดปรานเป็นอย่างยิ่ง เค้าเอื้อมมือข้างนึงล้วงไปหยิบโทรศัพท์ออกมากะว่าจะติดสายแล้วปิดเครื่องทิ้ง แต่ทว่า....

"หึหึ แฟนน้องแพรวโทรมาแน่ะ แต่ไม่เป็นไร ผัวคนนี้กดรับให้แล้ว เอ้า"
ชายหนุ่มทำสีหน้าเจ้าเล่ห์ ก่อนที่เค้าจะยื่นโทรศัพท์สมาทโฟนตัวท็อปให้กับสาวสวย ที่ตอนนี้กำลังแอ่นหีให้เค้าเสียบแทงด้วยท่อนควย

"ไม่นะพงพัฒน์ พี่โปรดปรานอย่าทำทำแบบนี้"

"แต่พี่กดรับไปแล้วนะครับ น้องแพรวจะไม่คุยกับแฟนหน่อยหรอ ถ้าเป็นพี่เจอแบบนี้คงจะเสียใจแย่ หึหึ"

"อย่าค่ะ แพรวไม่คุยตอนนี้"

สาวแพรวไม่พร้อมที่จะคุยกับแฟนหนุ่มของเธอในตอนนี้ ถ้าเกิดว่าพงพัฒน์รู้ถึงความอดสูในครั้งนี้ของเธอแล้วละก็ เค้าจะรับได้ไหมนะที่แฟนสาวกำลังถูกชายอื่นทำให้เธอต้องแปดเปื้อน เค้าจะยังรักเธออยู่ไหม

"อะไรนะ พี่แพรวไม่อยากคุยกับผม"
เสียงของพงพัฒน์ในโทรศัพท์ดังขึ้น หญิงสาวรู้สึกตกใจสุดขีดเมื่อชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเป็นผัว ถือโทรศัพท์มาแนบกับแก้มนวลๆโดยที่เธอก็เพิ่งจะรู้ตัว

"ปะ..ปล่าวจ๊ะพงพัฒน์ พี่ยังไม่ได้พูดอะไรเลย"

"งั้นผมคงหูฝาดไป เรื่องเมื่อครู่ผมขอโทษนะที่ทำแย่ๆแบบนั้นต่อหน้าพี่แพรว"

"คิด...อ๊าา คิดได้ อื้ออ ก็ดีแล้ว อื้อออ"

น้ำเสียงตะกุกตะกักปนกับเสียงครางอืออา เมื่อเธอหันไปดูตัวต้นเหตุก็พบว่าชายหนุ่มที่อยู่เบื้องหลังกำลังกระเด้าซอยแบบเนิบๆ พร้อมกับหมุนควงท่อนควยที่กำลังอยู่ในตัวเธอวนไปมา ก่อนที่เค้าจะชักออกแล้วกระแทกมันกลับไป เธอในตอนนี้พยายามที่จะรวบรวมสติให้มากที่สุดเพื่อคุยกับแฟนหนุ่ม โดยไม่ให้เค้าสงสัย

"แหะๆ ว่าแต่พี่แพรวไม่สบายหรอ ทำไมเสียงแปลกๆไป"

"ปะ...ปล่าวจ๊า อ๊าายยย พะ..พี่ อ๊าาา สบายดี"

"แน่ใจนะพี่ว่าไม่เป็นไรจริงๆ"

"แน่....ใจ อื้อออ สิจ๊ะ"

"พี่แพรวกลับบ้านยัง?"

เสียงแฟนหนุ่มจากมือถือถามไถ่หญิงสาวด้วยความห่่วงใยจนเธอแทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ในใจก็รู้สึกผิดที่เธอแอบเผลอไปมีอารมณ์ร่วมกับชายหนุ่มด้านหลังจนตัวเองเสร็จสมไปแล้วหลายรอบ แต่อีกใจนึงก็กลับรู้สึกพึงพอใจกับความร้อนแรงที่ได้รับ

"พี่กำลังจะ อ๊าาา อ๊าาาา อ๊าา อื้อออ อ๊าาาา"

โปรดปรานเหมือนกับจงใจ เค้ากระเด้าเย็ดหญิงสาวทั้งเร็วและแรง จนเธอต้องร้องครวญครางด้วยความเสียว ร่างงามกระตุกเด้ง แม้แต่เต้านมเองก็สั่นไหวไปมา ชายหนุ่มแอ่นเอวกระเด้าส่งท่อนควยวิ่งเข้าออกในร่องเสียวรัวๆ มือข้างนึงโอบกอดท้องน้อยของหญิงสาวไว้ ส่วนอีกข้างก็กำมือถือแน่น เค้ากระแทกควยเข้าไปได้ไม่นานก็กระตุกตัวแอ่นเกร็งพร้อมกับหยุดกระเด้าแล้วกดแช่ท่อนควยนิ่ง ก่อนที่จะฉีดน้ำกามแรกของเกมนี้ เข้าไปในโพรงสวาท

"พี่แพรว พี่แพรว เป็นอะไร"
ความร้อนรนและความเป็นห่วงในน้ำเสียงของพงพัฒน์ดังขึ้นในโทรศัพท์มือถือ

"พี่ไม่เป็นอะไรหรอกจ๊ะพงพัฒน์ กำลังจะกลับบ้านเดียวนี้แหละ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ" ติ๊ด(เสียงกดวางสาย)

ร่างของสาวแพรวกำลังนอนโก่งโค้งด้วยความเหนื่อยหอบกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ เมื่อโปรดปรานยื่นมือถือให้เธอได้เป็นผู้ครอบครอง น้ำตาและน้ำกามขาวข้นค่อยๆไหลออกมาพร้อมกัน เมื่อชายหนุ่มถอนเอาท่อนควยออกมาจากร่องหลืบ ก่อนที่ร่างของเธอจะถูกเค้าจับพลิกให้นอนหงายพร้อมกับจับขาเธอแบะถ่างให้อ้าออกจากกัน หลังจากนั้น..........

....................................................................................................................................................

"ตามมาค่ะ อาจารย์พี"

"นี่ธิชา ให้ชั้นส่งแค่หน้าบ้านก็พอแล้วนี้ ทำไมต้องให้ชั้นเข้ามาข้างในด้วยละเนี่ย"

หลังจากที่หนูธิชากับอาจารย์จอมซึนต่างก็เสร็จสมอารมณ์หมายไปแล้วทั้งคู่ และตอนนี้ทั้งสองก็กำลังเดินเข้าไปในบ้านของผู้มีอันจะกิน นั่นก็คือบ้านอันแสนอบอุ่นของธิชาลูกศิษสาวนั่นเอง ตามที่ตกลงกันไว้แต่แรกว่าอาจารย์พีจะต้องมาส่งธิชากลับบ้าน และดูเหมือนว่าสาวสวยจะพยามคะยั้นคะยอให้อาจารย์เข้าไปส่งเธอในบ้านให้ได้ อาจารย์ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องทำตามที่เธอต้องการด้วย แถมตอนนี้ทั้งเค้าและเธอก็ต่างก็อยู่ในเขตรั้วบ้านเป็นที่เรียบร้อย

"อาจารย์คะ ทางนี้"
หญิงสาวพูดพร้อมกับจูงมือชายหนุ่ม เธอไม่ได้พาเค้าเข้าไปในตัวบ้าน แต่ดันพาเลี้ยวไปที่สนามหญ้าแทน ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปหยุดอยู่ที่พุ่มไม้ที่ทำจากพืชประดับในบ้านของเธอ

"ธิชา จะทำอะไรนี่ พอได้แล้ว นี่บ้านของเธอนะ"

ชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงละล่ำละลัก เมื่ออยู่ดีๆสาวสวยก็นั่งยองๆก่อนที่เธอจะใช้มือปลดสายเข็ดขัดรูดซิบแล้วควักล้วงเอาท่อนควยที่ปวกเปียกของเค้ามารูดเล่นเหมือนกับพยายามจะปลุกให้มันตื่น

"อาาา ธิชาอย่าทำแบบนี้ วันนี้เราทำกันมามากพอแล้วนะ อีกอย่างชั้นคงไม่ไหวแล้วละ"

ดูเหมือนว่าลูกศิษสาวคนนี้ จะไม่ได้ฟังสิ่งที่อาจารย์หนุ่มพุดเลยแม้แต่น้อย เธอใช้มือรูดจนมันขยายตัวขึ้นมาได้ในระดับหนึ่ง ก่อนจะใช้ปากของเธอเข้าโลมเลียปลายหัวบานสลับกับท่อนลำ ราวกับว่าเธอกำลังเพลิดเพลินอยู่กับการกระทำเช่นนี้โดยที่ไม่กลัวเลยว่า คนในบ้านของเธออาจจะมาเห็น

"ฮิฮิ ไหนอาจารย์บอกว่าไม่ไหวไง ดูซิ มันใหญ่ขึ้นเหมือนกับตอนเย็นเลยเห็นมั้ย"

"อูยยย ยัยเด็กบ้า จะทำอะไรก็รีบๆทำ ชั้นจะรีบกลับบ้าน"

ท่อนควยของอาจารย์ขยายตัวขึ้นจนสุด แต่หญิงสาวกลับหยุดการโลมเลียเหมือนกับว่าเธอต้องการที่จะแกล้งเค้าให้อารมณ์ค้างเติง เมื่อเป็นเช่นนี้่ชายหนุ่มจึงคิดว่าแบบนี้คงต้องลงโทษหญิงสาวด้วยการแตกคาปากซะแล้ว แต่ทว่าเธอกลับยืนขึ้นไม่ยอมให้เค้าได้กระเด้าปากซะงั้น

"อะไรของเธอเนี่ย ธิชาทำไมไม่ทำไห้มันเสร็จไปเล่า"

"จะทำให้เสร็จก็ได้นะคะ แต่อาจารย์ต้องทำเอง"
สาวสวยกล่าวพร้อมกับหันหลังแอ่นสะโพกให้กับชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะเลิกชายกระโปรงด้านหลังด้วยตัวเอง เผยให้เห็นเนินสวาทโดยที่ไม่มีชั้นในมาปิดบังไว้

"ธิชา นี่เธอไม่ไส่กางเกงในหรอเนี่ยย คิดอะไรอยู่ห่ะ"

"ก็มันยุ่งยากนี่คะ เวลาที่เราจะทำแบบนี้กัน"

"ก็ด้ายย ต้องการนักใช่มั้ย เดียวชั้นจะดับความร่านของเธอเอง"

รอยแยกของกลีบอูมแบะอ้าออกเมื่อปลายหัวบานเข้าเบียดแซก ชายหนุ่มแอ่นเกร็งส่งท่อนควยเข้าไปจนมิดลำได้ไม่ยากนัก เนื่องจากวันนี้สาวสวยถูกเค้ากระหน่ำเย็ดมาแล้วหลายรอบ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงความรู้สึกฟิตแน่นอยู่เหมือนเดิม เมื่อท่อนควยเข้าไปแช่อยู่ในโพรงสวาท

"แน่น เหมือนเดิมนะธิชา ซี๊ดดสส"

"อื้อออ ของอาจารย์ก็ใหญ่เหมือนเดิมนะคะ ธิชาแน่นท้องไปหมดแล้ว อ๊าายย"

อื้อออ อาาา อ๊าาา อื้อออ อาาา
เสียงครางกระเส่าในลำคอของหนุ่มสาวดังขึ้นเบาๆเพราะกลัวคนอื่นในบ้านจะได้ยิน เมื่อชายหนุ่มเริ่มขยับบั้นเอวซอยเบาๆ หญิงสาวเองก็ไม่น้อยหน้าขยับสะโพกเด้งรับการกระเด้าตลอดเวลาด้วยความเสียวซ่าน ส่วนมือของเธอนั้นเอื้อมขึ้นมาบีบขยำเต้านมของตัวเองด้วยความกระสันต์ในกามรมณ์

"อูยย ธิชาา หีเธอตอดควยชั้นดีจัง นี่สงสัยคงจะอยากมากสินะ ยัยร่านเอ้ยย"

"อื้อออ ถึงธิชาจะร่าน ก็ร่านกับอาจารย์คนเดียวนะคะ อาจารย์ขาา"

แม้ว่าจะเหนื่อยอ่อนจากเกมรักของวันนี้ ที่ทำกันมาแล้วหลายรอบ แต่จากการขับรถมาส่งสาวสวยมาส่งที่บ้านต้องใช้เวลาตั้งชั่วโมงกว่า ซึ่งก็ถือได้ว่าเวลาเท่านี้ก็เพียงพอต่อการพักผ่อนของเจ้าท่อนควยให้ตื่นขึ้นมารีดน้ำกามได้อีกครั้งหนึ่ง บวกกับความสวยบาดตาบาดใจของลูกศิษสาวแถมตอนนี้เธอยังอยู่ในชุดเครื่องแบบนักศึกษาสุดยั่วยวน ชายหนุ่มก้มมองท่อนควยของตัวเองเดินหน้าเข้าออกในร่องหลืบอย่างช้าๆ เค้าอยากจะทำกับเธอในที่ตรงนี้ให้นานที่สุดโดยลืมไปแล้วว่า ตอนนี้เค้ากำลังอยู่ในพื้นที่อันตรายและเสี่ยงภัยต่อการโดนลูกปืน

"อ๊าาา อาจารย์แรงๆได้มั้ย ธิชาพร้อมแล้วนะคะ"

"หึหึ เงี่ยนแล้วละสิ "

"ค่ะ อาจารย์ ธิชาเงี่ยนจะแย่อยู่แล้ว รีบๆเย็ดธิชาแรงๆด้วยเถอะค่ะ อาจารย์พีขาาา"

สะโพกของหญิงสาวส่ายไปมา เมื่อท่อนควยที่เสียบเข้ามาในร่องหลืบของเธอจนมิดด้ามแล้ว แต่ชายหนุ่มกลับขัดใจไม่ยอมกระเด้าเธอแรงๆสักที จนเธออยากจะผลักให้เค้าลงไปนอนหงายแล้วขึ้นไปขย่มคร่อมท่อนควยที่กำลังกลั่นแกล้งเธออยู่นั้นให้หายอยาก ก่อนที่จะจากชายหนุ่มในวันนี้เสียที่

กรี๊งงงง(เสียงโทรศัพท์มือถือ)
แสงของดวงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า ขณะนี้เวลาเกือบจะสองทุ่มแล้วแต่สาวสวยยังไม่กลับเข้าไปในตัวบ้าน เธอไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อยที่คนทางบ้านเป็นห่วง

"ธิชา โทรศัพท์เธอ"
อาจารย์หนุ่มชะงักไปชั่วขณะ เค้ากดแช่ท่อนควยคาหลืบและหยุดนิ่งการกระเด้าเอาไว้ก่อน และยังลังเลอยู่ว่าควรจะทำต่อไปหรือหยุดมันเอาไว้เพียงเท่านี้ก่อนดี

"อะ อาจารย์อย่าหยุดค่ะ ทำต่อไปเรื่อยๆ"

"ยัยบ้า ถ้าเธอไม่รับเดียวก็มีคนในบ้านสงสัยหรอกว่าเธอหายไปไหน แล้วเธอจะตอบเค้าว่ายังไง"

"ไม่เป็นไรค่ะ เดียวธิชาจัดการเอง"

"เอ่อ... ถึงเธอจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ"

"อาจารย์ค่ะ"
หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงเง้างอน พร้อมหันใบหน้าที่กำลังขมวดคิ้วมองไปที่ชายหนุ่มด้านหลังด้วยความขัดใจ เมื่อเค้าไม่ยอมทำตามใจอย่างที่เธอต้องการเสียที

พับพับพับพับพับ

"เอางั้นก็ได้ธิชา"
ท่อนควยที่แช่อยู่ในหลืบเริ่มขยับเข้าออกอีกครั้ง แต่คราวนี้เค้ากับกระเด้าเร็วขึ้นกว่าตอนแรก โดยกะว่าจะเผด็จศึกหญิงสาวให้ได้ ก่อนที่เสียงมือถือจะหายไป ซึ่งตอนนี้ดังขึ้นเป็นครั้งที่สามแล้ว

"อ๊าาาา อ๊าาา อาจารย์ อื้อออ อ๊าาา แรงๆค่ะ อ๊าา อื้มมม อื้มมม"

"นี่ธิชา เบาๆเสียงหน่อย เดียวคนในบ้านเธอก็แห่กันมามาหรอกยัยเด็กบ้า"
เมื่อสาวสวยเผลอร้องครางเสียงดัง ชายหนุ่มจึงรีบเอามือข้างกุมปากของเธอไว้เพื่อไม่ให้มีเสียงเล็ดลอดออกไปมากจนเกินไป

"ก็ธิชาเสียว นี่คะ อาจารย์ อื้อออ"
สาวสวยพูดพร้อมกับหันหน้าไปมองชายหนุ่มด้วยสายตาหยาดเยิ้ม เมื่อชายหนุ่มยอมทำตามที่เธอต้องการ แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังอย่างแต่เนื่องและดูเหมือนว่ามันจะดังต่อไปเรื่อยๆไม่มีทีท่าว่าจะหยุด สร้างความรำคาญให้กับเธออย่างยิ่ง

ชายหนุ่มเหมือนจะรู้ใจ เค้าหยิบเอาสมาร์ทโฟนตัวปัญหามาตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ บั้นเอวกระเด้าอย่างหนักหน่วงพร้อมกับยื่นมือถือนั้นให้กับเธอ โดยสิ่งที่ชายหนุ่มได้รับก็คือใบหน้าของหญิงที่ขมวดคิ้วบิดเบี้ยวเหยเกหันมามองเค้าด้วยความหยาดเยิ้มเป็นการตอบแทน

"รับซะธิชา อย่าทำให้คนอื่นต้องเป็นห่วง"

"แต่...อ๊าา แต่ว่าเรา อื้อออ อ๊าา ยังทำกันไม่เสร็จนะคะ"

"ไม่เป็นไร เดียวชั้นจะเย็ดเธอเบาๆก็แล้วกัน"
ชายหนุ่มพุดพร้อมกับผ่อนแรงกระเด้าลง จนร่างนักศึกษาหยุดนิ่งจากการเด้งสะท้อนไปมา เหลือแต่เพียงลมหายใจที่หอบเหนื่อยของเธอ

"เอางั้นก็ได้ค่ะ อาจารย์"
ธิชาสาวสวยรับมือถือนั้นมา ก่อนที่เธอจะมองดูตรงหน้าจอด้วยสีหน้าที่ไม่ชอบใจนักและพบว่าเป็นเค้าคนนั้นนั่นเอง ที
ชื่อ: Re: หนูธิชากับอาจารย์จอมซึน7
โดย: killgutee เมื่อ สิงหาคม 19, 2016, 08:00:00 หลังเที่ยง
ขอบคุณมากๆครับ