ปาฏิหาริย์แห่งชีวิต ตอนที่ 2
"ในหนึ่งชีวิตคุณได้มีโอกาสอีกครั้งคุณจะทำอะไร?"
ใช่คำถามที่ผมถามไปคุณไปผมขอเดาว่าหลายคนคงได้คำตอบ ส่วนของผมเมื่อมันเป็นจริงผมก็ได้คำตอบของคำถามนี้เหมือนกัน
หลังจากที่ผมได้คำตอบของสิ่งที่เกิดขึ้นว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นไม่ได้เป็นความฝันอันเกิดจากจินตนาการไปเองของผมแต่มันคืออดีตที่ผ่านไปแล้วของชีวิตผม
คำถามต่อมาในใจผมผมจะทำอะไรดีล่ะ ?
ผมมานั่งทบทวนใต้ต้นโพธิ์ต้นใหญ่กลางลานวัดที่ตอนนี้เงียบสงบยามเช้าเนื่องจากวันนี้เป็นวันจันทร์โรงเรียนผมปิดเทอมและผมได้ที่เรียนใหม่พร้อมทุนการศึกษาทำให้ผมเลยไม่ต้องมานั่งกังวลใจจะหาที่เรียนต่อเหมือนเด็กวัดคนอื่นๆที่ต้องไปทำงานเพื่อเลี้ยงปากท้อง
ชีวิตที่แล้วของผมถ้ามานั่งคิดๆดูมันก็ออกจะบัดซบไม่มากก็น้อยเหมือนสูตรละครน้ำเน่าที่เมียเก่าผมเคยดูนั่นแหละ เป็นหนี้ เมียทิ้ง โดนไล่ออกอืม.......มานั่งๆคิดดูมันเกิดจากอะไรล่ะ
ใช่ผมอ่อนแอผมมันจน ผมไม่ทันคน มองโลกแง่ดีเกินไปจะว่าไปก็เพราะหลวงพ่อเป็นคนอบรมผมมาตั้งแต่เด็กสินะทำให้ผมมองโลกในแง่ของที่เด็กวัยรุ่นสมัยนี้เรียกว่าพวก โลกสวย อืม........จะว่าท่านก็ไม่ได้หรอกผมว่าเพราะผมเป็นคนซื่อมากเกินด้วยแหละและที่สำคัญคนรอบตัวผมด้วยนั่นแหละที่เป็นต้นเหตุ
ดีล่ะในเมื่อไม่รู้เทวดาหรือ ผีห่า ซาตานที่ไหนให้โอกาสผมในการใช้ชีวิตอีกครั้งผมจะใช้ชีวิตนี้ให้คุ้มผมจะแก้แค้น ผมจะเอาคืนกับคนที่เคยทำกับผมสารพัดให้ผมได้เห็นนรกเมื่อชาติก่อนสำนวนจีนที่เขาว่าแก้แค้น 10ปีก็ยังไม่สายนี่ข้ามมาอีกชาติผมก็ว่ามันยังไม่สายเหมือนกันต่อไปนี้ผมจะใช้ระบบตาต่อตาฟันต่อฟัน ไม่ยอมเป็นไอ้คนขี้โรคอ่อนแอหงอให้คนอื่นเข้ากลั่นแกล้งอีกต่อไป คอยดู
งั้นก่อนอื่นเราต้องมามองดูก่อนถ้าจะทำให้ได้ตามที่ตั้งใจไว้ผมยังขาดอะไรบ้างล่ะ ....
เงินกำลัง อำนาจ ใช่สุดท้ายก็มาลงกับ 3 คำนี้โลกสมัยนี้ไม่ได้เอื้ออาทรเหมือนกับที่หลวงพ่อท่านสอนหรอกมันคือโลกที่เรียกว่าปลาใหญ่กินปลาเล็กนั่นแหละเพราะงั้นถ้าไม่อยากถูกกินก็ต้องเป็นปลาที่ใหญ่กว่าปลาที่จะกินจะได้ไม่ต้องโดนกินสินะ
งั้นเรื่องแรกเรื่องเงินดีนะที่ชาติที่แล้วผมเป็นพนักงานการเงินของธนาคารเรื่องเกี่ยวกับเงินๆทองผมมักไม่ค่อยพลาดหรอกเห็นผมยังงี้ความจำผมดีอย่างน้อยผมก็เห็นช่องทางที่จะสร้างเงินให้รวดเร็วแล้ว
หืม....คุณคงสงสัยสินะว่าทำไงไม่ยากอะไรหรอกครับในเมื่อความจำผมดีแบบนี้ทำไมผมจะจำอะไรที่ดีๆเกี่ยวกับตัวเลขไม่ได้
ใช่ครับคำตอบคือ "หวย"คำสั้นๆง่ายๆที่ชาวบ้านทุกชนชั้นทุกระดับรู้จักกับมันเป็นอย่างดีเป็นทางรวยลัดที่ทุกคนฝันอยากจะได้ในชาติก่อนผมคนหนึ่งด้วยแหละที่บ้าพอจะเล่นเหมือนกัน
ห๊า...อะไรนะครับเคยถูกไหม? คุยคิดว่าคนดวงกุดอย่างผมจะเคยถูกไหมล่ะ ไม่ต้องมามองผมเลยเดาว่าพวกคุณแต่ล่ะคนก็ไม่เคยถูกเหมือนกันนั่นแหละ ถ้ามาเทียบเป็น% แล้ว มันน้อยกว่า 0.000001 % อีกนะที่จะถูกแต่ก็เอาเถอะอย่างน้อยก็เป็นความหวังของทุกคนเหมือนกันนั่นแหละรวมไปถึงผมด้วยคนหนึ่งแต่ขึ้นเชื่อว่า หวย นั่นไม่ใช่ใครจะถูกง่ายๆสักหน่อยนิคนอื่นอาจจะรอลุ้นให้ถูกแต่ผมกลับทำอะไรที่ตรงกันข้ามกับคนอื่นนิดหน่อย
ผมศึกษาพวกมันลองเอาสถิติของมันย้อนหลัง20 ปีมาลองคำนวณความน่าจะเป็นเพื่อหาสูตรความน่าจะเป็นที่จะเกิดขึ้นในอนาคตไม่รู้ตอนนั้นคิดบ้าอะไร อาจจะฝันเฟื่องสติเฟื่องไปหน่อยเชื่อว่าจะทำได้สุดท้ายก็คว้าน้ำเหลว
แต่.......อย่างน้อยมันก็เป็นประโยชน์กับผมในชาตินี้
จะบังเอิญหรือผีห่าซาตานดลบันดาลให้เกิดหรือเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าจำไม่ผิด งวดหน้าตากล่ำสามล้อหน้าปากซอยจะถูกหวยรางวัลที่1 ซึ่งตอนนั้นพวกผมได้ลาภปากจากอานิสงค์ที่ตากล่ำมาทำบุญเนื่องจากถูกหวยด้วยนิใช่แล้วมันเป็นตอนก่อนผมจะย้ายไปอยู่กับเฮียโกเสียด้วย
ถ้าผมจำไม่ผิดซึ่งผมมั่นใจด้วยแหละว่าจำไม่ผิด ตากล่ำเล่าว่าไปซื้อมาที่ไหนด้วยนะ
อืม..........ตากล่ำไปซื้อหวยในตลาดก่อนหวยออก1 วันนี่ ให้ตายเถอะมันวันนี้นี่หว่า....
ผมไม่รอช้ารีบวิ่งไปตลาดอย่างรวดเร็วแต่สุดท้ายก็มายืนหอบแฮ่กอยู่กลางทาง เห้ยยังไม่ถึงครึ่งทางเลยนะเห้ย เห้อจะทำไงได้ตอนนี้ผมเป็นแค่ไอ้เด็กขี้กางหัวโตตัวลีบอยู่เลยนี่เรียวแรงก็ไม่ค่อยจะมีอยู่ด้วย ผมจึงค่อยๆเดินไปตลาดเดินเร็วหน่อยเหนื่อยก็ผ่อนช้าลง
ลืมบอกไปตลาดกับวัดค่อยข้างไกลกันอยู่พอสมควรแหละครับสักราวๆ 5 – 6 กิโลได้ ยิ่งกลางแดดเปรี้ยงๆแบบนี้บอกตรงๆเหนื่อยมากๆ
พอถึงตลาดผมรีบตรงไปยังแพงขายหวยนับ10 ที่ตั้งอยู่ในบริเวณนั้น รีบหาเลขของตากล่ำที่แกมาโม้ให้ฟังตอนนั้น สาธุอย่าให้ตากล่ำซื้อไปแล้วเลย
หาไปหามาร่วม30 นาทีในที่สุดผมก็เจอ โอโห มีเป็นปึกเลย ทั้งหมด 10 ใบ
ใช่10 ใบ อย่างที่ตากล่ำแกเคยบอกนั่นแหละว่า น่าซื้อทั้งปึกเลยไม่น่าซื้อแค่ใบเดียวเลย
ผมรีบควักเงินเก็บที่ผมมีจากการรับจ้างทำงานให้ชาวบ้านสารพัดที่เก็บมาทั้งชีวิตเสี่ยงดวง เอ๊ะถ้ารู้ล่วงหน้าคงเรียกเสี่ยงดวงไม่ได้สิ เอาเถอะ ผมซื้อมาแล้วตอนซื้อ แม่ค้ามองหน้าผมก็ยิ้มให้แบบแปลกๆ ไม่รู้จะดีใจที่ขายได้หรือยิ้มเยาะหาผมว่าบ้าจนแล้วไม่เจียม เหอๆผมคิดในใจเดียวก็รู้ว่าผมบ้าหรือเปล่า
หลังจากผมซื้อหวยเสร็จผมก็เหลีอบไปเห็นตากล่ำเดินเข้ามาพอดีกำลังมามองดูแผงหวยเลย
อืม..............โทษทีนะตากล่ำดวงของลุงมาอยู่ที่ผมแล้ว
ถึงแม้เหมือนจะเอาเปรียบแกก็ตามเถอะแต่อย่างน้อยผมก็ช่วยแกนะเออ เพราะหลังจากนั้นอีก 3วันแกโดนคนแทงตายกลางวงเหล้าเพราะมีเรื่องเนื่องจากเมากลางวงแล้วก่อนมีปากมีเสียงแล้วสุดท้ายแกก็โดนแทงตายจนต้องมานอนในศาลารอเผาในวันที่ผมไปกับเฮียโก
เห็นไหมอย่างน้อยผมก็ทำดีให้ผู้อื่นตอบแทนที่ชาติก่อนแกหลังถูกหวยแกพาเด็กวัดทุกคนไปเลี้ยงข้าวเลี้ยงขนมเป็นการทำบุญ
เมื่อได้สิ่งที่ผมต้องการแล้วผมก็เดินออกจากตลาดแต่สุดท้ายก็ไม่พ้นจากตลาด ผมก็เจอใครคนหนึ่งนอนขอทานอยู่ที่ปากทางออกของตลาด
"เฮียชง"หนุ่มใหญ่สถานะพ่อม่ายเพราะเมียแกเสียตอนคลอดลูกสาวของแกออกมาเดิมแกเคยประกอบอาชีพเป็นพ่อค้าขายยาสมุนไพรจากจีน แกเป็นคนดีไม่กี่คนที่ผมรู้จักที่บอกว่าแกเป็นคนดีเพราะมีไม่กี่คนหรอกที่ยอมจ้างเด็กวัดอย่างผมมาช่วยทำงาน ถึงผมจะไม่ค่อยมีแรงอย่างที่แกหวังแกก็ยังจ้างผมมาคอยจัดยาเข้าตู้ยาหรืองานอะไรก็ได้ที่ผมพอจะทำได้แถมไม่กดค่าแรงเหมือนคนอื่นๆด้วยซ้ำ อีกทั้งที่ผมประทับใจสุดก็ตรงที่เวลาผมไปทำงานแล้วแกเห็นผมเจ็บป่วยแกจะให้ยาสมุนไพรจีนมากินแบบฟรีๆอีกด้วยผมเคยถามแกว่าเอาของซื้อของขายมาให้แบบนี้จะดีหรือ แกหัวเราะและตอบผมกลับมา
"ยาสมุนไพรเขามีไว้เพื่อรักษาโรคถ้ามีคนป่วยแล้วไม่ได้ใช้มันมันคงไม่ต่างจากใบไม้ใบหญ้าริมทางหรอกลื้อไม่ต้องคิดมากไปยาแค่ไม่กี่ชุดอั๊วเอากำไรจากคนอื่นแทนก็ได้ลื้อนะสุขภาพร่างกายอ่อนแอกินยาไปเถอะเดียวจะป่วยตายเอา หึหึหึ"
ผมกราบขอบคุณเฮียแกเสมอๆขอให้สวรรค์คุ้มครองคนดีๆแบบนี้
แต่.....คำอธิฐานของผมก็ไม่เป็นจริงสุดท้ายก็เกิดเรื่องกับแกจนได้
ร้านแกเกิดไฟไหม้แถมยาสมุนไพรในร้านแกเป็นของแห้งนี่เป็นเชื้อไฟอย่างดีเลยทำให้เพลิงลุกไหม้อย่างรวดเร็วสุดท้ายร้านยาของแกก็วอดวายทั้งหลังทำให้แกเป็นหนี้เป็นสินเพราะยาที่แกสั่งมาใช้วิธีสั่งก่อนชำระทีหลังซึ่งแทนที่คู่ค้าจะเห็นใจผัดผ่อนการชำระไปก่อนกลับเร่งให้แกชำระหนี้ค่ายาที่แกค้างไว้จนในที่สุดแกต้องขายบ้านกับร้านไปเพื่อจะชดใช้ค่าเสียหายและค่ายาที่ยังค้างชำระอยู่แถมเหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมสัดจากเรื่องที่เกิดขึ้นส่งผลให้แกเครียดหนักจนสุดท้ายเส้นเลือดในสมองของแกแตกเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งซีก ทำงานไม่ได้จนต้องออกมานั่งขอทานอยู่แบบนี้
ผมเดินเข้าไปหาแกและหยิบเงินส่วนที่เหลืออยู่ทั้งหมดของผมซึ่งเป็นเงินไม่กี่ร้อยยื่นส่งให้แกไป
เฮียชงเงียบหน้าจะมาขอบคุณในความเมตตาของผมแต่พอเขาเห็นว่าเป็นผมแกก็พูดกระท่อนกระแท่นไม่ได้ศัพท์จนสุดท้ายผมจับใจความได้ว่าแกไม่เอาเงินผมหรอกแกจำได้ว่าผมลำบากแค่ไหน เก็บเงินไว้ใช้เองดีกว่าอย่าเอามาให้แกเลยแกบอกว่าผมยังมีอนาคตรออยู่และจำเป็นต้องใช้เงินเพราะฉะนั้นเงินก้อนนี้ให้ผมเก็บเอาไว้เถอะ
ผมได้ยินถึงกับน้ำตาร่วงถึงแม้แกจะตกต่ำลงมาเป็นสภาพนี้แกก็ยังมีศักดิ์ศรีของแกอยู่แกยังเป็นคนดีคนเดิมที่ผมเคยนับถือ แม้ตัวแกจะลำบากแต่แกก็ไม่เคยเบียดเบียนใครนี่สินะคนดีที่แท้จริง แต่ทำไมฟ้าต้องกลั่นแกล้งคนดีแบบนี้
ในตอนนั้นผมตั้งปณิธานไว้หลังหวยงวดนี้ออกผมได้เงินมาผมจะช่วยรักษาแกคอยดู
"ป๊า....มาทำอะไรตรงนี้"เสียงเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้นไม่ไกลจากผม
"น้องหลิน"เด็กสาววัย 13 ปีเนื้อตัวผอมแห้ง หน้าตามอมแมมใส่เสื้อตัวหลวมโพรกสกปรกมีร่องรอยกระดำกระด่างจากรอยของถ่านไม้ที่เกิดจากการเผาต่างกับเมื่อก่อน น้องหลินเป็นเด็กน่ารักแก้มป่องอวบจำหม่ำวิ่งเล่นอยู่ในร้านยาของเฮียชงอยู่เสมอๆเป็นเด็กดีชอบแบ่งขนมมาให้ผมกินอยู่บ่อยๆด้วย
"ป๊าหนูบอกแล้วไงค่ะหนูจะหาเลี้ยงป๊าเองป๊าไม่ต้องทำอะไรนอนพักผ่อนอยู่ที่บ้านเถอะนะ"น้องหลินรีบวิ่งมาพยุงพ่อของเธอขึ้นก่อนจะพยายามลากแกกลับบ้านเช่าที่อยู่ในสลัมที่อยู่ถัดออกไป
"ป๊าไม่ยอมหรอกยังไงป๊าก็ไม่ยอมให้หนูเป็นภาระคนเดียวแน่ๆ"เฮียชงกล่าวเสียงกระท่อนกระแท่น
"แต่......ป๊าไม่สบายนี่ตัวยังร้อนอยู่เลยเนี่ย"เด็กสาวมีสีหน้ากังวลหลังจากได้จับตัวพ่อของเธอก่อนจะหันซ้ายหันขวาจนมาเจอะกับผม
"นีพี่ชาตินี่ ช่วยหนูหน่อยคะช่วยพาป๊ากลับบ้านกับหนูทีหนูพยุงคนเดียวไม่ไหว" เธอหันมาขอร้องด้วยดวงตาเว้าวอน
แหม่ไม่ต้องมองแบบนั้นผมก็ช่วยอยู่แล้วล่ะน่า
สุดท้ายผมก็พยุงเฮียชงกลับบ้าน2 คนกับน้องหลิน
สภาพห้องเช่าของเฮียชงกับน้องหลินไม่ต่างอะไรกับรูหนูทั้งแคบทั้งสกปรกและเหม็นอับไม่ถูกสุขอนามัยซะเลยไม่ต้องคนป่วยหรอก คนปกติก็ป่วยได้แต่เธอให้เหตุผลว่าตอนนี้เธอกับพ่อมีเงินพอเช่าได้แค่นี้ก็ต้องทนอยู่กับไป
"แค่กๆๆๆๆๆๆๆๆ"เฮียชงไอออกมาเสียดังแถมต่อเนื่องอย่างน่ากลัวกลัวที่อวัยวะภายในของแกจะหลุดตามออกมาจากการไอของแกจริงๆนะ
"น้องหลินพ่อเราเขาไม่สบายขนาดนี้มานานหรือยังครับ"ผมเห็นอาการของแกแล้วหันไปถามน้องหลินที่นั่งน้ำตาไหลอยู่ข้าง
"พ่อป่วยยังงี้มาหลายวันแล้วค่ะจะเป็นเดือนแล้ว"
"ห๊า....แล้วทำไมไม่รีบพาไปหาหมอล่ะ ปล่อยไว้อย่างงี้ได้ไง" ผมตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
"จะไปได้ไงล่ะค่ะหลินกับพ่อไม่มีเงินจะไปหาหมอแล้ว จะไปหยิบยืมใครก็ไม่มีใครให้ตอนที่พวกเขาเดือดร้อน ป๊าช่วยพวกเขาไว้พอตอนที่พวกหนูลำบากกลับไม่เคยมีใครเหลียวแลเลย"หลินหันหน้ามาพูดไปพลางร้องไห้ไปพลางตัดพ้อกับความดีที่พ่อของเธอเคยทำไว้
ใช่แล้วผมนึกขึ้นมาได้เมื่อชาติก่อนผมได้ข่าวตอนกลับมาเยียมหลวงพ่อหลังจากไปกับเฮียโกแล้วว่าเฮียชงแกป่วยตายและทิ้งน้องหลินไว้ก่อนถูกใครไม่รู้จับขายซ่องเป็นโสเภณีในเวลาต่อมา พอนึกถึงตรงนี้แล้วคอยดูนะผมจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้น
"นี่เงินที่เหลืออยู่ทั้งหมดของพี่หลินรีบเอาเงินไปซื้อยามาให้พ่อก่อนเดียวพี่จะรีบหาวิธีช่วยเพ่อของหนูให้เอง"ผมควักเงินในกระเป๋าส่งเงินให้น้องหลินไปทั้งหมด
น้องหลินตาโตก่อนพูดว่า"จะดีหรอค่ะเงินของพี่ชาติทั้งหมดนี้ ให้หลินหรอค่ะ หลินไม่กล้ารับหรอกค่ะเกรงใจ"เธอกล้าๆกลัวๆที่จะยื่นมือมารับเงินจากมือผม
เห้อ....พ่อเป็นไงลูกเป็นงั้นจริงๆคนดีก็คือคนดีนั่นแหละ ผมคว้ามือเธอมาเมื่อก่อนมือเธอนุ่มมากแต่ตอนนี้มันกลับผอมแถมเริ่มมีรอยสากอันเกิดจากการทำงานหนักขึ้นมาผมมองแล้วเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนจะยัดเงินลงไปบนมือของเธอแล้วบอกว่า
"หลินเอาไปเถอะเงินพี่หาใหม่ได้ รีบเอาเงินไปซื้อยาให้พ่อก่อนเถอะ ตอนนี้พ่อเราต้องการมันมากกว่าพี่ถือซะว่าช่วยพี่ตอบแทนบุญคุณของพ่อหลินเถอะนะ"
เธอรับไว้แล้วกำเงินแน่ก่อนไหว้ขอบคุณผมก่อนจะออกปากฝากพ่อของเธอที่กำลังหลับอยู่ก่อนจะรีบวิ่งออกไปเพื่อซื้อยา
ผมมองน้องหลินที่วิ่งออกไปก่อนหันกลับมามองที่เฮียชงที่หลับอยู่ที่พื้นผมถอนหายใจกับชะตากรรมของคนที่ฟ้าเล่นตลก
ชาติที่แล้วผมทำอะไรไม่ได้แต่ชาตินี้ผมจะเปลี่ยนมันให้ได้คอยดู
น้องหลิน
(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.mx7.com%2Fi%2F98e%2FO3Q4Sm.png&hash=f5dac38470b91e45a0f8adadb080542a4500c82f) (http://www.mx7.com/view2/yStw38cf5CZTr8zA)
แหะๆ ขออภัยด้วยครับกว่าจะเข็นออกมาได้ กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ 4 ทุ่มแล้ว เลยดึกไปหน่อย ขอบคุณครับสำหรับทุกคำชม ตอนนี้อาจจะยังไม่มีเรื่องเสียวอยู่แต่ขอปูเรื่องก่อนนะครับ ขอบคุณทุกท่านที่คอมเม้นมานะครับ ขอบคุณมากครับ
ปล. อัพรูปยังไงอ่ะครับ ภาพไม่ขึ้นเลย จนปัญญาจริงๆนะเนี่ย >.< ................................................................
ตามผลงาน ของคุณ pylon ได้ที่นี่จ๊ะ.. ปาฏิหาริย์แห่งชีวิต ..
ตอนที่ 1 http://xonly69.com/read-xonly-tid-159397.html
ขอบคุณมากครับกับผลงานแจ่มๆ แต่เสียดายจังที่ตอนต่อไปหาอ่านไม่ได้
เรื่องนี้ เป็นแนวนิยายดราม่า ที่ไม่น่าจะเป็นเรื่องเสียวไปได้ จัดเป็นนิยายน้ำดี ที่ผู้แต่งท่านลืมไปแล้วหรือปล่าวครับ ผมว่า พล็อตเรื่องแนวนี้ น่าจะไปได้อีกหลายสิบหน้า กว่าที่จะเจอมุกตัน เพราะมันเป็นสูตรสำเร็จของการย้อนกลับมาแก้ไขข้อผิดพลาดของตัวเอก ถ้าไม่มีเซอร์ไพรส์รอบสอง คงจบลงได้อย่างแฮปปี้ ผมว่าเรื่องนี้ หลายคนรอคอยการแก้ลำชีวิตบัดซบของตัวเอกอย่างสนุกสนาน ::Orz:: ::Orz:: ::Orz::
ปูเรื่องได้ดีชวนติดตามครับ
ชวนติดตามจะมีต่อไหมครับ