[s:258] [s:258] [s:258]
คุยกันครับ - ขอบคุณทุกๆคอมเม้นครับ มันมีความหมายกับผมมาก
- ขอบคุณพื้นที่บ้านหลังนี้ ที่เป็นที่แรกให้ผมลงงานเขียนชิ้นแรก ขอบคุณครับ
- หนึ่งในความสนุกของการเขียนเรื่องนี้คือการหาภาพประกอบให้ตรงใจนี้แหละครับ
ปล. แต่ภาพประกอบเป็นแค่การบอกคร่าวๆว่าประมาณนี้ประมาณนั้น เพียงเท่านั้น จินตนาการของแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน ตัวละครบางตัวต้องออกไปทางยุโรป แต่ผมก็ยังเลือกภาพแนวฝั่งตะวันออก เพราะความชอบล้วนๆครับ
Dark World บันทึกแม่มดที่เก็บได้จากซากปรักหักพัง ชนเผ่าแม่มดของพวกเราตั้งแต่โบราณมานานแล้ว ไม่มีใครให้กำเนิดบุตรชายได้ ดังนั้นเผ่าพันธ์แม่มดจึงมีแต่เพียงเพศหญิงเพียงเท่านั้น แต่ถ้าเป็นแบบนั้นเผ่าพันธุ์ของพวกเราคงต้องสูญหายไปอย่างแน่นอน ดังนั้นแม่มดในช่วงอายุ 17 , 19 , 23 , 29 , 31 , 37 , 41 , 43 จะต้องออกไปหามนุษย์เพศชายมาทำการสืบสานเผ่าพันธุ์ให้ดำรงอยู่ ทั้งนี้จะต้องไม่มีการฝืนใจบุรุษผู้ใด แต่ต้องเป็นการแลกเปลี่ยนอย่างพึ่งพอใจ พวกเราจะต้องมอบความงดงามและประสบการณ์อันสุดยอดเยี่ยมให้กับผู้ที่ยินยอมนั้นตลอดสามวันสามคืน ถือเป็นการแลกเปลี่ยนอันคุ้มค่าเท่าเทียมกันทั้งสองฝ่าย
Dark World ตอนที่ 7 นิทรา(http://i.imgur.com/GG67Drk.jpg)
ราตรีกาลอันยาวนานของเหล่ามวลมนุษย์ได้จบลงพร้อมๆกับปราสาทหินสีดำทมิฬที่เริ่มพังทลายจากแรงระเบิดครั้งใหญ่ตรงใจกลางปราสาท กองทัพที่ตั้งค่ายรายล้อมปราสาทอย่างห่างๆอยู่ทั้ง 8 ทิศทาง ถึงกับต้องสะดุ้งตื่นขึ้นจากการหลับใหลเพราะเสียงดังกึกก้องกัมปนาททั่วพื้นที่สมรภูมิรบ แสงสีส้มจากเปลวเพลิงระเบิดพุ่งทะลุสูงเสียดฟ้า แข่งกับแสงของแสงแดงอ่อนๆของตะวันย่ามเช้าที่ค่อยๆทอดกระจายตัวไล่มาทางทิศตะวันออก
เริ่มมีเสียงอื้ออึงเซ็งแซ่ดังออกมาจากบริเวณคุกที่คุ้มขังเหล่าอสูรกาย พวกเค้าทุกคนเริ่มที่จะกลับมาเป็นปกติและหยุดคลุ้มคลั่ง อสูร้ายตัวสูงใหญ่บางตัวร่างกายก็เริ่มหดเล็กลงจนเกือบจะเท่าๆกับมนุษย์ปกติ พวกคนที่เคยเป็นอสูรกายพอได้สติต่างก็ร้องเรียกหาน้ำดื่มเพื่อคลายความกระหายแสบคอ ทหารผู้คุ้มของที่คุ้มขังแต่ละที่รีบแจ้งข่าวดีไปยังหัวหน้าหน่วยที่บัญชาการกองทัพอยู่โดยไม่รีรอ
"เซเฟีย" ผู้นำกองทัพทางทิศใต้ ผู้ซึ่งครอบครอง "ดาบเอ็กคาริเบอร์ หนึ่งในสิบยอดศราตราวุธ" เดินออกมาจากที่พำนักเงยหน้ามองไปยังปราสาทจุดที่เกิดการระเบิดขนาดใหญ่ เธอรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่มองเห็นปราสาทอันเป็นฐานที่มั่นสุดท้ายของเหล่าแม่มดเริ่มพังทลายลง อสูรกายลูกสมุนที่จับมาได้ ก็เริ่มที่จะกลับร่างคืนเป็นมนุษย์อีกครั้ง สิ่งนั้นแสดงให้เห็นว่าราชนีแม่มดได้ถูกกำจัดลงแล้ว
เธอรีบเข้าไปในกระโจมเพื่อจัดแจงสวมใส่ชุดเกราะเหล็กสำหรับออกทำศึก เพื่อเตรียมตัวมุ่งตรงไปยังปราสาทอันยิ่งใหญ่ของเหล่าแม่มด ที่บัดนี้ทั้งหมดนั้นได้กลายเป็นเพียงซากปรักหักพัง เธอต้องการที่จะเข้าไปเพื่อค้นหาสหายของเธอทั้งสองคนที่บุกเข้าไปภายในปราสาทได้เมื่อช่วงเวลาเย็นของวันวาน เวลานี้เซเฟียมีความรู้สึกดีใจผสมผสานกับกังวลใจเป็นอย่างมาก
(http://i.imgur.com/S1p8LJA.jpg)
"เรื่องที่น่าดีใจก็คือราชินีแม่มดน่าจะถูกกำจัดไปได้แล้วด้วยน้ำมือของสหายทั้งสอง" แต่เรื่องที่ทำให้เธอเป็นกังวลใจก็คือ "สหายทั้งสอง เอโมส กับ หลิน ยังไม่มีการติดต่อใดๆกลับมาเลย" เธอเป็นห่วงว่าต่อให้เป็นพลังของโล่ห์อีจิสเองก็คงยากที่จะป้องกันแรงระเบิดขนาดนั้นได้โดยจะไม่มีผู้ใดบาดเจ็บ สหายของเธอทั้งสองคนอาจจะกำลังรอคอยความช่วยเหลือจากใครสักคนอยู่ก็เป็นได้
เธอสวมใส่ชุดเกราะเสร็จก็รีบบัญชาการไปยังทหารที่เตรียมพร้อมรออยู่แล้วทางด้านนอกที่พัก ด้วยความร้อนใจเธอคิดว่าคงต้องเร่งรีบแข่งกับเวลาซักหน่อยจึงจัดทหารม้าเร็วจำนวนไม่มาก รีบตะบึงควบออกไปยั่งซากปปราสาทของดาร์คโซนอย่างรวดเร็ว
กลางทุ่งหญ้าสีเขียวขจี ระหว่างเส้นทางที่เซเฟียกำลังควบม้าตะบึงไปด้วยความรวดเร็ว เพื่อไปช่วยเหลือสหาย ก็ปรากฎเสียงระเบิดดังมาจากทางฝั่งของซากปรักหักพังอีกสองครั้ง หลังจากเสียงระเบิด ก็ปรากฎแสงสีดำมุ่งหน้าไปยังทิศเหนือ และตะวันออกเฉียงใต้ของปราสาท เป็นสองสาย
"เซเฟีย"สัมผัสได้ถึงพลังแห่งความมืดอันมากล้นของแสงสีดำทั้งสองสาย พลังความมืดที่สั่นสะท้านห้วงอารมณ์วาบหวามได้ขนาดนี้ต้องเป็นจตุรอาชาไม่ผิดแน่
===========================
(http://i.imgur.com/iwEGUok.jpg)
"ซาคิวบัส จตุรอาชาลำดับที่1" มุ่งตรงไปยังกองกำลังทางทิศเหนือของปราสาทตามแผนการที่ "อิลลูชั่น" ได้วางไว้ให้ โดย"อิลูชั่น"ผู้มีสติปัญญาปราดเปรื่องที่สุดในฝั่งดาร์คโซน เธอได้คาดคะเนถึงความเหมาะสมของลักษณะกองกำลังของศัตรูทางทิศเหนือ เทียบกับพลังความสามารถแห่งด้านมืดของซาคิวบัสแล้ว น่าจะสร้างความเสียหายกับทัพทางฝั่งเหนือได้มากกว่าจุดใดๆ ทั้งแปดทิศ
สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ผู้บัญชาการของกองทัพทางทิศเหนือ"เอโมส" จะไม่ได้อยู่บัญชาการกองทัพนั้นแน่ๆไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ถ้ามีเพียงกำลังมนุษย์ธรรมดาๆที่ไม่มีอาวุธวิเศษ เป็นการยากมากที่จะต่อกรกับ"ซาคิวบัส"ซึ่งมีความสามารถในระดับจตุรอาชาได้
หน้าที่ของซาคิวบัสคือการอาละวาดให้ถึงที่สุดเพื่อดึงความสนใจของ Tencommander ที่คอยคุมกองกำลังทางทิศอื่นๆให้มารวมกันที่เธอ เปิดโอกาสให้"เวด้า"ลอบบุกเข้าไปทำลาย"พฤกษาแห่งชีวิต" ตามแผนการ
ลักษณะกองกำลังแห่งทิศเหนือเป็นกองกำลังผสมของเหล่าทหารชายและหญิงจำนวนเกือบจะเท่าๆกัน เพราะเหล่าพลเมืองให้ความสำคัญเรื่องของความเท่าเทียมกันของบุรุษและสตรีเป็นอย่างมาก ทางกองทัพจึงมีนโยบายทางการทหารแตกต่างกับเมืองอื่นที่เน้นกองกำลังของฝ่ายชายเป็นหลัก ขอแค่เพียงเป็นคนมีความสามารถและผ่านการทดสอบไม่ว่าหญิงหรือชายก็สามารถเข้าร่วมกองทัพได้
แน่นอนทุกอย่างย่อมมีข้อยกเว้น มีเพียงกองกำลังพิเศษของเอโมส 20 คน เท่านั้นที่เป็นชายล้วนเนื่องจากคำสั่งลับบางประการของผู้นำโลก ทำให้เอโมสไม่อยากจะคัดเลือกทหารที่เป็นสตรีเท่าใดนัก
===========================
"แด่วันแห่งชัยชนะ" เสียงพูดรำพึงรำพันกับตัวเองเบาๆของ"ซิกค์"รองนายพลวัยกลางคนแห่งทัพทางทิศเหนือ ผู้ควบคุมกองกำลังแทนเอโมส เค้ายกเหล้าขึ้นดื่มให้กับความปลื้มปิติ ภาพปราสาทที่อยู่ไกลลิบตาระเบิดกระจุยกระจายทำให้เค้าคิดว่าสงครามได้จบลง และพวกเค้าได้รับชัยชนะเรียบร้อยแล้ว เฉกเช่นเดียวกันกับทหารคนอื่นๆที่กำลังโห่ร้องเป่าปาก ยกเหล้าฉลองชัยยินดีกับชัยชนะที่ได้รับ โดยไม่มีใครสักคนรู้ตัวเลยว่าหายนะกำลังจะมาเยือนในไม่ช้า
"ซิกค์"หันตัวเปิดกระโจมผ้าเข้าไปที่พำนักทางด้านหลังเพื่อเตรียมตัวมุ่งหน้าไปรับเอโมสผู้เป็นแม่ทัพใหญ่ แต่เค้าก็ต้องตกตะลึงกับสตรีใบหน้ารูปไข่ ผิวพรรณเนียนขาวกระจ่างตา ช่วงเอวคอดกิ่ว สอดรับไปยังสะโพกกลมกลึงของสตรีงดงาม หน้าอกเป็นแบบขนาดพอดีสวยได้รูปแม้ไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็เรียกไม่ได้ว่ามันเล็ก
หญิงสาวนอนเลื้อยตัวอยู่บนฟูกที่นอนนุ่มสีหน้าของเธอดูไร้อารมณ์และเรียบเฉย สิ่งที่แตกต่างจากหญิงสาวทั่วไปก็คือเขาสีดำที่งอกโค้งม้วนอยู่บนศรีษะของเธอและปีกที่หลังคล้ายๆกับปีกของค้าวคาว
"แกเป็นใครกันว่ะ" ซิกค์เอ่ยถามทั้งๆที่ในใจของเค้า ก็พอที่จะคาดเดาได้อยู่แล้วว่าหญิงสาววัยไม่น่าจะเกิน 20 ฤดูหนาวคนนี้ไม่ใช้คนชนเผ่ามนุษย์เป็นแน่
"เรามีนามว่า "ซาคิวบัส" จตุรอาชาลำดับที่1" เธอเอื้อนเอ่ยบอกชื่อเสียงเรียงนามของตนด้วยน้ำเสียงราบเรียบในระดับเดียวกันตลอดคำพูด ใครได้ฟังก็คงจะรู้สึกหนาวยะเยือกจนขนลุกไม่ต่างอะไรกับที่ซิกค์เป็นอยู่ตอนนี้
" จตุรอาชา!!! ยะ แย่แล้ว พวกมันหายหัวไปตลอดสงคราม แล้วทำไมตอนนี้มันมาอยู่ที่นี่ได้" ซิกค์คิดในใจด้วยความตื่นตระหนกในชื่อเสียงแห่งกิตติศักดิ์ของ 4 ยอดขุนพลแม่มด ความเหี้ยมโหดที่ทำให้เมืองใหญ่หลายเมืองต้องหายไปจากแผนที่โลก เพียงแค่พวกเธอย่างกรายผ่านเส้นทาง มือไม้ของเค้าเกิดอาการสั่นเทาด้วยความรู้สึกหวาดกลัวในการประจันหน้ากับจตุรอาชาครั้งแรก
"เจ้ามาที่แห่งนี้ มีความประสงค์อันใด" ซิกค์พยายามรวบรวมสติให้กลับมาอยู่ในความสงบอีกครั้ง แล้วถามกลับไป ระหว่างนั้นก็จับตามองสังเกตดูไปที่ตัวตนของซาคิวบัส เค้าเริ่มคิดว่าเธอก็คงไม่ได้มีความแข็งแกร่งเท่าใดนัก เทียบกับแม่มดสาวหรืออสูรกายอื่นๆที่รูปร่างสูงใหญ่และดูภายนอกเปี่ยมไปด้วยพลังมากกว่าสตรีตรงหน้ามากนัก ตัวเค้าก้เคยสู้มาแล้ว กับแค่สตรีตัวเล็กๆผู้นี้ฟันฉับเดียวศรีษะต้องหลุดจากบ่าเป็นแน่แท้ ไม่คิดให้เสียเวลาเปล่าเค้าค่อยๆเอื้อมมือไปจับดาบเงินที่เอวอย่างช้าๆเตรียมชักออกจากฝัก
"เราจะเอาน้ำรักของท่าน มาฟักไข่แมงมุมของเรา แล้วใช้มันทำลายกองทัพของท่านซะ เจ้าอยากได้อะไรแลกเปลี่ยนจงบอกมา" ซาคิวบัสบอกความต้องการของเธออย่างตรงไปตรงมาด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบและสีหน้าเรียบเฉย ราวกับว่าสิ่งที่เธอพูดมันเป็นเรื่องธรรมดาสามัญไม่มีอะไรเป็นพิเศษ เธอกล่าวพร้อมกับหงายมือเปล่งพลังลูกไฟสีม่วงออกมา
(http://i.imgur.com/B9hhYI0.jpg)
"นังสามหาว!!!" ซิกค์อารมณ์เดือดกับคำพูดที่ว่าจะทำลายกองทัพของเค้า จึงบันดาลโทสะชักดาบเงินเงาวาววับพุ่งตรงเข้าไปหา ตั้งใจหมายแทงดาบเข้าที่หน้าอกข้างซ้ายของซาคิวบัสอย่างรวดเร็วโดยไม่ให้เธอได้ทันตั้งตัวติด
"ซวบ!!"
ส่วนที่แหลมที่สุดของดาบเล่มยาวเสียบเข้าไปที่หน้าอกข้างซ้ายของซาคิวบัสอย่างจัง เลือดสีแดงสดมากมายไหลทะลักออกมา เค้ายิ้มพรายดีใจที่ชัยชนะครั้งนี้ได้มาง่ายดายกว่าที่คิด ก่อนที่ชั่วเวลากะพริบตาถัดมา ความเป็นจริงซึ่งอยู่ตรงหน้าจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างฉับพลัน.....
"โอ้ยย.....ท่าน เราเสียวจัง อะ อื้ออ. อะ..อ๊าๆๆ ...ซี้ดดดด ...อู้ววว ดีมากค่ะ... เสียวอะไรอย่างนี้...ท่านซิกค์ ว้ายยยยย เสียบเข้าควยมามิดด้ามทีเดียวอย่างนี้ เรา จะ...เจ็บนะ ซี๊ด.ด.ด.ด" เสียงซาคิวบัสครางด้วยความเสียวและกล่าวตัดพ้อซิกค์อย่างเบาๆ ที่เค้าทะลึ่งเสียบแก่นกายเข้ามาในโพรงสวาทอย่างแรงแบบมิดลำโคน จนกลีบกลุหลายแนบสนิบมิดชิดเหมือนกับว่าไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน ปลิ้นยูยี่ออกมา
"อะ อืมม ทีหลังจะเบา.เบา......อ้าว..เฮ้ยยยย!!!!!!!" ซิกค์อุทานลั่น ตื่นตระหนกตกใจกับสภาพรอบกายที่เกิดขึ้นอย่างที่สุด ซิกค์งงงวยว่าทำไมเค้าถึงเปลือยกายมาอยู่บนเตียงฟูกนุ่มและเอาควยเสียบกระทุ้งร่องรักของซาคิวบัสอยู่กันล่ะ เมื่อกี้เค้าเพิ่งเอาดาบเสียบไปที่ขั้วหัวใจนางหยกๆ
"อ้ากก!!!!!" ด้วยความตกใจเค้าถอนตัวถอนแก่นกายออกมาจากร่องสวรรค์ของเธอทันที "พล๊อกก !!" เสียงถอนแก่นกายอบ่างรวดเร็วน้ำเมือกลื่นย้อยเยิ้มเป็นสาย ความเสียวยังซาบซ่านติดปลายหัวหน่าวจนผงกสั่นหงึก ๆ
"อุ้ยย!!! เบาๆหน่อยสิ" เสียงซาคิวบัสกลับมาเรียบเฉยอีกครั้ง พร้อมจ้องมองไปยังซิกค์ด้วยแววตาเย็นชาไร้อารมณ์ แฝงไปด้วยความสยองน่าขนลุก มันช่างขัดกับรูปลักษณ์ของเธอที่ดูตัวเล็กผอมบอบบางดูอ่อนแอเป็นอย่างมาก
ซิกค์ตื่นตระหนกรีบหันรีหันขวางหาดาบคู่ใจในสภาพเปลือยเปล่าแก่นกายแข็งผงกหัวไม่หยุด ในใจเค้ายอมรับว่าชั่วเวลานิดเดียวที่เค้าสัมผัสเข้าไปในเนินเนื้อของซาคิวบัสมันช่างรู้สึกยอดเยี่ยมอย่างบอกไม่ถูก แต่ความรู้สึกสยดสยองและน่ากลัวในตัวตนของซาคิวบัส ทำให้จิตใต้สำนึกของเค้าสั่งให้ร่างกายดีดตัวออกมาจากอันตรายโดยเร็วที่สุด
ซิกค์รีบไปคว้าดาบที่วางรวมอยู่กับกองเสื้อผ้าของเค้าตรงมุมห้อง แล้วหันหน้ากลับมาเผชิญกับนางปีศาจร้ายอีกครั้ง มือขวาบีบกำด้ามดาบไว้แน่นมือซ้ายจับฝักดาบเตรียมตัวตั้งท่าอย่างมั่นเหมาะ จ้องท่าทีนวยนาดของซาคิวบัสอย่างระแวดระวัง
ซาคิวบัสนอนอวดรูปโฉมเรือนกายที่งดงามของสตรีวัยประมาณ 25 ฤดูหนาว เนื้อนวลเนียนขาวผ่องของสาวในวัยที่ก้าวผ่านพ้นคำว่าเด็กสาว กลายเป็นหญิงสาวเต็มตัวสร้างแรงดึงดูดให้น่าเข้าไปค้นหา ยิ่งเสื้อผ้าอาภรณ์นุ่งน้อยห่มน้อยที่ดูแปลกตาสำหรับชาวมนุษย์ กลับทำให้สร้างอารมณ์อยากสมสู่กับผู้พบเห็นมากขึ้นกว่าเดิม
เธอมองมายังแม่ทัพหนุ่มชายวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่มีอาการกลัวเกรงใดๆต่อท่าทางการคุกคามของซิกค์แม้แต่น้อย แต่เธอกลับลงมือยั่วยวนเอื้อมมือมาบีบบี้นวดคลึงเนินเนื้อหน้าอกขนาดพอเหมาะของเธออย่างเบาๆ แต่สีหน้าก็ยังคงนิ่งเรียบเฉยพร้อมกล่าวต่อรองแบบแปลกๆ "น้ำรักของเจ้าแลกกับสิ่งที่เจ้าปรารถนา" ซาคิวบัสต่อรองแต่เหมือนออกคำสั่งกับเค้า
"นังบ้า!!!" ซิกค์คำรามลั่นตั้งใจจะชักดาบออกจากฝัก แต่ดาบกลับติดแน่นอยู่ในฝักไม่สามารถดึงออกมาได้ เค้ากำด้ามดาบแน่นขึ้นจนเส้นเลือดปูดโปนตามแขนพยายามใช้แรงชักดาบออกมาจากฝักพร้อมคำรามลั่น "ปัดโธ่ เว้ย!!!" ซิกค์ร้องลั่นอย่างหัวเสียที่ในช่วงจังหวะนาทีชีวิต อาวุธคู่ใจกับมามีปัญหา ทำให้เค้าต้องออกแรงยื้อหนักขึ้น หวังจะชักดาบออกมาปลิดชีพซาคิวบัส ซิกค์พยายามชักดาบออกจากฝักเข้าๆออกๆอยู่นาน.....
"เจ้าจะทำอย่างนั้นอีกนานไหม?" ซาคิวบัสส่งเสียงเรียบเย็นยะเยือก กล่าวไปยังคู่ต่อสู้ที่กำลังกำแก่นกายท่อนกำยำขนาดด้ามดาบ กระทอกชักเข้าชักออกไปมาอย่างรุนแรงจนขาสั่นพับๆใกล้ถึงสวรรค์อยู่รำไร
"อะ...อาห์...อู๊ย...ซะ...ซี้ดดด...ขออีกนิดสิจ้ะ กำลังดีเลย อูยยย ฮะ..เฮ้ยยยย!!! นี้มันอะไรกันว่ะเนี่ย!!!" รองนายพลแห่งทัพทิศเหนือส่งเสียงตกใจลั่นอีกครั้ง กับสภาพของตัวเองที่เมื่อกี้กำลังพยายามที่จะชักดาบออกจากฝัก แต่ชักไม่ออกจนต้องเพิ่มแรงมากขึ้นและพยายามดึงมันออกมา พริบตาเดียวกลายเป็นว่าที่ซิกด์กำลังชักเข้าๆออกๆนั้นไม่ใช้ดาบเหล็ก แต่เป็นดาบเนื้อประจำบุรุษของเค้าเองต่างหากที่โดนชักจนแข็งเส้นเลือดปูดโปนน้ำหล่อลื่นชุ่มหัว เค้าปล่อยมือออกจากแก่นกายด้วยความตกใจทันที
"นะ นี้มันอะไรกันว่ะ" ซิกด์ปากสั่นตัวสั่นคิดในใจทบทวนเหตุการณ์อย่างไรก็นึกไม่ออกว่าเค้าไปทำอย่างนั้นตอนไหน มันไม่ใช้เวลาสักนิดเดียวที่จะมามีอารมณ์มาช่วยเหลือตัวเองสำเร็จความใคร่ในตอนนี้ ถึงแม้ว่าสาวสวยตรงหน้าจะน่าเข้าไปซุกไซร์ปลุกปล้ำขนาดไหนก็ตาม แต่เค้าเองไม่ได้มีอารมณ์อะไรขนาดนั้น
สองครั้งสองคราติดๆกันมันไม่ใช้เรื่องปกติแน่นอน มันเกิดอะไรกับตัวเค้า ซิกค์มึนงงสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไปหมด ในใจเริ่มกลับมาประหวั่นครั่นครามกับพลังอำนาจลึกลับของแม่มดสาวร่างเล็กแต่มีชื่อเสียงระดับขุนพลอีกครั้ง เหงื่อกาฬเริ่มซึมแตกผุดออกจากหน้าผากเป็นเม็ดๆ ปากสั่นมือสั่น
"ขอเสนอเราไม่ดีพอเหรอ การได้สมสู่กับแม่มดระดับสูงอย่างเรา เจ้าจะพบกับความหฤหรรษ์อย่างหาที่เปรียบไม่ได้เลยนะ" ซาคิวบัสถามเสียงเย็นกลับไปอีกครั้ง
ซิกค์เหงื่อแตกพลั่กๆหวั่นใจกับสถานการณ์ที่ไม่ปกติ กลั่นใจตอบกลับไป "ข้าไม่รู้หรอกว่าเจ้าจะเอาน้ำรักของข้าไปทำไม แต่ถ้ามันต้องแลกกับทั้งกองทัพของข้า ข้าคงต้องขอปฏิเสธ"
"หรือเราไม่งดงามพอ หือ?? " ซาคิวบัสพูดเหมือนไม่ได้ฟังเหตุผลของซิกค์ ลุกขึ้นยืนเข่าขยับปลายนิ้วเอาเล็บสีแดงสดจิ้กไปที่ชุดหนังสีดำรัดรูปที่ปกคลุมร่างกายของเธอโดยจุดเริ่มต้นอยู่ที่บริเวณโยนี ออกแรงจิ้กเล็บเข้าไปในเนื้อชุดหนังสีดำแล้วลากกรีดเสื้อผ่านสะดือ ผ่านท้องน้อย กรีดขึ้นไป ขึ้นไป บนร่างกายจนถึงสุดร่องนม ชุดหนังสีดำมันวาวแยกออกเป็นสองซีกหลุดออกจากร่างซาคิวบัสอย่างช้าๆ ซิกค์ตะลึงในหน้าอกคู่งามที่เด้งพ้นพันธนาการของเสื้อรัดรูปและเส้นขนดำราบเรียบบนโยนีอวบอูมเป็นกระเปาะ จนเค้าหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ แต่ถึงจะงามเพียงใดในใจอยากเข้าไปสัมผัสแค่ไหน ซิกค์ก็ไม่ชั่วช้าพอที่จะทำลายกองทัพตัวเองแลกกับการสมสู่เพียงครั้งคราว
"กรอดดด!!! แกมันไม่ยอมเข้าใจอะไรเลย อยากเอาขนาดไหนก็ทำไม่ได้โว้ยย!!!" ซิกค์หลุดปากเผยความปราถนาส่วนลึกในจิตใจอันดำมืดที่มีมโนธรรมกดทับไว้อยู่ออกมา ตั้งแต่วินาทีแรกเห็นเรือนร่างของซาคิวบัสบนเตียงฟูกนุ่มของเค้า มันก็ทำให้เค้าเกิดความอยากกำหนัดขึ้นมาบางแล้ว
"หึหึหึหึหึ นั่นคือความปราถนาแห่งด้านมืดของเจ้าสินะ เสร็จข้าหล่ะ" เสียงของซาคิวบัสผู้เย็นชาหัวเราะออกมาเบาๆ ภาพที่เกิดขึ้นทั้งหมดที่ซิกค์เห็น ย้อนวนกลับไปสู่จุดเริ่มต้นที่เค้าสนทนากับซาคิวบัส ตั้งแต่แรกที่ซาคิวบัสจุดไฟสีม่วงขึ้นมาบนฝ่ามือ (http://i.imgur.com/B9hhYI0.jpg)
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพียงความฝันที่เกิดขึ้นในหัวของซิกค์ เพื่อค้นหาความมืดในจิตใจของเค้า ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร ความโลภ ความเกลียด ความอาฆาต เมื่อถูกค้นพบแล้วซาคิวบัสจะใช้จุดนั้นเข้าควบคุมจิตใจได้ ซิกค์ซึ่งมีทุกอย่างที่ใจอยากได้พร้อมอยู่แล้ว ทั้งชื่อเสียง เงินทอง หรืออำนาจที่เค้าเป็นรองแค่เอโมสเท่านั้น ความแค้นอาฆาตก็พึ่งหมดไปกับการพังทลายของปราสาทDarkzone สิ่งที่เค้าอยากก็คือการมีสัมพันธ์กับหญิงสาวสวยๆงดงามสักคน เป็นการฉลองชัยตามประสาบุรุษเพศหลังจากอดอยากมานานระหว่างทำศึก
ซิกค์ปล่อยดาบเงินด้ามใหญ่ตกลงพื้นยืนตัวแข็งตัวสั่นเทิ่ม เค้ากำลังตกอยู่ในมนต์สะกดและโดนซาคิวบัสเข้าควบคุมจิตใจอย่างช้าๆ ทำให้ไม่สามารถขยับตัวได้ถนัดนัก แม้ว่าความรู้สึกผิดชอบชั่วดีจะอยู่ครบทุกอย่างแต่ร่างกายไม่ยอมฟังเค้าเลย
ซาคิวบัสเริ่มสนองตอบจิตดำมืดของซิกค์ เป็นโชคดีของเธอในเรื่องที่ความต้องการของซิกด์เป็นเรื่องการเสพสมสังวาสกับหญิงสาว เพราะสิ่งที่เธอต้องการก็คือน้ำเชื้อของซิกค์ นั้นเท่ากับว่าเธอไม่ต้องเหนื่อยมากนัก ถือเป็นการยิงธนูนัดเดียวได้นกสองตัวเลย
ซาคิวบัสเริ่มเอาเล็บกรีดเสื้อหนังสีดำรัดรูปของตัวเองเหมือนกับในฝันที่ซิกค์เห็น เธอลากเล็บยาวของเธอไปบนเสื้อผ้าราวกับรูดซิปให้เสื้อแยกออกเป็นสองท่อน แก่นกายของซิกค์ตั้งตระหง่านแข็งขึ้นมาพร้อมสู้รบกับสตรีตรงหน้า ทันทีที่เสื้อหนังสีดำหลุดออกไปจากร่างขาวนวลของซาคิวบัส รูปร่างที่สวยสดงดงาม กลิ่นกายยั่วเย้าเคล้าคลอประสาท ร่องรักที่ดูน่าอัศจรรย์ใจเหมือนกับว่ามันเป็นอีกปากนึงของนาง ถึงซิกค์จะแค่เสียบเข้าไปเพียงความฝัน ก็พอแล้วที่จะทำให้เค้าถวิลหาสัมผัสชุ่มชื่นอ่อนละมุนแบบนั้นอีกครั้ง
ตัวซาคิวบัสเองแม้ว่าลีลาท่วงท่ายั่วยวนจะเป็นรอง ของสุดยอดของนางมารยั่วสวาทที่เข้าขั้นเหนือธรรมชาติเข้าครองครองจิตใจคนได้โดยการยั่วยวนอย่างอิลลูชั่น ที่มีร่างกายเกิดมาเพื่อการเสพสังวาสโดยเฉพาะ แต่แม่มดทุกคนก็มีพื้นฐานร่างกายในเรื่องอย่างว่าสูงกว่ามนุษย์ธรรมดาทั่วไปอยู่มากมายเป็นสิบเป็นร้อยเท่าอยู่แล้ว การดึงดูดใจให้มนุษย์เพศชายธรรมดาๆคนนึงให้ลุ่มหลงจึงไม่ยากเกินไปสำหรับเธอมากนัก
ซาคิวบัสเริ่มลงมือยั่วซิกค์ เธอลุกขึ้นยืนเข่าแหงนหน้าเอาเหยือกไวน์องุ่นยกขึ้นเหนือหัวเทลงบนปากอวบอิ่มที่อ้ารอรับอยู่ด้านล่าง ไวน์องุ่นสีม่วงเข้มไหลลงไปเติมเต็มในโพรงปากอ่อนนุ่ม ก่อนจะค่อยๆเอ่อล้นออกมาจากมุมปากย้อยไปตามลำคอระหง ไหลเป็นสายลงไปยังร่องหน้าอกอวบชโลมท้องน้อยลงสู่ทุ่งหญ้าสามเหลี่ยมสีดำสนิทซึ่งลู่ลงตามน้ำหนักของสายน้ำสีม่วงหยดลงบนฝูกนอน ติ่ง ติ่ง
"เอื้อก!!" ซิกค์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เสน่ห์ของซาคิวบัสช่างล้นเหลือ ทำแก่นกายของเค้าแข็งแทบจะระเบิด "อูยยย สวยเหลือเกิน" ซิกค์เริ่มขยับขาก้าวเท้าไปหาปีศาจแห่งความฝัน แต่ส่วนหนึ่งในจิตใจก็ยังคงหวาดกลัวในอำนาจลึกลับพยายามบอกให้วิ่งหนีไปให้ไกลที่สุดแต่ร่างกายไม่เชื่อฟังตัวเข้าเลย
ซาคิวบัสเห็นเหยื่อติดเบ็ดก็รีบสาวคันเบ็ดต่อเนื่องไม่ให้เหยื่อดิ้นหลุดไปได้ เธอเปลี่ยนท่าจากยืนเข่าเอนตัวลงไปพิงกับที่พนักตอนนอนถ่างขาออกโชว์ดอกกุหลาบสีชมพูสวยสด แล้วใช้มือแหวกกลีบกุหลาบใบงามออกจากกันเผยให้เห็นรูสวาทเล็กๆที่มีน้ำเมือกใสไหลเยิ้มออกมาผสมกับไวน์องุ่นชั้นเลิศ มืออีกข้างก็ผายเชื้อเชิญมาทางซิกค์แล้วกวักมือเรียกเค้า ปีกปีศาจสีดำที่กลางหลังแผ่สยายกางออกกว้างดูยั่วยวน ผสมกับความน่าเกรงขามไปพร้อมๆกัน ซิกค์มองเธออย่างหลงใหลในความงามราวกับปฏิมากรรมอันงดงาม
"เข้ามาสิ นี้เป็นสิ่งที่เจ้าต้องการไม่ใช้หรือ อย่าช้าเลย มาเถอะ มาเถอะ มาเถอะนะ .......... " เสียงซาคิวบัสดังวนไปวนมาในหัวของซิกค์ "โอ้ย ไม่ต้องเรียกแล้ว ข้ามาแล้ว" จากที่ขยับก้าวขาช้าๆ กลายเป็นวิ่งเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว
ซิกค์วิ่งไปถึงที่ฟูกนอนก็ล้มตัวคุกเข่าลง ด้วยความกำหนัดถึงขีดสุดทำให้เค้าเลือกส่วนสำคัญที่สุดก่อนส่วนอื่นๆ ใบหน้าเค้าไปหยุดอยู่ตรงเป้าหมายที่ความเป็นหญิงโหนกนูนใหญ่ของซาคิวบัสก่อนสิ่งอื่นใด จ้องมองกุหลาบดอกงามของเธอตาเป็นมัน กลีบน้อยใหญ่เผยอสะบัดความชุ่มชื้นฉ่ำแฉะราวกับว่ามันมีชวิต น้ำเมือกลื่นแห่งตัณหาหลั่งออกมาจากรอยแยกใจกลางกุหลาบงามเจิ่งนองผสมกับไวน์องุ่นรสเลิศ ซิกค์จดจ้องอยู่นานพยายามฝืนห้ามใจตัวเอง แต่เสียงของซาคิวบัสก็ดังขึ้นหัวเค้าอีกครั้ง
"เลียสิ เลียสิ เลียเลย ดูดมัน เลียมัน รออะไรอยู่ อย่าพึ่งคิดเรื่องอื่นใด ทำตามใจปราถนา เลียซิ เลียมันซะ เอาเลย เลียมัน เลียมัน เลียซิ เลียเลย เลียซะ" เสียงของปีศาจร้ายดังก้องในหัวของเค้า
ซิกค์พ่ายแพ้ต่อเสียงเชิญชวน ใช้แขนล็อคขาซาคิวบัสขยับออกแรงแหกขาเธอออกกว้างก้มลงไปหาโพรงสวาท เอาลิ้นสากหนาลากไล้โลมเลียไปตามกลางรอยแยกแห่งช่องสังวาส เพียงปลายลิ้นกระดกสัมผัสติ่งแตดเบาๆ ซาคิวบัสปีศาจร้ายแห่งความฝันก็กระตุกสั่นตัวดิ้นพล่านอย่างสุขสม น้ำเสียงเย็นชาของนางมารร้ายเริ่มกระเส่าหวานแหว่วขึ้น
"อู้ว...ส...ดีจัง...ละ..เลย โอ้ววว...ซี๊ดด ซี๊ด.ด.ด.อ๊ะ...อ๊าาา อ๊ายยย" ซาคิวบัสครางอย่างสุขสมแอ่นส่ายสะโพกขึ้นสู้กับลิ้นของซิกค์ หมุนวนอัดหีโหนกนูนประจันกันลิ้นของรองนายพลวัยกลางคนอย่างเมามันส์
"จ๊วบบ อืมมมมม ซูดดด จ๊วบ แพล่บๆๆๆ โอ้วว ทำไมมันช่างหอมหวานอย่างนี้ อูยยย ซู๊ดดด" ซิกค์ดูดเลียน้ำหีคาวคลุ้งของปีศาจแห่งความฝันด้วยความอร็ดอร่อย ยิ่งเอาลิ้นไปสัมผัสกลีบติ่งเนื้อเท่าไหร่ โพรงสวาทก็ขมิบรีดเร้นน้ำจากร่องรักรสชาติชวนพิศวงออกมาให้เค้าได้ดื่มกินไม่มีหยุดหย่อน
" จ๊วบ จ๊วบ แจ๊บ ซู้ดดดด แพล่บบ แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก" ซิกค์ดูดกลืนอย่างเพลิดเพลินจนเกือบลืมหายใจ ถอนหัวออกมาจากร่องสวรรค์ขออากาศบริสุทธ์ชั่วคราว "ฟืด ฟาด ฟืด ฟาด"
พอโงหัวจากร่องหีขึ้นมาสูดอากาศหายใจได้ไม่นาน สายตาของซิกค์ก็มองไปเห็นใบหน้าสวยหวานของซาคิวบัสเปลี่ยนไป เหมือนกับว่าเธออ่อนเยาว์วัยลงไปอีกสักห้าถึงหกปี เธอส่งตาหวานชวนเคลิบเคลิ้มมายังตัวเค้า ร่างกายดิ้นส่ายเลื้อยซ้ายเยื้องขวาเบา เนื้อตัวขาวผ่องตัดกับบางส่วนที่เคลือบชโลมไปด้วยน้ำเมาสีม่วงเข้ม
(http://i.imgur.com/pIfjm9e.jpg)
"ซี๊ดดด ท่านซิกค์...ร่องหีเราสะอาดพอแล้ว ท่านช่วยทำความสะอาดเนื้อตัวเราด้วยสิคะ" พอนางมารร้ายโดนลีลาลิ้นชิวหาพาเพลินเข้าไป ร่างกายเธอก็เข้าสู่โหมดเสียวสวาท โหมดที่พร้อมจะสมสู่เสพกามสังวาท เนื้อตัวเปล่งกลิ่นเฉพาะหน้าอกเต่งตึงแน่นเปรี๊ยะ ใบหน้าอ่อนเยาว์ลงไปอย่างกับเป็นคนละคน เสียงเย็นเยียบก็กลายเป็นเสียงนุ่มอ่อนหวานของเด็กสาววัยใสขบเผาะ พะเน้าพะนอขอให้เค้าโลมเลียเรือนร่างงามของเธอ หวังว่ามันจะช่วยบรรเทาดับความร่านรุ่มร้อนในกายสาวของเธอลงไปได้บ้าง เพราะอยู่ในโหมดเสียวสวาทนี้ทีไรมันช่างทรมานดั่งไฟสุ่มอยู่ในทรวงอก
"เจ้าดูเปลี่ยนแปลงไป เอิ่ม...เล็กน้อย แต่ช่างเถอะ ถ้าเจ้าอยากได้ ข้าจะทำความสะอาดให้เจ้าเองสาวน้อย" ซิกค์ไม่สนการเปลี่ยนแปลงอันแปลกประหลาด ดีซะอีกที่จะได้สตรีที่อ่อนวัยลงกว่าเมื่อกี้ เค้าจัดการลากลิ้นโลมเลียไวน์องุ่นที่เปรอะเปื้อนบนเนื้อตัวนางมารน้อยตามคำขอ
เริ่มจากโพรงหญ้าปกคลุมเนิ่นเนื้อสีดำคลับที่ซึบซับเอาน้ำไวน์องุ่นไว้เยอะกว่าจุดอื่น เค้าอ้าปากขย้ำอมไปทั่วทั้งพื้นสนามหญ้าดำ ดูดไวน์ออกจากเส้นขนจนหมดจดทุกเส้น แล้วจัดการลากลิ้นผ่านพ้นจากทุ่งหญ้าขึ้นไปหน้าท้องสวยราวกับหาดทรายสีขาวนวลเนียนละเอียดลออ ซิกค์โลมเลียร่างบอบบางของนางมารน้อย กดผืนลิ้นไว้กับร่างขาวจนแนบแน่น แล้วลากไซร์เก็บร่องรอยของน้ำเมาสีม่วงเข้มบริเวณท้องน้อยแล้วดูดจ๊วบใหญ่ที่สะดือ ซาคิวบัสดีดตัวขึ้นตามแรงดูดส่งเสียงครางระส่ำ ซิกค์ได้ใจขึ้นไปคว้านมสาวเข้าปากเม้มดูดยอดปถุมถันที่แข็งชูชันตามอารมณ์ปรารถนาในกามตัณหา
"อิ๊...อ๊าซซซ...อ๊าาาาา อูววว ลิ้นท่านทำเรา อ๊ะ ซี๊ดดดด เลียมันอีก เลียอีก เอาให้สะอาดเลยค่ะ"นางมารน้อยร่ำร้อง แอ่นอกส่งสัญญาณให้เค้าลงลิ้นหนักขึ้นไปอีก ปีกด้านหลังกระพือพั่บๆตามความเสียวของร่างกายที่สื่อไปถึงเส้นประสาททั่วร่าง คาดหวังให้รองนายพลปรณเปรอสวาทให้มากขึ้น
"โอ้วว ทำไมวันนี้ไวน์มันอร่อยหอมหวานขนาดนี้นะ อูวว แพล่บ แพล่บ" ซิกค์จับหน้าอกขนาดพอเหมาะทั้งสองข้างบีบบี้อย่างเมามันส์ในสองมือ พร้อมๆกับส่ายหัว หันซ้ายทีหันขวาทีส่งลิ้นไปฉกเลียยอดปทุมถันคู่งามสลับข้างไปมาอย่างหื่นกระหาย
นางมารน้อยได้จังหวะกดหัวของเค้าลงระหว่างทรวงอกคู่งามให้เค้าได้ดูดไซร์ดอมดมบริเวณร่องนม กลิ่นกายของนางมารน้อยมันช่างหอมสดชื่น และมีความสดใสของวัยสาวอย่างเต็มเปี่ยม เสน่ห์ของนางมารแห่งความฝันรัญจวนยิ่งขึ้นในร่างสาวน้อยของเธอ
"อูวว เป็นไงบ้างคะ ท่านซิกค์ อร่อยไหม ตักตวงมันให้เต็มที่เลยนะคะ อุ๊ย!!!ซี๊ดด"
"อูยยย กลิ่นของสาวน้อยแรกแย้มมันช่างหอมหวลรัญจวนจิตดีแท้" ซิกค์ลากลิ้นจากทรวงอกไปตามลำคอระหงจนไปถึงปากอวบอิ่มริมฝีปากสีชมพูหวาน เป็นการปิดงานทำความสะอาดเนื้อตัวของนางมารน้อย แต่แทนที่จะสะอาดขึ้นจากไวน์องุ่น กับต้องมาเปรอะเปื้อนเปียกปอนไปด้วยน้ำลายของรองนายพลที่หื่นจนหน้ามืดตามัว
"อู้ววว...ซี๊ดดด...ดีจังเลย...ท่านทำเราสะท้านไป อุ๊บบบ อืมมม จ๊วบบ!!!" ซาคิวบัสกำลังครวญคราญที่โดนลิ้นสากลากไซร์มาจนถึงต้นคอ ก็ต้องโดนอุดปากด้วยจูบอันหนักหน่วงร้อนแรงของซิกค์ ริมฝีปากหนุ่มใหญ่ประทับกับริมฝีปากสาวน้อย บดบี้ขยี้กันด้วยไฟตัณหาอันร้อนระอุ ซิกค์ดุ้นลิ้นเข้าในโพรงปากกระจิดริ้ดของซาคิวบัส กวาดลิ้นสำรวจพื้นที่ภายในอันชุ่มชื้น ซาคิวบัสตาปรือเคลิ้มไปด้วยความสยิวที่มีลิ้นอุ่นๆมากระดกกวาดช่องปาก เธอสยิวจนทนไม่ไหวตัวออกแรงดูดลิ้นของซิกค์ให้อยู่นิ่งๆ แต่มันกลับทำให้เธอยิ่งมันในอารมณ์จัดการดูดมันหนักหน่วงขึ้นและใช้ลิ้นของเธอตวัดพัวพันไปกับลิ้นของซิกค์ ทั้งคู่จูบกันดูดดื่มแลกลิ้นกันอย่างเมามัน
"จ๊วบ จุ๊บ จ๊วบบบ อืมม ท่านซิกค์ขา เราไม่ไหวแล้วนะ ซี๊ด.ด.ด จัดการเราซักทีเถอะนะคะ" ซาคิวบัสผลักตัวซิกค์ออกเบาๆ กล่าววาจาให้เค้าสำเร็จโทษเธอซักที เพราะตอนนี้ร่องหลืบของเธอมันคันยุบยิบไปหมด ความร้อนรุมของไฟสวาทที่สุ่มในอกก็ทวีความร้อนมากขึ้นๆ อยากได้แก่นกายของเค้ามาทะลวงซะให้รู้แล้วรู้รอดสักที
ซิกค์เริ่มมัวเมาในกามสังวาสกับซาคิวบัสเริ่มลืมเลือนว่าตัวเองเป็นใครกำลังทำอะไรอยู่ หน้าที่ ผิดชอบชั่วดี ได้แต่ทำตามจิตใต้สำนึกที่ถูกปลดปล่อยออกมา
"หึหึ เจ้าอยากจะให้เราทำอะไรนะ ข้าขอฟังชัดๆหน่อย" ซิกค์กล่าวถามนางมารแห่งฝัน
"อูยยยย แกล้งเราหรือ อย่างท่านมีหรือจะไม่รู้ว่าเราต้องการสิ่งใด ซี๊ดด"
"สาวน้อย เจ้าอยากได้อะไรก็บอกดีๆสิ ข้าไม่ใจร้ายพอจะแกล้งคนเงี่ยนอยู่แล้ว"
"ระ เรา ตะ ต้องการ กะ แก่นกายของท่าน ขอเราเสียทีเถิด ใส่มาในช่องสังวารเราได้แล้ว นะคะ" ซาคิวบัสพูดเบาๆด้วยความเขินเอียงอาย พร้อมหลบสายตาของเค้า
"ฮ่าฮ่าฮ่า" ซิกค์หัวเราะร่าอย่างสะใจ ที่นางมารร้ายต้องมาอ้อนว้อนร้องขอความเป้นชายของเค้า ซิกค์จับท่อนลึงค์จ่อไปที่รูสังวารของซาคิวบัสแล้วออกแรงกดชำแรกกลีบกุหลาบเข้าไปอย่างช้าๆ เพราะความแน่นในช่องรักของซาคิวบัสราวกับว่าเธอเป็นเด็กสาวที่ยังไม่ผ่านชายผู้ใดมาก่อน
"อูยซซซ ทำไมของเจ้ามันถึงบีบตัวแน่น ซี๊ดดด อย่างนี้ โอ้ยยย"
"อร๊ายย เสียว.วซ.ซ.ซ ซี๊ดด คร๊าา อ๊อยๆๆ คับหีเราไปหมดแล้ว อร๊ายยย เบาๆก่อนน๊าาแหกแล้ว ซี๊ด" ซาคิวบัสกระตุกสั่นดิ้นพราดๆ แอ่นรับความเสียวซ่านจากแท่งอุ่นของหนุ่มใหญ่ที่สอดเข้ามาได้เพียงครึ่งเดียว ก่อนที่มันจะค่อยๆเบียดแทงแทรกตัวผ่านช่องรักคับแน่นจนเธอรู้สึกว่ามีพวงไข่มากระทบด้านล่างรูสังวารของเธอแสดงให้รู้ว่ามันได้เข้ามาสุดลำโคนแล้ว
"อูยยย สุดหัวใจของข้าแล้วสาวน้อย โอ้วววว มันตอดรัดแรงเหลือเกินอ๊าสสส" ซิกค์ส่งแก่นกายไปสุดทางก็พบว่าโพรงสวรรค์ของนางช่างแน่นหนึบยิ่งกว่าเด็กสาวบริสุทธ์ที่เค้าเคยร่วมรักซะอีก เพราะความเสียวซ่านอย่างหนักหน่วงที่ปลายหัวไปจนทั่วลำลึงค์ด้วยแรงขมิบบีบรัดของหีซาคิวบัสอย่างรุนแรง ทำให้ตอนนี้ซิกค์ได้แต่ค้างคามันไว้ทั้งๆอย่างนั้นแทบขยับเขยื้อนไม่ได้
"อูยยย อูวว ของท่านมะ...มันใหญ่จังเลย...เรา โอ้ยยยย อื้อออซซ ซี๊ด.ด.ด อี๊........."
โพรงสวรรค์ของซาคิวบัสจู่โจมตอดรับตุบตุบหนุบหนับไปที่แก่นกายของซิกค์ มอบความสุขเสียวให้เค้าอย่างมากจนต้องขบเขี๊ยวเคี้ยวกรามกัดฟันแน่นฝืนตัวเองไม่ให้ถึงจุดสุดยอด เค้าวางมือซ้ายขวาบนสองเต้าสีขาวนวลขนาดพอดี ลงมือบีบบี้ขย้ำอย่างรุนแรงเพื่อระบายความเสียวจากการจู่โจมจากส่วนล่าง ซาคิวบัสดิ้นเร่าสะดีดสะดิ้งอย่างสะใจ โดยไม่มีอิดออดในการกระทำใดๆที่ดูเหมือนจะรุนแรง แต่กลับเรียกร้องให้คู่ขาหรือเหยื่ออย่างทำให้แรงยิ่งขึ้นไปอีก
(http://i.imgur.com/6L1ydeS.jpg)
ซิกค์ก้มลงประกบปากนางมารน้อย ส่งลิ้นชอนไชเข้าไปในโพรงปาก ซาคิวบัสรู้งานจัดการดูดดุ้นลิ้นที่รุกล้ำเข้ามาอย่างเผ็ดร้อนตอบโต้แรงขย้ำหน้าอกของซิกค์ ปากข้างบนดูดดุ้นลิ้นจนชุ่มฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำลายหวาน ปากข้างล่างก็ดูดควยจนแข็งแทบจะระเบิดและเปียกปอนไปด้วยน้ำหล่อลื่นมากมาย นั้นทำให้ซิกค์ได้เริ่มขยับแก่นกายออกจากการบีบรัดอันหนักหน่วงรุนแรงของโพรงสวาทซาคิวบัส แล้วดันสะโพกกดกลับเข้าไปแล้วเริ่มกระเด้าบั้นเอวซอยเข้าออกอย่างช้าๆ
"อูยย อ๊ะ อ๊ะๆๆ เอาเลย เร่งอีก.อ๊า.ของเจ้ามัน อ๊าซซซ อ๊ะๆๆ"ซาคิวบัสร้องระงมเมื่อแก่นกายเริ่มขยับ
"อูวววว...ซี๊ด.ซ.ซ...จะ เจ้าทำอะไร? ซี๊ด...อูยย เจ้าทำอะไรกันแน่? โอ้ยเสียว้อย!!!"
"อ๊าาาห์ ซี๊ดด เรากำลัง..อูยย..ถะ..ถ่างขา..หะ..ให้ท่าน...โอ้ยย...สมสู่...กับ...เราอยู่ไง...อื้อออ"
"ขะ...ข้าเป็นใคร? ข้าเป็น... อูยยย ซี๊ดด ขะ ข้าจะ...โอ้ยยยย เสียววว บอกทีว่าข้าเป็นใคร" ซิกค์พยายามเรียกคืนสติตัวเอง แต่ร่างกายกลับถลำลึกลงสู่ห้วงแห่งตัฯหา เร่งซอยบั้นเด้าเข้าถล่มหีซาคิวบัซถี่ยิบ ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ร่างกายไม่ใช้ของเค้าอีกต่อไปแล้ว แม้ใจจะหวาดกลัวเท่าไหร่ แต่ร่างกายมันเรียกร้องต่อความรู้สึกนี้ รสสัมผัสนี้ ความเสียวซ่านสุขสมนี้ จิตใต้สำนึกแห่งความอยากของซิกค์มันกลายเป็นใหญ่เหนือร่างกายมากกว่าจิตอันเที่ยงแท้ของเค้าซะแล้ว
"อร้ายยยย เสียววว...อูวว...ท่านคือซิกค์ไงคะ...อ๊ะ...อ่าห์...ท่านซิกค์ผู้ยิ่งใหญ่ไงล่ะ ที่สังวาสกับซาคิวบัส...อร้า..เรากับท่านกำลังสมสู่กันอยู่.....โอ้ววว เราโดยควยท่านเสียบคาหีเราอยู่...ซี๊ด.ด.ด.ด.ดอูยย ดีเหลือเกิน โอ้ยยย ซี๊ด...อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะๆๆ ยะ อย่าพึ่งคิดเรื่องอื่นอีกเลยค่ะ มะ...มาพาเราไปสวรรค์ ทะ ที...ซี๊ดดดดด"
"โอ้วว...ฮั่กๆๆ แฮ่กๆๆ จะ จริงสิ...จะอะไรก็ช่างมันเถอะ...ตอนนี้...ข้าต้องพาเจ้าไปสวรรค์ก่อน...อื้ออ...ฮึบ ฮึบ ฮึบ เป็นไงสาวน้อย โดนควยของข้ากระแทกขนาดนี้ สนุกสะใจมั้ยล่ะ" ซิกค์คิดอะไรไม่ออกปล่อยตัวปล่อยใจให้ล่องลอยไปตามอารมณ์ในการผสมพันธุ์กับสาวน้อยที่อยู่เบื้องหน้า กล่าวถามนางอย่างสะใจในอารมณ์ที่เห็นร่างบอบบางของเธอโดนควยกระทุ้งกระดอนกระเด็นไปตามจังหวะการกระแทกกระทั้นของเค้า และร้องครางด้วยความสุขสมสุดๆ
"โอ้ยยยยย ดีค่ะ อ๊อยๆๆๆๆ อิ..ย๊าสสส สะ..เสียวดีจัง..ระ เราสนุกมากเลยค่ะ ทะท่านรองนายพล อ๊ะๆๆๆๆๆ ไม่สิ ใหญ่ขนาดนี้ ท่านต้องเป็นราชา ราชาของเรา"ซาคิวบัสเปลี่ยนตำแหน่งให้เสร็จสรรพยกยอปอปั้นเค้าดุจราชา ขยายความหลงระเริงให้กับเหยื่อ
"ฮ่าฮ่าฮ่า พูดถูกใจข้ามากสาวน้อย คงต้องให้รางวัลเจ้าหน่อยแล้ว อ๊าซซซ" ซิกค์เพิ่มแรงถาโถมสะโพกกดดุ้นเข้าไปเต็มที่ เร่งซอยถี่ยิบตอบแทนคำชื่นชมด้วยความเสียวให้กับนาง
"อ๊ะ อ๊ะๆๆ สะ สุดยอดเลยคะ สุยยอด สุดๆ อร๊ายยยย จะถึงแล้ว โอ้ยยซี๊ด เอาเลยคร๊ะ เอาเลย อัดเข้ามาอีก แรงขึ้นอีก อร๊ายยยย ดีจังเลย ดีมาก แรงอีก แรงอีก เอาให้ร่างเราแหลกสลายคาควยท่านไปเลย ปล่อยน้ำรักท่านมาเลยท่าราชา เราอยากมีลูกกับท่าน อร้ายยยยย " ใกล้ถึงจุดสุดท้ายซาคิวบัสรีบเร่งให้เค้าเพิ่มความแรง ความเร็วขึ้นอีก พร้อมตวัดขารัดที่บั้นเด้าคู่ขาเอาไว้ สองมือสอดเข้าใต้รักแร้ของซิกค์โอบกอดร่างเค้าไว้แน่น
"ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าก็มันส์เหลือเกิน โอ้ยยยสุดแล้ววว แตกแล้ว อ้ากกกก!!!!!" ซิกค์กระหน่ำสุดแรง จนถึงจุดสุดยอด ตัวกระตุกเกร็งฉีดน้ำรักอุ่นๆ พุ่งกระฉูดเข้าไปในร่องรักของซาคิวบัสทะลักทลาย มันออกมามากมายเหลือเกินแต่น่าแปลกที่ไม่มีซักหยดที่ไหลย้อนล้นออกมาจากช่องหีน้อยๆของนาง
"เราก็ถึงแล้วววว ซี๊ดดดด อ๊ะ อร๊างงงงงงง" ซาคิวบัสถึงสวรรค์ตามไปติดๆ กอดซิกค์ไว้แน่นปีกค้างคาวใหญ่เกร็งแผ่ขยายออกจนสุดสั่นระริก และเมื่อสิ้นสุดความเสียวในจุดสุดยอดปีกสีดำขนาดใหญ่ของซาคิวบัสก็ค่อยๆโอบกอดห่อหุ้มร่างกายทั้งเธอและซิกค์ ถ้ามองจากภายนอกจะเห็นขาของซิกค์ถึงแค่หัวเข่าเท่านั้น ส่วนอื่นๆของร่างกายจะถูกโอบกอดด้วยปีกสีดำขนาดใหญ่
"โอ้วววววว เสียวหีจังเลย สุดยอดอะไรอย่างนี้ มาเยอะๆเลย หึหึหึหึหึหึหึ" ซาคิวบัสออกแรงขมิบดูดน้ำรักอุ่นๆของซิกค์ทุกหยาดหยด จนได้น้ำรักมาเต็มช่องท้องตามที่นางต้องการ และมีบางอย่างเริ่มเกิดขึ้นภายในตัวนาง........
===========================
"ติ่งๆๆๆ"
เสียงน้ำจากแก้วที่ล้มลงบนโต๊ะไหลเทจนพ้นขอบหยดลงบนหัวของรองนายพลแห่งทัพทางทิศเหนือ เมื่อหยดน้ำกระทบลงบนหัวความเย็นยะเยือกของหยดน้ำเป็นตัวปลุกเค้าให้ตื่นจากการหลับใหล ซิกค์สลึมสะลือโดยไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด เค้าค่อยๆยันตัวลุกขึ้นยืนอย่างเหนื่อยอ่อนหมดเรี่ยวแรง พร้อมกับรู้สึกเวียนหัวนิดหน่อย ก่อนที่เค้าจะเริ่มขยี้ตาปรับการมองที่ฝ่าฝางหลังตื่นนอนให้กัลับมามองเห็นได้ปกติแล้วหันไปมองรอบกระโจมที่พักของเค้าอย่างช้าๆ
"อ๊ากกกก!!!!!!!!!" ซิกค์ร้องลั่น เมื่อเค้าเห็นซาคิวบัสที่กลับไปมีรูปร่างใบหน้าเหมือนครั้งแรกที่เค้าเห็นอยู่บนเตียงในสภาพที่เห็นแค่ครึ่งตัวด้านบน ส่วนครึ่งตัวด้านล่างของเธอหายเข้าไปในกลุ่มก้อนยักไยใยแมงมุมสีขาวก้อนขนาดมหึมากินพื้นที่ภายในกระโจมไปถึงครึ่งหนี่ง ก้อนใยแมงมุมทางด้านหลังเต้นเป็นจังหวะตุ้บๆ เพียงแค่นั้นคงไม่อาจทำเค้าตกใจได้เท่าไหร่นัก แต่ที่เค้าสะพรึงกลัวคือแมงมุมพิษหลากหลายสีสันตัวเขื่องจำนวนมากมาย รายล้อมอยู่รอบตัวนางมารร้ายลามไปจนถึงบนเพดานยุบยับไปหมด
"อ่าห์.....ตื่นแล้วเหรอคะท่านซิกค์ ดูซิลูกๆของเรากำลังโตได้ที่เลย" นางมารร้ายกลับไปกล่าวเสียงเรียบเฉยเย็นชาอีกครั้ง ราวกับว่าเค้าจะดีใจไปกับนาง
"อ๊ากกก!!!!!" ซิกค์วิ่งหนีออกมาด้านนอกกระโจมด้วยความหวาดผวา หวังหาทหารสัก100คนมาช่วย แต่ก็ต้องพบว่าค่ายทหารของเค้านั้นได้กลายเป็นสมรภูมิพื้นที่แห่งการเสพสมสังวาสหมู่ ระหว่างทหารชายหญิงจำนวนประมาณ 500 กว่าคู่ กำลังนัวเนียไม่รู้ว่าใครเป็นใคร
"โอ้ววว" "อ๊า" "อู้ววว" "ซี๊ดด" "อ๊าซซ" "โอ้ยยย" "แรงๆ" "อ๊ะ อ๊ะๆๆๆ" "อ๊ะ อาร์" "อาสส" "ตรับๆๆ" ฉึ่กๆ" "แจ๊ะๆๆ" "สุดยอดไปเลย" "เสียว" "ดีจังเลย" "ปรี๊ดๆ" "อร๊างงงง" เสียงครางระงมอย่างสุขสมปนเสียงกระแทกกระทั้น โดยจับต้นสายปลายเสียงไม่ได้ว่าใครเป็นใคร บ้างก็เห็นหนุ่มสาวที่แอบเล็งกันมานานจับคู่ซัดกันอย่างเมามัน บ้างก็เห็นบุรุษรุมอัดสตรีถึงสามคน บ้างก็เห็นสตรีรุมแย่งดุ้นเนื้อฝ่ายชาย บ้างก็เห็นฝ่ายหญิงสามัคคีช่วยกันเลียช่วงล่างเป็นทอดๆ บ้างก็นัวเนียสลับคู่เปลี่ยนคู่กันมั่วไปหมด
"ไม่นะ นี้มันอะไรกัน??" ซิกค์ยืนตะลึงกับความชุลมุ่นวุ่นวายตรงหน้า ค่ายทหารและเหล่านักรบชายหญิงที่แข่งแกร่งของเค้ากำลังไล่ปลุกปล้ำสมสู่กันเอง บ้าคลั่งกันไปหมด
"อ่าห์ นั่นผู้ชาย โอ้ววท่านซิกห์นั่นเอง" หญิงสาวงามนางนึงกำลังขย่มชายที่หมดสติไปแล้วเหลือบมาเห็นซิกค์ยืนเปลือยเปล่าอยู่ ก็ดีใจพุ่งเข้าใส่ทันที
"นังร่าน ท่านซิกค์นั่นของข้าต่างหาก" หญิงอีกคนมาจากทางไหนไม่รู้พุ่งเข้าใส่ซิกห์เช่นกัน เค้าจำเธอทั้งสองคนได้ว่าพวกเธอเป็นนักรบที่อยู่ในกองทัพของเค้านั่นเอง
ทั้งสองยื้อยุดฉุดกระชากซิกค์ที่กำลังยืนตกใจกับภาพที่เกิดขึ้นอยู่ เค้ามองไปที่ต้นคอสองสาวก็เห็นแมงมุมสีม่วงเกาะติดอยู่ที่ต้นคอ เค้าจึงรองหันไปมองรอบๆอีกครั้งก็สังเกตเห็นได้ว่า ที่ร่างกายของทหารแต่ละคน ก็จะมีแมงมุมหลากสีจำนวนมากเกาะอยู่ บางคนสองตัวบางคนสามตัว โดยส่วนตัวแล้วซิกค์พอจะเคยได้ยินเรื่องแมงมุมพิษของเหล่าแม่มดมาบ้าง ทำให้เค้าพอจะเข้าใจเรื่องราวและสถานการณ์ในตอนนี้ว่าเกินอะไรขึ้น
"โอ้ กองทัพของข้า ไม่นะ......อุ้บบบ!!!" สองสาวที่ยื้อแย่งซิกค์คนนึงออกแรงผลักเค้าให้ล้มลง แล้วจัดการประกบปากดูดทันที ส่วนอีกคนก็แหวกหีขึ้นคร่อมควย ออกแรงขย่มทันทีเช่นเดียวกัน
"นังชั่ว เล่นทีเผลอ" หญิงสาวที่ผลักซิกค์และประกบปากจูบ ถอนปากขึ้นมาต่อว่าหญิงอีกคนที่มาแย่งดุ้นงามของเค้าไปจากเธอ
"ของยังงี้ใครดีใครได้สิ เจ้าก้เอาปากไปแล้วกัน ฮร้ายยยยย " หญิงสาวอีกคนกล่าวตอบ ก่อนจะส่งเสียครางอย่างพอใจที่ได้ดุ้นงาม
ส่วนซิกค์ก้ทำอะไรไม่ถูก เค้าเองก็พึ่งรู้ตัวว่าโดนแมงมุมสีรุ้งกัดไปแล้วที่ต้นคอเหมือนกัน อารมณ์ของเค้ากำลังพลุ่งพล่าน หากเป็นเช่นนี้กองทัพของเค้าคงต้องพังพินาศย่อยยับเพียงเท่านี้ซะแล้ว .......
===========================
"ฮึม ฮือ หล่า ลา ล้า ลา ล้า ลัล ลา" เสียงแว่วหวานใสของสตรี กำลังเอื้อนเอ่ยท่วงทำนองขับกล่อม คลอเคล้าด้วยเสียงดนตรีอนุมานได้ว่าเกิดจากการดีดเครื่องสายชนิดหนึ่ง
"นั่นมันเสียงอะไรกัน ช่างไพเราะอะไรอย่างนี้" ซิกค์เริ่มได้สติเมื่อได้ยินเสียงเพลงนั้น
---นอกม่านพิรุณพรำพร่าง---
---วสันตทัศน์ปลิดโปรย---
---ห่มผ้าเกินฝืนหนาวยามห้า---
---ในฝันมิรู้ตนคืออาคันตุกะ---
---ละโมบในความรื่นรมย์อยู่เสมอมา---
---อยู่เดียวมิควรเหม่อพิงระเบียง---
---สายน้ำขุนเขามิรู้สิ้น---
---ยามจากแสนง่าย พบนั้นยาก---
---น้ำไหล มาลีโรย วสันต์จากแล้วหนอ---
---ไปสู่ฟากฟ้าหรือแดนดิน---
[ หลี่(ยู่) (หนานถัง)โฮ่วจู "ลำนำคลื่นกระทบหาดทราย" ]
ก่อนที่ห้วงสติสุดท้ายของซิกค์จะดับลงเค้าก็ได้ยินเสียบทเพลงและท่วงทำนองแสนไพเราะขับกล่อม เสียงนั่นบรรเลงดังกังวาลไปทั่วทุกพื้นที่ค่ายทหารของเค้า เหล่าทหารชายหญิงที่บ้าคลั่งไล่ปล้ำสมสู่กัน เริ่มกลับมามีสติ สงบลงอย่างช้าๆ และพล่อยหลับไปที่ละคนสองคน ทำให้บรรยากาศในค่ายทหารที่ดูสับสนชุลมุนวุ่นวายกลับมาอยู่ในสภาพปกติอีกครั้ง
"โชคดีของข้า.....โชคร้ายของเจ้าแล้วซาคิวบัส พวกเค้ามาช่วยแล้ว" ซิกค์กล่าวกับตัวเองก่อนที่จะหมดสติ ด้วยสีหน้าที่มีรอยยิ้มแห่งความเบาใจ นั่นเป็นเพราะเค้ารู้ดีว่าเสียงไพเราะที่มาช่วยดับความโกลาหลนั้นมาจาก "Tencommander "ยอนฮวา" ผู้ครอบครองอัญมณีหัวใจมหาสมุทร" นั่นเอง
(http://i.imgur.com/0FYoZTr.jpg)
"ทุกๆคนในบริเวณนี้หลับใหลหมดแล้ว และจะไม่มีผู้ใดตื่นขึ้นมาพ้นระดับเอวของเราแน่นอน จัดการได้เลย คาร์เท" ยอนฮวาส่งกระแส่จิตสื่อสารระยะไกลกับ "Tencommander คาร์เท" ที่ง้างธนูเตรียมพร้อมที่จะปล่อยคันศร รออยู่ในพื้นที่ห่างไกลออกไปหลายร้อยหลา ในตอนแรกเธอยังยิงลูกศรได้ไม่สะดวกนัก นั่นเป็นเพราะว่ามีผู้คนอยู่เป็นจำนวนมากวิ่งวุ่นวายไปมาสับสนอลหม่าน คาร์เท จึงให้ ยอนฮวา ใช้พลังของเธอขับกล่อมผู้คนให้หลับใหลเปิดช่องทางให้นางเล็งธนูไปที่ซาคิวบัสได้ถนัดยิ่งขึ้น
กระโจมห้องพักของซิกค์ที่บัดนี้เป็นเสมือนรังแพร่พันธุ์แมงมุมพิษร้ายหลายชนิดจำนวนนับพันๆตัว ตรงนั้นเป็นจุดศุนย์กลางที่แมงมุมพิษได้ตีวงขยายออกไปทำลายค่ายทหาร เป้าหมายของคาร์เทคือซาคิวบัสที่อยู่ภายในกระโจม เธอรอจังหวะให้มีสายลมพัดผ่านเข้ามาเปิดม่านเพื่อมองเห็นเป้าหมาย และไม่นานนักก็ได้มีสายลมพัดผ่านให้ผ้าใบที่เปรียบดั่งประตูสะบัดเปิดขึ้นมาเพียวเสี้ยววินาที แค่นั้นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ คาร์เท เล็งธนูมาที่หน้าอกข้างซ้ายของซาคิวบัสอย่างแม่นยำ "เพี๊ยะ" เสียงของสายธนูที่ดีดตัวกลับตำแหน่งเดิมหลังจากถูกแรงง้างจนสุดสาย และส่งให้ลูกธนูพุ่งผ่านแหวกอากาศอย่างรวดเร็วไปที่เป้าหมาย "เฟี๊ยววววว!!"
"ฉึ่ก" ลูกศรปักคาที่หัวไหล่ข้างซ้ายของซาคิวบัสที่เบี่ยงตัวหลบทัน ก่อนที่มันจะทิ่มแทงไปที่หัวใจ คาร์เท กะน้ำหนักการยิงโดยไม่ให้ลูกศรทะลุออกด้านหลังของนางมารร้าย แต่อยากให้มันปักคาไว้อย่างนั้นเพราะมันจะทำให้นางมารร้ายบาดเจ็บได้ยิ่งกว่าหากพลาดเป้าที่หัวใจ
"กรี๊ดดดดดดดด!!!!!!!" ซาคิวบัสร้องโหยหวล ร่างกายเธอปวดแสบปวดร้อนมากเพราะพิษบาดแผลจากลูกศรที่ปักเข้าที่หัวไหล่ของเธอ
"กร๊อดดด!!!!! มาไวกันจริงๆนะ พวกแก!! คราวนี้มากันกี่คนหล่ะไอ้พวก Tencommander" เสียงตวาดด้วยความเจ็บปวดและโกรธแค้นคำรามก้องไปทั่ว
" ฉึก ฉึก ฉึก พรึ่บ!!!" เสียงลูกศรเพลิง3ดอก พุ่งเสียบตามจุดต่างๆของรังแมงมุม ก่อให้เกิดเปลวไฟลุกหลามเผาไหม้เหล่าลูกแมงมุมตัวน้อยที่กำลังเติบโตภายในรังดำเป็นตอตะโกอย่างรวดเร็ว ซาคิวบัสดีดตัวหนีออกมาจากรังแมงมุมทันที นางมารร้ายวาดแขนร่ายร่ำท่วงท่าเพื่อบังคับแมงมุมที่เหลือรอดเข้าจู่โจม Tencommander ที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นที่สุดนั่นคือ ยอนฮวา
ในทันทีที่ซาคิวบัสให้สัญญาณควบคุม คลื่นทะเลแมงมุมพิษร้ายหลากสีสันนับพันนับหมื่นตัว วิ่งกรูด้วยความรวดเร็วเข้าไปหาเหยื่อสาวแสนงดงามอย่างบ้าคลั่งทั่วทุกทิศทาง แต่ทุกสิ่งทุกอย่างราวกับหยุดนิ่งรอบๆตัวของเธอ เพียงแค่เธอลงมือดีดเครื่องสายบรรเลงดนตรีอันไพเราะเพราะพริ้ง แมงมุมทั้งหมดก็สงบนิ่งไม่เคลื่อนไหวในรัศมีวงกลมที่ห่างกับเธอพอสมควร
เมื่อแมงมุมมารวมกันรอบๆตัว ยอนฮวา หมดแล้ว เธอก็ส่งสัญญาณให้ คาร์เท จัดการการพวกมันทั้งหมดรวดเดียวด้วยธนูเพลิง
(http://i.imgur.com/5rS5ipX.jpg)
คาร์เท เล็งศรเพลิงสิบดอกพร้อมๆกัน และคันธนูขึ้นด้านบนยิงแนวเฉียงขึ้นฟ้าในทิศทางที่ยอนฮวายืนอยู่ ลูกศรเพลิงทั้งสิบล่องลอยไปสูงเสียดฟ้าก่อนที่จะย้อนโค้งกลับลงพื้น มาปักที่พื้นรอบๆตัวของยอนฮวาเป็นวงกลมโดยที่ลูกศรแต่ละลูกมีระยะห่างเท่าๆกันราวกับจับวาง เปลวเพลิงบนหัวลูกศรเริ่มทำหน้าที่ของมันทันที แมงมุมจำนวนมากกลายเป็นเชื้อไฟได้อย่างดีและเพียงเวลาไม่นานแมงมุมพิษทั้งหมดก็ถูกเผาจนเหลือเป็นเพียงขี้เถาสีเทา
"พวกแก!!!!" ซาคิวบัสก็พุ่งตรงเข้ามาจู่โจมยอนฮวาด้วยตัวเอง นางมารร้ายที่บาดเจ็บอยู่ที่หัวไหล่ทำให้เข้าโจมตีได้ไม่ถนัดนัก ยอนฮวาหลบการจู่โจมอย่างปราดเปรียวคล่องแคล่ว และใช้เสียงเพลงซัดเป็นคลื่นเข้าทำร้ายซาคิวบัส
ซาคิวบัสเองค่อนข้างจะมีฝีมือทางการต่อสู้เหนือกว่ายอนฮวาที่ถนัดด้านการสนับสนุนอยู่เบื้องหลังมากกว่า การที่ซาคิวบัสจะหลบหลีกคลื่นพลัง แล้วโต้ตอบสวนกลับไปยังยอนฮวาจึงไม่ใช้เรื่องยากเย็นนัก
แต่เมื่อกรงเล็บของซาคิวบัสจะสัมผัสถูกตัวยอนฮวา ลูกศรเหล็กจากคาร์เทก็แหวกอากาศหวีดหวิวจากระยะไกลเข้ามาที่ตัวซาคิวบัส จนซาคิวบัสต้องหลบหลีกเป็นพัลวัล และนั่นก็เป็นช่องให้ยอนฮวาซัดคลื่นดนตรีไปกระแทกตัวซาคิวบัสจนกระเด็นไปไกล
"ฮึ่ม!!! ไอ้พวกหมาหมู่" ซาคิวบัสกล่าวอย่างเจ็บแค้นที่ทั้งสองคนประสานงานกันเข้าต่อสู้กับเธอได้อย่างเข้าขา ทำให้เธอไม่สามารถทำอะไรพวกเค้าได้เลยแม้แต่น้อย
การต่อสู้ดำเนินต่อไปได้สักพัก "Tencommander เซเฟีย" ก็ส่งเสียงผ่านกระแสจิตมายังยอนฮวาและคาร์เทอย่างรีบร้อนเพื่อแจ้งข่าวสำคัญที่ได้รับจากเอโมส
"ท่านยอนฮวา ท่านคาร์เท ได้โปรดจับเป็นซาคิวบัสด้วย พวกเรายังมีเรื่องจำเป็นบางอย่างที่ต้องสอบถามเธออยู่ ได้โปรดยั้งมือด้วย"
"ได้ค่ะท่านเซเฟีย" ยอนฮวาตอบรับอย่างนอบน้อม พร้อมปฏิบัติตาม
"พวกเจ้านี้ชอบทำให้เรื่องมันยุ่งยากกันจริงๆนะ" คาร์เทตอบรับอย่างขัดใจ แต่ก็ไม่ปฏิเสธที่จะทำตาม
การต่อสู้จึงดำเนินต่อไปโดยเปลี่ยนเป้าหมายจากการสังหารเป็นจับกุมตัวซาคิวบัสแทน ซึ่งเป็นเรื่องถนัดของยอนฮวาอยู่แล้ว ไม่นานเท่าใดนักการต่อสู้ก็จบลง โดยที่ยอนฮวาใช้บทเพลงพันธนาการทำให้ซาคิวบัสไม่สามารถต่อกรได้อีกต่อไป
===========================
ณ บริเวณซากปรักหักพักของปราสาทดาร์คโซน
"ขอบคุณมากค่ะ ท่านยอนฮวา ท่านคาร์เท" เซเฟียกล่าวขอบคุณผ่านทางกระแสจิตไปยังTencommander ทั้งสองคนที่ลงมือจับเป็นซาคิวบัสจนเป็นผลสำเร็จ และลดสมาธิหยุดการติดต่อสื่อสารกับทั้งสองคนแล้วหันมาบอกข่าวดีกับเอโมส
เซเฟียได้เข้ามาช่วยเหลือผู้รอดชีวิตจากแรงระเบิด และได้ทำการค้นหาผู้รอดชีวิตจนพบกับ เอโมส, หลิน, ผิงอัน ,ผิงกัง ที่อยู่ใต้กองซากปรักหักพัง โชคดีที่เอโมสยังมีพลังมากพอที่จะใช้โล่ห์อีจิสคุ้มครองพวกเธอได้บ้าง แต่ทั้งสี่คนก็ยังคงได้รับบาดเจ็บจากแรงระเบิดไปไม่น้อย
มีเพียงเอโมสเท่านั้นที่ยังพอจะมีแรงสนทนากับเซเฟีย บอกกล่าวข้อมูลเรื่องตัวตนของอิลูชั่น ว่าเธอไม่ใช่ราชินีแม่มดอย่างที่พวกเค้าเข้าใจ และสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือปริศนาสุดท้ายที่อิลูชั่นได้ทิ้งท้ายไว้ให้ก่อนหายไปพร้อมแรงระเบิด " คำลวงสุดท้ายของเรา "ราชินีได้หนีไปแล้ว" "
แน่นอนว่าเอโมสไม่ได้เล่าลึกลงไปในรายละเอียดของที่มาของข้อมูล ว่าทำไมนางมารร้ายผู้แสดงตนว่าเป็นราชินีแม่มดถึงบอกความจริงและข้อมูลสำคัญขนาดนี้ให้กับเค้า เอโมสเล่าให้กับเซเฟียฟังเพียงคร่าวๆเท่านั้น และทั้งคู่ก็เห็นตรงกันว่าควรจับเป็น ซาคิวบัส เวด้า หรือคลีโอให้ได้ซักคน หรือจับเป็นทั้งหมดเลยก็ได้เพื่อการเค้นความจริงจะได้มีทางเพิ่มมากขึ้น
"จับกุมซาคิวบัสได้แล้วนะ" เซเฟียหันมาบอกข่าวดีกับเอโมส
"ดีเลย ดีจริงๆ"เอโมสดีใจที่พอจะมีทางค้นหาราชินีได้บ้าง แต่เค้าเกือบลืมอะไรไปบางอย่างจึงถามกลับไปที่เซเฟีย "เอ่อ เซเฟีย เจ้าขึ้นมาช่วยพวกเราที่ปราสาท แล้วมีใครไปช่วยโชตะรับมือกับคลีโอบ้างไหม?"
"โอ้ย นี้เจ้าล้อข้าเล่นหรือเปล่าเอโมส อย่างโชตะไม่จำเป็นต้องให้ใครช่วยหรอก" เซเฟียกล่าวตอบเพราะรู้ซึ่งถึงพลังของบุคคลที่พวกเค้ากำลังพูดถึงเป็นอย่างดี
"แค่กๆ ไม่ดีแล้ว พอข้าได้ประมือกับจตุรอาชาตรงๆถึงรู้ว่า พวกนางไม่ได้มีแต่ความแข็งแกร่งของพลังเพียงอย่างเดียวแต่มันยังมีพิธีกรรม ความลึกลับบางสิ่งบางอย่าง ที่เหนือกว่าจะคิดออกมากมายเกินไป พวกนางสามารถเป็นฝ่ายชนะได้โดยที่พลังอาจจะด้อยกว่าคู่ต่อสู้ซัก 100 เท่าด้วยซ้ำ" เอโมสบอกเซเฟียอย่างตั้งใจ และทุกข้อความที่เอโมสพูดเป็นความจริง เหล่าแม่มดมีพลังอันพิศดารแปลกประหลาดมากมายหลายอย่าง ที่สามารถเอาชนะพวกเค้าได้โดยที่พวกเธออาจจะไม่ได้มีพลังมากกว่าเลยด้วยซ้ำ
"โฮกกกกกก!!!!!!!!" เอโมสพูดยังไม่ทันจบดี ก็ได้ยินเสียงคำรามของมังกรยักษ์จากทิศตะวันออกเฉียงใต้ของปราสาทเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดดังไปทั่วทุกพื้นที่การสู้รบ
--- จบตอนที่ 7 ---
จินตนาการของท่านKatalunในเรื่องนี้ไปไกลจริงๆ มีทั้งเวทย์มนต์มีทั้งมังกร ทั้งยังมีอาวุธวิเศษอีก สนุกครับ
ผมจะไม่แปลกใจเลยถ้าจะมีการจับซิกค์ไว้ แล้วตั้งโรงรีดน้ำเชื้อเก็บไว้ เมื่อมีความต้องการสูง