เพชรลาออกจากงานประจำที่สถานีโทรทัศน์เพราะเริ่มอึดอัดในปัญหาความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้ประกาศข่าวสาวรุ่นพี่ เพชรเคยเปรยกับต้นว่าอยากจะเหลือแค่รับงานเขียนบทรายการทำเป็นฟรีแลนซ์อยู่ที่บ้านส่งงานทางอินเทอร์เน็ต ส่วนต้นเองก็ตัดสินใจกลับไปทำงานที่เก่าเพราะคุณมูระคามิโทรมาขอให้กลับไปช่วยงานน้องชายของเขาที่กำลังทำแผนย้ายโรงงานจากชลบุรีไปอยู่ที่จังหวัดระยองซึ่งฟังดูก็น่าจะวุ่ยวายพอสมควร ก็เหมือนกับต้องเซ็ทระบบงานกันใหม่ในสถานที่แห่งใหม่แต่ที่มีอยู่แล้วก็คือกลุ่มลูกค้าที่คุณมูระคามิกับต้นช่วยกันลุยหามาก่อนหน้านี้
ต้นเองหลังจากกลับมาทำงานในกรุงเทพได้ไม่ถึงปีก็เริ่มเบื่อรถติดเบื่อความแออัดของกรุงเทพเสียแล้ว หลังจากรับโทรศัพท์ทางไกลจากญี่ปุ่นก็ตัดสินใจได้ไม่ยากและไหนๆเพชรก็คิดว่าจะอยู่กับบ้านเขียนงานส่งงานทางเน็ตอยู่แล้วการย้ายกลับไปทำงานในภาคตะวันออกครั้งนี้จึงมีเพชรติดไปด้วยไม่ต้องอยู่เฝ้าคอนโดคนเดียวเหมือนตอนที่ต้นมาทำงานที่ชลบุรีครั้งที่แล้ว
นึกถึงหน้าน้องบิ๋มและเจ้าเกมส์ที่เคยจะลักหลับต้นกับน้องบิ๋มคราวที่ไปเที่ยวเสม็ดกันครั้งก่อนขึ้นมาเลยโทรไปคุยกับน้องบิ๋มเรื่องหาคอนโดในระยองเผื่อบิ๋มอยากจะอยู่ด้วยกันอีก บิ๋มบอกว่าพ่อกับแม่จะซื้อบ้านให้เพราะเห็นว่าลูกสาวคงทำงานอยู่แถวภาคตะวันออกอีกยาว เธอออกปากชวนต้นไปพักอยู่ด้วยกันและแม้จะเพิ่มเพชรเข้าไปอีกคนก็ไม่ใช่ปัญหา
หลังจากที่ต้นลาออกจากงานที่กรุงเทพกลายเป็นคนว่างงานเรียบร้อยก็ชวนกันกับเพชรมาลองเที่ยวดูสถานที่โดยจะแวะบริษัทแห่งใหม่ที่ระยองกันก่อน พอไปถึงบริษัทก็สวัสดีทักทายคนรู้จักหลายๆคนซึ่งเท่าที่สังเกตุก็จะอยู่กันครบ รอสักครู่เจ้านายญี่ปุ่นคนใหม่ของต้นก็เดินนำหน้าน้องบิ๋มมา ต้นสวัสดีแนะนำตัวกับคุณเท็ตสึโอะ(น้องชายของคุณมู) เท่าที่ดูก็ยังวัยรุ่นอยู่เลยอายุคงห่างกันกับต้นมากน้อยไม่เท่าไหร่ ตามที่คุณมูเล่าให้ฟังว่าคุณเท็ตสึโอะเป็นน้องชายคนสุดท้องที่ถูกส่งมาเริ่มต้นฝึกงานบริหารที่บริษัทนี้ก่อนจะกลับไปทำกับอีกบริษัทหลักของครอบครัว(เหมือนคุณมู) งานแรกที่คุณเท็ตสึโอะมอบหมายให้ต้นทำก็คือต้องพูดคุยบอกเลิกจ้าง(โดยเฉพาะฝ่ายโรงงาน)เพราะมีนโยบายอยากรับคนในพื้นที่ระยองมากกว่า(เฮ้อออ..)
พอใกล้ๆเลิกงานน้องบิ๋มก็ชวนไปดูบ้านที่ซื้อไว้โดยให้เราขับตามไปสักพักก็เลี้ยวออกจากถนนใหญ่เข้าถนนซ้อยแล้วก็เลี้ยวไปตามถนนซอยแยกเล็กๆก็เจอป้ายบอกทางสนามกอล์ฟเลี้ยวเข้าประตูไปก็จะมีที่ลานจอดรถส่วนกลาง ต้นกับเพชรเดินลัดเลาะตามน้องบิ๋มไปตามทางเดินอิฐเรียงรายสองข้างไปด้วยต้นไม้ใหญ่น้อยบางช่วงก็ถึงกับรกทึบบอกถึงระยะเวลาความยาวนานต่อเนื่องของสถานที่แห่งนี้ เท่าที่เห็นต้นเดาว่าน่าจะเป็นหมู่บ้านที่อาจเคยเป็นรีสอร์ทมาก่อนแล้วเปลี่ยนจากให้เช่าเป็นขายขาดเก็บค่าส่วนกลางอะไรแบบนั้น เมื่อถามน้องบิ๋มก็ได้ความว่าที่นี่เป็นขอบเขตส่วนหนึ่งของสนามกอล์อฟเก่าแก่ที่เจ้าของคนใหม่นำเอาที่ดินส่วนหนึ่งมาจัดสรรทำบ้านขายส่วนบ้านเก่าๆที่เดินผ่านมาและห้องในตึกอิฐแดงโรงแรมสองชั้นนั้นขายขาดให้ชาวต่างชาติสูงอายุที่เลือกมาใช้ชีวิตในบั้นปลายไปหมดแล้ว
เดินเลียบแนวกำแพงต้นสนมาสักครู่ก็จะเจอบริเวณที่จัดสรรทำบ้านใหม่ เท่าที่เห็นมีอยู่ประมาณสิบกว่าหลังเรียงกันเป็นสองแถวหันหน้าเข้าหาทะเล ยังมีไม้ไผ่ยาวกองรวมกันมีกระป๋องสีน้องบิ๋มบอกว่าช่างกำลังเก็บงานเพื่อส่งมอบบ้าน มองไปก็เห็นว่าพอจะมีคนเริ่มมาอยู่บ้างสังเกตุจากมีพวกห่วงยางว่ายน้ำของเด็กๆวางอยู่หน้าบ้าน บิ๋มชวนพวกเราเข้าไปดูบ้านสองชั้นสีขาวสองห้องนอนสองห้องน้ำซึ่งก็ไม่ได้หลังใหญ่โตอะไรมาก
"แหม.. นี่ถ้าไม่รู้ว่าที่บ้านซื้อให้นี่พี่นึกว่าเรือนหอนะเนี่ย" ต้นกวาดตามองพื้นที่ใช้สอยเล็กกระชับด้านใน
"บิ๋มอยากมีบ้านอยู่ชายทะเล แต่ก็อาจได้เป็นเรือนหอจริงๆก็ได้นะพี่ต้น" บิ๋มตอบยิ้มๆ
"ฮึ!! อะไรจ๊ะน้องบิ๋ม ไม่เจอกันไม่ถึงปีอย่าบอกนะว่าจะมีผู้ชายของตัวเองแซงพี่เหรอจ๊ะ" เพชรเริ่มหันมาสนใจบทสนทนาด้วย
"ไว้บิ๋มเล่าให้ฟังวันหลังดีกว่า พี่ต้นรู้แล้วต้องว่าบิ๋มแน่ๆ" น้องบิ๋มทิ้งท้ายอย่างคนมีความผิด
"พี่เพชรชอบไหมคะ ถ้าชอบก็มาอยู่กับบิ๋มนะ" บิ๋มอ้อนเพชรให้มาอยู่ด้วยเพราะไม่อยากอยู่คนเดียว
"อ้าว.. ไหนบอกจะทำเป็นเรือนหอแล้วจะให้พี่มาอยู่ทำไมล่ะ" เพชรตอบยิ้มๆสบตากับสาวหมวยน่ารักรุ่นน้อง
"โอ้ย!!.. นี่ถ้าแฟนบิ๋มมาเจอพี่เพชรพี่ต้นสวยขนาดนี้นะสงสัยทิ้งบิ๋มไปจีบพวกพี่แน่ๆ"บิ๋มหัวเราะไม่หลบสายตาของเพชร
สามสาวเดินสำรวจรอบๆบ้านแต่ไม่เข้าไปข้างในเพราะเห็นมีช่างกำลังทาสีกันอยู่หลายคน
"เลยยังไม่ได้ดูคอนโดเลยแก" ต้นบอกเพชรตอนขับรถกลับกรุงเทพส่วนน้องบิ๋มขับแยกไปทางชลบุรี
"บ้านบิ๋มจริงๆก็เล็กนะ ชั้นว่าผู้ใหญ่อยู่กันสามคนอึดอัดว่ะต้น" เพชรออกความเห็น
"ก็หาคอนโดต่อไป" ต้นตอบตามองถนน
"แต่สถานที่มันน่าอยู่ว่ะต้น เสียอย่างเดียวแค่จอดรถแล้วต้องเดินต่อแค่นั้น"
"แกกับชั้นช่วยกันผ่อนไหมล่ะเพชรสองล้านแปดเอง!! เห็นบิ๋มมันบอกน่าจะยังมีว่างอยู่" เพชรไม่ตอบเพราะกำลังวาดฝันถึงบ้านสีขาวริมทะเลที่เธอจะนั่งคิดงานจิบกาแฟเหมือนในบทโทรทัศน์ที่เพชรเคยเขียน
ต้นโทรไปคุยกับคุณพ่อที่อเมริกาเรื่องที่จะผ่อนบ้านส่วนคอนโดที่กรุงเทพก็เก็บเอาไว้เผื่อมีญาติๆมาพัก คุณพ่อเสียดายดอกเบี้ยก็เลยเสนอจะออกให้ก่อนแล้วให้ต้นกับเพชรผ่อนกับเขาแทน(ดอกเบี้ยถูกกว่าธนาคาร55) ต้นโทรไปบอกน้องบิ๋มซึ๋งบิ๋มก็ดีใจมากที่จะได้มีเพื่อนและรับจัดการเป็นธุระติดต่อเรื่องบ้านให้ น้องบิ๋มบอกว่าแถวด้านหน้าริมทะเลขายหมดแล้วแต่เซลล์บอกว่าให้รอสักสองอาทิตย์ถ้าลูกค้าไม่ทำสัญญาก็จะขายให้เราแทน พอครบเวลาทางโครงการก็โทรไปเสนอขายให้ต้นจริงๆ ข้อดีของบ้านหลังนี้คือติดทะเลและเก็บงานพร้อมส่งมอบเรียบร้อยแล้ว มีโปรโมชั่นแถมเฟอร์นิเจอร์และเครื่องปรับอากาศอีกสองเครื่องท่ีสำคัญคือลดราคาเฉพาะหลังนี้เพิ่มอีกหนึ่งแสน
"ตกลงเอาหลังนี้นะเว่ยเพชร" ต้นถามย้ำแต่ก็พอจะรู้คำตอบ
"เออ แหม.. เพียบพร้อมเข้าอยู่ได้เลยซะขนาดนี้" เพชรไม่ลังเล
"บ้านตัวอย่างรึเปล่าพี่ต้น!!.. " บิ๋มเอะใจไปเรื่อยตามสัญชาติญาณของนักบัญชี
สรุปว่าบ้านตัวอย่างจริงๆค่ะ(55) แต่ได้ราคานี้ก็ไม่เป็นไรเพราะสำรวจดูแล้วก็ไม่ได้ทรุดโทรมเสียหายอะไรตรงไหน เฟอร์นิเจอร์ชิ้นที่ไม่ชอบก็คืนให้โครงการเขาได้ ดูเหมือนบ้านทุกหลังที่เห็นนี้จะเป็นบ้านเก่าจากโครงการที่พักระยะยาวอะไรนี่แหละแต่โครงการนำมาปรับปรุงซ่อมแซมให้เรียบร้อย
"สวัสดีครับ" ชายหนุ่มใหญ่เดินมากล่าวสวัสดีขณะที่สามสาวกำลังยืนงงๆกับกุญแจบ้านที่เป็นคีย์การ์ด
"ขออนุญาตช่วยสอนวิธีใช้ให้นะครับ" เขาเดินเข้ามาสมทบ รับคีย์การ์ดไปสอนวิธีเปิดประตูบ้านให้สามสาวดู
"ผมชื่อครองภพครับ เป็นคนดูแลอำนวยความสะดวกให้ลูกค้าของโครงการ" ชายหนุ่มวัยสี่สิบกว่าแนะนำตัว
"อันนี้เป็นเบอร์ตรงของผมนะครับ ขาดเหลืออะไรโทรเรียกผมได้ยี่สิบสี่ชั่วโมง" เขายื่นนามบัตรให้สามสาวคนละใบ
"โทรได้ยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยเหรอคะ!!.. "ต้นแกล้งแซวเล่น
"ครับ ยินดีครับ"
"ต้นขอถามตรงๆเลยนะคะ หลังนี้นี่บ้านตัวอย่างรึเปล่าคะเนี่ย"
"อืม.. ที่นี่เคยเป็นบ้านในโครงการที่พักระยะยาวของผู้สูงอายุจากยุโรปน่ะครับ แต่เราตรวจสภาพโครงสร้างและปรับปรุงเพิ่มเติมใหม่หมดอย่างดีเยี่ยม"
"เอางี้.. ผมลดให้คุณต้นอีกห้าหมื่น แถมเครื่องทำน้ำอุ่นให้อีกและเครื่องปรับอากาศเพิ่มอีกเครื่องดีไหมครับ
"เอ้า!! เพชร.. แกขอบคุณพี่เขาซะสิ" ต้นแกล้งแซวเพราะสักเกตุเห็นหนุ่มใหญ่คอยชำเลืองมองแต่เจ้าเพชรคนสวย
"แล้วของบิ๋มไม่มีของแถมเหรอคะ" บิ๋มถามอ้อนอยากจะได้ของแถมบ้าง
"หลังโน้นที่ช่างกำลังเก็บงานใช่ไหมครับ อืม.. ทำสัญญาไปแล้วน่ะสิคงลดราคาเพิ่มให้ไม่ได้"
"เอางี้ครับคุณบิ๋ม ผมเพิ่มแอร์ให้อีกตัวนึงและก็เครื่องทำน้ำอุ่นเหมือนของคุณต้นคุณเพชรก็แล้วกัน"
"หลังนี้ของคุณต้นคุณเพชรเดี๋ยวหลังจากเซ็นเอกสารนิดหน่อยจริงๆแล้วก็พร้อมเข้าอยู่ได้เลยนะครับ"
"เรื่องเครื่องทำน้ำอุ่นห้องน้ำชั้นบนกับแอร์เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจัดการให้"
"หลังของคุณบิ๋มอีกสามวันน่าจะเรียบร้อยครับ" ครองภพหันมาคุยกับน้องบิ๋ม
"ผมรบกวนขอถามคุณบิ๋มหน่อยสิครับว่าทราบข่าวโครงการของเราได้อย่างไร" ครองภพถาม
"อ๋อ.. บิ๋มเคยขับรถมาส่งผู้บริหารชาวญี่ปุ่นที่ส่วนของโรงแรมค่ะ เดินเพลินๆพอดีเห็นกำลังก่อสร้างรู้สึกชอบก็เลยลองถามที่ออฟฟิศดู"
"วันนั้นคุณบิ๋มก็ถามผมเองนี่ล่ะครับผมจำได้" ครองภพยิ้ม
"พอดีทางเรายังไม่ได้ทำโฆษณาประชาสัมพันธ์เลยน่ะครับแค่ติดป้ายขายเฉยๆผมเลยงงนิดหน่อยว่าคุณบิ๋มทราบได้ยังไง"
"ช่วงนี้มีลูกค้าจองมาทำกิจกรรมกันเรื่อยๆครับไม่ได้ขายสักที คุณบิ๋มเป็นท่านแรกเลยนะครับที่เข้ามาถามผมนี่รีบขายเลย"
"ขอบพระคุณที่เลือกมาอยู่กับพวกเรานะครับ ผมอยู่ในห้องที่ตึกด้านในมีปัญหาอะไรเรียกใช้ได้ตลอด" เขากล่าวขอตัวแยกไปดูช่างทำงานที่บ้านของบิ๋ม
สามสาวเริ่มสำรวจในบ้านที่ทุกอย่างถูกทำความสะอาดปัดกวาดเช็ดถูไว้อย่างเรียบร้อย จริงๆก็คล้ายกับการมาเช่าห้องในรีสอร์ทหรูๆริมทะเลที่แทบไม่ต้องเตรียมข้าวของอะไรมามากมายนัก
"โหย.. อีต้น!!" เสียงเพชรดังมาจากชั้นสองจนต้นต้องเดินตามขึ้นไปดู
"อะไรวะเพชร" แล้วต้นก็เข้าใจโดยเพชรไม่ต้องตอบ
"ห้องน้ำแม่งโคตรฟินเลยว่ะต้น" เพชรบอกพร้อมหันกลับมามองหน้าต้น
ห้องน้ำชั้นบนที่สองสาวมองอยู่ตอนนี้มีลักษณะเป็นฝาผนังปูนดิบครบสี่ด้านแต่มีหลังคาแค่บังส่วนที่เป็นเครื่องสุขภัณฑ์เอาไว้ส่วนอาบน้ำตรงกลางเปิดโล่งสามารถนอนในอ่างอาบน้ำมองดาวบนท้องฟ้าได้เลย
"ชั้นว่าขอเค้าเปลี่ยนกลับไปหลังเดิมไหมอีต้น" เพชรเหมือนยังไม่หายงง
"เฮ้ย.. ไม่ต้องเปลี่ยน แปลกดีว่ะกูเห็นแล้วอยากอาบน้ำเลยนะเนี่ย" ต้นนึกชื่นชอบในจินตนาการของคนออกแบบอยู่เหมือนกัน
"มียุงรึเปล่าวะ" เพชรเดินดูลองเปิดก๊อกน้ำต่างๆว่าทำงานได้
"วันไหนฝนตกมึงไม่ต้องเปลืองน้ำเลย แก้ผ้าอาบน้ำฝนสบาย" ต้นนั่งลงบนขอบอ่างอาบน้ำ
"หลังอื่นมันเป็นแบบนี้เหมือนกันรึเปล่าวะต้น"
"เดี๋ยวลองถามบิ๋มดูสิ"
"หลังคาห้องน้ำของบิ๋มปกติดีพี่ต้น" บิ๋มตอบเมื่อถูกถามถึงหลังคาห้องน้ำชั้นสองที่บ้านของเธอ
"บิ๋มขึ้นไปดูห้องน้ำบ้านพี่สิ"
"โห.. สุดยอดเลยพี่ต้นพี่เพชร อย่างกับห้องน้ำพวกรีสอร์ทเลย ทำไมที่บ้านบิ๋มไม่เป็นแบบนี้บ้างนะ" เสียงบิ๋มดังมาจากชั้นสอง
"สงสัยเพราะไม่ต้องทำหลังคาห้องน้ำนี่ล่ะเค้าถึงลดให้เราตั้งแสนห้าว่ะต้น"
"บิ๋มมาขอมาอาบน้ำบ้านพี่ต้นพี่เพชรบ้างนะ" บิ๋มเดินยิ้มตื่นเต้นลงมาสมทบ
"ตามสบายเลยจ้ะ แล้วนี่วันนี้เอาไงต่อเนี่ยบ่ายสามแล้วนะ พรุ่งนี้เราต้องคอยดูเค้าติดแอร์ด้วยรึเปล่าวะเพชร" ต้นหันไปถามเพชร
"ชั้นไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเผื่อว่ะนึกว่าจะกลับกรุงเทพเลย" เพชรเดินออกไปดูทะเลที่หน้าบ้าน
"เรื่องเสื้อผ้าหลังรถชั้นน่าจะมีติดไว้ว่ะ เมื่อกี้คุณอะไรนั่นเค้าบอกว่าก็เข้าอยู่ได้แล้วนะมีน้ำมีไฟมีแอร์เตียงผ้าปูก็สะอาดดี"
"งั้นนอนนี่รอดูเค้าเก็บงานพรุ่งนี้แล้วค่อยกลับ" ต้นชวน
"บิ๋มนอนด้วยกันสิมีห้องนอนตั้งสองห้อง" เพชรออกปากชวนบิ๋ม
"บิ๋มต้องกลับชลบุรีค่ะพี่เพชร อีกเกือบสองอาทิตย์รอจนกว่าจะย้ายบริษัทเสร็จนั่นแหละค่ะถึงจะมาอยู่ได้ ตอนนี้มาได้แค่แว้บๆ"
หลังจากที่น้องบิ๋มแยกกลับไปก่อนต้นกับเพชรก็เริ่มขยับจัดเปลี่ยนมุมเฟอร์นิเจอร์ภายในบ้านอันไหนไม่เอาก็แยกไว้รอเคลียร์ให้หมดพรุ่งนี้ทีเดียว ระหว่างจัดข้าวของสองสาวก็เริ่มคุยกันเรื่องบ้านเรื่องสถานที่ไม่เว้นแม้แต่เรื่องครองภพหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบปลายๆเจ้าของโครงการที่ยังดูเท่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวปล่อยชายเสื้อทับกางเกงขาสั้นคลุมเข่า ถึงแม้ผมที่ยาวตรงประบ่าคล้ายพวกศิลปินรุ่นใหญ่จะเจอปนด้วยสีขาวเทาจนเกือบหมดแล้วก็ตาม
"เดี๋ยวชั้นเดินไปเอากระเป๋าเสื้อผ้าที่รถก่อนนะเว่ยเริ่มร้อนแล้วว่ะ แกอาบก่อนได้เลยกว่าชั้นจะเดินไปเดินกลับ" ต้นเหยียดตัวคลายอาการปวดหลังเพราะช่วยกันยกโซฟากับเพชร
"มีสบู่อาบน้ำซะที่ไหนล่ะ ถือมาแค่โทรศัพท์กับแว่วกันแดดเนี่ย" เพชรเองก็อยากอาบน้ำเต็มทีเหมือนกันหลังจากสัมผัสไอร้อนจากทะเลมาทั้งวัน
"มีๆ.. ในกระเป๋าหลังรถชั้นมีสบู่มีอะไรครบแหละ เดี๋ยวเอามาให้"
เพชรปิดประตูห้องน้ำมองไปรอบๆมันก็คล้ายห้องอาบน้ำในรีสอร์ทอย่างที่น้องบิ๋มบอกจริงๆ นึกถึงที่เคยไปถ่ายงานที่มัลดีฟส์ห้องน้ำมันโป๊เสียจนเวลามีใครทำธุระส่วนตัวหรืออาบน้ำคนอื่นต้องออกมาคอยนอกห้องก็มี เพชรลูบไปตามผนังแห้งๆสัมผัสจากฝ่าเท้าก็บอกถึงความแห้งของพื้นซึ่งอาจเพราะอยู่ใกล้ทะเลและก็หลังคาเปิดโล่งแบบนี้ เพชรชอบพื้นห้องน้ำแห้งๆแบบนี้นึกถึงพื้นห้องน้ำที่คอนโดที่เหมือนจะชื้นแฉะอยู่ตลอดเพราะน้ำที่หยดไหลออกมาจากความเก่าของท่อทางต่างๆ เพชรลองเอาเล็บจิกไปที่ใบของต้นไม้อยากจะรู้ว่าจริงหรือปลอม เดินไปลองเปิกฝักบัวน้ำก็ไหลแรงอุ่นดีสังเกตุเห็นมีเครื่องทำน้ำร้อนอยู่แล้วเครื่องหนึ่งก็ทำงานปกตินึกสงสัยว่าโครงการจะเอามาเปลี่ยนให้ใหม่ทำไม
ห้องน้ำเปิดโล่งยังสว่างไปทั้งห้องถึงแม้จะเป็นแสงของเวลาเกือบหกโมงเย็นแล้วก็ตาม เพชรมองขึ้นไปบนกิ่งไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านปกคลุมให้ร่มเงากับห้องน้ำห้องนี้ในยามกลางวันแล้วนึกนับถือคนจัดวางทิศทางวางมุมของบ้านหลังนี้อยู่เหมือนกัน เพชรถอดเสื้อยืดและกางเกงขาสั้นออก ถอดเสื้อชั้นในและกางเกงในสีขาวสะอาดโยนลงไปในอ่างอาบน้ำ เดินไปฉี่ที่คอห่านเล่นโทรศัพท์ตอบไลน์ดูอะไรไปเรื่อยสักพักก็วางมือถือแล้วก็ก้าวข้ามไปยืนในอ่างอาบน้ำเปิดฝักบัวแบบน้ำฝนราดลงตรงๆบนหัว
เพชรไม่เคยรู้สึกดีกับการอาบน้ำเหมือนแบบนี้มาก่อนมันเหมือนได้ยืนแก้ผ้าอาบน้ำอยู่กลางแจ้ง นึกถึงที่ต้นบอกว่าถ้าฝนตกจะแก้ผ้าเล่นน้ำฝนแล้วสนุกตาม เห็นว่าน้องบิ๋มก็อยากจะมาลองอาบน้ำที่นี่แล้วอยากจะปีนต้นไม้ขึ้นไปแอบดูน้องบิ๋มอาบน้ำ นึกถึงตอนนี้แล้วเพชรก็รู้สึกตัวว่าเธอมีภาพของน้องบิ๋มปะปนอยู่ในหลายๆเรื่องที่คิด หรือว่าการที่เพชรทดลองคบกับพี่ปลาผู้ประกาศข่าวคนสวยรุ่นใหญ่จะเปลี่ยนอะไรบางอย่างในใจของเพชรไปถึงแม้ว่าความรักทดลองครั้งแรกของเพชรจะจบลงไม่ค่อยสวยก็ตาม
ต้นหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าและเครื่องอาบน้ำที่มักจะติดเผื่อไว้ที่ท้ายรถ หยิบที่ชาร์ตโทรศัพท์ของเธอและของเพชรใส่กระเป๋าไว้ด้วย ระหว่างทางเดินลัดเลาะไปตามสวนต้นเจอกับคุณครองภพอีกครั้ง
"ตกลงว่าค้างกันที่นี่เลยคืนนี้คืนนึงค่ะ รอคุณครองภพมาติดแอร์ให้พรุ่งนี้เลย" ต้นหยุดยืนคุย
"ครับ!.. นอนได้เลย ผมให้แม่บ้านทำความสะอาดเตรียมไว้อย่างดีครับ"
"เอางี้ดีกว่า" ครองภพทำท่าเหมือนจะนึกอะไรได้
"เย็นนี้ผมขออนุญาติเลี้ยงอาหารต้อนรับคุณต้นและคุณเพชรก็แล้วกันจะได้ไม่ต้องออกไปหาทานข้างนอกดีไหมครับ"
"แต่ขออนุญาติเป็นอาหารง่ายๆเพราะช่วงนี้ลูกค้ากลุ่มสแกนเขากลับประเทศกันเลยไม่ได้สต้อกของมากครับ"
"หรั่งๆ" ครองภพยกวิทยุสื่อสารขึ้นพูด
"เดี๋ยวเอาโต้ะยาวไปตั้งที่ชายหาดหน้าบ้านสามเอนะ แล้วก็เอาชุดดินเนอร์สามที่กับข้าวสักสี่อย่างพอเดี๋ยวพี่ป้อมจะไปกินข้าวเย็นตรงนั้น"
"ขอบคุณคุณครองภพมากค่ะ" ต้นหนีบกระเป๋าข้าวของต่างๆยกมือไหว้ขอบคุณ
"โอ๊ะๆ!! ผมนี่แย่จริงๆชวนคุณต้นยืนคุยซะนานเลยแต่ไม่ช่วยถือของ มาครับผมช่วยถือไปส่งที่บ้าน จริงๆคุณต้นเรียกใช้พนักงานก้ได้นะครับ" ครองภพแย่งกระเป๋าของต้นและเพชรไปช่วยถือ ต้นได้แต่ยิ้มแหยๆขอบคุณเริ่มรู้สึกอึดอัดเล็กๆในความแสนดี
"ถ้าเลี้ยวขวาตรงนี้ก็จะไปที่ตึกสองชั้นที่คุณต้นเห็นนั่นล่ะครับ บริเวณนั้นก็จะมีสระว่ายน้ำสนามเทนนิสแล้วก็ร้านอาหารเล็กๆคุณต้นมาว่ายน้ำหรือโทรสั่งอาหารได้ครับ" ครองภพแนะนำสถานที่ไปด้วยระหว่าทางเดิน
"คุณครองภพคะ คือต้นอยากจะถามเรื่องหลังคาห้องน้ำหน่อยค่ะ"
"555 ถ้าแดดร้อนก็ดึงหลังคาโพลีมาปิดได้ครับ เดี๋ยวผมดึงให้ดู" ครองภพหัวเราะเมื่อต้นถามถึงห้องน้ำที่เขาออกแบบเอง
"คือตอนแรกจะทำไว้สำหรับกลุ่มลูกค้าชาวต่างชาติน่ะครับกลุ่มนั้นเค้าจะชอบห้องอาบน้ำแบบซีทรู แต่ผมก็กลัวว่ากลุ่มลูกค้าคนไทยจะตกใจกลัวโป๊ก็เลยมีแค่หลังนั้นหลังเดียวล่ะครับ" ต้นได้ฟังแล้วก็คลายสงสัย
"ถ้าคุณต้นกลัวโป๊เดี๋ยวผมดึงหลังคาปิดไว้ให้เลย"
"อ๋อ.. ต้นก็แค่ถามดูน่ะค่ะ" ในใจต้นคิดว่าถ้าเรื่องโป๊นี่ไม่กลัวอยู่แล้ว
"เรียกผมว่าพี่ป้อมก็ได้ครับ ใครๆที่นี่ก็เรียกแบบนี้แหละ"
"ค่ะ.."
"เอ่อ.. อีกเรื่องค่ะคุณครองภพ ห้องนอนอีกห้องมันล็อคอยู่ต้นยังไม่ได้กุญแจค่ะ"
"อ๋อ..กุญแจห้องนั้น อาจอยู่ที่นิติบุคคลครับ เดี๋ยวผมให้เด็กเอามาให้"
ต้นกับครองภพเดินคุยกันมาถึงหน้าบ้าน ต้นขอตัวเอากระเป๋าเสื้อผ้าขึ้นไปให้เพชรก่อน
"เพชร" ต้นส่งกระเป๋าเสื้อผ้าให้เพชรที่แง้มประตูห้องน้ำโผล่มาแต่หน้าตามเสียงเรียก
"แหม.. อาบเพลินเลยนะแก" ต้นแซวเพชร
"โห.. ฟินมากเพื่อนต้น" เพชรยิ้มยื่นมือรับถุงเสื้อผ้าไป
ต้นเดินลงมาคุยกับคุณครองภพที่กำลังหาจุดติดเครื่องปรับอากาศห้องรับแขกชั้นล่าง
"ห้องข้างล่างนี่ติดแอร์เครื่องใหม่ตำแหน่งเดิมที่ถอดตัวเก่าออกไปนะครับคุณต้น" ครองภพถามย้ำเจ้าของบ้าน
"แล้วอีกตัวนึงติดที่ห้องนอนแขกชั้นสองดีไหมครับ" ยังไม่ทันได้ตอบโทรศัพท์ของต้นก็มีสายเรียกเข้าบอกว่าเป็นเพชรโทรมา
"เออๆ.. เดี๋ยวขึ้นไป ดีค่ะคุณครองภพ" ประโยคหลังต้นหันมาคุยกับครองภพแล้วก็รีบวิ่งขึ้นไปหาเพชร
"เพชร.."
"เปิดเข้ามาเลยไม่ได้ล็อค" ต้นเปิดประตูเข้าไป
"ชุดอะไรของแกวะอีต้น" เพชรพันผ้าเช็ดตัวเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าให้ต้นดู
"ชุดวิ่งว่ะ 55" ต้นลืมว่าในกระเป๋าเหลืออยู่แต่ชุดออกกำลังกายส่วนเสื้อผ้าอื่นๆเธอเพิ่งส่งไปซัก
"นี่ชุดวิ่งมึงเหรอ" เพชรถอดผ้าเช็ดตัวลงไปกองกับพื้นแล้วใส่เสื้อกางเกงชุดวิ่งของต้นให้ดู ต้นนึกในใจว่าไม่ได้แอบดูเพชรโป๊มาตั้งนานแล้วเหมือนกันนะ
"เสื้อมันบางเห็นหัวนมเลยอีต้น กางเกงมึงก็ขาบานเหลือเกิน" เพชรใส่ให้ต้นดู
"เออว่ะเพชร มันบางเห็นเป็นนมแบนๆสองเต้าเลยว่ะ" ต้นเอื้อมมือทำท่าจะจับจนเพชรต้องตีมือ
"มึงก็ใส่ยกทรงสิอีบ้า ตอนกูวิ่งกูไม่ได้โนบราวิ่งนะเว่ย"
"ก็กูเผลอซักเสื้อในกางเกงในไปแล้วอะดิ"เพชรลืมว่าไม่ได้มีชุดสำรองมาเปลี่ยน
"นี่แกใส่ชุดนี้วิ่งจริงๆเหรอวะต้น"
"กูไม่เน้นวิ่ง กูเน้นโชว์ว่ะเพชร" แก้งค์ลุงแก่ๆรำไทเก๊กที่สวนใกล้คอนโดคงเสียใจถ้ารู้ว่าต้นจะย้ายบ้านมาอยู่ระยอง
"มีแต่เนี่ย กางเกงในไม่มีนะเว่ย"
ต้นหยิบสปอร์ตบราในกระเป๋ายื่นให้แล้วรีบลงไปคุยกับครองภพเรื่องแอร์ที่ยังค้างอยู่พอดีกับจังหวะที่ชายหนุ่มในชุดช่างของโครงการถือบันไดเดินเข้ามาหา ครองภพบอกจุดที่จะติดแอร์ในวันพรุ่งนี้ว่าเป็นห้องนอนที่ติดกับห้องน้ำ
"แจ้ แจ้.. เดี๋ยวเอากุญแจไปเปิดห้องนอนสองนะแล้วมาร์คจุดที่จะติดแอร์พรุ่งนี้ไว้เลยก็ได้ บันไดนี่ถือมาแล้วก็เอาไว้ในห้องเลย" ครองภพสั่งงานลูกน้อง
"คุณต้นคุณเพชรพักด้วยกันห้องนอนด้านหน้าก่อนนะครับห้องด้านในไม่มีแอร์คืนนี้มันร้อน สงสัยฝนจะตก"
นายช่างวัยรุ่นลูกน้องของครองภพแบกบันได้ขึ้นมาถึงชั้นสองเห็นแสงไฟลอดออกมาจากใต้ประตูห้องน้ำก็รู้ทันทีว่ามีคนอาบน้ำอยู่ มันรีบไขกุญแจห้องแล้ววางบันไดไว้ตามคำสั่งของเจ้านายแล้วออกมาด้อมๆมองๆอยู่ที่ประตูเล็กๆข้างห้องน้ำค่อยๆเปิดช้าๆอย่างเงียบที่สุดแล้วแทรกตัวเข้าไป
เจ้าแจ้ เป็นลูกชายของคนงานเก่าแก่ของสนามกอล์ฟที่ครองภพเข้ามาซื้อกิจการ เขาเลือกที่จะจ้างครอบครัวนี้และพนักงานอีกหลายๆคนอยู่ทำงานต่อ แต่ก็แลกกับการต้องหาเงินก้อนใหญ่สักก้อนเพื่อบริหารงานท่ามกลางการแข่งขันสูงแบบนี้จึงเป็นที่มาที่ครองภพต้องคิดทำที่พักระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุกระเป๋าหนักจากทั่วทุกมุมโลก ครองภพส่งเจ้าแจ้เรียนจนจบมหาวิทยาลัยแต่ใจมันชอบทางวิชาช่างจึงขอกลับมาช่วยครองภพทำงานสารพัดช่างจนเป็นคล้ายๆมือขวาของครองภพไปในตัวมีอะไรเขาก็เรียกใช้แต่มันลามเลยไปจนถึงเป็นพลขับรถเข้ากรุงเทพเขาก็พามันไปเที่ยวแบบหนุ่มโสดรุ่นใหญ่
เจ้าแจ้ค่อยๆแทรกตะแคงตัวลึกเข้าไปในช่องว่างเล็กๆสำหรับซ่อมท่อทางต่างๆของห้องน้ำคั่นระหว่างกับห้องนอนสอง บ้านในโครงการนี้เจ้าแจ้เห็นมันตั้งแต่วางฐานรากทุกหลัง ถึงแม้มันจะจบบริหารจากมหาวิทยาลัยแต่เจ้าแจ้ก็อ่านแบบเป็นช่วยครองภพคุมช่างก่อสร้างเพื่อรักษาผลประโยชน์ของนายให้ดีที่สุด มันจำได้ทุกหลังว่าประตูหน้าต่างอยู่ทางไหนมีช่องมีซอกตรงไหน เจ้าแจ้กวาดตามองหาสิ่งที่มันต้องการคือรอยเจาะผ่านผนังรอบๆท่อ มันเลือกท่อที่จำได้ว่าอยู่ใต่อ่างล้างหน้า เจ้าแจ้เห็นเพียงเป็นรูปร่างคนเดินผ่านไปมาไม่ค่อยถนัดเลยหยิบไขควงเล็กๆจากกระเป๋าเสื้อค่อยๆเขี่ยขยายช่องที่เจาะผ่าอิฐมอญสีแดงแต่คงจะหนักมือไปหน่อยเศษอิฐหลุดไปเป็นก้อนจนเป็นรูใหญ่พอเห็นภาพภายในห้องอาบน้ำนั้นได้ถนัดสายตา หญิงสาวร่างสูงโปร่งก้นขาวเปลือยพราวพร่างไปด้วยฟองสบู่ที่เจ้าแจ้แอบส่องอยู่ก็เหมือนจะไม่รู้สึกถึงความผิดปกติอะไร อาจเป็นเพราะกำลังเพลิดเพลินกับเพลงฝรั่งฮิปฮอปที่เธอเปิดฟังจากโทรศัพท์มือถือไปด้วย
แสงสว่างยามที่พระอาทิตย์ทำมุมต่ำกับตัวบ้านแบบนี้ภายในห้องน้ำเปิดหลังคาโล่งแทบจะมืดมิด เพชรเอื้อมมือจะเปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างแต่ก็ยั้งมือไว้ก่อน เพชรชอบแสงสีน้ำเงินในเวลาพลบค่ำแบบนี้ ไม่ว่าจะอยู่บนยอดดอยหรือเดินอยู่ใจกลางเมืองถ้าไม่ยุ่งวุ่นวายอะไรเพชรก็มักจะไม่พลาดที่จะใช้เวลาในช่วงเย็นกับแสงสีน้ำเงินนี้เสมอแต่วันนี้มันแตกต่างเพราะแสงสีน้ำเงินมันทาบทาไปบนร่างเปลือยเปล่าที่เปียกชุ่มจากฝักบัวทรงสายฝน
แต่ความรู้สึกดีของเวลานี้เพชรรู้ดีว่าไม่ได้เกิดขึ้นมาบ่อยๆ มันไม่ได้รู้สึกดีแบบชวนให้ยิ้มแต่เป็นความรู้สึกดีที่อยากหลับตาผ่อนลมหายใจ เพชรลองกดปลายนิ้วหนักๆไปที่หัวนมความรู้สึกตอบสนองสัมผัสกระชากรุนแรงจนเพชรเผลอกระตุกตัวเกร็ง ลองกรีดนิ้วบดลงไปที่สองกลีบเนื้อกลับให้ความรู้สึกผ่อนคลายจนเพชรเชิดคางยิ้มมุมปากนิดๆ เพชรรู้จักตัวเองดีว่าเธอจะตอบสนองอารมณ์นี้แบบไหนยังไงแต่กับวันนี้มันพิเศษ สิ่งเร้าของเพชรไม่ใช่สองเต้าที่เบียดหลังของเพชรบนรถเมล์แน่นๆ ไม่ใช่หนังเอวีญี่ปุ่นนางเอกน่ารักๆที่เพชรดูก่อนนอน แต่มันเกิดจากเวลาแสงสีหรือแม้แต่จากลมไอทะเลร้อนๆชวนเหงื่อไหลหรือเกิดมาจากความอ่อนไหวแบบผู้หญิง
เพชรอยากจะจัดการตัวเองให้เสร็จสมอารมณ์รับบ้านหลังใหม่แต่ก็เกรงใจที่ต้นยังไม่ได้อาบน้ำเลยตัดใจลากนิ้วบดขยี้จุดเสียวของตัวเองเร็วๆต่อเนื่องส่งท้ายพอให้หน้าท้องน้อยเกร็งกระตุกสองสามทีแล้วรีบล้างสบู่เก็บการบ้านไว้รอทำจุดเทียนเล็กๆใต้แสงดาวต่อคืนนี้ดีกว่า เพชรก้าวออกมาจากอ่างอาบน้ำเช็ดตัวจนแห้งแล้วหยิบชุดวิ่งของเจ้าต้นที่เพชรจำเป็นต้องขอยืมใส่เพราะชุดที่ใส่วันนี้ก็เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อและที่สำคัญเพชรซักตากเรียบร้อยแล้วทั้งชุดนอกชุดใน
"งั้นเดี๋ยวผมให้คุณต้นอาบน้ำให้เรียบร้อยก่อนดีกว่า หนึ่งทุ่มดินเนอร์ไทม์นะครับ" ครองภพยิ้มสะอาดส่วนต้นก็เริ่มเบื่อบุคลิคสะอาดๆแบบนี้ของผู้ชายในตอนแรกๆที่เพิ่งได้เจอเหมือนกัน
ต้นเดินไล่เปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างห้องชั้นล่าง แสงสีส้มนวลสวยส่องให้เห็นเฟอร์นิเจอร์ต่างๆที่เธอกับเพชรช่วยกันจัดวางมุมใหม่ ต้นมองบ้านหลังแรกของเธอถึงจะเป็นเงินที่คุณพ่อออกให้ก่อนแต่ต้นก็สัญญาว่าจะผ่อนใช้ตรงกำหนดไม่บิดพริ้วซึ่งเพชรก็รับปากแบบนั้นเหมือนกัน ต้นเดินขึ้นมาบนห้องน้ำชั้นสองเจอเพชรเปิดประตูห้องน้ำออกมาพอดี
"เออ มองตอนกลางคืนเสื้อมันก็ไม่ได้บางมากเว่ยเพชร" ต้นหาช่องทางอำเพชรเล่นเมื่อเห็นเพชรอยู่ในชุดนักวิ่งสุดเซ็กซี่แบบนี้
"พอใส่สปอร์ตบราแล้วก็เหมือนชุดวิ่งทั่วไปแหละ แบบว่ารักกีฬาใส่ชุดกีฬาตลอดเวลาไง"
"ข้างบนชั้นโอเคแล้วแต่ข้างล่างนี่พริ้วมากว่ะ เหมือนแก้ผ้าเดินเลยอ่ะ" เพชรบ่น
"นี่มันชุดกีฬายังไงนังต้น!! บรามึงบางจนหัวนมกูโผล่เป็นเม็ดเลยเนี่ย" เพชรเปิดเสื้อกีฬาบางๆตัวนอกให้ต้นดู
"ก็กูบอกแล้วว่าไม่เน้นวิ่งไง เน้นโชว์อ่ะ"
"เออ.. เออ แกไปเป่าผมข้างนอกแล้วกัน" ต้นหยิบไดร์เป่าผมอันเล็กจากกระเป๋าเสื้อผ้าให้เพชร
เจ้าแจ้ในเวลานี้ทั้งกางเกงนอกกางเกงในหลุดลงมาอยู่ใต้เข่า ที่กำแพงอิฐไม่ได้ฉาบมีคราบน้ำเหนียวข้นสีขาวไหลย้อยลงมาตามแรงดึงดูด เจ้าแจ้คงทนไม่ไหวกับร่างเปลือยขาวของมือเขียนบทโทรทัศน์สาวสวยระดับที่ผู้ใหญ่ในช่องชักชวนให้เป็นผู้ประกาศหลายครั้งแล้ว ยิ่งตอนที่เธอบดขยี้เนินสวรรค์ปกคลุมด้วยขนเรียวบางไหลลู่ลงตามแรงน้ำเจ้าแจ้ก็รีบถอดกางเกงแล้วสาวท่อนเนื้อวัยคะนองตามนางฟ้ารุ่นพี่ ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงหยุดกลางคันแต่เจ้าแจ้หยุดไม่ไหวแล้วสาวต่อจนน้ำรักกามขาวข้นของมันฉีดทะล้นทะลักใส่กำแพง
เสียงคุยกันของสองสาวเจ้าของบ้านเงียบลง เจ้าแจ้ได้ยินเสียงปิดประตูห้องน้ำมันแน่ใจว่าเวลาที่รอคอยมาถึงแล้วได้ยินนายเรียกชื่อว่าเธอคุณต้น คนนี้แหละสเปคมันเลยตาโตสวยขาวสูงสง่าไม่อ้วนไม่ผอม เจ้าแจ้แอบมองต้นกับเพชรตั้งแต่ตอนไปเซ็นสัญญาที่นิติบุคคลแล้ว จริงๆมันเห็นตั้งแต่วันที่ต้นกับเพชรมาเลือกบ้านกันแล้วด้วยซ้ำ เซลล์คนที่โทรไปยื่นข้อเสนอจะเปลี่ยนเป็นบ้านหลังนี้ก็เจ้าแจ้นี่ล่ะ
เจ้าแจ้เอื้อมมือขึ้นไปบีบจับรอยต่อของกลุ่มสายไฟที่พันไว้ด้วยเทปพันสายสีดำให้แน่น ภายในห้องน้ำนี้ที่คุณต้นกำลังเริ่มถอดเสื้อยืดรัดสีขาวลายกากเพชรโลโกยี่ห้อดังมีกล้องรูเข็มที่ถูกติดตั้งไว้ถึงสี่จุด ทุกจุดถูกโยงสายสัญญาณมารวมกันผ่านกำแพงนี้มาที่เครื่องส่งผ่านไวไฟเข้ารหัสไปยังห้องคอนโทรลส่วนตัวของครองภพ ลูกค้าชาวต่างชาติที่มาเข้าพักจะต้องจ่ายค่ารหัสในราคาสูงลิบและอาจถึงตัวเลขหกหลักในโอกาศพิเศษ เช่น ได้รับคัดเลือกให้เป็นบ้านพักนักกีฬาหรือคนดังระดับโลกหรือไม่ก็เป็นบ้านพักของพวกนักเรียนหญิงนักกีฬาหญิงที่มาเช่าสถานที่ทำกิจกรรมค้างแรม
งานของเจ้าแจ้ก็แค่ลงโปรแกรมไปในเว็บไซท์จำกัดจำนวนสมาชิคว่าจะมีกิจกรรมอะไรบ้าง เช่น จะมีกิจกร