เวลาผ่านไปหลายวัน นับตั้งแต่เว่ยฉิงคังหวนกลับมาที่สำนักทวนผดุงคุณธรรม ก็สามารถรวบรวมคนของสำนัก
ที่หลบหนีการโจมตีของลัทธิเบญจธาตุได้เป็นจำนวนมาก อีกทั้งสถานที่ของสำนักก็ได้รับการปรับปรุงให้ดูสวยงาม
เป็นสง่าดังเดิม เว่ยฉิงคังตั้งตนเป็นประมุขแทนบิดาของตน พร้อมกับส่งเทียบเชิญ ไปยังสำนักยุทธต่างๆ
เพื่อเชื้อเชิญให้มาร่วมงานฉลองที่สำนักของตน
เวลาผ่านไปจนถึงกำหนดนัดหมาย เว่ยฉิงคังจัดเตรียมสถานที่อย่างโอ่อ่าเตรียมรับเหล่าชาวยุทธที่ส่งเทียบเชิญไป
จนเวลาล่วงผ่าน จากเช้าไปจนตะวันลับฟ้า ก็ไม่มีชาวยุทธจากสำนักใดเดินทางมาร่วมงานเลยแม้แต่สำนักเดียว
น้ำตาของมันไหลหลั่งออกมาอย่างคับแค้นใจ พลางส่งเสียงคำรามออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว
"เมื่อยื่นไมตรีให้กลับไม่สนอง จากนี้ไปก็ต้องใช้กำลังและอำนาจ"
เมื่อคิดได้ดังนั้นมันก็ตัดสินใจกระทำสิ่งหนึ่ง จึงเรียกพ่อบ้านตู้เข้ามาพบ
"พ่อบ้านตู้ ข้าจะเดินทางไปยังห้าสำนักใหญ่ ขอท่านช่วยเป็นธุระดูแลสำนักในช่วงที่ข้าไม่อยู่ด้วย"
พ่อบ้านตู้มีท่าทีลังเล คล้ายต้องการพูดสิ่งหนึ่ง เว่ยฉิงคังเห็นเช่นนั้น ก็พูดขึ้นว่า
"ท่านต้องพูดสิ่งใดรึ พ่อบ้านตู้"
พ่อบ้านตู้ได้ยินเช่นนั้น ก็ตัดสินใจพูดออกมาว่า
"นายน้อย ท่านบอกข้าได้หรือไม่ ว่าท่านกำลังจะทำสิ่งใด"
ดวงตาของเว่ยฉิงคัง แข็งกล้าขึ้น แล้วพูดขึ้นว่า
"ข้าจะไป ยังห้าสำนักใหญ่ ไถ่ถามพวกมันให้แจ้ง ว่าจะยอมสยบให้ข้าหรือไม่ หากพวกมันแข็งขืน
ข้าจะกำจัดพวกมันซะ ให้เหล่าชาวยุทธได้เห็นเป็นเยี่ยงอย่างว่า เว่ยฉิงคังผู้นี้ มิใช่ผู้ที่พวกมันจะมองข้ามผ่าน
และหยามศักดิ์ศรีได้ ข้าจะให้พวกมันยอมรับนับถือ สำนักของเราว่าเป็นหนึ่งในยุทธภพให้จงได้"
พ่อบ้านตู้ มีใบหน้าที่สลดลง แล้วพูดขึ้นว่า
"นายน้อยโปรดใช้ความรอบคอบด้วย ในความเห็นของข้า ท่านยังไม่ใช่คู่มือของ ผู้เยี่ยมยุทธเหล่านั้น
อีกทั้งสำนักต่างๆที่เหลืออยู่ในตอนนี้ ล้วนสวามิภักดิ์ต่อลัทธิเบญจธาตุ หากท่านกระทำการโดยไม่ไตร่ตรอง
เหล่าคนของลัทธิเบญจธาตุ ก็จะบุกมายังสำนักของเราอีกครั้ง สำนักของเราพึ่งฟื้นตัว ควรกระทำการซ่องสุม
กำลังโดยทางลับ ขอท่านจงใคร่ครวญอีกครั้ง ข้ามีความเห็นว่า ผูกมิตรดีกว่าสร้างศัตรู ที่ข้าพูดออกมาเช่นนี้
เพียงต้องการเตือนสติท่าน แม้ทำให้ท่านไม่พอใจ ข้าก็ขอน้อมรับโทษจากท่าน"
พ่อบ้านตู้พูดจบ ก็ก้มหน้านิ่งอยู่
เว่ยฉิงคังรู้สึกไม่พอใจเมื่อได้ยินในครั้งแรก แต่เมื่อระลึกขึ้นได้ว่า พ่อบ้านตู้ผู้นี้ดูแลมันมาแต่เยาว์วัย
เปรียบเหมือนญาติผู้ใหญ่ที่เหลืออยู่เพียงผู้เดียวในตอนนี้ และมันก็พูดด้วยความหวังดีอย่างจริงใจ
ก็คลายความโกรธลง เดินเข้ามาจับไหล่ทั้งสองข้างของพ่อบ้านตู้ แล้วพูดขึ้นว่า
"ข้าขอบใจที่ท่านมีความห่วงใยข้า ขอท่านจงวางใจ และช่วยดูแลสำนักตามที่ข้าขอด้วย"
แล้วมันก็เดินจากไป พร้อมกับสั่งคนสนิทในสำนักห้าคน ให้ออกเดินทางติดตามมันไปในวันนั้นทันที
เว่ยฉิงคังเดินทางอยู่หลายวัน ก็มาถึงสำนักมังกรเขียวเป็นเป้าหมายแรก สำนักมังกรเขียวมี เอี๊ยงตี้เก่ง
บุตรชายของ เอี๊ยงซิมตั๊ง เจ้ายุทธคนก่อน ขึ้นเป็นเจ้าสำนักแทนบิดาของตน เมื่อถึงหน้าประตูสำนักมังกรเขียว
มันก็แนะนำตนเองแจ้งขอเข้าพบ เอี๊ยงตี้เก่ง เจ้าสำนักคนปัจจุบันด้วยท่าทีที่สงบ เมื่อถูกเชื้อเชิญไปยังห้องรับรอง
มันก็นั่งคอยอยู่เป็นเวลานาน ก็ยังไม่เห็น เอี๊ยงตี้เก่งออกมาพบ เวลาผ่านไปอีกเนิ่นนาน จนบริวารทั้งห้าที่มาด้วย
มีท่าทีที่ไม่พอใจ มีผู้หนึ่งทนต่อไปไม่ได้ ก็พูดออกมาว่า
"นายน้อย โปรดอนุญาตให้ข้าเข้าไปลากตัวมันออกมาด้วยเถิด"
เว่ยฉิงคัง ยกมือขึ้นห้าม แล้วนั่งรอต่อไปด้วยท่าทีที่สงบ จนในที่สุด เอี๊ยงตี้เก่ง ก็ออกมาพบ พร้อมกับบริวารกลุ่มใหญ่
แล้วนั่งลงบนที่นั่งกึ่งกลางห้องนั้น แล้วเอ่ยขึ้นว่า
"ขออภัย ข้ามีภารกิจที่...."
ยังมิทันที่ เอี๊ยงตี้เก่ง จะพูดจบถ้อยคำ เว่ยฉิงคังก็กล่าวเสียงกร้าวสวนออกไปว่า
"เหตุใดเจ้ายังไม่กระทำคารวะที่แทบเท้าข้า"
เอี๊ยงตี้เก่ง ตาเบิกกว้างขึ้น อย่างตื่นตกใจคาดไม่ถึงว่าอาคันตุกะที่มาเยือนผู้นี้ จะกล่าวถ้อยคำเช่นนี้กับมัน
บริวารของ เอี๊ยงตี้เก่ง ผู้หนึ่งถลันออกมา แล้วพูดขึ้นว่า
"เจ้ากล้า............................โครม !!!!!..."
ยังมิทันที่มันจะได้กล่าวสิ่งใดจบ เว่ยฉิงคังก็ฟาดหลังมือออกไปในอากาศ พลัน ร่างของบริวารผู้นั้น
ก็ลอยกระเด็นไปฟาดกับฝาผนังห้องอย่างแรงจนสิ้นสติไป
เว่ยฉิงคังยืนขึ้น จ้องมองไปที่ เอี๊ยงตี้เก่ง
"จากนี้ไป เจ้าและสำนักมังกรเขียวคือบริวารของข้า เว่ยฉิงคัง เจ้าเห็นเป็นประการใด"
เอี๊ยงตี้เก่ง ลุกขึ้นยืน ดวงตาแฉวแววเจิดจ้าด้วยความโกรธ
"เช่นนั้น ต้องทดลองดูว่าเจ้ามีความสามารถเพียงพอหรือไม่"
พูดจบ เอี๊ยงตี้เก่ง ก็ถลันเข้าจู่โจมใส่เว่ยฉิงคังอย่างรวดรวดเร็ว ร่ายรำเพลงเท้าเข้าใส่ช่วงลำตัวและใบหน้า
ของเว่ยฉิงคัง
เว่ยฉิงคัง หันข้างหลบเพลงเท้า ยามถูกจู่โจมใส่ลำตัว และพลิกใบหน้าหันไปมา ยามถูกจู่โจมใส่ใบหน้า
ทุกการหลบหลีกของมัน กระทำคล้ายดั่งเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เอี๊ยงตี้เก่ง โหมจู่โจมด้วยเพลงเท้าผ่านไปสิบกระบวนท่า ทุกกระบวนท่า กระทำด้วยความรุนแรงโกรธเกรี้ยว
แต่กลับไร้ผลเช่นนั้น ก็ยิ่งทวีความโกรธขึ้น จึงหันมาร่ายรำ กระบวนท่ากรงเล็บมังกรเขียว จู่โจมใส่ช่องท้อง
ติดกันถึงสามกระบวนท่า มิคาดเว่ยฉิงคัง กลับย่างเท้าหลบหลีกอย่างคล่องแคล่ว แล้วหวดฝ่าเท้าของมัน
กระทบเข้าที่หน้าอกของ เอี๊ยงตี้เก่ง จนร่างซวนเซออกไปหลายก้าว
เอี๊ยงตี่เก่ง ทั้งเจ็บและแค้น จึงคิดใช้พลังลมปราณมังกรเขียว อันเป็นวิชาสูงสุดประจำสำนัก เข้าสยบเว่ยฉิงคัง
เอี๊ยงตี้เก่ง ยกสองมือของมันแนบลำตัว แล้วเลื่อนขึ้นสู่ทรวงอก เกร็งพลังลมปราณจากช่องท้อง
พลันใบหน้าและร่างของมันก็เริ่มพองโตขึ้น และแปรเปลี่ยนเป็นสีเขียว พลางย่างเท้าด้วยท่วงท่าที่พิสดาร
เข้าหาเว่ยฉิงคังแล้วฟาดฝ่ามือทั้งสองข้างออกไป ด้วยพลังลมปราณที่รุนแรงและรวดเร็ว
เว่ยฉิงคัง เห็นท่วงท่าที่พิสดารของ เอี๊ยงตี้เก่ง ก็วาดฝ่ามือทั้งสองออกเป็นวงกลม พลันพลังลมปราณอันเย็นเยียบ
ก็แผ่ซ่านออกมารอบตัวของมัน แล้วเกร็งฝ่ามือทั้งสองของมันขึ้นต้านรับ การจู่โจม ของเอี๊ยงตี้เก่ง
ทันทีที่ฝ่ามือของคนทั้งสองปะทะกัน ร่างของเอี๊ยงตี้เก่ง ก็กระเด็นล่องลอยออกไปปะทะเข้ากับเสากลางห้อง เสียงดังสนั่น
เอี๊ยงตี้เก่ง กระอักโลหิตออกมาจากปากคำใหญ่ แล้วสิ้นสติไป ร่างของมันถูกพลังไอเย็นของลมปราณพรากวิญญาณ
แทรกซึมไปทุกอวัยวะจนขาวโพลนไปทั่ว
ทันใดก็บังเกิดเสียงร้องเรียกดังออกมาจากส่วนในสำนัก ปรากฎร่างสตรีนางหนึ่งวิ่งถลันออกมาประคองร่างของ เอี๊ยงตี้เก่ง
ไว้ในอ้อมแขน
"ท่านพี่..ท่านพี่..ฮือ.ฮือๆๆๆ ..ท่านเป็นเช่นไรบ้าง"
เว่ยฉิงคัง จ้องมองไปยังสตรีนางนั้น มองเห็นใบหน้าของนางดูงดงาม เรือนร่างก็ดูอ้อนแอ้น ต้องใจมัน จึงย่างเท้า
เดินเข้าไปใกล้
สตรีนางนั้น แหงนหน้ามองดูมันอย่างโกรธแค้น แล้วยืนขึ้นจ้องมองใบหน้าของมัน
"เจ้า..เจ้าฆ่าสามีข้า วันนี้ ข้า ชุ่ยเหลียน แม้ฝีมืออ่อนด้อยก็จะขอสู้ตายกับเจ้า"
แล้วนางก็ฟาดฝ่ามือออกไปอย่างทุ่มเท เข้าใสร่างของเว่ยฉิงคัง ด้วยอารมณ์ที่คลั่งแค้น เว่ยฉิงคังคว้าจับมือ
ทั้งสองของนาง แล้วรวบร่างอันอ้อนแอ้นนั้นไว้ในอ้อมกอดของมัน
"ข้าใช้พลังไปเพียงสี่ส่วน มันคงยังไม่ถึงที่ตาย เพียงแต่บอบช้ำที่อวัยวะภายในเท่านั้น พักฟื้นอีกหลายเดือน
สามีของเจ้าก็จะกลับมาเป็นปกติ "
ชุ่ยเหลียน พยายามสะบัดร่างไปมาเพื่อให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดของมัน
เว่ยฉิงคัง ก้มใบหน้าเข้าแนบชิดใบหูของนาง แล้วพูดขึ้นว่า
"ข้ามีเทียบเชิญให้เจ้าไปร่วมชุมนุมชาวยุทธที่สำนักของข้า หากข้าไม่พบเจ้าตามกำหนดนัดหมาย ข้าจะกลับมาเอาชีวิตมัน"
แล้วมันก็คลายอ้อมกอดออก ผลักร่างนางออกไปจนล้มลง ทิ้งเทียบเชิญไว้ให้ แล้วย่างเท้าเดินออกไป
พร้อมกับบริวารทั้งห้าของมันทันที
จากนั้นมันก็มุ่งหน้าไปยัง สำนักดาบแปดทิศ และ สำนักฝ่ามือทลายภูผา สำนักทั้งสองก็ถูกมันสยบลงอย่างราบคาบ
ประมุขแห่งสำนักทั้งสอง มีชะตากรรมเช่นเดียวกับ เอี๊ยงตี้เก่ง อีกทั้งบุตรและธิดา ของเจ้าสำนักเหล่านั้นก็ถูกมัน
จับไว้เป็นตัวประกัน ส่วนอารามชีบุปผาหยก และสำนักเงาจันทรา นั้นผู้ปกครองสำนัก คงเหลือแต่บริวารที่เป็นสตรี
มันจึงข่มขู่ตัวแทนสำนักที่เหลืออยู่ ให้ไปร่วมชุมนุมที่สำนักทวนผดุงคุณธรรม ตามกำหนดนัดหมาย
ข่าวการบุกจู่โจมห้าสำนักใหญ่ของเว่ยฉิงคัง เลื่องลือไปในหมู่ชาวยุทธอย่างรวดเร็ว ทุกผู้คนล้วนร่ำลือและกล่าวขวัญถึง
พลังฝีมือและการกระทำของเว่ยฉิงคังในครั้งนี้ ครั้นเหล่าชาวยุทธทั้งหลายได้รับเทียบเชิญอีกครั้ง ก็สร้างความเกรงกลัว
ให้เกิดขึ้นกับชาวยุทธทั้งหลายเป็นอันมาก ต่างครั่นคร้ามไม่กล้าไม่ไปตามเทียบเชิญนั้น
---------------------
หลังจาก ที่เฟยอี้มีชัยต่อ ลัทธิเบญจธาตุ เหตุการณ์ในวังหุบผาภูติก็สงบลง ทุกคนออกมาแสดงความยินดี และชื่นชมต่อ
ชัยชนะของเฟยอี้ อ๋องลีลู่ปังมีความภาคภูมิใจในศิษย์ของตนผู้นี้เป็นอย่างมาก ถึงกับหัวเราะเสียงดังออกมาอย่างชื่นชม
"ข้าเพียรพยายามมานับสิบปี เพื่อข้ามผ่านลมปราณภูตคำรามขั้นที่หก แต่เจ้ากลับใช้เวลาเพียงไม่นาน ก็สามารถ
บรรลุถึงขั้นที่แปด นับว่าสูงส่งกว่าอาจารย์เจ้าแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
เฟยอี้คุกเข่า โขกศรีษะลงที่พื้น
"บุญคุณที่อาจารย์สอนสั่ง ศิษย์จะไม่มัวันลืม"
อ๋องลีลู่ปังเดินเข้าไปประคองศิษย์รักขึ้นมา พลันสายตาก็เหลือบไปเห็น ภูตแพรทั้งสี่ต่างมองเฟยอี้ด้วยใบหน้าที่ชื่นชม
"เจ้าแพรขาว เจ้าแพรแดง เจ้าแพรเหลือง เจ้าแพรเขียว พวกเจ้าจะรังเกียจศิษย์ข้าคนนี้หรือไม่ หากข้าจะให้มัน
เป็นสามีของพวกเจ้า"
ภูตแพรทั้งสี่ ตาเบิกกว้าง ใบหน้าแดงระเรื่อด้วยความอาย แล้วก้มหน้าลงไม่พูดสิ่งใดออกมา
"ฮ่าๆๆๆ ข้าจะหาวันมงคลทำพิธีแต่งงานให้กับพวกเจ้า ฮ่าๆๆๆ ข้ามีความสุขยิ่งนัก แพรขาว สั่งความออกไป
วันนี้วังหุบผาภูตของเรา จะจัดงานฉลองรื่นเริงกัน เพื่อฉลองชัยชนะให้กับ เฟยอี้ศิษย์ของข้า"
ในช่วงเย็นของวันนั้น อ๋องลีลู่ปังได้จัดให้มีงานฉลองขึ้นที่วังหุบผาภูติ เหล่าทหาร และ บริวารของวังหุบผาภูตก็พากันมาร่วม
งานเลี้ยงฉลองกันอย่างสนุกสนาน ในช่วงหนึ่งอ๋องลีลู่ปังก็มีคำสั่งให้เฟยอี้ เข้าไปพบเพียงลำพัง
เมื่อเฟยอี้เข้ามาพบในห้องส่วนตัว อ๋องลีลู่ปังก็กล่าวขึ้นว่า
"เฟยอี้ เจ้ามาแล้วรึ ข้ามีสิ่งหนึ่งจะบอกแก่เจ้า"
เฟยอี้กระทำคารวะ
"ท่านอาจารย์มีคำสั่งใด โปรดแจ้งแก่ศิษย์"
อ๋องลีลู่ปังมีสีหน้าจริงจังขึ้น แล้วกล่าวว่า
"วันนี้เจ้าปะทะฝีมือกับ เทวทูตหน้าทอง เจ้ามีความเห็นเช่นไร"
"ข้าคิดว่า หากมันคือ หลงจินหู่ จริง คนผู้นี้ก็นับว่าน่ากลัวมาก ที่สามารถงำประกายไว้ ไม่แสดงฝีมือกระบี่ของมันออกมา"
อ๋องลีลู่ปังพยักหน้า
"ใช่....เจ้ากล่าวได้ถูกแล้ว คนผู้นี้เพื่อบรรลุเป้าหมายช่วงชิงคัมภีร์กระบี่อัสนีบาต มาเป็นของมัน มันถึงกับยินยอม
พ่ายแพ้แก่เจ้า หากว่ามันใช้ วิชา เจ็ดกระบี่ปลิดชีพของมัน เข้าต่อสู้กับเจ้าแล้ว ก็ไม่แน่ว่าเจ้าจะมีชัยต่อมันได้"
อ๋องลีลู่ปัง ย่างเท้าเดินอย่างใช้ความคิด แล้วก็กล่าวออกมาว่า
"ข้าคิดว่า ในครั้งนี้หลังจากที่ข้าได้แฉพฤติกรรมของมันออกไป เจ้าลัทธิต้องเกิดความระแวงสงสัยในตัวมัน ไม่มากก็น้อย
แล้วมันก็คงต้องใช้วิธีรวบรัด เพื่อช่วงชิงคัมภีร์ให้จงได้ และเมื่อถึงเวลานั้น ตัวเจ้าและวังหุบผาภูตก็จะตกเป็นเป้าหมายของมัน
คนผู้นี้ ร้ายกาจนัก หากมันผูกใจอาฆาตผู้ใดมันจะกระทำทุกวิถีทางเพื่อแก้แค้น ข้ามีความเห็นว่า เจ้าจะต้องเตรียมพร้อมรับมือไว้ "
"ท่านอาจารย์ แล้วข้าควรเตรียมความพร้อมเช่นไร"
"ในตอนนี้ ข้าเห็นเพียงผู้เดียว ที่มีวิชากระบี่ที่ล้ำลึกสามารถสยบ วิชา เจ็ดกระบี่ปลิดชีพ ของมันได้ ข้าต้องการให้เจ้าเดินทาง
ไปพบคนผู้นี้ และฝากตัวเป็นศิษย์ร่ำเรียน วิชากระบี่เทพวายุของท่าน "
"ท่านอาจารย์ ท่านหมายถึง ท่านหานไป๋เจี้ยน หนึ่งในห้าเซียนเทพยุทธ ใช่หรือไม่"
อ๋องลีลู่ปังพยักหน้า แล้วล้วงมือไปในแขนเสื้อ หยิบซองหนังสือออกมาซองหนึ่ง
"ที่อยู่ของหานไป๋เจี้ยน และหนังสือแนะนำตัวเจ้า อยู่ในซองนี้แล้ว หากไม่มีภาระใดในช่วงนี้ ข้าคิดว่าเจ้าควรเร่งออกเดินทาง
โดยทันที"
เฟยอี้รับซองหนังสือจากอ๋องลีลู่ปัง แล้วก้มลงคารวะ กล่าวขอบคุณต่ออาจารย์ที่เมตตามัน
ทันใดนั้น ก็มีคนรับใช้นางหนึ่งมาขอเข้าพบอ๋องลีลู่ปังอยู่ที่หน้าห้อง เมื่ออ๋องลีลู่ปังเรียกให้เข้ามา นางผู้นั้นก็กล่าวออกมา
ด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น
"ทะ...ทะ..ท่านอ๋อง องค์หญิงหายตัวไป ข้าน้อยค้นหาตัวอยู่เป็นเวลานานก็ไม่พบ จึงขอให้เหล่าทหารช่วยออกค้นหาจนทั่ว
แต่ก็หาได้พบไม่ ข้าน้อยเห็นผิดปกติจึงเข้ามารายงานให้ท่านอ๋องทราบ"
อ๋องลีลู่ปัง และเฟยอี้ ยืนขึ้นพร้อมกัน อ๋องลีลู่ปัง เร่งตรงไปยังห้องของบุตรสาว พบว่าประตูห้องถูกเปิดออกค้างไว้
เมื่อใช้สายตาสำรวจสิ่งของในห้อง ก็ไม่พบร่องรอยใดๆผิดปกติ
พลันสายตาของอ๋องลีลู่ปังก็กระทบเข้ากับสิ่งหนึ่งที่ตรึงอยู่กับเสาในห้อง มันคืออาวุธลับชนิดหนึ่ง
อ๋องลีลู่ปัง เดินเข้าไปปลดอาวุธลับนั้นออกมาจากเสา พบว่ามีกระดาษบันทึกข้อความถูกสอดแนบติดไว้กับอาวุธลับนั้น
เมื่อคลี่กระดาษออกเปิดอ่าน ก็พบข้อความว่า
"นำตัวหานไป๋เจี้ยน มาแลกกับบุตรีเจ้า ลัทธิเบญจธาตุ"
เฟยอี้มองเห็น สีหน้าของอ๋องลีลู่ปังซีดเผือดลง ก็เอ่ยปากถาม
"ท่านอาจารย์ มันเป็นข้อความอันใด"
อ๋องลีลู่ปังยื่นข้อความนั้นส่งให้เฟยอี้ เมื่อเฟยอี้ทราบความก็พูดขึ้นว่า
"ท่านอาจารย์ ท่านวางใจเถอะ ข้าจะออกติดตามพวกมัน นำตัวองค์หญิงกลับมาให้จงได้"
เฟยอี้ทำท่าจะถลันร่างออกไป อ๋องลีลู่ปังก็ร้องห้ามขึ้น
"ช้าก่อน เฟยอี้ ถึงอย่างไรเจ้าก็ไม่สามารถตามพวกมันได้ทันแล้ว รอจนถึงวันรุ่งขึ้น เจ้าค่อยออกเดินทาง
ตอนนี้ลู่อิน อยู่ในอุ้งมือมัน เจ้าต้องหลีกเลี่ยงการเข้าปะทะกับพวกมันโดยตรง สืบข่าวหาที่ซ่อนของลู่อินในทางลับ
แล้วลักลอบนำนางออกมาให้จงได้"
"วางใจข้าเถอะ ท่านอาจารย์ ข้าจะนำนางกลับมาอย่างปลอดภัยให้จงได้ แม้แลกด้วยชีวิตข้าก็ยินยอม"
เช้าวันรุ่งขึ้น เฟยอี้ออกเดินทางจากวังหุบผาภูต โดยใช้เสันทางเดียวกันกับ ขบวนของลัทธิเบญจธาตุที่ทิ้งร่องรอยเอาไว้
เส้นทางนั้นผ่านเทือกเขาและป่าอันรกครึ้ม จนบรรลุออกจากป่ามายังผืนดินที่กว้างใหญ่ไพศาล เบื้องหน้าอันไกลโพ้น
เป็นเวิ้งทะเลทรายอันร้อนระอุ เฟยอี้เดินทางมาเป็นเวลาครึ่งวัน ก็ทรุดตัวลงนั่งพักยังโขดหินริมทางลูกหนึ่ง
ขณะที่มันกำลังพริ้มตาหลับลงก็มีเสียงหนึ่ง ฟังดูคล้ายเสียงสะอื้นร่ำไห้ของสตรี ดังเข้าหูมันอย่างแผ่วเบา
เฟยอี้ยืนขึ้น มองไปโดยรอบ เงี่ยหูตั้งใจฟังทิศทางที่มาของเสียงนั้น แล้วเดินฝ่าย้อนเข้าไปในดงไม้ที่อยู่เบื้องหลัง
พลันก็พบต้นเสียง มองดูคล้ายดรุณีนางหนึ่งนั่งชันเข่าซบใบหน้าร้องไห้อยู่ ณ ที่นั้น
"แม่นาง...แม่นางน้อย...เจ้า..เจ้าบาดเจ็บ หรือเป็นอันใดหรือไม่"
ดรุณีน้อยผู้นั้น ครั้นได้ยินเสียงผู้อื่นกล่าวกับตน ก็ยิ่งส่งเสียงร้องไห้ดังขึ้นอีก เฟยอี้จึงสาวเท้าเข้าไปหา
แล้วทรุดตัวนั่งลงใกล้กับดรุณีนางนั้น
"เจ้าหิวหรือไม่ ข้ามีหมั่นโถวอยู่ไม่น้อย เจ้าต้องการลิ้มรสบ้างหรือไม่"
ดรุณีผู้นั้น เงยหน้าขึ้น จ้องมองที่ใบหน้าของเฟยอี้ ทันใดดวงตาของนางก็เบิกกว้างออก
โผเข้าสวมกอดเฟยอี้ แล้วร้องเรียกอย่างดีใจ
"ท่าน..ท่าน...พี่เฟยอี้....เป็นท่านจริงๆ.....ฮือๆๆๆๆๆๆ......."
เฟยอี้พอทราบว่านางคือใคร ก็โอบกอดนางไว้อย่างเวทนา
"เม่ยเม่ย เหตุใดเจ้าจึงมาอยู่ ณ ที่นี้ แล้วเจ้าบาดเจ็บที่ไหนหรือไม่"
เม่ยเม่ย ร้องไห้ไม่หยุดอยู่เป็นเวลาครู่ใหญ่ ก็กลับมาได้สติ จึงเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาให้เฟยอี้ทราบ
"ข้าไม่ต้องการให้ผู้ใด มาว่ากล่าว ว่าข้าเป็นคนเนรคุณ ข้ามิได้รู้เห็นกับการกระทำของพีใหญ่ แต่ข้าก็ยังถูกประนาม
ด้วยเหตุนี้ข้าจึงมิกล้าร่วมเดินทางไปยัง วังหุบผาภูตกับท่านหมอเมี่ยว หลายวันมานี้ยามค่ำคืน ข้าต้องอยู่ผู้เดียว
มันทั้งหนาวเหน็บและน่ากลัว ในโลกนี้ ข้าไม่เหลือใครอีกแล้ว พี่เฟยอี้ ท่านอย่าทิ้งข้าไปนะ"
เฟยอี้ยกมือขึ้นลูบศรีษะของนาง แล้วล้วงมือไปในห่อผ้า หยิบหมั่นโถออกมาสองใบ แล้วยื่นส่งให้เม่ยเม่ย
เม่ยเม่ยรับหมั่นโถสองใบนั้นไปกัดกินอย่างหิวกระหาย
หลังจากนั้น เฟยอี้ ก็พา เม่ยเม่ยเดินทางไปกับมัน ในเวลาหลายวัน ทั้งคู่เดินทางฝ่าเวิ้งทะเลทรายที่กว้างใหญ่
แม้ว่าตลอดเส้นทางจะร้อนระอุ เม่ยเม่ยก็สู้อดทนเดินทางเคียงบ่าเคียงไหล่ไปกับเฟยอี้ อย่างไม่ย่อท้อ
หรือออกปากบ่นคำใดๆออกมา ทั้งนี้ก็เพราะ นางเกรงกลัวที่จะอยู่ผู้เดียว และนางมีความสุขใจที่มีเฟยอี้อยู่เคียงข้าง
เฟยอี้ลอบสังเกตเห็นความอดทนของนางก็ยิ่งนึกเอ็นดู
"เม่ยเม่ย ท่ามกลางทะเลทรายที่ร้อนระอุเช่นนี้ เหตุใดจึงดูเหมือนเจ้ามีความสุขยิ่งนัก"
"ข้ามีความสุข เพราะมีท่านอยู่ข้างกาย พี่เฟยอี้ แม้ร้อนระอุกว่านี้ ข้าก็ไม่กลัว"
เม่ยเม่ย พูดขึ้นพลางเชิดริมฝีปาก เอียงคอ อย่างน่ารัก เฟยอี้จ้องมองใบหน้านั้นก็คิดวาบหวามอยู่ครู่หนึ่ง
พลัน เม่ยเม่ย ก็โผเข้ากอดแขนของเฟยอี้ไว้ แล้วเดินหัวเราะเสียงใสเคลียคลอไปกับมัน
"หากแม้นว่า ท่านกับข้า ได้เดินทางร่วมกันไปตลอดชีวิตเช่นนี้ ก็คงจะมีความสุขมาก ท่านคิดเหมือนข้าไหม พี่เฟยอี้"
ความหยุ่นนิ่มจากทรวงอกของนาง เสียดสีอยู่กับท่อนแขนของเฟยอี้ ทำให้มันบังเกิดอารมณ์วาบหวามขึ้น
กล่าวคำติดขัดออกมา
"ใช่....ใช่...ข้าก็คิดเช่นเดียวกับเจ้า"
เม่ยเม่ย เดินเข้ามาดักหน้าเฟยอี้ แล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนเกือบชิดใบหน้าของมัน
"พี่เฟยอี้ ท่านว่าข้างดงามหรือไม่"
เฟยอี้จ้องมองใบหน้างามน่ารัก ดวงตากลมโตสดใส แล้วมองเลื่อนลงไปที่ริมฝีปากอันอวบอิ่ม ก็พลันคิดฟุ้งซ่านไปไกล
มันเร่งสลัดความรู้สึกนั้นทิ้งไป
"เฮอะ !!... มีอันใดงดงาม ใบหน้าของเจ้าเลอะเทอะมอมแมม คล้ายดังลูกสุนัข"
เม่ยเม่ย ถลึงตาพองโตขึ้น ร้องออกมาด้วยเสียงอันดัง
"ท่าน..ท่านว่าข้าเป็นลูกสุนัขรึ ...ท่าน อย่าหนีนะพี่เฟยอี้ มาให้ข้าทุบตีท่านเสียโดยดี อย่าหนีนะ"
ทั้งสองวิ่งหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน จนบรรลุเข้าเวิ้งแหล่งน้ำกลางทะเลทรายแห่งหนึ่ง เฟยอี้หยุดมอง
อย่างตะลึงในความงดงามของทิวทัศน์ที่ได้ปรากฎอยู่เบื้องหน้าของมัน เม่ยเม่ยวิ่งไล่ตามมาเห็นเฟยอี้
หยุดยืนมอง ก็กระทำตามบ้าง ทิวทัศน์เบื้องหน้า คือสระน้ำใสกลางทะเลทรายอันกว้างใหญ่ มีพืชพันธุ์น้อยใหญ่
ขึ้นอยู่โดยรอบสระนั้น พืชพันธุ์เหล่านั้นต่างชูช่อ อวดดอกสีสันงามจับตา
"เม่ยเม่ย เจ้าช่างมอมแมมนัก ลงไปเล่นน้ำในสระนั้นดีหรือไม่"
สิ้นคำเฟยอี้ก็ดึงร่างของ เม่ยเม่ย เหวี่ยงลงไปในสระน้ำนั้น ร่างของเม่ยเม่ยลอยละลิ่วส่งเสียงหวีดร้อง
แล้วหล่นตูมลงไปในสระน้ำนั้นทันที
เม่ยเม่ย แหวกว่ายขึ้นมาสู่ผิวน้ำด้วยใบหน้าที่เบิกบาน สดชื่น
"พี่เฟยอี้ น้ำในสระนี้เย็นสบายตัวดีจริงๆ ท่านก็ลงมาในสระนี้ด้วยเถิด"
ตลอดเวลาหลายวันที่เดินทาง เฟยอี้พบแต่ความร้อนระอุท่ามกลางทะเลทราย จนรู้สึกรำคาญกาย
จึงไม่ต้องรอให้ เม่ยเม่ย รบเร้า มันกระโดดลงไปในสระตามเม่ยเม่ยไปในทันที
ทั้งสองแหวกว่ายเล่นน้ำในสระ หยอกล้อกันเป็นที่สนุกสนาน น้ำที่เย็นสดชื่นในสระชำระร่างกายและใบหน้าของ
เม่ยเม่ยจนสะอาดหมดจด ยามนางเข้ามาพัวพันหยอกล้อใกล้ชิดกับเฟยอี้ ทำให้เฟยอี้เผลอจ้องมองใบหน้างามน่ารักนั้น
อย่างลืมตัว บางครั้งร่างของนางก็เข้ามาแนบชิดติดพันกับร่างของมัน สร้างความวาบหวามให้บังเกิดขึ้นกับมันอีก
(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fwww.mx7.com%2Fi%2F151%2FUzcJFz.JPG&hash=85a243da5decb559bf1593e4a163bd1dc290d017)
ทั้งสองแหวกว่ายในสระน้ำจนสบายร่างกายแล้ว เม่ยเม่ยก็ขึ้นจากสระหันมาร้องเรียก ให้เฟยอี้ขึ้นตามมา
เฟยอี้มองไปที่ร่างของนาง เห็นเสื้อผ้าสีขาวของนางเปียกน้ำจนชุ่มโชก รัดรึงส่วนต่างๆในร่างจนเห็นส่วนโค้งนูน
ได้อย่างแจ่มชัด ประกอบกับ เบื้องหลังของนาง มีแสงของดวงตะวันในยามบ่ายสาดทอผ่านร่างของนางจนใสกระจ่าง
เห็นไปทุกสัดส่วน เฟยอี้จ้องมองอ้าปากค้าง แก่นกายของมันเกิดอาการตื่นตัวจนแข็งตึง มันพยายามระงับกำหนัด
ไม่ให้บังเกิดขึ้น
"เจ้าหันไป เม่ยเม่ย ข้าจะขึ้นจากสระแล้ว"
"ใยข้าต้องหันไปด้วย "
"หากเจ้าไม่หันไป ข้าก็จะไม่ขึ้นจากสระ"
เม่ยเม่ย นึกสนุกจึงหันกลับไปตามคำขอของเฟยอี้ ครั้นประมาณเวลาว่าเฟยอี้พ้นจากขอบสระแล้ว ก็หันหน้ากลับมาทันที
นางมองไปยังร่างของเฟยอี้ เห็นแก่นกายขยายตัวเป็นลำใหญ่อยู่ภายใต้กางเกงของเฟยอี้ ก็จ้องมองดูด้วยความอยากรู้
ครั้นจ้องมองนานเข้า ก็รู้สึกว่าร่างของนางร้อนวูบวาบอย่างบอกไม่ถูก
เฟยอี้เห็นนางจ้องมองนิ่งเช่นนั้น ก็เอามือปิดป้องไว้
"ข้าให้เจ้าหันไป ใยจึงไม่ทำตาม"
เม่ยเม่ย หัวเราะเสียงใสออกมา แล้วตาของนางก็สังเกตุเห็นสิ่งผิดปกติสิ่งหนึ่ง เกาะอยู่บนร่างของเฟยอี้จึงร้องขึ้นว่า
"พี่เฟยอี้ สิ่งใดเกาะตามเรือนร่างของท่าน"
เฟยอี้ก้มลงสำรวจเรือนร่างตัวเองก็พบว่า เป็นปลิงสีดำ ขนาดใหญ่กำลังเกาะกินเลือดของมันอยู่ตลอดทั้งลำแขน
จึงแกะปลิงเหล่านั้นออก แล้วโยนทิ้งไป แต่ก็พบว่า รอยแผลที่เกิดจากปลิงเหล่านั้นกัดกิน เกิดเป็นรอยจ้ำสีดำคล้ำ
มันก็เข้าใจได้ทันทีว่าเป็นปลิงพิษ จึงใช้ปากดูดเอาเลือดเสียทิ้งไป รอยจ้ำสีดำเหล่านั้นก็หมดไป
เม่ยเม่ยจ้องมองดูการกระทำของเฟยอี้อยู่ ก็ร้องบอกไปว่า
"มันเกาะอยู่ภายในเสื้อของท่านด้วย ข้ามองเห็นเป็นกลุ่มดำๆเต็มไปหมด"
เฟยอี้ตัดสินใจถอดเสื้อของตนออก ก็พบว่ามีปลิงขนาดใหญ่เกาะอยู่เต็มไปหมด มันใช้มือแกะปลิงเหล่านั้นออกทีละตัว
จนหมด มองเห็นรอยสีดำคล้ำอยู่ทั่วร่างของมัน แต่มันก็ไม่สามารถใช้ปากดูดพิษทิ้งไปได้
เม่ยเม่ย เห็นเช่นนั้นก็ทราบว่า เฟยอี้ไม่สามารถช่วยตนเองได้ จึงเดินเข้าไป ก้มใบหน้าลงดูดพิษที่กลางลำตัวของเฟยอี้
ในขณะที่มันไม่ทันรู้ตัว
"เจ้า...เจ้าทำอะไร เม่ยเม่ย..อูยยย...."
เฟยอี้รับรู้สัมผัสจากริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเม่ยเม่ย ที่ก้มลงดูดพิษให้กับมัน ทีละจุด ทีละจุด ในแต่ละจุดสร้างความเสียวสยิว
และก่อเกิดเพลิงกำหนัดของมันให้ลุกโชนขึ้นมา
เม่ยเม่ย ดูดพิษทีละจุด จนถึงจุดสุดท้ายบริเวณใต้สะดือของมัน นางจึงคุกเข่าลงแล้วประกบริมฝีปากงามลงบนจุดนั้น
เฟยอี้เสียวสยิว จนถึงกับวางมือทั้งสองลงบนศรีษะของนาง แล้วบีบเกร็ง เงยหน้าขึ้นแล้วร้องครางออกมา
จนเม่ยเม่ย เกิดความสงสัย
"ซี๊ดดดด......อูยยยยยยย........."
"พี่เฟยอี้ ท่านเจ็บปวดหรือไม่"
ยังมิทันที่เฟยอี้จะตอบโต้ พลันสายตาของนาง ก็เหลือบไปมอง แก่นกายอันแข็งเกร็งของมัน
"พี่เฟยอี้ มีอีกหนึ่งตัวในกางเกงท่าน ข้ามองผ่านกางเกง.เอ่อ..เห็นเงาดำของมันเกาะอยู่ตรง..เอ่อ..ตรง..นั้นของท่าน"
เม่ยเม่ย หน้าแดงกล่ำด้วยความอาย นางไม่เคยต้องเอ่ยเรียกเจ้าสิ่งนั้นของบุรุษเพศ ทำให้นางรู้สึกลำบากใจนัก
เฟยอี้ลืมตัว เฉกเช่นธรรมชาติของบุรุษเพศโดยทั่วไป ที่มีความหวงแหนเจ้าสื่งนั้นเกินกว่าสิ่งใดทั้งหมด
มันกระชากกางเกงตนเองลงมาจนเปลือยเปล่า มองเห็นปลิงสีดำมะเมื่อมเกาะอยู่ที่ส่วนหัวของแก่นกายมัน
เฟยอี้แกะปลิงใหญ่สีดำตัวนั้นออกจากแก่นกายของมันอย่างรีบเร่ง แล้วโยนทิ้งไปอย่างโล่งอก แก่นกายของเฟยอี้
ในตอนนี้ มีสีดำคล้ำอย่างน่ากลัว เฟยอี้หน้าซีดเผือดไม่รู้จะทำประการใดต่อไป
แต่ทันใดนั้น สิ่งที่มันไม่คาดคิดก็บังเกิดขึ้น เม่ยเม่ยใช้มือจับแก่นกายของมัน ยัดเข้าไปในปากแล้วดูดพิษออกอย่างรุนแรง
"โอ้วววว........ซี๊ดดดดด......เม่ยเม่ย......ข้า.......อูยยยยยย...."
เม่ยเม่ยดูดพิษออกจากแก่นกายเฟยอี้อย่างตั้งใจ สลับกับบ้วนพิษทิ้งออกจากปาก ทุกครั้งที่นางเอาแก่นกายของมันยัดใส่ปากของนาง
แล้วเริ่มดูดใหม่ ร่างของมันต้องสะดุ้งสุดตัว ด้วยความเสียวซ่านอย่างที่สุด จนมันต้องเขย่งปลายเท้า เผลอใช้สองมือขยำเส้นผมของนาง
อย่างลืมตัว
"โอ้ววววววววว......................อูยยยยยยยยย............."
จนในที่สุด รอยคล้ำสีดำก็เริ่มเจือจางไป เม่ยเม่ยทำท่าจะลุกขึ้น แต่เฟยอี้กดศรีษะของนางไว้
"ข้ายังรู้สึกว่ามีพิษหลงเหลืออยู่ ขอเจ้าช่วยดูดพิษให้ข้าอีกครั้ง สองครั้งเถิด"
เม่ยเม่ย แย้มยิ้มอย่างน่ารัก แล้วกระทำตามอย่างว่าง่าย จับแก่นกายของมันจะยัดใส่ปากอีกครั้ง เฟยอี้ก็พูดขัดขึ้นว่า
"ครั้งนี้ เจ้าช่วยใช้ลิ้น โลมเลียขจัดพิษด้วยได้หรือไม่"
เม่ยเม่ย แย้มยิ้มพยักหน้าตอบรับ พร้อมกับจับแก่นกายของมันยัดใส่ปากแล้ว ดูดอย่างรุนแรง
สลับกับใช้ลิ้นโลมเลียไปทั่วแก่นกายของมัน ครั้งนี้เฟยอี้ถึงกับหลับตาพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม ห่อปากสูดลมเข้าไปในปาก
อย่างสุดสยิว มันถึงกับลืมตัว ใช้สองมือยึดศรีษะของ เม่ยเม่ยไว้อย่างแนบแน่น แล้วโยกบั้นเอวเข้าออกอย่างเร่งร้อน
"ซี๊ดดดดดดดดด..............อ้าาาาาาาาาาา........."
เม่ยเม่ยอ้าปากกว้างออก คิดจะถอยใบหน้าของนางออกมา แต่ถูกสองมือของเฟยอี้รั้งศรีษะของนางไว้
นางจึงยังนิ่งปล่อยให้เฟยอี้ ส่งแก่นกายของมันเข้าออกจากปากของนางอย่างอดทน เฟยอี้โยกบั้นเอวเข้าออกอยู่ครู่หนึ่ง
ก็รู้สึกตัวว่าทำนบรักของตนกำลังจะแตกออกมา จึงกดบั้นเอวนิ่งค้างอยู่ เพื่อระงับกำหนัดมิให้พลุ่งพล่านไปมากกว่านี้
ปล่อยให้แก่นกายของมัน ค้างอยู่ในปากของเม่ยเม่ย แล้วส่งเสียง ผ่อนอารมณ์ดังยาวออกมา
"อ้าาาาาาาาาาาาาาาาา..........."
เม่ยเม่ย เห็นเช่นนั้น ก็คิดว่าเฟยอี้มีความเจ็บปวดจากพิษ จึงคิดช่วยเหลือ ใช้ปากดูดที่แก่นกายของมันอย่างรุนแรง
และรีบเร่ง นางดูดคล้ายดั่ง ทารกดูดนมจากมารดา เฟยอี้ถูกดูดอย่างรุนแรงเช่นนั้น ความเสียวซ่านก็แล่นขึ้นถึงจุดสูงสุด
จนสุดที่สะกัดกั้นมิให้ ทำนบธารารักหลั่งไหลออกมาได้ มันครางเสียงดังยาวออกมาอย่างสุขสม แล้วปลดปล่อยน้ำรักของมัน
พุ่งกระจายเข้าไปในปากของเม่ยเม่ยจนหมดสิ้น น้ำรักเหล่านั้นล่วงลงสู่ลำคอของเม่ยเม่ยจากการดูดที่รุนแรงของนางจนหมด
และแล้ว เฟยอี้ก็เข่าอ่อนทรุดลงนั่ง เม่ยเม่ยจึงปล่อยแก่นกายของมันออกจากปากของนาง แล้วถามขึ้นทั้งที่มีน้ำรักของเฟยอี้
ไหลย้อยออกมาจากปากของนาง
"ท่านเป็นเช่นไรบ้าง ยังเจ็บปวดอยู่หรือไม่"
เฟยอี้ใช้เสื้อของมันเช็ดน้ำรักออกจากปากของนาง แล้วจ้องมองใบหน้าของนางด้วยความรู้สึกวาบหวาม
"ข้าสบายตัวดีแล้ว ขอบใจเจ้ามาก เม่ยเม่ย"
มันไล่สายตาสำรวจใบหน้างามน่ารักของ เม่ยเม่ย อย่างใกล้ชิด พลางคิดอยู่ภายในใจว่า ก่อนหน้านี้
มันไม่เคยสนใจ เม่ยเม่ย มาก่อน พึ่งจะตระหนักในวันนี้เองว่านางช่างงามนัก มันมองไล่ต่ำลงมาที่ลำคองามระหง
จนถึงเนินอกที่ขาวผุดผ่อง และแล้ว สายตาของมันก็มาสะดุดอยู่ที่ร่องอกของนาง ปลิงตัวหนึ่งเร้นกายอยู่ภายในนั้น
มันเงยหน้าขึ้นร้องบอกต่อนาง
"เม่ยเม่ย มีปลิงอยู่ที่ทรวงอกของเจ้า"
สิ้นคำของเฟยอี้ เม่ยเม่ยก็ส่งเสียงกรีดร้องลั่นอย่างตกใจ พลางซอยเท้าอยู่กับที่อย่างขยะแขยง
"ที่ใด..ที่ใด ..พี่เฟยอี้..เอามันออกไป...ว๊ายยย....."
"ใน..ใน.เสื้อของเจ้า....."
เม่ยเม่ย ขยะแขยงจนลืมตัวว่านางอยู่ต่อหน้าบุรุษเพศ นางถอดเสื้อออกมาจนหมด แล้วสำรวจดูทรวงอก
ของตนเอง ก็เห็นปลิงตัวหนึ่งเกาะอยู่ที่ระหว่างถันทั้งสองของนาง ก็ยิ่งส่งเสียงร้องดังขึ้นอีก
แล้วย่ำเท้าไปมาอย่างขยะแขยง
"พี่เฟยอี้....ช่วยข้าด้วย...เอามันออกไป......"
เฟยอี้จ้องมองตะลึงค้างตาไม่กระพริบ ถันกลมกลึงขนาดซาลาเปาทั้งสองข้างอวดโฉมต่อสายตามันอย่างเต็มตา
มันขาวนวลผุดผ่อง รับกับยอดถันสีชมพูที่สั่นไหว ตามการขยับร่างไปมาของเม่ยเม่ย
เฟยอี้ปฏิบัติตัวไม่ถุก ใจหนึ่งก็อยากใช้มือสัมผัสทรวงอกของนาง เอาปลิงนั้นออกไป อีกใจหนึ่งก็ละอาย
ไม่กล้ากระทำตามใจตัวเอง
"ว๊ายยย....ฮือๆๆๆ ....พี่เฟยอี้..เอามันออกไปที..ใยท่านจึงไม่ช่วยข้า"
เมื่อได้ยิน เม่ยเม่ย ตัดพ้อเช่นนั้น มันก็ตัดสินใจยื่นมือไปสัมผัส ถันอันกลมกลึงข้างหนึ่ง
แล้วกำจนเต็มกำมือ อีกข้างหนึ่งก็หยิบปลิงพิษนั้นออกไป
สัมผัสอันนุ่มนิ่มในกำมือของมัน กระพือพัดไฟราคะของมันให้ลุกโชนอีกครั้ง ยิ่งเห็นถันของนาง
มีรอยดำคล้ำจากพิษของปลิง มันก็ไม่รอช้าใช้ปากของมันดูดที่รอยดำคล้ำนั้นทันที
เม่ยเม่ยสะดุ้งสุดตัว นางวาบหวิวขนลุกชันไปทั้งร่าง เมื่อถันของนางสัมผัสกับริมฝีปากของเฟยอี้
และเมื่อเฟยอี้ออกแรงดูด นางก็ถึงกับหายใจติดขัด มือของนางทิ้งลงแนบลำตัวแล้วชี้เกร็งจากความเสียว
ซ่านที่ได้รับ เฟยอี้ไม่เพียงดูดเท่านั้น มันกลับใช้ปลายลิ้นลากเลียไปมา จนมาถึงฐานของยอดถันสีชมพูระเรื่อ
มันก็ระรัวลิ้น หยอกล้อกับยอดถันของเม่ยเม่ย แล้วกลืนยอดถันนั้นเข้าไปในปากแล้วดูดกินทันที
"ซี๊ดดดดดด.....พี่เฟยอี้ ..พิษหมดแล้วหรือไม่..ข้า..ซี๊ดดดด...."
เสียงของนางแหบพร่า และสั่นเครือ เสียงนั้นเหมือนยิ่งเร่งเร้าให้เฟยอี้ ลงมือหนักขึ้นอีก
"พิษมันกระจายไปทั่วทรวงอกเจ้าแล้ว ข้าต้องดูดออกให้หมด"
สิ้นคำ เฟยอี้ก็ใช้สองมือของมัน เกาะกุมถันของ เม่ยเม่ย ทั้งสองข้างแล้วบดบี้อย่างสนุกมือ
ปากของมันก็ซุกไซ้ ลากเลียลิ้นไปมาทั่วทั้งทรวงอกของนาง
เม่ยเม่ย ถูกมันจู่โจมเช่นนั้นก็เสียวซ่านจนรั้งกายไว้ไม่อยู่ เขาอ่อนทรุดกายลงมา เฟยอี้เห็นเป็น
โอกาสอันดีก็ทรุดกายลงตามติด แล้วกดไหล่ทั้งสองของ เม่ยเม่ยให้นอนราบลงไปกับพื้น
"เจ้ายังต้องพิษที่จุดอืนๆอีก จงนอนลงเถิด ข้าจะดูดพิษออกจากร่างเจ้าเอง"
เม่ยเม่ย ในตอนนี้กำลังอยู่ในความเคลิบเคลิ้มของกำหนัด โดยนางเองก็ไม่รู้ตัว นางรู้แต่เพียงว่า
เมื่อริมฝีปาก และลิ้นของเฟยอี้ ลากเลียมาที่จุดใด นางก็เกิดความเคลิบเคลิ้มสั่นไหวไปตามจุดนั้นๆ
จนในที่สุดริมฝีปากของเฟยอี้ก็ลากเลียลงมาที่ เนินหน้าท้องที่แบนราบ ลิ้นของมันหมุนวนไปมา
อยู่รอบสะดือของนาง
เม่ยเม่ย แอ่นร่างส่ายไปมาอย่างสุดเสียว นางหลับตาพริ้ม แต่นิ่วหน้าคล้ายกับเจ็บปวด
ขณะที่นางกำลังเสียวซ่านอย่างเพลิดเพลินอยู่นั้น ก็รู้สึกว่าฝ่ามือของเฟยอี้เริ่มลดต่ำลง
จนกลายมาเป็นลูบไล้อยู่ที่โคนขาของนาง ฝ่ามือของมันลูบวนอยู่ไปมาจนใกล้จะถึง
เนินสวาทของนาง
เม่ยเม่ย ตกใจลืมตาขึ้นมองเฟยอี้
"ท่านทำสิ่งใดพี่เฟยอี้ "
เฟยอี้หันหน้าขึ้นสบตากับนาง
"ข้าคลำหาปลิงที่มาก่อกวนเจ้า"
สิ้นคำมือของมันก็เลื่อนมาเกาะกุมที่เนินสวาทของนาง ทันทีที่มือของมันเกาะกุม นิ้วมือของมันก็แบะกลีบสวาท
ของนางออก แล้วทาบนิ้วกลางกดลงไปในร่องสวาทนั้น
แม้จะเป็นสัมผัสภายนอกร่มผ้า เม่ยเม่ยก็ถึงกับสะดุ้งสุดตัวอีกครั้ง นางถูกปลายนิ้วของมันก่อกวนจนเคลิบเคลิ้ม
นางพยายามถดถอยไม่ให้เฟยอี้สัมผัสนางได้ถนัด แต่ก็สายไป ฝ่ามือของเฟยอี้ได้เกาะกุมเนินสวาทอันโหนกนูน
ของนางจนเต็มฝ่ามือเสียแล้ว ทั้งนิ้วกลางของมันก็หมุนวนไปมาอย่างไม่สิ้นสุด เม่ยเม่ยทำได้เพียงนิ่วหน้า
ครวญครางด้วยเสียงแผ่วเบาเท่านั้น
"ซี๊ดดด...พี่เฟยอี้ ..ข้า.อูยยยย......ซี๊ดดดดด......"
เฟยอี้เห็นนางเงยหน้าหลับตาครวญครางอยู่เช่นนั้น ก็ค่อยๆ รูดกางเกงของนางลงทีละน้อย ทีละน้อย
จนขอบกางเกงหลุดล่วงไปที่เข่า มองเห็นเนินสวาทขาวผุดผ่อง ประดับด้วยไหมอ่อนบางตาที่กลีบสวาททั้งสอง
เฟยอี้จ้องมองดูอย่างหลงไหล แล้วซุกใบหน้าเข้าโลมเลียทันที
"โอ้ววววว......พี่เฟยอี้..อย่า.อูยยยย..เลียตรงนั้น.....อูยยยยยยย.."
เฟยอี้ชอนไชปลายลิ้นของมันเข้าไปในร่องหลืบของ เม่ยเม่ย แล้วตวัดเข้าที่ติ่งสวาทที่หลบซ่อนอยู่ภายใน
จนมันชี้ชันขึ้นมา จากนั้นมันก็งับเข้าไว้ในปากแล้วดูดกินอย่างหื่นกระหาย
ครั้งนี้เม่ยเม่ย ถึงกับแอ่นร่างร้องครวญครางเสียงดังออกมาอย่างไร้การควบคุม นางไม่เคยได้รับสัมผัส
อันสุดเสียวเช่นนี้มาก่อนในชีวิต นางมีความรู้สึกคล้ายว่าจะขาดใจ ปะปนกับรู้สึกรุ่มร้อนไปทั้งร่าง
ความต้องการส่วนลึกบางอย่างเรียกร้องให้นางต้องร่อนสะโพกเข้าหาปากของเฟยอี้ คล้ายต้องการให้มัน
ทำหนักหน่วงกว่านี้
ในตอนนี้ใบหน้าของเฟยอี้ เปียกแฉะไปด้วยน้ำรักของเม่ยเม่ย แต่มันยังคงดูดกินติ่งสวาท สลับกับโลมเลีย
กลีบสวาททั้งสองข้างของนางไม่ลดละ คล้ายดังว่ามันมีรสโอชานัก
ในที่สุด เสียงครวญครางของ เม่ยเม่ย ก็ดังกระชั้นถี่ขึ้น นางหอบหายใจเสียงดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ แล้วแอ่นร่าง
คางนิ่งอยู่กลางอากาศ ส่งเสียงร้องดังยาวออกมา
"อู้วว..อู้วว..อู้วว..อู้วว.อู้วว ..ข้าจะปัสสาวะออกมาแล้ว....โอ้ววววว......"
เม่ยเม่ย สั่นกระตุกไปทั้งร่างอยู่สองสามครั้ง แล้วหลับตาหอบหายใจนอนนิ่งเงียบไม่ไหวติง
เฟยอี้เห็นนางถึงจุดสุขสมไปแล้ว ก็หยุดนิ่ง มองเรือนร่างของนางอย่างชื่นชม แม้นางมีวัยเยาว์
แต่เรือนร่างของนาง ก็งดงามเพรียบพร้อมไปทุกสัดส่วน ยิ่งมองมันก็ยิ่งเกิดราคะท่วมท้นขึ้น
เฟยอี้ไม่ปล่อยให้นางได้ตั้งตัว เลื่อนกายเข้าประชิดเรือนร่างของนาง มันวางแก่นกายของมัน
ทาบทับบนเนินสวาทขาวผุดผ่องของเม่ยเม่ย แล้วทอดกายลงทาบทับร่างของนาง
ใบหน้าของเฟยอี้ ประชิดกับใบหน้าของ เม่ยเม่ย ทั้งสองต่างมองดูตากัน
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
พระเอกเรา จัดไม่เว้น เทพจริง ขอให้ฮาเร็มขยายใหญ่ขึ้น555
ขอบคุณครับ รอมานานแล้ว
ขอบคุณครับ ชอบแนวกำลังภายใน
โอ๊ย เฟยอี้จัด อีกแล้วครับ เก็บแรงไว้ให้ องค์หญิงลู่อินบ้าง นะ
::YehYeh::สมกับการรอคอย สุดยอดเหมือนเดิม
พระเอกนี่ จะเก็บหมดจริงๆนะเนี่ย 5555
รอมานาน สนุกสมใจสุดๆ
เก็บได้อีกคนนึงแล้ว...คนนี้ใสซื่อบริสุทธิ์จริงๆ
สุดยอดคัฟ ติดตามทุกตอน
สมกับที่รอคอยครับ
พระเอกขยายฮาเร็มอีกแล้ววว
ถอนพิษก่อน ค่อยพ่นพิษตามหลัง
ลูกศิษย์จะไปน้อยหน้าอาจารย์ได้ยังไง
อาจารย์ได้หญิงมาเพิ่มตั้งหลายคน ::HoHo::
ตกลงงานนี้กินรวบ ไม่แบ่งใครเลย
::Sweat::
ขอบคุณมากๆครับ
เฟยอี้กำลังจัดหนักเลยนะเนี่ย
ขอบคุณครับ...กำลังรอคอยการกลับมาของเฟยอี้อยู่เลย
สุดยอดเลยครับ รออ่านอยู่ตลอดเวลา
เฟยอี้ต้องขอบคุณปลิงทั้งหลายที่ทำให้ได้เม่ยเม่ย
ตั้งตารอมานาน .... รอบนี้ เฟยอี้ มีบทสักที ปล่อย อ.หมอ วาดลวดลายซะตั้งนาน
แหมนึกว่าจะกินปลิงพิษเพิ่มพลัง กลายเป็นถูกดูดพิษหมดพลังไป พระเอกเรานี่ช่างโชคดีจริงๆ ลัคกี้อินเกมและอินเลิฟ สนุกมากเลยครับ ขอบคุณครับ
คุ้มค่ากับการรอคอย ขอบคุณครับ ::Reader::
พระเอกขยายฮาเร็มแซงหน้าอาจารย์อีกแล้ว
เฟยอี้ ข้าสงสัยว่าปลิงมันจะอยู่ตรงทวารหนักของนางด้วยนะ เจ้าจงใช้พลังชิวหาค่อยๆไล่มันไปเถิด 555กว่าจะมาถึงตอนนี้ การรอคอยมันช่างมีความหมายยิ่งนัก ข้าน้อยขอขอบคุณท่านจอมยุทธ ที่แต่งแต้มเรื่องนี้มาให้ข้าน้อยได้อ่านกันนะ ::Reader::
ขอบคุณครับ
น้องเม่ยเม่ย !!! ข้าจะใช้ปลิงยักษ์ของข้า รักษาเจ้าเอง !!! ::Evil::
ขอคารวะเทพราคะเฟยอี้หนึ่งจอก.....นับถือๆ
เจ้าปลิงคงมุดเข้าไปในช่องโพรง ต้องเอาแก่นกายทะลวงเข้าไปแซะออกมา
แหม หาเรื่องจัดการจนได้เนอะ ::HeyHey::
สมกับที่รอคอยครับ
::Reader::ขอบคุณครับ ::Thankyou::
เม่ย เม่ย น่ารักมาก และยังเด็กที่สุดในตัวละครที่ผ่านมา สงสัยว่าจะเข้าได้หรือเปล่า
ขอบคุณครับ.เเล้วก็ได้อีกหนึ่งนางเข้ามาในฮาเร็ม
หายไปนาน กลับมาก็สนุกเหมือนเดิม ::Ahoo::
จัดการสาวบริสุทธิ์อีแล้ว เฟยอี้ ขอบคุณครับ
สุดยอดคับ สนุกมาก
เยาว์วัยเป็นของศิษย์ ลุ้นต่อไปว่าใครจะเป็นคนต่อไป555
น้องเม่ยเม่ยจะเด็ดแค่ไหนน้า
มาแล้วรอมานานสุดท้ายก็มาต่อให้ขอบคุณมากคับ
สนุกมากครับ พระเอกเราได้ฮาเร็มดพิ่มอีกแล้วซิ
สนุกมากครับ ช่วยแต่งมาเรื่อยๆนะครับ
มีลุ้นทุกตอน สนุกสมกับที่รอ
ขอบคุณครับ
พระเอกเราจัดได้เรื่อยๆ
มาลงน้ำกับลูกพี่เฟยแบบนี้มีรึจะรอดไปได้
สุดยอดครับสมกับที่รอคอย
เม้นต์ก่อนค่อยอ่าน
ขอบคุณครับ ถอนพฺิษปลิงยักษ์
สนุกมากมายครับ ขอบคุณมาก
เฟยอี้เรานี้แสบจริงๆ ::Bloody::
จะมีเมียกี่คนกันนะ
ขอบคุณมากครับ สนุกมากเลย
::HeyHey:: แหม่ได้ทีจัดฮาเร็มเพิ่มอีกละน้า ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ ยังสุดยอดเหมือนเดิมเลยนะครับ
ขอบคุณมากครับ คลำปลิงกันตื่นเต้นมากครับ
ได้เพิ่มอีกแล้ว
ปลิงราคะแน่ๆเลย
ปลิงที่อยู่ในจุดที่ถูกที่ควรจริงๆๆ
::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig:: รอติดตามอย่างจดจ่อครับ
เม่ยเม่ยช่างอ่อนต่อโลกยิ่งนัก เสร็จแน่นอน ขอบคุณครับ
รอคอยมานาน
ขอบคุณครับ
ต้องขอบคุณเจ้าปลิงน้อยที่เปิดโอกาสให้เฟยอี้ได้ใช้ปลิงใหญ่
สนุกสนานอีกเช่นเคยครับ เม่ยเม่ยก็มาหลงรักเฟยอี้ อีกคนแล้ว น่าสนใจว่ากว่าจะจบ เฟยอี้จะมีสาวๆมากว่าอุ้ยเสี่ยวป้อไปชนาดไหนครับ
น่าจะมีปลิงเยอะกว่านี้นะครับ. จะได้ดูดพิษไป เสียวไป
สนุกทุกตอน ผู้แต่งเก่งมาก
มีความสุขทุกสถานที่จริงๆ ใกล้ไกลแค่ไหนก็ไม่เคยขาด
สุดยอดครับ ติดตามอย่างต่อเนื่อง
รอลุ้นให้ได้เป็นศิษย์ของหานไป๋เจี้ยนครับ
จะได้เป็นไหมเนี่ย
ขอบคุณครับ สมที่รอคอย
ขอบคุณครับ จัดเต็มจริงๆ
ดูดปิงกันมันเลยครับ
สนุกมากจริงๆน่ะครับเนื้อหาแบบทีาชอบเลยขอบคุณครับ
แหม..ไอ้ปลิงลามก มาได้ถูกที่ถูกเวลาดีจริงๆขอบใจนะ555
ต้องขอบคุณปลิงที่ทำให้ได้เสียวกับสาวน้อย
ขอบคุณมากครับ
อยากรู้ว่าฮาเร็มอาจารย์กับลูกศิษย์
ใครจะแจ๋วกว่ากัน
ปริมาณลูกศิษย์น่าจะชนะ แต่คุณภาพต้องดูกันต่อไป
::Glad:: ::Glad:: มาแล้ว ขอบคุณมากๆครับ
ยิ่งมา ยิ่งสนุก จากนี้วรยุทธเฟยอี้คงพัฒนาขึ้นอีก
ขอบคุณครับ
เรื่องยังคงสนุก ชวนให้ติดตามอยู่เหมือนเดิม
ชอบครับ
รออ่านทุกๆตอนเลย
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ ดูจากปมเรื่องแล้วคงได้อ่านอีกนาน
ปลิงเฟยอี้เกาะนี่ไม่ดูดอย่างเดียวเลียด้วย
ขอบคุณครับ
อุตส่าห์อดกลั้นตั้งนาน ปลิงทำซะได้ อิอิ ขอบคุณครับ
สมกับที่รอคอย สนุกมากครับ
รอนาน แต่คุ้ม สนุกดีครับ
ถ้าเป็นสาวโสด สด ซิง พระเอกเราคงกวาดหมด
สมกับที่รอคอยขอบคุณครับ
ขอบคุณมากค่าา เพิ่งลองอ่านตอนนี้ตอนแรกสงสัยต้องตามอ่านให้ครบซะแล้วว
ตั้งใจรออยู่เลยครับ
หลุดกระจายเลยครับ อ่านไปหลุดไปต้องขออภัยด้วยครับที่ต้องเข้าๆออกๆทำให้ยอดอ่านพุ่งเกินความจริง สุดยอดครับ เป็นนวนิยายกำลังภายในที่ครบสมบรูณ์แบบมาก เดวิเจียงยังไม่กล้ารับบทพระเอกเลยเรื่องนี้กลัวตีบทไม่แตก @_^ ผมขอแสดงแทนได้ไม่ ขอบคุณครับ
พระเอก เพิ่มสกิลเก็บหญิง ได้ตลอด
ฉักอิจฉาพระเอกแล้วสิ....รอตอนต่อไปน่ะครับ ขอบคุณมากครับ
สุดยอดมาก ขอบคุณครัย
ขอบคุณครับ ปลิงพาโชคดีมาให้ เก็บแต้มเพิ่มได้อีกหนึ่งคนแล้วพระเอกเรา
มีเมียกี่คนแล้วนี่ โชคดีจริง ๆ เลย แล้วจะมีอีกซักกี่คนที่ต้องโดน
ขอบคุณครับ รอมานานแล้ว ยังสุดยอดเหมือนเดิมครับ
นานๆมาที ยังน่าติดตามเหมือนเคยครับ
เฟยอี้ยังทันไม่ได้เข้าหอเลย
จัดไปหลายคนแล้ว
แม่นางน้อยช่างใสซื่อจริง ๆ
ขอบคุณครับอยากรู้ว่าเฟยอี้สู้กับฉิงคังใครจะแน่กว่ากัน
สมกับที่รอคอยครับ สาวคนใหม่มาอีกแล้ว ชอบมากครับ
ทำไมแสดงความเห็นแล้วเนื้อหาภาพไม่ขึ้นครับ?
โดนปลิงพระเอกเราจนได้
ขอบคุณมากครับ เรื่องนี้พระเอกจัดเต็มตลอด ::Fighto::
เฟยอี้กินเด็กต้องจัดหนักให้ติดใจ
ตอนนี้อ่านนานเลย กลัวจบตอนเร็ว กำลังสนุกเลยครับ ขอบคุณมากครับ
สาวน้อยโดนหลอกจิ้มซะแล้ว
ขอบคุณครับ ปลิงเกาะแต่ละที่ ล้วนเป็นใจให้ได้เสียกัน เสียนิกระไร ::WooWoo:: ::WooWoo:: สงสัยต้งเอามังกรเข้าไปสำรวจด้วยแน่ๆ ว่ามีปลิงอยู่ในถ่ำไหม สนุกปนสยิวมากเลยครับ ::Suffocate:: ::Suffocate::
รอนานมาก มาถึงก้อจัดเลยท่านจอมยุทธ
รอนานมาก ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก เรื่องราวน่าติดตามมากครับ
อีกหน่อยสำเร็จขั้นสิบแน่ ดูดพิษเก่งขนาดนี้
ชอบมากครับ ยิ่งอ่านยิ่งติดเลยเรื่องนี้ ขอบคุณมากนะครับ
อยกได้ปลิงตัวนี้จัง ในชีวิตจริงคงสนุกน่าดู ตอนนี้เรื่องราวบทประพันธ์ยิ่งสนุกมากขึ้น
ขอบคุณครับ พระเอกได้เปิดซิงอีกแล้ว
ขอบคุณนะครับ จัดไปองค์หญิงยังรออีกหนึ่งคนตอนนี้อาจารย์ไม่มาตอนหน้าไม่แน่
ยังรออ่านตอนใหม่อยู่...ขอบคุณ
สุดยอดผลงานอีกชิ้นหนึ่งเลยทีเดียว อ่านแล้วลื่นไหลได้อารมณ์อย่างมาก
ขอบคุณครับที่แบ่งปัน
เฟยอี้สุดยอดจริงๆ รู้จักปรับตัวตามสถานการณ์ อิอิ ขอบคุณครับ
ปลิงให้โชค
ขอบคุณครับ
ติดตามผลงานมาตลอดเลยครับ ขอบคุณมากครับ สนุกมากครับ
สุดยอดเหมือนเดิมขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ เม่ยเม่ย น่ารักใสซื่อจริงๆ อยากเจอคนแบบนี้บ้างจัง ^_^
ตัวเอกมีหลายตัวจังครับ
::Horror::จอมยุทธ์จริงๆเลยน้า ทำได้ทุกกระบวนท่า
จอมยุทธ์ย่อมต้องคูกับหญิงงาม(หลายๆคน) จัดไปน้องเม่ยๆ
ขอบคุณมากๆที่มาต่อนะครับ
พระเอกกับอาจารย์เก็บหมดจริงๆ ขอบคุณครับ
เฟยอี้ได้เมียเพิ่มอีกคนแล้ว น่าอิจฉาจัง
จัดหนักน้องสาวเค้าขนาดนี้แล้วจะจะกล้าไปฆ่าพี่ชายเค้าไหมเนี้ย
สุดยอดครับ
ทันตอนล่าสุดซะที พระเอกขยายฮาเรมอีกแล้ว
ขอบคุณมากครับ อาจารย์กับลูกศิษย์ ใครจะเยอะกว่ากัน
โทษทีครับจำตอนไม่ได้ ว่าตอนนี้อ่านแล้วเลยเข้ามาอีกขอโทษจริงๆครับ ไหนๆก็เข้ามาแล้วอวยพรพระเอกสะหน่อย ขอให้ไข่อย่าเจ็บอย่าป่วยไข่แข็งทุกเวลานาทีที่ต้องการ ขอบคุณครับ
เฟยอี้โชคดีตลอด
อยากถูกพิษบ้างจัง แต่จะใใครมาดูดพิษให้เปล่าเนี่ย
จัดการได้อีกหนึ่งดรุณีนางน้อย แล้วจะบรรลุพลังได้ถึงขั้นไหนละที่นี้
ขนาดฮาเร็มของเฟยอี้นี่จะขยายไปเรื่อยๆเลยนะครับ 5555
พระเอกเก่งเรื่องดูดพิษจรืงๆ
ก่อนหน้านี้ ผมก็เดาไว้แล้วเว่ยฉิงคังจะต้องเป็นมารร้ายของบู๊ลิ้มคนต่อไป เฟยอี้ต้องเหนื่อยอีกแน่ๆ
ยังดีมีเม่ยเม่ย น้องสาวของเว่ยฉิงคังมาเป็นพวก
ทำใมปลิงที่นั่นเกาะแต่ผู้ชาย เฟยอี้โดยเกาะตั้งหลายตัว แต่เม่ยเม่ยโดนกัดตัวเดียว
สงสัยเฟยอี้กลัวเสียเเปรียบ จึงดูดเน้นไปทั้งตัวของเธอ
น้องเม่ยๆอ่า....แรด
มายาวจุใจเลย ขอบคุณมากจ้า ::DookDig::
ขอบคุณครับ โดนเฟยอี้หลอกกินอีกคนละ
เกียวกับปลิงนี้แปลกดีนะครับ
ขอบคุณครับ
ได้เพิ่มอีกคนแบ้ว
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ นี่เมียคนที่เท่าไรของเฟยอี้แล้วนี่
มาแล้วกำลังรอเลย แต่งต่อไวไวนะครับท่าน
เฟยอี้ไปช่วยองค์หญิงหรือไปช่วยเม่ยเม่ย กว่าไปช่วยองค์หญิงคงใช้เวลาหลายวันแน่ๆๆ
สนุกครับ ผมเพิ่งอ่านเป็นครั้งแรก
เฟยอี้นี่ปะฉะดะเลยจริงๆ ขอบคุณครับ
เรื่องโปรดมาแล้ว ขอบคุณผู้เขียนครับ
พี่เฟยจะเอาน้องเม่ยเม่ยแล้ว เข้าข่ายกินเด็กนะเนี่ย กินเด็กแล้วเป็นอมตะฆ่าไม่ตาย งานนี้ศึกกับลัทธิเบญจธาตุสนุกมากแน่ๆ
เม่ยเม่ย ใสฃื่อจริงๆ ขอบคุณมากครับ
::Shy::เหมยๆ กำลังจะโดนเสวย เสยเข้าไปแล้ว อิอิ ขอบคุณครับ
ท่าทางน้องเม่ยจะไม่รอด
ขอบคุณครับ
องค์หญิงก็ไม่น่าจะรอดมือมารเฟยอี้
ปลิงพิษกลายเป็นปลิงสวาทซะเเล้ว 555
::Me?:: ::Me?:: ขอบคุณครับ
เจ้าเล่ห์สุดๆเฟยอี้ แหม่ ดูดพิษใหญ่เลย
แบ่งวันไม่ลงตัวแล้วนะเนี่ย ขยายกิจการฮาเรมไวจริงๆ
มีเพื่อนเดินทางไม่เหงาแล้วทีนี้
สวยงามอร่ามแท้ ขอบคุณครับ
รอนานมาก แต่คุ้มค่าที่ติดตามครับ
หายไปนานเลยครับ ขอบคุณ
มันส์ืื มากๆๆๆๆครับ รอนานแต่คุ้ม
จัดทุกคนจริงๆครับพระเอกเรา ::YehYeh::
เฟ้ยอี้จะใช้วิชาอะไร ดูดพิษปลิ้งร้ายออกจากร่างเมยเม่ยได้น่าาา อิอิ
เฟออี้ นี้ใครก็ได้จริงๆ 555
ดูดพิษปลิงซะเพลินเลยนะ ขอบคุณคับ
ขอบคุณมากครับ สงสัยพระเอกเราจะเก็บหมดทั้งเรื่องแน่นอน
โอ้ว ฉากรักในอ่างอาบน้ำ ชอบมากครับ มีหลอกให้ดูดพิษด้วย สุดยอดไปเลยครับ
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ
เริ่มชอบตัวโกงล่ะ ขอให้เป็นจอมมารโหดกว่าตัวเก่า
เว่ย ฉิง คัง
สู้ๆ
ขอบคุณมากครับ
อ่านเพลินดีครับ
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ อยากอ่านส่วนเว่ยฉินคังต่อน่าจะสนุก
คุ้มค่ากับการรอคอยครับเฟยอี้แทงอีกแล้วแทงอีกแล้วนี่กะเก็บหมดเลยรึ
สุดยอดจริง ๆ นายท่าน ข้าต้องหาคนมาดูดพิษบ้างแล้ว
อย่าหายไปนานนะครับ รอจนเหี่ยวหมดแล้ว 555
สุดยอดครับ กำลังรอติดตามทุกตอนเลย
จัดหมด 555
อ่านจุใจเลย ขอบคุณครับ
ข้านับถือจริงท่านเหยอี้
ขอบคุณครับ กำลังรออยู่เลย
น่าอิจฉาจัง นี่คนที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย จำไม่ได้เลย ขอบคุณครับ
พระเอกเราได้ปลิงช่วยไว้
สะสมเพิ่มอีกหนึ่งนาง ทั้งวรยุทธ และ อิสตรี
สาวใส ซื่อๆ พระเอกก็เก็บหมด
ได้เมียเพิ่มอีกคนแล้วพระเอก
เฟยอี้ มีสาวแนบกายไม่เคยว่างเว้น น่าอิจฉาจริง
จัดอีกคนแล้วซิครับจอมยุธท
ชอบตอนดูดถอนพิษมากครับ
สนุกมากเหมือนเดิม สมกับที่รอคอยครับ
รอมาหลายวัน ขอบคุณครับ
เฟยอี้ได้เพิ่มอีกคนแล้ว ฮาเร็มคงจะเปิดเป็นสำนักได้เลยครับ
::Sweat::จะเคลียร์กะพี่เมียอย่างไรนิ
เม่ยเม่ยช่างไร้เดียงสายิ่งนัก
ไปดูดอเยี่ยงนั้ใครเล่าจะไปทนไหว
ขอบคุณมากครับ ลูกเล่นเยอะจังครับ ::Bloody::
แม้แต่เด็กก็ไม่เว้น ขนขึ้นหรือยังโดนซะแล้ว
ขอบคุน๕ณํฐ ::Crying:: ::Crying::
ขอบคุณหลายๆ ไม่เข้ามานานส่งมา 2เลย อิอิ
ซื่อไปนะแม่นางเม่ยๆ
ไม่ได้อ่านนานเม่ยๆ นี่ใครหว่า ย้อนไปอ่านตอนเก่าแปป ::Falling::
อยากจะจัดเม่ย ๆ กับเขาบ้าง
พึ่งผ่านมาอ่าน
เร้าใจมากเลบ
::Glad::
อันนี้เป็นเม่ยเม่ยรัญจวน ขอบคุณครับ
เม่ยเม่ย โดนท่า 69 ของเฟยอี้ เข้าไป คงหายใสซื่อ แล้วล่ะ
ขอบคุณมากๆครับ
ได้สาวเพิ่มมาอีกหนึ่งคนแล้ว ใครจะเป็นต่อไป ขอบคุณครับ
เก็บแต้มอีกคนนึงแล้ว ::Beggar:: ::Beggar:: ::Beggar:: ::Beggar::
ชอบจังเลย ช่วยดูดพิษจากปลิง ::Dribbling::
เฟยอี้ก็กลายเป็นน้องเขยของเว่ยฉิงคังละซิ แล้วถ้าจะต้องประลองกันจะทำยังไง ทำใจลำบาก แต่ตอนนี้เรื่องตรงหน้าสำคัญกว่าต้องปฏิบัติภาระกิจกับเม่ยเม่ยให้เสร็จก่อน สุขจริงๆ
เนื้อเรื่องสนุกมากครับ ลุ้นต่อ
สนุกมากครับอ่านแล้วใด้อารมณ์มากเลยครับชอบแนวนี้
มาขอลุ้นเม่ยๆ ด้วยครับครับ เหลืออีกหลายตอน ค่อยๆทยอยอ่าน
::YehYeh:: ::YehYeh::
เม่ยเม่ยไม่รอดแล้ว
ขอบคุณครับ
สุดยอดครับ
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ
เฟยอี้ได้เม่ยเม่ยเพราะปลิงแท้ๆๆ
ดูการถอนพิษ55
Thanks.
ร่วมทาง ร่วมเตียง ร่วม.... แผนนี้ดีจริงๆ
::DookDig::ลูกพี่จัดหนักเลย
กว่าจะไดแต้มเพิ่มรอนานเลยพระเอกเรา
ขอขอบคุณ
เรื่องนี้ไม่เคยอ่านมาก่อนต้องย้อนกลับแล้ว
เปิดฮาเร็มด่วน
ดูดพิษกันไม่ยั้งขนาดนี้ เสร็จแล้วคงจะหมดแรงแน่ๆ
เก็บเข้าฮาเร็มไปสิครับรอไร
ขอบคุณครับ พระเอกได้อีก1
อ่านครั้งแรกครับ สนุกดีสมควรติดตาม
เก่งมากพี่เฟยอี้
นั่งนึกภาพปลิงเกาะอยู่ตรงจุดนั้น บรื๋อ..... คงเเสียวดีพิลึก
ชอบครับ มีฉากให้จิตนาการแปลกใหม่ดี มุกนี้ดีครับ
กลางทเลทรายเลย บรรยากาศเร้าร้อนสุดๆ
เรามาช้าไปเหรอป่าว หน้า 23แล้ว ขอบคุณนักประพันธ์ครับ
น่าติดตามมาก
เม่ยเม่ยใสซื่อน่ารักจริงๆเลย
พระเอกเรากำลังทำคะแนนตีตื้นขึ้นมาแล้ว
::JubuJubu:: เม่ยเม่ย น่ารักดี
ขอบคุณมากครับที่สละเวลามาแต่งเรื่องสนุกๆให้อ่านกัน
ขอบคุณครับ แหม่ ช่างเลวร้ายยิ่งนัก 555+ ::Grimace::
ขอบคุณครับ น่าตามตืดจริงๆ
ยิ่งอ่าน ยิ่งน่าติดตาม ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีิๆ
วาว อ่านแล้วหยุดไม่ได้วางโครงเรื่องได้สนุกมากครับขอบคุณครับ
จะฮาเร็มใหญ่ไปแล้วนะท่านเฟยอี้
ขอบคุณครับ
ร้ายกาจ นับถือๆๆ
ขอบคุณครับ
คือรอบนี้ดูน่ารักกว่าคู่อื่นๆมากมาย
::Reader::ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากครับ
ชอบแนวนี้มากเลยครับ
ช่วงเก็บแต้มปักธงสร้างฮาเร็มจ้า
ขอบคุณครับ กำลังรออยู่เลย
ชอบแนวนี้มากเลยครับ ขอบคุณครับ
จะเก็บหมดจริงๆ
ติดตามอยู่นะครับ ชอบแนวนี้ ผสมลงตัวมาก ขอบคุณครับ
พระเอกเราดื่มพิษเพื่อล้างพิษ ขอบคุณครับ
เยี่ยมมากครับ ชอบเด็กๆ ซิงๆเหมือนกัน
เก็บเข้าฮาเร็มอีกแล้ว...เก็บมาซะหมดเลย
ชอบปลิงมาก 555
ขอบคุณที่นำมาให้อ่าน สนุกตลอด
เสร็จไปอีกหนึ่งคน พี่แกจะเทพไปไหนเนี่ย
ขอบคุณครับ
ชอบแนวนี้มากครับ สนุกมากๆ
เอาแล้วคุณชายเฟยอี้ จะกินลูกแกะผู้น่ารักแล้ว ::Bloody::
เป็นปลิงที่ช่างเลือกที่ดูดเลือดได้เหมาะเจาะจริงๆ ทั้งของผู้ชายและผู้หญิงเลย
ขอบคุณมากครับ
::HeyHey:: เม่ยเม่ย น่ารักกกกกกกกกกกกก ::JubuJubu::
เรื่องสนุกจังเลยครับ
เฟยอี้แกจัดอีกเเล้ว เพลาๆบ้าง
ขอบคุณมากครับ สนุกได้อารมณ์ทุกตอน
ใสซื่อจริงๆ....อย่างี้ต้องสอนเยอะๆ
เพื่อสุขภาพที่ดีต้องกินเด็ก555
ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆนะครับ
ได้อีกกคนแล้วว
ขอบคุณครับ
พระเอกของเราจะสร้างฮาเร็มหรือสำนักกันแน่
เม่ยเม่ย โดนซะแล้ว
::Shy::
ขอบคุณครับ...ติดตามต่อ
อยากถอนพิษแบบเฟยอี้บ้างจังเลย สวรรค์จริงๆ อิอิ
ชอมมากครับ
เม่ยเม่ยกำลังจะถูกฉีดยาแล้ว
น่าติดตาม
............................................................................................
6/5/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ห้องผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 6/5/2560-6/11/2560 )
.........................................................................................
ขยายฮาเร็มไปเรื่อยๆ ฮาเร็มจงเจริญๆ
ขอบคุณครับ
............................................................................................
6/5/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ห้องผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 6/5/2560-6/11/2560 )
.........................................................................................
จัดยาวๆไป
............................................................................................
6/5/2560
ได้จัดให้ รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ห้องผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือนพอไหม? ( 6/5/2560-6/11/2560 )
.........................................................................................
สุดทายก็โดนหลอกเย็ด
สนุกมากเลยคับ
สนุกสุดๆเลย
::Glad::สนุกมาก
สวดยอดเลยติดตามยาวไป
เอาทุกคนมาไว้ในList 55 ::Fighto::
พระเอกกุเก็บหมดสมกับเป็นยอดชายจริงๆ
ฮาเร็มจฃเพิ่มพูน
ขอบคุณครับ สนุก
...............................................................................................
21/7/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 21/7/2560-21/1/2561 )
............................................................................................
หลอกกินเด็กซะแล้ว
คราวนี้ได้สาวน้อยไร้เดียงสาเพิ่มอีกคน
ได่เพิ่มแีก 1 แข่งกะอาจาร
สุดท้ายเจ้าโจรน้อยก็ได้เมียร์เด็กอีกคนจนได้ ::Shy::
หมอวิปลาสสู้ซ่าแล้ว ทีนี้ทั้งอาจารย์ทั้งลูกศิษย์ไม่ลุยจนผู้หญิงหมดทั้แผ่นดินเลยเหรอ
อิจฉาเฟยอี้ครับ ได้กินเด็กใสซื่อ ขอบคุณที่แต่งให้อ่านครับ ขอไปอ่านต่อก่อนครับ
ได้เมียเพิ่ม มาอีกละ เฟยอี้
อยากให้ 2 คนนี้บุกไปวังหลวงบ้างครับ ไปแย่งเมีย พี่สาว และน้องสาวฮ้องเต้เลย
เพราะปลิงเลย เกาะแต่ละที่ ::JubuJubu::
เลยดูดพิษกันเพลินเลยทีนี้
เฟยอี้จัดหนัก ได้อารมย์จริงๆ
โธ่เอ๋ย แม่นางเม่ยเม่ยผู้น่าสงสาร โดนซะแล้ว
เหลือแรงใว้จัดกับองค์หญิงด้วยน่ะเฟยอี้
น้องเม่ยเม่ย จ๋า แล้วปลิงอีกตัวจะรีดพิษมันยังไงดีหล่ะ
เฟยอี้กวาดเรียบเชียว ::Sweat:: น่าอิจฉาจริงๆ
สาวเฟยอี้จัดการ ถ้าอายุสามสิบกว่าอาจารย์หมอ แบ่งเป็น 2 กลุ่มชัดเจน
จัดหนักไปเลยเฟยอี้
ติดหนักมากนิยายเรื่องนี้ ขอบคุณคับ
พี่อี้อัพพลังปราณอีกแล้ว
สาวรุ่นเล็กลูกศิษย์เก็บหทด
เฟยอี้มันนี่น่าอิจฉาจริงๆ
ได้ดูดพืษแบบนี้ นำ้แตกหมด
เบาๆหน่อยเด๋วไม่มีแรงไปต่อ ::HeyHey::
คราวนี้ต้องขอบคุณปลิงน้อยน่ารักที่ช่วยให้ได้สาวน้อยมาเชยชม ฮ่าๆๆ
แหล่มเลย
บางทีก็คิดนะว่าสวรรค์เป็นใจไปซะทุกเรื่องเลย อิจฉาๆๆๆๆๆๆ
ยิ่งฝึกยิ่งเก่งไม่มีเว้น
นางเอกต้องหร่านกว่านี้สิ
เก็บเรียบเลยนะเฟยอี้อ่านแล้วสนุกมากคับ
ผมชื่นชอบนิยายกำลังภายในอยุ่แล้ว
ขอขคุณผู้แต่งทีเอามาให้อ่านคับ
เฟยอี้นี้เล่นเด็กเลยนะจัดหนักเลยนะเนี้ยไม่น้อยน้าอาจารเลย
เป็นการถอนพิษที่สุดๆไปเลย
รอบนี้เฟยอี้จีดหนัก ปลิงคงอ่อนแรง
เรื่องสนุก ชวนให้ติดตาม ขอบคุณมากครับ
กำลังมันเลย ต่อไปจะมีใครอีกนะ
จากแค่เล่นน้ำ จนโดนปลิงดูด ปลิงมีพิษ ต้องดูดพิษออก สุดท้ายก็จบแบบสวยๆ ท่านช่างเข้าใจคิดเสียนี้กะไร ข้าน้อยขอคารวะท่านจากใจจริง ::GiveMe:: ::GiveMe::
::Thankyou:: ::Thankyou:: ::Thankyou::
จะเป็นจอมยุทธต้องเก่งทุกด้านจริงๆ
ปลิงมันเข้าใจหาที่เกาะนะ
ได้เม่ยน้อยไปอีกคน
ลูกศิษย์จะไปน้อยหน้าอาจารย์ได้ยังไง
เหลือปลิงอีตัว อยู่ข้างล่าง. ต้องใช้ของข้าเขเ้าไปล่อมันออกมา 5555
เฟ้ยอี้คนที่เท่าใหร่แล้วเนี้ยจำได้ป่าวน้อ
ชอบแนวกำลังภายใน
::Glad:: พี่เฟยกินตัวเด็กครับอยากให้พี่เหยกินสาวใหญ่บ้าง
สงสัยไม่รอดจากปลิงตัวโต
เก็บหมดทุกคนหรือยัง
มุกปลิง นี่ความคิดสร้างสรรมากครับ
ปลิงมันเข้าไปในรูต้องเอาอะไรงัด
เมยเมยเสร็นเฟยอี้จนได้มั้งเนี่ย
ใครเจอพระเอกเป็นต้องโดน
ไม่ว่าจะอาจารย์หรือศิษย์ก็รั้งมั่นในฮาเร็มจริงๆ55
ตอนนี้เป็นของใครนะ.. ต่องรีบอ่านแล้วเด๋วคุยกับเค้าไม่รู้เรื่อง
ปลิงสื่อรัก ต้องดูดๆๆๆ
เม่ยเม่ย จะใสซื่อได้อีกกี่นาน
นับวันเฟยอี้จะล้ำหน้าอาจารย์ตัวเองแล้ว เจอสาวใดเข้าต้องได้เป็นเมียทุกคน
สุดยอดครับ
น่าอจฉาเฟยอี้
เฟยอี้จอมเจ้าเล่ห์หลอกเปิดซิงเม่ยเม่ยโดยเอาปลิงพิษมาหลอกให้เม่ยเม่ยหลงกลัว....5555
ยังกำจัดเว่ยคังไม่ได้แต่เอาน้องสาวมันทำเมียแล้ว จะเคลียร์พี่เขยได้อย่างไร
เม่ยๆจ๋า
ดูดปลิงกันสนุกเลยฉากนี้คงสยิวน่าดู สาวน้อยดูดเฟยอี้น้อยคงน่าดูออ็นครับ
เม่ยเม่ยก็เสร็จเฟยอี้แล้วอีกคน
พระเอกเราเก็บเข้าฺเป็นเมียอีกราย
ในที่สุดเม่ยๆน้อยก็เสร็จจนได้
เนื้อเรื่องดีครับ ชอบมาก ติดตามอยู่
มาถึงขั้นนี้แล้วมีแต่จะต้องไปต่อนะเฟ้ยอี้ ::Beggar::
มุกปลิงเกาะนี้ใช้ได้เลย
เฟยอี้ กี่คนแล้วนี่ น่าจะ 12 คน แล้วมั้ง พอได้แล้ว อิจฉา
งานน้องเม่ยๆติดใจแน่ๆ ว่าแต่เจ้าเว่ยฉินคังรู้คงได้มีตีกันแน่นอน
เม่ยเม่ย ข้าจะถ่ายเท พลังน้ำอมฤทธิ์ให้เจ้า
นุกๆครับอ่านต่อไม่หยุด
เฟยอี้หลอกเด่กนี้นา
อุตส่าห์อดกลั้นตั้งนาน ปลิงทำซะได้ ไม่น่า รอด กำลัง มัน . . .ต่อๆๆ
::YehYeh:: ขอบคุณครับ กำลังลุ้นติดตาม
มีใครได้นับบ้างไหม ว่าตอนนี้กี่คนแล้วในฮาเร็ม นี่ก็จะรวมเม่ยเม่ย เข้าไปอีกคนแล้ว
อยากเข้าไปช่วยท่านอี้ ดูดพิษด้วยจัง
เฟยอี้จะปล่อยปลิงตาเดียวเข้าไปในตัวเจ้าแล้วเม่ยเม่ย
::HoHo::555เก็บไปอีกหนึ่ง...ดูดพิษไปหลายที
ตกลงงานนี้กินรวบ ไม่แบ่งใครเลย
สุดยอดเหมือนเดิม สนุกครับ
เฟยอี้จัด อีกแล้วครับ เก็บแรงไว้ให้ องค์หญิงลู่อินบ้างนะ... 5566
เยี่ยมยอดครับ น่าติดตามตลอด ขอบคุณครับ
เม่ยเม่ย ไร้เดียงสาขนาดหนัก 55
น่าจะเป๋นเรื่องยาวที่ต้องติดตามอีกหนึ่งเรื่อง
ปลิงนี่ก็สรรค์หาที่เกาะได้ดีจริงๆ
โดนอีกแล้ว
จัดให้หมด
เล่นกับพิษก็ต้องเจอพิษ
พระเอกได้เปิดซิงตลอดเลย
สุดยอดเลยครับ
สาวน้อยไม่รู้เรื่องอย่างนี้ต้องค่อยๆสอนนะ
ลูกศิษย์จะไปน้อยหน้าอาจารย์ได้ยังไง
ปลิงดูดเลือดหมดตัว
พระเอกนี้เกบหมดจริงๆๆ
เม่ย เม่ย เจอปลิงของเฟยอี้แน่ๆ
ดูแล้วเฟยอี้จะเก็บให้หมดยุทธภพ
ต้องทลวงเข้าไปปลดปลิงข้างในแรงๆหน่อย
ไร้เดียงสาน่าหลอกฟันจริงๆ
เรียบร้อยไปอีกราย จะได้พลังเพิ่มไปอีกขั้นไหม
ใด้เวลาพ่นพิษแล้ว
น่ารักไร้เดียงสาจริงๆ เจอพิษขาวขุ่นแน่
เฟยอี้ของผม ได้เมียเพิ่มอีกแล้ว555
เมียคนที่เท่าไรหนอ ลืมนับ
ติดตามต่อเลย เยี่ยมมาก
ตัวละครฝ่ายหญิงที่ออกมา ชอบตรงที่เป็นเด็ดสาวที่อ่อนวัย มีความบริสุทธิ์ ไร้เดียวสาดีครับ
หลอกเด็กใส ๆ มาอีกหนึ่ง
เม่ยเม่ยถูกดูดพิษหมดตัวแน่
ตำแหน่งในการดูดพิษของปลิง ช่างดีนัก
จะไได้พิษขาวๆข้นๆเข้าไปแทนน่ะสิ
ได้จัดแบบสถานการณ์พาไปอีกแล้ว