บทความของวินทร์ เลียววาริณ
พูดถึงถึงเรื่องตัวละครตาย ดูๆ ก็เป็นเรื่องธรรมดา เพราะนักเขียนย่อมมีสิทธิ์ให้ตัวละครของเขาตาย ใช่ไหมเอ่ย?
ไม่ใช่! ในบางกรณี นักเขียนไม่มีสิทธิ์เลย!
case study ประวัติศาสตร์ก็คือกรณีเรื่อง เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ของ เซอร์ อาร์เธอร์ โคแนน ดอยล์
เชอร์ล็อค โฮล์มส์ เป็นนักสืบแบบที่เรารู้จักกันคนแรกในโลก เรื่องอ่านสนุกมาก คนอ่านติดงอมแงม แต่คนเขียนเริ่มหงุดหงิด เพราะแกไม่ได้ตั้งใจจะเอาดีทางนี้ อยากไปเขียนเรื่องแบบอื่นบ้าง งานชุดนี้กินเวลาแกไปหมด ไม่สามารถไปคิดงานอื่นได้
แล้ว อาร์เธอร์ โคแนน ดอยล์ ก็ทำสิ่งที่คนอ่านไม่อาจให้อภัยได้เด็ดขาด นั่นคือหักปากกาให้ เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ตาย!
ในเรื่อง The Final Problem (1893) เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ตกเขาตายไปพร้อมคนร้าย มอริอาตี เอางั้นเลยนะ!
เรื่องนี้ตีพิมพ์ในนิตยสาร The Strand และฉบับหนังสือในเล่ม The Memoirs of Sherlock Holmes
ผลที่ตามมาคือมวลมหาประชาชนดาหน้าออกมาถล่มนักเขียน ไม่ยอมให้ เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ตาย ผู้อ่านกว่าสองหมื่นคนยกเลิกสมาชิกภาพ The Strand ทันที! (ไม่ใช่ความผิดของนิตยสารสักหน่อย!)
พูดง่ายๆ คือหากดอยล์ไปฆ่าคนจริงๆ ตาย ประชาชนคงไม่รู้สึกอินขนาดนี้!
ในที่สุดผู้เขียนก็ต้านความปรารถนาของมวลมหาประชาชนไม่ได้ ต้องเขียนให้ เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ฟื้น โชคดีอย่างยิ่งที่ดอยล์ไม่ได้บรรยายโดยละเอียดว่า เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ตกเขาลงไปคอหัก หรือเลือดคั่งในสมองจนตาย หรือตกลงไปหัวขาดกระเด็นสามตลบแล้วหมาป่าคาบหัวไปแทะ ดังนั้นจึงเปิดช่องให้ตัวละครหลักฟื้นกลับมาปฏิบัติการต่อไปได้ใน The Hound of the Baskervilles (1901) ปรากฏในนิตยสาร The Strand อีกครั้ง คราวนี้ยอดพิมพ์ทะลุเป้าหลายเท่า! ตามมาด้วย The Return of Sherlock Holmes (1903)
บทเรียนจาก เชอร์ล็อค โฮล์มส์ สอนนักเขียนทั่วโลกว่า หากตัวละครฮิตขึ้นมา อย่าฆ่าตัวละครเป็นอันขาด ฮึ่ม!
ผมเองก็อยากเขียนเรื่องอื่นๆ นอกเหนือจากนิยายนักสืบเหมือนกัลล์ แต่ไม่กล้าให้ พุ่มรัก พานสิงห์ ตาย เพราะกลัวถูกผู้อ่านฆ่า!
____________
วินทร์ เลียววาริณ
เฟซบุ๊ค https://www.facebook.com/winlyovarin/
เหมือนดราก้อนบอล ช่วงพีคๆนั่นก็ห้ามจบเหมือนกัน ถึงแม้โทริยาม่าจะวางแปลนให้จบไว้ตั้งนานแล้วก็ตาม ::Cold::
เป็นเช่นนั้นไม่ใช่น้อยจริงๆ ขอบคุณสาระดีๆนะคะ คุณ cobra เดี๋ยวต้องไปหาหนัง เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ทั้งหมดยุคนี้มาดูอีกแหละ อิ ::DookDig:: อิ
ผมก็ติดงอมแงมเหมือนกัน ไม่อยากให้ตายด้วย อยากอ่านไปนาน ๆ
ลืมแฮรี่ไปรึเปล่า