ณ. กลางเมืองหลงอัน อันเป็นที่ตั้งของ สำนักทวนผดุงคุณธรรม ในวันนี้ คราคร่ำไปด้วยเหล่าชาวยุทธ
ที่เดินทางมาจากทั่วสารทิศ เนื่องด้วยเป็นกำหนดนัดหมายที่ เว่ยฉิงคัง เชิญเหล่าชาวยุทธมาร่วมชุมนุม
ทุกโต๊ะในโรงเตี๊ยมล้วนถูกจับจองจนเต็ม บางโต๊ะร่ำสุรา พูดคุยโอ้อวดเรื่องราวที่ตนได้ไปพบประสบมา
บ้างก็ทักทายกล่าวคารวะต่อกัน แต่ไม่มีโต๊ะใดไม่กล่าวถึงเรื่องราวของ เว่ยฉิงคัง บ้างก็ทำนายชะตากรรม
ของมันว่าจะเป็นเช่นไร หากลัทธิเบญจธาตุทราบเรื่องราวและส่งคนเข้ามาสยบมัน บ้างก็ว่า มันมีวรยุทธสูงส่ง
น่าที่จะต่อกรกับลัทธิเบญจธาตุได้ บ้างก็หัวเราะอย่างขบขัน ในความไม่เจียมตนของมัน แต่ทุกผู้คน
ที่เดินทางมาก็ล้วนกลัวเกรงว่า จะมีชะตากรรมเช่นเดียวกับ เอี๊ยงตี้เก่ง หากไม่มาตามเทียบเชิญของมัน
ครั้นถึงกำหนดเวลานัดหมาย เหล่าชาวยุทธและสำนักยุทธน้อยใหญ่ที่ได้รับเทียบเชิญ ก็หลั่งไหลเข้ามา
ยังสำนักทวนผดุงคุณธรรมอย่างล้นหลาม สร้างความลำพองใจให้กับเว่ยฉิงคังเป็นอย่างมาก
จนหันมาเอ่ยขึ้นกับพ่อบ้านตู้ ขณะยืนมองดูเหล่าชาวยุทธที่กำลังเดินทางเข้ามายังสำนักของตน
"พ่อบ้านตู้ ท่านเห็นหรือไม่ สำนักทวนผดุงคุณธรรมของเราได้กลับมายิ่งใหญ่อีกครั้งหนึ่งแล้ว"
พ่อบ้านตู้ มองไปยังเหล่าชาวยุทธด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
"ข้าเห็นแล้ว นายน้อย"
"ท่านไม่ยินดีเลยรึ ที่สำนักของเราเป็นที่ยอมรับจากเหล่าชาวยุทธอีกครั้งแล้ว"
พ่อบ้านตู้ ทอดถอนใจ แล้วกล่าวว่า
"ในครั้งที่นายท่านยังมีชีวิตอยู่ เหล่าชาวยุทธทั้งหลาย ล้วนรักใคร่และให้การยอมรับนับถือ
ในตัวนายท่านอย่างจริงใจ เนื่องเพราะว่า นายท่านเป็นผู้ที่มีน้ำใจกว้างขวางต่อมิตร มีคุณธรรมสูงส่ง
แต่ในครั้งนี้ เหล่าชาวยุทธที่พร้อมใจกันเข้ามายังสำนักของเรา ก็เพราะเกรงกลัวในอำนาจของท่าน
หากวันใดที่ท่านเพลี่ยงพล้ำ คนเหล่านี้ก็จะแปรเปลี่ยนเป็นศัตรูของท่านโดยทันที เมื่อเป็นเช่นนี้
จะมีอันใดน่ายินดีเล่า"
เว่ยฉิงคังได้ยินเช่นนั้น ก็รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก กล่าวออกมาว่า
"แล้วท่านเห็นหรือไม่เล่า ว่าก่อนหน้านี้พวกมันปฏิบัติเช่นไรกับเรา
หากท่านไม่เห็นด้วยกับวิธีของข้า จากนี้ไปท่านก็ไม่ต้องเข้ามาให้ข้าเห็นหน้าท่านอีก"
สิ้นคำ เว่ยฉิงคังก็เดินออกไปยังห้องโถงใหญ่ ที่มีเหล่าชาวยุทธเข้ามาชุมนุมกันอยู่ ณ ที่นั้น
ทันทีที่ร่างของมันปรากฎขึ้นบนปรัมพิธี เหล่าชาวยุทธที่มาชุมนุมกัน ณ ที่นั้นก็เงียบเสียงลง
มันทอดสายตาลงมองไปยังเหล่าชาวยุทธเหล่านั้น แล้วยกมือทั้งสองขึ้นคารวะ กล่าวถ้อยคำด้วยเสียงอันดังว่า
"ข้า..เว่ยฉิงคัง ขอคารวะต่อชาวยุทธทั้งหลายที่มาชุมนุมกันอยู่ ณ ที่นี้ "
มันนิ่งงันอยู่ครู่หนึ่ง แล้วกล่าวต่อว่า
"เหตุผลที่ข้าเชิญพวกท่านมาชุมนุมกันในวันนี้ มีอยู่ สองประการ
ประการแรก ข้าขอแจ้งให้พวกท่านทราบว่า ข้า เว่ยฉิงคัง ได้ก่อตั้ง สำนักทวนผดุงคุณธรรม ขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่ง
โดยมีข้าเป็นประมุข"
เว่บฉิงคัง มีสีหน้าเคร่งขรึม นิ่งมองไปยังเหล่าชาวยุทธ ช่วงเวลาเงียบงันบังเกิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็มีเสียงชาวยุทธผู้หนึ่ง
เปล่งเสียงออกมา
"ขอแสดงความยินดี กับ ท่านประมุข สำนักทวนผดุงคุณธรรม"
ชาวยุทธทั้งหลายได้ยินเช่นนั้น ก็กล่าวออกมาพร้อมกัน จนเสียงกระหึ่มดังไปทั่วบริเวณ
"ขอแสดงความยินดี กับ ท่านประมุข สำนักทวนผดุงคุณธรรม"
"ขอแสดงความยินดี กับ ท่านประมุข สำนักทวนผดุงคุณธรรม"
"ขอแสดงความยินดี กับ ท่านประมุข สำนักทวนผดุงคุณธรรม"
เว่ยฉิงคัง ยิ้มแย้ม แล้วกระทำคารวะกล่าวขอบคุณ แล้วกล่าวต่อว่า
"ประการที่สอง พวกเราเหล่าชาวยุทธจงหยวน มีเกียรติภูมิมาอย่างยาวนาน แต่มาบัดนี้ ลัทธิเบญจธาตุ
กำเริบเสิบสาน ระรานเราเหล่าชาวยุทธจงหยวน เข่นฆ่าพี่น้องเราล้มตายลงมากมาย ข้า เว่ยฉิงคัง ไม่สามารถ
ทนดูได้อีกต่อไป จึงได้เชิญเหล่าท่านมาชุมนุมพร้อมกันในวันนี้ ข้าเห็นว่า เราสมควรมีผู้นำรวบรวมกำลังเหล่าชาวยุทธ
ขับไล่ลัทธิเบญจธาตุให้ออกไปจากจากดินแดนจงหยวนของพวกเรา ข้า เว่ยฉิงคัง แม้รู้ตัวว่า ฝีมือต่ำต้อย แต่ขอทุ่มเท
เสนอตัวเป็นผู้นำ พวกท่านเห็นเป็นประการใด"
สิ้นคำของ เว่ยฉิงคัง สภาพในห้องโถงใหญ่ก็บังเกิดความเงียบงันขึ้นอีกครั้ง
เว่ยฉิงคัง ทอดสายตาไปยังเหล่าชาวยุทธที่มาชุมนุมพร้อมกันอยู่ในห้องโถงที่เงียบงัน
พลันก็ปรากฏเสียงคนผู้หนึ่งดังขึ้นมาว่า
"หากรู้ตัวว่ามีฝีมือต่ำต้อย ใยจึงมิเจียมตัว เสนอหน้ามาด้วยเหตุอันใด มันจะมิเป็นที่ขบขันต่อเหล่าชาวยุทธรึ"
เว่ยฉิงคัง เหลือบตามองไปยังที่มาของเสียงนั้นด้วยท่าทีที่สงบ เห็นเป็นชายในวัยห้าสิบเศษ ร่างผอมสูง
แต่งกายในชุดคลุมยาวสีฟ้า ลักษณะคล้ายดัง เต้าหยิน จึงร้องถามขึ้นว่า
"ท่านผู้นี้มีนามสูงส่งอันใด ขออภัยที่ข้าหลงลืม มิได้ส่งเทียบเชิญไปแต่แรก"
"เฮอะ... ตัวข้าท่องยุทธจักรตั้งแต่เจ้ายังดูดนมจากถันมารดา เด็กน้อยเช่นเจ้ามีขวัญกล้าอันใด
คิดจะเป็นผู้นำชาวยุทธ ข้า ไป๋ลี่ท้ง เห็นว่าเจ้าไม่เหมาะสม"
เว่ยฉิงคังได้ยินเช่นนั้น ก็แย้มยิ้มพลางพูดขึ้นว่า
"ที่แท้ ท่านก็คือ กระบี่ไร้เงา เต้าหยินไป๋ลี่ท้ง ที่โด่งดังเมื่อกาลก่อน มิทราบว่า ตามความคิดของท่านเห็นว่า
ผู้ใดเหมาะสม"
"ผู้ใดก็เหมาะสมกว่าเจ้าทั้งนั้น ในที่นี้มีชาวยุทธผู้มีชื่อเสียงอยู่มากหลาย ให้เหล่าชาวยุทธในที่นี้ได้คัดเลือกขึ้นมา
แล้วลงความเห็นร่วมกัน หรือว่าพวกท่านเห็นเป็นประการใด"
"ฮ่า ๆๆ ที่แท้ ท่านเต้าหยินไป๋ ก็ต้องการจะเป็นผู้นำชาวยุทธโดยมิลงแรง
นับถือ นับถือ ขอถามท่าน ก่อนหน้านี้ ท่านไปหลบอยู่ที่ใด ข้าได้ทราบมาว่า ท่านรักตัวกลัวตาย
เข้าสวามิภักดิ์ต่อลัทธิเบญจธาตุแล้ว จริงหรือไม่
เฮอะ ..ข้าชิงชังผู้ที่มีชื่อเสียงจอมปลอมเช่นท่านนัก"
ไป๋ลี่ท้ง ได้ยินเช่นนั้นก็โกรธจัด ตวาดด้วยเสียงอันดัง แล้วทะยานร่างขึ้นไปบนปรัมพิธี
"เช่นนั้น ทดลองลิ้มรสกระบี่ของข้าดูว่า จอมปลอมหรือไม่"
ไป๋ลี่ท้ง กวัดแกว่งกระบี่ ขณะที่ร่างลอยอยู่กลางอากาศ พุ่งตรงมายังร่างของเว่ยฉิงคัง
แล้วแทงกระบี่พุ่งแหวกอากาศออกไป
เว่ยฉิงคัง เอนร่างหลบกระบี่ที่พุ่งตรงเข้ามา แล้วสลับเท้าเลื่อนไปข้างหลัง คล้ายดังว่าร่างของมันลอยขึ้นจากพื้น หนีห่างคมกระบี่
ของ ไป๋ลี่ท้ง ไปอย่างง่ายดาย
ไป๋ลี่ท้ง ร่อนร่างลงสู่พื้น เสือกกระบี่ทิ่มแทงไปที่ใบหน้าของเว่ยฉิงคังอีกหลายครั้ง ด้วยท่าร่างที่รวดเร็ว
จนผู้คนที่เฝ้ามองดูต่างตกตะลึง กระบี่ของมันรวดเร็วยิ่ง จนมองไม่เห็นเงากระบี่ที่ทิ่มแทงอยู่นั้น
เว่ยฉิงคัง เบี่ยงใบหน้า พริ้วกายหลบหลีก ด้วยความรวดเร็วดุจเดียวกัน แม้ ไป๋ลี่ท้ง ร่ายรำเพลงกระบี่
อันร้ายกาจของมันผ่านไปหลายสิบกระบวนท่า แต่ก็ไม่อาจทิ่มแทงคมกระบี่สัมผัสร่างของเว่ยฉิงคังได้เลย
ในที่สุด ไป๋ลี่ท้ง ก้าวเท้าเสือกกระบี่ออกไปหมายแทงเข้าที่ขั้วหัวใจของ เว่ยฉิงคัง ครั้งนี้มันกลับไม่หลบหลีก
หากแต่ใช้นิ้วมือทั้งสองของมัน หนีบกระบี่ของ ไป๋ลี่ท้ง ไว้ด้วยกำลังภายในอันแข็งกล้า
ไป๋ลี่ท้ง รู้สึกถึงพลังลมปราณอันเย็นเยียบแผ่ซ่านเข้ามาจากปลายกระบี่เข้าสู่มือมัน มันจึงเกร็งพลังลมปราณ
เข้าต่อต้าน ทันใดนั้นก็รู้สึกว่ามีขุมพลังใหญ่ขุมหนึ่ง เคลื่อนเข้ามาจากปลายกระบี่อย่างรวดเร็ว
แล้วกระแทกร่างของมันจนลอยกระเด็นออกไปหลายวา พร้อมกับเศษกระบี่ที่หักสะบั้นออกเป็นหลายส่วน
เว่ยฉิงคัง เดินเชื่องช้าตรงไปหา ไป๋ลี่ท้ง ที่พยายามยันร่างลุกขึ้น
"เพลงกระบี่ไร้เงาของเจ้า มีเพียงเท่านี้เองรึ เฮอะ... กระบี่เศษสวะ"
สิ้นคำมันก็ฟาดหลังมือ เข้าที่ใบหน้าของ ไป๋ลี่ท้ง ที่กำลังยันกายลุกขึ้น จนร่างลอยกระเด็นลอยออกไป
หล่นลงที่พื้นห่างออกไปจากปรัมพิธี ไป๋ลี่ท้งนอนแน่นิ่งอยู่ ณ ที่นั้น
เว่ยฉิงคัง เดินกลับมายังปรัมพิธี นื่งอยู่ครู่หนึ่ง แล้วกล่าวเสียงอันดังออกมาว่า
"มีผู้ใด เสนอตัวเป็นผู้นำชาวยุทธ นอกจากข้าอีกหรือไม่"
เหล่าชาวยุทธที่ชุมนุมอยู่ ณ ที่นั้น ตกตะลึงกับพลังฝีมือของ เว่ยฉิงคัง ที่สามารถสยบ ไป๋ลี่ท้ง
ลงอย่างง่ายดาย ต่างเพ่งมองมาที่ เว่ยฉิงคัง นิ่งอยู่ จนมีผู้หนึ่ง กล่าวนำออกมา
"ข้า สนับสนุน จอมยุทธเว่ย เป็นผู้นำชาวยุทธ"
ที่ชุมนุมชาวยุทธได้ยินเช่นนั้น ก็กล่าวออกมาพร้อมกัน
"ให้จอมยุทธเว่ย เป็นผู้นำชาวยุทธ"
"ให้จอมยุทธเว่ย เป็นผู้นำชาวยุทธ"
"ให้จอมยุทธเว่ย เป็นผู้นำชาวยุทธ"
เว่ยฉิงคัง ยิ้มออกมาอย่างผู้มีชัย แล้วกล่าวออกมาว่า
"เช่นนั้น ข้า เว่ยฉิงคัง ขอน้อมรับตำแหน่งผู้นำชาวยุทธไว้"
มันกระทำคารวะต่อเหล่าชาวยุทธ แล้วกล่าวต่อว่า
"ในฐานะผู้นำชาวยุทธ ขอประกาศให้พวกท่านทราบว่า จากนี้ไป พวกเราเหล่าชาวยุทธจงหยวน
จะไม่ยอมก้มหัวให้กับคนของลัทธิเบญจธาตุ อีกต่อไป"
เหล่าชาวยุทธในที่นั้นต่างส่งเสียงโห่ร้องอย่างพร้อมเพรียงกัน
เว่ยฉิงคังก็กล่าวต่อไปอีกว่า
"ข้าวางแผนที่จะบุกวังของ ลัทธิเบญจธาตุ ในวันเพ็ญ เดือนเก้า นี้ ขอให้ท่านทั้งหลายจงมา
พร้อมเพรียงกัน ณ ที่สำนักของข้า พวกเราจะระดมกำลังขับไล่พวกมันให้ออกไปจากจงหยวนให้จงได้"
สิ้นคำของเว่ยฉิงคัง เหล่าชาวยุทธต่างเงียบเสียงลง แล้วพูดคุยพรึมพรำต่อกัน คล้ายไม่เห็นด้วย
เนื่องด้วยชาวยุทธเหล่านี้ ยังมีความกลัวเกรงต่อ ลัทธิเบญจธาตุเป็นอย่างมาก ทั้งยังไม่มั่นใจว่า
พลังฝีมือของเว่ยฉิงคัง และกำลังฝ่ายตนจะเพียงพอที่จะสยบเหล่าลัทธิเบญจธาตุลงได้
ทันใดก็เกิดความชุลมุนขึ้นอยู่ทางเบื้องหลังของกลุ่มชาวยุทธ มีชาวยุทธผู้หนึ่งวิ่งมายังมายังปรัมพิธี
"คนของลัทธิเบญจธาตุ บุกเข้ามา คนของลัทธิเบญจธาตุ บุกเข้ามาแล้ว"
เหล่าชาวยุทธได้ยินเช่นนั้นก็วิ่งหนี แตกกระจายออกไปอย่างอลหม่าน ต่างส่งเสียงร้องบอก
ต่อๆกันมาอย่างตื่นกลัว
เสียงฝีเท้าม้านับสิบตัว ดังใกล้เข้ามา เว่ยฉิงคังเดินออกไปดู ก็พบกองกำลังเคลื่อนที่เร็ว
ของเหล่าบริวารของลัทธิเบญจธาตุ กำลังควบม้าใกล้เข้ามา มันจึงเดินออกไปบริเวณลานหน้าสำนัก
แล้วหยุดรอ อยู่ ณ ที่นั้น
ครั้นระยะใกล้เข้ามาจนเห็นลักษณะผู้ที่ควบม้าเข้ามาได้ชัดเจน ว่าเป็นคนของลัทธิเบญจธาตุแน่แท้แล้ว
เว่ยฉิงคังก็กลับมีดวงตาที่อำมหิตขึ้น มันเกร็งฝ่ามือทั้งสองขึ้นมาที่ทรวงอก แล้วเร่งเร้าลมปราณจากจุดตังชั้ง
ขึ้นมาไหลเวียนอยู่ที่ทรวงอกของมัน จนบังเกิดขุมพลังลมปราณสะสมอยู่ที่แขนทั้งสอง พลังลมปราณอันเย็น
เยียบแผ่ซ่านออกมาจากร่างของมันจนผู้ที่อยู่ใกล้สามารถสัมผัสได้
เว่ยฉิงคังร่ายรำ กระบวนท่า ไม้ตายท่าหนึ่งในคัมภีร์ลมปราณพรากวิญญาณ มีชื่อว่า ฝ่ามือวิญญาณคร่ำครวญ
พลันสภาวะรอบตัวมัน บังเกิดลมกระโชกแรงตามการท่าร่ายรำของฝ่ามือ ครั้นเมื่อเมื่อพลังลมปราณสะสม
ถึงขีดสุด เว่ยฉิงคังก็ผลักฝ่ามือทั้งสองของมันออกไปพร้อมกัน
บังเกิดกลุ่มพลังขนาดใหญ่พุ่งแหวกอากาศจากฝ่ามือทั้งสองของมัน พร้อมกระแสลมแรงคล้ายดั่งพายุ พุ่งตรงไปยัง
กองกำลังของลัทธิเบญจธาตุที่กำลังข้ามเขตเข้ามายังบริเวณสำนัก กลุ่มพลังนั้นพุ่งตรงเข้ากระแทกทำลายกองกำลังนั้น
จนแตกกระจาย เกิดฝุ่นผงตลบไปทั่วบริเวณ บดบังสภาพของสถานที่นั้นอยู่ครู่หนึ่ง
เมื่อฝุ่นผงสลายตัวจางลง ทุกคนในที่นั้นก็มองเห็นภาพอันน่าหวาดหวั่นปรากฎอยู่เบื้องหน้า
ม้าและคนของเหล่าลัทธิเบญจธาตุ นอนโลหิตทะลักออกมาจากปากตายจนหมดสิ้น
เหล่าชาวยุทธที่พากันหนีคนของลัทธิเบญจธาตุอยู่เมื่อครู่ เมื่อเห็นเหตุการณ์เงียบสงบ ต่างก็ทะยอยกลับมาดูเหตุการณ์
ครั้นเห็นสภาพศพของเหล่าลัทธิเบญจธาตุเป็นเช่นนั้น ก็เกิดความยินดี และเกรงกลัว เว่ยฉิงคัง เพิ่มขึ้น ต่างบังเกิด
ความเชื่อมั่นว่า เว่ยฉิงคัง จะสามารถนำพาชาวยุทธขับไล่ ลัทธิเบญจธาตุสำเร็จลงได้
แล้วเปล่งเสียงร้องขึ้นพร้อมกัน ณ ที่นั้น
"สนับสนุนจอมยุทธเว่ย ขับไล่เบญจธาตุ"
"สนับสนุนจอมยุทธเว่ย ขับไล่เบญจธาตุ"
"สนับสนุนจอมยุทธเว่ย ขับไล่เบญจธาตุ"
ในช่วงเย็นของวันนั้น เว่ยฉิงคัง ได้จัดให้มีงานเลี้ยงเหล่าชาวยุทธขึ่นที่สำนักของตน ตัวมันเองก็ร่ำสุราจนเมามาย
ด้วยความปลื้มปิติในความสำเร็จของตน ช่วงหนึ่งมันก็รำลึกสิ่งหนึ่งขึ้นมาได้ จึงเรียกคนสนิทมาสั่งความ
"เจ้าจงไปดูว่า ในบรรดาเหล่าชาวยุทธ มีคนของสำนักมังกรเขียวมาร่วมงานหรือไม่"
มันสั่งความได้เพียงครู่ คนสนิทผู้นั้นก็กลับมารายงานว่า
"นายท่าน สำนักมังกรเขียว ส่งแม่นางชุ่ยเหลียนมาร่วมชุมนุมแทนประมุข ขอรับ"
เว่ยฉิงคัง มีดวงตาแดงกล่ำด้วยความมึนเมา
"เชิญนางไปพบข้าที่ห้อง"
เว่ยฉิงคังแยกตัวจากเหล่าชาวยุทธ มาที่ห้องของตนได้ครู่ใหญ่ ก็มีเสียงเรียกจากคนสนิทดังขึ้น
"นายท่าน แม่นางชุ่ยเหลียนมาแล้วขอรับ"
"เชิญนางเข้ามา"
ชุ่ยเหลียน ในอาภรณ์สีทองคาดแดง ใบหน้าของนางเรียบเฉย เดินเข้ามาในห้องแล้วหยุดยืน
มองไปที่ เว่ยฉิงคังที่ยืนหันหลังอยู่ หลังจากคนสนิทผู้นั้นเดินจากไปแล้ว นางก็พูดขึ้นว่า
"ท่านเรียกข้ามา มีสิ่งใด"
เว่ยฉิงคังหันใบหน้ากลับมา เพ่งมองไปที่ใบหน้าของนาง แล้วทอดสายตาลงต่ำ
จ้องมองเรือนร่างของนางอย่างเปิดเผย
"ชุ่ยเหลียน เจ้าช่างงามนัก"
ชุยเหลียน มีสีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นไม่พอใจ
"รักษามารยาทของท่านด้วย ท่านผู้นำชาวยุทธ"
"สามีของเจ้า เป็นอย่างไรบ้าง"
"ท่านจะไถ่ถามด้วยเหตุอันใดอีก ท่านทำร้ายสามีข้า จนถึงตอนนี้...."
ชุ่ยเหลียนกลั้นความเสียใจเอาไว้ ส่งเสียงสะอื้นอยู่ ณ ที่นั้น
เว่ยฉิงคัง เห็นเช่นนั้น ก็ยื่นมือไปจับที่ไหล่ของ ชุ่ยเหลียน คล้ายจะปลอบประโลม
แต่ชุ่ยเหลียนก็สะบัดร่างออกมา
"ในตอนแรก ข้าเองก็ไม่คิดที่จะทำร้ายมัน หากมันมีมารยาทต่อข้าบ้าง เรื่องราวเช่นนี้คงไม่เกิดขึ้น"
"ท่านเรียกข้ามา มีสิ่งใดก็เร่งกล่าวออกมาซะ พร่ำเพ้อไร้สาระอยู่ไย"
เว่ยฉิงคังหันหลัง เดินจากนางไปสองสามก้าว แล้วพูดขึ้นว่า
"สามีของเจ้าถูกพลังเย็นเยียบของข้าแทรกผ่านชีพจร ต้องใช้เวลาไม่น้อยจึงจะฟื้นคืนกลับมา
เป็นปกติ หรือไม่ก็..."
"หรือว่า อันใด"
"หากกำลังภายในมันไม่กล้าแข็งพอ ข้าเกรงว่า..อาจต้องทนทุกข์ทรมานจนตาย หากไม่ได้รับการ
ช่วยเหลือ"
ชุ่ยเหลียน เบิกตากว้างด้วยความตกใจ สืบเท้าเข้าหามันโดยเร็ว
"ท่าน..ท่านมีวิธีช่วยเหลือสามีข้า ใช่หรือไม่ "
เว่ยฉิงคัง พยักหน้าแทนคำตอบ แล้วแย้มยิ้มออกมา
"คงต้องขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว หากว่าคืนนี้เจ้ายอมเป็นของข้า วันรุ่งขึ้นข้าให้สัญญาว่า
จะเดินทางไปพร้อมกับเจ้า แก้ไขให้มันกลับมาเป็นปกติทันที"
ชุ่ยเหลียนได้ยินเช่น ก็บังเกิดความโกรธแค้นพุ่งขึ้นถึงขีดสุด หวดฝ่ามือเข้าใส่ใบหน้า
ของเว่ยฉิงคังอย่างสุดแรง
เว่ยฉิงคัง ยกมือคว้าจับข้อมือนางเอาไว้ แล้วเพ่งมองใบหน้าของนาง พลางส่งสายตา
อย่างวาบหวาม
"เจ้า..เจ้ามันสารเลว ชั่วช้า ต่ำทรามยิ่งนัก วันนี้ข้าขอแลกชีวิตกับเจ้า"
สิ้นคำ ชุ่ยเหลียนก็ใช้มืออีกข้าง ชักมีดสั้นที่ซุ่มซ่อนไว้ ทิ่มแทงใส่ร่างของ เว่ยฉิงคัง
อย่างรวดเร็ว
เว่ยฉิงคังคล้ายกับคาดการณ์ได้ล่วงหน้า ใช้สองนิ้วของมันคีบคมมีดสั้นเอาไว้ แล้วส่งกำลัง
กระแทกกลับจนมีดสั้นนั้นหักลง ร่างของชุ่ยเหลียนถลาออกไปจนล้มลงที่หน้าประตูห้องนั้น
"เจ้าไสหัวไป ข้าไม่ชมชอบฝืนใจผู้ใด เมื่อไม่ต้องการให้ข้าช่วย ก็กลับไปเฝ้าดูความตาย
ของสามีเจ้าซะ"
ชุ่ยเหลียนยันกายลุกขึ้น เพ่งมองหน้ามัน แล้วสะบัดใบหน้าหันกลับ เดินออกไปจากห้อง
นั้นอย่างรวดเร็ว
ชุ่ยเหลียน และเหล่าบริวารของสำนักมังกรเขียว เดินทางออกจาก สำนักทวนผดุงคุณธรรม
ในเย็นวันนั้น
ในระหว่างการเดินทาง นางก้าวเท้าเดินอย่างเลื่อนลอย ภาพของ เอี๊ยงตี้เก่ง
นอนร้องคร่ำครวญอย่างทุกข์ทรมาน ปรากฏอยู่ในห้วงความคิดของนางตลอดการเดินทาง
น้ำตาของนางหลั่งไหลออกมาด้วยความสงสารสามี นางวิตกกังวลเกรงว่า สามีของนางจะสิ้นใจลง
ตามคำของเว่ยฉิงคัง นางใคร่ครวญหาหนทางแก้ไข ก็มิเห็นหนทางใดจะช่วยสามีของนางได้
เหล่าบริวารที่เดินทางมาด้วยกัน สังเกตุเห็นความผิดปกติของนายตน จึงพูดขึ้นว่า
"นายหญิง เป็นเช่นไรบ้าง เหตุใดท่านจึงร้องไห้"
ชุ่ยเหลียน หยุดฝีเท้าลง แล้วกล่าวขึ้นว่า
"พวกเจ้า กลับไปยังสำนักก่อน ข้ามีเรื่องเร่งด่วนต้องสะสาง เมื่อเสร็จสิ้นจะตามพวกเจ้าไป"
"ให้ข้าไปกับท่านด้วยจะได้หรือไม่ หากมีเหตุอันใดจะได้ช่วยนายหญิงอีกแรง"
"ไม่ต้อง พวกเจ้าเร่งเดินทางไป ไม่ต้องกังวลเรื่องของข้า"
สิ้นคำ ชุ่ยเหลียนก็หันหลัง เร่งฝีเท้าเดินกลับไปยังสำนักทวนผดุงคุณธรรมทันที
----------------------
ที่สำนัก ทวนผดุงคุณธรรม ครั้นเวลาล่วงเข้าสู่ราตรีกาล ความเงียบสงบก็กลับมาเยือน
เหมือนเช่นที่เคยเป็นตามปกติ งานเลี้ยงที่จัดขึ้นได้เลิกลาไป เหล่าชาวยุทธที่มาร่วมชุมนุม
ต่างก็ทะยอยกันกลับจนสิ้น
เว่ยฉิงคัง นั่งดื่มสุราอย่างเมามายอยู่เพียงผู้เดียว ในยามนี้หัวใจของมันรู้สึกฮึกเหิมลำพองนัก
เป้าหมายที่จะบุกทำลายเหล่า ลัทธิเบญจธาตุใกล้จะเป็นความจริงตามที่มันหวังไว้แล้ว
ทันใดนั้น เสียงบริวารคนหนึ่งก็ดังขึ้นที่หน้าห้องของมัน
"นายท่าน แม่นางชุ่ยเหลียนมาขอพบ ขอรับ"
ดวงตาของมันแดงกล่ำด้วยฤทธิ์สุรา แย้มยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ
"ให้นางเข้ามา"
(http://www.mx7.com/i/132/2sT0sy.jpg)
ชุ่ยเหลียนเดินเข้ามาในห้อง แล้วยืนนิ่งอยู่ รอจนบริวารผู้นั้นออกไปแล้ว นางก็พูดขึ้นว่า
"ท่านจะรักษาสามีข้า ให้เป็นปกติดังเดิม ได้จริงหรือไม่"
เว่ยฉิงคัง ยกจอกสุราขึ้นดื่ม แล้วกล่าวตอบว่า
"ข้าย่อมทำได้ หากเจ้า...."
มันเดินเข้ามาประชิดร่างของนาง แล้วใช้ฝ่ามือลูบไล้พวงแก้มผุดผ่องอยู่ไปมา
"เจ้าชมชอบเจ้านัก ชุ่ยเหลียน "
ชุ่ยเหลียนหลับตาลง แล้วกล่าวออกมาอย่างยากเย็น
"ข้ายินยอมทุกอย่าง หากเจ้ารับปากว่าจะรักษาอาการของสามีข้า"
เว่ยฉิงคัง เปล่งเสียงหัวเราะอย่างพึงพอใจ เชยคางของนางขึ้น แล้วจ้องมองด้วยสายตาหยาดเยิ้ม
"ฮ่าๆๆ ข้ารับปากเจ้า ข้ารับปากเจ้า"
แล้วมันก็ยื่นใบหน้าไปจุมพิตที่พวงแก้มของนาง ชุ่ยเหลียนหลับตาลงข่มความรังเกียจไว้ภายใน
มันจรดริมฝีปากลงมาอีกครั้ง คราวนี้มันจุมพิตลงที่ริมฝีปากของนาง แล้วบดบี้ลงอย่างแนบแน่น
ชุ่ยเหลียนปิดริมฝีปากไว้อย่างสุดกำลัง นางทั้งเกลียดและขยะแขยงมัน แต่เว่ยฉิงคังกลับดันลิ้นของมัน
ออกมา โลมเลียไปทั่วริมฝีปากของนาง
และแล้วมันก็ใช้มือข้างนึง บีบปากของนางให้อ้าออก แล้วสอดลิ้นของมันลงไปทันที
ลิ้นของมัน กวาดไปมาแล้วเข้าพัวพันกับลิ้นของนาง แม้นางพยายามขัดขืนด้วยความขยะแขยง
แต่ก็ไม่สามารถถดถอยปากของนางให้ห่างออกมาได้ เว่ยฉิงคังกำลังมึนเมา ครั้นได้เริ่มเชยชมสตรีงาม
ก็ก่อเกิดกำหนัดขึ้นอย่างมาก จนเกินระงับ มันเงยหน้าออกจากริมฝีปากของนาง แล้วกระชากเสื้อ
ของนางออกอย่างรุนแรง
เสื้อของนางแบะออก ขาดติดมือมันออกมาซีกหนึ่ง มองเห็นเอี๊ยมสีแดงที่ปิดกั้นปทุมถันของนางไว้ เพียงชั้นเดียว
ชุ่ยเหลียน ไม่คาดคิดว่ามันจะกระทำรุนแรงเช่นนี้ นางทั้งตื่นตกใจและอับอาย ยกมือทั้งสองขึ้นปิดบังทรวงอกไว้
เว่ยฉิงคังจ้องมองทรวงอกของนาง แล้วย่างเท้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว มันออกแรงผลักร่างของนางอย่างแรง
จนร่างของนาง เซถลาล้มลงไปนอนบนเตียงที่วางอยู่เบื้องหลัง
ยังมิทันที่ชุ่ยเหลียนจะได้ตั้งตัว ร่างของเว่ยฉิงคัง ก็ทาบทับลงมาที่เตียงเช่นเดียวกัน มันซุกไซ้ใบหน้า
แล้วเลื่อนไปตามลำคออย่างหื่นกระหาย มันพยายยามซุกไซ้ริมฝีปากของมันล่วงล้ำมาที่ทรวงอกของนาง
ชุ่ยเหลียนยกมือปกปิดทรวงอกของนางไว้อย่างแนบแน่น นางเบือนหน้าหนี การซุกไซ้ของเว่ยฉิงคังอย่างฝืนความรู้สึก
และแล้ว ชุ่ยเหลียนก็รู้สึกว่านางได้ผิดพลาดไปแล้ว เว่ยฉิงคังมิได้จู่โจมทรวงอกของนางแต่เพียงทางเดียว แต่มันกลับ
เลื่อนฝ่ามือของมันเข้ามาใต้กระโปรงที่นางสวมใส่ แล้วสอดมือหายเข้าไปในกางเกงของนาง มือของมันเข้าเกาะกุมเนินสวาท
ของนางไว้จนเต็มฝ่ามือ โดยนางยังมิทันตั้งตัว
"โอ๊ะ...อย่า...อย่า.....อย่า.............."
นางร้องออกมาอย่างแผ่วเบา ด้วยเกรงว่าผู้อื่นจะได้ยิน
"อืมม...เนื้อตัวเจ้าช่างนุ่มนิ่มดีแท้ ..ชุ่ยเหลียน"
เว่ยฉิงคังใช้มือคลึงเค้น เนินสวาทของนางอย่างหนำใจ มันพยายามยัดเยียดนิ้วของมันให้ล่วงล้ำ
เข้าไปในร่องสวาทของนาง
ชุ่ยเหลียนพยายามบีบขาเข้าหากัน แล้วบิดร่างให้รอดพ้นจากฝ่ามือของมัน
."ไม่...ไม่.........อย่าทำเช่นนั้น..อย่าาาาาาา............"
เว่ยฉิงคัง หันกลับมาจู่โจมส่วนบนของนาง เมื่อเห็นว่ามือที่เกาะกุมเอี๊ยมของนางลดลงจากทรวงอก มันก็กระชาก
เอี๊ยมสีแดงนั้นอย่างแรง พลันทรวงอกงามทั้งสองของนาง ก็ปรากฎต่อสายตามันทันที มันตะลึงจ้องมองอยู่เพียงครู่
ก็ใช้มือทั้งสองของมันกดแขนทั้งสองข้างของนางลงกับพื้น แล้วจ่อริมฝีปากดูดกินยอดถันของนางทันที
"ว๊ายยย... อย่า...ออกไป .... อย่าาา.."
ชุ่ยเหลียนดิ้นพล่าน เมื่อถูกปากของเว่ยฉิงคัง ดูดเลียยอดถันของนางอย่างรุนแรง แม้นางจะรังเกียจมัน แต่เมื่อถูกจู่โจมโลมเลีย
เช่นนี้ นางก็เริ่มรู้สึกหวั่นไหว แต่ไม่ยินยอมที่จะรับความสุขจากปากของมัน นางพยายามเบี่ยงร่างดิ้นหนีปากของมันอย่างสุดแรง
ไฟราคะของ เว่ยฉิงคังในยามนี้ลุกโชนจนยากที่จะหยุดยั้ง เมื่อเห็นว่านางพยายามขัดขืนดิ้นหนี มันก็ยิ่งลุกล้ำมากขึ้นอีก
มันใช้เท้าของมัน เกาะเกี่ยวกางเกงของนาง ขณะที่นางกำลังดิ้นรน แล้วดันกางเกงนั้นออกจนพ้นจากร่างของนาง
เว่ยฉิงคัง เลื่อนร่างของมันลงมาอย่างว่องไว มันจับเรียวขาทั้งสองข้างของนางไว้ แล้วดันไปข้างหน้า ทำให้มันมองเห็น
เนินสวาทบวมเปล่ง อยู่ระหว่างเรียวขาทั้งสองได้ถนัดตา มันจ้องมองจนดวงตาแทบเหลือกถลน แล้วซุกใบหน้าลง ใช้ลิ้นโลม
เลียส่วนนั้นของนางทันที
ชุ่ยเหลียนยังมิทันตั้งตัว ครั้นถูกลิ้นของเว่ยฉิงคังลากเลีย และพยายามชอนไชเข้ามาในร่องสวาทของนาง ก็ผวาร้องออกมา
เหยียดร่างค้างเกร็งอย่างสุดเสียว แม้ว่านางจะมีสามีแล้ว แต่สามีของนางมิเคยใช้ลิ้นแตะต้องส่วนนั้นของนางแม้แต่ครั้งเดียว
มันเป็นความเสียวซ่านอย่างที่สุด ที่นางเคยได้รับ ถึงกับลืมตัวร้องครางออกมา
"อย่าาา......โอ้ววววววววว..............ซี๊ดดดดดดดด.....ซี๊ดดดดดดดดด..."
เว่ยฉิงคัง เห็นนางร้องครางออกมาเช่นนั้นก็ยิ่งได้ใจ ใช้มือดันขาของนางให้กว้างออก จนกลีบสวาทของนางแย้มเปิดออกมา
มองเห็นติ่งน้อย ชี้ชูชันอยู่เบื้องหน้า มันก็ส่งปลายลิ้นลากเลียลึกลงไปในโพรงสวาททันที
ชุ่ยเหลียน โดนกระทำเข้าเช่นนั้นก็ดิ้นพล่าน ร้องเสียงดังออกมาอย่างลืมตัว
"อ๊ายยยยยยย......................อูยยยยยย...............ซี๊ดดดด......"
นางพยายามตั้งสติต่อสู้กับความเสียวซ่านที่แผ่ซ่านเข้ามา โพรงสวาทของนางเริ่มฉ่ำเยิ้มทีละน้อย ๆ จนชื้นแฉะไปหมด
นางพยายามร้องห้าม แต่เสียงของนางแหบพร่าเหลือเกิน
"อย่า......พอได้แล้ว.....ข้าไม่..............อูยยยยยย........ซี๊ดดดดดดดด"
ชุ่ยเหลียนหายใจหอบถี่ ใบหน้าของนางบิดเบี้ยวไปตามความเสียวซ่านที่แผ่ซ่านเข้ามาจนถึงช่องท้อง
นางยอมรับอยู่ภายในใจแล้วว่าลิ้นของมัน ช่างร้ายกาจนัก ไม่ว่ามันจะลากเลียไปยังจุดใด ก็สร้างความเสียวกระสันต์
ให้กับนางที่จุดนั้น จนนางก่อเกิดกำหนัดอย่างมากมาย เผลอตัวส่ายเอวร่อนไปมา รับการโลมเลียจากลิ้นของมัน
แล้วในจังหวะหนึ่ง นางก็เผยอเปลือกตาขึ้นมองดู พลันมองเห็น เว่ยฉิงคัง ยืนขึ้นในร่างเปลือยเปล่า
แก่นกายของมันชี้แข็งยาวออกมาอย่างน่ากลัว มันมีขนาดที่ใหญ่แและยาวกว่า เอี๊ยงตี้เก่ง สามีของนางมากนัก
นางจ้องมองนิ่งค้างอยู่เพียงครู่ ครั้นเห็น เว่ยฉิงคัง หย่อนร่างลงที่หว่างของนาง นางก็พลิกร่างคว่ำหน้าลงทันที
"ไม่ ...ข้าไม่แล้ว .. มันผิดต่อสามีข้า ......ข้าไม่ยินยอมเจ้าแล้ว....."
เว่ยฉิงคัง แย้มยิ้มจ้องมองสะโพกขาวนวลเนียนโด่งงอนที่อยู่เบื้องหน้ามัน ก็ยิ่งก่อเกิดกำหนัดเพิ่มพูนขึ้น
มันทอดร่างขึ้นทาบทับร่างของนางอย่างแนบชิด แก่นกายของมันวางพาดอยู่บนสะโพกโด่งงามของนาง
แล้วถูไถสะโพกงามนั้นอยู่ไปมา มือทั้งสองของมันสอดเข้ามาบดบี้เต้าทั้งสองของนางอย่างมันมือ
แล้วจ่อปากซุกไซ้ไปกับใบหูของนาง
ชุ่ยเหลียนถูกจู่โจมสามจุดพร้อมกัน นางถึงกับขนลุกไปทั้งร่าง ร่างของนางอ่อนเปรี้ยหมดเรี่ยวแรงขัดขืนอีกต่อไป
ทำได้แต่เพียงบีบเรียวขางามไว้อย่างแนบแน่น แต่แก่นกายอันแข็งเกร็งของมันก็พยายามสอดใส่เข้ามา
ที่ร่องสวาทของนางอย่างไม่ลดละ
ทันใดนั้น เว่ยฉิงคัง ก็สอดขาทั้งสองของมันเข้ามาในหว่างขาของนาง แล้วออกแรงดันขาของนางให้อ้ากว้างออก
แล้วขยับบั้นเอวส่งแก่นกายของมันเข้าไปในโพรงสวาทของนางโดยทันที
"อย่า....อย่า........อย่าดันเข้ามา..........โอ๊ะ........"
เว่ยฉิงคัง แอ่นสะโพกนิ่งค้างไว้ ส่งลำแก่นกายของมันให้มุดเข้าไปในโพรงสวาทของนางจนมิด จากนั้น
มันก็โยกบั้นเอว กระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างรุนแรง จนเกิดเสียงกระทบระหว่างเนื้อต่อเนื้อของคนทั้งสอง
ดังไปทั้งห้อง
"ตับ ....ตับ ....ตับ ....ตับ .....ตับ ....ตับ .....ตับ ..."
ร่างของชุ่ยเหลียนสั่นไหวตามจังหวะกระแทกกระทั้นของมัน น้ำตาของนางเอ่อไหลท่วมท้นสองตา
บัดนี้นางได้ตกเป็นของมันแล้ว นางไม่ใช่ภรรยาที่ดีของสามีอีกต่อไป ชุ่ยเหลียนนอนนิ่งให้ มันบีบเค้น
เชยชมส่วนต่างๆของนางอย่างเลื่อนลอย
เว่ยฉิงคัง หาได้สนใจสิ่งใด มันตั้งหน้าตั้งตา เชยชมเรือนร่างของนางอย่างเมามัน มันเร่งเร้าจังหวะ
กระแทกกระทั้นเร็วถี่ขึ้น พลางส่งเสียงหอบหายใจแรงๆ ตามจังหวะที่ถี่ระรัวนั้น จนในที่สุด
"โอ้ววววววววว............................................"
มันดันร่างค้างนิ่ง อ้าปากครางเสียงดังยาวออกมาอย่างสุขสม น้ำรักของมันพวยพุ่งจนเอ่อท้น
ออกมาจากร่องสวาทของนาง แล้วฟุบร่างลงทาบทับร่างของ ชุ่ยเหลียน หลับตาแน่นิ่งอยู่เช่นนั้น
--------------
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
น่าสงสารแม่นางซุ่ยจังเลย
แต่ก้น่าจะมีความสุขมิใช่เหรอ
ขอบคุณครับคอยติดตามอยู่ตลอด
ขอบคุณ เขียนได้สนุกมากครับ
น่าสงสารแม่นางชุ่ยเหลียนจัง โดนของใหญ่ แถมน้ำท่วมรูอีก
ขอบคุณมาก ๆ เลยครบ สนุกมากๆ
สงสารชุ่ยเหลียนจัง สงสัยต้องให้พระเอกเราเยียวยาซะแล้ว เอหรือว่าจะให้อาจารย์ มีอายุหน่อยน่าจะสเปกแก ขอบคุณครับ
เยี่ยมจริงๆครับ ขอคารวะเลย
คางคกขึ้นวอ มีอำนาจขึ้นมาหน่อยก็อวดเป่งข่มขู่คนไม่มีทางสู้ๆ ปต่มันได้ใจเลย555
ตอนใหม่มาแล้ว มาติดตามต่อครับ ขอบคุณมากครับ
รออยู่เลย ขอบคุณครับ
Ntr ntr ntr ดาร์กเล็กน้อยเลยตอนนี้ ถูกใจจริงๆ 555
เว่ยฉิกคัง เก่งกล้ากว่าเดิมมาก คงบุกแดนลัทธิเบญจธาตุได้แน่นอน
สงสารแม่นางชุ่ยเหลียนจริงๆ ต่อไปกลับไปเจอขนาดเล็กของสามีก็เหมือนขาดๆไปยังงัยบอกไม่ถูกแน่ๆ...
ขอบคุณครับ สนุกมาก
แม่นางชุยคงจะหลงรักเว่ยคังแล้ว
ขอบคุณครับ..สมกับที่รอคอย
ขอบคุณครับยาวจริงๆ
สุดยอดวรยุทธ คือการเด้า
ขอบคุณมากๆนะครับ มาต่อเรื่อยๆนะ
ขอบคุณครับ
ทวนคุณธรรม? พ่อเอ็งคงภูมิใจเนอะ วิชาทวนเสือกไม่พัฒนาอุสาเก่งขึ้นแล้วใช้พลังมึงมาพัฒนาวิชาป๊าเอ็งสิโว๊ยยยย
ขอบคุณครับ โอ๊ววว ชุ่ยเหลียน
ได้อารมมากๆ
พี่เว่ย น้องเจ้าได้ผัวแล้วนะ เจ้าจะทำสถิติได้อย่างน้องเขยเจ้าหรือเปล่า
ตัวร้ายตัวนี้ร้ายจริงๆ ติดตามครับ
รออยู่ ทุกตอน สนุกดี เป็นเรื่อง
ที่น่าติดตาม
ตัวร้ายเริ่มออกเคลื่อนไหวบ้างแล้วกินตับกันมันเลย
ตอนใหม่มาแล้วเย้ๆ ตัวร้ายก็ร้ายสมบทบาทจริงๆ ::Angry::
ขอบคุณมากครับ
::Reader::ขอบคุณครับ
เว่ยฉิงคังร้ายกาจจริงๆ
ขอบคุณมากครับ เฮียเว่ยนี่มันโหดจริงๆ
ขอบคุณครับ โดนบังคับแบบนี้จะติดใจไหมนี่ สงสัยต้องให้พระเอกเราจัดการแล้วงานนี้
ตอนใหม่มาแล้ว ขอบคุณผู้เขียนครับ
ขอบคุณมากครับ เปลี่ยนตัวละครเอกบ้างก็น่าสนุกดีนะครับ
มาแล้วสุดยอดครับ
ไอ้เว่ยชักจะเริ่มได้ใจ
แถมได้อย่างอื่นด้วย
ขอบคุณมากๆครับ
ขอบคุณมากคร้าบ ::WooWoo:: ::WooWoo::
เว่ยฉิงคังโหดจริงๆ
ขอบคุณมากครับ แจ่มเหมือนเดิมครับ ::Bloody::
ขอบคุณมากครับ ตอนนี้ไม่มีบทของพระเอกเลยหรือครับ น่าสงสารเมียของเจ้าสำนักมังกรเขียว
ชั่วร้ายยิ่งกว่าพระเอกเยอะมากๆเลย
กราบขอบคุณงามๆ เลยครับ สุดยอดจริงๆ
ขอบคุณคับ .... ไรต์เตอร์ใจดีจังคับ แจกจ่ายฉากเซอร์วิส ให้ทั่วถึงกันเลยทีเเดียว
รอดูเว่ยจะซ่าได้อีกกี่ตอน บังอาจจะสร้างฮาเร็มแข่งกัยเฟยอี้
ขอบคุณมาก สนุกมากๆ สมที่รอคอยครับ
ขอบคุณครับ จัดเต็มมากครับท่านผู้นำ
สนุกมาก ต้องติดตาม ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ชอบมาก
โฉดได้ใจ อนาคตประมุขพรรคมารลอยมาไวๆ
พระเอกเราหายไปเลย ไปเล่นเสียวกับเมียสี่คนหรือเปล่า
สรุปว่าไอ้นี่เป็นตัวร้ายใช่มั้ยเนี่ย...
ขอบคุณครับสมกับที่รอคอยสนุกตื่นเต้นครับ
แม่นางชุ่ยเหลียนช่างน่าสงสารนัก โดนตัวร้ายทำร้าย
รออ่านตอนต่อไปครับ ชอบเรื่องนี้ครับ
ขอบคุณมาก
อย่างนี้ เฟยอี้จะจัดการยังไง กับ พี่เมีย ดีละครับ
มารยุทธภพเริ่มออกอาการแล้ว
สนุกครับสมกับที่รอติดตาม แต่อยากจะรู้จริงว่า คุณชายเว่ยเจอพระเอกจะร้ายหรือดี ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
น่าสงสารแม่นางมากๆแต่มันก็ยังเสียวนิดนะครับ ::HeyHey::
ขอบคุณครับ ::Crying:: ::Crying::
นับถือ ท่านจอมยุทธจริงๆ
พระเอกหายไปไหน เมื่อไหร่จะมารออยู่ครับ
::Thankyou:: ::Thankyou:: ::Thankyou:: ::Thankyou:: ::Thankyou::
5/10/2559อ้างจาก: Y1m_lam เมื่อ กันยายน 18, 2016, 10:09:09 ก่อนเที่ยง
::Thankyou:: ::Thankyou:: ::Thankyou:: ::Thankyou:: ::Thankyou::
ยอดยุทธสะท้านบู๊ลิ้ม ตอนที่ 17 เว่ยฉิงคัง บุรุษผู้หลงลำพอง(
6 เดือน 5/10/2559-5/4/2559 )
ไม่สนใจกฏ-กติกาก็ไม่ต้องเข้ามาใช้เวปนี้
สุดยอดดดดด...เป็นตอนที่ดีที่สุดของเรื่องนี้อีกตอนหนึ่งทีเดียว ทั้งเนื้อเรื่องและบทเสียว ชอบมากครับ
ขอบคุณมากครับ
เจ้ามารร้ายยย เจ้าจะกินคนเดียวใช่ม้ายยย ไร้คุณธรรมสิ้นดี !! ::Touchy::
ขอบคุณครับ เว่ยฉินคังได้เมียชาวบ้าน แต่อี้เฟยฟันน้องมันไปแล้ว หุ หุ
สนุกดีครับ แต่ละคนเก็บกันคนละหลายแต้ม ::HoHo::
สมค่าที่รอคอย ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณคับติดตามรอตอนใหม่ต่อไป
ขอบคุณครับ ::KO::
ล้ำลึก พลาดไม่ได้สักตอน. ต้องตามอ่าน
ตืดตามมานาน ไม่ผิดหวังเลย
เยี่ยมครับ ::Yes!::
สุดยอด
ว่าก็ว่านะ ไป๋ลี่ท้ง ทำไมมาไวเคลมไวขนาดนั้น แต่เจ้าคังนี้มันก็ชั่วได้ถ้วยนะครับจัดเมียชาวบ้านสะครางเลย ขอบคุณครับ
พระเอกเราไปไหนอ่ะ ปล่อยตัวโกงแย่งบทเลิฟซีนสาวๆซะได้ 555
ดูทำ ไม่ห่วงน้องสาวเล้ย ไม่รู้เลยว่าน้องสาวเข้าฮาเร็มพระเอกไปแล้วน่ะ
ชั่วช้าจริงๆเลย
สนุุกสุดยอดครับ อย่างนี้ต้องติดตาม ขอบคุณที่แต่งให้อ่านครับ..
::Glad::มาแล้ว สมกับการรอคอย ครอบคุณครับ
::Glad:: 17 แล้วอ่านทีละสองตอน เหอๆ
ต้องมักอีกนานเลย ::Hunger::
สุดยอดมากครับ
รอติดตามครับ
ขอบคุณครับ ขออีกตอนครับ
ดูแววแล้วเว่ยฉิงคังน่าจะเก่งได้ไม่นานนะครับ
สุขสมทั้งคู่ win win .
ตอนนี้ยาวดี ขอบคุณมากครับ
ทรราช ตัวจริงได้ปรากฎแล้ว เว่ยฉิงคัง นี่เอง ต่อไป ยุทธจักร จะต้องปั่นป่วน รอให้ เฟยอี้ มาปราบ
สงสารแต่ เม่ยเม่ย คงทำใจลำบาก
แม่นางชุ่ยเหลียนโชคร้ายนัก
::Crying:: น่าสงสารจัง ชอบคุณครับ
::Thankyou:: สุดยอดไปเลยครับ ยังรอติดตามอยู่นะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ ::Thankyou::
ยอดเยี่ยมเหมือนเดิมเลยครับ
เว่ยฉิงคังเจอกับเฟยอี้น่าจะสูสีน่าดู
สุดยอดครับ รอคอย ติดตามอยู่ตลอดเลย
เว่ยฉิงคังน่าจะตายเพราะความโง่ของตัวเองแน่ๆ
ขอบคุณมากครับ
ชื่นชมในการดำเนินเรื่องอย่างสมเหตุสมผล ตามนิยายกำลังภายใน บทเจรจาก็สระสรวย เยึ่ยมครับ
ติดตามยังกะจีบสาวใหม่ๆ รอตอนต่อไปน่ะครับ
สนุกมากๆ ครับ
อ่านผ่านๆ นี่มัน NTR ใช่ไหม
ไม่นะตับของฉานนนนนน ::Ajark::
สนุกดีครับ สงสารชุ่ยเหลียง
มารร้ายกำเนิดขึ้นแล้ว ยุทธภพคงวุ่นวายอีกหลายเพลา
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับ รอตอนต่อไปครับผม
ได้สุขสมสักทีนะเว่ยฉิงคัง พลาดมาหลายรอบ ได้มีบทแล้ว อิอิ ขอบคุณครับ
ชอบพระเอกมากกว่า
นึกว่าจะตกไปฮาเร็มท่านหมอเทวดาซะอีก ท่านหมอชอบสาวใหญ่
แม่นางซุ่ยจะติดใจไหมหนอ โดนหลั่งในด้วย
มันสุดยอดทุกตอนครับ
ติดตามครับ สุดยอดทุกตอนจริงๆ
ขอบคุณครับ บารมีที่ได้มาโดยอำนาจ ไม่นานก็จะเสื่อมลง เหลือไว้เพียงเสียงตำหนิและเสียงหัวเราะเยาะเย้ย
ขอบคุณครับ จอมยุทธยุคของท่านเก่งทุกคนเลยครับ
แม่นางชุ่ยเหลียนคงติดใจลีลาของผัวใหม่เป็นแน่
สนุกมากครับน่าติดตามมากรอตอนต่อไป
::Dribbling:: ::Dribbling:: มาแล้วๆ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ติดตามผลงานอย่างต่อเนื่องนะครับ
ขอบคุณครับ
สนุกมากครับ มาต่อเร็วๆนะครับ
ช่างเลวสมกับเป็นจอมยุทธจอมปลอมจริงๆ รอให้พระเอกมาจัดหนักๆ ซักที
อดเยี่ยมทั้ลีลายุทธ ลีลาสวาส 555
สนุกมากครับ อยากให้ตอนต่อไปมาเร็วๆครับ
::Dizzy::อยากอ่านต่อ
ลุ้นครับ และสนุกมากด้วย ขอบคุณทีั่นำสิ่งดีๆมาให้อ่านครับ
จะมีติดใจบ้างรึเปล่านี่
ข้าน้อยขอคารวะท่านจอมยุทธสมแล้วที่รอคอยขอบคุณครับ
น่าเสียดายจริงๆ เสียดายของมาก น่าจะให้พระเอกช่วยนะ โดนเจ้าเว่ยฉิงคังซะงั้น
สนุกมากครับ
น่าสงสารชุ่ยเหลียนจริงๆ ไม่น่าเล้ย
แม่นางชุ่นเหลียน โดนชุ่นจนพรุนแน่ๆ
สนุกมาก ขอบคุณครับ
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับผม
น่าสงสารแท้
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณนะครับพี่ น่าสงสารจังโดนข่มขืนอย่านี้ต้องให้พระเอกเราเอาคืนอยู่กับน้องเขาต้องเอาคืนให้สาสม
::YarKK:: ::YarKK::
ชุยเหลียนต้องรักษาด้วยเหม่ยฟ้ารัญจวนแน่นอน
ขอบคุณครับ มีพระเอกก็ต้องมีตัวร้ายตามนิยายจีน
เว่ยฉิงคัง นี่ มันสมบทบาท โจรในคราบผู้ดีของแท้ เหมือนอาจารย์เรื่องเหล็งฮู้ชงเลย แต่เน้นเซ็กส์เป็นหลัก
ขอบคุณมากๆครับ รอติดตามต่อครับ
สุดยอดมากครับ เจ้าเล่ห์มาก
เรื่องราวแนวกำลังภายในนี่อ่านยังไงก็ไม่รู้จักอิ่มเลยครับ
ติดตามอยู่ตลอด สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
แม่นางยอมนอกใจสามีเพื่อให้ท่านเว่ยช่วยรักษาสามี ควรนี้ต้องมาลุ้นกันแล้วว่าพี่เว่ยจะช่วยรักษาจริงหรือเปล่า
จะเก่งดังคำร่ำรือหรือปล่าวเดียวเจอลูพี่ผมหน่อยเป็นไร
ภรรยาที่ดี แพทย์ที่ชั่วช้า อนาถหนอ
มีแนวนี้ด้วย ออกจะน่าสงสารนะครับ
แต่ก็ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆครับ
ขอบคุณมากครับ
thank you
มีบทบาทของตัวร้ายอีกต่างหากด้วย
เว่ยฉิงคังต่อไปต้องไม่ตายดีแน่ ขอบคุณครับ
รอตอนต่อไปคับ ชอบมากคับ
น่าสงสารชุ่ยเหลียน เว่ยฉิกคังเลวจริงๆ
คู่แข่งเฟยอี้เกิดขึ้นแล้ว เป็นพี่เขยซะด้วยต่อไปคงสนุกแน่ๆ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ
สนุกเหมือนเดิม ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากครับ ตามเรื่องนี้อยู่ แจต่หาตอน 16 ไม่เจอครับ
ตอนนี้เป็นของเค้าจริงๆ ปล่อยเค้าไป พี่เขยเมียคนล่าสุด ::Sweat:: ขอบคุณครับ
thank you very much
พระเอกมีคู่แข่งแล้ว
น่าสงสานชุ่ยเหลียน ตัวร้ายได้ใจมากตอนนี้ครับ ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับผม
::Ahh:: ::Ahh:: ขอบคุณมากคร๊าบบบบ
ชุยเหลียนไม่น่าเชื่อเว่ยคังเลย
ขอบคุณครับ
สนุกมากจ้า
ขอบคุณครับ
น่าเปลี่ยนชื่อสำนักนะเป็น ทวนอย่างอื่นแทน ^^
สำนักทวนผดุงคุณธรรม ของ เว่ยฉิงคัง ได้ใช้ทวนส่วนตัว ผดุงตัวเองซะแล้ว สงสารชุ่ยเหลียน โดนซะเสียวแย่เลย
ชุ่ยเหลียนยอมเสียตัวเพื่อสามี ไม่รู้ว่าเว่ยฉิงคังเสียสัจจะหรือเปล่า
การใช้กำลังข่มขู่มักจะจบไม่สวย จริงไช่ไหม
::YarKK::ชั่วได้ใจจริงๆ
เขียนได้สนุกมากครับ
มารเริ่มวาดลวดลายแล้ว อย่ายุ่งกับผู้หญิงพระเอกแล้วกัน ถ้าไม่เช่นนั้นข้าไม่ให้อภัยเจ้าแน่
ขอบคุณ ครับ
ขอขอบคุณ
ยุ่งกับใครก็ยุ่งได้แต่ห้ามมายุ่งกับสาวของพระเอกเด็ดขาดนะ เดี๋ยวเจอพระเอกสั่งสอน
หลงผิดจริงๆพ่อคนนี้ กู่ไม่กลับซะละมั้ง
ขอบคุณนะครับ เมียคนอื่นก้เอามาให้หมด ::Thankyou::
เดี๋ยวก็โดนกระทืบหรอก
ขอบคุณครับ
ชูธงเป็นตัวร้ายอย่างเต็มตัวแล้วสินะ รอดูจุดจบต่อไป
คารวะท่านจอมยุทธ 3 จอก เยี่ยมยุทธจริงๆ
ร้ายกาจจริงๆเลย
ขอบคุนครับ
สงสารแม่นางชุ่ยเหลียน เมื่อไรพระเอกจะมาช่วย
ขอบคุณครับ ท่าน
ชุ่ยเหลียนไม่น่าเสร็จเว่ยฉิงคังเลย เสียดายอ่ะ
ได้อารมณดีครับ ติดตามอยู่
ห่างหายไปนาน
แต่กลับมาได้สุดซี้ดมาก...😆😆😆
มาทีหลังเลยต้องทวนเนื้อหา เจ้าเวยฉิงนี่มันแสบจริงนะ
สนุกมากครับ ชอบนิยายกำลังภายในอยู่แล้ว
ขอบคุณครับ
ตัวร้าย ต้องเป็นชู้ชาวบ้านสินะ
ตัวร้ายที่แท้จริงออกมาแล้ว
ขอบคุณมากๆครับ
ขอบคุณครับ
พี่เว่ยนี่ นอกจากบังคับคนมาเข้าสำนักแล้ว
ยังบังคับสาวมานอนด้วยอีก
ไม่เหมือนน้องเขยเลย
ขอบคุณครับ
ได้กลับมาติดตามอ่านอีกครั้ง สนุกสนานเช่นเคยครับ ขอบคุณครับที่มีผลงานดีๆออกมาเรื่อยๆครับ
ตามติดตอนต่อครับ สำนวนยอดเยี่ยม ตอนนี้แม่นางซุ่ย.. ::Bloody::
แม่นางชุ่ยเหลียนน่าสงสารจริงในตอนนี้ หรือว่านางอาจจะเปลี่ยนใจไปซะแล้ว
::Ahh:: ใกล้ล่ะ
สนุกมากครับ รอติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณครับ สนุกมาก
ขอบคุณครับ เข้ามาอ่านรอบสองแล้วครับ
มันส์ทุกตอนชวนให้ต้องติดตามอ่านสนุกมากครับ ขอบคุณครับ
การได้อ่านหลายๆตอนนี่ได้อารมย์ดีทีเดียว..แต่การรอรวมหลายๆตอนนนี่ต้องกลั้นใจน่าดู... ::Horror::
ขอบคุณครับ
ขอบคุณคับ
ขอบคุณครับ สุดท้ายก็ต้องยอม
น่าติดตามากๆ คับ
ชุยเหลียนน่าสงสาร ::Angry:: ::Angry::
::DookDig::ชอบมากครับเรื่องนี้ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆครับ ::JubuJubu::
ขอบคุณสำหรับผลงานดี ๆ ครับ
NTR ก็มา...
โอ้ แม่นาง ชอบหรือไม่ โปรดตอบ สารภาพมา
มันต้องมีบ้างตัวโกงต้องมีสาวๆบ้าง
สนุกครับ อ่านแล้วได้อารมณ์มาก
ข้าน้อยขอคารวะ
สนุกมากครับ ได้อารมณ์ดี ขอบคุณครับ
สนุกมากครับ ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆมาให้อ่าน
สงสารชุ่ยเหลียนจัง ::Crying::
เป็นอีกแนวที่ได้ติดตามมาอย่างตลอด สนุกมาก
ขอบคุณครับ
เป็นงานเขียนที่ดีมากเลยครับ นำเอานิยายกำลังภายในมาบวกกับนิยายอย่างว่า
ขอบคุณครับ
::Ahh::ชุ่ยเหลียน ผู้น่าสงสาร ::Ahh::
ขอบคุณมากครับกับเรื่องสนุกๆ
สนุกมากขอบคุณครับ
::Glad:: ::Glad::
21/12/2559อ้างจาก: dd98 เมื่อ พฤศจิกายน 24, 2016, 04:52:45 ก่อนเที่ยง
::Glad:: ::Glad::
ยอดยุทธสะท้านบู๊ลิ้ม ตอนที่ 14 เผชิญหน้าเทวทูตหน้าทอง ครั้งที่ 2อ้างจาก: dd98 เมื่อ ธันวาคม 19, 2016, 05:00:35 ก่อนเที่ยง
::Glad:: ::Glad::
ยอดยุทธสะท้านบู๊ลิ้ม ตอนที่ 17 เว่ยฉิงคัง บุรุษผู้หลงลำพอง( 6 เดือน 21/12/2559-21/6/2560 )เอา emo เปล่าซะทุกกระทู้แบนไปเถอะมักง่ายนัก
สงสารแม่นางซุ่ยจัง
สงสัยยังมีสาวอีกหลายสำนักต้องมาสังเวยทวน
ความกระจ่างแล้ว....จะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
ขอบคุณมากๆครับสำหรับเนื่องเรื่องชวนติดตาม :3
โฉดชั่วจริงๆ ซ้อมสามีเค้าปางตาย ยังมาเคลมเมียเค้าอีก
ขอบคุณท่านผู้แต่งมากครับ
ข้าน้อยขอนับถือท่านเทพสุดยอดครับ ขอบคุณครับ
น้องสาวโดนจัดไปหล่ะ 5555
::HoHo::
ข้าน้อยขอคาราวะ 3 จอก
พระเองหายไปไหนน้อตอนนี้ 5555
ขอบคุณครับ
เว่ยฉิงคัง เริ่มเลวแล้ว แถมอหังการ์ซักอีกด้วย
::Oops::แต่งกี่นางก็ได้เป็นพระเอกก
ขอบคุณที่แต่งให้อ่านครับ
เมียใครไม่รู้ขอแค่มีรู้เอาหมด 55
ไม่มีสกิวเทพแบบพระเองผู้หญิงไม่ยอมง่ายๆหลอกลองให้เป็นพระเอกทำดิร้องกันลั่นห้องอะ
ตัวร้ายจริงๆสิระ
โหยบรรยายได้สุดยอดมากจ้าเสียวไได้ที่เอิ้กๆ
ขอบคุณครับสนุกมาก
...............................................................................................
21/7/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 21/7/2560-21/1/2561 )
............................................................................................
ไหนว่าไม่ชอบบังคับใจใคร
แหม๊ะๆน่าสงสาร ::Touchy::
แต่ก็เสร็จมันจนได้เจ้าโจรใจทรามบ้ากราม ::Angry::
เดียวเจอพระเอกกรูตกเกรียนแตก ::Confident::
โอแม่นางชุ่ยเหลียน โดนของใหญ่
สุดยอดครับ แต่งได้ดีมากชวนติดตาม อ่านตามแล้วอิจฉาเฟยอี้เลยครับ
ขอเสนออีกไอเดียครับ บุกเข้าวังที่ฮ้องเต้ยังเด็ก พระเอกเราเคลมไทเฮาและบรรดาเมียเก่าๆของอดีตฮ้องเต้ครับ น่าจะเด็ดนะครับ
น่าจะเป็นของเว่ย ยาวๆ
เอาแล้วไงเว่ยฉิงคัง เล่นแม่นางชุยเหลียนซะแล้ว
ดีนพไม่ใช่เมียพี่อี้เฟิง
ไม่เป็นไรเดี๋ยวเจอพระเอกสังหารโหดแน่
ท่านหมอโปรดมาช่วยรักษาแม่นางชุ่ยเหลียนด้วยแต่รักษาในแบบฉบับของท่านหมอวิปราดน่ะ
ตอนนี้มีมาครบทุกรสเลย ทั้งบทโหด+โฉด ..
น่าสงสารแม่นางชุ่ยเหลียนจริงๆ หวังว่าจะได้มีความสุขหลังจากนี้นะ
พี่เว่ยเล่นบทโหดแบบนี้ก็ช้ำหมดสิครับ
ติดตามๆ สุดยอดครับ
ไม่ได้มีแต่วรยุทธสุดยอดเท่านั้นด้านเพลงรักก็ช่างเร่าร้อนจริงๆ
โอว....ชุ่ยเหลียน...มันกว่าสามีอีกเนอะ
ใช้อำนาจบังคับ
แม่นางน่ะแม่นาง มิน่าจะหลงคำโป้ปดของเจ้าชายชั่วเลย เสียทั้งกายและจะต้องมาเสียใจอีก น่าสงสารยิ่งนัก
::Thankyou::
เว่ยมันเลวได้ใจเลยอ่า
สงสารแม่นางชุ่ยเหลียนจริงๆ
สงสัยต้องให้พระเอกเราเยียวยาซะแล้ว
ถ้ายอมแต่แรกก็สบายไปแล้ว
ความลับไม่มีในโลกจริงๆ
นึกว่าอ่านบทหนังจีนกำลังภายในฟอร์มยักษ์อยู่มันมาก
เจ้าสำนักทวนยาว
สงสารแม่นางจังเลย
ลุ่นต่อเลย พระเอกจะทำไงต่อ
ตัวร้ายตัวจริงเลย เว่ยฉิงคัง
ตัวร้ายของเรา ช่างป่าเถื่อนยิ่งนัก
ฉิงคังซ่าเกินไปแล้ว
สนุกขึ้นเรื่อยได้ครับ
แย่งเมียมันดีกว่า เป็นงานมากกว่าสาว ๆ
เว่ยฉิงคัง เก่งแต่ฝีมือแต่เรื่องเซ็กนย่มากไม่สนใจคนร่วมนอนเลย วันแมนโชว์เลยงานนี้
::Glad::สนุกๆมากขอบคุนครับ
น่าสงสารแม่นางชุ่ยเหลียนเหลือเกิน
พอมีความสามารถหน่อยก็เริ่มออกลายมากขึ้น
มันไม่ใส่ใจจะตามหาน้องมันเลย
เนื้อเรื่องดีครับ ชอบมาก ติดตามอยู่
ตัวละครตัวนี้ไม่น่าจะตายดี
อาจจะถูกเหยียดหยามทั้งยุทธภพ
เพื่อสามีชุ่ยเหลียนยอมทำทุกอย่าง เป็นรักแท้จริง ๆ หายากมาก
ส่วยเว่ยฉิงคังแสดงความไม่ดีออกมาแล้ว
สงสารแม่ซุ่ยเหลียนจัง แต่ก็ต้องยอมน่ะเนาะเพื่อสามี
คิดผิดแล้วที่ยอมจอมมาร. มีผัวคนที่2 แล้วจะกลับไปหาสามีคนเก่าไหม
ชุยเหลียนโดนเล่นซะแล้ว ท่าทางจะติดใจไหมนะ
อยากเป็นพระเอกเรื่องนี้เลย
เสร็จเจ้าเว่ยสะแล้วต่อไปจะเป็นอย่างไรละ
เว่ยก้ไม่เบานะเนี้ย
เว่ยฉิงคัง กลายเป็นตนแก่ แต่ยังแข็ง
โดนแล้วก็เปลี่ยนสามีคนใหมม่เลย
ไอ้ตัวบัดซบนี้ต้องไม่ตายดีแน่ท่านจอมยุทธ
คุ้มไหมยอมเสียตัวเพื่อช่วยสามีแล้วสามีรู้จะเป็นอย่างไร
::Evil::จอมมารราคะกำเนิดอีกตนแล้ว
มีอำนาจขึ้นมาหน่อยก็อวดเป่งข่มขู่คนไม่มีทางสู้ๆ
พร๊อตเรื่องชวนติดตาม เยี่ยมครับ
สนุกครับ ยาวๆไปครับ
สงสารชุ่ยเหลียน รับเคราะห์เต็มๆ
แม่นางชุ่ยเหลียน โดนของใหญ่แล้วซิ
หงส์สะท้านมังกรกระแทก
น่าสงสารแม่นางมากๆแต่มันก็ยังเสียวนิดนะครับ
น้องเว่ย โหด
น่าสงสารแม่นางชุ่ยเหลียน
แม่นางชุ่ยเจอของใหญ่ยาวเข้าไปคงจะติดใจ ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
แม่นางชุ่ยอาจต้องโดนทั้งคืน
แสดงว่าตอนนี้ฝีมือพระเอก ล้ำหน้าห้าเทพยุทธจงหยวนอีก
ntr เมียคนอื่นอีก จะหน้าที่ำไหนไปพบพ่อเอ็ง คุณธรรมหมดแล้ว
เนื้อเรื่องสนุกมากๆ ติดตามยาวๆครับ
เว่ยฉิงคัง บุรุษผู้หลงลำพอง ระวังจะโดนตะบอง 55
นางน่าจะคล้อยตามทีหลังหนะ
เยี่ยม ติดตามเลย
ถ้ามีฉากที่เกี่ยวกับ incest เพิ่มเติมจากแนว NTR จะทำให้มีอรรถรสมากยิ่งขึ้น