(https://www.img.in.th/images/ffcecc7ee72497af17264ad3944304a6.jpg)
เวลาจัดงานปาร์ตี้มาถึง อาหารการกินถูกนำมาจัดวางไว้บนโต๊ะ ไทเกอร์ไม่ได้โกหกเรื่องที่เขามีอาหารการกินอุดมสมบูรณ์ มันมีทั้งเนื้อสัตว์ที่ล่ามา ผลไม้ที่หามาได้และอาหารกระป๋องอีกเพียบ นอกจากนี้เขายังมีเหล้าอีกด้วย
แดนถูกต้อนรับอย่างกับคนสำคัญ เขาถูกคะยั้นคะยอชนแก้วเหล้าไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ จนเริ่มจะเมา ส่วนเฟย์นั้นไม่กินเหล้า เธอลองดูแล้ว แต่เธอไม่ชอบรสชาติมันบาดคอเสียจนเธอกินมันไม่ได้ ตอนนั่นเธอนั่งเงียบอยู่คนเดียว เพราะแดนถูกไทเกอร์ดึงตัวไปคุยกับคนโน้นคนนี้ไม่ขาด พอคนเริ่มเมากันหนักขึ้น ก็เริ่มมีผู้ชายมาเกาะแกะเทะเล็มเฟย์ บางคนก็พูดจาหยาบคาย ขอร่วมเพศกันหน้าด้านๆ ก็ดีที่ได้อาเดลปรามพวกนั้นไว้ว่าอย่ามายุ่งกับเธอ
เฟย์เริ่มไม่ชอบที่แบบนี้แล้ว มันดูวุ่นวายและน่ากลัว เธอพยายามมองหาแดน และเดินเข้าไปหา
"แดนพอเถอะ ฉันรู้สึกเวียนหัวอยากพักผ่อน"
แดนตอนนั้นมีอาการเมาอยู่ไม่น้อย และดูจะติดลมกับเพื่อนใหม่ที่เขาเจอ และเขายังอยากอยู่ที่นี่ต่อ จึงพูดว่า
"งั้นเธอขึ้นไปก่อน ฉันจะอยู่ต่ออีกหน่อย"
เขาพูดแค่นี้ ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ตอนนั้นเชอรีนก็เข้ามาแทรก พูดกับเฟย์ว่า
"เฟย์ เธออย่าทำตัวตามติดเขาขนาดนั้นเลยน่า ให้เขาได้มีอิสระบ้าง ตอนนี้พวกเรากำลังสนุกกันอยู่ ถ้าเธอจะไปพัก เธอก็ไปก่อนเลย"
เชอรีนพูดพร้อมดึงแดน ไปจากเฟย์ เพื่อไปเข้ากลุ่มที่กำลังเต้นรำกันอยู่ เฟย์รู้สึกน้อยใจ แต่ก็ไม่เซ้าซี้ เธอขึ้นไปยังห้องพักที่ไทเกอร์จัดให้เพียงลำพัง แล้วเธอก็นั่งรอแดนอยู่ที่ห้องคนเดียว เนินนานกว่าปาร์ตี้จะเลิก และแดนก็เมาจนแทบไม่รู้เรื่องและเดินทรงตัวไม่อยู่ จนเชอรีนต้องประคองหิ้วปีกเขามาส่งถึงห้อง
ตอนนั้นเฟย์เห็นสภาพของแดนที่เชอรีนพามา เธอต้องขยับตัวจะไปช่วยพยุง แต่เชอรีนเหมือนไม่ต้องการให้เฟย์ช่วย เธอหิ้วประคองแดนคนเดียวพาไปนอนที่เตียงโดยไม่สนใจเฟย์ แดนก็เมาไม่รู้เรื่อง แม้เมาจนจะไม่ไหวแล้ว ปากก็ยังพูดว่า
"เชอรีนเอาเหล้ามาอีก ฉันอยากกิน จะรีบเลิกกันทำไม กำลังสนุกเลย"
แดนพูดเพ้อเพราะฤทธิ์เหล้า เรียกหาแต่เชอรีน เชอรีนต้องไปตบแก้มแดนเบาๆ ยิ้มพูดว่า
"พอแล้วน่า แดน วันหลังค่อยมาสนุกกันต่อ นายไม่ไหวแล้วนะ นอนเถอะ"
เชอรีนพูดกับแดนอย่างอ่อนหวาน ดูท่าทางเขาทั้งสองเริ่มสนิทสนมกันมากเป็นพิเศษ เฟย์แม้ไม่พอใจแต่ก็ไม่แสดงออดอะไรมาก แต่เชอรีนกลับมองมาที่เธอด้วยสีหน้าแววตาที่ท้าทาย ทำให้เฟย์เริ่มไหวหวั่น ว่าเชอรีนกำลังคิดอะไรอยู่ กับเธอและแดน กันแน่
จากนั้นเชอรีนก็ออกจากห้องโดยไม่ได้พูดอะไร เฟย์จึงเข้าไปดูแดนต่อ เรียกเขาให้รู้สึกตัว เพื่อแดนมีอะไรจะคุยกับเธอบ้าง แต่แดนก็เมาไม่ได้สติ พูดอะไรด้วยไม่รู้เรื่อง เฟย์จึงได้แต่ถอนหายใจ แล้วจัดแจงให้เขาได้นอนสบายๆ โดยการถอนเสื้อและถอนรองเท้าให้เขา
วันต่อมา แดนตื่นขึ้นในตอนสาย พร้อมกับอาการแฮงค์จนปวดหัว เขากวาดตามองรอบห้องไม่เห็นเฟย์อยู่ เห็นแต่กระดาษแผ่นหนึ่ง เขียนไว้ว่า เฟย์ออกเกมส์ก่อนนะ แค่นั้น
แดนอ่านแล้วต้องนึกใจหาย นึกถึงเมื่อคืนรู้สึกว่าเขาจะทิ้งเฟย์ไว้อยู่เพียงลำพัง ไม่รู้ว่าเธอจะเคืองจนออกเกมส์ไปหรือเปล่า แล้วไม่รู้ว่าเธอจะกลับเข้ามาอีกเมื่อไหร่ แดนกำกระดาษแผ่นนั้นไว้ในมือนอนจ้องเพดานคิดถึงเรื่องเฟย์เหมือนคนตายซากอยู่นาน เขาคิดไม่ตก ว่าจะรับความรู้สึกแบบนี้ได้ยังไง ความรู้สึกที่ว่าอยู่ในเกมส์เป็นคนรักกัน แต่อยู่ข้างนอกเป็นคนที่ไม่รู้จักกัน มันเลยเหมือนเป็นหน้ากากมายาที่ใส่เขาหากันในเกมส์เท่านั้น ซึ่งทำให้แดนรักเธอได้ไม่สนิทใจจริงๆ
ขณะที่เขาคิดไม่ตก ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น แดนจึงต้องลุกไปเปิดประตู แล้วแดนก็พบเชอรีนยืนรออยู่หน้าห้อง เธอยิ้มให้อย่างอ่อนหวานก่อนพูดทักทาย
"นายตื่นแล้วเหรอ ลืมไปหรือเปล่าว่าวันนี้ นายมีนัดคุยกับไทเกอร์ ถึงเรื่องที่คุยค้างไว้เมื่อคืน"
แดนจึงนึกออก รีบไปส่วมเสื้อใส่ร้องเท้า แล้วตามเชอรีนไป
เชอรีนพาแดนไปพบไทเกอร์ที่ห้องหนึ่ง ซึ่งแต่ก่อนเคยใช้เป็นห้องผู้จัดการของโรงงาน เมื่อไปถึงก็เห็นไทเกอร์นั่งรออยู่ก่อนแล้ว ไทเกอร์พอเห็นแดนมาก็ยิ้มพูดว่า
"ไงไอ้เสือ เมื่อคืนเมาหนักเลยสิท่า"
แดนยิ้มรับ และไปนั่งเก้าอี้ตัวข้างหน้าไทเกอร์ เหมือนรอที่จะรับงานตามที่คุยกันไว้ ไทเกอร์มองสภาพแดนแล้วต้องยิ้มถามว่า
"นายไหวมั๊ยเนี่ย"
"ไหวครับ ผมไม่เป็นไรหรอก"
แดนบอก และพยายามทำตัวให้ตื่น ไทเกอร์หัวเราะเบาๆ ก่อนจะหยิบพิมพ์เขียวขึ้นมาแผ่นหนึ่งขึ้นมาให้แดนดู พร้อมพูดว่า
"เอาละ เรามาคุยกันต่อถึงเรื่องที่บอกไว้เมื่อคืนนะ ว่าฉันอยากให้นายทำปลอกกระสุน กับหัวกระสุนให้ นายดูพิมพ์เขียวนี้แล้ว นายคิดว่าจะสามารถทำมันขึ้นมาได้มั๊ย"
พิมพ์เขียวอันนี้ไม่ใช่รีซีฟ แต่เป็นพิมพ์เขียวที่ใช้ทำกระสุนจริงๆ และบอกวัตถุดิบที่ใช้อย่างละเอียดแดนมองดูพิมพ์อย่างวิเคราะห์พิจารณา ก่อนจะหลับตานึกภาพว่าเขาจะนำทองเหลืองมาขึ้นรูปเป็นปลอกกระสุนด้วยวิธีไหน แล้วเขาก็พอจะนึกออก ก่อนพูดขึ้นว่า
"ก็น่าจะทำได้ ผมอาจต้องขอลองดูก่อน"
"ดี ..ฉันดูนายไม่ผิดจริงๆ นายลองได้เต็มที่เลย ต้องการอะไรบอกได้"
ไทเกอร์ยิ้ม อย่างหมายมั่นใจ แล้วก็พูดต่อว่า
"เอาละ เราไปดูกันดีกว่า ว่าโรงงานฉันมีอะไรมั่ง เพื่อของที่มีมันจะเป็นประโยชน์กับนายในการทำกระสุน"
ไทเกอร์จึงพาแดนลงไปชมโรงงาน ตรงส่วนด้านหลังที่เป็นที่ใช้ผลิตสิ้นค้าอุตสาหกรรมมาก่อน แต่เดิมโรงงานนี้ เป็นโรงงานผลิตสายไฟ มีวัตถุดิบทั้งทองแดงและทองเหลืองเหลือตกค้างอยู่มากมาย และยังมีเครื่องจักรและเครื่องไม้เครื่องมือ ที่ไว้ใช้สำหรับทำการผลิตสายไฟอยู่ด้วย เครื่องจักรพวกนี้บางตัวก็ชำรุดเสียหาย บางตัวก็ยังใช้งานได้ เพียงแต่ไม่มีไฟฟ้ามากเพียงพอจะทำให้มันทำงานได้แค่นั้นเอง แต่ถึงจะมีไฟฟ้าทำให้เครื่องจักรพวกนี้ทำงาน มันก็ใช้ผลิตกระสุนปืนไม่ได้อยู่ดี เพราะพวกมันไม่ได้ออกแบบมาเพื่อผลิตกระสุน แต่ถูกออกแบบมาเพื่อการผลิตสายไฟ
ไทเกอร์พาแดนดูจนรอบ แล้วมาหยุดหน้าเตาหลอมโลหะของโรงงาน ก่อนจะพูดว่า
"นี่เป็นเตาหลอมของโรงงาน มันใช้ระบบแกสและไฟฟ้า นายคิดว่าสามารถดัดแปลงมัน ทำให้มันเป็นเตาหลอมที่ใช้เชื้อเพลิงจากไม้ได้มั๊ย"
ไทเกอร์ถามเมื่อพาแดน มายื่นพิจารณา เตาหลอมอันใหญ่ที่อยู่ข้างหน้า แดนดูแล้วสามารถดัดแปลงใช้งานมันได้ไม่อยาก จึงยิ้มแล้วพูดว่า
"ไม่น่าอยากนะ ผมคิดว่าผมทำได้"
ไทเกอร์ฟังแล้วต้องยิ้มระรื่น เข้าไปโอบไหล่แดนอย่างถือสนิท ก่อนจะพูดว่า
"เจ๋งมากน้องชาย ฉันว่าแล้วฉันดูคนไม่ผิด งั้นนายก็เริ่มงานของนายได้เลย ทำปลอกกระสุนให้ฉันให้สำเร็จ แล้วฉันจะมีรางวัลให้นายอย่างงาม"
แดนยิ้มรับและหมายมั่นในใจว่าจะทำให้สำเร็จ ไทเกอร์หลังจากคุยกับแดนเสร็จก็ขอตัวออกไปไปทำธุระ แดนจึงเริ่มงานของตัวเองทันที โดยการดัดแปลงเตาหลอมให้ใช้งานได้ก่อน จากนั้นก็คิดแบบที่จะทำปลอกลูกปืน โดยเอาปลอกที่ใช้แล้วมาเป็นแม่แบบ แบบหล่อที่จะทำให้ได้เป็นรูปปลอกกระสุนนั้นทำอยากมาก แต่แดนห็มีหัวคิดทำมันออกมาจนได้
ขณะที่เขานั่งทำแบบอยู่นั้น เขาได้ยินเสียงคนเดินมาข้างหลัง เลยต้องหันไปมอง ตอนนั้นก้พบเชอรีนเดินมาพร้อมถาดใส่อาหาร เธอยิ้มให้แล้วพูดว่า
"ฉันเอาอาหารมาให้นาย ไทเกอร์บอกให้ฉันคอยดูแลนาย หากต้องการอะไรก็บอกฉันได้"
"ขอบใจนะ"
แดนบอก แต่ไม่ได้ขยับตัวไปรับถาดอาการหรือสนใจจะกิน ตอนนี้เขามีสมาธิกับการทำงานอย่างมาก เชอรีนเลยต้องวางถาดอาหารไว้ แล้วเดินไปดูเขาทำงนใกล้ๆ
"นั่นนายทำอะไร"
เชอรีนถามอย่างสงสัยอยากรู้
"ก็กำลังทำแบบหล่อปลอกกระสุน นะสิ"
"ทำจากดินเหนียวนี่อะนะ มันใช้ได้เหรอ"
"เดี๋ยวก้รู้กัน มันใกล้เสร็จแล้ว"
แดนบอกพร้อมตกแต่งแบบของเขา จนมันเสร็จสมบูรณ์
จากนั้นเขาก็เอาเส้นสายไฟทองเหลืองใส่ลงเบ้าหลอม รอจนทองเหลืองละลายกลายเป็นโลหะเหลว จึงนำมาเทใส่แม่พิมพ์ ทุกขั้นตอนเชอรีนมองนั่งมองดูอยู่อย่างสนใจ รอกระทั้งทองเหลืองเย็นตัว แดนจึงทุบเบ้าแบบแม่พิมพ์ออก เพื่อเอาชิ้นงานออกมา แล้วจากนั้นเขาก็เอาไปตกแต่ง โดยการฝนและตะไบ จนได้เป็นรูปปลอกกระสุนออกมาเหมือนตัวต้นแบบไม่ผิดเพี้ยน
เชอรีนถึงกับดีใจ พูดว่า
"นายทำปลอกกระสุนได้จริงๆด้วย นายนี่วิเศษจริงๆ"
เชอรีนบอกพร้อมไปหยิบอันที่แดนเพิ่งทำเสร็จอันแรกขึ้นมา แล้วเอามาเปรียบเทียบกับปลอกกระสุนตัวต้นแบบ มันดูไม่แตกต่างกันเลย
"แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่ามันใช้งานได้"
เชอรีนถามอย่างตื่นเต้น
แดนยิ้มแล้วพูดว่า
"มันก็ต้องลอง"
แดนขอปืนของเชอรีนมา แล้วถอดเอากระสุนของเธอออก จากนั้นก็ แงะกระสุนทั้งหมด ออกเป็นส่วนๆ ซึ่งจะได้หัวลูกปืน ดินปืน และตูดลูกปืนส่วนที่เป็นแก๊ปจุดฉนวน จากนั้นก็เอาไปประกอบกับปลอกกระสุนที่ทำขึ้นมา แดนดูจากพิมพ์เขียวแล้วรู้วิธีประกอบลูกกระสุนปืน เขาค่อยๆ ประกอบมันเข้าด้วยกันทีละส่วน เริ่มจากการใส่ตูดแก๊ปลูกปืน และกรอกดินปืนลงไป จากนั้นก็เอาหัวลูกปืน สวมอัดปิด แดนทำไว้สิบลูก และจะทดสอบยิง
เชอรีนจึงเอา วิทยุสื่อสารระยะใกล้ แบบที่ใช้สั่งงานกันตามโรงงาน ขึ้นมากดบอกต่อทุกคนว่าจะมีการทดสอบปืน เพื่อไม่ให้คนอื่นเกิดการตื่นตระหนก
ปัง!
กระสุนพุ่งออกไปเหมือนลูกปืนปกติ แต่เกิดปัญหา ปลอกกระสุนติดขัดลำกล้อง ยิงนัดต่อไปไม่ได้
"อะไรว่ะ"
แดนบ่นอย่างไม่เข้าใจ เอาปืนมาขยับคันสไลด์ให้ปืนคลายปลอกที่คาออก แต่มันก็ติดจนเลื่อนค้นสไลด์ได้อยาก จนในที่สุดแดนต้องใช้วิธีแงะเอาปลอกที่ค้างออกมา สภาพของปลอกกระสุนนั้นแตกฉีกเป็นชิ้น เหมือนมันทนแรงขับของดินปืนไม่ได้ แดนเลยลองยิงดูอีกนัด ผลออกมาก็เหมือนเดิม จนเขาต้องหยุดคิดว่ามันเกิดจากอะไร
"ถ้าเป็นแบบนี้ก็ใช้การไม่ได้นะสิ"
เชอรีนถามและจ้องมองแดนอย่างรอคำตอบ แดนพยักหน้าแทนคำตอบ ด้วยสีหน้าแววตาที่ผิดหวัง เชอรีนดูผิดหวังไม่แพ้กัน เธอลุกขึ้นแล้วพูดว่า
"โอเค ฉันไม่กวนนายแล้ว นายก็คิดหาวิธีแก้ไปก่อนละกัน ไว้ฉันจะมาดูใหม่"
เมื่อเชอรีนไปแล้ว แดนต้องทิ้งตัวนั่งลงถอนหายใจ สองมือขยี้หัวอย่างคิดไม่ตกและไม่รู้ปัญหา ว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนี้
ตอนนั้นแดนเอาแต่นั่งจ้องปลอกลูกปืน ที่ว่างอยู่บนโต๊ะ อย่างข้าวปลาไม่กิน และไม่ลุกขยับไปใน เขามุ่งมันอยากจะทำงานนี้ให้สำเร็จ เพื่อไทเกอร์จะได้ไม่ผิดหวังในตัวเขา แต่ตอนนั้นเขาคิดอะไรไม่ออกจริงๆ เลยพาลารมณ์เสีย เอาค้อนมาทุบปลอกที่เขาทำขึ้นมา ให้มันพังไปซะ แต่บังเอิญเขาทุบไปโดนปลอกกระสุนต้นแบบ
ตอนนั้นเองเขาถึงได้เห็นว่า ปลอกกระสุนที่เขาทำ กับปลอกกระสุนที่ใช้งานได้มันแตกต่างกันยังไง ปลอกกระสุนที่ใช้งานได้มันเพียงแค่บี้บุบ แต่ไม่มีการแตกหัก แต่ปลอกกระสุนที่เขาทำมันแตกหักออกได้ ทำให้แดนคิดได้ว่าคุณภาพทองเหลืองอาจจะแตกต่างกัน ดั้งนั้นเขาจริงเอาเส้นทองเหลืองที่เตรียมไว้ทำสายไฟมาทุบดูเหมือนกัน ผลออกมามันคล้ายกับปลอกกระสุนที่ใช้งานได้ มันเลยเกิดคำถามว่า ทำไมก่อนหลอมเป็นเนื้อดี แต่หลอมแล้วกลายเป็นเนื้อไม่ดี คำตอบมันต้องอยู่ที่ขั้นตอนการผลิตสายไฟพวกนี้ เขาจึงมองไปตามเครื่องจักรรอบๆ แล้วไปสะดุดกับเครื่องจักรเครื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นเครื่องขึ้นรูปทำให้ทองแดงหรือทองเหลืองเป็นเส้นออกมา
แดนเมื่อวิเคราะห์ดูกลไกลการทำงานของมันแล้ว ต้องร้องว่า
"เพราะอย่างนี้นี่เอง มันใช้การบีบอัดรีด แทนการหลอม เข้าใจแล้ว ฮ่าฮ่า วู๊"
แดนร้องอย่างดีใจ และกลับไปทำงานของเขาต่อ ครั้งนี้เขาหลอมทองเหลืองก่อน แต่เอามาหล่อออกมาเป็นแท่ง จากนั้นก็เอาไปเผาไฟให้มันร้อนจนแดง แล้วก็เอามาทุบเหมือนการตีเหล็ก การเอามาทุบหรือมาตีตอนมันร้อนเกือบถึงจุดหลอมเหลว เป็นการอัดรีดร้อนอย่างหนึ่ง โลหะที่ผ่านการหลอม และผ่านการอัดรีดร้อนจะมีคุณสมบัติต่างกัน เนื้อโลหะที่ผ่านการอัดรีดร้อน จะมีความยืดหยุ่นและเหนียวกว่า และไม่แตกหักง่าย มันจึงทนต่อแรงขับของดินปืนได้ โดยไม่แตกออก
ตอนนั้นแดนเผาแล้วตีทุบ ทำซ้ำไปซ้ำมาหลายๆครั้ง จนแท่งทองเหลืองที่หลอมมา กลายเป็นแผ่นทองเหลืองแผ่นหนึ่ง เมื่อได้แผ่นทองเหลืองมาแล้ว เขาลองเอามาม้วนดู มันมีการดีดตัวเด้ง และเมื่อเอาค้อนทุบมันก็บี้บุบ เหมือนปลอกกระสุนที่ใช้งานได้ ถ้าเป็นแบบนี้แสดงว่าเขามาถูกทางแล้ว แล้ววิธีขึ้นรูปปลอกกระสุนเข้าจะใช้วิธีเดี๋ยวกับ เครื่องจักรตัวนั้น คือการใช้การบีบอัดทองเหลืองตอนมันร้อนแดงได้ที่ให้เกิดเป็นรูปทรงตามแม่พิมพ์
แดนจึงคิดสร้างตัวอัดแม่พิมพ์ปลอกกระสุนขึ้นมาโดยอาศัยศึกษาวิธีทำงานเอาจากเครื่องจักรอัดรีดโลหะของโรงงานนี้ เขามีความรู้พื้นฐานจากการเป็นช่างอยู่แล้ว ทำให้วิเคราะห์ได้ว่าเครื่องจักรพวกนี้ทำงานยังไง มีกลไกลยังไง เพียงแต่เขาจะปรับเปลี่ยนมันไปใช้แบบใช้มือ แทนการใช้ไฟฟ้า
คืนนั้นทั้งคืนแดนง่วนอยู่กับการ รื้อเครื่องจักร เพื่อหาชิ้นส่วนที่เหมาะจะมาประกอบเครื่องอัดบีบขึ้นรูปทำปลอกกระสุนตามที่เขาคิดไว้ จนไม่ได้หลับไม่ได้นอน
ความรู้ล้วนๆ นับถือจริงๆ
เปิดโลกทัศน์ได้เป็นอย่างดี เรื่องเกี่ยวกับโลหะ ขอบคุณครับ
เหยดดดด คนจริงวะ เก่งจริงพอหนุ่ม
ขอบคุณครับ แต่อยากให้ยาวกว่านี้จัง ยังไม่จุใจเลย
อขบคุณสำหรับผลงานครับ ความรู้เรื่องกระสุนปืนล้วนๆจริงๆ ::Glad:: ::Glad::
สงสัยท่าน saradio จะเป็นวิศวกร รายละเอียดเยอะมาก
บทเสียวก็ได้อารมณ์...บทความรู้ก็ล้ำลึก
เก่งจริงครับ
สนุกดีครับแทรกความรู้ไว้ให้ด้วย แต่ตอนนี้สั้นไปนิดนึงค้างอ่ะ รอตอนต่อไปครับ
ติดตามแบบตามติดเลยนะเนี่ย
::WooWoo::
ขอบคุณมากๆครับ
แดนนี่ดีจริงอยากให้คนที่พร้อมจะหักหลังดีใจซะด้วย โดนมาก็เยอะเจ็บมาก็แยะไม่คิดจะจำเลยจริงๆคนเขาดีด้วยนิดๆหน่อยๆตามก้นเขาเฉยเฮ้อ รอแดนมันคิดเป็นอยู่แฮะ
แง้ ทำไมตอนนี้มันสั้นๆง่ะ งอแงๆ ขอเพิ่มๆๆ ::Ahh:: ::Ahh::
ดีใจที่เฟย์ไม่โดนลุมครับ
มาเร็วมากครับ เสียดายสั้นไปนิด
ข้อมูลท่านแน่นจริงๆ
ขอบคุณครับ
สาระมาเต็ม
เยี่ยมครับ สนุกด้วย เสียวด้วย ได้ความรู้ด้วย ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ น้องเฟย์งอลซะแล้ว ตีปลอกกระสุนได้เองแบบนี้แจ่มเลย
ได้ความรู้แฝงมาเยอะเลยครับ ::Thankyou:: ::Glad::
แล้วอย่างนี้เฟย์จะกลับมาอีกมั๊ยนะ ::Thinking:: ::Hmmm::
พระเอกฉลาดก็ฉลาดนะเเต่ไม่ทันคน สงสารจัง รอติดตามตอนต่อไปครับผม
::Glad:: ชอบ มากครับ...รายละเอียด สมจริง มาก
ขอบคุณครับ ได้ความรู้ไปเต็มๆ สำหรับตอนนี้ ส่วนเรื่องเฟย์ กลัวเหลือเกินว่าไม่ได้ offline ออกไป แต่เขียนเป็นจดหมายไว้ให้ตายใจ แต่ถูกจับตัวไปที่อื่น T_T ความคิดด้านลบมาเต็ม
แดนนีเป็นเทพผลิตอะไรก็น่าจะได้ แล้วเมื่อไรจะเจอโซดาอีกนา
ขอบคุณครับเก่งจริงๆเลยพ่อหนุ่ม
ได้ความรู้ประกอบไปด้วย อ่านเพลินจริงๆเลยครับ จะเป็นยังไงต่อไปนะ ลุ้นดีจริงๆ
ข้อมูลความรู้มาเต็มสุดยอดครับ ติกตามต่อไปจะโดนหักหลังยังไง
มาต่อเร็วๆนะครับ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ
ขอบคุณความรู้ที่คนแต่งเอามาแทรกในเนื้อเรื่อง
แดนเฮยไม่รู้ตัวอีกน้องเฟร์งอนตุ้บป๋องไปแล้วนู้ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ นายแดนน่ารอบรู้เรื่องช่างจริง ๆ ทำได้ทุกอย่างเลย อ่านสนุกได้ความรู้ รอติดตามครับ
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วติดมากเลยครับ..ชอบตรงที่เอาซอมบี้มาเกี่ยวด้วย..ดูๆแล้วน่าจะมีอีกหลายตอนนะเนี้ยะ..ขอบคุณมากครับ
ปล.ไม่ทราบไรต์แต่งมากี่เรื่องแล้วครับ..จะไปหาอ่านดู
เก่งจริงๆ นายแดน นั่งศึกษาแป๊ปเดียวก็ทำได้แล้ว สงสัยว่าไทเกอร์ใช้ประโยชน์จากแดนเสร็จจะเป็นยังไงต่อไปนา รอติดตามครับ
มีสาระด้วย ขอบคุณคับ
ได้ความรู้ใหม่ด้วยครับ ขอบคุณครับ เนื้อเรื่องน่าติดตามมากๆ อ่านไปลุ้นไป แต่พระเอกไว้ใจคนง่ายไปครับ อันตราย
พระเอกเก่งชอบๅแต่ซื่่อๆไม่ท้นคนนี่ขัดใจมากขอบอก
คงผ่านโลกมาน้อยเลยไม่มีเหลี่ยมอาจเป็นนิสัยชอบคนง่ายด้วย
ขอบคุณนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ..ได้เกร็ดความรู้เพิ่มขึ้นเยอะเลย
เนื้อหาแฝงไปด้วยความรู้ชวนติดตามอย่างยิ่ง
ขอบคุณมากครับ
เก่งจริงนายแดน อย่าลืมงำประกายไว้บ้าง เก่งเกินไปจะแพ้ภัยตนเอง
เดียวจะหมดความจำเป็นสำหรับนายไทเกอร์ ภัยจะมาถึงตัว
ทำแบบนี้จะโดนหักหลังอีกไหมละนั้น ระวังไว้บ้างกะดีนะ
แววโดนหลอกมาแล้ว ถ้าทำได้คงโดนหลอกเรื่อยไป ถ้าทำไม่ได้มีแววไม่ได้ 10 ล้านถูกฆ่าตายก่อนแน่เลย
::Fighto::สุดยอดเป็นคนที่มีใจมุ่งมั่น ขอนับถือ
จะรู้ไม๊ว่าไทเกอร์ให้ทำอะไรอยู่ แล้วจะอยู่กับเค้าตลอดไปหรืดเปล่า
เป็นกำลังใจให้นางเอกอะ ขอบคุณครับ
รายละเอียดเยอะดีมากครับ
::Glad:: คนเขียนต้องเป็นช่างด้วยแน่ๆ ฮิๆๆ ::HoHo::
ได้สาระเพียบเลยครับ
ออกมาโลกจริงทำระสุนขายเลยงี้
ทำงานซะเพลินระวังตัวด้วยนะพระเอก