อ้อจำคำที่พ่อบอกไว้อย่างดีและหมายมั่นปั้นมือจะเป็นคนที่ปราบพยศจอมให้ได้
และยังปรามน้องชายที่บอกว่าจะจีบภาโดยผ่านทางจอม
เพราะเธอดูออกว่าจอมไม่สนใจหรอกว่าใครจะมาจีบพี่สาว
อย่างมากก็บอกว่า "ก็จีบสิครับ ผมช่วยอะไรไม่ได้"
เธอเริ่มมอบงานให้จอมทำมากขึ้น
โดยอ้างว่ามีเอกสารสัญญาทั้งเก่าและใหม่ที่ต้องตรวจสอบอยู่จำนวนมาก และบางชิ้นเป็นภาษาอังกฤษ
ซึ่งเธอรู้ว่าจอมจะตีความของถ้อยคำที่กำกวมออกมาได้อย่างชัดเจน
จากเดือนแรกที่เธอให้จอมช่วยงานทุกอย่างไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
โดยที่เธอไม่แสดงอาการออกให้เห็น แต่จอมก็ยังเหมือนเดิม
พอขึ้นเดือนที่สอง เธอให้จอมมาช่วยงานเธอในวันเสาร์เพิ่มขึ้น
โดยมากับจอมแค่สองคนเท่านั้น เธอเริ่มแต่งตัวตามสบายแต่ล่อสายตาของจอม
แต่สิ่งที่ได้รับคือเหมือนเดิม จอมไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย
โดยที่เธอไม่รู้ว่าจอมรู้ทันเธอแต่ไม่แสดงอาการอะไรออกมาให้เห็น
เพราะถ้าอ้อรู้ว่าจอมนั้นรู้เรื่องผู้หญิงเป็นอย่างดี เธออาจจะไม่ทำแบบนี้ก็ได้
ตั้งแต่ที่จอมเลิกกับแฟนนั้น จอมไม่ได้คบกับใครอย่างจริงจัง
แต่เพราะเป็นคนหน้าตาดีมีรถขับช่วงเรียนมหาวิทยาลัยจอมยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงหลายคนแต่ไม่ผูกพันธ์
แม้กระทั่งระดับเชียร์ลีดเดอมหาวิทยาลัยยังยอมพลีกายให้จอมเชยชม
และยิ่งช่วงเวลาปีเศษๆที่จอมตะลอนเที่ยวไปทั่วนั้นจอมยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา
โดยเฉพาะในต่างประเทศซึ่งไม่มีใครรู้มาก่อน แต่ที่จอมไปเมืองนอกโดยเฉพาะที่อเมริกากับฝรั่งเศสนั้น
จอมไม่ได้ไปเที่ยวอย่างเดียว จอมยังไปศึกษาความรู้เรื่องกฎหมายเพิ่มเติม
เป็นครอสอบรมสั้นๆหรือเข้าฟังบรรยายเพื่อหาความรู้เพิ่มเติมทำให้จอมได้ความรู้เพิ่มเติมทางกฎหมายอย่างมาก
เรื่องที่อ้อให้ดูเอกสารทำไมจอมจะไม่รู้ว่าอ้อหาเรื่องที่จะมาใกล้ชิดกับตนเองเพราะเอกสารส่วนมากมันเป็นเอกสารที่เก่าแล้ว
บางเรื่องก็จบโครงการไปเรียบร้อยแล้วแต่ก็ยังทำตัวตามปกติไม่หือไม่อือ
ยิ่งจอมไม่สนใจอ้อยิ่งหาหนทางให้จอมมามองมาสนใจเธอให้ได้
โดยเฉพาะตอนนี้เลขาของเธอก็ทำท่าจะสนใจจอมเหมือนกันหลังจากที่ทำท่ารังเกียจมาแต่แรก
อ้อเดาว่าคงมาจากรอยยิ้มและท่าทีที่ดูอ่อนโยนขี้เล่นวันที่ไปสัมมนาแน่นอน
แต่เธอก็ใช้วิธีมอบงานและพูดคุยเรื่องงานเท่านั้นแม้ว่าจะมาทำงานด้วยกันแค่สองคน
เธอยังไม่รุกเร้าเท่าไหร่นักสำหรับม้าพยศตัวนี้ แต่แอบสังเกตว่าอาการต่างๆของจอมมาตลอด
แต่ก็ไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงไม่ว่าเธอจะแต่งตัวแบบไหนจะโชว์ขนาดไหน
จอมก็ยังเป็นคนเดิมแต่นายพรานหารู้ไม่ว่า นายพรานจะเป็นฝ่ายถูกล่าและติดบ่วงที่วางไว้เอง
จนผ่านไป 3เดือน อ้อเองเริ่มอ่อนใจเพราะที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นผู้ชายคนไหนที่เธอต้องการเอาชนะ ไม่เคยใช้เวลานานขนาดนี้
วันนี้เธอลองอีก เธอขอให้จอมเข้ามาช่วยแปลเอกสารที่จะเป็นคู่สัญญาในวันเสาร์
ส่วนใหญ่เธอจะใช้ห้องประชุมเล็กเป็นที่ทำงานของเธอกับจอม
วันนี้ก็เช่นกัน เธอใส่กางยีนส์ขาสั้นสีขาวอวดปลีขาได้อย่างดีพร้อมเสื้อเชิ๊ตแขนสั้น
เธอมาช้ากว่าจอมเล็กน้อย เห็นจอมกำลังนั่งอ่านเอกสารพร้อมกับจดบันทึกสลับการการพิมพ์ในโน๊ตบุ๊ค
จอมเหลือบหน้าขึ้นมามองแล้วก้มหน้าไปทำงานต่อ
"มานานหรือยังจอม"
"เกือบ 20 นาทีแล้วครับ"
"อ้อนึกว่ายังไม่มา ไม่เห็นรถ"
"ขับอีกคันมาครับ คันบีเอ็มเอาเข้าศูนย์"
"อ้าวรถเป็นอะไรละ ยังใหม่อยู่เลย"
"เข้าศูนย์เช็คตามระยะครับ"
แล้วก้มหน้าไปทำงานต่อ แม้จะรู้สึกขวางแต่เธอก็อดทนกับ พวกที่กลัวดอกพิกุลจะร่วงช่างสงวนถ้อยคำเหลือเกิน ต่างจากที่เห็นตอนสัมมนาเมื่อหลายเดือนก่อน
แต่เธอก็ปล่อยให้จอมทำงานไป โดยหารู้ไม่ว่าเธอถูกแอบสังเกตร่างกายสัดส่วนอย่างละเอียดไปเรียบร้อยแล้ว
จนก่อนเที่ยงเล็กน้อย เธอกลับไปที่ห้องทำงานของเธอ แล้วโทรเรียกจอมให้มาหาเพราะจะให้ช่วยยกเอกสารอีกชุด
จอมเห็นประตูที่เปิดอยู่แล้วแต่เคาะที่ประตูก่อนแล้วเดินเข้าไป และภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือสะโพกที่กลมกลึงปรากฏให้อยู่ต่อหน้าเพราะอ้อกำลังก้มเอาเอกสารจากลิ้นชักตู้เอกสารอยู่ และเหลือบมามองก่อนบอกว่า
"รอแป็บนึงนะ มีเพิ่มอีก 2-3 ชุด"
จอมไม่ตอบอะไรแต่ทำเป็นยืนมองไปรอบๆห้อง แต่รู้สึกว่าอ้อ ก้มหาเอกสารนานเกินไป
เมื่อเป็นแบบนี้จอมเลยตัดสินใจรุกทันที เพราะรู้ว่าอ้อ แอบอ่อยมานานแล้ว
จอมเดินไปประกบด้านหลังเอาตรงเป้ากางเกงประกบกับสะโพกที่งดงาม
"อุ๋ยอะไรนะ"
เสียงร้องอย่างตกใจของอ้อดังขึ้นมาก่อนที่จะยืดตัวขึ้นเพราะนึกไม่ถึงว่าจะถูกจู่โจมอย่างรวดเร็ว
จอมเอามือรวบเอวของอ้อทันที ก่อนซุกไซร้ไปตามซอกคอ และพลิกตัวหญิงสาวให้หันมาก่อนเอาปากไปประกบทันที
อ้อตอนแรกทำอะไรไม่ถูกเพราะยังตกใจอยู่ จนรู้ตัวเธอถอนหน้าออกมาแล้วพยายามดึงตัวออก
"จอมทำอะไรนะ"
"แล้วคุณอ้ออยากให้ผมทำอะไรละครับ
จอมถามโดยกอดเธอไว้แน่นเมื่อเห็นหญิงสาวจะพยามดิ้น
อ้อนั้นตกใจเป็นอย่างมากพยามดิ้นให้หลุด
แต่เห็นแววตาของจอมที่เปลี่ยนไปจากแววที่ดูเฉื่อยชาเป็นแววตาที่บ่งบอกถึงความปราถนาและก่อนที่เธอจะทำอะไรปากของเธอก็โดนประกบอีกครั้ง
จอมจูบเก่งจริงๆทำเอาอารมณ์ของเธอที่พร้อมจะลุกโชนได้ตลอดลุกโชนขึ้นมาได้
อ้อแลกลิ้นกับจอมอย่างลืมตัวพร้อมกับมือที่จะดันอกเปลี่ยนมาเป็นโอบกอดจอมแทน
จน จอมถอนปากออกมา
เห็นหญิงสาวที่เงยหน้าหลับตาพริ้ม
แล้วจอมก้มไปกระซิบข้างหูของอ้อ
"พอใจหรือยังครับคุณอ้อ"
เธอลืมตาทันทีพร้อมสติที่กลับคืนมา ใบหน้าเริ่มแดงซ่าน
เมื่อรู้ว่าสิ่งที่พึ่งผ่านมาสดๆร้อนๆจอมนั้นรู้ทันเธอและสิ่งที่ทำไปก็แสดงว่าแกล้งทำเป็นไม่สนใจเธอมาตลอด
เธอเอาหน้าไปซุกที่อกจอมเบาๆ ก่อนกระซิบตอบว่า
"คนบ้าอ้อไม่ใช่อย่างที่จอมคิดนะ"
จอมเอาจมูกหอมที่ผมเธอเบาๆและบอกว่า
"จะให้คิดยังไงละครับ ผมไม่ใช่คนซื่อบื้อนี่ที่จะดูไม่ออกว่ามีคนมาสนใจ"
"ไม่รู้ไม่บอก" เธอตอบอย่างเขินอาย
เพราะทุกอย่างมันเกิดคาดหมาย ยิ่งจอมเชยคางเธอขึ้นมาเพื่อจูบอีกครั้ง
คราวนี้เธอรับการจูบอย่างเต็มใจและเร่าร้อนพอถอนจูบเธอยังเอาหน้าไปซบที่หน้าอกของจอมอีกครั้ง
"ไม่ต้องทำงานแล้วนะครับ"
"ไม่ทำงานแล้วจะทำอะไรละ"
เธอพูดแบบเชิญชวน
"หรือไม่อยากให้ทำละครับ"
"บ้า"
"ไปกันเหอะครับ"
จอมพูดแล้วไซร้ไปตามลำคอของหญิงสาว มันสร้างความเสียวให้กับเธออย่างมาก
"โอ่วววว ซี้ดดดดดดด ไปคะจอมไป"
"แล้วไปที่ไหนละครับ"
"อู่วววววไปห้องของอ้ออูยยยยยยย"
จอมยังไม่หยุดซุกไซร้พร้อมมือที่เริ่มปลดกระดุมเสื้อของเธอส่วนอีกข้างขยำก้นที่งอนงาม
ซึ่งจอมไม่รู้ว่า อ้อยิ่งถ้าถูกจับหรือขยำที่ก้นมันกระตุ้นอารมณ์เธอได้อย่างดี
กว่าจะรู้ตัวกระดุมเสื้อก็ถูกปลดออกทั้งพร้อมชายเสื้อที่ถูกดึงออกมาหน้าอกขาวสล้างปรากฏให้เห็น
เธอกดหน้าของจอมลงมาที่หน้าอกของเธอทันที
จอมซุกหน้าลงไปตรงร่องนมก่อนที่จะเอื้อมมือไปปลดตะขอยกทรงด้านหลัง
จอมเลิกยกทรงที่พร้อมจะหลุดแล้วเอาหน้าซุกลงไปกับเต้านมสีขาวหัวนมที่เริ่มจะคล้ำ ดูดสลับไปมาทั้งสองข้าง
"อูยยยยยยยย จอมพอก่อนเดี๋ยวคนมาเห็นไปทีคอนโดอ้อดีกว่าคะ อดใจนิดนึง"
อ้อพูดพร้อมดันหน้าจอมออกพร้อมประจูบกันอีกครั้ง
"ได้สิครับ แต่กลัวคุณอ้อจะหลบนะสิเพราะเราไปรถคนละคันอยู่"
"แหมไม่หลบหลอก ใครจะหลบ"
"งั้นผมต้องหาอะไรเป็นประกันก่อนจะได้มั่นใจว่าคุณอ้อจะไม่หลบ"
จอมจัดการถอดเสื้อเธอออกแล้วดึงยกทรงเธอตามมาโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว
ก่อนที่จอมจะสวมเสื้อให้เธออีกครั้งและติดกระดุมให้ด้วยพร้อมกับพูดว่า
"ผมมีตัวประกันแล้วครับไปกันเหอะ"
"บ้าแล้วจะให้อ้อไปแบบนี้ ถ้าใครมาเห็นเข้า"
"ใครจะมาเห็นครับ"
"ไม่เอา เอาคืนมา"
อ้อนพูดแล้วทำท่าจะแย่งยกทรงคืนทางจอม แต่พอเจอกลับรสจูบอีกครั้ง เธอถึงกลับลืมตัว
"ไปกันหรือยังครับ"
จอมถามหญิงสาวที่หลับตาพริ้มกับรสจูบที่มอบให้
"ค่ะไปคะ ขับรถตามอ้อมานะ แต่แหมแข็งเชียวนะ"
อ้อพูดพร้อมกับเอามือไปขยำที่เป้ากางเกงของจอมเบาๆ
ก่อนที่จะจัดเสื้อพร้อมกับค้อนให้จอมแล้วถึงเดินไปหยิบกระเป๋า
แล้วส่งสายตาเป็นความหมายให้ชายหนุ่มเดินตาม โดยไม่สนใจกับเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะ
แต่จอมเดินไปที่ห้องประชุมก่อนเพื่อปิดไฟปิดคอมพิวเตอร์ก่อนที่จะเอายกทรงของเธอใส่กระเป๋าเป้
แล้วถึงเดินตาหญิงสาวไปที่ลานจอดรถ
อ้อขับรถไปด้วยความใจสั่น พร้อมนึกว่า ตกลงเธอหรือจอมกันแน่ที่ถูกล่า
เพราะสิ่งที่จอมทำกับเธอนั้น เท่ากับจอมมีประสบการณ์ในเรื่องนี้พอสมควร
โดยเฉพาะรสจูบมันสร้างทั้งความประทับใจพร้อมกับปลุกอารมณ์ให้กับเธอเป็นอย่างมาก
ส่วนจอมที่ขับรถตามอ้อไปนั้นคิดไปว่าทุกอย่าเป็นไปตามที่คิด
อ้อนั้นอ่อยจอมจริงๆ พอถูกปลูกอารมณ์เข้าหน่อยถึงกับยั้งไม่อยู่
เหมือนกับอาจารย์สาวที่อบรมเรื่องกฎหมายระหว่างประเทศชาวฝรั่งเศส
ที่จอมเคยไปอบรมช่วงไปเที่ยวฝรั่งเศสที่ให้ท่าจอมแบบนี้
แล้วทุกอย่างมันก็ไปจบลงที่บ้านพักของอาจารย์คนนั้น
จอมมอบบทรักให้จนสาวฝรั่งเศสคนนั้นถึงกับหลงใหลในตัวจอมเป็นอย่างมากจนแทบไม่อยากให้จอมไปประเทศอื่นต่อ
แต่จอมก็สลัดมาได้จนถึงครั้งนี้จอมตั้งใจจะสอนบทรักให้กับอ้อ
ที่จอมมองออกว่าอ้อคงผ่านมาเยอะเหมือนกัน
แม้ตอนนี้จะเป็นโสดแต่จอมก็รู้ว่ามีผู้ชายมาติดพันมาก
อีกอย่างตั้งแต่จอมเริ่มทำงานจอมไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงเลยสักคน
แต่ก่อนถึงคอนโดของอ้อจอมแวะซื้อถุงยางก่อนถึงจะขับตามไป
และมั่นใจว่าไม่กลังหลงเพราะอ้อส่งที่อยู่และชื่อของคอนโดหรูมาให้
ก่อนที่จะจอดรถหน้าคอนโด แล้วเดินสะพายเป้ไปหาอ้อที่ลานจอดรถในตึกของคอนโดที่อ้อยืนรออยู่แล้ว
ระหว่างเดินไปที่ลิฟท์ อ้อ จับมือของจอมให้มาโอบที่เอวของเธอ
พร้อมเอาตัวไปแนบชิดเพื่อให้หน้าอกที่ไร้บราของเธอชนกับตัวของจอมก่อนกระซิบว่า
"คนบ้า ดีที่เสื้อหนาไม่งั้นจุกโผล่แน่ เอายกทรงเค้ามาด้วยหรือเปล่า"
"อยู่ในเป้ครับ"
พออยู่ในลิฟท์ทั้งคู่ต่างยืนห่างกันเพราะมีคนอยู่ในลิฟท์ซี่งอ้อขอเอาเป้ของจอมมาทำเป็นกอดเพื่อปิดหน้าอกของเธอ
เพราะกลัวบุคคลที่3จะรู้ว่าเธอใส่เสื้อแค่ตัวเดียวจนอ้อเดินนำจอมไปที่ห้องพักของเธอ
ส่วนใหญ่อ้อจะมาชีวิตอยู่ที่นี่มากกว่าที่บ้าน เพราะเธอชอบใช้ชีวิตอยู่คนเดียว
"อ้อขออาบน้ำก่อนนะคะจอม"
เธอพูดเมื่อเข้ามาอยู่ในห้องเป็นที่เรียบร้อยก่อนจะเดินจูงมือจอมไปในห้องนอนแล้วเดินเข้าไปในห้อง
ปล่อยให้จอมนั่งรอเธออยู่บนเตียงจนเธออาบน้ำเสร็จ
เดินออกมาพร้อมกับตัวที่ใส่ผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียวแล้วเดินมานั่งที่ตักของจอม
ก่อนเอามือโอบรอบคอแล้วเอาจมูกไปหอมแก้มจอมทั้งสองข้าง
"จอมไปอาบน้ำก่อนนะ ผ้าเช็ดตัวอยู่ในห้องน้ำแล้ว"
แล้วเธอยื่นหน้าไปให้จอมจูบอีกครั้งก่อนจะให้ชายหนุ่มไปอาบน้ำ
ส่วนจอมอาบน้ำอย่างไม่รีบเร่งเพราะรู้ว่าอ้อยังไงก็ไม่พ้นมือตนเองแน่นอน
แล้วจอมนุ่งผ้าเช็ดตัวออกจากห้องน้ำเดินไปที่เตียง
พบว่าอ้อนั้นนอนรออยู่บนเตียงแล้วด้วยทีท่าที่ยั่วสวาท
โดยนอนคว่ำให้เห็นแผ่นหลังที่เปลือยเปล่าโดยมีผ้าห่มคลุมเบื้องล่างไว้
จอมไม่พูดอะไรลงไปนั่งข้างก่อนก้มลงจูบบนหัวไหล่ที่เปลือยเปล่า
ทำเอาอ้อถึงกับห่อตัวด้วยความเสียว ก่อนที่จะถูกจูบไปทั่วแผ่นหลัง
"อูยยยยยยย จอมขาอ้อยเสียว"
และยิ่งเสียวหนักเข้าไปใหญ่เมื่อมือของจอมล้วงไปภายใต้ผ้าห่มก่อนขยำก้นที่เปลือยเปล่าของเธอทั้งสองข้าง
มีบางครั้งที่จอมกัดไปที่ไหล่เบา
แล้วถึงดึงผ้าห่มออก ร่างที่ขาวโพลนปรากฏให้เห็น
แต่อ้อพลิกตัวแล้วโอบรอบคอจอมดึงให้ปากมาประกบกัน
ทั้งคู่แลกลิ้นกันแล้วจอมถึงเลื่อนหน้าลงมาที่เต้าที่ขาว ก่อนจะดูดสลับหัวนมไปมาทั้งสองข้างอีกครั้งหลังจากได้ลิ้มรสในห้องทำงานแล้ว
อ้อประคองหน้าของจอมให้ฟอนเฟ้นเต้านมของเธอ พร้อมแอ่นกายรองรับอย่างเต็มที่เสียงครางอย่างแผ่วเบาเริ่มออกมา
จอมนั้นปลดผ้าขนหนูออก และเหมือนกับจอมจะรู้ใจก่อนที่เธอจะร้องขอ
จอมเลื่อนหน้าลงไปด้านล่างก่อนที่จะพรมจูบไปที่หน้าท้อง และลงลิ้นที่โคกหีของเธอทันที
โคกหีของอ้อนั้นมีหมอยค่อนข้างดกแต่เจ้าของดูแลอย่างดีแต่แคมค่อนข้างคล้ำเพราะผ่านมาพอสมควร
จอมใช้ลิ้นกับโคกหีอย่างต่อเนื่อง ไม่ใส่ใจกับเสียงครวญครางของสาวรุ่นพี่
"ซีดดดดดดดดดด โอ่ววววววววววววว จอม อ้อเสียววววววววววววว อูยยยยยยยยยยยย"
ไม่ร้องเปล่าอ้อเอามือข้างนึงไปกดหน้าจอมให้ฝังไปแน่นสนิทขึ้นส่วนมืออีกข้างจิกที่นอนอย่างเสียวแต่แอ่นตัวเพื่อให้จอมเลียหีเธอได้อย่างสะดวก
แล้วเธอก็ทนไม่ไหวถึงกับร้องขอ
"จอมพอก่อนคะ โอ้ววววอุ่ย"
เธอดึงหน้าขึ้นจอมมาแล้วแลกลิ้นกันก่อนที่เธอจะพลิกตัวมาอยู่ข้างบน
พร้อมกับมือที่ลูบคลำควยที่แข็งเต็มที่แล้วรูดขึ้นลงก่อนที่จะก้มหน้าลงไป เธอเลียควยของจอมอย่างชำนาญ
ใช้ลิ้นเลียทั้งแท่งลามไปถึงลูกกระโปกแล้วถึงเอาปากครอบ
คราวนี้เป็นฝ่ายจอมที่ครวญครางบ้าง เธอใช้ลิ้นเก่งจริงๆพอๆกับสาวฝรั่งเศสที่จอมเคยผ่านมา
"อูยยยยยยยย คุณอ้อซีดดดดดด โอ้วววววว ผมเสียว"
อ้อปล่อยให้จอมครางไปส่วนเธอก็ใช้ปากกับลิ้นทำรักให้กับจอม จนเธอที่ทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน
พอเธอทำท่าจะคร่อมจอมนึกอะไรขึ้นได้แล้วบอกไปว่า
"ถุงยางอยู่ในเป้ครับคุณอ้อ"
หญิงยิ้มให้กับความรอบคอบของชายหนุ่มเพราะช่วงนี้เธอก็ไม่ได้กินยาคุมมานานแล้ว
เธอเอื้อมไปหยิบเป้ที่โต๊ะหัวเตียงแล้วหยิบกล่องถุงยางแต่ไปเจอยกทรงเธอก่อน
อ้อหยิบขึ้นมาแล้วเอาไปตรงจมูกของจอม จอมสูดลมหายใจทันทีก่อนที่อ้อจะจัดการกับถุงยางของจอมและสวมให้ด้วยความชำนาญ
ก่อนที่จะหย่อนโคกหีไปที่ควยของจอมเธอเอามือจับควยของจอมไปด้วย
พอทับมิดเธอเริ่มโยกตัวไปมาแต่เอามือของจอมจับที่นมของเธอก่อนที่จะแอ่นกายเพื่อให้ถนัด
พร้อมกับเสียงครางของทั้งคู่จนเธอขย่มแรงขึ้นเหมือนเป็นส่งสัญญาณว่าจะถึงเส้นชัยพร้อมกับเสียงเนื้อที่กระทบกัน
เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาจนถึงเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นเธอยิ้มอย่างพอใจ และยิ่งสมใจเข้าไปอีกเมื่อได้ยินจอมตอบกลับว่า
"แล้วอย่างนี้เรียกว่าผมปฏิเสธคุณอ้อหรือเปล่าครับ"
"แหมซุ่มเงียบนะนี่ เห็นทำเป็นเฉยๆไวไฟเหมือนกันนะเรา"
เธอเลื่อนเอาหน้ามามาประสานสายตากับจอมกับจะพูดต่อว่า
"ส่วนเรื่องของเรา มันขึ้นอยู่กับจอมนะ แต่ห้องนี้ยินดีต้อนรับจอมเสมอ คงจะรู้นะว่าอ้อหมายถึงอะไรเราโตๆกันแล้ว แต่ขออย่าให้กระทบถึงที่ทำงาน อ้อขอแค่นี้"
จอมผงกหัวมาขึ้นหอมแก้มแล้วจูบเธอเหมือนรับคำ
ใครเล่าจะไม่ยินดีที่ผู้หญิงระดับนี้มานอนด้วยแถมไม่ผูกพัน
ในที่สุดนายพรานก็มาติดบ่วงเสียเองเพราะเจอนายพรานด้วยกันที่รู้ทางเป็นอย่างดี
อ้อพลิกตัวลงไปนอนข้างๆจอมแล้วไปนอนหนุนหัวไหล่แถมช่วยถอดถุงยางให้ด้วย
เธอพักสายตาแต่มือนั้นยังกอดหนุ่มรุ่นน้องอยู่แล้วเธอก็นึกอะไรบางอย่างเธอลืมตาขึ้นเห็นจอมมองไปที่เพดาน
เธอเลยตัดสินใจถามเรื่องที่ใครๆสงสัยถึงเรื่องบุคลิกของจอมที่เป็นแบบนี้ไม่เหมือนตอนไปสัมมนา
จอมหันมามองที่อ้อแล้วเอามืออีกข้างไปลูบที่หน้าหญิงสาวก่อนบอกว่า
"ไว้สักวันผมจะบอกครับ มันไม่ลึกลับอะไรหรอกแต่ผมมองว่ามันเป็นภายในครอบครัว
ตอนนี้ผมบอกเท่านี้ครับ ถึงคุณอ้อจะไปถามพี่ภาหรือคุณป้า ก็จะได้คำตอบแบบนี้ครับ"
เธอพยักหน้าอย่างเข้าใจ
แต่ก่อนที่เธอจะตั้งตัวจอมพลิกตัวมาทับอ้อก่อนที่จะบอกว่า "ครั้งนี้ผมอยู่ข้างบนนะครับ"
"เอาซิ เมื้อกี้อ้อก้อพึ่งขี่ม้าที่พยศกว่ามู่หลานแล้ว เด้งทีทำเอาอ้อเสียวตลอด"
ก่อนที่เธอจะดึงหน้าจอมลงมาจูบอีกครั้ง พร้อมบทรักที่ดุเดือดจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง
ฝ่ายพีซหลังจากที่กลับจากสัมมนาแล้ว เธอก็รู้เหมือนใครๆว่าจอมกลายเป็นที่สนใจของสาวๆ เหมือนตอนที่มาทำงานใหม่ๆ
แต่พอเจอบุคลิกของจอมเข้าไปใครๆเลยเลิกสนใจแต่ตอนนี้กลับมาซุบซิบกันบ่อยขึ้น
แต่เธอตอนแรกพยายามปฏิเสธ ว่าที่เธอสนใจจอมเพราะจอมเป็นแฟนเก่าของเพื่อนเธอ ทำให้เธออยากรู้เรื่อง
แต่สุดท้ายเธอก็ต้องยอมรับว่าสนใจจอมจริงๆแต่ไม่รู้จะทำยังไงเพราะท่าทีของเธอนั้นเป็นปฏิบักษ์ต่อจอมตั้งแต่แรกเจอแล้ว
หรือว่าเธอจะได้แค่แอบสนใจจอมอย่างเดียว
แต่แล้วรินได้โทรมาคุยกับเธอและถามถึงจอมพร้อมกับถามว่าเธอได้เบอร์ของจอมมาหรือยัง
พีซตอบไปตามตรงและเผลอเล่าเรื่องที่เห็นทีรีสอร์ทให้รินฟัง รินถามถึงชื่อรีสอร์ทพอพีซตอบชื่อ รินนิ่งไปนิดก่อนบอกว่า
"รีสอร์ทนั้นเป็นของป้าของจอม เธอเห็นบ้านหลังสวยๆที่อยู่บนเนินด้วยหรือเปล่า"
"เห็นสิ มารู้วันกลับว่าเป็นบ้านของจอมเธอเคยไปหรือ"
"ใช่ไปตอนเลี้ยงลาเพื่อนๆที่เรียนจบตอนมัธยมนะ จอมเสนอที่พักให้เลยรู้ว่าเป็นของป้าเค้า"
"อ่อแล้วเรื่องที่อยู่ดีๆก็มีรอยยิ้มให้เห็นนะเธอคิดว่าไง"
รินนิ่งไปสักพักก่อนจะคิดทบทวนอะไรบางอย่างแล้วทำให้เธอนึกออกในทันที
ทำเอาน้ำตาเธอไหลขึ้นมาทันทีเพราะโทษตัวเองที่ไม่ฉลาดเลยพอปะติดปะต่อเรื่องได้จนเธอสะอื้นออกมาให้พีซได้ยิน
"รินๆๆ เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม"
พีซนั้นตกใจมากที่อยู่ดีๆเพื่อนก็ร้องไห้ออกมา
"เราโง่เองพีซเราโง่เอง แทนที่จะให้กำลังใจจอมเป็นทีปรึกษาให้แต่เราดันขอเลิก
โดยไม่ถามเหตุผลเราพึ่งนึกออกว่าเพราะอะไรที่ทำให้จอมเป็นแบบนี้"
ก่อนที่รินพยายามข่มใจและเล่าให้เพื่อนฟังถึงความเป็นได้ของสาเหตุที่จอมเป็นคนแบบนี้
เพราะทั้งพ่อกับแม่จอมทำงานเกี่ยวกับกฎหมายคงอยากให้จอมเรียนกฎหมายเหมือนพ่อกับแม่
แต่จอมคงไม่ยอมและเดาว่าคงถูกบังคับ และจอมเป็นประเภทดื้อเงียบ
ถ้าถูกบังคับก็จะทำตามแต่จะมีปฏิกิริยาบางอย่างแสดงออกมาให้เห็นว่าต่อต้านกับสิ่งที่ตัวเองถูกบังคับให้ทำหรือฝืนความรู้สึก
เลยเป็นที่มาของการที่เป็นคนที่ดูเงียบๆเฉยๆไม่สนใจใคร
แล้วเธอก็สะอื้นมาอีกครั้งจนพีซต้องเป็นฝ่ายปลอบเพื่อนก่อนที่จะวางสายหลังจากวางสายโทรศัพท์แล้วทั้งสองคนมีความรู้สึกที่ต่างกัน
รินนั้นร้องไห้ไม่หยุดเพราะสิ่งที่เธอทำลงไป
แทนที่เธอจะคอยช่วยปลอบโยนจอมที่กำลังผิดหวังเธอกลับไปเพิ่มความผิดหวังให้กับจอม
ถึงเรื่องมันจะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตามทีความรู้สึกผิดแบบนี้คงจะติดตัวเธอไปนานแสนนาน
ส่วนพีซนั้นสิ่งที่ได้ฟังถือเป็นข้อมูลใหม่อีกด้านนึงที่ทำให้รู้เรื่องของจอม
พีซนั้นตอนเรียนก็ถือว่าเรียนเก่งพอสมควรแม้จะไม่ได้เกียรตินิยมก็ตามเธอเป็นลูกคนเดียวเช่นกัน
ที่บ้านค่อนข้างมีฐานะถูกเลี้ยงดูในแบบคุณหนูที่ทุกคนเอาใจแถมหน้าตาสวย
ยิ่งทำให้ตอนเรียนมหาวิทยาลัยมีคนมาจีบเธอมากมายแต่เธอไม่ค่อยสนใจเพราะเธอยังไม่เจอคนที่ใช่
พอเรียนจบเธอเลือกที่จะทำงานเก็บประสบการณ์ก่อนถึงจะเรียนต่อ
เลยลองตัดสินใจสมัครงานตำแหน่งเลขานุการของบริษัทนี้ผ่านเว็บรับสมัครงาน
ซึ่งถือเป็นการเสี่ยงเพราะคุณสมบัติระบุว่ามีประสบการณ์อย่างน้อย 1ปี
ซึ่งเธอถือเป็นเด็กที่จบใหม่ไม่มีประบการณ์
แต่เธอถูกเรียกสัมภาษณ์และด้วยความสามารถในการตอบคำถามและทำแบบทดสอบ ทำให้เข้าตาอ้อจึงทำให้เธอได้เป็นเลขานุการ
โดยการมาทำงานนั้นสร้างความสนใจให้กับผู้ชายในบริษัทพอสมควรจนแวะเวียนมาจีบเธอกันทั่วหน้า
ซึ่งมันง่ายต่องานของเธอเมื่อขอความร่วมมือแม้กระทั่งเอกที่เป็นลูกชายคนเล็กของเจ้าของบริษัทฯยังตามจีบเธอ
แต่ทุกคนที่มาจีบเป็นคนที่ไม่ใช่ทั้งนั้น
จนมาเจอจอมครั้งแรกเธอจำได้ทันทีว่านี่คือแฟนเก่าของเพื่อนเธอและทีท่าของจอม ยิ่งทำให้เธอไม่ถูกชะตา
และพอจอมไม่สนใจเธอเหมือนผู้ชายคนอื่นๆ พีซยิ่งไม่พอใจเข้าไปใหญ่จนรู้สึกขวางจอมไปทุกเรื่อง จนใครๆดูออกว่าคู่นี้ไม่ค่อยลงรอยกัน
แต่หลังจากที่กลับจากสัมมนา ความรู้สึกของพีซมันเริ่มเปลี่ยนไปยิ่ง2-3 เดือนที่ผ่านมาเธอได้เจอจอมบ่อยขึ้น
เพราะคุณอ้อ เจ้านายเธอมอบงานให้จอมทำโดยตรงถึงจะไม่เคยผ่านเธอเลยแต่เธอก็ได้เห็นจอมบ่อยขึ้น
เพราะคุณอ้อให้ใช้ห้องประชุมเล็กห้องหนึ่งที่อยู่ไม่ห่างจากโต๊ะของเธอเท่าไหร่มาเป็นที่นั่งทำงานของคุณอ้อกับจอม
ยิ่งเธอได้ข้อมูลจากเพื่อนเธอโดยที่รินไม่รู้ตัว ทำให้เธออยากรู้ว่าสิ่งที่รินคิดนั้นเป็นความจริงหรือเปล่า
แต่เธอยังไม่กล้าพอที่จะสอบถามเรื่องเบอร์โทรศัพท์ของจอมเพื่อไปให้ริน
ซึ่งเธอก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าถ้าเธอรู้จริงๆแล้วเธอจะให้รินหรือเปล่า
เพราะรินถามเธอเรื่อยๆและทางรินเองก็ไม่รู้จะหาจากใครเพื่อนๆที่เรียนตอนมัธยมก็ติดต่อไม่ได้เลย
ถึงคนที่ติดต่อได้ก็ไม่มีเบอร์ของจอม
แต่แล้วมาวันหนึ่งซึ่งเป็นวันหยุดเธอได้นัดเจอเพื่อนที่ห้างหรูกลางใจเมืองจนค่ำระหว่างที่นั่งกินข้าวที่ร้านอาหารใกล้โรงหนังในห้าง
สายตาเธอเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างทำเอาเธอถึงกับตกใจ
เพราะภาพที่เห็นคือจอมเดินจูงมือมากับคุณอ้อไปที่เคาน์เตอร์ขายตั๋วหนัง
ท่าทางทั้งสองดูสนิทกันมากเกินฐานะของเจ้านายกับลูกน้องจนจอมเดินไปซื้อตั๋วหนังเรียบร้อยแล้วเดินกลับมาหาคุณอ้อที่ยืนรออยู่
สิ่งที่พีซเห็นนั้นคือคุณอ้อเอามือไปคล้องแขนของจอมแล้วเดินไปด้วยกัน
ทำเอาแทบช็อคกับภาพที่เห็นทำไมทั้งคู่ถึงสนิทสนมกันเหมือนคู่รัก
ทั้งๆที่ผ่านมาเธอก็แทบจะไม่เห็นความผิดปกติของทั้งคู่
จอมจะเข้ามานั่งทำงานในห้องประชุมเล็กไม่นานเท่าไหร่ก่อนที่จะหอบแฟ้มงานไปที่โต๊ะของตัวเอง
คุณอ้อก็เช่นกันเข้าไปคุยงานกับจอมไม่นานเท่าไหร่ ถึงเวลาเลิกงานพีซก็รู้ว่าทั้งคู่ไม่เคยมานั่งทำงานที่ห้องประชุมเล็กหลังเลิกงาน
แต่แล้วเธอก็สะดุดเข้ากับอะไรบางอย่าง
"หรือว่าเป็นเพราะมาทำงานในวันหยุด"
น่าจะใช่ที่ทำให้ทั้งคู่สนิทกันถึงทำเอาเธอแทบจะไม่มีสมาธิในการทานข้าวกับเพื่อน
จนถึงบ้านเธอก็เก็บมาครุ่นคิดไม่หยุด
แต่แล้วพอมาถึงวันทำงานพีซยังติดใจกับสิ่งที่เห็น
แต่แล้วเธอก็ได้รับคำสั่งว่าให้ไปประชุมงานกับบริษัทที่เป็นคู่ค้า แทนคุณอ้อที่ติดงานสำคัญไปไม่ได้
โดยคุณอ้อให้จอมไปด้วย เพราะมีเรื่องของสัญญาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
พีซรับคำสั่งด้วยความกระอักกระอ่วน เพราะรู้ว่าวันนี้รถของบริษัทไม่มีคันไหนว่างเลย ออกไปข้างนอกหมดเธอเลยบอกว่า
"เอ่อคุณอ้อคะวันนี้รถบริษัทไม่มีว่างเลย รถของพีซก็เข้าศูนย์พอดี วันนี้พ่อมารับส่งนะคะ"
"ก็ไปกับจอมสิ อ้อบอกไว้แล้ว ทำไมกลัวหรือ "
"คุณอ้อก็รู้อยู่ว่าพีซกับจอมไม่ค่อยพูดกัน"
"ไม่เป็นหรอก อ้อรับประกันจริงๆแล้วจอมคุยง่ายนะแต่อย่าไปอคติกับเค้ามากนักนะ เอ้าเหลืออีกครึ่งช.ม.ไปเตรียมตัวได้เลย"
ประโยคสุดท้ายอ้อตัดบท
ทำให้อีกครึ่ง ช.ม.ต่อมา พีซต้องมายืนรอที่หน้าประตูบริษัท
ก่อนที่จอมจะเดินมาที่แล้วมองหน้าเธอ ก่อนที่จะเดินไปที่รถทำให้พีซต้องรีบก้าวท้าวตามไปทันที
"อีๆๆๆ ตาบ้า อีๆๆตาผู้ชายบ้า ไม่เรียกไม่ชวนเลย"
พีซเดินไปพร้อมบ่นในใจตามกับสิ่งที่จอมทำ
จนไปถึงรถจอมนั้นแทบจะไม่มองเธอเลย
ก่อนที่จะเปิดประตูขึ้นรถทำเอาเธอยิ่งขัดใจเข้าไปใหญ่
ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นคำสั่งเธอเดินกลับไปแน่นอนแล้ว
เธอเม้มปากแน่นก่อนเปิดประตูรถแล้วขึ้นไปนั่งก่อนที่จอมจะขับรถออกไป
ระหว่างทางที่ไปทั้งคู่ต่างไม่พูดอะไรจนไปถึงที่หมายและการประชุมเสร็จลง
จอมทำหน้าที่ได้อย่างดีจนขากลับทั้งคู่ก็ไม่พูดอะไรกันอีกในที่สุดพีซเธอทนไม่ไหว
"นี่เราจะนั่งเงียบไปแบบนี้หรือไง"
"เปิดวิทยุฟังเพลงได้ตามสบายนะถ้ากลัวเงียบ"
"จอมนายนี่ก็กวนเหมือนกันนะ เราจะพูดกันดีไม่ได้หรือไง ถึงพีซจะไม่ใช่คุณอ้อก็ทีเหอะ"
เธอหวังจะใช้ชื่อคุณอ้อ เพื่อดูปฏิกิริยาจากจอม แต่สิ่งที่ได้รับคือความนิ่งเฉยไม่แสดงความรู้สึกอะไรออกมา
พีซถอนหายใจเบาก่อนที่จะเป็นฝ่ายอ่อนลงให้ เธอตัดสินใจพูดกับจอมว่า
"จอมนายจำรินได้ไหม"
ปฏิกิริยา ที่ตอบกลับคือพยักหน้าแต่ไม่มีคำพูดอะไร พีซเห็นแบบนั้นเธอเลยพูดต่อ
"เราจะบอกอะไรให้ เราเป็นเพื่อนกับรินนะ"
แต่สิ่งที่เธอเห็นนั้น ถ้าจอมเป็นเพื่อนสนิทหรือเป็นแฟนเธอ พีซต้องทุบเพื่อระบายโทสะแน่นอน เพราะจอมแค่พยักหน้าเหมือนเดิม
"อีตาบ้า จะรับรู้อะไรหน่อยไม่หรือไง ไม่ใช่โลกทั้งใบนี้มีแค่คนเดียวนะ รู้สึกรู้สาอะไรบ้างสิ"
นี่คือสิ่งที่เธอคิด
แต่เธอได้ยินเสียงที่อ่อนโยนลงกว่าที่พูดกับเธอทุกครั้งว่า
"หิวหรือยัง เที่ยงกว่าแล้วแวะหาอะไรทานก่อนค่อยกลับไปบริษัทแล้วกัน"
เธอพยักหน้าแล้วไม่พูดอะไรต่อ เพราะจอมเป็นคู่สนทนาที่ไม่ดีเอาซะเลย
จอมพาเธอไปที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เพราะคงใกล้จะบ่ายแล้วลูกค้าเลยไม่ค่อยเยอะ หลังจากที่สั่งอาหารเสร็จ จู่ๆจอมก็พูดขึ้นมา
"จริงๆแล้วเรื่องของรินกับผมมันก็ผ่านไปนานแล้วนะตั้งแต่ผมเรียนปี 1ใหม่ๆ"
เป็นประโยคที่ยาวที่สุดนับตั้งแต่ที่เคยคุยกันมา ทำเอาพีซตั้งสติทบทวนก่อนว่าพูดถึงเรื่องอะไรเพราะมันผ่านมาเกือบ 20 นาทีแล้ว
"เอ่อ ก็ใช่แต่รินก็ถามถึงนายนะจอม"
"คนที่เคยรู้จักกันจะถามถึงกันก็ไม่แปลกครับ"
"แล้วนายจะไม่ถามถึงรินหน่อยหรือว่าเป็นยังไงบ้าง"
จอมส่ายหน้าแล้วบอกมาว่า
"ไม่มีประโยชน์ที่จะรับรู้ เพราะไม่เจอกันตั้ง5-6ปีแล้วรู้ไปก็ไม่เกิดอะไรขึ้นมา"
"อืม แต่รินขอเบอร์โทรศัพท์นายด้วยนะ นายจะให้หรือเปล่า"
"ไม่มีเรื่องจะคุยด้วยครับ"
ได้ยินแบบนี้แปลว่าปฏิเสธ ลึกๆแล้วพีซกลับดีใจที่จอมพูดมาแบบนี้
เธอเลยไม่เล่าต่อเพราะเรื่องที่รินบอกนั้นมันคงเป็นเรื่องของจอมเอง
เพราะเธอก็รู้จากคุณอ้อว่าคุณพงษ์บอกว่าเป็นเรื่องภายในครอบครัวแล้วทั้งคู่ก็ไม่พูดอะไรกันอีก
ระหว่างทานข้าวมีโทรศัพท์ของจอมเข้ามาซึ่งพอฟังแล้วก็รู้ว่าผู้เป็นแม่โทรเข้ามา
เหมือนจะเป็นการบอกว่าวันหยุดที่จะถึงนี้จะชวนไปบ้านที่รีสอร์ทแต่เหมือนจอมจะแบ่งรับแบ่งสู้ก่อนที่จะวางสาย
และพอถึงเช็คบิล จอมบอกสั้นๆว่า
"ผมเลี้ยง"
แล้วเครดิตยื่นการ์ดให้พนักงาน เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยทั้งคู่เดินไปที่รถก่อนจะกลับบริษัท
ซึ่งในรถต่างฝ่ายต่างไม่พูดอะไร
แต่พีซนั้นมีความดีใจอยู่ลึกๆ ที่จอมปฏิเสธที่จะคุยกับริน คงไม่อยากให้ถ่านไฟเก่าคุขึ้นมานี่คือสิ่งที่พีซคิด
แต่สิ่งที่เธอคิดไม่ตกก็คือภาพที่เห็นเมื่อวันก่อนก่อนของอ้อเจ้านายเธอกับจอมนั่นคือสิ่งที่เธอยังไม่รู้ที่มาที่ไปของคู่นี้
และตอนถึงบ้านพีซได้โทรคุยกับรินอีกครั้ง และบอกได้ตามตรงถึงเรื่องที่จอมปฏิเสธเรื่องให้เบอร์โทรศัพท์
ซึ่งรินก็เข้าใจและนึกว่าจอมนั้นโกรธเธอไม่หาย
ฝ่ายจอมนั้นจริงๆแล้วเรื่องของรินจอมแทบจะไม่เอามาใส่ใจด้วยเลย
เพราะตอนนั้นสิ่งที่ทำให้จอมเป็นทุกข์และเศร้าใจคือต้องเรียนในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบเพราะถูกพ่อบังคับ
รินมาขอเลิก จอมก็ไม่มีอาการเสียใจหรือเก็บมาคิด
แต่พอรู้ว่าพีซเป็นเพื่อนกับริน จอมก็เฉยๆ แถมทุกอย่างมันก็จริงอย่างที่บอกพีซไปรู้ไปก็ไม่มีประโยชน์แถมไม่รู้จะคุยอะไรด้วย จบกันแล้วก็จบไป
จอมไม่เคยโกรธหรือเกลียดรินเลยในเมื่อต่างฝ่ายต่างไปกันคนละเส้นทาง
จนถึงเย็นวันศุกร์จอมตัดสินใจไม่ไปรีสอร์ทกับที่บ้านเพราะไม่อยากไปพร้อมพ่อ
และอีกอย่างอ้อถามมาว่าจอมว่างหรือเปล่าจะชวนไปดูหนัง ทั้งคู่เลือกดูหนังรอบดึก
ซึ่งระหว่างดูหนังอ้อยอมให้จอมลูบคลำขาอ่อนได้อย่างสะดวกวันนี้เธอใส่กระโปรงสั้นมาแต่ไม่ยอมให้จอมล้วงลึกไปมากกว่านั้น
หลังจากวันนั้นแล้วทั้งคู่มีเซ็กส์กันมาตลอดโดยใช้คอนโดของอ้อเป็นรังรัก
หลังจากหนังเลิกทั้งคู่กลับมาที่คอนโดของอ้อ โดยจอมเป็นคนขับรถของอ้อ
ระหว่างทางที่กลับอ้อนั่งซบไหล่จอมมาตลอดทางแถมเอามือลูบหน้าขาจอมไปมา
อ้อจอมรับว่าจอมตอบสนองความต้องการเธอได้เป็นอย่างดี
ทำเอาเธอแทบหลงใหลแต่ยอมห้ามใจตัวเองไม่ให้เตลิดไปไกลกว่านี้
เพราะรู้ดีว่าเธอกับจอมนั้นเป็นไปไม่ได้ ถึงฐานะจะไม่แตกต่างกันแต่อะไรอีกหลายๆที่ประกอบกัน ทำให้เธอรู้ดีว่าเป็นการคบกันแบบฉาบฉวย
เมื่อถึงเวลาก็ต้องจากกันแต่ช่วงนี้เธอต้องตักตวงให้เต็มที่
พอรถถึงคอนโดในลานจอดรถที่เงียบสงัดเพราะดึกมากแล้ว
หลังจากที่จอมจอดรถเรียบร้อย จอมหันมากอดและจูบอ้อทันที
อ้อรับการจูบอย่างหิวกระหายก่อนที่มือของจอมจะล้วงเข้าไปในเสื้อเพื่อลูบคลำนมทั้งสองข้าง ส่วนอ้อเอามือไปขยำที่เป้ากางเกง
พอจอมเริ่มซุกไซร้ไปที่ลำคอ สร้างความเสียวให้กับเธออย่างยิ่ง
"จอมปรับเบาะเหอะ อ้อทนไม่ไหวแล้ว"
จอมทำตามที่เธอบอกทันทีปรับเบาะเลื่อนไปหลังสุดก่อนเอนพนักพิงให้ราบลงไป
อ้อจัดการปลดเข็มขัดและรูดซิบกางเกงของจอมแล้วรูดกางลงไปข้างล่าง จอมทำตามแต่โดยดี
ก่อนที่อ้อจะเอาปากมาครอบที่ควยของจอมที่เริ่มจะแข็ง
เธอใช้ปากอย่างชำนาญจนควยของจอมแข็งเต็มที่ ก่อนที่เธอจะเลื่อนตัวข้ามเบาะมาก่อนที่ถอดกางเกงในออกแล้วถลกกระโปรงขึ้น
ก่อนจะหย่อนตัวลงไปที่หน้าขาของพร้อมประคองควยของจอมเข้ารูหีของเธอแล้วขย่มทันทีอย่างคนที่เงี่ยนจัด
เธอขย่มอย่างต่อเนื่องพร้อมครางออกมาตลอด โดยไม่สนว่ารถจะสะเทือนขนาดไหน
ส่วนจอมก็เอาข้างหนึ่งล้วงไปรูปคลำหน้าอกของอ้อ ส่วนอีกข้างจับเอวเพื่อประคองไว้
จนอ้อครางถี่ขึ้นแล้วมีอาการเกร็งไปทั้งตัวก่อนที่จะลงมาซบกับจอมที่หลั่งน้ำกามออกมาเต็มรูหีเธอเช่นเดียวกัน
ทั้งคู่แลกจูบกันก่อนที่อ้อจะชวนจอมขึ้นห้อง โดยอ้อใช้กางเกงในตัวเองที่ถอดออกมาเช็ดคราบไคลที่เกิดขึ้น ก่อนจะขึ้นห้องไปแบบใส่กระโปรงตัวเดียว
ซึ่งเธอถูกจอมแกล้งบ่อยมากที่ให้ถอดยกทรงก่อนขึ้นห้อง
ส่วนการเย็ดกันในรถครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกของเธอกับจอมมันมีมาก่อนหน้านี้2-3 ครั้งแล้ว
พอไปถึงห้องทั้งคู่ต่างชำระล้างร่างกายแล้วมาอยู่กันบนเตียง
ครั้งนี้จอมประคองร่างที่เปล่าเปลือยของอ้ออยู่ในอ้อมกอดพร้อมกับจูบและซุกไซร้ไปมาตามลำคอและซอกหู
"จอมขาไม่พักก่อนหรือเอาแรงมาจากไหนอู้ว เสียว"
พอจอมเลื่อนลงที่เต้าคู่งามเธอก็แอ่นให้ชายหนุ่มดูดดื่มด้วยความเต็มใจยิ่ง
จอมรวบทั้งเต้าเข้ามาดูดสลับไปสลับมาพร้อมเอานิ้วแหย่ไปที่รูหีของเธอ มันยิ่งสร้างความเสียวให้เธอเพิ่มขึ้น
แต่จอมพลิกตัวให้เธอมานอนทับก่อนบอกว่า
"คุณอ้อเรามา แลกกันกินดีกว่า"
เธอค้อนให้เล็กน้อยแต่ทำตามโดยดี พอเธอจัดท่าเรียบร้อยแล้ว
เธอเอามือจับควยของจอมที่ยังไม่แข็งตัวมารูด2-3ครั้ง
ก่อนที่จะเอาปากและลิ้นไปเล็มเลียอย่างชำนาญเหมือนกับจอมที่เลียที่โคกหีของอ้อ
จนควยของจอมแข็งตัวขึ้นพอๆโคกหีของอ้อที่แฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่น
ทั้งคู่ต่างลงลิ้นให้กับอีกฝ่ายจนในที่สุดอ้อเป็นฝ่ายหยุดก่อนเพราะทนไม่ไหว
"จอมทำเถอะ อ้อทนไม่ไหวแล้ว"
จอมนั้นก็เช่นกันเพราะเกือบจะแตกคาปากของเจ้านายสาวเข้าให้แล้ว
"งั้นคุณอ้อคุกเข่าสิครับ ผมจะจัดการให้"
เธอรีบทำท่าทันทีก่อนคู่ขาหนุ่มจะมาประกบด้านหลัง
จอมจับเอวเธอทั้งสองข้างแล้วค่อยดันควยเข้าไปในรูหีที่ลอยเด่นขึ้นมา
ช่องทางรักมันสะดวกอยู่แล้วแต่ก็ไม่ถึงกับหลวมโพลก
จอมดันเข้าไปจนสุดก่อนเริ่มกระเด้าอย่างช้าๆ พร้อมกับการเด้งรับของเจ้านายสาวผู้ร่านสวาทและเสียงคราง
"โอ้วจอม ขาดี ท่านี้อ้อชอบ อ้อเสียวซี้ดดดดดด จอมบี้หัวนมอ้อด้วยอู่วๆๆๆๆ"
จอมทำตามที่เจ้านายสาวบอกแต่เอวก็ยังกระเด้าต่อเนื่อง อย่างช้าๆ
จอมไม่เร่งบทรักครั้งนี้อยากทอดออกไปให้นานเท่าที่จะนานได้ส่วนอ้อก็เด้งรับเกือบทุกครั้ง
การถูกเย็ดท่านี้มันสร้างความเสียวให้กับเธอเป็นอย่างดี
ถึงเพิ่งมีบทรักกับลูกน้องหนุ่มในรถคันหรูของเธอเองมาสดๆร้อน จอมตอบสนองเธอได้อย่างดี จนในที่สุดเธอร้องครางออกมา
"อ๋อยๆๆๆจอมขาเร่งหน่อยอูววววววว อ้อจะถึงแล้วแรงเลยซี๊ดดดดดดดดดดดดดด"
มือที่จิกหมอนแน่นใบหน้าที่เกร็งเพราะความเสียว
ยิ่งชายหนุ่มกระเด้าเธอถี่ขึ้นแล้วเธอก็ทนไม่ไหวเมื่อถึงขีดสุด เหมือนกับจอมที่ปล่อยน้ำกามออกมาเต็มรูหีเธออีกครั้ง
แล้วทั้งคู่ก็นอนซบกันบนเตียง จอมที่นอนอยู่ยนบนตัวเธอจูบไปที่ซอกคอและหัวไหล่ท่ามกลางเสียงหอบของอ้อ
"ดีไหมครับ"
เธอพยักหน้า
"ชอบหรือเปล่าครับ"
เธอพยักหน้าอีกก่อนหลับตาด้วยความเหนื่อยอ่อน ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งสิ้นเพราะเธอกินยาคุมตลอดหลังจากมีเซ็กส์กับจอมครั้งแรก
เธออยากให้จอมหลั่งข้างในมากกว่า เธอปล่อยให้จอมจูบไปทั่งแผ่นหลังของเธอ
ก่อนจะถูกพลิกให้นอนหงายแล้วเธอเบียดตัวเข้าไปหาอ้อมกอดของชายหนุ่ม
"อ้อพยศสู้มู่หลานได้หรือเปล่าคะจอม"
"มู่หลานพยศกว่าครับ ขี่ง่ายกว่าคุณอ้อตั้งเยอะ"
"บ้า คนบ้า เค้าพยศกว่ายะ"
แล้วเธอหอมแก้มของชายหนุ่มก่อนจะหลับไปด้วยความอ่อนเพลียของทั้งคู่
จนตอนเช้าเธอจัดการขย่มจอมอีกรอบก่อนแยกย้ายกัน
ถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะเป็นไปอย่างลับๆ แต่ทั้งคู่ก็ไมรู้ว่าถูกแอบจับตามองอย่างเงียบจากเลขาของอ้อ
แต่ความสัมพันธ์ของพีซกับจอมยังเหมือนเดิม
ถึงแม้พีซจะเป็นฝ่ายชวนคุยก่อนตลอด จอมก็จะตอบสั้นๆเท่านั้นแต่ลดโทนเสียงที่แข็งกร้าวลงไปอย่ามาก
//จัดเรียงหน้าให้ใหม่แก้คำผิดบ้างคำ //พัดลม
เป็นกำลังใจให้พ่อกับลูกคืนดีกันนะครับ
คุณ twintower (https://xonly8.com/index.php?action=profile;u=313035) กลายเป็นคนดีไปแล้ว แต่งแต่นิยายคนดีซะแล้ว แงๆๆๆๆ
วิญญานเสือผู้หญิงฟันไม่เลือกหายไปไหนแล้ว ฮ่าๆๆๆ
รอจอม จัดการพีซอยู่นะ ว่าแต่ถ่านไฟเก่าจะคุไหมครับ น่าติดตามมากเลย
งืมเรื่องนี้จะจบยังไงหน่อ นายเย็นชาจะหายดีเมื่อไหร่ อยากรู้จริงๆ
จะเม้นต์อย่างไรดีนะเรื่องเรียบง่ายดีมีจังหวะขั้นตอนของชีวิตมีปมปริศนาเล็กๆที่แฝงเป็นแผลใหญ่ในจิตใจแต่ก้เพราะความเป็นจีเนียสที่แสดงออกเพียงเพื่ออยากจะบอกบางสิ่งไม่ได้เป็นการใช้อารมณ์ในการคิดสั้นหรือตัดอนาคตตัวเองแต่เหมือนว่ายังไม่เข้าใจในตัวเองมากกว่าประกอบกับฐานะและรูปร่างที่เฟอร์เฟ็กซ์(คิดแบบนั้นนะ)จึงทำให้สาวๆมาพัวพันมากมายพออ่านก้เข้าใจได้เช่นกันว่าคนที่จอมอยากเอาชนะก้คงเป็นพีซและที่ยังไม่สนใจรินก้คงเป็นเพราะความทรนงถึงจะมีคนมาพัวพันแต่ไม่ใช่คนเจ้าชู้แต่อย่างว่าแหละเจ้าชายเย็นชากับผู้หญิงปากแข็งคงเข้ากันได้ดี...ขอบคุณครับ
ตอนนี้ดูจอมเป็นคนมากขึ้นเวลาอยู่กับคุณอ้อ ใครจะเป็นกาวใจให้พ่อลูกคู่นี้ได้
พีชไม่น่ารอดโดนจอมจัดแน้ๆครับ
ผมเดาว่าพีชน่าจะเป็นนางเอกนะ ตอนแรกไม่กินเส้นกันแต่สุดท้ายก็ได้กันตลอด
เห็นเงียบอย่างนี้เสือผู้หญิงชัดๆ
รอลุ้นต่อว่า จอมกับพีชจะลงเอยอย่างไร แล้วจะยังมีสาวอื่น ร่วมด้วยหรือไม่
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อครับ
ขอบคุณมาก
สนใจถ้อยคำของท่านผุ้เขียนที่เล่าเรื่อง ร้อยเรียงให้เห็นภาพชัดเจน สมกับที่เป็นคนเขียนนิยายครับ
พรานวางเหยื่อล่อ สุดท้ายโดนล่อซะเอง พีชก็น่าจะพยายามวางเหยื่ออยู่เหมือนกัน แต่ยังไม่มีจังหวะ เผลอๆรินอาจแวะมาเยี่ยมพีชที่บริษัท แล้วมาแย่งจอมกลับไป ขอบคุณนะครับเรื่องสนุกน่าติดตาม
พีชจะสามารถชนะในเจ้ามู่หลานสองขาได้ต้องใจเย็นๆนะเดียวพีชก้จะได้ขี่เจ้ามู่หลานสองขาบ้าง แจ่มครับยิ่งอ่านยิ่งเพลินระดับเทพแต่ง ขอบคุณครับ
เป็นเรื่องที่สนุกดีครับ พื้นแบ็คกราวตัวละครแน่นมาก
พอที่จะเอาไปขยายต่อเพิ่มเติมได้อีกเพียบเลย
ตอนต่อไป ตาพีซหรือยังครับ อยากรู้ว่าจะทนความหื่นของจอมไหวไหม หรืออาจะผิดคาดนะครับ จอมจะได้รื่นเริงขึ้นบ้าง ขอบคุณมากครับ
แหมม้ามันก็ต้องพยศกว่าอยู่แล้วแต่คนอะขี่มันกว่า
มีแววพระเอกเราจะฮอตอีกแล้วนะนี่
ที่เงียบๆแต่พี่ฟาดเรียบ รอตอนได้กับน้องพีชอยู่หรือรินก็ดี
งืมมม พีซอะไม่รอด ส่วนรินผมว่าไม่แน่ใจ คงอาจจะไม่ หรือถ้าใช่ก็ทำนองพลีกายแทนความผิดไรงี้มั้งนะ
สู้ๆนะครับไรตเตอร์ รออ่านอยู่ อย่าลืมซ่อนข้อความนะครับ
ภูเขาน้ำแข็งจะละลายเพราะใครต้องลุ้น ขอบคุณคนเขียน คนจัดหน้าและแก้คำผิด ที่ทำให้ความสนุกไม่ลดน้อยลงเลย
น่าจะชิ่อเรื่อง ยัยปากแข็งกับนายชาเย็น
ชอบสำนวณการเขียนแบบนี้มากครับเหมือนอ่านนิยายเพลินมากๆเลย
อ้างจาก: leo_attack เมื่อ พฤศจิกายน 30, 2016, 11:52:30 หลังเที่ยง
คุณ twintower (https://xonly8.com/index.php?action=profile;u=313035) กลายเป็นคนดีไปแล้ว แต่งแต่นิยายคนดีซะแล้ว แงๆๆๆๆ
วิญญานเสือผู้หญิงฟันไม่เลือกหายไปไหนแล้ว ฮ่าๆๆๆ
ผมว่าตาจอมนี่เสือตัวพ่แเลยนะฮะ
ขอบคุณครับท่าน
สงสัยในใจว่าเรื่องคงไม่จบอยู่แค่นี้แน่
ไหนจะแฟนเก่า ไหนจะคุณเลขา
ยังไม่รวมตัวละครลับอีก
จัดมาเยอะๆเลยนะครับ
ขอบคุณครับ
ใครพยศกว่ากันแน่
จัดไป
ผมเห็นรีพลายของคุณพัดลมในตอนที่หนึ่ง เลยไปหาอ่านเรื่องอื่นๆของไรต์ดู
รู้สึกว่าถ้าสามารถเปลี่ยนบทบรรยายบางช่วงเป็นบทสนทนาน่าจะทําให้อ่านง่ายขึ้น และทําให้เพิ่มตอนได้หลายตอนเลยนะครับ
อย่างเรื่องพริ้ตตี้พราวเสน่ห์ จะมีบทบรรยายที่ตัวละครพูดถึงเหตุการที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ซึ่งในเหตุการณืนั้นตัวละครจะมีการพูดคุยกันรวมถึงมีการแสดงออกของตัวละครด้วย
ผมคิดว่า ถ้าเปลี่ยนบทบรรยายนั้นมาเป็นบทสนทนาของตัวละครแทนอาจจะทําให้เนื้อหาเพิ่มขึ้นด้วยนะครับ (รึเปล่า???555) และทําให้อ่านง่ายขึ้นด้วยครับ
แค่ความเห็นส่วนตัวนะครับ
พีซคงต้องเปิดเกมส์รุกเองแล้วถึงจะได้จอม
เจ้านาย ลูกน้องคู่นี้ขยันจริง ว่างไม่ได้ชวนขึ้นห้องตลอดระวังซูบน่ะ ทำงานหนักแบบนี้
ไม่รู้ว่าจอมจะยอมคุยกับพ่อรึเปล่านะ ท่าทางจะไม่น่าคืนดีง่าย ๆ แน่เลย
สนุกมากครับ เหมือนอ่านนิยายรัก โรแมนติคเรื่องนึงเลย หากตัดบทพิศวาทให้สั้นลง น่าจะเอาไปขายได้นะครับ
อ่านเพลินมากเลยครับ ขอบคุณนะครับ ::Thankyou:: ::Shy:: ::Shy::
อ่านตอนนี้แล้วเริ่มรู้รสชาดความมัน ชวนให้ติดตามค่อยๆมาทีละนิด
สนุกมากกับนิยายแบบนี้ ไม่ได้อ่านนานแล้ว มีรูปแบบการเล่าเรื่อง
ที่เยี่ยมมากเลย
บริษัทของอ้อ แต่จะกลายเป็นฮาเร็มของจอมรึเปล่านะ
สุดท้ายก็ลงตัวนายสาวพราวเสน่ห์กับนายเฉยเมย
ขอบคุณครับ
ผู้หญิงเขา ว่าเหมือนม้า ที่พยศ
จอมกุมหมด ทุกท่วงท่า ลีลาไหน
แล้วหนูพีซ จะมาเกี่ยว ข้องอย่างไร
ติดตามใน จ้างให้ฯ ตอน 3 เอย...
นึกว่าจะได้อีกคนซะแล้วสิ
เวลามันไม่หวนคืน ผ่านไปแล้วก็ปล่อยไป
2 ตอนแล้วแต่ก็ยังเดาทางไม่ออกครับว่าชื่อเรื่องสื่อถึงจอมกับใคร ส่วนตอนนี้ก็ดูเสือพบสิงห์ไปพลางๆก่อน สู้กันเลือดขาวหยดติ๋งๆเลยครับ
สนุกมากครับ เนื้อเรื่องน่าติดตาม บทพิศวาทก็เสียวมากๆ
ขอบคุณครับ
งานนี้พีชจะมีลุ้นบ้างไหมละเนี้ย......ขอบใจมากครับ
ไอ้จอม ไอ้นี่มันร้าย ::HeyHey::
ลุ้นน้องพีชกับพี่จอมครับ ขอบคุณมากครับ
คุณอ้อ สบายตัวไปแล้วๆ พีชล่ะ มีโอกาสจะได้สบายตัวกับจอมไหมนะ