(https://xonly8.com/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fi771.photobucket.com%2Falbums%2Fxx356%2Fcobrajame%2FFound_192801904_144929.jpg&hash=cb074021a2d866b31ff39d163e7c190ca1d01e29)
นางสุวรรณมาลีในจินตนาการ
ตามรอยวรรณคดีไทย
ตอน นางสุวรรณมาลี XXX สินสมุทร
ในวรรณคดีไทยมีเรื่อง XXX ในแนวเด็กกับผู้ใหญ่บ้างไหม
จึงทำให้นึกถึงเรื่องหนึ่งคือ พระอภัยมณี มีตอนที่ใกล้เคียงอยู่คือ
ตอนสินสมุทร กับ นางสุวรรณมาลี
เห็นคนชอบแนวนี้อีกทั้งยังไม่เคยพบเห็นว่ามีผู้ใดนำเสนอ จึงนำมาต่อเติมตามแบบฉบับของตัวเอง อาจเพี้ยนไปจากต้นฉบับของสุนทรภู่ เป็นจินตนาการส่วนตัวไม่ได้มีเจตนาหลบหลู่แต่อย่างใด
ตามท้องเรื่องว่าสินสมุทรหนีจากนางผีเสื้อสมุทรกับพระอภัยมณีตอน 8 ขวบไปอยู่ที่เกาะแก้วพิสดาร
ขอเริ่มเรื่องจากตอนที่พระอภัยมณีพาสินสมุทรหนีจากนางผีเสื้อสมุทรมาอยู่กับฤาษีที่เกาะแก้วพิสดารโดยพระอภัยมณีก็ได้เมียอีกคนเป็นนางเงือก เนื่องจากฤาษีมีวิชาอาคมมาก นางผีเสื้อสมุทรจึงไม่อาจเข้ามาทำร้ายพระอภัยมณีได้ อยู่กันได้เกือบปี
ก็ปรากฎว่านางสุวรรณมาลีได้ล่องเรือมากับพระบิดาเจ้าเมืองผลึกเหตุเพราะนางสุวรรณมาลีฝันร้ายโหรทำนายให้แก้ฝันโดยให้ไปเที่ยวทะเล เรือเกิดโดนพายุพัดมาติดที่เกาะแก้วพิสดาร
นางสุวรรณมาลีเป็นสาวที่สวยงามราวนางฟ้า มีกริยาเรียบร้อยงดงาม พระอภัยมณีเห็นก็เกิดต้องตาต้องใจจึงทำการเกี้ยวนางสุวรรณมาลีซึ่งนางก็มีใจชื่นชอบพระอภัยมณีเนื่องจากเป็นคนหล่อ(ชายรูปงาม)ถึงแม้นางจะมีคู่หมั้นอยู่แล้วคืออุศเรนที่หมั้นหมายแต่เด็ก แต่นางหามีใจไม่
ขณะเดียวกันกับมีชายอีกคนที่หลงรักนางตั้งแต่แรกเห็นเช่นกัน ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นคือสินสมุทรที่ตอนนั้นมีอายุเพียง 8 – 9 ขวบเท่านั้น
เนื่องจากสินสมุทรเป็นเด็กจึงไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวนั้นคืออะไร อีกทั้งนางสุวรรณมาลีก็มีใจเอ็นดูสินสมุทรตั้งแต่แรก(ตามประสานางงามรักเด็ก ที่ประกวดบนเวทีชอบทำ) นางจึงโอบอุ้มกอดสินสมุทรแถมให้สินสมุทรจูบหอมแก้มนางอีกด้วย
สินสมุทรเกิดความรู้สึกภายในด้วยอารมณ์ทางเพศอย่างไม่รู้ตัว เพราะการที่ได้โอบกอดสัมผัสกับคนสวยเช่นนางสุวรรณมาลี สินสมุทรรู้สึกมันช่างแตกต่างจากการที่ได้กอดกับนางผีเสื้อสมุทรมากมายนัก ยิ่งได้กอดได้หอมกับนางสุวรรณมาลีมากขึ้นเท่าไรสินสมุทรยิ่งปั่นป่วนใจยิ่งนักเพราะนางสุวรรณมาลีทั้งสวยทั้งหอมน่าไปหมด ส่วนนางสุวรรณมาลีที่กระทำไปด้วยความรักใคร่เอ็นดูเด็กโดยหารู้ไม่ ว่าเป็นการปลุกอารมณ์ทางเพศเด็กน้อยสินสมุทรเข้าให้แล้ว
สินสมุทรชักเริ่มหึงหวงพระอภัยมณีผู้เป็นบิดาอยู่ในใจอย่างบอกไม่ถูกว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร ที่เวลาเห็นบิดามาเกี้ยวพาราศรีนางสุวรรณมาลีจึงเอ่ยถาม
"เสด็จพ่อมีแม่และนางเงือกเป็นเมียอยู่แล้วทำไมถึงมาเกี้ยวป้าสุวรรณมาลีอีกเล่า"
พระอภัยมณีก็เจ้าเล่ห์ไม่เบา เพราะเห็นนางสุวรรณมาลีเอ็นดูสินสมุทร จึงคิดใช้สินสมุทรเป็นตัวเชื่อมไปหานางสุวรรณมาลี จึงหลอกสินสมุทรไปว่า
"เจ้ารู้สึกว่า ป้าสุวรรณมาลี เป็นคนสวยและเป็นคนดีหรือไม่"
"ครับลูกรู้สึกเช่นนั้น"
"แล้วเจ้าอยากให้นางอยู่กับเจ้าตลอดไปหรือไม่ หรืออยากให้นางจากไปโดยไม่เจออีก"
"โอ้..ไม่ข้าอยากอยู่ใกล้ชิดป้าสุวรรณมาลีตลอดไป"
"นี้แหละสินสมุทรเอ่ย บิดาก็อยากทำเพื่อเจ้าไง"
"เอ.." สินสมุทรตามไม่ทันพระอภัยมณี
"อีกไม่กี่วันป้าสุวรรณมาลีก็จะขึ้นเรือจากไปแล้วรู้ไหม"
"ข้าไม่อยากให้นางไป ต้องทำไงละ" สินสมุทรรู้สึกเศร้าสร้อยดั่งดวงใจจะหายไปจึงถามอย่างร้อนรน
"บิดาจะออกอุบายขอไปจากเกาะแห่งนี้เพื่อกลับบ้านเมืองโดยขออาศัยเรือของนางกลับไปด้วย โดยเจ้าก็ต้องช่วยรบเร้าว่าอยากจะไปกับนางด้วย"
"ได้ครับ "สินสมุทรพยักหน้ารับ
"แต่ถึงอย่างนั้นเราก็อาจอยู่กับนางได้อีกระยะหนึ่งเท่านั้น แล้วต้องจากกันอยู่ดี"
พระอภัยมณีจอมวางแผนบอกกับสินสมุทรที่คล้อยตามพระอภัยมณีโดยไม่รู้ตัว
"ต่อจากนั้นเจ้าต้องเป็นพ่อสื่อให้นางกับพ่อมาอยู่ด้วยกันเพื่อเจ้าจะได้ร่วมอยู่ด้วยกับนางตลอดไปไงละ"
"เอ..แล้วข้าจะเป็นสื่อต้องทำไงละ"
"เจ้าต้องบอกว่าเจ้าอยากให้นางเป็นแม่ เพราะเจ้าตอนนี้มีก็เหมือนไม่มีเพราะแม่ของเจ้า(นางผีเสื้อสมุทร)จ้องจะทำร้ายเรา ที่ผ่านมาเจ้าไม่ได้รับความอบอุ่นเหมือนที่ได้รับจากใครเช่นนี้ จึงต้องการให้นางเป็นแม่จริงๆ และบิดาก็พร้อมจะปกป้องใช้ชีวิตพ่อแม่ลูกอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขที่สุดเลยหากเป็นเช่นนั้นได้จริงๆ เจ้าว่าดีไหมละ "
สินสมุทรจำร้อง อืมส์ ผงกศรีษะรับ ทั้งๆที่ในใจรู้สึกว่าบิดากล่าวไม่ถูกต้องทีเดียวนัก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไม่เห็นด้วยในเรื่องใด เพราะในใจแม้รู้ว่าตนมีความรู้สึกพิเศษลึกล้ำกว่านั้นแต่ก็ไม่รู้มันคืออะไร บอกออกมาไม่ได้
เพราะจริงๆใจสินสมุทรเป็นความรู้สึกที่ชายหนุ่มเกิดกับหญิงสาวไม่ใข่ความรู้สึกแบบที่คิดเห็นนางสุวรรณมาลีเป็นแม่ตามที่พระอภัยมณีกล่าว
เมื่อพบนางสุวรรณมาลีซึ่งได้ดึงตัวเองเข้าไปกอดจูบแก้มตามเคย สินสมุทรจึงได้บอกความไปตามที่พระอภัยมณีสอนทุกประการ ทำให้นางสุวรรณมาลีเกิดความขวยเขิน หน้าแดงด้วยความอาย แต่ด้วยใจชอบพระอภัยมณีเช่นกันแม้รู้ว่านี้เป็นแผนที่พระอภัยมณีได้ใช้สินสมุทรเป็นสื่อก็ตามแต่ก็ยินดี จึงถามสินสมุทรอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
"จริงๆข้าก็รักเอ็นดูเธอนะ สินสมุทร แต่เธอแน่ใจนะว่ายินดีเช่นนั้น"
"ทำไมถึงจะไม่ยินดีละ"
"เออ..นางสุวรรณมาลีรู้สึกขวยเขินแต่จำใจกล่าวเพื่อใช้สินสมุทรไปบอกยังพระอภัยมณีเช่นกัน
"เพราะพ่อเจ้ามีเมียอยู่แล้ว จะทำเช่นไร แต่ป้าก็ยินดีที่ได้สินสมุทรเป็นลูกนะแม้ไม่ใข่ลูกแท้ๆก็ตาม"
"ไชโยให้ข้าเรียกป้าว่าแม่นะ"
สินสมุทรเข้ากอดนางสุวรรณมาลีด้วยความดีใจ นางสุวรรณมาลีให้กอดสักพักก็ดึงสินสมุทรออกมาจูบแก้ม
"ที่สักพักแม่ถามว่าจะให้พ่อข้าทำเช่นไร....หรือหมายถึงแม่ก็ต้องเป็นเมียของพ่อด้วยใช่ไหม ข้าถึงได้เป็นลูกได้" สินสมุทรถามตามประสาซื่อ
นางสุวรรณมาลีไม่คิดว่าสินสมุทรจะถามแบบนี้จึงอึกอัก ด้วยลืมไปว่าสินสมุทรยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจ
"ไม่ใช่เช่นนั้นนับแต่นี้แม่ก็ถือว่าสินสมุทรเป็นลูกแม่แล้วนะ"
"อา..แล้วแม่ต้องเป็นเมียพ่อภายหลังหรือไม่ แล้วพ่อข้าต้องทำอย่างไรถึงได้แม่เป็นเมียละ"
นางสุวรรณมาลีได้ยินสินสมุทรพูดยิ่งอายด้วยสินสมุทรยังไร้เดียงสา
"เราเอาไว้พูดวันหลังอีกที ตอนนี้กลับไปบอกพ่อเจ้าว่าแม่ยินดีรับเจ้าเป็นลูกแล้วนะ"
นางสุวรรณมาลีให้ไปบอกเป็นการทอดสะพานให้พระอภัยมณีแล้วโดบผ่านสินสมุทร ก็สุดแล้วแต่ภายภาคหน้าว่าพระอภัยมณีจะทำเช่นไร
ฝ่ายสินสมุทรเดินจากมาแต่ในหัวเกิดคำถามขึ้นในเรื่องที่ตัวเองไม่เข้าใจคือ
ข้าเป็นลูกของบิดา และนางสุวรรณมาลียอมรับข้าเป็นลูกแล้ว
แต่แม่ต้องเป็นเมียพ่อ พ่อต้องทำเช่นไรถึงได้นางเป็นเมีย แล้วแม่ที่แท้จริงกับน้าเงือกทำไมถึงเป็นเมียพ่อทั้งคู่ได้อย่างไร สินสมุทรเริ่มสับสนกับเรื่องเหล่านี้แล้ว
คืนนั้นสินสมุทรกลับตื่นขึ้นมากลางดึกจึงลุกขึ้นไปปลดทุกข์จึงกลับมานอนในขณะที่ทุกคนหลับแล้ว สินสมุทรมองไปที่เรือสำเภาที่จอดอยู่ภายในมีนางสุวรรณมาลีนอนอยู่บนเรือ
ทำให้สินสมุทรหวนคิดถึงคำพูดต่างๆที่ได้พูดกับนางสุวรรณมาลีและพระอภัยมณีว่าต่างก็มีความยินดีที่นางสุวรรณมาลีรับตนเป็นลูกและมะรืนก็จะออกจากเก่าะแก้วพิสดารโดยฤาษีก็ทรงอนุญาติและเอ่ยปากฝากฝังเจ้าเมืองผลึกให้รับสินสมุทรกับพระอภัยมณีไปเป็นที้เรียบร้อย
สินสมุทรนึกถึงตอนที่ตนขอนางสุวรรณมาลีรับตนเป็นลูกโดยนางมีท่าทางขวยอายแต่ก็ยอมรับโดยง่าย แต่ดูเหมือนพ่อ(พระอภัยมณี)กลับดูกระหริ่มกระเรี่ยดวงตาที่มองนางสุวรรณมาลีช่างหยาดเยิ้ม ซึ่งนางสุวรรณมาลีก็ดูมีทีท่ายังไงไม่รู้เมื่อตนเรียกนางว่าแม่ต่อหน้าพระอภัยมณี สินสมุทรรู้สึกไม่ชอบใจ(เกิดหึงหวง) แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรและต่อไปนางสุวรรณมาลีต้องเป็นเมียพ่อ แล้วเมียต้องทำยังไงมันมีขั้นตอนยากกว่าที่เป็นแม่หรือ แม้สินสมุทรยังไม่เข้าใจแต่ก็รัสึกไม่ดีกับคำนี้
สินสมุทรมองไปที่เรือในใจปั่นป่วนอย่างบอกไม่ถูกนึกอยากลอบปีนไปหานางด้วยความคำนึงถึง คิดถึงตอนที่นางมากอดมาจูบมาหอมแก้มตนรู้สึกถึงความอ่อนนุ่ม และกลิ่นกายตอนอยู่ใกล้
พลันบางสิ่งของตนกลับขยายใหญ่ จนสินสมุทรต้องล่วงมือไปจับและงัดมันออกมาดู สินสมุทรรู้สึกว่ากระเจี้ยวตัวเองมันเปลี่ยนไปตั้งแต่พบนางสุวรรณมาลี แต่เดิมมันมีหนังหุ้มปิดหมด แต่วันนี้หัวมันกลับเปิดอ้าผิวหนังร่นลงมา เหลือเพียงเส้นเอ็น(เส้นสองสลึง)ที่รั้งไว้ สินสมุทรเอาหัวแม่มือกับนิ้วชี้รูดของหัวเองขึ้นลงตามที่เคยทำเมื่อหลายวันก่อนก็รู้สึกดียิ่ง หรือเป็นเพราะเราทำมันแบบนี้บ่อยมันเลยถอกออกมาแล้ว สินสมุทรคิดในใจแม้สินสมุทรเป็นเด็กแต่ธรรมชาติสอนให้รู้จักชักว่าวเป็นโดยไม่รู้ตัว ยิ่งคิดถึงนางสุวรรณมาลีมากขึ้นเท่าไร สินสมุทรก็ยิ่งรู้สึกของตัวเองมันพองโตขึ้นจนเห็นมันบานโร่หัวแดงกล้ำราวเห๋ดยักษ์ เนื่องจากสินสมุทรเป็นลูกของยักษ์(นางผีเสื่อสมุทร) จึงมีพละกำลังและอวัยวะเพศใหญ่กว่าคนทั่วไป เวลานี้ของสินสมุทรไม่อาจเรียกว่ากระเจี้ยวเด็กได้อีกต่อไป เพราะมันใหญ่กว่าผู้ใหญ่บางคนด้วยซ้ำ สินสมุมุทรยิ่งนึกถึงว่าได้กอดจูบกับนางสุวรรณมาลี ยิ่งสาวกระดอตัวเองเร็วขึ้นเรื่อยจนในที่สุด ก็ระบายลมออกมาจากข้างในรู้สึกสุขสบายยิ่งนัก จึงนอนหลับได้
เรื่องของสินสมุทรจะเป็นเช่นไร โปรดติดตามตอนต่อไป
(เขียนนิยายจีนมานานขอชิมลางลองเปลี่ยนมาเป็นแนวไทยบ้าง พอไปได้ไหมอยากฟังฟีดแบล็คกลับมาบ้าง ส่วนนิยายจีนกำลังเขียนเพิ่มอยู่ครับ)
ท่านเอาอะไรมาหลอกล่อ ให้เหล่าสาวกต้องงมงายอีกแล้ว นายท่าน ช้าอยู่ใย จัดมาให้หนำใจเสียเถิดนายท่าน
เค้าโครงเรื่องน่าติดตามครับ ถ้าเพิ่มรายละเอียดของตัวละครแต่ละตัวหรือนำบทกลอนชมโฉมมาเพิ่มน่าจะอ่านสนุกขึ้นครับ ขอบคุณครับ
ไชโย มีแนวผู้ใหญ่กับเด็กให้อ่านอีกแล้ว ดูจากโครงเรื่องแล้ว อยากอ่านตอน ต่อๆ ไปเร็วๆ เป็นกำลังใจในการปั่นงานให้ครับ สู้ๆ ครับ
เค้าโครงเรื่องน่าสนใจน่าติดตาม แนววรรณคดีน่าสนใจมาก. ตอนนี้ก็ลุ้นว่าตอนต่อไปจะเป็นไง. ขอบคุณผู้ประพันธ์มาก
เรื่องเสียวแนววรรณคดีแบบนี้มีน้อยครับ โดยเฉพาะที่แต่งได้ดียิ่งหาได้ยากมาก ท่านคอบร้าทำได้เยี่ยมครับ
::Reader:: พระอภัยมณีคือพวกเกลียดตัว(อุศเรน)กินไข่(นางสุวรรณมาลี+นางละเวง)ครับ เรียกว่าคบไม่ได้นั่นแหละ อยู่ใกล้สาวสวยๆเจ้าชู้กินตับเขาไปทั่ว 555+ ::HoHo:: ท่าน cobra เอาวรรณคดีไทยมาแต่งเติมก็แจ๋วเลยครับผมอยากอ่านนะครับ ::Bloody:: เท่าที่เคยอ่านมาก็มีแค่ขุนช้างขุนแผนเรื่องเดียวจริงๆ รอเป็นกำลังใจให้นะครับท่าน ::Grimace::
เรียกว่าสวยจนห้ามใจไม่อยู่เลยนะนี่ สุวรรณมาลีโฉมงามจะเสร็จสินสมุทรยักษาเสียแล้ว ขอบคุณมากครับ
พล๊อตเรื่องแนววรรณคดีไทย แบบนี้หาชมได้ยากยิ่ง ขอขอบน้ำใจท่านยิ่งนัก จะต้องติดตามซะแล้วนี่กระไร