🧡 XONLY 🧡

FICTION ZONE => เรื่องเล่าประสบกามเสียว => ผู้ประพันธ์ในตำนานใต้ดิน => หัวข้อที่ตั้งโดย: cobra เมื่อ มิถุนายน 10, 2017, 04:48:17 หลังเที่ยง

ชื่อ: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: cobra เมื่อ มิถุนายน 10, 2017, 04:48:17 หลังเที่ยง
(https://www1.wi.to/2017/06/10/9cacb73576cb53fb14ba6776c4f95323.jpg)
ภาพประกอบทุกภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แต่อย่างใด
นิยายของผู้เขียนยังไม่ได้มีการนำไปสร้างเป็นละคร หรือภาพยนตร์ทั้งสิ้น
         ตอนถึงเวลาสุดสาคร
         พิธีแต่งตั้งพระโอรสตนใหม่ สร้างความตื่นเต้นและยินดีให้กับชาวเมืองการะเวก ยิ่งพอได้ทราบข่าวว่าพระโอรสสุดสาครเป็นผู้ที่เข้ามาปราบผีกระจู๋ได้ ยิ่งทำให้ทุกคนชื่นชมสรรเสริญยิ่งนัก ต่างพากันมาเพื่อชมรูปร่างหน้าตากันทั่วหน้า พอเห็นเป็นเด็กตัวน้อยในชุดดาบสผิวพรรณสะอาดตาน่าเลื่อมใส ต่างรู้สึกเอ็นดู กล่าวขวัญกันเซ็งแซ่ ว่าแต่เด็กเล็กก็เก่งกาจถึงเพียงนี้ ดูเหมาะแล้วว่าจะได้เป็นคู่กับพระธิดาในอนาคต
         ในกาลนี้พระราชาขอให้สุดสาครลาสิกขาบทจากการเป็นฤาษี เพื่อจะได้ง่ายแก่การอบรมศึกษา ทีแรกสุดสาครอิดเอื้อนเพราะอาลัยในเครื่องนุ่งห่มที่พระเจ้าตามอบให้ พระราชาจึงว่าแม้สุดสาครชอบใจในหนังเสือที่นุ่งห่ม แม้สึกแล้วก็สามารถนำหนังเสือนั้นประกอบเข้ากับชุดที่ตนสวมใส่ใหม่ได้ สุดสาครจึงยอมลาสิกขาบท
         เมื่อผ่านพ้นพิธีต่างๆแล้ว พระราชาสุริโยทัยจึงมีปรารถขึ้นว่าควรที่จะหาผู้ใดมาเป็นพี่เลี้ยงดูแลดี เหมือนกับที่พระธิดาก็ทรงมีพระพี่เลี้ยงคือนางกำนัลละเอียดและนางรำทั้งเจ็ดคน
         สุดสาครเห็นได้จังหวะจึงทูลขึ้นว่า
         "อยากจะขอให้นางกำนัลละเอียดมาเป็นพี่เลี้ยงของตนเช่นกันได้หรือไม่"

          พระราชาทรงรู้สึกแปลกใจว่าทำไมสุดสาครถึงระบุชื่อนางละเอียด ไปรู้จักกันมาแต่หนใด แต่ก็ไม่ได้ทรงคิดอะไรมากถึงเรื่องนี้ กลับเป็นโอกาสเหมาะที่ทำให้พระองค์ได้กำหนดแผนบางอย่างขึ้นในใจจึงตรัสว่า


         "อืมก็ดีเหมือนกัน ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจะให้ใครมาเป็นพี่เลี้ยงพระโอรสดี งั้นให้ นางละเอียด โสภี จำปีจำปา มาเป็นพี่เลี้ยงของสุดสาครไปพลางๆก่อนแล้วกัน จะได้มีพี่เลี้ยงฝ่ายละ 4 คน และพระโอรสและพระธิดาจะได้มีโอกาสใกล้ชิดกันมากขึ้น เพราะเวลาไปสอนรำพระโอรสจะได้ไปอยู่เป็นเพื่อนด้วย"

(https://www1.wi.to/2017/06/10/100ccc8bcd2a6d79a422c2345230af3c.jpg)
          สุดสาครอยู่นี้คงเหงาไม่มีเพื่อน คงต้องไปเกณฑ์เด็กรุ่นราวคราวเดียวกันเป็นเพื่อนเล่นคลายเหงา ระหว่างนี้ให้นางทั้งสี่เป็นเพื่อนเล่นกับพระโอรสคอยดูแลให้ดี
นางละเอียด โสภี จำปีจำปา จึงรับคำ ช่วยกันพาสุดสาครกลับไปห้องพักผ่อน ระหว่างทางต่างผลัดกันโอบอุ้มสุดสาครอย่างเอ็นดู ตอนจำปีและจำปีมาโอบอุ้มทำให้สุดสาครได้โอบกอดเนื้อนุ่มของทั้งสองเช่นกัน พลันนึกไปถึงเรื่องเมื่อคืนที่ตนแอบเห็นทั้งสองร่วมเล่นเสียวกัน สุดสาครก็เกิดอารมณ์ตื่นตัวนึกอยากขอไปร่วมเล่นแบบนั้นเช่นเดียวกัน ทั้งละอียดก็หน้าจิ้มลิ้ม และโสภีก็สวยผุดผาดบาดตาต่างมาจูบกอดตนทำให้รู้สึกหวาบหวิวยิ่งนัก
          ทั้งสี่ต่างเข้ามาช่วยจัดการเก็บกวาดดูแลทำความสะอาดห้อง สุดสาครนอนเฝ้าดูพวกนางอยู่บนเตียง เนื่องจากเมื่อคืนตนแทบไม่ได้นอนทั้งคืนจึงเผลอหลับไป มารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่รู้สึกว่ามีใครมาจูบที่แก้มตนในตอนเกือบเย็นแล้ว
         "พี่ละเอียด นี้กี่โมงแล้ว อา..คนอื่นไปไหนหมดแล้วละ"
         "พี่มาทำให้พระองค์ตื่นหรือเปล่า"
         "ไม่เป็นไรหรอก เรียกหนูเป็นน้องก็ได้ "
         "อา..เพคะน้องสุดสาคร ดีไหม"
         "ครับ แล้วคนอื่นไปไหนหมดแล้ว"
         "คงไปสอนพระธิดารำกันหมด พวกนั้นเก่งแล้วพี่ไม่ต้องไปคอยดูแลน้องอยู่ทางนี้แหละ พระราชาว่าเมื่อคืนน้องสุดสาครไปกำจัดผีกระจู๋จนเกือบสว่างให้นอนพักผ่อนไปให้มากๆ หิวไหมมีผลไม้และขนมอร่อยทางนี้"
         ว่าแล้วละเอียดก็นำขนมผลไม้มาให้สุดสาครรับทานจนอิ่มหนำสำราญ แล้วจึงว่าได้เวลาอาบน้ำแล้วจึงให้สุดสาครไปอาบน้ำพร้อมกับตัวนางก็นุ่งกระโจมอกพาสุดสาครไปอาบน้ำทำเช่นเดียวกับที่ปรนนิบัติกับพระธิดา ระหว่างเดินไปนางละเอียดชมเชยว่าสุดสาครเป็นเด็กน่ารักมากเลย แถมช่วยกำจัดผีร้ายได้ นางดีใจที่ได้เป็นพระพี่เลี้ยงของสุดสาคร
         พอถึงห้องอาบน้ำนางละเอียดให้สุดสาครถอดผ้าแขวนไว้ ส่วนตัวนางก็ถอดผ้าถุงออกแขวนไว้เช่นเดียวกัน นางนั่งลงให้สุดสาครเกาะบ่านางไว้แล้วตักน้ำอาบให้สุดสาครก่อน นางละเอียดไม่ทันสังเกตุว่าขณะที่มัวตักน้ำราดตัวให้สุดสาคร ที่เอาแต่จ้องดูนมทั้งสองเต้าของนางกำนัลคนสวยอย่างไม่กระพริบตา กระเจี้ยวของสุดสาครกลับเริ่มแข็งตัวตั้งฉากขยายขึ้นมาชนกับหน้าอกของนาง จนเมื่อละเอียดไปหยิบส้มมะขามกับมะกรูดขึ้นมาเพื่อขัดถูร่างกายให้สุดสาครจึงหันมาเห็นกระเจี้ยวของสุดสาครถึงต้องตกใจ เอามือไปปัดโดนขันหล่นลงดัง"แกร็ก" ปล่อยส้มมะขามกับมะกรูดหล่นจากมือ ถอยหลังล้มลงก้นกระแทกพื้น จนขากางอ้าซ่าอวดโคกหีอล่างฉ่างแบะตรงหน้าสุดสาคร
         "ว๊าย ตายแล้ว อกอีแป้นแตก นั่นของน้องสุดสาครทำไมเป็นอย่างนั้น"
          สุดสาครกลับเอามือจับถอกกระดอที่กำลังงุ่นง่านด้วยเห็นของดีตรงหน้าอย่างหงุดหงิด
          "เป็นเพราะพระฤาษี ท่านขลิบให้ครับ"
          "โอ๊ย ตายแล้ว แต่ทำไมมันใหญ่กว่าของเด็กอีกละ"
           สุดสาครเอามือมาช่วยจับดึงมือนางกำนัลคนสวยให้ลุกขึ้นมา
           "ไม่รู้ซิครับ อา..สุดสาครไม่รู้จะตอบยังไง"
            ละเอียดพอลุกขึ้นมาได้เห็นกระเจี้ยวสุดสาครเข้าเต็มตา เอื้อมมือสั่นๆ มาทดลองจับของสุดสาครอย่างไม่เชื่อสายตา พบว่ามันก็แข็งขันสู้มือขึ้นอีก แม้มันจะโล้นเกลี้ยงเกลาด้วยยังไม่มีขนหงอย แต่ก็มีขนาดใหญ่พอใข้งานได้แล้วอย่างนี้ไม่เรียกกระเจี้ยวเด็กแล้ว ละเอียดจึงรู้สึกพรั่นพรึงไม่น้อยที่เห็นกระเจี้ยวสุดสาครมีอาการแข็งโด่อย่างนี้ได้ ยิ่งตอนนี้นางมาแก้ผ้าอยู่ตามลำพังกับสุดสาครอย่างนี้ จึงไม่รู้ว่าที่สุดสาครควยแข็งอย่างนี้เพราะอยากจะเย็ดเธอด้วยหรือไม่ ชักกลัวๆว่าจะโดนเด็กเย็ดซะแล้วซิ
           "หนูต้องขอโทษพี่ละเอียดด้วยนะจ๊ะ"
           "อา..ไม่เป็นไรหรอก ไม่ใช่ความผิดน้องสุดสาครซักหน่อย" นางละเอียดพูดเขินๆหน้าแดง
          "เออ แต่หนูมีเรื่องต้องสารภาพว่า หนูเป็นคนสอนวิชาชีเปลือยเอง"
          "อุ้ย..ตายแล้ว"
          "แต่หนูไม่ได้ตั้งใจเป็นเพราะโดนชีเปลือยหลอกเอาวิชาไป"
          นางละเอียดตะกุกตะกักด้วยไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรดี จึงแสร้งพูดปลอบใจไป
         "อา..เรื่องนั้นช่างมันเถอะ เจ้าคนชั่วชีเปลือยก็ถูกกำจัดไปแล้วนี่"
         "แต่สุดสาครก็ยังรู้สึกผิดอยากขอโทษ และทดแทนให้พี่ละเอียด"
ละเอียดถึงกับนิ่งอึ้ง ไม่รู้จะพูดเช่นไร
         "พี่ละเอียดอยากพบกับคนรักใช่ไหม สุดสาครมีวิธีที่ทำให้พี่ละเอียดได้เจอกับคนที่รัก"
         ละเอียดยิ่งตะลึงไม่รู้ว่าสุดสาครรู้ความคิดนางได้อย่างไร
        "เดี๋ยวเราอาบน้ำกันให้เสร็จก่อน สุดสาครจะทำให้พี่ได้พบกับคนรัก"
ละเอียดฉงนสนเท่ห์มาก แต่กำลังกระอักกระอ่วนคิดว่าดีเหมือนกัน จะได้รีบอาบน้ำให้เสร็จไวๆจะได้ออกจากสถานการณ์ตรงนี้ไป
         เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จต่างก็พากันมานั่งอยู่บนเตียงในห้องเช่นเดิม ละเอียดยังงุนงงว่าสุดสาครจะพานางได้ไปพบกับคนรักที่คนึงหาได้อย่างไร แต่คิดได้ว่าสุดสาครมีวิชาอาคมมากคงสามารถใช้วิชาอาคมพาเธอไปพบกับคนรักที่คิดถึงได้เช่นกัน อดตื่นเต้นไม่ได้ หากพบกับคนที่รักจริงนางก็ไม่รู้ว่าจะพูดกับเขาเช่นไร และเขาจะรู้สึกรักและคิดถึงนางเช่นกันหรือไม่ ทำให้ละเอียดอดหวาดวิตกไม่ได้ ทั้งตื่นเต้นใจสั่นลังเลว่าควรไปปพบเขาดีหรือไม่ดี
          สุดสาครจึงบอกให้ละเอียดใจเย็นทำใจให้สงบ นึกถึงแต่รูปร่างหน้าตาคนรักที่ต้องการพบ ละเอียดจึงหลับตานิ่งทำใจให้สงบ
         "ละเอียดจ๋า ลืมตาขึ้นเถอะ พี่อยู่ตรงนี้แล้ว"
          ละเอียดได้ยินเสียงจึงลืมตาขึ้นต้องเนื้อเต้นตกใจตะลึงจนใจเต้นโครมคราม
          "อุ้ย พี่ไกรมาได้ยังไง"
          ละเอียดต้องอุทานด้วยความตกใจปนดีใจ เพราะชายที่เห็นอยู่ตรงหน้าดูยังไงก็คือพี่ไกรคนที่เธอหลงรักไม่ผิด ทั้งรูปร่างหน้าตาน้ำเสียง แต่ที่ดูประหลาดชายหนุ่มผู้นี้กลับไม่เปลี่ยนไปจากเมื่อหลายปีก่อนคล้ายยังอายุจะเยาว์กว่านางในตอนนี้ด้วยซ้ำ
         "เป็นไปได้ไง แล้วน้องสุดสาครไปไหนแล้วละ"
         "น้องสุดสาครก็อยู่นี้แหละ เพียงแต่เปลี่ยนรูปร่างหน้าตาไปตามจิตที่พี่ละเอียดปรารถนาจะได้พบเจอกับคนนั้น"
          "ดูยังไงก็ไม่อยากเชื่อ เพราะทั้งรูปร่างหน้าตา น้ำเสียง กริยาท่าทางก็ไม่น่าเป็นใครอื่น นอกจากพี่ไกร"
ละเอียดทดลองเอามือสัมผัสใบหน้าชายหนุ่มเบื้องหน้า ก็พบเห็นรอยยิ้มอันชวนเสน่หฺของเขา พร้อมกับชายหนุ่มก็กุมเธอเมื่อไปจับไว้ยิ่งทำให้ละเอียดรู้สึกสะเทิ้นเขินอายยิ่ง
          (ขอขยายความเพื่อให้ผู้อ่านได้เข้าใจที่มามากขึ้น จึงขอย้อนความไปตั้งแต่ตอนที่พระฤาษีได้ช่วยสุดสาครขึ้นมาจากปล่องภูเขา)
           เมื่อพระฤาษีได้สำรวจดูกระเจี้ยวของสุดสาครต้องถึงกับประหลาดใจมากว่าแม้ว่าสุดสาครจะต่างกับเด็กทั่วไปที่มีสติปัญาความคิดอ่านมากกว่า แต่เรื่องเพศก็ดูว่าน่าจะยังไม่ถึงวัยที่ทำให้เกิดความรู้สึกแข็งขันมีอารมณ์เพศขึ้นได้ แถมควยของสุดสาครก็แข็งแรงมาก ขนาดถูกชีเปลือยหลอกให้กระเด้าซอกหินก็ยังทำได้ ซ้ำยังดูเหมือนขนาดเด็กวัยรุ่นกระเตาะมากกว่าเด็กเล็ก จึงยิ่งทำให้พิศวงแล้วยังเรื่องการทำนายดวงชะตาสุดสาครท่านก็ยังดูผิดเพี้ยนไปได้อย่างที่ท่านเองก็แปลกใจด้วยพระฤาษีจัดอยู่ในขั้นผู้วิเศษแทบหยั่งรู้ทุกสิ่ง แต่กลับมาผิดเรื่องสุดสาครได้
          จึงคำนึงขึ้นมาใหม่ว่าสุดสาครคงไม่เพียงแต่ต่างงจากเด็กทั่วไปเท่านั้น แต่ยังต่างจากมนุษย์ด้วยซ้ำ พูดง่ายๆคือ พระฤาษีคิดว่าสุดสาครอาจไม่ใช่คน แต่อาจเป็นสัตว์กลายพันธ์มา หรือเป็นมนุษย์กลายพันธ์ที่ผู้อ่านรู้จักกันในนามของเหล่า  X'Men เช่นพวก โลแกนผู้มีกรงเล็บที่มือ ,ดร.ชาร์ล ซินเวีย, แมคกีโต้ ฯลฯ เป็นต้น เพราะพระอภัยมณีได้ทำการสมสู่ข้ามสายพันธฺ ได้แก่ไปสมสู่กับยักษ์ผีเสื้อสมุทร และนางเงือกที่เป็นแม่ของสุดสาคร ทำให้บุตรที่เกิดมาเป็นมนุษย์กลายพันธ์ทั้งสองคน รายสินสมุทรอาจไม่เด่นชัดเท่าไร แต่สุดสาครกลับแสดงออกมาอย่างชัดเจนในหลายเรื่อง
          ท่านจึงตั้งคำถามกับตัวเองใหม่ว่า ว่าหากตัดความลำเอียงเพราะความรักสุดสาครจึงมองแต่รูปลักษณฺภายนอกที่เห็นเป็นเด็กที่น่ารักน่าชังนี้ลง แล้วไปมองใหม่ว่าหากสุดสาครที่เห็นเป็นสัตว์ตามที่คาดคะเนละ  จึงใช้วิธีตรวจดวงชะตาใหม่โดยคิดว่าหากสุดสาครที่เห็นเป็นมนุษย์ แต่มีจริงๆ  มีวงจรชีวิตเป็นแบบเงือกขึ้นมาตามสันนิฐานละ
          (ขอยืมคำพูดหนังเรื่องหนึ่งมานิด หากเราตัดสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ออกไป จะเหลือแต่ความจริงที่เป็นไปได้เพียงสิ่งเดียว นั้นคือสุดสาครแม้เป็นเด็กแต่มีกระเจี้ยวเป็นผู้ใหญ่ เพราะคือมนุษย์กลายพันธ์นั้นเอง)
           พระฤาษีพยายามตรวจสอบความเป็นไปได้อื่นซ้ำไปมา แต่กลับว่าความเป็นไปได้ว่าสุดสาครคือมนุษย์กลายพันธ์จะเป็นตำตอบที่เป็นไปได้มากที่สุด ซึ่งหากเทียบตามวงจรชีวิตของเงือกจะพบว่าตอนนี้สุดสาครได้เข้าสู่วัยเจริญพันธ์ มีวุฒิอารมณ์ทางเพศที่ต้องการผสมพันธ์ตามธรรมชาติแล้วนั้นเอง แม่ของสุดสาครที่เข้าใจว่าอายุ 18 – 19 ปีความจริงก็มีอายุเพียง 5-6 ปีเท่านั้น ซึ่งหากสุดสาครเป็นเงือกตอนนี้จะเห็นสุดสาครมีรูปร่างเติบใหญ่เป็นเงือกหนุ่มรุ่นกระทงแล้วเพียงแต่เมื่ออยู่ในร่างมนุษย์จึงเห็นเป็นเด็ก
           เมื่อพระฤาษีได้พบความลับข้อนี้จึงทำให้รู้ว่าที่ทำนายว่าสุดสาครจะมีดวงเรื่องนารีเข้ามาตั้งแรกเริ่มเจริญพันธ์นั้นไม่ใช่ตอนที่สุดสาครจะมีอายุ 10 กว่าขวบขึ้นไปตามอายุมนุษย์ แต่กำลังจะเกิดขึ้นในตอนนี้แล้ว
           ในฐานะที่สุดสาครเป็นหลานรักของพระฤาษี ท่านจึงได้ใช้ความคิดอย่างหนักที่จะแก้ไขเรื่องนี้ ด้วยเมื่อมันถึงเวลาที่สุดสาครได้เข้าสู่วัยเจริญพันธฺตามแบบเงือก ย่อมมีอารมณ์ปรารถนาที่จะสมสู่แล้ว แต่อยู่ในรูปกายมนุษย์ที่เป็นเด็กเช่นนี้หากไปมีอะไร ก็จะทำให้เหล่ามนุษย์ที่รับรู้พบเห็นว่าเป็นการไม่เหมาะสมแก่วัย อาจเป็นที่ติฉินรังเกียจได้ แต่ถ้าหากจะให้ผู้คนได้รู้ว่าแท้จริงสุดสาครเป็นมนุษย์กลายพันธ์จึงต่างจากคนทั่วไปด้วยถึงเวลาของสุดสาครแล้วละ
ความรักความเอ็นดูที่มีต่อสุดสาครด้วยเพราะความเป็นเด็กน่ารักน่าชังจะยังคงเหมือนเดิมไหม หรือจะเปลี่ยนเป็นความรังเกียจและหวาดกลัวขึ้นมาแทน  มันกลายเป็นความผิดของสุดสาครอย่างนั้นหรือที่ค้องเป็นเช่นนี้
           พระฤาษีจึงหนักใจอยู่ไม่น้อยใช้เวลานิ่งคิดตรึกตรองอยู่หลายตลบ จึงในที่สุดจึงได้ตัดสินใจเก็บเรื่องสุดสาครเป็นมนุษย์กลายพันธุ์เป็นความลับ โดยไม่ให้สุดสาครหรือใครรู้มีแต่เพียงตัวพระฤาษีและท่านผู้อ่านเท่านั้นที่ล่วงรู้ความลับนี้
เมื่อเห็นสิ่งที่จะเกิดต่อไปกลับสุดสาคร จึงตัดสินใจมอบมนต์จำแลงกายที่ท่านสร้างขึ้น เพื่อไม่ให้เกิดการกระอักกระอ่วนละอายใจแก่ผู้พบเห็น ด้วยมนุษย์จะมองว่าเรื่องเด็กเล็กเอากับผู้ใหญ่เป็นเรื่องไม่เหมาะสมจึงหาทางผ่อนหนักเป็นเบา เพราะเรื่องนี้ยังไงก็ต้องเกิดไม่ว่าท่านจะมอบมนต์นี้ให้หรือไม่ก็ตาม
           อันมนต์จำแลงกายของพระฤาษีจะแตกต่างจากของสินสมุทรที่ไม่เพียงทำให้ร่างกายดูเติบใหญ่เท่านั้น แต่มนต์นี้จะสร้างรูปร่างหน้าตา น้ำเสียงและทุกสิ่งจากจิตของผู้ที่ต้องการมีปฎิสัมพันธฺด้วยซึ่งอาจเหมือนหรือต่างกันได้ และทำให้ผู้ที่ใช้มนต์ทราบถึงความต้องการของอีกฝ่ายและแสดงออกไปตามที่อีกฝ่ายมีจิตกระหวัดต้องการนั้นเอง เช่น ตอนนี้หากนางสุวรรณมาลีเกิดจิตเสน่หาอยากให้พระอภัยมณีมาโลมเล้าเอาใจ เมื่อสุดสาครใช้มนต์นี้ก็จะทำให้เห็นเป็นพระอภัยมณีกำลังมาเล้าโลมตนตามอารมณ์ต้องการ

            ละเอียดสุดสะเทิ้นเขินอาย ทั้งตกตะลึงงงงัน พยายามบอกกับตัวเองว่าคงเป็นความฝันหรือไร จึงเอามือออกจากที่โดนเกาะกุม ยกขึ้นตบหน้าชายหนุ่มเบื้องหน้า
            "เพี้ยะ"  "โอ๊ย"
            "นี่น้องละเอียดมาตบหน้าพี่ทำไม"
             ละเอียดใจหายวาบเมื่อเห็นหน้าของชายหนุ่มมีผื่นแดงด้วยนางตบแรงไปนิด แต่ยังทำกระเง้ากระงอด
             "ไม่รู้ละ ทำไมท่านถึงได้มาเอาจนป่านนี้..."
             "พี่ขอโทษ ต่อไปพี่จะอยู่กับเจ้าตลอดไปไม่จากไปไหน"
             สุดสาครตอบตามใจที่ละเอียดคิดต้องการที่จะได้ยินคำเหล่านี้ จึงส่งคลื่นจิตไปยังให้ชายหนุ่มเบื้องหน้าหรือสุดสาครพูดออกมาดังใจของนาง
ละเอียดใจวาบหวิวเต้นตึกตีก เมื่อชายหนุ่มกลับเอามือขึ้นมายึดกุมที่ไหล่กลมมนทั้งสองข้างของนาง
(https://www1.wi.to/2017/06/10/40beeb170cceaa84e92de97e094e425b.png)

             "เป็นไปไม่ได้ นี้เป็นร่างจำแลงของสุดสาคร อย่างนั้นหรือ หากใครไม่ได้พบเห็นแบบเราละ"
              ละเอียดคิดในใจ แต่สุดสาครก็รับรู้ได้ด้วนความคิดของนางสอดประสานกันกับสุดสาครแล้ว
             "อย่าห่วงเลย คนอื่นเมื่อเข้ามาจะเกิดความรู้สึกปฎิสัมพันธ์(มีอารมณ์ทางเพศเมื่อพบเห็นคนมีสัมพันธ์อะไรต่อกัน) ก็จะโน้มนำให้พบเห็นเช่นเดียวกัน
ละเอียดต้องพิศวงเมื่อได้ยินชายหนุ่มตอบได้ตามความคิด
              "แล้วจะเป็นอยู่เช่นนี่ตลอดไปหรือ"
              "ตราบเท่าที่พี่ละเอียดต้องการ จะสลายไปได้ทุกเมื่อหากท่านไม่ต้องการแล้วเช่นกัน"
              เสียงหลังสุดกลับเป็นเสียงของสุดสาคร แวบหนึ่งที่ละเอียดกลับแลเห็นร่างชายหนุ่มกลับกระเพื่อมขึ้นคล้ายสลับกับเป็นสุดสาครแล้วกลับกลายเป็นชายหนุ่มคนรักใหม่
             เมื่อตอนที่เห็นชายคนรักเปลี่ยนเป็นสุดสาคร ละเอียดกลับใจหายวาบด้วยความอาลัย จึงตั้งสติคิดต่อชายคนรักสุดสาครจึงเปลี่ยนมาเป็นร่างจำแลงใหม่ได้ดังเดิม
ละเอียดเกิดความลังเลไม่แน่ใจ จะเอาอย่างไรดี อีกครั้งที่ชายหนุ่มกลับมีการกระเพื่อมสั่นไหวเดี๋ยวกลับเป็นสุดสาครเดี๋ยวเป็นชายหนุ่มคนรักสลับไปมาไม่หยุด
             "ละเอียดจ๋า พี่อาจอยู่ได้ไม่นานแล้ว หากแม้เจ้าต้องการตัดใจไปจากพี่จริงๆ แล้ว พี่จะไม่มาให้เห็นอีกต่อไป"
             ละเอียดได้ยินเสียงพูดสุดท้ายของชายคนรักที่ร่างเหมือนกำลังจะจางสลายไปต่อหน้า มองเข้าไปในดวงตาของชายหนุ่มคนรักที่เหมือนเจ็บปวดชอกช้ำ น้ำเสียงที่สั่นเครือแหบพร่าน่าสงสาร ทำให้นางเองต้องถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาเป็นสายอย่างไม่รู้ตัว เต็มไปด้วยความเต็มตื้นรันทดใจ ด้วยความอาลัยหากชายหนุ่มคนรักที่เห็นตรงหน้าจะต้องสลายไป และอาจไม่ได้พบเห็นอีกเลยตลอดชีวิตนี้ ไหนเลยที่ตัวเองจะทนได้ จึงส่งเสียงร้องสะอึกสะอื้นออกไป
             "ขอร้องท่าน...อย่าได้จากไป อยู่ด้วยกันตลอดไป  ไม่จากไปไหน.."
              พูดเสร็จละเอียดก็เข้าไปคว้าจูบที่ปากชายหนุ่มคนรักทั้งน้ำตาอย่างโหยหา ร่างของชายหนุ่มที่กำลังจางสลายไปอยู่แล้ว กลับค่อยเด่นชัดกลับคืนมาใหม่อย่างแจ่มชัด
              ละเอียดกลัวชายคนรักจะจางหายไปอีกจึงระดมจูบอย่างไม่หยุด น้ำตาที่ไหลกลับหยุดรู้สึกเต็มตื้นสุขในใจ และเป็นฝ่ายเริ่มต้นแหย่ลิ้นเข้าไปในกระพุ้งปากของอีกฝ่ายส่งลิ้นพัวพันดูดลิ้นอีกของชายหนุ่ม
              สุดสาครตั้งตัวไม่ทันเมื่อโดนละเอียดเป็นฝ่ายถาโถมจูบเอาๆ ทีแรกคิดว่านางจะเข้ามากัดปากแต่เมื่อโดนโถมจูบเข้าบ่อยครั้งก็รู้สึกซาบซ่า มันเป็นจูบแรกของสุดสาครก็เกิดความรู้สึกวาบหวามเช่นกัน
               อา..ริมฝีปากของสตรีช่างนุ่มหวานเช่นนี้เอง สุดสาครจึงส่งลิ้นเข้าจูบดูดลิ้นละเอียดเอาบ้าง ได้ยินเสียงดัง จ๊วบ ๆ ไม่หยุด ละเอียดไม่อาจต้านทานแรงปรารถนาของตัวเองที่มีช้านานได้  กลับลงมือปลดผ้าแถบออกพร้อมถอดเสื้อตัวเองออกจนทำให้เต้านมสองเต้าอวบสวยของนางเด้งออกมาชูชันราวต้องการอวดประชันกัน แล้วแอ่นตัวลงนอนหงายแอ่นอกให้สุดสาครได้ยลสองเต้างามอย่างเต็มตา
              สุดสาครจ้องตะลึงลานเกิดความกำหนัดขึ้นโดยธรรมชาติ
              "นมของพี่ละเอียดช่างสวยจริงๆ น่าดูดกว่านมไหนๆ"
              "จะมัวรออยู่ทำไมละ ทำตามที่ท่านปรารถนาเถอะ"
               ละเอียดบอกอายๆ เมื่อจิตสัมพันธ์กันจึงทำให้ละเอียดรู้ความคิดด้านอารมณ์ต้องการของสุดสาครได้เช่นกัน ไม่รอช้าสุดสาครในร่างชายหนุ่มคนรักก็ตรงเข้าฟอนเฟ้น ดูดเลียทั้งสองเต้าของนางทันที ยิ่งถูกดูดบีบจับขยำ ยิ่งทำให้สองเต้าขาวผ่องของนางกลับขยายขึ้น  หัวนมโค้งเป็นจงอยลุกชูชัน ทำให้ยิ่งน่าดูดเลียยิ่งขึ้น
ละเอียดแม้ว่าไม่สวยมากแต่ก็นับว่าสวยไม่ด้อยกว่าใครเท่าไร แต่สิ่งที่นางภูมิใจที่สุดว่าเด่นล้ำกว่าใครก็คือนมทั้งสองเต้านี้แหละที่จัดว่างามที่สุดในคติของวรรณคดี 
              สุดสาครรู้สึกเนื้อตัวของละเอียดช่างหอมหวาน โดยเฉพาะนมสองเต้าช่างหอมอร่อยปากกว่านมที่เคยดูดมาก่อน แม้ไม่มีน้ำนมก็ตาม จึงวนเวียนจับขยำดูดไม่หยุด จนละเอียดรู้สึกเสียวซ่านจนทนไม่ไหว เอามือปลดชายผ้าถุงออก แล้วใช้ขาถีบออกพ้นตัว จนตอนนี้เหลือแต่ตัวเปลือยเปล่า ขาวว่อกล้อนจ้อนไปทั้งร่างแล้ว
              "อย่ามัว แต่ดูดนมอย่างเดียว ทำอย่างอื่นบ้าง"
              ละเอียดร้องบอกด้วยความอายปนความเสี้ยนรูหีเสียประมาณ สุดสาครได้เรียนรู้จากการแอบดูพระราชา และได้ผ่านการฝึกซ้อมกับรูหินมาแล้ว ถึงตอนนี้ได้เวลาปฏิบัติจริงจึงถอดเสื้อกางเกงตนออกบ้างโดยมีละเอียดที่ใจร้อนนอนกางขาอ้ารูเสี้ยนอยากอย่างใจจดจ่อ
              สุดสาครแก้ผ้าอวดท่อนควยขนาดกำลังเหมาะตามที่ตนเห็นในห้องน้ำ ด้วยละเอียดไม่เคยเห็นควยชายคนรัก จึงไม่ได้จินตนาการถึงควยท่อนนั้น แต่กลับคิดถึงกระเจี้ยวของสุดสาครตอนในห้องน้ำมากกว่า แม้ไม่ใหญ่มากแต่ก็จัดว่าใหญ่ขนาดใช้งานได้แล้ว แถมเกลี้ยงเกลาด้วยไม่มีขนหมอยสักเส้น จึงดูแปลกตา น่าลองดูว่าควยลักษณะนี้จะเป็นเช่นไร
             ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้นางต้องผิดหวังเลยกลับรู้สึกว่ามันวิเศษเสียนี้กระไร
             เพราะเมื่อสุดสาครได้ใช้ท่อนควยของตนเข้าจรดตรงกลางรูหีที่มีน้ำเยิ้มจนแทบล้นรูด้วยความเสี่ยน แม้จะรู้สึกคับแน่นบ้างแต่ก็พอเหมาะไม่ได้ยากเย็นเช่นเข้าไปรูหินดินแหลว ที่ชีเปลือยให้ทดลอง แต่รูสตรีของจริงนี้กลับสร้างความรู้สึกได้ดีกว่ากันลิบลับแถมตอดกระชับราวกับมีมือน้อยๆมาช่วยบีบนวดลำควยสนุกอย่างบอกไม่ถูก สุดสาครหลังจากดันควยเข้าคูหาหีนางละเอียดได้หมด จึงชักออกมาจ้วงแทงเอา จ้วงแทงเอา จนดังฉึกๆ ไม่หยุดผสมกับเสียงร้องครางของละเอียดที่พร่ำหา ดังซี้ดซ้าดส์ไม่หยุด อย่างนี้เองที่ชีเปลือยบอก
           "จ๊ะ ฉึก ฉึก  มันสนุกดีจริง "
            สุดสาครเพิ่งเคยเล่นเกมส์เย็ดเป็นครั้งแรกชักติดใจในการเล่นนี้ แทงควยเข้ารูหีนางรำละเอียด ฉึก ฉึก ทั้งซ้ายขวารอบรูอยู่ไม่หยุด ส่วนละเอียดก็ชอบใจควยอันนี้ไม่น้อยเพราะมันช่างแข็งแรงยอดเยี่ยม ขนาดบางทีที่สุดสาครทำควยผงกหัวในรู ยังถึงกับยกตัวให้ก้นลอยขึ้นตามแรงผงกของมัน ละเอียดไม่ยอมโดยซอยเย็ดฝ่ายเดียว เพราะใจถวิลหามานาน เมื่อได้พบเจอกลับต้องการตักตวงความสุขสนุกให้มากที่สุด จึงยกก้นแอ่นตัวลอยขึ้นรับแลกเย็ดกับสุดสาครอย่างดุเดือดอย่างไม่ยอมถอยดูว่าใครจะอยู่จะไปก่อนกัน  อย่างไม่มีใครยอมใคร จึงทำให้ชั่วเวลาไม่นานสุดสาครจำค้องกระเด้าเป็นครั้งสุดท้ายอัดขยี้กับรูหีอล่างฉ่างที่ละเอียดกระเด้งขึ้นมารับกลางอากาศ สุดสาครต้องพ่นลมพุ่งเข้ารูหีนางออกมายาว ไปกระทบจุดเสียวอย่างจังทำให้ละเอียดต้องน้ำแตกออกมาอย่างมากมาย ผวากอดก่ายทั้งมือทั้งขาแน่นอย่างเป็นสุข ถึงสุดยอดในเวลาเดียวกันทั้งคู่
             พอเวลาผ่านไปสักครู่ ละเอียดกลับลืมตาขึ้นมา ก็พบสุดสาครกลายร่างเป็นเด็กนอนหลับอยู่ข้างๆแล้ว
            นางมองดูสุดสาครอย่างรักใคร่มากขึ้น ไม่อยากเชื่อว่าเมื่อสักครู่นางได้เย็ดกับเด็กน้อยสุดสาครคนนี้แน่หรือ เพราะมองไม่เห็นชายคนรักแล้ว
            นางจึงเรียกให้สุดสาครตื่นขึ้นต่างชำระล้างร่างกายจัดแจงแต่งตัวออกไปรวมกับนางรำที่ห้องพระธิดา เพื่อกันคนสงสัย พลางบอกให้สุดสาครเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ
(https://www1.wi.to/2017/06/10/bae77680c5bcc23a94f99e9da48dbf03.jpg)

            คืนนั้นนางละเอียดจึงขอนอนเป็นเพื่อนพระโอรสสุดสาครแต่ผู้เดียว ส่วนนางรำอื่นก็เห็นเป็นการดีด้วยพวกตนก็อยากมีเวลาส่วนตัวไปทำอะไรกันมากกว่า
           ตกคืนนั้นสุดสาครจึงได้จำแลงเป็นชายคนรักของละเอียดอีกหน โดยหนแรกต่างเสมอกัน หนต่อมาสุดสาครจึงเริ่มเล่นท่ากับนางละเอียดตามที่ได้พบเห็นจากพระราชากับมเหสีบ้างแล้ว นางละเอียดก็ตอบรับได้ทุกท่า นางละเอียดไม่เพียงแต่เป็นผู้เชี่ยวชาญสามารถคิดท่ารำขึ้นมาใหม่ได้ ยังสามารถคิดท่าเย็ดใหม่ขึ้นมาต่อสู้เล่นกับสาครได้เช่นกัน
           และในวันต่อมาพระราชาได้จัดหาเพื่อนเล่นในวัยเดียวกับสุดสาครเพื่อคลายเหงา พร้อมกับให้เรียนวิทยการความรู้ และการต่อสู้ต่างๆ ร่วมกับพระธิดา
แต่ดูเหมือนสุดสาครจะไม่ได้เหงาเพราะขาดเพื่อนดังที่พระราขาคาดคิดเท่าไร อีกทั้งสุดสาครกลับหย่านมโดยไม่ต้องการให้แม่นมมาป้อนนมอีกต่อไป เพราะได้มีนางละเอียดเป็นเพื่อนเล่นในตอนกลางคืนที่สนุกกว่า อีกทั้งนมของนางละเอียดก็หวานอร่อยกว่าแม่นมอ้วนๆ เป็นไหนๆ
             จำเนียรเวลากลับผ่านไปอย่างรวดเร็วได้เดือนเศษ ที่นางละเอียดอาสาเป็นผู้อาบน้ำและเป็นเพื่อนร่วมนอนกับสุดสาครแต่ผู้เดียว โดยพี่เลี้ยงอื่นไม่ต้องมายุ่งเกี่ยว แม้คนอื่นบอกว่าจะเป็นการเอาเปรียบให้หายเหนื่อยคนเดียวหรือไม่ นางละเอียดก็บอกว่าไม่เป็นไร
             เวลาผ่านไปได้แค่เดือนเศษ ดูเหมือนนางละเอียดจะมีผิวพรรณเปล่งปลั่งขึ้น รวมถึงมีใบหน้ายิ้มแย้มอย่างมีความสุขจนทุกคนสังเกตุเห็น ไม่เพียงแต่นางรำคนอื่นที่สังเกตุเห็นแม้แต่พระราชาสุริโยทัยก็เห็นเช่นกัน เพราะตอนที่นางต้องเคราะห็ร้ายจากผีกระจู๋ใหม่ นางกลับเป็นคนเศร้าสร้อยหน้าตาหม่นหมองหมดอาลัยใยชีวิต พอสุดสาครเข้ามาเรียกหานางเป็นพี่เลี้ยงก็ดูเหมือนจะทำให้นางมีความสุขสดชื่นขึ้น แถมดูสวยผุดผาดกว่าเดิมอาจเป็นเพราะนางลืมทุกข์แล้วมีความสุขกระมั่งทุกอย่างจึงดีขึ้น ทำให้พระราชาเกิดต้องตาสนพระทัยในตัวนางละเอียดอีกครา
            เหตุร้ายผ่านไปกลายเป็นดีเช่นนี้จึงเป็นเรื่องน่ายินดียิ่งนัก พระราชาอดคิดไม่ได้
            เรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตล้วนแปลกประหลาด บางทีเราไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรามันจะเป็นสิ่งดีหรือไม่ดี
เพราะเราไม่รู้ว่ามันจะส่งผลต่ออนาคตเราอย่างใด ดังนั้นเราจึงไม่อาจท้อถอยหรือหลงละเลิงไปกับสิ่งที่เข้ามาในชีวิต บางทีชีวิตก็อาจต้องการให้เราเจอกับเรื่องทุกข์ ต้องการให้เรารักใครสักคนอย่างหัวปรักหัวปรำ ทำให้เราต้องผิดหวังอย่างรุนแรง เพื่อให้เราไปพบกับความสุขที่แท้จริงในวันหน้า เพื่อให้เราเกี่ยวประสบการณ์ และเห็นคุณค่าที่แท้จริงของสิ่งที่จะได้มาในวันข้างหน้า
           กับผู้คนที่ประสบแม้อาจไม่ดี แต่ก็จำต้องเลือกเอาส่วนดีมานึกถึง เพราะบางทีที่เราสามารถมีในวันนี้ได้ก็เพราะพวกเขามีส่วนร่วมในวันนั้น หากไม่มีพวกเขาในวันนั้นอาจไม่ได้มีเราในวันนี้ที่แข็งแกร่งขึ้นมาได้ สิ่งต่างๆอาจเป็นเพียงบันไดขั้นหนึ่งที่ให้เราเหยียบข้ามไปพบสิ่งที่ดีกว่า
https://www.facebook.com/tanapondisplay/videos/950676971739459/

            เรื่องระหว่างละเอียดกับสุดสาครไม่อาจเป็นความลับได้ตลอดกาล เมื่อบังเอิญนางรำโสภีที่สวยที่สุดในคณะ เกิดมาพบเห็นเข้า ด้วยนางติดขัดในท่ารำจึงต้องมาขอคำชี้แนะจากรุ่นพี่ ด้วยละเอียดละเลยไม่ไปต่อท่ารำให้กับคณะรำ มัวแต่คิดท่าเย็ดกับสุดสาครอยู่ทุกวัน เหตุการณ์จะเป็นเช่นไรต่อไป โปรดติดตามตอนหน้า

              **** ผู้เขียนก็ต้องทำมาหากินเช่นเดียวกับทุกท่าน ซึ่งบางทีงานของผู้เขียนเข้ามามากไม่สามารถระบุกำหนดเสร็จได้แน่นอน จึงทำให้งานเขียนต้องชงักลง ทำให้ขาดช่วงความสนุกของเรื่องโดยไม่ต่อเนื่อง ต้องขออภัยด้วยครับ


ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: review1972 เมื่อ มิถุนายน 10, 2017, 08:02:35 หลังเที่ยง
ไม่เป็นไรครับ แค่ท่านสละเวลามาคิดมาเขียนเรื่องดีๆให้พวกเราได้อ่านฟรีๆนี่ก็ไม่รู้จะขอบคุณยังไงแล้ว ขอบคุณอีกครั้งครับ

(https://i.imgur.com/yTm2blA.png) cobra
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: durocman เมื่อ มิถุนายน 11, 2017, 09:15:58 ก่อนเที่ยง
ไม่เป็นไรหรอกครับ เรื่องปากท้องนั้นสำคัญยิ่งนัก แต่อย่าให้นานเกินสิ้นใจ อยากรู้ว่าโสภีจะโดนไหม
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: Seraphia13 เมื่อ มิถุนายน 11, 2017, 11:18:16 ก่อนเที่ยง
กินเด็กเลยเป็นอมตะเลยทีเดียว
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: somc217 เมื่อ มิถุนายน 12, 2017, 09:22:48 ก่อนเที่ยง
รออ่านตอนใหม่มานานครับ
ตอนนี้ได้อ่านก็ไม่ผิดหวังเลย เขียนได้สนุกมาก รูปก็สวยด้วยครับ
ขอบคุณมากๆ ที่กรุณาเขียนเรื่องสนุกๆมาให้ได้อ่านกัน
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: samsung014 เมื่อ มิถุนายน 14, 2017, 01:05:19 ก่อนเที่ยง
จะช้าจะเร็วก็จะรอครับ ผลงานดีๆอย่างนี้ จัดการภารกิจการงานแล้ว ค่อยมาเขียนต่อก็ได้ครับ ขอบคุณจริงๆครับ
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: tom053795786 เมื่อ มิถุนายน 14, 2017, 04:45:09 ก่อนเที่ยง
เขียนดี มากๆๆๆๆ ครับ
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: ่jub2520 เมื่อ มิถุนายน 29, 2017, 11:29:25 ก่อนเที่ยง
ขอบคุณที่นำแนวแบบไม่ซ้ำใครมาให้อ่าน ถือว่าน่าติดตาม สนุกดี
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: ponchan80 เมื่อ กรกฎาคม 02, 2017, 09:32:37 หลังเที่ยง
รออ่านตอนใหม่ครับผม นางรำโสภีจะให้สุดสาครสอนท่าไหน
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: isnoox เมื่อ กรกฎาคม 07, 2017, 01:20:15 หลังเที่ยง
วันละนิดวันละหน่อยที่ท่านได้สละเวลามาเขัยนให้ได้อ่านแค่นี้ก็ชื่นใจแล้วขอรับสนุกมากๆเลย
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: chanky2007 เมื่อ กันยายน 26, 2017, 02:31:57 หลังเที่ยง
  ขอบคุณครับ แค่ท่านสละเวลามาแต่งต่อ ก็ดีมากแล้วครับ

รอติดตามต่อไปครับ
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: Nightfairy Happy Sometime เมื่อ ธันวาคม 20, 2017, 04:15:02 หลังเที่ยง
พี่เด็กเป็นอมตะกินพี่เลี้ยงยิ่งไม่ตายเลยสินะ
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: ponchan80 เมื่อ มกราคม 04, 2018, 10:26:34 หลังเที่ยง
จะช้าจะเร็วก็รอครับท่าน ผลงานดีๆอย่างนี้ ค่อยมาเขียนต่อก็ได้ครับ จัดการภารกิจการงานขอท่านให้แล้วก่อน ขอบคุณจริงๆครับ
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: jitpakorn tachopunth เมื่อ ตุลาคม 19, 2018, 12:06:47 ก่อนเที่ยง
ชอบมากครับ แต่งได้ละเอียดมากๆ คนแต่งจินตนาการดีมากๆครับ
ชื่อ: Re: ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 9 (ตอน ถึงเวลาสุดสาคร)
โดย: noysurat เมื่อ พฤษภาคม 02, 2019, 05:11:09 หลังเที่ยง
 ::Punch::สนุกมากครับ มีเวลาว่างแล้วเขียนออกมาเรื่อยๆ นะครับ