คือว่า...ผมแอบชอบเพื่อนตัวเอง ครับ....
ผมกับเค้ารู้จักกันมา 7-8 ปี รู้จักกันเพราะเรียนคณะเดียวกันครับ ตอนเรียนก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไร แล้วไม่รู้ผีห่าซาตานตนไหนดลบันดาลให้ผมกับเค้า จับฉลากมาทำงานใช้ทุนโรงพยาบาลเดียวกัน
ตอนแรกที่มาทำงานผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้าเป็นพิเศษ ออกแนวรำคาญด้วยซ้ำ แต่สองเดือนที่ผ่านมานี้ ผมดันก้าวข้ามเส้นของคำว่าเพื่อน ผมกลับรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้น่ารักจัง อยากจะเป็นคนคอยดูแลเค้า
สองเดือนที่ผ่านมานี้ วันไหนที่เค้าอยู่เวรดึก ผมจะอยู่เป็นเพื่อน โดยอ้างว่ามาตากแอร์เล่น ไม่อยากกลับห้อง ทั้งๆที่เมื่อก่อนผมไม่เคยมาอยู่เลย
อาทิตย์ที่แล้วก็วันเกิดเค้า ผมก็เล่นกีตาร์ร้องเพลง "เป็นทุกอย่าง" อัดวีดีโอแทนคำอวยพรวันเกิด รวมทั้งแอบจัดงานวันเกิดเซอไพรซ์ให้เค้า
แต่แล้ว...ผมเหลือเวลาอยู่กับเค้าเพียงอีกแค่สองวันครับ เพราะผมลาออกจากราชการ เพื่อไปเรียนต่อ...ผมไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีครับ
ผมอยากสารภาพกับเค้า แต่อีกใจหนึ่งก็กลัวเสียความเป็นเพื่อนที่มีมานานครับ
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ ผมไม่รู้จะระบายกับใครจริงๆ
และถ้าไม่เป็นการรบกวน ผมอยากขอคำปรึกษาเพื่อนๆสมาชิก
1. คิดว่าเค้ารู้ตัวหรือยังครับว่าผมรู้สึกยังไง
2. ผมควรสารภาพรักกับเค้ามั้ยครับ
ขอบคุณทุกท่านครับ
ปล.เหตุการณ์นี้น่าจะไปโผล่ในนิยายของผมสักตอนแหงๆ
อุต้ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว
จะแยกจากกันก็ให้รู้เรื่องกันไปเลย
เพราะ จะห่างหายกันไปอีกเป็นปี
ไม่งั้นก็จะคาใจ ข้างในลึกๆ ::HeyHey::
1. ผู้หญิงมี sense รับรู้เรื่องนี้เร็ว คิดว่า น่าจะรู้ๆ อยู่
2. ทำแล้วผิดหวัง ดีกว่า ผิดหวังที่ไม่ได้ทำ
แต่ก่อนอื่น ถามใจตัวเองก่อนว่า ที่รู้สึกเนี่ย มันใช่ หรือปล่าว??
อ้างจาก: pamaaeng เมื่อ มิถุนายน 26, 2017, 12:40:05 หลังเที่ยง
1. ผู้หญิงมี sense รับรู้เรื่องนี้เร็ว คิดว่า น่าจะรู้ๆ อยู่
2. ทำแล้วผิดหวัง ดีกว่า ผิดหวังที่ไม่ได้ทำ
แต่ก่อนอื่น ถามใจตัวเองก่อนว่า ที่รู้สึกเนี่ย มันใช่ หรือปล่าว??
ฟังไว้...ป๋าชาติมาตอบเองเพราะประสบการณ์เยอะ ::Ahh::
*******************
มาเรียนต่อก็รักกันได้นี่ครับ อยู่ประเทศเดียวกันแท้ๆ เรียนจบแล้วแต่งเลยหรื่อรักแท้กลัวแห้วก็แต่งเลย แล้วค่อยไปเรียนต่อ
อีกอย่างก็คือ...มาเรียนอาจจะเจอสาวๆอีกเยอะ อาจจะลืมของเก่าก็ได้ เพราะนั่นมันของตายไม่มีทางเลือก ดูไปดูมา สวยก็ได้วะ ::Cheeky::
บอกให้รู้ไปเลยครับ จะได้ไม่ติดค้างในใจ. สมหวังหรือผิดหวังให้ชัดเจนไปเลย
1.คิดว่าน่าจะรู้
2.เรียนให้จบก่อนถ้าความรู้สึกยังเหมือนเดิมค่อยสารภาพ
จัดการสองอย่างพร้อมกันลำบากจะทำให้รักษามิตรภาพให้ยืนยาวไม่ได้จะรู้สึกเสียใจในภายหลัง
บอกให้เค้ารู้เถอะครับ ดีกว่ามาเสียดายทีหลัง
::Glad:: บอกไปเลยครับ คุณสองคนอาจเป็นคู่กันก็ได้ไม่งั้นไม่ได้ติดกันมาขนาดนี้หรอก และอีกอย่างผู้หญิงเขาน่าจะรู้แล้วด้วยว่าคุณชอบเขา ไม่เสียหายหรอกครับการที่คนคนหนึ่งจะรักใครหรือชอบใครมันเป็นเรื่องดีเสียมากกว่า และเราก็ได้ทำตามความรู้สึกเราด้วย กลัวไร สู้ๆ
เป็นผม ผมจะเลือกที่จะบอกออกไป
ส่วนคำตอบก็เลือกที่จะยอมรับมัน
#มีโอกาสดีกว่าไม่มีนะ
อ้างจาก: pljimmylq เมื่อ มิถุนายน 26, 2017, 10:34:42 หลังเที่ยง
เป็นผม ผมจะเลือกที่จะบอกออกไป
ส่วนคำตอบก็เลือกที่จะยอมรับมัน
#มีโอกาสดีกว่าไม่มีนะ
+1 นะ
มันขึ้นอยู่กับวาสนา
แต่ถ้าไม่บอกก็ต้องมาเสียดาย
ทำอะไรก็ทำไปเลยครับ ไม่ใช่เรื่องเสียหาย
แค่ไม่ให้ติดข้างคาอยู่ในใจ "รู้งี้" จะดีกว่า ::HeyHey::
1.น่าจะรู้นะครับ
2.เป็นผม ถ้ามั่นใจก็บอกเลยนะครับ มีหลายตัวอย่างเลยนะครับ ที่ผู้หญิงถามกลับมาว่ามาบอกอะไรตอนนี้ ซึ่งถ้าสถานการณ์ออกมาเป็นแบบนั้น คุณคงเจ็บมาก (ช้ำมากจริงๆ ครับ)
วิธีรักษาความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนมันไม่ยากหรอกครับ จริงใจในความเป็นเพื่อนทุกคนรับรู้ได้
Most times the first step of love is usually comes from deep abiding friendship ...
The best of friends usually makes the best of life partner ...
Also ... if what you feel is truly deeply madly ... then YOU will not be broken of that relationship ...
There is very little difference between a deep loving friendship & a deep loving partnership ...
It's how you treat & treasure her friendship ...
If she said NO to move the relationship up ... will you be able to accept it ?
That is the question you have to ask yourself before you do anything else ...
KK... why are we answering these so seriously ... ???
He did say ... he will use it in his NEXT novel .... 55555
This is NOT the real deal here ... he just want to get some materials for his plot ... E...E..
เป็นความสุขเล็กๆที่ได้พบหน้า จริงๆถ้าจะสานต่อก็ต้องพัฒนาความสัมพันธ์ครับ เพราะยังไงเราก็ยังติดต่อเขาได้อยู่ไม่ใช่ว่าบอกไปแล้วแต่ไม่ได้ทำงานด้วยกันก็ติดต่อกันไม่ได้เพราะงั้นบอกเขาไปเถอะครับ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะคิดเหมือนเราก็ได้แค่รอให้เราพูดก่อนเท่านั้นเอง
คำถาม ...ผมแอบชอบเพื่อนตัวเอง ครับ.... จะทำอย่างไร
นี่ไม่ใช่คำตอบ แต่มันคือสิ่งที่อาจเกิดขึ้น
ถ้าเราชอบเค้ามากพอ และ ความชอบนั้นทำให้เรากล้าที่จะบอกรัก มากกว่ากลัวที่จะโดนปฏิเสธหรือความสัมพันธ์ที่อาจจะเปลี่ยนไป เราก็จะบอกออกไป เพราะถ้าไม่บอก เราจะอึดอัดมาก และเราจะเสียดายโอกาสที่อาจจะได้พัฒนาความสัมพันธ์
ถ้าชอบ แต่ยังไม่มากพอที่จะบอกรักออกไป ขอให้เก็บไว้ก่อน เวลาจะทำให้เราเห็นตัวตนของเค้ามากขึ้น นานๆไป บางทีความรู้สึกชอบแบบนั้นก็จะหายไปเอง รู้สึกได้แค่เพื่อนจริงๆ เพราะ เรารู้จักตัวตนของอีกฝ่ายดีแล้ว แล้วพบว่า มันไม่ใช่ หรือบางทีเค้าดันไปมีแฟน อันนี้ เราตัดใจได้ง่ายๆเลย แล้วมองเค้าเป็นเพื่อนไปเลย แล้วก็อยากเห็นเค้ามีความสุขกับแฟนด้วย
อีกเหตุการที่อาจเกิด อาจเสียเพื่อน หรือไม่เสีย
เราบอกรักไป เราโดนตัดเพื่อนไปเลย แต่สองปีถัดมา เค้าก็กลับมาคบกับเราในฐานะเพื่อนสนิทเหมือนเดิม
เหตุผลที่เค้าจากเราไป เพราะ เค้าให้ในสิ่งที่เราต้องการไม่ได้ คือ ความรักแบบหนุ่มสาว เค้าทำตัวไม่ถูก เค้าก็ตัดความสัมพันธ์กับเรา
และเหตุผลที่เค้ากลับมาในฐานะเพื่อนอีกครั้ง เพราะ เค้ามองว่าเราคือเพื่อนที่ดี ยังอยากมีเราอยู่ในชีวิตเค้า ส่วนเราตัดใจได้แล้ว ก็คบเค้าแบบเพื่อนได้อย่างสนิทใจ
สุดท้ายเราก็ไม่ได้เสียเค้าไปจริงๆ เพียงแต่มันต้องใช้เวลาในการที่จะให้เค้าได้ปรับอารมณ์ และเราก็ต้องใช้เวลาในการตัดใจและมองไปข้างหน้า
เราบอกรักไป เค้าปฏิเสธ แต่เราไม่ได้เสียเพื่อนไป เค้าก็ยังคงเป็นเพื่อนกับเราเหมือนเดิม อันนี้ไม่รู้ว่าโชคดีหรือไม่ดี
เพราะ ถ้าใกล้กัน เราจะตัดใจได้ยังไง เราเลยต้องเฟดตัวเองออกมา แต่เราไม่ตัดเพื่อนนะ แต่ มันทรมานมาก
เราแค่ลดการติดต่อและการกระทำที่มันมากกว่าเพื่อนต่อเค้าลงไปเพื่อไม่ให้ความหวังตัวเอง ไม่คิดเข้าข้างตัวเอง มองทุกอย่างด้วยใจเป็นกลาง เท่านั้นเอง เราขอเวลามายอมรับความจริง และตัดใจ พอเวลาผ่านไป เราเชื่อว่า เราจะสามารถเป็นเพื่อนที่ดีกับเค้าได้อย่างบริสุทธิ์ใจ แต่ขอตัวไปทำใจก่อน
ถ้าคุณบอกคุณจะมีโอกาส 50-50 แต่ถ้าคุณไม่บอกโอกาสคุณจะเป็นศูนย์
ปล.แต่คุณต้องยอมรับให้ได้ด้วยหากผลลัพธิ์ออกมาไม่ได้ดังหวัง
เออ ตกลงคบกันมานาน ไม่รู้เลยรึคับว่าเขาคิด เขารู้สึกยังงัยกับคุณ เรื่องคุณมีใจให้เขา ผมว่าเขารู้นะ เวลาอยู่ด้วยกันเขาแสดงออกยังงัยบ้าง ถ้าเขาไม่มีใจเลย ถ้าคุณยังทำงานด้วยกัน ผมว่าอย่าบอกดีกว่า แต่นี่คุณกำลังจะไปเรียนต่อ เอาเลยคับ ไม่มีอะไรจะเสีย แต่งงที่ทำไมต้องถาม รึไม่เคยมีประสบการณ์ จริงๆแล้วแค่มองก็รู้แล้วนะ
ผู้หญิงมีเซ้นต์เรื่องนี้นะครับ พวกเธอรับรู้ด้วยสัญชาตญาณว่าคุณกำลังคิดเกินกว่าคำว่าเพื่อน เพียงแต่เธอยังสงวนท่าที เพื่อรอความชัดเจนจากคุณ
ผมแนะนำให้คุณบอกเธอไปครับ ผมเชื่อว่าเธอจะรับฟัง แต่เธอจะตอบรับหรือปฏิเสธ คุณต้องวัดดวงเอาแล้วล่ะ
ถ้าโชคดี นี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวดี ๆ ของคุณและเธอก็ได้ แต่ถ้าไม่ อย่างน้อยคุณก็ได้พูดในสิ่งที่หัวใจต้องการไปแล้วไม่ใช่หรือ
คำตอบจากปากผู้หญิง จริงๆ
1.แน่นอน ตอบแทนเธอไม่ได้ ค่ะว่าเธอคนนั้นของคุณรู้สึกเช่นไรกับคุณ
2. อย่าคาดเดา ใจผู้หญิง ให้สังเกตจากข้อเท็จจริง สังเกตพฤติกรรมเช่น
- คุณอยู่เป็นเพื่อน เธอมีอาการดีใจไหม ที่มีคุณอยู่ใกล้ๆ ตาเธอเป็นประกายไหม เธอคุยกับคุณอย่างสนุกสนาน เธอพูดอย่างสบายอกสบายใจไหม เธอมีท่าทีอึดอัดหรือเปล่า เธอเล่นแต่โทรศัพท์ไหม หรือเอาแต่พูดถึงคนอื่นหรือเปล่า แล้วเก็บข้อมูลไว้
- คุณอวยพรเธอด้วยเพลง เธอตอบว่าไง เป็นคำพูดขอบคุณธรรมดา หรือ ดีใจจนออกนอกหน้า ยิ้มกริ่มแก้มแทบปริ เธอพูดถึงเพลงของคุณไหมลักษณะไหน
ที่ถาม ไม่ต้องการให้คุณตอบจิ๋วนะคะ คุณต้องตอบตัวเอง ซื่อสัตย์กับตัวเอง อย่าเข้าข้างตัวเอง แล้วพิจารณาดูว่าเธอมีใจให้เกินเพื่อนไหม
เกินเพื่อน มันเป็นไงหล่ะ
เธอยิ้มให้ทุกครั้งที่เจอหน้า ด้วยตาที่เป็นประกาย
เธอเฝ้ารอเวลาที่จะเจอคุณ
เธออยากไปไหนมาไหนกับคุณ อยากกินข้าวด้วย อยากอยู่ใกล้ๆ บ่อยๆ นานๆ มากกว่าปรกติ หรือเปล่า
เธออยากทำโน่นทำนี่ให้คุณ เพื่อรอดูว่าคุณแสดงอาการว่า พอใจที่มีเธออยู่ด้วยบ้างไหม
จากประสบการณ์
พฤติกรรมของคน อาจบ่งชี้ถึงความรู้สึกข้างใน แต่บางคนเรียนรู้ที่จะปกปิดความรู้สึก จึงปรุงแต่งพฤติกรรมตนเองให้ผิดเพี้ยนไปจากความจริง
ดังนั้น จึงต้องใช้เวลาเข้ามาช่วยในการศึกษาพฤติกรรม
ถ้าไม่มีเวลา ควรถามไปตรงๆ
ที่เกริ่นนำข้างบนคือ ถ้าเวลามันสั้น
คุณไม่ควรคาดเดาหรือคิดไปเอง
ว่าคุณจะได้รับคำตอบที่น่าพอใจ
คุณควรเผื่อใจสำหรับคำตอบแบบอื่นๆ
ด้วย
ที่พูดมาทั้งหมด เพื่อใช้ตอบคำถามของคุณที่ว่า
"ผมไม่รู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดี"
อย่างแรกคือ พิจารณาว่าความรู้สึกเป็นเช่นไร เก็บข้อมูล เลือกวิธีที่เหมาะสม ลงมือปฏิบัติ แล้วนำผลลัพธ์มาประเมิน พิจารณาสรุปผล
ถ้าคุณจัดการความรู้สึกตัวเองได้ คุณจะตอบคำถามตัวเองได้ค่ะว่า คุณควรจะทำอย่างไรดี
เพื่อนๆข้างบนหลายท่านให้แนวคิดดีดีมาแล้ว นำมาปรับใช้ได้ค่ะ
ขอให้โชคดี และได้เรียนรู้
แต่จิ๋วขอเพิ่มเติมว่า
"ชีวิตคนเรามันสั้น เวลาที่มีล้วนอยู่บนความไม่แน่นอน หากมีโอกาส จงคว้าไว้ เพราะไม่มีใครบอกได้ว่า จะมีโอกาสอีกไหม ซื่อสัตย์กับใจตัวเอง ดีกว่าเอาแต่เกรงใจ จนไม่ได้ทำอะไรเลย และหมดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย"
อย่ากลัวความเจ็บ
เพราะเป็นสิ่งที่ทำให้รู้ว่า
เรายังเป็นคน ไม่ใช่สิ่งของ
ปล. สรุปสั้นๆ ผู้หญิงแม่มโคตรซับซ้อน เรื่องมาก ฟันธงอะไรไม่ได้หรอก ถ้าไม่ได้รู้จักกันจริงๆ บางทีรู้จักกันแท้ๆ ยังเปลี่ยนพฤติกรรมได้เลย ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจแบบไหน ทำอะไร หรือผลเป็นไง ชาว xonly พร้อมเคียงข้างเสมอ สู้ๆ