เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องแต่ง บุคคลภายในเรื่องเป็นบุคคลในจินตนาการไม่ได้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงแต่อย่างใดบทที่7
นาฬิกาบอกเวลา7โมงเช้าแล้วแต่ท้องฟ้าข้างนอกยังคงอึมครึม สายฝนลงเม็ดปรอยๆลงมาไม่หยุดทำให้บรรยากาศโดยรอบชื้นเย็นน่านอนแต่ผมกลับยังคงนั่งอ้าขาพิงหัวเตียงรู้สึกตาสว่างอยู่โดยมีเพื่อนบ้านสาวสวยกำลังนั่นคุกเข่ารูดชักเอ็นเนื้อเยิ้มฉ่ำไปด้วยคราบน้ำลายและเมือกคาวๆของน้ำรักไปพร้อมกับแลบลิ้นเลียไล่ตั้งแต่พวงไข่ยานๆขึ้นมาถึงหัวถอกบานสีม่วง
"อืมมม ทำไมมันแข็งขึ้นมาอีกแล้วล่ะ แต้วรับไม่ไหวแล้วนะคะ"พี่แต้วพูดจาออดอ้อนแล้วอมมันเข้าไปทั้งแท่ง โยกหัวถี่ๆหวังจะรีดน้ำรักข้นคาวออกมาเพื่อให้มันอ่อนตัวลง
"มันคึกเพราะพี่แต้วนั่นแหละ ก็ใครใช้ให้เซ็กซี่น่ารักขนาดนี้ล่ะ ยิ่งตอนกำลังดูดควยยิ่งน่ารัก"ผมลูบผมเธอราวกับเธอเป็นเด็ก พี่แต้วมองค้อนผมก่อนจะถอนปากออกมาเลียคราบน้ำลายรอบๆแท่งให้สะอาดอีกรอบ
"เด็กบ้า พูดจาลามกไม่ให้เกียรติผู้ใหญ่เลยนะ...ว่าแต่พอก่อนได้มั้ย เมียอมจนเมื่อยปากไปหมดแล้วเนี่ย"
"ไหนเมื่อคืนบอกว่าจะทำให้มันอ่อนไง นี่มันยังแข็งชี้หน้าพี่อยู่เลยนะ"ผมแซวพลางมองสำรวจเรือนร่างครูสาวตอนกำลังทำท่าคุกเข่าคลานสี่ขาอย่างนี้ไปด้วย เธอดูเซ็กซี่สุดๆในท่านี้ ใบหน้าสวยใสมีเมือกสีขาวขุ่นเป็นหยดๆเกาะพราวอยู่เต็มหน้า และยังมีคราบเมือกข้นๆกับฟองขาวๆไหลเยิ้มอยู่ที่มุมปากข้างหนึ่ง นมขาวๆขนาดเต็มมือคล้อยลงมานิดๆตามแรงโน้มถ่วงพร้อมกับมีเมือกเหนียวๆข้นๆเกาะทั่วทั้งเต้า ส่วนที่ข้นน้อยค่อยๆไหลลงมาตามเนินขาวถึงปานสีชมพูตรงส่วนฐานของหัวนมและก่อตัวเป็นหยดเมือกขุ่นข้นยืดย้อยลงมาจากหัวนม ส่วนตรงซอกคอก็มีร่องรอยของการดูเม้มจากปากผมจนเป็นรอช้ำสีม่วงจ้ำๆเป็นวงไปทั่ว แค่ได้เห็นภาพนี้มันช่างน่าชมจริงๆจนแอบคิดไปไกลว่าผมนี่มันโชคดีเป็นบ้าที่ได้พี่แต้วมาเป็นเมีย
"ก็เรานั่นแหละที่ผิด คนอะไรใหญ่ก็ใหญ่อึดก็อึด กว่าจะทำให้เสร็จได้เล่นซะของแต้วระบมไปหมด คราวหลังไม่ทำให้แล้วนะ เข็ดจนตาย"
"คราวหลังก็ไม่ต้องตั้งใจรีดน้ำผมขนาดนี้สิพี่ แค่พี่มีความสุขกับมันก็พอ...ส่วนเรื่องลูกให้เป็นหน้าที่ผมเอง"ผมดึงพี่แต้วให้เซถลามาซบอยู่ในอ้อมกอดก่อนจะพลิกขึ้นคล่อมเพื่อคุมเกม
"ว้าย! อย่านะอย่าๆๆ เมียไม่ไหวแล้วขอพักบ้างเถอะ แค่นี้ก็ระบมไปทั้งตัวแล้ว"
"แล้วชอบมั้ย"
"อื้อ..."พี่แต้วหลบตาผมแอบอมยิ้มนิดๆขณะตอบดูน่ารักจนผมคิดไม่ออกเลยว่าทำไมคนน่ารักแบบนี้ถึงไม่ไปเป็นดาราหรือนางแบบมีเงินมีรถร่ำรวย มาเป็นครูเงินเดือนน้อยๆอย่างนี้ทำไม แต่จะถามก็คงไม่เหมาะ อย่างน้อยผมก็เคารพกับอาชีพเธอ และอีกอย่าง ถ้าเธอไม่มาเป็นครูแล้วซื้อห้องอยู่ข้างๆผมแบบนี้ล่ะก็ป่านนี้ผมคงไม่ได้ชิมความหอมหวานจากดอกฟ้าแสนสวยอย่างที่เป็นอยู่นี่แน่ๆ
"งั้นพักผ่อนนะคนดี เดี๋ยวผัวไปทำกับข้าวมาให้ว่าที่คุณแม่ได้กินก่อน"ผมจูบเธอตรงไรผมแผ่วเบาก่อนจะปล่อยให้ครูสาวค่อยๆหลับตาลงนอนอมยิ้มน้อยๆอย่างมีความสุข...บางทีผมก็คิดนะว่าอยากหยุดทุกอย่างไว้กับผู้หญิงคนนี้แต่ก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เพราะต่อให้ผมเป็นตัวจริงในใจพี่แต้วมากแค่ไหน จะได้ครอบครองร่างกายเธอหรือเป็นพ่อให้ลูกเธอยังไงแต่สุดท้ายคนที่เธอต้องอยู่ด้วยก็คือสามีที่ถูกต้องตามกฏหมายของเธอและผมคงไม่อยากกินน้ำใต้ศอกใครแน่ๆ...จะคิดอะไรให้วุ่นวายวะเนี่ย รู้ตัวเองอยู่แล้วว่าน้องมายด์คือที่หนึ่งในหัวใจ เป็นเป็นว่าจบเรื่องยุ่งพวกนี้ได้เมื่อไหร่ถ้าได้น้องมายด์เป็นแฟนจะไม่มองใครอีกเลยก็แล้วกัน
ผมคิดไปเรื่อยเปื่อยก่อนจะตักข้าวผัดฝีมือตัวเองใส่จานพูนๆถือออกมา พี่แต้วในชุดกางเกงขาสั้นสีชมพูกับเสื้อเชิ้ตแขนกุดสีขาวกำลังลงบันไดมาพอดีทำให้ผมที่จะเอาข้าวขึ้นไปให้เปลี่ยนเป็นเอาไปวางบนโต๊ะอาหารพร้อมกับยิ้มให้เธอ "หิวแล้วล่ะสิว่าที่คุณแม่ มากินได้เลยนะ"
"ค่ะว่าที่คุณพ่อ หอมจนแต้วต้องลงมาหาเลยเนี่ย...ขอลองชิมหน่อยนะว่าจะอร่อยเหมือนน้ำผัวรึเปล่า"
"หึๆๆ พูดอย่างนี้ระวังเมื่อยปากอีกนะพี่ ค่อยๆกินนะครับมันร้อน"ผมเตือนด้วยความห่วงใยก่อนจะนั่งลงข้างๆหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาสาวน้อยในดวงใจผมด้วยความเป็นห่วง "ฮัลโหลๆ มายด์นี่พี่เองนะ"
"ค่ะพี่"
"พี่ห่วงเราจัง เดี๋ยววันนี้พี่ซื้อของไปเยี่ยมเราดีกว่าจะได้ดูเราด้วย"
"ขอบคุณนะคะแต่ว่า...พ่อมายด์เขาไม่ชอบให้มีเพื่อนผู้ชายเข้าบ้าน มายด์ว่าพี่อย่าเข้ามาหาดีกว่านะ กลัวพ่อจะไล่พี่ไปเปล่าๆ แต่ขอบคุณนะคะที่พี่ห่วงมายด์ขนาดนี้"
"ก็นะ ไม่ห่วงได้ไงล่ะก็..."ผมรีบเม้มปากปิดเงียบทันทีเมื่อรู้สึกได้ว่ามีมือนุ่มๆล้วงกางเกงจับเอามังกรดำตัวโตออกมารูดเล่น พอก้มลงไปดูใต้โต๊ะถึงได้เห็นว่าพี่แต้วกำลังมองค้อนผมเคืองๆและอ้าปากอมมันเข้าไปทั้งลำจนรู้สึกอุ่นซ่าน
"ก็...อะไรคะพี่"
"ก็พี่...กลัวเราจะคิดมากน่ะสิ"ผมสะกดกลั้นอารมณ์เอาไว้สุดๆเพื่อไม่ให้ปลายสายจับผิดความรู้สึกซ่านเสียวในน้ำเสียงได้
"ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะพี่ นี่ก็มีแพรมาเยี่ยมมายด์ด้วยแล้ว แต่ขอบคุณนะคะ พี่เนี่ยยังดูแลมายด์ตลอดไม่เปลี่ยนเลย"
"เอ่อ...ง-งั้นแค่นี้ก่อนนะมายด์ ไว้เจอกันนะ"ผมรีบตัดบทอย่างรวดเร็ว วางหูโทรศัพท์แล้วกดหัวพี่แต้วให้อมท่อนเอ็นเข้าไปทั้งลำแล้วแช่นิ่งไว้ "พี่ทำอะไรเนี่ย ผมเกือบทำเสียงแปลกๆให้มายด์ได้ยินแล้วนะ"
"อึก...อึก"พี่แต้วกลืนน้ำลายถี่ รัวกำปั้นทุบต้นขาให้ผมปล่อยเป็นอิสระ "แคกๆๆ คนบ้า ยาวก็ยาวยังกดมาซะมิดเลยหายใจเกือบไม่ออก"พี่แต้วบ่นอุบก่อนจะจับมันเลียปลายม่วงทีละนิดราวกับแมวน้อยเลียอาหาร "สมน้ำหน้า น่าจะร้องให้ดังๆเลยน้องมายด์จะได้ไม่ต้องมายุ่งด้วยอีก ถ้าเอาเวลาไปคุยกับน้องเหนิงหรือจะพาไปทำอะไรต่อมิอะไรกับน้องเหนิงพี่จะไม่ว่าเลยแต่นี่อะไร มีเหนิงอยู่แล้วทั้งคนยังจะไปทำเสียงอ่อนเสียงหวานกับคนอื่นอีก บอกไว้ตรงนี้เลยนะว่าถ้าเราคบกับเหนิงพี่ช่วยเต็มที่แต่ถ้าจะหักอกเหนิงไปคบคนอื่นล่ะก็ได้โดนพี่แกล้งไม่เลิกแน่"
"สรุปคือเชียร์เหนิงอยู่ว่างั้นเถอะ"
"ช่วยไม่ได้ก็พี่ถูกชะตากับเหนิงนี่ แล้วเจ้าชู้อย่างเราน่ะต้องเหนิงเท่านั้นแหละที่ปราบอยู่"
"จ้าๆคุณแม่สื่อ แล้วนี่ตกลงจะกินข้าวหรือกินน้ำผมกันแน่ล่ะเนี่ย บอกไว้ก่อนนะว่าถ้าจะกินน้ำคงต้องดูดนานหน่อย"
"ข้าวสิใครจะไปอยากกินไอ้ของคาวๆพรรณนี้กัน"พี่แต้วคลานออกจากใต้โต๊ะมานั่งกินข้าวต่อหน้าตาเฉย "อ้อ!! คืนนี้แต้วนอนห้องแต้วนะเพราะพรุ่งนี้แฟนคงกลับมา ห้ามมาแอบลักหลับล่ะ"สุดท้ายครูแต้วก็อดทิ้งท้ายให้ผมหมั่นใส้ไม่ได้จริงๆ ผมล่ะนับถือใจเธอเลย
เพราะว่าไปเยี่ยมมายด์ไม่ได้และผมก็ไม่รู้จะทำอะไรไอ้เจ้าแกงเกอร์ในหัวเลยเริ่มออกมาปากดีกับผมอีกครั้งว่าผมมันกากอย่างโน้นกากอย่างนี้ จะเรียงคำทีก็ช้า แก้สถานการณ์ทีไม่ทันกินถ้าไปเจอศัตรูเข้าคงมีหวังได้เพลี่ยงพล้ำแน่ จากนั้นมันก็เริ่มสาธยายว่าผมควรจะฝึกอะไรบ้างถึงจะพอมีความฉลาดติดตัวไปใช้สู้ใครเขาได้และทักษะแรกที่ผมควรจะมีเลยคือ...ความรวดเร็ว
เรื่องนี้ผมไม่เถียงเลยว่ากว่าจะเรียงคำได้แต่ละทีมันช้าแค่ไหนแต่ขอเถียงมันสักหน่อยเถอะว่าพอเริ่มใช้บ่อยเข้าก็เริ่มเรียงได้เร็วขึ้นมากกว่าแต่ก่อนเยอะแล้ว ถึงอย่างนั้นผมก็ยอมตามใจมันโดยการออกไปลองฝึกข้างนอกกับสถานการณ์จริงโดยที่มันไม่วายจะเลียบๆเคียงถามถึงขิมว่าสมควรจะพาไปด้วยมั้ยเพราะจะได้ทำให้ขิมไม่โกรธผมซึ่งมันถามได้ตรงใจมากเพราะผมกังวลอยู่เลยว่าคนน่ารักอย่างขิมจะรู้สึกบอบช้ำทางจิตใจแค่ไหนที่โดนผมลวนลามไปอย่างนั้นและผมก็สมควรจะช่วยรักษาเยียวยาขิมให้ดีขึ้นด้วย มันเลยกลายเป็นโจทย์ที่ว่าผมจะสร้างสถานการณ์ยังไงให้ขิมกลับมาคืนดี ผลคือตอนนี้ผมมาจอดรถยนต์คันหรูยืนกดกริ่งอยู่หน้าบ้านพยาบาลขิม
"มาแล้วค่า!!"เสียงใสๆมาพร้อมกับร่างบอบบางดูสะโอดสะองในชุดเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงยีนขาสั้นใส่สบายๆ แต่พอขิมก้าวออกมาจากประตูบ้านแล้วเห็นว่าใครกำลังกดกริ่งเรียกอยู่เท่านั้นก็รีบหมุนตัวกลับทันที
"เดี๋ยวขิมเดี๋ยว เปิดประตูให้ผมก่อนสิ"ผมรีบละล่ำละลักพูดออกไปกลัวว่าเธอจะไม่ให้โอกาสผมได้เจอหน้า ทันไดนั้นร่างเพรียวบางถึงกับชงัก ค่อยๆหันเดินมาเปิดประตูให้ผมอย่างง่ายดาย
...ดีนะที่เอ็งให้นางคนนี้เป็นทาสไม่งั้นชาตินี้คงไม่ได้เจอกันอีกแน่...
...เงียบน่ะ...ผมเอ็ดแกงเกอร์ในความคิดก่อนจะรีบเข้าไปกุมมือขิมแน่น "เรื่องเมื่อวานผมขอโทษจริงๆนะ"
"ขิม...ไม่มีอะไรจะพูดกับเก่งอีกแล้ว"
"เรื่องทั้งหมดมันมีเหตุผลนะขิม ผมอธิบายได้ ถ้ายังไงวันนี้ขอผมชดเชยความผิดเมื่อวานด้วยการพาขิมไปเลี้ยงข้าวอีกครั้งนะ"
"กลับไปเถอะขิมไม่อยากเจอหน้าเก่ง..."เสียงพูดเงียบลงเมื่อผมรั้งร่างนั้นมากอดอย่างกะทันหัน พยาบาลขิมตั้งสติได้ช้าไปเธอเลยไม่มีการผลักไสใดๆทั้งสิ้นได้แต่ยืนนิ่งเงียบราวกับท่อนไม้
"ขิม ไปกินข้าวกับผมเถอะ อย่าปฏิเสธผมเลย"
...จำไว้นะห้ามสั่งให้ขิมคืนดีกับเอ็งแค่ทำยังไงก็ได้ให้ขิมยอมคืนดีเอง... แกงเกอร์กำชับผมก่อนจะต่อท้ายอีกนิด ...จะสั่งให้นางคนนี้เป็นทาสเซ็กซ์เอ็งแล้วสนุกกันจนยอมคืนดีด้วยข้าก็ไม่ว่านะ แค่แนะนำเฉยๆน่ะ...
...หุบปากไปเลยไอ้ปากปีจอ...
"ขึ้นรถกันนะ ตกลงมั้ย ขอแค่โอกาสให้เก่งอีกสักครั้งก็พอ"
"ก็ได้ แต่...สัญญานะว่าจะไม่ทำอะไรขิม"
"ได้สิ" ผมยิ้มรับด้วยความยินดี ในอีกครึ่งชั่วโมงต่อมาผมจึงปรากฏตัวอยู่ภายในห้างหรูโดยมีพยาบาลขิมเดินอยู่ห่างๆในชุดแซ็กยาวลายขาวดำมีเสื้อกันหนาวสีดำสวมทับอีกที ครั้งนี้ดูขิมจะระวังตัวรักษาระยะไม่ยอมเข้าใกล้ผมเหมือนแต่ก่อนยิ่งทำให้ผมต้องรีบหาทางทำอะไรสักอย่าง
ผมมองไปรอบๆเพื่อหาวิธีแก้สถานการณ์และวิธีแก้สถานการณ์ที่ดีที่สุดคือต้องทำให้เราเป็นพระเอกของเรื่องเพราะฉนั้นผมถึงต้องหาผู้ร้ายซะก่อน
...ข้อแนะนำแรก หาคำที่ใช่จากทุกคนที่ห้อมล้อมรอบตัว แล้วเรียงให้ได้ประโยคที่จะเป็นเรื่องราวเข้าใจที่ข้าพูดมั้ย...
"รู้หรอกน่ะ"ผมพึมพำออกมา สายตาก็เพ่งมองไปทั่วจนเจอชายคนหนึ่งที่จะเดินสวนผมไป ชื่อที่ลอยอยู่บนหัวบอกผมว่าเขาชื่อ สตังค์ ชาญชัย เอมเอี่ยม ผมเล็งเป้าไปที่ชายคนนี้ทันทีเพราะผมมีคำที่ต้องการจะใช้อยู่ในใจอยู่แล้ว
ผมเอาพยัญชนะ ส,ต,ง,ม กับสระอา,ไม้หันอากาศ,ไม้เอก ภายในชื่อมาเรียงผสมกันอย่างรวดเร็วเพื่อให้ได้คำว่า 'ตามสั่ง' มันทำให้ผมรู้เคล็ดได้ทันทีเลยว่าถ้าเรามีคำหรือต้องการให้ได้ประโยคแบบใหนในหัวมันจะสามารถเรียงออกมาได้เร็วขึ้นกว่าเดิมมาก
พอเรียงชื่อเป็นคำได้ผมก็เดินช้าลงให้ขิมนำหน้าผมไปหน่อยแล้วค่อยๆเดินให้เฉียดใกล้ชายคนนั้นที่สุดทันทีโดยเล็งที่จังหวะเดินสวนกันแล้วแกล้งยกหูโทรศัพท์ขึ้นทำเป็นคุยกับคนในสาย "ทำตามที่กูสั่ง...เดินตามมา"
ชายคนนั้นชงักวูบ หันมองผมชั่วครู่ก่อนจะมีอาการสั่นนิดๆเหมือนคนหนาวแล้วก็เดินตามผมมาตามคาด ผมเลยสั่งคำสั่งต่อไปทันที "ไปแอบถ่ายใต้กระโปรงผู้หญิงใส่แว่นนั่นอย่าให้รู้ตัวแล้วเจอกันในห้องน้ำชั้นร้านอาหาร"
ทุกการกระทำเป็นไปอย่างรวดเร็ว ผมเร่งฝีเท้าขึ้นไปเดินใกล้ๆขิมอีกครั้ง "ถือว่าให้ผมเลี้ยงขอโทษนะขิม ไปร้านโน้นกันมั้ย"ผมชี้ไปที่ร้านหนึ่งในโซนร้านอาหาร
"ก็ได้ค่ะ...จริงๆไม่ต้องก็ได้นะ ขิมไม่ได้อยากให้เก่งเลี้ยงหรอก"
"ไม่ได้หรอก ผมขอโทษจริงๆ พูดไปก็อายปากเพราะเก่งทำไปขนาดนั้นก็สมควรให้ขิมโกรธหรอกแต่ทุกอย่างที่ทำไปผมไม่ได้คิดร้ายจริงๆนะขิม จะให้ผมทำอะไรเพื่อตอบแทนก็ได้"
"...แค่เก่งสำนึกผิดขิมก็โอเคแล้วค่ะ แค่อย่าไปทำแบบนั้นกับใครอีกนะ..."ขิมเว้นวรรคคำพูดเบนหน้าไปมองร้านรวงต่างๆก่อนจะพูดออกมาอีกประโยค "มันจะดูไม่ดี"
"สัญญาเลยขิม"ผมยิ้ม ยกมือขึ้นชูนิ้วก้อยรอ "หายโกรธผมนะครับ"
ขิมหันมาเกี่ยวก้อยแล้วยิ้มบางๆ เป็นรอยยิ้มแรกที่ทำให้ผมรู้สึกโล่งใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก อย่างน้อยพยาบาลขิมก็ไม่ได้โกรธขนาดจะตัดขาดผมเสียทีเดียว และถ้าแผนที่คิดไว้สำเร็จผมคงมีสิทธิ์ไปนั่งอยู่ในใจเธอในฐานะคนที่น่าเชื่อถือคนหนึ่งเลยทีเดียวก็ว่าได้ และรับรองเลยว่าจากนี้ผมจะไม่ให้พลาดซ้ำสองอีกแน่
ไม่นานนักบรรยากาศในร้านอาหาร กลิ่นชวนกินของอาหารนานาชนิดกับเสียงพูดคุยในร้านก็ทำให้เราสองคนกลับมาคุยและกินกันได้อย่างมีความสุขตามเดิม ถึงแม้จะไม่ได้ถึงเนื้อถึงตัวกันแบบเมื่อวานแต่เราก็ดูสนิทสนมกันกว่าเมื่อเช้ามากนัก แต่เสียอย่างเดียวคืออาหารทุกอย่างที่พยาบาลขิมสั่งมามันแพงจนช่างกล้องจนๆอย่างผมแอบมีน้ำตาตกในเหมือนกัน แน่นอนว่าเธอกินไม่หมดหรอกแค่ตอดโน่นนิดนี่หน่อยเท่านั้น ส่วนที่สั่งมาเยอะเนี่ยจงใจแกล้งกันชัดๆ
"แหม หน้าซีดเลยเหรอคะ เอ...จะเลี้ยงขิมไหวมั้ยเนี่ย"
"...ก็คงต้องเป็นลูกมือล้างจานแล้วแหละครับคุณขิม"
"ขิมบอกอย่าเรียกคุณไงคะ ดูไม่สนิทเลย"พยาบาลขิมยิ้มหวานจนตาหยี "ไม่ต้องห่วงนะ ขิมช่วยจ่าย แค่จะแกล้งอำเก่งเล่นเท่านั้นแหละ ก็เมื่อวานแกล้งขิมไว้เยอะนี่"เธอพูดไปก็หน้าแดงไปแถมยังชายตามองผมหน่อยๆทำเอาผมหัวใจกระตุกวูบวาบเลยทีเดียว
"เฮ้อ!! ค่อยโล่งหน่อยนึกว่าผมจะต้องเป็นลูกมือร้านนี้ซะแล้ว ฮ่าๆๆๆ"
เราสองคนหัวเราะกันด้วยความสุขก่อนจะจัดการอาหารอีกหน่อยไม่ให้เสียของถึงจะไปจ่ายเงิน...จะว่าไปพยาบาลขิมนี่เวลาอยู่ใกล้ๆก็ทำให้สดชื่นดีเหมือนกันนะผมว่า
...ชอบแล้วล่ะสิ ไม่ลองชิมดูอีกสักทีล่ะ ไม่แน่ยัยนี่อาจยอมก็ได้นะ...
...เก็บหมาไว้ในปากเลยมึง เงียบไปๆ...
ผมถึงกับหูร้องฉ่ากับความคิดลามกของแกงเกอร์ที่ยัดใส่สมองผมโดยมีภาพพยาบาลขิมกำลังลิ้มรสเอ็นเนื้อผมอย่างเอร็ดอร่อยและยังขึ้นควบขย่มผมเอง แค่จินตนาการเจ้ามังกรน้อยก็ผงาดแข็งตึงในกางเกงไปหมดแล้ว แต่ให้ตายผมคงไม่กล้าทำอีกแน่เพราะผมไม่อยากเห็นคนน่ารักสดใสแบบนี้ต้องหนีหน้าผมอีกเป็นครั้งที่สอง และเพื่อสิ่งนั้นผมต้องเป็นฮีโร่ในสายตาเธอให้ได้
"เอ้อ ขิม ขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดินดูของไปก่อนได้เลยเดี๋ยวเจอกันที่โซนเสื้อผ้า"ผมเดินแผนต่อ รีบปลีกวิเวกตัวเองเพื่อให้ชายที่คอยเดินตามผมกับขิมมาตลอดได้ทำงานต่อ ส่วนผมไม่ได้หลบไปไกลเลย แค่ทำเป็นเดินหายไปแล้วแอบย้อนมาดูหน่อยนึง
ขิมกำลังเดินดูสินค้าบนเชลเตอร์ไปเพลินๆแล้วหยุดยืนดูอาหารโดยมีชายชื่สตางค์เดินถือถุงกระดาษตาม พอขิมหยุดยืนเขาก็วางถุงกระดาษใต้กระโปรงขิมทันทีพร้อมกับพูดขอโทษแบบเนียนๆทำเป็นว่าจะดูของเหมือนกัน ผมเห็นแผนสำเร็จไปส่วนนึงเลยรีบเดินไปรอที่จุดนัดพบทันที รอให้ชายคนนั้นมาพบตามสั่ง
"ไหนเปิดให้ดูหน่อย"ผมสั่ง ไม่อยากจะจับมือถือตรงๆ บอกเลยว่าระแวงพอสมควร กลัวว่าแผนจะแตก พอเขาเปิดให้ดูผมถึงกับหน้าชา อยากจะจับสาวแว่นคนนี้มาปรนนิบัติในฐานะแฟนจริงๆ ก็ใครจะไปเชื่อล่ะว่าขิมจะใส่กางเกงในสีครีม แถมคงจะไม่ได้มีผ้าอนามัยรองด้วยเพราะกลีบแคมสาวอันอวบอิ่มมันกินกางเกงในเข้าไปหน่อยๆจนเห็นเป็นพูสวยเลยทีเดียว ตอนนี้ผมเลยรู้สึกพลาดมากๆที่มาดูเพราะผมเริ่มจะหงุดหงิดงุ่นง่านขึ้นมาจริงๆซะแล้ว "...ตามต่อไปอย่าให้รู้ตัว กูเดินแยกออกมาเมื่อไหร่ให้ขู่แล้วลวนลามได้เลย"ผมสั่งต่อก่อนจะออกมาจาห้องน้ำไปหาขิม
"เข้านานจัง"
"พอดีกินน้ำเยอะน่ะขิม เรากลับกันดีกว่ามั้ง หรือขิมว่าไง จะเดินต่อก็ได้นะ วันนี้ทั้งวันยกให้ขิมเลย"
"ขิมว่ากลับดีกว่าค่ะ ยังไงเก่งก็เลี้ยงข้าวขิมแล้ว ขอบคุณมากๆเลยนะที่มาหาขิมน่ะ"สาวแว่นยิ้มหวานอีกครั้ง มันทำให้ผมแทบยั้งใจเอาไว้ไม่อยู่อยากจะโผเข้าไปกอดเลยทีเดียวแถมใจยังคิดเสียดายด้วยซ้ำถ้าใครได้ขิมไปเป็นแฟนแทนผม
"ไม่เป็นไรๆ จริงๆขิมก็ช่วยผมออกจะว่าผมเลี้ยงได้ไง...เอ่อ"ผมแกล้งทำเป็นค้นตัวพลางขมวดคิ้ว "สงสัยลืมกุญแจรถไว้ในห้องน้ำแหงเลย ขิมไปรอที่รถก่อนนะเดี๋ยวผมไปหากุญแจก่อน"ผมไม่รอให้เธอพูดอะไรต่อกึ่งวิ่งกึ่งเดินกลับทางเก่าสวนกับชายคนนั้นอีกครั้ง "จัดการที่ลานจอดรถ" ผมสั่งเร็วๆแล้ววิ่งลับไป จริงๆแค่วิ่งมาหน่อยแล้วย้อนกลับไปดูก็ได้แต่ผมกลัวแสดงไม่เนียนเลยวิ่งขึ้นไปเข้าห้องน้ำจริงๆก่อนจะรีบกลับไปที่ลานจอดรถด้วยความเป็นห่วงขิม...และแผนได้ผล
เมื่อผมมาถึงลานจอดรถ ภาพตรงหน้าผมคือขิมที่พยายามดิ้นอย่างอ่อนแรงอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มแปลกหน้า มือของเขาล้วงหายเข้าไปใต้กระโปรงชุดแซ็ก ขยับขยุกขยิกไม่หยุดจนขิมหน้าแดงก่ำเม้มปากบางพยายามเก็บเสียงร้องเอาไว้และอีกไม่นานคงได้ถึงสวรรค์แน่แต่ผมไม่ยอมให้ขิมขึ้นสวรรค์ก่อนเป็นอันขาด
ผมปรี่เข้าไปต่อยชายคนนั้นสุดแรงด้วยอารมณ์หึงหวงที่ไม่ต้องแกล้งแสดง เสียงตะโกนก่นด่าของผมดังลั่นด้วยความคับแค้นใจทั้งที่ตัวเองเป็นคนสั่งแท้ๆแต่ไม่คิดเลยว่าการได้เห็นชายคนอื่นมาลวนลามผู้หญิงของตัวเองอย่างนี้มันจะเจ็บจนพูดไม่ออก
กว่าผมจะรู้ตัว รปภ. ก็มาจับผมเอาไว้ไม่ให้อาละวาดอีก ส่วนชายคนนั้นโดนจับไปตามระเบียบ ถึงผมจะรู้สึกผิดอยู่เหมือนกันที่ทำให้เขาต้องมาเป็นผู้ร้ายแต่ถ้าได้ใจขิมผมก็ยินดีจะทำ...แต่คราวหน้าผมคงไม่สร้างสถานการณ์เล่นใหญ่แบบนี้อีกแน่...
...ไม่ค่อยได้ใช้พลังเท่าไหร่แต่ถือว่าทำได้ดี อันที่จริงให้ดีที่สุดคือไม่ต้องใช้พลังแต่แค่ชักนำให้เรื่องราวเป็นไปตามที่เราคิดได้นั่นแหละถือว่าเยี่ยมที่สุด ถือว่าวันนี้เอ็งทำได้ดีมาก เอาเป็นว่าเรื่องการแปลงคำได้เร็วถือว่าผ่าน...เสียงแกงเกอร์ในหัวผมมีแขวะเบาๆตามมา
ผมมาส่งขิมถึงบ้านโดยตลอดทางเราสองคนแทนจะไม่ได้คุยกันเลยจนผมแอบคิดในใจว่าแผนคงพังหมดแหงๆและขิมคงไม่มีทางให้ผมได้เจออีกแน่แต่เปล่าเลย พอมาถึงบ้านขิมกลับเปิดประตูให้ผมเอารถเข้าไปจอดแล้วชวนไปดื่มน้ำในบ้าน
"ขอบคุณนะที่มาช่วยขิมไว้"สาวแว่นเดินมายื่นแก้วน้ำให้ผมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทรงสูงในห้องครัวดื่ม "ถ้าไม่ได้เก่งวันนี้ขิมไม่รู้จะรอดรึเปล่า"
"...ผมก็ไม่นึกว่าพอเห็นขิมโดนลวนลามแบบนั้นแล้วจะฟิวขาดเหมือนกัน ขอโทษนะที่ให้เห็นอะไรรุนแรงแบบนั้น"
"ไม่หรอก มันสมควรโดนแล้ว" ขิมน้ำเสียงแข็งกร้าวขึ้นจนผมรู้สึกได้กับคำพูดนั้นก่อนที่จะมีเสียงอ่นลงมาในประโยคถัดไป "ตอนนั้นขิมนึกว่าจะไม่รอดแล้ว...จู่ๆมันก็นึกถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมา"พยาบาลสาวขยับเข้ามาใกล้ผมอีกนิด ดวงตาเรียวเล็กจ้องผมตาไม่กระพริบ "ตอนนั้นขิมคิดจริงๆนะว่าถ้าเป็นเก่งแทนคงดีกว่า...บางทีขิมคง..."
"ขิม"ผมครางเบาๆเมื่อเธอหลับตาลงเผยอริมฝีปากออกช้าประกบกับผมอย่างนุ่มนวล ผมกอดเอวเธอดึงเข้ามาใกล้ ค่อยๆเม้มชิมริมฝีปากบางเฉียบช้าๆก่อนจะขยับเปิดปากเธอเพื่อสอดลิ้นเข้าไป เธอลืมตามองผมอย่างคนตื่นตกใจนิดๆ
"ข-ขอโทษนะ"พยาบาลขิมรีบผละออกห่าง เอามือปิดปากตัวเองคล้ายกับยังกลัวอะไรบางอย่าง
...จัดการเลยสิ ยัยนี่ชอบเอ็งเข้าแล้วแหงๆ ว่าไงล่ะ ถ้าเจ้าตัวสมัครใจเอ็งจะยอมปล่อยไปงั้นเหรอ...
เสียงแกงเกอร์ดังยั่วยุอยู่ในหัวแต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ต่อต้าน ตรงกันข้ามผมกลับตอบรับมันด้วยความต้องการส่วนตัวอันดำมืด
"ขิม ผมอยากให้ขิมเป็นของผม ผมไม่อยากให้ใครได้ขิมไป ไม่อยากให้ใครแตะขิมอีก...ให้ผมถอดชุดขิมออกนะแล้วมาเป็นของผมแค่คนเดียว"
"..."สาวแว่นหน้วหมวยจ้องผมตาไม่กระพริบราวกับถูกสะกด "เก่ง"เธอพูดได้แค่นั้นก็ถูกผมประกบจูบกลับ แต่ครั้งนี้เราไม่ได้มีการยับยั้งชั่งใจใดๆกับอีก ผมค่อยๆจับชายชุดแซ็กรั้งขึ้นผ่านหน้าท้องแบนราบ เนินอกขาวกลมกลึงขึ้นไปผ่านลำแขนเธอออกมาจากร่างจนเหลือแต่ชั้นในสีเนื้อชวนมองก่อนจะลุกขึ้นโอบเอวขิมพาไปวางบนโต๊ะอาหาร ค่อยๆถอดกางเกงในรูดลงไปตามเรียวขาสวยให้หลุดกองบนพื้นตามด้วย บราเซียขนาดคัพบีโดยที่เจ้าของไม่ได้มีอาการเสียดายเลยแม้แต่น้อย
"ให้ผมเป็นดวงตาให้ขิมนะ"ผมพูดขอ เอื้อมมือไปจับขาแว่นเธออย่างนุ่มนวล ขิมพยักหน้ายิ้มเขินๆปล่อยให้ผมถอดมันออกและบรรจงจูบเธอต่อ
ถึงแม้สาวหมวยจะไร้แว่นแล้วแต่มือก็ยังไม่วายควานหากระดุมเสื้อผมแล้วช่วยปลดออกทีละเม็ดๆจนหมดจด ถอดรั้งออกแล้วลูบไล้ไปตามแผงอกและกล้ามท้องน้อยๆลงมาถึงเข็มขัด
"อืมมม ขิม ไม่นึกว่าคุณจะกล้า..."
"เพราะเก่งนั่นแหละทำให้ขิมเก็บเอาไปฝันทั้งคืนเลย...ตอนแรกขิมนึกว่าฝันร้ายแต่ตอนนี้รู้แล้วว่ามันไม่ใช่"เธอถอดเข็มขัดผมออก ปลดตะขอรูดซิปกางเกงลงช้าๆ เอื้อมมือมาจับขอบกางเกงในผมเป็นอย่างต่อไป
"จะเก่งไปแล้วนะยัยแว่น เรื่องนี้ผู้ชายทำเองดีกว่า"ผมถอดกางเกงในออกแล้วจับมือเธอให้ลงไปคลำเอ็นเนื้อแท้แข็งเขม็งกลางหว่างขา "อา...มือขิมนุ่มจัง มองเห็นมั้ยว่ากำลังจับอะไรอยู่"
"ขิม...ขิมไม่เห็นหรอกแต่มันยาวจัง"
"ขิม คุณทำผมจะคลั่งตายอยู่แล้วนะ ผมขอนะที่รัก"ผมอ้าขาเธอออกค่อยๆกดให้เธอนอนหงายลงบนโต๊ะกินข้าว ขาสองข้างห้อยต่องแต่งกับขอบโต๊ะ ผมจับเอ็นเนื้อแข็งค่อยๆกดหัวเงี่ยงเข้าไปช้าๆ "เจ็บหน่อยนะขิม แต่ผมสัญญาว่าจะตอบแทนขิมให้มีความสุขที่สุดเอง"
"ด-เดี๋ยว ขิมยังไม่...อ๊ะ!!!"สาวหมวยอ้าปากค้าง ขมวดคิ้วมุ่นเมื่อถูกอาวุธยาวใหญ่เท่ากระบอกไฟฉายรุกล้ำปากแคมเข้าไปภายในร่าง ถึงจะเข้าไปได้แค่ครึ่งลำแต่มันก็มากพอจะทำให้พยาบาลสาวผู้ไร้ประสบการณ์ถึงกับเจ็บจนพูดไม่ออก
"ซี๊ดดดด ฟิตมาก!!! ไม่เคยเสียวอย่างนี้มาก่อนเลยขิม!!"ผมครางลั่นแทบคลั่งกับความฟิตและแรงตอดรัดของมันที่แทบทำให้ทำนบกั้นน้ำของผมแตกออก ผมโน้มตัวลงไปเคล้นคลึงดูดเลียสองเต้าขาวเนียนนั้นทันทีเพื่อให้เธอผ่อนคลายกว่านี้หน่อยและเพื่อให้ผมได้พัก "อืมมม เต้าขิมสวยจัง หอมด้วย ทำไมมันน่ากินอย่างนี้ อา...นางฟ้าชัดๆเลย"ผมครางระบายความเสียว ริมฝีปากไม่วายดูดเม้มยอดเต้าสีชมพูอ่อนทั้งสองข้างจนแดงเข้มและยังทิ้งรอยดูดเป็นวงแดงๆไปทั่วเต้า
ขิมแอ่นอกเชิดครางระรัว บายครั้งเธอก็กดหัวผมให้ซุกเต้าแต่บายครั้งเธอก็บีบเคล้นเต้าตัวเองเพื่อยั่วให้ผมดูด ยิ่งผมสนุกกับมันมากเท่าไหร่กลีบเนื้อกลางหว่างขาเธอก็ยิ่งฉ่ำเยิ้มมากขึ้นเท่านั้นจนกระทั่งเอ็นเนื้อของผมค่อยๆรุกล้ำเข้าไปได้ทีละนิดๆ
"ซี๊ดดดด เก่ง ขิม...ขิมอยาก...ช่วยขิมด้วยเก่ง...ขิมจะตายอยู่แล้ว"เธอร้องครวญครางเสียงแหบโหย สองแขนเปลี่ยนจากสนุกกับสองเต้าสวยของตัวเองมาโอบรอบคอผมเพื่อดึงรั้งเข้าไปจูบ "ช่วย...ช่วยขิมด้วย ทำขิมเถอะนะ โอ๊ะ!!!"เธอหลับตาพริ้มเชิดหน้าร้องลั่นเมื่อเจอกับแรงกระแทกแรกจากดุ้นเอ็นเนื้อตามประสงค์ "โอ๊ะ!...โอ๊ะ!...อ๊ะ!..."ขิมเริมขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันในทันทีกับการถูกกระหน่ำแทงอย่างต่อเนื่องครั้งแล้วครั้งเล่า
แก่นกลางกายของผมร้อนฉ่า ไม่ใช่เพราะแรงตอดรัดอันหนึบหน่วงภายในแต่เป็นเพราะความไร้เดียงสาของเธอที่ต้องการจะถึงจุดสุดยอดแต่ทำได้เพียงเรียกร้องให้ผมช่วย สิ่งนี้แหละมันกระตุ้นราคะในกายผมจนพลุ่งพล่านแทบคุมไม่อยู่
"ซี๊ดดด เก่ง อา...เก่ง ขิมจะตายแล้ว ช่วยขิม...ช่วย...อ๊า!!!!!"หมวยสาวเชิดหน้าหลับตาปี๋ร้องลั่นบ้าน ร่างบอบบางกระตุกเกร็งตอดถี่ทำเอาผมที่ใกล้ถึงฝั่งอยู่แล้วต้องหลุดการควบคุม กดกระแทกเข้าไปอีกหลายทีติดๆกันก่อนจะแอ่นเอวเสียบลึกสุดหยั่งเพื่อปลดปล่อยสายธารข้นแห่งรักให้พรั่งพรูเข้าไปจนล้นเอ่อ "อ๊าย!!!! ข-ขิมถึงอีกแล้ว อ๊าย!!!!"
ผมแทบล้มทั้งยืนกับความสุขอันท่วมท้นเกินบรรยาย ได้แต่ฝืนกายอุ้มขิมขึ้นในท่าอุ้มแตงเพื่อจะพาไปนอนกอดรัดกันบนโซฟารับแขกผ้าไหมแล้วผลอยหลับไปด้วยกัน
ผมลืมตาตื่นมาอีกครั้งปรากฏว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังนอนมองผมอยู่ก่อนแล้ว พอเธอเห็นผมตื่นก็ค่อยๆกระชับกอดเอวผมอีกนิด
"...เราเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย"เธอถามเสียงอ่อน ก้มหน้างุดซุกกับแผนอกผมนิ่ง
"...ขิมโกรธผมมั้ย"ผมถามด้วยความกังวลนิดๆ กลัวว่าพอราคะที่คอยบังตาสาวใสซื่อจางลงแล้วจะทำให้เธอรู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดจนอาจจะหนีผมไปแต่เจ้าตัวกลับยังคงก้มหน้างุด ส่ายหน้าช้าๆราวกับจะตอบแผ่นอกผมว่าเธอไม่ได้โกรธเลยสักนิด "ผมไม่อยากหลอกขิมนะ ผมรักขิม รักที่ขิมเป็นแบบนี้มากด้วยแต่ผมมีแฟนแล้ว"
"..."เธอถึงกับสะอึก เงยหน้ามองผมเหมือนต้องการค้นหาคำตอบบางอย่าง "แฟน...ใครเหรอ คนที่เก่งคุยโทรศัพท์ด้วยเมื่อวานเหรอ"
"ไม่หรอก แฟนผมชื่อเหนิง เป็นรุ่นน้องที่คณะ...ขิมจะโกรธมั้ยถ้าผมมีแฟนแล้ว"
"แล้ว...แล้วขิมล่ะเก่ง...ขิมเสีย...ให้เก่งหมดแล้วนะ...อย่าทิ้งขิมไปนะจะให้ขิมคบเก่งแบบลับๆก็ได้แค่อย่าทิ้งขิมไปเลยนะ"เธอเริ่มมีน้ำตาคลอน้อยๆมันยิ่งทำให้ผมทั้งสงสารและเจ็บปวดที่ทำกับเธอแบบนี้แต่ความต้องการของมนุษย์ใครล่ะจะห้ามได้
"ผมสัญญาว่าจะไม่ทิ้งขิมแน่ รับรองด้วยเกียรติลูกผู้ชายเลย เพราะงั้นอย่าร้องเลยนะเมียจ๋า"ผมกระซิบคำว่าเมียจ๋าอย่างนุ่มนวลข้างหูขิมแล้วพลิกตัวขึ้นคร่อมหอมแก้มไปอีกฟอดใหญ่ทำเอาสาวขี้แยสะอื้นเบาๆดึงผมลงไปกอดซุกหน้าลงกับแผ่นอกผมอีกครั้ง
"บ้า!"
"จริงจังนะขิม...ขอผมดูแลขิมตลอดไปเลยนะ"ผมจับสาวหมวยเชยคางขึ้นมามองตา เธอส่ายหน้ายิ้มๆก้มลงซุกอกผมอีกครั้งไม่ยอมสู้หน้า
"ไม่ได้หรอก ขิมสิต้องเป็นฝ่ายดูแลเก่ง อยู่ให้ขิมดูและนะ ขิมสัญญาไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไรของเก่งขิมก็จะอยู่ จะไม่ไปไหนเลยทั้งชีวิต"
ผมฟังขิมพูดแล้วถึงกับสะอึกนึกถึงคำที่ผมใช้ควบคุมเธอขึ้นมา...นี่สินะ 'ทาสรัก' รักที่จะซื่อสัตย์กับคนที่ตัวเองรักตลอดไป...พอคิดแล้วก็สงสารที่ขิมจะต้องมารักคนอย่างผม "ขอบคุณนะขิมที่รักผมขนาดนี้...ว่าแต่ไม่ได้ป้องกันเลย ปล่อยเข้าไปก็ตั้งเยอะจะท้องมั้ยเนี่ย"
"ก็...อาจจะ ช่วงนี้ไข่ตกอยู่ด้วยสิ"ขิมหลูบตาลงต่ำด้วยความรู้สึกผิดเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอเผลอให้ชายแปลกหน้าอย่างผมพรากความสาวไปโดยไม่ได้เตรียมป้องกันอะไรไว้เลยสักนิด
"เอาน่ะไม่ต้องห่วงเดี๋ยวผมหายาคุมให้ขิมเองนะ"ผมโน้มตัวลงจูบไปบนเปลือกตาเธออย่างแผ่วเบาครั้งหนึ่งก่อนจะจับมือเธอให้มากุมรอบเอ็นเนื้อแข็งลื่นแฉะ "ว่าแต่ขออีกทีได้มั้ยเมียจ๋า เห็นหน้าแล้วห้ามใจไม่อยู่เลยจริงๆ"
ขิมดูจะตกใจหน้าแดงก่ำอยากชักมือกลับในตอนแรกแต่พอผมจ้องหน้าเธอไม่วางตาด้วยความจริงจังสาวหมวยสายตาสั้นก็ต้องยอมพ่ายแพ้ให้และพยักหน้าเป็นเชิงยินยอม "เบาๆนะขิมระบมไปหมดแล้ว"
"จะถนอมอย่างดีเลยที่รัก ว่าแต่เมื่อกี้จุกมั้ย กระแทกแรงไปรึเปล่าหรือว่ามันยาวไป"
"บ้า!! ถามอะไรก็ไม่รู้ขิมอายนะ"
"ก็จะได้ทำถูกไงว่าต้องทำยังไงบ้างขิมถึงจะมีความสุข...ว่าไงครับที่รักเมื่อกี้ที่ทำหน้าจุกๆนี่จุกมั้ย"
"อือ..."เธอหันหน้าหนีผมแล้วพยักหน้าด้วยความเขินอาย
"ผมกระแทกแรงไปหรือกำลังดีเหรอ"ผมถาม ยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อกระซิบข้างหูและแลบลิ้นออกมาสัมผัสกับติ่งหูแดงซ่านเบาๆจนเจ้าของใบหูสั่นสะท้าน "ว่าไงที่รัก"
"ก-กำลังดีค่ะ"
"แล้วที่ขิมจุกเพราะอะไรไหนบอกผมหน่อยสิจะได้ไม่ทำให้จุกอีก"จมูกของผมซุกไซ้ลงไปบนต้นคอขาวระหงเป็นที่เรียบร้อยพร้อมกับบรรจงดูดเบาๆฝากรอยจ้ำแดงเอาไว้บนนั้น ถึงตอนนี้สาวแว่นผู้เรียบร้อยของผมก็เริ่มหอยหายใจถี่กระชั้นขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นซะแล้ว "พูดสิที่รัก"
"ม-มัน...ยาว...ยาวไปค่ะ"เธอจำใจพูดออกมาอย่างขัดไม่ได้ มือของขิมเริ่มกำรอบแท่งแน่นขึ้นอีกนิด "พ-พอเถอะอย่าแกล้งขิมเลยนะเก่ง อยากทำอะไรกับขิมก็ทำเถอะ"
"ขิมก็รู้นี่ว่าผมอยากทำอะไรขิมบ้าง เอาของในมือขิมไปจ่อตรงที่อยากให้ผมทำสิ"ผมอดหยอกต่อไม่ได้ สาวหมวยสายตาสั้นคงจะโดนเล้าโล้มด้วยคำพูดจนอยากมากแล้วจริงๆพอผมสั่งไปแบบนั้นเธอถึงจ้องหน้าผมไม่วางตา ไม่หลบตาอย่างแต่ก่อน จับมันมาจ่อส่วนหัวบานเบ่งกับกลีบเนื้อแฉะเยิ้มทันที ผมโน้มตัวลงจูบหน้าผากเธอ "รับรองว่าขิมจะไม่เจ็บอีกแน่นอน ผมจะนุ่มนวลกับขิมที่สุดเลย"
"อืมมมม"สาวหมวยค่อยๆหลับตาลงช้าๆเมื่อเอ็นเนื้อเคลื่อนตัวเข้าไปในร่องสาว ฝ่ามือนุ่มๆคลายตัวออกจากการเกาะกุมเปลี่ยนมาเป็นคล้องคอกอด "อา...ขิมอยากอีกแล้วเก่ง อา...เก่งทำขิมเป็นแบบนี้แล้ว ห-ห้ามทิ้งขิมนะ"เธอย้ำอีกครั้ง โน้มตัวผมลงมาจูบแลกลิ้นอย่างเชื่องช้าจนเพิ่มระดับเป็นการดูดึงลิ้นของกันและกันอย่างเร่าร้อน
ผมลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยพูดไป สัญชาตยานดิบเข้าครอบงำผมจนเป็นเหมือนสัตว์ป่าผู้หื่นกระหาย จังหวะรักของผมค่อยๆถี่และหนักหน่วงขึ้นจนใบหน้าสวยใสเริ่มมีอาการขมวดคิ้วมุ่นหลับตาปี๋อีกครั้ง
"อื้มมมม"ขิมถอนจูบออกมาขบเม้มริมฝีปากล่าง เชิดหน้าขึ้นสูง เกร็งนี้วจิกเล็บกับแผ่นหลังผมจนเจ็บแสบ
"...ขิมเจ็บใช่มั้ย ผมขอโทษ เดี๋ยวจะทำช้าลงนะ"
"ย-อย่า! อย่าหยุดนะ! ขิมไม่ไหวแล้วเก่ง ช่วย...ช่วยขิมด้วย!!"เธอกลับเป็นฝ่ายบดสะโพกกลับมาหาผมด้วยความต้องการอันร้อนแรงแต่ไร้ประสบการณ์ จากที่ควรเสียวใบหน้าสวยๆจึงยิ่งเหยเกมากกว่าเก่าจนผมต้องจับเอวเธอกดไว้ให้อยู่นิ่งๆ
"เดี๋ยวๆๆ ขิมเล็งแย่มากเลย ให้ผมทำเองเถอะ"ผมเร่งซอยเอวสวนเข้าไปอย่างหนักหน่วงต่อเนื่องตามที่เธอต้องการทันที สาวแว่นทำหน้านิ่วคิ้วขมวดหนักกว่าเก่าแต่กลับส่งเสียงครางออกมาด้วยน้ำเสียงเสียวซ่านถึงใจพร้อมกับร่องรักที่ดูดดึงเอ็นเนื้อผมอย่างบ้าคลั่ง
"ซี๊ดดดดด ขิม...ขิมใกล้แล้ว ซี๊ดดดดด เก่งขา ขิมไม่ไหวแล้ว ช-ช่วยขิมด้วย! อ๊าย!!!!!!"เธอร้องลั่นจิกเล็บกับแผ่นหลังผมจนรู้สึกเจ็บ แอ่นเนินเนื้อรับแรงกระแทกกระทั้งส่งท้ายด้วยตัวเองก่อนที่เราสองคนจะเสร็จสมไปพร้อมๆกับ
ผมถึงกับหัวหมุนติ้ว แทบสำลักความสุขตายกับแรงตอดรัดหนึบแน่นที่ทำให้เอ็นเนื้อแข็งต้องสำรอกน้ำรักเข้าไปอย่างท่วมท้นจนอ่อนตัว ซบหน้านิ่งกับคนตัวเล็กใต้ร่าง "ไม่เคยเจอใครป่วนให้ล้าได้ขนาดนี้มาก่อนเลย เก่งจริงๆนะยัยแว่น"ผมกระซิบชมเธอทำเอาพยาบาลสาวยิ้มน้อยๆก่อนจะเบนหน้าหนี
กว่าจะกลับถึงบ้านพักสุดรักสุดหวงของผมก็เกือบค่ำเพราะมัวแต่เอาแรงไปลงกับสาวแว่นผู้ไร้เดียงสาหมด ยอมรับเลยว่าความไร้เดียงสาและความสดใสของเธอทำให้ผมมีความต้องการไม่รู้เบื่อจริงๆ ยิ่งเธอร้องขอผมยิ่งอยากสนองตอบเธอทุกอย่าง ผลคือผมแทบหมดเรี่ยวแรงกลับมาเลยทีเดียว แต่ยังดีอย่างที่พอผมกลับมาและคิดว่าจะต้องอยู่อย่างเงียบเหงาคนเดียวกลายเป็นว่าเมียสาวตาน้ำข้าวของผมกลับมาตามเดิมโดยมีเพื่อนสาวตาน้ำข้าวพ่วงมาด้วยอีกคน ทำเอาผมกระชุ่มกระชวยหัวใจขึ้นมาไม่น้อยเพราะคิดว่าอเล็กซานดร้าจะไปโดนไม่กลับมาร่ำลาผมซะแล้ว
"นี่เหรอแฟนแกน่ะ กินเด็กนี่เองถึงได้ไม่ไปตะลอนที่ไหนอย่างทุกที...สวัสดีนะฉันชื่อไบร์สเป็นเพื่อนรุ่นพี่อเล็กซ์น่ะ"
"ครับ ผมชื่อ...เอ่อ...เอาเป็นว่าจะเรียกอะไรก็ได้ครับเอาที่สะดวกเลยดีกว่า"
"อย่างที่เล่าไปน่ะ เขาความจำเสื่อมแต่ก็น่ารักนะ"สาวสวยทรงโตยิ้มหวานเดินมากอดผมจากด้วยหลังแล้วหอมแก้มเข้าฟอดใหญ่ "แถมเซ็กซ์จัดอีกต่างหาก"
"อเล็กซ์"ผมดุอายๆ
"โอ้ย!!! อิจฉา มีหนุ่มน้อยน่ารักในสังกัดอย่างนี้มันน่าตัดพี่ตัดน้องนักเชียว"
"อยากได้ก็บอกเถอะน่ะ คนนี้น่ะให้ร่วมใช้ก็ได้นะ"อเล็กซานดร้ายังไม่วายแหย่เพื่อนทำเอาผมเริ่มเขินจริงจังจนต้องหาทางปลีกตัวออกห่างวงสนทนาอีนตรายนี้ซะก่อน
"เอ่อ...ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ...อเล็กซ์ เดี๋ยวเราเคลียกันยาวแน่"ผมดุทิ้งท้ายก่อนจะพุ่งขึ้นชั้นบนไปอาบน้ำชำระร่างกายซะหน่อยหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน
ก๊อกๆๆ
"เปิดประตูให้หน่อยสิ ปวดฉี่จะแย่แล้ว"เสียงเคาะประตูกับเสียงเรียกร้องให้เปิดของอเล็กซ์ดังออกมาจากนอกห้องน้ำจนผมต้องหยุดถูสบู่แล้วถามกลับไปอย่างงงๆ
"ไม่เข้าข้างล่างล่ะ"
"ไบร์สเข้าอยู่ เร็วๆรีบเปิดสิ"
แกร็ก...
ผมเปิดประตูรับ พอเห็นภาพสาวตรงหน้าถึงกับตกใจเพราะเธอนุ่งผ้าขนหนูเล็กๆผืนเดียวอยู่โดยที่หน้าอกแม่วัวของเธอเล่นดันออกมาจนดูราวกับว่าจะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่อยู่เต็มที
"ขออาบน้ำด้วยคนได้มั้ย"
"อือ"ผมมองดูเธอปิดประตูแล้วคลายปมผ้าขนหนูออกโชว์ร่างเปลือยเปล่าของแม่วัวนมพันธุ์ดีต่อหน้าผมแล้วเดินเข้ามาสวมกอด
"พรุ่งนี้กลับแล้วนะ จะคิดถึงกันมั้ย"
"คิดถึงอยู่แล้ว...มาชุดนี้เพื่อนไม่เห็นเหรอ"
"จะอายทำไม นอนกับผู้ชายคนเดียวกันก็เคยมาแล้ว ยัยพี่ไบร์สน่ะเมื่อก่อนรักสนุกจะตาย"
"ผู้ชายคนเดียวกันก็เคย...มาแล้วเหรอ"ผมหน้าชารู้สึกหึงเมียคนสวยของผมนิดๆ อเล็กซ์อมยิ้ม หอมแก้มผมและกอดกระชับยิ่งขึ้น
"สมัยเรียนน่ะ กัปตันทีมฟุตบอลมหาลัย...ฮอตมากเลยแย่งกันจีบ สุดท้ายหมอนั่นไม่เลือกสักคนจับเราทั้งคู่เล่นสวิงซะอย่างนั้น...หึงรึเปล่าเนี่ย ไม่ต้องหึงนะตอนนั้นยังเด็กทำอะไรไม่คิด ตอนนี้สิโตแล้วเจอพ่อของลูกแล้ว จากนี้จะไม่ให้ผู้ชายคนไหนได้แอ้มอีกแล้วนอกจากคนนี้"เธอจิ้มนิ้วชี้มาที่อกผมยิ้มๆ ดวงตาสีเหล็กจ้องผมด้วยความหมายลึกซึ้ง ผมกอดเธอทั้งยังลื่นสบู่ไปทั้งตัว ปล่อยให้ร่างกายเปลือยเปล่าของเราแนบชิดกัน
"คุณกลับไปแล้วผมจะอยู่กับใครล่ะ"
"ทำมาพูด ก็ให้แต้วช่วยดูแลแล้วคนนึงไง แถมยังแอบซุกกิ๊กไว้อีกเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ขาดฉันไปคนคงไม่เหงาหรอกมั้ง"พูดไปเธอก็เปิดก๊อกฝักบัวให้น้ำไหลลงมารดเราทั้งคู่
"ก็คนอื่นไม่เหมือนคุณนี่"ผมเลื่อนมือจากสะโพกลงไปลูบก้นงอนๆของเธอไปมา "ไม่กลับได้มั้ย"
"งานคืองาน ไม่กลับไม่ได้หรอก ฉันต้องคุมบริษัทถึงจะขัดใจตัวเองแต่หน้าที่ต้องมาก่อน เข้าใจกันนะ"
"อือ"ผมกอดเธอ ซบหน้ากับไหล่ขาวเนียนนิ่ง "อาบน้ำกัน อยากอยู่ด้วยนานๆ"
"เหมือนกันเลย...ว่าแต่นะ ทำไมอาบน้ำด้วยกันขนาดนี้แล้วมันยังไม่ตั้งขึ้นมาอีกล่ะ ทุกทีแค่เห็นฉันแก้ผ้าหน่อยก็ตั้งแล้วนี่"
"เพิ่งใช้งานหนักมาน่ะ คงหมดฤทธิ์แล้วแหละ อยากนะแต่มันไม่ลุกแล้ว"
"เพิ่งใช้งานหนักมาเหรอ"สาวทรงโตถามลอยๆ มือนุ่มๆคว้าจับเข้ากลางลำอ่อนปวกเปียกแล้วรูดเล่น "ว่าจะระลึกความหลังกับไบร์สสักหน่อย น่าเสียดายมันไม่สู้ซะแล้ว"
...ว่าไงนะ จะได้อักษรตัวใหม่โดยไม่ต้องลงแรงเลยเนี่ยนะ ไม่ได้การล่ะ ข้าจะให้เอ็งยืมพลัง...
แกงเกอร์รีบออกตัวทันที พอมันพูดจบเอ็นเนื้อผมก็ค่อยๆแข็งตัวขึ้นมาให้กำมือเมียสาวอย่างน่าตกใจ อเล็กซานดร้าเบิกตากว้างมองผมอย่างอึ้งๆก่อนจะหัวเราะร่วน
"ฮะๆๆๆ พูดแค่นี้ของขึ้นเลยเหรอ แค่พูดเล่นนี่เอาจริงเลยนะแสดงว่าคิดไม่ซื่อกับพี่สาวฉันแต่แรกแล้วสิเนี่ย"
"ป-เปล่านะ"ผมละล่ำละลักด้วยความตกใจนึกเคืองไอ้แกงเกอร์ไม่น้อยที่มาทำให้ของผมตั้งขึ้นมาตอนนี้
"ยังจะมาพูดอีกผู้ร้ายปากแข็ง"เธอยิ้มกริ่มรูดมันไปมาอย่างคุ้นเคย "ถ้าอยากได้ฉันจะคุยให้เพราะยังไงพรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้าคืนนี้ฉันคงทำให้คุณไม่ไหวแน่ แย่จริงๆมายด์บอยเฟรนของฉัน คิดกับผู้หญิงไปทั่วเลยนะ"
"นี่ไม่หึงเหรอ"
อเล็กซานดร้ายิ้มแล้วส่ายหน้า "ไม่นะ เรายังเป็นแค่แฟนกันฉันไม่คิดมากหรอกถ้าคุณจะอยากนอนกับคนอื่น แต่ถ้าเป็นมายด์ฮัสแบนด์ของฉันแล้วห้ามเอาเจ้านี่ไปใช้กับใครอีกนะ"
"ก็ถ้าได้แต่งกับคุณผมคงเอาไปใช้กับคนอื่นไม่ไหวหรอก ดูหุ่นคุณสิเกิดมาเพื่อให้ผู้ชายหลงชัดๆ"
"ทำมาปากหวานนะ รีบอาบน้ำกันเถอะฉันจะได้ไปคุยกับไบร์สเรื่องคุณ"
ถึงผมจะเขินและไม่ค่อยอยากให้คุยเท่าไหร่ก็เถอะแต่แกงเกอร์ในตัวผมมันดูจะไม่ยองแถมยังดูตื่นเต้นมากๆด้วยที่จะได้อักษรตัวใหม่ผมเลยได้แต่เงียบไปและปล่อยให้ทุกอย่างมันดำเนินไปตามอย่างที่มันควรจะเป็น ผลคือผมต้องมานั่งนิ่งหน้าชาต่อหน้าสองสาวที่คุยกันอย่างสนุกสนานเรื่องผม
"แหมเซ็กซ์จัดจริงๆด้วยนะเราน่ะ แฟนอยู่นี่ทั้งคนยังจะอยากได้ฉันอีกเหรอ ร้ายจริงๆเลยน้า..."ไบร์สอมยิ้มมานั่งบนตักผมหน้าตาเฉย "ฉันก็ไม่ได้รังเกียจคนมีแฟนหรอกนะ ยิ่งเป็นแฟนยัยนี่ด้วยยิ่งน่าลองแต่ไม่น่ารักเลยนะทำตัวเจ้าชู้แบบนี้ สงสัยต้องลงโทษซะหน่อย"
"จะลงโทษอะไรก็เต็มที่เลยนะกับผู้ชายคนนี้น่ะ แค่อย่าให้ช้ำก็พอ ฉันไปนอนละ ไม่ไหวพรุ่งนี้ออกเช้าด้วย"อเล็กซานดร้าเดินขึ้นห้องนอนไปทิ้งให้ผมอยู่กับไบร์สสองต่อสอง
"จะลงโทษยังไงดีน้า..."เธออมยิ้ม
...ให้ข้าจัดการยัยนี่เถอะ ขี้แกล้งอย่างนี้ข้าชอบ...
...แต่ว่า...
...น่าๆ ครั้งเดียว ข้าออกไปได้ไม่นานหรอกไม่ต้องห่วง รับรองว่าจะเหลืออารมณ์เสียวให้แบบน่าประทับใจสุดๆแน่นอน...
...โอเคๆ ก็ได้...
ผมตกลงกับแกงเกอร์ในตัวทั้งที่ไม่รู้เลยว่าปล่อยมันออกมาแล้วจะเป็นยังไงแต่จะให้รับมือกับคนใจกล้าแบบนี้โดยที่ผมมีความรู้สึกเป็นรองอย่างนี้มันเขินๆยังไงไม่รู้ก็คงได้แต่ยอมให้มันคุมร่างไปสักพักแหละ อย่างน้อยก็แค่ช่วงเวลาสั้นๆ
พอคิดแบบนั้นปุ๊บผมรู้สึกหน้ามืดไปทันที ลืมตาขึ้นมาอีกทีก็อยู่ท่ามกลางทุ่งดอกไม้อีกครั้งแต่ครั้งนี้ต่างออกไปตรงที่มันมีบ้านอยู่ท่ามลางทุ่งดอกไม้นี้ด้วย มันเป็นบ้านที่คล้ายกับปราสาท หลังใหญ่ สูงเด่นชวนมอง ผมเดินตรงเข้าไปหามันทันทีและอีกครู่หนึ่งผมก็เข้ามาอยู่ข้างในตัวปราสาท
โดยรอบของปราสาทเป็นกำแพงก่อด้วยหินหนา มันมืดทึบ มีแค่แสงจากเทียนไขให้ความสว่างอยู่ข้างกำแพงหลายเล่ม เท่านั้นซึ่งมันให้ความสว่างได้แค่สลัวๆ
ผมเดินสำรวจชั้นล่างโดยเลี้ยวเข้าไปในห้องหนึ่งถึงได้เห็นว่ามันเป็นห้องรับแขกที่มีพื้นและผนังบุผ้านวมหนาหลายชั้นดูนุ่มสบายโดยที่กำแพงอีกด้วนหนึ่งเป็นกระจากเงาบานใหญ่เต็มผนัง
ในกระจกกำลังแสดงภาพที่ผมเดาว่าเป็นเป็นสิ่งที่ตาผมเห็นเพราะตอนนี้มันกำลังฉายหนังโป๊ระหว่างผมกับไบร์สอยู่ และมันเป็นภาพที่น่าดูจนผมต้องนั่งลงจดจ้องกับมันเลยทีเดียว
ภาพภายในกระจกกำลังแสดงให้ผมเห็นสาวต่างชาติตาน้ำข้าวกำลังนอนแผ่หรายิ้มหน้าระรื่นกับการถูกกระแทกกระทั้งอย่างต่อเนื่องอย่างเชื่องช้าและนุ่มนวล เธอส่งยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้พร้อมกับชี้มือมาที่อกผมแล้วชี้กลับไปที่ตัวเอง
"You are mine"
"No I just a man of the womans like you"ผมตอบไปเป็นภาษาอังกฤษเหมือนกันทั้งที่ถ้าเป็นผมคนเดิมคงไม่อาจหาญตอบภาษาต่างชาติอย่างนี้แน่ "You just relax in time...can I cum in you?"
"Yes I like it cum for me. make me pregnant"
"Realy?"ผมถามอะไรบางอย่างแล้วสาวตาน้ำข้าวก็พยักหน้ายิ้มๆอย่างเต็มใจยิ่งทำให้ผมเร่งกระแทกหนักจนเธอร้องโหยหวนเหมือนจะขาดใจ ร่างส่ายไปมา หลับตาเชิดหน้าร้องระงมก่อนจะกระตุกเกร็งถี่ๆ
แล้วผมก็สติหลุดอีกครั้งพร้อมกับความรู้สึกเสียวสุดยอดซาบซ่านถึงทรวง
"I cumon I...cumon of you!!! Ahhhhhh"
///คุยกันหน่อยครับ:ในเว็บบ้านมีคอมเม้นมาว่าอยากให้ฉากเสียวขิมมันยาวอีกหน่อยผมเลยไปเขียนเพิ่มมาอีกกับเพิ่มรูปให้ด้วยก็...ได้ตามนี้แหละครับ ติชมกันได้ ไม่เข้ามานานเพราะต้องทำโปรเจ็ค ตอนนี้โล่งแล้วเลยหันมาจับงานเขียนแก้เครียดสักหน่อย อธิบายเรื่องซ่อนรูปสักนิด ส่วนของผมเลิกซีเรียสเรื่องคอมเม้นนานแล้วแต่ที่ยังซ่อนก็กลัวเรื่องกฏหมายซะส่วนใหญ่ หลักๆคือไม่ให้คนนอกเว็บเห็นหรือคนที่อ่านผ่านๆเห็น คือโดยรวมคนที่สนใจจะอ่านนิยายผมจริงๆมีคอมเม้นกันเท่านั้นถึงจะได้เห็นรูปเพื่อแสดงว่าคุณใส่ใจจะอ่านแบบเต็มอรรถรส ส่วนที่ไม่คอมเม้นผมก็ไม่ได้ซ่อนข้อความใดๆ อยากอ่านก็อ่านได้ตามสบายแต่ไม่ได้เห็นรูป เพราะ "คนเยอะเรื่องเยอะ" ซ่อนเอาไว้บ้างคนที่แค่จะมาเสพผ่านๆจะได้ไม่ต้องคอยจับผิดผมนัก เรื่องจะพูดเท่านี้แหละครับ บายครับผม ^^
--------------------------------------------------------------------------------------------
เข้าสู่ห้องสารบัญหนังสือห้องสารบัญหนังสือ (https://xonly8.com/index.php?topic=170929.0) เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
รอติดตามอยู่เสมอนะครับ กว่าจะครบอักษรน่าจะเข้มข้นมากมาย ว่าแต่มีผู้ร้ายเก่งๆมาน่าจะดีนะครับ
หายไปนานเลยนะครับ แต่ไม่เป็นไรยังไงก็จะรออ่านเน้อ
หายไปนานมากเลยนะครับเนี่ย
(แต่ผมนานกว่า)
ยาวมากๆเลยตอนนี้ ขอเม้นก่อนอ่านนะครับ อิอิ
สนุกมากครับ รอตอนใหม่อยู่นะครับ
...............................................................................................
11/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 11/10/2560 - 11/4/2561 )
..............................................................
เรื่องนี้เค้าโครงเรื่องแปลกดี มีที่มาที่ไป ชอบชอบ
แล้ว นายเก่งจะได้เข้าฮาเรม กี่คนกันนะ
รอคอยตลอดครับ ขอบคุณที่แวะมาเขียนให้ ส่วนเรื่องเรียนก็สู้ๆครับ เครียดก็แวะมาแต่งนะ5555
จะมีสาวใดมาเข้าร่วมอีกกันน๊า::Shower::
::JubuJubu::คุ้มค่ากับการรอคอยมาตั้งนาน สุดยอดไปเลยครับ
สุดยอดครับ สงสัยจะได้เก็บอักษร b สักที
อ่านแล้วติดลมเลย ขอบคุณครับ
หายไปนานเลย ผมพึ่งย้อนอ่านตอนเก่าๆ ไปเอง
อย่าหายไปนานๆอีกนะ คิดถึงท่านกับผลงานท่าน ::Thankyou::
ชอบ สาวขิมที่สุดเลย ดูไร้เดียงสาดี
หายไปนานเลย แต่ก็ขอเป็นกำลังใจไห้มีผลงานดีๆออกมาเรื่อยๆนะครับ
ขอบคุณครับ ยังไม่ได้อ่านแต่อยากขอบคุณที่ยังนึกถึงกันมาตลอด โปรเจคเสร็จก็โล่งนะครับ มีเวลาทำอะไรได้เยอะเลย เดี๋ยวอ่านจบแล้วกลับมาแก้ไขอีกทีนะครับ
แกงเกอร์เทพไปไหน บังคับร่างได้ heal ได้ 555
ชอบมากครับอ่านเพลินเลย
ตอนนี้ไม่มีรูปหรอครับ หรือว่าต้องแสดวความคิดเห็นก่อน แต่เนื้อเรื่องก็สนุกเหมือนเดิมนะครับ ผมเชียร์แต้ว
แต่งได้คุ้มค่ากับการรอเลยครับ อยากให้มีฉากปะทะกับรีดเดอรอีก
นึกว่าลืมแฟนๆซะแล้วท่านมาแต่ละทีเสียวสุดๆไปเลยขอบคุณครับ
ได้สาวไร้เดียงสามาอีก1คนเเล้ว เหลือตัวอักษรอีกเพียบเลย เรื่องยาวเเน่นอนสินะครับ จะรอติดตามนะครับ เรื่องราวสนุกมากครับ น่าติดตาม
กำลังรออ่านเรื่องนี้พอดีเลยครับ จะติดตามตอนต่อไปอยู่นะ
รอต่อตามมานานมากครับ ถึงตอนนี้เลยตามไปอ่านตอนเก่าเพื่อความต่อเนื่อง รอติดตามบทบาทของตัวร้าย ว่าความสามารถจะเทพขนาดไหน
รอตอนใหม่อยู่ตลอดเลยครับ เข้ามาส่องแทบทุกวัน
นักเขียนในดวงใจกลับมาแล้ว รอบนี้จะซัดกี่คนเนี่ย
เรื่องราวเริ่มมีตัวละครมากขึ้นเรื่อยแล้ว ไม่รู้พระเอกจะมีสาวเพิ่มอีกกี่คนน่ะคับแต่ตามทุกตอนแน่คับ
รอคอยมานาน แต่ก็สมการรอคอนครับ สนุกมาก
คิดถึงมากครับ รอลุ้นอักษรต่อๆไป ขอบคุณมากครับ
::Bloody::คิดถึงสุดๆเลยครับ ยังน่าติดตามเหมือนเดิมเลย
ว้าวว
ได้น้องขิมอย่างเป็นทางการแล้ว
มีสาวมาให้จัดเรื่อยๆเลยนะนายเน กว่าจะครบทุกตัวอักษรไม่รู้น้ำหมดตัวก่อนรึเปล่า 55
ฟิตดี แรงดีไม่มีตกจริงๆ แถมยังมีแหล่งพลังสำรองซะด้วย
รอติดตามตอนต่อไปครับ อยากเห็นรูปสวยๆจัง
รอเรื่องนี้มานานมาก สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ กว่าจะคลอดตอนใหม่เล่นซะลืมตอนเก่าหมดล่ะ...
รอติดตามอยู่นะครับ กว่าจะจบเรื่องนี่พระเอกจะได้ฟันสาวไปกี่คนละเนี่ย ฮ่าๆๆ
อย่างนี้ถ้าจะเก็บให้ครบถึงตัว z คงได้มาเป็นฮาเร็ม
โอ่ววว หายไปนานมากก จนแทบจะลืมไปแล้ว ขอบคุณครับที่มาต่อ มาลงเร็วๆนะ จำได้ลางๆ พี่สาว sex friend ข้างห้อง ที่พร้อมจะปล่อยท้อง อิอิ
มีมาใหม่ให้เติมพลังหนุ่มอีกเลยสิ
ได้พยาบาลขิมเข้าสต๊อกไปอีกคน
"ไม่ได้หรอก ขิมสิต้องเป็นฝ่ายดูแลเก่ง อยู่ให้ขิมดูและนะ ขิมสัญญาไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไรของเก่ง ขิมก็จะอยู่ จะไม่ไปไหนเลยทั้งชีวิต"
ฟังประโยคแล้ว เก่งก็สะอึกนะซิ ดีขนาดนี้แล้วจะเอาเป็นทาสสวาทได้ลงเหรอ รีบทำให้ท้องแล้วปลดปล่อยไปซะ ไม่แน่นะถึงตอนนั้นให้ไปก็ไม่ไปแล้ว
เดาทางไม่ถูกเลย สุดท้ายใครจะเป็นนางเอกเนี่ย
ได้อักษรแต่ละตัวมาแล้วมันยากแฮะ..ที่จะเรียงให้ได้อย่างที่ใจต้องการ..ลองพยายามเรียงไปทางอื่นดูบ้าง..มันติด ๆ ขัดจริง ๆ สงสารคนเรียงเลย 55
สุดยอดเลย!!
ทำผลงานดีๆออกมาอีกนะครับ
เป็นกำลังใจให้
::Fighto:: ::Fighto::
เหนื่อยกับขิมมาทั้งวันกลับมาเจอ แม่วัวพันธุ์ดีอีกแบบนี้ มีพลังเท่าไหร่ใช้ให้คุ้มกันไปเลยทีเดียว
พออ่านปุ๊บ อ้าววว แต้วเป็นใคร5555 ต้องย้อนกลับไปอ่านถึงจำได้555
::Glad::
ดีใจมากที่เปิดมาเจอเรื่องนี้ หายไปนานจนหวั่นใจว่าจะไม่ต่อแล้วครับเนี่ย
ขอให้ต่อเรื่องนี้ยาวๆ จนครบทุกอักษรเลยนะครับ ::Thankyou:: ::Thankyou:: ::Thankyou::
ตอนใหม่มาเเล้ววว
ได้ปิดจ๊อปขิมด้วย ::JubuJubu::
ในที่สุดตอนใหม่ก็มา ขอบคุณมากๆๆครับ
หายไปนานเรยครับ ตอนใหม่กลับมาก็จัดคุณพยาบาลซะอยู่หมัดเรย 555
ตอนใหม่มานี่ถึงกับตกใจเลยครับ
ตอนนี้ได้ตัวอักษรมาเพิ่มแล้ว เสียดายแต่ไม่ได้สวิงนี่ละ ::Shy::
ขอบคุณมากครับ
ถึงกับต้องไปย้อนอ่านตอนก่อนเลยครับ ห่างหายไปนานจริงๆ
หายไปนานเลยครับ มาตอนใหม่แถมได้หญิงอีก 2 คนและยังได้อักษรเพิ่มอีก
คิดถึงมากๆครับเรื่องนี้ จะรอติดตามต่อไปนะครับผม
ยิ่งอ่านยิ่งอิจฉาพระเอกมากขึ้น >< ขอบคุณนะครับ รอติดตามต่อนะครับ
ขอบคุณครับท่าน
ขอตอบแบบด่วนก่อนนะครับ
ห่างหายจากเวปไปนานเพิ่งมีเวลาว่างมาติดตาม
เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งเสมอนะครับ
🙏🙏
แบนไม่มีกำหนด
::Dribbling::สนุกมากเลยครับ พระเอก็แรงเยอะสิจริง แถมได้พลังมาอีก สบายตัว
รอตอนใหม่นานเลยครับ อยากรู้ว่าพระเอกเราจะจัดคิวสาวๆยังไง
รอมานานมากเลยคับ
...............................................................................................
25/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด เคยโดนแบน มีนาคม 30, 2017
คงยากไปงั้นก็อย่าเข้ามาใช้เลยโน๊ะ แบนตลอดชีพ( 25/10/2560 )
..............................................................
https://xonly8.com/index.php?topic=175750.msg405675#msg405675
กลับมาแล้วเรื่องนี้ นึกว่าไรท์เลิกเขียนแล้วซะอีก ขอบคุณมากเลยครับบบ ::Glad::
รอนานมากเลย สนุกมากครับ
...............................................................................................
23/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 23/10/2560 - 23/6/2561 )
..............................................................
https://xonly8.com/index.php?topic=185496.msg640033#msg640033
ได้ ตัว ข ยังจะได้ตัวB อีกมีให้สนุกอีกนาน ขอบคุณในน้ำใจมากคับ
งานนี้พระเอกจะสับรางอย่างไรดีเนี่ย
อยากรู้จริงๆ
หายไปพักหนึ่งเลยนะครรับ คิดถึงๆ
สาวเริ่มเยอะแล้วจะไหวไหมเนี่ย ::HeyHey::
กำลังรออยู่เลยครับ จะช่วยน้องมายด์ได้หรือป่าว ลำดับเวลาช่วงเดียวกันหรือป่าวครับ
แล้วเมื่อไหล่จะได้อักขระครบระเนี่ย ::Dizzy:: ::Thankyou::
สนุกมากครับ สมกับที่รอคอยมานาน ว่าแต่ให้แกงเกอร์ออกมาแทนนี่พระเอกจะไม่เป็นไรใช่มั้ยครับ หรือจะโดนยึดร่าง
สนุกมากครับ เนื้อเรื่องก็แปลกแนวดีครับ พลังนี้ตอนแรกๆนึกว่าจะใช้ยาก แต่ดูไปดูมาก็เหมือนใช้ง่ายนะครับ แค่ข้อบังคับ เยอะไปหน่อย
ขอบคุณครับ
ขอกลับไปอ่านตอนเก่าก่อน ว่าได้อักษรไหนบ้างละ ลืม
แหมหมดแรงกลับมาแบบนี้ ยังสู้ไหว อิอิ
รอมานานแสนนาน แต่กลับมาครั้งนี้ยังสนุกเหมือนเดิมคับ รอตอนต่อไป ขอบคุณคับ
อัพแร้วสมกับที่รอ แก๊งเกอร์พอรุ้จะได้ตัวอักษรเพึ่มดี้ด๊าเรยนะมันแปลกๆรึจะมีหักมุมมั้ยหว่า ::Hmmm::
::Bloody:: หายไปนานเลยนะครับท่าน รอบนี้ แต่กลับมายังสนุกเหมือนเคย ร้ายลึกจริงๆ ขอขอบคุณนะครับ
หายไปนานมากเลยครับ รู้สึกดีใจที่ได้อ่านต่อครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องสนุก ๆ ครับ
ได้เวลาเก็บแต้มแล้ว หุหุ
อิจฉาเฟ้ยยยย อยากได้แบบขิมมั่งงง
สนุกดีครับ รอติดตามมานาน. เมื่อไหร่จะได้อักษรเพิ่มจนถึงสุดท้าย คงเพลียนาดู
รอนานแตยังน่าติดตามเหมือนเคย
แบบนี้จะน้ำแห้งตายก่อนไหมเนี่ยพระเอกเรา 555
รอ..ติดตามเรื่องนี้มาตลอด...
ไม่แน่ใจว่า...ท่าน joker socool เลิกเขียนเรื่องนี้ไปแล้วหรือยัง!
มาเห็นตอนใหม่ในวันนี้ ขอบอกว่าปลื้มมาก
ที่ได้อ่านเรื่องดีๆ เรื่องนี้อีก..
ผม..ในฐานะผู้อ่านคนหนึ่ง
ขอขอบคุณ และเป็นกำลังใจให้ท่าน joker socool สร้างสรรค์ผลงานดีๆนี้ต่อไป..
แย่เลย กำลังจะเสียอเล็กซานดร้าไป ชอบมากครับคนนี้
รอนานเลย ขอบคุณน๊า ติดตามอยู่
ครูแต้วกะขิมน่าจะป่องก็งานนี้แหละ
สมกับที่รอคอยครับ ขอบคุณหลายๆ ::Glad::
จะสู้ได้กี่ยกครับเนี่ยะ
น่าจะมีบทสองแหม่มรุมพระเอกเราสักตอนนะครับ
หายไปนานพอควรเลยครับ ขอบคุณที่กลับมานะครับ
ปล. แกงเกอร์มันเก่งจริงๆแหะ
คุณ Joker นี่ไม่เคยทำให้ผิดหวังจริงๆครับ สุดยอดมากตอนนี้
::Glad:: คิดถึงนะครับ หายไปนาน กลับมาด้วยน้องขิม กำลังรอเลยจัหนักๆหน่อยนะ
นานๆมาทีเริ่มจะลืมๆตอนก่อนหน้าแล้วสงสัยต้องกลับไปทบทวนซะหน่อยแต่สนุกดี
มาแล้วๆ. ตอนใหม่. มารอทุกวันเลยคับ. งานนี้มีสาวรายใหม่มาเสิร์ฟถึงบ้านเลย. จอบคุณมากคับ รอตอนต่อไปนะคับ
หายไปนานเลย แต่ยังรออ่านครับ ตัวอักษรยังมีอีกเยอะ
สรุปแล้วคนที่เดินผ่าน ทำตามสั่ง นี่ซวยสุดๆโดนใช้งานและต้องติดคุกอีก พระเอกนี่มืดได้ใจเลยนะครับ 555+ ::HoHo::
รอคอยมานาน ติดตามอยู่ตลอดนะครับ ขอบคุณครับ
ไปเล่นจ้ำจี้ซะจนหมดแรงเลย
ง่อววว พี่โจ้กเกอร์มาลงให้แล้ว ขอบคุณมากครับ ติดตามผลงานอยู่ตลอดนะครับ
อิจฉาพระเอกจังเลยมีเมียสวยเยอะขนาดนี้
สนุกมากครับเรื่องนี้ เสียวกัน ก-ฮ A-Z นี่ถ้าได้ครบ พระเอกเรามีฮาเรมเกือบร้อยเลยนะครับ
รอมานาน นึกว่าจะไม่ได้อ่านแล้ว ขอบคุณค้าบบบบบ
กว่าจะเก็บอักษรครบ พระเอกน่าจะเสียอีกหลายน้ำ นี่ยังไม่นับรวมที่ต้องไปคอยซ้ำเพื่อไม่ให้คนที่เสียตัวอักษรไปลืมอีก จะดีใจแทนพระเอก หรือสงสารดีน่า เหนื่อยสายตัวแทบขาด555 เป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะครับ ขอบคุณมากครับ
อักษรภาษาไทย-อังกฤษ์ รวม ๆ เกิน 60 ตัว นายเก่งคงแห้งตายก่อนแน่ ๆ
และแล้วในที่สุดน้องขิมก็โดนกระบองเจ้าเก่งจนได้
ไปนานมากรำลึกตอนก่อนเลยทีเดียว
หายไปนานจริง ๆ ครับ เมื่อไหร่แต่ละเรื่องจะมาต่อกันครับ รออ่านตอนมันต่อกันอยู่
จัดเต็มไปอีกสมการรอคอย
เหมือนน้ำจะเยอะ ทั้งตัว ทั้งขิม อิจฉาตาร้อนเลย 555 ขอบคุณมากๆครับ
เจอแบบนี้ก็ต้องฟิตร่างกายให้แข็งแรงมากๆหน่อยแหละ ไม่งั้นได้หัวใจวายแน่ๆ
สุดท้ายก็ไม่รอดนะพยาบาลขิมสุดสวยโดนเสียบซะติดใจเลย ขอบคุณมากครับ
หายไปนานเลยครับ แต่ก็สมกลับที่รอ
สนุกมากครับ รอตอนใหม่อยู่นะครับ
น่าอิจฉาพระเอกนะครับ อยู่ดีๆก็มีสาวมาให้เอาถึงที่
ได้ตัวอักษรเพิ่มแถมความเสียวอีก น่าอิจฉาจริงๆ
กลับมาแต่ละทีตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้อ่านเลยครับ
กว่าจะครบตัวอักษร ผมว่า เมีย 1 2 3 บลาๆๆๆ ตายก่อนไหมนี่ พระเอกเรา
สรุปนายเก่งนี้จะได้กี่คนกันอิจฉามากครีบทั้งไทยฝรั่งเสร็จหมด
ในที่สุดก็มาอ่านจบตอนที่ 6 พอดี
รออ่านต่ออยู่นะครับ
สมกับที่รอคอย
รอมานานแล้วครับ ขอบคุณมากครับ
หายไปนานเลย นึกว่าจะไม่ได้อ่านแล้วครับ
รอติดตามผลงานอยู่นะครับ
ชอบตอนอยู่กับขิม ถ้าปล่อยขิมไปนี่เสียดายมากเลย...
โหหายไปนาน ได้โปรดกลับมาบ่อยๆนะ อยากอ่านฉากผู้หญิงแย่งนายเก่งมากเลยครับ
ขอบคุณมากๆ นะครับ อิจฉานายเก่งจัง เรื่องเสียว มันส์ มากๆครับ
มาแว้ว เนื่อเรื่องกำลังเข้มข้นเลย
นายเก่งเราฟาดเรียบทุกคนเลย เก่งสมชื่อ
ได้ บ มาอีกตัวแล้วนะนายเก่ง
หายไปนานมากนึกว่าเลิกแต่งไปแล้ว
รออ่านมาตลอดครับ ชอบแนวคิดเรื่องการใช้พลังมากครับ
รออ่านคิวหมอไนท์ครับ
ยินดีต้อนรับในการกลับมาจ้า
งานนี้ท่าทางจะสนุกกว่าที่คิด
มีการเปลี่ยนตัวกันได้ด้วย ::Ajark::
ขอบคุณมากๆครับ
หายไปนานมาก แต่ดีใจมากครับที่ไรท์กลับมาแล้ว ::WooWoo::
ติดตามผลงานตลอดครับขอบคุณ
ต้องไปย้อนอ่านตอนก่อน หายไปนานมากเลยนะครับ ::Dozy::
เป็นกำลังใจให้ผู้แต่ง สนุกมากครับ ::Glad::
ติดตามทั้งเรื่องต้นและเรื่องคู่ขนานเลยครับ
แบบนี้พระเอกของเราเหนื่อยแย่ โดนรีดพิษทุกวันเลย
ขิงนี่มาแรงเลยแฮะ สาวหวานซ่อนเปรี้ยวชัด ๆ
เนื้อหายังเข้มเหมือนเดิม ขอบคุณมากๆครับ
หายไปนานแต่ยังสนุกเหมือนเดิมมม
หายไปนานเลย ยังไงก็คอยติดตามตลอด สนุกมาก ขอบคุณครับ
พระเอกเรารอบนี้ฟัดหญิงไปหลายคนเลย ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับหายไปนานมากเลยครับ
มาแอบรอความสุขที่ไรต์มอบให้ทุกวันเลยคับ ขอบคุณครับ ช่วงนี้ฝนตกบ่อย ดูแลตัวเองดีๆนะครับไรต์
ขอบคุณครับ มีแตะมือด้วย
น้องขิม สุดยอด อิจฉาจริงๆ
ห่างหายไปนาน ขอบคุญสำหรับงานเขียนครับ
กว่าจะได้พลังครบคงจะตอนยาวกว่ารักยม
รอมานานเลยครับ ประทับนางเอกทุกคน ครูแต้ว สาวอเล็กซ์ น้องขิม เอาใจช่วยให้เข้าฮาเร็มทุกคนครับ ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ บรรยายได้แบบเห็นภาพมาก ชอบเลยครับ เนื้อเรื่องอ่านแล้วจิ้นตามได้สบาย ::Thankyou:: ::Thankyou::
เข้ามาทุกวันเพื่อตามอ่านเรื่องนี้โดยเฉพาะเลยครับ เขียนได้สนุกน่าติดตามมาก บาลานเนื้อเรื่องกับบท 18+ ได้ดีครับ
เฝ้ารอมานานแสนนาน ได้อ่านตอนเพิ่มแล้ว อูยยย 55
ขอบคุณมากครับผม
ได้ลุ้นทุกรอบ จัดหนักจริง
หายไปนานนะครับตอนนี้ย้อนไปอ่านตอนเก่าๆกันลืมส่วนตอนต่อไปจาคอยติดตามนะครับ
ยังรอและติดตามอยู่เสมอครับ ขอบคุณนะครับที่เขียนผลงานมาให้อ่าน ::Thankyou::
แหมๆอิจฉาพระเอกจริงๆกว่าอักษรจะครบนี่สงสัยต้องมีถลอกบ้างละ555ลุ้นอยู่ครับว่าอักษรตัวต่อไปจะเป็นตัวอะไร
นายเก่งได้สาวแว่นเข้าฮาเร็มอีกคนแล้ว อยากให้โชว์ความสามารถของพลังเพิ่มอีกครับ
ขิมน่าจะเป็นคนแรก ที่โดนพลังไป แต่เพิ่งมาแสดงอาการออกมา รออักษรตัวต่อไป ::Shy::
ว้าว มีระบบ Autopilot
ขิมน่าจะฟินน่าดู อิจฉาพระเอกกกอยากได้บ้างง ><
จะช่วยน้องมายด์ยังไงรอลุ้นอยู่นะครับ
เรื่องนี้กลับมาแล้ว หลังจากกลับมาก็จัด3คนเลยหรือนี่
สนุกมากกกกกก ชอบแต้ว ขี้งแนเล็กๆน่ารักแถมเซ็กจัดได้ใจ
อัพเลเวลได้ไวมากกกกก
ได้อ่านเรื่องดีๆ ไม่ต้องมีเนื้อหาอย่างว่าเยอะมากก็ได้ครับ ชอบการเดินเรื่องราวมากกว่า
และแล้วครูแต้วก็ท้องไปแล้ว ขอติดตามนั่งลุ้นก่อนนะครับ ว่าใครจะท้องเป็นรายต่อไป ขอบคุณครับ
ได้น้อง B ไบร์ส เพิ่มมา โดนไม่ต้องออกแรง
แถมเป็นเพื่อสนิทเมียด้วย
สมการรอคอยเลยครับ มาทีจัดซะ3คนเลย ได้ลุ้นตลอด ขอบคุณมากๆครับ
รอมานานมากเลย นึกว่าตัดจบไปแล้ว แต่ตัวอักษรจะมีกี่ตัวกันนี่
มาพร้อมกันทั้ง อักขระ ทั้ง เรื่องของพ่อชลนักแตกใน
แต่รู้สึกชอบเนื้อเรื่องฝั่งนี้มากกว่า พระเอกยังไม่ชั่วเหมือนเจ้าชลนั่น
เอ๊ะ แต่ยังไง ก็เด้าไปทั่วเหมือนกันนี่หว่า 5555
อ้อนๆ แบบนี้สิ ค่อยสมกับการเป็นทาสรักหน่อย
ปกติกินแต่ข้าวสวย...กลับบ้านมากินแซนวิชต์เลย
มายาวๆ จัดหนัก จัดเต็ม เอาใจแฟนๆขนาดนี้รักเลย ::JubuJubu::
รออ่านอยู่เสมอครับ เนื้อเรื่องสนุกมากครับ
ติดตามเรื่อยๆครับ สนุกแปลกใหม่ดี ขอบคุณครับ
ห่างหายไปนานนนเลยยยยยย ติดตามนะครับ อิอิ
อ่านทีไรก็อิจฉาทุกที สาวๆสวยๆทั้งนั้น
รออ่านทุกเรื่องเลยนะครับ
มาแล้ววว...ชอบมากครับรอลุ้นคุณหมออยู่
โอมมม ภาพสวยจ๋าาาา จงเปิดเผยออกมาาาาา ::Beggar::
เก่งมากครับ ชอบจินตนาการผู้แต่งจัง
ตอนที่เจ้ดมาซักที ใจจะขาดแล้วเอย ::Oops::
แกงเกอร์เก่งจริงๆครับ
นึกว่าจะไม่ได้อ่านต่อซะแล้ว
แหม่มแรงดี รีดเจ้าหนุ่มเราจนหมดแรงเลย
น้องขิม ดูไร้เดียงสา แต่กลับซ่อนความร้อนแรงภายในใจ เมื่อได้ระเบิดออกมาก็ระเบิดบู้มเลยเชียว
ขอบคุณที่แบ่งปันนะครับ
มาแล้ว ขอบคุณที่นำผลงานมาลงต่อเนื่องนะครับ ::Thankyou:: ::Thankyou::
ตอนใหม่มาแล้ว
รอติดตามอยู่เลยครับเรื่องนี้ชอบมาก
ขอบคุณมากนะครับ
ในที่สุดก็มา รอดูเลยว่าจะรวบใครอีก
เก็บเพิ่มอีกคนละพระเอกเรา
ยังรอคอยอ่านเรื่องนี้อยู่นะครับ อยากให้ตอนต่อไปมาเร็วๆจัง
มาจนได้กว่าจะมารอนานมาก สนุกเหมือนเดิมเลย
เสียวจริงๆเลยแบบนี้จะจบดีหรือป่าวเนี้ย
ผมล่ะแฟนตัวยงเลยคนนึง ยืนยันว่ารูปมีส่วนสำคัญ ให้จินตนาการเตลิดไปไกลกว่าครับ
หายไปนานเลยนะครับ ต้องย้อนอ่านตอนเก่ากันเลย
สาวๆเพียบ สุดยอดคับ
ีรอติดตามอยู่นะครับ ::HeyHey::
...............................................................................................
23/7/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 23/7/2560-23/1/2561 )
............................................................................................
หายไปนานเลยนะครับ กลับมาน้องขิมก็เสร็จซะแร่ะ แถมอเล็กเมียฝรั่งก็ต้องกลับต่างประเทศเพื่อไปทำงานอีก
ขอบคุณครับ รอติดตามนะครับ ^^
...............................................................................................
19/9/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 19/9/2560-19/3/2561 )
..............................................................
https://xonly8.com/index.php?topic=171374.msg597994#msg597994
หายไปนานเลยรออ่านเรื่องนี้สนุกดี
ขอขอบคุณสำหรับตอนล่าสุดครับ
รอเทอมานานแสนนาน ขอบคุณไม่หายไปไหน
เรื่องนี้ห่างหายไปนานกลับมาจุใจหายคิดถุงเลยครับ สนุกสนานเหมือนเดิม ขอบคุณครับไรต์เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม
ลุ้นตามไปด้วยเลยครับ
ว่าจะมีมุข อะไรต่อไป
อะไรต่อไปสนุกดีครับ
หายกันไปนาน พบพานอีกครั้งเหมือนได้เจอเพื่อนเก่า คาดว่าน่าจะมีเรื่องราวซับซ้อนอีกยาวไกล จะติดตามตลอดครับ
สนุกมากครับ ติดตามต่อครับ ขอบคุณครับ
...............................................................................................
30/7/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 30/7/2560-30/1/2561 )
............................................................................................
https://xonly8.com/index.php?topic=180771.msg512460#msg512460
เนื้อเรื่องสนุกน่าติดตามดีครับ
ขอเป็นกำลังใจคิดตอนใหม่ๆที่น่าลุ้นขึ้นนะครับ ขอบคุณครับ
เนื้อหาน่าติดตามเป็นอีกแนวที่อ่านได้อารมณ์ดี::YehYeh::
นึกแล้วพระเอกเราต้องมีตัวช่วย คราวนี้สนุกกว่าเดิมแน่ ถ้าได้อักษรเยอะแกงเกอร์ยิ่งมีพลังมาก
รอคอยมานาน แต่ก็สมการรอคอนครับ น้องขิมก็เสร็จจนได้ แถมอเล็กเมียฝรั่งก็ต้องกลับต่างประเทศไปทำงานอีก สนุกมากครับ
หายนานมากรอเสียวเสียวชอบขอตอนใหม่ด้วยครับ
หายไปนานเลยนะครับนึกว่าจะทิ้งปลิงแบบพวกเราสะอีก ต้องวิ้งกลับไปหาตอนก่อนๆมารื้อความทรงจำครับ ยังไๆคุณภาพก็ยังคับแก้วครับ ขอบคุณมากๆครับที่ไม่ลืมพวกเรา
จะเก่งเกินไปแล้วนะ
อยากให้มีเหตุการณ์ที่เจออักษรติดกันทีละ 3คนมากกๆเลยครับ
มีแน่นอนครับแต่ยังไม่ถึง คงต้องอดใจรอหน่อย5555
มีสาวใหม่มาดานอถึงที่เลยกหะ
มาถึงบทที่ 7 แล้วก็ท้องไปแล้ว1คนอุนใจได้มานิดนึง ::Confident::
ตัวละครที่ผมชอบอีกคนเลยพี่แต้วครูสาวสวยน่ารักขาหื่น ::GiveMe::
ติดตามครับ ::Shy::
อยากได้แบบน้องขิมมาดูแลบ้าง
ขอบคุณมากครับ เก่งสมชื่อจริงครับพระเอกของเราทำได้ทั้งวัน
ขอบคุณครับ ทำไมตอนเสียวน้อยจัง 2 3ตอนล่ะเง้อ
หายไปนานเลย สนุกดีมากครับ
ขอบคุณมากนะครับ แต่ถ้าท้องแล้วพอถึงตัวอักษรแล้วก็ย้อนมาเก็บไม่ได้แล้วสินะครับ
เป็นเรื่องที่มันมากเลยคับอ่านกี่รอบก็ยังมันขอบคุณคับ
สนุกมากครับ อยากให้เเต่งเรื่องฮาเร็มอีกครับ ผมชอบเรื่องฮาเร็มกับเรื่องนี้มาก สนุกทั้งสองเรื่องเลย
เริ่องสนุกและโคตรน่าติดตามเลยครับเป็นแนวที่ไม่เคยเห็นมาก่อนอ่านแล้วสนุกมากครับเป็นกำลังใจให้ออกผลงานดีดีแบบนี้มาอีกเยอะๆนะครับ
มาแล้วขอบคุณครับ ตัวอักษรอีกตัวได้มาอย่างนี้เลยวุ้ย
::Sweat::ให้ท้องทุกคนลูกมิเต็มบ้านหมดเหรอ ผมนี้งงเลย
หายไปนาน กลับมาด้วยน้องขิม กำลังรอเลย ขอบคุณที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆ ให้ได้อ่านกันครับ
ขอบคุณมากครับ พลาดตอนนี้ไปได้ไงหว่า
อ่านตอนแปดแล้ว งงๆ พลาดตอนเจ็ดไปนี้เอง ><
สาวเยอะขนาดนี้จะไหวไหมเนี่ย ตายกันพอดี
รออ่านตอนต่อมานานเลย อยากรู้ว่าจะทำภารกิจให้สาวในเรื่องทุกคนท้องได้ไหม
ขอตามอ่านย้อนก่อนนะครับ หลังตอน 6 ที่หายไปผมก็ไม่ได้ตามอีกยาวเลย
จากกฏที่วางไว้แสดงว่าขิมจะถูกสอยบ่อยๆ และมีอีกสอง ข มาช่วยแจมใช่ปะครับ ::WooWoo:: ขอติดตามต่อเลยนะครับ
::Cold::
.........................................................................................
30/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบของ เวป
แบนตลอดชีพ( 30/10/2560 )
.........................................................................................
https://xonly8.com/index.php?topic=179540.msg494849#msg494849
กว่าจะครบทุกตัวอักษรน้ำหมดก่อนมั้ยเนี่ย
จัดหนักตลอด
น้องขิมเสร็จยังมาต่อสารไบร์ทอีก
คราวนี้ได้ตัวบีสินะคับ
รอคอยทุกตอนครับ กว่าจะครบทุกตัวอักษร ระยะทางอีกยาวไกล
ไม่ได้เข้ามาอ่านนานเลย เห็นตอน 8 ยังเอ.... พลาดอะไรไป
ขอบคุณครับ ยังสนุกต่อเนื่องเลย
อยากให้ตีขิมไปนานๆครับ เสียวดี
หายไปนานมากเลยนะครับ นึกว่าจะงานเยอะจนไม่เขียนต่อแล้ว รอติดตามอย่างต่อเนื่องนะครับ
สรุปว่าได้ตัวอักษร ข ไข่แล้วใช่ไม๊ครับเนี่ย อยากให้บรรยายความต่างของพลังพระเอกเวลาได้อักษรเพิ่มอะครับ
ขอบคุณมากๆเลยครับผู้เขียน ชอบขิมมากๆเลยสเป็คสุดๆ
พระเอกมันไม่ตายเพราะศัตรูหรอก มันจะตายเพราะเสียน้ำมากกว่า สาวๆเล่นมาให้เอาต่อเนื่องแบบนี้
::Glad:: ขอบคุณมากๆนะคับทั่น joker socool
...............................................................................................
28/9/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด ก๊อปตอบ
เคยโดนแบน มีนาคม 03, 2017 ไม่ปรับปรุง https://xonly8.com/index.php?topic=167922.msg375032#msg375032
แบนตลอดชีพ ( 28/9/2560 )
..............................................................
https://xonly8.com/index.php?topic=177284.msg567721#msg567721
ท่าทางเรื่องนี้กว่าจะครบทุกตัวอักษร คงนานน่าดู รอติดตามครับ
ยินดีด้วยที่งานเสร็จครับจะได้มีเวลาผลิตงานดีๆออกมา
พระเอกเริ่มใช้พลังคล่องขึ้นแต่ด้านมืดก็เพิ่มขึ้นด้วยนี่สิวางแผนซะร้ายไม่เบาเลย
โชคดีจริงๆ ที่ได้อักษรมาเก็บเพิ่มอีกตัวแล้ว อยากรู้จริงว่าถ้าพลังอักษรกล้าแข็งแล้วจะทำอะไรได้บ้างนะ
ในที่สุดก็ได้ทั้ง ข ทั้งตัว b พร้อมกัน ติดตามอยู่ตลอดเลยฮะ
::Oops::
ท้องล่ะหนึ่ง ลูกเป็นโขยงแน่
ตามติดทุกตอนครับ ขอบคุณครับ
งานนี้แกงเกอร์จัดเอง เนไม่ต้อง
เม้นๆก่อนค่อยอ่าน อารมย์หื่นจะได้ต่อเนื่อง555+
สนุกมากเลยครับ ติดตามๆตลอดเลยครับ
แต่งได้เก่งมาก ไม่รู้คิดเนื่อเรื่องได้อย่างไรจึงลงตัวขนาดนี้ นับถือครับ
ตกอู่ฝรั่งตายก็ยอมละ
ขิมน่ารักโคตรๆ ชักจะอิจฉาเนแล้วนะเนี่ย
โอ้โห.. ได้ตัวบีมาแบบไม่ต้องหาเลยทีเดียว
พูดฝรั่งได้ซะคล่องเลย สงสัยถ้าโดนแกงเกอร์ยึดร่างนี่
ถึงกับเก่งภาษาไปเลย
แต้ว ครูสาวที่ยอมท้องกับเรา
ขิม ทาสรักที่น่าทำให้ท้อง
เพื่อนเมียสาวฝรั่งมาด้วย แถมทิ้งปมอยากท้องอีก
แบบนี้ทนไหวให้รู้ไปครับ
ส่วนมายด์ เหมือนจะห่างไกลจากเป้าหมายเลยครับ เมียๆ ที่มีเด็กในท้องห้อมล้อมขนาดนี้
มีเพิ่มเนื้อหาด้วย ฮี่ๆ อิ่ม ขอบคุณครับ
สาวคนใหม่มาเรื่อยๆเลยอิจฉาจัง
รายละเอียดเยอะเหมือนกันแหะ กฏของการเก็บพลังเรียงตามอักษรเนี่ย
ถ้าพระเอกยืนดูแล้วใครทำไบรส์ล่ะ
แต้ว น่ารักสุด อเล็กก็สวย เหนิงก็ใจดี โชคดีมากๆเลยเอก
ก ไป ข ... A ไป B แบบนี้ก็ต้องจัดให้ได้อย่างน้อย 70 คนน่ะซิครับ ถึงจะครบทุกตัวอักษร
แต้วโดนขนาดนี้ ถ้าไม่ติดสกิลของแกงเกอร์ ป่านนี้คงได้อุ้มลูกล่ะ ::Shy::
สาวขิม นางในฝันเลยครับ
พรรณา ได้ ถึง อารม มากครับ
แต่ตอนนี้ ผมสนใจ ดับเบิลแกงเกอร์ที่ออกมา มาก^^
เป็นแนวที่แปลกดีมาก จินตนาการท่านนักเขียนนี่ล้ำลึกจริงๆ ขอบคุณมากๆครับ
สาวนอกอีกแล้ว อิอิ
เรื่องนี้สนุกลุ้นให้พระเอกได้สาวเพิ่ม เสียวมากครับ ::WowWow::
ท่าทางเรื่องนี้กว่าจะครบทุกตัวอักษร คงนานน่าดู
อ่านไปอ่านมาเริ่มเข้าใจล่ะ
ติดตามตอนต่อไปครับ
ฟินมากครับ
สุดยอดครับ
อยากให้มีสวิงเวิงเลยครับ
ขงเบ้งตีขิมจนได้
จัดแพคคู่เลยรึเปล่านะ
รีบไปเก็บอักษรเร็วๆจะได้พละเยอะแล้วก็เพิ่มฮาเร็มด้วย
สนุกมากครับท่าน ผมน่าจะต้องเหนื่อยอีกเยอะกับเรื่องนี้
สวิงกับฝรั่งเลยหรอ
ได้เพิ่มอักษร และได้เมียเพิ่ม!
แบบนี้ผมคิดว่าพยาบาลขิมต้องมีฉากมาโดนอีกแน่ๆเลยเอาใจลุ้นครับ
อ่านแล้วเนื้อเรื่องเดินราบรื่นน่าติดตามมากแต่เข้าฉากเสียวง่ายไปถึงจะมีพลังก็ตาม
อ่าววง มีเซฟโซน2คน สบายละสิ
แต่เสียดายพยาบาลขิม ไหนๆก็ไหนๆ จัดเต็มเลยสิครับ
ขอบคุณที่อัพเร็วนะครับ นักอ่านไม่ต้องรอกันนาน
สงสารขอม ไอ้แกงเกอร์จอมปั่นหัว อยากถีบบบบบ
ชอบมาก อ่านตามเห็นภาพเลย แต๊วท้องแล้วๆ
อยากมีพลังแบบนี้บ้างจัง
อย่างนึงทีต้องชมคนเขียน
จินตนาการ ล้ำลุกสุดยอดจริงๆ
ไบรส์จะกลับพร้อมอเล็กซ์เลยไหมนะ
ตามมาด้วยตัว B ติดๆเลย ดูภาษาอังกฤษอาจจะเก็บได้ไวกว่าก็ได้นะ
อยากให้ไบร์ทเป็นเมียอีกคนจัง
ขอบคุณที่ยังใส่ใจรายละเอียดเล็กน้อยๆของผู้อ่านนะครับ แล้วก็เป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์ผลงานต่อไปนะครับ
เห้อออ พระเอกจะไปหาขอไข่จากไหนตั้งสามคน เก็บตัวบีน่าจะง่ายกว่า
อยากโดนไบร์ทลงโทษด้วยจังครับ
::Elder::ต้องกลับมาย้อนอ่านใหม่หมด ของเก่าลืมสะแล้ว
ได้ตัวบีแระ กว่าจะถึงแซด โอ้ววววว อิจฉาจัง
ไบร์สนี่ ตัว B สินะ
::Thinking:: น้องขิมนี้ไม่สุดเลยครับ จัดให้หน่อยนะครับ
อยากรู้พระเอกใช่เวลานานเท่าไหร่ถึงจะเรียงคำได้อย่างตอนที่แล้วหนังครึ่งเรื่องก็ขั่วโมงนึงได้
ตามมาอ่านรัวๆเพื่อความต่อเนื่อง สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
แล้วสาวต่างชาติคนที่สอง จะท้องไหม
แกงเกอร์หูผึ่งเลยเชียวตัวbมาหาถึงที่
ขอบคุณไรท์ครับ
สนุกทุกตอนเลยครับตอนนี้รอน้องมายด์เสร็จพระเอกอยู่
Alex จะกลับละเหรอครับ ส่วนพระเอกคงต้องเดินหน้าล่าตัวอักษรต่อ
พลังเพิ่มขึ้น ลุยใหญ่เลยนะครับคุณเน
::Pull::
สุโค่ย
•====================================•
○ 1/3/2561 ○
คอมเมน ผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน { 1/3/2561 ~1/9/2561 }
•===============================================•
(https://www1.wi.to/2018/03/01/4ea2fb5be7749ec293965d8ba0e824a4.jpg)
ขอบคุณครับ สุดท้ายขิมก็เสร็จสินะครับ ไหนจะเพื่อนเอล็กอีกคนด้วยย
ขอบคุณครับ
ได้หญิงอีก 2 คนและยังได้อักษรเพิ่มอีก
สุดยอดครับ สงสัยจะได้เก็บอักษร b สักที
เกือบเสียอักษรไปแล้วมั้ยละ หูยยยดีนะท้องซะก่อน
ท้องไปสองแล้วสงสังจะต้องมีเมีย 40 คน เพื่อเพิ่มพลัง
แปลก ไม่เหมือนใคร สนุกครับ ต้องใช้สมองมากจริงๆ ขอบคุณมากครับ
ยังดีที่มีตัวช่วย ไม่งั้นตายแน่ แต่จะดีจริงหรือ
ติดตามลุ้นกับน้องขิมทั้งตอนเลย ขอบคุณมากครับ
ตกลงเมียของนอกกลับเมืองจริงหรือเปล่าเสียดายแย่
สนุกดีครับ แต่ทำไมข้ามไปข้ามมา
สรุปเนก็ได้ตัวอักษรข จากขิมไปได้แล้ว
กว่าจะครบทุกตัว พระเอกแย่แน่
ลูกมากยากจนนะครับ พระเอกขยันจริงๆ 555
สรุปฃมันเก็บไง งง
สรุปเรื่องนี้ตัวร้ายหาย!
อ่านกี่รอบก็สนุกผมย้อนกลับมาอ่านครั้งที่2แล้ว ชอบขิมมากโรแมนติกดีเป็นสาวที่น่าทะนุถนอมสุดๆ ตอนนี้เก็บตัวBได้แล้ว เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ
ได้ตัว b แล้ว ได้มา 4 ตัวแล้ว พลังจะเพิ่มขึ้นแค่ไหนกันนะ
คิดว่าเรื่องนี้น่าจะฮาเร็มเยอะสุดแล้วมั้งครับ เมียน่าจะเป็นร้อย ฮ่า ฮ่า
ครับท่านอ่าสนุกมาครับ ::Me?::
สาวตาน้ำข้าวจะกลับบ้านแล้วแต่ก็ยังดีได้อักษรใหม่แล้ว สนุกครับเรื่องนี้
นี่กลัวจะจบก่อน ค่อยๆอ่านก็ไม่ไหว
งานเขียน น่าอ่านครับ ขอบคุณสำหรับงานดีๆ
จัดพี่สาวอีกคนจัดว่าเเจ่มมาก
ได้B มาแล้ว สุดยอดจริงๆ
สนุกมากคับ
มีเพื่อนบ้านแบบนี้ ไม่มีเหงา ชีวิตดี๊ดี 555+ 😆
ดร
น่าจะจัดการเองมากกว่าให้ดอปเปอร์😢😢
ได้อักษรเพิ่มแบง่ายๆเลย แจ่มจริง
ทำไมพี่แต้วเซกซ์จัดจัง
ได้ตัวบีมาแล้ว เอาบีอีกตัวด้วยเลย
ขอบคุณครับพี่
ตอนนี้ก็ได้พลังตัว B มาเพิ่มแล้วไม่รู้ผสมเป็นคำแบบไหน
ต้องตามเก็บ ข. อีกสามคนตายแน่ๆๆ
อยากมี พี่สาวข้างบ้านแบบนี้จัง ต้องเก็บ ข. อีกหรอ แล้วจะหาจากไหนเนี่ย
สไตล์สาวขิมนี่แหละ ในฝันเลย
เจอสาวกล้าเข้าหน่อย ::DookDig::
ท้องกันเรวจิงๆ
ชอบมากๆเลยครับ
สนุกๆแนวนี้แปลกดี
เป็นอีกเรื่องที่ต้องติดตามอ่าน
กว่าจะครบอักษร ลุ้นสุดกู่
งานนี้เหมาสองเลย
ได้ B แน่ๆ
สาวขิมดูไร้เดียงสาดีน่ารักมากเลยจับเข้าฮาเร็มซะ
งานนี้เหมาสองเลย
จะมีซ้าอักษรำหมหนอ
::YehYeh::ชอบผลงานของท่านมากติดตามทุกเรื่องที่เขียน
ขอสาวของเก่งสักคนเถอะ
พระเอกของเราสงสัยจะทำให้น้องขิมติดใจ
ได้คนใหม่มาพอดี ตัวบีซะด้วย ไม่น่าพลาด แต่ เน ห้ามทำขิมเสียใจนะ
อยากได้แบบน้องขิมมาดูแลบ้าง
สนุกมาก ตามมาหลายๆตอนนะ
เมื่อไรจะถึงคิวอาจารย์น่าา
ได้กับพี่เมียเลยโว๊ยย เสียดายที่ต้องลาจากอเล็กซานไม่รู้จะได้เจอกันอีกรึเปล่า
เรื่องนี้สนุกครับ รอติดตามครับ
น้องขิมน่ารักมากมาย ดูแลดีๆ ละ
ตัวอักษรต่อไปยากละ พยายามต่อไหนนะครับสู้ๆ ขอติดตามต่อละครับ
สุดยอดครับ
เหมาสอง
นึกแล้วพระเอกเราต้องมีตัวช่วย คราวนี้สนุกกว่าเดิมแน่ ถ้าได้อักษรเยอะแกงเกอร์ยิ่งมีพลังมาก
ขอบคุณครับ
รอติดตามอยู่เสมอนะครับ
ได้กินฝรั่งแล้ว อร่อยมั้ยครับ
ให้พลังกันได้ด้วยมันส์ถึงเช้าแน่
จัดไป สองพี่น้อง
ครูเราเจอหนักแน่ต่อจากนี้
จัดหนักเลย เพื่อนเมีย
ได้กินฝรั่งเพิ่มอีกแล้ว
ตัวอักษร B มาแล้ว เก็บครบจะมีเมียกี่คนเนี่ย
ชอบขิมมากเลย ใสๆ
ได้ของนอกมาอีกคนแล้ว เอ๋ยได้อกษรมาอีกตัวแล้ว
ขอบคุณนะครับ
ตัว B วิ่งมาหาถึงที่ซะงั้น
สาวขิมน่ารัก
B มาแบบฟลุ็คๆ
เมียสองล่ะจ้า
จบเรื่องได้เป็นร้อย
เนื้อเรื่องน่าติดตามมากครับ
ขอบคุณครับ มีแนว ๆ นี้มาให้เสพอีกแล้ว ลงยาว และต่อเนื่องเลยนะครับ
ผู้เสพไม่อยากรอนานอ่าครับ อิอิ
เจอคารมกับความเสียวพยาบาลขิมเลยหลงรักนายเก่งไปแล้ว
ครูแต้วท้อง. ต่อแขนต่อขากันเพลินเลยซิ
จะว่าไปเรื่องนี้เปิดมาที่น้องมาย แต่ไม่เห็นรูทน้องมายออกมาเลยนะ
ได้ทาสรักคนที่สอง. สาวขิมดูไร้เดียงสาจริงๆ. ต้องรอดูว่าจะหาทาสรักคนที่สามได้เมื่อไร
กลับมาได้หรือเปล่าไรท์? 555+
มีสาวมาให้จัดเรื่อยๆเลยนะนายเน กว่าจะครบทุกตัวอักษรไม่รู้น้ำหมดตัวก่อนรึเปล่า
หายไปนานเลยนะครับแต่ผมก็รอได้ครับเรื่องดีๆสนุกๆอ่านเพลินๆหาได้ยากมากๆครับ.ไรต์เตอร์เราเก่งจริงๆ.
ได้มาอีกตัวกับอีกคน
Thank.. ::DookDig::
สนุกมาก ได้พี่เมียด้วย ต้องตามอ่านต่อแล้ว
ขอบคุณครับ
มีดอปเปงเป็นตัวช่วยแบบนี้ร่างกายจะไหวไหมนะ อเลกซากับมาแล้วแจ่มมากเลย
ได้สาวฝรั่งเพิ่มอีกเฉยเลย
บทที่7 แล้วห่างหายจากบทที่6 ไปนานเลย สู้ๆครับ
มาตามอ่านใหม่ครับ
ชอบแกงเกอร์อะ นี่มันตัวตบมุขชัดๆ 55555
ได้ฝรั่งมาเพิ่มอีกคนจนได้
แกงเกอร์ตัวยุยงเลย
::Orz::ขอบคุณมากๆครับ
ต้องควบคู่อย่างนั้น ขิมน่ารักดีจัง
ท้องชะที่ครู
สมใจ
ชอบสาวขิมมาก ๆ
มีต่อไมกำลังนุก
ทบทวนกับขิมให้ดีนะ และหันอีก 2 สาวต่างชาติได้เลย
อักษร b มาแล้วววตามต่อครับ
อยากให้เกบน้องมายด อ้ะ รอนานละคนนี้
มีอีกไหมจัดไปอย่าให้ขาด
สรุปพี่แต๋ว คนแรกนะนี้
อ่าตอนนี้พระเอกดูเฉียมากๆ ขอแบบล้างผลาญก็ตัวอักษรน้อยไป เอื่อยๆดีจังเลยนะ 555
แกงเกอร์ตัวยุยงเลย
อักษรB.ก็มาแล้ว
6ตอนทำท้องไปแล้ว2 สรุปบ้านพระเอกมันไม่มีญาติรึ
สนุกมากจะอีกกี่คนเนี่ย
มาอีก1ล่ะ
อีกคนล่ะ
ได้ทั้ง ข ได้ทั้ง B
เรื่องนี้พระเอกต้องรวยมากจริงๆ
ได้ ก ข a b ละ ลุยต่อไป
น้องขิม ฟิตสุดไม่มีรีรอเลย
::Glad::ได้สาวขิมผู้ไร้เดียงสา ใสซื่อ ตกเป็นทาสสวาท แล้วยังมีเรี่ยวแรงได้กับไบร์ทอีก อเล็กซ่าผู้แสนดีจริงๆ
พระเอกเราไซต์ใหญ่เอาจนฝรั่งร้องเลย
แรงดีไม่มีตกเลย
ในแก้งเหนิงจะเกบครบไหมครับ
เล่นของนอกอีกแล้ว
เขียนได้ดีมากครับ ท้องกันหมดเลยมั้ย
เอาใจช่วยนะพระเอกของเรา ว่าแต่น่าจะไปลงเรียนภาษาเพิ่มเติมมั้ยเผื่อจะผสมคำได้เร็วขึ้น555
เก็บตัวอักษรไปเรื่อยๆ กว่าจะครบคงได้อีกเยอะแน่นอน
รอติดตามอยู่เสมอ
มีตัวแทนมาเปลี่ยนด้วย
ท้องสามคน แล้วจะเลี้ยงดูกันอย่างไร ยังเรียนไม่จบเลย แบ่งให้คนอ่านบ้างจะได้ช่วยช่วยกันดูแล555555
ความเสียวที่เหลืออยู่ในมุมมืดของต้วเอง..
ชอบเรื่องราวของสาวขิม อยากให้เป็นนางเอกของเรื่องเลยล่ะครับ
น้องมายมีกลิ้นแปลกๆ เซ้นผมบอก น้องขิมโครตน่ารักอะ แแต่เมียฝรั่งก็แฟๆดีตามสตายโลกดสรีจริงๆ
ชอบบทรักกับขิมมาก แบบดูขิมน่ารักจริงๆ
จัดไป3คนแล้วจะมีอีกกี่คน
ชอบทุกตอนเลยคับ
อิจฉาจัง
ได้สาวๆเข้าฮาเร็มอีกคนละ กว่าจะจบเรื่องจะได้สาวกี่คนกันเนี่ย
จะเป็นฮาเร็มแล้วนะครับ
พึ่แต้วสู้ๆ
ไร้เดียงสาดีจริง ชอบๆๆ
ผลงานเยี่ยมยอดเลยครับ
สนุก ตื่นเต้น ระทึก เร้าใจ ครับ
ชาวต่างชาติก็ไม่เว้น เยี่ยมเลย
แกงเกอร์รักษาสัญญาดีจัง
เสียวมากขึ้นทุกตอนเลยครับ
เหมือนตอนนี้สั้นไปหน่อยแต่ก็โอครับ ยังคงตื่นเต้นเร้าใจไม่เปลี่ยนสนุกดีครับอ่านไม่ทันไรจบตอนละเพลินไปเลย
ทำไมพระเอกพูดอังกฤษได้
ภาพในหัวตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงผิวสีนะ
ชอบหมอ สุดๆ
ได้เมียเยอะๆแบบนี้ต้องแบ่งเวลาแล้วล่ะครับ รู้สึกอยากมีแบบนี้บ้างจัง
กว่าครบหมด แค่สี่คนก็หมุนน้ำไม่ทันแล้ว
จะได้น้องมายหรือฝนไหมเนี่ย
Fcสาวแว่นพยาบาลขิมครับ น้องน่ารักสุดๆ
ขิมท้องอีกคนป่าว
กว่าจะเก็บครบทั้ง ไทยและอังกฤษ เหนื่อยน่าดูพระเอก
จัดหนักคนใกล้ตัวหมดหรือป่าวนา
ยอดเยี่ยมจริงๆ
เมื่อไหร่ถึงคิวน้องมายเนี่ย
สนุกดีครับ รอติดตามมานาน ::DayDream::
พี่แกงเกอร์โกอินเตอร์ ฝรั่งยังยอม
::Cold::
อ้างจาก: joker socool เมื่อ กรกฎาคม 12, 2017, 10:14:24 ก่อนเที่ยง
เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องแต่ง บุคคลภายในเรื่องเป็นบุคคลในจินตนาการไม่ได้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงแต่อย่างใด
บทที่7
นาฬิกาบอกเวลา7โมงเช้าแล้วแต่ท้องฟ้าข้างนอกยังคงอึมครึม สายฝนลงเม็ดปรอยๆลงมาไม่หยุดทำให้บรรยากาศโดยรอบชื้นเย็นน่านอนแต่ผมกลับยังคงนั่งอ้าขาพิงหัวเตียงรู้สึกตาสว่างอยู่โดยมีเพื่อนบ้านสาวสวยกำลังนั่นคุกเข่ารูดชักเอ็นเนื้อเยิ้มฉ่ำไปด้วยคราบน้ำลายและเมือกคาวๆของน้ำรักไปพร้อมกับแลบลิ้นเลียไล่ตั้งแต่พวงไข่ยานๆขึ้นมาถึงหัวถอกบานสีม่วง
"อืมมม ทำไมมันแข็งขึ้นมาอีกแล้วล่ะ แต้วรับไม่ไหวแล้วนะคะ"พี่แต้วพูดจาออดอ้อนแล้วอมมันเข้าไปทั้งแท่ง โยกหัวถี่ๆหวังจะรีดน้ำรักข้นคาวออกมาเพื่อให้มันอ่อนตัวลง
"มันคึกเพราะพี่แต้วนั่นแหละ ก็ใครใช้ให้เซ็กซี่น่ารักขนาดนี้ล่ะ ยิ่งตอนกำลังดูดควยยิ่งน่ารัก"ผมลูบผมเธอราวกับเธอเป็นเด็ก พี่แต้วมองค้อนผมก่อนจะถอนปากออกมาเลียคราบน้ำลายรอบๆแท่งให้สะอาดอีกรอบ
"เด็กบ้า พูดจาลามกไม่ให้เกียรติผู้ใหญ่เลยนะ...ว่าแต่พอก่อนได้มั้ย เมียอมจนเมื่อยปากไปหมดแล้วเนี่ย"
"ไหนเมื่อคืนบอกว่าจะทำให้มันอ่อนไง นี่มันยังแข็งชี้หน้าพี่อยู่เลยนะ"ผมแซวพลางมองสำรวจเรือนร่างครูสาวตอนกำลังทำท่าคุกเข่าคลานสี่ขาอย่างนี้ไปด้วย เธอดูเซ็กซี่สุดๆในท่านี้ ใบหน้าสวยใสมีเมือกสีขาวขุ่นเป็นหยดๆเกาะพราวอยู่เต็มหน้า และยังมีคราบเมือกข้นๆกับฟองขาวๆไหลเยิ้มอยู่ที่มุมปากข้างหนึ่ง นมขาวๆขนาดเต็มมือคล้อยลงมานิดๆตามแรงโน้มถ่วงพร้อมกับมีเมือกเหนียวๆข้นๆเกาะทั่วทั้งเต้า ส่วนที่ข้นน้อยค่อยๆไหลลงมาตามเนินขาวถึงปานสีชมพูตรงส่วนฐานของหัวนมและก่อตัวเป็นหยดเมือกขุ่นข้นยืดย้อยลงมาจากหัวนม ส่วนตรงซอกคอก็มีร่องรอยของการดูเม้มจากปากผมจนเป็นรอช้ำสีม่วงจ้ำๆเป็นวงไปทั่ว แค่ได้เห็นภาพนี้มันช่างน่าชมจริงๆจนแอบคิดไปไกลว่าผมนี่มันโชคดีเป็นบ้าที่ได้พี่แต้วมาเป็นเมีย
"ก็เรานั่นแหละที่ผิด คนอะไรใหญ่ก็ใหญ่อึดก็อึด กว่าจะทำให้เสร็จได้เล่นซะของแต้วระบมไปหมด คราวหลังไม่ทำให้แล้วนะ เข็ดจนตาย"
"คราวหลังก็ไม่ต้องตั้งใจรีดน้ำผมขนาดนี้สิพี่ แค่พี่มีความสุขกับมันก็พอ...ส่วนเรื่องลูกให้เป็นหน้าที่ผมเอง"ผมดึงพี่แต้วให้เซถลามาซบอยู่ในอ้อมกอดก่อนจะพลิกขึ้นคล่อมเพื่อคุมเกม
"ว้าย! อย่านะอย่าๆๆ เมียไม่ไหวแล้วขอพักบ้างเถอะ แค่นี้ก็ระบมไปทั้งตัวแล้ว"
"แล้วชอบมั้ย"
"อื้อ..."พี่แต้วหลบตาผมแอบอมยิ้มนิดๆขณะตอบดูน่ารักจนผมคิดไม่ออกเลยว่าทำไมคนน่ารักแบบนี้ถึงไม่ไปเป็นดาราหรือนางแบบมีเงินมีรถร่ำรวย มาเป็นครูเงินเดือนน้อยๆอย่างนี้ทำไม แต่จะถามก็คงไม่เหมาะ อย่างน้อยผมก็เคารพกับอาชีพเธอ และอีกอย่าง ถ้าเธอไม่มาเป็นครูแล้วซื้อห้องอยู่ข้างๆผมแบบนี้ล่ะก็ป่านนี้ผมคงไม่ได้ชิมความหอมหวานจากดอกฟ้าแสนสวยอย่างที่เป็นอยู่นี่แน่ๆ
"งั้นพักผ่อนนะคนดี เดี๋ยวผัวไปทำกับข้าวมาให้ว่าที่คุณแม่ได้กินก่อน"ผมจูบเธอตรงไรผมแผ่วเบาก่อนจะปล่อยให้ครูสาวค่อยๆหลับตาลงนอนอมยิ้มน้อยๆอย่างมีความสุข...บางทีผมก็คิดนะว่าอยากหยุดทุกอย่างไว้กับผู้หญิงคนนี้แต่ก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เพราะต่อให้ผมเป็นตัวจริงในใจพี่แต้วมากแค่ไหน จะได้ครอบครองร่างกายเธอหรือเป็นพ่อให้ลูกเธอยังไงแต่สุดท้ายคนที่เธอต้องอยู่ด้วยก็คือสามีที่ถูกต้องตามกฏหมายของเธอและผมคงไม่อยากกินน้ำใต้ศอกใครแน่ๆ...จะคิดอะไรให้วุ่นวายวะเนี่ย รู้ตัวเองอยู่แล้วว่าน้องมายด์คือที่หนึ่งในหัวใจ เป็นเป็นว่าจบเรื่องยุ่งพวกนี้ได้เมื่อไหร่ถ้าได้น้องมายด์เป็นแฟนจะไม่มองใครอีกเลยก็แล้วกัน
ผมคิดไปเรื่อยเปื่อยก่อนจะตักข้าวผัดฝีมือตัวเองใส่จานพูนๆถือออกมา พี่แต้วในชุดกางเกงขาสั้นสีชมพูกับเสื้อเชิ้ตแขนกุดสีขาวกำลังลงบันไดมาพอดีทำให้ผมที่จะเอาข้าวขึ้นไปให้เปลี่ยนเป็นเอาไปวางบนโต๊ะอาหารพร้อมกับยิ้มให้เธอ "หิวแล้วล่ะสิว่าที่คุณแม่ มากินได้เลยนะ"
"ค่ะว่าที่คุณพ่อ หอมจนแต้วต้องลงมาหาเลยเนี่ย...ขอลองชิมหน่อยนะว่าจะอร่อยเหมือนน้ำผัวรึเปล่า"
"หึๆๆ พูดอย่างนี้ระวังเมื่อยปากอีกนะพี่ ค่อยๆกินนะครับมันร้อน"ผมเตือนด้วยความห่วงใยก่อนจะนั่งลงข้างๆหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาสาวน้อยในดวงใจผมด้วยความเป็นห่วง "ฮัลโหลๆ มายด์นี่พี่เองนะ"
"ค่ะพี่"
"พี่ห่วงเราจัง เดี๋ยววันนี้พี่ซื้อของไปเยี่ยมเราดีกว่าจะได้ดูเราด้วย"
"ขอบคุณนะคะแต่ว่า...พ่อมายด์เขาไม่ชอบให้มีเพื่อนผู้ชายเข้าบ้าน มายด์ว่าพี่อย่าเข้ามาหาดีกว่านะ กลัวพ่อจะไล่พี่ไปเปล่าๆ แต่ขอบคุณนะคะที่พี่ห่วงมายด์ขนาดนี้"
"ก็นะ ไม่ห่วงได้ไงล่ะก็..."ผมรีบเม้มปากปิดเงียบทันทีเมื่อรู้สึกได้ว่ามีมือนุ่มๆล้วงกางเกงจับเอามังกรดำตัวโตออกมารูดเล่น พอก้มลงไปดูใต้โต๊ะถึงได้เห็นว่าพี่แต้วกำลังมองค้อนผมเคืองๆและอ้าปากอมมันเข้าไปทั้งลำจนรู้สึกอุ่นซ่าน
"ก็...อะไรคะพี่"
"ก็พี่...กลัวเราจะคิดมากน่ะสิ"ผมสะกดกลั้นอารมณ์เอาไว้สุดๆเพื่อไม่ให้ปลายสายจับผิดความรู้สึกซ่านเสียวในน้ำเสียงได้
"ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะพี่ นี่ก็มีแพรมาเยี่ยมมายด์ด้วยแล้ว แต่ขอบคุณนะคะ พี่เนี่ยยังดูแลมายด์ตลอดไม่เปลี่ยนเลย"
"เอ่อ...ง-งั้นแค่นี้ก่อนนะมายด์ ไว้เจอกันนะ"ผมรีบตัดบทอย่างรวดเร็ว วางหูโทรศัพท์แล้วกดหัวพี่แต้วให้อมท่อนเอ็นเข้าไปทั้งลำแล้วแช่นิ่งไว้ "พี่ทำอะไรเนี่ย ผมเกือบทำเสียงแปลกๆให้มายด์ได้ยินแล้วนะ"
"อึก...อึก"พี่แต้วกลืนน้ำลายถี่ รัวกำปั้นทุบต้นขาให้ผมปล่อยเป็นอิสระ "แคกๆๆ คนบ้า ยาวก็ยาวยังกดมาซะมิดเลยหายใจเกือบไม่ออก"พี่แต้วบ่นอุบก่อนจะจับมันเลียปลายม่วงทีละนิดราวกับแมวน้อยเลียอาหาร "สมน้ำหน้า น่าจะร้องให้ดังๆเลยน้องมายด์จะได้ไม่ต้องมายุ่งด้วยอีก ถ้าเอาเวลาไปคุยกับน้องเหนิงหรือจะพาไปทำอะไรต่อมิอะไรกับน้องเหนิงพี่จะไม่ว่าเลยแต่นี่อะไร มีเหนิงอยู่แล้วทั้งคนยังจะไปทำเสียงอ่อนเสียงหวานกับคนอื่นอีก บอกไว้ตรงนี้เลยนะว่าถ้าเราคบกับเหนิงพี่ช่วยเต็มที่แต่ถ้าจะหักอกเหนิงไปคบคนอื่นล่ะก็ได้โดนพี่แกล้งไม่เลิกแน่"
"สรุปคือเชียร์เหนิงอยู่ว่างั้นเถอะ"
"ช่วยไม่ได้ก็พี่ถูกชะตากับเหนิงนี่ แล้วเจ้าชู้อย่างเราน่ะต้องเหนิงเท่านั้นแหละที่ปราบอยู่"
"จ้าๆคุณแม่สื่อ แล้วนี่ตกลงจะกินข้าวหรือกินน้ำผมกันแน่ล่ะเนี่ย บอกไว้ก่อนนะว่าถ้าจะกินน้ำคงต้องดูดนานหน่อย"
"ข้าวสิใครจะไปอยากกินไอ้ของคาวๆพรรณนี้กัน"พี่แต้วคลานออกจากใต้โต๊ะมานั่งกินข้าวต่อหน้าตาเฉย "อ้อ!! คืนนี้แต้วนอนห้องแต้วนะเพราะพรุ่งนี้แฟนคงกลับมา ห้ามมาแอบลักหลับล่ะ"สุดท้ายครูแต้วก็อดทิ้งท้ายให้ผมหมั่นใส้ไม่ได้จริงๆ ผมล่ะนับถือใจเธอเลย
เพราะว่าไปเยี่ยมมายด์ไม่ได้และผมก็ไม่รู้จะทำอะไรไอ้เจ้าแกงเกอร์ในหัวเลยเริ่มออกมาปากดีกับผมอีกครั้งว่าผมมันกากอย่างโน้นกากอย่างนี้ จะเรียงคำทีก็ช้า แก้สถานการณ์ทีไม่ทันกินถ้าไปเจอศัตรูเข้าคงมีหวังได้เพลี่ยงพล้ำแน่ จากนั้นมันก็เริ่มสาธยายว่าผมควรจะฝึกอะไรบ้างถึงจะพอมีความฉลาดติดตัวไปใช้สู้ใครเขาได้และทักษะแรกที่ผมควรจะมีเลยคือ...ความรวดเร็ว
เรื่องนี้ผมไม่เถียงเลยว่ากว่าจะเรียงคำได้แต่ละทีมันช้าแค่ไหนแต่ขอเถียงมันสักหน่อยเถอะว่าพอเริ่มใช้บ่อยเข้าก็เริ่มเรียงได้เร็วขึ้นมากกว่าแต่ก่อนเยอะแล้ว ถึงอย่างนั้นผมก็ยอมตามใจมันโดยการออกไปลองฝึกข้างนอกกับสถานการณ์จริงโดยที่มันไม่วายจะเลียบๆเคียงถามถึงขิมว่าสมควรจะพาไปด้วยมั้ยเพราะจะได้ทำให้ขิมไม่โกรธผมซึ่งมันถามได้ตรงใจมากเพราะผมกังวลอยู่เลยว่าคนน่ารักอย่างขิมจะรู้สึกบอบช้ำทางจิตใจแค่ไหนที่โดนผมลวนลามไปอย่างนั้นและผมก็สมควรจะช่วยรักษาเยียวยาขิมให้ดีขึ้นด้วย มันเลยกลายเป็นโจทย์ที่ว่าผมจะสร้างสถานการณ์ยังไงให้ขิมกลับมาคืนดี ผลคือตอนนี้ผมมาจอดรถยนต์คันหรูยืนกดกริ่งอยู่หน้าบ้านพยาบาลขิม
"มาแล้วค่า!!"เสียงใสๆมาพร้อมกับร่างบอบบางดูสะโอดสะองในชุดเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงยีนขาสั้นใส่สบายๆ แต่พอขิมก้าวออกมาจากประตูบ้านแล้วเห็นว่าใครกำลังกดกริ่งเรียกอยู่เท่านั้นก็รีบหมุนตัวกลับทันที
"เดี๋ยวขิมเดี๋ยว เปิดประตูให้ผมก่อนสิ"ผมรีบละล่ำละลักพูดออกไปกลัวว่าเธอจะไม่ให้โอกาสผมได้เจอหน้า ทันไดนั้นร่างเพรียวบางถึงกับชงัก ค่อยๆหันเดินมาเปิดประตูให้ผมอย่างง่ายดาย
...ดีนะที่เอ็งให้นางคนนี้เป็นทาสไม่งั้นชาตินี้คงไม่ได้เจอกันอีกแน่...
...เงียบน่ะ...ผมเอ็ดแกงเกอร์ในความคิดก่อนจะรีบเข้าไปกุมมือขิมแน่น "เรื่องเมื่อวานผมขอโทษจริงๆนะ"
"ขิม...ไม่มีอะไรจะพูดกับเก่งอีกแล้ว"
"เรื่องทั้งหมดมันมีเหตุผลนะขิม ผมอธิบายได้ ถ้ายังไงวันนี้ขอผมชดเชยความผิดเมื่อวานด้วยการพาขิมไปเลี้ยงข้าวอีกครั้งนะ"
"กลับไปเถอะขิมไม่อยากเจอหน้าเก่ง..."เสียงพูดเงียบลงเมื่อผมรั้งร่างนั้นมากอดอย่างกะทันหัน พยาบาลขิมตั้งสติได้ช้าไปเธอเลยไม่มีการผลักไสใดๆทั้งสิ้นได้แต่ยืนนิ่งเงียบราวกับท่อนไม้
"ขิม ไปกินข้าวกับผมเถอะ อย่าปฏิเสธผมเลย"
...จำไว้นะห้ามสั่งให้ขิมคืนดีกับเอ็งแค่ทำยังไงก็ได้ให้ขิมยอมคืนดีเอง... แกงเกอร์กำชับผมก่อนจะต่อท้ายอีกนิด ...จะสั่งให้นางคนนี้เป็นทาสเซ็กซ์เอ็งแล้วสนุกกันจนยอมคืนดีด้วยข้าก็ไม่ว่านะ แค่แนะนำเฉยๆน่ะ...
...หุบปากไปเลยไอ้ปากปีจอ...
"ขึ้นรถกันนะ ตกลงมั้ย ขอแค่โอกาสให้เก่งอีกสักครั้งก็พอ"
"ก็ได้ แต่...สัญญานะว่าจะไม่ทำอะไรขิม"
"ได้สิ" ผมยิ้มรับด้วยความยินดี ในอีกครึ่งชั่วโมงต่อมาผมจึงปรากฏตัวอยู่ภายในห้างหรูโดยมีพยาบาลขิมเดินอยู่ห่างๆในชุดแซ็กยาวลายขาวดำมีเสื้อกันหนาวสีดำสวมทับอีกที ครั้งนี้ดูขิมจะระวังตัวรักษาระยะไม่ยอมเข้าใกล้ผมเหมือนแต่ก่อนยิ่งทำให้ผมต้องรีบหาทางทำอะไรสักอย่าง
ผมมองไปรอบๆเพื่อหาวิธีแก้สถานการณ์และวิธีแก้สถานการณ์ที่ดีที่สุดคือต้องทำให้เราเป็นพระเอกของเรื่องเพราะฉนั้นผมถึงต้องหาผู้ร้ายซะก่อน
...ข้อแนะนำแรก หาคำที่ใช่จากทุกคนที่ห้อมล้อมรอบตัว แล้วเรียงให้ได้ประโยคที่จะเป็นเรื่องราวเข้าใจที่ข้าพูดมั้ย...
"รู้หรอกน่ะ"ผมพึมพำออกมา สายตาก็เพ่งมองไปทั่วจนเจอชายคนหนึ่งที่จะเดินสวนผมไป ชื่อที่ลอยอยู่บนหัวบอกผมว่าเขาชื่อ สตังค์ ชาญชัย เอมเอี่ยม ผมเล็งเป้าไปที่ชายคนนี้ทันทีเพราะผมมีคำที่ต้องการจะใช้อยู่ในใจอยู่แล้ว
ผมเอาพยัญชนะ ส,ต,ง,ม กับสระอา,ไม้หันอากาศ,ไม้เอก ภายในชื่อมาเรียงผสมกันอย่างรวดเร็วเพื่อให้ได้คำว่า 'ตามสั่ง' มันทำให้ผมรู้เคล็ดได้ทันทีเลยว่าถ้าเรามีคำหรือต้องการให้ได้ประโยคแบบใหนในหัวมันจะสามารถเรียงออกมาได้เร็วขึ้นกว่าเดิมมาก
พอเรียงชื่อเป็นคำได้ผมก็เดินช้าลงให้ขิมนำหน้าผมไปหน่อยแล้วค่อยๆเดินให้เฉียดใกล้ชายคนนั้นที่สุดทันทีโดยเล็งที่จังหวะเดินสวนกันแล้วแกล้งยกหูโทรศัพท์ขึ้นทำเป็นคุยกับคนในสาย "ทำตามที่กูสั่ง...เดินตามมา"
ชายคนนั้นชงักวูบ หันมองผมชั่วครู่ก่อนจะมีอาการสั่นนิดๆเหมือนคนหนาวแล้วก็เดินตามผมมาตามคาด ผมเลยสั่งคำสั่งต่อไปทันที "ไปแอบถ่ายใต้กระโปรงผู้หญิงใส่แว่นนั่นอย่าให้รู้ตัวแล้วเจอกันในห้องน้ำชั้นร้านอาหาร"
ทุกการกระทำเป็นไปอย่างรวดเร็ว ผมเร่งฝีเท้าขึ้นไปเดินใกล้ๆขิมอีกครั้ง "ถือว่าให้ผมเลี้ยงขอโทษนะขิม ไปร้านโน้นกันมั้ย"ผมชี้ไปที่ร้านหนึ่งในโซนร้านอาหาร
"ก็ได้ค่ะ...จริงๆไม่ต้องก็ได้นะ ขิมไม่ได้อยากให้เก่งเลี้ยงหรอก"
"ไม่ได้หรอก ผมขอโทษจริงๆ พูดไปก็อายปากเพราะเก่งทำไปขนาดนั้นก็สมควรให้ขิมโกรธหรอกแต่ทุกอย่างที่ทำไปผมไม่ได้คิดร้ายจริงๆนะขิม จะให้ผมทำอะไรเพื่อตอบแทนก็ได้"
"...แค่เก่งสำนึกผิดขิมก็โอเคแล้วค่ะ แค่อย่าไปทำแบบนั้นกับใครอีกนะ..."ขิมเว้นวรรคคำพูดเบนหน้าไปมองร้านรวงต่างๆก่อนจะพูดออกมาอีกประโยค "มันจะดูไม่ดี"
"สัญญาเลยขิม"ผมยิ้ม ยกมือขึ้นชูนิ้วก้อยรอ "หายโกรธผมนะครับ"
ขิมหันมาเกี่ยวก้อยแล้วยิ้มบางๆ เป็นรอยยิ้มแรกที่ทำให้ผมรู้สึกโล่งใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก อย่างน้อยพยาบาลขิมก็ไม่ได้โกรธขนาดจะตัดขาดผมเสียทีเดียว และถ้าแผนที่คิดไว้สำเร็จผมคงมีสิทธิ์ไปนั่งอยู่ในใจเธอในฐานะคนที่น่าเชื่อถือคนหนึ่งเลยทีเดียวก็ว่าได้ และรับรองเลยว่าจากนี้ผมจะไม่ให้พลาดซ้ำสองอีกแน่
ไม่นานนักบรรยากาศในร้านอาหาร กลิ่นชวนกินของอาหารนานาชนิดกับเสียงพูดคุยในร้านก็ทำให้เราสองคนกลับมาคุยและกินกันได้อย่างมีความสุขตามเดิม ถึงแม้จะไม่ได้ถึงเนื้อถึงตัวกันแบบเมื่อวานแต่เราก็ดูสนิทสนมกันกว่าเมื่อเช้ามากนัก แต่เสียอย่างเดียวคืออาหารทุกอย่างที่พยาบาลขิมสั่งมามันแพงจนช่างกล้องจนๆอย่างผมแอบมีน้ำตาตกในเหมือนกัน แน่นอนว่าเธอกินไม่หมดหรอกแค่ตอดโน่นนิดนี่หน่อยเท่านั้น ส่วนที่สั่งมาเยอะเนี่ยจงใจแกล้งกันชัดๆ
"แหม หน้าซีดเลยเหรอคะ เอ...จะเลี้ยงขิมไหวมั้ยเนี่ย"
"...ก็คงต้องเป็นลูกมือล้างจานแล้วแหละครับคุณขิม"
"ขิมบอกอย่าเรียกคุณไงคะ ดูไม่สนิทเลย"พยาบาลขิมยิ้มหวานจนตาหยี "ไม่ต้องห่วงนะ ขิมช่วยจ่าย แค่จะแกล้งอำเก่งเล่นเท่านั้นแหละ ก็เมื่อวานแกล้งขิมไว้เยอะนี่"เธอพูดไปก็หน้าแดงไปแถมยังชายตามองผมหน่อยๆทำเอาผมหัวใจกระตุกวูบวาบเลยทีเดียว
"เฮ้อ!! ค่อยโล่งหน่อยนึกว่าผมจะต้องเป็นลูกมือร้านนี้ซะแล้ว ฮ่าๆๆๆ"
เราสองคนหัวเราะกันด้วยความสุขก่อนจะจัดการอาหารอีกหน่อยไม่ให้เสียของถึงจะไปจ่ายเงิน...จะว่าไปพยาบาลขิมนี่เวลาอยู่ใกล้ๆก็ทำให้สดชื่นดีเหมือนกันนะผมว่า
...ชอบแล้วล่ะสิ ไม่ลองชิมดูอีกสักทีล่ะ ไม่แน่ยัยนี่อาจยอมก็ได้นะ...
...เก็บหมาไว้ในปากเลยมึง เงียบไปๆ...
ผมถึงกับหูร้องฉ่ากับความคิดลามกของแกงเกอร์ที่ยัดใส่สมองผมโดยมีภาพพยาบาลขิมกำลังลิ้มรสเอ็นเนื้อผมอย่างเอร็ดอร่อยและยังขึ้นควบขย่มผมเอง แค่จินตนาการเจ้ามังกรน้อยก็ผงาดแข็งตึงในกางเกงไปหมดแล้ว แต่ให้ตายผมคงไม่กล้าทำอีกแน่เพราะผมไม่อยากเห็นคนน่ารักสดใสแบบนี้ต้องหนีหน้าผมอีกเป็นครั้งที่สอง และเพื่อสิ่งนั้นผมต้องเป็นฮีโร่ในสายตาเธอให้ได้
"เอ้อ ขิม ขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดินดูของไปก่อนได้เลยเดี๋ยวเจอกันที่โซนเสื้อผ้า"ผมเดินแผนต่อ รีบปลีกวิเวกตัวเองเพื่อให้ชายที่คอยเดินตามผมกับขิมมาตลอดได้ทำงานต่อ ส่วนผมไม่ได้หลบไปไกลเลย แค่ทำเป็นเดินหายไปแล้วแอบย้อนมาดูหน่อยนึง
ขิมกำลังเดินดูสินค้าบนเชลเตอร์ไปเพลินๆแล้วหยุดยืนดูอาหารโดยมีชายชื่สตางค์เดินถือถุงกระดาษตาม พอขิมหยุดยืนเขาก็วางถุงกระดาษใต้กระโปรงขิมทันทีพร้อมกับพูดขอโทษแบบเนียนๆทำเป็นว่าจะดูของเหมือนกัน ผมเห็นแผนสำเร็จไปส่วนนึงเลยรีบเดินไปรอที่จุดนัดพบทันที รอให้ชายคนนั้นมาพบตามสั่ง
"ไหนเปิดให้ดูหน่อย"ผมสั่ง ไม่อยากจะจับมือถือตรงๆ บอกเลยว่าระแวงพอสมควร กลัวว่าแผนจะแตก พอเขาเปิดให้ดูผมถึงกับหน้าชา อยากจะจับสาวแว่นคนนี้มาปรนนิบัติในฐานะแฟนจริงๆ ก็ใครจะไปเชื่อล่ะว่าขิมจะใส่กางเกงในสีครีม แถมคงจะไม่ได้มีผ้าอนามัยรองด้วยเพราะกลีบแคมสาวอันอวบอิ่มมันกินกางเกงในเข้าไปหน่อยๆจนเห็นเป็นพูสวยเลยทีเดียว ตอนนี้ผมเลยรู้สึกพลาดมากๆที่มาดูเพราะผมเริ่มจะหงุดหงิดงุ่นง่านขึ้นมาจริงๆซะแล้ว "...ตามต่อไปอย่าให้รู้ตัว กูเดินแยกออกมาเมื่อไหร่ให้ขู่แล้วลวนลามได้เลย"ผมสั่งต่อก่อนจะออกมาจาห้องน้ำไปหาขิม
"เข้านานจัง"
"พอดีกินน้ำเยอะน่ะขิม เรากลับกันดีกว่ามั้ง หรือขิมว่าไง จะเดินต่อก็ได้นะ วันนี้ทั้งวันยกให้ขิมเลย"
"ขิมว่ากลับดีกว่าค่ะ ยังไงเก่งก็เลี้ยงข้าวขิมแล้ว ขอบคุณมากๆเลยนะที่มาหาขิมน่ะ"สาวแว่นยิ้มหวานอีกครั้ง มันทำให้ผมแทบยั้งใจเอาไว้ไม่อยู่อยากจะโผเข้าไปกอดเลยทีเดียวแถมใจยังคิดเสียดายด้วยซ้ำถ้าใครได้ขิมไปเป็นแฟนแทนผม
"ไม่เป็นไรๆ จริงๆขิมก็ช่วยผมออกจะว่าผมเลี้ยงได้ไง...เอ่อ"ผมแกล้งทำเป็นค้นตัวพลางขมวดคิ้ว "สงสัยลืมกุญแจรถไว้ในห้องน้ำแหงเลย ขิมไปรอที่รถก่อนนะเดี๋ยวผมไปหากุญแจก่อน"ผมไม่รอให้เธอพูดอะไรต่อกึ่งวิ่งกึ่งเดินกลับทางเก่าสวนกับชายคนนั้นอีกครั้ง "จัดการที่ลานจอดรถ" ผมสั่งเร็วๆแล้ววิ่งลับไป จริงๆแค่วิ่งมาหน่อยแล้วย้อนกลับไปดูก็ได้แต่ผมกลัวแสดงไม่เนียนเลยวิ่งขึ้นไปเข้าห้องน้ำจริงๆก่อนจะรีบกลับไปที่ลานจอดรถด้วยความเป็นห่วงขิม...และแผนได้ผล
เมื่อผมมาถึงลานจอดรถ ภาพตรงหน้าผมคือขิมที่พยายามดิ้นอย่างอ่อนแรงอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มแปลกหน้า มือของเขาล้วงหายเข้าไปใต้กระโปรงชุดแซ็ก ขยับขยุกขยิกไม่หยุดจนขิมหน้าแดงก่ำเม้มปากบางพยายามเก็บเสียงร้องเอาไว้และอีกไม่นานคงได้ถึงสวรรค์แน่แต่ผมไม่ยอมให้ขิมขึ้นสวรรค์ก่อนเป็นอันขาด
ผมปรี่เข้าไปต่อยชายคนนั้นสุดแรงด้วยอารมณ์หึงหวงที่ไม่ต้องแกล้งแสดง เสียงตะโกนก่นด่าของผมดังลั่นด้วยความคับแค้นใจทั้งที่ตัวเองเป็นคนสั่งแท้ๆแต่ไม่คิดเลยว่าการได้เห็นชายคนอื่นมาลวนลามผู้หญิงของตัวเองอย่างนี้มันจะเจ็บจนพูดไม่ออก
กว่าผมจะรู้ตัว รปภ. ก็มาจับผมเอาไว้ไม่ให้อาละวาดอีก ส่วนชายคนนั้นโดนจับไปตามระเบียบ ถึงผมจะรู้สึกผิดอยู่เหมือนกันที่ทำให้เขาต้องมาเป็นผู้ร้ายแต่ถ้าได้ใจขิมผมก็ยินดีจะทำ...แต่คราวหน้าผมคงไม่สร้างสถานการณ์เล่นใหญ่แบบนี้อีกแน่...
...ไม่ค่อยได้ใช้พลังเท่าไหร่แต่ถือว่าทำได้ดี อันที่จริงให้ดีที่สุดคือไม่ต้องใช้พลังแต่แค่ชักนำให้เรื่องราวเป็นไปตามที่เราคิดได้นั่นแหละถือว่าเยี่ยมที่สุด ถือว่าวันนี้เอ็งทำได้ดีมาก เอาเป็นว่าเรื่องการแปลงคำได้เร็วถือว่าผ่าน...เสียงแกงเกอร์ในหัวผมมีแขวะเบาๆตามมา
ผมมาส่งขิมถึงบ้านโดยตลอดทางเราสองคนแทนจะไม่ได้คุยกันเลยจนผมแอบคิดในใจว่าแผนคงพังหมดแหงๆและขิมคงไม่มีทางให้ผมได้เจออีกแน่แต่เปล่าเลย พอมาถึงบ้านขิมกลับเปิดประตูให้ผมเอารถเข้าไปจอดแล้วชวนไปดื่มน้ำในบ้าน
"ขอบคุณนะที่มาช่วยขิมไว้"สาวแว่นเดินมายื่นแก้วน้ำให้ผมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทรงสูงในห้องครัวดื่ม "ถ้าไม่ได้เก่งวันนี้ขิมไม่รู้จะรอดรึเปล่า"
"...ผมก็ไม่นึกว่าพอเห็นขิมโดนลวนลามแบบนั้นแล้วจะฟิวขาดเหมือนกัน ขอโทษนะที่ให้เห็นอะไรรุนแรงแบบนั้น"
"ไม่หรอก มันสมควรโดนแล้ว" ขิมน้ำเสียงแข็งกร้าวขึ้นจนผมรู้สึกได้กับคำพูดนั้นก่อนที่จะมีเสียงอ่นลงมาในประโยคถัดไป "ตอนนั้นขิมนึกว่าจะไม่รอดแล้ว...จู่ๆมันก็นึกถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมา"พยาบาลสาวขยับเข้ามาใกล้ผมอีกนิด ดวงตาเรียวเล็กจ้องผมตาไม่กระพริบ "ตอนนั้นขิมคิดจริงๆนะว่าถ้าเป็นเก่งแทนคงดีกว่า...บางทีขิมคง..."
"ขิม"ผมครางเบาๆเมื่อเธอหลับตาลงเผยอริมฝีปากออกช้าประกบกับผมอย่างนุ่มนวล ผมกอดเอวเธอดึงเข้ามาใกล้ ค่อยๆเม้มชิมริมฝีปากบางเฉียบช้าๆก่อนจะขยับเปิดปากเธอเพื่อสอดลิ้นเข้าไป เธอลืมตามองผมอย่างคนตื่นตกใจนิดๆ
"ข-ขอโทษนะ"พยาบาลขิมรีบผละออกห่าง เอามือปิดปากตัวเองคล้ายกับยังกลัวอะไรบางอย่าง
...จัดการเลยสิ ยัยนี่ชอบเอ็งเข้าแล้วแหงๆ ว่าไงล่ะ ถ้าเจ้าตัวสมัครใจเอ็งจะยอมปล่อยไปงั้นเหรอ...
เสียงแกงเกอร์ดังยั่วยุอยู่ในหัวแต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ต่อต้าน ตรงกันข้ามผมกลับตอบรับมันด้วยความต้องการส่วนตัวอันดำมืด
"ขิม ผมอยากให้ขิมเป็นของผม ผมไม่อยากให้ใครได้ขิมไป ไม่อยากให้ใครแตะขิมอีก...ให้ผมถอดชุดขิมออกนะแล้วมาเป็นของผมแค่คนเดียว"
"..."สาวแว่นหน้วหมวยจ้องผมตาไม่กระพริบราวกับถูกสะกด "เก่ง"เธอพูดได้แค่นั้นก็ถูกผมประกบจูบกลับ แต่ครั้งนี้เราไม่ได้มีการยับยั้งชั่งใจใดๆกับอีก ผมค่อยๆจับชายชุดแซ็กรั้งขึ้นผ่านหน้าท้องแบนราบ เนินอกขาวกลมกลึงขึ้นไปผ่านลำแขนเธอออกมาจากร่างจนเหลือแต่ชั้นในสีเนื้อชวนมองก่อนจะลุกขึ้นโอบเอวขิมพาไปวางบนโต๊ะอาหาร ค่อยๆถอดกางเกงในรูดลงไปตามเรียวขาสวยให้หลุดกองบนพื้นตามด้วย บราเซียขนาดคัพบีโดยที่เจ้าของไม่ได้มีอาการเสียดายเลยแม้แต่น้อย
"ให้ผมเป็นดวงตาให้ขิมนะ"ผมพูดขอ เอื้อมมือไปจับขาแว่นเธออย่างนุ่มนวล ขิมพยักหน้ายิ้มเขินๆปล่อยให้ผมถอดมันออกและบรรจงจูบเธอต่อ
ถึงแม้สาวหมวยจะไร้แว่นแล้วแต่มือก็ยังไม่วายควานหากระดุมเสื้อผมแล้วช่วยปลดออกทีละเม็ดๆจนหมดจด ถอดรั้งออกแล้วลูบไล้ไปตามแผงอกและกล้ามท้องน้อยๆลงมาถึงเข็มขัด
"อืมมม ขิม ไม่นึกว่าคุณจะกล้า..."
"เพราะเก่งนั่นแหละทำให้ขิมเก็บเอาไปฝันทั้งคืนเลย...ตอนแรกขิมนึกว่าฝันร้ายแต่ตอนนี้รู้แล้วว่ามันไม่ใช่"เธอถอดเข็มขัดผมออก ปลดตะขอรูดซิปกางเกงลงช้าๆ เอื้อมมือมาจับขอบกางเกงในผมเป็นอย่างต่อไป
"จะเก่งไปแล้วนะยัยแว่น เรื่องนี้ผู้ชายทำเองดีกว่า"ผมถอดกางเกงในออกแล้วจับมือเธอให้ลงไปคลำเอ็นเนื้อแท้แข็งเขม็งกลางหว่างขา "อา...มือขิมนุ่มจัง มองเห็นมั้ยว่ากำลังจับอะไรอยู่"
"ขิม...ขิมไม่เห็นหรอกแต่มันยาวจัง"
"ขิม คุณทำผมจะคลั่งตายอยู่แล้วนะ ผมขอนะที่รัก"ผมอ้าขาเธอออกค่อยๆกดให้เธอนอนหงายลงบนโต๊ะกินข้าว ขาสองข้างห้อยต่องแต่งกับขอบโต๊ะ ผมจับเอ็นเนื้อแข็งค่อยๆกดหัวเงี่ยงเข้าไปช้าๆ "เจ็บหน่อยนะขิม แต่ผมสัญญาว่าจะตอบแทนขิมให้มีความสุขที่สุดเอง"
"ด-เดี๋ยว ขิมยังไม่...อ๊ะ!!!"สาวหมวยอ้าปากค้าง ขมวดคิ้วมุ่นเมื่อถูกอาวุธยาวใหญ่เท่ากระบอกไฟฉายรุกล้ำปากแคมเข้าไปภายในร่าง ถึงจะเข้าไปได้แค่ครึ่งลำแต่มันก็มากพอจะทำให้พยาบาลสาวผู้ไร้ประสบการณ์ถึงกับเจ็บจนพูดไม่ออก
"ซี๊ดดดด ฟิตมาก!!! ไม่เคยเสียวอย่างนี้มาก่อนเลยขิม!!"ผมครางลั่นแทบคลั่งกับความฟิตและแรงตอดรัดของมันที่แทบทำให้ทำนบกั้นน้ำของผมแตกออก ผมโน้มตัวลงไปเคล้นคลึงดูดเลียสองเต้าขาวเนียนนั้นทันทีเพื่อให้เธอผ่อนคลายกว่านี้หน่อยและเพื่อให้ผมได้พัก "อืมมม เต้าขิมสวยจัง หอมด้วย ทำไมมันน่ากินอย่างนี้ อา...นางฟ้าชัดๆเลย"ผมครางระบายความเสียว ริมฝีปากไม่วายดูดเม้มยอดเต้าสีชมพูอ่อนทั้งสองข้างจนแดงเข้มและยังทิ้งรอยดูดเป็นวงแดงๆไปทั่วเต้า
ขิมแอ่นอกเชิดครางระรัว บายครั้งเธอก็กดหัวผมให้ซุกเต้าแต่บายครั้งเธอก็บีบเคล้นเต้าตัวเองเพื่อยั่วให้ผมดูด ยิ่งผมสนุกกับมันมากเท่าไหร่กลีบเนื้อกลางหว่างขาเธอก็ยิ่งฉ่ำเยิ้มมากขึ้นเท่านั้นจนกระทั่งเอ็นเนื้อของผมค่อยๆรุกล้ำเข้าไปได้ทีละนิดๆ
"ซี๊ดดดด เก่ง ขิม...ขิมอยาก...ช่วยขิมด้วยเก่ง...ขิมจะตายอยู่แล้ว"เธอร้องครวญครางเสียงแหบโหย สองแขนเปลี่ยนจากสนุกกับสองเต้าสวยของตัวเองมาโอบรอบคอผมเพื่อดึงรั้งเข้าไปจูบ "ช่วย...ช่วยขิมด้วย ทำขิมเถอะนะ โอ๊ะ!!!"เธอหลับตาพริ้มเชิดหน้าร้องลั่นเมื่อเจอกับแรงกระแทกแรกจากดุ้นเอ็นเนื้อตามประสงค์ "โอ๊ะ!...โอ๊ะ!...อ๊ะ!..."ขิมเริมขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันในทันทีกับการถูกกระหน่ำแทงอย่างต่อเนื่องครั้งแล้วครั้งเล่า
แก่นกลางกายของผมร้อนฉ่า ไม่ใช่เพราะแรงตอดรัดอันหนึบหน่วงภายในแต่เป็นเพราะความไร้เดียงสาของเธอที่ต้องการจะถึงจุดสุดยอดแต่ทำได้เพียงเรียกร้องให้ผมช่วย สิ่งนี้แหละมันกระตุ้นราคะในกายผมจนพลุ่งพล่านแทบคุมไม่อยู่
"ซี๊ดดด เก่ง อา...เก่ง ขิมจะตายแล้ว ช่วยขิม...ช่วย...อ๊า!!!!!"หมวยสาวเชิดหน้าหลับตาปี๋ร้องลั่นบ้าน ร่างบอบบางกระตุกเกร็งตอดถี่ทำเอาผมที่ใกล้ถึงฝั่งอยู่แล้วต้องหลุดการควบคุม กดกระแทกเข้าไปอีกหลายทีติดๆกันก่อนจะแอ่นเอวเสียบลึกสุดหยั่งเพื่อปลดปล่อยสายธารข้นแห่งรักให้พรั่งพรูเข้าไปจนล้นเอ่อ "อ๊าย!!!! ข-ขิมถึงอีกแล้ว อ๊าย!!!!"
ผมแทบล้มทั้งยืนกับความสุขอันท่วมท้นเกินบรรยาย ได้แต่ฝืนกายอุ้มขิมขึ้นในท่าอุ้มแตงเพื่อจะพาไปนอนกอดรัดกันบนโซฟารับแขกผ้าไหมแล้วผลอยหลับไปด้วยกัน
ผมลืมตาตื่นมาอีกครั้งปรากฏว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังนอนมองผมอยู่ก่อนแล้ว พอเธอเห็นผมตื่นก็ค่อยๆกระชับกอดเอวผมอีกนิด
"...เราเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย"เธอถามเสียงอ่อน ก้มหน้างุดซุกกับแผนอกผมนิ่ง
"...ขิมโกรธผมมั้ย"ผมถามด้วยความกังวลนิดๆ กลัวว่าพอราคะที่คอยบังตาสาวใสซื่อจางลงแล้วจะทำให้เธอรู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดจนอาจจะหนีผมไปแต่เจ้าตัวกลับยังคงก้มหน้างุด ส่ายหน้าช้าๆราวกับจะตอบแผ่นอกผมว่าเธอไม่ได้โกรธเลยสักนิด "ผมไม่อยากหลอกขิมนะ ผมรักขิม รักที่ขิมเป็นแบบนี้มากด้วยแต่ผมมีแฟนแล้ว"
"..."เธอถึงกับสะอึก เงยหน้ามองผมเหมือนต้องการค้นหาคำตอบบางอย่าง "แฟน...ใครเหรอ คนที่เก่งคุยโทรศัพท์ด้วยเมื่อวานเหรอ"
"ไม่หรอก แฟนผมชื่อเหนิง เป็นรุ่นน้องที่คณะ...ขิมจะโกรธมั้ยถ้าผมมีแฟนแล้ว"
"แล้ว...แล้วขิมล่ะเก่ง...ขิมเสีย...ให้เก่งหมดแล้วนะ...อย่าทิ้งขิมไปนะจะให้ขิมคบเก่งแบบลับๆก็ได้แค่อย่าทิ้งขิมไปเลยนะ"เธอเริ่มมีน้ำตาคลอน้อยๆมันยิ่งทำให้ผมทั้งสงสารและเจ็บปวดที่ทำกับเธอแบบนี้แต่ความต้องการของมนุษย์ใครล่ะจะห้ามได้
"ผมสัญญาว่าจะไม่ทิ้งขิมแน่ รับรองด้วยเกียรติลูกผู้ชายเลย เพราะงั้นอย่าร้องเลยนะเมียจ๋า"ผมกระซิบคำว่าเมียจ๋าอย่างนุ่มนวลข้างหูขิมแล้วพลิกตัวขึ้นคร่อมหอมแก้มไปอีกฟอดใหญ่ทำเอาสาวขี้แยสะอื้นเบาๆดึงผมลงไปกอดซุกหน้าลงกับแผ่นอกผมอีกครั้ง
"บ้า!"
"จริงจังนะขิม...ขอผมดูแลขิมตลอดไปเลยนะ"ผมจับสาวหมวยเชยคางขึ้นมามองตา เธอส่ายหน้ายิ้มๆก้มลงซุกอกผมอีกครั้งไม่ยอมสู้หน้า
"ไม่ได้หรอก ขิมสิต้องเป็นฝ่ายดูแลเก่ง อยู่ให้ขิมดูและนะ ขิมสัญญาไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไรของเก่งขิมก็จะอยู่ จะไม่ไปไหนเลยทั้งชีวิต"
ผมฟังขิมพูดแล้วถึงกับสะอึกนึกถึงคำที่ผมใช้ควบคุมเธอขึ้นมา...นี่สินะ 'ทาสรัก' รักที่จะซื่อสัตย์กับคนที่ตัวเองรักตลอดไป...พอคิดแล้วก็สงสารที่ขิมจะต้องมารักคนอย่างผม "ขอบคุณนะขิมที่รักผมขนาดนี้...ว่าแต่ไม่ได้ป้องกันเลย ปล่อยเข้าไปก็ตั้งเยอะจะท้องมั้ยเนี่ย"
"ก็...อาจจะ ช่วงนี้ไข่ตกอยู่ด้วยสิ"ขิมหลูบตาลงต่ำด้วยความรู้สึกผิดเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอเผลอให้ชายแปลกหน้าอย่างผมพรากความสาวไปโดยไม่ได้เตรียมป้องกันอะไรไว้เลยสักนิด
"เอาน่ะไม่ต้องห่วงเดี๋ยวผมหายาคุมให้ขิมเองนะ"ผมโน้มตัวลงจูบไปบนเปลือกตาเธออย่างแผ่วเบาครั้งหนึ่งก่อนจะจับมือเธอให้มากุมรอบเอ็นเนื้อแข็งลื่นแฉะ "ว่าแต่ขออีกทีได้มั้ยเมียจ๋า เห็นหน้าแล้วห้ามใจไม่อยู่เลยจริงๆ"
ขิมดูจะตกใจหน้าแดงก่ำอยากชักมือกลับในตอนแรกแต่พอผมจ้องหน้าเธอไม่วางตาด้วยความจริงจังสาวหมวยสายตาสั้นก็ต้องยอมพ่ายแพ้ให้และพยักหน้าเป็นเชิงยินยอม "เบาๆนะขิมระบมไปหมดแล้ว"
"จะถนอมอย่างดีเลยที่รัก ว่าแต่เมื่อกี้จุกมั้ย กระแทกแรงไปรึเปล่าหรือว่ามันยาวไป"
"บ้า!! ถามอะไรก็ไม่รู้ขิมอายนะ"
"ก็จะได้ทำถูกไงว่าต้องทำยังไงบ้างขิมถึงจะมีความสุข...ว่าไงครับที่รักเมื่อกี้ที่ทำหน้าจุกๆนี่จุกมั้ย"
"อือ..."เธอหันหน้าหนีผมแล้วพยักหน้าด้วยความเขินอาย
"ผมกระแทกแรงไปหรือกำลังดีเหรอ"ผมถาม ยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อกระซิบข้างหูและแลบลิ้นออกมาสัมผัสกับติ่งหูแดงซ่านเบาๆจนเจ้าของใบหูสั่นสะท้าน "ว่าไงที่รัก"
"ก-กำลังดีค่ะ"
"แล้วที่ขิมจุกเพราะอะไรไหนบอกผมหน่อยสิจะได้ไม่ทำให้จุกอีก"จมูกของผมซุกไซ้ลงไปบนต้นคอขาวระหงเป็นที่เรียบร้อยพร้อมกับบรรจงดูดเบาๆฝากรอยจ้ำแดงเอาไว้บนนั้น ถึงตอนนี้สาวแว่นผู้เรียบร้อยของผมก็เริ่มหอยหายใจถี่กระชั้นขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นซะแล้ว "พูดสิที่รัก"
"ม-มัน...ยาว...ยาวไปค่ะ"เธอจำใจพูดออกมาอย่างขัดไม่ได้ มือของขิมเริ่มกำรอบแท่งแน่นขึ้นอีกนิด "พ-พอเถอะอย่าแกล้งขิมเลยนะเก่ง อยากทำอะไรกับขิมก็ทำเถอะ"
"ขิมก็รู้นี่ว่าผมอยากทำอะไรขิมบ้าง เอาของในมือขิมไปจ่อตรงที่อยากให้ผมทำสิ"ผมอดหยอกต่อไม่ได้ สาวหมวยสายตาสั้นคงจะโดนเล้าโล้มด้วยคำพูดจนอยากมากแล้วจริงๆพอผมสั่งไปแบบนั้นเธอถึงจ้องหน้าผมไม่วางตา ไม่หลบตาอย่างแต่ก่อน จับมันมาจ่อส่วนหัวบานเบ่งกับกลีบเนื้อแฉะเยิ้มทันที ผมโน้มตัวลงจูบหน้าผากเธอ "รับรองว่าขิมจะไม่เจ็บอีกแน่นอน ผมจะนุ่มนวลกับขิมที่สุดเลย"
"อืมมมม"สาวหมวยค่อยๆหลับตาลงช้าๆเมื่อเอ็นเนื้อเคลื่อนตัวเข้าไปในร่องสาว ฝ่ามือนุ่มๆคลายตัวออกจากการเกาะกุมเปลี่ยนมาเป็นคล้องคอกอด "อา...ขิมอยากอีกแล้วเก่ง อา...เก่งทำขิมเป็นแบบนี้แล้ว ห-ห้ามทิ้งขิมนะ"เธอย้ำอีกครั้ง โน้มตัวผมลงมาจูบแลกลิ้นอย่างเชื่องช้าจนเพิ่มระดับเป็นการดูดึงลิ้นของกันและกันอย่างเร่าร้อน
ผมลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยพูดไป สัญชาตยานดิบเข้าครอบงำผมจนเป็นเหมือนสัตว์ป่าผู้หื่นกระหาย จังหวะรักของผมค่อยๆถี่และหนักหน่วงขึ้นจนใบหน้าสวยใสเริ่มมีอาการขมวดคิ้วมุ่นหลับตาปี๋อีกครั้ง
"อื้มมมม"ขิมถอนจูบออกมาขบเม้มริมฝีปากล่าง เชิดหน้าขึ้นสูง เกร็งนี้วจิกเล็บกับแผ่นหลังผมจนเจ็บแสบ
"...ขิมเจ็บใช่มั้ย ผมขอโทษ เดี๋ยวจะทำช้าลงนะ"
"ย-อย่า! อย่าหยุดนะ! ขิมไม่ไหวแล้วเก่ง ช่วย...ช่วยขิมด้วย!!"เธอกลับเป็นฝ่ายบดสะโพกกลับมาหาผมด้วยความต้องการอันร้อนแรงแต่ไร้ประสบการณ์ จากที่ควรเสียวใบหน้าสวยๆจึงยิ่งเหยเกมากกว่าเก่าจนผมต้องจับเอวเธอกดไว้ให้อยู่นิ่งๆ
"เดี๋ยวๆๆ ขิมเล็งแย่มากเลย ให้ผมทำเองเถอะ"ผมเร่งซอยเอวสวนเข้าไปอย่างหนักหน่วงต่อเนื่องตามที่เธอต้องการทันที สาวแว่นทำหน้านิ่วคิ้วขมวดหนักกว่าเก่าแต่กลับส่งเสียงครางออกมาด้วยน้ำเสียงเสียวซ่านถึงใจพร้อมกับร่องรักที่ดูดดึงเอ็นเนื้อผมอย่างบ้าคลั่ง
"ซี๊ดดดดด ขิม...ขิมใกล้แล้ว ซี๊ดดดดด เก่งขา ขิมไม่ไหวแล้ว ช-ช่วยขิมด้วย! อ๊าย!!!!!!"เธอร้องลั่นจิกเล็บกับแผ่นหลังผมจนรู้สึกเจ็บ แอ่นเนินเนื้อรับแรงกระแทกกระทั้งส่งท้ายด้วยตัวเองก่อนที่เราสองคนจะเสร็จสมไปพร้อมๆกับ
ผมถึงกับหัวหมุนติ้ว แทบสำลักความสุขตายกับแรงตอดรัดหนึบแน่นที่ทำให้เอ็นเนื้อแข็งต้องสำรอกน้ำรักเข้าไปอย่างท่วมท้นจนอ่อนตัว ซบหน้านิ่งกับคนตัวเล็กใต้ร่าง "ไม่เคยเจอใครป่วนให้ล้าได้ขนาดนี้มาก่อนเลย เก่งจริงๆนะยัยแว่น"ผมกระซิบชมเธอทำเอาพยาบาลสาวยิ้มน้อยๆก่อนจะเบนหน้าหนี
กว่าจะกลับถึงบ้านพักสุดรักสุดหวงของผมก็เกือบค่ำเพราะมัวแต่เอาแรงไปลงกับสาวแว่นผู้ไร้เดียงสาหมด ยอมรับเลยว่าความไร้เดียงสาและความสดใสของเธอทำให้ผมมีความต้องการไม่รู้เบื่อจริงๆ ยิ่งเธอร้องขอผมยิ่งอยากสนองตอบเธอทุกอย่าง ผลคือผมแทบหมดเรี่ยวแรงกลับมาเลยทีเดียว แต่ยังดีอย่างที่พอผมกลับมาและคิดว่าจะต้องอยู่อย่างเงียบเหงาคนเดียวกลายเป็นว่าเมียสาวตาน้ำข้าวของผมกลับมาตามเดิมโดยมีเพื่อนสาวตาน้ำข้าวพ่วงมาด้วยอีกคน ทำเอาผมกระชุ่มกระชวยหัวใจขึ้นมาไม่น้อยเพราะคิดว่าอเล็กซานดร้าจะไปโดนไม่กลับมาร่ำลาผมซะแล้ว
"นี่เหรอแฟนแกน่ะ กินเด็กนี่เองถึงได้ไม่ไปตะลอนที่ไหนอย่างทุกที...สวัสดีนะฉันชื่อไบร์สเป็นเพื่อนรุ่นพี่อเล็กซ์น่ะ"
"ครับ ผมชื่อ...เอ่อ...เอาเป็นว่าจะเรียกอะไรก็ได้ครับเอาที่สะดวกเลยดีกว่า"
"อย่างที่เล่าไปน่ะ เขาความจำเสื่อมแต่ก็น่ารักนะ"สาวสวยทรงโตยิ้มหวานเดินมากอดผมจากด้วยหลังแล้วหอมแก้มเข้าฟอดใหญ่ "แถมเซ็กซ์จัดอีกต่างหาก"
"อเล็กซ์"ผมดุอายๆ
"โอ้ย!!! อิจฉา มีหนุ่มน้อยน่ารักในสังกัดอย่างนี้มันน่าตัดพี่ตัดน้องนักเชียว"
"อยากได้ก็บอกเถอะน่ะ คนนี้น่ะให้ร่วมใช้ก็ได้นะ"อเล็กซานดร้ายังไม่วายแหย่เพื่อนทำเอาผมเริ่มเขินจริงจังจนต้องหาทางปลีกตัวออกห่างวงสนทนาอีนตรายนี้ซะก่อน
"เอ่อ...ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ...อเล็กซ์ เดี๋ยวเราเคลียกันยาวแน่"ผมดุทิ้งท้ายก่อนจะพุ่งขึ้นชั้นบนไปอาบน้ำชำระร่างกายซะหน่อยหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน
ก๊อกๆๆ
"เปิดประตูให้หน่อยสิ ปวดฉี่จะแย่แล้ว"เสียงเคาะประตูกับเสียงเรียกร้องให้เปิดของอเล็กซ์ดังออกมาจากนอกห้องน้ำจนผมต้องหยุดถูสบู่แล้วถามกลับไปอย่างงงๆ
"ไม่เข้าข้างล่างล่ะ"
"ไบร์สเข้าอยู่ เร็วๆรีบเปิดสิ"
แกร็ก...
ผมเปิดประตูรับ พอเห็นภาพสาวตรงหน้าถึงกับตกใจเพราะเธอนุ่งผ้าขนหนูเล็กๆผืนเดียวอยู่โดยที่หน้าอกแม่วัวของเธอเล่นดันออกมาจนดูราวกับว่าจะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่อยู่เต็มที
"ขออาบน้ำด้วยคนได้มั้ย"
"อือ"ผมมองดูเธอปิดประตูแล้วคลายปมผ้าขนหนูออกโชว์ร่างเปลือยเปล่าของแม่วัวนมพันธุ์ดีต่อหน้าผมแล้วเดินเข้ามาสวมกอด
"พรุ่งนี้กลับแล้วนะ จะคิดถึงกันมั้ย"
"คิดถึงอยู่แล้ว...มาชุดนี้เพื่อนไม่เห็นเหรอ"
"จะอายทำไม นอนกับผู้ชายคนเดียวกันก็เคยมาแล้ว ยัยพี่ไบร์สน่ะเมื่อก่อนรักสนุกจะตาย"
"ผู้ชายคนเดียวกันก็เคย...มาแล้วเหรอ"ผมหน้าชารู้สึกหึงเมียคนสวยของผมนิดๆ อเล็กซ์อมยิ้ม หอมแก้มผมและกอดกระชับยิ่งขึ้น
"สมัยเรียนน่ะ กัปตันทีมฟุตบอลมหาลัย...ฮอตมากเลยแย่งกันจีบ สุดท้ายหมอนั่นไม่เลือกสักคนจับเราทั้งคู่เล่นสวิงซะอย่างนั้น...หึงรึเปล่าเนี่ย ไม่ต้องหึงนะตอนนั้นยังเด็กทำอะไรไม่คิด ตอนนี้สิโตแล้วเจอพ่อของลูกแล้ว จากนี้จะไม่ให้ผู้ชายคนไหนได้แอ้มอีกแล้วนอกจากคนนี้"เธอจิ้มนิ้วชี้มาที่อกผมยิ้มๆ ดวงตาสีเหล็กจ้องผมด้วยความหมายลึกซึ้ง ผมกอดเธอทั้งยังลื่นสบู่ไปทั้งตัว ปล่อยให้ร่างกายเปลือยเปล่าของเราแนบชิดกัน
"คุณกลับไปแล้วผมจะอยู่กับใครล่ะ"
"ทำมาพูด ก็ให้แต้วช่วยดูแลแล้วคนนึงไง แถมยังแอบซุกกิ๊กไว้อีกเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ขาดฉันไปคนคงไม่เหงาหรอกมั้ง"พูดไปเธอก็เปิดก๊อกฝักบัวให้น้ำไหลลงมารดเราทั้งคู่
"ก็คนอื่นไม่เหมือนคุณนี่"ผมเลื่อนมือจากสะโพกลงไปลูบก้นงอนๆของเธอไปมา "ไม่กลับได้มั้ย"
"งานคืองาน ไม่กลับไม่ได้หรอก ฉันต้องคุมบริษัทถึงจะขัดใจตัวเองแต่หน้าที่ต้องมาก่อน เข้าใจกันนะ"
"อือ"ผมกอดเธอ ซบหน้ากับไหล่ขาวเนียนนิ่ง "อาบน้ำกัน อยากอยู่ด้วยนานๆ"
"เหมือนกันเลย...ว่าแต่นะ ทำไมอาบน้ำด้วยกันขนาดนี้แล้วมันยังไม่ตั้งขึ้นมาอีกล่ะ ทุกทีแค่เห็นฉันแก้ผ้าหน่อยก็ตั้งแล้วนี่"
"เพิ่งใช้งานหนักมาน่ะ คงหมดฤทธิ์แล้วแหละ อยากนะแต่มันไม่ลุกแล้ว"
"เพิ่งใช้งานหนักมาเหรอ"สาวทรงโตถามลอยๆ มือนุ่มๆคว้าจับเข้ากลางลำอ่อนปวกเปียกแล้วรูดเล่น "ว่าจะระลึกความหลังกับไบร์สสักหน่อย น่าเสียดายมันไม่สู้ซะแล้ว"
...ว่าไงนะ จะได้อักษรตัวใหม่โดยไม่ต้องลงแรงเลยเนี่ยนะ ไม่ได้การล่ะ ข้าจะให้เอ็งยืมพลัง...
แกงเกอร์รีบออกตัวทันที พอมันพูดจบเอ็นเนื้อผมก็ค่อยๆแข็งตัวขึ้นมาให้กำมือเมียสาวอย่างน่าตกใจ อเล็กซานดร้าเบิกตากว้างมองผมอย่างอึ้งๆก่อนจะหัวเราะร่วน
"ฮะๆๆๆ พูดแค่นี้ของขึ้นเลยเหรอ แค่พูดเล่นนี่เอาจริงเลยนะแสดงว่าคิดไม่ซื่อกับพี่สาวฉันแต่แรกแล้วสิเนี่ย"
"ป-เปล่านะ"ผมละล่ำละลักด้วยความตกใจนึกเคืองไอ้แกงเกอร์ไม่น้อยที่มาทำให้ของผมตั้งขึ้นมาตอนนี้
"ยังจะมาพูดอีกผู้ร้ายปากแข็ง"เธอยิ้มกริ่มรูดมันไปมาอย่างคุ้นเคย "ถ้าอยากได้ฉันจะคุยให้เพราะยังไงพรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้าคืนนี้ฉันคงทำให้คุณไม่ไหวแน่ แย่จริงๆมายด์บอยเฟรนของฉัน คิดกับผู้หญิงไปทั่วเลยนะ"
"นี่ไม่หึงเหรอ"
อเล็กซานดร้ายิ้มแล้วส่ายหน้า "ไม่นะ เรายังเป็นแค่แฟนกันฉันไม่คิดมากหรอกถ้าคุณจะอยากนอนกับคนอื่น แต่ถ้าเป็นมายด์ฮัสแบนด์ของฉันแล้วห้ามเอาเจ้านี่ไปใช้กับใครอีกนะ"
"ก็ถ้าได้แต่งกับคุณผมคงเอาไปใช้กับคนอื่นไม่ไหวหรอก ดูหุ่นคุณสิเกิดมาเพื่อให้ผู้ชายหลงชัดๆ"
"ทำมาปากหวานนะ รีบอาบน้ำกันเถอะฉันจะได้ไปคุยกับไบร์สเรื่องคุณ"
ถึงผมจะเขินและไม่ค่อยอยากให้คุยเท่าไหร่ก็เถอะแต่แกงเกอร์ในตัวผมมันดูจะไม่ยองแถมยังดูตื่นเต้นมากๆด้วยที่จะได้อักษรตัวใหม่ผมเลยได้แต่เงียบไปและปล่อยให้ทุกอย่างมันดำเนินไปตามอย่างที่มันควรจะเป็น ผลคือผมต้องมานั่งนิ่งหน้าชาต่อหน้าสองสาวที่คุยกันอย่างสนุกสนานเรื่องผม
"แหมเซ็กซ์จัดจริงๆด้วยนะเราน่ะ แฟนอยู่นี่ทั้งคนยังจะอยากได้ฉันอีกเหรอ ร้ายจริงๆเลยน้า..."ไบร์สอมยิ้มมานั่งบนตักผมหน้าตาเฉย "ฉันก็ไม่ได้รังเกียจคนมีแฟนหรอกนะ ยิ่งเป็นแฟนยัยนี่ด้วยยิ่งน่าลองแต่ไม่น่ารักเลยนะทำตัวเจ้าชู้แบบนี้ สงสัยต้องลงโทษซะหน่อย"
"จะลงโทษอะไรก็เต็มที่เลยนะกับผู้ชายคนนี้น่ะ แค่อย่าให้ช้ำก็พอ ฉันไปนอนละ ไม่ไหวพรุ่งนี้ออกเช้าด้วย"อเล็กซานดร้าเดินขึ้นห้องนอนไปทิ้งให้ผมอยู่กับไบร์สสองต่อสอง
"จะลงโทษยังไงดีน้า..."เธออมยิ้ม
...ให้ข้าจัดการยัยนี่เถอะ ขี้แกล้งอย่างนี้ข้าชอบ...
...แต่ว่า...
...น่าๆ ครั้งเดียว ข้าออกไปได้ไม่นานหรอกไม่ต้องห่วง รับรองว่าจะเหลืออารมณ์เสียวให้แบบน่าประทับใจสุดๆแน่นอน...
...โอเคๆ ก็ได้...
ผมตกลงกับแกงเกอร์ในตัวทั้งที่ไม่รู้เลยว่าปล่อยมันออกมาแล้วจะเป็นยังไงแต่จะให้รับมือกับคนใจกล้าแบบนี้โดยที่ผมมีความรู้สึกเป็นรองอย่างนี้มันเขินๆยังไงไม่รู้ก็คงได้แต่ยอมให้มันคุมร่างไปสักพักแหละ อย่างน้อยก็แค่ช่วงเวลาสั้นๆ
พอคิดแบบนั้นปุ๊บผมรู้สึกหน้ามืดไปทันที ลืมตาขึ้นมาอีกทีก็อยู่ท่ามกลางทุ่งดอกไม้อีกครั้งแต่ครั้งนี้ต่างออกไปตรงที่มันมีบ้านอยู่ท่ามลางทุ่งดอกไม้นี้ด้วย มันเป็นบ้านที่คล้ายกับปราสาท หลังใหญ่ สูงเด่นชวนมอง ผมเดินตรงเข้าไปหามันทันทีและอีกครู่หนึ่งผมก็เข้ามาอยู่ข้างในตัวปราสาท
โดยรอบของปราสาทเป็นกำแพงก่อด้วยหินหนา มันมืดทึบ มีแค่แสงจากเทียนไขให้ความสว่างอยู่ข้างกำแพงหลายเล่ม เท่านั้นซึ่งมันให้ความสว่างได้แค่สลัวๆ
ผมเดินสำรวจชั้นล่างโดยเลี้ยวเข้าไปในห้องหนึ่งถึงได้เห็นว่ามันเป็นห้องรับแขกที่มีพื้นและผนังบุผ้านวมหนาหลายชั้นดูนุ่มสบายโดยที่กำแพงอีกด้วนหนึ่งเป็นกระจากเงาบานใหญ่เต็มผนัง
ในกระจกกำลังแสดงภาพที่ผมเดาว่าเป็นเป็นสิ่งที่ตาผมเห็นเพราะตอนนี้มันกำลังฉายหนังโป๊ระหว่างผมกับไบร์สอยู่ และมันเป็นภาพที่น่าดูจนผมต้องนั่งลงจดจ้องกับมันเลยทีเดียว
ภาพภายในกระจกกำลังแสดงให้ผมเห็นสาวต่างชาติตาน้ำข้าวกำลังนอนแผ่หรายิ้มหน้าระรื่นกับการถูกกระแทกกระทั้งอย่างต่อเนื่องอย่างเชื่องช้าและนุ่มนวล เธอส่งยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้พร้อมกับชี้มือมาที่อกผมแล้วชี้กลับไปที่ตัวเอง
"You are mine"
"No I just a man of the womans like you"ผมตอบไปเป็นภาษาอังกฤษเหมือนกันทั้งที่ถ้าเป็นผมคนเดิมคงไม่อาจหาญตอบภาษาต่างชาติอย่างนี้แน่ "You just relax in time...can I cum in you?"
"Yes I like it cum for me. make me pregnant"
"Realy?"ผมถามอะไรบางอย่างแล้วสาวตาน้ำข้าวก็พยักหน้ายิ้มๆอย่างเต็มใจยิ่งทำให้ผมเร่งกระแทกหนักจนเธอร้องโหยหวนเหมือนจะขาดใจ ร่างส่ายไปมา หลับตาเชิดหน้าร้องระงมก่อนจะกระตุกเกร็งถี่ๆ
แล้วผมก็สติหลุดอีกครั้งพร้อมกับความรู้สึกเสียวสุดยอดซาบซ่านถึงทรวง
"I cumon I...cumon of you!!! Ahhhhhh"
///คุยกันหน่อยครับ:ในเว็บบ้านมีคอมเม้นมาว่าอยากให้ฉากเสียวขิมมันยาวอีกหน่อยผมเลยไปเขียนเพิ่มมาอีกกับเพิ่มรูปให้ด้วยก็...ได้ตามนี้แหละครับ ติชมกันได้ ไม่เข้ามานานเพราะต้องทำโปรเจ็ค ตอนนี้โล่งแล้วเลยหันมาจับงานเขียนแก้เครียดสักหน่อย อธิบายเรื่องซ่อนรูปสักนิด ส่วนของผมเลิกซีเรียสเรื่องคอมเม้นนานแล้วแต่ที่ยังซ่อนก็กลัวเรื่องกฏหมายซะส่วนใหญ่ หลักๆคือไม่ให้คนนอกเว็บเห็นหรือคนที่อ่านผ่านๆเห็น คือโดยรวมคนที่สนใจจะอ่านนิยายผมจริงๆมีคอมเม้นกันเท่านั้นถึงจะได้เห็นรูปเพื่อแสดงว่าคุณใส่ใจจะอ่านแบบเต็มอรรถรส ส่วนที่ไม่คอมเม้นผมก็ไม่ได้ซ่อนข้อความใดๆ อยากอ่านก็อ่านได้ตามสบายแต่ไม่ได้เห็นรูป เพราะ "คนเยอะเรื่องเยอะ" ซ่อนเอาไว้บ้างคนที่แค่จะมาเสพผ่านๆจะได้ไม่ต้องคอยจับผิดผมนัก เรื่องจะพูดเท่านี้แหละครับ บายครับผม ^^
--------------------------------------------------------------------------------------------
เข้าสู่ห้องสารบัญหนังสือ
ห้องสารบัญหนังสือ (https://xonly8.com/index.php?topic=170929.0)
ฃอขวด อยู่ไหนคราบ
อักษรไทย 44 คน อังกฤษ 23 คน จะเยอะไปไหน
พยายามเข้า เพื่อปกป้องสาวๆ เราต้องสู้นะ
น้องขิมไร้เดียงสาโดนจนได้
ชอบขิมมากเลยครับ จะเก็บได้ถึงฮมั้ย
D
เสร็จไปละ1คน
ชอบขิมมากๆครับ แต่เมื่อไหร่แวะไปมาย
ชอบพี่แต้วเด็ดจริง
มีตัว ฃ ด้วยหรอน่าจะหายากนะ
ขอบคุณครับ
อ่านแล้วติดลมเลย ขอบคุณครับ
ต้องเรียกพยาบาลกับหมอพร้อมกัน
::Hmmm::
สาวแว่นนี่บัพเพิ่มความหื่นจริงๆนะ
ทำน้องขิมสาวแว่นเป็นทาสรักสะได้ นายเก่ง
ยืนร่าง เปลี่ยนจิตได้ด้วย ตกลงใครจัดกันแน่
ตามเก็บแต้ม จนกว่าจะครบตัวอักษร
ได้สาวขิมผู้ไร้เดียงสา ใสซื่อ ตกเป็นทาสสวาท แล้วยังมีเรี่ยวแรงได้กับไบร์ทอีก อเล็กซ่าผู้แสนดี
และแล้วก็ได้ ข.ขิม อย่างเต็มตัว แถมมาด้วย B. Brite อย่างฟลุ๊คๆ พยายามเข้า อักษรไทยมา 44 ตัว ภาษาอังกฤษ 28 ตัว เท่านั้นเองนายเน
ทำท้องหลายคนจะเลี้ยงยังไงไหวเนี่ย
ได้เวลาเก็บแต้มแล้ว หุหุ
เต็มคัมกันเลยทีเดียว
จริงๅไปทางอังกฤษเอาจะง่ายกว่ามั้ย คือเป็นตัว c รึเปล่า?
::HeyHey::กำลังเพลิน
อ้างจาก: joker socool เมื่อ กรกฎาคม 12, 2017, 10:14:24 ก่อนเที่ยง
เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องแต่ง บุคคลภายในเรื่องเป็นบุคคลในจินตนาการไม่ได้มีเค้าโครงจากเรื่องจริงแต่อย่างใด
บทที่7
นาฬิกาบอกเวลา7โมงเช้าแล้วแต่ท้องฟ้าข้างนอกยังคงอึมครึม สายฝนลงเม็ดปรอยๆลงมาไม่หยุดทำให้บรรยากาศโดยรอบชื้นเย็นน่านอนแต่ผมกลับยังคงนั่งอ้าขาพิงหัวเตียงรู้สึกตาสว่างอยู่โดยมีเพื่อนบ้านสาวสวยกำลังนั่นคุกเข่ารูดชักเอ็นเนื้อเยิ้มฉ่ำไปด้วยคราบน้ำลายและเมือกคาวๆของน้ำรักไปพร้อมกับแลบลิ้นเลียไล่ตั้งแต่พวงไข่ยานๆขึ้นมาถึงหัวถอกบานสีม่วง
"อืมมม ทำไมมันแข็งขึ้นมาอีกแล้วล่ะ แต้วรับไม่ไหวแล้วนะคะ"พี่แต้วพูดจาออดอ้อนแล้วอมมันเข้าไปทั้งแท่ง โยกหัวถี่ๆหวังจะรีดน้ำรักข้นคาวออกมาเพื่อให้มันอ่อนตัวลง
"มันคึกเพราะพี่แต้วนั่นแหละ ก็ใครใช้ให้เซ็กซี่น่ารักขนาดนี้ล่ะ ยิ่งตอนกำลังดูดควยยิ่งน่ารัก"ผมลูบผมเธอราวกับเธอเป็นเด็ก พี่แต้วมองค้อนผมก่อนจะถอนปากออกมาเลียคราบน้ำลายรอบๆแท่งให้สะอาดอีกรอบ
"เด็กบ้า พูดจาลามกไม่ให้เกียรติผู้ใหญ่เลยนะ...ว่าแต่พอก่อนได้มั้ย เมียอมจนเมื่อยปากไปหมดแล้วเนี่ย"
"ไหนเมื่อคืนบอกว่าจะทำให้มันอ่อนไง นี่มันยังแข็งชี้หน้าพี่อยู่เลยนะ"ผมแซวพลางมองสำรวจเรือนร่างครูสาวตอนกำลังทำท่าคุกเข่าคลานสี่ขาอย่างนี้ไปด้วย เธอดูเซ็กซี่สุดๆในท่านี้ ใบหน้าสวยใสมีเมือกสีขาวขุ่นเป็นหยดๆเกาะพราวอยู่เต็มหน้า และยังมีคราบเมือกข้นๆกับฟองขาวๆไหลเยิ้มอยู่ที่มุมปากข้างหนึ่ง นมขาวๆขนาดเต็มมือคล้อยลงมานิดๆตามแรงโน้มถ่วงพร้อมกับมีเมือกเหนียวๆข้นๆเกาะทั่วทั้งเต้า ส่วนที่ข้นน้อยค่อยๆไหลลงมาตามเนินขาวถึงปานสีชมพูตรงส่วนฐานของหัวนมและก่อตัวเป็นหยดเมือกขุ่นข้นยืดย้อยลงมาจากหัวนม ส่วนตรงซอกคอก็มีร่องรอยของการดูเม้มจากปากผมจนเป็นรอช้ำสีม่วงจ้ำๆเป็นวงไปทั่ว แค่ได้เห็นภาพนี้มันช่างน่าชมจริงๆจนแอบคิดไปไกลว่าผมนี่มันโชคดีเป็นบ้าที่ได้พี่แต้วมาเป็นเมีย
"ก็เรานั่นแหละที่ผิด คนอะไรใหญ่ก็ใหญ่อึดก็อึด กว่าจะทำให้เสร็จได้เล่นซะของแต้วระบมไปหมด คราวหลังไม่ทำให้แล้วนะ เข็ดจนตาย"
"คราวหลังก็ไม่ต้องตั้งใจรีดน้ำผมขนาดนี้สิพี่ แค่พี่มีความสุขกับมันก็พอ...ส่วนเรื่องลูกให้เป็นหน้าที่ผมเอง"ผมดึงพี่แต้วให้เซถลามาซบอยู่ในอ้อมกอดก่อนจะพลิกขึ้นคล่อมเพื่อคุมเกม
"ว้าย! อย่านะอย่าๆๆ เมียไม่ไหวแล้วขอพักบ้างเถอะ แค่นี้ก็ระบมไปทั้งตัวแล้ว"
"แล้วชอบมั้ย"
"อื้อ..."พี่แต้วหลบตาผมแอบอมยิ้มนิดๆขณะตอบดูน่ารักจนผมคิดไม่ออกเลยว่าทำไมคนน่ารักแบบนี้ถึงไม่ไปเป็นดาราหรือนางแบบมีเงินมีรถร่ำรวย มาเป็นครูเงินเดือนน้อยๆอย่างนี้ทำไม แต่จะถามก็คงไม่เหมาะ อย่างน้อยผมก็เคารพกับอาชีพเธอ และอีกอย่าง ถ้าเธอไม่มาเป็นครูแล้วซื้อห้องอยู่ข้างๆผมแบบนี้ล่ะก็ป่านนี้ผมคงไม่ได้ชิมความหอมหวานจากดอกฟ้าแสนสวยอย่างที่เป็นอยู่นี่แน่ๆ
"งั้นพักผ่อนนะคนดี เดี๋ยวผัวไปทำกับข้าวมาให้ว่าที่คุณแม่ได้กินก่อน"ผมจูบเธอตรงไรผมแผ่วเบาก่อนจะปล่อยให้ครูสาวค่อยๆหลับตาลงนอนอมยิ้มน้อยๆอย่างมีความสุข...บางทีผมก็คิดนะว่าอยากหยุดทุกอย่างไว้กับผู้หญิงคนนี้แต่ก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เพราะต่อให้ผมเป็นตัวจริงในใจพี่แต้วมากแค่ไหน จะได้ครอบครองร่างกายเธอหรือเป็นพ่อให้ลูกเธอยังไงแต่สุดท้ายคนที่เธอต้องอยู่ด้วยก็คือสามีที่ถูกต้องตามกฏหมายของเธอและผมคงไม่อยากกินน้ำใต้ศอกใครแน่ๆ...จะคิดอะไรให้วุ่นวายวะเนี่ย รู้ตัวเองอยู่แล้วว่าน้องมายด์คือที่หนึ่งในหัวใจ เป็นเป็นว่าจบเรื่องยุ่งพวกนี้ได้เมื่อไหร่ถ้าได้น้องมายด์เป็นแฟนจะไม่มองใครอีกเลยก็แล้วกัน
ผมคิดไปเรื่อยเปื่อยก่อนจะตักข้าวผัดฝีมือตัวเองใส่จานพูนๆถือออกมา พี่แต้วในชุดกางเกงขาสั้นสีชมพูกับเสื้อเชิ้ตแขนกุดสีขาวกำลังลงบันไดมาพอดีทำให้ผมที่จะเอาข้าวขึ้นไปให้เปลี่ยนเป็นเอาไปวางบนโต๊ะอาหารพร้อมกับยิ้มให้เธอ "หิวแล้วล่ะสิว่าที่คุณแม่ มากินได้เลยนะ"
"ค่ะว่าที่คุณพ่อ หอมจนแต้วต้องลงมาหาเลยเนี่ย...ขอลองชิมหน่อยนะว่าจะอร่อยเหมือนน้ำผัวรึเปล่า"
"หึๆๆ พูดอย่างนี้ระวังเมื่อยปากอีกนะพี่ ค่อยๆกินนะครับมันร้อน"ผมเตือนด้วยความห่วงใยก่อนจะนั่งลงข้างๆหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาสาวน้อยในดวงใจผมด้วยความเป็นห่วง "ฮัลโหลๆ มายด์นี่พี่เองนะ"
"ค่ะพี่"
"พี่ห่วงเราจัง เดี๋ยววันนี้พี่ซื้อของไปเยี่ยมเราดีกว่าจะได้ดูเราด้วย"
"ขอบคุณนะคะแต่ว่า...พ่อมายด์เขาไม่ชอบให้มีเพื่อนผู้ชายเข้าบ้าน มายด์ว่าพี่อย่าเข้ามาหาดีกว่านะ กลัวพ่อจะไล่พี่ไปเปล่าๆ แต่ขอบคุณนะคะที่พี่ห่วงมายด์ขนาดนี้"
"ก็นะ ไม่ห่วงได้ไงล่ะก็..."ผมรีบเม้มปากปิดเงียบทันทีเมื่อรู้สึกได้ว่ามีมือนุ่มๆล้วงกางเกงจับเอามังกรดำตัวโตออกมารูดเล่น พอก้มลงไปดูใต้โต๊ะถึงได้เห็นว่าพี่แต้วกำลังมองค้อนผมเคืองๆและอ้าปากอมมันเข้าไปทั้งลำจนรู้สึกอุ่นซ่าน
"ก็...อะไรคะพี่"
"ก็พี่...กลัวเราจะคิดมากน่ะสิ"ผมสะกดกลั้นอารมณ์เอาไว้สุดๆเพื่อไม่ให้ปลายสายจับผิดความรู้สึกซ่านเสียวในน้ำเสียงได้
"ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะพี่ นี่ก็มีแพรมาเยี่ยมมายด์ด้วยแล้ว แต่ขอบคุณนะคะ พี่เนี่ยยังดูแลมายด์ตลอดไม่เปลี่ยนเลย"
"เอ่อ...ง-งั้นแค่นี้ก่อนนะมายด์ ไว้เจอกันนะ"ผมรีบตัดบทอย่างรวดเร็ว วางหูโทรศัพท์แล้วกดหัวพี่แต้วให้อมท่อนเอ็นเข้าไปทั้งลำแล้วแช่นิ่งไว้ "พี่ทำอะไรเนี่ย ผมเกือบทำเสียงแปลกๆให้มายด์ได้ยินแล้วนะ"
"อึก...อึก"พี่แต้วกลืนน้ำลายถี่ รัวกำปั้นทุบต้นขาให้ผมปล่อยเป็นอิสระ "แคกๆๆ คนบ้า ยาวก็ยาวยังกดมาซะมิดเลยหายใจเกือบไม่ออก"พี่แต้วบ่นอุบก่อนจะจับมันเลียปลายม่วงทีละนิดราวกับแมวน้อยเลียอาหาร "สมน้ำหน้า น่าจะร้องให้ดังๆเลยน้องมายด์จะได้ไม่ต้องมายุ่งด้วยอีก ถ้าเอาเวลาไปคุยกับน้องเหนิงหรือจะพาไปทำอะไรต่อมิอะไรกับน้องเหนิงพี่จะไม่ว่าเลยแต่นี่อะไร มีเหนิงอยู่แล้วทั้งคนยังจะไปทำเสียงอ่อนเสียงหวานกับคนอื่นอีก บอกไว้ตรงนี้เลยนะว่าถ้าเราคบกับเหนิงพี่ช่วยเต็มที่แต่ถ้าจะหักอกเหนิงไปคบคนอื่นล่ะก็ได้โดนพี่แกล้งไม่เลิกแน่"
"สรุปคือเชียร์เหนิงอยู่ว่างั้นเถอะ"
"ช่วยไม่ได้ก็พี่ถูกชะตากับเหนิงนี่ แล้วเจ้าชู้อย่างเราน่ะต้องเหนิงเท่านั้นแหละที่ปราบอยู่"
"จ้าๆคุณแม่สื่อ แล้วนี่ตกลงจะกินข้าวหรือกินน้ำผมกันแน่ล่ะเนี่ย บอกไว้ก่อนนะว่าถ้าจะกินน้ำคงต้องดูดนานหน่อย"
"ข้าวสิใครจะไปอยากกินไอ้ของคาวๆพรรณนี้กัน"พี่แต้วคลานออกจากใต้โต๊ะมานั่งกินข้าวต่อหน้าตาเฉย "อ้อ!! คืนนี้แต้วนอนห้องแต้วนะเพราะพรุ่งนี้แฟนคงกลับมา ห้ามมาแอบลักหลับล่ะ"สุดท้ายครูแต้วก็อดทิ้งท้ายให้ผมหมั่นใส้ไม่ได้จริงๆ ผมล่ะนับถือใจเธอเลย
เพราะว่าไปเยี่ยมมายด์ไม่ได้และผมก็ไม่รู้จะทำอะไรไอ้เจ้าแกงเกอร์ในหัวเลยเริ่มออกมาปากดีกับผมอีกครั้งว่าผมมันกากอย่างโน้นกากอย่างนี้ จะเรียงคำทีก็ช้า แก้สถานการณ์ทีไม่ทันกินถ้าไปเจอศัตรูเข้าคงมีหวังได้เพลี่ยงพล้ำแน่ จากนั้นมันก็เริ่มสาธยายว่าผมควรจะฝึกอะไรบ้างถึงจะพอมีความฉลาดติดตัวไปใช้สู้ใครเขาได้และทักษะแรกที่ผมควรจะมีเลยคือ...ความรวดเร็ว
เรื่องนี้ผมไม่เถียงเลยว่ากว่าจะเรียงคำได้แต่ละทีมันช้าแค่ไหนแต่ขอเถียงมันสักหน่อยเถอะว่าพอเริ่มใช้บ่อยเข้าก็เริ่มเรียงได้เร็วขึ้นมากกว่าแต่ก่อนเยอะแล้ว ถึงอย่างนั้นผมก็ยอมตามใจมันโดยการออกไปลองฝึกข้างนอกกับสถานการณ์จริงโดยที่มันไม่วายจะเลียบๆเคียงถามถึงขิมว่าสมควรจะพาไปด้วยมั้ยเพราะจะได้ทำให้ขิมไม่โกรธผมซึ่งมันถามได้ตรงใจมากเพราะผมกังวลอยู่เลยว่าคนน่ารักอย่างขิมจะรู้สึกบอบช้ำทางจิตใจแค่ไหนที่โดนผมลวนลามไปอย่างนั้นและผมก็สมควรจะช่วยรักษาเยียวยาขิมให้ดีขึ้นด้วย มันเลยกลายเป็นโจทย์ที่ว่าผมจะสร้างสถานการณ์ยังไงให้ขิมกลับมาคืนดี ผลคือตอนนี้ผมมาจอดรถยนต์คันหรูยืนกดกริ่งอยู่หน้าบ้านพยาบาลขิม
"มาแล้วค่า!!"เสียงใสๆมาพร้อมกับร่างบอบบางดูสะโอดสะองในชุดเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงยีนขาสั้นใส่สบายๆ แต่พอขิมก้าวออกมาจากประตูบ้านแล้วเห็นว่าใครกำลังกดกริ่งเรียกอยู่เท่านั้นก็รีบหมุนตัวกลับทันที
"เดี๋ยวขิมเดี๋ยว เปิดประตูให้ผมก่อนสิ"ผมรีบละล่ำละลักพูดออกไปกลัวว่าเธอจะไม่ให้โอกาสผมได้เจอหน้า ทันไดนั้นร่างเพรียวบางถึงกับชงัก ค่อยๆหันเดินมาเปิดประตูให้ผมอย่างง่ายดาย
...ดีนะที่เอ็งให้นางคนนี้เป็นทาสไม่งั้นชาตินี้คงไม่ได้เจอกันอีกแน่...
...เงียบน่ะ...ผมเอ็ดแกงเกอร์ในความคิดก่อนจะรีบเข้าไปกุมมือขิมแน่น "เรื่องเมื่อวานผมขอโทษจริงๆนะ"
"ขิม...ไม่มีอะไรจะพูดกับเก่งอีกแล้ว"
"เรื่องทั้งหมดมันมีเหตุผลนะขิม ผมอธิบายได้ ถ้ายังไงวันนี้ขอผมชดเชยความผิดเมื่อวานด้วยการพาขิมไปเลี้ยงข้าวอีกครั้งนะ"
"กลับไปเถอะขิมไม่อยากเจอหน้าเก่ง..."เสียงพูดเงียบลงเมื่อผมรั้งร่างนั้นมากอดอย่างกะทันหัน พยาบาลขิมตั้งสติได้ช้าไปเธอเลยไม่มีการผลักไสใดๆทั้งสิ้นได้แต่ยืนนิ่งเงียบราวกับท่อนไม้
"ขิม ไปกินข้าวกับผมเถอะ อย่าปฏิเสธผมเลย"
...จำไว้นะห้ามสั่งให้ขิมคืนดีกับเอ็งแค่ทำยังไงก็ได้ให้ขิมยอมคืนดีเอง... แกงเกอร์กำชับผมก่อนจะต่อท้ายอีกนิด ...จะสั่งให้นางคนนี้เป็นทาสเซ็กซ์เอ็งแล้วสนุกกันจนยอมคืนดีด้วยข้าก็ไม่ว่านะ แค่แนะนำเฉยๆน่ะ...
...หุบปากไปเลยไอ้ปากปีจอ...
"ขึ้นรถกันนะ ตกลงมั้ย ขอแค่โอกาสให้เก่งอีกสักครั้งก็พอ"
"ก็ได้ แต่...สัญญานะว่าจะไม่ทำอะไรขิม"
"ได้สิ" ผมยิ้มรับด้วยความยินดี ในอีกครึ่งชั่วโมงต่อมาผมจึงปรากฏตัวอยู่ภายในห้างหรูโดยมีพยาบาลขิมเดินอยู่ห่างๆในชุดแซ็กยาวลายขาวดำมีเสื้อกันหนาวสีดำสวมทับอีกที ครั้งนี้ดูขิมจะระวังตัวรักษาระยะไม่ยอมเข้าใกล้ผมเหมือนแต่ก่อนยิ่งทำให้ผมต้องรีบหาทางทำอะไรสักอย่าง
ผมมองไปรอบๆเพื่อหาวิธีแก้สถานการณ์และวิธีแก้สถานการณ์ที่ดีที่สุดคือต้องทำให้เราเป็นพระเอกของเรื่องเพราะฉนั้นผมถึงต้องหาผู้ร้ายซะก่อน
...ข้อแนะนำแรก หาคำที่ใช่จากทุกคนที่ห้อมล้อมรอบตัว แล้วเรียงให้ได้ประโยคที่จะเป็นเรื่องราวเข้าใจที่ข้าพูดมั้ย...
"รู้หรอกน่ะ"ผมพึมพำออกมา สายตาก็เพ่งมองไปทั่วจนเจอชายคนหนึ่งที่จะเดินสวนผมไป ชื่อที่ลอยอยู่บนหัวบอกผมว่าเขาชื่อ สตังค์ ชาญชัย เอมเอี่ยม ผมเล็งเป้าไปที่ชายคนนี้ทันทีเพราะผมมีคำที่ต้องการจะใช้อยู่ในใจอยู่แล้ว
ผมเอาพยัญชนะ ส,ต,ง,ม กับสระอา,ไม้หันอากาศ,ไม้เอก ภายในชื่อมาเรียงผสมกันอย่างรวดเร็วเพื่อให้ได้คำว่า 'ตามสั่ง' มันทำให้ผมรู้เคล็ดได้ทันทีเลยว่าถ้าเรามีคำหรือต้องการให้ได้ประโยคแบบใหนในหัวมันจะสามารถเรียงออกมาได้เร็วขึ้นกว่าเดิมมาก
พอเรียงชื่อเป็นคำได้ผมก็เดินช้าลงให้ขิมนำหน้าผมไปหน่อยแล้วค่อยๆเดินให้เฉียดใกล้ชายคนนั้นที่สุดทันทีโดยเล็งที่จังหวะเดินสวนกันแล้วแกล้งยกหูโทรศัพท์ขึ้นทำเป็นคุยกับคนในสาย "ทำตามที่กูสั่ง...เดินตามมา"
ชายคนนั้นชงักวูบ หันมองผมชั่วครู่ก่อนจะมีอาการสั่นนิดๆเหมือนคนหนาวแล้วก็เดินตามผมมาตามคาด ผมเลยสั่งคำสั่งต่อไปทันที "ไปแอบถ่ายใต้กระโปรงผู้หญิงใส่แว่นนั่นอย่าให้รู้ตัวแล้วเจอกันในห้องน้ำชั้นร้านอาหาร"
ทุกการกระทำเป็นไปอย่างรวดเร็ว ผมเร่งฝีเท้าขึ้นไปเดินใกล้ๆขิมอีกครั้ง "ถือว่าให้ผมเลี้ยงขอโทษนะขิม ไปร้านโน้นกันมั้ย"ผมชี้ไปที่ร้านหนึ่งในโซนร้านอาหาร
"ก็ได้ค่ะ...จริงๆไม่ต้องก็ได้นะ ขิมไม่ได้อยากให้เก่งเลี้ยงหรอก"
"ไม่ได้หรอก ผมขอโทษจริงๆ พูดไปก็อายปากเพราะเก่งทำไปขนาดนั้นก็สมควรให้ขิมโกรธหรอกแต่ทุกอย่างที่ทำไปผมไม่ได้คิดร้ายจริงๆนะขิม จะให้ผมทำอะไรเพื่อตอบแทนก็ได้"
"...แค่เก่งสำนึกผิดขิมก็โอเคแล้วค่ะ แค่อย่าไปทำแบบนั้นกับใครอีกนะ..."ขิมเว้นวรรคคำพูดเบนหน้าไปมองร้านรวงต่างๆก่อนจะพูดออกมาอีกประโยค "มันจะดูไม่ดี"
"สัญญาเลยขิม"ผมยิ้ม ยกมือขึ้นชูนิ้วก้อยรอ "หายโกรธผมนะครับ"
ขิมหันมาเกี่ยวก้อยแล้วยิ้มบางๆ เป็นรอยยิ้มแรกที่ทำให้ผมรู้สึกโล่งใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก อย่างน้อยพยาบาลขิมก็ไม่ได้โกรธขนาดจะตัดขาดผมเสียทีเดียว และถ้าแผนที่คิดไว้สำเร็จผมคงมีสิทธิ์ไปนั่งอยู่ในใจเธอในฐานะคนที่น่าเชื่อถือคนหนึ่งเลยทีเดียวก็ว่าได้ และรับรองเลยว่าจากนี้ผมจะไม่ให้พลาดซ้ำสองอีกแน่
ไม่นานนักบรรยากาศในร้านอาหาร กลิ่นชวนกินของอาหารนานาชนิดกับเสียงพูดคุยในร้านก็ทำให้เราสองคนกลับมาคุยและกินกันได้อย่างมีความสุขตามเดิม ถึงแม้จะไม่ได้ถึงเนื้อถึงตัวกันแบบเมื่อวานแต่เราก็ดูสนิทสนมกันกว่าเมื่อเช้ามากนัก แต่เสียอย่างเดียวคืออาหารทุกอย่างที่พยาบาลขิมสั่งมามันแพงจนช่างกล้องจนๆอย่างผมแอบมีน้ำตาตกในเหมือนกัน แน่นอนว่าเธอกินไม่หมดหรอกแค่ตอดโน่นนิดนี่หน่อยเท่านั้น ส่วนที่สั่งมาเยอะเนี่ยจงใจแกล้งกันชัดๆ
"แหม หน้าซีดเลยเหรอคะ เอ...จะเลี้ยงขิมไหวมั้ยเนี่ย"
"...ก็คงต้องเป็นลูกมือล้างจานแล้วแหละครับคุณขิม"
"ขิมบอกอย่าเรียกคุณไงคะ ดูไม่สนิทเลย"พยาบาลขิมยิ้มหวานจนตาหยี "ไม่ต้องห่วงนะ ขิมช่วยจ่าย แค่จะแกล้งอำเก่งเล่นเท่านั้นแหละ ก็เมื่อวานแกล้งขิมไว้เยอะนี่"เธอพูดไปก็หน้าแดงไปแถมยังชายตามองผมหน่อยๆทำเอาผมหัวใจกระตุกวูบวาบเลยทีเดียว
"เฮ้อ!! ค่อยโล่งหน่อยนึกว่าผมจะต้องเป็นลูกมือร้านนี้ซะแล้ว ฮ่าๆๆๆ"
เราสองคนหัวเราะกันด้วยความสุขก่อนจะจัดการอาหารอีกหน่อยไม่ให้เสียของถึงจะไปจ่ายเงิน...จะว่าไปพยาบาลขิมนี่เวลาอยู่ใกล้ๆก็ทำให้สดชื่นดีเหมือนกันนะผมว่า
...ชอบแล้วล่ะสิ ไม่ลองชิมดูอีกสักทีล่ะ ไม่แน่ยัยนี่อาจยอมก็ได้นะ...
...เก็บหมาไว้ในปากเลยมึง เงียบไปๆ...
ผมถึงกับหูร้องฉ่ากับความคิดลามกของแกงเกอร์ที่ยัดใส่สมองผมโดยมีภาพพยาบาลขิมกำลังลิ้มรสเอ็นเนื้อผมอย่างเอร็ดอร่อยและยังขึ้นควบขย่มผมเอง แค่จินตนาการเจ้ามังกรน้อยก็ผงาดแข็งตึงในกางเกงไปหมดแล้ว แต่ให้ตายผมคงไม่กล้าทำอีกแน่เพราะผมไม่อยากเห็นคนน่ารักสดใสแบบนี้ต้องหนีหน้าผมอีกเป็นครั้งที่สอง และเพื่อสิ่งนั้นผมต้องเป็นฮีโร่ในสายตาเธอให้ได้
"เอ้อ ขิม ขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดินดูของไปก่อนได้เลยเดี๋ยวเจอกันที่โซนเสื้อผ้า"ผมเดินแผนต่อ รีบปลีกวิเวกตัวเองเพื่อให้ชายที่คอยเดินตามผมกับขิมมาตลอดได้ทำงานต่อ ส่วนผมไม่ได้หลบไปไกลเลย แค่ทำเป็นเดินหายไปแล้วแอบย้อนมาดูหน่อยนึง
ขิมกำลังเดินดูสินค้าบนเชลเตอร์ไปเพลินๆแล้วหยุดยืนดูอาหารโดยมีชายชื่สตางค์เดินถือถุงกระดาษตาม พอขิมหยุดยืนเขาก็วางถุงกระดาษใต้กระโปรงขิมทันทีพร้อมกับพูดขอโทษแบบเนียนๆทำเป็นว่าจะดูของเหมือนกัน ผมเห็นแผนสำเร็จไปส่วนนึงเลยรีบเดินไปรอที่จุดนัดพบทันที รอให้ชายคนนั้นมาพบตามสั่ง
"ไหนเปิดให้ดูหน่อย"ผมสั่ง ไม่อยากจะจับมือถือตรงๆ บอกเลยว่าระแวงพอสมควร กลัวว่าแผนจะแตก พอเขาเปิดให้ดูผมถึงกับหน้าชา อยากจะจับสาวแว่นคนนี้มาปรนนิบัติในฐานะแฟนจริงๆ ก็ใครจะไปเชื่อล่ะว่าขิมจะใส่กางเกงในสีครีม แถมคงจะไม่ได้มีผ้าอนามัยรองด้วยเพราะกลีบแคมสาวอันอวบอิ่มมันกินกางเกงในเข้าไปหน่อยๆจนเห็นเป็นพูสวยเลยทีเดียว ตอนนี้ผมเลยรู้สึกพลาดมากๆที่มาดูเพราะผมเริ่มจะหงุดหงิดงุ่นง่านขึ้นมาจริงๆซะแล้ว "...ตามต่อไปอย่าให้รู้ตัว กูเดินแยกออกมาเมื่อไหร่ให้ขู่แล้วลวนลามได้เลย"ผมสั่งต่อก่อนจะออกมาจาห้องน้ำไปหาขิม
"เข้านานจัง"
"พอดีกินน้ำเยอะน่ะขิม เรากลับกันดีกว่ามั้ง หรือขิมว่าไง จะเดินต่อก็ได้นะ วันนี้ทั้งวันยกให้ขิมเลย"
"ขิมว่ากลับดีกว่าค่ะ ยังไงเก่งก็เลี้ยงข้าวขิมแล้ว ขอบคุณมากๆเลยนะที่มาหาขิมน่ะ"สาวแว่นยิ้มหวานอีกครั้ง มันทำให้ผมแทบยั้งใจเอาไว้ไม่อยู่อยากจะโผเข้าไปกอดเลยทีเดียวแถมใจยังคิดเสียดายด้วยซ้ำถ้าใครได้ขิมไปเป็นแฟนแทนผม
"ไม่เป็นไรๆ จริงๆขิมก็ช่วยผมออกจะว่าผมเลี้ยงได้ไง...เอ่อ"ผมแกล้งทำเป็นค้นตัวพลางขมวดคิ้ว "สงสัยลืมกุญแจรถไว้ในห้องน้ำแหงเลย ขิมไปรอที่รถก่อนนะเดี๋ยวผมไปหากุญแจก่อน"ผมไม่รอให้เธอพูดอะไรต่อกึ่งวิ่งกึ่งเดินกลับทางเก่าสวนกับชายคนนั้นอีกครั้ง "จัดการที่ลานจอดรถ" ผมสั่งเร็วๆแล้ววิ่งลับไป จริงๆแค่วิ่งมาหน่อยแล้วย้อนกลับไปดูก็ได้แต่ผมกลัวแสดงไม่เนียนเลยวิ่งขึ้นไปเข้าห้องน้ำจริงๆก่อนจะรีบกลับไปที่ลานจอดรถด้วยความเป็นห่วงขิม...และแผนได้ผล
เมื่อผมมาถึงลานจอดรถ ภาพตรงหน้าผมคือขิมที่พยายามดิ้นอย่างอ่อนแรงอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มแปลกหน้า มือของเขาล้วงหายเข้าไปใต้กระโปรงชุดแซ็ก ขยับขยุกขยิกไม่หยุดจนขิมหน้าแดงก่ำเม้มปากบางพยายามเก็บเสียงร้องเอาไว้และอีกไม่นานคงได้ถึงสวรรค์แน่แต่ผมไม่ยอมให้ขิมขึ้นสวรรค์ก่อนเป็นอันขาด
ผมปรี่เข้าไปต่อยชายคนนั้นสุดแรงด้วยอารมณ์หึงหวงที่ไม่ต้องแกล้งแสดง เสียงตะโกนก่นด่าของผมดังลั่นด้วยความคับแค้นใจทั้งที่ตัวเองเป็นคนสั่งแท้ๆแต่ไม่คิดเลยว่าการได้เห็นชายคนอื่นมาลวนลามผู้หญิงของตัวเองอย่างนี้มันจะเจ็บจนพูดไม่ออก
กว่าผมจะรู้ตัว รปภ. ก็มาจับผมเอาไว้ไม่ให้อาละวาดอีก ส่วนชายคนนั้นโดนจับไปตามระเบียบ ถึงผมจะรู้สึกผิดอยู่เหมือนกันที่ทำให้เขาต้องมาเป็นผู้ร้ายแต่ถ้าได้ใจขิมผมก็ยินดีจะทำ...แต่คราวหน้าผมคงไม่สร้างสถานการณ์เล่นใหญ่แบบนี้อีกแน่...
...ไม่ค่อยได้ใช้พลังเท่าไหร่แต่ถือว่าทำได้ดี อันที่จริงให้ดีที่สุดคือไม่ต้องใช้พลังแต่แค่ชักนำให้เรื่องราวเป็นไปตามที่เราคิดได้นั่นแหละถือว่าเยี่ยมที่สุด ถือว่าวันนี้เอ็งทำได้ดีมาก เอาเป็นว่าเรื่องการแปลงคำได้เร็วถือว่าผ่าน...เสียงแกงเกอร์ในหัวผมมีแขวะเบาๆตามมา
ผมมาส่งขิมถึงบ้านโดยตลอดทางเราสองคนแทนจะไม่ได้คุยกันเลยจนผมแอบคิดในใจว่าแผนคงพังหมดแหงๆและขิมคงไม่มีทางให้ผมได้เจออีกแน่แต่เปล่าเลย พอมาถึงบ้านขิมกลับเปิดประตูให้ผมเอารถเข้าไปจอดแล้วชวนไปดื่มน้ำในบ้าน
"ขอบคุณนะที่มาช่วยขิมไว้"สาวแว่นเดินมายื่นแก้วน้ำให้ผมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทรงสูงในห้องครัวดื่ม "ถ้าไม่ได้เก่งวันนี้ขิมไม่รู้จะรอดรึเปล่า"
"...ผมก็ไม่นึกว่าพอเห็นขิมโดนลวนลามแบบนั้นแล้วจะฟิวขาดเหมือนกัน ขอโทษนะที่ให้เห็นอะไรรุนแรงแบบนั้น"
"ไม่หรอก มันสมควรโดนแล้ว" ขิมน้ำเสียงแข็งกร้าวขึ้นจนผมรู้สึกได้กับคำพูดนั้นก่อนที่จะมีเสียงอ่นลงมาในประโยคถัดไป "ตอนนั้นขิมนึกว่าจะไม่รอดแล้ว...จู่ๆมันก็นึกถึงเรื่องเมื่อวานขึ้นมา"พยาบาลสาวขยับเข้ามาใกล้ผมอีกนิด ดวงตาเรียวเล็กจ้องผมตาไม่กระพริบ "ตอนนั้นขิมคิดจริงๆนะว่าถ้าเป็นเก่งแทนคงดีกว่า...บางทีขิมคง..."
"ขิม"ผมครางเบาๆเมื่อเธอหลับตาลงเผยอริมฝีปากออกช้าประกบกับผมอย่างนุ่มนวล ผมกอดเอวเธอดึงเข้ามาใกล้ ค่อยๆเม้มชิมริมฝีปากบางเฉียบช้าๆก่อนจะขยับเปิดปากเธอเพื่อสอดลิ้นเข้าไป เธอลืมตามองผมอย่างคนตื่นตกใจนิดๆ
"ข-ขอโทษนะ"พยาบาลขิมรีบผละออกห่าง เอามือปิดปากตัวเองคล้ายกับยังกลัวอะไรบางอย่าง
...จัดการเลยสิ ยัยนี่ชอบเอ็งเข้าแล้วแหงๆ ว่าไงล่ะ ถ้าเจ้าตัวสมัครใจเอ็งจะยอมปล่อยไปงั้นเหรอ...
เสียงแกงเกอร์ดังยั่วยุอยู่ในหัวแต่ครั้งนี้ผมไม่ได้ต่อต้าน ตรงกันข้ามผมกลับตอบรับมันด้วยความต้องการส่วนตัวอันดำมืด
"ขิม ผมอยากให้ขิมเป็นของผม ผมไม่อยากให้ใครได้ขิมไป ไม่อยากให้ใครแตะขิมอีก...ให้ผมถอดชุดขิมออกนะแล้วมาเป็นของผมแค่คนเดียว"
"..."สาวแว่นหน้วหมวยจ้องผมตาไม่กระพริบราวกับถูกสะกด "เก่ง"เธอพูดได้แค่นั้นก็ถูกผมประกบจูบกลับ แต่ครั้งนี้เราไม่ได้มีการยับยั้งชั่งใจใดๆกับอีก ผมค่อยๆจับชายชุดแซ็กรั้งขึ้นผ่านหน้าท้องแบนราบ เนินอกขาวกลมกลึงขึ้นไปผ่านลำแขนเธอออกมาจากร่างจนเหลือแต่ชั้นในสีเนื้อชวนมองก่อนจะลุกขึ้นโอบเอวขิมพาไปวางบนโต๊ะอาหาร ค่อยๆถอดกางเกงในรูดลงไปตามเรียวขาสวยให้หลุดกองบนพื้นตามด้วย บราเซียขนาดคัพบีโดยที่เจ้าของไม่ได้มีอาการเสียดายเลยแม้แต่น้อย
"ให้ผมเป็นดวงตาให้ขิมนะ"ผมพูดขอ เอื้อมมือไปจับขาแว่นเธออย่างนุ่มนวล ขิมพยักหน้ายิ้มเขินๆปล่อยให้ผมถอดมันออกและบรรจงจูบเธอต่อ
ถึงแม้สาวหมวยจะไร้แว่นแล้วแต่มือก็ยังไม่วายควานหากระดุมเสื้อผมแล้วช่วยปลดออกทีละเม็ดๆจนหมดจด ถอดรั้งออกแล้วลูบไล้ไปตามแผงอกและกล้ามท้องน้อยๆลงมาถึงเข็มขัด
"อืมมม ขิม ไม่นึกว่าคุณจะกล้า..."
"เพราะเก่งนั่นแหละทำให้ขิมเก็บเอาไปฝันทั้งคืนเลย...ตอนแรกขิมนึกว่าฝันร้ายแต่ตอนนี้รู้แล้วว่ามันไม่ใช่"เธอถอดเข็มขัดผมออก ปลดตะขอรูดซิปกางเกงลงช้าๆ เอื้อมมือมาจับขอบกางเกงในผมเป็นอย่างต่อไป
"จะเก่งไปแล้วนะยัยแว่น เรื่องนี้ผู้ชายทำเองดีกว่า"ผมถอดกางเกงในออกแล้วจับมือเธอให้ลงไปคลำเอ็นเนื้อแท้แข็งเขม็งกลางหว่างขา "อา...มือขิมนุ่มจัง มองเห็นมั้ยว่ากำลังจับอะไรอยู่"
"ขิม...ขิมไม่เห็นหรอกแต่มันยาวจัง"
"ขิม คุณทำผมจะคลั่งตายอยู่แล้วนะ ผมขอนะที่รัก"ผมอ้าขาเธอออกค่อยๆกดให้เธอนอนหงายลงบนโต๊ะกินข้าว ขาสองข้างห้อยต่องแต่งกับขอบโต๊ะ ผมจับเอ็นเนื้อแข็งค่อยๆกดหัวเงี่ยงเข้าไปช้าๆ "เจ็บหน่อยนะขิม แต่ผมสัญญาว่าจะตอบแทนขิมให้มีความสุขที่สุดเอง"
"ด-เดี๋ยว ขิมยังไม่...อ๊ะ!!!"สาวหมวยอ้าปากค้าง ขมวดคิ้วมุ่นเมื่อถูกอาวุธยาวใหญ่เท่ากระบอกไฟฉายรุกล้ำปากแคมเข้าไปภายในร่าง ถึงจะเข้าไปได้แค่ครึ่งลำแต่มันก็มากพอจะทำให้พยาบาลสาวผู้ไร้ประสบการณ์ถึงกับเจ็บจนพูดไม่ออก
"ซี๊ดดดด ฟิตมาก!!! ไม่เคยเสียวอย่างนี้มาก่อนเลยขิม!!"ผมครางลั่นแทบคลั่งกับความฟิตและแรงตอดรัดของมันที่แทบทำให้ทำนบกั้นน้ำของผมแตกออก ผมโน้มตัวลงไปเคล้นคลึงดูดเลียสองเต้าขาวเนียนนั้นทันทีเพื่อให้เธอผ่อนคลายกว่านี้หน่อยและเพื่อให้ผมได้พัก "อืมมม เต้าขิมสวยจัง หอมด้วย ทำไมมันน่ากินอย่างนี้ อา...นางฟ้าชัดๆเลย"ผมครางระบายความเสียว ริมฝีปากไม่วายดูดเม้มยอดเต้าสีชมพูอ่อนทั้งสองข้างจนแดงเข้มและยังทิ้งรอยดูดเป็นวงแดงๆไปทั่วเต้า
ขิมแอ่นอกเชิดครางระรัว บายครั้งเธอก็กดหัวผมให้ซุกเต้าแต่บายครั้งเธอก็บีบเคล้นเต้าตัวเองเพื่อยั่วให้ผมดูด ยิ่งผมสนุกกับมันมากเท่าไหร่กลีบเนื้อกลางหว่างขาเธอก็ยิ่งฉ่ำเยิ้มมากขึ้นเท่านั้นจนกระทั่งเอ็นเนื้อของผมค่อยๆรุกล้ำเข้าไปได้ทีละนิดๆ
"ซี๊ดดดด เก่ง ขิม...ขิมอยาก...ช่วยขิมด้วยเก่ง...ขิมจะตายอยู่แล้ว"เธอร้องครวญครางเสียงแหบโหย สองแขนเปลี่ยนจากสนุกกับสองเต้าสวยของตัวเองมาโอบรอบคอผมเพื่อดึงรั้งเข้าไปจูบ "ช่วย...ช่วยขิมด้วย ทำขิมเถอะนะ โอ๊ะ!!!"เธอหลับตาพริ้มเชิดหน้าร้องลั่นเมื่อเจอกับแรงกระแทกแรกจากดุ้นเอ็นเนื้อตามประสงค์ "โอ๊ะ!...โอ๊ะ!...อ๊ะ!..."ขิมเริมขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันในทันทีกับการถูกกระหน่ำแทงอย่างต่อเนื่องครั้งแล้วครั้งเล่า
แก่นกลางกายของผมร้อนฉ่า ไม่ใช่เพราะแรงตอดรัดอันหนึบหน่วงภายในแต่เป็นเพราะความไร้เดียงสาของเธอที่ต้องการจะถึงจุดสุดยอดแต่ทำได้เพียงเรียกร้องให้ผมช่วย สิ่งนี้แหละมันกระตุ้นราคะในกายผมจนพลุ่งพล่านแทบคุมไม่อยู่
"ซี๊ดดด เก่ง อา...เก่ง ขิมจะตายแล้ว ช่วยขิม...ช่วย...อ๊า!!!!!"หมวยสาวเชิดหน้าหลับตาปี๋ร้องลั่นบ้าน ร่างบอบบางกระตุกเกร็งตอดถี่ทำเอาผมที่ใกล้ถึงฝั่งอยู่แล้วต้องหลุดการควบคุม กดกระแทกเข้าไปอีกหลายทีติดๆกันก่อนจะแอ่นเอวเสียบลึกสุดหยั่งเพื่อปลดปล่อยสายธารข้นแห่งรักให้พรั่งพรูเข้าไปจนล้นเอ่อ "อ๊าย!!!! ข-ขิมถึงอีกแล้ว อ๊าย!!!!"
ผมแทบล้มทั้งยืนกับความสุขอันท่วมท้นเกินบรรยาย ได้แต่ฝืนกายอุ้มขิมขึ้นในท่าอุ้มแตงเพื่อจะพาไปนอนกอดรัดกันบนโซฟารับแขกผ้าไหมแล้วผลอยหลับไปด้วยกัน
ผมลืมตาตื่นมาอีกครั้งปรากฏว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังนอนมองผมอยู่ก่อนแล้ว พอเธอเห็นผมตื่นก็ค่อยๆกระชับกอดเอวผมอีกนิด
"...เราเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย"เธอถามเสียงอ่อน ก้มหน้างุดซุกกับแผนอกผมนิ่ง
"...ขิมโกรธผมมั้ย"ผมถามด้วยความกังวลนิดๆ กลัวว่าพอราคะที่คอยบังตาสาวใสซื่อจางลงแล้วจะทำให้เธอรู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดจนอาจจะหนีผมไปแต่เจ้าตัวกลับยังคงก้มหน้างุด ส่ายหน้าช้าๆราวกับจะตอบแผ่นอกผมว่าเธอไม่ได้โกรธเลยสักนิด "ผมไม่อยากหลอกขิมนะ ผมรักขิม รักที่ขิมเป็นแบบนี้มากด้วยแต่ผมมีแฟนแล้ว"
"..."เธอถึงกับสะอึก เงยหน้ามองผมเหมือนต้องการค้นหาคำตอบบางอย่าง "แฟน...ใครเหรอ คนที่เก่งคุยโทรศัพท์ด้วยเมื่อวานเหรอ"
"ไม่หรอก แฟนผมชื่อเหนิง เป็นรุ่นน้องที่คณะ...ขิมจะโกรธมั้ยถ้าผมมีแฟนแล้ว"
"แล้ว...แล้วขิมล่ะเก่ง...ขิมเสีย...ให้เก่งหมดแล้วนะ...อย่าทิ้งขิมไปนะจะให้ขิมคบเก่งแบบลับๆก็ได้แค่อย่าทิ้งขิมไปเลยนะ"เธอเริ่มมีน้ำตาคลอน้อยๆมันยิ่งทำให้ผมทั้งสงสารและเจ็บปวดที่ทำกับเธอแบบนี้แต่ความต้องการของมนุษย์ใครล่ะจะห้ามได้
"ผมสัญญาว่าจะไม่ทิ้งขิมแน่ รับรองด้วยเกียรติลูกผู้ชายเลย เพราะงั้นอย่าร้องเลยนะเมียจ๋า"ผมกระซิบคำว่าเมียจ๋าอย่างนุ่มนวลข้างหูขิมแล้วพลิกตัวขึ้นคร่อมหอมแก้มไปอีกฟอดใหญ่ทำเอาสาวขี้แยสะอื้นเบาๆดึงผมลงไปกอดซุกหน้าลงกับแผ่นอกผมอีกครั้ง
"บ้า!"
"จริงจังนะขิม...ขอผมดูแลขิมตลอดไปเลยนะ"ผมจับสาวหมวยเชยคางขึ้นมามองตา เธอส่ายหน้ายิ้มๆก้มลงซุกอกผมอีกครั้งไม่ยอมสู้หน้า
"ไม่ได้หรอก ขิมสิต้องเป็นฝ่ายดูแลเก่ง อยู่ให้ขิมดูและนะ ขิมสัญญาไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไรของเก่งขิมก็จะอยู่ จะไม่ไปไหนเลยทั้งชีวิต"
ผมฟังขิมพูดแล้วถึงกับสะอึกนึกถึงคำที่ผมใช้ควบคุมเธอขึ้นมา...นี่สินะ 'ทาสรัก' รักที่จะซื่อสัตย์กับคนที่ตัวเองรักตลอดไป...พอคิดแล้วก็สงสารที่ขิมจะต้องมารักคนอย่างผม "ขอบคุณนะขิมที่รักผมขนาดนี้...ว่าแต่ไม่ได้ป้องกันเลย ปล่อยเข้าไปก็ตั้งเยอะจะท้องมั้ยเนี่ย"
"ก็...อาจจะ ช่วงนี้ไข่ตกอยู่ด้วยสิ"ขิมหลูบตาลงต่ำด้วยความรู้สึกผิดเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอเผลอให้ชายแปลกหน้าอย่างผมพรากความสาวไปโดยไม่ได้เตรียมป้องกันอะไรไว้เลยสักนิด
"เอาน่ะไม่ต้องห่วงเดี๋ยวผมหายาคุมให้ขิมเองนะ"ผมโน้มตัวลงจูบไปบนเปลือกตาเธออย่างแผ่วเบาครั้งหนึ่งก่อนจะจับมือเธอให้มากุมรอบเอ็นเนื้อแข็งลื่นแฉะ "ว่าแต่ขออีกทีได้มั้ยเมียจ๋า เห็นหน้าแล้วห้ามใจไม่อยู่เลยจริงๆ"
ขิมดูจะตกใจหน้าแดงก่ำอยากชักมือกลับในตอนแรกแต่พอผมจ้องหน้าเธอไม่วางตาด้วยความจริงจังสาวหมวยสายตาสั้นก็ต้องยอมพ่ายแพ้ให้และพยักหน้าเป็นเชิงยินยอม "เบาๆนะขิมระบมไปหมดแล้ว"
"จะถนอมอย่างดีเลยที่รัก ว่าแต่เมื่อกี้จุกมั้ย กระแทกแรงไปรึเปล่าหรือว่ามันยาวไป"
"บ้า!! ถามอะไรก็ไม่รู้ขิมอายนะ"
"ก็จะได้ทำถูกไงว่าต้องทำยังไงบ้างขิมถึงจะมีความสุข...ว่าไงครับที่รักเมื่อกี้ที่ทำหน้าจุกๆนี่จุกมั้ย"
"อือ..."เธอหันหน้าหนีผมแล้วพยักหน้าด้วยความเขินอาย
"ผมกระแทกแรงไปหรือกำลังดีเหรอ"ผมถาม ยื่นหน้าเข้าไปใกล้เพื่อกระซิบข้างหูและแลบลิ้นออกมาสัมผัสกับติ่งหูแดงซ่านเบาๆจนเจ้าของใบหูสั่นสะท้าน "ว่าไงที่รัก"
"ก-กำลังดีค่ะ"
"แล้วที่ขิมจุกเพราะอะไรไหนบอกผมหน่อยสิจะได้ไม่ทำให้จุกอีก"จมูกของผมซุกไซ้ลงไปบนต้นคอขาวระหงเป็นที่เรียบร้อยพร้อมกับบรรจงดูดเบาๆฝากรอยจ้ำแดงเอาไว้บนนั้น ถึงตอนนี้สาวแว่นผู้เรียบร้อยของผมก็เริ่มหอยหายใจถี่กระชั้นขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นซะแล้ว "พูดสิที่รัก"
"ม-มัน...ยาว...ยาวไปค่ะ"เธอจำใจพูดออกมาอย่างขัดไม่ได้ มือของขิมเริ่มกำรอบแท่งแน่นขึ้นอีกนิด "พ-พอเถอะอย่าแกล้งขิมเลยนะเก่ง อยากทำอะไรกับขิมก็ทำเถอะ"
"ขิมก็รู้นี่ว่าผมอยากทำอะไรขิมบ้าง เอาของในมือขิมไปจ่อตรงที่อยากให้ผมทำสิ"ผมอดหยอกต่อไม่ได้ สาวหมวยสายตาสั้นคงจะโดนเล้าโล้มด้วยคำพูดจนอยากมากแล้วจริงๆพอผมสั่งไปแบบนั้นเธอถึงจ้องหน้าผมไม่วางตา ไม่หลบตาอย่างแต่ก่อน จับมันมาจ่อส่วนหัวบานเบ่งกับกลีบเนื้อแฉะเยิ้มทันที ผมโน้มตัวลงจูบหน้าผากเธอ "รับรองว่าขิมจะไม่เจ็บอีกแน่นอน ผมจะนุ่มนวลกับขิมที่สุดเลย"
"อืมมมม"สาวหมวยค่อยๆหลับตาลงช้าๆเมื่อเอ็นเนื้อเคลื่อนตัวเข้าไปในร่องสาว ฝ่ามือนุ่มๆคลายตัวออกจากการเกาะกุมเปลี่ยนมาเป็นคล้องคอกอด "อา...ขิมอยากอีกแล้วเก่ง อา...เก่งทำขิมเป็นแบบนี้แล้ว ห-ห้ามทิ้งขิมนะ"เธอย้ำอีกครั้ง โน้มตัวผมลงมาจูบแลกลิ้นอย่างเชื่องช้าจนเพิ่มระดับเป็นการดูดึงลิ้นของกันและกันอย่างเร่าร้อน
ผมลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยพูดไป สัญชาตยานดิบเข้าครอบงำผมจนเป็นเหมือนสัตว์ป่าผู้หื่นกระหาย จังหวะรักของผมค่อยๆถี่และหนักหน่วงขึ้นจนใบหน้าสวยใสเริ่มมีอาการขมวดคิ้วมุ่นหลับตาปี๋อีกครั้ง
"อื้มมมม"ขิมถอนจูบออกมาขบเม้มริมฝีปากล่าง เชิดหน้าขึ้นสูง เกร็งนี้วจิกเล็บกับแผ่นหลังผมจนเจ็บแสบ
"...ขิมเจ็บใช่มั้ย ผมขอโทษ เดี๋ยวจะทำช้าลงนะ"
"ย-อย่า! อย่าหยุดนะ! ขิมไม่ไหวแล้วเก่ง ช่วย...ช่วยขิมด้วย!!"เธอกลับเป็นฝ่ายบดสะโพกกลับมาหาผมด้วยความต้องการอันร้อนแรงแต่ไร้ประสบการณ์ จากที่ควรเสียวใบหน้าสวยๆจึงยิ่งเหยเกมากกว่าเก่าจนผมต้องจับเอวเธอกดไว้ให้อยู่นิ่งๆ
"เดี๋ยวๆๆ ขิมเล็งแย่มากเลย ให้ผมทำเองเถอะ"ผมเร่งซอยเอวสวนเข้าไปอย่างหนักหน่วงต่อเนื่องตามที่เธอต้องการทันที สาวแว่นทำหน้านิ่วคิ้วขมวดหนักกว่าเก่าแต่กลับส่งเสียงครางออกมาด้วยน้ำเสียงเสียวซ่านถึงใจพร้อมกับร่องรักที่ดูดดึงเอ็นเนื้อผมอย่างบ้าคลั่ง
"ซี๊ดดดดด ขิม...ขิมใกล้แล้ว ซี๊ดดดดด เก่งขา ขิมไม่ไหวแล้ว ช-ช่วยขิมด้วย! อ๊าย!!!!!!"เธอร้องลั่นจิกเล็บกับแผ่นหลังผมจนรู้สึกเจ็บ แอ่นเนินเนื้อรับแรงกระแทกกระทั้งส่งท้ายด้วยตัวเองก่อนที่เราสองคนจะเสร็จสมไปพร้อมๆกับ
ผมถึงกับหัวหมุนติ้ว แทบสำลักความสุขตายกับแรงตอดรัดหนึบแน่นที่ทำให้เอ็นเนื้อแข็งต้องสำรอกน้ำรักเข้าไปอย่างท่วมท้นจนอ่อนตัว ซบหน้านิ่งกับคนตัวเล็กใต้ร่าง "ไม่เคยเจอใครป่วนให้ล้าได้ขนาดนี้มาก่อนเลย เก่งจริงๆนะยัยแว่น"ผมกระซิบชมเธอทำเอาพยาบาลสาวยิ้มน้อยๆก่อนจะเบนหน้าหนี
กว่าจะกลับถึงบ้านพักสุดรักสุดหวงของผมก็เกือบค่ำเพราะมัวแต่เอาแรงไปลงกับสาวแว่นผู้ไร้เดียงสาหมด ยอมรับเลยว่าความไร้เดียงสาและความสดใสของเธอทำให้ผมมีความต้องการไม่รู้เบื่อจริงๆ ยิ่งเธอร้องขอผมยิ่งอยากสนองตอบเธอทุกอย่าง ผลคือผมแทบหมดเรี่ยวแรงกลับมาเลยทีเดียว แต่ยังดีอย่างที่พอผมกลับมาและคิดว่าจะต้องอยู่อย่างเงียบเหงาคนเดียวกลายเป็นว่าเมียสาวตาน้ำข้าวของผมกลับมาตามเดิมโดยมีเพื่อนสาวตาน้ำข้าวพ่วงมาด้วยอีกคน ทำเอาผมกระชุ่มกระชวยหัวใจขึ้นมาไม่น้อยเพราะคิดว่าอเล็กซานดร้าจะไปโดนไม่กลับมาร่ำลาผมซะแล้ว
"นี่เหรอแฟนแกน่ะ กินเด็กนี่เองถึงได้ไม่ไปตะลอนที่ไหนอย่างทุกที...สวัสดีนะฉันชื่อไบร์สเป็นเพื่อนรุ่นพี่อเล็กซ์น่ะ"
"ครับ ผมชื่อ...เอ่อ...เอาเป็นว่าจะเรียกอะไรก็ได้ครับเอาที่สะดวกเลยดีกว่า"
"อย่างที่เล่าไปน่ะ เขาความจำเสื่อมแต่ก็น่ารักนะ"สาวสวยทรงโตยิ้มหวานเดินมากอดผมจากด้วยหลังแล้วหอมแก้มเข้าฟอดใหญ่ "แถมเซ็กซ์จัดอีกต่างหาก"
"อเล็กซ์"ผมดุอายๆ
"โอ้ย!!! อิจฉา มีหนุ่มน้อยน่ารักในสังกัดอย่างนี้มันน่าตัดพี่ตัดน้องนักเชียว"
"อยากได้ก็บอกเถอะน่ะ คนนี้น่ะให้ร่วมใช้ก็ได้นะ"อเล็กซานดร้ายังไม่วายแหย่เพื่อนทำเอาผมเริ่มเขินจริงจังจนต้องหาทางปลีกตัวออกห่างวงสนทนาอีนตรายนี้ซะก่อน
"เอ่อ...ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ...อเล็กซ์ เดี๋ยวเราเคลียกันยาวแน่"ผมดุทิ้งท้ายก่อนจะพุ่งขึ้นชั้นบนไปอาบน้ำชำระร่างกายซะหน่อยหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน
ก๊อกๆๆ
"เปิดประตูให้หน่อยสิ ปวดฉี่จะแย่แล้ว"เสียงเคาะประตูกับเสียงเรียกร้องให้เปิดของอเล็กซ์ดังออกมาจากนอกห้องน้ำจนผมต้องหยุดถูสบู่แล้วถามกลับไปอย่างงงๆ
"ไม่เข้าข้างล่างล่ะ"
"ไบร์สเข้าอยู่ เร็วๆรีบเปิดสิ"
แกร็ก...
ผมเปิดประตูรับ พอเห็นภาพสาวตรงหน้าถึงกับตกใจเพราะเธอนุ่งผ้าขนหนูเล็กๆผืนเดียวอยู่โดยที่หน้าอกแม่วัวของเธอเล่นดันออกมาจนดูราวกับว่าจะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่อยู่เต็มที
"ขออาบน้ำด้วยคนได้มั้ย"
"อือ"ผมมองดูเธอปิดประตูแล้วคลายปมผ้าขนหนูออกโชว์ร่างเปลือยเปล่าของแม่วัวนมพันธุ์ดีต่อหน้าผมแล้วเดินเข้ามาสวมกอด
"พรุ่งนี้กลับแล้วนะ จะคิดถึงกันมั้ย"
"คิดถึงอยู่แล้ว...มาชุดนี้เพื่อนไม่เห็นเหรอ"
"จะอายทำไม นอนกับผู้ชายคนเดียวกันก็เคยมาแล้ว ยัยพี่ไบร์สน่ะเมื่อก่อนรักสนุกจะตาย"
"ผู้ชายคนเดียวกันก็เคย...มาแล้วเหรอ"ผมหน้าชารู้สึกหึงเมียคนสวยของผมนิดๆ อเล็กซ์อมยิ้ม หอมแก้มผมและกอดกระชับยิ่งขึ้น
"สมัยเรียนน่ะ กัปตันทีมฟุตบอลมหาลัย...ฮอตมากเลยแย่งกันจีบ สุดท้ายหมอนั่นไม่เลือกสักคนจับเราทั้งคู่เล่นสวิงซะอย่างนั้น...หึงรึเปล่าเนี่ย ไม่ต้องหึงนะตอนนั้นยังเด็กทำอะไรไม่คิด ตอนนี้สิโตแล้วเจอพ่อของลูกแล้ว จากนี้จะไม่ให้ผู้ชายคนไหนได้แอ้มอีกแล้วนอกจากคนนี้"เธอจิ้มนิ้วชี้มาที่อกผมยิ้มๆ ดวงตาสีเหล็กจ้องผมด้วยความหมายลึกซึ้ง ผมกอดเธอทั้งยังลื่นสบู่ไปทั้งตัว ปล่อยให้ร่างกายเปลือยเปล่าของเราแนบชิดกัน
"คุณกลับไปแล้วผมจะอยู่กับใครล่ะ"
"ทำมาพูด ก็ให้แต้วช่วยดูแลแล้วคนนึงไง แถมยังแอบซุกกิ๊กไว้อีกเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ขาดฉันไปคนคงไม่เหงาหรอกมั้ง"พูดไปเธอก็เปิดก๊อกฝักบัวให้น้ำไหลลงมารดเราทั้งคู่
"ก็คนอื่นไม่เหมือนคุณนี่"ผมเลื่อนมือจากสะโพกลงไปลูบก้นงอนๆของเธอไปมา "ไม่กลับได้มั้ย"
"งานคืองาน ไม่กลับไม่ได้หรอก ฉันต้องคุมบริษัทถึงจะขัดใจตัวเองแต่หน้าที่ต้องมาก่อน เข้าใจกันนะ"
"อือ"ผมกอดเธอ ซบหน้ากับไหล่ขาวเนียนนิ่ง "อาบน้ำกัน อยากอยู่ด้วยนานๆ"
"เหมือนกันเลย...ว่าแต่นะ ทำไมอาบน้ำด้วยกันขนาดนี้แล้วมันยังไม่ตั้งขึ้นมาอีกล่ะ ทุกทีแค่เห็นฉันแก้ผ้าหน่อยก็ตั้งแล้วนี่"
"เพิ่งใช้งานหนักมาน่ะ คงหมดฤทธิ์แล้วแหละ อยากนะแต่มันไม่ลุกแล้ว"
"เพิ่งใช้งานหนักมาเหรอ"สาวทรงโตถามลอยๆ มือนุ่มๆคว้าจับเข้ากลางลำอ่อนปวกเปียกแล้วรูดเล่น "ว่าจะระลึกความหลังกับไบร์สสักหน่อย น่าเสียดายมันไม่สู้ซะแล้ว"
...ว่าไงนะ จะได้อักษรตัวใหม่โดยไม่ต้องลงแรงเลยเนี่ยนะ ไม่ได้การล่ะ ข้าจะให้เอ็งยืมพลัง...
แกงเกอร์รีบออกตัวทันที พอมันพูดจบเอ็นเนื้อผมก็ค่อยๆแข็งตัวขึ้นมาให้กำมือเมียสาวอย่างน่าตกใจ อเล็กซานดร้าเบิกตากว้างมองผมอย่างอึ้งๆก่อนจะหัวเราะร่วน
"ฮะๆๆๆ พูดแค่นี้ของขึ้นเลยเหรอ แค่พูดเล่นนี่เอาจริงเลยนะแสดงว่าคิดไม่ซื่อกับพี่สาวฉันแต่แรกแล้วสิเนี่ย"
"ป-เปล่านะ"ผมละล่ำละลักด้วยความตกใจนึกเคืองไอ้แกงเกอร์ไม่น้อยที่มาทำให้ของผมตั้งขึ้นมาตอนนี้
"ยังจะมาพูดอีกผู้ร้ายปากแข็ง"เธอยิ้มกริ่มรูดมันไปมาอย่างคุ้นเคย "ถ้าอยากได้ฉันจะคุยให้เพราะยังไงพรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้าคืนนี้ฉันคงทำให้คุณไม่ไหวแน่ แย่จริงๆมายด์บอยเฟรนของฉัน คิดกับผู้หญิงไปทั่วเลยนะ"
"นี่ไม่หึงเหรอ"
อเล็กซานดร้ายิ้มแล้วส่ายหน้า "ไม่นะ เรายังเป็นแค่แฟนกันฉันไม่คิดมากหรอกถ้าคุณจะอยากนอนกับคนอื่น แต่ถ้าเป็นมายด์ฮัสแบนด์ของฉันแล้วห้ามเอาเจ้านี่ไปใช้กับใครอีกนะ"
"ก็ถ้าได้แต่งกับคุณผมคงเอาไปใช้กับคนอื่นไม่ไหวหรอก ดูหุ่นคุณสิเกิดมาเพื่อให้ผู้ชายหลงชัดๆ"
"ทำมาปากหวานนะ รีบอาบน้ำกันเถอะฉันจะได้ไปคุยกับไบร์สเรื่องคุณ"
ถึงผมจะเขินและไม่ค่อยอยากให้คุยเท่าไหร่ก็เถอะแต่แกงเกอร์ในตัวผมมันดูจะไม่ยองแถมยังดูตื่นเต้นมากๆด้วยที่จะได้อักษรตัวใหม่ผมเลยได้แต่เงียบไปและปล่อยให้ทุกอย่างมันดำเนินไปตามอย่างที่มันควรจะเป็น ผลคือผมต้องมานั่งนิ่งหน้าชาต่อหน้าสองสาวที่คุยกันอย่างสนุกสนานเรื่องผม
"แหมเซ็กซ์จัดจริงๆด้วยนะเราน่ะ แฟนอยู่นี่ทั้งคนยังจะอยากได้ฉันอีกเหรอ ร้ายจริงๆเลยน้า..."ไบร์สอมยิ้มมานั่งบนตักผมหน้าตาเฉย "ฉันก็ไม่ได้รังเกียจคนมีแฟนหรอกนะ ยิ่งเป็นแฟนยัยนี่ด้วยยิ่งน่าลองแต่ไม่น่ารักเลยนะทำตัวเจ้าชู้แบบนี้ สงสัยต้องลงโทษซะหน่อย"
"จะลงโทษอะไรก็เต็มที่เลยนะกับผู้ชายคนนี้น่ะ แค่อย่าให้ช้ำก็พอ ฉันไปนอนละ ไม่ไหวพรุ่งนี้ออกเช้าด้วย"อเล็กซานดร้าเดินขึ้นห้องนอนไปทิ้งให้ผมอยู่กับไบร์สสองต่อสอง
"จะลงโทษยังไงดีน้า..."เธออมยิ้ม
...ให้ข้าจัดการยัยนี่เถอะ ขี้แกล้งอย่างนี้ข้าชอบ...
...แต่ว่า...
...น่าๆ ครั้งเดียว ข้าออกไปได้ไม่นานหรอกไม่ต้องห่วง รับรองว่าจะเหลืออารมณ์เสียวให้แบบน่าประทับใจสุดๆแน่นอน...
...โอเคๆ ก็ได้...
ผมตกลงกับแกงเกอร์ในตัวทั้งที่ไม่รู้เลยว่าปล่อยมันออกมาแล้วจะเป็นยังไงแต่จะให้รับมือกับคนใจกล้าแบบนี้โดยที่ผมมีความรู้สึกเป็นรองอย่างนี้มันเขินๆยังไงไม่รู้ก็คงได้แต่ยอมให้มันคุมร่างไปสักพักแหละ อย่างน้อยก็แค่ช่วงเวลาสั้นๆ
พอคิดแบบนั้นปุ๊บผมรู้สึกหน้ามืดไปทันที ลืมตาขึ้นมาอีกทีก็อยู่ท่ามกลางทุ่งดอกไม้อีกครั้งแต่ครั้งนี้ต่างออกไปตรงที่มันมีบ้านอยู่ท่ามลางทุ่งดอกไม้นี้ด้วย มันเป็นบ้านที่คล้ายกับปราสาท หลังใหญ่ สูงเด่นชวนมอง ผมเดินตรงเข้าไปหามันทันทีและอีกครู่หนึ่งผมก็เข้ามาอยู่ข้างในตัวปราสาท
โดยรอบของปราสาทเป็นกำแพงก่อด้วยหินหนา มันมืดทึบ มีแค่แสงจากเทียนไขให้ความสว่างอยู่ข้างกำแพงหลายเล่ม เท่านั้นซึ่งมันให้ความสว่างได้แค่สลัวๆ
ผมเดินสำรวจชั้นล่างโดยเลี้ยวเข้าไปในห้องหนึ่งถึงได้เห็นว่ามันเป็นห้องรับแขกที่มีพื้นและผนังบุผ้านวมหนาหลายชั้นดูนุ่มสบายโดยที่กำแพงอีกด้วนหนึ่งเป็นกระจากเงาบานใหญ่เต็มผนัง
ในกระจกกำลังแสดงภาพที่ผมเดาว่าเป็นเป็นสิ่งที่ตาผมเห็นเพราะตอนนี้มันกำลังฉายหนังโป๊ระหว่างผมกับไบร์สอยู่ และมันเป็นภาพที่น่าดูจนผมต้องนั่งลงจดจ้องกับมันเลยทีเดียว
ภาพภายในกระจกกำลังแสดงให้ผมเห็นสาวต่างชาติตาน้ำข้าวกำลังนอนแผ่หรายิ้มหน้าระรื่นกับการถูกกระแทกกระทั้งอย่างต่อเนื่องอย่างเชื่องช้าและนุ่มนวล เธอส่งยิ้มกรุ้มกริ่มมาให้พร้อมกับชี้มือมาที่อกผมแล้วชี้กลับไปที่ตัวเอง
"You are mine"
"No I just a man of the womans like you"ผมตอบไปเป็นภาษาอังกฤษเหมือนกันทั้งที่ถ้าเป็นผมคนเดิมคงไม่อาจหาญตอบภาษาต่างชาติอย่างนี้แน่ "You just relax in time...can I cum in you?"
"Yes I like it cum for me. make me pregnant"
"Realy?"ผมถามอะไรบางอย่างแล้วสาวตาน้ำข้าวก็พยักหน้ายิ้มๆอย่างเต็มใจยิ่งทำให้ผมเร่งกระแทกหนักจนเธอร้องโหยหวนเหมือนจะขาดใจ ร่างส่ายไปมา หลับตาเชิดหน้าร้องระงมก่อนจะกระตุกเกร็งถี่ๆ
แล้วผมก็สติหลุดอีกครั้งพร้อมกับความรู้สึกเสียวสุดยอดซาบซ่านถึงทรวง
"I cumon I...cumon of you!!! Ahhhhhh"
///คุยกันหน่อยครับ:ในเว็บบ้านมีคอมเม้นมาว่าอยากให้ฉากเสียวขิมมันยาวอีกหน่อยผมเลยไปเขียนเพิ่มมาอีกกับเพิ่มรูปให้ด้วยก็...ได้ตามนี้แหละครับ ติชมกันได้ ไม่เข้ามานานเพราะต้องทำโปรเจ็ค ตอนนี้โล่งแล้วเลยหันมาจับงานเขียนแก้เครียดสักหน่อย อธิบายเรื่องซ่อนรูปสักนิด ส่วนของผมเลิกซีเรียสเรื่องคอมเม้นนานแล้วแต่ที่ยังซ่อนก็กลัวเรื่องกฏหมายซะส่วนใหญ่ หลักๆคือไม่ให้คนนอกเว็บเห็นหรือคนที่อ่านผ่านๆเห็น คือโดยรวมคนที่สนใจจะอ่านนิยายผมจริงๆมีคอมเม้นกันเท่านั้นถึงจะได้เห็นรูปเพื่อแสดงว่าคุณใส่ใจจะอ่านแบบเต็มอรรถรส ส่วนที่ไม่คอมเม้นผมก็ไม่ได้ซ่อนข้อความใดๆ อยากอ่านก็อ่านได้ตามสบายแต่ไม่ได้เห็นรูป เพราะ "คนเยอะเรื่องเยอะ" ซ่อนเอาไว้บ้างคนที่แค่จะมาเสพผ่านๆจะได้ไม่ต้องคอยจับผิดผมนัก เรื่องจะพูดเท่านี้แหละครับ บายครับผม ^^
--------------------------------------------------------------------------------------------
เข้าสู่ห้องสารบัญหนังสือ
ห้องสารบัญหนังสือ (https://xonly8.com/index.php?topic=170929.0)
สาวขิมนี้ชักชอบเซ็ก
ระดับนี้น่าเอาไปสร้างหนังเลยนะครับ
น้ำแห้งก่อนไหม
ชอบสาวต่างชาติ คิดถึงผลงานนี้
ปลุกอารมณ์สาวน้อยซะแล้ว
เปิดขิม ต่อไขล์ท ด้วยไหมล่ะ
ได้เวลาหาเพิ่มแล้ว
เรื่องราวความลึกลับเริ่มแง้มออกมาอีกแล้วสิครับ
เก็บไปแล้ว2 ทั้งอเล็กซ่า ทั้งครูแต้ว แบบนี้ก็จัดได้ไม่อั้นเลยสิครับ เจ๋งเลยยพี่เก่ง
เรื่องนี้เค้าโครงเรื่องแปลกดี มีที่มาที่ไป ชอบชอบ
เล็กหาตัว b มาให้ด้วย น่ารักจิงๆ
เผลอไปแล้วทำไง
::Glad::ขอบคุณมากๆครับ ติดตามตลอดเลยครับ
อเล็กซานดร้าหาสาวมาเพิ่มให้อีกแล้ว
โอ่ เก็บของใหม่
แต่ของเก่า ไม่เก็บซะที
เก็บสาวได้เรื่อยๆแบบนี้ น้ำหมดตัวแน่
ได้เพิ่มมาอีกหนึ่งตัวอักษรแล้ว ใครจะเป็นคนถัดไปนะลุ้นไปด้วยกัน
กว่าจะได้ครบ น้ำคงไม่หมดตัวไปก่อนนะ
พี่แต้วท่องแล้วค่อยสบายใจหน่อย น่ารัก นิสัยดี
::Dribbling:: น้องขิม.ม น่ารักมากเลย
อักษรตัวต่อไปได้มาเร็วๆนี้แน่
ดูแล้วพระเอกยังต้องพึ่งตัวตนอีกคนในการเก็บอักษรมาก ไม่งั้นสู้คนอื่นยาก กว่าจะได้ที555
สาวขิม ทาสรักผู้ขัดเขิน ::DookDig:: ::DookDig::
ชอบขิมที่สุดไร้เดียงสาดีครับ
หายไปนานเลยนะครับ แต่ไม่เป็นไรยังไงก็จะรออ่านเน้อ
::Pull::ต่างชาติคนที่สองไม่ต้องผสมคำหรือ
พค่งได้อ่าน น่าสนใจ น่าติดตาม ขอบคุณครับ
จะได้สวิงอีกแล้วดีมาก
แกงแกอร์ได้ออกโรงแล้ว โชฝีมือหน่อยนะ
ขิมน่าร๊ากกก
ท้องจนได้นะ
พระเอกเราเริ่มใช้พลังได้ดีขึ้นแล้วเสียวแต่พลังด้านมืดจะมากเกิน
ตอนนี้ พี่แต้วสยบแทบเท้า เป็นทาสรักอย่างเต็มตัว
พลังไม่เหมาะกับคนดีจริงๆ
ต่อไปแกงเกอนี่จะเปนฝ่ายไม่ดีหรือเปล่า เนี่ย
สนุกมาก แม้ตามกลับมาอ่านอึกครั้ง
สาวๆใจกว้างซะจริง
ซักวัน พระเอกเราจะตายเพราะขาดน้ำ โดนรีดขนาดนี้
พี่แต้วสุดสวย
เดี๋ยวซักวันพระเอกต้องฟ้าเหลืองแน่ๆ
thank
น้องขิมก้ได้แล้ว ใครจะเป็นรายต่อไป
ติดตามต่อครับ
โอว ตอนยาวมาก ขอเม้นท์แล้วค่อยอ่านนะครับ โครงวเรื่องน่าติดตามมากครับ
หวังว่าจะกลับมาเขียยไวๆนะครับ
แกงเกอร์เตือนแล้วนะว่าห้ามสั่งให้พยาบาลขิมคืนดี ต้องให้พยาบาลขิมมาขอคืนดีเอง ไม่เชื่อคอยดู
::Bloody:: พยาบาลก็ได้ฝรั่งก็ดี จัดมาให้หมดเลบ
แผนสูงจัด แต่ชอบความซื่อน้องขิม