บ่ายแก่ๆ ระหว่างกำลังคร่ำเคร่งกับงาน บางทีมันก็ต้องการการผ่อนคลายซะบ้าง
การนั่งอ่านคอมเม้นต์ของนักอ่าน หลังจากที่เราปล่อยผลงานที่นั่งกลั่นกรองมานาน(หรือบางทีก็ไม่นานนะ)
นับได้ว่าเป็นอีกหนึ่งความสุขความผ่อนคลายของนักเขียนสมัครเล่นอย่างผม
มันทำให้เราได้รับรู้อะไรหลายๆอย่างจากสิ่งที่พวกเขาสื่อผ่านประโยคสั้นๆ(บางคนก็แอบยาว)
ผมเองเป็นคนหนึ่งที่นั่งอ่านทุกคอมเม้นต์ที่นักอ่านเขียนให้ตั้งแต่ลงงานที่เว็บนี้แรกๆแล้ว
ถึงทุกวันนี้ก็ยังย้อนกลับไปดูกระทั่งกระทู้งานเก่าๆทุกตอนอยู่เสมอ
ได้พบ ได้อ่านอะไรดีๆมาก็มาก (ที่ชุ่ยๆก็ไม่น้อยคิดว่าคงรู้กัน อันนี้ต้องขอบคูณบรรดา MOD ทั้งหลายที่อุทิศตนมาคัดกรอง)
นึกถึงตัวเองสมัยแรก ที่ลงงานแบบซ่อนข้อความ
นักเขียนหลายท่านอาจจะซ่อนด้วยหลากหลายเหตุผล
แต่ของผมก็คือ มันสามารถวัดจำนวนคนอ่านหรือติดตามงานที่แท้จริงของเราได้(ต้องเม้นถึงจะได้อ่านเนื้อหา 100%)
ผมยึดถือมันเป็นตัววัดคุณภาพงานเขียนของตัวเองอยู่เสมอโดยเทียบกับนักเขียนรุ่นพี่รุ่นน้องหรือรุ่นเดียวกันหลายๆท่านเป็นบรรทัดฐาน
กด F5 ดูมันซะแทบทุก1นาทีด้วยซ้ำครับ (ฮ่า)
แต่กับปัจจุบัน ทุกท่านคงจะทราบดีว่าผมแทบจะไม่ซ่อนงานเลย
เหตุผลนะเหรอครับ เพราะผมรู้สึกว่าจำนวนคนอ่านมันไม่ใช่ตัววัดคุณภาพผลงานของผมอีกต่อไป(ความคิดส่วนตัวนะครับ)
ผมรู้สึกว่า คนที่เข้ามาอ่านและชื่นชอบผลงานของผม คือคนที่คอมเม้นต์คุณภาพเท่านั้น(อันนี้ทุกท่านคงรู้ดีอยู่แล้วว่าคือยังไง)
พวกเขาคือคนที่ชอบที่จะอยู่ในโลกที่ผมสร้าง(นิยาย)
พูดคุย คาดเดา ร่วมแสดงความคิดเห็นในเรื่องเดียวกัน(แบบจักรวาลของท่าน MAN)
มันทำให้ผมรู้สึกดีเสมอเวลาอ่านคอมเม้นของพวกเขาเหล่านี้
เพราะมันมาจากคนที่อ่านจริงๆไม่ใช่แค่ผิวเผินหรือพอเสียว(ก็บอร์ด18+นี่นะ)
กลับกัน เมื่อผมไปอ่านผลงานของคนอื่น
สารภาพตามตรงว่า นับเป็นอัตราส่วนไม่ถึงครึ่งที่ผมจะแสดงความคิดเห็นครับ
และเมื่อผมแสดง ผมจะไม่สนว่ากระทู้นั้นๆจะซ่อนหรือไม่
ผมสนแค่เนื้อหาในกระทู้เท่านั้นครับว่าถูกจริตของผมหรือไม่
คืออ่านแล้วชอบ อ่านแล้วถูกใจไหม
งานเขียนบ้างเรื่อง ผมก็อ่านและเม้นแค่บางตอนซะงั้น
เพียงเพราะชื่อตอน หรือเนื้อเรื่องที่ผมไปอ่านมันถูกจริต
แต่จะว่าไปหลังๆก็แทบไม่ได้คอมเม้นใครเพราะไม่มีเวลาอ่าน (อย่างซีรี่ย์ท่าน MAN ท่าน DEC หรือบางงานของท่านฮิปที่ผมเล็งไว้)
ทั้งหมดนี้ไม่ได้สื่ออะไรเลยนอกจากบ่นลอยๆ(และแอบอู้งาน)
อ่าาา.....
จริงๆก็อยากได้ความคิดเห็นของหลายๆท่านที่แวะเข้ามาอ่านที่ผมบ่นบ้าง
ว่าถ้าท่านเป็นนักเขียนและเลือกที่จะลงผลงานของท่านที่นี่ (เอาแค่ที่นี่ก็พอครับ)
ท่านจะซ่อนผลงานของท่านไหม และถ้าซ่อน ซ่อนเพราะอะไรครับ
*อันนี้เป็นการแสดงมุมมองที่แตกต่างแต่ห้ามแตกแยกนะครับ(ฮ่า)*
ไว้ว่างๆจะมาบ่นให้อ่านใหม่
ขอบคุณครับ
**ตัวอย่างคอมเม้นน่าชื่นใจ อ่านแล้วน้ำตาจะไหล**
(https://i.imgur.com/vMMTfk9.jpg)
ขอบคุณที่มาแสดงความคิดเห็นให้ฟังครับ ผมเป็นแค่นักอ่านไม่ใช่นักเขียน บางทีก็ไม่เข้าใจอารมณ์นักเขียนเหมือน ๆ กัน ว่าจะให้คอมเม้นต์ไปทำไม แต่เรื่องให้กำลังใจนี้ ผมว่าหลาย ๆ ตอน หรือ หลาย ๆ บทความ ถ้ามันโดนใจ ไม่ซ่อนก็ได้คอมเม้นต์ครับ แต่อย่างบางเรื่อง บางทีซ่อน จนไม่รู้จะเม้นต์แบบไหน เพราะ อันที่โชว์ มันก็น้อยเกิน เดาไม่ออกว่าจินตนาการของ ไรต์ แต่ละท่านจะสูงส่งปานใด ผมชอบของนักเขียนท่านหนึ่ง ที่บอกซ่อนข้อความ ผมอ่านจนจบตอน และอยากอ่านต่อมาก คิดว่าหลังจากการซ่อนคงได้อ่านต่อ ปรากฏว่า แต้นๆ แต้น ขึ้นข้อความว่า โปรดติดตามตอนต่อไป มันถูกใจผมมากเลยครับ
พอเห็นคอมเม้นที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาที่เราลงไป มันก็ชื่นใจจริงๆแหละ
ร้อยละ90 ส่วนใหญ่จะตอบแนวขอบคุณที่ลงผลงาน(ซึ่งก็ไม่ผิดอะไรนะ เพราะการขอบคุณก็เป็นกำลังใจแบบนึงให้ผมทำงานต่อๆไป)
แต่เมื่อไหร่ที่คำคอมเม้นเป็นคอมเม้นที่จริงจังกับเนื้อหาที่ลงไป มีคำถาม คอมเม้นที่สงสัย หรือปลายเปิด ผมจะชอบมากๆเลย ซึ่งถ้ามีเวลา ผมก็จะสนทนาด้วยในกระทู้เลย
แล้วการสนทนานี่แหละ ที่จะเป็นตัวนำพาไอเดียใหม่ๆกลับมาสู่นักเขียนอีกที
พูดก็พูดนะ บางทีผมคิดไม่ออกๆ ผมกลับมานั่งอ่านกระทู้เก่าๆ บางคอมเม้นก็มีประโยชน์มากเลย สร้างแรงบันดาลใจในการดำเนินเรื่องต่อๆไปได้ด้วยซ้ำ
เป็นนักเขียน ถ้าเงียบกริบ คนอ่านไม่พูดไม่จาอะไร ก็คงจะเหงาพิลึก
อารมณ์เหมือนส่งข้อความไปหาสาว แล้วสาวไม่กดอ่านอย่างไรอย่างนั้น ::Oops:: ::Oops::
แต่ถ้ามีคนพูดถึงรายละเอียดเนื้อหาสักคน แค่นี้ก็พอใจมากแล้ว ::Glad:: ::Glad::
บางทีนักเขียนอย่างเรา ๆ ก็จะได้มุมมองที่แตกต่างมาปรับปรุงด้วย
หรือบางทีเราก็อาจจะเผลอลืมบางอย่าง แล้วมีคนช่วยแก้ให้
โดยส่วนตัว ผมซ่อนบ้าง ไม่ซ่อนบ้าง ส่วนใหญ่ที่ซ่อนคือต้องการดูว่ามีคนติดตามแค่ไหน (เชคยอด)
แต่ปกติก็จะไม่ค่อยซ่อนเท่าไหร่ เพราะว่าซ่อนแล้ว มักจะเป็นการตอบก่อนอ่านเนื้อหา
ซึ่งคนเขียนไม่ได้อะไรเลย นอกจากคำขอบคุณ บรา บรา บรา ไปตามเรื่องตามราว
บอร์ดนี้ถือว่าคนตอบเยอะพอสมควรอยู่นะ แอดมินงานดี ต้องชม ::HoHo:: ::HoHo::
รู้สึกดีใจมากครับที่ไรต์ ชื่นชอบรีพรายของผม แถมยังนำมากล่าวเป็นตัวอย่างด้วยยิ่งรู้สึกยินดีครับ ส่วนตัวจะเป็นผู้เสพผลงานของไรต์ที่ปั้นงานมาลงในบอร์ด ตลอดเกือบๆทุกวันที่มีเวลา ก็จะเข้ามาอ่านครับ แล้วทุกๆครั้งที่อ่านผลงานของไรต์. ก็จะตอบคอมเมนท์เพื่อให้กำลังใจต่อไรต์ทุกครั้ง เพื่อเป็นสิ่งตอบแทนและขอบคุณที่ไรต์ทุกท่านได้รังสรรค์ปั้นงานมาให้เราเสพได้อ่านได้ติดตาม เพราะเข้าใจว่าชิ้นงานทุกชิ้นงานที่ท่านได้ปั้นมานั้นกว่าจะเป็นบทนิยายที่เป็นเรื่องราว นั้นได้ผ่านการสืบค้นหาข้อมูลบวกจินตนาการ หลายขั้นตอนมากกว่าจะได้หนึ่งตอน เขียนมาให้อ่านเป็นพันๆตัวอักษร
จึงคิดว่าต้องตอบรีพรายให้เป็นน้ำใจและเป็นกำลังใจ ที่ไม่ควรห้วนสั้น เพราะนั่นยิ่งจะเป็นการบั่นทอนกำลังใจ เสียมากกว่า. ดังนั้นจึงเห็นได้ว่า ทุกๆรีพรายของผมนั้น จะหยิบยื่นไมตรีและกำลังใจให้กับไรต์. ทุกๆผลงาน อย่างจริงใจทุกๆครั้งไป
ครั้งนี้ก็เช่นกันครับไรต์. ขอบคุณไรต์เตอร์ทุกๆท่านที่รังสรรค์ปั้นงานมาลงให้อ่านทุกๆท่านเลยนะครับ.
ผมเลือกที่จะไม่ซ่อนนะ เพราะเป็นการทดสอบดูว่างานที่ลงไป ถ้าวัดออกมาจริงๆแล้วมีคนอ่าน
หรือมีคนคอมเมนต์จริงๆกี่คนกันแน่ อยากรู้เหมือนกัน แต่ส่วนมากก็ไม่เยอะ สงสัยอาจเป็นเพราะ...
เดี๋ยวนี้ผมก็ไม่ค่อยได้เขียนแนวมีฉากวาบหวามเท่าไหร่นัก เพราะหันมาเขียนแนว Action/Sci-fi
อันที่จริงผมเข้าใจ ว่าคนเขียนก็ต้องอยากได้กำลังใจ อยากได้ความคิดเห็นมากๆ
(โดยเฉพาะความคิดเห็นที่เกี่ยวข้องกับจักรวาลในเนื้อเรื่อง) เพราะนั่นหมายถึงการเติมเชื้อไฟ
ให้กับคนเขียน มีแรงจูงใจที่จะเขียนผลงานต่อไป ได้ทดสอบ ได้ท้าทาย...
เพราะกว่าจะเขียนออกมาได้แต่ละบรรทัดมันก็ค่อนข้างใช้เวลา ใช้แรงกาย แรงใจ
เข้าใจมากครับ
ไหนๆท่านก็เอ่ยถึงผม ผมก็มาตอบสักหน่อย 555555
เปอร์เซ็นต์คนที่ตอบดีๆแบบ ท่าน phoowadol gollasut น้อยยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรอีกท่าน
นักอ่านกลุ่มนี้ (ขอเรียกเป็นกลุ่มที่ 1) ต่อให้ซ่อนหรือไม่ เค้าก็จะรีพลายแบบ เสนอความคิดเห็น มีส่วนร่วม อ่านแล้วคนเขียนนี่ยิ้มแก้มปริยิ่งกว่าเมียอนุญาตให้มีกิ๊กได้
แต่ก็จะมีนักอ่านที่แบบ (ขอเรียกเป็นกลุ่มที่ 2) อ่านผ่านๆ เพื่อเอาไปตอบ จะได้อ่านเนื้อหาเต็ม ซึ่งเค้าก็อาจจะตอบแบบมีความเกี่ยวเนื่องกับเนื้อเรื่องบ้าง แต่มักจะเป็นแบบ 5-6 พยางค์ เพื่อจะได้ไม่โดนม็อดแบน
และกลุ่มสุดท้ายที่ตอบแบบผิดกฎไปเลย (ขอเรียกกลุ่มที่ 3) ซึ่งกลุ่มนี้....มีความน่าสนใจ....
ผมบอกไว้เลยครับ ใครที่โดนม็อดแบน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะ ผมคอยตามอ่านตามเช็คย้อนหลัง แม้แต่ตอนเก่าๆตลอด ถึงจะนานมากแล้ว ม็อดคงไม่ได้ไปดู แต่ผมทำ แล้วผมส่งรายชื่อให้ม็อดแว่นเชือด บางวันก็คนนึง บางวันรายชื่อก็ 4-5 หน้ากระดาษ A4 และ ผมดันจำชื่อคนที่ผมส่งไปได้ด้วยไง!!
ผมไม่รู้หรอกว่า รายชื่อที่ส่งม็อดไป ใครโดนแค่เตือน ใครโดนแบนนานเท่าไร แต่ผมจำชื่อเหล่านั้นได้ บอกเลย!!!!!
มันน่าสนใจตรงนี้ครับ ตรงที่.....บุคคลที่ผมเคยส่งชื่อให้ม็อด หลายๆท่านตอนนี้ ได้กลายเป็นนักอ่าน กลุ่มที่ 1!!!!!! (ไม่ขอเอ่ยนาม แต่ผมดีใจมาก) คนกลุ่มนี้พัฒนาตัวเอง แก้ไขจนก้าวกระโดดไปเป็นคนกลุ่มน้อย แต่เป็นคนกลุ่มน้อยที่เป้นแรงขับเคลื่อนให้เหล่านักเขียนยังเขียนต่อไป แต่ก็มีอีกหลายๆคนที่ไม่ได้ปรับปรุงตัว กลับมารีพลายกากๆ ผมก็ส่งรายชื่อใหม่อยู่ดี 5555555
ผมเป็นคนที่ซ่อนทุกตอนในผลงาน ไม่ได้ต้องการจะเช็คเรตติ้งอะไรหรอกครับ แต่....ผมอยากมีความสุข ความสุขของผมคือ นั่งอ่านคอมเม้นจากนักอ่านกลุ่มที่ 1 ซึ่งมีไม่น่าจะถึง 10% เม้นของนักอ่านกลุ่มที่ี 2.....ก็มีบางอันที่อ่านแล้วถูกใจ อันที่ไม่ยาว แต่แตกต่างจากคนอื่น ไม่ต้องพูดถึงกลุ่มสุดท้ายเลย 5555555 และที่ซ่อนเนี่ยจะได้เป็นการคอยกำจัดพวกนักอ่านกลุ่มที่ 3 ไปในตัว
ถึงนักอ่านทั่วไปเลยครับ สำหรับผมนะ ผมไม่ต้องการคำขอบคุณ ไม่ได้ต้องการคำเยินยอ แต่งดี สนุก น่าติดตาม ไม่ต้องครับ คำเหล่านี้ผมมองว่า มันเสแสร้ง ไม่จริงใจ ถ้าคุณอยากขอบคุณผมจริง เม้นแบบตัวอย่างของ ท่าน phoowadol gollasut ถ้ามันสนุกจริง เม้นแสดงความรู้สึกเลยครับ เคยมีรีพลายแบบ "เกลียดพระเอกว่ะ ทำไมเหี้ยอย่างนี้" เห้ย ผมชอบนะ คืออ่านแล้ว คุณอินกับงานของผมไง ไมใช่มาแบบ ขอบคุณครับ ติดตาม สนุกมาก -*- อันนี้ส่งให้ม็อดแบนแบบไม่คิดมากเลยครับ
แต่ก็เข้าใจ....คนที่ผ่านเข้ามาเว็บนี้ ก็อยากมาอ่านฉากตับ ตับ ตับ กันทั้งนั้น ก็บอร์ด 18+ ก็พยายามจะไม่สนใจ ผมจำคนที่ตอบดีๆได้ และจะเห็นได้ว่า ผมจะตอบกลับคนอ่านกลุ่มนี้ตลอด
ยังไงก็อยากขอบคุณนักอ่านกลุ่มที่ 1 พวกคุณทำให้นักเขียนมือสมัครเล่นยังอยากส่งเรื่องลงต่อๆไป และก็หวังว่า จะมีนักอ่านกลุ่มที่ 2 และ 3 ได้พัฒนาตัว Evolve กลายพันธุ์มาเป็นนักอ่านกลุ่มแรกมากขึ้นนะครับ ไม่ต้องมาครึ่งหน้ากระดาษ A4 แรกๆขอสักบรรทัดสองบรรทัดนี่ก็ชื่นใจละ 55555
บ่นไรเยอะแยะวะเนี่ย....ไปปั่นตอน 61 ต่อดีกว่า
ผมเข้าใจไรต์นะ ในมุมกลับกันผมว่าไรต์ก็เข้าใจมุมนักอ่านด้วย
ในมุมนักอ่านดี ๆ ก็อยากคอมเมนต์อะไรดี ๆ
แต่ถ้าไรต์แต่ละคนมีงานออกมาเยอะ ๆ แล้วซ่อนข้อความเพื่อจะเอาคอมเมนท์
บอกตรง ๆ ผมก็ไม่รู้จะเม๊นท์อะไรได้ทุกอันเหมือนกัน
คอมเมนต์ดี ๆ เรื่องงานบางที มันต้องใช้เวลาพิจารณางานไปสักพัก หรืออ่านไปให้คุ้นเคย บางคนมาแค่สองย่อหน้าแล้วซ่อน ก็ไม่รู้จะเม้นท์อะไร
บางคนเม้นท์มี่อยากบอกไปแล้ว พอมาอีกตอน อ้าวซ่อนอีกละ ทีนี้จะเม้นท์อะไรดีล่ะ
มันเลยกลายเป็นปัญหาเม้นท์คุณภาพมีน้อย
ดังนั้นถ้าไรต์เข้าใจประเด็นนี้ ผมจะบอกว่า อย่าน้อยใจไปเลยครับ ทำไปเรื่อย ๆ วันนึงถึงเวลา นักอ่านที่สุกงอม ก็จะเม้นท์อะไรดี ๆ กลับมาเป็นช่วง ๆ แน่นอน
แรกๆจะมาตอบ แต่พออ่านผู้อ่านหลายๆท่านแสดงความรู้สึกแล้วได้แง่คิดเล็กๆกลับไปคิดฮะ
แต่ที่ผมซ่อนเพราะผมยึดคติ ไม่มีอะไรได้มาฟรีกว่าจะเขียนเนอะ
จะเม้นต์ชอบหรือขอบคุณซื่อๆบ้านๆผมก็โอเคนะ รู้ปะว่าบางทีเวลาเราท้อแท้ตันหัวไม่ไหล บางทีข้อความสั้นๆนี้แหละ มันคืนพลังงานฟื้นฟู ให้เราอยากเขียนต่อ (แต่ยาวๆอินๆก็ดี)
บางทีเราก็อยากเห็นนะครับว่าคนอ่านคิดยังไงกับเรื่อง เพราะฉะนั้นน
ซ่อนแหลกกกกกกก 55555
ม้าจะดีต้องลงแส้ครับ อยากอ่านงานก็เม้นท์แลกดีๆซะ เจ้าคนอ่าน!!!
อ้างจาก: cd13579 เมื่อ มิถุนายน 12, 2018, 11:18:14 ก่อนเที่ยง
แรกๆจะมาตอบ แต่พออ่านผู้อ่านหลายๆท่านแสดงความรู้สึกแล้วได้แง่คิดเล็กๆกลับไปคิดฮะ
แต่ที่ผมซ่อนเพราะผมยึดคติ ไม่มีอะไรได้มาฟรีกว่าจะเขียนเนอะ
จะเม้นต์ชอบหรือขอบคุณซื่อๆบ้านๆผมก็โอเคนะ รู้ปะว่าบางทีเวลาเราท้อแท้ตันหัวไม่ไหล บางทีข้อความสั้นๆนี้แหละ มันคืนพลังงานฟื้นฟู ให้เราอยากเขียนต่อ (แต่ยาวๆอินๆก็ดี)
บางทีเราก็อยากเห็นนะครับว่าคนอ่านคิดยังไงกับเรื่อง เพราะฉะนั้นน
ซ่อนแหลกกกกกกก 55555
ม้าจะดีต้องลงแส้ครับ อยากอ่านงานก็เม้นท์แลกดีๆซะ เจ้าคนอ่าน!!!
ใช่ๆต้องลงแส้หนักๆ. แล้ว. out ตอนใหม่ จะมาเมื่อใดครับ. 5555555. รอน้องมายโดนรุมโทรมต่อหน้าดนัยอยู่นะท่าน. เอางี้ดีกว่า. out ลงตอนใหม่ตอนไหน. เวคเตอร์ค่อยลงตาม ดีมั้ยท่าน. ลงแส้ๆๆๆ ::Angry::
จิ๋วชอบซ่อนนะคะ มันสนุกดี ประมาณว่า ถ้าอยากจะเห็นอะไรข้างในเสื้อ หรือใต้กระโปรงจิ๋ว
ก็ต้องลงมือทำอะไรบางอย่างด้วยสิ อิอิ แลกกัน
::DookDig::
แล้วก็นะคะ จิ๋วก็มีความสุขเหมือนท่าน GoDeRsOuL คือ บางทีเหนื่อยงานมา
ก็ล็อคอินวนกลับเข้ามาอ่านคอมเมนท์ของนักอ่าน มีความสุขอ่ะค่ะ ที่มีคนสนใจงาน
คุยกัน แล้วก็ มีท่านนึงที่ให้ความร่วมมือ ตามแก้ปริศนาที่จิ๋วแทรกไว้จนครบ อย่างท่าน
Pongsan หรือตามอ่านตั้งแต่งานแรกยันงานสุดท้ายอย่างท่าน olemantu
หรือตามมาจากอีกเว็บ อันนี้ นี่สุด ๆ เลย อย่างท่าน likestory ท่าน mox
เล่นเอาปลื้มไปเป็นปีได้เลยค่ะ แต่ท่านไม่ต้องคิดอิจฉาจิ๋วกันนะคะว่าเป็นนักเขียนหญิง
น่าสนใจ คนน่าจะสนเยอะ เอาเข้าจริง ๆ นักอ่าน+ตอบชั้น 1 ของจิ๋ว ก็คงมีอยู่สัก
ยี่สิบกว่าคน เท่านั้นแหละค่ะ (เคยทำกระทู้ตามหาไว้ละ ได้เท่านั้น) แล้วเขียนงานทิ้งๆ
ขว้าง ๆ อย่างจิ๋วนี่คงหายกันไปหมดแล้ว แหะๆ ::Sweat::
แต่เพราะช่วงหลังมีปัญหาหลายอย่างที่ยังจัดการไม่ได้ หน้าที่การงานก็เปลี่ยนระดับไป
จนเบียดบังอารมณ์อันอ่อนไหวของจิ๋วให้กลับมาพรมนิ้วลงเรื่องได้ยากเหลือเกิน
และการเล่นเว็บบอร์ดก็ใช้เวลาค่อนข้างมากสำหรับจิ๋ว แถมผิดจรรยาบรรณในใจด้วย (เห้อ)
จิ๋วเคยพยายามบริหารจัดการ แต่ว่าจิ๋วทำไม่สำเร็จ สักที...ผิดที่จิ๋วนั่นแหละนะ ช่างเถอะ
จิ๋วคงเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ อ่านแต่ละกระทู้หลายรอบ และอ่านเรื่องของตัวเองเกือบร้อยรอบ
บางเรื่องคงถึงร้อย ก่อนจะเอามาให้ทุกคนได้อ่านกัน มันเลยค่อนข้างเสียเวลามาก
ในการแต่งอะไรสักเรื่องนึง และถึงแม้ว่าจิ๋วจะโพสไปเป็นปีแล้ว ก็ยังกลับไปอ่านคอมเมนท์
ของนักอ่านอีกเหมือนท่าน man.in.shadow7 มันรู้สึกดีจริง ๆ นะคะ แต่ความจำจิ๋วแย่
จำได้บางคนบางเรื่องเท่านั้น (ขนาดย้ำคิดย้ำทำแล้วนะ แต่กลับไม่ย้ำจำ เจ็บก็ไม่เข็ด)
และก็อย่างสุดท้าย จากที่จิ๋วเคยลงงานทั้งแบบซ่อนและไม่ซ่อน ก็พบว่า การซ่อนนี่มันก็
หนุกดีนะคะ อิอิ ::Shy:: ได้แกล้งรี๊ด (Reader) ใครยอมให้จิ๋วแกล้งก็อ่านกันไป อิอิ
อาจไม่ยุติธรรม ตรงที่เหมือนบังคับเขาให้ตอบกัน ทำไมไม่ให้เขาทำด้วยความสมัครใจ
แต่เราไม่ได้อยุ่บนโลกสวยงาม ทุกคนมีคุณธรรมในใจมีความดีเท่ากันหมดทุกคน
(ถ้าเป็นอย่างนั้น โลกคงสงบสุขกว่านี้) แต่เราอยู่บนโลกความจริง อยู่ในสังคมมนุษย์
ที่มีคนหลากหลายความคิด อารมณ์ และระดับคุณธรรมในหัวใจที่ไม่ได้เหมือนกันเลย
เหตุผลเดียวกับที่ ทำไม ต้องมี "กฎหมาย" ใช้แค่ "จริยธรรม" "คุณธรรม" มันไม่พอ
::Waiting::
สำหรับจิ๋วนะคะ พอไม่ซ่อนแล้ว บางครั้งรู้สึกเหมือนตัวเองไร้ค่าไงก็ไม่รู้ คนโน้นจับที
คนนี้ล้วงที แล้วก็หนีไป เหมือนมาทำให้จิ๋วอารมณ์ค้าง แต่ก็ไม่ออกแรงต่อจนเสร็จสักที
(ไม่ได้บ่นใครนาาาา อิอิ) อยู่เว็บโป๊นิ ต้องเปรียบแบบนี้จะได้เห็นภาพชัดๆ เอิ๊กๆ
สรุป.. เรามาสนุกกันเถอะ ซ่อนบ้าง ไม่ซ่อนบ้าง ตามอารมณ์ ::Shy::
จะได้มีหลาย ๆ สไตล์ หลาย ๆ เรื่องให้เรามาร่วมวง บ่นกัน
::DookDig::
ผมเป็นนักเขียนหน้าใหม่ ผมก็ซ่อนเนื้อหาเพื่อดูเมนท์เหมือนกันครับ แม้จะเม้นท์ไร้สาระส่วนใหญ่ แต่อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจให้ผม ผมขื่นชมท่าน phoowadol เหมือนกันครับ อ่านละเอียด วิเคราะห์ได้โดนใจ แล้วก็มีอีกหลายท่านที่เมนท์ได้ดีครับ อยากให้ทุกคนเมนท์แบบนี้ แต่คงไม่ได้ ไม่เป็นไร ใน 400 คน เมนท์แบบท่าน poowadol สัก 10 คนก็ชื่นใจแล้วครับ
ขอชื่นชมนักเขียนทุกท่านจากใจจริง ผมเป็นผู้อ่านมาโดยตลอด คอมเมนต์อาจยาวบ้างไม่ยาวบ้าง อาจดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่ตั้งใจคอมเมนต์ บ้างครั้งอ่านจบแล้วไป edit เพราะข้อความที่อ่านได้คอมเมนต์อะไรเป็นชิ้นเป็นอันได้ยาก แต่อยากบอกท่านนักเขียนทุกคน รวมถึงพี่ๆ ที่แปลการ์ตูนให้อ่าน และพี่ๆ ที่นำรูปสวยๆ มาให้ดูด้วยว่า ขอบคุณมากครับ และผมจะพยายามคอมเมนต์ให้ดีที่สุดครับ ^_^
ในฐานะผู้เสพ จะซ่อน หรือจะเสียว..เอ้ย..ไม่ซ่อน..ไม่สำคัญนัก เพราะเมื่ออ่านก็จะอ่านจนถึงที่สุด
ซ่อนก็มีลุ้นตื่นเต้นดี..เสียเวลานิดนึง..คือต้องเม้นท์ก่อนแล้วมาแก้ไข หรือเพิ่มเติมความเห็น, และบางที..แก้ไขแล้วแก้ไขอีก เมื่อกลับมาอ่านใหม่ทั้งอีกครั้ง หรือบางก็กลับมาเพิ่มเติมความเห็นใหม่เขาไปอีก เมื่อนึกประเด็นใหม่ได้ หรืออ่านเมนท์คนอื่นบ่อยครั้งก็คิดอะไรได้..แก้อีก
ถ้าไม่ซ่อนก็ได้อารมณ์ต่อเนื่องตั้งแต่อ่านในครั้งแรก..บันเทิงไปอีกแบบ
ผู้หญิงอาจจะไม่เก่งเท่าผู้ชายในการตีประเด็น..และอาจจะมีความต่างในมุมมองของผู้หญิง..
สำหรับเรื่องอ่าน..จะเป็นคนที่ชอบอ่านทั้งเนื้อเรื่องและเม้นท์ทุกเม้นท์..เพื่อเรียนรู้ว่าผู้ชายท่านใด..เป็นเช่นใด..แหม..จะพูดว่าใครฉลาด..ใครโง่ ใครอ่อน..ก็ดูจะเกินไป..
มาร่วมสนุกนะคะ..อย่าคิดมาก..นู๋เขียนไม่เก่งอะ.
อ้างจาก: man.in.shadow7 เมื่อ มิถุนายน 12, 2018, 01:05:12 หลังเที่ยง
อ้างจาก: cd13579 เมื่อ มิถุนายน 12, 2018, 11:18:14 ก่อนเที่ยง
แรกๆจะมาตอบ แต่พออ่านผู้อ่านหลายๆท่านแสดงความรู้สึกแล้วได้แง่คิดเล็กๆกลับไปคิดฮะ
แต่ที่ผมซ่อนเพราะผมยึดคติ ไม่มีอะไรได้มาฟรีกว่าจะเขียนเนอะ
จะเม้นต์ชอบหรือขอบคุณซื่อๆบ้านๆผมก็โอเคนะ รู้ปะว่าบางทีเวลาเราท้อแท้ตันหัวไม่ไหล บางทีข้อความสั้นๆนี้แหละ มันคืนพลังงานฟื้นฟู ให้เราอยากเขียนต่อ (แต่ยาวๆอินๆก็ดี)
บางทีเราก็อยากเห็นนะครับว่าคนอ่านคิดยังไงกับเรื่อง เพราะฉะนั้นน
ซ่อนแหลกกกกกกก 55555
ม้าจะดีต้องลงแส้ครับ อยากอ่านงานก็เม้นท์แลกดีๆซะ เจ้าคนอ่าน!!!
ใช่ๆต้องลงแส้หนักๆ. แล้ว. out ตอนใหม่ จะมาเมื่อใดครับ. 5555555. รอน้องมายโดนรุมโทรมต่อหน้าดนัยอยู่นะท่าน. เอางี้ดีกว่า. out ลงตอนใหม่ตอนไหน. เวคเตอร์ค่อยลงตาม ดีมั้ยท่าน. ลงแส้ๆๆๆ ::Angry::
ไม่ดีม้างงงงง อย่าลงแส้ อย่าเอาเทียนหยดผม ผมไม่ใช่สายนั้น อ๊าาาาาา // ผิด
ใจเย็นครับลูกพี่ อีกนิดเดียวเท่านั้น มาลุ้นกันว่ารอดไม่รอดอย่างไร วะฮาๆๆๆๆ พี่น่าจะเดาออกอยู่ละว่าจะจบยังไง
เรื่องซ่อนเราว่าดีแล้วคะ คือคนเขียนก็จะได้รู้ความเห็นของคนอ่าน ส่วนคนอ่านก็บอกความรู้สึกให้กับคนเขียนเป็นการขอบคุณและเป็นกำลังใจให้กับผู้เขียนที่สร้างเรื่องสนุกๆลุ้นๆมาให้ได้อ่าน ขอบคุณนะคะ
งานเขียนของคุณไม่สมัครเล่นเลยนะครับ
อ่านแล้วนึกภาพตามได้ตลอดเลย
อ่านแล้วอินได้เลยนะ