สวัดดีค่ะ หลังจากที่อ่านที่มาที่ไปเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างโอ๋กับพี่ไก่(พี่เขย) แล้วอะนะคะก้อต่างคนก้อต่างคิดเองจินตนาการเองอยู่ตลอดเวลานะคะโดยที่ไม่เคยแสดงอาการออกมาให้รู้เลยว่าใครคิดยังงัย
แต่ทั้งๆที่โอ๋อะรู้มาโดยตลอดว่าพี่ไก่คิดกับโอ๋แน่นอนแต่คงติดอยู่ที่ว่าโอ๋เป็นน้องสาวของแฟนต้วเองก้อเลยไม่กล้าที่จะทำอะไรออกไปและอาจจะกล้วว่าถ้าเผลอทำไรที่เกินเลยออกไปแล้วถ้าโอ๋โวยวายขึ้นมาละก้อเป็นเรื่องใหญ่แน่นอนก้อดีละปล่อยให้เป็นแบบนี้แหละ555... โอ๋ก้อจะได้แกล้งทำตัวไร้เดียงสากับพี่ไก่ไม่รู้อะไรแบบนี้ต่อไป...
บ่อยครั้งเวลาไปเที่ยวหรือไปไหนต่อไหนพี่วรรณก้อจะเป็นห่วงน้องสาวตัวเองเหลือเกินไม่อยากให้กลับแทกซี่ละก้อไม่อยากให้ไปค้างที่อื่นเท่าไรบางทีพี่วรรณก้อไปรับเองบางทีก้อไปรับพร้อมพี่ไก่บางทีก้อให้พี่ไก่ไปรับโอ๋เอง แต่ส่วนมากไม่อยากให้พี่วรรณไปรับหรอกแกชอบบ่นเรื่องกินเรื่องเที่ยวโดยเฉพาะเรื่องเมาอีกอย่างไม่อยากให้แกไปเพราะว่าไม่อยากให้รู้ว่าโอ๋มีแฟนแล้วด้วย
ตอนนั้นอยู่ปี 1 แต่พี่ไก่รู้นะว่าโอ๋มีแฟน แกก้อไม่ได้ว่าไรแค่เตือนๆว่ายังงัยก้อดูๆกันดีๆหน่อยอย่าให้เลยเถิดอย่าให้เกิดปัญหาเพราะเดียวมันจะวกมาหาแกว่ารู้เห็นเป็นใจมีไรไม่บอกพี่วรรณความคิดที่จะลองใจพี่เขยก้อเกิดขึ้นมาอีกเรื่องหนึ่งคือจะลองแกล้งเมาแต่ก่อนที่จะทำโอ๋ก้อต้องแกล้งทำตัวให้ปกติก่อน
คือเวลาไปเที่ยวแล้วพี่วรรณกับพี่ไก่ไปรับโอ๋ก้อจะพยายามทำตัวเมาเหมือนไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไรประมาณว่ามาถึงที่พักแล้วต้องมีคนพยุงขึ้นห้องเดินไม่ค่อยจะใหวประมาณนี้พี่วรรณก้อจะให้พี่ไก่พาเดินไปส่งที่ห้องก้อทำต่อหน้าพี่วรรณแหละจะได้ตายใจว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับโอ๋เวลาเมาเดินๆก้อมีซบพี่ไก่บ้างกอดบ้างเพราะจะล้มพูดเพ้อเจ้อละเมอถึงแฟนบ้างเรียกพี่ไก่ว่าที่รักบ้างเหมือนคนเมาอะนะทำแบบนี้ประมาณสามสี่ครั้งก่อนที่จะลองวัดใจพี่ไก่
จนวันหนึ่งไปงานวันเกิดเพื่อนแถวรามอินทราก้อขอพี่สาวไปแต่บอกแกไว้ก่อนละว่าให้พี่ไก่ไปรับด้วยนะคงจะดึกแกก้ออนุญาตประมาณ5 ทุ่มกว่าๆ ก้อโทรมาหาพี่วรรณว่าใครจะมารับสรุปพี่วรรณให้พี่ไก่ไปรับเพราะว่าพี่วรรณจะนอนแล้วก้อเข้าตามแผนโอ๋ก้อบอกเพื่อนๆกับพี่ต้น(แฟนโอ๋ค่ะ)ว่า
" เฮ้ย..กูเมามากว่ะเดียวแฟนพี่สาวจะมารับพากูไปส่งที่รถด้วยนะกูเดินจะไม่ใหวละบอกแฟนพี่กูด้วยนะว่ากูเมามาก "
แต่จริงๆ ก้อไม่ได้เมาอะไรมากมายหรอกคือจะเนียนๆเมาประมาณนั้นพอพี่ไก่มาถึงเพื่อนกับพี่ต้นก้อพาไปส่งโอ๋ที่รถเปิดประตูมานั่งปุ๊บก้อเหมือนจะหลับอะคนเมาอะนะก้อตามแผนระหว่างทางก้อเพ้อบ้างไรบ้างพอมาถึงที่พักก้อลงรถไม่ได้ค่ะเดินไม่ใหวตามที่เคยเป็นที่ผ่านๆมาพี่ไก่ก้อต้องไปพยุงพาเดินขึ้นไปส่งที่ห้อง
ระหว่างเดินโอ๋ก้อประมาณว่าหลับตาเดินบ้างลืมตาบ้างแกก้อพูดตลอดว่า
" ไหวเปล่าโอ๋ไหวไหมเดียวก้อถึงห้องละทนเอา " โอ๋ก้อเนียนไปเลย
" ที่รักจ๋า จะพาโอ๋ไปใหน " พูดจาเหมือนว่ากำลังอยู่กับแฟนประมาณนั้น
พอใกล้จะถึงหน้าห้องละใจก้อตื่นเต้นยังหาจังหวะไม่ได้ว่าจะเนียนตอนใหนพอดีพี่ไก่แกพูดขึ้นมาว่า
" จะถึงแล้วจ้าจะถึงแล้ว โอ๋จะถึงห้องแล้ว "
จังหวะนี้แหละโอ๋ก้อเนียนกอดพี่เขาเหมือนกอดซบละก้อละเมอเพ้อว่า
" พี่ต้นค่ะโอ๋ไม่อยากกลับห้องเลยที่รักอยู่กับโอ๋ก่อนนะคะ " แกก้อเหมือนจะพยายามจะให้โอ๋รู้นะว่าเขาไม่ใช่แฟนนะ
" โอ๋ นี่พี่ไก่เองเดียวพี่พาไปห้องพี่สาวรออยู่ " โอ๋ทำเป็นไม่รู้เรื่องไม่ได้สนใจอะประมาณว่าจะเนียนเมามากแล้วคิดว่าพี่ไก่คือพี่ต้นอะ
เดินไปอีกนิดใกล้จะถึงหน้าห้องละโอ๋ก้อทำเป็นเดินเซเหมือนจะล้มพี่ไก่ก้อกอดประครองไว้โอ๋ก้อได้จังหวะหยุดยืนพิงผนังไว้กันล้ม
" จะถึงห้องแล้วจ้าอีกนิดเดียวโอ๋อีกไม่กี่ก้าว " ทันทีโอ๋ก้อกอดพี่ไก่อีกรอบแล้วก้อแกล้งให้ปากโอ๋ไปโดนปากแกพร้อมกับพูดว่า
" พี่ต้นค่ะอยู่กับโอ๋ก่อนนะ ไม่อยากกลับห้อง " พี่ไก่แกก้อฝืนๆบอกว่า
" โอ๋ๆเมามากนะวันนี้ปะๆพี่พาไปนอน " โอ๋ไม่ได้สนใจกับคำพูดแกเลยเนียนจูบแกเลยแต่ไม่ได้ลืมตามองแกหรอก
ระหว่างนั้นจนสุดท้ายแกก้อเริ่มคลอยตามโอ๋จนได้เริ่มจูบโต้ตอบโอ๋กอดแบบลูบไล้แผ่นหลังตอนนั้นถ้าถามว่าโอ๋รู้สึกไหมรู้สึกนระใจเต้นแรงเรายืนกอดกันแลกจูบกันสักพักใหญ่ๆแกคงระแวงเพราะเป็นทางเดินอีกอย่างทำอยู่หน้าห้องพี่สาวด้วยแกก้อเลยหยุดแล้วพาโอ๋เดินไปส่งในห้องแค่วางโอ๋ลง
โอ๋ก้อทำตัวล้มลงนอนพี่วรรณก้อเช็ดตัวให้พี่ไก่บอกพี่วรรณว่าวันนี้โอ๋เมามากไม่รู้เรื่องเลยแล้วพี่ไก่ก้อกลับห้องไปพออีกวันเราเจอกันโอ๋ก้อทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเลยแถมยังแกล้งเข้าใจว่าเมื่อคืนเพื่อนๆมาส่งที่ห้อง ( ทำให้พี่ไก่ตายใจมากขึ้นว่าโอ๋เมาไม่รู้เรื่องจริงๆ )....
นี่เป็นครั้งแรกที่โอ๋กับพี่ไก่ได้สัมผัสและดูดดื่มกันภายใต้ความรู้สึกที่ว่าโอ๋เมาไม่รู้เรื่อง...ซึ่งหลังจากนั้นโอ๋ก้อมีเนียนเมาลักษณะแบบนี้อีกครั้งแต่ก้อเว้นระยะห่างกันนะคะเพราะบางครั้งโอ๋ก้อต้องทำตัวปกติว่าเมาไม่มากเดินกลับได้พูดรู้เรื่องจะได้ไม่ผิดปกติ...
ครั้งที่สอง เป็นวันที่ไปเที่ยววันเกิดโอ๋ก้อพากันไปเลี้ยงที่ร้านแถวรัชดากับเพื่อนรวมถึงพี่ต้นแฟนโอ๋พี่วรรณกับพี่ไก่ก้อไปไปฉลองวันเกิดให้โอ๋ด้วยตอนดึกพี่วรรณขอกลับก่อนโดยให้พี่ไก่กลับมาส่งแล้วค่อยให้พี่ไก่ย้อนไปรับเพราะโอ๋ยังสนุกกับเพื่อนๆ ก้อเข้าทางอีกอะค่ะวันนี้เลิกกันประมาณตีสองกว่าๆถ้าจำไม่ผิด
เนียนตั้งแต่อยู่ในร้านจะกลับละคือไม่ยืนละนั่งเหมือนจะฟุบโต๊ะละเพื่อนๆก้อเลยบอกว่า
" ให้พี่ไก่พาโอ๋กลับได้เหอะ " โอ๋ก้อทำทาทีว่าไม่เมาไม่เมาแต่สุดท้ายก้อฟุบไปเพื่อนๆก้อช่วยกันพาโอ๋ออกมาส่งที่รถเหมือนเคย...
จนถึงบ้านก้อแนวเดิมค่ะเดิมค่ะแต่รอบนี้เหมือนว่าพี่ไก่แกโต้ตอบโอ๋โดยไม่คิดไรมากเลยเดินออกจากลิฟมาแกก้อพาโอ๋หยุดถาม
" โอ๋ว่าใหวไหม " แต่โอ๋ไม่ตอบสนองอะไรแก ทำเหมือนเมามากนิ่งๆ มึนๆ แกถามว่า
" รู้ไหมจ๊ะใครมาส่ง " โอ๋ก้อทำมึนๆ อยู่ๆ แกก้อพาโอ๋ไปยืนชิดผนังตรงมุมหน้าห้องซึ่งวันนี้พี่สาวนอนห้องพี่ไก่ก้อเลยต้องพาโอ๋มานอนห้องพี่ไก่ด้วย
เหมือนพี่ไก่แกจะลังเลแหละแกถามว่า
" ไหวไหมโอ๋ " มีคำหนึ่งที่แกพูดขึ้นมาแล้วทำให้โอ๋รู้ว่าพี่ไก่ต้องการอะไรแกพูดขึ้นว่า
" โอ๋นี่พี่ต้นนะ ไหวไหมจ๊ะโอ๋จะเข้าห้องหรือยัง " พร้อมกับโอบกอดโอ๋ประมาณนี้ก้อไม่ต้องคิดมากพูดแบบนี้จะให้โอ๋เข้าใจว่างงัยละนอกจากพี่ไก่ต้องการให้โอ๋คิดว่าเขาเป็นพี่ต้นก้อเนียนไปค่ะ กอดและซบแกซะเลยเราเริ่มกอดกันจูบกัน
มือไม้พี่ไก่ก้อไปทั่วแผ่นหลังรวมไปถึงต้นขาด้านหลังเพราะวันนั้นโอ๋ใส่ชุดแซกสีขาวสั้นๆมือก้อสามารถลูบขาได้ไม่ยากนักตอนนั้นก้อมีความรู้สึกมากแทบจะเก็บอาการไม่ไหวเรายืนกอดจูบลำตัวเราชิดกันจนรู้สึกได้ว่ามีแรงดันบางอย่างเป็นจังหวะกระตุ้นออกมาแถวๆกลางๆลำตัวทำให้โอ๋รู้สึกมากขึ้นกว่าเดิมแทบจะเผลอเอามือไปสัมผัสแล้ว
อยู่ๆเสียงลิฟดัง"กริ้ง" เหมือนว่าจะคนจะเข้าออกลิฟพี่ไก่ตกใจหยุดแล้วแกก้อพยุงโอ๋เข้าห้องพี่วรรณก้อปูผ้าแล้วพาโอ๋นอนข้างเตียง......แล้วพี่ไก่กับพี่วรรณก้อปิดไฟนอน...
โอ๋ง่วงมากจริงๆตอนนั้นก้อนอนแป๊บเดียวกัอจะเคลิ้มหลับไปแล้วก้อมีเสียงบางอย่างเบาๆเหมือนเสียงคนจูบกันก้อใช่นั่นแหละพี่วรรณกับพี่ไก่น่าจะจูบกัน สักพักเสียงก้อเงียบไปและก้อได้ยินเสียงพี่วรรณเรียกโอ๋สอง-สามรอบ
" โอ๋... โอ๋...น้องโอ๋...." แต่โอ๋ไม่มีสัญญาณตอบรับทำให้สองคนพากันเดินตามกันเข้าห้องน้ำ
ก้อไม่นานนักก้อมีเสียงเล็ดลอดออกมาทำให้โอ๋รู้ชัดเจนว่าพี่วรรณกับพี่ไก่ไปทำไรกันในห้องน้ำคงเป็นเพราะว่าพี่ไก่อารมค้างกับโอ๋ตอนอยู่หน้าห้องแน่นอนโอ๋ก้อไม่ต่างจากพี่ไก่หรอกต้องแอบช่วยตัวเองเหมือนกันเท่าที่พอทำได้
ไม่นานนักพี่ไก่กับพี่วรรณก้อกลับมานอน.......ตอนเช้าเป็นวันอาทิตย์เราก้อนั่งกินขนมกินกาแฟคุยกันก้อเหมือนว่าไม่มีไรเกิดขึ้นโอ๋ก้อขอบคุณพี่วรรณกับพี่ไก่ที่ฉลองวันเกิดให้...หอมแก้มพี่ทั้งสองคนไปคนละทีแทนคำขอบคุณ........
ขอกำลังใจและคำแนะนำด้วยนะคะเพื่อตอนที่ 3 ด้วยค่ะ ( หรือว่าจะจบดีไหมค่ะ ) ขอบคุณค่ะ
ขอความเห็น และคำแนะนำ ติดชมด้วยค่ะ จะได้มีกำลังใจ อิอิ
ฉากเสียวน้อยไปหน่อย น่าจะตื่นเต้นกว่านี้
ขอบคุณสำหรับคำติชม โอ๋มีแต่มูลความจริง แต่เล่าเรื่องไม่เก่ง (ใครอาสาเป็นที่ปรึกษา ช่วยทำให้เรื่องน่าอ่าน ยินดีนะคะ)
รอติดตามครับ แผนเยอะ ค่อยเป็นค่อยไป
ขอบคุณครับ...เหยื่อจะเป็นเสือ หรือว่าเสือจะเสร็จเหยื่อกัน
::Glad::
ชอบครับ ได้อารมณ์อยู่ครับ ค่อยๆ อ่อย
จริงๆการเล่าไม่ยากครับ แค่เล่าในสิ่งที่เคยเห็นในเหตุการณ์นั้น ลักษณะตัวบุคล สถาณที่ ความรู้สึกที่เจอทุกช็อต เก็บรายละเอียดสื่อสารให้มากกว่าปกติ เพราะมันเป็นตัวหนังสือต้องสื่อมากกว่า ภาพเคลื่อนไหว อยู่แล้ว สรุปคือถ่ายทอดจากตาที่เราเห็น เป็นยังไงก็เล่าเป็นยังงั้น
แบบนี้
โอ๋ได้ไปต่อแน่
ลุ้นตอนต่อไป
มีมาหลายๆตอนเลยจ้า
น้องสาวนี่ร้ายนัก
กะฟันพี่เขยเลยนะเนี่ย
อ่านแล้วดูเป็นธรรมชาติดี ได้อารมณือีกกแบบ
ดูทรงแล้วอีกไม่นาน ได้พี่เขยเป็นผัว ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::
พี่ไก่เริ่มตะบะแตกละอีกไม่นานเผด็จศึกแน่ๆ 5555
ลุ้นตาม