ภายในห้องเรือนหลังใหญ่ของเสี่ยอ่ำ แต่ละคนนอนกอดก่ายกันอย่างหมดแรงเนื่องจากโหมแรง ในเกมส์กามอย่างลืมวัยและอิ่มเอมอย่างเต็มที่ สองร่างลุงหลานเฒ่าโย ไอ้จ้อยเดินอาดๆไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหม ผลักประตูขึ้นเรือนตรงดิ่งมายังห้องนอนเพราะเห็นแสงไฟสลัว ๆ สาดมาจากในห้อง "มันอยู่กันในห้องแน่หรือลุง " ไอ้จ้อยถามอย่างแคลงใจ "มีไม่มีก็บุกมาแล้ว ฮาๆๆๆ " เฒ่าโยหัวเราะร่วนแบบสติสตังก์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เสียงหัวเราะได้ปลุกให้เสี่ยพงษ์ตื่นมาด้วยอาการงงงวย "พวกมึงเป็นใครว่ะ ไม่รู้จักถ้ำเสือถ้ำตะเข้ซะแล้ว " เสี่ยอ่ำ นังศรี และไอ้โชคก็ถูกเสียงแอะอะของเสี่ยพงษ์ปลุกให้ตื่น "ไอ้โจรกระจอกมึงไม่รู้หรือว่าบ้านใคร " เฒ่าอ่ำนึกว่าเฒ่าโยกับไอ้จ้อยเป็นพวกโจรลักเล็กขโมยน้อย นังศรีตกใจรีบคว้าเสื้อผ้ามาใส่ เสี่ยพงษ์ที่ตื่นก่อนใส่แต่กางเกง มือกระชากมีดดาบที่ประดับข้างฝามากระชับในมือแน่น "พวกมึงเอานางฟ้าของกูไปซ่อนใช่มั้ย นางฟ้าๆน่าเย็ดของกู กูออกมาได้แล้วฮาๆๆๆๆกูจะเย็ดๆๆๆ คนสวยๆ " ไอ้จ้อยกระโจนเข้ามาในห้องพูดจาวกวนไปมา ตาเหลือกค้าง หน้าตาบิดเบี้ยวน่าสยดสยอง "ไอ้พวกขี้ยาเอย "เสี่ยพงษ์นึกว่าสองลุงหลานเป็นพวกขี้ยาจะมาลักของในบ้าน พอไอ้จ้อยก้าวเข้ามาในห้องก็ใช้แข้งขวายันโครมไปที่ยอดอกไอ้จ้อยอย่างเต็มเหนี่ยว ไอ้จ้อยไม่ได้หลบหลีกท่อนขาของเสี่ยพงษ์แม้แต่น้อย ร่างของมันกระเด็นไปกระแทกฝาห้องสนั่น เฒ่าโยเห็นหลานรักพลาดท่าก็กระโจนหมายเข้าไปช่วย ไอ้โชคที่อยู่ใกล้ประตูสุดก็เข้ามากระชากคอเฒ่าโยโยนลงไปกองกับพื้นห้องเหมือนเด็กจับคอแมวโยนยังไงยังงั้น แต่ที่น่าแปลกใจก็คือสองลุงหลานไม่มีท่าทีจะเจ็บปวดหรือได้รับบาดเจ็บใดๆเลย พอร่างถึงพื้นก็เด้งตัวกระโจนเข้าหาเสี่ยพงษ์และไอ้โชคทันที เสี่ยพงษ์ยืนงงทำอะไรไม่ถูกพอรู้ตัวร่างเฒ่าโยก็เข้ามาประชิดตัวแล้ว ดีที่เสี่ยอ่ำผู้พี่ ใส่เสื้อผ้าเสร็จก็กระชากปืนที่อยู่บนหัวเตียงเหนี่ยวไกโดยไม่ต้องเล็งด้วยระยะประชิดแบบนี้คาดว่าไม่พลาดเป้าหมายแน่ ๆ "เปรี้ยงๆๆๆๆ" เสียงก้องคำรามจากปลายกระบอกปืนดังสนั่นห้อง ร่างเฒ่าโยกระเด็นไปกองกับพื้นห้อง "เปรี้ยงๆๆๆ" อีก 3 นัดเจาะทะลุตัวไอ้โยร่างปลิวไปกระแทกตู้โชว์ในห้องแตกกระจาย "รู้จักเสือเก่าอย่างกูน้อยไปแล้ว ฮาๆๆๆ "เสี่ยอ่ำคำราม อย่างไม่ทันตั้งตัวร่างเฒ่าโยกับหลานชายก็ทลึ่งพรวดขึ้นมาอย่างผิดธรรมชาติของมนุษย์ที่ถูกอาวุธปืนยิงจุดสำคัญ ดูเหมือนคมกระสุนไม่สามารถหยุดสองลุงหลานได้ เสี่ยอ่ำตกใจถอยหลังกรูด แต่ช้าเกินไปเมือแทบความเร็วของเฒ่าโย มือแข็งดังคีมหล็กของเฒ่าโยกำรอบคอของเสี่ยอ่ำแล้วเค้นกระชากเสียงกร๊อบ กระดูกคอของเสี่ยอ่ำถูกสองมือบีบแตกละเอียดทันทีทันใด วิญญาณเสี่ยอ่ำหลุดลอยออกจากร่างแบบไม่ทันได้ทรมานใดๆ "ฮาๆๆๆๆๆสนุกๆๆ " เฒ่าโยหัวเราะร่างชักกระตุกไปมา เสี่ยพงษ์เห็นพี่ชายถูกบีบคอหักตายต่อหน้าต่อตา ก็คำรามด้วยความแค้นกระชากดาบในมือกระโจนฟันฉับไปที่ไอ้จ้อยที่กำลังลุกขึ้นมาจะไปสมทบกับเฒ่าโย "พวกมึงตาย " คมดับฟันไปที่คอไอ้จ้อยดังฉับคอไอ้จ้อยห้อยล่องแหลงเกือบขาด แต่ร่างของไอ้จ้อยกลับไม่หยุดยังคงเดินทื่อๆเข้าหาเสี่ยพงษ์ คอที่เกือบขาดค่อยๆประสานรอยแผลเข้าด้วยกัน เลือดสักหยดก็ไม่มีให้เห็น เสี่ยพงษ์แทบสิ้นสติกับภาพที่เห็นก่อนที่เสี่ยพงษ์จะทันตั้งตัวมีดดาบในมือก็ถูกไอ้จ้อยคว้าไปอย่างง่ายดาย "ฉับ" สิ้นเสียงหัวของเสี่ยพงษ์กระกระเด็นลอยไปตกพื้นห้อง เลือดสาดกระเช็นสูงถึงเพดานห้องแดงฉาน นังศรีที่อยู่ในเหตุการณ์ถึงกับเข่าอ่อนเป็นลมล้มพับอย่างน่าเวทนา " ฮาๆๆๆๆตายๆๆให้หมด เฮ้ยๆอะไรว่ะเนี้ยใครทำๆ เลือดๆๆ ผีคอขาด ฮาๆๆๆ" สองลุงหลานหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของไอ้มีอย่างชัดเจน มันสองเท้าก้าวไม่ออกตัวสั่นเทาด้วยความกลัว ความสยดสยองแปลกประหลาดในเหตุการณ์ที่มันไม่เคยสัมผัสมาก่อนทำเอามันถึงกับฉี่ราดกางเกง ตัวแข็งทื่อ ผมที่เคยดกดำถึงกับขาวหงอกไปทั้งหัวด้วยความกลัว ความคิดที่จะเข้าไปช่วยเอาผลงานไม่มีหลงเหลืออยู่เลย สติสตังถึงกับหลุดลอยกระโจนลงเรือนดังโครมแหกปากร้องหวยหวน "ผีๆๆๆหลอกกลัวแล้วๆๆๆๆผี ๆหัวขาด " ร่างของมันปะทะกับร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่งไอ้มีถึงกับจุกลงไปกุมท้องโอดโอย "อ้าว เอ็งเป็นใครว่ะกระโดดลงมาจากเรือนข้า อ้าวนี่มันน้ามีข้างบ้านเรานี่ " ร่างที่ไอ้มีปะทะคือไอ้พลนั้นเอง เสียงปืนดังคำรามก้องไปทั่วบริเวณเมือสักครู่ทำให้ ไอ้พล กลอยใจ คุณนายสุ ที่กำลังกลับมาจากชับบอน ใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเร่งกลับบ้านอย่างเร่งรีบ กลอยใจและคุณนายสุพอรู้ว่าเป็นไอ้มีข้างบ้านก็หลบตาถอยมาอยู่ในมุมมืดด้วยกลัวไอ้มีจะจำได้ เกมส์สวาทพิสดารในคืนนั้นทำเอาคุณนายสุและกลอยใจสยิวกาย ใจเต้นตุบๆ แต่ตอนนี้ไอ้มี มีหรือจะจำอะไรได้ต่อให้มันเห็นหน้ากลอยใจจังๆก็คงจำใครไม่ได้ด้วยเหตุการณ์ที่มันเพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ ทำเอามันขวัญกระเจิง ทำเอาผมที่เคยดำกลับกลายเป็นขาวทันทีทันใด "ผีๆๆๆๆไม่เอาแล้วโว๊ยๆๆๆ " มันสลัดหลุดจากไอ้พลก็วิ่งตะบึ่งข้ามรั้วบ้านหายไปในความมืดมิด
เฒ่าโยไอ้จ้อยหลังทำการอุกอาจสติก็ค่อยๆกลับมาพร้อมเสียงไก่ขัน "เหี้ยแล้วมึง พวกเราทำอะไรไปเนี้ย " ภาพสยองเบื้องหน้าทำเอาสองลุงหลานเข่าแทบทรุด "ลุงๆๆเอาไงดี นี่มันบ้านใครว่ะลุง " ไอ้จ้อยเขย่าตัวเฒ่าโยตัวสั่น ก่อนที่เฒ่าโยจะทันได้คิดก็ได้ยินเสียงเอะอะจากบันไดบ้านและเสียงคนกำลังขึ้นบ้านมาไม่ต่ำว่าสองคน มันคว้าได้มือหลานก็รีบลากหลานชายกระโจนหนีลงหน้าต่างทันที "หนีก่อนเร็ว แล้วค่อยว่ากันขืนอยู่พวกมันเอาพวกเราตายแน่ "
การตายอย่างสยดสยองของสองเสี่ยกระจายไปอย่างรวดเร็ว ต่างร่ำลือไปต่างๆนาๆ บ้างก็ว่าโจรยี่สิบกว่าคนเข้าปล้นบ้ายเสี่ยใหญ่ บ้างก็ว่าพวกเดียวกันหักหลังเรื่องผลประโยชน์ คงมีแต่พวกหื่นบ้านนาที่พอจะรู้เรื่องคราวๆ จากปากของไอ้พล และนังศรีที่ฟื้นจากสลบก็แทบจะใจสลายด้วยผัวรักจากไปอย่างไม่ทันตั้งตัว "แม่ก็ไม่เห็นหน้ามันชัด รู้แต่ว่ามันมากันสองคน พอมันบีบคอพี่อ่ำแม่ก็เป็นลมไปซะก่อน " นังศรีสะอื้นไห้ "ไอ้โชคลูกข้าก็ไม่ได้การ มันรู้แต่ว่าเป็นผู้ชายยิงฟันไม่ตายสองคน ไอ้คำเอ็งไปจับตัวไอ้มีมาเค้นปากมันดีกว่า " เฒ่าอ้นชวนเฒ่าคำ "ผมสั่งลูกน้องไปพาตัวมาแล้วครับลุง คงหาตัวไม่ยากแต่ไม่รู้มันจะรู้เรื่องหรือป่าว ตอนที่เจอกับมันคืนนั้น ดูท่ามันจะสติแตกเป็นบ้าไปแล้วไม่รู้ " ไอ้พลส่ายหัว "พ่อพลไม่เห็นหน้าพวกมันเลยเหรอ " เฒ่าคำถามไถ่ "ไม่เลยลุง พอพวกเราขึ้นเรือนมันก็โดดลงหน้าต่างหนีไปเลย " "แปลกมาก จากที่โชคบอกมาพวกมันยิงฟันไม่ตาย แต่กลับกลัวพวกเรา ทรัพย์สินเงินทองก็ไม่ได้หยิบจับไปด้วย ศัตรูเก่าก่อนของพี่พงษ์พี่อ่ำก็ไม่เหลือแล้ว " คุณนายสุพยายามวิเคราะห์หาตัวคนร้าย ด้วยประสบการณ์และความเยือกเย็นในความเป็นเมียเจ้าพ่อ แม้จะสูญเสียสามีไปแต่ความรอบคอบ และมีสติของคุณนายสุก็ไม่ได้สูญเสียไปกับการตายของสามีไม่ เธอร้องไห้อยู่ครึ่งคืนจากนั้นก็หยุดร้องไห้แล้วลุกขึ้นมาสั่งการหาตัวคนร้าย และจัดการงานพิธีและควบคุมกิจการสามีด้วยตัวเธอเองทั้งหมด
"ตายๆๆๆๆแน่ลุงจะเอายังไงดี " ไอ้จ้อยแทบสิ้นสติเมื่อรู้ว่าคนที่พวกมันเด็ดชีพคือเสี่ยพงษ์ เสี่ยอ่ำ ผู้มากบารมี "ทำไมพวกเราขาดสติอย่างนี่ว่ะ มึงเอาอะไรผสมในกัญชาหรือป่าวว่ะไอ้จ้อย " เฒ่าโยยังไม่รู้ตัวว่าพวกมันถูกครอบงำด้วยวิญญาณร้าย นึกว่าเป็นฤทธิ์กัญชาสูตรเด็ดของหลานชายมัน "มันก่อสูตรเดิมนั่นแหละลุง โถ ข้าจำได้ว่าพวกเราทำพิธีอยู่หลังโบถส์อยู่ก็จำอะไรไม่ได้เลย " "เออ นั่นซิว่ ะ" เฒ่าโยพยายามจับต้นชนปลายในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"กลัวๆๆๆผีๆหัวขาด ข้ากลัวๆๆๆ" ไอ้มีถูกลากตัวมาจากท้ายสวนแต่ยังไม่สามารถให้การใดๆได้เลย "มันคงกลัวจนประสาทกลับแล้ว " "เอาไงดีค่ะลุงอ้น "คุณนายสุกังวลหน้าเครียดด้วยไอ้มีเป็นเพียงความหวังเดียว "สวยๆๆสาวสวย "ไอ้มีพอเห็นคุณนายสุแม้สติยังไม่สมบูรณ์แต่ความหื่นกลับเต็มร้อย มันยิ้มละเมอมองเหล่าสาวๆ ทั้งกลอยใจ สาวต่าย สาวพิมและคุณนายสุ "ไอ้ห่านี่บ้าแล้วยังเสือกหน้าหม้ออีก " สองขี้ยาไอ้จวนไอ้กาบหลังออกจากป่าชับบอน พอได้ข่าวร้ายก็เร่งมาช่วยงานเหล่าหื่นบ้านนาทันที สองสาวกลอยใจ คุณนายสุรู้ดีว่าไอ้มีไม่ได้หื่นธรรมดาแต่มันเข้าขั้นหื่นระดับเทพ คุณนายสุคิดแผนจะให้ไอ้มีสติกลับมาปกติได้แล้วแต่ยังไม่แน่ใจว่าจะสำเร็จมั้ย "ปล่อยเป็นหน้าที่พี่เอง พี่ว่าพี่พอมีวิธีฟื้นความทรงจำมันได้ ยังไงต้องฝากพวกพี่ๆ น้องๆทุกคนช่วยเป็นแม่งานจัดการงานพิธีให้พี่ด้วยนะ " "ไม่ต้องเป็นห่วงจ๊ะ เราก็เหมือนครอบครัวเดียวกัน " สาวต่าย สาวพิม เข้ามาประคองกอดคุณนายสุ "ขอบใจพวกเราทุกคนนะ "
ดึกสงัดหลังพิธีทางศาสนาเสร็จสิ้นแขกรื่อในงานก็ทยอยกลับ คงเหลือแต่เหล่าเซี่ยนไพ่ เซี่ยนไฮโล กระจายกันเป็นวงๆ บนเรือนเหล่าหื่นบ้านนาก็กำลังตะเตรียมงานต่อในวันพรุ่งนี้ คุณนายสุแอบมากระซิบกับไอ้พลและเหล่าหื่นบ้านนา "อย่าให้ใครเข้าใกล้สวนหลังบ้านนะ ไม่งั้นอาจจะเสียแผนได้ " "ครับ ผมสั่งลูกน้องไว้แล้วครับส่วนของที่ให้จัดการอยู่หลังสวนเรียบร้อยแล้ว" คุณนายสุพยักหน้าเป็นเชิงชอบใจจากนั้นก็ค่อยๆหลบออกไปทางสวนหลังบ้านตรงไปยังสวนไอ้มี "คุณนายสุให้เตรียมอะไรว่ะพล " ไอ้ชัยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น "หมาตัวผู้ขนาดใหญ่ " "เอาหมามาทำไม่ว่ะ มันจะช่วยคืนสติไอ้มียังไง" ไอ้ชัยแปลกใจ คงมีแต่สาวน้อยกลอยใจที่พอจะรู้ว่าน้าสะใภ้จะใช้หมาตัวผู้ในการคืนสติไอ้มีได้อย่างไร คิดแล้วก็ให้เสียวท้องน้อยวูบๆปลีกตัวออกมาทางหลังบ้านบ้าง
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
เฒ่าอ่ำกับเสี่ยพงษ์ ตายง่ายเกินไปไหมครับ
ขอฝากคำเตือน ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .
กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
เตรียมหมาตัวใหญ่ อย่าบอกนะว่าคุณนายสุจะ...
ตายง่ายไปไหมเนี่ย
ทำไมตายง่ายจังเลย
เก่งกันไปคนละทาง..หนุ่มสาว ผัวเมียต่างมีวิชา พอเข้ากลุ่มก็สามารถช่วยเหลือกันได้ แหมสามัคคีกันดี จังงงง..
ปมแค้นใหม่เปิดออกมาอีกแล้ว พวกผีเหล่านั้นจะกลับมารึเปล่า แต่มุขหมาใหญ่นี่สยองชอบกล คุณนายสุไปมีวิชานี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ยังไง น่าสนใจมากครับ ขอบคุณครับ
555 นี่แสดงว่าคุณนายสุจำได้ว่าเจ้ามีชอบมีเซ็กซ์กับสุนัข เลยให้หาสุนัขมา สงสัยจังว่าจะใช้สุนัขมามีเซ็กซ์กับใครกันนะ....????
สงสารหมาสองตัวนั่นจังครัชจะเจออะไรน๊ออ
นึกว่าศรีจะโดน
2เสี่ยตายง่ายๆเลยหรอ จะเป็นยังไงต่อล่ะเนี่ยตัวละครหายไป2แล้ว
สองเสี่ยตายแบบไม่ทันตั้งตัว ดีนะที่เช้าซะก่อน ไม่งั้นคงมีตายเพิ่ม
เหมือนเปิดทาง ตอนใหม่และเพิ่มสมาชิก แต่ก็เอาใจช่วยทีมงานที่อยากรู้ต้นสายปลายเหตุ
เฒ่าโยกับไอ้จ้อยเหมือนเป็นอมตะยิ่งไม่รู้ตัวอย่างนี้จะฆ่าใครเป็นรายต่อไป..
ตายง่ายไปนิดนะหลังจากผ่านศึกมาโชกโชน
เอาหมาไปทำอะไร
หมาจะช่วยอะไรได้
สงสัย
คิด....
นึกไม่ออก
แต่คงไม่สำเร็จแน่
แบบนี้ก็ไม่รบทีมละสิ
ใช้หมาตัวผู้ด้วย นึกแผนไม่ออกเลยครับ
จริงๆโดนฟันหัวขาดร่างต้นน่าจะตายนะครับ แต่ถ้าไม่ตายแล้วจัดคุณนายสุต่อซะอย่างนั้นนี่สยองเลย ดีนะฟ้าสว่างก่อน แต่ลุ้นตอนต่อไปจริงๆมาดำตัวใหญ่
แผนแบบนี้ไอ้มีสบายเลย
งานงอกอีกแล้ว เหล่าบ้านนา นอกจากจับโจรและสู้กับผีแล้ว สงสัยต้องรับเซ้งสาวๆต่อพ่อและลุงแน่ๆ
เฒ่าอ่ำกับเสี่ยพงษ์
ตายง่ายไปนิดนะ
หมาตัวผู้หรือตัวเมีย ถ้าตัวผู้คุณนายเอาเอง ถ้าตัวเมียก็จัดให้ไอ้มี
พึ่งจะเอากันเสร็จก็ตายซะงั้น น่าสงสารสองเสี่ย
เอากันถึงตายเลยเหรอครับ ไอ้มีก็สติแตกไปอีกคน แบบนี้จะจำอะไรได้หละ. ห้า!? อะไรนะ เอาหมา มาทำอะไร ยังไง. ::Thinking:: อย่าบอกนะว่าจะเล่นกับหมา ให้ไอ้มีดู เพื่อดึงสติมันกลับมาอะ ::Horror::
ตายไม่รู้ตัวเลยเสี่ย
ไม่นะ หรือว่าคุณนายสุจะ...
สงสาร 2 เสี่ย ดวงถึงฆาต แต่คงได้เมียช่วบล้างแค้น
ติดตามมาตั้งนานแล้ว
คนแต่งเก่งมาก
เสือเก่าพลาดท่าง่ายไปมั้ย
อ้าว ทำไมเสี่ยอ่ำ เสี่ยพงษ์ไปซะง่ายๆแบบนี้ แล้วสาวๆไม่เหงาแย่หรือ
ศรีขอจัดหนักๆ เลย ศรีชอบ
รอศรีออกโรงคับ
โดนแน่ๆ หึหึ
นึกว่าบุกมาเสียว ดันเป็นสยองซะงั้น
เล่นเอาสมาชิกแก้งหื่นตายไปสอง
ยิ่งคนไม่ค่อยจะพออยู่
ขอบคุณมากๆครับ
สังขารทนไม่ไหวนะสิครับ
บทจะไปก็ตายง่ายๆ คุณนายสุคงมีแผนสยิวแน่ๆ ไอ้มีมันชอบแบบนี้
สองเสี่ยตายแบบน่ากลัวเกิน
อย่าหักมุมออกมาว่าเป็นการสร้างภาพหลอนของแม่ผีต้นตะเคียนนะ อ่านตอนนี้แล้วหดหมดเลย
กลุ่มหื่นหายไปอีกสอง
จะรู้มัยว่าใครเป็นคนทำ หมาจะช่วยได้มั้ย
การเข้าถึงตัวเสี่ยอ่ำและเสี่ยพงษ์ง่ายเกินไปนะผมว่า แต่คิดว่าผู้เขียนน่าจะต้องการรวบรัดบทที่ไม่ค่อยกระตุ้น ารมออกไป อิอิ
หมาจะเป็นต้วแก้ปริศนาจริงๆๆหรือแล้วทำไมเสี่ยตายง่ายเกินและยังผีที่สิงสองลุงหลานอีก....ต้องติดตาม
สงสัยพวกสาวๆจะเจอศึกหนักแน่ๆเลย ::Thankyou::
คุณนายสุใช้หมาใหญ่ มาระบายหรือเปล่าน๊า
หมาตัวผู้ จะช่วยได้มั้ย
งานเข้าแล้ว ฆ่าอย่างไรก็ไม่ตาย ต้องมีวิธีแก้ ไม่อย่างนั้นยุ่งกันแน่
เก่งมาตลอดแต่ตายง่ายจัง
ไอ้มีนี่โชคดีเป็นบ้า บ้าแล้วยังได้เอากับสาว ๆ อีก
คุนนายสุจะคืนสติให้นายมียังไงล่ะทีนี้
ถ้าโดนฟันโดนยิงช้ากว่านี้ใกล้เช้า สงสัยว่าจะรอดไหม ผีที่สิง มันแน่นอนจริงๆ
โดนแน่ๆลุงมี หมาตัวผู้ซะด้วย
สองเสี่ย ไม่น่าเลย เสียดายจริงๆ
มันก็ยังงงๆๆๆ.....
สงสารหมาสองตัวนั่นจังครับ ไม่น่าตายเลย
เพิ่งจะได้อ่านครั้งแรก สนุกดีครับ สงสัยต้องไปไล่อ่านย้อนหลังละครับ
บทจะตายก็ไปง่ายๆเลยแฮะ นึกภาพตามแล้วสยอง
ช่วงหลังหลังๆ แก็งค์หื่นบ้านนาเสียกำลังพลไปไม่ใช่น้อย
น่าตื่นเต้นมีผีเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
ตายง่ายจัง
เอาหมามาจะใช้เลือดหมาหรืเปล่านะหรือจะให้หมาเอา(ถ้าผิดก็ชอโทษนะครับ)ไม่รู้จริงๆ ::Thankyou:: ::Horror::
::Glad::ใช้หมาเลย น่าสนใจเอาหมามาช่วย เด็ดแน่
เอาหมามาสอยตูดมันจะได้จำได้
คุณนายสุออกโรงเองแล้ว เดี๋ยวคืนสตืไอ้มีได้ก็รู้กันล่ะ
คุณนายสุออกโรงเองแล้ว สงสารหมาสองตัวนั่นจังครับ
ตายอบบคนอ่านไม่ทันตั้งตัวเลยใจหาย
สองคนนั้นตายไป แต่ก็คงกลับมา!?
คนหื่น ต้องเอาวิธีที่ทำให้หื่นมาเรียกสติ
ดีนะที่มันไม่ฆ่าสาวๆ
เฒ่าอ่ำกับเสี่ยพงษ์ ตายซะแล้ว
เฒ่าอ่ำกับเสี่ยพงษ์ตายซะแล้ว
สองเสี่ยตายซะแล้ว ตายง่ายไปนิดหลังจากบุกป่าผ่าดงมาซะเยอะ
ศรีรอดเฉย น่าจะโดนซักที
เสียวครับ อ่านไปเสียวไปครับ
หักมุมมาก สองเสี่ยเสร็จง่ายจัง
::Crying:: ::Crying::
อยากรู้หมาจะช่วยได้จริงเหรอ ลุ้นดีครับ
2เสียผู้ยิ่งใหญ่ตายชะแล้วติดตามคุณนายจะทำอะไร
ทำไมเฒ่าอ่ำกับเสี่ยพงษ์ ตายง่ายจัง แล้วคุณนายจะทำอะไรต่อไป เอาหมาไปทำอะไร รอลุ้นครับ
เหมือนจะเปิดทางให้คุณนายสุเต็มที่เลยแฮะ
เรื่องสุดสยอง สองเสีย โดนยำซะหัวขาด
เราอ่านก็ว่า เสี่ยทั้งสองน่าจะเก่งมากๆแบบไม่ธรรมดาแต่ดันโดนฆ่าตายซะ อย่างนี้เมียๆจะเหลือหรือไม่น่ารอดจากคนที่จ้องซะแล้ว
แหม่ นังศรีกำลังมันเลยนะ เจอแบบนี้ ช็อค
สงสารเสี่ยพงษ์เสี่ยอ่ำจังเลย แล้วเมียของสองเสี่ยใครจะดูแลละครับ
อ้าว..ทำไมเฒ่าอ่ำกับเสี่ยพงษ์ถึงตายง่ายจังครับ แล้วคุณนายจะทำยังไงละทีนี้
สองโจร ตายง่ายไป แต่มีปมใหม่มาให้คิดอีกแล้ว
ตายง่ายไปนิดนะหลังจากผ่านศึกมาโชกโชน
อ้างจาก: fuseeka เมื่อ พฤศจิกายน 22, 2018, 01:30:10 หลังเที่ยง
::DookDig:: ภายในห้องเรือนหลังใหญ่ของเสี่ยอ่ำ แต่ละคนนอนกอดก่ายกันอย่างหมดแรงเนื่องจากโหมแรง ในเกมส์กามอย่างลืมวัยและอิ่มเอมอย่างเต็มที่ สองร่างลุงหลานเฒ่าโย ไอ้จ้อยเดินอาดๆไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหม ผลักประตูขึ้นเรือนตรงดิ่งมายังห้องนอนเพราะเห็นแสงไฟสลัว ๆ สาดมาจากในห้อง "มันอยู่กันในห้องแน่หรือลุง " ไอ้จ้อยถามอย่างแคลงใจ "มีไม่มีก็บุกมาแล้ว ฮาๆๆๆ " เฒ่าโยหัวเราะร่วนแบบสติสตังก์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เสียงหัวเราะได้ปลุกให้เสี่ยพงษ์ตื่นมาด้วยอาการงงงวย "พวกมึงเป็นใครว่ะ ไม่รู้จักถ้ำเสือถ้ำตะเข้ซะแล้ว " เสี่ยอ่ำ นังศรี และไอ้โชคก็ถูกเสียงแอะอะของเสี่ยพงษ์ปลุกให้ตื่น "ไอ้โจรกระจอกมึงไม่รู้หรือว่าบ้านใคร " เฒ่าอ่ำนึกว่าเฒ่าโยกับไอ้จ้อยเป็นพวกโจรลักเล็กขโมยน้อย นังศรีตกใจรีบคว้าเสื้อผ้ามาใส่ เสี่ยพงษ์ที่ตื่นก่อนใส่แต่กางเกง มือกระชากมีดดาบที่ประดับข้างฝามากระชับในมือแน่น "พวกมึงเอานางฟ้าของกูไปซ่อนใช่มั้ย นางฟ้าๆน่าเย็ดของกู กูออกมาได้แล้วฮาๆๆๆๆกูจะเย็ดๆๆๆ คนสวยๆ " ไอ้จ้อยกระโจนเข้ามาในห้องพูดจาวกวนไปมา ตาเหลือกค้าง หน้าตาบิดเบี้ยวน่าสยดสยอง "ไอ้พวกขี้ยาเอย "เสี่ยพงษ์นึกว่าสองลุงหลานเป็นพวกขี้ยาจะมาลักของในบ้าน พอไอ้จ้อยก้าวเข้ามาในห้องก็ใช้แข้งขวายันโครมไปที่ยอดอกไอ้จ้อยอย่างเต็มเหนี่ยว ไอ้จ้อยไม่ได้หลบหลีกท่อนขาของเสี่ยพงษ์แม้แต่น้อย ร่างของมันกระเด็นไปกระแทกฝาห้องสนั่น เฒ่าโยเห็นหลานรักพลาดท่าก็กระโจนหมายเข้าไปช่วย ไอ้โชคที่อยู่ใกล้ประตูสุดก็เข้ามากระชากคอเฒ่าโยโยนลงไปกองกับพื้นห้องเหมือนเด็กจับคอแมวโยนยังไงยังงั้น แต่ที่น่าแปลกใจก็คือสองลุงหลานไม่มีท่าทีจะเจ็บปวดหรือได้รับบาดเจ็บใดๆเลย พอร่างถึงพื้นก็เด้งตัวกระโจนเข้าหาเสี่ยพงษ์และไอ้โชคทันที เสี่ยพงษ์ยืนงงทำอะไรไม่ถูกพอรู้ตัวร่างเฒ่าโยก็เข้ามาประชิดตัวแล้ว ดีที่เสี่ยอ่ำผู้พี่ ใส่เสื้อผ้าเสร็จก็กระชากปืนที่อยู่บนหัวเตียงเหนี่ยวไกโดยไม่ต้องเล็งด้วยระยะประชิดแบบนี้คาดว่าไม่พลาดเป้าหมายแน่ ๆ "เปรี้ยงๆๆๆๆ" เสียงก้องคำรามจากปลายกระบอกปืนดังสนั่นห้อง ร่างเฒ่าโยกระเด็นไปกองกับพื้นห้อง "เปรี้ยงๆๆๆ" อีก 3 นัดเจาะทะลุตัวไอ้โยร่างปลิวไปกระแทกตู้โชว์ในห้องแตกกระจาย "รู้จักเสือเก่าอย่างกูน้อยไปแล้ว ฮาๆๆๆ "เสี่ยอ่ำคำราม อย่างไม่ทันตั้งตัวร่างเฒ่าโยกับหลานชายก็ทลึ่งพรวดขึ้นมาอย่างผิดธรรมชาติของมนุษย์ที่ถูกอาวุธปืนยิงจุดสำคัญ ดูเหมือนคมกระสุนไม่สามารถหยุดสองลุงหลานได้ เสี่ยอ่ำตกใจถอยหลังกรูด แต่ช้าเกินไปเมือแทบความเร็วของเฒ่าโย มือแข็งดังคีมหล็กของเฒ่าโยกำรอบคอของเสี่ยอ่ำแล้วเค้นกระชากเสียงกร๊อบ กระดูกคอของเสี่ยอ่ำถูกสองมือบีบแตกละเอียดทันทีทันใด วิญญาณเสี่ยอ่ำหลุดลอยออกจากร่างแบบไม่ทันได้ทรมานใดๆ "ฮาๆๆๆๆๆสนุกๆๆ " เฒ่าโยหัวเราะร่างชักกระตุกไปมา เสี่ยพงษ์เห็นพี่ชายถูกบีบคอหักตายต่อหน้าต่อตา ก็คำรามด้วยความแค้นกระชากดาบในมือกระโจนฟันฉับไปที่ไอ้จ้อยที่กำลังลุกขึ้นมาจะไปสมทบกับเฒ่าโย "พวกมึงตาย " คมดับฟันไปที่คอไอ้จ้อยดังฉับคอไอ้จ้อยห้อยล่องแหลงเกือบขาด แต่ร่างของไอ้จ้อยกลับไม่หยุดยังคงเดินทื่อๆเข้าหาเสี่ยพงษ์ คอที่เกือบขาดค่อยๆประสานรอยแผลเข้าด้วยกัน เลือดสักหยดก็ไม่มีให้เห็น เสี่ยพงษ์แทบสิ้นสติกับภาพที่เห็นก่อนที่เสี่ยพงษ์จะทันตั้งตัวมีดดาบในมือก็ถูกไอ้จ้อยคว้าไปอย่างง่ายดาย "ฉับ" สิ้นเสียงหัวของเสี่ยพงษ์กระกระเด็นลอยไปตกพื้นห้อง เลือดสาดกระเช็นสูงถึงเพดานห้องแดงฉาน นังศรีที่อยู่ในเหตุการณ์ถึงกับเข่าอ่อนเป็นลมล้มพับอย่างน่าเวทนา " ฮาๆๆๆๆตายๆๆให้หมด เฮ้ยๆอะไรว่ะเนี้ยใครทำๆ เลือดๆๆ ผีคอขาด ฮาๆๆๆ" สองลุงหลานหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของไอ้มีอย่างชัดเจน มันสองเท้าก้าวไม่ออกตัวสั่นเทาด้วยความกลัว ความสยดสยองแปลกประหลาดในเหตุการณ์ที่มันไม่เคยสัมผัสมาก่อนทำเอามันถึงกับฉี่ราดกางเกง ตัวแข็งทื่อ ผมที่เคยดกดำถึงกับขาวหงอกไปทั้งหัวด้วยความกลัว ความคิดที่จะเข้าไปช่วยเอาผลงานไม่มีหลงเหลืออยู่เลย สติสตังถึงกับหลุดลอยกระโจนลงเรือนดังโครมแหกปากร้องหวยหวน "ผีๆๆๆหลอกกลัวแล้วๆๆๆๆผี ๆหัวขาด " ร่างของมันปะทะกับร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่งไอ้มีถึงกับจุกลงไปกุมท้องโอดโอย "อ้าว เอ็งเป็นใครว่ะกระโดดลงมาจากเรือนข้า อ้าวนี่มันน้ามีข้างบ้านเรานี่ " ร่างที่ไอ้มีปะทะคือไอ้พลนั้นเอง เสียงปืนดังคำรามก้องไปทั่วบริเวณเมือสักครู่ทำให้ ไอ้พล กลอยใจ คุณนายสุ ที่กำลังกลับมาจากชับบอน ใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเร่งกลับบ้านอย่างเร่งรีบ กลอยใจและคุณนายสุพอรู้ว่าเป็นไอ้มีข้างบ้านก็หลบตาถอยมาอยู่ในมุมมืดด้วยกลัวไอ้มีจะจำได้ เกมส์สวาทพิสดารในคืนนั้นทำเอาคุณนายสุและกลอยใจสยิวกาย ใจเต้นตุบๆ แต่ตอนนี้ไอ้มี มีหรือจะจำอะไรได้ต่อให้มันเห็นหน้ากลอยใจจังๆก็คงจำใครไม่ได้ด้วยเหตุการณ์ที่มันเพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ ทำเอามันขวัญกระเจิง ทำเอาผมที่เคยดำกลับกลายเป็นขาวทันทีทันใด "ผีๆๆๆๆไม่เอาแล้วโว๊ยๆๆๆ " มันสลัดหลุดจากไอ้พลก็วิ่งตะบึ่งข้ามรั้วบ้านหายไปในความมืดมิด
เฒ่าโยไอ้จ้อยหลังทำการอุกอาจสติก็ค่อยๆกลับมาพร้อมเสียงไก่ขัน "เหี้ยแล้วมึง พวกเราทำอะไรไปเนี้ย " ภาพสยองเบื้องหน้าทำเอาสองลุงหลานเข่าแทบทรุด "ลุงๆๆเอาไงดี นี่มันบ้านใครว่ะลุง " ไอ้จ้อยเขย่าตัวเฒ่าโยตัวสั่น ก่อนที่เฒ่าโยจะทันได้คิดก็ได้ยินเสียงเอะอะจากบันไดบ้านและเสียงคนกำลังขึ้นบ้านมาไม่ต่ำว่าสองคน มันคว้าได้มือหลานก็รีบลากหลานชายกระโจนหนีลงหน้าต่างทันที "หนีก่อนเร็ว แล้วค่อยว่ากันขืนอยู่พวกมันเอาพวกเราตายแน่ "
การตายอย่างสยดสยองของสองเสี่ยกระจายไปอย่างรวดเร็ว ต่างร่ำลือไปต่างๆนาๆ บ้างก็ว่าโจรยี่สิบกว่าคนเข้าปล้นบ้ายเสี่ยใหญ่ บ้างก็ว่าพวกเดียวกันหักหลังเรื่องผลประโยชน์ คงมีแต่พวกหื่นบ้านนาที่พอจะรู้เรื่องคราวๆ จากปากของไอ้พล และนังศรีที่ฟื้นจากสลบก็แทบจะใจสลายด้วยผัวรักจากไปอย่างไม่ทันตั้งตัว "แม่ก็ไม่เห็นหน้ามันชัด รู้แต่ว่ามันมากันสองคน พอมันบีบคอพี่อ่ำแม่ก็เป็นลมไปซะก่อน " นังศรีสะอื้นไห้ "ไอ้โชคลูกข้าก็ไม่ได้การ มันรู้แต่ว่าเป็นผู้ชายยิงฟันไม่ตายสองคน ไอ้คำเอ็งไปจับตัวไอ้มีมาเค้นปากมันดีกว่า " เฒ่าอ้นชวนเฒ่าคำ "ผมสั่งลูกน้องไปพาตัวมาแล้วครับลุง คงหาตัวไม่ยากแต่ไม่รู้มันจะรู้เรื่องหรือป่าว ตอนที่เจอกับมันคืนนั้น ดูท่ามันจะสติแตกเป็นบ้าไปแล้วไม่รู้ " ไอ้พลส่ายหัว "พ่อพลไม่เห็นหน้าพวกมันเลยเหรอ " เฒ่าคำถามไถ่ "ไม่เลยลุง พอพวกเราขึ้นเรือนมันก็โดดลงหน้าต่างหนีไปเลย " "แปลกมาก จากที่โชคบอกมาพวกมันยิงฟันไม่ตาย แต่กลับกลัวพวกเรา ทรัพย์สินเงินทองก็ไม่ได้หยิบจับไปด้วย ศัตรูเก่าก่อนของพี่พงษ์พี่อ่ำก็ไม่เหลือแล้ว " คุณนายสุพยายามวิเคราะห์หาตัวคนร้าย ด้วยประสบการณ์และความเยือกเย็นในความเป็นเมียเจ้าพ่อ แม้จะสูญเสียสามีไปแต่ความรอบคอบ และมีสติของคุณนายสุก็ไม่ได้สูญเสียไปกับการตายของสามีไม่ เธอร้องไห้อยู่ครึ่งคืนจากนั้นก็หยุดร้องไห้แล้วลุกขึ้นมาสั่งการหาตัวคนร้าย และจัดการงานพิธีและควบคุมกิจการสามีด้วยตัวเธอเองทั้งหมด
"ตายๆๆๆๆแน่ลุงจะเอายังไงดี " ไอ้จ้อยแทบสิ้นสติเมื่อรู้ว่าคนที่พวกมันเด็ดชีพคือเสี่ยพงษ์ เสี่ยอ่ำ ผู้มากบารมี "ทำไมพวกเราขาดสติอย่างนี่ว่ะ มึงเอาอะไรผสมในกัญชาหรือป่าวว่ะไอ้จ้อย " เฒ่าโยยังไม่รู้ตัวว่าพวกมันถูกครอบงำด้วยวิญญาณร้าย นึกว่าเป็นฤทธิ์กัญชาสูตรเด็ดของหลานชายมัน "มันก่อสูตรเดิมนั่นแหละลุง โถ ข้าจำได้ว่าพวกเราทำพิธีอยู่หลังโบถส์อยู่ก็จำอะไรไม่ได้เลย " "เออ นั่นซิว่ ะ" เฒ่าโยพยายามจับต้นชนปลายในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"กลัวๆๆๆผีๆหัวขาด ข้ากลัวๆๆๆ" ไอ้มีถูกลากตัวมาจากท้ายสวนแต่ยังไม่สามารถให้การใดๆได้เลย "มันคงกลัวจนประสาทกลับแล้ว " "เอาไงดีค่ะลุงอ้น "คุณนายสุกังวลหน้าเครียดด้วยไอ้มีเป็นเพียงความหวังเดียว "สวยๆๆสาวสวย "ไอ้มีพอเห็นคุณนายสุแม้สติยังไม่สมบูรณ์แต่ความหื่นกลับเต็มร้อย มันยิ้มละเมอมองเหล่าสาวๆ ทั้งกลอยใจ สาวต่าย สาวพิมและคุณนายสุ "ไอ้ห่านี่บ้าแล้วยังเสือกหน้าหม้ออีก " สองขี้ยาไอ้จวนไอ้กาบหลังออกจากป่าชับบอน พอได้ข่าวร้ายก็เร่งมาช่วยงานเหล่าหื่นบ้านนาทันที สองสาวกลอยใจ คุณนายสุรู้ดีว่าไอ้มีไม่ได้หื่นธรรมดาแต่มันเข้าขั้นหื่นระดับเทพ คุณนายสุคิดแผนจะให้ไอ้มีสติกลับมาปกติได้แล้วแต่ยังไม่แน่ใจว่าจะสำเร็จมั้ย "ปล่อยเป็นหน้าที่พี่เอง พี่ว่าพี่พอมีวิธีฟื้นความทรงจำมันได้ ยังไงต้องฝากพวกพี่ๆ น้องๆทุกคนช่วยเป็นแม่งานจัดการงานพิธีให้พี่ด้วยนะ " "ไม่ต้องเป็นห่วงจ๊ะ เราก็เหมือนครอบครัวเดียวกัน " สาวต่าย สาวพิม เข้ามาประคองกอดคุณนายสุ "ขอบใจพวกเราทุกคนนะ "
ดึกสงัดหลังพิธีทางศาสนาเสร็จสิ้นแขกรื่อในงานก็ทยอยกลับ คงเหลือแต่เหล่าเซี่ยนไพ่ เซี่ยนไฮโล กระจายกันเป็นวงๆ บนเรือนเหล่าหื่นบ้านนาก็กำลังตะเตรียมงานต่อในวันพรุ่งนี้ คุณนายสุแอบมากระซิบกับไอ้พลและเหล่าหื่นบ้านนา "อย่าให้ใครเข้าใกล้สวนหลังบ้านนะ ไม่งั้นอาจจะเสียแผนได้ " "ครับ ผมสั่งลูกน้องไว้แล้วครับส่วนของที่ให้จัดการอยู่หลังสวนเรียบร้อยแล้ว" คุณนายสุพยักหน้าเป็นเชิงชอบใจจากนั้นก็ค่อยๆหลบออกไปทางสวนหลังบ้านตรงไปยังสวนไอ้มี "คุณนายสุให้เตรียมอะไรว่ะพล " ไอ้ชัยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น "หมาตัวผู้ขนาดใหญ่ " "เอาหมามาทำไม่ว่ะ มันจะช่วยคืนสติไอ้มียังไง" ไอ้ชัยแปลกใจ คงมีแต่สาวน้อยกลอยใจที่พอจะรู้ว่าน้าสะใภ้จะใช้หมาตัวผู้ในการคืนสติไอ้มีได้อย่างไร คิดแล้วก็ให้เสียวท้องน้อยวูบๆปลีกตัวออกมาทางหลังบ้านบ้าง
สงสัยงานนี้ต้องพึ่งแม่ชบาอีกแน่ๆๆ
ถึงกะตายเลยหรอครับนี่ เสียดายเลย แก็งกำลังใหญ่ๆ
จะเอาหมามาทำไรน้าาาา
thank you
หมามากับใคร ::Shy::
สองเสี่ยตายง่ายไปหน่อยนะ แต่ก็สมควรแล้วล่ะโดนฟันคอขาดแล้วยังฟื้นมาได้อีกอย่างนี้
thank you
สนานแน่นนอน
เอาหมาใหญ่มาแบบนี้มันจะคืนสติได้รึ
สงสารคุณนายสุจังเลยค่ะ
เฒ่าอ่ำกับเสี่ยพงษ์ ตายง่ายเกิน
จากไปกระทันหันจริงๆ สองเสี่ยผู้ยิ่งใหญ่ คงไม่มีฉากฟื้นมาตอนหลังนะ
ไอ้มีกซวยจริงๆ งานนี้มีเจอหมา
อ่านกำลังมันต้องมาเม้นเพื่ออ่านต่อ 55+
สองเสี่ยผู้ยิ่งใหญ่ ต้องมาตายกับมือของลุงหลานคู่นี้หรอ ไม่น่าเลย
ทำไมต้องเอาหมามาด้วยนะ
เอาหมามาทำไหนหรือว่าจะ
อ้าว ไปกันซะแล้ว ง่ายไปไหม
สองเสี่ยตายแบบไม่ทันตั้งตัว ดีนะที่เช้าซะก่อน ไม่งั้นคงมีตายเพิ่ม
มีใครจะโดนผีจัดหนักบ้าง ขอเสียงหน่อย
มีการตายอีกแล้ว ไว้อาลัยให้เสี่ยหน่อยครับ
Ok
ชีวิตสัตว์โลก..หมาก็ไม่เว้น
ตายง่ายไปหน่อย
หมาตัวผู้ จะช่วยได้มั้ย
เนื้อเรื่องดีครับ ชอบมาก ติดตามอยู่
เสียไปสองนาย
เอาหมามาจัดหนักละมั้ง
ยิงไม่เข้าซะด้วย
::Sobad::
เสี่ยตายง่ายจัง
บทบู๊ก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน
คุนนายสุจะเอาคืนยังไง เสียดายสองเสี่ยพี่น้องจัง
คืนสติแบบเสียวไ
ทำไมตายง่ายจัง
สนุกครับติดตามครับ
น่าจะมีวิธีให้สองเสี่ยกลับมามั่งนะ ตายแบบนี้ง่ายเกินไป ชบาน่าจะช่วยได้
ยอดเยี่ยมจริงๆ
อะไรกัน ตัวละคร ไปแล้ว 1
งง
ขอตามตอนต่อไป
อ่านสนุกจริงๆ
ทำไมสองคนนี้ตายง่ายจัง
ขอฝากคำเตือน ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ::Angry:: ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา ::Cheeky:: เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .
กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................
[/quote]
ตายง่ายไปไหมเนี่ย
เตรียมหมามาทำพิธีเลย ทำไงต่อนิ
ทำไมตายเอาง่ายๆ
ตัดตัวละคร ตายซะงั้น
สองเสี่ยตายง่ายไปหน่อยนะ แต่ก็สมควรแล้วล่ะโดนฟันคอขาดแล้วยังฟื้นมาได้อีกอย่างนี้
อ้าวเสี่ยตายซะงั้น
อ้างจาก: fuseeka เมื่อ พฤศจิกายน 22, 2018, 01:30:10 หลังเที่ยง ภายในห้องเรือนหลังใหญ่ของเสี่ยอ่ำ แต่ละคนนอนกอดก่ายกันอย่างหมดแรงเนื่องจากโหมแรง ในเกมส์กามอย่างลืมวัยและอิ่มเอมอย่างเต็มที่ สองร่างลุงหลานเฒ่าโย ไอ้จ้อยเดินอาดๆไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหม ผลักประตูขึ้นเรือนตรงดิ่งมายังห้องนอนเพราะเห็นแสงไฟสลัว ๆ สาดมาจากในห้อง "มันอยู่กันในห้องแน่หรือลุง " ไอ้จ้อยถามอย่างแคลงใจ "มีไม่มีก็บุกมาแล้ว ฮาๆๆๆ " เฒ่าโยหัวเราะร่วนแบบสติสตังก์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เสียงหัวเราะได้ปลุกให้เสี่ยพงษ์ตื่นมาด้วยอาการงงงวย "พวกมึงเป็นใครว่ะ ไม่รู้จักถ้ำเสือถ้ำตะเข้ซะแล้ว " เสี่ยอ่ำ นังศรี และไอ้โชคก็ถูกเสียงแอะอะของเสี่ยพงษ์ปลุกให้ตื่น "ไอ้โจรกระจอกมึงไม่รู้หรือว่าบ้านใคร " เฒ่าอ่ำนึกว่าเฒ่าโยกับไอ้จ้อยเป็นพวกโจรลักเล็กขโมยน้อย นังศรีตกใจรีบคว้าเสื้อผ้ามาใส่ เสี่ยพงษ์ที่ตื่นก่อนใส่แต่กางเกง มือกระชากมีดดาบที่ประดับข้างฝามากระชับในมือแน่น "พวกมึงเอานางฟ้าของกูไปซ่อนใช่มั้ย นางฟ้าๆน่าเย็ดของกู กูออกมาได้แล้วฮาๆๆๆๆกูจะเย็ดๆๆๆ คนสวยๆ " ไอ้จ้อยกระโจนเข้ามาในห้องพูดจาวกวนไปมา ตาเหลือกค้าง หน้าตาบิดเบี้ยวน่าสยดสยอง "ไอ้พวกขี้ยาเอย "เสี่ยพงษ์นึกว่าสองลุงหลานเป็นพวกขี้ยาจะมาลักของในบ้าน พอไอ้จ้อยก้าวเข้ามาในห้องก็ใช้แข้งขวายันโครมไปที่ยอดอกไอ้จ้อยอย่างเต็มเหนี่ยว ไอ้จ้อยไม่ได้หลบหลีกท่อนขาของเสี่ยพงษ์แม้แต่น้อย ร่างของมันกระเด็นไปกระแทกฝาห้องสนั่น เฒ่าโยเห็นหลานรักพลาดท่าก็กระโจนหมายเข้าไปช่วย ไอ้โชคที่อยู่ใกล้ประตูสุดก็เข้ามากระชากคอเฒ่าโยโยนลงไปกองกับพื้นห้องเหมือนเด็กจับคอแมวโยนยังไงยังงั้น แต่ที่น่าแปลกใจก็คือสองลุงหลานไม่มีท่าทีจะเจ็บปวดหรือได้รับบาดเจ็บใดๆเลย พอร่างถึงพื้นก็เด้งตัวกระโจนเข้าหาเสี่ยพงษ์และไอ้โชคทันที เสี่ยพงษ์ยืนงงทำอะไรไม่ถูกพอรู้ตัวร่างเฒ่าโยก็เข้ามาประชิดตัวแล้ว ดีที่เสี่ยอ่ำผู้พี่ ใส่เสื้อผ้าเสร็จก็กระชากปืนที่อยู่บนหัวเตียงเหนี่ยวไกโดยไม่ต้องเล็งด้วยระยะประชิดแบบนี้คาดว่าไม่พลาดเป้าหมายแน่ ๆ "เปรี้ยงๆๆๆๆ" เสียงก้องคำรามจากปลายกระบอกปืนดังสนั่นห้อง ร่างเฒ่าโยกระเด็นไปกองกับพื้นห้อง "เปรี้ยงๆๆๆ" อีก 3 นัดเจาะทะลุตัวไอ้โยร่างปลิวไปกระแทกตู้โชว์ในห้องแตกกระจาย "รู้จักเสือเก่าอย่างกูน้อยไปแล้ว ฮาๆๆๆ "เสี่ยอ่ำคำราม อย่างไม่ทันตั้งตัวร่างเฒ่าโยกับหลานชายก็ทลึ่งพรวดขึ้นมาอย่างผิดธรรมชาติของมนุษย์ที่ถูกอาวุธปืนยิงจุดสำคัญ ดูเหมือนคมกระสุนไม่สามารถหยุดสองลุงหลานได้ เสี่ยอ่ำตกใจถอยหลังกรูด แต่ช้าเกินไปเมือแทบความเร็วของเฒ่าโย มือแข็งดังคีมหล็กของเฒ่าโยกำรอบคอของเสี่ยอ่ำแล้วเค้นกระชากเสียงกร๊อบ กระดูกคอของเสี่ยอ่ำถูกสองมือบีบแตกละเอียดทันทีทันใด วิญญาณเสี่ยอ่ำหลุดลอยออกจากร่างแบบไม่ทันได้ทรมานใดๆ "ฮาๆๆๆๆๆสนุกๆๆ " เฒ่าโยหัวเราะร่างชักกระตุกไปมา เสี่ยพงษ์เห็นพี่ชายถูกบีบคอหักตายต่อหน้าต่อตา ก็คำรามด้วยความแค้นกระชากดาบในมือกระโจนฟันฉับไปที่ไอ้จ้อยที่กำลังลุกขึ้นมาจะไปสมทบกับเฒ่าโย "พวกมึงตาย " คมดับฟันไปที่คอไอ้จ้อยดังฉับคอไอ้จ้อยห้อยล่องแหลงเกือบขาด แต่ร่างของไอ้จ้อยกลับไม่หยุดยังคงเดินทื่อๆเข้าหาเสี่ยพงษ์ คอที่เกือบขาดค่อยๆประสานรอยแผลเข้าด้วยกัน เลือดสักหยดก็ไม่มีให้เห็น เสี่ยพงษ์แทบสิ้นสติกับภาพที่เห็นก่อนที่เสี่ยพงษ์จะทันตั้งตัวมีดดาบในมือก็ถูกไอ้จ้อยคว้าไปอย่างง่ายดาย "ฉับ" สิ้นเสียงหัวของเสี่ยพงษ์กระกระเด็นลอยไปตกพื้นห้อง เลือดสาดกระเช็นสูงถึงเพดานห้องแดงฉาน นังศรีที่อยู่ในเหตุการณ์ถึงกับเข่าอ่อนเป็นลมล้มพับอย่างน่าเวทนา " ฮาๆๆๆๆตายๆๆให้หมด เฮ้ยๆอะไรว่ะเนี้ยใครทำๆ เลือดๆๆ ผีคอขาด ฮาๆๆๆ" สองลุงหลานหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ในสายตาของไอ้มีอย่างชัดเจน มันสองเท้าก้าวไม่ออกตัวสั่นเทาด้วยความกลัว ความสยดสยองแปลกประหลาดในเหตุการณ์ที่มันไม่เคยสัมผัสมาก่อนทำเอามันถึงกับฉี่ราดกางเกง ตัวแข็งทื่อ ผมที่เคยดกดำถึงกับขาวหงอกไปทั้งหัวด้วยความกลัว ความคิดที่จะเข้าไปช่วยเอาผลงานไม่มีหลงเหลืออยู่เลย สติสตังถึงกับหลุดลอยกระโจนลงเรือนดังโครมแหกปากร้องหวยหวน "ผีๆๆๆหลอกกลัวแล้วๆๆๆๆผี ๆหัวขาด " ร่างของมันปะทะกับร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่งไอ้มีถึงกับจุกลงไปกุมท้องโอดโอย "อ้าว เอ็งเป็นใครว่ะกระโดดลงมาจากเรือนข้า อ้าวนี่มันน้ามีข้างบ้านเรานี่ " ร่างที่ไอ้มีปะทะคือไอ้พลนั้นเอง เสียงปืนดังคำรามก้องไปทั่วบริเวณเมือสักครู่ทำให้ ไอ้พล กลอยใจ คุณนายสุ ที่กำลังกลับมาจากชับบอน ใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเร่งกลับบ้านอย่างเร่งรีบ กลอยใจและคุณนายสุพอรู้ว่าเป็นไอ้มีข้างบ้านก็หลบตาถอยมาอยู่ในมุมมืดด้วยกลัวไอ้มีจะจำได้ เกมส์สวาทพิสดารในคืนนั้นทำเอาคุณนายสุและกลอยใจสยิวกาย ใจเต้นตุบๆ แต่ตอนนี้ไอ้มี มีหรือจะจำอะไรได้ต่อให้มันเห็นหน้ากลอยใจจังๆก็คงจำใครไม่ได้ด้วยเหตุการณ์ที่มันเพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ ทำเอามันขวัญกระเจิง ทำเอาผมที่เคยดำกลับกลายเป็นขาวทันทีทันใด "ผีๆๆๆๆไม่เอาแล้วโว๊ยๆๆๆ " มันสลัดหลุดจากไอ้พลก็วิ่งตะบึ่งข้ามรั้วบ้านหายไปในความมืดมิด
เฒ่าโยไอ้จ้อยหลังทำการอุกอาจสติก็ค่อยๆกลับมาพร้อมเสียงไก่ขัน "เหี้ยแล้วมึง พวกเราทำอะไรไปเนี้ย " ภาพสยองเบื้องหน้าทำเอาสองลุงหลานเข่าแทบทรุด "ลุงๆๆเอาไงดี นี่มันบ้านใครว่ะลุง " ไอ้จ้อยเขย่าตัวเฒ่าโยตัวสั่น ก่อนที่เฒ่าโยจะทันได้คิดก็ได้ยินเสียงเอะอะจากบันไดบ้านและเสียงคนกำลังขึ้นบ้านมาไม่ต่ำว่าสองคน มันคว้าได้มือหลานก็รีบลากหลานชายกระโจนหนีลงหน้าต่างทันที "หนีก่อนเร็ว แล้วค่อยว่ากันขืนอยู่พวกมันเอาพวกเราตายแน่ "
การตายอย่างสยดสยองของสองเสี่ยกระจายไปอย่างรวดเร็ว ต่างร่ำลือไปต่างๆนาๆ บ้างก็ว่าโจรยี่สิบกว่าคนเข้าปล้นบ้ายเสี่ยใหญ่ บ้างก็ว่าพวกเดียวกันหักหลังเรื่องผลประโยชน์ คงมีแต่พวกหื่นบ้านนาที่พอจะรู้เรื่องคราวๆ จากปากของไอ้พล และนังศรีที่ฟื้นจากสลบก็แทบจะใจสลายด้วยผัวรักจากไปอย่างไม่ทันตั้งตัว "แม่ก็ไม่เห็นหน้ามันชัด รู้แต่ว่ามันมากันสองคน พอมันบีบคอพี่อ่ำแม่ก็เป็นลมไปซะก่อน " นังศรีสะอื้นไห้ "ไอ้โชคลูกข้าก็ไม่ได้การ มันรู้แต่ว่าเป็นผู้ชายยิงฟันไม่ตายสองคน ไอ้คำเอ็งไปจับตัวไอ้มีมาเค้นปากมันดีกว่า " เฒ่าอ้นชวนเฒ่าคำ "ผมสั่งลูกน้องไปพาตัวมาแล้วครับลุง คงหาตัวไม่ยากแต่ไม่รู้มันจะรู้เรื่องหรือป่าว ตอนที่เจอกับมันคืนนั้น ดูท่ามันจะสติแตกเป็นบ้าไปแล้วไม่รู้ " ไอ้พลส่ายหัว "พ่อพลไม่เห็นหน้าพวกมันเลยเหรอ " เฒ่าคำถามไถ่ "ไม่เลยลุง พอพวกเราขึ้นเรือนมันก็โดดลงหน้าต่างหนีไปเลย " "แปลกมาก จากที่โชคบอกมาพวกมันยิงฟันไม่ตาย แต่กลับกลัวพวกเรา ทรัพย์สินเงินทองก็ไม่ได้หยิบจับไปด้วย ศัตรูเก่าก่อนของพี่พงษ์พี่อ่ำก็ไม่เหลือแล้ว " คุณนายสุพยายามวิเคราะห์หาตัวคนร้าย ด้วยประสบการณ์และความเยือกเย็นในความเป็นเมียเจ้าพ่อ แม้จะสูญเสียสามีไปแต่ความรอบคอบ และมีสติของคุณนายสุก็ไม่ได้สูญเสียไปกับการตายของสามีไม่ เธอร้องไห้อยู่ครึ่งคืนจากนั้นก็หยุดร้องไห้แล้วลุกขึ้นมาสั่งการหาตัวคนร้าย และจัดการงานพิธีและควบคุมกิจการสามีด้วยตัวเธอเองทั้งหมด
"ตายๆๆๆๆแน่ลุงจะเอายังไงดี " ไอ้จ้อยแทบสิ้นสติเมื่อรู้ว่าคนที่พวกมันเด็ดชีพคือเสี่ยพงษ์ เสี่ยอ่ำ ผู้มากบารมี "ทำไมพวกเราขาดสติอย่างนี่ว่ะ มึงเอาอะไรผสมในกัญชาหรือป่าวว่ะไอ้จ้อย " เฒ่าโยยังไม่รู้ตัวว่าพวกมันถูกครอบงำด้วยวิญญาณร้าย นึกว่าเป็นฤทธิ์กัญชาสูตรเด็ดของหลานชายมัน "มันก่อสูตรเดิมนั่นแหละลุง โถ ข้าจำได้ว่าพวกเราทำพิธีอยู่หลังโบถส์อยู่ก็จำอะไรไม่ได้เลย " "เออ นั่นซิว่ ะ" เฒ่าโยพยายามจับต้นชนปลายในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"กลัวๆๆๆผีๆหัวขาด ข้ากลัวๆๆๆ" ไอ้มีถูกลากตัวมาจากท้ายสวนแต่ยังไม่สามารถให้การใดๆได้เลย "มันคงกลัวจนประสาทกลับแล้ว " "เอาไงดีค่ะลุงอ้น "คุณนายสุกังวลหน้าเครียดด้วยไอ้มีเป็นเพียงความหวังเดียว "สวยๆๆสาวสวย "ไอ้มีพอเห็นคุณนายสุแม้สติยังไม่สมบูรณ์แต่ความหื่นกลับเต็มร้อย มันยิ้มละเมอมองเหล่าสาวๆ ทั้งกลอยใจ สาวต่าย สาวพิมและคุณนายสุ "ไอ้ห่านี่บ้าแล้วยังเสือกหน้าหม้ออีก " สองขี้ยาไอ้จวนไอ้กาบหลังออกจากป่าชับบอน พอได้ข่าวร้ายก็เร่งมาช่วยงานเหล่าหื่นบ้านนาทันที สองสาวกลอยใจ คุณนายสุรู้ดีว่าไอ้มีไม่ได้หื่นธรรมดาแต่มันเข้าขั้นหื่นระดับเทพ คุณนายสุคิดแผนจะให้ไอ้มีสติกลับมาปกติได้แล้วแต่ยังไม่แน่ใจว่าจะสำเร็จมั้ย "ปล่อยเป็นหน้าที่พี่เอง พี่ว่าพี่พอมีวิธีฟื้นความทรงจำมันได้ ยังไงต้องฝากพวกพี่ๆ น้องๆทุกคนช่วยเป็นแม่งานจัดการงานพิธีให้พี่ด้วยนะ " "ไม่ต้องเป็นห่วงจ๊ะ เราก็เหมือนครอบครัวเดียวกัน " สาวต่าย สาวพิม เข้ามาประคองกอดคุณนายสุ "ขอบใจพวกเราทุกคนนะ "
ดึกสงัดหลังพิธีทางศาสนาเสร็จสิ้นแขกรื่อในงานก็ทยอยกลับ คงเหลือแต่เหล่าเซี่ยนไพ่ เซี่ยนไฮโล กระจายกันเป็นวงๆ บนเรือนเหล่าหื่นบ้านนาก็กำลังตะเตรียมงานต่อในวันพรุ่งนี้ คุณนายสุแอบมากระซิบกับไอ้พลและเหล่าหื่นบ้านนา "อย่าให้ใครเข้าใกล้สวนหลังบ้านนะ ไม่งั้นอาจจะเสียแผนได้ " "ครับ ผมสั่งลูกน้องไว้แล้วครับส่วนของที่ให้จัดการอยู่หลังสวนเรียบร้อยแล้ว" คุณนายสุพยักหน้าเป็นเชิงชอบใจจากนั้นก็ค่อยๆหลบออกไปทางสวนหลังบ้านตรงไปยังสวนไอ้มี "คุณนายสุให้เตรียมอะไรว่ะพล " ไอ้ชัยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น "หมาตัวผู้ขนาดใหญ่ " "เอาหมามาทำไม่ว่ะ มันจะช่วยคืนสติไอ้มียังไง" ไอ้ชัยแปลกใจ คงมีแต่สาวน้อยกลอยใจที่พอจะรู้ว่าน้าสะใภ้จะใช้หมาตัวผู้ในการคืนสติไอ้มีได้อย่างไร คิดแล้วก็ให้เสียวท้องน้อยวูบๆปลีกตัวออกมาทางหลังบ้านบ้าง
ค
คุณนายจะเล่นหมาซะแล้ว