🧡 XONLY 🧡

FICTION ZONE => เรื่องเล่าประสบกามเสียว => ผู้ประพันธ์ในตำนานใต้ดิน => หัวข้อที่ตั้งโดย: cobra เมื่อ มีนาคม 06, 2019, 03:31:44 ก่อนเที่ยง

โพล
คำถาม: ชอบตอนนี้หรือไม่
ตัวเลือก 1: ชอบ โหวต: 56
ตัวเลือก 2: ไม่ชอบ โหวต: 0
ชื่อ: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: cobra เมื่อ มีนาคม 06, 2019, 03:31:44 ก่อนเที่ยง
กังปังตะลุยยุทธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง.....   
ก่อนอื่นต้องขออภัยที่ตอนนี้ออกมาล่าช้าไปหน่อยเนื่องจากปู้แต่งไม่สบาย ประกอบกับคิวนักแสดงไม่ลงตัว จึงต้องเปลี่ยนตัวนักแสดงเป็นนางตู้เสียวเกียวใหม่
(ตอนนี้เขียนและโพสในโทรศัพท์อาจจัดรูปแบบได้ไม่ดีพอต้องขออภัย)
(https://i.postimg.cc/TpwYMzJD/163049xm4l155v6l98o581.jpg) (https://postimg.cc/TpwYMzJD)

(https://i.postimg.cc/PPRftSSF/70-180-240.jpg) (https://postimg.cc/PPRftSSF)
ผู้แสดงเป็นนางตู้เสียวเกียว



กังปังกำลังประคองสองดรุณีง่อไบ๋ เข้าห้องพักที่มันอุตส่าห์พาทั้งสองเข้ามาทางประตูลับด้านหลัง ที่พวกแขกมาเที่ยวใช้หนีเมีย
   "กำลังปลอดคนทีเดียว พวกเจ้าอดทนอีกนิดเดียวจะถึงห้องพักแล้ว"
   แต่ขณะกำลังจะเข้าห้องพักอยู่แล้ว ดันมีคนพบเห็นแถมตะโกนร้องบอกต่อกันให้วุ่นวายไปทั้งหอหอมกระจาย
   "กังปังกลับมาแล้ว พวกเรากังปังมาแล้ว"
   กังปังสดุ้งโหย่งรีบพาสองดรุณีง่อไบ๋เข้าไปในห้องนอน เอาผ้าห่มคลุมตัวสองดรุณีซุกซ่อนไว้ก่อนเดินกลับออกไปดูนอกห้องว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งบัดนี้คลาคล่ำเต็มไปด้วยนางคณิกาจำนวนนับสิบที่มาออกันหน้าห้อง
   "กังปังเจ้ามาแล้ว พวกข้าคิดถึงเจ้าทั้งวัน"
   "อ้าว แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่"
   "มันวิเศษมากเลยกังปัง" หวีอันอันเป็นผู้ชิงบอก
   "หลังจากเมื่อคืนที่ข้านอนกับเจ้า พอตื่นขึ้นมารู้สึกกระชุ่มกระชวย พบว่าของข้านอกจากขาวเกลี้ยงแล้วยังกระชับแน่นเหมือนสาวบริสุทธิ์ แขกมาใช้บริการข้าก็ชื่นชอบให้รางวัลข้าอย่างงาม ข้ามาหาเจ้าแต่เจ้าก็ออกไปแล้ว ข้ารู้สึกตื่นเต้นจนทนไม่ไหวเลยบอกพวกนางไป ทุกคนจึงอยากมาพิสูจน์ด้วยตนเอง"
   "ใช่ของข้าก็รู้สึกดีขึ้นนะแต่ยังไม่เท่ากับหวีอันอัน " "ของข้าก็ด้วย"
   นางคณิกาอีก 2 คนที่กังปังเคยนอนด้วยก็รับรองมาเช่นกัน
   "มันได้ผล สำเร็จจริงๆหรือ อา...วิเศษ"
   กังปังรู้สึกตื่นเต้นไปด้วย "ขอข้าดูหน่อยได้ไหม"
   กังปังว่าแล้วก็เลิกชายกระโปรงหวีอันอัน พร้อมกับมุดหัวเข้าไปชมดูของสงวนนางแถมเอานิ้วแหย่เข้าไปทดสอบ ส่วนอีก 2 นางกังปังก็ทำเช่นเดียวกัน
   "วู้ปี้ มันได้ผล ข้าทำได้สำเร็จจริงๆด้วย"
   กังปังจับมือพวกนางกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ คนอื่นก็พากันกระโดดโลดเต้นไปด้วย ไม่ทันข้ามวันตอนนี้กังปังกลับกลายเป็นขวัญใจของหอหอมกระจายไปแล้ว
   ต่างกระโดดโลดเต้นส่งเสียงกันเซ็งแซ่
   "กังปังต้องเรียกใช้บริการข้าบ้างนะ" "กังปังจัดให้ข้าบ้าง" "ข้าไม่คิดเงินเจ้า"
   "ได้เลย ๆ กังปังรักทุกคน กังปังจะจัดให้ทุกคนเลย"
   "กังปัง ข้าอุตส่าห์ช่วยดูแลทำความสะอาดห้องให้เจ้าทุกครั้งอย่าลืมข้าด้วยละ"
   กังปังเหลียวไปดู คนที่กำลังเอามือสะกิดตนว่าเป็นใครถึงกับร้องจ้ากส์
"จ้ากส์ ท่านยายอายุตั้ง 80 กว่าแล้วนะ ยังจะให้ข้าจัดให้ด้วยหรือ"
"ไม่รู้ข้าก็อยากกระชับบ้างนิ"
"แล้วยายยังอยากกระชับไปทำไม"
"เอะอะ วุ่นวายอะไรกัน แล้วนี้มั่นเอ๋อ กับ ลิลลี้ ยังรับแขกอยู่ไม่ใช่หรือหนีออกมานอกห้องแบบนี้ใช่ได้หรือ"
"กลับไปทำงานให้หมดทุกคน"
เสียงนางตู้เสียวเกียวดังขึ้น ได้ผลทุกคนพากันวงแตกกระจาย
"อา..ตู้เสียวเกียว เจ้ามาได้จังหวะพอดี ข้ามีเรื่องด่วนเลย"
นางตู้เสียวเกียวว่าจะพูดอะไรแต่ไม่ทัน โดนกังปังฉุดมือลากเข้าห้องพาไปที่เตียงทันที
"นี้เจ้าคิดทำอะไร ข้าไม่รับแขกใครทั้งสิ้น เจ้าทำอย่างนี้ไม่ได้ เดี๋ยวเหอะ"
กังปังรีบดึงผ้าห่มออก ให้นางตู้เสียวเกียวเห็น
"นี้มัน สองดรุณีง่อไบ๋นี้ เจ้าไปล่อลวงพวกนางมาหรือไง"
"พวกนางกำลังจะถูกเศรษฐีฮิ่มข่มขืนในบ้านมัน ข้าไปช่วยได้ทัน ขณะหลบหนีโดนนางรูมีปันใช้เข็มซัดเอา"
กังปังเล่าอย่างรวบรัด
"ไฉนมันกล้าทำเรื่องบัดสีกับศิษย์สำนักใหญ่ ถ้าเป็นจรืงง่อไบ๋และทุกค่ายสำนักเอามันตายแน่"
กังปังรีบตัดบท
"เรื่องนั้นพักไว้ก่อน นางถูกเข็มชนิดนี้ ถ้าจะมีพิษร้ายกาจ อือ แขนข้างพวกนางไฉนเริ่มเปลี่ยนเป็นดำคล้ำแล้ว เข็มพิษบนตัวนางไม่อยู่คงหลุดออกไประหว่างหลบหนีกระมั่ง"
นางตู้เสียวเกียวแม้อยู่แต่ในหอนางโลม แต่กลับมีความรอบรู้เรื่องในยุทธภพมาก เพราะนางใส่ใจในทุกรายละเอียดที่แขกมาพักนำมาสนทนากัน
"เข็มชนิดนี้ข้าเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก"
นางตู้เสียวเกียวรับเข็มจากกังปังมาพิจารณาประกอบกับอาการบาดเจ็บของสองดรุณี
"มันเรียกว่าเข็มสัตโลหะ เพราะถูกตีจากโลหะ 7 ชนิดมีความบางละเอียดราวกับเส้นขนวัวจึงมีจำนวนไม่มากเพราะทำยากเป็นของพวกคนต่างเผ่าเราชาวบู๊ลิ้มจึงไม่ใครพบเห็น มีพิษร้ายกาจมาก"
"ข้าไม่ต้องการรู้ประวัติเพื่อนำไปลงwikipidia ข้าต้องการทราบถึงวิธีรักษา"
นางตู้เสียวเกียวจึงค้อนกังปังให้ขวับ
"เจ้ามันใจร้อน งั้นข้าสรุปให้เลยก็ได้ เข็มพิษชนิดนี้มีพิษร้ายแรง และไม่มียาขจัดพิษ ใครโดนเข็มนี้ต้องตายสถานเดียว"
"หา ไงสรุปง่ายแบบนี้ละ มันไม่มีหนทางแก้ได้หรือ"
"ก็เจ้าอยากให้สรุปรวดรัดไม่ใช่หรือ งั้นฟังข้าพูดต่อ เข็มชนิดนี้มันสามารถไหลเข้าสู่กระแสเลือดหากเข้าสู่หัวใจเมื่อใดจะเจ็บปวดทรมานมาก"
ว่าแล้วนางตู้เสียวเกียวก็เอามือกดไปที่บาดแผลของจึยวเสียวจูเบาๆ
   "โอ้ย  ข้าเจ็บยิ่ง โอ๊ย"
   "ตอนนี้เข็มมันไม่ได้หลุดไปเหมือนทีเจ้าเข้าใจ แต่มันจมลงไปในร่างกายนางและพร้อมจะไหลเวียนไปกับเส้นเลือด เจ้าไม่สามารถสกัดจุดนางไว้ได้นาน ทางแก้ตอนนี้ที่มองเห็นมี 2 ทางแต่มันเป็นสิ่งที่ยุ่งยาก"
   กังปังได้ยินว่าพอมีหนทางแก้ไข รีบกล่าวต่อนางตู้เสียวเกียวทันที
   "ต้องแก้ไขยังไง ช่วยบอกมาทีเถอะ ต้องลำบากแค่ไหน แม้ต้องสละชีวิตตัวเองข้าก็จะทำ"
สองดรุณีได้ฟังรู้สึกปลาบปลื้มใจที่มีคนมาห่วงใยเช่นนี้ แต่นางตู้เสียวเกียวกลับไม่มั่นใจว่ากังปังพูดเพราะจริงใจ หรือหน้าหม้อเพราะอยากเอาใจหญิงกันแน่ เพราะมันยังไม่ทันฟังเงื่อนไขก็รับปากส่งเสียแล้ว
"ทางแรกคือเจ้าต้องตัดแขนของนางทั้งสองคนทิ้ง อาจยังทันที่พิษยังกระจายไม่ถึง ยังพอรักษาชีวิตพวกนางได้"
พอได้ฟังว่าต้องตัดแขนไม่เพียงกังปังที่ตกใจ สองดรุณีง่อไบ๋ก็เสียขวัญไปด้วย
   "อย่าตัดแขนพวกเรา หากต้องเป็นคนพิการแขนด้วนไปทั้งชีวิตมิสู้ตายไปไม่ดีกว่าหรือ"
   เจียวเสียวเม่ยพูดเสียงสั่นเครือด้วยความขวัญเสีย จนเจียวเสียวจูต้องดึงเข้ามากอดเป็นการปลอบใจ
   "แต่ถึงตัดแขนไปก็ไม่แน่ว่าจะรักษาชีวิตได้ใช่หรืไม่"
กังปังทำคอขย่นพูดออกไปแบบใจไม่ดี
   "ไม่เด็ดขาด จะไม่มีการตัดแขนใดๆทั้งสิ้น"
   เจียวเสียวจูพูดเสียงเฉียบขาด ตอนนี้เจียวเสียวเม่ยถึงกับสะอึกสะอื้นร้องไห้มาบนอกพี่สาวแล้ว
   "งั้นยังมีวิธีใดอีก เจ้ารีบบอกมาซิ"
   "เป็นวิธีที่พูดต่อกันมายังไม่รู้ว่าทำได้จรืงหรือไม่"
   "เข็มพิษนี้แม้ไม่มียาขจัด แต่หากผู้ที่ถูกเข็มพิษสามารถใช้กำลังภายในของตัวเองขับเอาเข็มและพิษของมันออกมาจนหมดได้ แต่ดูทั้งสองไม่น่าจะมีกำลังภายในที่สูงพอจะทำเช่นนั้น"
   "หากแม้ผูบาดเจ็บมีกำลังภายในไม่พอ แต่หากมีผู้อื่นถ่ายทอดกำลังภายในให้นางจนมีพลังพอที่จะขับพิษออกมาได้ละ"
   "ตามหลักที่เจ้าพูดน่าจะได้ แต่คนนั้นต้องมีกำลังภายในสูงทีเดียว และผู้ที่ถ่ายทอดกำลังภายในให้คนอื่นต้องสูญเสียพลังไปอักโข จะมีใครยอมเสียพลังไปอย่างนั้น ที่เห็นก็จะมีเพียงคนเดียวที่สามารถและยอมช่วยพวกนางได้คืออาจารย์ทวดของนางซือจือเหนียงเท่านั้น แต่ระยะทางจากนี้ไปง่อไบ๋ก็ห่างไกล หากพ้นราตรีนี้นางก็ต้องตาย"
   นางตู้เสียวเกียวพูดมามากรู้สึกคอแห้งจึงรินน้ำชามาดื่ม กังปังฟังจบจึงพูดโพล่งขึ้นมา
   "งั้นข้ามีหนทางช่วยพวกนางแล้ว"
   ทั้งสองดรุณีง่อไบ๋ และนางตู้เสียวเกียวต่างตั้งใจฟังสิ่งที่กังปังกำลังจะพูด
   "ข้ามีวิชาถ่ายทอดกำลังในผ่านทางช่องแคบร่างกาย สามารถช่วยพวกนางได้"
   นางตู้เสียวเกียวถึงกับสำลักน้ำชาออกมา
   "โอ้ย แคร่กๆ เมื่อกี้เจ้าว่ามีวิชาอะไรนะ แน่ใจหรือที่พูดสักครู่มันเป็นวิขาฝีมือจริงๆ ทำไมมันต้องจำกัดเฉพาะทางช่องแคบ ช่องทางอื่นมีถมไปทำไม่ได้หรือ มันฟังดูเลอะเทอะ ใครจะยอมให้เจ้ารักษา"
"ข้าก็จนปํญาที่จะหาหลักวิชาการใดมาอธิบาย แต่ขอให้เชื่อใจข้าเถอะว่าข้าทำได้ ข้าจะทุ่มความสามารถทั้งหมดเพื่อช่วยพวกนางให้ได้"
กังปังเถียงนางตู้เสียวเกียวไม่ยอมลดละ นางตู้เสียวเกียวก็คิดจะหาคำโต้กลับกังปังเช่นกัน แต่มีเสียงหนึ่งดังแทรกมาก่อน
"ข้าเชื่อใจเจ้า"
เป็นเสียงของเจียวเสียวจูที่พูดขึ้น ทำให้ทั้งหมดต้องนิ่งงัน หันไปทางเจียวเสียวจู ที่ตอนนี้พยายามกลั้นอาการเจ็บปวดพูดขึ้น
"ข้าเชื่อใจเจ้า ขอฝากความหวังไว้ทีเจ้า ยินดีให้เจ้าทำการรักษาไม่ว่าจะเป๊นวิธีไหนก็ตาม โปรดช่วยพวกเราด้วยเถอะ"
เมื่อได้ยินจึยวเสียวจูพูดเช่นนี้ นางตู้เสียวเกียวจึงหมดคำแย้งใด
"น้องเสี่ยวจูกล่าวได้ถูกต้อง ชีวิตใคร คนนั้นควรมีสิทธืตัดสินใจในชีวืตของตนเองไม่ใช่ให้ใครมาตัดสินใจชีวิตให้เรา"
นางตู้เสียวเกียวพูดเสร็จจึงหันไปกล่าวกับกังปัง เหมือนเพื่อเตือนสติให้กังปังรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่
"กังปังเจ้าคงรู้นะว่านี้เป็นเรื่องใหญ่ที่จะต้องจริงจัง จะมาทำเป็นพูดตลกล้อเล่นไม่ได้ จงรักษาพวกนางให้ดี มันเป็นภาระใหญ่ที่เจ้ารวมถึงข้าที่ต้องเตรียมรับความเดือดร้อนที่อาจได้รับจากง่อไบ๋ในเหตุการณ์วันนี้ที่ผิดพลาด เจ้าอาจมีเวลาได้แค่เพียงรุ่งเช้า"
กล่าวจบนางตู้เสียวเกียวก็เดินออกจากห้องไปทันที โดยไม่รอว่าใครจะพูดอะไรอีกหรือไม่
กังปังอดรู้สึกตื้นตันไม่ได้ที่เสี่ยวจูให้ความเชื่อใจเช่นนี้ สัญญาว่าจะรักษานางให้หายรอดพ้นอันตรายให้ได้
"อา ข้าจำต้องถอดเสื้อผ้าของเจ้าทั้งคู่ให้หมด"
เจียวเสี่ยวจูพยักหน้ารับ ส่วนเจียวเสี่ยวนั้นให้ความเคารพพี่สาวเสมอ เรื่องส่วนใหญ่เสี่ยวจูจะเป็นผู้นำ แม้บางเรื่องที่เสี่ยวเม่ยไม่เห็นด้วยแต่เมื่อโต้แย้งแล้วที่สุดก็จะกลับมาคล้อยตามพี่สาวทุกครั้ง
กังปังได้ครุ่นคิดถึงวิชาที่อึ้งย้งค้นพบ ซึ่งอึ้งย้งยังกังขามาตลอดว่าเป๊นสิ่งที่ตัวเองได้มานั้นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงหรือความฝันกันแน่ จนกังปังเอาความจำของอึ้งย้งมาคิดจนกลายเป็นความฝันที่มันเอาตัวเองเข้าไปร่วมในเหตุการณ์ด้วย
ในคืนที่องค์ชายเจอรูดัลไปบุกเกาะดอกท้อ อึ้งย้งได้สำเร็จยอดวิชาดูดดาวโดยดึงความร้อนจากเปลวเทียนนับร้อยเป็นตัวกระจายพลัง ภายหลังจากดูดพลังจากเจอรูดัลจึงได้รับคำชี้นำว่าต้องรู้จักเก็บและกระจายพลังออก อึ้งย้งที่ได้รับบาดเจ็บเพราะดูดพลังมากไปจึงให้พี่น้องตระกูลบู๊มาช่วย อึ้งย้งสามารถรู้ถึงหลักการคืนถ่ายพลังได้ทันที และยังพัฒนาต่อไปเป็นวิชาคืนพรหมจรรย์ให้กับก็วยพู้ ทำให้กระชับดังสาวพรหมจรรย์ อีกทั้งค้นพบวิธีที่ทำให้คู่ร่วมรักไม่เหนื่อยในตอนปฎิบัติกามกิจ ต่อมายังได้ถ่ายทอดวิชานี้ให้กับก๊วยซึ่ยงนำไปใช้อีกด้วย แต่ก๊วยเซี่ยงกลับไม่เคยถ่ายทอดวิชานี้ให้กับลูกศิษย์คนใด
สุดท้ายคือวิชาคัดลอกพลังฝีมือ ที่อึ้งย้งทำสำเร็จในวันก่อนเมืองซึ่งเอี้ยง อึ้งย้งสามารถคัดลอกพลังฝีมือผู้อื่นมาเป็นพลังของตัวได้ แต่ยังไม่รู้ว่าจะคัดจากตัวเองไปให้คนอื่นอย่างไรก็ต้องเสียชีวิตไปก่อน จนต่อมากังปังมีวาสนามาได้พลังของอึ้งย้งไปทั้งหมดได้อย่างไรยังไม่รู้แน่ชัด
จากคำบอกเล่าของนางคณิกาที่หลับนอนด้วยทำให้กังปังรู้แล้วว่ามันได้สำเร็จวิชาคืนพรหมจรรย์แล้ว และยังสามารถส่งพลังไปให้ผัอื่นได้โดยไม่เสียพลัง แม้ว่ายังไม่รู้วิธีคัดวิขาฝีมือ แต่การรักษานี้ใช้แค่การถ่ายพลังไปให้ผู้อื่นมีพลังเพียงพอให้ขับพิษออกด้วยตนเองเท่านั้นก็พอ
"อธิบายซะเป็นวิชาการเป็นตุเป็นตะ เรื่องจริงมันมีที่ไหนกัน ทำให้ผู้อ่านสับสนไปมั่ง"
กังปังรำพึงว่าคนเขียนซะอีก
"เสียเวลาจัง ให้ข้าแสดงสักที (ข้าอยากเย็ดพวกนางเต็มแก่แล้ว)"
กังปังเมื่อแก้ผ้าทั้งสองเสร็จ รู้สึกคึกคัก อยากเย็ด เอ้ย อยากรักษาทั้งสองด้วยความร้อนวิชาอย่างมาก เกิดความกระสัน ตั้งแต่ตอนอยู่ในบ้านเศรษฐีฮื่มแล้ว ยิ่งมาได้สัมผัสความขาว เนียน สวยไปทั้งตัวแบบนี้
"อา ข้าต้องให้ความร้อนเป็นตัวกระตุ้นนำก่อน"
กังปังนึกถึงตอนอึ้งย้งใช้พลังดูดความร้อนจากเปลวเทียนมารวมที่จุดกระสันต์ของตน แต่กังปังใช้ปากตัวเองก้มลงเป่าลมปราณเข้าไปที่จุดกระสันค์ภายในแทน
เสียวจูที่เจ็บทรมานพอโดนลมร้อนจากปากกลับรู้สึกสุขสบายขึ้น ความเจ็บที่ได้รับจากเข็มพิษลดลงทันที
"ได้ผล มันสามารช่วยลดจากความเจ็บปวดลงได้ อย่างนี้รักษาขั้นต่อไปง่ายขึ้น"
"โอ้ย โอ้ย"
เสียงเสี่ยวเม่ยที่อยู่ข้างๆร้องครวญคราง เหมือนเรียกร้องความสนใจ
"ดูท่า เสียวเม่ยก็เจ็บไม่น้อย ต้องลดอาการเจ็บให้นาง หากการรักษาเสี่ยวจูยาวนานนางอาจทนเจ็บไม่ไหว"
กังปังเอื้อมมือไปคว้าเอาหลอดไม้ที่ใช้สูดยา มาสอดเข้าในรูหีเจียวเสียวเม่ยแล้วเป่าลมปราณพู่พรวดเข้าไปอย่างแรง
"อั้ย หย่าส์ อ้ากสฺ"
เสียวเม่ยถึงกับดิ้นกระเด้วๆ หูตาสว่างขึ้นมาทันที
"เล่นเอาอะไรมาเป่า โดนแตดข้าอย่างจัง มันทั้งเสียวทั้งคันไปหมด เจ้านี้มันแกล้งข้าหรือไง"
เสียวเม่ยร้องลั่น รู้สึกทั้งเสียวทั้งคันยุบหยับไปหมด
"ช่องทางเจ้ามันแคบเกินไป แถมมีอะไรมาขวางกั้น ข้าต้องทำลายมันออกไม่งั้นข้าส่งพลังเข้าไปไม่ถึง อาจเจ็บแปล่บเหมืนโดนมดกัดหน่อย"
"เจียวเสียวเม่ยได้ยินถึงกับหูผึ่ง เหลียวมาดูเห็นกังปังใช้มือสอดเข้าข้อพับของเสียวจูผู้เป็นพี่สาวยกขึ้นพลางดันตัวไปข้างหน้า จนหน้าทั้งสองแถมจะแนบชิดกัน แลเห็นเจียวเสียวจูทำหน้าเหยเกกัดริมฝีปากแน่น  มือข้างหนึ่งจิกที่นอนแน่น เอาแต่พยักหน้าหงึกๆ ทั้งๆที่รูหีนางโดนท่อนควยเสียบอยู่แต่ยังพยักหน้าบอกให้มันดันเข้ามาได้อีก
เจียวเสียวเม่ยเห็นการกระทำของกังปังถึงกับชงักงัน คอแห้งผากไปหมด เจียวเสียวเม่ยแม้ไม่เคยโดนเย็ดและไม่เคยเห็นคนเย็ดกันมาก่อน แต่เมื่อมาเห็นก็รู้ได้ว่าอย่างนี้เขาเรียกว่าการเย็ดกัน แถมที่เห็นครั้งแรกนี้เป็นพี่สาวตัวเองกำลังโดนชายที่เพิ่งรู้จักกันไม่นานเย็ดซะแล้ว ยิ่งทำให้อารมณ์ปั่นป่วนบอกไม่ถูกไม่รู้จะทำอย่างดี
"นี้ไม่ใช่การรักษาแล้ว มันเป็นการเย็ดกันชัดๆ เจ๊เสี่ยวจูโดนมันหลอกจับเย็ดเข้าแล้ว ทำไงดีเดี๋ยวมันเย็ดเจ๊เสี่ยวจูเสร็จ ข้าก็ต้องถูกมันเย็ดอีกคน"
เสี่ยวเม่ยคำนึงขึ้นแต่ก่อนที่นางจะตัดสินใจทำอะไร ก็เกิดปรากฎการณ์แปลกประหลาดเกิดขึ้น เมื่ออยู่ๆเกิดมีกลุ่มควันเกิดขึ้นมาคลุมที่ช่วงล่างของกังปังและเจียวเสียวจู และทำท่าจะปกคลุมไปทั้งห้อง
"เอ๊ะ ไฉนมีควันอะไรออกมากมาย"
เหตุการณ์นี้มันเกินความรู้ทั้งมวลที่เจียวเสียวเม่ยมี นางจึงฉงนสนเท่ห์นัก หากแต่เจียวเสียวเม่ยช่างสังเกตสักนิดเหมือนดวงตาโตเป็นประกายคู่หนึ่ง ที่มองผ่านรูกระดาษที่โดนเจาะบนข้างฝาที่เอาแต่จรดจ้องไปที่รูหีของโฉมสคราญเจียวเสียวจูที่มีควยเสียบคาเด่ เคลื่อนเข้าออกอยู่อย่างไม่ยอมกระพริบ
"อา นี้หรือคือวิธีกำจัดขนหมอย กระชับรูสวาทที่หวีอันอัน บอก"
ผู้ที่แอบดูอยู่คือนางตู้เสียวเกียวนั้นเอง หลังจากที่นางออกจากห้องเพื่อปล่อยให้กังปังทำการรักษาแต่อดอยากรู้ไม่ได้จึงแอบดู เมื่อเห็นกลุ่มควันออกมานางจึงสังเกตุและเรียกตามที่หวีอันอันบอก
ตอนนี้ขนหมอยที่ปกคลุมบนเนินโคกเจียวเสียวจูเหมือนโดนความร้อนทำลายเกิดการหงิกงอ สลายหายวับไปจนหมดขาวเกลี้ยงเกลาไม่เหลือให้เห็นสักเส้น
ต่อมากังปังจึงก้มกระซิบสอนเคล็ดลับการดูดพลังเบื้องต้นให้เจียวเสี่ยวจูทราบ เพื่อเวลามันส่งพลังออกไปนางจะได้ดูดซับพลังเป็นของตัวเองและถ่ายคืนรวมทั้งขับเคลื่อนพิษออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
เจียวเสี่ยวจูหัวไวไม่ว่ากังปังสอนอะไรนางเป็นผงกหัวงึกๆ ทำตามได้ทุกอย่าง
"เอาละนะ ข้า ข้า กำลัง จะ จวน ส่งพลังไปแล้วนะ เจ้า เจ้า คอยดูด ดูดให้ดี อย่างั้นแหละ ดูดแบบนี้ โอ๊ย ไปแล้ว"
กังปังร้องลั่นส่งน้ำพลังถ่ายทอดกำลังภายในเข้าสู่ตัวเจียวเสียวจูที่ขมิบตอดหมุบหมับ พอโดนน้ำพลังร้อนฉีดพุ่งเข้ากระทบมดลูกอย่างจังจนเสียวซ่าไปหมด นางก็ถึงกับตัวเกร็งกระตุกหวีดร้องออกมาบ้าง
"โอ้ย ข้าก็อออกเหมือนกัน"
กังปังรีบชักควยหลังจากที่อัดแน่นกดแช่ให้เจียวเสี่ยวจูดูดจนหมด พอรู้สึกว่ามีน้ำพลังบางอย่างโต้กลับออกมารดหัวควยมันเช่นกัน มันรีบหยิบกระโถนขึ้นมารอรับแทบไม่ทัน
"ขับออกมาเลย แบบนี้ละ"
"อ๊ายส์สสสส"
ได้ยินเสียงเจียวเสียวจูกู่ยาว ปล่อยน้ำประหลาดออกมาจากรูหีพลั่ก ทีแรกเป็นเมือกสีดำคล้ำ ค่อยเปลี่ยนเป็นขุ่นขาวขึ้น ต่อมาจึงทะลักเป็นน้ำพุ่งออกมาราวกับเยี่ยวแตก
กังปังเอาเอานิ้วชี้กับนิ้วกลางสอดเข้าไปในรูหีเจียวเสี่ยวจูจนมิดแล้วทำเหมือนกุมเขย่าๆอีกหลายครั้ง พอปล่อยออกก็มีเมือกสีดำออกมาอีกที กังปังทำซ้ำๆจนแน่ใจว่าไม่มีสิ่งใดตกค้างเพราะเห็นแต่มีน้ำใสๆเท่านั้นแล้ว
มองไปที่แขนของเจียวเสียวแลเห็นเข็มพิษสัตตโลหะที่จมไปในเนื้อของนางถอยหลังกลับออกเมื่อไรไม่รู้ กังปังรีบคว้ามันออกมา ดูแล้วเมื่อมันหมดสภาพอ่อนโง้งราวเส้นด้ายต่างจากเล่มที่กังปังนำติดตัวมา
แขนของเจียวเสี่ยวจูค่อยเปลี่ยนสีที่ดำคล้ำกลายมาเป็นขาวนวลผ่องสดใสดังเดิม ไม่มีแม้แต่รอยแผลใดให้เห็นด้วยซ้ำ
ผู้ที่เฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งเจียวเสียวเม่ย และนางตู้เสียวเกียวต่างปากอ้าตาค้างไปตามๆกัน
"ไม่เห็นกับตาไม่อยากเชื่อมันทำได้จริงๆ"
"วิชาถ่ายกำลังภายในผ่านช่องแคบมีจริง ไม่ได้ล้อเล่นแล้ว"
นางตู้เสียวเกียวลอบรำพึงในใจด้วยความหัศจรรย์ ไม่เฉพาะแต่ผู้ดูแม้แต่กังปังเองก็ประหลาดเพราะมันเองก็เพิ่งใช้วิชานี้เป็นครั้งแรก
"ประสบผลง่ายดายจัง ยังมีอะไรผิดพลาดที่ข้ายังต้องทำกับนางต่อหรือไม่ ข้ายังไม่เหนื่อยเลย อยากรักษาอีกรอบ"
"อะ อะ อึม"
กังปังเอาแต่ยืนดูเจียวเสียวจู จนเจียวเสี่ยวเม่ยต้องกระแอ้มเพื่อเตือนให้กังปังรู้ตัวว่ายังมีนางอีกที่กังปังต้องรักษา อย่ามัวดูแต่พี่สาว
"จริงซิ ยังมีเจียวเสียวเม่ยที่รออยู่ ไว้เสร็จค่อยมาเบิ้ลเสี่ยวจูใหม่อีกรอบก็ได้"
ตอนนี้เจียวเสี่ยวเม่ยไม่มีทีท่ารังเกียจรังงอนเหมือนตอนแรก นางยกขาชันเข่าเตรียมพร้อมรอการรักษาเต็มที่
กังปังที่เตรียมจะเอาควยจ่อเพื่อทำการถ่ายพลังให้เสี่ยวเม่ยในทันที กลับฉุกคิดขึ้น
"เราควรเริ่มต้นเหมือนตอนที่ทำให้เสี่ยวจูน่าจะดีกว่าไปลัดขั้นตอนเดี๋ยวไม่ได้ผล เริ่มแรกยังไงน่า"
กังปังคิดทบทวนในใจ
"อ๋อ ขั้นแรกต้องลดอาการเจ็บลงก่อน"
เจียวเสี่ยวเม่ยตอนนี้กลับไม่มีอาการเจ็บร้องโอดโอยใด อาจเป็นเพราะโดนกังปังช่วยเป่าแตดลดความเจ็บตั้งแต่แรกยังมีผลอยู่ ประกอบกับมีใจจดจ่ออยากโดนรักษาใจจะขาดอยู่แล้วก็เป็นได้
พอกังปังก้มหน้าลงไปยื่นลิ้นตวัดเลียเข้าไปในเนื้อรูหีข้างใน เจียวเสี่ยวเม่ยคนสวยถึงกับดิ้นพล่าน
"โอ้ย อย่าเลียตรงเม็ดก๊วยจี้นั้นมันเสียว"
กังปังได้ยินศัพท์ที่เสี่ยวเม่ยเรียกฟังแล้วน่ารัดีแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ตวัดลิ้นเลียซ้ำไปมา จนเสี่ยวเม่ยต้องแอ่นหีขึ้นลงตลอดด้วยความเสียว กังปังทั้งตวัดเลียทั้งทำลิ้นแหลมแทงเข้าแทงออกรูหีสีชมพูราวกับใช้ลิ้นเย็ดรูหีอย่างนั้น จนเจียวเสียวเม่ยน้ำแตกนองล้นรู
"อา น้ำรักของคนน้องหอมหวานยิ่งนัก เสียดายที่ไม่ได้ชิมของคนพี่คงหวานอร่อยไม่แพ้กัน"
"วิงวอนท่าน ข้าเสียวจนทนไม่ไหวหยุดเลียเถอะ จะทำอะไรก็ทำ อย่าเลียแบบนี้ได้ไหม ข้าใจจะขาด"
เสียวเม่ยพูดเสียงล่ำลักป่านจะขาดใจจริงๆ
"ดูท่าการลดความเจ็บได้ผลดียิ่ง รักษาขั้นต่อไปคงง่าย นางทั้งเด้งดึ๋งดั๋ง ดูดดี แถมแตดสั่นระริกแบบนี้มันส์แน่"
กังปังคิดพลางจับท่อนควยมันสอดใส่ในรูหีเจียวเสียวเม่ยอย่างเงี่ยนง่านไม่แพ้กัน
"โอ คับแน่นพอๆกันกับเสียวจู แต่เข้าลื่นกว่าคงเป็นเพราะน้ำออกเยอะกว่า ต้องขยายออกอีกนิดไม่งั้นส่งพลังเข้าไม่ถึง"
"โอ๊ะ กอกอกังปัง (พี่กังปัง) ข้ายังไม่เคย ค่อยๆก่อนนะ ของท่านมันใหญ่ ข้ากลัวว่า.."
"555 ม่วยม่วย ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ทำให้มันเสียหายมีแต่จะทำให้ของเจ้ากระชับขึ้นเท่านั้น"
ไม่ทันไรเสียวเม่ยเรียกกังปังเป็นพี่ซะแล้ว กังปังก้มลงหอมแก้มเสียวเม่ยในความออดออ้อนของนาง
"โอ๊ะ ซี้ดส์"
เสียวเม่ยครางสดุ้งมาได้หน่อยหนึ่งเมื่อถูกกังปังดันควยทะลึ่งพรวดเข้าไป เจ็บแปล้บเหมือนมีอะไรฉีกขาดแล้วก็รู้สึกดีขึ้นแต่ร้อนระอุไปหมด
กังปังรู้สึกดีใจได้เป็นผู้เปิดบริสุทธิ์ทีเดียวทั้งสองนาง
"โฉมสคราญพี่น้องคู่นี้โดนข้าพิชิตพรหมจรรย์ทั้งสองคนเลย"
กังปังรำพึงในใจเร่งปั้มกระเด้าควยรูหีโฉมสคราญเจียวเสียวเม่ยอย่างดุดัน
นางตู้เสียวเกียวที่แอบดูภายนอกเริ่มเห็นควันสีขาวพวยพุ่งออกจากรูหีเจียวเสียวเม่ยพร้อมกับขนหมอยที่สลายหายวับไปอีกคนราวกับดูหนังฉายซ้ำรอบสองแต่เปลี่ยนนางเอกผู้แสดงเท่านั้น
"โอ้ เจ้ากังปังมันจำเป็นต้องกำจัดหมอยของสตรีทุกคนที่มันร่วมรักด้วยหรือ แต่หากมันทำให้กระชับขึ้น ก็น่าลองดูเหมือนกัน"
นางตู้เสียวเกียวเป็นฝ่ายรำพึงมั่ง พร้อมกับเผลอตัวเอามือล้วงเข้าไปใช้นิ้วแหยงหีราวกับมันเป็นท่อนกระดอของกังปังกำลังซอยเข้ารูหีนางไม่ปาน ยิ่งกังปังเร่งซอยควยกระเด้าเย็ดเร็วเท่าไร นางตู้เสียวเกียวก็เร่งมือตาม
"โอ้ กอกังปังท่านเย็ดเก่งจริงๆ ข้าไม่ไหวจวนจะออกอยู่แล้ว"
กัวปังพอได้ยินเสียวเม่ยพูดค่อยนึกได้
"ตายห่า มัวแต่เย็ดเพลินไปหน่อย ลืมสอนการใช้พลังดูดดาวให้นาง"
กังปังคิดได้รีบสอนการใช้พลังดูดดาวเยื้องต้นให้เสียวเม่ยทราบเร็วปรื้อๆ
เจียวเสียวเม่ยเอาแต่ครางอือๆ แต่เหมือนไม่มีจิตใจที่จะรับทราบการดูดดาว
"โอ้ย จะบ้าตาย เดี๋ยวข้าส่งพลังเข้าไป นางไม่รู้จักการดูดคายพลัง จะเสียของต้องเริ่มใหม่อาจทำให้การรักษาไม่สำเร็จ"
กังปังคิดในใจอย่างรวดเร็วพยายามผ่อนจังหวะให้ช้าลง แต่เหมือนเจียวเสียวเม่ยกลับเป็นฝ่ายโยกเข้าหาเองเพราะจวนถึงสวรรค์ร่อมร่อ
"น้องเสียวเม่ย เจ้าอดทนอีกนิด อา..เรามาเปลี่ยนท่ากันก่อน"
"เปลี่ยนท่า?"
เจียวเสียวเม่ยไม่เข้าใจว่าเปลี่ยนท่าคืออะไร ตอนเจียวเสียวจูไม่เห็นต้องเปลี่ยนท่าอะไร
"อา เดี๋ยวเจ้านอนคว่ำลงแล้วยกตะโพกขึ้นมา"
เสียวเม่ยรู้สึกอารมณ์ขาดตอนที่อยู่ๆกังปังก็ชักท่อนควยออกไป ทำให้รู้สึกรูหีโหว่งเหว่งอ้าพเยิบพยาบราวกับอะไรขาดหายไปแต่รีบคว่ำหน้ายกตะโพกขึ้นอย่างรวดเร็ว
กังปังรีบเสยท่อนควยเข้ารูหีด้านหลังโดยไม่ปล่อยให้รูหีของเสียวเม้ยต้องรอนาน
"โอ๊ย ท่านี้มันเข้าลึกกว่าเดิมอีก อูยส์ เสียวๆจัง กอกอขา"
เสียวเม้ยออดอ้อนเสียงฉอเลาะ กังปังไม่เพียงเสียบเสยด้านหลังยังโน้มตัวไปบีบนมเสียวเม่ยขย้ำเล่นทำให้เสียวเม่ยรู้สึกเสียวซ่านยิ่งขึ้น
"โอ๊ยกอกังปัง ข้าไม่ไหว อักแล้ว"
"ดีแล้ว ข้าก็กำลังปล่อยพลังแล้ว เตรียมตัวให้ดีนะ"
ว่าแล้วกังปังก็อัดกระเด้าควยเข้ารูหีเจียวเสียวเม่ยจนมิด พร้อมกับยกกำปั้นทุบหลังเสียวเม่ยดัง"อั้ก"
เสียวเม่ยสดุ้งสุดตัว พร้อมกับเกร็งขมิบตูดดูดควยกังปังแน่น
"โอ้ว ดูดอย่างนี้ใช่เลย ดูดแรงกว่าเสียวจูอีก เจ้าขมิบดูดแบบนี้อีกสองที"
"ข้ารู้แล้ว ไม่ต้องทุบหลังอีก ซี้ดส์ อ๊ายส์"
เสียวเม่ยร้องลั่นเหมือนเสียวจูไม่มีผิดเมื่อรู้สึกเหมือนโดนกระสุนน้ำร้อนพุ่งเข้าไปในมดลูกอย่างจัง เป็นระลอกเสียวซ่าซาบซ่านไปทั่วรูจนสุดทนต้องทะลึกทลายน้ำเสียวออกมา เป็นจังหวะที่กังปังต้องรีบดึงควยออกมาเสียงดัง "พล็อก"

"น้องเสียวเม้ย ใช้พลังขับพิษออกมาให้หมดด้วย"
ได้ยินเสียวเม่ยร้อง "อ๊ายส์ " ออกมายาวๆแบบเดียวกับเสียวจูผู้เป็นพี่สาว
พ่นเมือกสีดำเหลวออกมาก่อน ค่อยเปลี่ยนเป็นเมือกใสและน้ำอะไรออกมาอีกมากมายราวท่อปะปาแตก หนนี้กังปังไม่ได้หาอะไรมารองปล่อยให้เสียวเม่ยขับพิษภายในออกมาเองจนเลอะเทอะไปหมด
กังปังขยับลุกขึ้นไปที่ศรีษะเจียวเสียวเม่ย
"อา น้องเสียวเม่ยอ้าปากหน่อย เติมพลังเข้าไปอีกนิดจะได้ช่วยขับพิษได้หมด"
กังปังเอาควยเข้าปากให้เสียวเม่ยดูดกลืนน้ำพลังภายในที่เหลือ เสียวเม่ยปากดูดพลังจากควยกังปังทางหนึ่ง อีกทางขับพิษออกมาจนหมด เข็มพิษที่แขนของออกนางค่อยๆเคลื่อนออกมาเอง แขนที่เป็นสีดำคล้ำค่อยเปลี่ยนเป็นขาวผ่องยองใยเช่นเดิม
กังปังเป่าปากฟู่ ครั้งนี้แม้ทุลักทุเลหน่อยแต่ก็สำเร็จเช่นกัน
กังปังเอาควยออกจากปากเสียวเม่ยปล่อยให้นางนอนพักเช่นเดียวกับเสียวจูที่นอนอยู่ข้างๆ
"วิชาของอาจารย์อึ้งย้งวิเศษจริง เย็ดไม่เหนื่อยอย่างนี้เย็ดได้ทั้งวัน"
กังปังรำพึงด้วยความปิติยินดี
"ได้ถ่ายพลังออกไปกลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นด้วยซ้ำ ก่อนหน้ายังรู้สึกอึดอัดหรือเพราะมีพลังมากไป"
กังปังตรวจสอบเจียวเสียวจูและเจียวเสียวเม่ยดู ก็พบว่าหายดีแล้วทั้งคู่ไม่มีอะไรน่าห่วง ทั้งๆที่รักษาไม่เหมือนกันเท่าไร
"หรือจริงๆแล้วเราแค่ถ่ายทอดพลังเข้าไปอย่างเดียวก็ได้ผล ไม่จำเป็นต้องให้พวกนางช่วยดูดก็ได้ ยังไงกันแน่ ให้พวกนางพักสักเดี๋ยว ค่อยมาลองทำใหม่กับทั้งคู่อีกคนละรอบดีกว่า เพื่อให้รู้ผลแน่นอน"
ฝ่ายนางตู้เสียวเกียวที่แอบดูอยู่ต้องลอบรำพึงเช่นกัน
"เจ้ากังปังมันมีวิชาดีจริงๆ น่าลองมั่ง ข้าดูมาสองรอบแล้ว แต่ไฉนมันถึงมีรายละเอียดแตกต่างกัน หรือมันรู้ว่าข้าแอบดูเลยจงใจทำไม่เหมือนกันกลัวข้าจับเคล็ดลับได้ อย่างนี้คงต้องลองด้วยตนเองแล้ว แต่ทำอย่างไรจึงให้มันมารักษาข้าบ้างได้"
นางตู้เสียวเกียวแอบดูเห็นกังปังใช้กำลังภายในรักษาสองดรุณีได้ผล พอพักสักครู่เห็นกังปังเริ่มจะมาทำอะไรกับสองดรุณีต่อ
"โอ๊ย ข้าไม่ยอมเป็นฝ่ายชมดูอีกแล้ว "
"ปัง ปัง ปัง"
"เอ๊ะ ใครมาเคาะประตู"


นางตู้เสียวเกียวทนแอบดูต่อไปไม่ไหวจึงเอามือเคาะตะปูเรียกกังปัง
"กังปัง กังปัง เจ้าช่วยเปิดประตูหน่อยข้ามีธุระด่วน"
"เดี๋ยวคอยสักเดี๋ยวนะ"
กังปังรีบคว้ากางเกงมาสวมอย่างรวดเร็ว
"เสื้อตัวนี้มันหนักจัง จริงซิก็มันมีของที่ข้าขโมยจากไอ้ฮิ่มมาเพียบนี้หนา"
กังปังรีบแต่งตัวอย่างรับร้อนเพื่อปกปิดไม่ให้นางตู้เสียวเกียวรู้ว่ามันทำการรักษายังไง แต่หารู้ไม่ว่านางตู้เสียวเกียวแอบดูรู้หมดแล้ว
"นางมีธุระอะไร หากถามเรื่องสองดรุณีข้ารักษาเรียบร้อยแล้ว ดูซิขึ้นสวรรค์ไปทั้งสองคน เอ้ย ข้าหมายถึงสบายดีแล้วทั้งสองคน"
กังปังลืมตัว โอ้อวดฝีมือตัวเองทันทีที่เปิดประตูเจอกับนางตู้เสียวเกียว
"ข้าเห็นแล้วเจ้าเก่งมาก พวกนางหายก็ดีแล้ว เจ้ารีบตามข้ามาทางนี้เร็ว"
"เฮ้ย ๆ นั้นเจ้าจะฉุดลากข้าไปไหน ข้ายังรักษาไม่เสร็จ"
นางตู้เสียวเกียวไม่ฟังเสียงฉุดลากแขนกังปังไปที่ห้องของนางซึ่งอยู่ด้านในทันที
พอถึงห้องนางไม่มีการพูดพล่ามทำเพลงให้เสียเวลา ดึงหน้ากังปังเข้ามาจูบทันที
"เฮ้ย! อะไรกันนี้ เจ้าจะทำอะไรข้า"
"เจ้ามีวิชาดีอย่างนี้ มาถ่ายทอดให้ข้าบ้าง"
"อะไรกัน ข้ายังต้องรักษาพวกนางต่อ"
"ข้าแอบดูอยู่ เจ้ารักษาพวกนางหายดีแล้วต้องมาสมนาคุณข้าบ้างที่ชี้ทางรักษาให้"
"เจ้ามาแอบดูข้าได้ไง"
"เจ้าช่วยจัดเต็มให้ข้าเหมือนพวกนางบ้างเถอะนะ นะ"
"ไหนว่าเจ้าไม่เชื่อไง"
"โถ จะให้ข้าขอโทษเจ้าก็ได้ ถ้าเจ้าต้องการ แต่ช่วยจัดให้ข้าบ้างนะ น่านะ นะ นะ"
กังปังทนลูกตื้อนางตู้เสียวเกียวไม่ไหว จึงดึงนางตู้เสียวเกียวเข้ามาจูบบ้าง นางตู้เสียวเกียวไม่ทันตั้งตัวเลยล้มลงบนที่นอนต่างกลิ้งกอดจูบบนที่นอน
จะว่าไปนางตู้เสียวเกียวนับว่าสวยไฉไลไม่น้อยกว่าโฉมสคราญ ทั้งหน้าอกอวบอึ้มบึ้บบั่บกว่า
ทำให้มันเองก็อยากเย็ดนางตู้เสียวเกียวมาตั้งนาน กังปังแม้เคยมาเที่ยวที่หอหอมกระจายตั้งหลายครั้งแต่ไม่เคยขึ้นเตียงกับนางสักครั้ง และดูเหมือนแขกหลายคนก็อยากขึ้นเตียงกับนางพยายามเสนอเงินให้นางจำนวนมาก แต่ถูกปฎิเสธทุกคน นางเล่นตัวว่าเลิกรับแขกแล้ว ยิ่งทำให้หลายคนที่มาเที่ยวคอยหาโอกาสว่าเมื่อไรจะได้เย็ดนางสักทีจะได้มาคุยโอ้อวด ครั้งนี้นับเป็นโอกาสดีที่นางตู้เสียวเกียวคนสวยของหอหอมกระจายกลับเป็นฝ่ายเสนอตัวประเคนหีให้กังปังเอง จะจับเย็ดให้จั่งหนั่บเชียว
ตอนนี้ต่างฝ่ายต่างถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก กังปังแลเห็นอกสวยอวบอิ่มเป็นภูเขาเนื้อพุ่งตระหง่านของนางตู้เสียวเกียวเท่านั้น กังปังต้องถึงกับซุกไซร้หน้าลงบนอกอวบคู่นั้นทันที นางตู้เสียวเกียวถึงกับแหงนหน้าครางซี้ดส์ด้วยความสยิวเช่นกัน
............
ที่ด้านล่างของหอหอมกระจายขณะที่เม่ยลี่กำลังมาส่งแขกที่มาเที่ยวกลับบ้านที่ประตูทางเข้าหอ ก็ได้เห็นชาย 2 คน กำลังเดินเข้ามาพอดี
"เอ๊ะ หรือข้าตาฝาดไปตอนข้าเสร็จธุระออกมากับแขก ข้าเห็นนางตู้เสียวเกียวจูงมือมันไปที่ห้องของนางนี้น่า"
"กังปัง กังปัง"
ชายสองคนที่กำลังเดินอยู่หันกลับไปมองเห็นนางคณิกานางหนึ่งเดินเข้ามาทัก
"กังปังไฉนเจ้าเพิ่งเข้ามา เมื่อสักครู่ข้าว่าข้าเห็นเจ้าอยู่ที่ห้องนางตู้เสียวเกียวไม่ใช่หรือ  แต่ช่างมันเถอะ แล้วนี้เจ้ามากับใคร"
ที่แท้ชายสองคนที่เพิ่งเข้ามา หนึ่งคือนางรูมีปานที่ปลอมตัวเป็นกังปังมาพร้อมกับข้าทาสผิวดำของนาง กรูเยซมานส์
"อา มันอยู่ที่นี้จริงๆ ตามรอยมาไม่ผิด"
นางรูมีปานคิด พลางตอบกลับไป
"ข้าพาเพื่อนมาเที่ยวนะ มันไม่เคยมา"
"อ๋อ งั้นเหรอ ตอนนี้เจ้าว่างแล้วซิ งั้นจัดให้ข้าตามสัญญานะ"
นางรูมีปานงง ไม่รู้ว่าไปสัญญาอะไร จะต้องจัดอะไรให้ จึงแกล้งทำเป็นกระแอมเลียนแบบท่าทางของกังปัง
"แอะ แอ้ม ข้ายังไม่สะดวกเท่าไร เจ้าช่วยพาเพื่อนข้าไปรอที่ห้องข้าหน่อยได้ไหม มันทิปดีนะ ข้าจะกลับไปหานางตู้เสียวเกียวก่อน"
"อ้าว ก็มันไปทางเดียวกันอยู่แล้วนิหน่า"
"ไม่เป็นไร เจ้าเดินไปด้วย"
แล้วนางรูมีปานในคราบกังปังก็ทำเป็นกระซิบที่หูของนาง
"ข้าอยากให้เจ้าได้ทิปนะ"
เม่ยลี่ถึงกับหูผึ่งตาโต
"อ๋อ อย่างนี้เองงั้นตามข้ามา"
นางรีบเดินนำพาทั้งสองมาหยุดที่หน้าห้องกังปัง
"ถึงแล้ว"
นางรูมีปานล้วงไปในอกเสิ้อหยิบเศษเงินมาส่งให้เม่ยลี่
"อา แล้วหัองแม่นางตู้อยู่ที่ไหน"
"ก็อยู่ด้านในสุดนั้นไง เจ้านี้พิลึกคนจริง ทำเหมือนเพิ่งมาเป็นครั้งแรก แต่ขอบใจมากนะ"
"วันนี้ข้าขอสนทนาธุระกับเพื่อนในห้องตามลำพังก่อน ไม่อยากให้ใครรบกวน"
เอา ข้าให้เจ้าเพิ่ม
"
นางรูมีปานส่งเงินให้นางเม่ยลี่อีก
"เจ้าใจดีจัง หากมีอะไรเรียกข้าได้นะ อย่าลืมต้องจัดให้ข้าด้วยนะ ตามสัญญาข้าไปละ"
พอเห็นนางเม่ยลี่คล้อยหลังไปแล้ว นางรูมีปานกับกรูเยซมานส์จึงเข้าไปในห้องกังปังอย่างง่ายดายเพราะไม่ได้ปิดล็อคแต่อย่างใด
"เป็นดั่งที่คาดการณ์ไม่ผิด ว่าเจ้านั่นมันต้องใช้กำลังภายในรักษาสองดรุณีได้"
นางรูมีปานพูดขึ้น สืบเนื่องมาจากตอนที่นางเห็นกังปังใช้ฝ่ามือไซด์โค้งออกมา ซึ่งไม่เคยพบเห็นใครสามารถบังคับพลังฝ่ามือในลักษณะนี้ได้มาก่อน มิหนำซ้ำยังมีพลังรุนแรงทำให้กำแพงกั้นน้ำทำลายลงมาได้ จึงมั่นใจว่ากังปังต้องเป็นผู้ที่มีกำลังภายในที่สูงมาก ซึ่งวิธีขจัดพิษจากเข็มสัตตโลหะมีเพียงแต่ต้องใช้กำลังภายในของตัวเองขับออกมาหรือไม่ก็ต้องถ่ายทอดกำลังภายในของตัวไปให้ผู้อื่นซึ่งต้องเสียกำลังมากต้องใช้เวลาพักฟื้นอีกนานถึงมีกำลังมาต่อสู้กับคนอื่นได้
นางจึงคิดวางแผนตลบหลังเอาคืนกังปังขึ้นมาทันที โดยมั่นใจว่ากังปังคงไม่ทันคิดว่าจะถูกตลบหลังเร็วเช่นนี้
นางรูมีปานคิดพลางเข้าไปสำรวจดูสองดรุณีที่นอนเปลือยกายหลับอยู่ใต้ผ้าห่มที่กังปังคลุมไว้
"มันร้ายกาจจริงๆ ที่แขนของทั้งสองคน ไม่มีแแม้ร่องรอยการถูกเข็มซัด ขาวเกลี้ยงเกลามันขจัดพิษได้หมดจริงๆ  แต่มันใช้วิธีใดกันนะสองนางนี้เหมือนคนผ่านการร่วมรักมามากกว่า แต่ช่างมันเถอะ"
นางรูมีปานเปรยขึ้น แล้วหันมาบอกกับกรูเยซมานส์
"งั้นต่อไปเป็นหน้าที่เจ้าที่ต้องจัดการกับทั้งนางสองนี้ เหมือนกับคนอื่นที่ผ่านมาที่เจ้าเคยจัดการเข้าใจไหม"
"ข้าว จายดี"

"เสร็จแล้วเอาหมวกนั้นกลับไปด้วย"นางรูมีปานชี้ไปทางหมวกสัตตโลหะที่วางอยูุ่
"แล้วตรวจดูว่า มันเก็บเอาทรัพย์สินที่ขโมยมาอยู่ที่นี้หรือไม่ เสร็จแล้วตามไปสมทบกับข้าที่ห้องด้านใน"
กรูเยซมานส์ผงกหัวรับทราบ
"ที่เหลือข้าจะไปจัดการมันเอง เจ้ากังปังตัวแสบป่านนี้คงหมดพลังนอนแผ่ไปแล้ว ข้าคงจัดการมันไม่ยาก คิก คิก"
เรื่องจะเป็นอย่างไรโปรดติดตามในตอนหน้า ซึ่งจะเป็นตอนจบสำหรับภาคนี้
ซึ่งจะเฉลยคำตอบของเรื่องทั้งหมด
เศรษฐีฮิ่มวางแผนตลบหลังเอาคืนกังปังทันควัน จะสร้างความเจ็บปวดให้กับกังปังไม่น้อยเพียงใด
เจ้ากรูเยซมานส์จะจัดการกับสองดรุณีอย่างไร
จะได้รูุ้กันในตอนหน้า ตอนคู่หูคนใหม่ เชื่อว่าผู้อ่านหลายท่านคงคาดเดาได้แล้วว่าเป็นใคร  ส่วนเรื่องอื่นจะเป็นไปตามที่หลายท่านคาดเดาหรือไม่ ล้วนต้องติดตาม






[
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: navy868 เมื่อ มีนาคม 06, 2019, 06:22:21 ก่อนเที่ยง
สองดรุณีจะโดนสวมรอยมั้ยเนี่ย?  ::Horror::

(https://i.postimg.cc/8JQZg4V7/like2.png) (https://postimg.cc/8JQZg4V7)cobra
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: peddo เมื่อ มีนาคม 06, 2019, 11:05:13 ก่อนเที่ยง
เจ้ากรูไม่รู้ซะแล้วว่าจะโดนอะไร โดนดูดคางเหลืองแน่ อ.อึ้งย้งคงคับแค้นใจอยู่บนสวรรค์ หนึ่งเพราะไม่คิดว่าผู้ได้วิชาจากนางไปจะเอาไปใช้เช่นนี้ ส่วนข้อสองคงต้องคอยติดตามดูพฤติกรรมสุดเสียวนี้ จะสะกิดพี่เจ๋ง แกก็คงไม่สนใจเรื่องนี้เท่าไหร่ 555
สนุกมากครับ เฝ้าติดตามตลอดเลยซีรี่ย์​นี้
ขอบคุณ​ครับ​

(https://i.postimg.cc/8JQZg4V7/like2.png) (https://postimg.cc/8JQZg4V7)cobra
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: ssaa3112 เมื่อ มีนาคม 07, 2019, 09:11:01 ก่อนเที่ยง
สุดยอดในที่สุดก็รักษาสำเร็จแบบมีความสุขทั้ง 2 ฝ่าย

(https://i.postimg.cc/8JQZg4V7/like2.png) (https://postimg.cc/8JQZg4V7)cobra
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: somc217 เมื่อ มีนาคม 07, 2019, 10:24:54 ก่อนเที่ยง
กังปังกลายเป็นหมอเทวดาไปซะแล้ว แล้วใครจะเป็นคนที่ได้รับการรักษาเป็นรายต่อไป
รอติดตามครับ
ขอบคุณมากๆ

(https://i.postimg.cc/8JQZg4V7/like2.png) (https://postimg.cc/8JQZg4V7)cobra
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: biggiggog เมื่อ มีนาคม 07, 2019, 10:48:14 หลังเที่ยง
วิชานี้มันช่างเหมาะกับกังปังจริงๆ
งานนี้ได้ล่อสาวๆเพลินแน่ๆ
ขอบคุณมากๆครับ

(https://i.postimg.cc/8JQZg4V7/like2.png) (https://postimg.cc/8JQZg4V7)cobra
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: samsung014 เมื่อ มีนาคม 10, 2019, 01:20:04 ก่อนเที่ยง
อ้าวสองดรุณีจะเสร็จโจรมั้ยเนี่ย กังปังกลับมาเร็วๆเลยพ่อคู้ณณณ

(https://i.postimg.cc/8JQZg4V7/like2.png) (https://postimg.cc/8JQZg4V7)cobra
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: akira เมื่อ มีนาคม 10, 2019, 08:44:02 หลังเที่ยง
กังปัง หมอเทวดา รึว่า มีกะจู๋อาคมเนี่ย แต่ที่แน่ๆ ไรท์กับกังปัง มีเล่นกันเองด้วย

(https://i.postimg.cc/8JQZg4V7/like2.png) (https://postimg.cc/8JQZg4V7)cobra
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: aek01 เมื่อ มีนาคม 18, 2019, 08:42:56 หลังเที่ยง
สนใจวิธีการรักษาของกัมปัง น่าศึกษา
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: sunnie06 เมื่อ กันยายน 07, 2019, 04:19:14 ก่อนเที่ยง
สองดรุณีท่าจะแย่ซะแล้ว
ชื่อ: Re: กังปังตะลุยยุมธภพ ตอน ถ่ายทอดกำลังภายในผ่านทาง...
โดย: panzeus เมื่อ ตุลาคม 23, 2019, 10:59:25 หลังเที่ยง
ท่านก๋วย จะรู้ไหม เมียรับศิษเช่นนี้