🧡 XONLY 🧡

สวัสดีครับ Side Story สาวเมดกลับมาแล้ววครับ ต้องขอขอบคุณ Reader ทุกท่านที่ติดตาม และ ติชม นักเขียนหน้าใหม่คนนี้นะครับ จากตอนที่แล้ว ซึ่งโพสต์ไว้เดือนที่แล้วมันจบถึงแค่คิราระถูกริวกะช่วยไว้แล้วต้องจากกันซึ่งจบตรงกับข้อมูลของคิราระเป๊ะ ๆ  ตอนนี้จะเป็นเหตุการณ์หลังจากนั้น ขอให้สนุกกับเนื้อเรื่องครับ ตอนนี้ต้องบอกว่าไม่มีนัวเนียแต่มีหนุงหนิง ( ขอยืมสำนวนนี้จาก รีดเดอร์ท่านหนึ่ง ) ระหว่าง ริวกะกับคิราระ  FC สาวเมดยังไงก็ลองอ่านดูกันนะครับ ว่าก่อนที่เธอจะกลายมาเป็นสาวเมดประจำตัวริวกะ เธอเจออะไรมาบ้าง


ตอนนี้มีซ่อนข้อความเช่นเคยครับ ต้องแสดงความเห็นก่อนนะครับ ถุงจะสามารถอ่านเนื้อเรื่องที่เหลือได้ มีกติกาเล่นกันนิดหน่อย


1. คิดเห็นอย่างไรกับเนื้อเรื่องก่อนซ่อนข้อความ


2. หลังอ่านจบทั้งหมดอยากให้กลับมา Edit แสดงความคิดเห็น ว่าคิดเห็นอย่างไรกับตอนนี้ครับ และ ชอบตัวละครไหนในตอนนี้ ซึ่งผมบอกเลยน่ารักและฮาทุกตัว


•••••••••


ปล.1 อยากให้ทุกคนเมนต์ครับ ผมจะได้รู้ว่าเนื้อเรื่องที่แต่งและเขียนไป สามารถสื่ออะไรไปได้บ้าง


ปล. 2 เนื้อเรื่องหลัก ss2 จะมาเมื่อ ตอนที่ 16 มีคอมเมนต์ถึง 20 หน้าครับ


ปล. 3  คิราระสาวเมด ผมใช้ คิราระ อาสุกะ มาเป็นต้นแบบครับ ใครที่อยากเห็นภาพสาวเมดชัดๆแบบเคลื่อนไหวได้  ลองติดตามผมงานของเธอดูครับ


ปล.4 ตอนนี้ มี 60,000 ตัวอักษร อัดมาให้อ่าน 2 ตอนในกระทู้เดียว เพราะฉนั้นอย่าลืม rep ที่ 2 ครับ ช่วยคอมเมนต์ติชมเพื่อเป็นกำลังใจด้วยคร๊าบ


ปล.5 ตอนที่ 3 จะลงวันศุกร์หน้า หรือ ถ้ายอดคอมเมนต์มันน่ารักหรือเจอคอมเมนต์ที่อ่านแล้วแบบ อื้อหือ อ้าหา  ผมจะลงให้ทันทีครับ  ตอนที่ 3 มีเพลงประกอบ เป็นเพลงไทย


ปล. 6 ข้อมูลท่าทุ่ม คำศัพท์ต่างๆใน rep 3 จะลงให้ในตอนเช้าครับ



••••••••••


ความเดิมตอนที่แล้ว

เอิ่ม คงต้องอ่านย้อนหลังเอานะครับ




••••••••


ตอนที่  2 :   การพบกันอีกครั้ง ของเธอและเขา



2 เดือนผ่านไป คิราระยังใช้ชีวิต เด็กม.ปลายต่อไป เธอกลับไปเป็นคนเดิม ตั้งใจเรียน ยิ้มแย้ม ใจดีกับเพื่อนๆ และเพราะประสบการณ์ที่ผ่านมา มันจึงทำให้เธอเลือกจะฝีมือที่ได้มาใช้ป้องกันตัวมากกว่าจะหาเรื่องใครๆเหมือนที่ผ่านมา  ตั้งแต่วันนั้นที่จากกันตรงทางรถไฟเธอก็ไม่ได้เจอริวกะอีกเลย และไม่มีวันไหนที่เธอไม่คิดถึงเขา ตอนนี้คิราระย้ายบ้านแล้ว แม่ของเธอใช้เงินที่ได้จาการทำงานเป็นแม่บ้าน มาเช่าอพาร์ทเมนต์ใหม่อยู่ ส่วนหนึ่งเพราะอยากมีห้องส่วนตัวให้คิราระ อีกส่วนหนึ่งเพราะมันใกล้ที่ทำงานด้วย



ลูกชายของเจ้านายก็ใจดีมากๆ ให้เงินช่วยเหลือเธอมาก้อนหนึ่งเพื่อหาที่อยู่ที่เหมาะสม เธอจึงเลือกที่นี่เพราะมันทำให้เธอเดินทางไปทำงานได้สะดวกและคิราระก็สามารถเดินหรือปั่นจักรยานไปโรงเรียนได้ ไม่ต้องนั่งรถไฟแบบเดิม คิราระเดินมายังร้านคาเฟ่นมสดที่เจอกับริวกะครั้งแรกโดยที่หวังว่าจะได้เจอเขาอีกครั้งแต่ก็ไม่เลย


อุ้ย ดูซิ๊พวกเรา เจอใคร !!!


คิราระหันไปตามเสียงด้วยความตกใจ เพราะมันคือเสียงของทาเคชิ อดีตแฟนหนุ่มของเธอนั่นเอง


[ คิราระ ]  :  พี่ทาเคชิ


[ ทาเคชิ ]  :  ใช่แล้ว ดีใจนะที่ยังจำกันได้นังตัวดี 5555  อ๊ะๆ จะไปไหน


คิราระรีบเดินหนีทันที เพราะเธอเริ่มรับรู้ได้ถึงความไม่ปลอดภัยแต่ แต่ไอ้ทาเคชิก็รู้อยู่แล้วจึงได้ขวางเธอไว้


[ ทาเคชิ ]  :  ครั้งก่อนพลาดเพราะไอ้เด็กเสิร์ฟมาขัดจังหวะแต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วเว้ย มาต่อกันเถอะที่รัก


พลั่กกก !!! คิราระถีบเข้าอย่างจังในขณะที่มันกำลังพล่ามอยู่ ทาเคชินั้นโดนแรงถีบจนล้มหงายท้องไปเธอจึงอาศัยจังหวะนั้นวิ่งหนีทันที


[ ทาเคชิ ]  :  หนอยแน่อีนังตัวดีฤทธิ์เยอะนักนะ เห้ย ใครจับมันได้ กูจะให้เย็ดด้วย


เหล่าสมุนข้างไข่ได้ยินดังนั้นก็รีบวิ่งตามคิราระทันที เพราะพวกมันก็หวังจะได้ชิมรสชาติของร่องสวาทนั้นเช่นกัน ส่วนทาเคชินั้นมันก็นึกอะไรสนุกๆออก มันต้องเอาคืนให้สาสม มันหยิยโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาใครบางคนก่อนที่จะแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว



[ ทาเคชิ ]  :  ฮัลโหล ร้านคาเฟ่นม มีของดีให้เล่นกัน ตามลูกพี่พวกแกด้วยล่ะ



แฮ่ก ๆ ๆ  คิราระวิ่งหนีสุดชีวิตจนเหนื่อยแทบขาดใจ เธอวิ่งหนีมายังซอกตึกเล็กๆเพียงเพราะอยากหาที่หลบ แต่เธอคิดผิดเพราะพวกมันตามอย่างไม่ลดละ เพราะถ้าสามารถจับตัวคิราระได้ รางวัลคือการเย็ด ใครมันจะไม่อยากล่ะ เพราะคิราระนั้นสวยใสไม่แพ้ดารา av เลย นมก็ใหญ่ หุ่นก็เฟิร์มจนน่าเลีย แถมถ้าได้กระแทกตูดด้วยท่า Doggy คงเสียวไม่ใช่น้อย พวกมันคิดแบบนี้จึงได้วิ่งไล่คิราระอย่างลืมเหนื่อยจนมาถึงย่านเมืองร้าง ที่เต็มไปด้วยซากตึกที่กำลังจะทุบและโกดังร้าง


[ ทาเคชิ ]  :  55555 จนมุมแล้วเหรอนังตัวดี ครั้งก่อนถ้ายอมให้เย็ด คงโดนเต็มที่ก็ 5 คน แต่เสือกเล่นตัวนัก ครั้งนี้แหละหึหึหึ มึงท้องแน่อีตัวดี


ทาเคชิพูดจบเท่านั้น คิราระก็ตกใจแทบสิ้นสติ เพราะ นอกจากทาเคชิกับลูกน้องอีก 10 คน ข้างหลังก็มีคนมาเพิ่มอีกเกือบ 100 คิราระถึงกับขาสั่นกลัวไปหมดทุกอย่าง เธอจะทำยังไงดี เธอพึ่งเข้าใจว่าเธอต้องการอะไร เธอพึ่งเข้าใจว่าชีวิตเธอไม่ได้ต้องการเป็นนักเลง เธอหลุดพ้นจากวงจรอุบาทมา แล้วถ้าเธอต้องโดนไอ้พวกนี้ข่มขืนจริงๆ เธอได้ตายก่อนครบ 100 คนแน่  เธอจะทำยังไงดีล่ะ


[ ทาเคชิ ]  :  5555 ไม่เรียกให้ไอ้เด็กเสิร์ฟนั่นมาช่วยอีกเหรอ 55555


เด็กเสิร์ฟ คิราระฉุกคิดถึงคำนี้ทันที คำพูดเยาะเย้ยของทาเคชิที่มันพูดมานั้นทำให้คิราระนึกถึงใครบางคน ถ้าเป็นตอนนี้ที่เธอเรียกชื่อเขา เขาจะได้ยินไหมนะ เขาจะมาไหมนะ คิราระ ทำได้แค่เชื่อว่าเขาจะมา ถึงเขาจะไม่มา ถึงเขาจะไม่ได้ยิน แต่ก่อนที่เธอจะต้องตกนรกทั้งเป็นเพราะไอ้สารเลวพวก ขอเถอะขอให้เธอได้เรียกชื่อเขาเถอะ


[ คิราระ ]  :  ริวกะ ช่วยด้วยยยยยยยยย








เ
ห
    ว
       อ
         อ
            อ


โคร้มม !!!

สิ้นเสียงเรียกของคิราระก็มีบางอย่างตกลงมาทะลุหลังคาเพดานลงถังขยะถังใหญ่ตรงนั้นพอดี สิ่งที่เกิดขึ้นมันคืออะไร คนเหรอ บ้าน่าถ้าเป็นคนตกมาด้วยความสูงเท่าตึก 3 ชั้นแบบนั้น ป่านนี้คงเละไปแล้ว ทุกคนที่กำลังตกตะลึงอยู่นั้นก็ยิ่งเหวอเข้าไปใหญ่เมื่อไอ้สิ่งที่ตกลงมานั้น มันยังพูดได้ !!!


[ ???? ]  :  แค่ก ก ก ๆ ๆ ๆ  โอย ยามินายเรียกฉันทำไมเนี่ย เสียสมาธิหมด ไอ้วิชานี้ก็ยากเกิ๊น


ทุกคนเห็นภาพดังกล่าวก็ถึงกับตกตะลึงกันไปหมด สิ่งที่ตกลงมานั้นเป็นคนจริงๆ ที่สำคัญยังไม่ตายอีก


[ ยามิ ]  :  ข้าไม่ได้เรียกท่านนะขอรับนายน้อย ข้าเตือนท่านแล้วว่า อย่าฝึกเลยชุนโปเนี่ย ท่านทำไม่ได้หรอก มันเกินขีดจำกัดของท่านในตอนนี้นะขอรับ



[ ???? ]  :  แค่กๆๆ โอยหลังลั่นดังกร๊อบเลย พี่มิไรบ่นแน่ๆ เสื้อเลอะแบบนี้



คนที่นอนพูดอยู่ในถังขยะว่าน่าตกใจแล้ว แต่คนที่ถูกเรียกว่า ยามิ นี่สิ่ทำเอาเหวอกันไปหมด เพราะเขานั่งอยู่บนโครงเหล็กเส้นเล็กๆที่จะหักแหล่มิหลักแหล่โดยที่ไม่มีความกลัวเลย หลังจากพูดคุยกับคนในถังขยะเขาก็สร้างความตกใจอีกคือเขากระโดดไปมาระหว่างโครงเหล็กราวกับกำลังบินด้วยปีกที่มองไม่เห็นก่อนจะกระโดดลงมาจากความสูงราวๆ 5 เมตร และมายืนตรงหน้าถังขยะได้แบบสบายๆ


[ ยามิ ]  :  กลับกันเถอะขอรับนายน้อยเรายังมีเรื่องต้องคุยกันอีก


ทั้งสองพูดคุยกันเหมือนว่ามันเป็นเรื่องธรรมดามากๆ และไม่สนคนเกือบ 100 คนที่ยืนเอ๋อกันอยู่เลย ตึ้กๆๆ ร่างปริศนานั้นค่อยๆลุกมาจากถังขยะ ก่อนที่จะบิดตัวไล่เพื่อความเมื่อย กรึ้บ !!! กร๊อบ !!! กรึ่ก !!!


[ ???? ]  :  โอ๊ย ลั่นกร๊อบเลย กลับเถอะยามิ ป่านนี้คุณน้าทำคัสสึด้งรอนายแล้วล่ะ


[ ยามิ ]  :  ขอร๊าบบ คัสสึด้งของข้าา


คิราระมองด้วยสายตาที่มันลุกวาว เขาคนนั้น เขาคนนั้นจริงๆด้วย เขาที่เธอตามหา เขาคนที่มีผลกับหัวใจเธอมาก คนที่ชี้ทางสว่างให้เธอ


[ คิราระ ]  :  ริวกะ !!!
[ ทาเคชิ ]  :  ไอ้เด็กเสิร์ฟ !!!


[ ริวกะ ]  :  หือ ? 

ริวกะที่กำลังเดินกลับบ้านถึงกับหันควับตามเสียงทันที ก็พบว่าเป็นคิราระที่ยืนมองเขาพร้อมน้ำตาและทาเคชิที่ยืนมองด้วยสายตาที่เครียดแค้น แต่ริวกะก็ไม่ได้สนใจยังเดินไปต่อ



[ ยามิ ]  :  นายน้อยขอรับ นั่นสหายของท่านเหรอขอรับ มองท่านด้วยสายตาที่เป็นมิตรราวกับจะเอาชีวิตท่านเลย


[ ริวกะ ]  :  จำไม่ได้วุ๊ยหน้าไม่คุ้น ช่างมันเหอะ ว่าแต่เรายังคุยกันไม่จบนะ ว่าวิชาของใครเจ๋งกว่ากัน


[ ยามิ ]  :  ของข้าสิ่ขอรับ ข้าฝึกมันสำเร็จตามอนิเมะเป๊ะๆ แต่ท่านยังแปลงสภาพขั้น 2 ไม่ได้เลย 5555


[ ริวกะ ]  :  นายมันขี้โกงนี่หว่า  เออว่าแต่นายเหอะ กระโดดลงมาแบบนั้น ไม่กลัวคนแตกตื่นหรือไง


[ ยามิ ]  :  ข้าควรถามท่านมากกว่านะขอรับนายน้อย ท่านตกมาจากความสูงราวตึก 3 ชั้นแต่ท่านยังเดินได้สบายๆแบบนี้อีก ถ้าเป็นคนทั่วไปคงไปนอนคุยกับรากมะม่วงแล้วนะขอรับ


[ ริวกะ ]  :  ช่างเถอะน่า แถวนี้ไม่มีกล้องวงจรปิด ไม่มีหลักฐานนี่หว่า เพราะนายนั่นแหละเรียกชั้น เลยทำให้ชั้นเสียสมาธิจนตกลงมาเนี่ย


[ ยามิ ]  :  ก็ข้าบอกแล้ว ว่าข้าไม่ได้เรียกเลยขอรับ ข้าก็วิ่งตามหลังท่านมาติดๆ ท่านเองต่างกระโดดไปๆมาๆระหว่างอาคารต่างๆไวเกินไป


ทั้งสองเดินคุยกันหน้าตาเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งมันทำให้ทุกคนถึงกับ งึกๆงักๆ ตะลึงงุนงง จะมีแค่ 2 คนเท่านั้นที่รับรู้ถึงความร้ายกาจนี้คือ คิราระกับทาเคชิ คิราระถึงกับหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยตอนนี้ ในที่สุดเธอก็ได้เจอเขาแล้ว นี่ไม่ใช่ความฝัน นี่คือความจริงที่เธอกำลังจ้องมองและรับรู้ด้วยตาตัวเอง


[ ทาเคชิ ]  :  เห้ย ไอ้เด็กเสิร์ฟ มึงจะไปไหน


ริวกะหันควับทันที เขามั่นใจแล้วว่าไอ้นั่นมันเรียกเขาแน่นอน


[ ทาเคชิ ]  :  มึงมาก็ดีแล้ว วันนี้กูจะเอาคืนมึง 100 เท่าและเอาอีสาระเลวนี่ไปเป็นนางเอกหนังโป๊  เห้ย !!! กระทืบมัน


ย้าาาาาาาาาา  พวกมันกรูกันเข้าใส่ริวกะและยามิทันที เพราะพวกมันจำได้ดี ตลอด 2 เดือนนี้ทาเคชิพูดกับพวกมันแทบทุกวันว่าโดนเด็กเสิร์ฟเล่นทีเผลอ พวกมันจึงเจ็บแค้นแทนทาเคชิอย่างมาก เพราะฉนั้นแค่ทาเคชิบอกว่าไอ้นั่นแหละเด็กเสิร์ฟพวกมันก็พร้อมที่จะรุมกระทืบแล้ว พวกมันร้องย๊ากปลุกใจก่อนจะวิ่งเข้าใส่ริวกะและยามิทันที



[ ยามิ ]  :  นายน้อยขอรับ ( วูบบ โยกหลบซ้าย )  ข้าว่านะขอรับพวกนี้ ( วูบบบ โยกหลบขวา ) คงไม่ใช่สหายของท่านแล้วล่ะขอรับ (   ฟุ่บ กระโดดขึ้น ยกขาขวาแล้วหมุนตัวเตะกลางอากาศ )



ยามิที่โดนเข้าเล่นงานก่อน ก็พูดไปหลบไป จังหวะสุดท้ายนั้นพวกมันคนหนึ่งใช้ท่าเตะกวาดล่างของ คาโปเอร่า ใส่ยามิ ยามิจึงกระโดดขึ้นกึ่งเดียวเพื่อหลบและหมุนตัวกลางอากาศเตะฟาดเข้าอย่างจัง


[ ริวกะ ]  :  ชั้นว่าคงงั้นแหละ ( ผั๊วะ ใช้มือขวาปัดขาที่กำลังเตะใส่หน้าให้หมุนตามแรงจนคนที่เตะล้มไปเอง ) จำไม่ได้นี่หว่าว่าเคย ( ฟุ่บ ฟุ่บ ริวกะก้าวหลบซ้ายขวาเพราะข้างหน้ามีคนสองคนใช้ท่าเหล็กฟาดใส่ ) มีปัญหากับใคร


ริวกะก็ยังคงพูดไปหลบไปจังหวะที่มีเอาเหล็กฟาดมานั้นเขาก้าวหลบซ้ายขวาอย่างรวดเร็ว ทำให้พวกมันทั้งคู่ฟาดไม่โดนแต่ฟาดโดนเสาเหล็กอย่างจึง จนแขนพวกมันทั้งคู่ชาจนขยับไม่ได้เพราะช๊อคจากการฟาดเหล็กโดนของแข็งมันจะส่งผลกลับมาที่แขนแทน ริวกะใช้จังหวะเสี้ยววินาทีนั้นหมุนตัวเตะเข้าใส่หน้าทั้งคู่อย่างจังจนสลบเหมือด ย๊ากกกกกกก  พวกมันก็ยังคงวิ่งใส่ริวกะและยามิอย่างไม่หยุดหย่อน นี่คงเป็นสิ่งที่พวกมันคุ้นเคย ต่อให้เพื่อนจะสลบหรือบาดเจ็บแค่ไหน พวกมันจะไม่สนใจและยังเข้าตะลุมบอนจนกว่าจะเด็ดหัวผู้นำของฝ่ายตรงข้ามได้


[ ทาเคชิ ]  :  เล่นแม่งเลย ฆ่ามันเลย

ทาเคชิยังคงยืนสั่งการไม่ลดละความพยายามที่จะเอาชีวิตริวกะเลย  ฟุ่บ วูบ เปรี้ยง !!! ริวกะและยามิก็ยังคงคุยกันและหลบการต่อสู้ไปเหมือนเดิม และ อาศัยจังหวะดีๆสวนกลับไปคนละทีสองทีอย่างแม่นยำ จริงอยู่ที่ยามินั้นรูปหล่อเอาการแต่ตอนนี้คิราระกลับมองไปที่ริวกะคนเดียวเท่านั้นหัวใจของเธอมันพองโตอย่างบอกไม่ถูก สองครั้งแล้วที่เขายื่นมือมาช่วยเธอ



[ ยามิ ]  :  ยอมรับมาเถอะขอรับนายน้อยว่า ตอนนี้วิชาของข้าเหนือกว่าท่าน


[ ริวกะ ]  :  ของชั้นเจ๋งกว่าดิ่ นายอย่ามั่วยามิ ( วูบ หลบขวา กระโดดหลบไปตีรังกาพร้อมกับดีดตัวหมุนลูกเตะฟาดลงหัว )


[ ยามิ ]  :  นี่ท่านกำลังเถียงกับผู้ที่มีความสามารถในการบัญชาวายุตั้งแต่กำเนิดแบบข้างั้นเหรอขอรับ ( กระโดดหลบ ใช้หัวไหล่คนตรงหน้าเป็นแกนหมุนตัวเตะ สองตลบใส่คนข้างๆจนกระเด็น )


[ ริวกะ ]  : ว่าไงนะยามิ อย่าลืมสิ่ว่าชั้นก็ทำได้


[ ยามิ ]  :  ว่ายังไงนะขอรับนายน้อย จะลองกันสักตั้งก็ได้นะขอรับ


[ ริวกะ ]  :  ก็เอาเส้ วัดกันได้พี่ชายยย


วู่บๆๆ ดูเหมือนสถานกาาณ์จะเปลี่ยนไปแล้ว ดูเหมือนทั้งคู่ที่กำลังหลบการจู่โจมพร้อมกับสวนกลับอย่างเชี่ยวชาญ จะหันมาตีกันเองเสียแล้ว ทาเคชิคิดว่านี่คือโอกาสทองเพราะสองคนนนั้นแตกคอทะเลาะกันเอง จึงสั่งให้สมุนเข้าโจมตีพร้อมกันทั้งหมด คนที่ยังไม่หมดสติและพร้อมลุยอีกเกือบ 80 คนจึงเข้าลุมล้อมทันที   แต่สิ่งผิดปกติก็ได้เกิดขึ้น วูบบ วูบบบบ สายลมมันพัดเร็วขึ้นแรงขึ้นมากกว่าปกติ ยามิกับริวกะก็ยังคงต่อสู้กันเองอีกต่อไป


[ ยามิ ]  :  ข้าใช้เวลาไม่ถึง 5 วินาทีในการสร้างคาถานี้นะขอรับ


[ ริวกะ ]  :  ชั้นใช้ 3 วินาที เท่านั้นแหละ


ทั้งคู่ต่างปลัฟกันไปๆมาๆ ทั้งยังต่อสู้รุนแรงจริงจังโดยไม่สนใจคนเกือบ 80 คนที่กำลังวิ่งเข้าใส่เลย จากพายุลมที่พัดเร็วขึ้นแรงขึ้นตอนนี้มันไปปรากฏบนฝ่ามือของสอง ทั้งสองคนวิ่งเข้าใส่กันอย่างรวดเร็ว คิราระได้แต่หลับตาไม่กล้ามองทั้งพยายามร้องห้ามแต่ลมนั้นก็พัดรุนแรงเหลือเกิน


[ ริวกะ ]  :  มาวัดกันได้พี่ชาย
[ ยามิ ]  :  ตามคำเรียกร้องขอรับ ย๊ากกก


ริวกะและยามิซัดพลังพายุลูกกลมๆที่หมุนวนอย่างรวดเร็วบนฝ่ามือเข้าใส่กันโดยที่ไม่ท่าทีว่าจะยอมกันเลย คนอีก 80 คนก็ง้างหมัดง้างอาวุธเตรียมเข้าฟาดทันที ในเสี้ยววินาทีที่ก้อนพลังทั้ง 2 จะประทะกัน ริวกะก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นได้ ว่ายามิต้องทำแน่ๆ ยามิต้องทำแบบที่ในอนิเมะทำกันแน่ๆ



[ ริวกะ ]  :  ยามิ หยุด อย่าเชียวนะ


มันไม่ทันเสียแล้วยามิยิ้มที่มุมปากด้วยความตื่นเต้น เพราะเขาอยากลองทำแบบนี้มานานแล้ว เขาอยากต่อสู้โดยใช้คาถาที่เขาชื่นชอบและลอกเลียนแบบมันมา อะไรมันจะมีความสุขเท่าการได้เอ่ยชื่อมันล่ะ


[ ริวกะ ] :  ยามิ หยุดนะเฟ้ย นายจะทำแบบนั้นไม่ได้ เดี๋ยวมันติดลิขสิทธิ์


[ ยามิ ] :  หล่าเซ็นกัน ( ถ้าจะให้ออกเสียงปกติ จะออกเสียงว่า ระเซ็นกัน หรือ ระเซ็นงัน ก็ได้ )


(https://uppic.cc/d/K28f) (https://uppic.cc/v/K28f)


วู่บบบบ ตู้มม !!! ฟู่วววว วินาทีที่ก้อนพลังจากฝ่ามือทั้งสองประทะกัน มันก่อให้เกิดพายุขนาดย่อม พัดโหมอย่างรุนแรงจนคนทั้ง 80 คนกระเด็นมั่งปลิวตามแรงลมมั่ง จนกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง

(https://uppic.cc/d/K28g) (https://uppic.cc/v/K28g)

ลมพายุดังกล่าวพัดอยู่ครู่หนึ่งก็สงบลง ปรากฎภาพที่ชวนให้แตกตื่นเป็นอย่างมาก เพราะมันเหมือนกลางสมรภูมิรบที่กระจัดไปด้วยซากศพ แต่โชคดีที่สมรภูมินี้ไม่มีคนตายจะมีก็เสียงโอดโอยเพราะความเจ็บปวด  คิราระกับทาเคชิแทบไม่เชื่อสายตากับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ถึงบอกไปใครจะเชื่อว่าจะมีคนใช้คาถาลมแบบในอนิเมะนินจาชื่อดังได้จริงๆ เมื่อฝุ่นจางลงก็
ปรากฎร่างของริวกะนั้นนอนกองอยู่กับพื้นโดยชายที่ชื่อยามิยังยืนอยู่โดยที่ขยับจากจุดเดิมเพียงเล็กน้อยเท่านั้น



[ ริวกะ ]  :  แค่ก ๆ ๆ โถ่เว้ย แพ้จนได้


[ ยามิ ]  :  5555+  นายน้อยขอรับท่านแพ้แล้ว


[ ริวกะ ]  :  เออๆ แพ้ก็ได้ ชิส์ ดันลืมเรื่องสำคัญซะได้



[ ยามิ ]  :  ใช่ขอรับนายน้อย ท่านไม่ได้เพิ่มแรงหมุนของวายุในขณะที่ประทะกับคาถาของข้าเลย ท่านแค่จะอัดไปข้างหน้าอย่างเดียว อย่าลืมสิ่ขอรับว่าถ้าท่านไม่เพิ่มแรงหมุน มันก็จะเหมือนลูกปืนที่ยิงผ่านลำกล้องที่ไม่ได้บิดเกลียว  อาณุภาพจะลดลงโขเลยขอรับ




ผลการต่อสู้ของทั้งคู่นั้นปรากฎออกมาว่าริวกะโดนพลังของยามิซัดจนกระเด็นไปหลายเมตร ดูเหมือนว่ายามิกำลังจะสั่งสอนริวกะอยู่ด้วย ซึ่งริวกะเองก็ยอมรับฟังโดยไม่มีข้อโต้แย้ง ริวกะทิ้งตัวลงนอนเพราะความเหนื่อย แต่ก็ต้องตกใจเพราะพื้นปูนที่ต้องแข็งโป๊ก กลับนิ่มๆแถมมีกลิ่นที่หอมมากด้วย


[ ริวกะ ]  :  เอ๋
[ คิราระ ]  :  เอ๋


ทั้งคู่ต่างตกใจพร้อมกัน เพราะที่ริวกะเข้าใจว่าเป็นพื้นปูนนั้นกลับเป็นหน้าตักของคิราระซะงั้น ริวกะนั้นกระเด็นไปตรงที่ คิราระนั่งลงเพราะแรงลมพอดิบพอดีเหมือนมีคนจงใจ คิราระใจเต้นตูมตามจนแทบทะลุออกมาเพราะว่าตรงหน้านี้คือชายหนุ่มที่โผล่มาตอนที่เธอเรียกหาตลอด อืม... ริวกะพยายามจ้องมองใบหน้าของคิราระซึ่งตอนนี้มันอยู่ห่างไม่ถึงคืบ จนคิราระที่ก้มมองริวกะก็ถึงกับทำตัวไม่ถูกเลย



[ ริวกะ ]  :  โอ้ โทษทีนะพี่สาว ผมคงจำคนผิด ยัยนั่นน่าจะยังหัวสีทอง แถมคงไม่น่ารักขนาดนี้ ขอโทษนะหนุนตักเต็มๆเลย ฮึ๊บ


ริวกะไม่พูดเฉยๆเขายังยิ้มให้คิราระแบบว่ากระชากใจเลย


[ คิราระ ]  :  งื๊อออ น่ารักเกินไปแล้วนะ


คิราระหัวใจเต้นตูมตามเมื่อเจอรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาของริวกะเล่นงานเต็มๆ ก่อนที่จะสะดุ้งด้วยคำพูดของริวกะที่ลุกขึ้นไปแล้วเรียบร้อย


[ ริวกะ ]  :  กลับบ้านได้แล้วพี่สาวๆ หวอ ออกแล้วระวังด้วย

คิราระสะดุ้งเอามือปิดหว่างขาตัวเองทันที เธอเขินหน้าแดงแจ๋เลยเพราะริวกะชมว่าเธอน่ารัก แต่ริวกะจำกันไม่ได้จริงๆเหรอ ส่วนทาเคชินั้นนั่งเข่าอ่อนทำอะไรไม่ถูกไปแล้ว หมดภาพลักษณ์ขาใหญ่ไปเลย คิราระกำลังจะเอ่ยเรียกริวกะอีกครั้ง เธออยากคุย อยากขอบคุณ แต่ก็มีเสียงบางเสียงดังขึ้นมาขัดเสียก่อน


เดี๋ยวก่อนครับ คุณริวกะ !!!


ใครบางคนเรียกชื่อ ริวกะ ขึ้นมาจนเขาต้องหันกลับไปมอง คนๆนั้นที่เรียกริวกะนั้นจะไม่ได้รับบาดเจ็บจากพายุของทั้งคู่เลย ไอ้ทาเคชิได้ทีก็ปากดีใส่ทันที


[ ทาเคชิ ]  :  นี่แหละโว้ยของจริง หัวโจกของฟูคุซัน มึงได้ตายแน่ไอ้เด็กเสิร์ฟ



ริวกะและยามิ จ้องไปตรงหน้าที่ชายคนนั้นอยู่ ริงกะเพ่งมองอย่างไม่ว่างตาก่อนที่จะเอ่ยขึ้นว่า


[ ริวกะ ]  :  นี่แก........   เป็นใครอ่ะ



ก๊อง !!! คิราระถึงกับปวดหัวเลย ตอนแรกนั้นเธอคิดว่าริวกะจะรู้จักกับคนๆนั้น แต่ดันไม่รู้จักซะเฉยเลย โถ่ อีตาบ้า คิราระถึงกับบ่นในใจพร้อมกับยิ้มขึ้นทันที ทำไมคนๆตรงหน้าช่างดู เอ๋อๆ เด๋อๆ น่ารักแบบนี้นะ


[ ยามิ ]  :  โถ่นายน้อยขอรับ เจ้านั่นไง อาโอยามะ ทาเครุ เป็นถึงแชมป์ศิลปะการต่อสู้ระดับ ม.ปลายเลยนะขอรับ



[ ริวกะ ]  :  อาโอยามะ ทาเครุ  งั้นเหรอ


คลืนนนนนน บรรยากาศบริเวณนั้นเปลี่ยนไปทันที แรงกดดันมากมายมหาศาล แผ่พุ่งออกจากตัวริวกะจนคิราระนั้นรู้สึกได้และกำลังหวาดกลัว



[ ยามิ ]  :  โอ๊ะโอ อย่าไปจ้องนานสิ่ เดี๋ยวจะหมดสติได้นะ



ยามิพุ่งเข้ามานั่งตรงหน้าคิราระเพื่อบดบังไม่ให้เธอจ้องมองริวกะตอนนี้โดยตรง คิราระตกใจเป็นอย่างมาก เพราะเธอเห็นเขายืนอยู่ข้างๆกับริวกะซึ่งไกลจากเธอเกือบ 10 เมตร แต่ทำไมอยู่ๆเขาโผล่ตรงนี้ได้ ก็นั่นเพราะยามิได้ใช้ความสามารถของเทนงู ในการเทเลพอตสั้นๆยังไงล่ะ



[ ยามิ ]  :  นายน้อย กรุณาปลดจิตสังหารด้วยขอรับ ร่างกายนางจะรับไม่ไหวนะขอรับ


สิ้นคำของยามิ บรรยากาศก็สงบลงทันที คิราระที่กลัวจนตัวสั่นก็ค่อยๆดีขึ้น และจ้องมองไปที่ริวกะด้วยความเป็นห่วง


[ อาโอยามะ ]  :  ขอบพระคุณครับคุณริวกะที่เมตตา ผมก็เกือบสลบแล้วจริงๆ


[ ริวกะ ]  :  อาโอยามะ แกยังกล้าเรียกชื่อชั้นอีกเหรอ ไอ้ข่าวลือที่ว่าหัวโจกของโรงเรียนฟุคุซันไล่กระทืบเด็กนักเลงโรงเรียนในเขตนี้จนปางตาย คือแกสิ่นะ


[ อาโอยามะ ]  :  ครับ คุณริวกะ เป็นผมเองครับ



[ ริวกะ ]  :  แกไม่ได้เปลี่ยนแค่ไปแค่รูปลักษณ์สิ่นะ จิตใจความเป็นมนุษย์ก็คงเปลี่ยนไปด้วย บอกเหตุผลชั้นมา  ทำไมเอาวิชาที่ปู่สอนให้มาใช้แบบนี้ ถ้าเหตุผลไม่ดีพอ ชั้นฆ่านายแน่



อาโอยามะยืนตัวตรงเสมือนให้ความเคารพริวกะอย่างมาก ทาเคชิถึงกับพูดอะไรไม่ออก เพราะอาโอยามะคนนี้ได้ชื่อว่าเป็นผู้นำที่แข็งแกร่งของโรงเรียนมัธยมปลายฟุคุซัน ไม่มีใครเอาชนะเขาได้เพราะเขามีวิชาคาราเต้ที่ยอดเยี่ยมมากๆอีกทั้งช่วงหลังมานี้ได้ข่าวว่าเขาฝึกทั้งยูโด และ ชกมวยกรงด้วย



[ อาโอยามะ ]  :  คุณริวกะ ตั้งแต่ผมแพ้คุณ ผมก็พยายามที่จะเก่งขึ้นเรื่อยๆ ผมพยายามหาสิ่งที่จะมาเติมเต็มฝีมือของผม จนผมเจอเส้นทางนี้ ผมได้วิวาทใช้วิชาการต่อสู้เอาชนะมาตลอด ฝึกฝน ขัดเกลามันอย่างเคร่งครัด เพื่อที่วันนึงผมจะขอประมือกับคุณอีกครั้ง ขอความกรุณาสู้กับผมอีกครั้งเถอะครับ คุณริวกะ



ทาเคชิถึงกับหน้าซีดใจเสียทันที เพราะไอ้ปีศาจอาโอยามะที่เขารู้จัก มันพูดออกมาเต็มปากว่ามันแพ้ได้เด็กเสิร์ฟคนนี้ แถมมันยังมีท่าทีที่ดูเคารพไอ้เด็กเสิร์ฟคนนี้มากๆอีกต่างหาก



[ ริวกะ ]  :  เส้นทางลูกผู้ชาย เส้นทางบ้านแกสิ่อาโอยามะ คนเป็นฝูงจะลุมทำมิดีมิร้ายผู้หญิงแบบนี้



[ อาโอยามะ ]  :  ด้วยความสัตย์จริงครับ คุณริวกะ ผมมาที่นี่เพราะไอ้ทาเคชิบอกว่ามีคนเก่งอยู่ผมจึงตามมา ผมไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายเด็กคนนั้นครับ ได้โปรดครับคุณริวกะ ช่วยกรุณาผมด้วย



อาโอยามะตั้งท่าเตรียมสู้ โดยที่หวังว่าริวกะจะตอบรับความมุ่งมั่นนี้ ริวกะได้แต่ถอนหายใจและมองไปที่ยามิที่อยู่ข้างๆคิราระ เพื่อขอความคิดเห็น



[ ยามิ ]  :  ข้าจะไม่บอก ท่านพ่อขอรับนายน้อย ว่าท่านใช้กำลังกับคนในบ้าน


สิ้นคำพูดของยามิดูเหมือนความลังเลของริวกะนั้นจะหายไป แววตาเปลี่ยนเป็นแววตาที่ไม่ว่อกแว่กและเอาจริงๆ อาโอยามะ เห็นดังกล่าวก็ถึงกับตัวสั่นเทิ้มด้วยความตื่นเต้น นี่แหละคนที่เขายอมรับ นี่แหละอิซานางิ ริวกะที่เขานับถือ ริวกะตั้งท่าสู้ Style  คาราเต้โบราณ ที่ปู่เขาสอนโดยใช้ท่ายืน ของเทพนีโอ เป็นต้นแบบ รอบตัวริวกะมีออร่าสีม่วงโพยพุ่งออกมาราวกับมีกิโมโนห่มคลุมอยู่


[ อาโอยามะ ]  :  ขอบพระคุณครับคุณริวกะ  โอ้กกก


ยังไม่ทันที่อาโอยามะจะได้พูดจบ ริวกะก็ช่วงชิงจังหวะ เข้าประชิดตัวแล้วอัดเข่าเข้าหน้าท้องเสียแล้ว อาโอยามะถึงกับตัวงอด้วยความเจ็บปวด มัดกล้ามหนาๆตรงหน้าท้องของเขานั้น แทบไม่ได้ช่วยอะไรได้เลย



[ ริวกะ ]  :  อาโอยามะ ถ้าชั้นจะฆ่าแก เมื่อกี้แกตายไปสิบรอบแล้ว ถ้าตัดสินใจจะสู้คนตรงหน้าก็คือศัตรู จงตัดความรู้สึกผูกพันธ์ไปซะ นี่คือบทเรียนสุดท้ายจากชั้น


[ อาโอายามะ ]  :  อ่อกก แค่กก  ขอบพระคุณครับคุณริวกะ


อาโอยามะตั้ง ท่าอีกครั้ง คราวนี้เขาพุ่งใส่ริวกะก่อนบ้าง หมัด ซ้าย ขวา ถูกประเคนเข้าใส่ริวกะอย่างรวดเร็ว ริวกะหลบไม่ทันจึงใช้การบล็อคด้วยแขนและถ่ายเทน้ำหนักโดยการขยับแทน ฟิ้ววว อาโอยามะหมุนตัวกระโดดถีบโดนบล็อคเต็มๆ ริวกะถึงกับกระเด็นไป 2-3 เมตร  อาโอยามะยิ้มที่มุมปากก่อนที่จะพุ่งเข้าอีกรอบ มันนี้มันเตะซ้ายหลอกชักขากลับและเปลี่ยนเป็นเตะขวาทันที แต่ริวกะนั้นก้าวฉากหลบได้ จนอาโอยามะถลำตัวเพราะแรงแตะของตัวเอง ริวกะฉวยจังหวะนั้นกระโดดถีบกลับหลังตามน้ำเต็มๆ จนอาโอยามะถึงกับกระเด็น



(https://uppic.cc/d/K2pJ) (https://uppic.cc/v/K2pJ)



ริวกะสไลด์เข้าไปอีก เขาอาศัยจังหวะที่อาโอยามะยังไม่ทันตั้งหลักนั้นฟาดสันมือสั้นๆและรวดเร็วเข้าชายโครงและหมุนตัวเตะซ้ำเข้าไปอีก


(https://uppic.cc/d/KoTF) (https://uppic.cc/v/KoTF)


อาโอยามะถึงกับสะดุ้งจุกไปหมด แต่แค่แปปเดียวมันก็จับริวกะเหวี่ยงจน
เซถลา ก่อนจะเข้าเทคดาวน์ริวกะจนนอนกับพื้น อาโอยามะรีบขึ้นคร่อมทันทีเป้าหมายคือการระดมหมัดเข้าที่ใบหน้า แต่จังหวะที่มันกำลังขึ้นคร่อมนั้นริวกะก็แอ่นตัวสะพานโค้งทันทีโดยไม่รอช้า


ทำให้อาโอยามะที่ยังไม่ทันได้คร่อมและจับลอค ถึงกับตัวพุ่งไปข้างหน้าตามแรงดีด อั้กกก อาโอยามะถึงกับหน้าทิ่มพื้นแข็งๆจนร้องออกมา ริวกะไม่รอช้ารีบเข้าทางด้านข้างจะทำ ซังกากุ เพื่อจะหักแขน แต่อาโอยามะก็ไวพอที่จะกลิ้งหลบอย่างทันท่วงที


[ ริวกะ ]  :  เร็วดีนี่อาโอยามะ


ฟู่ววว อาโอยามะไม่พูดพร่ำทำเพลงเขาพุ่งเข้าใส่ริวกะทันที เขาอาศัยช่วงจังหวะที่ริวกะพูดนั้นพุ่งเข้าอย่างรวดเร็ว ริวกะเองก็เผลอไปจริงๆ วูบบบ อาโอยามะพุ่งเข้าประชิดอย่างรวดเร็ว เขาใช้ฝ่ามือขวาวาดเป็นเส้นตรงผ่านหน้าริวกะ ริวกะก็เผลอมองตามมือนั้นไปเพราะคิดว่ามันจะโจมตีเข้ามา แต่ วูบบ พริบตาเดียวทั้งมือทั้งตัวขออาโอยามะก็หายไป มั่บบ ริวกะรู้สึกได้ถึงแรงรัดอันมหาศาลที่เอวจากด้านหลังเป็นอาโอยามะนั่นเอง สิ่งที่เขาทำนั้นมันคือการหลอกสายตา


เขาใช้จังหวะนั้นวาดมือผ่านขวาสายตาริวกะไปทางขวา เพราะเขารู้ดีว่าริวกะนั้นสายตาว่องไวเพียงใด แต่เขาใช้จุดนั้นนั่นแหละมาเล่นงานริวกะ ในจังหวะที่ริวกะมองตามมือขวาเขานั้นเขาก็ย่อตัวอย่างรวดเร็วเข้าด้านหลังทางเฉียงล่างซ้ายในมุมอับสายตาและเข้าจับเอวย่อตัวเพื่อที่จะทุ่มกลับหลังด้วยท่า อุระนาเงะ ทันที

(https://uppic.cc/d/K2pa) (https://uppic.cc/v/K2pa)

ริวกะที่รู้ว่าตัวเองพลาดอย่างจังเข้าแล้วจึงฉวยจังหวะที่อาโอยามะออกแรงยกตัวเข้านั้น เอาขาของตัวเองไปรัดขาของอาโอยามะไว้ได้ทันท่วงทีทำให้อาโอยามะไม่สามารถยกริวกะขึ้นได้


แต่อาโอยะมะนั้นใช้พลังล้วนๆในการงัดยก ริวกะเองก็สู้แรงไม่ได้ขาที่เกี่ยวไว้จึงหลุด อาโอยามะจับริวกะทุ่มกลับหลังทันที คิราระที่เฝ้ามองถึงกับไม่กล้ามองดูถึงกับหลับตาปี๋  อาโอยามะรัดเอวริวแน่นหนาราวกับหมีที่กอดรัดเหยื่อ ถ้าเขาทุ่มท่าริวกะลงได้เขาก็จะชนะเพราะยังไง ริวกะก็ต้องสลบเพราะหัวกระแทกพื้นแน่ๆ


[ อาโอยามะ ]  :  ย๊ากกกกกกกกกกก


ในเสี้ยววินาทีนั้นที่อาโอยามะกำลังยกริวกะลอยนั้น ริวกะได้ใช้มือขวากำหมัดหมัดนิ้วเดียวต่อยอ้อมหัวตัวเองไปทางซ้ายเข้าที่ขมับของอาโอยามะอย่างจัง ต่อให้ร่างกายแข็งแกร่งดุจหินผาเพียงใด แต่เจอสิ่วเหล็กเจาะเข้าไปก็ไม่เหลือ อาโอยามะ ถึงกับชะงักเพราะความเจ็บปวดจนเผลอคลายมือออก ริวกะที่กำลังลอยและกำลังจะตกพื้นนั้นก็รีบม้วนตัวกลับหลังกลางอากาศโดยอาศัยแรงที่โดนทุ่มให้เป็นประโยชน์ และม้วนเก็บคอทันทีทำให้เลี่ยงที่จะบาดเจ็บจุดสำคัญได้



แต่ริวกะเองก็ได้บาดเจ็บที่หลังด้วยเพราะม้วนตัวได้ไม่ครบรอบถึงจะเซฟต้นคอได้แต่หลังก็กระแทกพื้นเสียก่อน  โอยย เสียงอาโอายามะลุกขึ้นมาร้องด้วยความเจ็บปวดเพราะโดนตอกเข้าขมับ เต็มๆ  ริวกะรีบวิ่งเข้าใส่ทันที ซึ่งอาโอยามะตอนนี้ได้ยังอยู่ในท่านั่งชันเข่าข้างนึงอยู่ก็ได้แต่คิดในใจ คุณริวกะ คุณไม่รู้จักเจ็บปวดมั่งเลยเหรอ


ก่อนที่อาโอยามะจะเหวี่ยงหมัดขวาอย่างสะเปะสะปะออกไปเพราะยังมึนหัวอยู่แน่นอนว่ามันไม่โดน ริวกะพุ่งตัวเข้าด้านซ้ายทันทีและอาศัยขาซ้ายของอาโอยามะที่ตั้งอยู่เหยียบ ริวกะใช้ขาซ้ายเหยียบเข้าที่ขาซ้ายของอาโอยามะที่ตั้งอยู่และหมุนตัวขึ้นนั่งบนบ่าของอาโอยามะทั้งตัว

(https://uppic.cc/d/K2pS) (https://uppic.cc/v/K2pS)


ในจังหวะที่มุนตัวขึ้นนั้นริวกะก็ใช้มือขวาจับไปที่ปกเสื้อด้านหน้าของอาโอยามะและดึงขึนเพื่อรัดคอ ริวกะนั้นรัดคออาโอยามะไว้อย่างเหนียวแน่นและทิ้งตัวลงม้วนหน้าทันที อาโอยามะที่ถูกล็อคคอจึงจำเป็นต้องมีม้วนตัวตามเพราะไม่สามารถแบกน้ำหนักคนทั้งคนด้วยลำคอได้ ถ้าฝืนคงเจ็บหนักแน่ๆ ตุ้บ !!! ริวกะม้วนตัวลงมาโดยมีอาโอยามะม้วนตัวตามมาด้วย เขารัดคออาโอยามะต่อทันที เพราะเขาได้มือขวาดึงปกเสื้อเพื่อรัดคอไว้แล้ว อาโอยามะถึงกับตาเหลือก สำลักดังอ่อกก เพราะลูกกระเดือกและหลอดลมของเขาถูกรัดอย่างแรงด้วยแรงหมุน



(https://uppic.cc/d/K2pD) (https://uppic.cc/v/K2pD)



ริวกะใช้มือขวาดึงปกเสื้อของอาโอยามะขึ้นรัดคอแบบเดียวกับยูโดและใช้มือซ้ายนั้นดึงแขนซ้ายไว้ไม่ให้สามารถขยับได้ อายามะดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อหาทางรอดจากการถูกรัดคอ เขาพยายามจะใช้มือซ้ายที่ถูกริวกะจับไว้ มาดึงปกเสื้อที่ถูกใช้รัดคอเพื่อคลายความแน่น ริวกะที่เริ่มรู้สึกว่าแรงแขนซ้ายของตนสู้แรงแขนซ้ายของอาโอยามะไม่ได้ เขาจึงใช้ขาซ้ายมาเกี่ยวแขนซ้ายของอาโอยามะไว้ แล้วคราวนี้เปลี่ยนมาใช้ทั้งมือซ้ายและขวาเชือดคอของอาโอยามะ กลายเป็นท่า โอคุริ เอริ จิเมะ ทันที


(https://uppic.cc/d/K2pX) (https://uppic.cc/v/K2pX)

(https://uppic.cc/d/K2pW) (https://uppic.cc/v/K2pW)



แต่ในจังหวะที่ริวกะขยับขาซ้ายเพื่อมาเกี่ยวแขนซ้ายนั้น มือขวาของเขาได้เผลอขยับแค่นิดเดียว อาโอยามะจึงอาศัยจังหวะนั้นกดคางไปที่มือของริวกะทันทีเพื่อเบรคไม่ให้ริวกะได้รัดแบบเต็มแรง


อาโอยามะหมดทางดิ้นขัดขืนแต่เขายังพยายามที่จะก้มหน้าโดยใช้คางกดเข้าที่มือของริวกะ เพราะถ้าปล่อยให้ริวกะได้ขยับมือรัดเข้าเส้นเลือดใหญ่ที่คอแน่นๆ  ไม่เกิน 5 วินาทีเขาต้องสลบแน่ๆ อาโอยามะดิ้นทุรนทุรายเอาชีวิตรอด ขาที่ขยับได้ก็ขยับ คางก็กดมือริวกะไว้ แขนก็ขวาที่เป็นอิสระตะเกียกตะกายป่ายไปทั่ว  ด้วยความที่เป็นคนที่ตัวใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ทำให้อาโอยามะได้เปรียบด้านพละกำลัง ทำให้ยิ่งนานเข้าริวกะที่ยังไม่สามารถจัดการอาโอยามะได้ก็เริ่มเสียเปรียบ


อาโอยามะรู้ได้ทันทีว่าริวกะเริ่มหมดแรงเพราะความแน่นในการรัดคอลดลงเขาจึงอาศัยจังหวะนั่นพลิกตัวจากนอนหงายขึ้นมาคว่ำตัวได้สำเร็จ ฮื๊ออออ เขาสูดอากาศเข้าเต็มปอดอีกครั้งก่อนจะพุ่งตัวเข้าใส่ริวกะที่นอนหงายอยู่ไม่ถึงคืบ แต่... พลั่กก ตุ้บบ !!!  จังหวะที่อาโอยามะกำลังจะพุ่งเข้าใส่เตรียมคร่อมอีกครั้ง ริวกะที่นอนอยู่ก็ถีบเข้าที่หัวเข่าขวาของอาโอยามะที่กำลังจะลุกขึ้น

(https://uppic.cc/d/K225) (https://uppic.cc/v/K225)

ทำให้อาโอยามะทรุดลงอีกครั้ง และริวกะก็ล็อคแขนและใช้ขาไขว้ที่ต้นคอของอาโอยามะเพื่อเป็นคานงัดทันที



เรียกว่านี่คือ การต่อสู้ด้วยชั้นเชิงท่าจับล็อคล้วนๆ ริวกะรุกเข้าใส่จับเชือด ( รัดคอ ) อย่างรวดเร็ว  ส่วนอาโอยามะก็ป้องกันตัวและรอโอกาสที่ริวกะอ่อนแรงเพื่อสลัดจนหลุดและจะเข้าโจมตีกลับ แต่ริวกะก็ใช้จังหวะถีบขาของอาโอยามะ จนล้มไปอีกครั้ง ริวกะได้โอกาสจึงจับแขนของอาโอยามะไว้ทันที แต่อาโอยามะนั้นก็รีบสะบัดออกทันที และถอยทิ้งระยะห่างอย่างรวดเร็ว ตัวเขาพึ่งนึกขึ้นมาได้ว่าริวกะนั้นไม่ได้เก่งแค่คาราเต้ แต่ฝีมือด้านยูโดก็น่ากลัวมากๆ โดยเฉพาะการจับ ล็อค หัก เชือด ริวกะจะชำนาญเป็นพิเศษ 



แต่อย่างว่าศักดิ์ศรีมันค้ำคอ เขาเป็นผู้คนท้าประลองมีเหรอจะเกรงกลัว ตัวเขาเองก็ฝึกยูโดมาเพิ่มเช่นกัน พละกำลังก็มากกว่าแล้วมีอะไรต้องกลัวแค่ไม่ลงไปคลุกกับพื้นก็พอ อาโอยามะขยับตัวซ้ายขวาเพื่อหาจังหวะ  ฟุ่บบบบ เขาพุ่งใส่ริวกะทันทีเพื่อจะทุ่มริวกะ ถ้าเป็นคนอื่นโดนตัวขนาดอาโอยามะจับปกเสื้อคงผวาไปแล้ว แต่อย่างที่บอกว่าเรื่องยูโดนั้นริวกะก็ไม่ธรรมดา พริบตาเดียวที่อาโอยามะพุ่งเข้าไปจับปกเสื้อของริวกะนั้น ริวกะก็ฉวยโอกาสนั้นจิกเข้าที่เข็มขัดกางเกงของอาโอยามะอย่างรวดเร็ว วางขาเพื่อขวางการเคลื่อนไหว อีกทั้งยังคว้าเอาแขนซ้ายของอาโอยามะไว้ พร้อมกระชากลงและบิดหมุนอย่างพร้อมเพรียงและสุดแรง



(https://uppic.cc/d/K22K) (https://uppic.cc/v/K22K)



ตึ้งง !!!  ร่างใหญ่ยักษ์ของอาโอยามะหมุนคว้างลงพื้นปูนดังลั่น อาโอยามะถึงกับจุก เขาลืมคิดไปว่าต่อให้ไม่ลงไปคลุกกับพื้น ริวกะก็สามารถทุ่มลงพื้นได้ด้วย กาต้า กุรุม่า  ท่าถนัดของเขา   ปึ้ดด เสี้ยววินาทีนั้นริวกะฉวยโอกาสพลิกตัวและล็อคแขนทันที


ริวกะทำการล็อคแขนเพื่อที่จะหัก ด้วยท่ายูยิกาตาเมะ


(https://uppic.cc/d/K22y) (https://uppic.cc/v/K22y)


อาโอยามะที่เสียท่าไปแล้วโดนล็อคแขนขวา ก็ใช้แรงของตัวเองเกร็งแขนไว้ได้ทันท่วงทีก่อนจะโดนริวกะเล่นงานและยังเอาแขนซ้ายที่เป็นอิสระแล้ว มาช่วยดึงไว้อีกเขารีบตั้งเข่าขึ้นเพื่อที่จะยืนขึ้น


(https://uppic.cc/d/K22M) (https://uppic.cc/v/K22M)


แต่ในจังหวะที่อาโอยามะกำลังจะยืนขึ้นนั้นริวกะพลิกขาตัวเองจากที่ล็อคไหล่ของอาโอยามะ แล้วฟาดส้นเท้าเข้าใส่ขมับเต็มๆจนอาโอยามะที่กำลังจะยืนถึงกับชะงัก และในเสี้ยววินาทีที่อาโอยามิชะงักนั้นริวกะก็ยืดตัวใช้เท้าทั้งสองเกี่ยวคออาโอยามะและใช้น้ำหนักของตัวเองเกี่ยวอาโอยามะที่ร่างกายกำลังเสียสมดุลฟาดลงกับพื้นทันที

(https://uppic.cc/d/K22w) (https://uppic.cc/v/K22w)

หัวอาโอยามะฟาดลงกับพื้นอย่างจังดัง โป๊ก !!! จนสติเลือนลาง ในห้วงความคิดของอาโอยามะนั้นเขาไม่เข้าใจ ทั้งที่ตัวเขาพละกำลังมากกว่า ฝึกซ้อมมากกว่า ประสบการณ์การทะเลาะวิวาทเยอะกว่า ทำไมถึงสู้ริวกะไม่ได้ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรริวกะนั้นก็แก้ทางได้หมด ทำไม ทำไม ทำไม  ว๊ากกกกก


อาโอยามะที่หัวฟาดพื้นและกำลังจะโดนริวกะเด็ดแขนคำรามขึ้นด้วยความโกรธ กึก กึกก ริวกะพยายามหักแขนแต่ทำไม่ได้ มันไม่ขยับซักมิลเดียว แขนของอาโอยามะตอนนี้แข็งยิ่งกว่าเหล็กเสียอีก ว๊ากกกกก อาโอยามะคำรามสุดเสียง เกร็งพลังไปทั้งตัวจนกล้ามเนื้อนั้นขึ้นมาเด่นชัดทุกมัด อาโอยามะตั้งเข่าและลุกขึ้นจนได้ สิ่งที่น่าตกใจคือ มันยืนขึ้นและยกริวกะทั้งตัวด้วยแขนมันแค่ข้างเดียว ริวกะที่น้ำหนักตัวถึง 65 ลอยขึ้นเหมือนไร้น้ำหนัก คิราระกับทาเคชิที่นั่งมองอยู่ถึงกับพูดอะไรไม่ออก นี่สิ่นะที่เรียกว่าพลังแห่งความโมโห



[ ยามิ ]  :  เจ้าบ้าทาเครุเอ๊ย แรงวัวแรงควายไม่เปลี่ยนเลย



ยามินั้นกล่างถึงอาโอยามะว่า ทาเครุ ราวกับว่าสองคนนี้รู้จักกันมาก่อน อาโอยามะฟาดริวกะที่ยังเกาะแขนอยู่ลงกับพื้นพร้อมแขนของเขาทันที อ่อกก ริวกะถึงกับกระอักด้วยแรงฟาดนั้น
คิราระเห็นว่าริวกะกำลังจะเสียท่า จึงได้เตรียมตัวเข้าไปช่วย แต่ก็ถูกยามิห้ามไว้


[ ยามิ ]  :  ไม่ต้องเข้าไป


[ คิราระ ]  :  แต่ริวกะกำลังแย่นะคะ ถ้าปล่อยไว้อาจแย่กว่านี้ก็ได้


คิราระไม่สนใจคำพูดของยามิ เธอพยายามสะบัดแขนที่ยามิดึงไว้ แต่ทำยังไงก็ไม่หลุดทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ดึงแขนเธอจนแน่นมากมาย


[ คิราระ ]  :  ปล่อยยย



[ ยามิ ]  :  เจ้าเป็นห่วงนายน้อยของข้างั้นเหรอ


[ คิราระ ]  :  ก็ห่วงน่ะสิ่ อุสส่าห์ได้เจอกันทั้งที ทั้งที่เขาเคยช่วยชั้นไว้ จะให้นั่งเฉยๆดูเขาโดนทำร้ายแบบนี้เหรอปล่อยย



[ ยามิ ]  :  นี่ไม่ใช่การทำร้าย มันคือการประลองที่นายน้อยยอมรับคำท้าเอง แล้วทั้งหมดมันเกิดจากความประมาทของนายน้อยเองด้วย



[ คิราระ ]  :  แต่



[ ยามิ ]  :   นายน้อยไม่แพ้หรอก ถ้ามาแพ้เพราะฝีมือระดับแค่เจ้าทาเครุ   ท่านก็ไม่เหมาะสมจะเป็นผู้นำของพวกข้าหรอก  จงเชื่อใจนายน้อยเถอะ



คิราระฟังยามิพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่างออกไป มันดูจริงจังแน่แนว แต่แฝงไว้ด้วยความอบอุ่น เธอเองนั้นก็รับรู้ได้จึงได้ยอมฝืนใจและนั่งลงเพื่อรับชมและเป็นสักขีพยานในการต่อสู้ครั้งนี้ 
โครมม !!! อาโอยามะเหวี่ยงริวกะอย่างรวดเร็วและรุนแรงไปกระแทกกับกำแพงอีกครั้งและไม่รอช้าที่จะตามเข้าไปซ้ำอย่างรวดเร็ว ริวกะที่ยังมึนๆจุกๆ ก็จำเป็นต้องตั้งรับแบบไม่มีทางหนีเพราะข้างหลังมันคือกำแพง



ผัวะ พลั่กกก !!! อาโอยามะประเคนทั้งมือทั้งแข้งเข้าใส่ริวกะ ซ้าย ขวา อย่างรวดเร็วและมีชั้นเชิง ลูกถีบ เตะขวา ต่อยซ้าย ริวกะตั้งรับอย่างสุดชีวิตเช่นกัน แต่สภาพริวกะตอนนี้จะไปทำอะไรได้


(https://uppic.cc/d/K22Q) (https://uppic.cc/v/K22Q)


อาโอยามะต่อยเข้าขวา ริวกะไขว้แขนบล็อคไว้ได้ แต่ก็ถูกลูกตามน้ำอย่างหมุนตัวเตะขวาเข้าอย่างจัง อาโอยามะต่อยเตะซ้ายริวกะก็เตรียมบล็อคแต่ก็ถูกชักขากลับและสวิงเตะขวาหลอกอย่างจัง ตอนนี้ริวกะเปรียบเหมือนนักมวยติดมุมเชือกจริงๆ  ผั๊วะ ผั๊วะ ๆ อาโอยามะยังคงระดมใส่หมัดไม่ยั้ง เรียกว่าริวกะโดนหวดเป็นลูกเลยก็ว่าได้ ชนะ เราชนะแน่ อาโอยามะคิดถึงชัยชนะตรงหน้าที่กำลังจะเป็นของเขา


(https://uppic.cc/d/K22R) (https://uppic.cc/v/K22R)


แต่มันคงจะดีกว่านี้ถ้าริวกะนั้นเก่งกว่านี้ ถ้าไม่เพราะไปจมปลักกับเรื่องเศร้าในอดีตริวกะคงไปได้ไกลกว่านี้จนตัวเขาไม่อาจเทียบ


[ อาโอยามะ ]  :  ทำไมคุณยังจมปลักกับอดีตครับคุณริวกะ ทำไมคุณไม่ทุ่มเทให้มากกว่านี้ คุณคือคนที่ผมนับถือทำไมต้องใส่ใจแค่เรื่องคนตายไปแล้ว ทำไมต้องใส่ใจเธอคนนั้นที่ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่รึเปล่า



วู่บบบ อาโอยามะพุ่งหมัดตรงหมายเผด็จศึกทันที ชัยชนะครั้งนี้เป็นของผมแล้วคุณริวกะ อาโอยามะประกาศชัยชนะของตนต่อหน้าริวกะทันที เพราะสภาพของริวกะตอนนี้ยังไงก็ไม่มีทางตอบโต้ได้  แต่.... อาโอยามะได้ทำผิดมหันต์ไปอย่างนึง คือ เอ่ยถึงรุ้งพลอยในเชิงปรามาท     วู่บบบ ปั้ก ปั้ก เปรี้ยงงง !!! อาโอยามะถึงกับกระเด็นไปตามแรงเตะของริวกะจนกลิ้งไป อาโอยามะถึงกับพูดไม่ออก เมื่อกี้เขากำลังจะชนะแล้วแท้ๆ ในเสี้ยววินาทีที่กำปั้นของเขาจะถึงหน้าของริวกะ ริวกะนั้นกลับสงบนิ่งและโยกหัวหลบแค่นิดเดียว แล้วต่อยซ้ายขวาใส่หน้าท้องของเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะใช้เวลาไม่ถึงเสี้ยววินาที เตะ SPINING BACK KICK สวนมาจังๆจนอาโอยามะกระเด็นไป


(https://uppic.cc/d/KoUr) (https://uppic.cc/v/KoUr)


[ ริวกะ ]  :   แกพูดมากไปแล้วนะ อาโอยามะ


คลืนน !!!  ริวกะปลดปล่อยคลื่นปริศนาอีกครั้ง แต่คราวนี้มันกลับเป็นสีแดงและรู้สึกร้อน



[ ยามิ ]  :  เจ้าบ้าทาเครุ แกไม่น่าเลย ไปกระตุ้นต่อมโมโหของนายน้อยจนได้




[ คิราระ ]  :  คุณยามิคะ ใครกันเหรอคนที่อาโอยามะ พูดถึง



[ ยามิ ]  :  อ่ะแหะๆ คนสำคัญของนายน้อยน่ะ



คนสำคัญเหรอ คิราระได้ยินก็ถึงกับใจ แป้วเลย เขามีคนรักอยู่แล้วงั้นเหรอ คิราระถึงกับตัวสั่นจนเก็บอาการไม่อยู่ หัวใจแทบจะระเบิดออกมาเลย โครมมม !!! ยังไม่ทันจะได้ร้องไห้เพราะรู้ว่าริวกะมีคนรัก คิราระก็ต้องตกใจเพราะร่างสูงใหญ่ของอาโอยามะกระเด็นมากองตรงหน้าเธอจังๆ



[ ยามิ ]  :  เจ้าโง่ทาเครุ เจ้าดันไปพูดคำต้องห้ามเข้าไปแล้วไหมล่ะ ตอนนี้เจ้าต้องใช้ทุกอย่างที่เจ้ามีแล้ว ไม่งั้นได้ไปยมโลกแน่


[ อาโอยามะ ]  : คุณยามิ



คิราระมองเลิ่กลั่กไปมาดูเหมือนว่าทั้งสองคนนี้จะรู้จักกัน ฟู่วววว ริวกะพุ่งเข้ามาซัดขวาเข้าหน้าอาโออย่างจัง อาโอยามะถึงกับแทบสลบ ตึ้กๆ ๆ ๆ ริวกะเดินเข้าหาอาโอยามะอย่างช้าๆ ทีละก้าว ทีละก้าว อาโอยามะถึงจะหวั่นๆ แต่ก็หากลัวไม่ เขายังคงมีสมาธิและหาจังหวะสวยๆ  ชวิ๊งง จังหวะนี้แหละ อาโอยามะ ใช้สายตาจับจ้องไปที่การย่างก้าวของริวกะจนกระทั่งถึงจังหวะที่ริวกะกำลังจะยกขาก้าว อาโอยามิพุ่งเข้าใส่ทันที เขาจะใช้จังหวะเพียงเสี้ยววิที่ริวกะขาลอยนั้น เข้าเทคดาวน์และรัวหมัดใส่ทันที วูบบบบ ริวกะก้าวแค่ครึ่งก้าวก็สามารถหลบการเข้าเทคดาวน์ที่รวดเร็วนั้นได้



อาโอยามะถึงกับตะลึงเพราะเมื่อกี้สายตาเขานั้นได้เห็นบางอย่างที่เกินขอบเขตของมนุษย์ไปแล้ว อาโอยามะรีบหันกลับมาแต่ไม่ทันเสียแล้ว ผั๊วะ โครมมมม ริวกะกระโดดหมุนตัวเตะเข้าใบหน้าอย่างจังจนกระเด็นกลิ้งไปหลายเมตร อ้อกก แค่กๆๆ อาโอยามะตอนนี้เรียกว่าสิ้นสภาพเลย แต่เมื่อเข้าเงยหน้าก็พบกับมัจจุราชตนเดิมกำลังยืนมองเขาอยู่



[ อาโอยามะ ]   :  บะ บ้าน่า เรากระเด็นเพราะแรงเตะของคุณริวกะมาหลายเมตร ทำไมคุณริวกะมาอยู่ตรงหน้าเราได้ แค่ไม่ถึงวิ~



มั่บบบ ริวกะใช้ทั้งมือบีบเข้าที่ใบหน้าของอาโอยามะจนอาโอยามะตกใจ เรื่องพละกำลังเขาไม่แพ้แน่  แต่... อ่อกกก แค่ก ก 
(https://uppic.cc/d/K2Em) (https://uppic.cc/v/K2Em)

ดึงไม่ออกแรงเขาสู้แรงของริวกะไม่ได้และกำลังจะขาดอากาศ โครมมมม  ริวกะเหวี่ยงอาโอยามะที่หนักถึง 80 กิโลกรัมจนลอยไปชนกับกำแพงด้วยมือข้างเดียว อาโอยามะตกตะลึงกับสิ่งที่มันเกิดกับเขามาก แต่เขาก็ยังไม่ล้มเลิกที่จะเอาชนะให้ได้



[ ริวกะ ]  :  อาโอยามะ แกคิดว่าชั้นเอาแต่เรียนหนังสือกับทำงานพิเศษไปวันๆงั้นเรอะ



วู่บบบบ บรรยากาศรอบตัวริวกะเปลี่ยนไป มันเงียบสงบอย่างบอกไม่ถูก มันสงบเกินกว่าที่จะเป็นการต่อสู้  ตึ้ก ตึ้ก ตึ้ก ฟู่วววววว โดยที่ไม่ทันตั้งตัว อาโอยามะรู้สึกได้ถึงแรงต่อยและเตะที่ถาโจมเข้ามาและล้มลงกับพื้นทันที พร้อมกับริวกะที่พุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกับเทเลพอตพร้อมกับสายลมที่พัดรุนแรง



[  อาโอยามะ ]  :  เอ่าะ อ่อกก



อาโอยามะกระอักเลือดออกมาจำนวนหนึ่ง มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ชั่ววินาทีหนึ่งนั้นเขาคิดว่าตัวเองต้องตายเสียแล้ว ริวกะเดินออกไปทันทีโดยที่ไม่ได้พูดอะไร ดูเหมือนว่าการประมือครั้งนี้ผลมันจะปรากฎออกมาแล้ว คิราระนั้นก็มองไม่ทันเหมือนกันว่าริวกะนั้นทำอะไรกันแน่ สายตาของเธอมองไม่ทันจริงๆ ยามิเดินมายังบริเวณที่อาโอยามะล้มลงก่อนที่เริ่มบทสนทนาราวกับคนที่รู้จักกันมาแสนนาน



[ ยามิ ]  :  ตายยังเจ้าทาเครุ


[ อาโอยามะ ]  :  แค่ก ๆ ๆ ๆ ผมคิดว่าต้องตายจริงๆแล้วครับคุณยามิ


[ ยามิ ]  :  ใครช่วยให้แกไปพูดถึงรุ้งพลอยแบบนั้นล่ะ เจ้าโง่เอ๊ย


[ อาโอยามะ ]  :  เธอคนนั้นมีผลกับหัวใจคุณริวกะ ไม่สิ่ มีผลกับนายน้อยมากเลยนะครับ คุณยามิ   คุณยามิเมื่อกี้คือ กระบวนท่านั้นใช่มั๊ยครับ


[ ยามิ ]  :  ใช่  ฟูรินคะซัน


[ อาโอยามะ ]  :  ไม่น่าเชื่อ เป็นไปได้ยังไงครับ นายน้อยพึ่งจะอายุ 16 ย่าง 17 เองนะครับ


[ ยามิ ]  :  เจ้าคิดว่านายน้อยเอาแต่เรียนและทำงานพิเศษไปวันๆหรอไงเจ้าโง่  เจ้าคิดบ้างสิ่ จากบ้านใหญ่ไปยังโรงเรียนมันกี่กิโลเมตร


[ อาโอยามะ ]  :  15 กิโลเมตรครับคุณยามิ


[ ยามิ ]  :  ทุกวันนายน้อยจะตื่นตั้งแต่ตี 5 และวิ่งไปกลับโรงเรียนทุกวัน วันไหนที่ไม่ได้ทำงานพิเศษก็ต้องฝึกซ้อมกับนายท่านใหญ่ตัวต่อตัว  เสาร์-อาทิตย์  ฝึกกับข้าและท่านพ่อในป่าหลังบ้านใหญ่ 6 ช.ม. ถ้าวันไหนนายท่านรินกลับมา ก็จะไปขอฝึกกับนายท่านริน  เป็นแบบนี้มาตลอด 5 ปี


[ อาโอยามะ ]  :  บ้าน่าคุณยามิ ทำไมนายน้อยถึง


[ ยามิ ]  :  เจ้าโง่ เจ้าคิดเหรอว่ามีแค่เจ้าที่อยากแข็งแกร่งขึ้น นายน้อยก็อยากที่จะแข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน ที่นายน้อยเปลี่ยนไปไม่ใช่เพราะอ่อนแอ แต่เพื่อปกปิดมันไว้ไม่ให้เจ้า ข้า หรือ คนอื่นๆในบ้านใหญ่ต้องเป็นห่วง


[ อาโอยามะ ]  :  ผมแค่อยากเก่งขึ้น  เก่งขึ้นให้มากกว่านี้ครับ แต่ทำไมยิ่งค้นหามันยิ่งไกลออกไปไม่รู้



[ ยามิ ]  :  เจ้าโง่เอ๊ย เอาล่ะในฐานะที่เจ้าเป็นสหายอีก1คนของข้า ข้าจะสอนอะไรบางอย่างให้เจ้ารู้ไว้ เจ้ากับนายน้อยมีบางอย่างที่แตกต่างกัน


[ อาโอยามะ ]  :  ผมรู้ดีครับ เพราะผมมันคนธรรมดา ส่วนนายน้อยเป็นถึงสายเลือดของนายท่านใหญ่



[ ยามิ ]  :  เจ้าโง่ฟังข้าให้ดี นายน้อยพยายามแข็งแกร่งขึ้น เพื่อรุ้งพลอย แต่เจ้าพยายามแข็งแกร่งขึ้นเพื่อตัวเอง นั่นแหละคือสิ่งที่แตกต่างระหว่างเจ้ากับนายน้อย คนเราถ้าทำเพื่อคนอื่นมันจะมีพลังมากมายมหาศาลเลยข้าจะบอกให้



[ อาโอยามะ ]  :  อย่างงั้นเองเหรอครับคุณยามิ นี่สิ่นะที่ทำให้ผมไม่มีวันเอาชนะนายน้อยได้ ผมไม่น่าคิดตื้นๆด้วยการออกมาจากตระกูลเลยนะครับคุณยามิ



[ ยามิ ]  :  วันที่เจ้าก้าวออกจากตระกูล นายน้อยก็เสียใจไม่น้อยกว่าคนอื่นๆ นายน้อยยังให้ความสำคัญกับเจ้าเสมือนพี่ชายเสมอเจ้าโง่ทาเครุ  แล้วก็ ฟุรินคะซัน เมื่อกี้ถือว่าเป็นความเมตตาจากนายน้อยของเจ้า อย่าลืมมันซะล่ะ


ยามิกล่าวกับอาโอยามะแค่นั้น ก่อนที่จะลุกเดินออกไป อาโอยามะยังไม่เข้าใจที่ยามิพูดเท่าไรนักจนกระทั่ง อ่อกก อุ้กกก อาโอยามะกระอักเลือดอีกครั้งและครั้งนี้เขารู้สึกเจ็บตามร่างกายอย่างมาก เขาถอดเสื้อออกมาดูจึงพบว่า รอบหน้าอกบริเวณหัวใจของเขานั้นเต็มไปด้วยรอยเขียวช้ำหลายจุดรอยเขาจึงรู้ได้ทันทีว่า นายน้อยริวกะของเขานั้น ละจุดตายของเขาเอาไว้ไม่งั้นเขาคงหัวใจหยุดเต้นไปแล้ว


[ อาโอยามะ ]  :  นี่สิ่นะครับคุณยามิที่คุณจะบอกผม อ่อก อุ้กก นายน้อยครับผมอยากกลับไปยังที่แห่งนั้นจริงๆครับ อยากได้รับฝึกฝนกับท่านหัวหน้าใหญ่เคียงข้างนายน้อยและทุกๆคนอีกครั้ง  อ่อก อึ้กกก



ในมโนสำนึกของ อาโอยามะนั้นเขาได้นึกถึงวันวานเก่าๆที่ยังอยู่ในตระกูลอิซานางิในฐานะเด็กรับใช้และได้ฝึกวิชาการต่อสู้เคียงข้างกับริวกะ ผู้เปรียบเสมือนน้องชายและเจ้านายของตน ถ้าวันนั้นเขาไม่คิดสั้นและเดินออกจากตระกูลออกมาตอนนี้เขาคงกลายเป็นสุดยอดฝีมือไปแล้ว ถึงจะละจุดตายไว้แต่ความเสียหายจากการโจมตีของ ฟุรินคะซัน จากริวกะก็ยังรุนแรงไม่ใช่น้อย สติของอาโอยามะค่อยๆเลือนลางไป ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นคือ ไอ้ทาเคชิ วิ่งหนีจุกตูดออกไปด้านหลัง และเขาก็ค่อยๆหมดสติลง


•••••••••••••


ด้านริวกะ


[ ยามิ ]  :  แหม ๆ ๆ นายน้อยขอรับ อายุเพียง 16 ปี ท่านก็สามารถใช้ กระบวนท่าฟูรินคะซันได้แล้ว ข้าน้ำตาจะไหลเลยขอรับ ขนาดนายท่านรินกว่าจะฝึกได้สำเร็จก็ปาเข้าไปเบญจเพสแล้วนะขอรับ



[ ริวกะ ]  :  เงียบน่ายามิ ชั้นไม่อยากจะใช้เท่าไรหรอก แต่ถ้าไม่ใช้ ได้แพ้เจ้าทาเครุแน่ ถ้าพ่อรู้เข้าคงโดนหัวเราะตาย แพ้ใครไม่แพ้ ไปแพ้ไอ้โง่นั้น



[ ยามิ ]  :  ฝีมือของเจ้าทาเครุก็ไม่ธรรมดานะขอรับ ถ้ายังอยู่รับใช้ตระกูลของนายน้อย ป่านนี้คงพัฒนาไปไกลได้อีก


[ ริวกะ ]  :  เชอะ เจ้าโง่นั่นดันไปหลงมัวเมากับฝีมือของตัวเองจนเกินไป แพ้ชั้นแค่รอบ 2 รอบทำน้อยใจ แล้วมาลาออกจากตระกูล  โถ่เอ๊ย


[ ยามิ ]  :  น่า น่า เรื่องมันผ่านมาก็เกือบปีแล้วนะขอรับ


[ ริวกะ ]  :  เรื่องนั้นชั่งเถอะ ว่าแต่ยามิ ชั้นว่ามีอะไรแปลกๆนะ


[ ยามิ ]  :  แปลกยังไงขอรับ นายน้อย


[ ริวกะ ]  :  ก็ยัยนี่ตามมาได้ยังไงล่ะ ยามิ


ริวกะถึงกับโวยวายเพราะคิราระนั้นเดินตามมาด้วย ยามิเองก็ทำตัวผิดปกติที่ปล่อยให้คิราระเดินตามมาขนาดนี้ คิราระเองในตอนแรกก็ทำตัวไม่ถูกอยากตามริวกะไปแต่ก็ไม่กล้า แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจวิ่งตามมาตั้งแต่ออกจากโกดังร้างนั้น ริวกะไม่รู้จะทำยังไงแต่เขาต้องไล่พี่สาวตรงหน้าให้ไวที่สุด ต่างกับคิราระเธอตามผู้ชายมามันก็น่าอายพอแล้ว แต่เธอก็อยากคุยกับเขาอยากขอบคุณสักคำก็ยังดี หรืออย่างน้อยได้บอกชื่อก็ยังดี

 

มาว่ากันด้วยบทบู๊ของตอนนี้ ส่วนมากจะเน้นไปทางยูโดทุ่ม  ล็อค  รัดคอ และ หักแขน   เพิ่มเติมด้วยการเทคดาวน์ และ เตะต่อยตามสไตล์การออกอาวุธของมนุษย์ทั่วไป




Judo [ ยูโด ]


ศาสตร์การทุ่ม ศิลปะการต่อสู้ประจำชาติของญี่ปุ่น หลักการคือ " โอนอ่อนผ่อนตาม คือ พลัง " แต่นอกจากการทุ่มแล้ว ยูโดก็ยังมีการรัดคอ การจับยึดหรือล็อคเพื่อตรึงกับพื้น และ การหักแขน


ท่าทุ่มที่ริวกะในตอนนี้

Kata Garuma -  กาต้า กูรุม่า

กาต้า กูรุม่า หรือ ที่นักกีฬายูโดเรียกกันสั้นๆว่า กาต้า ดั้งเดิมแล้วเป็นท่าที่ต้องใช้พลังมากๆในการทุ่ม เพราะต้องแบกคู่ต่อสู้ขึ้นบ่า ซึ่งจะทำให้สูญเสียแรงอย่างมาก อีกอย่างไม่มีใครกล้าใช้ท่าที่มูฟเมนต์ช้าๆแบบนี้ในการแข่งแน่นอน


(https://uppic.cc/d/K3Ja) (https://uppic.cc/v/K3Ja)

(https://uppic.cc/d/K3JJ) (https://uppic.cc/v/K3JJ)


แต่เพราะกติกาใหม่ของยูโดคือ ห้ามจับขา ของคู่ต่อสู้ไม่เช่นนั้นจะโดนคาดโทษ ทำให้ กาต้า กูรุม่า แบบดั้งเดิมนั้นแทบจะหายไป 100% แต่มันถูกพลิกแพลงมาในรูปแบบใหม่ๆ ส่วนมากจะเรียกกันติดปาก กาต้ามุด หรือ กาต้าโหลด ( มาจาก รถที่โหลดแทบติดพื้น )  ส่วนภาษาอังกฤษจะเรียกว่า Drop kata gurama นั่นก็คือการใช้รูปแบบกาต้าที่ไม่ต้องจับขาและไม่ต้องยก แต่จะใช้การบิดไหล่  กลิ้ง ทุ่ม เพื่อทำคะแนนแทน ซึ่งริวกะเองก็ใช้ กาต้าโหลดในการทุ่ม อาโอยามะ นั่นเอง ส่วนรูปแบบการจับนั้น อยู่ที่สถานการณ์ การพลิกแพลง และ ไหวพริบประสบการณ์ของผู้ทุ่มล้วนๆ


(https://uppic.cc/d/K3Jy) (https://uppic.cc/v/K3Jy)

(https://uppic.cc/d/K3J9) (https://uppic.cc/v/K3J9)


- - - -


Ura nage : อุระ นาเงะ

(https://uppic.cc/d/K365) (https://uppic.cc/v/K365)

ท่าทุ่ม ที่อาโอยามะใช้กับริวกะ ในตอนที่ริวกะประมาท อุระนาเงะ เป็นการทุ่มกลับหลัง คล้ายๆ ซูเพล็กซ์ แต่ อุระนาเงะ จะไม่ทุ่มเอาหัวปักเพราะจุดประสงค์คือการทุ่มให้หลังลงบนสนามเพื่อได้คะแนน เพราะฉนั้นผู้ที่ทุ่มจะจับแค่ครึ่งตัวเท่านั้นจากนั้นก็จะยกทุ่มและพลิกตัวอย่างรวดเร็วทำให้ผู้ที่ทุ่มจะไม่ได้รับผลจากการทุ่มด้วย


(https://uppic.cc/d/K36y) (https://uppic.cc/v/K36y)





••••••••


Shime waza : ชิเมะ วาซ่า

การรัดคอ หรือ ภาษาติดปากของนักกีฬายูโดคือ เชือด การรัดคอ หรือ เชือดนั้น จุดประสงค์คือ การบังคับให้ยอมจำนนและยอมแพ้ เพราะการเชือดคือการรัดคอไม่ใช่ให้หายใจไม่ออก แต่เพื่อให้หมดสติ เพราะเป้าหมายจริงๆคือการรัดไปที่เส้นเลือดใหญ่ที่คอ ถ้าเข้าเป้าจริงๆ หรือ ศัพท์เฉพาะทางจะเรียกว่า " เชือดติด "  ผู้ที่โดนรัดคอจะหมดสติภายฝน 3-5 วินาทีแน่นอนเพราะเลือดไม่ไปเลี้ยงสมอง ( ประสบการณ์ตรงของผมเอง หลับคาสนามเลย ) โดยการเชือดของยูโดนั้นมีหลายท่าทแบ่งไปตามลักษณะการจับ ทั้งใช้มือประกบ สาบเสื้อ หรือ ชายเสื้อ แต่ในตอนนี้จะขอยกมาแค่ท่าเดียวคือท่าที่ ริวกะใช้


โอคุริ เอริ จิเมะ : okuri eri jime

เป็นท่าเชือดพื้นฐานของยูโด โดยผู้เชือดจะเข้าด้านหลัง ใช้มือขวาจับไปที่สาบเสื้อด้านซ้ายของคู่ต่อสู้ มือซ้ายจับสายเสื้อและดึงลง

(https://uppic.cc/d/K359) (https://uppic.cc/v/K359)






•••••••


Kansetsu waza :  คันเซ็ทสึ วาซ่า

เทคนิคการหักแขน ก็มีจุดประสงค์เพื่อให้คู่ต่อสู้ยอมจำนน อย่างรวดเร็วนั่นเองครับ โดยจะทำการล็อคแขนและใช้ร่างกายเป็นคานงัดเพื่อให้ข้อศอกของคู่ต่อสู้นั้นตึง จนรู้สึกเจ็บปวด - เจ็บปวดมาก

(https://uppic.cc/d/K352) (https://uppic.cc/v/K352)

จนต้องยอมตบเบาะยอมแพ้ หรือ ขอยอมแพ้ไปในที่สุด เพราะคงไม่มีใครยอมเอาแขนตัวเองมาแลกกับชัยชนะเพียงครั้งเดียวแน่นอน โดยยูโดจะเน้นแค่การหักแขนเป็นหลัก ไม่เหมือนศาสตร์อื่นๆที่มีหักขาด้วย ในตอนนี้ริวกะจะใช้ท่าพื้นฐานที่ชื่อว่า ude hishigi juji gatame หรือ อุเด ฮิชิกิ ยูนิ กาตาเม่  ในการสู้กับทาเครุ มันเป็นท่าพื้นฐานที่จะได้เรียนเป็นท่าแรกสำหรับนักยูโดหน้าใหม่แต่ประสิทธิภาพนั้นเรียกได้ว่า สูงมากเลยทีเดียว และ มันขึ้นอยู่กับการพลิกแพลงเช่นกัน เพราะคงไม่มีใครยอมให้เราเข้าไปหักแขนได้ง่ายๆ

(https://uppic.cc/d/K353) (https://uppic.cc/v/K353)

•••••••••

สาวน้อยคิราระเจอหนุ่มในฝันแบบตัวเป็นๆถึงกับปลื้มแบบนี้
น่าจะเป็นทาสนายน้อยได้เลยนะครับ

เดียวก็คงได้ไปทำงานกับแม่555

เรียบร้อยคิราระ เสร้จพ่อริวจำได้

จิริงๆน่าตื๊บไอ้ทาเคชิให้สลบไปซํกรอบสองรอบก่อนนะ จะได้หลาบจำไปบ้าง

นี่สินะที่เป็นคำตอบว่าทำไมริวกะถึงเก่งขึ้นเพราะฝึกเพื่อปกป้องคนอื่น

เกือบแพ้แล้วริวกะ งานนี้คงต้องฝึกเพิ่มและหนักขึ้นแน่ๆ

ริวนายคือพระเอกตัวจริงสู้เเละเเข็งแกร่งเพื่อคนที่รัก

น่ารักจนจำไม่ได้สิเนี่ย คิราระเอาให้อยู่หมัดเลย

เสรจเจ้ามังกรเหมือนเดิมละเนาะ

รู้เค้ามีคนรักแล้วยังตามมาอีก คิราระ

คิราระเจอริวกะแล้วจะทำอย่างไรให้ชนะใจหนุ่มได้

ตกหลุมรักตอนนี้เอง

จำได้สัญญาว่าจะลงภายในอาทิตย์นั้น แต่ลากยาวมาเป็นเดือนเลย แอบน้อยใจนิดๆนะ ติ่งคิราระเลยอ่ะผม 5555

สุดยอดเลยริวกะเก่งจริงๆ แล้ว อย่างนี้คิราระจะเข้าไปร่วมด้วยอย่างไรนี่

นั่นดิครับ​ ปล่อยให้ตามมาได้ยังไง

นี่ไม่ใช่มือใหม่ละครับ​ ระดับอาจารย์แอบมาแต่งมากกว่าละครับ​ ชอบทุกตัวละครเลย​ ล​ื่นไหลอ่านแล้วเพลินมากมายครับ

และแล้วคิราระก็ได้เข้าใกล้ริวกะได้แล้ว 5555

เทพมาจุติจริงๆเลยนะนายริว

พบกันแต่ละทีล้วนสร้างความตราตรึงใจให้คิราระ อย่างนี้ต้องรีบถวายตัวและหัวใจให้ริวกะ

ฉากต่อสู้มันส์มากเลยครับตอนนี้ สนุกมาก

ยามิสอนริวดีมาก

คิราระได้เจอริวกะอีกครั้งจนได้แต่ริวกะดันจำไม่ได้ซะอีกแล้วคิราระจะบอกไหมนะว่าเป็นคนที่ริวกะช่วยไว้เมื่อตอนนั้น

สงสัยเจ้าหนูริวกะนี้ไม่เบาเลยฝึกการต่อสู้มาตั้งแต่เด็กๆแถมได้ประสบการของแถมด้วยฮิๆๆ ::Me?:: ::Thankyou::

นายน้อยกับวิชาสุดยอด คิราระกับการมาพบอีกครั้ง

แล้วนี่ริวกะจะจำคิราระได้หรือปล่าวนี่

 นึกว่าจะเลิกเขียนเเกี่ยวกับเมดคนนี้ซ่ะแล้ว ::Glad::

 ::Ajark::คิราระถึงกับเดินตามหนุ่มในฝันเลยแล้วนายน้อยริวกะจะทำยังไงมือขวาก้อเป็นใจจังเลย

มาลุ้นว่า คิราระ จะเข้ามาเป็นเมดให้ริวกะ ด้วยวิธีใหนกัน เพราะในตอนนี้ คิราระพอจะรู้ตัวตนของริวกะมากขึ้น

คิราระน่าจะเป็นสาวคนแรกที่ได้เปิดซิงริวกะแน่ๆ แต่ก็ยังมีปม เรื่องของ นานะ ดารา นางแบบ ที่ริวกะเอ่ยถึงในตอนที่ 16 ว่าเป็นแฟนเก่าของริวกะ ว่านางนั้นจะได้เสียกันด้วยหรือป่าว หรือเป็นแค่ความรักแบบเด็กๆกันแน่

ริวนี่พื้นฐานแน่นทั้งยูโด ทั้งคาราเต้ เลยแฮะ

แต่............ นายจะเอาสกิลในเมะ มาใช้แบบนี้ไม่ได้นะพ่อหนุ่ม

ดีนะไปแค่ทางนารูโตะ ถ้าไปทาง overlord คงได้มีเมากาวกันบ้างแน่ๆ.....................



เรียบร้อย คุณได้รับเมดส่วนตัว 1ea

เอ่อ อ่านตั้งนานยังไม่เจอตอนหนุงหนิงเลยครับ มีแต่ตุ๊บตั๊บ
ขอบคุณ​ครับ​

ไหวกลายเป็นพี่สาวคิราระแก่กว่าริวหรอ

ทั้งปู่ พ่อ พี่ ภูติเป็นใจ คิราระก็เสร็จริวละสิ

ขอบคุณครับ...คิราระ หมดหนทางไปด้วยเหตุแห่งรักนั่นเอง

แล้วคิราระทำยังงัยริวถึงได้ยอมให้อยู่ด้วย

สำหรับนายน้อย​ริวกะ คิราระให้ได้ทุกอย่าง

บทบรรยายการต่อสู้สุดมันและตื่นเต้น ชอบๆ

โคตรมึนเลยคิราระเดินตามมาเฉย​เลย​ 555​ ขอบคุณมากครับ

ริวกะก็โหดเกิน ที่ทาเครุไม่ชนะเพราะแพ้บัตรทรูพระเอก55555

บอกแล้วอย่าทำให้นายริวโมโห

สิ่งที่ผมชอบริวกะอย่างนึงคือ รักพวกพ้องและพร้อมปกป้องคนที่อ่นแอนกว่า

มาช่วยชีวิตถึงสองครั้งถึงว่าคิราร่าจึงรักมากขนาดนี้

คิราระน่ารักนะ สนุกมากพอๆกับตอนของริวเลย ของริวผมรอติดตามอยู่นะครับ

ความรักที่คิราร่ามีให้กับริวกะนั้นบริสุทธิจริงๆถึงกับแลกทั้งชีวิตก็ยอม
น่านับถือๆ

เหยื่อมาแล้วปล่อยได้ไง

คิราระตกหลุมรักนายริวตอนนี่แน่ๆเลยรอลุ้นว่าคิราะเจ้าเข้าบ้านนายริวยังไงเหตุผลไหน

คิราระรักริวกะ ที่ช่วยไว้ครั้งแรก พอมาครั้งที่สองยังช่วยชีวิตอีก ทำให้คิราระหลงรักริวมากขึ้น

วิชาจับทุ่มหลากหลายดี อยากให้เพิ่มวิชาซิสเตมาของรสเซียกับคราฟมาก้ามาเสริมด้วยให้เวย์เป็นคนใช้ก็ได้ เพราะเเนวทางของเวย์คล้่ายการต่อสู้แบบทหารที่เน้นรวดเร็วเเละประชิดตัวหวังผลในกระบวนท่าที่รวบรัด

จัดเลยๆๆๆๆ เอาให้คราง

แหมแค่เปลี่ยนสีผมไม่น่าจะจำกันไม่ได้มั้ง

ไม่หาเรื่องใครแต่วิชาที่ฝึกมีไว้ปกป้องคนอื่นรอบข้างที่เดือดร้อน

ขอบคุณครับ
สาวน้อยคิราระเจอหนุ่มในฝันแบบตัวเป็นๆถึงกับปลื้ม

คิราระ ไม่น่ารอด

ไม่รู้ว่ะคิราระจะเสียใจมากมั้ยนะ

เป็นการพบกันอีกครั้งเพื่อเป็นพยานในการต่อสู้ที่ดุเดือดเร้าใจมีการชิงไหวชิงพริบในท่วงท่าและพละกำลังในการต่อสู้ ในตอนนี้ถ้าถามว่าชอบใครน่าจะเป็นยามิที่มีไหวพริบและเข้าใจความรู้สึกของริวกะและคิราระและเพิ่งรู้ว่าคิราระสามารถสั่งเหล่านกอีกาได้ด้วยเป็นอีกอย่างที่ไม่เคยกล่าวในบทหลัก

อาโอยามะแพ้ไป 2 รอบล่ะ ฝึกซ้อมเยอะๆๆไว้แล้วมาสู้กับนายน้อยใหม่นะ

งานบู้กันมันหยดจริงๆ  ::Ahh:: ::Ahh:: ::Ahh::

เย้ สาวเมดแกลได้มีบทแล้ววววว

ขอขอบพระคุณมากๆๆเลยขอรับ
แล้วนายริวกะจะเสร็จคิวาระเมื่อใหร่เหรอขอรับ.  กำล้งลุ้นอยู่นะขอรับ อิอิอิ

พอจินตนาการว่าเปนคิราระ อาซึกะละยิ่งฟินไปอีก 555+

เก่งขนาดนี้ สาวๆหลงเป็นเรื่องธรรมดา

แล้วจะพาสาวแกลกลับบ้านมั้ย

การทำอะไรเพื่อคนที่เรารักนี่มีอนุภาพเยอะมากๆ แต่ความเป็นพี่น้องสายใยก็ตัดกันไม่ขาดเหมือนกัน ริวกะนายนี่ยอดเยี่ยมมากๆ

สาวน้อยน่ารักขึ้นจนจำไม่ได้เลยนะท่านริว ชอบคุณครับสำหรับการบรรยายฉากต่อสู้พร้อมภาพประกอบ

คิราระสาวเกลในฝันของหนุ่มๆ. และการบรรยายท่าการต่อสู้....สนุกมากๆ

ตอนนี้ก็บู๊มันส์มากครับสะใจน้อยกว่าตอนหลักนิดนึง

ริวหนอริวทำไมทำเป็นหยิ่งจังหรือว่ายังไม่รู้ตัวกันแน่

คิราระจะได้เข้าบ้านอิซารางิแล้ววว

น่ารักจนจำไม่ได้ล่ะสิ


มิน่า คิราระ ถึงรักนายน้อยมาก

 เ
  ห
     ว
       อ
เข้าท่าดีครับ ชอบสาระความรู้เรื่องการต่อสู้ครับ

 ::Glad:: ฉากบู๊ดุเดือดมากครับ รอตามคิราระจะจุดใต้ตำตอไหมว่าแม่คิราระจะไปเป็นแม่บ้านให้กับริวกะหรือป่าว
อ่อ คิราระพลาดหนึ่งอย่างทำไมไม่วิ่งไปที่คนพลุกพล่านกลับหนีไปโซนบ้านร้าง แต่นั่นแหละถึงทำให้เจอกับริวกะ

พระเอกมาช่วยนางเอก (คนหนึ่ง) ไว้ทันพอดี มาช้ากว่านี้อีกนิดมีฉากเสียวแน่

คิราระเจอเจ้าชายในฝันแล้ว

เกือบเสียท่าแล้วริวกะ  

ขอบคุณครับ  เยี่ยมจริง ๆ อ่านเพลิน ๆ จนลืมเลยว่าเป็น x only  แต่ x มันก็มีหลายความหมาย ความรุนแรงการต่อสู้ก็อีกความหมายนึง ยิ่งเอาทุกเรื่องมารวมกันอย่างที่ท่านผู้แต่งทำยิ่งหน้าอ่านมาก ๆ เลยครับ ขอบคุณอีกครั้งนะครับ

นี่แหละที่เค้าเรียกว่าความรัก....สามารถเปลี่ยนได้ทุกอย่างแม้แต่ตัวของเราเอง

สู้กันสนุกดีคับ

งานนี้คิราระตกหลุมรักนายริวแน่ๆเลย

ริวกะจะได้เปิดซิงคิราระแล้วซินะ

คิราระเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อนริวกะขนาดนี้ ต้องมีซึ้งใจก้บ้างละ ยังไงริวกะก็จิตใตอ่อนโยนนินะ

Side story แบบนี้ ถือว่าเป็นต้นแบบได้ เพราะผูกกับเรื่องใหญ่ได้และตอบโจทย์ ได้ทุกปม โดยเฉพาะเรื่องเล่าว่าสู้คนเป็นร้อย

"คิราระ" เป็นตัวละครที่มีบทเด่นที่สุดและเป็นคนพลิกสถานการณ์ โดยธรรมชาติที่สุด
ตอนนี้มีความละเอียดมากๆ ที่ไรท์ไม่ได้ทิ้งอะไรให้สงสัย ชัดเจนมากสำหรับ side story นี้

รักแล้วต้องตามให้ถึงที่สุด ดีกว่าเสียใจทีหลัง คิราระคิดแบบนี้แน่

ช่างพอดีจริงๆ พอคิราระเรียกก็ออกมา แสดงว่า ริว ใช้ให้ใครเฝ้าอยู่แน่ๆเลย

Up date โปร์ไฟล์ คิราระ ในชุดเด็กมัธยมปลาย น่ารักตรงใจไหมครับ

ริวกะนี่เหมือนมีหูทิพย์เลยนะ ขนาดได้ยินที่คิราระเรียกให้ช่วยได้ ตอนนี้เหมือนขยายเรื่องประวัติริวกะเลยนะ ดูน่าสนใจมากๆผสมผสานเรื่องได้ลงตัวมาก ขอบคุณครับ

ตอนนี้ ยามิเด่นมากๆเลยเหมือนพี่ชายใจดีที่คอยดูแลน้องๆ อบอุ่นแถมมีฮาด้วย ส่วนตัวละครอื่นๆก็ลงตัว อ่านแล้วรู้สึกถึงความอบอุ่น เป็นครอบครัวดีมากๆ

กว่าจะแข็งแกร่งต้องผ่านการฝึกฝนมาทุกรูปแบบ แต่อย่าลืมดูแลสาวเมทเราซะละ

ท่ามวยสวยครับ แต่บางทีก็นึกไม่ออกว่าท่านี้เป็นไง ผมว่าควรจะมีท่ามวยของตระกูลไม่เป็นไม้ตายก็ดีนะครับ แบบที่เป็นอยู่มันใช้หลายวิชาเกินไป(อันนี้แนวผมนะ)

มีกระสุนวงจักรด้วย..เจ๋งจริงๆ...เจ้าทาเคชินี่น่าจะโดนอัดสักนิด เป็นการสั่งสอน

อบอุ่น..มีความสุข...
ทุกอย่างลงตัว คิราระได้เจอริวกะอีกครั้ง..เป็นอะไรที่อ่านแล้วยิ้มได้ตลอดทั้งตอน..
ชอบเจ้ากัปปะ..พูดตรงฮาดี...

คิราระ ในอดีตเป็นแบบนี้นี่เอง พยายามเข้าละ เป้าหมายไม่ไกลเกินไป

ชะตาพาให้มาพบกันอีก

ความประทับใจเมื่อมันมีแล้วมันหลุดยาก

นี่แหละจุดเริ่มต้นแห่งความรัก

สาวสวยเดินตามอย่าไปไล่เลย....หุ่นก็ดีน๊ะ

คิราระ ตกหลุมรัก ริวเข้าเต็มเปา เปลี่ยนจากแกลเป็นแอบติดตามริวเสียเลย

ก็ดันไปเปิด key word มรณะเอง เลยโดนยำเละ

ทำให้หายสงสัยว่าทำไมริวต้องทนฝึกให้ลำบากลำบนเพราะต้องฝึกไปเพราะเอาไว้ใช้ต่อสู้ปกป้องคนที่นายริวรัก
ถึงว่าคิราระเข้าไปอยู่ในบ้านอิซานางิได้ไงท่านชินเป็นคนชวนเข้าไปนี่เอง

มีสาวเดินตามด้วย

ได้เจอสักที่นะคิราระ เจอหนุ่มในฝัน ที่คิดถึงมานาน

กว่าจะมาถึงตรงนี้คงฝึกหนักน่าดูเลยนะนายริว

ถุงจะรู้ว่าริวมีคนในดวงใจแต่คิราระเองก็ยังรักนะ😁😁

ชอบตัวละครคิราระมากคับ
อยากรู้ว่าคิราระไปเป็นเมด
ให้นายน้อยได้ยังและโดน
ริวกะซั่มตอนไหน

(https://sv1.picz.in.th/images/2019/05/25/wp1UWq.jpg)


ฮูเร่ ฮูเร่ คิราระ

รุ้งพลอยคือคำต้องห้ามสินะ

คิราระตกหลุมรักริวตอนนี้แน่ๆ

ตอนนี้มีเรียนยูโดใน 1 ชม.ด้วย ละเอียดดีครับ เข้าใจง่าย ผู้แต่งมีความรู้ดีมากครับ

สนุกแถมยังได้ความรู้เกี่ยวกับการต่อสู้ด้วย

ดูเหมือนสองคนนี้อายุไล่ๆกันเลย แล้วทำไมตอนหลังเป็นนายน้อยไปได้ล่ะ?

คิราระท่าจะตกหลุมรักริวกะเสียแล้ว

คิราระดูท่าจะตกหลุมรักริวกะตอนนี้นี่เอง

ฉากบู๊เข้มข้นเหมือนเดิม

สุดยอดครับ ฉากต่อสู้ จัดเต็มๆ

คิราระรักริวกะหมดทั้งหัวใจ ::Glad::

เรื่องราวขอวคิราระเป็นอย่างไรต่อไปนะ

คิราระพยายามเข้านะเอาใจช่วย

น่าตื๊บไอ้ทาเคชิให้สลบไปซักรอบจะได้หลาบจำบ้าง

   ถึงจะรู้ว่าริวกะมีนางในดวงใจอยู่แล้ว แต่คิราระก็ไม่อาจจะตัดใจจากริวกะได้ เพราะทุกพื้นที่ในหัวใจของคิราระ ถูกริวกะยึดครองไปหมดแล้ว

นานเลยนะกว่าจะได้มาพบกันอีกครั้ง

แหม่ๆ สู้กับใครไม่สู้ เลือกสู้กับนายริว ทีมีสกิลพระเอกเต็มขั้น มันก็แย่สิ นายทาเครุ

ริวกะกับอาโอยามะถ้าเป็นมวยก็คนละรุ่นเลย คนนึง 65 กก.อีกคน 80 กก. แต่น้ำหนักไม่สำคัญ 555   ::Fighto::
หลังจากอ่านจบแล้ว ชอบเหล่าภูติทุกตนเลย  ทั้งฮาทั้งน่ารัก::Oops::

 ::Dizzy:: อะไรจะความจำไม่ดีขนาดนั้นนายริว
::Touchy::

สาวเขาตามมาเพราะตกหลุมรักไงริวกะ ช่วยเขาแบบนี้มาสองรอบ เขาประทับใจไม่ลืม หึหึ แล้วตอนนี้เขากลับไปเป็นเด็กดีแล้วนะ

เมียคนแรกของริวกะป่ะ

ถึงจะรู้ว่าเขามีคนรักแล้ว แต่ก็ขอใด้พูดคุย ฝด้ทำครามรู้จักก็ยังดี

ริวกะจะหันมาชอบ คิราระ มั้ย

ว่าที่เมียคนที่หนึ่ง

ตื้อเท่านั้น สู่ๆ

คิราระ  จะทำยังงัยดี ดันไปตกหลุมรักนายริว  จะหาหนทางพิชิตใจได้ไหม แล้วนายริวจะเก่งไปถึงไหนกัน  ตามต่อไปครับ

ได้เจอสักที

คิราระ เริ่มน่ารักล่ะ

ความรักคือพลังที่ยิ่งใหญ่จิงๆ การต่อสู้อลังการมาก
น้ำตาไหลทุกครั้งกับฉากเจียมเนื้อเจียมตัว
ขอขอบคุณเป็นอย่างสูงที่ให้เรื่องดีๆมาอ่านขอรับ

เขียนได้ดรจริงๆครับอ่านสนุกมาก

น่าติดตามจนต้องมาอ่านside story เลยครับ

เจิมก่อนอ่าน

ตอนนี้ กัปปะ เบสสุดเลย 555

ตกหลุมรักคิราระแล้วสิทำยังดี

ยังไงก็ได้ขอให้ได้อ่านครับ

ชอบกัปปะครับ ฮามาก

ริวกะได้ช่วยคิราระแบบไม่ตั้งใจ และตอนนี้ก็แสดงให้เห็นถึงศิลปะการต่อสู้แบบละเอียด ต้องค้นค้าเยอะพอควรผู้เขียนถึงเขียนออกมาได้

ิคิราระโชคดีได้เป็นน้องบุญ​ธรรม​ยามินะ ครอบครัวริวกะดูอบอุ่นและเป็นกันเอง มีน้ำใจกับลูกน้องมาก และเนื้อเรื่องแสดงให้เห็นอีกว่าผู้น้อยควรนอบน้อมต่อผู้ใหญ่

ชอบคิราระกับยาบินะ ทำให้ตอนนี้มีชีวิตชีวามาก

คิราระจะเสร็จริวเปล่านะ

คิราระเกือบโดนรุมแล้วดีนะริวกะมาช่วยทัน

ไม่น่าปล่อยทาเคชิไปเลย

เสร็จเจ้าริวแน่คิราระ

ตอนอยู่ญี่ปุ่นกะตอนอยู่ไทยนึกว่าคนละเรื่อง บู้อย่างเดียวเลย

 ::YehYeh::5555ขำนามิอะ555

สุดยอดฝีมือของสุดยอดบุรุษ
ผู้มีความมุ่งมัั่นเพืื่่่่่่่อตามหารักแท้

ชอบมากเลยครับฉากต่อสู้ โดยเฉพาะภาพประกอบท่าทางการต่อสู้ทำให้เห็นภาพชัดเจนมาก

ต้องบอกว่าชอบคิราระมาก เหมือนโชคชะตาจะกำหนดมาให้เธอเป็นแบบนี้

บูหรือบุ๋นก็เขียนได้สนุกจริงๆ เสียดายไม่ได้ซะตั้งแต่แรกๆ

ฟลุ๊กอะไรขนาดนั้น เรียกปุ๊บมาปั๊บ

ชตาหอยขาดดด

ยอมรับเลยว่าผู้เขียนทำการบ้านเรื่องการต่อสู้มาดีมากเลย

ตายๆคิราระน่ารักจุง...ได่เจอชายในฝันสะทีเนอะ ไอ้ริวแม้งใจแข็งโป๊ก

ก็แค่อยากตามมาขอบคุณ แค่นั้นจริงๆนะ

 ::Ahoo::เจอกันจนได้น้อคิราระ

เดินตามหนุ่มซะด้วยยยย คิราระ

กัปปะนี่ก็ฮาเกิ๊นนน เอาทุกเม็ดดจริงๆ

ยามิเปิดทางให้วิ่งตามมาชัดๆ

ตืบให้จำ ปกป้องคนที่รัก

นายน้อยริวกะ รับภรรยามาดูแลได้แล้ว อย่าเล่นตัวเลยขอรับ

หลงตาม นายริว เดวเถอะจะถอนตัวไม่ขึ้นนะ

มันจะทำตัวสบายเกินไปแล้ว2-100คนเนี่ย55555

เดินตามต้อยๆเชียว หลงเสน่ห์เขาให้แล้ว 555

ริวไม่น่าปล่อยทาเคชิไปเลย น่าจะจับมากระทืบ ซักทีสองทีให้หายซ่า

อยากเห็นยามาอาราชิ แบบข้าชื่อโคท่าโร่  ::Shy::

ความสุขได้มาเยือนสาวน้อยคิราระแล้ว ขอบคุณที่แบ่งปันครับ ::Thankyou::

สาวน้อยคิราระตกหลุมรักพี่ริวเพราะอย่างนี้นี่เอง ว่าแต่เรื่องนี้มีบากิมาด้วยมั้ยครับ

อายุ 16 เก่งขนาดนี้ถ้าแก่จะขนาดไหนเนี่ย

คิรานะกลับเป็นคนดีแล้ว แต่มารก็ยังกวน  ดีนะที่ริวกะ มาช่วยได้แบบงงๆ

น่ารักจนจำไม่ได้เลยนะนายน้อย

คุณเมตดูใสๆมาก

ตื้อเม่านั้นที่คลองโลกสู้ๆคับคุณเมทสาว

ตอนนี้จะวิ่งหนีรึหันไปคุยละครับ

ไม่ธรรมดาจริงๆนายริว ขนาดอายุแค่นี้ยังเฉิดฉายได้ขนาดนี้ ต่อไปจะยนาดไหนเนี่ย

กะลังมัน

ริวกะจะยอมรับคิราระไหม

แอบฝึกวิชาจากเอนิเมะกันนี่เอง กลับบ้านจะโดนพี่มิไรเล่นงานหรือเปล่าเพราะสภายไม่น่าจะปกติแล้ว

คิราระประสาทแข็งมากเจอภูตแล้วยังรักษาสติเอาไว้ได้ จากนี้จะได้ฝึกวิชาสักที

สู้ไปคุยไป ฮาดีครับ แต่นี่จะเอาท่าไม้ตายจากอนิเมะดังๆมาทั้งหมดไม่ได้นะครับ ฮ่าฮ่าฮ่า

คิราระ น่ารักจัง

ริวกับยามิ แค่100 สบายๆ แต่อาโอยามะก็ไม่ธรรมดา

แม่ของคิราระทำงานเป็นแม่บ้าน  คงไม่ใช่บ้านในตระกูลของริวกะนะ

นึกแล้วว่าแม่ของคิราระต้องเป็นแม่บ้านในตระกูลนี้  แต่คิราระกลับไปเป็นพวกเดียวกะภูตอีกา  ่แต่ก็ดีเหมือนกันท้องเรื่องจะได้กว้างออกไปอีกนิด  ต่อไปคงฝึกวิชาได้เยอะ

ติดใจนายน้อยริวกะซะแล้ว

สุดยอดมากเลยนายน้อยโคตรเท่ห์เลย

คิราระโชว์

...

ในที่สุดก็ได้เจอตัวจริงเสัยที

ตกหลุมเข้าทันทีเลยอยากรู้ว่ามาเป็นเมดได้ไง

กลับมาอ่านอีกครั้งยิ้มอีกครั้งริวกะ

คิริระน่าจะรักริวกะแล้ว

เจอกันแล้ว ทีนี้ก็เหลือแค่สานต่อ

คิราระสู้ๆ

คิราระจากสาวแกลพอได้ฟังริวกะว่าใช่ความต้องการแท้จริงเหรอก็เริ่มคิดได้แต่ก็มีริวกะในใจตั้งแต่นั้น

รอดครั้งที่สองจากริวกะซัง

 ::Hmmm::

คิราระตามตื๊อให้ได้นะ

ตอนนั้นยังไม่เทพเหรอต้องโดนกระตุ้นก่อน

ตกหลุมรักไม่ทันไรก็เหมือนจะอกหักซะแล้วคิราระ ขนาดยังไม่รู้ว่าริวกะเป็นใครยิ่งใหญ่แค่ไหน แถมคนที่ตกหลุมรักต่อสู้เก่งเกินคนเบอร์นี้

คิราระตกหลุมรักซะแล้วว

เจอกันรอบบนี้น่าจะมีคนโดนแทง

คำพูดของริวทำให้คิราระตามสว่าง ความสุขที่แท้จริงไม่ต้องการบ้านหลังใหญ่ แต่อยู่ที่อยู่กับใครมากกว่า อีกทั้งริวเป็นจูบแรกของเธออีกด้วย เธอคงต้องออกตามหาหัวใจตัวเองนะ

เดินตามหนุ่มซะด้วยยยย คิราระ

กัปปะนี่ก็ฮาเกิ๊นนน เอาทุกเม็ดดจริงๆ

สู้เขาทาเคชิ หนีหางจุกตูดไปเลย

...สายฮาก็มาด้วย...55555

ตกหลุมรักตอนนี้เอง

หลงรักคนมีเจ้าของ

งุ้ยๆๆๆๆ น่ารัก เดินตามเลย