ท่ามกลางซากปลักหักพังที่แทบไม่เหลือสภาพว่าเคยเป็นห้องหรูงดงามห้องหนึ่งของเรือนไทยบ้านเสี่ยอ่ำพ่อไอ้พลผู้ล่วงลับ ร่างสูงโย่งร่างหนึ่งค่อยๆตะเกียดตะกายออกมาจากซากตู้ เดชะบุญตู้หลังใหญ่ได้โอบอุ้มชีวิตมันไว้ ไม่ยังงั้นคงจะถูกซากไม้ทับตายไปแล้ว มันทั้งงุนงงและสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น บรรดาพี่ๆน้องๆเหล่าหื่นบ้านนาไปไหนกันหมด มันจำได้ว่ามันถุกแม่ต่ายคุณแม่สุดสวยและเหล่าสาวๆให้มุดไปอยู่ในตู้พร้อมด้วยถุงธูปเทียนอีกถุงใหญ่ พร้อมถูกพ่อของมันกำชับหนักหนาว่าถ้าเกิดปัญหาหนักหนาให้จุดธูป ไอ้โชคแม้จะไม่เต็มเต็งแต่ไม่ได้โง่เง้าเพียงแต่มันโตแต่ตัว สมองและความคิดบางทีก็รู้แบบผู้ใหญ่บางทีก็รู้แบบเด็กๆ ไม่ได้ปัญญาอ่อน แต่มันก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเรืองราวหนักหนาที่พ่อมันสั่งไว้คือแบบไหน เพราะในชีวิตมันทุกเรื่องราวเป็นเรื่องสนุกสนานไปเสียหมด
การปรากฏตัวของนังโหงพรายอย่างกระทันหันทำเอาเกมส์กามที่กำลังถึงพริกถึงขิงต้องหยุดลง "เกิดอะไรขึ้นนังโหงพราย " ชบายันกายขาวผ่องลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าอย่างแปลกใจ เพราะสภาพร่องแร่งของลูกน้องมือขวา ไอ้ยักษ์คงรู้งานหลบฉากออกมาสมทบอุไรเมียสาวที่ต้องหยุดกิจกามไปด้วยเพื่อรอรับคำสั่ง ไอ้ยักษ์คงร้อนๆหนาวๆไม่ค่อยถูกจริตกับนังโหงพรายมือขวาของแม่นายชบานัก ด้วยมันเป็นคนกลัวผียิ่งกว่าใดๆ "ปู่เจ้าสมิงพรายนาย ปู่เจ้าสมิงพราย กลับมาอีกแล้ว " คำว่าปู่เจ้าสมิงพรายเหมือนฟ้าผ่าลงมากลางศรีษะของแต่ละคน "เป็นไปได้ยังไง เราส่งวิญญาณปู่เจ้าไปแล้วนี่ หรือนังตะเคียนเฒ่ามันหลุดออกมาได้ " ชบามืนงงสงสัยอย่างยิ่ง ไอ้ยักษ์คง อุไรและเหล่าลูกน้องที่อยู่อีกห้องพอได้ยินชื่อปู่เจ้าสมิงพรายวิญญาณก็แทบโปยบินออกจากร่าง นังโหงพรายถูกชบาให้ออกลาดตะเวนไปทั่วป่าชับบอนเพื่อดูแลความปลอดภัยของหมู่บ้าน และคอยสอดส่องความเป็นอยู่ของลูกบ้านไปด้วย จู่ๆมันก็ถูกจู่โจมจากอาคมที่ทรงพลานุภาพกว่า มันจำได้ด้วยญาณขั้นต่ำว่านั่นคือ วิญญาณของปู่เจ้าสมิงพรายที่ถูกครอบงำเจ้าเหล่าอสูร ความคิดที่จะคิดสู้แทบจะไม่มี มันอาศัยความรวดเร็วหอบเอาซากวิญญาณกลับมาแทบจะไม่ทัน "อุไรช่วยมันหน่อย " ชบาหันมาทางห้องเล็กติดๆกันเพราะรู้ว่าชบาอยู่ห้องนั้น พร้อมหยิบแท่งปลัดขิกจี้ไปที่นังโหงพราย นังโหงพรายกลายสภาพเป็นกลุ่มควันลอยพุ่งไปยังเสือสาวอุไรทันที กลุ่มควันค่อยๆแทรกซึมปกคลุมร่างเสือสาวอุไรอย่างรวดเร็ว ชบาพยักหน้าไปยังไอ้ยักษ์คงผู้เป็นสามีลูกน้องและสมุนอีก 2 คน ไม่ต้องสั่งการอะไรให้มากความสามชายก็รุกเร้าร่างขาวอวบที่ถูกสิงสู่โดยวิญญานโหงพรายทันที ทุกร่องรูทุกซอกอวบถูกสามชายโลมเล้าสอดเสียบอย่างเร้าร้อนรุนแรงเสียงสนั่นเรือน นังโหงพรายในร่างอวบอัดนั้นร่ำร้องครวญคลางอย่างถึงใจ วิญญาณของมันกำลังถูกรักษาโดยกามคุณเพิ่มพลังจากเหล่าชายๆและผัวสุดที่รักของเสือสาวอุไร
ภายในโถงถ้ำของเขาลูกหนึ่งใจกลางป่าชับบอนที่มีโถงถ้ำธรรมชาติน้อยใหญ่กว่าร้อยแห่ง ร่างสองหญิงหนึ่งชายกำลังนั่งหอบหายใจด้วยต่างคนต่างลากสังขารซึ่งกันและกันหนีตายอย่างทุลักทุเล มาได้ "ขอบใจอาจารย์มากถ้ามาช้ากว่านี้ฉันสองคนแย่แน่ " สาวต่ายขอบคุณจากใจ "นั้นซิ เราสองคนแทบเอาชีวิตไม่รอด " สาวพิมนึกเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆแล้วขนลุกขนชัน กับพวกต้นไม้พิสดารเหล่านั้นแม้มันจะทำให้พวกเธอเสียวสุขขนาดไหน แต่ก็ต้องแลกมาด้วยความอ่อนล้าโรยแรงตามสังขารของมนุษย์ จนจวนเจียนจะตายแหล่ไม่ตายแหล่ "แล้วอาจารย์มาช่วยพวกเราได้ยังไง ทำไม่รู้ว่าพวกเราเกิดเรื่อง " "ข้าก็ไม่รู้อะไรมากเท่าไหร่ คืนวานข้าฝึกถอดวิญญาณตามตำราที่เจอในโพรงตะเคียนพันปี จู่ๆก็ไปเจอกับกลุ่มวิญญาณดวงจิตแรงกล้าเข้า ดีที่ข้ายังฝึกไม่ถึงขั้นพวกมันจึงไม่สนใจข้าคงนึกว่าเป็นพวกวิญญาณเร่ร่อนสัมภเวสี ทั่วไป ข้าเลยแอบตามพวกมันมาเรื่อยว่าพวกมันจะทำอะไรกัน พวกเอ็งรู้มั้ยว่าวิญณาณที่ข้าเจอเป็นใคร " "วิญณาณใครอาจารย์" สองสาวถามแทบจะพร้อมกัน " ปู่เจ้าสมิงพราย " "หา!!!เป็นไปได้ยังไง ชบากับลุงอ้นส่งวิญญาณแถมยังขังวิญณาณชั่วช้าพวกนั้นไว้ใต้ตะเคียนพันปีไปแล้วนี้ " "นั้นนะซิ ข้าก็ยังงงๆอยู่ หรืออาคมของแม่ชบาจะผิดพลาดอะไรสักอย่าง เออ ? แล้วพวกเอ็งมาอยู่ชับบอนได้ยังไงกัน " สองสาวจึงเล่าเหตุการณ์หลังจากออกจากป่าชับบอนก็ต้องเจอกับพวกอสูรจนสูญเสียเสี่ยอ่ำ เสี่ยพงษ์และไอ้กาบศิษย์ก้นกุฎิของอาจารย์มั่นเอง "โถ..ไอ้กาบเอยไม่นึกว่าเองจะมาตายแบบนี้ " เฒ่ามั่นน้ำตาคลอด้วยไอ้กาบไอ้จวนเป็นทั้งลูกน้องลูกศิษย์ แม้แต่เพื่อนในยามยาก ถึงพวกมันจะไม่ค่อยเอาไหนแต่เรื่องจงรักภักดี ความซื่อสัตย์ที่มีต่อเฒ่ามั่นชาตินี้คงจะหาคนที่สองไม่ได้อีกแล้ว "ฉันว่าพวกอสูรที่ถล่มเรากับปู่เจ้าสมิงพรายต้องเกี่ยวข้องกันแน่ ๆ ตอนมาถึงที่นี้ฉันไม่นึกเลยว่าพวกเราอยู่ในป่าชับบอน " "อาจารย์ !! แย่แล้วพวกเราลืมกลอยใจกับป้าศรีและไอ้โชคเสียสนิท " "ตอนนึคงแล้วแต่ดวงใครดวงมัน แล้วล่ะว่ะ จะออกไปจากถ้ำนี้ข้ายังไม่มั่นใจเลย ข้าใช้คาถาบังตาปิดปากถ้ำไม่ให้พวกมันหาเจอแต่น่าจะไม่นานเท่าไหร่ ตอนนี้ออกไปก็เท่าไปหาที่ตายอย่าว่าแต่จะไปช่วยใครได้เลย " สองสาวได้ยินจากปากเฒ่ามั่นก็แทบเข่าทรุด โดยนิสัยของเฒ่ามั่นที่ดุดันและอวดเก่งไม่ยอมแพ้ใครถึงกับออกปากพูดแบบนี้ เรื่องราวคงไม่ได้ง่ายดายนัก "พวกเอ็งหาที่หลับนอน อาบน้ำก่อนเถอะมีบ่อน้ำซึมอยู่ด้านในพอจะใช้อาบกินได้ ข้าจะไปหาอะไรให้พวกเราทานกันตายไปก่อน " เฒ่ามั่นมองร่างสองสาวที่ตอนนี้แม้จะมอมแมมไปด้วยฝุ่นผงและคราบน้ำรักของเหล่าต้นไม้พิสดาร แต่ด้วยความสดสวย อวบอิ่มที่เต็มไปด้วยแรงเสน่ห์ร้อนแรงของสองสาวก็ทำเอาเฒ่ามั่นใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ขณะเดียวกันคุณนายสุก็ชักชวนไอ้จวนไอ้มีและเฒ่าแม้นคนสนิทก็มายืนอยู่หน้ากระท่อมใจกลางป่าช้าใหญ่ คุณนายสุครางแคลงความฝันกึ่งหลับกึ่งตื่นของเธออย่างยิ่งจึงอดรนทนไม่ได้ต้องเรียก 3 ลูกน้องมาด้วย กระท่อมนี้เป็นกระท่อมของเฒ่าโยกับไอ้จ้อยหลานชายคืนที่วางแผนขโมยตะปูตอกโลง จนแผนแทบแตกต้องอาศัยเรือนร่างของเธอกับหลานสะไภ้กลอยใจเพื่อแก้สถานการณ์ คิดถึงความเสียวคืนนั้นก็ใจหายไม่นึกว่าจะเป็นฉนวนเหตุให้เฒ่าโยกับหลานชายต้องมาตายอย่างอเนจอนาถ "เรามาหาอะไรครับ" เฒ่าแม้นคนรถและมือขวาของคุณนายสุถามขึ้นพร้อมเปิดประตูกระท่อมออก ประตูไม่ได้ใส่กุญแจทั้งนอกใน "ไม่รู้เหมือนกัน เราเข้าไปดูก่อน " คุณนายสุก้าวนำหน้าตรงดิ่งไปกลางกระท่อมหันซ้ายขวาสอดส่องสายตาไปมา สถาพกระท่อมตอนนี้แทบจะเรียกว่าร้างก็ไม่ผิดนักเหมือนไม่มีคนอาศัยอยู่เป็นปีๆ ในฝันผีเฒ่าโยชี้มือไปข้างฝามีหีบไม้เก่าๆมอๆขนาดย่อมที่ถูกตั้งชิดหัวนอน คุณนายสุตรงดิ่งไปที่เป้าหมายทันที "ไม่นึกว่าจะเจอจริงๆ " คุณนายสุดีใจสั่งให้ได้จวนไอ้มียกหีบออกมาดู หีบใบขนาดย่อมถูกคูรนายสาวและสามสมุนรื้อค้นเอาของกระจุกระจิกออกมาเรียงบนพื้น มีทั้งของมีค่า เงินทอง จนไปถึงกระดาษเก่าเหลืองมอๆ ทรัพย์สินที่แพงที่สุดน่าจะเป็นพระเครื่องอยู่สองสามองค์ แต่เป็นรุ่นที่เซี่ยนไม่เล่นกัน และเงินอีกไม่กี่ร้อย "นายหญิงไม่เห็นมีอะไรเลย พระนี่ก็น่าไม่กี่ตังก์ ทองก็น่าจะตีโป่งราคาจริงๆก็ไม่กี่บาท " ไอ้มีสั่นหัว "ที่มีค่าก็น่าจะไอ้นี่บ้องกัญชาอย่างดีพร้อมเนื้อห่อใหญ่ ว่ะเนื้อดีกลิ่นแตะจมูกซะด้วย ฮาๆๆๆ " ไอ้จวนหัวเราะชอบใจด้วยเจอของดีเข้าไป "ข้าว่าไอ้นี่ว่ะบิลเงินสดห้าหมื่นบาทค่าซ่อมบ้าน แต่มีแต่บิลนาตังก์ไม่รู้ไปไหน ฮาๆๆๆ " เฒ่าแม้นชูใบบิลให้ไอ้จวนไอ้มีดู คุณนายสุหยิบใบบิลมาดูมันเนใบบิลเงินสดธรรมดาๆใบหนึ่งแต่ทำเอาคุณนายสุคิ้วขมวนเข้าหากันได้ บิลสั่งจ่าย โดยร้านนำชัยการก่อสร้าง อีกหนึ่งร้านคู่แข่งกับร้านก่อสร้างของตนกับสามี ในบิลระบุว่าจ้างซ่อมแชมบ้านด้วยจำนวนเงินห้าหมื่นบาท ร้านใหญ่ประจำอำเภออย่างร้านนำชัยมีช่างและลูกน้องฝีมือดีๆมากมาย ทำไมถึงต้องจ้างเฒ่าโยซ่อมแซมบ้าน "ลุงแม้นคุณนำชัยนี่ชอบสะสมของเก่าหรือป่าว ? " "ครับ เขาก๊วนเดียวกับนายใหญ่(เฒ่าอ่ำพ่อไอ้พล) แต่น่าจะบ้ากว่านายใหญ่ครับเพราะแก่สะสมแม้กระทั้งซากเรือ ซากบ้านโบราณ นายใหญ่ไม่ค่อยชอบหน้าแก่เท่าไหร่เพราะเห็นนายใหญ่บอกเสี่ยนำชัย คบพวกแอบตัดเศียรพระ ขโมยขุดเจดีย์ อะไรนี่แหละครับนายใหญ่ไม่ชอบ " คุณนายสุพยักหน้ายิ้มมุมปาก "ฉันพอจะรู้แล้วละว่า โลงศพของจริงที่หายไปอยู่ที่ไหน "
เฒ่าอ้น เฒ่าคำ ไอ้ชัย ไอ้พล หลังหาทำเลที่พักได้ก็ล้อมวงก่อกองไฟทานข้าวเท่าที่พกติดตัวมาได้ มีกบป่าและหน่อไม้ต้มที่เฒ่าคำหามาได้เพิ่มรสชาติอาหารมื้อเร่งด่วน "คืนนี้นอนระวังกันหน่อยนะ คืนเดือนดับแบบนี้มันเฮี้ยนเอาเรื่อง " เฒ่าอ้นเตือนขึ้น "งั้นข้าขอนอนด้านในสุดนาโว๊ย " เฒ่าคำผู้กลัวเมียกลัวผีเป็นที่สุดออกตัวแต่แรก เฒ่าอ้นส่ายหัว "แก่จนจะเป็นผีอยู่แล้วนะมึงยังเสือกจะกลัวห่าอะไรอีก " "แม่งกูยังเย็ดนังพิมไม่ถึงหมื่นครั้งเลย ตายตอนนี้เสียดายแย่ " "ฮาๆๆๆผมว่าลุงไม่ตายเพราะผีหรอกจะตายคาอกพี่พิมซะมากกว่า " "ว่าแต่กู มึงก็ล่อนังต่ายวันละสี่ห้ารอบเหมือนกันละว่ะ เอิ๊กๆๆ" "ไม่รู้พวกบรรดาเมียๆพวกเราจะเป็นยังไงบ้าง " "ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้ามันจะทำอะไรมันคงทำไปตั้งแต่คืนก่อนแล้วมันคงไม่หาเรื่องยุ่งยาก ยอมเสียพลังอาคมมากมายย้ายห้องไปทั้งห้องหรอกว่ะ " เฒ่าอ้นตบบ่าปลอบใจไอ้พลเบา ๆ ค่ำคืนในป่าอาถรรพ์ในคืนเดือนดับ ความเงียบวังเวงไร้แม้แต่เสียงนกกาจิ้งหรีดเรไร สี่ชายหื่นบ้านนานอนข้างกองไฟกองใหญ่เพื่อรับไออุ่นขับไล่ความหนาวเหน็บยะเยือกเย็น จู่ๆกองไฟที่ลุกโชนก็ดับมอดลงทันทีทันใดเหมือนมีใครเอาน้ำมาราดรด สี่สหายที่ยังไม่หลับสนิทต่างขยับวงถอยเข้าไปด้านในซึ่งเป็นพนังหินขนาดใหญ่ "เหี้ยแล้วไงลุง เอาไงดี "ไอ้ชัยเสียงสั่นสะกิดสีข้างเฒ่าอ้น "ใจเย็นโว๊ย ไม่รู้พวกมันจะมาไม้ไหน " เฒ่าอ้นมองไปรอบๆป่าก็แทบลมจับ ในเงามืดมีแสงสีแดงยิบๆของสัตว์ชนิดไหนไม่แน่ใจด้วยความมืดรอบด้าน แต่กะจำนวนแสงนัยน์ตานั้นคาดว่าไม่ต่ำกว่าร้อย ระยะห่างของสองตาห่างกันไม่ต่ำกว่าฟุตแสดงว่าแค่หัวของพวกมันคงโตเท่าโอ่งย่อมๆ ความสูงของมันราวๆสองเมตรจากพื้น เสียงเยียบใบไม้ก๊อบแก๊บๆรอบป่ากระชับเข้ามาเรื่อยๆ "เอาไงดีไอ้อ้น แม่งตัวห่าอะไรว่ะ " เฒ่าคำขาสั่นงันงก จู่ๆสัตว์ร้ายก็หยุดรอก่อนจะถึงกองไฟ มีเพียงตัวเดียวที่เดินฝ่ากองไฟที่ดับมอดเข้ามาได้ "ไม่ฝ่าเขตอาคมข้ามาได้แบบง่ายๆ เลยเหรอว่ะ " เฒ่าอ้นสบถเหงือแตกท่วมตัวทั้ง ๆ ที่อากาศหนาวจับจิต ก่อนที่ร่างสัตว์ปริศนา จะปรากฏสิ่งที่นำร่างนั้นมาก่อนก็คือกลิ่นหอมประหลาดเอียนๆที่ไม่มีใครเคยได้กลิ่นมาก่อน ร่างประหลาดปรากฏให้เหล่าหื่นบ้านนาได้เห็นมันเป็นร่างของหญิงสาวที่ขาวอวบ นมเป็นนม เอวเป็นเอว สะโพกเป็นสะโพก แต่ความอวบใหญ่กว่าผู้หญิงทั่วไปกว่าเท่าตัวด้วยความสูงกว่าสองเมตร โดยเฉพาะเนินสวาทอันอวบอิ่มสองแคมมหึมามีขนอ่อนรำไรนั้นมันน่าจดจ้องและพิสดารอย่างที่สุด ผิดก็แต่ส่วนหัวที่โตเท่าโอ่งขนาดย่อมสองตาโตเท่าไข่ห่าน ผมเผ้าปล่อยยาวปรกบ่า ริมฝีปากหนา มันช่างขัดกับรูปร่างเสียนี้กระไร "ส่างเขียว!! " เฒ่าอ้นปากอ้าตาค้าง เฒ่าอ้นเคยเจอพวกมันเพียงสองครั้งสมัยเป็นโจรออกปล้นกับเสือจัน พวกส่างเขียวพวกนี้มีแต่ตัวเมียเป็นครึ่งสัตว์ครึ่งคนมักมากกามคุณ เสือจันมักจะออกไปเสพสมกับพวกมันตอนกลายร่างเป็นพญาลิงลมอยู่บ่อย ๆ ลูกน้องเสือจันก็ถูกพวกมันเอาตัวไปเป็นผัวอยู่เนืองๆแต่ที่รอดกลับมามีน้อยกว่าน้อย จากปากคำพวกเสือทมี่รอดมาได้บอกพวกส่างเขียวเสพสมกับมันคืนหนึ่งแทบจะไม่ได้พักได้ผ่อน บางคนตายคาเนินสวาท บางคนถูกฉีกร่างขณะกำลังเสพสม แต่ถ้ารอดคืนแรกมาได้ก็จะเป็นโชควาสนาอย่างยิ่งของคุ่เสพสมเพราะน้ำรักของพวกส่างเขียวนับเป็นโอสถทิพย์เชื่อมสมานแผลทั้งนอกในร่างกายได้อย่างยอดเยี่ยม "พวกเอ็งมาทำอะไรที่ป่านี่ " เสี่ยงไพเราะกังวานเสนาะหูออกมาจากปากหนาอวบของนางส่างเขียว มันช่างขัดกับรูปร่างน่าตาอย่างยิ่ง "พวกข้าจะไปชับบอน ข้าเป็นผัวแม่ชบา " เฒ่าอ้นอ้างชื่อชบาเข้าข่ม นังส่างเขียวมองซ้ายขวาเขม็ง "ควยเอ็งถ้าจะใหญ่ยาว นังชบาถึงเอาคนแก่ทำผัว " คำพูดตรงๆของนางส่างเขียว ทำเอาเฒ่าอ้นและเหล่าหื่นบ้านนาหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ "ไอ้นี่ก็แก่ ไอ้นี่ก็ดูผอมๆ " นางสางเขียวมองไปทางเฒ่าคำและไอ้ชัย จากนั้นมาหยุดอยู่ที่ร่างงามของไอ้พลอย่างพอใจ "ข้าขอได้นี่ทำผัวสักคืนนะ มันงามถูกใจข้าอิอิ " นางส่างเขียวขอไอ้พลทำผัวเอาดื้อๆ ทำเอาไอ้พลแทบลมจับ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ไอ้พล งานเข้าแล้วเว้ยยย สู้โว้ยพล อย่าให้เสียชื่อ
คุณนายสุได้ข้อมูลโลงศพของจริงแล้ว ก็คงจะต้องพยายามไปแย่งชิงเอามา ว่าแต่ไอ้พลหำใช้การได้หรือยังนะโดนสางเขียวขอตัวไปนี่.....หึหึ
พลจ๋าช่วยสงเคราะห์นางส่างเขียวซักทีเถอะนะ
เฒ่าอ้นไม่น่าพูดปากพลอยเลยแถมอ้างชบาอีก (อย่างนี้ต้องจัดหนักให้ส่างเขียวให้เป็นส่างซ๊างๆไปเลย) ::Me?::
มีเรื่องแปลก ๆให้พบได้บ่อย ๆ นอกเหนือจากความลับทางธรรมชาติ ขนาดต้นไม่้ที่เป็นเถาวัลย์ยังรู้วิธี เสพกามกับคน เฮ้อ..มันชุลมุนจริง ๆ
น่าสงสารไอ้พลยังไม่หายดี จะโดนสะแล้ว
ไอ่พลของมันหายดีหรือยังนะ
ไอ้พล จะรอดใหม
สุดยอดจริงๆช่วยกันทำหน้าที่กันตัวเป็นเกรียว สงสารไอ้พลนะ..อิอิ เจอของแท้
ศัตรูที่มาใหม่น่าจะมีฝีมือไม่เบาเลย
จัดสางเขียวให้เสร็จไปอย่าให้เสียชื่อหื่นบ้านนา
พลเอ้ย จะได้ของดีก็คราวนี้ละนำ้รักสมานแผลได้ด้วย อย่าให้เสียชื่อขาหื่นบ้านนา
จะว่าไปแล้วเนี่ยไอ้พลมันหายดีรึยังนะ คงไม่ใช่เสพกามอยู่ดีๆเกิดหักขึ้นมานะ
ไอ้พลโว้ย งานนี้ขึ้นอยู่กับเอ็งแล้วว่าจะกู้สถานะการณ์ได้ไหม สู้เค้าอย่ายอมแพ้ กองเชียร์เยอะ
งานเข้าเจ้าพลแล้วน่าสงสารอยู่ๆก็มีผีจะจับไปทำสามี
เอาแล้ว นายพลออกศึก สักที งดเว้นมานานแล้ว ... 555
งานนี้ดูจะหนักหนากว่าที่ผ่านๆมาซะอีก จะไหวมั้ยนี่
เอาล่ะสิ ไอ้พลอาวุธใช้การได้รึยังนะ แต่ดูแล้วน่าจะได้ส่างเขียวมาเป็นกำลังเสริมแน่ๆเลย
เรื่อฃราวก็ยังคงน่าติดตามอ่านเหมือนเดิม มีภูติตัวใหม่ๆออกมาให้ได้จินตนาการหลายตัว เผลอแป๊ปเดียวจะ100ตอนแล้ว
อ้าวพี่พล บุญหล่นทับแล้ว แต่อาจจะหนักหน่อยนะ ว่าแต่ครบกำหนดปีหนึ่งหรือยังละนีา ถ้ายังเด๋ยวด้วนไปละน่าเสียดาย เอาใจช่วยครับ
ขอบคุณครับ
งานเข้าแล้วไอ้พล จัดการส่างเขียวให้อยู่หมัดไปเลยครับ
งานเข้าแล้วไอ้พลเอ้ย
ตายคารูสางเขียวแน่ๆพลเอ๋ย
นานๆมาที งานนี้ไอ้พลเจอของดี
ถ้าของไอ้พลไม่สู้ ชาวแก็งไม่รอดแน่ๆ
จะรอดมั้ยเนี่ยไอ้พลโดนแม่สางเขียวเล็งเอาทำผัว
สางเขียวจัดหนักให้ทุกคนแน่::Evil::
เนินใหญ่ๆจัดไป
ไอ้พลเสร็จแน่ สนุกมากคีบ
งานนี้จะสงสารหรืออิจฉาไอ้พลมันดีล่ะเนี่ย
งานนี้พลหนักแน่ๆ นางส่างเขียวขอไปทำผัวแล้ว ช่วยสงเคราะห์หน่อยละกัน สู้เขาพล
ไอ้พลคงได้ลองของใหม่แปลกๆอีกแน่..
กลุ่มไหนจะรอดตายบ้างเมื่อเจอแต่สิ่งร้ายๆทั้งนั้น
โผล่มาแบบนี้ โดนจับทำผัวทั้งถ้ำแน่นอน
ส่างเขียวร่านจริง ๆ ไอ้พลหำหดมั๊ยเนี่ย
จัดไปไอ้พล กอบกู้จริงๆ
อาวุธคู่กายของไอ้พลได้ทำงานแล้ว
thank you
ถ้าพล ใช้งานได้ คงเอาตัวรอดได้ ถ้ายังไม่ได้ คราวนี้ใครจะโชคร้าย
พลหำหายดียังอย่าให้เสียงานนะ
ซวยแล้วไอ้พลสางเขียวจะเอาทำผัว
ไอ้พลเจองานนี้ คงถึงกับผอมหัวโตแน่ๆ
แก๊งหื่นบ้้านนา และสาวซ่าทั้งหลาย หื่นได้ใจจริง ๆ
ส่างเขียวขอไอ้พลแล้ว
เอาน่า ไอ้พล ลองของแปลกบ้างจะเป็นไร
ไอ้พลจะกู้สถานนะการณ์ไหวฝากไว้ที่เองแล้ว
พลคือคนที่ถูกเลือก
งานนี้คงต้องหวังพึ่งไอ้พลซะแล้ว
ขอบคุณครับ
ไอ้พลงานเข้า แต่เดาว่ารอด และได้ของดีมาด้วย
คืนนี้พลจะรอดมั้ยนา
อยากกับสางเขียวบ้างจริงๆ อิจฉา ขอบคุณผลงานมากครับ
พี่พลจะรอดหรือเปล่า
เพิ่งเข้ามาอ่านตอนแรก ต้องหาตอนก่อนๆมาอ่านแล้ว สนุกดีครับ
สุดยอดจริงๆช่วยกันทำหน้าที่กันตัวเป็นเกรียว สงสารไอ้พลน
ไอ้พลยังไม่หายดีอีกหรอเนีย
จะรอดไม่รอดกขึ้นอยู่กับควยไอพลนี่หละ
จุดพลิกพัน ในที่สุดก็รู้ที่ซ่อนโลกศพเสียที
ติดตามตลอด มันทุกตอน
แน่ะมีเลือกด้วย ไอ้พลสู้ๆ
ไอ้พลต้องเอาให้ชนะ เชียร์ๆๆๆ
ศัตรูที่มาใหม่น่าจะมีฝีมือไม่เบาเลย
โดนแล้วววว พล จะรอดมั้ย
Ok
ส่างเขียว..คงจะงามหยด..มากเท่าที่ต้องการเหนะ
ไอ้พลสู้ๆๆๆ
าน่า ไอ้พล ลองของแปลกบ้างจะเป็นไร
สนุกมากครับ ติดตามมาโดยตลอด
ได้เวลาเบิกอาวุธของไอ้พลแล้ว
เป็นเรื่องยาวที่แต่งได่น่าติดตามที่สุดละ
ปู่เจ้าสมิงพราย ตัวละครใหม่ ::Shy:: ::Shy::
::Glad::
โห โดนดักเยดเลย
::Thinking::ได้เวลาเบิกอาวุธของไอ้พลแล้ว โดนดักเยดเลย
ไอพลงานเข้าแน่
พล สู้เพื่อนแก๊งหื่นบ้านนา
ของยักออกโรงแล้ว
ตามลุ้นกันต่อไป
นายพลจะเป็นผู้กอบกู้
จัดไปเลยครับสุดยอดดด
มีเสียวอีกแล้วพล
ของไอ้พลน่าจะใช้ได้แล้วนะ อุตสาห์เอาของไอ้ใบ้มาต่อยังไม่ได้ใช้งานเลยอย่ารีบแพ้ซะล่ะ
ยอดเยี่ยมจริงๆ
คุณนายสุ ฉลาดมากๆๆ
ได้ทั้งประตูหน้าหลัง
::Horror:: ::Horror::
น่าอ่านมาก
อ่านได้รสชาติมาก
รอบนี้เป็นพลรึ
เฒ่าอ้นไม่น่าพูดปากพลอยเลยแถมอ้างชบาอีก
โดนของสางเขียวแน่ๆเลยเหล่าหื่นชาย
งานเข้าไอ้พลซะแล้ว
ไอ้พลกลับมาแล้ว ::Ahoo:: ::Ahoo::
งานเข้าไอ้พลแล้วเว้ยยย โดนส่างนางเขียวขอทำผัวสักคืน สู้โว้ยอย่าให้เสียชื่อละ
สางเขียวมาแล้ว
โดนแล้วววว พล จะรอดมั้ย
ไอ้พลซวยแล้วเมิง
ถูกหวยแล้วเพื่อนเอ้ย
อ้างจาก: fuseeka เมื่อ พฤษภาคม 23, 2019, 03:35:33 หลังเที่ยง ท่ามกลางซากปลักหักพังที่แทบไม่เหลือสภาพว่าเคยเป็นห้องหรูงดงามห้องหนึ่งของเรือนไทยบ้านเสี่ยอ่ำพ่อไอ้พลผู้ล่วงลับ ร่างสูงโย่งร่างหนึ่งค่อยๆตะเกียดตะกายออกมาจากซากตู้ เดชะบุญตู้หลังใหญ่ได้โอบอุ้มชีวิตมันไว้ ไม่ยังงั้นคงจะถูกซากไม้ทับตายไปแล้ว มันทั้งงุนงงและสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น บรรดาพี่ๆน้องๆเหล่าหื่นบ้านนาไปไหนกันหมด มันจำได้ว่ามันถุกแม่ต่ายคุณแม่สุดสวยและเหล่าสาวๆให้มุดไปอยู่ในตู้พร้อมด้วยถุงธูปเทียนอีกถุงใหญ่ พร้อมถูกพ่อของมันกำชับหนักหนาว่าถ้าเกิดปัญหาหนักหนาให้จุดธูป ไอ้โชคแม้จะไม่เต็มเต็งแต่ไม่ได้โง่เง้าเพียงแต่มันโตแต่ตัว สมองและความคิดบางทีก็รู้แบบผู้ใหญ่บางทีก็รู้แบบเด็กๆ ไม่ได้ปัญญาอ่อน แต่มันก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเรืองราวหนักหนาที่พ่อมันสั่งไว้คือแบบไหน เพราะในชีวิตมันทุกเรื่องราวเป็นเรื่องสนุกสนานไปเสียหมด
การปรากฏตัวของนังโหงพรายอย่างกระทันหันทำเอาเกมส์กามที่กำลังถึงพริกถึงขิงต้องหยุดลง "เกิดอะไรขึ้นนังโหงพราย " ชบายันกายขาวผ่องลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าอย่างแปลกใจ เพราะสภาพร่องแร่งของลูกน้องมือขวา ไอ้ยักษ์คงรู้งานหลบฉากออกมาสมทบอุไรเมียสาวที่ต้องหยุดกิจกามไปด้วยเพื่อรอรับคำสั่ง ไอ้ยักษ์คงร้อนๆหนาวๆไม่ค่อยถูกจริตกับนังโหงพรายมือขวาของแม่นายชบานัก ด้วยมันเป็นคนกลัวผียิ่งกว่าใดๆ "ปู่เจ้าสมิงพรายนาย ปู่เจ้าสมิงพราย กลับมาอีกแล้ว " คำว่าปู่เจ้าสมิงพรายเหมือนฟ้าผ่าลงมากลางศรีษะของแต่ละคน "เป็นไปได้ยังไง เราส่งวิญญาณปู่เจ้าไปแล้วนี่ หรือนังตะเคียนเฒ่ามันหลุดออกมาได้ " ชบามืนงงสงสัยอย่างยิ่ง ไอ้ยักษ์คง อุไรและเหล่าลูกน้องที่อยู่อีกห้องพอได้ยินชื่อปู่เจ้าสมิงพรายวิญญาณก็แทบโปยบินออกจากร่าง นังโหงพรายถูกชบาให้ออกลาดตะเวนไปทั่วป่าชับบอนเพื่อดูแลความปลอดภัยของหมู่บ้าน และคอยสอดส่องความเป็นอยู่ของลูกบ้านไปด้วย จู่ๆมันก็ถูกจู่โจมจากอาคมที่ทรงพลานุภาพกว่า มันจำได้ด้วยญาณขั้นต่ำว่านั่นคือ วิญญาณของปู่เจ้าสมิงพรายที่ถูกครอบงำเจ้าเหล่าอสูร ความคิดที่จะคิดสู้แทบจะไม่มี มันอาศัยความรวดเร็วหอบเอาซากวิญญาณกลับมาแทบจะไม่ทัน "อุไรช่วยมันหน่อย " ชบาหันมาทางห้องเล็กติดๆกันเพราะรู้ว่าชบาอยู่ห้องนั้น พร้อมหยิบแท่งปลัดขิกจี้ไปที่นังโหงพราย นังโหงพรายกลายสภาพเป็นกลุ่มควันลอยพุ่งไปยังเสือสาวอุไรทันที กลุ่มควันค่อยๆแทรกซึมปกคลุมร่างเสือสาวอุไรอย่างรวดเร็ว ชบาพยักหน้าไปยังไอ้ยักษ์คงผู้เป็นสามีลูกน้องและสมุนอีก 2 คน ไม่ต้องสั่งการอะไรให้มากความสามชายก็รุกเร้าร่างขาวอวบที่ถูกสิงสู่โดยวิญญานโหงพรายทันที ทุกร่องรูทุกซอกอวบถูกสามชายโลมเล้าสอดเสียบอย่างเร้าร้อนรุนแรงเสียงสนั่นเรือน นังโหงพรายในร่างอวบอัดนั้นร่ำร้องครวญคลางอย่างถึงใจ วิญญาณของมันกำลังถูกรักษาโดยกามคุณเพิ่มพลังจากเหล่าชายๆและผัวสุดที่รักของเสือสาวอุไร
ภายในโถงถ้ำของเขาลูกหนึ่งใจกลางป่าชับบอนที่มีโถงถ้ำธรรมชาติน้อยใหญ่กว่าร้อยแห่ง ร่างสองหญิงหนึ่งชายกำลังนั่งหอบหายใจด้วยต่างคนต่างลากสังขารซึ่งกันและกันหนีตายอย่างทุลักทุเล มาได้ "ขอบใจอาจารย์มากถ้ามาช้ากว่านี้ฉันสองคนแย่แน่ " สาวต่ายขอบคุณจากใจ "นั้นซิ เราสองคนแทบเอาชีวิตไม่รอด " สาวพิมนึกเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆแล้วขนลุกขนชัน กับพวกต้นไม้พิสดารเหล่านั้นแม้มันจะทำให้พวกเธอเสียวสุขขนาดไหน แต่ก็ต้องแลกมาด้วยความอ่อนล้าโรยแรงตามสังขารของมนุษย์ จนจวนเจียนจะตายแหล่ไม่ตายแหล่ "แล้วอาจารย์มาช่วยพวกเราได้ยังไง ทำไม่รู้ว่าพวกเราเกิดเรื่อง " "ข้าก็ไม่รู้อะไรมากเท่าไหร่ คืนวานข้าฝึกถอดวิญญาณตามตำราที่เจอในโพรงตะเคียนพันปี จู่ๆก็ไปเจอกับกลุ่มวิญญาณดวงจิตแรงกล้าเข้า ดีที่ข้ายังฝึกไม่ถึงขั้นพวกมันจึงไม่สนใจข้าคงนึกว่าเป็นพวกวิญญาณเร่ร่อนสัมภเวสี ทั่วไป ข้าเลยแอบตามพวกมันมาเรื่อยว่าพวกมันจะทำอะไรกัน พวกเอ็งรู้มั้ยว่าวิญณาณที่ข้าเจอเป็นใคร " "วิญณาณใครอาจารย์" สองสาวถามแทบจะพร้อมกัน " ปู่เจ้าสมิงพราย " "หา!!!เป็นไปได้ยังไง ชบากับลุงอ้นส่งวิญญาณแถมยังขังวิญณาณชั่วช้าพวกนั้นไว้ใต้ตะเคียนพันปีไปแล้วนี้ " "นั้นนะซิ ข้าก็ยังงงๆอยู่ หรืออาคมของแม่ชบาจะผิดพลาดอะไรสักอย่าง เออ ? แล้วพวกเอ็งมาอยู่ชับบอนได้ยังไงกัน " สองสาวจึงเล่าเหตุการณ์หลังจากออกจากป่าชับบอนก็ต้องเจอกับพวกอสูรจนสูญเสียเสี่ยอ่ำ เสี่ยพงษ์และไอ้กาบศิษย์ก้นกุฎิของอาจารย์มั่นเอง "โถ..ไอ้กาบเอยไม่นึกว่าเองจะมาตายแบบนี้ " เฒ่ามั่นน้ำตาคลอด้วยไอ้กาบไอ้จวนเป็นทั้งลูกน้องลูกศิษย์ แม้แต่เพื่อนในยามยาก ถึงพวกมันจะไม่ค่อยเอาไหนแต่เรื่องจงรักภักดี ความซื่อสัตย์ที่มีต่อเฒ่ามั่นชาตินี้คงจะหาคนที่สองไม่ได้อีกแล้ว "ฉันว่าพวกอสูรที่ถล่มเรากับปู่เจ้าสมิงพรายต้องเกี่ยวข้องกันแน่ ๆ ตอนมาถึงที่นี้ฉันไม่นึกเลยว่าพวกเราอยู่ในป่าชับบอน " "อาจารย์ !! แย่แล้วพวกเราลืมกลอยใจกับป้าศรีและไอ้โชคเสียสนิท " "ตอนนึคงแล้วแต่ดวงใครดวงมัน แล้วล่ะว่ะ จะออกไปจากถ้ำนี้ข้ายังไม่มั่นใจเลย ข้าใช้คาถาบังตาปิดปากถ้ำไม่ให้พวกมันหาเจอแต่น่าจะไม่นานเท่าไหร่ ตอนนี้ออกไปก็เท่าไปหาที่ตายอย่าว่าแต่จะไปช่วยใครได้เลย " สองสาวได้ยินจากปากเฒ่ามั่นก็แทบเข่าทรุด โดยนิสัยของเฒ่ามั่นที่ดุดันและอวดเก่งไม่ยอมแพ้ใครถึงกับออกปากพูดแบบนี้ เรื่องราวคงไม่ได้ง่ายดายนัก "พวกเอ็งหาที่หลับนอน อาบน้ำก่อนเถอะมีบ่อน้ำซึมอยู่ด้านในพอจะใช้อาบกินได้ ข้าจะไปหาอะไรให้พวกเราทานกันตายไปก่อน " เฒ่ามั่นมองร่างสองสาวที่ตอนนี้แม้จะมอมแมมไปด้วยฝุ่นผงและคราบน้ำรักของเหล่าต้นไม้พิสดาร แต่ด้วยความสดสวย อวบอิ่มที่เต็มไปด้วยแรงเสน่ห์ร้อนแรงของสองสาวก็ทำเอาเฒ่ามั่นใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ขณะเดียวกันคุณนายสุก็ชักชวนไอ้จวนไอ้มีและเฒ่าแม้นคนสนิทก็มายืนอยู่หน้ากระท่อมใจกลางป่าช้าใหญ่ คุณนายสุครางแคลงความฝันกึ่งหลับกึ่งตื่นของเธออย่างยิ่งจึงอดรนทนไม่ได้ต้องเรียก 3 ลูกน้องมาด้วย กระท่อมนี้เป็นกระท่อมของเฒ่าโยกับไอ้จ้อยหลานชายคืนที่วางแผนขโมยตะปูตอกโลง จนแผนแทบแตกต้องอาศัยเรือนร่างของเธอกับหลานสะไภ้กลอยใจเพื่อแก้สถานการณ์ คิดถึงความเสียวคืนนั้นก็ใจหายไม่นึกว่าจะเป็นฉนวนเหตุให้เฒ่าโยกับหลานชายต้องมาตายอย่างอเนจอนาถ "เรามาหาอะไรครับ" เฒ่าแม้นคนรถและมือขวาของคุณนายสุถามขึ้นพร้อมเปิดประตูกระท่อมออก ประตูไม่ได้ใส่กุญแจทั้งนอกใน "ไม่รู้เหมือนกัน เราเข้าไปดูก่อน " คุณนายสุก้าวนำหน้าตรงดิ่งไปกลางกระท่อมหันซ้ายขวาสอดส่องสายตาไปมา สถาพกระท่อมตอนนี้แทบจะเรียกว่าร้างก็ไม่ผิดนักเหมือนไม่มีคนอาศัยอยู่เป็นปีๆ ในฝันผีเฒ่าโยชี้มือไปข้างฝามีหีบไม้เก่าๆมอๆขนาดย่อมที่ถูกตั้งชิดหัวนอน คุณนายสุตรงดิ่งไปที่เป้าหมายทันที "ไม่นึกว่าจะเจอจริงๆ " คุณนายสุดีใจสั่งให้ได้จวนไอ้มียกหีบออกมาดู หีบใบขนาดย่อมถูกคูรนายสาวและสามสมุนรื้อค้นเอาของกระจุกระจิกออกมาเรียงบนพื้น มีทั้งของมีค่า เงินทอง จนไปถึงกระดาษเก่าเหลืองมอๆ ทรัพย์สินที่แพงที่สุดน่าจะเป็นพระเครื่องอยู่สองสามองค์ แต่เป็นรุ่นที่เซี่ยนไม่เล่นกัน และเงินอีกไม่กี่ร้อย "นายหญิงไม่เห็นมีอะไรเลย พระนี่ก็น่าไม่กี่ตังก์ ทองก็น่าจะตีโป่งราคาจริงๆก็ไม่กี่บาท " ไอ้มีสั่นหัว "ที่มีค่าก็น่าจะไอ้นี่บ้องกัญชาอย่างดีพร้อมเนื้อห่อใหญ่ ว่ะเนื้อดีกลิ่นแตะจมูกซะด้วย ฮาๆๆๆ " ไอ้จวนหัวเราะชอบใจด้วยเจอของดีเข้าไป "ข้าว่าไอ้นี่ว่ะบิลเงินสดห้าหมื่นบาทค่าซ่อมบ้าน แต่มีแต่บิลนาตังก์ไม่รู้ไปไหน ฮาๆๆๆ " เฒ่าแม้นชูใบบิลให้ไอ้จวนไอ้มีดู คุณนายสุหยิบใบบิลมาดูมันเนใบบิลเงินสดธรรมดาๆใบหนึ่งแต่ทำเอาคุณนายสุคิ้วขมวนเข้าหากันได้ บิลสั่งจ่าย โดยร้านนำชัยการก่อสร้าง อีกหนึ่งร้านคู่แข่งกับร้านก่อสร้างของตนกับสามี ในบิลระบุว่าจ้างซ่อมแชมบ้านด้วยจำนวนเงินห้าหมื่นบาท ร้านใหญ่ประจำอำเภออย่างร้านนำชัยมีช่างและลูกน้องฝีมือดีๆมากมาย ทำไมถึงต้องจ้างเฒ่าโยซ่อมแซมบ้าน "ลุงแม้นคุณนำชัยนี่ชอบสะสมของเก่าหรือป่าว ? " "ครับ เขาก๊วนเดียวกับนายใหญ่(เฒ่าอ่ำพ่อไอ้พล) แต่น่าจะบ้ากว่านายใหญ่ครับเพราะแก่สะสมแม้กระทั้งซากเรือ ซากบ้านโบราณ นายใหญ่ไม่ค่อยชอบหน้าแก่เท่าไหร่เพราะเห็นนายใหญ่บอกเสี่ยนำชัย คบพวกแอบตัดเศียรพระ ขโมยขุดเจดีย์ อะไรนี่แหละครับนายใหญ่ไม่ชอบ " คุณนายสุพยักหน้ายิ้มมุมปาก "ฉันพอจะรู้แล้วละว่า โลงศพของจริงที่หายไปอยู่ที่ไหน "
เฒ่าอ้น เฒ่าคำ ไอ้ชัย ไอ้พล หลังหาทำเลที่พักได้ก็ล้อมวงก่อกองไฟทานข้าวเท่าที่พกติดตัวมาได้ มีกบป่าและหน่อไม้ต้มที่เฒ่าคำหามาได้เพิ่มรสชาติอาหารมื้อเร่งด่วน "คืนนี้นอนระวังกันหน่อยนะ คืนเดือนดับแบบนี้มันเฮี้ยนเอาเรื่อง " เฒ่าอ้นเตือนขึ้น "งั้นข้าขอนอนด้านในสุดนาโว๊ย " เฒ่าคำผู้กลัวเมียกลัวผีเป็นที่สุดออกตัวแต่แรก เฒ่าอ้นส่ายหัว "แก่จนจะเป็นผีอยู่แล้วนะมึงยังเสือกจะกลัวห่าอะไรอีก " "แม่งกูยังเย็ดนังพิมไม่ถึงหมื่นครั้งเลย ตายตอนนี้เสียดายแย่ " "ฮาๆๆๆผมว่าลุงไม่ตายเพราะผีหรอกจะตายคาอกพี่พิมซะมากกว่า " "ว่าแต่กู มึงก็ล่อนังต่ายวันละสี่ห้ารอบเหมือนกันละว่ะ เอิ๊กๆๆ" "ไม่รู้พวกบรรดาเมียๆพวกเราจะเป็นยังไงบ้าง " "ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้ามันจะทำอะไรมันคงทำไปตั้งแต่คืนก่อนแล้วมันคงไม่หาเรื่องยุ่งยาก ยอมเสียพลังอาคมมากมายย้ายห้องไปทั้งห้องหรอกว่ะ " เฒ่าอ้นตบบ่าปลอบใจไอ้พลเบา ๆ ค่ำคืนในป่าอาถรรพ์ในคืนเดือนดับ ความเงียบวังเวงไร้แม้แต่เสียงนกกาจิ้งหรีดเรไร สี่ชายหื่นบ้านนานอนข้างกองไฟกองใหญ่เพื่อรับไออุ่นขับไล่ความหนาวเหน็บยะเยือกเย็น จู่ๆกองไฟที่ลุกโชนก็ดับมอดลงทันทีทันใดเหมือนมีใครเอาน้ำมาราดรด สี่สหายที่ยังไม่หลับสนิทต่างขยับวงถอยเข้าไปด้านในซึ่งเป็นพนังหินขนาดใหญ่ "เหี้ยแล้วไงลุง เอาไงดี "ไอ้ชัยเสียงสั่นสะกิดสีข้างเฒ่าอ้น "ใจเย็นโว๊ย ไม่รู้พวกมันจะมาไม้ไหน " เฒ่าอ้นมองไปรอบๆป่าก็แทบลมจับ ในเงามืดมีแสงสีแดงยิบๆของสัตว์ชนิดไหนไม่แน่ใจด้วยความมืดรอบด้าน แต่กะจำนวนแสงนัยน์ตานั้นคาดว่าไม่ต่ำกว่าร้อย ระยะห่างของสองตาห่างกันไม่ต่ำกว่าฟุตแสดงว่าแค่หัวของพวกมันคงโตเท่าโอ่งย่อมๆ ความสูงของมันราวๆสองเมตรจากพื้น เสียงเยียบใบไม้ก๊อบแก๊บๆรอบป่ากระชับเข้ามาเรื่อยๆ "เอาไงดีไอ้อ้น แม่งตัวห่าอะไรว่ะ " เฒ่าคำขาสั่นงันงก จู่ๆสัตว์ร้ายก็หยุดรอก่อนจะถึงกองไฟ มีเพียงตัวเดียวที่เดินฝ่ากองไฟที่ดับมอดเข้ามาได้ "ไม่ฝ่าเขตอาคมข้ามาได้แบบง่ายๆ เลยเหรอว่ะ " เฒ่าอ้นสบถเหงือแตกท่วมตัวทั้ง ๆ ที่อากาศหนาวจับจิต ก่อนที่ร่างสัตว์ปริศนา จะปรากฏสิ่งที่นำร่างนั้นมาก่อนก็คือกลิ่นหอมประหลาดเอียนๆที่ไม่มีใครเคยได้กลิ่นมาก่อน ร่างประหลาดปรากฏให้เหล่าหื่นบ้านนาได้เห็นมันเป็นร่างของหญิงสาวที่ขาวอวบ นมเป็นนม เอวเป็นเอว สะโพกเป็นสะโพก แต่ความอวบใหญ่กว่าผู้หญิงทั่วไปกว่าเท่าตัวด้วยความสูงกว่าสองเมตร โดยเฉพาะเนินสวาทอันอวบอิ่มสองแคมมหึมามีขนอ่อนรำไรนั้นมันน่าจดจ้องและพิสดารอย่างที่สุด ผิดก็แต่ส่วนหัวที่โตเท่าโอ่งขนาดย่อมสองตาโตเท่าไข่ห่าน ผมเผ้าปล่อยยาวปรกบ่า ริมฝีปากหนา มันช่างขัดกับรูปร่างเสียนี้กระไร "ส่างเขียว!! " เฒ่าอ้นปากอ้าตาค้าง เฒ่าอ้นเคยเจอพวกมันเพียงสองครั้งสมัยเป็นโจรออกปล้นกับเสือจัน พวกส่างเขียวพวกนี้มีแต่ตัวเมียเป็นครึ่งสัตว์ครึ่งคนมักมากกามคุณ เสือจันมักจะออกไปเสพสมกับพวกมันตอนกลายร่างเป็นพญาลิงลมอยู่บ่อย ๆ ลูกน้องเสือจันก็ถูกพวกมันเอาตัวไปเป็นผัวอยู่เนืองๆแต่ที่รอดกลับมามีน้อยกว่าน้อย จากปากคำพวกเสือทมี่รอดมาได้บอกพวกส่างเขียวเสพสมกับมันคืนหนึ่งแทบจะไม่ได้พักได้ผ่อน บางคนตายคาเนินสวาท บางคนถูกฉีกร่างขณะกำลังเสพสม แต่ถ้ารอดคืนแรกมาได้ก็จะเป็นโชควาสนาอย่างยิ่งของคุ่เสพสมเพราะน้ำรักของพวกส่างเขียวนับเป็นโอสถทิพย์เชื่อมสมานแผลทั้งนอกในร่างกายได้อย่างยอดเยี่ยม "พวกเอ็งมาทำอะไรที่ป่านี่ " เสี่ยงไพเราะกังวานเสนาะหูออกมาจากปากหนาอวบของนางส่างเขียว มันช่างขัดกับรูปร่างน่าตาอย่างยิ่ง "พวกข้าจะไปชับบอน ข้าเป็นผัวแม่ชบา " เฒ่าอ้นอ้างชื่อชบาเข้าข่ม นังส่างเขียวมองซ้ายขวาเขม็ง "ควยเอ็งถ้าจะใหญ่ยาว นังชบาถึงเอาคนแก่ทำผัว " คำพูดตรงๆของนางส่างเขียว ทำเอาเฒ่าอ้นและเหล่าหื่นบ้านนาหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ "ไอ้นี่ก็แก่ ไอ้นี่ก็ดูผอมๆ " นางสางเขียวมองไปทางเฒ่าคำและไอ้ชัย จากนั้นมาหยุดอยู่ที่ร่างงามของไอ้พลอย่างพอใจ "ข้าขอได้นี่ทำผัวสักคืนนะ มันงามถูกใจข้าอิอิ " นางส่างเขียวขอไอ้พลทำผัวเอาดื้อๆ ทำเอาไอ้พลแทบลมจับ
เ
ได้เวลาใช้ไอเมไอ้ใบ้แล้ว