ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หนุ่มใหญ่ไฟแรงเดินถือไมโครโฟนอยู่บนเวทีคล้ายนักร้องประสบการณ์สูงกำลังแสดงคอนเสริต จะไม่เหมือนก็แค่ไม่มีเสียงเชียร์จากผู้ชม ทุกคนสีหน้าจริงจังคร่ำเคร่ง รู้ดีว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าคือสถานการณ์นรกของจริง คืนวันที่สามสิบเอ็ดธันวาคมส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่
"สถิติสามวันจนถึงนาทีนี้มีผู้บาดเจ็บเกือบสามสิบคนผู้เสียชีวิตหกราย นั่นคือสัญญาณเตือนนะครับว่าคืนนี้ยังไงต้องหนักหน่วงแน่ๆ ขอให้ทุกท่าน ตั้งมั่น ตั้งใจ ยึดมั่นในแผนยุทธศาสตร์ที่ผมวางเอาไว้อย่างเคร่งครัด ประสิทธิภาพงานที่เพิ่มขึ้นจากปีที่แล้วแม้เพียงห้าเปอร์เซ็นต์หรือสิบเปอร์เซนต์นั่นอาจหมายถึงการรอดชีวิตของผู้ประสบอุบัติเหตุ" ผู้เข้าร่วมประชุมเกือบร้อยคนปรบมือให้กำลังใจซึ่งกันและกันอย่างมิได้นัดหมาย
"สุดท้ายนะครับ ขอคำตอบเสียงดังๆอีกซักที" เสียงท่านผอ.ดังผ่านเครื่องขยายได้ยินกันทั้งห้องประชุม "สีเหลือง ห้องฉุกเฉิน พร้อมมั้ยครับ" ท่านผอ.ชี้นิ้วไปยังผู้ฟังด้านหน้า
"พร้อม..ครับ(ค่ะ)!!" เสียงปรบมือให้กำลังใจดังขึ้น
"สีน้ำเงิน ฝ่ายคอมพิวเตอร์ ฝ่ายทะเบียน ฝ่ายช่าง ฝ่ายจัดการจราจร พร้อมมั้ยครับ"
"พร้อมครับ" พนักงานหนุ่มยืนขึ้นตอบตะเบ๊ะแบบตำรวจ เสียงปรบมือให้กำลังใจดังกว่าเดิม
"สีแดง!! หน่วยแพทย์กู้ชีพ พร้อมมั้ย!!"
"พร้อมค่ะ" นางพยาบาลสาวสวยยืนขึ้นตอบ คราวนี้เสียงปรบมือดังที่สุด
"สุดท้ายนี้แจ้งให้ทราบเลยนะครับว่า ในคืนนี้บุคลากรและเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลทุกท่านเข้าเวรหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นเต็มอัตราศึกไม่มีใครลาหยุดลาป่วยใดๆทั้งสิ้น" เสียงปรบมือดังลั่นยาว คุณหมอทุกคนลุกขึ้นโค้งคำนับโบกไม้โบกมือขอบคุณ
"ยังมีท่านใดไม่เข้าใจในขั้นตอนแผนการดำเนินงานบ้างมั้ยครับ มีมั้ยครับ ..ถ้าไม่มี สุดท้ายนี้ผมขอให้ทุกคนยึดมั่นในยุทธศาสตร์" ท่านผอ.สูดลมหายใจเว้นจังหวะ
"จำไว้นะครับว่า.. จะไม่มีการคิดเองตัดสินใจเองโดยเด็ดขาด ทุกสถานการณ์ที่คาดว่าจะเกิดล้วนมีแผนงานรองรับไว้แล้วเพียงแต่ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดเท่านั้น สุดท้ายนี้ก่อนที่จะแยกย้ายกันเข้าประจำสถานี" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่ยิ้มกวาดไปทั่วห้อง
"สวัสดีปีใหม่ครับ"
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" เสียงตะโกนเรียกดังขึ้นแข่งกับเสียงปรบมือ ท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หยุดยืนเพ่งมองไปทางหลังห้อง
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" ชายวัยใกล้เกษียณในชุดซาฟารีสีเข้มยืนขึ้น
"โอเคๆ ได้ยินแล้วครับลุง" ท่านผอ.กดปุ่มเปิดไมโครโฟน "คุณลุงยังไม่เข้าใจตรงไหนครับ"
"คือว่า ผม.. เอ่อ ผมไม่รู้จะทำอะไรครับ ไม่มีหน้าที่" เสียงหัวเราะเบาๆแต่รวมกันหลายคนดังหึ่งขึ้น
"เดี๋ยวนะ.. นี่ลุงไม่รู้จะทำอะไรเหรอ" ท่านผอ.ก็หัวเราะเบาๆ
"ครับ!!" ชายวัยใกล้เกษียณยืนตรง
"แล้วคุณลุงได้รับมอบหมายให้อยู่สีอะไรล่ะ สีเหลือง สีน้ำเงิน หรือสีแดง"
"ไม่มีสีครับ .. ไม่มีใครมาบอกว่าผมต้องอยู่สีอะไร"
"อ้าว.. แล้วปกติลุงทำหน้าที่อะไรครับ"
"ขับรถส่งของครับ.. ส่งพวกจดหมาย ครุภัณฑ์ พัสดุ ของโรงพยาบาลครับ"
"ผมคิดว่าคืนนี้ผมว่าไม่น่าจะมีใครส่งอะไรให้ใครนะ" เสียงหัวเราะดังขึ้น "เอาเป็นว่าคุณลุงได้หยุดพักผ่อนก็แล้วกันครับ"
"ให้ช่วยขับรถพยาบาลก็ได้ครับ ผมเห็นทุกคนร่วมแรงร่วมใจกันช่วยผมก็เลยอยากช่วยบ้าง" ลุงพนักงานในชุดซาฟารียังตื๊อไม่เลิกรา
"ขับรถพยาบาลเหรอ.."
"ขออนุญาติท่านผอ.ครับ" ชายหนุ่มร่างกำยำในชุดเครื่องแบบหน่วยแพทย์ฉุกเฉินยืนขึ้น "ไม่ได้ครับ.. คนที่จะขับรถฉุกเฉินได้จะต้องมีใบอนุญาตพิเศษผ่านการฝึกอบรมไม่น้อยกว่าแปดสิบชั่วโมงเท่านั้น ผมคิดว่าพวกเราคงไม่สามารถยินยอมให้คุณลุงเข้ามาร่วมงานในส่วนนี้ได้"
"อืม.. งั้นเอางี้ เดี๋ยวหลังจากเสร็จสิ้นการประชุมซักซ้อมแผนรับอุบัติภัย คุณลุงตามไปหาผมที่ห้องก็แล้วกันครับ" ท่านผอ.ส่งไมโครโฟนคืนให้พนักงานฝ่ายเครื่องเสียงแล้วเดินลงเวทีไป
....................
ท่านผอ.เปิดประตูห้องพักผู้อำนวยการโรงพยาบาล หญิงสาวหมวยผมยาวสลวยแบบผู้ดีกรุงเทพนั่งหน้าบูดบอกบุญไม่รับอยู่ที่ชุดรับแขก หลอดไฟส่องสว่างถูกเปิดไว้ทุกจุดจนภายในห้องสว่างไสวสีขาวโพลนไปหมด
"บรรยากาศการประชุมอย่างกับงานกีฬาสีเลยนะคะ ..พี่จักร" เธอลุกขึ้นเดินเข้าประชิดหอมแก้มหนุ่มใหญ่หนึ่งฟอด สรจักรเคยเห็นแฟนสาวเปลี่ยนอารมณ์ฉับพลันแบบนี้บ่อยๆ ถือเป็นความสามารถ
"จะมาจากโคราชทำไมไม่บอกพี่"
"นิ้งติดรถเพื่อนมาน่ะค่ะ กะจะเซอไพรส์พี่จักรก็เลยไม่บอกก่อน ประชุมกันน่าสนุกนะคะ อย่างกับงานสัมนาขายตรง"
"นิ้ง.. นี่มันเรื่องจริงจังนะ" สรจักรเดินผละไปวางเอกสาร "คืนวันขึ้นปีใหม่ปีที่แล้วสถิติของที่นี่ไม่ดีเลย"
"ก็นั่นมันก่อนที่พี่จักรจะเข้ามารับตำแหน่งนี่คะ นิ้งรับรองว่าปีนี้สถิติจะต้องเป็นศูนย์ คุณหมอสรจักรเอาอยู่แน่นอนค่ะ" นิ้งพูดเอาใจแฟนหนุ่มใหญ่
"เอาอยู่อะไรละ แค่สามวันเองตายไปแล้วตั้งหกคน"
"อื้ม.. ว่าแต่คืนนี้นิ้งไม่ต้องอยู่โรงพยาบาลเหรอ กระทรวงเค้าประกาศทั่วประเทศให้บุคลากรทุกคนเตรียมความพร้อมนะ" สรจักรเปรยเหมือนบ่นๆ
"นิ้งเป็นลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลนะคะ คืนปีใหม่ทั้งทีขอมาสวีทกับแฟนดีกว่า"
"คืนนี้คงสวีทไม่ได้หรอก ความจริงถ้านิ้งโทรมาก่อนพี่ก็จะบอกว่าอย่าเพิ่งมา" สรจักรถอนหายใจถอดแว่นสายตาออกมาเช็ด
"นิ้งรู้ค่าาา..แหม แม่ทัพก็ต้องอยู่บังคับบัญชาสิคะจะออกไปเที่ยวได้ยังไง"
"แม่ท้งแม่ทัพอะไรที่นี่เราทำงานกันเป็นทีม บอกตามตรงนะ พี่ไม่อยากให้พวกลูกน้องคิดว่าเข้มงวดกับพวกเค้าแต่สบายๆกับตัวเอง" ท่านผอ.ถอนหายใจ
"งั้นพี่จักรก็หาอะไรให้นิ้งช่วยสิคะอย่าลืมนะว่านิ้งก็เป็นหมอ แถมยังเป็นคุณหมอที่สวยและเก่งซะด้วย"
"ที่นิ้งมาเนี่ย.. เพราะคุณแม่พี่จักรโทรมาบ่นเป็นห่วงว่าจะไม่มีใครดูแลส่งข้าวส่งน้ำนิ้งก็เลยอาสาค่ะ เอางี้.. เดี๋ยวนั่งดูเงียบๆรับรองว่าจะไม่รบกวนตอนพี่จักรทำงานเลย" คุณหมอนิ้งค่อยๆดึงเน็คไทด์โน้มคอหมอสรจักรลงมาจูบ เพียงได้กอดแฟนสาวความตึงเครียดของหมอสรจักรก็เบาบาง
"เอ่อ คุณหมอครับ.." ลุงคนขับรถเปิดประตูก่อนแล้วค่อยเคาะตามมารยาท สรจักรกับนิ้งรีบผละตัวออกอย่างกับทั้งสองเป็นแม่เหล็กขั้วเดียวกัน
"อ้าว.. ลุง" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่สูดลมหายใจบรรเทาความเขินอาย "เชิญครับ เมื่อกี๊คุณลุงว่าไงนะ อ๋อ.. อยากจะช่วยทำอะไรใช่ป่ะ" ท่านผอ.ถามลูกน้องตกสำรวจ
"ผมว่าท่านผอ.เลิกเรียกคุณลุงซักทีเถอะ ผมยังไม่เกษียณเลย ผมชื่อน้อยครับ"
"โอเค.. นายน้อย คนขับรถ"
"เห็นคนโน้นคนนี้เค้าทำโน่นนี่กันขันแข็งผมเองก็อยากจะช่วยอะไรบ้าง ใจก็คิดว่าเราขับรถได้ก็เลยอยากช่วยขับรถพยาบาล ก็แค่นั้นครับ"
"ผมเข้าใจ แต่ว่า.." หมอสรจักรถอนหายใจ
"ได้ยินที่ผมย้ำนักย้ำหนามั้ยว่าเราจะไม่มีการทำอะไรนอกเหนือจากแผนที่ซักซ้อมกันไว้ ซึ่งนั่นก็หมายถึงการที่จะไม่บรรจุคนใหม่ๆลงไปในแผนด้วย" ท่านผอ.เหลือบมองแฟนสาว
"งานอะไรก็ได้ครับ ทิ้งขยะกวาดถูทำความสะอาดอะไรก็ได้ ผมก็แค่แค่อยากช่วย" ลุงน้อยยังตื๊อไม่เลิก
"งั้นเอางี้ นายน้อยเป็นคนขับรถใช่มั้ย"
"ครับ.."
"ผมวานให้นายน้อยช่วยขับรถไปส่งคุณหมอนิ้งที่บ้านพักทีสิ" สรจักรเหลือบมองแฟนสาว
"อะไรนะคะ!! พี่จักรจะไล่นิ้งให้ไปรอที่บ้านพักเนี่ยนะ นิ้งไม่เอาหรอกค่ะ!!"
"นิ้ง.. คืนนี้ไปรอพี่ที่บ้านก่อนเถอะ เดี๋ยวใกล้ๆเช้าแล้วพี่จะรีบกลับไป"
"โอ้ย!! พี่จักรก็รู้ว่านิ้งเป็นแพนิคกลัวผีจนขึ้นสมองแล้วยังจะให้ไปรออยู่ในบ้านนั้นคนเดียวเนี่ยนะ"
"ผีเผออะไรนิ้ง!! พี่อยู่มาตั้งหลายเดือนไม่เห็นจะมีเลยไอ้ผีเผออะไรที่คุณแม่ว่านั่นอ่ะ"
"ไม่เอาค่ะ นิ้งรอพี่จักรอยู่ที่โรงพยาบาลนี่แหละ บ้านนั้นอ่ะนะขนาดกลางวันยังขนลุกเลย" หมอนิ้งลูบแขนตัวเอง
"งั้นเอางี้สิ ให้ลุงย้อยอยู่เป็นเพื่อน"
"ผมชื่อน้อยครับท่าน.."
"โหย!! พี่จักร!! จะบ้าเหรอ รู้งี้นิ้งไม่มาหาดีกว่า"
"ถ้าไม่ยอมไปรอที่บ้านงั้นนายน้อยก็ขับไปส่งคุณหมอนิ้งโคราชเลยก็แล้วกัน ค่าน้ำมันมาเบิกเอากับผม" ท่านผอ.ถอนหายใจสบตาแฟนสาวแล้วตัดบทจะเดินออกจากห้อง หมอนิ้งยืนกระทืบเท้าด้วยความโกรธ
"เอ่อ ท่านผอ.ครับ ..ส่งคุณหมอเสร็จแล้วยังไงผมจะรีบกลับมาช่วยที่โรงพยาบาลนะครับ" นายน้อยน้ำเสียงเริ่มไม่ค่อยสบอารมณ์
"เออ!! จะไปไหนจะทำอะไรก็เรื่องของลุงเถอะ!! ห่าเอ๊ย!! ผมก็บอกอยู่พยามอธิบายก็แล้วว่าใครไม่อยู่ในแผนก็ไม่เกี่ยว แม่ง..ก็ตื๊ออยู่ได้!! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงวะ!!" ท่านผู้อำนวยการหนุ่มใหญ่ตวาดเสียงดังเดินออกจากห้องปิดประตูดังปัง เขาไม่ชอบที่ใครนึกจะทำอะไรก็ได้ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่วางลำดับงานคิดไว้เป็นอย่างดีแล้ว
(https://i.postimg.cc/nXwvXpcf/64844646-EDDB-43-A3-85-E2-5330152-EA45-C.jpg) (https://postimg.cc/nXwvXpcf)
....................
รถโตโยต้าแวนห้าประตูติดตราเครื่องหมายโรงพยาบาลค่อยๆขโยกเขยกไปตามทางลูกรัง มองตามไฟหน้าสองข้างทางเห็นเพียงป่าหญ้าคารกๆ
"ตกลงจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับคุณหมอ ที่บ้านพักท่านผอ.หรือว่าที่โคราช" นายน้อยถามจากที่นั่งคนขับเบาะหน้า
"ลุงเคยไปที่บ้านนั้นมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งถาม
"เคยครับ เคยไปสองสามครั้ง"
"ลุงว่า.. บ้านนั้นมันมีผีมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งโน้มตัวเกาะเบาะตัวหน้า
"ไม่รู้สิครับ แต่ว่าท่านผู้อำนวยการคนก่อนๆก็ไม่มีใครอยู่บ้านนี้นะ มีแต่คุณหมอสรจักรนี่ล่ะที่ไม่เคยเห็นท่านกลัวอะไรเลย" นายน้อยเล่ายิ้มๆ
"แล้วคุณหมอรู้ได้ไงล่ะครับว่าบ้านนั้นมีผี" นายน้อยถาม
"คุณแม่ของผอ.ท่านไปดูดวงมา หมอดูบอกว่าที่บ้านนั้นมีผี" หมอนิ้งเล่าเสียงตื่นเต้น
"55 หมอดูก็คู่กับหมอเดาล่ะครับ ถ้ามีผีจริงๆคุณหมอสรจักรท่านคงอยู่ไม่ได้หรอก ผมว่าที่ท่านเลือกจะไม่ออกไปเช่าบ้านเพราะตั้งใจแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความสมถะมากกว่า"
"ผีผู้หญิงน่ะสิ.." หมอนิ้งเปรย
"ตกลงคุณหมอจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับเนี่ย.." นายน้อยถาม
"ไปโคราช .. ลุงขับไหวมั้ย"
"ไหวครับ แต่ช่วงเทศกาลรถมันก็คงจะติดหน่อย สี่ห้าทุ่มก็คงถึง"
"งั้นไปโคราช เดี๋ยวหมอหาห้องพักให้แล้วลุงค่อยกลับตอนเช้า"
"เออ.. แต่ว่า ผมคงต้องตีรถกลับไปที่โรงพยาบาลเลยครับ คืนนี้ใครมีแรงเท่าไหร่ก็ต้องช่วยกัน"
"นี่ผอ.เค้าพูดกับลุงขนาดนั้นแล้วยังจะกลับไปช่วยอีกเหรอ"
"ครับ.."
....................
"สงสัยต้องเลี้ยวแยกใหญ่ข้างหน้านี้เลยครับ ขืนไปเส้นหลักรถติดขนาดนี้เช้าจะถึงรึเปล่าก็ไม่รู้" นายน้อยเสนอ
"จะไม่หลงแน่นะ" หมอนิ้งถาม
"ไม่หลงหรอกครับ"
"ว่าแต่ลุงน้อยไหวมั้ยอ่ะ ถ้าไม่ไหวแวะปั๊มล้างหน้าล้างตามั้ยเดี๋ยวหมอซื้อกระทิงแดงให้
"ไหวครับ พอดีเมื่อคืนดูบอลดึกไปหน่อยแต่ก็ยังไหว เห็นตำรวจเมื่อกี๊เค้าบอกว่าเปิดเส้นทางใหม่อีกทางคงจะวิ่งใช้ความเร็วยาวๆได้"
....................
เสียงดังโครมครามดังสนั่นหมอนิ้งตกใจตื่น มองไปข้างหน้าเห็นแต่ฝุ่นขาวๆตลบคลุ้งเต็มไปหมด โชคยังดีที่คาดเข็มขัดนิรภัยแม้จะนั่งที่เบาะหลังไม่งั้นแรงโยนตัวอาจส่งให้เธอหัวจนเพดานรถไปแล้ว
"ลุงน้อย!! อะไรอ่ะ!!" หมอนิ้งถามเสียงดัง รถโตโยต้าแวนห้าประตูจอดสนิทเกือบจะตกลงไปในคูข้างถนน
"ไม่มีอะไรครับ ผมแค่วูบไปหน่อยนึง"
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ!!" เพียงชั่วอึดใจสายตรวจอาสาจราจรขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอด เดินลงมาที่รถสอบถามถึงอุบัติเหตุที่เพิ่งเกิดสดๆร้อนๆ
"ไม่เป็นไรค่ะ" หมอนิ้งหมุนลดกระจกลงตอบ
"จะไปไหนกันคับเนี่ย" อาสาจราจรถาม
"ไปโคราชค่ะ ดิชั้นเป็นหมอที่โรงพยาบาล"
"คุณหมอกำลังจะไปจุดเกิดอุบัติเหตุข้างหน้ารึเปล่าครับ เดี๋ยวซ้อนมอไซค์ผมไปดีกว่า"
"เปล่าค่ะ.. ข้างหน้ามีอุบัติเหตุเหรอคะ"
"มีครับ หลายจุดเลย" อาสาจราจรตอบ
"ถึงว่า เมื่อกี๊ตำรวจโบกให้เข้ามานึกว่ารถว่างนะเนี่ย" นายน้อยคุยบ้าง
"ไหวมั้ยพี่.."
"ก็ไหวแหละ นี่ถ้ามันวิ่งได้ยาวๆก็ไม่ง่วงหรอก สองชั่วโมงเพิ่งมาได้สิบกว่าโลเองนะเนี่ย" นายน้อยบ่น
"อุบัติเหตุหลายจุดครับ ถ้าไม่เป็นอะไรกันงั้นผมขอตัวก่อนนะ ขับดีๆพี่" เขาโบกมือให้นายน้อยคนขับรถ
"เอ่อ.. เดี๋ยวนะคะ แบบนี้จะถึงโคราชซักกี่โมงคะเนี่ย"
"ก็น่าจะมีตีสี่ตีห้านั่นล่ะครับ ข้างหน้าอีกสามสิบโลจะมีบังกะโล ผมว่าเปิดห้องนอนแล้วพรุ่งนี้ค่อยไปดีกว่า แต่ป่านนี้ห้องเต็มรึยังก็ไม่รู้นะ"
"ขอบคุณค่ะ"
"เอ่อ.. ถ้ายังไงคุณหมอขึ้นไปนั่งหน้าเป็นเพื่อนคอยคุยกับคนขับดีกว่าครับ จะได้สังเกตุด้วยเผื่อลุงแกวูบอีก
"อ๋อ ค่ะ ขอบคุณค่ะ" หมอนิ้งหาวฟอดใหญ่ด้วยความง่วงดูนาฬิกาเลยเวลาเที่ยงคืนไปสักพักใหญ่แล้ว
"ไหวมั้ยลุงน้อย" หมอนิ้งนั่งเบาะข้างคนขับ
"ไหวครับ ทีนี้ตาสว่างเลยไม่ง่วงแล้ว เคราะห์ดีที่ไม่ชนท้ายคันหน้า"
หมอนิ้งระแวงคอยสังเกตุอาการของลุงน้อย ช่วงแรกแกก็ตาสว่างอย่างที่ว่าแต่พอรถติดขยับได้ทีละนิดลุงน้อยก็ออกอาการ
"ไหวมั้ยลุงน้อย"
"คุณหมอขับรถเกียร์กระปุกเป็นไหมครับ ผมของีบซักชั่วโมงเดียวก็พอ" นายน้อยถามหมายใจจะเปลี่ยนให้หมอนิ้งขับแทน
"ไม่เป็นอ่ะ หมอขับเป็นแต่เกียร์ออโต้"
"ไม่เคยขับรถกะบะเหรอครับ"
"ก็เคยแต่ขับกระบะเกียร์ออโต้อยู่ดีอ่ะ"
"งั้นไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวข้างหน้าอาจมีปั๊ม" นายน้อยถอนหายใจ มองเห็นแต่ไฟท้ายรถสีแดงตัดกับถนนสีดำมืด
"หมอชวนลุงน้อยคุยดีกว่า จะได้ไม่ง่วง" หมอนิ้งเสนอ
"เอาสิครับ คุยอะไรดี"
"ลุงน้อยก็คุยสิ หมอไม่รู้จะคุยอะไร"
"อ้าว.."
"คุณหมอกลัวผีแล้วมาเป็นหมอทำไมอ่ะครับ" นายน้อยเปิดฉากเริ่มคุย
"หมอขอไม่คุยเรื่องผีได้มั้ย"
"ครับ.."
"เรื่องอื่นมีตั้งเยอะแยะไม่คุยจะคุยเรื่องผีทำไมเนี่ยยิ่งมืดๆอยู่"
"รถติดบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้ผีมันไม่ออกมาหรอกครับ"
"คุยเรื่องอื่น.. เรื่องผีหมอไม่คุย"
"งั้นคุยเรื่องท่านผอ.ก็ได้ครับ" นายน้อยเปลี่ยนเรื่อง "ทำไมคุณหมอไม่มาประจำที่โรงพยาบาลเดียวกับท่านผอ.ล่ะครับจะได้ไม่ต้องไปๆมาๆ"
"โรงพยาบาลที่โคราชเป็นธุรกิจของครอบครัวหมอค่ะ"
"อ้าว.. แล้วถ้างั้นทำไมคุณหมอสรจักรถึงไม่ไปอยู่ที่โคราชล่ะครับ จะมาอยู่ที่หนองวัวขุ่นนี่ทำไม กันดารก็กันดาร แทนที่จะอยากอยู่ใกล้ๆแฟน"
"ไม่รู้ค่ะ พ่อหมอก็ถามหมอแบบนี้เหมือนกัน" หมอนิ้งชักเริ่มรู้สึกว่านายน้อยพูดจาไม่เข้าหู
"ไม่ใช่จะยุแยงอะไรนะครับ พยาบาลที่หนองวัวขุ่นโสดๆสวยๆตั้งหลายคน ผอ.ท่านก็หล่อเป็นคนหนุ่มไฟแรง อยู่ห่างแฟนแบบนี้.."
"พอแล้วค่ะลุงไม่ต้องเล่าแล้ว กลับรถเดี๋ยวนี้เลย!!"
"กลับไปที่โรงพยาบาลเหรอครับ" นายน้อยดีใจ
"เมื่อกี๊ผ่านมาฝั่งโน้นหมอเห็นมีบังกะโลที่พักริมทาง เปิดห้องนอนพรุ่งนี้เช้าค่อยไปก็แล้วกัน หมอขี้เกียจจะคุยกับลุงแล้วค่ะ!!"
(https://i.postimg.cc/5YzqcTJd/080-A079-A-6-ADF-4375-9978-833689-B1-D9-DA.jpg) (https://postimg.cc/5YzqcTJd)
....................
นี่ถ้าไม่เห็นรถที่จอดเต็มแน่นหน้าโรงแรมหมอนิ้งคงจะบอกให้นายน้อยผ่านเลยไปในทันที โรงแรมก่ออิฐถือปูนสามชั้นเก่าคร่ำคราบราดำเกาะเกรอะกรังแห่งนี้โถงรับแขกแฝงกลิ่นอับแปลกๆที่ปลายจมูก ไม่ถึงกับมีสัมผัสที่หกแต่หมอนิ้งก็จับความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องของตัวเองได้
"เหลือห้องเดียว .." พนักงานโรงแรมบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"เตียงคู่หรือเตียงเดี่ยวคะ" หมอนิ้งถาม
"เตียงเดี่ยว .."
"คือ.. มากับคนขับรถอ่ะค่ะ อยากจะเปิดสองห้อง"
"เหลือห้องเดียว .."
"งั้น.. สักครู่นะคะ"
"เหลือแค่ห้องเดียวอ่ะลุง หมอว่าเราไปหาดูข้างหน้าอีกดีกว่ามั้ยน่าจะมีแหละ" หมอนิ้งถามนายน้อย
"แต่นี้เราหามาห้าที่แล้วนะครับ ผมว่าขับต่อไปก็คงจะเจอแต่ห้องเต็มอีกอยู่ดีรถบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้"
"เอาไงดีอ่ะ.."
"กลับไปหาท่านผอ.ที่โรงพยาบาลมั้ยครับ" นายน้อยถาม
"ไม่เอาอ่ะ ยังไงหมอก็ไม่กลับ จะให้นอนริมถนนก็ยอม" หมอนิ้งโชว์ความเด็ดเดี่ยว
"งั้นเอางี้ เดี๋ยวผมนอนในรถก็ได้ ตอนเช้าคุณหมอตื่นแล้วก็ลงมาละกัน" นายน้อยเสนอ
"ไม่เอาอ่ะ ขืนให้ลุงนอนในรถมีหวังหนีกลับโรงพยาบาลแน่ๆ" หมอนิ้งดักทาง
"ก็เดี๋ยวผมมารับตอนเช้าไงครับ"
"ถ้าลุงหนีกลับหมอจะฟ้องผอ.ให้เอาโทษ โทษฐานที่ลุงทิ้งหมอ!! เอาสิ"
"โอเคครับ ผมนอนในรถนี่แหละไม่ไปไหนหรอก นี่ก็จะตีสองแล้วเชิญคุณหมอพักผ่อนเถอะครับ" นายน้อยถอนหายใจ
"ขึ้นไปอาบน้ำมั้ย"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมถามที่เคาน์เตอร์ว่ามีห้องน้ำข้างล่างมั้ย"
"ขึ้นไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
"คุณหมอกลัวผีเหรอครับ" หมอนิ้งกระชับกระเป๋าสะพายถือกระเป๋าเสื้อผ้าเดินจ้ำอ้าวเข้าตัวอาคารทันที
....................
"พนักงานต้อนรับให้พักห้องนี้เหรอ.." เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหยุดยืนที่หน้าประตูห้องถามแปลกๆ
"อ้าว.. ก็มันใช่ห้องสามศูนย์สี่รึเปล่าล่ะ ถามหนูแล้วจะให้หนูถามใครอ่ะ"
"เปลี่ยนไปนอนห้องอื่นมั้ย.." เข้าถามแปลกๆอีกแล้ว หมอนิ้งเริ่มระแวง ไม่น่าใส่เสื้อเปิดไหล่กับกางเกงขาสั้นตัวนี้มาเลย
"ก็เค้าบอกว่าเหลือห้องเดียวไม่ใช่เหรอ มีห้องไหนอีกล่ะ"
"ห้องนอนพนักงาน .."
"นี่อย่ามาทำรุ่มร่ามนะ!!คนที่มากับชั้นเค้าเป็นตำรวจนะจะบอกให้" หมอนิ้งตวาดเสียงเบาเพราะเกรงใจห้องอื่นๆ
"แล้วทำไมคุณตำรวจไม่ขึ้นมาด้วยล่ะ ชวนเค้าขึ้นมาด้วยสิ"
"เดี๋ยวเค้าก็ตามขึ้นมา!!ตกลงว่าห้องนี้ใช่มั้ย!! อ้าว แล้วทำไมมันไม่มีเลขห้องอ่ะ สามศูนย์สาม สามศูนย์ห้า.. ห้องนี้ก็ต้องสามศูนย์สี่สิ"
"เดี๋ยวอีกคนเค้าจะตามขึ้นมาใช่ไหม" พนักงานยกกระเป๋าย้ำถามเรื่องเดิม
"ใช่ เดี๋ยวเค้าก็มา ลุงไปเถอะถ้าไม่จะอยากเดือดร้อน อ่ะนี่.. ให้ร้อยนึงเลย" หมอนิ้งยื่นแบงค์สีแดงให้
"ขออีกร้อยนึงได้มั้ย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแบ่งไปทำบุญให้"
"ยกกระเป่าเนี่ยนะจะเอาสองร้อย ขู่กรรโชกผิดคนแล้วล่ะลุงเอากุญแจมานี่เลย!!"
....................
เปิดประตูเข้าห้องนี่ถึงกับอึ้ง กลิ่นอับคล้ายกับกลิ่นโถงรับแขกที่เดินผ่านมาเมื่อกี๊เลย เครื่องปรับอากาศเก่าคร่ำมองเห็นคราบสนิมส่วนรีโมทติดผนังก็อยู่ในสภาพไม่พร้อมใช้งานปุ่มกดเปลี่ยนอุณหภูมิถลอกปอกเปิก ดูคล้ายห้องที่โรงแรมจัดไว้ให้คนขับรถหรือผู้ติดตามอย่างไรอย่างนั้น โทรทัศน์เปลี่ยนไปช่องไหนก็มีแต่เสียงซ่าาา..รับสัญญาณอะไรไม่ได้
หลังจากเปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างครบทุกดวงก็สำรวจห้องน้ำ ถึงอุปกรณ์ข้างของเครื่องใช้จะเก่าจะเป็นคราบสนิมสีแดงเข้มไหลลงตามผนังแต่ก็ยังสะอาดกว่าที่คิด กระเบื้องสีเหลืองอมเก่าทาบทาด้วยแสงวอร์มไวท์บรรยากาศคล้ายอยู่ในหนังฆาตกรรมเกรดต่ำ หมอนิ้งไม่สนใจจะแช่อ่างอาบน้ำนั่นเลย รีบอาบน้ำรีบนอนดีกว่า
....................
"ครับ คุณหมอ" นายน้อยสะดุ้งตื่นงัวเงียรับโทรศัพท์
"ลุงน้อยอยู่ที่จอดรถป่ะคะ"
"อยู่ครับไม่ได้ไปไหน คุณหมอไม่ต้องห่วง" นึกไปว่าหมอนิ้งคงโทรมาเช็คชื่อ
"ลุงน้อยตามขึ้นมาบนห้องหมอหน่อยได้มั้ยคะ.."
"ไม่ดีมั้งคับคุณหมอ ผมนอนตรงนี้ก็ดีแล้ว"
"คือ.. เอ่อ.. มันมีอะไรแปลกๆค่ะ ลุงน้อยขึ้นมาได้มั้ย"
"โอเคครับ เดี๋ยวผมขึ้นไป" นายน้อยแอบคิดเรื่องทะลึ่งอยู่ในใจ
....................
"โห.. ทำไมเปิดแอร์หนาวขนาดนี้ล่ะครับคุณหมอ" นายน้อยกวาดตามองไปรอบห้องที่เปิดไฟส่องสว่างไว้ทุกดวง
"แอร์มันปรับไม่ได้" หมอนิ้งเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นพันผ้าขนหนูพรางรูปร่างกันไว้อีกชั้นนึง
"ลุงน้อยนอนที่พื้นก็แล้วกันนะ นั่นผ้าห่มกับหมอนหมอเตรียมไว้ให้แล้ว"
"ความจริงให้ผมนอนในรถก็ได้ครับ เดี๋ยวผอ.รู้เข้าคุณหมอจะเสียหาย" นายน้อยนอนหงายห่มผ้าอยู่ข้างเตียง ไม่มีทีท่าว่าคุณหมอสาวสวยจะคิดเรื่องทะลึ่งกับเขา
"ปิดไฟได้มั้ยครับคุณหมอ สว่างขนาดนี้ผมนอนไม่หลับ"
"เปิดไว้แบบนี้แหละ นะ"
"มีอะไรรึเปล่าครับ"
"เมื่อกี๊หมอกำลังกึ่งหลับกึ่งตื่น เตียงมันยุบยวบเหมือนมีคนเดินบนเตียง" หมอนิ้งนอนก้มหน้าซุกหมอนเสียงขาดๆหายๆเหมือนคนกำลังสะอึกสะอื้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ รถบรรทุกอาจวิ่งผ่าน หรือไม่ก็แผ่นดินไหว" สงสัยนายน้อยจะง่วงจนตาลาย เห็นเงาดำเป็นเค้าโครงร่างคล้ายผู้หญิงผมยาวกำลังลอยตัวอยู่บนเพดาน
"แล้วก็เหมือนมีเงาดำๆไหวๆอยู่บนเพดานด้วย" หมอนิ้งเล่าต่อ มิน่าถึงได้นอนซุกหมอนร้องไห้แบบนั้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ อาจภาพซ้อนติดมาจากถนนน่ะ" นายน้อยปลอบ
เขาจับตามองเงาสีดำค่อยๆลอยเลื่อนต่ำลงมาที่เตียง ขอบเค้าโครงค่อยๆชัดขึ้น เป็นผู้หญิงคว่ำหน้าผมทิ้งตัวลงสยายยาว กลิ่นสาบแรงๆเตะจมูก
"ลุงน้อย!! มีอะไรนอนบนเตียงอีกแล้ว!!" เสียงหมอนิ้งตกใจสุดขีด ถ้าเธอเงยหน้าขึ้นมามองก็คงจะเห็นภาพอย่างที่นายน้อยเห็น
"รถปูนวิ่งผ่านน่ะครับไม่มีอะไรหรอก คุณหมอรีบๆหลับพักผ่อนเถอะ"
"หมอหลับไม่ได้!! มันยังอยู่ใช่มั้ยลุง" คราวนี้หมอนิ้งปล่อยโฮร้องไห้ ความกลัวผีพุ่งถึงขีดสุด
"สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ นิททุกขา อะเวรา อัพยาปัชฌา อะนีฆา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงถึงความสุข ปราศจากความทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีความคับแค้นใจ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงเถิดฯ" นายน้อยท่องบทแผ่เมตตา ร่างผีผู้หญิงค่อยๆยืนขึ้นแบบไร้น้ำหนัก เลื่อนถอยหายไปในกำแพง
"คุณหมอลองลืมตาดูสิไม่มีอะไรเลย"
"แต่เมื่อกี๊หมอรู้สึกได้เลยนะว่ามีคนนอน" หมอนิ้งเถียงทั้งน้ำตา
"พวกนี้มันทำอะไรเราไม่ได้หรอกครับคุณหมอ มันทำได้อย่างเดียวคือทำให้เรากลัว"
"แต่หมอกลัว!! ลุงน้อยไล่มันไปทีได้มั้ย" สัมผัสได้ว่าหมอนิ้งสติแตกไปแล้ว
"จะให้ผมไล่อะไรครับมันไม่มีอะไร เปิดไฟสว่างจ้าขนาดนี้ผีเผอกระเจิงหมดแล้วครับ" วางใจไม่ทันได้สักนาทีเสียงน้ำไหลจากก๊อกก็ดังขึ้น
"ฮือ.. ไม่เอาแล้ว กลัวแล้ววว ไม่เอาแล้ว.. กลัว" หมอนิ้งเริ่มร้องไห้หนักอีกครั้ง แบบที่เค้าว่ากลัวจนขี้ขึ้นสมอง
นายน้อยสูดลมหายใจตั้งสมาธิ เขาแผ่เมตตาให้แล้วสัมพะเวสีก็คงจะไป นี่ขนาดหมอนิ้งไม่เห็นภาพแบบที่เขาเห็นยังสติแตกขนาดนี้ ถ้าได้เห็นท่าฟรีสไตล์ฝืนแรงโน้มถ่วงแบบเมื่อกี๊นี้อาจกู่ไม่กลับ
"ฮือ.. " หมอนิ้งยังไม่หยุดร้องไห้ อาการน่าเป็นห่วง
"ยิ้มสิครับคุณหมอ ยิ้มนิดๆทำจิตใจเราให้สูงเข้าไว้ ยิ้มให้เกิดเมตตา" นายน้อยแนะนำเท่าที่นึกออก "ความกลัวมันคือมโนภาพที่เราสร้างขึ้นมาเอง พวกนกหนูกระรอกกระต่ายไม่เห็นมันกลัวผีเลยครับ"
"ฮือ.. " เห็นชัดว่าไม่ได้ผล หมอนิ้งยังร่ำไห้ด้วยความหวาดกลัว จิตของเธอตกต่ำดำดิ่งสู่ห้วงแห่งเดรฉานมิจฉาทิฏฐิ
นายน้อยยังนอนหงายอยู่ในท่าเดิม เสียงน้ำจากก๊อกอ่างล้างหน้าหยุดเองสลับเป็นเสียงน้ำจากฝักบัวฉีดแรงใส่ผนังยิ่งสั่นประสาทของหมอนิ้ง จากเมื่อกี๊ที่หนาวจนต้องห่มผ้ายิ่งหนาวขึ้นไปอีก กลิ่นอับเอียนๆเหมือนกลิ่นขนนกไหม้ลอยมาเตะจมูกอีกครั้ง มันกำลังจะมา นายน้อยสัมผัสได้ถึงความโกรธความง่วงความรำคาญที่กำลังก่อขึ้นในใจของเขา
"คุณหมอครับ.. อย่าไปฟังครับ อย่ามอง อย่าคิด ตั้งสติตั้งใจดีๆ เราอยู่ในภพภูมิที่สูงกว่าอย่าไปกลัวมันครับ"
"ฮือ.. กลัวแล้ววว ฮือออ.. อย่ามาหลอกเลยนะ กลัววแล้วว"
คิดถึงภรรยาและลูกสาวที่ลาจากไปเมื่อหลายปีก่อนจากอุบัติเหตุทางรถในคืนเทศกาล บุญกุศลทุกอย่างที่สามารถจะทำได้เขาก็ทำทั้งนั้น ถึงคืนนี้จะไม่สมความตั้งใจสร้างบุญด้วยการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ แต่วินาทีนี้เขากำลังจะได้ช่วยหมอนิ้งฉุดเธอขึ้นจากห้วงอเวจีภายในจิตใต้สำนึกของตัวเอง ปล่อยไปแบบนี้ถ้าไม่ร้องไห้จนขาดใจตายก็คงสติแตกเตลิดเปิดเปิงแบบกู่ไม่กลับ นึกถึงภาพใบหน้าของภรรยาสุดที่รักอีกครั้ง ความปราถนาเดียวในชีวิตคือการได้พบหน้าเธออีกครั้ง
"ฮือ.. กลัววว ฮือ.."
"คุณหมอ.. คุณหมอเคยอมควยผอ.รึเปล่าครับ ไอ้ตี๋แว่นนั่นได้ซอยหีคนสวยๆเนียนๆอย่างคุณหมอเนี่ย บอกตามตรงผมโคตรอิจฉาผอ.เลย" ได้ผล เสียงสะอื้นของหมอนิ้งเงียบลง
"คุณหมอรู้จักพยาบาลที่ชื้อแต๋มมั้ยครับ คนที่สวยๆก้นงอนๆอ่ะ เค้าก็รู้กันทั้งโรงพยาบาลว่าคั่วอยู่กับผอ. คุณหมอทราบมั้ยครับ" หมอนิ้งเงยหน้าขึ้นมา เค้าโครงร่างผู้หญิงผมยาวสยายยืนอยู่ข้างหลังนายน้อยพอดี เธอกรี๊ดหวีดขึ้นมาด้วยความกลัวที่ได้เห็นผีเป็นครั้งแรกแบบเต็มสองตา
"คุณหมอดูนี่สิครับ" นายน้อยลุกขึ้นยืนท่อนล่างเปลือยเปล่า คลานขึ้นคุกเข่าบนเตียง "ควยของผมกับของผอ.ใครใหญ่กว่ากันครับ" หมอนิ้งอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก
"ทำให้มันแข็งทีสิครับ ไม่กล้าเหรอ เดี๋ยวผมทำให้ดูเองก็ได้" นายน้อยชักว่าวห่างจากใบหน้าคุณหมอคนสวยไม่ถึงคืบ มังกือหนังเหี่ยวใกล้เกษียณผงาดตัวเป็นมังกรฟ้าสองกำโผล่ผูเกรียงไกร หมอนิ้งอดคิดไม่ได้ว่าขนาดลำของนายน้อยใหญ่โตกว่าของแฟนเธอจริงๆด้วย
"เป็นไงครับอยากลองมั้ย นี่ตั้งแต่เมียตายไปผมยังไม่ได้เย็ดใครเลยนะเนี่ย เห็นขาขาวๆของคุณหมอแล้วเงี่ยนจัง ถ้ามีบุญถึงขั้นได้เย็ดรับรองผมจะประเคนให้หีบวมขาถ่างจนหุบไม่ได้เลย เอามั้ยครับคุณหมอ"
"นี่มึงจะบ้าเหรอ!! อย่านะ!! กูจะฟ้องผอ.ให้ไล่แม่งออกไปเลย อย่าทำอะไรนะ!!" หมอนิ้งสบถกร้าว หวังว่าพนักงานต่ำชั้นจะกลัวคำขู่
"ขอโทษครับคุณหมอ" นายน้อยยกมือไหว้ท่วมหัว "ผมเห็นแต่ทางนี้นี่แหละครับที่จะทำให้คุณหมอหลุดจากภวังค์มืดได้ พวกจับไข้หัวโกร๋นก็เป็นแบบนี้ละครับเสียผู้เสียคนพูดจาไม่รู้เรื่องไปเลยก็มี ผมกลัวคุณหมอจะหลุดสติแตกก็เลยต้องชี้ชวนให้คิดอย่างอื่น สัมพะเวสีพวกนี้ถ้าจิตใจเราเข้มแข็งเพียงพอมันก็จะทำอะไรเราไม่ได้เลยครับ เสียพลังงานเสียเวลาของมัน" นายน้อยพูดไปพลางยัดเก็บปืนประจำกายลงกางเกง หมอนิ้งหน้าแดงระบบไหลเวียนเลือดกลับมาปกติอีกครั้ง จริงอย่างที่คนขับรถพูด บรรยากาศในห้องดีขึ้นหายใจคล่องกว่าเมื่อกี๊มาก เงาสีดำนั้นหายไปแล้ว
"นอนเถอะครับจะตีสี่แล้ว ผมว่าปิดไฟดีกว่ามั้ยเปิดสว่างแบบนี้ก็เลยนอนไม่หลับซักที คิดโน่นคิดนี่สร้างมโนคติเหลวไหล" นายน้อยไล่เดินปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างทีละดวงเหลือทิ้งไว้แค่แสงไฟลอดจากประตูห้องน้ำ ทรุดตัวลงนอนที่พื้นข้างเตียง
"ลุงน้อย.."
"ครับ.."
"ขึ้นมานอนบนเตียงกับหมอได้มั้ย หมอกลัวว่าผีเมื่อกี๊มันจะกลับมานอนอีกอ่ะ"
"ครับ.." นายน้อยขยับปีนขึ้นเตียง รู้สึกง่วงเต็มที
"แล้วเรื่องพยาบาลที่ชื่อแต๋มนั่นอ่ะเรื่องจริงมั้ย หรือว่าแค่หลอกให้หมอโกรธผอ.จะได้ลืมเรื่องผี" หมอนิ้งถาม
"นอนเถอะครับหมอ พรุ่งนี้ยังต้องเดินทางอีกตั้งสองร้อยกว่าโลกว่าจะถึง"
....................
หมอสรจักรทรุดกายลงบนเก้าอี้ในห้องพักอย่างเหนื่อยอ่อนตามเนื้อตัวมีคราบเลือด ดูนาฬิกาข้อมือบอกเวลาตีห้ากว่า แสงสีน้ำเงินแกมแดงเริ่มทาบทาขอบฟ้า อีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะผ่านพ้นสิบสองชั่วโมงมรณะ ภาพเด็กชายสองคนที่เขาและคณะแพทย์ยื้อชีวิตไว้ไม่ได้จากอุบัติเหตุมอเตอร์ไซค์ยังวนเวียน
"เยี่ยมยอดไปเลยค่ะผอ. สถิติของปีนี้ดีกว่าปีที่แล้วเกินห้าสิบเปอร์เซนต์อีกค่ะ" พยาบาลแต๋มเปิดประตูแล้วค่อยเคาะ
"เริ่มประเมิณผลกันแล้วเหรอ เร็วจริง"
"ทุกคนเห็นผอ.ลงมาลุยกำกับดูแลเองก็เลยช่วยกันเต็มที่ค่ะ"
"แต่ก็อย่างเพิ่งดีใจกันงานของพวกเรายังไม่จบ ยังเหลืออีกตั้งสามวันถึงจะพ้นช่วงเจ็ดวันอันตราย"
"แต๋มนวดให้เอามั้ยคะผอ." พยาบาลสาวถือวิสาสะเดินอ้อมโต้ะมาบีบนวดบ่าไหล่ให้ผอ.หนุ่ม
"อืม.. ขอบคุณนะ สบายดีจัง"
....................
เสียงไก่ข้างโรงแรมโก่งคอแข่งกันขันรับอรุณ อุณหภูมิในห้องลดต่ำฮวบลงจนหนาวสั่นเข้ากระดูก หมอนิ้งค่อยๆลืมตาเพราะรู้สึกเหมือนมีใครกำลังมองอยู่ ปรับสายตาให้ชินกับแสงสลัวความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องกลับมาอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่แค่หนึ่งแต่มาเป็นสิบ เค้าโครงร่างต่างๆนั้นชัดเจนมีทั้งผู้หญิงผู้ชายทั้งเด็กยืนรายล้อมอยู่รอบเตียงนอน ร่างชโลมไปด้วยคราบเลือดเกรอะกรังเสื้อผ้าเก่าจนจำแนกสีสันไม่ได้ ทุกใบหน้าแสดงความโกรธแค้น นัยตาสีแดงช้ำเลือด
หันไปข้างๆเจอนายน้อยนอนลืมตา สองมือกำลังสาวท่อนเนื้อลำเขื่องอย่างเมามันส์ เขาคว้ามือนุ่มนิ่มของหมอนิ้งไปช่วยกำรูดขึ้นลงถี่ๆ
"ไอ้พวกเหี้ยอยากดูควยเหรอ ดูสินี่ไงควย เย็ดแม่"
นายน้อยลุกขึ้นนั่งคุกเข่ามือยังสาวไม่หยุดแต่เหมือนจะไม่เป็นผล ทุกร่างยังยืนนิ่งไม่ไหวติง ลูกตาของเจ้าตัวสูงเริ่มค่อยๆไหลยืดย้อยหยดจากเบ้า เจ้าร่างเด็กหยิบหัวตัวเองวางบนเตียง ร่างที่ยืนอยู่ตรงหัวเตียงแหวกท้องให้เห็นอวัยวะเน่าเหม็นสีดำสนิท ที่หนักที่สุดคือกลิ่น หมอนิ้งหวีดร้องกรี๊ดในลำคอ มือเท้าสั่นเกร็งคล้ายกำลังจะชัก
"ทนอีกไม่กี่นาทีครับคุณหมอจะเช้าแล้ว!! ต้องทนนะครับ มันจะหลอกจะทำอะไรก็ชั่งแม่มัน!!" เสียงไก่ขันคือกำลังใจเดียว ทุกอย่างกำลังจะสิ้นสุดลงเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น ต่างคนต่างไป "ไอ้เย็ดดดแม่มมมมม!!" นายน้อยตะโกนใส่ผี
"เมียจ๋าพี่ขอโทษนะจ้ะ.. เมียจ๋าช่วยคุณหมอนิ้งด้วยนะ" นายน้อยยกมือไหว้มองสวรรค์
"อยากดูหีเหรอไอ้พวกเหี้ย!! นี่ไง หีอูมๆมึงดูสิไอ้เดรฉาน!!"
นายน้อยเลิกผ้าห่มกระชากกางเกงขาสั้นพร้อมกางเกงในของหมอนิ้งออก จัดท่าแหวกสองขาให้เป็นรูปตัวเอ็ม พวกผีหยุดหลอกหลอนในทันทีเหมือนมันจะสนใจสองกลีบอูมขาวเนียนบดเบียดรอยแยกฉ่ำเยิ้มสีชมพูเข้ม หมอนิ้งหยุดชักเกร็งไม่มีแม้เสียงสะอื้น นายน้อยซุกหน้าลงที่หว่างขาลากลิ้นสลับฉกแย็บรัวๆ
"ซื้ดดด.. ลุง จะทำอะไรอ่ะ" หมอนิ้งหายใจหอบถี่
"เป็นไง มีความสุขก็ครางดังๆเลยสิจ้ะจะเขินทำเหี้ยอะไร มึงเตรียมตัวหีบานได้เลยอีหมอแรด!! อีหมอนทอง!!" นายน้อยสบถ
"อืมม.. อื้มมมม ซื้ดดดด"
หมอนิ้งจัดการถอดเสื้อผ้าท่อนบนของตัวเอง สองเต้าขนาดมาตรฐานหญิงไทยเนียนแน่นหัวนมสีน้ำตาลแข็งเป็นก้อนลูกเกด ไม่รู้ว่าการสบถคำหยาบคายจะเป็นเคล็ดลับอะไรหรือเปล่าแต่หมอนิ้งยังไม่เคยได้ยินใครพูดกับเธอแบบนี้ มันเร้าอารมณ์แปลกๆที่นายน้อยกำลังกล่าวหาว่าเธอเป็นอีหมอแรดอีหมอร่าน
"อมซะดอกทอง จะได้รู้ว่าควยที่แท้จริงมันเป็นยังไง" หมอนิ้งยันตัวขึ้นมาพอได้ระดับ เธอเคยทำออรัลเซ็กให้หมอสรจักรมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยรู้สึกเต็มปากเต็มคำแบบนี้
"เฮ้ย!! อีหมอ!! มึงดูไอ้พวกผีเหี้ยนั่นดิ 55 ผีชักว่าวเว่ย!! ผีดูหีหมอไปชักว่าวไปควายเอ๊ยแม่งโคตรฮาสัส นี่เพิ่งรู้นะว่าเป็นผีก็ชักว่าวได้"
"ไหนดูดิ๊ ไอเหี้ย!! นี่ควยพวกมึงเหรอเนี่ยไอ้สัสดำอย่างกับควันรถสิบล้อ ถ้าเปิดพัดลมเป่านี่ควยพวกมึงปลิวหายเลยนะเย็ดแม่ อ้าว.. แบบนี้ควยมึงก็ไม่แข็งดิ ควยไม่แข็งก็อดเย็ดหีหมอนิ้งน้าาาา 55" นายน้อยอิมโพรไวซ์ไปเรื่อย
"อีหมอ!!มานี่ดิ๊!! โก้งโค้งโก่งตูดท่าหมาอ่ะทำเป็นรึเปล่าผัวไม่เคยเย็ดท่านี้รึไงวะ เออ โก่งแคมให้เพื่อนๆดูหน่อยสิ 55!!" นายน้อยจัดท่าทางให้หมอนิ้งหันก้นไปทางพวกกลุ่มผีผู้ชายที่กำลังชักว่าว ผีเด็กก็มาร่วมสังเกตุการณ์ด้วย
"เย็ดดิเสียบเลยเพื่อนกระแทกเลย กระหน่ำให้หีแม่งแหกไปเลยดิ ค้วย.. เย็ดแม่ อ้าวเชี่ย..โทษทีกูลืมไป ควยไม่แข็ง 55 ควยแม่งมีแต่ควัน" นายน้อยหัวเราะเยาะเย้ย "ดูดนมมั้ย เอามั้ย นี่กูดูดให้ดู" หมอนิ้งสะดุ้งเฮือก ลิ้นสากๆฉกตวัดเสียวจนต้องคว้าคอนายน้อยมาจูบ จูบโชว์ผี
....................
สิบโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่ลดกระจกโบกมือทักทายยามหน้าประตูโรงพยาบาล เขาภูมิใจในตัวบุคลากรทุกคนในโรงพยาบาล ถึงแม้จะเพิ่งเข้ามารับหน้าที่แต่ทุกคนก็แสดงออกถึงความเชื่อมั่นในตัวผอ.คนใหม่คนนี้ ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นเพื่อลดความสูญเสีย
"โห.. ท่านผอ.เพิ่งกลับไปเมื่อเช้าไม่ใช่เหรอครับ นี่เพิ่งสิบโมงเองมาอีกแล้ว" รปภ.หน้าประตูกล่าวทักทายด้วยความชื่นชม
"ยามเห็นคนขับรถที่ชื่อน้อยมั้ย แก่ๆหน่อย เข้ามารึยัง" ผอ.ถาม
"อ๋อ พี่น้อยเหรอ วันนี้ยังไม่เห็นเลยครับ ก็เมื่อวานท่านผอ.บอกบนเวทีว่าอนุญาติให้พี่น้อยหยุดช่วงปีใหม่ มีอะไรหรือเปล่าครับเดี๋ยวผมโทรตามแกให้"
"งั้นขอเบอร์นายน้อยให้ผมละกัน เดี๋ยวผมโทรเอง"
....................
แสงแดดร้อนยามสายสาดส่องผ่านเข้าทางหน้าต่าง ไร้เงาหรือสัญญาณใดๆของภูติผีปีศาจแล้วอีกแล้ว เสียงเตียงไม้เก่าโยกถี่ดังเอี๊ยดอ๊าด
"โฮ้ย.. ลุงน้อย อื้มมม... ซื้ดด...." หมอนิ้งขยับเอวถี่ขย่มตอที่แยงยาวเกือบชนมดลูก "หมอจะเสร็จแล้ว.."
"คุณหมอ!! ต้องท่านผอ.แน่เลย ทำไงดีครับจะให้บอกว่าไง"
"ลุงก็ไม่ต้องรับสิ เดี๋ยวเค้าก็โทรเข้าเครื่องหมอเองแหละ"
ตามคาด โทรศัพท์เครื่องของหมอนิ้งมีสัญญาณสายเรียกเข้า เธอถอนสมอนอนเอนหลังสบายอารมณ์รับโทรศัพท์
"นิ้ง อยู่ที่ไหนเนี่ย" หมอสรจักรถาม "เมื่อเช้าพี่กลับไปที่บ้านไม่เห็น"
"นิ้งกลับมาโคราชแล้วค่ะ พี่จักรเป็นไงคะเมื่อคืนเหนื่อยมั้ย"
นายน้อยจับท่อนเนื้อลำเขื่องของตัวเองลากไปทั่วใบหน้าเนียนใสของหมอนิ้ง เธอแลบลิ้นส่งสายตายั่วคนขับรถรุ่นพ่อ
"พี่พูดเล่นนะที่ให้นายน้อยขับรถไปส่งที่โคราชน่ะ ไม่คิดว่าจะไปจริงๆ"
"อ๋อ.. ไอ้เอ็นไออ่ะ.."
"อะไรนะพูดอีกทีซิ สัญญาณมันไม่ค่อยชัดจ้ะ"
"นิ้งบอกว่าไม่เป็นไรค่ะ" คุณหมอสาวดึงท่อนเอ็นของคนขับรถออกจากปาก "ไม่ใช่สัญญาณไม่ดีหรอก พอดีเมื่อกี๊นิ้งกินไอติมอยู่ค่ะ"
"แล้วนี่ทานขาวรึยัง"
"ซื้ดดดด อื้มมม.. โอ้ย.."
"นิ้ง เป็นไร"
"นิ้งเสียวค่ะพี่จักร อื้มมมม เสียวหิ ...ซื้ดด อ่าฮ เสียวจัง"
"เสียวอะไร อะไรเสียว นิ้ง!!"
"เสียวฟันน่ะค่ะ อื้มมม.. กินไอติมเสียวฟันเลย ซื้ดดดด.."
"เรื่องเมื่อคืนพี่ขอโทษนะ"
"เอ๊าะ... อื้มมม อูยย" หมอนิ้งหอบถี่เผลอครางเพราะนายน้อยยัดดุ้นเข้าไปเต็มร่องสวาท
"เป็นอะไรเนี่ย ดูเหนื่อยๆหอบๆ"
"อ๋อ.. นิ้งวิ่งออกกำลังกายอยู่ค่ะ อ่าห์.. ซื้ดดดด"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ลงไปหาที่โคราชนะ คืนนี้พี่ต้องเข้าเวรอีกคืนนึง"
"เดี๋ยวนะคะพี่จักร พอดีนิ้งจะไปเที่ยวกับเพื่อนสองสามวัน พี่จักรไม่ต้องลงมานะคะ ซื้ดดด อืมมม... โอ้ยยย" นายน้อยกระแทกถี่จนสองเต้ากระเพื่อม "แค่นี้ก่อนนะคะพี่จักร เดี๋ยวค่อยคุยกัน"
"นิ้ง!! เดี๋ย.."
นายน้อยเร่งถี่จนคุณหมอสาวหน้าตาเหยเกเผลอบดเขี่ยติ่งของตัวเองไปด้วยเพื่อเพิ่มรสชาติ
"โอ้ย.. อื้ทมมมม ซื้ดดดดดสสสส อู้ยยหมอจะเสร็จแล้ว แรงๆเลยค่ะ"
"พี่จักรกับพี่น้อยใครเย็ดหีมันส์ถึงใจกว่ากันครับคุณหมอ"
"อื้มมม โอ่ห์.. พี่น้อยสิค่ะ โอ้ยย.. จะเสร็จ พี่น้อยพูดหยาบๆอีกสิคะ"
"ได้ครับ โธ่.. อีดอกช้างเย็ด หน้าตาดีๆการศึกษาสูงๆอย่างมึงนี่กูไม่คิดเลยนะว่าจะร่านควยขนาดนี้ ติดใจควยใหญ่ๆแล้วละสิคับร่องหีมึงเลยใช่มั้ยล่ะ"
"โอ้ย... อื้มมมมม เสร จ อื้ มมม ม"
"เสร็จกี่รอบแล้วครับคุณหมอ"
"หลายรอบค่ะไม่ได้นับ โอย.. เหนื่อย ขาสั่นไปหมดเลย"
"บอกตามตรงนะว่าผมยังอยากเย็ดคุณหมออยู่เลยหมอยคุณหมอสวยน่าเอามาก ติดตรงที่ผมจะหกสิบแล้วนี่สิ นี่ถ้าตอนหนุ่มๆนะเย็ดยาวทรหดยิ่งกว่านี้เยอะ"
....................
"ได้เวลาเช็คเอาท์ครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหน้าเหียกเคาะประตูบอกเวลา
"ต่ออีกคืนนึงค่ะ" คุณหมอนิ้งพันผ้าเช็ดตัวออกไปเปิดประตู เนื้อโนมขาวจั๊วะยั่วยวนใจให้ตรึงตา
"ย้ายห้องมั้ยครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อเผลอกลืนน้ำลายเลียปาก
"ไม่ย้ายค่ะ เอาห้องเดิมนี่แหละ"
"มีอะไรอีกรึเปล่าคะ ยืนนิ่งเชียว"
"อ๋อ.. เปล่าครับ โอเคครับ ไม่ย้ายห้องนะ"
"สั่งอาหารได้ไหมคะ รูปหล่อ.." หมอนิ้งบริหารสเน่ห์
"ได้ครับ เอาอะไรดี"
"เอากระดอทอด ราดหน้าหมอยกรอบ ยำเย็ดสดค่ะ" หมอนิ้งยิ้มหวาน
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
คุณหมอครับระวังนะครับเดียวจะถูกผีลักหลับเออผีกดทับเอะอะไรนะงง ::Horror::
ตกลงนายน้อยเขาปลอบหรือเงี่ยน
ปลอบให้หายกลัวแต่เป็นเงี่ยนแทนนะเนี่ย
มาแบบนี้ก็ได้เหรอเนี่ย สนุกดีครับ
กลัวผีซะขนาดนี้คงไม่รอดแน่นอน ::Thankyou::
ยาวมากการปูเรื่อง แต่ชอบแนวนี้มากนะ ชายแก่กับสาวสวย
ลุงน้อย ควักปลัดขิก ออกมาไล่ผีล่ะ คุณหมอไม่ต้องกลัว
โห จะได้หมอคนสวยเลยเหรอ กลัวจนโดนจัดเลยนะหมอ
นายน้อยมันร้ายกาจมาก ปราบผีซะจุกเลย
คุณหมอร่านได้ใจเลยนะครับเนี่ย
คุณหมอชอบแบบโหดๆ นะเนี่ย
นี่นายน้อยเขาจะปลอบคุณหมอแบบไหนนะ สงสัยจริงๆ
หมอนิ้งก็ร่านเหมือนกันนะนี่
แรงดีครับ ชอบๆ
จะโดนเย็ดเพราะผีหรือนั้นจะกล้วหรือจะเสียวดีนี้ ::Horror::
หมอนิ้งท่าจะมีอารมณ์เเล้ว
โดนคนขับรถไปแล้วสินะคุณหมอ
::YehYeh::หมอติดใจเสียแล้ว
คุณหมอติดใจซะแล้ว
ลุงโชว์ให้ผีดูเลยหรอ
สั่งอาหารชื่อมันแปลกๆน่ะ
ถ้าเรียกลุงแบกกระเป๋ามาด้วยนี้มันขึ้นไปอีก555 ::Evil::
คุณหมอนิ้งติดใจควยพี่น้อยแล้ว มันสุดยอดเลย ชอบๆครับ งานนี้ยาวเลย
คุณหมอ เจอผีจับหัว
ปลอบจนหายกลัวผีเลยฮะ
โดนของคนขับรถเข้าไป กลายเป็นหมอร่านไปเลย
ดูท่าคุณลุงยกกระเป๋าจะสงสัยนะครับ ว่าทำไมไม่ย้ายห้อง ยังไงก็ขอบคุณท่านผู้แต่งมากๆครับ
ติดใจหำลุงไปซะแล้ว
ในที่สุดคุณหมอก็ไม่กลัวผีแล้ว
::Hungry::กระดอแข็งเลยคุณหมอ
ชอบโดนผีหลอกซะแล้วคุณหมอ
::JubuJubu::อยากเจอหมอ สาว สวย ร่านแบบนี้จังครับ ::JubuJubu::
กระดอคนแก่นี้ทั้งยาวใหญ่อึดทนเอามันทุกคน หมอสาวที่ไม่เคยได้รับความสุขแบบนี่เจอเข้าไปต้องยอมสยบ
จะโดนผีเอาไหมครับเนี่ย
คุณหมอคงไม่กลัวผีแล้ว
โอ้วว ศักดิ์สิทธิ์แท้ ผียังต้องแก้ผ้าชักว่าว ::Oops::
นายน้อยไปส่งหมอนิ้งถึงสวรรค์เลย
เพิ่มภาคใหม่ให้ด้วยครับ
เล่นผี กระเจิงเลย
คุณหมอเสร็จซะแล้ว ไม่กลัวผีเลยทีนี้ เนื้อเรื่องดีมากเลยครับ ::Fighto::
เจอล่ะ วิธีปลอบสาวยังไงให้ได้เอา
ผมว่าผีมารอเกิดในท้องหมอนิ้งครับ
เจอผีมาหลอก ต้องเย็ดกันแก้เคล็ด
ผี ช่วยให้สมหวัง
อยากเย็ดหมอในบัดดล
เอ้า คนขับรถสอยแฟนผอ. ซะแร้วว
นี่กลัวผีจนหลอนเลยสินะครับ
ต้องขอบคุณบรรดาผีๆ ที่ทำให้ลุงน้อยได้เล่นหมีคุณหมอ
ผีหรอจะสู้คนขับรถ55555
หมอนิ้งน่าจะสวิงกิ้งไปเลย
วิธีไล่ผีแบบนี้ดีจังได้ผลทั้งผีทั้งคนตกลงลุงน้อยก็ต้องปลอบหมอต่อไปซิครับ
::Glad:: เป็นบุญของนายน้อยจริงๆ ::HoHo::
::Glad:: หมอนิ้ง กับพยาบาลแต๋ม
โหสุดยอดเลยครับ
เด็ดมาดเลยครับ
ปูเรื่องมาน่ากลัวมากและให้เปลี่ยนเป็นฉากเด็ดได้
ต้องเปลี่ยนเรื่องจะได้ไม่กลัว
สมน้ำหน้า ไปหาถึงที่ไล่กลับไป ไงหละเจอใหญ่ๆไป
นายน้อยนี้ตั้งใจปลอบหมอหรืออยากเอาหมอกันแน่
ติดใจนายน้อยลืมหมอเลยหมอนิ้ง
ส้มหล่นเลย เจอผี
คุณหมอไม่กลัวผีอีกแล้ว กลัวอย่างอื่นแทน
สั่งเมนูนี้ บ๋อยเข้ามาเสริฟเพิ่มอีกคนจะทำไงครับคุณหมอ
หมอนิ้งเสร็จนายน้้อยสิครับ
กลัวผีจนเสียศูนย์ไปเลย แบบนี้สงสัยไป ๆ มา ๆ ไม่กลัวผีละ กลัวไม่มีผีมากกว่า
กลัวผีแทนหมอนิ้ง หมอนิ้งไหวนะคับ เอาใจช่วยคับ
เสร้็จลุงน้อยจนได้
อืมมม....วิธีเอาชนะสัมภเวสีของพี่น้อยนี่ได้ผลแฮะ ทำให้หมอนิ้งเลิกกลัวผีได้ แถมติดใจจนเปิดห้องต่ออีกคืน เอ...หรือจะอีกหลายคืนนะ....อิอิ
มีผีมาร่วมวงด้วย จะโดนบ๋อยรุมด้วยมั้ยนี่
สรุปผีจริงหรือผีนายน้อยอำครับ
หมอนิ้ง ติดใจ ลุงน้อย ซะแล้ว
หมอนิ่งหลุดโลกไปแล้ววว
สนุก ชอบๆๆ
ตกลงจะโดนต่ออีกคืนเหรอเปล่า
แนวแปลกใหม่ สนุกดีครับ.ขอบคุณสำหรับผลงานดีๆนะครับ.
อาหารที่หมอสั่ง แบบนี้ก็ได้หรอครับ 555
คุณหมอต้องเสร็จลุงพนักงานแน่เลย
งานหนักไม่มีพัก เลยต้องมีลุงมาช่วยผ่อนค่อย ::DookDig::
วิธีไล่ผีดีจังแบบนี่555 ผีคงจะกลัวนะ
อ่าว เดี๋ยวได้เมนูจัดหนักยกเซทจากบ๋อยเลยนะ
สนุกครับนายน้อยนี้ดีจริงๆ
หมอก็เงี่ยนเป็น 555
โอ้..สุดยอดโดนผีเข้าหรือติดใจเฉยๆเนี๊ย
สรุปหมอนิ้งเสร็จลุงคนขับรถซะงี้น
จากที่กลัวผีตอนนี้คงอยากโดนผีหลอกแทนละมั้ง
หมอนิ้งท่าจะโดนผีเข้า
ผีพาเสียว
แล้วหมอทำไงเนี่ย
ใช้คุณหมอจริงหรือ
ผีสวาทเข้าสิงแล้วล่ะ
หมอนิ้งติดใจคนขับแน่ๆๆ
โดนผีเข้าหรือผีเด้ากันแน่
วิธีการไล่ผี แนวใหม่
วิธีไล่ผีรูปแบบใหม่สุดยอดไปเลยวิธีนี้
ขอบคุณผู้แต่งสำหรับผลงานดีๆครับ
หมอร่านได้ใจจริงๆ
เกิดอะไรขึ้นอีกหรรืป่าว
งงเป็นไ่ก่ตาแตก จากกลัวผีมาโดนแทงได้เฉย
โอ้โห ไม่คิดว่าหมอนิ้งจะอารมณ์จัดขนาดนี้ สงสัยได้ลุกยกกระเป๋าอีกคนแน่เลย ชวนซะขนาดนั้น ::Bloody::
::HoHo::หมอเพลินเลยนะหมอ
จากเจอผี กลายเป๋นได้เสียวกับหมอแทน อูยย เสียวสุดยอด
เจอ ของดีหายกลัวผีเลย
ผีชักว่าว นึกภาพแล้วขำ ::Oops::
กลัวผีแต่ได้ผัว สนุกครับ
กลัวผีจนได้เสียวซะงั้น
ท่าน ผอ.ทำงานได้น่าชื่นชมมากครับ ไม่น่าเชื่อว่าจะมี รพ.ที่ทุ่มเทเพื่อประชาชนขนาดนี้
ผลบุญคงทำให้หมอและครอบครัวมีความสุข ขนาดหมอไม่ว่าง คนขับรถคุณภาพคับแก้วยังช่วยแบ่งเบาภาระ
หมอนิ้งน่าจะหายกลัวผีละ น่าจะกลัว ีบานมากกว่า
ขอบคุณครับ
ครั้งเดึยวเตลิดเลยแฮะ
นายน้อยปลอบหมอไม่ให้กลัวผีซะหลายท่าเลยนะ
แปลกดี
ได้จัดหมอไหมน้อลุ้นๆ
นายน้อยมีแผนหรือป่าวเนี่ย
เป็นวิธีไล่ผีที่น่าเอาไปใช้
ไล่ผีแบบนี้สบายนายน้อยไปเลยดูท่าหมอจะติดใจเอามากๆ
::Dribbling::หมอนิ้งหมอยสวย
สนุกมากครับ มีหักมุมทุกตอนเลย
น่าเอาวิธีนี้ไปใช้บ้างนะเวลาสาวๆกลัวผี
ผีเปลี่ยนชีวิต
หมอนิ้งสงสัยเก็บกด ร่านเชียว
เกิดไรขึ้นกับหมอนิ๊ง ทำไมเปลี่ยนไป อยากรู้ครับ
กลัวผีไม่จริงนี้หว่า กลัวผีแต่ชอบให้ผีเล่นหัว
วิธีไล่ผีแบบใหม่..
อิจฉาลุงน้อยคนขับรถได้เอาหมอนิ้ง แล้วจะโดนลุงบ๋อยเอาอีกคนมั๊ยเนี่ย
แบบนี้หมอคงติดใจลุงน้อยแล้วละสิ ::HeyHey::
มาแนวแปลกงี้เลยนะครับ
หมอนิ้ง จะฟาดเด็กเสิร์ฟอีกคนไหมเนี่ย
แบบนี้ก็ได้หรอ ใช้ได้เลยครับ แต่อยากขยายเนื้อเรื่องนะ
จะโดนผีเย็ดมั๊ยหนอ
คุณหมอแอบแรงนะครับ
หมอพลาดเพราะผีหลอกแท้ๆ ไม่หน่าเลย!!
::Oops:: เจออะไรเข้าไปเนี่ยเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยหมอนิ้ง
หมอนิ้งหลุดไปละ หมอจักรซวยเลย555
หมอติดใจเลย ไม่ยอมกลับละทีนี้
นอกจากติดใจลุงแล้ว ทำไมดูเหมือนอยากได้คนอื่นมาร่วมสามัคคีชมนมเลย
ติดใจนายน้อยคนขับรถซะแล้วมีต่ออีกคืน
นายน้อยขึ้นไปปลอบหมอจนได้ขี่หมอเลยนะ
จิงๆพวกอาชีพหมอนี่เขาก็เก็บกดเหมือนกันนะครับ
มาแบบนี้ แรงๆ หมอชอบ 5555
เสียดายฉากเอากันน้อยไปนิดนึง
คืนที่สองโดน2-1แน่ๆ
นายน้อย ลีลาดีจริงๆ
หมอนิ้งติดใจขนาดนี้ โดนไปขนาดไหน
ขอบคุณครับ
ผีเอาหมอ555
สรุปเป็นห้องอาถรรพ์แบบอยู่แล้วต้องเย็ดใช่มั๊ย???
แบบนี้กลับไปลืมหมอแน่ๆ
หมอนิ้งเสร็จคนขับรถแน่
เป็นงั้นไปนะค่ะหมอขา
หมอติดใจเเล้วอ่ะชิ
หมอติดใจลุงซะงั้น
หมอหายกลัวผีแล้ว แถมเย็ดโชว์ผีอีก น่ากลัวกว่าผีสะแล้ว
::Evil::โอ้ววว คุณหมอนิ้ง แต่ทำไมยอมลุงง่ายจังอ่ะ
เอ่อ เอากันยังนี้เลยเหรอครับข
วิธีปลอบคนเจอผีแนวใหม่ทีเร้าใจมากครับ
แนวนี้แปลกใหม่ดีครับ
นึกว่าจะกลัวผี ไปๆมาๆฟินกันซะงั้น
หมอนิ้งติดใจไปเลยไหมนัน
วิธีแก้คนกลัวผีได้อย่างชะงัดยิ่งนัก
สบายเลยนายน้อย ได้หมอซะด้วย
แหวกแนวดีครับ เป็นเรื่องเป็นราวดีด้วยครับ
ตอนแรกอ่านนึกว่าหนังผี สรุปเย็ดโชวผีสะงั้น
สนุกดีครับ. เนื้อเรื่องค่องข้างดี น่าจะขยายเนื้อเรื่องสักหน่อยนะ
ผูกเรื่องโรงแรมผี มาให้เสียวอย่างอื่นได้เนียนๆ สนุกเร้าใจจนหมอเลิกกลัวผีไปเลย
ดอกนี้ผีช่วย คิดได้ไงผีชักว่าวเนี่ย 555
หมอแรงดีนะ
วิชาลุงน้อยสุดยอดจริง แค่คืนเดียวหมอนิ้งเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้
หมอกลัวผีเฉย
เสร็จตาลุงน้อยซะงั้น 5
ชอบจัง เปลี่ยนอารมณ์ซะสนุกเลย
หมอนิ้งติดใจลีลาลุงน้อย
Bหมอนะหมอ โดนจนได้
รายการอาหารมื้อเด็ดเลย
ชอบเนื้อเรื่องแนวนี้ครับ สนุกตื่นเต้นดี
สรุปปลอบหรือยังไงนิ
เนื้อเรื่องแปลกดีมีผีด้วย ขอบคุณครับ
ปลอบให้หายกลัวแต่เป็นเงี่ยนแทนนะเนี่ย
หมอโดนผีสิงหรือเปล่านี่
หมอต้องโดนเด็กยกกระเป๋าด้วยหรือเปล่าครับ
แหมพอน้ำแตกแล้วเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย หมอคนสวย
จะได้เด็กยกกระเป๋าด้วยป่าว ลุ้นๆ
ทั้งฮา ทั้งเสียวครับ 55555
เนื้อเรื่องแปลกใหม่ น่าสนใจมากครับ
ห้องนี้ผีดุนะ น้องนิ้งไหวเหรอ
โอ้ว นานๆที จะมีเรื่องพล็อตแบบนี้ แต่อ่านแล้วเสียวดี ชอบมากครับ ขอบคุณที่จัดมาให้อ่าน จินตนาการตามเลย แบบนี้แหล่ะที่ชอบ
เดี๋ยวนะ ทำไมผมอ่านแล้วมันฮามากกว่าเสียวเนี่ย -*-
นายน้อยเขาปลอบคุณหมอจนร่านได้ใจเลย
โดนผีจับหัว หลายหัวเลย
นายน้อยมีงานทำแล้วสิแบบนี้งานหลักงานหนักด้วยสงสัยคุณหมอใหญ่ต้องมีคนไข้หัวใจวายเพิ่มอีกรายรึป่าวนะ
ด้านมืดเริ่มเปิดแล้วครับคุณหมอ...ชอบหยาบๆเหมือนกัน
หมอนิ้งเจอลุงน้อยน่ากลัวกว่าผีอีก
what the fuck did i just read โคตรกาว ฮาก็ฮา แต่ไมควยกูโด่
ผีสิงหมอรึปล่าวครับเนี่ย
หมอโดนล่อเลยลุงนี่ร้ายนะ
คุณหมอใจแตกซะแล้ว
ผ.อ. มัวแต่งานยุ่ง เลยมีคนทำหน้าที่แทนให้หละ
หูยยย โดนซะแล้วคุณหมอ ขอบคุณมากครับ
ลุงย้อยนี่สุดยอด ทำให้ผีเข้าหมอนิ้งได้
เรื่องแปลกน่าสนใจดีครับ หมอติดใจแน่ๆ
จะเสียวหรือสยองดี
นายน้อยนี่สุดๆ เลย
เสร็จคนขับรถจนได้
สั่งอาหารตามสั่ง เมนูราดหน้าหมอยกรอบ นี่น่าสนใจมาก อิอิ
ทั้งหมอทั้งน้ายน้อย ทำให้พลอตเรื่องแปลกสนุกดีครับ
ชอบหมอนิ้ง แรงได้ใจดี
ทำไปได้นะหมอนิ้ง
เคล็ดลับดีๆ เยสสดโชว์ผี 555
ผีเข้าสิงหมอมั้ยครับเนี่ย
คุณฟมอโดนควยคนขับรถแล้วโดนเพิ่มอีกแน่แบบนี้
เจอผีจับหัว ละมั้งนี่หมอ
วิธีแก้โดนผีหลอก แบบนี้ก็มีด้วยหรอ หมอนิ้งเรียนสูงแต่ก็โง่จังละ หรือความกลัวเข้าตาจน
เจอควยหายกลัวผีเลย
เหมือนโกรธผี เหมือนโดนสิง จะยังไงก็ช่าง เสร็จไปละ 555
ผีดุแน่ๆห้องนั้น
วิธีไล่ผีแบบเสียวๆ ไล่ทั้งผีได้ทั้งเสียว
ได้อารมณ์ดีมาก หมอติดใจลุงแล้วซินะ
หมอนิ้งโดนผีอำแนๆๆ
หมอนิ้งนี่ท่าทางจะเซ็กจัดเป็นทุนเดิม แล้วโดนนายน้อยกระตุ้นอีก
มามแปลกแหวกแนวจริงๆๆเย็ดหมอนิ้งโชผีด้วยลุงน้อยเนี่ยไม่ธรรมดาจริงๆ
จัดยาวเลยลุง
ยอมโดนผีหลอกพร้อมหมอเลยครับ
มาแนวหมอสาวอีกอีกแล้วว ชอบๆ
คุณหมอติดใจแล้ว
หมอนิ้งติดจนท่อนเอ็นรุ่นพ่อสะแล้ว
หมอนิ้งโดนผีเข้ารึเปล่าครับเนี่ย
ว่าแล้วต้องเสดนายน้อยแน่อ่ะ อต่ดูเหมือนหมอนิ้งจะติดใจนะ
กลายเป็นร่านควยติดใจควยลุงน้อยจนได้
เรียบร้อยเลยครับ แค่ไม่กี่ชั่วโมงก็เปลี่ยนคนได้ 55
ชอบแนวพวกไฮโซโดนชนชั้นแรงงานเย็ดแบบนี้จังเลย แถมติดใจซะด้วย
ชอบตอนหมอสั่งอาหารนี่แหละ ช่างสั่งไปได้น้อ
ติดใจถึงกับอยู่ต่อเลยนะหมอ
คุณหมอติดใจเรียบร้อยยย ::Glad::
หมอนิ้งเสร็จอีกแล้วคนรถ
แรงดีครับ ชอบเลย ขอบคุณครับ
หมอจิตหลุดไปแล้ว
กลัวผีซะขนาดนี้คงไม่รอด
หมอแบบนี้ก็มีเหรอ อยากเจอบ้างจังเลย
ตกลงเลิกกลัวแล้ว ::Horror::
ลุงน้อยมีวิธีไล่ผีแบบพิเศษคุณหมอไม่ต้องกลัว
โดนผีใหม่จับหัวซะแล้วคุณหมอ
โดนผีจับหัวกับผีแหกหัวซะแล้ว
หมอก็ไม่ธรรมดานะ
กลัวผี จนโดนของดีแล้ว คุณหมอคนสวย
คงเป็นพิธีไรฝีอีกแบบ
เปนวิธีไล่ผีที่เฟี้ยวมากกกน่าเอาไปทำตาม👅👅
แรดดีวุ้ย หมอนิ้ง
โดนซะแล้วคุณหมอ เจอลีลาเด็ดๆเข้าไป ติดใจแล้วละซิ
ฮา ฮา หมอนิ้งกลัวผีขนาดหนัก ลุงน้อยก็มีวิธีแก้เผ็ดผีแบบมันๆอีกต่างหาก หมอนิ่งถึงกับอยู่ต่ออีก
555 เมนูเด็ดจริงๆ หาทานได้ยาก
วิชาปราบผีอาจารย์น้อยได้ผลเสียวเกินคาดเลยหมอนิ้ง
ปลอบจนหายกลัวผีเลยนะนี่ นายน้อย
ปลอบหมอจนสียวเลยนะ
นายน้อยจ้างผีมาป่ะเนี่ย ดูเข้าทางเข้าขากันดี 555
หืมหมออะไรเย็ดเก่งจังครับ
กลัวผีซะขนาดนี้คงไม่รอดแน่นอน เจอลีลาเด็ดๆเข้าไป
อืมมมม ปลอบให้หายลัวแต่เงี่ยนแทน อืมมมๆๆๆ มีเหตุผล
แฟนอยากไม่เอาเลยให้คนขับรถเย็ดแทนเลย
หมอนิ้งก็เก็บกดจนร่านได้ที่ ชอบดิบๆ เถื่อนๆ แบบลุงน้อย เลยได้เจอของแข็งยัดรูโชว์ผีสบายรูไปเลย
ลุงน้อยต้องขอบคุณผีนะแบบนี้
ตอนเด็กๆผมก็เคยได้ยินว่าถ้าเจอผีให้แก้ผ้าโชว์คว... แล้วผีมันจะไปเอง แต่ไม่นึกว่าจะเอามาแต่งแนวนี้ได้แจ่มครับ แต่ที่ชอบที่สุดก็แนวตาแก่กะหญิงสาวนี่แหล่ะ
ปลอบกันไปกี่น้ำละนั้น จากฟ้าสางกลายเป็นฟ้าเหลืองแทน
นายน้อยคนเดียวคงไม่พอแล้วละ สงสัยต้องให้บ๋อยช่วยอีกคน
เรื่องสะนก็ดีนะ เพิ่งเคยอ่าน
ของเค้าดีจริงๆ โดนแล้วหายกลัวผีเลย
ขอบคุณครับ
ติดใจควยคนแก่ซะแล้วหมอ ดีนะผีควยไม่แข็ง ไม่งั้นมีหวังโดนสวิง555
หมอมิ้ง เจอผีหลอกไปทำไหมเปลี่ยนไปแบบนี้ 555
ผีชักว่าวดูหนังสด 55 มุกนี้คิดได้นะ
โดนผีหลอกจนได้ผัวเพิ่มเลย 555
อิอิผีกระจากเจอตาน้อยหลอกผีกระแทกหัวไปที ทาทางจะติดใจผีตาน้อย
หมอนิ้ง นึกว่าจะนิสัยเรียบร้อย ที่แท้ก็แอบแรดเหมือนกันนะนี่
ปล.เตรียมย้ายไปทำงานกับหมอนิ้งได้เลยลุง
กลัวผีซะขนาดนี้คงไม่รอดแน่นอน
ขอบคุณครับ...ลูกคุณหนูเปลี่ยนไป เมื่อต้องมาเจอกับความหยาบโลน..จนติดใจ
แปลกดีครับ แนวนี้สนุกไปอีกแบบ
น่าจะมีตอนต่อไปนะ
ปราบแบบนี้หมอนิ้งดูจะชอบมากนะคับ 5555+
เจอแบบนี้ติดใจเลยยย จัดหนักๆ
หมอนิ้งเสร็จนายน้อยเพราะผี555
หมอนิ้งก็ร่านเหมือนกันสรุป
เลยไม่กลัวผีเลย ลุงล่อซะ ตอนแรกคิดว่านิยายผีๆ หักมุมมาเอากันเฉย555
หมอนิ้งไม่ธรรมดา
หมอนิ้งเผ็ดไม่ใช่เล่น
หมอนิ้งโดนปลัดขิกซะลืมผีไปเลย
ไล่ผีไปแล้ว ตานี้ก็ไล่น้ำละครับหมอ
สุดจัดจริงๆ จัดยันติด
จากกลัวผีมาเป็นแบบนี้เลย ร้ายไม่เบานะหมอ อิอิ
เห็นหมอแบบนี้แล้วน่าจะมีคนอยากไปรักษาเลยครับ เด็ดจริง ๆ ::Glad::
ขอบคุณคร้าบ
สะใจหมอนิ้งสินะ กับข้าวที่สั่งก็น่ากินนะ 555
ชอบเรื่องแนวสยิวขวัญแบบนี้ครับ
โดนเยอะกว่าผีจับหัวเข้าให้แล้วไงล่ะ
ยาวแต่น่าติดตาม ชอบแบบเนื้อเรื่องอย่างนี้
ไล่ผีได้แปลกมาก ุุุุ555 บทหมอโคตรงง5
เป็นไงหล่ะติดใจจนได้นะหมอ
เคยได้ยินคนบอกว่า เจอผีให้แก้ผ้า ท่าจะจริงเเฮะ อิอิ
อยากเหนหมอ โดนรุม
เรื่องนี้แปลกดีครับ คงต้องอ่านใหม่อีกหลายๆ รอบ ขอบคุณครับ
หมอนิ้งร่านแตกซะแล้ว
โดนผีสิงแล้ว ::Evil:: ::Evil::
หมอสุดยอด
แจ่มเลย
กลายเป็นติดใจไปเลย
สงสัยหมอจะได้อีกหลายยก
ปูเรื่องดีคับ แต่เกริ่นยาวไปนิดนึง แต่ว่าชอบคับ
กลัวผีจริงๆใช่มั้ยเนี่ย
::Pull::เอาไปเอามาหมอแม่ร่านมากๆ
ลุงน้อยโคตรโหด กระโดดเย่อ
ขอต่อให้จบนะ
นายน้อยทำหน้าที่ได้สุดยอดในคืนปีใหม่
คนขับรถล่อเมียเจ้านายจนติดใจละ
หมอนิ้งสุดยอดจริงๆครับ บ๋อยจะกล้าแจมมั้ยน้อ
ลุงน้อยซอยกระจาย
โดนจัดหนักเลยหมอ
ผีมันสิง ผีมันสิงลุงน้อย
แหม่! เด้าโชว์ผีให้กระเจิง แผนนี้น่าเอาไปใช้บ้าง
หมอนี้ไม่เบาเลยพอรู้รสชาดติดงอมแงมเลย
สุดยอดคุณหมอเลยนะค้าบ
หมอเจออันใหญ่ติดใจกว่าของผัวแล้ว
แหวกแนวได้สุดเย็ดไล่ผีลองดูบ้างดีไหมนะ
อิจษาลุงน้อยมากตอนนี้ อยากเจอบ้าง
แหมคุณหมอผีก็ไม่กลัวแล้วพอมีเพื่อนช่วยปราบผี มิหนำซ้ำยังอยู่ต่ออีกคืนนึงนี่นะ อ้อจะได้มีอาหารอร่อย ๆตมที่สั่งไว้กินด้วย 55
เจอลุงเข้าไป หายกลัวผีเลย
หมอได้ปลดปล่อยแล้วแรดดีครับ
ตกลงหมอนิ้งโดนขอวใช่ทั้นเนี่ยยย
ชอบเมนูอาหารจัง...คิดได้ไงครับเนี่ย...หมอสาวร่านแรดแบบนี้สนุกเลย
นายน้อยสุดจริงๆ อ่านเพลินเลยครับ
หมอหื่นเลย
เมนูที่คุณหมอสั่ง จะหาจากไหนมาให้ได้ล่ะเนีย ขอบคุณมากครับ
นิ้งติดใจเลย
พวกผีคงอิจฉา ได้แค่ดูแต่ทำไรไม่ได้ อิอิ
หมอนิ้งบานแน่ๆ
เจอผีจับหัว ผีกระแทกหัวล่ะแบบนี้
ชอบ สนุกดี
จบในตอนแต่ยาวดีแท้ เสียวสยองสยิว
มีครบทุกอารณ์สร้างเป็นหนังได้เลย
เรื่องนี้ ควรมีภาคต่อนะครับ..พลีสสส
ลุงน้อยจัดเต็ม อยากมีคนให้ปลอบแบบนี้มั่งเด้
เนื้อเรื่องแปลกดีครับ ชอบๆ
หมอ ผี รัญจวนใจ
คุณหมอนี่พอโดนแล้วเปลี่ยนไปเป็นคนลนคนเลยนะเนี่ย
โดนผีหลอกจนจิตหลุดเลย
เหมือนเนื้อเรื่องจะฝืนๆหน่อย ไม่รู้เป็นช่วงที่โดนซ่อนหรือเปล่า เหมือนเนื้อเรื่องกระโดดไปเลย ชอบแบบตะล่อมนานๆหน่อยมากกว่า
-------
หลังๆหมอเปลี่ยนไปเยอะเลยทีเดียว
เอาหมอเสร็จต้องซื้อของไปเซ่นผีเลยน่ะ
::Glad::
แรงดีไม่มีหยุด
ผีน่าจะเย็ดได้เน๊อะ555
คืนผีหลอก...เลยถูกผี(น้อย)จับหัว
คนบ้างานเจอลุงแรงดีเค้าไปสมน้ำหน้า555
เมนูน่ากินมากเลย
ชอบๆ แหวกแนวดี
สั่งอาหารแบบนี้ เดี๋ยวก็หีบานหรอกครับ😋😋😋
หืม นานน้อยเอ่ยย
สุดยอดเลยครับพี่น้อง
วิธีเบี่ยงเบนความกลัวน่าสนใจ แต่น่าสงสัยว่าคุณหมอนิ้งโดนวิญญาณครอบงำหรือโดนไฟราคะครอบงำ
ผีก็มา
คุณหมอนิ้ง ชื่อหวานแต่ข้างในร่านได้ใจมากครับ
ตื่นเต้นดีครับ ชอบครับ
คุณหมอสบายรูสิท่า
นายน้อยมันร้ายเหมือนกันฟันหมออวดผีด้วย
::Beggar::ไม่ใช่ว่าโดนสิงละนะ งงเลย
เป็นอะไรที่แหวกแนวสุดๆครับ 5555 ไม่นึกว่าจะมาทางนี้ได้
หมอนิ้งร่านแตกเลยนะ อิอิ
หมอก็เงี่ยน หนัก อยู่นะครับ
คุณหมออดอยากมาจากไหนครับ อิอิ
แล้วหมอนิ้งจะกลับไปหา ผอ ไหม
เจอ8นิ้วเข้าไปคงลืมกลัวผีเลยล่ะสิคุณหมอ...ของแฟนหนู7.5โดนแรกๆยังแย่เลย....5555
กลัวผีบ่อยๆ ลุงน้อยคงชอบ มาขับรถให้ทุกวันเลย
ร่านน่าดูเลยหมอนิ้ง น่าจะมีรุมโทรมด้วย
กลัวผีเลยโดน
::Glad::ปลอบให้หายกลัวแต่เป็นเงี่ยนแทนนะเนี่ย ::Angry:: ::Angry::
กลายเป็นหมอร่านเลยทีนี้
แนวนี้แปลกใหม่ดีครับชอบๆ
อย่างนี้ก็ได้เหรอ ลุงน้อยแกจะโชคดีอะไรปานนั้น
เสียวปรี๊ดเลย คนขับรถ ฟาดอีกแล้ว
สุดยอดคัย
แบบนี้อยู่ยาวเลยละกัน
เยี่ยมไปเลยลูกพี่ เอาให้หมดเลย
หมอสาวร่านสวาท
ความเงี่ยนสยบความกลัว
หมอส่วนใหญ่จะเก็บกดไม่ค่อยมีเวลากัแฟนบ่อยเวลาปลดปล่อยเลยเต็มที่
สำนวนแปลกดี เจอผีหลอก ต้องชักว่าวโชว์ผี สนุกดีครับ
แอบฮานะ นายน้อยยย 5555
อยู่ต่ออีกคืนสงสัยเสร็จผี
::Oops::ผีเป็นใจ สบายตาน้อยเลย
หมอนิ้งเปลี่ยนไป
::ChuChu::
เจอผีคืนเดียว หมอนิ้งปลดล็อคเลย
::Glad::สุดยอดมากเลยครับ
555 หมอขอต่ออีกคืนสะงั้น
::Sweat:: ::Sweat::
อิจฉราอยากได้หมอบ้าง
อย่างนี้เรียกว่า น้อยเสร็จนิ้งใช่ไหมครับ
อยากเป็นคนไข้หมอนิ้งเลยครับ ::YehYeh:: ::DookDig::
หมอร่านได้ใจจริงๆ
จะกลัวหรือจะเงี่ยนดีนี้
แก้แค้นผีเสียวหียาวๆไปเลยคุณหมอ
ตกลงนายน้อยเขาปลอบหรือเงี่ยนเนี้ย
ชอบมากครับ สายหมอ
ได้หมอคนสวย
น้อยซอยหมอมันเลน
ผีมาหลอก หรือผีมาแกล้งให้โดน
หมอจะเป็นอย่างไร
น่าสงสาร
กลัวผีจนเป็นเรื่องเลยนะคุณหมอ งานนี้นายน้อยเลยได้รับผลประโยชน์เต็มๆ
โห..ถ้าข้ามไปไม่อ่านละเสียดายแย่เลย นี่มันมืออาชีพเลยนะครับ เรื่องราว การเรียบเรียง สุดยอดมาก ขอบคุณมากครับ ลงผลงานดีๆให้พวกเราอ่านกันอีกนะคร้าบ
ขอแนวนี้อีกได้ไรท์
ไปเป็นหมอผีดีกว่านะ ถ้าจะไล่ผีแบบนี้ได้ 555
ต้องมีรุมกับเบลบอยแล้ว
หมอสุดๆจิงๆ
เขียนได้สนุกดีครับ คุณหมอกับผีจับหัว ::KO::
::YehYeh::หมอชอบแรงๆ
ตอนแรกอ่านไปก็ธรรมดาๆ พอถึงตอนท้ายๆ ว้าว..น่าสนใจว่ะ
หมอไม่ได้กลัวผีแล้ว กลัวอย่างอื่นดีกว่า
ท่านผอ. โดนลูกน้องแย่งหมอนิ้งไปสะแล้ว
แปลกและเซ็กซี่ที่สุดเท่าที่เจอมา แรกๆก็งง สักพักไปได้ดีมาก
ผีดุ ผีจับหัวเลย
ครูโดนพี่ผ้าห่ม
เนื้อหาแปลกใหม่สุดยอดมากครับ
ท่าหมอนิ้งยังไม่หายกลัวหี ต้องมีต่อให้คนยกกระเป๋ารวมสวิงด้วยประตูหน้าพร้อมประตูหลังจะได้หายกลัวผี
สุดยอดแนวเรื่องเยี่ยมสอดแทรกกลอุบายเรื่องมิติที่ 5 กับ....ได้อย่างลงตัว
แบบนี้ลุงน้อยต้องขอบคุณผีทั้งหลายแล้ว
สนุกดีครับ มีภาคต่อไหมคีบ?
ปลอบยังไงเนี่ยลุงน้อย
คืนเดียว หมอร้านเลย
วิธีไล่ผีแปลกๆอยู่นะ 55555555
เนื้อหาแปลกแหวกแนวเจ๋งมากครับ นึกว่าหมอจะได้ลองกับผีซะแล้ว
::HeyHey::หมอนิ้งเปลี่ยนไปเยอะ
ยื่นอ้อยเข้าปากช้างแท้ๆเลยหมอจักร
สุดยอดเลยครับ ::Fighto::
หมอนิ้งจะได้กับเด็กยกกระเป๋ามั้ยเนี้ย
ไม่นึกว่าท่านผู้แต่งจะใส่มุกผีชักว่าวเข้ามา อ่านเจอมุกนี้ฮากระจายเลยครับ
::HeyHey::ปลอบแบบนี้ก็มันส์สิ
เรื่องราวสนุกดีครับ แอบอิจฉาลุงน้อยเลย ขอบคุณครับ
หมอนิ้งสุดจริงๆ คับ น่าจะต้องโดนบ๋อยต่อด้วยมั้ยครับเนี่ย ปูมาขนาดนี้แล้ว อิอิ ^^
ลุงน้อยโครตโชคดีเลยกล้าบ้ามากๆ
ปลอบให้หายกลัวแต่เป็นเงี่ยนแทนนะเนี่ย
อ้าวหมอไหงเป็นงั้น
โดนคืนเดวติดใจล่ะซิคุณหมอ....
โดนผีหลอกจับหัว ซะแล้ว
หมอนิ้งชอบโชว์ผีสะด้วย
หมอติดใจห้องสะแล้ว
สุดยอดไปเลย หมอ
คุณหมอไม่ว่างก้เสร็จคนขับรถสิครับ
อยากได้หมอบ้างจังเลยครับ แต่ขอไม่เจอประสบการณ์เหนือธรรมชาติอย่างหมอนะครับ
ลุงน้อยเด็ดจนหมอนิ้งต้องขอต่อเลยหรอ
สนุกมากเลยครับ ชอบๆๆ อ่ารไปขำำไป
ปราบผีแบบนี้ก็ได้เหรอ😂😂😂
ลุงนี่โคตรเนียนเลย ชั้นเชิงใช้ได้ทีเดียว หมอก็ตามน้ำเก่งจริงๆ
สุดยอดวิธีไล่ผี
ปลอบโยนจนแตกนับครั้งไม่ท่วนเลยนะครับ
กลัวผี จนมีผัว (น้อย)
สงสัยคุณหมอจะกู่ไม่กลับซะแล้ว
ชอบเลยแบบนี้เสียวสุดๆ
เนื้อเรื่องแปลกดีครับ แต่ตอนจบทำไมคุณหมอพูดจาแปลกๆ ถูกผีหื่นกามสิงสู่หรือเปล่าครับเนี่ย.
คุณหมอเจอแบบสุดๆเลย
::Shy:: ขอบคุณครับ เรื่องดีมากๆครับ แนวหมอสาวนี่แพ้ทางเลย
นี่แค่เรียกสติให้กลับมาเองนะเนี่ย
แค่ถ้าไม่ให้หมอนิ้งประสาทเสียคงจะหนักหน่วงแน่ๆ
เนื้อเรื่องแปลกดี แต่สนุกมากๆครับ
กลัวผีจริงมั้ยเนี่ย
อ้างจาก: Foot switch เมื่อ สิงหาคม 17, 2019, 06:33:44 ก่อนเที่ยง
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หนุ่มใหญ่ไฟแรงเดินถือไมโครโฟนอยู่บนเวทีคล้ายนักร้องประสบการณ์สูงกำลังแสดงคอนเสริต จะไม่เหมือนก็แค่ไม่มีเสียงเชียร์จากผู้ชม ทุกคนสีหน้าจริงจังคร่ำเคร่ง รู้ดีว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าคือสถานการณ์นรกของจริง คืนวันที่สามสิบเอ็ดธันวาคมส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่
"สถิติสามวันจนถึงนาทีนี้มีผู้บาดเจ็บเกือบสามสิบคนผู้เสียชีวิตหกราย นั่นคือสัญญาณเตือนนะครับว่าคืนนี้ยังไงต้องหนักหน่วงแน่ๆ ขอให้ทุกท่าน ตั้งมั่น ตั้งใจ ยึดมั่นในแผนยุทธศาสตร์ที่ผมวางเอาไว้อย่างเคร่งครัด ประสิทธิภาพงานที่เพิ่มขึ้นจากปีที่แล้วแม้เพียงห้าเปอร์เซ็นต์หรือสิบเปอร์เซนต์นั่นอาจหมายถึงการรอดชีวิตของผู้ประสบอุบัติเหตุ" ผู้เข้าร่วมประชุมเกือบร้อยคนปรบมือให้กำลังใจซึ่งกันและกันอย่างมิได้นัดหมาย
"สุดท้ายนะครับ ขอคำตอบเสียงดังๆอีกซักที" เสียงท่านผอ.ดังผ่านเครื่องขยายได้ยินกันทั้งห้องประชุม "สีเหลือง ห้องฉุกเฉิน พร้อมมั้ยครับ" ท่านผอ.ชี้นิ้วไปยังผู้ฟังด้านหน้า
"พร้อม..ครับ(ค่ะ)!!" เสียงปรบมือให้กำลังใจดังขึ้น
"สีน้ำเงิน ฝ่ายคอมพิวเตอร์ ฝ่ายทะเบียน ฝ่ายช่าง ฝ่ายจัดการจราจร พร้อมมั้ยครับ"
"พร้อมครับ" พนักงานหนุ่มยืนขึ้นตอบตะเบ๊ะแบบตำรวจ เสียงปรบมือให้กำลังใจดังกว่าเดิม
"สีแดง!! หน่วยแพทย์กู้ชีพ พร้อมมั้ย!!"
"พร้อมค่ะ" นางพยาบาลสาวสวยยืนขึ้นตอบ คราวนี้เสียงปรบมือดังที่สุด
"สุดท้ายนี้แจ้งให้ทราบเลยนะครับว่า ในคืนนี้บุคลากรและเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลทุกท่านเข้าเวรหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นเต็มอัตราศึกไม่มีใครลาหยุดลาป่วยใดๆทั้งสิ้น" เสียงปรบมือดังลั่นยาว คุณหมอทุกคนลุกขึ้นโค้งคำนับโบกไม้โบกมือขอบคุณ
"ยังมีท่านใดไม่เข้าใจในขั้นตอนแผนการดำเนินงานบ้างมั้ยครับ มีมั้ยครับ ..ถ้าไม่มี สุดท้ายนี้ผมขอให้ทุกคนยึดมั่นในยุทธศาสตร์" ท่านผอ.สูดลมหายใจเว้นจังหวะ
"จำไว้นะครับว่า.. จะไม่มีการคิดเองตัดสินใจเองโดยเด็ดขาด ทุกสถานการณ์ที่คาดว่าจะเกิดล้วนมีแผนงานรองรับไว้แล้วเพียงแต่ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดเท่านั้น สุดท้ายนี้ก่อนที่จะแยกย้ายกันเข้าประจำสถานี" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่ยิ้มกวาดไปทั่วห้อง
"สวัสดีปีใหม่ครับ"
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" เสียงตะโกนเรียกดังขึ้นแข่งกับเสียงปรบมือ ท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หยุดยืนเพ่งมองไปทางหลังห้อง
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" ชายวัยใกล้เกษียณในชุดซาฟารีสีเข้มยืนขึ้น
"โอเคๆ ได้ยินแล้วครับลุง" ท่านผอ.กดปุ่มเปิดไมโครโฟน "คุณลุงยังไม่เข้าใจตรงไหนครับ"
"คือว่า ผม.. เอ่อ ผมไม่รู้จะทำอะไรครับ ไม่มีหน้าที่" เสียงหัวเราะเบาๆแต่รวมกันหลายคนดังหึ่งขึ้น
"เดี๋ยวนะ.. นี่ลุงไม่รู้จะทำอะไรเหรอ" ท่านผอ.ก็หัวเราะเบาๆ
"ครับ!!" ชายวัยใกล้เกษียณยืนตรง
"แล้วคุณลุงได้รับมอบหมายให้อยู่สีอะไรล่ะ สีเหลือง สีน้ำเงิน หรือสีแดง"
"ไม่มีสีครับ .. ไม่มีใครมาบอกว่าผมต้องอยู่สีอะไร"
"อ้าว.. แล้วปกติลุงทำหน้าที่อะไรครับ"
"ขับรถส่งของครับ.. ส่งพวกจดหมาย ครุภัณฑ์ พัสดุ ของโรงพยาบาลครับ"
"ผมคิดว่าคืนนี้ผมว่าไม่น่าจะมีใครส่งอะไรให้ใครนะ" เสียงหัวเราะดังขึ้น "เอาเป็นว่าคุณลุงได้หยุดพักผ่อนก็แล้วกันครับ"
"ให้ช่วยขับรถพยาบาลก็ได้ครับ ผมเห็นทุกคนร่วมแรงร่วมใจกันช่วยผมก็เลยอยากช่วยบ้าง" ลุงพนักงานในชุดซาฟารียังตื๊อไม่เลิกรา
"ขับรถพยาบาลเหรอ.."
"ขออนุญาติท่านผอ.ครับ" ชายหนุ่มร่างกำยำในชุดเครื่องแบบหน่วยแพทย์ฉุกเฉินยืนขึ้น "ไม่ได้ครับ.. คนที่จะขับรถฉุกเฉินได้จะต้องมีใบอนุญาตพิเศษผ่านการฝึกอบรมไม่น้อยกว่าแปดสิบชั่วโมงเท่านั้น ผมคิดว่าพวกเราคงไม่สามารถยินยอมให้คุณลุงเข้ามาร่วมงานในส่วนนี้ได้"
"อืม.. งั้นเอางี้ เดี๋ยวหลังจากเสร็จสิ้นการประชุมซักซ้อมแผนรับอุบัติภัย คุณลุงตามไปหาผมที่ห้องก็แล้วกันครับ" ท่านผอ.ส่งไมโครโฟนคืนให้พนักงานฝ่ายเครื่องเสียงแล้วเดินลงเวทีไป
....................
ท่านผอ.เปิดประตูห้องพักผู้อำนวยการโรงพยาบาล หญิงสาวหมวยผมยาวสลวยแบบผู้ดีกรุงเทพนั่งหน้าบูดบอกบุญไม่รับอยู่ที่ชุดรับแขก หลอดไฟส่องสว่างถูกเปิดไว้ทุกจุดจนภายในห้องสว่างไสวสีขาวโพลนไปหมด
"บรรยากาศการประชุมอย่างกับงานกีฬาสีเลยนะคะ ..พี่จักร" เธอลุกขึ้นเดินเข้าประชิดหอมแก้มหนุ่มใหญ่หนึ่งฟอด สรจักรเคยเห็นแฟนสาวเปลี่ยนอารมณ์ฉับพลันแบบนี้บ่อยๆ ถือเป็นความสามารถ
"จะมาจากโคราชทำไมไม่บอกพี่"
"นิ้งติดรถเพื่อนมาน่ะค่ะ กะจะเซอไพรส์พี่จักรก็เลยไม่บอกก่อน ประชุมกันน่าสนุกนะคะ อย่างกับงานสัมนาขายตรง"
"นิ้ง.. นี่มันเรื่องจริงจังนะ" สรจักรเดินผละไปวางเอกสาร "คืนวันขึ้นปีใหม่ปีที่แล้วสถิติของที่นี่ไม่ดีเลย"
"ก็นั่นมันก่อนที่พี่จักรจะเข้ามารับตำแหน่งนี่คะ นิ้งรับรองว่าปีนี้สถิติจะต้องเป็นศูนย์ คุณหมอสรจักรเอาอยู่แน่นอนค่ะ" นิ้งพูดเอาใจแฟนหนุ่มใหญ่
"เอาอยู่อะไรละ แค่สามวันเองตายไปแล้วตั้งหกคน"
"อื้ม.. ว่าแต่คืนนี้นิ้งไม่ต้องอยู่โรงพยาบาลเหรอ กระทรวงเค้าประกาศทั่วประเทศให้บุคลากรทุกคนเตรียมความพร้อมนะ" สรจักรเปรยเหมือนบ่นๆ
"นิ้งเป็นลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลนะคะ คืนปีใหม่ทั้งทีขอมาสวีทกับแฟนดีกว่า"
"คืนนี้คงสวีทไม่ได้หรอก ความจริงถ้านิ้งโทรมาก่อนพี่ก็จะบอกว่าอย่าเพิ่งมา" สรจักรถอนหายใจถอดแว่นสายตาออกมาเช็ด
"นิ้งรู้ค่าาา..แหม แม่ทัพก็ต้องอยู่บังคับบัญชาสิคะจะออกไปเที่ยวได้ยังไง"
"แม่ท้งแม่ทัพอะไรที่นี่เราทำงานกันเป็นทีม บอกตามตรงนะ พี่ไม่อยากให้พวกลูกน้องคิดว่าเข้มงวดกับพวกเค้าแต่สบายๆกับตัวเอง" ท่านผอ.ถอนหายใจ
"งั้นพี่จักรก็หาอะไรให้นิ้งช่วยสิคะอย่าลืมนะว่านิ้งก็เป็นหมอ แถมยังเป็นคุณหมอที่สวยและเก่งซะด้วย"
"ที่นิ้งมาเนี่ย.. เพราะคุณแม่พี่จักรโทรมาบ่นเป็นห่วงว่าจะไม่มีใครดูแลส่งข้าวส่งน้ำนิ้งก็เลยอาสาค่ะ เอางี้.. เดี๋ยวนั่งดูเงียบๆรับรองว่าจะไม่รบกวนตอนพี่จักรทำงานเลย" คุณหมอนิ้งค่อยๆดึงเน็คไทด์โน้มคอหมอสรจักรลงมาจูบ เพียงได้กอดแฟนสาวความตึงเครียดของหมอสรจักรก็เบาบาง
"เอ่อ คุณหมอครับ.." ลุงคนขับรถเปิดประตูก่อนแล้วค่อยเคาะตามมารยาท สรจักรกับนิ้งรีบผละตัวออกอย่างกับทั้งสองเป็นแม่เหล็กขั้วเดียวกัน
"อ้าว.. ลุง" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่สูดลมหายใจบรรเทาความเขินอาย "เชิญครับ เมื่อกี๊คุณลุงว่าไงนะ อ๋อ.. อยากจะช่วยทำอะไรใช่ป่ะ" ท่านผอ.ถามลูกน้องตกสำรวจ
"ผมว่าท่านผอ.เลิกเรียกคุณลุงซักทีเถอะ ผมยังไม่เกษียณเลย ผมชื่อน้อยครับ"
"โอเค.. นายน้อย คนขับรถ"
"เห็นคนโน้นคนนี้เค้าทำโน่นนี่กันขันแข็งผมเองก็อยากจะช่วยอะไรบ้าง ใจก็คิดว่าเราขับรถได้ก็เลยอยากช่วยขับรถพยาบาล ก็แค่นั้นครับ"
"ผมเข้าใจ แต่ว่า.." หมอสรจักรถอนหายใจ
"ได้ยินที่ผมย้ำนักย้ำหนามั้ยว่าเราจะไม่มีการทำอะไรนอกเหนือจากแผนที่ซักซ้อมกันไว้ ซึ่งนั่นก็หมายถึงการที่จะไม่บรรจุคนใหม่ๆลงไปในแผนด้วย" ท่านผอ.เหลือบมองแฟนสาว
"งานอะไรก็ได้ครับ ทิ้งขยะกวาดถูทำความสะอาดอะไรก็ได้ ผมก็แค่แค่อยากช่วย" ลุงน้อยยังตื๊อไม่เลิก
"งั้นเอางี้ นายน้อยเป็นคนขับรถใช่มั้ย"
"ครับ.."
"ผมวานให้นายน้อยช่วยขับรถไปส่งคุณหมอนิ้งที่บ้านพักทีสิ" สรจักรเหลือบมองแฟนสาว
"อะไรนะคะ!! พี่จักรจะไล่นิ้งให้ไปรอที่บ้านพักเนี่ยนะ นิ้งไม่เอาหรอกค่ะ!!"
"นิ้ง.. คืนนี้ไปรอพี่ที่บ้านก่อนเถอะ เดี๋ยวใกล้ๆเช้าแล้วพี่จะรีบกลับไป"
"โอ้ย!! พี่จักรก็รู้ว่านิ้งเป็นแพนิคกลัวผีจนขึ้นสมองแล้วยังจะให้ไปรออยู่ในบ้านนั้นคนเดียวเนี่ยนะ"
"ผีเผออะไรนิ้ง!! พี่อยู่มาตั้งหลายเดือนไม่เห็นจะมีเลยไอ้ผีเผออะไรที่คุณแม่ว่านั่นอ่ะ"
"ไม่เอาค่ะ นิ้งรอพี่จักรอยู่ที่โรงพยาบาลนี่แหละ บ้านนั้นอ่ะนะขนาดกลางวันยังขนลุกเลย" หมอนิ้งลูบแขนตัวเอง
"งั้นเอางี้สิ ให้ลุงย้อยอยู่เป็นเพื่อน"
"ผมชื่อน้อยครับท่าน.."
"โหย!! พี่จักร!! จะบ้าเหรอ รู้งี้นิ้งไม่มาหาดีกว่า"
"ถ้าไม่ยอมไปรอที่บ้านงั้นนายน้อยก็ขับไปส่งคุณหมอนิ้งโคราชเลยก็แล้วกัน ค่าน้ำมันมาเบิกเอากับผม" ท่านผอ.ถอนหายใจสบตาแฟนสาวแล้วตัดบทจะเดินออกจากห้อง หมอนิ้งยืนกระทืบเท้าด้วยความโกรธ
"เอ่อ ท่านผอ.ครับ ..ส่งคุณหมอเสร็จแล้วยังไงผมจะรีบกลับมาช่วยที่โรงพยาบาลนะครับ" นายน้อยน้ำเสียงเริ่มไม่ค่อยสบอารมณ์
"เออ!! จะไปไหนจะทำอะไรก็เรื่องของลุงเถอะ!! ห่าเอ๊ย!! ผมก็บอกอยู่พยามอธิบายก็แล้วว่าใครไม่อยู่ในแผนก็ไม่เกี่ยว แม่ง..ก็ตื๊ออยู่ได้!! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงวะ!!" ท่านผู้อำนวยการหนุ่มใหญ่ตวาดเสียงดังเดินออกจากห้องปิดประตูดังปัง เขาไม่ชอบที่ใครนึกจะทำอะไรก็ได้ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่วางลำดับงานคิดไว้เป็นอย่างดีแล้ว
(https://i.postimg.cc/nXwvXpcf/64844646-EDDB-43-A3-85-E2-5330152-EA45-C.jpg) (https://postimg.cc/nXwvXpcf)
....................
รถโตโยต้าแวนห้าประตูติดตราเครื่องหมายโรงพยาบาลค่อยๆขโยกเขยกไปตามทางลูกรัง มองตามไฟหน้าสองข้างทางเห็นเพียงป่าหญ้าคารกๆ
"ตกลงจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับคุณหมอ ที่บ้านพักท่านผอ.หรือว่าที่โคราช" นายน้อยถามจากที่นั่งคนขับเบาะหน้า
"ลุงเคยไปที่บ้านนั้นมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งถาม
"เคยครับ เคยไปสองสามครั้ง"
"ลุงว่า.. บ้านนั้นมันมีผีมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งโน้มตัวเกาะเบาะตัวหน้า
"ไม่รู้สิครับ แต่ว่าท่านผู้อำนวยการคนก่อนๆก็ไม่มีใครอยู่บ้านนี้นะ มีแต่คุณหมอสรจักรนี่ล่ะที่ไม่เคยเห็นท่านกลัวอะไรเลย" นายน้อยเล่ายิ้มๆ
"แล้วคุณหมอรู้ได้ไงล่ะครับว่าบ้านนั้นมีผี" นายน้อยถาม
"คุณแม่ของผอ.ท่านไปดูดวงมา หมอดูบอกว่าที่บ้านนั้นมีผี" หมอนิ้งเล่าเสียงตื่นเต้น
"55 หมอดูก็คู่กับหมอเดาล่ะครับ ถ้ามีผีจริงๆคุณหมอสรจักรท่านคงอยู่ไม่ได้หรอก ผมว่าที่ท่านเลือกจะไม่ออกไปเช่าบ้านเพราะตั้งใจแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความสมถะมากกว่า"
"ผีผู้หญิงน่ะสิ.." หมอนิ้งเปรย
"ตกลงคุณหมอจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับเนี่ย.." นายน้อยถาม
"ไปโคราช .. ลุงขับไหวมั้ย"
"ไหวครับ แต่ช่วงเทศกาลรถมันก็คงจะติดหน่อย สี่ห้าทุ่มก็คงถึง"
"งั้นไปโคราช เดี๋ยวหมอหาห้องพักให้แล้วลุงค่อยกลับตอนเช้า"
"เออ.. แต่ว่า ผมคงต้องตีรถกลับไปที่โรงพยาบาลเลยครับ คืนนี้ใครมีแรงเท่าไหร่ก็ต้องช่วยกัน"
"นี่ผอ.เค้าพูดกับลุงขนาดนั้นแล้วยังจะกลับไปช่วยอีกเหรอ"
"ครับ.."
....................
"สงสัยต้องเลี้ยวแยกใหญ่ข้างหน้านี้เลยครับ ขืนไปเส้นหลักรถติดขนาดนี้เช้าจะถึงรึเปล่าก็ไม่รู้" นายน้อยเสนอ
"จะไม่หลงแน่นะ" หมอนิ้งถาม
"ไม่หลงหรอกครับ"
"ว่าแต่ลุงน้อยไหวมั้ยอ่ะ ถ้าไม่ไหวแวะปั๊มล้างหน้าล้างตามั้ยเดี๋ยวหมอซื้อกระทิงแดงให้
"ไหวครับ พอดีเมื่อคืนดูบอลดึกไปหน่อยแต่ก็ยังไหว เห็นตำรวจเมื่อกี๊เค้าบอกว่าเปิดเส้นทางใหม่อีกทางคงจะวิ่งใช้ความเร็วยาวๆได้"
....................
เสียงดังโครมครามดังสนั่นหมอนิ้งตกใจตื่น มองไปข้างหน้าเห็นแต่ฝุ่นขาวๆตลบคลุ้งเต็มไปหมด โชคยังดีที่คาดเข็มขัดนิรภัยแม้จะนั่งที่เบาะหลังไม่งั้นแรงโยนตัวอาจส่งให้เธอหัวจนเพดานรถไปแล้ว
"ลุงน้อย!! อะไรอ่ะ!!" หมอนิ้งถามเสียงดัง รถโตโยต้าแวนห้าประตูจอดสนิทเกือบจะตกลงไปในคูข้างถนน
"ไม่มีอะไรครับ ผมแค่วูบไปหน่อยนึง"
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ!!" เพียงชั่วอึดใจสายตรวจอาสาจราจรขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอด เดินลงมาที่รถสอบถามถึงอุบัติเหตุที่เพิ่งเกิดสดๆร้อนๆ
"ไม่เป็นไรค่ะ" หมอนิ้งหมุนลดกระจกลงตอบ
"จะไปไหนกันคับเนี่ย" อาสาจราจรถาม
"ไปโคราชค่ะ ดิชั้นเป็นหมอที่โรงพยาบาล"
"คุณหมอกำลังจะไปจุดเกิดอุบัติเหตุข้างหน้ารึเปล่าครับ เดี๋ยวซ้อนมอไซค์ผมไปดีกว่า"
"เปล่าค่ะ.. ข้างหน้ามีอุบัติเหตุเหรอคะ"
"มีครับ หลายจุดเลย" อาสาจราจรตอบ
"ถึงว่า เมื่อกี๊ตำรวจโบกให้เข้ามานึกว่ารถว่างนะเนี่ย" นายน้อยคุยบ้าง
"ไหวมั้ยพี่.."
"ก็ไหวแหละ นี่ถ้ามันวิ่งได้ยาวๆก็ไม่ง่วงหรอก สองชั่วโมงเพิ่งมาได้สิบกว่าโลเองนะเนี่ย" นายน้อยบ่น
"อุบัติเหตุหลายจุดครับ ถ้าไม่เป็นอะไรกันงั้นผมขอตัวก่อนนะ ขับดีๆพี่" เขาโบกมือให้นายน้อยคนขับรถ
"เอ่อ.. เดี๋ยวนะคะ แบบนี้จะถึงโคราชซักกี่โมงคะเนี่ย"
"ก็น่าจะมีตีสี่ตีห้านั่นล่ะครับ ข้างหน้าอีกสามสิบโลจะมีบังกะโล ผมว่าเปิดห้องนอนแล้วพรุ่งนี้ค่อยไปดีกว่า แต่ป่านนี้ห้องเต็มรึยังก็ไม่รู้นะ"
"ขอบคุณค่ะ"
"เอ่อ.. ถ้ายังไงคุณหมอขึ้นไปนั่งหน้าเป็นเพื่อนคอยคุยกับคนขับดีกว่าครับ จะได้สังเกตุด้วยเผื่อลุงแกวูบอีก
"อ๋อ ค่ะ ขอบคุณค่ะ" หมอนิ้งหาวฟอดใหญ่ด้วยความง่วงดูนาฬิกาเลยเวลาเที่ยงคืนไปสักพักใหญ่แล้ว
"ไหวมั้ยลุงน้อย" หมอนิ้งนั่งเบาะข้างคนขับ
"ไหวครับ ทีนี้ตาสว่างเลยไม่ง่วงแล้ว เคราะห์ดีที่ไม่ชนท้ายคันหน้า"
หมอนิ้งระแวงคอยสังเกตุอาการของลุงน้อย ช่วงแรกแกก็ตาสว่างอย่างที่ว่าแต่พอรถติดขยับได้ทีละนิดลุงน้อยก็ออกอาการ
"ไหวมั้ยลุงน้อย"
"คุณหมอขับรถเกียร์กระปุกเป็นไหมครับ ผมของีบซักชั่วโมงเดียวก็พอ" นายน้อยถามหมายใจจะเปลี่ยนให้หมอนิ้งขับแทน
"ไม่เป็นอ่ะ หมอขับเป็นแต่เกียร์ออโต้"
"ไม่เคยขับรถกะบะเหรอครับ"
"ก็เคยแต่ขับกระบะเกียร์ออโต้อยู่ดีอ่ะ"
"งั้นไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวข้างหน้าอาจมีปั๊ม" นายน้อยถอนหายใจ มองเห็นแต่ไฟท้ายรถสีแดงตัดกับถนนสีดำมืด
"หมอชวนลุงน้อยคุยดีกว่า จะได้ไม่ง่วง" หมอนิ้งเสนอ
"เอาสิครับ คุยอะไรดี"
"ลุงน้อยก็คุยสิ หมอไม่รู้จะคุยอะไร"
"อ้าว.."
"คุณหมอกลัวผีแล้วมาเป็นหมอทำไมอ่ะครับ" นายน้อยเปิดฉากเริ่มคุย
"หมอขอไม่คุยเรื่องผีได้มั้ย"
"ครับ.."
"เรื่องอื่นมีตั้งเยอะแยะไม่คุยจะคุยเรื่องผีทำไมเนี่ยยิ่งมืดๆอยู่"
"รถติดบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้ผีมันไม่ออกมาหรอกครับ"
"คุยเรื่องอื่น.. เรื่องผีหมอไม่คุย"
"งั้นคุยเรื่องท่านผอ.ก็ได้ครับ" นายน้อยเปลี่ยนเรื่อง "ทำไมคุณหมอไม่มาประจำที่โรงพยาบาลเดียวกับท่านผอ.ล่ะครับจะได้ไม่ต้องไปๆมาๆ"
"โรงพยาบาลที่โคราชเป็นธุรกิจของครอบครัวหมอค่ะ"
"อ้าว.. แล้วถ้างั้นทำไมคุณหมอสรจักรถึงไม่ไปอยู่ที่โคราชล่ะครับ จะมาอยู่ที่หนองวัวขุ่นนี่ทำไม กันดารก็กันดาร แทนที่จะอยากอยู่ใกล้ๆแฟน"
"ไม่รู้ค่ะ พ่อหมอก็ถามหมอแบบนี้เหมือนกัน" หมอนิ้งชักเริ่มรู้สึกว่านายน้อยพูดจาไม่เข้าหู
"ไม่ใช่จะยุแยงอะไรนะครับ พยาบาลที่หนองวัวขุ่นโสดๆสวยๆตั้งหลายคน ผอ.ท่านก็หล่อเป็นคนหนุ่มไฟแรง อยู่ห่างแฟนแบบนี้.."
"พอแล้วค่ะลุงไม่ต้องเล่าแล้ว กลับรถเดี๋ยวนี้เลย!!"
"กลับไปที่โรงพยาบาลเหรอครับ" นายน้อยดีใจ
"เมื่อกี๊ผ่านมาฝั่งโน้นหมอเห็นมีบังกะโลที่พักริมทาง เปิดห้องนอนพรุ่งนี้เช้าค่อยไปก็แล้วกัน หมอขี้เกียจจะคุยกับลุงแล้วค่ะ!!"
(https://i.postimg.cc/5YzqcTJd/080-A079-A-6-ADF-4375-9978-833689-B1-D9-DA.jpg) (https://postimg.cc/5YzqcTJd)
....................
นี่ถ้าไม่เห็นรถที่จอดเต็มแน่นหน้าโรงแรมหมอนิ้งคงจะบอกให้นายน้อยผ่านเลยไปในทันที โรงแรมก่ออิฐถือปูนสามชั้นเก่าคร่ำคราบราดำเกาะเกรอะกรังแห่งนี้โถงรับแขกแฝงกลิ่นอับแปลกๆที่ปลายจมูก ไม่ถึงกับมีสัมผัสที่หกแต่หมอนิ้งก็จับความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องของตัวเองได้
"เหลือห้องเดียว .." พนักงานโรงแรมบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"เตียงคู่หรือเตียงเดี่ยวคะ" หมอนิ้งถาม
"เตียงเดี่ยว .."
"คือ.. มากับคนขับรถอ่ะค่ะ อยากจะเปิดสองห้อง"
"เหลือห้องเดียว .."
"งั้น.. สักครู่นะคะ"
"เหลือแค่ห้องเดียวอ่ะลุง หมอว่าเราไปหาดูข้างหน้าอีกดีกว่ามั้ยน่าจะมีแหละ" หมอนิ้งถามนายน้อย
"แต่นี้เราหามาห้าที่แล้วนะครับ ผมว่าขับต่อไปก็คงจะเจอแต่ห้องเต็มอีกอยู่ดีรถบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้"
"เอาไงดีอ่ะ.."
"กลับไปหาท่านผอ.ที่โรงพยาบาลมั้ยครับ" นายน้อยถาม
"ไม่เอาอ่ะ ยังไงหมอก็ไม่กลับ จะให้นอนริมถนนก็ยอม" หมอนิ้งโชว์ความเด็ดเดี่ยว
"งั้นเอางี้ เดี๋ยวผมนอนในรถก็ได้ ตอนเช้าคุณหมอตื่นแล้วก็ลงมาละกัน" นายน้อยเสนอ
"ไม่เอาอ่ะ ขืนให้ลุงนอนในรถมีหวังหนีกลับโรงพยาบาลแน่ๆ" หมอนิ้งดักทาง
"ก็เดี๋ยวผมมารับตอนเช้าไงครับ"
"ถ้าลุงหนีกลับหมอจะฟ้องผอ.ให้เอาโทษ โทษฐานที่ลุงทิ้งหมอ!! เอาสิ"
"โอเคครับ ผมนอนในรถนี่แหละไม่ไปไหนหรอก นี่ก็จะตีสองแล้วเชิญคุณหมอพักผ่อนเถอะครับ" นายน้อยถอนหายใจ
"ขึ้นไปอาบน้ำมั้ย"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมถามที่เคาน์เตอร์ว่ามีห้องน้ำข้างล่างมั้ย"
"ขึ้นไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
"คุณหมอกลัวผีเหรอครับ" หมอนิ้งกระชับกระเป๋าสะพายถือกระเป๋าเสื้อผ้าเดินจ้ำอ้าวเข้าตัวอาคารทันที
....................
"พนักงานต้อนรับให้พักห้องนี้เหรอ.." เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหยุดยืนที่หน้าประตูห้องถามแปลกๆ
"อ้าว.. ก็มันใช่ห้องสามศูนย์สี่รึเปล่าล่ะ ถามหนูแล้วจะให้หนูถามใครอ่ะ"
"เปลี่ยนไปนอนห้องอื่นมั้ย.." เข้าถามแปลกๆอีกแล้ว หมอนิ้งเริ่มระแวง ไม่น่าใส่เสื้อเปิดไหล่กับกางเกงขาสั้นตัวนี้มาเลย
"ก็เค้าบอกว่าเหลือห้องเดียวไม่ใช่เหรอ มีห้องไหนอีกล่ะ"
"ห้องนอนพนักงาน .."
"นี่อย่ามาทำรุ่มร่ามนะ!!คนที่มากับชั้นเค้าเป็นตำรวจนะจะบอกให้" หมอนิ้งตวาดเสียงเบาเพราะเกรงใจห้องอื่นๆ
"แล้วทำไมคุณตำรวจไม่ขึ้นมาด้วยล่ะ ชวนเค้าขึ้นมาด้วยสิ"
"เดี๋ยวเค้าก็ตามขึ้นมา!!ตกลงว่าห้องนี้ใช่มั้ย!! อ้าว แล้วทำไมมันไม่มีเลขห้องอ่ะ สามศูนย์สาม สามศูนย์ห้า.. ห้องนี้ก็ต้องสามศูนย์สี่สิ"
"เดี๋ยวอีกคนเค้าจะตามขึ้นมาใช่ไหม" พนักงานยกกระเป๋าย้ำถามเรื่องเดิม
"ใช่ เดี๋ยวเค้าก็มา ลุงไปเถอะถ้าไม่จะอยากเดือดร้อน อ่ะนี่.. ให้ร้อยนึงเลย" หมอนิ้งยื่นแบงค์สีแดงให้
"ขออีกร้อยนึงได้มั้ย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแบ่งไปทำบุญให้"
"ยกกระเป่าเนี่ยนะจะเอาสองร้อย ขู่กรรโชกผิดคนแล้วล่ะลุงเอากุญแจมานี่เลย!!"
....................
เปิดประตูเข้าห้องนี่ถึงกับอึ้ง กลิ่นอับคล้ายกับกลิ่นโถงรับแขกที่เดินผ่านมาเมื่อกี๊เลย เครื่องปรับอากาศเก่าคร่ำมองเห็นคราบสนิมส่วนรีโมทติดผนังก็อยู่ในสภาพไม่พร้อมใช้งานปุ่มกดเปลี่ยนอุณหภูมิถลอกปอกเปิก ดูคล้ายห้องที่โรงแรมจัดไว้ให้คนขับรถหรือผู้ติดตามอย่างไรอย่างนั้น โทรทัศน์เปลี่ยนไปช่องไหนก็มีแต่เสียงซ่าาา..รับสัญญาณอะไรไม่ได้
หลังจากเปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างครบทุกดวงก็สำรวจห้องน้ำ ถึงอุปกรณ์ข้างของเครื่องใช้จะเก่าจะเป็นคราบสนิมสีแดงเข้มไหลลงตามผนังแต่ก็ยังสะอาดกว่าที่คิด กระเบื้องสีเหลืองอมเก่าทาบทาด้วยแสงวอร์มไวท์บรรยากาศคล้ายอยู่ในหนังฆาตกรรมเกรดต่ำ หมอนิ้งไม่สนใจจะแช่อ่างอาบน้ำนั่นเลย รีบอาบน้ำรีบนอนดีกว่า
....................
"ครับ คุณหมอ" นายน้อยสะดุ้งตื่นงัวเงียรับโทรศัพท์
"ลุงน้อยอยู่ที่จอดรถป่ะคะ"
"อยู่ครับไม่ได้ไปไหน คุณหมอไม่ต้องห่วง" นึกไปว่าหมอนิ้งคงโทรมาเช็คชื่อ
"ลุงน้อยตามขึ้นมาบนห้องหมอหน่อยได้มั้ยคะ.."
"ไม่ดีมั้งคับคุณหมอ ผมนอนตรงนี้ก็ดีแล้ว"
"คือ.. เอ่อ.. มันมีอะไรแปลกๆค่ะ ลุงน้อยขึ้นมาได้มั้ย"
"โอเคครับ เดี๋ยวผมขึ้นไป" นายน้อยแอบคิดเรื่องทะลึ่งอยู่ในใจ
....................
"โห.. ทำไมเปิดแอร์หนาวขนาดนี้ล่ะครับคุณหมอ" นายน้อยกวาดตามองไปรอบห้องที่เปิดไฟส่องสว่างไว้ทุกดวง
"แอร์มันปรับไม่ได้" หมอนิ้งเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นพันผ้าขนหนูพรางรูปร่างกันไว้อีกชั้นนึง
"ลุงน้อยนอนที่พื้นก็แล้วกันนะ นั่นผ้าห่มกับหมอนหมอเตรียมไว้ให้แล้ว"
"ความจริงให้ผมนอนในรถก็ได้ครับ เดี๋ยวผอ.รู้เข้าคุณหมอจะเสียหาย" นายน้อยนอนหงายห่มผ้าอยู่ข้างเตียง ไม่มีทีท่าว่าคุณหมอสาวสวยจะคิดเรื่องทะลึ่งกับเขา
"ปิดไฟได้มั้ยครับคุณหมอ สว่างขนาดนี้ผมนอนไม่หลับ"
"เปิดไว้แบบนี้แหละ นะ"
"มีอะไรรึเปล่าครับ"
"เมื่อกี๊หมอกำลังกึ่งหลับกึ่งตื่น เตียงมันยุบยวบเหมือนมีคนเดินบนเตียง" หมอนิ้งนอนก้มหน้าซุกหมอนเสียงขาดๆหายๆเหมือนคนกำลังสะอึกสะอื้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ รถบรรทุกอาจวิ่งผ่าน หรือไม่ก็แผ่นดินไหว" สงสัยนายน้อยจะง่วงจนตาลาย เห็นเงาดำเป็นเค้าโครงร่างคล้ายผู้หญิงผมยาวกำลังลอยตัวอยู่บนเพดาน
"แล้วก็เหมือนมีเงาดำๆไหวๆอยู่บนเพดานด้วย" หมอนิ้งเล่าต่อ มิน่าถึงได้นอนซุกหมอนร้องไห้แบบนั้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ อาจภาพซ้อนติดมาจากถนนน่ะ" นายน้อยปลอบ
เขาจับตามองเงาสีดำค่อยๆลอยเลื่อนต่ำลงมาที่เตียง ขอบเค้าโครงค่อยๆชัดขึ้น เป็นผู้หญิงคว่ำหน้าผมทิ้งตัวลงสยายยาว กลิ่นสาบแรงๆเตะจมูก
"ลุงน้อย!! มีอะไรนอนบนเตียงอีกแล้ว!!" เสียงหมอนิ้งตกใจสุดขีด ถ้าเธอเงยหน้าขึ้นมามองก็คงจะเห็นภาพอย่างที่นายน้อยเห็น
"รถปูนวิ่งผ่านน่ะครับไม่มีอะไรหรอก คุณหมอรีบๆหลับพักผ่อนเถอะ"
"หมอหลับไม่ได้!! มันยังอยู่ใช่มั้ยลุง" คราวนี้หมอนิ้งปล่อยโฮร้องไห้ ความกลัวผีพุ่งถึงขีดสุด
"สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ นิททุกขา อะเวรา อัพยาปัชฌา อะนีฆา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงถึงความสุข ปราศจากความทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีความคับแค้นใจ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงเถิดฯ" นายน้อยท่องบทแผ่เมตตา ร่างผีผู้หญิงค่อยๆยืนขึ้นแบบไร้น้ำหนัก เลื่อนถอยหายไปในกำแพง
"คุณหมอลองลืมตาดูสิไม่มีอะไรเลย"
"แต่เมื่อกี๊หมอรู้สึกได้เลยนะว่ามีคนนอน" หมอนิ้งเถียงทั้งน้ำตา
"พวกนี้มันทำอะไรเราไม่ได้หรอกครับคุณหมอ มันทำได้อย่างเดียวคือทำให้เรากลัว"
"แต่หมอกลัว!! ลุงน้อยไล่มันไปทีได้มั้ย" สัมผัสได้ว่าหมอนิ้งสติแตกไปแล้ว
"จะให้ผมไล่อะไรครับมันไม่มีอะไร เปิดไฟสว่างจ้าขนาดนี้ผีเผอกระเจิงหมดแล้วครับ" วางใจไม่ทันได้สักนาทีเสียงน้ำไหลจากก๊อกก็ดังขึ้น
"ฮือ.. ไม่เอาแล้ว กลัวแล้ววว ไม่เอาแล้ว.. กลัว" หมอนิ้งเริ่มร้องไห้หนักอีกครั้ง แบบที่เค้าว่ากลัวจนขี้ขึ้นสมอง
นายน้อยสูดลมหายใจตั้งสมาธิ เขาแผ่เมตตาให้แล้วสัมพะเวสีก็คงจะไป นี่ขนาดหมอนิ้งไม่เห็นภาพแบบที่เขาเห็นยังสติแตกขนาดนี้ ถ้าได้เห็นท่าฟรีสไตล์ฝืนแรงโน้มถ่วงแบบเมื่อกี๊นี้อาจกู่ไม่กลับ
"ฮือ.. " หมอนิ้งยังไม่หยุดร้องไห้ อาการน่าเป็นห่วง
"ยิ้มสิครับคุณหมอ ยิ้มนิดๆทำจิตใจเราให้สูงเข้าไว้ ยิ้มให้เกิดเมตตา" นายน้อยแนะนำเท่าที่นึกออก "ความกลัวมันคือมโนภาพที่เราสร้างขึ้นมาเอง พวกนกหนูกระรอกกระต่ายไม่เห็นมันกลัวผีเลยครับ"
"ฮือ.. " เห็นชัดว่าไม่ได้ผล หมอนิ้งยังร่ำไห้ด้วยความหวาดกลัว จิตของเธอตกต่ำดำดิ่งสู่ห้วงแห่งเดรฉานมิจฉาทิฏฐิ
นายน้อยยังนอนหงายอยู่ในท่าเดิม เสียงน้ำจากก๊อกอ่างล้างหน้าหยุดเองสลับเป็นเสียงน้ำจากฝักบัวฉีดแรงใส่ผนังยิ่งสั่นประสาทของหมอนิ้ง จากเมื่อกี๊ที่หนาวจนต้องห่มผ้ายิ่งหนาวขึ้นไปอีก กลิ่นอับเอียนๆเหมือนกลิ่นขนนกไหม้ลอยมาเตะจมูกอีกครั้ง มันกำลังจะมา นายน้อยสัมผัสได้ถึงความโกรธความง่วงความรำคาญที่กำลังก่อขึ้นในใจของเขา
"คุณหมอครับ.. อย่าไปฟังครับ อย่ามอง อย่าคิด ตั้งสติตั้งใจดีๆ เราอยู่ในภพภูมิที่สูงกว่าอย่าไปกลัวมันครับ"
"ฮือ.. กลัวแล้ววว ฮือออ.. อย่ามาหลอกเลยนะ กลัววแล้วว"
คิดถึงภรรยาและลูกสาวที่ลาจากไปเมื่อหลายปีก่อนจากอุบัติเหตุทางรถในคืนเทศกาล บุญกุศลทุกอย่างที่สามารถจะทำได้เขาก็ทำทั้งนั้น ถึงคืนนี้จะไม่สมความตั้งใจสร้างบุญด้วยการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ แต่วินาทีนี้เขากำลังจะได้ช่วยหมอนิ้งฉุดเธอขึ้นจากห้วงอเวจีภายในจิตใต้สำนึกของตัวเอง ปล่อยไปแบบนี้ถ้าไม่ร้องไห้จนขาดใจตายก็คงสติแตกเตลิดเปิดเปิงแบบกู่ไม่กลับ นึกถึงภาพใบหน้าของภรรยาสุดที่รักอีกครั้ง ความปราถนาเดียวในชีวิตคือการได้พบหน้าเธออีกครั้ง
"ฮือ.. กลัววว ฮือ.."
"คุณหมอ.. คุณหมอเคยอมควยผอ.รึเปล่าครับ ไอ้ตี๋แว่นนั่นได้ซอยหีคนสวยๆเนียนๆอย่างคุณหมอเนี่ย บอกตามตรงผมโคตรอิจฉาผอ.เลย" ได้ผล เสียงสะอื้นของหมอนิ้งเงียบลง
"คุณหมอรู้จักพยาบาลที่ชื้อแต๋มมั้ยครับ คนที่สวยๆก้นงอนๆอ่ะ เค้าก็รู้กันทั้งโรงพยาบาลว่าคั่วอยู่กับผอ. คุณหมอทราบมั้ยครับ" หมอนิ้งเงยหน้าขึ้นมา เค้าโครงร่างผู้หญิงผมยาวสยายยืนอยู่ข้างหลังนายน้อยพอดี เธอกรี๊ดหวีดขึ้นมาด้วยความกลัวที่ได้เห็นผีเป็นครั้งแรกแบบเต็มสองตา
"คุณหมอดูนี่สิครับ" นายน้อยลุกขึ้นยืนท่อนล่างเปลือยเปล่า คลานขึ้นคุกเข่าบนเตียง "ควยของผมกับของผอ.ใครใหญ่กว่ากันครับ" หมอนิ้งอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก
"ทำให้มันแข็งทีสิครับ ไม่กล้าเหรอ เดี๋ยวผมทำให้ดูเองก็ได้" นายน้อยชักว่าวห่างจากใบหน้าคุณหมอคนสวยไม่ถึงคืบ มังกือหนังเหี่ยวใกล้เกษียณผงาดตัวเป็นมังกรฟ้าสองกำโผล่ผูเกรียงไกร หมอนิ้งอดคิดไม่ได้ว่าขนาดลำของนายน้อยใหญ่โตกว่าของแฟนเธอจริงๆด้วย
"เป็นไงครับอยากลองมั้ย นี่ตั้งแต่เมียตายไปผมยังไม่ได้เย็ดใครเลยนะเนี่ย เห็นขาขาวๆของคุณหมอแล้วเงี่ยนจัง ถ้ามีบุญถึงขั้นได้เย็ดรับรองผมจะประเคนให้หีบวมขาถ่างจนหุบไม่ได้เลย เอามั้ยครับคุณหมอ"
"นี่มึงจะบ้าเหรอ!! อย่านะ!! กูจะฟ้องผอ.ให้ไล่แม่งออกไปเลย อย่าทำอะไรนะ!!" หมอนิ้งสบถกร้าว หวังว่าพนักงานต่ำชั้นจะกลัวคำขู่
"ขอโทษครับคุณหมอ" นายน้อยยกมือไหว้ท่วมหัว "ผมเห็นแต่ทางนี้นี่แหละครับที่จะทำให้คุณหมอหลุดจากภวังค์มืดได้ พวกจับไข้หัวโกร๋นก็เป็นแบบนี้ละครับเสียผู้เสียคนพูดจาไม่รู้เรื่องไปเลยก็มี ผมกลัวคุณหมอจะหลุดสติแตกก็เลยต้องชี้ชวนให้คิดอย่างอื่น สัมพะเวสีพวกนี้ถ้าจิตใจเราเข้มแข็งเพียงพอมันก็จะทำอะไรเราไม่ได้เลยครับ เสียพลังงานเสียเวลาของมัน" นายน้อยพูดไปพลางยัดเก็บปืนประจำกายลงกางเกง หมอนิ้งหน้าแดงระบบไหลเวียนเลือดกลับมาปกติอีกครั้ง จริงอย่างที่คนขับรถพูด บรรยากาศในห้องดีขึ้นหายใจคล่องกว่าเมื่อกี๊มาก เงาสีดำนั้นหายไปแล้ว
"นอนเถอะครับจะตีสี่แล้ว ผมว่าปิดไฟดีกว่ามั้ยเปิดสว่างแบบนี้ก็เลยนอนไม่หลับซักที คิดโน่นคิดนี่สร้างมโนคติเหลวไหล" นายน้อยไล่เดินปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างทีละดวงเหลือทิ้งไว้แค่แสงไฟลอดจากประตูห้องน้ำ ทรุดตัวลงนอนที่พื้นข้างเตียง
"ลุงน้อย.."
"ครับ.."
"ขึ้นมานอนบนเตียงกับหมอได้มั้ย หมอกลัวว่าผีเมื่อกี๊มันจะกลับมานอนอีกอ่ะ"
"ครับ.." นายน้อยขยับปีนขึ้นเตียง รู้สึกง่วงเต็มที
"แล้วเรื่องพยาบาลที่ชื่อแต๋มนั่นอ่ะเรื่องจริงมั้ย หรือว่าแค่หลอกให้หมอโกรธผอ.จะได้ลืมเรื่องผี" หมอนิ้งถาม
"นอนเถอะครับหมอ พรุ่งนี้ยังต้องเดินทางอีกตั้งสองร้อยกว่าโลกว่าจะถึง"
....................
หมอสรจักรทรุดกายลงบนเก้าอี้ในห้องพักอย่างเหนื่อยอ่อนตามเนื้อตัวมีคราบเลือด ดูนาฬิกาข้อมือบอกเวลาตีห้ากว่า แสงสีน้ำเงินแกมแดงเริ่มทาบทาขอบฟ้า อีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะผ่านพ้นสิบสองชั่วโมงมรณะ ภาพเด็กชายสองคนที่เขาและคณะแพทย์ยื้อชีวิตไว้ไม่ได้จากอุบัติเหตุมอเตอร์ไซค์ยังวนเวียน
"เยี่ยมยอดไปเลยค่ะผอ. สถิติของปีนี้ดีกว่าปีที่แล้วเกินห้าสิบเปอร์เซนต์อีกค่ะ" พยาบาลแต๋มเปิดประตูแล้วค่อยเคาะ
"เริ่มประเมิณผลกันแล้วเหรอ เร็วจริง"
"ทุกคนเห็นผอ.ลงมาลุยกำกับดูแลเองก็เลยช่วยกันเต็มที่ค่ะ"
"แต่ก็อย่างเพิ่งดีใจกันงานของพวกเรายังไม่จบ ยังเหลืออีกตั้งสามวันถึงจะพ้นช่วงเจ็ดวันอันตราย"
"แต๋มนวดให้เอามั้ยคะผอ." พยาบาลสาวถือวิสาสะเดินอ้อมโต้ะมาบีบนวดบ่าไหล่ให้ผอ.หนุ่ม
"อืม.. ขอบคุณนะ สบายดีจัง"
....................
เสียงไก่ข้างโรงแรมโก่งคอแข่งกันขันรับอรุณ อุณหภูมิในห้องลดต่ำฮวบลงจนหนาวสั่นเข้ากระดูก หมอนิ้งค่อยๆลืมตาเพราะรู้สึกเหมือนมีใครกำลังมองอยู่ ปรับสายตาให้ชินกับแสงสลัวความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องกลับมาอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่แค่หนึ่งแต่มาเป็นสิบ เค้าโครงร่างต่างๆนั้นชัดเจนมีทั้งผู้หญิงผู้ชายทั้งเด็กยืนรายล้อมอยู่รอบเตียงนอน ร่างชโลมไปด้วยคราบเลือดเกรอะกรังเสื้อผ้าเก่าจนจำแนกสีสันไม่ได้ ทุกใบหน้าแสดงความโกรธแค้น นัยตาสีแดงช้ำเลือด
หันไปข้างๆเจอนายน้อยนอนลืมตา สองมือกำลังสาวท่อนเนื้อลำเขื่องอย่างเมามันส์ เขาคว้ามือนุ่มนิ่มของหมอนิ้งไปช่วยกำรูดขึ้นลงถี่ๆ
"ไอ้พวกเหี้ยอยากดูควยเหรอ ดูสินี่ไงควย เย็ดแม่"
นายน้อยลุกขึ้นนั่งคุกเข่ามือยังสาวไม่หยุดแต่เหมือนจะไม่เป็นผล ทุกร่างยังยืนนิ่งไม่ไหวติง ลูกตาของเจ้าตัวสูงเริ่มค่อยๆไหลยืดย้อยหยดจากเบ้า เจ้าร่างเด็กหยิบหัวตัวเองวางบนเตียง ร่างที่ยืนอยู่ตรงหัวเตียงแหวกท้องให้เห็นอวัยวะเน่าเหม็นสีดำสนิท ที่หนักที่สุดคือกลิ่น หมอนิ้งหวีดร้องกรี๊ดในลำคอ มือเท้าสั่นเกร็งคล้ายกำลังจะชัก
"ทนอีกไม่กี่นาทีครับคุณหมอจะเช้าแล้ว!! ต้องทนนะครับ มันจะหลอกจะทำอะไรก็ชั่งแม่มัน!!" เสียงไก่ขันคือกำลังใจเดียว ทุกอย่างกำลังจะสิ้นสุดลงเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น ต่างคนต่างไป "ไอ้เย็ดดดแม่มมมมม!!" นายน้อยตะโกนใส่ผี
"เมียจ๋าพี่ขอโทษนะจ้ะ.. เมียจ๋าช่วยคุณหมอนิ้งด้วยนะ" นายน้อยยกมือไหว้มองสวรรค์
"อยากดูหีเหรอไอ้พวกเหี้ย!! นี่ไง หีอูมๆมึงดูสิไอ้เดรฉาน!!"
นายน้อยเลิกผ้าห่มกระชากกางเกงขาสั้นพร้อมกางเกงในของหมอนิ้งออก จัดท่าแหวกสองขาให้เป็นรูปตัวเอ็ม พวกผีหยุดหลอกหลอนในทันทีเหมือนมันจะสนใจสองกลีบอูมขาวเนียนบดเบียดรอยแยกฉ่ำเยิ้มสีชมพูเข้ม หมอนิ้งหยุดชักเกร็งไม่มีแม้เสียงสะอื้น นายน้อยซุกหน้าลงที่หว่างขาลากลิ้นสลับฉกแย็บรัวๆ
"ซื้ดดด.. ลุง จะทำอะไรอ่ะ" หมอนิ้งหายใจหอบถี่
"เป็นไง มีความสุขก็ครางดังๆเลยสิจ้ะจะเขินทำเหี้ยอะไร มึงเตรียมตัวหีบานได้เลยอีหมอแรด!! อีหมอนทอง!!" นายน้อยสบถ
"อืมม.. อื้มมมม ซื้ดดดด"
หมอนิ้งจัดการถอดเสื้อผ้าท่อนบนของตัวเอง สองเต้าขนาดมาตรฐานหญิงไทยเนียนแน่นหัวนมสีน้ำตาลแข็งเป็นก้อนลูกเกด ไม่รู้ว่าการสบถคำหยาบคายจะเป็นเคล็ดลับอะไรหรือเปล่าแต่หมอนิ้งยังไม่เคยได้ยินใครพูดกับเธอแบบนี้ มันเร้าอารมณ์แปลกๆที่นายน้อยกำลังกล่าวหาว่าเธอเป็นอีหมอแรดอีหมอร่าน
"อมซะดอกทอง จะได้รู้ว่าควยที่แท้จริงมันเป็นยังไง" หมอนิ้งยันตัวขึ้นมาพอได้ระดับ เธอเคยทำออรัลเซ็กให้หมอสรจักรมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยรู้สึกเต็มปากเต็มคำแบบนี้
"เฮ้ย!! อีหมอ!! มึงดูไอ้พวกผีเหี้ยนั่นดิ 55 ผีชักว่าวเว่ย!! ผีดูหีหมอไปชักว่าวไปควายเอ๊ยแม่งโคตรฮาสัส นี่เพิ่งรู้นะว่าเป็นผีก็ชักว่าวได้"
"ไหนดูดิ๊ ไอเหี้ย!! นี่ควยพวกมึงเหรอเนี่ยไอ้สัสดำอย่างกับควันรถสิบล้อ ถ้าเปิดพัดลมเป่านี่ควยพวกมึงปลิวหายเลยนะเย็ดแม่ อ้าว.. แบบนี้ควยมึงก็ไม่แข็งดิ ควยไม่แข็งก็อดเย็ดหีหมอนิ้งน้าาาา 55" นายน้อยอิมโพรไวซ์ไปเรื่อย
"อีหมอ!!มานี่ดิ๊!! โก้งโค้งโก่งตูดท่าหมาอ่ะทำเป็นรึเปล่าผัวไม่เคยเย็ดท่านี้รึไงวะ เออ โก่งแคมให้เพื่อนๆดูหน่อยสิ 55!!" นายน้อยจัดท่าทางให้หมอนิ้งหันก้นไปทางพวกกลุ่มผีผู้ชายที่กำลังชักว่าว ผีเด็กก็มาร่วมสังเกตุการณ์ด้วย
"เย็ดดิเสียบเลยเพื่อนกระแทกเลย กระหน่ำให้หีแม่งแหกไปเลยดิ ค้วย.. เย็ดแม่ อ้าวเชี่ย..โทษทีกูลืมไป ควยไม่แข็ง 55 ควยแม่งมีแต่ควัน" นายน้อยหัวเราะเยาะเย้ย "ดูดนมมั้ย เอามั้ย นี่กูดูดให้ดู" หมอนิ้งสะดุ้งเฮือก ลิ้นสากๆฉกตวัดเสียวจนต้องคว้าคอนายน้อยมาจูบ จูบโชว์ผี
....................
สิบโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่ลดกระจกโบกมือทักทายยามหน้าประตูโรงพยาบาล เขาภูมิใจในตัวบุคลากรทุกคนในโรงพยาบาล ถึงแม้จะเพิ่งเข้ามารับหน้าที่แต่ทุกคนก็แสดงออกถึงความเชื่อมั่นในตัวผอ.คนใหม่คนนี้ ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นเพื่อลดความสูญเสีย
"โห.. ท่านผอ.เพิ่งกลับไปเมื่อเช้าไม่ใช่เหรอครับ นี่เพิ่งสิบโมงเองมาอีกแล้ว" รปภ.หน้าประตูกล่าวทักทายด้วยความชื่นชม
"ยามเห็นคนขับรถที่ชื่อน้อยมั้ย แก่ๆหน่อย เข้ามารึยัง" ผอ.ถาม
"อ๋อ พี่น้อยเหรอ วันนี้ยังไม่เห็นเลยครับ ก็เมื่อวานท่านผอ.บอกบนเวทีว่าอนุญาติให้พี่น้อยหยุดช่วงปีใหม่ มีอะไรหรือเปล่าครับเดี๋ยวผมโทรตามแกให้"
"งั้นขอเบอร์นายน้อยให้ผมละกัน เดี๋ยวผมโทรเอง"
....................
แสงแดดร้อนยามสายสาดส่องผ่านเข้าทางหน้าต่าง ไร้เงาหรือสัญญาณใดๆของภูติผีปีศาจแล้วอีกแล้ว เสียงเตียงไม้เก่าโยกถี่ดังเอี๊ยดอ๊าด
"โฮ้ย.. ลุงน้อย อื้มมม... ซื้ดด...." หมอนิ้งขยับเอวถี่ขย่มตอที่แยงยาวเกือบชนมดลูก "หมอจะเสร็จแล้ว.."
"คุณหมอ!! ต้องท่านผอ.แน่เลย ทำไงดีครับจะให้บอกว่าไง"
"ลุงก็ไม่ต้องรับสิ เดี๋ยวเค้าก็โทรเข้าเครื่องหมอเองแหละ"
ตามคาด โทรศัพท์เครื่องของหมอนิ้งมีสัญญาณสายเรียกเข้า เธอถอนสมอนอนเอนหลังสบายอารมณ์รับโทรศัพท์
"นิ้ง อยู่ที่ไหนเนี่ย" หมอสรจักรถาม "เมื่อเช้าพี่กลับไปที่บ้านไม่เห็น"
"นิ้งกลับมาโคราชแล้วค่ะ พี่จักรเป็นไงคะเมื่อคืนเหนื่อยมั้ย"
นายน้อยจับท่อนเนื้อลำเขื่องของตัวเองลากไปทั่วใบหน้าเนียนใสของหมอนิ้ง เธอแลบลิ้นส่งสายตายั่วคนขับรถรุ่นพ่อ
"พี่พูดเล่นนะที่ให้นายน้อยขับรถไปส่งที่โคราชน่ะ ไม่คิดว่าจะไปจริงๆ"
"อ๋อ.. ไอ้เอ็นไออ่ะ.."
"อะไรนะพูดอีกทีซิ สัญญาณมันไม่ค่อยชัดจ้ะ"
"นิ้งบอกว่าไม่เป็นไรค่ะ" คุณหมอสาวดึงท่อนเอ็นของคนขับรถออกจากปาก "ไม่ใช่สัญญาณไม่ดีหรอก พอดีเมื่อกี๊นิ้งกินไอติมอยู่ค่ะ"
"แล้วนี่ทานขาวรึยัง"
"ซื้ดดดด อื้มมม.. โอ้ย.."
"นิ้ง เป็นไร"
"นิ้งเสียวค่ะพี่จักร อื้มมมม เสียวหิ ...ซื้ดด อ่าฮ เสียวจัง"
"เสียวอะไร อะไรเสียว นิ้ง!!"
"เสียวฟันน่ะค่ะ อื้มมม.. กินไอติมเสียวฟันเลย ซื้ดดดด.."
"เรื่องเมื่อคืนพี่ขอโทษนะ"
"เอ๊าะ... อื้มมม อูยย" หมอนิ้งหอบถี่เผลอครางเพราะนายน้อยยัดดุ้นเข้าไปเต็มร่องสวาท
"เป็นอะไรเนี่ย ดูเหนื่อยๆหอบๆ"
"อ๋อ.. นิ้งวิ่งออกกำลังกายอยู่ค่ะ อ่าห์.. ซื้ดดดด"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ลงไปหาที่โคราชนะ คืนนี้พี่ต้องเข้าเวรอีกคืนนึง"
"เดี๋ยวนะคะพี่จักร พอดีนิ้งจะไปเที่ยวกับเพื่อนสองสามวัน พี่จักรไม่ต้องลงมานะคะ ซื้ดดด อืมมม... โอ้ยยย" นายน้อยกระแทกถี่จนสองเต้ากระเพื่อม "แค่นี้ก่อนนะคะพี่จักร เดี๋ยวค่อยคุยกัน"
"นิ้ง!! เดี๋ย.."
นายน้อยเร่งถี่จนคุณหมอสาวหน้าตาเหยเกเผลอบดเขี่ยติ่งของตัวเองไปด้วยเพื่อเพิ่มรสชาติ
"โอ้ย.. อื้ทมมมม ซื้ดดดดดสสสส อู้ยยหมอจะเสร็จแล้ว แรงๆเลยค่ะ"
"พี่จักรกับพี่น้อยใครเย็ดหีมันส์ถึงใจกว่ากันครับคุณหมอ"
"อื้มมม โอ่ห์.. พี่น้อยสิค่ะ โอ้ยย.. จะเสร็จ พี่น้อยพูดหยาบๆอีกสิคะ"
"ได้ครับ โธ่.. อีดอกช้างเย็ด หน้าตาดีๆการศึกษาสูงๆอย่างมึงนี่กูไม่คิดเลยนะว่าจะร่านควยขนาดนี้ ติดใจควยใหญ่ๆแล้วละสิคับร่องหีมึงเลยใช่มั้ยล่ะ"
"โอ้ย... อื้มมมมม เสร จ อื้ มมม ม"
"เสร็จกี่รอบแล้วครับคุณหมอ"
"หลายรอบค่ะไม่ได้นับ โอย.. เหนื่อย ขาสั่นไปหมดเลย"
"บอกตามตรงนะว่าผมยังอยากเย็ดคุณหมออยู่เลยหมอยคุณหมอสวยน่าเอามาก ติดตรงที่ผมจะหกสิบแล้วนี่สิ นี่ถ้าตอนหนุ่มๆนะเย็ดยาวทรหดยิ่งกว่านี้เยอะ"
....................
"ได้เวลาเช็คเอาท์ครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหน้าเหียกเคาะประตูบอกเวลา
"ต่ออีกคืนนึงค่ะ" คุณหมอนิ้งพันผ้าเช็ดตัวออกไปเปิดประตู เนื้อโนมขาวจั๊วะยั่วยวนใจให้ตรึงตา
"ย้ายห้องมั้ยครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อเผลอกลืนน้ำลายเลียปาก
"ไม่ย้ายค่ะ เอาห้องเดิมนี่แหละ"
"มีอะไรอีกรึเปล่าคะ ยืนนิ่งเชียว"
"อ๋อ.. เปล่าครับ โอเคครับ ไม่ย้ายห้องนะ"
"สั่งอาหารได้ไหมคะ รูปหล่อ.." หมอนิ้งบริหารสเน่ห์
"ได้ครับ เอาอะไรดี"
"เอากระดอทอด ราดหน้าหมอยกรอบ ยำเย็ดสดค่ะ" หมอนิ้งยิ้มหวาน
อ้างจาก: Foot switch เมื่อ สิงหาคม 17, 2019, 06:33:44 ก่อนเที่ยง
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หนุ่มใหญ่ไฟแรงเดินถือไมโครโฟนอยู่บนเวทีคล้ายนักร้องประสบการณ์สูงกำลังแสดงคอนเสริต จะไม่เหมือนก็แค่ไม่มีเสียงเชียร์จากผู้ชม ทุกคนสีหน้าจริงจังคร่ำเคร่ง รู้ดีว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าคือสถานการณ์นรกของจริง คืนวันที่สามสิบเอ็ดธันวาคมส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่
"สถิติสามวันจนถึงนาทีนี้มีผู้บาดเจ็บเกือบสามสิบคนผู้เสียชีวิตหกราย นั่นคือสัญญาณเตือนนะครับว่าคืนนี้ยังไงต้องหนักหน่วงแน่ๆ ขอให้ทุกท่าน ตั้งมั่น ตั้งใจ ยึดมั่นในแผนยุทธศาสตร์ที่ผมวางเอาไว้อย่างเคร่งครัด ประสิทธิภาพงานที่เพิ่มขึ้นจากปีที่แล้วแม้เพียงห้าเปอร์เซ็นต์หรือสิบเปอร์เซนต์นั่นอาจหมายถึงการรอดชีวิตของผู้ประสบอุบัติเหตุ" ผู้เข้าร่วมประชุมเกือบร้อยคนปรบมือให้กำลังใจซึ่งกันและกันอย่างมิได้นัดหมาย
"สุดท้ายนะครับ ขอคำตอบเสียงดังๆอีกซักที" เสียงท่านผอ.ดังผ่านเครื่องขยายได้ยินกันทั้งห้องประชุม "สีเหลือง ห้องฉุกเฉิน พร้อมมั้ยครับ" ท่านผอ.ชี้นิ้วไปยังผู้ฟังด้านหน้า
"พร้อม..ครับ(ค่ะ)!!" เสียงปรบมือให้กำลังใจดังขึ้น
"สีน้ำเงิน ฝ่ายคอมพิวเตอร์ ฝ่ายทะเบียน ฝ่ายช่าง ฝ่ายจัดการจราจร พร้อมมั้ยครับ"
"พร้อมครับ" พนักงานหนุ่มยืนขึ้นตอบตะเบ๊ะแบบตำรวจ เสียงปรบมือให้กำลังใจดังกว่าเดิม
"สีแดง!! หน่วยแพทย์กู้ชีพ พร้อมมั้ย!!"
"พร้อมค่ะ" นางพยาบาลสาวสวยยืนขึ้นตอบ คราวนี้เสียงปรบมือดังที่สุด
"สุดท้ายนี้แจ้งให้ทราบเลยนะครับว่า ในคืนนี้บุคลากรและเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลทุกท่านเข้าเวรหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นเต็มอัตราศึกไม่มีใครลาหยุดลาป่วยใดๆทั้งสิ้น" เสียงปรบมือดังลั่นยาว คุณหมอทุกคนลุกขึ้นโค้งคำนับโบกไม้โบกมือขอบคุณ
"ยังมีท่านใดไม่เข้าใจในขั้นตอนแผนการดำเนินงานบ้างมั้ยครับ มีมั้ยครับ ..ถ้าไม่มี สุดท้ายนี้ผมขอให้ทุกคนยึดมั่นในยุทธศาสตร์" ท่านผอ.สูดลมหายใจเว้นจังหวะ
"จำไว้นะครับว่า.. จะไม่มีการคิดเองตัดสินใจเองโดยเด็ดขาด ทุกสถานการณ์ที่คาดว่าจะเกิดล้วนมีแผนงานรองรับไว้แล้วเพียงแต่ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดเท่านั้น สุดท้ายนี้ก่อนที่จะแยกย้ายกันเข้าประจำสถานี" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่ยิ้มกวาดไปทั่วห้อง
"สวัสดีปีใหม่ครับ"
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" เสียงตะโกนเรียกดังขึ้นแข่งกับเสียงปรบมือ ท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หยุดยืนเพ่งมองไปทางหลังห้อง
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" ชายวัยใกล้เกษียณในชุดซาฟารีสีเข้มยืนขึ้น
"โอเคๆ ได้ยินแล้วครับลุง" ท่านผอ.กดปุ่มเปิดไมโครโฟน "คุณลุงยังไม่เข้าใจตรงไหนครับ"
"คือว่า ผม.. เอ่อ ผมไม่รู้จะทำอะไรครับ ไม่มีหน้าที่" เสียงหัวเราะเบาๆแต่รวมกันหลายคนดังหึ่งขึ้น
"เดี๋ยวนะ.. นี่ลุงไม่รู้จะทำอะไรเหรอ" ท่านผอ.ก็หัวเราะเบาๆ
"ครับ!!" ชายวัยใกล้เกษียณยืนตรง
"แล้วคุณลุงได้รับมอบหมายให้อยู่สีอะไรล่ะ สีเหลือง สีน้ำเงิน หรือสีแดง"
"ไม่มีสีครับ .. ไม่มีใครมาบอกว่าผมต้องอยู่สีอะไร"
"อ้าว.. แล้วปกติลุงทำหน้าที่อะไรครับ"
"ขับรถส่งของครับ.. ส่งพวกจดหมาย ครุภัณฑ์ พัสดุ ของโรงพยาบาลครับ"
"ผมคิดว่าคืนนี้ผมว่าไม่น่าจะมีใครส่งอะไรให้ใครนะ" เสียงหัวเราะดังขึ้น "เอาเป็นว่าคุณลุงได้หยุดพักผ่อนก็แล้วกันครับ"
"ให้ช่วยขับรถพยาบาลก็ได้ครับ ผมเห็นทุกคนร่วมแรงร่วมใจกันช่วยผมก็เลยอยากช่วยบ้าง" ลุงพนักงานในชุดซาฟารียังตื๊อไม่เลิกรา
"ขับรถพยาบาลเหรอ.."
"ขออนุญาติท่านผอ.ครับ" ชายหนุ่มร่างกำยำในชุดเครื่องแบบหน่วยแพทย์ฉุกเฉินยืนขึ้น "ไม่ได้ครับ.. คนที่จะขับรถฉุกเฉินได้จะต้องมีใบอนุญาตพิเศษผ่านการฝึกอบรมไม่น้อยกว่าแปดสิบชั่วโมงเท่านั้น ผมคิดว่าพวกเราคงไม่สามารถยินยอมให้คุณลุงเข้ามาร่วมงานในส่วนนี้ได้"
"อืม.. งั้นเอางี้ เดี๋ยวหลังจากเสร็จสิ้นการประชุมซักซ้อมแผนรับอุบัติภัย คุณลุงตามไปหาผมที่ห้องก็แล้วกันครับ" ท่านผอ.ส่งไมโครโฟนคืนให้พนักงานฝ่ายเครื่องเสียงแล้วเดินลงเวทีไป
....................
ท่านผอ.เปิดประตูห้องพักผู้อำนวยการโรงพยาบาล หญิงสาวหมวยผมยาวสลวยแบบผู้ดีกรุงเทพนั่งหน้าบูดบอกบุญไม่รับอยู่ที่ชุดรับแขก หลอดไฟส่องสว่างถูกเปิดไว้ทุกจุดจนภายในห้องสว่างไสวสีขาวโพลนไปหมด
"บรรยากาศการประชุมอย่างกับงานกีฬาสีเลยนะคะ ..พี่จักร" เธอลุกขึ้นเดินเข้าประชิดหอมแก้มหนุ่มใหญ่หนึ่งฟอด สรจักรเคยเห็นแฟนสาวเปลี่ยนอารมณ์ฉับพลันแบบนี้บ่อยๆ ถือเป็นความสามารถ
"จะมาจากโคราชทำไมไม่บอกพี่"
"นิ้งติดรถเพื่อนมาน่ะค่ะ กะจะเซอไพรส์พี่จักรก็เลยไม่บอกก่อน ประชุมกันน่าสนุกนะคะ อย่างกับงานสัมนาขายตรง"
"นิ้ง.. นี่มันเรื่องจริงจังนะ" สรจักรเดินผละไปวางเอกสาร "คืนวันขึ้นปีใหม่ปีที่แล้วสถิติของที่นี่ไม่ดีเลย"
"ก็นั่นมันก่อนที่พี่จักรจะเข้ามารับตำแหน่งนี่คะ นิ้งรับรองว่าปีนี้สถิติจะต้องเป็นศูนย์ คุณหมอสรจักรเอาอยู่แน่นอนค่ะ" นิ้งพูดเอาใจแฟนหนุ่มใหญ่
"เอาอยู่อะไรละ แค่สามวันเองตายไปแล้วตั้งหกคน"
"อื้ม.. ว่าแต่คืนนี้นิ้งไม่ต้องอยู่โรงพยาบาลเหรอ กระทรวงเค้าประกาศทั่วประเทศให้บุคลากรทุกคนเตรียมความพร้อมนะ" สรจักรเปรยเหมือนบ่นๆ
"นิ้งเป็นลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลนะคะ คืนปีใหม่ทั้งทีขอมาสวีทกับแฟนดีกว่า"
"คืนนี้คงสวีทไม่ได้หรอก ความจริงถ้านิ้งโทรมาก่อนพี่ก็จะบอกว่าอย่าเพิ่งมา" สรจักรถอนหายใจถอดแว่นสายตาออกมาเช็ด
"นิ้งรู้ค่าาา..แหม แม่ทัพก็ต้องอยู่บังคับบัญชาสิคะจะออกไปเที่ยวได้ยังไง"
"แม่ท้งแม่ทัพอะไรที่นี่เราทำงานกันเป็นทีม บอกตามตรงนะ พี่ไม่อยากให้พวกลูกน้องคิดว่าเข้มงวดกับพวกเค้าแต่สบายๆกับตัวเอง" ท่านผอ.ถอนหายใจ
"งั้นพี่จักรก็หาอะไรให้นิ้งช่วยสิคะอย่าลืมนะว่านิ้งก็เป็นหมอ แถมยังเป็นคุณหมอที่สวยและเก่งซะด้วย"
"ที่นิ้งมาเนี่ย.. เพราะคุณแม่พี่จักรโทรมาบ่นเป็นห่วงว่าจะไม่มีใครดูแลส่งข้าวส่งน้ำนิ้งก็เลยอาสาค่ะ เอางี้.. เดี๋ยวนั่งดูเงียบๆรับรองว่าจะไม่รบกวนตอนพี่จักรทำงานเลย" คุณหมอนิ้งค่อยๆดึงเน็คไทด์โน้มคอหมอสรจักรลงมาจูบ เพียงได้กอดแฟนสาวความตึงเครียดของหมอสรจักรก็เบาบาง
"เอ่อ คุณหมอครับ.." ลุงคนขับรถเปิดประตูก่อนแล้วค่อยเคาะตามมารยาท สรจักรกับนิ้งรีบผละตัวออกอย่างกับทั้งสองเป็นแม่เหล็กขั้วเดียวกัน
"อ้าว.. ลุง" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่สูดลมหายใจบรรเทาความเขินอาย "เชิญครับ เมื่อกี๊คุณลุงว่าไงนะ อ๋อ.. อยากจะช่วยทำอะไรใช่ป่ะ" ท่านผอ.ถามลูกน้องตกสำรวจ
"ผมว่าท่านผอ.เลิกเรียกคุณลุงซักทีเถอะ ผมยังไม่เกษียณเลย ผมชื่อน้อยครับ"
"โอเค.. นายน้อย คนขับรถ"
"เห็นคนโน้นคนนี้เค้าทำโน่นนี่กันขันแข็งผมเองก็อยากจะช่วยอะไรบ้าง ใจก็คิดว่าเราขับรถได้ก็เลยอยากช่วยขับรถพยาบาล ก็แค่นั้นครับ"
"ผมเข้าใจ แต่ว่า.." หมอสรจักรถอนหายใจ
"ได้ยินที่ผมย้ำนักย้ำหนามั้ยว่าเราจะไม่มีการทำอะไรนอกเหนือจากแผนที่ซักซ้อมกันไว้ ซึ่งนั่นก็หมายถึงการที่จะไม่บรรจุคนใหม่ๆลงไปในแผนด้วย" ท่านผอ.เหลือบมองแฟนสาว
"งานอะไรก็ได้ครับ ทิ้งขยะกวาดถูทำความสะอาดอะไรก็ได้ ผมก็แค่แค่อยากช่วย" ลุงน้อยยังตื๊อไม่เลิก
"งั้นเอางี้ นายน้อยเป็นคนขับรถใช่มั้ย"
"ครับ.."
"ผมวานให้นายน้อยช่วยขับรถไปส่งคุณหมอนิ้งที่บ้านพักทีสิ" สรจักรเหลือบมองแฟนสาว
"อะไรนะคะ!! พี่จักรจะไล่นิ้งให้ไปรอที่บ้านพักเนี่ยนะ นิ้งไม่เอาหรอกค่ะ!!"
"นิ้ง.. คืนนี้ไปรอพี่ที่บ้านก่อนเถอะ เดี๋ยวใกล้ๆเช้าแล้วพี่จะรีบกลับไป"
"โอ้ย!! พี่จักรก็รู้ว่านิ้งเป็นแพนิคกลัวผีจนขึ้นสมองแล้วยังจะให้ไปรออยู่ในบ้านนั้นคนเดียวเนี่ยนะ"
"ผีเผออะไรนิ้ง!! พี่อยู่มาตั้งหลายเดือนไม่เห็นจะมีเลยไอ้ผีเผออะไรที่คุณแม่ว่านั่นอ่ะ"
"ไม่เอาค่ะ นิ้งรอพี่จักรอยู่ที่โรงพยาบาลนี่แหละ บ้านนั้นอ่ะนะขนาดกลางวันยังขนลุกเลย" หมอนิ้งลูบแขนตัวเอง
"งั้นเอางี้สิ ให้ลุงย้อยอยู่เป็นเพื่อน"
"ผมชื่อน้อยครับท่าน.."
"โหย!! พี่จักร!! จะบ้าเหรอ รู้งี้นิ้งไม่มาหาดีกว่า"
"ถ้าไม่ยอมไปรอที่บ้านงั้นนายน้อยก็ขับไปส่งคุณหมอนิ้งโคราชเลยก็แล้วกัน ค่าน้ำมันมาเบิกเอากับผม" ท่านผอ.ถอนหายใจสบตาแฟนสาวแล้วตัดบทจะเดินออกจากห้อง หมอนิ้งยืนกระทืบเท้าด้วยความโกรธ
"เอ่อ ท่านผอ.ครับ ..ส่งคุณหมอเสร็จแล้วยังไงผมจะรีบกลับมาช่วยที่โรงพยาบาลนะครับ" นายน้อยน้ำเสียงเริ่มไม่ค่อยสบอารมณ์
"เออ!! จะไปไหนจะทำอะไรก็เรื่องของลุงเถอะ!! ห่าเอ๊ย!! ผมก็บอกอยู่พยามอธิบายก็แล้วว่าใครไม่อยู่ในแผนก็ไม่เกี่ยว แม่ง..ก็ตื๊ออยู่ได้!! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงวะ!!" ท่านผู้อำนวยการหนุ่มใหญ่ตวาดเสียงดังเดินออกจากห้องปิดประตูดังปัง เขาไม่ชอบที่ใครนึกจะทำอะไรก็ได้ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่วางลำดับงานคิดไว้เป็นอย่างดีแล้ว
(https://i.postimg.cc/nXwvXpcf/64844646-EDDB-43-A3-85-E2-5330152-EA45-C.jpg) (https://postimg.cc/nXwvXpcf)
....................
รถโตโยต้าแวนห้าประตูติดตราเครื่องหมายโรงพยาบาลค่อยๆขโยกเขยกไปตามทางลูกรัง มองตามไฟหน้าสองข้างทางเห็นเพียงป่าหญ้าคารกๆ
"ตกลงจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับคุณหมอ ที่บ้านพักท่านผอ.หรือว่าที่โคราช" นายน้อยถามจากที่นั่งคนขับเบาะหน้า
"ลุงเคยไปที่บ้านนั้นมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งถาม
"เคยครับ เคยไปสองสามครั้ง"
"ลุงว่า.. บ้านนั้นมันมีผีมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งโน้มตัวเกาะเบาะตัวหน้า
"ไม่รู้สิครับ แต่ว่าท่านผู้อำนวยการคนก่อนๆก็ไม่มีใครอยู่บ้านนี้นะ มีแต่คุณหมอสรจักรนี่ล่ะที่ไม่เคยเห็นท่านกลัวอะไรเลย" นายน้อยเล่ายิ้มๆ
"แล้วคุณหมอรู้ได้ไงล่ะครับว่าบ้านนั้นมีผี" นายน้อยถาม
"คุณแม่ของผอ.ท่านไปดูดวงมา หมอดูบอกว่าที่บ้านนั้นมีผี" หมอนิ้งเล่าเสียงตื่นเต้น
"55 หมอดูก็คู่กับหมอเดาล่ะครับ ถ้ามีผีจริงๆคุณหมอสรจักรท่านคงอยู่ไม่ได้หรอก ผมว่าที่ท่านเลือกจะไม่ออกไปเช่าบ้านเพราะตั้งใจแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความสมถะมากกว่า"
"ผีผู้หญิงน่ะสิ.." หมอนิ้งเปรย
"ตกลงคุณหมอจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับเนี่ย.." นายน้อยถาม
"ไปโคราช .. ลุงขับไหวมั้ย"
"ไหวครับ แต่ช่วงเทศกาลรถมันก็คงจะติดหน่อย สี่ห้าทุ่มก็คงถึง"
"งั้นไปโคราช เดี๋ยวหมอหาห้องพักให้แล้วลุงค่อยกลับตอนเช้า"
"เออ.. แต่ว่า ผมคงต้องตีรถกลับไปที่โรงพยาบาลเลยครับ คืนนี้ใครมีแรงเท่าไหร่ก็ต้องช่วยกัน"
"นี่ผอ.เค้าพูดกับลุงขนาดนั้นแล้วยังจะกลับไปช่วยอีกเหรอ"
"ครับ.."
....................
"สงสัยต้องเลี้ยวแยกใหญ่ข้างหน้านี้เลยครับ ขืนไปเส้นหลักรถติดขนาดนี้เช้าจะถึงรึเปล่าก็ไม่รู้" นายน้อยเสนอ
"จะไม่หลงแน่นะ" หมอนิ้งถาม
"ไม่หลงหรอกครับ"
"ว่าแต่ลุงน้อยไหวมั้ยอ่ะ ถ้าไม่ไหวแวะปั๊มล้างหน้าล้างตามั้ยเดี๋ยวหมอซื้อกระทิงแดงให้
"ไหวครับ พอดีเมื่อคืนดูบอลดึกไปหน่อยแต่ก็ยังไหว เห็นตำรวจเมื่อกี๊เค้าบอกว่าเปิดเส้นทางใหม่อีกทางคงจะวิ่งใช้ความเร็วยาวๆได้"
....................
เสียงดังโครมครามดังสนั่นหมอนิ้งตกใจตื่น มองไปข้างหน้าเห็นแต่ฝุ่นขาวๆตลบคลุ้งเต็มไปหมด โชคยังดีที่คาดเข็มขัดนิรภัยแม้จะนั่งที่เบาะหลังไม่งั้นแรงโยนตัวอาจส่งให้เธอหัวจนเพดานรถไปแล้ว
"ลุงน้อย!! อะไรอ่ะ!!" หมอนิ้งถามเสียงดัง รถโตโยต้าแวนห้าประตูจอดสนิทเกือบจะตกลงไปในคูข้างถนน
"ไม่มีอะไรครับ ผมแค่วูบไปหน่อยนึง"
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ!!" เพียงชั่วอึดใจสายตรวจอาสาจราจรขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอด เดินลงมาที่รถสอบถามถึงอุบัติเหตุที่เพิ่งเกิดสดๆร้อนๆ
"ไม่เป็นไรค่ะ" หมอนิ้งหมุนลดกระจกลงตอบ
"จะไปไหนกันคับเนี่ย" อาสาจราจรถาม
"ไปโคราชค่ะ ดิชั้นเป็นหมอที่โรงพยาบาล"
"คุณหมอกำลังจะไปจุดเกิดอุบัติเหตุข้างหน้ารึเปล่าครับ เดี๋ยวซ้อนมอไซค์ผมไปดีกว่า"
"เปล่าค่ะ.. ข้างหน้ามีอุบัติเหตุเหรอคะ"
"มีครับ หลายจุดเลย" อาสาจราจรตอบ
"ถึงว่า เมื่อกี๊ตำรวจโบกให้เข้ามานึกว่ารถว่างนะเนี่ย" นายน้อยคุยบ้าง
"ไหวมั้ยพี่.."
"ก็ไหวแหละ นี่ถ้ามันวิ่งได้ยาวๆก็ไม่ง่วงหรอก สองชั่วโมงเพิ่งมาได้สิบกว่าโลเองนะเนี่ย" นายน้อยบ่น
"อุบัติเหตุหลายจุดครับ ถ้าไม่เป็นอะไรกันงั้นผมขอตัวก่อนนะ ขับดีๆพี่" เขาโบกมือให้นายน้อยคนขับรถ
"เอ่อ.. เดี๋ยวนะคะ แบบนี้จะถึงโคราชซักกี่โมงคะเนี่ย"
"ก็น่าจะมีตีสี่ตีห้านั่นล่ะครับ ข้างหน้าอีกสามสิบโลจะมีบังกะโล ผมว่าเปิดห้องนอนแล้วพรุ่งนี้ค่อยไปดีกว่า แต่ป่านนี้ห้องเต็มรึยังก็ไม่รู้นะ"
"ขอบคุณค่ะ"
"เอ่อ.. ถ้ายังไงคุณหมอขึ้นไปนั่งหน้าเป็นเพื่อนคอยคุยกับคนขับดีกว่าครับ จะได้สังเกตุด้วยเผื่อลุงแกวูบอีก
"อ๋อ ค่ะ ขอบคุณค่ะ" หมอนิ้งหาวฟอดใหญ่ด้วยความง่วงดูนาฬิกาเลยเวลาเที่ยงคืนไปสักพักใหญ่แล้ว
"ไหวมั้ยลุงน้อย" หมอนิ้งนั่งเบาะข้างคนขับ
"ไหวครับ ทีนี้ตาสว่างเลยไม่ง่วงแล้ว เคราะห์ดีที่ไม่ชนท้ายคันหน้า"
หมอนิ้งระแวงคอยสังเกตุอาการของลุงน้อย ช่วงแรกแกก็ตาสว่างอย่างที่ว่าแต่พอรถติดขยับได้ทีละนิดลุงน้อยก็ออกอาการ
"ไหวมั้ยลุงน้อย"
"คุณหมอขับรถเกียร์กระปุกเป็นไหมครับ ผมของีบซักชั่วโมงเดียวก็พอ" นายน้อยถามหมายใจจะเปลี่ยนให้หมอนิ้งขับแทน
"ไม่เป็นอ่ะ หมอขับเป็นแต่เกียร์ออโต้"
"ไม่เคยขับรถกะบะเหรอครับ"
"ก็เคยแต่ขับกระบะเกียร์ออโต้อยู่ดีอ่ะ"
"งั้นไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวข้างหน้าอาจมีปั๊ม" นายน้อยถอนหายใจ มองเห็นแต่ไฟท้ายรถสีแดงตัดกับถนนสีดำมืด
"หมอชวนลุงน้อยคุยดีกว่า จะได้ไม่ง่วง" หมอนิ้งเสนอ
"เอาสิครับ คุยอะไรดี"
"ลุงน้อยก็คุยสิ หมอไม่รู้จะคุยอะไร"
"อ้าว.."
"คุณหมอกลัวผีแล้วมาเป็นหมอทำไมอ่ะครับ" นายน้อยเปิดฉากเริ่มคุย
"หมอขอไม่คุยเรื่องผีได้มั้ย"
"ครับ.."
"เรื่องอื่นมีตั้งเยอะแยะไม่คุยจะคุยเรื่องผีทำไมเนี่ยยิ่งมืดๆอยู่"
"รถติดบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้ผีมันไม่ออกมาหรอกครับ"
"คุยเรื่องอื่น.. เรื่องผีหมอไม่คุย"
"งั้นคุยเรื่องท่านผอ.ก็ได้ครับ" นายน้อยเปลี่ยนเรื่อง "ทำไมคุณหมอไม่มาประจำที่โรงพยาบาลเดียวกับท่านผอ.ล่ะครับจะได้ไม่ต้องไปๆมาๆ"
"โรงพยาบาลที่โคราชเป็นธุรกิจของครอบครัวหมอค่ะ"
"อ้าว.. แล้วถ้างั้นทำไมคุณหมอสรจักรถึงไม่ไปอยู่ที่โคราชล่ะครับ จะมาอยู่ที่หนองวัวขุ่นนี่ทำไม กันดารก็กันดาร แทนที่จะอยากอยู่ใกล้ๆแฟน"
"ไม่รู้ค่ะ พ่อหมอก็ถามหมอแบบนี้เหมือนกัน" หมอนิ้งชักเริ่มรู้สึกว่านายน้อยพูดจาไม่เข้าหู
"ไม่ใช่จะยุแยงอะไรนะครับ พยาบาลที่หนองวัวขุ่นโสดๆสวยๆตั้งหลายคน ผอ.ท่านก็หล่อเป็นคนหนุ่มไฟแรง อยู่ห่างแฟนแบบนี้.."
"พอแล้วค่ะลุงไม่ต้องเล่าแล้ว กลับรถเดี๋ยวนี้เลย!!"
"กลับไปที่โรงพยาบาลเหรอครับ" นายน้อยดีใจ
"เมื่อกี๊ผ่านมาฝั่งโน้นหมอเห็นมีบังกะโลที่พักริมทาง เปิดห้องนอนพรุ่งนี้เช้าค่อยไปก็แล้วกัน หมอขี้เกียจจะคุยกับลุงแล้วค่ะ!!"
(https://i.postimg.cc/5YzqcTJd/080-A079-A-6-ADF-4375-9978-833689-B1-D9-DA.jpg) (https://postimg.cc/5YzqcTJd)
....................
นี่ถ้าไม่เห็นรถที่จอดเต็มแน่นหน้าโรงแรมหมอนิ้งคงจะบอกให้นายน้อยผ่านเลยไปในทันที โรงแรมก่ออิฐถือปูนสามชั้นเก่าคร่ำคราบราดำเกาะเกรอะกรังแห่งนี้โถงรับแขกแฝงกลิ่นอับแปลกๆที่ปลายจมูก ไม่ถึงกับมีสัมผัสที่หกแต่หมอนิ้งก็จับความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องของตัวเองได้
"เหลือห้องเดียว .." พนักงานโรงแรมบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"เตียงคู่หรือเตียงเดี่ยวคะ" หมอนิ้งถาม
"เตียงเดี่ยว .."
"คือ.. มากับคนขับรถอ่ะค่ะ อยากจะเปิดสองห้อง"
"เหลือห้องเดียว .."
"งั้น.. สักครู่นะคะ"
"เหลือแค่ห้องเดียวอ่ะลุง หมอว่าเราไปหาดูข้างหน้าอีกดีกว่ามั้ยน่าจะมีแหละ" หมอนิ้งถามนายน้อย
"แต่นี้เราหามาห้าที่แล้วนะครับ ผมว่าขับต่อไปก็คงจะเจอแต่ห้องเต็มอีกอยู่ดีรถบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้"
"เอาไงดีอ่ะ.."
"กลับไปหาท่านผอ.ที่โรงพยาบาลมั้ยครับ" นายน้อยถาม
"ไม่เอาอ่ะ ยังไงหมอก็ไม่กลับ จะให้นอนริมถนนก็ยอม" หมอนิ้งโชว์ความเด็ดเดี่ยว
"งั้นเอางี้ เดี๋ยวผมนอนในรถก็ได้ ตอนเช้าคุณหมอตื่นแล้วก็ลงมาละกัน" นายน้อยเสนอ
"ไม่เอาอ่ะ ขืนให้ลุงนอนในรถมีหวังหนีกลับโรงพยาบาลแน่ๆ" หมอนิ้งดักทาง
"ก็เดี๋ยวผมมารับตอนเช้าไงครับ"
"ถ้าลุงหนีกลับหมอจะฟ้องผอ.ให้เอาโทษ โทษฐานที่ลุงทิ้งหมอ!! เอาสิ"
"โอเคครับ ผมนอนในรถนี่แหละไม่ไปไหนหรอก นี่ก็จะตีสองแล้วเชิญคุณหมอพักผ่อนเถอะครับ" นายน้อยถอนหายใจ
"ขึ้นไปอาบน้ำมั้ย"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมถามที่เคาน์เตอร์ว่ามีห้องน้ำข้างล่างมั้ย"
"ขึ้นไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
"คุณหมอกลัวผีเหรอครับ" หมอนิ้งกระชับกระเป๋าสะพายถือกระเป๋าเสื้อผ้าเดินจ้ำอ้าวเข้าตัวอาคารทันที
....................
"พนักงานต้อนรับให้พักห้องนี้เหรอ.." เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหยุดยืนที่หน้าประตูห้องถามแปลกๆ
"อ้าว.. ก็มันใช่ห้องสามศูนย์สี่รึเปล่าล่ะ ถามหนูแล้วจะให้หนูถามใครอ่ะ"
"เปลี่ยนไปนอนห้องอื่นมั้ย.." เข้าถามแปลกๆอีกแล้ว หมอนิ้งเริ่มระแวง ไม่น่าใส่เสื้อเปิดไหล่กับกางเกงขาสั้นตัวนี้มาเลย
"ก็เค้าบอกว่าเหลือห้องเดียวไม่ใช่เหรอ มีห้องไหนอีกล่ะ"
"ห้องนอนพนักงาน .."
"นี่อย่ามาทำรุ่มร่ามนะ!!คนที่มากับชั้นเค้าเป็นตำรวจนะจะบอกให้" หมอนิ้งตวาดเสียงเบาเพราะเกรงใจห้องอื่นๆ
"แล้วทำไมคุณตำรวจไม่ขึ้นมาด้วยล่ะ ชวนเค้าขึ้นมาด้วยสิ"
"เดี๋ยวเค้าก็ตามขึ้นมา!!ตกลงว่าห้องนี้ใช่มั้ย!! อ้าว แล้วทำไมมันไม่มีเลขห้องอ่ะ สามศูนย์สาม สามศูนย์ห้า.. ห้องนี้ก็ต้องสามศูนย์สี่สิ"
"เดี๋ยวอีกคนเค้าจะตามขึ้นมาใช่ไหม" พนักงานยกกระเป๋าย้ำถามเรื่องเดิม
"ใช่ เดี๋ยวเค้าก็มา ลุงไปเถอะถ้าไม่จะอยากเดือดร้อน อ่ะนี่.. ให้ร้อยนึงเลย" หมอนิ้งยื่นแบงค์สีแดงให้
"ขออีกร้อยนึงได้มั้ย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแบ่งไปทำบุญให้"
"ยกกระเป่าเนี่ยนะจะเอาสองร้อย ขู่กรรโชกผิดคนแล้วล่ะลุงเอากุญแจมานี่เลย!!"
....................
เปิดประตูเข้าห้องนี่ถึงกับอึ้ง กลิ่นอับคล้ายกับกลิ่นโถงรับแขกที่เดินผ่านมาเมื่อกี๊เลย เครื่องปรับอากาศเก่าคร่ำมองเห็นคราบสนิมส่วนรีโมทติดผนังก็อยู่ในสภาพไม่พร้อมใช้งานปุ่มกดเปลี่ยนอุณหภูมิถลอกปอกเปิก ดูคล้ายห้องที่โรงแรมจัดไว้ให้คนขับรถหรือผู้ติดตามอย่างไรอย่างนั้น โทรทัศน์เปลี่ยนไปช่องไหนก็มีแต่เสียงซ่าาา..รับสัญญาณอะไรไม่ได้
หลังจากเปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างครบทุกดวงก็สำรวจห้องน้ำ ถึงอุปกรณ์ข้างของเครื่องใช้จะเก่าจะเป็นคราบสนิมสีแดงเข้มไหลลงตามผนังแต่ก็ยังสะอาดกว่าที่คิด กระเบื้องสีเหลืองอมเก่าทาบทาด้วยแสงวอร์มไวท์บรรยากาศคล้ายอยู่ในหนังฆาตกรรมเกรดต่ำ หมอนิ้งไม่สนใจจะแช่อ่างอาบน้ำนั่นเลย รีบอาบน้ำรีบนอนดีกว่า
....................
"ครับ คุณหมอ" นายน้อยสะดุ้งตื่นงัวเงียรับโทรศัพท์
"ลุงน้อยอยู่ที่จอดรถป่ะคะ"
"อยู่ครับไม่ได้ไปไหน คุณหมอไม่ต้องห่วง" นึกไปว่าหมอนิ้งคงโทรมาเช็คชื่อ
"ลุงน้อยตามขึ้นมาบนห้องหมอหน่อยได้มั้ยคะ.."
"ไม่ดีมั้งคับคุณหมอ ผมนอนตรงนี้ก็ดีแล้ว"
"คือ.. เอ่อ.. มันมีอะไรแปลกๆค่ะ ลุงน้อยขึ้นมาได้มั้ย"
"โอเคครับ เดี๋ยวผมขึ้นไป" นายน้อยแอบคิดเรื่องทะลึ่งอยู่ในใจ
....................
"โห.. ทำไมเปิดแอร์หนาวขนาดนี้ล่ะครับคุณหมอ" นายน้อยกวาดตามองไปรอบห้องที่เปิดไฟส่องสว่างไว้ทุกดวง
"แอร์มันปรับไม่ได้" หมอนิ้งเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นพันผ้าขนหนูพรางรูปร่างกันไว้อีกชั้นนึง
"ลุงน้อยนอนที่พื้นก็แล้วกันนะ นั่นผ้าห่มกับหมอนหมอเตรียมไว้ให้แล้ว"
"ความจริงให้ผมนอนในรถก็ได้ครับ เดี๋ยวผอ.รู้เข้าคุณหมอจะเสียหาย" นายน้อยนอนหงายห่มผ้าอยู่ข้างเตียง ไม่มีทีท่าว่าคุณหมอสาวสวยจะคิดเรื่องทะลึ่งกับเขา
"ปิดไฟได้มั้ยครับคุณหมอ สว่างขนาดนี้ผมนอนไม่หลับ"
"เปิดไว้แบบนี้แหละ นะ"
"มีอะไรรึเปล่าครับ"
"เมื่อกี๊หมอกำลังกึ่งหลับกึ่งตื่น เตียงมันยุบยวบเหมือนมีคนเดินบนเตียง" หมอนิ้งนอนก้มหน้าซุกหมอนเสียงขาดๆหายๆเหมือนคนกำลังสะอึกสะอื้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ รถบรรทุกอาจวิ่งผ่าน หรือไม่ก็แผ่นดินไหว" สงสัยนายน้อยจะง่วงจนตาลาย เห็นเงาดำเป็นเค้าโครงร่างคล้ายผู้หญิงผมยาวกำลังลอยตัวอยู่บนเพดาน
"แล้วก็เหมือนมีเงาดำๆไหวๆอยู่บนเพดานด้วย" หมอนิ้งเล่าต่อ มิน่าถึงได้นอนซุกหมอนร้องไห้แบบนั้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ อาจภาพซ้อนติดมาจากถนนน่ะ" นายน้อยปลอบ
เขาจับตามองเงาสีดำค่อยๆลอยเลื่อนต่ำลงมาที่เตียง ขอบเค้าโครงค่อยๆชัดขึ้น เป็นผู้หญิงคว่ำหน้าผมทิ้งตัวลงสยายยาว กลิ่นสาบแรงๆเตะจมูก
"ลุงน้อย!! มีอะไรนอนบนเตียงอีกแล้ว!!" เสียงหมอนิ้งตกใจสุดขีด ถ้าเธอเงยหน้าขึ้นมามองก็คงจะเห็นภาพอย่างที่นายน้อยเห็น
"รถปูนวิ่งผ่านน่ะครับไม่มีอะไรหรอก คุณหมอรีบๆหลับพักผ่อนเถอะ"
"หมอหลับไม่ได้!! มันยังอยู่ใช่มั้ยลุง" คราวนี้หมอนิ้งปล่อยโฮร้องไห้ ความกลัวผีพุ่งถึงขีดสุด
"สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ นิททุกขา อะเวรา อัพยาปัชฌา อะนีฆา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงถึงความสุข ปราศจากความทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีความคับแค้นใจ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงเถิดฯ" นายน้อยท่องบทแผ่เมตตา ร่างผีผู้หญิงค่อยๆยืนขึ้นแบบไร้น้ำหนัก เลื่อนถอยหายไปในกำแพง
"คุณหมอลองลืมตาดูสิไม่มีอะไรเลย"
"แต่เมื่อกี๊หมอรู้สึกได้เลยนะว่ามีคนนอน" หมอนิ้งเถียงทั้งน้ำตา
"พวกนี้มันทำอะไรเราไม่ได้หรอกครับคุณหมอ มันทำได้อย่างเดียวคือทำให้เรากลัว"
"แต่หมอกลัว!! ลุงน้อยไล่มันไปทีได้มั้ย" สัมผัสได้ว่าหมอนิ้งสติแตกไปแล้ว
"จะให้ผมไล่อะไรครับมันไม่มีอะไร เปิดไฟสว่างจ้าขนาดนี้ผีเผอกระเจิงหมดแล้วครับ" วางใจไม่ทันได้สักนาทีเสียงน้ำไหลจากก๊อกก็ดังขึ้น
"ฮือ.. ไม่เอาแล้ว กลัวแล้ววว ไม่เอาแล้ว.. กลัว" หมอนิ้งเริ่มร้องไห้หนักอีกครั้ง แบบที่เค้าว่ากลัวจนขี้ขึ้นสมอง
นายน้อยสูดลมหายใจตั้งสมาธิ เขาแผ่เมตตาให้แล้วสัมพะเวสีก็คงจะไป นี่ขนาดหมอนิ้งไม่เห็นภาพแบบที่เขาเห็นยังสติแตกขนาดนี้ ถ้าได้เห็นท่าฟรีสไตล์ฝืนแรงโน้มถ่วงแบบเมื่อกี๊นี้อาจกู่ไม่กลับ
"ฮือ.. " หมอนิ้งยังไม่หยุดร้องไห้ อาการน่าเป็นห่วง
"ยิ้มสิครับคุณหมอ ยิ้มนิดๆทำจิตใจเราให้สูงเข้าไว้ ยิ้มให้เกิดเมตตา" นายน้อยแนะนำเท่าที่นึกออก "ความกลัวมันคือมโนภาพที่เราสร้างขึ้นมาเอง พวกนกหนูกระรอกกระต่ายไม่เห็นมันกลัวผีเลยครับ"
"ฮือ.. " เห็นชัดว่าไม่ได้ผล หมอนิ้งยังร่ำไห้ด้วยความหวาดกลัว จิตของเธอตกต่ำดำดิ่งสู่ห้วงแห่งเดรฉานมิจฉาทิฏฐิ
นายน้อยยังนอนหงายอยู่ในท่าเดิม เสียงน้ำจากก๊อกอ่างล้างหน้าหยุดเองสลับเป็นเสียงน้ำจากฝักบัวฉีดแรงใส่ผนังยิ่งสั่นประสาทของหมอนิ้ง จากเมื่อกี๊ที่หนาวจนต้องห่มผ้ายิ่งหนาวขึ้นไปอีก กลิ่นอับเอียนๆเหมือนกลิ่นขนนกไหม้ลอยมาเตะจมูกอีกครั้ง มันกำลังจะมา นายน้อยสัมผัสได้ถึงความโกรธความง่วงความรำคาญที่กำลังก่อขึ้นในใจของเขา
"คุณหมอครับ.. อย่าไปฟังครับ อย่ามอง อย่าคิด ตั้งสติตั้งใจดีๆ เราอยู่ในภพภูมิที่สูงกว่าอย่าไปกลัวมันครับ"
"ฮือ.. กลัวแล้ววว ฮือออ.. อย่ามาหลอกเลยนะ กลัววแล้วว"
คิดถึงภรรยาและลูกสาวที่ลาจากไปเมื่อหลายปีก่อนจากอุบัติเหตุทางรถในคืนเทศกาล บุญกุศลทุกอย่างที่สามารถจะทำได้เขาก็ทำทั้งนั้น ถึงคืนนี้จะไม่สมความตั้งใจสร้างบุญด้วยการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ แต่วินาทีนี้เขากำลังจะได้ช่วยหมอนิ้งฉุดเธอขึ้นจากห้วงอเวจีภายในจิตใต้สำนึกของตัวเอง ปล่อยไปแบบนี้ถ้าไม่ร้องไห้จนขาดใจตายก็คงสติแตกเตลิดเปิดเปิงแบบกู่ไม่กลับ นึกถึงภาพใบหน้าของภรรยาสุดที่รักอีกครั้ง ความปราถนาเดียวในชีวิตคือการได้พบหน้าเธออีกครั้ง
"ฮือ.. กลัววว ฮือ.."
"คุณหมอ.. คุณหมอเคยอมควยผอ.รึเปล่าครับ ไอ้ตี๋แว่นนั่นได้ซอยหีคนสวยๆเนียนๆอย่างคุณหมอเนี่ย บอกตามตรงผมโคตรอิจฉาผอ.เลย" ได้ผล เสียงสะอื้นของหมอนิ้งเงียบลง
"คุณหมอรู้จักพยาบาลที่ชื้อแต๋มมั้ยครับ คนที่สวยๆก้นงอนๆอ่ะ เค้าก็รู้กันทั้งโรงพยาบาลว่าคั่วอยู่กับผอ. คุณหมอทราบมั้ยครับ" หมอนิ้งเงยหน้าขึ้นมา เค้าโครงร่างผู้หญิงผมยาวสยายยืนอยู่ข้างหลังนายน้อยพอดี เธอกรี๊ดหวีดขึ้นมาด้วยความกลัวที่ได้เห็นผีเป็นครั้งแรกแบบเต็มสองตา
"คุณหมอดูนี่สิครับ" นายน้อยลุกขึ้นยืนท่อนล่างเปลือยเปล่า คลานขึ้นคุกเข่าบนเตียง "ควยของผมกับของผอ.ใครใหญ่กว่ากันครับ" หมอนิ้งอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก
"ทำให้มันแข็งทีสิครับ ไม่กล้าเหรอ เดี๋ยวผมทำให้ดูเองก็ได้" นายน้อยชักว่าวห่างจากใบหน้าคุณหมอคนสวยไม่ถึงคืบ มังกือหนังเหี่ยวใกล้เกษียณผงาดตัวเป็นมังกรฟ้าสองกำโผล่ผูเกรียงไกร หมอนิ้งอดคิดไม่ได้ว่าขนาดลำของนายน้อยใหญ่โตกว่าของแฟนเธอจริงๆด้วย
"เป็นไงครับอยากลองมั้ย นี่ตั้งแต่เมียตายไปผมยังไม่ได้เย็ดใครเลยนะเนี่ย เห็นขาขาวๆของคุณหมอแล้วเงี่ยนจัง ถ้ามีบุญถึงขั้นได้เย็ดรับรองผมจะประเคนให้หีบวมขาถ่างจนหุบไม่ได้เลย เอามั้ยครับคุณหมอ"
"นี่มึงจะบ้าเหรอ!! อย่านะ!! กูจะฟ้องผอ.ให้ไล่แม่งออกไปเลย อย่าทำอะไรนะ!!" หมอนิ้งสบถกร้าว หวังว่าพนักงานต่ำชั้นจะกลัวคำขู่
"ขอโทษครับคุณหมอ" นายน้อยยกมือไหว้ท่วมหัว "ผมเห็นแต่ทางนี้นี่แหละครับที่จะทำให้คุณหมอหลุดจากภวังค์มืดได้ พวกจับไข้หัวโกร๋นก็เป็นแบบนี้ละครับเสียผู้เสียคนพูดจาไม่รู้เรื่องไปเลยก็มี ผมกลัวคุณหมอจะหลุดสติแตกก็เลยต้องชี้ชวนให้คิดอย่างอื่น สัมพะเวสีพวกนี้ถ้าจิตใจเราเข้มแข็งเพียงพอมันก็จะทำอะไรเราไม่ได้เลยครับ เสียพลังงานเสียเวลาของมัน" นายน้อยพูดไปพลางยัดเก็บปืนประจำกายลงกางเกง หมอนิ้งหน้าแดงระบบไหลเวียนเลือดกลับมาปกติอีกครั้ง จริงอย่างที่คนขับรถพูด บรรยากาศในห้องดีขึ้นหายใจคล่องกว่าเมื่อกี๊มาก เงาสีดำนั้นหายไปแล้ว
"นอนเถอะครับจะตีสี่แล้ว ผมว่าปิดไฟดีกว่ามั้ยเปิดสว่างแบบนี้ก็เลยนอนไม่หลับซักที คิดโน่นคิดนี่สร้างมโนคติเหลวไหล" นายน้อยไล่เดินปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างทีละดวงเหลือทิ้งไว้แค่แสงไฟลอดจากประตูห้องน้ำ ทรุดตัวลงนอนที่พื้นข้างเตียง
"ลุงน้อย.."
"ครับ.."
"ขึ้นมานอนบนเตียงกับหมอได้มั้ย หมอกลัวว่าผีเมื่อกี๊มันจะกลับมานอนอีกอ่ะ"
"ครับ.." นายน้อยขยับปีนขึ้นเตียง รู้สึกง่วงเต็มที
"แล้วเรื่องพยาบาลที่ชื่อแต๋มนั่นอ่ะเรื่องจริงมั้ย หรือว่าแค่หลอกให้หมอโกรธผอ.จะได้ลืมเรื่องผี" หมอนิ้งถาม
"นอนเถอะครับหมอ พรุ่งนี้ยังต้องเดินทางอีกตั้งสองร้อยกว่าโลกว่าจะถึง"
....................
หมอสรจักรทรุดกายลงบนเก้าอี้ในห้องพักอย่างเหนื่อยอ่อนตามเนื้อตัวมีคราบเลือด ดูนาฬิกาข้อมือบอกเวลาตีห้ากว่า แสงสีน้ำเงินแกมแดงเริ่มทาบทาขอบฟ้า อีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะผ่านพ้นสิบสองชั่วโมงมรณะ ภาพเด็กชายสองคนที่เขาและคณะแพทย์ยื้อชีวิตไว้ไม่ได้จากอุบัติเหตุมอเตอร์ไซค์ยังวนเวียน
"เยี่ยมยอดไปเลยค่ะผอ. สถิติของปีนี้ดีกว่าปีที่แล้วเกินห้าสิบเปอร์เซนต์อีกค่ะ" พยาบาลแต๋มเปิดประตูแล้วค่อยเคาะ
"เริ่มประเมิณผลกันแล้วเหรอ เร็วจริง"
"ทุกคนเห็นผอ.ลงมาลุยกำกับดูแลเองก็เลยช่วยกันเต็มที่ค่ะ"
"แต่ก็อย่างเพิ่งดีใจกันงานของพวกเรายังไม่จบ ยังเหลืออีกตั้งสามวันถึงจะพ้นช่วงเจ็ดวันอันตราย"
"แต๋มนวดให้เอามั้ยคะผอ." พยาบาลสาวถือวิสาสะเดินอ้อมโต้ะมาบีบนวดบ่าไหล่ให้ผอ.หนุ่ม
"อืม.. ขอบคุณนะ สบายดีจัง"
....................
เสียงไก่ข้างโรงแรมโก่งคอแข่งกันขันรับอรุณ อุณหภูมิในห้องลดต่ำฮวบลงจนหนาวสั่นเข้ากระดูก หมอนิ้งค่อยๆลืมตาเพราะรู้สึกเหมือนมีใครกำลังมองอยู่ ปรับสายตาให้ชินกับแสงสลัวความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องกลับมาอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่แค่หนึ่งแต่มาเป็นสิบ เค้าโครงร่างต่างๆนั้นชัดเจนมีทั้งผู้หญิงผู้ชายทั้งเด็กยืนรายล้อมอยู่รอบเตียงนอน ร่างชโลมไปด้วยคราบเลือดเกรอะกรังเสื้อผ้าเก่าจนจำแนกสีสันไม่ได้ ทุกใบหน้าแสดงความโกรธแค้น นัยตาสีแดงช้ำเลือด
หันไปข้างๆเจอนายน้อยนอนลืมตา สองมือกำลังสาวท่อนเนื้อลำเขื่องอย่างเมามันส์ เขาคว้ามือนุ่มนิ่มของหมอนิ้งไปช่วยกำรูดขึ้นลงถี่ๆ
"ไอ้พวกเหี้ยอยากดูควยเหรอ ดูสินี่ไงควย เย็ดแม่"
นายน้อยลุกขึ้นนั่งคุกเข่ามือยังสาวไม่หยุดแต่เหมือนจะไม่เป็นผล ทุกร่างยังยืนนิ่งไม่ไหวติง ลูกตาของเจ้าตัวสูงเริ่มค่อยๆไหลยืดย้อยหยดจากเบ้า เจ้าร่างเด็กหยิบหัวตัวเองวางบนเตียง ร่างที่ยืนอยู่ตรงหัวเตียงแหวกท้องให้เห็นอวัยวะเน่าเหม็นสีดำสนิท ที่หนักที่สุดคือกลิ่น หมอนิ้งหวีดร้องกรี๊ดในลำคอ มือเท้าสั่นเกร็งคล้ายกำลังจะชัก
"ทนอีกไม่กี่นาทีครับคุณหมอจะเช้าแล้ว!! ต้องทนนะครับ มันจะหลอกจะทำอะไรก็ชั่งแม่มัน!!" เสียงไก่ขันคือกำลังใจเดียว ทุกอย่างกำลังจะสิ้นสุดลงเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น ต่างคนต่างไป "ไอ้เย็ดดดแม่มมมมม!!" นายน้อยตะโกนใส่ผี
"เมียจ๋าพี่ขอโทษนะจ้ะ.. เมียจ๋าช่วยคุณหมอนิ้งด้วยนะ" นายน้อยยกมือไหว้มองสวรรค์
"อยากดูหีเหรอไอ้พวกเหี้ย!! นี่ไง หีอูมๆมึงดูสิไอ้เดรฉาน!!"
นายน้อยเลิกผ้าห่มกระชากกางเกงขาสั้นพร้อมกางเกงในของหมอนิ้งออก จัดท่าแหวกสองขาให้เป็นรูปตัวเอ็ม พวกผีหยุดหลอกหลอนในทันทีเหมือนมันจะสนใจสองกลีบอูมขาวเนียนบดเบียดรอยแยกฉ่ำเยิ้มสีชมพูเข้ม หมอนิ้งหยุดชักเกร็งไม่มีแม้เสียงสะอื้น นายน้อยซุกหน้าลงที่หว่างขาลากลิ้นสลับฉกแย็บรัวๆ
"ซื้ดดด.. ลุง จะทำอะไรอ่ะ" หมอนิ้งหายใจหอบถี่
"เป็นไง มีความสุขก็ครางดังๆเลยสิจ้ะจะเขินทำเหี้ยอะไร มึงเตรียมตัวหีบานได้เลยอีหมอแรด!! อีหมอนทอง!!" นายน้อยสบถ
"อืมม.. อื้มมมม ซื้ดดดด"
หมอนิ้งจัดการถอดเสื้อผ้าท่อนบนของตัวเอง สองเต้าขนาดมาตรฐานหญิงไทยเนียนแน่นหัวนมสีน้ำตาลแข็งเป็นก้อนลูกเกด ไม่รู้ว่าการสบถคำหยาบคายจะเป็นเคล็ดลับอะไรหรือเปล่าแต่หมอนิ้งยังไม่เคยได้ยินใครพูดกับเธอแบบนี้ มันเร้าอารมณ์แปลกๆที่นายน้อยกำลังกล่าวหาว่าเธอเป็นอีหมอแรดอีหมอร่าน
"อมซะดอกทอง จะได้รู้ว่าควยที่แท้จริงมันเป็นยังไง" หมอนิ้งยันตัวขึ้นมาพอได้ระดับ เธอเคยทำออรัลเซ็กให้หมอสรจักรมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยรู้สึกเต็มปากเต็มคำแบบนี้
"เฮ้ย!! อีหมอ!! มึงดูไอ้พวกผีเหี้ยนั่นดิ 55 ผีชักว่าวเว่ย!! ผีดูหีหมอไปชักว่าวไปควายเอ๊ยแม่งโคตรฮาสัส นี่เพิ่งรู้นะว่าเป็นผีก็ชักว่าวได้"
"ไหนดูดิ๊ ไอเหี้ย!! นี่ควยพวกมึงเหรอเนี่ยไอ้สัสดำอย่างกับควันรถสิบล้อ ถ้าเปิดพัดลมเป่านี่ควยพวกมึงปลิวหายเลยนะเย็ดแม่ อ้าว.. แบบนี้ควยมึงก็ไม่แข็งดิ ควยไม่แข็งก็อดเย็ดหีหมอนิ้งน้าาาา 55" นายน้อยอิมโพรไวซ์ไปเรื่อย
"อีหมอ!!มานี่ดิ๊!! โก้งโค้งโก่งตูดท่าหมาอ่ะทำเป็นรึเปล่าผัวไม่เคยเย็ดท่านี้รึไงวะ เออ โก่งแคมให้เพื่อนๆดูหน่อยสิ 55!!" นายน้อยจัดท่าทางให้หมอนิ้งหันก้นไปทางพวกกลุ่มผีผู้ชายที่กำลังชักว่าว ผีเด็กก็มาร่วมสังเกตุการณ์ด้วย
"เย็ดดิเสียบเลยเพื่อนกระแทกเลย กระหน่ำให้หีแม่งแหกไปเลยดิ ค้วย.. เย็ดแม่ อ้าวเชี่ย..โทษทีกูลืมไป ควยไม่แข็ง 55 ควยแม่งมีแต่ควัน" นายน้อยหัวเราะเยาะเย้ย "ดูดนมมั้ย เอามั้ย นี่กูดูดให้ดู" หมอนิ้งสะดุ้งเฮือก ลิ้นสากๆฉกตวัดเสียวจนต้องคว้าคอนายน้อยมาจูบ จูบโชว์ผี
....................
สิบโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่ลดกระจกโบกมือทักทายยามหน้าประตูโรงพยาบาล เขาภูมิใจในตัวบุคลากรทุกคนในโรงพยาบาล ถึงแม้จะเพิ่งเข้ามารับหน้าที่แต่ทุกคนก็แสดงออกถึงความเชื่อมั่นในตัวผอ.คนใหม่คนนี้ ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นเพื่อลดความสูญเสีย
"โห.. ท่านผอ.เพิ่งกลับไปเมื่อเช้าไม่ใช่เหรอครับ นี่เพิ่งสิบโมงเองมาอีกแล้ว" รปภ.หน้าประตูกล่าวทักทายด้วยความชื่นชม
"ยามเห็นคนขับรถที่ชื่อน้อยมั้ย แก่ๆหน่อย เข้ามารึยัง" ผอ.ถาม
"อ๋อ พี่น้อยเหรอ วันนี้ยังไม่เห็นเลยครับ ก็เมื่อวานท่านผอ.บอกบนเวทีว่าอนุญาติให้พี่น้อยหยุดช่วงปีใหม่ มีอะไรหรือเปล่าครับเดี๋ยวผมโทรตามแกให้"
"งั้นขอเบอร์นายน้อยให้ผมละกัน เดี๋ยวผมโทรเอง"
....................
แสงแดดร้อนยามสายสาดส่องผ่านเข้าทางหน้าต่าง ไร้เงาหรือสัญญาณใดๆของภูติผีปีศาจแล้วอีกแล้ว เสียงเตียงไม้เก่าโยกถี่ดังเอี๊ยดอ๊าด
"โฮ้ย.. ลุงน้อย อื้มมม... ซื้ดด...." หมอนิ้งขยับเอวถี่ขย่มตอที่แยงยาวเกือบชนมดลูก "หมอจะเสร็จแล้ว.."
"คุณหมอ!! ต้องท่านผอ.แน่เลย ทำไงดีครับจะให้บอกว่าไง"
"ลุงก็ไม่ต้องรับสิ เดี๋ยวเค้าก็โทรเข้าเครื่องหมอเองแหละ"
ตามคาด โทรศัพท์เครื่องของหมอนิ้งมีสัญญาณสายเรียกเข้า เธอถอนสมอนอนเอนหลังสบายอารมณ์รับโทรศัพท์
"นิ้ง อยู่ที่ไหนเนี่ย" หมอสรจักรถาม "เมื่อเช้าพี่กลับไปที่บ้านไม่เห็น"
"นิ้งกลับมาโคราชแล้วค่ะ พี่จักรเป็นไงคะเมื่อคืนเหนื่อยมั้ย"
นายน้อยจับท่อนเนื้อลำเขื่องของตัวเองลากไปทั่วใบหน้าเนียนใสของหมอนิ้ง เธอแลบลิ้นส่งสายตายั่วคนขับรถรุ่นพ่อ
"พี่พูดเล่นนะที่ให้นายน้อยขับรถไปส่งที่โคราชน่ะ ไม่คิดว่าจะไปจริงๆ"
"อ๋อ.. ไอ้เอ็นไออ่ะ.."
"อะไรนะพูดอีกทีซิ สัญญาณมันไม่ค่อยชัดจ้ะ"
"นิ้งบอกว่าไม่เป็นไรค่ะ" คุณหมอสาวดึงท่อนเอ็นของคนขับรถออกจากปาก "ไม่ใช่สัญญาณไม่ดีหรอก พอดีเมื่อกี๊นิ้งกินไอติมอยู่ค่ะ"
"แล้วนี่ทานขาวรึยัง"
"ซื้ดดดด อื้มมม.. โอ้ย.."
"นิ้ง เป็นไร"
"นิ้งเสียวค่ะพี่จักร อื้มมมม เสียวหิ ...ซื้ดด อ่าฮ เสียวจัง"
"เสียวอะไร อะไรเสียว นิ้ง!!"
"เสียวฟันน่ะค่ะ อื้มมม.. กินไอติมเสียวฟันเลย ซื้ดดดด.."
"เรื่องเมื่อคืนพี่ขอโทษนะ"
"เอ๊าะ... อื้มมม อูยย" หมอนิ้งหอบถี่เผลอครางเพราะนายน้อยยัดดุ้นเข้าไปเต็มร่องสวาท
"เป็นอะไรเนี่ย ดูเหนื่อยๆหอบๆ"
"อ๋อ.. นิ้งวิ่งออกกำลังกายอยู่ค่ะ อ่าห์.. ซื้ดดดด"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ลงไปหาที่โคราชนะ คืนนี้พี่ต้องเข้าเวรอีกคืนนึง"
"เดี๋ยวนะคะพี่จักร พอดีนิ้งจะไปเที่ยวกับเพื่อนสองสามวัน พี่จักรไม่ต้องลงมานะคะ ซื้ดดด อืมมม... โอ้ยยย" นายน้อยกระแทกถี่จนสองเต้ากระเพื่อม "แค่นี้ก่อนนะคะพี่จักร เดี๋ยวค่อยคุยกัน"
"นิ้ง!! เดี๋ย.."
นายน้อยเร่งถี่จนคุณหมอสาวหน้าตาเหยเกเผลอบดเขี่ยติ่งของตัวเองไปด้วยเพื่อเพิ่มรสชาติ
"โอ้ย.. อื้ทมมมม ซื้ดดดดดสสสส อู้ยยหมอจะเสร็จแล้ว แรงๆเลยค่ะ"
"พี่จักรกับพี่น้อยใครเย็ดหีมันส์ถึงใจกว่ากันครับคุณหมอ"
"อื้มมม โอ่ห์.. พี่น้อยสิค่ะ โอ้ยย.. จะเสร็จ พี่น้อยพูดหยาบๆอีกสิคะ"
"ได้ครับ โธ่.. อีดอกช้างเย็ด หน้าตาดีๆการศึกษาสูงๆอย่างมึงนี่กูไม่คิดเลยนะว่าจะร่านควยขนาดนี้ ติดใจควยใหญ่ๆแล้วละสิคับร่องหีมึงเลยใช่มั้ยล่ะ"
"โอ้ย... อื้มมมมม เสร จ อื้ มมม ม"
"เสร็จกี่รอบแล้วครับคุณหมอ"
"หลายรอบค่ะไม่ได้นับ โอย.. เหนื่อย ขาสั่นไปหมดเลย"
"บอกตามตรงนะว่าผมยังอยากเย็ดคุณหมออยู่เลยหมอยคุณหมอสวยน่าเอามาก ติดตรงที่ผมจะหกสิบแล้วนี่สิ นี่ถ้าตอนหนุ่มๆนะเย็ดยาวทรหดยิ่งกว่านี้เยอะ"
....................
"ได้เวลาเช็คเอาท์ครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหน้าเหียกเคาะประตูบอกเวลา
"ต่ออีกคืนนึงค่ะ" คุณหมอนิ้งพันผ้าเช็ดตัวออกไปเปิดประตู เนื้อโนมขาวจั๊วะยั่วยวนใจให้ตรึงตา
"ย้ายห้องมั้ยครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อเผลอกลืนน้ำลายเลียปาก
"ไม่ย้ายค่ะ เอาห้องเดิมนี่แหละ"
"มีอะไรอีกรึเปล่าคะ ยืนนิ่งเชียว"
"อ๋อ.. เปล่าครับ โอเคครับ ไม่ย้ายห้องนะ"
"สั่งอาหารได้ไหมคะ รูปหล่อ.." หมอนิ้งบริหารสเน่ห์
"ได้ครับ เอาอะไรดี"
"เอากระดอทอด ราดหน้าหมอยกรอบ ยำเย็ดสดค่ะ" หมอนิ้งยิ้มหวาน
คุณหมอเจอแบบสุดๆเลย
Thank
เป็นหมอดันกลัวผีจนโดนสอยนี่คงเป็นไปตามดวงหอยถึงคาดต้องโดนของใหญ่
โอ้ว ด่าซะผีอยากตายอีกรอบ ลุงน้อยนี่สุดๆด่าผีได้
เป็นบุญของนายน้อยจริง น่าอิจฉา
อ้างจาก: Foot switch เมื่อ สิงหาคม 17, 2019, 06:33:44 ก่อนเที่ยง
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หนุ่มใหญ่ไฟแรงเดินถือไมโครโฟนอยู่บนเวทีคล้ายนักร้องประสบการณ์สูงกำลังแสดงคอนเสริต จะไม่เหมือนก็แค่ไม่มีเสียงเชียร์จากผู้ชม ทุกคนสีหน้าจริงจังคร่ำเคร่ง รู้ดีว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าคือสถานการณ์นรกของจริง คืนวันที่สามสิบเอ็ดธันวาคมส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่
"สถิติสามวันจนถึงนาทีนี้มีผู้บาดเจ็บเกือบสามสิบคนผู้เสียชีวิตหกราย นั่นคือสัญญาณเตือนนะครับว่าคืนนี้ยังไงต้องหนักหน่วงแน่ๆ ขอให้ทุกท่าน ตั้งมั่น ตั้งใจ ยึดมั่นในแผนยุทธศาสตร์ที่ผมวางเอาไว้อย่างเคร่งครัด ประสิทธิภาพงานที่เพิ่มขึ้นจากปีที่แล้วแม้เพียงห้าเปอร์เซ็นต์หรือสิบเปอร์เซนต์นั่นอาจหมายถึงการรอดชีวิตของผู้ประสบอุบัติเหตุ" ผู้เข้าร่วมประชุมเกือบร้อยคนปรบมือให้กำลังใจซึ่งกันและกันอย่างมิได้นัดหมาย
"สุดท้ายนะครับ ขอคำตอบเสียงดังๆอีกซักที" เสียงท่านผอ.ดังผ่านเครื่องขยายได้ยินกันทั้งห้องประชุม "สีเหลือง ห้องฉุกเฉิน พร้อมมั้ยครับ" ท่านผอ.ชี้นิ้วไปยังผู้ฟังด้านหน้า
"พร้อม..ครับ(ค่ะ)!!" เสียงปรบมือให้กำลังใจดังขึ้น
"สีน้ำเงิน ฝ่ายคอมพิวเตอร์ ฝ่ายทะเบียน ฝ่ายช่าง ฝ่ายจัดการจราจร พร้อมมั้ยครับ"
"พร้อมครับ" พนักงานหนุ่มยืนขึ้นตอบตะเบ๊ะแบบตำรวจ เสียงปรบมือให้กำลังใจดังกว่าเดิม
"สีแดง!! หน่วยแพทย์กู้ชีพ พร้อมมั้ย!!"
"พร้อมค่ะ" นางพยาบาลสาวสวยยืนขึ้นตอบ คราวนี้เสียงปรบมือดังที่สุด
"สุดท้ายนี้แจ้งให้ทราบเลยนะครับว่า ในคืนนี้บุคลากรและเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลทุกท่านเข้าเวรหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นเต็มอัตราศึกไม่มีใครลาหยุดลาป่วยใดๆทั้งสิ้น" เสียงปรบมือดังลั่นยาว คุณหมอทุกคนลุกขึ้นโค้งคำนับโบกไม้โบกมือขอบคุณ
"ยังมีท่านใดไม่เข้าใจในขั้นตอนแผนการดำเนินงานบ้างมั้ยครับ มีมั้ยครับ ..ถ้าไม่มี สุดท้ายนี้ผมขอให้ทุกคนยึดมั่นในยุทธศาสตร์" ท่านผอ.สูดลมหายใจเว้นจังหวะ
"จำไว้นะครับว่า.. จะไม่มีการคิดเองตัดสินใจเองโดยเด็ดขาด ทุกสถานการณ์ที่คาดว่าจะเกิดล้วนมีแผนงานรองรับไว้แล้วเพียงแต่ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดเท่านั้น สุดท้ายนี้ก่อนที่จะแยกย้ายกันเข้าประจำสถานี" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่ยิ้มกวาดไปทั่วห้อง
"สวัสดีปีใหม่ครับ"
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" เสียงตะโกนเรียกดังขึ้นแข่งกับเสียงปรบมือ ท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หยุดยืนเพ่งมองไปทางหลังห้อง
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" ชายวัยใกล้เกษียณในชุดซาฟารีสีเข้มยืนขึ้น
"โอเคๆ ได้ยินแล้วครับลุง" ท่านผอ.กดปุ่มเปิดไมโครโฟน "คุณลุงยังไม่เข้าใจตรงไหนครับ"
"คือว่า ผม.. เอ่อ ผมไม่รู้จะทำอะไรครับ ไม่มีหน้าที่" เสียงหัวเราะเบาๆแต่รวมกันหลายคนดังหึ่งขึ้น
"เดี๋ยวนะ.. นี่ลุงไม่รู้จะทำอะไรเหรอ" ท่านผอ.ก็หัวเราะเบาๆ
"ครับ!!" ชายวัยใกล้เกษียณยืนตรง
"แล้วคุณลุงได้รับมอบหมายให้อยู่สีอะไรล่ะ สีเหลือง สีน้ำเงิน หรือสีแดง"
"ไม่มีสีครับ .. ไม่มีใครมาบอกว่าผมต้องอยู่สีอะไร"
"อ้าว.. แล้วปกติลุงทำหน้าที่อะไรครับ"
"ขับรถส่งของครับ.. ส่งพวกจดหมาย ครุภัณฑ์ พัสดุ ของโรงพยาบาลครับ"
"ผมคิดว่าคืนนี้ผมว่าไม่น่าจะมีใครส่งอะไรให้ใครนะ" เสียงหัวเราะดังขึ้น "เอาเป็นว่าคุณลุงได้หยุดพักผ่อนก็แล้วกันครับ"
"ให้ช่วยขับรถพยาบาลก็ได้ครับ ผมเห็นทุกคนร่วมแรงร่วมใจกันช่วยผมก็เลยอยากช่วยบ้าง" ลุงพนักงานในชุดซาฟารียังตื๊อไม่เลิกรา
"ขับรถพยาบาลเหรอ.."
"ขออนุญาติท่านผอ.ครับ" ชายหนุ่มร่างกำยำในชุดเครื่องแบบหน่วยแพทย์ฉุกเฉินยืนขึ้น "ไม่ได้ครับ.. คนที่จะขับรถฉุกเฉินได้จะต้องมีใบอนุญาตพิเศษผ่านการฝึกอบรมไม่น้อยกว่าแปดสิบชั่วโมงเท่านั้น ผมคิดว่าพวกเราคงไม่สามารถยินยอมให้คุณลุงเข้ามาร่วมงานในส่วนนี้ได้"
"อืม.. งั้นเอางี้ เดี๋ยวหลังจากเสร็จสิ้นการประชุมซักซ้อมแผนรับอุบัติภัย คุณลุงตามไปหาผมที่ห้องก็แล้วกันครับ" ท่านผอ.ส่งไมโครโฟนคืนให้พนักงานฝ่ายเครื่องเสียงแล้วเดินลงเวทีไป
....................
ท่านผอ.เปิดประตูห้องพักผู้อำนวยการโรงพยาบาล หญิงสาวหมวยผมยาวสลวยแบบผู้ดีกรุงเทพนั่งหน้าบูดบอกบุญไม่รับอยู่ที่ชุดรับแขก หลอดไฟส่องสว่างถูกเปิดไว้ทุกจุดจนภายในห้องสว่างไสวสีขาวโพลนไปหมด
"บรรยากาศการประชุมอย่างกับงานกีฬาสีเลยนะคะ ..พี่จักร" เธอลุกขึ้นเดินเข้าประชิดหอมแก้มหนุ่มใหญ่หนึ่งฟอด สรจักรเคยเห็นแฟนสาวเปลี่ยนอารมณ์ฉับพลันแบบนี้บ่อยๆ ถือเป็นความสามารถ
"จะมาจากโคราชทำไมไม่บอกพี่"
"นิ้งติดรถเพื่อนมาน่ะค่ะ กะจะเซอไพรส์พี่จักรก็เลยไม่บอกก่อน ประชุมกันน่าสนุกนะคะ อย่างกับงานสัมนาขายตรง"
"นิ้ง.. นี่มันเรื่องจริงจังนะ" สรจักรเดินผละไปวางเอกสาร "คืนวันขึ้นปีใหม่ปีที่แล้วสถิติของที่นี่ไม่ดีเลย"
"ก็นั่นมันก่อนที่พี่จักรจะเข้ามารับตำแหน่งนี่คะ นิ้งรับรองว่าปีนี้สถิติจะต้องเป็นศูนย์ คุณหมอสรจักรเอาอยู่แน่นอนค่ะ" นิ้งพูดเอาใจแฟนหนุ่มใหญ่
"เอาอยู่อะไรละ แค่สามวันเองตายไปแล้วตั้งหกคน"
"อื้ม.. ว่าแต่คืนนี้นิ้งไม่ต้องอยู่โรงพยาบาลเหรอ กระทรวงเค้าประกาศทั่วประเทศให้บุคลากรทุกคนเตรียมความพร้อมนะ" สรจักรเปรยเหมือนบ่นๆ
"นิ้งเป็นลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลนะคะ คืนปีใหม่ทั้งทีขอมาสวีทกับแฟนดีกว่า"
"คืนนี้คงสวีทไม่ได้หรอก ความจริงถ้านิ้งโทรมาก่อนพี่ก็จะบอกว่าอย่าเพิ่งมา" สรจักรถอนหายใจถอดแว่นสายตาออกมาเช็ด
"นิ้งรู้ค่าาา..แหม แม่ทัพก็ต้องอยู่บังคับบัญชาสิคะจะออกไปเที่ยวได้ยังไง"
"แม่ท้งแม่ทัพอะไรที่นี่เราทำงานกันเป็นทีม บอกตามตรงนะ พี่ไม่อยากให้พวกลูกน้องคิดว่าเข้มงวดกับพวกเค้าแต่สบายๆกับตัวเอง" ท่านผอ.ถอนหายใจ
"งั้นพี่จักรก็หาอะไรให้นิ้งช่วยสิคะอย่าลืมนะว่านิ้งก็เป็นหมอ แถมยังเป็นคุณหมอที่สวยและเก่งซะด้วย"
"ที่นิ้งมาเนี่ย.. เพราะคุณแม่พี่จักรโทรมาบ่นเป็นห่วงว่าจะไม่มีใครดูแลส่งข้าวส่งน้ำนิ้งก็เลยอาสาค่ะ เอางี้.. เดี๋ยวนั่งดูเงียบๆรับรองว่าจะไม่รบกวนตอนพี่จักรทำงานเลย" คุณหมอนิ้งค่อยๆดึงเน็คไทด์โน้มคอหมอสรจักรลงมาจูบ เพียงได้กอดแฟนสาวความตึงเครียดของหมอสรจักรก็เบาบาง
"เอ่อ คุณหมอครับ.." ลุงคนขับรถเปิดประตูก่อนแล้วค่อยเคาะตามมารยาท สรจักรกับนิ้งรีบผละตัวออกอย่างกับทั้งสองเป็นแม่เหล็กขั้วเดียวกัน
"อ้าว.. ลุง" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่สูดลมหายใจบรรเทาความเขินอาย "เชิญครับ เมื่อกี๊คุณลุงว่าไงนะ อ๋อ.. อยากจะช่วยทำอะไรใช่ป่ะ" ท่านผอ.ถามลูกน้องตกสำรวจ
"ผมว่าท่านผอ.เลิกเรียกคุณลุงซักทีเถอะ ผมยังไม่เกษียณเลย ผมชื่อน้อยครับ"
"โอเค.. นายน้อย คนขับรถ"
"เห็นคนโน้นคนนี้เค้าทำโน่นนี่กันขันแข็งผมเองก็อยากจะช่วยอะไรบ้าง ใจก็คิดว่าเราขับรถได้ก็เลยอยากช่วยขับรถพยาบาล ก็แค่นั้นครับ"
"ผมเข้าใจ แต่ว่า.." หมอสรจักรถอนหายใจ
"ได้ยินที่ผมย้ำนักย้ำหนามั้ยว่าเราจะไม่มีการทำอะไรนอกเหนือจากแผนที่ซักซ้อมกันไว้ ซึ่งนั่นก็หมายถึงการที่จะไม่บรรจุคนใหม่ๆลงไปในแผนด้วย" ท่านผอ.เหลือบมองแฟนสาว
"งานอะไรก็ได้ครับ ทิ้งขยะกวาดถูทำความสะอาดอะไรก็ได้ ผมก็แค่แค่อยากช่วย" ลุงน้อยยังตื๊อไม่เลิก
"งั้นเอางี้ นายน้อยเป็นคนขับรถใช่มั้ย"
"ครับ.."
"ผมวานให้นายน้อยช่วยขับรถไปส่งคุณหมอนิ้งที่บ้านพักทีสิ" สรจักรเหลือบมองแฟนสาว
"อะไรนะคะ!! พี่จักรจะไล่นิ้งให้ไปรอที่บ้านพักเนี่ยนะ นิ้งไม่เอาหรอกค่ะ!!"
"นิ้ง.. คืนนี้ไปรอพี่ที่บ้านก่อนเถอะ เดี๋ยวใกล้ๆเช้าแล้วพี่จะรีบกลับไป"
"โอ้ย!! พี่จักรก็รู้ว่านิ้งเป็นแพนิคกลัวผีจนขึ้นสมองแล้วยังจะให้ไปรออยู่ในบ้านนั้นคนเดียวเนี่ยนะ"
"ผีเผออะไรนิ้ง!! พี่อยู่มาตั้งหลายเดือนไม่เห็นจะมีเลยไอ้ผีเผออะไรที่คุณแม่ว่านั่นอ่ะ"
"ไม่เอาค่ะ นิ้งรอพี่จักรอยู่ที่โรงพยาบาลนี่แหละ บ้านนั้นอ่ะนะขนาดกลางวันยังขนลุกเลย" หมอนิ้งลูบแขนตัวเอง
"งั้นเอางี้สิ ให้ลุงย้อยอยู่เป็นเพื่อน"
"ผมชื่อน้อยครับท่าน.."
"โหย!! พี่จักร!! จะบ้าเหรอ รู้งี้นิ้งไม่มาหาดีกว่า"
"ถ้าไม่ยอมไปรอที่บ้านงั้นนายน้อยก็ขับไปส่งคุณหมอนิ้งโคราชเลยก็แล้วกัน ค่าน้ำมันมาเบิกเอากับผม" ท่านผอ.ถอนหายใจสบตาแฟนสาวแล้วตัดบทจะเดินออกจากห้อง หมอนิ้งยืนกระทืบเท้าด้วยความโกรธ
"เอ่อ ท่านผอ.ครับ ..ส่งคุณหมอเสร็จแล้วยังไงผมจะรีบกลับมาช่วยที่โรงพยาบาลนะครับ" นายน้อยน้ำเสียงเริ่มไม่ค่อยสบอารมณ์
"เออ!! จะไปไหนจะทำอะไรก็เรื่องของลุงเถอะ!! ห่าเอ๊ย!! ผมก็บอกอยู่พยามอธิบายก็แล้วว่าใครไม่อยู่ในแผนก็ไม่เกี่ยว แม่ง..ก็ตื๊ออยู่ได้!! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงวะ!!" ท่านผู้อำนวยการหนุ่มใหญ่ตวาดเสียงดังเดินออกจากห้องปิดประตูดังปัง เขาไม่ชอบที่ใครนึกจะทำอะไรก็ได้ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่วางลำดับงานคิดไว้เป็นอย่างดีแล้ว
(https://i.postimg.cc/nXwvXpcf/64844646-EDDB-43-A3-85-E2-5330152-EA45-C.jpg) (https://postimg.cc/nXwvXpcf)
....................
รถโตโยต้าแวนห้าประตูติดตราเครื่องหมายโรงพยาบาลค่อยๆขโยกเขยกไปตามทางลูกรัง มองตามไฟหน้าสองข้างทางเห็นเพียงป่าหญ้าคารกๆ
"ตกลงจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับคุณหมอ ที่บ้านพักท่านผอ.หรือว่าที่โคราช" นายน้อยถามจากที่นั่งคนขับเบาะหน้า
"ลุงเคยไปที่บ้านนั้นมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งถาม
"เคยครับ เคยไปสองสามครั้ง"
"ลุงว่า.. บ้านนั้นมันมีผีมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งโน้มตัวเกาะเบาะตัวหน้า
"ไม่รู้สิครับ แต่ว่าท่านผู้อำนวยการคนก่อนๆก็ไม่มีใครอยู่บ้านนี้นะ มีแต่คุณหมอสรจักรนี่ล่ะที่ไม่เคยเห็นท่านกลัวอะไรเลย" นายน้อยเล่ายิ้มๆ
"แล้วคุณหมอรู้ได้ไงล่ะครับว่าบ้านนั้นมีผี" นายน้อยถาม
"คุณแม่ของผอ.ท่านไปดูดวงมา หมอดูบอกว่าที่บ้านนั้นมีผี" หมอนิ้งเล่าเสียงตื่นเต้น
"55 หมอดูก็คู่กับหมอเดาล่ะครับ ถ้ามีผีจริงๆคุณหมอสรจักรท่านคงอยู่ไม่ได้หรอก ผมว่าที่ท่านเลือกจะไม่ออกไปเช่าบ้านเพราะตั้งใจแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความสมถะมากกว่า"
"ผีผู้หญิงน่ะสิ.." หมอนิ้งเปรย
"ตกลงคุณหมอจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับเนี่ย.." นายน้อยถาม
"ไปโคราช .. ลุงขับไหวมั้ย"
"ไหวครับ แต่ช่วงเทศกาลรถมันก็คงจะติดหน่อย สี่ห้าทุ่มก็คงถึง"
"งั้นไปโคราช เดี๋ยวหมอหาห้องพักให้แล้วลุงค่อยกลับตอนเช้า"
"เออ.. แต่ว่า ผมคงต้องตีรถกลับไปที่โรงพยาบาลเลยครับ คืนนี้ใครมีแรงเท่าไหร่ก็ต้องช่วยกัน"
"นี่ผอ.เค้าพูดกับลุงขนาดนั้นแล้วยังจะกลับไปช่วยอีกเหรอ"
"ครับ.."
....................
"สงสัยต้องเลี้ยวแยกใหญ่ข้างหน้านี้เลยครับ ขืนไปเส้นหลักรถติดขนาดนี้เช้าจะถึงรึเปล่าก็ไม่รู้" นายน้อยเสนอ
"จะไม่หลงแน่นะ" หมอนิ้งถาม
"ไม่หลงหรอกครับ"
"ว่าแต่ลุงน้อยไหวมั้ยอ่ะ ถ้าไม่ไหวแวะปั๊มล้างหน้าล้างตามั้ยเดี๋ยวหมอซื้อกระทิงแดงให้
"ไหวครับ พอดีเมื่อคืนดูบอลดึกไปหน่อยแต่ก็ยังไหว เห็นตำรวจเมื่อกี๊เค้าบอกว่าเปิดเส้นทางใหม่อีกทางคงจะวิ่งใช้ความเร็วยาวๆได้"
....................
เสียงดังโครมครามดังสนั่นหมอนิ้งตกใจตื่น มองไปข้างหน้าเห็นแต่ฝุ่นขาวๆตลบคลุ้งเต็มไปหมด โชคยังดีที่คาดเข็มขัดนิรภัยแม้จะนั่งที่เบาะหลังไม่งั้นแรงโยนตัวอาจส่งให้เธอหัวจนเพดานรถไปแล้ว
"ลุงน้อย!! อะไรอ่ะ!!" หมอนิ้งถามเสียงดัง รถโตโยต้าแวนห้าประตูจอดสนิทเกือบจะตกลงไปในคูข้างถนน
"ไม่มีอะไรครับ ผมแค่วูบไปหน่อยนึง"
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ!!" เพียงชั่วอึดใจสายตรวจอาสาจราจรขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอด เดินลงมาที่รถสอบถามถึงอุบัติเหตุที่เพิ่งเกิดสดๆร้อนๆ
"ไม่เป็นไรค่ะ" หมอนิ้งหมุนลดกระจกลงตอบ
"จะไปไหนกันคับเนี่ย" อาสาจราจรถาม
"ไปโคราชค่ะ ดิชั้นเป็นหมอที่โรงพยาบาล"
"คุณหมอกำลังจะไปจุดเกิดอุบัติเหตุข้างหน้ารึเปล่าครับ เดี๋ยวซ้อนมอไซค์ผมไปดีกว่า"
"เปล่าค่ะ.. ข้างหน้ามีอุบัติเหตุเหรอคะ"
"มีครับ หลายจุดเลย" อาสาจราจรตอบ
"ถึงว่า เมื่อกี๊ตำรวจโบกให้เข้ามานึกว่ารถว่างนะเนี่ย" นายน้อยคุยบ้าง
"ไหวมั้ยพี่.."
"ก็ไหวแหละ นี่ถ้ามันวิ่งได้ยาวๆก็ไม่ง่วงหรอก สองชั่วโมงเพิ่งมาได้สิบกว่าโลเองนะเนี่ย" นายน้อยบ่น
"อุบัติเหตุหลายจุดครับ ถ้าไม่เป็นอะไรกันงั้นผมขอตัวก่อนนะ ขับดีๆพี่" เขาโบกมือให้นายน้อยคนขับรถ
"เอ่อ.. เดี๋ยวนะคะ แบบนี้จะถึงโคราชซักกี่โมงคะเนี่ย"
"ก็น่าจะมีตีสี่ตีห้านั่นล่ะครับ ข้างหน้าอีกสามสิบโลจะมีบังกะโล ผมว่าเปิดห้องนอนแล้วพรุ่งนี้ค่อยไปดีกว่า แต่ป่านนี้ห้องเต็มรึยังก็ไม่รู้นะ"
"ขอบคุณค่ะ"
"เอ่อ.. ถ้ายังไงคุณหมอขึ้นไปนั่งหน้าเป็นเพื่อนคอยคุยกับคนขับดีกว่าครับ จะได้สังเกตุด้วยเผื่อลุงแกวูบอีก
"อ๋อ ค่ะ ขอบคุณค่ะ" หมอนิ้งหาวฟอดใหญ่ด้วยความง่วงดูนาฬิกาเลยเวลาเที่ยงคืนไปสักพักใหญ่แล้ว
"ไหวมั้ยลุงน้อย" หมอนิ้งนั่งเบาะข้างคนขับ
"ไหวครับ ทีนี้ตาสว่างเลยไม่ง่วงแล้ว เคราะห์ดีที่ไม่ชนท้ายคันหน้า"
หมอนิ้งระแวงคอยสังเกตุอาการของลุงน้อย ช่วงแรกแกก็ตาสว่างอย่างที่ว่าแต่พอรถติดขยับได้ทีละนิดลุงน้อยก็ออกอาการ
"ไหวมั้ยลุงน้อย"
"คุณหมอขับรถเกียร์กระปุกเป็นไหมครับ ผมของีบซักชั่วโมงเดียวก็พอ" นายน้อยถามหมายใจจะเปลี่ยนให้หมอนิ้งขับแทน
"ไม่เป็นอ่ะ หมอขับเป็นแต่เกียร์ออโต้"
"ไม่เคยขับรถกะบะเหรอครับ"
"ก็เคยแต่ขับกระบะเกียร์ออโต้อยู่ดีอ่ะ"
"งั้นไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวข้างหน้าอาจมีปั๊ม" นายน้อยถอนหายใจ มองเห็นแต่ไฟท้ายรถสีแดงตัดกับถนนสีดำมืด
"หมอชวนลุงน้อยคุยดีกว่า จะได้ไม่ง่วง" หมอนิ้งเสนอ
"เอาสิครับ คุยอะไรดี"
"ลุงน้อยก็คุยสิ หมอไม่รู้จะคุยอะไร"
"อ้าว.."
"คุณหมอกลัวผีแล้วมาเป็นหมอทำไมอ่ะครับ" นายน้อยเปิดฉากเริ่มคุย
"หมอขอไม่คุยเรื่องผีได้มั้ย"
"ครับ.."
"เรื่องอื่นมีตั้งเยอะแยะไม่คุยจะคุยเรื่องผีทำไมเนี่ยยิ่งมืดๆอยู่"
"รถติดบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้ผีมันไม่ออกมาหรอกครับ"
"คุยเรื่องอื่น.. เรื่องผีหมอไม่คุย"
"งั้นคุยเรื่องท่านผอ.ก็ได้ครับ" นายน้อยเปลี่ยนเรื่อง "ทำไมคุณหมอไม่มาประจำที่โรงพยาบาลเดียวกับท่านผอ.ล่ะครับจะได้ไม่ต้องไปๆมาๆ"
"โรงพยาบาลที่โคราชเป็นธุรกิจของครอบครัวหมอค่ะ"
"อ้าว.. แล้วถ้างั้นทำไมคุณหมอสรจักรถึงไม่ไปอยู่ที่โคราชล่ะครับ จะมาอยู่ที่หนองวัวขุ่นนี่ทำไม กันดารก็กันดาร แทนที่จะอยากอยู่ใกล้ๆแฟน"
"ไม่รู้ค่ะ พ่อหมอก็ถามหมอแบบนี้เหมือนกัน" หมอนิ้งชักเริ่มรู้สึกว่านายน้อยพูดจาไม่เข้าหู
"ไม่ใช่จะยุแยงอะไรนะครับ พยาบาลที่หนองวัวขุ่นโสดๆสวยๆตั้งหลายคน ผอ.ท่านก็หล่อเป็นคนหนุ่มไฟแรง อยู่ห่างแฟนแบบนี้.."
"พอแล้วค่ะลุงไม่ต้องเล่าแล้ว กลับรถเดี๋ยวนี้เลย!!"
"กลับไปที่โรงพยาบาลเหรอครับ" นายน้อยดีใจ
"เมื่อกี๊ผ่านมาฝั่งโน้นหมอเห็นมีบังกะโลที่พักริมทาง เปิดห้องนอนพรุ่งนี้เช้าค่อยไปก็แล้วกัน หมอขี้เกียจจะคุยกับลุงแล้วค่ะ!!"
(https://i.postimg.cc/5YzqcTJd/080-A079-A-6-ADF-4375-9978-833689-B1-D9-DA.jpg) (https://postimg.cc/5YzqcTJd)
....................
นี่ถ้าไม่เห็นรถที่จอดเต็มแน่นหน้าโรงแรมหมอนิ้งคงจะบอกให้นายน้อยผ่านเลยไปในทันที โรงแรมก่ออิฐถือปูนสามชั้นเก่าคร่ำคราบราดำเกาะเกรอะกรังแห่งนี้โถงรับแขกแฝงกลิ่นอับแปลกๆที่ปลายจมูก ไม่ถึงกับมีสัมผัสที่หกแต่หมอนิ้งก็จับความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องของตัวเองได้
"เหลือห้องเดียว .." พนักงานโรงแรมบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"เตียงคู่หรือเตียงเดี่ยวคะ" หมอนิ้งถาม
"เตียงเดี่ยว .."
"คือ.. มากับคนขับรถอ่ะค่ะ อยากจะเปิดสองห้อง"
"เหลือห้องเดียว .."
"งั้น.. สักครู่นะคะ"
"เหลือแค่ห้องเดียวอ่ะลุง หมอว่าเราไปหาดูข้างหน้าอีกดีกว่ามั้ยน่าจะมีแหละ" หมอนิ้งถามนายน้อย
"แต่นี้เราหามาห้าที่แล้วนะครับ ผมว่าขับต่อไปก็คงจะเจอแต่ห้องเต็มอีกอยู่ดีรถบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้"
"เอาไงดีอ่ะ.."
"กลับไปหาท่านผอ.ที่โรงพยาบาลมั้ยครับ" นายน้อยถาม
"ไม่เอาอ่ะ ยังไงหมอก็ไม่กลับ จะให้นอนริมถนนก็ยอม" หมอนิ้งโชว์ความเด็ดเดี่ยว
"งั้นเอางี้ เดี๋ยวผมนอนในรถก็ได้ ตอนเช้าคุณหมอตื่นแล้วก็ลงมาละกัน" นายน้อยเสนอ
"ไม่เอาอ่ะ ขืนให้ลุงนอนในรถมีหวังหนีกลับโรงพยาบาลแน่ๆ" หมอนิ้งดักทาง
"ก็เดี๋ยวผมมารับตอนเช้าไงครับ"
"ถ้าลุงหนีกลับหมอจะฟ้องผอ.ให้เอาโทษ โทษฐานที่ลุงทิ้งหมอ!! เอาสิ"
"โอเคครับ ผมนอนในรถนี่แหละไม่ไปไหนหรอก นี่ก็จะตีสองแล้วเชิญคุณหมอพักผ่อนเถอะครับ" นายน้อยถอนหายใจ
"ขึ้นไปอาบน้ำมั้ย"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมถามที่เคาน์เตอร์ว่ามีห้องน้ำข้างล่างมั้ย"
"ขึ้นไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
"คุณหมอกลัวผีเหรอครับ" หมอนิ้งกระชับกระเป๋าสะพายถือกระเป๋าเสื้อผ้าเดินจ้ำอ้าวเข้าตัวอาคารทันที
....................
"พนักงานต้อนรับให้พักห้องนี้เหรอ.." เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหยุดยืนที่หน้าประตูห้องถามแปลกๆ
"อ้าว.. ก็มันใช่ห้องสามศูนย์สี่รึเปล่าล่ะ ถามหนูแล้วจะให้หนูถามใครอ่ะ"
"เปลี่ยนไปนอนห้องอื่นมั้ย.." เข้าถามแปลกๆอีกแล้ว หมอนิ้งเริ่มระแวง ไม่น่าใส่เสื้อเปิดไหล่กับกางเกงขาสั้นตัวนี้มาเลย
"ก็เค้าบอกว่าเหลือห้องเดียวไม่ใช่เหรอ มีห้องไหนอีกล่ะ"
"ห้องนอนพนักงาน .."
"นี่อย่ามาทำรุ่มร่ามนะ!!คนที่มากับชั้นเค้าเป็นตำรวจนะจะบอกให้" หมอนิ้งตวาดเสียงเบาเพราะเกรงใจห้องอื่นๆ
"แล้วทำไมคุณตำรวจไม่ขึ้นมาด้วยล่ะ ชวนเค้าขึ้นมาด้วยสิ"
"เดี๋ยวเค้าก็ตามขึ้นมา!!ตกลงว่าห้องนี้ใช่มั้ย!! อ้าว แล้วทำไมมันไม่มีเลขห้องอ่ะ สามศูนย์สาม สามศูนย์ห้า.. ห้องนี้ก็ต้องสามศูนย์สี่สิ"
"เดี๋ยวอีกคนเค้าจะตามขึ้นมาใช่ไหม" พนักงานยกกระเป๋าย้ำถามเรื่องเดิม
"ใช่ เดี๋ยวเค้าก็มา ลุงไปเถอะถ้าไม่จะอยากเดือดร้อน อ่ะนี่.. ให้ร้อยนึงเลย" หมอนิ้งยื่นแบงค์สีแดงให้
"ขออีกร้อยนึงได้มั้ย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแบ่งไปทำบุญให้"
"ยกกระเป่าเนี่ยนะจะเอาสองร้อย ขู่กรรโชกผิดคนแล้วล่ะลุงเอากุญแจมานี่เลย!!"
....................
เปิดประตูเข้าห้องนี่ถึงกับอึ้ง กลิ่นอับคล้ายกับกลิ่นโถงรับแขกที่เดินผ่านมาเมื่อกี๊เลย เครื่องปรับอากาศเก่าคร่ำมองเห็นคราบสนิมส่วนรีโมทติดผนังก็อยู่ในสภาพไม่พร้อมใช้งานปุ่มกดเปลี่ยนอุณหภูมิถลอกปอกเปิก ดูคล้ายห้องที่โรงแรมจัดไว้ให้คนขับรถหรือผู้ติดตามอย่างไรอย่างนั้น โทรทัศน์เปลี่ยนไปช่องไหนก็มีแต่เสียงซ่าาา..รับสัญญาณอะไรไม่ได้
หลังจากเปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างครบทุกดวงก็สำรวจห้องน้ำ ถึงอุปกรณ์ข้างของเครื่องใช้จะเก่าจะเป็นคราบสนิมสีแดงเข้มไหลลงตามผนังแต่ก็ยังสะอาดกว่าที่คิด กระเบื้องสีเหลืองอมเก่าทาบทาด้วยแสงวอร์มไวท์บรรยากาศคล้ายอยู่ในหนังฆาตกรรมเกรดต่ำ หมอนิ้งไม่สนใจจะแช่อ่างอาบน้ำนั่นเลย รีบอาบน้ำรีบนอนดีกว่า
....................
"ครับ คุณหมอ" นายน้อยสะดุ้งตื่นงัวเงียรับโทรศัพท์
"ลุงน้อยอยู่ที่จอดรถป่ะคะ"
"อยู่ครับไม่ได้ไปไหน คุณหมอไม่ต้องห่วง" นึกไปว่าหมอนิ้งคงโทรมาเช็คชื่อ
"ลุงน้อยตามขึ้นมาบนห้องหมอหน่อยได้มั้ยคะ.."
"ไม่ดีมั้งคับคุณหมอ ผมนอนตรงนี้ก็ดีแล้ว"
"คือ.. เอ่อ.. มันมีอะไรแปลกๆค่ะ ลุงน้อยขึ้นมาได้มั้ย"
"โอเคครับ เดี๋ยวผมขึ้นไป" นายน้อยแอบคิดเรื่องทะลึ่งอยู่ในใจ
....................
"โห.. ทำไมเปิดแอร์หนาวขนาดนี้ล่ะครับคุณหมอ" นายน้อยกวาดตามองไปรอบห้องที่เปิดไฟส่องสว่างไว้ทุกดวง
"แอร์มันปรับไม่ได้" หมอนิ้งเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นพันผ้าขนหนูพรางรูปร่างกันไว้อีกชั้นนึง
"ลุงน้อยนอนที่พื้นก็แล้วกันนะ นั่นผ้าห่มกับหมอนหมอเตรียมไว้ให้แล้ว"
"ความจริงให้ผมนอนในรถก็ได้ครับ เดี๋ยวผอ.รู้เข้าคุณหมอจะเสียหาย" นายน้อยนอนหงายห่มผ้าอยู่ข้างเตียง ไม่มีทีท่าว่าคุณหมอสาวสวยจะคิดเรื่องทะลึ่งกับเขา
"ปิดไฟได้มั้ยครับคุณหมอ สว่างขนาดนี้ผมนอนไม่หลับ"
"เปิดไว้แบบนี้แหละ นะ"
"มีอะไรรึเปล่าครับ"
"เมื่อกี๊หมอกำลังกึ่งหลับกึ่งตื่น เตียงมันยุบยวบเหมือนมีคนเดินบนเตียง" หมอนิ้งนอนก้มหน้าซุกหมอนเสียงขาดๆหายๆเหมือนคนกำลังสะอึกสะอื้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ รถบรรทุกอาจวิ่งผ่าน หรือไม่ก็แผ่นดินไหว" สงสัยนายน้อยจะง่วงจนตาลาย เห็นเงาดำเป็นเค้าโครงร่างคล้ายผู้หญิงผมยาวกำลังลอยตัวอยู่บนเพดาน
"แล้วก็เหมือนมีเงาดำๆไหวๆอยู่บนเพดานด้วย" หมอนิ้งเล่าต่อ มิน่าถึงได้นอนซุกหมอนร้องไห้แบบนั้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ อาจภาพซ้อนติดมาจากถนนน่ะ" นายน้อยปลอบ
เขาจับตามองเงาสีดำค่อยๆลอยเลื่อนต่ำลงมาที่เตียง ขอบเค้าโครงค่อยๆชัดขึ้น เป็นผู้หญิงคว่ำหน้าผมทิ้งตัวลงสยายยาว กลิ่นสาบแรงๆเตะจมูก
"ลุงน้อย!! มีอะไรนอนบนเตียงอีกแล้ว!!" เสียงหมอนิ้งตกใจสุดขีด ถ้าเธอเงยหน้าขึ้นมามองก็คงจะเห็นภาพอย่างที่นายน้อยเห็น
"รถปูนวิ่งผ่านน่ะครับไม่มีอะไรหรอก คุณหมอรีบๆหลับพักผ่อนเถอะ"
"หมอหลับไม่ได้!! มันยังอยู่ใช่มั้ยลุง" คราวนี้หมอนิ้งปล่อยโฮร้องไห้ ความกลัวผีพุ่งถึงขีดสุด
"สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ นิททุกขา อะเวรา อัพยาปัชฌา อะนีฆา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงถึงความสุข ปราศจากความทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีความคับแค้นใจ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงเถิดฯ" นายน้อยท่องบทแผ่เมตตา ร่างผีผู้หญิงค่อยๆยืนขึ้นแบบไร้น้ำหนัก เลื่อนถอยหายไปในกำแพง
"คุณหมอลองลืมตาดูสิไม่มีอะไรเลย"
"แต่เมื่อกี๊หมอรู้สึกได้เลยนะว่ามีคนนอน" หมอนิ้งเถียงทั้งน้ำตา
"พวกนี้มันทำอะไรเราไม่ได้หรอกครับคุณหมอ มันทำได้อย่างเดียวคือทำให้เรากลัว"
"แต่หมอกลัว!! ลุงน้อยไล่มันไปทีได้มั้ย" สัมผัสได้ว่าหมอนิ้งสติแตกไปแล้ว
"จะให้ผมไล่อะไรครับมันไม่มีอะไร เปิดไฟสว่างจ้าขนาดนี้ผีเผอกระเจิงหมดแล้วครับ" วางใจไม่ทันได้สักนาทีเสียงน้ำไหลจากก๊อกก็ดังขึ้น
"ฮือ.. ไม่เอาแล้ว กลัวแล้ววว ไม่เอาแล้ว.. กลัว" หมอนิ้งเริ่มร้องไห้หนักอีกครั้ง แบบที่เค้าว่ากลัวจนขี้ขึ้นสมอง
นายน้อยสูดลมหายใจตั้งสมาธิ เขาแผ่เมตตาให้แล้วสัมพะเวสีก็คงจะไป นี่ขนาดหมอนิ้งไม่เห็นภาพแบบที่เขาเห็นยังสติแตกขนาดนี้ ถ้าได้เห็นท่าฟรีสไตล์ฝืนแรงโน้มถ่วงแบบเมื่อกี๊นี้อาจกู่ไม่กลับ
"ฮือ.. " หมอนิ้งยังไม่หยุดร้องไห้ อาการน่าเป็นห่วง
"ยิ้มสิครับคุณหมอ ยิ้มนิดๆทำจิตใจเราให้สูงเข้าไว้ ยิ้มให้เกิดเมตตา" นายน้อยแนะนำเท่าที่นึกออก "ความกลัวมันคือมโนภาพที่เราสร้างขึ้นมาเอง พวกนกหนูกระรอกกระต่ายไม่เห็นมันกลัวผีเลยครับ"
"ฮือ.. " เห็นชัดว่าไม่ได้ผล หมอนิ้งยังร่ำไห้ด้วยความหวาดกลัว จิตของเธอตกต่ำดำดิ่งสู่ห้วงแห่งเดรฉานมิจฉาทิฏฐิ
นายน้อยยังนอนหงายอยู่ในท่าเดิม เสียงน้ำจากก๊อกอ่างล้างหน้าหยุดเองสลับเป็นเสียงน้ำจากฝักบัวฉีดแรงใส่ผนังยิ่งสั่นประสาทของหมอนิ้ง จากเมื่อกี๊ที่หนาวจนต้องห่มผ้ายิ่งหนาวขึ้นไปอีก กลิ่นอับเอียนๆเหมือนกลิ่นขนนกไหม้ลอยมาเตะจมูกอีกครั้ง มันกำลังจะมา นายน้อยสัมผัสได้ถึงความโกรธความง่วงความรำคาญที่กำลังก่อขึ้นในใจของเขา
"คุณหมอครับ.. อย่าไปฟังครับ อย่ามอง อย่าคิด ตั้งสติตั้งใจดีๆ เราอยู่ในภพภูมิที่สูงกว่าอย่าไปกลัวมันครับ"
"ฮือ.. กลัวแล้ววว ฮือออ.. อย่ามาหลอกเลยนะ กลัววแล้วว"
คิดถึงภรรยาและลูกสาวที่ลาจากไปเมื่อหลายปีก่อนจากอุบัติเหตุทางรถในคืนเทศกาล บุญกุศลทุกอย่างที่สามารถจะทำได้เขาก็ทำทั้งนั้น ถึงคืนนี้จะไม่สมความตั้งใจสร้างบุญด้วยการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ แต่วินาทีนี้เขากำลังจะได้ช่วยหมอนิ้งฉุดเธอขึ้นจากห้วงอเวจีภายในจิตใต้สำนึกของตัวเอง ปล่อยไปแบบนี้ถ้าไม่ร้องไห้จนขาดใจตายก็คงสติแตกเตลิดเปิดเปิงแบบกู่ไม่กลับ นึกถึงภาพใบหน้าของภรรยาสุดที่รักอีกครั้ง ความปราถนาเดียวในชีวิตคือการได้พบหน้าเธออีกครั้ง
"ฮือ.. กลัววว ฮือ.."
"คุณหมอ.. คุณหมอเคยอมควยผอ.รึเปล่าครับ ไอ้ตี๋แว่นนั่นได้ซอยหีคนสวยๆเนียนๆอย่างคุณหมอเนี่ย บอกตามตรงผมโคตรอิจฉาผอ.เลย" ได้ผล เสียงสะอื้นของหมอนิ้งเงียบลง
"คุณหมอรู้จักพยาบาลที่ชื้อแต๋มมั้ยครับ คนที่สวยๆก้นงอนๆอ่ะ เค้าก็รู้กันทั้งโรงพยาบาลว่าคั่วอยู่กับผอ. คุณหมอทราบมั้ยครับ" หมอนิ้งเงยหน้าขึ้นมา เค้าโครงร่างผู้หญิงผมยาวสยายยืนอยู่ข้างหลังนายน้อยพอดี เธอกรี๊ดหวีดขึ้นมาด้วยความกลัวที่ได้เห็นผีเป็นครั้งแรกแบบเต็มสองตา
"คุณหมอดูนี่สิครับ" นายน้อยลุกขึ้นยืนท่อนล่างเปลือยเปล่า คลานขึ้นคุกเข่าบนเตียง "ควยของผมกับของผอ.ใครใหญ่กว่ากันครับ" หมอนิ้งอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก
"ทำให้มันแข็งทีสิครับ ไม่กล้าเหรอ เดี๋ยวผมทำให้ดูเองก็ได้" นายน้อยชักว่าวห่างจากใบหน้าคุณหมอคนสวยไม่ถึงคืบ มังกือหนังเหี่ยวใกล้เกษียณผงาดตัวเป็นมังกรฟ้าสองกำโผล่ผูเกรียงไกร หมอนิ้งอดคิดไม่ได้ว่าขนาดลำของนายน้อยใหญ่โตกว่าของแฟนเธอจริงๆด้วย
"เป็นไงครับอยากลองมั้ย นี่ตั้งแต่เมียตายไปผมยังไม่ได้เย็ดใครเลยนะเนี่ย เห็นขาขาวๆของคุณหมอแล้วเงี่ยนจัง ถ้ามีบุญถึงขั้นได้เย็ดรับรองผมจะประเคนให้หีบวมขาถ่างจนหุบไม่ได้เลย เอามั้ยครับคุณหมอ"
"นี่มึงจะบ้าเหรอ!! อย่านะ!! กูจะฟ้องผอ.ให้ไล่แม่งออกไปเลย อย่าทำอะไรนะ!!" หมอนิ้งสบถกร้าว หวังว่าพนักงานต่ำชั้นจะกลัวคำขู่
"ขอโทษครับคุณหมอ" นายน้อยยกมือไหว้ท่วมหัว "ผมเห็นแต่ทางนี้นี่แหละครับที่จะทำให้คุณหมอหลุดจากภวังค์มืดได้ พวกจับไข้หัวโกร๋นก็เป็นแบบนี้ละครับเสียผู้เสียคนพูดจาไม่รู้เรื่องไปเลยก็มี ผมกลัวคุณหมอจะหลุดสติแตกก็เลยต้องชี้ชวนให้คิดอย่างอื่น สัมพะเวสีพวกนี้ถ้าจิตใจเราเข้มแข็งเพียงพอมันก็จะทำอะไรเราไม่ได้เลยครับ เสียพลังงานเสียเวลาของมัน" นายน้อยพูดไปพลางยัดเก็บปืนประจำกายลงกางเกง หมอนิ้งหน้าแดงระบบไหลเวียนเลือดกลับมาปกติอีกครั้ง จริงอย่างที่คนขับรถพูด บรรยากาศในห้องดีขึ้นหายใจคล่องกว่าเมื่อกี๊มาก เงาสีดำนั้นหายไปแล้ว
"นอนเถอะครับจะตีสี่แล้ว ผมว่าปิดไฟดีกว่ามั้ยเปิดสว่างแบบนี้ก็เลยนอนไม่หลับซักที คิดโน่นคิดนี่สร้างมโนคติเหลวไหล" นายน้อยไล่เดินปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างทีละดวงเหลือทิ้งไว้แค่แสงไฟลอดจากประตูห้องน้ำ ทรุดตัวลงนอนที่พื้นข้างเตียง
"ลุงน้อย.."
"ครับ.."
"ขึ้นมานอนบนเตียงกับหมอได้มั้ย หมอกลัวว่าผีเมื่อกี๊มันจะกลับมานอนอีกอ่ะ"
"ครับ.." นายน้อยขยับปีนขึ้นเตียง รู้สึกง่วงเต็มที
"แล้วเรื่องพยาบาลที่ชื่อแต๋มนั่นอ่ะเรื่องจริงมั้ย หรือว่าแค่หลอกให้หมอโกรธผอ.จะได้ลืมเรื่องผี" หมอนิ้งถาม
"นอนเถอะครับหมอ พรุ่งนี้ยังต้องเดินทางอีกตั้งสองร้อยกว่าโลกว่าจะถึง"
....................
หมอสรจักรทรุดกายลงบนเก้าอี้ในห้องพักอย่างเหนื่อยอ่อนตามเนื้อตัวมีคราบเลือด ดูนาฬิกาข้อมือบอกเวลาตีห้ากว่า แสงสีน้ำเงินแกมแดงเริ่มทาบทาขอบฟ้า อีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะผ่านพ้นสิบสองชั่วโมงมรณะ ภาพเด็กชายสองคนที่เขาและคณะแพทย์ยื้อชีวิตไว้ไม่ได้จากอุบัติเหตุมอเตอร์ไซค์ยังวนเวียน
"เยี่ยมยอดไปเลยค่ะผอ. สถิติของปีนี้ดีกว่าปีที่แล้วเกินห้าสิบเปอร์เซนต์อีกค่ะ" พยาบาลแต๋มเปิดประตูแล้วค่อยเคาะ
"เริ่มประเมิณผลกันแล้วเหรอ เร็วจริง"
"ทุกคนเห็นผอ.ลงมาลุยกำกับดูแลเองก็เลยช่วยกันเต็มที่ค่ะ"
"แต่ก็อย่างเพิ่งดีใจกันงานของพวกเรายังไม่จบ ยังเหลืออีกตั้งสามวันถึงจะพ้นช่วงเจ็ดวันอันตราย"
"แต๋มนวดให้เอามั้ยคะผอ." พยาบาลสาวถือวิสาสะเดินอ้อมโต้ะมาบีบนวดบ่าไหล่ให้ผอ.หนุ่ม
"อืม.. ขอบคุณนะ สบายดีจัง"
....................
เสียงไก่ข้างโรงแรมโก่งคอแข่งกันขันรับอรุณ อุณหภูมิในห้องลดต่ำฮวบลงจนหนาวสั่นเข้ากระดูก หมอนิ้งค่อยๆลืมตาเพราะรู้สึกเหมือนมีใครกำลังมองอยู่ ปรับสายตาให้ชินกับแสงสลัวความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องกลับมาอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่แค่หนึ่งแต่มาเป็นสิบ เค้าโครงร่างต่างๆนั้นชัดเจนมีทั้งผู้หญิงผู้ชายทั้งเด็กยืนรายล้อมอยู่รอบเตียงนอน ร่างชโลมไปด้วยคราบเลือดเกรอะกรังเสื้อผ้าเก่าจนจำแนกสีสันไม่ได้ ทุกใบหน้าแสดงความโกรธแค้น นัยตาสีแดงช้ำเลือด
หันไปข้างๆเจอนายน้อยนอนลืมตา สองมือกำลังสาวท่อนเนื้อลำเขื่องอย่างเมามันส์ เขาคว้ามือนุ่มนิ่มของหมอนิ้งไปช่วยกำรูดขึ้นลงถี่ๆ
"ไอ้พวกเหี้ยอยากดูควยเหรอ ดูสินี่ไงควย เย็ดแม่"
นายน้อยลุกขึ้นนั่งคุกเข่ามือยังสาวไม่หยุดแต่เหมือนจะไม่เป็นผล ทุกร่างยังยืนนิ่งไม่ไหวติง ลูกตาของเจ้าตัวสูงเริ่มค่อยๆไหลยืดย้อยหยดจากเบ้า เจ้าร่างเด็กหยิบหัวตัวเองวางบนเตียง ร่างที่ยืนอยู่ตรงหัวเตียงแหวกท้องให้เห็นอวัยวะเน่าเหม็นสีดำสนิท ที่หนักที่สุดคือกลิ่น หมอนิ้งหวีดร้องกรี๊ดในลำคอ มือเท้าสั่นเกร็งคล้ายกำลังจะชัก
"ทนอีกไม่กี่นาทีครับคุณหมอจะเช้าแล้ว!! ต้องทนนะครับ มันจะหลอกจะทำอะไรก็ชั่งแม่มัน!!" เสียงไก่ขันคือกำลังใจเดียว ทุกอย่างกำลังจะสิ้นสุดลงเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น ต่างคนต่างไป "ไอ้เย็ดดดแม่มมมมม!!" นายน้อยตะโกนใส่ผี
"เมียจ๋าพี่ขอโทษนะจ้ะ.. เมียจ๋าช่วยคุณหมอนิ้งด้วยนะ" นายน้อยยกมือไหว้มองสวรรค์
"อยากดูหีเหรอไอ้พวกเหี้ย!! นี่ไง หีอูมๆมึงดูสิไอ้เดรฉาน!!"
นายน้อยเลิกผ้าห่มกระชากกางเกงขาสั้นพร้อมกางเกงในของหมอนิ้งออก จัดท่าแหวกสองขาให้เป็นรูปตัวเอ็ม พวกผีหยุดหลอกหลอนในทันทีเหมือนมันจะสนใจสองกลีบอูมขาวเนียนบดเบียดรอยแยกฉ่ำเยิ้มสีชมพูเข้ม หมอนิ้งหยุดชักเกร็งไม่มีแม้เสียงสะอื้น นายน้อยซุกหน้าลงที่หว่างขาลากลิ้นสลับฉกแย็บรัวๆ
"ซื้ดดด.. ลุง จะทำอะไรอ่ะ" หมอนิ้งหายใจหอบถี่
"เป็นไง มีความสุขก็ครางดังๆเลยสิจ้ะจะเขินทำเหี้ยอะไร มึงเตรียมตัวหีบานได้เลยอีหมอแรด!! อีหมอนทอง!!" นายน้อยสบถ
"อืมม.. อื้มมมม ซื้ดดดด"
หมอนิ้งจัดการถอดเสื้อผ้าท่อนบนของตัวเอง สองเต้าขนาดมาตรฐานหญิงไทยเนียนแน่นหัวนมสีน้ำตาลแข็งเป็นก้อนลูกเกด ไม่รู้ว่าการสบถคำหยาบคายจะเป็นเคล็ดลับอะไรหรือเปล่าแต่หมอนิ้งยังไม่เคยได้ยินใครพูดกับเธอแบบนี้ มันเร้าอารมณ์แปลกๆที่นายน้อยกำลังกล่าวหาว่าเธอเป็นอีหมอแรดอีหมอร่าน
"อมซะดอกทอง จะได้รู้ว่าควยที่แท้จริงมันเป็นยังไง" หมอนิ้งยันตัวขึ้นมาพอได้ระดับ เธอเคยทำออรัลเซ็กให้หมอสรจักรมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยรู้สึกเต็มปากเต็มคำแบบนี้
"เฮ้ย!! อีหมอ!! มึงดูไอ้พวกผีเหี้ยนั่นดิ 55 ผีชักว่าวเว่ย!! ผีดูหีหมอไปชักว่าวไปควายเอ๊ยแม่งโคตรฮาสัส นี่เพิ่งรู้นะว่าเป็นผีก็ชักว่าวได้"
"ไหนดูดิ๊ ไอเหี้ย!! นี่ควยพวกมึงเหรอเนี่ยไอ้สัสดำอย่างกับควันรถสิบล้อ ถ้าเปิดพัดลมเป่านี่ควยพวกมึงปลิวหายเลยนะเย็ดแม่ อ้าว.. แบบนี้ควยมึงก็ไม่แข็งดิ ควยไม่แข็งก็อดเย็ดหีหมอนิ้งน้าาาา 55" นายน้อยอิมโพรไวซ์ไปเรื่อย
"อีหมอ!!มานี่ดิ๊!! โก้งโค้งโก่งตูดท่าหมาอ่ะทำเป็นรึเปล่าผัวไม่เคยเย็ดท่านี้รึไงวะ เออ โก่งแคมให้เพื่อนๆดูหน่อยสิ 55!!" นายน้อยจัดท่าทางให้หมอนิ้งหันก้นไปทางพวกกลุ่มผีผู้ชายที่กำลังชักว่าว ผีเด็กก็มาร่วมสังเกตุการณ์ด้วย
"เย็ดดิเสียบเลยเพื่อนกระแทกเลย กระหน่ำให้หีแม่งแหกไปเลยดิ ค้วย.. เย็ดแม่ อ้าวเชี่ย..โทษทีกูลืมไป ควยไม่แข็ง 55 ควยแม่งมีแต่ควัน" นายน้อยหัวเราะเยาะเย้ย "ดูดนมมั้ย เอามั้ย นี่กูดูดให้ดู" หมอนิ้งสะดุ้งเฮือก ลิ้นสากๆฉกตวัดเสียวจนต้องคว้าคอนายน้อยมาจูบ จูบโชว์ผี
....................
สิบโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่ลดกระจกโบกมือทักทายยามหน้าประตูโรงพยาบาล เขาภูมิใจในตัวบุคลากรทุกคนในโรงพยาบาล ถึงแม้จะเพิ่งเข้ามารับหน้าที่แต่ทุกคนก็แสดงออกถึงความเชื่อมั่นในตัวผอ.คนใหม่คนนี้ ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นเพื่อลดความสูญเสีย
"โห.. ท่านผอ.เพิ่งกลับไปเมื่อเช้าไม่ใช่เหรอครับ นี่เพิ่งสิบโมงเองมาอีกแล้ว" รปภ.หน้าประตูกล่าวทักทายด้วยความชื่นชม
"ยามเห็นคนขับรถที่ชื่อน้อยมั้ย แก่ๆหน่อย เข้ามารึยัง" ผอ.ถาม
"อ๋อ พี่น้อยเหรอ วันนี้ยังไม่เห็นเลยครับ ก็เมื่อวานท่านผอ.บอกบนเวทีว่าอนุญาติให้พี่น้อยหยุดช่วงปีใหม่ มีอะไรหรือเปล่าครับเดี๋ยวผมโทรตามแกให้"
"งั้นขอเบอร์นายน้อยให้ผมละกัน เดี๋ยวผมโทรเอง"
....................
แสงแดดร้อนยามสายสาดส่องผ่านเข้าทางหน้าต่าง ไร้เงาหรือสัญญาณใดๆของภูติผีปีศาจแล้วอีกแล้ว เสียงเตียงไม้เก่าโยกถี่ดังเอี๊ยดอ๊าด
"โฮ้ย.. ลุงน้อย อื้มมม... ซื้ดด...." หมอนิ้งขยับเอวถี่ขย่มตอที่แยงยาวเกือบชนมดลูก "หมอจะเสร็จแล้ว.."
"คุณหมอ!! ต้องท่านผอ.แน่เลย ทำไงดีครับจะให้บอกว่าไง"
"ลุงก็ไม่ต้องรับสิ เดี๋ยวเค้าก็โทรเข้าเครื่องหมอเองแหละ"
ตามคาด โทรศัพท์เครื่องของหมอนิ้งมีสัญญาณสายเรียกเข้า เธอถอนสมอนอนเอนหลังสบายอารมณ์รับโทรศัพท์
"นิ้ง อยู่ที่ไหนเนี่ย" หมอสรจักรถาม "เมื่อเช้าพี่กลับไปที่บ้านไม่เห็น"
"นิ้งกลับมาโคราชแล้วค่ะ พี่จักรเป็นไงคะเมื่อคืนเหนื่อยมั้ย"
นายน้อยจับท่อนเนื้อลำเขื่องของตัวเองลากไปทั่วใบหน้าเนียนใสของหมอนิ้ง เธอแลบลิ้นส่งสายตายั่วคนขับรถรุ่นพ่อ
"พี่พูดเล่นนะที่ให้นายน้อยขับรถไปส่งที่โคราชน่ะ ไม่คิดว่าจะไปจริงๆ"
"อ๋อ.. ไอ้เอ็นไออ่ะ.."
"อะไรนะพูดอีกทีซิ สัญญาณมันไม่ค่อยชัดจ้ะ"
"นิ้งบอกว่าไม่เป็นไรค่ะ" คุณหมอสาวดึงท่อนเอ็นของคนขับรถออกจากปาก "ไม่ใช่สัญญาณไม่ดีหรอก พอดีเมื่อกี๊นิ้งกินไอติมอยู่ค่ะ"
"แล้วนี่ทานขาวรึยัง"
"ซื้ดดดด อื้มมม.. โอ้ย.."
"นิ้ง เป็นไร"
"นิ้งเสียวค่ะพี่จักร อื้มมมม เสียวหิ ...ซื้ดด อ่าฮ เสียวจัง"
"เสียวอะไร อะไรเสียว นิ้ง!!"
"เสียวฟันน่ะค่ะ อื้มมม.. กินไอติมเสียวฟันเลย ซื้ดดดด.."
"เรื่องเมื่อคืนพี่ขอโทษนะ"
"เอ๊าะ... อื้มมม อูยย" หมอนิ้งหอบถี่เผลอครางเพราะนายน้อยยัดดุ้นเข้าไปเต็มร่องสวาท
"เป็นอะไรเนี่ย ดูเหนื่อยๆหอบๆ"
"อ๋อ.. นิ้งวิ่งออกกำลังกายอยู่ค่ะ อ่าห์.. ซื้ดดดด"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ลงไปหาที่โคราชนะ คืนนี้พี่ต้องเข้าเวรอีกคืนนึง"
"เดี๋ยวนะคะพี่จักร พอดีนิ้งจะไปเที่ยวกับเพื่อนสองสามวัน พี่จักรไม่ต้องลงมานะคะ ซื้ดดด อืมมม... โอ้ยยย" นายน้อยกระแทกถี่จนสองเต้ากระเพื่อม "แค่นี้ก่อนนะคะพี่จักร เดี๋ยวค่อยคุยกัน"
"นิ้ง!! เดี๋ย.."
นายน้อยเร่งถี่จนคุณหมอสาวหน้าตาเหยเกเผลอบดเขี่ยติ่งของตัวเองไปด้วยเพื่อเพิ่มรสชาติ
"โอ้ย.. อื้ทมมมม ซื้ดดดดดสสสส อู้ยยหมอจะเสร็จแล้ว แรงๆเลยค่ะ"
"พี่จักรกับพี่น้อยใครเย็ดหีมันส์ถึงใจกว่ากันครับคุณหมอ"
"อื้มมม โอ่ห์.. พี่น้อยสิค่ะ โอ้ยย.. จะเสร็จ พี่น้อยพูดหยาบๆอีกสิคะ"
"ได้ครับ โธ่.. อีดอกช้างเย็ด หน้าตาดีๆการศึกษาสูงๆอย่างมึงนี่กูไม่คิดเลยนะว่าจะร่านควยขนาดนี้ ติดใจควยใหญ่ๆแล้วละสิคับร่องหีมึงเลยใช่มั้ยล่ะ"
"โอ้ย... อื้มมมมม เสร จ อื้ มมม ม"
"เสร็จกี่รอบแล้วครับคุณหมอ"
"หลายรอบค่ะไม่ได้นับ โอย.. เหนื่อย ขาสั่นไปหมดเลย"
"บอกตามตรงนะว่าผมยังอยากเย็ดคุณหมออยู่เลยหมอยคุณหมอสวยน่าเอามาก ติดตรงที่ผมจะหกสิบแล้วนี่สิ นี่ถ้าตอนหนุ่มๆนะเย็ดยาวทรหดยิ่งกว่านี้เยอะ"
....................
"ได้เวลาเช็คเอาท์ครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหน้าเหียกเคาะประตูบอกเวลา
"ต่ออีกคืนนึงค่ะ" คุณหมอนิ้งพันผ้าเช็ดตัวออกไปเปิดประตู เนื้อโนมขาวจั๊วะยั่วยวนใจให้ตรึงตา
"ย้ายห้องมั้ยครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อเผลอกลืนน้ำลายเลียปาก
"ไม่ย้ายค่ะ เอาห้องเดิมนี่แหละ"
"มีอะไรอีกรึเปล่าคะ ยืนนิ่งเชียว"
"อ๋อ.. เปล่าครับ โอเคครับ ไม่ย้ายห้องนะ"
"สั่งอาหารได้ไหมคะ รูปหล่อ.." หมอนิ้งบริหารสเน่ห์
"ได้ครับ เอาอะไรดี"
"เอากระดอทอด ราดหน้าหมอยกรอบ ยำเย็ดสดค่ะ" หมอนิ้งยิ้มหวาน
สนุกดีคับ
สบายตัวแถมหายกลังผีเลยล่ะสิคุณหมอ
ผมเป็นบ๋ิยคงกระโดใส่แล้ว
โหเจอของรุ่นพ่อเข้าไปคืนเดียวร่านขึ้นมาทันทีเลยหมอสงสาร ผอ. จังแฟนสาวคนสวยท่าจะติดใจดอภารโรงเข้าแล้วล่ะ.. เอ๊ะหรือว่าพวกผีๆทั้งหลายจะเป็นแผนของตาน้อยว่ะเนี่ย5555
กินกระดอทอดหมดจานแน่ๆ
หมอนี้ใช้ได้เลยเรื่องบนเตียง
หมอชอบแบบนี้ก็ไม่บอก อิอิ
นายน้อยผู้โชคดีให้หมอนิ้งแก้ผีหลอกด้วยการแก้ผ้าและเอากันให้ผีดู ตอนนี้หมอนิ้งคงไม่กลัวผีแล้วมั้ง
ปลอบหรือนั้นนะ!!!
อย่างงี้ต้องขอบคุณผีๆนะเนี่ย ได้เอาคุณหมอสุดสวย
ดูแล้วคุณหมอน่าจะเสร็จคนขับรถ แล้วติดใจคนขับรถแน่ๆ
หมอสวยแบบนี้เอากี่ทีก้อไม่เบื่อเลย
แนวโปรด อยากให้มีภาคต่อครับ
ผีไม่กล้าหลอกเลยทีเดียว
โรงแรมไหนครับ อยากไปเจอประสบการณ์ แบบนี้บ้าง
คุณหมอไม่ย้ายห้องจะชวนผีมาร่วมวงด้วยแน่ๆ
ลุงน้อยจัดหนักคุณหมอ ติดใจแน่ๆ
หมอนิ้งติดใจไม่ยอมเปลี่ยนห้องด้วยแถมสั่งราดหน้า
สงสารบรรดาผีๆเลยงานนี้
::WooWoo::คุณหมอกลัวผี จนได้สามีเลย ::Confident:: ::Confident:: ::Thankyou::
คนกลัวผีแต่ผีกลัวหี อิอิ
หมอนิ้งติดใจลุงน้อย เฉย ฮ่าๆ
อาหารแบบนี้ไว้ไล่ผีหรอครับ
หมอนิ้งนี่ไม่ขี้กลัวและยังหิวเก่งจัง ถ้าอยู่อีกคืน บ๋อยคงไม่รอดมือหมอแน่
หื้มม หมอนะหมอ
ไม่นึกเลยว่าจะออกมาแนวนี้ สุดยอดมากเลยครับ เป็นกำลังใจให้ครับ แนวนี้ไม่เคยอ่าน
5555ฮาๆมันๆดีครับ
สวิ้งเด็กยกกระเป๋าแน่ๆแบบนี้
นายน้อยเนี่ยสุดๆไปเลย
หมอชอบติดใจเลย อาหารแต่และเมนูอยากจะประเคนให้จริงๆ
โคตรเสียวเลย
มาจากไหนหมอนิ้ง ดีๆ
น่าจะโทรคุยยาวๆ หน่อย
ยั่วผีไว้เยอะ เด่วก็สิงบ่อยมารุมเย็ดสะเลย
ปลอบให้หายกลัวแต่เป็นเงี่ยนแทนนะเนี่ย
ตอนเดียวก็เสียวได้ เป็นการไล่ผีที่ แปลกจริงๆ ครับ
ผีตนนี้น่ากลัวนัครับหมอ จะดูของดีอย่างเดียว
มาแบบจัดเต็มเลยครับหมอนิ้ง
ติดใจลุงซะอย่างงั้น เต็มที่ขนาดผียังไม่กลัวเล้ย
คุณหมอติดใจเลย
มาแบบหักมุมมาก
นี่โดนผีสิงหรือตัวคนที่แท้จริงเนี่ย
อิจฉาลุงแกจริงๆ
หมอได้ปดปล่อยสิ่งที่เก็บกดอยู่นานแล้ว
แบบนี้เรียกผีอำ หรืออำว่าเป็นผีดี เหอๆๆ
หมอชอบคำหยาบ อาจมีอารมณ์ร่วม
แหวกแนวมากครับ สุดยอดไปเลย
::Angry:: ::Angry:: ::Angry::แรงสะใจสไตล์ดิบเถื่อน
ปลอบจนหมอเงี่ยนเลยนะ ขอจัดหนักๆไปเลย
ปลอบให้หายอยากเลียนะ
ปลอบแบบนี้ก็ได้ เอาไปลองจริงจะได้มั๊ย 🤣
โห กลัวผี ต้องแบบนี้
กลายเป็นหมอสาวร่านสวาทซะงั้น โชคดีของตาน้อย
หชอกมากๆ เอาโชว์ผีซะเลย
ถ้าไม่ได้ผี คงอดเย็ด
ผีจับหัวแน่ๆเลย
คุณหมอ ต่อยาวๆซักสามสี่คืนนะ
กลัวผีก็กลัวแต่อยากเสียวมากกว่าใช่มั้ยครับหมอนิ้ง
หมอติดใจของใหญ่ซะแล้ว ผีเผอไม่กลัวละ55
มันเลยน่ะครับคุณหมอ
คิดได้ไง เอาให้ผีดู 55555
เจอแบบนี้เข้าให้ผีก็ผีเถอะ
หมอนิ้ง ก็มีด้านนี้นะครับ หวังจะมีกับบ๋อยด่วยนะครับ
หมอกลัวว่าผีจนสติแตกร่านไปเลย
หมอร่านเหมือนกันนะเนีย
ผีก็ผีเถอะ เจอลุงน้อยยังกลัว
เจอผี ไม่กลัว เจอพี่น้อยเจ๋งกว่า
หมอโดนผีเอาซะงั้น
คุณหมอนิ้งแรงดีครับ น่าจะเก็บกดมานาน
เป็นวิธีปราบผีที่แหวกแนวมาก
ปลอบจนเงี่ยน
ติดใจลุงน้อบซะงั้น
คุณหมอต้องเจอผีจับหัว อีกบ่อยๆแน่ๆ
เพิ่งเคยเจอเรื่องสนุกแนวนี้..สนุกไปอีกแบบ..ชอบๆครับ
สู้เขานายน้อย
วิธีปราบผีของนายน้อยนี้สุดยอดเลย
ลุงปลุุกความเงี่ยนให้น้องหมอ หายกลัวสำเร็จ
ชอบหมอก็ตรงนี้ล่ะ
หมอนิ้งนี่ร่านเงียบนะเนี่ย อ่านแล้วก็ฮาๆดี
กลายเป็นเรื่องตลกซะงั้น 555
จะกลัวผีสักหน่อย เจอผีจับหัว หายกลัวผีเลย ::Glad::
เย็ดหมอ!!!!
แฟนกลัวผี ขนาดนี้ หมอยังกล้า ปล่อยกลับ สมควรแล้วละ
โดนผีจับเยดแน่
วางพลอตได้แปลกดี แต่ห้องดูสกปรกเกินที่คนระดับนี้จะพักนะ
ยาวไปๆๆๆๆหมิ
โห จะได้หมอคนสวยเลยเหรอ หมอนิ้งก็ไม่ธรรมดาร่านสุดๆเหมือนกัน
หมอไปไกลแล้วว
หมอจักรก็ไปเอากับพยาบาลแทนสิ
สุดยอดเลยหมอนิ้ง เอาแบบไม่กลัวผีเลย
สนุกดีลุ้นต่อ
คุณหมอติดใจคนขับรถจนลืม ผอ. แน่ๆเลย
ขอบคุณเรื่องดีๆที่แต่งให้อ่านครับบ
ทั้งเสียว ทั้งขนหัวลุก
ผีที่หลอกเก่งๆ เจอลุงน้อยเสียบหมอนิ้งให้ดูจนเสียผีไปเลย
สุดยอดเลยครับยิ่งอ่านยิ่งลุ้นหมอนิ้งเริ่มร่านแล้ว
แนวนี้แปลกดีนะคับโดนผีหลอกดันมีอารมสะได้
นี่คือวิธีปราบผีแบบใหม่ได้ผลชะงัดเลย ตาน้อยต้องขอบคุณผีนะเนี่ย
หมอติดใจแล้วหล่ะสิ ขอเพิ่มอีก3วันแหนะ
กรรมคุณหมอกลายเป็นคนตลกไปซะแล้ว55
ลุงสบายไปเลย จัดกันยาวเลย
หลุดแน่ๆชิ้นบนชิ้นล่าง
แรงดี เอาชะจนได้
คุณหมอพอกับเส้นทางที่ชอบแล้ว
ผีอาไรนะน่า...จัง
คุณหมอครับระวังครับเดียวจะถูกผีลักหลับเออผีกดทับ ผีทับหัว
นายปราบผึได้แน่มาก
เสียดายตัดตอนมากระซวกกันเลย
สนุก ถึงใจ
เป็นโชคของลุงน้อยโดยแท้เลย ตั้งใจทำความดีตอบแทน ผอ. จัดเต็มคุณหมอเลยทีเดียว ว่าแต่คุณหมอก็ดูติดใจด้วยนะครับ
แหวกแนวดีนะครับเรื่องนี้
แต่ไม่รู้จะมีหักมุมตอนหรือปล่าว
สงสัยหมอติดใจคนขับรถซะแล้วหรืออาจจะโดนคนยกกระเป๋าอีก
หมอติดใจซะแล้ว
โดนปลอบซะหาย...กลัว เลย
อย่างนี้สุดท้ายผีคงกลัวหมอซะเอง
นายน้อยเลยโชคดีเลย
หมอนิ้ง ชองขาดแน่ๆ 5555 ::GiveMe::
หมอนึ้งเหนื่อยแน่ เจอศึกหนักอย่างนี้
หมอกลัวผีเหรอครับ ผีในหัว ฮาฮา
หมอนิ้งจะเบิ้ลบ๋อยแน่ๆ, ยั่วขนาดนี้
ว่าเรื่องผี เห็นกันจริงๆใช่ไหม
ตกลงผีนี่ของจริฝใช่ไหม
หมอนอ้งร่านเงียบแหะ อารมณ์แบบเวลาเย็ดชอบหยาบๆ
คุณหมอนี่ยอดจริงๆ อิจฉาลุงน้อยเลย
ชอบครับสุดๆ
หมอนิ่งได้ดอใหญ่ถููกใจ
แล้วจะจบแบบไหนเนี้ย
ผีครับจะดูเฉยไม่เข้าไปแจมหน่อยเหรอครับ
อ่านแล้วเสียวแปลกๆ คาใจเล็กน้อย ไม่ใช่ว่า2คนนี้ตายไปตั้งแต่ตอนเกิดอุบัติเหตุตกคูอะเปล่า ::Horror::
อยู่ต่ออีกคืน จะไม่โดนผีรุมโทรมเิาหรอแบบนี้
ไม่ใช่หักมุม ทั้ง 2 คนนี้ม่องไปแล้วน่ะ
ปลอบไม่ให้กลัว แต่ได้ผัวแทน เฉย
มีเรื่องหมอนิ้งต่อไหมครับ กำลังสนุกเลย
หมอนิ้งจะเสร็จนายน้อยปะเนี่ยยย แนวนี้ชอบเลยครับ
หมอถูกผีเขย่าหัวแล้วว
นายน้อยเขาเทคนิคเยี่ยม มีวิธีแก้ปัญหาน่าสนใจมาก
ปูเนื้อเรื่องได้ดีจริงๆครับ หมอนิ้ง ก็ไม่ใช่ย้อย
อดอยากมาจากไหนครับแฟมแต่ละเมนูอ่านแล้วเสียว...สันหลังเลย
เนื้อเรื่องแปลกๆ ฮาๆ เสียวๆ 555
กลัวผีจนเจอผีผ้าห่มหลอกเลยหมอ
อาหารอย่างฮา เอากระดอทอด ราดหน้าหมอยกรอบ ยำเย็ดสดค่ะ
ไร้ท์อารมณ์บรรเจิดจริงๆครับ
บรรยากาศช่วงปีใหม่ เขียนได้โคดเหมือนจริง
ขอบคุณครับผม
เล่นท่าอวดผี หมอสาวติดใจแล้วละสิ
เจอผีกลายเป็น โชว์ให้ผีดูซะแล้ว
หมอกลัวจนเป็นได้ขนาดนี้เลย อยากเจอหมอแบบนี้จัง
ขอบคุณมากครับ สนุกมากเลยครับ
เครืองติดแล้ว..ใครก็เอาไม่อยู่555
สงสัยจะโดนกัญชานายน้อยเข้าไปเลยเบลอเนอะ
ไล่ผีกันอีท่าไหนเนี้ย
หมอนิ้งติดใจแล้ว
วิธีไม่ให้หมอนิ้งกลัวผีของลุงน้อยสุดยอดจริงๆ
แรงจัด ยัดเจ็มรูหมอกำลังนึกว่าจะวกลงเข้ารูยังงัย
ต้องเอาวิธีไล่ผีแบบนี้ไปลองใช้บ้่างนะครับ
ทำไมหมอนิ้งร่านแบบนี้หล่ะครับ มีพลังงานอะไรซ้อนเร้นหรือป่าว
ต่ออีกคืนแล้วผีๆ หายไปไหนง่ะ หรือกระเจิงหมดแล้ว
รายการอาหารนี่แแบบคิดมาไง555
หมดสภาพความเป็นคุณหมอเลย ::Crying::
เล่นโชว์ผี สุดยอดว่ะ
สั่งอาหารแบบนี้ทำเป็นไหมนั่น
ไล่ผีวิธีใหม่น่าทำตามจังเลยจ้า
หมอนิ้งสุดยอดสุดๆ
ลุ้นอยู่ว่าหมอนิ้งจะโดนผีเย็ดมั้ย
จัดไปเต็มเม็ด เต็มหน่วยเลยนะเนี้ย
ทำไมอ่านแล้วขำวะ 555 โคตรชอบนายน้อย หมอนิ้งจะเสร็จผีมั้ย
อยากปลอบหมอบ้างจัง^^
ผียืนดู นี่ คนแต่ง จัดมาผสม ซะ หน้ากลัวเลย ขอบคุณครับ
จากกลัวๆ ผี กลายเป็นได้ผัว
::Yes!::เสียดายน่ามีบรรยายตอนจะโดนด้วย
เรื่องเสียวผสมเรื่องผีสนุกดีครับแนวนี้ ::DookDig::
ได้ผัว เพราะ กลัวผี ::Angry::
มีผีด้วย555
อ่านไปฮาไป
คุณหมอชอบแบบโหดโหด
เอาต่อเลยหรอ
ปลอบไปปลอบมา
ได้ผัวใหม่เลย
ขอบคุณสำหรับผลงาน
ตอนแรกนึกว่าจะมาแนวข่มขืน บังคับอะไรแบบนี้
นี้ฉีกแนวมาเจอผีเฉยเลย 555
คุณหมอนิ่งคงโดนลุงคนขับรถจัดหนักแน่ๆ
แต่งได้สุดยอดมากครับ
สงสัยหมอนิ้งจะหายกลัวผีก็ที่นี้แหละ ::DookDig:: ::Thankyou::
ที่พักแบบนี้อยู่ไหนะนะ
อ่านสนลุกมากอยากให้มีต่อจังเลยครับ
ติดใจการโชว์ใหผีดูแน่่ๆ
หมอกินอิ่มทั้งคินแน่นอน..สั่งอาหารขนาดนั้นครับ 555
คุณหมอมันเลย
หมอโดนนายน้อยหลอกล่ะ
เสียวเลย
หมอระร่านเลยนะเนีย
หมอนิ้งจะเสร็จคนขับรถไหมเนี่ยโคตรลุ้น
สงสัยคุณหมอคงจะหาวกลัวผีแล้วล่ะสิ
หมอก็เงี่ยนเป็น ::Glad::
ปลอบขวัญซะร่านเลย 555+ ขอบคุณมากคร้าสบบบ
พึ่งเจอแนวนี้ โคตรถูกใจ
555 เมนูนี้ท่าจะเด็ด
จากคุณหมอเรียบร้อย กลายเป็นคุณหมอจอมร่านแล้ว
แรงดีครับ ชอบๆ หมอนิ้งก็ร่านเหมือนกันนะ
มาแบบนี้..ไม่อยากให้จบในตอนเลยครับ...อยากให้เป็นจุดเริ่มแทน..คุณหมอเล่นเปลี่ยนแปลงซะขนาดนั้น
หีบานแน่ หมอ
ติดใจของใหญ่ เพิ่งรู้มีวิธีไล่ผีแบบใหม่
ลุงน้อยเอาของดีมาไล่ผีแล้ว
ไม่น่าจะชั่ย ผีแล้ว ที่หรอกกก
เมนูเด็ดจนต้องอ่านต่อเลย (คิดได้ไง)
เนื้อเรื่องแปลกดี ชวนติดตาม ภาษาเขียนกับสำนวนก็เยี่ยมครับ
หมอนิ๊งกลัวผีแต่ไม่กลัวเสียตัว
คุณหมดถูกผีสิงรึป่าวเนี้ยย
อยากเจอหมอนิ้งบ้างจังเลย
หมอนิ้งอยู่ รพ.อะไรจะได้ขอแอดมิดยาวๆไปเลย สุดยอด
ากา
จัดเต็มหมอเลยแบบนี้
หมอนิ้งชอบคนแก่ซะแล้ว
เสร็จพี่น้อยได้ไงอ่า...หมอนิ้ง
เป็นวิธีปราบผีที่สุดแสนจะน่าสนใจมากๆ
วิธีทำให้ไม่กลัวผีแบบนี้ก็มีด้วย ไม่เคยคิดเลยอ่ะว่าทำแบบนี้แล้วจะไม่กลัว เดี๋ยวจะลองดูบ้างครับ5555
5555 อย่างฮา อยากรู้ว่า "อีหมอนทอง" นี่มันจะเจ็บใจตรงไหน
คุณหมอเริ่มติดใจซะแล้ว
ไล่ผีแบบนี้ก็ได้เหรอ หมอนิ้ง น่าจะโดนยาว ๆ ไป
ผีชักว่าวด้วย ฮาว่ะ
ผีว่าวด้วยย
เจอผีอย่างเดียวไม่พอเจอเอาต่ออีก อย่างนี้ท่าจะโดนยาวๆ ไป
หมอนิ้งจะโดนรุมไหมนะ
มีลุงน้อยอยู่ หมอนิ้งไม่กลัวผีแล้วล่ะ
::YehYeh:: ::YehYeh::
ชอบๆๆ ชายแก่ๆ กับหญิงสาวสวย
ขอบคุณคร้าบบบบบ 👍👍👍👍
เสร็จไอ้แก่
ได้เยเพราะผีนะนิลุง ::DookDig::
น่าลดอายุลุงน้อยอีกนะดนี่ยยยยยย
วิธีแก้ผีหลอกเหรอ ต้องโชว์เนี่ยนะ
อยากเสริพอาหารให้หมอนิ้งจัง
ว้าว กำลังรู้ ผีมันแข็งด้วย
หมอนิ้งติดใจดอเข้าแล้ว
อยู่ต่ออีกคืนหมอนิ้งโดนผีเยยยยแน่นอน 555
เรื่องสั้นแบบยาว หมอนิ้งเลยได้ฟินเต็มๆ
หมอนิ้งร้อนแรงน่าดู
หมอนิ้งเปลี่ยนไปในคืนเดียวเลยนะนี่
หมอนิ้ง สั่งแบบนั้น ระวังจะได้จริงนะครับ (หรือว่าหมอนิ้งอยากได้อยู่แล้วเลยสั่งแบบนั้น)
ชอบแนวแบบนี้น่าจะมีต่อหลายๆภาค
แปลกๆดีครับผมชอบ
นายน้อยปลอบใช่ไหมครับ
ขอบคุนสำหรับผนงานคับ
หมอนิ้งเป็นโรคซะเองแล้ว ผีกดทับ
เสร็จลุงจนได้
หมอนิ้งติดใจซะแล้ว
เนื้อเรื่องแปลวแหวกแนวเดิมๆดีครับอ่านเพลินมากๆ
::Glad::
จากกลัวผีเลยกลายเป็นได้ผัวใหม่เป็นคนขับรถ
ต่างชั้นต่างวรรณคุณหมอสาวกับคนขับรถพยาบาลแล้วนี่ท่าทางจะได้ผัวเป็นบ๋อยโรงแรมอีกคน
หมอนิ้งสุดยอด!!!
้มาแปลก เขียนแนวใหม่ มีผีด้วย อยากรู้ว่าผลสุดท้ายเป็นยังไง
อยากเป็นคนขับหมอนิ้ง
อยากเป็นนายน้อยเลย
ท่าทางจะทำพิธีไล่ผี กันขนานใหญ่ ทั้งคืนจนฟ้าสางแน่
นายน้อยเขาปลอบหรือเงี่ยนครับเนี่ย
สงสัยผีจะดุ ไล่แรงเลย ผีร้องดังเชียว
คุณหมอโดนผีสิงหรอ ยั่วไปทั่ว แค่ผีกระแทกหัวหน่อยเดียวเอง ::DookDig::
อยากได้หมอเลยครับ
::Dribbling::
หมอนิังติดใจเอ็นตาน้อยไม่ยอมกลับโคราชเลย
หมอนิ้งโดนของเสียเองรึเปล่า
เนื้อเรื่องน่าติดตามมากครับ หมอกับคนแก่ชอบแนวนี้ครับ
ฟินไปๆๆๆ
คุณหมอติดใจกระดอ แถมสั่งกระดอเพิ่มอีกสงสัยยังไม่อิ่ม
ร่านดีครับ
หมอนิ้งสั่งอาหารได้แซ่บมาก จริงๆหมอสั่งบ่อยล่ะซิ๊ทำเป็นแอบเรียบร้อย โด่ คืนต่อไปจะมีผีมาร่วมแจมด้วยไหมเนี้ยดูท่าจะหลุดจินตนาการไปไกลโขเลย แนวนี้ไม่เคยอ่านสนุกมากไม่เครียดดี ::DookDig::
บร๊ะ มีหลอกผีด้วยวิธีนี้ด้วย
สนุกมาก..ตื่นเต้นดี
หมอกลัวผีไม่กลัวลุงๆ...
เสียวแบบนี้ไม่ต้องกลัวผีเลย
เล่นกับความเงี่ยนของคนมันต้องโดนเย็ด
หมอนิ้งสงสัยจะติดใจแน่นอน ได้บ๋อยอีกคนแน่ๆ
นี่แหละครับ ประสบการณ์ของชายสูงวัย ค่อยๆตะล่อมๆเอาจนได้
หนุกๆ
น่าจะแรงแต่ซ่อนตอนบทโหดพอดีเลยอ่ะ
หมอจะอยู่อีกสองสามวันนะพี่
วาร์ปไปหาหมอนิ้งได้ไหมนี่
เสร็จคนขับรถจนได้
วิธีนี้ช่วยได้จริงๆหรอเนี่ย ไม่ธรรมดา
อิจฉาลุงน้อยจริงๆได้อึ๊บหมอสาว
หมอคงตบท้ายด้วยไอ้รูปหล่อเป็นของหวาน แน่ๆ
คุณหมอร่านน่าดูเลยแฮะ
ชอบทำให้ผีดู555
หมอมิ้งบานแน่ๆ
กลัวผีหรือประชดผัวกันแน่
เถื่อนแต่ได้อารม
หมอนิ่งติดใจนายน้อยเเล้วล่ะ
เพราะผีหลอกแท้ๆ ไม่หน่าเลย!!
หมอก็เงียนเป็นครับ
แรงดีมาก สนุกครับ
ขอบคุณมากครับ หมอนิ้งจะมีติดต่อกับบ๋อยไหม ::Hunger::
นายน้อยปลอบหรือหลอกข่มขืนกันแน่นี่
คุณหมอท่าทางจะชอบวิธีไล่ผีแบบนี้นะ
ขอบคุณครับ
สติสตังหลุดหมดแล้วคุณหมอ
ทำไมหมอนิ้งเปลี่ยนไป ดูแรดขึ้นกว่าตอนแรก
ขอบคุณครับ กลับมาอ่านเสียวได้อีกนะเนี่ย
เจอสิงเข้าไปแล้วแน่ๆ
สรุปลุงปลอบจริงหรือหลอก เริ่มงง 55
หมอนิ๊งติดใจนายน้อย หายกลัวผีไปเลย ต้องให้รางวัลนายน้อยต่ออีก
อันนี้นี่สุดๆเลยครับ ได้เล่นหมอสาวเนี่ย
ขอบคุณมากครับ ปลอบแบบนี้ อยากไปร่วมด้วยเลย
เป็นเทคนิคปราบผีที่ฮาร์ดคอร์มาก
โดนนายน้อย และน่าจะอีกหลายๆครั้ง แน่นอน
ไปๆมาๆจัดกันทั้งวคืนเลยทีเดียว
::WooWoo::คุณหมอโดนผีเข้าสิงหรือเปล่าทำไมอาการเป็นแบบนี้
ปลัดขิกลุงน้อย ทำงานแล้ว
หมอนิ้งได้ใจมากเลย ชอบแบบหยาบๆหน่อย
หมอโดนเลยตกลงกลัวผีจริงหรือป่าว
คุณหมอเจอเถื่อนๆ เข้าไปงงเลย
เย็ดโชว์ผีไม่พอจะเอาเด็กโรงแรมอีก
หมอโดนผีสิงแล้วมั้งเนี่ยยย
นี่ลุงกวักปลัดขิกออกมาไล่ผีแต่ผีไม่ไป เลยเอาแท่นเสียบปลัดขิกออกมาอีกอันสินะ
.
.
เหมือนหมอจะถูกสิงตอนที่ทำกับลุงเลย ::Hmmm::
จะมีแบบ 3 คน หรือ อะไรให้แปลกใจหรือเปล่า
เจอผีรีจับหัวแล้วคุณหมอ
เอิ่ม หมอยั่วใช้ได้เลยครับ
::Glad::ชอบหมอในฝัน แต่คงได้แต่ฟัน
อาหารจานด่วน น่ากินมากเลย
ชอบแนวนี้เลยครับ หมอนิ้งโดนจัดหนักเลย
คนขับรถน่ากลัวกว่าผีอีกนะนี่ หมอโดนไปหลายดอกเลย
โดนซะหายกลัวผีเลย
พึ่งมาอ่านตอนแรก สนุกดีครับ
ติดใจลุงน้อยแน่นอนคุณหมอ
หักมุมมากครับ นายน้อยเก่งไม่เบาเลย
หมอนิ้งแกหลุดละ สงสัยติดจัยป๋าน้อยแน่ๆเลย อย่างยาวๆชัว.
คุณหมอโดนผีหลอกจนร่านหรือร่านอยู่แล้วเนี่ย
ลุงน้อยปราบผี หมอไม่ต้องกลัวนะคับ มีลุงน้อยคอยช่วยเหลือ
ต้องเรียกเด็กยกกะเป๋ามาช่วยสวิง
หมอสั่งอาหารชุดใหญ่ขนาดนี้ สงสัยกินกับบ๋อยจนอิ่มแปร้เป็นแน่แท้
ยังไม่อิ่ม ต้องสั่งเพิ่ม
มิติใหม่แห่งการเย็ด555
เอาให้สุดครับ ชอบครับแนวนี้
อยากให้คุณหมอเข้าด้านมืดกว่านี้อีก
สงสัยโดนผีเข้าไม่ยอมออก
โอนสุดๆเลยครับหมอนิ้ง
หมอติดใจของใหญ่ชะแล้า
คืนเดียวไม่พอกันเลยทีเดียว
ฮาดี ไม่เครียด กลายเป็นหมอชอบซะงั้น
วิธีแก้คนกลัวผีได้อย่างชะงัดยิ่งนัก
กลัวผีจนสติแตกไปแล้วเจอของใหญ่ปลอบใจกันไปเลยนะครับคุณหมอ
ปลอบให้หายกลัวแต่เป็นเงี่ยนสินะ
หมอนิ้งสุดยอดเลย
แนวฟันหมอ ครู หรือเพื่อนนี่ชอบมากครับ
อ้าวไหงเอากันจริงจริง
หมอนี่แรดไม่เบาา
เสียวมากครับ หมอนิ้งเด็ดมากกก เล่าได้มันๆสุด
ชอบแนวคนขับรถมากครับ
แน่นอนจริงๆครับคุณหมอ
โอ้หมอนิ้งสุดไวไฟ ที่เป็นมาก่อนหน้าคือแบใช่ไหมมม
หมอนิ้งแรงใช้ได้เลย ชอบๆ
หมอนิ้งเจอปลักขิกไล่ผี แสบสันแน่ๆ
หักมุมสุดๆ แต่ชอบนะครับ แนวนี้
เหมือนหมอนิ้งจะไม่ใช่คนเดิม อิอิ
หมอนิ้งโดนจนติดใจซะแล้ว
ณหมอครับระวังนะครับเดียวจะถูกผีลักหลับ
หมอบานแน่ โดนหนักๆ
นายน้อยมันร้ายยยย
ปลอบหมอจนสียวเลยนะ
ไล่ผีเปนเยดโชว์ผี6555
ติดใจลุงแก่ๆแล้วซิ
::YehYeh::โว้
อ้างจาก: Foot switch เมื่อ สิงหาคม 17, 2019, 06:33:44 ก่อนเที่ยง
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หนุ่มใหญ่ไฟแรงเดินถือไมโครโฟนอยู่บนเวทีคล้ายนักร้องประสบการณ์สูงกำลังแสดงคอนเสริต จะไม่เหมือนก็แค่ไม่มีเสียงเชียร์จากผู้ชม ทุกคนสีหน้าจริงจังคร่ำเคร่ง รู้ดีว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าคือสถานการณ์นรกของจริง คืนวันที่สามสิบเอ็ดธันวาคมส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่
"สถิติสามวันจนถึงนาทีนี้มีผู้บาดเจ็บเกือบสามสิบคนผู้เสียชีวิตหกราย นั่นคือสัญญาณเตือนนะครับว่าคืนนี้ยังไงต้องหนักหน่วงแน่ๆ ขอให้ทุกท่าน ตั้งมั่น ตั้งใจ ยึดมั่นในแผนยุทธศาสตร์ที่ผมวางเอาไว้อย่างเคร่งครัด ประสิทธิภาพงานที่เพิ่มขึ้นจากปีที่แล้วแม้เพียงห้าเปอร์เซ็นต์หรือสิบเปอร์เซนต์นั่นอาจหมายถึงการรอดชีวิตของผู้ประสบอุบัติเหตุ" ผู้เข้าร่วมประชุมเกือบร้อยคนปรบมือให้กำลังใจซึ่งกันและกันอย่างมิได้นัดหมาย
"สุดท้ายนะครับ ขอคำตอบเสียงดังๆอีกซักที" เสียงท่านผอ.ดังผ่านเครื่องขยายได้ยินกันทั้งห้องประชุม "สีเหลือง ห้องฉุกเฉิน พร้อมมั้ยครับ" ท่านผอ.ชี้นิ้วไปยังผู้ฟังด้านหน้า
"พร้อม..ครับ(ค่ะ)!!" เสียงปรบมือให้กำลังใจดังขึ้น
"สีน้ำเงิน ฝ่ายคอมพิวเตอร์ ฝ่ายทะเบียน ฝ่ายช่าง ฝ่ายจัดการจราจร พร้อมมั้ยครับ"
"พร้อมครับ" พนักงานหนุ่มยืนขึ้นตอบตะเบ๊ะแบบตำรวจ เสียงปรบมือให้กำลังใจดังกว่าเดิม
"สีแดง!! หน่วยแพทย์กู้ชีพ พร้อมมั้ย!!"
"พร้อมค่ะ" นางพยาบาลสาวสวยยืนขึ้นตอบ คราวนี้เสียงปรบมือดังที่สุด
"สุดท้ายนี้แจ้งให้ทราบเลยนะครับว่า ในคืนนี้บุคลากรและเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลทุกท่านเข้าเวรหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นเต็มอัตราศึกไม่มีใครลาหยุดลาป่วยใดๆทั้งสิ้น" เสียงปรบมือดังลั่นยาว คุณหมอทุกคนลุกขึ้นโค้งคำนับโบกไม้โบกมือขอบคุณ
"ยังมีท่านใดไม่เข้าใจในขั้นตอนแผนการดำเนินงานบ้างมั้ยครับ มีมั้ยครับ ..ถ้าไม่มี สุดท้ายนี้ผมขอให้ทุกคนยึดมั่นในยุทธศาสตร์" ท่านผอ.สูดลมหายใจเว้นจังหวะ
"จำไว้นะครับว่า.. จะไม่มีการคิดเองตัดสินใจเองโดยเด็ดขาด ทุกสถานการณ์ที่คาดว่าจะเกิดล้วนมีแผนงานรองรับไว้แล้วเพียงแต่ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดเท่านั้น สุดท้ายนี้ก่อนที่จะแยกย้ายกันเข้าประจำสถานี" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่ยิ้มกวาดไปทั่วห้อง
"สวัสดีปีใหม่ครับ"
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" เสียงตะโกนเรียกดังขึ้นแข่งกับเสียงปรบมือ ท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่หยุดยืนเพ่งมองไปทางหลังห้อง
"ท่านผอ.ครับ!! ท่านผอ.ครับ" ชายวัยใกล้เกษียณในชุดซาฟารีสีเข้มยืนขึ้น
"โอเคๆ ได้ยินแล้วครับลุง" ท่านผอ.กดปุ่มเปิดไมโครโฟน "คุณลุงยังไม่เข้าใจตรงไหนครับ"
"คือว่า ผม.. เอ่อ ผมไม่รู้จะทำอะไรครับ ไม่มีหน้าที่" เสียงหัวเราะเบาๆแต่รวมกันหลายคนดังหึ่งขึ้น
"เดี๋ยวนะ.. นี่ลุงไม่รู้จะทำอะไรเหรอ" ท่านผอ.ก็หัวเราะเบาๆ
"ครับ!!" ชายวัยใกล้เกษียณยืนตรง
"แล้วคุณลุงได้รับมอบหมายให้อยู่สีอะไรล่ะ สีเหลือง สีน้ำเงิน หรือสีแดง"
"ไม่มีสีครับ .. ไม่มีใครมาบอกว่าผมต้องอยู่สีอะไร"
"อ้าว.. แล้วปกติลุงทำหน้าที่อะไรครับ"
"ขับรถส่งของครับ.. ส่งพวกจดหมาย ครุภัณฑ์ พัสดุ ของโรงพยาบาลครับ"
"ผมคิดว่าคืนนี้ผมว่าไม่น่าจะมีใครส่งอะไรให้ใครนะ" เสียงหัวเราะดังขึ้น "เอาเป็นว่าคุณลุงได้หยุดพักผ่อนก็แล้วกันครับ"
"ให้ช่วยขับรถพยาบาลก็ได้ครับ ผมเห็นทุกคนร่วมแรงร่วมใจกันช่วยผมก็เลยอยากช่วยบ้าง" ลุงพนักงานในชุดซาฟารียังตื๊อไม่เลิกรา
"ขับรถพยาบาลเหรอ.."
"ขออนุญาติท่านผอ.ครับ" ชายหนุ่มร่างกำยำในชุดเครื่องแบบหน่วยแพทย์ฉุกเฉินยืนขึ้น "ไม่ได้ครับ.. คนที่จะขับรถฉุกเฉินได้จะต้องมีใบอนุญาตพิเศษผ่านการฝึกอบรมไม่น้อยกว่าแปดสิบชั่วโมงเท่านั้น ผมคิดว่าพวกเราคงไม่สามารถยินยอมให้คุณลุงเข้ามาร่วมงานในส่วนนี้ได้"
"อืม.. งั้นเอางี้ เดี๋ยวหลังจากเสร็จสิ้นการประชุมซักซ้อมแผนรับอุบัติภัย คุณลุงตามไปหาผมที่ห้องก็แล้วกันครับ" ท่านผอ.ส่งไมโครโฟนคืนให้พนักงานฝ่ายเครื่องเสียงแล้วเดินลงเวทีไป
....................
ท่านผอ.เปิดประตูห้องพักผู้อำนวยการโรงพยาบาล หญิงสาวหมวยผมยาวสลวยแบบผู้ดีกรุงเทพนั่งหน้าบูดบอกบุญไม่รับอยู่ที่ชุดรับแขก หลอดไฟส่องสว่างถูกเปิดไว้ทุกจุดจนภายในห้องสว่างไสวสีขาวโพลนไปหมด
"บรรยากาศการประชุมอย่างกับงานกีฬาสีเลยนะคะ ..พี่จักร" เธอลุกขึ้นเดินเข้าประชิดหอมแก้มหนุ่มใหญ่หนึ่งฟอด สรจักรเคยเห็นแฟนสาวเปลี่ยนอารมณ์ฉับพลันแบบนี้บ่อยๆ ถือเป็นความสามารถ
"จะมาจากโคราชทำไมไม่บอกพี่"
"นิ้งติดรถเพื่อนมาน่ะค่ะ กะจะเซอไพรส์พี่จักรก็เลยไม่บอกก่อน ประชุมกันน่าสนุกนะคะ อย่างกับงานสัมนาขายตรง"
"นิ้ง.. นี่มันเรื่องจริงจังนะ" สรจักรเดินผละไปวางเอกสาร "คืนวันขึ้นปีใหม่ปีที่แล้วสถิติของที่นี่ไม่ดีเลย"
"ก็นั่นมันก่อนที่พี่จักรจะเข้ามารับตำแหน่งนี่คะ นิ้งรับรองว่าปีนี้สถิติจะต้องเป็นศูนย์ คุณหมอสรจักรเอาอยู่แน่นอนค่ะ" นิ้งพูดเอาใจแฟนหนุ่มใหญ่
"เอาอยู่อะไรละ แค่สามวันเองตายไปแล้วตั้งหกคน"
"อื้ม.. ว่าแต่คืนนี้นิ้งไม่ต้องอยู่โรงพยาบาลเหรอ กระทรวงเค้าประกาศทั่วประเทศให้บุคลากรทุกคนเตรียมความพร้อมนะ" สรจักรเปรยเหมือนบ่นๆ
"นิ้งเป็นลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลนะคะ คืนปีใหม่ทั้งทีขอมาสวีทกับแฟนดีกว่า"
"คืนนี้คงสวีทไม่ได้หรอก ความจริงถ้านิ้งโทรมาก่อนพี่ก็จะบอกว่าอย่าเพิ่งมา" สรจักรถอนหายใจถอดแว่นสายตาออกมาเช็ด
"นิ้งรู้ค่าาา..แหม แม่ทัพก็ต้องอยู่บังคับบัญชาสิคะจะออกไปเที่ยวได้ยังไง"
"แม่ท้งแม่ทัพอะไรที่นี่เราทำงานกันเป็นทีม บอกตามตรงนะ พี่ไม่อยากให้พวกลูกน้องคิดว่าเข้มงวดกับพวกเค้าแต่สบายๆกับตัวเอง" ท่านผอ.ถอนหายใจ
"งั้นพี่จักรก็หาอะไรให้นิ้งช่วยสิคะอย่าลืมนะว่านิ้งก็เป็นหมอ แถมยังเป็นคุณหมอที่สวยและเก่งซะด้วย"
"ที่นิ้งมาเนี่ย.. เพราะคุณแม่พี่จักรโทรมาบ่นเป็นห่วงว่าจะไม่มีใครดูแลส่งข้าวส่งน้ำนิ้งก็เลยอาสาค่ะ เอางี้.. เดี๋ยวนั่งดูเงียบๆรับรองว่าจะไม่รบกวนตอนพี่จักรทำงานเลย" คุณหมอนิ้งค่อยๆดึงเน็คไทด์โน้มคอหมอสรจักรลงมาจูบ เพียงได้กอดแฟนสาวความตึงเครียดของหมอสรจักรก็เบาบาง
"เอ่อ คุณหมอครับ.." ลุงคนขับรถเปิดประตูก่อนแล้วค่อยเคาะตามมารยาท สรจักรกับนิ้งรีบผละตัวออกอย่างกับทั้งสองเป็นแม่เหล็กขั้วเดียวกัน
"อ้าว.. ลุง" ท่านผู้อำนวยการคนใหม่สูดลมหายใจบรรเทาความเขินอาย "เชิญครับ เมื่อกี๊คุณลุงว่าไงนะ อ๋อ.. อยากจะช่วยทำอะไรใช่ป่ะ" ท่านผอ.ถามลูกน้องตกสำรวจ
"ผมว่าท่านผอ.เลิกเรียกคุณลุงซักทีเถอะ ผมยังไม่เกษียณเลย ผมชื่อน้อยครับ"
"โอเค.. นายน้อย คนขับรถ"
"เห็นคนโน้นคนนี้เค้าทำโน่นนี่กันขันแข็งผมเองก็อยากจะช่วยอะไรบ้าง ใจก็คิดว่าเราขับรถได้ก็เลยอยากช่วยขับรถพยาบาล ก็แค่นั้นครับ"
"ผมเข้าใจ แต่ว่า.." หมอสรจักรถอนหายใจ
"ได้ยินที่ผมย้ำนักย้ำหนามั้ยว่าเราจะไม่มีการทำอะไรนอกเหนือจากแผนที่ซักซ้อมกันไว้ ซึ่งนั่นก็หมายถึงการที่จะไม่บรรจุคนใหม่ๆลงไปในแผนด้วย" ท่านผอ.เหลือบมองแฟนสาว
"งานอะไรก็ได้ครับ ทิ้งขยะกวาดถูทำความสะอาดอะไรก็ได้ ผมก็แค่แค่อยากช่วย" ลุงน้อยยังตื๊อไม่เลิก
"งั้นเอางี้ นายน้อยเป็นคนขับรถใช่มั้ย"
"ครับ.."
"ผมวานให้นายน้อยช่วยขับรถไปส่งคุณหมอนิ้งที่บ้านพักทีสิ" สรจักรเหลือบมองแฟนสาว
"อะไรนะคะ!! พี่จักรจะไล่นิ้งให้ไปรอที่บ้านพักเนี่ยนะ นิ้งไม่เอาหรอกค่ะ!!"
"นิ้ง.. คืนนี้ไปรอพี่ที่บ้านก่อนเถอะ เดี๋ยวใกล้ๆเช้าแล้วพี่จะรีบกลับไป"
"โอ้ย!! พี่จักรก็รู้ว่านิ้งเป็นแพนิคกลัวผีจนขึ้นสมองแล้วยังจะให้ไปรออยู่ในบ้านนั้นคนเดียวเนี่ยนะ"
"ผีเผออะไรนิ้ง!! พี่อยู่มาตั้งหลายเดือนไม่เห็นจะมีเลยไอ้ผีเผออะไรที่คุณแม่ว่านั่นอ่ะ"
"ไม่เอาค่ะ นิ้งรอพี่จักรอยู่ที่โรงพยาบาลนี่แหละ บ้านนั้นอ่ะนะขนาดกลางวันยังขนลุกเลย" หมอนิ้งลูบแขนตัวเอง
"งั้นเอางี้สิ ให้ลุงย้อยอยู่เป็นเพื่อน"
"ผมชื่อน้อยครับท่าน.."
"โหย!! พี่จักร!! จะบ้าเหรอ รู้งี้นิ้งไม่มาหาดีกว่า"
"ถ้าไม่ยอมไปรอที่บ้านงั้นนายน้อยก็ขับไปส่งคุณหมอนิ้งโคราชเลยก็แล้วกัน ค่าน้ำมันมาเบิกเอากับผม" ท่านผอ.ถอนหายใจสบตาแฟนสาวแล้วตัดบทจะเดินออกจากห้อง หมอนิ้งยืนกระทืบเท้าด้วยความโกรธ
"เอ่อ ท่านผอ.ครับ ..ส่งคุณหมอเสร็จแล้วยังไงผมจะรีบกลับมาช่วยที่โรงพยาบาลนะครับ" นายน้อยน้ำเสียงเริ่มไม่ค่อยสบอารมณ์
"เออ!! จะไปไหนจะทำอะไรก็เรื่องของลุงเถอะ!! ห่าเอ๊ย!! ผมก็บอกอยู่พยามอธิบายก็แล้วว่าใครไม่อยู่ในแผนก็ไม่เกี่ยว แม่ง..ก็ตื๊ออยู่ได้!! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไงวะ!!" ท่านผู้อำนวยการหนุ่มใหญ่ตวาดเสียงดังเดินออกจากห้องปิดประตูดังปัง เขาไม่ชอบที่ใครนึกจะทำอะไรก็ได้ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่วางลำดับงานคิดไว้เป็นอย่างดีแล้ว
(https://i.postimg.cc/nXwvXpcf/64844646-EDDB-43-A3-85-E2-5330152-EA45-C.jpg) (https://postimg.cc/nXwvXpcf)
....................
รถโตโยต้าแวนห้าประตูติดตราเครื่องหมายโรงพยาบาลค่อยๆขโยกเขยกไปตามทางลูกรัง มองตามไฟหน้าสองข้างทางเห็นเพียงป่าหญ้าคารกๆ
"ตกลงจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับคุณหมอ ที่บ้านพักท่านผอ.หรือว่าที่โคราช" นายน้อยถามจากที่นั่งคนขับเบาะหน้า
"ลุงเคยไปที่บ้านนั้นมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งถาม
"เคยครับ เคยไปสองสามครั้ง"
"ลุงว่า.. บ้านนั้นมันมีผีมั้ยอ่ะ" หมอนิ้งโน้มตัวเกาะเบาะตัวหน้า
"ไม่รู้สิครับ แต่ว่าท่านผู้อำนวยการคนก่อนๆก็ไม่มีใครอยู่บ้านนี้นะ มีแต่คุณหมอสรจักรนี่ล่ะที่ไม่เคยเห็นท่านกลัวอะไรเลย" นายน้อยเล่ายิ้มๆ
"แล้วคุณหมอรู้ได้ไงล่ะครับว่าบ้านนั้นมีผี" นายน้อยถาม
"คุณแม่ของผอ.ท่านไปดูดวงมา หมอดูบอกว่าที่บ้านนั้นมีผี" หมอนิ้งเล่าเสียงตื่นเต้น
"55 หมอดูก็คู่กับหมอเดาล่ะครับ ถ้ามีผีจริงๆคุณหมอสรจักรท่านคงอยู่ไม่ได้หรอก ผมว่าที่ท่านเลือกจะไม่ออกไปเช่าบ้านเพราะตั้งใจแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความสมถะมากกว่า"
"ผีผู้หญิงน่ะสิ.." หมอนิ้งเปรย
"ตกลงคุณหมอจะให้ผมไปส่งที่ไหนครับเนี่ย.." นายน้อยถาม
"ไปโคราช .. ลุงขับไหวมั้ย"
"ไหวครับ แต่ช่วงเทศกาลรถมันก็คงจะติดหน่อย สี่ห้าทุ่มก็คงถึง"
"งั้นไปโคราช เดี๋ยวหมอหาห้องพักให้แล้วลุงค่อยกลับตอนเช้า"
"เออ.. แต่ว่า ผมคงต้องตีรถกลับไปที่โรงพยาบาลเลยครับ คืนนี้ใครมีแรงเท่าไหร่ก็ต้องช่วยกัน"
"นี่ผอ.เค้าพูดกับลุงขนาดนั้นแล้วยังจะกลับไปช่วยอีกเหรอ"
"ครับ.."
....................
"สงสัยต้องเลี้ยวแยกใหญ่ข้างหน้านี้เลยครับ ขืนไปเส้นหลักรถติดขนาดนี้เช้าจะถึงรึเปล่าก็ไม่รู้" นายน้อยเสนอ
"จะไม่หลงแน่นะ" หมอนิ้งถาม
"ไม่หลงหรอกครับ"
"ว่าแต่ลุงน้อยไหวมั้ยอ่ะ ถ้าไม่ไหวแวะปั๊มล้างหน้าล้างตามั้ยเดี๋ยวหมอซื้อกระทิงแดงให้
"ไหวครับ พอดีเมื่อคืนดูบอลดึกไปหน่อยแต่ก็ยังไหว เห็นตำรวจเมื่อกี๊เค้าบอกว่าเปิดเส้นทางใหม่อีกทางคงจะวิ่งใช้ความเร็วยาวๆได้"
....................
เสียงดังโครมครามดังสนั่นหมอนิ้งตกใจตื่น มองไปข้างหน้าเห็นแต่ฝุ่นขาวๆตลบคลุ้งเต็มไปหมด โชคยังดีที่คาดเข็มขัดนิรภัยแม้จะนั่งที่เบาะหลังไม่งั้นแรงโยนตัวอาจส่งให้เธอหัวจนเพดานรถไปแล้ว
"ลุงน้อย!! อะไรอ่ะ!!" หมอนิ้งถามเสียงดัง รถโตโยต้าแวนห้าประตูจอดสนิทเกือบจะตกลงไปในคูข้างถนน
"ไม่มีอะไรครับ ผมแค่วูบไปหน่อยนึง"
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ!!" เพียงชั่วอึดใจสายตรวจอาสาจราจรขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอด เดินลงมาที่รถสอบถามถึงอุบัติเหตุที่เพิ่งเกิดสดๆร้อนๆ
"ไม่เป็นไรค่ะ" หมอนิ้งหมุนลดกระจกลงตอบ
"จะไปไหนกันคับเนี่ย" อาสาจราจรถาม
"ไปโคราชค่ะ ดิชั้นเป็นหมอที่โรงพยาบาล"
"คุณหมอกำลังจะไปจุดเกิดอุบัติเหตุข้างหน้ารึเปล่าครับ เดี๋ยวซ้อนมอไซค์ผมไปดีกว่า"
"เปล่าค่ะ.. ข้างหน้ามีอุบัติเหตุเหรอคะ"
"มีครับ หลายจุดเลย" อาสาจราจรตอบ
"ถึงว่า เมื่อกี๊ตำรวจโบกให้เข้ามานึกว่ารถว่างนะเนี่ย" นายน้อยคุยบ้าง
"ไหวมั้ยพี่.."
"ก็ไหวแหละ นี่ถ้ามันวิ่งได้ยาวๆก็ไม่ง่วงหรอก สองชั่วโมงเพิ่งมาได้สิบกว่าโลเองนะเนี่ย" นายน้อยบ่น
"อุบัติเหตุหลายจุดครับ ถ้าไม่เป็นอะไรกันงั้นผมขอตัวก่อนนะ ขับดีๆพี่" เขาโบกมือให้นายน้อยคนขับรถ
"เอ่อ.. เดี๋ยวนะคะ แบบนี้จะถึงโคราชซักกี่โมงคะเนี่ย"
"ก็น่าจะมีตีสี่ตีห้านั่นล่ะครับ ข้างหน้าอีกสามสิบโลจะมีบังกะโล ผมว่าเปิดห้องนอนแล้วพรุ่งนี้ค่อยไปดีกว่า แต่ป่านนี้ห้องเต็มรึยังก็ไม่รู้นะ"
"ขอบคุณค่ะ"
"เอ่อ.. ถ้ายังไงคุณหมอขึ้นไปนั่งหน้าเป็นเพื่อนคอยคุยกับคนขับดีกว่าครับ จะได้สังเกตุด้วยเผื่อลุงแกวูบอีก
"อ๋อ ค่ะ ขอบคุณค่ะ" หมอนิ้งหาวฟอดใหญ่ด้วยความง่วงดูนาฬิกาเลยเวลาเที่ยงคืนไปสักพักใหญ่แล้ว
"ไหวมั้ยลุงน้อย" หมอนิ้งนั่งเบาะข้างคนขับ
"ไหวครับ ทีนี้ตาสว่างเลยไม่ง่วงแล้ว เคราะห์ดีที่ไม่ชนท้ายคันหน้า"
หมอนิ้งระแวงคอยสังเกตุอาการของลุงน้อย ช่วงแรกแกก็ตาสว่างอย่างที่ว่าแต่พอรถติดขยับได้ทีละนิดลุงน้อยก็ออกอาการ
"ไหวมั้ยลุงน้อย"
"คุณหมอขับรถเกียร์กระปุกเป็นไหมครับ ผมของีบซักชั่วโมงเดียวก็พอ" นายน้อยถามหมายใจจะเปลี่ยนให้หมอนิ้งขับแทน
"ไม่เป็นอ่ะ หมอขับเป็นแต่เกียร์ออโต้"
"ไม่เคยขับรถกะบะเหรอครับ"
"ก็เคยแต่ขับกระบะเกียร์ออโต้อยู่ดีอ่ะ"
"งั้นไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวข้างหน้าอาจมีปั๊ม" นายน้อยถอนหายใจ มองเห็นแต่ไฟท้ายรถสีแดงตัดกับถนนสีดำมืด
"หมอชวนลุงน้อยคุยดีกว่า จะได้ไม่ง่วง" หมอนิ้งเสนอ
"เอาสิครับ คุยอะไรดี"
"ลุงน้อยก็คุยสิ หมอไม่รู้จะคุยอะไร"
"อ้าว.."
"คุณหมอกลัวผีแล้วมาเป็นหมอทำไมอ่ะครับ" นายน้อยเปิดฉากเริ่มคุย
"หมอขอไม่คุยเรื่องผีได้มั้ย"
"ครับ.."
"เรื่องอื่นมีตั้งเยอะแยะไม่คุยจะคุยเรื่องผีทำไมเนี่ยยิ่งมืดๆอยู่"
"รถติดบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้ผีมันไม่ออกมาหรอกครับ"
"คุยเรื่องอื่น.. เรื่องผีหมอไม่คุย"
"งั้นคุยเรื่องท่านผอ.ก็ได้ครับ" นายน้อยเปลี่ยนเรื่อง "ทำไมคุณหมอไม่มาประจำที่โรงพยาบาลเดียวกับท่านผอ.ล่ะครับจะได้ไม่ต้องไปๆมาๆ"
"โรงพยาบาลที่โคราชเป็นธุรกิจของครอบครัวหมอค่ะ"
"อ้าว.. แล้วถ้างั้นทำไมคุณหมอสรจักรถึงไม่ไปอยู่ที่โคราชล่ะครับ จะมาอยู่ที่หนองวัวขุ่นนี่ทำไม กันดารก็กันดาร แทนที่จะอยากอยู่ใกล้ๆแฟน"
"ไม่รู้ค่ะ พ่อหมอก็ถามหมอแบบนี้เหมือนกัน" หมอนิ้งชักเริ่มรู้สึกว่านายน้อยพูดจาไม่เข้าหู
"ไม่ใช่จะยุแยงอะไรนะครับ พยาบาลที่หนองวัวขุ่นโสดๆสวยๆตั้งหลายคน ผอ.ท่านก็หล่อเป็นคนหนุ่มไฟแรง อยู่ห่างแฟนแบบนี้.."
"พอแล้วค่ะลุงไม่ต้องเล่าแล้ว กลับรถเดี๋ยวนี้เลย!!"
"กลับไปที่โรงพยาบาลเหรอครับ" นายน้อยดีใจ
"เมื่อกี๊ผ่านมาฝั่งโน้นหมอเห็นมีบังกะโลที่พักริมทาง เปิดห้องนอนพรุ่งนี้เช้าค่อยไปก็แล้วกัน หมอขี้เกียจจะคุยกับลุงแล้วค่ะ!!"
(https://i.postimg.cc/5YzqcTJd/080-A079-A-6-ADF-4375-9978-833689-B1-D9-DA.jpg) (https://postimg.cc/5YzqcTJd)
....................
นี่ถ้าไม่เห็นรถที่จอดเต็มแน่นหน้าโรงแรมหมอนิ้งคงจะบอกให้นายน้อยผ่านเลยไปในทันที โรงแรมก่ออิฐถือปูนสามชั้นเก่าคร่ำคราบราดำเกาะเกรอะกรังแห่งนี้โถงรับแขกแฝงกลิ่นอับแปลกๆที่ปลายจมูก ไม่ถึงกับมีสัมผัสที่หกแต่หมอนิ้งก็จับความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องของตัวเองได้
"เหลือห้องเดียว .." พนักงานโรงแรมบอกด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"เตียงคู่หรือเตียงเดี่ยวคะ" หมอนิ้งถาม
"เตียงเดี่ยว .."
"คือ.. มากับคนขับรถอ่ะค่ะ อยากจะเปิดสองห้อง"
"เหลือห้องเดียว .."
"งั้น.. สักครู่นะคะ"
"เหลือแค่ห้องเดียวอ่ะลุง หมอว่าเราไปหาดูข้างหน้าอีกดีกว่ามั้ยน่าจะมีแหละ" หมอนิ้งถามนายน้อย
"แต่นี้เราหามาห้าที่แล้วนะครับ ผมว่าขับต่อไปก็คงจะเจอแต่ห้องเต็มอีกอยู่ดีรถบนถนนเป็นร้อยๆคันแบบนี้"
"เอาไงดีอ่ะ.."
"กลับไปหาท่านผอ.ที่โรงพยาบาลมั้ยครับ" นายน้อยถาม
"ไม่เอาอ่ะ ยังไงหมอก็ไม่กลับ จะให้นอนริมถนนก็ยอม" หมอนิ้งโชว์ความเด็ดเดี่ยว
"งั้นเอางี้ เดี๋ยวผมนอนในรถก็ได้ ตอนเช้าคุณหมอตื่นแล้วก็ลงมาละกัน" นายน้อยเสนอ
"ไม่เอาอ่ะ ขืนให้ลุงนอนในรถมีหวังหนีกลับโรงพยาบาลแน่ๆ" หมอนิ้งดักทาง
"ก็เดี๋ยวผมมารับตอนเช้าไงครับ"
"ถ้าลุงหนีกลับหมอจะฟ้องผอ.ให้เอาโทษ โทษฐานที่ลุงทิ้งหมอ!! เอาสิ"
"โอเคครับ ผมนอนในรถนี่แหละไม่ไปไหนหรอก นี่ก็จะตีสองแล้วเชิญคุณหมอพักผ่อนเถอะครับ" นายน้อยถอนหายใจ
"ขึ้นไปอาบน้ำมั้ย"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมถามที่เคาน์เตอร์ว่ามีห้องน้ำข้างล่างมั้ย"
"ขึ้นไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
"คุณหมอกลัวผีเหรอครับ" หมอนิ้งกระชับกระเป๋าสะพายถือกระเป๋าเสื้อผ้าเดินจ้ำอ้าวเข้าตัวอาคารทันที
....................
"พนักงานต้อนรับให้พักห้องนี้เหรอ.." เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหยุดยืนที่หน้าประตูห้องถามแปลกๆ
"อ้าว.. ก็มันใช่ห้องสามศูนย์สี่รึเปล่าล่ะ ถามหนูแล้วจะให้หนูถามใครอ่ะ"
"เปลี่ยนไปนอนห้องอื่นมั้ย.." เข้าถามแปลกๆอีกแล้ว หมอนิ้งเริ่มระแวง ไม่น่าใส่เสื้อเปิดไหล่กับกางเกงขาสั้นตัวนี้มาเลย
"ก็เค้าบอกว่าเหลือห้องเดียวไม่ใช่เหรอ มีห้องไหนอีกล่ะ"
"ห้องนอนพนักงาน .."
"นี่อย่ามาทำรุ่มร่ามนะ!!คนที่มากับชั้นเค้าเป็นตำรวจนะจะบอกให้" หมอนิ้งตวาดเสียงเบาเพราะเกรงใจห้องอื่นๆ
"แล้วทำไมคุณตำรวจไม่ขึ้นมาด้วยล่ะ ชวนเค้าขึ้นมาด้วยสิ"
"เดี๋ยวเค้าก็ตามขึ้นมา!!ตกลงว่าห้องนี้ใช่มั้ย!! อ้าว แล้วทำไมมันไม่มีเลขห้องอ่ะ สามศูนย์สาม สามศูนย์ห้า.. ห้องนี้ก็ต้องสามศูนย์สี่สิ"
"เดี๋ยวอีกคนเค้าจะตามขึ้นมาใช่ไหม" พนักงานยกกระเป๋าย้ำถามเรื่องเดิม
"ใช่ เดี๋ยวเค้าก็มา ลุงไปเถอะถ้าไม่จะอยากเดือดร้อน อ่ะนี่.. ให้ร้อยนึงเลย" หมอนิ้งยื่นแบงค์สีแดงให้
"ขออีกร้อยนึงได้มั้ย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะแบ่งไปทำบุญให้"
"ยกกระเป่าเนี่ยนะจะเอาสองร้อย ขู่กรรโชกผิดคนแล้วล่ะลุงเอากุญแจมานี่เลย!!"
....................
เปิดประตูเข้าห้องนี่ถึงกับอึ้ง กลิ่นอับคล้ายกับกลิ่นโถงรับแขกที่เดินผ่านมาเมื่อกี๊เลย เครื่องปรับอากาศเก่าคร่ำมองเห็นคราบสนิมส่วนรีโมทติดผนังก็อยู่ในสภาพไม่พร้อมใช้งานปุ่มกดเปลี่ยนอุณหภูมิถลอกปอกเปิก ดูคล้ายห้องที่โรงแรมจัดไว้ให้คนขับรถหรือผู้ติดตามอย่างไรอย่างนั้น โทรทัศน์เปลี่ยนไปช่องไหนก็มีแต่เสียงซ่าาา..รับสัญญาณอะไรไม่ได้
หลังจากเปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างครบทุกดวงก็สำรวจห้องน้ำ ถึงอุปกรณ์ข้างของเครื่องใช้จะเก่าจะเป็นคราบสนิมสีแดงเข้มไหลลงตามผนังแต่ก็ยังสะอาดกว่าที่คิด กระเบื้องสีเหลืองอมเก่าทาบทาด้วยแสงวอร์มไวท์บรรยากาศคล้ายอยู่ในหนังฆาตกรรมเกรดต่ำ หมอนิ้งไม่สนใจจะแช่อ่างอาบน้ำนั่นเลย รีบอาบน้ำรีบนอนดีกว่า
....................
"ครับ คุณหมอ" นายน้อยสะดุ้งตื่นงัวเงียรับโทรศัพท์
"ลุงน้อยอยู่ที่จอดรถป่ะคะ"
"อยู่ครับไม่ได้ไปไหน คุณหมอไม่ต้องห่วง" นึกไปว่าหมอนิ้งคงโทรมาเช็คชื่อ
"ลุงน้อยตามขึ้นมาบนห้องหมอหน่อยได้มั้ยคะ.."
"ไม่ดีมั้งคับคุณหมอ ผมนอนตรงนี้ก็ดีแล้ว"
"คือ.. เอ่อ.. มันมีอะไรแปลกๆค่ะ ลุงน้อยขึ้นมาได้มั้ย"
"โอเคครับ เดี๋ยวผมขึ้นไป" นายน้อยแอบคิดเรื่องทะลึ่งอยู่ในใจ
....................
"โห.. ทำไมเปิดแอร์หนาวขนาดนี้ล่ะครับคุณหมอ" นายน้อยกวาดตามองไปรอบห้องที่เปิดไฟส่องสว่างไว้ทุกดวง
"แอร์มันปรับไม่ได้" หมอนิ้งเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดกางเกงขาสั้นพันผ้าขนหนูพรางรูปร่างกันไว้อีกชั้นนึง
"ลุงน้อยนอนที่พื้นก็แล้วกันนะ นั่นผ้าห่มกับหมอนหมอเตรียมไว้ให้แล้ว"
"ความจริงให้ผมนอนในรถก็ได้ครับ เดี๋ยวผอ.รู้เข้าคุณหมอจะเสียหาย" นายน้อยนอนหงายห่มผ้าอยู่ข้างเตียง ไม่มีทีท่าว่าคุณหมอสาวสวยจะคิดเรื่องทะลึ่งกับเขา
"ปิดไฟได้มั้ยครับคุณหมอ สว่างขนาดนี้ผมนอนไม่หลับ"
"เปิดไว้แบบนี้แหละ นะ"
"มีอะไรรึเปล่าครับ"
"เมื่อกี๊หมอกำลังกึ่งหลับกึ่งตื่น เตียงมันยุบยวบเหมือนมีคนเดินบนเตียง" หมอนิ้งนอนก้มหน้าซุกหมอนเสียงขาดๆหายๆเหมือนคนกำลังสะอึกสะอื้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ รถบรรทุกอาจวิ่งผ่าน หรือไม่ก็แผ่นดินไหว" สงสัยนายน้อยจะง่วงจนตาลาย เห็นเงาดำเป็นเค้าโครงร่างคล้ายผู้หญิงผมยาวกำลังลอยตัวอยู่บนเพดาน
"แล้วก็เหมือนมีเงาดำๆไหวๆอยู่บนเพดานด้วย" หมอนิ้งเล่าต่อ มิน่าถึงได้นอนซุกหมอนร้องไห้แบบนั้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ อาจภาพซ้อนติดมาจากถนนน่ะ" นายน้อยปลอบ
เขาจับตามองเงาสีดำค่อยๆลอยเลื่อนต่ำลงมาที่เตียง ขอบเค้าโครงค่อยๆชัดขึ้น เป็นผู้หญิงคว่ำหน้าผมทิ้งตัวลงสยายยาว กลิ่นสาบแรงๆเตะจมูก
"ลุงน้อย!! มีอะไรนอนบนเตียงอีกแล้ว!!" เสียงหมอนิ้งตกใจสุดขีด ถ้าเธอเงยหน้าขึ้นมามองก็คงจะเห็นภาพอย่างที่นายน้อยเห็น
"รถปูนวิ่งผ่านน่ะครับไม่มีอะไรหรอก คุณหมอรีบๆหลับพักผ่อนเถอะ"
"หมอหลับไม่ได้!! มันยังอยู่ใช่มั้ยลุง" คราวนี้หมอนิ้งปล่อยโฮร้องไห้ ความกลัวผีพุ่งถึงขีดสุด
"สัพเพ สัตตา สุขิตา โหนตุ นิททุกขา อะเวรา อัพยาปัชฌา อะนีฆา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ ขอสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง จงถึงความสุข ปราศจากความทุกข์ ไม่มีเวร ไม่มีภัย ไม่มีความคับแค้นใจ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงเถิดฯ" นายน้อยท่องบทแผ่เมตตา ร่างผีผู้หญิงค่อยๆยืนขึ้นแบบไร้น้ำหนัก เลื่อนถอยหายไปในกำแพง
"คุณหมอลองลืมตาดูสิไม่มีอะไรเลย"
"แต่เมื่อกี๊หมอรู้สึกได้เลยนะว่ามีคนนอน" หมอนิ้งเถียงทั้งน้ำตา
"พวกนี้มันทำอะไรเราไม่ได้หรอกครับคุณหมอ มันทำได้อย่างเดียวคือทำให้เรากลัว"
"แต่หมอกลัว!! ลุงน้อยไล่มันไปทีได้มั้ย" สัมผัสได้ว่าหมอนิ้งสติแตกไปแล้ว
"จะให้ผมไล่อะไรครับมันไม่มีอะไร เปิดไฟสว่างจ้าขนาดนี้ผีเผอกระเจิงหมดแล้วครับ" วางใจไม่ทันได้สักนาทีเสียงน้ำไหลจากก๊อกก็ดังขึ้น
"ฮือ.. ไม่เอาแล้ว กลัวแล้ววว ไม่เอาแล้ว.. กลัว" หมอนิ้งเริ่มร้องไห้หนักอีกครั้ง แบบที่เค้าว่ากลัวจนขี้ขึ้นสมอง
นายน้อยสูดลมหายใจตั้งสมาธิ เขาแผ่เมตตาให้แล้วสัมพะเวสีก็คงจะไป นี่ขนาดหมอนิ้งไม่เห็นภาพแบบที่เขาเห็นยังสติแตกขนาดนี้ ถ้าได้เห็นท่าฟรีสไตล์ฝืนแรงโน้มถ่วงแบบเมื่อกี๊นี้อาจกู่ไม่กลับ
"ฮือ.. " หมอนิ้งยังไม่หยุดร้องไห้ อาการน่าเป็นห่วง
"ยิ้มสิครับคุณหมอ ยิ้มนิดๆทำจิตใจเราให้สูงเข้าไว้ ยิ้มให้เกิดเมตตา" นายน้อยแนะนำเท่าที่นึกออก "ความกลัวมันคือมโนภาพที่เราสร้างขึ้นมาเอง พวกนกหนูกระรอกกระต่ายไม่เห็นมันกลัวผีเลยครับ"
"ฮือ.. " เห็นชัดว่าไม่ได้ผล หมอนิ้งยังร่ำไห้ด้วยความหวาดกลัว จิตของเธอตกต่ำดำดิ่งสู่ห้วงแห่งเดรฉานมิจฉาทิฏฐิ
นายน้อยยังนอนหงายอยู่ในท่าเดิม เสียงน้ำจากก๊อกอ่างล้างหน้าหยุดเองสลับเป็นเสียงน้ำจากฝักบัวฉีดแรงใส่ผนังยิ่งสั่นประสาทของหมอนิ้ง จากเมื่อกี๊ที่หนาวจนต้องห่มผ้ายิ่งหนาวขึ้นไปอีก กลิ่นอับเอียนๆเหมือนกลิ่นขนนกไหม้ลอยมาเตะจมูกอีกครั้ง มันกำลังจะมา นายน้อยสัมผัสได้ถึงความโกรธความง่วงความรำคาญที่กำลังก่อขึ้นในใจของเขา
"คุณหมอครับ.. อย่าไปฟังครับ อย่ามอง อย่าคิด ตั้งสติตั้งใจดีๆ เราอยู่ในภพภูมิที่สูงกว่าอย่าไปกลัวมันครับ"
"ฮือ.. กลัวแล้ววว ฮือออ.. อย่ามาหลอกเลยนะ กลัววแล้วว"
คิดถึงภรรยาและลูกสาวที่ลาจากไปเมื่อหลายปีก่อนจากอุบัติเหตุทางรถในคืนเทศกาล บุญกุศลทุกอย่างที่สามารถจะทำได้เขาก็ทำทั้งนั้น ถึงคืนนี้จะไม่สมความตั้งใจสร้างบุญด้วยการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ แต่วินาทีนี้เขากำลังจะได้ช่วยหมอนิ้งฉุดเธอขึ้นจากห้วงอเวจีภายในจิตใต้สำนึกของตัวเอง ปล่อยไปแบบนี้ถ้าไม่ร้องไห้จนขาดใจตายก็คงสติแตกเตลิดเปิดเปิงแบบกู่ไม่กลับ นึกถึงภาพใบหน้าของภรรยาสุดที่รักอีกครั้ง ความปราถนาเดียวในชีวิตคือการได้พบหน้าเธออีกครั้ง
"ฮือ.. กลัววว ฮือ.."
"คุณหมอ.. คุณหมอเคยอมควยผอ.รึเปล่าครับ ไอ้ตี๋แว่นนั่นได้ซอยหีคนสวยๆเนียนๆอย่างคุณหมอเนี่ย บอกตามตรงผมโคตรอิจฉาผอ.เลย" ได้ผล เสียงสะอื้นของหมอนิ้งเงียบลง
"คุณหมอรู้จักพยาบาลที่ชื้อแต๋มมั้ยครับ คนที่สวยๆก้นงอนๆอ่ะ เค้าก็รู้กันทั้งโรงพยาบาลว่าคั่วอยู่กับผอ. คุณหมอทราบมั้ยครับ" หมอนิ้งเงยหน้าขึ้นมา เค้าโครงร่างผู้หญิงผมยาวสยายยืนอยู่ข้างหลังนายน้อยพอดี เธอกรี๊ดหวีดขึ้นมาด้วยความกลัวที่ได้เห็นผีเป็นครั้งแรกแบบเต็มสองตา
"คุณหมอดูนี่สิครับ" นายน้อยลุกขึ้นยืนท่อนล่างเปลือยเปล่า คลานขึ้นคุกเข่าบนเตียง "ควยของผมกับของผอ.ใครใหญ่กว่ากันครับ" หมอนิ้งอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก
"ทำให้มันแข็งทีสิครับ ไม่กล้าเหรอ เดี๋ยวผมทำให้ดูเองก็ได้" นายน้อยชักว่าวห่างจากใบหน้าคุณหมอคนสวยไม่ถึงคืบ มังกือหนังเหี่ยวใกล้เกษียณผงาดตัวเป็นมังกรฟ้าสองกำโผล่ผูเกรียงไกร หมอนิ้งอดคิดไม่ได้ว่าขนาดลำของนายน้อยใหญ่โตกว่าของแฟนเธอจริงๆด้วย
"เป็นไงครับอยากลองมั้ย นี่ตั้งแต่เมียตายไปผมยังไม่ได้เย็ดใครเลยนะเนี่ย เห็นขาขาวๆของคุณหมอแล้วเงี่ยนจัง ถ้ามีบุญถึงขั้นได้เย็ดรับรองผมจะประเคนให้หีบวมขาถ่างจนหุบไม่ได้เลย เอามั้ยครับคุณหมอ"
"นี่มึงจะบ้าเหรอ!! อย่านะ!! กูจะฟ้องผอ.ให้ไล่แม่งออกไปเลย อย่าทำอะไรนะ!!" หมอนิ้งสบถกร้าว หวังว่าพนักงานต่ำชั้นจะกลัวคำขู่
"ขอโทษครับคุณหมอ" นายน้อยยกมือไหว้ท่วมหัว "ผมเห็นแต่ทางนี้นี่แหละครับที่จะทำให้คุณหมอหลุดจากภวังค์มืดได้ พวกจับไข้หัวโกร๋นก็เป็นแบบนี้ละครับเสียผู้เสียคนพูดจาไม่รู้เรื่องไปเลยก็มี ผมกลัวคุณหมอจะหลุดสติแตกก็เลยต้องชี้ชวนให้คิดอย่างอื่น สัมพะเวสีพวกนี้ถ้าจิตใจเราเข้มแข็งเพียงพอมันก็จะทำอะไรเราไม่ได้เลยครับ เสียพลังงานเสียเวลาของมัน" นายน้อยพูดไปพลางยัดเก็บปืนประจำกายลงกางเกง หมอนิ้งหน้าแดงระบบไหลเวียนเลือดกลับมาปกติอีกครั้ง จริงอย่างที่คนขับรถพูด บรรยากาศในห้องดีขึ้นหายใจคล่องกว่าเมื่อกี๊มาก เงาสีดำนั้นหายไปแล้ว
"นอนเถอะครับจะตีสี่แล้ว ผมว่าปิดไฟดีกว่ามั้ยเปิดสว่างแบบนี้ก็เลยนอนไม่หลับซักที คิดโน่นคิดนี่สร้างมโนคติเหลวไหล" นายน้อยไล่เดินปิดสวิทช์ไฟส่องสว่างทีละดวงเหลือทิ้งไว้แค่แสงไฟลอดจากประตูห้องน้ำ ทรุดตัวลงนอนที่พื้นข้างเตียง
"ลุงน้อย.."
"ครับ.."
"ขึ้นมานอนบนเตียงกับหมอได้มั้ย หมอกลัวว่าผีเมื่อกี๊มันจะกลับมานอนอีกอ่ะ"
"ครับ.." นายน้อยขยับปีนขึ้นเตียง รู้สึกง่วงเต็มที
"แล้วเรื่องพยาบาลที่ชื่อแต๋มนั่นอ่ะเรื่องจริงมั้ย หรือว่าแค่หลอกให้หมอโกรธผอ.จะได้ลืมเรื่องผี" หมอนิ้งถาม
"นอนเถอะครับหมอ พรุ่งนี้ยังต้องเดินทางอีกตั้งสองร้อยกว่าโลกว่าจะถึง"
....................
หมอสรจักรทรุดกายลงบนเก้าอี้ในห้องพักอย่างเหนื่อยอ่อนตามเนื้อตัวมีคราบเลือด ดูนาฬิกาข้อมือบอกเวลาตีห้ากว่า แสงสีน้ำเงินแกมแดงเริ่มทาบทาขอบฟ้า อีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะผ่านพ้นสิบสองชั่วโมงมรณะ ภาพเด็กชายสองคนที่เขาและคณะแพทย์ยื้อชีวิตไว้ไม่ได้จากอุบัติเหตุมอเตอร์ไซค์ยังวนเวียน
"เยี่ยมยอดไปเลยค่ะผอ. สถิติของปีนี้ดีกว่าปีที่แล้วเกินห้าสิบเปอร์เซนต์อีกค่ะ" พยาบาลแต๋มเปิดประตูแล้วค่อยเคาะ
"เริ่มประเมิณผลกันแล้วเหรอ เร็วจริง"
"ทุกคนเห็นผอ.ลงมาลุยกำกับดูแลเองก็เลยช่วยกันเต็มที่ค่ะ"
"แต่ก็อย่างเพิ่งดีใจกันงานของพวกเรายังไม่จบ ยังเหลืออีกตั้งสามวันถึงจะพ้นช่วงเจ็ดวันอันตราย"
"แต๋มนวดให้เอามั้ยคะผอ." พยาบาลสาวถือวิสาสะเดินอ้อมโต้ะมาบีบนวดบ่าไหล่ให้ผอ.หนุ่ม
"อืม.. ขอบคุณนะ สบายดีจัง"
....................
เสียงไก่ข้างโรงแรมโก่งคอแข่งกันขันรับอรุณ อุณหภูมิในห้องลดต่ำฮวบลงจนหนาวสั่นเข้ากระดูก หมอนิ้งค่อยๆลืมตาเพราะรู้สึกเหมือนมีใครกำลังมองอยู่ ปรับสายตาให้ชินกับแสงสลัวความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องกลับมาอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่แค่หนึ่งแต่มาเป็นสิบ เค้าโครงร่างต่างๆนั้นชัดเจนมีทั้งผู้หญิงผู้ชายทั้งเด็กยืนรายล้อมอยู่รอบเตียงนอน ร่างชโลมไปด้วยคราบเลือดเกรอะกรังเสื้อผ้าเก่าจนจำแนกสีสันไม่ได้ ทุกใบหน้าแสดงความโกรธแค้น นัยตาสีแดงช้ำเลือด
หันไปข้างๆเจอนายน้อยนอนลืมตา สองมือกำลังสาวท่อนเนื้อลำเขื่องอย่างเมามันส์ เขาคว้ามือนุ่มนิ่มของหมอนิ้งไปช่วยกำรูดขึ้นลงถี่ๆ
"ไอ้พวกเหี้ยอยากดูควยเหรอ ดูสินี่ไงควย เย็ดแม่"
นายน้อยลุกขึ้นนั่งคุกเข่ามือยังสาวไม่หยุดแต่เหมือนจะไม่เป็นผล ทุกร่างยังยืนนิ่งไม่ไหวติง ลูกตาของเจ้าตัวสูงเริ่มค่อยๆไหลยืดย้อยหยดจากเบ้า เจ้าร่างเด็กหยิบหัวตัวเองวางบนเตียง ร่างที่ยืนอยู่ตรงหัวเตียงแหวกท้องให้เห็นอวัยวะเน่าเหม็นสีดำสนิท ที่หนักที่สุดคือกลิ่น หมอนิ้งหวีดร้องกรี๊ดในลำคอ มือเท้าสั่นเกร็งคล้ายกำลังจะชัก
"ทนอีกไม่กี่นาทีครับคุณหมอจะเช้าแล้ว!! ต้องทนนะครับ มันจะหลอกจะทำอะไรก็ชั่งแม่มัน!!" เสียงไก่ขันคือกำลังใจเดียว ทุกอย่างกำลังจะสิ้นสุดลงเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น ต่างคนต่างไป "ไอ้เย็ดดดแม่มมมมม!!" นายน้อยตะโกนใส่ผี
"เมียจ๋าพี่ขอโทษนะจ้ะ.. เมียจ๋าช่วยคุณหมอนิ้งด้วยนะ" นายน้อยยกมือไหว้มองสวรรค์
"อยากดูหีเหรอไอ้พวกเหี้ย!! นี่ไง หีอูมๆมึงดูสิไอ้เดรฉาน!!"
นายน้อยเลิกผ้าห่มกระชากกางเกงขาสั้นพร้อมกางเกงในของหมอนิ้งออก จัดท่าแหวกสองขาให้เป็นรูปตัวเอ็ม พวกผีหยุดหลอกหลอนในทันทีเหมือนมันจะสนใจสองกลีบอูมขาวเนียนบดเบียดรอยแยกฉ่ำเยิ้มสีชมพูเข้ม หมอนิ้งหยุดชักเกร็งไม่มีแม้เสียงสะอื้น นายน้อยซุกหน้าลงที่หว่างขาลากลิ้นสลับฉกแย็บรัวๆ
"ซื้ดดด.. ลุง จะทำอะไรอ่ะ" หมอนิ้งหายใจหอบถี่
"เป็นไง มีความสุขก็ครางดังๆเลยสิจ้ะจะเขินทำเหี้ยอะไร มึงเตรียมตัวหีบานได้เลยอีหมอแรด!! อีหมอนทอง!!" นายน้อยสบถ
"อืมม.. อื้มมมม ซื้ดดดด"
หมอนิ้งจัดการถอดเสื้อผ้าท่อนบนของตัวเอง สองเต้าขนาดมาตรฐานหญิงไทยเนียนแน่นหัวนมสีน้ำตาลแข็งเป็นก้อนลูกเกด ไม่รู้ว่าการสบถคำหยาบคายจะเป็นเคล็ดลับอะไรหรือเปล่าแต่หมอนิ้งยังไม่เคยได้ยินใครพูดกับเธอแบบนี้ มันเร้าอารมณ์แปลกๆที่นายน้อยกำลังกล่าวหาว่าเธอเป็นอีหมอแรดอีหมอร่าน
"อมซะดอกทอง จะได้รู้ว่าควยที่แท้จริงมันเป็นยังไง" หมอนิ้งยันตัวขึ้นมาพอได้ระดับ เธอเคยทำออรัลเซ็กให้หมอสรจักรมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยรู้สึกเต็มปากเต็มคำแบบนี้
"เฮ้ย!! อีหมอ!! มึงดูไอ้พวกผีเหี้ยนั่นดิ 55 ผีชักว่าวเว่ย!! ผีดูหีหมอไปชักว่าวไปควายเอ๊ยแม่งโคตรฮาสัส นี่เพิ่งรู้นะว่าเป็นผีก็ชักว่าวได้"
"ไหนดูดิ๊ ไอเหี้ย!! นี่ควยพวกมึงเหรอเนี่ยไอ้สัสดำอย่างกับควันรถสิบล้อ ถ้าเปิดพัดลมเป่านี่ควยพวกมึงปลิวหายเลยนะเย็ดแม่ อ้าว.. แบบนี้ควยมึงก็ไม่แข็งดิ ควยไม่แข็งก็อดเย็ดหีหมอนิ้งน้าาาา 55" นายน้อยอิมโพรไวซ์ไปเรื่อย
"อีหมอ!!มานี่ดิ๊!! โก้งโค้งโก่งตูดท่าหมาอ่ะทำเป็นรึเปล่าผัวไม่เคยเย็ดท่านี้รึไงวะ เออ โก่งแคมให้เพื่อนๆดูหน่อยสิ 55!!" นายน้อยจัดท่าทางให้หมอนิ้งหันก้นไปทางพวกกลุ่มผีผู้ชายที่กำลังชักว่าว ผีเด็กก็มาร่วมสังเกตุการณ์ด้วย
"เย็ดดิเสียบเลยเพื่อนกระแทกเลย กระหน่ำให้หีแม่งแหกไปเลยดิ ค้วย.. เย็ดแม่ อ้าวเชี่ย..โทษทีกูลืมไป ควยไม่แข็ง 55 ควยแม่งมีแต่ควัน" นายน้อยหัวเราะเยาะเย้ย "ดูดนมมั้ย เอามั้ย นี่กูดูดให้ดู" หมอนิ้งสะดุ้งเฮือก ลิ้นสากๆฉกตวัดเสียวจนต้องคว้าคอนายน้อยมาจูบ จูบโชว์ผี
....................
สิบโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลคนใหม่ลดกระจกโบกมือทักทายยามหน้าประตูโรงพยาบาล เขาภูมิใจในตัวบุคลากรทุกคนในโรงพยาบาล ถึงแม้จะเพิ่งเข้ามารับหน้าที่แต่ทุกคนก็แสดงออกถึงความเชื่อมั่นในตัวผอ.คนใหม่คนนี้ ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นเพื่อลดความสูญเสีย
"โห.. ท่านผอ.เพิ่งกลับไปเมื่อเช้าไม่ใช่เหรอครับ นี่เพิ่งสิบโมงเองมาอีกแล้ว" รปภ.หน้าประตูกล่าวทักทายด้วยความชื่นชม
"ยามเห็นคนขับรถที่ชื่อน้อยมั้ย แก่ๆหน่อย เข้ามารึยัง" ผอ.ถาม
"อ๋อ พี่น้อยเหรอ วันนี้ยังไม่เห็นเลยครับ ก็เมื่อวานท่านผอ.บอกบนเวทีว่าอนุญาติให้พี่น้อยหยุดช่วงปีใหม่ มีอะไรหรือเปล่าครับเดี๋ยวผมโทรตามแกให้"
"งั้นขอเบอร์นายน้อยให้ผมละกัน เดี๋ยวผมโทรเอง"
....................
แสงแดดร้อนยามสายสาดส่องผ่านเข้าทางหน้าต่าง ไร้เงาหรือสัญญาณใดๆของภูติผีปีศาจแล้วอีกแล้ว เสียงเตียงไม้เก่าโยกถี่ดังเอี๊ยดอ๊าด
"โฮ้ย.. ลุงน้อย อื้มมม... ซื้ดด...." หมอนิ้งขยับเอวถี่ขย่มตอที่แยงยาวเกือบชนมดลูก "หมอจะเสร็จแล้ว.."
"คุณหมอ!! ต้องท่านผอ.แน่เลย ทำไงดีครับจะให้บอกว่าไง"
"ลุงก็ไม่ต้องรับสิ เดี๋ยวเค้าก็โทรเข้าเครื่องหมอเองแหละ"
ตามคาด โทรศัพท์เครื่องของหมอนิ้งมีสัญญาณสายเรียกเข้า เธอถอนสมอนอนเอนหลังสบายอารมณ์รับโทรศัพท์
"นิ้ง อยู่ที่ไหนเนี่ย" หมอสรจักรถาม "เมื่อเช้าพี่กลับไปที่บ้านไม่เห็น"
"นิ้งกลับมาโคราชแล้วค่ะ พี่จักรเป็นไงคะเมื่อคืนเหนื่อยมั้ย"
นายน้อยจับท่อนเนื้อลำเขื่องของตัวเองลากไปทั่วใบหน้าเนียนใสของหมอนิ้ง เธอแลบลิ้นส่งสายตายั่วคนขับรถรุ่นพ่อ
"พี่พูดเล่นนะที่ให้นายน้อยขับรถไปส่งที่โคราชน่ะ ไม่คิดว่าจะไปจริงๆ"
"อ๋อ.. ไอ้เอ็นไออ่ะ.."
"อะไรนะพูดอีกทีซิ สัญญาณมันไม่ค่อยชัดจ้ะ"
"นิ้งบอกว่าไม่เป็นไรค่ะ" คุณหมอสาวดึงท่อนเอ็นของคนขับรถออกจากปาก "ไม่ใช่สัญญาณไม่ดีหรอก พอดีเมื่อกี๊นิ้งกินไอติมอยู่ค่ะ"
"แล้วนี่ทานขาวรึยัง"
"ซื้ดดดด อื้มมม.. โอ้ย.."
"นิ้ง เป็นไร"
"นิ้งเสียวค่ะพี่จักร อื้มมมม เสียวหิ ...ซื้ดด อ่าฮ เสียวจัง"
"เสียวอะไร อะไรเสียว นิ้ง!!"
"เสียวฟันน่ะค่ะ อื้มมม.. กินไอติมเสียวฟันเลย ซื้ดดดด.."
"เรื่องเมื่อคืนพี่ขอโทษนะ"
"เอ๊าะ... อื้มมม อูยย" หมอนิ้งหอบถี่เผลอครางเพราะนายน้อยยัดดุ้นเข้าไปเต็มร่องสวาท
"เป็นอะไรเนี่ย ดูเหนื่อยๆหอบๆ"
"อ๋อ.. นิ้งวิ่งออกกำลังกายอยู่ค่ะ อ่าห์.. ซื้ดดดด"
"เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ลงไปหาที่โคราชนะ คืนนี้พี่ต้องเข้าเวรอีกคืนนึง"
"เดี๋ยวนะคะพี่จักร พอดีนิ้งจะไปเที่ยวกับเพื่อนสองสามวัน พี่จักรไม่ต้องลงมานะคะ ซื้ดดด อืมมม... โอ้ยยย" นายน้อยกระแทกถี่จนสองเต้ากระเพื่อม "แค่นี้ก่อนนะคะพี่จักร เดี๋ยวค่อยคุยกัน"
"นิ้ง!! เดี๋ย.."
นายน้อยเร่งถี่จนคุณหมอสาวหน้าตาเหยเกเผลอบดเขี่ยติ่งของตัวเองไปด้วยเพื่อเพิ่มรสชาติ
"โอ้ย.. อื้ทมมมม ซื้ดดดดดสสสส อู้ยยหมอจะเสร็จแล้ว แรงๆเลยค่ะ"
"พี่จักรกับพี่น้อยใครเย็ดหีมันส์ถึงใจกว่ากันครับคุณหมอ"
"อื้มมม โอ่ห์.. พี่น้อยสิค่ะ โอ้ยย.. จะเสร็จ พี่น้อยพูดหยาบๆอีกสิคะ"
"ได้ครับ โธ่.. อีดอกช้างเย็ด หน้าตาดีๆการศึกษาสูงๆอย่างมึงนี่กูไม่คิดเลยนะว่าจะร่านควยขนาดนี้ ติดใจควยใหญ่ๆแล้วละสิคับร่องหีมึงเลยใช่มั้ยล่ะ"
"โอ้ย... อื้มมมมม เสร จ อื้ มมม ม"
"เสร็จกี่รอบแล้วครับคุณหมอ"
"หลายรอบค่ะไม่ได้นับ โอย.. เหนื่อย ขาสั่นไปหมดเลย"
"บอกตามตรงนะว่าผมยังอยากเย็ดคุณหมออยู่เลยหมอยคุณหมอสวยน่าเอามาก ติดตรงที่ผมจะหกสิบแล้วนี่สิ นี่ถ้าตอนหนุ่มๆนะเย็ดยาวทรหดยิ่งกว่านี้เยอะ"
....................
"ได้เวลาเช็คเอาท์ครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อหน้าเหียกเคาะประตูบอกเวลา
"ต่ออีกคืนนึงค่ะ" คุณหมอนิ้งพันผ้าเช็ดตัวออกไปเปิดประตู เนื้อโนมขาวจั๊วะยั่วยวนใจให้ตรึงตา
"ย้ายห้องมั้ยครับ" เด็กยกกระเป๋ารุ่นพ่อเผลอกลืนน้ำลายเลียปาก
"ไม่ย้ายค่ะ เอาห้องเดิมนี่แหละ"
"มีอะไรอีกรึเปล่าคะ ยืนนิ่งเชียว"
"อ๋อ.. เปล่าครับ โอเคครับ ไม่ย้ายห้องนะ"
"สั่งอาหารได้ไหมคะ รูปหล่อ.." หมอนิ้งบริหารสเน่ห์
"ได้ครับ เอาอะไรดี"
"เอากระดอทอด ราดหน้าหมอยกรอบ ยำเย็ดสดค่ะ" หมอนิ้งยิ้มหวาน
งานนี้จะเสดลุงยกกระเป๋าด้วยมั่ยน้อ
โดนปรอบสะติดใจเลย
เด็ดสุดหมอนิ้ง ร่านจริงอะไรจริง
หลายยกแน่
ตกลงไม่กลัวผีแล้วเหรอหมอนิ้ง
ทำไมสงสารผี
งง คาถาไล่ผีแบบไหนวะ ขอเลียนแบบไปใช้นะ
ทำไมหมอร่านจัง ระวังหีหลวมนะ
สารภาพว่าแอบตามตอนที่สองก่อน แล้วค่อยมาแกะปริศนาตอนที่หนึ่งว่าหมอโดนผีเข้าได้ยังไง แต่สนุกมากนะครับ รอ ep 3 เลย
ชอบมากเลยครับแนวนี้ น่าติดตาม ขอบคุณครับ ::JubuJubu::
หมอโดนผีหรือปล่าว555
แนวนี่แปลกดี
กลัวผีแบบนี้ไม่รอดแน่ครับ คนปลอบไม่กลัวแต่เงี่ยนแทน
แบบนี้ได้ประโยชน์ด้วยกันทั้ง 2 ฝ่าย ขอบคุณผู้แต่งครับ
ชอบแนวนี้เถื่อนดีเสียวมากเลยครับ
หมอนิ่งได้ดอใหญ่ถููกใจ
555 จากหมอ กลายเป็นกระหรี่ไปล่ะ ชอบๆๆ
ตาน้อยพาคุณหมอมาโดนพีหลกหรือว่าตาน้อยหลกคุณหม้อนะ
คุณหมอครับ ผมช่วยไล่ผีด้วยได้มั้ยครับ
ลุงน้อยก็มีวิธีไล่ผีที่ดีมากเลยครับ
ตรงดีครับ มันส์มาก
จะได้พนักงานอีกมั้ย
เรื่องเเนวนี้ก็ได้ฟิลดีไปอีกแบบครับ หมอนิ้งต่อยาวๆเลย
สวรรค์
::Glad:: ::Glad:: ::Glad::
มันๆๆ
น่าสน น่าสน
โดนนายน้อยสะแล้วคุณหมอ
ติดใจแล้วหมอนิ้ง
หมอโดนผีสวาทเข้าสิงแน่ๆ เลย
สุดยอดมากคร้าบ
พวกผีคงอิจฉานายน้อย
พลอตเรื่องหนุกมาก
หมอติดลมแล้ว
แหม่คุณหมอนิดหน่อยๆนี่ถึงกับเตลิดเลยนะ ผีไม่มีจริงซักหน่อย555 //ชอบครับ
ผีดูจนสว่าง หมอก็ติดใจ
ผีถึงกะอึ้ง
อื้อหือออ สุดยอดไปเลยครับ นึกถึงหมอที่รุจักโดนแบบนี้บ้างคงสุดๆ
เจอหมอแบบนี้แล้วอยากป่วย
อยากเจอหมอนิ้ง สาวสวยๆ ร่านๆ
แบบนี้จังเลย
เจอผีแล้วเสร็จคนแก่เลย
ความเงี้ยนครอบงำ จนความกลัวหายไปเลยนะครับ
สุดจัด
หมอเสียว
กลัวผีจนร่านได้ใจ ขอบคุณครับ
แรงได้ใจจนผีหนีเลย
หมอสาวร่านควยขนาดนี้ ใครจะอดใจไหว นอกจากเสร็จลุงแก่แล้วสงสัยเสร็จผีอีกแน่ๆ ::Evil::
ขอบคุณครับ
เดียวก็โดนผีเอาหรอกคุนหมอ
โดนจัดหนักแล้วติดใขอีกละ555
::Dribbling:: ติดใจดอ จนหายกลัวกลายเป็นชอบโชว์แทนไปซะงั้น
หมอติดใจไปแล้ว
หมอขี้เงี่ยนจัง
อ่านแล้วสะใจมากครับ คึกๆ
.....เป็นแรงใจ แรงเชียร์ครับ
อยากได้ฉากหมอกับผีจังครับ
กลัวผีก็ต้องหาเพื่อนนอนด้วยกันนี่แหละครับ แก้ได้ดีที่สุด
ไม่ได้โดนผีหลอกหรอก โดนนายน้อยหลอกตั้งหาก
อื้อหื้มม ชอบมากครับ ได้อารมณ์แปลกๆดีมันจะน่ากลัวก็นิดๆแต่จะหนักไปทางสะใจเสียมากกว่า สุดยอดเลย
หนึ่งในตัวละครยอดฮิตตลอดกาลของเรื่องอิโรติก... ครู-นักเรียน เด็กๆ ,หมอ-พยาบาล-คนไข้-ญาติเฝ้าไข้,นายจ้าง-คนงานคนรับใช้คนรถคนสวน
::Reader::
ขอบคุณครับ
หมอก็ร่านไม่เบาเลยครับ
หมอนิ้งเจอ ผีจับหัว
เอาปลัดคิกใล่ผี
อ้าว อยู่ๆ หมอนิ้งก็ร่านติดใจซะงั้น ขอบคุณมากครับ
ลุงน้อยทำหมอนิ้งติดใจจนขออยู่ต่ออีกคืนเลย ฝ่ายผู้อำนวยการก็เหมือนจะตั้งใจทำงานนะ แต่ก็มีกิ๊กกับพยาบาลสาวซะงั้น มาตามแฟนตอนนี้คงไม่ทันแล้ว
ใช้ความเงี่ยนให้เป็นประโยชน์ หมอร่านมากกก
ชอบจัง ติดตามนะ
เพิ่งจะมีโอกาสได้มาอ่าน มีเรื่องผีมาเกี่ยวข้องด้วย
หมอแรด 55
เสียวครับ
ที่เฮี้ยนกว่าผีก็หรรมนี่แหละ ::Horror::
สุดจิงๆ
แรงดีมาก
เสียสและยาว ดีชอบครับ แบบนี้สิอ่านเพลินเลย
เนื้อเรื่องแหวกแนวดี เสียวๆ
แจ่มไปเลย
หมอนิ้งน่าจะโดนไม่ใช่น้อย
สรุป หมอโดนหลอกเยหรือเปล่า
ติดใจเลย
หมอนิ้งโดนผีเข้า เจอนายน้อยเอาของเข้าซะเลย
ควักออกมาไล่ผีซะงั้น555
มีรุมมั้ยเนี่ย ไปซะแล้วคุณหมอ
เหมือนเคยอ่านที่อื่น แต่เนื้อเรื่องไม่จบ ลองอ่านอีกทีแล้วกัน
อยากให้หมอนิ้งติดใจ และแอบทำลับหลังยาวๆ
เรื่องในฝันเลย ชอบแนวนี้
เจอผีจนได้เสียวกับคนขับรถซะงั้น
หมอนิ้งหลุดไปไกลเลย ... ทำไงดี
อ่านแล้ว สนุกดีครับ จะโดนผีรุมไหม 55
หมอนิ้ง ปิ้งหนุ่ม...ใหญ่
หมอคงเก็บกดมานาน
พี่น้อยโหดจัดหมอนิ้งติดใจเลย
คนขับรถกับหมอสาวเนี่ยเป็นตำนานเลยละ คนขับรถต่างมีของยาวทะลุมดลูกทั้งน้านนน
กลายเป็นหมอนวดซะแล้ว
คุณหมอครับระวังนะครับเดียวจะถูกผีลักหลับเออผีกดทับเอะอะสุดๆ ::WowWow::
คุณหมอครับระวังนะครับเดียวจะถูกผีลักหลับเออผีกดทับเอะอะไรนะงง
โหดจนหมอติดใจ 555
สับสน ใครเป็นผี ผมว่าต้องมีคนเป็นกับคนตาย
ห้องพักผีขี้เงี่ยน กับหมอขี้เย็ด ::DookDig::
แปลกดีจังอะไรเนี่ย
หมอนิ้งอย่างโหด สงสัยเก็บกดมานาน
::HeyHey::นายน้อยมาปราบผีหรือมาปราบหมอเนีย
ลุงน้อยจัดซะลืมผีไปเลยเว้ย ::Grimace:: ::Grimace::
อูยยย ลุงน้อยเล่นล่อหมอโชว์ผีกันเลยนะครับ น่าจะมีตอนต่อครับพล๊อตเรื่องน่าติดตาม ผมว่ามันน่าจะไปต่อได้อีกหลายตอนอยุ่นะครับ ^_^
ติดใจห้องผีสิงซะแล้วหมอ
::Suffocate::เนื้อเรื่องผสมกันดีครับ
ชอบครับแนวนี้
หมอชอบแบบดิบๆ
ติดใจลุงน้อยแฃะก็จะได้ผัวเพิ่ม
หมอนิ้งติดใจเข้าให้แล้วสินะครับ
หมอโดนจัดหนักแน่ๆ
หมอโดนจัดหนักแน่ๆ
หมอนิ้งเป็นญาติหมอกิ่งแน่เลยใช่มั้ยครีบ
วิธีไล่ผีแบบนี้ก็มีด้วย ต้องใจแข็งขนาดไหน
คุณหมอจะโดนพี่น้อยปลอบกี่วัน
นี่ผีเงี่ยน หรือหมอเงี่ยนแทนกันแน่นิ ไปๆมาๆจับเย็ดสะงั้น
หมอชอบรสเด็ด
หลอกหมอสาวไล่ผี
เด็ดจริง เรื่องนี้
ได้หมอจนได้
ผีคงจะคิดในใจว่าเกรงใจกูหน่อยก็ได้นะ
สงสัยหมอนิ้งจะโดนผีหลอกจนเพี้ยนไปแล้ว
โดนต่อแน่ๆ
กลัวผีจนได้ผัวเพิ่ม5555
อิจฉาพี่น้อย ได้สอยหมอสุดสวยโชว์ผีเลยนะ
สนุกเร้าใจจนหมอเลิกกลัวผี
หมอติดใจเฉย
จะโดนรุมสองซะแล้วสิ
นายน้อยปลอบหรือหลอกข่มขืนกันแน่นี่
คุ้มค่ากับการไล่ผีจริงๆนายน้อย
ทั้งเสียวทั้งสยองทั้งฮาและแปลกใหม่ เป็นสไตล์เฉพาะตัวของผู้เขียนเลยครับ
แปลกไปอีกแบบ
ชอบหมอร่านๆแบบนี้มาก
Good
มีผีด้วย
อยู่ดีๆหมอนิ้งก็ได้ผีจับหัวซะงั้น
หมอนิ้งเจอแท่งสะกดผีเข้าไป ติดใจเลยนะ
หมอจะไหวมั้ยเนี่น
ผีคงได้บุญเยอะเลย
ปลอบหมอด้วยเอ็นรับรองหายกลัวเพราะมัวแต่เสียว
อาหารน่ากิน
หมอสาวกับคนแก่ สุดยอดคลาสิก
TY
สนุกดีครับ
ติดใจซ่ะแล้วตคุณหมอ
ตามมาอ่านในปี 2023 ครับ
ปลอบแน่นะวิ ไม่น่าใช่นะนายน้อย
สงสัยชอบโชว์
สนุกมาก
สงสัยคุณหมอคนสวยจะติดใจ ต้องต่ออีกคืนเพื่อพิสูจน์ความเสียว
::Bloody::
แปลกดี ชอบ
ผ.อ. งานยุ่ง
นายน้อยปลอบซะหมอนิ้งเงี่ยนแทนเลย
อ่าต่อๆ
นายน้อยปลุกไฟร่านของหมอเรียบร้อยแล้ว ทีนี้ก็ต่อด้วยลุงยกกระเป๋ารึป่าวนะ
ผีเป็นเหตุสังเกตได้
มันส์
ตกลงห้องนี้มีผี คนในโรงอรมก็รู้เหรอเนี่ย
ประทับใจหมอ
หมอก็ยกหีบหนีสิ
หมอนิ้งก็ร่านเหมือนกัน
ผีหรือจะสู้เจี้ยวลุง
หมอนิ้งจัดยาวๆๆ
หมอกลัวผี
ตกลงกลัวผีจริงหรอ
หมอนิ้งร่านใช้ได้ แบบนี้เสียวยาวๆแน่
ผีจริงหรือผีปลอมเนี่ย
เด็ดมากมาก
โห่วชอบชาดิชหยาบๆก็ไม่บอก
นายน้อยนี่มีวิธีไล่ผีอย่างเด็ดเลย ส่วนคุณหมอนิ้ง เลยโดนผีจับหัวเลย
เจอวิธีปราบผีแบบนี้ เสียผีไปเลย
สุดยอดคุณหมอ
แอบร่านเหมือนกันนะหมอ
อิจฉาลุงน้อยเลยย ขอบมากแนวนี้
หมอนิ้งร่านนี่นา
กลัวผีซะขนาดนี้
หมอจะกินของทอด
::JubuJubu:: ::JubuJubu::