ลงมาให้อ่านเรียกน้ำย่อยกันครับ มีซ่อนข้อความนะ อ่านจบแล้วรู้สึกยังไงกันบ้าง คอมเมนต์บอกด้วยนะครับ
ปล. ตัดมาแค่บางส่วนนะครับ เนื้อเรื่องไม่ได้ประติดประต่อกัน
ปล. 2 เนื้อหาในตอนนี้ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักนะครับ แค่เอามาให้อ่านคั่น เวลาเท่านั้น กลัวจะ งงกัน
ขอชี้แจงดังนี้ครับโผม
ตอนที่ลงให้อ่านกันตอนนี้เป็นส่วนหนึ่งใน Side Story ของพี่อั้ม ซึ่งเขียนจบแล้ว แต่ว่าตัดมาให้อ่านเรียกน้ำย่อยกันก่อนนะครับ
••• สถานะ ความคืบหน้าตอนนี้ครับ •••
Mirai Side Story เสร็จ 90 %
Triump Side Story เสร็จ 90 %
Kirara Story E book อยู่ในขั้นตอน การตรวจทานตัวอักษร
Away G Side Story กำลังดำเนินการ เพราะต้องหาข้อมูบเพิ่มเกี่ยวกับ " ปืน "
ตำนานเทพวายุ ตอนที่ 29 เสร็จแล้ว เสียงซี๊ดกันแน่ รอติดตามกันเลยครับ แล้วจะรู้ว่าสาวที่อ่อนประสบการณ์ด้าน Sex แบบอั้ม ทำไมถึงทำให้นายริวแตก จนตัวแห้งได้
•••••
ตัวอย่าง เนื้อเรื่อง Side Story ของพี่อั้ม
[ อั้ม ] : อย่านะ อย่าเข้ามานะ
[ ???? ] : น่าน่าอั้ม แค่ยอมเราครั้งเดียว เราจะช่วยอั้มกับครอบครัวเลยนะ ยอมเราแค่คนเดียวดีกว่า อืมมม เอ... หรือจะยอมพวกเรา 6 คนล่ะ
ในจิตใจของสาวน้อยวัย 17 ตอนนี้แทบจะแหลกสลาย แฟนคนแรกของเธอทำไมถึงกลายเป็นซาตานไปแบบนี้ ในขณะที่มันกำลังจะเข้ามาถึงตัวอั้มนั้น ตึ้ก ตึ้ก ตึ้ก วื๊ด เปรี้ยง !!! ร่างของแฟนอั้มนั้นกระเด็นราวกับถูกบางอย่างกระแทก ตึ้ง !!! ร่างของมันปลิวไปกระแทกกับข้าวของจนกระจัดกระจายไปหมด อั้มนั้นได้ลืมตามามองอย่างตกใจ
ภาพตรงหน้าคือ ใครบางคนที่เธอไม่รู้จัก ใครบางคนที่เข้ามาปกป้องเธอ ทันทีที่อั้มรู้ตัวว่าปลอดภัยแล้ว เธอก็ร้องไห้ออกมาทันทีด้วยความโล่งใจ ทำให้คนตรงหน้าตกใจรีบนั่งลงมาคุยกับเธอ
[ ริวกะ ] : อาโน ( ลืมตัวพูดญี่ปุ่น ) แอ่ะแฮ่ม พี่สาว พี่สาวใช่ลูกสาวของคุณอาทศพลเปล่าครับ เอ.. ชื่อไรหว่า อ้อๆๆ พี่ใช่พี่อั้มเปล่าครับ
[ อั้ม ] : อ่ะ ฮึ้ก ฮึ้กก อื้อ อื้อออ
อั้มนั้นไม่รู้ว่าเด็กชายคนนี้เป็นใคร แต่การที่เขาเรียกเธอว่าพี่สาว และเรียกพ่อของเธอว่าคุณอาทศพล ก็แสดงว่าเขารู้จักเธอน่ะสิ่ แต่สถานการณ์ตอนนี้มันไม่ค่อยสู้ดีนัก เพราะว่าแฟนเก่าของเธอพาเพื่อนมาตั้ง 5 คน และ 1 ในนั้นก็เป็นเด็กมหาวิทยาลัยแล้วด้วย
[ ริวกะ ] : อืมม พ่อให้ผมมารับพี่สาวไปทานข้าวเย็นน่ะครับ ตอนนี้พ่อผมอยู่กับอาทศพล ที่บ้าน
[ แฟนอั้ม ] : แอ่ก ค่อก ไอ้เหี้ยนี่เป็นใครวะ มึงรู้มััยกูเป็นใคร
[ ริวกะ ] : อ่าโน พ้งเป็นคงยี่ปุ้ง พูดไทมะได้ ฟังไทม่าย อ๊อก อาโน อาโนน
ริวกะตีหน้ามึนมันทีที่มันถามว่ารู้มั้ยว่ากูลูกใคร แบบนี้ก็ของขึ้นสิ่ครับ มันบอกให้เพื่อนของมันนั้นเข้าลุมริวกะทันที ซึ่งอั้มก็ทำได้เพียงร้องห้ามและบอกให้เด็กชายตรงหน้าหนีไป แต่ว่า.....
[ ริวกะ ] : ถ้าผมหนีไป... และใครจะพาพี่ไปทานข้าวล่ะ
วื๊ดดด เปรี้ยง !!! ริวกะหมุนตัวถีบผู้เคราะห์ร้ายคนแรกเข้าอย่างจัง จนมันกระเด็นอ้วกแตก หน้าแหก แจกคิล กันเลยทีเดียว
[ แฟนอั้ม ] : กระทืบแม่งเลย !!!
ภาพที่อั้มเห็นตอนนี้นั้นมันช่างเหมือนฝันจริงๆ เด็กชายที่ดูอายุน้อยกว่าเธอ กำลังยืนขวางทางพวกมันเพื่อปกป้องเธอ ท่าจรดการต่อสู้ของเขาช่างดูงดงามยิ่งนัก มั่บ !!! กรึ้ก !!! ในขณะที่พวกมันต่อยหมัดมั่วๆ เข้ามาริวกะก็คว้ามั่บ และบิดสวนทางจนกระดูกลั่น และเหวี่ยงมันออกไปทันที
แต่ดูเหมือนว่าจะไม่จบเพราะอีกสองคนที่เหลือ เมื่อเห็นว่าเพื่อนกระเด็นออกไปมันยิ่งบันดาลโทสะพุ่งใส่ริวกะทันที
[ เพื่อน 3 ] : มึง มึงทำเพื่อนกู
[ เพื่อน 4 ] : มึงโดนกระทืบแน่ไอ้เหี้ย !!!
วื๊ด !!! วื๊ด !!! วื๊ด !!!
[ ริวกะ ] : อ่าซ์ ได้กินข้าวกันมารึเปล่าอ่ะครับ ดูเหมือนไม่มีแรงเลยอ่ะ
เรียกได้ว่ากวนตีนดีแท้ๆ ริวกะนั้นหลบการโจมตีของพวกมันได้ง่ายๆเลย แถมยังพูดจาถากถางอีก ( วัยกำลังห้าว ) ริวกะทำเหใฝมือนส่ามันเป็นเรื่องตลกๆเลยล่ะ ที่จริงเขารู้ว่า ขณะต่อสู้ไม่ควรประมาท แต่การที่เขาทำแบบนี้ เพราะไม่อยากให้อั้มกดดันและกังวล ซึ่งมันก็ได้ผลมากๆ
การที่ริวกะนั้นแสดงความต่างชั้นด้านฝีมือ และทำเหมือนตลกๆ มันทำให้อั้มดูผ่อนคลายมากจริงๆ แต่ว่าในขณะที่ริงกะกำลังก้าวหลบด้วยความประมาทนั้น
[ ริวกะ ] : ( หันมาหาอั้ม ) พี่สาวเดี๋ยวจบตรงนี้แล้วไปกินข้าวกั~ ( กัน )
เปรี้ยง !!! ริวกะที่เผลอตัวประมาทนั้น ได้โดนหมัดที่ทั้งรุนแรงทั้งเร็วต่อยเข้าเต็มๆ จนหน้าสะบัด และไอ้คนที่ต่อยเขานั้นก็กำลังจะหมุนตัวถีบ ซึ่งเขาและอั้มอยู่ห่างกันไม่ถึงเมตรถ้าตอนนี้เขาหลบการโจมตีล่ะก็ อั้มต้องโดนลูกหลงแน่ๆ
[ ริวกะ ] : โถ่เว้ย ประมาทอีกแล้ว
เปรี้ยง !!! Back Kick ที่รุนแรงถีบเข้าใส่ริวกะเต็มๆ จนเขากระเด็นทันที และตอนนี้ตัวเขาก็กำลังจะกระเด็นไปโดนอั้มแล้ว แต่ว่า.... ตึ้ง !!! ในจังหวะที่เขากำลังจะล้มและอีกไม่ถึงฟุตจะกระแทกกับอั้ม ริวกะได้ต่อยลงพื้นเต็มแรง จนแรกกระแทกนั้นได้ดันตัวของเขาให้ลอยขึ้นทันที โคร้ม !!!
ทั้งแรงที่มาจากการโดนถีบและแรงที่มาจากการส่งตัวเองทำให้ริวกะกระเด็นเข้าไปชนของที่มันกระจัดกระจายไปหมดเลย
[ คนที่ต่อย ] : จะห้าวอะไร ก็ให้มันน้อยๆหน่อยไอ้หนู
เจ้าของหมัดและลูกเตะแบ็คคิกได้เดินและพูดออกมาด้วยสีหน้าของผู้มีชัย คนๆนี้เป็นถึงอดีตนักกีฬาเทควันโด้ทีมชาติชุดใหญ่ แต่เพราะนิสัยที่ชอบที่เกินจะควบคุม ทั้งใช้อารมณ์ที่ไม่หมาะสม ใช้ความรุนแรงเกินกว่าเหตุ ชู้สาว และการพนัน จึงทำให้มันถูกอัปเปหิจากทีมชาติทันที
และตอนนี้มันก็มาทำงานเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัว แต่ถ้าจะให้เรียกแบบตรงๆ คือขี้ข้าของแฟนอั้มนั่นเอง เหตุผลที่ทำให้คนอย่างมันยอมทำงานนี้เพราะ จะได้กระทืบคนเล่นยังไงล่ะ
[ แฟนอั้ม ] : แม่งเอ๊ย เสียเวลา อีอั้มมึงมากับกูเลย ส่วนไอ้เหี้ยนั่นกระทืบแม่งให้ยับ อ้อกกก
เปรี้ยง !!! ริวกะที่เหมือนว่าจะหมดสภาพ กลับพุ่งมาและหมุนตัวถีบด้วย อุชิโร่ เกริ ซ้ำใส่มันอีกครั้งอย่างรุนแรง
[ แฟนอั้ม ] : อ้อกก ไอ้เหี้ย อ้อก โอ้กกกก
สองรอบแล้ว มันอ้วกสองรอบแล้ว อย่าว่าแต่อั้มเลยที่ตกใจ เพราะไอ้บอดี้การ์ดที่ถีบริวกะนั้นก็ตกใจเช่นกัน พลังเตะของมันเรียกได้ว่าไม่เป็นสองรองใคร แต่ทำไมไอ้เด็กเวนนั่นยังลุกได้อยู่
[ ริวกะ ] : เฮ้อออ ประมาทอีกแล้วเรา ว่าแต่ ( หันไปหาพี่อั้ม ) พี่สาวไม่เป็นไรใช่มั้ย ผมไม่ได้ชนพี่สาวใช่เปล่า
[ อั้ม ] : ( หน้าแดง ) อื้อออ ไม่ ไม่โดน นายไม่ได้กระแทกโดนเราเลย แต่ แต่ปากนายแตกแล้ว เลือดไหลด้วย
[ ริวกะ ] : อ๋อ ไม่เป็นไรครับชินแล้ว
มั่บ !!! อั้มนั้นจับมือมือของริวไว้ทันที ซึ่งเขาทำท่าเหมือนจะใช้มือเช็ดเลือดนั้นออก แต่ด้วยความที่เธอนั้นถูกสอนมาตลอดว่าห้ามมือเปล่าสัมผัสแผลโดยตรง อั้มจึงหยุดการกระทำของริวกะและหยิบผ้าเช็ดหน้าของเธอขึ้นมาเพื่อซับปากให้ริวกะทันที
[ ริวกะ ] : เหวออ อย่าครับพี่สาว เดี๋ยวผ้าของพี่สาวเปื้อน
[ อั้ม ] : หยุดอย่าดื้อนะ แล้วนายชื่ออะไร ยังไม่ได้บอกเราเลยนะ
[ ริวกะ ] : เอ่อ เอ่อ ผมชื่อริวกะครับ เรียกแค่ริว ก็ได้ครับ ( เกร็งไปหมดแว้ว )
[ อั้ม ] : ถ้านายเรียกเราว่าพี่สาว นายก็ต้องเชื่อฟังเรา เข้าใจมั้ย นายริว
[ ริวกะ ] : เอ่อ เอ่ออ เอ่อออออ
อั้มนั้นไม่ฟังและใช้ผ้าเช็ดหน้าสีชมพูของเธอซับเลือดให้ริวกะทันที แถมยังดุเขาอีกด้วย ริวกะนั้นก็ไปไม่เป็นเลยทีนี้ โดนสาวสวยซับแผลให้แบบนี้ แต่ว่าในขณะนั้น ฟิ้ว !!! วื๊ดด !!! ไอ้บอดี้การ์ดเทพเทควันโด้คนเดิม เดินเข้ามาหวดใส่ริวกะเต็มแรงโดยที่ไม่สนว่าอั้มจะโดนลูกหลงหรือไม่
แต่ริวกะก็ไวมาก เขาคว้าตัวและอุ้มอั้มกระโดดลอยตัวออกมาอย่างรวดเร็ว สร้างความตกตะลึงให้กับพวกมันอย่างมาก โดยเฉพาะอั้ม เพราะเมื่อกี้เธอรู้สึกว่า ราวกับกับตัวเองกำลังบินอยู่เลย
[ ริวกะ ] : ไอ้บ้าเอ๊ย !!! ( โมโห ) ถ้าพี่สาวโดนลูกหลงจะทำไง
[ บอดี้การ์ด ] : แล้วไงวะ มาขวางทางตีนเอง ช่วยไม่ได้นี่หว่า มือตีนมันไม่มีตา หลบไม่พ้นก็โทษตัวเองเถอะ
[ ริวกะ ] : ( วางพี่อั้มลง ) ก็ได้ ชั้นจะเล่นกับแกเอง ถึงอาจจะโดนปู่กับพ่อด่า แต่ว่า... ขอเต็มที่หน่อยแล้วกัน
[ บอดี้การ์ด ] : พูดไทยชัดเชียวนะมึง เฮ้อ พอเถอะไอ้หนู กูมองออกหมดแล้ว มึงคงเป็นคาราเต้ใช่มะ กูจะบอกอะไรให้ กูเนี่ยเตะพวกคาราเต้ ร่วงมาหลายคนแล้วโว้ย กระจอก !!!
[ ริวกะ ] : ( พนมมือ เอ่ยขึ้นในใจ ) ผมขอโทษเหล่าบรรพชนคนกล้าของไทยด้วยนะครับ ที่ไม่ได้ไหว้ครูตามประเพณี ตอนนี้ไม่มีเวลาจริงๆ
ริวกะท่าทีเปลี่ยนไปตอนนี้เขาไม่ได้ จรดท่ารำกาต้าแบบปกติ แต่ตอนนี้เขากำหมัดขึ้นมาราวกับพร้อมชก แววตาทั้งสองจ้องมองราวกับเสือที่กำลังจับจ้องเหยื่อ หมัดซ้ายระนาบคิ้ว และหมัดขวาแนบแก้ม ร่างกายโน้มทิ้งน้ำหนักไปด้านหลัง และเท้าขวาหน้าแตะพื้นเพียงผิวดิน
ไอ้บอดี้การ์ดได้เห็นแบบนี้ก็ตกใจมันที เพราะการจรดมวยแบบนี้ ตัวมันเองก็รู้จัก ลักษณะพร้อมจะโจมตีและปลิดชีพอย่างรวดเร็ว
" ลาวแกมไทย ตีนไวเหมือนหมา " คือคำนิยามถึงมวยไทยสายนี้ มวยที่ในอดีตวีรบุรุษเมืองพิชัยได้ใช้มวยนี้ เพื่อขับไล่ข้าศึกออกจากแผ่นดินไทย
[ บอดี้การ์ด ] : มะ มะ มวยท่าเสา !!!
SKIP ไปอีกตอน
[ ตัวการ ] : ฮ่า ฮ่า ฮ่า หมอทศฯ เพื่อนของหมอทศฯก็ฝีมือพอตัวใช้ได้นี่
[ หมอทศ ] : ไอ้ริน แกไม่ต้องห่วงชั้น แกกับริวออกไปเถอะ ชั้นไม่อยากให้แกเดือดร้~ ( ร้อน )
[ ริน ] : ฮะ ฮ๊าวววว ง่วงนอนหว่ะ
ในขณะที่สถานการณ์ตึงเตรียดนั้น รินก็หาวออกมาด้วยกิริยาที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาวเลย
[ หมอทศ ] : ไอ้ริน จะกวนตีนก็เอาไว้ทีหลัง แกกับริว หนีออกไปก่อน ถ้าแกเป็นอะไรไป อิซานางิ กรุ๊ป จะแย่เอานะ
[ ริน ] : อ้าวไอ้ทศ แกก็รู้นี่หว่าว่าชั้นเป็นใคร
ทันทีที่เอ่ยชื่อ อิซานางิ กรุ๊ป พวกมันหลายคนถึงกับหน้าซีดเลย เพราะถ้าไอ้คนข้างหน้านี้ชื่อริน และ หมอทศบอกว่า อิซานางิ กรุ๊ป ก็หมายความว่า ไอ้คนตรงหน้าคือชาย ผู้สืบถอดตำนานยากูซ่า น่ะสิ่
[ ยังไม่ได้ตั้งชื่อ ] : หะ หะ เห้ย !!! หนีเหอะ ไอ้นั้นมัน ทายาทปีศาจ อิซานางิ ริน เลยนะเว้ย
[ ตัวการ ] : แล้วไงวะ ทายาทปีศาจแล้วไงวะ มันคิดจะพังห้องนิรภัยนี้เหรอ กระจกกันกระสุนนี้แม้แต่ปืน 9 มม. ก็เจาะไม่เข้านะเว้ย
อั้มได้ฟังก็ตกใจ เพราะคุณอาใจดีคนนั้น คนที่บอกว่าจะช่วยเหลือครอบครัวของเธอ ทำไมถูกเรียกว่า ทายาทปีศาจล่ะ ตอนนี้คุณอาตรงหน้าดูมีท่าทีที่ผ่านคลายมากๆเลยราวกับว่าพยายามทำสมาธิกับอะไรบางอย่าง
[ ริน ] : ริวกะ ตรวจหากล้องวงจรปิดและทำลายสายวงจรให้หมด พ่ออนุญาตให้ใช้พลังได้
[ ริวกะ ] : ครับพ่อ !!!
ทันทีที่เสียงของริวกะดังขึ้นอั้มก็ดีใจจนร้องไห้ทันที เพราะถ้านายริวเป็นอะไรไป เธอคงไม่ให้อภัยตัวเองแน่ๆ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ริวกะพุ่งมาจากด้านหลังมาอย่างรวดเร็ว ทำให้พวกมันนับ 10 ตกใจไม่ใช่น้อย เพราะถ้าไอ้เด็กเวนนี่มาถึงนี่ได้ แสดงว่าคนของมันนับ 10 ชีวิตถูกจัดการเรียบร้อยแล้วสิ่
ฟุ่บ ๆ ๆ ๆ ริวกะขว้างอะไรบางอย่างด้วยความเร็วสูง
ทันทีที่ริวกะหยุดขว้าง พวกมันจึงมองตามไปทันที ก็ต้องตกใจเพราะมันคือ สารพัดอาวุธนินจา ทั้งคุไน และ ชูริเคน ที่กำลังปักอยู่บนสายไฟ และแผงวงจรทั้งหมด
[ ริวกะ ] : คามินาริ นากาชิ ( คลื่นสายฟ้าหลั่งไหล )
[ หมอทศ ] : ริว !!! นี่หลานควบคุมสายฟ้าได้แล้วเหรอ
้เปรี๊ยะ !!! แซร่บบ !!!! ตอนนี้สิ่งที่ทำให้อั้มและทุกๆคนยกเว้นหมอทศตกตะลึง ก็คือตัวริวกะมีสายฟ้ากำลังพวยพุ่งออกมาจากตัว และสิ่งที่เกิดขึ้นคือปฏิกิริยาการระเบิดแบบลูกโซ่ เพราะเหล่าโลหะที่ริวกะขว้างไปก่อนหน้าที่มันทำหน้าที่เป็นสื่อนำไฟฟ้าชั้นดีเลย
ทำให้ตอนนี้กล้องวงจรปิดและทุกๆอย่างที่จะสามารถบันทึกภาพเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น ถูกทำลายไปหมดแล้ว และรินก็ได้เดินเข้าไปยังหน้าห้องนิรภัยที่มันถูกสร้างขึ้นจากกระจกกันกระสุน เพื่อไปหาเพื่อนรักของเขา
[ หมอทศ ] : ชั้นบอกให้แก หนีไปไง ไอ้ริน
[ ริน ] : ไอ้ทศ ชั้นจะขอรับอั้มเป็นลูกสาวบุญธรรม แกจะว่าไง
[ อั้ม ] : หา !!!
[ ริวกะ ] : หือ !!!
อยู่ดีๆรินก็พูดอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ จนคนในนั้นงงแดรกเป็นแถบเลย
[ หมอทศ ] : อะไรวะไอ้ริน อยู่ดีๆพูดอะไรเอาแต่ใจวะ
[ ริน ] : ถ้าแกยอมยกลูกสาวแกให้มาเป็นลูกชั้น ชั้นจะรับรองความปลอดภัยให้อั้มด้วยชื่อของอิซานางิ ใครก็ตามที่กล้าแตะต้อง มิตรพงไพร แม้แต่ปลายเล็บ มันต้องชดใช้อย่างสาสม แกจะว่าไงไอ้ทศ
ไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่สิบปีเพื่อนชาวญี่ปุ่นคนนี้ของเขาก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ทั้งเอาแต่ใจ และรักเพื่อนฝูง ถ้าตัวเขาไม่มีความสามารถที่จะปกป้องครอบครัวแล้ว ก็คงต้องพึ่งพาเพื่อนคนนี้แล้วล่ะ
[ หมอทศ ] : ได้ ชั้นจะรับคำขอเรื่องนี้ไว้ แต่ชั้นต้องให้ลูกสาวของชั้นตัดสินใจอีกที แกมีปัญหาหรือเปล่า ไอ้ริน
[ ริน ] : ไม่มีปัญหา หลบดีๆชั้นจะเข้าไปช่วยแก
[ ตัวการ ] : มาซาบซึ้งอะไรตอนนี้วะ มึงโง่หรือเปล่า มึงจะเข้ามาได้ยังไง กระสุนยังเจาะไม่เข้านะโว้ย
[ ริน ] : ถ้าเจาะไม่เข้า ก็ระเบิดจากข้างในไง รู้หรือเปล่า ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างบนโลกล้วนมีช่องว่างเสมอ
[ หมอทศ ] : เห้ยๆ !!!! อย่าเอา เท็น โนะ กาต้า มาใช้แบบนี้ไอ้ริน ชั้นกับลูกจะโดนลูกหลงไปด้วยนะ
[ อั้ม ] : เทะ เท็น โนะ กาต้า มันคืออะไรค่ะคุณพ่อ
[ หมอทศ ] : เท็น โนะ กาต้า มันเป็น 1 ในการรำเพื่อฝึกพื้นฐานการต่อสู้ ( คิฮ่ง ) ของโชโตกัน แต่อืซานางิ นำมาดัดแปลกให้เป็นรูปแบบการโจมตีของตัวเองขึ้นมา เฮ้ย !!! ปล่อยลูกชั้นเส้ !!!
ฟู่ววววว รินบังคับลมหายใจ ฟืดฟาด ฟืดฟาด ราวกับว่าต้องการเร่งให้เลือดนั้นไหลเร็วกว่าปกติ ฝ่ามือของเขาแนบสนิทกับกับผิวกระจก ขาที่ย่อลงมั่นคงราวกับพร้อมที่จะถีบส่งแรงได้ทุกเมื่อ
[ ริน ] : ริวกะ พ่อจะอนุญาตลูกให้ใช้ เท็นโนะกาต้า ท่าที่ปู่สอน เข้าใจที่พ่อพูดใช่มั้ย
[ ริวกะ ] : ครับ พ่อ
วู่บ !!! ตึ้ก ตึ้ก ในขณะที่รินยังคงยืนที่เดิมริวกะนั้นกระโดดถอยหลังออกไปห่างจากกระจกราว 5 เมตร นั้นเพราะริวกะรู้ดีว่าตัวเขาในตอนนี้ ไม่มีปัญญาทำแบบพ่อได้แน่ เขาจึงต้องถอยออกมาเพื่อที่จะพุ่งตัวเพื่อเสริมแรงทำลาย ในขณะที่ริวกะทำตั้งท่าและตั้งสมาธินั้น
[ ริน ] : ลมหายใจมังกร ( ริว โนะ อิบุกิ )
ตู้ม !!! ครึ่กกก !!!! กร่อบบ !!! รินได้ซัดฝ่ามือเข้าไปที่ตัวกระจกอย่างรุนแรง จริงอยู่ที่มันไม่ได้ทะลุจนเข้าไปได้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือร้อยร้าวที่เกิดขึ้นภายใน ศาสตร์วิชาลับของอิซานางิ คือการส่งพลังเข้าไปเพื่อทำลายโครงสร้างภายใน และท่าเมื่อกี้รินก็ได้เป็นคนดัดแปลงและบัญญัติมันขึ้นมา
พลังทำลายเปรียบได้ดั่งลมหายใจของมังกร แม้จะไม่โจมตีโดยตรง แต่ไม่ว่าจะสิ่งใดที่ได้ยินหรือสัมผัสลมหายใจนี้ ล้วนแต่ต้องพินาศสิ้น
[ ยังไม่ได้ตั้งชื่อ ] : ปีศาจ ปีศาจ ปีศาจจจจจจจ
[ ตัวการ ] : เห้ย อย่าไปกลัวมัน แค่กระจกร้าว หนีออกไปทางประตูหลังเร็ว
พวกมันเตรียมที่จะหนี แต่มันดันลืมไปว่า ไฟฟ้าของริวกะเมื่อกี้ ได้ทำลายระบบทุกอย่างไปหมดแล้ว ตอนนี้เท่ากับว่าพวกมันถูกขังเพื่อรอให้พ่อลูกสองคนเข้ามากระทืบเท่านั้น ในขณะที่มันกำลังสับสนอลหม่านอยู่นั้น รินก็ได้ตั้งท่าอีกครั้ง ซึ่งเป็นท่าเดียวกับริวกะเป๊ะๆ ขวาพยัคฆา ซ้ายพญามังกร มันเป็นท่าที่ อิซานางิ ชิน บัญญัติ ขึ้นมานั่นเอง
[ หมอทศ ] : เฮ้ย ไอ้ริน !!! อั้มหลบเร็วลูก
หมอทศดูเหมือนว่าจะรู้ว่า รินกำลังจะทำอะไร เขาจึงอาศัยจังหวะที่พวกมันกำลังขวัญหนีดีฝ่อ พุ่งเข้าไปคว้าตัวลูกสาวและพาไปหลบในมุมที่เหมือนว่าจะปลอดภัยที่สุด ฟู้วว !!! ริวกะนั้นพุ่งตัวเสริมแรงทำลายทันที ตอนนี้เขาพุ่งขึ้นมาราวกับสายฟ้า และรินผู้เป็นพ่อก็รับรู้ได้ทันที และตึ้ง !!! เขาบิดเอวและซัดฝ่ามืออกไปทันที พร้อมๆกับริวกะที่พุ่งเข้ามา
[ ริน - ริวกะ ] : กรงเล็บ พยัคฆ์คำรณ !!! ( โทระ โฮโค )
ตู้ม !!!
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
พ่อลูกรวมพลังกันสู้อย่างนี้แล้วศัตรูที่ไหนจะต้านทานได้ Edit กำลังมันเลยจบซะแล้วรออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ
ตอนนี้เหมือนการแท็กทีมของ2คนพ่อลูกเลย เริ่มมาริวกะก็มาช่วยอั้มเลย นี่ขนาดยังวัยรุ่นฝีมือยังสุด ว่าแล้วตอนอยู่มหาวิทยาลัยถึงฝีมือหาตัวจับยาก สุดยอดครับ ขอบคุณ
สองพ่อลูกสู้ด้วยกันนี่มันสุดยอดจริงๆถ้าเป็นทุกวันนี้ริวกะคนเดียวก็น่าจะเอาอยู่
แค่ริวคนเดียวก็แทบไม่มีใครจะสู้ได้แล้วแต่งานนี้มีรินซึ่งเป็นพ่ออยู่ในเกตุการ์ณอีกใครจะต้านได้ไหว
ทำไมไม่แต่งให้มันเป็นเรื่องเลยละท่านผู้แต่งอ่านแล้วมันเหมือนขาดๆอย่างไรไม่รู้
ขอบคุณครับ... ใจร้ายมากเลยย.. ข้ามไป ไม่ติดต่อกัน.. เดี๋ยวไม่เป็นแฟนพันธุ์แท้เลยนะ
เพิ่งได้รับรู้การแสดงออกของริน รักเพื่อนและความยุติธรรม รอบคอบเฉียบขาด ฝีมือรุ่นพ่อริว ถ้าได้อ่านเรื่องชินคงยิ่งสนุก
พ่อได้โชว์ฝีมือแล้วววอยากอ่านตัวเต็มเลยแบบนี้พลังของรินจะรุนแรงขนาดไหนเนี่ย
ใจจะขาดแล้วครับอย่าหายไปนานนะครับผมคิดถึงพี่มิไร น้องพอลย คิราระ อั้มและกระแต
แสบทั้งพ่อทั้งลูกอะน้า ริน ริวกะ เจอกันครั้งแรกก็โดนอั้มดุจนไปไม่เป็นซะละ
ดีเหมือนกัน เอาประวัติชีวิตของอั้มมาเล่าให้ทบทวนบ้าง จะได้พอเข้าใจตอนเนื้อเรื่องจริง จะได้ปะติดปะต่อเสริมความเข้าใจมากขึ้น
แบบนี้เรียกว่ายั่วให้อยากแล้วจากไป รอแบบเต็มอยากรู้รักแรกพบของริวกับพี่อั้ม
อาซานางิ "ริน"ทายาทปีศาจ ออกโรงมัจุราชกำลังมาเยือนพวกคนชั่วจงระวังตัวใว้ให้ดี
Side story ทำให้เรื่องหลักชัดเจนขึ้นมาก ขอคนน่าจะลึกลับสุดด้วย สำหรับ side story ของคุณเวย์
พ่อลูกออกศึกคู่กัน ใครจะต้านทานได้ นี่ถ้าปู่ชินมาอีกคนนะ ต่อให้ยกกองทัพมาก็ไม่หวั่น
จะได้รู้กันเสียทีว่าอั้มมาเป็นลูกบุญธรรมของรินได้ยังไง... ::Thinking::