แจ้งเหมือนเดิมนะครับสำหรับพวกคอมเม้นท์แบบมักง่าย,ก็อปเอาข้อความในเรื่องมาลงหรือใส่อิโมชั่นอย่างเดียวผมแจ้งทีมงานให้แบนทันทีนะครับ
ขอบคุณครับ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
แต่หลังจากวันนั้นเบย์ดูจะเคร่งเครียดไปพอสมควร จนตุ๊กตานั้นดูออก เพราะเธอนัดเจอกับเบย์ตอนมาเมืองไทยครั้งล่าสุดก่อนที่เบย์จะกลับนอร์เวย์ เธอมารอเบย์ที่คอนโดในพัทยา เพราะเบย์กลับจากระยองจะได้สะดวกในการแวะหาเธอ ครั้งนี้ตุ๊กตานั้นเตรียมตัวให้พร้อม เพราะก่อนหน้านี้เธอพาเบย์ไปทานข้าวกับครอบครัวของเธอเหมือนเป็นการเปิดตัวอย่างเป็นทางการ ทันทีที่เบย์เข้าไปในห้อง ตุ๊กตานั่งดูทีวีอยู่ที่บนโซฟาร์ในส่วนที่เป็นห้องรับแขก พอเบย์เห็นเธอ เบย์ยิ้มออกมาเพราะตุ๊กตานั้นดูเหมือนจะสวมเพียงเสื้อยืดตัวใหญ่เพียงตัวเดียว เบย์นั่งลงข้างๆหญิงสาว สิ่งที่สะดุดตาทันทีคือหัวนมที่ดันออกมาให้เห็นเด่นชัดจากเสื้อที่บางอยู่แล้ว พอเบย์ก้มหน้าลงไปหญิงสาวดันหน้าไว้ทันที
"เดี๋ยวก่อนสิคะ ตายอดตายอยากมาจากไหนคะเบย์ ใจเย็นๆ"
"ก็เห็นตาแต่งตัวแบบนี้ใครจะไปอดใจไหว"
"หื่นไปทั่วเลย"
ปากเธอพูดแต่สายตานั้นบ่งบอกอีกอย่างก่อนจะพูดต่อ
"เบย์ดื่มอะไรก่อนไหมคะ ขับรถมาเหนื่อยๆ"
"น้ำเปล่าเย็นๆก็ได้ครับ"
หญิงสาวทิ้งสายตาให้ก่อนจะเดินไปที่ตู้เย็น ที่อยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง เบย์มองตามไม่วางตาเพราะรู้ว่ากำลังถูกตุ๊กตายั่วอยู่ ยิ่งเสื้อนั้นคลุมถึงก้นเท่านั้นและจังหวะที่เธอก้มลงไปหยิบน้ำในตู้เย็นเสื้อยืดที่สวมนั้นมัน เสื้อได้ถลกขึ้นทำให้เห็นชัดว่า ตุ๊กตานั้นไม่ได้สวมชุดชั้นในทั้งบนและล่าง ก้นอันขาวและโคกหีนั้นปรากฏให้ชัด เบย์ไม่รอช้าเดินเข้าไปประกบด้านหลังทัน ตุ๊กตาปิดตู้เย็นพร้อมเอามือยันไปที่ตู้เมื่อถูกกอดจากด้านหลัง มือของเบย์ลูบคลำที่ก้นอันเต่งตึงของเธอส่วนจมูกไซร้ไปตามซอกคอ
"อูยยยย เบย์ขาไปที่เตียงดีกว่าคะ"
เธอพูดยังไม่ทันขาดคำร่างของเธอถูกอุ้มจากมือทั้งสองข้างของเบย์ตรงไปที่ห้องนอนทันที เบย์วางหญิงสาวลงบนเตียงอย่างทะนุถนอมแต่ตุ๊กตาไม่รอช้า โอบรอคอเบย์พร้อมดึงลงมาทันที ปากของทั้งคู่ประกบกันต่างแลกจูบกันอย่างดุเดือด เบย์เลื่อนหน้าลงไปที่หน้าอก หัวนมที่ชูชันผ่านเสื้อยืดถูกเบย์ดูดทั้งสองเต้าผ่านเสื้อไปมา ตุ๊กตาแอ่นกายรองรับแล้วครางเบาๆ จนเบย์ถอดกางเกงออกก่อนจะจับเธอพลิกตัวให้นอนคว่ำแล้วยกก้นขึ้นมา เธอสนองตอบทันที
"ไม่ถอดเสื้อก่อนหรือคะเบย์"
"ไม่ละ ปล่อยไว้แบบนี้"
เบย์พูดขณะที่ถลกชายเสื้อของเธอให้สูงขึ้นพร้อมขยับตัว โคกหีและก้นอันขาวปรากฏต่อหน้า มันแว่บเข้ามาในความคิดจากตอนที่เย็ดตูดโอ๋ เห็นก้นของตุ๊กตาแล้วเบย์อยากขึ้นเย็ดประตูหลังของตุ๊กตาขึ้นมา แต่อดใจไว้เบย์สวมถุงยางที่ซื้อติดไว้ในห้องนี้ก่อนจะดันควยเข้าไปในรูหีของเธอทันที
"โอ๊ยยยยยยย ที่รักขาเบาๆสิตาเจ็บ"
ปากบอกว่าเจ็บแต่ก้นเธอยกสูงขึ้น นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่เอากันมาที่เบย์จู่โจมเธอแบบนี้ ปกติเบย์จะค่อยๆดันควยเข้ามาแต่มันเพิ่มรสชาติให้กับเธออีกแบบ ตุ๊กตาเด้งรับตลอดพร้อมเสียงครวญครางไม่หยุด
"ดีคะเบย์ อูยยยยยยยยยยย นั่นแหะคะซี๊ดดดดดดดดดดดดด"
"ชอบไหมครับตา"
"คะๆๆๆอย่างนั้นแหละคะอูยๆๆๆ"
เบย์กระเด้าช้าๆเป็นจังหวะส่วนมือข้างหนึ่งจับที่เอวตุ๊กตาส่วนอีกข้างล้วงไปเสื้อเพื่อจับนมและบี้หัวนมของหญิงสาวไปด้วย จังหวะรักของทั้งคู่เข้ากันอย่างดี จนเบย์เร่งจังหวะขึ้นตุ๊กตาเอาหน้าแนบไปที่หมอนแต่ปากยังส่งเสียงครวญครางไม่หยุด พอถึงจังหวะที่เบย์เร่งส่งท้ายก่อนจะปล่อยน้ำกามในถุงยางเช่นเดียวกับตุ๊กตาที่ภายในตอดรัด ก้นของเธอราบลงมาสู่พื้นเตียง เหมือนกับร่างเบย์ที่ทาบมาบนแผ่นหลังของเธอ แก้มกับซอกคอของเธอถูกเบย์ซุกไซร้อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เบย์จะพลิกกายลงมานอนข้างๆหลังจากที่เบย์ถอดถุงยางทิ้งลงถังขยะ เธอพลิกตัวมานอนหนุนทรวงอกของเบย์ ทั้งคู่ต่างหลับตาด้วยความเหนื่อยจากเกมกามที่ผ่านมาสดๆร้อนๆ
"เสียวสุดๆเลยคะเบย์"
เสียงจากตุ๊กตาที่ดวงตากับหลับพริ้มอยู่
"ชอบละสิ"
"ไม่บอกหรอก"
"ไปอาบน้ำกันดีกว่า"
"คะ อุ้มตาไปด้วยสิ"
น้ำเสียงของหญิงสาวออดอ้อน เบย์จัดการตามคำของถอดเสื้อของตนเองและของหญิงสาวก่อนจะอุ้มร่างเปลือยเปล่าของตุ๊กตาเข้าไปในห้องน้ำ ภายใต้ฝักบัวของน้ำที่กำลังอุ่นได้ที่ มันสร้างความสดชื่นให้กับทั้งคู่ ต่างช่วยกันถูสบู่และล้างตัวให้กัน พอตุ๊กตาจับไปที่ควยอันอ่อนนุ่มของเบย์ เธอรูดไปมาเบาๆ เบย์ก้มลงมาจูบเธอทันที ตุ๊กตาจูบตอบแต่มือนั้นไม่หยุดเธอรูดช้าๆไปมาจนควยเบย์เริ่มแข็งตัว ตุ๊กตาทรุดกายลงไปทันที ควยของเบย์ยังไม่แข็งตัวดี เธอใช้ลิ้นแตะไปที่หัวก่อนและเริ่มเลียไปทั่วจนถึงลูกกระโปก เบย์พิงไปที่กำแพงห้องปล่อยให้ตุ๊กตาใช้ปากจนพอใจจนเธอลุกขึ้นมา
"ไปที่เตียงดีกว่าคะ"
เธอกระซิบกับเบย์ ทั้งคู่ต่างพากันออกและเช็ดตัวให้แห้ง พอถึงเตียงทั้งคู่ต่างช่วยกันทำรักด้วยท่า 69 จนตุ๊กตาทนไม่ไหว เธอหยิบถุงยางมาสวมที่ควยของเบย์อย่างชำนาญและเป็นฝ่ายคร่อม ก่อนจะโยกตัวไปอย่างช้าๆ
"เบย์ขาช่วยบีบนมตาด้วยคะ"
เสียงกระเส่าของเธอร้องบอกมาพร้อมแอ่นกาย เบย์สนองตอบทันที หญิงสาวครางออกมาอย่างสุขสมเมื่อความต้องการถูกสนองตอบ เธอโยกตัวอย่างต่อเนื่อง ยิ่งเบย์ลุกขึ้นนั่ง ทำให้เธอกระเด้าแรงขึ้นจนเสียงเนื้อกระทบกันนั้นดังตลอด เกมกามครั้งนี้เบย์ปล่อยให้ตุ๊กตาเป็นคนคุมเกม จนเบย์หลั่งน้ำกามใส่ถุงยางอีกรอบเหมือนกับหญิงสาวที่เกร็งไปทั้งตัว หลังจากเบย์จัดการถุงยางเรียบร้อย ทั้งสองต่างนอนกอดกันบนเตียง จนตุ๊กตานั้นทำท่าจะเคลิ้มหลับไปด้วยความอ่อนเพลียแต่เบย์กลับไม่หลับ เพราะคิดไม่ตกเรื่องของโอ๋ จนเผลอถอนหายใจออกมา ตุ๊กตาเงยหน้าขึ้นมองที่ชายหมุ่มแล้วถามขึ้นมา
"เป็นอะไรหรือเปล่าคะเบย์ ดูเครียดๆ"
เบย์ยิ้มๆก่อนจะเลื่อนตัวไปพิงที่หัวเตียง ตุ๊กตาเลื่อนตัวตามขึ้นมาแล้วเอามือลูบไปตามหน้าของชายหนุ่ม
"เรื่องของโอ๋นะ"
"ทำไมหรือคะเบย์"
เธอถามด้วยน้ำเสียงวิตก เบย์จึงตัดสินใจเล่าให้ฟัง
"คืออยากให้โอ๋มาทำงานด้วยกันในบริษัทที่เปิดใหม่มาเป็นผู้ช่วยแพ็ตนะครับ"
"แล้วเบย์คุยกับโอ๋แล้วหรือยังละคะ"
"คุยไปบ้างแล้วละแต่เรื่องนี้ยังไม่ได้บอกแพ็ตอยากให้ทางโอ๋ตอบก่อนว่าจะมาหรือไม่"
"มีเหตุผลอื่นหรือเปล่าคะเบย์ที่อยากให้โอ๋มาทำงานด้วย นอกเหนือจากเรื่องงาน"
เธอถามด้วยน้ำเสียงปกติแต่ภายในใจนั้นรู้สึกไม่ดี เบย์นิ่งไปชั่วขณะเหมือนจะตัดสินใจเล่าเรื่องของตนเองกับโกโก้ให้ตุ๊กตาฟังจนมากลายเป็นความสัมพันธ์กับโอ๋ ก่อนจะปิดท้ายว่า
"คือสิ่งที่กลัวนะ ถ้าสักวันโกโก้รู้เรื่องเบย์กับโอ๋ มันเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ออกว่าจะเกิดอะไรขึ้น"
"แล้วเรื่องเบย์กับโกโก้ละคะ"
"มันก็ไม่มีอะไร เพราะอย่างที่บอกไปเมื่อกี้นี้ เราต่างไม่ได้เป็นแฟนกันแต่อารมณ์ผู้หญิงโดยเฉพาะโกโก้มันอาจจะร้ายแรงก็ได้ เพราะเราไม่รู้ว่าเขาจะคิดยังไง ว่าจะไม่คิดไม่ได้นะคงไม่ใช่คนแบบโกโก้ เบย์ถึงอยากให้โอ๋มาทำงานกับเรามันจะได้ไม่กังวลอีกต่อไป"
"ตาพอเข้าใจคะ แต่หลังจากนั้นเราจะทำยังไงกันต่อ ตาพูดตรงๆนะคะเรื่องความสัมพันธ์ของเบย์กับโอ๋ ถ้าอนาคตเราแต่งงานกัน มันคงจะเป็นแบบเดิมไม่ได้ แถมโอ๋มาทำงานเหมือนเป็นลูกจ้างของเบย์ด้วย"
เบย์นิ่งเหมือนใช้ความคิดเพราะก่อนหน้านี้หลังจากที่ตุ๊กตากับพ่อกลับจากนอร์เวย์ เธอได้เริ่มเปิดตัวเบย์กับครอบครัวของเธอว่าคบกับเบย์อยู่ และทางบ้านคงจะพอเดาออกเรื่องความสัมพันธ์ของทั้งคู่ซึ่งวันที่เธอพาเบย์ไปแนะนำอย่างเป็นทางการ แม่ของตุ๊กตาได้พูดถึงเรื่องการแต่งงานถึงจะไม่พูดตรงๆ แต่ทั้งคู่ก็เข้าใจเพียงแต่ยังไม่รับปาก ซึ่งเบย์นั้นก็ดูจะไม่ติดขัดอะไรเช่นเดียวกับตุ๊กตา เพราะสมประโยชน์ทั้งเรื่องความรักและผลประโยชน์ทางธุรกิจ เบย์ได้ตอบตุ๊กตาไป
"ก็คงต้องเป็นนายจ้างกับลูกจ้างเท่านั้นไม่อย่างนั้นมันเสียการปกครอง และอีกอย่างเบย์ไม่อยากให้ตาต้องมาเจ็บช้ำในเรื่องนี้"
เป็นคำตอบที่หนักแน่นกว่าที่เธอคาดและดูออกว่าเบย์พูดจริง แต่เธอพอจะเดาออกตามประสาคนฉลาดว่าเบย์นั้นทั้งรักและสงสารโอ๋ ยิ่งมีความสัมพันธ์กันอย่างนี้และโอ๋มาก่อนเธอ เบย์ถึงอยากหาทางออกให้แบบนี้จะได้ไม่ทำร้ายจิตใจโอ๋แถมมีหลักประกันเรื่องานให้อีก ส่วนเรื่องโกโก้นั้นเธอพอจะเดาออก ตั้งแต่เจอกันที่เชียงใหม่แต่ตอนแรกเธอเข้าใจว่าให้ความสนใจแบบทั่วๆไปที่เห็นผู้ชายหน้าตาดี เพราะเธอที่นั่งด้านหลังแอบเห็นว่าโกโก้แอบมองไปที่เบย์ตลอด แต่ถึงตอนนี้มันใช่เรื่องที่เธอต้องสนใจ เธอต้องให้ความสำคัญกับคนที่อยู่กับเธอตรงนี้มากกว่า เธอมองเบย์อย่างเห็นใจแต่ไม่พูดอะไรเพราะเธอคิดหนักเช่นกัน ตุ๊กตาทำได้แต่เพียงดึงเบย์ให้ลงมานอนซบที่ทรวงอกของเธอ
จนเบย์กลับไปนอร์เวย์ ตุ๊กตานั้นครุ่นคิดอยู่เหมือนกันว่าจะหาทางออกแบบไหนดีที่สุด ก่อนจะคิดออกแต่เรื่องนี้มันต้องรู้กันแค่ 3 คน ที่สำคัญโอ๋ต้องยินยอมด้วย ตุ๊กตาคิดอยู่นานว่าจะหาวิธีพูดแบบไหนกับโอ๋ให้โอ๋เข้าใจ เพราะกลัวโอ๋จะรับไม่ได้มันจะออกวิตถารสำหรับ 3 คนผัวเมีย แต่เพื่อเบย์แล้วเธอยอมเธอรู้นิสัยของเบย์ดีที่ภายนอกดูขรึมๆ แต่เบย์นั้นเป็นคนเจ้าชู้เงียบ ถ้าผู้หญิงไม่เสนอเองเบย์จะไม่สนใจเธอเกรงเหมือนกันว่าในอนาคตถ้าแต่งงานกันแล้วเธอต้องไปอยู่ที่นอร์เวย์ด้วย แล้วตอนเบย์กลับมาเมืองไทยถ้าเธอไม่กลับมาด้วย โอกาสที่เบย์กับโอ๋จะเจอกันนั้นมีโอกาสสูง เหตุผลข้อนี้มันสำคัญมากที่ทำเธอหาทางออกแบบนี้จะได้ไม่ต้องมาเสียใจภายหลัง จนเธอนัดเจอโอ๋ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่งโดยเธอจองห้องไว้โดยเฉพาะเพื่อความเป็นส่วนตัว ตอนแรกโอ๋นั้นก็หวั่นใจว่าตุ๊กตาจะคุยกับเธอเรื่องอะไร แต่เธอเดาว่ามันคงไม่พ้นเรื่องของเบย์และเธอเดาต่อไปอีกว่าตุ๊กตาคงของให้เธอเลิกติดต่อเบย์ โอ๋ตอนนั้นก็สองจิตสองใจอยู่เหมือนกันว่าจะไปทำงานกับน้องสาวเบย์ดีหรือไม่ แต่ถ้าไปเธอก็จะเหลือแค่สถานะนายจ้างกับลูกจ้างเท่านั้นมันทำให้เธอคิดหนัก เพราะส่วนลึกเธอยอมรับว่าเธอรักเบย์เข้าให้แล้ว เธอถึงยอมปรนเปรอสวาทให้เบย์ทุกอย่าง โอ๋สูดลมหายใจลึกๆก่อนจะเข้าไปในห้องที่ตุ๊กตาจองไว้ ภายในห้องตุ๊กตานั้นรออยู่แล้ว ทั้งคู่ต่างยิ้มให้กัน ก่อนที่โอ๋จะเดินไปนั่งตรงฝั่งข้าม
"ทานไปคุยไปดีกว่าคะโอ๋ เรามีเวลาคุยกันอีกนาน"
ตุ๊กตาพูดขึ้นอย่างเป็นกันเองหลังจากที่พนักงานนำอาหารและเครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้เรียบร้อย เธอพูดพร้อมใช้ตะเกียบคีบอาหาร โอ๋จึงทำตามที่อีกฝ่ายบอก หลังจากนั้นไม่นานนักตุ๊กตาได้เป็นฝ่ายพูดก่อน
"โอ๋ตาไม่อ้อมค้อมนะ วันนี้ที่ตานัดโอ๋มาคุยคงจะพอรู้ใช่ไหมเรื่องอะไร"
โอ๋พยักหน้าก่อนจะตอบ
"เรื่องพี่เบย์ใช่ไหมคะ"
ตุ๊กตาพยักหน้าแล้วพูดต่อ
"เอาละ ตาพูดตรงๆนะ คือตาคิดว่าเราทั้งคู่คงต่างรู้เรื่องของเรากับเบย์กันแล้ว ดังนั้นตาขอถามโอ๋ก่อนว่าถ้า สักวันโอ๋ต้องไปทำงานกับเบย์กับตา ตามที่เบย์ชวนโอ๋นะ โอ๋คิดว่าโอ๋ติดอะไรหรือเปล่า"
"ก็อาจจะมีบ้างคะ โอ๋ก็ต้องบอกตรงว่าโอ๋ก็เครียดเหมือนกันที่สถานนะของโอ๋กับพี่เบย์จะเหลือแค่นายจ้างกับลูกจ้าง แต่ถ้าอยู่กับคุณโกโก้ โอ๋ก็กลัวว่าสักวันความลับเรื่องโอ๋กับพี่เบย์ต้องไปถึงหูคุณโกโก้แน่นอน ถึงตอนนั้นโอ๋ไม่อยากคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น"
"และถ้าสมมุติในอนาคตเกิดตาแต่งงานกับเบย์ละคะ"
ทันทีที่ถามตุ๊กตาสังเกตเห็นว่าสีหน้าของอีกฝ่ายนั้นสลดลงอย่างเห็นได้ชัด
"โอ่ก็ต้องเป็นฝ่ายไปคะ โอ๋เข้าใจดีมาตลอดในสถานะของโอ๋กับพี่เบย์"
"ทั้งๆที่โอ๋รักเบย์ด้วยนะ"
"ใช่คะ"
เธอยอมรับโดยไม่โกหกก่อนจะบอกต่อ
"แต่ในอดีตโอ๋เคยเจ็บช้ำมาแล้ว และครั้งนี้มันเป็นความเต็มใจของโอ๋เอง โอ๋รู้ดีคะว่าสักวันโอ๋ต้องเป็นฝ่ายไปทั้งๆที่ยังรักพี่เบย์อยู่"
ตุ๊กตายิ้มออกมา เธอเข้าใจไม่ผิดจริงๆว่าโอ๋นั้นรักเบย์มาก ก่อนจะบอกไปว่า
"แล้วถ้าเกิดว่าไม่ต้องมีใครไปละ โอ๋ว่าไง"
"หมายว่ายังไงคะคุณตุ๊กตา"
"ตาก็หมายความอย่างที่พูดไง เราทั้งคู่ไม่ต้องมีใครไป เพราะถ้าไป คนเจ็บที่สุดคือเบย์ ฟังดูแล้วมันก็ไม่เข้าท่าเท่าไหร่สำหรับคนภายนอกเราทั้งคู่ก็รู้กันดีว่าเรารักพี่เบย์มาก แต่เรื่องนี้ถ้าเรารู้แค่ 3 คน ก็ไม่เป็นไร พูดง่ายๆ ว่าตาแต่งงาน ตาก็ต้องไปอยู่กับเบย์ที่นั่น ซึ่งหมายถึงที่นอร์เวย์ตาจะดูแลพี่เบย์เอง แต่ถ้าเป็นเมืองไทยตอนพี่เบย์มาเยี่ยมคุณปู่กับคุณย่า ตอนนั้นก็ให้โอ๋ดูแล"
"คุณตุ๊กตา"
โอ๋พูดด้วยความตกใจแต่ตุ๊กตาพูดต่อ
"นี่คือทางออกที่ดีที่สุด แต่โอ๋ต้องยอมรับว่าตาคือภรรยาที่ออกหน้าในสังคม แต่ตาเชื่อว่าเบย์นั้นก็ต้องให้เกียรติโอ๋เสมอตาด้วย แต่เรื่องนี้ต้องเป็นความลับที่สุดของเรา 3คน โอ๋คิดว่าโอ๋รับได้หรือเปล่าละ อย่าไปคิดว่าตัวเองเป็นเมียน้อย ตาก็ให้เกียรติโอ๋เหมือนเบย์ ที่สำคัญโอ๋มาก่อนตาด้วยนะ"
"แล้วๆๆ พี่เบย์รู้เรื่องนี้หรือยังคะ"
"ยัง ตาอยากให้เราคุยกันก่อน"
โอ๋นิ่งไปชั่วขณะก่อนจะถามต่อ
"คุณตุ๊กตาแน่ใจนะคะ"
"แน่ใจสิ ไม่งั้นตาไม่เป็นคนชวนโอ๋มาคุยกันก่อน ตาคิดมาตลอดเพราะล่าสุดที่เจอเบย์ตาก็รู้ว่าเบย์กังวลเรื่องนี้มาก แล้วอีกอย่างตาพูดตรงๆนะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ความจริงตาไม่ใช่พวกวิตถารนะ แต่ถ้ามันถึงขั้นนี้แล้วตาบอกเลยว่าถ้าโอ๋ตกลงที่จะยอมรับบางครั้งเราทั้งคู่อาจจะต้องให้ความสุขกับเบย์พร้อมๆกันไปด้วย"
ถึงตุ๊กตาจะพูดด้วยน้ำเสียงปกติแต่หน้าของเธอนั้นแดงซ่านผิดกับอีกฝ่ายที่สีหน้าเรียบเฉย เพราะไม่มีใครรู้ว่าครั้งแรกของโอ๋ก็คือเพื่อนผู้หญิงด้วยกันสมัยเรียนมัธยมปลาย โอ๋เรียนโรงเรียนสตรีล้วน ถึงจะมีทอมมาจีบแต่เธอไม่เคยสนใจ แต่มันเกิดขึ้นตอนที่เธอไปค้างบ้านเพื่อนสนิทก่อนจะสอบเทอมสุดท้าย กลางดึกก่อนจะนอนเพื่อนเธอเปิดหนังโป๊ให้เธอดูตามประสาสาววัยรุ่น จนเกิดอารมณ์ทั้งคู่ก่อนจะช่วยกันใช้ปากกับนิ้วหาความสุขให้แก่กัน ถึงจะไม่ได้เป็นเลสเบี้ยนแต่มันเป็นวิธีสร้างความสุขให้กับโอ๋ได้อย่างดี และมันไม่เกิดขึ้นครั้งเดียวมีอีก2-3ครั้งก่อนที่ต่างฝ่ายจะแยกย้ายกันไปเรียนในมหาวิทยาลัยและมันก็จบไปเพียงเท่านี้ มันเป็นอดีตที่โอ๋ไม่ลืม ทำให้ในส่วนลึกของจิตใจบางครั้งเธอก็อยากจะนอนกับผู้หญิงด้วยกัน ก่อนที่เธอจะแต่งงานมีบางครั้งที่เธอช่วยตัวเองคณะดูคลิปโป๊บทรักของผู้หญิงกับผู้หญิง แต่ภายหลังจากแต่งงานเรื่องแบบนี้มันหายไปจากความคิดความรู้สึกของเธอ ยิ่งมาเจอรสสวาทจากเบย์ทำให้เธอไม่เคยคิดถึงรสรักจากผู้หญิงด้วยกัน
แต่พอมาถูกจุดประกายจากข้อเสนอของตุ๊กตา ทำให้เรื่องดังกล่าวกลับมากระตุ้นจิตสำนึกความต้องการของเธอ และนี่มันจะเป็นบทรักแบบใหม่ ไหนจะไม่ต้องจากผู้ชายคนรัก แถมมีงานมีตำแหน่งที่สูงขึ้นรวมถึงรายได้ที่มากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว มันยากที่จะปฏิเสธ ทำให้ตอบตุ๊กตาไปทันที
"ถ้าเป็นแบบนี้และที่สำคัญมันเป็นความสุขของเราทั้งคู่รวมถึงพี่เบย์ด้วย โอ๋ตกลงคะ และโอ๋บอกกับคุณต๊กตาไว้เลยว่า โอ๋จะไม่มีลูกกับพี่เบย์เป็นอันขาดคะ เพื่อจะได้ไม่เป็นปัญหาในอนาคต สบายใจได้คะ โอ๋รู้สถานะของโอ๋ดีแค่นี้มันก็ดีกับโอ๋แล้วคะ"
ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าบนหน้าของโอ๋เป็นคำยืนยันได้อย่างดี ตุ๊กตายิ้มออกมาอย่างดีใจ
"ถ้าโอ๋ตกลงแบบนี้มันก็ดีแล้ว ตอนแรกตาก็หวั่นใจอยู่เพราะกลัวโอ๋จะว่าตาเป็นพวกวิตถาร แต่โอ๋เข้าใจมันก็ดีแล้ว ตาโล่งใจอย่างมาก"
"อย่างที่บอกไปไงคะ เพื่อความสบายใจของคนที่เรารัก ที่สำคัญคุณตุ๊กตาได้ไม่ต้องมาระแวงกับโอ๋"
"เรียกตาก็ได้คะ ไม่ต้องเรียกคุณไหนๆ เราก็ไม่ได้ต่างอะไรกันแล้ว"
โอ๋ยิ้มรับคำ เมื่อทุกอย่างมันง่ายดายเกินกว่าที่ตุ๊กตาคิด หลังจากนั้นเธอติดต่อหาเบย์ทันทีเพื่อจะเล่าเรื่องที่เธอตกลงกับโอ๋ให้ฟังตอนแรกเบย์ตกใจมากเพราะตนเองไม่คิดมาก่อนว่าตุ๊กตาจะกล้าเสนอข้อตกลงนี้กับโอ๋ แต่พอตุ๊กตาพูดถึงเหตุผลของเธอกับโอ๋ เบย์นั้นก็พอจะเข้าใจ และเบย์ได้โทรหาโอ๋อีกครั้งซึ่งเธอนั้นยืนยันตามที่ตุ๊กตาบอก ทำให้ทั้ง 3คน นัดมาเจอกันที่อังกฤษอีกครั้ง เพื่อคุยกันและมาจบที่เตียงแบบ 3 คน ซึ่งเกมรักแบบนี้ไม่ใช่เบย์ไม่เคยพบมาก่อน เบย์เคยลองสมัยมาเรียนที่สหรัฐมันสร้างความสุขให้อย่างดีเพราะสองสาวที่เบย์เจอนั้นเป็นเพื่อนกันและเป็นฝ่ายเชื้อเชิญเบย์ด้วย แต่มันแตกต่างกันกับครั้งนี้เพราะที่สหรัฐคือคู่ขามีความสุขด้วยกันแต่ไม่ผูกพัน แต่นี่ทั้งสองยอมที่จะเป็นภรรยาของเบย์ทั้งคู่ เบย์ยอมรับว่าไม่อยากเสียโอ๋ไ ปดีที่ตุ๊กตาเข้าใจ ส่วนภายหน้าจะมีปัญหาขนาดไหนค่อยหาทางแก้กันอีกที เบย์คิดก่อนที่จะหลับไปด้วยความอ่อนเพลียเหมือนกับสองสาว จนตอนเช้าหลังจากที่เบย์ไปอาบน้ำเพื่อเรียกความสดชื่นให้ร่างกาย พอกลับออกมาเห็นสองสาวใช้เสื้อคลุมสวมทับร่างกายที่เปลือยเปล่าแบบหลวมๆกำลังนั่งคุยกันอยู่บนเตียงเบย์เข้าไปนั่งตรงกลางใช้มือโอบไหล่ของทั้งคู่
"คุยอะไรกันอยู่"
"เรื่องของผู้หญิงนะคะ"
ตุ๊กตาเป็นฝ่ายตอบ แต่มือของเธอนั้นล้วงไปในผ้าเช็ดตัวที่เบย์นุ่งอยู่แล้วลูบคลำควยของเบย์ไปมา พร้อมสายตาที่เชื้อเชิญ เมื่อเจอแบบนี้เบย์รู้ว่าตุ๊กตายังติดใจกับบทรักแบบ 3 คน จากเมื่อคืนอยู่ เบย์โน้นตัวของตุ๊กตาเข้ามาก่อนจะเอาปากไปทาบซึ่งหญิงสาวรับการจูบอย่างดูดดื่ม แต่มือของเบย์ข้างที่โอบไหล่นั้นเลื่อนลงไปที่นมของหญิงสาวแล้วขยำเบาๆ เพื่อกระตุ้นอารมณ์ของเธอ ก่อนจะหันมาจูบโอ๋บ้าง แล้วเบย์หันมามองตุ๊กตาที่ดวงตาเริ่มฉ่ำ เช่นเดียวกับโอ๋ เบย์จึงดึงตัวทั้งคู่ให้เข้ามาชิดกันแต่ไม่พูดอะไร ทั้งตุ๊กตากับโอ๋นั้นต่างไม่ปฏิเสธหรือขัดขืน หน้าทั้งคู่ยื่นเข้าหากันก่อนจะแลกจูบกันอย่างดูดดื่ม เบย์ปล่อยให้ทั้งสองสาวต่างบรรเลงไปโดยที่ตนเองเป็นฝ่ายนั่งมอง เสื้อคลุมที่ทั้งคู่สวมอยู่นั้นหลุดออกจากตัวอย่างง่ายดาย มือของทั้งสองสาวต่างสำรวจลูบคลำไปที่ร่างของอีกฝ่าย พอมือของตุ๊กตาไปสัมผัสหน้าอกที่แบนราบของโอ๋ เจ้าตัวนั้นยื่นกายให้อีกฝ่ายลูบคลำได้สะดวกขึ้น ส่วนมือของโอ๋นั้นข้างหนึ่งลูบที่หัวนมของตุ๊กตาส่วนอีกข้างกำลังขยำไปที่โคกหี จนร่างของโอ๋ทาบไปที่ตัวของตุ๊กให้นอนราบไปบนเตียง ต่างฝ่ายต่างแลกจูบกันอย่างเผ็ดร้อน
อีกฝ่ายกำลังรื้อฟื้นความหลังที่ถูกฝังมานานอีกฝ่ายเป็นกำลังเจอรสรักที่แปลกใหม่จากเพศเดียวกันเป็นครั้งแรก ตุ๊กตารับการจูบจากโอ๋อย่างเต็มมือทังสองตอนนี้โอบกอดร่างอีกฝ่ายที่ทาบอบู่ด้านบน และเริ่มครางออกมา เมื่อถูกโอ๋ซุกไซร้ไปตามใบหน้าและซอกคอ และเธอเผลอแอ่นตัวรองรับเมื่อริมฝีปากของโอ๋สัมผัสกับหัวนมของเธอพร้อมเสียงคราง
"โอ้วววววววววว ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด"
โอ๋ดูดนมทั้งสองเต้าของตุ๊กตาสลับไปมาจนพอใจ จังหวะที่เธอเงยหน้าขึ้นตุ๊กตาพลิกตัวโอ๋ไปด้านล่าง ก่อนจะเป็นฝ่ายดูดนมของโอ๋คืน หัวนมที่บานขยายของโอ๋นั้นรองรับลิ้นของตุ๊กตาอย่างเต็มที่ ส่วนนิ้วนั้นกรีดไปตามร่องรักที่โอ๋ตอนนี้อ้าขาออกแล้ว ตุ๊กตาดูดนมของอีกฝ่ายจนพอใจแต่โอ๋กลับเป็นฝ่ายดันหัวของเธอตุ๊กตาลงไปด้านล่างทันที ซึ่งตั้งแต่เมื่อคืนแล้วที่ตุ๊กตาเห็นโคกหีของโอ๋แล้วรู้สึกอิจฉาเหมือนกันที่ โคกหีของโอ๋นั้นทั้งใหญ่ทั้งโหนกนูนรวมถึงมีหมอยที่ดก ทำให้เธอแบบคิดไม่ได้เหมือนกันว่า ตรงนี้หรือเปล่าที่ทำให้เบย์นั้นหลงใหลโอ๋ ถึงเธอจะไม่เคยนอนกับเพศเดียวกันมาก่อน ตุ๊กตารู้ดีว่าต้องทำอะไร เธอจูบเบาๆไปที่ปากทางที่ชุ่มฉ่ำ ก่อนที่ลิ้นจะกวาดเข้าไปในรูหี ทำเอาโอ๋ครางออกมาสุดเสียง เพราะตอนนี้นมของเธอถูกเบย์ดูดอยู่ด้วย ก่อนจะถูกปิดปากด้วยปากของเบย์แถมนิ้วของเบย์บี้ไปที่หัวนมของโอ๋ด้วย
มันเป็นสิ่งที่โอ๋คิดมาตั้งแต่ตอบตกลงที่จะใช้สามีร่วมกับตุ๊กตาพร้อมทั้งเรื่องบนเตียง ความคิดของเธอนั้นถูกต้องกับการที่ถูกรุมบนเตียง เธอแอ่นตัวกับการถูกจูบทั้งปากบนและปากล่างพร้อมกัน มันสร้างความเสียวให้กับเธออย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน ตุ๊กตาใช้ทั้งนิ้ว2นิ้วกับลิ้นล้วงเข้าไปในรูหีของโอ๋ จนตัวโอ๋ส่ายไม่หยุด ตุ๊กตาเลียหีจนเธอพอใจ เธอจึงบอกเบย์ว่า
"เบย๋ขาหลบหน่อย"
ตอนนั้นเบย์กำลังเพลินกับนมของโอ๋เมื่อได้ยินตุ๊กตาบอกแบบนั้นเบย์จึงถอยออกมา ตุ๊กตาเลื่อนตัวเอาหีไปจ่อที่ปากโอ๋พร้อมบอกว่า
"โอ๋เลียให้ตาด้วยสิ"
โอ๋ตอบรับคำเชิญด้วยการใช้มือประคองไปที่เอวของตุ๊กตาแล้วผงกหน้าขึ้นมาเอาปากจูบไปที่หีชองตุ๊กตาที่ตอนนี้ชื้นแฉะก่อนจะลิ้นเลียให้ แต่เบื้องล่างของเธอนั้นถูกแทนที่ด้วยลิ้นของเบย์ จนเธอลืมตัวด้วยความเสียว แต่สักพักขาเธอถูกเบย์จับให้ถ่างออกอีกพร้อมถูกยกขึ้นทั้งสองข้าง ก่อนที่เบย์จะดันควยตนเองเข้าไปในรูหีของเธอ โอ๋ครางออกมาสุดเสียงแต่เลียหีให้ตุ๊กตาต่อไม่หยุด ตัวโอ๋กระเพื่อมไปทั้งตัวเพราะเบย์นั้นกระเด้าไม่หยุด เธอทั้งเด้งรับและเลียให้ตุ๊กตา จนเวลาผ่านไปตุ๊กตานั้นเกร็งไปทั้งตัว แต่โอ๋ยังถูกเบย์เย็ดต่อเนื่อง ตุ๊กตายกตัวลงมานั่งข้างตัวโอ๋ และก้มหน้าไปประกบปากโอ๋ที่ตอนนี้มีคราบน้ำรักและขนหมอยของเธอติดอยู่ โอ๋จูบตอบก่อนจะดันหัวตุ๊กตาให้ไปที่หน้าอก ตุ๊กตาสนองตอบทันที แต่เธอก็สะดุ้งเพราะลืมไปว่าตัวเธอนั้นคุกเข่าอยู่ พอก้มหน้าก้นเธอยกสูงขึ้น เบย์นั้นแหย่นิ้วเข้าไปในรูหีเธอด้วย ตุ๊กตาหันมาค้อนเบย์แต่ยกก้นให้สูงขึ้น แต่ปากดูดนมโอ๋ทั้งสองข้างสลับไปมา ทั้งสามคนนั้นต่างสนุกกับเกมกามครั้งนี้อย่างมาก ทุกคนต่างร่วมมืออย่างดี จนเบย์เร่งแรงกะเด้าแล้วปล่อยน้ำกามเข้าไปในรูหีของโอ๋และตุ๊กตามีอาการเกร็งอีกครั้งจากนิ้วมือของเบย์ พร้อมกับเสียงหายใจอย่างถี่จากทั้งสามคน ที่ต่างนอนกอดกันบนเตียงด้วยความสุข แถมคืนนั้นโอ๋ถูกเบย์เย็ดประตูหลังให้ตุ๊กตาดูด้วย มันสร้างความตื่นตาให้เธอย่างมากแต่เธอนั้นยังไม่กล้าที่จะลอง
หลังจากวันนั้นโอ๋เดินทางกลับเมืองไทยโดยที่ตุ๊กตากับเบย์มาส่งเธอที่ดูไบ ก่อนที่ทั้งคู่จะไปนอร์เวย์ต่อในเพื่อคุยในเรื่องของงาน โอ๋กลับมาทำงานตามปกติแต่ยังไม่แจ้งเรื่องลาออกเพราะกว่าบริษัทใหม่จะเริ่มเปิดต้องใช้เวลาอีกระยะและเบย์ตั้งใจจะให้เธอไปร่วมงานก่อนบริษัทเปิดตัวตัวประมาณ 1 เดือน เธอจึงทำงานกับโกโก้ไปตามปกติ และเวลาผ่านไปเดือนเศษๆ ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในช่วงเวลากลางวัน เป็นวันเกิดของบัว ยุ้ยกับแฟนจึงมาจัดงานวันเกิดให้ลูกสาวที่ร้านอาหารแห่งนี้ มีเพื่อนๆของลูกสาวมาร่วมงานกันหลายคน ซึ่งโกโก้นั้นก็มาด้วย ระหว่างนั้น ยุ้ยมองออกนอกร้านเห็นแพ็ตเดินเข้ามาพร้อมกล่องของขวัญกล่องใหญ่ ยุ้ยหันไปบอกกับลูกสาว
"บัวใครมานะลูก"
บัวหันไปมองพอเห็นเป็นแพ็ตทำให้รีบวิ่งไปหาทันที
"น้าแพ็ตขา"
"มานี่เร็ว"
แพ็ตเรียกบัวแล้วนั่งลงกอดหลานที่วิ่งมาหาก่อนจะยืนกล่องของขวัญให้
"สุขสันต์วันเกิดนะหนูบัว อย่าดื้ออย่าซน นี่จะของขวัญวันเกิด"
"ขอบคุณคะน้าแพ็ต"
บัวไหว้ขอบคุณแพ็ตแล้วรับของขวัญกล่องใหญ่ก่อนที่พี่จะมาช่วยถือ จังหวะนั้นที่นอกร้านเบย์เดินเข้ามาพร้อมอุ้มของขวัญกล่องใหญ่ ยุ้ยมองออกไปเห็นเช่นเดียวกับโกโก้ที่เผลอยิ้มออกมา แต่ยุ้ยนั้นถามไปที่เพื่อน
"ไม่ได้มาด้วยกันหรือไง"
แพ็ตส่ายหน้า
"ไม่ แค่นี้ก็เบื่อหน้าจะตายอยู่แล้ว แยกกันบ้างเหอะ อีกอย่างพี่เบย์จะไประยองต่อเลยมารถคนละคัน"
"พี่เบย์มาถึงเมื่อไหร่ละนี่"
ยุ้ยเปรยๆขึ้นมาเพราะรู้ว่าเพื่อนกลับมาเมืองไทยได้ อาทิตย์เศษๆแล้วแต่แพ็ตนั้นตอบเพื่อน
"เมื่อเช้า ของขวัญที่อุ้มมาก็อิมพอร์ตมาเลยนะ ป้ากับลุงให้พี่เบย์มาให้เองกำชับด้วยว่าให้เอามาให้บัวเองกับมือ"
พูดไม่ทันขาดคำเบย์เดินเข้าก่อนจะยิ้มให้ยุ้ยกับแฟนและเรียกบัวไปหา
"บัวนี่ของขวัญวันเกิดคุณปู่กับคุณย่าฝากลุงเบย์มาให้ แกะเลยนะ คุณย่าบอกมา"
บัวหันมาที่ยุ้ยซึ่งพยักหน้าให้พร้อมกับแพ็ตที่บอกมา
"บัว รู้ไหมของที่ปู่กับย่าให้บัวนะน้าแพ็ตยังอยากได้มาเลย"
และระหว่างที่ยุ้ยกับบัวช่วยกันแกะกล่องของขวัญที่ตอนนี้ตั้งอยู่บนโต๊ะ เบย์ได้ต่อวีดีโอคอลให้บัวคุยกับพ่อเลี้ยงแม่ตนเองที่นอร์เวย์ โดยโกโก้นั้นมองอยู่ตลอดและเห็นมุมของเบย์กับเด็กที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ทำเอาเธออดยิ้มไม่ได้ที่เบย์พยายามสอนให้บัวพูดขอบคุณเป็นภาษานอร์เวย์ เพราะของขวัญที่บัวได้รับจากพ่อเลี้ยงกับแม่ของเบย์คือ ตุ๊กตาบาร์บี้ชุดใหญ่ ทำเอาบัวนั้นดีใจอย่างมาก จนเรียบร้อยก่อนที่เบย์จะขอตัวไปทั้งๆที่ยุ้ยกับแฟนพยายามรั้งแต่เบย์บอกสั้นๆว่า ปู่กับย่ารออยู่แต่บัวที่จู่ๆก็ถามขึ้นมา
"คราวนี้ลุงเบย์อยู่เมืองไทยกี่วันคะ"
"ก็หลายวันอยู่นะบัว ลุงมีงานที่นี่เยอะมีไปสอนด้วยทำไมหรือครับ"
"บัวจะทำของไปให้คุณย่านะคะ จะรบกวนฝากลุงเบย์ไปให้"
"ได้สิ แล้วให้คุณแม่บอกไปที่น้าแพ็ตแล้วกันนะ ลุงไปก่อนนะ"
พูดจบเบย์ดินออกไปทันที ซึ่งตลอดเวลาที่อยู่เบย์นั้นไม่สบตาหรือทักไปที่โกโก้เลย ทั้งๆที่โกโก้นั้นพอจะคาดเดาไว้อยู่แล้วแต่เธอนั้นก็อดน้อยใจไม่ได้เธอได้แต่มองตามเบย์ไป โดยโกโก้ไม่รู้ว่าแพ็ตนั้นแอบสังเกตอยู่ตลอด ก่อนจะนึกย้อนไปก่อนที่เธอจะกลับเมืองไทย ในห้องทำงานอันสุดหรูของเบย์เธอนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานอันสุดหรูที่เข้ากับการตกแต่งอย่างดี แพ็ตนั่งอ่านแฟ้มจนจบแล้วเงยหน้าไปมองพี่ชาย
"ประวัติก็โอเคนะพี่ ภาษาก็เยี่ยม แต่มันจะดีหรือที่ไปเอาคนของเขามา ถ้าเป็นคนอื่นไม่น่าจะมีปัญหาแต่นี่เป็นถึงเลขาของโกโก้ มันจะเป็นอะไรหรือเปล่า"
"คนเรามีสิทธิที่จะเลือก ถ้างานใหม่ให้ผลตอบแทนที่ดีกว่าเดิม"
เบย์ตอบน้องสาวด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"มันต้องมีอะไรมากกว่านั้นสิพี่ จู่ๆจะให้มาเป็นผู้ช่วยแพ็ต มันต้องมีข้อมูลมากกว่าที่เห็นอยู่นี่"
เธอพูดกับพี่ชายอย่างเป็นงานเป็นการ เบย์มองน้องสาวที่ใส่แว่นตาหนาเตอะมองมาที่ตนเองอย่างจริงจัง แพ็ตเป็นคนฉลาดปิดไปก็ไม่เป็นผลดี เบย์จึงตัดสินใจเล่าเรื่องความสัมพันธ์ของตนเองกับโอ๋ให้ฟัง รวมถึงเรื่องที่ตุ๊กตารับรู้แต่ไม่เล่าถึงเรื่องที่ทั้ง 3 ตกลงกัน ก่อนจะบอกน้องสาวปิดท้าย
"นี่เป็นสิ่งที่พี่ต้องรับผิดชอบไง เพราะพี่เดาว่าถ้าเกิดวันหนึ่งโก้รู้เข้า โอ๋แย่แน่ พี่ถึงต้องกันไว้ก่อนอย่างน้อยมันก็เป็นหลักประกันให้กับโอ๋ ถึงอนาคตเรายังไม่รู้ว่าโอ๋จะทำงานกับเรานานหรือเปล่า อย่างน้อยพี่ก็ว่าพี่ชดใช้ในสิ่งที่พี่ทำกับโอ๋ ถึงจะไม่สมบูรณ์แบบแต่มันก็ดีที่สุดเท่าที่พี่จะทำได้"
แพ็ตพยักหน้าอย่างพอจะเข้าใจ เพราะสิ่งที่เบย์พูดมามันก็ถูก แถมเบย์ให้เงินเดือนโอ๋สูงพร้อมกับรถประจำตำแหน่งอีกด้วย
"ก็แล้วแต่นะพี่เบย์ พี่เบย์เป็นเจ้าของเงินนี่"
"แต่เราก็สบายใจได้ พี่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการบริหารงานแน่นอน"
แพ็ตยิ้มๆให้เหมือนจะตอบรับ แล้วประตูถูกเคาะขึ้นก่อนจะถูกเปิดออก เจนนิเฟอร์โผล่หน้าเข้ามาก่อนจะพูดขึ้น
"บอสคะ ได้เวลาประชุมแล้วคะ ท่านประธานรออยู่"
เบย์พยักหน้าก่อนจะหันไปบอกน้องสาว
"ไป จะได้คุยเรื่องออฟฟิตด้วย"
นั่นเป็นสิ่งที่เธอคุยกับเบย์ที่นอร์เวย์ จริงๆเธอก็สงสารโกโก้ในเรื่องที่พี่ชายนั้นเย็นชาใส่มาตลอด เหมือนกับที่ยังตัดใจไม่ขาดทั้งคู่ แต่อาการของฝ่ายหญิงกับเป็นมากกว่าฝ่ายชายทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนปฏิเสธในการคบหาแถมยังไปแต่งงานกับผู้ชายอีกคน หรือมันจะมาจากการที่ทั้งคู่อยากจะเอาชนะกัน แพ็ตได้แต่คิดแล้วถอนหายใจ จนผ่านไป3-4 วัน ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ภายในร้านอาหาร โกโก้กับสามีกำลังนั่งทานอาหารอยู่ แต่จู่ๆแฟนเธอนั้น พูดขึ้นมาเบาๆ
"กะแล้วมันต้องเป็นแบบนี้"
ทำเอาเธอสงสัยจึงเงยหน้าและเห็นแฟนเธอมองไปนอกร้าน ภาพที่เห็นทำเอาเธอใจหวิวไปทันทีเพราะสิ่งที่เห็นคือเบย์กับตุ๊กตาเดินมาด้วยกัน แถมมือของตุ๊กตานั้นคล้องที่ต้นแขนเบย์และเดินเบียดแนบชิดแบบคู่รัก ทั้งคู่กำลังพูดคุยกันด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เธอพยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติแล้วหันไปมองแฟนเธอซึ่งโกโก้พอจะเดาออกว่าแฟนเธอจะพูดอะไร
"ผมนะเคยเดาอยู่นะว่า ทำไมทางบริษัทพ่อของคุณตุ๊กตาถึงได้ร่วมลงทุนกับทางนั้น และทุกอย่างมันง่ายเกินกว่าที่คิดสาเหตุมันอาจจะมาจากเรื่องนี้ก็ได้ ดูแล้วก็คุ้มนะได้ทั้งเรื่องผลประโยชน์ทางธุรกิจได้ทั้งว่าที่ลูกเขยที่เก่ง"
โกโก้ฝืนพยักหน้าด้วยสีหน้าที่เฉยๆเหมือนไม่สนใจ แต่ภายในเธอนั้นว้าวุ่นมาก
"ตั้งแต่เมื่อไหร่นี่ ทำไมมันเงียบไม่มีใครรู้ เดินคุยกันแบบนี้มันคงจะนานแล้ว"
คำถามเหล่านี้มันวนเวียนอยู่ในความคิดของเธอตลอด แต่สิ่งหนึ่งที่โกโก้ไม่มีวันรู้นอกจากเธอแล้วยังมีผู้หญิงอีกคนที่ผิดหวัง เธอไม่ได้เห็นคนเดียว เกรซเพื่อนของเธอก็เห็นเช่นกัน เกรซมาซื้อของและเห็นเบย์เดินคู่กับตุ๊กตา ทำให้เธอรู้ว่าทำไมเบย์ถึงปฏิเสธเธอ มันก่อนหน้านี้ไม่กี่วันจากที่เธอเริ่มสนใจเบย์เกรซได้พยายามติดตามเรื่องของเบย์อย่างเงียบๆ แต่แทบจะไม่รู้อะไร จนเธอได้ข่าวว่าเบย์มาเมืองไทยจากที่ไปงานวันเกิดของบัว เกรซได้ลองหาข่าวว่าเบย์ไปที่ไหนแต่ไม่ได้ข่าวอะไรและเมื่อ 2วันก่อน เบย์นั้นมาจากระยอง เพื่อมาบรรยายให้นักเรียนนายร้อยตำรวจและช่วงเย็น มันบังเอิญที่เธอนั้นเจอเบย์ที่ร้านกาแฟที่อยู่ใกล้ตึกที่เธอทำงานอยู่ เกรซไม่ทิ้งโอกาสนั้นรีบเดินเข้ามาทักเบย์ โดยหาข้ออ้างเป็นเพื่อนกับยุ้ยและโกโก้ เลยคุ้นหน้าเบย์ แถมยกเรื่องที่เคยเจอเบย์วันที่โกโก้เกือบเดินชน ในตอนนั้นแกรซพยายามโปรยเสน่ห์ อย่างเต็มที่แต่เบย์กลับไม่สนใจและรีบขอตัวไป โดยทำเป็นไม่สนใจเมื่อเธอพยายามจะขอเบอร์โทรศัพท์ แต่ตอนนั้นเธอไม่ละความพยายาม แต่วันนี้เธอรู้สาเหตุแล้วว่าเพราะอะไร ยิ่งผู้หญิงที่เดินคู่เป็นตุ๊กตาด้วยทุกเรื่องเกรซนั้นสู้ไม่ได้ จึงเก็บความผิดหวังไว้คนเดียว
หลังจากวันนั้นโกโก้พยามทำใจให้สงบ เธอพยายามเตือนตัวเองตลอดว่าเธอแต่งงานแล้ว ในเมื่อเบย์กำลังมีความสุขก็ควรจะยินดีด้วยและปล่อยวางเรื่องของเบย์เสีย แต่แล้วเธอมาเจอเบย์ในงานเลี้ยงวันเกิดของอดีตนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่คนหนึ่งที่ครอบครัวเธอรู้จักและให้ความนับถือที่โรงแรมหรูริมแม่น้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอชวนยุ้ยมาเป็นเพื่อน เพราะแฟนเธอนั้นติดงานเลี้ยงอีกที่ และที่สำคัญเบย์มาด้วยเพราะเจ้าของวันเกิดเคยเป็นครูที่เคยสอนเบย์มาก่อน และช่วงที่เธอเห็นเบย์เดินออกจากห้องที่จัดงานไปยืนตรงระเบียง โกโก้นั้นปฏิเสธความต้องการของเธอไม่ได้ เธอรีบเดินไปหาเบย์ทันที
"พี่เบย์คะ"
เธอทักขึ้นก่อน เบย์ที่ยืนมองไปที่แม่น้ำหันมามองแล้วยิ้มให้ มันเป็นรอยยิ้มที่โกโก้บอกว่ายิ้มแบบนี้ที่เธออยากเห็น มันเป็นยิ้มที่ดูบริสุทธิ์ใจไม่เหมือนกับการยิ้มที่ดูเหยียดที่เธอเคยเจอมาหลายครั้ง
"อ้าวโกโก้มากับใครครับ"
"ยุ้ยคะ โก้ชวนมาเป็นเพื่อน"
เธอเงียบไปอึดใจก่อนจะตัดสินใจถามเรื่องที่เธอคับข้องใจมาตลอด
"พี่เบย์ทำไมเฉยชากับโก้แบบนี้คะ โก้อยากรู้ ถึงเราจะไม่ได้คบกันเราก็คุยกันได้นี่คะ โก้ไม่อยากใช้คำว่าไม่ได้เป็นแฟนกันเป็นเพื่อนก็ได้เพราะมันเหมือนข้ออ้างห่วยๆ เราก็รู้จักและอีกอย่างเราก็ยังไม่ถึงขั้นเป็นแฟนกัน แต่โก้ก็ยังอยากมีมิตรภาพที่ดีต่อพี่เบย์นะคะ ไม่ใช่เป็นแบบนี้ ที่ผ่านมาโก้พยายามจะคุยจะทักพี่เบย์มาตลอดแต่สิ่งที่ได้กลับคือความเงียบ ความเฉยชา พี่เบย์ไม่รู้หรอกว่ามันเจ็บปวดขนาดไหนที่เจอแบบนี้ โก้พยายามดูว่าโก้ทำอะไรให้พี่เบย์เจ็บช้ำหรือเปล่า โก้ไปหลอกลวงอะไรพี่เบย์หรือมันก็ไม่ใช่ ถ้าเราคบหาเป็นแฟนกันแล้วโก้ขอเลิกกับพี่เบย์ แล้วพี่เบย์ทำแบบนี้โก้รับได้คะ แต่เรายังไม่ได้ตกลงที่จะคบเป็นแฟนกัน แล้วโก้ไปเลือกผู้ชายอีกคน แต่โก้ก็ยังย้ำอีกครั้งว่ายังไงเราก็ควรจะมีมิตรภาพที่ดีต่อกันนะคะพี่ พี่ทำแบบนี้โก้ว่ามันเหมือนคนที่แพ้แล้วพาล เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง โก้รู้ดีคะว่าพี่เบย์อีโก้สูง ทำอะไรไม่เคยแพ้เป็นผู้นำมาตลอด ตรงนี้หรือเปล่าคะที่พี่เบย์รับไม่ได้"
คำพูดประโยคท้ายๆเหล่านี้มันแทงใจดำเบย์จริงๆ ความจริงที่ตัวเองปฏิเสธมาตลอดว่าไม่ใช่แต่จริงๆแล้วมันใช่ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเบย์มักจะอยู่แถวหน้าตลอดทั้งเรื่องการเรียน การงาน ความก้าวหน้าไปเร็วกว่าเพื่อนร่วมรุ่น แต่เรื่องความรักเรื่องหัวใจที่ตนเองถูกปฏิเสธจากผู้หญิงคนหนึ่ง มันเป็นเหมือนปมในใจที่ไม่กล้าบอกใคร เพราะตัวเองเป็นผู้แพ้ ความเชื่อมั่นในตัวเองที่สูงนั้นมันค้ำคออยู่ แต่ยังไงเบย์นั้นไม่ยอมรับในเรื่องนี้แน่นอน
"แล้วยังไงหรือครับ พี่ก็มีเหตุผลของพี่เหมือนกัน แถมตอนนี้โก้แต่งงานแล้ว พี่ไม่อยากที่จะไปยุ่งเกี่ยวเท่าไหร่ ต่อให้เรามีความบริสุทธิ์ใจต่อกัน แต่พื้นฐานของเราที่รู้จักกันมาจากที่พี่ไปจีบโก้ ไม่ใช้เพื่อนที่รู้จักกันมาก่อน พี่เข้าใจนิสัยของคนไทยดีไม่ใช่พวกฝรั่ง พี่กลัวว่าถ้าคุยกับโก้มากไปคนรอบข้างจะมองไม่ดีครับ"
เบย์ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆโดยไม่มองหน้าหญิงสาว ภายหน้าสีหน้าที่นิ่งเฉยต่างจากอีกฝ่ายที่กำมือแน่นทั้งสองข้าง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นแสดงให้เห็นว่าโกโก้กำลังควบคุมอารมณ์เต็มที่ เพราะอีกฝ่ายดูทีท่าจะไม่สนใจกับคำพูดของเธอ
"ถ้าพี่เบย์เข้าใจแบบนั้น กลัวคำครหากลัวคำพูดคนอื่นๆ ก็ได้คะเราไม่ควรจะพูดคุยกันอีกไม่ว่าจะเป็นตอนไหนรวมถึงในเฟซ พี่เบย์บล็อกเฟซโก้ไปเลยคะ มันจะได้ไม่รกหูรกตาพี่เบย์ จะได้ไม่มีผู้หญิงคนหนึ่งไปกดไลท์หรือคุยกับพี่แล้วพี่ไม่ตอบกลับเพราะกลัวคำครหา"
พอเธอพูดจบเบย์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที แล้วก้มหน้าไปชั่วครู่ก่อนจะหันหน้ามาที่เธอ
"พี่กดอันเฟรนตามที่โก้บอกแล้วนะครับ โก้จะได้สบายใจ ถ้าไม่มีแล้วอะไรพี่ขอตัว"
เบย์พูดจบพร้อมก้มหัวให้เธออย่างไว้ตัวก่อนจะเดินจากไป โกโก้หลับตาแล้วถอนใจแรงๆเพื่อระบายความกดดันแต่เธอแทบทรุดมือของเธอจับที่ขอบระเบียงแน่น โกโก้พยายามกลั้นอารมณ์และมองตามเบย์ที่เดินจากไปโดยไม่หันมามอง เธอพยามกลั้นน้ำตาจังหวะนั้นยุ้ยที่ยืนมองดูอยู่ห่างๆตลอดได้รับเดินมาเพื่อน
"โก้เป็นอะไรหรือเปล่า"
"ยุ้ยกลับเหอะ ฉันอยู่ไม่ได้แล้ว"
เธอพูดก่อนจะเดินไปยุ้ยเดินตามเพื่อนไปติดๆ จนถึงรถยุ้ยเป็นคนขับโกโก้นั้นนั่งเงียบมาตลอดจนรถออกถนนใหญ่ น้ำตาที่กลั้นมาตลอดไหลออกมาไม่หยุด
"เฮ้ยโก้เป็นอะไรมากหรือเปล่า ทะเลาะกับพี่เบย์หรือไง"
"เปล่าไม่ได้ทะเลาะกับคนใจหินนั่นหรอก เค้าเลือดเย็นมากแม้กับตัวเอง"
ยุ้ยนั้นไม่เข้าใจแต่มือนั้นจับไปที่ไหล่เพื่อนเหมือนจะปลอบเพราะไม่รู้สาเหตุถามไปโกโก้ได้แต่ส่ายหน้าไม่ตอบอะไร เพราะเธอกำลังยอมรับในสิ่งที่โกหกใครหรือหัวใจตัวเองมาตลอด ใช่แล้วเธอรักเบย์รักมาตลอดแอบรักแต่เห็นเรื่องของเบย์ในหนังสือพิมพ์ จนมาเจอตัวจริงแต่เพราะเบย์ไม่เอาใจเธอ เทคแคร์เธอเหมือนผู้ชายคนอื่นๆ ทำให้เธอตัดสินใจผิดที่ไม่เลือกคบกับเบย์แต่หัวใจเธอปฏิเสธความจริงไม่ได้ มันคอยห่วงหา พะวงเรื่องของเบย์มาตลอด วันที่มีข่าวเบย์ขับเครื่องบินชนนก เธอนั้นตกใจมากแต่ไม่กล้าแสดงออก และยิ่งมาเห็นภาพที่บาดตารวมถึงหัวใจเธอยิ่งระทมทุกข์หนักเพิ่มขึ้น ทั้งๆที่เธอบอกกับตัวเองว่าเธอแต่งงานแล้ว แต่มันแทบไม่ช่วยอะไร ที่ผ่านมาเธอนึกอยู่ตลอดในเรื่องที่เธอพึ่งท้าเบย์ และเบย์ทำตามที่เธอท้า มันคือชัยชนะของเธอที่มีต่อเบย์อีกครั้ง หลังจากที่เธอปฏิเสธความรักของเบย์ที่มีให้เธอ แต่ตอนนี้เธอตระหนักแล้วว่า เธอเป็นผู้แพ้ โกโก้แพ้ให้กับเบย์มาตลอด ทั้งพยายามจะเอาชนะความเฉยชาที่มีให้แต่สิ่งที่ได้มันคือความปวดร้าว แถมมันเป็นจังหวะที่มือของยุ้ยไปโดนปุ่มเปิดวิทยุที่พวงมาลัย เพลงที่ดังขึ้นมันเป็นเพลง "หากฉันรู้" แถมเนื้อเพลงมันขยี้หัวใจโกโก้มาก
"เมื่อตอนที่จากฉันคิดว่าไม่เป็นไร
เมื่อจากกันไปก็คงเจ็บปวดไม่นาน
ฉันคิดผิดไปเองวันที่เธอเดินไปจากฉัน
ไม่มีวันไหนไม่ทุกข์ไม่ทรมาน
หากรู้อย่างนี้ฉันคงไม่ยอมให้เธอไป
หากรู้สักหน่อยจะยอมพูดจาดีดี
หากรู้อย่างนั้นฉันจะยอมจะง้อให้เธอคืนดี
จะทำทุกทางที่มีไม่ให้เธอไป
ปล่อยเธอให้ไปเพราะคิดว่าไม่แคร์กัน
ปล่อยเธอวันนั้นเพราะโกรธที่เธอเฉยชา
หันหลังกลับมามองเธอก็ไกลจนเกินจะคว้า
มันเงียบมันเหงาจนฉันต้องเสียน้ำตา
หากรู้อย่างนี้ฉันคงไม่ยอมให้เธอไป
หากรู้สักหน่อยจะยอมพูดจาดีดี
หากรู้อย่างนั้นฉันจะยอมจะง้อให้เธอคืนดี
จะทำทุกทางที่มีไม่ให้เธอไป
หลับตาลงทุกทุกวันคิดถึงกันอยู่ไม่หาย
นึกไป คิดไป เห็นแต่เธอ
อยากเอาวันนั้นคืนมาฉันฝันถึงอยู่เสมอ
ทุกวันฉันรอฉันคอย
หากรู้อย่างนี้ฉันคงไม่ยอมให้เธอไป
หากรู้สักหน่อยจะยอมพูดจาดีดี
หากรู้อย่างนั้นฉันจะยอมจะง้อให้เธอคืนดี
จะทำทุกทางที่มีไม่ให้เธอไป
หากรู้อย่างนี้ฉันคงไม่ยอมให้เธอไป
หากรู้สักหน่อยจะยอมพูดจาดีดี
หากรู้อย่างนั้นฉันจะยอมจะง้อให้เธอคืนดี
จะทำทุกทางที่มีไม่ให้เธอไป จะยอมพูดจาดีดีถ้าทำให้เราคืนดี
จะทำทุกทางที่มีไม่ให้เธอไป"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
สงสารโกโก้ แต่โกโก้เป็นคนเลือกปฏิเสธเอง ขอบคุณครับ
จะว่าจบดีเพราะได้สองสาวก็ดี แต่ไม่ได้อยุ่กับโกโก้ เอ่ บอกความรู้สึกไม่เลยถูก
น่าสงสาร แต่คงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วครับ
เย็นชาจัด นายเบย์ แต่ดีหน่อยได้เมียสอง 555 ขอบคุณเรื่องสนุกๆครับ
สะเทือนใจที่สุด
แต่ชีวิตต้องเดินต่อไปนะครับ
จริงๆ ผช.ก็ตัดขาดจะ100%แล้วนะ
มีแต่ ผญ. เนี่ยแหละวอแวกับเค้าเอง แล้วจะมาร้องทำแมวอะไร (อินจังตัวผม ฮ่าๆ)
โกโก้เป็นคนเลือกที่จะไปมีคนใหม่ก่อนเอง ก้อต้องยอมรับการตัดสินใจของตัวเอง
จะว่าไปโกโก้น่าสงสารนะแต่ทำไงได้เพราะการตัดสินใจของตัวเอง
ขอบคุณผู้แต่งสำหรับผลงานดีๆครับเนื้อหาสนุกมากจริง
น่าสงสารโกโก้จริงๆ สนุกมากๆครับ
ต่างคนต่างมีทางเดินของตัวเอง
โก้เลือกแล้วนี่ครับ จะมาเสียใจเองทำไม
ผู้หญิงเข้าใจยากจริงๆ
โกโก้เลือกผิดเจ็บไปอีกนาน
น่าเศร้าน่ะคับ ตัดสินใจผิดชีวิตเปลี่ยน เพราะอีโก้ตัวเองแท้ๆ ชัยชนะของผู้แพ้คือ เสียใจไปทั้งชีวิต
เค้าว่าไว้ว่าขอที่หายมั้ยมีค่าขอที่ได้ไม่มีความสำคัญ ::Waiting:: ::Thankyou::
สงสารโกโก้ครับแต่เรื่องแบบนี้มันช่วยไม่ได้ทุกๆคนต้องรับผลแห่งการตัดสินใจของตัวเองในทุกๆเรื่องแต่นายเบย์ของเราก็เย็นชาไปจริงๆนะน่าจะจัดโกโก้ซักทีสองทีก่อนแยกย้ายกันไปแต่ก็แอบอิจฉาเล็กๆที่นายเบย์ได้เมียที2คนเลยคงเพลินน่าดู
ถ้าโกโก้ไม่ทิฐิมาตั้งแต่ต้น คงไม่ต้องมานั่งเสียใจแบบนี้ คงยากที่จะทำให้เบย์กลับมา
คือสงสารโกโก้ และก็อิจฉาเบย์ 2 คน
สงสารทั้งคู่เลยนะ แต่ เบย์ ก็ใจแข็งสุดๆจริงๆ
เป็นคนที่เลือกเอง แล้วแต่งงานด้วย แล้วยังมาเอาชนะคนที่เราไม่เลือกอีกน่าส่งสารเบย์แหะ
สงสารโกโก้ นะครับ เลือกไม่คบกับเบย์ทั้งที่รู้ว่าตัวเองรักเบย์
โก้ เธอมีอีโก้สูงไปนะ เลือกแล้วก็ต้องรับผลของการกระทำนะ
ผู้ร้ายปากแข็งต่อไป หรือ ยอมแพ้แล้วเริ่มใหม่ดี ครับ โกโก้
โกโก้ ตัดสินใจด้วยอารมณ์ในที่สุดก็ต้องเสียใจไปชั่วชีวิต ควรทำใจยอมรับ กับสิ่งที่มีจะได้มีความสุข
สงสารโกโก้นะ แต่เส้นทางนี้.. นางเลือกด้วยนางเอง.... ขอบคุณครับ
น่าสงสารโก้ครับ
นึกว่าโกโก้จะโดนเบย์
โก้ตัดสินใจผิดเองช่วยไม่ได้
เพราะในชีวิตของโกโก้มีแต่คนมาคอยพะเน้าพะนอเอาใจ แต่เบย์ไม่ใช่คนแบบนั้น และด้วยอาชีพของเบย์ตอนนั้นทำให้ไม่มีเวลาให้โกโก้ด้วย โกโก้ก็เลยตัดสินใจเลือกผู้ชายคนอื่น ทั้งๆที่ตัวเองก็รักเบย์ ถึงแม้ว่าจะแต่งงานแล้วก็ยังคอยห่วงหาอาทรเบย์อยู่ พอเห็นเบย์ควงกับตุ๊กตาอย่างสนิทสนมก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดใจ แต่เรื่องนี้คนที่น่าสงสารน่าจะสามีของโกโก้นะ....หึหึ
จบเศร้าๆนะครับ ที่จริงแล้วเหมือนทั้ง
เบย์และโกโก้มี ego ที่สูงกันทั้งคู่
ผลลัพธ์จึงจบลงที่การจากลา
หักดิบโกโก้เลยนะครับ น่าสงสารโกโก้
::Ahh::น่าสงสารโกโก้มากเลย
::Oops::จบแบบนี้คงไม่ได้เย.กันแน่เลย ขอโทษนะครับ ไม่สุภาพไปหน่อย ผมมันสายฮาร์ดคอร์ครับ ตบจูบ 55
ซีนนี้สงสารโกโก้จังเลยอ่ะ
เพราะทิฐิของตัวเองแท้ๆ
อ่านแล้ว เหมือนจะชนะแต่ก็แพ้ทั้งสองคนนะ ::Thinking:: เบย์อาจจะมีสาวๆ หลายคน แต่จะรักเท่าโก้ไหม? โก้ถึงจะแต่งงานแต่ก็ไม่ได้รักสามีมากเท่ากับเบย์ แค่เป็นตัวเลือกที่ดีเท่านั้น ::Thinking::
เรื่องนี้เหมาะทำละคร แบบรักจำพราก
ขอบคุณครับ.. ชีวิตมีเพียงแค่นี้แหล่ะ บางครั้งเรามัวแต่หลอกตัวเองโดยที่ไม่ยอมรับความรู้สึกตนเอง.... เมื่อถึงเวลาก็สายไปเสียแล้ว
น่าสงสารโกโก้
::HeyHey::แพ่หรือชนะก็ไม่เป็นไรชีวิตต้อง้ดืนต่อไป
โกโก้เป็นคนเลือกปฏิเสธเอง
แพ้ไปซะทุกทางเลย แถมจะเสียเลขาอีก
สงสารเหมือนกัน แต่ผมว่าดีแล้วครับถ้าไม่เห็นค่าก้อควรจะเปนเช่นนี้
ทิฐิและอีโก้มีกันทุกคนเพียงแต่ใครจะเป็นผู้ยอมรับเท่านั้น...
เลือกผิดก็อดเสียวสิครับ
สงสารโกโก้แก้ไขอะไรไม่ได้เปนคนเลือกเองก็ต้องรับกับสิ่งที่ตัวเองเลือก
ชีวิตต้องก้าวไปข้างหน้าเสมอ
แต่ใจแข็งสุดๆ
อยากให้มี ภาคต่อจัง
ลุ้นมาก ว่าจะโคจรมาพบกัน ว่าแต่จะจบยังไงหนอ สงสัยจะเศร้า เหออ
แล้วเรื่องนี้ถือว่สแฮปปี้เอนดิ้งมั้ยครับ ทุกคนก็เหมือนจะมีความสุข ยกเว้นโกโก้ อยากแต่เอาชนะโดยลืมมองไปตัวเองกำลังเป็นคนแพ้
เรื่องมันเศร้า ไม่เลือกเขา เขาไม่สนใจ ช้ำใจไป
น่าเศร้าแหะแต่โก้ก็แต่งงานแล้ว ขอบคุณมากครับจบสักทีกับตอนของเบย์สนุกมากครับ
แพ้ทั้งคู่...ชนะบนความพ่ายแพ้...
เพลงดีจังหวะโดน มันดราม่าสุดๆจริง
เพลงมาแบบนี้คงตรอมใจไปอีกนาน
ชัยชนะของคนแพ้ทั้งคู่ครับ
คนที่ไม่เคยคบเป็นแฟนแถมมีผัวแล้วจะมาเสียใจกับคนไม่เคยคบจริงๆเหรอ
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว สงสารยัยโกโก้ซะนิดหน่อยก็แล้วกัน
มาเฉลยเอาตอนท้ายนี่เอง เพราะทิฐิที่ตัวเองมี ไม่ยอมรับควาใจริง สุดท้ายก็ต้องแพ้อยู่คนเดียว
น่าสงสารโก้แต่เค้าเลือกเองต้องยอมรับมัน
เบย์นี่โคตรใจแข็งเลย แต่โกโก้เอาแต่ใจไป
อ่านแล้วเศร้ากับโกโก้ แต่เป็นเส้นทางที่ตัวเองเลือกเอง
โกโก้น่าจะรู้ใจตัวเองนานแล้ว แต่เพราะอยากให้เบย์มาตามใจเอาใจ จึงทำให้ไปเลือกอีกคน น่าเสียดายที่เลือกผิดคน
::Foo:: เห้ยอินจัด เห้ย เห้ย เห้ย สุดยอดจริง นับถือ นับถือ
เลือกเองเจ็บเองก็ต้องยอมรับแหละโกโก้
ตอนนี้ก็มีคตินะ ผู้แพ้ที่เราเข้าใจในตอนแรกแต่พอเวลาผ่านไปก็รู้ถึงภายในจิตใจตัวเองซึ่งทำให้คิดว่าที่เข้าใจว่าตัวเองชนะแต่แท้จริงแล้วคือ"ผู้แพ้"ส่วนคนที่เราคิดว่า"แพ้"แท้จริงแล้วคือผู้ชนะที่แท้จริงซึ่งตรงกับ"ชัยชนะของผู้แพ้"
ตกลงควรสงสารใครดีนะ ระหว่างเบย์กับโกโก้
จบแบบนี้ก็ดี อย่างน้อยเบย์ก็เลือกตุ๊กตา ส่วนโอ๋พอเข้าใจ
ต่างแฮปปี้กันไป
อีโก้เยอะทั้งนั้นแล้วเป็นอย่างไรละต้องมาก้มหน้าคอยหาให้กลับมาแต่มันเป็นไปไม่ได้แล้ว
บทสรุปมันก็ชัดมาตั้งแต่แรกแล้วว่าเบย์ไม่ได้สนโกโก้แล้ว มีแต่โกโก้คอยนึกเอาเองว่าที่เบย์ทำเพราะประชดทั้งที่ตัวเองก็เลือกแต่งงานกับคนอื่นแล้ว
สรุปคือคงไม่ได้มีอะไรกับโกโก้แล้วซิ น่ะ แอบผิดหวังเล็กๆเพราะอยากให้มีอะไรกับโกโก้สักครั้ง
ตกลงใครแพ้แน่ เศร้า
เลือกแล้ว มันก็ต้องรับผลให้ได้ แล้วเดินต่อไป
อ่านไแล้ว รู้สึกสงสารน้องโกโก้ขึ้นมานะ
น่าสงสารมากชีวิตของคนสองคน
เพลงโปรดด้วยของตอง ก็จริงนะแต่เลือกไปแล้วก็ต้อง go on
ทิฐิ ทำให้ผิดหวัง หากลดลงตั้งแต่แรก โกโก้คงสมหวังไปนานแล้ว น่าสงสาร
ก็เลือกเองนิ แล้วก็ไปตอแยเค้าเพื่อจะเอาชนะ
โกโก้ ไม่เลือกแต่แรก เลือกที่จะทิ้งไป สุดท้ายไม่เหลืออะไรเลย
ใครเป็นคนทำคนนั้นก็เจ็บมากหน่อย บางคนก็เจ็บจนชาไปแล้วไม่รู้สึกอะไรหรอก ทำให้ดี ยอมลดคนละนิด ก็น่ารักนะครับ
โก้ตัดสินใจไปแล้วแต่ยังมีใจให้กับเบย์แล้วจะมาเรียกร้องหาอะไรอีก หนอ แต่ สิงห์เบย์ก็ได้เมียสอง (อิจฉาโว้ย)
เศร้าเลย เพลงนี้ของคนอกหักเลย แต่หวังว่าสักวันโกโก้จะได้งาบ..เบย์..บ้าง
โกโก้ก้อน่าสงสารนะ แต่คนเราจบกันแล้วก้อควรจะจบกันไป เปนคนปล่อยมือจากเค้าไปเอง ก้อควรจะยอมรับผลที่ตามมา แพ้แล้วก้อคือแพ้
จะประชดเขา โดนคนจริงเข้าให้
กว่าจะรู้ว่ารักมันก็สายแล้วนั่น....บวกกับทิฐิ เลยไปกันใหญ่...เสียดาย
โก้ต้องยอมรับกับทางที่ตัวเองเลือก
น้องโก้จะทำไงนี่ ล่ะพระเอกเราจะเอาไง แล้วจะจบแบบไหน
นึกว่าโก้ๆจะได้เบยเลย
ลุ้นมาก
รักเค้ามาตลอดแต่ไม่กล้ายอมรับความจริง สุดท้ายตัวเองก็ต้องเจ็บแบบนี้สินะ
น่าสงสารโกโก้เหมือนกันนะ แต่อีกที เธอเองก็ต้องรับผลการกระทำที่เธอตัดสินใจไปในวันนั้น
โกโก้ไม่โดนเหรอเนี่ย ตกตะลึงเลย จบแบบหักมุมแฮะ
สั้นดีครับ ขอบคุณครับผม ::DookDig::
ถ้าโกหกหัวใจตัวเองก็มีแต่จะเจ็บปวด ความรักบางครั้งก็ไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ด้วยกัน
สงสารโกโก้นะ แต่มันสายไปแล้ว มันแก้ไจอะไรไม่ได้แล้ว
มาหลายเเนว เเต่งานนี้คุ้มค่ามีทุกทที่ รอจะมีเพิ่มมั้ยครับ
::Crying::ถามจริงๆครับ จะจบแบบนี้เหรอครับ ผมนึกว่าจะจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งซะอีก อ่านไปก้อลุ้นไป พระเอกของเราแข็งจริงไปนางเ ก็อุตส่าอ่อนให้แล้ว น่าจะมีภาคต่อนะครับ อิอิ
เห็นใจโก้นะ ตัดสินใจแบบจะเอาชนะ อ่านใจเบย์ไม่ออก ไม่งั้นคงโดนเบย์จัดหนักไปแล้ว ไม่ต้องมานั่งเสียใจเหมือนตอนนี้
อดขนาดนั้นเลยอะ
คนนิสัยคล้ายๆ กัน ไม่มีใครยอมใคร ก็ต่างฝ่ายต่างไปครับ แต่โกโก้ไม่น่ารีบแต่งเลย น่าจะนิ่งๆไปก่อน เรื่องนี้ดูอึดอัดไปหน่อยครับ ผู้ชายคิดเล็กคิดน้อยเกินไป นิสัยขัดกับงานที่ทำ ไม่น่าบริหารงานได้ดี
สงสารน้องโก้
เจ็บเลย เลือกเอก ตัดสินใจเองก็ต้องยอมรับมันให้ได้
หรือจริงๆแล้วคนที่ชนะคือผู้แพ้ทั้งสองคนยังรักแต่อีโก้มันค้ำคอ
โกโก้เจ็บสุดสิ นะงานนี นึกว่าจะมีฉากโกโก้กับเบย์
โกโก้ก็น่าจะรู้แต่แรกว่าเป็นคนประเภทเดียวกันที่ต้องการเอาชนะ และให้คนอื่นเห็นตัวเองสำคัญแต่มันต้องมีระดับที่พอดี ไม่ใช่เอาตัวเองเป็นที่ตั้งฝ่ายเดียว ต้องเจ็บกันไปทั้งคู่ ใครทำใจได้ก่อนหรือมีอย่างอื่นเข้ามาแทรกให้ผ่านไปได้ก็ดีไป โกโก้ยังถือดีมาท้าเบย์ต่อหน้าแบบนี้ก็ยิ่งทำให้ง่ายขึ้นสำหรับเบย์ ถ้าฉลาดกว่านี้ใช้ไม้อ่อนตั้งแต่ต้นนายเบย์ตายน้ำตื้นเลย
การอยากเอาชนะของผู้หญิงมันทำให้ทำร้ายหัวใจตัวเองได้จริงๆ สุดท้ายก็เสียคนที่รักจากใจ
โก้มีอีโก้และความเอาแต่ใจทำให้ทุกคนเจ็บการตัดสินใจที่ผิดพลาดมันเกิดเพราะตัวเองทั้งนั้น
น่าเสียดาย จบเร็ววไปนิด เนื้อเรื่องชวนติดตามเลยครับ ขอบคุณครับ
ตัดสินใจผิด ชีวิตเปลี่ยน ไม่คิดดีๆก่อนหว่า
เอิ่ม ตกลงเราไม่ได้โกโก้เหรอครับ แหมผมก็ลุ้นว่าเมื่อไหร่้จะได้นางเอก
น่าเคร้า ต่างคนต่างเก่งทั้งคู่
โก้เลือกเองแท้ๆ จะพยายามทำอะไรตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์
เรื่องราวบีบคั้น ดราม่า ชอบครับ
ตอนจบเศร้าแทนโกโก้เลย ฝ่ายชายไม่มีบทสาระภาพกับโกโก้เลย จะได้จบกันด้วยดี
งานนี้ใครรู้สึกมากกว่าคนนั้นแพ้นะครับ เฮ้อจิงๆอยากให้เบย์โอ๋ตาโก้ อยุ่ด้วยกันอย่างแฮปปี้นะครับเนี่ย
::KO::เฮ้อออไรท์!!!!มโนผิดชีวิตเปลี่ยนเลย...แต่ยอมรับงานดีงะครับ
สงสาร โกโก้ที่ต้องทนทุกข์เพราะการตัดสินใจพลาด
ได้แต่ทำใจ เพราะตัวเองเป็นคนเลือกเอง
แต่ละคนก็มีทิฐิคนละอย่าง บางทีเรื่องแบบนี้เกิดในชีวิตจริงก็บ่อยไป จริงๆแล้วควรซื่อสัตย์กับใจตัวเองมากกว่านะ
น่าจะมีตอนจบแบบอนาคตเบย์กับตาเป็นยังไงต่อด้วยT^T
ขอบคุณมากครับ แฝงข้อคิดได้ดีเลยครับ
ตัดสินใจถูกต้องแล้วเบย์
เมื่อเลือกแล้วก็ต้องยอมรับกับสิ่งที่ตามมาครับ
แอบเศร้านะครับ แต่ก็หวังว่าจะจบกันด้วยดี
เป็นการจบที่เศร้าดีแท้
ลุ้นมาก อยากให้ตุ๊กตาโดนประตูหลังเหมือนโอ๋ด้วย
เวลาอยู่ไม่เห็นค่า แต่พอจะไปดันโหยหา นี่ละนะผู้หญิง
เป็นคนเลยเอง จะมาเสียใจทำไมนะ
ได้เมียสองคนเลยนะเบย์ ดีแล้วที่เลือกแบบนี้ดีกว่าไปเอาเมียคนอื่น
เรื่องใหญ่ คิดพลาด ต้องยอมรับครับโกโก้
สงสารโกโก้ แต่เป็นทางที่เค้าเลือกเอง ก็ต้องยอมรับมัน
แล้วยังไงต่อน้อ จะออกมุมไหนดี
ตอนนี้โก้โดนเอาไหมนะนะรอลุ้นว้าจะได้เอาไหม
โก้ก็น่าสงสาร แต่ก็ ทำตัวเองด้วยนะ
สงสารโกโก้เสียใจกับเบย์แล้วยังจะเสียเลขาไปอีก
โก้เอาไงหละทีนี้
สงสารโกโก้นะคับ แต่ทุกอย่างโกโก้นั้นเป็นคนเลือกเองทุกอย่าง คุยอยู่กับเบย์ แต่ไปคบกับอีกคน ไม่แปลกคับที่เบย์จะเสียใจ เพราะถ้าเป็นผมก็เสียใจ จะมาโทษเบย์ก็ไม่ได้ เพราะโกโก้นั่นเลือกเอง "หรอกให้รัก" เพลงนี้เข้ากับเบย์ดี
เพลงประกอบแบบนี้ ขยี้โกโก้ตายไปข้างนึงเลย
น่าสงสารโกโก้เหมือนกันนะ กว่าจะรู้ใจตัวเองก็สายไปเสียแล้ว
ยังไงมันก็ไปไกลเกินจะย้อนกลับแล้ว เสียใจกับโกโก้จริงๆ
รักเค้า แต่ปฏิเสธเค้า บทสรุปของผู้แพ้
เสียดายแทนโก้นะ แต่ก็ต้องยอมรับว่าตัวเองเป็นคนตัดสินใจเอง จะโทษเบย์ก็คงไม่ได้ คงนึกเสียดายตอนนี้ที่ตัดสินใจผิด ก็สายไปเสียแล้ว
โกโก้ยอมเลิกจากเบย์นะ สงสารเบย์เขา
อยากร้องไห้เลยครับ
อยากได้โกโก้ ต้องจัดให้หนักๆเลย
ดีจังที่ใด้เมียคู่เลยอยากใด้อารมแบบนี้บ้างจัง แต่ก้อสงสารโก้นะ
มาถึงตอนจบซะแล้ว มีภาคต่อมั๊ยครับ
มีฐิธิแงกันทั้งคู่น่าสงสารโก้เขาจริงๆ
ทุกคนต้องเคารพการตัดสินใจของตนเอง และรับผลนั้น
ดูแล้วไม่น่าจะได้กินโกโก้สั่งลา
ถ้าเป็นผม ผมก็จะทำแบบเบย์คับ
ก็เริ่องของคนสองคนอีโก้สูงืั้งคู่ แต่ต่างคนต่างก็ต้องหาความสุขให้ตัวเองต่อไป
แต่ละคนก็ย่อมมีความคิด มุมมอง แตกต่างกันไป สุดท้ายก็ต้องยอมรับความคิด มุมมองของคนอื่นที่มีกับเราให้ได้
เรื่องมันเศร้า
เลือกคนที่เขาสนใจเรา ก่อไม่ผิดนะ
ก็ ต้องยอมรับผลจากการตัดสินใจของตัวเองนั่นแหละ เลือกแล้วนี่นา ตัวเองอาจเปลี่ยนใจไปมาได้ แต่คนรอบข้างจะมารอความโลเลของตัวเองไม่ได้หรอกนะ ชีวิตมันต้อง Move On
พ่อเบย์เราเลยโชคดีเหมือนมีเมียสองคน แต่เรื่องโกโก้นี่สิ สงสารโกโก้ขึ้นมาจับใจ ทั้งที่รักมาก ๆ อยู่แท้ ๆ แต่กลับต้องมาทนเห็นสิ่งแบบนี้มันบาดตาบาดใจมากก็เหมือนกับที่เบย์เจอตอนที่โกโก้แต่งงานนั้นล่ะ ต่างคนต่างมีบาดแผลทั้งนั้น
ตอนจบดูเศร้าๆนะครับ
โกโก้ดูเหมือนจะเป็นผู้แพ้ในเรื่องนี้ แล้วจะมีอะไรที่แสดงถึงชัยชนะของเธอบ้างนะ ? รออ่านบทสรุปครับ
ขอบคุณมากๆ
ถึงตอนนี้แอบสงสารโกโก้เหมือนกันแหะ จะรักก็ไม่ได้รัก
ขอบคุณมากๆๆนะครับ สำหรับงานเขียนดีๆอีกครั้ง รักษาสุขภาพด้วยนะครับ^__^
โกโก้เป็นคนเลือกเองก็ต้องยอมรับการตัดสินใจของตัวเอง ส่วนนายเบย์ก็เลยโชคดีเหมือนมีเมียทีเดียวสองคน
นี่แหละน้อพวกหยิ่งอยากชนะทุกคนต้องตามใจ เจอหนักๆซักครั้งดัดนิสัยจะได้สำนึกซะบ้าง
กำ จริงๆผมไม่คิดว่าโกโก้ผิดอะไรนะ แต่ก็นะความรักมันบางครั้งก็สับสนและซับซ้อนแบบนี้
โก้นี้ก็ตื้อจังเลยเนอะ ปกติเราจีบใครไม่ติดเราก็จะไม่ยุ่งอยู่เเล้วมันยากที่จะทำใจจริงๆ
ตอนจบดูเศร้าๆ จะมีตื่นเต้น ตอนท้ายๆ ไหมนะ ::Hmmm::
โก้เลือกเองเจ็บเองจะโทษใครได้
โกโก้เอ๋ย เธอเอาเหล็กทิ่มมือตัวเองแท้ๆ
ต่างคนต่างฝืนใจ อ่านๆไป ไม่ใช่แค่อีโรติค แต่ลึกซึ้งจริงๆนะ ไม่แน่จริงอย่าท้าใครอย่างนั้น
สุดท้าย เบย์ก็ไม่ได้แอ้มโกโก้สินะ
ต้องเป็นท่อนเพลงนี้ เจ็บนี้อีกนาน ความรักออกแบบไม่ได้ จบลงแบบที่เจ็บปวดทั้งคู่ เบย์มีสองสาวให้คลายเครียด น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด
มาทั้งเพลงเลยนะครับ
แต่เลือกแล้วต้องลุยต่อครับ มามัวมองอดีตไม่ได้
ชีวิตโก้เป็นคนกำหนดทางเดิน ผิดก็ต้องรับสภาพ
ผมสงสารโกโก้ครับ ที่เธอต้องแพ้ในที่สุด
ทำไมรู้สึกสงสารโกโก้จังเลย เบย์ก็ใจแข็งเกิน แต่ก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องมีอะไรค้างคา
โกโก้ตัดสินใจเองแล้วมาเสียดาย..จะเอาเขาทำชู้.ใครจะยอม
เศร้าแทนโกโก้เลย แต่ก็นะเลือกเอง
ส่วนเบย์จบแบบนี้สบายตัวเลย
บอกได้เลยว่าไม่ได้น่าสงสารอะไรตรงไหนเลยนะ........
ตัดสินใจเอง ยุ่งวุ่นวายกับเค้าเอง เสนอหน้าไปหาเค้าเอง
ทุกสิ่งทุกอย่างนี่ตัวเองล้วนๆเลยนะ
น่าสงสารโกโก้น่ะๆแต่ตัวเองก็เลือกแล้วก็ต้องทำใจให้สิ่งที่ตัวเองเลือก
จบ แบบเรียวดี ชีวิตจริง ต้องแบบนี้ไม่มีใครได้ทุกอย่าง มีเสียใจมากกว่าดีใจ
สงสารแต่โกโก้ไหนจะ้รื่องความรัก เดี๋ยวอีกพักเรื่องงานและธุรกิจก็ตะตามมาอีก
โกโก้ก็ยังคงเป็นผู้หญิงที่มีอีโก้สูงค้ำไว้เหมือนเดิมจนทำให้ตัวเองเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า น่าสงสารครับไม่ยอมรับหัวใจตนเอง
ขอบคุณผลงานดีๆ มีคุณภาพนะครับ
เลือดเย็นมาก ใจแข็งสุดๆนายเบย์
โกโก้ เป็นผู้แพ้ รึนี่ อดที่จะสงสาร โกโก้ ไม่ได้ โกโก้น่าจะได้รับตวามสัขในชีวิตบ้าง
จุดหมายปลายทางของแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน
เดาตอนจบไม่ถุกเลยจริงๆ งงมาก
ไม่เหลือที่ยืนให้โกโก้เลยเหรอ 3ยังได้4กฌน่าจะไหวนะ
ต่างคนต่างมีเส้นทาง โกโก้เลือกแล้ว ก็ต้องรับผลที่ตามมาให้ได้
นางเอกกลายเป็นคนแพ้ในเรื่องไปแทน น่าสงสารโกโก้นะ
น่าอิจฉาเบย์ได้เมีย2คนเลย
น่าสงสารน้องโ้กโก้จัง
การที่ผู้หญิงคนหนึ่งตัดสินใจแต่งงาน...มันไม่ใช่เป็นกรณ๊ที่เร่งด่วนและคงต้องใช้เวลาไตร่ตรองนานพอสมควร...เมื่อทำลงไปแล้วก็ต้องยอมรับตัวเอง...สามีก็ดีพร้อมทุกด้านแล้วนี่...จะอะไรอีกล่ะ
น่าสงสารโกโก้ แต่เธอเลือกเองก้อต้องยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเลือกจิ
ตอนจบจะออกมาเป็นแบบไหน ลุ้นๆๆๆๆ
ประชดรักคนที่เรารัก โดยไปแต่งกับอีกคนหนึ่ง คนที่เจ็บกับเป็นเรา
มาแหวกแนวนางเอก แพ้นางรองต้องสองคน เป็นละครที่แหวกแนวจริง ๆ ขอบคุณครับ
จะสุขก็ไม่สุข จะเศร้าก็ไม่เศร้า หน่วงๆอ่ะ
บางครั้งชีวิตก็แบบนี้ อยากเอาชนะมากกวว่า ยอมรับความรัก
เมียสองต้องห้ามน๊า มันต้องมีสักสาม
จบ แต่ยังเจ็บอยู่
โกโก้สมควรโดนครับ ส่วนเบย์ก็หล่อเลือกได้อยู่แล้ว ต้องดูว่าท่านนักเขียนจะเขียนตอนที่ซ่อนไว้ยังไง
สนุกมากเลยครับเรื่องนี้ โอ๋กับตุ๊กตา มีทำข้อตกลงกันด้วย แล้วนางเอกจะเป็นยังไงทีนี้
เบย์ก็ทำตัวและตัดใจได้ 100% แล้วนะนี่
โกโก้ก็ไม่น่าสงสารนะ ทำตัวเองแท้ๆๆ
แพ้ในวันนั้นกลับมาชนะตอนสุดท้าย
::Thankyou::ไม่มีใครผิดใครถูกนะชีวิตต้องเดินไปข้างหน้าครับเป็นงานเขียนทีดีมากครับ
จบแบบนี้ละดีที่สุดแล้ว ไม่ว่าใครก็ต้องยอมรับผลจากการกระทำของตนเอง
เมื่อทางเดินที่เลือกยังไปได้ดีอยู่สำหรับทุกคนก็ต้องเดินต่อไป
ผิดหวังกันไปตามๆกันหัวใจหน่อหัวใจ
โกโก้มีโอกาสมั๊ย
มันคงต้องลงเอยแบบนี้แหละ
จะกลับมาหากันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว
คงต้องยอมรับกันไป
ขอบคุณครับ
ผู้ชาย ใจหนักแน่มาก และโหดมากด้วย
เบย์.....คุณทำถูกแล้วที่ทำแบบนี้ขืนถ้ายังไปคุยกับโกโก้อีกอาจจะทำให้โกโก้กับสามีมีปัญหากัน...ยังไงก็ยังเชียร์สองสาว ตุ๊กตากับโอ๋ เหมือนเดิม
นี่แระน่า ผู้หญิงทำใจแข็ง ไม่รู้ใจจริง ๆ ของตัวเอง ถือตัว คิดว่าใคร ๆ ก็ต้องมาเอาอกเอาใจ เคยตัว จนกลายเป็นว่า ตัวเองนี่แระที่จะเจ็บเองและพลาดเอง พลาดที่เสียผู้ชายคนนึงที่เค้ารักตัวเองและตัวเองก็รักเค้า ตามชื่อเรื่องไปเลย ผู้ชนะเพราะเป็นคนบอกเลิกเค้าแต่ความจริงตัวเองกลับแพ้ แต่ผู้แพ้เพราะโดนบอกเลิกกลับมาเป็นผู้ชนะที่หลัง
จบแบบนี้ยังใจดีอยู่นะ ถ้าร้ายอีกนิด ต้องให้รู้เรื่องโอ๋ ด้วย จะเจ็บหนักกว่านี้
ขอบคุณครับ
ผู้แต่ง แต่งเรื่องแนวรันทด อกหัก มีภูมิหลังที่เจ็บปวด ได้ดีมากๆครับ หลายๆเรื่อง อ่านไปเศร้าตามตัวเอกตลอด และพร้อมจบแบบไม่สุขนิยม เพื่อความสมบูรณ์ของเรื่อง.....
ปัญหาคือ ทำไมเรื่องแนวนี้ติดในความทรงจำ มากกว่าแบบสุขนิยมก็ไม่รู้ เศร้า แต่ติดตาม และอ่านซ้ำหลายรอบมากครับ
ไรท์เขียนถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีมาก ผมเข้าใจความรู้สึกของโกโก้เลย ความอาวรณ์ต่อคนที่เราเลือกจะไม่เดินไปกับเขา แต่เรายังคิดถึงเขาเสมอ
คิดว่านิยายนั้นแสนเศร้า แต่ที่จริงชีวิตจริงเศร้าสุดๆก็มีเยอะมากมายหลายหน
ดีนะไม่ได้อยู่ฝั่งโกโก้มาแต่ต้น จบแบบนี้ก็สะใจพอสมควรครับ
2แลกกะหนึ่ง คุ้มจะตาย โห่ววว
โกโก้ประสาทหรือเปล่าครับ งง งง งง ::Glad::
โกโก้ร้องไห้กันระงมจริงๆอย่าให้สมหวังนะโกโก้แต่ทำตัวเองอ่ะช่วยไม่ได้
ช่วงแรกมาเหมือนจะจบดีได้ควบสองสาว แต่ช่วงกลัวกลับดึงดราม่าซะงั้น สงสารจริงๆๆ
เป็นคนจบเองก๊ต้องรับผลการกระทำชองตนเอง
::Crying::สงสารโกโก้นะแต่จะโทษใครได้ในเมื่อเธอเลือกเอง ก็คงต้องปล่อยไปตามกรรม
พี่เบย์ ทำให้น้องโกโก้เสียใจจนวันสุดท้ายเลยนะ
แบบนี้ต้องให้ตุ๊กตากับโอ๋ มาพาโกโก้ไปปลอบใจแบบ สามสาวรุมพี่เบย์ จะได้ทำให้โกโก้หายเศร้าแต่เสียวกับเซ็กส์หมู่แทนบ้าง
ไม่เข้าใจโกโก้ตัวเองเป็นคนเลือกเองแล้วจะมาเร้าหรืออีกทำไม
แอบคิดว่าพี่เบย์กับโกโก้จะมีเวลาที่พิเศษร่วมกันซะอีกครับ ประมาณว่าเติมเต็มสิ่งที่โหยหา ส่วนหลังจากนั้น โกโก้อาจจะเลิกกับแฟน แล้วมาร่วมก๊วนกับตุ๊กตาและก็โอ๋นะครับ
นี่แหละหนาการอยากเอาชนะ สุดท้ายแล้วต่อให้ละกัน ความอยากเอาชนะอีกฝ่ายก็ทำให้เสียใจนั่นแหละ
โกโก้ก็มีอีโก้ที่ผู้ชายต้องยอม ต้องเอาใจ พอไม่ได้สิ่งนั้นจากเบย์ก็ไปเลือกคนอื่น มาเสียใจตอนนี้ก็สายไปแล้ว
แอบสงสารโก้นะครับเนี่ย
ขอบคุณครับที่เขียนเรื่องดีๆให้ได้อ่านกันครับผมเพิ่งได้อ่านยังติดใจต้องไปหาอ่านในภาคก่อนๆด้วยครับขอเป็นกำลังใจให้เขียนเรื่องดีๆให้ได้อ่านกันอีกนานๆครับ
ตกลง โกดก้ เป็นนางเอกหรือเปล่า ทำไมไรต์ใจร้ายจัง ไม่ให้สมหวังเลย รับบทเศร้าอย่างเดียวเลย อย่างว่าแหละนะ ทิฎฐิแรงกันทั้งคู่ แถมปากแข็งกันอีก ว่าแต่จะจบอย่างไรกันดี จะแฮปปี้ เอนดิ้งกันแบบ 3-1 ไหม ไหนๆ พระเอก ก็ชอบแบบสวิก ไปแล้วนี่
รออ่านบทสรุปความรักของโกโก้อยู่ครับ สงสารก็สงสารนะแต่ถือทิฐิกันเอง
เศร้าอ๊ะ.ตอนแรกเหมือนจะสมน้ำหน้ายัยโกโก้ แต่มาถึงตอนนี้แล้วสงสารนะ จะจบแบบนี้จริงๆเหรอเศร้าจุง ::Crying::
น่าสงสารโกโก้นะคับ
ยิ่งอีโก้สูงยิ่งเจ็บ เจ็บทั้งคู่แพ้ทั้งคู่เพราะความถือดี
สรุปตอนจบ เศร้ามากเลยครับ แต่มันอ่านแล้วสนุกและเพลินดีเลยครับผม
ดูไปดูมาน่าจะแพ้ทั้คู่นะครับ โกโก้อาการหนักกว่าเบย์เยอะอาจเป็นเพราะผู้หญิงอ่อนไหวมากกว่า ชีวิตต้องเดินต่อไป เบย์ทำถูกแล้ว โกโก้ไม่ปล่อยวางถ้าว่าเลือกผิดแล้วก็ต้องยอมรับ คงแก้ยากแล้ว ถ้าจะกลับมาคบเบย์อีกก็เป็นไปไม่ได้แล้ว ขอบคุณกับเรื่องดีๆที่เขียนมาให้อ่านครับ
ตามนานเลยครับ มาถึงตอนสุดท้ายแล้ว ขอบคุณมากครับ
อ่านสนุกดีเลย
ถ้าคุยดีด้วยก็เหมือนให้ความหวังเค้ากับตัวเองด้วย ใจแข็งไปเลยดีกว่ายังไงก็มีเมียตั้ง2คนแระ
คนที่เจ็บสุดคือโกโก้ ลูกน้องคนสนิทหักหลัง ความรู้สึกของตัวเอง เพียงเพราะแค่อยากเอาชนะ เลยตัดสินใจเลือกโดยไม่นึกถึงหัวใจตัวเอง
อ่านมาจนกระทั่งจบนึกว่าจะมีการหักมุมของผู้เขียน แต่มามุมนี้ก้อยากที่จะขาดเดานะครับว่าใครกันคือผู้แพ้หรือชนะ ทำให้รู้เลยว่าการตัดสินใจเลือกทางเดินใช้ชีวิตคู่เลือกได้แค่ ครั้งเดียวดีก็ดีเลย เสียก็เพราะเราเลือกเอง ขอบคุณผู้เขียนนะครับ ที่เขียนให้ขอคิดและเก็บไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ด้วย ::Thankyou::
สนุกสมกับที่รอมานานครับ
สงสารโก้โก้เหมือนกันนะ แต่ก็เพราะอยากเอาชนะเลยต้องเจ็บแบบนี้
ต่างคนต่างเลือกทางเดินของใครของมัน แต่ไม่อยากให้ทั้งต้องเจ็บ จบกันด้วยดี
โกโก้ตัดสินใจผิดเพียงเพราะผู้ชายไม่เอาใจตัวเอง
เบย์ก็ใจแข็งมากตัดขาดแบบไม่มีเยื่อไเลยสักนิด อย่างน้อยคุยแบบรักษาระยะห่างหน่อยก็จะดี แต่อย่างว่าใครไม่เคยโดนไม่รู้หรอก
ขนาดเครียดๆ เบย์ยังจัดชุดใหญ่ได้
เจ็บแต่จบดีกว่า
การตัดสินใจที่ผิดพลาดมักส่งผลที่คาดไม่ถึง
มาถึงตอนจบแล้วแต่ก็เดาไม่ออกสักทีว่าจะจบอย่างไร
สงสารแฟนโกโก้เกมือนกันนะ มารู้ว่าเมียตัวเอง รักคนอื่น มันคงจี๊ด
แต่งได้เข้าถึงอารมย์มากๆ ยิ่งอ่านยิ่งอิน
แต่งได้เข้าถึงอารมย์มากๆ ยิ่งอ่านยิ่งอิน
เลือกทางเดินเอง ช่วยไม่ได้นะ โกโก้
อยากให้โกโก้ มีความสุขนิรันตร์
ขึ้นอย่างเสียว
จบอย่างเศร้า
เบย์เอาคืนโก้ได้สาสมใจมาก แต่ก็น่าสงสารโก้นะ การเอาชนะกันเรื่องความรักนี่ไม่ดีต่อใครเลยจริงๆ
จบแบบ 1ชาย 3หญิง ก็ได้นะ ชนะทุกฝ่าย
พี่เบย์ใจแข็งจิงๆโหดมากๆจะคุยกันรู้เรื่องมั้ยเนี่ย
พูดไปตรงก็จบเรื่องละ คนเรานี่ อีโก้ไม่ได้ช่วยให้มีความสุขเลยจิงๆ
จบด้วยความเศร้า...
เพราะทิฐิของทั้งสองฝ่ายทั้งที้ยังรักทำให้แยกจากกันผู้ชายก็มีศักดิ์ศรีที่ดีทำให้อยุ่อย่างมีค่าไม่อายใคร
จบแบบเศร้าๆ
จริงๆผมว่าก็แพ้ทั้งสองคนนะครับแต่โกโก้คงจะมากหน่อยเพราะมารู้หัวใจตัวเองเอาตอนสายไปเสียแล้ว ส่วนเบย์ก็คงเจ็บปวดอย่างมากเช่นกันแต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อผู้หญิงเขาไม่ได้เลือกเรา และมันคงยอนเวลาให้กลับไปเป็นเหมือนเก่าเป็นพี่เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมคงยากมากครับ
ไม่ใช่แค่เบย์ที่มีอีโก้แรง แต่ตัวโกโก้เองก็เช่นกัน
สุดท้ายทั้งคู่ก็คงไม่มาบรรจบกัน น่าเสียดายๆ
ถ้าคิดว่าแพ้ ยอมแล้วก้อรีบไปง้อเบย์นะโกโก้
ตามเรื่องนี้มาตลอด มาขออ่านตอนจบด้วยคนครับ อยากรู้จักจะจบอย่างไร โกโก้จะโดนอะไรบ้างไหมหนอ ::Glad::
ตัดทั้งทีจ้องตัดให้ขาด
แต่ก็อดสงสารโกโก้ไม่ได้
โกโก้รอดไปได้เหรอเนี่ย นึกว่าจะโดนซักที
ทุกการตัดสินใจของเรา เราต้องรับผลของการตัดสินใจนั้นๆ 555
ทางที่เลือกแล้ว ก็ต้องทำใจ
ไม่รู้ว่าจะสงสารใครมากกว่ากัน โก้โก้หรือว่าสามี คนแรกก็ไม่รู้ตัวว่ารักคนอื่น คนที่สองก็ไม่รู้ตัวว่าเมียไม่รัก
เมื่อเลือกไปแล้วก็ต้องยอมรับมัน
เรื่องมันผ่านไปแล้ วกลับไปแก้อะไรไม่ได้แล้วครับ อยู๋กับปัจจุบันครับ
นึกว่าสุดท้ายโกโก้จะยอมมาสยบต่อเบย์ กลับกลายเป็นต้องแยกจากกัน ก็ถือว่าสมเหตุสมผลพอสมควรครับ
ตอนท้ายนี้จังหวะซิดคอมมากไป เพลงมา
อีโก้เยอะก็เจ็บเยอะ สงสารโกโก้ แต่ก็สมควรแล้ว
คนเราตอนไปจีบก็ไม่อยากคบกันแค่เพื่อนไม่ใช้หรอครับ พอเค้าไม่เลือกเราเค้าก็เป็นแค่คนรู้จักไมาได้เป็นเพื่อนนี่ครับ
เหมือนมันเศร้านะ
สงสัยเบยกับโกโก้คงเป็นความรักแบบคู่ขนาน
จบแบบนี้ น่าจะมีภาคต่อนะครับ
เรื่องยังมีปมให้้ไปต่อได้อีก เนื้อหากำลังดำเนินได้ดีครับ
น่าสงสารโกโก้มัวเล่นตัวดีนักและต้องดีใจกับเบย์ที่ได้แต่งกับตุ๊กตาและแถมด้วยโอ๋อีกคน
หรือว่าโกโก้จะตัดสินใจมาร่วมวงเพิ่มอีกคน เป็น 3-1 แต่ว่าเบย์จะไหวหรือเปล่า
คนเรามักจะเข้าใจตัวเองในวันที่สายไปเสมอแหละ แล้วต่อให้พยายามแค่ไหนก็ไม่ทันแล้ว โอกาสที่เคยมีมันหลุดไปหมดนานล่ะ เฮ้อ ทำใจเลยโกโก้
ทางเลือกของแต่ล่ะคนไม่เหมือนกัน ทุกคนต่างก็ต้องเลือกว่าจะเดินไปทางไหน
เห็นใจโกโก้นะ แต่เข้าใจเบย์เหมือนกัน แต่ยังไงเสียหนึ่ง ได้มาแทนสองนะ
จบแบบ งง? ดูแล้วแพ้ทั้ง2คน
สรุปโกโก้เป็นผู้แพ้
สงสารโกโก้นะ แต่ก็ค้องเห็นใจโอ๋ด้วยเพราะไม่ได้เรียกร้องอะไรครับ
โกโก้ๆม่น่าเลยครับแต่ตัดสินใตเองๆปแล้วคงจ้องรับให้ได้อะนะ
อย่างน้อยก็ดีกว่าเป็นชู้ชาวบ้าน
ส่วนตัวไม่สงสารโกโก้ เพราะเลือกเอง
แต่ก็นะ แอบเสียดายเฉยๆ
ขอบคุณครับ
ผูกปมไว้สำหรับภาคต่อหรือเปล่าครับ ดูท่าผู้แพ้จะเป็นทั้งสองสาวนะครับ
โกโก้ขมจนหยดสุดท้าย...
สงสารโกโก้ แต่โกโก้ก็เลือกแล้ว รอติดตามต่อไปว่าจะเป็นยังไง
เผื่อจะรู้ว่ารักมันก็สายแล้วนั่น
เดาทางไม่ออกเลยว่าจะจบทางไหน
เลือกเพลงได้เข้ากับเนื้อหามากครับ เจอแบบนี้เข้าไปนี่เจ็บจี๊ดเลยทีเดียว
นี้ล่ะน่าเลือกผิดชีวิตเปลี่ยนโกโก้เเต่งงานแล้วก็ไม่มีความสุข
ขอบคุณสำหรับผลงานครับ
บางความสัมพันธ์ขาดแล้ว อย่าหวังจะต่อติดอีกเลย
ถ้าเชียร์แบบนิยายก็ึคงอยากให้ได้โกโก้ แต่ถ้ามองเป็นเรื่องจริงแบบนี้ดีที่สุดแล้ว
ทิฐิและอีโก้มีกันทุกคนเพียงแต่ใครจะเป็นผู้ยอมรับเท่านั้น...ขอบคุณครับ
ต่างคนต่างมีความต้องการลึกๆ
เรื่องความรักไม่มีถูกผิด
มองแล้ว. เป็นผู้แพ้ทั้งคู่
รักแต่อีโก้มันค้ำคอ
คงได้แต่เป็นความหลังให้หวลระลึกยามชรา
ชีวิตก็แบบนี้แหละครับ
จบแบบเจ็บๆทั้งสองคน แพ้ทั้งคู่ แต่ผู้หญิงดูหนักกว่า
คิดว่าเบย์จะได้โกโก้ซะแล้ว
เสียแฟนจากการไม่ทำอะไร
สงสารโกโก้ และเห็นใจเบย์ ความรักเมื่อไม่สมหวังมันก็จะเจ็บ
ยอมรับแล้วเดินต่อไปข้างหน้าเถอะโก้ ชนะตัวเองสำคัญที่สุด
สายไปแล้วโก้ ..มันอาจดีก็ได้ รักครอบคร้ว เลิกตามในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้สักที
และแล้ว..ผู้แพ้ก็กลับมาชนะจริงๆ
โก้โก้เศร้ามากจริงๆแหละ แต่ตัวเองแต่งงานไปแล้วนะ
สงสารโกโก้ แต่โก้ก็เลือกปฎิเสธเอง อ่านไปน้ำตาไหลไป #อินจัดดดดดดดดดด
นึกว่าจบแล้วโก้จะคุบกับเบย์ได้แบบพี่น้อง
กลายเป็นเจ็บหนักกว่าอีก
ขอบคุณครับลุ้นทุกตอนเลยในที่สุดก็มาถึงตอนจบจนได้ ::Thankyou::
สงสารโกโก้นะ แต่คนเราต้องยอมรับผลการตัดสินใจของตัวเองให้ได้ด้วย
เย้ๆๆ อ่านไปกลางเรื่องตกใจนึกว่าจะได้รีเทิร์น แต่แยกกันแล้วอ่ะดีสุด เพราะโก้ก็เป็นผ่านที่ไม่เลือกเอง
ผิดคาดครับ แต่ความรักก็เป็นแบบนี้แหละ เหมือนชีวิตผมเลย
เศร้าแต่ก็แอบเห็นแก่ตัวนะโกโก้
ตัดสินใจถูกต้องแล้ว
เป็นเรื่องที่ไม่เน้นมากแต่ละเอียดเล่นกับความรู้สึกเล็กๆน้อยๆตลอด
จบแล้ว ขอบคุณมากครับ สงสารโกโก้
ก็สงสารโก้อยู่เหมือนกันนะครับ แต่ว่าโก้เป็นคนเลือกเอง ก็คงต้องยอมรับผลที่ตามมาละครับ
น่าสงสารโกโก้จังเลย แอบรักแต่เค้าไม่รู้
ทุกคนมีสิทธิเลือกทางเดินของตนเอง
น่าสงสารโกโก้ เลือกแล้วก็ต้องรับผลที่ตามมา
คิดว่าไม่ได้ทำบุญมาร่วมกันเป็นเนื้อคู่กัน
น่าสงสารมากครับ สงสัยโชคชะตาคงไม่ได้มาด้วยกัน ต้องรับกับผลที่ตัวเองเลือกครับ
เบย์ทำถูกแล้วครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ แบบนี้นะครับ เป็นกำลังใจให้กับผู้เขียน
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดี ๆ ครับ
จบได้ดีมากครับ
เป็นเรื่องเสียวที่อ่านแล้วอยากร้องไห้ตาม
เพลงของตองในตอนจบ ก็ดูเข้ากับเนื้อเรื่องได้อย่างดี
ตั้งใจอ่านถึง 2 รอบครับ ตอนนี้
คนแพ้คือเบย์ที่โดนปฎิเสธในตอนแรก แต่ได้ได้ชัยชนะในตอนสุดท้ายเพราะคนที่หวั่นไหวที่สุดคือโกโก้
เหมือนกับหนังสือที่เคยอ่านในตอนวัยรุ่น เรื่องอยากให้คุณเป็นผู้แพ้
เป็นเรื่องสั้นหลายๆเรื่องรวมในเล่มเดียว ตัวเอกทำดีมีเหตุผลในตอนแรกแต่จบที่ความพ่ายแพ้
สนุกครับแบบนี้ ดราม่าสุดๆ
มันยากนะ แต่ทุกคนก็ต้องยอมรับผลของทุกๆการตัดสินใจทั้งนั้น
ต่างคนก็ไม่ยอมกัน สุดท้ายก็ไปกันไม่ได้
งงใจ กับ คู่นี้จริงๆ
ปล่อยวางไม่ลง
จนต่างคนต่างไปมีคนใหม่กันหมดแล้ว
แต่หาศรีภรรยา แบบนี้ได้ที่ไหน อนุญาตให้มีอีกคนได้เนี่ย
ใจกว้างจริง ๆ
จบแบบนี้ดีที่สุดแล้ว ตามชื่อเรื่องเลยครับ #ชัยชนะของผู้แพ้
พระเอกเอาแต่ชนะ
ไม่มีฉากเย็ดโกโก้เลย
ต่างคนต่างมีทางเดินของตัวเอง
ในบทนิยาย มันก็มีนะที่หญิงมีความม้่นใจตัวเองสุดๆๆ แล้วก็ศูนย์เสียไปในที่สุด...
เลือกทางเดินแล้ว ดีไม่ดียังไง ก็ต้องมองไปข้างหน้าเท่านั้น
วางโครงเรื่องได้ดี แทรกปรัชญาในเรื่องเสียวได้เยี่ยมมาก ท่านหอคอยคู่ ชื่นชมครับ
แค่ตัดสินใจผิดชีวิตเปลี่ยน มัวหลงอีโก้ตัวเองแท้แท้
ขอบคุณครับ
บางครั้งคนเราก็อย่าอีโก้เยอะ
สมน้ำหน้าโกโก้สะใจมากเลย ชอบๆ 555
ทิ้งเองก็เจ็บเอง
เพราะทิฐิของทั้งสองฝ่ายทั้งที้ยังรักทำให้แยกจากกัน
โกโก้ต้องเศร้าใจไปเลย
โกโก้เหมือนน่าสงสาร แต่ในเมื่อตัวเองเป็นคนเลือกไปจากเขาก่อน แล้วกลับเป็นฝ่ายตัดใจไม่ได้ก็ต้องเสียใจตลอด ฝ่ายหนุ่มก็มีทางของเขาอยู่แล้ว
ชื่อเรื่องน่าจะหมายถึงหนุ่มเบย์ที่โดนปฏิเสธทีแรก แต่มาได้สองสาวทีหลังสินะครับ
ตัดสินใจผิดก็ต้องรับผลแหละคนเรา แอบใจหาย
อ้าวแล้วจะลงเอยยังไงแบบนี้
สงสารโกโก้นะ แต่ต้องรับผลการตัดสินใจไป
รู้ว่ามีอยู่ก็ส่ยไป
อีโก้ เพราะคำนี้แม้ๆ พังมานักต่อนักแล้ว
สงสารดีหรือเปล่า. แค่การเอาแต่ใจตัวเองมาเล่นกับความรู้สึกของคน
เลือกเอง
น่าสงสายโก้
คนที่จูงมือเธอ คนนั้นควรจะเป็นฉัน
เพลงของนาวินต้า ลอยมาในหัวเลย กับเรื่ิงของโก้
จบแบบบ่เท่ห์ นึกว่าจะได้จัดกับโกโก้ด้วยอีกคน แต่เป็นเรื่องที่น่าอ่านและมีมิติกับความเป็นจริงครับ
พี่เบย์อย่างชอบเลย
ทางเดินของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
ก็วินๆทั้งคู่นะ ผญ มีคนใหม่ได้ ผช ก็มีใหม่ได้เหมือนกัน แถมทีเดียว 2 คน ::Yes!::
โกโก้น่าสงสารรักเขาแต่ทิ้งเขามาก็ต้องทำใจ
ทั้งหมดทั้งปวงมาขากความมี Ego สูงของทั้ง 2 คน ถ้าดูจริงๆแล้วเบย์เองก็รักโกโก้
สิ่งที่ชอบมากที่สุดของนิยายที่แต่งโดยผู้แต่งท่านนี้ คือ มีบทเสียวที่เพียงแค่ประกอบให้เนื้อหาดำเนินไปด้วยความเป็นธรรมชาติของมนุษย์ คือ กิน ปี้ ขี้ นอน ที่แฟนคลับต้องการมากที่สุดก็คือ การปี้ นั่นเอง ส่วนตัวของผมชอบที่จะอ่านเนื้อเรื่องที่มีเนื้อหาสาระมากกว่า ส่วนบทเสียวนั้นจะชอบอ่านบทที่บรรยายออกมาได้อย่างเร้าอารมณ์ แบบซอฟท์มากกว่าแบบฮาร์คดอร์ หรือแบบสวิ้งกิ้ง หรือแบบนอกใจ เล่นชูู้ หรือให้ชายอื่นมาล่อเมียตัวเองแล้วมีความสุข แต่ถ้านางเอกไม่ได้เต็มใจและโดนรุมโทรม หรือถูกข่มขืนแบบมีอารมณ์ร่วมก็ชอบอ่านเหมือนกัน
สงสารโกโก้