🧡 XONLY 🧡

FICTION ZONE => เรื่องเล่าประสบกามเสียว => หัวข้อที่ตั้งโดย: Kim Chung Aga เมื่อ พฤษภาคม 08, 2020, 02:54:10 หลังเที่ยง

ชื่อ: ชุ้ง
โดย: Kim Chung Aga เมื่อ พฤษภาคม 08, 2020, 02:54:10 หลังเที่ยง
สงครามจอมเวทย์  ตอนที่ 1
ตัวละครและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ เป็นเรื่องสมมติที่แต่งขึ้นมาเพื่อความสนุกเท่านั้น
1000 ปีที่แล้วราชาปีศาจทำลายโลกมนุษย์ มีจอมเวทย์หนึ่งมาปราบ     
[ จอมเวทย์] หยุดเดี๋ยวนี้นะ ราชาปีศาจ ทำลายโลกนี้ทำไม
[ ราชาปีศาจ ] มนุษย์เป็นแมลงชนิดหนึ่งที่อ่อนแอ
[ จอมเวทย์] มนุษย์ไม่ใช่ผู้อ่อนแอ มนุษย์เรามีความแข็งแกร่งในจิตวิญญาณของพวกเรา
[ ราชาปีศาจ ] ข้าขอหัวเราะหน่อยนะ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ  ฮ่าๆๆ มนุษย์มันอ่อนแอ หายไปหมด ปล่อยพลังไฟสีดำ ไปที่มนุษย์ 
[จอมเวทย์] เวทมนต์มนต์ป้องกันมนุษย์
[จอมเวทย์] บุกเข้าไปเวทมนตร์สายฟ้าโจมตีปล่อยไป
[ราชาปีศาจ]หลุมดำแห่งความมืดดูดจอมเวทย์เข้ามา ปล่อ หมัดความมืด
[ราชาปีศาจ] ราชาปีศาจหลบซ้ายขวา
[ราชาปีศาจ] ต่อยหมัดขวา
[จอมเวทย์] หลบซ้ายขวาต่อยหมัดสวน
[จอมเวทย์] เวทมนต์พายุหมุน เวทมนต์ลูกบอลไฟ
[ราชาปีศาจ]เวทมนต์สวนกลับมาต่อยหมัดมังกรเพลิงสีดำ
[ราชาปีศาจ]หลุมดำแห่งความมืดดูดจอมเวทย์เข้ามา ดูดเวทมนตร์จอมเวทย์เข้ามา
[ราชาปีศาจ] จอมเวทย์กระเด็นไปไกลเข้าไปซ้ำต่อยหมัดมังกรเพลิงสีดำ
[ราชาปีศาจ] ยอมแพ้เดี๋ยวนี้มนุษย์มันไม่มีค่า
[ราชาปีศาจ] มนุษย์อ่อนแอ มนุษย์ไม่มีเวทมนตร์
[จอมเวทย์] มนุษย์เราไม่มีเวทมนต์ไม่เคยยอมแพ้
[จอมเวทย์] ต่อยหมัดขวาราชาปีศาจหลบได้ ลุกขึ้นมา ปลูกผนึ รวมพลังขั้นสุดยอด
[ราชาปีศาจ]อยากตายมากสินะ มดปลวกหายไปซะเปลี่ยนร่างใหม่ นิ้วมือขึ้นฟ้า บอลไฟอันใหญ่
[จอมเวทย์]วาปไปข้างหลัง รวมพลังที่มือขวาต่อยหมัดนำแสง
[ราชาปีศาจ] ใช้มือปัดออกไป ความเร็วแสง ต่อยหมัดรัวๆ ใช้ขาเตะ จระเข้ฟาดหาง
[จอมเวทย์] หลบได้ วาปไปข้างหลัง ลูกกระสุนสายลม
[ราชาปีศาจ] ไม่เห็นเจ็บเลย แค่นี้หรอ เหมือน
[จอมเวทย์] ผลข้างเคียงรวมพลังขั้นสุดยอดออกฤทธิ์แล้วสินะไม้ตายสุดท้าย
[จอมเวทย์] สู้ไม่ไหวแล้ว เวทมนต์สุดท้าย เวทมนตร์ผนึกมาร
[ราชาปีศาจ]ผนึกข้าไม่ได้เป็นปีศาจผนึกมารกับมนุษย์เท่านั้นข้าเป็นปีศาจ
[จอมเวทย์] ลืมไปแล้วหรอนายคือมนุษย์ การผ่าเหล่าปีศาจ ราชาปีศาจไม่ใช่สิชื่อเก่าชื่อว่า D Rock
[ราชาRock ] อะไรวะเนี่ย ข้าไม่ยอมถูกผนึก ถ้ากลับมาแน่นอน
(https://i.postimg.cc/GBhwmW5s/c7351ab18ddbb14e88ea4b400973dd24.jpg) (https://postimg.cc/GBhwmW5s)
[จอมเวทย์]จบแล้วสินะ เอาพลังเวทย์มนต์กับพลังของปีศาจหลอมรวม พลังนี้เรียกอันนี้ว่า ชื่อInfinity Force 1000 ปีข้างหน้า มีคนป่าปีศาจแน่นอน โลกใบนี้จะมีเวทย์มนต์อยู่
[จอมเวทย์] หายแว๊บไป ผ่านมา 1000 ปีแล้ว ปัจจุบัน มานี่มาครับเดี๋ยวผมเข้าไปทัวร์พิพิธภัณฑ์ครับผม มาดูนี่ครับ นี่คือรูปปั้นผู้กล้าในตำนานปราบ ราชาปีศาจครับผม   จอมเวทย์คนนี้เขาเรียกว่าเป็นราชาคนที่ 1ชื่อว่า Nagi Springfield,นักศึกษาคนนึงหาวนอน
(https://i.postimg.cc/YvMTXcky/b3b32433e45b4f7d2f1499fccc16a25b.jpg) (https://postimg.cc/YvMTXcky)
[นักศึกษา] น่าเบื่อมากเลย มาทำไมวะ
[อาจารย์] เรียกชื่อชุ้ง  อาจารย์ลงโทษผม นายชุ้งไปทำกับพีกับทาเคชิ ประวัติของผู้กล้าในตำนาน 10 ข้อ
[พี] มันพูดว่าอะไรวะกูอีกแล้ว
[ทาเคชิ] มันพูดว่าอะไรวะกูอีกแล้ว
(https://i.postimg.cc/Yhqsg6xJ/image.jpg) (https://postimg.cc/Yhqsg6xJ)
[ชุ้ง] พี ทาเคชิ  กูขอโทษนะ
(https://i.postimg.cc/SncCx5Mq/0-19.jpg) (https://postimg.cc/SncCx5Mq)
[พี] เออๆไม่เป็นไร รีบไปหาข้อมูล
ผมกับ พี  ทาเคชิ เป็นเพื่อนสมัยเด็ก อยู่บ้านใกล้ๆกัน ผมจะเดินไปกับพีมี4สาวหัวเราะผม  สาวคนนึงพูดน่าเบื่อมากอีกแล้วนะ ไม่เบื่อบ้างหรือไง สาวอยู่หน้าผมชื่อว่าเดือนเป็นเพื่อนสนิทสุพ่อแม่ผมกับพ่อแม่เดือนเป็นเพื่อนรักกัน เดือนก็เดินมาบ่นผม
[เดือน] ชุ้ง เดือนนี้ 3 รอบแล้วนะโดนอาจารย์ ลงโทษแล้วชุ้งไม่เบื่อหรือไง
(https://i.postimg.cc/CzGbFXD0/a009cc97361c9d066e61f67a906a0259.png) (https://postimg.cc/CzGbFXD0)
[ทาเคชิ] ชุ้งเมียบ่นอีกแล้ว
[พี] หัวเราะ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ ชุ้งกับเดือนหน้าแดงเลย
[ชุ้ง] เราไม่ใช่แฟนกันนะ เป็นแค่เพื่อน
3 สาวก็เดินมาเดือน  เดือนไปได้แล้วอาจารย์เรียกแล้ว
[เดือน] ชุ้งไปก่อนนะสู้ๆนะ
[ชุ้ง] พี ทาเคชิไป ประวัติของผู้กล้าในตำนาน
พวกผม 3 คนเดินไป ผมสังเกตว่า มีชายชุดดำ8คน ไปดูที่รูปปั้นมังกรไฟ ที่เดียวกับผมมา รูปปั้นมังกรไฟเป็นพลังเพื่อนรักเขา ผมเข้าไปดูใกล้ๆ ผมเห็นลูกแก้วด้วย ลูกแก้วสีดำ ผมเดินไปแล้วครับ แต่ว่ามีชายชุดดำคนหนึ่งดูลูกแก้ว
[พี] ชุ้ง ไปได้แล้ว ไปดูหนังสือเวทย์มนต์
[ชุ้ง] รู้แล้วครับ ดูทำไมลูกแก้วเก่าๆเนาะ
[ทาเคชิ] ดาบสวยว่ะ
[ชุ้ง] ดาบมันก็เหมือนกันหมดไม่ใช่หรอ
[ทาเคชิ] ไอ้ควายเอ้ยดาบมันไม่เหมือนเว้ย
[ทาเคชิ] 12สุดยอดดาบ ดาบไม่เคยพ่าย ชื่อดาบคิริว
[ชุ้ง] กูไม่เข้าใจนี่ กูไม่เหมือนมึงบ้าดาบ
[ชุ้ง]ผมหันไปมอญดูชายชุดดำ
[พี] เป็นอะไรครับคุณชาย มอญสาวหรอ
[ชุ้ง] กูเปล่าดูสาว
[พี] แล้วมึงดูอะไร
[ชุ้ง] มันน่าสงสัย ชายชุดดำ 8คน มาทำอะไร
พี ผมแอบเดินตามไป ชายชุดดำ ชายชุดดำ เดินมาข้างหลังพีผม ใช้เวทมนต์หลับไหล ผมกับพีก็ตื่นขึ้นมา มีสาว 2คนตลบอยู่แล้วครับ มีชายชุดดำคุยกัน
[มีชายชุดดำ1] กูบอกมึงว่าอะไร อย่าให้ใครรู้
[มีชายชุดดำ2] ผมเข้าใจแล้วค่ะหัวหน้าFull Frontal
[Full Frontal ] 2สาว มาเวลาอื่น เอาลูกแก้วสีดำมาได้เมื่อ
(https://i.postimg.cc/pm0hrHLw/1750777-frontal2.jpg) (https://postimg.cc/pm0hrHLw)
ไหร่ เราผู้คุมเวลาสมบูรณ์แบบ เวลาไหนก็ได้
[Full Frontal ] ถ้ามันทิ้งซะ เจ็บ2สาวไว้ก่อน เสือกเรื่องของ
คนอื่นก็เป็นแบบนี้
[มีชายชุดดำ3] หัวหน้าFull Frontal เปิดประตูได้แล้วครับ เตรียมตัวไปหยิบลูกแก้วสีดำครับ
[Full Frontal ] เดี๋ยวไปเดี๋ยวนี้ เก็บกวาดให้เรียบร้อยนะ เดี๋ยวไปเจอกันข้างบน
[มีชายชุดดำ2] ไปกินน้ำก่อนดีกว่าเดี๋ยวค่อยถ้ามัน
มีชายชุดดำคน2เดินไปแล้วมีเวลาไม่มาก ผมไปปลุกไอ้พีตื่นๆ
[พี] กูตื่นแล้ว มีอะไรวะ ทำไมมี2สาวนอนแบบนี้
[ชุ้ง] ไม่รู้เว้ย เดี๋ยวกูไปปลุก2สาวก่อนเดี๋ยวกูมาเล่า คุณครับตื่น ตื่น
[สาวคน1]ตื่นแล้วค่ะตื่นแล้วค่ะ อยู่ที่ไหนคะ คุณเป็นใคร
[ชุ้ง] ผมชื่อชุ้งครับ ผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อนผมชื่อพีครับ พวกคุณชื่ออะไรครับ
[สาวคน1] เราชื่อหลินหว่านเอ๋อร์ หลินหว่านเอ๋อร์ ใส่ชุดสีขาวแนวย้อนยุคจีน เป็นนางฟ้าสวยยิ้มหวานมีเสน่ห์
(https://i.postimg.cc/k2D8x4zJ/e824b899a9014c08c3367fc0057b02087bf4f442.jpg) (https://postimg.cc/k2D8x4zJ)
[สาวคน2] เราชื่อชื่ออูถิงฟาง ใส่ชุดสีแดงแนวย้อนยุคจีน เป็นนางฟ้าหน้ารักษ์มากมาย
[หลินหว่านเอ๋อร์] ที่นี่ที่ไหน
(https://i.postimg.cc/N2g2LfRw/2.jpg) (https://postimg.cc/N2g2LfRw)
[ชุ้ง] พิพิธภัณฑ์
ผมได้ยินเสียงคนเดินมา
[ชุ้ง] กลับมาแล้วหรอ บ้าเอ้ยไปแอบเดี๋ยวนี้
[มีชายชุดดำ2] อยู่ไหนหมด อย่าให้เจอนะ นาย2คนโดนแน่
[มีชายชุดดำ2] อยู่ไหนหมด อย่าให้เจอนะ นาย2คนโดนแน่
ผมกลับพีไม่รอช้าปล่อยพลังเวทมนต์ชายชุดดำคน2หลบได้มีชายชุดดำ2]ใช้เวทมนตร์เป็นด้วยสินะ แบบนี้ก็เอาจริงแล้วมั้ง
[ชุ้งกลับพี] ทำอะไรอ่ะ
[มีชายชุดดำ2] ใส่ชุดนี้ไปมันก็ต่อตู้ไม่สะดวกถอดชุดหน่อย
ผมกลับพีน้ำลายไหลเลย
[แม่สาวชุดดำ]เปลี่ยนร่างแม่สาวเสือ
(https://i.postimg.cc/zHV5xsrg/e6klb3h0yklao7gtj1em.gif) (https://postimg.cc/zHV5xsrg)
[ชุ้ง]เปลี่ยนร่าง
(https://i.postimg.cc/rdPfS3Qb/NhX8.gif) (https://postimg.cc/rdPfS3Qb)
[พี] ใช้พลังเวทย์มนต์สายฟ้า
(https://i.postimg.cc/rd39dWp2/321.gif) (https://postimg.cc/rd39dWp2)
ครับผมตอนต่อไป เป็นนักเขียนใหม่ comment แนะนำผมได้นะครับ
ชื่อ: สงครามจอมเวทย์ ตอนที่ 1
โดย: Kim Chung Aga เมื่อ พฤษภาคม 08, 2020, 02:58:54 หลังเที่ยง
เรื่องไม่ดีผมนักเขียนเรื่องใหม่ครับ
ชื่อ: Re: ชุ้ง
โดย: pamaaeng เมื่อ พฤษภาคม 09, 2020, 12:00:12 ก่อนเที่ยง
เพิ่มบทบรรยาย เล่าให้คนอ่านเห็น ดึงคนอ่านให้อินน์กับเรื่องตามที่ท่านจะนำเสนอ
มีแต่ บทพูดโต้ตอบไปมา คนอ่านต้องคิดตีความเอาเอง

ขอยกตัวอย่าง ที่คุณ iczy ได้เขียนแนะนำ เอาไว้

ส่วนเรื่องของการเข้าถึงอารมณ์ก็สำคัญ ผู้อ่านจะเลิกอ่านเรื่องของคุณถ้าเขาอ่านไปแล้วไม่รู้ว่าตัวละครแต่ละตัวกำลังมีอารมณ์ดีใจ เสียใจ สงสัย ฯลฯ ในแต่ละบทแต่ละตอนของเรื่อง ซึ่งถ้าคนอ่านไม่ได้รู้ว่าตัวละครที่เขากำลังอ่านอยู่มีความรู้สึกอย่างไร เขาก็สวมบทบาทเป็นตัวละครนั้นในใจไม่ได้ มันก็จะเป็นแค่การเล่าเรื่องเหมือนรายงานข่าว คือมีอะไรเกิดขึ้นที่ไหน แต่ไม่ได้ใส่อารมณ์เข้าไปด้วย ดังนั้นคนเขียนจะต้องคอยระวังไว้ตลอดเรื่องว่า ขณะนี้ตัวละครของคุณกำลังรู้สึกอย่างไร และต้องสื่อให้คนอ่านได้รับรู้โดยที่ไม่ประเจิดประเจ้อเกินไปด้วย พูดแบบนี้อาจจะเข้าใจยาก ต้องลองดูตัวอย่างกันสักหน่อย
       
        "ทำไมเธอทำแบบนี้"
        "ผมชอบคุณนี่ครับ"
        "ชอบกันก็ค่อย ๆ ทำไปตามลำดับซิ มาทำอย่างนี้มันไม่ดีรู้มั้ย"
        "ผมรู้ แต่มันอดใจไม่ไหวจริง ๆ"
       
        เป็นไงครับ อ่านแล้วได้อะไรนอกจากรู้ว่าคนสองคนกำลังเถียงกัน คุณรู้มั้ยว่าคนพูดแต่ละคนกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน เอาล่ะ อาจบอกว่าเดาจากคำพูดได้ แต่ลองดูแบบนี้สิครับ
       
        "ทำไมเธอทำแบบนี้" วิยะดาพูดเสียงขุ่น เธอสะบัดมือครรชิตออกแล้วหันหลังให้เขา
        ครรชิตเดินตามมาข้างหลัง "ผมชอบคุณนี่ครับ" เขากล่าวเสียงนุ่มนวล พร้อมกับโอบแขนรอบเอวคนรัก
        "ชอบกันก็ค่อย ๆ ทำไปตามลำดับซิ มาทำอย่างนี้มันไม่ดีรู้มั้ย" วิยะดาพูดเสียงแผ่วเบา เธออ่อนลงตั้งแต่เขาเข้ามากอดเธอแล้ว
        "ผมรู้ แต่มันอดใจไม่ไหวจริง ๆ" ครรชิตกอดสาวคนรักแน่นเข้าแล้วซุกหน้าลงกับซอกคอเธอ กลิ่นกายสาวมันหอมจรุงใจเร้าความต้องการเหลือเกิน
       
        ดีกว่ากันมั้ย? คนอ่านรู้ว่าวิยะดากำลังเคืองน้อย ๆ ส่วนครรชิตก็กำลังอยู่ในอารมณ์พิศวาสและกำลังตามอ้อนวอนคนรักอยู่
       
        แล้วแบบนี้ล่ะ
       
        "ทำไมเธอทำแบบนี้" วิยะดาฉอเลาะขณะอยู่ในอ้อมกอดเขา เธอไล้นิ้วไปตามแผ่นหลังเขาลงมาจนถึงก้นกอย ครรชิตเสียววาบตั้งแต่หัวจรดเท้า
        "ผมชอบคุณนี่ครับ" เขาฝืนใจพูด ความเกลียดกับความเสียวมันกำลังทำสงครามกันอยู่ในอกเขา
        วิยะดาแกล้งจีบปากจีบคอ "ชอบกันก็ค่อย ๆ ทำไปตามลำดับซิ มาทำอย่างนี้มันไม่ดีรู้มั้ย" ขณะพูดเธอล้วงมือเข้าไปในกางเกง กำลำควยที่ยังอยู่ในกางเกงในกระทอกขึ้นลง
        "ผมรู้ แต่มันอดใจไม่ไหวจริง ๆ" เขาพยายามสะกดกลั้นความขยะแขยงที่พุ่งขึ้นมาจากภายใน เพื่ออนาคตของครอบครัวของเขา เขาจำเป็นต้องเล่นละครน้ำเน่าแบบนี้
       
        คงเห็นแล้วนะครับว่า ทั้งสามตอนมีการแสดงอารมณ์ที่แตกต่างกันไป ทั้ง ๆ ที่เป็นบทสนทนาเดียวกัน บทแรกไม่มีการแสดงอารมณ์ใด ๆ ทั้งนั้น ผู้อ่านต้องเดาเอาจากคำพูด ซึ่งไม่เป็นการแต่งเรื่องที่ดีเลย บทที่สอง แสดงถึงวิยะดาที่เป็นฝ่ายขุ่นเคืองครรชิตที่เอาเปรียบเธอ และครรชิตเป็นฝ่ายไล่ตามอ้อนวอน บทที่สาม วิยะดาเป็นฝ่ายรุกเร้าแต่คำพูดกับการกระทำไม่ไปด้วยกัน ในขณะที่ครรชิตแกล้งเออออห่อหมกไปด้วยทั้ง ๆ ที่ในใจเกลียดชังวิยะดา
       
        นี่แหละครับ การแสดงให้ผู้อ่านรู้ถึงอารมณ์ของตัวละคร คุณควรจะให้ผู้อ่านได้รับรู้เช่นนี้ตลอดทั้งเรื่อง อย่าให้ขาดหายหรือสะดุดลงไปเพราะจะมีผลต่อการมีส่วนร่วมของผู้อ่าน

ชื่อ: Re: ชุ้ง
โดย: quantize เมื่อ พฤษภาคม 09, 2020, 08:00:33 ก่อนเที่ยง
อ้างจาก: pamaaeng เมื่อ พฤษภาคม 09, 2020, 12:00:12 ก่อนเที่ยง
เพิ่มบทบรรยาย เล่าให้คนอ่านเห็น ดึงคนอ่านให้อินน์กับเรื่องตามที่ท่านจะนำเสนอ
มีแต่ บทพูดโต้ตอบไปมา คนอ่านต้องคิดตีความเอาเอง

ขอยกตัวอย่าง ที่คุณ iczy ได้เขียนแนะนำ เอาไว้

ส่วนเรื่องของการเข้าถึงอารมณ์ก็สำคัญ ผู้อ่านจะเลิกอ่านเรื่องของคุณถ้าเขาอ่านไปแล้วไม่รู้ว่าตัวละครแต่ละตัวกำลังมีอารมณ์ดีใจ เสียใจ สงสัย ฯลฯ ในแต่ละบทแต่ละตอนของเรื่อง ซึ่งถ้าคนอ่านไม่ได้รู้ว่าตัวละครที่เขากำลังอ่านอยู่มีความรู้สึกอย่างไร เขาก็สวมบทบาทเป็นตัวละครนั้นในใจไม่ได้ มันก็จะเป็นแค่การเล่าเรื่องเหมือนรายงานข่าว คือมีอะไรเกิดขึ้นที่ไหน แต่ไม่ได้ใส่อารมณ์เข้าไปด้วย ดังนั้นคนเขียนจะต้องคอยระวังไว้ตลอดเรื่องว่า ขณะนี้ตัวละครของคุณกำลังรู้สึกอย่างไร และต้องสื่อให้คนอ่านได้รับรู้โดยที่ไม่ประเจิดประเจ้อเกินไปด้วย พูดแบบนี้อาจจะเข้าใจยาก ต้องลองดูตัวอย่างกันสักหน่อย
       
        "ทำไมเธอทำแบบนี้"
        "ผมชอบคุณนี่ครับ"
        "ชอบกันก็ค่อย ๆ ทำไปตามลำดับซิ มาทำอย่างนี้มันไม่ดีรู้มั้ย"
        "ผมรู้ แต่มันอดใจไม่ไหวจริง ๆ"
       
        เป็นไงครับ อ่านแล้วได้อะไรนอกจากรู้ว่าคนสองคนกำลังเถียงกัน คุณรู้มั้ยว่าคนพูดแต่ละคนกำลังอยู่ในอารมณ์ไหน เอาล่ะ อาจบอกว่าเดาจากคำพูดได้ แต่ลองดูแบบนี้สิครับ
       
        "ทำไมเธอทำแบบนี้" วิยะดาพูดเสียงขุ่น เธอสะบัดมือครรชิตออกแล้วหันหลังให้เขา
        ครรชิตเดินตามมาข้างหลัง "ผมชอบคุณนี่ครับ" เขากล่าวเสียงนุ่มนวล พร้อมกับโอบแขนรอบเอวคนรัก
        "ชอบกันก็ค่อย ๆ ทำไปตามลำดับซิ มาทำอย่างนี้มันไม่ดีรู้มั้ย" วิยะดาพูดเสียงแผ่วเบา เธออ่อนลงตั้งแต่เขาเข้ามากอดเธอแล้ว
        "ผมรู้ แต่มันอดใจไม่ไหวจริง ๆ" ครรชิตกอดสาวคนรักแน่นเข้าแล้วซุกหน้าลงกับซอกคอเธอ กลิ่นกายสาวมันหอมจรุงใจเร้าความต้องการเหลือเกิน
       
        ดีกว่ากันมั้ย? คนอ่านรู้ว่าวิยะดากำลังเคืองน้อย ๆ ส่วนครรชิตก็กำลังอยู่ในอารมณ์พิศวาสและกำลังตามอ้อนวอนคนรักอยู่
       
        แล้วแบบนี้ล่ะ
       
        "ทำไมเธอทำแบบนี้" วิยะดาฉอเลาะขณะอยู่ในอ้อมกอดเขา เธอไล้นิ้วไปตามแผ่นหลังเขาลงมาจนถึงก้นกอย ครรชิตเสียววาบตั้งแต่หัวจรดเท้า
        "ผมชอบคุณนี่ครับ" เขาฝืนใจพูด ความเกลียดกับความเสียวมันกำลังทำสงครามกันอยู่ในอกเขา
        วิยะดาแกล้งจีบปากจีบคอ "ชอบกันก็ค่อย ๆ ทำไปตามลำดับซิ มาทำอย่างนี้มันไม่ดีรู้มั้ย" ขณะพูดเธอล้วงมือเข้าไปในกางเกง กำลำควยที่ยังอยู่ในกางเกงในกระทอกขึ้นลง
        "ผมรู้ แต่มันอดใจไม่ไหวจริง ๆ" เขาพยายามสะกดกลั้นความขยะแขยงที่พุ่งขึ้นมาจากภายใน เพื่ออนาคตของครอบครัวของเขา เขาจำเป็นต้องเล่นละครน้ำเน่าแบบนี้
       
        คงเห็นแล้วนะครับว่า ทั้งสามตอนมีการแสดงอารมณ์ที่แตกต่างกันไป ทั้ง ๆ ที่เป็นบทสนทนาเดียวกัน บทแรกไม่มีการแสดงอารมณ์ใด ๆ ทั้งนั้น ผู้อ่านต้องเดาเอาจากคำพูด ซึ่งไม่เป็นการแต่งเรื่องที่ดีเลย บทที่สอง แสดงถึงวิยะดาที่เป็นฝ่ายขุ่นเคืองครรชิตที่เอาเปรียบเธอ และครรชิตเป็นฝ่ายไล่ตามอ้อนวอน บทที่สาม วิยะดาเป็นฝ่ายรุกเร้าแต่คำพูดกับการกระทำไม่ไปด้วยกัน ในขณะที่ครรชิตแกล้งเออออห่อหมกไปด้วยทั้ง ๆ ที่ในใจเกลียดชังวิยะดา
       
        นี่แหละครับ การแสดงให้ผู้อ่านรู้ถึงอารมณ์ของตัวละคร คุณควรจะให้ผู้อ่านได้รับรู้เช่นนี้ตลอดทั้งเรื่อง อย่าให้ขาดหายหรือสะดุดลงไปเพราะจะมีผลต่อการมีส่วนร่วมของผู้อ่าน

เปิดสมองผมเลยครับ ขอบคุณมากสำหรับตัวอย่าง  ::Thankyou::
ชื่อ: Re: ชุ้ง
โดย: kamic เมื่อ พฤษภาคม 10, 2020, 03:52:50 หลังเที่ยง
เริ่มได้ดีแล้วครับ สู้ๆ อย่าท้อ พัฒนาฝีมือต่อไปครับ.  ::JubuJubu:: ::JubuJubu:: ::JubuJubu::