ก่อนอื่นขอย่อเรื่องราวตอนสุดท้ายของภาคแรก และภาค 2 ตอนที่ 1 และ 2 ให้เข้าใจตรงกัน เนื่องจากมีบางท่าน
ยังเข้าใจเนื้อเรื่องผิดอยู่
ความเดิมตอนที่ 20 ภาค 1
ป๊อดใช้กุญแจไขเข้าไปรอในห้องของแจง (นักวอลเล่ย์สาว) เพื่อคิดจะทำเซอร์ไพร์ส
แต่แล้วจ๋าน้องสาวของแจงดันกลับมาจากโรงเรียนแล้วจะขอนอนพักในห้องของพี่สาว ป๊อดจึงแอบซ่อนตัว
แต่ด้วยความหื่นก็อดไม่ได้ที่จะใช้มนต์ดำหลอกกินไข่แดงน้องจ๋าจนชื่นฉ่ำสบายใจ แล้วจึงออกมาจากหอพัก
เพื่อจะกลับบ้าน แต่มือปืนที่เสี่ยวิชัยจ้างไว้ได้สะกดรอยตามมาและรอคอยอย่างใจเย็น พอเห็นป๊อดออกมา
จากหอพักก็ขับรถพุ่งเข้าชนจนป๊อดบาดเจ็บแล้วลงมายิงซ้ำ จากนั้นก็แบกร่างของป๊อดใส่ท้ายรถ
(ในตอนนี้เองที่ปลัดขิกได้ตกลงมาจากกระเป่าเสื้อ) แล้วขับรถนำร่างของป๊อดมาทิ้งไว้ที่กลางป่า จบภาคแรก
ภาค 2 ตอนที่ 1 และ 2
ป๊อดยังไม่ตายเพราะขณะโดนยิงมีปลัดขิกอยู่ในกระเป๋าเสื้อ เขาตื่นฟื้นขึ้นกลางป่าในเวลาเย็นใกล้ค่ำ ทั้งยังมี
พายุฝนเทกระหน่ำลงมา ป๊อดพยายามเดินออกจากป่าอย่างทุลักทุเลแล้วพลาดตกลงไปในเหวเพราะความมืด
แต่ไม่ตายเพราะหลวงปู่ช่วยไว้ หลวงปู่ได้สอนให้ป๊อดเข้าฌาณย้อนอดีตชาติจนรู้ว่าชาติก่อนตนเองชื่อเข้ม
ถูกพ่อนำมาฝากไว้กับขุนเรือง แต่สมาธิของป๊อดยังไม่เข้มแข็งนักจึงถอยออกจากฌาณเสียก่อน แต่เมื่อลืมตาขึ้น
ก็ไม่พบหลวงปู่เสียแล้ว เขาจึงเดินทางเพื่อหาทางออกจากป่าจนในที่สุดก็ได้พบกับหมู่บ้านลับแล
--------------------------------------------------- ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว ทั่วอาณาบริเวณของบ้านผู้ใหญ่ชุ่มมืดสนิท ตะเกียงน้ำมันถูกจุด
เพื่อให้แสว่างแก่คนที่อาศัยอยู่ในบ้าน ชื่น ป๊อด และช้อย นั่งล้อมวงกันพูดถึงการล้อมจับปอบในคืนนี้
"ชื่น เขาจะล้อมจับปอบกันที่ไหนล่ะ"
"ก็ที่หน้าบ้านที่เราอยู่นี่แหละ นั่นไงสงสัยมากันแล้ว"
ชื่นเดินออกมาส่องดูที่ระเบียงบ้าน ตามติดมาด้วยป๊อดและช้อย มองออกไปตามเสียงย่ำเท้าก็พบคนกลุ่มใหญ่
กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับแสงไฟวอมแวมจากคบไฟ เมื่อเดินมาถึงหน้าบ้านก็พาล้อมวงอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ชุ่ม
ผู้ใหญ่ชุ่มยืนรอจนเห็นว่าลูกบ้านที่นัดหมายมาพร้อมหน้ากันแล้วก็เอ่ยขึ้น
"ไอ้ผาด ไอ้พรม เอ็งต้อนวัวควายกับฝูงไก่ไปซ่อนแล้วใช่ไหม"
"ใช่ ผู้ใหญ่ ฉันเอาไปฝากไว้ที่คอกบ้านไอ้วันที่ท้ายทุ่งโน่น และกำชับมันให้เฝ้าไว้อย่างดี"
"ดี ไอ้ฉิม ไหนล่ะของล่อปอบที่ให้เอ็งไปเตรียมมา "
"นี่ไง ไก่สี่ตัว พอไหมผู้ใหญ่"
ผู้ใหญ่ชุ่มมองดูไก่เป็นๆในชะลอมอย่างพอใจ แล้วเอ่ยขึ้น
"คืนนี้เราจะแบ่งคนเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งคอยซุ่มดูเล้าไก่ที่เราจะวางไว้เป็นเหยื่อล่อมัน กลุ่มนี้มี ไอ้ผาด ไอ้พรม แล้วก็ข้า
พวกเราต้องดับคบไฟแล้วซุ่มดูอย่างเงียบที่สุด คอยจนกว่าข้าจะให้สัญญาณถึงยิงได้ อีกกลุ่มนึง ให้ไอ้ฉิม ไอ้ก้าน ไอ้เขียว
ไปดักรอที่ชายป่า ถ้าเห็นคบไฟถูกจุดพวกเอ็งต้องเตรียมตัวให้ดี เผื่อมันจะหลุดลอดมาจากพวกข้า เห็นมันเมื่อไหร่ก็ยิง
ได้ทันทีเข้าใจไหม"
"แล้วพวกฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นมันล่ะผู้ใหญ่"
"ก็คืนนี้ข้าห้ามคนในหมู่บ้านเราออกมาข้างนอก ข้าเองก็ไม่เคยเห็นว่ามันมีหน้าตาอย่างไร แต่ถ้ามีอะไรเคลื่อนไหวไปทางเอ็ง
ก็ยิงได้เลย เพราะต้องไม่ใช่คนในหมู่บ้านของเราแน่ๆ"
ฉิมพยักหน้าอย่างเข้าใจในคำสั่ง จากนั้นก็พากันไปจัดแจงเหยื่อล่อและแอบซุ่มคอยจังหวะตามจุดที่ผู้ใหญ่ชุ่มได้สั่งเอาไว้
เวลาผ่านไปราวสองชั่วโมงทุกพื้นที่ในหมู่บ้านก็มืดและเงียบสนิท กำลังคนที่ผู้ใหญ่ชุ่มจัดแบ่งไว้ยังคงเฝ้าจับตาดูความเคลื่อนไหว
อย่างระมัดระวัง ป๊อดและชื่นสมัครใจที่จะนอนชั้นล่างริมหน้าต่างเพื่อจะได้เห็นเหตุการณ์ในคืนนี้ได้ถนัด ส่วนช้อยก็หอบหมอน
และมุ้งลงมาสมทบด้วยโดยอ้างว่าไม่กล้านอนคนเดียว เธอกางมุ้งให้ตัวเอง 1 หลัง และให้ชื่นกับป๊อดนอนด้วยกันอีก 1 หลัง
ในระยะไม่ห่างกันมากนัก
ย่างเข้าดึกสงัดก็ยิ่งเงียบและวังเวง ไม่มีแม้แต่เสียงจั๊กจั่นหรือเสียงนกกลางคืนร้องให้ได้ยิน ราวกับพวกมันรู้ว่าจะมีเกิดอะไรขึ้น
กับหมู่บ้านในคืนนี้
ผาด พรม และผู้ใหญ่ชุ่ม ถือหน้าไม้อย่างระวังพร้อม โดยเฉพาะผู้ใหญ่ชุ่มมุุ่งมั่นที่จะกำจัดปอบตัวนี้ให้พ้นไปจากหมู่บ้าน
ของเขาให้ได้ในคืนนี้ เพื่อคืนความสงบสุขมาสู่ลูกบ้านของเขา แต่เมื่อเห็นว่าเวลาล่วงไปมากแล้วก็ยังไม่เห็นวี่แววของปอบตนนั้น
ผู้ใหญ่ชุ่มจึงให้ ผาด และ พรม พักผ่อนเอาแรงไปก่อน แล้วจึงค่อยสับเวรกัน
ส่วนภายในบ้านของผู้ใหญ่ชุ่มในตอนนี้ก็มืดลงอย่างสนิทจนมองไม่เห็นสิ่งใด เนื่องจากตะเกียงน้ำมันถูกดับลงและเป็นคืนข้างแรม
ชื่นนอนส่งเสียงกรนออกมาตั้งแต่หัวถึงหมอน ทั้งที่เขานัดกับป๊อดเองว่าจะอยู่โต้รุ่งเพื่อคอยดูการล้อมจับปอบในคืนนี้ให้ได้ ผิดกับป๊อด
ที่ยังนอนตาค้างมองดูเพดานมุ้งที่เห็นเพียงสลัวๆพร้อมกับปลดปล่อยความคิดล่องลอยไปถึงบ้านที่เขาจากมา
เขาทั้งรักและเป็นห่วงทุกคนในบ้าน เถ้าแก่เจียง เนี้ยซิมลั้ง หลิว คุณวิไล และ หนิง ไม่รู้ป่านนี้เสี่ยวิชัยจะวางแผนชั่ว
ทำร้ายคนที่เขารักเหล่านี้อยู่หรือไม่ ทั้งยังคิดถึง แจน พยาบาลนิสา และน้องจ๋า จนปรากฏดวงหน้าของบุคคลเหล่านี้
ลอยเด่นออกมา ยิ่งคิดก็ยิ่งเกิดความกลัดกลุ้มจึงคิดที่จะทดลองเข้าฌาณเพื่อสื่อจิตถึงโหงพรายดูอีกครั้ง
ป๊อดลุกขึ้นนั่งขัดสมาธิ เพ่งจิตเรียกนิมิตรแห่งกสิณไฟให้ปรากฏขึ้นที่ตรงหน้า เพียงครู่ก็ปรากฏนิมิตรไฟกสิณตามต้องการ
เขาเพ่งลึกเข้าไปยังกลางดวงนิมิตรนั้นจนมันพองโตสว่างจ้า ตั้งความปรารถนาที่จะพูดคุยกับโหงพราย ทันใดนั้นเองก็ปรากฏเป็นภาพ
ของโหงพรายปรากฎขึ้นอยู่ตรงหน้า
"โหงพราย แกอยู่ที่ไหน"
"นาย นายหายไปไหนมา ข้าตามหาไปทั่วเลย"
"ฉันโดนลอบทำร้าย แล้วพวกมันก็เอาฉันมาทิ้งไว้ในป่า"
"ถ้าอย่างนั้น ข้าจะตามไปหานาย"
"ยังไม่ต้อง ตอนนี้ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันต้องการให้แกคอยคุ้มครองความปลอดภัยคนในบ้าน ถ้าเกิดอะไรขึ้นช่วยบอกฉันด้วย"
"ได้สินาย ข้าจะทำตามที่นายสั่ง นายอยู่กับท่านขิกข้าก็ไม่ห่วงแล้ว"
"ฉันไม่ได้อยู่กับน้าขิก น้าขิกหายไปตอนที่ฉันถูกยิงที่หอพักของแจน แกช่วยฉันไปค้นหาหน่อยได้ไหม"
"ได้จ้ะนาย ข้าจะออกตามหาเดี๋ยวนี้เลย"
ที่มุ้งถัดออกไป ช้อยก็เป็นอีกคนที่นอนไม่หลับเหมือนกัน เหตุการณ์วาบหวามที่เกิดขึ้นในตอนเย็นมันยังติดตามอยู่ในความรู้สึก
จนเธอไม่สามารถข่มตาหลับ เธอไม่เข้าใจตนเองว่าทำไมถึงได้กล้าประพฤติตัวเช่นนั้นต่อชายแปลกหน้าที่พึ่งรู้จักในวันเดียว
แต่ความรัญจวนใจที่สาววัยยี่สิบอย่างเธอพึ่งจะได้เคยลิ้มรสนั้น มันได้ปลุกเร้าธรรมชาติของหญิงวัยเจริญพันธุ์ให้ตื่นตัว
และร่ำร้องออกมาจากภายในทั้งที่มนต์เทพรัญจวนที่ป๊อดเป่าใส่ได้เสื่อมฤทธิ์ลงไปตั้งแต่ผู้ร่ายมนต์ไม่ได้อยู่ต่อหน้า
(หากเป็นน้ำมันเทพรัญจวนที่ผ่านพิธีปลุกเสกจะคงอยู่ตลอดไป) ทั้งยังเรื่องความกังวลเกี่ยวกับผีปอบอีก จึงทำให้เธอกระสับกระส่าย
อยู่ไปมาแล้วเหลียวมองไปยังมุ้งที่ป๊อดนอนอยู่เป็นระยะ แต่แล้วเธอก็เห็นเป็นเงาตะครุ่มเหมือนคนนั่งอยู่ในมุ้ง จึงลองส่งเสียง
ออกไปอย่างแผ่วเบา
"ป๊อด.....ป๊อดใช่ไหม......ป๊อด...."
เสียงของช้อยที่เรียกอยู่หลายครั้ง ทำให้ป๊อดถอยออกจากฌาณ เปิดเปลือกตาขึ้น
"ผมเอง....ช้อย......มีอะไรเหรอ...."
"เอ่อ.........ฉัน........ฉันกลัว.......ป๊อด...."
เสียงของเธอ ขาดช่วงและเบาแผ่วแทบจะไม่ได้ยินแต่ป๊อดกลับรับรู้มันอย่างเข้าใจ เพราะตัวเขาเองก็กำลังต้องการที่จะ
ใกล้ชิดกับเธออยู่เหมือนกันหลังจากค้างคาที่ถูกชื่นขัดจังหวะ
เขาหันไปมองชื่นที่กำลังหลับสนิทส่งเสียงกรนคลออยู่ในลำคอ แล้วเลิกมุ้งเคลื่อนตัวอย่างเบากริบไปยังมุ้งของช้อย
ที่มองเห็นได้เพียงรางๆ
"ป๊อด....เข้ามาทำไมเดี๋ยวชื่นตื่นมาเห็นเข้า"
เสียงเตือนของช้อยเบาแผ่ว
(https://i.imgur.com/AxzSkxG.jpg)
ป๊อดไม่ตอบคำใดๆ เลิกมุ้งของช้อยขึ้นแล้วสอดตัวเข้าไปนอนตะแคงเคียงข้างร่างของเธอ มือข้างหนึ่งของเขาโอบรัด
ร่างของช้อยไว้ทันที
"ป๊อด....พ่ออยู่อยู่ข้างล่างนะ เกิดแกเข้ามาจะทำยังไง ออกไปก่อน"
"ก็ช้อยกลัวไม่ใช่เหรอ ป๊อดเลยมานอนเป็นเพื่อนช้อย"
ลมหายใจอุ่นๆของป๊อดรวยรดอยู่ตามใบหูและซอกคอ สร้างความวาบหวิวและความอบอุ่นใจให้เธอจนยากที่จะผลักไส
ร่างของป๊อดให้ห่างออกไป เมื่อเห็นว่าช้อยผ่อนแรงที่จะผลักไสลง เขาก็ดอมดมซุกไซ้ไปตามต้นคอของช้อย
อย่างแผ่วเบา
"อึ๋ยยย.....ป๊อด.........เดี๋ยวชื่นตื่นมาเห็นเข้านะ"
"ช้อย ตัวหอมจัง ขอป๊อดชื่นใจอีกหน่อยนะ"
ไม่เพียงแต่ริมฝีปากของเขาเท่านั้นที่ซุกซนลากเลียไปตามใบหูของช้อยจนเธอขนลุกเกลียว ฝ่ามือข้างหนึ่งของเขายังล้วงลึก
เข้าไปยังชายเสื้อตะโบมคลึงเค้นเต้าเต่งตึงข้างหนึ่งของเธอไว้ แล้วใช้สองนิ้วบดบี้ปลายยอดงามไปมาอย่างแผ่วเบา
"อื้อออ.....ป๊อดดด.............ป๊อดรังแกช้อยอีกแล้วนะ............อืมมมม....."
ยิ่งโอบกอดลูบคลำ ราคะจริตของป๊อดก็กำเริบและยิ่งย่ามใจ เขาบรรจงจูบเธออย่างดูดดื่ม เคลื่อนขาข้างหนึ่งยกขึ้นทาบทับ
เรียวขาของช้อยไว้ มือที่ซุกชนและว่องไวปลดปมผ้านุ่งของช้อยออกจนหลวมแล้วล่วงล้ำเข้าไปยึดครองเนินเนื้อกลางหว่างขา
ของช้อยอย่างชำนาญ
ฝ่ามือของป๊อดโอบกุมไปตามความโหนกนูนของเนินสาว โดยมีนิ้วกลางวางทาบทับร่องสวาทแล้วทิ้งน้ำหนักลงที่ปลายนิ้ว
ทีละน้อยๆ จนมันค่อยๆจมหายเข้าไปพร้อมกับควานวนหาจนเจอปุ่มปมน้อยอันไวต่อความรู้สึกแล้วทักทายมัน
ให้โอนเอนหมุนวนไปตามปลายนิ้วของเขา
"อื้มมม......ซี๊ดดดดดด..................ช้อยเสียว........อื้มมมมมม..........."
เสียงของช้อยสั่นพร่าและเบาแผ่ว เรียวขาของเธอพยายามฝืนบีบเข้าหากันด้วยกลไกตามธรรมชาติแต่ก็ไม่สามารถทำได้
เพราะถูกขาข้างหนึ่งป๊อดทาบทับไว้ และเมื่อถูกจู่โจมที่ปมสวาทด้วยนิ้วมืออันพลิกพริ้ว เรียวขาของเธอก็เริ่มผ่อนคลายจน
กลายเป็นแบะออกอย่างเต็มที่ให้ป๊อดได้ล่วงล้ำอย่างสนุกมือ
ป๊อดถอนริมฝีปากออกจากการจูบแล้วเลื่อนต่ำลงมาคลอเคลียกับสองเต้างาม ปลายยอดของมันกำลังชี้แข็งด้วยอารมณ์อันรัญจวน
เสียวสยิว ปลายลิ้นของป๊อดตวัดโลมเลียไปตามเนินอกกลมกลึง แล้วค่อยๆไล่สูงวนขึ้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็บรรลุถึงปลายยอด แล้ว
หยอกล้อมันด้วยลิ้นอันระรัว
ช้อยถูกจู่โจมสองตำแหน่งพร้อมกัน ก็ถึงกับปล่อยตัวเคลิบเคลิ้มอย่างไม่ขัดขืน ร่างของเธอส่ายเคลื่อนไปตามอารมณ์อันเสียวสยิว
ยิ่งเมื่อป๊อดงับยอดอกของเธอเข้าไว้ในปากอันอุ่นร้อนของเขา พร้อมกับระรัวนิ้วไปยังปุ่มเสียวของเธอพร้อมกัน เธอก็ถึงกับ
ยักย้ายเรือนร่างหลับตาพริ้มอย่างดื่มด่ำ
"โอ้ววว........ป๊อดด.......อูยยยยยยยยยยย.........ซี๊ดดดดดดดดดดด..........อืมมมมมมมมม..........."
ป๊อดรู้สึกว่านิ้วมือของเขาฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำเสียวของช้อย และรู้ดีว่ามันถึงเวลาแล้วที่เขาจะครอบครองตัวเธอให้เป็นของเขา
เขาพลิกร่างขึ้นคร่อมทับร่างของเธอ โดยเคลื่อนตัวให้ตำแหน่งลำเอ็นอันตั้งแข็งของเขาวางทาบทับที่ปากทางเข้าถ้ำของช้อยอย่างพอดี
แล้วผลักดันบั้นเอวกดลงจนแนบแน่นกับเนินสาวของช้อยพร้อมกับคลึงวนไปมา
ถึงตอนนี้แม้ช้อยจะรู้ดีว่ามันไม่สมควร แต่เธอก็ถูกอำนาจแห่งโลกีย์ครอบงำเสียแล้ว สองแขนของเธอโอบรัดร่างของป๊อด
ไว้แล้วหลับตาพริ้มปล่อยให้ป๊อดเชยชมเรือนร่างของเธออย่างเต็มใจ
ป๊อดสอดมือข้างหนึ่งเข้าไปจับท่อนเอ็นหัวบานของเขาถูไถที่ร่องสวาทไปมาอยู่สองสามครั้งเพื่อเบิกทาง เตรียมที่จะกดมัน
ให้จมหายเข้าไปในถ้าอันฉ่ำชื้น
ทันใดนั้นเสียงโหวกเหวกก็ดังขึ้นจากที่ที่ไกลออกไป แล้วตามติดมาด้วยเสียงร้องถามกันอย่างสับสนของคนที่ซุ่มดักจับปอบ
คบไฟหลายอันถูกจุดจนพื้นที่ในบริเวณนั้นสว่างไปทั่ว
ป๊อดสะดุ้งตกใจรีบถอนร่างออกจากการทาบทับเรือนร่างของช้อยแล้วใส่เสื้อผ้าอย่างเร่งรีบ โดยช้อยก็ปฏิบัติตามอย่างว่องไว
แล้วทั้งสองก็เผ่นออกจากมุ้งไปยืนดูที่ระเบียงบ้านโดยมีชื่นซึ่งตื่นทีหลังตามออกมาสมทบ
แล้วเสียงผู้ใหญ่ชุ่มก็ดังขึ้น
"ข้าเห็นแสงสว่างกลมโตดวงหนึ่ง ลอยวิบวับอยู่ที่ท้ายทุ่ง แล้วก็ได้ยินเสียงคนส่งเสียงร้องโหวกเหวก สงสัยจะเป็นไอ้วันที่เฝ้า
ไก่กับวัวควายอยู่ ข้าว่าปอบมันคงเข้าเล่นงานไอ้วันแล้วหล่ะ ไป....พวกเรา...รีบตามไปช่วยไอ้วันที่ท้ายทุ่งกัน"
แล้วทุกคนก็พากันเดินไปเป็นกลุ่มท่ามกลางความมืด มุ่งหน้าไปยังท้ายทุ่งอันเป็นที่เก็บซ่อนวัวควายของชาวบ้าน โดยมีป๊อด กับ ชื่น
ลอบเดินติดตามไปด้วยเช่นกันโดยที่ผู้ใหญ่ชื่นไม่ได้ทันสังเกต
ผู้ใหญ่ชุ่มถือคบไฟชูนำทางฝ่าความมืดไปอย่างระมัดระวัง ติดตามมาด้วยกลุ่มลูกบ้านกลุ่มใหญ่ที่ตามออกมาสมทบ เดินล้อม
ป๊อด ชื่นและช้อยตามไปติดๆ สายตาทุกคู่สอดส่ายอย่างระแวดระวังจนกระทั่งเดินฝ่ามาทุ่งมาจนถึงบ้านไอ้วัน ผู้ใหญ่ชุ่ม
เดินอยู่ดีๆก็หยุดรีรอและส่งสัญญาณให้ทุกคนเงียบเสียงลง เพราะเขาได้ยินเสียงแปลกๆดังออกมาจากคอก
ผู้ใหญ่ชุ่มย่องเข้าไปที่คอกอย่างแผ่วเบาแล้วยื่นคบไฟส่องดูพื้นที่ภายในคอก แสงจากคบไฟสาดกระทบเงาหลังของคนคนหนึ่ง
ซึ่งกำลังนั่งยองๆล้วงควักสิ่งหนึ่งใส่ปากตัวเองเสียงดัง จั้บ ๆ ๆ
"เฮ้ย.....ใครวะน้่น ทำอะไรอยู่"
เสียงผู้ใหญ่ดังขึ้นทำลายความเงียบ บรรดาลูกบ้านที่เดินตามมาติดๆก็ยื่นหน้าเข้าไปดูด้วยความอยากรู้ แต่แล้วทุกคนในที่นั้น
ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อร่างนั้นหันหน้ามาพร้อมกับแยกเขี้ยวออกมาอย่างน่ากลัว
รอบปากของมันเต็มไปด้วยคราบเลือดสีแดงสดที่ยังใหม่ๆอยู่
"เฮ้ยยยย...............ไอ้วัน"
กลุ่มลูกบ้านที่ติดตามมาแตกฮือวิ่งหนีภาพอันน่าสยดสยองด้วยความตกใจ มีเพียงผู้ใหญ่ที่ถอยออกมาแล้วดึงหน้าไม้ออกจากมือของพรม
เดินกลับไปยังคอกนั้นอย่างรีบเร่ง
"ไอ้วัน....มึงออกมาเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นกูยิง .....เฮ้ยพวกเราเอาคบมาส่องแล้วล้อมมันไว้อย่าให้มันหนีไปได้...เร็ว"
ผาดกับพรม พอได้ยินคำสั่งของผู้ใหญ่ก็ได้สติ ถือคบไฟและอาวุธในมือเดินนำเข้ามาในคอก ลูกบ้านราวสี่ห้าคนก็ติดตามมาช่วยกันล้อม
คอกวัวเอาไว้ ทุกคนจ้องมองดูร่างไอ้วันที่กำลังดึงเครื่องในวัวใส่ปากเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่สนใจกลุ่มคนที่รายล้อมมันอยู่เลยแม้แต่น้อย
เสียงคนเริ่มวิพากวิจารณ์กันอื้ออึงไปต่างๆนาๆ
"ไม่น่าเชื่อเลย....ว่าไอ้วันมันจะเป็นปอบ เมื่อคืนก่อนข้ากับมันยังออกหาปลาด้วยกันอยู่เลย"
"ข้าว่าไอ้วันไม่ใช่ปอบหรอก"
เสียงผู้ใหญ่ชุ่มขัดขึ้น
"ทำไมถึงจะไม่ใช่ล่ะผู้ใหญ่ ก็เห็นอยู่จะๆนี่ไง"
"ก็ก่อนที่จะเกิดเรื่องข้าเห็นดวงไฟประหลาดลอยวนเวียนอยู่ที่ท้ายทุ่งบ้านไอ้วันนี่แหละ จากนั้นก็ได้ยินเสียงมัน
ร้องโวยวายขึ้น ข้าเลยชวนพวกเอ็งมานี่ไง ข้าคิดว่า ไอ้วันคงโดนปอบเข้าสิง"
ทุกคนในที่นั้นร้องฮือฮาขึ้น แต่แล้วผาดก็ถามขึ้น
"แล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีผู้ใหญ่ ดูมันสิยังนั่งกินหน้าตาเฉยไม่กลัวพวกเราเลยซักนิด ยิงมันซะเลยดีไหม ผู้ใหญ่"
"เฮ้ยไม่ได้ เดี๋ยวไอ้วันมันตาย ล้อมจับมันมามัดไว้ก่อน"
ทุกคนในที่นั้นต่างมองหน้ากันไปมาคล้ายจะเกี่ยงกัน จนผู้ใหญ่ชุ่มต้องออกคำสั่งเลือกคนร่างกำยำราว 4 คน
ให้ไปทำหน้าที่ แล้วทั้ง 4 คนก็เดินเข้าไปในคอกพร้อมกันอย่างกล้าๆกลัว
จากนั้นผู้ใหญ่ชุ่มก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันดัง
"ไอ้ปอบ ยอมให้พวกกูจับเสียดีๆ หากต่อสู้กูจะยิงมึงซะเดี๋ยวนี้"
ผาดและพรมเดินเข้าไปในคอกและอ้อมไปทางซ้ายและขวาตรงจุดที่ปอบตนนั้นกำลังกินเครื่องในวัวอยู่อย่างไม่สนใจคนทั้งสอง
ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วให้สัญญาณ ก่อนที่จะกระโจนเข้าไปหาปอบตนนั้นโดยพร้อมเพรียงกันทันที
"ฮึบบ.!...ยอมให้กูจับเสียดีๆ ไอ้ปอบระยำ....ไอ้พรมมึงรวบแขนซ้ายมันเอาไว้ เอ้าไอัพันมึงยืนทำอะไรอยู่วะ เข้ามาช่วยจับมันหน่อย"
บังเกิดความชุลมุนในคอกวัวอย่างปั่นป่วน ผาดและพรมรวบแขนทั้งสองของปอบตนนั้นไว้คนละข้างในขณะที่มันก็พยายาม
สลัดออกอย่างสุดกำลังพร้อมกับแยกเขี้ยวส่งเสียงคำรามอย่างน่ากลัว จากนั้นลูกบ้านที่เหลืออีกสองคนก็กรูเข้าช่วยพรมกับผาดอีกแรง
แต่ปอบตนนี้มีกำลังมหาศาล มันสบัดตัวเหวี่ยงแขนของมันอย่างรุนแรง จนผาดและลูกบ้านอีกคนกระเด็นกลิ้งหลุนๆไกลออกไป
แล้วหันกลับมาแยกเขี้ยวทำท่าจะทำร้ายพรมและลูกบ้านอีกคนจนคนทั้งสองต้องปล่อยมือ จากนั้นมันก็หิ้วพวงเครื่องในวัวทั้งพวง
วิ่งออกมาจากคอกแล้วกระโจนลอยตัวขึ้นไปนั่งกินต่อบนกิ่งสะเดาได้อย่างน่าอัศจรรย์
ป๊อดเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยตลอด เกิดมาก็ครั้งนี้แหละที่เขาได้เห็นปอบตัวเป็นๆแบบนี้ เขาเองก็อยากจะหาทางช่วยแต่จนใจ
ที่ในตอนนี้เขาไม่มีน้าขิกเป็นที่พึ่งอีกแล้ว
และแล้วผู้ใหญ่ชุ่มก็เดินเข้าไปเล็งหน้าไม้ไปยังปอบตนนั้นแล้วเอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันดัง
"ไอ้ปอบ ถ้ามึงไม่ลงมาดีๆ กูก็จะยิงมึงล่ะนะ"
ปอบตนนั้นโยนพวงเครื่องในลงมา จ้องมองดูผู้ใหญ่ชุ่มด้วยดวงตาอันแดงจ้า แล้วส่งเสียงพูดกร้าวออกมาอย่างน่ากลัว
จนได้ยินกันทั่ว
"มึงจะยิงก็ยิงเลย ยังไงไอ้นี่มันก็ต้องตายอยู่ดี เพราะเดี๋ยวกูจะกินตับกินไส้ของมันด้วยเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ "
ผู้ใหญ่ชุ่มได้ยินอย่างนั้นก็ตกตะลึง ทำอะไรไม่ถูก ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็ตัดสินใจยกหน้าไม้ขึ้นเล็งอีกครั้งโดยตัดสินใจ
ที่จะเสียสละชีวิตไอ้วันเพื่อความสงบสุขของลูกบ้าน
ป๊อดเห็นอย่างนั้นก็รู้ว่าผู้ใหญ่ชมคงตัดสินใจที่จะยิงร่างของวันจริงๆ จึงถลันเข้าไปร้องห้ามทันที
"อย่า......อย่ายิง น้าผู้ใหญ่ ......"
ผู้ใหญ่ชุ่มลดหน้าไม้ลง แล้วมองไปที่ป๊อดอย่างขัดเคืองพร้อมกับกระแทกเสียงเอ่ยกร้าวขึ้น
"นี่ไม่ใช่เรื่องของเอ็ง ถอยออกไป"
"น้าผู้ใหญ่ ผมมีวิธีจับมันโดยไม่ต้องยิงคน เชื่อผมสิ ขอผมลองเถอะนะ"
ผู้ใหญ่ชุ่มได้ยินอย่างนั้นแม้จะไม่เชื่อนักว่าเด็กในวัยอย่างป๊อดจะมีปัญญาอะไรมาจับปอบ แต่ในตอนนี้เขาเองก็จนหนทาง
และไม่อยากยิงไอ้วันอยู่เหมือนกัน จึงคิดจะทดลองฟังวิธีของป๊อดดู เขาลดหน้าไม้ลงอีกครั้งแล้วเอ่ยขึ้น
"อ้าว.....ไหนลองบอกวิธีของเอ็งมาซิ"
ป๊อดไม่ได้เอ่ยตอบอะไร เขาพึ่งได้ความคิดนี้มาเมื่อซักครู่หลังจากที่เหลือบไปเห็นขดเชือกที่ชาวบ้านคนหนึ่งเตรียมมา พร้อมกับคิดถึงวันที่
น้าขิกสอนเขาเสกหุ่นพยนต์โดยใช้กสิณดิน เขาจึงคิดจะนำมาปรับเปลี่ยนตามสถานะการณ์ แม้จะยังใช้กสิณดินไม่ชำนาญนักก็ตาม
ป๊อดเดินไปขอเชือกจากชาวบ้านคนนั้นแล้วนำมาวางไว้กลางลานดิน จากนั้นก็นั่งคุกเข่าพนมมือแล้วหลับตาส่งจิตระลึกถึงคุณ
แห่งฤาษีตาไฟ และ ฤาษีตาวัว แล้วยกมือขึ้นจรดหัวคิ้วก่อนที่จะนำมาลูบศีรษะตนเอง จากนั้นจึงลงนั่งขัดสมาธิโดยกอบดินขึ้นมากำหนึ่ง
แล้วปิดตาลงเข้าฌาณโดยภาวนากสิณดิน ตามคำสอนที่ภูติแห่งปลัดขิกเคยสอนไว้ให้ภาวนาเหมือนกสิณไฟทุกอย่าง แต่เปลี่ยนคำว่าเตโช
มาเป็นคำว่า ปัฐวี แล้วเพ่งก้อนดินเป็นนิมิตรแทนเปลวไฟ
"ปัฐวี......ปัฐวี......ปัฐวี.................ปัฐวี.........................ปัฐวี..............................ปัฐวี....."
ป๊อดยึดเอาดินในกำมือเป็นอารมณ์แล้วภาวนาจนบังเกิดภาพของดินเป็นดวงกสิณปรากฏขึ้นในมโนทวาร และสามารถบังคับก้อนดินในนิมิตร
ให้ขยายใหญ่ขึ้นและเล็กลงได้ตามใจต้องการ จนมั่นใจแล้วว่าตนเองทรงกำลังฌาณด้วยกสิณดินดีแล้ว จึงลืมตาขึ้นเพ่งมองไปที่ขดเชือก
แล้วร่ายมนต์เสกหุ่นพยนต์ที่ภูติแห่งปลัดขิกได้สอนไว้ แต่เปลี่ยนจากคำว่าหุ่นพยนต์เป็นเชือกพยนต์แทน
" โอม...โสสะอะนิ สะอะนิโส อะนิโสสะ นิโสสะอะ
ปลุกมหาปลุก กูจะปลุกเชือกพยนต์นี้ ด้วยอะหังทุกัง นะมะพะทะ.......เพี้ยง"
สิ้นการร่ายมนต์ป๊อดก็จับขดเชือกโยนออกไปในอากาศทันที
แล้วทุกคนในที่นั้นก็ตื่นตะลึงอ้าปากค้างไปตามๆกัน เมื่อเห็นขดเชือกที่ป๊อดโยนออกไปกลับคลี่คลายตัวออกมา เลื้อยล่องลอย
ไปมาในอากาศประดุจสิ่งมีชีวิต ป๊อดเพ่งมองเชือกนั้นแล้วชี้นิ้วสั่งออกไปทันที
"เจ้าเชือกพยนต์ จงพันรัดเจ้าปอบตนนั้นอย่าให้มันหนีไปได้"
สิ้นคำสั่งของป๊อดเชือกพยนต์นั้นก็พุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ตรงไปยังร่างของปอบที่กำลังนั่งอยู่บนกิ่งไม้ ปอบตนนั้นเห็นเชือกพยนต์
กำลังพุ่งตรงเข้ามาหามัน ก็กระโดดจากกิ่งสะเดาลอยไปยังหลังคาบ้าน เชือกนั้้นก็พุ่งตามติดไปอย่างกระชั้นชิด แล้วตรงเข้าจะรัดตัวมันไว้
แต่ปอบก็ใช้มือปัดป้องแล้วกำเชือกพยนต์ไว้พร้อมกับเหวี่ยงออกไปให้พ้นตัว ก่อนที่จะกระโดดแผล็วลงมาจากหลังคาบ้านสู่พื้นดินแล้ววิ่ง
ตรงออกไปจะเข้าแนวป่า แต่เชือกพยนต์ก็มีความรวดเร็วยิ่งนักพุ่งติดตามมันไปอย่างกระชั้นชิด แล้วปลายเชือกทั้งสองข้างต่างก็ทำหน้าที่หมุนวน
ไปรอบๆร่างของปอบตนนั้นแล้วขมวดรัดร่างมันไว้อย่างแน่นหนาจนมันล้มลงอยู่ ณ ที่นั้น
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
อ้าวไปๆมาป๊อดได้ไปจับปอบซะงั้น
ต้องมีของมาเซ่นไหว้แล้วแบบนี้ช่วยปราบปี
ป๊อดสู้เขานะครับ อย่ายอมแพ้
ปอบ หรือจะสู้ ป๊อดได้
สุดยอดคับ.ป๊อด.รอมานาน
พ่อหมอป๊อดมาแล้ว
ถึงไม่มีน้าขิก แต่วิชาที่น้าขิกให้ก็ช่วยให้ป๊อดนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์กับชาวบ้านได้....
ป๊อด มีความสามารถเป็นของตัวเองแล้วแฮะ กล้ามาจับปอบแล้ว
ทำความดีแบบนี้ สงสัยจะได้รางวัลเป็นลูกเขยผู้ใหญ่บ้านซะมั้ง
พระเอกโชว์ฟอร์มแล้ว สาวไม่หลงแย่เหรอ มีตบรางวัลมั้ยเนี่ย
ป็ได้เป็นพระเอกอีกแล้วครั้งนี้ แต่ตะมีผลเสียอะไรตามมารึป่าว เล่นใช้พลังแบบนี้
เอาแล้วไง สงสัยได้เปลี่ยนอาชีพเป็นหมอผีจริงๆซะแล้ว
เก็บเลเวลให้กล้าแข็งก่อนนะป๊อด
ป๊อดจะปราบผีปอบได้ไหมนะ
เป็นไปได้ไหมที่จะได้ปอบมาเป็นลูกน้อง
แล้วแบบนี้ช้อยจะได้มีผัวกับเค้าสักทีน่ะ มีเหตุให้ต้องหยุดกลางคั้นทุกที่เลย
ไอ้หื่นโดนขัด2รอบแล้วรีบจัดการตัวขัดขวางด่วน
พระเอกป้อดเราเริ่มเป็นเองแล้ว ไม่ต้องมีผู้ช่วย ขอบคุณครับ
ป๊อดกือบจะใด้ช้อยแล้วถ้าปอบไม่มาขัดจังหวะ ::Angry::
ใช้ไสยศาสตร์ในทางที่ดี
ป๊อดจะกลายเป็นจอมขมังเวท หรือจะมีหักมุมตอนจบน้าขิกจะเอาป๊อดมาเป็นตัวแทนก็ไม่รู้งานนี้
นานไปนนายป๊อดจะใช้ไสยเวทย์ในทางดี
จับปอปเสร็จนี้จะไปจัดช้อยต่อไหม อ่ะ หนุ่มป๊อด
ได้เวลาป๊อดลองวิชาแล้ว
แค่คิดก็สยองล่ะ
จะกลายเป็นคนดังก็คราวนี้ละ สาวตรึมเลยที่นี้
แล้ว ป๊อด ก็จะได้เป็นซุปเปอร์ แมน ของหมู่บ้าน
เริ่มแสดงฝีมือแล้วสินะป็อด
จับปอบแล้วจับปล้ำช้อยต่อ
ป็อดเทพขึ้นทุกตอนสาวหลงขึ้นไปอีก ::HeyHey::
ปราบผีแล้วต้องได้รางวัลสิน่ะ
ได้เวลาป๊อดโชว์ศักยภาพ ฮ่าๆๆๆๆ แต่โชว์แบบนี้ ช้อย ไม่ตกใจกลัวป๊อดแย่หรือ กำลังเล็งไว้อยู่
เอาจริงๆไอป๊อดมันน่าสงสารมากเลยนะ
ก็อดยังเป็นป็อดคนเก่งคนเดิมอย่าวเช่นเคย แหม่เผลอไม่ได้เลยนะ จ้องจะเคลมสาวอยู่เรื่อย นี่ก็ลุ้นแล้วก็ค้างไป2รอบละนะ.อือิ เห็นทีต้องปราบเจ้าผีปอบตัวนี้ใก้ได้ซะก่อนละ ถึงจะได้ รางวัลพิเศษ จากแม่ข้อยน้าผู้ใหญ่แล้วหละม้างงงงง อิอิ ::HeyHey::
นี่ขนาดไม่มีน้าจิก ป๊อดยัง ใช้วิชาที่ติดตัวมาแก้ไขสถานการณ์ได้ดีทีเดียว นี่แหละป๊อดตัวจริงเลย.....
... ว่าแต่ ไรท์น่าจะเคยบวชเรียนมา แก่พรรษา พอสมควรแน่เลยใช่มั้ยครับ.....
เขียนได้เห็นภาพ ระทึกใจตามตัวหนังสือเลยครับ
ป๊อดได้เวลาโชว์อีกแล้ว จัดกนักๆนะครับ
อย่างนี้สนุกแน่ เอาแบบเสียวบ้าง บู๊บ้าง เวทย์มนต์บ้าง รวมกัน มันส์ดี
โชว์จับปอบได้ แล้วจะเมียมั้ย
โดนขัดจังหวะอีกแล้ว เสร็จเรื่องปอบคงจะสมหวังซักที
ทำความดีมีรางวัลแน่
ฮีโร่เฉยเลยป๊อด
ใครเป็นปอป ::Doubt::
อาจารย์ป็อดออกโรงแล้ว 555
รีบมาต่อเลยนะครับ รอด้วยความระทึก
ช้อยนี่ลูกไก่ในกำมือ ช่วยชาวบ้านก่อนนะป๊อด
วิชาเริ่มแก่กล้าแล้วนายป๊อด
ป๊อดจะเอาเมียกลับไปยุคปัจจุบันได้หรือเปล่า รวมทั้งปอบด้วย
ปอบจับป๊อดกินแน่เลย มือถึงรึป่าว
อยากอ่านฉากบู๊ตอนยาวๆครับ
ป๊อดเองก็เทพไม่เบานะเนี่ย อยากรู้จริงๆว่าปอบมันมาจากไหนนะ
จับปอบได้แล้วจะได้อะไรเป็นรางวัล ..... ::HeyHey::
ดังเลยอาจารย์ป๊อด สถานการ์สร้างวีรบุรุษจริงๆ เลย
ผีปอบก็คงสู้หมอผีป็อดไม่ได้แน่นอน
ป๊อดจะกลายเป็นหมอผีประจำหมู่บ้านมั้ยเนี่ย
อาจารย์ป๊อดศิษย์มหาภูต แค่ปอบไม่ได้ครณามือหรอก
นี่ปีอดจะมาปราบนางช้อยหรือปอบกันแน่ ไสย์ดำที่ได้ร่ำเรียนมาก็ได้นำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ก็คราวนี่แหระ
นี่ไม่แคล้วจะมีคุณหรือโดนน้าผู้ใหญ่ สงสัยก็ไม่รู้
ป๊อดได้ไปจับปอบกลายเป็นหมอผีประจำหมู่บ้านซะงั้น
เข้าได้เข้าเข็มเลย แต่ไม่น่ารอด
จับผีได้อย่างนี้ได้รับการแต่งตั้งเป็นอาจารย์ป็อดแน่ๆเดี๋ยวของเซ่นไหว้สวยๆงามๆตามมาแน่
แบบนี้ก็มีบุญคุณกับคนในหมู่บ้านสบายเลย
ป๊อดจัดการปอบ แล้วผู้ใหญ่บ้านก็ยกลูกสาวให้เป็น ได้เมียอรกคนแล้วป็อดเอ๋ย
เก่งขึ้นแต่เรื่องหื่นไม่ลดลง
ง่อววว อาจารย์ป๊อด ปราบผีปอบ
ป๊อดศิษย์มหาภูตจัดการปอบเทพไม่เบานะ
ทำความดีช่วยปราบผีปอบ
พี่ช้อยรออยู่ รีบไปรีบมา
พัฒนาไปอีกขั้นแล้วนะป๊อด ถงขั้นปฐวีกสิณได้เลยทีเดียว ได้มา 2 ธาตุแล้ว ไฟกับดิน ต่อไป ก็ธาตุน้ำ กับลม ทีนี้ก้ไร้เทียมทานล่ะ
ป๊อตายเริ่มเอาความรู้ความสามารถมาช่วยคนแล้ว แต่สาวๆถือว่าเป็นรางวัลนะ แต่จะสู้ปอปได้ดย่างไงนะ
กำลังมันส์เลยครับไรต์
พ่อหมอป๊อด จอมขมังเวทย์. ซะงั้น
กลายเป็นหมอผีและลูกเขยผู้ใหญ่บ้านด้วยสินะแบบนี้
เป็นฮีโรแบบนี้ได้เอาอีกหลายคนเลย
แหม่กำลังจะเสียบเลย ป๊อดอดเลยดิ
ปปราบเสร็จเคลมรางวัลกับช้อยได้มั้ย
ไปเป็นหมอจับปอปแล้วป๊อด
วิชาที่เรียนมาได้ใช้ก้อตอนนี้แระ
ฝีมือเริ่มเก่งครับ
ป๊อด นายแน่มากได้ใจเต็มๆ แบบนี้สาวตึม
เก่งขึ้น เอาตัวรอดได้
ตอนนี้น่าตื่นเต้นมาก มีสองอารมณ์ปะปนกันไป
จับปอบได้แล้ว อย่าลืมไปรับรางวัลจากช๊อย นะจ๊ะ ปล่อยให้ค้างคามันไม่ดี ::JubuJubu::
จับได้แล้วพ่อพระเอกจริงๆ555
งานนี้ได้ใช้ความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาแล้ว
จะปรายสำเร็จไหมหว่า?
ป็อดเริ่มทำกรรมดีแล้ว
เอาแล้วได้ปอบเข้าไง
ถ้าครั้งที่3พลาดอีกสงสัยจะแห้วแล้วป๊อด
ป๊อดกลายเป็นจอมขมังเวทย์เต็มตัวแล้ว
กำลังจะได้เมียอยู่แล้วปราบเสร็จค่อยไปขี่เต่าตอ
หมอผีป็อด ต้องลงมือเองแล้ว
ขอบคุณมากครับ
มีฉากสู้กับผีมาสลับกับอีโรติก เนื้อเรื่องเข้มข้นมากครับ
จะจัดการปอบไหวมั้ยเนี่ย ตัวคนเดียวไม่มีน้าขิกคอยช่วย
จังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มป๊อดโดนขัดจังหวะทุกที
ไม่น่ามาขัดเลย เสียอารมณ์หมดจะได้อยู่แล้วเชียว
ผู้ใหญ่บ้านต้องหาของมาเซนป๊อดแล้วล่ะงานนี้
ดีที่นายป็อดยังมีวิชาติดตัว
อ่านเพลินเลยครับ สนุกๆมาก อยากกะนั่งดูหนัง. จอหนังอยู่ข้างหน้าครับ
ปอบนะจะปราบได้ด้วยหรือ น้าขิกไม่ได้สอน
ป๊อดทำดีต้องได้สิ่งตอบแทน
ป็อดหันมาเอาดีทางพ่อหมอก็ดีนะ
ป๊อดเป็นฮีโร่เลยแบบนี้ชื่นยิ่งชอบอ่ะดิ
ป็อดเกือบเผด็กศึกกับพี่ช้อยอยู่แล้วดันมีเสียงมาขัดจังหวะได้..แล้วป็อดจะจับผีปอบได้ไหมนะ
ช๊อยรอดอีกแล้ว ป๊อดมาปราบปอบแทนซะนั้น
สกิลขนาดนี้ มีปลัดขิกแทนดาบฟ้าฟื้น มีโหงพราย มีคาถาสยบใจหญิง ป๊อดจะกลายเป็นขุนแผนแล้วสินะ
ป๊อดจับปอบเพราะมาขัดจังหวะใช่ไหม
สกิลขนาดนี้ผู้ใหญ่ยกลูกสาวให้แน่ อิอิ
กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม ปอปดันออกมาขัดซะ
เก่งมากป๊อดที่อาสาช่วยจับผีปอบ
ฝึกสกืลกับปอบ ก่อนไปตามหาพ่อ สงสัยก่นเจอน้าขิกคงเก่งขึ้นจม
ชื่นยังไม่โดนเย็สักทีาออยู่
กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ดันมาวิ่งจับปอบอีก พ่อหมอป๊อดเอ้ย
ป๊อดเริ่งเก่งขึ้นด้วยตนเองแล้ว
ป.ล.รออ่านทุกวันนะครับ
งานปราบผีปอบก็มา ป๊อดจอมขมังเวทย์
จับปอบได้ คงได้จับอย่างอื่นของช้อยแล้ว
เอาเว้ย...ป๋อดเริ่มโชว์ของแล้ว ::DookDig::
ป๊อดจะทำสำเร็จไหมงานนี้
อ้าว อยู่ดีๆมาจับปอบ นึกว่าจะได้ช้อยตอนเขาไล่จับ แต่ตัวเองดันมาจับแทนเขาสะนี่
เจ๋งไปละ
ป๊อด กะ ปอบ ใครจะแน่กว่ากันอิๆๆ ขอบคุณครับ
เลิกจับปอบซะทีเถอะ
::Angry::
555
จะได้ช้อยอยู่แล้วเชียว ไปจับปอปซ่ะงั้น
เกือบจะได้ช้อยอยุ่แล้ว เลยต้องมาทำความดีจับปอบช่วยคนในหมู่บ้านก่อน
เก่งมากป๊อด จัดการปอปให้อยู่หมัดเลย
ปราบปอบแล้วปราบช้อยด้วยนะ
ป๊อดปราบปอบแบบนี้ คงได้เครื่องเซ่นแน่ ว่าแต่ บอสตัวหน้าจะเป็นใครนะ กลัวใจว่าจะเป็นน้าขิกร่างจอมมารต้องมาเจอกับป๊อดจริงๆ
ช่วยปราบผี งานนี้ได้ใจทั้งสาว ทั้งพ่อตาเลย
ท่าทางจะไม่ได้กลับบ้านง่ายซะแระ ช่วยชาวบ้านปราบผีก่อน พร้อมกับหาเมียเพิ่มอีกสักคนสองคนไปด้วย
ปอปก็รีบมาคนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม
งานนี้ถ้าสามารถจับปอบได้ผู้ใหญ่คงจะยกลูกสาวให้เป็นแน่แท้เจ้าสู้ๆนะปํอด
ยังอดได้เมียเพิ่ม แต่ก็ได้โชว์วิชาให้พ่อตาดูละวะ ::WowWow::
เริ่มเก่งขึ้นเรื่อยๆละเดี๋ยวกลับไปแก้แค้นคงสนุก
ขอบคุณครับ
โอโหภาคนี้ป็อดดูสุดยอดมาก มีวิชาอาคมด้วย จะว่าผมขอให้มีฉากที่ป็อดได้ เสือสมิง ผีตานีและนางตะเคียงมาเป็นเมียจังอุส่าได้มาอยู่ป่าอยากให้มีฉากนี้จัง
ป๊อดเราจะเข้าสู่ด้านมืดไหมหนาถึงเข้าแล้วจะกลับมาด้านสว่างได้ไหมหรือจะเป็นคนเทาๆ
ปอบก้อปอบ มาเจอป๊อด โดนจับแน่คราวนี้ สงสัยผู้ใหญ่จะได้ลูกเขยแล้วงานนี้
แล้วป๊อดจะไม่มีปัญหากับชาวบ้านเหรอโชว์ของขนาดนี้ ชาวบ้านจะไม่คิดว่าป๊อดเป็นปอบไปอีกคนเหรอ
จอมคาถาป็อด
เจอจอมขมังเวทย์เข้าไปเสร็จละคราวนี้
จับได้แต่จะมีวิธีปราบไหมนะ
พอไม่มีน้าขิก ป็อดก็แก้สถานการณ์ได้ดีเหมือนกัน
จับผลัดจับผลูมาเป็นหมอผีซะงั้น
จัดการให้หมดเลยครับพ่อหมอ
วิชาอาคมต้องฝึกฝนให้ชำนาญ จะได้นำมาใช้ยามคับขันได้
::YehYeh::ด้วยวิชาที่เรียนมา ฝึกคาถาอาคม ถึงเวลาที่ต้องนำมาใช้แล้ว ป๊อด
กลายไปเป็นหมอผีแล้ว
กลับมารอเฝ้าบอร์ดรอเสพนิยายจากท่านคาเมนไรเดอร์อีกแล้วสิช่วงนี้ ฮาๆ
ป๊อดนายแนมาก
ป๊อดมีวิชายังนี้ก็สนุกสิ น่าสนใจมาก
อ้าว ป็อดไปจับปอบซะอย่างงั้น
ได้ลองสกิลใหม่แล้วป๊อด บักปอบไม่น่ารอด
งานนี้กะลังจะเข้าแล้วเชียว. อย่างนี้ต้องจับถ่วงน้ำให้ได้. ไอ้ปอบตัวขัดลาภ.
ป๊อดจะจับปอบช่วยชาวบ้านได้ไหม
แม้ช้อยนี่ยังไม่มีดวงเสียวนะ พลาดมา 2 รอบละ
ได้ลูกน้องเพิ่ม แต่ก่อนอื่นอัดมันก่อน มาขัดจังผวะลงเสาเอก
ทำดี จะได้รางวัลนะครับ
มีจับปอบด้วยมันดี
เอ ภาคนี้ทำไมพระเอกเรา กว่าจะได้เย มันยากจัง หรือลูกสาวผู้ใหญ่บ้านมีพระดี ชะตาหีเลยยังไม่ขาด
ตื่นเต้นดีครับ ป๊อดจะได้แม่ช้อยมั้ยไม่รู้ ตอนนี้ปราบปอปโชว์ก่อน
ช้อยไม่ทันโดนผีจับหัวปอปก็มาเลย
จินตนาการดี ติดที่ไม่สามารถจบกับน้องช้อยเสียทีรอดไป 2 รอบแล้ว ดวงน้องช้อยคงไม่ดีค้างตลอดเลย
เป็นหมอผีซะแล้ว
ยังดีนะที่ป๊อดยังพอจำวิชาได้อยู่บาง ลองดูวิชานี้จะไช้ได้ดีไมนะลองดูนะป๊อด
เจอวิชาของป็อเเข้าไป
ป๊อดโชว์อีกแล้วทำดีแล้วจะได้รับผลดีไหม
จับปอปเสร็จ ได้เมียอีกคนล่ะสิป็อด ::DookDig::
::HeyHey::ช้อยรอด2รอบแล้วนะเมื่อไรตะโดนป้อดเสียบสักทีละ
จะกลายเป็นหมอผีเต็มตัวเเล้วจัดการผีเเล้วมาจีดคนต่อเลย
พระเอกเราเก่งขึ้นแล้ว
ว้าว ปอดพัฒนาการใช้กษิณขึ้นเยอะเลย
::Ahh::อ้าวป๊อดหนีสาวไปจับปอบตอนไหนนี่
ว้าว ปอดพัฒนาการใช้กสิณขึ้นเยอะเลย
จะสู้ปอบได้ไหมนี่ป๊อด
ปราบผีเสร็จเหนื่อยๆก็ต้องกลับไปฟาดเมียใหม่ให้ชื่นใจ ::DookDig::
โดนขัดจังหวะอีกแล้ว แต่ไม่เป็นไรจ จับปอบแล้ว ค่อยกลับมาสานต่อนะ
ไม่เสียแรงที่เรียนวิชาดีนะนายป็อด
จ่อๆแต่ยังไม่ดัน โดนขัดจังหวะอยู่เรื่อยเลย ขอชุดใหญ่ๆสักทีเถอะครับ
ป๊อดได้มีวิชาใหม่เพิ่มขึ้นจากสถานการณ์คับขัน ลุ้นต่อว่าจะสามารถสู้กับปอบได้หรือไม่
รีบๆจับจะได้กลับไปนอนต่่อนะ
งานดีมีคุณภาพ ทั้งเรื่องเสียว และคุณไสย
ป็อดจะเป็นมือปราบปอบแล้วตอนนี้
สู้ๆนะป๊อดอย่ายอมแพ้ สงสัยงานนี้ป๊อดได้เปลี่ยนอาชีพเป็นหมอผีจริงๆซะละมั่ง
จับผีปอบได้แล้วคงได้เป็นลูกเขยผู้ใหญ่แน่ๆครับ กลับไปจัดน้องช้อยต่อเลยนะครับ
วิชาที่น้าขิกพร่ำสอนมา
ไม่เสียแรงจริงๆ
ประยุกต์เข้ากับสถานะการณ์ได้ดี
สุดจัดเลยเริ่มเก่งละ
กำลังจะได้เสีย ปอบผีบ้าทำไมต้องออกมาตอนนี้วะ ไอ้เราก็ลุ้นอยู่
ป๊อดสู้ปอบเสร็จ แล้วสู้ผู้สาวต่อเลยนะ
ได้แสดงความสามารถจับปอบได้ ช้อยยิ่งชอบมากขึ้นอีกแน่เลย
ปอบมาขัดจังหวะซะงั้น
ผมชอบฉากแแคชั่นที่มีความเคลื่อนไหวชัดเจนครับ และชอบที่ทำการบ้านมาดี เรียกลักษณะนาม ของ มุ้งว่า "หลัง" ครับ
เสียว 2 แบบ ทั้งสยองทั้งสยิว
ป็อดเปลี่ยนคลาส กลายเป็นหมอผีจับผีปอบซะแล้ว
::Ajark::เกือบได้เมียแล้วปอบมาขัดจังหวะแบบนี้ต้องจับปอบให้ได้แล้วนำมาลงโทษให้สาสมลูกเขยผู้ใหญ่อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม
ติดต่อโหงพรายได้แล้ว เดี๋ยวก็คงได้เจอน้าขิก
ป๊อดคงโกรธไอ้ปอบที่มาขัดจังหวะกับช้อยเสนอตัวช่วยจับเองเลย..
ได้เวลาฝึกฝนฝีมือตัวเองแล้วป๊อด กลับไปจะได้เก่งๆไม่ต้องกลัวใครจะทำร้ายได้
ปอบจะเก่งกาจขาดไหนกัน
ปราบผีได้ แต่สงสัยจะอดช้อย
ปราบปอบได้นี้ ขออะไรผู้ใหญ่ก็หมดล่ะ
เก่งมากพระเอกโดบูชาแน่
ปอบเสร็จป๊อดแล้ว งานนี้ต้องมีตบรางวัลงามๆแน่ที่ช่วยจับปอบ
ป๊อดปราบปอบได้ รอปราบชื่นต่อ
ได้ทำตนเป็นประโยชน์แล้ว หลังจากกายไปนาน ขอบคุณครัย
มารอบนี้ เนื้อเรื่องสนุกมากเลยครับ
นึกว่าพระเอกจะได้เมียเพิ่มอีกคนละครับ
ไอปอบเสร็จแน่เจอของจริงเข้าไป
เดี่ยวคงได้เป็นหมอผีประจำหมู่บ้าน
กลายเป็นหมอผีจริงๆเสียแล้ว นึกว่าจะแค่เป็นแค่หมอผีจับหัว
ปอปกับสาวจะปราบอะไรได้ก่อน
มาต่างถิ่นก็ได้ทั้งสาวทั้งแสดงฝีมือเลย
::Sobad::
ป๊อด โดนขัดจังหวะมาสองรอบ
จับปอบได้แล้ว จะโดนขัดจังหวะอีกไหมเนี่ยะ
::DookDig::
ปราบผีให้ได้นะป๊อด
นี่ขนาดไม่ถนัดเรื่องกษินดินยังสามารถผูกหุ่นพยนต์ได้ป๊อดนี่มีฝีมือจริงๆและต้องขอชมผู้เขียนที่ลงรายละเอียดของเรื่องได้น่าอ่านมากครับ
ป๊อดเป็นหมอผีปราบปอปซะแล้ว
จากเกือบจะได้ลูกสาวเขาแล้ว ไอ้ปอบก็ดันมาขัดจังหวะซะได้ ทำให้ต้องกลายมาเป็นอาจาร์ยป๊อดจับปอบแทน
ติดต่อโหงพรายได้ก็ไม่น่าห่วงทางบ้านเท่าไหร่ อยู่ต่อกับช้อยอีกนานๆก็ได้ครับ
จะได้แอ้มสาว ก็มีปอบมาขัดอีกแล้วววว
ปราบทั้งปอบ เจาะไข่แดงสาวๆ เพลินละงานนี้
เกือบจะได้ช้อยอยู่แล้ว หรือจะได้ปอบมาเป็นพวกเหมือนโหงพราย
ขอบคุณที่เล่าเรื่องย่อๆให้พอได้รำลึกนึกถึงภาค1พอได้บ้าง
ช่วยจับปอบขนาดนี้ต้องยกลูกสาวให้แล้วแหละผู้ใหญ่บ้าน
เริ่มได้ใช้วิชาที่เรียนมา เยี่ยมครับ
เริ่มใช้วิชาให้เป็นประโยชน์ แล้ว เดี๋ยวอย่างอื่นดีเอง
อาจารย์ป๊อดปราบปอบ
ป๊อดยังเก่งเหมือนเดิมแฮ๊ะ แต่ยังอดกินช้อยดี
ป๊อด แสดงฝีมือแล้วบอปก็บอปเถอะ
ป๊อดจอมขมังเวทย์
ทำแต้มได้แบบนี้จะมีรางวัลมั้ยนะ
หรือจะเป็นน้าขิก???
สงสัยว่าป๊อดจะได้เป็นหมอผีแน่ๆ
ขย่มเสียวแอบสาว ให้กระดอหัก
ปราบปอบได้ก็ต้องได้รับรางวัล
หมอผีป๊อดต้องออกโรงแล้ว นี่ขนาดยังไม่เชี่ยวชาญนะ ปอบยังสิ้นฤทธิ ถ้าชำนาญจะขนาดไหน
โชว์เทพไป1ที ช้อยรอดตลอด
คนดีเมื่อเห็นภัยก้อช่วยเหลือ
เอาเลยป๊อดจัดการผีปอบเลย ::Angry::
เดาว่า น่าจะได้ปอบมาเป็นสมุนอีกตัว อย่างน้อยก้อช่วยให้หลุดพ้นจากเวรกรรมในภพภูมินี้
แทนที่จะได้เมีย ดันมาจับปอบ
น่าสงสารช้อย
จับปอบ หรือจัดปอบ
กำลังจะได้แม่ช่อยอยู่แล้วต้องมาจับปอบอีก
มีประโยชน์หลายทางเลยวิชาน้าขิก
กำลังสนุกเลย รออ่านต่อ
ป็อดสะอย่างไม่มีอะไรที่จะทำไม่ใด้แบบนี้สาวๆคงรุมรักแต่ป็อดเพียงผู้เดียว
ติดๆขัดๆนะกว่าจะได้ลูกสาวผู้ใหญ่เนี่ย
กำลังจะปั๊มสาวดันมีปอบมาขัดจังหวะ
กลายเป็นหมอผีเต็มตัวละป็อด
ป้อด แสดงฝีมือให้ชาวบ้านเห็น จะได้รับการยอมรับมากขึ้น สาวๆปลื้มแน่นอน
ยังดีที่พอจะจำที่น้าเค้าสอนไว้ได้ แต่ป๊อดน่าจะระลึกถีงหลวงปู่ ขอบารมีหลวงปู่มาช่วยน่าจะดีกว่านะป๊อด
ขอบคุณครับ ป๊อดแสดงฝีมือหน่อย
สนุกละซิครับ ปอบมาแล้ว
ต้องเจอป็อด จอมมหาเวทย์555
เก่งขึ้นเยอะ
ได้บริวารเพิ่มแน่เลย
แล้วจะจับปอบกดรึเปล่า
ไม่มีน้าขิกจะได้ฝึกตนเองมากขึ้นและปรับจิตใจให้มีคุณธรรมมากขึ้นด้วย
ป๊อดเริ่มกลัยมาได้บ้างแล้ว..
นึกว่าจะได้ช้อยก่อน กลับได้ปอบก่อน ป๊อดเลยได้ช้อยเป็นรางวัลจากผู้ใหญ่
จับปอบได้ตะได้อะไรตอบแทนมั้ยนิ
กะลังเข้าด้ายเข้าเข็มแท้ๆ เฮอะ ไอ้ปอบมึงต้องชดใช้ 555
สุดยอด จำคาถาได้แบบนี้ มีเรื่องน่าติดตามอีกแน่ๆ
อาคมรอบด้านจริงๆ
จะล่อสาวอยู่ดีๆ ลุกขึ้นมาจับปอป แทนซะแล้ว
ป๊อดปราบปอบได้รางวัลเป็นเมียอีกคนล่ะมั้ง
ในที่สุด ป๋อดก็มีสกิลโดยที่ไม่ต้องพึ่ง น้าขลิก
เอาแล้วเริ่มใช้มนต์เองเป็นแล้ว ป๊อดเริ่มเก่งด้วยตัวเองแล้ว ::Snap:: ขอบคุณที่แบ่งปันครับ ::Thankyou::
ได้เวลาแสดงฝีมือ เดี๋ยวคงมีสาวไปติดอีกเพียบ
ป็อดนี่เก่งมากๆทั้งเรื่องความรักและคาถาอาคม
ตอนนี้อยากตั้งชื่อตอนให้เลย กินตับแล้วจับปอบ
ป๊อดใช้วิชาจับปอบ...ทีนี้น่าจะเป็นที่พอใจของหมู่บ้าน...คงได้เมียอีกหลายคน
ขอขอบพระคุณมากๆๆเลยขอรับ
กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มจะเข้าไปสำรวจถ้ำอยู่แล้ว แต่ต้องมาไล่ปอบก่อน จับปอบเสร็จแล้วค่อยไปสำรวจถ้ำต่อก็คงได้นะคุณป๊อด อิอิอิ
ป๊อดโชว์ฝีมือจับปอบเสียแล้ว
กลายเป็นพระเอกไปเลยนายป๊อด ::Ahoo::
ผีผู้หญิงละเสร็จพระเอกแน่
งานนี้ไม่ต้องมีน้าขิกช่วยก็ทำได้
งานนี้ไม่ต้องแอบกินแล้ว ช่วยทังหมู่บ้าน งานนี้ ทางสว่าง ไฟเขียวกับช้อยแน่
จับปอบได้ จะมีอะไรเป็นรางวัลนะ
ป๊อดกับปอปใครจะแน่กว่ากัน
ป้อดนี่เก่งจริงๆทั้งจับผี ทั้งจับอย่างอื่น
ทำไปทำมาป๊อดพระเอกเราจับปอดเสียแล้ว
ค่อยๆโชว์เทพกับพวกผีอ่อนๆก่อนละกัน ตอนนี้พระเอกยังไม่ค่อยเก่งมาก
ปราบผีปอบได้ ชาวบ้านนับถือเป็นที่เคารพ ทีนี้ก็ไม่ต้องหลบกินช้อยแล้ว
กลัวผีเยเจอดุ้นแทนนะคะ
กะลังจะเข้าเลยปอบมากวน
ป๊อดสู้กับปอบด้วย
เมื่อไหร่ป๊อดจะจัดช้อยซะที
ปอบมาขัดจังหวะเข้าด้ายเข้าเข็มซะงั้น ต้องจับตัวมาลงโทษ
ผมขอข้ามภาค1 มาอ่านภาค2 อย่าว่ากันนะอิอิ
อ้าวป๊อดแสดงความสามารถซะแล้วระวังซวยนะเดียวชาวบ้านจะหาว่าเป็นหัวหน้าปอบ
ป๊อดได้ปราบทั้งผีแล้วก็จัดหนักน้องช้อยอย่างสาสมใจ
ต่อไปชาวบ้านลับแลคงได้เรียกป๊อดว่า...อาจารย์ป๊อดแน่เลย
เกือบอีกแล้ว เลยได้เป็นหมอผี
เควสแรกก็ล่าปอบซะละ
สาวหลงแน่งานนี้
จับปอบได้แล้ว..น่าจะมีรางวัลน่ะนี่....
ถ้าปอบนมโต จะลงโทษยังไง
น่าจะให้ป้อดเสียบน้ำแตกสักนิดนะพลาดมาหลายรอบ
ปอบอย่าหนีเชือกเถอะเดียวไปชนอย่างหรือเข้านะ ::Shy::
กำลังจะเข้าได้ เข้าเข็มเรย ปอบก็ออกมา ป๊อด อดทนหน่อยนะ
ได้เป็นฮีโร ได้เป็นหมอผีประจำหมู่บ้านแน่
สาวๆ ได้มาขอของดีกันตรีม
ป๊อดจะปราบปอบละถ้าสำเร็จ ช้อยก็ไม่น่าจะพลาดแล้วล่ะ ::Glad::
เอาละเว้ย ป๊อดใช้วิชาคุณไสย.ได้
เอาละตอนนี้สู้กับปอบไปพลางๆ เดี๋ยวหมดเรื่องกับปอบแล้ว ค่อยไปมีเรื่องกับสาวๆต่อนะ ขอบคุณมากครับ
ป็อด มีวิชาสู้กับปอบได้ด้วย พระเอกตัวจริงเลยนะครับ ขอบคุณมากครับ
นี่จะได้สร้างชื่อในต่างแดนแล้วรึ
ป็อดอัพเกรดเลเวลมาอีกขั้น
อ้าว กลายเป็นจอมคาถาไปละ แปลกดีครับ ขอบคุณมากครับ
ได้เวลาเล่นของมหาเวทย์ ::Glad::
ป๊อดจับปอบได้สะงั้น
ลุ้นเอาใจช่วยป๊อด
กำลังเข้าได้เข้าเข็มเลย โดนขัดซะ
ขอบคุณครับ
อ่าวไปไปมามาป็อดไปจับป๊อบเลยอดจับช้อยเลยต้องแอบจัดแล้ว
เป็นหมอผีแล้ว ป๊อด
บทบู๊ก็สนุกไม่แพ้บทรักเลยครับ ชอบมากๆ จะติดตามตลอดไปเลยครับ
ขอบคุณครับ
ปราบเสร็จต้องได้รับรางวัล
พระเอกยังเก่งเหมือนเดิม คงจะสนุกแน่ภาค2 ต้องตามติด ต้องอ่านทุกตอนแล้ว
ฃ้อย รอดหลายครั้งจัง หรือ หมดฤทธิ์เเล้ว
กลายเป็นหมอผีไปซะละ
เกือบได้แต่อด ต้องช่วยคนก่อน มันคือหน้าที่
ต้องให้ฮีโร่ป็อดออกโรงเอง แต่ตาแรกเชือกก็กระเด็นซะแล้ว
พ่อหมอป๊อดมาแล้ว
ช้อยนี่หวุดหวิดจะโดน2รอบแล้วนะ แต่สงสัยจะให้ป๊อดแสดงวิชาให้เป็นฮีโร่ของหมู่บ้านก่อนซะมั๊ง แล้วอาจจะได้เป็นเขยหมู่บ้านลับแลจริงๆก็ได้ แต่ว่าถ้าเป็นงั้นแล้วจะได้ออกไปจากปมู่บ้านลับแลได้รึ สนุกดีครับ ขอบคุณ
เอ่อ ทำไมปอบ ที่นี่ วิ่งสั้นจัง
ปอบมาขัดจังหวะ จัดเต็มเลย
เรียนมาหลาย ค่อยๆใช้ไป
นึกถึงเพลงเชือกวิเศษเลยครับ ร้องบ่อยตอนไปเกะกับเพื่อนๆ
อ้าวกลายเป็นหมอผีไปเสียงั้น
สงสัยพอจับผีปอบได้สำเร็จป็อดจะได้ช้อยเปนรางวัลแน่นอนครับ
กำลังจะเสียบอยู่แล้วปอบดันมาจัดจังหวะอย่างนี้ต้องเอาให้หนักเลยป๊อด
สงสัยจะเลื่อนขั้นจากนายป๊อดเป็นอาจารย์ป๊อดแน่งานนี้
ปอบขัดจังหวะนะเนี่ย
เรื่องนี้ ผีปอบมาเจอ ป๊อด คงเป็นที่กล่าวขานกันไปอีกนาน แต่ว่า จะทำอย่างไรดีกับการกลับบ้าน อีกยาวไกลในระหว่างทางกลับจะเจออะไรอีก ลุ้นติดตามกันต่อไปครับ
ป๊อด กับ ปอบ พ้องเสียงดี ว่าแต่ปอบในเรื่องนี้ชอบลงตุ้มน้ำไม๊ครับ
ช่วยหมู่บ้านไว้จากปอบต้องมีรางวัลแน่นอนงานนี้
แบบนี้ต้องเปลี่ยนจากเรียกว่า ป๊อด เป็นหมอป๊อดแทนแล้วละซิเนี้ย
ถึงจะไม่มีน้าขิกแล้ว แต่ป๊อดก็ยังเอาวิชาที่น้าขิกสอนมาใช้ได้ เก่งจริงๆ
ได้ไม่ได้ มันจะเข้า ออกๆ ครับ
ป๊อดเป็นหมอปอบซะงั้นดีๆ
นายป๊อดเก่งอยู่แล้ว ไม่ต้องอาศัยน้าขิกก็ได้
ป๊อด Lv. up
ดีครับเนื้อเรื่องมีหลากหลายบรรยากาศครับ เนื้อเรื่องแนวนี้ยังสนุกอยู่เลยครับ
นึกถึงหนังเรื่องปอบผีฟ้าสมัยก่อนเลย
มาแบบนี้ปอบแพ้ป๊อดแน่นอนครับ
น่าติดตามมากครับ แหวกแนวไปอีกทางเลย
เริ่มได้ใช้คาถาที่เรียนมาแล้วป๊อดหวังว่าจะเก่งขึ้นเรื่อยๆนะ
::Sobad::งานนี้ได้เป็นหมอผีให้ชาวบ้านอีก555
ชอบฉากการใช้มนต์ยังคงสนุกระทึกเหมือนเดิมครับ
ได้โชว์เทพละสิ
สนุกมากน่าเอาไปทำหนังนะครับ
เริ่มที่จะพึ่งตัวเองบ้างแล้วนะ ดีไปเลย
พระเอกเราก็มีฝีมือเหมือนกันนี่หว่า
จะได้สู้กับเขาได้บ้าง
ขอบคุณครับ
อ้าว ป๊อดโชว์ของละ ::HeyHey:: ::HeyHey::
ป๊อด ไวเลยป๊อด น้องช้อยรออยู่ ค้าง2รอบละ เดี๋ยวจะพลาดนะป๊อดดด
นายป๊อดเกือบได้ฟาดสาวเสียแล้วนะ
แต่การแสดงอภินิหารแบบนี้น่าจะได้ศรัทธาอีกหลายเลยนะ
ป๊อดเริ่มเจ๋งแล้ว ไม่มีน้าขิก ไม่มีโหงพราย ก็แก้ปัญหาได้ ฝึกไว้ก่อนเจอหนักๆ แต่ที่แน่ๆ ช้อยติดใจแล้ว ยังไงก็โดนป๊อดจัดเต็ม
ป๊อดกลายเป็นหมอผี จับปอบ แล้ว
ป๊อดแสดงฝีมือให้ชาวบ้านได้ดูประจักษ์จริง
โอ้ย อีบักปอบ มาช้ากว่านี้สักชั่วโมงก็บ่ได้ ป๊อดเกือบได้เสียบมิดดุ้นเเล้ว งานนี้ต้องเอาให้ยับ
ป๊อคโชว์เทพปราบผีปอบแล้ว 5555
ป๊อดเก่งมากปราบผีปอปได้อะ
โดนขัดจังหวะไปสองรอบละ ดูว่าจะมีรอบที่สามอีกรึเปล่า
เขียนไก้เหมือนหนังเลย สนุกมากคีบ เนื้อเรื่องน่าติดตาม
ชอบแฮะ บรรยายดีด้วย
เป็นหมอผีไปซะละ
ใช้วิชาน้าขิกสอน ช่วยชาวบ้านทำบุญกุศลให้น้าขิก
เกือบลืมเลยว่ามีพี่โหงพรายเป็นสมุน แบบนี้บ้านเถ้าแก่ไม่น่าห่วงละ ปลอดภัยแน่ พระเอกเราฝึกวิชานอกสถานที่ต่อได้ ::Fighto::
ป๊อดมือปราบปอบ ฉายาใหม่
หลังจากปราบปอบได้ ก็จะกินสาว ๆ ในหมู่บ้านได้สบายเลย
ห่างหายมานาน โชว์สกิลซะหน่อย
ปราบได้มั้ยน้อ
สู้ด้วยเดรัชฉานวิชา เดี๋ยวตบะก็เสื่อมหมดนะป๊อดดดด ::Evil::
มาแนวไสยเวทย์ก็สนุกดีครับ
ได้ลองวิชาแล้ว พ่อหมอป๊อด
ได้สาวอีกแล้วหรือครับ แถมยังต้องสู้กับผีปอบอีก
คิดว่าน่าจะปราบได้แน่นอน
ขอลูกผ๊ใหญ่ตอบแทนดิ555
ปอบก็มา ป๊อดจะจัดการอย่างไรหนอ
เสร็จแน่เจ้าปอบน้อย
ช่วงลองวิชา
ป๊อดเก่งแท้ครับลืมน้าขิกไปได้หลายตอนเลยแบบนี้
ป๊อดจะปราบปอบได้ป่าวแล้วจะได้ช้อยไหม
จะกลายเป็น ฮีโร่ของบ้านป่า ซะแล้วละนี่
ทำเท่อวดสาวแล้ว
เกือบแล้วเชียว...ลุ้น555
อีเวนต์เปิดตัวเจ้าพ่อป๊อดเลย
::YehYeh::ปอ้ดลองปราบผีไม่มีน้าขิกชว่ยจะไหวปาว
หายไปนานเลยนะครับ เจ้าป๊อดแห่งอาถรรพ์ปลัดขิก ขอบคุณที่กลับมาครับ
ถึงไม่มีน้าขิกอยู่ด้วย แต่ก็ยังเก่งอยู่
นายป๊อดสู้ๆ จัดการผีให้ได้
เขียนได้สนุกมากครับ ไม่ว่าจะด้านไหนอ่านแล้วชวนติดตาม
::Doubt:: ปอปขัดจังหวะจริงๆ แต่ก็ดีครับ ได้เห็นเชือกเวทมนต์แบบไทยๆ
อัปเวลไวมากป๊อด มาเป็นไซไฟแลย
ป๊อด สู้ ๆ เอาใจช่วยสุดใจเลย
จะได้ อยู่แล้วปอบมาสะอีกขัดจริงๆป๊อดจับมันเลย
ขอบคุณครับ
เอาไงดีป๊อดเควสนี้ทำยากจริงๆอุส่าจุ่มส่วนหัวหลายรอบแล้วแท้ๆ
หากป๊อดสามารถกำจัดปอบให้หมู่บ้านได้ ทุกคนก็คงยกย่องชื่นชมป๊อด แน่นอนสาวช้อยก็คงยิ่งเพิ่มสิเน่หาป๊อดขึ้นไปอีก
เกือบได้หญิงแต่ต้องมาจับปอบก่อน
จะเอาปอบมาเป็นลูกสมุนไหมเนี่ย ::Horror::
สุดยอด คาถาป๊อดจัดการอยู่หมัด
ป๊อดจะช่วยหมู่บ้านนี้ได้ไหม แต่ว่าป๊อดเอ็งหื่นตลอดเลยเจอหญิงไม่ได้เลยน่ะ
สนุกลุ้นระทึกจริงๆครับ
กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ป๊อดอดทุกที 5555
กลายเป็นฮีโร่ของหมู่บ้าน งานนี้ได้ใจไปเต็มๆ ดีไม่ดีได้หญิงอีกด้วย
ป้อดจัดเต็มล่ะทีนี้
นึกว่าป๊อดไม่แสดงฝีมือซะแล้ว ยังงี้ช้อยก็ไม่รอดเอ็นป๊อดแน่นอน
ได้ช่วยปราบผีปอบมีรางวัลให้ป๊อดอีกแล้ว
ป๊อดจับปอบ มามอบให้พ่อตา
กำลังเาได้เข้าเข็มมาขัดจังหวะได้ ป๊อดเลยต้องออกล่าปอบแทน
ป็อดได้ใช้วิชาทำความดีบ้าง สร้างบุญกุศลเอาไว้จะได้อยู่ในสายขาว ถ้ามัวแต่เพลินในสายดำจะไม่เจริญขึ้น ไม่ได้เรียนวิชาไปช่วยพ่อ
ป็อดโดนขัดจังหวะอีกแล้ว
ป๊อดเริ่มโชว์ความเท่แล้วคราวนี้จะปราบปอปให้ดูได้ไหม
เฉียดไปเฉียดมานะครับ มาแปลกรอบนี้ สงสัยยังไม่ถึงคิวบท รักๆ ใคร่ๆ จริงจัง
เนื้อเรื่องน่าติดตาม จะจับปอบได้ไหมนะ
::Bloody::สงสัยจะได้ช้อยเป็นของเซ่น
เริ่มใช้วิชาที่ฝึกให้เป็นประโยชน์แก่คนอื่นแล้วนะ
ไทยแฟนตาซีมากๆ
ขอบคุณครับ พระเอกเราเกือบได้ปักหมุดแล้ว แต่ต้องมาทำหน้าที่พระเอกก่อน ว่าแต่จับได้แล้วจะไล่ยังไงครับ
เริ่มแสดงวิชาละ
คนมีของ ต้องจดโชว์ซะหน่อย
มีปอบมาขัดจังหวะป๊อดซะได้. ขออ่านต่อหน่อยครับกำลังมันเลย
จะได้สาวแต่เรื่องมาขัดจังหวะทุกที สงสารเองจริงไอ้ป็อด
พี่ป๊อดหมอ จะเป็นหมอเสน่หรือจะเป็นหมอผี แต่ทีแน่นเสกเมียให้ผมคนนะๆ ขอบคุณครับ
ได้ลูกน้องเป็นปอบมาเพิ่มเลย
ช้อยค้างเลย
กลายเป็น พ่อหมอ จับ ปอบ แล้ว
::Glad::ได้เวลาโชว์ของแล้ว
ป๊อดเริ่งเก่งวิชารู้จักปรับเปลี่ยนให้เข้ากับสถานะการ
ปอบเวรนี่ ดันมาขัดจังหวะซะได้ ::Cheeky::
จับปอบมันละ
ป๊อดโดนปอบขัดขวางความสุขอีกแล้ว
จ่อเตรียมจะเสียบมาสองรอบแล้วก็ยังไม่ได้เสียบอีก
ล่าปอบแล้วได้สมุนไหมน้า น่าสงสัย 555555
บทรักก็วาบหวิว บทบู้ก็เร้าใจ ขอบคุณมากๆนะครับ
น้าขิกสอนวิชาคาถาได้ครอบจักรวาลจริงๆ
ตอนนี้ต้องเรียกว่าตอนเผชิญช้อยสิครับ 5555 หยอกๆๆ ปอบนี้ก็ไม่รู้จักดูเวลาบ้างเลยมาขัดซะได้
อ้างจาก: joker socool เมื่อ พฤษภาคม 14, 2020, 06:44:33 หลังเที่ยง
ตอนนี้ต้องเรียกว่าตอนเผชิญช้อยสิครับ 5555 หยอกๆๆ ปอบนี้ก็ไม่รู้จักดูเวลาบ้างเลยมาขัดซะได้
5555 ท่าน Joker มาหยอกผมงานท่านเป็นไงบ้างดองไว้นานเท่าผมป่าว
อ้าว ไปๆมาๆ กลายเป็น อาจารย์ป๊อดจับปอบซะแล้วววว ::Evil::
ทำดีแลกลูกสาว จัดไป
ปอบมาขัดจังหวะอีกแล้ว
โชว์ทีเด็ดอย่างนี้คงได้เป็นลูกเขยผู้ใหญ่แน่ๆ
มาจับปอปด้วย เก่งทุกด้านจริงๆ
กำลังจะมุดถ้ำสาว โดนขัดจังหวะซะงั้น
ได้ปราบผีปอบจริงด้วย ป๊อดขอลูกสาวผู้ใหญ่มาเป็นของรางวัลเลย
ทำดี ได้ดี นังช้อย ไม่หนีไปไหน
ช่วยจับปอบแบบนี้ขอแตกในช้อยสักทีเถอะ
จะเสียบไม่เสียบแหล่
โอ้ยป๊อดงูๆปลาๆนะวิชาเอ็งยังจะไปช่วยเค้าอีก
ภาคนี่น่าสนใจมากครับ เนื้อหาเข้มข้นขึ้น ขอบคุณครับ
ตอนนี้ฉายเดี่ยวโชว์วิชา ไม่ต้องง้อน้าขิกแล้ว
กําลังเข้าด้ายเข้าเข็ม. โดนขัดตลอด
ปอบเจอป็อด
เยี่ยมมากเลยป๊อด วิชานี้หุ่นพยนต์ ชอบๆ
ป๊อดเข้ามาช่วยละ
ป๊อดจับปอบ
ป๊อดจะหาวิธีจัดการผีปอปตนนี้ยังไง
เทพมาก เสกเชือกเป็นพยนต์ได้
ป๊อดเจอปอบบบ
ผีปอบ หรือจะสู้ พ่อหมอป๊อดได้ 555
ป๊อดแม่งเก่งว่ะเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องพึ่งน้าขิกและ
ป๊อดได้ฝึกปรือวิชาเพิ่มอีกแล้ว
The Return of nai Pod ยังเก่งเหมือนเดิม
ยังต้องฝึกอีกีเยอะ
เก่งขนาดไล่ปอบ
ทำไปทำมากลายเป็นอาจารย์ปราบผีไปล่ะ ::Fighto::
::HeyHey::
โชว์ฟอร์มจับปอบแล้ว ไม่ต้องพึ่งน้าขิก
สนุกและตื่นเต้นดีครับ ชอบมาก
หมอป๊อดปราบผีมาแล้วจร้าาเกือบจะได้แท่งแล้วนะเนียต้องมาปราบผัอีกเซ็งเลยดิอาจารย์ป๊อด ::DookDig::
เชือกพยนต์ พึ่งเคยได้ยิน ป๊อดเก่ง
ได้เวลาโชว์เทพแล้วป๊อด สร้างบุญคุณซะหน่อยเค้าจะได้ไม่ว่าตอนเอ็งจะเอาลูกสาวเค้า555
ปอบก้อไม่น่ารอดจากป๊อดนะ
ทำดีได้ดีสินะ
เป็นป๊อด จอมมหาเวย์ แล้ว เมื่อไรจะได้ กลับบ้าน
จับปอบก็ได้..ต่อไปจอมเวทย์แน่ๆ
จะได้ช้อยทีไร มีอะไรมาขัดทุกทีเลย
จับปอบแล้วจับปล้ำช้อยต่อ
จารป๊อดจะลองของ หรือจะอัพสกิลแบบก้าวกระโดดต้องติดตามต่อ
ป๊อดทำได้ทุกอย่างสนุกมันตามต่อครับ
กลายเป็นฮีโร่แบบนี้ หนทางได้สาวๆ ในหมู่บ้านเรียกได้ว่า ทางสะดวก
ฉากสู้กันตื่นเต้นดีครับ ^_^
จับผีปอปซะเลย ไม่มีน้าขิกช่วยด้วยน้า
พระเอกแสดงวิชาแล้ว น่าจะได้เป็นฮีโร่ประจำหมู่บ้านล่ะ
ปอป หญิง หรือ ชาย
เดาว่า หญิง และน่าจะเสร็จ
ไหงต้องปราบผีเฉย
ไปเป็นหมอผีเลยครับงานนี้
เติมพลังมาเสร็จสำแดงพลังจับปอบเลย
ปอปนะปอป ทำไมต้องออกมาตอนป็อดจะกินตับช้อยด้วย
แบบนี้ต้องกำจัดปอปแล้วครับ
จะได้จัดปอบล่ะมั้ง
สมกับที่เรียนวิชามาได้ใช้สักที เเต่เมื่อไรจะได้ฟันสาวน๊อ
ถึงไม่มีน้าขืกก้อเก่งได้เหมือนกัน
ป๊อดโชว์ของแบบนี้ผู้ใหญ่ยกลูกสาวให้แน่ๆ
หมอผีป๊อดมีบุญคุณกะชาวบ้านไปแล้ว ช่วยจับปอบ แบบนี้เรื่องสาวๆมาอีกเพียบแน่ๆ
กำลังจะจิ้มแล้ว มาขัดอารมณ์ แต่ ไม่เป็นไร ทำงานก่อน มีวิชาดีต้องโชว์
สถานการณ์ก่อเกิดวีรบุรุษ ล่อสาวสบายเลยทีนี้
เอ็งเก่งขนาดนี่ สงสัยผู้หญิงในหมู่บ้านจะอยากเปนเมียเอ็งกันทุกคนแล้วมั้งไอป๊อด
กลายเป็นมือปราบผีปอปไปแล้ว
จับปอบแล้วก็ต่อด้วยจับสาวมากด
ป๊อดแสดงอิทธิฤทธิ์แล้ว
มีครบทุกรส ทั้งเสียว ทั้งสนุกผจญภัย ดีครับ
จะจับปอปมาเป็นลูกน้องรึป่าว
ได้เป็นหมอปราบผีเฉยเลย
ป๊อดใช้คาถาปราบผีปอบ
และแล้วในที่สุดพระเอกก็ต้องออกโรงจนได้ ::DookDig:: ::Thankyou::
ต้องอย่างนี้สิพระเอกเราโชว์เทพให้เห็นกันไปเลย
ได้เวลาโชว์เทพให้ ว่าที่พ่อตาเห็นแล้ว..
เพิ่มเนื้อหา เสริมให้ป้อด แข็งแกร่งขึ้น แบบนี้ ทำให้เรื่องดูหลากหลายขึ้น
ได้ลูกน้องเพิ่มหรือแปลงลูกน้องเป็นอื่น
ช่วงโชของ ต้องมีคนกลัวบ้างแหละ
ไม่รอดแน่นางปอบ มาเป็นผีพี่เลี้ยงให้ป๊อดซะดีดี
ในที่สุดฮีโร่ก็มาเเล้วตาป๊อด
ป๊อดแสดงกันจะๆเลย
มันส์ตรงจับปอบนี่แหละครับ 5555
ปอปมาได้ถูกเวลามาก ลุ้นๆจะจัดการปอปยังไง
สงสัยช้อยจะมีคาถาแคล้วคลาด เลยรอดไป 2 หน ติดตามป๊อดจับปอบต่อ
ปอบมาไม่ดูเวลำเวลา จับได้ต้องบ้องหูสะหน่อยเเล้ว ::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มกับแม่ช้อย เจ้าปอบตัวดีมาขัดอีกละ จัดการมันหนัก ๆ เลยป๊อด
::Doubt::อ้าว ต้องอดเสียวไปจับปอป
กำลังจะจับอบ่างอื่นพริบตาเดียวเอง ป๊อดไปจับปอปซะแล้ว
ป๊อดจะช่วยชาวบ้านได้มัยนะ
ปอบมาอย่าได้กลัวสู้เขานะ
แหม ได้ยากได้เย็นจริงๆ โดนขัดจังหวะตลอดเลย
ต้องปราบให้ได้นะ ความเสียวรอยุ
ปอบหยิบ มาแน่ๆ วิ่งกันป่าราบลงโอ่งเชียว
จับปอยได้ได้รางวัลเป้นลูกสาว ผญ บ้านแน่
ป๊อดเริ่มแสดงความสามารถ มาดพระเอกไม่เบาเลย
เกางมากป๊อดเอ๊ยยย
ทำดีมากป๊อดได้ช่วยชาวบ้าน
หน้าตาปอบเป็นอยางไรหนอ ส่วนใหญ่ที่ดูหนังปอบเป็นผู้หญิง
ตัวอักษรย่อ ป มาแรงนะ
ยังดีที่ยังจำวิชาอาคมได้ขอบคุณครับ
จะกลายเป็นจอมขมังเวทย์แล้วแต่ยังอ่อนวิชาอีกไม่นานจะเก่งเท่าพ่อแน่
ทำไมผมรู้สึกว่าตอนนี้ป๊อดไม่ได้อยู่ในยุคปัจจุบันแฮะ
ชาวบ้านรอดเพราะป๊อด
ป๊อด..วิชาเริ่มแก่กล้าแล้ว...
ป๊อดเข้าใจคิดแฮะ ใช้เชือกแทนหุ่น ดีนะไม่งานนี้ชาวบ้านได้วิ่งลงตุ่มเป็นบ้านผีปอปแน่ๆ
อ้างจาก: Kamen Rider V-3 เมื่อ พฤษภาคม 11, 2020, 08:57:33 หลังเที่ยง
ก่อนอื่นขอย่อเรื่องราวตอนสุดท้ายของภาคแรก และภาค 2 ตอนที่ 1 และ 2 ให้เข้าใจตรงกัน เนื่องจากมีบางท่าน
ยังเข้าใจเนื้อเรื่องผิดอยู่
ความเดิมตอนที่ 20 ภาค 1
ป๊อดใช้กุญแจไขเข้าไปรอในห้องของแจง (นักวอลเล่ย์สาว) เพื่อคิดจะทำเซอร์ไพร์ส
แต่แล้วจ๋าน้องสาวของแจงดันกลับมาจากโรงเรียนแล้วจะขอนอนพักในห้องของพี่สาว ป๊อดจึงแอบซ่อนตัว
แต่ด้วยความหื่นก็อดไม่ได้ที่จะใช้มนต์ดำหลอกกินไข่แดงน้องจ๋าจนชื่นฉ่ำสบายใจ แล้วจึงออกมาจากหอพัก
เพื่อจะกลับบ้าน แต่มือปืนที่เสี่ยวิชัยจ้างไว้ได้สะกดรอยตามมาและรอคอยอย่างใจเย็น พอเห็นป๊อดออกมา
จากหอพักก็ขับรถพุ่งเข้าชนจนป๊อดบาดเจ็บแล้วลงมายิงซ้ำ จากนั้นก็แบกร่างของป๊อดใส่ท้ายรถ
(ในตอนนี้เองที่ปลัดขิกได้ตกลงมาจากกระเป่าเสื้อ) แล้วขับรถนำร่างของป๊อดมาทิ้งไว้ที่กลางป่า จบภาคแรก
ภาค 2 ตอนที่ 1 และ 2
ป๊อดยังไม่ตายเพราะขณะโดนยิงมีปลัดขิกอยู่ในกระเป๋าเสื้อ เขาตื่นฟื้นขึ้นกลางป่าในเวลาเย็นใกล้ค่ำ ทั้งยังมี
พายุฝนเทกระหน่ำลงมา ป๊อดพยายามเดินออกจากป่าอย่างทุลักทุเลแล้วพลาดตกลงไปในเหวเพราะความมืด
แต่ไม่ตายเพราะหลวงปู่ช่วยไว้ หลวงปู่ได้สอนให้ป๊อดเข้าฌาณย้อนอดีตชาติจนรู้ว่าชาติก่อนตนเองชื่อเข้ม
ถูกพ่อนำมาฝากไว้กับขุนเรือง แต่สมาธิของป๊อดยังไม่เข้มแข็งนักจึงถอยออกจากฌาณเสียก่อน แต่เมื่อลืมตาขึ้น
ก็ไม่พบหลวงปู่เสียแล้ว เขาจึงเดินทางเพื่อหาทางออกจากป่าจนในที่สุดก็ได้พบกับหมู่บ้านลับแล
---------------------------------------------------
ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว ทั่วอาณาบริเวณของบ้านผู้ใหญ่ชุ่มมืดสนิท ตะเกียงน้ำมันถูกจุด
เพื่อให้แสว่างแก่คนที่อาศัยอยู่ในบ้าน ชื่น ป๊อด และช้อย นั่งล้อมวงกันพูดถึงการล้อมจับปอบในคืนนี้
"ชื่น เขาจะล้อมจับปอบกันที่ไหนล่ะ"
"ก็ที่หน้าบ้านที่เราอยู่นี่แหละ นั่นไงสงสัยมากันแล้ว"
ชื่นเดินออกมาส่องดูที่ระเบียงบ้าน ตามติดมาด้วยป๊อดและช้อย มองออกไปตามเสียงย่ำเท้าก็พบคนกลุ่มใหญ่
กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับแสงไฟวอมแวมจากคบไฟ เมื่อเดินมาถึงหน้าบ้านก็พาล้อมวงอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ชุ่ม
ผู้ใหญ่ชุ่มยืนรอจนเห็นว่าลูกบ้านที่นัดหมายมาพร้อมหน้ากันแล้วก็เอ่ยขึ้น
"ไอ้ผาด ไอ้พรม เอ็งต้อนวัวควายกับฝูงไก่ไปซ่อนแล้วใช่ไหม"
"ใช่ ผู้ใหญ่ ฉันเอาไปฝากไว้ที่คอกบ้านไอ้วันที่ท้ายทุ่งโน่น และกำชับมันให้เฝ้าไว้อย่างดี"
"ดี ไอ้ฉิม ไหนล่ะของล่อปอบที่ให้เอ็งไปเตรียมมา "
"นี่ไง ไก่สี่ตัว พอไหมผู้ใหญ่"
ผู้ใหญ่ชุ่มมองดูไก่เป็นๆในชะลอมอย่างพอใจ แล้วเอ่ยขึ้น
"คืนนี้เราจะแบ่งคนเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งคอยซุ่มดูเล้าไก่ที่เราจะวางไว้เป็นเหยื่อล่อมัน กลุ่มนี้มี ไอ้ผาด ไอ้พรม แล้วก็ข้า
พวกเราต้องดับคบไฟแล้วซุ่มดูอย่างเงียบที่สุด คอยจนกว่าข้าจะให้สัญญาณถึงยิงได้ อีกกลุ่มนึง ให้ไอ้ฉิม ไอ้ก้าน ไอ้เขียว
ไปดักรอที่ชายป่า ถ้าเห็นคบไฟถูกจุดพวกเอ็งต้องเตรียมตัวให้ดี เผื่อมันจะหลุดลอดมาจากพวกข้า เห็นมันเมื่อไหร่ก็ยิง
ได้ทันทีเข้าใจไหม"
"แล้วพวกฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นมันล่ะผู้ใหญ่"
"ก็คืนนี้ข้าห้ามคนในหมู่บ้านเราออกมาข้างนอก ข้าเองก็ไม่เคยเห็นว่ามันมีหน้าตาอย่างไร แต่ถ้ามีอะไรเคลื่อนไหวไปทางเอ็ง
ก็ยิงได้เลย เพราะต้องไม่ใช่คนในหมู่บ้านของเราแน่ๆ"
ฉิมพยักหน้าอย่างเข้าใจในคำสั่ง จากนั้นก็พากันไปจัดแจงเหยื่อล่อและแอบซุ่มคอยจังหวะตามจุดที่ผู้ใหญ่ชุ่มได้สั่งเอาไว้
เวลาผ่านไปราวสองชั่วโมงทุกพื้นที่ในหมู่บ้านก็มืดและเงียบสนิท กำลังคนที่ผู้ใหญ่ชุ่มจัดแบ่งไว้ยังคงเฝ้าจับตาดูความเคลื่อนไหว
อย่างระมัดระวัง ป๊อดและชื่นสมัครใจที่จะนอนชั้นล่างริมหน้าต่างเพื่อจะได้เห็นเหตุการณ์ในคืนนี้ได้ถนัด ส่วนช้อยก็หอบหมอน
และมุ้งลงมาสมทบด้วยโดยอ้างว่าไม่กล้านอนคนเดียว เธอกางมุ้งให้ตัวเอง 1 หลัง และให้ชื่นกับป๊อดนอนด้วยกันอีก 1 หลัง
ในระยะไม่ห่างกันมากนัก
ย่างเข้าดึกสงัดก็ยิ่งเงียบและวังเวง ไม่มีแม้แต่เสียงจั๊กจั่นหรือเสียงนกกลางคืนร้องให้ได้ยิน ราวกับพวกมันรู้ว่าจะมีเกิดอะไรขึ้น
กับหมู่บ้านในคืนนี้
ผาด พรม และผู้ใหญ่ชุ่ม ถือหน้าไม้อย่างระวังพร้อม โดยเฉพาะผู้ใหญ่ชุ่มมุุ่งมั่นที่จะกำจัดปอบตัวนี้ให้พ้นไปจากหมู่บ้าน
ของเขาให้ได้ในคืนนี้ เพื่อคืนความสงบสุขมาสู่ลูกบ้านของเขา แต่เมื่อเห็นว่าเวลาล่วงไปมากแล้วก็ยังไม่เห็นวี่แววของปอบตนนั้น
ผู้ใหญ่ชุ่มจึงให้ ผาด และ พรม พักผ่อนเอาแรงไปก่อน แล้วจึงค่อยสับเวรกัน
ส่วนภายในบ้านของผู้ใหญ่ชุ่มในตอนนี้ก็มืดลงอย่างสนิทจนมองไม่เห็นสิ่งใด เนื่องจากตะเกียงน้ำมันถูกดับลงและเป็นคืนข้างแรม
ชื่นนอนส่งเสียงกรนออกมาตั้งแต่หัวถึงหมอน ทั้งที่เขานัดกับป๊อดเองว่าจะอยู่โต้รุ่งเพื่อคอยดูการล้อมจับปอบในคืนนี้ให้ได้ ผิดกับป๊อด
ที่ยังนอนตาค้างมองดูเพดานมุ้งที่เห็นเพียงสลัวๆพร้อมกับปลดปล่อยความคิดล่องลอยไปถึงบ้านที่เขาจากมา
เขาทั้งรักและเป็นห่วงทุกคนในบ้าน เถ้าแก่เจียง เนี้ยซิมลั้ง หลิว คุณวิไล และ หนิง ไม่รู้ป่านนี้เสี่ยวิชัยจะวางแผนชั่ว
ทำร้ายคนที่เขารักเหล่านี้อยู่หรือไม่ ทั้งยังคิดถึง แจน พยาบาลนิสา และน้องจ๋า จนปรากฏดวงหน้าของบุคคลเหล่านี้
ลอยเด่นออกมา ยิ่งคิดก็ยิ่งเกิดความกลัดกลุ้มจึงคิดที่จะทดลองเข้าฌาณเพื่อสื่อจิตถึงโหงพรายดูอีกครั้ง
ป๊อดลุกขึ้นนั่งขัดสมาธิ เพ่งจิตเรียกนิมิตรแห่งกสิณไฟให้ปรากฏขึ้นที่ตรงหน้า เพียงครู่ก็ปรากฏนิมิตรไฟกสิณตามต้องการ
เขาเพ่งลึกเข้าไปยังกลางดวงนิมิตรนั้นจนมันพองโตสว่างจ้า ตั้งความปรารถนาที่จะพูดคุยกับโหงพราย ทันใดนั้นเองก็ปรากฏเป็นภาพ
ของโหงพรายปรากฎขึ้นอยู่ตรงหน้า
"โหงพราย แกอยู่ที่ไหน"
"นาย นายหายไปไหนมา ข้าตามหาไปทั่วเลย"
"ฉันโดนลอบทำร้าย แล้วพวกมันก็เอาฉันมาทิ้งไว้ในป่า"
"ถ้าอย่างนั้น ข้าจะตามไปหานาย"
"ยังไม่ต้อง ตอนนี้ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันต้องการให้แกคอยคุ้มครองความปลอดภัยคนในบ้าน ถ้าเกิดอะไรขึ้นช่วยบอกฉันด้วย"
"ได้สินาย ข้าจะทำตามที่นายสั่ง นายอยู่กับท่านขิกข้าก็ไม่ห่วงแล้ว"
"ฉันไม่ได้อยู่กับน้าขิก น้าขิกหายไปตอนที่ฉันถูกยิงที่หอพักของแจน แกช่วยฉันไปค้นหาหน่อยได้ไหม"
"ได้จ้ะนาย ข้าจะออกตามหาเดี๋ยวนี้เลย"
ที่มุ้งถัดออกไป ช้อยก็เป็นอีกคนที่นอนไม่หลับเหมือนกัน เหตุการณ์วาบหวามที่เกิดขึ้นในตอนเย็นมันยังติดตามอยู่ในความรู้สึก
จนเธอไม่สามารถข่มตาหลับ เธอไม่เข้าใจตนเองว่าทำไมถึงได้กล้าประพฤติตัวเช่นนั้นต่อชายแปลกหน้าที่พึ่งรู้จักในวันเดียว
แต่ความรัญจวนใจที่สาววัยยี่สิบอย่างเธอพึ่งจะได้เคยลิ้มรสนั้น มันได้ปลุกเร้าธรรมชาติของหญิงวัยเจริญพันธุ์ให้ตื่นตัว
และร่ำร้องออกมาจากภายในทั้งที่มนต์เทพรัญจวนที่ป๊อดเป่าใส่ได้เสื่อมฤทธิ์ลงไปตั้งแต่ผู้ร่ายมนต์ไม่ได้อยู่ต่อหน้า
(หากเป็นน้ำมันเทพรัญจวนที่ผ่านพิธีปลุกเสกจะคงอยู่ตลอดไป) ทั้งยังเรื่องความกังวลเกี่ยวกับผีปอบอีก จึงทำให้เธอกระสับกระส่าย
อยู่ไปมาแล้วเหลียวมองไปยังมุ้งที่ป๊อดนอนอยู่เป็นระยะ แต่แล้วเธอก็เห็นเป็นเงาตะครุ่มเหมือนคนนั่งอยู่ในมุ้ง จึงลองส่งเสียง
ออกไปอย่างแผ่วเบา
"ป๊อด.....ป๊อดใช่ไหม......ป๊อด...."
เสียงของช้อยที่เรียกอยู่หลายครั้ง ทำให้ป๊อดถอยออกจากฌาณ เปิดเปลือกตาขึ้น
"ผมเอง....ช้อย......มีอะไรเหรอ...."
"เอ่อ.........ฉัน........ฉันกลัว.......ป๊อด...."
เสียงของเธอ ขาดช่วงและเบาแผ่วแทบจะไม่ได้ยินแต่ป๊อดกลับรับรู้มันอย่างเข้าใจ เพราะตัวเขาเองก็กำลังต้องการที่จะ
ใกล้ชิดกับเธออยู่เหมือนกันหลังจากค้างคาที่ถูกชื่นขัดจังหวะ
เขาหันไปมองชื่นที่กำลังหลับสนิทส่งเสียงกรนคลออยู่ในลำคอ แล้วเลิกมุ้งเคลื่อนตัวอย่างเบากริบไปยังมุ้งของช้อย
ที่มองเห็นได้เพียงรางๆ
"ป๊อด....เข้ามาทำไมเดี๋ยวชื่นตื่นมาเห็นเข้า"
เสียงเตือนของช้อยเบาแผ่ว
(https://i.imgur.com/AxzSkxG.jpg)
ป๊อดไม่ตอบคำใดๆ เลิกมุ้งของช้อยขึ้นแล้วสอดตัวเข้าไปนอนตะแคงเคียงข้างร่างของเธอ มือข้างหนึ่งของเขาโอบรัด
ร่างของช้อยไว้ทันที
"ป๊อด....พ่ออยู่อยู่ข้างล่างนะ เกิดแกเข้ามาจะทำยังไง ออกไปก่อน"
"ก็ช้อยกลัวไม่ใช่เหรอ ป๊อดเลยมานอนเป็นเพื่อนช้อย"
ลมหายใจอุ่นๆของป๊อดรวยรดอยู่ตามใบหูและซอกคอ สร้างความวาบหวิวและความอบอุ่นใจให้เธอจนยากที่จะผลักไส
ร่างของป๊อดให้ห่างออกไป เมื่อเห็นว่าช้อยผ่อนแรงที่จะผลักไสลง เขาก็ดอมดมซุกไซ้ไปตามต้นคอของช้อย
อย่างแผ่วเบา
"อึ๋ยยย.....ป๊อด.........เดี๋ยวชื่นตื่นมาเห็นเข้านะ"
"ช้อย ตัวหอมจัง ขอป๊อดชื่นใจอีกหน่อยนะ"
ไม่เพียงแต่ริมฝีปากของเขาเท่านั้นที่ซุกซนลากเลียไปตามใบหูของช้อยจนเธอขนลุกเกลียว ฝ่ามือข้างหนึ่งของเขายังล้วงลึก
เข้าไปยังชายเสื้อตะโบมคลึงเค้นเต้าเต่งตึงข้างหนึ่งของเธอไว้ แล้วใช้สองนิ้วบดบี้ปลายยอดงามไปมาอย่างแผ่วเบา
"อื้อออ.....ป๊อดดด.............ป๊อดรังแกช้อยอีกแล้วนะ............อืมมมม....."
ยิ่งโอบกอดลูบคลำ ราคะจริตของป๊อดก็กำเริบและยิ่งย่ามใจ เขาบรรจงจูบเธออย่างดูดดื่ม เคลื่อนขาข้างหนึ่งยกขึ้นทาบทับ
เรียวขาของช้อยไว้ มือที่ซุกชนและว่องไวปลดปมผ้านุ่งของช้อยออกจนหลวมแล้วล่วงล้ำเข้าไปยึดครองเนินเนื้อกลางหว่างขา
ของช้อยอย่างชำนาญ
ฝ่ามือของป๊อดโอบกุมไปตามความโหนกนูนของเนินสาว โดยมีนิ้วกลางวางทาบทับร่องสวาทแล้วทิ้งน้ำหนักลงที่ปลายนิ้ว
ทีละน้อยๆ จนมันค่อยๆจมหายเข้าไปพร้อมกับควานวนหาจนเจอปุ่มปมน้อยอันไวต่อความรู้สึกแล้วทักทายมัน
ให้โอนเอนหมุนวนไปตามปลายนิ้วของเขา
"อื้มมม......ซี๊ดดดดดด..................ช้อยเสียว........อื้มมมมมม..........."
เสียงของช้อยสั่นพร่าและเบาแผ่ว เรียวขาของเธอพยายามฝืนบีบเข้าหากันด้วยกลไกตามธรรมชาติแต่ก็ไม่สามารถทำได้
เพราะถูกขาข้างหนึ่งป๊อดทาบทับไว้ และเมื่อถูกจู่โจมที่ปมสวาทด้วยนิ้วมืออันพลิกพริ้ว เรียวขาของเธอก็เริ่มผ่อนคลายจน
กลายเป็นแบะออกอย่างเต็มที่ให้ป๊อดได้ล่วงล้ำอย่างสนุกมือ
ป๊อดถอนริมฝีปากออกจากการจูบแล้วเลื่อนต่ำลงมาคลอเคลียกับสองเต้างาม ปลายยอดของมันกำลังชี้แข็งด้วยอารมณ์อันรัญจวน
เสียวสยิว ปลายลิ้นของป๊อดตวัดโลมเลียไปตามเนินอกกลมกลึง แล้วค่อยๆไล่สูงวนขึ้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็บรรลุถึงปลายยอด แล้ว
หยอกล้อมันด้วยลิ้นอันระรัว
ช้อยถูกจู่โจมสองตำแหน่งพร้อมกัน ก็ถึงกับปล่อยตัวเคลิบเคลิ้มอย่างไม่ขัดขืน ร่างของเธอส่ายเคลื่อนไปตามอารมณ์อันเสียวสยิว
ยิ่งเมื่อป๊อดงับยอดอกของเธอเข้าไว้ในปากอันอุ่นร้อนของเขา พร้อมกับระรัวนิ้วไปยังปุ่มเสียวของเธอพร้อมกัน เธอก็ถึงกับ
ยักย้ายเรือนร่างหลับตาพริ้มอย่างดื่มด่ำ
"โอ้ววว........ป๊อดด.......อูยยยยยยยยยยย.........ซี๊ดดดดดดดดดดด..........อืมมมมมมมมม..........."
ป๊อดรู้สึกว่านิ้วมือของเขาฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำเสียวของช้อย และรู้ดีว่ามันถึงเวลาแล้วที่เขาจะครอบครองตัวเธอให้เป็นของเขา
เขาพลิกร่างขึ้นคร่อมทับร่างของเธอ โดยเคลื่อนตัวให้ตำแหน่งลำเอ็นอันตั้งแข็งของเขาวางทาบทับที่ปากทางเข้าถ้ำของช้อยอย่างพอดี
แล้วผลักดันบั้นเอวกดลงจนแนบแน่นกับเนินสาวของช้อยพร้อมกับคลึงวนไปมา
ถึงตอนนี้แม้ช้อยจะรู้ดีว่ามันไม่สมควร แต่เธอก็ถูกอำนาจแห่งโลกีย์ครอบงำเสียแล้ว สองแขนของเธอโอบรัดร่างของป๊อด
ไว้แล้วหลับตาพริ้มปล่อยให้ป๊อดเชยชมเรือนร่างของเธออย่างเต็มใจ
ป๊อดสอดมือข้างหนึ่งเข้าไปจับท่อนเอ็นหัวบานของเขาถูไถที่ร่องสวาทไปมาอยู่สองสามครั้งเพื่อเบิกทาง เตรียมที่จะกดมัน
ให้จมหายเข้าไปในถ้าอันฉ่ำชื้น
ทันใดนั้นเสียงโหวกเหวกก็ดังขึ้นจากที่ที่ไกลออกไป แล้วตามติดมาด้วยเสียงร้องถามกันอย่างสับสนของคนที่ซุ่มดักจับปอบ
คบไฟหลายอันถูกจุดจนพื้นที่ในบริเวณนั้นสว่างไปทั่ว
ป๊อดสะดุ้งตกใจรีบถอนร่างออกจากการทาบทับเรือนร่างของช้อยแล้วใส่เสื้อผ้าอย่างเร่งรีบ โดยช้อยก็ปฏิบัติตามอย่างว่องไว
แล้วทั้งสองก็เผ่นออกจากมุ้งไปยืนดูที่ระเบียงบ้านโดยมีชื่นซึ่งตื่นทีหลังตามออกมาสมทบ
แล้วเสียงผู้ใหญ่ชุ่มก็ดังขึ้น
"ข้าเห็นแสงสว่างกลมโตดวงหนึ่ง ลอยวิบวับอยู่ที่ท้ายทุ่ง แล้วก็ได้ยินเสียงคนส่งเสียงร้องโหวกเหวก สงสัยจะเป็นไอ้วันที่เฝ้า
ไก่กับวัวควายอยู่ ข้าว่าปอบมันคงเข้าเล่นงานไอ้วันแล้วหล่ะ ไป....พวกเรา...รีบตามไปช่วยไอ้วันที่ท้ายทุ่งกัน"
แล้วทุกคนก็พากันเดินไปเป็นกลุ่มท่ามกลางความมืด มุ่งหน้าไปยังท้ายทุ่งอันเป็นที่เก็บซ่อนวัวควายของชาวบ้าน โดยมีป๊อด กับ ชื่น
ลอบเดินติดตามไปด้วยเช่นกันโดยที่ผู้ใหญ่ชื่นไม่ได้ทันสังเกต
ผู้ใหญ่ชุ่มถือคบไฟชูนำทางฝ่าความมืดไปอย่างระมัดระวัง ติดตามมาด้วยกลุ่มลูกบ้านกลุ่มใหญ่ที่ตามออกมาสมทบ เดินล้อม
ป๊อด ชื่นและช้อยตามไปติดๆ สายตาทุกคู่สอดส่ายอย่างระแวดระวังจนกระทั่งเดินฝ่ามาทุ่งมาจนถึงบ้านไอ้วัน ผู้ใหญ่ชุ่ม
เดินอยู่ดีๆก็หยุดรีรอและส่งสัญญาณให้ทุกคนเงียบเสียงลง เพราะเขาได้ยินเสียงแปลกๆดังออกมาจากคอก
ผู้ใหญ่ชุ่มย่องเข้าไปที่คอกอย่างแผ่วเบาแล้วยื่นคบไฟส่องดูพื้นที่ภายในคอก แสงจากคบไฟสาดกระทบเงาหลังของคนคนหนึ่ง
ซึ่งกำลังนั่งยองๆล้วงควักสิ่งหนึ่งใส่ปากตัวเองเสียงดัง จั้บ ๆ ๆ
"เฮ้ย.....ใครวะน้่น ทำอะไรอยู่"
เสียงผู้ใหญ่ดังขึ้นทำลายความเงียบ บรรดาลูกบ้านที่เดินตามมาติดๆก็ยื่นหน้าเข้าไปดูด้วยความอยากรู้ แต่แล้วทุกคนในที่นั้น
ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อร่างนั้นหันหน้ามาพร้อมกับแยกเขี้ยวออกมาอย่างน่ากลัว
รอบปากของมันเต็มไปด้วยคราบเลือดสีแดงสดที่ยังใหม่ๆอยู่
"เฮ้ยยยย...............ไอ้วัน"
กลุ่มลูกบ้านที่ติดตามมาแตกฮือวิ่งหนีภาพอันน่าสยดสยองด้วยความตกใจ มีเพียงผู้ใหญ่ที่ถอยออกมาแล้วดึงหน้าไม้ออกจากมือของพรม
เดินกลับไปยังคอกนั้นอย่างรีบเร่ง
"ไอ้วัน....มึงออกมาเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นกูยิง .....เฮ้ยพวกเราเอาคบมาส่องแล้วล้อมมันไว้อย่าให้มันหนีไปได้...เร็ว"
ผาดกับพรม พอได้ยินคำสั่งของผู้ใหญ่ก็ได้สติ ถือคบไฟและอาวุธในมือเดินนำเข้ามาในคอก ลูกบ้านราวสี่ห้าคนก็ติดตามมาช่วยกันล้อม
คอกวัวเอาไว้ ทุกคนจ้องมองดูร่างไอ้วันที่กำลังดึงเครื่องในวัวใส่ปากเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่สนใจกลุ่มคนที่รายล้อมมันอยู่เลยแม้แต่น้อย
เสียงคนเริ่มวิพากวิจารณ์กันอื้ออึงไปต่างๆนาๆ
"ไม่น่าเชื่อเลย....ว่าไอ้วันมันจะเป็นปอบ เมื่อคืนก่อนข้ากับมันยังออกหาปลาด้วยกันอยู่เลย"
"ข้าว่าไอ้วันไม่ใช่ปอบหรอก"
เสียงผู้ใหญ่ชุ่มขัดขึ้น
"ทำไมถึงจะไม่ใช่ล่ะผู้ใหญ่ ก็เห็นอยู่จะๆนี่ไง"
"ก็ก่อนที่จะเกิดเรื่องข้าเห็นดวงไฟประหลาดลอยวนเวียนอยู่ที่ท้ายทุ่งบ้านไอ้วันนี่แหละ จากนั้นก็ได้ยินเสียงมัน
ร้องโวยวายขึ้น ข้าเลยชวนพวกเอ็งมานี่ไง ข้าคิดว่า ไอ้วันคงโดนปอบเข้าสิง"
ทุกคนในที่นั้นร้องฮือฮาขึ้น แต่แล้วผาดก็ถามขึ้น
"แล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีผู้ใหญ่ ดูมันสิยังนั่งกินหน้าตาเฉยไม่กลัวพวกเราเลยซักนิด ยิงมันซะเลยดีไหม ผู้ใหญ่"
"เฮ้ยไม่ได้ เดี๋ยวไอ้วันมันตาย ล้อมจับมันมามัดไว้ก่อน"
ทุกคนในที่นั้นต่างมองหน้ากันไปมาคล้ายจะเกี่ยงกัน จนผู้ใหญ่ชุ่มต้องออกคำสั่งเลือกคนร่างกำยำราว 4 คน
ให้ไปทำหน้าที่ แล้วทั้ง 4 คนก็เดินเข้าไปในคอกพร้อมกันอย่างกล้าๆกลัว
จากนั้นผู้ใหญ่ชุ่มก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันดัง
"ไอ้ปอบ ยอมให้พวกกูจับเสียดีๆ หากต่อสู้กูจะยิงมึงซะเดี๋ยวนี้"
ผาดและพรมเดินเข้าไปในคอกและอ้อมไปทางซ้ายและขวาตรงจุดที่ปอบตนนั้นกำลังกินเครื่องในวัวอยู่อย่างไม่สนใจคนทั้งสอง
ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วให้สัญญาณ ก่อนที่จะกระโจนเข้าไปหาปอบตนนั้นโดยพร้อมเพรียงกันทันที
"ฮึบบ.!...ยอมให้กูจับเสียดีๆ ไอ้ปอบระยำ....ไอ้พรมมึงรวบแขนซ้ายมันเอาไว้ เอ้าไอัพันมึงยืนทำอะไรอยู่วะ เข้ามาช่วยจับมันหน่อย"
บังเกิดความชุลมุนในคอกวัวอย่างปั่นป่วน ผาดและพรมรวบแขนทั้งสองของปอบตนนั้นไว้คนละข้างในขณะที่มันก็พยายาม
สลัดออกอย่างสุดกำลังพร้อมกับแยกเขี้ยวส่งเสียงคำรามอย่างน่ากลัว จากนั้นลูกบ้านที่เหลืออีกสองคนก็กรูเข้าช่วยพรมกับผาดอีกแรง
แต่ปอบตนนี้มีกำลังมหาศาล มันสบัดตัวเหวี่ยงแขนของมันอย่างรุนแรง จนผาดและลูกบ้านอีกคนกระเด็นกลิ้งหลุนๆไกลออกไป
แล้วหันกลับมาแยกเขี้ยวทำท่าจะทำร้ายพรมและลูกบ้านอีกคนจนคนทั้งสองต้องปล่อยมือ จากนั้นมันก็หิ้วพวงเครื่องในวัวทั้งพวง
วิ่งออกมาจากคอกแล้วกระโจนลอยตัวขึ้นไปนั่งกินต่อบนกิ่งสะเดาได้อย่างน่าอัศจรรย์
ป๊อดเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยตลอด เกิดมาก็ครั้งนี้แหละที่เขาได้เห็นปอบตัวเป็นๆแบบนี้ เขาเองก็อยากจะหาทางช่วยแต่จนใจ
ที่ในตอนนี้เขาไม่มีน้าขิกเป็นที่พึ่งอีกแล้ว
และแล้วผู้ใหญ่ชุ่มก็เดินเข้าไปเล็งหน้าไม้ไปยังปอบตนนั้นแล้วเอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันดัง
"ไอ้ปอบ ถ้ามึงไม่ลงมาดีๆ กูก็จะยิงมึงล่ะนะ"
ปอบตนนั้นโยนพวงเครื่องในลงมา จ้องมองดูผู้ใหญ่ชุ่มด้วยดวงตาอันแดงจ้า แล้วส่งเสียงพูดกร้าวออกมาอย่างน่ากลัว
จนได้ยินกันทั่ว
"มึงจะยิงก็ยิงเลย ยังไงไอ้นี่มันก็ต้องตายอยู่ดี เพราะเดี๋ยวกูจะกินตับกินไส้ของมันด้วยเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ "
ผู้ใหญ่ชุ่มได้ยินอย่างนั้นก็ตกตะลึง ทำอะไรไม่ถูก ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็ตัดสินใจยกหน้าไม้ขึ้นเล็งอีกครั้งโดยตัดสินใจ
ที่จะเสียสละชีวิตไอ้วันเพื่อความสงบสุขของลูกบ้าน
ป๊อดเห็นอย่างนั้นก็รู้ว่าผู้ใหญ่ชมคงตัดสินใจที่จะยิงร่างของวันจริงๆ จึงถลันเข้าไปร้องห้ามทันที
"อย่า......อย่ายิง น้าผู้ใหญ่ ......"
ผู้ใหญ่ชุ่มลดหน้าไม้ลง แล้วมองไปที่ป๊อดอย่างขัดเคืองพร้อมกับกระแทกเสียงเอ่ยกร้าวขึ้น
"นี่ไม่ใช่เรื่องของเอ็ง ถอยออกไป"
"น้าผู้ใหญ่ ผมมีวิธีจับมันโดยไม่ต้องยิงคน เชื่อผมสิ ขอผมลองเถอะนะ"
ผู้ใหญ่ชุ่มได้ยินอย่างนั้นแม้จะไม่เชื่อนักว่าเด็กในวัยอย่างป๊อดจะมีปัญญาอะไรมาจับปอบ แต่ในตอนนี้เขาเองก็จนหนทาง
และไม่อยากยิงไอ้วันอยู่เหมือนกัน จึงคิดจะทดลองฟังวิธีของป๊อดดู เขาลดหน้าไม้ลงอีกครั้งแล้วเอ่ยขึ้น
"อ้าว.....ไหนลองบอกวิธีของเอ็งมาซิ"
ป๊อดไม่ได้เอ่ยตอบอะไร เขาพึ่งได้ความคิดนี้มาเมื่อซักครู่หลังจากที่เหลือบไปเห็นขดเชือกที่ชาวบ้านคนหนึ่งเตรียมมา พร้อมกับคิดถึงวันที่
น้าขิกสอนเขาเสกหุ่นพยนต์โดยใช้กสิณดิน เขาจึงคิดจะนำมาปรับเปลี่ยนตามสถานะการณ์ แม้จะยังใช้กสิณดินไม่ชำนาญนักก็ตาม
ป๊อดเดินไปขอเชือกจากชาวบ้านคนนั้นแล้วนำมาวางไว้กลางลานดิน จากนั้นก็นั่งคุกเข่าพนมมือแล้วหลับตาส่งจิตระลึกถึงคุณ
แห่งฤาษีตาไฟ และ ฤาษีตาวัว แล้วยกมือขึ้นจรดหัวคิ้วก่อนที่จะนำมาลูบศีรษะตนเอง จากนั้นจึงลงนั่งขัดสมาธิโดยกอบดินขึ้นมากำหนึ่ง
แล้วปิดตาลงเข้าฌาณโดยภาวนากสิณดิน ตามคำสอนที่ภูติแห่งปลัดขิกเคยสอนไว้ให้ภาวนาเหมือนกสิณไฟทุกอย่าง แต่เปลี่ยนคำว่าเตโช
มาเป็นคำว่า ปัฐวี แล้วเพ่งก้อนดินเป็นนิมิตรแทนเปลวไฟ
"ปัฐวี......ปัฐวี......ปัฐวี.................ปัฐวี.........................ปัฐวี..............................ปัฐวี....."
ป๊อดยึดเอาดินในกำมือเป็นอารมณ์แล้วภาวนาจนบังเกิดภาพของดินเป็นดวงกสิณปรากฏขึ้นในมโนทวาร และสามารถบังคับก้อนดินในนิมิตร
ให้ขยายใหญ่ขึ้นและเล็กลงได้ตามใจต้องการ จนมั่นใจแล้วว่าตนเองทรงกำลังฌาณด้วยกสิณดินดีแล้ว จึงลืมตาขึ้นเพ่งมองไปที่ขดเชือก
แล้วร่ายมนต์เสกหุ่นพยนต์ที่ภูติแห่งปลัดขิกได้สอนไว้ แต่เปลี่ยนจากคำว่าหุ่นพยนต์เป็นเชือกพยนต์แทน
" โอม...โสสะอะนิ สะอะนิโส อะนิโสสะ นิโสสะอะ
ปลุกมหาปลุก กูจะปลุกเชือกพยนต์นี้ ด้วยอะหังทุกัง นะมะพะทะ.......เพี้ยง"
สิ้นการร่ายมนต์ป๊อดก็จับขดเชือกโยนออกไปในอากาศทันที
แล้วทุกคนในที่นั้นก็ตื่นตะลึงอ้าปากค้างไปตามๆกัน เมื่อเห็นขดเชือกที่ป๊อดโยนออกไปกลับคลี่คลายตัวออกมา เลื้อยล่องลอย
ไปมาในอากาศประดุจสิ่งมีชีวิต ป๊อดเพ่งมองเชือกนั้นแล้วชี้นิ้วสั่งออกไปทันที
"เจ้าเชือกพยนต์ จงพันรัดเจ้าปอบตนนั้นอย่าให้มันหนีไปได้"
สิ้นคำสั่งของป๊อดเชือกพยนต์นั้นก็พุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ตรงไปยังร่างของปอบที่กำลังนั่งอยู่บนกิ่งไม้ ปอบตนนั้นเห็นเชือกพยนต์
กำลังพุ่งตรงเข้ามาหามัน ก็กระโดดจากกิ่งสะเดาลอยไปยังหลังคาบ้าน เชือกนั้้นก็พุ่งตามติดไปอย่างกระชั้นชิด แล้วตรงเข้าจะรัดตัวมันไว้
แต่ปอบก็ใช้มือปัดป้องแล้วกำเชือกพยนต์ไว้พร้อมกับเหวี่ยงออกไปให้พ้นตัว ก่อนที่จะกระโดดแผล็วลงมาจากหลังคาบ้านสู่พื้นดินแล้ววิ่ง
ตรงออกไปจะเข้าแนวป่า แต่เชือกพยนต์ก็มีความรวดเร็วยิ่งนักพุ่งติดตามมันไปอย่างกระชั้นชิด แล้วปลายเชือกทั้งสองข้างต่างก็ทำหน้าที่หมุนวน
ไปรอบๆร่างของปอบตนนั้นแล้วขมวดรัดร่างมันไว้อย่างแน่นหนาจนมันล้มลงอยู่ ณ ที่นั้น
เริ่มเก่งแล้ว
ได้เวลาป๊อดโชว์อีกแล้วเอาให้ตาค้างทั้งหมู่บ้านไปเลย
ป๊อดกลายเป็นคนจับปอบซะงั้น
เข้าขั้นหมอผีจอมอาคมล่ะ
ป๊อดถ้าผีสาวมีเสร็จแน่
ไม่ธรรมดา
จัดป๊อบไปอีกคนเลยเพ่ป๊อด ::Evil:: ::Evil:: ::Evil::
ไปๆมาพี่ป๊อดก็เป็นมือปราบผีไปเรียบร้อยซะแล้ว 555 ::Glad::
ฉากระทึกใจต่อสู้มาแล้วครับ
::Bloody::จะได้ขี่ช้างเผือกอยู่แล้วปอบมาขัดจังหวะซะงั้น
ขอบคุณครับกำลังสนุก
โชว์สกิลพระเอกเร็วไปมั๊ยป๊อด
เริ่มจะเข้าสู่วังกามอีกแล้วนะเนี่ย
ป็อดมีวิชาเก่งกล้ามากขึ้น
งานนี้ไหงป๊อดมาปราบปอบ
เกือบเสียวล่ะ อีกนิดน่าจะเสียว
เมื่อไหร่จะได้น้า รอ. ::Snap::
คนมีของ สาวมีใจ แต่เรื่องของผีปอบคงไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ติดตามครับ
แล้วจะไล่ออกจาก ตัวได้ไหม เนี้ย
เสียดาย น่าจะปราบสาว ก่อนปราบผีนะ
::WowWow:: เจ้าป๊อดจะเอาจริงก็ทำได้นี่นา ถ้าฝึกดีๆ ต้องเก่งกว่านี้แน่ๆ
เกือบได้แล้วเชียว ผีปอปไม่น่ามาเวลานี้เลย
ขอบคุณครับ.. ถึงแม้น้าขิกจะเป็นมหาภูต.. แต่ก็ยังมีความดีที่สอนบางสิ่งที่เป็นประโยชน์ติดตัวป๊อดไว้
ดังแน่ป๊อด งานนี้
ดีมากป้อด ช่วยปราบปอบให้ชาวบ้าน
มารมาขัดจังหวะทุกที ปราบผีก็ได้เป็นเขยผู้ใหญ่ละ
สุดยอดเลยป๊อดเสกคาถาได้หลายอย่างเลย
แต่เสียดายเกลือบได้ช้อยอยู่แล้ว
ถ้าปอบไม่มาขัด
ได้เวลาโชว์วิชา
ลองท่องตามแล้วครับเชือกมันไม่ขยับครับ
พี่ป๊อด โชว์เทพแล้วไง เป็นไงบ้างละ
ขอบคุณครับ
สนุกเหมือนเดิมเพ่มเติมคือภาค2. น่าลุ้น จะจับได้ปะ
นีขนาดไม่มีน้าขิกนะถ้ามีน้าขิกอยุ่ด้วยละก้อวิ่งป่าราบไปแล้วเอ้ยไม่ใช่มันต้องจับปอบได้ไปนานแล้วสิ
ผีปอบก็เถอะเจอป๊อดเป็นจบแน่นอน ปราบผีแล้วยังได้เสียวคุ้มจริงๆ
มีเชือกพยนต์ด้วย วิชาเนิ่มกล้าแกร่งขึ้นทุกวันเลยป๊อด
โชว์สกิลเทพ จับปอบ ::Horror::
สร้างความดี เดียวให้สาวเป็นรางวัล
ไอ้ชื่นตัวดับฝัน
ถึงเวลาแสดงโดยไม่มีน้าขิกแล้ว
อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นเชือกพยนต์มัดปอบเล่นๆ
เก่งๆมากปราบปอบได้
พระเอกเราเริ่มเป็นตัวของตัวเองแล้ว
เป็นหมอผีไปจับสะแล้วพระเอกเราอย่างนี้เดี่ยวก็ได้รางวัล
ไปไหนมาไหนก็ของไม่ขาดเลยนะป๊อด
โชว์มนต์ขนาดนี้ เดี๋ยวก็ได้รับการบูชา แถมสังเวยด้วยสาวๆ
ขอบคุณครับ
มีเรื่องมาคัดจังหวะอยู่เลื่อยเลยกำลังจะเข้าได้เข้าเข็มอยู่แล้วนะเอาน่ะปอบก็สำคัญทำไปทีละเรื่องก็แล้วกัน
หาเรื่องตลอดเวลา ไปไหนก็มีแต่สาวเข้ามาหา
ผลฃานดีเด่นคงได้ช้อยเปนรางวัลเปนแน่
ไอ้ปอบ รึจะหาญสู้ไอ้ป๊อด เดี๊ยะจัดการเสร็จจะรีบไปกินตับ
ปราบผีปอบได้มั๊ยนะ
ฉากแอกชั่นเร่าใจ
มาไล่จับปอบได้ไง 555
ป๊อดเจอปอบ
น่าติดตามครับ
::Crying:: ::Thinking:: ::Thinking:: ::Thinking::
งานเข้าแล้วหมอป้อดจัดเต็มแปลงหุ่นพยนต์เป็นเชือกพยนต์ใด้ด้วยจับปอบได้ต้องให้รางวัลครับสองเสียบแล้วยังไม่ได้เสียบเลย
ป๊อดจะปราบผีปอบได้ไหมนะ
ปราบปอบสำเร็จ ต้องเรียกหมอป็อดแล้วนั่น
คือต่อไปป๊อดคงจะได้ทำอาชีพ
ปราบผี แน่ๆเลย
แน่นอนจริงๆป็อดปลุกเชือกแทนหุ่น
ปอบ กะ ป๊อด
ดีนะที่ยังติดต่อโหงพรายได้
ได้โชว์ฝีมือละ กำลังจะเป็นแขกของหมู่บ้านละ
เก่งทุกอย่างเลย ช้อยคงไม่รอดอีกคน
อดจับหมี ต้องจับปอป แทน เห็นใจป๊อดอ่ะครับ
ปราบผีในหมู่บ้าน ฝึกวิชาแบบ300%
ความรู้ รู้จักใช้จักเชี่ยวชาญ
งานนี้ป๊อดได้เป็นฮีโร่อีกแล้ว
ป๊าดๆ มีปอบมาด้วย ::Horror::
เชือกพยนต์ก็มา
ติดตามมาจากภาคหนึ่ง..รอนานมากครับ
หมอป๊อด มาแล้ว ได้จับปอบมาเป็นลูกน้องแน่
ไอ้เข้ม ไอ้ป็อด โอ๊ยสับสนนนนนนน
ดีคับ
ป๊อดเวลาเก่งนี่เท่นะ
เรียนจนปราบผีได้และ
ในที่สุดป็อดก็แสดงฝีมือ
เริ่มใช้วิชาได้ดีขึ้นแล้ว
พระเอกโชว์สกิลขนาดนี้พ่อผู้ใหญ่ต้องตบรางวัลซะแล้วมั้ง
เริ่มเก่งมีวิชาอาคม
เปรี่ยนเชือกเป็นของเทียมละบันเทิงแน่
ป๊อดเลยพระเอกมาจับปอปเฉยเลย
พ่อหมอของซ้อย คือนี้ฟ้องว่าง
ถ้าปราบปอบได้แล้ว คงจะได้รางวัลดีๆแน่
ป๊อดจะเอาอีกแล้งหรอเนี่ยย
จะปราบได้ไหมเนี่ยปกติปราบแต่สาวๆ
ป๊อดปราบปอบ
จะได้ปอบมาเป็นพวก +1 ea ไหมนะมีปอบเป็นพวกก็ดีแต่เปลืองไปหน่อยเนอะ
เริ่มรู้จักพลิกเพลง และคงเป็นผลจากจากการฝึกสมาธิ ทุกอย่างเลยดีขึ้น
ทำความดีแบบนี้ สงสัยจะได้รางวัล
เก่งขึ้น เอาตัวรอดได้
โชว์เทพแบบนี้ ก็ได้รับสาวๆ ในหมู่บ้านเป็นของกำนัลไป
สนุกครับต้องอ่าต่อ
สุดยอด คาถาป๊อดจัดการอยู่หมัด
สงสัยอยู่หมู่บ้านจนจบภาค
ป๊อดประยุกต์อาคมได้ด้วย แจ่มแมว
ป๊อดกลายมาเป็นหมอผีซะแล้ว
ไม่ได้เสียบสักที โดนขัดตลอด ต้องจัดการปอบระบาย
ป๊อดมีประสบการณ์ ยังไงก็ชนะ
พี่ป๊อดนี่เก่งจริงๆ
::YehYeh::
กำลังสนุกครับ ต่อเลย
พี่ช้อยนี่โดนขัดตลอด สองรอบแล้ว
รอดตัวไป 2 ครั้งแล้วนะช้อย ไม่นานคงโนแน่ๆ ใช่ไหมครับ
ไม่ได้สาวก็จับปอบแทนละกัน
ปราบปอบได้ก่ถึงเวลาปราบซ้อยต่อเลยละกันผู้ใหญ่ไม่กล้าแน่ๆอิอิ
ได้ยินว่ายังฝึกกสิณไม่ชำนาญนิ่
ไม่เอาเวลาไปฝึกวิชาจะดีรึ ::Horror::
เด๋วด้านมืดครอบงำนะ ::Thankyou::
อุตส่าห์ได้ดวงสำหรับเข้าตามหาพ่อ
สนุกมากๆครับ
ขอให้สร้างผลงานดีๆแบบนี้ออกมาอีกนะครับผมจะได้ติดตามต่อไปขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
กำลังจับหอย กลับต้องหยุดจับปอบ
ได้ใช้วิชาซักที แล้วจะได้พี่ช้อยเป็นเมียมั้ยเนี่ย
ผีปอบเรื่องรอง แต่ช้อยรอดอีกแล้วอ้ะ 555
อยากอ่านต่อเลย
มีปอบอีกตัวนะพ่อผู้ใหญ่แถมมันกำลังจะกินตับลูกสาวผู้ใหญ่แล้วด้วย
::GiveMe::รออ่านอยู่
::JubuJubu::กำลังสนุกเลย รออ่านอยู่นะ
ปอบผู้หญิงหรือป่าว ให้เทพป๊อดจัดหนักๆเลย
หลวงปู่เป็นที่พึ่งที่สุด
ปราบปอบแล้ว อย่าลืมปราบช้อยนะป๊อด
ป๊อดได้กสิณดินแล้วแอบจะเสร็จมัยนะ
หมอผีป๊อด555
ขอบคุณมากๆเลย
น้องป๊อดก็กลายเป็นหมอผี ปราบผีปอบด้วยมนต์ดำ(ไสยดำ) คงสร้างบุญบารมีและความเชื่อถือเชื่อมั่นให้กับชาวบ้านแน่นอน
ช้อยค้าง 2 รอบละนะะะ
อ้ายปอบ มันต้แงมีของดีแน้
ยอดเยี่ยมจริงๆ
::Glad::
ไม่ได้เย็ดช้อยชักที
ถึงเวลาโชว์ของๆป๊อดแล้ว จอมขมังเวทย์
จอมขมังเวทยืป๊อดแผงฤิทธิ์
ช่างน่าตื่นเต้นขนาดนี้
ป๊อดปราบผีได้ด้วย
นายป้อดจอมขมังเวทย์ ::YarKK::
EP นี้ ช้อย คงจะโดนแน่ๆ
ปอบหรือจะสู้ป๊อดได้
เริ่มเก่งขึ้นเรื่อยๆแระแบบนี้
มีปอปมาเพิ่ม โหงพรายยังติดต่อไม่ได้
ต้องอย่างนี้สิป๊อด ใช้วิชาในทางที่ถูกที่ควร
::Glad::
สู้ปอป
พระเอก ต้องโชว์พาว หน่อย
กลายเป็นหมอผีซะแล้ว
ป๊อดได้ไปจับปอบซะงั้น ::Reader::
สนุกมากๆเลยครับ อ่านเพลินมาก็เลย
เหนือจิตนาการจริงๆ
จับปอบได้แล้ว รับรางวัลจากช้อย
ป๊อดเป็นหมอผีไปแล้ว กำลังเข้าดายเข้าเข็มพอดี
ได้ปราบผีจริงๆ แล้ว
ป๊อดจะปราบผีได้ แบบนี้ได้วางวัล
::YarKK::
ป็อดเป็นพระเอกเลย
แจ้งเกิดเลยงานนี้
ป๊อดปราบปอป
ป๊อด บอกว่าโดนขัดจังหวะ 2รอบแล้ว รีบๆจับปอบ แล้วจะได้จัดการกับข้อยต่อครับ
D
แล้วจะปราบยังไงต่อ
ได้สาวอีกคนอีกแล้วสนุกแน่งานนี้ป๊อดดดดจัดไปเลย ::Thankyou::
เอาว้าา ป๊อดเริ่มเก่งขึ้นมาละ
จับปอป
ไล่ปอป
เก่งมากเลยครับ
ปอบเจอป๊อดก็สวยซิ
ป๊อดเป็นหมอผีไปเสียแล้ว
ชอบอ่านนะมีคาถาลงเหมือนจริงเลย
กำลังเข้าด้ายเข้าเขมเลย ::Hmmm::
ทดสอบอีกรอบ ว่าเม้นต์แล้วจะอ่านได้ไหม
ว้าว อ่านเนื้อหาที่ซ่อนได้แล้ว
ป้อดช่วยชาวบ้านไว้ให้รอดจากปอบ
ป้อดได้เินทางสายขาวแล้ว
อาจารย์ป๊อดสำแดงเดช
ขอบคุณมากครับ
ตามมาจากภาคแรกสนุกดีครับ
กำเนิดจอมขมังเวทย์ป๊อดปลัดขิก
::Hmmm::
จะได้อยู่แล้ว
อาจารย์ป้อดแสดงอิทธิฤทธิ์ แล้วจะยังไงต่อละน้าขิกไม่อยู่นะ
สนุกมากครับผม
อาจารย์ปอดมาเ้วยตัวเอง
มันไม่ง่ายแน่ๆ ::Dizzy:: ::Dizzy:: ::Dizzy:: ::Dizzy::
ป๊อดเก่งขึ้นเยอะเลยนะ
ช่วยจับปอบได้ ได้รางวัลแน่นอนเลย
ลุ้นทุกตอน
มีอันตรายนะจะรู้ไหม
จะจับฝีปอบได้มั้ยนะ
วิชาที่เรียนมาได้ใช้ก้อตอนนี้แหละ
ยังเป่าคาถาต่อ
ถึงเวลาโชว์ของๆป๊อดแล้ว จอมขมังเวทย์
มาถึงก็ได้ของดีซะละ...^^
ป๊อดหรือจะสู้ปอบได้555
ปอบ หรือจะสู้ ป๊อด ::HeyHey::
เรื่องราวชักไปกันใหญ่ แต่ก็สนุกดีนะครับ
ป็อดปะทะปอบ มันแน่
ป๊อดสู้เขานะครับ อย่ายอมแพ้
ป๊อดเกือบได้กับช้อยแล้ว
กลายมาเป็นหมอผีซะแล้ว แต่ที่ไม่เปลี่ยนคือฟันดะเหมือนเดิม
สรุปแล้วป็อดเป็นคนปราบผีหรือนี่
อาจารย์ป็อดมาแล้ว
กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม อีบักปอบเอ้ย ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
เกิบได้กินสาวก็มีมารมาขวาง แล้วเมื่อไรจะได้ละ ไอ้ปอบนิสงสัยจะตาย หรือ จะมาเป็นลูกน้อง นายปอดนะ
วิชาที่น้าขิกให้ก็ช่วยให้ป๊อดนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์
ป๊อดรู้จักดัดแปลงใช้สิ่งที่มีอยู่จากที่น้าขิกสอนเอาไว้มาช่วยชาวบ้านจับปอบ
จอมขมังเวทย์ตัวจริง
::Sobad::ขอบคุณวัน มาอ่านต่อ หลังจากยุ่งงานเช้าๆ
ทำดี ช่วยจับปอบได้
มีช้อยเป็นรางวัลนะป๊อด
ช้อยทำไมโดนกินยากเย็นอย่างนี้ละช้อยยยย
กำลังจะจับห..ย ดันไปช่วยจับปอป
ป๊อดสู้เขานะครับ อย่ายอมแพ้
เนื่อเรื่องสนุกมากครับ ไปต่อได้ยาวๆจนจบนะครับ
ป๊อดกลายเป็นคนจับปอบแล้ว
มาแล้วพ่อหมอป็อด
ได้ช้อยไว้ในสต๊อคอีกคน
::Pull::ได้ใช้ความรู้ช่วยเหลือคนในหมู่บ้าน คงได้รับการยอมรับเต็มที่
เกือบแล้ว ช้อย..เกือบได้รู้รสนิ้วที่ 11 ของป๊อกแล้ว
ป็อดได้โชว์ของละ
หลวงพ่อมาช่วยแล้วป็อด
เนื้อหาสนุกดีมีทั้งเสียวทั้งลุ้น
ป๊อดเก่ง
พ่อหมอก็อดสู้
คราวนี้จะได้ใช้ความรู้ที่ร่ำเรียนมาแล้วจะปราบสำเร็จไม๊น้อ..
ป็อดเก่งมาก...ปลุกเชื่อกพยนต์ได้ด้วย
เก่งแล้ว พ่อหมอ ป๊อด
จะปราบได้สำเร็จหรือเปล่า?
ป๊อดซัดปอปไหม
เปลี่ยนอาชีพเป็นหมอผีเลย
อ่าสนุกมากครับ ลุ้นตามทุกตอน
แอคชั่นมาแล้ว
นายป๊อด ไม่มีน้าขิก ก็จัดปัญหาต่างๆได้
ป๊อดออกโรงแล้ว
ปอบตนนี้ถ้าจะมีพลังมากมาย
นอกจากจับหมียังจับปอบได้ด้วย
หายไปนานมากเลย
เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์กับชาวบ้านตาดำๆอีกแล้ว
เป็นพระเอกของหมู่บ้านไปเลยงานนี้
จะปราบด้วยวิธีไหน
วิชาบังคับเชือกก็มาแบบนี้ต่อไปได้เสกอีกหลายๆแบบแน่นอน
เก่ง
แบบนี้ตั้งตัวเป็นหมอผีได้เลย อาจารย์ ป๊อด
อ้างจาก: Kamen Rider V-3 เมื่อ พฤษภาคม 11, 2020, 08:57:33 หลังเที่ยงก่อนอื่นขอย่อเรื่องราวตอนสุดท้ายของภาคแรก และภาค 2 ตอนที่ 1 และ 2 ให้เข้าใจตรงกัน เนื่องจากมีบางท่าน
ยังเข้าใจเนื้อเรื่องผิดอยู่
ความเดิมตอนที่ 20 ภาค 1
ป๊อดใช้กุญแจไขเข้าไปรอในห้องของแจง (นักวอลเล่ย์สาว) เพื่อคิดจะทำเซอร์ไพร์ส
แต่แล้วจ๋าน้องสาวของแจงดันกลับมาจากโรงเรียนแล้วจะขอนอนพักในห้องของพี่สาว ป๊อดจึงแอบซ่อนตัว
แต่ด้วยความหื่นก็อดไม่ได้ที่จะใช้มนต์ดำหลอกกินไข่แดงน้องจ๋าจนชื่นฉ่ำสบายใจ แล้วจึงออกมาจากหอพัก
เพื่อจะกลับบ้าน แต่มือปืนที่เสี่ยวิชัยจ้างไว้ได้สะกดรอยตามมาและรอคอยอย่างใจเย็น พอเห็นป๊อดออกมา
จากหอพักก็ขับรถพุ่งเข้าชนจนป๊อดบาดเจ็บแล้วลงมายิงซ้ำ จากนั้นก็แบกร่างของป๊อดใส่ท้ายรถ
(ในตอนนี้เองที่ปลัดขิกได้ตกลงมาจากกระเป่าเสื้อ) แล้วขับรถนำร่างของป๊อดมาทิ้งไว้ที่กลางป่า จบภาคแรก
ภาค 2 ตอนที่ 1 และ 2
ป๊อดยังไม่ตายเพราะขณะโดนยิงมีปลัดขิกอยู่ในกระเป๋าเสื้อ เขาตื่นฟื้นขึ้นกลางป่าในเวลาเย็นใกล้ค่ำ ทั้งยังมี
พายุฝนเทกระหน่ำลงมา ป๊อดพยายามเดินออกจากป่าอย่างทุลักทุเลแล้วพลาดตกลงไปในเหวเพราะความมืด
แต่ไม่ตายเพราะหลวงปู่ช่วยไว้ หลวงปู่ได้สอนให้ป๊อดเข้าฌาณย้อนอดีตชาติจนรู้ว่าชาติก่อนตนเองชื่อเข้ม
ถูกพ่อนำมาฝากไว้กับขุนเรือง แต่สมาธิของป๊อดยังไม่เข้มแข็งนักจึงถอยออกจากฌาณเสียก่อน แต่เมื่อลืมตาขึ้น
ก็ไม่พบหลวงปู่เสียแล้ว เขาจึงเดินทางเพื่อหาทางออกจากป่าจนในที่สุดก็ได้พบกับหมู่บ้านลับแล
---------------------------------------------------
ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว ทั่วอาณาบริเวณของบ้านผู้ใหญ่ชุ่มมืดสนิท ตะเกียงน้ำมันถูกจุด
เพื่อให้แสว่างแก่คนที่อาศัยอยู่ในบ้าน ชื่น ป๊อด และช้อย นั่งล้อมวงกันพูดถึงการล้อมจับปอบในคืนนี้
"ชื่น เขาจะล้อมจับปอบกันที่ไหนล่ะ"
"ก็ที่หน้าบ้านที่เราอยู่นี่แหละ นั่นไงสงสัยมากันแล้ว"
ชื่นเดินออกมาส่องดูที่ระเบียงบ้าน ตามติดมาด้วยป๊อดและช้อย มองออกไปตามเสียงย่ำเท้าก็พบคนกลุ่มใหญ่
กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับแสงไฟวอมแวมจากคบไฟ เมื่อเดินมาถึงหน้าบ้านก็พาล้อมวงอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ชุ่ม
ผู้ใหญ่ชุ่มยืนรอจนเห็นว่าลูกบ้านที่นัดหมายมาพร้อมหน้ากันแล้วก็เอ่ยขึ้น
"ไอ้ผาด ไอ้พรม เอ็งต้อนวัวควายกับฝูงไก่ไปซ่อนแล้วใช่ไหม"
"ใช่ ผู้ใหญ่ ฉันเอาไปฝากไว้ที่คอกบ้านไอ้วันที่ท้ายทุ่งโน่น และกำชับมันให้เฝ้าไว้อย่างดี"
"ดี ไอ้ฉิม ไหนล่ะของล่อปอบที่ให้เอ็งไปเตรียมมา "
"นี่ไง ไก่สี่ตัว พอไหมผู้ใหญ่"
ผู้ใหญ่ชุ่มมองดูไก่เป็นๆในชะลอมอย่างพอใจ แล้วเอ่ยขึ้น
"คืนนี้เราจะแบ่งคนเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งคอยซุ่มดูเล้าไก่ที่เราจะวางไว้เป็นเหยื่อล่อมัน กลุ่มนี้มี ไอ้ผาด ไอ้พรม แล้วก็ข้า
พวกเราต้องดับคบไฟแล้วซุ่มดูอย่างเงียบที่สุด คอยจนกว่าข้าจะให้สัญญาณถึงยิงได้ อีกกลุ่มนึง ให้ไอ้ฉิม ไอ้ก้าน ไอ้เขียว
ไปดักรอที่ชายป่า ถ้าเห็นคบไฟถูกจุดพวกเอ็งต้องเตรียมตัวให้ดี เผื่อมันจะหลุดลอดมาจากพวกข้า เห็นมันเมื่อไหร่ก็ยิง
ได้ทันทีเข้าใจไหม"
"แล้วพวกฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นมันล่ะผู้ใหญ่"
"ก็คืนนี้ข้าห้ามคนในหมู่บ้านเราออกมาข้างนอก ข้าเองก็ไม่เคยเห็นว่ามันมีหน้าตาอย่างไร แต่ถ้ามีอะไรเคลื่อนไหวไปทางเอ็ง
ก็ยิงได้เลย เพราะต้องไม่ใช่คนในหมู่บ้านของเราแน่ๆ"
ฉิมพยักหน้าอย่างเข้าใจในคำสั่ง จากนั้นก็พากันไปจัดแจงเหยื่อล่อและแอบซุ่มคอยจังหวะตามจุดที่ผู้ใหญ่ชุ่มได้สั่งเอาไว้
เวลาผ่านไปราวสองชั่วโมงทุกพื้นที่ในหมู่บ้านก็มืดและเงียบสนิท กำลังคนที่ผู้ใหญ่ชุ่มจัดแบ่งไว้ยังคงเฝ้าจับตาดูความเคลื่อนไหว
อย่างระมัดระวัง ป๊อดและชื่นสมัครใจที่จะนอนชั้นล่างริมหน้าต่างเพื่อจะได้เห็นเหตุการณ์ในคืนนี้ได้ถนัด ส่วนช้อยก็หอบหมอน
และมุ้งลงมาสมทบด้วยโดยอ้างว่าไม่กล้านอนคนเดียว เธอกางมุ้งให้ตัวเอง 1 หลัง และให้ชื่นกับป๊อดนอนด้วยกันอีก 1 หลัง
ในระยะไม่ห่างกันมากนัก
ย่างเข้าดึกสงัดก็ยิ่งเงียบและวังเวง ไม่มีแม้แต่เสียงจั๊กจั่นหรือเสียงนกกลางคืนร้องให้ได้ยิน ราวกับพวกมันรู้ว่าจะมีเกิดอะไรขึ้น
กับหมู่บ้านในคืนนี้
ผาด พรม และผู้ใหญ่ชุ่ม ถือหน้าไม้อย่างระวังพร้อม โดยเฉพาะผู้ใหญ่ชุ่มมุุ่งมั่นที่จะกำจัดปอบตัวนี้ให้พ้นไปจากหมู่บ้าน
ของเขาให้ได้ในคืนนี้ เพื่อคืนความสงบสุขมาสู่ลูกบ้านของเขา แต่เมื่อเห็นว่าเวลาล่วงไปมากแล้วก็ยังไม่เห็นวี่แววของปอบตนนั้น
ผู้ใหญ่ชุ่มจึงให้ ผาด และ พรม พักผ่อนเอาแรงไปก่อน แล้วจึงค่อยสับเวรกัน
ส่วนภายในบ้านของผู้ใหญ่ชุ่มในตอนนี้ก็มืดลงอย่างสนิทจนมองไม่เห็นสิ่งใด เนื่องจากตะเกียงน้ำมันถูกดับลงและเป็นคืนข้างแรม
ชื่นนอนส่งเสียงกรนออกมาตั้งแต่หัวถึงหมอน ทั้งที่เขานัดกับป๊อดเองว่าจะอยู่โต้รุ่งเพื่อคอยดูการล้อมจับปอบในคืนนี้ให้ได้ ผิดกับป๊อด
ที่ยังนอนตาค้างมองดูเพดานมุ้งที่เห็นเพียงสลัวๆพร้อมกับปลดปล่อยความคิดล่องลอยไปถึงบ้านที่เขาจากมา
เขาทั้งรักและเป็นห่วงทุกคนในบ้าน เถ้าแก่เจียง เนี้ยซิมลั้ง หลิว คุณวิไล และ หนิง ไม่รู้ป่านนี้เสี่ยวิชัยจะวางแผนชั่ว
ทำร้ายคนที่เขารักเหล่านี้อยู่หรือไม่ ทั้งยังคิดถึง แจน พยาบาลนิสา และน้องจ๋า จนปรากฏดวงหน้าของบุคคลเหล่านี้
ลอยเด่นออกมา ยิ่งคิดก็ยิ่งเกิดความกลัดกลุ้มจึงคิดที่จะทดลองเข้าฌาณเพื่อสื่อจิตถึงโหงพรายดูอีกครั้ง
ป๊อดลุกขึ้นนั่งขัดสมาธิ เพ่งจิตเรียกนิมิตรแห่งกสิณไฟให้ปรากฏขึ้นที่ตรงหน้า เพียงครู่ก็ปรากฏนิมิตรไฟกสิณตามต้องการ
เขาเพ่งลึกเข้าไปยังกลางดวงนิมิตรนั้นจนมันพองโตสว่างจ้า ตั้งความปรารถนาที่จะพูดคุยกับโหงพราย ทันใดนั้นเองก็ปรากฏเป็นภาพ
ของโหงพรายปรากฎขึ้นอยู่ตรงหน้า
"โหงพราย แกอยู่ที่ไหน"
"นาย นายหายไปไหนมา ข้าตามหาไปทั่วเลย"
"ฉันโดนลอบทำร้าย แล้วพวกมันก็เอาฉันมาทิ้งไว้ในป่า"
"ถ้าอย่างนั้น ข้าจะตามไปหานาย"
"ยังไม่ต้อง ตอนนี้ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันต้องการให้แกคอยคุ้มครองความปลอดภัยคนในบ้าน ถ้าเกิดอะไรขึ้นช่วยบอกฉันด้วย"
"ได้สินาย ข้าจะทำตามที่นายสั่ง นายอยู่กับท่านขิกข้าก็ไม่ห่วงแล้ว"
"ฉันไม่ได้อยู่กับน้าขิก น้าขิกหายไปตอนที่ฉันถูกยิงที่หอพักของแจน แกช่วยฉันไปค้นหาหน่อยได้ไหม"
"ได้จ้ะนาย ข้าจะออกตามหาเดี๋ยวนี้เลย"
ที่มุ้งถัดออกไป ช้อยก็เป็นอีกคนที่นอนไม่หลับเหมือนกัน เหตุการณ์วาบหวามที่เกิดขึ้นในตอนเย็นมันยังติดตามอยู่ในความรู้สึก
จนเธอไม่สามารถข่มตาหลับ เธอไม่เข้าใจตนเองว่าทำไมถึงได้กล้าประพฤติตัวเช่นนั้นต่อชายแปลกหน้าที่พึ่งรู้จักในวันเดียว
แต่ความรัญจวนใจที่สาววัยยี่สิบอย่างเธอพึ่งจะได้เคยลิ้มรสนั้น มันได้ปลุกเร้าธรรมชาติของหญิงวัยเจริญพันธุ์ให้ตื่นตัว
และร่ำร้องออกมาจากภายในทั้งที่มนต์เทพรัญจวนที่ป๊อดเป่าใส่ได้เสื่อมฤทธิ์ลงไปตั้งแต่ผู้ร่ายมนต์ไม่ได้อยู่ต่อหน้า
(หากเป็นน้ำมันเทพรัญจวนที่ผ่านพิธีปลุกเสกจะคงอยู่ตลอดไป) ทั้งยังเรื่องความกังวลเกี่ยวกับผีปอบอีก จึงทำให้เธอกระสับกระส่าย
อยู่ไปมาแล้วเหลียวมองไปยังมุ้งที่ป๊อดนอนอยู่เป็นระยะ แต่แล้วเธอก็เห็นเป็นเงาตะครุ่มเหมือนคนนั่งอยู่ในมุ้ง จึงลองส่งเสียง
ออกไปอย่างแผ่วเบา
"ป๊อด.....ป๊อดใช่ไหม......ป๊อด...."
เสียงของช้อยที่เรียกอยู่หลายครั้ง ทำให้ป๊อดถอยออกจากฌาณ เปิดเปลือกตาขึ้น
"ผมเอง....ช้อย......มีอะไรเหรอ...."
"เอ่อ.........ฉัน........ฉันกลัว.......ป๊อด...."
เสียงของเธอ ขาดช่วงและเบาแผ่วแทบจะไม่ได้ยินแต่ป๊อดกลับรับรู้มันอย่างเข้าใจ เพราะตัวเขาเองก็กำลังต้องการที่จะ
ใกล้ชิดกับเธออยู่เหมือนกันหลังจากค้างคาที่ถูกชื่นขัดจังหวะ
เขาหันไปมองชื่นที่กำลังหลับสนิทส่งเสียงกรนคลออยู่ในลำคอ แล้วเลิกมุ้งเคลื่อนตัวอย่างเบากริบไปยังมุ้งของช้อย
ที่มองเห็นได้เพียงรางๆ
"ป๊อด....เข้ามาทำไมเดี๋ยวชื่นตื่นมาเห็นเข้า"
เสียงเตือนของช้อยเบาแผ่ว
(https://i.imgur.com/AxzSkxG.jpg)
ป๊อดไม่ตอบคำใดๆ เลิกมุ้งของช้อยขึ้นแล้วสอดตัวเข้าไปนอนตะแคงเคียงข้างร่างของเธอ มือข้างหนึ่งของเขาโอบรัด
ร่างของช้อยไว้ทันที
"ป๊อด....พ่ออยู่อยู่ข้างล่างนะ เกิดแกเข้ามาจะทำยังไง ออกไปก่อน"
"ก็ช้อยกลัวไม่ใช่เหรอ ป๊อดเลยมานอนเป็นเพื่อนช้อย"
ลมหายใจอุ่นๆของป๊อดรวยรดอยู่ตามใบหูและซอกคอ สร้างความวาบหวิวและความอบอุ่นใจให้เธอจนยากที่จะผลักไส
ร่างของป๊อดให้ห่างออกไป เมื่อเห็นว่าช้อยผ่อนแรงที่จะผลักไสลง เขาก็ดอมดมซุกไซ้ไปตามต้นคอของช้อย
อย่างแผ่วเบา
"อึ๋ยยย.....ป๊อด.........เดี๋ยวชื่นตื่นมาเห็นเข้านะ"
"ช้อย ตัวหอมจัง ขอป๊อดชื่นใจอีกหน่อยนะ"
ไม่เพียงแต่ริมฝีปากของเขาเท่านั้นที่ซุกซนลากเลียไปตามใบหูของช้อยจนเธอขนลุกเกลียว ฝ่ามือข้างหนึ่งของเขายังล้วงลึก
เข้าไปยังชายเสื้อตะโบมคลึงเค้นเต้าเต่งตึงข้างหนึ่งของเธอไว้ แล้วใช้สองนิ้วบดบี้ปลายยอดงามไปมาอย่างแผ่วเบา
"อื้อออ.....ป๊อดดด.............ป๊อดรังแกช้อยอีกแล้วนะ............อืมมมม....."
ยิ่งโอบกอดลูบคลำ ราคะจริตของป๊อดก็กำเริบและยิ่งย่ามใจ เขาบรรจงจูบเธออย่างดูดดื่ม เคลื่อนขาข้างหนึ่งยกขึ้นทาบทับ
เรียวขาของช้อยไว้ มือที่ซุกชนและว่องไวปลดปมผ้านุ่งของช้อยออกจนหลวมแล้วล่วงล้ำเข้าไปยึดครองเนินเนื้อกลางหว่างขา
ของช้อยอย่างชำนาญ
ฝ่ามือของป๊อดโอบกุมไปตามความโหนกนูนของเนินสาว โดยมีนิ้วกลางวางทาบทับร่องสวาทแล้วทิ้งน้ำหนักลงที่ปลายนิ้ว
ทีละน้อยๆ จนมันค่อยๆจมหายเข้าไปพร้อมกับควานวนหาจนเจอปุ่มปมน้อยอันไวต่อความรู้สึกแล้วทักทายมัน
ให้โอนเอนหมุนวนไปตามปลายนิ้วของเขา
"อื้มมม......ซี๊ดดดดดด..................ช้อยเสียว........อื้มมมมมม..........."
เสียงของช้อยสั่นพร่าและเบาแผ่ว เรียวขาของเธอพยายามฝืนบีบเข้าหากันด้วยกลไกตามธรรมชาติแต่ก็ไม่สามารถทำได้
เพราะถูกขาข้างหนึ่งป๊อดทาบทับไว้ และเมื่อถูกจู่โจมที่ปมสวาทด้วยนิ้วมืออันพลิกพริ้ว เรียวขาของเธอก็เริ่มผ่อนคลายจน
กลายเป็นแบะออกอย่างเต็มที่ให้ป๊อดได้ล่วงล้ำอย่างสนุกมือ
ป๊อดถอนริมฝีปากออกจากการจูบแล้วเลื่อนต่ำลงมาคลอเคลียกับสองเต้างาม ปลายยอดของมันกำลังชี้แข็งด้วยอารมณ์อันรัญจวน
เสียวสยิว ปลายลิ้นของป๊อดตวัดโลมเลียไปตามเนินอกกลมกลึง แล้วค่อยๆไล่สูงวนขึ้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็บรรลุถึงปลายยอด แล้ว
หยอกล้อมันด้วยลิ้นอันระรัว
ช้อยถูกจู่โจมสองตำแหน่งพร้อมกัน ก็ถึงกับปล่อยตัวเคลิบเคลิ้มอย่างไม่ขัดขืน ร่างของเธอส่ายเคลื่อนไปตามอารมณ์อันเสียวสยิว
ยิ่งเมื่อป๊อดงับยอดอกของเธอเข้าไว้ในปากอันอุ่นร้อนของเขา พร้อมกับระรัวนิ้วไปยังปุ่มเสียวของเธอพร้อมกัน เธอก็ถึงกับ
ยักย้ายเรือนร่างหลับตาพริ้มอย่างดื่มด่ำ
"โอ้ววว........ป๊อดด.......อูยยยยยยยยยยย.........ซี๊ดดดดดดดดดดด..........อืมมมมมมมมม..........."
ป๊อดรู้สึกว่านิ้วมือของเขาฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำเสียวของช้อย และรู้ดีว่ามันถึงเวลาแล้วที่เขาจะครอบครองตัวเธอให้เป็นของเขา
เขาพลิกร่างขึ้นคร่อมทับร่างของเธอ โดยเคลื่อนตัวให้ตำแหน่งลำเอ็นอันตั้งแข็งของเขาวางทาบทับที่ปากทางเข้าถ้ำของช้อยอย่างพอดี
แล้วผลักดันบั้นเอวกดลงจนแนบแน่นกับเนินสาวของช้อยพร้อมกับคลึงวนไปมา
ถึงตอนนี้แม้ช้อยจะรู้ดีว่ามันไม่สมควร แต่เธอก็ถูกอำนาจแห่งโลกีย์ครอบงำเสียแล้ว สองแขนของเธอโอบรัดร่างของป๊อด
ไว้แล้วหลับตาพริ้มปล่อยให้ป๊อดเชยชมเรือนร่างของเธออย่างเต็มใจ
ป๊อดสอดมือข้างหนึ่งเข้าไปจับท่อนเอ็นหัวบานของเขาถูไถที่ร่องสวาทไปมาอยู่สองสามครั้งเพื่อเบิกทาง เตรียมที่จะกดมัน
ให้จมหายเข้าไปในถ้าอันฉ่ำชื้น
ทันใดนั้นเสียงโหวกเหวกก็ดังขึ้นจากที่ที่ไกลออกไป แล้วตามติดมาด้วยเสียงร้องถามกันอย่างสับสนของคนที่ซุ่มดักจับปอบ
คบไฟหลายอันถูกจุดจนพื้นที่ในบริเวณนั้นสว่างไปทั่ว
ป๊อดสะดุ้งตกใจรีบถอนร่างออกจากการทาบทับเรือนร่างของช้อยแล้วใส่เสื้อผ้าอย่างเร่งรีบ โดยช้อยก็ปฏิบัติตามอย่างว่องไว
แล้วทั้งสองก็เผ่นออกจากมุ้งไปยืนดูที่ระเบียงบ้านโดยมีชื่นซึ่งตื่นทีหลังตามออกมาสมทบ
แล้วเสียงผู้ใหญ่ชุ่มก็ดังขึ้น
"ข้าเห็นแสงสว่างกลมโตดวงหนึ่ง ลอยวิบวับอยู่ที่ท้ายทุ่ง แล้วก็ได้ยินเสียงคนส่งเสียงร้องโหวกเหวก สงสัยจะเป็นไอ้วันที่เฝ้า
ไก่กับวัวควายอยู่ ข้าว่าปอบมันคงเข้าเล่นงานไอ้วันแล้วหล่ะ ไป....พวกเรา...รีบตามไปช่วยไอ้วันที่ท้ายทุ่งกัน"
แล้วทุกคนก็พากันเดินไปเป็นกลุ่มท่ามกลางความมืด มุ่งหน้าไปยังท้ายทุ่งอันเป็นที่เก็บซ่อนวัวควายของชาวบ้าน โดยมีป๊อด กับ ชื่น
ลอบเดินติดตามไปด้วยเช่นกันโดยที่ผู้ใหญ่ชื่นไม่ได้ทันสังเกต
ผู้ใหญ่ชุ่มถือคบไฟชูนำทางฝ่าความมืดไปอย่างระมัดระวัง ติดตามมาด้วยกลุ่มลูกบ้านกลุ่มใหญ่ที่ตามออกมาสมทบ เดินล้อม
ป๊อด ชื่นและช้อยตามไปติดๆ สายตาทุกคู่สอดส่ายอย่างระแวดระวังจนกระทั่งเดินฝ่ามาทุ่งมาจนถึงบ้านไอ้วัน ผู้ใหญ่ชุ่ม
เดินอยู่ดีๆก็หยุดรีรอและส่งสัญญาณให้ทุกคนเงียบเสียงลง เพราะเขาได้ยินเสียงแปลกๆดังออกมาจากคอก
ผู้ใหญ่ชุ่มย่องเข้าไปที่คอกอย่างแผ่วเบาแล้วยื่นคบไฟส่องดูพื้นที่ภายในคอก แสงจากคบไฟสาดกระทบเงาหลังของคนคนหนึ่ง
ซึ่งกำลังนั่งยองๆล้วงควักสิ่งหนึ่งใส่ปากตัวเองเสียงดัง จั้บ ๆ ๆ
"เฮ้ย.....ใครวะน้่น ทำอะไรอยู่"
เสียงผู้ใหญ่ดังขึ้นทำลายความเงียบ บรรดาลูกบ้านที่เดินตามมาติดๆก็ยื่นหน้าเข้าไปดูด้วยความอยากรู้ แต่แล้วทุกคนในที่นั้น
ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ เมื่อร่างนั้นหันหน้ามาพร้อมกับแยกเขี้ยวออกมาอย่างน่ากลัว
รอบปากของมันเต็มไปด้วยคราบเลือดสีแดงสดที่ยังใหม่ๆอยู่
"เฮ้ยยยย...............ไอ้วัน"
กลุ่มลูกบ้านที่ติดตามมาแตกฮือวิ่งหนีภาพอันน่าสยดสยองด้วยความตกใจ มีเพียงผู้ใหญ่ที่ถอยออกมาแล้วดึงหน้าไม้ออกจากมือของพรม
เดินกลับไปยังคอกนั้นอย่างรีบเร่ง
"ไอ้วัน....มึงออกมาเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นกูยิง .....เฮ้ยพวกเราเอาคบมาส่องแล้วล้อมมันไว้อย่าให้มันหนีไปได้...เร็ว"
ผาดกับพรม พอได้ยินคำสั่งของผู้ใหญ่ก็ได้สติ ถือคบไฟและอาวุธในมือเดินนำเข้ามาในคอก ลูกบ้านราวสี่ห้าคนก็ติดตามมาช่วยกันล้อม
คอกวัวเอาไว้ ทุกคนจ้องมองดูร่างไอ้วันที่กำลังดึงเครื่องในวัวใส่ปากเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่สนใจกลุ่มคนที่รายล้อมมันอยู่เลยแม้แต่น้อย
เสียงคนเริ่มวิพากวิจารณ์กันอื้ออึงไปต่างๆนาๆ
"ไม่น่าเชื่อเลย....ว่าไอ้วันมันจะเป็นปอบ เมื่อคืนก่อนข้ากับมันยังออกหาปลาด้วยกันอยู่เลย"
"ข้าว่าไอ้วันไม่ใช่ปอบหรอก"
เสียงผู้ใหญ่ชุ่มขัดขึ้น
"ทำไมถึงจะไม่ใช่ล่ะผู้ใหญ่ ก็เห็นอยู่จะๆนี่ไง"
"ก็ก่อนที่จะเกิดเรื่องข้าเห็นดวงไฟประหลาดลอยวนเวียนอยู่ที่ท้ายทุ่งบ้านไอ้วันนี่แหละ จากนั้นก็ได้ยินเสียงมัน
ร้องโวยวายขึ้น ข้าเลยชวนพวกเอ็งมานี่ไง ข้าคิดว่า ไอ้วันคงโดนปอบเข้าสิง"
ทุกคนในที่นั้นร้องฮือฮาขึ้น แต่แล้วผาดก็ถามขึ้น
"แล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีผู้ใหญ่ ดูมันสิยังนั่งกินหน้าตาเฉยไม่กลัวพวกเราเลยซักนิด ยิงมันซะเลยดีไหม ผู้ใหญ่"
"เฮ้ยไม่ได้ เดี๋ยวไอ้วันมันตาย ล้อมจับมันมามัดไว้ก่อน"
ทุกคนในที่นั้นต่างมองหน้ากันไปมาคล้ายจะเกี่ยงกัน จนผู้ใหญ่ชุ่มต้องออกคำสั่งเลือกคนร่างกำยำราว 4 คน
ให้ไปทำหน้าที่ แล้วทั้ง 4 คนก็เดินเข้าไปในคอกพร้อมกันอย่างกล้าๆกลัว
จากนั้นผู้ใหญ่ชุ่มก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันดัง
"ไอ้ปอบ ยอมให้พวกกูจับเสียดีๆ หากต่อสู้กูจะยิงมึงซะเดี๋ยวนี้"
ผาดและพรมเดินเข้าไปในคอกและอ้อมไปทางซ้ายและขวาตรงจุดที่ปอบตนนั้นกำลังกินเครื่องในวัวอยู่อย่างไม่สนใจคนทั้งสอง
ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วให้สัญญาณ ก่อนที่จะกระโจนเข้าไปหาปอบตนนั้นโดยพร้อมเพรียงกันทันที
"ฮึบบ.!...ยอมให้กูจับเสียดีๆ ไอ้ปอบระยำ....ไอ้พรมมึงรวบแขนซ้ายมันเอาไว้ เอ้าไอัพันมึงยืนทำอะไรอยู่วะ เข้ามาช่วยจับมันหน่อย"
บังเกิดความชุลมุนในคอกวัวอย่างปั่นป่วน ผาดและพรมรวบแขนทั้งสองของปอบตนนั้นไว้คนละข้างในขณะที่มันก็พยายาม
สลัดออกอย่างสุดกำลังพร้อมกับแยกเขี้ยวส่งเสียงคำรามอย่างน่ากลัว จากนั้นลูกบ้านที่เหลืออีกสองคนก็กรูเข้าช่วยพรมกับผาดอีกแรง
แต่ปอบตนนี้มีกำลังมหาศาล มันสบัดตัวเหวี่ยงแขนของมันอย่างรุนแรง จนผาดและลูกบ้านอีกคนกระเด็นกลิ้งหลุนๆไกลออกไป
แล้วหันกลับมาแยกเขี้ยวทำท่าจะทำร้ายพรมและลูกบ้านอีกคนจนคนทั้งสองต้องปล่อยมือ จากนั้นมันก็หิ้วพวงเครื่องในวัวทั้งพวง
วิ่งออกมาจากคอกแล้วกระโจนลอยตัวขึ้นไปนั่งกินต่อบนกิ่งสะเดาได้อย่างน่าอัศจรรย์
ป๊อดเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยตลอด เกิดมาก็ครั้งนี้แหละที่เขาได้เห็นปอบตัวเป็นๆแบบนี้ เขาเองก็อยากจะหาทางช่วยแต่จนใจ
ที่ในตอนนี้เขาไม่มีน้าขิกเป็นที่พึ่งอีกแล้ว
และแล้วผู้ใหญ่ชุ่มก็เดินเข้าไปเล็งหน้าไม้ไปยังปอบตนนั้นแล้วเอ่ยขึ้นด้วยเสียงอันดัง
"ไอ้ปอบ ถ้ามึงไม่ลงมาดีๆ กูก็จะยิงมึงล่ะนะ"
ปอบตนนั้นโยนพวงเครื่องในลงมา จ้องมองดูผู้ใหญ่ชุ่มด้วยดวงตาอันแดงจ้า แล้วส่งเสียงพูดกร้าวออกมาอย่างน่ากลัว
จนได้ยินกันทั่ว
"มึงจะยิงก็ยิงเลย ยังไงไอ้นี่มันก็ต้องตายอยู่ดี เพราะเดี๋ยวกูจะกินตับกินไส้ของมันด้วยเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ "
ผู้ใหญ่ชุ่มได้ยินอย่างนั้นก็ตกตะลึง ทำอะไรไม่ถูก ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็ตัดสินใจยกหน้าไม้ขึ้นเล็งอีกครั้งโดยตัดสินใจ
ที่จะเสียสละชีวิตไอ้วันเพื่อความสงบสุขของลูกบ้าน
ป๊อดเห็นอย่างนั้นก็รู้ว่าผู้ใหญ่ชมคงตัดสินใจที่จะยิงร่างของวันจริงๆ จึงถลันเข้าไปร้องห้ามทันที
"อย่า......อย่ายิง น้าผู้ใหญ่ ......"
ผู้ใหญ่ชุ่มลดหน้าไม้ลง แล้วมองไปที่ป๊อดอย่างขัดเคืองพร้อมกับกระแทกเสียงเอ่ยกร้าวขึ้น
"นี่ไม่ใช่เรื่องของเอ็ง ถอยออกไป"
"น้าผู้ใหญ่ ผมมีวิธีจับมันโดยไม่ต้องยิงคน เชื่อผมสิ ขอผมลองเถอะนะ"
ผู้ใหญ่ชุ่มได้ยินอย่างนั้นแม้จะไม่เชื่อนักว่าเด็กในวัยอย่างป๊อดจะมีปัญญาอะไรมาจับปอบ แต่ในตอนนี้เขาเองก็จนหนทาง
และไม่อยากยิงไอ้วันอยู่เหมือนกัน จึงคิดจะทดลองฟังวิธีของป๊อดดู เขาลดหน้าไม้ลงอีกครั้งแล้วเอ่ยขึ้น
"อ้าว.....ไหนลองบอกวิธีของเอ็งมาซิ"
ป๊อดไม่ได้เอ่ยตอบอะไร เขาพึ่งได้ความคิดนี้มาเมื่อซักครู่หลังจากที่เหลือบไปเห็นขดเชือกที่ชาวบ้านคนหนึ่งเตรียมมา พร้อมกับคิดถึงวันที่
น้าขิกสอนเขาเสกหุ่นพยนต์โดยใช้กสิณดิน เขาจึงคิดจะนำมาปรับเปลี่ยนตามสถานะการณ์ แม้จะยังใช้กสิณดินไม่ชำนาญนักก็ตาม
ป๊อดเดินไปขอเชือกจากชาวบ้านคนนั้นแล้วนำมาวางไว้กลางลานดิน จากนั้นก็นั่งคุกเข่าพนมมือแล้วหลับตาส่งจิตระลึกถึงคุณ
แห่งฤาษีตาไฟ และ ฤาษีตาวัว แล้วยกมือขึ้นจรดหัวคิ้วก่อนที่จะนำมาลูบศีรษะตนเอง จากนั้นจึงลงนั่งขัดสมาธิโดยกอบดินขึ้นมากำหนึ่ง
แล้วปิดตาลงเข้าฌาณโดยภาวนากสิณดิน ตามคำสอนที่ภูติแห่งปลัดขิกเคยสอนไว้ให้ภาวนาเหมือนกสิณไฟทุกอย่าง แต่เปลี่ยนคำว่าเตโช
มาเป็นคำว่า ปัฐวี แล้วเพ่งก้อนดินเป็นนิมิตรแทนเปลวไฟ
"ปัฐวี......ปัฐวี......ปัฐวี.................ปัฐวี.........................ปัฐวี..............................ปัฐวี....."
ป๊อดยึดเอาดินในกำมือเป็นอารมณ์แล้วภาวนาจนบังเกิดภาพของดินเป็นดวงกสิณปรากฏขึ้นในมโนทวาร และสามารถบังคับก้อนดินในนิมิตร
ให้ขยายใหญ่ขึ้นและเล็กลงได้ตามใจต้องการ จนมั่นใจแล้วว่าตนเองทรงกำลังฌาณด้วยกสิณดินดีแล้ว จึงลืมตาขึ้นเพ่งมองไปที่ขดเชือก
แล้วร่ายมนต์เสกหุ่นพยนต์ที่ภูติแห่งปลัดขิกได้สอนไว้ แต่เปลี่ยนจากคำว่าหุ่นพยนต์เป็นเชือกพยนต์แทน
" โอม...โสสะอะนิ สะอะนิโส อะนิโสสะ นิโสสะอะ
ปลุกมหาปลุก กูจะปลุกเชือกพยนต์นี้ ด้วยอะหังทุกัง นะมะพะทะ.......เพี้ยง"
สิ้นการร่ายมนต์ป๊อดก็จับขดเชือกโยนออกไปในอากาศทันที
แล้วทุกคนในที่นั้นก็ตื่นตะลึงอ้าปากค้างไปตามๆกัน เมื่อเห็นขดเชือกที่ป๊อดโยนออกไปกลับคลี่คลายตัวออกมา เลื้อยล่องลอย
ไปมาในอากาศประดุจสิ่งมีชีวิต ป๊อดเพ่งมองเชือกนั้นแล้วชี้นิ้วสั่งออกไปทันที
"เจ้าเชือกพยนต์ จงพันรัดเจ้าปอบตนนั้นอย่าให้มันหนีไปได้"
สิ้นคำสั่งของป๊อดเชือกพยนต์นั้นก็พุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ตรงไปยังร่างของปอบที่กำลังนั่งอยู่บนกิ่งไม้ ปอบตนนั้นเห็นเชือกพยนต์
กำลังพุ่งตรงเข้ามาหามัน ก็กระโดดจากกิ่งสะเดาลอยไปยังหลังคาบ้าน เชือกนั้้นก็พุ่งตามติดไปอย่างกระชั้นชิด แล้วตรงเข้าจะรัดตัวมันไว้
แต่ปอบก็ใช้มือปัดป้องแล้วกำเชือกพยนต์ไว้พร้อมกับเหวี่ยงออกไปให้พ้นตัว ก่อนที่จะกระโดดแผล็วลงมาจากหลังคาบ้านสู่พื้นดินแล้ววิ่ง
ตรงออกไปจะเข้าแนวป่า แต่เชือกพยนต์ก็มีความรวดเร็วยิ่งนักพุ่งติดตามมันไปอย่างกระชั้นชิด แล้วปลายเชือกทั้งสองข้างต่างก็ทำหน้าที่หมุนวน
ไปรอบๆร่างของปอบตนนั้นแล้วขมวดรัดร่างมันไว้อย่างแน่นหนาจนมันล้มลงอยู่ ณ ที่นั้น
ว
อือหือมนต์ดำ
D
หมอผีป๊อด จะปราบปอบได้ไหมนะ
ป๊อดอย่าช้านะ
ปอป จะโดนจับ หรือเปลี่ยนร่างอีกครับ
::Confident:: ยอดเยี่ยม
เก่งขึ้นเรื่อยแล้วป๊อด