คุยก่อนอ่าน
ตอนนี้เข็นออกมาช้าหน่อย เพราะงานการเริ่มกลับเข้ามาเป็นปกติแล้ว ทีแรกตั้งใจจะลงทีละสองตอนอยากให้เรื่อง
มันเดินหน้าไปไวหน่อยเพราะมีหลายท่านบ่นๆมาอยากให้ป๊อดกลับไปบ้านมากกว่าอยู่ที่บ้านลับแลนี้ ก็ขอแจ้งให้
ทราบครับว่ากลับแน่แต่ขอให้เป็นไปตามพล็อตเรื่องที่วางไว้ก่อน ไม่นานเกินรอแน่ๆครับ-------------------------------------------
หลังจากผู้ใหญ่ทอง คง และ กระแต ไม่ประสบความสำเร็จในการเจรจา และต้องกลับบ้านใต้ไปก่อนเพราะ
ดูจากท่าทีของผู้ใหญ่ชุ่มและคนบ้านเหนือ เหมือนจะไม่ยอมส่งคนที่ยิงปลั่งมาให้ลงโทษง่ายๆ อีกทั้งทางฝั่ง
ของตนก็มาเพียง 4 คน ผุู้ใหญ่ทองจึงออกอุบายให้เวลา 3 วัน จะกลับมาอีกครั้ง เพราะตั้งใจว่า การกลับมา
บ้านเหนือในครั้งหน้าจะเตรียมกำลังคนให้พร้อมและลากตัวคนผิดมาลงโทษให้ได้
ในระหว่างเดินทางกลับบ้านใต้ ผู้ใหญ่ทองก็มีอารมณ์เย็นลง จึงใคร่ครวญลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วก็เกิด
ความสงสัยจึงเอ่ยถามไอ้ปลั่งขึ้น
"เฮ้ย ปลั่ง เมื่อคืนก่อนเอ็งไปทำอะไรที่บ้านเหนือตอนค่ำๆมืดๆวะ"
ไม่มีเสียงตอบจากปลั่ง จนผู้ใหญ่ทองต้องถามขึ้นอีกครั้งด้วยเสียงที่ดังขึ้นกว่าเก่า
"ไอ้ปลั่ง กูถามว่า เมื่อคืนมึงไปทำอะไรที่บ้านเหนือตอนค่ำๆมืด"
"เอ่อ....เอ่อ....ฉันไปทำธุระมาจ้ะ"
"ธุระอะไรวะ มึงตอบมาให้ชัดๆได้ไหม กูชักรำคาญแล้วนะ"
"ฉันไปหาญาติจ้ะ"
"ไปหาญาติแล้วทำไมต้องกลับตอนค่ำมืดๆ ให้พวกบ้านเหนือมันยิงเอา"
"ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ ก็ฉันแค่อยากจะถึงบ้านไวๆ"
ผู้ใหญ่ทองฟังคำตอบของปลั่งแล้วรู้สึกไม่สมเหตุสมผล แต่เมื่อไม่มีอะไรจะถามต่อจึงเฉยเสีย และตั้งใจว่า
เมื่อถึงบ้านใต้จะสอบสวนเรื่องนี้อย่างละเอียดอีกครั้ง แต่ในระหว่างเดินทางต่อนั้นเองผู้ใหญ่ทองก็สังเกตเห็น
หมาราว 3 ถึง 4 ตัว กำลังรุมทึ้งของสิ่งหนึ่งอยู่ที่พุ่มไม้ข้างทาง จึงเพ่งตามองอย่างพิจารณาก็เห็นว่าเป็นซากวัวตัวหนึ่ง
ผู้ใหญ่ทองจึงให้หยุดเกวียนแล้วลงไปดูใกล้ๆพร้อมกับ คง และกระแต
"ใครเอาวัวมาฆ่าทิ้งที่นี่ล่ะพ่อ"
กระแตถามขึ้นเมื่อเห็นซากวัวนอนตายในสภาพที่สมบรูณ์ แต่บริเวณท้องกลับถูกแหวะออกจนเป็นรูโบร๋ว
แล้วถูกฝูงหมาใช้ปากกัดกระชากส่วนท้องออกมากินอย่างชุลมุน
ผู้ใหญ่ทองมองซากวัวแล้วก็คิดถึงคำพูดของผู้ใหญ่ชุ่มขึ้นมาได้ จึงเอ่ยถามปลั่งขึ้นอีกครั้ง
"ไอ้ปลั่ง ผู้ใหญ่ทองเขาให้วัวมึงมาหรือป่าววะ"
"ปะ ปะ ป่าว จ้ะ ไม่ได้ให้ ไม่ได้ให้อะไรฉันเลยจ้ะ"
ผู้ใหญ่ทองไม่เอ่ยอะไรอีก ให้สัญญาณเกวียนเดินทางต่อ แต่สีหน้ายังกังวลและเต็มไปด้วยความครุ่นคิด
---------------------------
ที่บ้านของผู้ใหญ่ชุ่มในตอนค่ำของวันนั้น หลังจากเสร็จสิ้นจากการวางแผนให้ลูกบ้านจัดเวรยามเฝ้าระวังเผื่อว่าปอบ
มันจะกลับมาอีกครั้ง ผู้ใหญ่ชุ่มก็กลับบ้านเข้าห้องนอนทันที เพราะต้องการจะอยู่คนเดียวเงียบๆอย่างใช้ความคิด
ถึงแผนรับมือคนของผู้ใหญ่ทองในอีก 3 วันข้างหน้า เขารู้ดีว่าคนของผู้ใหญ่ทองนั้นมีทักษะการต่อสู้ดีทุกคน ซึ่งเมื่อเทียบกับ
ลูกบ้านของเขาแล้ว ก็ถือว่าเป็นข้อได้เปรียบของบ้านใต้เป็นอย่างมากหากต้องปะทะกัน
ส่วนช้อยที่นอนในห้องชั้นบนติดกับห้องของผู้ใหญ่ชุ่ม ก็ครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับป๊อดในตอนเช้าที่ผ่านมา
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ดื่มด่ำและหวาบหวามอย่างที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่อีกใจก็รู้สึกผิดที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้กับ
ชายแปลกหน้าที่พึ่งเข้ามาในหมู่บ้านเพียงไม่กี่วัน เธอกังวลถึงอนาคตว่าจหากพ่อเธอรู้เรื่องนี้เธอจะทำอย่างไร
ถัดลงมาชั้นล่างในห้องเก็บของที่ช้อยได้จัดให้เป็นห้องนอนของป๊อด ภายในห้องป๊อดกำลังนอนก่ายหน้าผากมองดูเพดานมุ้ง
อย่างใช้ความคิด เขาคิดถึงเรื่องเมื่อบ่ายที่เขาเสียทีถูกผู้หญิงบ้านใต้หน้าหวาน ถีบจนล้มลงไปกองกับพื้นอย่างไม่เป็นท่า
แม้จะรู้สึกเจ็บใจอยู่บ้างที่ถูกผู้หญิงถีบจนเสียเชิงชาย แต่ก็กลับมีความรู้สึกหนึ่งที่พลุ่งพล่านมากกว่าตามประสาของผู้ชายเจ้าชู้
นั่นก็คือเขาอยากจะรู้จักและได้พบหญิงสาวคนนั้นอีกสักครั้ง เขาต้องการจะปราบพยศให้เธอยอมสยบต่อเขาให้ได้
ในขณะที่ป๊อดครุ่นคิดถึงกระแตอยู่ ใบหน้าของคงก็ลอยเข้ามารบกวนจิตใจ เขารู้สึกเกลียดรอยยิ้มและชังน้ำหน้าของคง
อย่างไม่มีสาเหตุจนต้องสลัดความคิดนั้นไปให้พ้นหัวของเขา แล้วพยายามข่มตาให้หลับ
ยิ่งดึกทั่วบริเวณบ้านก็ยิ่งเงียบสนิท แต่ป๊อดก็ยังไม่สามารถข่มตาหลับลงได้ เขาคิดจะย่องไปหาช้อยเพราะยังติดใจในรสรัก
ที่พึ่งสมหวังไปเมื่อเช้า แต่ก็ติดตรงที่ผู้ใหญ่ชุ่มก็นอนอยู่ในห้องที่ติดกันจึงล้มเลิกความคิดไป แล้วมาหวนคิดถึงความปลอดภัย
ของคนที่บ้านแทน แต่เขาก็ยังเบาใจลงได้เพราะได้ฝากโหงพรายให้ช่วยดูแลเอาไว้แล้ว หากมีเหตุการณ์ผิดปกติเกิดขึ้นมันก็คง
จะกลับมารายงานเขาทันที
ป๊อดปล่อยความคิดไปเรื่อยจนรู้ตัวว่าคืนนี้เขาคงจะไม่หลับง่ายๆแน่ จึงคิดที่จะทบทวนการเข้าฌาณรำลึกอดีตชาติตามที่หลวงปู่
ในป่าได้สอนไว้ เมื่อครั้งก่อนเขารู้แต่เพียงว่าในอดีตชาติเขามีชื่อว่าเข้ม ถูกพ่อนำมาฝากให้อยู่กับขุนเรือง แต่แล้ว
สมาธิฌาณของเขาก็เสื่อมกำลังลงเพียงแค่นั้น
ป๊อดนั่งในท่าคุกเข่าพนมมือกราบลงกับหมอนสามครั้งแล้วรำลึกถึงหลวงปู่ในป่า จากนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นนั่งขัดสมาธิแล้วปิดตาลง
ภาวนากสินไฟจนจิตของเขานิ่งเข้าสู่ระดับฌาณ ป๊อดเพ่งมองไปที่กลางดวงกสิณจนมันสว่างเจิดจ้าแล้วจึงตั้งจิตอธิษฐาน
เพื่อระลึกย้อนหลังถึงอดีตชาติ
ภาพในอดีตชาติค่อยๆปรากฏขึ้นเป็นภาพจางๆ จากนั้นจึงค่อยๆชัดขึ้นทีละน้อยๆตามลำดับ
เขาเห็นตัวเองในร่างของเข้มกำลังพูดคุยกับนายหมู่จันดี
"ไอ้เข้ม จากนี้ไปเอ็งต้องเป็นคนไปหาบน้ำมาเทใส่ตุ่มให้เต็มทุกใบ ถ้าฟืนหมด เอ็งก็ต้องไปผ่าฟืนมาให้ห้องครัวเขา เข้าใจไหม
อ้ออีกอย่างเอ็งต้องช่วยเขาตำข้าวใส่กระบุงในครัวอย่าให้ขาดล่ะ"
เข้มมีสีหน้าไม่สู้เต็มใจนัก
"ทำไมฉันได้ทำงานอยู่คนเดียว คนอื่นๆไม่เห็นต้องทำเลย นั่นหน่ะพวกมันซ้อมมวยกันอยู่ ทำไมไม่ให้ฉันซ้อมมวยเหมือนพวกมันบ้าง"
เข้มชี้มือไปยังกลุ่มเด็กหนุ่มราวสิบกว่าคน ที่กำลังจับคู่กันซ้อมมวยกันอย่างขะมักเขม้น
"ไม่ได้เว้ย เอ็งพึ่งจะมาถึงก็จะซ้อมมวยเลยรึ เอ็งต้องทำงานฝึกกำลังให้อยู่ตัวก่อน หนอยจะซ้อมมวยเดี๋ยวข้า
ก็ส่งไปให้พวกมันเตะให้ตายซะหรอก"
"แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ฝึกมวยล่ะ น้าจันดี"
"อีก 3 เดือน ทุกคนที่เข้ามาใหม่ที่นี่ เขาทำอย่างนี้กันทุกคน เอ้ารีปไปตักน้ำซะข้าไปก่อนล่ะ"
เข้มมีนิสัยดื้อรั้น ไม่เชื่อคำใครง่ายๆ พอจันดีเดินจากไปแล้ว เข้มก็เดินเข้าไปหาเด็กหนุ่มคู่หนึ่งที่จับคู่ซ้อมมวยกันอยู่
และหนึ่งในนั้นก็คือไอ้ด่ำ มันเป็นเด็กโข่งที่มีอายุมากที่สุดในค่าย และมีนิสัยค่อนข้างเกเรชอบกลั่นแกล้งคนอื่นอยู่เป็นประจำ
มันแอบมองและฟังเข้มคุยกับนายหมู่จันดีอยู่นานแล้ว พอเข้มเดินเข้ามาดูมันใกล้ๆมันก็หยุดแล้วหันมามองเข้มอย่างพิจารณา
พอเห็นว่าเข้มตัวทั้งผอมทั้งเล็กก็ยิ้มอย่างกระหยิ่มใจแล้วเอ่ยขึ้น
"เฮ้ย.....เอ็งชื่ออะไรวะ"
"ข้าชื่อเข้ม แล้วเอ็งล่ะ"
"ข้าชื่อด่ำ เป็นหัวหน้าของไอ้พวกนี้ ได้ยินว่าพึ่งมาอยู่วันนี้ ทำไมไม่ไปหาบน้ำก่อน จะมาซ้อมมวยเลยรึ"
"ทำไมต้องหาบน้ำก่อน....ซ้อมมวยไม่เห็นยากอะไร ต่อยข้าก็ต่อยเป็น เตะข้าก็เตะเป็น"
ด่ำฟังแล้วก็รู้สึกหมั่นไส้
"ได้....งั้นเอ็งจะลองซ้อมกับข้าดูไหมล่ะ"
"เอาสิ"
แล้วด่ำก็ตั้งท่ามวยโดยจรดมวยกว้าง ทิ้งน้ำหนักตัวไปข้างหลัง เท้าหน้าสัมผัสพื้นเพียงเบาๆ แบบพร้อมที่จะออกอาวุธ
ได้ไกลอย่างไม่พลาด เข้มเห็นอย่างนั้นก็ยกสองมือขึ้นกำหมัดแบบไร้รูปแบบเตรียมที่จะออกหมัด ตาจ้องมองไอ้ด่ำ
อย่างเตรียมพร้อมรับหากมันออกอาวุธมา แต่ก็ทำได้เพียงแค่คิด พลันด่ำก็ถ่ายน้ำหนักมายังเท้าหน้าแล้วเหวี่ยงเท้าหลัง
เตะไปที่หัวไหล่ของเข้มอย่างถนัดถนี่ เสียงแข้งกระทบเนื้อต้นแขนเปลือยเปล่าของเข้มดัง เผี่ย!
ร่างของเข้มเซไปตามแรงตีนของด่ำ ถลากลิ้งไกลออกไปอย่างเป็นท่า ท่ามกลางเสียงหัวเราะของคู่ซ้อมคนอื่นๆที่พากัน
หยุดแล้วมาล้อมดูมวยระหว่างด่ำกับเข้ม
เข้มรู้สึกเจ็บที่หัวไหล่ซ้ายมองลงไปเห็นหัวไหล่ตัวเองแดงเป็นปลื้น แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้รีบลุกขึ้นตั้งหมัดแล้วเดินเข้ามาใหม่
ด่ำเห็นว่าเข้มเดินตรงเข้ามาแบบไร้เชิงมวยก็ยิ้มที่มุมปาก ตั้งท่ามวยในแบบเดิมแต่สลับข้างรอเอาไว้ พอเข้มเข้ามาใกล้ก็ยกเท้าหลัง
ถีบออกไปอย่างเต็มแรง เข้มมัวแต่ระวังเท้าข้างเดิม พอโดนถีบเต็มแรงเข้าเช่นนั้นร่างของเขาก็เซถลาถอยหลัง แล้วล้มม้วนตัว
กลิ้งไปตามแรงตีนท่ามกลางเสียงหัวเราะอย่างขบขันของคนอื่นๆอีกครั้ง
เข้มรู้สึกทั้งเจ็บทั้งอาย ก่อนหน้านั้นตอนอยู่ที่บ้านหากมีเรื่องชกต่อยกับใคร เขาก็ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะโดนคู่ต่อสู้กระทำข้างเดียวแบบนี้
เขาจึงแค้นใจและคิดจะเอาชนะไอ้ด่ำให้ได้ รีบยันตัวลุกขึ้นมาแล้วกระโจนเข้าไปหาไอ้ด่ำอย่างรวดเร็ว ไอ้ด่ำถูกจู่โจม
โดยยังไม่ทันระวังตัวก็ถูกหมัดของเข้มต่อยเข้าเต็มหน้าอย่างจัง จนมันเป็นฝ่ายล้มลงก้นจ้ำบ้ำอยู่กับพื้น
คราวนี้ไม่มีแม้แต่เสียงหัวเราะ เพราะทุกคนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าไอ้ด่ำมันเอาจริงขึ้นมา ไอ้ด่ำเอามือลูบปากข้างที่โดนต่อยก็เห็นเลือด
ติดมือมันออกมา สีหน้าของมันก็เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นทันที มันลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปหาเข้มที่กำลังตั้งท่าอยู่อย่างดีใจที่สามารถ
ทำให้คู่ต่อสู้ล้มลงได้บ้าง แล้วปราดเข้าไปหา พร้อมกับยกเท้าเตะไปที่ชายโครงของเข้มเต็มแรง
เผี่ย!!...
เข้มใช้แขนออกบังไว้ได้ทัน แต่ก็รู้สึกถึงความแรงของการเตะจากไอ้ด่ำจนเจ็บและแสบไปทั้งแขน ด่ำยังคงเดินปรี่เข้ามาแล้วต่อยหมัดตรง
เข้าที่หน้าของเข้มอย่างจัง หน้าของเข้มผงะเซถลาไปข้างหลัง ด่ำไม่รอช้าปราดเข้าไปซ้ำด้วยหน้าแข็งตรงบริเวณชายโครงอีกที
คราวนี้หน้าแข้งของด่ำถูกเข้าที่ชายโครงของเข้มอย่างจัง เข้มเซไปสองสามก้าวแล้วรู้สึกจุกแน่นจนหายใจไม่ออกค่อยๆทรุดตัว
ลงไปกองกับพื้น โดยมีด่ำเดินตามไปยืนค้ำอยู่ใกล้ๆ
"เฮ้ย.....ลุกขึ้นมาอย่าใจเสาะ"
เข้มเงยหน้าขึ้นมองดูไอ้ด่ำแล้วกัดฟันฝืนลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันที่จะยืนได้เต็มตัว ไอ้ด่ำก็ยกเท้าเตะรวบขาทั้งสองข้างของเข้มในท่าเถรกวาดลาน
จนเข้มล้มลงก้นจ้ำเบ้าอยู่กับพื้น
เข้มไม่ยอมแพ้พยายามที่จะลุกขึ้นอีกครั้ง ก็ถูกไอ้ด่ำยกเท้าถีบจนเซถลาล้มกลิ้งลงไปอีก แล้วมันก็เดินตามไปติดๆเหมือนจะไม่ยอมให้เข้ม
ได้พักตั้งตัว จนมิ่งซึ่งมองดูอยู่นานแล้วทนดูไม่ได้ร้องห้ามขึ้น
"เฮ้ย....ด่ำ พอเถอะวะ มันไม่เป็นมวย"
"ด่ำหันมามองมิ่งอย่างเคืองๆ มันต่อยกูปากแตกมึงเห็นไหม รึคนเป็นมวยอย่างมึงจะมาออกรับแทน"
พอเจอลูกพาลของด่ำ มิ่งก็นิ่งแล้วหลบออกไป ด่ำจึงหันมามองเข้มที่กำลังลุกขึ้นยืน
"มึงทำกูปากแตก กูขอเอาคืนนะ"
แล้วด่ำก็เหวี่ยงหมัดไปที่หน้าของเข้มตรงครึ่งปากครึ่งจมูก เข้มล้มลงไปอีกครั้งแต่คราวนี้ที่จมูกและปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด
ที่พรั่งพรูออกมาจากรูจมูก
แต่แล้วก็มีเสียงแหลมร้องดังออกมาจากในครัว
"ตายแล้ว......ไอ้ด่ำ เอ็งจะเกเรมากไปแล้วนะ อะไรวะมันพึ่งมาได้วันเดียวเอ็งก็รังแกมันจนเลือดตกยางออกเลยรึ"
วาด เป็นลูกมือคนครัวหญิงออกมาเห็นเข้าพอดี จึ่งวิ่งร้องออกมาอย่างตกใจแล้วโผเข้าไปประคองเข้มขึ้นมา
(https://i.ibb.co/qdg5z1P/DNe-BKe-VVQAAm8-HJ.jpg)
"ดูสิ ปากแตก เลือดกำเดาไหลเต็มหน้าเลย ไอ้ด่ำข้าจะไปฟ้องนายหมู่จันดี"
พอได้ยินอย่างนั้น ด่ำก็เริ่มกังวลกลัวจะถูกลงโทษ รีบเอ่ยขึ้น
"แหม พี่วาด พี่ดูสิ ฉันก็ปากแตกเหมือนกันนะ มันทำชั้นก่อนเห็นไหมเนี่ย"
วาดมองค้อนไอ้ด่ำ แล้วไม่สนใจมันอีกประคองเข้มเข้าไปในครัวเพื่อทำแผลทันที
--------------------
แล้วป๊อดก็หลุดออกมาจากฌาณด้วยความตื่นเต้น ภาพและเหตุการณ์ที่เขาได้ย้อนอดีตชาติไปพบเห็นนั้น
มันเหมือนราวกับว่าเขาได้ไปสัมผัสมาด้วยตัวเองจริงๆ ทั้งความรู้สึกเจ็บแค้น และเจ็บปวดตามร่างกาย ทั้งรู้สึกขอบคุณ
วาดหญิงสาวรุ่นพี่ที่มีใจกรุณาเอื้อเฟื้อต่อเขา ป๊อดต้องการจะรู้เรื่องในอดีตชาติเพิ่มเติมอีกว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป
จึงหลับตาลงเข้าฌาณสมาธิอีกครั้ง จากนั้นภาพลางเลือนจากอดีตชาติก็ค่อยๆปรากฏชัดขึ้น
มันเป็นเวลาเย็นที่ลานดินหน้าโรงครัว วาดและแม่ครัวนำข้าวที่หุงเสร็จใหม่ๆ และอาหารออกมาตั้ง และตักอาหารใส่จานให้กับ
ทหารฝึกหัดที่มาเข้าแถวรอรับอาหาร เข้มก็เดินไปรับอาหารแล้วออกมากินร่วมกันกับคนอื่นๆ ขณะที่เขากำลังกินอาหาร
อย่างเอร็ดอร่อยเพราะเหนื่อล้ามาทั้งวัน ด่ำก็ถือจานข้าวเดินเข้ามาหา
"เฮ้ย ไอ้เข้ม มึงพึ่งเข้าใหม่ เอาไข่มาให้กูซะ ตามธรรมเนียม"
เข้มเงยหน้ามองตาขวาง
"ธรรมเนียมอะไรของมึงวะ กูไม่ให้"
"มึงอยากเจ็บตัวอีกใช่ไหม กูเป็นหัวหน้าที่นี่ใครมาใหม่ ต้องทำอย่างนี้ทุกคน"
เข้มยืนขึ้นมองหน้าด่ำ ด้วยแววตาที่พร้อมจะสู้อีกครั้ง แต่แล้วมิ่งก็ยืนขึ้นเอาตัวบังร่างเข้มไว้แล้วเอาไข่ในจานตัวเองส่งให้ด่ำ
"เอ้า ข้าเอาของข้าให้แทนมันก็แล้วกัน"
ด่ำมองหน้ามิ่งแล้วหันไปเอ่ยขึ้นกับเข้ม
"มื้อหน้ากูจะมาเอาค่าธรรมเนียมกับมึงอีก"
แล้วด่ำก็เดินจากไปพร้อมกับไข่ของมิ่ง เข้มหันไปมองหน้ามิ่งแล้วเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ
"เอ็งจะให้มันไปทำไมวะมิ่ง"
"ถ้าไม่ให้ เอ็งก็จะโดนมันซ้อมอีก เอ็งสู้มันได้เหรอวะ"
"สู้ไม่ได้ข้าก็จะสู้ เรื่องอะไรจะให้มันมาทำฝ่ายเดียว"
"ตัวมันใหญ่กว่าเอ็งมาก แล้วก็เป็นมวยมาก่อนเอ็งหลายปี เอ็งไม่มีทางสู้มันได้หรอก"
"แล้วเอ็งล่ะมิ่ง เอ็งทำไมไม่สู้มัน เอ็งก็ฝึกมวยมาไม่น้อยไปกว่ามันนี่หว่า"
มิ่งก้มหน้าลงอย่างละอาย แล้วจึงเอ่ยขึ้น
"ที่จริงข้าก็ไม่ชอบขี้หน้ามันเหมือนกัน แต่ข้าไม่กล้าว่ะ ตัวมันใหญ่ แรงมันก็เยอะ"
เข้มนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยขึ้น
"งั้นเอาอย่างนี้ไหม เอ็งกับข้าจับมือกัน ถ้ามันมาหาเรื่องกับเราคนใดคนหนึ่ง เราจะสู้กับมันด้วยกัน"
มิ่งทำหน้าแหยๆ แบบลังเล
"จะดีเหรอวะ ถ้ามันไม่ล้มเราจะแย่นะเว้ย"
"เถอะน่าเรามีสองคนจะกลัวอะไร ไม่ลองจะรู้เหรอวะ อย่างมากก็แค่เจ็บ ไม่อย่างนั้นมันก็จะกร่างกับเราแบบนี้ไปเรื่อยๆ"
ป๊อดติดตามภาพในอดีตชาติมาถึงตรงนี้ ก็มีความรู้สึกคล้ายจะจดจำเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้ ทันใดนั้นภาพในฌาณสมาธิ
ก็เปลี่ยนเป็นรุ่งเช้าในวันถัดไปอันเป็นเหตุการณ์ที่เขาประทับใจและจดจำมันได้ดี
หลังจากเหล่าทหารฝึกหัดตื่นนอนแต่เช้ามืดจนเวลาล่วงเข้าสู่เวลาสาย ถึงเวลาที่จะพักกินมื้อเช้าทุกคนก็ไปพร้อมกันที่ลานดิน
หน้าโรงครัวที่เดิม มิ่งกับเข้มหลังจากได้อาหารแล้วก็หลบออกมากินมื้อเช้าอยู่ด้วยกัน แต่ยังไม่ทันที่ตักข้าวใส่ปาก ด่ำก็เดินเข้ามา
แล้วทวงเอาค่าธรรมเนียมกับเข้มอีก
"ไอ้เข้ม ส่งมา ค่าธรรมเนียมของกู"
เข้มรอเวลนี้อยู่แล้วผิดกับมิ่งที่มีสีหน้าไม่สู้ดีอยู่ตลอดเวลา เขาวางจานข้าวลงแล้วยืนขึ้น
"ถ้ากูไม่ให้ มึงจะทำยังไงกับกู"
ดิ่งจ้องมองเข้มตาเขม็ง
"มึงอยากเจ็บตัวจริงๆใช่ไหมไอ้เข้ม"
พูดจบด่ำก็ผลักอกเข้มจนเซถลาถอยหลังไป แล้วเดินตามติดเข้ามา
"กูขอพูดเป็นครั้งสุดท้าย ส่งค่าธรรมเนียมมาให้กูซะไม่งั้นมึงเจ็บตัวแน่"
ฉับพลันนั้นเองเข้มก็ยกเท้าเตะไปที่กล่องดวงใจของด่ำจนมันร้องโอ้ก เอามือกุมแล้วทรุดลงไปกองกับพื้น
เข้มไม่ปล่อยเวลาทองให้ผ่านไป เขาปราดเข้าไปคร่อมร่างไอ้ด่ำแล้วรัวกำปั้นต่อยทั้งซ้ายและขวาอย่างไม่ยอมหยุด
"นี่....นี่....นี่.......มึงจำไว้อย่าได้คิดมารังแกกูอีก นี่....นี่....นี่......."
มิ่งจ้องมองดูเข้มที่กำลังคร่อมร่างของด่ำซึ่งตัวใหญ่กว่ามากอย่างยอมรับในความใจสู้ของเข้ม จนเกิดเป็นแรง
ผลักดันให้เขาคิดที่จะสู้อย่างเข้มบ้าง
แต่แล้วเข้มก็ถูกนายหมู่จันดีซึ่งเดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี อุ้มตัวออกมาจากการคร่อมร่างของด่ำ ซึ่งในตอนนี้
หน้าตามันยับเยินจนดูไม่ได้
"ไอ้เข้ม ไอ้ด่ำ อะไรกันวะ กินเข้าอยู่ด้วยกันแท้ๆ กัดกันอย่างกับหมา วันนี้พวกมึงต้องถูกลงโทษงดข้าวมื้อเย็นทั้งสองคน
แล้วอย่าให้กูเห็นพวกมึงทะเลาะกันอีก ไม่อย่างนั้นกูจะเฆี่ยนซะทั้งสองคนเลย"
เข้มยืนก้มหน้ารับฟังการลงโทษจากจันดีโดยไม่ปริปาก ผิดกับด่ำที่มีสีหน้าเคร่งขรึมกัดกรามจนเป็นสันนูนด้วยความแค้นใจ
ตั้งแต่วันนั้นมาด่ำก็ไม่ได้มาตอแยกับเข้มอีก แต่มันจะมองเข้มด้วยความอาฆาตแค้นทุกครั้ง มันรอโอกาสที่ปลอดคน
หากได้เจอเข้มเมื่อไหร่มันจะเอาคืนแค้นนี้กับเข้มอย่างสาสม
---------------------------------------
ในตอนเช้าที่บ้านผู้ใหญ่ชุ่ม ป๊อดตื่นขึ้นมาก็เป็นเวลาสายมากแล้ว เพราะเมื่อคืนเขาได้ใช้ฌาณสมาธิระลึกอดีตชาติของตนเอง
จนเวลาล่วงเข้าไปค่อนคืนจึงได้หลับลง
ป๊อดออกมาจากห้องก็ไม่พบใคร นอกจากข้อยที่เข้าไปทำงานในครัวตามปกติของเธอ เขาจึงเดินเข้าไปหา
"ช้อย น้าผู้ใหญ่ กับชื่นไปไหนหล่ะ"
ช้อยเอ่ยตอบป๊อดทั้งที่สองมือยังง่วนอยู่กับงานในครัว
"เข้าไปประชุมลูกบ้าน เตรียมรับมือคนบ้านใต้ที่จะแห่กันมาหาเรื่องเราในอีก 2 วันข้างหน้า"
"หา...อะไรนะ ทำไมเขาต้องมาหาเรื่องเราล่ะ"
ช้อยเห็นว่าป๊อดยังไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น จึงเล่าสิ่งที่ได้ยินมาจากผู้ใหญ่ชุ่มให้ป๊อดฟังทั้งหมด
"เอ ผู้ใหญ่ทองก็ทำไม่ถูกนะ แล้วน้าผู้ใหญ่จะทำยังไงต่อไปล่ะ"
"ไม่รู้สิ เห็นพ่อดูกลุ้มๆอยู่นะ ช้อยสงสารพ่อจัง"
"แต่ผมคิดว่า ผู้ใหญ่ทองคงฟังความจากทางเขาฝ่ายเดียวและพอดีฝั่งเราก็เป็นคู่กรณีกับเขา งั้นผมจะช่วยอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น
ให้ผู้ใหญ่ทองฟัง ผมเป็นคนนอกคิดว่าผู้ใหญ่ทองคงฉุกใจคิดขึ้นมาบ้าง ช้อยไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ"
ช้อยหันมายิ้มให้ป๊อดเป็นเชิงเห็นด้วยแล้วก็หันไปทำงานของเธอต่อ
ป๊อดจึงมองดูช้อยก้มๆเงยๆทำงานในครัวแล้วยิ้มอยู่คนเดียว ช้อยจดจ่ออยู่กับงานตรงหน้าได้สักพักก็รู้สึกตัวว่า
เธอกำลังจ้องมองอยู่ จึงหันมามองดูพอเห็นว่าป๊อดยิ้มอยู่คนเดียวก็นึกขำ
"บ้าไปแล้วเหรอ เป็นอะไรยิ้มอยู่คนเดียว"
"ผมคิดถึงวันที่เราทำอะไรกันที่ริมคลอง"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
รอเรื่องนี้จนแทบจะลงแดงเลย ::Crying:: ::Crying:: ::Crying::
อ้างจาก: legacy เมื่อ พฤษภาคม 26, 2020, 03:33:21 หลังเที่ยง
รอเรื่องนี้จนแทบจะลงแดงเลย ::Crying:: ::Crying:: ::Crying::
555 ขอบคุณครับที่ติดตาม
จัดในครัวก่อนพ่อมาเลยครับ
ดีแล้วนะครับน้องช้อย
ตามติดมาทุกระยะน่าอ่ามากครับ
อยู่กันแค่สองคนกับข้าวในครัวจะเสร็จทันผู้ใหญ่กลับมารึป่าว
ป๊อดนี่เผลอไม่ได้เลย
ป้อด จะช่วยแก้ปัญหา จะได้สมหวังกับผญที่ถีบป้อดด้วยไง
ช้อยจะยอมดีๆหรือจะให้ใช้น้ำมันกับอาคมลุ้นๆชอบทุกตอนที่อ่านชอบมากเลย
ป็อดนะป็อด
ป๊อดเก่งมาก เรื่องราวอ่านสนุกมากๆครับ เหมือนเรื่องเพชรพอุมาเลยครับ
โอกาสมาแล้วยกสองเริ่มได้
จัดการช้อยในครัวเลย แล้วคราวหน้าก็คงถึงคึวกระแต
จัดในครัวต่อครับป๊อด โอกาสมาแล้ว
ปลั่งต้องรู้เรื่องอะไรเกี่บวกับกระสือแน่เลย
เมื่อคืนยังคิดถึงสาวอีกบ้านอยู่เลย
ป๊อดหยอดช้อยไปเรื่อยๆ พอได้จังหวะก็จัดไป
ใครจะเป็นปอบนะ แต่ตอนนี้ ซ้ำ กะช้อยก่อนเลย
มีย้อนอดีต จะมีสาวๆมาช่วยคลายเหงาใหม่
เด่วป๊อดแก้ปัญหาให้ช้อยอย่าลืมรางวัลนะ ::HeyHey::
ป๊อดจะไปหาผู้ใหญ่ทองหรือหาลูกสาวผู้ใหญ่ทองกันแน่ สงสัยจะได้เมียเพิ่มอีก2คนนะ
ในครัวก็น่าลองนะครับ
ขอบคุณครับ จะจัดให้ช้อย หน่อยไม๊
อ้างจาก: Kamen Rider V-3 เมื่อ พฤษภาคม 26, 2020, 03:29:18 หลังเที่ยง
คุยก่อนอ่าน
ตอนนี้เข็นออกมาช้าหน่อย เพราะงานการเริ่มกลับเข้ามาเป็นปกติแล้ว ทีแรกตั้งใจจะลงทีละสองตอนอยากให้เรื่อง
มันเดินหน้าไปไวหน่อยเพราะมีหลายท่านบ่นๆมาอยากให้ป๊อดกลับไปบ้านมากกว่าอยู่ที่บ้านลับแลนี้ ก็ขอแจ้งให้
ทราบครับว่ากลับแน่แต่ขอให้เป็นไปตามพล็อตเรื่องที่วางไว้ก่อน ไม่นานเกินรอแน่ๆครับ
-------------------------------------------
หลังจากผู้ใหญ่ทอง คง และ กระแต ไม่ประสบความสำเร็จในการเจรจา และต้องกลับบ้านใต้ไปก่อนเพราะ
ดูจากท่าทีของผู้ใหญ่ชุ่มและคนบ้านเหนือ เหมือนจะไม่ยอมส่งคนที่ยิงปลั่งมาให้ลงโทษง่ายๆ อีกทั้งทางฝั่ง
ของตนก็มาเพียง 4 คน ผุู้ใหญ่ทองจึงออกอุบายให้เวลา 3 วัน จะกลับมาอีกครั้ง เพราะตั้งใจว่า การกลับมา
บ้านเหนือในครั้งหน้าจะเตรียมกำลังคนให้พร้อมและลากตัวคนผิดมาลงโทษให้ได้
ในระหว่างเดินทางกลับบ้านใต้ ผู้ใหญ่ทองก็มีอารมณ์เย็นลง จึงใคร่ครวญลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วก็เกิด
ความสงสัยจึงเอ่ยถามไอ้ปลั่งขึ้น
"เฮ้ย ปลั่ง เมื่อคืนก่อนเอ็งไปทำอะไรที่บ้านเหนือตอนค่ำๆมืดๆวะ"
ไม่มีเสียงตอบจากปลั่ง จนผู้ใหญ่ทองต้องถามขึ้นอีกครั้งด้วยเสียงที่ดังขึ้นกว่าเก่า
"ไอ้ปลั่ง กูถามว่า เมื่อคืนมึงไปทำอะไรที่บ้านเหนือตอนค่ำๆมืด"
"เอ่อ....เอ่อ....ฉันไปทำธุระมาจ้ะ"
"ธุระอะไรวะ มึงตอบมาให้ชัดๆได้ไหม กูชักรำคาญแล้วนะ"
"ฉันไปหาญาติจ้ะ"
"ไปหาญาติแล้วทำไมต้องกลับตอนค่ำมืดๆ ให้พวกบ้านเหนือมันยิงเอา"
"ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ ก็ฉันแค่อยากจะถึงบ้านไวๆ"
ผู้ใหญ่ทองฟังคำตอบของปลั่งแล้วรู้สึกไม่สมเหตุสมผล แต่เมื่อไม่มีอะไรจะถามต่อจึงเฉยเสีย และตั้งใจว่า
เมื่อถึงบ้านใต้จะสอบสวนเรื่องนี้อย่างละเอียดอีกครั้ง แต่ในระหว่างเดินทางต่อนั้นเองผู้ใหญ่ทองก็สังเกตเห็น
หมาราว 3 ถึง 4 ตัว กำลังรุมทึ้งของสิ่งหนึ่งอยู่ที่พุ่มไม้ข้างทาง จึงเพ่งตามองอย่างพิจารณาก็เห็นว่าเป็นซากวัวตัวหนึ่ง
ผู้ใหญ่ทองจึงให้หยุดเกวียนแล้วลงไปดูใกล้ๆพร้อมกับ คง และกระแต
"ใครเอาวัวมาฆ่าทิ้งที่นี่ล่ะพ่อ"
กระแตถามขึ้นเมื่อเห็นซากวัวนอนตายในสภาพที่สมบรูณ์ แต่บริเวณท้องกลับถูกแหวะออกจนเป็นรูโบร๋ว
แล้วถูกฝูงหมาใช้ปากกัดกระชากส่วนท้องออกมากินอย่างชุลมุน
ผู้ใหญ่ทองมองซากวัวแล้วก็คิดถึงคำพูดของผู้ใหญ่ชุ่มขึ้นมาได้ จึงเอ่ยถามปลั่งขึ้นอีกครั้ง
"ไอ้ปลั่ง ผู้ใหญ่ทองเขาให้วัวมึงมาหรือป่าววะ"
"ปะ ปะ ป่าว จ้ะ ไม่ได้ให้ ไม่ได้ให้อะไรฉันเลยจ้ะ"
ผู้ใหญ่ทองไม่เอ่ยอะไรอีก ให้สัญญาณเกวียนเดินทางต่อ แต่สีหน้ายังกังวลและเต็มไปด้วยความครุ่นคิด
---------------------------
ที่บ้านของผู้ใหญ่ชุ่มในตอนค่ำของวันนั้น หลังจากเสร็จสิ้นจากการวางแผนให้ลูกบ้านจัดเวรยามเฝ้าระวังเผื่อว่าปอบ
มันจะกลับมาอีกครั้ง ผู้ใหญ่ชุ่มก็กลับบ้านเข้าห้องนอนทันที เพราะต้องการจะอยู่คนเดียวเงียบๆอย่างใช้ความคิด
ถึงแผนรับมือคนของผู้ใหญ่ทองในอีก 3 วันข้างหน้า เขารู้ดีว่าคนของผู้ใหญ่ทองนั้นมีทักษะการต่อสู้ดีทุกคน ซึ่งเมื่อเทียบกับ
ลูกบ้านของเขาแล้ว ก็ถือว่าเป็นข้อได้เปรียบของบ้านใต้เป็นอย่างมากหากต้องปะทะกัน
ส่วนช้อยที่นอนในห้องชั้นบนติดกับห้องของผู้ใหญ่ชุ่ม ก็ครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับป๊อดในตอนเช้าที่ผ่านมา
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ดื่มด่ำและหวาบหวามอย่างที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่อีกใจก็รู้สึกผิดที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้กับ
ชายแปลกหน้าที่พึ่งเข้ามาในหมู่บ้านเพียงไม่กี่วัน เธอกังวลถึงอนาคตว่าจหากพ่อเธอรู้เรื่องนี้เธอจะทำอย่างไร
ถัดลงมาชั้นล่างในห้องเก็บของที่ช้อยได้จัดให้เป็นห้องนอนของป๊อด ภายในห้องป๊อดกำลังนอนก่ายหน้าผากมองดูเพดานมุ้ง
อย่างใช้ความคิด เขาคิดถึงเรื่องเมื่อบ่ายที่เขาเสียทีถูกผู้หญิงบ้านใต้หน้าหวาน ถีบจนล้มลงไปกองกับพื้นอย่างไม่เป็นท่า
แม้จะรู้สึกเจ็บใจอยู่บ้างที่ถูกผู้หญิงถีบจนเสียเชิงชาย แต่ก็กลับมีความรู้สึกหนึ่งที่พลุ่งพล่านมากกว่าตามประสาของผู้ชายเจ้าชู้
นั่นก็คือเขาอยากจะรู้จักและได้พบหญิงสาวคนนั้นอีกสักครั้ง เขาต้องการจะปราบพยศให้เธอยอมสยบต่อเขาให้ได้
ในขณะที่ป๊อดครุ่นคิดถึงกระแตอยู่ ใบหน้าของคงก็ลอยเข้ามารบกวนจิตใจ เขารู้สึกเกลียดรอยยิ้มและชังน้ำหน้าของคง
อย่างไม่มีสาเหตุจนต้องสลัดความคิดนั้นไปให้พ้นหัวของเขา แล้วพยายามข่มตาให้หลับ
ยิ่งดึกทั่วบริเวณบ้านก็ยิ่งเงียบสนิท แต่ป๊อดก็ยังไม่สามารถข่มตาหลับลงได้ เขาคิดจะย่องไปหาช้อยเพราะยังติดใจในรสรัก
ที่พึ่งสมหวังไปเมื่อเช้า แต่ก็ติดตรงที่ผู้ใหญ่ชุ่มก็นอนอยู่ในห้องที่ติดกันจึงล้มเลิกความคิดไป แล้วมาหวนคิดถึงความปลอดภัย
ของคนที่บ้านแทน แต่เขาก็ยังเบาใจลงได้เพราะได้ฝากโหงพรายให้ช่วยดูแลเอาไว้แล้ว หากมีเหตุการณ์ผิดปกติเกิดขึ้นมันก็คง
จะกลับมารายงานเขาทันที
ป๊อดปล่อยความคิดไปเรื่อยจนรู้ตัวว่าคืนนี้เขาคงจะไม่หลับง่ายๆแน่ จึงคิดที่จะทบทวนการเข้าฌาณรำลึกอดีตชาติตามที่หลวงปู่
ในป่าได้สอนไว้ เมื่อครั้งก่อนเขารู้แต่เพียงว่าในอดีตชาติเขามีชื่อว่าเข้ม ถูกพ่อนำมาฝากให้อยู่กับขุนเรือง แต่แล้ว
สมาธิฌาณของเขาก็เสื่อมกำลังลงเพียงแค่นั้น
ป๊อดนั่งในท่าคุกเข่าพนมมือกราบลงกับหมอนสามครั้งแล้วรำลึกถึงหลวงปู่ในป่า จากนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นนั่งขัดสมาธิแล้วปิดตาลง
ภาวนากสินไฟจนจิตของเขานิ่งเข้าสู่ระดับฌาณ ป๊อดเพ่งมองไปที่กลางดวงกสิณจนมันสว่างเจิดจ้าแล้วจึงตั้งจิตอธิษฐาน
เพื่อระลึกย้อนหลังถึงอดีตชาติ
ภาพในอดีตชาติค่อยๆปรากฏขึ้นเป็นภาพจางๆ จากนั้นจึงค่อยๆชัดขึ้นทีละน้อยๆตามลำดับ
เขาเห็นตัวเองในร่างของเข้มกำลังพูดคุยกับนายหมู่จันดี
"ไอ้เข้ม จากนี้ไปเอ็งต้องเป็นคนไปหาบน้ำมาเทใส่ตุ่มให้เต็มทุกใบ ถ้าฟืนหมด เอ็งก็ต้องไปผ่าฟืนมาให้ห้องครัวเขา เข้าใจไหม
อ้ออีกอย่างเอ็งต้องช่วยเขาตำข้าวใส่กระบุงในครัวอย่าให้ขาดล่ะ"
เข้มมีสีหน้าไม่สู้เต็มใจนัก
"ทำไมฉันได้ทำงานอยู่คนเดียว คนอื่นๆไม่เห็นต้องทำเลย นั่นหน่ะพวกมันซ้อมมวยกันอยู่ ทำไมไม่ให้ฉันซ้อมมวยเหมือนพวกมันบ้าง"
เข้มชี้มือไปยังกลุ่มเด็กหนุ่มราวสิบกว่าคน ที่กำลังจับคู่กันซ้อมมวยกันอย่างขะมักเขม้น
"ไม่ได้เว้ย เอ็งพึ่งจะมาถึงก็จะซ้อมมวยเลยรึ เอ็งต้องทำงานฝึกกำลังให้อยู่ตัวก่อน หนอยจะซ้อมมวยเดี๋ยวข้า
ก็ส่งไปให้พวกมันเตะให้ตายซะหรอก"
"แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ฝึกมวยล่ะ น้าจันดี"
"อีก 3 เดือน ทุกคนที่เข้ามาใหม่ที่นี่ เขาทำอย่างนี้กันทุกคน เอ้ารีปไปตักน้ำซะข้าไปก่อนล่ะ"
เข้มมีนิสัยดื้อรั้น ไม่เชื่อคำใครง่ายๆ พอจันดีเดินจากไปแล้ว เข้มก็เดินเข้าไปหาเด็กหนุ่มคู่หนึ่งที่จับคู่ซ้อมมวยกันอยู่
และหนึ่งในนั้นก็คือไอ้ด่ำ มันเป็นเด็กโข่งที่มีอายุมากที่สุดในค่าย และมีนิสัยค่อนข้างเกเรชอบกลั่นแกล้งคนอื่นอยู่เป็นประจำ
มันแอบมองและฟังเข้มคุยกับนายหมู่จันดีอยู่นานแล้ว พอเข้มเดินเข้ามาดูมันใกล้ๆมันก็หยุดแล้วหันมามองเข้มอย่างพิจารณา
พอเห็นว่าเข้มตัวทั้งผอมทั้งเล็กก็ยิ้มอย่างกระหยิ่มใจแล้วเอ่ยขึ้น
"เฮ้ย.....เอ็งชื่ออะไรวะ"
"ข้าชื่อเข้ม แล้วเอ็งล่ะ"
"ข้าชื่อด่ำ เป็นหัวหน้าของไอ้พวกนี้ ได้ยินว่าพึ่งมาอยู่วันนี้ ทำไมไม่ไปหาบน้ำก่อน จะมาซ้อมมวยเลยรึ"
"ทำไมต้องหาบน้ำก่อน....ซ้อมมวยไม่เห็นยากอะไร ต่อยข้าก็ต่อยเป็น เตะข้าก็เตะเป็น"
ด่ำฟังแล้วก็รู้สึกหมั่นไส้
"ได้....งั้นเอ็งจะลองซ้อมกับข้าดูไหมล่ะ"
"เอาสิ"
แล้วด่ำก็ตั้งท่ามวยโดยจรดมวยกว้าง ทิ้งน้ำหนักตัวไปข้างหลัง เท้าหน้าสัมผัสพื้นเพียงเบาๆ แบบพร้อมที่จะออกอาวุธ
ได้ไกลอย่างไม่พลาด เข้มเห็นอย่างนั้นก็ยกสองมือขึ้นกำหมัดแบบไร้รูปแบบเตรียมที่จะออกหมัด ตาจ้องมองไอ้ด่ำ
อย่างเตรียมพร้อมรับหากมันออกอาวุธมา แต่ก็ทำได้เพียงแค่คิด พลันด่ำก็ถ่ายน้ำหนักมายังเท้าหน้าแล้วเหวี่ยงเท้าหลัง
เตะไปที่หัวไหล่ของเข้มอย่างถนัดถนี่ เสียงแข้งกระทบเนื้อต้นแขนเปลือยเปล่าของเข้มดัง เผี่ย!
ร่างของเข้มเซไปตามแรงตีนของด่ำ ถลากลิ้งไกลออกไปอย่างเป็นท่า ท่ามกลางเสียงหัวเราะของคู่ซ้อมคนอื่นๆที่พากัน
หยุดแล้วมาล้อมดูมวยระหว่างด่ำกับเข้ม
เข้มรู้สึกเจ็บที่หัวไหล่ซ้ายมองลงไปเห็นหัวไหล่ตัวเองแดงเป็นปลื้น แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้รีบลุกขึ้นตั้งหมัดแล้วเดินเข้ามาใหม่
ด่ำเห็นว่าเข้มเดินตรงเข้ามาแบบไร้เชิงมวยก็ยิ้มที่มุมปาก ตั้งท่ามวยในแบบเดิมแต่สลับข้างรอเอาไว้ พอเข้มเข้ามาใกล้ก็ยกเท้าหลัง
ถีบออกไปอย่างเต็มแรง เข้มมัวแต่ระวังเท้าข้างเดิม พอโดนถีบเต็มแรงเข้าเช่นนั้นร่างของเขาก็เซถลาถอยหลัง แล้วล้มม้วนตัว
กลิ้งไปตามแรงตีนท่ามกลางเสียงหัวเราะอย่างขบขันของคนอื่นๆอีกครั้ง
เข้มรู้สึกทั้งเจ็บทั้งอาย ก่อนหน้านั้นตอนอยู่ที่บ้านหากมีเรื่องชกต่อยกับใคร เขาก็ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะโดนคู่ต่อสู้กระทำข้างเดียวแบบนี้
เขาจึงแค้นใจและคิดจะเอาชนะไอ้ด่ำให้ได้ รีบยันตัวลุกขึ้นมาแล้วกระโจนเข้าไปหาไอ้ด่ำอย่างรวดเร็ว ไอ้ด่ำถูกจู่โจม
โดยยังไม่ทันระวังตัวก็ถูกหมัดของเข้มต่อยเข้าเต็มหน้าอย่างจัง จนมันเป็นฝ่ายล้มลงก้นจ้ำบ้ำอยู่กับพื้น
คราวนี้ไม่มีแม้แต่เสียงหัวเราะ เพราะทุกคนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าไอ้ด่ำมันเอาจริงขึ้นมา ไอ้ด่ำเอามือลูบปากข้างที่โดนต่อยก็เห็นเลือด
ติดมือมันออกมา สีหน้าของมันก็เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นทันที มันลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปหาเข้มที่กำลังตั้งท่าอยู่อย่างดีใจที่สามารถ
ทำให้คู่ต่อสู้ล้มลงได้บ้าง แล้วปราดเข้าไปหา พร้อมกับยกเท้าเตะไปที่ชายโครงของเข้มเต็มแรง
เผี่ย!!...
เข้มใช้แขนออกบังไว้ได้ทัน แต่ก็รู้สึกถึงความแรงของการเตะจากไอ้ด่ำจนเจ็บและแสบไปทั้งแขน ด่ำยังคงเดินปรี่เข้ามาแล้วต่อยหมัดตรง
เข้าที่หน้าของเข้มอย่างจัง หน้าของเข้มผงะเซถลาไปข้างหลัง ด่ำไม่รอช้าปราดเข้าไปซ้ำด้วยหน้าแข็งตรงบริเวณชายโครงอีกที
คราวนี้หน้าแข้งของด่ำถูกเข้าที่ชายโครงของเข้มอย่างจัง เข้มเซไปสองสามก้าวแล้วรู้สึกจุกแน่นจนหายใจไม่ออกค่อยๆทรุดตัว
ลงไปกองกับพื้น โดยมีด่ำเดินตามไปยืนค้ำอยู่ใกล้ๆ
"เฮ้ย.....ลุกขึ้นมาอย่าใจเสาะ"
เข้มเงยหน้าขึ้นมองดูไอ้ด่ำแล้วกัดฟันฝืนลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันที่จะยืนได้เต็มตัว ไอ้ด่ำก็ยกเท้าเตะรวบขาทั้งสองข้างของเข้มในท่าเถรกวาดลาน
จนเข้มล้มลงก้นจ้ำเบ้าอยู่กับพื้น
เข้มไม่ยอมแพ้พยายามที่จะลุกขึ้นอีกครั้ง ก็ถูกไอ้ด่ำยกเท้าถีบจนเซถลาล้มกลิ้งลงไปอีก แล้วมันก็เดินตามไปติดๆเหมือนจะไม่ยอมให้เข้ม
ได้พักตั้งตัว จนมิ่งซึ่งมองดูอยู่นานแล้วทนดูไม่ได้ร้องห้ามขึ้น
"เฮ้ย....ด่ำ พอเถอะวะ มันไม่เป็นมวย"
"ด่ำหันมามองมิ่งอย่างเคืองๆ มันต่อยกูปากแตกมึงเห็นไหม รึคนเป็นมวยอย่างมึงจะมาออกรับแทน"
พอเจอลูกพาลของด่ำ มิ่งก็นิ่งแล้วหลบออกไป ด่ำจึงหันมามองเข้มที่กำลังลุกขึ้นยืน
"มึงทำกูปากแตก กูขอเอาคืนนะ"
แล้วด่ำก็เหวี่ยงหมัดไปที่หน้าของเข้มตรงครึ่งปากครึ่งจมูก เข้มล้มลงไปอีกครั้งแต่คราวนี้ที่จมูกและปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด
ที่พรั่งพรูออกมาจากรูจมูก
แต่แล้วก็มีเสียงแหลมร้องดังออกมาจากในครัว
"ตายแล้ว......ไอ้ด่ำ เอ็งจะเกเรมากไปแล้วนะ อะไรวะมันพึ่งมาได้วันเดียวเอ็งก็รังแกมันจนเลือดตกยางออกเลยรึ"
วาด เป็นลูกมือคนครัวหญิงออกมาเห็นเข้าพอดี จึ่งวิ่งร้องออกมาอย่างตกใจแล้วโผเข้าไปประคองเข้มขึ้นมา
(https://i.ibb.co/qdg5z1P/DNe-BKe-VVQAAm8-HJ.jpg)
"ดูสิ ปากแตก เลือดกำเดาไหลเต็มหน้าเลย ไอ้ด่ำข้าจะไปฟ้องนายหมู่จันดี"
พอได้ยินอย่างนั้น ด่ำก็เริ่มกังวลกลัวจะถูกลงโทษ รีบเอ่ยขึ้น
"แหม พี่วาด พี่ดูสิ ฉันก็ปากแตกเหมือนกันนะ มันทำชั้นก่อนเห็นไหมเนี่ย"
วาดมองค้อนไอ้ด่ำ แล้วไม่สนใจมันอีกประคองเข้มเข้าไปในครัวเพื่อทำแผลทันที
--------------------
แล้วป๊อดก็หลุดออกมาจากฌาณด้วยความตื่นเต้น ภาพและเหตุการณ์ที่เขาได้ย้อนอดีตชาติไปพบเห็นนั้น
มันเหมือนราวกับว่าเขาได้ไปสัมผัสมาด้วยตัวเองจริงๆ ทั้งความรู้สึกเจ็บแค้น และเจ็บปวดตามร่างกาย ทั้งรู้สึกขอบคุณ
วาดหญิงสาวรุ่นพี่ที่มีใจกรุณาเอื้อเฟื้อต่อเขา ป๊อดต้องการจะรู้เรื่องในอดีตชาติเพิ่มเติมอีกว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป
จึงหลับตาลงเข้าฌาณสมาธิอีกครั้ง จากนั้นภาพลางเลือนจากอดีตชาติก็ค่อยๆปรากฏชัดขึ้น
มันเป็นเวลาเย็นที่ลานดินหน้าโรงครัว วาดและแม่ครัวนำข้าวที่หุงเสร็จใหม่ๆ และอาหารออกมาตั้ง และตักอาหารใส่จานให้กับ
ทหารฝึกหัดที่มาเข้าแถวรอรับอาหาร เข้มก็เดินไปรับอาหารแล้วออกมากินร่วมกันกับคนอื่นๆ ขณะที่เขากำลังกินอาหาร
อย่างเอร็ดอร่อยเพราะเหนื่อล้ามาทั้งวัน ด่ำก็ถือจานข้าวเดินเข้ามาหา
"เฮ้ย ไอ้เข้ม มึงพึ่งเข้าใหม่ เอาไข่มาให้กูซะ ตามธรรมเนียม"
เข้มเงยหน้ามองตาขวาง
"ธรรมเนียมอะไรของมึงวะ กูไม่ให้"
"มึงอยากเจ็บตัวอีกใช่ไหม กูเป็นหัวหน้าที่นี่ใครมาใหม่ ต้องทำอย่างนี้ทุกคน"
เข้มยืนขึ้นมองหน้าด่ำ ด้วยแววตาที่พร้อมจะสู้อีกครั้ง แต่แล้วมิ่งก็ยืนขึ้นเอาตัวบังร่างเข้มไว้แล้วเอาไข่ในจานตัวเองส่งให้ด่ำ
"เอ้า ข้าเอาของข้าให้แทนมันก็แล้วกัน"
ด่ำมองหน้ามิ่งแล้วหันไปเอ่ยขึ้นกับเข้ม
"มื้อหน้ากูจะมาเอาค่าธรรมเนียมกับมึงอีก"
แล้วด่ำก็เดินจากไปพร้อมกับไข่ของมิ่ง เข้มหันไปมองหน้ามิ่งแล้วเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ
"เอ็งจะให้มันไปทำไมวะมิ่ง"
"ถ้าไม่ให้ เอ็งก็จะโดนมันซ้อมอีก เอ็งสู้มันได้เหรอวะ"
"สู้ไม่ได้ข้าก็จะสู้ เรื่องอะไรจะให้มันมาทำฝ่ายเดียว"
"ตัวมันใหญ่กว่าเอ็งมาก แล้วก็เป็นมวยมาก่อนเอ็งหลายปี เอ็งไม่มีทางสู้มันได้หรอก"
"แล้วเอ็งล่ะมิ่ง เอ็งทำไมไม่สู้มัน เอ็งก็ฝึกมวยมาไม่น้อยไปกว่ามันนี่หว่า"
มิ่งก้มหน้าลงอย่างละอาย แล้วจึงเอ่ยขึ้น
"ที่จริงข้าก็ไม่ชอบขี้หน้ามันเหมือนกัน แต่ข้าไม่กล้าว่ะ ตัวมันใหญ่ แรงมันก็เยอะ"
เข้มนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยขึ้น
"งั้นเอาอย่างนี้ไหม เอ็งกับข้าจับมือกัน ถ้ามันมาหาเรื่องกับเราคนใดคนหนึ่ง เราจะสู้กับมันด้วยกัน"
มิ่งทำหน้าแหยๆ แบบลังเล
"จะดีเหรอวะ ถ้ามันไม่ล้มเราจะแย่นะเว้ย"
"เถอะน่าเรามีสองคนจะกลัวอะไร ไม่ลองจะรู้เหรอวะ อย่างมากก็แค่เจ็บ ไม่อย่างนั้นมันก็จะกร่างกับเราแบบนี้ไปเรื่อยๆ"
ป๊อดติดตามภาพในอดีตชาติมาถึงตรงนี้ ก็มีความรู้สึกคล้ายจะจดจำเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้ ทันใดนั้นภาพในฌาณสมาธิ
ก็เปลี่ยนเป็นรุ่งเช้าในวันถัดไปอันเป็นเหตุการณ์ที่เขาประทับใจและจดจำมันได้ดี
หลังจากเหล่าทหารฝึกหัดตื่นนอนแต่เช้ามืดจนเวลาล่วงเข้าสู่เวลาสาย ถึงเวลาที่จะพักกินมื้อเช้าทุกคนก็ไปพร้อมกันที่ลานดิน
หน้าโรงครัวที่เดิม มิ่งกับเข้มหลังจากได้อาหารแล้วก็หลบออกมากินมื้อเช้าอยู่ด้วยกัน แต่ยังไม่ทันที่ตักข้าวใส่ปาก ด่ำก็เดินเข้ามา
แล้วทวงเอาค่าธรรมเนียมกับเข้มอีก
"ไอ้เข้ม ส่งมา ค่าธรรมเนียมของกู"
เข้มรอเวลนี้อยู่แล้วผิดกับมิ่งที่มีสีหน้าไม่สู้ดีอยู่ตลอดเวลา เขาวางจานข้าวลงแล้วยืนขึ้น
"ถ้ากูไม่ให้ มึงจะทำยังไงกับกู"
ดิ่งจ้องมองเข้มตาเขม็ง
"มึงอยากเจ็บตัวจริงๆใช่ไหมไอ้เข้ม"
พูดจบด่ำก็ผลักอกเข้มจนเซถลาถอยหลังไป แล้วเดินตามติดเข้ามา
"กูขอพูดเป็นครั้งสุดท้าย ส่งค่าธรรมเนียมมาให้กูซะไม่งั้นมึงเจ็บตัวแน่"
ฉับพลันนั้นเองเข้มก็ยกเท้าเตะไปที่กล่องดวงใจของด่ำจนมันร้องโอ้ก เอามือกุมแล้วทรุดลงไปกองกับพื้น
เข้มไม่ปล่อยเวลาทองให้ผ่านไป เขาปราดเข้าไปคร่อมร่างไอ้ด่ำแล้วรัวกำปั้นต่อยทั้งซ้ายและขวาอย่างไม่ยอมหยุด
"นี่....นี่....นี่.......มึงจำไว้อย่าได้คิดมารังแกกูอีก นี่....นี่....นี่......."
มิ่งจ้องมองดูเข้มที่กำลังคร่อมร่างของด่ำซึ่งตัวใหญ่กว่ามากอย่างยอมรับในความใจสู้ของเข้ม จนเกิดเป็นแรง
ผลักดันให้เขาคิดที่จะสู้อย่างเข้มบ้าง
แต่แล้วเข้มก็ถูกนายหมู่จันดีซึ่งเดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี อุ้มตัวออกมาจากการคร่อมร่างของด่ำ ซึ่งในตอนนี้
หน้าตามันยับเยินจนดูไม่ได้
"ไอ้เข้ม ไอ้ด่ำ อะไรกันวะ กินเข้าอยู่ด้วยกันแท้ๆ กัดกันอย่างกับหมา วันนี้พวกมึงต้องถูกลงโทษงดข้าวมื้อเย็นทั้งสองคน
แล้วอย่าให้กูเห็นพวกมึงทะเลาะกันอีก ไม่อย่างนั้นกูจะเฆี่ยนซะทั้งสองคนเลย"
เข้มยืนก้มหน้ารับฟังการลงโทษจากจันดีโดยไม่ปริปาก ผิดกับด่ำที่มีสีหน้าเคร่งขรึมกัดกรามจนเป็นสันนูนด้วยความแค้นใจ
ตั้งแต่วันนั้นมาด่ำก็ไม่ได้มาตอแยกับเข้มอีก แต่มันจะมองเข้มด้วยความอาฆาตแค้นทุกครั้ง มันรอโอกาสที่ปลอดคน
หากได้เจอเข้มเมื่อไหร่มันจะเอาคืนแค้นนี้กับเข้มอย่างสาสม
---------------------------------------
ในตอนเช้าที่บ้านผู้ใหญ่ชุ่ม ป๊อดตื่นขึ้นมาก็เป็นเวลาสายมากแล้ว เพราะเมื่อคืนเขาได้ใช้ฌาณสมาธิระลึกอดีตชาติของตนเอง
จนเวลาล่วงเข้าไปค่อนคืนจึงได้หลับลง
ป๊อดออกมาจากห้องก็ไม่พบใคร นอกจากข้อยที่เข้าไปทำงานในครัวตามปกติของเธอ เขาจึงเดินเข้าไปหา
"ช้อย น้าผู้ใหญ่ กับชื่นไปไหนหล่ะ"
ช้อยเอ่ยตอบป๊อดทั้งที่สองมือยังง่วนอยู่กับงานในครัว
"เข้าไปประชุมลูกบ้าน เตรียมรับมือคนบ้านใต้ที่จะแห่กันมาหาเรื่องเราในอีก 2 วันข้างหน้า"
"หา...อะไรนะ ทำไมเขาต้องมาหาเรื่องเราล่ะ"
ช้อยเห็นว่าป๊อดยังไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น จึงเล่าสิ่งที่ได้ยินมาจากผู้ใหญ่ชุ่มให้ป๊อดฟังทั้งหมด
"เอ ผู้ใหญ่ทองก็ทำไม่ถูกนะ แล้วน้าผู้ใหญ่จะทำยังไงต่อไปล่ะ"
"ไม่รู้สิ เห็นพ่อดูกลุ้มๆอยู่นะ ช้อยสงสารพ่อจัง"
"แต่ผมคิดว่า ผู้ใหญ่ทองคงฟังความจากทางเขาฝ่ายเดียวและพอดีฝั่งเราก็เป็นคู่กรณีกับเขา งั้นผมจะช่วยอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น
ให้ผู้ใหญ่ทองฟัง ผมเป็นคนนอกคิดว่าผู้ใหญ่ทองคงฉุกใจคิดขึ้นมาบ้าง ช้อยไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ"
ช้อยหันมายิ้มให้ป๊อดเป็นเชิงเห็นด้วยแล้วก็หันไปทำงานของเธอต่อ
ป๊อดจึงมองดูช้อยก้มๆเงยๆทำงานในครัวแล้วยิ้มอยู่คนเดียว ช้อยจดจ่ออยู่กับงานตรงหน้าได้สักพักก็รู้สึกตัวว่า
เธอกำลังจ้องมองอยู่ จึงหันมามองดูพอเห็นว่าป๊อดยิ้มอยู่คนเดียวก็นึกขำ
"บ้าไปแล้วเหรอ เป็นอะไรยิ้มอยู่คนเดียว"
"ผมคิดถึงวันที่เราทำอะไรกันที่ริมคลอง"
อยากเอาอีก 555
::HeyHey::เข่มเอยจองจะฟันเขาอย่างเดียวเสย
สงสัยช้อยไม่รอดแน่ ต้องมีเสียวอีกรอบแน่ เที่ยวนี้จัดให้หนักเลย
รีบๆเอาให้เสร็จก่อนใครจะมานะ ไม่งั้นละศพไม่สวยเเน่ 55555
วันนี้้เอาอีกชักรอบ แล้วค่อยแสดงผีมือการต่อสู้
สนุกมากครับ รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ
::JubuJubu::สงสัยวันนี้ป้อดได้จัดหนักกับช้อยอีกแน่ๆ
ผูใหญ่ทอง จะทำไงต่อไป
จัดซ้ำให้ช้อย หน่อย รออยู่
ได้จัดกันต่อแน่ๆในห้องไม่รอดแน่ะเลยแบบนี้นะ
คู่แค้นในอดีตกลับมาเจอกันรึเปล่า
แต่ป็อดคงจะเหนื่อยในครัวก่อนได้ช่วยน้าผู้ใหญ่
แอบเดาว่าปลั่งน่าจะปอบเข้าแล้ว แต่พักเรื่องปอบ มาลุ้นเรื่องช้อย re-matched กับป๊อดต่อดีกว่า อิอิ
นักรัก และนักมวย อดีตส่งต่อมาปัจจุบัน ปกป้องคนด้วยนะ
หรือว่าป๊อดจะได้เอาวิชามวยที่ได้จากการระลึกชาติมาใช้ซะด้วยเลย
จัดในครัวน่าจะอร่อยนะป็อดช้อย
เจอคู่รักคู่แค้นในอดีตชาติ ต้องเคลียร์หนี้กันก่อน
ได้เวลาซ้ำช้อยอีกรอบแล้วป๊อดเอ๊ย
เรื่องราวในอดีตก็ยังน่าติดตามอยู่เรื่องในปัจจุบันก็กำลังเข้มข้นสนุกครับเรื่องนี้
อดีตชาติของป๊อดที่เป็นเข้ม คงจะเจ้าชู้เหมือนป๊อดในตอนนี้แน่ๆ
แต่ช่วงเช้าแบบนี้ ป๊อดจะล้างหน้าไก่เสียแต่ในครัวก็ดีนะ
จัดเลย ปลอดคนด้วย อย่าปล่อยโอกาสครับ
จัดช้อยไปก่อนเลยโอกาสมาแล้ว
จัดช้อยอีกรอบในครัวเลยดิคร้ายยย จะรออะไร อิอิ
ไอ้ป๊อดจะล่อสาวที่เป็นมวยซะด้วยระวังจะโดนซ้อมยับนะ
โอกาสมาแล้วจัดให้ช้อยอีกดอกเหอะป๊อด
ป๊อด หน้าสิ่วหน้าขวานพักเรื่องใต้สะดือ เตรียมตัวฝึกรบก่อน มีวิชาอย่างเดียวก็เอาตัวรอดอย่างถ้าไม่รู้จักบู๋
เรื่องอดีตชาติสนุกดีนะ
คงได้ช้อยอีกสักหน
จัดการช้อยอีกสักดอกในครัวเลยครับ แล้วคราวหน้าค่อยถึงคิวกระแต
มีซ้ำอีกดอก ปลอดคน
ป๊อดจะได้จัดสาวกระแตเมื่อไหร่นะแล้วป๊อดจะมีวิธีรับมือกับบ้านใต้อย่างไรละ
งานนี้มีซ้ำ แผลเก่า
ถึงจะอยู่เมืองลับแล แต่นายป๊อด ก็จัดสาวๆได้อีกแล้ว ::DookDig::
ป๊อดในอดีตชาติคงเป็นมวยมาแล้ว...น่าจะจำเอาลีลามวยมาสู้กับคงและพวกผู้ใหญ่ได้แน่
ท่าจะสบายตัวไปอีกวันละแบบนี้
ขอบคุณครับ
ป๊อดคิดถึงริมคลอง แต่ตอนนี้คงจะทำในครัว
รอคอยมานานแสนนาน...ป๊อดจัดช้อยเป็นค่าแรงก่อนจะไปช่วยผู้ใหญ่ /ขอบคุณครับ
เล่าเรื่องอตีดชาติของแ๊อดก็สนุกไปอีกแบบ
ป๊อดระลึกชาติให้ได้ แล้วเอาวิชานั้นมาสู้กับนักมวยจากบ้านใต้ให้หน้าหงายไปเลย แล้วเอาอีสาวบ้านใค้มาเปนเมียด้วย
ลุ้นๆๆ ว่าจะระลึกชาติได้หมดหรือป่ะ
ในครัวก่อนก็ได้
ป็อดต้องช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนแล้วละก่อนเกิดศึกสองหมู่บ้าน
เจอสาวห้าวต้องเอาให้เข็ด
ซ้ำงานซักดอกน่าจะดี
มาพอดีเลยกะลังคิดถึง
ฉากผ้ากันเปื้อนหน้าเตาก็เข้ามาอยู่ในสมองได้ไงนิ
ช้อยน่าจะโดนอีกสักดอกแน่เลย
คิดถึงริมคลอง ก็ตามมาจัดในครัวต่อเลยมั้ยครับ
จัดไปในป๊อด อย่าปล่อยให้รอดมือ
ป๊อดระลึกชาติใด้เอาวิชามวยติดตัวมาด้วย ::KO::
ดูท่าป๋อดจะสานต่อช้อยได้มั้ย ดูทรงแล้วหาทางไปต่อยากจริง
พ่อไม่อยู่ ป๊อดร่าเริง จัดเลยครับ
ไอ้ป๊อด หน้าสิ่วหน้าขวานยังมีอารมณ์นะเอ็ง
สงสัยจะมีสานต่อความสัมพันธ์รอบ 2
เข้าสมาธิลำลึกถึงอดีตชาติป๊อดน่าจะได้เรียนวิชาหมัดมวยจากในอดีตเพื่อมาต่อกรกับคงและกำหราบน้องกระแตแต่ก่อนจะเรียนคงได้ดูเข้มฟาดพี่วาดซะก่อนมั้ง
งานนี้ป๊อดต้องแสดงฝีมือเชิงมวย แถมด้วยเมียลูกสาวผู้ใหญ่ทั้งบ้านเหนือบ้านใต้สินะ แหมเลี่ยมทองมาโดยแท้นายป๊อด
จัดในครัวเลยครับป๊อด
จะเป็นมวยใน 3 วันแล้ว
สงสัยชาติก่อนป๊อดจะฮอทเหมือนกันนะเนี่ย
โดนกระแตถีบลงไปคลุกฝุ่นจนอายแบบนี้มันหยามกันชัดๆ
ป็อดจะช่วยชาวบ้านเหนือจากผูใหญ่บ้านใต้ได้มัยหนอ ขอบคุณครับ
จัดสักดอกในครัว ทันไหมนี่
ป๊อดโดนกระแตหยามงานนี้ต้องเอาคืน
ป๊อดยอดนักรักฟาดไปทัีวปฐพีเดี่ยวจัดสาวห้าวให้เป็นสาวหวานเลย
แหน่ะ
จะทำอะไรก็รีบทำ ประชุมกันนานหรือเปล่าไม่รู้
ป๊อดจะพาช้อยกลับบ้านไหมครับเนี้ย
ได้จัดกระแตสีกทีจะทำไห้หลาบจำ หยิ่งๆห้าวๆนี้ลัลาจัดจ้านแน่ๆ
เรื่องราวยังคงสนุกตื่นเต้นขึ้นทุกที ขอบคุณนวนิยายดีๆแบบนี้ครับผม
อธิบายไปก็ใช่ว่าเขาจะฟังนะนายป๊อด
ระวังโดนซะเองล่ะครับ
ผู้ใหญ่รู้ว่าฟันลูกสาวเค้าเมื่อไหร่ จะโดนอะไรบ้างนะนายป๊อด
หาโอกาสไปจัดการกระแต น่าจะได้รสชาติอีกแบบนะ ดูภายนอกโหดๆแบบนี้เวลานั้นอาจจะเป็นแม่หญิงที่อ่อนหวานก็ได้
รอติดตามผลงานอยู่นะครับ นึกว่าหายไปไหน
ที่แท้ก็อยากซั่มเขาอีกรอบนี่เอง
เจอตังปอปแล้ว บ้านใต้มีภัยป๊อดต้องไปช่วยแล้ว
ริมคลองแล้ว คราวนี้ในครัวเลยไหมป๊อด แสบจริง
จะได้ช้อยอีกรอบมั้ยเนี่ย
ถ้าคิดถึงวันนั้นก็รำลึกกันอีกสักรอบนึงสิ
จัดช้อยให้อยู่หมัดครัชชรอบนี้
ย้อยรอยอดีตของป๊อด. เผื่อจะได้เป็นมวย
จังหวะมี นางเป็นใจ
วัวเคยขา ม้าเคยขี่
จัดไปในครัวนั่นแหละ
::Ajark::ป็อดมีแผนที่จะไปหากระแตแน่เลยแต่ขอจัดช้อยในครัวก่อนอย่ายอมนะช้อยเราต้องเข้มแข็งไว้
สงสัยช้อยจะโดนป๊อดจัดในครัวซะละมั้งงานนี้
ป๊อดเข้าญาณย้อนอดีตชาติของตัวเอง วิชามวยจากอดีต ก็คงติดมาถึงชาตินี้ด้วยสิ แล้วป๊อดจะได้แสดงฝีมือ ช่วยผู้ใหญ่ชุ่มบ้านเหนือได้มั้ย
นายป๊อดเนี่ย ระลึกชาติเป็นมวยกลับมาชาตินี้ความสามารถข้ามมาด้วยเปล่าน้า
ซ้ำรอยเดิมที่ครัวเลย
::YehYeh::ป๊อด ต้องฝึกจิต นั้งสมาธิบ่อยๆ แล้วทำให้มีวิชาแก่ กล้า สามารถต่อสู้กับศรัตรูได้ ทั้งปอบ วิญญาณ ภูติ ผี ปีศาจ
ตามคำสอนของอาจารย์
สู้ๆนะป๊อด ไม่นานคงเหมาหมดบ้าน
ป๊อดนี่มันสุดยอดเลย
จัดช้อยต่อเลย
ผู้ใหญ่ทองจะฟังเหรอ
ป๊อดมีซ้ำรอยเดิมแน่
ในครัวเลย บรรยากาศ ได้ เทรนนี้กำลังฮิต
ขอบคุณครับ
ป๊อดจะหาเรื่องรำลึกความหลังกับช้อยอีกแล้วหรือเดียวพ่อผู้ใหญ่ก็กลับมาเจอหลอก
เปลี่ยนจากข้างแม่น้ำกับห้องนอน มาลองจัดช้อยในห้องครัวหน่อยเป็นไร ::DookDig::
ตอนนี้จะมีฉากสยิวมั้ยน้า
::Glad::เสร็จป๊อดอีกแน่ช้อยเอ้ย
ไม่เอาทางพระเข้าข่มเลยขนาดว่าน้าปลัดขิกไม่อยู่จ้องจ่ะขย่มอย่างเดียว
ป๊อดจะรำลึกถึงความหลังสินะ
งานนี้ ช้อยเก็บฉากก่อน ที่จะไปฟันน้องกระแต เป็นรายต่อไป
ช้อยไม่รอดแน่โดนจัดในครัวเลยคราวนี้
ป๊อดจะได้วิชาอะไรใหม่ๆจากการระลึกชาติบ้างมั้ยครับเนี่ย
แบบนี้กว่าจะได้ออกจากป่าคงอีกนาน
จังหวะปลอดคนพอดีรีบจัดเลย แล้วไปเคลียปัญหาให้ชาวบ้านให้/ด้นะ
แม่ช้อยจะโดนสอยคาครัวไหมหนอ พ่อกะน้องก็ไม่อยู่เสียด้วย ::Grimace::
หนูช้อยอย่าก้มๆมากๆนะครับลุงเสียวนะ ::Shy:: ::Me?::
ไม่อยากนึกภาพเลย ถ้าจะจัดในครับแบบไทยๆ จัดบนกระต่ายขูดมะพร้าวรึป่าวครับ อันนี้แซวเล่นนะครับ
ฟังเรื่องป๊อดจนเพลินแม้ช้อยมาตอนท้าย
งานนี้มีจัดกันในครัว กะทะ หม้อได้กระจายแน่
ป๊อดกระแตน่าจะโดนสังสอนหนักๆหน่อยน่ะกล้ามาทีบอาจารย์ป็อดได้
ไอ้ปลั่งดูเเล้ว น่าจะมีส่วนเกี่ยวกับปอบนะดูๆเเล้ว
อยู่สองคนซะด้วยมีเหนื่อยแบบนี้
กินช้อยเป็นมื้อเช้าซะเลยน่า
ช้อยน่าจะถูกตอกย้ำอีกซักรอบนะครับ
ห้องครัวหรรษา กระแตไม่น่าจะรอดนะ
ผมคิดว่า ปัญหาปีนเกลียวของสองผู้ใหญ่ บ้านเหนือ บ้านใต้ น่าจะหาทางลงได้ไม่ยากละครับ เพราะดูผู้ใหญ่ทอง ก็ชักจะสงสัยในตัวลูกบ้านของตัวแล้วยิ่งมาเห็นซากวัวตายข้างทางนี่อีก เผลอๆจะเป็นคนช่วยจับปอบด้วยซ้ำ
แต่ประเด็นที่น่าสนใจ มันกลับเทไปที่ ป๊อดอยากจะปราบพยศ สาวกระแตนี่สิน. ข้อนี้น่าสนใจมากเลย อิอิ
ส่วนนังช้อยนี่ตอนนี้ผมว่าของตาย ยังไงๆ ตราบใดที่ป๊อดยังอยู่ที่หมู่บ้านนี้ คงได้กันอีกหลายยก แต่แอบกังวลใจนิดๆตรงที่แตกในทุกดอกนี่แหละ ระวังจะป่องเอาได้น๊าาาาาาา
นายป๊อดแทนที่จะคิดจัดช้อย
หาทางช่วยชาวบ้านก็น่าจะดีนะ
มีคาถาอยู่กับตัว
แค่คิดก็เสียวแล้วล่ะป็อด
สู้ตายนะเข้ม
ช้อยโดนอีกแน่ๆ.
ขอบคุณครับ
ย้อนอดีตชาติได้แบบนี้ก็น่าจะจำมวยได้แล้วสิ เจอกระแตครั้งหน้า ท่าจะมีเซอร์ไพรซ์
ชักช้าไ่ม่ได้เดี๋ยวผู้ใหญ่มา
เริงรักริมครัว ต่อจากริมคลอง
เหลือเวลาอีกไม่กี่วัน เอ็งจะแก้ปัญหายังไงว่าป๊อด จะเอาฝีมือเก่าจากชาติที่แล้วมาสู้เขาใหวหรอ
พอรู้อดีตของตนเองว่าเป็นคนไม่ยอมคนถึงแม้จะตัวเล็กก็สู้ไม่ถอยงานนี้น้องกระแตเอ๋ยยยยยยยยยยมีเป็นโดนจัดหนักแน่ๆๆๆ
2ต่อ2แบบนี้ก็จัดให้ช้อยหน่อยละกัน
ป๊อดต้องฝึกมวยเพิ่มแล้วละ ไม่งั้นเข้าหาสาวๆไม่ได้แน่ รอบที่แล้วโดนถีบซะเสียเลย
ลุ้นว่า ป๊อดจะจัดการด่พอย่างไรในอดีตชาติ และผีร้ายนั้นคือนายปลั่งรึเปล่า? ลุ้นกันต่อไป สนุกครับ ขอบคุณผู้แต่งน่ะครับ
เอาว่ะมีคิดถึงเรื่องที่ลำธาร
ไอ้วัวนันเป็นปอบหรอ ค้างจริงๆ
ดูแล้วสงสัยว่าทำไมปลั่งถึงไม่พูดความจริง โกหกทำไม
::Bloody::ป๊อดยังไงๆก็คือป๊อด จะจัดต่อในครัวเลยไหมนะ
โอกาศแบบนี้มันไม่บ่อยๆๆ
ป๊อดจ้ะจัดในครัวไหมน่ะ
เรื่องในอดีตชาติป็อดเป็นคนไม่ยอมคนนิเองแล้วป็อดจะช่วยผู้ใหญ่ชุ่มหรือเปล่า..แล้วจะจัดกับพี่ช่อยในครัวเหรอไม่ดีมั้ง
หาอะไรในครัวกินก่อน
แล้วค่อยออกไปช่วยผู้ใหญ่
::Ahoo::
ป็อดต้องจัดในห้องครัวสักยกก่อนแล้วหล่ะก่อนผู้ใหญ่จะกลับมา
ใจคอจะฟาดทุกคนเลยนะ ป๊อด
โดนไปแล้วหนึ่งดอก ก็จะโดนเรื่อยๆไปจนอิ่มครับ
ป๊อดจัดช้อยอีกกี่รอบให้สะใจเลย
จัดอกที่สองเลยป๊อดเชื่อผมต้องซ้ำให้ติดใจจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วเอาไปเข้าฮาเรมที่กทม.เลย
เย้..ป๊อดมาแล้ว...กำลังสนุกเลย...
พ่อไม่อยู่จัดสักดอก อิอิ
::Glad::อ้าวแล้วป๊อดจะได้จัดกระแตเปล่านี่
จัดในครัวเลย เอาให้หายอยาก
ป๊อดยังไมีจัดหนักแม่ช้อย
บนเรือนสักทีนะ ต้องจัดแล้วละ
แบบนี้น่าจะเอาอยู่ อดีตเคยเป็นมวย
เอาจริงๆ เดาเรื่องไม่ออกเลยครับ ขอติดตามต่อเลยละกันครับผม
ขอบคุณครับ มีข้อสงสัยครับ ถ้าพระเอกเราระลึกชาติได้ แล้วความสามารถต่างๆของชาติก่อนหน้า จะกลับมาไหมครับ ติดตามครับ
ทางสะดวกป๊อดก็จัดได้เลยค่ะ
เข้ามารออ่านทุกวันเลยครับ
จะรำลึกความหลังมัย ป็อด
น่าลุ้นมากครับว่าป็อดจะได้ อะไรกลับมาบ้าง
ขอบคุณมากครับบ
นึกว่าอดีตชาติ ป๊อดจะเป็นนักรบไซย่า ที่ไหนได้ สู้ๆ
ก่อนไปเจรจา จัดไปอีกดอกครับ
ละเว้นบ้างป็อด ปัญหาต้องรีบแก้นะ
ช้อยจะโดนรอบสองไหมหนอตอนนี้
ตื่นสายมันก็ดีนะนี่ จะได้จัดช้อยต่อ อิอิ
เรื่องอดีตชาติของป๊อดนี่ก็น่าสนใจไม่แพ้เรื่องในปัจจุบันเลย
ป๊อดเริ่มมีญานเพิ่มขึ้นแล้ว..แต่ว่ายังเจ้าชู้ตามเดิม
เมื่อไรจะได้จัดคนที่ถีบป๊อดนะเอาให้ติดใจไปเลย
ป็อดรำลึกอดีตชาติเป็นเข้มตื่นมาอีกมารำลึกอดีตเมื่อวานอีกซักรอบกับช้อยในคร้วอีกเลยครับ ขอบคุณครับกับงานเขียนครับ
เข้มมันใจดีจังครับผิดกะป๊อดเลยเจ้าเล่ห์
ป๊อดเริ่มมีวิชาแกร่งกล้าเพิ่มขึ้นละ สาวๆบ้านนั้นได้เสร็จป๊อดแน่ๆ
ตอนนี้จะมีลุ้นไหม ::Hmmm::
ต้องจัดอีกหลายๆที
จัดในครัวเลยป๊อด
คงได้จัดในโรงครัวก่อน อาหารเช้าแล้วละมั๊ง
เข้ม น่าจะเป็นโชว์เพลงมวย ช่วยผู้ใหญ่บ้านได้ละน่า
ท่าทางจะมาสานต่อ
สงสัยป๊อดได้ช่วยช้อยตำน้ำพริกในครัวซะมั้งเนี่ย
มาๆจัดกันแต่เช้าในครัวเลย
มีเมียบ้านเหนือกับบ้านไต้เลย จะทำให้สองหมู่บ้านไม่หมางใจกัน
อย่างนี้ต้องมีรีแมทช์กับช้อยไหมหนอ
จัดต่อจากริมคลองเป็นในครัวเลยครับป็อด อย่าได้ช้า
นอกจากจะระลึกชาติแล้วป๊อดยังคิดอยากระลึกความหลังกับช้อยด้วยนี่สิ ไม่มีใครอยู่บ้านเป็นก้างอีก
มีได้แก้มวยกับแม่สาวตีนดุแน่ๆ
จักในครัวเลยป๊อดแทนอาหารเช้า
ป๊อดจะได้ซ้ำรอบสองป่าว
ถ้าจัดการปอป และแก้ปัญหาของ 2 หมู่บ้านได้ จะได้รางวัลอะไรหรือเปล่า
ปลอดคนแบบนี้ก็จัดเลยสิครับนายป๊อด
หยอดตลอดแล้วแบบนี้จะได้กินข้าวตอนไหน
เนื้อเรื่องน่าสนใจ น่าติดตามมาก แบบนี้เขียนหนังสือขายได้เลยครับ
ป๊อดนี่เจ้าชู้ไม่เบาเลยนะ ได้ช้อยแล้วยังคิดถึงสาวคนอื่นอีก
ย้อนอดีตกลับไปสามารถเอาวิชาที่ประสิทธิ์ประสาทกลับมาภพนี้ได้ไหมน้อ 🤔🤔
เกิดความสนใจที่นายคงแล้วครับ อาจเกี่ยวกับอดีตชาติของป๊อด
มีหลายคนเกินไปแล้วน้า แถมอยู่ในเมืองอยู่หมู่บ้านจะพอไปเจอกันยังไงน้อ
ดูแล้วน่าจะมีการซ้ำ ::Thinking::
ปลอดคน ไม่มีคนอยู่บ้านไปประชุมกันหมด จัดอีกสักครั้งน่าจะดีนะ ช้อยจะได้ติดใจ จะได้ไม่มีความคิดลังเล
น่าจะจัดใหม่นะ
คิดถึงริมคลอง ไม่ลองริมครัว
นัวกันให้สนั่นบ้าน พร่านสนใจ
ป๊อดเริมย้้อนไปมองภาพในอดีดแล้ว
ครั้งก่อนในคลอง ครั้งนี้สงสัยจะในครัว...
คง นี้น่าจะเป็น ด่ำ กลับชาติมาเกิดนะ..
วาด นี้จะเป็นใคร ช้อย หรือ กระแต
สรุป ไอ้ปลั่งเป็นปอบแน่นอน
ปอบกำลังวางแผนจะจัดการบ้านใต้ตอนนี้ป็อดกำลังจะไปอธิบายกับผู้ใหญ่ทองอาจจะได้เจอกับปอบอีกครั้งตามอ่านต่อครับกำลังตื่นเต้นเลย
ถึงเวลาทบทวนบทรักให้ช้อยแล้ว
กว่าจะเคลียร์เรื่องปอบจบ ช้อยน่าจะเยินแน่ๆ
สนุกสนาน เร้าใจทุกตอน
ช้อยต้องจัดอีกชุดแล้ว
ปลั่งน่าจะเป็นปอปตัวนั้นหรือเกี่ยงข้องกับปอปแน่ๆส่วนนายป๊อดก็จัดการล้างหน้าไก่ในครัวไปเลย
ป๊อดจะได้จัดในครัวรึเปล่านะ
ชาติก่อนของป๊อดน่าสนุกดี
หาจังหวได้ดีจริงๆนายป็อด
ปลอดคนแล้ว ได้โอกาสอยู่กับช้อย ต้องรำลึกเหตุการณ์ริมน้ำอีกที
ช้อยน่ารักจริงงงง
ช้อยติดใจป๊อดแย่เลยงี้ แล้วถ้าป๊อดกลับบ้านมาจะเป็นไงเนี้ย
อยากรู้อดีตชาติของป๊อดเยอะกว่านี้หน่อย...
ตอนนี้อยู่สองต่อสองในครัว ต้องจัดหนักเลยนะ เด๋วไม่มีโอกาสอีก
อย่างนี้ต้องจัดอย่าได้ขาดนะป๊อดนะ
ระลึกชาติได้ด้วย อนาคตคงเป็นจอมขมังเวทย์เมียเพียบแน่ๆ
รอตั้งนานมาแล้ว คราวนี้ป๊อดจะจัดตรงไหนดี ทางสะดวกแล้ว
จัดต่อในครัวเลยป๊อด ทำเวลาก่อนออกบ้าน
ชอบตรงสู้ไม่ได้แต่ก็จะสู้นี่ละ
ต้องใช้คืนหลายยกแน่ๆ. แต่แปลกใจว่าไปทำอะไรให้เด็กติดใจขนาดนี้
เจ้าชู้จริงๆนะป๊อด แบบนี้ต้องย้อนอดีตกลับไปฝึกมวยแล้วจะได้กลับมาช่วยพ่อผู้ใหญ่
จะกินข้าวก่อนหรือเอาก่อนดีวะป็อด
จะต่อที่ในครัวเลยไหม
จัดกันห้องครัวก็ไม่เลวเหมือนกันนะเนี่ย
จะจัดในครัวเลยหรอป๊อด
มีโอกาสแล้วจัดอีกรอบเลยป๊อด
เอาแบบที่พล็อตไว้นั่นแหละดีครับ
ป๊อดเข้าป่าไปช่วยพ่อให้ได้นะ
เล้นแม่ข้อยรำลึกความหบังวันวาน เล่นไปเคลียใจกระแตบ้านใต้
ป๊อดได้สมใจอยากอีกแล้ว
ป๊อดก็พลาดได้
อดีตชาติป็อดจะมีส่วนเกี่ยวพันกับคน2หมู่บ้านนี้ไหม เดาว่ามีนะ แล้วรออ่านบทลูกสาวผู้ใหญ่ทองอยู่นะครับ
ปล. ตอนนี้มีชื่อตัวละครสลับกันอยู่บ้าง และมีคำผิดอยู่นิดหน่อยนะครับ
กว่าป๊อดจะสมปรารถนากับใครสักคนในแต่ละตอน มันช่างยากเย็นจริงๆ ทรมานคนอ่าน 555+. แต่มันก็สนุกนะ อ่านแล้วไม่เบื่อ ดักทางไม่ได้ ต้องล้นตลอด
ต่อกันในครัวไหมช้อย 555
คงได้วิชามวยมาจากการระลึกชาติทัน จะได้กำราบกระแตให้อยู่หมัด
ทำไปทำมา น่าสงสัยว่าปลั่งอาจเป็นกระหังก็ได้
::Glad::ช้อย ลุ้นยกสอง
เมื่อวานยังไม่อิ่มสินะป๊อด
คงได้ทบทวนกันก่อนผู้ใหญ่กลับมาแน่ๆ
ตอนใหม่มาแล้วดีใจจังเลย
ใด้โอกาศแล้วจัดโลด
เริรมสนุก แล้ว ได้ทั้งบู้ ทั้งบี้
สำคัญเลย ได้แล้วต้องรีบซ้ำ
ผมชอบการบรรยายเรื่องนะครับ เห็นภาพชัดเจนมาก เหมือนดูหนังอยุ่เลยครับ
เรื่องราวตอนระลึกชาติได้น่าติดตามครับ
เริ่มมีการกลับไประลึกชาติได้อีก
งานนี้จะพาป๊อดไปถึงไหน ผมว่าไป ๆ มา ๆ พี่ป๊อดนี่ เริ่มราศี พี่เอกรักยม เข้าจับแล้วเนี่ย เก่ง ระลึกชาติ ฟันไม่เลือก
จัดเลยป๊อดโอกาสหายากมากเชียร์ป๊อดจ้า.
รอ รอ ลุ้นป๊อดจะจัดการยังไง
ชอบการเล่าและการปูเรื่อง
ขนาดมาอีกมิติ ยังหาเมียเพิ่ม
ไม่มีใครอยู่ หนทางใสดิ๊ก
จัดไปครับ
ในครัวก็น่าสนนะป๊อด
ป็อดช่วยช้อยทำในครัวเลยจัดไป
อย่าบอกนะว่าป๊อดจะจัดสาวสวยในห้องครัว
ป๊อดมีเวลาได้ระลึกชาติฝึกวิชาเก่าไปด้วยพร้อมไปกัน เอาวิชามารวมกันได้เมื่อไรก็แก้ปัญหาต่างๆได้ง่ายขึ้น แถมยังได้สาวๆบ้านเหนือใต้มาช่วยฝึกอีก
ต่อไปคงถึงคิวของสาวๆ บ้านใต้แล้วสินะ
จะจัดลูกสาวผุ้ใหญ่บ้านเหนือ บ้านใต้เลยเหรอ
ก่อร่างสร้างศัตรู ตามผลาญทำลายร้างติดตามมา อีกแม่สาวที่คุ้นเคยได้สัมผัส ก็ตามติดมาไม่หนีหน้า จะชาตินี้หรือชาติหน้า ทั้งคู่รักหมู่มิตรกับศัตรู ไม่ห่างไกล ::Thinking::
สาวๆบ้านเหนือรอพี่ไปเก็บครัลบ
งานล้างหน้าไก่ก็มาสินะป๊อดดด แปรงฟันยังอะเรา ปากเหม็นแย่เลย
จัดอีกสักที นะป๊อด
อดีตชาติของป๊อดจะส่งผลกรรมอย่างไรต่อภพปัจจุบัน
คนเป็นพระเอกไปที่ไหนก็ได้สาวเห็นแล้วอิจฉา
สร้างฮาเร็มที่หมู่บ้านเลยครับ
จัดซะให้สาสม
::YehYeh::
ได้ซ้ำน้องช้อยอีกไหมป็อด จัดเลยอย่าลังเล
ป๊อดอดีตไม่ธรรมดาเลย
แหม่ ในครัวแบบนี้ นึกถึงช้อยชุดเมดเลย
จัดก่อนเลยมห้หายคิดถึง เดี๋ยวผู้ใหญ่กลับมาจะได้เคลียกะบ้านเหนือต่อ
ป๊อดคิดจะจัดในครัว พูดปูทางให้ช้อยคล้อยตาม รีบๆนะก่อนพ่อมา ::Dribbling::
::Hmmm::ป๊อดจะทำไงกับเรื่องนี้
รอนานจังเลย รีบจัดซ้อยก่อนที่จะมีคนมา
ป๊อดบอกเลย อยากลองทำอีกครั้งหนึ่ง ว่าดีเหมือนกันไหม
ตอนนี้ปลอดคนพอดีจัดในห้องครัวเลยพ่อป็อด 555
วาดเสร็จโจรไหมนั้น 55555555 เข้มร่างแดีต ป๊อดร่างปัจจุบัน 55555
ป็อดจะซ้ำช้อยซะละมั้ง
เมื่อไรป๊อดจะฝึกวิชาจิงๆจังๆซักที
พ่อกับมาป๊อด จะโดนตีหัวไหมเนี้ยไปเอาลูกสาวผู้ใหญ่
อ่านมาทุกตอน ชอบมากครับ
ป๊อด มีอารมณ์ขึ้นมาแล้ว ช้อยคงรอดยาก
ล้างหน้า ก.เอ๋ย ก.ไก่ ก่อนไหม ป๊อด ทางกำลังสะดวกไม่มีใครอยู่ด้วย
ช้อยจะโดนกี่ครั้ง
จริงๆป๊อดน่าจะฝากลูกไว้ในท้องสาวๆก่อนกลับเมืองนะ
รอนานเลยครับ
ขอขอบพระคุณมากๆๆเลยขอรับ
จัดช้อยไห้อยู่หมัด แล้วค่อยไปกำราบสาวซ่าที่บ้านเหนือนะขอรับ อิอิอิ
พระเอกไปไหนก็มีแต่เมีย สาวรักสาวหลงจริงๆ
จริงๆ อยู่ที่หมู่บ้านลับแลก็สนุกดีนะครับ (คหสต)
สงสัยต้องทบทวนความหลังกันแลหล่ะ 555
จัดเลยป๊อด แต่อจากให้ป๊อดรีบฝึกอาคมแล้วกลับไปดูคนที่บ้านก่อนอะ กลัวที่บ้านจะเป็นอะไรไป
ริมคลองจัดไปแล้ว รอบนี้จูบจิ๋มที่ริมบึง บ้างนะครับ ::Yes!:: ::Yes!:: ::Yes!::
โอกาสเหมาะล่ะ สอนท่าเด็ดพาดโต๊ะกินข้าวเลย (ว่าแต่ในครัวแบบนั้นจะมีโต๊ะกินข้าวหรือยังหว่า)
โอ้ยท่าจะอยู่ป่ายาวๆ อยากให้กลับไปเรียนายสิบ จัดสาวเมืองมากกว่า สาวชาวป่าเขา จะดีหราาา 555
มีแววเสียน้ำแต่เช้าเลยนะปีอด
::JubuJubu::พอจะรู้ความหลังลิงร้องอีกแล้วงานนี้มีเสียวแน่นอน ::JubuJubu::
สานต่อความสัมพันธุ์แล้ว555
ไอ้นั้นคือปอบแน่นอน แต่จะจับยังไงนี่สิ
ป๊อดหนอป๊อดนอกจะเก่งด้านสาว ๆ แล้ว ยังชอบช่วยเหลือผู้อื่นเป็นวิสัย สุดท้ายมันจะทำให้ป๊อดตกที่นั่งลำบากมั้ยนี่
อีกสักพักเลยรึป่าวครับ
ป็อดถึงจะได้ซ้ำช้อย
สองหมู้บ้านน่าจะดีกันได้ เพราะผู้ใหญ่ของทั้งสองบ้านมีลูกเขยเดียวกัน
ซ้ำรอยช้อยแต่เช้าเลยป๊อด
การตัดสินใจของป๊อดมันอาจจะดีหรืออาจจะไม่ดีก็ได้ คือเป็นคนนอก บางทีก็ควรอยู่แบบคนนอกอ่ะไม่ควรยุ่งมาก
หื่นไม่ดูเวลาเลยนะพี่ป๊อด ::DookDig::
ปลอดคนเเล้วว่างหาที่จัดเลยครับ
จะมีจัดหนักในครัวไหมนี่...ลุ้น
ตัวเล็กแต่ใจใหญ่ว่างั้น ว่าแต่ไอ้ด่ำมันเป็นใครในชาตินี้
โห จะได้คนอีกบ้าน ยังไง
หรือว่า คนบ้านนั้นเป็นปอบ
ต้องแนวนี้สิครับ ไปต่อไปได้เรื่อย เริ่มมีปมให้แก้ได้เรื่อยๆ
สองหมู่บ้านทะเลาะกันเพราะไอ้ปลั่งตอแหลนี่แหละ น่าตบกบาลมันนัก
จัดแม่ช้อยในครัวเลยจารย์ป๊อด
จัดช้อยในครัวเลย
งานนี้ไม่ในครัว แล้วจะตรงไหนล่ะ 555
เจอสาวหยอดได้ตลอด. สุดยอดครับหนุ่มป๊อด. แล้วในอดีตชาติ ใครเป็นใครบ้างล่ะนี่.
แล้วศึกต่อไปกับช้อยคงหนักนะ
่คงฝึกมวยผ่านการเข้าถึงอดีต แล้วมาต่อกร กับปัจจุบันแน่ๆ มาลุ้นต่อ ว่าคนในอดีต จะเป็นใครในปัจจุบัน เรื่องน่าสนในทุกๆบรรทัด
ช้อยโดนซ้ำแน่
เจอปอบแล้ว ปลั่งนั่นเอง วัวเหลือแต่ตัวแบบนั้น
ช้อย... ช้อยเหมือนจะไม่รู้อะ โดนแน่ ๆ หรือมันเป็นมารยาจ๊ะ
โอกาสมาแล้ว จัดในครัวก่อนเลย
ติดตามอย่างใจจดใจจ่ออย่างมากเลย
ยกสองเริ่มได้
อ่านเรื่องนี้ต้องทำใจ ทำใจให้เย็นๆ อิอิ เด่วไรท์เค้าก็เขียนมาให้เอง ขอบคุณมากครับ
ป๊อดคิดถึงตอนริมคลอง เรามาต่อกันนะช้อย รออ่านต่อยกสอง555
จะได้ย้ำรักกับน้องช้อยอีกมั้ยนะตอนนี้
::Shy::
อยากให้มาลงทุกวันเลย
ติดตาม เรื่อยๆคับ
อยากให้ป๊อดเจอกระแตเร็วๆจัง
เรื่องปอป ไว้ที่หลัง เอาหญิงมาก่อน
เปิดโอกาสให้ป๊อดอีกแล้ว
จัดต่อในครัวเลย
รอเรื่องนี้ทุกวันครับ มาทุกวันๆนะครับ สนุกจริงๆรอลุ้นป๊อดจะเป็นไงต่อไป
รีบจัดช้อย แล้วไปกระแตแต่เลย อยากให้ถึงตอนนั้นแล้ว
ก่อนไปหาผู้ใหญ่ทอง ป๊อดอยากเปิดท้องเนียนๆของช้อยก่อนหรือเปล่าน้าา
ป๊อด ต้องหาโอกาสกับช้อยอีกแน่แต่จะเมื่อไหร่นะ
ทำอะไรหรอพี่ป๊อด 555 ผมไม่รู้ไม่เห็นนะ แต่ผมว่าพี่ป๊อดเริ่มเก่งไวๆเถอะเดียวไม่ทันการ ขอบคุณครับ
จัดยายกระแตซักดอกเดียวก็อ่อนเองละ พวกแข็งๆๆอย่างงี้แพ้ลิ้รทุกราย
ป้อดจะได้สกิลมวยจากอดีตชาติมาเหรอ
จัดอีกยกเลย
จัดในครัวสักยกจะเป็นไรไป
เริ่มระลึกชาติอีกแล้วเดี๋ยวก็เก่งอีก
คนเขียนน่าจะเขียนเรื่องยาวขายได้นะครับ เป็นเรื่องเป็นราวซับซ้อนดี
จัดเต็มเลยป๊อด
ในครัวเลยรึป๊อด หืมๆ
ป๊อดจะเป็นคนกลางห้ามศึกระหว่าง2หมู่บ้านไหวรึ แถมดูแล้วคนบ้านใต้น่าจะเหมือนคู่แค้นจากอดีตชาติอีกนะ ป๊อดจะมีวิธีไหนเอาชนะได้ล่ะ ตัวช่วยก็แทบไม่มีเลยด้วย
จัดในครัวต่อเลยครับป๊อด 555
เอาวะช้อยขออีกดอกละกัน
สนุกสมกับการรอคอย
ป๊อดบอกช้อยมาป๊อดช่วยตำ จัดในครัวเลยป๊อด
::HeyHey::ปอ้ดซำ้อีกรอบแล้ว
ฝากจัดหนักให้ด้วยครับ
จัดตอนนี้เลยเหรอ
ย้อนอดีตกันเลยทีนี้จร้า
ของแบบนี้ ทีเดียวมันจะพอที่ไหน
มันต้องซ้ำ แล้วก็ซ้ำ แล้วก็ซ้ำ...
ขอบคุณครับ
รีบเลย ต้องการด่วนๆ
ช้อยจะโดนจัดในครัวอีกดอกหรือเปล่า
รอตั้งนานกว่าจะมาแต่ละตอน แต่ก็สนุกคุ้มที่รอ
::Doubt::จัดไปให้หนักเลยนะป็อด
กลับไปชาติก่อน ป๊อดคงต้องเสียน้ำเยอะขึ้น
สงสัยช้อยจะมีภาคต่อกับป๊อดอีกแน่
ติดตามเรื่องของป๊อดต่อไปครับ
สมัยไหนก็เก่งนะไอ้ป๊อด
อย่าบอกว่าระลึกชาติเสร็จก็เริ่มเป็นมวยนะ 55 แต่ผมว่าดี ::YehYeh::
นึกไม่ออกว่ามีตอนไหนที่ริมคลอง
นึกออกแล้วคอนที่ 5 ภาค 2นี่เอง
โอกาสที่จะให้นำเสนอตัวมาถึงแล้ว ใครๆจะได้รู้จัก ป็อด
งานนี้ได้ลุ้นในครัวแน่ๆเลย
จะจัดอีกรอบแล้วเหรอ
ป๊อดเล็งน้องกระแตไว้แล้ว บังอาจมาหยามเชิงชายกันขนาดนี้ ต้องโดนสั่งสอนซะให้เข็ด
ฉากเข้าครัวจะมาหรือยังนะ
เจ้าป๊อดเรานี่มากความสามารถจริงๆ
แม่ช้อยริมคลอง ถึงเวลาป๊อดคงกลับบ้านพร้อมความเก่งกาจจากอดีต
ถ้าจับแม่ช้อยปล้ำจะโดนถีบพี่ไหม... ::Horror::
มีสาวในอดีตด้วย จะเป็นแค่การเกริ่นเฉยๆ หรือจะมีบทสำคัญด้วยเนี่ย
จัดริมคลองมาแล้ว ลองจัดริมเตาบางก็น่าจะดีนะนายป๊อดเปลี่ยนบรรยากาศ 555 ขอบคุณที่แบ่งปันครับ ::Thankyou::
ป๊อดนี่พลาดไม่ได้เลย จ้องจะฟื้นความหลังเสมอ ::DookDig::
เนื้อหาแน่น มีทุกรูปแบบจริงๆ
วันวานยังหวานอยู่
รายการนี้น่าจะมีการซ้ำรอยเดิมอีกสัก 2รอบหรือไม่ก้อจัดทั้งหมู่บ้าน 555
อ่านเพลินจริงๆ นี่มันดีกว่านินิยายจายตังค์ ตามแอพ ต่างๆหลายต่อหลานเรื่อง
ท่านเขียนนิยายขายที่ไหนไหม ผมจะตามไปอุดหนุน ^^
บ้านใต้นี่ต้องโดนสั่งสอน ให้ป๊อดสั่งสอนผู้หญิงบ้านใต้ซะให้เข็ด ชอบมาหาเรื่องดีนัก
แต่ตอนนี้เอาใจช้อยไปก่อน
ป๊อดจัดหนักอีกแล้ว
จัดในครัวเลยรีบทำเวลาเดี๋ยวพ่อจะมาแล้ว
ปล ไอคนโดนยิงนี่สงสัยจะเป็นปอบสะแล้วละมั้ง
ป๊อดผู้ที่คนอื่นคาดเดาไม่ได้ ต้องจัดหนักบ้านใต้แล้ว
ได้ทุกที่ ถ้าสดชื่น
จัดต่อเลยครับ
ช้อยโดนรัวๆไม่รอดไปไหนแน่นอน
ขอบคุณครับแล้ว ป็อดจะช่วยชาวบ้านจากผูใหญ่บ้านใต้ได้มัยเนี่ย
out door ริมน้ำช่างเป็นอะไรที่น่าจดจำเนอะ
ป๊อดนี่ก็หื่นตลอดเวลา ว่างเป็นไม่ได้ จัดเลยๆ อิอิ
ยิ่งกว่าเจ้าชู้ประตูดินก็ป๊อดนี่แหละ ดีไม่เอาผีมาทำเมียด้วยนะ
ป็อด จะซ้ำอีกแล้ว
เอาทุกเวลา สถานที่ 555 ดอไม่บวมหมดรึ
ป๊อดเก่งขึ้นเยอะเลย ดูอดีตชาติได้คล่องแล้ว
สงสัยเจ้าปอบจะปั่นหัวคนให้ตีกันซะแล้ว ป๊อดก็ร้ายจริง ช้อยหนีหน้ายังหาทางจนได้ อิอิ
ร้ายจริงพี่ป๊อด..จากคลองจะมาต่อที่ห้องครัวอีก
เรื่องนี้ซับซ้อนน่าติดตามยาวๆครับ
มาเรื่อยๆ รอได้เสมอ ครับป๊อด
::Reader:: ขอให้ผู้ใหญ่ทองมีสติคิดอะไรได้นะครับ ไม่งั้นเรื่องยาวแน่ๆ
อย่าบอกนะจะได้สกิลมวยแล้ว
ไอ้คนบ้านนู้นมันเป็นปอบใช่มั้ยครับ
ปีอดจะซ้ำช้อยเหรอ รอให้มือก่อนดีกว่านะ
ต่อยกสอง ไม่พอ ต้องยกสาม เป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบคุณครับ.. ถือเป็นสินรางวัลที่ช่วยจัดการปอบ.. จัดการช้อยเสียก่อน
ป็อดจะทบทวนบทเรียนกับช้อยแล้ว
ออกโหมดหื่นอีกแล้ว เมื่อกี๊ยังดีๆอยู่เลย
งานนี้กระแกไม่พ้นป๊อดแน่ๆ ศึกสองหมู่บ้านจะไม่น่าจบง่ายๆ คง น่าจะเป็นด่ำกลับชาติมาเกิด
ต้องไปจัดการฝั่งโน้นก่อนแล้ว
จัดซิป้อด อยู่กันสองคน จะรอทำไม
ต้องจัดในครัวก่อนแล้ว
เช้าๆอย่างนี้อย่าหักโหมมากนักนะป๊อด แต่สามสี่เที่ยวก็พอ เก็บแรงไว้เผื่อแผ่อีสาวจอมถีบบ้าง
ติดใจสาวซิงๆแล้ว
จะมีซ้ำช้อยในครัวรึเปล่าเนี่ย
ช้อยจะยอมแบบที่ริมคลองอีกมั้ย ลุ้นๆ
ถึงเวลาเริ่มยกสองได้แล้ว
น่าสิ่วน่าขวานก็ยังมีอารมณ์คึกนะป๊อด
แมวไม่อยู่เสร็จป็อดสิ
สงสัยนางจะโดนป็อดอัดคาครัวอีกแล้วม้งเนียเอ้าป็อดจัดไปอย่าให้เสีย
สงสัยจัดกันในครัวแน่เลย จัดเลยป๊อด
กระแตเปิดก่อน ระวังสวนนะครับ ::Cold::
ต้องไปรื้อฟื้นที่คลองใหม่ซะแล้ว
ย้อนอตีดไปเอาำลังทรู
ตามติดทุกตอนสุดยอดมากๆ
สงสัยเป็นนักรับเก่าแน่้บย
สงสัยจะไปจัดกับกระแตแน่เลย
กำลังลุ้นเลยว่าจะมีรอบสองไหม
แต่อยู่สองต่อสอง รอบสองมาแน่
อดีตชาติก๊สนุกแม่ช้อยก็กำลังจะโดนรำอีกยังไม่รู้ตัว
จัดเลยป๊อด ครัวมีไว้ให้จัด
รอป๊อดอีกนานโข
ช้อยกับปอดคงละลึกความหลังกันแน่ๆเลย
ช้อยโดนสอยในครัวแน่นอน
จากริมคลอง คราวนี้ จะย้ายมาที่ไหนนะ
ป๊อด จัดการแม่ช้อยในครัวก่อนผู้ใหญ่กลับมา
ทางโปร่งตัดช้อยให้หนักๆเลย
ถูกถีบยอดอกจนล้มทั้งยืนอย่างนี้ต้องสอยให้ตูดไม่ติดพื้นเลยป๊อดสอยสอย
จัดในครัว สุดใจนายป้อด
จดจ่อรอเรื่องนี้เลยทีเดียว กำลังเข้มข้นครับ
จัดในครัวก็ดีเหมือนกันนะป็อด
เข้าป่าได้ส่วเพิ่มเรื่อยๆเลย
น่าจะจัดในครัวเเน่ๆเลย
ป๊อดเป็นนักการฑูต้วย เยี่ยมมาก
รู้อดีตของตนแล้วอย่าพลาดแบบเดิมนะ รักษาของรักไว้ให้ดีดี
รู้อดีตแล้วทำให้ดีที่สุดละป๊อด
ก่อนแก้ปัญหาสงสัยได้แก้ผ้าก่อนแน่
ป๊อดจะล่อช้อยอีกแล้ว ::DookDig::
ตอนที่ 5 แล้ว
อ่านได้อ่านดี รอตอน 7 ครับ
ป๊อดมาตำครกช้อยในครัวแล้ว
ไอ้เข้ม ไอ้ป็อด โอ๊ยสับสนนนนนนน
ชาติก่อนป๊อดแซบน่าดูเหมือนกัน
ต้องอ่านอย่างละเอีนยดไม่งั้นนตามเนื้อเรื่องไม่ทัน
ก็ต้องตามลุ้นกันอีกหลายเฮือก..ชอบครับ
เรื่องนี้สนุก ดูมีน้ำมีเนื้อมากกว่าเรื่องอื่น ๆ สมเหตุสมผลครับ
เดาว่าปอบเป็นคนบ้านใต้แน่
ต้องมีในครัวแล้วโอกาสมาละ
ไปอดีต อาจได้เจอเนื้อคู่
สุดยอดปํอด
สานต่อจากริมคลองเลยครับ
กว่าจะระรึกขาติได้ คงอีกนาน
โอกาสมาแล้วนะป็อกเด้ง
ช้อยจะยอมแบบที่ริมคลองอีกมั้ย ลุ้นๆ
เมื่อไรป๊อดจะฝึกวิชาจิงๆจังๆซักที
ตามมาเก็บตอนที่ยังไม่ได้อ่าน สนุกมากเลยครับ
ว้าวอยากรู้เรื่องอดีตชาติของป๊อดทั้งหมดแล้วสิ
ผมคงตายตาไม่หลับแน่ที่อ่านไม่จบ ไม่ต่างจากวันพีช55
ตอนนี้ป็อดจะจัดเต็มรึเปล่าลุ้นๆ
เรื่องราวของไอ้เข้ม ดูลำบากมากเลย น่าสงสารเข้ม
ไอ้นี่สงสัยจะเป็นปอบ
ท่าจะเหนื่อยกันอีกแน่ๆ
::YehYeh::
ช้อยโดนอีกรอบแน่ ป๊อดเข้าโหมดหื่นแล้ว
ป้อดจัดการให้เสร็จนะ ยังมีคนทางบ้านรอนะ
ป็อดต้องรอดต่อไป
ให้ป๊อดเป็นคนกลางโดยการจัดลูกสาวผู้ใหญ่ทั้งสองบ้านก่สิ้นเรื่องจะได้เป็นคนกลางเต็มตัว
อ้างถึง"ผมคิดถึงวันที่เราทำอะไรกันที่ริมคลอง"
เราก็นึกว่าจะตั้งใจถึง ::Orz::อดีตชาติ ::Orz::
ไม่จัดให้ช้อยอีกสักชุดเหรอ
จัดเลย
สนุกมาก งานดี
เทพป๊อดเริ่มต่อยกที่2 กับช้อยแล้ว
เรื่องอดีตชาติน่าสนใจไม่น้อยเลย
ป็อดจัดยก2
ขอบคุณมาก
ตอบแทนอาหารทะเลแม่ช้อยโดยการอาสาเป็นตัวกลาง ว่าแล้วไง จะสำเร็จหรือไม่ติดตามต่อไป(กรณีพิพาทระหว่างสองหมู่บ้าน)
ป๊อดอยากระลึกความหลังอะช้อยยยย จัดให้หน่อย
ยอดเยี่ยมจริงๆ
รอตอนต่ออยู่นะครับ
ป๊อดจะฝึกมวยัง
เมืองลัลแลนีเริ่มสนุกขึ้นทุกที
จากตอนที่แล้ว ป๊อดได้ช้อยแล้ว ต่อไปคงจะเป็นกระแตสินะ
ท่าทางเรื่องนี้จะอีกยาว สนุกมากครับ
กำลังสนุกเลยคับ เมื่อไรจะมีต่อภาค 3 อีก
กำลังสนุก รอตอนต่อไปอยู่นัครับ
::Glad::
กำลังสนุก เลย รออ่านตอนต่อไปครับ
สนุกมากๆเลยครับ อ่านเพลินดสุดๆ
ไปเรื่อยๆ อย่าหยุด ติดตามอยู่นะครับ
ปรึกษากันกับช้อย สัก 2-3 น้ำ
::Fighto::
อ่าน
เรื่องนี้ถ้าจะยาวมาก จะมีกลับไปภาคปัจจุบันไหม
อยู่กันสองคน
ลูกเต็มบ้านแน่
ได้ทบทวนกับช้อยแล้ว ต่างคนต่างติดใจ ระวังพ่อผู้ใหญ่ด้วยล่ะ555
จัดการช้อยในครัวเลย
ครั้งแรกริมตลิ่ง ครั้งที่2 ในครัว ก็จัดดิครับป๊อดด
D
ได้สาวอีกคนอีกแล้วสนุกแน่งานนี้ป๊อดดดดจัดไปเลย ::Thankyou::
ซ้ำอีกรอบจัดไป
โดนดาบสอง
ป๊อดจะช่วยแก้สถานการณ์ได้ไหม
ไอ้เข้มจะเป็นไงต่อไปหว่า....
น้องช้อยจะเสร็จพี่ป๊อด ก่อนที่ใครจะมาที่บ้านก่อนหรือเปล่าหนอ
เฮ้ย ๆ รอกับข้าวเสร็จก่อนก็ได้
รอมานานแล้วนะ อ่านรอบ 2 แบ้ว ก็ยังรออ่านอยู่
เดี๋ยวไม่ได้ทำกับข้าวแน่ๆงานนี้
เสียดายมากครับ ไม่อยากให้หมดเลยเป็นเรื่องเสียวที่เจ๋งมากๆ เขียนต่อได้มั้ยครับ เข้าเว็บเสียตังเลยครับ
ขอบคุณมากครับ
มีภาพประกอบแล้ว
ทำให้เข้าใจตัวละครมากขึ้นครับ
ร้ายจริง ๆ นายป๊อด อยู่กันสองคนไม่ได้เลยนะ หุหุหุ
::Hmmm::
จัดอีกแล้ว
สนุกครับผม
อยู่สองคนเสร็จทุกราย
ช้อยอีกรอบแน่
มีโอกาสไม่ได้เลยนะ ต้องจัดทุกครั้งไป
ภาคต่อมีอีกไหมคับ
มีอันตรายนะจะรู้ไหม
จัดเลยครับไหนๆก็คิดแล้ว
สงสัยจะมีสานต่อ
ริมคลิง
อยากรู้เรื่องอดีตชาติของป๊อด
กะลังเข้มข้น
สงสัยจะได้จัดคาครัว งานนี้
ช้อย รีรัน เข้ม รีบาว
ช้อยโดนซ้ำอีกไหมนี่
จัดในครัวก่อนพ่อมาเลย
ป๊อดจัดให้ข้อยอีกครั้ง
อยู่ในครัวก็ไม่เว้น เอาได้ทุกที่ติงๆนายคนนี้
โอกาศปบอดคนแล้วทำเวลาหน่อยป๊อด
มีรำลึกกันในครัวเลยอีกไหมนิ แล้วดูแนวว่าไอ้ตัวปอปต้นเรื่องน่าจะเป็นไปตัวปัญหาที่อยู่บ้านใต้แน่ๆ อ่านแล้วก็คิดตาม แต่คิดไปคิดมาอาวจบตอนอีกละ ::Thankyou:: ::Thankyou::
น้องช้อยน่ารัก
มีช่องทางไม่ได้เลยนะป๊อดจะจัดอย่างเดียวเลย กะเก็บหมดทั้งบ้านเหนือบ้านใต้แน่นอน
รอจัดการสาวต่างหมู่บ้าน
ปูเรื่องไว้ดีนะแต่เสียดายที่ไม่แต่งต่อแฟนคลับเยอะมากน่าเสียดาย กลับมาเร็วๆนะรออ่าน
สงสัยต้องซ้ำอีกรอบ
::Confident::ขอบคุณคัรบ ไล่อ่านถึงตอนนี้ ตอนสุดท้าย คงต้องรอภาคต่อไป
จบแล้ววววมีตอนต่อไปอีกไหมคร้าบบบบ
ปอปเข้าสิง ปรั่ง ชัวร์ งานนี้บ้านใต้มีระทึก
โอกาสมาแล้วยกสองเริ่มได้
เนื่อเรื่องสนุกครับ น่าจะไปต่อได้ยาวๆ
เรื่องอดีตชาติน่าสนใจไม่น้อยเลย
จัดในครัวก่อนเลย
สงสัยชะตาจิ๋มกระแตจะขาด
::YehYeh::ป็อดพูดอย่างนี้บ่อยๆรื่นก็เขินซิ
ป็อดนี่เผลอไม่ได้เลย
ป๊อดน่าจะได้ฟื้นวิชาการต่อสู้จากการเป็นเข็มแน่ๆ
จัดในครัวเลยป๊อด
มาลุ้นกันว่าจะระลึกชาติได้หรือปล่าวน้อ...
ช้อยเอ๋ย มาทำอะไรสนุกๆดีกว่านะ
ความสามารถในอดีตจะติดมาชาตินี้บ้างมั๊ย
แนวนี้มา อดีตน่าจะเกี่ยวกับการต่อสุ๋้
จัดไปเลย คงตามมาอีกนะครับรออ่าน
โดนตลอดเลยช้อย
พลังในชาติก่อนจะกลับมามั้ย
นายป๊อด ย้อนไปในอดีด ต่อไปก็ ไปเกิดใหม่ในต่างโลก โลกอื่นมีเวทมนตร์ นายป๊อดมีคาถา 555
ระฆังดัง ยก2เริ่ม
เข้าทางลัดไม่มีเรื่องนี้
หายไปนานมากเลย
อยากให้แต่งต่อไปยาวๆเลยครับ
อ้างจาก: Kamen Rider V-3 เมื่อ พฤษภาคม 26, 2020, 03:29:18 หลังเที่ยงคุยก่อนอ่าน
ตอนนี้เข็นออกมาช้าหน่อย เพราะงานการเริ่มกลับเข้ามาเป็นปกติแล้ว ทีแรกตั้งใจจะลงทีละสองตอนอยากให้เรื่อง
มันเดินหน้าไปไวหน่อยเพราะมีหลายท่านบ่นๆมาอยากให้ป๊อดกลับไปบ้านมากกว่าอยู่ที่บ้านลับแลนี้ ก็ขอแจ้งให้
ทราบครับว่ากลับแน่แต่ขอให้เป็นไปตามพล็อตเรื่องที่วางไว้ก่อน ไม่นานเกินรอแน่ๆครับ
-------------------------------------------
หลังจากผู้ใหญ่ทอง คง และ กระแต ไม่ประสบความสำเร็จในการเจรจา และต้องกลับบ้านใต้ไปก่อนเพราะ
ดูจากท่าทีของผู้ใหญ่ชุ่มและคนบ้านเหนือ เหมือนจะไม่ยอมส่งคนที่ยิงปลั่งมาให้ลงโทษง่ายๆ อีกทั้งทางฝั่ง
ของตนก็มาเพียง 4 คน ผุู้ใหญ่ทองจึงออกอุบายให้เวลา 3 วัน จะกลับมาอีกครั้ง เพราะตั้งใจว่า การกลับมา
บ้านเหนือในครั้งหน้าจะเตรียมกำลังคนให้พร้อมและลากตัวคนผิดมาลงโทษให้ได้
ในระหว่างเดินทางกลับบ้านใต้ ผู้ใหญ่ทองก็มีอารมณ์เย็นลง จึงใคร่ครวญลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วก็เกิด
ความสงสัยจึงเอ่ยถามไอ้ปลั่งขึ้น
"เฮ้ย ปลั่ง เมื่อคืนก่อนเอ็งไปทำอะไรที่บ้านเหนือตอนค่ำๆมืดๆวะ"
ไม่มีเสียงตอบจากปลั่ง จนผู้ใหญ่ทองต้องถามขึ้นอีกครั้งด้วยเสียงที่ดังขึ้นกว่าเก่า
"ไอ้ปลั่ง กูถามว่า เมื่อคืนมึงไปทำอะไรที่บ้านเหนือตอนค่ำๆมืด"
"เอ่อ....เอ่อ....ฉันไปทำธุระมาจ้ะ"
"ธุระอะไรวะ มึงตอบมาให้ชัดๆได้ไหม กูชักรำคาญแล้วนะ"
"ฉันไปหาญาติจ้ะ"
"ไปหาญาติแล้วทำไมต้องกลับตอนค่ำมืดๆ ให้พวกบ้านเหนือมันยิงเอา"
"ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ ก็ฉันแค่อยากจะถึงบ้านไวๆ"
ผู้ใหญ่ทองฟังคำตอบของปลั่งแล้วรู้สึกไม่สมเหตุสมผล แต่เมื่อไม่มีอะไรจะถามต่อจึงเฉยเสีย และตั้งใจว่า
เมื่อถึงบ้านใต้จะสอบสวนเรื่องนี้อย่างละเอียดอีกครั้ง แต่ในระหว่างเดินทางต่อนั้นเองผู้ใหญ่ทองก็สังเกตเห็น
หมาราว 3 ถึง 4 ตัว กำลังรุมทึ้งของสิ่งหนึ่งอยู่ที่พุ่มไม้ข้างทาง จึงเพ่งตามองอย่างพิจารณาก็เห็นว่าเป็นซากวัวตัวหนึ่ง
ผู้ใหญ่ทองจึงให้หยุดเกวียนแล้วลงไปดูใกล้ๆพร้อมกับ คง และกระแต
"ใครเอาวัวมาฆ่าทิ้งที่นี่ล่ะพ่อ"
กระแตถามขึ้นเมื่อเห็นซากวัวนอนตายในสภาพที่สมบรูณ์ แต่บริเวณท้องกลับถูกแหวะออกจนเป็นรูโบร๋ว
แล้วถูกฝูงหมาใช้ปากกัดกระชากส่วนท้องออกมากินอย่างชุลมุน
ผู้ใหญ่ทองมองซากวัวแล้วก็คิดถึงคำพูดของผู้ใหญ่ชุ่มขึ้นมาได้ จึงเอ่ยถามปลั่งขึ้นอีกครั้ง
"ไอ้ปลั่ง ผู้ใหญ่ทองเขาให้วัวมึงมาหรือป่าววะ"
"ปะ ปะ ป่าว จ้ะ ไม่ได้ให้ ไม่ได้ให้อะไรฉันเลยจ้ะ"
ผู้ใหญ่ทองไม่เอ่ยอะไรอีก ให้สัญญาณเกวียนเดินทางต่อ แต่สีหน้ายังกังวลและเต็มไปด้วยความครุ่นคิด
---------------------------
ที่บ้านของผู้ใหญ่ชุ่มในตอนค่ำของวันนั้น หลังจากเสร็จสิ้นจากการวางแผนให้ลูกบ้านจัดเวรยามเฝ้าระวังเผื่อว่าปอบ
มันจะกลับมาอีกครั้ง ผู้ใหญ่ชุ่มก็กลับบ้านเข้าห้องนอนทันที เพราะต้องการจะอยู่คนเดียวเงียบๆอย่างใช้ความคิด
ถึงแผนรับมือคนของผู้ใหญ่ทองในอีก 3 วันข้างหน้า เขารู้ดีว่าคนของผู้ใหญ่ทองนั้นมีทักษะการต่อสู้ดีทุกคน ซึ่งเมื่อเทียบกับ
ลูกบ้านของเขาแล้ว ก็ถือว่าเป็นข้อได้เปรียบของบ้านใต้เป็นอย่างมากหากต้องปะทะกัน
ส่วนช้อยที่นอนในห้องชั้นบนติดกับห้องของผู้ใหญ่ชุ่ม ก็ครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับป๊อดในตอนเช้าที่ผ่านมา
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ดื่มด่ำและหวาบหวามอย่างที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน แต่อีกใจก็รู้สึกผิดที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้กับ
ชายแปลกหน้าที่พึ่งเข้ามาในหมู่บ้านเพียงไม่กี่วัน เธอกังวลถึงอนาคตว่าจหากพ่อเธอรู้เรื่องนี้เธอจะทำอย่างไร
ถัดลงมาชั้นล่างในห้องเก็บของที่ช้อยได้จัดให้เป็นห้องนอนของป๊อด ภายในห้องป๊อดกำลังนอนก่ายหน้าผากมองดูเพดานมุ้ง
อย่างใช้ความคิด เขาคิดถึงเรื่องเมื่อบ่ายที่เขาเสียทีถูกผู้หญิงบ้านใต้หน้าหวาน ถีบจนล้มลงไปกองกับพื้นอย่างไม่เป็นท่า
แม้จะรู้สึกเจ็บใจอยู่บ้างที่ถูกผู้หญิงถีบจนเสียเชิงชาย แต่ก็กลับมีความรู้สึกหนึ่งที่พลุ่งพล่านมากกว่าตามประสาของผู้ชายเจ้าชู้
นั่นก็คือเขาอยากจะรู้จักและได้พบหญิงสาวคนนั้นอีกสักครั้ง เขาต้องการจะปราบพยศให้เธอยอมสยบต่อเขาให้ได้
ในขณะที่ป๊อดครุ่นคิดถึงกระแตอยู่ ใบหน้าของคงก็ลอยเข้ามารบกวนจิตใจ เขารู้สึกเกลียดรอยยิ้มและชังน้ำหน้าของคง
อย่างไม่มีสาเหตุจนต้องสลัดความคิดนั้นไปให้พ้นหัวของเขา แล้วพยายามข่มตาให้หลับ
ยิ่งดึกทั่วบริเวณบ้านก็ยิ่งเงียบสนิท แต่ป๊อดก็ยังไม่สามารถข่มตาหลับลงได้ เขาคิดจะย่องไปหาช้อยเพราะยังติดใจในรสรัก
ที่พึ่งสมหวังไปเมื่อเช้า แต่ก็ติดตรงที่ผู้ใหญ่ชุ่มก็นอนอยู่ในห้องที่ติดกันจึงล้มเลิกความคิดไป แล้วมาหวนคิดถึงความปลอดภัย
ของคนที่บ้านแทน แต่เขาก็ยังเบาใจลงได้เพราะได้ฝากโหงพรายให้ช่วยดูแลเอาไว้แล้ว หากมีเหตุการณ์ผิดปกติเกิดขึ้นมันก็คง
จะกลับมารายงานเขาทันที
ป๊อดปล่อยความคิดไปเรื่อยจนรู้ตัวว่าคืนนี้เขาคงจะไม่หลับง่ายๆแน่ จึงคิดที่จะทบทวนการเข้าฌาณรำลึกอดีตชาติตามที่หลวงปู่
ในป่าได้สอนไว้ เมื่อครั้งก่อนเขารู้แต่เพียงว่าในอดีตชาติเขามีชื่อว่าเข้ม ถูกพ่อนำมาฝากให้อยู่กับขุนเรือง แต่แล้ว
สมาธิฌาณของเขาก็เสื่อมกำลังลงเพียงแค่นั้น
ป๊อดนั่งในท่าคุกเข่าพนมมือกราบลงกับหมอนสามครั้งแล้วรำลึกถึงหลวงปู่ในป่า จากนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นนั่งขัดสมาธิแล้วปิดตาลง
ภาวนากสินไฟจนจิตของเขานิ่งเข้าสู่ระดับฌาณ ป๊อดเพ่งมองไปที่กลางดวงกสิณจนมันสว่างเจิดจ้าแล้วจึงตั้งจิตอธิษฐาน
เพื่อระลึกย้อนหลังถึงอดีตชาติ
ภาพในอดีตชาติค่อยๆปรากฏขึ้นเป็นภาพจางๆ จากนั้นจึงค่อยๆชัดขึ้นทีละน้อยๆตามลำดับ
เขาเห็นตัวเองในร่างของเข้มกำลังพูดคุยกับนายหมู่จันดี
"ไอ้เข้ม จากนี้ไปเอ็งต้องเป็นคนไปหาบน้ำมาเทใส่ตุ่มให้เต็มทุกใบ ถ้าฟืนหมด เอ็งก็ต้องไปผ่าฟืนมาให้ห้องครัวเขา เข้าใจไหม
อ้ออีกอย่างเอ็งต้องช่วยเขาตำข้าวใส่กระบุงในครัวอย่าให้ขาดล่ะ"
เข้มมีสีหน้าไม่สู้เต็มใจนัก
"ทำไมฉันได้ทำงานอยู่คนเดียว คนอื่นๆไม่เห็นต้องทำเลย นั่นหน่ะพวกมันซ้อมมวยกันอยู่ ทำไมไม่ให้ฉันซ้อมมวยเหมือนพวกมันบ้าง"
เข้มชี้มือไปยังกลุ่มเด็กหนุ่มราวสิบกว่าคน ที่กำลังจับคู่กันซ้อมมวยกันอย่างขะมักเขม้น
"ไม่ได้เว้ย เอ็งพึ่งจะมาถึงก็จะซ้อมมวยเลยรึ เอ็งต้องทำงานฝึกกำลังให้อยู่ตัวก่อน หนอยจะซ้อมมวยเดี๋ยวข้า
ก็ส่งไปให้พวกมันเตะให้ตายซะหรอก"
"แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ฝึกมวยล่ะ น้าจันดี"
"อีก 3 เดือน ทุกคนที่เข้ามาใหม่ที่นี่ เขาทำอย่างนี้กันทุกคน เอ้ารีปไปตักน้ำซะข้าไปก่อนล่ะ"
เข้มมีนิสัยดื้อรั้น ไม่เชื่อคำใครง่ายๆ พอจันดีเดินจากไปแล้ว เข้มก็เดินเข้าไปหาเด็กหนุ่มคู่หนึ่งที่จับคู่ซ้อมมวยกันอยู่
และหนึ่งในนั้นก็คือไอ้ด่ำ มันเป็นเด็กโข่งที่มีอายุมากที่สุดในค่าย และมีนิสัยค่อนข้างเกเรชอบกลั่นแกล้งคนอื่นอยู่เป็นประจำ
มันแอบมองและฟังเข้มคุยกับนายหมู่จันดีอยู่นานแล้ว พอเข้มเดินเข้ามาดูมันใกล้ๆมันก็หยุดแล้วหันมามองเข้มอย่างพิจารณา
พอเห็นว่าเข้มตัวทั้งผอมทั้งเล็กก็ยิ้มอย่างกระหยิ่มใจแล้วเอ่ยขึ้น
"เฮ้ย.....เอ็งชื่ออะไรวะ"
"ข้าชื่อเข้ม แล้วเอ็งล่ะ"
"ข้าชื่อด่ำ เป็นหัวหน้าของไอ้พวกนี้ ได้ยินว่าพึ่งมาอยู่วันนี้ ทำไมไม่ไปหาบน้ำก่อน จะมาซ้อมมวยเลยรึ"
"ทำไมต้องหาบน้ำก่อน....ซ้อมมวยไม่เห็นยากอะไร ต่อยข้าก็ต่อยเป็น เตะข้าก็เตะเป็น"
ด่ำฟังแล้วก็รู้สึกหมั่นไส้
"ได้....งั้นเอ็งจะลองซ้อมกับข้าดูไหมล่ะ"
"เอาสิ"
แล้วด่ำก็ตั้งท่ามวยโดยจรดมวยกว้าง ทิ้งน้ำหนักตัวไปข้างหลัง เท้าหน้าสัมผัสพื้นเพียงเบาๆ แบบพร้อมที่จะออกอาวุธ
ได้ไกลอย่างไม่พลาด เข้มเห็นอย่างนั้นก็ยกสองมือขึ้นกำหมัดแบบไร้รูปแบบเตรียมที่จะออกหมัด ตาจ้องมองไอ้ด่ำ
อย่างเตรียมพร้อมรับหากมันออกอาวุธมา แต่ก็ทำได้เพียงแค่คิด พลันด่ำก็ถ่ายน้ำหนักมายังเท้าหน้าแล้วเหวี่ยงเท้าหลัง
เตะไปที่หัวไหล่ของเข้มอย่างถนัดถนี่ เสียงแข้งกระทบเนื้อต้นแขนเปลือยเปล่าของเข้มดัง เผี่ย!
ร่างของเข้มเซไปตามแรงตีนของด่ำ ถลากลิ้งไกลออกไปอย่างเป็นท่า ท่ามกลางเสียงหัวเราะของคู่ซ้อมคนอื่นๆที่พากัน
หยุดแล้วมาล้อมดูมวยระหว่างด่ำกับเข้ม
เข้มรู้สึกเจ็บที่หัวไหล่ซ้ายมองลงไปเห็นหัวไหล่ตัวเองแดงเป็นปลื้น แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้รีบลุกขึ้นตั้งหมัดแล้วเดินเข้ามาใหม่
ด่ำเห็นว่าเข้มเดินตรงเข้ามาแบบไร้เชิงมวยก็ยิ้มที่มุมปาก ตั้งท่ามวยในแบบเดิมแต่สลับข้างรอเอาไว้ พอเข้มเข้ามาใกล้ก็ยกเท้าหลัง
ถีบออกไปอย่างเต็มแรง เข้มมัวแต่ระวังเท้าข้างเดิม พอโดนถีบเต็มแรงเข้าเช่นนั้นร่างของเขาก็เซถลาถอยหลัง แล้วล้มม้วนตัว
กลิ้งไปตามแรงตีนท่ามกลางเสียงหัวเราะอย่างขบขันของคนอื่นๆอีกครั้ง
เข้มรู้สึกทั้งเจ็บทั้งอาย ก่อนหน้านั้นตอนอยู่ที่บ้านหากมีเรื่องชกต่อยกับใคร เขาก็ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะโดนคู่ต่อสู้กระทำข้างเดียวแบบนี้
เขาจึงแค้นใจและคิดจะเอาชนะไอ้ด่ำให้ได้ รีบยันตัวลุกขึ้นมาแล้วกระโจนเข้าไปหาไอ้ด่ำอย่างรวดเร็ว ไอ้ด่ำถูกจู่โจม
โดยยังไม่ทันระวังตัวก็ถูกหมัดของเข้มต่อยเข้าเต็มหน้าอย่างจัง จนมันเป็นฝ่ายล้มลงก้นจ้ำบ้ำอยู่กับพื้น
คราวนี้ไม่มีแม้แต่เสียงหัวเราะ เพราะทุกคนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าไอ้ด่ำมันเอาจริงขึ้นมา ไอ้ด่ำเอามือลูบปากข้างที่โดนต่อยก็เห็นเลือด
ติดมือมันออกมา สีหน้าของมันก็เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นทันที มันลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปหาเข้มที่กำลังตั้งท่าอยู่อย่างดีใจที่สามารถ
ทำให้คู่ต่อสู้ล้มลงได้บ้าง แล้วปราดเข้าไปหา พร้อมกับยกเท้าเตะไปที่ชายโครงของเข้มเต็มแรง
เผี่ย!!...
เข้มใช้แขนออกบังไว้ได้ทัน แต่ก็รู้สึกถึงความแรงของการเตะจากไอ้ด่ำจนเจ็บและแสบไปทั้งแขน ด่ำยังคงเดินปรี่เข้ามาแล้วต่อยหมัดตรง
เข้าที่หน้าของเข้มอย่างจัง หน้าของเข้มผงะเซถลาไปข้างหลัง ด่ำไม่รอช้าปราดเข้าไปซ้ำด้วยหน้าแข็งตรงบริเวณชายโครงอีกที
คราวนี้หน้าแข้งของด่ำถูกเข้าที่ชายโครงของเข้มอย่างจัง เข้มเซไปสองสามก้าวแล้วรู้สึกจุกแน่นจนหายใจไม่ออกค่อยๆทรุดตัว
ลงไปกองกับพื้น โดยมีด่ำเดินตามไปยืนค้ำอยู่ใกล้ๆ
"เฮ้ย.....ลุกขึ้นมาอย่าใจเสาะ"
เข้มเงยหน้าขึ้นมองดูไอ้ด่ำแล้วกัดฟันฝืนลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันที่จะยืนได้เต็มตัว ไอ้ด่ำก็ยกเท้าเตะรวบขาทั้งสองข้างของเข้มในท่าเถรกวาดลาน
จนเข้มล้มลงก้นจ้ำเบ้าอยู่กับพื้น
เข้มไม่ยอมแพ้พยายามที่จะลุกขึ้นอีกครั้ง ก็ถูกไอ้ด่ำยกเท้าถีบจนเซถลาล้มกลิ้งลงไปอีก แล้วมันก็เดินตามไปติดๆเหมือนจะไม่ยอมให้เข้ม
ได้พักตั้งตัว จนมิ่งซึ่งมองดูอยู่นานแล้วทนดูไม่ได้ร้องห้ามขึ้น
"เฮ้ย....ด่ำ พอเถอะวะ มันไม่เป็นมวย"
"ด่ำหันมามองมิ่งอย่างเคืองๆ มันต่อยกูปากแตกมึงเห็นไหม รึคนเป็นมวยอย่างมึงจะมาออกรับแทน"
พอเจอลูกพาลของด่ำ มิ่งก็นิ่งแล้วหลบออกไป ด่ำจึงหันมามองเข้มที่กำลังลุกขึ้นยืน
"มึงทำกูปากแตก กูขอเอาคืนนะ"
แล้วด่ำก็เหวี่ยงหมัดไปที่หน้าของเข้มตรงครึ่งปากครึ่งจมูก เข้มล้มลงไปอีกครั้งแต่คราวนี้ที่จมูกและปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด
ที่พรั่งพรูออกมาจากรูจมูก
แต่แล้วก็มีเสียงแหลมร้องดังออกมาจากในครัว
"ตายแล้ว......ไอ้ด่ำ เอ็งจะเกเรมากไปแล้วนะ อะไรวะมันพึ่งมาได้วันเดียวเอ็งก็รังแกมันจนเลือดตกยางออกเลยรึ"
วาด เป็นลูกมือคนครัวหญิงออกมาเห็นเข้าพอดี จึ่งวิ่งร้องออกมาอย่างตกใจแล้วโผเข้าไปประคองเข้มขึ้นมา
(https://i.ibb.co/qdg5z1P/DNe-BKe-VVQAAm8-HJ.jpg)
"ดูสิ ปากแตก เลือดกำเดาไหลเต็มหน้าเลย ไอ้ด่ำข้าจะไปฟ้องนายหมู่จันดี"
พอได้ยินอย่างนั้น ด่ำก็เริ่มกังวลกลัวจะถูกลงโทษ รีบเอ่ยขึ้น
"แหม พี่วาด พี่ดูสิ ฉันก็ปากแตกเหมือนกันนะ มันทำชั้นก่อนเห็นไหมเนี่ย"
วาดมองค้อนไอ้ด่ำ แล้วไม่สนใจมันอีกประคองเข้มเข้าไปในครัวเพื่อทำแผลทันที
--------------------
แล้วป๊อดก็หลุดออกมาจากฌาณด้วยความตื่นเต้น ภาพและเหตุการณ์ที่เขาได้ย้อนอดีตชาติไปพบเห็นนั้น
มันเหมือนราวกับว่าเขาได้ไปสัมผัสมาด้วยตัวเองจริงๆ ทั้งความรู้สึกเจ็บแค้น และเจ็บปวดตามร่างกาย ทั้งรู้สึกขอบคุณ
วาดหญิงสาวรุ่นพี่ที่มีใจกรุณาเอื้อเฟื้อต่อเขา ป๊อดต้องการจะรู้เรื่องในอดีตชาติเพิ่มเติมอีกว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป
จึงหลับตาลงเข้าฌาณสมาธิอีกครั้ง จากนั้นภาพลางเลือนจากอดีตชาติก็ค่อยๆปรากฏชัดขึ้น
มันเป็นเวลาเย็นที่ลานดินหน้าโรงครัว วาดและแม่ครัวนำข้าวที่หุงเสร็จใหม่ๆ และอาหารออกมาตั้ง และตักอาหารใส่จานให้กับ
ทหารฝึกหัดที่มาเข้าแถวรอรับอาหาร เข้มก็เดินไปรับอาหารแล้วออกมากินร่วมกันกับคนอื่นๆ ขณะที่เขากำลังกินอาหาร
อย่างเอร็ดอร่อยเพราะเหนื่อล้ามาทั้งวัน ด่ำก็ถือจานข้าวเดินเข้ามาหา
"เฮ้ย ไอ้เข้ม มึงพึ่งเข้าใหม่ เอาไข่มาให้กูซะ ตามธรรมเนียม"
เข้มเงยหน้ามองตาขวาง
"ธรรมเนียมอะไรของมึงวะ กูไม่ให้"
"มึงอยากเจ็บตัวอีกใช่ไหม กูเป็นหัวหน้าที่นี่ใครมาใหม่ ต้องทำอย่างนี้ทุกคน"
เข้มยืนขึ้นมองหน้าด่ำ ด้วยแววตาที่พร้อมจะสู้อีกครั้ง แต่แล้วมิ่งก็ยืนขึ้นเอาตัวบังร่างเข้มไว้แล้วเอาไข่ในจานตัวเองส่งให้ด่ำ
"เอ้า ข้าเอาของข้าให้แทนมันก็แล้วกัน"
ด่ำมองหน้ามิ่งแล้วหันไปเอ่ยขึ้นกับเข้ม
"มื้อหน้ากูจะมาเอาค่าธรรมเนียมกับมึงอีก"
แล้วด่ำก็เดินจากไปพร้อมกับไข่ของมิ่ง เข้มหันไปมองหน้ามิ่งแล้วเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ
"เอ็งจะให้มันไปทำไมวะมิ่ง"
"ถ้าไม่ให้ เอ็งก็จะโดนมันซ้อมอีก เอ็งสู้มันได้เหรอวะ"
"สู้ไม่ได้ข้าก็จะสู้ เรื่องอะไรจะให้มันมาทำฝ่ายเดียว"
"ตัวมันใหญ่กว่าเอ็งมาก แล้วก็เป็นมวยมาก่อนเอ็งหลายปี เอ็งไม่มีทางสู้มันได้หรอก"
"แล้วเอ็งล่ะมิ่ง เอ็งทำไมไม่สู้มัน เอ็งก็ฝึกมวยมาไม่น้อยไปกว่ามันนี่หว่า"
มิ่งก้มหน้าลงอย่างละอาย แล้วจึงเอ่ยขึ้น
"ที่จริงข้าก็ไม่ชอบขี้หน้ามันเหมือนกัน แต่ข้าไม่กล้าว่ะ ตัวมันใหญ่ แรงมันก็เยอะ"
เข้มนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยขึ้น
"งั้นเอาอย่างนี้ไหม เอ็งกับข้าจับมือกัน ถ้ามันมาหาเรื่องกับเราคนใดคนหนึ่ง เราจะสู้กับมันด้วยกัน"
มิ่งทำหน้าแหยๆ แบบลังเล
"จะดีเหรอวะ ถ้ามันไม่ล้มเราจะแย่นะเว้ย"
"เถอะน่าเรามีสองคนจะกลัวอะไร ไม่ลองจะรู้เหรอวะ อย่างมากก็แค่เจ็บ ไม่อย่างนั้นมันก็จะกร่างกับเราแบบนี้ไปเรื่อยๆ"
ป๊อดติดตามภาพในอดีตชาติมาถึงตรงนี้ ก็มีความรู้สึกคล้ายจะจดจำเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้ ทันใดนั้นภาพในฌาณสมาธิ
ก็เปลี่ยนเป็นรุ่งเช้าในวันถัดไปอันเป็นเหตุการณ์ที่เขาประทับใจและจดจำมันได้ดี
หลังจากเหล่าทหารฝึกหัดตื่นนอนแต่เช้ามืดจนเวลาล่วงเข้าสู่เวลาสาย ถึงเวลาที่จะพักกินมื้อเช้าทุกคนก็ไปพร้อมกันที่ลานดิน
หน้าโรงครัวที่เดิม มิ่งกับเข้มหลังจากได้อาหารแล้วก็หลบออกมากินมื้อเช้าอยู่ด้วยกัน แต่ยังไม่ทันที่ตักข้าวใส่ปาก ด่ำก็เดินเข้ามา
แล้วทวงเอาค่าธรรมเนียมกับเข้มอีก
"ไอ้เข้ม ส่งมา ค่าธรรมเนียมของกู"
เข้มรอเวลนี้อยู่แล้วผิดกับมิ่งที่มีสีหน้าไม่สู้ดีอยู่ตลอดเวลา เขาวางจานข้าวลงแล้วยืนขึ้น
"ถ้ากูไม่ให้ มึงจะทำยังไงกับกู"
ดิ่งจ้องมองเข้มตาเขม็ง
"มึงอยากเจ็บตัวจริงๆใช่ไหมไอ้เข้ม"
พูดจบด่ำก็ผลักอกเข้มจนเซถลาถอยหลังไป แล้วเดินตามติดเข้ามา
"กูขอพูดเป็นครั้งสุดท้าย ส่งค่าธรรมเนียมมาให้กูซะไม่งั้นมึงเจ็บตัวแน่"
ฉับพลันนั้นเองเข้มก็ยกเท้าเตะไปที่กล่องดวงใจของด่ำจนมันร้องโอ้ก เอามือกุมแล้วทรุดลงไปกองกับพื้น
เข้มไม่ปล่อยเวลาทองให้ผ่านไป เขาปราดเข้าไปคร่อมร่างไอ้ด่ำแล้วรัวกำปั้นต่อยทั้งซ้ายและขวาอย่างไม่ยอมหยุด
"นี่....นี่....นี่.......มึงจำไว้อย่าได้คิดมารังแกกูอีก นี่....นี่....นี่......."
มิ่งจ้องมองดูเข้มที่กำลังคร่อมร่างของด่ำซึ่งตัวใหญ่กว่ามากอย่างยอมรับในความใจสู้ของเข้ม จนเกิดเป็นแรง
ผลักดันให้เขาคิดที่จะสู้อย่างเข้มบ้าง
แต่แล้วเข้มก็ถูกนายหมู่จันดีซึ่งเดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี อุ้มตัวออกมาจากการคร่อมร่างของด่ำ ซึ่งในตอนนี้
หน้าตามันยับเยินจนดูไม่ได้
"ไอ้เข้ม ไอ้ด่ำ อะไรกันวะ กินเข้าอยู่ด้วยกันแท้ๆ กัดกันอย่างกับหมา วันนี้พวกมึงต้องถูกลงโทษงดข้าวมื้อเย็นทั้งสองคน
แล้วอย่าให้กูเห็นพวกมึงทะเลาะกันอีก ไม่อย่างนั้นกูจะเฆี่ยนซะทั้งสองคนเลย"
เข้มยืนก้มหน้ารับฟังการลงโทษจากจันดีโดยไม่ปริปาก ผิดกับด่ำที่มีสีหน้าเคร่งขรึมกัดกรามจนเป็นสันนูนด้วยความแค้นใจ
ตั้งแต่วันนั้นมาด่ำก็ไม่ได้มาตอแยกับเข้มอีก แต่มันจะมองเข้มด้วยความอาฆาตแค้นทุกครั้ง มันรอโอกาสที่ปลอดคน
หากได้เจอเข้มเมื่อไหร่มันจะเอาคืนแค้นนี้กับเข้มอย่างสาสม
---------------------------------------
ในตอนเช้าที่บ้านผู้ใหญ่ชุ่ม ป๊อดตื่นขึ้นมาก็เป็นเวลาสายมากแล้ว เพราะเมื่อคืนเขาได้ใช้ฌาณสมาธิระลึกอดีตชาติของตนเอง
จนเวลาล่วงเข้าไปค่อนคืนจึงได้หลับลง
ป๊อดออกมาจากห้องก็ไม่พบใคร นอกจากข้อยที่เข้าไปทำงานในครัวตามปกติของเธอ เขาจึงเดินเข้าไปหา
"ช้อย น้าผู้ใหญ่ กับชื่นไปไหนหล่ะ"
ช้อยเอ่ยตอบป๊อดทั้งที่สองมือยังง่วนอยู่กับงานในครัว
"เข้าไปประชุมลูกบ้าน เตรียมรับมือคนบ้านใต้ที่จะแห่กันมาหาเรื่องเราในอีก 2 วันข้างหน้า"
"หา...อะไรนะ ทำไมเขาต้องมาหาเรื่องเราล่ะ"
ช้อยเห็นว่าป๊อดยังไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น จึงเล่าสิ่งที่ได้ยินมาจากผู้ใหญ่ชุ่มให้ป๊อดฟังทั้งหมด
"เอ ผู้ใหญ่ทองก็ทำไม่ถูกนะ แล้วน้าผู้ใหญ่จะทำยังไงต่อไปล่ะ"
"ไม่รู้สิ เห็นพ่อดูกลุ้มๆอยู่นะ ช้อยสงสารพ่อจัง"
"แต่ผมคิดว่า ผู้ใหญ่ทองคงฟังความจากทางเขาฝ่ายเดียวและพอดีฝั่งเราก็เป็นคู่กรณีกับเขา งั้นผมจะช่วยอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น
ให้ผู้ใหญ่ทองฟัง ผมเป็นคนนอกคิดว่าผู้ใหญ่ทองคงฉุกใจคิดขึ้นมาบ้าง ช้อยไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ"
ช้อยหันมายิ้มให้ป๊อดเป็นเชิงเห็นด้วยแล้วก็หันไปทำงานของเธอต่อ
ป๊อดจึงมองดูช้อยก้มๆเงยๆทำงานในครัวแล้วยิ้มอยู่คนเดียว ช้อยจดจ่ออยู่กับงานตรงหน้าได้สักพักก็รู้สึกตัวว่า
เธอกำลังจ้องมองอยู่ จึงหันมามองดูพอเห็นว่าป๊อดยิ้มอยู่คนเดียวก็นึกขำ
"บ้าไปแล้วเหรอ เป็นอะไรยิ้มอยู่คนเดียว"
"ผมคิดถึงวันที่เราทำอะไรกันที่ริมคลอง"
น
เนี่ยก๊ปล่อยแต่จิตราคะจะไหวเหรอ
D
จะมีให้อ่านต่ออีกไหมน้อ
ป๊อด จัดกระแตเลย
จัดข้อย ริมครัว ไม๊ครัย
::Me?::
ป๊อดได้สาวใหม่อีกแน่ๆ ::DookDig::