รักแท้ฯ ตอนที่1 https://xonly8.com/index.php?topic=230863.0
รักแท้ฯ ตอนที่3 https://xonly8.com/index.php?topic=231205.0
.....................
ภายในห้องมืดสลัวกลิ่นเก่าอับชื้นลอยวนเตะจมูกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนคันจมูกฟุดฟิด ผู้หมวดหนุ่มแต่งชุดครึ่งท่อนนั่งเล่นโทรศัพรู้ตัวเองว่าโรคภูมิแพ้ฝุ่นกำลังจะกำเริบ
"คุณ.. คุณ..!!" ผู้หมวดเตะที่ขาเตียงแรงๆ
"หืม.. ฮึ.. อะไรวะ" ชายหนุ่มบนเตียงค่อยๆฟื้นคืนสติหรี่ตามอง
"ตื่นเถอะคุณสิบโมงกว่าแล้ว จะนอนไปถึงไหน"
"เห้ย..!! มึงเป็นใครเนี่ย แล้วเข้ามาในห้องได้ไง" เขาทะลึ่งตัวขึ้นนั่งดึงผ้าห่มขึ้นมาห่อร่างเปลือยเปล่ากวาดสายตาไปทั่วห้องมืดสลัว "..ปิ่น ปิ่น..!! ปิ่น.."
"ใจเย็นๆก่อนคุณ ใจเย็นๆผมเป็นตำรวจ คนดีไม่ใช่คนร้าย"
"ตำรวจ มาทำไมผมไม่ได้ทำอะไรผิดนะ"
"ผิดอะไร คุณน่ะเป็นฝ่ายถูกกระทำเสียด้วยซ้ำรู้ตัวบ้างรึเปล่า โดนวางยานอนหลับผสมในเหล้านอนสลบไม่ได้สติ"
"ยานอนหลับผสมเหล้า.." ได้ฟังแบบนั้นแล้วคิ้วขมมวดปวดหัวตึ้บ "หมายถึงปิ่น.. น่ะเหรอ"
"ผู้หญิงที่มอมยาจะเป็นใครผมก็ไม่รู้นะเรื่องของคุณ แต่โดนแบบนี้บอกได้ว่าไม่ตายก็บุญแล้ว เดี๋ยวแต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วเชิญที่สน.ผมจะได้แจ้งความลงบันทึกประจำวันให้
"
"ไม่อ่ะ.. ผมไม่แจ้งความไม่ลงบันทึกอะไรทั้งนั้น เดี๋ยวนะ.. ตกลงนี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ยงงชิ้บหายรายการทีวีรึเปล่าเนี่ยแล้วนี่เป็นตำรวจจริงรึเปล่าก็ไม่รู้"
"เดี๋ยวคุณขับรถตามผมไปถึงสน.ก็รู้ว่าจริงไม่จริง ไป.. รีบแต่งตัวซะ"
"เมื่อกี๊คุณบอกว่ากี่โมงแล้วนะ"
"สิบโมงกว่า" ผู้หมวดหนุ่มตอบ
"เชี่ย ตายห่า!! .. ผมต้องไปทำงาน"
"งั้นเอางี้.. ถ้าคุณไม่ต้องการจะแจ้งความ ผมอยากไปตรวจดูที่พักของคุณหน่อย" ผู้หมวดยิ้ม
"ไปทำไม ผมจะไปทำงานไม่มีเวลา"
"ฮาร์ดดิสก์เอ็กซ์เทอร์นอลดับบลิวดีหนึ่งเทอราไบค์สีน้ำเงินเหลือบเทาซื้อจากเว็บขายของออนไลน์เมื่อเกือบสองเดือนที่แล้ว ติดสติ๊กเกอร์สแตมป์เซเว่นไว้เป็นสัญลักษณ์พิเศษ"
"นี่ห่าอะไรของคุณวะ.." นิธิศมองหน้าผู้หมวดจำนนด้วยหลักฐาน
"คุณปิ่นมุข แจ้งกับเราว่าในฮาร์ดดิสก์ก้อนนั้นมีภาพไม่พึงประสงค์ของเธออยู่จำนวนนึง และเธอกลัวว่าคุณอาจตัดสินใจทำอะไรที่มันสิ้นคิด เช่น ปล่อยภาพของเธอว่อนทางอินเทอร์เนตเพื่อแก้แค้น"
"ผมจะทำแบบนั้นทำไมในเมื่อผมไม่ได้แค้นใจอะไรปิ่นซักหน่อย" เขาหายใจแรงสับสนไปหมด "แล้วคุณมาเสือกอะไรเรื่องผัวเมียเค้าเนี่ย"
"คุณปิ่นมุขเธอย้ำกับผมว่าเธอไม่ใช่ภรรยาของคุณ จริงๆแล้วคุณสองคนไม่ใช่แฟนกันด้วยซ้ำเพราะเธอไม่เคยบอกรักคุณสักครั้ง เธออาจตกอยู่ในความกลัวจึงยอมให้คุณบันทึกภาพพวกนั้น"
"ผมลบข้อมูลไปหมดแล้ว.." นิธิศคอตก
"ลบไปหมดแล้ว?? ง่ายไปป่าวให้ตอบอีกทีนึง"
"เมื่อช่วงสองอาทิตย์ที่แล้วห้องพักชั้นเดียวกับห้องผมถูกขโมยงัด"
"แล้วทำไม.."
"ผมกลัวว่าอาจจะโดนกับตัวเองเข้าสักวันก็เลยตัดสินใจลบข้อมูลภาพกับวิดีโอส่วนตัวของปิ่นทั้งหมด เพราะถ้าหากโดนขโมยฮาร์ดดิสก์ไปผมกับปิ่นต้องตายแน่"
"แล้วมีก๊อปปี้หรือว่ากู้ฮาร์ดดิกส์ได้มั้ย เค้าว่าถ้าเผลอกดลบมันยังพอกู้ได้นี่" ผู้หมวดถาม
"ผมไม่ได้ใช้วิธีลบแต่เขียนพาร์ดิชั่นใหม่ทับ"
"แปลว่ากู้ไม่ได้.."
"ไม่ได้.."
"เอาเถอะ.. ถึงยังไงผมก็จะขอตรวจสอบฮาร์ดดิสก์นั่นดูหน่อย ถ้าคุณลบข้อมูลไปแล้วอย่างที่ว่าจริงๆก็ไม่เห็นจะต้องลำบากใจอะไร"
"เอ่อ.. คือ ที่ห้องผมมีปืน ปืนมีทะเบียนแต่ผมไม่มีใบอนุญาตพ่อให้มาเก็บไว้ป้องกันตัวเพราะแถวอพาร์เมนท์มันเปลี่ยว" นิธิศสารภาพ
"คุณเอาฮาร์ดดิสก์นั่นมาให้ผมก็พอนอกจากนั้นผมไม่สน เป็นอันจบเรื่อง" ผู้หมวดถอนหายใจส่ายหน้าเบื่อๆ
....................
ห่างจากสนามบินนาโกย่า(นะโงยะ)เกือบสองชั่วโมง แม่เราเบะปากชักสีหน้าอย่างเห็นได้ชัดทันทีที่รถแท็กซี่จอดสนิทหน้าบ้านเก่าหลังหนึ่ง มันไม่ใหญ่โตหรูหราอย่างที่แม่คิด แถมยังอยู่ในย่านเมืองที่เงียบสงบจนเกือบจะเข้าใจว่าเป็นเมืองร้างเสียด้วยซ้ำ
บอสซีบอกว่าว่าเป็นวันเสาร์คนหนุ่มสาวพากันนั่งรถไฟเข้าไปเที่ยวในเมืองกันหมด ..รถไฟ.. ฉับพลันที่ได้ยินคำนี้เราคิดถึงเอขึ้นมาทันที เอจะรู้สึกอย่างไรถ้าได้รู้ว่าตอนนี้เราสองคนอยู่ห่างไกลไม่ใช่แค่ต่างจังหวัดแล้ว ไกลขนาดนี้เอคงไม่มาหรอก จากนี้ไปคือเรื่องที่เราจะต้องคิดคนเดียวต่อสู้เพียงลำพังไม่มีใครให้โทรคุยคอยเป็นที่ปรึกษาถามโน่นนี่อีกต่อไปแล้ว
ผ่านซุ้มประตูเข้าไปภายในบ้านไม้สีเข้มมืดทึมยิ่งดูเล็กคับแคบกว่ามองจากภายนอกเสียอีก สไตล์การจัดวางตกแต่งบ้านดูอึดอัดพิกล เฟอร์นิเจอร์สีน้ำตาลเข้าชุดเหมือนหลุดมาจากยุคแปดศูนย์ หญิงชราในชุดคลุมแบบญี่ปุ่นเดินออกมาต้อนรับจากเงามืด สังเกตุว่า ถึงแม้เธอจะตาบอดแต่กลับเดินเหินภายในบ้านอย่างคล่องแคล่ว เรากับแม่ได้แต่ยิ้มสลับแสร้งหัวเราะเพราะไม่เข้าใจที่แม่ของบอสพูดสักคำแถมยังรู้สึกฝาดเฝื่อนกับรสชาเขียวร้อนท้องถิ่น นั่งเคอะๆเขินๆกันอยู่เกือบสองชั่วโมงรถลิมูซีน(แท็กซี่)ของโรงแรมสามดาวในเมืองใกล้ๆจอดเทียบหน้าบ้านตรงเวลาเป๊ะ แม่เราบอกกับบอสว่าไม่น่าจะต้องเสียเงินจ่ายค่าโรงแรมความจริงพักที่บ้านก็ได้เป็นคนง่ายๆค่ำไหนนอนนั่น
....................
"ยังไม่เสร็จงานอีกเหรอคะ" เราทักบอสที่กำลังคร่ำเคร่งกับตัวเลขบนหน้าจอโน้ตบุ๊คเครื่องเล็กจิ๋วแกล้มเบียร์ในร้านอาหารสไตล์เจแปนนิสชิวชั่นติดกับโรงแรม
"คุณแม่ล่ะ.."
"คุยไลน์กับญาติที่เมืองไทย แกอาบน้ำแล้วคงจะไม่ลงมาแล้วค่ะ"
"แล้วเป็นไงออกไปเดินตลาดซื้ออะไรได้บ้าง" บอสถามเพราะรู้ว่าสองแม่ลูกติดตัวมาแค่เสื้อผ้าคนละชุดกระเป๋าถือเล็กๆคนละใบ
"ตลาดแถวนี้ปิดเร็วนะคะ เดินแป๊ปๆก็ปิดกันแล้ว"
"แถวนี้มันไม่ใช่ที่ท่องเที่ยวน่ะหมดแสงมืดหน่อยก็ปิดเป็นแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้ว" บอสยิ้มพลางถอดแว่นตาพับปิดหน้าจอพยักหน้าให้บริกรหนุ่มน้อย
"ผมสั่งอาหารนิดๆหน่อยๆ และก็อยากให้ปิ่นลองชิมเบียร์ท้องถิ่นของเรารับรองว่ารสชาติดีเพราะเค้าใช้น้ำจากแหล่งน้ำธรรมชาติ"
"แค่ชิมเองเหรอคะ.." ถ้าเป็นเบียร์เราก็พอจะดื่มได้บ้าง
"จะไม่แค่ชิมก็ได้.." บอสหัวเราะ "ยังไงระหว่างเราคงมีเรื่องให้คุยกันเยอะมากอยู่แล้ว เรามีเวลามากมายไม่ต้องห่วง"
"ผู้ชายญี่ปุ่นนี่ดื่มกันเป็นปกติทุกคนรึเปล่าคะ" เรามองของเหลวสีอำพันในแก้วของบอส
"ไม่ทุกคนหรอก แต่ถ้าทำธุรกิจส่วนใหญ่ก็จะดื่มนั่นแหละ ผู้หญิงก็ดื่ม"
"ค่ะ.. "
ทั้งร้านดูเหมือนจะมีลูกค้าแค่โต้ะเราสองคน เสียงเพลงฝรั่งยุคเก้าศูนย์คุ้นหูแว่วคลอเคลียบทสนทนา น่าแปลกที่เราสามารถกระเดือกเจ้าเบียร์ท้องถิ่นที่ว่านี่ได้อย่างไม่ยากเย็นนัก กลิ่นหอมลึกๆกระตุ้นต่อมกระแดะให้ลองชิมต่อคำที่สองที่สามไม่นานก็คล่องคอ ปลาอะไรไม่รู้แต่รู้ว่าเป็นปลาดิบจานเล็กๆสามจานสามสีเสริฟพร้อมวาซาบิแต่ไม่ยักกะมีซ๊อสจะขอก็กลัวไม่เรียวจริง
"เมื่อกี๊คุณแม่บอสว่าไงบ้างคะ"
"แม่ถามว่าเมียผมมีลูกติดโตขนาดนี้เลยเหรอ.."
"บ้า.. เอาดีๆสิคะ"
"ผมก็เลยบอกแม่ว่าเข้าใจผิดแล้ว เรียกว่าภรรยาไม่ได้เพราะยังไม่ได้แต่งงาน"
"ตกลงนี่จีบแม่หรือจีบลูกกันแน่คะเนี่ย"
"ก็จีบแม่ เอ๊ย!! จีบลูกสิ.. อ้าว ไม่ตลกเหรอ"
"..ไม่ตลกค่ะ"
"บอสจำตอนนั้นได้มั้ย ที่เราพาแขกจากบริษัทแม่ไปเที่ยวอาบอบนวด" เรายิ้มตาเชื่อม
"จำได้สิ แต่ที่ญี่ปุ่นไม่มีแบบนั้นนะ"
"ทำไมคืนนั้นบอสไม่ขึ้นไปเที่ยวกับเค้าด้วยล่ะ"
"ใครอยากก็เที่ยวไปสิ ผมไม่ได้อยากนี่"
"อ๋อ.. นึกว่าเพราะปิ่นนั่งอยู่ด้วยบอสก็เลยต้องรักษาภาพพจน์ไม่กล้าเที่ยว"
"ผู้หญิงพวกนั้นน่ะ เป็นพวกผิดหวังในความรักทั้งสิ้นนะ" บอสซียกแก้วขึ้นดื่มคีบชิ้นปลาดิบสีขาวห่อวาซาบิก้อนเล็กจิ๋วเข้าปาก
"ยังไงคะ"
"ผู้หญิงเนี่ยเป็นเพศที่อดทนมากปิ่นรู้มั้ย เผลอๆอาจมากกว่าผู้ชายด้วยซ้ำ"
"เหตุผลเดียวที่ชักนำให้ผู้หญิงต้องเลือกหนทางแบบนั้นเพราะเค้าไม่ได้ศรัทธาในความรักที่แท้จริงอีกต่อไปแล้ว"
"งงนิดๆนะคะบอส ขออีกทีค่ะ"
"ช่วงสี่โมงเย็นปิ่นเคยเห็นสองคนที่เข้ามาเก็บขยะในโรงงานเรามั้ยล่ะ"
"อ๋อ.. สองคนที่เค้าขี่รถซาเล้งจับมือกันอ่ะนะ พวกเพื่อนปิ่นยังชมว่าน่ารัก"
"ผมมองสองคนนั้นจากหน้าต่างออฟฟิศทุกวัน เรียกว่ารอเวลาเลยดีกว่า เพื่อที่จะได้เห็นความรัก สองคนนั้นยังมีศรัทธาในความรัก พลังงานดีที่เราเห็นได้ไม่บ่อยนัก"
"เพราะพลังงานดี บอสก็เลยไม่เที่ยวผู้หญิง"
"เปล่า.. ผมไม่อยากสนับสนุนซ้ำเติม"
"อื๋มมมม.. เป็นผู้ชายที่คิดอะไรลึกซึ้งนะเนี่ย"
เอาเข้าจริงๆเราทั้งคู่แทบจะไม่เคยคุยอะไรนอกเหนือไปจากเรื่องงาน ตลอดระยะเวลาเกือบสองปีที่ไม่มีอะไรมากมายเกินไปกว่าเจ้านายกับลูกน้อง นึกเล่นๆไปว่านี่ถ้าไม่มีแม่ติดมาด้วยเรายังจะกล้ามาคนเดียวหรือเปล่า
"ตอนอยู่เมืองไทยปิ่นเล่าให้ผมฟังถึงไหนแล้วนะ" บอสซียิ้มถาม
"เล่าเรื่องอะไรคะ"
"เรื่องของปิ่น.."
"เออ... เล่าถึงตอนที่แม่ปิ่นบ่นเรื่องบีขับรถเร็วจนปิ่นต้องไปดาวน์รถมาขับเองอ่ะ .. ต้องขอบคุณบอสด้วยนะคะที่ช่วยหาคนมาซื้อรถต่อให้"
"อ๋อ.. ไม่เป็นไรพอดีเพื่อนผมเค้าหารถรุ่นนี้สีนี้อยู่พอดีเลย"
"แหม.. เป๊ะจังเลยนะคะ"
"ก็เล่าต่อสิ.." บอสซีอ้อน
"จบแล้วค่ะ จบตรงตอนที่บอสชวนปิ่นบินมาที่เนี่ย"
"งั้น.. เอาเรื่องสนุกๆสมัยเรียนมัธยม.."
"ฟังเรื่องบอสบ้างดีกว่าค่ะ มีหลายเรื่องเลยที่ปิ่นอยากรู้"
"บอสเป็นเกย์รึเปล่าคะ.."
"ไม่เป็นสิเอ๊อ.. ผมคล้ายจะเป็นพวกแบบนั้นมากรึไง" บอสซีคล้ายจะสำลักเบียร
"ก็ไม่รู้นี่คะ เห็นบอสไม่ตีกอล์ฟไม่เที่ยวผู้หญิงสาวๆที่โรงงานสวยๆก็ออกเยอะแยะก็ไม่จีบใคร"
"เค้ามีแฟนแล้วจะให้ผมจีบยังไงอ่ะ"
"ก็เลยได้แต่แอบมองจากหน้าต่างแบบเดียวกับที่มองคนเก็บขยะ.." เราแซวเล่น รู้สึกอบอุ่นแปลกๆ
"ถามเรื่องอดีตภรรยาของบอสดีกว่า ถามได้มั้ยคะ"
"ถามได้สิ ไม่ได้มีความลับอะไรนี่"
"เธอเสียชีวิตเพราะอะไร.. "
"ปลายปีเก้าสองเกิดเหตุแผ่นดินไหวขนาดห้าจุดสองริกเตอร์ จุดศูยน์กลางลึกลงไปเพียงห้ากิโลเมตรซึ่งถือว่าตื้นมากถึงแม้จะไม่ได้สร้างความเสียหายและไม่มีรายงานผู้เสียชีวิต แต่กับห้องวิจัยพลังงานใต้พิภพของมหาวิทยาลัยโตเกียวที่อยู่ลึกลงไปหนึ่งร้อยเมตรนั้นได้รับผลกระทบในระดับหายนะ เธอเป็นหนึ่งในนักวิจัยที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ในเวลานั้นพอดี"
"ค่ารักษาตัวที่นี่แพงมากผมพาเธอไปรักษาที่ใต้หวันที่เมืองไทย เธอเสียชีวิตในอีกแปดเดือนต่อมา"
"เสียใจด้วยนะคะบอส"
"ปัญหาของผมคือทุกสิ่งทุกอย่างที่เมืองนี้มันคล้ายจะถูกแช่แข็งหยุดเวลาไว้ที่เดิม ครั้งนึงผมเคยหนีมันไปเพราะทุกสิ่งของทุกสถานที่ล้วนมีแต่ความทรงจำ ผมต้องการเริ่มต้นใหม่ ในตอนนี้ผมต้องการเพื่อนมากที่สุด ต้องการใครสักคนที่คอยดึงให้หลุดพ้นจากอดีตพวกนั้น"
"เมื่อกี๊บอกจีบแม่ตอนนี้บอกอยากได้เพื่อน ตกลงยังไงแน่คะบอส" เราแกล้งแซว
"ปิ่นอยากให้มันจบค่ะ จบที่นี่" เราดื่มเบียร์อึกใหญ่รวดเรียว
"ต่อจากนี้ไปปิ่นเรียกผมว่ามิสเตอร์ซีก็ได้นะ ตอนนี้ผมไม่ใช่เจ้านายคุณอีกต่อไปแล้ว"
....................
เราพากันเดินกลับมาที่ห้องของบอสซี เพียงครั้งแรกที่รู้ฤทธิ์พิษสงของความมึนเมาก็พาตัวเองมานั่งลงบนเตียงของชายที่เกือบจะแปลกหน้าอายุอามรุ่นราวคราวพ่อ ใช่.. เขาเรียบร้อย สุภาพ อ่อนโยน เป็นผู้ชายที่ดีอย่างที่เราวาดหวัง นี่คือทางเดียวที่จะแน่ใจได้ว่าละครเรื่องนี้จะจบลงตามแบบแผนที่วางไว้ จูบแรกทั้งที่บอสยังไม่ได้ถอดแว่น ทุกสิ่งอย่างดูเคอะๆเขินๆเจื่อนๆพิกลจนเราชักจะเชื่อขึ้นมาจริงๆแล้วว่าบอสเรื้อเวทีเรื่องแบบนี้มาเนิ่นนานอย่าที่เขาบอกเล่าจริงๆ
เราเป็นฝ่ายชักชวนก่อนด้วยปลายลิ้นซึ่งบอสก็ตอบสนองทันควันถึงแม้จะดูล้นๆเกินๆก็ตาม บอสถอดเสื้อคลุมของเราออกส่วนเราถือวิสาสะถอดแว่นตาให้บอส ซุกไซร์สลับจูบกันอยู่พักใหญ่จนเราต้องดึงตัวบอสลงนอน บอสถอดเสื้อของเราออกจ้องมองยกทรงสีขาวบีบคลึงแผ่วเบาจนพอใจ ตะขอด้านหลังถูกปลดออกโยนไปไว้รวมกับเสื้อ สองแขนถูกรวบไว้บนหัวสองเต้าสาวยี่สิบสี่ลอยคว้างไร้อาภรณ์บดบัง
บอสก้มหน้าลงซุกไซร์สูดกลิ่นสาวดูดชิมรสหอมหวานที่ยอดปทุมถัน เราหลับตาสูดหายใจแรงปล่อยใจไปกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น กางเกงผ้ายืดถูกรวบลงไปพร้อมกางกางชั้นใน ภาพใบหน้าของบีผุดขึ้นมากวนใจครั้งแล้วครั้งเล่า บีละเมียดใส่ใจกับเสื้อผ้าของเราทุกชิ้น บอสจับสองขาของเรายกขึ้นคุกเข่าลงพิจารณาจุดสงวนของเราแบบไม่ปราณีปราศรัยซุกสูดชิมรส "อืม..หห ซื้ด..ดดด" เราหอบหายใจแรงให้บอสเป็นรางวัลเล็กน้อยอดกลั้นรักษากริยาพองามเป็นหน้าเป็นตาให้สาวไทย
บอสซีจัดการเสื้อผ้าของตัวเองจนเปลือยเปล่า เราผงกหัวหมายใจจะสำรวจดูก่อนแต่ก็เห็นเจ้าท่อนเอ็นน้องชายของบอสไม่เต็มตา บอสทำท่าจะคร่อมจัดการเราที่ขอบเตียง เราพลิกตัวคาราเต้ทุ่มบอสลงบนเตียงท่าถนัดตอนเรียนสมัยมัธยมแล้วลุกขึ้นเป็นฝ่ายคร่อมตัวเขาเอาไว้ ขนาดของมันไม่ใหญ่ไม่เล็กไปกว่าของเอและบีมาตรฐานท่านชายชาวเอเชีย "ผมกลัวว่าอาจจะ เอ่อ.. เสร็จเร็ว นะ.. ไม.."
เราปิดปากบอสด้วยจูบดูดดื่มแลกลิ้นกันชุดใหญ่(รู้สึกว่าบอสซีจะชอบจูบ) ค่อยๆจูบปูพรมค่อยๆเลื่อนลงจนถึงท่ีหมาย "ให้ปิ่นเอาออกครั้งนึงก่อนมั้ยคะบอส" คราวนี้ไม่เพียงแต่แค่นึกถึงใบหน้า หากแต่เรายกเอาคำพูดของบีมาเลย เรื่องนี้คือแม่งโคตรกวนใจเรามากถึงมากที่สุด
....................
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ไม่มีหักมุมจริงหรือ ดูเหมือนบอสจะเป็นคนดีจริงๆ
ความมีประสบการณ์ของบอสน่าจะดี ใช่มั้ย...
จากเศรษฐีจะกลายเป็นแค่มนุษย์เงินเดืิอนซะละมั้ง
เรื่องนิธิศ จบง่ายมาก ตอน 1 ยังคิดว่าน่ากลัวประหนึ่งมาเฟีย แต่กังวลว่ามิสเตอร์ซีจะหักมุมกลายเป็นคนไม่ดี
บทรักบนเตียงครั้งแรก หลังจากคืนนี้จะได้รู้แหละบอสจะเป็นคนยังไง
จะอยุ่ ญี่ปุ่น แบบ บ้านนอก ไดิมั้ยนะ
บอสจะเป็นคนแบบไหนกันนะ
จะมีการหักมุมมั้ยนะ บอสเป็นคนดีจริงๆหรอ?
รักเก่าจบไปง่ายๆ รักใหม่เริ่นต้นก็ดูง่ายน แต่ตอนต่อไปจะหักมุมรึเหมือนตอนนี้รึเปล่า อิอิ
ขออวยพรให้เจอรักที่ดีแล้วกัน
บอสซีดูเหมือนสุภาพบุรุษมากเลย ใหัคุณค่ากับความรักแท้ และรักเมียเก่ามาก จะทดแทนกันได้ไหม
ดูมีเงื่อนงำแปลก ๆ มาถึงญี่ปุ่นแล้วก็ต้องสู้ล่ะ
ดูลึกลับ แถมต่นมาจำอะไรไม่ได้เลย
เสียตัวถึงญี่ปุ่นคงฟินน่านดู
ไม่รู้ว่าจะมีหักมุมรึเปล่า
ดูบอสซีนี่พูดเก่งดีนะครับ มีแง่คิดหลายอย่างเลย
บอสเสร็จเร็วไหม หรือยังไง จะมีหักมุมไหม ลุ้นๆ
ให้รางวัลตอบแทนบอสคนดีถึงใจแน่เลย
บอสเสร็จง่ายอย่างนี้จะไหวเหรอ
หนีมาไกลมากเลยน่ะว่าแต่จ่ะพบความสุขมั้ยนีา
เต็มใจไปไม๊ แต่แค่ตามไปก็เหมือนยอมแล้วล่ะ
สอนให้บอสรู้ว่าสาวไทยเด็ดแค่ไหนเลยน่ะคร้าบ
เอ้า แม่คุณจะกินปลาดิบ แต่คิดถึงต้มยำกุ้ง แสดงว่าบี มีอะไรตรึงใจปิ่น ไม่น้อย
บอสจะมีหักมุมเป็นยอดฝีมือหรือเปล่า
::Glad::ดูแล้วปิ่นน่าจะเป็นพวกชอบเซ็กแต่ยังไม่รู้ตัวนะ
บอสคงเป็นประเภทไก่อ่อนแน่นอน
มาเกิดเรื่องไกลบ้าน มันจะลำบากไหม
ต้องรอดูไปนานว่าบอสจะเปลี่ยนไปหรือเปล่า
ต่างบ้านต่างเมืองจะอยู่ได้จริงหรือ
Will there be mr. D?
บอสจะหัวใจวายไหมนี่
มันดูง่ายนะ แต่อ่านแล้วก็ลุ้นดีครับ
บอสซีดูเหมือนเป็นสุภาพบุรุษมากเลย แล้วจะให้รางวัลตอบแทนบอสยังไงดีนะ
บอสซี คนดี คนเดิม
น่าจะ อิคึอิคึ ไปหลายรอบนะคืนนั้น อิอิ
อ่านตอนสองเลย งงๆ นิดหน่อย
ถ้าเรื่องไม่ได้จบสั้นๆ บอสอาจมีอะไรให้หักมุม
ต้องรอดูว่า ปิ่นจะเจอรักแท้กับใคร
ขอบคุณครับ
เรื่องมันมีเงื่อนงำ ^^ ตามกันต่อครับ
ขอบคุณครับ
บอสจัดให้
เอาออก 1 น้ำแล้วจบเลยนี่ เครียดเลยนะ
จะโดนหลอกมาหรือเปล่านะ
จะอยู่ได้หรือเปล่า อยู่ยากนะญี่ปุ่น สังคมที่นู่นค่อนข้างเครียด
บอสเค้าจะเป็นคนดีไช่มั้ย
ชอบข้อมุูลของท่านผู้เขียนน่ะครับให้รายละเอียดต่าง ๆเยอะดี ชอบครับ ไม่รู้จะบอว่าอย่างไรนอกจาก ชอบ 55
บอสเปนคนดีจริงๆนะหรอ...
หวังว่าบอสซีจะไม่ใช่เสือปืนไว และติดใจ อยู่อีกยาวนาน
ดูเจ็บปวดดีครับ
นึกว่าเดินเรื่องเร็วแบบตอนที่แล้ว ชอบที่มีการเอาเอกลับมาพูดถึงครับ
มั่นใจแล้วเปิดเกมรุกเลย..ขืนรอบอสอาจจะอีกยาว..ยังงัยก็อย่าเป็นนกกระจอกไม่ทันกินน้ำนะบอส
บอสดูเหมือนจะเข้าใจนางเอกเรา อบอุ่น สุภาพ แต่แอบรู้สึกว่านางเองเราเหมือนมีความรู้สึกอะไรเล็ก ๆ ที่เหมือนขาดหายไป รึเพราะในใจเอาบอสซีไปเปรียบเทียบกับเอและบี คงต้องลุ้นต่อว่าจะไปทางไหน
คุณปิ่นโชว์ลีลาสิงห์สาวชาวไทยหน่อยครับ ขย้ำลุงยุ่นให้ร้องขอชีวิตเลย ชอบมาถลุงประตู (ฟุตบอล) เราดีนัก
ขอบคุณครับ
ดูแล้วไม่น่าจะจบที่บอสซีน่ะ รอดูตอนต่อไป
อ้างจาก: meowmeng เมื่อ มิถุนายน 07, 2020, 12:28:26 ก่อนเที่ยง
ไม่มีหักมุมจริงหรือ ดูเหมือนบอสจะเป็นคนดีจริงๆ
วางแผนจับเจ้านาย
โดนรุกละบอส
กลัวปิ่นโดนหลอกจังเลยครับ ขอให้ปิ่นเจอรักแท้นะครับ ขอบคุณครับ
รักแท้แต่หลายใจ
เดาไม่ถูกเลยชีวิตปิ่นจะเป็นไงต่อ
บทรักจะสมหวังหรือไม่น่ะ
จะโดนอะไร อีกมั๊ยเนี่ย สถานการณ์ดูดี เกินไป
ทีเด็ดเลยค่ะ เอาออกก่อนน้ำนึง รอบสองได้ยาวๆ
จะสุขสมกับบอสแล้วนะ
จัดให้บอส รู้ฝีมือสาวไทยเลยครับ
โอ่ สุดครับ ลูกน้องงี้ดีจริงๆ
จัดเลยให้รู้รสสาวไทยซะบ้าง จะได้ติดใจ
มารอติดตามต่อครับ
เรื่องราวดูง่ายไปซะหมดทำให้หวันเล็กๆ ว่าจะเรียบง่ายแบบนี่จริงหรอ ::Ahoo::ขอบคุณครัย
แล้วปิ่นรักใครกันแน่นะ
อยู่ต่างบ้านต้างเมือง เพลียเลย
หนูปิ่นลุงก็เป็นคนดีนะครับไม่ใช้บอสคนเดียวนะ ::Shy:: ::Thankyou::
นึกว่าจะไม่มีเซ็กซ์ซีนซะแล้ว บรรยายสนุกครับ
คนดีหรือเปล่าไม่รู้ต้องรอดูยาวๆ
ไปอยู่ไกล จะได้กลับมาไหม
::Hmmm:: แต่ผมเคยกู้นะไม่ว่าจะแบ่งพาร์ติชั่นกี่ครั้งก็ตาม อะไรที่เคยทำมันจะแสดงออกมาหมดตั้งแต่ต้นจนปัจจุบัน ไม่มีแอบ อยู่ที่ว่าจะเอาข้อมูลช่วงไหนที่ลบไปแล้ว ฉะนั้นถ้าไม่พังข้อมูลยังกู้ได้เสมอ. อย่าไปเชื่อใครว่ากู้ไม่ได้แล้วอันนั้นไม่จริง เออ เกี่ยวมั้ยเนี่ย อิอิอิ
งงมากกกก มันคืออารายยยยย
บอสซีจะดีหรือเปล่าไม่รู้
กับบอสนี่มาถึงก็จัดการเองเลยนะครับ
สอนคุณป๋าให้รูจักรัก
เนื้อเรื่องชวนติดตามมากครับ
ตกลงจีบแม่ด้วยป่าวเนี่ย แล้วสงสัยอาจจะเจอเอที่นี่ด้วยความบังเอิญแน่ๆเลย
เจอลีลาสาวนุ่นเข้าไปจะเหลือหรอเนี่ย
มันต้องมีไรแอบแฝง มันจะง่ายไปได้ไง
สักพักกลับไปหาบีแน่ๆเลยเพราะหยุดไม่ยุแล้ว
แล้วจะจบยังไง
ออก 1 รอบ ก็ไม่ตื่น อีกเลยหรือป่าว ครับ
แต่ หลายๆเคสที่หัวหน้าที่ไทย พอกลับญี่ปุ่น นี้ พนักงานธรรมดาๆ ทั่วไปเลยนะครับ
ใจเร็ว เเต่ปืนไว้กว่า ต้อง นานๆๆนะ
รักแท้จะแพ้ความอร่อยรึป่าว
เสร็จเจ้านายแน่นอน
สาวปิ่นจะได้ประเดิมครั้งแรกในแดนอาทิตย์อุทัยแล้ว
จบที่ซีมั้ย ไม่ใข่ทำไปทำไมจะย้อนกลับไปบีอีกนะ
หักมุมแบบแปลกๆ นะเนี่ย
บอสซีดูเนิร์ดมากเรื่องนี้ แต่ครั้งแรกเล่นบุกก่อนเลยเหรอ อย่างโหด
หรือว่าจะชอบเจ้าบี ปลาดิบหรือจะสู้ส้มตำใส่ปลาแดก555
กลัวจะหนีเสือ มาเจอยิ่งกว่าอ่ะดิ
นางเอกตัดสินใจเด็ดขาดดีไม่ใช่ก็ปล่อย แต่วิธีการ ดูใจร้ายไปหน่อย
คำบรรยายดีครับ
อยากเป็นบอส เป็นคนดี ได้ซำซำ
ปิ่นจัดการบอสซีอยางนี้เลยเหรอ
คิดว่ายังนะ...แค่นี้เพียงเริ่มต้นเท่านั้น...ปิ่นมุขน่าจะเจอสิ่งที่คาดไม่ถึง
หลังจากคืนนี้จะได้รู้แหละบอสจะเป็นคนยังไง
มาไกลถึงต่างแดน จะได้รับความสุข หรือ ความทำข์กันแน่นะเนี่ย
แต่ ผญ ก็ร้ายไม่เบา รุกก่อนเลย
ถ้าจะเล่าให้พี่ฉอดฟังต้องหักมุมนะ ^^
เหมือนจะไม่ชอบความเรียบง่ายนะ
บทรักของชาวต่างชาติกับคนไทยอันไหนจะถึงใจกว่าน่าปิ่น
::Thinking::เอ เรื่องมันอึมครึมพิกล
บอสับจะทำอย่างไรกับปิ่นปิ่นแอบวางยาบอสได้อย่างไรน่าสนใจมากครับ
วางแผนเพื่อหนีแบบนี้น่าสนุกนะครับ
เลิกกับบีนะดีแล้ว เมาแล้วขับอันตรายมาก ยังไงขอตามผลหลังจากตามหนุ่มใหญ่ไปญี่ปุ่น
ถ้า C จะดีขนาดนี้ แถมไปอยู่ด้วยกันถึงญี่ปุ่นแล้วด้วยแล้วจะยังมีอะไรให้แพ้ระยะทางได้อีกนะ
แม่รีบกลับจริง นึกว่าจะอยู่เป็นเพื่อนลูกหลายวันกว่านี้
มันไหมละคนญี่ปุ่น
ขอบคุณครับ จัดไปบอส หรือ จัดบอสไป
ดูลึกลับซับซ้อน
ดูง่ายเกินไปนะ
ดูเนื้อเรื่องเดินไปเรียบง่ายจัง เหมือนดูมีอะไรแอบแฝงให้ค้นหาต่อ แต่จังหวะนี้อารมณ์กามารมณ์เข้ามาแทรกสอด ยังดูสะดุดใจอยู่ลึกๆ
อยู่ต่างบ้านจะ มึนๆหน่อย
ตอบซะสยิวเลย
เสียตัวเมืองนอกเลยทีเดียว
ตามติดวิถีชีวิตญี่ปุน
จัดการเลยปิ่น
ขึ้นเองเบย
เรียบร้อยโรงเรียนญี่ปุ่น
น่าจะมีหักมุมบ้างนะครับ
เกือบจะแปลกหน้า แต่คราวนี้จะได้รู้แล้วละครับ ว่าจะเป็นคู่ครองรึป่าว
เหมือนบอสจะรักจริงนะเนี่ย
จะรอดมือบอลไปได้อย่างไร
บอสจะเป็นคนยังไงต่อจากคืนนี้ไป
ตอนจบเรื่องบอสจะเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยป่าวเนี่ย555
สุดยอดเลยน้องปิ่น
บอสก็บอสเถอะ อยากฟันเหมือนกัน
บอสแตกเร็วแบบนี้อาจมีแอบไปหาเพิ่ม
บอสจะไหวไมเนี่ยเปิดมาก้หนักแล้ว
เอาแล้วไงการลงทุนครั้งสำคัญเริ่มแล้ว ที่จะทำให้ได้ ขอบคุณครับ
เสียตัวไกลถึงญี่ปุ่น
จะเรียกว่ายังไงดี แอบหนีตามไป
บอสจะเป็นตัวซ่อนเงื่อนรึเปล่า
ร้อนเเรงเหมือนกันนะปิ่น
รักแท้ โกทู เจแปนท
ขอหักมุมให้ผมหน่อยเถอะอย่างเอาไอ้ปิ่นมาขายอ่ะจะได้สะใจหน่อย
แล้วบอสจะสู้เอกับบีได้ไหม
รุกเลยหรอปิ่น แซ่บ
เนื้อเรื่องสนุกแบบแปลก ๆ เหมือนนิยายรักในคู่สร้างคู่สม แต่ก็อ่านไม่หยุด
บอสพาปิ่นมาญี่ปุ๋น แล้วจะมีอะไรกันแบบนี้ จะถูกหลอกไหม
ดูแปลกดีนะครับแต่ก็ตื่นเต้นนะ
::Thinking::
สนุกอ่านเพลินดีครับ
ขอให้ถึงฝั่งฝัน ไม่ล่มนะ
ปล้ำบอสซะเลย
ปิ่นยอมง่ายจังแต่ก้อน่าติดตาม
แบบสาวญี่ปุ่น Boss จ้างคุ้มจริงๆ
จะมีแบบหักมุมไหมนะ
จัดบอสเลยครับ
คิดว่าบอสเป็นตุ๊ดหรือหลั่งเร็วจนทำให้แฟนทิ้งปิ่นจะช่วยำด้ไหมหรือเป็นซาดิสม์
รักบอสจัง
จัดถึงญีปุ่นเลยฟินแน่ๆ
ไม่ใช่ว่าบอสผัวแก่ แต่ไม่ทนนะ
บอสเอาสดเลย
เริ่มต้นที่ไทย สังเวยที่ Japan แล้วจะจบที่ไหนดี ::Hunger::
บรรยากาศญี่ปุ่นคงจะดีน่าจัด
เหมือนอ่านนวนิยายเลย
อย่างนี้ต้องเบิ้ล
กำลังมีอะไรกับคนใหม่แต่ก็เปรียบเทียบกับคนเก่ามันยังไงกันแน่
นางตัดสินใจ ง่ายไปเปล่า
คิดถึงแต่บี
ทิ้งแฟนเอาบอสคนใหม่
ยกสองจะไหวมั้ยละ
รียขย่มกันแบบให้มันสุดชีวิตเลย
ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ
คราวนี้จะได้รู้แล้วละครับ ว่าจะเป็นคู่ครองรึป่าว
ชอบๆ
ปิ่นมุขทำอะไรลงไป
โรแมนติกครับ
มีโอกาส ฟาดให้เรียบ
ดี
ดี
โดนบอสจัดหนักแน่ๆ