สวัสดีครับผม มาปิดท้ายวันหยุดด้วย นายริวกะ กันเถอะครับ
เนื้อเรื่องมีซ่อนข้อความนะครับต้องแสดงความคิดเห็นก่อน
.................
ความเดิมตอนที่แล้ว
ริวได้เจอกับแม่ตัวเองเป็นครั้งแรก ซึ่งเอาจริงๆเขาก็ไม่เชื่อหรอก
ว่าภูติตนนั้นคือแม่ จึงได้เกิดการปะทะเล็กน้อย ถ้าให้พูดตรงๆคือ
หน้าโดนหมัดปะทะมากกว่า นายริวโดนแม่ตัวเองซัดร่วงไปกับพื้น
และเฮดบัตไปอีกทีจยนสลบ จากนั้นก็ได้ให้เวตาลปิดกั้นความทรงจำต่างๆ
เจ้านางการะเกดได้คุยกับอั้มและคิราระ และให้เห็นอะไรบางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้น
ซึ่งพวกเธอก็บอกว่าพร้อมที่จะเผชิญกับมัน ด้านมหาวิทยาลัย
มีข่าวลือหนาหูว่าตอนนี้มีนักศึกษาเอาตัวเข้าแลกกับเกรด ซึ่งตอนนั้นเอง
สหาย 4 พระหน่อก็ได้เดินไปเห็นใบเฟิร์นกำลังยืนอยู่กับอาจารย์ดำรง
นั่นจึงทำให้ก๋อยปักใจเชื่อว่าใบเฟิร์นเป็นคนในข่าว ทำให้เวย์ถึงกับฟิวส์ขาดซักหน้าเข้าให้
แต่ริวก็คว้าไว้ได้ทัน และต่อยเพือเรียกสติเวย์ หลังจากที่ตั้งสติได้เวย์ก็รู้สึกผิด
และขอเลี้ยงข้าวเพื่อขอโทษ ส่วนริวนั้นแยกตัวออกมาเพื่อมาพบใครบางคน
นั่นก็คือใบเฟิร์น ริวขอใบเฟิร์นขึ้นไปบนหอพัก และเมื่อทั้งสองอยู่ด้วยกัน อะไรมันจะเกิดขึ้นล่ะ
เมื่อตอนนี้ริวได้เอ่ยปากขอให้ใบเฟิร์นทำอะไรให้เขาอย่างนึง.....
ตอนที่ 37 : เวย์กับใบเฟิร์น
ตึ้ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ใบเฟิร์นใจเต้นตุ้บๆๆๆๆ เลยทีนี้หรือว่าริวจะขอมีอะไรกับเธอนะ ไม่เอาเธอยังไม่พร้อม เธอไม่ได้ต้องการแบบนี้
(https://uppic.cc/d/y5Vr) (https://uppic.cc/v/y5Vr)
ริวกะแตะที่ไหล่ของเฟิร์นเบาๆ เขาเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วพูดว่างั้นตอบแทนริวตอนนี้เลยนะเฟิร์น
โอยย เฟิร์นแบบหน้าแดง หูแดงไปหมดแล้ว หรือหรือว่าริวจะทำกับเธอจริงๆ มือของเธอกำแน่น เท้าของเธอก็จิกพื้นแน่นๆเหมือนกันคือมันเขิน มันทำอะไรไม่ถูกไปหมดแล้ว
[ ริวกะ ] : งั้นเฟิร์น ช่วยริวหน่อยนะ
เอ่าแล้ว ริวพูดออกมาแบบนี้เฟิร์นก็ถึงกับควันออกหูเลย เธอคิดในใจ ช่วย ช่วยอะไร หรือว่าช่วยทำแบบนั้น
แน่นอนว่าเฟิร์นเข้าใจดีว่า " ช่วย " ในความหมายของริวมันคืออะไร ถึงจะไม่ประสีประสานัก แต่บทพูดพวกนี้คำพูดพวกนี้
ก็ผ่านหูผ่านตาเธอบ่อยๆ ริวคงหมายความว่าให้ช่วยทำให้เขาเสร็จ แต่ แต่ทำยังไงล่ะ มือ... หรือว่า ปาก...
[ เฟิร์น ] : หะ หะ ให้เราทำอะไรเหรอริว เราไม่... ไม่...
[ ริว ] : แค่ช่วยกินเอง นะเฟิร์น
ใบเฟิร์นคิดในใจว่า " ห๊ะ กิน ให้กินเลยเหรอ " คราวนี้ใบเฟิร์นมั่นใจแล้วว่าสิ่งที่ริวขอให้ช่วย
คงจะเป็นการใช้ปากกับแท่งเสียวของเขาแน่ๆ มิหนำซ้ำยังจะให้กินน้ำอีก ใบเฟิร์นพูดอะไรไม่ออกเลยครับ
เธอจะปฏิเสธยังไงดีล่ะ ริวพูดมาตรงๆแบบนี้เธอจะทำยังไงดี เพราะถ้าให้พูดตรงๆ เธอนั้นรู้สึกดีกับริวจริงๆ แต่มันก็ยังไม่ถึงขั้นที่จะยอมทำแบบนี้ให้
แต่อีกความคิดนึง เธอเองก็บอกกับตัวเองคงไม่เป็นอะไร เพราะยังไงริวก็ช่วยเธอมาหลายๆอย่าง แค่ใช้ปากอมให้คงไม่เป็นอะไร
แต่ไม่ได้ มันไม่ถูกต้อง มันไม่ใช่แบบนี้ จริงอยู่ว่าเธอรู้สึกขอบคุณริวนะ แต่วิธีการตอบแทนมันต้องไม่ใช่วิธีนี้ ถึงเธอจะจนแต่ก็มีศักดิ์ศรีนะ
แว๊ปนึง ใบเฟิร์นคิดกับริวแง่ลบเลย เธอคิดว่าริวมันก็เหมือนคนอื่นๆ ที่จ้องแต่จะฉวยโอกาสทำเรื่องแบบนี้กับเธอ เหมือนคนอื่นๆ
[ ริว ] : โอเค๊ งั้นตกลงเฟิร์นยอมช่วยเรานะ
อยู่ดีๆริวกะก็พูดออกมาดื้อๆเลยว่าเฟิร์นจะช่วย ใบเฟิร์นก็ตกใจจนแทบจะเป็นลม เพราะถ้าเกิดริวใช้กำลังบังคับขึ้นมา เธอสู้แรงเขาไม่ไหวแน่ๆ
แต่ในตอนนั้นเองที่เฟิร์นกำลังขวัญหนีดีฝ่อ ประตูห้องเฟิร์นก็ถูกเคาะ ก๊อกๆๆ ใบเฟิร์นที่กำลังตกอยู่ในความหวาดกลัวก็เหมือนว่าจะได้สติ และมีความหวัง
เธอคิดว่าถ้าร้องเสียงดังๆ อย่างน้อยคนๆนั้นก็ต้องมาช่วยแน่ๆ แต่ยังไม่ทันจะได้ร้องขอความช่วยเหลือ ริวก็เป็นฝ่ายที่ผละตัวออกไปเอง และเดินไปที่ประตู
เขาเปิดมันออกและรับของจากคนข้างนอกมามากมาย ใบเฟิร์นได้แต่ยืนเอ๋อ งุนงงว่ามันเกิดอะไรขึ้น ริวถือถุงพลาสติกเกือบ 10 ถุง เดินเข้ามาในห้องและวางมันลงตรงหน้าใบเฟิร์น
[ ริวกะ ] : ใบเฟิร์นช่วยเรากินหน่อยน๊าาา เราซื้อมาเยอะเกินอ่ะ
[ ใบเฟิร์น ] : หะ ห๊า !!!
ตรงหน้าใบเฟิร์นนั้น มีทั้ง แฮม มีทั้งของกินมากมายหลายอย่าง เธอมองไม่วางตาเหมือนคนที่กำลังหิวเลย แต่ถึงแม้จะอย่างนั้น ใบเฟิร์นก็ปฏิเสธบอกว่าไม่เอาๆๆ เกรงใจ
[ ใบเฟิร์น ] : ไม่เอาริวของแพงๆ ทั้งนั้นเลย เราเกรงใจ ดูดิ่ เยอะขนาดนี้กินได้เป็นอาทิตย์เลยนะ
[ ริวกะ ] : ใบเฟิร์นจะไม่ช่วยเราจริงๆเหรอ ไหนบอกว่าจะตอบแทนเรางาย นี่ไงๆมาข่วยเรากินเลย ไม่ต้องรอเรียนจบหรอก
นั่นไงล่ะพี่มังกรหักมุมซะแล้ว ที่ริวบอกว่าให้ใบเฟิร์นช่วย คือช่วยกินของพวกนี้นี่เอง สมแล้วล่ะที่เวย์บอกว่าไอ้มังกรมันโคตรฉลาด
ริวกะนั้นรู้ดีว่าถ้าเดินดุ่ยๆ เอาของกินพวกนี้มาให้ใบเฟิร์น เธอก็จะปฏิเสธหัวแข็งว่าไม่เอา ไม่กิน แน่ๆ มันจึงทำให้เขาจำเป็นต้องใช้แผนนี้
ในทุกๆครั้งที่ริวกะช่วยเหลือใบเฟิร์น เธอจะพูดทุกครั้งว่าเรียนจบแล้วจะตอบแทนริว นั่นแหละมันเลยเข้าทางของพี่มังกร
[ ใบเฟิร์น ] : แต่มันเยอะมากเลยนะริว
[ ริวกะ ] : ไม่เยอะหรอก นะนะ ช่วยเราใช้ ข่วยเรากินหน่อยนะใบเฟิร์น น๊าาาา
ใบเฟิร์นยังตกใจกับจำนวนของกินที่มันมากมายแบบนี้ แต่ริวกะก็ยังยืนยันว่าช่วยกินหน่อยน๊า ช่วยหน่อยน๊า จนสุดท้ายใบเฟิร์นก็ต้องรับมาจริงๆ
[ ริวกะ ] : สัญญากับริวนะว่าจะกินน่ะ
ใบเฟิร์นพยักหน้าตอบอื้อๆๆๆ ริวยิ้มพอใจกับคำสัญญานั้น เขารีบแยกของฉับ ๆ ๆ ๆ อย่างรวดเร็ว เหมือนกับว่าเขาจงใจ จัดให้ใบเฟิร์นจริงๆ
พอทุกอย่างเรียบร้อย ริวก็ขอตัวกลับทันที ใบเฟิร์นก็อื้อๆกลับดีๆนะ เธอบอกว่าจะขอส่งแค่ประตูพอ นั่นเพราะเธอไม่กบ้าจะสู้หน้าพี่เจ้าของหอพักนั่นเอง
เธอค้างค่าเช่ามาตั้งหลายเดือนแล้ว เธอเกรงใจมากๆ แต่เธอก็ต้องเก็บเงินเพื่อใช้จ่ายจริงๆ เธอพูดในใจว่า
พ้นเดือนนี้ไปก่อนนะคะพี่ แล้วเฟิร์นจะรีบหาเงินมาจ่าย
ใบเฟิร์นพูดไปน้ำตาก็ซึมๆ เธอบอกตัวเองว่าอดทนหน่อยนะเฟิร์น ออกสองปีก็เรียนจบแล้ว ตอนนั้นเราจะไม่ลำบากอีก
ใบเฟิร์นเด็กหญิงผู้ที่สู้ชีวิตไม่ต่างจากพลอย ฉากหน้าที่ดูดีและมีพร้อม ทั้งหน้าตาและความรู้ ใครจะไปคิดว่าเธอต้องสู้ชีวิตแค่ไหน
เสียงท้องร้องจ๊อกก ออกมาทำให้ความเงียบและความคิดถูกทำลายไป ใบเฟิร์นไม่มีทางเลือกจึงต้องเดินมาที่ถุงของกินที่ริวขนมาให้
เชื่อมั้ยว่าเธอน้ำตาไหลเลย ทุกๆถุงโน๊ตแปะไว้ ว่ากินตอนไหน กินเมื่อไร คือพูดง่ายๆว่าริวกะตระเตรียมทุกอย่างมาไว้แล้วว่างั้นเถอะ
และเขาก็รอบคอบนะ เพราะทุกๆโน๊ตที่แปะไว้จะมีปล.ลงท้ายว่า
" ช่วยริวกินหน่อยน๊าาา "
ใบเฟิร์นยิ้มทั้งน้ำตา หัวเราะอย่างไม่มีสาเหตุ ริวใจดีกับเธอมากจริงๆ เธอหยิบของที่ริวจัดมาให้และเคี้ยวงั้บๆๆด้วยความอร่อย
มือนึงใบเฟิร์นก็ถือของกิน มือนึงก็เปิดเครื่องบันทึกเสียงที่ริวอัดมาให้ฟัง ตาของเธอก็มองสมุดแลคเชอร์ที่ริวจดมาไว้ให้
เธอต้องบริหารเวลาให้ดี เธอค้องใช้เวลาให้มีค่ามากที่สุด เพราะว่าตอนสองทุ่ม เธอเองก็ต้องออกไปทำงาน.... งานที่ทำให้เธอพอจะมีเงินอยู่บ้าง ถึงแม้เธอจะไม่อยากทำก็ตาม
•• ด้านริวกะ ••
หลังจากที่เดินลงมาจากห้องพักของใบเฟิร์นแล้ว ริวกะก็เดินไปที่ส่วนกลาง หรือออฟฟิศของหอพักทันที แน่นอนว่าพี่คนดูแลหอพักก็อยู่ตรงนั้นด้วย
[ คนดูแลหอพัก ] : นี่ครับใบเสร็จกับใบกำกับภาษี
[ ริวกะ ] : ขอบคุณครับ แล้วก็อย่างที่ตกลงกันไว้นะครับ
[ คนดูแลหอพัก ] : ได้เลยครับ เอ่อ พี่ถามอะไรหน่อยสิ่น้องชาย ทำไมถึงจ่ายค่าหอพัก ค่าน้ำค่าไฟ ให้ใบเฟิร์นล่ะ
แบบนี้นี่เองเหตุผลที่คนดูแลหอพัก ไม่ทักใบเฟิร์นเรื่องค่าเช่าเพราะริวจัดการให้แล้วนี่เอง และอีกอย่างที่ใบเฟิร์นมีท่าทีที่ลำบากใจตอนริวขอมาหอพัก
อีกทั้งที่อ้างว่าพัดลมพัง นั่นเพราะวันนี้เธอกำลังจะถูกตัดไฟนั่นเอง เธอคงจะอายมากๆเลยถ้าให้ริวมาเห็นภาพแบบนั้น แล้วริวนั้นรู้ได้ยังไงกันนะว่าใบเฟิร์นมีปัญหาเรื่องเงิน !!!
ริวกะมองไปที่ผู้ดูแลหอพักแล้วบอกว่าแค่อยากช่วยเพื่อน และขอให้อย่าพูดเรื่องที่เขาจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเด็ดขาด
[ ผู้ดูแล ] : ได้ครับๆ เอ่อแต่น้องชาย หอพักนี้ไม่ให้เอาหมาเข้ามานะครับ
ผู้ดูแลพูดไปแล้วก็มองไปข้างหน้า ซึ่งมีหมานั่งรออยู่ ซึ่งนั่นก็คือบาคุนั่นเอง บาคุเป็นคนจัดการเรื่องอาหารทั้งหมด ตามที่ริวกะสั่งเรียบร้อย และตอนนี้เขาก็กำลังรอริวกะอยู่
ริวกะพูดกับคนดูแลว่า เจ้านั่นไม่วุ่นวายหรอกครับ และเดินออกมา
[ ริวกะ ] : ไปเถอะ บาคุ
ริงกะเรียกภูติรับใช้ส่วนตัวให้เดินไปด้วย ซึ่งแปลกมากๆที่ริวกะเรียกบาคุออกมาแบบนี้ เขามีจุดประสงค์อะไรกันแน่นะ
บาคุในรูปลักษณ์ของหมาพันธุ์ชิบะอินุ นั้นดึงดูดสายตาของคนรอบๆได้เป็นอย่างดีเลย คือต้องบอกว่า รูปร่างของบาคุนั้น สง่างามมากๆ แถมยังโคตรจะน่ารัก
และตอนนั้นเองริวกะก็ได้เจอกับเจ้าถิ่นครับเหมือนพวกมันเป็นนักศึกษากุ๊ยๆ ที่ขอยทำตัวกร่างพูดข่ม พูดจาหาเรื่องคนที่หลงเจ้ามาแถวนี้
ทันทีที่มันเห็นริวกะ มันก็ทำท่าเดินมาหาเรื่องเลย แต่ริวกะก็ไม่ได้สนใจนะ เขาเดินไปเรื่อยตามประสา มันก็ตะโกนเห้ยๆๆ มึงหยุดเลยนะ
ทันทีที่ริงฝวกะหยุดเดิน พวกมันอีก 4-5 คนก็เตรียมเข้ามาสมทบเลย ไอ้ตัวหัวโจกถามว่าริวกะมาเดินแถวนี้ มีใครอนุญาตรึเปล่า
[ ริวกะ ] : ก็ไม่ได้ขออนุญาตใครนี่ หรือตรงนี้มีเจ้าของเหรอ ไหนอ่ะใคร จะได้ขออนุญาต
ริวกะไม่ได้มีท่าทีเกรงกลัวไอ้กุ้ยคนนี้เลย แถมยังกวนตีนเบาๆกลับไปด้วย โอ้โหเสีย เสียฟอร์มเลยแบบนี้ และพอมันเห็นเพื่อนตัวเอง ทำท่าเหมือนกำลังจะหัวเราะ
ความหัวร้อนก็เริ่มก่อตัว วื๊ดด มันง้างหมัดกะว่าจะงัดหน้าริวสักทีที่ทำมันอับอาย แต่ว่า มั่บ !!! ริวได้คว้าข้อมือของมันไว้และ ...
โฮ่ง !!!!
เสียงบาคุเห่าดังสนั่นลั่นซอยเลย ไอ้กุ๊ยคนนั้นถึงกับขาสั่นพั่บๆๆๆๆๆ เสียงเห่าของบาคุมันทั้งน่ากลัว ทั้งสยองมากๆ
ไอ้กุ๊ยคนนั้นถึงกับลงไปนั่งตัวสั่นงันงกหมดสภาพเจ้าถิ่นเลย ที่มันเป็นแบบนั้นบาคุได้มอบฝันร้ายแบบเบาๆให้มันนั่นเอง จริงๆแล้วบาคุไม่ได้เห่าเสียงดังอะไรขนาดนั้นหรอก เขาแค่ใช้เศษธุรีของฝันร้ายที่อยู่ในตัว
ส่งเข้าไปในสมองของไอ้กุ๊ยนั่นเอง นั่นจึงทำให้ ริวกะแทบไม่ต้องออกแรงทำอะไรเลยด้วยซ้ำ คนที่ยืนมองรอบๆก็พากันตกตะลึงกับภาพที่เห็น จากที่พวกเขาคิดว่าจะได้เห็นมันเข้าไปหาเรื่องทำร้ายชายหนุ่มรูปหล่อ
แต่กลับกลายเป็นว่ามันลงไปนั่งตัวสั่นซะงั้น นี่สิเหตุผลที่บาคุออกมาข้างนอกแบบนี้ ทันทีที่ไอ้กุ๊ยนั่นลงไปนั่งกอดเข่าตัวสั่นด้วยความกลัว ริวกะก็เดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มิหนำซ้ำบาคุยังยกขาฉี่ใส่อีก คนก็หัวเราะหนักเลยทีนี้ หมดกันสภาพขาใหญ่
แต่ที่บาคุทำลงไปนั้นเพราะจะคลายมนต์ที่เขาได้ร่ายใส่ไอ้กุ๊ยคนนี้ต่างหาก แต่ก็นะถ้าให้ทำอะไรประเจิดประเจ้อ ต่อหน้าผู้คน มันก็คงไม่ดี เขาเลยเลือกใช้วิธีนี้แทน
ชายหนุ่มรูปหล่อเดินอย่างสง่าผ่าเผยพร้อมกับน้องหมาชิบะ มันเป็นภาพที่ใครก็ต่างต้องหยุดมอง เพราะว่าเขาไม่ได้จูงสาย หรือใส่ปลอกคอด้วยซ้ำ แต่น้องหมากลับเดินตามตัวตรงไม่ว่อกแว่กเลย
จะมีบ้างที่หยิบมือถือมาถ่ายภาพกัน แต่ริวก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะมันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย จากนั้นริวก็เดินกลับเข้าไปในมหาวิทยาลัยโดยที่มีบาคุเดินตามเข้าไปด้วย
[ บาคุ ] : ข้าชอบบรรยากาศมหาวิทยาลัยของท่านมากเลยขอรับนายน้อย ถ้าท่านอนุญาต ข้าขอเดินไปแบบนี้ได้ไหมขอรับ
[ ริวกะ ] : เอาสิ่ ตามสบายเจ้าเลย ลุงเจ้าที่ก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วย
เป็นไปตามที่ริวกะพูด เพราะตอนนี้ลุงเจ้าที่กำลังยืนมองพวกเขาอยู่ ซึ่งทันทีที่ริวกะเห็น ก็โค้งหัวให้เล็กน้อย ลุงเจ้าที่ก็ยิ้มให้และหายไปทันที บาคุเดินตามริวกะมาเรื่อยๆซึ่งสาวๆ ก็พากันมอง พากันชื่นชมในความรักของน้องหมามากๆ
แต่พอจะขอถ่ายรูปบาคุกลับไม่ยอม ริวกะจึงต้องบอกว่าน้องเป็นพวกขี้อาย กลัวกล้องครับ สาวๆทุกคนพอเจอหน้าตาหล่อๆ และคำพูดหวานๆเข้าไปก็ยิ้มกันเป็นแถบเลย
พอเคลียร์ทุกอย่างแล้ว ริวกะตรงไปที่ลานจอดรถที่เขาจอดคาเสะมารุหมายเลข2 เอาไว้ โอโห คนมุงกันตรึม มาทำอะไรกันวะ และสิ่งที่เขาเห็นคือรถของเขามีแต่คนล้อมรอบ แต่โชคดีที่ไม่มีใครเข้าใกล้รถของเขาได้
เพราะตัวระบบของรถเองก็มีเซ็นเซอร์จับการเคลื่อนไหว ถ้าเปิดใช้งานระบบนี้แล้วต่อให้จะดับเครื่องแล้วมันก็ยังทำงานอยู่ ผลที่ได้คือถ้าเข้ามาใกล้ในรัศมี 1 เมตร มันก็จะส่งสัญญาณเตือนด้วยเสียง
ยิ่งเข้ามาใกล้มันก็จะดังขึ้นเรื่อยๆ คงเพราะแบบนี้แหละเลยไม่มีคนเข้าใกล้ ซึ่งริวกะเองก็รู้สึกดีนะ เพราะเขาเองก็ไม่อยากให้ใครวุ่นวายกับรถคันนั้นเหมือนกัน
ทันที่ริวกะเดินมาพร้อมบาคุ เขาก็ยังไม่เข้าไปนะ เขาเองก็มีนิสัยแบบเด็กๆคือเห่อของใหม่ และอยากรู้ว่าปฏิกิริยาของคนที่เห็นรถของเขาเป็นยังไง ซึ่งสิ่งที่ได้ยินก็พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า
รถโคตรสวย โคตรเท่ส์ และคนที่พอจะมีความรู้บ้าง ก็พูดออกมาเลยว่าแฟริ่งโคตรเฉียบ ออกแบบโคตรสวยเลย ริวกะเองก็นึกขอบคุณ คุณกระแตนะที่ช่วยสร้างรถที่สุดยอดแบบนี้ให้
จนพอผ่านไปหลายนาทีแล้ว ริวกะก็เดินเข้าไปและบอกว่าขออนุญาตนะคร๊าบ ขออนุญาตนะคร๊าบ ซึ่งทันทีที่เขาเดินเข้าไป สาวๆนี่ก็ถึงกับมองตาลอยเลย นี่เหรอเจ้าของรถ โหหุ่นยังกับนายแบบ
[ คนแถวนั้น ] : นายๆ รถนายเหรอ สวยมาก
[ ริวกะ ] : ขอบคุณครับ
[ คนแถวนั้น ] : ตรงหน้าปัดมันรับสัญญาณอะไรได้มั่งเหรอ ดัดแปลงเยอะมั้ย มีระบบอะไรมั่ง
[ ริวกะ ] : ก็ไม่ได้มากมายหรอกครับ อัพเกรดแค่เท่าที่กฎหมายกำหนดไว้เท่านั้นเอง ส่วนมากก็จะระบบพื้นฐานแหละครับ GPS เนวิเกเตอร์ ระบบพิทเลน ควิกชิฟ ที่เสริมๆเข้ามาก็ระบบคำนวณระยะแคบ และคำนวนองศาและความเร็วตอนเลี้ยว
พวกที่รู้คำศัพท์เกี่ยวกับระบบรถโมโตจีพี ก็ถึงกับ หู้วว โห้วว กันเป็นแถบ นี่มันไม่ใช่เล่นๆแล้วนะ รถคันนี้ลงแข่งโมโตจีพีได้สบายๆ เลย หนุ่มๆว่าทึ่งว่าอึ้งแล้ว สาวนี่ไม่ต้องพูดถึง แอบมองริวกะไม่วางตาเลย
บาคุถึงกับทำหน้าเซ็งเลย พร้อมคิดในใจอะไรจะสเน่ห์แรงปานนั้นขอรับนายน้อย สาวๆแต่ละคนที่มองตาเป็นมันเลย พอขึ้นคร่อมรถเสร็จโอโห หล่อสัด หุ่นเท่ส์ๆของริวกับรถมันดูกลมกลืนกันมากๆ
[ ริวกะ ] : 行こう อิ่ค โค ( แปลว่า ไปกันเถอะ )
โฮ่ง !!! บาคุเห่าเพื่อตอบรับคำของริวกะ นั่นมันยิ่งทำให้นักศึกษาตรงนั้นอึ้งกันเป็นแถบ คือหลายๆคนก็รู้แหละว่า คำว่า อิ่คโค มันแปลว่าไปกันเถอะ เพราะมันคือคำศัพท์ที่เจอโคตรบ่อยในอนิเมะญี่ปุ่น
แต่ที่มันแปลกใจคือ หมาชิบะนั่นมันฟังภาษาคน ออกด้วยเหรอ บรึ้ม !!! เสียงสตาร์ทรถของริวกะดังกระหึ่มเลยก็ว่าได้ จนนักศึกษาตรงนั้นถึงกับหันมอง เขาคิดในใจว่าโห นี่อุสส่าห์ปรับให้เบาแล้วนะ ยังกระหึ่มอะไรขนาดนี้เนี่ย ริวกะหยิบหมวก ใส่มั่บ บีบครัช ตบเกียร์ แกร๊ก และขับรถออกไปทันที
โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองได้กลายเป็นพระเจ้าของเหล่าผู้ที่ชื่นชอบบิ๊กไบค์ไปแล้ว ริวกะขับรถมุ่งตรงไปยังตึกบริหาร ซึ่งเขาก็ไม่ได้ขับเร็วอะไรมากหรอก แต่คนนี่มองตามกันเป็นแถบเลยก็ว่าได้
แต่ก่อนหน้านั้นริวกะก็แวะไปหาพลอยก่อน เพราะว่าถ้ารอให้เลิกเรียนคงมาทันแน่ๆ และทันทีที่จอดรถ เด็กๆปี1 ที่ชื่นชอบรถก็เดินมาดูทันที และพอเห็นว่าเป็นพี่ริวพวกเขาก็รีบวิ่งเข้าไปหาเลย
[ รุ่นน้อง ] : โหพี่ริว 650 โคตรเท่ส์เลยอ่ะพี่
[ รุ่นน้อง2 ] : มาหาพลอยเหรอพี่
[ ริวกะ ] : ช่าย ว่าแต่พลอยอยู่มั้ยหว่า
ทันทีที่ถามหาพลอย พลอยก็เดินมาพอดี ทันทีที่เห็นแฟนหนุ่มพลอยก็รีบเดินมาหาทันที
น้องพลอย
(https://uppic.cc/d/y5Vk) (https://uppic.cc/v/y5Vk)
[ พลอย ] : เอ้า !!! มาไงเนี่ยยยย
[ ริวกะ ] : ก็มาหาพลอยนี่แหละ แล้วน้ากุลจะมาหรือยัง
[ พลอย ] : กำลังมาค่ะ น่าจะใกล้ถึงแล้ว
ริวกับพลอยนั้นยืนคุยกันได้แปปเดียวก็พากันไปนั่งตรงม้านั่ง ไม่นานนักน้องฝนก็เดินหอบหนังสือมา ทันทีที่เห็นริว ฝนก็รีบเข้ามาทักทาย ริวก็จ้าๆ สวัสดีน้องฝนตามมารยาทไป
[ ฝน ] : อึ๊ดด อูย หนักง่ะ
[ พลอย ] : นี่ไงๆๆ ริวมาแล้ว ถือเดินไปส่งเลยมั้ย
ทันทีที่แฟนสาวคนสวยเอ่ยขอ ริวก็รีบลุกไปช่วยฝนยกหนังสือทันที ริวถามว่าอะไรนิเยอะแยะ ฝนเลยบอกว่าเป็นแบบสอบถาม กับพวกเอกสารๆการเรียนน่ะค่ะ
ริวก็ถามว่าคนอื่นๆล่ะไม่ช่วยเหรอ ฝนก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรพี่ วันนี้เวรของฝนด้วยแหละ ทั้งสองนั่งคุยกันสักพัก มันทำให้ริวนั้นคิดสงสัยในใจนะว่า ไอ้เวย์เพื่อนของมันคิดอะไรกันแน่ถึงได้จีบน้องฝน
ซึ่งปกติมันดูไม่ได้มีท่าทีที่จะชอบน้องฝนเลย อีกอย่างมันก็เหมือนว่าจะจริงจังกับพี่ษาด้วย แบบนี้มันอาจจะงานงอกก็ได้นะ เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าสาวๆของไอ้เวนเพื่อนเขานั้น
จะสามารถรับได้เรื่องความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงเหมือนกับเมียๆของเขาหรือเปล่า ริวกะคิดไปก็นึกขอบคุณโชคชะตาที่ทำให้คนที่เขารักทุกๆคนเข้าใจกันได้ และทันใดนั้นเองโจทย์ก็มาครับ
น้องปาล์มสาวห้าว คนงามก็เดินหน้าตาเข้มๆมาเลย
[ พลอย ] : อุ้ย ฝน แฟนคลับของคุณริวกะมาแล้วนู่นน่ะ
[ ฝน ] : ไหน อร๊าย มาแล้วๆ คนๆนั้นนี่ซวยจริงๆเนอะคะพี่ริว
โอ้โห พี่มังกรไปไม่เป็นเลยครับพอเจอสองสาวพูดแบบนี้ไป แล้วที่สำคัญพวกเธอดูมีความสุขเชียวนะพอได้พูดอะไรแบบนั้น ซึ่งทันทีที่ปาล์มมาถึง เธอก็ปล่อยออร่า ความเหม็นขี้หน้าออกมาเลย
เธอมองริวตาขวางเลยล่ะ โดยที่ไม่รู้ว่าไอ้คนนั้นอ่ะ ขวัญใจของเธอ
[ ปาล์ม ] : หวัดดีพลอย หวัดดีฝน
[ พลอย , ฝน ] : ดีจ้าปาล์ม
ปาล์มทักแค่พลอยกับฝนครับ ส่วนพี่มังกรนี่เงียบกริบ เอาจริงๆตัวเขาก็ไม่ได้อะไรมากมายหรอกนะ แต่ปาล์มแสดงออกเด่นชัดเกินไปไงว่าไม่อยากเจอเขา 5555555
รุ้งพลอย ต้นปาล์ม น้ำฝน นั่งคุยกันแบบออกรสชาติมากๆ ซึ่งมันทำให้ริวได้เห็นอีกด้านและอีกมุมของปาล์มเลย เอาจริงๆตัวเขาก็ไม่ได้คิดจะตั้งแง่หรืออะไรหรอกนะ มีแต่ปาล์มนั่นแหละที่เกลียดขี้หน้าเขา
และตอนนั้นเองบาคุก็เดินมาพอดี ทันทีที่เห็นน้องหมา พลอย ปาล์ม ฝน ก็หยุดคุยและมองด้วยสายตาวิ๊งๆๆๆ เอาเป็นว่ารู้กันแน่ๆ ว่าพวกเธอทั้งสามนั้นชอบสัตว์
[ พลอย ] : เง้ออ น้องหมาชิบะ น่ารักจังเลย หมาของใครเนี่ย
ปู้ดดดด ริวกะถึงกับสำลักเลย เขาคิดในใจว่าพลอยจ๋า นั่นปีศาจกินฝันร้ายเชียวนะ ส่วนบาคุเองก็ถึงกับหัวเราะลั่นเลย เขาบอกกับริวกะว่า
[ บาคุ ] : รุ้งพลอย นี่เหมือนกับเจ้านางการะเกดเลยนะขอรับ
[ ริวกะ ] : เฮ้ย !!! เหมือนกับแม่ชั้นเหรอ ยังไงๆ เหมือนยังไง
[ บาคุ ] : ก็ตอนเจอข้าครั้งแรก นางก็บอกแบบเดียวกันนี่แหละขอรับ
ริวกะยังถามต่อว่านายไม่ถือเหรอเนี่ย ที่อยู่ดีๆพลอยมาเรียกนายว่าหมาน่ะ บาคุบอกว่า มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร เพราะตอนนี้ตัวเขาเองก็อยู่ในรูปลักษณ์ของหมาจริงๆนั่นแหละ
ยังไงซะรุ้งพลอยก็เป็นว่าที่นายหญิงเหมือนการะเกดในอดีต ตัวเขาเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไร ถ้าเจ้านายจะพอใจที่จะเรียกแบบนั้น ซึ่งตอนนั้นเองบาคุก็เดินและกระโดดมานั่งข้างๆริวกะ
พลอยมองตามตาไม่กระพริบเลย น้องหมาน่ารักมากๆ ริวจึงบอก เอ่อ.. เอ่อ... หมาของริวเองแหละ ชื่อบาคุ
[ พลอย ] : หะ หา !!! หมาของริวเหรอ เง้ออ น่ารักอ่ะ
พลอยแบบยื่นมือไปแบบลืมตัวเลยนะ พอบอกว่าเป็นหมาของริว บาคุเองก็เป็นมิตรมาก มันกระโดดลงจากม้านั่งของริวและเดินไปหาพลอยด้วยท่าทางที่เป็นมิตร
ตอนแรกพลอยก็ชักมือกลับและเกร็งๆเล็กน้อย แต่พอบาคุเดินไปหัวไปถูๆๆ อิงๆๆ กับฝ่ามือของพลอยเท่านั้นแหละ แม่นางหลุดเลย พลอยร้องเง้ออออ และลูบๆๆๆๆ ลูบไม่หยุด
ปาล์มกับฝนเองก็มองด้วยสายตาที่แบบว่าอยากทำมั่งๆ บาคุเองก็มองๆและเดินไปหาสองสาวครับ ริวกะบอกเฮ้ยๆๆ อย่าเข้าไปใกล้เดี๋ยวติดเชื่อบ้าของปาล์ม และทันใดนั้นบาคุก็พูดว่า
[ บาคุ ] : ผู้ชายคนนั้นช่างโชคร้ายเสียจริง
ริวกะแม่งถึงกับสะดุ้งเลยล่ะครับ เขาพูดในใจว่าเฮ้ยบาคุ รู้ได้ไงเนี่ย บาคุที่กำลังทำท่าออดอ้อนฝนกับปาล์มก็ส่งจิตตอบกลับมาว่า มันมองออกง่ายๆมากเลยขอรับนายน้อย
ริวกะแม่งถึงกับปวดหัวเลย นี่บาคุรู้ด้วยเหรอ อย่าบอกนะว่าภูติตนอื่นๆก็รู้ด้วย และตอนนั้นเองพลอยก็เดินมาสัมผัสตัวของบาคุอีกครั้งครับ ดูเหมือนว่าพลอยจะรู้แล้วล่ะว่าจริงๆแล้วนี่ไม่ใช่หมา
[ พลอย ] : ริว หมา.. อื้มมมม เจ้าตัวนี้ คอยดูแลริวใช่มั้ย
นั่นไงล่ะ พลังของพลอยทำงานอีกแล้ว ทันทีที่พลอยสัมผัสนานๆ และได้ลูบไล้ตัวบาคุ เธอก็รู้สึกได้ถึงความสงบ ความสุขใจ อีกทั้งยังรู้สึกถึงอีกฝั่งที่เหมือนฝันร้ายเลย
ริวเองถึงแม้จะรู้ว่าพลอยนั้นมีพลังที่ไม่ธรรมดา แต่ก็อดตกใจไม่ได้ เพราะว่าแค่สัมผัสเท่านั้น ญาณหยั่งรู้ของคนทรงก็ทำงานเสียแล้ว
[ ริวกะ ] : อื่ออ อื้มๆๆ
ริวกะก็ตอบไปตรงๆ แต่ก็ไม่บอกอะไรมาก ซึ่งพลอยเองก็รู้ว่าริวหมายความว่าไง และตอนนั้นเองพิกุลแม่บุญธรรมของพลอยก็ขับรถมารับพอดี ทันทีที่จอดรถอยู่ฝั่งตรงข้าม
เธอก็รีบเดินมาหาพลอย ลูกสาวสุดที่รักตามที่ได้นัดกันไว้ ทันทีที่เห็นแม่ พลอยก็รีบวิ่งไปหาและกอดเอว เหมือนเด็กๆไม่มีผิด ริวมองภาพนั้นด้วยความสุข เฮ้อออ นี่แหละที่เขาอยากเห็น เขาอยากเห็นพลอยมีความสุขแบบนี้
[ ริวกะ ] : สวัสดีครับน้ากุล
ริวกะรีบทักทายแม่ยายก่อนเลยไม่งั้นโดนเฉ่งแน่ๆ พิกุลนึกก็ได้แต่แอบหัวเราะในใจ เฮ้อนี่เจ้าเสี่ยวหลง ถึงกับลนลานแบบนี้เชียวเหรอ ( เสี่ยวหลง ในภาษาจีน แปลว่า มังกรตัวน้อยๆครับ )
แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ต่อหน้าว่าที่แม่ยายที่เข้มงวดแบบนี้ริวกะก็เหวอเหมือนกัน เพราะถ้าทำอะไรที่ไม่สมควรหรือไม่ถูกใจ พลอยคงไม่ได้รับอนุญาตให้ไปที่บ้านเขาแน่ แบบนั้นล่ะก็พี่มังกรขาดใจแน่ๆ
สองสาวเองก็เหมือนกัน พวกเธอรีบทักทายแม่ของเพื่อนสาวทันที พิกุลก็ยิ้มและรับไหว้สองสาวนั้น ส่วนไอ้มังกรนั้นยืนยิ้มแห้งๆเลยทีเดียว
[ พิกุล ] : สวัสดีจ้ะ ลูกฝน ลูกปาล์ม
นั่นไง นี่เลื่อนขั้นเป็นลูกแล้วด้วยเหรอ ริวกะยืนเหงื่อตกพลั่กๆๆเลย น้ากุลจะรู้เรื่องที่ปาล์มแอบชอยเขาหรือเปล่าวะ หรือว่าพลอยบอกไปแล้ว หรือ หรือ หรือ
คือตอนนี้พี่มังกรผู้เก่งกาจยืนเหงื่อตกในพลั่กๆๆไปหมดแล้ว แต่ว่าตอนนั้นเองพิกุลก็ได้สังเกตเห็นใครบางคนที่คุ้นเคย ก็บาคุนั่นแหละ บาคุเห่าโฮ่งๆๆ แล้วเดินเข้าไปเหยียดขาหน้าและก้มหัวทำความเคารพทันที
พิกุลเองนั้นถึงจะมีเชื่อสายนักพรตจีน แต่ก็ไม่ได้มีความสามารถที่จะคุยกับภูติของอิซานางิ ผ่านทางจิตได้ ดังนั้นเธอก็เลยพูดไปเรื่อยๆปกตินั่นแหละ ให้มันเนียนเหมือนคุยกับน้องหมาทั่วไป
[ พิกุล ] : ไงบาคุ แข็งแรงดีนะ
ทันใดนั้นบาคุก็โชว์ยืนสองขาเลย เพื่อบอกพิกุลว่าตนนั้นแข็งแรงดี ฝน ปาล์ม พลอย เห็นแบบนั้นก็งู้ยยย เลยทีเดียว ต่อให้รู้ว่าหมาตัวนี้เป็นภูติ แต่พอพลอยเห็นรูปลักษณ์ที่น่ารักแบบนี้ แถมยังยืนสองขาแบบนี้
มันก็อดไม่ได้ที่จะใจละลายแหละครับผม หลังจากที่ยืนสองขาเสร็จบาคุก็เดินไปถูๆไถๆที่มือของสามสาว และวิ่งออกไปสำรวจมหาวิทยาลัยต่อทันที
[ พลอย ] : เง้อ ไปไหนแล้วง่า
[ ริว ] : เขาไปเที่ยวเล่นน่ะ
พลอยก็งึมๆงัมๆอย่างจะเล่นกับบาคุต่อ แต่พิกุลก็ทักท้วงขึ้นมาว่าไหนบอกจะให้แม่สอนการบ้านไง พลอยก็แบบแหะๆๆ แล้วกอดแขนแม่กุล อ้อนทันที น้ากุลบอกริวว่าจะกลับแล้วนะ
ริวเองก็บอกคร๊าบๆๆ จากนั้นเขาก็เดินไปส่งทั้ง4 คนที่รถทันที พอทุกอย่างเรียบร้อย พลอยบ๊ายบายริวแล้วบอกถ้าเรียนเสร็จแล้วจะโทรหา ริวก็บอกคร๊าบๆๆๆ
[ ริวกะ ] : เดินทางปลอดภัยครับน้ากุล
พอรถของว่าที่แม่ยายแล่นออกไปแล้ว ริวกะก็เดินกลับไปที่รถทันที เขามีอีกที่ที่จะต้องไปนั่นก็คือโรงอาหารที่พวกเวย์อยู่ ซึ่งทันทีที่แว๊นมาถึง คนก็ชะเง้อมองๆ กันเพียบเลย
รถของริวเท่ส์และสวยมากๆ และพอถอดหมวกกันน็อคออกและเห็นว่าเป็นริว พวกเพื่อนๆก็รีบเดินมาดูรถกันเลย โหเชี่ยริวรถมึงอย่างเท่ส์ โห ไอ้ริวโคตรงาม
สารพัดคำชมของเพื่อนๆดังออกมาไม่หยุด ริวเองหลังจากก้าวลงจากรถแล้ว เขาก็บอกว่าดูเลยตามสบาย แต่ถ้ามีอะไรเสียหาย พวกมึงจ่ายนะเว้ยยยยยยย
เพื่อนๆก็พากันสาปแช่งกันงุมๆงัมๆ ริวหัวเราะและเดินออกมาทันที เขาไม่ได้ใช้ระบบกันขโมยอะไร เพราะยังไงตรงนี้ก็มีแต่เพื่อนๆของเขาเท่านั้นแหละ
และทันทีที่เดินเข้ามาในโรงอาหารของคณะ 3 พระหน่อเวย์ ก๋อย มะกรูด ก็อยู่เหมือนกัน ทันทีที่ริวเข้ามาถึง ไอ้ก๋อยก็รีบขอโทษที่พูดออกไปแบบนั้น ริวเองก็ไม่ได้ถือสาอะไรหรอก
เพราะตัวมันเองก็เกือบโดนไอ้เวย์ต่อยคว่ำเหมือนกัน ซึ่งตอนนั้นเวย์ที่เงียบๆก็ได้ลุกขึ้นแล้วพูดขึ้นกับริวว่า
[ เวย์ ] : กูขอคุยด้วยหน่อย
เวย์พูดและเดินไปทันที ริวก็ถอนหายใจเบาๆเพราะรู้ว่ามันจะพูดเรื่องอะไร ก๋อยและมะกรูดดูมีท่าทีที่กังวลอย่างมาก คือพวกมันคิดว่าถ้าสองคนนั้นมันมีเรื่องถึงขั้นชกต่อยกันล่ะก็แย่แน่ๆ
เพราะพวกมันก็ไม่รู้ว่าจะเข้าไปห้ามยังไง คนนึงแม่งก็เก่งชิบหาย อีกคนก็เก่งไม่แพ้กัน คนเก่งสองคนต่อยกัน แล้วถ้าพวกมันทะเล่อทะล่าเข้าไปล่ะก็คงโดนลูกหลงแน่ๆ
[ ริว ] : ไม่มีอะไรหรอกพวกมึง
แต่ริวก็พูดให้ทั้งสองคนนั้นสบายใจ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยได้ไหม ริวเดินไปตามไอ้เวย์ตรงมุมตึกทันที เวย์ยืนรอด้วยด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก ทันทีที่ริวเดินเข้ามาสีหน้าของไอ้เวย์ก็เต็มไปด้วยความเครียดมากมาย
แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับไอ้เวนที่เฮฮาได้ตลอดวันวะ หรือเพราะมันชอบใบเฟิร์นจริงๆ และรับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น
[ เวย์ ] : ไอ้มังกร เรื่องใบเฟิร์น
[ ริว ] : กูไปห้องใบเฟิร์นมา ค้างค่าเช่า 3 เดือน น้ำไฟกำลังจะโดนตัด
[ เวย์ ] : เฮ้ย !!!
ทันทีที่ริวพูดออกไป เวย์ก็เตรียมวิ่งเลย แต่ริวก็บอกว่ากูจัดการหมดแล้ว เวย์จึงได้สงบสติอารมณ์ลงทันที
[ ริว ] : มึงนี่แม่ง ทำไมไม่จีบให้จริงๆจังๆวะ ตั้งแต่ปี 1 แล้วนะมึงน่ะ
[ เวย์ ] : กูก็บอกมึงตั้งแต่ปี 1 แล้วว่ากูจีบไม่ได้ กูทำไม่ลงมึงเข้าใจป่ะวะไอ้มังกร แค่ได้ดูแลก็พอแล้ว
[ ริว ] : ดูแลพ่องเถอะ กูไม่เห็นมึงจะใส่ใจเท่าที่ควร เหมือนที่มึงพูดเลยไอ้เวนเอ๊ย ค่าห้องเฟิร์นไม่ได้จ่าย มึงก็ไม่รู้ กูก็อยากจอรอดูว่ามึงจะจัดการได้หรือเปล่า ถึงได้ปล่อยให้ใบเฟิร์นค้างค่าเช่าแบบนั้น มึงนี่แม่ง ดูแลแค่ฉากหน้าจริงๆไอ้เวน
เวย์ถึงกับพูดไม่ออกเลยพอโดนริวด่าไปแบบนั้น เขาได้แต่กำหมัดแล้วด่าตัวเองในใจ ตัวเขาที่อุสส่าห์พูดกับริวว่าจะคอยช่วยคอยดูแลใบเฟิร์นเป็นอย่างดี แต่พอนานๆไป
พอเขาติดหญิง พอมีพี่ษา เวย์ก็ขาดตกบกพร่องไปหลายๆ เรื่อง จริงอยู่ว่าเขาดูแลใบเฟิร์นในห้องเรียนเป็นอย่างดี แอบช่วยเรื่องการส่งงานอยู่บ่อยๆ แต่ในชีวิตประจำวัน ก็มีแต่ริวนี่แหละ ที่คอยช่วยเหลือ
เฮ้ย แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมสองคนนี้ถึงได้พร้อมใจกันดูแลใบเฟิร์นล่ะ ถ้าเวย์ชอบเฟิร์นก็พอจะเข้าใจ แล้วนี่ทำไมริวถึงได้ตามช่วยใบเฟิร์นล่ะ
[ ริวกะ ] : นี่ถ้ามึงจีบใบเฟิร์นตั้งแต่ปี1 นะ เรียบร้อยไปละ กูจะได้คอยด่ามึงเวลามึงสะเพร่าหรือละเลย
[ เวย์ ] : กูทำไม่ได้เว้ยไอ้มังกร มึงก็รู้ว่า ว่า.... โว้ย จะให้กูพูดยังไงวะ
[ ริวกะ ] : เฮ้อ เรื่องที่ใบเฟิร์น หน้าตาคล้ายแม่ของมึง ที่เสียไปแล้วน่ะเหรอ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากตอนเก่าๆด้วยครับ
• • • • • รวม Link ในแต่ละตอน • • • • •
→→→เนื้อเรื่องหลัก←←←
SeaSon1
ตอนที่ 1 (https://xonly8.com/index.php?topic=210283.0)
ตอนที่ 2 (https://xonly8.com/index.php?topic=210594.0)
ตอนที่ 3 (https://xonly8.com/index.php?topic=210785.0)
ตอนที่ 4 (https://xonly8.com/index.php?topic=210839.0)
ตอนที่ 5 (https://xonly8.com/index.php?topic=210940.0)
ตอนที่ 6 (https://xonly8.com/index.php?topic=211224.0)
ตอนที่ 7 (https://xonly8.com/index.php?topic=211707.0)
ตอนที่ 8 (https://xonly8.com/index.php?topic=211708.0)
ตอนที่ 9 (https://xonly8.com/index.php?topic=212083.0)
ตอนที่ 10 (https://xonly8.com/index.php?topic=212543.0)
ตอนที่ 11 (https://xonly8.com/index.php?topic=212544.0)
ตอนที่ 12 (https://xonly8.com/index.php?topic=214970.0)
ตอนที่ 13 (https://xonly8.com/index.php?topic=215265.0)
ตอนที่ 14 (https://xonly8.com/index.php?topic=215341.0)
ตอนที่ 15 (https://xonly8.com/index.php?topic=216415.0)
ตอนที่ 16 (https://xonly8.com/index.php?topic=216660.0)
➸ ➸ ➸ ➸ จบ Season 1 ➸ ➸ ➸ ➸
Season2 ตอนที่ 17 (https://xonly8.com/index.php?topic=218720.0)
ตอนที่ 18 (https://xonly8.com/index.php?topic=219492.0)
ตอนที่ 19 (https://xonly8.com/index.php?topic=222888.75)
ตอนที่ 20 (https://xonly8.com/index.php?topic=223914.0)
ตอนที่ 21 (https://xonly8.com/index.php?topic=223977.0)
ตอนที่ 22 (https://xonly8.com/index.php?topic=225555.0)
ตอนที่ 23 (https://xonly8.com/index.php?topic=225807.0)
ตอนที่ 24 (https://xonly8.com/index.php?topic=226128.0)
ตอนที่ 25 (https://xonly8.com/index.php?topic=227915.0)
ตอนที่ 26 (https://xonly8.com/index.php?topic=227916.0)
ตอนที่ 27 (https://xonly8.com/index.php?topic=228257.0)
ตอนที่ 28 (https://xonly8.com/index.php?topic=228380.0)
ตอนที่ 29 (https://xonly8.com/index.php?topic=228926.0)
ตอนที่ 30 (https://xonly8.com/index.php?topic=229042.0)
ตอนที่ 31 (https://xonly8.com/index.php?topic=229331.0)
ตอนที่ 32 (https://xonly8.com/index.php?topic=229373.0)
ตอนที่ 33 (https://xonly8.com/index.php?topic=229945.msg1632823#msg1632823)
ตอนที่ 34 (https://xonly8.com/index.php?topic=229946.0)
➸ ➸ ➸ ➸ จบ Season 2 ➸ ➸ ➸ ➸
Season3 ตอนที่ 35 (https://xonly8.com/index.php?topic=231253.0)
ตอนที่ 36 (https://xonly8.com/index.php?topic=232713.0)
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _
เนื้อเรื่องของ น้องเมดคิราระ [ ยังไม่จบ ]
แววตาที่เปลี่ยนไปของสาวแกล
ตอนที่ 1 : โนโซมิ คิราระ (https://xonly8.com/index.php?topic=215491.0)
ตอนที่ 2 : การพบกันอีกครั้ง (https://xonly8.com/index.php?topic=216924.0)
ตอนที่ 3 : ความรู้สึกที่กำลังก่อตัว (https://xonly8.com/index.php?topic=217440.0)
ตอนที่ 4 : ในนามของอิซานางิ (https://xonly8.com/index.php?topic=217793.0)
ตอนที่ 5 : อย่าห้ามชั้นเลยนะ ริวกะ (https://xonly8.com/index.php?topic=218151.0)
ตอนที่ 6 : ให้ชั้นดูแลนายนะ (https://xonly8.com/index.php?topic=218265.0)
ตอนที่ 7 : ค่ำคืนของหนุ่มสาว (https://xonly8.com/index.php?topic=218956.0)
ตอนที่ 8 : เมดข้า ใครอย่าแตะ (https://xonly8.com/index.php?topic=219315.0)
ตอนที่ 9 : ถล่มถ้ำเสือ (https://xonly8.com/index.php?topic=221912.0)
ตอนที่10 : องเมียวจิวัยเยาว์ (https://xonly8.com/index.php?topic=222887.0)
ตอนที่ 11 : จักรพรรดิเพลิง (https://xonly8.com/index.php?topic=225041.0)
ตอนที่ 12 : ของขวัญที่ดีที่สุด (https://xonly8.com/index.php?topic=226680.0)
•••••••••••
เนื้อเรื่องของรุ้งพลอย [ จบแล้ว ]
การเดินทางของสายรุ้ง
ตอนที่ 1 : มรสุม (https://xonly8.com/index.php?topic=212698.0)
ตอนที่ 2 : โหมกระหน่ำ (https://xonly8.com/index.php?topic=213032.0)
ตอนที่ 3 : เมฆสลาย (https://xonly8.com/index.php?topic=213084.0)
ตอนที่ 4 : วันฝนซา (https://xonly8.com/index.php?topic=213607.0) [ แนะนำ อ่าน 4-7 ]
ตอนที่ 5 : ฟ้าหลังฝน (https://xonly8.com/index.php?topic=214756.0)
ตอนพิเศษที่ 6 : แม่ อาจารย์ เจ้านาย (https://xonly8.com/index.php?topic=214767.0)
ตอนพิเศษที่ 7 : ฉันรักเธอ (https://xonly8.com/index.php?topic=214850.0)
• • • • • •
กระทู้พิเศษ
ข้อมูลตัวละครและประวัติโดยย่อ (https://xonly8.com/index.php?topic=215066.0)
••••••
OVA ไม่เกี่ยวกับ Time Line ใดๆ
เมียเพื่อนก็เหมือนเมียเรา (https://xonly8.com/index.php?topic=229593.0)
คริสมาสของฮิคาริ (https://xonly8.com/index.php?topic=226398.0)
เยือนถ้ำแมงมุม (https://xonly8.com/index.php?topic=224279.0)
ริวกะ ประทะ จิ้งจอกเก้าหาง (https://xonly8.com/index.php?topic=220465.0)
ตอนพิเศษ : พาทัวร์เขตอาคม (https://xonly8.com/index.php?topic=222331.0)
. . . . . . . . . . .
Homunculus Serie
สุมไฟรัก (https://xonly8.com/index.php?topic=219243.0)
พิศวาสซ่อนเร้น (https://xonly8.com/index.php?topic=220361.0)
มนต์คล้องใจ (https://xonly8.com/index.php?topic=219611.0)
ได้ค่ะที่รัก (https://xonly8.com/index.php?topic=225760.0)
. . . . . . . . . . . .
Monotone Diary เรื่องเล่าของนายโทน ( ร้านเกะ )
Part 1ตอนที่ 1 (https://xonly8.com/index.php?topic=230096.0)
ตอนที่ 2 (https://xonly8.com/index.php?topic=230112.0)
ตอนที่ 3 (https://xonly8.com/index.php?topic=230161.0)
ตอนที่ 4 (https://xonly8.com/index.php?topic=230218.0)
ตอนที่ 5 (https://xonly8.com/index.php?topic=230282.0)
ตอนที่ 6 (https://xonly8.com/index.php?topic=230311.0)
Part 2 ตอนที่ 7 (https://xonly8.com/index.php?topic=230531.0)
ตอนที่ 8 (https://xonly8.com/index.php?topic=230602.0)
ตอนที่ 9 (https://xonly8.com/index.php?topic=230675.0)
ตอนที่ 10 (https://xonly8.com/index.php?topic=230773.0)
ตอนที่ 11 (https://xonly8.com/index.php?topic=230940.0)
ตอนที่ 12 (https://xonly8.com/index.php?topic=231015.0)
ตอนที่ 13 (https://xonly8.com/index.php?topic=231181.0)
ตอนที่ 14 (https://xonly8.com/index.php?topic=231252.0)
ตอนที่ 15 (https://xonly8.com/index.php?topic=231316.0)
ตอนที่ 16 (https://xonly8.com/index.php?topic=231407.0)
ตอนที่ 17 (https://xonly8.com/index.php?topic=231500.0)
ตอนที่ 18 (https://xonly8.com/index.php?topic=231653.0)
ตอนที่ 19 (https://xonly8.com/index.php?topic=231838.0)
Part 3 ตอนที่ 20 (https://xonly8.com/index.php?topic=232179.0)
ตอนที่ 21 (https://xonly8.com/index.php?topic=232300.0)
ตอนที่ 22 (https://xonly8.com/index.php?topic=232445.0)
ตอนที่ 23 (https://xonly8.com/index.php?topic=232675.0)
ตอนที่ 24 (https://xonly8.com/index.php?topic=232899.0)
...............................
-ขอบคุณครับ สำหรับ ริว เวย์ และใบเฟริ์น ฟิน กันไป ติดตามผลงานตลอดมาครับ
เกลียดอะไรมักได้อย่างงั้นนะครับนุ้งปาล์ม
จะมีใครจีบ เฟิร์นมั้ยล่ะนี่
เวย์ ชอบ ใบเฟริน์ หรือ แล้วฝน ละจะไปอยู่ตรงไหนหรือจะเป็นแบบริวเหมือนกัน
นึกว่าริวจะจัดใบเฟริน์เสียอีก 555
แม่มาช่วยแล้วนะเจ้ามังกร
ใบเฟรินเสร็จพี่ริวกูอีกคนแน่ ได้เห็นสาวผับสาวบาร์ เอาสาวๆคาราโอเกะเป็นแบบให้ตัวละครปะครับ
เวย์หึงหรือป่าวอิอิ
ใบเฟรินเสร็จพี่ริวกูอีกคนแน่...55566
ใบเฟิร์น ...เก็บสต็อกเข้าฮาเร็มของเจ้ามังกรคนต่อไป....
อ้าวเวย์นี้ยังไงนิชอบก็จีบเลยสิค้าบบ เป็นกำลังใจให้ท่านโทนครับ
::Ajark::โหว่าที่แม่ยายมานายริวไม่กล้าหือเลย แล้วพี่เวย์ดูแลใบเฟิร์นไม่ดีเลยต้องให้ริวจัดการตลอดอยากเห็นเวย์ดูแลใบเฟิร์นให้ดีกว่านี้
นั่งนับวันรอให้ออกตอนใหม่ๆ ติดตามอ่านมานานมาก และกำลังไล่อ่านตอนย่อยๆ สนุกมากครับ เขียนได้ดีมาก อย่าทิ้งกันนะครับเรื่องกำลังสนุก
อย่าบอกนะว่าใบเฟิร์นเป็นพี่สาวเวย์
อ้าว ตอนจบมีพลิกล๊อคได้อีก
อย่าบอกว่า ใบเฟรินเป็นน้องสาวที่พลัดพลากจากกันมาตั้งแต่ยังเล็ก ๆ นะ
นิยายน้ำเน่ามาแต่ไกลเลย 55555
เอสแล้วเวย์ก็ดีด้านนี้เหมือนกัน
ใบเฟิร์นโชคดีจังเนอะ มี2หนุ่มมาคอยดูแล
ชักสงสัยว่าใบเฟิร์น อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับริวพระเอกของเราหรือเปล่า
หน้าเหมือนแม่ของเวย์เลยหรอ แล้วถ้าอยู่ดีๆๆ เฟิร์นเกิดหันมาชอบริวกะ จริงเข้าจะทำไงละที่นี้ เวย์จะทำไง
อ้าวๆๆ มีดราม่าด้วย แม่เวย์เชียว
รออ่านทั้งนายโทนและริวกะ เหมือนเสพติดอะไรบางอย่าง ผลงานที่ยอดเยี่ยม ไม่เหมือนใคร เข้าใจง่าย มีภาพประกอบ ติดตามและชื่นชมนะครับ
ใบเฟริน ก็สู้ชีวิตมาไม่น้อย เหมือนรุ้งพลอยเลย. เห็นรถมอไซ คิดถึง น้องกระแตเลย
น่าติดตามเหมือนเดิม ตามประสาวัยรุ่นกุ๊กกิ๊กกันไปแต่ก็เดาไม่ถูกว่าจะจบยังไงดี
ยังไงต่อน้อลุ้นครับลุ้นขอบคุณมากครับ ลุยเลยเวย์
ดีออกครับได้เมียหน้าเหมือนแม่
เวย์ชอบใบเฟริน์หรือเปล่า ชอบก็บอกไปเลย เดี๋ยวเสร็จนายริวอีกคนนะ
ตกลงใครชอบใบเฟรินกันแน่นะ
FC ครับรอคอยท่านผู้แต่งออกตอนใหม่ตลอดเลยทำไมคุณแม่พระเอกถึงปิดบังตัวเองนะแล้วจะจบยังไงลุ้นต่อไป และน้องกระแตจะเข้ามาในฮาเล็มแบบไหนอ่ะ
มีคนสู้ชีวิตแบบพลอยอีกคนแล้ว... ปัญหาคือใบเฟิร์นนี่จะอยู่ในฮาเร็มของใคร? ::Thinking::
ริวต้องไปเยี่ยมใบเฟิร์นที่ทำงานสักหน่อยนะ
เปิดตัวอย่างแจ่ม หนุ่มบิ๊กไบค์กับหมาชิบะ โคตรคูลลลล
เวย์นี่ยังไงซิ หน้าตาเหมือนแม่เลยไม่กล้าจีบ ได้ที่ไหนกันแม่ก็คือแม่เมียก็คือเมียซิ
เวย์ไม่ได้ชอบใบเฟิร์น แบบนี้ก็เสร็จพี่ริว แต่ใบเฟิร์นทำงานร้านเกะหรอกหรอครับเนี่ยยย5555
ยังไงกันเจ้าหน้าที่พิเศษ.... อเวจี.... สรุปว่าใบเฟิร์นเป็นแบบที่เค้าลือกันจริงๆน่ะหรือ... เฮ้อออออ
พ่อสื่อเอ่เองเลย
อยากอ่านตอนใหม่ไวๆ
คิดกับพี่ริวไปไกลเลยนะน้องเฟิร์นพี่เค้าจะเลี้ยงข้าวแค่นั้นเอง
ชักจะยุ่งละพันกันไปหมด ริวปาล์ม เวย์ใบเฟิร์น
สนุกมากครับ รอดูนายริวได้ใบเฟรินมั้ย
งั้นให้ใบเฟิร์นเป็นของพี่มังกรดีกว่านะพี่โทน
::YehYeh::0หน้าเหมือนแม่เลยไม่กล้าจีบเลยนะเวย์
ความหนักใจของนายเวย์
เนื้อเรื่องผู้ใหญ่ฝั่งเวย์เรื่มปรากฎมาบ้างแล้ว คงจะดีมากเลยถ้ามีเนื้อเรื่องสมัยริน การะเกด พิกุล และอาจรวมถึงแม่ของเวย์ที่คาดว่าน่าจะเกี่ยวข้องด้วย เพราะอาจจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่เวย์จะมาเป็นเพื่อนกีบริว
น้องใบเฟิร์นจะเป็นของใคร พี่เวย์ หรือ พี่ริวกะ ต้องลุ้นต่อไป เชียร์ให้เป็นของพี่ริวกะ
ใบเฟิร์นหน้าตาเหมือนแม่ของเวย์ หรือว่าใบเฟิร์นจะเป็นน้องสาวของเวย์กันแน่
ยังไงซะแล้ว สองคนนี้กับใบเฟิร์นนี่
แม่เวย์นี้สวย เอ็กขนาดนี้เลยหรอ
เริ่มจะเผยตัวตนของเวย์มาแล้ว สุดท้ายฉากหลัง เวย์ จะเป็นใครกันแน่ ติดตามกันยาวๆๆ
Bเวย์มีคนที่รักจริงๆแล้วเนี่ยดีเลยจะกลัวอะไรหรือกลัวความลับเปิดเผย
ขอบคุณครับ
นายริวนอกใจรุ้งพลอยหรือส่งเสียใบเฟริน
ไม่ใช่หรือสนับสนุนนายเวร
อ้าวคดีพลิกหน้าเหมือนแม่ซะงั้น
งานงอกของน้ายเวรมาถึงแล้ว
แฮ่ม เสียดาย นึกว่าจะมีเรตอาร์ทดสอบของน้องใบเฟิร์นซะหน่อย ยังสงสัยว่าอาจารย์นั่นมีอะไรกับใบเฟิร์น แต่คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ ต้องให้พี่เวรไปล้วงลึกดูแล้ว ดีไม่ดีพี่สาตกกระป๋องได้
ขอบคุณครับ
จบเลยนึกว่าจะเป็นเด็กนายเวย์ ดูเหมือนจะเสร็จนายริวเหมือนเคย
สงสัยจะ น้องไอ้เวรแหงๆ
คิดว่าริวต้องไม่พลาดได้จัดใบเฟิร์นอีกคนแน่เลย
ทำไมเวย์กับริวต้องดูแลใบเฟริ์นด้วยมีสาเหตุอะไรกันนะ
อ่อ กำดันอาจเป็นพี่น้องกันน่ะเองเลยไม่กล้าจีบ
นายริวตามตอบแทนบุญคุณพวกที่ช่วยพลอยไว้ตอนลำบาก ยังเหลืออีกหลายคนนะ น่าจะมีปาล์ม ฝนและเฟิร์นอยู่ด้วย
นายเวย์ไม่เปิดเผยข้อมูลเท่าไร คาดไม่ถูกว่าสัมพันธ์กับใครขนาดไหน ถ้าริวจะขุดก็คงจะรู้ได้กระมังหรือว่ารู้แล้วแต่แกล้งเป็นไม่รู้
มันก็จริงอย่างที่ริวด่าเวย์นะ ดูแลยังไงไม่รู้เรื่องความเดือดร้อนของใบเฟิร์นเลย
น่าสงสารใบเฟิร์น แต่ยังดี ริวไม่ลืม
คิวของเวย์มมั้งละ
ขยันมากเลยนะครับ ทั้งเรื่องของตัวเองทั้งเรื่องของริว ตกลง เวย์กับเฟริน นี่เหมือนแม่กับลูกเหรอครับ
หรือว่าใบเฟินจะเป็นน้องของนายเวย์
เกลียดอะไรมักจะยิ่งเจอสิ่งนั้นนะ ริวกะ
ตกลงใบเฟรินจะได้กับใครกันแน่
เอาแล้วใบเพิร์นเกี่ยวข้องเป็นอะไรกะเวย์
นึกว่าริวจะจัดกับใบเฟิร์นเสียอีก แต่ใจจริงก็อยากให้ริวกะได้กับใบเฟิร์นนะ
เรื่องเศร้าอีกแล้ว
หน้าคล้ายแม่ซะงั้น5555
น่าสงสารน้องใบเฟิร์นจัง โดนคนอื่นเข้าใจผิดอีก
จะเอายังไงละครับพี่เวย์จะช่วยน้องเค้าหรือจะจีบ....เอาให้มันชัวร์ๆผมอยากรู้ๆๆๆๆ
อ๊า ผู้หญิงหน้าเหมือนแม่....
แต่โอ...มันต้องมีเรื่องราวตามมาอน่ๆ ที่ต้องไปทำงานแบบนั้น คู่หูนรกแตกมีเควสต์ให้ทำอีกแล้ว
ใบเฟิร์นต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับเวย์แน่ๆ ถึงได้บอกว่าจีบไม่ได้
สงสัยหนูใบเฟิร์นจะเสร็จน้องริวแน่ๆเลยหน้าเหมือนแม่นะ ::Horror:: ::Dizzy::
ขอขอบพระคุณมากๆๆเลยขอรับ
ความลับของนายเวย์เริ่มจะปรากฎมาเรื่อยๆๆแล้วขอรับ อิอิอิ
มาถึงตอนนี้ ผมลุ้นอย่างเดียวครับ คือเมียคนที่5 น้องกระแต ว่าจะได้คิวเปิดตัวเมื่อไร
เวย์ชอบก็จีบเลย ไม่งั้นให้ริวจีบแทนนะ
เหมือนระหว่างเวย์กับใบเฟิร์นจะมีความลับอะไรบางอย่างที่นายมังกรไม่รุอยุ่นะ มันดูคลุมเครือมากๆ
เฟิร์นจะคู่กับใครใช่ริวหรือไม่
ตูล่ะอยากเห็นหน้าน้องปาล์มตอนรู้ว่าคนที่ตัวเองปลื้มมาตลอดคือริวจัง
หน้าคล้ายแม่ไม่ต้องจีบก็ได้ปะวะเวย์ หรือจะเป็นพี่น้องที่พลัดพลากจากกันมาของเวย์นะ
ริวดูแลดีเกินไปใบเฟิร์นจะเลิกรักได้เหรอ
เอ้าซ่อนเงื่อนกันไปอีกเป็นพี่น้องกันหรือเปล่านะ เวย์ เฟิร์น
----------------------------------------------------------
งานนี้พี่มังกรมีเหนื่อยอีกแน่นอน
เฟิร์นนี่จินตนาการเตลิดไปแล้ว
MVP ของตอนนี้คือ บาคุ ครับ
นายริวเสน่ห์แรงจริงขนาดสาวห้าวอย่างปาล์มยังชอบ
::Ahh:: งื้อออ ดราม่าเลยเหยอออ ใบเฟินร์สู้ๆน๊า
edit : เฟิรน์เป็นเด็กดริงค์เอ๋อ งือออ รักษาเนื้อรักษาตัวดีๆน๊า
เวร์กับใบเฟริ์นมีเบื้องหลังต่อกันหรือเปล่า ติดตามครับ
เริ่มงงนิดหน่อย ว่าใครจะดูแลใบเฟิร์น และทำไม
เวย์นี่มีเบื้องหลังเยอะเหมือนกันเป็นตัวละครลึกลับที่น่าทำเรื่องเสริมเหมือนกันนะครับ
อล้วใบเฟิร์นจะเป็นใน1ในเมียริวไหมครับ
ดูๆ แล้ว ใบเฟิร์นไม่น่าจะแค่คล้ายแม่ของเวย์ น่าจะเป็นน้องสาวเวย์มากกว่านะนี่ รอติดตามปมครับ
ที่ผมคิดคือเฟริน เป็นลูกคนล่ะพ่อ ของเวย์
ชวนให้ติดตามว่าใบเฟิร์นมีที่มาที่ไปยังไงแน่
รอบนี้โชว์เท่ห์เลยนะควบคาเสะมารุมาเปิดตัวด้วย ธรรมดาสาวๆก็กรี๊ดแย่แล้ว อย่างนี้สงสัยสาวกรี๊ดทั้งมหาลัยแน่ ว่าแต่แค่ที่มีอยู่ก็เกือบเอาตัวไม่รอดอยุ่แล้วนะ เดี๋ยวจะมีสมาชิกใหม่อีก ต้องเตรียมตัวให้ดีเลยนะ แล้วเรื่องเพื่อนเวย์นี่ริวรู้เรื่องลึกๆเยอะนะ สนุกดีครับ ขอบคุณ
งานละเอียดของไอ้เวย์มาละ จะจบลงทางไหนละ
งานนี้สงสัยไม่แคล้วริวต้องจัดการเรื่องใบเฟิร์นให้เรียบร้อยอีกคนละนะ แต่ต้องจัดการให้ดีเพราะดูแล้วใบเฟิร์นก็ดูท่าจะชอบริวกะอยู่นะ ถ้าเกิดมีมาอีกคนงานนี้งานงอกแน่
ตอนนี้ ฟินมาก ให้รายละเอียดแสดงออกของบาคุ จนเห็นภาพเลย ดูดีจริงๆ ยกระดับได้ดีมาก เพราะเป็นการเสริมพลังสปิริตของริวแบบอ้อมๆ ได้แบบสนุกสนาน
ใบเฟิร์นจะได้กับเวย์หรือริวเนี่ย
::HeyHey::จีบแล้วกลัวจะเป็นแม่หรือ
แสดงว่าพี่ริวเรารู้อยู่แล้วว่าเวย์เป็นใครสินะครับ ::GiveMe::
เรื่องของเวย์กับใบเฟิร์นซับซ้อนอยู่เหมือนกันนะเนี่ย
มีปมในใจสินะนายเวย์ หรือว่าที่จริงแล้วเฟรินจะเป็นน้องสาวคงไม่มั้งนะ
เวย์ทำไมจะจีบใบเฟิร์นไม่ได้ หรือใบเฟิร์นจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับเวย์
เวย์จะแก้ตัวได้ไหมนี่ จะได้ใจสาวต้องหมั่นเกี้ยว ว่าแต่จะเจริญรอยตามเพื่อนริวซะแล้ว พี่ษา ใบเฟิร์น 555
เวย์น่าจะดูแลใบเฟิร์นให้ดีกว่านี้
กลัวใจใบเฟิร์นจะเป็นเด็กในสต๊อกของริวกะอีกคน
เก็บน้องปาล์มเข้าฮาเร็มได้แล้วครับลูกพี่
ถ้าไม่ติดเวย์ สงสัยได้เป็นสมาชิกคนใหม่ของสมาคมแม่บ้านริวกะ
อ้าว ใบเฟิร์นจะเสร็จพี่ริวรึ
รับๆเลย เดี๋ยวเสร็จริวอีก
ริว..เอารถใหม่ออกมาอวดอีกแล้วแบบนี้สาวๆใจละลายหมดกันพอดี..ใบเฟิร์นชอบริวแต่ริวก็ติดคำว่าเพื่อนสินะ
น่าสนใจ น่าสนใจ สองหนุ่ม ตัองมีความลับอะไรแน่ๆ ถึงต้องึอยดูแลใบเฟิร์น โดยเฉพาะเวย์
อ้าว เวย์มีปมเฉย
เวย์ คิดอย่างไรกับใบเฟิร์นนะ น่าจะมีอะไรมากกว่าหน้าคล้ายแม่แน่ๆ
เนื้อหาต่อเนื่องน่าติดตาม ท่านโทนแต่งได้ดีมากครับ อ่านแล้วเพลินไม่มีสะดุดหรือเนื้อหาอ่านแล้วงงเลยครับ
กับใบเฟริน นี่ งงๆนะ ใครจะได้กันแน่
อยากให้เวย์ลงเอยกับใบเฟิร์นจัง
เอาแล้ว เข้มข้นน่าติดตาม (เพราะความอยากรู้แหละ) หรืออันนี้คืองานที่ใบเฟิร์นบอกว่าจะเป็นตัองทำ
สนุกมากเลยครับ ติดตามตลอด เวย์กับใบเฟิร์น นี่จะยังไงต่อนะ
ยังไงนะสรุปใบเฟรินคือใคร หน้าคล้ายแม่เวย์แต่ทำไมริวต้องดูแล
เวย์ชอบก็จีบเลย ไม่งั้นให้ริวจีบแทนนะ
ใบเฟรินหน้าตาเหมือนแม่ของเว...พระเจ้าจอช อย่าบอกนะว่าคือน้องสาวที่พลัดพลากกันมาเมือ10ปีก่อน..เอ๊หรือเมียคนที่หกของฮาเรมริวกันแน่
อยากให้ริวกะได้กับใบเฟรินน่าจะดูแลได้ดีกว่าเวย์
อันนี้เรื่องของเวย์ก็น่าติดตามนะเพราะปูมหลังยังไม่ได้มีความแน่ชัดต้องรออ่านยาวๆกันต่อไป
ค่อยคลายปม ที่แท้ก็คือหน้าคล้ายแม่นี่เอง
มีเรืองให้ลุ้นตลอด
อย่าบอกนะว่าคือพี่น้อง
ดราม่า แทนเลย หน้า่เหมือนแม่
ขอบคุณครับ
ริวดูเเลใบเฟิร์นดีเกิน เดี๋ยวเด็กก็คิดไปไกลว่าริวมีใจให้ เวย์จะกินแห้วเอานะ
ถ้าเวย์ชอบก็ควรจัดใบเฟริน์นะครับ
โหหห ปมออกมาอีล่ะ ผูกเรื่องได้เนียนจริงๆครับ
อ่าว นายเวย์ นี่มัน milf แะเนี่ยยย
หน้าเหมือนแม่ก็ดีสิ จะได้ดูแลเหมือนแม่ แต่เรื่องเอานั้น...555ไม่อยากคิด
กำลังสนุกเลย นาน ๆ มาทีลงให้มากหน่อยนะครับ ขอขอบคุณครับ
มีความรู้สึกเหมือนว่าเวย์มีอะไรในใจทีมากกว่าที่ใบเฟิรน์หน้าตาเหมือนแม่ตัวเอง....รึว่าผม มโนไปเอง
ผมไม่ได้ติดตามเรื่องนี้มานานพอสมควรแล้ว พอกลับมาอ่านอีกครั้งก็รู้สึกว่าเนื้อหายังน่าติดตามเหมือนเดิม แล้วจะหาเวลามาอ่านให้ครบทุกตอน ขอบคุณครับ
งงเเต่ละคู้เเหะ ไม่รู้ใครคู่ใครเเล้ว
เวย์คงอึดอัดน่าดูจะจีบก็ไม่ได้จะปล่อยไปเลยก็ไม่ได้ ริวคงต้องช่วยหาทางออก
ผมนี่รออ่านฉากแอคชั่นของเรื่องนี้ตลอดเลยครับ
เรื่องนี้เริ่มเดาทางยากขึ้นเรื่อยๆละ ว่าใครจะโดนใครสอยบ้าง
จะแย่งกันรึป่าววว
เวย์โดนสอบล่ะ งานงอก
ริวรู้ว่าเวย์ชอบใบเฟิร์น จึงยุให้จีบๆไป จะได้คอยดูแลใบเฟิร์นได้ใกล้ชิดกว่านี้
สงสัยใบเฟิร์นเป็นน้องสองเวย์แน่ ๆ เลย สุดท้ายได้แฟนให้ริวอีกคนละ
ใบเฟรินเสร็จพี่ริวกูอีกคนแน่ นายเวย์จะคบริวต่อไหมถ้ากดใบเฟรินขึ้นมา
ใบเฟิร์นจะได้กับใครนะ
เวย์สมควรโดนด่าแล้ว รับปากดูแลแล้วดัน วอกแวกไปเรื่อย
ส่วนใหญ่ผู้ชายมักจะจีบผู้หญิงที่มีส่วนคล้ายแม่ที่ตัวเองรักที่สุด เค้าเลยว่ากันว่าเนื้อคู่หน้าตาจะคล้ายกัน แต่ของริวกะยกเว้นนะ เมียเยอะเกิน
ขอบคุณครับ... ใบเฟิร์น.. มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับนายเวนย์ ริวกะถึงได้บอกว่าใบเฟิร์นหน้าคล้ายแม่ของเวย์
ถ้าริวคิดจะฉวยโอกาส คงจัดใบเฟิร์นแล้วล่ะ
แอบชอบแต่มีปมในใจแบบนี้
เอาใจช่วยนายเวน เอ้ย นายเวย์ครับ
สงสัยใบเฟิร์นจะเป็นพี่น้องกับเวย์ หรือลูกคนละแม่
จักใบเฟริน ดีกว่าไหม
เนื้อเรื่องสนุกครับ ผมตามอ่านตลอด อย่าเพิ่งทิ้งนะครับ ขอให้เขียนให้จบ ไม่อยากลงแดง
ถ้าเป็นพี่น้องนี่ ยุ่งอีกตามเคย
แหม่ฝนนี้ก็ลามกไม่เบาเลยเจอริวชวนกินข้าวกับปคิดว่าจะได้กินใส้กอก แต่ไม่แน่เวย์อาจจะเอามาให้กินก็ได้
ใบเฟิร์นจะเสร็จท่านริวรึเปล่า
ใบเฟริน์น่าสงสาร
ขอเจาะปมของนายเวย์ต่อ เป้นอีกตัวละครที่น่าสนใจมาก
::Horror:: หน้าเหมือนแม่ แต่ถ้ารักจริงก็อย่าคิดมาก บอกรักเดินน่าจีบเลยพี่เวย์ แมนๆ หน่อยพี่ ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::
นึกว่าจะมีฉากโรแมนติก ของริวกับใบเฟิร์น แล้วนะนี่
::Doubt::งยัง ยังไงนายเวย์ว่ามาให้กระจ่างเร็ว
หน้าเหมือนแม่ เป็นใครก็ต้องตะขิดตะขวงใจบ้างละว้า
อือหือ พีคเจ้าไปอีก หน้าคล้ายไม่ใช่เป็นน้องสาวอีกหน่าาา
ี่ที่ชอบเฟิร์นเพราะหน้าเหมือนแม่ที่ตายไปแล้วนะเหรอ
สะเพร่ามากเลยครับ นายเวย์ปล่อยใบเฟิร์นอยู่แบบงี้ได้ไง
มาแล้วๆ ติดตามอยู่ครับเอามาลงบ่อยๆนะครับ อาทิตย์ครั้งก็ดีครับ เลิกงานมาเข้าเวปxonly8 กดเข้ามาดูก่อนเลย ว่าวันนี้มีผลงาน ตำนานเทพวายุ ตอนใหม่บางไม รอทุกวันครับ
มัวแต่ไปร้านเกะไม่เข้าได้แวะมาอ่านเรื่องนี้เลย
::Glad::อ้าวยัวไงละเนี่ยเรื่องของเวย์กับใบเฟิร์น
ไม่นะใบเฟิร์นม่ายๆๆๆๆ
ใบเฟิร์นกับเวย์ต้องมีเรื่องที่เกี่ยวพันกัน อีลุงตุงนัง แน่ๆ
โถ่พี่เวย์
อะไรยังไง ใบเฟิร์นอีกคนรึ
ตกลงท่านอเวจี ไม่อยากได้เฟริน์เป็นเมีย แต่อยากได้เป็นแม่ ??
ระวัง หลุดมาเข้าฮาเล็กนายน้อยริวกะนะครับ
---------------------------------------
มาแน่ๆ แล้วนายน้อยริวกะ มีคนมาช่วยแบ่งเบาแรงในฮาเล็มแล้ว
อ้าว ยังไงกันเวย์
จะเสร็จพระเอกอีกไหมนิ
คงไม่มีบทหน่วงๆนะสงสารริวกะอ่ะเขาเจอมาเยอะแล้ว
น้องใบเฟริ์นน่าสงสารนะนายเวย์จะเอาไงก็เอาสงสารน้องเค้านะโดนพี่มังกรต่อยปากไปทีได้สติรึยังนั่น
อยากเห็นปาล์มจัง ตอนที่รู้ว่า นายริวคู่อริ กลายเป็น ริวกะ ที่ตัวเองแอบชอบจะทำหน้าแบบไหนน้าา...
ใบเฟิร์นท่าทางจะมีความลับอยู่มากมาย เวย์คอยดูแลแต่ไม่ยอมจีบเป็นแฟน สงสัยอาจได้เข้าฮาเร็มริวกะอีกคน
สรุปว่าใบเฟิร์นกับเวย์มันยังไรอะไรกันเนี่ยหรือจะนายมังกร
อ้าวเวย์ไม่ได้ชอบใบเฟรินแบบหนุ่มชอบสาวหรอกหรอ แต่คงจะชอบแหละ แต่หน้าใบเฟรินอาจจะเหมือนแม่ตัวเองก็เลยทำใจจีบเป็นแฟนไม่ได้
อ้างจาก: Mon เมื่อ ตุลาคม 31, 2020, 12:43:26 ก่อนเที่ยง
อ้าวเวย์ไม่ได้ชอบใบเฟรินแบบหนุ่มชอบสาวหรอกหรอ แต่คงจะชอบแหละ แต่หน้าใบเฟรินอาจจะเหมือนแม่ตัวเองก็เลยทำใจจีบเป็นแฟนไม่ได้
กระจ่างแล้วนายเวย์แบบนี้ยิ่งต้องรีบรับมาดูแลด่วนๆเลย
เฟินก้อน่าสงสารเอามาเข้าทีมแม่บ้านมังกรเลยดีมั้ย
เวนหน้าเหมือนแม่ไม่กล้าจีบ555เสร็จนายน้ิยแน่มึง
ใบเฟริ์นเป็นอะไรก็ว่า
น้องใบเฟินจะโดนพี่เวย์แล้วหรอครับ
ใบเฟรินน่าสงสาร เวย์คงเข้าใจผิดที่คิดว่าเฟรินเอาตัวแลกเกรด
ใบเฟิร์น
ริวน่าจะจับทางพลอยได้แล้ว อารมย์แย่เใื่อไรหาภูติที่อยู่ในรูปลักษณ์สัตว์น่ารักๆ มาช่วยก็ได้แล้ว
ใบเฟิร์นนี่กลายเป็นน้องของเวย์หรือเปล่านะ ถ้าสงสัยทำไมเวย์ไม่สืบซะ สามารถประสานงานได้ง่ายๆ อยู่แล้ว
หลายๆ คนคงไม่ร้ว่าของเฉพาะทางมันแพงเป็นพิเศษ ดูหน้าตาเหมือนธรรมดาแต่ราคามีช็อคได้ จักรยานราคาหลายแสน มอเตอไซค์ราคากลายล้าน ยิ่งะวกเกรดใช้แข่งพองมืออาชีพราคาหนักมากทุกอย่างเลย
ริวจะจัดการเรื่องใบเฟิร์นยังไงนะ
ติดที่เป็น จนท. แถมยังเมียหลายคน
โอ้วๆๆ ที่แท้ใบเฟิร์นคือสตอรี่นายเวย์นี่เอง รอติดตามรับชมครับ
แต่กระแตคงไม่พ้นมือพระเอกเราสินะ สาวปาล์มอีกคนที่ไม่รู้จะได้ชิดกับใคร
รึว่าน้องเฟินร์จะเป็นน้องสาวที่พัดพลากจากกันของนายเวน ::Dizzy:: น่าสนใจ
น้องสาวแน่ๆแบบนี้
เอ๊าสรุปใบเฟิร์นนี้เป็นเด็กในสังกัดริวรึเวย์กันแน่นี่
แล้วทำไมใบเฟิร์นถึงหน้าไปเหมือนแม่ของเวย์ได้ละรึว่าใบเฟิร์นจะเป็นน้องสาวของเวย์องสาวขอองสาวของสาวองสาองสองอ
ในรั้วมหาลัยมีสาวหลายคนที่อยู่ในเกณฑ์จะได้กับนายริวกะ ปาล์มกับใบเฟิร์นก็เป็นคนในจำนวนนั้นอยากรู้ซะแล้วว่าในที่สุดปาล์มน่ะรอดจากริวกะหรือไม่
เฟินเป็นน้องเวหรือป่าว
หน้าตาคล้ายแม่เหรอ
แค่นั้นจริงๆเหรอ แม่เดียวกันหรือเปล่า
เป็นญาตินายเวย์หรือเปล่านะแบบนี้ ถึงได้หน้าคล้ายแม่นายเวย์
คู่นายเวนนิจะลงตัวยังไงกันน่ะ
เอาแล้ว นี่ก็หน้าของๆใบเฟิร์นก็ดันไปคล้ายแม่กับเวย์อีก ไม่แปลกเลยถึงทำไม่ลง แต่อยากรู้ความจรืงเรื่องใบเฟิร์นว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เวย์ก็มีโมเมนต์แบบนี้เหมือนกันนะครับ
ใบเฟิร์นจะเป็นของพี่มังกรหรือเวย์กันน่ะ
::Foo::ต้องดุต่อไป
อ้างจาก: Monotone_Memory เมื่อ กรกฎาคม 29, 2020, 12:51:07 ก่อนเที่ยง
สวัสดีครับผม มาปิดท้ายวันหยุดด้วย นายริวกะ กันเถอะครับ
เนื้อเรื่องมีซ่อนข้อความนะครับต้องแสดงความคิดเห็นก่อน
.................
ความเดิมตอนที่แล้ว
ริวได้เจอกับแม่ตัวเองเป็นครั้งแรก ซึ่งเอาจริงๆเขาก็ไม่เชื่อหรอก
ว่าภูติตนนั้นคือแม่ จึงได้เกิดการปะทะเล็กน้อย ถ้าให้พูดตรงๆคือ
หน้าโดนหมัดปะทะมากกว่า นายริวโดนแม่ตัวเองซัดร่วงไปกับพื้น
และเฮดบัตไปอีกทีจยนสลบ จากนั้นก็ได้ให้เวตาลปิดกั้นความทรงจำต่างๆ
เจ้านางการะเกดได้คุยกับอั้มและคิราระ และให้เห็นอะไรบางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้น
ซึ่งพวกเธอก็บอกว่าพร้อมที่จะเผชิญกับมัน ด้านมหาวิทยาลัย
มีข่าวลือหนาหูว่าตอนนี้มีนักศึกษาเอาตัวเข้าแลกกับเกรด ซึ่งตอนนั้นเอง
สหาย 4 พระหน่อก็ได้เดินไปเห็นใบเฟิร์นกำลังยืนอยู่กับอาจารย์ดำรง
นั่นจึงทำให้ก๋อยปักใจเชื่อว่าใบเฟิร์นเป็นคนในข่าว ทำให้เวย์ถึงกับฟิวส์ขาดซักหน้าเข้าให้
แต่ริวก็คว้าไว้ได้ทัน และต่อยเพือเรียกสติเวย์ หลังจากที่ตั้งสติได้เวย์ก็รู้สึกผิด
และขอเลี้ยงข้าวเพื่อขอโทษ ส่วนริวนั้นแยกตัวออกมาเพื่อมาพบใครบางคน
นั่นก็คือใบเฟิร์น ริวขอใบเฟิร์นขึ้นไปบนหอพัก และเมื่อทั้งสองอยู่ด้วยกัน อะไรมันจะเกิดขึ้นล่ะ
เมื่อตอนนี้ริวได้เอ่ยปากขอให้ใบเฟิร์นทำอะไรให้เขาอย่างนึง.....
ตอนที่ 37 : เวย์กับใบเฟิร์น
ตึ้ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ใบเฟิร์นใจเต้นตุ้บๆๆๆๆ เลยทีนี้หรือว่าริวจะขอมีอะไรกับเธอนะ ไม่เอาเธอยังไม่พร้อม เธอไม่ได้ต้องการแบบนี้
(https://uppic.cc/d/y5Vr) (https://uppic.cc/v/y5Vr)
ริวกะแตะที่ไหล่ของเฟิร์นเบาๆ เขาเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วพูดว่างั้นตอบแทนริวตอนนี้เลยนะเฟิร์น
โอยย เฟิร์นแบบหน้าแดง หูแดงไปหมดแล้ว หรือหรือว่าริวจะทำกับเธอจริงๆ มือของเธอกำแน่น เท้าของเธอก็จิกพื้นแน่นๆเหมือนกันคือมันเขิน มันทำอะไรไม่ถูกไปหมดแล้ว
[ ริวกะ ] : งั้นเฟิร์น ช่วยริวหน่อยนะ
เอ่าแล้ว ริวพูดออกมาแบบนี้เฟิร์นก็ถึงกับควันออกหูเลย เธอคิดในใจ ช่วย ช่วยอะไร หรือว่าช่วยทำแบบนั้น
แน่นอนว่าเฟิร์นเข้าใจดีว่า " ช่วย " ในความหมายของริวมันคืออะไร ถึงจะไม่ประสีประสานัก แต่บทพูดพวกนี้คำพูดพวกนี้
ก็ผ่านหูผ่านตาเธอบ่อยๆ ริวคงหมายความว่าให้ช่วยทำให้เขาเสร็จ แต่ แต่ทำยังไงล่ะ มือ... หรือว่า ปาก...
[ เฟิร์น ] : หะ หะ ให้เราทำอะไรเหรอริว เราไม่... ไม่...
[ ริว ] : แค่ช่วยกินเอง นะเฟิร์น
ใบเฟิร์นคิดในใจว่า " ห๊ะ กิน ให้กินเลยเหรอ " คราวนี้ใบเฟิร์นมั่นใจแล้วว่าสิ่งที่ริวขอให้ช่วย
คงจะเป็นการใช้ปากกับแท่งเสียวของเขาแน่ๆ มิหนำซ้ำยังจะให้กินน้ำอีก ใบเฟิร์นพูดอะไรไม่ออกเลยครับ
เธอจะปฏิเสธยังไงดีล่ะ ริวพูดมาตรงๆแบบนี้เธอจะทำยังไงดี เพราะถ้าให้พูดตรงๆ เธอนั้นรู้สึกดีกับริวจริงๆ แต่มันก็ยังไม่ถึงขั้นที่จะยอมทำแบบนี้ให้
แต่อีกความคิดนึง เธอเองก็บอกกับตัวเองคงไม่เป็นอะไร เพราะยังไงริวก็ช่วยเธอมาหลายๆอย่าง แค่ใช้ปากอมให้คงไม่เป็นอะไร
แต่ไม่ได้ มันไม่ถูกต้อง มันไม่ใช่แบบนี้ จริงอยู่ว่าเธอรู้สึกขอบคุณริวนะ แต่วิธีการตอบแทนมันต้องไม่ใช่วิธีนี้ ถึงเธอจะจนแต่ก็มีศักดิ์ศรีนะ
แว๊ปนึง ใบเฟิร์นคิดกับริวแง่ลบเลย เธอคิดว่าริวมันก็เหมือนคนอื่นๆ ที่จ้องแต่จะฉวยโอกาสทำเรื่องแบบนี้กับเธอ เหมือนคนอื่นๆ
[ ริว ] : โอเค๊ งั้นตกลงเฟิร์นยอมช่วยเรานะ
อยู่ดีๆริวกะก็พูดออกมาดื้อๆเลยว่าเฟิร์นจะช่วย ใบเฟิร์นก็ตกใจจนแทบจะเป็นลม เพราะถ้าเกิดริวใช้กำลังบังคับขึ้นมา เธอสู้แรงเขาไม่ไหวแน่ๆ
แต่ในตอนนั้นเองที่เฟิร์นกำลังขวัญหนีดีฝ่อ ประตูห้องเฟิร์นก็ถูกเคาะ ก๊อกๆๆ ใบเฟิร์นที่กำลังตกอยู่ในความหวาดกลัวก็เหมือนว่าจะได้สติ และมีความหวัง
เธอคิดว่าถ้าร้องเสียงดังๆ อย่างน้อยคนๆนั้นก็ต้องมาช่วยแน่ๆ แต่ยังไม่ทันจะได้ร้องขอความช่วยเหลือ ริวก็เป็นฝ่ายที่ผละตัวออกไปเอง และเดินไปที่ประตู
เขาเปิดมันออกและรับของจากคนข้างนอกมามากมาย ใบเฟิร์นได้แต่ยืนเอ๋อ งุนงงว่ามันเกิดอะไรขึ้น ริวถือถุงพลาสติกเกือบ 10 ถุง เดินเข้ามาในห้องและวางมันลงตรงหน้าใบเฟิร์น
[ ริวกะ ] : ใบเฟิร์นช่วยเรากินหน่อยน๊าาา เราซื้อมาเยอะเกินอ่ะ
[ ใบเฟิร์น ] : หะ ห๊า !!!
ตรงหน้าใบเฟิร์นนั้น มีทั้ง แฮม มีทั้งของกินมากมายหลายอย่าง เธอมองไม่วางตาเหมือนคนที่กำลังหิวเลย แต่ถึงแม้จะอย่างนั้น ใบเฟิร์นก็ปฏิเสธบอกว่าไม่เอาๆๆ เกรงใจ
[ ใบเฟิร์น ] : ไม่เอาริวของแพงๆ ทั้งนั้นเลย เราเกรงใจ ดูดิ่ เยอะขนาดนี้กินได้เป็นอาทิตย์เลยนะ
[ ริวกะ ] : ใบเฟิร์นจะไม่ช่วยเราจริงๆเหรอ ไหนบอกว่าจะตอบแทนเรางาย นี่ไงๆมาข่วยเรากินเลย ไม่ต้องรอเรียนจบหรอก
นั่นไงล่ะพี่มังกรหักมุมซะแล้ว ที่ริวบอกว่าให้ใบเฟิร์นช่วย คือช่วยกินของพวกนี้นี่เอง สมแล้วล่ะที่เวย์บอกว่าไอ้มังกรมันโคตรฉลาด
ริวกะนั้นรู้ดีว่าถ้าเดินดุ่ยๆ เอาของกินพวกนี้มาให้ใบเฟิร์น เธอก็จะปฏิเสธหัวแข็งว่าไม่เอา ไม่กิน แน่ๆ มันจึงทำให้เขาจำเป็นต้องใช้แผนนี้
ในทุกๆครั้งที่ริวกะช่วยเหลือใบเฟิร์น เธอจะพูดทุกครั้งว่าเรียนจบแล้วจะตอบแทนริว นั่นแหละมันเลยเข้าทางของพี่มังกร
[ ใบเฟิร์น ] : แต่มันเยอะมากเลยนะริว
[ ริวกะ ] : ไม่เยอะหรอก นะนะ ช่วยเราใช้ ข่วยเรากินหน่อยนะใบเฟิร์น น๊าาาา
ใบเฟิร์นยังตกใจกับจำนวนของกินที่มันมากมายแบบนี้ แต่ริวกะก็ยังยืนยันว่าช่วยกินหน่อยน๊า ช่วยหน่อยน๊า จนสุดท้ายใบเฟิร์นก็ต้องรับมาจริงๆ
[ ริวกะ ] : สัญญากับริวนะว่าจะกินน่ะ
ใบเฟิร์นพยักหน้าตอบอื้อๆๆๆ ริวยิ้มพอใจกับคำสัญญานั้น เขารีบแยกของฉับ ๆ ๆ ๆ อย่างรวดเร็ว เหมือนกับว่าเขาจงใจ จัดให้ใบเฟิร์นจริงๆ
พอทุกอย่างเรียบร้อย ริวก็ขอตัวกลับทันที ใบเฟิร์นก็อื้อๆกลับดีๆนะ เธอบอกว่าจะขอส่งแค่ประตูพอ นั่นเพราะเธอไม่กบ้าจะสู้หน้าพี่เจ้าของหอพักนั่นเอง
เธอค้างค่าเช่ามาตั้งหลายเดือนแล้ว เธอเกรงใจมากๆ แต่เธอก็ต้องเก็บเงินเพื่อใช้จ่ายจริงๆ เธอพูดในใจว่า
พ้นเดือนนี้ไปก่อนนะคะพี่ แล้วเฟิร์นจะรีบหาเงินมาจ่าย
ใบเฟิร์นพูดไปน้ำตาก็ซึมๆ เธอบอกตัวเองว่าอดทนหน่อยนะเฟิร์น ออกสองปีก็เรียนจบแล้ว ตอนนั้นเราจะไม่ลำบากอีก
ใบเฟิร์นเด็กหญิงผู้ที่สู้ชีวิตไม่ต่างจากพลอย ฉากหน้าที่ดูดีและมีพร้อม ทั้งหน้าตาและความรู้ ใครจะไปคิดว่าเธอต้องสู้ชีวิตแค่ไหน
เสียงท้องร้องจ๊อกก ออกมาทำให้ความเงียบและความคิดถูกทำลายไป ใบเฟิร์นไม่มีทางเลือกจึงต้องเดินมาที่ถุงของกินที่ริวขนมาให้
เชื่อมั้ยว่าเธอน้ำตาไหลเลย ทุกๆถุงโน๊ตแปะไว้ ว่ากินตอนไหน กินเมื่อไร คือพูดง่ายๆว่าริวกะตระเตรียมทุกอย่างมาไว้แล้วว่างั้นเถอะ
และเขาก็รอบคอบนะ เพราะทุกๆโน๊ตที่แปะไว้จะมีปล.ลงท้ายว่า
" ช่วยริวกินหน่อยน๊าาา "
ใบเฟิร์นยิ้มทั้งน้ำตา หัวเราะอย่างไม่มีสาเหตุ ริวใจดีกับเธอมากจริงๆ เธอหยิบของที่ริวจัดมาให้และเคี้ยวงั้บๆๆด้วยความอร่อย
มือนึงใบเฟิร์นก็ถือของกิน มือนึงก็เปิดเครื่องบันทึกเสียงที่ริวอัดมาให้ฟัง ตาของเธอก็มองสมุดแลคเชอร์ที่ริวจดมาไว้ให้
เธอต้องบริหารเวลาให้ดี เธอค้องใช้เวลาให้มีค่ามากที่สุด เพราะว่าตอนสองทุ่ม เธอเองก็ต้องออกไปทำงาน.... งานที่ทำให้เธอพอจะมีเงินอยู่บ้าง ถึงแม้เธอจะไม่อยากทำก็ตาม
•• ด้านริวกะ ••
หลังจากที่เดินลงมาจากห้องพักของใบเฟิร์นแล้ว ริวกะก็เดินไปที่ส่วนกลาง หรือออฟฟิศของหอพักทันที แน่นอนว่าพี่คนดูแลหอพักก็อยู่ตรงนั้นด้วย
[ คนดูแลหอพัก ] : นี่ครับใบเสร็จกับใบกำกับภาษี
[ ริวกะ ] : ขอบคุณครับ แล้วก็อย่างที่ตกลงกันไว้นะครับ
[ คนดูแลหอพัก ] : ได้เลยครับ เอ่อ พี่ถามอะไรหน่อยสิ่น้องชาย ทำไมถึงจ่ายค่าหอพัก ค่าน้ำค่าไฟ ให้ใบเฟิร์นล่ะ
แบบนี้นี่เองเหตุผลที่คนดูแลหอพัก ไม่ทักใบเฟิร์นเรื่องค่าเช่าเพราะริวจัดการให้แล้วนี่เอง และอีกอย่างที่ใบเฟิร์นมีท่าทีที่ลำบากใจตอนริวขอมาหอพัก
อีกทั้งที่อ้างว่าพัดลมพัง นั่นเพราะวันนี้เธอกำลังจะถูกตัดไฟนั่นเอง เธอคงจะอายมากๆเลยถ้าให้ริวมาเห็นภาพแบบนั้น แล้วริวนั้นรู้ได้ยังไงกันนะว่าใบเฟิร์นมีปัญหาเรื่องเงิน !!!
ริวกะมองไปที่ผู้ดูแลหอพักแล้วบอกว่าแค่อยากช่วยเพื่อน และขอให้อย่าพูดเรื่องที่เขาจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเด็ดขาด
[ ผู้ดูแล ] : ได้ครับๆ เอ่อแต่น้องชาย หอพักนี้ไม่ให้เอาหมาเข้ามานะครับ
ผู้ดูแลพูดไปแล้วก็มองไปข้างหน้า ซึ่งมีหมานั่งรออยู่ ซึ่งนั่นก็คือบาคุนั่นเอง บาคุเป็นคนจัดการเรื่องอาหารทั้งหมด ตามที่ริวกะสั่งเรียบร้อย และตอนนี้เขาก็กำลังรอริวกะอยู่
ริวกะพูดกับคนดูแลว่า เจ้านั่นไม่วุ่นวายหรอกครับ และเดินออกมา
[ ริวกะ ] : ไปเถอะ บาคุ
ริงกะเรียกภูติรับใช้ส่วนตัวให้เดินไปด้วย ซึ่งแปลกมากๆที่ริวกะเรียกบาคุออกมาแบบนี้ เขามีจุดประสงค์อะไรกันแน่นะ
บาคุในรูปลักษณ์ของหมาพันธุ์ชิบะอินุ นั้นดึงดูดสายตาของคนรอบๆได้เป็นอย่างดีเลย คือต้องบอกว่า รูปร่างของบาคุนั้น สง่างามมากๆ แถมยังโคตรจะน่ารัก
และตอนนั้นเองริวกะก็ได้เจอกับเจ้าถิ่นครับเหมือนพวกมันเป็นนักศึกษากุ๊ยๆ ที่ขอยทำตัวกร่างพูดข่ม พูดจาหาเรื่องคนที่หลงเจ้ามาแถวนี้
ทันทีที่มันเห็นริวกะ มันก็ทำท่าเดินมาหาเรื่องเลย แต่ริวกะก็ไม่ได้สนใจนะ เขาเดินไปเรื่อยตามประสา มันก็ตะโกนเห้ยๆๆ มึงหยุดเลยนะ
ทันทีที่ริงฝวกะหยุดเดิน พวกมันอีก 4-5 คนก็เตรียมเข้ามาสมทบเลย ไอ้ตัวหัวโจกถามว่าริวกะมาเดินแถวนี้ มีใครอนุญาตรึเปล่า
[ ริวกะ ] : ก็ไม่ได้ขออนุญาตใครนี่ หรือตรงนี้มีเจ้าของเหรอ ไหนอ่ะใคร จะได้ขออนุญาต
ริวกะไม่ได้มีท่าทีเกรงกลัวไอ้กุ้ยคนนี้เลย แถมยังกวนตีนเบาๆกลับไปด้วย โอ้โหเสีย เสียฟอร์มเลยแบบนี้ และพอมันเห็นเพื่อนตัวเอง ทำท่าเหมือนกำลังจะหัวเราะ
ความหัวร้อนก็เริ่มก่อตัว วื๊ดด มันง้างหมัดกะว่าจะงัดหน้าริวสักทีที่ทำมันอับอาย แต่ว่า มั่บ !!! ริวได้คว้าข้อมือของมันไว้และ ...
โฮ่ง !!!!
เสียงบาคุเห่าดังสนั่นลั่นซอยเลย ไอ้กุ๊ยคนนั้นถึงกับขาสั่นพั่บๆๆๆๆๆ เสียงเห่าของบาคุมันทั้งน่ากลัว ทั้งสยองมากๆ
ไอ้กุ๊ยคนนั้นถึงกับลงไปนั่งตัวสั่นงันงกหมดสภาพเจ้าถิ่นเลย ที่มันเป็นแบบนั้นบาคุได้มอบฝันร้ายแบบเบาๆให้มันนั่นเอง จริงๆแล้วบาคุไม่ได้เห่าเสียงดังอะไรขนาดนั้นหรอก เขาแค่ใช้เศษธุรีของฝันร้ายที่อยู่ในตัว
ส่งเข้าไปในสมองของไอ้กุ๊ยนั่นเอง นั่นจึงทำให้ ริวกะแทบไม่ต้องออกแรงทำอะไรเลยด้วยซ้ำ คนที่ยืนมองรอบๆก็พากันตกตะลึงกับภาพที่เห็น จากที่พวกเขาคิดว่าจะได้เห็นมันเข้าไปหาเรื่องทำร้ายชายหนุ่มรูปหล่อ
แต่กลับกลายเป็นว่ามันลงไปนั่งตัวสั่นซะงั้น นี่สิเหตุผลที่บาคุออกมาข้างนอกแบบนี้ ทันทีที่ไอ้กุ๊ยนั่นลงไปนั่งกอดเข่าตัวสั่นด้วยความกลัว ริวกะก็เดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มิหนำซ้ำบาคุยังยกขาฉี่ใส่อีก คนก็หัวเราะหนักเลยทีนี้ หมดกันสภาพขาใหญ่
แต่ที่บาคุทำลงไปนั้นเพราะจะคลายมนต์ที่เขาได้ร่ายใส่ไอ้กุ๊ยคนนี้ต่างหาก แต่ก็นะถ้าให้ทำอะไรประเจิดประเจ้อ ต่อหน้าผู้คน มันก็คงไม่ดี เขาเลยเลือกใช้วิธีนี้แทน
ชายหนุ่มรูปหล่อเดินอย่างสง่าผ่าเผยพร้อมกับน้องหมาชิบะ มันเป็นภาพที่ใครก็ต่างต้องหยุดมอง เพราะว่าเขาไม่ได้จูงสาย หรือใส่ปลอกคอด้วยซ้ำ แต่น้องหมากลับเดินตามตัวตรงไม่ว่อกแว่กเลย
จะมีบ้างที่หยิบมือถือมาถ่ายภาพกัน แต่ริวก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะมันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย จากนั้นริวก็เดินกลับเข้าไปในมหาวิทยาลัยโดยที่มีบาคุเดินตามเข้าไปด้วย
[ บาคุ ] : ข้าชอบบรรยากาศมหาวิทยาลัยของท่านมากเลยขอรับนายน้อย ถ้าท่านอนุญาต ข้าขอเดินไปแบบนี้ได้ไหมขอรับ
[ ริวกะ ] : เอาสิ่ ตามสบายเจ้าเลย ลุงเจ้าที่ก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วย
เป็นไปตามที่ริวกะพูด เพราะตอนนี้ลุงเจ้าที่กำลังยืนมองพวกเขาอยู่ ซึ่งทันทีที่ริวกะเห็น ก็โค้งหัวให้เล็กน้อย ลุงเจ้าที่ก็ยิ้มให้และหายไปทันที บาคุเดินตามริวกะมาเรื่อยๆซึ่งสาวๆ ก็พากันมอง พากันชื่นชมในความรักของน้องหมามากๆ
แต่พอจะขอถ่ายรูปบาคุกลับไม่ยอม ริวกะจึงต้องบอกว่าน้องเป็นพวกขี้อาย กลัวกล้องครับ สาวๆทุกคนพอเจอหน้าตาหล่อๆ และคำพูดหวานๆเข้าไปก็ยิ้มกันเป็นแถบเลย
พอเคลียร์ทุกอย่างแล้ว ริวกะตรงไปที่ลานจอดรถที่เขาจอดคาเสะมารุหมายเลข2 เอาไว้ โอโห คนมุงกันตรึม มาทำอะไรกันวะ และสิ่งที่เขาเห็นคือรถของเขามีแต่คนล้อมรอบ แต่โชคดีที่ไม่มีใครเข้าใกล้รถของเขาได้
เพราะตัวระบบของรถเองก็มีเซ็นเซอร์จับการเคลื่อนไหว ถ้าเปิดใช้งานระบบนี้แล้วต่อให้จะดับเครื่องแล้วมันก็ยังทำงานอยู่ ผลที่ได้คือถ้าเข้ามาใกล้ในรัศมี 1 เมตร มันก็จะส่งสัญญาณเตือนด้วยเสียง
ยิ่งเข้ามาใกล้มันก็จะดังขึ้นเรื่อยๆ คงเพราะแบบนี้แหละเลยไม่มีคนเข้าใกล้ ซึ่งริวกะเองก็รู้สึกดีนะ เพราะเขาเองก็ไม่อยากให้ใครวุ่นวายกับรถคันนั้นเหมือนกัน
ทันที่ริวกะเดินมาพร้อมบาคุ เขาก็ยังไม่เข้าไปนะ เขาเองก็มีนิสัยแบบเด็กๆคือเห่อของใหม่ และอยากรู้ว่าปฏิกิริยาของคนที่เห็นรถของเขาเป็นยังไง ซึ่งสิ่งที่ได้ยินก็พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า
รถโคตรสวย โคตรเท่ส์ และคนที่พอจะมีความรู้บ้าง ก็พูดออกมาเลยว่าแฟริ่งโคตรเฉียบ ออกแบบโคตรสวยเลย ริวกะเองก็นึกขอบคุณ คุณกระแตนะที่ช่วยสร้างรถที่สุดยอดแบบนี้ให้
จนพอผ่านไปหลายนาทีแล้ว ริวกะก็เดินเข้าไปและบอกว่าขออนุญาตนะคร๊าบ ขออนุญาตนะคร๊าบ ซึ่งทันทีที่เขาเดินเข้าไป สาวๆนี่ก็ถึงกับมองตาลอยเลย นี่เหรอเจ้าของรถ โหหุ่นยังกับนายแบบ
[ คนแถวนั้น ] : นายๆ รถนายเหรอ สวยมาก
[ ริวกะ ] : ขอบคุณครับ
[ คนแถวนั้น ] : ตรงหน้าปัดมันรับสัญญาณอะไรได้มั่งเหรอ ดัดแปลงเยอะมั้ย มีระบบอะไรมั่ง
[ ริวกะ ] : ก็ไม่ได้มากมายหรอกครับ อัพเกรดแค่เท่าที่กฎหมายกำหนดไว้เท่านั้นเอง ส่วนมากก็จะระบบพื้นฐานแหละครับ GPS เนวิเกเตอร์ ระบบพิทเลน ควิกชิฟ ที่เสริมๆเข้ามาก็ระบบคำนวณระยะแคบ และคำนวนองศาและความเร็วตอนเลี้ยว
พวกที่รู้คำศัพท์เกี่ยวกับระบบรถโมโตจีพี ก็ถึงกับ หู้วว โห้วว กันเป็นแถบ นี่มันไม่ใช่เล่นๆแล้วนะ รถคันนี้ลงแข่งโมโตจีพีได้สบายๆ เลย หนุ่มๆว่าทึ่งว่าอึ้งแล้ว สาวนี่ไม่ต้องพูดถึง แอบมองริวกะไม่วางตาเลย
บาคุถึงกับทำหน้าเซ็งเลย พร้อมคิดในใจอะไรจะสเน่ห์แรงปานนั้นขอรับนายน้อย สาวๆแต่ละคนที่มองตาเป็นมันเลย พอขึ้นคร่อมรถเสร็จโอโห หล่อสัด หุ่นเท่ส์ๆของริวกับรถมันดูกลมกลืนกันมากๆ
[ ริวกะ ] : 行こう อิ่ค โค ( แปลว่า ไปกันเถอะ )
โฮ่ง !!! บาคุเห่าเพื่อตอบรับคำของริวกะ นั่นมันยิ่งทำให้นักศึกษาตรงนั้นอึ้งกันเป็นแถบ คือหลายๆคนก็รู้แหละว่า คำว่า อิ่คโค มันแปลว่าไปกันเถอะ เพราะมันคือคำศัพท์ที่เจอโคตรบ่อยในอนิเมะญี่ปุ่น
แต่ที่มันแปลกใจคือ หมาชิบะนั่นมันฟังภาษาคน ออกด้วยเหรอ บรึ้ม !!! เสียงสตาร์ทรถของริวกะดังกระหึ่มเลยก็ว่าได้ จนนักศึกษาตรงนั้นถึงกับหันมอง เขาคิดในใจว่าโห นี่อุสส่าห์ปรับให้เบาแล้วนะ ยังกระหึ่มอะไรขนาดนี้เนี่ย ริวกะหยิบหมวก ใส่มั่บ บีบครัช ตบเกียร์ แกร๊ก และขับรถออกไปทันที
โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองได้กลายเป็นพระเจ้าของเหล่าผู้ที่ชื่นชอบบิ๊กไบค์ไปแล้ว ริวกะขับรถมุ่งตรงไปยังตึกบริหาร ซึ่งเขาก็ไม่ได้ขับเร็วอะไรมากหรอก แต่คนนี่มองตามกันเป็นแถบเลยก็ว่าได้
แต่ก่อนหน้านั้นริวกะก็แวะไปหาพลอยก่อน เพราะว่าถ้ารอให้เลิกเรียนคงมาทันแน่ๆ และทันทีที่จอดรถ เด็กๆปี1 ที่ชื่นชอบรถก็เดินมาดูทันที และพอเห็นว่าเป็นพี่ริวพวกเขาก็รีบวิ่งเข้าไปหาเลย
[ รุ่นน้อง ] : โหพี่ริว 650 โคตรเท่ส์เลยอ่ะพี่
[ รุ่นน้อง2 ] : มาหาพลอยเหรอพี่
[ ริวกะ ] : ช่าย ว่าแต่พลอยอยู่มั้ยหว่า
ทันทีที่ถามหาพลอย พลอยก็เดินมาพอดี ทันทีที่เห็นแฟนหนุ่มพลอยก็รีบเดินมาหาทันที
น้องพลอย
(https://uppic.cc/d/y5Vk) (https://uppic.cc/v/y5Vk)
[ พลอย ] : เอ้า !!! มาไงเนี่ยยยย
[ ริวกะ ] : ก็มาหาพลอยนี่แหละ แล้วน้ากุลจะมาหรือยัง
[ พลอย ] : กำลังมาค่ะ น่าจะใกล้ถึงแล้ว
ริวกับพลอยนั้นยืนคุยกันได้แปปเดียวก็พากันไปนั่งตรงม้านั่ง ไม่นานนักน้องฝนก็เดินหอบหนังสือมา ทันทีที่เห็นริว ฝนก็รีบเข้ามาทักทาย ริวก็จ้าๆ สวัสดีน้องฝนตามมารยาทไป
[ ฝน ] : อึ๊ดด อูย หนักง่ะ
[ พลอย ] : นี่ไงๆๆ ริวมาแล้ว ถือเดินไปส่งเลยมั้ย
ทันทีที่แฟนสาวคนสวยเอ่ยขอ ริวก็รีบลุกไปช่วยฝนยกหนังสือทันที ริวถามว่าอะไรนิเยอะแยะ ฝนเลยบอกว่าเป็นแบบสอบถาม กับพวกเอกสารๆการเรียนน่ะค่ะ
ริวก็ถามว่าคนอื่นๆล่ะไม่ช่วยเหรอ ฝนก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรพี่ วันนี้เวรของฝนด้วยแหละ ทั้งสองนั่งคุยกันสักพัก มันทำให้ริวนั้นคิดสงสัยในใจนะว่า ไอ้เวย์เพื่อนของมันคิดอะไรกันแน่ถึงได้จีบน้องฝน
ซึ่งปกติมันดูไม่ได้มีท่าทีที่จะชอบน้องฝนเลย อีกอย่างมันก็เหมือนว่าจะจริงจังกับพี่ษาด้วย แบบนี้มันอาจจะงานงอกก็ได้นะ เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าสาวๆของไอ้เวนเพื่อนเขานั้น
จะสามารถรับได้เรื่องความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงเหมือนกับเมียๆของเขาหรือเปล่า ริวกะคิดไปก็นึกขอบคุณโชคชะตาที่ทำให้คนที่เขารักทุกๆคนเข้าใจกันได้ และทันใดนั้นเองโจทย์ก็มาครับ
น้องปาล์มสาวห้าว คนงามก็เดินหน้าตาเข้มๆมาเลย
[ พลอย ] : อุ้ย ฝน แฟนคลับของคุณริวกะมาแล้วนู่นน่ะ
[ ฝน ] : ไหน อร๊าย มาแล้วๆ คนๆนั้นนี่ซวยจริงๆเนอะคะพี่ริว
โอ้โห พี่มังกรไปไม่เป็นเลยครับพอเจอสองสาวพูดแบบนี้ไป แล้วที่สำคัญพวกเธอดูมีความสุขเชียวนะพอได้พูดอะไรแบบนั้น ซึ่งทันทีที่ปาล์มมาถึง เธอก็ปล่อยออร่า ความเหม็นขี้หน้าออกมาเลย
เธอมองริวตาขวางเลยล่ะ โดยที่ไม่รู้ว่าไอ้คนนั้นอ่ะ ขวัญใจของเธอ
[ ปาล์ม ] : หวัดดีพลอย หวัดดีฝน
[ พลอย , ฝน ] : ดีจ้าปาล์ม
ปาล์มทักแค่พลอยกับฝนครับ ส่วนพี่มังกรนี่เงียบกริบ เอาจริงๆตัวเขาก็ไม่ได้อะไรมากมายหรอกนะ แต่ปาล์มแสดงออกเด่นชัดเกินไปไงว่าไม่อยากเจอเขา 5555555
รุ้งพลอย ต้นปาล์ม น้ำฝน นั่งคุยกันแบบออกรสชาติมากๆ ซึ่งมันทำให้ริวได้เห็นอีกด้านและอีกมุมของปาล์มเลย เอาจริงๆตัวเขาก็ไม่ได้คิดจะตั้งแง่หรืออะไรหรอกนะ มีแต่ปาล์มนั่นแหละที่เกลียดขี้หน้าเขา
และตอนนั้นเองบาคุก็เดินมาพอดี ทันทีที่เห็นน้องหมา พลอย ปาล์ม ฝน ก็หยุดคุยและมองด้วยสายตาวิ๊งๆๆๆ เอาเป็นว่ารู้กันแน่ๆ ว่าพวกเธอทั้งสามนั้นชอบสัตว์
[ พลอย ] : เง้ออ น้องหมาชิบะ น่ารักจังเลย หมาของใครเนี่ย
ปู้ดดดด ริวกะถึงกับสำลักเลย เขาคิดในใจว่าพลอยจ๋า นั่นปีศาจกินฝันร้ายเชียวนะ ส่วนบาคุเองก็ถึงกับหัวเราะลั่นเลย เขาบอกกับริวกะว่า
[ บาคุ ] : รุ้งพลอย นี่เหมือนกับเจ้านางการะเกดเลยนะขอรับ
[ ริวกะ ] : เฮ้ย !!! เหมือนกับแม่ชั้นเหรอ ยังไงๆ เหมือนยังไง
[ บาคุ ] : ก็ตอนเจอข้าครั้งแรก นางก็บอกแบบเดียวกันนี่แหละขอรับ
ริวกะยังถามต่อว่านายไม่ถือเหรอเนี่ย ที่อยู่ดีๆพลอยมาเรียกนายว่าหมาน่ะ บาคุบอกว่า มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร เพราะตอนนี้ตัวเขาเองก็อยู่ในรูปลักษณ์ของหมาจริงๆนั่นแหละ
ยังไงซะรุ้งพลอยก็เป็นว่าที่นายหญิงเหมือนการะเกดในอดีต ตัวเขาเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไร ถ้าเจ้านายจะพอใจที่จะเรียกแบบนั้น ซึ่งตอนนั้นเองบาคุก็เดินและกระโดดมานั่งข้างๆริวกะ
พลอยมองตามตาไม่กระพริบเลย น้องหมาน่ารักมากๆ ริวจึงบอก เอ่อ.. เอ่อ... หมาของริวเองแหละ ชื่อบาคุ
[ พลอย ] : หะ หา !!! หมาของริวเหรอ เง้ออ น่ารักอ่ะ
พลอยแบบยื่นมือไปแบบลืมตัวเลยนะ พอบอกว่าเป็นหมาของริว บาคุเองก็เป็นมิตรมาก มันกระโดดลงจากม้านั่งของริวและเดินไปหาพลอยด้วยท่าทางที่เป็นมิตร
ตอนแรกพลอยก็ชักมือกลับและเกร็งๆเล็กน้อย แต่พอบาคุเดินไปหัวไปถูๆๆ อิงๆๆ กับฝ่ามือของพลอยเท่านั้นแหละ แม่นางหลุดเลย พลอยร้องเง้ออออ และลูบๆๆๆๆ ลูบไม่หยุด
ปาล์มกับฝนเองก็มองด้วยสายตาที่แบบว่าอยากทำมั่งๆ บาคุเองก็มองๆและเดินไปหาสองสาวครับ ริวกะบอกเฮ้ยๆๆ อย่าเข้าไปใกล้เดี๋ยวติดเชื่อบ้าของปาล์ม และทันใดนั้นบาคุก็พูดว่า
[ บาคุ ] : ผู้ชายคนนั้นช่างโชคร้ายเสียจริง
ริวกะแม่งถึงกับสะดุ้งเลยล่ะครับ เขาพูดในใจว่าเฮ้ยบาคุ รู้ได้ไงเนี่ย บาคุที่กำลังทำท่าออดอ้อนฝนกับปาล์มก็ส่งจิตตอบกลับมาว่า มันมองออกง่ายๆมากเลยขอรับนายน้อย
ริวกะแม่งถึงกับปวดหัวเลย นี่บาคุรู้ด้วยเหรอ อย่าบอกนะว่าภูติตนอื่นๆก็รู้ด้วย และตอนนั้นเองพลอยก็เดินมาสัมผัสตัวของบาคุอีกครั้งครับ ดูเหมือนว่าพลอยจะรู้แล้วล่ะว่าจริงๆแล้วนี่ไม่ใช่หมา
[ พลอย ] : ริว หมา.. อื้มมมม เจ้าตัวนี้ คอยดูแลริวใช่มั้ย
นั่นไงล่ะ พลังของพลอยทำงานอีกแล้ว ทันทีที่พลอยสัมผัสนานๆ และได้ลูบไล้ตัวบาคุ เธอก็รู้สึกได้ถึงความสงบ ความสุขใจ อีกทั้งยังรู้สึกถึงอีกฝั่งที่เหมือนฝันร้ายเลย
ริวเองถึงแม้จะรู้ว่าพลอยนั้นมีพลังที่ไม่ธรรมดา แต่ก็อดตกใจไม่ได้ เพราะว่าแค่สัมผัสเท่านั้น ญาณหยั่งรู้ของคนทรงก็ทำงานเสียแล้ว
[ ริวกะ ] : อื่ออ อื้มๆๆ
ริวกะก็ตอบไปตรงๆ แต่ก็ไม่บอกอะไรมาก ซึ่งพลอยเองก็รู้ว่าริวหมายความว่าไง และตอนนั้นเองพิกุลแม่บุญธรรมของพลอยก็ขับรถมารับพอดี ทันทีที่จอดรถอยู่ฝั่งตรงข้าม
เธอก็รีบเดินมาหาพลอย ลูกสาวสุดที่รักตามที่ได้นัดกันไว้ ทันทีที่เห็นแม่ พลอยก็รีบวิ่งไปหาและกอดเอว เหมือนเด็กๆไม่มีผิด ริวมองภาพนั้นด้วยความสุข เฮ้อออ นี่แหละที่เขาอยากเห็น เขาอยากเห็นพลอยมีความสุขแบบนี้
[ ริวกะ ] : สวัสดีครับน้ากุล
ริวกะรีบทักทายแม่ยายก่อนเลยไม่งั้นโดนเฉ่งแน่ๆ พิกุลนึกก็ได้แต่แอบหัวเราะในใจ เฮ้อนี่เจ้าเสี่ยวหลง ถึงกับลนลานแบบนี้เชียวเหรอ ( เสี่ยวหลง ในภาษาจีน แปลว่า มังกรตัวน้อยๆครับ )
แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ต่อหน้าว่าที่แม่ยายที่เข้มงวดแบบนี้ริวกะก็เหวอเหมือนกัน เพราะถ้าทำอะไรที่ไม่สมควรหรือไม่ถูกใจ พลอยคงไม่ได้รับอนุญาตให้ไปที่บ้านเขาแน่ แบบนั้นล่ะก็พี่มังกรขาดใจแน่ๆ
สองสาวเองก็เหมือนกัน พวกเธอรีบทักทายแม่ของเพื่อนสาวทันที พิกุลก็ยิ้มและรับไหว้สองสาวนั้น ส่วนไอ้มังกรนั้นยืนยิ้มแห้งๆเลยทีเดียว
[ พิกุล ] : สวัสดีจ้ะ ลูกฝน ลูกปาล์ม
นั่นไง นี่เลื่อนขั้นเป็นลูกแล้วด้วยเหรอ ริวกะยืนเหงื่อตกพลั่กๆๆเลย น้ากุลจะรู้เรื่องที่ปาล์มแอบชอยเขาหรือเปล่าวะ หรือว่าพลอยบอกไปแล้ว หรือ หรือ หรือ
คือตอนนี้พี่มังกรผู้เก่งกาจยืนเหงื่อตกในพลั่กๆๆไปหมดแล้ว แต่ว่าตอนนั้นเองพิกุลก็ได้สังเกตเห็นใครบางคนที่คุ้นเคย ก็บาคุนั่นแหละ บาคุเห่าโฮ่งๆๆ แล้วเดินเข้าไปเหยียดขาหน้าและก้มหัวทำความเคารพทันที
พิกุลเองนั้นถึงจะมีเชื่อสายนักพรตจีน แต่ก็ไม่ได้มีความสามารถที่จะคุยกับภูติของอิซานางิ ผ่านทางจิตได้ ดังนั้นเธอก็เลยพูดไปเรื่อยๆปกตินั่นแหละ ให้มันเนียนเหมือนคุยกับน้องหมาทั่วไป
[ พิกุล ] : ไงบาคุ แข็งแรงดีนะ
ทันใดนั้นบาคุก็โชว์ยืนสองขาเลย เพื่อบอกพิกุลว่าตนนั้นแข็งแรงดี ฝน ปาล์ม พลอย เห็นแบบนั้นก็งู้ยยย เลยทีเดียว ต่อให้รู้ว่าหมาตัวนี้เป็นภูติ แต่พอพลอยเห็นรูปลักษณ์ที่น่ารักแบบนี้ แถมยังยืนสองขาแบบนี้
มันก็อดไม่ได้ที่จะใจละลายแหละครับผม หลังจากที่ยืนสองขาเสร็จบาคุก็เดินไปถูๆไถๆที่มือของสามสาว และวิ่งออกไปสำรวจมหาวิทยาลัยต่อทันที
[ พลอย ] : เง้อ ไปไหนแล้วง่า
[ ริว ] : เขาไปเที่ยวเล่นน่ะ
พลอยก็งึมๆงัมๆอย่างจะเล่นกับบาคุต่อ แต่พิกุลก็ทักท้วงขึ้นมาว่าไหนบอกจะให้แม่สอนการบ้านไง พลอยก็แบบแหะๆๆ แล้วกอดแขนแม่กุล อ้อนทันที น้ากุลบอกริวว่าจะกลับแล้วนะ
ริวเองก็บอกคร๊าบๆๆ จากนั้นเขาก็เดินไปส่งทั้ง4 คนที่รถทันที พอทุกอย่างเรียบร้อย พลอยบ๊ายบายริวแล้วบอกถ้าเรียนเสร็จแล้วจะโทรหา ริวก็บอกคร๊าบๆๆๆ
[ ริวกะ ] : เดินทางปลอดภัยครับน้ากุล
พอรถของว่าที่แม่ยายแล่นออกไปแล้ว ริวกะก็เดินกลับไปที่รถทันที เขามีอีกที่ที่จะต้องไปนั่นก็คือโรงอาหารที่พวกเวย์อยู่ ซึ่งทันทีที่แว๊นมาถึง คนก็ชะเง้อมองๆ กันเพียบเลย
รถของริวเท่ส์และสวยมากๆ และพอถอดหมวกกันน็อคออกและเห็นว่าเป็นริว พวกเพื่อนๆก็รีบเดินมาดูรถกันเลย โหเชี่ยริวรถมึงอย่างเท่ส์ โห ไอ้ริวโคตรงาม
สารพัดคำชมของเพื่อนๆดังออกมาไม่หยุด ริวเองหลังจากก้าวลงจากรถแล้ว เขาก็บอกว่าดูเลยตามสบาย แต่ถ้ามีอะไรเสียหาย พวกมึงจ่ายนะเว้ยยยยยยย
เพื่อนๆก็พากันสาปแช่งกันงุมๆงัมๆ ริวหัวเราะและเดินออกมาทันที เขาไม่ได้ใช้ระบบกันขโมยอะไร เพราะยังไงตรงนี้ก็มีแต่เพื่อนๆของเขาเท่านั้นแหละ
และทันทีที่เดินเข้ามาในโรงอาหารของคณะ 3 พระหน่อเวย์ ก๋อย มะกรูด ก็อยู่เหมือนกัน ทันทีที่ริวเข้ามาถึง ไอ้ก๋อยก็รีบขอโทษที่พูดออกไปแบบนั้น ริวเองก็ไม่ได้ถือสาอะไรหรอก
เพราะตัวมันเองก็เกือบโดนไอ้เวย์ต่อยคว่ำเหมือนกัน ซึ่งตอนนั้นเวย์ที่เงียบๆก็ได้ลุกขึ้นแล้วพูดขึ้นกับริวว่า
[ เวย์ ] : กูขอคุยด้วยหน่อย
เวย์พูดและเดินไปทันที ริวก็ถอนหายใจเบาๆเพราะรู้ว่ามันจะพูดเรื่องอะไร ก๋อยและมะกรูดดูมีท่าทีที่กังวลอย่างมาก คือพวกมันคิดว่าถ้าสองคนนั้นมันมีเรื่องถึงขั้นชกต่อยกันล่ะก็แย่แน่ๆ
เพราะพวกมันก็ไม่รู้ว่าจะเข้าไปห้ามยังไง คนนึงแม่งก็เก่งชิบหาย อีกคนก็เก่งไม่แพ้กัน คนเก่งสองคนต่อยกัน แล้วถ้าพวกมันทะเล่อทะล่าเข้าไปล่ะก็คงโดนลูกหลงแน่ๆ
[ ริว ] : ไม่มีอะไรหรอกพวกมึง
แต่ริวก็พูดให้ทั้งสองคนนั้นสบายใจ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยได้ไหม ริวเดินไปตามไอ้เวย์ตรงมุมตึกทันที เวย์ยืนรอด้วยด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก ทันทีที่ริวเดินเข้ามาสีหน้าของไอ้เวย์ก็เต็มไปด้วยความเครียดมากมาย
แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับไอ้เวนที่เฮฮาได้ตลอดวันวะ หรือเพราะมันชอบใบเฟิร์นจริงๆ และรับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น
[ เวย์ ] : ไอ้มังกร เรื่องใบเฟิร์น
[ ริว ] : กูไปห้องใบเฟิร์นมา ค้างค่าเช่า 3 เดือน น้ำไฟกำลังจะโดนตัด
[ เวย์ ] : เฮ้ย !!!
ทันทีที่ริวพูดออกไป เวย์ก็เตรียมวิ่งเลย แต่ริวก็บอกว่ากูจัดการหมดแล้ว เวย์จึงได้สงบสติอารมณ์ลงทันที
[ ริว ] : มึงนี่แม่ง ทำไมไม่จีบให้จริงๆจังๆวะ ตั้งแต่ปี 1 แล้วนะมึงน่ะ
[ เวย์ ] : กูก็บอกมึงตั้งแต่ปี 1 แล้วว่ากูจีบไม่ได้ กูทำไม่ลงมึงเข้าใจป่ะวะไอ้มังกร แค่ได้ดูแลก็พอแล้ว
[ ริว ] : ดูแลพ่องเถอะ กูไม่เห็นมึงจะใส่ใจเท่าที่ควร เหมือนที่มึงพูดเลยไอ้เวนเอ๊ย ค่าห้องเฟิร์นไม่ได้จ่าย มึงก็ไม่รู้ กูก็อยากจอรอดูว่ามึงจะจัดการได้หรือเปล่า ถึงได้ปล่อยให้ใบเฟิร์นค้างค่าเช่าแบบนั้น มึงนี่แม่ง ดูแลแค่ฉากหน้าจริงๆไอ้เวน
เวย์ถึงกับพูดไม่ออกเลยพอโดนริวด่าไปแบบนั้น เขาได้แต่กำหมัดแล้วด่าตัวเองในใจ ตัวเขาที่อุสส่าห์พูดกับริวว่าจะคอยช่วยคอยดูแลใบเฟิร์นเป็นอย่างดี แต่พอนานๆไป
พอเขาติดหญิง พอมีพี่ษา เวย์ก็ขาดตกบกพร่องไปหลายๆ เรื่อง จริงอยู่ว่าเขาดูแลใบเฟิร์นในห้องเรียนเป็นอย่างดี แอบช่วยเรื่องการส่งงานอยู่บ่อยๆ แต่ในชีวิตประจำวัน ก็มีแต่ริวนี่แหละ ที่คอยช่วยเหลือ
เฮ้ย แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมสองคนนี้ถึงได้พร้อมใจกันดูแลใบเฟิร์นล่ะ ถ้าเวย์ชอบเฟิร์นก็พอจะเข้าใจ แล้วนี่ทำไมริวถึงได้ตามช่วยใบเฟิร์นล่ะ
[ ริวกะ ] : นี่ถ้ามึงจีบใบเฟิร์นตั้งแต่ปี1 นะ เรียบร้อยไปละ กูจะได้คอยด่ามึงเวลามึงสะเพร่าหรือละเลย
[ เวย์ ] : กูทำไม่ได้เว้ยไอ้มังกร มึงก็รู้ว่า ว่า.... โว้ย จะให้กูพูดยังไงวะ
[ ริวกะ ] : เฮ้อ เรื่องที่ใบเฟิร์น หน้าตาคล้ายแม่ของมึง ที่เสียไปแล้วน่ะเหรอ
น้องสาวหรอ หรือไง อยากให้เคลียยัยปาล์มหน่อยครับ บนเตียงเลย555
จะใกล้ทันตอนปัจจุบันแล้วเสียใจไม่น่ารีบอ่านเลย ขอบคุณครับ
พี่เวย์ถ้าพี่ไม่เอาน้อวริวขอนะเพื่อนกันไม่เปนไรนะะะ555
อดีตของนายเวย์เริ่มเผยมาทีละนิด น่าสนใจ
น่าสงสารใบเฟิร์นนะ แต่ทำไงได้
ส฿้ๆ
สรุปใบเฟิร์นเป็นน้องสาว??
เสร็จคุณมังกรอีกตามเคยมั้ย
อ่านเพลินดี
ใบเฟิร์นขะเป็นของใครละเนี่ย
ไปๆ มาๆ ใบเฟิร์นจะกลายเป็นญาติหรืออาจเป็นน้องไอ้เวย ์ก็ได้ แล้วเมื่อไหร่จะไขซักทีว่าไอ้ที่เข้าออกห้อง อ.ดำรงค์น่ะมันเรื่องอะไรแน่
อ้าวกำแล้วเวย์จะทำยังไง
ใบเฟรินมีปัญหาอะไรนะแล้วสองหนุ่มจะช่วยไงดี
ทบทวนเรื่องราวของริวกะอีกครั้ง
อ๋อมันมีความใน
ชอบแต่จีบไม่ได้ ไม่ใช่ว่าสุดท้ายเสร็จนายมังกรไปนะครับ5555
แม่การะเกดนี่ เผ่าไหนนะ
เรื่องใบเฟรินยังไงกันแน่นะ
ใบเฟรินไปทำไร งง
พี่น้องกันรึป่าวนะ
::Pull:: ::YehYeh::ใจเย็นๆนะริวกะ
สงสัยว่าเวย์ จีบใบเฟิร์นจริงไหม
::Hmmm::
หรือว่าเวย์กับใบเฟิร์นเป็นพี่น้องกัน
เรื่องราวของเวย์น่าติดตามว่ากลายมาเป็นเวย์ในปัจจุบันยังไง
ถ้าเวย์ดูแลไม่ได้ยกให้ริวดูแลละกัน
สงสารใบเฟิร์นจัง
อ่ะ ตัดใบเฟิร์นออกไปหนึ่ง พี่เวย์จอง
ระหว่างรอร้านเกะเปิด ขอกลับมาอ่านตอนเก่าๆๆไปพลางๆๆก่อนนะขอรับ อิิอิอิ
เวนหน้าเหมือนแม่ไม่กล้าจีบ555เสร็จนายน้ิยแน่มึง
เวย์ไม่ดูแลใบเฟิร์นให้ดี เดี๋ยวเธอมาหลงรักริวแล้วเวย์จะทำอย่างไร แต่มีสาวๆ หน้าเหมือนแม่นี่ก็ลำบากใจนะ ถ้าจะให้เธอเป็นแฟนก็จะทำอะไรลำบาก แต่ก็ดีไปแบบ คือเหมือนมีแม่มาเรียนหนังสือด้วย
ฉึก ฉึก เวย์มีความหลังกะใบเฟริน์หรอเนี่ย ทำให้จีบไม่ได้
เวย์เองก็มีความหลังสินะ
ขอบคุณครับ
มิน่าตอนเรียนมีผู้ชายบางกลุ่ม
มันชอบเอาหมาไปวิ่งเล่น
แถวๆที่สาวออกกำลังกายกัน
เอาเว้ยเนื้อเรื่องของเพื่อนเวย์มาแล้วผมนี่รอลุ้นกับตัวละครตัวนี้มากๆโคตรชอบคาแรคเตอร์พี่แกเลย
น่าติดตาม
สงสัยใบเฟิร์นคงได้เข้าฮาเร็มอีกคน
...เอาไงดีเวย์...
::HeyHey::
อ้างจาก: ΜoNoTΩИ∑ ★★★ เมื่อ กรกฎาคม 29, 2020, 12:51:07 ก่อนเที่ยง
สวัสดีครับผม มาปิดท้ายวันหยุดด้วย นายริวกะ กันเถอะครับ
เนื้อเรื่องมีซ่อนข้อความนะครับต้องแสดงความคิดเห็นก่อน
.................
ความเดิมตอนที่แล้ว
ริวได้เจอกับแม่ตัวเองเป็นครั้งแรก ซึ่งเอาจริงๆเขาก็ไม่เชื่อหรอก
ว่าภูติตนนั้นคือแม่ จึงได้เกิดการปะทะเล็กน้อย ถ้าให้พูดตรงๆคือ
หน้าโดนหมัดปะทะมากกว่า นายริวโดนแม่ตัวเองซัดร่วงไปกับพื้น
และเฮดบัตไปอีกทีจยนสลบ จากนั้นก็ได้ให้เวตาลปิดกั้นความทรงจำต่างๆ
เจ้านางการะเกดได้คุยกับอั้มและคิราระ และให้เห็นอะไรบางอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้น
ซึ่งพวกเธอก็บอกว่าพร้อมที่จะเผชิญกับมัน ด้านมหาวิทยาลัย
มีข่าวลือหนาหูว่าตอนนี้มีนักศึกษาเอาตัวเข้าแลกกับเกรด ซึ่งตอนนั้นเอง
สหาย 4 พระหน่อก็ได้เดินไปเห็นใบเฟิร์นกำลังยืนอยู่กับอาจารย์ดำรง
นั่นจึงทำให้ก๋อยปักใจเชื่อว่าใบเฟิร์นเป็นคนในข่าว ทำให้เวย์ถึงกับฟิวส์ขาดซักหน้าเข้าให้
แต่ริวก็คว้าไว้ได้ทัน และต่อยเพือเรียกสติเวย์ หลังจากที่ตั้งสติได้เวย์ก็รู้สึกผิด
และขอเลี้ยงข้าวเพื่อขอโทษ ส่วนริวนั้นแยกตัวออกมาเพื่อมาพบใครบางคน
นั่นก็คือใบเฟิร์น ริวขอใบเฟิร์นขึ้นไปบนหอพัก และเมื่อทั้งสองอยู่ด้วยกัน อะไรมันจะเกิดขึ้นล่ะ
เมื่อตอนนี้ริวได้เอ่ยปากขอให้ใบเฟิร์นทำอะไรให้เขาอย่างนึง.....
ตอนที่ 37 : เวย์กับใบเฟิร์น
ตึ้ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ใบเฟิร์นใจเต้นตุ้บๆๆๆๆ เลยทีนี้หรือว่าริวจะขอมีอะไรกับเธอนะ ไม่เอาเธอยังไม่พร้อม เธอไม่ได้ต้องการแบบนี้
(https://uppic.cc/d/y5Vr) (https://uppic.cc/v/y5Vr)
ริวกะแตะที่ไหล่ของเฟิร์นเบาๆ เขาเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆแล้วพูดว่างั้นตอบแทนริวตอนนี้เลยนะเฟิร์น
โอยย เฟิร์นแบบหน้าแดง หูแดงไปหมดแล้ว หรือหรือว่าริวจะทำกับเธอจริงๆ มือของเธอกำแน่น เท้าของเธอก็จิกพื้นแน่นๆเหมือนกันคือมันเขิน มันทำอะไรไม่ถูกไปหมดแล้ว
[ ริวกะ ] : งั้นเฟิร์น ช่วยริวหน่อยนะ
เอ่าแล้ว ริวพูดออกมาแบบนี้เฟิร์นก็ถึงกับควันออกหูเลย เธอคิดในใจ ช่วย ช่วยอะไร หรือว่าช่วยทำแบบนั้น
แน่นอนว่าเฟิร์นเข้าใจดีว่า " ช่วย " ในความหมายของริวมันคืออะไร ถึงจะไม่ประสีประสานัก แต่บทพูดพวกนี้คำพูดพวกนี้
ก็ผ่านหูผ่านตาเธอบ่อยๆ ริวคงหมายความว่าให้ช่วยทำให้เขาเสร็จ แต่ แต่ทำยังไงล่ะ มือ... หรือว่า ปาก...
[ เฟิร์น ] : หะ หะ ให้เราทำอะไรเหรอริว เราไม่... ไม่...
[ ริว ] : แค่ช่วยกินเอง นะเฟิร์น
ใบเฟิร์นคิดในใจว่า " ห๊ะ กิน ให้กินเลยเหรอ " คราวนี้ใบเฟิร์นมั่นใจแล้วว่าสิ่งที่ริวขอให้ช่วย
คงจะเป็นการใช้ปากกับแท่งเสียวของเขาแน่ๆ มิหนำซ้ำยังจะให้กินน้ำอีก ใบเฟิร์นพูดอะไรไม่ออกเลยครับ
เธอจะปฏิเสธยังไงดีล่ะ ริวพูดมาตรงๆแบบนี้เธอจะทำยังไงดี เพราะถ้าให้พูดตรงๆ เธอนั้นรู้สึกดีกับริวจริงๆ แต่มันก็ยังไม่ถึงขั้นที่จะยอมทำแบบนี้ให้
แต่อีกความคิดนึง เธอเองก็บอกกับตัวเองคงไม่เป็นอะไร เพราะยังไงริวก็ช่วยเธอมาหลายๆอย่าง แค่ใช้ปากอมให้คงไม่เป็นอะไร
แต่ไม่ได้ มันไม่ถูกต้อง มันไม่ใช่แบบนี้ จริงอยู่ว่าเธอรู้สึกขอบคุณริวนะ แต่วิธีการตอบแทนมันต้องไม่ใช่วิธีนี้ ถึงเธอจะจนแต่ก็มีศักดิ์ศรีนะ
แว๊ปนึง ใบเฟิร์นคิดกับริวแง่ลบเลย เธอคิดว่าริวมันก็เหมือนคนอื่นๆ ที่จ้องแต่จะฉวยโอกาสทำเรื่องแบบนี้กับเธอ เหมือนคนอื่นๆ
[ ริว ] : โอเค๊ งั้นตกลงเฟิร์นยอมช่วยเรานะ
อยู่ดีๆริวกะก็พูดออกมาดื้อๆเลยว่าเฟิร์นจะช่วย ใบเฟิร์นก็ตกใจจนแทบจะเป็นลม เพราะถ้าเกิดริวใช้กำลังบังคับขึ้นมา เธอสู้แรงเขาไม่ไหวแน่ๆ
แต่ในตอนนั้นเองที่เฟิร์นกำลังขวัญหนีดีฝ่อ ประตูห้องเฟิร์นก็ถูกเคาะ ก๊อกๆๆ ใบเฟิร์นที่กำลังตกอยู่ในความหวาดกลัวก็เหมือนว่าจะได้สติ และมีความหวัง
เธอคิดว่าถ้าร้องเสียงดังๆ อย่างน้อยคนๆนั้นก็ต้องมาช่วยแน่ๆ แต่ยังไม่ทันจะได้ร้องขอความช่วยเหลือ ริวก็เป็นฝ่ายที่ผละตัวออกไปเอง และเดินไปที่ประตู
เขาเปิดมันออกและรับของจากคนข้างนอกมามากมาย ใบเฟิร์นได้แต่ยืนเอ๋อ งุนงงว่ามันเกิดอะไรขึ้น ริวถือถุงพลาสติกเกือบ 10 ถุง เดินเข้ามาในห้องและวางมันลงตรงหน้าใบเฟิร์น
[ ริวกะ ] : ใบเฟิร์นช่วยเรากินหน่อยน๊าาา เราซื้อมาเยอะเกินอ่ะ
[ ใบเฟิร์น ] : หะ ห๊า !!!
ตรงหน้าใบเฟิร์นนั้น มีทั้ง แฮม มีทั้งของกินมากมายหลายอย่าง เธอมองไม่วางตาเหมือนคนที่กำลังหิวเลย แต่ถึงแม้จะอย่างนั้น ใบเฟิร์นก็ปฏิเสธบอกว่าไม่เอาๆๆ เกรงใจ
[ ใบเฟิร์น ] : ไม่เอาริวของแพงๆ ทั้งนั้นเลย เราเกรงใจ ดูดิ่ เยอะขนาดนี้กินได้เป็นอาทิตย์เลยนะ
[ ริวกะ ] : ใบเฟิร์นจะไม่ช่วยเราจริงๆเหรอ ไหนบอกว่าจะตอบแทนเรางาย นี่ไงๆมาข่วยเรากินเลย ไม่ต้องรอเรียนจบหรอก
นั่นไงล่ะพี่มังกรหักมุมซะแล้ว ที่ริวบอกว่าให้ใบเฟิร์นช่วย คือช่วยกินของพวกนี้นี่เอง สมแล้วล่ะที่เวย์บอกว่าไอ้มังกรมันโคตรฉลาด
ริวกะนั้นรู้ดีว่าถ้าเดินดุ่ยๆ เอาของกินพวกนี้มาให้ใบเฟิร์น เธอก็จะปฏิเสธหัวแข็งว่าไม่เอา ไม่กิน แน่ๆ มันจึงทำให้เขาจำเป็นต้องใช้แผนนี้
ในทุกๆครั้งที่ริวกะช่วยเหลือใบเฟิร์น เธอจะพูดทุกครั้งว่าเรียนจบแล้วจะตอบแทนริว นั่นแหละมันเลยเข้าทางของพี่มังกร
[ ใบเฟิร์น ] : แต่มันเยอะมากเลยนะริว
[ ริวกะ ] : ไม่เยอะหรอก นะนะ ช่วยเราใช้ ข่วยเรากินหน่อยนะใบเฟิร์น น๊าาาา
ใบเฟิร์นยังตกใจกับจำนวนของกินที่มันมากมายแบบนี้ แต่ริวกะก็ยังยืนยันว่าช่วยกินหน่อยน๊า ช่วยหน่อยน๊า จนสุดท้ายใบเฟิร์นก็ต้องรับมาจริงๆ
[ ริวกะ ] : สัญญากับริวนะว่าจะกินน่ะ
ใบเฟิร์นพยักหน้าตอบอื้อๆๆๆ ริวยิ้มพอใจกับคำสัญญานั้น เขารีบแยกของฉับ ๆ ๆ ๆ อย่างรวดเร็ว เหมือนกับว่าเขาจงใจ จัดให้ใบเฟิร์นจริงๆ
พอทุกอย่างเรียบร้อย ริวก็ขอตัวกลับทันที ใบเฟิร์นก็อื้อๆกลับดีๆนะ เธอบอกว่าจะขอส่งแค่ประตูพอ นั่นเพราะเธอไม่กบ้าจะสู้หน้าพี่เจ้าของหอพักนั่นเอง
เธอค้างค่าเช่ามาตั้งหลายเดือนแล้ว เธอเกรงใจมากๆ แต่เธอก็ต้องเก็บเงินเพื่อใช้จ่ายจริงๆ เธอพูดในใจว่า
พ้นเดือนนี้ไปก่อนนะคะพี่ แล้วเฟิร์นจะรีบหาเงินมาจ่าย
ใบเฟิร์นพูดไปน้ำตาก็ซึมๆ เธอบอกตัวเองว่าอดทนหน่อยนะเฟิร์น ออกสองปีก็เรียนจบแล้ว ตอนนั้นเราจะไม่ลำบากอีก
ใบเฟิร์นเด็กหญิงผู้ที่สู้ชีวิตไม่ต่างจากพลอย ฉากหน้าที่ดูดีและมีพร้อม ทั้งหน้าตาและความรู้ ใครจะไปคิดว่าเธอต้องสู้ชีวิตแค่ไหน
เสียงท้องร้องจ๊อกก ออกมาทำให้ความเงียบและความคิดถูกทำลายไป ใบเฟิร์นไม่มีทางเลือกจึงต้องเดินมาที่ถุงของกินที่ริวขนมาให้
เชื่อมั้ยว่าเธอน้ำตาไหลเลย ทุกๆถุงโน๊ตแปะไว้ ว่ากินตอนไหน กินเมื่อไร คือพูดง่ายๆว่าริวกะตระเตรียมทุกอย่างมาไว้แล้วว่างั้นเถอะ
และเขาก็รอบคอบนะ เพราะทุกๆโน๊ตที่แปะไว้จะมีปล.ลงท้ายว่า
" ช่วยริวกินหน่อยน๊าาา "
ใบเฟิร์นยิ้มทั้งน้ำตา หัวเราะอย่างไม่มีสาเหตุ ริวใจดีกับเธอมากจริงๆ เธอหยิบของที่ริวจัดมาให้และเคี้ยวงั้บๆๆด้วยความอร่อย
มือนึงใบเฟิร์นก็ถือของกิน มือนึงก็เปิดเครื่องบันทึกเสียงที่ริวอัดมาให้ฟัง ตาของเธอก็มองสมุดแลคเชอร์ที่ริวจดมาไว้ให้
เธอต้องบริหารเวลาให้ดี เธอค้องใช้เวลาให้มีค่ามากที่สุด เพราะว่าตอนสองทุ่ม เธอเองก็ต้องออกไปทำงาน.... งานที่ทำให้เธอพอจะมีเงินอยู่บ้าง ถึงแม้เธอจะไม่อยากทำก็ตาม
•• ด้านริวกะ ••
หลังจากที่เดินลงมาจากห้องพักของใบเฟิร์นแล้ว ริวกะก็เดินไปที่ส่วนกลาง หรือออฟฟิศของหอพักทันที แน่นอนว่าพี่คนดูแลหอพักก็อยู่ตรงนั้นด้วย
[ คนดูแลหอพัก ] : นี่ครับใบเสร็จกับใบกำกับภาษี
[ ริวกะ ] : ขอบคุณครับ แล้วก็อย่างที่ตกลงกันไว้นะครับ
[ คนดูแลหอพัก ] : ได้เลยครับ เอ่อ พี่ถามอะไรหน่อยสิ่น้องชาย ทำไมถึงจ่ายค่าหอพัก ค่าน้ำค่าไฟ ให้ใบเฟิร์นล่ะ
แบบนี้นี่เองเหตุผลที่คนดูแลหอพัก ไม่ทักใบเฟิร์นเรื่องค่าเช่าเพราะริวจัดการให้แล้วนี่เอง และอีกอย่างที่ใบเฟิร์นมีท่าทีที่ลำบากใจตอนริวขอมาหอพัก
อีกทั้งที่อ้างว่าพัดลมพัง นั่นเพราะวันนี้เธอกำลังจะถูกตัดไฟนั่นเอง เธอคงจะอายมากๆเลยถ้าให้ริวมาเห็นภาพแบบนั้น แล้วริวนั้นรู้ได้ยังไงกันนะว่าใบเฟิร์นมีปัญหาเรื่องเงิน !!!
ริวกะมองไปที่ผู้ดูแลหอพักแล้วบอกว่าแค่อยากช่วยเพื่อน และขอให้อย่าพูดเรื่องที่เขาจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเด็ดขาด
[ ผู้ดูแล ] : ได้ครับๆ เอ่อแต่น้องชาย หอพักนี้ไม่ให้เอาหมาเข้ามานะครับ
ผู้ดูแลพูดไปแล้วก็มองไปข้างหน้า ซึ่งมีหมานั่งรออยู่ ซึ่งนั่นก็คือบาคุนั่นเอง บาคุเป็นคนจัดการเรื่องอาหารทั้งหมด ตามที่ริวกะสั่งเรียบร้อย และตอนนี้เขาก็กำลังรอริวกะอยู่
ริวกะพูดกับคนดูแลว่า เจ้านั่นไม่วุ่นวายหรอกครับ และเดินออกมา
[ ริวกะ ] : ไปเถอะ บาคุ
ริงกะเรียกภูติรับใช้ส่วนตัวให้เดินไปด้วย ซึ่งแปลกมากๆที่ริวกะเรียกบาคุออกมาแบบนี้ เขามีจุดประสงค์อะไรกันแน่นะ
บาคุในรูปลักษณ์ของหมาพันธุ์ชิบะอินุ นั้นดึงดูดสายตาของคนรอบๆได้เป็นอย่างดีเลย คือต้องบอกว่า รูปร่างของบาคุนั้น สง่างามมากๆ แถมยังโคตรจะน่ารัก
และตอนนั้นเองริวกะก็ได้เจอกับเจ้าถิ่นครับเหมือนพวกมันเป็นนักศึกษากุ๊ยๆ ที่ขอยทำตัวกร่างพูดข่ม พูดจาหาเรื่องคนที่หลงเจ้ามาแถวนี้
ทันทีที่มันเห็นริวกะ มันก็ทำท่าเดินมาหาเรื่องเลย แต่ริวกะก็ไม่ได้สนใจนะ เขาเดินไปเรื่อยตามประสา มันก็ตะโกนเห้ยๆๆ มึงหยุดเลยนะ
ทันทีที่ริงฝวกะหยุดเดิน พวกมันอีก 4-5 คนก็เตรียมเข้ามาสมทบเลย ไอ้ตัวหัวโจกถามว่าริวกะมาเดินแถวนี้ มีใครอนุญาตรึเปล่า
[ ริวกะ ] : ก็ไม่ได้ขออนุญาตใครนี่ หรือตรงนี้มีเจ้าของเหรอ ไหนอ่ะใคร จะได้ขออนุญาต
ริวกะไม่ได้มีท่าทีเกรงกลัวไอ้กุ้ยคนนี้เลย แถมยังกวนตีนเบาๆกลับไปด้วย โอ้โหเสีย เสียฟอร์มเลยแบบนี้ และพอมันเห็นเพื่อนตัวเอง ทำท่าเหมือนกำลังจะหัวเราะ
ความหัวร้อนก็เริ่มก่อตัว วื๊ดด มันง้างหมัดกะว่าจะงัดหน้าริวสักทีที่ทำมันอับอาย แต่ว่า มั่บ !!! ริวได้คว้าข้อมือของมันไว้และ ...
โฮ่ง !!!!
เสียงบาคุเห่าดังสนั่นลั่นซอยเลย ไอ้กุ๊ยคนนั้นถึงกับขาสั่นพั่บๆๆๆๆๆ เสียงเห่าของบาคุมันทั้งน่ากลัว ทั้งสยองมากๆ
ไอ้กุ๊ยคนนั้นถึงกับลงไปนั่งตัวสั่นงันงกหมดสภาพเจ้าถิ่นเลย ที่มันเป็นแบบนั้นบาคุได้มอบฝันร้ายแบบเบาๆให้มันนั่นเอง จริงๆแล้วบาคุไม่ได้เห่าเสียงดังอะไรขนาดนั้นหรอก เขาแค่ใช้เศษธุรีของฝันร้ายที่อยู่ในตัว
ส่งเข้าไปในสมองของไอ้กุ๊ยนั่นเอง นั่นจึงทำให้ ริวกะแทบไม่ต้องออกแรงทำอะไรเลยด้วยซ้ำ คนที่ยืนมองรอบๆก็พากันตกตะลึงกับภาพที่เห็น จากที่พวกเขาคิดว่าจะได้เห็นมันเข้าไปหาเรื่องทำร้ายชายหนุ่มรูปหล่อ
แต่กลับกลายเป็นว่ามันลงไปนั่งตัวสั่นซะงั้น นี่สิเหตุผลที่บาคุออกมาข้างนอกแบบนี้ ทันทีที่ไอ้กุ๊ยนั่นลงไปนั่งกอดเข่าตัวสั่นด้วยความกลัว ริวกะก็เดินออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มิหนำซ้ำบาคุยังยกขาฉี่ใส่อีก คนก็หัวเราะหนักเลยทีนี้ หมดกันสภาพขาใหญ่
แต่ที่บาคุทำลงไปนั้นเพราะจะคลายมนต์ที่เขาได้ร่ายใส่ไอ้กุ๊ยคนนี้ต่างหาก แต่ก็นะถ้าให้ทำอะไรประเจิดประเจ้อ ต่อหน้าผู้คน มันก็คงไม่ดี เขาเลยเลือกใช้วิธีนี้แทน
ชายหนุ่มรูปหล่อเดินอย่างสง่าผ่าเผยพร้อมกับน้องหมาชิบะ มันเป็นภาพที่ใครก็ต่างต้องหยุดมอง เพราะว่าเขาไม่ได้จูงสาย หรือใส่ปลอกคอด้วยซ้ำ แต่น้องหมากลับเดินตามตัวตรงไม่ว่อกแว่กเลย
จะมีบ้างที่หยิบมือถือมาถ่ายภาพกัน แต่ริวก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะมันก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย จากนั้นริวก็เดินกลับเข้าไปในมหาวิทยาลัยโดยที่มีบาคุเดินตามเข้าไปด้วย
[ บาคุ ] : ข้าชอบบรรยากาศมหาวิทยาลัยของท่านมากเลยขอรับนายน้อย ถ้าท่านอนุญาต ข้าขอเดินไปแบบนี้ได้ไหมขอรับ
[ ริวกะ ] : เอาสิ่ ตามสบายเจ้าเลย ลุงเจ้าที่ก็ไม่ได้ว่าอะไรด้วย
เป็นไปตามที่ริวกะพูด เพราะตอนนี้ลุงเจ้าที่กำลังยืนมองพวกเขาอยู่ ซึ่งทันทีที่ริวกะเห็น ก็โค้งหัวให้เล็กน้อย ลุงเจ้าที่ก็ยิ้มให้และหายไปทันที บาคุเดินตามริวกะมาเรื่อยๆซึ่งสาวๆ ก็พากันมอง พากันชื่นชมในความรักของน้องหมามากๆ
แต่พอจะขอถ่ายรูปบาคุกลับไม่ยอม ริวกะจึงต้องบอกว่าน้องเป็นพวกขี้อาย กลัวกล้องครับ สาวๆทุกคนพอเจอหน้าตาหล่อๆ และคำพูดหวานๆเข้าไปก็ยิ้มกันเป็นแถบเลย
พอเคลียร์ทุกอย่างแล้ว ริวกะตรงไปที่ลานจอดรถที่เขาจอดคาเสะมารุหมายเลข2 เอาไว้ โอโห คนมุงกันตรึม มาทำอะไรกันวะ และสิ่งที่เขาเห็นคือรถของเขามีแต่คนล้อมรอบ แต่โชคดีที่ไม่มีใครเข้าใกล้รถของเขาได้
เพราะตัวระบบของรถเองก็มีเซ็นเซอร์จับการเคลื่อนไหว ถ้าเปิดใช้งานระบบนี้แล้วต่อให้จะดับเครื่องแล้วมันก็ยังทำงานอยู่ ผลที่ได้คือถ้าเข้ามาใกล้ในรัศมี 1 เมตร มันก็จะส่งสัญญาณเตือนด้วยเสียง
ยิ่งเข้ามาใกล้มันก็จะดังขึ้นเรื่อยๆ คงเพราะแบบนี้แหละเลยไม่มีคนเข้าใกล้ ซึ่งริวกะเองก็รู้สึกดีนะ เพราะเขาเองก็ไม่อยากให้ใครวุ่นวายกับรถคันนั้นเหมือนกัน
ทันที่ริวกะเดินมาพร้อมบาคุ เขาก็ยังไม่เข้าไปนะ เขาเองก็มีนิสัยแบบเด็กๆคือเห่อของใหม่ และอยากรู้ว่าปฏิกิริยาของคนที่เห็นรถของเขาเป็นยังไง ซึ่งสิ่งที่ได้ยินก็พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า
รถโคตรสวย โคตรเท่ส์ และคนที่พอจะมีความรู้บ้าง ก็พูดออกมาเลยว่าแฟริ่งโคตรเฉียบ ออกแบบโคตรสวยเลย ริวกะเองก็นึกขอบคุณ คุณกระแตนะที่ช่วยสร้างรถที่สุดยอดแบบนี้ให้
จนพอผ่านไปหลายนาทีแล้ว ริวกะก็เดินเข้าไปและบอกว่าขออนุญาตนะคร๊าบ ขออนุญาตนะคร๊าบ ซึ่งทันทีที่เขาเดินเข้าไป สาวๆนี่ก็ถึงกับมองตาลอยเลย นี่เหรอเจ้าของรถ โหหุ่นยังกับนายแบบ
[ คนแถวนั้น ] : นายๆ รถนายเหรอ สวยมาก
[ ริวกะ ] : ขอบคุณครับ
[ คนแถวนั้น ] : ตรงหน้าปัดมันรับสัญญาณอะไรได้มั่งเหรอ ดัดแปลงเยอะมั้ย มีระบบอะไรมั่ง
[ ริวกะ ] : ก็ไม่ได้มากมายหรอกครับ อัพเกรดแค่เท่าที่กฎหมายกำหนดไว้เท่านั้นเอง ส่วนมากก็จะระบบพื้นฐานแหละครับ GPS เนวิเกเตอร์ ระบบพิทเลน ควิกชิฟ ที่เสริมๆเข้ามาก็ระบบคำนวณระยะแคบ และคำนวนองศาและความเร็วตอนเลี้ยว
พวกที่รู้คำศัพท์เกี่ยวกับระบบรถโมโตจีพี ก็ถึงกับ หู้วว โห้วว กันเป็นแถบ นี่มันไม่ใช่เล่นๆแล้วนะ รถคันนี้ลงแข่งโมโตจีพีได้สบายๆ เลย หนุ่มๆว่าทึ่งว่าอึ้งแล้ว สาวนี่ไม่ต้องพูดถึง แอบมองริวกะไม่วางตาเลย
บาคุถึงกับทำหน้าเซ็งเลย พร้อมคิดในใจอะไรจะสเน่ห์แรงปานนั้นขอรับนายน้อย สาวๆแต่ละคนที่มองตาเป็นมันเลย พอขึ้นคร่อมรถเสร็จโอโห หล่อสัด หุ่นเท่ส์ๆของริวกับรถมันดูกลมกลืนกันมากๆ
[ ริวกะ ] : 行こう อิ่ค โค ( แปลว่า ไปกันเถอะ )
โฮ่ง !!! บาคุเห่าเพื่อตอบรับคำของริวกะ นั่นมันยิ่งทำให้นักศึกษาตรงนั้นอึ้งกันเป็นแถบ คือหลายๆคนก็รู้แหละว่า คำว่า อิ่คโค มันแปลว่าไปกันเถอะ เพราะมันคือคำศัพท์ที่เจอโคตรบ่อยในอนิเมะญี่ปุ่น
แต่ที่มันแปลกใจคือ หมาชิบะนั่นมันฟังภาษาคน ออกด้วยเหรอ บรึ้ม !!! เสียงสตาร์ทรถของริวกะดังกระหึ่มเลยก็ว่าได้ จนนักศึกษาตรงนั้นถึงกับหันมอง เขาคิดในใจว่าโห นี่อุสส่าห์ปรับให้เบาแล้วนะ ยังกระหึ่มอะไรขนาดนี้เนี่ย ริวกะหยิบหมวก ใส่มั่บ บีบครัช ตบเกียร์ แกร๊ก และขับรถออกไปทันที
โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองได้กลายเป็นพระเจ้าของเหล่าผู้ที่ชื่นชอบบิ๊กไบค์ไปแล้ว ริวกะขับรถมุ่งตรงไปยังตึกบริหาร ซึ่งเขาก็ไม่ได้ขับเร็วอะไรมากหรอก แต่คนนี่มองตามกันเป็นแถบเลยก็ว่าได้
แต่ก่อนหน้านั้นริวกะก็แวะไปหาพลอยก่อน เพราะว่าถ้ารอให้เลิกเรียนคงมาทันแน่ๆ และทันทีที่จอดรถ เด็กๆปี1 ที่ชื่นชอบรถก็เดินมาดูทันที และพอเห็นว่าเป็นพี่ริวพวกเขาก็รีบวิ่งเข้าไปหาเลย
[ รุ่นน้อง ] : โหพี่ริว 650 โคตรเท่ส์เลยอ่ะพี่
[ รุ่นน้อง2 ] : มาหาพลอยเหรอพี่
[ ริวกะ ] : ช่าย ว่าแต่พลอยอยู่มั้ยหว่า
ทันทีที่ถามหาพลอย พลอยก็เดินมาพอดี ทันทีที่เห็นแฟนหนุ่มพลอยก็รีบเดินมาหาทันที
น้องพลอย
(https://uppic.cc/d/y5Vk) (https://uppic.cc/v/y5Vk)
[ พลอย ] : เอ้า !!! มาไงเนี่ยยยย
[ ริวกะ ] : ก็มาหาพลอยนี่แหละ แล้วน้ากุลจะมาหรือยัง
[ พลอย ] : กำลังมาค่ะ น่าจะใกล้ถึงแล้ว
ริวกับพลอยนั้นยืนคุยกันได้แปปเดียวก็พากันไปนั่งตรงม้านั่ง ไม่นานนักน้องฝนก็เดินหอบหนังสือมา ทันทีที่เห็นริว ฝนก็รีบเข้ามาทักทาย ริวก็จ้าๆ สวัสดีน้องฝนตามมารยาทไป
[ ฝน ] : อึ๊ดด อูย หนักง่ะ
[ พลอย ] : นี่ไงๆๆ ริวมาแล้ว ถือเดินไปส่งเลยมั้ย
ทันทีที่แฟนสาวคนสวยเอ่ยขอ ริวก็รีบลุกไปช่วยฝนยกหนังสือทันที ริวถามว่าอะไรนิเยอะแยะ ฝนเลยบอกว่าเป็นแบบสอบถาม กับพวกเอกสารๆการเรียนน่ะค่ะ
ริวก็ถามว่าคนอื่นๆล่ะไม่ช่วยเหรอ ฝนก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรพี่ วันนี้เวรของฝนด้วยแหละ ทั้งสองนั่งคุยกันสักพัก มันทำให้ริวนั้นคิดสงสัยในใจนะว่า ไอ้เวย์เพื่อนของมันคิดอะไรกันแน่ถึงได้จีบน้องฝน
ซึ่งปกติมันดูไม่ได้มีท่าทีที่จะชอบน้องฝนเลย อีกอย่างมันก็เหมือนว่าจะจริงจังกับพี่ษาด้วย แบบนี้มันอาจจะงานงอกก็ได้นะ เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าสาวๆของไอ้เวนเพื่อนเขานั้น
จะสามารถรับได้เรื่องความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิงเหมือนกับเมียๆของเขาหรือเปล่า ริวกะคิดไปก็นึกขอบคุณโชคชะตาที่ทำให้คนที่เขารักทุกๆคนเข้าใจกันได้ และทันใดนั้นเองโจทย์ก็มาครับ
น้องปาล์มสาวห้าว คนงามก็เดินหน้าตาเข้มๆมาเลย
[ พลอย ] : อุ้ย ฝน แฟนคลับของคุณริวกะมาแล้วนู่นน่ะ
[ ฝน ] : ไหน อร๊าย มาแล้วๆ คนๆนั้นนี่ซวยจริงๆเนอะคะพี่ริว
โอ้โห พี่มังกรไปไม่เป็นเลยครับพอเจอสองสาวพูดแบบนี้ไป แล้วที่สำคัญพวกเธอดูมีความสุขเชียวนะพอได้พูดอะไรแบบนั้น ซึ่งทันทีที่ปาล์มมาถึง เธอก็ปล่อยออร่า ความเหม็นขี้หน้าออกมาเลย
เธอมองริวตาขวางเลยล่ะ โดยที่ไม่รู้ว่าไอ้คนนั้นอ่ะ ขวัญใจของเธอ
[ ปาล์ม ] : หวัดดีพลอย หวัดดีฝน
[ พลอย , ฝน ] : ดีจ้าปาล์ม
ปาล์มทักแค่พลอยกับฝนครับ ส่วนพี่มังกรนี่เงียบกริบ เอาจริงๆตัวเขาก็ไม่ได้อะไรมากมายหรอกนะ แต่ปาล์มแสดงออกเด่นชัดเกินไปไงว่าไม่อยากเจอเขา 5555555
รุ้งพลอย ต้นปาล์ม น้ำฝน นั่งคุยกันแบบออกรสชาติมากๆ ซึ่งมันทำให้ริวได้เห็นอีกด้านและอีกมุมของปาล์มเลย เอาจริงๆตัวเขาก็ไม่ได้คิดจะตั้งแง่หรืออะไรหรอกนะ มีแต่ปาล์มนั่นแหละที่เกลียดขี้หน้าเขา
และตอนนั้นเองบาคุก็เดินมาพอดี ทันทีที่เห็นน้องหมา พลอย ปาล์ม ฝน ก็หยุดคุยและมองด้วยสายตาวิ๊งๆๆๆ เอาเป็นว่ารู้กันแน่ๆ ว่าพวกเธอทั้งสามนั้นชอบสัตว์
[ พลอย ] : เง้ออ น้องหมาชิบะ น่ารักจังเลย หมาของใครเนี่ย
ปู้ดดดด ริวกะถึงกับสำลักเลย เขาคิดในใจว่าพลอยจ๋า นั่นปีศาจกินฝันร้ายเชียวนะ ส่วนบาคุเองก็ถึงกับหัวเราะลั่นเลย เขาบอกกับริวกะว่า
[ บาคุ ] : รุ้งพลอย นี่เหมือนกับเจ้านางการะเกดเลยนะขอรับ
[ ริวกะ ] : เฮ้ย !!! เหมือนกับแม่ชั้นเหรอ ยังไงๆ เหมือนยังไง
[ บาคุ ] : ก็ตอนเจอข้าครั้งแรก นางก็บอกแบบเดียวกันนี่แหละขอรับ
ริวกะยังถามต่อว่านายไม่ถือเหรอเนี่ย ที่อยู่ดีๆพลอยมาเรียกนายว่าหมาน่ะ บาคุบอกว่า มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไร เพราะตอนนี้ตัวเขาเองก็อยู่ในรูปลักษณ์ของหมาจริงๆนั่นแหละ
ยังไงซะรุ้งพลอยก็เป็นว่าที่นายหญิงเหมือนการะเกดในอดีต ตัวเขาเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไร ถ้าเจ้านายจะพอใจที่จะเรียกแบบนั้น ซึ่งตอนนั้นเองบาคุก็เดินและกระโดดมานั่งข้างๆริวกะ
พลอยมองตามตาไม่กระพริบเลย น้องหมาน่ารักมากๆ ริวจึงบอก เอ่อ.. เอ่อ... หมาของริวเองแหละ ชื่อบาคุ
[ พลอย ] : หะ หา !!! หมาของริวเหรอ เง้ออ น่ารักอ่ะ
พลอยแบบยื่นมือไปแบบลืมตัวเลยนะ พอบอกว่าเป็นหมาของริว บาคุเองก็เป็นมิตรมาก มันกระโดดลงจากม้านั่งของริวและเดินไปหาพลอยด้วยท่าทางที่เป็นมิตร
ตอนแรกพลอยก็ชักมือกลับและเกร็งๆเล็กน้อย แต่พอบาคุเดินไปหัวไปถูๆๆ อิงๆๆ กับฝ่ามือของพลอยเท่านั้นแหละ แม่นางหลุดเลย พลอยร้องเง้ออออ และลูบๆๆๆๆ ลูบไม่หยุด
ปาล์มกับฝนเองก็มองด้วยสายตาที่แบบว่าอยากทำมั่งๆ บาคุเองก็มองๆและเดินไปหาสองสาวครับ ริวกะบอกเฮ้ยๆๆ อย่าเข้าไปใกล้เดี๋ยวติดเชื่อบ้าของปาล์ม และทันใดนั้นบาคุก็พูดว่า
[ บาคุ ] : ผู้ชายคนนั้นช่างโชคร้ายเสียจริง
ริวกะแม่งถึงกับสะดุ้งเลยล่ะครับ เขาพูดในใจว่าเฮ้ยบาคุ รู้ได้ไงเนี่ย บาคุที่กำลังทำท่าออดอ้อนฝนกับปาล์มก็ส่งจิตตอบกลับมาว่า มันมองออกง่ายๆมากเลยขอรับนายน้อย
ริวกะแม่งถึงกับปวดหัวเลย นี่บาคุรู้ด้วยเหรอ อย่าบอกนะว่าภูติตนอื่นๆก็รู้ด้วย และตอนนั้นเองพลอยก็เดินมาสัมผัสตัวของบาคุอีกครั้งครับ ดูเหมือนว่าพลอยจะรู้แล้วล่ะว่าจริงๆแล้วนี่ไม่ใช่หมา
[ พลอย ] : ริว หมา.. อื้มมมม เจ้าตัวนี้ คอยดูแลริวใช่มั้ย
นั่นไงล่ะ พลังของพลอยทำงานอีกแล้ว ทันทีที่พลอยสัมผัสนานๆ และได้ลูบไล้ตัวบาคุ เธอก็รู้สึกได้ถึงความสงบ ความสุขใจ อีกทั้งยังรู้สึกถึงอีกฝั่งที่เหมือนฝันร้ายเลย
ริวเองถึงแม้จะรู้ว่าพลอยนั้นมีพลังที่ไม่ธรรมดา แต่ก็อดตกใจไม่ได้ เพราะว่าแค่สัมผัสเท่านั้น ญาณหยั่งรู้ของคนทรงก็ทำงานเสียแล้ว
[ ริวกะ ] : อื่ออ อื้มๆๆ
ริวกะก็ตอบไปตรงๆ แต่ก็ไม่บอกอะไรมาก ซึ่งพลอยเองก็รู้ว่าริวหมายความว่าไง และตอนนั้นเองพิกุลแม่บุญธรรมของพลอยก็ขับรถมารับพอดี ทันทีที่จอดรถอยู่ฝั่งตรงข้าม
เธอก็รีบเดินมาหาพลอย ลูกสาวสุดที่รักตามที่ได้นัดกันไว้ ทันทีที่เห็นแม่ พลอยก็รีบวิ่งไปหาและกอดเอว เหมือนเด็กๆไม่มีผิด ริวมองภาพนั้นด้วยความสุข เฮ้อออ นี่แหละที่เขาอยากเห็น เขาอยากเห็นพลอยมีความสุขแบบนี้
[ ริวกะ ] : สวัสดีครับน้ากุล
ริวกะรีบทักทายแม่ยายก่อนเลยไม่งั้นโดนเฉ่งแน่ๆ พิกุลนึกก็ได้แต่แอบหัวเราะในใจ เฮ้อนี่เจ้าเสี่ยวหลง ถึงกับลนลานแบบนี้เชียวเหรอ ( เสี่ยวหลง ในภาษาจีน แปลว่า มังกรตัวน้อยๆครับ )
แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ต่อหน้าว่าที่แม่ยายที่เข้มงวดแบบนี้ริวกะก็เหวอเหมือนกัน เพราะถ้าทำอะไรที่ไม่สมควรหรือไม่ถูกใจ พลอยคงไม่ได้รับอนุญาตให้ไปที่บ้านเขาแน่ แบบนั้นล่ะก็พี่มังกรขาดใจแน่ๆ
สองสาวเองก็เหมือนกัน พวกเธอรีบทักทายแม่ของเพื่อนสาวทันที พิกุลก็ยิ้มและรับไหว้สองสาวนั้น ส่วนไอ้มังกรนั้นยืนยิ้มแห้งๆเลยทีเดียว
[ พิกุล ] : สวัสดีจ้ะ ลูกฝน ลูกปาล์ม
นั่นไง นี่เลื่อนขั้นเป็นลูกแล้วด้วยเหรอ ริวกะยืนเหงื่อตกพลั่กๆๆเลย น้ากุลจะรู้เรื่องที่ปาล์มแอบชอยเขาหรือเปล่าวะ หรือว่าพลอยบอกไปแล้ว หรือ หรือ หรือ
คือตอนนี้พี่มังกรผู้เก่งกาจยืนเหงื่อตกในพลั่กๆๆไปหมดแล้ว แต่ว่าตอนนั้นเองพิกุลก็ได้สังเกตเห็นใครบางคนที่คุ้นเคย ก็บาคุนั่นแหละ บาคุเห่าโฮ่งๆๆ แล้วเดินเข้าไปเหยียดขาหน้าและก้มหัวทำความเคารพทันที
พิกุลเองนั้นถึงจะมีเชื่อสายนักพรตจีน แต่ก็ไม่ได้มีความสามารถที่จะคุยกับภูติของอิซานางิ ผ่านทางจิตได้ ดังนั้นเธอก็เลยพูดไปเรื่อยๆปกตินั่นแหละ ให้มันเนียนเหมือนคุยกับน้องหมาทั่วไป
[ พิกุล ] : ไงบาคุ แข็งแรงดีนะ
ทันใดนั้นบาคุก็โชว์ยืนสองขาเลย เพื่อบอกพิกุลว่าตนนั้นแข็งแรงดี ฝน ปาล์ม พลอย เห็นแบบนั้นก็งู้ยยย เลยทีเดียว ต่อให้รู้ว่าหมาตัวนี้เป็นภูติ แต่พอพลอยเห็นรูปลักษณ์ที่น่ารักแบบนี้ แถมยังยืนสองขาแบบนี้
มันก็อดไม่ได้ที่จะใจละลายแหละครับผม หลังจากที่ยืนสองขาเสร็จบาคุก็เดินไปถูๆไถๆที่มือของสามสาว และวิ่งออกไปสำรวจมหาวิทยาลัยต่อทันที
[ พลอย ] : เง้อ ไปไหนแล้วง่า
[ ริว ] : เขาไปเที่ยวเล่นน่ะ
พลอยก็งึมๆงัมๆอย่างจะเล่นกับบาคุต่อ แต่พิกุลก็ทักท้วงขึ้นมาว่าไหนบอกจะให้แม่สอนการบ้านไง พลอยก็แบบแหะๆๆ แล้วกอดแขนแม่กุล อ้อนทันที น้ากุลบอกริวว่าจะกลับแล้วนะ
ริวเองก็บอกคร๊าบๆๆ จากนั้นเขาก็เดินไปส่งทั้ง4 คนที่รถทันที พอทุกอย่างเรียบร้อย พลอยบ๊ายบายริวแล้วบอกถ้าเรียนเสร็จแล้วจะโทรหา ริวก็บอกคร๊าบๆๆๆ
[ ริวกะ ] : เดินทางปลอดภัยครับน้ากุล
พอรถของว่าที่แม่ยายแล่นออกไปแล้ว ริวกะก็เดินกลับไปที่รถทันที เขามีอีกที่ที่จะต้องไปนั่นก็คือโรงอาหารที่พวกเวย์อยู่ ซึ่งทันทีที่แว๊นมาถึง คนก็ชะเง้อมองๆ กันเพียบเลย
รถของริวเท่ส์และสวยมากๆ และพอถอดหมวกกันน็อคออกและเห็นว่าเป็นริว พวกเพื่อนๆก็รีบเดินมาดูรถกันเลย โหเชี่ยริวรถมึงอย่างเท่ส์ โห ไอ้ริวโคตรงาม
สารพัดคำชมของเพื่อนๆดังออกมาไม่หยุด ริวเองหลังจากก้าวลงจากรถแล้ว เขาก็บอกว่าดูเลยตามสบาย แต่ถ้ามีอะไรเสียหาย พวกมึงจ่ายนะเว้ยยยยยยย
เพื่อนๆก็พากันสาปแช่งกันงุมๆงัมๆ ริวหัวเราะและเดินออกมาทันที เขาไม่ได้ใช้ระบบกันขโมยอะไร เพราะยังไงตรงนี้ก็มีแต่เพื่อนๆของเขาเท่านั้นแหละ
และทันทีที่เดินเข้ามาในโรงอาหารของคณะ 3 พระหน่อเวย์ ก๋อย มะกรูด ก็อยู่เหมือนกัน ทันทีที่ริวเข้ามาถึง ไอ้ก๋อยก็รีบขอโทษที่พูดออกไปแบบนั้น ริวเองก็ไม่ได้ถือสาอะไรหรอก
เพราะตัวมันเองก็เกือบโดนไอ้เวย์ต่อยคว่ำเหมือนกัน ซึ่งตอนนั้นเวย์ที่เงียบๆก็ได้ลุกขึ้นแล้วพูดขึ้นกับริวว่า
[ เวย์ ] : กูขอคุยด้วยหน่อย
เวย์พูดและเดินไปทันที ริวก็ถอนหายใจเบาๆเพราะรู้ว่ามันจะพูดเรื่องอะไร ก๋อยและมะกรูดดูมีท่าทีที่กังวลอย่างมาก คือพวกมันคิดว่าถ้าสองคนนั้นมันมีเรื่องถึงขั้นชกต่อยกันล่ะก็แย่แน่ๆ
เพราะพวกมันก็ไม่รู้ว่าจะเข้าไปห้ามยังไง คนนึงแม่งก็เก่งชิบหาย อีกคนก็เก่งไม่แพ้กัน คนเก่งสองคนต่อยกัน แล้วถ้าพวกมันทะเล่อทะล่าเข้าไปล่ะก็คงโดนลูกหลงแน่ๆ
[ ริว ] : ไม่มีอะไรหรอกพวกมึง
แต่ริวก็พูดให้ทั้งสองคนนั้นสบายใจ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยได้ไหม ริวเดินไปตามไอ้เวย์ตรงมุมตึกทันที เวย์ยืนรอด้วยด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก ทันทีที่ริวเดินเข้ามาสีหน้าของไอ้เวย์ก็เต็มไปด้วยความเครียดมากมาย
แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกับไอ้เวนที่เฮฮาได้ตลอดวันวะ หรือเพราะมันชอบใบเฟิร์นจริงๆ และรับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น
[ เวย์ ] : ไอ้มังกร เรื่องใบเฟิร์น
[ ริว ] : กูไปห้องใบเฟิร์นมา ค้างค่าเช่า 3 เดือน น้ำไฟกำลังจะโดนตัด
[ เวย์ ] : เฮ้ย !!!
ทันทีที่ริวพูดออกไป เวย์ก็เตรียมวิ่งเลย แต่ริวก็บอกว่ากูจัดการหมดแล้ว เวย์จึงได้สงบสติอารมณ์ลงทันที
[ ริว ] : มึงนี่แม่ง ทำไมไม่จีบให้จริงๆจังๆวะ ตั้งแต่ปี 1 แล้วนะมึงน่ะ
[ เวย์ ] : กูก็บอกมึงตั้งแต่ปี 1 แล้วว่ากูจีบไม่ได้ กูทำไม่ลงมึงเข้าใจป่ะวะไอ้มังกร แค่ได้ดูแลก็พอแล้ว
[ ริว ] : ดูแลพ่องเถอะ กูไม่เห็นมึงจะใส่ใจเท่าที่ควร เหมือนที่มึงพูดเลยไอ้เวนเอ๊ย ค่าห้องเฟิร์นไม่ได้จ่าย มึงก็ไม่รู้ กูก็อยากจอรอดูว่ามึงจะจัดการได้หรือเปล่า ถึงได้ปล่อยให้ใบเฟิร์นค้างค่าเช่าแบบนั้น มึงนี่แม่ง ดูแลแค่ฉากหน้าจริงๆไอ้เวน
เวย์ถึงกับพูดไม่ออกเลยพอโดนริวด่าไปแบบนั้น เขาได้แต่กำหมัดแล้วด่าตัวเองในใจ ตัวเขาที่อุสส่าห์พูดกับริวว่าจะคอยช่วยคอยดูแลใบเฟิร์นเป็นอย่างดี แต่พอนานๆไป
พอเขาติดหญิง พอมีพี่ษา เวย์ก็ขาดตกบกพร่องไปหลายๆ เรื่อง จริงอยู่ว่าเขาดูแลใบเฟิร์นในห้องเรียนเป็นอย่างดี แอบช่วยเรื่องการส่งงานอยู่บ่อยๆ แต่ในชีวิตประจำวัน ก็มีแต่ริวนี่แหละ ที่คอยช่วยเหลือ
เฮ้ย แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมสองคนนี้ถึงได้พร้อมใจกันดูแลใบเฟิร์นล่ะ ถ้าเวย์ชอบเฟิร์นก็พอจะเข้าใจ แล้วนี่ทำไมริวถึงได้ตามช่วยใบเฟิร์นล่ะ
[ ริวกะ ] : นี่ถ้ามึงจีบใบเฟิร์นตั้งแต่ปี1 นะ เรียบร้อยไปละ กูจะได้คอยด่ามึงเวลามึงสะเพร่าหรือละเลย
[ เวย์ ] : กูทำไม่ได้เว้ยไอ้มังกร มึงก็รู้ว่า ว่า.... โว้ย จะให้กูพูดยังไงวะ
[ ริวกะ ] : เฮ้อ เรื่องที่ใบเฟิร์น หน้าตาคล้ายแม่ของมึง ที่เสียไปแล้วน่ะเหรอ
เริ่มจะเผยตัวตนของเวย์มาแล้ว
อ้าวเวย์นี้ยังไงนิชอบก็จีบเลยสิค้าบบ
ติดตามกันต่อ
อ่านต่อ กำลังหนุก
เวย์ก็เป็นพระเอกคนนึงเหมือนกัน
เรื่องนี้มีเงื่อนงำ
ตา ตามตาม
เวย์จะตามริวไปติดไปไหม
ขอบคุณคร้าบบ
สงสัยได้จัดฮาเร็มแน่นอน
ใบเฟิร์น จะเป็นเมียริวไหม
ห่ะ อย่างงี้ก็ได้เหรอ