สวัสดีครับ สวัสดี ชาวบ้านอิซานางิทั้งหลาย
อย่างอื่นก่อนเลยผมต้องขออภัยอย่างสูงที่ไม่ได้เขียนเทพวายุเลย
เพราะงานมันมาเยอะจริงๆ เลยใช้จินตนาการไม่ค่อยได้
ทำได้แค่เล่าประสบการณ์ผ่านเรื่องของร้านเกะ และ ทะเลของเหมียวเท่านั้น
จริงๆแล้วจะลงตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้วครับ โดนพิษไข้เล่นงานเลยต้องดองไปอีก
ตอนนี้กำลังเอาจริงเอาจังกับการเขียน E Book ครับ ยังไงฝากติดตามด้วยนะครับ
เก็บตังส์กันเล๊ยยยย
....................
ปล. เนื้อหาเรื่องนี้มีการซ่อนข้อความต้อง แสดงความคิดเห็นหรือคอมเมนต์ก่อนครับ
ปล.2 ใช้หลักเดียวกับร้านเกะคือจะคอมเมนต์อะไรก็ได้แบบ Free STYLE แต่ถ้ากลับมา EDIT เพิ่มเติมก็จะขอบคุณมากมาย
ปล.3 ริวในจินตนาการของผมนั้น ตอนแรกผมเอาพี่คล้าว คลาวด์ สไตรฟ์ เป็นต้นแบบ แต่ตอนนี้ ให้นึกถึงหน้าคุณไมค์ ไปก่อนครับ
ปล.4 ขอแนะนำรุ้งพลอยแบบกระชับฉับไว
เธอเป็นคู่หมั้นของริว เป็นเด็กสาวอายุ 20 เท่าริว เป็นคนตัวเล็ก หุ่นดี นมบึ้มมาก ที่สำคัญยังมีพลังคนทรงอีกด้วย
(https://www.img.in.th/images/0af8cedfb98fd12336d300887056ac16.png)
....
ปล.5 ผมว่าตอนนี้ อ่านจบ ยังไงก็ต้องมา EDIT กันแน่ๆ !!!
....................
ความเดิมตอนที่แล้ว
. ริวโดนพลอยจับได้ว่าขึ้นไปหอใบเฟิร์น
..........................
เฮือก !!! ริวถึงกับสะดุ้งโหยงทันทีที่พลอยพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ริวแบบลนลานเลยตอนนั้น เขากลัวว่าพลอยจะเข้าใจผิดและน้อยใจอะไรหลายๆอย่าง เพราะตัวเขาเองก็สังเกตหลายครั้งว่าพลอยเป็นแบบนั้นจริงๆ
เธอมักพูดว่าเธอไม่คู่ควรกับริวเลยซึ่งแน่นอนว่าริว รวมถึงสาวๆคนอื่นๆไม่เคยคิดแบบนั้นเลยจริงๆ แต่ก่อนจะคิดเรื่องนั้นแล้วพลอยรู้ได้ไงล่ะเรื่องนั้น ริวเงียบไปแปปนึงแล้วถามว่าพลอยรู้ได้ไงเหรอครับ
[ พลอย ] : มีคนบอกพลอยค่ะ ริวยังไม่ได้ตอบสิ่งที่พลอยอยากรู้เลยนะคะ
ริวยิ่งงงเข้าไปใหญ่ว่าพลอยต้องการจะสื่ออะไรออกมา เขาคิดทบทวน คิด คิด คิด แล้วก็บอกไปว่า
[ ริว ] : ใช่ครับ ริวไปที่หอพักผู้หญิงมา แต่ริวไปหาเพื่อนครับ ริวมีเหตุผลที่ต้องไป
[ พลอย ] : เหตุผลเหรอ เหตุผลอะไรที่ริวไม่ได้บอกพลอยคะ
[ ริว ] : จะให้ริวอธิบายตอนนี้เลยมั้ยครับ
ริวพูดมันออกมาด้วยความรู้สึกจริงๆ คือเขาอยากให้พลอยรู้ว่าตัวเขาไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับใบเฟิร์นจริงๆนั่นแหละ และพลอยก็ตอบกลับมาว่า
[ พลอย ] : วันนี้ไม่ได้หรอกค่ะ มันดึกแล้ว พลอยคงไม่สะดวกให้มาตอนนี้
แค่พลอยพูดว่าไม่สะดวกคำเดียว ริวจิตตกเลยก็ว่าได้ เขาแบบอึ้กๆอั้กๆไปหมด นี่พลอยคิดว่าเขานอกใจเธอจริงๆเหรอเนี่ย ริวถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย พูดได้คำเดียวว่า " ครับ "
แล้วพลอยก็เงียบ ริวก็พูดอะไรไม่ออกเลยตอนนั้น ความเงียบเริ่มเข้ามาสู่รอบข้าง จนสักพักพลอยก็วางสายไป ริวก็ไม่กล้าโทรกลับ เพราะคำว่าไม่สะดวกที่พลอยพูดว่ามานั่นเอง
เช้าวันต่อมา ริวอยากจะไปหาพลอยใจจะขาด แต่ติดตรงคำที่ว่าไม่สะดวกเมื่อคืน เขาเลยไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกไป ไม่กล้าแม้แต่จะไปหา วันนั้นริวดูไม่มีสมาธิเลย
ก็อย่างว่าแหละนะ ต่อให้ฝึกวิชามามากมายแค่ไหน แต่เรื่องหัวใจนี่ฝึกกันยาก ปีศาจที่ว่าร้ายยังไม่เท่าสตรีนางนึงเลย และที่สำคัญ ริวถูกตามใจจากสาวๆรอบตัวมากเกินไป ทำให้เขาไม่รู้ว่าเมื่อถูกผู้หญิงที่ตัวเองรักพูดออกมาแบบนั้น
เขาควรจะทำตัวยังไงน่ะสิ่ สิ่งที่ริวทำได้ก็แค่แอบสัมผัสถึงพลังในตัวของรุ้งพลอยเท่านั้นเอง ผั๊วะ !!! อยู่ดีๆเวย์ก็ทุบโต๊ะแล้วพูดขึ้นมาว่าเอ้าเฮ้ยเป็นไรวะวันนี้
[ ริว ] : พลอยรู้เรื่อง ที่กูไปหอพักใบเฟิร์น แล้วดิ่ ทำไงดีวะ
[ เวย์ ] : เฮ้ย แล้วพลอยรู้ได้ไง เมียมึงมีองค์ป่ะเนี่ย
[ ริว ] : กูก็ไม่รู้ กูตั้งใจจะไปเคลียร์เมื่อคืน แต่พลอยบอกไม่สะดวก.....
[ เวย์ ] : แล้วมึงก็ซึมมันส้วมแบบนี่เนี่ยนะ เฮ้ย !!! ที่พลอยบอกไม่สะดวก เพราะมันดึกแล้วเปล่า
[ ริว ] : 3 ทุ่มเองนะเฮ้ย ดึกตรงไหนวะ
[ เวย์ ] : เฮ้ย พลอยเขาไม่ได้อยู่หอคนเดียวเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เขาก็อยู่กับแม่ของเขากับอาม่าของเขา ไอ้ห่ามึงไม่คิดเหรอวะ ว่าสามทุ่มเขาอาจจะนั่งคุยกันตามประสาครอบครัว คิดสิ่คิด คิดสิ่คิด จวยเอ๊ย
[ ริว ] : แต่ !!!
[ เวย์ ] : แต่อะไรเดี๋ยวโบ้หัวแม่มเลย มึงเงียบแล้วฟังกู ถ้าเมื่อวานมึงไปหาพลอยรู้มั้ยจะเกิดอะไรขึ้น.... มึงจะทำให้พลอยลำบากใจ เพราะถ้าไปดึกขนาดนั้น ว่าที่แม่ยายมึงคงต้องเดาออกแน่ๆแหละว่าพวกมึงสองคนมีปัญหากัน แล้วถ้าเกิดเขาสั่งห้ามให้พลอยไปหามึง มึงคิดว่าพลอยจะไม่ลำบากใจเลยดิ่
เวย์ดีดหูริวดังเผี๊ยะ !!! ไปอีกทีเพื่อดึงสติกลับมาอีกครั้ง พลันคิดในใจเด็กหนอเด็ก คงเพราะมีคนตามใจตลอดแบบนี้แหละ มันเลยทำให้เขาพลาดในจุดเล็กๆไป
เพราะเป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติ ในบางครั้งจึงทำอะไรไม่ได้ยั้งคิด เวย์รู้สึกโล่งอก ที่อย่างน้อยไอ้เพื่อนรักของเขาก็ยังมีหัวคิด ที่ไม่ไปหาพลอยเมื่อคืน ไม่งั้นล่ะก็เรื่องใหญ่แน่
[ ริว ] : โอย ทำเป็นสอนกู เรื่องมึงกับใบเฟิร์นล่ะ
[ เวย์ ] : เฮ้ยไม่เกี่ยวเว้ย กูบอกแล้วก็ไม่ได้คิดกับใบเฟิร์นเกินเพื่อน ยัง ยัง ยังไม่ไปอีก ได้เวลาง้อเมียแล้วไม่ใช่เหรอ ไป๊ !!!
[ ริว ] : อะไรมึงวะ กูก็จะง้ออยู่แล้ว เฮ้ยยยย !!!
[ เวย์ ] : ไป๊ !!!
ยังไม่ทันที่ริวจะได้พูดอะไร เวย์ก็ตั้งท่าเตะแล้ว ทำให้ริวต้องวิ่งไปทันที ซึ่งแน่นอนแหละเขาวิ่งไปหาพลอยแน่ๆ ทันทีที่ริววิ่งลับตาไป เวย์ก็ถอนหายใจแล้วพูดว่า
กูจะทำทุกอย่างให้มึงกับพลอยไม่ผิดใจกัน กูจะไม่ให้พลอย ต้องเสียใจอีกแล้ว
..........
ฟิ้ว !!! ริวนี่วิ่งอย่างไว ( ความเร็วของมนุษย์ ) ไปหาพลอยทันที แต่พอเป็นถึงแล้ว ริวก็ชะงักเลย เพราะตอนนี้เหมือนพลอยจะนั่งคุยกับคนอื่นอยู่
ตอนแรกริวคิดว่าจะรอให้พลอยคุยธุระเสร็จก่อน ค่อยเข้าไป แต่ว่า....
" น่าน่า น้องพลอย พี่ขอไลน์ได้มั้ย "
" ขอโทษนะคะพี่ พลอยให้ไม่ได้จริงๆค่ะ "
เฮ้ย !!! และแล้วความสามารถหูผีของริวกะก็ทำงาน เขาได้ยินบทสนทนาดังกล่าวแล้วก็เกิดความไม่พอใจเป็นอย่าง
ใครกันบังอาจมาขอไลน์พลอย แล้วเขาก็ได้ยินไอ้ผู้ชายคนนั้นพูดอีกว่า ไหนน้องพลอยบอกว่าไม่มีแฟนไง
ริวได้ยินนี่ถึงกับเหวอ ทำไมพลอยพูดแบบนั้นล่ะ หรือพลอยจะไม่ได้พูด แต่พวกมันมั่วกันขึ้นมาเอง
[ พลอย ] : พลอยไม่มีแฟนค่ะ
กึ๊กเดียวเลยจริงๆ มังกรเพลิงกลายเป็นจิ้งจกติดไฟทันที อยู่ดีๆก็ดิ่ง อยู่ดีๆก็หัวใจเต้นผิดปกติ นี่พลอยโกรธเขาขนาดนี้เลยเหรอ
ริวนิ่งเลยไปตอนนั้น แต่ว่า... คำๆนึงที่ออกมาจากพลอยอีกครั้ง มันทำให้หัวใจของริวตื่นตึ้กๆๆๆด้วยความอบอุ่นอีกครั้ง
[ พลอย ] : พลอยไม่มีแฟนค่ะ พลอยมีแต่คู่หมั้น
โอ้ว !!! มังกรเพลิงแทบจะคำรามเลย พอเขาได้ยินแบบนั้น แล้ว ใจเต้นตุ้บๆๆๆไปหมด เขาดีใจ ดีใจที่พลอยกล้าพูดแบบนั้น
" แล้วไหนล่ะคู่หมั้นน้องพลอย พี่ยังไม่เห็นเลย หรือว่าเลิกกันแล้ว "
[ พลอย ] : ริวเขาก็มีเรียนค่ะพี่ๆ ริวเขาไม่ได้ว่างทั้งวัน
ตอนนี้ริวนี่แบบจะลอยให้ได้เลยพอพลอยพูดแบบนี้ แต่ไอ้ฝ่ายที่วอแวก็ไม่เลิก มันบอกแหมๆๆ พี่ได้ข่าวว่าแฟนน้องพลอย ไปหาผู้หญิงที่หอพักนี่จ๊ะ
ไม่ใช่ว่าโดนนอกใจเหรอ ริวนี่แบบกำหมัดเลยตอนนั้น แต่ซักพักเขาก็ยิ้มใจละลาย เพราะได้ยินพลอยพูดว่า
[ พลอย ] : อื้มมม ขึ้นไปหาก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเกินเลยนี่คะ
" จะจริงเหรอน้องพลอย ถ้าไม่ได้ทำอะไรแล้วคู่หมั้นน้องพลอยไปไหนล่ะ "
[ พลอย ] : ริวเขาก็มีเรียน มีธุระส่วนตัวนี่คะ ไม่ใช่ว่าต้องมาอยู่กับพลอยตลอดเวลา แต่พลอยว่านะ ถ้าพลอยเรียกริว ริวก็คงจะมาทันทีค่ะ
ริวได้ฟังแล้วก็แบบ โอยไม่ไหวแล้ว ทำไมเมียของเขาถึงน่ารักแบบนี้นะ แล้วนั่นก็เหมือนสัญญาณที่ดี เพราะตอนนี้เขาสามารถเข้าไปหาหญิงคนรักได้แล้วล่ะ
ริวเดินเข้าไปโท่งๆเลย ภาพตรงหน้าคือพลอยกำลังนั่งอยู่กับเพื่อนสาวร่วมคณะอีก 2 คน ดูพวกเธอมีท่าทีลุกลี้ลุกลนมากเลย เหมือนว่ากำลังกลัวกลุ่มผู้ชายตรงหน้า
ทันทีที่เธอเห็นริว พวกเธอก็ " พี่ริวมาแล้ว พลอยๆๆ พี่ริวมาแล้ว " ทันทีที่พูดขึ้นมา ไอ้พวกกลุ่มผู้ชายที่กำลังตะล่อมขอเบอร์พลอย ก็หันไปมองกันทันที
ชายหนุ่มรูปหล่อ กำลังเดินมาด้วยท่าทีที่แปลกๆ ตอนนี้ริวโมโหมากเลย เพราะท่าทางของน้องทั้งสองคนนั้นดูกลัวมากๆ แต่ก็ยังฝืนนั่งกอดพลอยอยู่
เหมือนพยายามปกป้องพลอย พลอยเองก็ดูโล่งอกมากที่ริวมาแล้ว
" มึงเองเรอ~ ( เรอะ ) "
ไอ้คนที่มันจับพลอย ตะเบงเสียงพูดกับริว แต่ว่าฟุ่บบ ริวเดินเข้าไปไม่สนใจเลย เขาเดินไปหาพลอย เดินไปหารุ่นน้องทั้งสองคน
ริวมองหน้าพลอยและลูบไปที่หัวของรุ้นน้องทั้งสอง แล้วบอกว่าไม่เป็นไรแล้วนะ เก่งมากทั้งสองคน
[ พลอย ] : ริวคะ ทางซ้ายค่ะ
พลอยพูดเหมือนว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งริวก็ตอบสนองทันที เขาหันหน้ากับมาก็เห็นมา ก็เห็นว่าไอ้หนุ่มคนนั้นกำลังง้างหมัดมาใส่เขา
เผี๊ยะ !!! วื๊ดด ขลุกๆๆๆ ริวกะหลบแล้วดึงแขนของมันเหวี่ยงตามน้ำจนมันล้มกลิ้งทันที แต่สิ่งที่ริวแปลกใจคือ ทำไมพลอยรู้ล่ะ
รู้ไม่พอแถมยังพูดล่วงหน้าด้วยความใจเย็นอีกต่างหาก ขลุกๆๆ ไอ้คนนั้นกลิ้งลงไปกับพื้น เพื่อนมันที่มาด้วยก็พอกันเหวอแดก ทำไมมันหลบได้วะน่ะ
ริวหันกลับไปหาพลอยอีกครั้งแล้วถามว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนพลอยเล่าเสียงสั่นๆว่านั่งทำรายงานอยู่แล้วพวกพี่เขาก็เข้ามาคุย มาแทะโลมพลอย หนูอยากช่วยแต่หนูกลัว
ทั้งพลอยและริวก็ลูบหัวเพื่อนๆสองคนนั้นไว้ด้วยความเอ็นดู พลอยบอกว่าสองคนนี้เป็นเพื่อนกลุ่มรายงานค่ะริว นิสัยดีมากๆเลย
นั่งกอดพลอยตัวสั่นเลย แต่ไม่ยอมทิ้งพลอยเลยค่ะ ทันใดนั้นเองไอ้กลุ่มพวกนั้นก็จะวิ่งเข้ามาหาเรื่องริว แต่ว่า .... ป๊อก !!! ริวดีดนิ้วจนเกิดเสียงขึ้น
[ ริวกะ ] : ระวังฝุ่นเข้าตาล่ะ
วิ๊วววว ทันใดนั้นลมก็พัดโหมแบบกระทันหัน ลมพัดแรงมากจนฝุ่นดินตรงนั้นพัดใส่พวกมันทันที
โอ๊ย เหี้ยไรวะ โอ๊ยตากู เสียงร้องของพวกมันดังขึ้นระงมเลยทีเดียว วิ๊ววว ปั้ป !!! ริวประกบมืออีกครั้งลมก็หายไปทันที
จากที่ห้าวๆเมื่อกี้ ตอนนี้พวกมันได้แต่ขยี้ตา จนตาแดงเถือกไปหมดเลย เพื่อนสองคนที่อยู่ด้วยก็งงว่ามันเกิดอะไรขึ้นกะนนะ
แล้วตอนนั้นเองก็ได้มีใครบางคนเดินเข้ามา ท่าทางดูดุดันเหมือนหัวหน้าโจรก็ว่าได้
" พวกมึงโดนลูกพี่ก็แน่ "
[ ลูกพี่ ] : ไหนวะ ใครมีมึงบอก
" มันนั่นแหละพี่ "
ริวมองๆหน้าไอ้ขี้ฟ้อง แล้วก็นึกขึ้นได้ ว่าเอ้า !!! ไอ้คนนี้นี่หว่า ที่มันหาเรื่องเขาตอนที่ไปหาใบเฟิร์น ริวประติดประต่อเรื่องราวได้ทันที
ว่ามันนี่แหละ คงจะเป็นคนปล่อยข่าวเรื่องที่เขาขึ้นห้องพักของใบเฟิร์น ริวเดินมาสะบัดมืออีกครั้งเพื่อไล่ฝุ่นออกไป
[ ลูกพี่ ] : ไอ้นี่เหร~ ( เหรอ )
[ ขี้ฟ้อง ] : ใช่ครับ โอ๊ย !!!
ผั๊วะ !!! ผั๊วะ !!! ผั๊วะ !!!! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ยังไม่ทันที่มันจะได้พูดอะไร ลูกพี่ก็ประเคนทั้งหมดเท้าเข่าศอกใส่ไม่ยั้ง จนลูกน้องที่เหลือตกใจ
หลังจากออกอาวุธ ออกอาวุธ ที่พัฒนามาเป็นชุดไปแล้ว ลูกพี่นักเลงมันก็สั่งให้ลากไอขี้ฟ้องไปทันที
[ ลูกพี่ ] : มึงนี่มันเหี่ยจริงๆหาแต่เรื่องให้กู
[ ขี้ฟ้อง ] : โอ้ย พี่ทำผมทำไมพี่ โอยผมทำอะไรผิด
มันทั้งเจ็บตัว ทั้งสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นอยู่ดีๆ ทำไมมันถึงโดนแบบนี้ ลูกพี่มันบอกว่ามึงมีเรื่องกับใครก็ได้ แต่ไม่ใช่ไอ้นั่น
มันก็งงว่าลูกพี่มันหมายความว่าไง อ๋อไอ้เหี้ยริวนั่นน่ะเหรอ กลัวอะไรมันวะพี่ ผั๊วะ ๆ ๆ ๆ ๆ อีกแล้วมันโดนอีกแล้ว
มันทำได้แค่นอน มอบ เท่านั้น มันไม่รู้เลยจริงๆว่ามันผิดอะไร ลูกพี่มันนั่งลงมาและพูดขึ้นมาว่า
[ ลูกพี่ ] : มึงดีใจไว้เถอะที่โดนกูกระทืบ ถ้าไอ้นั่นมันได้ลงมือล่ะก็ มึงได้ลงไปนอนคุยกับโคตรเหง้ามึงใต้รากมะม่วงแล้ว
[ ขี้ฟ้อง ] : อะ อะไรกันครับพี่ หมายความว่าไงพี่
ไอ้เพื่อนๆที่อยู่ใกล้ๆก็ตกใจไม่แพ้กัน ทำไมเพื่อนมันโดนกระทืบล่ะ แล้วที่บอกว่าไปคุยกับรากมะม่วงคืออะไร ไอ้ริวนั้นจะฆ่าเพื่อนมันจริงๆเหรอ
ลูกพี่จุดบุหรี่ออกมาดูดปื้ดนึงแล้วพลันคิดถึงเหตุการณ์เมื่อสองปีก่อน มันเหมือนฝันร้ายที่ไม่เคยคิดว่าจะได้พบเจอ คนๆเดียว สามารถกระทืบคนเกือบร้อยคนได้สบายๆ
นึกไปมือก็สั่น พวกลูกน้องเห็นลูกพี่ของมันสั่นก็พากันเหวอไปหมด อะไรกันนะที่ทำให้ลูกพี่ของมันเป็นได้ขนาดนี้
[ ลูกพี่ ] : มันนั่นแหละที่กระทืบ โรงเรียนช่างกล A และอาชีวะ B ร้อยกว่าคนจนต้องเข้าโรงพยาบาล
พูดจบแค่แค่นั้น ลูกพี่ก็โยนยุหรี่อีกครึ่งมวนทิ้งไปเลย พอพูดถึงเรื่องนี้ทีไร รสบุหรี่มันเปลี่ยนไปหมด ส่วนไอ้พวกลูกน้องที่เหลือก็มองหน้ากันเหลอหลากันเลย
แน่นอนแหละว่าพวกมันต้องรู้จักข่าวนี้ มันเป็นข่าวดังเมื่อ 2 ปีก่อน ช่างกลA อาชีวะB สองสถาบันคู่อริ เปิดศึกตีกัน แต่ผลกลับกลายเป็นเหมือนกับว่า
ทั้งสองโรงเรียนถูกเล่นงานจากมือที่ 3 แต่สิ่งที่ยังเป็นปริศนามาจนถึงตอนนี้รือ แล้วใครล่ะเป็นคนทำ เพราะถ้าจะทำให้เด็กอาชีวะร่วม 100 คน บาดเจ็บได้ขนาดนั้น
อีกฝ่ายต้องมีคนไม่ต่ำกว่าร้อย แต่ทำไมถึงไม่มีใครรู้ ทำไมไม่มีใครถ่ายภาพไว้ได้สักคน เพราะถ้าคนเยอะขนาดนั้น มันต้องมีภาพตอนหลบหนีสิ่
แต่จนวันนี้ยังหาหลักฐานอะไรไม่ได้เลย แล้วทำไมลูกพี่ของมันถึงรู้ล่ะ แล้วทำไมพี่ไม่เคยเล่าให้ฟังเลย ลูกพี่เลยบอกว่า
[ ลูกพี่ ] : กูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้ารู้ว่าคนเป็น 100 เอาคนๆเดียวไม่ลง กูสั่งห้ามเลยนะอย่าไปยุ่งกับไอ้นั่นอีก กูไม่อยากชิบหายเหมือนเมื่อก่อน
ลูกพี่สั่งแล้วก็ขึ้นรถไปเลย แต่มีเหรอที่ไอ้ขี้ฟ้องมันจะยอมง่ายๆ ฝากไว้ก่อนเถอะมึง กูเอาคืนแน่
มันกล่างไว้อยากอย่างอาฆาตก่อนที่จะพาร่างที่สะบักสะบอมของตัวเองขึ้นนรถเพื่อนๆของมันไป
ด้านริวนั้นหลังจากที่พวกมันลากไอ้ตัวขี้ฟ้องไปกระทืบแล้วริวถึงกับพูดขึ้นมาด้วยเสียงเข้มๆว่า
" ใครวะ "
เอ่อ สมกับเป็นปลาทอง ริวยังยืนอึนอยู่เลยว่าเมื่อกี้ใครวะ รินยืนเกาหัวแกรกๆ ราวกับว่ายังงงอยู่ว่ามันเป็นใคร แล้วสองสาวเพื่อนร่วมกลุ่มรายงานของพลอยก็เดินมาขอบคุณชายหนุ่ม
แต่ริวกลับพูดว่าพี่ต่างหากต้องขอบคุณพวกน้องที่ปกป้องพลอย แล้วก็บอกอ่ะๆๆพี่ให้ๆ แล้วริวก็หยิบอะไรบางอย่างออกมา เป็นเหมือนแผ่นกระดาษอะไรซักอย่าง
[ เพื่อนพลอย ] : โห import จากบ้านพี่ริวเปล่าเนี่ย
ริวก็ตอบว่าช่ายเลยกลิ่นมันหอมนะ พกติดตัวไว้ด้วยล่ะ ใส่กระเป๋าตังส์ไว้ก็ดี เพื่อนพลอยทั้งสองก็บอกค่ะๆได้เลยค่ะ แล้วทั้งสองก็ขอตัวไปทำธุระอื่นๆต่อทันที
พอทั้งสองไปแล้วริวก็แบบ อ่ะแหะๆ ๆ ๆ ๆ พลอยจ๋าคือว่า เอ่อคือว่า ริวมีเรื่องจะมาสารภาพบาป ริวเอ่อ เอ่อ ริวพูดไปเหล่มองไป แล้วหมดอ่ะ หมดเลยความเท่ส์ของพี่มังกร
[ พลอย ] : พลอยยังโกรธริวอยู่นะ
[ ริว ] : เอ่ออ เอ่อออ ริวขอโทษครับที่ทำอะไรไม่บอกพลอย
[ พลอย ] : พลอยโกรธที่ริวไม่ยอมบอกฝันดีต่างหาก อุตส่าห์รอฟังตั้งนานเช๊อะ !!! งอนแล้ว ริวไม่รักพลอยแล้วเหรอ
เอ้า !!! เป็นอย่างนั้นไป สรุปว่าเมื่อคืนที่พลอยเงียบไปนั้น เพราะเธอรอให้ริวบอกฝันดีเธอนั่นเองครับท่านผู้ชม ริวก็ทั้งทำหน้าเอ๋อทั้งยิ้มดีใจ ทั้งมึนที่ตัวเองเข้าใจผิดไป เขาเดินเข้าไปจะจับมือพลอย
แต่ก็ต้องชะงักไว้เพราะนี่ยังอยู่ที่มหาวิทยาลัยอยู่เลย ริวกลัวมันจะไม่เหมาะแต่พลอยเองกลับกลายเป็นฝ่ายที่จับมือริวแล้วพูดว่า พลอยอยากฟังเรื่องทั้งหมดค่ะริว
[ ริว ] : พลอย ริวนอนไม่หลับเลยนะ ทำไมเมื่อคืนไม่ให้ริวไปหาล่ะ แล้วยังบอก.... ว่า...
[ พลอย ] : ก็พลอยไม่สะดวกจริงๆนี่คะ พลอยอยู่กับแม่กุล พลอยอยู่กับอาม่านะ ริวก็รู้นี่นาว่าตอนนี้แม่กุลยังจับตาดูพฤติกรรมของริวอยู่ ถ้ามาหาพลอยล่ะก็แย่แน่ๆเลย
นั่นไงล่ะฟังแล้วขนหัวลุก ริวกะถึงกับพูดในใจไอ้เวย์ไอ้เชี่ยเป็นหมอดูหรือไงวะ แล้วพลอยก็จ้องๆมองๆริวด้วยแววตาที่แบบเหมือนจะปัดเป่าความขุ่นมัวในจิตใจไปหมดให้ได้เลย
[ พลอย ] : ริวต้องเล่าให้พลอยฟังนะ ถ้าโกหกล่ะก็ เจอดีแน่
แล้วแม่หมอคนทรงก็จูงมือว่าที่คู่หมั้นเดินไปที่โต๊ะ ริวก็เล่าทุกอย่างให้ฟัง เล่าทุกอย่างที่คิดพลอยก็จับมือริวไปด้วย ฟังไปด้วย แววตาที่พลอยมองริวมันช่างหวานซึ้งเหลือเกิน
คือด้วยแววตาและภาษากายตอนนี้ดูก็รู้ว่าพลอยนั้นเชื่อริวและประทับใจในเรื่องที่ริวเล่ามาให้ฟัง ซึ่งด้วยญาณแห่งมหาเทพคนทรง จึงทำให้พลอยรับรู้ได้เลยว่าริวไม่ได้โกหก
หลังจากที่ทั้งคู่เข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็พากันมานั่งคุยกันงุ้งงิ้งๆๆๆ อยู่2 คน จนกระทั่งน้ากุลมา ซึ่งทันทีที่ริวเห็นว่าที่แม่ยายเขาก็รีบลุกขึ้นสวัสดีทันที แต่แทนที่จะได้รับคำทักทายที่ดีกลับมา กลับกลายเป็นว่า
[ พิกุล ] : ริว !!! ลืมแล้วเหรอวันนี้ วันอะไร น้านึกว่าจะไปแล้วนะ
ริวถึงกับตะลึงเลยครับ เพราะเขาเองก็งงว่าทำอยู่ดีๆน้ากุลพูดแบบนี้ พลอยก็ยิ่ง งงเข้าไปใหญ่ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมแม่ของเธอถึงดูมีท่าทีตกใจล่ะ และทันใดนั้นริวก็นึกขึ้นมาได้
[ ริว ] : เฮ้ย !!!
ริวนึกขึ้นได้ทันทีว่าวันนี้เขามีเรื่องที่ต้องไปทำ ทันทีที่เขานึกขึ้นได้ เขาก็ยกมือไหว้พิกุลทันที แล้วบอกว่าขอบคุณครับน้ากุล เขาหันไปบอกพลอยว่า วันนี้ริวไปธุระก่อนนะครับ และกำลังจะรีบออกไปทันที
[ พิกุล ] : เดี๋ยวริว วันนี้พาพลอยไปด้วยได้ น้าอนุญาต
[ ริว ] : หือ ? ได้เหรอครับ
[ พิกุล ] : ได้สิ่ วันนี้น้าเองก็จะพาอาม่าไปธุระพอดี ริวพาพลอยไปด้วยก็ได้ แล้วค่อยไปส่งพลอยที่บ้านน้า
ทันทีที่น้ากุลพูดแบบนั้น พลอยก็ยิ่ง งงหนักเลยว่าทำไมวันนี้แม่กุลของเธอยอมให้เธอไปกับริว แต่ยังไงซะเธอก็ดีใจแหละที่จะได้อยู่กับริว ริวได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มเลย เขายกมือไหว้และเอ่ยขอบคุณครับน้ากุล
พลอยก็เดินไปเขย่ง หอมแก้มแม่ทูนหัวของเธอแล้วบอกขอบคุณค่ะ พิกุลก็บอกให้รีบไปเดี๋ยวรถติด ริวก็รีบพาพลอยไปทันที โดยที่มีบาคุวิ่งตามไปด้วย
[ ริว ] : เอ้ บาคุทำไมเดี๋ยวนี้นายออกมาบ่อยจัง หว่า
[ บาคุ ] : จริงๆแล้วข้าก็ออกมาบ่อยๆนะขอรับนายน้อย แต่ข้าชอบไปนอนหลังทะเลสาบนู่นมากกว่า วิญญาณธาตุวารี ทำให้เขารู้สึกสบายขอรับ
[ ริว ] : อ่อ หรา เอาเถอะ เดี๋ยวอีกไม่นานนายก็ต้องไปบำเพ็ญศีลแล้วนี่ ทำตามที่นายต้องการเถอะ
ริวพูดเสร็จก็รีบเดินไปที่รถหรู โลโก้กระทิงดุ ที่ไม่ใช่สเปน ซึ่งแน่นอนล่ะพอทั้งคู่มาถึง บาคุก็ต้องกลับเข้าช่องว่างมิติเพราะ รถนี้นั่งได้แค่ 2คน หลังจากที่ประตูปิดปึ้ง ริวก็รีบบึ่งรถออกไปทันที เพราะเขามีธุระสำคัญที่ต้องไปทำ ริวตีรถออกทางลัดออกมุ่งออกถนนพระราม 5 ทันที
[ พลอย ] : งืม ทำไมวันนี้แม่กุลให้มาง่ายจัง
[ ริว ] : เอ่อะ เอ่ออ แล้วไม่ดีเหรอครับ
[ พลอย ] : ดีสิ่คะ หรือริวไม่อยากอยู่กับพลอย
[ ริว ] : อยาก อยากอยู่สิ่ครับ เนี่ยถ้าไม่ขับรถจะโผไปกอดแล้วเนี่ย
[ พลอย ] : เง้อ ไม่ได้นะ ขับรถไปเล๊ยยยยยยยยยย
พลอยงุ๊งงิ๊งได้น่ารักมากๆเลยล่ะ เธอนั่งมองชายหนุ่มคนรักของเธอไม่วางตา ซึ่งเหมือนเธอจะแกล้งริวเลย เพราะว่าริวต้องมองถนนตลอดเวลา ทำให้ไม่สามารถหันมาสบตาทำหวานซึ้งได้
ซึ่งริวก็หน้ามุ่ยเลย พลอยก็หัวเราะเหมือนพอใจกับรีแอคชั่นแบบนั้น และชวนคุยเรื่องนู่นนี่นั่นไปเรื่อยเลย จนกระทั่งพลอยนึกอยากถามเรื่องธุระวันนี้ขึ้นมา
[ พลอย ] : ริวคะ เอ่อพลอยถามได้มั้ยว่า เอ่อวันนี้มีธุระอะไรเหรอคะ
[ ริว ] : หืม ไปรับดาบน่ะ
[ พลอย ] : หืมดาบ ริวก็มีดาบ เอ่อ ดาบที่ใช้ส่งวิญญาณแล้วไม่ใช่เหรอคะ
[ ริว ] : อื้ม ก็ใช่นะ แต่ดาบเล่มนั้นใช้ต่อสู้กับคนไม่ได้ ฟันคนก็ไม่เข้า
[ พลอย ] : พี่คนนี้เขาเป็นใครคะริว เอ่อ เรื่องนี้พลอยรู้ได้มั้ยคะ
[ ริว ] : อ๋อได้สิ่ พี่เขาเป็นคนรู้จักของพ่อน่ะ ริวกับพี่ขาเลยสนิทกัน พลอยจำตุ๊กตาของพลอย ได้มั้ย
พลอยนึกไปถึงตุ๊กตาของเธอ ( ตอนที่ 17 ) ตุ๊กตาที่แม่สกุณาซื้อให้ตอนเด็กๆ และปักอักษร RP เอาไว้ ซึ่งหลังจากที่พลอยต้องออกจากบ้าน แล้วตุ๊กตาพวกนี้ก็ถูกขนเอาไปขายทั้งหมดนั่นเอง
[ พลอย ] : อื้อ จำได้ค่ะ ตุ๊กตาที่ริวไปตามซื้อคืนมาเหรอคะ
[ ริว ] : อื้มใช่ครับ แต่ที่จริงแล้วที่ริวไปตามหาซื้อมาได้ เพราะพี่คนนี้แหละ
[ พลอย ] : ห้ะ !!!
พลอยถึงกับตกใจเลยที่รู้ว่าพี่คนนี้เขาช่วยตามหาตุ๊กตา ริวเล่าต่อว่า จริงๆแล้วพี่เขารู้จักกับริวตอนที่ริวมาตามหาพลอย และริวเคยบอกว่า แค้นมากที่พวกคนเลวๆเอาของในบ้านของพลอยไปขายทิ้งหมดเลย
ตัวริน พ่อของเขานั้นสามารถตามซื้อพวกของสำคัญๆ ของคุณสกลกลับมาได้ แต่ตัวเขาแทบไม่ได้ช่วยอะไรเลย พอพี่คนนั้นถามว่าแล้วเอ็งอยากทำอะไร ริวก็ตอบกลับไปว่า ผมอยากตามหาตุ๊กตาของพลอยกลับมา
พลอยมีตุ๊กตาที่รักมากๆอยู่หลายตัว แต่ตอนนี้ก็หายไปหมดแล้วเช่นกัน ริวคุยกับพี่เขาว่าอย่างน้อยก็อยากหาให้ได้กลับมาซัก ตัวสองตัวก็ยังดี เผื่อวันที่พลอยกลับมา ริวจะได้เอาไว้เป็นของขวัญให้พลอย
[ พี่คนนั้น ] : เอ้า !!! ก็ตามหาสิ่
[ ริว ] : โหพี่ แล้วจะไปตามหาที่ไหนล่ะ เมืองไทยผมก็ไม่รู้แหล่งด้วย
[ พี่คนนั้น ] : ยังไม่เริ่มเลยก็บ่นละ แต่พี่บอกก่อนนะเว้ยเรื่องราคา มันอาจจะแพงจนน่าเกลียดเลยนะ
[ ริว ] : เท่าไรผมก็จ่ายพี่
[ พี่คนนั้น ] : ฟังพี่ก่อนเว้ย พี่รู้ว่าเอ็งมีเงินจ่าย แต่เอ็งต้องคิดก่อนว่ามันคุ้มที่จะจ่ายมั้ย ถ้าเอ็งมั่นใจพี่ก็จะช่วยเต็มที่
ริวไม่รีรอทันทีที่จะตอบตกลง ริวบอกข้อมูลอีกว่าตุ๊กตาของพลอยทุกตัว ถูกปักด้วยตัวอักษร RP ใช้ด้ายสีชมพู หลังจากนั้นพี่เขาก็เล่นบทโหดตามไปกระทืบไอ้พวกที่ขนของ ของรุ้งพลอยไปขายและถามว่าเอาไปปล่อยขายที่ไหน
ซึ่งทันทีที่รู้ชื่อร้านพี่คนนั้นก็ตามไปทันที แน่นอนว่าเขาไม่จำเป็นต้องเล่นบทโหด แค่ถามว่าจำได้มั้ยว่ารับของจากคนนี้ มีของประเภทนี้แล้วแยกไปไว้ที่ไหนบ้าง ซึ่งแน่นอนแหละว่ามันเป็นเวลาหลายปีกว่าแล้ว ตุ๊กตาก็ยอมกระจัดกระจายไปทั่ว
ริวยังเล่าอีกว่าหลังจากที่ตัวเขากลับไปญี่ปุ่น พี่เขาก็ยังแบ่งเวลาจากการทำงานประจำมาช่วยหาข้อมูล จนกระทั่ง 1 เดือนผ่านไป เขาก็พบตุ๊กตาตัวแรกซึ่งทันทีที่เจอ เขาถ่ายรูปและ FaceTime คุยกับริว
ริวร้องไห้เลยพอได้เห็นตุ๊กตาตัวนั้น ริวบอกใช่ๆๆๆตัวนั้นแหละ ตัวนั้นๆๆ แต่คุยกันได้ไม่นาน ริวก็ต้องรีบวางสาย เพราะว่ามีเรียนหนังสือ ซึ่งพอเจอตัวแรกแล้ว มันก็เริ่มง่ายแล้วตอนนี้
จนอีกไม่กี่สัปดาห์ ริวก็สอบเสร็จและปิดเทอมพอดี เขาจึงรีบมาที่ไทยไม่รีรอทันที ซึ่งคืนแรกที่ริวมาที่ไทย เขาไม่ไปบ้านพักอิซานางิเลย เขาตรงไปที่บ้านของพี่คนนั้น เพื่อขอเจอตุ๊กตา
[ พลอย ] : โห ใช้คำว่าเจอเลยเหรอริว ใช้คำว่าไปดูก็พอมั้งคะ
[ ริว ] : ไม่ได้หรอก ใช้คำว่าเจอถูกแล้ว ริวต้องไปเจอตัวแทนของพลอยให้ได้
พลอยฟังแล้วก็ยิ้มเขินไปหมด พลอยขอให้ริวเล่าให้ฟังต่อ ซึ่งเขาก็เล่าว่า วันนั้นคือนอนกอดตุ๊กตาพลอยทั้งคืนเลย วันรุ่งขึ้นปฏิบัติการตามหาตุ๊กตาตัวที่สองก็เริ่มขึ้น
พี่เขาใช้เส้นสายในวงการร้านสินค้ามือสองเพื่อสืบหาเส้นทางและล็อตสินค้าแต่ละล็อต ซึ่งแน่นอนแหละ ว่ามันต้องมีจดบันทึกอย่างละเอียดแน่นอน พี่เขาเริ่มเจอตุ๊กตาทีละตัว ทีละตัว ทีละตัว
บางตัวที่มีคนซื้อไปแล้ว พี่เขาก็ตามไปถึงบ้านและขอซื้อคืน ซึ่งมันก็เป็นอย่างที่พี่เขาเคยบอกริวไว้ ว่าถ้าราคามันสูงจนน่าเกลียด ริวจะซื้อมั้ย ซึ่งปกติแล้วการไปขอซื้อตรงๆแบบนี้ ยังไงซะก็ต้องโดนมองออกมาว่าต้องการมากแน่ๆล่ะ
ก็แน่นอน คงไม่มีใครเมตตาแล้วบอกได้สิ่ ชั้นจะขายให้ในราคาที่ซื้อมา ไม่ ไม่เลย บางคนอัพราคาแบบหน้าด้านๆ แต่พี่คนนั้นก็ต้องกัดฟันไม่แสดงท่าทีป่าเถื่อน เหมือนตอนไปกระทืบคนขนของมา ซึ่งแน่นอนล่ะ เขาก็ต้องใช้ชั้นเชิงในการต่อราคาบ้าง
ถึงแม้จะไม่กี่พันบาท แต่เขาก็คิดว่าไม่ควรเสียเงินมากขนาดนี้ แต่ก็เอาเถอะ เพื่อความสุขของน้องชาย บางคนหัวอ่อนหน่อย เขาก็จะบอกว่าตุ๊กตานี่เป็นของสำคัญมากๆ น้องสาวเขาคนนึงเสียแม่ไปและนั่นเป็นของดูต่างหน้าของแม่เธอ ตัวอักษร RP สีชมพูนั้น ปักด้วยมือของแม่เขาเอง
บางทีแม่ของเขาอาจจะวนเวียนอยู่ใกล้ๆตุ๊กตาเพื่อรอวันที่ลูกสาวจะได้อุ้มมันอีกครั้ง บางคนกลัวก็รีบขายให้ทันทีไม่รีรอ เพราะคงไม่มีคนบ้าที่ไหนแบกหน้ามาซื้อตุ๊กตาถึงบ้านแล้วมาหลอกแบบนี้หรอก
และอีกอย่างจำนวนเงินที่เสนอให้มันก็มากพอที่จะซื้อตัวใหม่ได้ด้วย แต่เขากลับมาขอซื้อตุ๊กตาตัวเก่าๆแบบนี้ และอีกเคล็ดลับหนึ่งก็คือ พี่เขาจะเตรียมของเล่นที่ทันสมัยไว้ไปต่อรองกับลูกสาวหรือสาวๆเจ้าของตุ๊กตาด้วย
ก็แน่ล่ะถ้ามีของมาล่อตาล่อใจมันก็ทำให้การซื้อขายตกลงกันง่าย ส่วนราคาค่อยว่ากัน ริวกับพี่ชาย ใช้เวลาเกือบเดือนเพื่อเดินทางไปทั่วประเทศไทย เพื่อขอซื้อตุ๊กตาคืน จนเกือบครบทุกตัว ตุ๊กตาหมีพู สติช ทิ๊กเกอร์ พิ๊กเลต สกั๊ม อาราเล่ กัจจัง
แต่มินนี่เม้าส์ตัวสุดท้ายไม่ว่าจะหาข้อมูลเท่าไรก็หาไม่เจอจนสุดท้ายริวต้องกลับบ้านไปก่อน เพราะถึงเวลาเปิดเทอม ตอนแรกพี่เขาก็บอกว่าให้ตัดใจเถอะ ได้แค่นี้ก็ดีแล้ว
แต่ริวก็ขอร้องว่าให้ช่วยพยายามอีกหน่อย ตุ๊กตามันสำคัญมากจริงๆ พี่เขาก็เลยใช้ที่พึ่งสุดท้าย ขวาตาย ซ้ายสลบ สองมือประกบ ย่อตัวนั่งชันเขา
เจ้าพระคู๊ณณณณ ขอให้ลูกช้างตามหาตุ๊กตาตัวนั้นให้เจอด้วยเถิ๊ด
พลอยหัวเราะเลยตอนแรกนึกว่าพี่เขาจะทำอะไร กลายเป็นว่านั่งไหว้พระซะงั้น ริวก็เล่าต่อไปว่า เหมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะเห็นใจ เพราะวันต่อมาพี่เขาก็เจอตุ๊กตาจนได้
[ พลอย ] : เจอที่ไหนคะ เจอมินนี่เมาส์ที่ไหนคะ
[ ริวกะ ] : สะพานเหล็ก
พลอยถึงกับฮ๊ะ เลยทีเดียวทำไมไปเจอที่สะพานเหล็กล่ะ ริวก็เล่าต่อว่า วันนั้นเป็นวันเสาร์ และทุกวันเสาร์เนี่ย ที่บริเวณนั้นจะมีเปิดท้าย ขายของเล่นมือสอง อะไหล่หุ่นยนต์ บลาๆ
พูดง่ายๆคือสวรรค์ของนักสะสมของเล่นเก่าๆที่ราคาจับต้องได้ และสวรรค์ของนักทำโมเดลก็ว่าได้ พี่คนนั้นก็ชอบสะสมของเล่นเหมือนริว พี่เขาเลยชอบไปเดินประจำ แล้ววันนั้นไม่รู้อะไรดลใจ
ให้พี่เขาไปเดินโซนที่ไม่เคยไปเดิน เป็นโซนตุ๊กตามือสองแล้วเขาก็เจอมันจนได้ พลอยฟังแล้วยิ้มไม่หุบเลย เพราะมินนี่เม้าส์นั้น เป็นตุ๊กตาตัวแรกที่แม่เธอซื้อให้ มันจึงมีความหมายกับเธอมากๆ
[ พลอย ] : งื้อออ พลอยต้องขอบคุณพี่เขาแล้วล่ะค่ะแบบนี้
ริวเห็นพลอยยิ้มแบบนี้เขาก็หยุดที่จะยิ้มตามไม่ได้ ทั้งคู่คุยกันอีกหลายเรื่อง จนกระทั่งริวได้ขับมาถึงซอยบ้านของพี่คนนั้นจนได้ ดีนะเนี่ย ที่ออกมาทันเวลาไม่งั้นติดยาวแน่ๆ
ทันทีที่ริวขับรถมาถึง คนก็มองกันเป็นแถบ เพราะรถของริวนั้นมันเป็นรถในฝันของใครหลายคนเลยก็ว่าได้ แต่ริวก็ไม่ได้อวด ไม่ได้เบิ้ลเสียงโชว์พลังเสียงแต่อย่างใดนะ กร่อกกกกก
เสียงยางยี่ห้อดังบดกับพื้นที่เป็นหินเม็ดเล็กๆดังไปทั่วซอย พลอยถึงกับมองด้วยความสนใจ เพราะนี่เหมือนบ้านสวนเลย ซักพักที่ริวมาจอดรถหน้าบ้าน ก็มีหมาตัวนึงวิ่งมาด้วยท่าทีดีใจสุดๆ
พอหมาตัวนั้นวิ่งมาถึงพลอยก็แบบดูตื่นเต้นมากๆเลย ริวพูดกับหมาไปว่า ไปบอกพี่เขาหน่อยว่าชั้นมาแล้ว ทันทีที่ริวพูดเสร็จหมาตัวนั้นก็เห่าโฮ่ง และวิ่งรอดรั้วบ้านเข้าไปทันที ส่วนริวก็เดินมาเปิดประตูบ้าน และขับรถเข้าไปทันที
ไม่นานนักคนที่ริวเรียกว่าพี่ก็เดินมาพอดี พลอยมองๆแล้ว รู้สึกแปลกๆเหมือนเคยเจอเขา ชายหนุ่มคนนั้นใส่เสื้อชุด เอ๋ ทำไมเหมือนชุดคนทำงานเลยล่ะ เพราะทั้งเสื้อเชิร์ต กางเกง สแลคสีดำอีก คือดูยังไงก็เป็นคนวัยทำงานแน่ๆ
[ พี่ ] : อ้าวเฮ้ย คราวก่อนไม่ใช่คนนี้นี่
ริวนี่หันควั่บเลย โอยพี่ พี่ใจเย็นผมพึ่งหลุดคดีมาพี่อย่าหาเรื่องให้ผม ริวพูดออกมาด้วยเสียงที่เหวอสุดๆ จนพี่เขาถึงกับหัวเราะแล้วบอกว่า เอ้าคราวก่อนก็พาฮิคาริมาไม่ใช่เหรอ
ไหนจะทานูกิเอย จิ้งจอกเก้าหางเอย ภูติหิมะเอย ผีคอยาว ก็มา แหม่ ทำเป็นลืมไปได้ ริวก็แบบอื้มม กำหมัดเลย พี่เขาหัวเราะแล้วก็หันมาทักอย่างเป็นทางการ
[ พี่ ] : อ้าว พาน้องพลอยมาด้วยเหรอเนี่ย
[ พลอย ] : เอ๋ ?
พลอยถึงกับงงเลยล่ะ เพราะยังไม่ทันจะได้แนะนำตัว พี่คนนั้นก็ทักซะแล้ว สิ่งที่พลอยทำได้คือยกมือไหว้และกล่าวสวัสดี พี่คนนั้นก็จ้าๆสวัสดีจ้า ริวก็เริ่มเหล่ละ เขาเอ่ยขึ้นว่าน้องชายมาเนี่ย ทักน้องมั่งดิ่
[ พี่ ] : เอ้า ว่าไงไอ้หนุ่ม ถ้าน้ากุลไม่บอกให้มา ก็คงลืมใช่มั้ย ยังมีหน้ามาทวงอีกเหรอ
ริวกะถึงกับ สะอึกเลยทีเดียว แถมยังทำท่าฮึ่มๆๆใส่อีก พี่คนนั้นก็หัวเราะลั่นเลยทีเดียว ซึ่งพลอยเองนั้นก็แอบขำเบาๆ แต่สิ่งที่เธอสนใจคือรอบๆนี้ต่างหาก รอบๆบ้านนี้นอกจากบ้านข้างหลังที่มองเห็นหลังคาลิบๆ
รอบๆนี้ก็มีแต่ต้นไม้ เหมือนอยู่กลางป่ากลางเขาเลย พลอยรู้สึกสดชื่นเอาซะมากๆเลย พี่คนนั้นมองหน้าริว และมองหน้าพลอยก่อนที่จะถามว่า น้องพลอยอยากไปเดินเล่นมั้ย
พลอยก็มองหน้าริว ริวยิ้มให้กลับมา พลอยจึงรู้ทันทีว่าเขาบอกอนุญาตแล้ว พลอยจึงถามพี่เขาว่าพลอยไปได้เหรอคะ เย้ ขอบคุณค่ะ แต่ว่าระหว่างที่พลอยกำลังจะเดินไปนั้น
[ พี่ ] : เอ้อ เดี๋ยวๆน้องพลอยรอแปป
พี่คนนั้นทักพลอยขึ้นมาแล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที เขาถือของสิ่งหนึ่งออกมา มันคือรองเท้ากีฬายี่ห้อดัง 3 ขีด แบรนด์หนึ่ง
พลอยเห็นแล้วก็คิด เอ๊ !!! เหมือนของที่บ้าน ( บ้านพลอย ) เลยนี่นา พี่คนนั้นเดินมาและวางไว้ให้พลอย
[ พี่ ] : อ้ะ ใส่ผ้าใบคู่นี้แทน คู่นั้นดูยังไงก็เดินในสวนไม่ถนัดแน่ๆ
[ พลอย ] : คะ ค่ะ ขอบคุณค่ะพี่ เอ๊ะพี่รู้ได้ไงคะว่าพลอยใส่รองเท้าเบอร์นี้คะ ใส่พอดีเลยค่ะ
พลอยแปลกใจมาก เพราะเธอใส่รองเท้าคู่ที่พี่เขาเอามาให้ได้พอดิบพอดีเลย ด้วยความที่รู้ใจเมีย ริวจึงเดินมาพูดกับพลอยว่า
พี่เขานี่แหละที่จัดการพวกรองเท้าของพลอยให้ พลอยก็ถามว่าห๊ะจริงเหรอคะ ริวก็บอกว่าช่าย พี่เขาเป็นคนจัดการ
[ พลอย ] : โห !!! ขอบคุณค่ะพี่ พี่เป็นคนเลือกเสื้อผ้าให้พลอยด้วยใช่มั้ยคะ พลอยใส่แล้วสบายมากๆเลยค่ะ งืมม ปกติพลอยใส่ชุดมันจะคับๆตรงอก แต่ตรงเอวจะหลวมๆ ไซส์ของพลอยจะไม่พอดีอ่ะค่ะ
[ ริว ] : หา !!! พล๊อยย
[ พี่ ] : เอ่อ ใจเย็นๆนะน้องพลอยไม่ต้องบอกพี่หรอก
[ พลอย ] : เอ้า !!! ก็จริงนี่นา ก็ชุดที่อยู่ที่บ้าน คือพลอยใส่สบายเลยอ่ะ ตรงอกก็พอดี ตรงเอวก็พอดี
ริวถึงกับเหวอเลย อยู่ดีๆพลอยพูดอะไรออกมาเนี่ย เขารีบเดินเข้าไปหาเมียคนทรงทันที แล้วบอกว่าไปเดินเล่นดีกว่าเนอะๆๆๆ
พลอยก็ถามนะว่าริวจะไปด้วยเหรอ ไหนว่ามาธุระไงคะ ตอนนั้นเองริวก็บอกว่าเปล่าครับ แต่จะมีไกด์นำเที่ยวให้ นู่นๆมาแล้ว
ทันทีที่ริวพูดเสร็จ ก็มีฝูงสุนัขนับ 10 ตัววิ่งขลุกๆๆ มาทันที พอพวกมันเห็นริวแล้ว พวกมันก็วิ่งไปหาริวทันที เสียงหอบ แฮ่ แฮ่ แฮ่
ดังวุ่นวายไปหมด แต่พลอยนั้นกลับมองพวกมันด้วยตาที่เป็นประกายมากๆเลย
แต่ด้วยที่พวกนี้เป็นหมาไทย ทั้งหลังอาน ทั้งบางแก้ว ที่ขึ้นชื่อเรื่องความดุพลอยจึงมีท่าทีที่ดูประหม่านิดๆ แฝงอยู่นั่นเอง
[ พี่ ] : น้องพลอยชอบหมาเหรอ
[ พลอย ] : ค่ะ ตอนอยู่ลพบุรี มีหมาข้างบ้านตัวนึงฉลาดมากค่ะ ตอนเช้าๆ พระมาบิณฑบาต มันก็จะนั่งรอพระทุกวันเลยค่ะ
พลอยพูดไปก็ยิ้มไป แล้วพี่เขาก็เดินมาตรงริวและเรียกฝูงหมาของเขาให้ตามมา พี่คนนั้นเดินตรงพลอยและยื่นมือไปข้างหน้า
พลอยก็รู้แหละว่าพี่เขาจะขอจับมือพลอย แต่เธอก็มองที่ริวนะ และพอเห็นริวยิ้มพยักหน้า เธอจึงยื่นมือให้พี่เขาทันที
เขาจับมือของพลอยไว้และเรียกหมาทุกตัวมาเลียมือพลอย 1 ตัว 2 ตัว 3 ตัวจนครบ 10 ตัว พลอยก็เกร็งเลยทีนี้ หมา ทุกตัวพากันเดิน ดมรอบๆตัวพลอย
คราวนี้แหละทั้ง 10 ตัวส่ายหางดุ๊กดิ๊กๆ ราวกับว่าคุ้นชินกับผู้หญิงตรงหน้า พี่เขาบอกว่า เอาล่ะหมาพวกนี้จะไม่ทำอะไรพลอยแล้วนะ
พลอยก็งงว่าจริงเหรอ จริงเหรอ แล้วตอนนั้นเอง วู๊บ !!! บาคุก็ได้กระโดดออกมาจากช่องว่างของมิติทันที พลอยตอนแรกก็ตกใจนะ ที่บาคุออกมา
เธอกลัวว่าพี่เขาจะตกใจ แต่ว่าเมื่อกี้เธอได้ยินนี่นา ว่าพี่เขาพูดถึงพี่ฮิคาริ งั้นแสดงว่าไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว
[ พี่ ] : อ้าว ว่า งายบาคุ สบายดีนะ
[ บาคุ ] : สวัสดีขอรับ ข้าสบายดีขอรับ ฮื้มมม ที่นี่จะมากี่ครั้งก็ยัง สดชื่นเช่นเดิมนะขอรับ
[ พี่ ] : แน่นอนล่ะ นายวางมั้ย พอดีชั้นกับเจ้าริว จะคุยกันนิดหน่อย นายช่วยเดินเล่นเป็นเพื่อนน้องพลอยหน่อยได้มั้ย
บาคุตอบกลับทันที ทั้งสองก็ดูเหมือนจะรู้จักกันดีเลยนะ ทันทีที่พูดจบบาคุก็เดินมาหารุ้งพลอย พลอยก็บอกเย้ เจอบาคุอีกแล้ว
สดใสจริงจริ๊งแม่คุณ แล้วทันทีที่บาคุ เจ้าหมาทั้ง 10 ก็นั่งกันเรียบร้อยเชียวราวกับว่าตรงหน้านั้นคือจ่าฝูง ไปกันเถอะขอนับนายหญิง
บาคุบอกกับรุ้งพลอย และเดินไปทันที เจ้าหมาทั้ง 10 ก็ออกวิ่งไปทันทีราวกำลังมีความสุข ก็แน่นอนล่ะสวนตรงหน้า มันเหมือนแดนสวรรค์ของพวกมันนี่นา
สาวคนทรงร่างเล็กยิ้มให้ชายคนรักอีกครั้งก่อนที่จะวิ่งตามบาคุไปทันที เปรี๊ยะ !!! เปรี๊ยะ !!! ทันทีที่พลอยเดินไปสุดสายตา
สภาพรอบตัวริวกะก็แปรปวนทันที แต่ดูเหมือนว่าพี่คนนั้นจะไม่ได้มีท่าทีตกใจอะไร ราวกับว่ารู้อยู่แล้วว่า วันนี้จะต้องมีเรื่องกับไอ้ริว ก็นะเขาเองก็เดาได้อยู่แล้วนี่นา
[ ริว ] : พี่ !!!
[ พี่ ] : มีอะไรจะถามพี่ เปล่า ?
[ ริวกะ ] : ใช่ ผมอยากถามพี่ ถ้าเป็นแค่รองเท้าผมจะไม่สงสัยเลย แต่นี่พี่รู้แม้กระทั่งไซส์เสื้อผ้าของพลอย มันหมายความว่าไงพี่
[ พี่ ] : น้ากุลเป็นคนส่งไซส์เสื้อ ไซส์รองเท้า ให้พี่เอง แล้วให้ไปสั่งตัดเป็นพิเศษ เขาบอกว่าอยากให้พลอยใส่เสื้อผ้าสบายๆ
เปรี๊ยะ !!! ริวกะหึงงั้นเหรอ แต่ไม่น่าใช่ เพราะริวก็ไม่คนที่ไร้เหตุผลแบบนั้น มันคืออะไรกันนะความความอึดอัดใจในตอนนี้ แบบนี้นี่เองสิ่นะ ที่ตอนที่พลอยกลับบ้าน ( ตอนที่ 17 ) แล้วมีทั้งเสื้อผ้า รองเท้า อยู่พร้อม
เป็นเพราะพี่คนนี้เป็นคนจัดการนั่นเอง เหตุผลที่เขาสามารถรู้ไซส์ของรุ้งพลอย นั่นเป็นเพราะเขาถูกน้ากุลไหว้วานมาอีกทีนั่นเอง
[ พี่ ] : เฮ้ย เอ็งจะมาโทษพี่ไม่ได้นะเว้ย พี่แค่ทำตามที่น้ากุล ขนาดอารินพ่อของเอ็ง น้ากุลยังปิดเลย
[ ริว ] : แต่พี่น่าจะบอกผมหน่อยก็ยังดี พี่เป็นพี่ผมนะเว้ย พี่ไม่เห็นผมเป็นน้องเลยเหรอวะ
[ พี่ ] : โอ้ยยยย ไอ้นี่ไม่ตบไม่ตีไม่ดีขึ้นเลย สงสัยต้องโดนซักหมัดมั้งถึงจะหายหัวร้อน
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ขอฝาก ผลงานไว้นะครับ เผื่อหลายๆท่านอาจจะอยากตามอ่านย้อนหลัง
ฝากตอนเก่าๆด้วยครับ
• • • • • รวม Link ในแต่ละตอน • • • • •
→→→เนื้อเรื่องหลัก←←←
SeaSon1
ตอนที่ 1 (https://xonly8.com/index.php?topic=210283.0)
ตอนที่ 2 (https://xonly8.com/index.php?topic=210594.0)
ตอนที่ 3 (https://xonly8.com/index.php?topic=210785.0)
ตอนที่ 4 (https://xonly8.com/index.php?topic=210839.0)
ตอนที่ 5 (https://xonly8.com/index.php?topic=210940.0)
ตอนที่ 6 (https://xonly8.com/index.php?topic=211224.0)
ตอนที่ 7 (https://xonly8.com/index.php?topic=211707.0)
ตอนที่ 8 (https://xonly8.com/index.php?topic=211708.0)
ตอนที่ 9 (https://xonly8.com/index.php?topic=212083.0)
ตอนที่ 10 (https://xonly8.com/index.php?topic=212543.0)
ตอนที่ 11 (https://xonly8.com/index.php?topic=212544.0)
ตอนที่ 12 (https://xonly8.com/index.php?topic=214970.0)
ตอนที่ 13 (https://xonly8.com/index.php?topic=215265.0)
ตอนที่ 14 (https://xonly8.com/index.php?topic=215341.0)
ตอนที่ 15 (https://xonly8.com/index.php?topic=216415.0)
ตอนที่ 16 (https://xonly8.com/index.php?topic=216660.0)
➸ ➸ ➸ ➸ จบ Season 1 ➸ ➸ ➸ ➸
Season2 ตอนที่ 17 (https://xonly8.com/index.php?topic=218720.0)
ตอนที่ 18 (https://xonly8.com/index.php?topic=219492.0)
ตอนที่ 19 (https://xonly8.com/index.php?topic=222888.75)
ตอนที่ 20 (https://xonly8.com/index.php?topic=223914.0)
ตอนที่ 21 (https://xonly8.com/index.php?topic=223977.0)
ตอนที่ 22 (https://xonly8.com/index.php?topic=225555.0)
ตอนที่ 23 (https://xonly8.com/index.php?topic=225807.0)
ตอนที่ 24 (https://xonly8.com/index.php?topic=226128.0)
ตอนที่ 25 (https://xonly8.com/index.php?topic=227915.0)
ตอนที่ 26 (https://xonly8.com/index.php?topic=227916.0)
ตอนที่ 27 (https://xonly8.com/index.php?topic=228257.0)
ตอนที่ 28 (https://xonly8.com/index.php?topic=228380.0)
ตอนที่ 29 (https://xonly8.com/index.php?topic=228926.0)
ตอนที่ 30 (https://xonly8.com/index.php?topic=229042.0)
ตอนที่ 31 (https://xonly8.com/index.php?topic=229331.0)
ตอนที่ 32 (https://xonly8.com/index.php?topic=229373.0)
ตอนที่ 33 (https://xonly8.com/index.php?topic=229945.msg1632823#msg1632823)
ตอนที่ 34 (https://xonly8.com/index.php?topic=229946.0)
➸ ➸ ➸ ➸ จบ Season 2 ➸ ➸ ➸ ➸
Season3 ตอนที่ 35 (https://xonly8.com/index.php?topic=231253.0)
ตอนที่ 36 (https://xonly8.com/index.php?topic=232713.0)
ตอนที่ 37 (https://xonly8.com/index.php?topic=232936.0)
ตอนที่ 38 (https://xonly8.com/index.php?topic=233818.0)
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _
เนื้อเรื่องของ น้องเมดคิราระ [ ยังไม่จบ ]
แววตาที่เปลี่ยนไปของสาวแกล
ตอนที่ 1 : โนโซมิ คิราระ (https://xonly8.com/index.php?topic=215491.0)
ตอนที่ 2 : การพบกันอีกครั้ง (https://xonly8.com/index.php?topic=216924.0)
ตอนที่ 3 : ความรู้สึกที่กำลังก่อตัว (https://xonly8.com/index.php?topic=217440.0)
ตอนที่ 4 : ในนามของอิซานางิ (https://xonly8.com/index.php?topic=217793.0)
ตอนที่ 5 : อย่าห้ามชั้นเลยนะ ริวกะ (https://xonly8.com/index.php?topic=218151.0)
ตอนที่ 6 : ให้ชั้นดูแลนายนะ (https://xonly8.com/index.php?topic=218265.0)
ตอนที่ 7 : ค่ำคืนของหนุ่มสาว (https://xonly8.com/index.php?topic=218956.0)
ตอนที่ 8 : เมดข้า ใครอย่าแตะ (https://xonly8.com/index.php?topic=219315.0)
ตอนที่ 9 : ถล่มถ้ำเสือ (https://xonly8.com/index.php?topic=221912.0)
ตอนที่10 : องเมียวจิวัยเยาว์ (https://xonly8.com/index.php?topic=222887.0)
ตอนที่ 11 : จักรพรรดิเพลิง (https://xonly8.com/index.php?topic=225041.0)
ตอนที่ 12 : ของขวัญที่ดีที่สุด (https://xonly8.com/index.php?topic=226680.0)
•••••••••••
เนื้อเรื่องของรุ้งพลอย [ จบแล้ว ]
การเดินทางของสายรุ้ง
ตอนที่ 1 : มรสุม (https://xonly8.com/index.php?topic=212698.0)
ตอนที่ 2 : โหมกระหน่ำ (https://xonly8.com/index.php?topic=213032.0)
ตอนที่ 3 : เมฆสลาย (https://xonly8.com/index.php?topic=213084.0)
ตอนที่ 4 : วันฝนซา (https://xonly8.com/index.php?topic=213607.0) [ แนะนำ อ่าน 4-7 ]
ตอนที่ 5 : ฟ้าหลังฝน (https://xonly8.com/index.php?topic=214756.0)
ตอนพิเศษที่ 6 : แม่ อาจารย์ เจ้านาย (https://xonly8.com/index.php?topic=214767.0)
ตอนพิเศษที่ 7 : ฉันรักเธอ (https://xonly8.com/index.php?topic=214850.0)
• • • • • •
กระทู้พิเศษ
ข้อมูลตัวละครและประวัติโดยย่อ (https://xonly8.com/index.php?topic=215066.0)
••••••
OVA ไม่เกี่ยวกับ Time Line ใดๆ
เมียเพื่อนก็เหมือนเมียเรา (https://xonly8.com/index.php?topic=229593.0)
คริสมาสของฮิคาริ (https://xonly8.com/index.php?topic=226398.0)
เยือนถ้ำแมงมุม (https://xonly8.com/index.php?topic=224279.0)
ริวกะ ประทะ จิ้งจอกเก้าหาง (https://xonly8.com/index.php?topic=220465.0)
ตอนพิเศษ : พาทัวร์เขตอาคม (https://xonly8.com/index.php?topic=222331.0)
. . . . . . . . . . .
Homunculus Serie
สุมไฟรัก (https://xonly8.com/index.php?topic=219243.0)
พิศวาสซ่อนเร้น (https://xonly8.com/index.php?topic=220361.0)
มนต์คล้องใจ (https://xonly8.com/index.php?topic=219611.0)
ได้ค่ะที่รัก (https://xonly8.com/index.php?topic=225760.0)
สมกับที่รอคอยครับ
รอมานานมากครับขอบคุณมากหึงซะแล้วริว
ริวกะมาหาพี่เขาทำไมกันน้า แล้วตอนไปส่งพลอยกลับบ้านจะมีแอบแว่บที่ไหนมั้ยเอ่ย
ได้อ่านแล้วสมกับที่รอมานาน
พี่ชายคือใคร
นายริวนี่จะว่าไปก็อ่อนหัดเรื่องอ่านใจสาวๆนะนี่
นี้ตัวละครมาเพิ่มเติมเหรอครับนี้
มีตัวละครใหม่ออกมาด้วย แต่จะมีผลกับเนื้อเรื่องยังไง อยากรู้จัง
ปล. พ่อมังกรก็ขี้หึงเหมือนกันนะเนี่ย
.....เฮ้ย ร้านเกะก็มา.....อีหยังวะ ทำไมไม่ใช้ท่ายูโดล่ะพี่โท๊นนนยน
มีตัวละครใหม่เพิ่มมาอีกด้วย จะเป็นพี่แท้ๆ หรือพี่ที่ริวเคารพเฉย น่าติดตามเส้นเรื่องของพี่คนนี้ต่อว่าจะเป็นอย่างไร
ปล. พี่ชายคนนี้ชื่อโทนซะด้วย จะมีเชื่อมจักรวาลแบบที่ฮิตกันในสมัยนี้ไหมเนี้ย
..........
ไม่เชื่อมแน่นอนครับ
#โทน
ริวมีพี่ชายด้วย จะมีใครมาเพิ่มอีกมั้ย
รอนานอย่างใจจดใจจ่อเลยครับ เรื่องของคิราระไปถึงไหนแล้วครับ จะได้อ่านรึป่าว
รออ่านเรื่องนี้อยู่เลยครับ
ตกลงพี่เค้าเป็นใครละนี่
ริวกะมีพี่ชายด้วยรึ
น่าจะเป็นพี่ที่แบบรู้จักปกติป่ะ
ยังไม่เฉลย ชื่อพี่คนนี้ซะด้วยยย แปลว่ายังมีปมหลังอีกแน่ๆ
เฉลยชื่อปุ๊บ #$%^$#&&*^
แน่ล่ะ คงจะสู้ได้หร๊อก คนแต่งนี่หว่าาาา ::Angry::
...
หน้าด้าน ดีโนะ 5555
#โทน
ทำมัยชื่อพี่ชายริวกะเหมือนชื่อโทนในเรื่องร้านคาราโอเกะล่ะ
::Glad::รู้สึกเหมือนผ่านฤดูแล้งอันแห้งแล้งและห่อเหี่ยวมาพานพบกับหยดน้ำทิพย์ชะโลมใจก็มิปาน ห่างหายไปนานมากคิดถึงจนต้องไปวนอ่านตอนเก่าๆอีกสองรอบเลย.... แต่เอ๊ะเหมือนตอนนี้จะโดดขะตอนที่แล้วไปจำได้ว่าตอนทีาแล้วริวไปหาใบเฟิร์นที่ๆทำงานนี่นา... และทำไมยังไง... หรือผมพลาดอะไรไป
.......................
พี่คนนี้ชื่อโทน มีพี่สาวที่เกรงใจอีกสองคน หมายถึงเจ้หมิวกับเจ้เตยหรือเปล่า หรือกำลังจะโยงสองเรื่องให้มาขนานกันหรือเปล่านะเนี่ย.... อ่านสนุกได้คนละอารมณ์กับร้านเกะเลย ไรท์เก่งมากครับที่สามารถเขียนสองเรื่องพร้อมกันให้อ่านได้ความรู้สึกคนละแบบได้ ::Reader:: รอติดตามต่อไปครับ
โห้ริวหึงรุ้งพลอยขนาดนั้น สงสัยพี่คนนี้จะต้องมีตำแหน่งใหญ่แน่ๆ
::HeyHey::คือติดเรื่องคำผิดนิดนึงครับ จริงๆก็ไม่นืดนะครับแอบเยอะเลยละครับ
........
เดี๋ยวตามไล่แก้ ให้ครับผม
#โทน
นายน้อยริวกะ มาแล้ว จากชื่อตอนแล้ววันนี้คงไม่ต้องเหนื่อยบู้ หรือเมื่อยเอวกับใครสินะครับ
——————————-
เอิ่ม ขัดกับเรื่องตอนเลยนะครับ นายน้อย
ว่าแต่ ไปไงมาไง กันนะท่าน นายโทนโผล่มาแบบนี้ มี cross over กับร้านเกะ แล้วเจ๊หมิว เจ้เตย แม่เสือ เจ้าหญิง กับเด็กบ๊อง จะไม่มีวิทยาวุทธ์ กันหมดรึ
พี่ชายคนนี้เป็นใครนะแถมรู้จักฮิคาริและบาคุอีกด้วย
::Reader::โทนมาไงละทีนี้ งงเด้
พี่ชายคนนี้ต้องมีพลังวิเศษบางอย่างแน่
ริวแพ้ง่ายไปแล้วนะ
แล้วก็เปิดตัวเทพของเรื่อง และพี่สาวทั้ง 2 ของเขา ถ้ากระแสตอบรับดีก็แยกไลน์ใหม่ เดินเรื่องคู่กันเลย
นายริวมีอาการหึงน้องพลอยออกมาด้วย น่ารักจัง
มีตัวละครใหม่อีก พี่ของริว
รอตอนนี้นานเลย
คนรอบตัวนายริวนี่ ไม่มีคนธรรมดาซักคน สงสัยว่าพี่คนนี้จะเป็นภูติซักตนด้วยหรือเปล่านิ
กลับมาอ่านริวกะแล้วนับถือคุณโทนจริงๆ ตอนอ่านเรื่องนี้ใหม่ๆ คิดไปว่าสงสัยจะเป็นเด็กๆ เล่นเกมเยอะ แต่พออ่านร้านเกะก็พบว่า ความคิด สำนวนของคุณเป็นผู้ใหญ่ที่เดียว พอกลับมาอ่านริวกะ สำนวนคุณก็ออกแนวสดใสได้อีก นับถือๆ
นึกว่าน้อวพบอยออกมางี้ต้องโดนดีแน่ แต่เดาว่า ริวจะมาซ้อมบทบู๊ซะละมั้ง
ขอบคุณครับ
ว้าว ยังมีคนที่ริวสู้ไม่ได้อยู่ ดีครับ จะได้เห็นพัฒนาการ
ท่านโทน ลืมตอนเก่าไปเลย เดี๋ยวขอกลับไปส่องก่อนน้าาาาา
มีดารารับเชิญด้วยแฮะท่านโทน
หึงมากไปแล้วริวกะ พี่เอ็งนะเฟ้ย เด๋วโดนน้ากุลตามมาเบิดกะโหลก
ตัวละครใหม่ใครละครับเนีย
พี่โทนก็มาฮ่ะ ว่าแต่ทำไมพี่สาว 2 คนล่ะ มันต้อง 5 คนไม่ใช่รึ
ตกลงไอ้พี่นี่ใครหว่า
จะหายหัวร้อน หรือร้อนกว่าเดิมนะน่ะ
เดาว่าตอนจบมังกรริวหัวร้อนแน่นอน เจอรุ้งพลอยนี่นะ
เชื่อมจักรวาลเลยเหอะท่าน จะได้เห็นมังกรริวกะไปกินร้านเกะ 555
พี่เขาคือใครนะอิอิ อยากรู้จัง
นายริวหายไปนานเลย
นายโทนมาไงหนิ 55555
ใครกันกล้ามีเรื่องกับเทพทรูริวกะ แสดงว่าต้องโหดเอาเรื่องนะหนิ ขอไปอ่านต่อแปรบ เดะมา5555
เอ็งจะสู้ได้ไงวะริว นั่นคนที่ให้กำเนิดเอ็งนะโว้ยยยยย55555 ใส่ชื่อตัวเองไปแบบนี้นี่อวยตัวเองป่ะครับท่าน5555 แบบนี้ควรต้องมี side story ของเทพโทน เอ้ยพี่โทนแล้วป่ะครับเนี่ยย (หบอกๆครับ555+)
อีกอย่างนึง พลอยบอกว่าเหมือนมีริว2คน หรือว่าจะเป็นร่างโคลน อ่ะคงไม่ใช่ งั้นคงเป็นพลังอีกครึ่งของริวแน่ๆ(มั่วครับ555)
นายริวมีพี่หรือเนี่ย
หายไปนานมากรอฟังเรื่องวิศวะกรสาวอยู่นะ ว่าเมื่อไหร่จะเข้ามาในครอบครัวนายริวซักที
เจ้ามังกรกลับมาแล้ว
พี่ริวนี่ก็ขี้หึงเหมือนกันนิ
มีตัวละครเพิ่มมาอีกคนแล้วใครกันละคนนี้... ::Thinking::
งานนี้พี่โทนก็มา มาไงละเนี่ย?::Oops::
เริ่มหึงเทียเบาๆแล้วนายริว
สมกับการรอคอยสนุกเหมือนเดิมเลยครับ
คือไรเทพโทน!!!!!!แถมมีเฟรนด์โซนอีกใช่เลย
แล้วหมิว เตย กับสามสาวจะมีบทไหมครับ
••••
ไม่มีแน่นอนครับ
คาแลคเตอร์ซ้ำกันแน่นอน
เพราะผมเอานิสัยของพวกเขาเหล่านั้น
มาแทนตัวทั้งมิไร และ อั้ม
คิดซะว่านายโทนแค่มาเดินเล่นครับ
#โทน
เสียดายนึกว่าจะมีบทเติมสีสันสักหน่อย
สงสัยอยู่ว่าถ้า หมิว = มิไร เตย = อั้ม
ดาว=คิราระ ไอซ์ =พลอย แล้วแก้ม=?
เกรียนจริงๆริวกะ ต้องโดนสักสองหมัดไหมละ ผู้มีพระคุณนะนั่น
อะ อืมมมมม ก็อ่านดูก็รู้ว่าบ้านตัวเองมาใส่ แต่ใส่แบบโต้งๆเลยเหรอวะ!!!!!
เอาตัวเองมาใส่ในเรื่องที่แต่ง เชี่ยยยย ล้ำไปแล้วววบียอนร์จัดๆ
เขาเป็นใครรู้ทุกอย่างเลย ต้องติดตาม
พี่คนนี้มาไงหว่า...
ริวกะหึงจนหมดฟอร์มพระเอกเลย
รอลุ้นนายริวเคลียร์ปัญหากับพลอยนานมาก
ได้ตัวแทน แล้วตัวจริงล่ะ
พี่ริวมาแล้ว
ว่าแต่ยังมีคนจะลองของกะพี่ริวอีกเหรอเนี่ย
มีคนปริศนาโผล่มาเรื่อย ๆ เลย ไป ๆ มา ๆ ถ้าบอกริวจะรู้จัก แฮรี่ พอตเตอร์ คงไม่แปลกใจแล้ว 555
edited: เล่นเอา all above one มาใส่เลยหรอ โห
จบแล้วก็ยังสงสัยว่าเขาคือใคร ทำไมรู้จักหลายคน
ริวกะมาแล้ว แถมมีหึงด้วย แล้วมีพี่ชายด้วยหรึอ รอลุ้นว่าจะเป็นไง
ใครกันนะ พี่คนนี้ สงสัยจริง
ขออบคุณครับ
อ่าวตกลงพี่เป็นใครงง
แล้วเป็นคนของใครกันแน่
หายไปนานเลยนะครับ อ่านไปนึกว่าเรื่องไรท์กับเจ้หมิวเลย
มีเมียตั้งสสี่คนแต่อ่านใจสาวๆไม่ค่อยออกเลยนะนายริวกะจอมหื่นแล้วพี่ชายเป็นใครละ
นายริวมาแล้ว นายริวนี่เรื่องของหัวใจลนน่าดูเลย555
พี่คนนี้เป็นใครกันเนี่ย ดูเหมือนฝีมือจะโหดไม่ใช่เล่น
คนที่ริวเรียกพี่เป็นใครกัน
เริ่มหึงเทียเบาๆแล้วนายริว
ไปที่ไหนก็ลงไม้ลงมือนะนายมังกร ใช้เหตุผลเเก้ปัญหาเป็นเเต่ยังไงก็ต้องหมัดหรือไงเนี่ย
เดี๋ยวนะ แค่รู้ไซส์เมีย จะบวกกันเลยเรอะ......
เดี๋ยวนะ.......
โทน เมีย2 ศักดิ์เป็นพี่สาว เอ๊ มันยังไง
นายมัง.....ท่าจะหึงเมียซะแล้ว...
ตกลงพี่คนนี้เป็นใครน้า แค่คนขายของเก่าก็ไม่นารู้จักบาคุนี่นา
รอนานมากจนจะลืมไปเลยครับ
มาแล้ว รอมานานเลยท่าน นึกว่าจะไม่เขียนอีกแล้วเรื่องนี้ ขอบคุณนะครับที่ยังเขียนเรื่องนี้มาให้อ่านอีก ขอให้มีไฟในการเขียนเรื่องนี้ต่อไปนะครับ ติดตามตลอดเรื่องนี้
อ้าวมีตัวละครลับมาอีกแล้วเขาเป็นคัยอีกเนี่ย
วันนี้แม่ยายไม่อยู่ ทางสะดวกละริวเอ๊ย
ไม่ตบไม่ตีไม่ดีขึ้นเลย ริวกะนะริวกะ
ริวกะมีพี่ชายด้วยหรอนี่ หรือพี่ที่เคารพเฉยๆหว่า ::Thinking::
โห รอนานมาก ในที่สุดตัวละครลับก็มาอีกหนึ่ง
รอมานาน ได้อ่านแล้ว เยี่ยมมาก ริวเก่งแค่ไหน ก็อ่านใจสาวๆ ไม่ได้ แล้วพี่ชายนั้นเป็นใคร
ตอนนี้อ่านแล้วรู้สึกสบายๆ เพลิน สบายใจ
ต่อมเผือกทำงานแล้วครับ"พี่"ที่ว่านี้คือคะไรน่าจะไม่ธรรมดารู้ชื่อภูตหมดทุกตน.....???????
พี่คือใครหนอทีนี้
นายริวหึง 55
รอคอยมานานแสนนาน....
ตัวละครเพิ่มมาอีกตัว เรื่องจะเดินไปในทางไหน
ใบเฟิร์นจะเป็นไงต่อ แล้วนายเอ็มล่ะ เงียบหายไปเลย
ตกลงพี่คนนี้คือใครมีตัวละครใหม่มาอีกตัวล่ะ
รอมานานมากครับขอบคุณมาก
ตัวละครใหม่จะเป็นใคร
ขำลูกพี่ พอเจอนายริวเท่านั่น ถึงกับ แทบเข่าอ่อน หันซ้อมลูกน้อง แก้เขินไปเลย หาเรื่องใครไม่หา
Edit เห้ยยยย ต้อนจบ มาเทพ....มาไงเนี่ย แล้ว พี่สาว2 คนนั้นก็คงหมายถึง.....
นายมังกรหึงจนเลือดขึ้นหน้าเลยแหะ ถ้าเจอคนที่ท่านแม่ใากไว้ให้จัดกรรแบบนี้ ยังไงเอ็งก้อไม่มีทางสู้ได้หรอกนายมังกร
หายไปนานจังแต่ละรอบ มาเที่ยวนี้ให้อ่านมากหน่อยนะจะ ขอบพระคุณมากเลย
ความหึงเป็นเหตุจริงๆๆ ต้องคุยให้จบก่อน 555
เป็นพี่ที่ดีนะรู้เรื่องแฟนน้องมากกว่าริวเสียอีก
รอนานมาก แต่ก็สมใจอยากสักที แต่ว่าพี่คนนั้นคือใครนะครับ
พี่คนนี้ต้องเกี่ยวข้องกับบ้านพลอยแน่นอน
จะแวะที่ไหนก่อนไปส่งมั้ยนา
พี่คนนี้นี่จะเป็นภูติในตระกูลของริวอีกหรือเปล่านะ หรือเป็นสายบ้านน้ากุล แต่น่าจะอยู่วงในแหละ รู้จักหมดเลยนี่ ว่าแต่ตอนใหม่มีตัวละครใหม่มาอีกแล้ว ลุ้นกันสนุกเลย ขอบคุณครับ
หายไปนานเลย กลับมาจุใจสมกับที่รอคอยครับ
เดี๋ยวนะ ท่านโทนมาจากหนายยยยย
ติดตามทุกตอน ริวนี่สุดยอดจริงๆ
อ้าว พี่โทนมาไงเนี่ย อย่าบอกนะว่าจะมารวมแจมเป็นจักรวาลเดียวกันซะงั้น ว่าแต่ใช่นายโทน ร้านเกะหรือป่าว ทำไมเก่งกว่าริวกะได้ละ มารอบนี้ มาพร้อมคำถามอีกเพียบเลยนะ ขยายจักรวาลไม่หยุดเลย ทำไปทำมาจะใหญ่กว่าจักรวาลมาเวลอีกนะเนี่ย
ตัวละครใหม่ก็มส
ดีใจที่กลับมาแล้ว สิ้นสุดการรอคอยที่นานแสนนานซะที
หายไปนานรอติดตามอยู่นะครับ. งวดนี้นายริวต้องดูแลพลอยดีๆนะได้โอกาสแล้ว
อิหยังนิ พี่โทนมาได้ยังไง ::DookDig:: ::Oops:: ::Oops::
มีตัวละครใหม่
ต่อไปริวจะต้องสู้กับใครอีกครับแล้วจะได้จัดกับน้องกระแตมั้ย
เค้าเป็นใครหน๋อพี่คนนี้ ส่วนริวบทจะตายกะตายน้ำตื้น อย่างว่ายังเด็ก ไม่เหมือนเวย์ มองขาดมาก
ริวโดนคำสาบทำร้ายตัวเองไม่ได้ พี่คนนี้ทำร้ายริวร่างกายริวก็หายทันที สรุปเหมือนกับริวสู้กับตัวเอง หรือพี่เขาคือแฝด ก็ไม่หน้าใช่ อยากอ่านตอนหน้ามากครับ ค้างมสก
รอดูว่าพี่เค้าเป็นใครกัน
แอ๊ะ หรือนี่คือจักรวาลของนายโทน
ตอนแรกนึกว่าจะเกมส์เพราะใบเฟิร์นสะแล้ว นายริว
พลังอีกครึ่งของริวกะอยู่ที่พี่โทนรึเปล่านิ
ริวมีพี่ชายด้วย
รอ E book เลย งานละเอียดแบบนี้ สนับสนุนได้แน่นอน
เพิ่มปมเข้ามาเรื่อยๆ แบบนี้ คาดเดายาก ก้อทำให้การติดตามเข้มข้นขึ้น ว่าแต่ พี่คนนี้ พึ่งออกมาแต่ดูมีบทบาทที่ฝังมานาน เพิ่มพระเอกให้อีกคน ได้นะ
ริวจะลองดาบหรอ ::YarKK::
มีคนใหม่โผล่มาอีกแล้วพี่คนนี้เป็นใครกันนะว่าแต่จะใช่คนรึเปล่าเนี่ยอ่านมาครึ่งนึงรู้สึกว่าพี่แกไม่ธรรมดา
ตัวละครเพิ่มมาอีกแล้ว66
พี่ชายรู้จักภูติบ้านริวกะทุกตัวเลย
นี่ขนาดชื่อวันเบาๆนะ ถ้าสันหนักๆจะเจอไรย้างล่ะนี่
::Hmmm:: อิหยัง ง๊าาาา จะตีกันซะงั้น
edit : เอ้าพ่อหนุ่มเฟรนด์โซนนี่เอง ที่บ้านมีเงาะด้วยเร้อ
ชายลึกลับน่าจะเป็นตัวละครสำคัญ แต่ไม่เปิดเผยชื่อนี่น่าสงสัยว่าเป็นใคร
ตามต่อครับว่าพี่คนนี้จะเกี่ยวข้องอะไรยังไงมาจากไหน และจะมาเป็นตัวแปลหรือตัวป่วน
ขอขอบพระคุณมากๆๆๆเลยขอรับ
พี่ชายคนนี้ของริวกะคือใครหรือขอรับ นายริวมีแอบหึงด้วย อิอิอิ
ริวมีพี่ชายด้วยหรือนึกว่าเป็นลูกคนเดียวมีแอบหึงใส่พี่ชายด้วย Edit แย่แล้วขนาดนายริวยังสู้ไม่ได้แสดงว่าพี่ชายคนนี้เก่งจริง
มีหลายคนมากจัง ใครอีก
อ่านแล้วสบายๆตามชื่อตอนเลยครับผม
อยากรู้จังพี่ชายคนนี้เป็นใคร
พรรคพวกเครือข่ายเยอะจริงๆ
เนื้อหาสนุกจริงเลยครับ
พี่แกเป็นใครหว่า
น้ากุลไหว้วานไว้ คงมีความใกล้ชิดกับรุ้งพลอย หรือเป็นผู้พิทักษ์ในวัยเด็ก
ขอบคุณครับ.. ตัวละครลับอสดงตนขึ้นมาอีกหนึ่งแล้ว.. คงจะมีฝีมือเช่นเดียวกับนายเวย์แน่นวลลลล
มีตัวละครเพิ่มมาอีกแล้ว น่าสนุกขึ้นเรื่อยๆแฮะ
อยากรู้เลยว่าพี่คนนี้เป็นใคร ต้องเป้นคนมีพลังคนหนึ่งแน่นอน
พี่โทนมาไงเนี่ย แถมเก่งกว่าปกติอีก
พี่โทนมาไงนิ
มารู้สัดส่วนเมียรักนี่หึงจนไฟช็อตเลยพ่อริว
พอพลังกายล้วนๆ โดนพี่โทนทุบเป็นกระท้อนเลย สายมิกซ์แอนด์แมทช์นะพ่อมังกร
เอ้า งงจัด พี่เป็นใครคร้าบบบบ
เดาว่าริวกะกลับบ้านต้องจัดพลอยซักดอกสองดอก
เห้ยยย พี่โทนนน มาได้ไง
หึงๆ เสียเซลฟ์ 555 แต่พี่คนนี้ท่าทางจะเทพอยู่
.
.
.
หืมมม พี่โท๊นนนนน คนเขียนนี่เอง ว่าแล้วทำไมเทพจัง 555
พี่ชายคนนี้คือใครขนาดน้ากุลยังให้ความสำคัญ
พี่น่าจะเป็นตัวละครสำคัญอีกตัวนึง
สรุปว่า ริวนี่ก็ขี้หึงใช่เล่นนะ
555 ฝ่ายสาวก็ประกาศออกมาชัดเจนว่าไม่มีแฟน แต่มีคู่หมั้น ฝ่ายริวก็เที่ยวหึงไปทั่ว แบบนี้ลงล๊อกหนีไม่พ้นแล้ว
ประลองกะนเลยมั้ยครับ
อย่าบอกนะว่าเป็นพี่โทนคนเดียวกับร้านเกะอ่ะ
ริวกะหึงพลอยอย่างหนัก
เดี๋ยวๆพี่ชายชื่อโทน มีเพื่อนร่วมงานจัดสถานะเฟรนโซนให้ด้วยผมว่ามันคุ้นมากๆเลยนะรับพี่ชายคนนี้เนี่ยสรุปว่า ใช่พี่โทนแห่งร้านเกะมั้ยเนี่ย
ก็ริวหึงนี่นา ที่มีชายอื่นมารู้ขนาดนมเมียตัวเอง มันจี้ดๆเลย รู้ได้ไง ต้องเคลียร์
จ้ากกกกก...ติดตามมาแต่แรกเลยมาถึงท้ายตอนนี้คุ้นๆแล้ว ยิ่งมาปิดจบนี่ พี่โทนตัวเป็นๆเลย เขาเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ
ลูกพี่ลูกน้องของริว น่าจะมีประวัติไม่ธรรมดา และเป็นคนดีมีวิชาไม่น้อยกว่าริวแน่นอน
ริวกะขี้หีงเนอะ แล้วพี่คนนี้เป็นใครนะ ท่าทางจะไมใช่คนธรรมดา
พี่ชายคนนี้คือใคร แล้วเกี่ยวข้องกันยังไงกับริวกะ
น้องพลอยน่ารักจังเลยครับ ใจกว้างด้วยแบบรักริวสุดๆเลยนะนั่น
นายนิวนี่มันชอบท้าตีท้าต่อยกับพี่น้องไปทั่วเลยล่ะมั้ง
ได้อ่านสมใจที่ต้องรอคอยมานานครับ
เขาเป็นใคร มาจากไหน ไม่ธรรมดานะนั่น
ยอดมนุษย์คนต่อไป
พี่คนนี้รู้จักทั้งบ้านอิซานางิเลยมั้งนั่น มีเรื่องไหนที่พี่แกไม่รู้มั้งหว่า ขนาดไซต์เสื้อน้องพลอยยังรู้เลย แบบนี้พระเอกเราไม่หึงก็ไม่แปลกกก
ห๊าาาา มีคนตบนายริวได้เถิ่มมาอีกคนเหรอเนี่ย คือใครกันนะคนๆนี้
Edit:ที่แท้ก็นายโทนนี่เอง จะเก่งยังไงก็คงสู้คนแต่งไม่ได้หรอกเนอะ 555
มีตัวละครใหม่มาอีกแล้ว จะเปนใครเนี่ย
ว่าหละทำไมแพ้ คนเขียนนี้เอง555
เก่งบู๊ทุกรูปแบบ
แต่เรื่องอ่านใจสาวอ่อนหัดนัก
พี่ที่ริวไปหาเป็นใคร
พี่ที่ไหนอีกเนี่ย. เก่งขนาดตบนายริวได่เลยหรอ
เขาเป็นใคร
ชื่อโทนด้วย. โทนเดียวกับร้านเกะป่าว
ริวเจอเมียใหญ่นี่หงอยเลย
ต้วละครใหม่ น่าสงสัยในความสามารถมาก ::Dizzy::
ใครกันนะ ตัวละครใหม่ แต่พลอยก็ทำท่าเหมือนจะคุ้น
อ๋อย เดาไม่ถูก รอติดตามครับ
หวงเมียน่ะซี้
พี่ชายคนนี้ดูลึกลับ
พี่คนนี้คือใคร ว่าแต่ทำไมริวถึงออกอาการหึงขึ้นมาละ แถมรู้จักภูติของริวเยอะเลยด้วย
เรียบเรียงเรื่องมาถึงตอนนี้ แสดงว่าน้ากุลรู้การเคลื่อนไหวของพลอยตลอดเลย น่าจะมีอะไรพิเศษในตัวเหมือนกัน ที่น่าสนุกก็นายโทนที่เหมือนกับริวแบ่งภาคต้องสู้กับตัวเองจะขนะได้อย่างไร ก็ถูกแยกร่างไปครึ่งหนึ่ง
พี่ชายเหรอ ใครอ่า
ริวกะออกอาการ"หึง"ขนาดนั้นพี่คนนี้ต้องสำคัญแน่ๆ
ตกลงพี่เขาเป็นใครกันแน่ รู้ทุกอย้างเกี่ยวกับนายริวดีเลย
::WooWoo::ใบเฟรินทำงานอย่างว่าจริงๆ ทำไมไม่มีใครช่วยละ
พี่โทนจริงๆเหรอ แล้วพี่สาวสองคนคือพี่หมิวกับพี่เตยเหรอ แล้วสามสาวโอเกะไปไหนอะ แล้วพี่โทนมาเกี่ยวอะไรกับ timeline นี้อะ แล้วนายโทนของเราทำไมเก่งอย่างนี้อะ แล้ว ........
หึงละสิ ถึงขนาดรู้ว่าใส่เสื้อผ้าไซส์ไหนเลย ถึงเป็นพี่ใครก็หึง แฟนทั้งคน
หน้าซีดเชียวนายริว
พี่คนนี้ฝีมือต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ ถ้ากล้างัดกะริวกะแบบมั่นใจขนาดนี้ แต่เล่นรู้ข้้อมูลซะลึกแบบนี้เกี่ยวกับพลอยจะไม่ให้ริวกะหวงได้ไง
พี่คนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ และคงต้องคอยช่วยพลอยมาแล้วด้วย
::Thinking::แต่ละคนเซนดีจริงๆ
อ้างจาก: Monotone_Memory เมื่อ ตุลาคม 18, 2020, 09:39:27 หลังเที่ยง
สวัสดีครับ สวัสดี ชาวบ้านอิซานางิทั้งหลาย
อย่างอื่นก่อนเลยผมต้องขออภัยอย่างสูงที่ไม่ได้เขียนเทพวายุเลย
เพราะงานมันมาเยอะจริงๆ เลยใช้จินตนาการไม่ค่อยได้
ทำได้แค่เล่าประสบการณ์ผ่านเรื่องของร้านเกะ และ ทะเลของเหมียวเท่านั้น
จริงๆแล้วจะลงตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้วครับ โดนพิษไข้เล่นงานเลยต้องดองไปอีก
ตอนนี้กำลังเอาจริงเอาจังกับการเขียน E Book ครับ ยังไงฝากติดตามด้วยนะครับ
เก็บตังส์กันเล๊ยยยย
....................
ปล. เนื้อหาเรื่องนี้มีการซ่อนข้อความต้อง แสดงความคิดเห็นหรือคอมเมนต์ก่อนครับ
ปล.2 ใช้หลักเดียวกับร้านเกะคือจะคอมเมนต์อะไรก็ได้แบบ Free STYLE แต่ถ้ากลับมา EDIT เพิ่มเติมก็จะขอบคุณมากมาย
ปล.3 ริวในจินตนาการของผมนั้น ตอนแรกผมเอาพี่คล้าว คลาวด์ สไตรฟ์ เป็นต้นแบบ แต่ตอนนี้ ให้นึกถึงหน้าคุณไมค์ ไปก่อนครับ
ปล.4 ขอแนะนำรุ้งพลอยแบบกระชับฉับไว
เธอเป็นคู่หมั้นของริว เป็นเด็กสาวอายุ 20 เท่าริว เป็นคนตัวเล็ก หุ่นดี นมบึ้มมาก ที่สำคัญยังมีพลังคนทรงอีกด้วย
(https://www.img.in.th/images/0af8cedfb98fd12336d300887056ac16.png)
....
ปล.5 ผมว่าตอนนี้ อ่านจบ ยังไงก็ต้องมา EDIT กันแน่ๆ !!!
....................
ความเดิมตอนที่แล้ว
. ริวโดนพลอยจับได้ว่าขึ้นไปหอใบเฟิร์น
..........................
เฮือก !!! ริวถึงกับสะดุ้งโหยงทันทีที่พลอยพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ริวแบบลนลานเลยตอนนั้น เขากลัวว่าพลอยจะเข้าใจผิดและน้อยใจอะไรหลายๆอย่าง เพราะตัวเขาเองก็สังเกตหลายครั้งว่าพลอยเป็นแบบนั้นจริงๆ
เธอมักพูดว่าเธอไม่คู่ควรกับริวเลยซึ่งแน่นอนว่าริว รวมถึงสาวๆคนอื่นๆไม่เคยคิดแบบนั้นเลยจริงๆ แต่ก่อนจะคิดเรื่องนั้นแล้วพลอยรู้ได้ไงล่ะเรื่องนั้น ริวเงียบไปแปปนึงแล้วถามว่าพลอยรู้ได้ไงเหรอครับ
[ พลอย ] : มีคนบอกพลอยค่ะ ริวยังไม่ได้ตอบสิ่งที่พลอยอยากรู้เลยนะคะ
ริวยิ่งงงเข้าไปใหญ่ว่าพลอยต้องการจะสื่ออะไรออกมา เขาคิดทบทวน คิด คิด คิด แล้วก็บอกไปว่า
[ ริว ] : ใช่ครับ ริวไปที่หอพักผู้หญิงมา แต่ริวไปหาเพื่อนครับ ริวมีเหตุผลที่ต้องไป
[ พลอย ] : เหตุผลเหรอ เหตุผลอะไรที่ริวไม่ได้บอกพลอยคะ
[ ริว ] : จะให้ริวอธิบายตอนนี้เลยมั้ยครับ
ริวพูดมันออกมาด้วยความรู้สึกจริงๆ คือเขาอยากให้พลอยรู้ว่าตัวเขาไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับใบเฟิร์นจริงๆนั่นแหละ และพลอยก็ตอบกลับมาว่า
[ พลอย ] : วันนี้ไม่ได้หรอกค่ะ มันดึกแล้ว พลอยคงไม่สะดวกให้มาตอนนี้
แค่พลอยพูดว่าไม่สะดวกคำเดียว ริวจิตตกเลยก็ว่าได้ เขาแบบอึ้กๆอั้กๆไปหมด นี่พลอยคิดว่าเขานอกใจเธอจริงๆเหรอเนี่ย ริวถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย พูดได้คำเดียวว่า " ครับ "
แล้วพลอยก็เงียบ ริวก็พูดอะไรไม่ออกเลยตอนนั้น ความเงียบเริ่มเข้ามาสู่รอบข้าง จนสักพักพลอยก็วางสายไป ริวก็ไม่กล้าโทรกลับ เพราะคำว่าไม่สะดวกที่พลอยพูดว่ามานั่นเอง
เช้าวันต่อมา ริวอยากจะไปหาพลอยใจจะขาด แต่ติดตรงคำที่ว่าไม่สะดวกเมื่อคืน เขาเลยไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกไป ไม่กล้าแม้แต่จะไปหา วันนั้นริวดูไม่มีสมาธิเลย
ก็อย่างว่าแหละนะ ต่อให้ฝึกวิชามามากมายแค่ไหน แต่เรื่องหัวใจนี่ฝึกกันยาก ปีศาจที่ว่าร้ายยังไม่เท่าสตรีนางนึงเลย และที่สำคัญ ริวถูกตามใจจากสาวๆรอบตัวมากเกินไป ทำให้เขาไม่รู้ว่าเมื่อถูกผู้หญิงที่ตัวเองรักพูดออกมาแบบนั้น
เขาควรจะทำตัวยังไงน่ะสิ่ สิ่งที่ริวทำได้ก็แค่แอบสัมผัสถึงพลังในตัวของรุ้งพลอยเท่านั้นเอง ผั๊วะ !!! อยู่ดีๆเวย์ก็ทุบโต๊ะแล้วพูดขึ้นมาว่าเอ้าเฮ้ยเป็นไรวะวันนี้
[ ริว ] : พลอยรู้เรื่อง ที่กูไปหอพักใบเฟิร์น แล้วดิ่ ทำไงดีวะ
[ เวย์ ] : เฮ้ย แล้วพลอยรู้ได้ไง เมียมึงมีองค์ป่ะเนี่ย
[ ริว ] : กูก็ไม่รู้ กูตั้งใจจะไปเคลียร์เมื่อคืน แต่พลอยบอกไม่สะดวก.....
[ เวย์ ] : แล้วมึงก็ซึมมันส้วมแบบนี่เนี่ยนะ เฮ้ย !!! ที่พลอยบอกไม่สะดวก เพราะมันดึกแล้วเปล่า
[ ริว ] : 3 ทุ่มเองนะเฮ้ย ดึกตรงไหนวะ
[ เวย์ ] : เฮ้ย พลอยเขาไม่ได้อยู่หอคนเดียวเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เขาก็อยู่กับแม่ของเขากับอาม่าของเขา ไอ้ห่ามึงไม่คิดเหรอวะ ว่าสามทุ่มเขาอาจจะนั่งคุยกันตามประสาครอบครัว คิดสิ่คิด คิดสิ่คิด จวยเอ๊ย
[ ริว ] : แต่ !!!
[ เวย์ ] : แต่อะไรเดี๋ยวโบ้หัวแม่มเลย มึงเงียบแล้วฟังกู ถ้าเมื่อวานมึงไปหาพลอยรู้มั้ยจะเกิดอะไรขึ้น.... มึงจะทำให้พลอยลำบากใจ เพราะถ้าไปดึกขนาดนั้น ว่าที่แม่ยายมึงคงต้องเดาออกแน่ๆแหละว่าพวกมึงสองคนมีปัญหากัน แล้วถ้าเกิดเขาสั่งห้ามให้พลอยไปหามึง มึงคิดว่าพลอยจะไม่ลำบากใจเลยดิ่
เวย์ดีดหูริวดังเผี๊ยะ !!! ไปอีกทีเพื่อดึงสติกลับมาอีกครั้ง พลันคิดในใจเด็กหนอเด็ก คงเพราะมีคนตามใจตลอดแบบนี้แหละ มันเลยทำให้เขาพลาดในจุดเล็กๆไป
เพราะเป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติ ในบางครั้งจึงทำอะไรไม่ได้ยั้งคิด เวย์รู้สึกโล่งอก ที่อย่างน้อยไอ้เพื่อนรักของเขาก็ยังมีหัวคิด ที่ไม่ไปหาพลอยเมื่อคืน ไม่งั้นล่ะก็เรื่องใหญ่แน่
[ ริว ] : โอย ทำเป็นสอนกู เรื่องมึงกับใบเฟิร์นล่ะ
[ เวย์ ] : เฮ้ยไม่เกี่ยวเว้ย กูบอกแล้วก็ไม่ได้คิดกับใบเฟิร์นเกินเพื่อน ยัง ยัง ยังไม่ไปอีก ได้เวลาง้อเมียแล้วไม่ใช่เหรอ ไป๊ !!!
[ ริว ] : อะไรมึงวะ กูก็จะง้ออยู่แล้ว เฮ้ยยยย !!!
[ เวย์ ] : ไป๊ !!!
ยังไม่ทันที่ริวจะได้พูดอะไร เวย์ก็ตั้งท่าเตะแล้ว ทำให้ริวต้องวิ่งไปทันที ซึ่งแน่นอนแหละเขาวิ่งไปหาพลอยแน่ๆ ทันทีที่ริววิ่งลับตาไป เวย์ก็ถอนหายใจแล้วพูดว่า
กูจะทำทุกอย่างให้มึงกับพลอยไม่ผิดใจกัน กูจะไม่ให้พลอย ต้องเสียใจอีกแล้ว
..........
ฟิ้ว !!! ริวนี่วิ่งอย่างไว ( ความเร็วของมนุษย์ ) ไปหาพลอยทันที แต่พอเป็นถึงแล้ว ริวก็ชะงักเลย เพราะตอนนี้เหมือนพลอยจะนั่งคุยกับคนอื่นอยู่
ตอนแรกริวคิดว่าจะรอให้พลอยคุยธุระเสร็จก่อน ค่อยเข้าไป แต่ว่า....
" น่าน่า น้องพลอย พี่ขอไลน์ได้มั้ย "
" ขอโทษนะคะพี่ พลอยให้ไม่ได้จริงๆค่ะ "
เฮ้ย !!! และแล้วความสามารถหูผีของริวกะก็ทำงาน เขาได้ยินบทสนทนาดังกล่าวแล้วก็เกิดความไม่พอใจเป็นอย่าง
ใครกันบังอาจมาขอไลน์พลอย แล้วเขาก็ได้ยินไอ้ผู้ชายคนนั้นพูดอีกว่า ไหนน้องพลอยบอกว่าไม่มีแฟนไง
ริวได้ยินนี่ถึงกับเหวอ ทำไมพลอยพูดแบบนั้นล่ะ หรือพลอยจะไม่ได้พูด แต่พวกมันมั่วกันขึ้นมาเอง
[ พลอย ] : พลอยไม่มีแฟนค่ะ
กึ๊กเดียวเลยจริงๆ มังกรเพลิงกลายเป็นจิ้งจกติดไฟทันที อยู่ดีๆก็ดิ่ง อยู่ดีๆก็หัวใจเต้นผิดปกติ นี่พลอยโกรธเขาขนาดนี้เลยเหรอ
ริวนิ่งเลยไปตอนนั้น แต่ว่า... คำๆนึงที่ออกมาจากพลอยอีกครั้ง มันทำให้หัวใจของริวตื่นตึ้กๆๆๆด้วยความอบอุ่นอีกครั้ง
[ พลอย ] : พลอยไม่มีแฟนค่ะ พลอยมีแต่คู่หมั้น
โอ้ว !!! มังกรเพลิงแทบจะคำรามเลย พอเขาได้ยินแบบนั้น แล้ว ใจเต้นตุ้บๆๆๆไปหมด เขาดีใจ ดีใจที่พลอยกล้าพูดแบบนั้น
" แล้วไหนล่ะคู่หมั้นน้องพลอย พี่ยังไม่เห็นเลย หรือว่าเลิกกันแล้ว "
[ พลอย ] : ริวเขาก็มีเรียนค่ะพี่ๆ ริวเขาไม่ได้ว่างทั้งวัน
ตอนนี้ริวนี่แบบจะลอยให้ได้เลยพอพลอยพูดแบบนี้ แต่ไอ้ฝ่ายที่วอแวก็ไม่เลิก มันบอกแหมๆๆ พี่ได้ข่าวว่าแฟนน้องพลอย ไปหาผู้หญิงที่หอพักนี่จ๊ะ
ไม่ใช่ว่าโดนนอกใจเหรอ ริวนี่แบบกำหมัดเลยตอนนั้น แต่ซักพักเขาก็ยิ้มใจละลาย เพราะได้ยินพลอยพูดว่า
[ พลอย ] : อื้มมม ขึ้นไปหาก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเกินเลยนี่คะ
" จะจริงเหรอน้องพลอย ถ้าไม่ได้ทำอะไรแล้วคู่หมั้นน้องพลอยไปไหนล่ะ "
[ พลอย ] : ริวเขาก็มีเรียน มีธุระส่วนตัวนี่คะ ไม่ใช่ว่าต้องมาอยู่กับพลอยตลอดเวลา แต่พลอยว่านะ ถ้าพลอยเรียกริว ริวก็คงจะมาทันทีค่ะ
ริวได้ฟังแล้วก็แบบ โอยไม่ไหวแล้ว ทำไมเมียของเขาถึงน่ารักแบบนี้นะ แล้วนั่นก็เหมือนสัญญาณที่ดี เพราะตอนนี้เขาสามารถเข้าไปหาหญิงคนรักได้แล้วล่ะ
ริวเดินเข้าไปโท่งๆเลย ภาพตรงหน้าคือพลอยกำลังนั่งอยู่กับเพื่อนสาวร่วมคณะอีก 2 คน ดูพวกเธอมีท่าทีลุกลี้ลุกลนมากเลย เหมือนว่ากำลังกลัวกลุ่มผู้ชายตรงหน้า
ทันทีที่เธอเห็นริว พวกเธอก็ " พี่ริวมาแล้ว พลอยๆๆ พี่ริวมาแล้ว " ทันทีที่พูดขึ้นมา ไอ้พวกกลุ่มผู้ชายที่กำลังตะล่อมขอเบอร์พลอย ก็หันไปมองกันทันที
ชายหนุ่มรูปหล่อ กำลังเดินมาด้วยท่าทีที่แปลกๆ ตอนนี้ริวโมโหมากเลย เพราะท่าทางของน้องทั้งสองคนนั้นดูกลัวมากๆ แต่ก็ยังฝืนนั่งกอดพลอยอยู่
เหมือนพยายามปกป้องพลอย พลอยเองก็ดูโล่งอกมากที่ริวมาแล้ว
" มึงเองเรอ~ ( เรอะ ) "
ไอ้คนที่มันจับพลอย ตะเบงเสียงพูดกับริว แต่ว่าฟุ่บบ ริวเดินเข้าไปไม่สนใจเลย เขาเดินไปหาพลอย เดินไปหารุ่นน้องทั้งสองคน
ริวมองหน้าพลอยและลูบไปที่หัวของรุ้นน้องทั้งสอง แล้วบอกว่าไม่เป็นไรแล้วนะ เก่งมากทั้งสองคน
[ พลอย ] : ริวคะ ทางซ้ายค่ะ
พลอยพูดเหมือนว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งริวก็ตอบสนองทันที เขาหันหน้ากับมาก็เห็นมา ก็เห็นว่าไอ้หนุ่มคนนั้นกำลังง้างหมัดมาใส่เขา
เผี๊ยะ !!! วื๊ดด ขลุกๆๆๆ ริวกะหลบแล้วดึงแขนของมันเหวี่ยงตามน้ำจนมันล้มกลิ้งทันที แต่สิ่งที่ริวแปลกใจคือ ทำไมพลอยรู้ล่ะ
รู้ไม่พอแถมยังพูดล่วงหน้าด้วยความใจเย็นอีกต่างหาก ขลุกๆๆ ไอ้คนนั้นกลิ้งลงไปกับพื้น เพื่อนมันที่มาด้วยก็พอกันเหวอแดก ทำไมมันหลบได้วะน่ะ
ริวหันกลับไปหาพลอยอีกครั้งแล้วถามว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนพลอยเล่าเสียงสั่นๆว่านั่งทำรายงานอยู่แล้วพวกพี่เขาก็เข้ามาคุย มาแทะโลมพลอย หนูอยากช่วยแต่หนูกลัว
ทั้งพลอยและริวก็ลูบหัวเพื่อนๆสองคนนั้นไว้ด้วยความเอ็นดู พลอยบอกว่าสองคนนี้เป็นเพื่อนกลุ่มรายงานค่ะริว นิสัยดีมากๆเลย
นั่งกอดพลอยตัวสั่นเลย แต่ไม่ยอมทิ้งพลอยเลยค่ะ ทันใดนั้นเองไอ้กลุ่มพวกนั้นก็จะวิ่งเข้ามาหาเรื่องริว แต่ว่า .... ป๊อก !!! ริวดีดนิ้วจนเกิดเสียงขึ้น
[ ริวกะ ] : ระวังฝุ่นเข้าตาล่ะ
วิ๊วววว ทันใดนั้นลมก็พัดโหมแบบกระทันหัน ลมพัดแรงมากจนฝุ่นดินตรงนั้นพัดใส่พวกมันทันที
โอ๊ย เหี้ยไรวะ โอ๊ยตากู เสียงร้องของพวกมันดังขึ้นระงมเลยทีเดียว วิ๊ววว ปั้ป !!! ริวประกบมืออีกครั้งลมก็หายไปทันที
จากที่ห้าวๆเมื่อกี้ ตอนนี้พวกมันได้แต่ขยี้ตา จนตาแดงเถือกไปหมดเลย เพื่อนสองคนที่อยู่ด้วยก็งงว่ามันเกิดอะไรขึ้นกะนนะ
แล้วตอนนั้นเองก็ได้มีใครบางคนเดินเข้ามา ท่าทางดูดุดันเหมือนหัวหน้าโจรก็ว่าได้
" พวกมึงโดนลูกพี่ก็แน่ "
[ ลูกพี่ ] : ไหนวะ ใครมีมึงบอก
" มันนั่นแหละพี่ "
ริวมองๆหน้าไอ้ขี้ฟ้อง แล้วก็นึกขึ้นได้ ว่าเอ้า !!! ไอ้คนนี้นี่หว่า ที่มันหาเรื่องเขาตอนที่ไปหาใบเฟิร์น ริวประติดประต่อเรื่องราวได้ทันที
ว่ามันนี่แหละ คงจะเป็นคนปล่อยข่าวเรื่องที่เขาขึ้นห้องพักของใบเฟิร์น ริวเดินมาสะบัดมืออีกครั้งเพื่อไล่ฝุ่นออกไป
[ ลูกพี่ ] : ไอ้นี่เหร~ ( เหรอ )
[ ขี้ฟ้อง ] : ใช่ครับ โอ๊ย !!!
ผั๊วะ !!! ผั๊วะ !!! ผั๊วะ !!!! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ยังไม่ทันที่มันจะได้พูดอะไร ลูกพี่ก็ประเคนทั้งหมดเท้าเข่าศอกใส่ไม่ยั้ง จนลูกน้องที่เหลือตกใจ
หลังจากออกอาวุธ ออกอาวุธ ที่พัฒนามาเป็นชุดไปแล้ว ลูกพี่นักเลงมันก็สั่งให้ลากไอขี้ฟ้องไปทันที
[ ลูกพี่ ] : มึงนี่มันเหี่ยจริงๆหาแต่เรื่องให้กู
[ ขี้ฟ้อง ] : โอ้ย พี่ทำผมทำไมพี่ โอยผมทำอะไรผิด
มันทั้งเจ็บตัว ทั้งสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นอยู่ดีๆ ทำไมมันถึงโดนแบบนี้ ลูกพี่มันบอกว่ามึงมีเรื่องกับใครก็ได้ แต่ไม่ใช่ไอ้นั่น
มันก็งงว่าลูกพี่มันหมายความว่าไง อ๋อไอ้เหี้ยริวนั่นน่ะเหรอ กลัวอะไรมันวะพี่ ผั๊วะ ๆ ๆ ๆ ๆ อีกแล้วมันโดนอีกแล้ว
มันทำได้แค่นอน มอบ เท่านั้น มันไม่รู้เลยจริงๆว่ามันผิดอะไร ลูกพี่มันนั่งลงมาและพูดขึ้นมาว่า
[ ลูกพี่ ] : มึงดีใจไว้เถอะที่โดนกูกระทืบ ถ้าไอ้นั่นมันได้ลงมือล่ะก็ มึงได้ลงไปนอนคุยกับโคตรเหง้ามึงใต้รากมะม่วงแล้ว
[ ขี้ฟ้อง ] : อะ อะไรกันครับพี่ หมายความว่าไงพี่
ไอ้เพื่อนๆที่อยู่ใกล้ๆก็ตกใจไม่แพ้กัน ทำไมเพื่อนมันโดนกระทืบล่ะ แล้วที่บอกว่าไปคุยกับรากมะม่วงคืออะไร ไอ้ริวนั้นจะฆ่าเพื่อนมันจริงๆเหรอ
ลูกพี่จุดบุหรี่ออกมาดูดปื้ดนึงแล้วพลันคิดถึงเหตุการณ์เมื่อสองปีก่อน มันเหมือนฝันร้ายที่ไม่เคยคิดว่าจะได้พบเจอ คนๆเดียว สามารถกระทืบคนเกือบร้อยคนได้สบายๆ
นึกไปมือก็สั่น พวกลูกน้องเห็นลูกพี่ของมันสั่นก็พากันเหวอไปหมด อะไรกันนะที่ทำให้ลูกพี่ของมันเป็นได้ขนาดนี้
[ ลูกพี่ ] : มันนั่นแหละที่กระทืบ โรงเรียนช่างกล A และอาชีวะ B ร้อยกว่าคนจนต้องเข้าโรงพยาบาล
พูดจบแค่แค่นั้น ลูกพี่ก็โยนยุหรี่อีกครึ่งมวนทิ้งไปเลย พอพูดถึงเรื่องนี้ทีไร รสบุหรี่มันเปลี่ยนไปหมด ส่วนไอ้พวกลูกน้องที่เหลือก็มองหน้ากันเหลอหลากันเลย
แน่นอนแหละว่าพวกมันต้องรู้จักข่าวนี้ มันเป็นข่าวดังเมื่อ 2 ปีก่อน ช่างกลA อาชีวะB สองสถาบันคู่อริ เปิดศึกตีกัน แต่ผลกลับกลายเป็นเหมือนกับว่า
ทั้งสองโรงเรียนถูกเล่นงานจากมือที่ 3 แต่สิ่งที่ยังเป็นปริศนามาจนถึงตอนนี้รือ แล้วใครล่ะเป็นคนทำ เพราะถ้าจะทำให้เด็กอาชีวะร่วม 100 คน บาดเจ็บได้ขนาดนั้น
อีกฝ่ายต้องมีคนไม่ต่ำกว่าร้อย แต่ทำไมถึงไม่มีใครรู้ ทำไมไม่มีใครถ่ายภาพไว้ได้สักคน เพราะถ้าคนเยอะขนาดนั้น มันต้องมีภาพตอนหลบหนีสิ่
แต่จนวันนี้ยังหาหลักฐานอะไรไม่ได้เลย แล้วทำไมลูกพี่ของมันถึงรู้ล่ะ แล้วทำไมพี่ไม่เคยเล่าให้ฟังเลย ลูกพี่เลยบอกว่า
[ ลูกพี่ ] : กูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถ้ารู้ว่าคนเป็น 100 เอาคนๆเดียวไม่ลง กูสั่งห้ามเลยนะอย่าไปยุ่งกับไอ้นั่นอีก กูไม่อยากชิบหายเหมือนเมื่อก่อน
ลูกพี่สั่งแล้วก็ขึ้นรถไปเลย แต่มีเหรอที่ไอ้ขี้ฟ้องมันจะยอมง่ายๆ ฝากไว้ก่อนเถอะมึง กูเอาคืนแน่
มันกล่างไว้อยากอย่างอาฆาตก่อนที่จะพาร่างที่สะบักสะบอมของตัวเองขึ้นนรถเพื่อนๆของมันไป
ด้านริวนั้นหลังจากที่พวกมันลากไอ้ตัวขี้ฟ้องไปกระทืบแล้วริวถึงกับพูดขึ้นมาด้วยเสียงเข้มๆว่า
" ใครวะ "
เอ่อ สมกับเป็นปลาทอง ริวยังยืนอึนอยู่เลยว่าเมื่อกี้ใครวะ รินยืนเกาหัวแกรกๆ ราวกับว่ายังงงอยู่ว่ามันเป็นใคร แล้วสองสาวเพื่อนร่วมกลุ่มรายงานของพลอยก็เดินมาขอบคุณชายหนุ่ม
แต่ริวกลับพูดว่าพี่ต่างหากต้องขอบคุณพวกน้องที่ปกป้องพลอย แล้วก็บอกอ่ะๆๆพี่ให้ๆ แล้วริวก็หยิบอะไรบางอย่างออกมา เป็นเหมือนแผ่นกระดาษอะไรซักอย่าง
[ เพื่อนพลอย ] : โห import จากบ้านพี่ริวเปล่าเนี่ย
ริวก็ตอบว่าช่ายเลยกลิ่นมันหอมนะ พกติดตัวไว้ด้วยล่ะ ใส่กระเป๋าตังส์ไว้ก็ดี เพื่อนพลอยทั้งสองก็บอกค่ะๆได้เลยค่ะ แล้วทั้งสองก็ขอตัวไปทำธุระอื่นๆต่อทันที
พอทั้งสองไปแล้วริวก็แบบ อ่ะแหะๆ ๆ ๆ ๆ พลอยจ๋าคือว่า เอ่อคือว่า ริวมีเรื่องจะมาสารภาพบาป ริวเอ่อ เอ่อ ริวพูดไปเหล่มองไป แล้วหมดอ่ะ หมดเลยความเท่ส์ของพี่มังกร
[ พลอย ] : พลอยยังโกรธริวอยู่นะ
[ ริว ] : เอ่ออ เอ่อออ ริวขอโทษครับที่ทำอะไรไม่บอกพลอย
[ พลอย ] : พลอยโกรธที่ริวไม่ยอมบอกฝันดีต่างหาก อุตส่าห์รอฟังตั้งนานเช๊อะ !!! งอนแล้ว ริวไม่รักพลอยแล้วเหรอ
เอ้า !!! เป็นอย่างนั้นไป สรุปว่าเมื่อคืนที่พลอยเงียบไปนั้น เพราะเธอรอให้ริวบอกฝันดีเธอนั่นเองครับท่านผู้ชม ริวก็ทั้งทำหน้าเอ๋อทั้งยิ้มดีใจ ทั้งมึนที่ตัวเองเข้าใจผิดไป เขาเดินเข้าไปจะจับมือพลอย
แต่ก็ต้องชะงักไว้เพราะนี่ยังอยู่ที่มหาวิทยาลัยอยู่เลย ริวกลัวมันจะไม่เหมาะแต่พลอยเองกลับกลายเป็นฝ่ายที่จับมือริวแล้วพูดว่า พลอยอยากฟังเรื่องทั้งหมดค่ะริว
[ ริว ] : พลอย ริวนอนไม่หลับเลยนะ ทำไมเมื่อคืนไม่ให้ริวไปหาล่ะ แล้วยังบอก.... ว่า...
[ พลอย ] : ก็พลอยไม่สะดวกจริงๆนี่คะ พลอยอยู่กับแม่กุล พลอยอยู่กับอาม่านะ ริวก็รู้นี่นาว่าตอนนี้แม่กุลยังจับตาดูพฤติกรรมของริวอยู่ ถ้ามาหาพลอยล่ะก็แย่แน่ๆเลย
นั่นไงล่ะฟังแล้วขนหัวลุก ริวกะถึงกับพูดในใจไอ้เวย์ไอ้เชี่ยเป็นหมอดูหรือไงวะ แล้วพลอยก็จ้องๆมองๆริวด้วยแววตาที่แบบเหมือนจะปัดเป่าความขุ่นมัวในจิตใจไปหมดให้ได้เลย
[ พลอย ] : ริวต้องเล่าให้พลอยฟังนะ ถ้าโกหกล่ะก็ เจอดีแน่
แล้วแม่หมอคนทรงก็จูงมือว่าที่คู่หมั้นเดินไปที่โต๊ะ ริวก็เล่าทุกอย่างให้ฟัง เล่าทุกอย่างที่คิดพลอยก็จับมือริวไปด้วย ฟังไปด้วย แววตาที่พลอยมองริวมันช่างหวานซึ้งเหลือเกิน
คือด้วยแววตาและภาษากายตอนนี้ดูก็รู้ว่าพลอยนั้นเชื่อริวและประทับใจในเรื่องที่ริวเล่ามาให้ฟัง ซึ่งด้วยญาณแห่งมหาเทพคนทรง จึงทำให้พลอยรับรู้ได้เลยว่าริวไม่ได้โกหก
หลังจากที่ทั้งคู่เข้าใจกันเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็พากันมานั่งคุยกันงุ้งงิ้งๆๆๆ อยู่2 คน จนกระทั่งน้ากุลมา ซึ่งทันทีที่ริวเห็นว่าที่แม่ยายเขาก็รีบลุกขึ้นสวัสดีทันที แต่แทนที่จะได้รับคำทักทายที่ดีกลับมา กลับกลายเป็นว่า
[ พิกุล ] : ริว !!! ลืมแล้วเหรอวันนี้ วันอะไร น้านึกว่าจะไปแล้วนะ
ริวถึงกับตะลึงเลยครับ เพราะเขาเองก็งงว่าทำอยู่ดีๆน้ากุลพูดแบบนี้ พลอยก็ยิ่ง งงเข้าไปใหญ่ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมแม่ของเธอถึงดูมีท่าทีตกใจล่ะ และทันใดนั้นริวก็นึกขึ้นมาได้
[ ริว ] : เฮ้ย !!!
ริวนึกขึ้นได้ทันทีว่าวันนี้เขามีเรื่องที่ต้องไปทำ ทันทีที่เขานึกขึ้นได้ เขาก็ยกมือไหว้พิกุลทันที แล้วบอกว่าขอบคุณครับน้ากุล เขาหันไปบอกพลอยว่า วันนี้ริวไปธุระก่อนนะครับ และกำลังจะรีบออกไปทันที
[ พิกุล ] : เดี๋ยวริว วันนี้พาพลอยไปด้วยได้ น้าอนุญาต
[ ริว ] : หือ ? ได้เหรอครับ
[ พิกุล ] : ได้สิ่ วันนี้น้าเองก็จะพาอาม่าไปธุระพอดี ริวพาพลอยไปด้วยก็ได้ แล้วค่อยไปส่งพลอยที่บ้านน้า
ทันทีที่น้ากุลพูดแบบนั้น พลอยก็ยิ่ง งงหนักเลยว่าทำไมวันนี้แม่กุลของเธอยอมให้เธอไปกับริว แต่ยังไงซะเธอก็ดีใจแหละที่จะได้อยู่กับริว ริวได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มเลย เขายกมือไหว้และเอ่ยขอบคุณครับน้ากุล
พลอยก็เดินไปเขย่ง หอมแก้มแม่ทูนหัวของเธอแล้วบอกขอบคุณค่ะ พิกุลก็บอกให้รีบไปเดี๋ยวรถติด ริวก็รีบพาพลอยไปทันที โดยที่มีบาคุวิ่งตามไปด้วย
[ ริว ] : เอ้ บาคุทำไมเดี๋ยวนี้นายออกมาบ่อยจัง หว่า
[ บาคุ ] : จริงๆแล้วข้าก็ออกมาบ่อยๆนะขอรับนายน้อย แต่ข้าชอบไปนอนหลังทะเลสาบนู่นมากกว่า วิญญาณธาตุวารี ทำให้เขารู้สึกสบายขอรับ
[ ริว ] : อ่อ หรา เอาเถอะ เดี๋ยวอีกไม่นานนายก็ต้องไปบำเพ็ญศีลแล้วนี่ ทำตามที่นายต้องการเถอะ
ริวพูดเสร็จก็รีบเดินไปที่รถหรู โลโก้กระทิงดุ ที่ไม่ใช่สเปน ซึ่งแน่นอนล่ะพอทั้งคู่มาถึง บาคุก็ต้องกลับเข้าช่องว่างมิติเพราะ รถนี้นั่งได้แค่ 2คน หลังจากที่ประตูปิดปึ้ง ริวก็รีบบึ่งรถออกไปทันที เพราะเขามีธุระสำคัญที่ต้องไปทำ ริวตีรถออกทางลัดออกมุ่งออกถนนพระราม 5 ทันที
[ พลอย ] : งืม ทำไมวันนี้แม่กุลให้มาง่ายจัง
[ ริว ] : เอ่อะ เอ่ออ แล้วไม่ดีเหรอครับ
[ พลอย ] : ดีสิ่คะ หรือริวไม่อยากอยู่กับพลอย
[ ริว ] : อยาก อยากอยู่สิ่ครับ เนี่ยถ้าไม่ขับรถจะโผไปกอดแล้วเนี่ย
[ พลอย ] : เง้อ ไม่ได้นะ ขับรถไปเล๊ยยยยยยยยยย
พลอยงุ๊งงิ๊งได้น่ารักมากๆเลยล่ะ เธอนั่งมองชายหนุ่มคนรักของเธอไม่วางตา ซึ่งเหมือนเธอจะแกล้งริวเลย เพราะว่าริวต้องมองถนนตลอดเวลา ทำให้ไม่สามารถหันมาสบตาทำหวานซึ้งได้
ซึ่งริวก็หน้ามุ่ยเลย พลอยก็หัวเราะเหมือนพอใจกับรีแอคชั่นแบบนั้น และชวนคุยเรื่องนู่นนี่นั่นไปเรื่อยเลย จนกระทั่งพลอยนึกอยากถามเรื่องธุระวันนี้ขึ้นมา
[ พลอย ] : ริวคะ เอ่อพลอยถามได้มั้ยว่า เอ่อวันนี้มีธุระอะไรเหรอคะ
[ ริว ] : หืม ไปรับดาบน่ะ
[ พลอย ] : หืมดาบ ริวก็มีดาบ เอ่อ ดาบที่ใช้ส่งวิญญาณแล้วไม่ใช่เหรอคะ
[ ริว ] : อื้ม ก็ใช่นะ แต่ดาบเล่มนั้นใช้ต่อสู้กับคนไม่ได้ ฟันคนก็ไม่เข้า
[ พลอย ] : พี่คนนี้เขาเป็นใครคะริว เอ่อ เรื่องนี้พลอยรู้ได้มั้ยคะ
[ ริว ] : อ๋อได้สิ่ พี่เขาเป็นคนรู้จักของพ่อน่ะ ริวกับพี่ขาเลยสนิทกัน พลอยจำตุ๊กตาของพลอย ได้มั้ย
พลอยนึกไปถึงตุ๊กตาของเธอ ( ตอนที่ 17 ) ตุ๊กตาที่แม่สกุณาซื้อให้ตอนเด็กๆ และปักอักษร RP เอาไว้ ซึ่งหลังจากที่พลอยต้องออกจากบ้าน แล้วตุ๊กตาพวกนี้ก็ถูกขนเอาไปขายทั้งหมดนั่นเอง
[ พลอย ] : อื้อ จำได้ค่ะ ตุ๊กตาที่ริวไปตามซื้อคืนมาเหรอคะ
[ ริว ] : อื้มใช่ครับ แต่ที่จริงแล้วที่ริวไปตามหาซื้อมาได้ เพราะพี่คนนี้แหละ
[ พลอย ] : ห้ะ !!!
พลอยถึงกับตกใจเลยที่รู้ว่าพี่คนนี้เขาช่วยตามหาตุ๊กตา ริวเล่าต่อว่า จริงๆแล้วพี่เขารู้จักกับริวตอนที่ริวมาตามหาพลอย และริวเคยบอกว่า แค้นมากที่พวกคนเลวๆเอาของในบ้านของพลอยไปขายทิ้งหมดเลย
ตัวริน พ่อของเขานั้นสามารถตามซื้อพวกของสำคัญๆ ของคุณสกลกลับมาได้ แต่ตัวเขาแทบไม่ได้ช่วยอะไรเลย พอพี่คนนั้นถามว่าแล้วเอ็งอยากทำอะไร ริวก็ตอบกลับไปว่า ผมอยากตามหาตุ๊กตาของพลอยกลับมา
พลอยมีตุ๊กตาที่รักมากๆอยู่หลายตัว แต่ตอนนี้ก็หายไปหมดแล้วเช่นกัน ริวคุยกับพี่เขาว่าอย่างน้อยก็อยากหาให้ได้กลับมาซัก ตัวสองตัวก็ยังดี เผื่อวันที่พลอยกลับมา ริวจะได้เอาไว้เป็นของขวัญให้พลอย
[ พี่คนนั้น ] : เอ้า !!! ก็ตามหาสิ่
[ ริว ] : โหพี่ แล้วจะไปตามหาที่ไหนล่ะ เมืองไทยผมก็ไม่รู้แหล่งด้วย
[ พี่คนนั้น ] : ยังไม่เริ่มเลยก็บ่นละ แต่พี่บอกก่อนนะเว้ยเรื่องราคา มันอาจจะแพงจนน่าเกลียดเลยนะ
[ ริว ] : เท่าไรผมก็จ่ายพี่
[ พี่คนนั้น ] : ฟังพี่ก่อนเว้ย พี่รู้ว่าเอ็งมีเงินจ่าย แต่เอ็งต้องคิดก่อนว่ามันคุ้มที่จะจ่ายมั้ย ถ้าเอ็งมั่นใจพี่ก็จะช่วยเต็มที่
ริวไม่รีรอทันทีที่จะตอบตกลง ริวบอกข้อมูลอีกว่าตุ๊กตาของพลอยทุกตัว ถูกปักด้วยตัวอักษร RP ใช้ด้ายสีชมพู หลังจากนั้นพี่เขาก็เล่นบทโหดตามไปกระทืบไอ้พวกที่ขนของ ของรุ้งพลอยไปขายและถามว่าเอาไปปล่อยขายที่ไหน
ซึ่งทันทีที่รู้ชื่อร้านพี่คนนั้นก็ตามไปทันที แน่นอนว่าเขาไม่จำเป็นต้องเล่นบทโหด แค่ถามว่าจำได้มั้ยว่ารับของจากคนนี้ มีของประเภทนี้แล้วแยกไปไว้ที่ไหนบ้าง ซึ่งแน่นอนแหละว่ามันเป็นเวลาหลายปีกว่าแล้ว ตุ๊กตาก็ยอมกระจัดกระจายไปทั่ว
ริวยังเล่าอีกว่าหลังจากที่ตัวเขากลับไปญี่ปุ่น พี่เขาก็ยังแบ่งเวลาจากการทำงานประจำมาช่วยหาข้อมูล จนกระทั่ง 1 เดือนผ่านไป เขาก็พบตุ๊กตาตัวแรกซึ่งทันทีที่เจอ เขาถ่ายรูปและ FaceTime คุยกับริว
ริวร้องไห้เลยพอได้เห็นตุ๊กตาตัวนั้น ริวบอกใช่ๆๆๆตัวนั้นแหละ ตัวนั้นๆๆ แต่คุยกันได้ไม่นาน ริวก็ต้องรีบวางสาย เพราะว่ามีเรียนหนังสือ ซึ่งพอเจอตัวแรกแล้ว มันก็เริ่มง่ายแล้วตอนนี้
จนอีกไม่กี่สัปดาห์ ริวก็สอบเสร็จและปิดเทอมพอดี เขาจึงรีบมาที่ไทยไม่รีรอทันที ซึ่งคืนแรกที่ริวมาที่ไทย เขาไม่ไปบ้านพักอิซานางิเลย เขาตรงไปที่บ้านของพี่คนนั้น เพื่อขอเจอตุ๊กตา
[ พลอย ] : โห ใช้คำว่าเจอเลยเหรอริว ใช้คำว่าไปดูก็พอมั้งคะ
[ ริว ] : ไม่ได้หรอก ใช้คำว่าเจอถูกแล้ว ริวต้องไปเจอตัวแทนของพลอยให้ได้
พลอยฟังแล้วก็ยิ้มเขินไปหมด พลอยขอให้ริวเล่าให้ฟังต่อ ซึ่งเขาก็เล่าว่า วันนั้นคือนอนกอดตุ๊กตาพลอยทั้งคืนเลย วันรุ่งขึ้นปฏิบัติการตามหาตุ๊กตาตัวที่สองก็เริ่มขึ้น
พี่เขาใช้เส้นสายในวงการร้านสินค้ามือสองเพื่อสืบหาเส้นทางและล็อตสินค้าแต่ละล็อต ซึ่งแน่นอนแหละ ว่ามันต้องมีจดบันทึกอย่างละเอียดแน่นอน พี่เขาเริ่มเจอตุ๊กตาทีละตัว ทีละตัว ทีละตัว
บางตัวที่มีคนซื้อไปแล้ว พี่เขาก็ตามไปถึงบ้านและขอซื้อคืน ซึ่งมันก็เป็นอย่างที่พี่เขาเคยบอกริวไว้ ว่าถ้าราคามันสูงจนน่าเกลียด ริวจะซื้อมั้ย ซึ่งปกติแล้วการไปขอซื้อตรงๆแบบนี้ ยังไงซะก็ต้องโดนมองออกมาว่าต้องการมากแน่ๆล่ะ
ก็แน่นอน คงไม่มีใครเมตตาแล้วบอกได้สิ่ ชั้นจะขายให้ในราคาที่ซื้อมา ไม่ ไม่เลย บางคนอัพราคาแบบหน้าด้านๆ แต่พี่คนนั้นก็ต้องกัดฟันไม่แสดงท่าทีป่าเถื่อน เหมือนตอนไปกระทืบคนขนของมา ซึ่งแน่นอนล่ะ เขาก็ต้องใช้ชั้นเชิงในการต่อราคาบ้าง
ถึงแม้จะไม่กี่พันบาท แต่เขาก็คิดว่าไม่ควรเสียเงินมากขนาดนี้ แต่ก็เอาเถอะ เพื่อความสุขของน้องชาย บางคนหัวอ่อนหน่อย เขาก็จะบอกว่าตุ๊กตานี่เป็นของสำคัญมากๆ น้องสาวเขาคนนึงเสียแม่ไปและนั่นเป็นของดูต่างหน้าของแม่เธอ ตัวอักษร RP สีชมพูนั้น ปักด้วยมือของแม่เขาเอง
บางทีแม่ของเขาอาจจะวนเวียนอยู่ใกล้ๆตุ๊กตาเพื่อรอวันที่ลูกสาวจะได้อุ้มมันอีกครั้ง บางคนกลัวก็รีบขายให้ทันทีไม่รีรอ เพราะคงไม่มีคนบ้าที่ไหนแบกหน้ามาซื้อตุ๊กตาถึงบ้านแล้วมาหลอกแบบนี้หรอก
และอีกอย่างจำนวนเงินที่เสนอให้มันก็มากพอที่จะซื้อตัวใหม่ได้ด้วย แต่เขากลับมาขอซื้อตุ๊กตาตัวเก่าๆแบบนี้ และอีกเคล็ดลับหนึ่งก็คือ พี่เขาจะเตรียมของเล่นที่ทันสมัยไว้ไปต่อรองกับลูกสาวหรือสาวๆเจ้าของตุ๊กตาด้วย
ก็แน่ล่ะถ้ามีของมาล่อตาล่อใจมันก็ทำให้การซื้อขายตกลงกันง่าย ส่วนราคาค่อยว่ากัน ริวกับพี่ชาย ใช้เวลาเกือบเดือนเพื่อเดินทางไปทั่วประเทศไทย เพื่อขอซื้อตุ๊กตาคืน จนเกือบครบทุกตัว ตุ๊กตาหมีพู สติช ทิ๊กเกอร์ พิ๊กเลต สกั๊ม อาราเล่ กัจจัง
แต่มินนี่เม้าส์ตัวสุดท้ายไม่ว่าจะหาข้อมูลเท่าไรก็หาไม่เจอจนสุดท้ายริวต้องกลับบ้านไปก่อน เพราะถึงเวลาเปิดเทอม ตอนแรกพี่เขาก็บอกว่าให้ตัดใจเถอะ ได้แค่นี้ก็ดีแล้ว
แต่ริวก็ขอร้องว่าให้ช่วยพยายามอีกหน่อย ตุ๊กตามันสำคัญมากจริงๆ พี่เขาก็เลยใช้ที่พึ่งสุดท้าย ขวาตาย ซ้ายสลบ สองมือประกบ ย่อตัวนั่งชันเขา
เจ้าพระคู๊ณณณณ ขอให้ลูกช้างตามหาตุ๊กตาตัวนั้นให้เจอด้วยเถิ๊ด
พลอยหัวเราะเลยตอนแรกนึกว่าพี่เขาจะทำอะไร กลายเป็นว่านั่งไหว้พระซะงั้น ริวก็เล่าต่อไปว่า เหมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะเห็นใจ เพราะวันต่อมาพี่เขาก็เจอตุ๊กตาจนได้
[ พลอย ] : เจอที่ไหนคะ เจอมินนี่เมาส์ที่ไหนคะ
[ ริวกะ ] : สะพานเหล็ก
พลอยถึงกับฮ๊ะ เลยทีเดียวทำไมไปเจอที่สะพานเหล็กล่ะ ริวก็เล่าต่อว่า วันนั้นเป็นวันเสาร์ และทุกวันเสาร์เนี่ย ที่บริเวณนั้นจะมีเปิดท้าย ขายของเล่นมือสอง อะไหล่หุ่นยนต์ บลาๆ
พูดง่ายๆคือสวรรค์ของนักสะสมของเล่นเก่าๆที่ราคาจับต้องได้ และสวรรค์ของนักทำโมเดลก็ว่าได้ พี่คนนั้นก็ชอบสะสมของเล่นเหมือนริว พี่เขาเลยชอบไปเดินประจำ แล้ววันนั้นไม่รู้อะไรดลใจ
ให้พี่เขาไปเดินโซนที่ไม่เคยไปเดิน เป็นโซนตุ๊กตามือสองแล้วเขาก็เจอมันจนได้ พลอยฟังแล้วยิ้มไม่หุบเลย เพราะมินนี่เม้าส์นั้น เป็นตุ๊กตาตัวแรกที่แม่เธอซื้อให้ มันจึงมีความหมายกับเธอมากๆ
[ พลอย ] : งื้อออ พลอยต้องขอบคุณพี่เขาแล้วล่ะค่ะแบบนี้
ริวเห็นพลอยยิ้มแบบนี้เขาก็หยุดที่จะยิ้มตามไม่ได้ ทั้งคู่คุยกันอีกหลายเรื่อง จนกระทั่งริวได้ขับมาถึงซอยบ้านของพี่คนนั้นจนได้ ดีนะเนี่ย ที่ออกมาทันเวลาไม่งั้นติดยาวแน่ๆ
ทันทีที่ริวขับรถมาถึง คนก็มองกันเป็นแถบ เพราะรถของริวนั้นมันเป็นรถในฝันของใครหลายคนเลยก็ว่าได้ แต่ริวก็ไม่ได้อวด ไม่ได้เบิ้ลเสียงโชว์พลังเสียงแต่อย่างใดนะ กร่อกกกกก
เสียงยางยี่ห้อดังบดกับพื้นที่เป็นหินเม็ดเล็กๆดังไปทั่วซอย พลอยถึงกับมองด้วยความสนใจ เพราะนี่เหมือนบ้านสวนเลย ซักพักที่ริวมาจอดรถหน้าบ้าน ก็มีหมาตัวนึงวิ่งมาด้วยท่าทีดีใจสุดๆ
พอหมาตัวนั้นวิ่งมาถึงพลอยก็แบบดูตื่นเต้นมากๆเลย ริวพูดกับหมาไปว่า ไปบอกพี่เขาหน่อยว่าชั้นมาแล้ว ทันทีที่ริวพูดเสร็จหมาตัวนั้นก็เห่าโฮ่ง และวิ่งรอดรั้วบ้านเข้าไปทันที ส่วนริวก็เดินมาเปิดประตูบ้าน และขับรถเข้าไปทันที
ไม่นานนักคนที่ริวเรียกว่าพี่ก็เดินมาพอดี พลอยมองๆแล้ว รู้สึกแปลกๆเหมือนเคยเจอเขา ชายหนุ่มคนนั้นใส่เสื้อชุด เอ๋ ทำไมเหมือนชุดคนทำงานเลยล่ะ เพราะทั้งเสื้อเชิร์ต กางเกง สแลคสีดำอีก คือดูยังไงก็เป็นคนวัยทำงานแน่ๆ
[ พี่ ] : อ้าวเฮ้ย คราวก่อนไม่ใช่คนนี้นี่
ริวนี่หันควั่บเลย โอยพี่ พี่ใจเย็นผมพึ่งหลุดคดีมาพี่อย่าหาเรื่องให้ผม ริวพูดออกมาด้วยเสียงที่เหวอสุดๆ จนพี่เขาถึงกับหัวเราะแล้วบอกว่า เอ้าคราวก่อนก็พาฮิคาริมาไม่ใช่เหรอ
ไหนจะทานูกิเอย จิ้งจอกเก้าหางเอย ภูติหิมะเอย ผีคอยาว ก็มา แหม่ ทำเป็นลืมไปได้ ริวก็แบบอื้มม กำหมัดเลย พี่เขาหัวเราะแล้วก็หันมาทักอย่างเป็นทางการ
[ พี่ ] : อ้าว พาน้องพลอยมาด้วยเหรอเนี่ย
[ พลอย ] : เอ๋ ?
พลอยถึงกับงงเลยล่ะ เพราะยังไม่ทันจะได้แนะนำตัว พี่คนนั้นก็ทักซะแล้ว สิ่งที่พลอยทำได้คือยกมือไหว้และกล่าวสวัสดี พี่คนนั้นก็จ้าๆสวัสดีจ้า ริวก็เริ่มเหล่ละ เขาเอ่ยขึ้นว่าน้องชายมาเนี่ย ทักน้องมั่งดิ่
[ พี่ ] : เอ้า ว่าไงไอ้หนุ่ม ถ้าน้ากุลไม่บอกให้มา ก็คงลืมใช่มั้ย ยังมีหน้ามาทวงอีกเหรอ
ริวกะถึงกับ สะอึกเลยทีเดียว แถมยังทำท่าฮึ่มๆๆใส่อีก พี่คนนั้นก็หัวเราะลั่นเลยทีเดียว ซึ่งพลอยเองนั้นก็แอบขำเบาๆ แต่สิ่งที่เธอสนใจคือรอบๆนี้ต่างหาก รอบๆบ้านนี้นอกจากบ้านข้างหลังที่มองเห็นหลังคาลิบๆ
รอบๆนี้ก็มีแต่ต้นไม้ เหมือนอยู่กลางป่ากลางเขาเลย พลอยรู้สึกสดชื่นเอาซะมากๆเลย พี่คนนั้นมองหน้าริว และมองหน้าพลอยก่อนที่จะถามว่า น้องพลอยอยากไปเดินเล่นมั้ย
พลอยก็มองหน้าริว ริวยิ้มให้กลับมา พลอยจึงรู้ทันทีว่าเขาบอกอนุญาตแล้ว พลอยจึงถามพี่เขาว่าพลอยไปได้เหรอคะ เย้ ขอบคุณค่ะ แต่ว่าระหว่างที่พลอยกำลังจะเดินไปนั้น
[ พี่ ] : เอ้อ เดี๋ยวๆน้องพลอยรอแปป
พี่คนนั้นทักพลอยขึ้นมาแล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที เขาถือของสิ่งหนึ่งออกมา มันคือรองเท้ากีฬายี่ห้อดัง 3 ขีด แบรนด์หนึ่ง
พลอยเห็นแล้วก็คิด เอ๊ !!! เหมือนของที่บ้าน ( บ้านพลอย ) เลยนี่นา พี่คนนั้นเดินมาและวางไว้ให้พลอย
[ พี่ ] : อ้ะ ใส่ผ้าใบคู่นี้แทน คู่นั้นดูยังไงก็เดินในสวนไม่ถนัดแน่ๆ
[ พลอย ] : คะ ค่ะ ขอบคุณค่ะพี่ เอ๊ะพี่รู้ได้ไงคะว่าพลอยใส่รองเท้าเบอร์นี้คะ ใส่พอดีเลยค่ะ
พลอยแปลกใจมาก เพราะเธอใส่รองเท้าคู่ที่พี่เขาเอามาให้ได้พอดิบพอดีเลย ด้วยความที่รู้ใจเมีย ริวจึงเดินมาพูดกับพลอยว่า
พี่เขานี่แหละที่จัดการพวกรองเท้าของพลอยให้ พลอยก็ถามว่าห๊ะจริงเหรอคะ ริวก็บอกว่าช่าย พี่เขาเป็นคนจัดการ
[ พลอย ] : โห !!! ขอบคุณค่ะพี่ พี่เป็นคนเลือกเสื้อผ้าให้พลอยด้วยใช่มั้ยคะ พลอยใส่แล้วสบายมากๆเลยค่ะ งืมม ปกติพลอยใส่ชุดมันจะคับๆตรงอก แต่ตรงเอวจะหลวมๆ ไซส์ของพลอยจะไม่พอดีอ่ะค่ะ
[ ริว ] : หา !!! พล๊อยย
[ พี่ ] : เอ่อ ใจเย็นๆนะน้องพลอยไม่ต้องบอกพี่หรอก
[ พลอย ] : เอ้า !!! ก็จริงนี่นา ก็ชุดที่อยู่ที่บ้าน คือพลอยใส่สบายเลยอ่ะ ตรงอกก็พอดี ตรงเอวก็พอดี
ริวถึงกับเหวอเลย อยู่ดีๆพลอยพูดอะไรออกมาเนี่ย เขารีบเดินเข้าไปหาเมียคนทรงทันที แล้วบอกว่าไปเดินเล่นดีกว่าเนอะๆๆๆ
พลอยก็ถามนะว่าริวจะไปด้วยเหรอ ไหนว่ามาธุระไงคะ ตอนนั้นเองริวก็บอกว่าเปล่าครับ แต่จะมีไกด์นำเที่ยวให้ นู่นๆมาแล้ว
ทันทีที่ริวพูดเสร็จ ก็มีฝูงสุนัขนับ 10 ตัววิ่งขลุกๆๆ มาทันที พอพวกมันเห็นริวแล้ว พวกมันก็วิ่งไปหาริวทันที เสียงหอบ แฮ่ แฮ่ แฮ่
ดังวุ่นวายไปหมด แต่พลอยนั้นกลับมองพวกมันด้วยตาที่เป็นประกายมากๆเลย
แต่ด้วยที่พวกนี้เป็นหมาไทย ทั้งหลังอาน ทั้งบางแก้ว ที่ขึ้นชื่อเรื่องความดุพลอยจึงมีท่าทีที่ดูประหม่านิดๆ แฝงอยู่นั่นเอง
[ พี่ ] : น้องพลอยชอบหมาเหรอ
[ พลอย ] : ค่ะ ตอนอยู่ลพบุรี มีหมาข้างบ้านตัวนึงฉลาดมากค่ะ ตอนเช้าๆ พระมาบิณฑบาต มันก็จะนั่งรอพระทุกวันเลยค่ะ
พลอยพูดไปก็ยิ้มไป แล้วพี่เขาก็เดินมาตรงริวและเรียกฝูงหมาของเขาให้ตามมา พี่คนนั้นเดินตรงพลอยและยื่นมือไปข้างหน้า
พลอยก็รู้แหละว่าพี่เขาจะขอจับมือพลอย แต่เธอก็มองที่ริวนะ และพอเห็นริวยิ้มพยักหน้า เธอจึงยื่นมือให้พี่เขาทันที
เขาจับมือของพลอยไว้และเรียกหมาทุกตัวมาเลียมือพลอย 1 ตัว 2 ตัว 3 ตัวจนครบ 10 ตัว พลอยก็เกร็งเลยทีนี้ หมา ทุกตัวพากันเดิน ดมรอบๆตัวพลอย
คราวนี้แหละทั้ง 10 ตัวส่ายหางดุ๊กดิ๊กๆ ราวกับว่าคุ้นชินกับผู้หญิงตรงหน้า พี่เขาบอกว่า เอาล่ะหมาพวกนี้จะไม่ทำอะไรพลอยแล้วนะ
พลอยก็งงว่าจริงเหรอ จริงเหรอ แล้วตอนนั้นเอง วู๊บ !!! บาคุก็ได้กระโดดออกมาจากช่องว่างของมิติทันที พลอยตอนแรกก็ตกใจนะ ที่บาคุออกมา
เธอกลัวว่าพี่เขาจะตกใจ แต่ว่าเมื่อกี้เธอได้ยินนี่นา ว่าพี่เขาพูดถึงพี่ฮิคาริ งั้นแสดงว่าไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว
[ พี่ ] : อ้าว ว่า งายบาคุ สบายดีนะ
[ บาคุ ] : สวัสดีขอรับ ข้าสบายดีขอรับ ฮื้มมม ที่นี่จะมากี่ครั้งก็ยัง สดชื่นเช่นเดิมนะขอรับ
[ พี่ ] : แน่นอนล่ะ นายวางมั้ย พอดีชั้นกับเจ้าริว จะคุยกันนิดหน่อย นายช่วยเดินเล่นเป็นเพื่อนน้องพลอยหน่อยได้มั้ย
บาคุตอบกลับทันที ทั้งสองก็ดูเหมือนจะรู้จักกันดีเลยนะ ทันทีที่พูดจบบาคุก็เดินมาหารุ้งพลอย พลอยก็บอกเย้ เจอบาคุอีกแล้ว
สดใสจริงจริ๊งแม่คุณ แล้วทันทีที่บาคุ เจ้าหมาทั้ง 10 ก็นั่งกันเรียบร้อยเชียวราวกับว่าตรงหน้านั้นคือจ่าฝูง ไปกันเถอะขอนับนายหญิง
บาคุบอกกับรุ้งพลอย และเดินไปทันที เจ้าหมาทั้ง 10 ก็ออกวิ่งไปทันทีราวกำลังมีความสุข ก็แน่นอนล่ะสวนตรงหน้า มันเหมือนแดนสวรรค์ของพวกมันนี่นา
สาวคนทรงร่างเล็กยิ้มให้ชายคนรักอีกครั้งก่อนที่จะวิ่งตามบาคุไปทันที เปรี๊ยะ !!! เปรี๊ยะ !!! ทันทีที่พลอยเดินไปสุดสายตา
สภาพรอบตัวริวกะก็แปรปวนทันที แต่ดูเหมือนว่าพี่คนนั้นจะไม่ได้มีท่าทีตกใจอะไร ราวกับว่ารู้อยู่แล้วว่า วันนี้จะต้องมีเรื่องกับไอ้ริว ก็นะเขาเองก็เดาได้อยู่แล้วนี่นา
[ ริว ] : พี่ !!!
[ พี่ ] : มีอะไรจะถามพี่ เปล่า ?
[ ริวกะ ] : ใช่ ผมอยากถามพี่ ถ้าเป็นแค่รองเท้าผมจะไม่สงสัยเลย แต่นี่พี่รู้แม้กระทั่งไซส์เสื้อผ้าของพลอย มันหมายความว่าไงพี่
[ พี่ ] : น้ากุลเป็นคนส่งไซส์เสื้อ ไซส์รองเท้า ให้พี่เอง แล้วให้ไปสั่งตัดเป็นพิเศษ เขาบอกว่าอยากให้พลอยใส่เสื้อผ้าสบายๆ
เปรี๊ยะ !!! ริวกะหึงงั้นเหรอ แต่ไม่น่าใช่ เพราะริวก็ไม่คนที่ไร้เหตุผลแบบนั้น มันคืออะไรกันนะความความอึดอัดใจในตอนนี้ แบบนี้นี่เองสิ่นะ ที่ตอนที่พลอยกลับบ้าน ( ตอนที่ 17 ) แล้วมีทั้งเสื้อผ้า รองเท้า อยู่พร้อม
เป็นเพราะพี่คนนี้เป็นคนจัดการนั่นเอง เหตุผลที่เขาสามารถรู้ไซส์ของรุ้งพลอย นั่นเป็นเพราะเขาถูกน้ากุลไหว้วานมาอีกทีนั่นเอง
[ พี่ ] : เฮ้ย เอ็งจะมาโทษพี่ไม่ได้นะเว้ย พี่แค่ทำตามที่น้ากุล ขนาดอารินพ่อของเอ็ง น้ากุลยังปิดเลย
[ ริว ] : แต่พี่น่าจะบอกผมหน่อยก็ยังดี พี่เป็นพี่ผมนะเว้ย พี่ไม่เห็นผมเป็นน้องเลยเหรอวะ
[ พี่ ] : โอ้ยยยย ไอ้นี่ไม่ตบไม่ตีไม่ดีขึ้นเลย สงสัยต้องโดนซักหมัดมั้งถึงจะหายหัวร้อน
ขอ4pหน่อยคร้าบหยอกครับ อยากให้เจอแม่แล้ว ขอบคุณครับ
พี่เขาโกดจัวอะตบริวเปนลูกเลย
::Pull::อะไรกันเจอหน้ากันแปปเดียวชวนตีเพราะหญิงแล้วเหรอไอ้น้องริวเจอเจ็บตัวว่างึ้น
พี่เค้าเป็นใคร แต่ริวก็หัวร้อนง่ายนะ
มาจากไหนอีกตัวละนี่ มึนไปหมดแล้ว 555
เค้าเป็นใคร มาจากไหน
สู้ไปครับ
นึกว่าจะหึงเรื่องเสื้อผ้านะอนั่น
น่าติดตามอ่าน
สงสัยจะเป็นภูติอีกตนแน่เลยพี่คนนี้
อ้าว พี่คนนี้เป็นใครอีกล่ะ รู้จักกันหมดแม้แต่บาคุ เอ้าอดใจรออีกวันสองวันก็ได้
วันเบาๆ แต่ขอจัดหนักๆได้มั๊ย
คุ้มค่าที่รอมานาน แล้วพี่ที่โผล่มาจะเปิดเผยชื่อหรือตัวตนตอนไหนครับ
::Touchy::มาถึงก็ทำให้นายริวหัวร้อนเลย
ระว่างรอร้านเกะเปิดขอย้อนกลับมาอ่านที่ดองไว้หน่อยคับ
อ้าวหึงจนหน้ามืดเลย
ทบทวนเรื่องราวของริวกะอีกครั้ง
พี่ชายคนที่รับพลังนายริวไว้ครึ่งนึง ถึงว่าเก่งขนาดนี้
เค้าเปนใครรร
นายมังกรหึงสะแล้ว พี่ชายจะทำให้หายหัวร้อนได้มั้ยละครับเนี่ย
การบรรยาย ฉากบู้ ตอนที่แล้ว ยอดเยี่ยม จังครับ
พี่เค้าคือใครกันล่ะเนี่ย
มีพี่ด้วย เริ่ม งง
เหมือนจะห่วงเพื่อนแต่ไม่สุด
::Shout::เค้าคือใครกันนะริว
พี่ชายปริศนาคือใครกันเอ่ย
::Hmmm::
ใครนะพี่คนนั้น
มาธุระกลายเป็นจะมีเรื่องกันซะงั้น
ใครอีกล่ะนี่ อย่าบอกนะว่าเป็นอีโทนในอนาคต
แล้วกระแตไปไหนแล้ว
อ้าว เมียหมอ รอเก้อ อ่ะดิ
ป.ล. พี่โทน มาไงล่ะ
ระหว่างรอร้านเกะเปิด ขอกลับมาอ่านตอนเก่าๆๆไปพลางๆๆก่อนนะขอรับ อิิอิอิ
พี่คนนี้คือใคร ว่าแต่ทำไมริวถึงออกอาการหึงขึ้นมาละ แถมรู้จักภูติของริวเยอะเลยด้วย
ริวจะโกรธอะไรพี่เค้านักหนา ที่ไม่บอกเรื่องพลอย พิกุลเป็นใครขนาดรินยังไม่บอกเลย เธอก็เจ็บนะรู้อยู่แล้วนิ พี่เค้าช่วยขนาดนี่ยังโกรธอีก สงสัยตัองเจ็บตัวก่อนอย่างที่พี่เค้าพูด ตกลงพี่เค้าเป็นใคร ถึงช่วยริวขนาดนี้
ใครจะมาตบริวกะ สามารถหรือเปล่าหนอ
ตัวละครมาทุกตอนเลย ต้องจำดีๆ
ขอบคุณครับ
ของเมียข้าใครอย่าแตะ
มีฉากนายริวกะหึงจนได้หึงได้แม้กระทั่งคนสนิทของตัวเองสงสัยได้หวดกันสักฝุ่นแล้วแบบนี้
พี่คนลึกลับโผล่มาจากไหน เป็นใคร แต่บรรยากาศบ้านคุ้นๆแฮะ
::Sobad::
อ้างจาก: navy868 เมื่อ ตุลาคม 19, 2020, 06:29:56 ก่อนเที่ยง
มีตัวละครเพิ่มมาอีกคนแล้วใครกันละคนนี้... ::Thinking::
งานนี้พี่โทนก็มา มาไงละเนี่ย?::Oops::
...ตัวละครเพิ่ม...
ตกลงพี่เค้าเป็นใครละนี่
ตกลงพี่เค้าเป็นใครละนี่
พี่คนนี้คือใคร???
อ่านต่อ กำลังสนุก...^^
น่าจะทำเบาลงกว่านี้ได้นะ
ต่อๆๆๆ
แล้วใบเฟิร์นจะเสร็จริวไหม
หรือใบเฟิร์นจะเป็นน้อง เว
มี ตัวละครใหม่เข้ามาเพิ่ม
นายริวงอแงแล้ว