[แนะนำตัวละคร]
(https://i.postimg.cc/64KTchc6/images-2.jpg) (https://postimg.cc/64KTchc6)
พ่อเลี้ยงประกรณ์
(https://i.postimg.cc/V59J63sJ/images-3.jpg) (https://postimg.cc/V59J63sJ)
ค๊อบบร้า
(https://i.postimg.cc/3dnWjmv7/Mini-862.jpg) (https://postimg.cc/3dnWjmv7)
ริสา
(https://i.postimg.cc/PC7x9HyR/1571383191.jpg) (https://postimg.cc/PC7x9HyR)
รดา
อ่านแล้วช่วยคอมเม้นด้วยนะครับ ติชมก็ดี หวังว่าจะชอบกัน ผมก็ไม่ค่อยเก่งเรื่องแต่งด้วย อาจจะขัดๆในบางวรรคนะครับ อื๊มมม ไครที่งงกับ timeline ของเรื่อง ก็เอาตามนี้นะครับ จากวันที่อาทิตย์ตาย กว่าริสาจะเข้ามาทำงานในไร่ ก็ราวๆ5เดือนครับ พอเข้ามาแล้ว ก็ทำงานให้คุ้นเคยกับลักษณ์ อีกราวๆ3เดือน ร่วมแล้วจากวันที่อาทิตย์ตายก็ ราวๆ8เดือน เต็มๆครับ (ผมวางช่วงเวลาผิดพลาดเอง)
[คำเตือน!! เรื่องทั้งหมดถูกแต่งขึ้นมาจากจินตนาการส่วนตัว มิได้เกิดขึ้นจริง และเนื้อหาบ้างส่วน มิได้มีเจตนา ดูมิ่นผู้ใดหรือองค์กรใด และเรื่องดั่งกล่าวเป็นเพียงสิ่งสมมุติขึ้นมา หากเนื้อเรื่องบางส่วนมิได้มีความสมเหตุสมผลก็ขออภัย ]
เวลา9โมงกว่า ริสายืนรอนายสิงห์อยู่ข้างสนามฝึกขี่ม้า นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตเธอก็ว่าได้ เพราะตั่งแต่เด็กจนโตเธอไม่เคยมีโอกาสที่จะได้ขี่มันเลยสักครั้ง และเพราะนี่เป็นครั้งแรกเธอจึงรู้สึกตื่นเต้นราวกับตอนเริ่มเข้าฝึกสอบตำตรวจใหม่!!
"ฟู๊วววว อย่ากลัว อย่ากลัว" ริสาเป่าปากพรางบอกกับตัวเอง 😫😫😫😫
ม้าที่นายสิงห์จูงมานั้นเป็นม้าสีดำสนิท ร่างกายสูงใหญ่กำยำ เป็นม้าที่สง่าสมชื่ออาชาไนย มันเป็นม้าตัวโปรดของพ่อเลี้ยง และชื่อที่ทุกคนเรียกมันคือ สีนิล มันขึ้นชื่อว่าเป็นม้าที่สุดแสนจะผยศอารมณ์เสียบ่อยครั้ง และเจ้าสีนิลเองก็ชอบครึกเวลาที่มันผู้หญิงมาขึ้นขี่หลังของมัน !!
เมื่อนายสิงห์จูงเจ้าสีนิลมาที่สนามเค้าก็พามันวอมร่างกายโดยการให้มันเดินรอบสนามหนึ่งรอบ แล้ววิ่งเยาะๆอีกหนึ่งรอบ!!
"รอมันวอมร่างกายก่อน เดียวค่อยให้คุณขึ้นขี่"สิงห์หันมาพูดกับริสาที่ยืนดูนายสิงค์กับเจ้าสีนิล
"แล้วเจ้านี่มันชื่ออะไรละนาย" ริสาถามสิงห์
"สีนิล"นายสิงห์ตอบสั้นๆด้วยเสียงเข้ม
ริสารู้สึกไม่ค่อยชอบคำพูดของนายสิงห์มากนัก เพราะน้ำเสียงที่เค้าพูดมันดูออกไปทางดุๆ เหมือนกับว่านายสิงห์ไม่ชอบขี้หน้าของริสายังไงยังงั้น!!😤😤
หลังจากที่นายสิงห์พาเจ้าสีนิลวอมร่างกายเสร็จ ก็พามันเดินมาหาริสา และนายสิงห์ก็สั่งให้ริสาใส่อุปกรณ์ป้องกันการบาดเจ็บ?
"ใส่นี้สะคุณ เผื่อเกิดเหตุฉุกเฉินจะได้ไม่เจ็บตัว"นายสิงค์บอกกับริสา ด้วยน้ำเสียงดูราวกับจะเป็นการสั่งมากกว่าบอก😠
"นี่นายไม่ชอบใจอะไรฉันรึป่าว ถึงได้พูดจาดูเหมือนไม่พอใจฉันงั้นแหละ"ริสารู้สึกโมโหการพูดของนายสิงห์จึงถามออกไปตรงๆ
นายสิงห์ไม่ตอบเค้าไม่สนใจคำที่ริสาถามและยังพูดกับริสาด้วยคำอื่น?😤
"ใส่เสร็จรึยังคุณ เสร็จแล้วก็มาขึ้นม้า,,สิงห์พูดกับริสา
"เชอะ มันวันอะไรของฉัน แค่อยากจะหัดขี่ม้า แต่ดันมาเจอคนสอนไร้มารยาทแบบนายเนี้ย"ริสาบ่นพรางเดินมายืนอยู่ข้างเจ้าสีนิล
ด้านนายสิงห์ที่จับเจ้าสีนิลก็ไม่ได้ตอบโต้คำพูดของริสาแต่อย่าง เค้าทำเพียงแค่ยืนเงียบขึม รอดันริสาขึ้นหลังม้าเท่านั้น!
ส่วนริสาเมื่อมายืนข้างเจ้าสีนิล เธอก็ก้าวข้าขึ้นเหยียบที่เหยียบที่ติดมากับอานม้า ก่อนจะดึงตัวเองก้าวข้าขึ้นขี่เจ้าสีนิล ด้วยความที่พึ่งเป็นครั้งลำพังแค่การขึ้นหลังม้า ริสาก็มีอาการทุลักทุเลนิดหน่อย จนนายสิงห์ต้องช่วยพยุง!!
"โอ๊ยย อื๊มมมม ฮ๊าาา ขึ้นได้แล้ว แล้วไงต่อทีนี้นาย อื๊มมม,, ริสาพูดหลังจากขึ้นนั่งบนหลังเจ้าสีนิล ก่อนหันมาถามวิธีการต่อไปกับนายสิงห์ แต่ริสาดันจำชื่อไม่ได้
"สิงห์ เรียกให้ถูกด้วยคุณ,,สิงห์ตอบริสา
"อื๊มมม สิงห์สินะ แล้วฉันต้องทำไงต่อละทีนี้,,ริสาถาม
"ต้องหัดเดินก่อน แล้วค่อยให้มันวิ่งเยาะๆเหมือนที่มันวอม,,นายสิงห์ตอบ
นายสิงห์ตอบริสาด้วยน้ำเสียงเข้มๆออกดุๆ จนริสาต้องจ่องมองที่นายสิงห์พร้อมขมวดคิ้ว รู้ไม่ชอบใจ แต่ก็แค่นั้น เพราะพอนายสิงห์พูดจบก็เดินจูงเจ้าสีนิลไปช้าๆตามสนาม สำหรับนายสิงห์แล้วนี่เป็นหนึ่งในหลายครั้งที่ต้องสอนคนอื่นขี่ม้า แต่กลับริสาที่เป็นครั้งแรกนั้นมันเป็นการหัดขี่ที่เงียบมาก เพราะครูสอนอย่างนายสิงห์แทบไม่พูดอะไร เอาแต่เดินจูงเจ้าสีนิลอย่างเดียว!!
"นี่นายสิงห์ เราต้องเดินวนสักกี่รอบถึงจะให้มันวิ่งเยาะๆได้,, ริสาเอ่ยถาม เพื่อทำลายความเงียบ
ด้านนายสิงห์ที่ได้ยินคำถามก็ไม่ได้ตอบหากแต่เดินจูงเจ้าสีนิลไปเลื่อยๆ!!
"นี่นาย ฉันถามนายอยู่นะ นายสิงห์,,ริสาถามย่ำอีกครั้งหลังนายสิงห์เมินคำถามของเธอ😡
"สองรอบ!! ให้สีนิลมันคุ้นกับคุณก่อน แล้วค่อยให้มันวิ่งเยาะๆ จากนั้น ผมจะปล่อยให้คุณคุมมันเอง,, นายสิงห์ตอบริสาโดยไม่หันหน้ามามอง!!😤
ริสาได้ยินคำตอบก็ไม่อยากถามต่อ ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจแต่ก็พอประติดประต่อได้ ว่า จะต้องทำให้เจ้าสีนิลคุ้นเคยกับเธอก่อนโดยการเดินช้าในรอบแรก แล้วค่อยให้มันวิ่งเยาะๆอีกรอบ แต่ไอ้ที่ว่าหลักจากนั้นค่อยให้คุณคุมมันเองนี่ ริสาไม่ค่อยเข้าใจ??
หลังจากที่นายสิงห์พาเจ้าสีนิลที่มีริสานั่งอยู่บนหลัง วนรอบสนามสองรอบ เค้าก็ทำท่าพูดคุยกับเจ้าสินิลก่อนจะพามันวิ่งเยาะๆช้าๆ!!
และในตอนนั้นเอง รถจิ๊บของ ลักษณ์ ก็วิ่งกลับมา แต่เค้าไม่ได้มาคนเดียวหากแต่มีน้องสาวมาด้วย และเมื่อรถของลักษณ์ วิ่งมาจวดจะถึงหน้าคอกม้า เสียงใสของดาหรือรดา ก็ร้องลั่นมาแต่ไกล!!
"พี่สิงห์!!!!"เสียงตะโกนของรดา
หลังจากที่รดาตะโกนร้องเรียกชื่อนายสิงห์อย่างดัง นั่นทำให้ทั้งนายสิงห์และริสาต่างหันมองไปทางเดียวกัน พร้อมกับที่ลักษณ์บีบแตรรถทักทาย ปี๊บ ปี๊บ!!
ในจังวะที่แตรของรถจิ๊บเปล่งเสียงออกมา เหมือนว่ามันจะไปทำให้เจ้าสีนิลอารมณ์เสียหรืออย่างไร เพราะจู่ๆเจ้าสีนิลก็ ทำท่าฮึดฮัด ก่อนจะกระทืบเท้าหน้าลงดินดึงตุบ จนริสาที่นั่งอยู่บ่นหลังตกใจ แต่ยังไม่ทันที่ริสาจะทำอะไร เข้าสีนิลก็ร้อง ฮี๊!! เสียงดัง มันหมุนตัวหันหลังให้นายสิงห์ก่อนจะกระโดดใช้เท้าหลังทีบเข้าตัวของนายสิงห์อย่างจังจนตัวลอยไปข้างหลัง!!
"ว๊ายยย ช่วยด้วยย อ๊ายย นายสิงห์,,ริสาร้องลั่นเมื่อเจ้าสีนิลทำท่าอารมณ์เสียและถีบนายสิงห์จนกระเด็น
หลังเจ้าสีนิลถีบนายสิงห์กระเด็นถอยหลังก็ออกวิ่งโดยไม่รีรอ มันพาริสาวิ่งออกไปกลางทุ้งหญ้า!!
"อ๊ายย ช่วยด้วยย,,ริสาร้องขณะที่เจ้าสีนิลพาเธอวิ่งไปด้วยความคึกคะนองนของมัน จนริสาต้องจับเชือกกอดคอมันแน่น😱
ด้านลักษณ์กับรดาที่พึ่งจะทำการทักทายนายสิงห์กับริสา ก็ตกใจกับสิ่งที่เห็นพวกเค้าจึงรีบจอดรถและวิ่งตามจะไปจับเจ้าสีนิลใว้ แต่ก็ยังไม่ไวเท่านายสิงห์เพราะถึงแม้จะพึ่งโดนม้าเตะ แต่ก็ยังลุงวิ่งตามเจ้าสีนิลไปอย่างรอดเร็ว จนลักที่กำลังวิ่งตรงมายังสนามม้าถึงกับงง เพราะปกติแล้วถ้าไครที่โดนเจ้าสีนิลเตะ มักจะไปฟื้นที่โรงบาลสะส่วนใหญ่ แต่นายสิงห์กลับดูไม่เป็นอะไรเลย!!
แม้นายสิงห์จะว่องไวแต่ถ้าใช้การวิ่งธรรมดายังไงก็คงไม่มีทางทันเจ้าสีนิล ดังนั้นนายสิงห์จึงวิ่งไปขึ้นขี่ม้าอีกตัวที่เล็มหญ้าอยู่แถวนั้น ก่อนจะควบตามริสาไป!!
"ไป ย๊ะ ย๊ะ ไวกว่านี้สีหมอก ตามสีนิลให้ทัน ย๊ะ ย๊ะ,, นายสิงห์บอกม้าที่ตนขี่พร้อมกับควบมันตามริสาไปอย่างรวดเร็ว !!😱
"ช่วยด้วยยยยย ไครก็ได้ช้วยฉันด้วย อ๊ายย,,ริสาร้องลั่นด้วยความกลัว😵😵
เจ้าสินิลพาริสาวิ่งไปเลื่อยๆ มันวิ่งผ่านคนงานหลายคน ที่ได้ยินริสาร้องให้ช่วย แต่คนงานเหล่านั้นก็ช่วยริสาไม่ได้ เพราะถึงจะวิ่งกรูเข้ามาพยายามจับเจ้าสีนิล แต่ทว่าก็เกือบจะโดนมันเตะเอา!😱😱😱😱
ในตอนนั้นเองนายสิงห์ที่ตามมาก็เริ่มเข้าใกล้ริสามากขึ้นเลื่อยๆ ใกล้เข้ามาๆจนตามทัน ณ ตอนนี้นายสิงห์กำลังควบเจ้าสีหมอกตีคู่ไปกับเจ้าสีนิล เค้าพยายามที่จะหาวิธีช่วยริสาให้ได้!!
"อ๊ายยย นาย ช่วยฉันด้วยย ฉันกลัวตก!!"ริสาร้องบอกให้นายสิงห์ช่วย
ด้านนายสิงห์ก็หาทางที่จะช่วยริสา เค้าดันตัวเองให้ขึ้นนั่งบนหลังเจ้าสีหมอก ก่อนจะกระโดดไปขี่หลังเจ้าสีนิล!!
"อ๊ายยย นาย,,ริสาร้องตกใจที่เห็นนายสิงห์กระโดดมาขี่หลังเจ้าสีนิล
"เงียบก่อนคุณ! ใจเย็นๆ"สิงห์บอกริสาหลังมานั่งบนหลังสีนิลต่อจากริสา
นายสิงห์พยายามจับเชื่อกเคราดึงให้เจ้าสีนิลหยุด แต่ด้วยความที่อารมณ์ของมันตอนนี้ดูออกจะครึกคะนองเกิน จึงทำให้มันยกขาหน้าขึ้นสูงพร้อมกับร้อง ฮี๊!!! จนร่างของริสาและนายสิงห์ถึงกับหงายหลังตกม้าทันที!!
"อ๊ายยยย เอื๊อกกก"เสียงร้องที่บงบอกถึงความตกใจและจุกของริสาหลังพลัดตกม้า!
แต่เหมือนว่าคนที่จะเจ็บกว่าริสานั้นจะเป็นนายสิงห์สะมากกว่า เพราะนอกจากเค้าจะตกม้าพร้อมริสาแล้ว ตัวของเค้ายังต้องรับน้ำหนักตัวของริสาที่หล่นมาทับเต้าอีก
"เอื๊อกกก อึ๊บบบบ!!"เสียงร้องของนายสิงห์ที่จุกจากการตกม้าและโดนริสาทับ
หลังจากริสาและนายสิงห์ตกมาพร้อมกัน ร่างริสาก็หล่นมาทับตัวของนายสิงห์ไว้ แต่ด้วยความที่เจ้าสีนิงยังคึกไม่หยุด นายสิงห์ที่ยังที่ร่างกายพึ่งจะกระแทกกับพื้นก็ต้องรีบดันตัวริสาออกจากตัวเค้า แล้วลุกวิ่งไปจับเชื่อกรั้งเจ้าสีนิลไว้อย่างรวดเร็ว!!
"หยุดดดด ฮื๊มมม สีนิล หยุด หยุด"นายสิงห์สั่งเจ้าสีนิลให้หยุด
หลังจากที่นายสิงห์จับเชื่อกเคราของเจ้าสีนิลไว้ได้ ก็สั่งให้มันหยุด โดยตัวเจ้าสีนิลเองก็มีอาการดิ้นขัดขืนนิดหน่อย ก่อนจะหยุดพยศและหยุดยืนนิ่งร้อง ฮี๊ ฮี๊!!
พอนายสิงห์หยุดเจ้าสีนิลได้สักพัก ลักษณ์กับคนงาย4-5คนก็ตามมาถึงพอดี และลักษณ์เดินไปหาริสาก่อนจะซักถาม!!
"เป็นอะไรรึป่าวครับคุณริสา,,เสียงของลักษณ์ที่พึ่งจะมาหยุดยืนตรงหน้าริสา
"ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เจ็บมาก,,ริสาตอบหลังลักษณ์ถามพร้อมกับมองหาจุดบอบซ้ำ
พอริสายืนยันว่าไม่เป็นอะไร ลักษณ์ก็หันมาถามนายสิงห์และตอนนี้เองที่ลักษณ์พึ่งสังเกตุว่า ม้าตัวที่นายสิงห์เอามาให้ริสาฝึกขี่คือเจ้าสีนิล นั้นจึงทำให้ลักษณ์ถึงกับอารมณ์ฉุนเฉียว!!
"ทำไมถึงเอาเจ้าสีนิลมาให้ริสาฝึก ทำไมไม่เอาตัวอื่นห๊ะ สิงห์,,ลักษณ์บ่นเสียงดังถามนายสิงห์
"ขอโทษครับ! คุณลักษณ์ ผมเห็นว่าตัวอื่นเป็นม้าที่พึ่งเอามาเลี้ยงใหม่ เลยคิดว่ามันยังไม่ค่อยเชื่องครับ"สิงห์ตอบพรางก้มหน้ามองพื้น
"เฮ๊ออออ ที่หลังก็เอาเจ้าสีหมอกนะ สีนิลมันม้าพยศ มีแค่พ่อกับนายเท่านั้นละที่เอามันอยู่ นายก็รู้ อย่าได้ทำแบบนี้อีก ดีนะที่คุณริสาไม่เป็นอะไร ไม่งั้นฉันได้ลงโทษนายแน่ เข้าใจนะ"ลักษณ์บ่นนายสิงห์
" ครับ!! งั้นผมขอตัวพาม้าไปกินหญ้าก่อนนะครับ" สิงห์ตอบ
"ไปๆ เฮ๊อออ หายไปเกือบปีกลับมาทีก็ใช้งานไม่ได้เลย!!" ลักษณ์ถอนหายใจพรางบ่น
อย่างที่ลักษณ์ว่าหลังจากสิงห์ลางานกลับบ้าน ตัวเค้าก็หายไป เกือบ9เดือน พอกลับมาวันแรก ก็ดันมีปัญหากับการสอนผู้หญิงที่ไหนขี่ม้าก็ไม่รู้?
สิงห์นั้นเข้ามาทำงานที่ไร้นี้เป็นเวลาสองปีกว่าประวัติของเค้านั้น ตามที่คนของพ่อเลี้ยงสืบมา เค้าเป็นอดีตนายทหาร หน่วยพิเศษที่ถูกส่งไปประจำการในอัพกานิสถาน และด้วยเหตุบางประการในช่วงนึง ทำให้เค้าต้องยุติการเป็นทหาร เนื่องจากเกิดภาพหลอนและเบื่อหนายการเห็นผู้คนที่นั้นต้องตาย เค้าจึงถูกส่งกลับมาที่ไทย แต่ทว่า เค้าต้องเข้ารับการบำบัดจิตใจเกือบปี กว่าจะได้มาอยู่กับพ่อเลี้ยง และด้วยความที่พ่อเลี้ยงมีขวาเป็นอดีต นายทหารหน่วยพิเศษมือดี ในวันแรกที่สิงห์มาหางานทำนั้น คนที่พามาก็คือมือขวาของพ่อเลี้ยงนั้นเอง!!
[2ปี8เดือนก่อน]
ณ ร้านเหล้าแห่งหนึ่งในเมืองเล็กๆแถบทางหนืองของประเทศ ในมุมหนึ่งของบาร์มีชายคนหนึ่งกำลังนั่งชดเหล้าอย่างต่อเนื่อง หมดแก้วเติมๆ เค้าดื่มราวกับคนหมดอาลัยตายอยากเหมือนว่าชีวิตนี้กำลังหมดหนทางที่จะเดินต่อ สภาพดูแทบไม่จืดราวกับพึ่งผ่านการเป็นขอทานมา ทั้งผมเผ้ารุงรัง หนวดดำยาวเฟิ้ม!!
ในขณะที่ชายคนนั้นกำลังกระดกเหล้าอย่างต่อเนื่อง ก็มีบรรดาขาใหญ่เข้ามาในร้าน และเมื่อขาใหญ่นั้นเข้ามา จากที่ตอนแรกเสียงดังเอะอะโว้ยดังลั่นก็หยุดลง พร้อมกับร่างของขาใหญ่ที่กำลังเดินมานั่งที่เก้าอี้ถัดจากชายขี้เมา ทั้งสองไม่ได้สนใจกันว่าไครจะทำอะไร เพราะต่างฝ้ายก็ต่างมาเพื่อดื่มเหล้าผ่อนคลายอารมณ์!!
และหลังจากที่ขาใหญ่นั่งลงที่มุมนึงของบาร์เค้าก็สั่งบาร์เทนเดอร์ให้ชงเหล้ามาให้เค้า ก่อนจะกระดกดื่มมันเอื้อกใหญ่ และวินาทีต่อมา ก็มีชายที่นั่งตามโต๊ะลุกมาหาขาใหญ่พร้อมกับกล่าวทักทาย!!
"สวัสดี พ่อมือขวาของพ่อเลี้ยงประกรณ์ วันนี้สนใจอยากสัดพื้นสักรอบไหม!!"คำกล่าวทักของชายสามคนที่พึ่งลุกมาจากโต๊ะมุมนึง
"เฮออออ ดูท่าพวกเอ็งคงไม่เข็ดสินะ"เสียงขาใหญ่กล่าว
"ครั้งที่แล้วพวกข้าเมาเลยแพ้เอ็ง แต่วันนี้ไม่เมาว๊อย ฉะนั้นมาวัดกันใหม่"หนึ่งในชายสามคนกล่าว
"อื๊มมม งั้นก็ดี กูเองก็คันมือคันตีนอยู่พอดี หวังว่าพวกเอ็งคงเกาให้ข้าได้"ข้าใหญ่กล่าวพร้อมกับลุกขึ้นยืน
ทันทีที่ข้าใหญ่ยืน ชายสามคนก็กรูเข้ามาล้อมหมายจะตะลุมบอนขาใหญ่ แต่ทว่ามันก็เหมือนเอากิ่งไม่ไปงัดท่อนซุง เเพราะเพียงแค่หนึ่งในสามง้างหมัดจะต่อย ก็โดนขาใหญ่ถีบจนกระเด็น ก่อนที่จะหันไปหาชายอีกคนแล้วต่อยเข้าที่หน้า จังวะนั้นเองชายอีกคนก็ฉวยโอกาศถีบขาใหญ่ แต่ทว่าขาใหญ่ก็ว่องไวและหลบทันก่อนจะถีบสวนกลับไป จนชายคนนั้นกระเด็นถอยหลัง ยกแรกชายสามคนแพ้ราบ แต่ก็ยังฮึดสู้ต่อเพราะหลังจากโดนประเดิมไปคนละที ก็ลุกขึ้นมาแล้ววิ่งเข้าหาขาใหญ่อีกรอบ แต่ก็เป็นเหมือนเดิม ชายทั้งสามต่างก็กระเด็นล้มกลิ้งไม่เป็นท่า ด้วยความที่ไม่ยอมแพ้ถึงแม้จะสู้ไม่ได้ ชายทั้งสามจึงเรียกพวกอีกเกือบสิบคนเข้ามาในร้าน!!😱
"เฮ๊ยยยย พวกมึงรุมยำมัน,,เสียงชายหนึ่งในสามสั่งพักพวกให้รุมขาใหญ่
"หื๊มมม เข้ามาสิไอ้พวกกระจอก"ขาใหญ่ตะโกน
หลังจบคำเพียงเสี้ยววิ คนนับสิบก็กรูเข้ามารุมขาใหญ่ แต่ทว่าก็โดนถีบโดนเตะโดนต่อยจนหงายหลังไปตามๆกัน และในตอนนั้นเอง หนึ่งในพวกของชายสามคนก็คว้าขวดหมายจะทุบขาใหญ่ แต่ก็โดนขาใหญ่เหวี่ยงไปด้านข้างและจังวะนั้นเองขวดในมือก็พลาดไปทุบชายขี้เมาสภาพขอทานเต็มหัว พั๊ววววว!🤬🤬🤬
เมื่อขวดกระทบกับหัวชายขี้เมาเต็มๆจนขวดแตก ดังพลั๊วววว และในวินาทีนั้นเอง ขาใหญ่และเหล่าชายที่กำลังตะรุมบอนกันก็ต่างหยุดและหันมองมาที่ชายขี้เมาพร้อมกัน😱
ก่อนที่ชายขี้เมาจะลุกยืนช้าๆแล้วหันมามองขาใหญ่กับพักพวกของชายสามคน และชายขี้เมาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง เค้าถีบคนที่ทุบหัวของตนจนกระเด็นหงายหลังก่อนจะเดินดุ่มๆไปบวกกับพักพวกที่เหลือ เค้านั้นเป็นชายขี้เมาที่เงียบขึมแต่แฝงด้วยความว่องไวและดุดัน เค้าทั้งถีบทั้งเตะทั้งต่อยชายนับสิบจนล้มกลิ้งไปตามๆกัน จากที่ขาใหญ่เคยเป็นเป่าหมายหลักของกลุ่มพวกชายสามคน ตอนนี้มันได้กลายเป็นชายขี้เมาแทน และนั้นทำให้ขาใหญ่ได้แต่ยืนดูอย่างงงๆ ก่อนจะหันกลับไปนั่งที่เก้าอี้และดื่มต่อ ส่วนพวกที่มาหาเรื่องนั้นตอนนี้ขาใหญ่ยกให้ชายขี้เมาเป็นคนจัดการ และเสียงร้องโอ๊กอ๊าก โอดโอย ของกลุ่มพวกชายสามคนนั้นก็ส่งเสียงร้องอยู่ไม่นาน เพราะเมื่อโดนชายขี้เมาไล่ถลุงจนล้มกลิ้ง ต่างก็รู้ว่าสู้ไม่ไหวจึงพากันวิ่งหนีออกจากร้านเหล้าไปตามๆกัน เหลือไว้แต่พวกมันไม่กี่คนที่ลุกหนีไม่ไหว!!😤
หลังจากไล่ถลุงพวกนักเลงจนหนีหางจุกตูด ชายขี้เมาก็กลับมานั่งที่โต๊ะเหมือนเดิม เค้าก็สั่งบาร์เทนเดอร์ให้เมาเหล้ามาให้เค้า แต่ว่าในตอนนั้นเองขาใหญ่ดีดนิ้วชี้ให้บาร์เทนเด้อเอาขวดเหล้าขวดนึงมาให้เค้าก่อนจะพลักมันไหลไปหาชายขี้เมาพร้อมกับเอ่ยถาม??
"ไม่เบาเลยนะสำหรับชายขี้เมา ที่ไล่กระทืบพวกกระจอกสิบกว่าคนหนีหางจุกตูดได้เนี้ย นายชื่ออะไรคนขี้เมา"ขาใหญ่ถามชายขี้เมา
แต่ชายขี้เมากลับเงียบไม่ตอบ เค้าทำเพียงแค่เปิดฝาขวดแล้วยกเหล้าเข้าปาก!!
"อื้๊มมไม่บอก แต่ดูจากสภาพแล้วคงกำลังหมดหนทางทำมาหากินสินะ ดูแทบไม่ออกเลยว่านี้มันคนรึขอทาน,,ขาใหญ่กล่าวพร้อมกับจ่องมองชายขี้เมา แต่ชายขี้เมาก็ยังเงียบไม่พูดอะไร
"เฮย เฮ้ย เฮ๊ยย คนอุส่าถามเอ็งก็ไม่คิดจะตอบเลยรึไงไอ้ขี้เมา ไม่แน่นะว่าข้าอาจจะมีงานให้เอ็งทำแก้เบื่อ เพราะข้าเห็นฝีมือเอ็งแล้วน่าสนใจดี,,ขาใหญ่กล่าว
ในตอนนั้นเองชายขี้เมาก็ตอบกลับมาเบาๆด้วยท่าทีเข้มขึม!!
"สิงห์ ชื่อฉัน"ชายขขี้เมาตอบ
"เออ ก็มีปากนี้หว๋า ว่าแต่เอ็งอยากมีงานทำไหม เห็นสภาพละสงสาร สนใจมาทำงานกับข้าไหมน่าจะดีกว่าที่เอ็งเมาเหมือนหมาอยู่อย่างนี้"ขาใหญ่กล่าวชักชวนชายขี้เมา
แต่ชายขี้เมาก็ไม่ตอบเค้ายังคงนิ่งไม่พูดจาอะไรต่อคำชักชวนของขาใหญ่
"อื๊มมม เงียบบ งั้นถ้าเอ็งเบื่อเป็นขี้เมาแล้วอยากทำงาน ก็มาหาข้าที่นี้แล้วกัน"ขาใหญ่กล่าวก่อนวางการ์ดใบเล็กๆที่ระบุชื่อสถานที่แห่งหนึ่งให้ชายขี้เมาตามไปหากสนใจจะทำงาน แล้วจึงลุกเดินหายไปนอกร้าน
"ข้าไปละ อื๊มม อย่าลืมนะไอ้คนขี้เมา ถ้าสนใจทำงาน มาหาข้าที่นั้น โอเคร"ขาใหญ่กล่าวพร้อมกับเดินออกมานอกร้าน!!
หลักจากวันนั้นไม่กี่วัน ณ ไร่ทอแสง เวลาบ่ายโมงคนงานคนนึงได้ขี่มอไซค์มาที่บ้านพักหลังหนึ่ง??
"เออ คุณสมิงครับ มีขอทานที่ไหนไม่รู้มาขอพบคุณครับ,,เสียงคนงานคนนึงเดินมาบอกขาใหญ่หรือสมิงมือขวาพ่อเลี้ยงประกรณ์
"อื๊มมม ตอนนี้มันอยู่ไหน"สมิงถามคนงาน
"อยู่ซุ้มทางเข้าไร่ครับ เห็นบอกว่ามาหางานทำครับ"คนงานกล่าว
"เออ ให้มันรอที่นั้นเดียวฉันไปหามัน,,สมิงกล่าวบอกคนงาน
"ครับ เดียวผมไปบอกให้ครับ"คนงานตอบรับคำก่อนจะขี่มอไซร์หายไป
หลังจากคนงานได้ไปรายงานกับสมิงมือขวาของพ่อเลี้ยงไม่นานก็ขี่มอไซร์เก่าๆมาที่ซุ้มทางเข้าไร่ แบ๊น แบ๊น แบ๊น เสียงรถของคนงานที่พึ่งจะจอดก่อนจะดับเครื่อง!!
"เฮ่ยยย นายคนนั้นนะ ฉันไปบอกคุณสมิงให้แล้ว รอแป๊บ เดียวเค้ามา นั่งรออยู่นี่ละ"คนงานกล่าวกับชายสภาพขอทาน
ชายขอทานไม่ได้พูดตอบอะไรเพียงแต่นั่งเงียบรอ และพอเวลาผ่านไปราวๆสิบนาที รถจิ๊ปของสมิงก็วิ่งมายังหยุดยังซุ้มทางเข้า ก่อนสมิงจะเรียกให้ชายสภาพขอทานขึ้นรถและขับเข้าไปในไร่!!
"ข้านึกว่าเอ็งจะไม่มาแล้วสะอีก ไอ้!! เอ็งชื่อไรนะ,,สมิงทักทายชายที่ตนพึ่งรับขึ้นรถมาแต่ทว่ากับลืมชื่อที่เค้าเคยบอก
"สิงห์"ชายขี้เมาตอบ
"เออ สิงห์ แม้เรียกยากวะ ดัน ส เสือคล้ายข้าอีกนะเอ็ง แต่เอาเถอะ ไหนๆเอ็งก็มาแล้ว งั้นข้าจะพาไปเอ็งไปหาพ่อเลี้ยง เผื่อพ่อเลี้ยงจะรับเอ็งทำงาน,, สมิงกล่าวขณะขับรถพาชายขี้เมาหรือสิงห์ ไปหาพ่อเลี้ยงประกรณ์
"ทำไมถึงอยากคุณช่วยถึงอยากช่วยผม,, เสียงของสิงห์ที่จู่ๆก็พูดออกมาให้สมิงได้ยิน
"ไม่รู้สิวะ คงเพราะเห็นฝีมือของเอ็งละมั่ง อ้อ! แล้วก็สร้อยที่เอ็งใส่นะ มันคุ้นๆวะ"สมิงตอบ
"แต่พอข้านึกได้ว่าสร้อยที่เอ็งใส่มันคือสร้อยเดียวกันกับหน่อยที่ข้าเคยอยู่เลยตัดสินใจชวนเอ็ง ว่าแต่เอ็งเถอะ อยู่ช่วงปีไหนในหน่วย หึ! แต่ดูๆจากสภาพเอ็งคงหลักข้าลาออก สัก4-5ปี"สมิงกล่าวต่อ
"อื๊อออ เข้าประจำการปี50 ออกปี58"สิงห์ตอบ
"เหอะๆข้าเดาถูก ข้าเข้าปี38 ลาออกปี45 เหตุเพราะทำพาลูกทีมไปตาย ตัวข้าเอ็งก็ดันรอดมาคนเดียว สรุปถูกสอบวินัย ก่อนจะโดนเตะออก จนชีวิตที่เหลือของข้ามันจมดิ่งเหมือนเอ็งตอนนี้ และข้าก็คิดว่าเอ็งคงไม่ต่างกันสินะ หรือว่าไม่"สมิงกล่าวถึงประวัติของตนก่อนจะถามสิงห์
"ไม่"สิงห์ตอบ
"ไม่คือ!! ไม่เหมือนรึ แล้วไหงเอ็งมาอยู่ในสภาพนี้ละ ข้าว่าข้าเดาถูกนะ!" สมิงย้ำคำคาดเดาของตน
แต่สิงห์ก็ไม่ได้ตอบ เค้านั่งเงียบจนรถมาถึงบ้านใหญ่ใจกลางสวน เอี๊ยดดดดดดด เสียงเบรกรถ!
ทันทีที่รถจอด พ่อเลี้ยงประกรณ์ก็เดินออกมาจากในบ้านพร้อมกับกล่าวทักสมิง?
"เฮ้ยย มึงพาไครมาวะไอ้สมิง สภาพอย่างกะขอทาน!"เสียงถามของพ่อเลี้ยง
"ไอ้นี้คือคนที่ผมบอกพ่อเลี้ยงว่าเจอมันในบาร์ เมื่อสองสามวันก่อนน่ะครับ!"สมิงตอบ
"ไอ้นี่หรือ คนรึขอทาน แล้วมึงคิดว่ามันเก่งจริงรึ ถึงได้กล้าพามันมาหากู กูจำได้ว่ากูไม่ได้รับคนงานเพิ่มนิหว่า แล้วทำมึงถึงคิดว่ามันเหมาะจะมาทำงานกับกู ห๊ะไอ้สมิง!"เสียงดุๆของพ่อเลี้ยงที่กล่าวถามสมิง
"เออ อันนี้พ่อเลี้ยงคงต้องทดสอบมันเองครับ เพราะผมเองก็คงบอกไม่ได้ แต่!! มันเคยเป็นทหารหน่วยเดียวกับผม หากแต่มันเป็นรุ่นหลังผม4-5ปี ครับพ่อเลี้ยง"สมิงตอบ
"หึ หึ เพราะงี้ มึงถึงพามันมาหากูรึ เห๊อะ! ถ้างั้นก็รอ ค๊อปบร้ากลับมาแล้วกัน กูถึงจะบอกว่าให้มันทำงานที่นี่รึป่าว!"พ่อเลี้ยงบอกสมิง
"ครับพ่อเลี้ยง"สมิงตอบรับคำพ่อเลี้ยง
[ นอกจากที่สมิงจะได้เป็นมือขวาของพ่อเลี้ยงด้วยฝีมือที่เก่งกาจของเค้านั้น ยังมีอีกคนที่เป็นมือซ้ายและได้ชื่อว่าเป็นคนที่พ่อเลี้ยงไว้ใจที่สุดในบรรดาลูกน้องทั้งหมด และด้วยมือชายของพ่อเลี้ยงเปรียบดั่งอสรพิษร้าย บันดาลูกน้องทุกคนจึงเรียกมือซ้ายของพ่อเลี้ยง ค๊อปบร้า เหตุเพราะความร้ายกาจด้านการต่อสู้ที่หาไครเปรียบได้ยาก และความเฉียบคมด้านการทำงานที่ไม่เคยผิดพลาดสักครั้ง เค้าจึงได้เป็นลูกน้องเบอร์1ของพ่อเลี้ยง แต่สำหรับสมิงที่พยายามจะแย่งตำแหน่งนี้ ตัวเค้าเองก็ไม่เคยทำได้สักครั้ง เพราะถึงแม้ตัวเค้าจะสามารถสู้กับนักเลงได้5ถึง10คนพร้อมกันสบายๆ แต่กับค๊อปบร้ามันต่างกัน เพราะถึงสมิงจะเก่งกาจแค่ไหน แต่เมื่อเจอค๊อบร้า สมิงนั้นถึงกับหืดขึ้นคอ และมักจะแพ้ให้ค๊อบบร้าทุกครั้ง อาจจะไม่ถึงขึ้นราบคาบ แต่ก็เกือบ เพราะสมิงนั้นทำได้แค่ให้ค๊อบบร้าเลือดออกนิดเดียวตัวเค้าก็โดนยำจนแพ้ "ถ้านึกไม่ออกให้นึกถึง ไอร่อนแมนบวกกับธานอสใน อินฟินิตี้ วอร์ นะครับ"]
สมิงกับสิงห์นั้นนั่งรอให้ค๊อบบร้าที่กำลังไปตรวจงานให้พ่อเลี้ยงกลับมา เพื่อที่จะได้ทดสอบฝีมือให้พ่อเลี้ยงได้เห็น พวกเค้ารอจนถึงเย็น กว่าค๊อบบร้าจะเข้ามา!!
"ค๊อบ งานเรียบร้อยดีไหม"พ่อเลี้ยงถามค๊อบบร้า
"มีปัญหานิดหน่อยกับเขตแดนของไร่เรากับไร่ข้างๆครับ แต่ผมเคลียร์เรียบร้อยแล้ว คงไม่มีปัญหาแล้วครับพ่อเลี้ยง"ค๊อบบร้าตอบ
"เออดี! เออ วันนี้ไอ้สมิงมันพาขอทานมาขอกูทำงาน เห็นบอกว่ามีฝีมือพอควร นายช่วยทดสอบให้ทีได้ไหมว่ามันมีดีจริงรึป่าว หรือแค่โม้"พ่อเลี้ยงบอกค๊อบบร้า
"ได้ครับพ่อเลี้ยง" ค๊อบตอบ
หลังจากค๊อบรับคำสั่งของพ่อเลี้ยง เค้าก็เดินมาหาสิงและสิงห์ที่รออยู่
"เอาละสมิง ให้มันโชว์ฝีมือให้กูดูหน่อยว่ามีดีจริงรึป่าว แต่ถ้ามันไม่มี มึงก็ลากมันออกไปจากที่นี้สะ เข้าใจนะ"พ่อเลี้ยงบอกสมิง
"ครับนาย ถ้ามันไม่มี ผมจะลากมันออกไปเองครับ"สมิงตอบพราง พยักหน้าส่งสัญญาณให้สิงห์ ไปสู้กับค๊อบบร้า
"ไหนๆมึงก็ชื่อสิงห์ งั้นแสดงให้กูดูหน่อยว่ามึงเป็นสิงห์ไม่ใช่ แค่ลูกแมวขอทานสกปรก แล้วกูถึงจะพิจารณาเอามึงเข้าทำงาน"พ่อเลี้ยงกล่าวกับสิงห์
"เฮ้ยย ไอ้สิงห์ มึงไม่ต้องหวังชนะมัน มึงแค่พยายาม ต่อยมันให้ได้สัก4-5หมัดก็พอ เพราะมันเก่งขนาดกูเองยังไม่ไหว แต่ถ้ามึงสามมารถหลบแล้วต่อยมันคืนได้ แค่4-5หมัดนั้นก็เก่งละ"สมิงบอกกับสิงห์ ก่อนที่สิงห์และค๊อบบร้าจะเดินเข้าประจันหน้ากัน
ทั้งสิงห์และค๊อบบร้า ต่างก็ยืนมองหน้ากันด้วยสีหน้าเข้มขึมดุดัน ราวกับโกรธแค้นกันมาหลายชาติ ก่อนที่พ่อเลี้ยงจะสั่งให้เริ่ม!!
"เอาเลยไอ้สิงห์แสดงให้พ่อเลี้ยงเห็นว่ามึงมีดี"สมิงตะโกนบอกสิงห์
เพียงเสี้ยววินาที ทั้งสิงห์และค๊อบต่างก็กระโจนเข้าหากันพร้อมง้างหมัดจะต่อย และด้วยความที่ทั้งสองคนต่างว่องไว จึงเป็นไปได้ยากที่จะดูออกว่าไครจะได้แต้มก่อน แต่ก็อาจจะพอเดาได้อยู่ เพราะวินาทีที่หมัดของทั้งสองคนเข้าประทะกัน ค๊อบก็ใช้ความไวที่เหนือกว่าหลบหมัดของสิงห์ และเป็นการหลบที่ไม่เสียจังวะ เพราะหมัดของค๊อบยังคงพุ่งตรงเข้าที่หน้าของสิงห์ด้วยความเฉียบคม ก่อนที่สิงห์จะผงะถอยหลังไป1-2ก้าว และหยุดยืนมิงค๊อบแว๊บนึงพร้อมกับจับที่ใบหน้าที่พึ่งโดนต่อยเต็มแรง
เมื่อสิงห์เห็นว่าค๊อบไวกว่าจึงเปลียนมาตั่งท่าใหม่พร้อมกับค่อยเข้าไปหาค๊อบอีกครั้ง และใช้ทุกกระบวนท่าทั้งรุกและรับใส่ค๊อบ แต่ก็เหมือนว่ามันจะไม่ค่อยได้ผล ถึงสิงห์จะหลบหรือปักป้อง การโจมตีของค๊อบได้ แต่เค้าก็ไม่สามารถ โจมตีใส่จุดสำคัญของค๊อบได้เลย เพราะถึงจะรู้ทุกจุดที่เป็นจุดน๊อคจุดตาย แต่ค๊อบก็ไม่เผยช่วงโหว่ให้สิงห์เห็นเลย ราวกับว่าค๊อบบร้านั้น สมบูรณ์แบบทุกอย่างในการต่อสู่ ไม่ว่าจะรุกหรือรับ การรุกของค๊อบนั้นนอกจากจะไวและเฉียบคมมันยังหนักหน่วงอย่างมาก ราวกับโดนหมัดที่ต่อยมาพร้อมสนับมือ ส่วนการรับก็เช่นกัน ทั้งว่องไว และไม่เคยปล่อยให้หลุดเลยสักครั้ง!
สิงห์พยายาม เต็มที่จากตอนแรก แม้จะเข้าสู้ด้วยทักษะเกือบทุกอย่างแต่ทว่า มันก็ดูยังไม่พอ เพราะการปะทะกันระหว่างเค้ากับค๊อบนั้นมันเป็นเหมือนเด็กใหม่เข้าฝึกกับครูสุดโหด เพราถึงสิงห์จะต่อยเป็นสิบหมัด บวกเตะหรือถีบ ก็มีโดนแค่ครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น และมันก็เป็นการโดนที่เรียกได้ว่า เฉียดเท่านั้น นั้นจึงทำให้สิงห์รู้สึกหืดขึ้นคอเหมือนกับสมิง และเค้าก็เริ่มรู้ซึ้งแล้วว่า ชายที่ชื่อค๊อบบร้านั้น เป็นคนที่สุดแสนจะเก่งกาจในทางต่อสู้จริงๆ เพราะกระบวนท่าที่เค้าใช้ มันเป็นการผสมผสานกันหว่างวิชาหลายแขนง และตลอดเวลาแค่ไม่ถึง15นาทีที่ได้ปะมือด้วย สิงห์รู้ได้ทันทีว่าค๊อบนั้นชำนาญทั้ง มวยไทย คาราเต้ เทควันโด ยูโด ยิวยิตสุ และเรียกได้ว่าสำเร็จขั้นสูงเลยก็ว่าได้ แต่สิงห์ก็ยังพยายามจะต่อยเตะให้โดนสักครั้งให้ได้ทั้งที่รู้ว่า เป็นไปได้ยาก แต่ก็ยังยืนหยัดสู้ต่อ และในเสี่ยววินาทีนึง สิงห์ก็ทำได้ มันเป็นจังวะที่ค๊อบถอยหลังแล้วเหมือนจะลื่น เลยทำให้หมัดของสิงห์พุ่งเข้าแก้มซ้ายของค๊อบเต็มแรง จนหน้าหันไปทางขวา แต่ก็ไม่ถึงกับเชจนล้ม และหมัดนั้นของสิงห์ มันเหมือนเป็นเชื้อเพลิงที่เทลงใส่ไฟ เพราะค๊อบนั้นทำสีหน้าเหมือนจะโกรธ ก่อนจะใล่ถลุงทั้งมือเท้าเข่าศอกใส่สิงห์ไม่หยั้ง แต่สิงห์ก็พยายามปัดป้อง เค้าหลบซ้ายขวาอย่างว่องไว แต่ก็มีบางจังวะที่โดนบ้าง!
"หลบได้ดีไอ้สิงห์ หาจังวะสวนหน่อยก็ดี"สมิงยืนเชีย
"ก็พอใช้ได้ แต่เล่นโดนอยู่ฝ้ายเดียวไม่ทำให้กูยอมรับมึงนะไอ้สิงห์" เสียงพ่อเลี้ยง
เมื่อสิงห์ได้ยินดังนั้น ก็ฮึดสู้บ้าง เค้าคอยหลบหลีกและมองหาจังวะสวนกลับ ถึงจะโดนรัวมือตีนใส่แต่ก็ใช้ว่าจะไม่มี แต่สิงห์นั้นต้องหลบและต่อยให้เร็วกว่าค๊อบ และสิงห์นั้นก็ทำได้ เค้าสามมารถหาจังวะต่อยสวนกลับค๊อบด้วยช่องจังวะที่เร็วกว่านิดหน่อย แต่ถึงกระนั้นมันก็ยังเร็วไม่พอ เพราะสิงห์เองก็โดนค๊อบต่อยเข้าที่ตัวพร้อมกับหมัดของเค้าที่ต่อยโดนค๊อบ จึงทำให้ทั้งสอง ผงะถอยหลังพร้อมกัน!!
"เออ ให้ได้อย่างนั้นสิวะ"สมิงเชีย
และหลังจากต่อยได้หมัดที่สอง สิงห์ก็เริ่มจับจังวะรุกใส่ค๊อบ เช่นเดียวกับค๊อบที่ปรับจังวะให้ว่องไวขึ้น เฉียบคมขึ้น จนสิงห์ต้องแปลกใจราวกับว่าสองหมัดที่สิงห์ต่อยโดนตะกี้ค๊อบไม่ได้เอาจริง และก็เหมือนจะเป็นเช่นนั้น เพราะหลักจากค๊อบไวขึ้นเฉียบคมขึ้น สิงห์ก็โดนถลุงหนัก มันของค๊อบต่อยไม่หยั่งและไวจนเกือบจะมองไม่ทัน ค๊อบทั้งต่อยเตะสลับถีบและล๊อค จนสิงห์ตามไม่ทัน และสุดท้ายสิงห์ก็พลาดท่าล้มลง ก่อนที่ค๊อบจะเตะซ้ำจนตัวสิงห์ถะไหล ถ่อยหลังไปกับพื้น!!
"เอาละพอแล้ว!!! ค๊อบ!! กูตัดสินใจได้แล้ว? ไอ้สิงห์ ถึงมึงจะสู้ค๊อบไอ้ได้ แต่ก็ถือว่าพอมีดี กูเองก็ไม่ได้คาดหวังให้มึงชนะ เพราะมันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ขนาดไอ้สมิงเองมันยัง ทำได้ดีกว่ามึงนิดเดียวเอง เอาเป็นว่า กูรับมึงเข้ามาทำงาน กูจะให้ชีวิตใหม่มึง"พ่อเลี้ยงกล่าว
"ขอบคุณสิวะไอ้สิงห์"สมิงตบหลังสิงห์พร้อมกับบอกให้สิงห์ขอบคุณพ่อเลี้ยง
แต่ยังไม่ทันที่สิงห์จะเอยอะไรออกไป พ่อเลี้ยงก็พูดต่อ??
"อื๊มมม แต่!! มึงต้องไปเป็นคนเลี้ยม้าก่อนสักปี เพื่อที่กูจะได้ดูว่ามึงมีความรับผิดชอบแค่ไหน" พ่อเลี้ยงกล่าว
"ขอบคุณครับ พ่อเลี้ยง"สิงห์ตอบ
ในที่สุดสิงห์ก็ผ่านการทดสอบ และได้เข้าทำงานกับพ่อเลี้ยง แต่ทว่ากับกลายมาเป็นคนเลี้ยงม้า เพื่อรอพ่อเลี้ยงพิจารณาอีกทีก เป็นระยะเวลาหนึ่งปี!!
พอพ่อเลี้ยงตกลงให้สิงห์ทำงานเป็นคนเลี้ยงม้า สมิงก็พาไปที่พักคนงานซึ้งเป็นห้องเล็กๆ ไม่ใกล้ไม่ไกลคอกม้า สิงห์ได้ทำหน้าที่เลี้ยงม้าคู่กับตาลุงวัย50เศษ ชื่อลุงเลิศ และลุงเลิศนั้นก็รู้ว่าสิงห์มาที่นี้เพราะอะไร!ฯ
ณ บ้านใหญ่เวลา 1ทุ่มเศษๆ หลังวันทดสอบฝีมือสิงห์?
"ว่าไงค๊อบ ตรวจประวัติมันมาแล้วใช่ไหม หือ!!" เสียงของพ่อเลี้ยงประกรณ์
"ครับพ่อเลี้ยง มันเป็นอดีตทหารหน่วยเดียวกับสมิง แต่เป็นรุ่นหลังสมิง 4-5ปี ตามรายงาน มันถูกปล๊ดออกจากกองทัพ เพราะสะเพร่าในหน้าที่ จนทำให้สมาชิกในหน่วยของมันตายไป3คนครับ ไม่รวมหน่วยแพทย์ หน่วยของมัน6คน ได้รับหน้าที่ให้คุ้มกันหน่วยแพทย์ แต่ทว่าหน่วยของมันโดนซุ้มยิงและโดนเด็กวิ่งมาคาบ๊อมใส่ สาเหตุนึงมาจากที่ไอ้สิงห์มันไม่กล้ายิงเด็ก จนทำให้เพื่อนในทีมต้องได้รับบาดเจ็บ แขนขาขาด กับตายไป ร่วมหน่วยแพทย์อีก 2-3คน ตัวมันเองในรายงานเห็นว่า โดนปลดออกจากทหารและเข้ารับการบำบัดจิตใจอยู่เป็นปีๆ เพราะปมที่มันทำให้คนในหน่วยตายครับ และถูกสอบส่วนอีกด้วยครับ แต่หลักจากมันถูกสอบสวนกับปลดออก มันก็ระเหเร่ร่อนไปทั้ว สภาพจึงไม่ต่างจากขอทานนี้ละครับ" ค๊อบรายงานให้พ่อเลี้ยงฟัง
"อื๊มมม ดีที่มันไม่ใช่ตำรวจ" พ่อเลี้ยงกล่าว
"แต่ถ้ามันมีพิรุจให้ผมจัดการเลยไหมครับพ่อเลี้ยง!!"ค๊อบกล่าว
"หื๊มมม คอยดูไปก่อน เพราะถ้ามันไม่ใช่จริงๆ มันก็เหมือนหมาตัวนึงที่สภาพกำลังหิวโซ และถ้าเราโยนชิ้นเนื้อให้มัน เดียวมันก็จะซื่อสัตย์กับเรา"พ่อเลี้ยงบอกค๊อบ
"ครับพ่อเลี้ยง"ค๊อบตอบ
[ปัจจุบัน]
"ขอโทษครับ! คุณลักษณ์ ผมเห็นว่าตัวอื่นเป็นม้าที่พึ่งเอามาเลี้ยงใหม่ เลยคิดว่ามันยังไม่ค่อยเชื่องครับ"สิงห์ตอบพรางก้มหน้ามองพื้น
"เฮ๊ออออ ที่หลังก็เอาเจ้าสีหมอกนะ สีนิลมันม้าพยศ มีแค่พ่อกับนายเท่านั้นละที่เอามันอยู่ นายก็รู้ อย่าได้ทำแบบนี้อีก ดีนะที่คุณริสาไม่เป็นอะไร ไม่งั้นฉันได้ลงโทษนายแน่ เข้าใจนะ"ลักษณ์บ่นนายสิงห์
" ครับ!! งั้นผมขอตัวพาม้าไปกินหญ้าก่อนนะครับ" สิงห์ตอบ
"ไปๆ เฮ๊อออ หายไปเกือบปีกลับมาทีก็ใช้งานไม่ได้เลย!!" ลักษณ์ถอนหายใจพรางบ่น
"เออ สิงห์พรุ้งนี้ ไปรายงานตัวกับพ่อฉันด้วยละ วันนี้ท่านไม่อยู่รอพรุ้งนี้ท่านกลับมาอย่าลืมไปละ แล้วตอบท่านด้วยว่าหายไปไหนมาน๊ะ"ลักษณ์บอกสิงห์ก่อนจะ พาริสากลับบ้านพักของเธอ
แต่น้องของลักษณ์หรือรดาไม่ได้กลับไปด้วย เธอบอกพี่ชายว่าจะอยู่ ให้สิงห์ฝึกขี่ม้าให้?
"พี่สิงห์!!! รดาอยากขี่ม้าบ้าง ช่วยสอนรดาหน่อยยยย" เสียงอ้อนของรดาที่เรียกสิงห์
"ใว้พรุ้งนี้ได้ไหมครับ คุณหนู วันนี้ม้ามันตื่น เดียวจะเป็นเหมือนคุณริสาเค้า"สิงห์บอกรดา
"อ๊าาาา งั้นสัญญานะ ว่าพรุ้งนี้จะสอน รดาจะได้มาแต่เช้า"รดากล่าว
"ไม่สัญญาได้ไหมครับ เพราะพรุ้งนี้ผมไม่รู้ว่า จะโดนพ่อของคุณหนูต่อว่าอะไรมั่ง หลักจากที่ผมหายไปตั่งเกือบปี"สิงห์บอก
"หื๊มมมม งั้นถ้ารดาไปขอร้องไม่ให้พ่อว่าพี่ละ พี่จะสัญญาไหมว่าจะสอนรดา" รกาอ้อนสิงห์
"คุณหนู เดียวมันจะดูไม่ดีนะครับ ผมเป็นแค่คนเลี้ยงม้า ขืนคุณหนูไปทำอย่างงั้น ผมคงโดนไล่ออกแน่ๆ คุณหนูอย่าลดตัวลงมาเลยครับ"สิงห์บอกพรางข้อร้องไม่ให้รดาช่วย
"ชิ!! ไม่รู้ละ ยังไงรดาก็จะขอไม่ให้พ่อลงโทษพี่ แล้วอีกอย่างรดาก็อยากให้พี่สอนรดาขี่ม้าด้วย หรือ จะสอนรดาขี่ พะ?"รดาทำเสียงอ้อนพรางพูดแหย่
"คุณหนู มันไม่ดีนะครับ อย่าพูดแบบนี้อีกนะครับ มันไม่ดีไครมาได้ยินเข้าคุณหนูจะเสียหายนะครับ"สิงห์พูดตัดบทของรดาทั้งเธอยังพูดไม่จบ
"หื๊มมมมม รดาโตแล้วจะพูดไรก็ได้ แบร่"รดาพูดพร้อมกับแลบลิ้นทำท่าหยอกอสิงห์
"คุณหนู!!😤"สิงห์ทำท่าดุนิดๆ
"หื๊มมม ดุรดาหรอ เดียวเถอะจะเอาไปฟ้องพ่อ! อ๊ะ? หรือ ว่าเขินกันแน่เนี้ย หน้าแดงเชียว"รดาพูดพร้อมหลี่ตาสงสัย
จริงอยู่ที่สิงห์หน้าแดง แต่ไม่ใช่การแดงเพราะเขินที่รดาหยอก แต่มันแดงเพราะอาการเจ็บที่หลังและเอว อันมีสาเหตุมาจากการตกม้า กระแทกพื้น แต่ก็ถือว่ายังดีหากเทียบกับเหตุการก่อนหน้า เพราะสิงห์นั้นนอกจากจะตกม้าแล้วก่อนหน้านั้นเค้ายังโดนม้าถีบ แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะสิงห์นั้นกระโดด ถอยหลังพร้อมกับจังวะที่โดนถีบมันจึงไม่โดนจังๆ และกลายมาเป็นแรงส่งให้ตัวเค้าถอยหลังไปไกลขึ้นแค่นั้น แต่ที่เจ็บจริงๆ ก็เป็นการตกจากหลังม้าและโดนริสาทับอีกที??😱😵
"ป่าวครับคุณหนู ผมแค่ อื๊มมม"สิงห์อ้ำอึ้ง
"แค่อารายยคะ หื๊มมม หรือว่า"รดาถามด้วยท่าทีขี้เล่นสงสัย
"ป่าวไม่ใช่อย่างนั้นครับ คุณหนู คือ!! ที่ตกม้าตะกี้น๊ะครับ หลังผมมันแค่ปวดๆ"สิงห์พูด แต่ยังไม่ทันจบรดาก็เดินเข้ามาลูบหลังของสิงห์ด้วยท่าทีเป็นห่วง
"อ่าววหรอ!! ไหนๆขอรดาดูหน่อย ถึงกับหน้าแดงนี้ไม่หน่อยละนะคะพี่สิงห์" รดาพูดพร้อมกับแสดงถึงความเป็นห่วง
เธอเดินมาประชิดตัวสิงห์ก่อนจะใช้มือลูบที่หลังของสิงห์เบาๆ
"เจ็บมากไหมคะ ดูดิแดงเลย เหมือนจะช้ำนะคะ แสดงว่าลงแรงเลยสิ แล้วคงโดนคุณริสาทับด้วยใช่ไหมคะ"รดาถาม
"คุณหนู อย่าสิครับเดียวไครมาเห็นผมจะโดนตำนิครับ"สิงห์พยายามห้ามรดา ที่กำลังลูบหลังของเค้าพร้อมกับเปิดเสื้อดูรอยช้ำ
"หื๊มมมม อย่าดื้อนะ แล้วก็ตอบด้วยที่รดาถาม ว่าจริงไหม"รดาดุสิงห์
"ฮืออออ ครับคุณหนู นิดหน่อยเองครับ พอแล้วนะครับ เดียวคนอื่นมาเห็นครับ"สิงห์ห้ามไม่ให้รดาแตะตัวเค้า พร้อมกับหันหน้าไปหารดา ก่อนจะถอยหลังให้ตัวเค้าออกห่างรดา
"หื๊มมม ก็รดาเป็นห่วงนิ แค่นี้ไม่เป็นไรหรอกนะ เดียวรดาทายาหม่องให้นะ จะได้หายปวดนะๆ"รดาพยายามขอทายาให้สิงห์
"เฮยยย ไอ้สิงห์ คุณหนูเค้าเป็นห่วงก็ให้เค้าทายาให้เถอะ"เสียงลุงเลิศที่จู่ๆก็เดินมา
"ใช่ๆ ให้รดาทาให้เถอะนะคะ นี้!!ลุง เอายาหม่องมานี้"รดาพูดกับสิงห์ก่อนจะหันไปขอยาหม่องกับลุงเลิศ
"หืออออ ที่กับสิงห์จะจ้า ที่กับกูนะ ดุจัง"ลุงเลิศสบถเบาๆ
"เอาเร็วสิลุง เอายาหม่องมา แล้วไปได้แล้ว ไปๆ"รดาพูดกับลุงเลิศ
"ครับๆคุณหนู อะนี้ครับ ผมไปละครับ"ลุงเลิศยื่นยาหม่องให้รดาก่อนจะเดินหายไปในคอกม้า
พอได้ยาหม่องจากลุงเลิศ รดาก็ดึงให้สิงมานั่งที่ท่อนไม้!!
"คุณหนู!! ไม่เป็นไรครับ ไม่ต้องทาก็ได้ครับ"สิงห์บอกกับรดา
"เฮออออ อย่าดื้อสิ มานั่งเลย! มา! อื๊มม ดีมาก"รดาทำท่าดุสิงห์ เพื่อให้สิงห์นั้นมานั่งที่ท่อนไม้ ก่อนที่รดาจะเปิดเสื้อของสิงห์ขึ้นและทายาบริเวณรอยช้ำ
"ฮื๊มมม ก็แค่นี้ ทำเป็นเล่นตัวอยู่ได้นะพี่สิงห์ อื๊มมมม ช้ำเยอะอยู่นะเนี้ย นี้ถ้ายัยพี่ริสาไม่ใช้คนที่ พี่ลักษณ์ชอบละก็ รดาจะสั่งทำโทษให้ดู ชิ! กล้ามาทำให้พี่สิงห์ของรดาเจ็บตัว!!"รดาพูดพร้อมกับทายารอบรอยช้ำ
"คุณหนู ไม่ใช่เพราะเธอหรอกครับ เป็นเพราะผมเองละที่เลือกม้าผิดตัว"สิงห์บอกรดา
"ชิ! ไม่รู้ละ ยังไงก็เป็นเพราะยัยพี่ริสานั้นแหละ"รดาพูดพร้อมทำท่าโมโหแบบกวนๆ
หลังจากสิงห์นั่งให้รดาทายาให้ เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรต่อ เพราะรดาสั่งให้ไปพัก แล้วให้ลุงเลิศมาดูม้าแทน ก่อนที่รดาจะเดินกลับไปหาพี่ชายที่บ้านพักของริสา
"พักผ่อนก่อนนะคะพี่สิงห์ ไว้หายแล้วรดาจะมาให้พี่สอนขี่ม้านะ อืมมม แล้วก็ ลุง! ไปดูม้าแทนพี่สิงห์เดียวนี้เลย ให้พี่สิงห์เค้าพักก่อน เพราะพี่เค้ากำลังเจ็บ ไปเลยลุง ไปเลย" รดาบอกสิ่งก่อนจะหันมาบอกลุงเลิศด้วยน้ำเสียงดุๆ และรดายังสั่งให้สิ่งพักทั้งวัน ก่อนที่เธอจะกลับไปหาพี่ชาย!
[บ้านพักริสา]
หลักกลับมาที่บ้านพัก โดยลักษณ์เป็นคนมาส่ง เธอก็ขอนอนพักไม่ออกไปไหนต่อ เพราะยังตื่นตกใจกับเรื่องม้าเมื่อช่วงเช้าไม่หาย และก่อนที่ริสาจะเข้าห้องนอน ลักษณ์ก็ถามย้ำว่าเธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม ซึ่งริสาก็บอกว่าไม่เป็นอะไร และโบกมือลาเข้าห้อง ก่อนที่ลักษณ์จะแยกตัวกลับไปดูแลงานต่อ พอริสาเข้าห้องมา เธอก็ทิ้งตัวลงเตียงนอนอย่างคนหมดแรง และถอนหายใจเฮือกใหญ่ ฟู๊วววววววว!! ก่อนจะนึกถึงเรื่องก่อนหน้า?
"อื๊มมมม นายบ้านั้นทำไมคล้ายพี่อาทิตย์จัง ทำไม! เห๊อออออ ริสาคิดถึงพี่จังคะ พี่อาทิตย์ อยากให้พี่มาอยู่กับริสาตอนนี้จัง" ริสาพูุุดกับตัวเอง ก่อนเธอจะน้ำตาซึม
เมื่อใบหน้าของนายสิงห์ที่คล้ายกับอาทิตย์นั้นทำให้ ริสาที่พยายามเก็บความคิดถึงอาทิตย์ไว้ในใจ ต้องมานึกถึงเรื่องราวเก่าๆระหว่างเธอกับอาทิตย์อีกครั้ง และมันทำให้เธอนั้นร้องไห้เสียใจอย่างมาก ความคิดถึงมันเกาะกุมหัวใจของเธอพร้อมๆกับความเจ็บที่พรั่งพรูออกมา ริสาพยายามทนมาเกือบจะครบปี แต่ทว่าทั้งที่เธอคิดว่าจะลืมเรื่องราวเหล่านั้นแล้วเดินต่อไป โดยให้เรื่องของอาทิตย์ เป็นความทรงจำดีๆครั้งนึงเท่านั้น แต่พอริสาได้มาเธอกับนายสิงห์ มันเลยทำให้ความทรงจำที่เก็บไว้กลายมาเป็นดั่งเข็มล้านเล่มทิ่มแทงใจของเธอ!
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ริสามีคู่แข่งซะด้วย ได้มีแผนแตกแน่ หึงกันไปมา ผู้ร้ายก็เก่งมากซะด้วย เดี๋ยวเจอ ntr หรอก ว่าแต่ปมที่ซ่อนไว้ก็ยังไม่เปิดเผยออกมาเลยนะครับ ท่าทางจะต้องรอนาน ตามไปเรื่อยก่อน
จะค่อยๆเผยตัวไปเรื่อยๆ แล้วมีปมให้คลายเป็นเรื่องๆไปว่าใช่หรือเปล่า น่าจะดี
เดินเรื่องได้ดีครับโดยเฉพาะการตัดภาพเล่าเรื่องในอดีตและกลับมาปัจจุบันเหมือนมีเทเลพอร์ตเลยชอบตรงมีประโยคสุดท้ายก่อนตัดไปอดีตและยังมีประโยคเดิมกลับมาให้อ่านมันทำให้เกิดความรู้สึกที่ดีมาก...
สิ่งที่ต้องปรับปรุงคือคำผิดเยอะมาก..ต้องอ่านซ้ำถึงจะเข้าใจความหมายที่สื่อออกมาทำให้ขาดความต่อเนื่องในการอ่านและอารมณ์ที่คล้อยตาม
เอาละครช่องอะไรมาเขียนรึเปล่า คืออเหมือนละครบ้านเรามากๆ5555 แต่ก็อ่านเพลินมากครับ
ฝาแฝดของพระเอกหรือเปล่า แบบว่ารู้เรื่องราวของพระเอกเลยแค้นนางเอกเพราะทำให้พี่น้องต้องตาย
สิงห์ คือ อาทิตย์ ชัวๆ แต่ก็สงสารริสา ที่ต้องเสียใจมาเป็นปี เพราะภารกิจแท้ๆเลย
ชวนให้ติดตามเลยพ่อเลี้ยงเป็นใครทำธุกิจอะไรสีเทาหรือคนดีทำไมต้องเลี้ยงคนมีฝือมือดีไว้ ส่วนคอบร้านั้นทำไมถึงมีฝือมือดีมีที่มาที่ไปไหมครับ
เริ่มงงกับ time line มาก อาทิตย์เข้ามาแทรกซึมได้สองปี หายไปอีกปี แล้วไปโดนแทงตายตอนไหน ตกลง ริสาเศร้ามาแค่ไม่กี่เดือนไม่ใช่หรอ
ใครหนอจ่ะโดนก่อนกันระหว่างริสากับรดา ส่วนค็อบบร้ามันจ่ะเก่งอะไรขนาดนั้น
ชีวิตริสาจะเป็นอย่างไรน่าติดตาม ขอชมครับว่าเขียนเรื่องได้ละเอียดดีครับ เนื้อเรื่องมีเรื่องราว อ่านแล้วสนุกดีครับ
เนื้องเรื่องดี อ่านสนุกดี ชอบบบบ ว่าแต่นายสิงห์แดงขนาดนั้นไม่มีอะไรหักแน่ใช่มั้ยทั้งถูกม้าถีบ ทั้งตกม้า
จัดน้องรดาก่อนเลยพี่สิงห์ให้หมวดรสาแกหึงเลยครับ ว่าแต่ไอ้คอบร้านี่มันคนไทยมั๊ยครับไหงมันเก่งจัง
เหมือนกำลังอ่านแรมโบ้บู๊ต่อสู้เอาใจเชียร์สิงห์รดาดูแก่นๆซนๆยังไม่รู้มาชอบสิงห์ได้อย่างไร รอติดตาม
ยังงงๆงและสงสัยในตัวอาทิตกับสิงห์ อยากรู้ว่าถ้าเป็นคนเดียวกันอาทิตรอดจากการโดนยิงหัวมาได้ยังไง โอ้ย แต่ฝันหวานว่าเรื่องนี้จะ ntr แบบจุใจเพราะตัวร้ายมีพาวเวอร์และตัวร้ายลูกน้องเก่งแท้ น่าจะพอมีฝีมือพอได้จิ้มริสานางเอกของเราได้แน่ๆ
::Glad::
ขอบคุณมากครับ ริสามองสิงห์อย่างตกใจ คิดถึงอาทิตย์แน่เลย ขอให้เป็นอาทิตย์จริงๆนะครับ
งานนี้งานใหญ่...การวางแผนและแผนการต้องรอบคอบ...รู้สึกว่าสิงห์ต้องทำตามแผนอย่างเข้มงวด
คอปร้าเก่งจริง ๆ ทำยังไงจะเอาชนะได้ละนี่ลูกสาวพ่อเลี้ยงนี้ยังไงกับสิงห์นะ แสดงออกจนออกนอกหน้านอกตาจะทำให้สิงห์ตกที่นั่งลำบากมั้ยนี่
พ่อเลี้ยงเหี้ยมมากสมกับผู้มีอิทธิพล สำนวนดีครับ แต่พล๊อตเรื่องค่อนข้างล้าสมัย มีเทคโนโลยี่น้อยไป
สิงห์ สมิง คอบร๊า สนุกๆครับตัวละคร สนามขี่ม้าและฟาร์มของพ่อเลี้ยง สนุกแบบนี้
คงจะเป็นอาทิตย์แน่ๆ ดูมีท่าทีโกรธๆริสาอยู่ คงยังไม่รู้ว่าริสาไปอยู่บ้านนั้นเพื่ออะไร