คุยกันก่อนอ่าน เนื่องจากวันนี้เป็นวันเด็กเลยนำงานเขียนมาลงให้เป็นของขวัญ ขอบคุณทุกท่านที่ยังติดตามผลงานของผมนะครับ สุขสันต์วันเด็กครับ
Darkness Circle / วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 7
สายลมร้อนพัดโชยท่ามกลางหมู่แมกไม้ พุ่มสูง พุ่มเตี้ย ที่ขึ้นเป็นหย่อมๆ คละเคล้ากับต้นไม้ใหญ่เล็กดูไม่เป็นระเบียบขึ้นอยู่ห่างๆ กัน ทีพื้นทับถมด้วยใบไม้โปร่งโล่ง ไร้วี่แววผู้คน เจษฎาได้สติรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะแสงแดดที่สาดลงมาตกกระทบใบหน้า ไม่รู้ว่าเขาหมดสติหรือเหนื่อยจนหลับไป และไม้รู้ว่าเขานอนอยู่ตรงนี้มานานแค่ไหนแล้ว
หนุ่มใหญ่รับรู้ถึงความบอบช้ำของร่างกายได้ทันทีที่ขยับตัว แต่ถึงจะเจ็บมากแต่ถ้าฝืนทนหน่อยก็พอจะเคลื่อนไหวได้ เจษฎารวบแรงทั้งหมดที่ยังเหลือกลั้นใจลุกขึ้นมาหาทางออกจากป่า เขาเดินผ่าอากาศร้อนและแดดแรงแบบไม่รู้ทิศทาง หลงอยู่ในป่าหลายชั่วโมงก่อนจะได้รับการช่วยเหลือจากชาวบ้านแถวสุสานชาวจีนที่อยู่ใกล้ๆ อ่างเก็บน้ำ กว่าจะกลับมาถึงบ้านปิยะพงษ์ก็เป็นเวลาพลบค่ำ และต้องนอนซมอยู่สองวันเต็มๆ เนื่องจากความอ่อนเพลียเพราะอาการขาดน้ำและอาการบาดเจ็บก่อนหน้า
"อาจารย์ไปทำอีท่าไหน ถึงโดนลูกน้องกำนันเอาไปทิ้งไว้ในป่าได้ละ" ปิยะพงษ์ ที่เฝ้าดูอาการอยู่ถามอย่างสงสัย
"........." เจษฎาได้แต่เงียบไม่กล้าตอบ กลัวว่าปิยะพงษ์จะเข้าใจผิดคิดไปว่าที่เขาโดนแบบนี้เพราะแอบปีนเข้าไปหาเมียกำนัน แล้วเรื่องราวมันจะยุ่งไปกันใหญ่
"ไม่สบายใจก็ไม่ต้องตอบก็ได้ครับ ไอ้กำนันมันก็ไม่ใช่คนดีเด่อะไรอยู่แล้ว ไปป้วนเปี้ยนแถวนั้นจะโดนเล่นงานก็ไม่แปลก"
"ขอบใจนะที่เข้าใจแล้วก็ยังช่วยดูแลอีก แต่ฉันคงต้องขอรบกวนไปอีกซักระยะจะเป็นอะไรไหม เดี๋ยวจะจ่ายค่าเช่าให้ก็ได้" เจษฎาพิจารณาแล้วว่าปิยะพงษ์นั้นเป็นคนที่พอจะไว้ได้ การหลบอยู่ที่บ้านนี้น่าาจะปลอดภัยกว่าที่อื่นพอสมควร
"ค่าเช่าอะไร ไม่ต้องหรอก ผมเองก็ไม่รู้จะอยู่บ้านนี้ได้อีกนานแค่ไหนเหมือนกัน" แววตาของฉายปิยะพงษ์ฉายแววเศร้าสร้อยปนสิ้นหวังเมื่อบทสนทนากล่าวถึงที่อยู่อาศัยของเขา
"ทำไมละ มีปัญหาอะไร"หนุ่มใหญ่ลองถามลายละเอียดเพราะเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของปิยะพงษ์
"เอิ่ม...บ้านผมอาจจะถูกยึดนะ" ชายหนุ่มหลบตาเหมือนไม่ค่อยอยากให้เจษฎามาเป็นกังวลกับปัญหาขอเขา
"อ้าว...เรื่องราวเป็นยัง พอจะบอกได้ไหม" เจษฎาลองถามอีกครั้งเพื่อเก็บข้อมูลแต่ถ้าปิยะพงษ์ไม่สะดวกใจจะเล่าเขาก็คงไม่คาดคั้น
"คือ...มีคนมาชวนพ่อผมไปลงทุนอะไรก็ไม่รู้บอกว่าได้ผลตอบแทนดี พ่อเห็นไอ้คนมาชวนมันได้เงินจริงก็คงอยากได้เงินแบบสบายๆ บ้าง ก็เลยเอาที่ไปจำนองเอาเงินมามาลงทุน ตอนแรกไม่มีปัญหาอะไรได้เงินดีอยู่ ไม่นานไอ้เจ้าของบริษัทดันโดนจับไป ทีนี้ก็ซวยเลยเงินที่กู้มาก็สูญไปเลย ต้องมาตามใช้หนี้แต่พ่อผมก็ทำงานหนักเลยนะพยายามหาเงินมาจ่าย ผมเองก็เรียนจบแค่ ปวช. ไม่มีเงินเรียนต่อก็ออกมาทำนาช่วยพ่อแล้วก็ไปทำงานใช้หนี้อยู่ในค่ายไอ้กำนันนั้นแหละ จนสองปีก่อนพ่อป่วยทำงานไม่ไหวหางเินไม่ทันไอ้กำนันมันก็เลยยึดที่นาไป พอที่นาโดนยึดพ่อคงคิดมากก็เลยผูกคอตาย ผมเองพอไม่มีที่ดินทำกินแล้วก็ไม่อยากอยู่ในค่ายมวยไอ้กำนันแล้วก็เลยเอาบ้านไปจำนองเอาเงินมาเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวนี่แหละ ตอนแรกๆ ก็เหมือนจะดีผมหาเงินมาส่งดอกได้ แต่เมื่อไม่นานมานี้ไอ้กำนันมันเล่นไม่ซื่อ ก็อย่างที่อาจารย์เห็นมันส่งลูกน้องมากวนผมที่ร้านประจำเลย คงกะให้หาเงินไม่ได้แล้วจะได้มายึดบ้านไป นี่ผมก็ไม่ได้ส่งดอกมาหลายงวดแล้ว ไม่รู้มันจะมายึดบ้านไปเมื่อไหร่" ชายหนุ่มเล่าเรื่องราวในช่วงที่ผ่านมาเหมือนอยากระบายความอึดอัดในใจให้ใครสักคนได้ฟัง จนรู้สึกโล่งใจขึ้นมานิดหน่อย
"แล้วเหลือหนี้อยู่เท่าไหร่ละ" เจษฎาหน้าเสียไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินเรื่องราวของพ่อของปิยะพงษ์เลยพยายามเลี่ยงประเด็นออกไป
"ห้าแสนครับ"
"หนี้แค่ห้าแสน แต่จะยึดบ้านหลังเบอเร่อ ไอ้กำนันนี่มันหน้าเลือดจริงๆ"
"อาจารย์ไม่ต้องห่วงหรอก เราคงอยู่ได้อีกสักพัก เดี๋ยวค่อยหาที่อยู่ใหม่" ปิยะพงษ์แกล้งแสดงออกเหมือนไม่ค่อยทุกข์ร้อนอะไรแต่ก็ปิดดวงตาเศร้าไว้ไม่มิด
"ทำไมไม่ไปกู้ที่อื่นไปไถ่บ้านออกมาก่อนละ แล้วค่อยเอาไปจำนองกับธนาคารจะได้ไม่ต้องโดนพวกนั้นมาก่อกวน" เจษฎาก็อดจะเห็นใจและสงสารปิยะพงษ์ไม่ได้ ที่ต้องมาเสียพ่อไปแล้วต้องมาแบกรับภาระหนี้สินเหมือนเขาเมื่อตอนวัยหนุ่ม จนเขามีใจอยากจะช่วยเหลือ
"แถวนี้ไม่มีใครให้ผมกู้หรอก เขากลัวไอ้กำนันกันทั้งนั้น ถ้ามันจะเอาไม่มีใครกล้าขัดหรอก อาจารย์ก็โดนมากับตัวน่าจะรู้ ถ้าเป็นผมโดนเอาไปทิ้งในป่าบ้างคงรอดกลับมาไม่ได้เหมือนอาจารย์หรอก"
"เอาอย่างนี้ละกัน เดี๋ยวเอาเงินนี้ไปซื้อหวยที่ถูกรางวัลแล้วเอาไปใช้หนี้ซะ จะได้ไม่มีคนสงสัย" เจษฎาขยับร่างช้าๆ เหมือนจะยังมีอาการปวดตามตัว ล้วงหยิบธนบัตรใบละหนึ่งพันบาทออกมาปึกหนึ่งยื่นใส่มือปิยะพงษ์
"จะดีเหรออาจารย์ เงินตั้งเยอะ" ชายหนุ่มทำหน้าคล้ายกับมีความสงสัยถึงหนุ่มใหญ่จะหวังดีให้การช่วยเหลือ แต่เขายังออกอาการเกรงใจและลังเล
"เชื่อฉัน จะคิดซะว่าเป็นค่าเช่าบ้านก็ได้" เจษฎาพูดให้ชายหนุ่มคลายความกังวัล
"อืม...งั้นผมไม่เกรงใจนะ" ชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็ตอบตกลง พร้อมกับใบหน้าที่เผยให้เห็นรอยยิ้มแบบมีความหวังในชีวิต
เจษฎาอาศัยอยู่ที่บ้านของปิยะพงษ์เพื่อพักพื้นจนตอนนี้ร่างกายเริ่มพื้นตัว แต่ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับเพราะเสียงเอะโวยวายของคนกลุ่มหนึ่งบริเวณหน้าบ้าน เขาที่กำลังงัวเงียอดสงสัยไม่ได้จนต้องเดินออกมาดู
"นั้นไงอาจารย์มาแล้ว" เสียงชาวหัวหงอกหัวดำเกือบยี่สิบชีวิตโวกเวกมากว่าเดิมเมื่อเห็นร่างของหนุ่มใหญ่ บางส่วนก็รีบกรูกันเข้ามาหาด้วยท่าทางที่เลื่อมใสศรัทธาราวกับเขาเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ
"นี่มันเรื่องอะไรกันนะเปี๊ยก" เจษฎาตะโกนถามปิยะพงษ์ที่กำลังขวางชาวบ้านไว้ไม่ให้ขึ้นบันไดไปหาเขา
"ก็หวยที่อาจารย์ให้ไปซื้อ ออกสองตัวตรงเผง คนซื้อตามถูกกันเพียบเลย เขาเลยจะมาขอบคุณอาจารย์กัน" ปิยะพงษ์หันมาตอบเสียงกระท่อนกระแท่นจากแรงเบียดของชาวบ้าน
"ใช่จ๊ะอาจารย์ อาจารย์นี่มาโปรดพวกเราแท้ๆ" ชาวบ้านสูงอายุคนหนึ่งที่เหมือนจะเป็นผู้นำของกลุ่มส่งเสียงขึ้นมาพร้อมกับยกมือไหว้
เจษฎาทำตัวไม่ถูกปวดหัวตุบๆ ถึงกับต้องเอามือมาจับหน้าผาก
"เปี๊ยกให้ชาวบ้านกลับไปก่อน ขอคุยอะไรด้วยหน่อย"
ปิยะพงษ์ทำตามคำสั่งของเจษฎาอย่างว่าง่ายหลังจากเขาไปเจรจากับชาวบ้านให้กลับไปได้ด้วยดี ก่อนจะเดินกลับมานั่งคุยเจษฎาที่ใต้ถุนบ้าน
"มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง" หนุ่มใหญ่มีอาการไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ เขาอยากแฝงตัวอยู่ในหมู่บ้านนี้เงียบๆ เพื่อหลบคนที่กำลังตามล่าเขาและหาทางจัดการกับณัฐฐาโดยที่ไม่ให้เธอรู้ตัว
"ผมก็เอาเงินไปซื้อหวยแบบที่อาจารย์บอกไง คนที่ตลาดเขาเห็นฉันเล่นเยอะเขาก็สงสัย เลยมาถามว่าได้เลขเด็ดมาจากไหน ฉันก็บอกเขาไปว่าอาจารย์สั่งให้มาซื้อ เขาถามอีกว่าอาจารย์ไหน ฉันก็บอกคนที่โดนยิงเมื่อวันนั้นไง คนเขาเห็นอาจารย์โดนยิงแล้วไม่เป็นอะไรกันทั้งตลาดเขาเกิดเลื่อมใสศรัทธา ก็แห่กันเล่นตามฉันก็หมด แล้วก็ถูกกันถ้วนหน้า อาจารย์จะดังใหญ่แล้วนะครับ" ปิยะพงษ์สาธยายให้ฟังอย่างตื่นเต้น
"โธ่เปี๊ยก ฉันไม่ได้ให้ไปซื้อหวยแบบนี้" เจษฎาใช้น้ำเสียงเหนื่อยหน่ายรู้สึกผิดหวังกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
"อ้าวแบบแล้วซื้อแบบไหนละครับ ก็อาจารย์บอกว่าให้เอาเงินไปซื้อหวยแล้วจะถูกรางวัล" ปิยะพงษ์ยังพาซื่อ ไม่รู้ตัวว่าเข้าใจไม่ตรงกันสิ่งที่เจษฎาบอก
"หมายถึงลอตเตอรี่ที่ถูกรางวัลแล้วนะ"
"อ้าวเหรอ หมายความว่าให้ซื้อลอตเตอรี่แล้วจะถูกรางวัลมากว่านี้ใช่ไหม แต่งวดนี้ไม่ทันแล้วเอาไว้งวดหน้าละกันนะ แค่นี้ก็มีเงินไปจ่ายดอกแล้ว งวดหน้าคงได้ปลดหนี้ซะที เงินที่อาจารย์ให้มายังเหลืออีกเยอะเลย"
...เวรกรรมเข้าใจแล้วทำไมมันใช่หนี้ไม่หมดซะที...
"พอแล้วไม่ต้องซื้อแล้ว เดี๋ยวฉันจัดการเองดีกว่า" เจษฎาเหนื่อยใจกับชายหนุ่มคนซื่อ แต่ส่วนหนึ่งก็เป็นความผิดของเขาเองที่ไม่อธิบายให้เขาใจแต่แรก จึงขอตัวไปอยู่เงียบสักพัก
"อ๊อดมาช่วยพี่หน่อย"หนุ่มใหญ่รีบยกหูติดต่อหารุ่นน้องคู่ใจทันที
"เกิดอะไรขึ้นพี่ มีเรื่องร้ายแรงรึเปล่า" อ๊อดรู้สึกผิดปกติเพราะเจษฎาติดต่อมาเร็วเกินไปผิดวิสัยคนหนีไปกับดาน
"ตอนนี้พี่เจอคนที่ตามหาละ แต่มันไปหลบอยู่กับผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ งานนี้น่าจะยาว พี่ทำคนเดียวไม่ไหว ต้องของแรงอ๊อดหน่อย"
"โธ่นึกว่าเกมไปซะแล้ว เล่นซะตกอกตกใจหมด ได้พี่เดี๋ยวผมจะรีบไป ส่งที่อยู่มาเลย ผมอยู่ทางนี้ก็เบื่อจะแย่แล้ว บ้านก็กลับไม่ได้"
"พี่ขอโทษนะอ๊อด" เจษฎายังคงโทษตัวเองเสมอที่นำเรื่องเดือดร้อนมาให้
"ไม่ต้องขอโทษหรอกพี่เราคนกันเอง"
"อ้อ...ก่อนมาไปรับซื้อลอตเตอรี่ที่ถูกรางวัลแล้วมาให้พี่หน่อย รางวัลอะไรก็ได้ซักห้าแสน"
"พี่จะฝอกเงินเหรอ ได้พี่ผมมีคนรู้จักทำเรื่องแนวๆ นี้อยู่เดี๋ยวจัดการให้"
"ฝากด้วยนะ พี่ก็มีแต่อ๊อดนี่แหละที่พึ่งได้"
บรรยากาศแสงสีเสียงคึกคักยามค่ำคืนของย่านสถานบันเทิงในเมืองหลวงที่เชิญชวนให้ผู้คนมากน้าหลายเข้ามาใช่บบริการ อาคารแห่งหนึ่งที่ตกแต่งสำหรับนักเที่ยวกระเป่าหนักยามราตรี มีห้องรับรองส่วนตัวที่ถูกจับจองโดยลูกค้าผู้มีอันจะกิน ด้านในเปิดแอร์เย็นฉ่ำไฟสลัวแสงสีเปลี่ยนสลับไปมาตามจังหวะเพลง กว่าครึ่งหนึ่งของพื้นที่ในห้องถูกจัดไว้เป็นสัดส่วนสำหรับการร้องเพลง ส่วนอีกครึ่งถูกจัดไว้สำหรับโซฟาแบบยาวเป็นเมตรหุ้มเบาะด้วยหนังสีแดงอย่างดีล้อมรอบโต๊ะกระจกที่วางตรงกลางทั้งสามด้าน บนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารและเครื่องดื่มทั้งแบบมีแอลกอฮอร์และไม่มีแอลกอฮอร์ บนโซฟามีชายสามคนนั่งอยู่กันคนละฝั่ง ข้างกายรายล้อมไปด้วยหญิงงสาวหน้าตาสะสวยและหุ่นดี
"เสี่ยไว้ใจมันเหรอครับ" ชายหัวโล้นร่างสันทัดผิวดำแดง คนสนิทของเสี่ยวีรชัยยังมีความเคลือบแคลงสงสัยในพฤติกรรมของเหยื่อที่เพิ่งไปรีดข้อมูลมา ถามค้วยความเป็นห่วง
"คนอย่างนั้นมันเชื่อได้ซะที่ไหน อั๊วะไม่ได้โง่นะ แต่ลองไปเช็คข้อมูลมันดูก่อน ยังไงมันก็เหมือนลูกไก่ในกำมือ" เสี่ยร่างท่วมไม่พูดเปล่าแขนใหญ่ที่โอบไหล่สาวสวยอย่างกันธิชาอยู่ก็เลื่อนลงไปส่งมืออวบใหญ่ไปคว้าเอาเต้านมเต่งตึงแล้วบีบขยำอย่างสนุกมือ
"ใช่ครับเสี่ย" ชายตัวใหญ่หัวเกรียนหน้าตาดุดันที่ทำหน้าที่เป็นผู้ติดตามออกความเห็นแบบคล้อยตามเห็นดีเห็นงามไปเจ้านาย
"ทั้งหมดนี่ก็ต้องขอบใจหนูธิช่า ล่อมันออกมาได้ง่ายๆเลย" เสี่ยหนุ่มใหญ่มองหน้าสาวสวยอย่างชอบใจในผลงานก่อนจะซุกจมูกลงไปที่พวงแก้มสูดดมกลิ่นหอมของความสาว
"ขอบคุณค่ะเสี่ย" กันธิชายกมือไหว้แล้วยกแก้วเครื่องดื่มป้อนน้ำเมาให้เสี่ยวีรชัยดื่มดับกระหายอย่างรู้ใจ
ระหว่างที่ในห้องกำลังสนุกสนานไปกับเสียงเพลงจากสาวสวยของร้านและอาหารเครื่องดื่ม ประกอบกับแผนการเป็นไปอย่างที่คาดหวัง ชายร่างท้วมยังมีอารมณ์เอามือถือมาเปิดดูดบทสวาทของหญิงที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างไม่เกรงใจสาวสวยที่ต้องรับบทดาราจำเป็น "ว่าแต่ลีลาของหนูนี่ร้ายกาาจมากเลยนะ เสี่ยชักลองมั้งแล้วสิ"
"ไม่เอาน่าเสี่ยมาเปิดดูอะไรตรงนี้คนเยอะแยะ" หญิงสาวทำเป็นโกรธอย่างพองาม ใบหน้าสวยเก๋กลับทำท่าทีเขินอายน่ารัก ผิดกับภาพเคลื่อนไหวที่เผ็ดร้อนทำเอาความเป็นชายของเสี่ยวีรชัยถึงกับตื่นตัว พร้อมกับเสียงหัวเราะร่าทั้งของนายและบ่าว จนกระทั่งมีเสียงเปิดประตูดังแทรกเข้ามา ทำให้เสียงภายในห้องนั้นเบาลง
"สวัสดีครับคุณวีรชัย" หนุ่มใหญ่วัยสามสิบเก้าปี ร่างโปร่งสูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ไหล่กว้าง ใบหน้ารูปสามเหลี่ยม ตัดผมสั้นหวีแสกข้างเซ็ตผมเป็นทรงเรียบร้อย ผิวกายขาวซีด จมูกโด่ง ดวงตาเรียวเล็ก ริมฝีปากบาง สวมสูทสีเข้มพอดีตัวที่เปิดประตูเข้ามากล่าวทักทายอย่างสุภาพ ใบหน้ามีรอยยิ้มที่ดูเหมือนจะเป็นมิตร
"ไอ้พวกข้างนอกมันทำอะไรอยู่วะ ปล่อยมันเข้ามาได้ไง เฮ้ย! มึงเป็นใครวะ" ชายร่างใหญ่ลูกน้องของเสี่ยวีรชัยเดินออกหน้ามาขว้างไว้เตรียมพร้อมจะทำการรักษาความปลอดภัยให้กับเจ้านาย มือใหญ่กำยำล้วงเข้าไปในชายเสื้อด้านหลังคว้าจับเอาอาวุธปืนพกสั้นกึ่งอัตโนมัติขนาดกระสุนเก้ามิลเมตรออกมาเตรียมจะชี้ไปที่เป้าหมาย
"เฮ้ยอย่า..." ไม่ทันที่เสี่ยร่างท้วมจะได้ห้ามปรามจนจบประโยค มือแกร่งของชายสวมสูทก็กระแทกเข้าใส่ลูกกระเดือกของลูกน้องเขาอย่าแรงจนร่างใหญ่ต้องเอามือข้างที่ว่างอยู่ขึ้นมากุมไว้ที่คอ การหายใจเป็นไปอย่างติดขัด ปืนที่จะนำมาใช่ขู่ก็ถูกแย่งออกจากมืออย่างง่ายดายด้วยความเร็วที่แทบจะมองไม่ทัน ชายสวมสูทปลดแม็กกาซีนและสไลด์เอาลูกกระสุนที่อยู่ในรังเพลิงออกอย่างรวดเร็วและชำนาญ ก่อนจะพลิกกลับด้านจับเอาส่วนที่เป็นกระบอกปืนแน่นแล้วฟาดส่วนด้ามจับเข้าใส่ศรีษะลูกน้องเสี่ยอย่างแรง จนร่างใหญ่ล้มทั้งยืนลงไปนอนกองอยู่กับพื้นท่ามกลางเสียงร้องแตกตื่นตกใจของเหล่าหญิงสาวที่อยู่ในห้อง
ชายหัวโล้นลูกน้องอีกคนของเสี่ยวีรชัยเห็นท่าไม่ดีก็ทำท่าจะชักอาวุธออกมาคุ้มกันเจ้านายเหมือนกันแต่ถูกชายร่างท้วมยกมือขึ้นห้ามเอาไว้ก่อน
"สวัสดีครับ 'รองผู้จัดการ' ต้องขอโทษแทนลูกน้องผมด้วยนะครับ" เสี่ยวีรชัยเหงื่อแตกจนเสื้อเปียกแม้ในห้องจะอากศเย็นเฉียบเพราะเจอกับคนที่ไม่คาดคิด รีบยกมือขึ้นทักทายและออกตัวพูดแก้ไขเรื่องเข้าใจผิด
"ตอนนี้ผมเป็นเป็น 'ผู้จัดการ' แล้วครับ ต้องขอบคุณคุณนั้นแหละที่ทำให้เรื่องมันล่าช้าไปตั้งหลายปี" ชายสวมสูทพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มแต่เหมือนมีรังสีประหลาดน่าขนลุกบางอย่างที่มองไม่เห็นแต่รู้สึกได้
"ผมขอโทษจริงๆ ครับ เพราะผมทำงานได้ไม่ดีเลยเดือดร้อนไปถึงคุณ" เสี่ยวีรชัยนั้นรู้สึกเสียหน้าอย่างมากที่ต้องพูดจาด้วยท่าทีที่น้อมนอมกับคนอายุุอ่อนกว่าต่อหน้าลูกน้องและคนในห้อง แต่ก็เป็นเรื่องช่วยไม่ได้เพราะเขาจำเป็นต้องทำ
"ผมไม่ได้มาคุยเรื่องนั้นหรอกครับ ไม่ต้องคิดมาก" ชายสวมสูทพูดไปพร้อมกับกวาดสายตาไปรอบห้องแล้วหันกลับมามองหน้าชายร่างท้วม
"เฮ้ยพวกมึงออกไปก่อน ลากไอ้เวรนั้นออกไปด้วย หนูธิชากลับไปก่อนนะ วันนี้ท่าจะไม่ดีแล้ว" ชายร่างท้วมเข้าใจในภาษากายของชายสวมสูท จัดแจงให้ผู้คนภายในห้องออกไปจนเหลือตัวเขากับชายสวมสูทอยู่กันเพียงลำพัง
ชายสวมสูทเดินตัวตรงท่าทีสุขุมเข้าไปนั่งที่โซฟาด้านหนึ่ง ตาเรียวเล็กมองจนมองแถบจะไม่เห็นดวงตาด้านใน จ้องไปที่ร่างท้วมที่กำลังตื่นตะหนก
"คุณกลับเข้าประเทศมาโดยไม่ได้แจ้งให้ทางบริษัทรับทราบ ผมหวังว่าคุณจะมีเหตุผลที่ดีพอมาอธิบายนะครับ" ชายสวมสูทโยนปืนที่ตอนนี้มีสภาพเป็นเพียงแท่งเหล็กลงกับพื้น หันกลับมาคุยกับเสี่ยวีรชัยด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเหมือนตอนที่เข้ามา
"นะ...นะ...แน่นอนครับ เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะครับ ผู้จัดการ" เสี่ยร่างท้วมลนลานจนปากสั่น
"ใจเย็นๆ ครับ ไม่ต้องตื่นเต้น เรื่องที่คุณกลับมานี่เกี่ยวกับลูกน้องคุณสองคนที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตรึเปล่าครับ" ชายสวมสูทนั่งไขว่ห้างด้วยท่าทีสบายๆ
"ชะ...ชะ...ใช่ครับ ผมใช้พวกนั้นไปนตามเรื่องสินค้าทดลองที่หายไปตอนนั้น แต่ดันเกิดเรื่องซะก่อนผมเลยต้องกลับมาจัดการเอง" เสี่ยร่างท้วมหน้าถอดสีเมื่อรู้ว่าการเคลื่อนไหวของเขาอยู่ในสายตาของชายคนนี้ทั้งหมด
"เรื่องนั้นเรามีฝ่ายเรียกคืนผลิตภัณฑ์คอยจัดการอยู่แล้วครับ คงไม่ต้องรบกวนคุณ"
"แต่ผมอยากจะแก้ตัว ที่ของหายไปมันก็อยู่ในความรับผิดชอบของผม ผมอยากกลับเข้ามาคุมงานในประเทศ"
"เรื่องนี้คุณตัดสินใจเองไม่ได้หรอกครับ" เสียงเยือกเย็นและเด็ดขาดของชายสวมสูททำให้ชายร่างท้วมรู้สึกจนมุม เมื่อเห็นว่าจะไม่ได้ตามที่หวังก็ชักอาวุธปืนขึ้นมาจ่อใส่ชายสูงโปร่งด้วยมือที่สั่นเทา
"คุณแน่ใจแล้วเหรอครับ ว่าจะทำอย่างนี้" ชายสวมสูทมองหน้าชายร่างท้วมอย่างใจเย็นไม่มีอาการหวั่นไหวต่อสื่อมรณะที่กำลังจ้องเล็งมาที่ร่างของเขา
"ผมก็ไม่แน่ใจหรอก แต่คุณไม่เหลือทางเลือกให้ผมแล้วนี่" เสี่ยวีรชัยแสดงออกอย่างกล้าๆ กลัวๆ ด้วยรู้จักกับชายคนนี้ดีว่าแม้ฝ่ายตัวเองจะถือครองอาวุธปืนอยู่ก็ไม่อาจจะมั่นใจในความปลอดภัยได้
เสี่ยวีรชัยมองชายสวมสูทที่นั่งนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่รอยยิ้มบนใบหน้าที่นิ่งราวกับหุ่นโชว์เสื้อผ้าจะดูน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ชายร่างท้วมถึงกับหน้าซีดเหงื่อแตกเดาทางไม่ถูกว่าชายสวมสูทจะจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไร ดีร้ายจะเป็นเขาซะเองที่เอาชีวิตมาทิ้งก่อนจะได้ทำตามที่ตั้งใจหวัง
"ก็ได้ครับ...เห็นแก่ความตั้งใจของของคุณ ผมจะรายงานเรื่องนี้กับบริษัทให้เป็นกรณีพิเศษ"
"ขอบคุณมากครับที่ให้โอกาส ผมจะไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน" ชายท้วมถอนหายใจแรง เป่าปากโล่งอกคลายความกังวลและความตึงเคลียดออกไปจนหมดรีบเก็บปืนขอตัวเองเข้าไปทันที
"อย่าเพิ่งรีบขอบคุณจะดีกว่านะครับ ถ้าทำไม่ได้อย่างที่รับปากเรื่องจะจบลงแบบครั้งที่แล้วหรอกนะครับ" ด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบทำเอาผู้ฟังที่ได้รับคำตอบที่ถูกใจไม่อาจแสดงอาการดีใจได้อย่างออกหน้าออกตา
"ถ้าอย่างนั้นคุณผู้จัดการจะอยู่ดื่มด้วยกันซักหน่อยได้ไหมครับ ให้ผมได้เลี้ยงตอบแทนหน่อยนะ" ชายร่างท้วมรีบแสดงความต้องการที่จะเอาอกเอาใจชายมาดนิ่งคนนี้ทันทีที่การเจรจาผ่านไปได้อย่างลงตัว
"คงทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกครับ คุณก็น่าจะรู้ระเบียบของบริษัทดี ผมคงต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ" ชายสวมสูทยังคงอยู่กิริยาสุภาพแม้จะเพิ่งโดนปืนจ่อมาที่ตัวเมื่อไม่นานมานี้
...แม่งหยิ่งชิบหาย รอกูได้ของกลับมาก่อนเถอะ กูจะเล่นงานมึงคนแรกเลย.. เสี่ยวีรชัยปั้นหน้ายิ้มแย้มเดินออกไปส่งชายสวมสูทที่ด้านนอกของห้องราวเป็นบริกรผู้กำลังรับใช้ลูกค้าวีไอพี ในใจซ่อนความอาฆาตแค้นไว้ได้อย่างมิดชิด
ชายสวมสูทเดินมาที่ลานจอดรถด้านหลังอาคาร กดรีโมทปลดล็อคประตูรถเก๋งยุโรปคันงาม ทันทีที่เปิดประตูขึ้นประจำที่นั่งคนขับ ประตูฝั่งคนนั่งก็เปิดออกทันที ร่างสาวสวยผิวสีน้ำผึ้งในชุดราตรีสั้นสีดำแบบแขนยาวด้านหน้าเปิดเป็นช่องเผยเนินอกด้านหลังเปิดโล่งโชว์แผ่นหลังผิวเนียน เนื้อผ้าละเอียดบางรัดเข้ารูปกับเรือนร่างแบบนางแบบขับเน้นหน้าอกและสะโพก รองเท้าส้นสูงที่ส้นเล็กเรียวสีเข้ากันกับชุดถูกส่งนำร่องเข้ามาในรถก่อนที่ส่วนอื่นของร่างจะตามขึ้นไปนั่งบนรถ
"เธอขึ้นมาทำไม" ชายสวมสูทไม่ได้แสดงทีท่าประหลาดประหลาดใจแม้จะมีคนขึ้นรถมาโดยสารรถของเขาทั้งที่ยังไม่ได้อนุญาติ เพียงแค่หันไปถามราวกับเป็นเรื่องธรรมดา
"ออกรถไปก่อน เดี๋ยวมีคนเห็น" สาวสวยตอบกลับด้วยอาการเร่งรีบราวกับคนกำลังหนีการตามล่า
ชายสวมสูทสตาร์ทเครื่องรถยุโรปคันหรูขับแล่นออกจากสถานบันเทิงไปอย่างรวดเร็วตามที่หญิงสาวบอกโดยไม่ถามอะไรต่อ ระหว่างที่รถกำลังเคลื่อนตัวผ่านไปตามท้องถนนในยามราตรีอย่างสะดวกไม่ติดคัด หญิงสาวผู้ขึ้นรถมาโดยไม่ได้รับเชิญนั่งตะแคงตัวอยู่บนเบาะนั่งฝั่งผู้โดยสารเอียงคอจ้องหน้า ชายหน้าเรียวผิวขาวซีดอย่างไม่ละสายตานัยตาหวานฉ่ำใบหน้าแดงเพราะเลือดสูบฉีดแรง
"ธิช่า คุณทำแบบนี้มันเสี่ยงรู้ไหมครับ" ชายสวมสูททำลายความเงียบภายในรถด้วยการว่ากล่าวหญิงสาวเล็กน้อย
"ไอ้เสี่ยนั่นมันโง่จะตาย มันไม่รู้เรื่องหรอก" หญิงสาวไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของคู่สนทนาสักเท่าไหร่ เธอยังคงจดจ่ออยู่กับการมองหน้าของเขา
"แล้วมีเรื่องอะไรสำคัญรึเปล่าครับ"
"ไม่มีเรื่องก็มาหาไม่ได้เหรอ" หญิงสาวค้อนขวับใบหน้าสวยเก๋จ้องชายหน้านิ่งตาดุแก้มป่องนิดๆ
"คุณมีเรื่องที่ต้องรับผิดชอบอยู่นะครับ อย่าทำตัวเหลวไหล" น้ำเสียงชายสวมสูทยังคงจริงจังไม่ได้สนใจท่าทีไม่พอใจของผู้โดยสารสาวที่ไม่ได้รับเชิญ
"ก็ผู้จัดการให้หนูไปตามประกบเสี่ยตั้งนาน เบื่อจะตายอยู่แล้ว" หญิงสาวทำเป็นกระฟัดกระเฟียดหันหน้าไปทางอื่น แต่ก็แอบชำเลืองตามองคนขับ
หญิงสาวแสนสวยทำเป็นงอนได้ไม่นานก็หมดความอดทน ชายสวมสูทคนนี้ช่างเย็นชากับเธอเสียเหลือเกิน ถ้าจะให้เขามาง้ออาจจะต้องรอไปจนแก่ ร่างงามขยับตัวอีกครั้งเขยิบเข้าไปใกล้ฝั่งคนขับ มือเรียวสวยเอื้อมข้ามที่พักแขนเข้าหาช่วงล่างของบุรุษมี่ไม่ชอบแสดงอารมณ์ทางสีหน้านอกเสียจากรอยยิ้มเวลาพูดคุย
"จะทำอะไรครับ" ชายสวมสูทมองหน้าของสาวสวยที่ทำทะเล้น ใช้นิ้วแกร่งและนิ้วมือยาวปัดมือเล็กออกไปให้พ้นจากจุดสงวน
หญิงสาวไม่สนใจเสียงร้องทักและมือใหญ่ที่พยายามปัดป้อง เธอยังคงใช้มือทำสิ่งที่อยากจ่อไปเป็นกาตอบโต้การที่เขาทำเป็นไม่สนใจอารมณ์ของเธอ มือนิ่มวางลงตรงกลางความเป็นชายอย่างพอเหมาะ
"หยุดเถอะครับ ทำแบบนี้มันอันตราย" ชายสวมสูทยกเหตุผลด้านความปลอดภัยขึ้นมาเพื่อเป้นการปฏิเสธแบบถนอมน้ำใจ
ไม่มีเสียงตอบรับจากฝั่งผู้โดยสาร มือนุ่มจากหนึ่งเพิ่มเป็นสองข้าง กำลังช่วยกันจัดการกับกางเกงของชายคนขับที่ไม่สามารถขยับตัวหนีไปไหนได้จนสามารถล้วงดึงเอาแท่งเนื้อความเป็นชายสีขาวซีดเหมือนผิวกายออกมาอยู่ด้านนอกได้ มือน้อยไม่ปล่อยให้การลงแรงเสียเปล่า จัดการรูดสิ่งที่เธอต้องการไปมาจนมันตื่นตัว
"นี่เมารึเปล่าครับ"
"ดื่มแค่นั้นไม่เมาหรอกก็มีคนฝึกมาให้อย่างดีนี่นา แต่ว่าหิวมากกว่า" กันธิชาแหงนหน้ามองสบตาชายเจ้าของแท่งเนื้อ ลิ้นนิ่มแลบออกมาเลียริมฝีปากน่าดึงดูด
สาวสวยผิวสีน้ำผึ้งอ้าปากครอบอมแท่งเนื้อยาวขาดเพียงนิดหน่อยก็จะแปดนิ้วขนาดอวบคับเต็มปากแทนอาหารว่าง ขยับหัวส่งท่อนเนื้อเข้าออกอุ้งปาก บ้างก็ดันไปกระทุ้งกระพุ้งแก้มและเพดานปากอย่างพลิดเพลิน
ชายสวมสูทหายใจหนักๆ หลายครั้งบรรเทาความรู้สึกที่ส่วนแกนกลาง ดึงสมาธิมาที่ด้านหน้า สองมือประครองพวงมาลัยให้รถยุโรปคันใหญ่วิ่งตรงไปตามเส้นทาง ขาทั้งสองข้างพยามผ่อนคลายไม่ให้เกร็งเกินไปจนเสียการควบคุมความเร็วรถที่เหมาะสม
ลิ้นและปากของหญิงสาวร้อนแรงผิดกับอุณหภูมิของแท่งเนื้อแข็งเกร็งเต็มภายในช่องปากของเธอที่ต่ำกว่าเล็กน้อย เธอใช้ท่วงท่าและลีลาที่ร้ายกาจทั้งถูไถลำยาวไปที่แก้มเนียน กลืนลึกลงไปในคอ โลมเลียที่รอบส่วนหัว แหย่ลิ้นเข้าไปที่รูของส่วนยอด เธอใช้ทักษะการทำเสียวด้วยปากอยู่ครู่หนึ่ง
"หนูทำไมเสียวเหรอ" กันธิชาถอนศรีษะออกมาจากแท่งเนื้อ สงสัยในปฏิกริยาตอบสนองของชายคนขับรถที่มีน้อยกว่าชายคนอื่นที่เธอเคยเจอมา แต่ไม่มีเสียงตอบกลับ
สาวสวยระดับนางแบบไม่ยอมแพ้ ขยับปากเข้ากระทำใส่ท่อนเอ็นของเขาอย่างไม่หยุด ครั้งนี้รุนแรงและแพรวพราวกว่าครั้งแรกอยู่มาก
"อื้ออออ...อืออออ...อืออออ" เสียงครางหวานใสดังออกมาจากลำคอของหญิงสาวอย่างต่อเนื่อง สภาพท่อนเนื้อในตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายและน้ำหล่อลื่นไปทั่วลำ โดยเฉพาะส่วนหัวที่มีน้ำเยิ้มไหวออกมาจนฉ่ำ ทำให้หญิงสาวยิ้มหวานออกมาอย่างพึงพอใจ
"ไม่จอดแวะข้างทางหน่อยเหรอ...อยากกินจานหลักแล้ว" กันธิชาขยับร่างกลับมานั่งที่เบาะข้างคนขับ มองหน้าชายสวมสูทใบหน้าแดงระเรื่อ ริมฝีปากมันวาว มีคราบน้ำเหนียวเปรอะมุมมากดูยั่วยวน มือน้อยล้วงเข้าไปที่หว่างขา อีกมือหนึ่งก็กุมเต้านมทรงสวย
"เอาไว้ทานที่บ้านครับ" ชายสวมสูทยิ้มที่มุมปากจัดการเก็บอาวุธร้ายกาจกลับเข้าที่เดิม
"สัญญาแล้วนะ" สาวสวยยิ้มสดใส ดวงตาเป็นประกาย พอใจกับคำตอบ
ไม่มีเสียงตอบกลับมาจากใบหน้ายิ้มแบบไร้อารมณ์ แต่ก็มีการเคลื่อนไหวของศรีษะที่แสดงออกมาให้รู้ว่าข้อตกลงได้รับการยอมรับแล้ว
ชายสวมสูทขับรถวนไปมาเพื่อตรวจสอบว่ามีคนสะกดรอยตามรึเปล่า จนแน่ใจว่าปลอดภัยดีแล้วจึงค่อยขับรถพาหญิงสาวกลับไปที่พักของเขา
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ชักสงสัยมันบริษัทอะไรกันแน่
หลับไปแป๊บเดียว ตื่นมากลายเป็นอาจารย์ใบ้หวยซะงั้น555
กลายเป็นหนังสายลับไปแล้ว
จานหลักเป็นอะไนน๊า
น่าติดตามมากๆ
ซับซ้อนซ่อนเงื่อนมาก สนุกดีครับ
ของนั้นคือกุญแจของทุกๆอย่างสินะ อาจรย์ลุยต่อเลยครับ ลุ้นๆๆๆๆ
::WowWow::ลึกกว่าที่คิด อย่าบอกว่าหมึกที่สักเป็นสินค้าลึกลับนั้น
เรื่องราวซับซ้อนนะครับ มีบริษัท มีสินค้า มีตัวละครเพิ่ม
เรื่องชักสนุกขึ้นแล้วสิ น่าสนใจอยากติดตามตอนต่อไปเนื้อเรื่องเข้มข้นมีตัวละครมาเพิ่มใหม่ทุกตอน
ธิชา ต้องเป็นคีย์แมนให้ เจต แน่ๆ
ให้ไปซื้อหวยดันแม่นซะงั้น เจษเลยกลายเป็นอาจารย์ให้หวยซะล่ะ
ตอนนี้มีตัวละครใหม่เพิ่มมาอีกคนล่ะ ชื่อยังไม่เฉลย สงสัยจะใหญ่พอดู
เรื่องราวดูซับซ้อนซ่อนเงื่อนดี
แต่ยังไงก็ขอให้มีตอน xx เยอะๆนะครับ
มีตัวละครใหม่เพิ่มมาอีกแล้ว
เดาไม่ถูกเลยว่าใครจะเป็น last boss
ยิ่งลึกลับซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ แต่ละฝ่ายมีอำนาจบารมีเยอะกันทั้งนั้น
ลักลับซับซ้อนมากแต่ชอบ
สุขกระสันต์รับวันเด็กหนวดทุกท่าน
จะไปกินที่บ้าน จะมีไรพลิกอีกไหม
ตัวหลักๆเริ่มเข้ามามีบทบาทแล้ว
แบบนี้เจษฏาจะจัดการอย่างไรต่อ ดูลึกลับน่าติดตาม
บนรถไปเลย
ซับซ้อนซ่อนเงื่อน
เนื้อเรื่องกำลังเครียดๆ ปิยะพงษ์กลับไปซื้อหวยผิดขั้นตอนซะอีก อ่านๆอยู่ถึงกับหลุดขำออกมา
โชคดีที่พระเอกยังมีเงินจากครั้งก่อนและร่างกายที่แข็งแรง
ทำให้มีโอกาสแก้แค้นอีกครั้งหนึ่ง
แต่ตอนนี้ตัวละครเพิ่มมาอีก สินค้าทดลองที่หายไปจะใช่อันเดียวกับที่เจษฎาซ่อนไว้หรือเปล่า
ตอนนี้อยา่กรู้ว่าพลังจากรอยสัก มาจากเวทย์มนต์ หรือพลังจากวิทยาศาสตร์
ตัวละครเพิ่มเข้ามาอีกเยอะเลย น่าสนุกมากครับ รอติดตามอยู่นะ
ขอให้ล้างแค้นให้สำเร็จนะครับ
เรื่องซับซ้อนแต่ชวนให้ติดตามครับ
แนวนี้จะลึกลับมากไหมหนอ
เรื่องนี้สลับซับซ้อนจนเดาไม่ออกจริง ๆ สำหรับผม ว่าจะดำเนินไปแบบไหน มีกี่ฝ่าย แต่ก็เป็นชอบอ่านสไตร์สายลับแล้ว รู้สึกว่าได้ลุ้นดี และมีเกมพิศวาสผสมได้อารมณ์อีกแบบ ::Thankyou::
เรื่องราวชวนให้ติดตามขึ้นเรื่อยๆ
อ้าว มีตัวละครมาใหม่ บริษัทอะไรน้อ น่าจะอยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด เกี่ยวกับนัการเมืองด้วยไหม เอาแบบพลอตเรื่อง เหมือนในบางประเทส
วันเด็ก แต่เรื่องที่อ่านไม่เด็กเลยครับ รออ่านอย่างใจจดใจจ่อ รอเอาใจช่วยพี่เจษอยู่นะครับ ศัตรูสายแข็งทีเดียว ช้างสาร งูเห่า ข้าเก่าอย่างทศ ยังไม่ร้ายเท่าจ๋าเมียรักครับ
อืม ยังมีสิ่งที่น่ากล้วกว่าจ๋าอีกครับ สู้ๆ ครับ
ตกลงของที่เอาไปไม่ใช่เงินเหรอครับ
เนืัอเรืีองขมวดปมไปเรื่อยเบยที่นี้
เขียนได้น่าติดตาม ซับซ้อนมากเดาเนื้อเรื่องไม่ถูกเลยครับ
ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ
เรื่องราวลึซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ
นี่มันไม่ใช่เรื่องแก้แค้นธรรมดาแล้วตัวละครเยอะขึ้นซับซ้อนขึ้นอีกต้องติดตามต่อไป
เดี๋ยวๆทำไมมันซื่อแบบนี้ ถึงว่าใช้หนี้ไม่หมดซักที
โอขยายโครงเรื่องออกไปแบบนี้ ท่าทางจะยาว ว่าแต่ปิยะพงศ์มันไปซื้อเลขอะไรหว่า ดันถูกด้วย เฮงจริงๆ หนูธิช่า ก็แรงเกินห้ามใจจริงๆ สงสัยต้องโดนพระเอกซักรอบ
::HeyHey::คเดียวถึงบ้านจะกินไห้หายอยากเลย
ตัวละครใหม่ออกมาอีกแล้วจับต้นชนปลายไม่ถูกเลยว่าเรื่องมันจะเป็นแบบใหน
เรื่องราวลึกลับซับซ้อนมาก จะมีองค์กรไหนเข้ามาเกี่ยวข้องอีกหรือเปล่านะ
มีบุคคลนิรนามเพิ่มมาอีกแล้ว ใครกันเอ่ยคนนี้
สงสัยเรื่องนี้น่าจะพัวพันกับขบวนการมาเฟียใหญ่แน่ๆเลย
สนุกสนานจริงๆ ครับ อย่างกับหนังสายลับ
ใครจะเป็นผู้ชนะในตอนจบกัน
ตอนแรกคิดว่าเสี่ยจะเป็นคนอยู่เบื้องหลังทั้งหมด ผู้จัดการโพล่มาอีก งง เลย
ขอบคุณมากครับผลงานดีๆๆ น่าติดตามมากครับ
มันบริษัทอะไรกันเนี้ย ผจก.ต้องมีฝีมือขนาดนี้ จัดการการ์ดซะหงอยไปเลย
เรื่องราวซับซ่อนเงื่อนมาก ยิ่งทำให้น่าติดตามไปอีก สงสัยว่าไอ้ของที่จ๋าเอาไป มันเป็นของแบบไหนกันแน่ เป็นยาเสพติดตัวใหม่เหรอ เพราะดูแล้วน่าจะเกี่ยวข้องกับบริษัท
ของ คือสิ่งที่เิาไปซ่อนตั้งแต่โดนโกงแน่ๆ
ท่าทางเรื่องจะยาว ตัวละครออกมาเรื่อยๆละ
เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดกันหลายวงเลย
::Hmmm::เรื่องลึกลับซับซ้อนน่าดูเลยแต่น่าติดตามว่าสรุปแล้วจะจบยังไง
คิดถึงเมียทศพลเป็นอาจารย์ใบ้หวยโดยไม่รู้ตัวเรื่องซับซ้อนมากเลยครับ
แต่ละฝ่ายมีอำนาจบารมีเยอะกันทั้งนั้น
เรื่องนี้ยิ่งอ่านยิ่งน่าติดตาม เดาทางไอ้ยากเลย ไปได้หลายทาง ทั้งแบบสายลับ แบบอาชญากรรม
บริษัทอะไรกันแน่ ตัวละครเพิ่มมาเรื่อๆ
เรื่องนี้สลับซับซ้อน...กี่ฝ่ายก็ไม่รู้
และของที่ว่าคืออะไร....
ใครเป็น Last Boss เนี้ย เดาทางยากดีแหะ .
วันเด็กที่มากับความเสียวของสายลับ
ซับซ้อนจริงๆ มีตัวละครมาใหม่อีก
สับขาหลอกกันรึเปล่านี่ ชักจะสงสัยแล้วว่าจากตอนแรกที่เป็นแนวคุณไสย เวทมนต์
จะกลายเป็ยแนวไซไฟ วิทยาศาสตร์รึเปล่า
ผสมกันมันสะเลยครับ555555
::JubuJubu::เรื่องน่าลึกลับซับซ้อนขึ้นเรื่อยไป น่าติดตาม เผื่อจะถูหวยมั่ง 555
บริษัทของเจษ เองหรือเปล่าที่ทำพ่อ เค้าตาย
เพิ่มปมใหม่แล้ว
พระเอกก็ดูไม่เก่งเลย
แล้วใครจะเป็นนางเอกนี่
งงงง
ซื้อหวยที่ถูกรางวัล มันเป็นการฟอกเงินที่ classic จริงๆ
บริษัทอะไรน้อ ขบวนการใหญ่แน่ๆ
เริ่มลึกลับซับซ้อนมากขึ้น บวกกับตัวละครเริ่มโผล่มาเยอะขึ้น
เจษจะไหวเหรอครับเนี่ย
ลึกลับ ซับซ้อน หลายสิบตอนแน่ๆ
บริษัทของเจษรึเปล่าที่ทำให้พ่อของเปี๊ยกตาย เรื่องนี้เหมือนสายลับบวกองค์กรอาชาญกรรม
ปมเยอะแยะมากมายจนเริ่มสับสนละ ตัวละครใหม่ก็มาเรื่อยไป ซับซ้อนซ่อนเงื่อนจริงเชียว
ผู้จัดการ ยังถูกลงโทษมาอีกเหรอ แสดงว่ายังมีคนที่เหนือกว่าอีกสินะ
เริ่มลึกลับกว่าเดิมอีกนะนี่
ของที่หายไปต้องสำคัญ ขนาดไหนนี่ มีคนตามกันเป็นขบวนการ ขนาดนี้ แถมมีมือดี ส่ะด้วย นายเจษ จะรอดได้หรือ แต่มีรอยสักดี 55 กลายเป็นอาจารย์ใบ้หวย ไปแล้ว
พัวพันกันหลายกลุ่ม งานนี้มีของทางการร่วมด้วยช่วยกันหรือเปล่า?
ของสำคัญที่หายไปคืออะไรนะ
สงสัยว่าเรื่องนี้ท่าจะยาวมากเนื้อหาเข็มข้นซับซ้อนซ่อนเงื่อนไว้มากมากตัวละครก็มีเพิ่มเข้ามาอีกชวนให้ติดตามครับ
เรื่องนี้มันซับซ้อนกว่าที่คิด มีตัวละครใหม่มาอีกแร้วว
มีอะไรเพิ่มเข้ามาอีกเนี้ย มีทั้งองค์กร ที่มาเฟียกลัว อืม เจษมันเหยียบตีนใครมา
ใครครับเนี่ย ดูเป็นยอดมนุษย์ชัดๆเลย
ลึกลับซับช้อนขึ้นทุกที่
นึกยังไงก็นึกไม่ออกละว่าิเอาของอะไรไปซ่อน
ซับซ้อน ซ่อนเงื่อนมาก มาแนวสืบสวนรึเปล่าครับเนี่ย
ซับซ้อนกว่าที่คิด
ซับซ้อน มากขึ้นเรื่อยๆ
ลึกลับเข้าไปเรื่อย ๆ น่าสนใจมากครับเรื่องนี้ ขอตามอ่านยาวๆ อยากให้พระเอกของเรามีโอกาสได้แก้แค้น ต้องเล่นพวกชั่วนี่ให้หนัก ๆ
เนื้อเรื่องเริ่มลึกลับซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆแล้วครับ
ลึกลับจับต้นชนปลายยังไม่ได้ไม่รู้จะไปทางไหน
ซับซ้อนจริงๆ
สรุปมาแนวไหนเนี่ย
ใครมาอีกละครับนั่น
มีตัวละครลับมาอีกแล้ว ตามกันยาวๆๆ
เรื่องชักจะสนุกมีอะไรใหม่ๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
เรื่องราวซับซ้อนขึ้นมาก อดคิดถึงอิสาไม่ได้
บริษัทอะไรกันนิ
เดาทางยากมากเรื่องนี้
ทำงานเป็นแกงค์ระดับชาติเลย
ข้อมูลน่าจะแน่นเลยครับ
มีปมเพิ่มขึ้นมาอีก นึกว่าเป็นการแก้แค้นของเจษฎาเท่านั้น
ชักสนุกแล้วผู้มาใหม่เป็นใคร
อยากกินจานหลักบ้างจัง
เรื่องซับซ้อนเพิ่มขึ้นตัวละครใหม่เริ่มมา
ดวงคนนี่ไม่แน่ไม่นอน...ใบ้หวยก็ดันถูกอีก...อย่างนี้ได้พรรคพวกเพิ่มเสริมเขี้ยวเล็บและเป็นหูเป็นตา
มีตัวละครใหม่เพิ่มเข้ามา มีบริษัทด้วย เริ่มสนุกแล้ว
ขำเจษฏาดี บอกให้เอาเงินไปซื้อหวยที่ถูกรางวัล เขาก็ไปซื้อที่ถูกรางวัลมาจริง ๆ สงสัยนัก ถูกเท่าไหร่ ถึงได้พอแค่ขัดดอก
เสียดาย ถ้ารู้ว่าแม่น คงไม่ต้องฟอกเงินละ ไปซื้อแต่หวยก็รวยแล้ว
ตัวละครใหม่น่าสนใจอีกแล้ว
ถึงบ้านสงสัยได้กินอาหารคาว ::DookDig:: ::DookDig:: ::DookDig::
เรื่องชักจะยุ่งบริษัทอะไร ของทดลองที่หายไปคืออะไร มีความสามารถยังไง
ตัวละครลับออกมากันเรื่อยๆเลย
เดาทางไม่ถูกเลยว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป มีตัวละครใหม่ด้วยคงต้องรอตอนต่อไปสินะ ::Hmmm::
ตัวละครใหม่นี่มากันเป็นองค์กรเลย เรื่องชักจะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ซะแล้ว
ซับซ้อนซ่อนเงื่อนมาก เดาอยากจริงๆยิ่งมีตัวละครมาเพิ่มด้วย
ลับ ลวง พลาง หลายกลุ่ม
ชอบวิธีบรรยายครับ อ่านแล้วนึกภาพตามได้เลย
เกือบได้ เป็น อาจาร์ยใบ้หวย ซ่ะแล้ว พี่เจษเรา เจอปิยะพงษ์คนซื่อเข้าไป
มีองค์กรลึกลับมาเกียวด้วย เรื่องราวจะซับซ้อนไปนะครับ แต่ก็ชอบได้ลุ้นดีครับ
สเกลของเรื่องขยายมากขึ้นนะครับ มีองค์กรลับ เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
มีตัวละครแปลกๆเพิ่มมาแล้ว น่าสนุกดีครับ
ตั้งชื่อผู้หญิงแต่ละคน ทำให้จินตนาการถึงดารานางแบบเลยครับ
เหมือนจะเป็นธุรกิจมืดๆ
::NoNo::เมียทศพลไปไหนครับนึกว่าจะเป็นนางเอก
จะไว้ใจใครได้บ้างไหมเนี่ย
ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ
จานหลักน่ากิน
::Glad::ชักสงสัยมันบริษัทอะไรกันแน่
ลึกลับซับซ้อนจัง
องค์กรนอกกฎหมายระดับประเทศสินะ
ลึกลับซับซ้อนมากขึ้น มีตัวละครเพิ่มมาอีก
มีความแค้นจากหลายกลุ่มที่รอชำระ
อยากรุ้เลยครับว่าจะจัดการกำนันยังไง
กลื่นอายเหมือนหนังเจมส์บอนด์ 007 เลย
สงสัยว่าจะมีเบื้องลึกเบื้องหลังมากกว่าที่คิดไว้ละ
บริษัทอะไรอ่ะ...น่าติดตามมากๆ
ซับซ้อนหลายเหตุการณ์สนุกดีครับ
ธิช่า คล้ายๆติช่า เนอะ น่าจะแรงๆเหมือนกันเลย
น่าสงสัยจัง บริษัทเกี่ยวกับอะไร
เนื้อเรื่องน่าติดตามมาก...สงสัยจังว่าเป็นบริษัทอะไร ใช่ค้ายาเสพติดรึป่าว ::Thinking::
มีตัวละครมาใหม่แล้ว แล้วเจษฎาไปขโมยอะไรมาเนี่ย
กลายเป็นอาจารย์ให้อีกหลายๆคนสะแล้ว งวดต่อไปคงได้รวมกันมาขอหวยอีก5555
ปล.มีตัวละครใหม่มาอีกแล้วววว
สงสัยว่าเรื่องนี้ท่าจะยาวมากเนื้อหาเข็มข้นซับซ้อนซ่อนเงื่อนไว้มากมากตัวละครก็มีเพิ่มเข้ามาอีกชวนให้ติดตามครับ
ขอบคุณครับ.. ค่อยๆคลายความสงสัยขึ้นมา.. พี่เจษ... เราอาจจะไม่ได้เหนียวด้วยยันต์ของขลัง.. แต่อาจเหนียวด้วยกระบวนการพิเศษใดสักอย่าง
อาจารย์เจษให้หวยแม่นเสียด้วย
เรื่องราวเริ่มซับซ้อน มีองค์กรใหม่เข้ามา น่าติดตาม น่าสนุกละ
ลึกลับซ่อนเงื่อนดีแท้ หนทางการแก้แค้นท่าจะยาวไกล ถ้าพระเอกไม่มีอะไรพิเศษหน่อย ทำไงจะรอดได้ ศัตรูแต่ล่ะคน...หมดคำจะพูด^^
นึกว่าเสี่ยจะแน่ ที่แท้ก็ขี้ขลาด
มีตัวละครคุณหนูใหญ่/เล็ก ด้วย หวังว่าจะมีบทบาทด้วยนะครับ
งานนี้ผิดแผน จากซื้อคนถูกหวยเป็นเจ้าพ่อแม่นหวย แย่ละทีกบดานไม่มั่นคงแล้ว
มีครบเลยเครื่องนี้ทั้งบู้เซ็กไสยสาทมันดี
อยากรู้จังว่าอาหารจานหลักที่ธิชากินในบ้านจะแซบแค่ไหนกัน
เรื่องราวเพิ่มรสชาติขึ้น ที่สงสัยของที่เจษตามหาคืออะไร
ซับซ้อนจริงๆบริษัทนี้ ตัวละครเพิ่มมาอีกล่ะน่าติดตามมาก
เหมือนแนวยากูซ่าเลยครับมีบริษัทแบบนี้
ทีแรกนึกว่าไอ้เปี้ยกเป็นคนซื่อ ที่ไหนได้เป็นคนโง่นี้หว่า ::Sweat::
งานนี้ไม่ธรรมดาซะแล้ว
มีองค์กรลับมาเกี่ยวซะด้วย
เล่นเอาเดาทางกันไม่ถูกเลย
ขอบคุณครับ
น่าตามสุดๆครับค่อยๆเปิดเนื้อหาให้รู้และ
สงสัยจะเรื่องใหญ่ละ มีองค์กรน่ากลัวมาเกี่ยวด้วย
อะไรซับซ้อนเลย
The Boss จะเป็นใครกันล่ะนี่...ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆๆ จริงๆๆ น่าติดตามมาก
ของที่ว่านั่น อยากรู้แล้วสิ มันคงอลังการมาก
เริ่มมีความสลับซับซ้อนแล้ว
พอมีเสี่ยวีรชัยเข้ามา ดูเรื่องมันจะลึกขึ้นอีก แต่พอให้ธิชาหักหลังเสี่ยอีก ดูมันชักจะพันๆ กันไปนิดนะครับ แต่ลุ้นให้พี่เจษได้หนูธิชาพร้อมหลอกใช้ด้วยน่าจะดีนะครับ
คดีนี้ท่าทางจะยาวแล้ว มาเป็นองค์กรเลย แล้วพระเอกของเราจะเข้าไปพัวพันด้วยไหมนี่ ไม่น่ารอด
เลยอยากรู้เลยว่าของสิ่งนั้นมันคืออะไรกันแน่ แล้วทำไมมันมาเกี่ยวข้องกับโรงงานธรรมดาๆของพระเอกได้เนี่ย เสี่ยแกได้อะไรมากันแน่นะ
พระเอกเราหมือลย
จากเรื่องราวที่ฆ่าล้างแค้น ก็จะกายเป็นเรื่องสืบสวน ผลประโนชน์กันแทน ::Fighto::
ท้าทายอย่างนี้ต้องจัดหนัก
ที่อยากรู้ก็คือของที่พระเอกตามหาคืออะไร ทองหรือเปล่า
ยิ่งอ่าน ยิ่งสนุก ยิ่งน่าติดตาม
ชักจะมีเรื่องราวมากมายแล้วซิ เรื่องนี้ถ้ายาวและอ่านสนุกครับ
โอ้ววววว มีองค์กาอาญากรรมซับซ้อนด้วยยย
แล้วเรื่องมันเปนอย้างไรแน่นี้
น่าติดตามมากครับ
แค้นแบบหนังจีน สิบปีก็ไม่สาย
แก้แค้นกันไปมา มันส์คนอ่านคร้าบ
องกรลับริศนา ชักเป็นเรื่องใหญ่
มีตัวละครอีกเรื่อยๆที่มีความเป็นมาซับซ้อนน่าติดตามมากครับ เนื้อหาน่าสนใจ
พระเอกเรายังไม่ออกลายเลย
โห้ระวังเจ้ามือให้ดีละครับแม่น มากๆเดี๋ยวเจ้ามือส่งคนมาเก็บหรอก
อาจารย์ให้หวยด้วย
บริษัทเจษแต่ก่อนทำอะไรหว่า ชักเริ่มสงสัย ค่อยๆมีตัวละครโผล่มาเพิ่มละ
ตัวละครหลักที่น่าจะมีผลต่อเรื่อง ได้เผยตัวขึ้นมาแล้ว
เริ่มสงสัย ทำอะไรกันแน่
สงสัยว่าเรื่องนี้ท่าจะยาวมากเนื้อหาเข็มข้นซับซ้อนซ่อนเงื่อนไว้มากมากตัวละครก็มีเพิ่มเข้ามาอีกชวนให้ติดตามครับ
เรื่องเริ่ม ซับซ้อนแหะ
แบบนี้ที่รออ่านครับ ชิงไหวพริบกัน เดายากดี ทำให้ได้ความตื่นเต้นและอยากคาดเดา
ติดตาม เมนูจานหลัก
มีบอสลับด้วย
ผู้จัดการไหนอีกมาชะเก่งเลย
แผนซ้อนแผน ร้ายกาจมาก
ชักจะสนุกกันใหญ่แล้ว
ตัวละครใหม่มาอีกแล้ว
เรื่องราวดูซับซ้อนซ่อนเงื่อน
ตื่นเต้นเหมือนดูหนังสายลับ
ท่าทาง "ของ" รอบนี้จะใหญ่ใช่เล่นนะ ดึงมด หนู แมลง ออกมาเพียบเลย
ของขึ้นต้องปลดปล่อย
รออาหารจานหลักเลย
มีตัวละครใหม่มาอีกมาให้ตามลุ้นว่าของที่ตามหาคืออะไรติดตามครับ
อยากรู้แล้ว ของอะไรที่ตามหา ากันให้น้ำแตก ไปทั้งเรื่องเลย
ยิงอ่านยิงสนุก คอยลุ่นไปกับตัวละครด้วย
โอยเรื่องราวซับซ้อนมากอ่านไม่ดีงงได้เหมือนกันนะ แต่ว่าพระเอกแกน่าสงสารจริงๆ อารมณ์แบบโดนกระทำตลอด
มีเสี่ยกับเข้ามาอีกคนแล้ว
น่าจะเป็นของที่บริษัทผลิตออกมาแน่ๆ เลยครับที่หายไป
ยิ่งอ่านยิ่งสนุกครับ เพราะเรื่องชักสนุกขึ้นเรื่อยๆ น่าสนใจชวนให้ติดตามตอนต่อไป
มีตัวละครมาเพิ่มอีกแล้วเรื่องนี้ถ้าจะยาว
สงสัยว่าเรื่องนี้ท่าจะยาวมาก
ธิชาทำงานให้ผู้จัดการ ไม่ใช่เสี่ย หลายชั้นน่าดู
ยั่วขนาดนี้ต้องรีบพาไปจัดหนักที่บ้าน
ซับซ้อนซ่อนเงื่อน น่าติดตามอย่างยิ่ง ยิ่งมีตัวใหม่มาเพิ่ม ยิ่งสนุก
ชายชุดสูทเป็นใคร ทิ้งปมไว้อีกแล้วครับ
รอลุ้นพระเอกจะเทพขึ้นยังไง เพราะถ้าไม่พัฒนาตัวเอง คงสู้ศัตรูไม่ได้แน่
ของอะไรเนี่ย ลึกลับจริงๆ
บริษัทสวรรค์หรือเปล่า
ซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ
ยังคงรักษาความลึกลับของเรื่องได้อย่างดี เดาทางไม่ถูก ยิ่งน่าติดตาม และยังร้อยราวเรื่องให้อยู่ในแนวทางเป็นอย่างดี เยี่ยมครับ
ซับซ้อนซ่อนเงื่อนตัวละครหลาย
เขียนได้น่าติดตามครับ
ซับซ้อนจัง ติดตามต่อไป เดาไม่ถูก
จานหลักจะเป็นอย่างไรเนี่ย
คมซ้อนคม หักย้อนกันสนุกดีจริงๆเสี่ยมึงเกือบตายแล้วว
เนื้อเรื่องเริ่มซับซ้อนมากขึ้น ของสิ่งนั้นเป็นอะไร มีความสำคัญมากขนาดไหน ที่ทำให้หลายคนต้องพลิกแผ่นดินหา
สายลับหลายหน้าจริงๆ
มันส์ทุกตอนครับ
กลับถึงบ้าน จะได้กินจานหลักรึเปล่านะ
กลายเป็นอาจารย์ใบ้หวยซะงั้น
ของที่หายไปคืออะไร เหมือนเป็นเครื่องมือทันสมัย
มีแต่โหดๆเก่งๆแล้วพระเอกจะรอดได้งัย
หมดกันแผนการแฝงตัวมาเงียบๆ เป็นคนดังเพราะหสยเฉยเลย 555+
ตัวละครใหม่เพิ่มมาอีกแล้วใครกันละเนีย
ที่แท้ธิชาก็เป็นคนของบริษัทที่ถูกส่งไปประกบตัวเสี่ยวีรชัยนี่เอง ว่าแต่ของที่สูญหายนี่เป็นอะไรกันนะ ถึงได้ตามล่าตามล้างกันขนาดนี้ คนของเสี่ยวีรชัยที่ส่งไปเล่นงานเจษฎาแล้วพลาดท่าเสียชีวิตจนทำให้รถที่เจษฎาขับไปประสบอุบัติเหตุก็คงจะเป็นฝีมือของบริษัทสินะที่ปิดข่าว....หึหึ
เรื่องมันซับซ้อนจัง..อยากเอา อยากเอาให้มันมันส์เยอะ..ตามเรื่องไม่ค่อยทันเลยอ่า...
เริ่มมีอะไรๆ เข้ามาเยอะแล้ว จะกลายเป็นนิยายสืบสวน สายลับ หรือ เรื่องปกติแบบบ้านๆ กันแน่
กูจะบ้าตาย อยู่ดีๆ ก็กลายเป็นอาจารย์ใบ้หวยไปซะงั้น
ตัวละครมาใหม่ทุกตอนเลย
นี่มันแก๊งชายชุดดำป่าวว่ะ เรื่องราวยิ่งซับซ้อนไปทุกที
เนื่อเรื่องซับซ้อน ชวนน่าติดตามมากครับ ยังมีอีกหลายปมที่ยังคงซ้อนไว้อยู่
ลึกลับซับซ้อนไปกันใหญ่
การแก้แค้นคงไม่ง่ายแล้ว มีตัวละครเข้ามาเยอะเลย
สุเดยอด
เริ่มซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆๆ
มีตัวละครใหม่โผล่มาได้น่าสนใจครับ
เสี่ยมาอีกคนแล้ว วงจรมืดเริ่มแล้วสินะ
ตามติดๆครับ
ไม่เกิน 5 ตอนจ๋าจุกแน่ 5555
55 ซื้อหวยที่ถูกรางวัล แล้วก็ถูกจริงๆกลายเป็นอาจารย์ใบ้หวยเลย ชอบมุกนี้
จักรวาลขยายแล้ว ตัวละครใหม่น่าสนใจ
ไส้กรอกยังไม่ใช่ จานหลักอีกเหรอจ๊ะ
ตัวละครใหม่เยอะมาก ใครคือลาสยอสเนี่ย แล้วมีสินค้ามาอีก 5555
แหม....แค่มีพระเอก มีผู้ร้าย มีตัวโกง นางร้ายก็สนุกแล้ว นี่ยังมีตัวละครใหม่ออกมาอีกน่าจะเป็นระดับองค์กรลับมาเฟียทีเดียว เดินเรื่องได้น่าสนใจมากครับ ตามอย่างใจจดจ่อเลย
จะเปลี่ยนแนวจากแอคชั่นเผ็นไสยศาสตร์ล่ะ
สนุกจนหยุดอ่านไม่ได้เลยค่ะ ขอบคุณระคะ
ตื่นเต้น ขอบคุณมากครับ
เรื่องนี้ตัวนางร่านทุกคนเลย
เจษฎามีคนตามล่าหลายคนจะเอาตัวรอดได้ไงนะ
ทศเลวสัดๆ จะมีเสือตบเสื้อไหวน้อ เสี่ย+จ๋า
ซับซ้อนซ่อน(เงี่ยน)เงื่อน ขึ้นเรื่ิยๆ เจษจะไหวใหมเนี้ย
จานหลักเป็นอะไนน๊า
กันธิชาฝึกมาดีทำได้ทุกสถานการณ์ ::DookDig::
เรื่องราวสลับซับซ้อนกว่าที่คิดไว้มากเลยครับ สนุกน่าตืดตามทุกตอนครับ
ของที่ตามหากันมันคืออัลไล
กลายเป็นอาจารใบ้หวยยย
ศัตรูของเจษเยอะจริงๆ เลย
อยากเป็นคนขับรถจัง
เรื่องน่าติดตาม ขอบคุณครับ
เริ่มมีความเร้นลับมากขึ้นนะครับ
กันธิชานี่มันคือแผนซ้อนแผนซ้อนแผนอีกที สุดยอดจริงๆ
ว้าว มันลึกลับซับซ้อนซะจริงเชียว
ของที่ว่ามันคืออะไร ทำไมคนอยากได้กันเยอะจัง
เจ้าของ ของตัวจริงสินะ
อยากรู้ของที่ว่ามันคืออะไร เห็นจารย์เจษฯ ตามทวงทุกคนเลย ::Thinking:: ::Thinking:: ::Thinking::
เรื่องบราวซับซ้อนมาก มีตัวละครเพิ่มอีก
ใครเป็นใครไม่รู้ตัวละครเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยไแล้วครับ เรื่องราวก่เริ่มซับซ้อนเข้าไปอีด
กลุ่มใหม่ที่โผล่มาอีกแล้ว
ลึกลับซับซ้อน เหมือนหนังมาเฟียข้ามชาติ บทสยิวแซ่บมาก
ของสำคัญมันคืออะไร มีแต่คนตามหา
น่าติดตามจริงๆ
::HeyHey::
มันชักยุ่งมากมายจัง
ของอะไร แล้วบริษัทไหน
ขอบคุณครับ
งานนี้ส่งงานหนักแน่ๆ
บริษัทนี้น่าสนใจ
มีจัดหนักแน่นอน ::WowWow::
น่าติดตามทุกตอน
เนื้อเรื่องเริ่มสนุกมากขึ้นเป็นแนวสายลับแล้ว
เป็นอาจารย์ใบ้หวยซะงั้น
เรื่องราวน่าติดตามมาก สุดๆ
คมซ้อนคม หักย้อนกันสนุกดีจริงๆเสี่ยมึงเกือบตายแล้วว
ต้องวางแผนดีๆ ไม่งั้นเกมง่ายๆ เลยทีเดียว
เริ่อวี่วสับซ้อน ซ่อนเงื่ิอน ต้องเด่เหตุการณ?ต่อไป น่าสนใจมาก
ของสำคัญที่หายไปคืออะไรนะ
หักหลังกันเอง
ซับซ้อนซ่อนเงื่อนมากกกกก ของสิ่งนั้นจะเป็นอะไรน้ออออ
...ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน...
ดนื้อเรื่องขักเข้นข้น มันไปขโมยของอะไรจาก องกรมาสินะ
อาจารย์เจษแม่นจริง
ยอดมนุษย์
แผนซ้อนแผนเยอะจังครับ
ตัวลครน่าจะเยอะเลย
ลึกลับซับซ้อน แต่ขอเสียวเยอะๆหน่อย
ไล่เรียงอ่านอย่างตั้งใจครับน่าติดตามมาก
น่าติดตาม เรื่องต้นตอมันจะมีอะไรกันแน่
ลึกลับเข้าไปเรื่อย ๆ น่าสนใจมากครับ
สรุปแล้วเจษฎาน่าจะเป็นตัวเอกของเรื่อง ที่ผ่านมาผมคิดว่าเป็นทศพลที่โดนเจษฎาข่มขืนเมียตัวเอง แต่พออ่านไปเรื่อยๆ กลับไม่ใช่ น่าอ่านมากครับ ถือว่าเป็นวรรณกรรมที่ยอดเยี่ยมเรื่องหนึ่งที่เคยอ่านมา เรื่องยาวดีครับ ชอบและขอบคุณมากครับ
แซ่บทุกตอน ยิ่งตอนนี้ตัวละครใหม่เพียบ
น่าติดตามมากๆ