สวัสดีครับ หลังจากหายไปหลายเดือน นายริวกลับมาแล้วครับ
ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่อาณาจักรอิซานางิ และ เหล่าภูติพราย
นิยายเรื่อง ตำนานเทพวายุ นี้เป็นแนว แฟนตาซีครับ
ซึ่งพระเอกมันก็นะ โหดเกินคน ซึ่งถ้าใครชอบนิยายประเภท
พระเอกโหด เก่ง หล่อเท่ส์ และ ฮาเล็ม ก็เชิญได้เลยครับ
โดยที่ฉากสำคัญจะอยู่ที่ไทย 70 % ญี่ปุ่น 30 % ครับผม
...............
ปล.1แนะนำตัวละครแบบเร่งด่วนครับ
ใบเฟิร์นเพื่อนร่วมห้องเรียนของริวกะครับ
(https://sv1.picz.in.th/images/2021/03/10/DfjDiJ.jpg)
................
รุ้งพลอย เมียคนทรง
(https://sv1.picz.in.th/images/2021/03/10/Dfj7G8.jpg)
คิราระ เมียเมด
(https://sv1.picz.in.th/images/2021/03/10/DfbMFa.jpg)
พี่อั้ม เมียหมอ
(https://sv1.picz.in.th/images/2021/03/10/Dfj4Hu.png) (https://www.picz.in.th/image/Dfj4Hu)
..........................
ปล.2 อัดให้ 50,000 ตัวอักษรไปเลยลวกเพี่ย
.......
ปล.3 ต้องแสดงความคิดเห็นถึงสามารถอ่านเนื่องเรื่องที่เหลือได้ครับ
........
ความเดิมตอนที่แล้ว
เอ่อ เนื่องจากมันนานมาก รบกวนอ่านย้อนหลังจะดีกว่าครับ
https://xonly8.com/index.php?topic=238536.0
..................................
ในขณะที่พี่อั้มกำลังจะทำอะไรให้ริวกะกิน โทรศัพท์เครื่องหลักก็ดังขึ้นมา อั้มมองหน้านายริวทันที ซึ่งริวกะก็บอกว่ารับสายก่อนเลยครับพี่อั้ม พี่อั้มก็อื้มๆ เธอเดินมารับสาย ซึ่งคำแรกที่รับคือ ฮ๊ะ !!! เอกสารเหรอคะคุณพ่อ พอพูดแบบนั้นอั้มก็มองหน้าริวกะเลย
ริวกะก็รู้ได้ทันทีว่าต้องมีธุระด่วนแน่ๆ เขาจึงบอกอั้มว่า จะลงไปเดินเล่นแปปนึงพี่อั้มทำงานก่อนเลยนะครับ อั้มก็ทำหน้าบึ้งๆ แต่บึ้งในที่นี่คือเธอรู้สึกไม่ดีที่ ต้องทำงานแล้วไม่ได้ทำมื้อเย็นให้ริวกะกิน แต่ริวกะก็เข้าใจดี เขาเดินไปจุ๊ปที่มือของพี่อั้มแล้วบอกไม่เป็นไรครับ
เขาเดินไปจุ๊ปเหม่งของคิราระหนึ่งทีแล้วบอกว่าตั้งใจทำงานนะ ส่วนตัวเขาก็เดินลงออกมาข้างล่าง และตรงไปด้านลานจอดรถทันที เฮ้อออ ริวกะตอนนี้กำลังยืนอึนอยู่ในลานจอดรถระดับ Super VIP ของเขา ก็นะจริงๆแล้วนี่คือลานจอดรถของผู้พักอาศัยชั้น 10 แต่ก็อย่างที่รู้ๆ อิซานางิ กรุ๊ป ได้ทำการเหมาชั้น 10 ทั้งหมดเพื่อปรับปรุงเป็นที่อยู่ให้ริวกะ
เพราะฉะนั้นลานจอดรถทั้งหมดนี้จึงกลายเป็นกรรมสิทธิ์ของอิซานางิเท่านั้น ริวกะจึงปรับปรุงมันให้เป็นพื้นที่ส่วนตัว 100 % ปกติที่นี่ก็ร่มรื่นมากแล้ว และยิ่งริวกะและรินเป็นคนออกแบบเพิ่ม มันก็แทบจะกลายเป็นป่ากลางเมืองจริงๆ บาคุนอนเล่นอยู่ริมบ่อน้ำอย่างสบายอารมณ์
เฮ้อ !!! ริวกะถอนหายใจออกมาอยากเหนื่อยใจ เขาจะทำยังไงกับใบเฟิร์นดีนะ จริงๆแล้วเขามีคำตอบในใจนะ แต่การจะทำอะไรลงไปสักอย่างเขาก็ต้องเกรงใจคนในบ้านด้วย ซึ่งนั่นก็หมายถึงบรรดาเมียๆของเขานั่นแหละ ตอนนี้พี่อั้มกับคิราระก็กำลังเรียนหนังสือทางไกลจากญี่ปุ่นอยู่
ทำให้ตอนนี้ริวกะยืนมึนอยู่คนเดียวเท่านั้น แล้วตอนนั้นใครบางคนที่คิดถึงก็โทรมาหาริวกะ เป็นเมียคนทรง รุ้งพลอยคนสวยของเขานั่นเอง
[ ริวกะ ] : ฮัลโหลครับ พลอย
[ พลอย ] : งื้อ ริวกำลังคิดอะไรอยู่หรือเปล่า
ริวกะถึงกับหลุดอุทาน ฮื๊ม !!! ออกมาเลย นี่มันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะพลังของพลอยเนี่ย แค่ตัวริวกะคิดอะไรเพลินๆ เธอก็เดาได้เหรอ ริวกะแอบยิ้มแล้วก็พูดไปตามตรงแบบไม่คิดจะปิดบังว่าอื้มครับ ริวกำลังคิดเรื่องใบเฟิร์นอยู่
พลอยก็ถาม เอ๋ ? เรื่องใบเฟิร์นริวจะเครียดทำไมเหรอคะ ไหนเราก็คุยกันแล้วไงว่าริวมีสิทธิ์ที่จะทำอะไรก็ได้ พลอยรู้ว่าริวน่ะจัดการเรื่องได้อยู่แล้ว ชายหนุ่มก็ตอบกลับไปว่าริวรู้ครับ แต่ริวก็เกรงใจพลอย พี่อั้ม พี่มิไร คิราระนี่ครับ มันจะเป็นการเห็นแก่ตัวไปไหมที่ริวคิดจะทำอะไรแบบนี้น่ะ
[ พลอย ] : หืมม ริวคะ ริวกำลังเข้าใจอะไรผิดมั้ยเนี่ย
[ ริวกะ ] : หืม ริวผิดอะไรเหรอครับ
[ พลอย ] : ริวไม่ได้ทำเพื่อตัวริวนะคะ แต่ริวกำลังจะทำเพื่อผู้หญิงคนนึงนะ
พลอยพูดแบบนั้นริวกะถึงกับนิ่งเลยล่ะ ฟู่ววววว แล้วพอริวเงียบไปพลอยก็ถามริวขึ้นมาว่า ริวคะ ริวรักพลอยมั้ย ริวกะตอบไปทันทีว่าฟังแล้วก็อาจจะเหมือนเอาใจนะพลอย แต่ริวรักพลอยจริงๆครับ แต่เอ่อ...... ริวพูดแล้วก็สะดุ้ง เพราะนอกจากพลอยแล้ว
เขาก็รักพี่มิไร รักพี่อั้ม รักคิราระ ที่สำคัญเขาก็รักฮิคาริ ผู้หญิงคนแรกในชีวิตของเขาด้วย เฮ้อเขาก็กระดากปากจริงๆที่พูดแบบนั้นออกไป แต่พลอยเองก็พูดขึ้นมาว่า ริวคะ ริวรับได้มั้ยที่พลอยไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ พลอยไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกของริว
[ ริว ] : ไม่เห็นเกี่ยวเลยครับ ริวรักพลอยแบบนี้นี่นา
[ พลอย ] : อ๋อเหรอคะ งั้นพลอยเองก็ไม่ถือนะ ที่ริวไม่ใช่ผู้ชายบริสุทธิ์
[ ริว ] : หาาาาา !!!
[ พลอย ] : เอ๊า !!! ก็ริวเสียความบริสุทธิ์ให้พี่ฮิคาริไปแล้วนี่นาาาาาา กิ๊วววววว กิ๊ววววววว หวายๆๆ
ริวกะที่ไม่เคยเขินอายอะไรถึงกับหน้าแดงปรี๊ดดดด ออกมาเลยทันที ท่าทางที่สง่างามของทายาทอิซานางิ ถึงกับเสียศูนย์เก็บทรงไม่อยู่เลยทีเดียว พะ พะ พลอยรู้เรื่องนี้ได้ไงครับ ริวกะพูดจาอึกๆอักๆไปหมดเลย พลอยได้ทีก็หัวเราะชอบใจใหญ่เลย
พลอยจึงบอกไปว่าพี่มิไรเล่าให้ฟัง ห้ามโกรธพี่มิไรนะริว เพราะมันก็เป็นเรื่องที่พวกเราควรจะรู้นะคะ พลอยจังพูดต่อว่า ไม่ใช่แค่ริวที่ต้องรับรู้เรื่องราวของพวกเรานะ พวกเราที่รักริวก็อยากจะรู้เรื่องของริวเหมือนกันนะคะ ชายหนุ่มได้ฟังแบบนั้นก็ถึงกับน้ำตาซึมเลย
บางครั้งคำพูด คำเดียวมันก็ช่วยเติมแรงใจได้มากเลยล่ะ พลอยพูดอีกครั้งนึงว่าริวคะ ตอบพลอยมาหน่อยสิ่ว่าริวรักพวกเรามั้ย พลอยพูดคำว่าเราออกมาซึ่งแน่นอนว่าหมายความถึงผู้หญิงทุกคนที่พลอยรักเหมือนพี่สาว ไม่ว่าจะพี่ฮิคาริ พี่มิไร พี่อั้ม หรือ แม้แต่พี่คิราระ ซึ่งริวกะเองก็ไม่ลังเลเลย ที่จะพูดมันออกไป
[ ริวกะ ] : ครับ ริวรักทุกคนนะ
จริงๆพลอยเองก็รู้คำตอบอยู่แล้วล่ะ เพียงเธออยากได้ยินมันให้ชื่นใจอีกครั้งแค่นั้นเอง พลอยยิ้มไม่หุบเลยทันทีที่ได้ยินคำๆนี้จากริวกะอีกครั้ง แล้วตอนนั้นเองพิกุลและวารีกุญชรก็พากันเดินมาทางพลอยพอดี สาวน้อยคนทรงเห็นว่า แม่และน้าที่เธอรักกำลังเดินมาก็ไม่รอช้าที่จะบอกริวว่า
ริวคะแค่นี้ก่อนนะแม่กับน้ากุญชรมาแล้ว ริวกะสะดุ้งเลยก็ว่าได้แล้วก็พูดว่าครับ ฝันดีนะพลอย พลอยตอบค่ะเหมือนกันนะคะริวแต่วันนี้พลอยนอนช้านิดนึงนะคะ ริวตอบจ้า ยาวๆคำเดียวแล้วก็วางสายไปเลย ทันทีที่พลอยวางสายก็วิ่งดุ๊กดิ๊กๆไปหาทั้งสอง
[ พลอย ] : แฮ่ๆๆ แม่กุล น้ากุญชรจะไปไหนกันคะ
[ พิกุล ] : ก็จะมาหาหนูนี่แหละลูก เป็นอะไรหืมยิ้มใหญ่เชียว
[ พลอย ] : แฮ่ๆๆๆ
[ วารีกุญชร ] : พูดคุยกับไอ้เจ้าหนูนั่นพึ่งเสร็จความล่ะสิ่
พลอยก็ยิ้มเหมือนว่าไม่รู้ว่าจะปิดบังยังไงแล้วทีนี้ แล้วพลอยก็พูดขึ้นมาว่า ริวเขามีเรื่องหนักใจนิดหน่อยน่ะค่ะน้ากุญชร วารีกุญชรได้ฟังแบบนั้นก็มองไปที่พิกุล เพราะเจ้านางวารีกุญชรเองก็ไม่ได้พบพลอยมาเสียนาน ภาษาและการสนธนาอาจจะตามไม่มัน ให้คำปรึกษาไม่ได้
พิกุลเองก็รู้ได้ทันทีว่าทางนั้นจะสื่ออะไร แต่พิกุลก็บอกกับพลอยไปว่า พลอยเรื่องบางเรื่องก็ต้องให้ริวตัดสินใจเองนะ เราทำหน้าที่ได้แค่ให้กำลังใจเท่านั้น
[ พลอย ] : เง้อ แต่พลอยก็อยากช่วยริวคิดนี่คะแม่กุล
[ พิกุล ] : เรื่องบางเรื่อง ต้องให้เจ้าริวตัดสินใจเองนะลูก ถ้าเอาแต่ไปช่วยคิดแล้วเมื่อไรริวจะเติบโตล่ะ
พลอยได้ฟังก็ได้แต่ งื้ม งื้ม งื้ม ก่อนที่จะยิ้มแฮ่ แฮ่ แล้วเกาะแขนของพิกุลและน้ากุญชร ก่อนที่จะพูดว่าไปหาอาม่ากันเถอะค่ะ รอยยิ้มของสาวน้อยคนทรง เต็มไปด้วยความสุข พิกุลมองที่รอยยิ้มนั้นก็รู้สึกอิ่มเอมใจมาก ถึงแม้วิบากกรรมของลูกสาวบุญธรรมจะยังไม่หมด
แต่พิกุลก็รู้ดีว่าตอนนี้มีพญามังกร1ตน คอยช่วยปกป้องพลอยไม่ห่างกาย ด้านริวกะเขาวางสายแล้วก็ฟู่ววว ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แล้วตอนนั้น ซู่มมมมม สายลมก็ได้พัดผ่านขึ้นมา ตอนนี้โฮโคหรือจิ้งจอก 5 หาง ตัวแทนแห่งธาตุทั้ง 5 ก็ได้มาปรากฏต่อหน้าของริวกะแล้ว
[ ริวกะ ] : ว่าไงโฮโค
รูปลักษณ์ของโฮโคตอนนี้คือสุนัขจิ้งจองตัวสูงหัวจรดเท้าราว 3 เมตรลำตัวยาวได้สัดส่วนสวยงาม จนสีขาวก็ฟูนุ่มงดงามยามต้องแสงจันทร์ ริวกะก็คิดในใจไม่ว่าจะเห็นกี่ครั้งก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้จริงๆ
[ โฮโค ] : ขอรับ อาณาเขตแห่งช่างรมรื่นมากขอรับนายน้อย
[ ริวกะ ] : นายคืนร่างเดิมได้เหรอ แปลกจัง ชั้นจำได้ว่าพวกนายจะคืนร่างเดิมไม่ได้ถ้าออกจากเขตญี่ปุ่นนี่นา
[ โฮโค ] : เพราะด้วยพิธีกรรมที่นายน้อยได้ทำที่มหาวิทยาลัยนั่นแหละขอรับ ถึงทำให้ตัวข้าได้รับพลังเวทย์เพิ่มขึ้น ถึงจะแค่ชั่วคราวแต่ก็ทำให้ข้าสามารถอยู่ในร่างนี้ได้
โฮโคอธิบายเรื่องราวให้นายน้อยของตนฟัง อาจจะเพราะเวทย์ สายลมสวรรค์ที่ริวกะได้ใช้ตอนอยู่ที่สตูได้เพิ่มพูนพลังเวทย์ให้แก่โฮโคทำให้แม้ว่าจะอยู่นอกญี่ปุน ก็สามารถใช้ร่างที่แท้จริงได้ แม้จะชั่วคราวก็ตาม
[ ริวกะ ] : อื้ม แล้วเจ้าจะกลับบ้านใหญ่เมื่อไรล่ะ
[ โฮโค ] : อาจจะอีก 1-2 ชั่วโมงขอรับ
อ่อ อื้มๆ ริวกะได้ตอบกลับข้ารับใช้ด้วยความเป็นกันเอง จิ้งจอก 5 หางก้มหัวให้อย่างสุภาพก่อนที่จะพูดอะไรบางอย่าง นายน้อยขอรับ สหายของนายน้อยที่ชื่อ โกย ข้าคิดว่าน่าจะเป็นคนที่รับรู้อะไรรอบตัวได้มากกว่าปกติขอรับ
ริวกะฟังโกย โกย โกยไหนหว่า ริวกะก็อ๋อ ใช่ไอ้คนที่ย้อมผมสีแดงๆมั้ย โฮโคฟังแล้วก็ก้มหัวให้คำตอบ ถึงจะงงไปนิดแต่นิดแต่ริวกะก็รู้ได้ทันทีว่าคือไอ้ก๋อย อาจจะเพราะภาษาญี่ปุ่นไม่มีเสียงวรรณยุคเจาะจงแบบไทย จึงทำให้โฮโคออกเสียงว่ากอย
ชื่อของไอ้ก๋อย เขียนด้วยตัว โค๊ะ ใส่เท็นเท็น ขีดสองขีดหลังตัวอักษรจะผันเสียง ค ควายเป็น ก ไก่ แล้วตามด้วยตัวอิ ก็จะอ่านออกเสียงว่า โกะ อิ = โกย
" ゴィ"
อ่ะกลับมาต่อ ริวกะถามโฮโคว่าไอ้นั่นมันทำไมเหรอ โฮโคบอกว่า ตัวเขานั่นสัมผัสได้ว่าตัวของก๋อยมีกลิ่นอายของพิธีกรรม แต่มันเป็นกลิ่นที่นานมากๆมาแล้ว ริวกะก็เอ่ยขึ้นมา พิธีกรรม พิธีกรรม อ๋อใช่ๆ
[ ริวกะ ] : ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าบ้านไอ้ก๋อย จะหัดให้มันนั่งสมาธิมาตั้งแต่เด็กๆแล้วนะ มันเคยหลุดปากมารอบนึงว่า ออร่าของชั้นมันเป็นสีฟ้าด้วยน่ะสิ่
[ โฮโค ] : ออร่า
[ ริวกะ ] : อ๋อ คิ ของชั้นน่ะ [ 気 ]
โฮโคนิ่งสักพักแล้วก็พูดว่าหายากมากนะขอรับนายน้อย ที่คนที่ไม่มีเนตรที่สามารถมองเห็นปีศาจหรือวิญญาณได้ จะสามารถมองเห็นคิ หรือ ออร่า ตามที่นายน้อยบอกได้ ริวกะก็พูดอีกว่า อาจจะเพราะมันนั่งสมาธิมาตั้งแต่เด็กๆนั่นแหละ
อีกอย่างไอ้นี่เวลามันจดจ่อกับอะไรบางอย่างมันก็ไม่สนอะไรเลย แต่โฮโคก็พูดขึ้นมาว่าถ้าเป็นคนที่มีสมาธิอะไรขนาดนั้นทำไมผลการเรียนถึงได้ย่ำแย่แบบนั้นขอรับนายน้อย ริวกะได้ฟังก็ถึงกับกุมขมับแล้วบอกว่า เอ่อ ชั้นผิดเองโฮโค ไอ้นี่มันสนใจทุกอย่าง แต่เกี่ยวกับการเรียนมันจะสนใจอันดับท้ายๆเลย
[ โฮโค ] : เช่นนั้นเหรอขอรับ แต่ว่าแบบนี้จะดีเหรอครับนายน้อย
[ ริวกะ ] : เรื่องอะไรเหรอโฮโค
[ โฮโค ] : ถ้าเกิดวันนึงสหายของท่านคนนี้รับรู้ถึงความยิ่งใหญ่ของนายน้อยขึ้นมาล่ะขอรับ
[ ริวกะ ] : เฮ้อ ถ้าวันนึงมันจะรับรู้ได้ด้วยตัวของมันเองก็ช่วยอะไรไม่ได้อ่ะนะ ตามจริงๆแล้ว ทั้งไอ้ก๋อย ไอ้มะกรูด ชั้นก็ไม่ได้อยากจะปิดบังอะไรมันหรอกนะ ก็สุดแล้วแต่เวลาที่สมควรเถอะ เพราะยังไงชั้นก็คิดว่ามันคงไม่ไปเที่ยวโพนทะนาบอกใครต่อใครแน่นอน
โฮโคก้มหัวให้ผู้เป็นนายแล้วพูดว่า เรื่องนี้ข้าเห็นด้วยขอรับสหายของท่านคนนี้ถึงจะปากไว ปากมาก พูดไม่คิด แต่จิตใจเป็นคนดีขอรับข้าสัมผัสมันได้จริงๆ ริวกะยิ้มแล้วบอกว่า อื้ม ดีแล้วที่นายก็สัมผัสได้แบบนั้น ริวกะลูบไปที่หัวของสุนัขจิ้งจอก 5 ธาตุด้วยความเมตตา ก่อนที่เขาจะปล่อยให้มันพักผ่อนตามใจ
ริวกะเดินกลับมาจากลานจอดรถ ฟู่วววว เขาถอนหายใจแล้วก็คิดว่า โชคดีจังที่มีคนเข้าใจเขาแบบนี้ ซึ่งพอขึ้นมาถึงห้องพัก เขาก็เห็นอั้มกับคิราระนั่งทำงานกันให้ควั่กเลย คิราระปากนึงกำลังงับแซนวิช อีกมือนึงก็จับเอกสาร ส่วนพี่อั้มก็นั่งตรวจเอกสารมือนึงมีน้ำส้มอยู่เหมือนกัน
คิราระมองมาที่ริวกะแล้วก็พูดว่า ริวกะขอโทษนะวันนี้สงสัยจะทำอะไรให้กินไม่ได้ งานเยอะมากเลย ริวกะมองแล้วก็ยิ้มด้วยความเข้าใจ ก่อนจะพูดออกไปว่างั้นชั้นทำอะไรให้กินดีไหม ทันทีที่ริวกะพูดออกมา ทุกอย่างก็เงียบกริ๊บ คนที่ยังเคลื่อนไหวก็คืออั้ม
[ อั้ม ] : เอ่อ เมื่อกี้พี่โทรสั่งอาหารญี่ปุ่นมาแล้วนายริว
[ ริวกะ ] : เหรอครับ อื้มมม
ริวกะพูดแล้วก็เดินออกไป เขาบ่นอุ่บว่าเสียดายจัง อยากทำให้ทั้งสองคนกินมั่ง ซึ่งพอริวกะเดินออกไป คิราระถึงกับต้องหันมาพูดว่าพี่อั้มขอบคุณนะคะเกือบไปแล้ว !!! เกือบได้กินฝีมือริวกะแล้ว อั้มเองก็เหมือนกันทันทีที่ได้ยินว่าน้องชายที่รักบอกว่าจะทำอาอาหารให้กิน
จิตใต้สำนึกมันก็เตือนเธอว่า อันตราย อันตราย อันตราย อั้มจึงต้องพูดแก้ไขสถานการณ์ว่าสั่งอาหารมาแล้วนั่นเอง คิราระก็คิดในใจว่าริวกะขอโทษนะ แต่อาหารของริวกะมันเกินคำว่ามนุษย์ทำไปแล้ว พี่อั้มก็คิดในใจว่านายริวพี่รักนายนะ แต่เรื่องอาหารฝีมือนายพี่ไม่ไหวจริงๆ
แล้ววันนั้นริวกะ อั้ม และ คิราระก็ได้กินอาหารญี่ปุ่นชั้นเลิศที่สั่งมาจากร้านอาหาร F ริวกะรู้ดีว่าทั้งคู่ทำงานมาเหนื่อยมากๆ จึงไม่ได้ชวนคุยอะไรมากมายนัก หลังจากทานมือเย็นนั้นแล้ว เขาก็ไปอาบน้ำ แล้วมานั่งทำสมาธิอีกครั้งเพื่อฝึกรวบรวม " คิ " เพราะตั้งแต่กลับมาจากปางอุ๋ง
เขาก็รู้สึกได้ว่าจำเป็นที่จะต้องเตรียมร่างกายให้พร้อมมากขึ้น เพราะดูเหมือนว่าการไปออกค่ายอาสาพัฒนาครั้งนี้เขามีเรื่องที่ต้องทำหลายอย่าง เพราะงั้นการเรียนรู้และสัมผัสพลังจากผืนป่าจึงจำเป็นอย่างมาก ส่วนสองสาว เมียหมด และ เมียเมด ก็แยกย้ายกันไปนอนตามปกติ
รุ่งเช้า !!!
ณ ห้องนอนริวกะ ด้วยความที่เขาเองก็ใช้พลังวิญญาณไปมากพอตัวทำให้เขาก็หลับยาวๆเหมือนกัน ซึ่งก็แน่นอนล่ะได้เวลาเมียเมดทำงาน
[ คิราระ ] : นายน้อยเจ้าคะ ตื่นได้แล้วเจ้าค่ะ 7 โมงเช้าแล้ว
[ ริวกะ ] : งือออ ขออีก 10 นาทีนะยัยตัวแสบ
[ คิราระ ] : ไม่ได้เจ้าค่ะ ตื่นเดี๋ยวนี้เลย
[ ริวกะ ] : ฮือฮา เธอไม่รักชั้นแล้วเหรอเนี่ย งือออ ไม่ตามใจกันเลย
[ คิราระ ] : รักก็ส่วนรักเจ้าค่ะ แต่นายน้อยต้องตื่นนอนเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวไปเรียนสายนะเจ้าคะ
คิราระสาวสวยในชุดเมดถึงกับต้องออกแรงเขย่าๆ ๆ ๆ ตัวเจ้านายสุดที่รัก เพราะนายท่านของเธอดันงอแงไม่อยากตื่น ทันทีที่คิราระเข้าไปใกล้ๆ พรึ่บบบบ ริวกะก็จับคิราระพลิกตัวกลิ้งลงบนที่นอนด้วยเทคนิคท่าทุ่มของยูโด ( มันใช่เรื่องไหมวะไอ้ริว ) คิราระเหวอเลยก็ว่าได้
[ คิราริ ] : อ๋อยย นายน้อยเจ้าคะ ทำอะไรบ่าวเนี่ยเจ้าคะ
[ ริวกะ ] : นั่นไง เธอแทนตัวเองว่าบ่าว เรียกชั้นว่านายน้อยงั้นเหรอ ฮึ๊ !!!
เอาแล้วซวยแล้ว คิราระลืมตัวไปเลยว่าริวกะไม่ให้เธอเรียกเขาว่านายน้อย แต่จะว่าเธอก็ไม่ได้ซะทีได้เดียวเพราะในตอนเช้า เธอต้องปลุกเขาอยู่แล้ว เธอทำแบบนี้มาหลายปี จะให้มาเปลี่ยนปุปปัปแบบนี้ ยังไงก็ไม่มีทางแน่ๆ แต่ริวกะไม่ฟังเลย เขาพลิกตัวเธอลงมากอด และจ้องด้วยสายตาที่ดุๆ
จนคิราระถึงกับใจเสียทำอะไรไม่ถูก ริวกะบอกว่าเธอมีความผิดชั้นจะลงโทษเธอ ทันทีที่ได้ยินริวกะพูด ตัวคิราระเองก็แทบจะร้องไห้ เพราะเธอคิดว่าต้องโดนส่งกลับญี่ปุ่นแน่ๆ ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ ตัวเธอคงตรอมใจตายแน่ๆ
[ คิราระ ] : ไม่เอานะ ไม่เอา ไม่อยากกลับญี่ปุ่น อย่าส่งคิราระกลับนะไม่เอานะ
คิราระร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ เพราะคิดว่าจะโดนแบบนั้นจริงๆ ริวกะเองก็หัวเราะลั่นเลย คิราระถึงกับหยุดโวยวายและจ้องเจ้าไปในดวงตาของเจ้านายสุดที่รัก
[ ริวกะ ] : ชั้นไม่ให้เธอกลับไปหรอกคิราระ ถ้าทำแบบนั้น ชั้นคงคิดถึงเธอจนไม่เป็นอันทำอะไรเลยล่ะ ที่ชั้นบอกจะลงโทษเธอ คือแบบนี้
ริวกะเอียงหน้าให้และทำแก้มป่องๆใส่สาวเมดคนงาม ตอนนี้คิราระถึงกับยิ้มไม่หุบเลย เธอหอมฟอดดด ใส่ริวกะเต็มๆ จนแก้มตอบ
และไม่จบแค่นั้น เธอเลื่อนปากจากหอมแก้ม มาประกบจูบกับเขา ริวกะเองก็ไม่คิดที่ปฏิเสธรสจูบที่หอมหวานอยู่แล้ว เขากอดคิราระและพลิกตัวเธอมาข้างบน
เมื่อสาวเมดร่างบางไม่ถูกทับแล้ว เธอจึงขึ้นมาคร่อมและจูบเขาอย่างดูดดื่มทันที มือของเธอเริ่มเลื้อยลงมาด้านล่างและคว้ามั่บเข้ากับมังกรตาเดียว ที่มันกำลังผงาดตามธรรมชาติในทุกๆเช้า ริวกะถึงกับร้อง อูยย อูยยย เพราะมือของคิราระมันไม่ธรรมดาอยู่แล้ว เธอชักๆๆจนเจ้ามังกรตาเดียว เริ่มมีน้ำเหนียวๆลื่นๆปริ่มออกมา
แต่ในขณะที่เธอกำลังจะลงไปขย่ำมังกรนั้น อั้มก็ได้เปิดประตูโคร้มเข้ามา ไอ้หนุ่มมังกรถึงกับสะดุ้ง สาวเมดก็ถึงกับผวา มันเหมือนกับพวกเธอกำลังแอบอึ๊บกันแล้วโดนจับได้อย่างนั้นแหละ
[ พี่อั้ม ] : ยัยคิราระ ทำกับข้าวไว้ไม่ใช่เหรอ ยัยน้องสาวคนนี้ !!!
[ คิราระ ] : อ๊าาาาา แย่แล้วๆๆ ซุปกระดูกหมู
คิราระร้องเสียงหลงและกระโดดลงจากเตียงไปทันที พี่มังกรกูนี่หำหดเลย กำลังจะโดนบ๊วบแท้ๆ ริวกะถึงกับนั่งกินจุด จุด จุด พร้อมกับตั้งคำถามในใจว่า
" อิหยังวะ "
ส่วนพี่อั้มที่อยู่ในชุดทำงานก็ได้เดินเข้ามาหานายริว พร้อมกับบอกให้ไปอาบน้ำได้แล้ว เพราะตัวเธอมีธุระกับคิราระที่บริษัท วันนี้นายริวต้องไปเอง
[ ริวกะ ] : เอ๊า !!! อะไรกันเนี่ย
[ พี่อั้ม ] : ก็นายตื่นสายเอง ช่วยไม่ได้นะ
แต่พออั้มได้มาอยู่ใกล้ๆนายริวแบบนี้ สีหน้าที่งอแงแบบนี้ ความน่ารักแบบนี้ มันทำให้เธออดใจไม่ไหว จับหน้าของเขามาจุมพิตจังๆเข้า 1 ที รสจูบนี้มันช่างอบอุ่น และเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก เขาและเธอขยับปากและลิ้นกันอย่างช้าๆนุ่มนวล ต่างฝ่ายก็ช่วยกันรุก รับ อย่างรู้ใจ แต่ในขณะนั้น .
[ คิราระ ] : อ่ะแฮ่ม ... พี่อั้มคะ สายแล้วนะคะ
เป็นคิราระที่เดินกลับมา เพราะเธอก็รู้ว่าพี่สาวคนสวย ก็คงอดใจไม่ไหวเช่นกัน ทันทีที่คิราระพูดขึ้น อั้มก็เด้งตัวรีบเดินออกไปทันที
[ อั้ม ] : เฮ้อ ใช่สายแล้ว รีบกินข้าวกันเถอะทั้งสองคน
พี่ริวกูหำหดรอบสองแล้ว อะไรกันเนี่ย พี่อั้มเดินไป สางผมไป หยิบทิชชู่ซับปากไป ส่วนคิราระก็เดินมาหาริวกะอีกครั้ง แต่บรรจงหอมแก้มชายหนุ่มคนรักและบอกว่า รีบไปอาบน้ำค่ะอาหารเข้าเสร็จแล้ว ริวกะลุกขึ้น บิดเอวกร๊อบ ๆ ๆ ยืดแขน ยืดขา เพื่อไล่ความง่วง
และสิ่งที่เขาจะไม่ลืมคือการออกกำลังกายเบาๆยามเช้า นั่นก็คือ Hand Stand Push up หรือการ หกสูงวิดพื้น คิราระเห็นแบบนั้นแล้ว ก็เดินออกไปเตรียมข้าวเข้าทันที
หลังจากวิดพื้นไป 50 ครั้งเบาๆ จากวิดพื้นเขาก็ทรงตัวแบบเดิมแต่คราวนี้ทำด้วยแขนข้างเดียว พอนับได้ 1 นาที ริวก็สลับแขนอีกข้าง สลับไป 3 set หลังจากออกกำลังกายเบาๆเสร็จเรียบร้อย ริวกะก็จัดแจงอาบน้ำ ทำธุระส่วนตัว และมาทานอาหารเช้า
ซึ่งหลังจากที่ทานมื้อเช้า อั้มก็ไปเตรียมเอกสารของตัวเอง คิราระก็ทำหน้าที่เก็บจานริวกะก็ตามมาช่วย เขามองเห็นเมดประจำตัวดูเหนื่อยๆก็ได้พูดขึ้นมาด้วยความห่วงใย
นี่ยัยตัวแสบเหนื่อยมั้ยเนี่ย ริวกะถามขณะที่กำลังบีบนวดให้คิราระอย่างนุ่มนวล คิราระก็แบบ อื๊ดด นิดนึงค่ะ เมื่อยๆ คิราระบอกช่วงนี้งานเยอะ ขนาดออกกำลังกายทุกวันยังรู้สึกเมื่อยเลย เธอหันมาจุ๊ปริวกะ 1 ครั้งแล้วบอกว่าขอโทษนะ
ที่ไม่ได้ทำมื้อเย็นให้กิน ริวกะมองแล้วก็รู้ได้ทันทีว่าเมดสาวของเขาเหนื่อยมาก อาการอ่อนล้าถูกแสดงออกมาผ่านแววตาเลยทีเดียว มั่บ !!! อยู่ดีๆคิราระก็จับมือของริวกะไว้แล้วบอกว่าห้ามใช้พลังเล่นๆสิ่ เมื่อวานก็เรียกขบวนร้อยอสูรมาไม่ใช่เหรอ
[ ริวกะ ] : แป่ววววว
[ คิราระ ] : ไม่ต้องมาแป่วเลยนะ แค่เมื่อยนิดๆพักก็หายแล้ว นายน้อย อื๊ย ริวกะเองเถอะ หน้ายังซีดๆอยู่เลย
[ ริวกะ ] : แน่ะ !!! เป็นห่วงชั้นเหรอยัยบ๊อง
[ คิราระ ] : งืมม ถ้าไม่ห่วง คงไม่พูดหรอก
คิราระพูดไปก็เขินไปไม่หยุด ริวกะก็ทั้งกอดทั้งหอมเช่นกัน ริวกะดีใจที่ตอนนี้คิราระกล้าพูดมากขึ้น ไม่เหมือนช่วงก่อน เขารู้สึกโชคดีจังที่รุ้งพลอยเข้าใจ
[ อั้ม ] : โอ๊ยยย ลับตาไม่ได้เลยสองคนนี้ พี่ก็ว่าทำไมล้างจานนานจัง
พี่อั้มเดินมาตามคิราระ และก็ต้องบ่นเมื่อเห็นภาพตรงหน้า คือไม่ใช่อิจฉา ไม่ใช่หมั่นใส้ แต่บางทีอั้มก็ต้องออกปากเตือนบ้าง เพราะนี่ริวกะก็ต้องเตรียมตัวไปเรียนแล้ว สองคนนั้นก็สะดุ้ง ยิ้มแบบเขินและเดินมาหาอั้ม
คิราระเดินเข้ามากอดแล้วบอกแหะๆขอโทษค่ะ ส่วนริวก็หอมแก้มอั้มไปฟอดนึงแล้วบอกว่าไปเรียนแล้วนะ ตัวอั้มเองก็เขินไปหมดเช่นกัน เธอพึ่งยอมรับความรู้สึกตัวเองว่ารักนายริว ไอ้การที่มาโดนหอมแก้มต่อหน้าคิราระแบบนี้มีเหรอจะไม่เขิน ริวกะจุ๊ปๆคิราระอีกที และเดินไปไปหยิบกุญแจมอไซค์คู่ใจทันที
วันนี้อั้มและคิราระมีภาระกิจต้องไปที่อิซานางิกรุ๊ป สาขาประเทศไทย เพื่อเข้าพบกับผู้บริหารที่มาจากญี่ปุ่น ทำให้ริวกะต้องไปเรียนเอง ตอนแรกเขาก็จะเอารถหรูของเขาไปนั่นแหละ แต่พอคิดได้ว่าช่วงนี้คงไม่ได้ไปไหนมาไหนกับพลอย เขาจึงเปลี่ยนมาใช้คาเสะมารุหมายเลข2 แทน
ริวกะเหล่ๆ ที่กล่องอะไรสักอย่างที่ติดอยู่กับแฮนด์รถ คราวก่อนรีบจัดเลยไม่ทันได้สังเกต พอเปิดและหยิบออกมาเขาก็เห็นลิสแบนด์อันนึงเขาก็หยิบมาดู แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าตอนอยู่ญี่ปุ่นก็เคยใช้ไอ้แบบนี้ในการออกคำสั่งเสียงนี่หว่า ริวกะหยิบมันมาใส่ที่ข้อมือทันที
風丸 システムオン [ คาเสะมารุ ชิสุเตมุ ออน ] ( เปิดระบบ คาเสะมารุ )
ริวกะใช้คำสั่งเสียงเปิดระบบของคาเสะมารุ และขอเส้นทางจากดาวเทียมทันที ไม่ถึง 10 วินาทีที่ออกคำสั่ง ระบบ AI และซอฟแวร์ที่ถูกติดตั้งมา ก็ทำการแสดงผลเส้นทางต่างๆทันที ริวกะก็คิดในใจ ว่าคุณกระแตนี่สุดยอดจริงๆที่สามารถพัฒนาระบบ ให้สามารถทำงานได้รวดเร็วแบบนี้
บรึ้มมมม บรึ้มมม แกร่กกกบรืนนนน ริวกะเชนเกียร์และบิดออกตัวไปทันที จุดหมายก็คือมหาวิทยาลยนั่นเอง ฟู่ววว วันนี้อากาศสดใสดีแท้ๆ เขารีบบึ่งรถไปทันทีก่อนที่อากาศมันจะร้อนไปกว่านี้ ด้วยความชำนาญเส้นทางลัด ทักษะการขับที่ยอดเยี่ยมรวมถึงสมรรถนะขั้นสุดของคาเสะมารุหมายเลข2 ทำให้ริวกะใช้เวลาแปปเดียว ก็มาถึงมหาวิทยาลัยแล้ว ริวกะยกข้อมือขึ้นมาและพูดว่า
**** ****
ノイズ ダウン [ โนอิซึ เดาน์ ] [ น๊อยซ์ ดาวน์ ]
**** ****
ริวกะใช้คำสั่งเสียงว่า noise down ทันทีที่เสียงของริวกะพูดคำสั่งออกมา ก็มีเสียงตอบกลับมาว่า
了解 [ รโยไค ]
แปลว่า รับทราบ
ระบบของคาเสะมารุหมายเลข 2 ตอบรับกลับและปรับเสียงของท่อลงทันที ถ้าไม่ทำเช่นนั้นรับรองเสียงกระหึ่มแน่ คนที่เห็นรถของริวกะก็พากันมองตาเป็นมัน จะดี จะเด่ ยังไงไม่รู้แหละ แต่ทรงแฟริ่งและสีนี่โคตรสวยเลยงามงดแท้ๆ ริวกะจอดและสั่งสแตนด์บายไว้ เสียงดังติ๊ดๆๆ ก็ดังกลับมาทันที
คนจะหล่อยังไงมันก็หล่อ ขนาดถอดหมวกกันน็อคออกมา ผมก็ไม่เสียทรง ริวกะเดินออกมายจากลานจอดรถผีสิง ซึ่งระหว่างทางเดินคนก็มองกันให้พรึ่บ หล่ออ่ะแก หล่อมาก เสียงพูดคุยของสาวแถวนั้นเริ่มดังขึ้นทันทีที่ริวกะเดินผ่าน ทางที่เขาเดินผ่านนั้น เป็นเส้นทางของสตูดิโอ เมื่อวาน
เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปดูว่าเป็นอย่างไรกันบ้าง และดูเหมือนว่าทุกอย่างจะดีขึ้นจริงๆ มุมบางมุมถูกปรับ รถแห่ดาชิเองก็ถูกดัดแปลงอีกเล็กน้อยจนแทบจะเหมือนต้นฉบับ 100% ที่สำคัญทันทีที่คิวกะสัมผัสตัวรถมและลองลูบไล้ไปตามมุมต่างๆ
ปรากฎว่าเนื้อไม้เรียบเนียนขึ้นกว่าเมื่อวาน นี่แสดงว่าพวกเขาขัดเพิ่มเติมงั้นสิ่ อื้มกลายเป็นงานที่ยอดเยี่ยมไปเลย
[ ริวกะ ] : เยี่ยมเลยแฮะ
ริวกะพูดออกมาเบาๆ และเดินออกมาทันที เขากลับมาที่ตึกคณะ หืมอะไรล่ะนั่น อยู่ดีๆก็มีคนมุงกันเยอะแยะเลย แต่ถามว่าริวสนใจมั้ย ก็ไม่ เขาจะเดินไปหาที่นั่ง แล้วเมียคนทรงสุดที่รักกับคาไมทาจิก็เดินมาหาเขา แต่รู้สึกว่าคาไมทาจิจะเร้นกายอยู่ เพราะด้วยความน่ารัก ของมันจะทำให้คนแตกตื่นกันซะเปล่าๆ
[ อิทาจิ ] : อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะนายน้อย
[ นิทาจิ ] : อรุณสวัสดิ์ขอรับนาย
[ ซันทาจิ ] : อรุณสวัสดิ์ขอรับนายน้อย
คาไมทาจิสามตัวทักทายนายน้อยของตนอย่างนอบน้อม เขาก็ตอบกลับทางจิตว่าตามสบายเถอะพวกเจ้า รุ้งพลอยเดินเข้ามาหาแล้วพูดว่า ช่วงนี้พี่คิราระเหนื่อยแย่เลยนะคะ ริวก็ถามหืมอะไรกันเนี่ย เจอหน้าริวแต่พูดถึงคิราระเนี่ยนะ
พลอยก็ยิ้มแล้วพูดว่าก็พลอยเหนื่อยแทนพี่สาวนี่นา ทำไมมีปัญหาป่ะ ริวก็มองไปที่คาไมทาจิทั้งสามแล้วพูดกันในจิตว่า เดี๋ยวๆพวกเจ้าทั้งสาม ทำไมพลอยดูก้าวร้าวแบบนี้ล่ะ อิทาจิพี่สาวคาไมทาจิจึงพูดว่า
ก็ท่านหญิงวารีกุญชรน่ะสิ่เจ้าคะนายน้อย สอนนายหญิงรุ้งพลอยว่าต้องหัดกำราบว่าทีสามีบ้างไม่งั้นจะหือจนไม่ฟังคำสั่ง ริวเสียวสันหลังว่าบบบบบบ นี่ตกลงว่าเทพพิทักษ์ของรุ้งพลอยสอนอะไรให้พลอยเนี่ยยยย
แต่พลอยก็ยิ้มหัวเราะแล้วจับมือริว เธอบอกว่าก็ทุกคนสำคัญกับพลอยนี่คะ พลอยเห็นแม่กุลทำงานก็รู้ว่าเหนื่อยแล้วพี่คิราระทั้งดูแลบ้าน ทั้งทำงานกับพี่มิไรยังไงก็คงเหนื่อยเนอะ ถ้ามีคนมาช่วยดูแลบ้านสักคนก็คงดี แล้วระหว่างพูดนั้นน้องฝน และ น้องคู่อริก็เดินมาพอดี
[ ปาล์ม ] : พลอยไปเรียนเหอะ
[ ฝน ] : ป่ะ พลอยเราไปเรียนกัน
[ พลอย ] : หือ ปาล์มเรียนกับพลอยเหรอ
[ ปาล์ม ] : เปล่า ตอนเช้าว่างเลยอยากไปนั่งเรียนด้วย ไปกันเถอะเสียเวลา
อื้อหือริวกะนี่แอบกำหมัดในใจเลยครับโผม เขานึกถึงตอนที่ปาล์มบอกว่าคนที่เธอแอบชอบคือ อิซานางิ ริวกะ แล้วก็ขนลุกไม่หาย ไม่มีทาง ไม่มีทางแน่ๆล่ะแบบนี้ แล้วตอนนั้นเวย์ ก๋อย มะกรูด ก็ได้เดินเข้ามาริวกะทันที โดยที่ก๋อยได้เริ่มเปิดประเด็นว่า
[ ก๋อย ] : ยังไงครับ มะรืน ยังไงครับโผม วันเกิดไอ้กรูด
[ เวย์ ] : พามันไปเปิดซิง !!!
[ มะกรูด ] : เฮ้ย อะไรของพวกมึงเนี่ย
[ ริวกะ ] : ยังไงก็ได้ ได้หมด
พอริวพูดมาแบบนั้นทุกคนก็หันไปมองทันที โอ๊วว ไอ้ริวนี่มึงกล้าไปเที่ยวด้วยเหรอ ทั้งเวย์และก๋อยพูดขึ้นมา ริวก็ถามว่าทำไมวะแปลกตรงไหน ก๋อยก็ถามนี่มึงไม่กลัวเมียเหรอวะ ซึ่งริวตอบว่า
[ ริวกะ ] : มือก็มี ขาก็มีกลัวอะไรวะ
[ เวย์ ] : โอ้โห !!! ลงไม้ลงมือเลยว่ะ โหดจริงพี่มังกรกู
[ ริวกะ ] : มือมีก็ไหว้ไปสิ่ ขามีก็ย่อสวยๆสิ่
[ เวย์ + ก๋อย + มะกรูด ] : ถุ๊ย !!!
เฮ้อหมดกันมังกรเพลิง 3 หน่อพอกันถุ๊ยออกมาโดยมิได้นัดหมาย ซึ่งก็สร้างความฮาได้พอสมควร แล้ววันนั้นทุกอย่างในชีวิตเด็กมหาวิทยาลัยก็เริ่มขึ้น จนกระทั่งมาถึงวันที่เลี้ยงวันเกิดของมะกรูด ซึ่งก็เป็นไปอย่างที่พวกมันพูดกันว่าจะพามะกรูดมาเปิดซิง
ทั้งสามนัดเจอกันที่สยาม ซึ่งแต่ละคนก็แต่งตัวมากันอย่างหล่อ เวย์นั้นไม่ต้องพูดถึงไอ้นี่มันหล่ออยู่แล้ว แต่ก๋อยกับมะกรูดนี่สิ่ เทสการแต่งตัวของพวกเขาดีมากๆ โดยเฉพาะก๋อย อาจจะเพราะตามอนิเมะญี่ปุ่นบ่อยๆ ตามแฟชั่นของคนญี่ปุ่นบ่อยๆ ทำให้เขามีความรู้ด้านแฟชั่นตัว
ด้านมะกรูดเองก็เช่นกัน ถึงหน้าตาจะจืดๆ แต่การแต่งตัวของเขาก็ช่วยเสริมให้ดูดีและน่ามองขึ้นมาก ทั้งสามคนมาที่สยาม พรก ซึ่งตอนแรกก็มีสาวๆมองกันเพียบอยู่แล้ว แต่พอ.... แปปเดียวเท่านั้นแหละ เสียงฮือ เสียงฮามากันตรึมเลย เพราะไอ้มังกรเดินมาน่ะสิ่
เวย์ ก๋อย มะกรูด หันไปมองควั่บเลยทีเดียว
[ เวย์ ] : ฮึ่ยยย กูละหมั่นใส้
[ ก๋อย ] : มึงมันเกินคนไปแล้วไอ้สาด
[ มะกรูด ] : กูเจ้าของวันเกิดนะเนี่ย
3 หน่อพากันกอดคอแซวเพื่อนตัวเองด้วยความหมั่นใส้ เวย์ก็ถามก่อนเลยว่าทำไมต้องนัดที่นี่วะไกลว่ะ ริวก็บอกว่าเฮ้ย วันเกิดไอ้มะกรูดทั้งทีก็จะพาไปที่หรูๆหน่อย ไปร้าน Angel Mood เป็นไง พอทันทีที่ริวกะเอ้ยชื่อมา มะกรูดแทบจะหันหลังกลับ
[ มะกรูด ] : โห ไอ้ห่าแพงบรรลัย กูไปซื้อเค๊ก เซเว่นดีกว่า
แต่ตอนนั้นเวย์ก็ควักเงิน มา 2พัน ก๋อยควักมา 2 พันแล้วพูดว่าวันนี้เพื่อนกูต้องโดนเปิดซิง มะกรูดมองแล้วพูดเฮ้ยไอ้ห่า แค่ 4 พันพอเหรอวะ อย่าว่าแต่เรื่องนั้นเลย แค่เครื่องดื่มก็แพงบรรลัยแล้ว และตอนนั้นเองริวกะก็รวบเงิน 4 พันบาทมาไว้ที่ตัวเขาและพูดว่า
[ ริวกะ ] : พวกมึงออกแค่นี้พอ ที่เหลือกูออกเอง
เท่านั้นแหละ ทั้ง เวย์ และ ก๋อย ก็พากันอ้าปากค้างและพร้อมใจกันเรียกว่า ลูกพรี่ !!!!!! พร้อมๆกัน มะกรูดก็บอกเฮ้ยๆเกรงใจไม่ต้องๆ แล้วริวกะก็กระดิกนิ้ว เหมือนจะเรียกแบงค์พันในกระเป๋ามะกรูดเช่นกัน มะกรูดก็รู้ตัวทันที แต่ริวกะก็พูดว่า เอามาพันเดียวพอ
เท่านั้นแหละมะกรูดกระผสมโรงด้วย ลูกพรี่ !!! ทั้ง 4 หน่อพากันเรียกริวกะ จนริวกะเริ่มรำคาญ เลยได้บอกเฮ้ย !!! ไปได้แล้ว แล้วทั้ง 3 ก็พากันลงมาโบก Taxi ไป ณ ร้าน Angel Mood
..................................................
- ด้านใบเฟิร์น –
สาวน้อยนักศึกษาวัย 20 ในชุดเดรสชมพู สดใส เธอกำลังแต่งหน้าด้วยแววตาที่เรียบเฉย เธอหมดหนทางแล้วจริงๆงั้นเหรอ ในขณะที่เธอกำลังแต่งหน้านั้น รุ่นพี่ในร้านก็เข้ามาในห้อง เธอจ้องมองหน้าใบเฟิร์นด้วยความสงสาร ใบเฟิร์นกลั้นใจและเดินออกไป วันนี้หัวใจเธอแตกสลาย แต่เธอเชื่อว่าสักวันเธอจะหายดี หลังจากคืนนี้เธออาจจะไม่กล้าพบหน้าริว
แต่ในสักวันที่เธอก้าวผ่านความรู้สึกนี้ไปได้เธอจะกลับมาบอกเขาแน่นอนว่าเธอรู้สึกยังไง ถึงแม้เธอจะรู้อยู่แล้วว่าชายหนุ่มมีหญิงสาวเจ้าของหัวใจอยู่แล้ว
แต่ยังไงซะเธอก็อยากจะบอกกับเขาอยู่ดี ว่าเธอรู้สึกดีที่เขาเข้ามาในชีวิต ใบเฟิร์นสาวน้อยในชุดเดรสสีชมพู เดินผ่านผู้ชายมากหน้าหลายตาเพื่อไปใน zone ที่ตัวเธอเองทำงาน ร่างบางงามระหงเดินผ่านไปมุมใดๆก็จะมีสายตาของชายหนุ่มนักเที่ยวมองไม่วางตา
ใบเฟิร์นชินกับสายของพวกนี้แล้ว สายตาที่ราวกับจะเข้ามากระชากกัดกินเธอทั้งตัว แต่จะไปโทษใครมันก็ไม่ได้ เพราะสถานที่แห่งนี้เป็นที่ที่พวกเขาจะมาหาความสุข ความสำราญ ไม่ว่าจะทั้งทางใจ และทางกาย ใบเฟิร์นเดินมาพร้อมกับพี่เชอรี่พี่คนที่คอยดูแลพลอยมาตลอด พี่เชอรี่ถามว่าคิดใหม่ได้นะเฟิร์น พี่แคนเซิลแขกได้นะ
ใบเฟิร์นยิ้มแล้วตอบกลับไปว่าอย่าทำให้เฟิร์นสับสนเลยนะคะพี่เชอรี่ เฟิร์นจะทำแค่ครั้งนี้เท่านั้นค่ะ เพราะเฟิร์นดึงดันที่จะเรียนต่อเอง เฟิร์นก็ต้องรับผิดชอบด้วยตัวเองค่ะ
[ เชอรี่ ] : เรื่องเงิน ยืมพี่ก่อนก็ได้นะเฟิร์น ไม่เห็นต้องทำแบบนี้
[ ใบเฟิร์น ] : พี่เชอรี่เองก็มีภาระนะคะ ลูกสาวพี่ที่ต่างจังหวัดก็จะเข้าอนุบาลแล้ว ค่าใช้จ่ายก็มี คราวที่แล้วก็ให้เฟิร์นยืม พี่เองก็ต้องไปยืมคนอื่นมาอีกทอด
[ เชอรี่ ] : แต่....
[ ใบเฟิร์น ] : เฟิร์นขอแค่ พี่เชอรี่ยังดีกับน้องสาวคนนี้เหมือนเดิมก็พอแล้วค่ะ
ใบเฟิร์นยิ้มและเดินออกไปพร้อมๆกับพี่เชอรี่ พี่สาวที่เธอรักและนับถือ หลายครั้งที่เธอยื่นมือมาให้ความช่วยเหลือใบเฟิร์นจนตัวเองก็ลำบาก คราวนี้ใบเฟิร์นตัดสินใจแล้วว่าเธอจะจัดการปัญหาด้วยตัวเอง เธอไม่มีทางแคนเซิลลูกค้าแน่นอน เพราะนั่นมันอาจจะทำให้ร้านของเธอเสียชื่อ ใบเฟิร์นจะไม่มีวันทำให้ร้าน Angel Club เสียชื่อเด็ดขาด
** ด้าน 4 สหาย **
โอ้โห !!! ทันทีที่รถ TAXI จอดข้างหน้าร้าน Angle Mood ก๋อย มะกรูด ก็พากันร้องแม่เจ้าโว๊ยทันที เพราะนี่มันเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นสถานบันเทิงที่หรูหราแบบนี้ ทั้งโคมไฟ ทั้งต้นเสา ที่ถูกทำมาให้เหมือนยุคกรีดโรมัน
มันทำให้ทุกอย่างดูงดงามมาก และที่สำคัญอื้อหือ แค่ทางเข้าก็เจอนางฟ้าซะแล้ว พนักงานต้อนรับหญิงในชุดราตรีสีน้ำเงิน แค่ยืนมองเฉยๆยังรู้สึกได้ถึงออร่าของนางพญา ที่เปร่งประกายออกมา เธอยืนรอต้อนรับลูกค้าทุกคนด้วยรอยยิ้มที่ชวนหลงไหล
แต่ว่าตอนนั้นเอง... ก็ได้มีกลุ่มนักเที่ยวกลุ่มนึง ซึ่งดูแล้วเหมือนจะเป็นกลุ่มคนที่มีอายุพอสมควร กะด้วยสายตาน่าจะประมาณ 30+ แต่งตัวภูมิฐานดูดี เขาเดินมาและทำท่าเหมือนมองพวกริวด้วยแววตาที่ดูถูกดูแคลน ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเด็กนะเฮ้ย มีเงินกันหรือเปล่ามาเที่ยวที่แบบนี้
แต่ริวกับเวย์ก็ไม่ได้สนใจอะไรกันเท่าไร เพราะจุดประสงค์คือพาไอ้มะกรูดมาฉลองวันเกิด 20 ขวบแบบผู้ใหญ่นั่นเอง ริวกะเดินผ่านพนักงานต้อนรับคนสวยออกมา ท่าทางแววตาของไอ้ก๋อยก็เหมือนผู้ชายทั่วไปที่มองด้วยความคึกคัก แต่สำหรับคนสวยแบบเธอ มันชินแล้วล่ะ
แต่ในตอนนั้นเอง ขณะที่ทั้ง 4 คนเดินผ่าน แววตาของพนักงานต้อนรับสาวก็เหลือบไปเห็นริวกะและเวย์ ที่มีท่าทีต่างออกไป พวกเขาไม่ได้แสดงอาการอย่างใดออกมา ทำกับว่าเธอคืออากาศธาตุไม่มีตัวตน นั่นยิ่งทำให้เธอสงสัยว่าทำไมสองคนนี้ไม่สนใจเธอกัน
ถึงขั้นต้องมองเหลียวตามเลยล่ะ ส่วนกลุ่มนักเที่ยวที่มองเห็นดังนั้นก็พากันหมั่นใส้ พวกเขาพยายามขายขนมจีบตั้งหลายครั้ง ชวนไปข้างนอกตั้งหลายที แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือการปฏิเสธอย่างนอบน้อม ไม่เหลียวมอง ไม่แล ไม่อะไรเลย แต่นี่ดาวเด่นประจำร้านถึงกับเหลียวตามองตาม
ความหมั่นใส้ก็เกิดขึ้นทันที พวกมันมองๆหน้ากันแล้วก็เดินตามริวกะเข้าไปทันใด ส่วนพวกริวกะยิ่งพอเข้ามาก็ยิ่งตระการต้ามากกว่าเดิม ข้างในประดับประดาด้วยไฟโทน warm light จัดแต่งออกมาได้เหมือน โอลิมปัส มากๆ มิน่าล่ะ zone นี้ถึงชื่อว่า Vahalla
[ ก๋อย ] : โอยยย สมชื่อ วาฮัลลา จะมีวาคีรีมั้ยเนี่ย
[ เวย์ ] : น่าจะมี แต่มาเก็บศพมึงนะ
เวย์พูดออกมาทำให้ฮากันเลยทีเดียว ก็ตามความเชื่อแหละครับวัลคีรี ความหมายนั้นแปลว่า ผู้คัดเลือกความตาย เวย์มองไปรอบๆที่นี่ก็โอ่อ่าจริงๆมีทั้ง โต๊ะเล่นบอล มีตั้งโต๊ะพูล สนุ๊กเกอร์ มีบาร์น้ำ มีโซนนั่งฟังเพลง ดื่มเหล้า อืมมม.... ไหนวะสาวๆที่จะพาไอ้กรูดมาเปิดซิง
[ ก๋อย ] : เฮ้ย ไอ้ริว.... ที่นี่ดูแล้วมันแพงนะเว้ย กูออกแค่ 2 พันมันจะดีเหรอวะ
ก๋อยพูดออกไปอย่างที่คิด นี่แหละคือสิ่งที่โฮโคสัมผัสได้จากตัวก๋อย ริวเองก็เช่นกัน ถึงมันจะปากหมา ปากไว ไร้ความคิด แต่ลึกๆมันเป็นคนจิตใจดี ไม่เอารัดเอาเปรียบใคร แต่ริวก็พูดขึ้นมาว่า กูบอกจะเลี้ยงกูก็เลี้ยง มะกรูดก็พูดอีกว่ากูเกรงใจนะเฮ้ย แต่คำตอบทั้งหมดถูกริวสยบด้วยคำว่า
" บ้านกูรวย "
 
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
จอง !!!
บ้านกูรวย โอ้ยยอยากมีโมเม้นแบบนี้ ตอบเพื่อนว่าบ้านกูรวยนิ
ริวก็ช่วยใบเฟิร์นหน่อยสิ
ผมรอตำนานเทพวายุมันนานแล้วครับ
จัดไปนายมะกรูด เพื่อนบ้านรวย
ว่าแต่จะเจอใบเฟิร์นไหมนายริว
บ้านกูรวยสยบทุกคำแย้ง555
จัดไปลวกเพี่ยแต่ดูทรงแล้วมีเรื่องอีกตามเคย
::WowWow::จะเป็นร้านเดียวกับใบเฟิร์นหรือเปล่านายริวกะต้องช่วยใบเฟิร์นให้ได้นะดูแล้วก๋อยยังน่าจะซิงอยู่ริวกะจัดให้ก๋อยซักสามคนนะ
นายน้อยจะจัดใครงานนี้ ใบเฟรินท์หรือป่าวนะ
จะมีศึกแย่งชิงใบเฟิร์น กับบรรดาเสี่ยๆไหมเนี้ย 555
วันนี้ได้ใบเฟิร์นแน่ๆ
นายน้อย ช่วยใบเฟิร์นหน่อยสิครับ
ตกลงก๋อยจะมาเปิดซิง หรือริวจะมาเปิดเฟิร์น อิอิ เมียอนุญาตแล้ว แต่เกิดติดขัดกับเพื่อนนี่อึดอัดแย่เลยนะครับ
ก่อนบทรักคงต้งมีบู๊ก่อนตามสไตล์ครับ เรียกแขกหรือไล่แขกดีนะ
ขอบคุณครับ
ชกทีเดียวแป้นพังอย่างนี้น้องเฟิร์นโดนหลายทีไม่แย่เหรอครับ
ใบเฟิร์นกับมะกรูดจะได้กันไหมนะ
สนุกครับ เข้ามาเที่ยว 4หนุ่มจะเจออะไรมั่ย
::Dribbling:: เสี่ยริวขาาาา
งื้อ พระเอกอะพระเอก
จะได้เปิดซิงมั้ยไอ้กรูดหรือจะมีเรื่องก่อน555
จะเกิดศึกชิงนางไหมนะอิอิ กรูดหลบนายน้อย
ดีใจที่ได้อ่านต่อครับ ตามคุณโทนเพราะเรื่องนี้เลย
จะมีใครมาช่วยใบเฟิร์น หรือว่าทั้งหมดมาฉลองวันเกิด เจ้าของวันเกิดจะได้แสดงคนเดียวหรือเปล่า คนอื่นๆเป็นกองเชียร์เท่านั้น
นายริวตามมาช่วยเพื่อนจริงๆ น้องพลอยอนุญาติแล้วนี่
วานอาเจ๊ทั้งสองเอาแส่เฆี่ยน เทียนสาด น้ำเกลือราดให้คลอดตอนต่อไปไวๆนะคร้าบบบบบบ ฝากด้วย
ท่านโทนก็อดทนเอาหน่อยเนอะ ไม่ถึงตายหรอก
รอฉากบู้ นายน้อยริวกะครับ
——————————-
เอานะ ไม่ได้ต่อยคย ต่อยเครื่องพังกะโอเต
เก็บแรงไว้ใส่ไม่ยั้งกับใบเฟริน์ดีกว่า
คำเดียวจบ บ้านกรูรวย 55555 สุดยอดมาก
น่าจะมีบู๊แน่นอนตอนนี้
แย่งเด็กกัน
จะช่วยใบเฟิน์นรอดไหม แต่พลอยอนุญาตแล้วจัดเต็มที่เลย
เจอกันแล้วๆๆ
บวกกะชาวบ้านตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบร้านเลย
ตกลงใครจะเป็นคนเปิดซิงใบเฟรินท์และ
ขี่ม้าขาวจริงๆด้วยนายริว
ดูแลคนนี้ให้ดีๆล่ะไม่มีปัญหาจริงๆ
คงไม่มาคิดขายหรอกเนอะ นายริว
อื้อ หือ บ้านกูรวยนี่จบเลย
บ้านรวยไม่ธรรมดาด้วยต้องบอกว่ารวยโครตๆรวยกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
ก็ต้องบอกคำเดิมครับขอบคุณ2เจ๊ที่ทำให้เรื่องนี้มาเร็วขึ้นและขอบคุณเทพโทนที่ทำให้ผมมีนิยายสนุกๆอ่านตลอดขอบคุณจริงๆครับ
ชอบประโยคสุดท้ายบ้านกูรวย จบทุกอย่างได้
แผนนายริวทั้งหมนี่เอง ที่ต้องการช่วยใบเฟริน แต่ใบเฟรินนี่น่ารักมากนะขนาดริวเสนอเงินสามหมื่น แต่พี่ๆคนอื่นไม่แย่่งเลยกลับเสนอใบเฟรินออกมา
หมั่นไส่คนรวยล่ะ
หายไปนานจำเนื้อหาไม่ได้แล้ว
บ้านกูรวย จบข่าว
จัดน้องๆให้มะกรูดงามๆสักสองสามคนไปเลย
ขอบคุณครับ
ฮาฮาฮาพามะกรูดมาให้ตกใจ
แต่ที่น่าตกใจมากสุดน่าจะเป็นใบเฟิรน
นะ
รออ่านครึ่งหลังไม่ไหว เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้นเลย
สงสัยว่าจะได้เรื่องจากพวกที่หมั่นไส้พวกริวกะ
ก่อนเพื่อนจะเปิดซิง ดูท่าริวจะเปิดเฟรินก่อนแล้วนะ
ครับบ้านเค้ารวยปล่อยเค้าเถอะครับ ลุ้นส่าจะเจอเฟรินหรือปล่าว
พ่อหนุ่มคนรวยจะช่วยใบเฟิร์นได้ยังไงกัน
คนบ้านรวยอย่าลืมช่วยใบเฟิร์นแล้วกัน
นายริวจะหาทางช่วยใบเฟิร์นยังงัยนะ
สงสัยได้มีเรื่องกันในนี้กับพวกที่หมั่นไส้แน่เลย
ใช่ร้านเดียวกันกับที่ใบเฟิร์นทำงานอยู่รึป่าว ขอให้เป็นร้านเดี๋ยวกันด้วยเถอะ จะได้ช่วยใบเฟิร์นได้
บ้านพี่ริวเค้ารวยจริง แค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกเว้ย
แต่ใบเฟิร์นคงสงวนไว้ให้ริวกะคนเดียวนะ อย่าให้เป็นไอ้กรูดเลยเสียของ แต่ก่อนเปิดไอ้กรูด น่าจะมีการตืบคนแก่ก่อนละมั้ง...
...เย้...เย้.....คงได้อ่านเรื่องนี้บ่อยๆแล้ว...ก็มีแกนนำคนสำคัญ อยู่ใกล้ๆไรท์ อู้ก็ไม่ได้..
ริวมาเจอใบเฟิร์นในนี้มันจะเป็นไงต่อน๊า.,จะเสียวหรือจะบู๊
โอ๊ย บ้านกูรวยนี่ ฟังดูว่าโม้แต่ริวก็รวยจริงละ ว่าแต่ริวมาฉลองวันเกิดให้มะกรูดเฉย ๆ รึตั้งใจมาเคลียร์ปัญหาใบเฟิร์นโดยวางแผนมาแล้วอะนี่
เออกูรู้บ้านมึงรวย แต่กูประหม่านี่หว่า
ต้องเอาใบเฟริน์มาให้ได้นะ
ดาว? ดาว? ดาว?
อย่าบอกนะะะะะ
ตอนหน้าต้องเอาให้โรแมนติกที่สุดเลยนะครับ เอาให้ยิ้มไม่หุบ น้ำตาไหลเอง ไปเลย
บ้านรวยจริงๆ เจ้ามังกร
ฮาเร็มน่าจะขยายขึ้นอีกแน่ๆแค่สี่ไม่น่าจะพอ
เข้าร้านมาจะมีปะทะกับวาคิรีไหมนี่
มันถึงเวลาของก๋อยแล้วว แต่ดูท่าแล้วริวน่าจะมีจุดประสงค์ที่มานะ
555 จบเลยพูดประโยคเดียว
พลังพิเศษอีกอย่างนึงคือ กูรวยสินะ 5555
มะกรูดจะได้เปิดซิงไหมหนอวันนี้ ริวไปไหนต้องได้ออกกำลังกายตลอดแน่เลย
หายไปนานมาก ริวกะเมื่อไหร่จะซ่ำลูกเลี้ยงเวตาลคับ
ตั้งใจมาหาใบเฟริน์หรือเปล่า
ความสามารถสุดพิเศษของพี่ริว ที่ใคร ๆ ก็ต้องยำเกรง คือ บ้านกูรวย
เฟิร์นจะเป็นของขวัญวันเกิดมะกรูดหรือนี่
ชื่อที่ทุกคนคุ้นเคย " ดาว "
ใครจะช่วยใบเพริน์ได้นะพระเอกเราหรือเปล่า
ฝากตัวด้วยได้ไหมครับ ลูกพรี่ ริวกะ
ก๋อยกรูด อยู่นิ่งๆ พี่ริวจัดให้ความสามารถพิเศษ "รวย"
ขอขอบพระคุณมากๆๆเลยขอรับ
นายริวจะได้เมียเพิ่มก็ครานี้หละ น้องใบเฟรินคือรายต่อไป จริงไหมนะขอรับ อิอิอิ
เจอเพื่อน กรูดไม่เสียสซิง
นายริวพูดประโยคเดียวว่ารวยก็รวยจริงเนอะ ว่าแต่พามาเที่ยวที่นี่มีแผนอะไรเกี่ยวกับใบเฟรินหรือเปล่านะ
งานนี้สนุกแน่ๆ จัดไปริว
ริวตั้งใจจะมาช่วยใบเฟริน์หรือเปล่านะ
ได้ไฟเขียวจากรุ้งพลอยแล้ว นายมังกรของเราก็ไม่ต้องเครียดแล้วสินะครับ
รออ่านบทรักของริวกับใบเฟริน
รอร้านเกะเชียงใหม่ด้วย
ขำก็ตรง "กูรวย" นิแหละ
ได้ไฟเขียวจากรุ้งพลอยแล้ว นายริวกะก็ไม่ต้องเครียดแล้วสินะ เป็นคนรวยนี่ดีเนาะ แต่จะช่วยใบเฟิร์นได้ยังไงกันนะ
ระวังนะ ประกาศออกไปว่า บ้านกูรวย มีมีคนไม่พอใจเอา
::Fighto:: จดจ่อรอคอยมาแสนนาน ถึงกับต้องไปอ่านย้อนหลังกันหลายรอบขอเปิดก่อนอ่านเลยนะครับ
::KO:: ก็รู้แหละว่าพี่มังกรเก่งแต่เล่นซะเครื่องพังแบบนี้ใครจะกล้าหือกับพี่
ว่าแต่เบาๆกับน้องใบเฟิร์นหน่อยนะ แต่ถ้าให้เดาผมว่ามีหักมุมไม่ได้จัดแน่ๆเลย โดนมาหลายตอนล่ะแบบนี้
สงสัยได้มีเรื่องกันในนี้กับพวกที่หมั่นไส้แน่เลย
เป็นตอนแรกที่อ่าน เรื่องนี้แบบอ่านเต็มๆตอน
จะกลับไปอ่านตั้งแต่ตอนแรกจริงๆครับ
บ้านรายเหมาที้งร้านให้มะกรูดไปเลยลูกพี่
สงสารใบเฟิร์น
สุดยอดจริง ๆ ริว เพื่อน ๆ สบายเลย บ้านกูรวย
แต่จะเจอเฟิร์นไหม
บ้านรวย อยากมีโมเมนท์แบบนี้บ้าง
ถึงกับต้องกลับมาตอบอีกครั้ง
ใบเฟิร์นน่ารักอ่ะ
ริวกับใบเฟิร์นจะเจอกันที่นี่หรือเปล่าแล้วริวจะช่วยใบเฟิรฺนไหม
ใบเฟินร์จะรอดตัวรึว่าจะโดนจองตัวก่อนรึปล่าวครับ
ใบเฟิร์นจะเสียซิงให้กับใครหรือว่านายริวจะเหมาหมด
พาน้องมาจัดปาร์ตี้สวิงกิ้งซักคืณ
จัดไปครับนายริวช่วยใบเฟิร์นให้ได้เมียอนุญาตแล้วครับ edit ขอบคุณครับที่ไปช่วยน้องใบเฟิร์น รอตอนต่อไปอยู่นะครับ
เยส เข้ บ้านกูรวย ต้องตามด้วย มึงรู้มั๊ย พ่อกูเป็นใคร ด้วยป่าว? 55 หยอก หยอกนะครับ
ใบเฟรินตะเปิดซิงกรูด หรือ ริวจะเปิดซิงใบเฟรินกันนะ
555....บ้านกูรวยคำนี้ชัดเจน
เรื่องนี้แหละที่1ในดวงใจ
ขอให้ใบเฟิร์นเจอกับริวก่อนเถอะ อย่าให้ไปกับคนอื่นเลย
ลุ้นว่าจะหักมุมไหมครับ เฟิร์นจะได้กับคนที่เฟิร์นแอบรักอย่างพี่ริวป่าว หรือจะโดนใครเปิดซิงไปก่อน
ให้ใบเฟินกับมะกรูเถอะ
ริวกะทำตัวได้สมกับเป็นทายาทของอิซานางิกรุ๊ปจริงๆ เลี้ยงเพื่อนอย่างดี ใบเฟิร์นจะโดนใครน้าา
ดูแล้วก่อนจะเปิดซิงกัน น่าจะได้มีเหตุปะทะกันก่อนนะเนี่ย แอบสงสัยอีกอย่างว่า angel club กับ angel mood นี่ที่เดียวกันไหมหว่า
ในที่สุดก็กลับมา ผมรอคอยเรื่องนี้มากเลยครับ
รอเทพวายุมานานมากนายโทนติดตามครับ
เจอ ใบเฟิร์นรึปล่าว
อยากรู้ว่ามะกรูดจะเปิดซิงกับใบเฟินหรือเปล่า
บ้านรวย จบเลย ไม่มีใครกล้าเถียงละ55
ได้เฟิร์นมาดูแลอีกคนก็ดีน่ะ
กรูดจะได้เปิดซิงมั้ยน่ะ น่าจะมีเรื่องกันก่อนแน่ๆ
ถ้าเปิดกับใบเฟิร์น ริวจะเสียดายไหมนะ
แต่สงสัยคงเปิดกับกลุ่มที่ตามมาก่อนล่ะม้าง
จะบังเอิญมาเจอใบเฟิร์นหรือเปล่า ถ้ามาเจอจริงนี่เหมือนจะเป็นแผนริวกะหรือเปล่า ดูแนวน่าจะเป็นโอกาสที่ริวกะจะได้ช่วยใบเฟิร์นรอบนี้ละมั๊ง สำคัฐรอบนี้ดูท่าว่าริวจะได้จัดการพวกที่มาเขม่นด้วยซะมั๊ง
นี่มันความสามารถพิเศษของแบทแมนนิ
ในเมื่อเจ๊ติดแล้ว ต้องเล่นตัวครับ ให้ออกอาการลงแดงอยากอ่าน แต่อาจจะเสี่ยงต่อสวัสดิภาพของคุณโทนเอง
มีเรื่องบู๊อีกแหงๆ
รอมานานเลยครับ คิดึถง
ขอบคุณครับ.. คงจะเป็นหนทางที่ริวคิดจะช่วยใบเฟิร์นหรือเปล่า... แต่.. ใบเฟิร์นชอบริวไม่ใช่เหรอ..
อยากพูดคำนี้มั่งจังครับ บ้านกูรวย!!
อีก30%ที่เหลือมาต่อแล้ว
งานนี้มีศึกชิงใบเฟิร์นกับแก๊งลูกค้าแน่นอน มะกรูดน่าจะอด พี่เวย์น่าจะคาบไปกิน
นานแค่ไหนก็รอครับ
ติดเรื่องนี้เหมือนกันครับ
นี่สินะความสามารถที่แท้จริงของริวกะ "กูรวย" 55555 สั้นๆได้ใจความ
จบแบบนี้ทำร้ายนักอ่านมากครับ5555 ยังไงก็จะตั้งตารอต่อไปนะครับผมมมม
ใบเฟิร์นทำงานที่นี่น่ะเอง ริวและเวย์จะช่วยใบเฟิร์นได้ไหมนะ
ออร่าดาวเด่นของร้านจะมาสู้ออร่าของนายน้อยมังกรริวกะได้งัย..การที่ริวกะพาเพื่อนๆมาเที่ยวที่ร้านใบเฟิร์นทำงานนั่นแสดงว่ามีจุดประสงค์แอบแฝงนายน้อยแห่งโอซางิไม่เคยทำอะไรเสียเปล่าแน่ๆ..
ริวกะจะได้ช่วยเพื่อนมีความสุขหรือจะมีความสุขเสียเองสาวๆรอคิวเพียบ
ช่วยใบเฟริ์นให้ได้นะนายริวเอามาดูแลเลย
ในร้านนี้จะเจอ ใบเฟรินใหมน้อ เหมือนจะเป็นคนล่ะร้าน angle club กับ angle mood
ป๋าริวจ่ายเองแบบนี้ สนุกหละ
บังเอิญ บังเอิญ ไม่เจตนาเลยจริงๆๆ
คนมีตังค์ทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด
ใครจะคู่กับใบเฟริ์น
"บ้านกูรวย" คำนี้นึกถึง แบทแมนขึ้นมาเลยครับ I'm rich. ::Oops::
"พี่หมิวกับพี่เตยติดเรื่องเทพวายุแล้ว" ::Oops:: ได้แนวร่วมมาอีกสองคนแล้ว
ริวสายเปย์
มะกรูดมาเปิดซิง ใบเฟิร์นก็จะโดนริวเปิดเหมือนกัน
นายริวไม่คิดจะทำอะไรบ้างเลยเหรอ....ใบเฟิร์นกำลังเดินไปสุดทางแล้ว
หมั่นไส้ความคนรวยของนายริวจริงๆ ครับ ::Touchy::
คำนี้กินใจมาก"บ้านกูรวย"...ยอมให้กะนายมังกรเลย.555++😂
เจอคำตอบพี่ริวงี้หมดคำเถียงเลย หวังว่าจะช่วยใบเฟิร์นได้นะ มีทางออกที่ดี น้องพลอยอนุญาติแล้วพี่ริวเอาให้เต็มที่เลยนะครับ
คิดว่าดาวนี่จะเป็นเลขาของมอมหรือภูตตนอื่นที่โหดๆ เหมือนมินต์ซะแล้ว งานนี้พี่ริวทิ้งบอมส์ไว้เพื่อนๆ น่าจะแห้งพี่เวย์ก็จะไหวหรือปล่าวนะ
มีเจ้หมิวและเจ้เตยเป็นแนวร่วมอ่านเทพวายุ งานนี้คุณโทนคงช้าไม่ได้แล้ว คงโดนทวงทุกสัปดาห์เลยมั้ง
คำเดียวจบจริงๆ
นายมังกร เพิ่งโชว์รวย ออกจากปากตัวเองเป็นครั้งแรก เลยมั๊ง
ริวกะไม่เคยพูดแบบนี้คงอยากเลี้ยงเพื่อนจริงๆ
บ้านกูรวย555 ชอบคำนี้
ชอบความอบอุ่นที่ริวมีให้ใบเฟรินมากๆครับ
นายน้อยจะได้ใครนะ
รอนานมาก สงสารใบเฟิร์น
แทนที่จะได้เปิดซิง น่าจะต้องฝ่ากงตีนก่อนแน่ๆ
ผิดคาด แค่โชว์พลังเฉยๆ ส่วนน้องใบ น่าจะไม่เสียตัว รอๆตอนหน้าครับ
บ้านกูรวย แหม่ๆๆๆๆ เป็นคนอื่นพูดอาจมีหมั่นไส้ได้แต่นี่เป็นพี่มังกรทำไมฟังแล้วรู้สึกลื่นหูไปเลยแหะ
ถ้ามีเพื่อนดีๆแบบนี้ คำว่า บ้านกูรวย แค่คำคำนี้ ก็สุดๆละกับเพื่อนดีๆแบบนี้
สรุป angle club กับ angle mood มันร้านเดียวกันมั้ยนี่
ริวจะเปิดซิงเฟริ์นไหมเนี่ย
ใครจะเป็นผู้โชคดี ได้เปิดซิงใบเฟรินร์ หรือริวจะได้ช่วยเฟรินร์ไว้อีกครั้ง
ริวกะคือตั้งใจมาช่วยใบเฟิร์นโดยตรงสินะ ถึงได้ชวนมาที่ร้านนี้
ริว ต้องช่วยใบเฟิร์นอยู่แล้ว บทของพระเอกก็ต้องเป็นแบบนี้แหละ แต่ปล่อยใบเฟิร์นให้คนอื่นเปิดซิงก็ดีนะ เปลี่ยนบรรยากาศ
ครบองค์ที่ค้างคา ไรท์พูดถึงปาล์ม บ้าง จะได้ไม่ลืม มันต้องเชื่อมต่อแน่ๆ ส่วยโกยก๋อย มีบทบาทมากกว่าติ่งญี่ปุ่น ถือว่า โชว์ตัวดีเลย
ริวต้องช่วยใบเฟิร์นอยู่แล้ว
ลุ้นเลย ว่าจะออกทรงไหนกับใบเฟิร์น
เผลอๆริวเป็นเจ้าของร้านอีกต่างหาก
อย่าว่าแต่หมิวติดเลย fc ทุกคนก้อติดงอมแงมดลยคับ มีตลก มีบู๊ มีหวาน ครบรสเลยรื่องนี้ ชอบมากคับท่านถ้าเอามาทำเป็นละคร การ์ตูน หรือหนังน่าสนุกคับ
ดีใจ ใบเฟิร์น ไม่โดนพวกนั้น แถมยังบอกว่าเป็นของริวด้วย
คงช่วยเฟิร์นไว้ได้ทันน่ะนายมังกร
บ้านกูรวย คำเดียวจบทุกอย่าง555
ป๊ามาก รอบนี้
นั่งขำตรงบ้านกูรวยนึ่แหละ
สรุปใบเฟิร์นนี่.นับรวมได้หรือยังคับ..หรือว่าต้องรอไปก่อน
ก๋อย เล่นคนต้อนรับเลยมะ
ริวคงจะเป็นคนจองใบเฟิร์นแน่เลย
ใครจะออฟเฟิร์นไปน๊าา
"บ้านกูรวย"คำนี้หมายความว่าทำอะไรก็ได้ตามที่ใจต้องการงั้นเหรอ ริวกะจะมำอย่างไรกับใบเฟิร์นอยากรู้จังและความผูกพันธู์จะมีต่อไปหรือไม่ตามที่รุ้งพลอยว่าไว้
พาก๋อยมาขึ้นครู ไม่ใช่ขึ้นกับใบเฟิร์นหรอกนะน่ะ
ใบเฟิร์นจะไปกับใคร
วรรคเด็ดเลยครับ "บ้านกุรวย"...
ว่าแต่มาที่แบบนี้จะมีพวกเจ้าถิ่นมากวนไหม
อยากตอบแบบนี้มั่ง ต้องทำไง
เคยเจอโมเม้นนี้นะ บ้านกูรวย เพื่อนพูด ผมเป็นแบบ มะกรูด
รอมาเนิ่นนาน ต้องกลับไปจูนเนื้อเรื่องสักฟน่อยละครับฮ่าๆ
รอลุ้นอนาคตน้งใบเฟิน
กำลังจะไปช่วยเมียคนใหม่ ใจเย็นไว้โยม ขอบคุณครับ
นี่แหละครับบ้านคุณชายรวย
::WooWoo::ถ้าทีบ้านรวยช่วยน้องใปเฟิร์นซักสองดริ้งนะพี่ริวกะ
จะเจอใบเฟิร์นมั้ยนะ ริวช่วยด้วย
ศึกชิงใบเฟิร์น แต่ บ้านกูรวย น่าจะเอาไปได้
soรอ
มะกรูดจะเปิดซิง แต่พี่มังกรน่าจะได้เปิดซิงสาวเสื้อชมพู ::GiveMe::
ต้องมาเจอริวแน่ๆ
น่าอ่านมาก
55555 บ้านกูรวยย จี๊ดมากก
ริวกะช่วยใบเฟิร์นให้ได้นะ
ริวคงได้ช่วยเฟิร์นก็วันนี้แหละ ส่วนเจ้ากรูดก็จัดคนอื่นให้ไป หรือว่าเจ้ากรูดจะเอาเฟิร์นซะเอง แต่ยังไงก็อย่ามีเรื่องกับไอ้กลุ้ม 2-3 ตัวที่มันทำสายตาดูถูกนะ
เลี้ยงวันเกิดเพื่อนทั้งที มีหรือที่พี่ริวจะไม่จัดเต็มให้เพื่อน
ต่อยทีเดียวเครื่อง Punch Matchine พัง ใครกล้ามีเรื่องด้วยก็แปลกเกินไปแล้วละครับแล้วพี่ริวพาน้องใบเฟิร์นไปไหนต่อครับนี่ ชักสงสัย
นายริวจะเจอกับเพื่อนสาวนางจะว่ายังไง
ริวกะโดนสาวๆฟันแน่โดนสาวมองอีกแล้ว
ริวพิชิตศึก
ใครจะช่วยเฟรินได้นะ.
ท่าทางจะมีบู๊ก่อนนะครับเนี่ย คงจะมีการเปิดศึกแย่งสาวกันแน่เลยยย
สงสัยเหมือนจะมีเรื่องตามมา
บ้านกูรวย งิ
::Sobad::ริวไปช่วยเร็วนะริวจะขายแลัว
สงสัยริวกะจะได้ซื้อบริการใบเฟิร์นละ
::Hmmm::
คงได้เมียเพิ่มมาอีกคนแล้วนะพี่มังกร
คำเดียวรู้เรื่อง แล้วก็เพิ่มใบเฟิร์นมาอยู่ในฮาเร็มเลย
เฮ้อบ้านกูจน
ไอ้กรูด จะได้เปิดซิงใบเฟิร์น
ม่าย......
ระหว่างรอร้านเกะเปิด ขอกลับมาอ่านตอนเก่าๆๆไปพลางๆๆก่อนนะขอรับ อิอิอิ
รอมาเนิ่นนาน ต้องกลับไปจูนเนื้อเรื่องสักฟน่อยละครับฮ่าๆ
รอลุ้นอนาคตน้งใบเฟิน
จบไหมครับสหาย ครับเดียวสั้น ๆ บ้านกูรวย
4 หนุ่มไป Angle Mood ส่วนใบเฟิร์นอยู่ Angle Club ที่เดียวกันมั้ยอ่ะ แต่ใบเฟิร์นบอกว่ากำลังจะไปรับแขก ร้านนี้อนุญาตให้ขายด้วยเหรอ เธอตัดสินใจเองว่าจะยอมรับชะตากรรมของเธอ ไม่อยากให้คนรอบข้างเดือดร้อน แล้วริวจะช่วยใบเฟิร์นได้มั้ย
เจอใบเฟิร์นแน่นอน
ขอบคุณครับ
มีเมียได้หลายคนได้
แต่ในชีวิตจริงจะบริหารยังไงก็อีกเรื่อง
เจอกับเฟินแน่ๆจะเกิดอะไรขึ้นไหมน้อจารย์ทำผมแย่หลังสมัครไอดีได้บอกตรงๆตามงานอยู่คนเดียวเนี่ยอ่านจนจะเกือบทุกเรื่องแล้ว
ใจดีที่พาเพื่อนมาเปิดซิงเลยกลายเป็นลูกพี่ใหญ่ไปซะแล้ว
ใบเฟริน
...เก็บเข้ากิลด์ซะ...
นายน้อย ช่วยใบเฟิร์นหน่อยสิครับ
" บ้านกูรวย " คำเดียวที่สั้นแต่มีความหมาย!!
ทุกคนมีกรรมเป็นของๆตน
ใบเฟิร์นน่าเป็นห่วงมาก
ป๋าริวกะ ซื้อใจน้องใบเฟิร์นเลยยย
เป็ดตัวใบเฟิร์นที่ร้านเหล้าแน่
รวย จบไหมเพื่อฝน 55