สำหรับเพื่อนๆ ที่ยังไม่ได้เป็นสมาชิกเว็บอยากอ่านส่วนที่ซ่อนไว้ ในนั้นจะลงช้ากว่าที่เว็บนี้หนึ่งตอนนะครับ
https://www.tunwalai.com/v2/story/499798
Darkness Circle / วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 33
ยามเช้าที่บ้านเช่าหลังเล็กมีอาณาบริเวณรอบๆ อยู่พอสมควร รายล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่น้อย ตัวบ้านแยกออกมาห่างจากชุมชนพอสมควร เป็นบ้านที่อ๊อดช่วยจัดการเป็นธุระจัดหาให้เจษฎามาหลบซ่อนตัวขณะทำตามแผนการ ซึ่งเขามาก็อยู่ที่นี้ได้สองวันแล้ว ที่หลังบ้านมีใต้ต้นไม้ใหญ่ ชายร่างผอมสูงยืนมองค้อนในมือด้วยสายตาและใบหน้าที่เจ็บปวดขณะกำลังทดลองทำอะไรบางอย่าง และเขาก็เริ่มทำอย่างนี้มาตั้งแต่วันแรกที่มาอยู่แล้ว
เจษฎาเอามือซ้ายวางทาบไปบนต้นไม้ใหญ่แล้วใช้ค้อนทุบใส่มือตัวเองนับสิบครั้งสร้างเจ็บปวดแสนสาหัสชนิดว่าถ้าเป็นคนอื่นกระดูกมือคงจะแหลกเละเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและคงไม่สามารถกลับมาใช้มือได้เป็นปกติอีก แต่ชายหน้าเข้มกลับสามารถยกมือขึ้นมาแล้วขยับนิ้วกำมือแบมือได้อย่างไม่น่าเชื่อ ถึงแม้ใบหน้าของเขาจะเหยเกเพราะรู้สึกเจ็บปวดก็ตาม ที่เขากำลังทำอยู่คือเรียนรู้วิธีการจัดการความคิด เพื่อไม่ให้สมองของเขาเตลิดไปกับความเจ็บปวดที่ได้รับ
จากนั้นเจษฎาก็ใช้ความคิดและสมาธินำทางให้ความร้อนที่รู้สึกได้ตามผิวหนังทั่วร่างหลังจากที่ถูกทุบด้วยค้อนให้ไหลมารวมกันที่มือขวา เขาโยนค้อนทิ้งลงกับพื้นแล้วกำหมัดขวาแน่น รู้สึกถึงความร้อนที่สะสมอยู่แล้วชกเข้าใส่ที่ต้นไม้ใหญ่หนึ่งครั้ง กำปั้นประทะเข้ากับต้นไม้ใหญ่เกิดเสียงดังสนั่นความแรงของหมัดส่งผลให้ลำต้นโยกโงนเงน กิ่งไม้ใบไม้ร่วงหล่นเต็มพื้น และทิ้งรอยหมัดฝังลึกลงไปในเนื้อไม้ขนาดใหญ่กว่ากำปั้นของเขาเล็กน้อยกับรอยแตกร้าวที่พื้นผิวของต้นไม้ใหญ่บริเวณรอบๆ รอยหมัด
เจษฎาทึ่งกับสิ่งสามารถที่เขาทำได้ แต่นี่ก็เป็นความสำเร็จเพียงไม่กี่ครั้งจากการลองทำก่อนหน้านี้หลายต่อหลายครั้ง ยังไงซะความสามารถที่ได้มานี้ก็มีประโยชน์กับเขามาก แม้ว่าเวลาที่จะใช้ต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวดก็ตาม ระหว่างที่รอให้ความเจ็บจางลง เขาก็นึกถึงข้อมูลที่อดีตนักโทษชราอธิบายถึงสิ่งนี่ให้เขาฟังไปพลางๆ
..................................................
"ตกลงลุงสักยันต์อะไรให้ผมกันแน่เนี้ย บอกตามตรงนะผมเริ่มจะกลัวแล้วนะมันมีอาถรรพ์ลี้ลับอะไรรึเปล่า" เจษฎามีสีหน้าวิตกกังวลแม้คนที่คุยด้วยจะเห็นได้ไม่ชัดในความสลัวก็ตาม แต่น้ำเสียงของเขาก็ช่วยยืนได้ดี
"จะไปมีอาถรรพ์อะไรได้ยังไง ข้าก็บอกเอ็งแล้วว่าข้าไม่ใช่คนมีของไม่ใช่คนมีวิชา ข้าก็แค่ช่างสักธรรมดา" อดีตนักโทษชราอธิบายเรียบๆ ยืนยันแบเดิมกับเมื่อสิบปีก่อน
"แล้วทำไมผมถึงยิงไม่เข้าละ โดนทำร้าย รถชน ก็ไม่เป็นอะไร ไม่มีรอยแผลรอยช้ำด้วยซ้ำ" เจษฎายิ่งคิดตามก็ยิ่งไม่เข้าใจทวีความสงสัยเมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันสวนทางกับคำตอบที่ได้รับ
"อืม...จะอธิบายยังไงดี เอาเป็นว่าไม่ใช่ว่าข้าสักยันต์อะไรให้ แต่เป็นข้าเอาอะไรมาสักให้เอ็งต่างหาก" อดีตนักโทษชราปั้นหน้าเครียดอยู่ในความมืด พยายามเรียยบเรียงข้อมูลที่เขามีเพื่อที่จะอธิบายให้เจษฎาเข้าใจ
"ขยายความหน่อยสิลุง"
"ของเหลวสีดำที่ข้าใช้สักให้เอ็ง ไม่ใช่น้ำหมึกธรรมดาทั่วไป"
"แล้วมันคืออะไรละลุง"
"ข้าก็ไม่รู้" นักโทษชราตอบแบบขอไปที
"อ้าวทำไม่อย่างงั้นละ" น้ำเสียงของเจษฎาออกอาการผิหวัง
"ก็ไม่รู้จริงๆ นี่หว่า รู้แค่ว่ามันทำอะไรได้เพราะคนที่ใช้มันก่อนหน้าเอ็งเขาเอาฝากไว้ให้ข้าช่วยเก็บรักษาแล้วก็ให้ข้อมูลมาบ้างแต่ไม่ได้รู้ทั้งหมด"
"แล้วคนที่ใช่ก่อนหน้าผมละ เขาไปไหนแล้วละ" เจษฎาพยายามสืบสาวหาความจริง เพราะไม่รู้ว่าสิ่งที่อยู่ในผิวหนังของเขามันจะส่งผลดีผลร้ายมากน้อยแค่ไหน แต่ก็สบายใจได้อยู่บ้างที่ผ่านมาสิบปีแล้วยังไม่ส่งผลเสียอะไรให้เห็นได้ชัด ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังอยากได้ข้อมูลเชิงลึกอยู่ดี
"ตายแล้ว" อดีตนักโทษชราตอบเสียงเรียบ
"อ้าว...งั้นก็ช่วยบอกหน่อยละกันว่ามันทำอะไรได้บ้าง"
"คนใช้ก่อนหน้าเอ็งเขาบอกกับข้าว่า ของเหลวนั่นจะฝังตัวอยู่ในชั้นผิวหนังของผู้ใช้ทำให้ผิวหนังของผู้ใช้มีความทนทานและมีคุณสมบัติดูดซับและจัดเก็บพลังงานจลน์ ทำให้พลังงานไม่สามารถเข้าไปสร้างความเสียหายให้กับอวัยวะด้านในได้"
"อย่ามาหลอกกันดีกว่าลุง ไม่ใช่หนังซุปเปอร์ฮีโร่สักหน่อย แล้วถ้าเป็นอย่างที่ลุงว่าจริงทำไมมันยังเจ็บยังล้มยังกระเด็นอยู่เลยละ" ถึงอดีตนักโทษชราจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังหนักแน่นไม่เหมือนกำลังโกหก เจษฎากลับรู้สึกว่าสิ่งที่อดีตนักโทษชราบอกนั้นขัดกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา
"มันเป็นความเจ็บเทียมที่ของเหลวนั่นจำลองความรู้สึกขึ้นมาแล้วส่งไปที่สมอง ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะร่างกายได้รับบาดเจ็บจริงๆ แต่ไอ้ความเจ็บเทียมที่ส่งไปที่สมองทำให้สมองสั่งการให้ร่างกายมีปฏิกิริยาตอบสนองสอดคล้องกับแรงกระทำเลยทำให้เกิดการเสียงหลักล้มหรือกระเด็น ถ้าเอ็งสามารถควบคุมสมองให้ปล่อยผ่านความรู้สึกพวกนั้นได้ ก็จะไม่มีปัญหากับการทรงตัวหรือการเคลื่อนไหว"
"แหม่...พูดอย่างกับเป็นนักวิชาการ" ลึกๆ เจษฎาก็เห็นด้วยอยู่ไม่น้อย ถ้าผิวหนังเขาไร้ความรู้สึกเพราะดูดซับพลังงานจากแรงกระทำไปหมดก็คงจะไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ โดยเฉพาะเรื่องบนเตียง เพียงแต่เขาก็อดสงสัยสัยไม่ได้กับคำพูดที่ไม่ใกล้เคียงกับภาพลักษ์ของอคีตนักโทษชราที่เหมาะจะพูดคุยเรื่องไสยศาสตร์มากกว่าวิทยาศาสตร์แบบนี้ ก่อนจะถามเรื่องที่เขาติดใจอยู่อีกอย่างออกไป "แล้วทำได้แค่ดูดซับเองเหรอ"
"ข้าแค่จำมาบอกให้เอ็งฟังอีกที แต่ก็ไม่ใช่ว่าดูดซับอย่างเดียวหรอกนะ เพราะพลังงานที่ดูดซับมามันไม่ได้หายไปไหนไหลเวียนอยู่ตามผิวหนังนั่นแหละ คนใช้ก่อนหน้าเอ็งบอกข้าว่าถ้าควบคุมได้ก็จะเอาพลังงานนั้นมาใช้ได้ แต่จะเอามาใช้ยังไงก็มีแต่คนที่ครอบครองเท่านั้นที่จะรู้ได้"
เจษฎาเข้าใจความหมายได้บางส่วนเพราะเขาเหมือนจะเคยใช้ออกมาได้โดยไม่ได้รู้ตัวเมื่อก่อนหน้านี้ จากที่เขาฟังมาทั้งหมดของสิ่งนี้น่าจะมีค่ามากในหลายๆ ความหมาย การที่อดีตนักโทษเลือกส่งมันให้กับเขาตั้งแต่ตอนที่เขายังเป็นนักโทษมันดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย มันจะต้องมีอะไรแอบแฝงแน่นอน
"...ทำไมลุงถึงใช้มันกับผมละ" เจษฎาลองหยั่งเชิงดูโดยไม่หวังจะได้คำตอบ แค่อยากดูทีท่าของอดีตนักโทษชราเท่านั้น
"ถึงเวลาเอ็งก็จะรู้เอง..." อดีตนักโทษชราตอบกลับมาเสียงเรียบ หน้านิ่งจนเจษฎาดูไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
..................................................
เจษฎาหยุดคิดถึงเรื่องคืนนั้นแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่มองดูร่องรอยความเสียหายที่เขาทำไว้กับต้นไม้ สุดท้ายก็ไม่ได้รู้แน่ชัดว่าอะไรที่อยู่ในตัวของเขา รู้ได้อยู่อย่างเดียวว่าสิ่งนั้นทำให้ลูกปืน หมัด เท้า มีด ไม้ ทำอะไรร่างกายเขาไม่ได้แน่ๆ ที่เขาต้องทำอย่างเร่งด่วนตอนนี้ก็คือหาวีธีรับมือกับความเจ็บเทียม เรียนรู้ถึงขีดจำกัดของแรงกระทำที่ของสิ่งนั้นจะรับได้ และฝึกการใช้พลังงานที่ดูดซับไว้ให้เชี่ยวชาญ
ระหว่างที่เจษฎาก้มลงไปหยิบค้อนและกำลังจะทำการฝึกอีกครั้งเขาก็ต้องหยุดการกระทำนั้นเอาไว้ก่อน เมื่อได้ยินเสียงแตรของรถยนต์ดังมาทางประตูรั้ว เขาหยิบหมวกแก็บขึ้นมาสวมแล้วเดินไปหลบที่ข้างบ้าน เมื่อตรวจสอบดูจนแน่ใจแล้วว่าเป็นรถของคนรู้จักจึงเดินออกไปเปิดประตูให้รถกระบะคันนั้นได้ขับเข้ามาจอดในบ้าน
"โห อาจารย์ทำอะไรอยู่ตั้งนานกว่าจะมาเปิด" ไอ้ร่างล่ำหรือฟิลด์ที่เจษฎาเพิ่งจะมารู้ชื่อเอาทีหลัง ชายหนุ่มอายุยี่สิบสามปีที่เพิ่งจะเข้าสังกัดกำนันประเสิร์ฐมาได้ไม่นานแต่ก็ก้าวหน้าในเส้นทางสายคนนอกกฏหมายได้รวดเร็วเพราะเป็นคนจับตัวเจษฎามาให้กำนันประเสริฐได้ เขาเดินลงมาจากรถท่าทางรีบร้อนเหมือนมีเรื่องสำคัญอยากจะพูด
"มันก็ต้องรอบคอบหน่อยสิ ไม่มีใครตามมาใช่ไหม" เจษฎาพูดไปก็มองออกไปทางถนนสำรวจหาสิ่งผิดปกติและคนแปลกหน้า
"ไม่มีหรอกครับ" ฟิลด์ยืนยันท่าทางเซ็งๆ ที่อีกฝ่ายไม่ยอมเชื่อใจ
"แน่ใจนะ" เจษฎาย้ำ
"แน่สิ ผมขับวนตั้งหลายรอบก่อนจะเข้ามา" ฟิลเริ่มหงุดหงิดให้กับความรอบครอบของเจษฎา เขาแสดงออกได้ไม่มากเพราะเกรงใจยาสั่งในตัว
"ดีมาก แล้วได้เรื่องไหม" เจษฎาถามเสียงเรียบ
"ถ้าไม่ได้เรื่องผมจะมาหาอาจารย์ทำไมละ" ฟิลด์ได้ทียั่วโมโหใส่บ้าง
"หน่อย...ทำเป็นย้อน เดี๋ยวก็เสกตะปูใส่ซะดีไหม" เจษฎาทำเป็นขู่ทีเล่นทีจริง ทำเอาไอ้ร่างล่ำหน้าเสียไปทันที
"ไม่เอาดิอาจารย์ ในตัวผมยังมียาสั่งอยู่เลย แล้วถ้าผมเป็นอะไรไปใครจะคอยรับใช้อาจารย์ละครับ" ฟิลด์ตัดพ้อเสียงอ่อน
"ล้อเล่นน่า มาๆ เล่าให้ฟังหน่อย" เจษฎากวักมือเรียกให้ฟิลด์เข้ามานั่งคุยกันต่อที่ชุดม้านั้งหน้าบ้าน โดยไอ้ร่างล่ำได้หยิบเอาโทรศัพท์มือมือถือออกมาเปิดภาพถ่ายสถานที่แห่งหนึ่งให้เจษฎาดู
"ที่นี่แน่นะ" เจษฎาหันไปจ้องตาของฟิลด์ ตรวจสอบว่ามันมีลูกไม้อะไรซ่อนอยู่รึเปล่า
"แน่สิ ผมเสี่ยงมากเลยนะกว่าจะรู้ว่าพวกนั้นพักยาไว้ที่นี่" ฟิลด์จ้องตากลับไม่มีพิรุธอะไรออกมาให้เห็น
"พวกมันซ่อนยาไว้ตรงไหน" เจษฎาถามเสียงเข้ม
"ไม่รู้ครับ" ฟิลด์ส่ายหน้า
"ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องรอให้พวกมันมาเอายาก่อนสินะ ถึงจะลงมือได้" เจษฎาลูบคางใช้ความคิด ความจริงเขาอยากลอบเข้าไปขโมยของออกมากว่า แต่ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็มีแต่ต้องบุกเข้าไปเพชิญหน้ากับแก็งค์ค้ายาตรงๆ เท่านั้น
"ก็คงต้องทำอย่างนั้นแหละครับ" ฟิลด์พยักหน้าเห็นด้วย
"แล้วคนที่รับผิดชอบเรื่องพวกนี้ละ มีข้อมูลไหม"
"หามาเรียบร้อยแล้วครับ บ้านมันก็อยู่ไใกล้ๆ ฟาร์มนั่นนะแหละ อาจารย์ต้องระวังหน่อยนะ ไอ้นี่มันคุมพวกวัยรุ่นแก็งค์รถซิ่งด้วย ถึงจะกระจอกแต่มันมีกันหลายคนเลย"
"แค่พวกขี้ยาทำอะไรฉันไม่ได้หรอก" ความจริงเจษฎารู้ข้อมูลในส่วนนี้จากเสี่ยพิพัทธ์มาก่อนแล้วเพียงแต่ต้องการยืนยันความถูกต้องของมูลจึงให้ฟิลด์ไปสืบมาให้ ซึ่งข้อมูลทั้งสองแหล่งก็ตรงกัน ทำให้เจษฎามั่นใจทที่จะทำการวางแผนต่อไป ทว่าก็ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่เขาต้องยืนยัน "ว่าแต่กำนันไม่ระแคะระคายอะไรเลยใช่ไหม"
"กำนันไม่รู้เรื่องหรอก ล้มหัวฟาดพื้นเข้าโรงพยาบาลไปให้หมอดูอาการยังไม่ออกมาเลย วันนี้ก็ยังให้คุณจ๋านิมนต์พระมาทำบุญรดน้ำมนต์ปัดรังควานที่บ้านอีก ช่วงนี้คงไม่มีกะจิตกะใจไปสนเรื่องอื่นหรอก"
"มันจะไปเอาของเมื่อไหร่" เจษฎาถามต่อ
"คืนนี้ครับ"
...ไอ้เวร... นี่เป็นคำแรกที่วิ่งเข้ามาในสมองของเจษฎา คำตอบของไอ้ร่างล่ำเล่นเอาเจษฎาไม่มีเวลาที่จะได้เตรียมตัวเตรียมใจอะไรเลย เขาคงต้องลงมือทันทีเพราะไม่รู้ว่าพลาดโอกาสนี่ไป ก็ไม่รู้ว่าจะต้องรอไปอีกนานแค่ไหน
..................................................
เช้านี้ณัฐฐาตื่นขึ้นมาด้งยความรู้สึกที่ดีกว่าเมื่อสองวันก่อนเล็กน้อยเพราะสองคืนที่ผ่านมาเธอนอนหลับได้ปกติดี ไม่มีวิญญาณเจษฎามารังควานตามหลอกหลอนให้ได้สยิวกายสยองใจ วันนี้สาวใหญ่ไม่ได้ออกกำลังกายอย่างทุกทีเพราะมีงานทำบุญบ้านที่สามีเธอขอให้ช่วยจัดการ หลังจากเธออาบน้ำชำระล้างร่างกายจนสดชื่น เธอก็นึกถึงเรื่องคืนนั้นว่าเป็นความจริงที่เหมือนฝันหรือความฝันที่เหมือนจริง สิ่งเป็นหลักฐานยืนยันก็มีแค่อาการปวดเมื่อยตามตัวและผ้าปูเตียงที่เปียกชื้นที่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเปียกหรืออะไรอย่างอื่น มันทำให้เธอสงสัยว่าที่เจษฎามาหาเป็นเพราะความแค้น หรือยังมีห่วงเพราะต้องการของที่เธอเอาคืนกันแน่
ณัฐฐาในชุดคลุมอาบน้ำเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วเปิดช่องลับของตู้ที่ด้านในบรรจุกล่องนิรภัยขนาดสามสิบเซนติเมตรปลดล็อคด้วยระบบสแกนนิ้ว เธอทำการเปิดและหยิบของที่อยู่ภายในออกมาดู
ด้วยของชิ้นนี้ที่ซื้ออิสรภาพมาให้เธอได้ถึงสิบปี ซึ่งมันต้องแลกมาด้วยการทำร้ายคนที่รักเธออย่างบริสุทธิ์ใจ และตอนนี้มันก็เป็นสิ่งที่ทำให้เขาคนนั้นต้องมาจบชีวิตลงและถูกฝังโดยไม่ได้ทำพิธีทางศาสนาอย่างถูกต้อง เธอมองมันด้วยสายตาเศร้าสร้อยและหัวใจที่เหมือนมีรูขนาดใหญ่อยู่ตรงกลาง น้ำใสอุ่นๆ ก็ค่อยๆซึมออกมาที่หัวตาและไหลลงมาที่แก้มเนียนแบบบห้ามไม่ได้
"แม่ค่ะ พระที่นิมนต์ไว้ใกล้จะมาแล้ว แต่งตัวเสร็จรึยังคะ" เสียงลูกสาวคนเล็กของบ้านดังขึ้นพร้อมกับเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นมาพอดิบพอดี ดึงสาวใหญ่ให้ออกจากห้วงของความคิด
มือเรียวปาดน้ำใสออกจากตาแล้ววางของสิ่งนั้นไว้ที่เดิม ก่อนจะลงปิดประตูตู้อย่างรีบร้อนแล้วร้องตอบออกไป "ใกล้เสร็จแล้ว เดี๋ยวแม่ออกไป"
หลังจากตอบออกไปณัฐฐาก็เดินไปที่หัวเตียงแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นดูหมายเลขที่โทรเข้ามา ซึ่งก็ไม่ใช่หมายเลขที่เธอรู้จัก สาวใหญ่ใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกดรับสาย
"สวัสดีค่ะ นั่นใครคะ"
"ผมเองพี่จ๋า" ปลายสายรีบตอบน้ำเสียงประหม่า
"โทรมาทำไมอีก" ณัฐฐาส่ายหัวทันทีที่ได้ยินเสียงทศพล
"คือผมมีเรื่องจะขอให้ช่วยหน่อยนะครับ" ทศพลพูดเสียงอ้อน
"ไม่ ฉันบอกแล้วไงว่าจะช่วยแค่ครั้งเดียว" สาวใหญ่ตัดบทไร้เยื้อใย
"นะครับพี่ผมไม่มีทางเลือกจริงๆ ไม่งั้นคงไม่เสี่ยงโทรมากหรอก" ทศพลอ้อนวอนน่าสงสารตามนิสัยที่ชอบใช้ประโยชน์จากความใจอ่อนของผู้หญิง
"แล้วมีเรื่องอะไร" สาวใหญ่ถามเสียงห้วน
"ผมขอเจอพี่ได้ไหมครับ คุยทางโทรศัพท์ไม่สะดวก"
"ได้คืบจะเอาศอก"
"นะครับ" ทศพลอ้อนต่อ
"ก็ได้ นัดเวลากับสถานที่มา" ณัฐฐานึกสงสัยว่าทศพลจะมาไม้ไหนแต่ก็ลองไปฟังดูก่อนคงจะไม่เสียหายเพราะจะได้ถือโอกาสจัดการเรื่องให้มันจบๆ ไปเสียที
..................................................
ค่ำคืนนั้นเจษฎานั่งรถไปกับฟิลด์ไปตามถนนสายรองก่อนฟิลด์จะลดความเร็วลงแล้วเลี้ยวเข้าไปในซอย และเลี้ยวอีกหลายครั้ง ทางที่ผ่านมามีบ้านเรือนชาวบ้านอยู่สามสี่หลังปลูกห่างๆ กัน ตามถนนก็มีไฟเพียงเล็กน้อย ก่อนที่จะเข้าไปจอดแอบอยู่ในซอยห่างจากทางเข้าฟาร์มไก่เก่าที่มีอาคารโรงเรือนสำหรับเลี้ยงไก่ความยาวประมาณสองร้อยเมตรสามอาคารถูกปล่อยให้ร้างมาหลายปีจนดูทรุดโทรม
"มากันนู่นแล้ว" หลังจากที่พวกเขารออยู่ไม่นาน ฟิลด์ก็ชี้ให้ดูรถกระบะที่เพิ่งแล่นผ่านไป เป็นเป้าหมายของเจษฎามาเกือบตรงตามเวลาที่มันสืบมาได้ รถกระบะคันนั้นแล่นเข้าไปจอดที่ลานกว้างภายในฟาร์มไก่ร้าง จากนั้นชายฉกรรจ์ที่โดยสารมากับรถกระบะลงมาสี่คน ท่าทางบ่งบอกได้ว่ากำลังแอบมาทำเรื่องที่ไม่อยากให้มีคนรู้เห็น
เจษฎาเห็นดังนั้นก็เปิดประตูรถเตรียมตัวจะเข้าไปทำตามแผน ยังไม่ทันที่จะได้ลงจากรถก็ถูกฟิลด์ทักเอาไว้ก่อน"อาจารย์แน่ใจเหรอจะไปคนเดียว"
"ก็แน่สิ อยากไปด้วยรึไงละ"
"แฮะๆ ไม่เอาดีกว่า"
เจษฎาส่ายหน้าสังสัยว่าจะเอายังไงกับไอ้ร่างล่ำนี่ดี ถึงมันจะมีประโยชน์แต่ก็ดูไม่ค่อยฉลาดเอาซะเลย สักวันอาจจะสร้างปัญหาให้เขาได้ เขาพักเรื่องนี้เอาไว้ก่อนเพราะตอนนี้ต้องลงมือรวดเร็วเขาเดินฝ่าความมืดเข้าไปในพงหญ้าแล้วหยิบเอาแว่นมองกลางคืนของอ๊อดขึ้นมาสวมจากนั้นก็ลัดเลาะไปตามทางเดินแคบๆ ที่เป็นเส้นทางที่จะพาเขาไปที่ด้านหลังฟาร์มไก่ร้าง
ชายหน้าเข้มเดินหลบอยู่ในเงามืดของอาคารเลี้ยงใก่ใช้แสงจากหลอดไฟแอลอีดีแบบพกพาจากอาคารหลังหนึ่งที่พวกมันหายเข้าไปเป็นเครื่องนำทาง เขาเคลื่อนที่อย่างระมัดระวังจนไปถึงอาคารที่เหล่าชายฉกรรจ์กำลังขนห่อบางอย่างออกมาจากหลุมแล้วเก็บใส่กระเป๋าใบใหญ่กันอย่างขะมักขะเม้น เขาสุ่มดูอยู่จนแน่ใจว่าพวกมันไม่ได้รับรู้ถึงการมาของเขา ก็ลอบย่องเข้าไปใกล้ๆ พวกมัน
"เสียงอะไรวะ" หนึ่งในพวกมันพูดขึ้นเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาจากด้านหลัง
เจษฎาปราดเข้าไปทำร้ายไอ้คนที่อยู่ใกล้ตัวเขาที่สุดด้วยดิ้วเหล็ก ฟาดเข้าไปตรงกลางกระโหลกจนฟุบลงไปกับพื้น แล้วทุบซ้ำไปอีกหลายครั้ง เสียงแท่งเหล็กกระทบเนื้อเสียงดังชวนสยอง ไอ้สามคนที่เหลือก็เอาแต่งมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกระทันหันด้วยความกลัวและตกตะลึงจนทำตัวไม่ถูก
จนเจษฎาหยุดมือพวกมันถึงจะมีอาการเหมือนได้สติคืนมาแต่ก็ไม่ได้เตรียมตัวรับมือ เจษฎากระโดดถีบเข้าใส่ไอ้คนทางขวามือจนเสียหลักล้มลงไปในหลุมที่พวกมันใช้ซ่อนห่อพลาสติก ก่อนจะหวดดิ้วเหล็กใส่ก้านคอไอ้คนทางซ้ายทีเดียวส่งร่างมันลงไปนอนกับพื้น แล้วตามไปกระทืบใส่ไอ้คนในหลุมต่อแบบไม่ต้องนับจำนวนครั้งจนมันนิ่งไป
เจษฎาทีออกแรงต่อเนื่องมีอาการหอบให้เห็นเล็กน้อย แล้วหันมาแสยะยิ้มที่มุมปากให้ไอ้คนที่เหลือ ที่กำลังยืนตัวสั่นงันงกเหมือนไม่มีกำลังใจที่จะทำการต่อสู้และกำลังหวาดกลัวว่าจะเหยื่อรายต่อไป
"เฮ้ยขอโทษทีกูมาช้าไปหน่อย..." เสียงชายฉกรรจ์ดังขึ้นมาก่อนจะทิ้งให้เสียงหายไปเมื่อเห็นภาพชายสามคนถูกเล่นง่นจนหมอบอยู่กับพื้น ก่อนที่มันคนนั้นจะโพล่งออกมาเสียงดังลั่น "มึงเป็นใครวะ"
เจษฎาหันกลับไปมองตามเสียงก็พบชายร่างท้วมที่มีใบหน้าเหมือนกับคนคุมงานปล่อยยาเสพติดของกำนันประเสิรฐที่เสี่ยพิพัทธ์ให้ข้อมูลมากำลังยืนทำหน้าเดือดดาล ก่อนจะมีกลุ่มวัยรุ่นเกือบสิบคนทยอยเดินเข้ามาในโรงเรือน หลังจากได้ยินเสียงโวบวายของหัวหน้า พวกมันแต่ละคนแต่งตัวแบบมองปราดเดียวก็รู้ได้ทันที่ว่าเป็นพวกที่ชอบขับรถมอเตอร์ไซค์ซิ่งสร้างความเดือดร้อนให้สังคม ซึ่งบางคนอายุน่าจะยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยซ้ำ
"พวกมึงกลับไปซะ แล้วกูจะไม่ทำอะไรพวกมึง" เจษฎาทำหน้าปั้นยากใช้คำพูดและน้ำเสียงที่เหมือนมีอำนาจต่อรองเหนือกว่าเข้าข่ม ทั้งที่ไม่มั่นใจว่าจะสู้ไหวรึเปล่า
...ไอ้พวกชิบหายมาจากไหนกันเยอะแยะว่า หรือว่าไอ้ฟิลด์มันหลอกกูมาติดกับ แต่ไม่น่าเป็นไปได้ก็มันกลัวยาสั่งซะขนาดนั้น...
"ไอ้นี่มันท่าจะบ้าวะ เล่นแม่งเลย" สิ้นเสียงสั่งการของบุคคลระดับหัวหน้าพวกวัยรุ่นเลือดร้อยก็ล้วงหยิบเอามีดเอาดาบยาวเป็นศอกออกมาจากกางเกงราวกับเล่นกล
เจษฎาเห็นพวกมันเป็นสิบคนมีอาวุธครับมือก็หวั่นใจอยู่ไม่น้อยไม่ใช่เพราะกลัวอาวุธของพวกมัน แค่รู้สึกว่าคงต้องเจ็บตัวอีกแล้วทั้งที่อุตสาห์ลอบเข้ามาเงียบๆ และอยากจะออกไปแบบเงียบๆ เช่นกัน
พวกมันไม่ปล่อยให้เจษฎาได้ตั้งตัววิ่งกรูเข้าไปพร้อมๆ กันตรงเข้ารุมทำร้ายเขา ซึ่งเขาก็วิ่งเข้าใส่พวกมันเหมือนกัน สองฝ่ายที่จำนวนต่างกันลิบลับเข้าตะลุมบอลกัน
เจษฎาต่อสู้แบบไม่กลัวพวกหมาหมู่ คมมีดคมดาบนับสิบกวัดแกว่งฟันแทงอยู่รอบตัวเขจา ที่หลบได้ก็หลบ ที่หลบไม่ทันก็ปล่อยให้โดนไป จนเสื้อเชิ้ตแขนยาวแบบที่ใส่ประจำถูกฟันถูกแทงนับครั้งไม่ถ้วนจนขาดเป็นริ้วๆ เผยให้เห็นรอยสักน่ากลัวและผิวหนังที่ไร้รอยขีดข่วน
เจษฎาอาศัยจังหวะที่ตัวเองถูกโจมตีแล้วอีกฝ่ายเปิดช่องว่างให้สวนกลับด้วยอาวุธในมือจนล้มพวกมันไปได้ทีละคนสองคน แล้วการโจมตีรอบๆ ตัวเขาก็เริ่มเบาบางลง เมื่อพวกวัยรุ่นเริ่มกลัวไม่กล้าเข้าไปปะทะ ได้แต่หลบไปพลางถอยไปพลางจนไปอยู่หลังหัวหน้ามันกันหมด
เจษฎาหยุดออกอาวุธแล้วยืนดูเชิงว่าพวกมันจะทำอย่างไรต่อ ในใจเขาอยากจะให้พวกมันกลัวแล้วหนีกันไปซะที จะได้จบเรื่องแล้วทำตามเป้าหมายต่อเพราะเริ่มระบมไปทั้งตัวแล้ว
"ไอ้พวกเหี้ย มึงจะกลัวอะไรกันวะ" ชายร่างท้วมตวาดใส่พวกลูกน้อง ทั้งที่มันเองก็กลัวจนขาสั่น
"ไม่ให้กลัวได้ไงละพี่ โดนฟันยับขนาดนั้น ไม่มีสักแผล ถ้าไม่ใช่คนมีของก็ผีแล้วละ" พวกลูกน้องเริ่มขวัญเสีย แทบไม่อยากจะคิดว่ากำลังสู้กับอะไรอยู่
"หลบไป ดูสิเจอนี้มึงจะรอดไหม" มือใหญ่ชักอาวุธปืนออกจาเอวแล้วรัวใส่ร่างของเจษฎาแบบไม่นับนัดและไม่สนว่าจะโดนพวกลูกน้องที่นอนกลิ้งเกลือกอยู่ใกล้ๆ ไปด้วยหรือไม่
เจษฎาใช้ท่อนแขนสองข้างยกขึ้นเป็นแนวขวางป้องกันใบหน้าโดยเว้นช่องให้มองลอดได้ แล้ววิ่งสวนลูกกระสุนปืนเข้าหาร่างคนยิง หัวกระสุนวิ่งเข้าปะทะร่างของเจษฎาหลายต่อหลายนัดแต่ก็หยุดดเขาไม่ได้ ร่างผอมสูงเข้าประชิดชายร่างท้วมได้อย่างง่ายดาย พวกลูกน้องที่หลบอยู่ด้านหลังก็แตกฮือไปหลบไปคนละทิศละทาง
เจษฎาใช้กำปั้นที่เขารู้สึกว่ามันกำลังร้อนได้ที่ชกใส่ชายร่างท้วมเข้าที่หน้าท้อง ร่างอวบกระเด็นออกไปก่อนจะกลิ้งเป็นลูกขนุน ชายร่างท้วมฝืนลุงขึ้นมายืนได้ครู่หนึ่ง ก่อนจะทรุดกายลงนั่งคุกเข่าปล่อยของเสียออกทางช่องทางด้านบนและด้านล่าง ส่งกลิ่นเหม็นชวนอ้วกลอยกระจายไปทั่วบริเวณ กลุ่มวัยรุ่นที่เหลือก็หน้าซีดราวกับเจอภูติผีปิศาจ ต่างวิ่งโวยวายออกจากโรงเรือนไปขึ้นรถมอเตอร์ไซค์แล้วขับหนีออกแบบไม่คิดชีวิต
..................................................
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
โหดเกิ๊นน อ.เจษ
อ.เจษฐ์เหมือนไปชุบตัวใหม่มาเลย เก่งสุด
อาจารย์เจตน์สุดยอดคนจริงๆ
จารย์เจษจะโชว์โหดแล้ว
จารย์เจษขาบู๊รอบนี้ แบบนี้ที่หลอกว่าตายจะไม่เปิดเผยเหรออ
หมึกที่ลุงใช้สักนี่ไม่ธรรมดาเลย
อ.เจษพอมีของฟันแทงไม่เข้า เริ่มจะเดินแผนที่วางไว้ล่ะ
เริ่มเรียนรู้ร่างกายใช้ใให้เป็น
วันนี้อาจารเจษมาแนวโหดมากติดตามครับอาจารย์เจษจะได้ของที่ต้องการเมื่อไร
ยังกับมาร์เวล ต้องใช้คำนี้เลยคับผม อย่างมัน ::DookDig::
ถึงเวลาชำระแค้นของอาจารย์เจษแล้ว
มันไมใช่เวทมนต์ มันคือวิทยาศาสตร์ ลุงได้หมึกมาจากวาคานาด้า เอ่อวาคานด้าใช่มั้ย แล้วลุงเอาน้ำหมึกเข้าไปในคุกยังไง ติดสินบนใช่มั้ย ไม่น่าใช่ ประเทศไทยไม่มีเรื่องทุจริตมาเจ็ดปีแล้วนะ
อิทธิฤทธิ์ในตัวเมื่อใช้บ่อยเข้า...อาจารย์ก็เก่งกล้าขึ้นมากเลย...
อ้าวเจษได้ของดีสักไว้ในร่างกายซะแล้วยังรู้ลุยสบายเลย
ได้ของดีมา ขนาดนั้นไม่ต้องกลัวใครอีกแล้ว
มีของดีติดตัวเลย
ได้ทดสอบพลังของหมึกสัก
ตกลงเรื่องนี้มีแนวมนต์ดำบ้างเปล่าเนี่ย
สงสัยสารดำที่สักให้เจษจะมาจากต่างดาวเหมือนเรื่องเวนอม เจษเริ่มจะควบคุมมันได้แล้ว แต่น่าจะมีคนรู้ความลับนี้และกำลังตามหาอยู่เช่นกัน ยังมีสาวตัวเล็กที่ไวเป็นลิงลมอีกที่ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร
ชื่อเสียงที่เกิดจากงานนี้อาจทำให้มีคนสนใจและนำศัตรูมาหาได้ครับ อาจต้องร่วมมือกับจ๋าถึงจะสู้ได้ เดาเอานะครับ
ส่วนทศพลจะถูกจัดการอย่างไรคงต้องรอดูอีกทีครับ
เจษฎาออกศึก
ตอนนี้อธิบายความสามารถของรอยสักได้ชัดเจนมากครับ ไม่ใช่เรื่องไสยศาสตร์ เครื่องรางของขลัง เป็นพลังที่ผ่านการทดลองมาแล้ว คราวนี้หลังจากเรียนรู้คงใช้พลังได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
รอติดตามตอนต่อไปครับ
มีแววหักมุมจากไสยศาสตร์เป็นแนววิทยาศาสตร์อยู่เหมือนกันนะ
อาจารย์เติมทรูรึป่าว เหมือนมาเกิดใหม่
เจษฎาเริ่มมีพลังขึ้นเรื่อยๆจากรอยสัก
จารย์เริ่มมีพลังกับเขาละ จะได้สู้เขาได้บ้าง
มีผลไปถึงเซ็กส์ด้วยเลยมั้ยเนี่ย
นี่เปลี่ยนเรื่องเป็นจอมขมังเวทย์แล้วมั้งครับ
ได้หมึกสักดี แต่อยากรู้ว่าคืออะไร
อาจารย์เจษสู้ไหวไหม
ดูสิว่าจะมีใครมนช่วย
คราวนี้คงสะใจทศพลเป็นแน่แท้ที่ได้..เอา..คืน
โคตรโหดอ่ะอาจารย์เรา อมตะแล้ว
เริ่มใช้ฝีมือที่แท้จริงแล้วอเจษแจ่มเลย
บินเดี่ยวเลยทีเดียว
มันคือหมึกอะไรกันนะอยากรู้จัง แบบอาจารย์เราก็สบายเลยดิ คงกะพันชาตรี
โอ้ย อาจารย์เจษ งานนี้สุดจริงๆ เหมือน พี่ดอม เล่นเป็นหุ่นยนต์ เลย never die
กลับมาจากความตายปลอมๆแล้วหมอเจษจอมขมังเวทย์
ยอดมนุษย์เจษฎาได้ถือกำเหนิดขึ้นมาแล้ว แล้วไอ้สิ่งนั้นมันคืออะไรกันแน่น่ะ
ตั้งแต่ใช้เป็นนี่บู๊แหลกเลยนะจาร555
เหนียวจริงจารย์
พลังแบล็คแพนเธอร์ชัดๆ
หูยๆๆๆๆๆๆ อ.เหมือนอัพเกรดมาเลย
กลายเป็นเอ็กเมนซะแล้วพระเอกเรา
จ๋ายังรักเจษอยู่จริงๆ
ไปเอาไวเบรเนียมมาจากวากันด้าใช้มั๊ย โอ ใครมันจะไปสู้ลูกพี่เจษได้หล่ะทีนี้
บอกได้คำเดียวไอ้อ้วนมึง"ใส้แตก"
เริ่มเฉลยที่มาที่ไปแล้ว จะได้รู้ความจริงซักที
หมัดเดียว เสียวทั้งซอย
ได้ของดีมา ทดสอบเลยนะ
มันเป็นวิทยาศาสร์หรือไสยศาสตร์ ต้องติดตามแล้วหละ ยิ่งอ่านยิ่งอยากรู้ แต่ดิวหายไปอยากให้มีบทเยอะๆ
นี่มันมนุษย์เหล็กไหลชัดๆ รีบๆไปร่วมทีม Avengers หรือ Justice League เลย 'จารย์เจษ
เจอเข้าไปหมัดเดียวหมดสภาพเลย
อ.เจษ เริ่มรู้ถึงพลังของตัวเองยังนี้มีเฮมันส์แน่
อย่างกับซุปเปอร์ฮีโร่ แบบนี้คงไม่มีใครกล้ามาสู้ด้วยแล้ว
อาจารย์ ของเริ่มเข้าที่แล้ว ตลุยแหลก
ขอบคุณครับ.. พี่เจษฎาได้ของดีโดยไม่รู้ตัว.. แต่สิ่งที่ได้มาจะทำให้เกิดปัญหาอะไรหรือช่วยงานอาจารย์เจษฎากัน
แล้วนัฐฐาจะเจออะไรอิกไม่
ใกล้จะเป็นซุปเปอร์ฮีโร่แล้วอาจารย์เจษ
อ.มีของเเล้ว ลุยเลย
อาจารย์ออกโนงเิงคนเดรยวแบบนี้ อันตรายมากน่ะครับ เสียงต่อการโดนน็อก
จารเหมือนจะเริ่มเก่งแล้วแต่ต้องไปหัดเรียนเชิงมวยอีกหน่อยน่ะจาร
อัพเกรดแล้ว เจษลุยแหลกเลย
ขอบคุณครับ
อ.เจษฯมีของดีอยู่ในตัวแล้วรู้สรรพคุณมากขึ้น หัดใช้ประโยชน์กับมันได้แล้ว ต่อไปก็ลุยเดินหน้าให้จบเกมส์
อ.เจษพักหลังลุยบ่อย
ปล่อยของชุดใหญ่เลย
พ่อหมอเจษ ซุ่มซ้อมมาตั้งนาน
ได้ของดีแบบนี้ใช้งานสบายแล้วไม่ใช่แค่ไสยศาสตร์แล้ว
สุดยอดยันเลยอาจารย์เจษ
จารย์เจษโชว์เทพเลยตอนนี้
เก็บเวลเสร็จแล้ว พระเอกได้ปล่อยของซะที
ได้ของดีติดตัว แต่จะใช้ต้องแลกมาจากความเจ็บปวด สู้ๆๆนะอ.เจษ
ออกแนววิทยาศาสตร์ซะงั้น เหมือนชุด black panther ที่โดนโจมตีเท่าไหร่ก็เก็บเป็นพลังงานไว้
ใช้งานร่างเป็นแล้ว สนุกแน่ๆเลยครับ
พระเอกของเรากลายเป็น super hero ไปละ ชอบมากครับเรื่องนี้ มาครบทุกรสเลย ขอบคุณผู้แต่งมากมาย
สักเหล็กไหลเลยไหมครับเนี่ย
ขอบคุณมากครับ
อ.เจษโหดจัด
ผมว่า จารย์เจษกลายเป็นซุปเปอร์แมนแล้วนะเนี่ย
อ.เจษบู้ได้สะใจมากวิ่งเข้าหาลูกกระสุนเลยรู้วิธีใช้แล้วต่อไปไม่ต้องกลัวใครเลย
อาจารย์เจษเหมอนได้จุติใผม่ โหดเกิ้นนน
เจออิทธิฤิทธ์ อาจารฺ์ยเจษ เข้าไป กะเจิง เลยงานนี้
จายร์เจษสักปรอทรึป่าว
เมื่อเจษรู้วิธีใช้พลังคงยากจะหาคนชนะได้กลัวว่าพลังที่ได้มาจะมีข้อเสียบางอย่าง ถ้าไม่มีนี่ยอดมนุษย์คนใหม่เลย
กลายเป็นยอดมนุษย์เเล้ว
::HeyHey::เริ่มจะมช้ของดี้ป็นแลัว
จารย์เจษตอนนี้เท่ดี นี่สิสมกับเป็นพระเอก ช่วงนี้เป็นตอนที่พระเอกฝึกวิชาได้เกือบสำเร็จสินะ อยากรู้จิงจะมีใครที่มาสู้ได้สูสีกับจารย์เจษอีก
เอาแล้วอาจารย์เริ่มจะกลายเป็นญาติกับ แบล็คแพนเตอร์แล้ว อจารย์จะเป็นแบล็คอะไรนั้นค่อยว่ากันอีกที
จะโดนนายทศย้อนศรอีกล่ะมั้ง
เป็น หมัดเหล็กไปแล้ว อ.เจษ
ตอนนี้อาจารย์เจษกลายเป็น Iron man ไปแล้ว
เจษเริ่มจะเป็นยอดมนุษย์เข้าไปทุกทีละมีรวบรวมพลังไว้ที่หมัดด้วย
ถึงว่าว่าทำไมคนมีวิชาขนาดนี่ แต่ไม่ยักกะกลัวของต่ำ ที่แท้เป็นหมึกพิเศษนี่เอง ลึกลับซับซ้อนขึ้นทุกทีแล้ว ติดตามต่อด้วยใจระทึกครับ...
คุณณัฐฐาโดนจัดหนัก 5p เลย แต่ในใจบอก ยังไงก็สู้จารย์เจษไม่ได้.
เจอทีเด็ดซะแล้วพวกขาซิ่ง
พอใช้ได้ก็อย่างโหดเลย
กลับมาเป็นยอดมนุษย์ซะแล้ว เล่นให้หนักเลย
หมึกสัก กลายเปนวิทยาศาสตร์แล้ว ก็สอดคล้องกับ องค์กรลับ ในช่วงแรกๆ ของเรื่องอยู่ แบบนี้อยากรู้ตอนเฉลยจริงๆว่า สรุปแล้วจะลงเอยแบบไหนกัน
พระเอกของเราเริ่มปล่อยทีเด็ด น่าติดตามครับ
เจอ อ.เจษ หนังเหนียวของจริง
ยาตัวนี้สรรพคุณเหลือหลายจริงๆ
ทศพลมีแผนการอะไรจึงขอพบจ๋า
เจษรู้จักใช้พลังแล้ว ลุ้นๆต่อไปจะเป็นยังไง
ชุบตัวใหม่มาเลย เก่งสุด
เข้าใกล้ มาเวลทไปทุกที5555 สนุกมากครับ
เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยจารย์เจษเรา
รอดูญัฐฐาโดนเย็ดอีก เอฟซีครับ
งานนี้ต้องล้างแค้นแล้วละ
อาจานเจษ OP แล้ว
เผ่น สิพวกวายร้าย พวกเอ็งเจอผีแล้ว คนที่ไหน ฟันแทงไม่เข้า
ของที่ลุงให้ สุดยอดมาก นี่ถ้าได้ ของที่ณัฐฐา เอาไปกลับมาด้วย อาจารย์เจษฎา คงจะยิ่งใหญ่น่าดู
นายเจษเริ่มแผนแล้ว
จานเจษ...คนมีของ
พอรู้ว่ามีของดีแล้วเริ่มโหดเลยนะ แต่อย่าประมาทละ
อาจารน์เจษของแท้แล้วมาแล้ววไม่กลัวมีดกลัวปืน
โห มาตอนนี้เป็นคนละคนเลยเจษ กลายเป็นผู้เก่งกล้าไปแล้ว ใันสิแบบนี้ ::DookDig::
เจอของอ.เจษ แตกกระเจิงกันหมด
ต้องเจ็บตัวก่อนถึงจะเก่ง น่าสงสารพระเอกจิงๆ ::DookDig::
ถึงเวลาโต้คืนแล้วอาจารย์
จารย์เจษก็ใช่ย่อยแล้วนะเนี้ย บู๊ยังกะพระเอกหนังจีนเลย
แผลงฤทธิ์เลยนะจารย์เจษฏ์
::YehYeh::กลับมารอบนี้อาจารย์เจษโหดสุดๆ
อาจารย์พอเริ่มคุมร่างกายได้นี้อย่างเทพ
อาจาร์ยเจษเริ่มควบคุมของดีในตัวได้แล้ว ::Glad::
นี่มัน...วูฟเวอรีน อ๊ะป่าววว ::Dizzy::
ทศพลถ้าเจอณัฐฐาอีกคงน่าจะทบทวนความหลัง
อ.เก่งเหมือน ดิแอดเวนเจอร์เลย ใครเจอแแบบนี้ก็ต้องหนี
ตอนนี้ไม่มีบทเซ็กส์เลย
ขอบคุณครับ กลับมาคราวนี้เทพกว่าเดิมอีกแบบนี้ก็สบายไปทำตามแผนได้สบายเลย
#ณัฐฐาโดนรุมแล้วจะเป็นยังไงจะติดใจหรือจะใช้กำไลมาช่วยให้รอดจากสี่คนนี้
ของดีจากคุก555
เจษเรากลายเป็น super hero ไปซะแล้ว ฝ่าคมมีด ดงกระสุนได้เนี่ย ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว
คนมีของได้เปรียบจริงๆ
กลายเป็น super hero ไปแล้ว
จริงๆ ณัฐฐา น่าสงสารเหมือนกันนะครับ แต่เจษน่าสงสารกว่า
จ๋ากับทศ คงไประลึกความหลังกันอีก
เริ่มยังคับใช้ของดีติดตัวเป็นแล้วแบบนี้มันส์แน่ๆจาร์ยเจษ
กลายร่างเป็นเดอะฮัล์ค
แก๊งนี้จะโดนณัฐฐาตลบหลัง หรือจะจัดการเจ๊จนติดใจกันนะ
ได้หมึกสักของดีนี่เอง แต่กลับมาบู๊รอบนี้อย่างโหดเลยอาจารย์เจษ
อาจารย์เจตน์สุดยอดคนจริงๆ เหมือนอับเลเวลมาเลย
::YarKK::โหดแท้ อาจาร์เจษ
สบายเลยหนังเหนียวขนาดนี้ หลอกได้ง่ายหน่อย
อาจารย์เจตเราโหดจัง
ลุยเดี่ยว เท่สุดๆ
::YehYeh::
มาแนวปาฏิหาริย์เลยนะจารย์เจษ
แบบนี้ ก็ไม่ต้องกลัวใครแล้ว
::Ahoo::
พลังที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมความรับผิดชอบที่ใหญ่ยิ่ง
จารย์เจษเริ่มเชี่ยวชาญแล้ว ใครจะสู้ได้ล่ะทีนี้
ยิงปืนใส่ดีนักปล่อยหมัดเฟี่ยงควายให้เลยไหมละจารย์เจษเรา
ของเริ่มขึ้นแล้วนะ
สุดยอดเลยอาจารย์เจษสงสัยว่าของเหลวที่ว่านั่นได้มาจากวากานดาแน่ๆเลย 555
แสดงว่าต้องมีคำอธิบายแบบวิทยาศาสตร์อยู่เบื้องหลังหมดแน่
เจอแบบนี้ลูกน้องคนใหม่ไม่กล้าหักหลังแน่ๆ อ.เจษ นี้ของได้ของดีของจรืงแบบไม่รู้ตัวเลย
หมาหมู่แตกกระเจิงเลยเมื่อเจอคนมีของ 555
รอบนี้อาจารย์โชว์ของรัวๆ มีของดีแล้วต้องใช้ให้คล่อง
คราวนี้ก้อทำงานสะดวกขึ้นละ
จานเจษอัพไประดับซุปเปอร์ฮีโร่แว้ว
ตอนเจตกลายเป็นซุปเปอร์เจตไปซะล่ะ โหดขึ้นเยอะเรย แต่แอบสงสัยลุงที่สักให้เจตจะมีเจตนาไม่ดีรึป่าวถึงให้ของดีขนาดนี้กับเจต
ได้ลองใช้ของดีแล้ว ทีนี้ไอ้พวกกำนันก็อย่าหวังจะได้อยุ่สุขละ 555
อาจารย์เจษลุยเดี่ยวเลยตอนนี้เริ่มต้นการล้างแค้นอย่างเป็นทางการ เสี่ยพิพัทธ์ยังไม่เห็นออกมาช่วยล้างแค้นให้เลย คงหลอกใช้เฉยๆ แต่ตอนนี้กำนันเริ่มเพลี่ยงพล้ำน่าจะบุกได้แล้ว
มีของแล้วลองใช้เลยมันน่าจะโดนดีนะเจษ
จากหมอผี อาจารย์เจษกลายเป็นนักรบไปแล้ว
เอาไวเบรเนี่ยมมาสักตัวรึไงนิ เป็นแบลคแพนเทอร์ไปแล้วน่ะจารย์เจษ
เริ่มเจอที่มาของน้ำหมึกสุดยอดที่ได้สักยันต์มา
แต่ยังต้องหาเหตุผลว่า ทำไมถึงสักยันต์ให้
อาจารย์เจต เด็ดจริงๆ
ต้องแบบนี้อาจารย์เจษ มีวิชาแบบนี้ถึงจะมัน แบบว่าชอบจริงเรื่องนี้
ของที่ฝังไหวนี่เหมือนเห็ลกไหลเลย
ฝึกวิชาถ่ายเทแรงซะด้วย
นาโนอะไรซักอย่างแบบเสื้อของแบล็กแพนเทอร์ กับชุดของไอรอนแมนรึเปล่า มโนไปเรื่อยอย่าเชื่อผมนะ แต่ก็ยังอยากรู้ว่าของที่จ๋าเก็บใว้อยู่คืออะไร
ของดีต้องใช้เป็นถึงจะดี
อัพเลเวลเลยจารย์เจษ
บู๊ได้ตลอด เอาแรงมาจากไหนนิ
ยังกะแบล็กเพนเทอร์
ต้องใช้ผลึกคริสตอล สู้แล้วล่ัะ
เริ่มเรียนรู้วิธีการเอาของดีติดตัวออกมาใช้แล้ว
เจษได้ของดีจากลุงชราเก่ขึ้นเยอะ
เป็นใครก็เผ่นกันหมดแหละครับ ล่อขนาดนี้แล้วไม่มีริ้วรอยเลยเนี่ย
เอาเหล็กไหลมาทำหมึกสักหรือเปล่า?
พอรู้ว้าหนังเหนียวเลยลุยคนเดียวเลย
เดาทางไม่ถูกเลย
อาจารย์เจษมีรอยสักด้วยอาวุธเคมีทันสมัยสุดๆ
เจษได้ของดีโดยไม่รู้ตัวเลย
จารย์เริ่มปล่อยของออกมาเรื่อยๆ ใกล้รู้จักพลังตนเองแล้วสิ
มีของดีขนาดนี้ ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว จารย์เจษ
อาจารย์มีของดีนี่หน่า
หมึกที่ว่ามันคืออะไรน้า
สรุปที่สักไว้เรื่องไสยศาตร์หรือวิทยาศาตร์
น้าเจษโชว์เทพอีกแล้ว เก่งจริง
อาจารย์เจษจะปล่อยของอีกแล้วว
ระบบการทำงานของน้ำหมึกนี่ทำเอานึกถึงชุดของ blackpanter รุ่นล่าสุดเลย ที่สะสมพลังโจมตีแล้วปล่อยออกไปได้ สรุปพลิกจากแนวไสยฯ มาเป็นแนวแอคชั่นไซไฟแทนเลยหรอเนี่ย 5555555
อาจารย์เจษมีของ
อ.เจษครั้งนี้มาแบบไม่โรรมดาเลยจริงๆพับผ่าซิ ฟันแทงยิงไม่เข้า นี่มันบร้าไปแล้ววแน่ๆ ::Dizzy::
อักขระที่ได้มา ต้องมีราคาที่จ่ายไป มันไม่ได้มาแต่เรื่องดีแน่ๆ
พอรู้ว่าตัวเองมีของดี เก่งขึ้นมากเลยครับ อ.เจษ
เป็นโลหะเดียวกับที่วูฟเวอร์รีนใช้หรือเปล่า
ได้กลิ่นแฟนตาซีลอยมาละ ::GiveMe::
มีของดีอยู่กับตัวหลายอย่างเลยนะจารย์เจษ
เดาถูกด้วย ว่าแล้วรอยสักที่ได้มาไม่ธรรมดาจริงๆ แบบนี้มันจะคล้ายยอดมนุษย์เข้าไปทุกที
น่าจะจับ อ.เจษ ไปแข่งกับลุงชัย แหวนแห่งราคะ สักที ว่าใครจะเจ๋งกว่ากัน
ยอดมนุษย์จารเจษ
แปลงกายเป็นซุปเปอร์เจษฎา
::KO::พระเอกของเรื่องเก่งขึ้นเรื่อยๆเลยนะ
ยากจังกว่าจะได้มา
พลีชีพขนาดนี้ เจษจะได้ผลตอบรับเป็นอะไร?
มีของดีติดตัวมาตั้งนานนะครับอาจารย์
จารย์เจษเริ่มมีของดีขึ้นมาเรื่อยๆอีกแล้ว
อ.เจษซัดพวกค้ายาจนของเสียไหลออกทั้งปากทั้งตูด ประทับใจท่านผู้แต่งที่อุตส่าห์ตบมุกจนผมนั่งหัวเราะจนท้องแข็งเลยครับ
ไม่เคยอ่านแนวนี้เลย ยอมรับว่ามันส์มาก
อาจารได้ของดีละ พร้อมลุยได้ทุกที่
ของเหลวสีดำตอนแรกนึกว่าแนวไทยจารเจษกุกลายเป๋นซุปเปอร์แมนเลย555
เจษมีของแล้วทำงานง่ายขึ้นเยอะ
อ.เจษได้ของดีเลย
คราวนี้อาจารย์จะมีแผนการอะไรไปสู้กับศัตรูอีก
ได้เวโชว์ของ
อ.เจษฐ์เหมือนไปชุบตัวใหม่มาเลย
อ.เจษ ได้ของดีไป แบบไม่รู้ตัว
ใช้พลังเป็นแล้ว
อาจารย์เจษรู้ตัวจริงๆแล้วว่ามีของดี ทีนี้ทำอะไรก็สะดวกแล้ว
อาจารย์เจษ นอกจากหนังเหนียวแล้วต้องมีอะำรดีๆอีกแน่่ หรืออาจจะเหมือนแบ็ลคแพนเทอร์แน่เลย
อาจารย์เจษแผลงฤทธิ์แล้ว ใช้ของที่มีอยู่ในตัวได้อย่างคล่องแคล่ว ยืนหยัดพิทักษ์โลกต่อไปนะอาจารย์
ได้จองดีมาสักให้นี่เอง สุดยอดเลยครับจารย์
อยากรู้จังว่าลุงใช้หมึกวิเศษอะไร สักยันต์ให้ อ.เจษ วิเศษสุดยอดจรืงๆ ::Confident:: ::Glad:: ::DookDig::
อาจารย์เจษจัดไป
ถ้าแข็งแกร่งขนาดนี้ก็ไม่ต้องกลัวใครละ
ก้าวไปอีกขั้นด้วย จินตนาการของไรท์ เรื่องไหลลื่นพร้อมความตื่นตัวเลย
ซุปเปฮีโร่คนใหม่มาแล้ว
แผนการล้ำลึกจิงๆครับหมอ
คราวนี้กำนันโดนเล่นของหนักกลับบ้าง คงโกรธคุมตัวไม่อยู่
อาจารย์เจษได้งัดเอาของดีออกมาใช้แล้วสุดยอดไปเลย
แผนจะเป็นยังไงต่อ จะหลอกได้ไหมนะ
เก่งสุดจริงอ.เจษ
อาจารย์พัฒนาไปอีกขั้นแล้ว
จารย์สายแท็งค์
ยิ่งอ่าน เหมือนอ่านSuperman & Batman เลยนะ พ่อเจษฎา ::Orz::
อาจารย์ เจษ เก่งสุดยอด มีของดี
รอบนี้จารย์เจษบู้แหลก
เจษฎาฝึกใช้งานรอยสักตามที่ลุงบอกมาจนสามารถใช้งานได้ดี พอเจอของจริงก็สามารถจัดการศัตรูได้ จนพวกเด็กแว๊นตกใจหนีกันไปหมดเลย....5555
ยังกะชุดเกราะของ Black Panthers
เเค่นี้ อ.เจษ รับมือ สบาย ห่วงเเต่ทศพล จะทำอะไรอีก
::HeyHey::เอาวิชาออกมาไชัแล้วเก็บไว้นาน
::JubuJubu::ตกลงอาจารย์เจษยิงฟันไม่ดข้าเลยใช่มั้ยนี่ โอ..สุดยอด
ใช้พลังได้แล้วห้าวกว่าเดิมอีกอาจารย์
รอดมาได้เพราะของดีตลอด
อ.เจษ ยังกะไปปลดล็อกพลังพิเศษมาใส่เต็มคู่อริ คราวนี้ทวงแค้นให้สาสมเลย
อ.เจษ ปาไป30กว่าตอนแล้ว
อาจารย์โชว์เหนือเลยนะ
เริ่มเทพแล้วจารย์ เลเวลอัพๆ ::Fighto::
ลึกลับซับซ้อนดีครับ ทำให้สนุกตื่นเต้น น่าติดตามตลอด
อาจารย์ปล่อยของ
Super hero คนใหม่มาแล้ว 555
อาจารย์เจตน์สุดยอดคนจริงๆ
เริ่มบู๊ล้างผลาญแล้วนะอาจารย์ เก็บแรงไว้เยดีกว่า
จาร์ยเจษเลเวลอัพ เก่งขึ้นวุ้ย
ท่านอาจารย์มีเหล็กไหลนี่เอง
อ.เจษฎ์ ช่างอยู่ยงคงกระพัน แต่ไม่รู้จะช้ำในซักเท่าไร ... เด็กแว้นซ์กระเจิง อย่างนี้สิ ขาโหด
อ. เจษ เลเวลอัพ โหดเกิ้น บทบู้จัดเต็ม ไม่เซ็กจัดหนัก
อาจารย์หลอกเค้าไปทั้วละเนี่ย
เริ่มเข้าฉากพลังเหนือมนุษย์ มาละ
แนวเรื่องสุดยอด
ตารย์เจษร่างอัลติ
เหล็กไหลหรอ
อาจาร์เริมเรียนรูวิชาทีใด้รับมาแล้ว
้เรื่องนี้ผมอยากให้มีบทเวทอาคมจากรอยสักเพิ่มจัง
เยี่ยมไปเลยจารเจษ
ทางอาจารย์กลับไปชุบตัวเลยเก่งมากขึ้นนะครับ
เชี้ย จารย์เจษอย่างโหด ค่อยสบกับเป็นจารย์หน่อย
อ่านมาเรื่อยๆ ท่าทางจะเข้าแนวหนังไซไฟ หรือว่าที่จริงเรื่องแทงฟันไม่เข้าจะเป็นวิทยาการในอนาคต?
มีดีต้องระวัง ถ้าพลาดแล้วจะลำบากกว่าคนธรรมดานะจารย์เจษ
จารเจษโครตโหดเลยอ่ะบอกเลย โหดจากหมึกด้วยนะไม่ใช่ลายสัก555
มาแล้วความขลังของอาจรย์เจษ
สุดจัดอาจารเจษ
โหดจริงๆจารย์เจษ ไม่กลัวลูกปืนแล้ว
อาคมไม่เกี่ยว เสื้อเกราะกันกระสุนล้วนๆ เชื่อผม ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::
นานวันอาจารย์เจษยิ่งเก่งขึ้น
วิชาเริ่มแกร่งกล้าสินะ
เจษฎามีของดีแบบนี้ มีงานทำเงินเพียบ
ใครจะสู้ อ.เจษ ได้หล่ะที่นี้
เจษฎา หรือยอดมนุษย์วะเนี่ย
ถึงเวลาชำระแค้น
::Hunger::
มีของดีต้องใช้
ขอบคุณครับ
อยากรูจัก อาจารย์จริงๆ
ร่างเทพเริ่มแผลงฤทธิ์แล้วครับ ฟันแทงไม่เข้าขลังจริงๆครับ
จารย์มึงก็เก่งเกินนนน ::DookDig::
สุดยอดทุกตอนจริงๆ
รอบนี้อาจารย์เจษมาบู๋ซะแล้ว
เจษ เหนียวของจริงแล้ว
อาจารย์เจษแผลงฤทธิ์แล้ว ใช้ของที่มีอยู่ในตัวได้อย่างคล่องแคล่ว ยืนหยัดพิทักษ์โลกต่อไปนะอาจารย์
จารเจษค้นพบเคล็ดวิชาแล้วล่ะ
อาคมแก้กล้าขึ้นมากเลย
เรื่ งราวเริ่มสนุด ไมยศาตร์ปนแขวเอ็กซ์ ผสมแนวนิยายบู๊ ดีมากครับ
พลังที่ได้มาจะมีข้อเสียบางอย่าง
มีหลอกแนะ
...พลังแลกมากับภาระอันยิ่งใหญ่...
555เอาซะเนียนเลยนะอาจารย์
อย่างโหด
ฟันแทงไม่เข้า โครตโหดเลยครับจาร์ยเจษ แต่กับสาวๆนี้แทงไม่ยั้งเลยนะครับ 555555
อ.เล่นใหญ่เกิน ทำเอาแตกหนีกันเลย
ต่างคนต่างเหตุผล ต่างวาระต่างการกระทำ
โหดเกินจารเจษ ยอดมานุด
อาจารย์วางแผนเก่งนะเนี่ย
ของขลังออกฤทธิ์
ต่อไปเรื่องราวน่าติดตามขึ้น เพราะพระเอกเจษของเรากำลังจะมีความสามารถขึ้นมาจริงๆ จากการถ่ายทอดของนักโทษชราที่ได้รับอิสรภาพออกมาแล้ว
นึกว่าหนังมาเวลเหอะอาจารย์555
เริ่มจะเดินแผนที่วางไว้
มันคือวิทยาศาสตร์