สำหรับเพื่อนๆ ที่ยังไม่ได้เป็นสมาชิกเว็บอยากอ่านส่วนที่ซ่อนไว้ ในนั้นจะลงช้ากว่าที่เว็บนี้หนึ่งตอนนะครับ
https://www.tunwalai.com/v2/story/499798
Darkness Circle / วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 35
เจษฎาหลบออกมาจากบ้านของเสี่ยพิพัทธ์ในตอนเช้ามืดหลังจากที่กรำศึกหนักกับคุณหนูลูกเจ้าของคฤหาสน์มาทั้งคืนจนไม่ได้นอน แล้วควบรถมอเตอร์ไซค์ที่ยืมมาจากฟิลด์กลับมายังที่พัก ชายหน้าเข้มเข้าไปอาบน้ำให้รู้สึกสดชื่นคลายความเมื่อยล้า ก่อนจะทิ้งตัวลงบนที่นอนผลันคิดไปถึงเรื่องปฏิกิริยาของเหล่าสาวๆ ที่เขามีสัมพันธ์ด้วย จะว่าแปลกก็แปลกที่สาวๆ มักจะมีอารมณ์ร่วมทุกครั้งที่เขามีอารมณ์ทางเพศ จนอดไม่ได้ที่นึกถึงบทสนทนาของเขากับนักโทษชรามนคืนนั้น
"อาการข้างเคียง!" เจษฎาอุทานเสียงดัง ตกใจเราวกับได้ยินหมอบอกผลวนิฉัยว่าเขาเป็นโรคร้ายยังไงยังงั้น
"ใช่อาการข้างเคียง หรือก็คืออาการผิดปกติของร่างกายอย่างอื่น นอกเหนือจากความสามารถที่ได้จากของเหลวนั่น ฉันเรียกมันว่าอย่างนั้น แล้วคนที่มีของนั้นก็จะมีอาการกันทุกคน" อดีตนักโทษชราอธิบายง่ายๆ เหมือนกับเป็นเรื่องทั่วๆ ไปแบบเป็นไข้แล้วก็ต้องปวดหัวอะไรทำนองนั้น
"เดี๋ยวนะ ทำไมไม่บอกกันก่อน แล้วมันจะเป็นอันตรายรึเปล่า" เจษฎาเริ่มมีความกังวลกับข้อมูลใหม่ที่เพิ่งได้รับ
"ตอนนั้นมันจำเป็นเร่งด่วน เพราะข้าต้องช่วยชีวิตเอ็งเอาไว้ก่อน ลองคิดดูว่าเอ็งรอดเพราะมันมากี่ครั้งแล้ว ข้าก็อยากให้เอ็งเข้าใจข้าหน่อย"
"อืม...ผมเข้าใจแล้ว ขอบคุณลุงมากนะ ว่าแต่ไอ้อาการที่ว่านี่มันเป็นแบบเดียวกันทุกคนเลยรึเปล่า" เมื่อได้ยินอดีตนักโทษชราบอกเหตุผลอย่างจริงจัง รวมกับเรื่องที่เขาได้ประโยชน์จากสิ่งนั้น เจษฎาก็ได้แต่ให้อภัยถึงจะไม่เข้าใจว่าอดีตนักโทษชราทำไปทำไมก็ตาม
"ไม่ค่อยซ้ำกันหรอก มันแล้วแต่ร่างกายของแต่ละคน"
"แล้วไอ้อาการข้างเคียงที่ว่านี่มันมีอาการเป็นยังไงบ้างละ" เจษฎาคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกตลอดสิบปีมานี่นอกจากร่างกายที่ไร้บาดแผลก็ไม่มีอะไรผิดปกตินอกจากท่อนเนื้อที่ขยายใหญ่ขึ้นของเขา แต่ก็อายเกินกว่าจะพูดออกไป
"แบบทั่วๆ ไปก็จะเกี่ยวข้องกับความต้องการพื้นฐานตามสัญชาตญาณของสิ่งมีชีวิต อย่างเรื่อง กิน พักผ่อน ขับถ่าย แล้วก็สืบพันธ์ุ อ้อ...แล้วก็มีแบบที่พิเศษกว่าพวกนั้นนิดหน่อยจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับสมอง"
"ทำไมมันกว้างจัง มีจุดอะไรให้สังเกตุบ้างไหม ยกตัวอย่างหน่อยสิลุง"
"เอาที่ง่ายๆ เห็นได้ชัดๆ ก็แบบ ได้กลิ่นดีขึ้น มองเห็นดีขึ้น ไม่ก็ได้ยินดีขึ้น การตอบสนองไวขึ้น นอนน้อยแต่ร่างกายรู้สึกสดชื่น อะไรทำนองนั้น แบบที่สังเกตุยากหน่อย ก็พวกลางสังหรณ์ หรืออำนาจจิต"
"ฟังแล้วเหมือนจะมีแต่ส่งผลดีเลยแหะ"
"ไม่หรอก แบบส่งผลเสียก็มี อย่างเรื่องเกี่ยวกับการควบคุมอารมณ์ มีพฤติกรรมผิดแปลกไปจากเดิม อวัยวะทำงานผิดปกติหรือมีรูปลักษ์ผิดไปจากปกติ เห็นภาพหลอน หูแว่ว หรือมีอาการทางจิต"
"ชักเริ่มน่ากลัวแล้วสิ" เจษฎาคิดตามก็รู้สึกกังวล ไม่แน่ว่าอีกหน่อยเขาอาจจะมีอารอย่างที่อดีตนักโทษชรายกตัวอย่างขึ้นมาบ้างก็ได้
"แล้วเอ็งพอจะนึกออกบ้างไหมว่าร่างกายมีอะไรต่างไปจากปกติรึเปล่า นอกจากเรื่องยิงฟันไม่เข้า เผื่อข้าจะได้ช่วยหาทางแก้ไขหรือรับมือ"
"...ก็มีนะ...แบบว่า..." เจษฎาอึกอักไม่อยากพูดถึงเรื่องประหลาดน่าอาย เพราะไม่ใช่การพูดแบบทีเล่นทีจริงในววงเหล้าเหมือนตอนที่บอกอ๊อด
"แบบว่าอะไร ตกลงเอ็งจะพูดไหม อาการเป็นยังไงก็ว่ามา ไม่ต้องอายข้าไม่ว่าเอ็งบ้าหรอก" อดีตนักโทษชราเค้นเอาคำตอบ
"มันทำให้อวัยวะใหญ่ขึ้นได้ไหมลุง" เจษฎาลองเกริ่นออกมาก่อนเมื่อถูกจี้ถามมากเข้า
"ก็ได้นะ..." อดีตนักโทษชราทิ้งเสียงแล้วพยายามเพ่งมองสำรวจร่างกายของเจษฎาก็ดูไม่มีส่วนไหนเปลี่ยนแปลงไปจากตอนที่ติดคุกอยู่ด้วยกันมากนักไม่ได้มีนัยยสำคัญอะไร ก็แค่ผอมลงไปเท่านั้น จนเขาอดสงสัยไม่ได้ "ทำไมรึ"
"ก็หลังจากสัก ไอ้นั่นของฉันมันก็ค่อยๆ ใหญ่ขึ้น ใหญ่กว่าเดิมเยอะเลย... " เจษฎาเว้นระยะหายใจแบบข่วยเขินก่อนจะบอกความเปลี่ยนแปลงที่เหลือออกมา "เหมือนจะมีเอารมณ์มากขึ้นด้วย"
อดีตนักโทษชราเงียบไปครู่หนึ่ง จ้องหน้าคล้ายจะล้วงเอาคำตอบที่ลึกลงไปมากกว่าเดิม "...แค่นั้นเองเหรอ"
"แล้วไอ้อาการข้างเคียงนี่มันทำให้คนมาชอบเราได้รึเปล่า" เจษฎาลองถามในสิ่งที่เขาสงสัยเนื่องจากความมีเสน่ห์ที่ผิดกับเมื่อก่อน
"อืม...ทำให้ชอบได้รึเปล่าข้าก็ไม่แน่ใจนะ แต่ถ้ามันส่งผลเกี่ยวกับการสืบพันธ์บางทีอาจจะทำให้ร่างกายทำบางอย่างที่เป็นการดึงดูดให้ตัวเมียอยากมาผสมพันธ์ด้วยก็อาจจะเป็นได้"
"ตัวเมียเลยเหรอ ผู้หญิงก็พอมั้ง"
"อย่าบอกนะว่าไอ้ที่เอ็งถามๆ มาเนี้ย เอ็งคิดว่ามันเกิดจากอาการข้างเคียง" อดีตนักโทษชราถึงบ้างอ้อยิงคำถามตรงใจ
"แล้วเป็นไปได้รึเปล่าละ" เจษฎาสวนกลับด้วยเสียงดังแบบเขินๆ
"ก็มีโอกาสจะเป็นไปได้ ฟังจากที่เอ็งพูดมา นี่เป็นอาการข้างเคียงที่ไร้ประโยชน์มากเลยนะ แต่ก็เอาเถอะยังไงก็ดีกว่าแบบที่เป็นโทษละกัน ต่อไปก็คอยระวังเอาไว้หน่อย ถ้ามันมากจนสร้างปัญหาหรือควบคุมไม่ได้ต้องรีบอกข้าเลยนะ"
เจษฎาที่กำลังคิดทบทวนเรื่องที่พูดคุยกับนักโทษชราในคืนนั้นเพื่อไขความข้องใจ แต่ยังไม่ทันจะได้คำตอบที่น่าพอใจก็เผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลียที่กรำศึกหนักมาทั้งคืน แม้ด้านนอกดวงอาทิตย์จะโผล่พ้นขอบฟ้าส่องแสงสว่างไปทั่วบริเวณ
..................................................
ชายวัยหกสิบกลางๆ รูปร่างสันทัด หน้าผากกว้างผมเผ้ายาวถึงต้นคอ หนวดเครายาวถึงหน้าอก ทั้งผมและหนวดเป็นสีดอกเลา ร่างกายยังดูแข็งแรงกว่าคนวัยเดียวกันอยู่มาก แต่งกายด้วยเสื้อผ้าชุดขาวตลอดตัว สะพายย่ามผ้าฝ้ายห้อยสร้อยประคำหลายเส้น ชายคนนั้นเดินตรงไปที่ห้องพักผู้ป่วยพิเศษด้วยท่าทางน่าเกรงขราม พร้อมกับชายตัวโตที่มีท่าทีนอบน้อมเดินตามมาติดๆ
ชายทั้งคู่เดินฝ่าลูกน้องกำนันหลายคนที่เฝ้าอยู่หน้าห้องไปที่ประตูโดยที่นักเลงเหล่านั้นก็แสดงความเคารพด้วยยกมือไหว้ท่วมหัว หลังจากเข้ามาด้านในคนติดตามของหมอผีเฒ่าจะหลบไปยืนอยู่ริมห้อง ปล่อยให้หมอผีเฒ่าเดินเข้าไปทักทายกำนันประเสริฐที่มีไอ้รถถังคอยยืนอารักขาอยู่ข้างเตียงผู้ป่วย
"ไม่ต้องๆ นอนพักเถอะ เป็นยังไงบ้าง นี่โดนมันร้ายขนาดเล่นงานกำนันถึงกับเข้าโรงหมอเลยเรอะ" หมอผีเฒ่ายกมือขึ้นปรามกำนันประเสิรฐที่กำลังจะยันตัวขึ้นมายกมือไหว้ด้วยท่าทางมีเมตตา หมอผีเฒ่าหรือที่คนทั่วไปเรียกขานว่าอาจารย์ยมรู้เรื่องราวได้โดยไม่ต้องเสียเวลานังสามาธิเข้าฌานให้ปวดหลัง เพราะเรื่องขอกำนันก็เป็นที่โจษจันในหมูนักเลงที่ชอบลี้ลับจนไปเข้าหูของแกตั้งแต่วันแรกๆ แล้ว
"ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกอาจารย์ แค่อายุมากแล้วหมอก็เลยให้อยู่ดูอาการนานหน่อย" กำนันประเสริฐบ่นแบบเบื่อหน่ายแต่เพื่อความสบายใจก็ต้องยอมทำตามที่แพทย์สั่ง
"แล้วกำนันอยากให้ฉันทำอะไรละ ปัดรังควาน ไล่ผี หรือได้ของขลังไว้ป้องกันตัว" อาจารย์ยมไม่อ้อมค้อมตรงเข้าประเด็นในสายงานของเขาทันที
"จับมันถ่วงน้ำไปเลย ของเขิงอะไรไม่เอาแล้ว ตอนที่โดนมันเล่นงานก็ห้อยของที่อาจารย์ให้มา ก็ยังอยู่ในสภาพนี้เลย" กำนันหุ่นหมีบ่นเป็นหมีกินผึ้ง เพราะของขลังที่เช่าบูชามาเป็นเงินไม่น้อยกลับไม่ช่วยคุ้มภัยอะไรให้เขาเลย
"อุบ๊ะ มันร้ายขนาดนั้นเลยเรอะ ถ้ามันจะเฮี้ยนขนาดนั้น สงสัยข้าคงต้องออกโรงเองแล้ว" อาจารย์ยมอุทานดัง ไม่ปักใจเชื่อว่าของขลังเขาจะไร้ประโยชน์ รู้สึกเหมือนกำลังโดนหยามน้ำหน้า
"ไม่รู้ละ อาจารย์ทำอะไรได้ก็ทำเลย เรื่องค่าใช้จ่ายฉันไม่อั้น" กำนันประเสิร์ฐขึ้นเสียงเหมือนเด็กเอาแต่
"ได้ ข้าละชอบนักเชียว พวกผีมีของเนี้ย เดี๋ยวข้าจะไปสะกดวิญญาณมันเอามาทำโหงพรายไว้คอยรับใช้ แล้วจะเลาะหนังมันออกมาทำผ้ายันต์ให้ดู" อาจารย์ยมยิ้มหวานเมื่อได้ยินคำว่าไม่อั้น ก่อนจะรับปากมั่นเหมาะ พร้อมกับอวดสรรพคุณฤทธิ์เดชไปด้วยในตัว
"แล้วแต่อาจารย์เลย แต่ฉันไม่ไปด้วยนะ หมอบอกไม่ให้ไปไหน" กำนันประเสริฐยกเรื่องหมอขึ้นมาบังหน้า ตอนนี้เขายังไม่พร้อมที่จะไปเจอเรื่องพรรค์นั้น
"ข้าเข้าใจ กำนันก็ให้ลูกน้องมานำทางฉันไปที่ที่จัดการมันละกัน" หมอผีเฒ่ายิ้มอ่อนแต่ก็เข้าใจเพราะยังกำนันประเสริฐก็คือลูกค้ารายสำคัญ
"ได้ๆ เฮ้ยไอ้พวกข้างนอกเดี๋ยวมึงไปตามไอ้ฟิลด์มาหาอาจารย์ แล้วก็ให้มันไปคอยดูงานคืนนี้ด้วย" กำนันประเสริฐสั่งการอย่างลิงโลดเสียงดังไม่เกรงใจสถานที่
"ได้ครับกำนัน" เสียงชายฉกรรจ์ขานรับมาจากหน้าหน้าห้องไร้ความเกรงใจแบบเดียวกับเจ้านายของพวกมัน
"มันจะดีเหรอกำนัน" ไอ้รถถังที่เหมือนไม่ชอบหน้าฟิลด์อยู่ก่อนแล้วกระซิบค้านเบาๆ
"เออ ให้มันไปดูนั้นแหละ มันทั้งเป็นคนฝั่ง ทั้งโดนสิง ไม่ให้มันทำใครจะทำ มึงเหรอ" กำนันประเสิร์ฐกระแทกเสียงประโยคท้ายพร้อมมองอย่างท้าทาย
ไอ้รถถังส่ายหน้าหน้าหดเหลือสองนิ้วเมื่อคิดเจษฎา ถึงจะไม่แน่ใจว่าเจษฎายังมีชีวิตอยู่หรือตายกลายเป็นผีไปแล้ว แต่ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบไหนเขาก็ไม่อยากจะเจอทั้งนั้น
..................................................
ช่วงใกล้ค่ำฟิลด์พาอาจารย์ยมและลูกศิษย์มายังสวนมะม่วงที่เขาอ้างว่าเป็นที่ฝั่งศพ เขาพาลูกน้องติดตามมาด้วยสองคนที่กำลังช่วยกันขนข้าวสำหรับการปราบผีลงมาจากรถใกล้กับจุดที่ผิวดินยังร่วนสุยเพราะเพิ่งจะถูกขุดและกลบฝั่งไปได้ไม่นาน เพื่อที่จะใช้เป็นสถานที่ทำพิธี
โทนเป็นชื่อของลูกศิษย์คนสนิทของอาจารย์ยมที่ติดตามด้วย มันเป็นคนตัวโตท่าทางซื่อๆ กำลังง่วนอยู่กับการปักไม้ลงกับพื้นสี่จุดแล้วลากสายสิญจน์ล้อมจนเป็นพื้นที่สี่เหลี่ยมเหมือนในหนังผี ก่อนที่มันจะไปยกโต๊ะตัวเตี้ยมาวางเพื่อใช้วางข้าวของอย่างกระถางธูป เชิงเทียน ขันน้ำมนต์ ตุ๊กตาที่มันอ้างว่าเป็นกุมารทอง ควายธนู และอีกสารพัดของขลัง
"โหอาจารย์...จัดเต็มเลยนะ" ฟิลด์เห็นแล้วก็อดที่จะแซวไม่ได้ การเล่นใหญ่ของหมอผีไม่ได้
"ก่อนตายมันคงเป็นคนมีวิชาอมแก่กล้า พอตายแล้วอำนาจจิตและความแค้นของมันคงทำให้มันเป็นอสูรกายมีอิทฤทธิ์ร้ายกาจ ไม่อย่างนั้นคงไม่สามารถเข้าไปในบ้านที่มีเจ้าที่แล้วสิงมึงได้หรอก อีกทั้งยังไม่กลัวทั้งพระเครื่องของเกจิดัง ทั้งของขลังที่ข้าปลุกเสก งานนี้ก็ต้องรอบคอบไว้ก่อน ตัวข้านะไม่เท่าไหร่แต่พวกเอ็งจะเป็นอันตรายได้ ไม่ว่ายังไงก็อย่าออกจากเขตของสายสิญจน์เป็นขาด" จอมขมังเวทย์ชราร่ายยาว ถึงจะได้ยินกิติศัพความเหี้ยนมาก่อนแต่ก็ยังมั่นใจเต็มเปี่ยมว่าจะจัดการได้
"คะ..ครับ..อุ๊บ..." ฟิลด์ตอบรับไปก็กลั้นขำอย่างเอาเป็นเอาตายไปด้วย
อาจารย์ยมมองหน้าลูกน้องกำนันอย่างกังขา คิดไปว่าลูกน้องกำนันนี่มีแต่พวกกักขฬะไร้มารยาท ถึงอย่างนั้นเขาก็เห็นแก่หน้ากำนันและว่างท่าเป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพไม่เอาเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ของเด็กเมื่อวานซืนมาใส่ใจ จึงได้ปล่อยผ่านไปแล้วหันกลับมาจัดประรำพิธีเตรียมต่อสู้กับอสูรกายร้ายต่อ
ท้องฟ้ามืดสนิทไปทั่วบริเวณ ที่หลุมฟังศพเหลือเพียงแสงจากเทียนไม่กี่เล่ม กับหลอดไฟแบบพกพาอีกหนึ่งดวง บรรยากาศโดยรอบวังเวงไร้เสียงผู้คนอื่น มีเพียงเสียงแมลงกลางคืน และเสียงลมพัดผ่านยอดไม้ ยิ่งช่วยเพิ่มความน่ากลัวให้กับการสู้กับผีร้ายให้มากขึ้นไปอีก
"ไอ้โทน มึงไปจัดการที่หลุม กูจะท่องมนต์คุ้มครองให้ ไม่ต้องกลัว"
"ครับอาจารย์" คนตัวโตตอบรับเสียงมั่นใจ ลุกขึ้นคว้าจอบไปทำตามคำสั่งแบบไม่เกรงกลัวอันตรายจากสิ่งลี้ลับ
เสียงบทสวดภาษาบาลีดังขึ้นเบาๆ ระคนกับเสียงจอบที่สับลงไปในดิน แข่งกับเสียงที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ ได้ยินแล้วชวนให้ขนลุก ผ่านไปไม่นานบริเวณที่ใช้ฝั่งศพเจษฎาก็ถูกขุดลึกลงไปได้เกือบหนึ่งเมตร ไอ้โทนหยุดมือใช้ท่อนแขนปาดเหงื่อแล้วมองลงไปในหลุมใบหน้าของมันมีสีหน้าที่บอกได้ยากว่ากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ผิวหน้าที่จางซีดลงของมันก็ทำให้อาจารย์ยมเป็นกังวลใจอยู่ไม่น้อย
"มีอะไรไอ้โทน" หมอผีเฒ่าทักขึ้นเมื่อเห็นอาการผิดปกติ
"มะ มะ ไม่มีครับ" ไอ้โทนตอบปากสั่นเสียงสั่นระรัว
"เอ้า...ไม่มีอะไรก็ขุดต่อไปสิ ข้าจะได้ทำพิธีสะกดวิญญาณ"
"ไม่มีจริงๆ อาจารย์" ไอ้โทนย้ำ
"ไม่มีแล้วมึงจะยืนทำหอกอะไรอยู่ละ" อาจารย์ยมเริ่มมีน้ำโห
"ไม่มีศพนะสิ อาจารย์" ไอ้โทนรู้สึกไม่สบายใจเพราะจากคำบอกเล่าของฟิลด์ที่บอกว่าไม่ได้ฝั่งลึกมากนัก และเข้าก็ขุดลึกกว่าที่คาดการณ์ไว้พอสมควร
"เห้ย มึงแน่ใจนะว่าฝั่งไว้ตรงนี้" หมอผีเฒ่าหันควับมองหน้าไอ้ฟิลด์
"แน่สิอาจารย์ยม ฝั่งเองกับมือ ดินยังนุ่มๆ อยู่เลย ไม่เชื่อก็ถามลูกศิษย์อาจารย์สิ" ฟิลด์ยืนยันเสียงแข็งเพราะเขาไม่ได้พูดโกหก เพียงแค่ไม่ได้บอกว่าในหลุมไม่มีศพเท่านั้นเอง
"หรือว่าวิญญาณมันจะกลับมาสิงร่างตัวเองแล้วหนีออกไปแล้ว" ถ้ามีใครมองไปที่หน้าของอาจารย์ยมก็จะจับสังเกตุได้ไม่ยากว่าเขากำลังเป็นกังวล
"ทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ" ฟิลด์จี้ถาม
"ได้สิ เขาเรียกกันว่าผีดิบ คือผีที่ยังอยู่ในร่างสถานะกึ่งๆ จะเป็นก็ไม่เป็น จะตายก็ไม่ตาย ต่างจากผีธรรมดาที่หลุดออกจากร่างพลังานหรือวิญญาณไปแล้วโดยสมบูรณ์" อาจารย์ยมอธิบายไปตามศาสตร์ที่เขาเรียนรู้มาซึ่งเขาก็ไม่เคยเจอของจริงแต่อย่างใด
"แล้วอาจารย์จะเอาไงต่อ" ไอ้โทนถามขึ้นบ้างสีหน้ามันก็ไม่ต่างจากอาจารย์ของมัน เพราะหลายปีที่ติดตามรับใช้กันมาไม่เคยเจออะไรแบบนี้
"มึงกลับเข้ามาก่อน มันน่าจะอยู่ไม่ไกลจากที่ที่มันตาย ข้าจะลองเรียกดู"
อาจารย์ยมยกมือขึ้นพนม หลับตาทำปากขมุบขมิบเหมือนกำลังท่องบ่นบริกรรมคาถา ยังไม่ทันที่จะท่องครบจบแรกก็มีเสียงดังออกมาจากความมืดลึกเข้าไปในแนวต้นมะม่วง "ไม่ต้องเรียกกูหรอก กูมารอตั้งแต่พวกมึงเริ่มขุดแล้ว"
"เหี้ย!..." คนทั้งหมดในพื้นที่สบถออกมาแทบจะพร้อมกันไม่เว้นแม้แต่หมอผีเฒ่าที่น่าจะมีประสบการณ์กับเรื่องพวกนี้มากที่สุด
สิ้นเสียงร่างของเจษฎาก็ค่อยๆ เดินออกมาหยุดที่หน้าพอผีเฒ่าห่างจากวงสายสิญจน์และหลุมที่ไอ้โทนกำลังขุดไปประมาณห้าถึงหกเมตร
หมอผีเฒ่าจ้องเขม็งไปที่ร่างของผีดิบตรงหน้าก่อนจะใช้มือไม้ที่สั่นเทาควานหาขันน้ำทองเหลืองที่ด้านในมีน้ำตาเทียนใบไม้และกลีบดอกไม้ลอยอยู่เหนือน้ำ หมอผีเฒ่ายกขันขึ้นมาในระดับหน้าผาก แล้วบริกรรมคาถาด้วยเสี่ยงสั่นเครือจนครบจบ ก็หยิบเอามัดหญ้าคาที่ใช่สำหรับพรมน้ำมนต์มาจุ่มแล้ววนตามเข็มนาฬิกาสามรอบ ก่อนจะสะบัดเอาละองน้ำเม็ดใหญ่ซัดใส่เจษฎา
"เชี่ยมึงเล่นไรเนี้ย" เจษฎาตกใจที่โดนน้ำเย็นพรมเข้าใส่จนเผลอร้องสบถออกมา
"ร้อนละสิมึง" หมอผีเฒ่ายิ้มได้ใจที่เห็นว่าผีร้ายออกอาการสะดุ้งเมื่อถูกน้ำศักดิ์สิทธิ์ ก็จุ่มน้ำมนต์สะบัดใส่อีกหลายครั้ง จนตัวและหน้าของผีดิบเปียกแฉะ
"ไอ้สัตว์กูรำคาญ กูบอกให้หยุดไง" เจษฎามองซ้ายขวาหาเอากิ่งไม้ท่อนพอดีมือแถวๆ นั้นขว้างใส่หมอผีเฒ่า ไม่รู้เพราะความแม่นหรือความบังเอิญ กิ่งไม้พุ่งเข้าใส่มือของหมอผีเฒ่าจนขันหลุดมือหล่นลงผื้น น้ำมนต์หกลงพื้นจนหมด
"วะ ไอ้นี่มันร้ายนัก" อาจารย์ยมพูดเสียงสั่น การปราบผีครั้งนี้ชักจะไม่ง่ายเหมือนที่แล้วๆ มา โดยเฉพาะครั้งนี้ไม่ใช่การไล่วิญญาณออกจากร่างคนเหมือนที่ผ่านมา
"ไอ้โทนมึงออกไปจับมันไว้ เดี๋ยวกูจะให้มันได้รู้ฤทธิ์มีดหมอปลุกเสกของกู กูจะแทงให้วิญญาณมันกระเด็นออกจากร่างเลยคอยดู" หมอผีเฒ่าปากกล้าแต่ขาสั่นสั่งการออกไปถึงจะกังวลก็ยังกำลังใจดีอยู่
อาจารย์ยมหันไปจับศรีษะไอ้โทนที่ก้มลงมาให้ หมอผีเฒ่าเริ่มท่องคาถาแล้วเป่าใส่ไล่จากกระหม่อมไปทางต้นคอสามครั้ง ไอ้โทนก็สั่นตัวเหมือนถูกลมหนาววิ่งผ่านตัว แล้วก็ลุกขึ้นไปกระโดดดิ้นเร่าๆ ไอ้คนตัวโตเหมือนไร้ความกลัวเมื่อได้รับมนต์คาถาของอาจารย์ที่มันเคารพ ร่างกายออกท่าออกทางเหมือนกับลิงกระโดดซ้ายทีขวาทีเป็นการหลอกล่อแล้วกระโจนเข้าใส่สิ่งที่มันคิดว่าเป็นผีร้าย
เจษฎาไม่หลบเอาร่างกายเข้าไปปะทะกำลังกันตรงๆ ด้วยความที่ไอ้คนตัวโตมีดีแค่ตัวโต ไม่ได้มีฝีมือเหมือนไอ้รถถังหรือพงษ์ศักดิ์ เรื่องพละกำลังก็เทียบไอ้ยักษ์ไม่ติด เจษฎาจึงสู้กับมันได้อย่างสูสี ก่อนที่เขาจะแกล้งทำเป็นเสียท่าและยอมให้มันจับตัวไว้เพื่อพิสูจน์เรื่องบางอย่าง
"ฮั่นแน่... สิ้นฤิทธิ์แล้วเหรอมึง" จอมขมังเวทย์ชราได้ทีทำเสียงดังเข้าข่ม ล้วงหยิบเอาหมีดหมอออกมาจากย่าม แล้วชักออกมาจากปลอกโชว์ตัวมีดลงอักขระและคมมีดเงาวับ เดินข้ามสายสิญจน์ตรงไปหาผีดิบที่ถูกไอ้โทนล็อคแขนจากด้านหลัง ตอนนี้เขาไม่สนแล้วว่าที่อยู่ตรงหน้าจะเป็นตัวอะไร จะคนจะผีดิบหรืออสุรกายขอแค่ปักมีดเข้าไปในร่างได้ก็พอ ถ้ายังไม่ตายก็คงต้องตายด้วยมีดเขานี่แหละ
ปลายแหลมของมีดพุ่งเข้าใส่หน้าท้องของเจษฎา เขาเบี่ยงลำตัวหลบไปด้านข้างเล็กน้อยคมมีดก็แฉลบผ่านสีข้างบาดเสื้อเข้าไปครูดกับผิวหนังเป็นทางยาว แต่ก็ไม่ได้กินเลือดของเจ้าของรอยสักแปลกประหลาดแม้สักหยด แถมปลายมีดยังไถลไปแทงโดนไอ้คนที่อยู่ด้านหลังจนมันร้องจ๊ากด้วยความตกใจ
ชายหน้าเข้มเมื่อได้พิสูจน์สิ่งที่เขาอยากรู้แล้ว ก็อาศัยจังหวะที่หมอผีเฒ่าจะแทงซ้ำเข้ามาเป็นมีดที่สองเตะผ่าหมากเข้าใส่ไอ้คนแทงแล้วถีบใส่อย่างแรง ร่างชราของมันล้มกลิ้งไปชนโต๊ะพิธีจนข้าวของกระจัดกระจาย ก่อนจะใช้หลังศรีษะโขกใส่ไอ้คนตัวโตที่ด้านหลังจนจมูกยุบเลือดกำเดาไหล ไอ้คนตัวโตเจ็บจนร้องโหยหวน ทำให้เจษฎาสะบัดตัวหลุดจากจับตัวได้อย่างง่ายดาย
เจษฎาคว้าแขนของคนตัวโตแล้วทุ่มแบบข้ามไหลลงไปฟาดพื้นเสียงดังสนั่น แล้วเตะเข้าใส่หัวของมันไม่ต่างจากเตะลูกฟุตบอล จนมันนอนแน่นิ่งไม่มีการตอบโต้อะไรอีกเลย ชายหน้าเข้มเดินอย่างมั่นใจเข้าไปหาหมอผีเฒ่าที่นอนตัวงอหน้าเขียวกุมเป้าเหมือนไม่อยากจะขยับตัว ขณะที่ลูกน้องกำนันเผ่นแนบขึ้นรถขับออกไปจากสวนกันหมดแล้ว
"เฮ้ยมึงมีดีแค่นี้เองเหรอ" เจษฎายืนจังก้าค้ำหัวหมอผีเฒ่าตะคอกถามจนมันสะดุ้งร่างที่ยังเจ็บจุกมานั่งคุกเข่ายกมือไหว้อย่างน่าเวทนา
"ขะ..ขอโทษจ๊ะ ฉัน...ผิด...ไปแล้ว อาคม...ฉันสู้ท่านไม่ได้ ไม่น่า...มาลองดีกับ...ท่านเลย ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันสัญญาว่าจะไม่กลับมาเหยียบทีนี่อีกเลย" อาจารย์ยมก้มกราบแทบเท้าก่อนจะเกาะขาอ้อนวอนสิ้นสภาพความน่ายำเกรงของจอมขมังเวทย์ที่เจ้าพ่อและเหล่านักเลงนับถือจนเรียกเป็นอาจารย์ไปจนหมด
"ตกลงมึงมีของมีวิชาจริงรึเปล่า..." เจษฎาถามเสียงเหี้ยมปั้นหน้าโกรธจัดข่มขู่ ที่เขายอมถูกแทงเพราะต้องการจะพิสูจน์ว่าสิ่งที่อยู่ในตัวเขาเป็นสิ่งลี้ลับแขนงเดียวกับไสยศาสตร์หรือไหม เพราะจะให้เชื่อว่าไม่เกี่ยวเลยตามที่นักโทษชราบอกโดยไม่ได้ทดลองก็ดูจะขัดกับสามัญสำนึกของเขาไปสักหน่อย
"เปล่าจ๊ะ ไม่มีจ๊ะ ของเขิง วิชงชิชาอะไรฉันก็ไม่มี ฉันแค่...หลอกไอ้พวกโง่ๆ ไปวันๆ อุ๊บ..." หมอผีเฒ่าพูดไม่ทันจบเจษฎาก็ประเคนเท้าเข้าใส่หลายครั้ง เป็นการระบายอารมณ์จนมันสลบคาเท้า
"แม่งเสียเวลาฉิบหาย" ในที่สุดเจษฎาก็ไม่ได้เบาะแสอะไรเกี่ยวกับของในตัวเขาเพิ่มเติม ในตอนแรกที่เห็นลูกศิยษ์หมอผีเฒ่าทำท่าประหลาดเขายังหลงดีใจนึกว่าจะได้เจอของจริง จนกระทั่งมาลองพิจารณาดูก็เห็นว่าก็มีแค่ท่าทางเท่านั้นส่วนอื่นอย่างพละกำลังหรือความว่องไวก็ไม่ได้ต่างไปจากคนปกติทั่วไป
เขาที่คิดไปเองว่าถ้าได้ลองต่อสู้กับคนที่มาวีชาจริงๆ อาจจะได้ผลต่างออกไปจากตอนที่ถูกกำนันประเสริฐยิงด้วยกระสุนที่อ้างว่าได้รับการลงอาคม แต่หมอผีเฒ่าตนนี้ก็เป็นพวกหากินกับความงมงายของชาวบ้านไม่ต่างจากที่เขาทำในตอนนี้ สุดท้ายเขาก็เสียโอกาสไปเปล่าๆ และยังเพิ่มความเสี่ยงในการถูกจับได้ว่าแกล้งตายเข้าไปอีก
..................................................
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ของเขาขลังจริงๆ เจษฎา
ระวังความจะแตกนะ
นี่หากไม่กลัวเข็ม ว่าจะไปขอสักกับท่านผู้เฒ่าบ้างแล้วเนี่ย
กำนันนี้โดนหลอกยังไม่รู้ตัวอีก
แหม่ จัดหนักจัดเต็มกับลูกสาวเจ้าระวังเหอะเจ้าพ่อรู้เข้าจะตายหยังเขียเ
::GiveMe::จารย์เจษนี่แหละของจริง
สักกแล้วใหญ่ขึ้น...อยากสักบ้างจัง
อยากรู้ความขลังของอักขระที่อยู่บนร่างกายมาก แต่ก็ต้องพลาดเพราะเจอกับของเก๊เข้าให้
นึกว่ากำนันจะได้อาจารย์ขลัง เจอของจริงเข้าให้เลย
คนมีของลองวิชากับคนไม่มีของเซงเลยอาจารย์เจษฎาจอมขมังเวทย์
ทั้งเมตตา มหาสเน่ หนังเหนียว อยากสักมั้ง ::Waiting::
555 จารย์เจษเจอผลข้างเคียงดีอะไรอย่างนี้ ฉีดแล้วใหญ่ ฉีดแล้วอึด
อาการข้างเคียงของอเจษต้องมีสาวๆมาช่วยแก้คงช่วยรักษาได้
สมกับแกล้งตาย
555....อาจารย์เจษเจอความคิดถึงของน้องนุ่นจนสบักสะบอมยังดีที่ไม่ถึงกับฟ้าเหลือง ส่วนอาจารย์ยมของกำนันประเสริฐก็เป็นของเก๊ ทีนี้กำนันจะทำอย่างไรต่อไป....????
อาจารย์จัดการซะหมอบเลย
อาจารย์ก็เป็นนักต้มตุ๋นว่าเป็นหมอผีหลอกกินเงินกำนัน
อาจารย์ก็เป็นนักต้มตุ๋นว่าเป็นหมอผีหลอกกินเงินกำนัน
นึกว่าจะปลุกลิงลมขึ้นมาสู้ กลายเป็นว่าลิงลมจอมปลอมซะงั้น จารย์เจษอุตสาลงทุนยอมให้แทง
เจษเจอหมอผีปลอมเข้าไปอีกแต่อาการข้างเคียงที่ทำให้หำมันใหญ่ขึ้นมันน่าจะดีนะเจษ
หงุดหงิดนี้ ต้องไประบายกับหนูดิวแล้ว
เป็นอาการจ้างเคียงที่มีแต่คนอยากได้นะ
จารย์เจษแกล้งตายนี่ทำให้เนื้อเรื่องสนุกขึ้นมากเลย
ไอ้พวกหมอผีแม่งก็พวกลวงโลกกันทั้งนั้น
เจอของจริงเข้าไปเป็นไงละ กำนันนี่โดนหลอกมานานสะงั้น
ต้องลุยต่อครับ
อยากรู้เหมื่อนกันวาของขลังจะดีมากไม่
หมอผีซวยจริงๆเจอผีเตะ
อ้าวๆๆกลายเปนพวกหลอกลวงไปซะงั้น ที่เป่าให้ลูกศิษย์จนของขึ้นก้อหลอกเหรออ
โธนึกว่ากน่ที่แท้ก็ลิงหลอกเจ้านี่เอง
ชื่อเสียงเรื่องความเฮี้ยนคงแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว ต่างจากความสามารถบนเตียง ที่ไม่มีสาวใดอยากพ฿ดถึงเพราะกลัวโดนแบ่ง อิอิ นี่ขนาดเมื่อคนเสียน้ำไปเยอะไม่ได้หลับได้นอนนะนี่
ระวังฝั่งเสี่ยวีดีกว่า ท่าจะมีลูกเล่นเยอะ ว่าแต่ ฟาดกันธิชาสักทีก็ดีครับ
ผีดิบอาจารย์เจษ ดุเด็ดเผ็ดมันจริงๆ เล่นเอาหมอผีเสียผู้เสียคนกันเลย หมดอาชีพทำมาหากินแล้วเนี่ย ::Suffocate::
เจอหมอผีเก๊เข้าไป
กำนันคงหัวร้อนอีก
ไม่ก็ผวาหนักกว่าเดิม
เจอหมอผีปลอมเข้าไป อิอิ
เจอหมอผีก๊อปเกรดเอซะแล้ว เจอของจริงเข้าไปสารภาพซะหมดเลย
หมอฝีปลอมเจอหมอฝีจริง
หมอผีเจอคน เลยไปไม่เป็นเลย
กำนันโดนหมอผีหลอกแล้ว
ดูเหมือนเจษจะเก่งขึ้นเรื่อยๆ
แล้วไอ้ที่สักมามันคืออะไรหว่า
ขอบคุณครับ
ชอบตรงที่ทำให้มันใหญ่ขึ้น สาวๆชอบเนี่ยล่ะ
ปราบหมอผีจนอยู่หมัดของแท้จริงคือจารย์เจษนี่แหละ
ของเขาดีจริงๆ โดนขนาดนี้ยังไม่เป็นอะไรสุดท้ายต้องมีคนมาตามล่าแน่ๆ
ขนาดหมอผี(ที่กำนันยังไม่รู้ว่าเก๊)ยังไม่ไหวท่าทางกำนันคงได้ผวากันบ้างแหละ5555
อ.เจตน์เจอหมอผีกำมลอแล้วคราบ
หมอผีเก๊นี่หวา
โถ่อาจารย์ยม เรียบร้อยหมอบกระแตตุ๋ยซะแล้ว
เจษฏาใช้ความสามารถได้อย่างเต็มที่จริงๆ ทั้งที่ได้ความสามารถได้ไม่นาน ถือว่ามีทั้งบุ๋นและบู้ คราวนี้จะเอาคืนทั้งกำนันและณัฐฐาวิธีไหน
เจษกำลังวิเคราะห์สภาวะร่างกายของตัวเองเกี่ยวกับรอยสักและผลข้างเคียงของมันคือดึงดูดเพศเมียด้วย555
::YehYeh::มันจะไปสู้หน้ากำนันได้ไหมนี่
เจษฎา นายแน่มาก
ดูไม่คุ้มอย่างแรงที่เปิดตัว
ขยายความได้มาก ทำให้ทราบที่มาที่ไปของตัวละคร ทำให้น่าติดตามมากครับ
แบบนี้ยังจะมีใคมาล้มอาจารย์ได้มั่งเนี้ยะ
โถ่กำนันโดนหมอผีปลอมหลอกมาตั้งนาน
ปู้โถ่ จานนนนน มาซะมาดดีเลย ::Goaway::
คราวนี้ก็ไม่ต้องกลัวใครล่ะ
เก็บศพหมอผีด่วนเลย
ตอนนี้ตลกดีครับ ชอบๆ เรื่องนี้ครบทุกรสเลยจริงๆ เยี่ยมมากเลย ขอบคุณผู้แต่งครับ
กำนันนี่โดนตุ๋นจนเปื่อยเลย555
อยากลองของนี่เอง
อยากรู้เร็วๆจังว่าของที่เจษฎามีคืออะไร
หมอผีเก๊ เจอกันทั้งคู่ แต่ อ.เจษ มีดีที่รอยสัก งานนี้ ลูกน้องกำนัน ตงกระพือเรื่องผี อ.เจษ ไปยิ่งกว่าเดิมอีก ดังแน่นอน
ห้าวสุดติ่งจริงๆๆๆไม่สนใครเลยลุยจริงๆๆๆๆ
ขอบคุณครับ.. ผีอาจารย์เจษฎาแผลงฤทธิ์.. ปราบอาจารย์ยมเสียราบคาบหมอบกระแต
ฉากสู้กับหมอผีตลกมาก สักแล้วน้องชายใหญ่ขึ้นนี้มันดีจริงๆๆ
อ.เจษมีของดีติดตัว ทำให้สาวรักสาวหลง ดีจริงๆ
งานนี้ก็ได้พิสูจน์แล้วเหนียวจริงนี่นาแถมยังมีของใหญ่ขึ้นสาวติดใจกันทุกคนแห่ะๆ
เสียดายเวลาแทนเจษ นึกว่าจะได้ลองวิชาดันมาเจอของปลอม
ดันเจออาจารย์เก๊สะอีก.
เจษฎามีทั้งหนังเหนียว แล้วยังมี มหาเสน่ห์อีก อยากมีบ้างจังเลย
งานแกล้งตายของอาจารย์ได้ผล...ทำให้ศัตรูหวั่นกลัว...สืบหาข่าวได้ง่ายขึ้น
5555อย่าฮาหมอผี
เจอคนจริงเข้าให้ ถึงกัยไปไม่เปนเลยทีเดียวนะจารย์ยม
ของจริง เจอของปลอม 555
เจษใช้แผนเป็นผี จะจัดการฝ่ายกำนันได้ ก่อนแผนแตกไหมนะ
มีอยากลองของด้วย
ผลข้างเคียงแบบนี้ชอบเลย หาสักได้ที่ไหนเนี่ย...
อาจารย์ยมหรือจะมาสู้อาจารย์เจษฎา ให้มันรู้ซะบ้าง
เฮี้ยนหนักกว่าเดิม 555
สรุปคือปลอมทั้งคู่ 55
จารเจษชอบล้วงคองูเห่า
คนมีของ...
นึกว่าจะได้ลองวิชาใช่มั้ยจารย์เจษ
ชอบที่ทำให้ของใหญ่ขึ้นกับสาวๆมีความต้องการด้วยนี่แหละ...
มาเจอของจริงแบบนี้ หง่อกันเลยทีเดียว
ผู้มีอิทธิพล สติปัญญาแค่นี้ไม่น่าคุมคนตั้งมากมาย
หมอผีปลอม
เจอของจริงเข้าไปวงแตกเลย
มาฉะกับหมอผีเก๊ซะนั้น
ของเก๊ ต้อง เจอของจริง จาร์ยเจษ หายซ่า เลย
โอ้โห เจอ หมอผีลวงโลก ซะอีก เซ็งเลย
พี่เจษของเราเก่งเลย
อาจารย์ยม โดนยำจนหมดสภาพ ต่อไปใครจะกล้ามาลองดีกับเจษฏาอีกมั้ย
โธ่ นึกว่าอาจารย์ยมจะแน่จริงซะอีก
คนที่พอพัดพอเหวี่ยงกับจารย์เจษจะโผล่มาตอนไหนนะ ยังไม่เห็นวี่แวว
อริสาเป็นไงบ้างคิดถึงอริสา
น่าจะเอาหมอผีมาใช้งานอีกคนนึงนะลูกพี่
ของเหลวยังเหลืออยู่มั้ยครับว่าจะไปขอสักมี้ง
แย่ล่ะแบบนี้ พอดีคนอื่นอาจจะคิดว่าไม่ตายเอาก็ได้
ไม่มีวิชาเหรอ เอามาร่วมมือด้วยเลย หลอกกำนันต่อ
นึกว่าหมอผีจะของจริงเจอเจษฎาไปถึงกับสลบเลย
นึกว่าจะมีวิชาแก่กล้าเหมือนกัน เจอหมอผีเก๊เฉย ::DookDig::
::HeyHey::กำนันก็โดนหมอผีหลอกเสียแล้ว
::Sobad::ของเขาดีจริง
ลองกันสักตั้งจะเป็นไรไปนะ
โธ่นึกว่าจะมีของโดนจารย์เจษจัดไปละ
หมอผีตายเพราะผี เมื่อเจอผีเจษฎาเฮี้ยนแต่น่าสนใจเวลาอาจารย์หมอผีท่องคาถาเป่าลูกศิษถ์แล้วเกิดอาการแคล่วคล่องขนลุกแสดงว่าพอมีของดีอยู่แน่ๆ
ตกลงมันคืออะไร ไสยศาสตร์ก็ไม่ใช่
แปลว่ากำนันโดนหลอกมานานแต่ไม่รู้ตัว
ได้ลูกน้องเพิ่ม เป็นหมอผี แน่ๆเลยครับอาจารย์เจษ
หมอผีกำมะลอสลบคาเท้าไปเลย ต่อไปเป็นคิวของใครที่จะโดน
อ้าว อาจารย์เจษ โดนของปลอมซะแล้ว
เหมือนอ.เจษอยากทดสอบของขลังของตนเอง
กำนันประเสริฐโดนอ.เจษ ปั่นซะ ยังไงก็เบาๆ หน่อยนะครับ ตอนหลังถ้าลูกกำนันรู้ จะอยู่ข้างใครดี เมียเก่าก็ยังแซ่บอยู่ กำนันได้เมียไม่ดีเลย เหนื่อย เนื้อเรื่องซับซ้อนดีครับ แต่กลุ่มของกันธิชามันเหมือนเป็นส่วนเกินของเรื่อง แต่ท้ายๆ อาจจะเป็นไคลแมกซ์ก็ได้ เป็นกำลังใจให้ครับ
ของเขาขลังจริงใหม ตามลุ้นต่อ
อาการข้างเคียง???? นี่มันผลประโยชน์ทับซ้อนชัดๆ มีแต่ได้กับได้ 5555
เจอมีดหมอของแท้ป่านนี้ก็ไส้ไหลไปแล้ว...ลูกเพ่
แกล้งตายแล้ว ต้องฟื้นได้แล้วมั๊งจัได้ไม่ต้องหลบบๆซ่อนๆ
แล้วจะหาหมอไหนมาลองละนี่
คนมีของ เรื่องนี้พระเอกเก่งจิงๆ เรื่องบนเตียงนะ ::DookDig::
สรุปหมอผีก็หมอเก๊อีก
จารย์เจษฟีตเจอริ่งลิงทโมน เป่าของแล้วเป็นลิงลมแบบหลอกๆให้อีกด้วยแหะ
ของเค้าดีจริง
ได้ทั้ง2ฝั่งเลยอาจารย์
น้ำมันที่ลุงเขาสักให้มันเป็นน้ำมันอะไร มันดีจริงๆ
น้องดิวจะมาตอนไหนละเนี่ยนานแล้วนะ
::Sobad::ของเขาดีจริง แต่เมื่อไรดิวจะกลับมาหาอาจารย์เจษหนอ
อาการข้างเคียงแบบนี้ดีจริงๆ
เอาวิชาปลอมไปลองกับของจริง เงิบล่ะซิ
นึกว่าอาจารย์เจษจะได้สู้กับคนมีวิชาจริงๆซะอีก อดลองของดีเลย ::Waiting::
ของเค้าแรงจริงๆ
ของเค้าแรงจริงๆ
เฮี้ยนใหญ่เลยทีนี้
อาจาร์เจษต้องมีของเยอะกว่านั้นแน่นอน..
ขอบคุณครับ อาจารย์เจษนึกว่าจะเจอของจริงแล้วที่ไหนได้หลอกลวงตัมตุ่นทั่วไปนี้นึกว่าจะได้ลองวิชาแล้ว
#ทศพลรอดมาได้เพราะกันธิชาช่วยไว้แต่กันธิชามาให้เปี๊ยกจัดเพื่อสืบข่าวอาจารย์เจษแสบจริง
อ.ยมนึกว่าของจริงที่เจอ อ.เจฎเข้าไปถึงกับยอมเลยทีเดียว ว่าแต่ผลข้างเคียงของการสักเนี้ยจะมีผลร้ายระยะยาวมากไหมนะ
จารย์เจษได้แต่ผลข้างเคียงดีๆ
ขอสักด้วยคนครับอาจารย์
เป็นผลข้างเคียงที่น่าจะมีแต่เรื่องดีๆ ยกเว้นปวดหัวกับสาวๆมาแย่งกันนี่ละ
::YarKK::อาจารเจษ ของแท้ตั่วนิ
::Hmmm::ประมาทไปหน่อยนะจารย์ กำนันมันก็แค่พวกมีเงินแต่ไม่ฉลาด
น่าจะเป็นไสยศาสตร์กับวิทยาศาสตร์
ไหนว่าหมอผีเก่งกาจ ขี้แตกไปตาม ๆ กัน
อ้าวลืม นี่สู้กับคนนี่หว่า ไม่ใช่คนธรรมดาด้วย เจษยอดมนุษย์ แทงไม่เข้า 55555
ฮ่าๆๆๆ ผีเจษฎา เล่นงานหมอผีซะงอมพระรามเลย คงเข็ดไปอีกนาน แล้วกำนันจะทำยังไงต่อ คงต้องหาอาจารย์อื่นมาปราบ ::DookDig::
นึกว่าหมอผีจะแน่เจออ.เจษหมอบไม่เป็นท่า
ตอนนี้ ตลกดีครับ เป็นฉากผ่อนคลายจากที่เครียดๆได้เป็นอย่างดีครับ
จะมีของจริงมาให้ลองไหมนะ
เล่นใหญ่ขนาดนี้จะถูกจับได้ไหมเนี่ย
เจษฎาน่าจะรู้แต่แรกแล้วว่าเป็นหมอผีกำมะลอ เพราะลูกปืนที่กำนันยิงคงเป็นลูกปืนจากหมอผียม แต่ว่าผลข้างเคียงของการสักน่าจะทำให้เป็นอาจารย์ใบ้หวยได้นะ จบจากตรงนี้ก็ตั้งสำนักต่อไป
หมอฝี เจอของจริงเข้าให้แล้ว
เจอหมอผีกลานเป็นบทฮาไปเลยครับ
จารย์เจษนี่เริ่มเฮี้ยนขึ้นทุกที แล้วจะมีใครรับมือได้วะเนี่ย
ผลข้างเคียงแบบสุ่มแต่ได้ของดีมาเลยนะ
ได้ของดีมาอยุ่กับตัวมันก้อต้องมีจ้อแลกเปลี่ยนอยุ่แล้วอยุ่ที่ว่าจะเป็นผลเสียกับตัวเจตมากน้อยแค่ไหน กลัวเค้าจะจับได้ว่าเจตยังไม่ตายอ่ะเพราะหมอผีเก๊
อาจารย์เจษจอมขมังเวทหำใหญ่
ว้าว ผลข้างเคียงที่เยี่ยมยอด
เอ้า จารย์ยม ชวนจารย์วอกจารย์อู๊ดมาช่วยหน่อยมั้ย
ทศพลน่าจะได้อยู่จนถึงลาสต์บอสเลยมั้ง
::Snap::
ทำไงต่อละทีนี้ อุตส่าห์แกล้งตาย
จะแกล้งฟื้นอีกรอบเหรอ จารย์เจษ
::Doubt::
ยิ่งนานขึ้นยิ่งมีพลังเรื่อยๆ
เสี่ยงก็เสี่ยงสิงานนี้
อยากไปสักกะท่านผู้เฒ่าจะได้เหมือนอาจารย์เจษฎา อิอิ
อาจารย์เก๊ไหนเลยจะสู้อาจารย์เจษฏ์
ของเขาดีจริง ต้องไปหาสักบ้างแล้ว
สรุปท่านอาจารย์เจษนี่ของจริงเลยนี่ครับ
ส่วนท่านอาจารย์กำมะลอมีหวังขนหัวลุกแน่นอน
อาจารย์ยม ของท่านกำนัน โดนของจริงจากอาจารย์เจษ สะแล้วนะ ::Yes!::
อ้าว หยั่งงี้เสียเวลาลองของจริงๆ
มาให้อ่านไวทันใจจริงๆ ชอบมาเรื่องนี้สนุกทุกตอนจริงๆ
เหมือนจารเจษอยากลองของ555
อาจารย์เจษเริ่มจะรู้ความสามารถของตนเองแล้วต่อไปก้อไม่ต้องกลัวใครอีกแล้วแต่ดูแล้วมันน่าจะมีจุดออ่นบ้างนะ
อ้าว อาจารย์เก๋อีก ::DookDig::
หมอผีหรือจะสู้คนจริงๆ อจ.เจษจัดหมอผีเก๊ซะน่วมเลย
เจออาจารย์เก๊แล้วเจษ
กลับไปรายงานกำนัน ยังไงครับเนี่ย
ต่อจากนี้จะมีเมียกี่คนละ
อาจารย์เจษนี่มีของจริงๆ แล้วไออาการข้างเคียงนี่น่าจะเป็นผลดีนะ แต่ต้องสับรางให้ดีเท่านั้นเอง
หมดกัน หมอผียม กลายเป็นสิบแปดมงกุฎซะงั้น
แล้วเจษจะแกล้งตายต่อไปอีกหรือป่ะ?
นี่จารย์ปรับโหมดใหม่ เข้าสู่ช่วงลองของเลยรึ
จะเจอของจริงเมื่อไหร่จารย์
ของแท้จริงๆ
อาจารย์เจษมีของดีอยู่กับตัวแล้ว อย่างน้อยก็ปลอดภัยระดับหนึ่ง
ความจะแตกว่าแกล้งตายไหมเนี่ย ตกลงของมีอาคมมีจริงไหม ของที่ทำให้เมียเก่าถึงกับหักหลังคืออะไร
กลับไปรายงานกำนัน ยังไงครับเนี่ย
เคยได้ยินแต่ฉีดแล้วใหญ่แต่ของจารเจษสักแล้วใหญ่
5555 ว่าแล้วว่าของเก๊แน่ๆ สงสัยน่าจะโดนจารเจษเราเก็บทาเป็นเบ๊ใช้สอยตามสะดวกเหมือนลูกน้องกำนันแน่ๆ
หมอผีงงเต็กเสียความมั่นใจไปเลย
นึกว่าสู้้้้้้กับผี
น่าจะลองให้นุ่นกับดิวมาใกล้ๆพร้อมๆกันดูว่าจะทำให้สองสาวมีปฏิกริยาด้วยกันได้เลยรึเปล่า ครอบครัวเจษจะได้สามัคคีกันแบบดีงาม
เมื่อหมอผีเฒ่ามาเจอกับอาจารย์กำมลอ อวสานต์หมอผีก็สิ้นมนต์ขลัง
จัดหนักๆเลยครับ
นี่ตกลง อ.เจษ เป็นตัวไนกันแน่ ข้าชักสงสัย
พลังนี้น่าสนใจนะ 5555
เจษฎาเก่งขึ้นมาก สงสัยมีมนต์ทำให้สาวๆหลง อีกด้วย เท่เชียว
น้ำมันที่สักให้เจษเป็นไสยศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์กันแน่นะ
ชอบๆเตะเสย
ของอาจารย์เจษดีแน่นอน
ของดีจริงๆ
อ้าว นายโทนว่างจากสาวๆแล้วเหรอถึงมาเล่นเป็นลูกน้องอาจารย์ยม ถึงกับเจ็บตัวเลยนะ5555 แซวเล่นครับ
อิจฉาเจษมาก ไอ้นั้นโตขึ้นเรื่อยๆ อย่างนี้สาวหลงกันทั้งเรื่องแน่ๆ
ลองของไปเรื่อยๆ มีหวังเจอตอแน่ๆ
นึกว่าจะได้ลองวิชาซะแล้ว
เจอหมอผีปลอม อัดน่วมเลย
อยากเจอของจริงจะได้ลองวิชา
อาจารย์เจษ ชอบลองของซะจริงๆ แต่ก็อย่างว่านะ ของมันต้องพิสูจน์ จะได้หายสงสัย
ออกจากถ้ำเสือ เยี่ยมพ่อเสือ ขโมยลูกเสือ แล้วยังออกมาปล่อยของปล่อยมุขจับหมอผี อันนี้ คาดไม่ถึงจริงๆ
อยากสักแบบนี้มั่ง
อาจารย์เจษสำแดงเดช55เล่นเอาซะหมอผีเละเลย
กำนันโง่ซ้ำโง่ซ้อน 555 สะใจๆ
เสียเวลาเลย หมอปลอม
อยากมีอาการข้างเคียงแบบอาจารย์เจษบ้างจัง
555ยังตีบทแตกเปนผียุอีก55
ตอนนี้นึกว่าเจษจะจะเจอของจริงนึกว่าจะสู้กันมัน ดันกลายเป็นฮาซะงั้น สนุกดีครับ
หงุดหงิดแบบนี้ไปลงกับใครดี
ลองของใด้หวาดเสียวมาก พลาดขึ้นมาจะใด้สะดือเพิ่มนะ
ยังคาใจ กับรอยสัก สงสัย หมึกที่เอามาสัก จะมีความขลัง มากกว่ารอยสัก สุดๆๆ
ยังไงก็คุ้มเเล้ว เจษฏา
หมอผีโดนผีหลอก
อยากรู้ ลุงสักอะไรให้ อ เจษ สาวๆๆ ติดใจ
ว๊าาาา...จานเจษเจอจองปลอม
อ.เจษ ศิษย์หน้าแข้ง จัดหนักๆเลยครับ อาจารย์ ::DookDig::
แหม อาจารย์เจษอุตส่าหลอกให้จับ
กลับไม่ได้เรื่อง
ของเค้าดีจริงๆ ยิงไม่เข้า แทงไม่ยุบ เล่นสาวได้ดี ::Shower::
นุ่นเป็นนางเอกแน่เลย
ของปลอมมาเจอของจริง รอดยาก
อาจารย์เจษ ไม่มีใครหน้าไหนเอาลงเลย
ไล่กระทืบปางตาย ยังจะพิสูจน์อีก
555 มีฮาโดนน้ำมนต์
จะได้อาจารย์มาเป็นลูกน้องมั้ยนะ
นึกว่ากำนันจะได้อาจารย์ขลัง เจอของจริงเข้าให้เลย
นี่อาการข้างเคียง หรือว่า ผลลัพธ์เชิงบวกกันแน่
อาจารย์หนังเหนียวเหมือนกันขนาดเฉือนยังไม่เข้า เจ็งสุดๆ
แหกหมอผีไป1
หมอผีกำมะลอนิหว่า
จบเลยอาจาร์ยหมอผี
จัดหนักจัดเต็มเลยอาจาร์
ความลับต่างๆ ค่อยเปิดเผย
อาจารย์ได้เคล็ดวิชาอีกแล้วนะครับ
ท่าทางเรื่องนี้จะไม่ได้ไปทางไสยศาสตร์ แต่น่าจะไปทางสิ่งทดลองที่หลุดจากห้องทด่ลองซะมากกว่านะอย่างนี้
คุ้มจริงๆ ได้สาวสวยครบครันเลย
อย่างฮาเลยกะมาองของดันเจอหมอผีเก๊555
ของดีในตัว อ.เจษ ต้องมีมากกว่านี้ ต้องค้นหาต่อไป
สุดยอดอาจารย์
หมอผี เจอของจริงอย่างจารย์เจษไปเป็นไง 5555
หมอผีหรือจะสู้หมอหมีแบบจารเจษ ::YehYeh:: ::YehYeh:: ::YehYeh::
อยากสักแบบเจษบ้าง
ผลข้างเคียงในฝันเลย
ความเชื่อบดบังปัญญาและสติ หลอกกันไปมา มนุษย์แหละ
หมอผีกำมะลอซะงั้น
คนมีของลองวิชา
::Hmmm::
นึกว่าของจริง
ขอบคุณครับ
นั้นสินะของแบบนี้
ไม่เจอเองคงไม่เชื่อ
จารย์นี่มันแน่จริงๆ ::Confident::
กำนันก่จะกลัวเจษขึ้นไปอีกขนาดอาจารย์ยังโดนผีเตะซะน้วมเลย555
สุดยอดทุกตอนจริงๆ
เป็นอาการข้างเคียงที่สุดยอดจริงๆใหญ่ขึ้นได้
ที่หนึ่งในดวงใจ คุณนุ่น
ลองของใด้หวาดเสียวมาก พลาดขึ้นมาจะใด้สะดือเพิ่มนะ
ระวังผลข้างเคียงกันด้วยนะครับ
หมอผียังสู้ไม่ได้อาคมสูงจริงๆๆๆๆ
ต้องแกล้งต่ยต่อไป เพื่อที่จะสิบหาข้อมูลและสิ่งที่ต้องการ
จะจัดการฝ่ายกำนันได้ไหมนะ
เหนื่อยแทนเลย
...ตีรถเปล่าเลย...
ตามล้างแค้น
ใครจะแน่กว่ากันลองดูหน่อย
ได้ของดี
จารย์เจษ จิตวิทยาดีมากก ::KO:: หมอผีตัวปลอม มาเจอ หมอผีตัวปลอม ความสนุกจึงเกิดขึ้น ::DookDig::
เจอของ อ.เจษฎา เข้าให้แล้วไม่ละ ตีนๆๆๆเต็ม
สักที่ไหน จาปายสักแบบจารเจษบ้าง
ผลข้างเคียงดีเว่อมากครับ ตามครับ
กลับเช้าเลยนะอาจารย์
ของดีจริง
ตอนแรกผมคิดว่าเจษจะเป็นผู้ครอบครองฮาเร็มคนเดียว แต่ผู้แต่งได้แบ่งสรรปันส่วนให้กับลูกน้องของเจษคือ อ๊อดให้ได้กับน้องเกวลี และเปี๊ยกได้กับธิชาซึ่งธิชาน่าจะกลายมาเป็นเมียของเปี๊ยกจริงๆ หลังจากที่หลอกใช้เปี๊ยกแล้วจนกลายมาเป็นคู่ชีวิตกันในที่สุด
จารย์เจษนี่แหละของจริง