สำหรับเพื่อนๆ ที่ยังไม่ได้เป็นสมาชิกเว็บอยากอ่านส่วนที่ซ่อนไว้ ในนั้นจะลงช้ากว่าที่เว็บนี้หนึ่งตอนนะครับ
https://www.tunwalai.com/v2/story/499798
Darkness Circle / วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 39
เก๋งญี่ปุ่นราคาแพงแล่นผ่านประตูรั้วอัลลอยด์บานใหญ่ของคฤหาสน์ที่มีชายฉกรรจ์ท่าทางดุดันหลายคนทำการตรวจตราเข้มงวด เช่นเดียวกับที่แนวกำแแพงบ้านที่มีคนเดินลาดตะเวนเป็นพักๆ หลังจากที่เกิดเหตุเมื่อคืน เสี่ยพิพัทธ์ก็สั่งเพิ่มคนคุ้มกันความปลอดภัยให้มากกว่าปกติ ส่วนเรื่องที่ถูกคนลอบทำร้ายก็ง่ายเงินให้ตำรวจและญาติผู้เสียชีวิตให้เรื่องจบที่เป็นอุบัติเหตุทางรถยนต์
สาวสวยร่างกระทัดรัดเดินลงจากรถด้วยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย ถึงไม่รู้เหตุผลว่าทำไมถึงมีคนในบ้านเยอะกว่าปกติแต่ก็พอจะเข้าใจได้ เพราะงานของของเจ้าคฤหาสน์ก็มีบ้างที่จะสร้างความโกรธแค้นให้กับคู่แข่ง จนอาจจะถึงขั้นส่งคนมาทำร้าย จากนั้นหญิงสาวก็เดินตรงเข้าไปในบ้านอย่างคุ้นเคย ทันทีที่หญิงสาวก้าวผ่านประตูบ้านมีสาวหมวยหน้าตาดีวิ่งมารับและสวมกอดด้วยความคิดถึง พร้อมกับมองหน้าแล้วเอ่ยถาม "พี่ดิวมาแล้ว เรื่องทางนั้นเป็นยังไงบ้าง"
"อืมใกล้จะเรียบร้อยแล้ว ว่าแต่เจ็กอยู่ไหม พี่อยากคุยอะไรด้วยหน่อย" หญิงสาวดันร่างของสาวหมวยให้เลิกกอดเธอ แล้วหันซ้ายหันขวามองหาเจ้าของคฤหาสน์
"อยู่...แต่ป๊าเขามีเรื่องยุ่งมาทั้งคืน เพิ่งจะได้นอนเมื่อสว่างนี่เอง พี่ดิวรอจนป๊าตื่นก่อนได้ไหม" สุธิภาจูงมืออริสาพากันเดินไปนั่งที่ชุดโซฟาหรู แล้วเรียกแม่บ้านให้เตรียมเครื่องดื่มมาให้อริสาดับกระหาย
"ว่าแต่เจ็กมีเรื่องอะไรเหรอ" อริสาตีหน้าสงสัยปนกับความเป็นห่วง
"เมื่อคืนไฟไหม้ที่โกดังเก็บปุ๋ย แล้วป๊ารีบไปดูจนรถเกิดอุบัติเหตุ" สุธิภาว่าน้ำเสียงแฝงความกังวลที่เกิดเรื่องร้ายติดๆ กันภายในคืนเดียว
"อะไรนะ แล้วเจ็กเป็นอะไรมากไหม" อริสาตกใจถามเสียงดัง ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้
"ป๊าไม่เป็นอะไร แต่พวกลูกน้องเจ็บหลายคนเลย" ดวงตาสวยฉายแววความเป็นกังวลแม้คนที่รักจะไม่ได้รับบาดเจ็บ
สองสาวพูดคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนอยู่พักใหญ่ ซึ่งสุธิภาก็ทำได้แค่ถ่ายทอดเรื่องรางที่เธอได้ฟังมาจากพ่อของเธอและลูกน้องที่อยู่ในเหตุการณ์เท่านั้น แค่นัันก็ทำให้อริสารู้ว่าทำไมถึงมีการคุ้มกันบ้านแน่นหนาอย่างที่เห็น ก่อนที่สาวสวยผู้พี่จะถามถึงงเรื่องที่คาใจอีกเรื่องขึ้นมา
"พี่มีเรื่องจะถามนุ่นหน่อย..." สาวสวยเกริ่นออกมาเบาๆ
"เรื่องอะไรเหรอ" สุธิภาเอียงคอใช้ดวงตาสดใสมองกลับไปซื่อๆ
"พี่ติดต่ออาจารย์เจษไม่ได้ นุ่นพอจะรู้ข่าวอะไรบ้างไหม"
"แล้วพี่ดิวได้ติดต่อไปที่สำนักรึงยังคะ" สุธิภาถามกลับอยากรู้ว่าพี่สาวเธอได้ข้อมูลมาแบบไหนจะได้เตรียมคำตอบได้ถูก
"คุยมาแล้ว ลูกศิษย์แค่บอกว่าอาจารย์เจษเข้าป่าไปบำเพ็ญเพียร แต่ก็ไม่ได้บอกว่าไปที่ไหน" อริสาอธิบายตามที่ได้ยินมา ซึ่งเธอก็ยังคิดว่ามันแปลกๆ
"นุ่นก็รู้มาแบบนั้นเหมือนกัน" สาวหมวยตอบตามน้ำถึงจะรู้อยู่แล้วว่าเจษฎาแค่แกล้งตายแล้วหลบซ่อนตัวอยู่ แต่คำตอบของเธอไม่ใช่คำโกหกซะทีเดียวเพียงแค่บอกความจริงไม่หมดเท่านั้นเอง
"แต่ก็มีบางคนเขาลือกันว่าอาจารย์ตายไปแล้วนะคุณหนู" ป้าแม่บ้านยกน้ำและขนมเข้ามาพร้อมกับเล่าเรื่องที่ชาวบ้านร้านตลาดพูดถึงกันเป็นทอร์คออฟเดอะทาวน์ในช่วงเวลานี้ตีคู่มากับเรื่องไฟไหม้และอุบัติเหตุของเสี่ยพิพัทธ์
"หา! ว่ายังไงนะ ทำไมละ" อริสาหน้าเสียตกใจถามรัว
"ป้าก็ไม่แน่ใจหรอกนะคะ แต่พวกวัยรุ่นที่ตลาดลือกันไปทั่วว่าที่อาจารย์เจษหายไปเพราะโดนนายทุนเจ้ามือหวยสั่งเก็บ แล้วก็มีคนลือกกันอีกว่าพวกทวงหนี้กับเด็กเดินยาเจอผีหน้าตาเหมือนอาจารย์เจษเล่นงาน เมื่อหลายวันก่อนพวกเด็กๆ ของกำนันเล่ากันว่ามีหมอผีชื่อดังจากจังหวัดข้างๆ มาปราบ" ป้าแม่บ้านร่ายยาวตามประสาคนชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน
"ทำไมข่าวมันมั่วๆ ฟังดูแล้วไม่ค่อยเข้าท่าเลย" สุธิภาแย้งแม่บ้านกลัวว่าพี่สาวจะคิดมากเกินไป
"ก็นั่นแหละค่ะ ข่าวลือก็คือข่าวลือ พอคนไม่อยู่ก็พูดกันไปเรื่อย ป้าขอตัวก่อนนะคะ" ป้าแม่บ้านหลังจากได้พูดไปเรื่อยจนพอใจก็กลับไปทำงานต่อ
"พี่ดิวอย่าไปสนใจเลย ว่าแต่อยากเจออาจารย์ทำไมเหรอ" สุธิภาจ้องหน้าอริสาจริงจัง ร้อนใจอยากรู้ว่าพี่สาวเธอจะคุยอะไรกับเจษฎา หรือจะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่เพราะพี่สาวเธอกำลังหย่าสามี
อริสาหลบตาก่อนจะพูดแก้เก้อออกมาเบาๆ "ก็แค่อยากจะดูดวงนะ ก็ตอนนี้ชีวิตพี่มีเรื่องให้ตัดสินใจเยอะ"
"แค่ดูดวงอย่างเดียวเหรอคะ" สุธิภาจ่อหน้าเข้าไปใกล้ๆ เหมือนกำลังจะจับพิรุธอะไรบางอย่าง
"อือ" อริสาพยักหน้ารับเรียบๆ ก่อนจะชวนคุยเรื่องอื่นระหว่างที่รอให้เสี่ยพิพัทธ์ตื่นนอน
..................................................
เสียงหน้าแข้งและเสียงกำปั้นที่หุ้มด้วยนวมประทะกระสอบทรายดังหนักแน่นจริงจัง เมื่อผู้เป็นนายออกมาจากโรงพยาบาลแล้วมานั่งอยู่ในห้องทำงาน ทำเอานักมวยในค่ายไม่มีใครกล้าที่จะทำตัวเยาะแหยะเหมือนหลายๆ วันที่ผ่านมา เพราะสิ่งที่เจ้าของค่ายนำออกจากโรงพยาบาลไม่ได้มีแค่สุขภาพที่เป็นปกติแต่ยังมีอารมณ์ขุ่นมัวโกรธเกรี้ยวจากข่าวที่เพิ่งได้รับมาด้วย
"อะไรวะ พลาดอย่างนั้นเหรอ" กำนันประเสริฐคำรามดังลั่นน่ากลัวเหมือนจ้าวป่าที่กำลังประกาศศักดาความมีอำนาจ ทำเอาคนในห้องทำงานหน้าซีดขาสั่นไปตามๆ กัน
"มันบอกว่าไม่ต้องห่วง จะจัดงานต่อเอง ไม่ว่ายังไงก็จะทำจนสำเร็จ" ไอ้รถถังรายงานเรื่องทีรู้มาเสียงอ่อย
"มันจะจัดการยังไง ขนาดเราสร้างโอกาสเหมาะเจาะนาดนั้น มันยังพลาดได้ ต่อจากนี้มันคงจะโง่เปิดช่องให้เราเล่นงานได้อีกหรอก โธ่โว้ย นี่ถ้ามันเป็นคนของกูปานนี้ไม่กลายเป็นปุ๋ยก็เป็นอาหารปลาไปแล้ว" กำนั้นประเสริฐยังเกรี้ยวกราดไม่หยุด อะไรใกล้มือก็ถูกขว้างใส่ลูกน้องคนแล้วคนเล่า
"ผมก็ไม่รู้ เออ..มีอีกเรื่องหนึ่งนะกำนัน มันบอกว่ามีคนมาขวาง แล้วไอ้คนที่มาขวางก็ฟันไม่เข้าด้วย" ไอ้รถถังหลบจนตัวลีบเขยิบเข้าไปปพูดด้วยเสียเบากลัวจะไปเพิ่มความโกรธให้
"มึง...หมายความว่า..." กำนันประเสริฐว่าแล้วทิ้งเสียงไม่อยากพูดถึง
"ระแวกนี้ก็มีอยู่คนเดียวนั่นแหละครับ" ไอ้รถถังเสริม
"มึงว่าไอ้ที่มันเจอนั่นคนหรือผีวะ" ยังไม่ทันที่จะได้คำตอบจากลูกน้องคนสนิทเสียงเคาะที่ประตูห้องก็ดังขึ้นมาเหมือนระฆังพักยกเสียก่อน ทันทีที่พวกลูกน้องได้ยินเสียงก็รีบกุลีกุจอวิ่งไปเปิดประตูให้แล้ววิ่งออกจากห้องไปแบบต้องการจะหลบหน้าเจ้านาย หลังจากประตูถูกเปิดก็ปรากฏร่างของชายร่างสูงผิวขาวซีดที่ยืนยิ้ม ในมือถือกระเช้าเครื่องดื่มบำรุงร่างกายขนาดใหญ่
"สวัสดีครับคุณประเสริฐ ผมมาเวลาไม่เหมาะรึเปล่าครับ" ชายสวมสูททักทายกำนันประเสริฐเรียบๆ แบบมีมารยาท
"อ้าวผู้จัดการ ไม่เป็นไรครับ เข้ามาเลยๆ" กำนันประเสริฐกวักมือเรียกแขกคนสำคัญสีหน้าบอกได้ถึงความประหลาดใจ ไม่คาดคิดว่าเขาจะมาหาได้
"อาการเป็นยังไงบ้างครับ ขอโทษนะครับที่ไม่ได้ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล พอผมเสร็จธถระก็รีบมาทันทีเลย" ชายผิวขาวสีดในชุดสูทผูกไทสีเข้มเรียบเนี้ยบยิ้มกว้างขณะที่ยื่นส่งกระเช้าให้ลูกน้องของกำนันประเสริฐ
"ไม่เป็นไรครับ ผมสบายดีตรวจแล้วไม่ปัญหาอะไร หมอให้ออกมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว มาๆ เข้ามานั่งก่อนคุยกันก่อนครับ" กำนันหุ่นหมีตอบรับแขกผู้มาเยือนอย่างมีไมตรีและมีมารยาทผิดกับก่อนหน้านี้หน้ามือเป็นหลังมือ ถึงเขาจะไม่ค่อยชอบรอยยิ้มที่ดูไม่ค่อยจริงใจของอีกฝ่าย แต่เพราะเรื่องผลประโยชน์ทำให้เขาแสดงออกมาอย่างให้เกียรติ
"มีปัญหาอยู่เหรอครับ เกี่ยวกับเรื่องที่ดินรึเปล่า ถ้าเรื่องนั้นบอกผมได้นะครับ" ชายผิวขาวซีดถามเรื่องที่เขาบังเอิญได้ยินออกมาเพราะอยากรู้ว่าเป็นเรื่องเดี่ยวกับงานของเขาหรือไม่
"ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่ดินหรอกครับ เรื่องนั้นผมจัดการได้สบาย อีกไม่กี่เดือนก็น่าจะได้ครบแล้วครับ" กำนันประเสริฐรีบบอกปัด ถึงจะเป็นเรื่องเกี่ยวที่ดินมีปัญหาเขาก็คงไม่พูดออกไปอยู่แล้ว เพราะอย่างนั้นเรื่องเสี่ยพัทธ์ก็ไม่มีทางหลุดออกไปถึงคนนอกแน่นอน
"ได้ยินอย่างนั้นผมก็สบายใจครับ" ผู้จัดการพยักหน้า ส่งรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตรจนน่าสงสัย ก่อนจะถามหาความคืบหน้าเรื่องการกว้านซื้อที่ดิน ทั้งคู่พูดคุยกันอยู่พักใหญ่ก่อนที่การสนทนาจะถูกขัดจังหวะเมื่อสาวสวยหุ่นดีเดินเข้ามาในห้อง
"จ๋ามาได้จังหวะเลยพี่มีคนอยากแนะนำให้คุณรู้จักพอดี นี่ผู้จัดการเขามาเรื่องที่ดินที่พี่เคยเล่าให้ฟังไง ผู้จัดการนี่จ๋าภรรยาผม" กำนันประเสริฐแนะนำให้คนทั้งคู่ได้รู้จักกันเพราะจะได้ให้ช่วยเป็นธุระให้ในอนาคตต่อไป
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ชายผิวขาวซีดหันไปยิ้มทักทายด้วยรอยยิ้มและใบหน้าที่อ่านความรู้สึกไม่ออก
"เช่นกันค่ะ..." สาวใหญ่รับคำมองฝ่ายตรงข้ามดวงตาไม่กล้ากระพริบ แค่มองไปที่ชายผิวขาวซีดที่กำลังขยับดวงตาเพียงเล็กน้อย ปากที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มไม่น่าไว้ใจ นิ้วเรียวที่ขยับเบาๆ ดูราวกับอสรพิษที่กำลังจะเลื่อยมาพันรอบคอของเธอ สิ่งเหล่านั้นมันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเหมือนหายใจไม่ออก เหงื่อเม็ดเล็กๆ ก็ผุดขึ้นทั่วร่าง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเวลาเพียงช่วกระพริบตามันทำให้เธอรู้ว่า เธอไม่ชอบชายคนนี้
"รู้จักกันไว้นะเพื่อมีเรื่องด่วน ถ้าไม่เจอผม จ๋าเขาตัดสินใจแทนผมได้เต็มที่ทุกเรื่อง" กำนันประเสริฐเห็นทั้งคู่มีท่าทีกระอักกระอ่วนก็แทรกขึ้นมาทำลายความเงียบ
"น่าอิจฉาเลยนะครับ ที่มีภรรยาพึ่งพาได้แบบนี้" ชายผิวขาวซีดออกปากชมช่วยสร้างบรรยากาศ
"ผู้จัดการนี่ตาถึงจริงๆ ภรรยาผมก็เก่งจริงๆ นั้นแหละ ฮาๆ" กำนันประเสริฐหัวเราะชอบใจหลังจากคุยธุระเสร็จก็ยังออกปากชวนให้ผู้จัดการไปทานข้าวด้วยกัน แต่ผู้จัดการก็ปฏิเสธไปด้วยเหตุผลว่ามีงานต้องไปทำต่อ โดยที่ณัฐฐาเองก็ออกไปในเวลาไล่เลี่ยกัน
..................................................
"เจษ เปิดประตูหน่อยพี่มีเรื่องจะคุยด้วย" เสียทุบประตูและเสียร้องเรียกดังลั่น ทำให้เจษฎาเพิ่งจะหลับไปได้พักใหญ่หลังจากที่กลับมาจากบ้านเสี่ยพิพัทธ์ต้องตื่นขึ้นมาแบบไม่เต็มใจ
"...อะไรกัน..." เจษฎาที่กำลังงัวเงียหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง ทันทีที่เปิดประตูออกไปเห็นชายหน้าตาดุดันยืนทำหน้านิ่งก่อนจะหลุดเรียก "พี่ใหญ่"
"ฝีมือเอ็งใช้ไหม" ใหญ่พูดเสียงเข้มพร้อมกับมองหน้าเจษฎาแล้วเดินเข้ามาในบ้านจนทำให้เจษฎาต้องถอยหลังไปด้วยพร้อมๆ กัน
"มันช่วยไม่ได้จริงๆ พี่ ฉันปล่อยให้เสี่ยกวงตายไม่ได้จริงๆ" เจษฎาไม่รู้จะเลี่ยงยังไงเพราะแถวนี้ก็มีแค่เขากับอ๊อดที่รู้ภูมิหลังของใหญ่ เลยบอกความจริงไปบางส่วน
"ไอ้เสี่ยนั้นมันเกี่ยวข้องอะไรกับเอ็ง" ใหญ่เค้นถามสร้างความตึงเครียดภายในบ้านให้เพิ่มขึ้น
"ฉันทำงานกับเสี่ยอยู่ พี่วางมือจากเรื่องนี้ไม่ได้เหรอ เรื่องเงินฉันหามาชดใช้ให้ได้นะ" เจษฎาพยายามโน้มน้าวแม้จะรู้เต็มอกว่าคงเปลี่ยนใจใหญ่ไม่ได้ แต่ก็ยังอยากจะลองดูก่อน
"ไม่ได้ มันไม่เกี่ยวกับเรื่องเงิน รับงานมาแล้วก็ต้องทำให้เสร็จ ไม่อย่างนั้นกู๋จะเสียความน่าเชื่อถือ" ใหญ่ยืนยันหนักแน่น
"ไม่ได้จริงๆ เหรอ ขอผมลองคุยกับกู๋ก่อนได้ไหม" เจษฎายื่นข้อเสนอที่เขาเองก็คิดว่าไม่น่าจะเป็นไปได้แต่ก็ยังไม่ละความพยายาม เขารู้ดีว่าใหญ่เคารพและซื่อสัตย์กับกู๋ซันมากแค่ไหน ถึงขนาดยอมติดคุกเพื่อไปเก็บคนที่อยู่ข้างในตามคำสั่งของกู๋ซันใหญ่ก็ทำมาแล้ว
เจษฎาเคยเจอคนที่ใหญ่เรียกว่ากู๋ซันหลายครั้งผ่านการเยี่ยมญาติ เพราะใหญ่ที่ถูกใจเขาอยากจะแนะนำฝากให้ไปทำงานอยู่ด้วยกัน ภายนอกกู๋ซันก็ดูเป็นผู้ใหญ่ใจดีที่น่าเคารพนับถือ แต่ลึกลงไปกลับอ่านไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ใหญ่บอกว่ากู๋ซันมีอาชีพเป็นนายหน้าหางาน คอยจับคู่งานกับแรงงานที่เหมาะสม ขึ้นชื่อในหมู่ผู้มีอิทธิพลเรื่องเก็บความลับไม่ให้สาวไปถึงตัวผู้จ้างวานอย่างแน่นอนไม่ว่าจะเป็นงานอะไร ทำให้ราคาต่องานนั้นนั้นสูงริบ และการันตีความสำเร็จได้เกือบจะร้อยเปอร์เซ็น
"ไม่จำเป็น ยังไงกู๋ไม่ยอมแน่ เพราะอย่างนั้นเอ็งอย่ามาขวางอีกเลยนะ ถือว่าพี่ขอละกัน" ใหญ่มองหน้าเจษฎาด้วยสีหน้าจริงจังเพราะเขาทำพลาดไปครั้งหนึ่งแล้วมันส่งผลต่อชื่อเสียงของคนที่เขาเคารพ
"พี่ใหญ่เห็นใจผมหน่อยเถอะนะ ผมจำเป็นต้องใช้ประโยชน์จากเสี่ยกวงอยู่" เจษฎาอ่อนวอนไม่อยากจะผิดใจกับผู้มีพระคุณแบบนี้ แต่เสี่ยพิพัทธ์ก็ยังเป็นคนสำคัญในแผนที่เขาวางเอาไว้ ถ้ามีทางเลือกอื่นเขาพร้อมที่จะทำเต็มที่
"ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว หรือเอ็งจะหักกับพี่" ใหญ่ตัดบทเสียงหนักแน่น
"ผมไม่อยากมีปัญหากับพี่ แต่ว่า..." เจษฎาตอบด้วยความหนักใจ จะเลือกสู้กับใหญ่หรือถอยให้เสี่ยพิพัทธ์ถูกฆ่าไม่ว่าทางไหนก็มีแต่เขาที่เสียประโยชน์
"งั้นพี่ก็คงต้องทำให้เอ็งไม่ให้มายุ่งได้แล้วละ" ชายร่างหนาไม่ทนกับคำตอบของเจษฎาที่ไม่เลือกเอาสักทาง ล้วงเข้าไปมีดออกมาจากระเป๋าเสื้อผ้าแล้วชักออกจากซอง ก่อนจะฟุงเข้าไปฟันใส่เจษฎา เจษฎาก้มหลบคบมีดลงไปเจอกับเจอฝ่าเท้าของชายร่างหนาที่ถีบออกมาหลังจากฟันเสร็จอย่างรู้ทัน จนร่างผอมกระเด็นไปกระแทกผนังบ้านเสียงดังสนั่น
"นี่พี่จะฟันผมจริงๆ เหรอ" เจษฎาหน้าเสียไม่นึกว่าเพื่อนรุ่นพี่ที่เคารพและสนิทกันกันจะลงมือกับเขาได้ลงคอ
"เออ" ใหญ่ตอบห้วนน้ำเหี้ยมเกรียม
พูดจบใหญ่ก็สืบเท้าควงมีดเข้าไปฟันใส่อีกหลายครั้ง เจษฎาไม่ได้โต้ตอบเรียกว่าไม่มีโอกาสตอบโต้จะเหมาะกว่า เขาทำได้แค่หลบหลีกและวิ่งหนีคมมีด อะไรใกล้มือก็คว้าเอามาขว้างใส่รักษาระยะห่าง ชายร่างหนาก็จัดการฟันของเหล่านั้น ยังแล้วเข้าไปฟันโดนเข้าแบบถากๆ หลายครั้ง ถึงอย่างนั้นเขาก็พอจะเอาตัวรอดไปได้บ้าง
แต่นั่นก็เป็นเพราะใหญ่ยังยั้งมือไว้ไมตรีไม่ได้ฟันเข้าจุดตาย เพียงแค่ฟันเข้าใส่ตามส่วนที่มีกล้ามเนื้อหนาอย่างต้นแขนและต้นขาเป็นหลัก เขาหวังว่าจะทำให้เจษฎาบาดเจ็บจนขยับไม่ไหวแล้วไม่สามารถไปขัดขวางการจัดการเป้าหมายของเขาได้เท่านั้น
ลึกๆ เจษฎาก็ไม่รู้ว่าทำไมใหญ่ถึงเลือกมีดเป็นเครื่องมือในการทำงาน แต่ใหญ่เคยเล่าแบบติดตลกให้เขาฟังว่าก่อนหน้านี้ใหญ่ก็เคยใช้ปืนเหมือนมือปืนทั่วๆ ไป แต่รู้สึกว่างานมันง่ายจนรู้สึกไม่ท้าท้ายจนเกือบจะเลิกทำอาชีพนี้ ก็เลยเปลี่ยนมาลองใช้มีดดู พอหลังจากเปลี่ยนเครื่องมือเขาก็รู้สึกตื่นเต้นในการทำงานมากขึ้นก็เลยใช้มาตลอด สำหรับเหตุผลนี้เจษฎาก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่เรื่องพวกนั้นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรถ้าคนที่ถูกคมมีดของใหญ่หันใส่ไม่ใช่เขาหรือเสี่ยพิพัทธ์
ใหญ่มองชายร่างผอมที่เสื้อผ้าขาดหลายจุดแต่ไม่รอยแผลบนตัวแม้แต่น้อยอย่างประหลาดใจก่อนจะหลุดปากว่า "นี่เอ็งหนังเหนียวจริงๆ เหรอวะ ตอนเล่าให้ฟันทีแรกข้านึกว่าเอ็งอำเล่นซะอีก ขนาดเรื่องเมื่อคืนข้ายังคิดว่าเอ็งใช้ลูกเล่นอะไรซะอีก"
"...ใช่" เจษฎาตอบสั้นเริ่มหอบหนักๆ ความเจ็บปวดตามจุดที่โดนฟันเริ่มเล่นงาน แม้ว่าจะเป็นความเจ็บแบบแผลตื้นๆ ถ้าเขาไม่ได้ผิวหนังพิเศษแบบนี้คงจะขยับตัวแถบไม่ได้
"ฟันไม่เข้าก็ช่างมันแต่เอ็งเจ็บได้ใช่ไหมละ งั้นคราวนี้ข้าจะฟันจนกว่าเอ็งลุกไม่ขึ้นเลย" ใหญ่ว่าเสียงเข้มมือกำดาบแน่นตั้งใจจะทำอย่างที่พูด ถึงเขาจะไม่สามารถบอกได้ว่าคมมีดของเขาจะผ่านหนังที่เหนียวของเจษฎาได้หรือไม่ก็ตาม
"เดี๋ยวก่อน..." เจษฎาถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อรู้สึกว่ามือมีดระดับพระกาฬตั้งท่าจะเอาจริง เพราะแค่ก่อนหน้านี้ก็หลบมีดเขาแถบจะเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
ใหญ่กวัดแกว่งมีดมาเชเต้ยาวกว่าสิบสองนิ้วเข้าหาเจษฎา ชายหน้าเข้มหลบไปพรางหาจังหวะหยุดการเคลื่อนไหวของใบมีดไปพราง ด้วยความต่างชั้นของฝีมือและประสบการณ์ ชายหน้าเข้มทำอะไรไปไม่ได้มากกว่าปัดป้อง คมมีดที่แม่นยำและรวดเร็วจนเกือบมองไม่ทันทิ้งร่องรอยความเสียหายจากการถูกฟันไว้ที่เสื้อผ้า และทิ้งความเจ็บหลอนไว้ทั่วร่างของชายหน้าเข้มอย่างแสนสาหัส ไม่ต่างจากข้าวของภายในห้องที่ถูกฟันเสียหายหลายชิ้น
ชายร่างหนาจับสังเกตุได้ว่าเจษฎาพยายามอย่างมากที่จะแตะตัวเขาให้ได้ ถึงจะไม่รู้เจตนา สัญชาตญาณก็บอกเขาว่าห้ามชายหน้าเข้มสัมผัสร่างของเขา ใหญ่จึงรักษาระยะแล้วเข้าออกรวดเร็วไม่เปิดช่องให้ฝ่ายตรงข้ามได้ทำตามที่คิด
เจษฎาพยายามฝืนขยับร่างกายให้เป็นปกติที่สุด รวบร่วมพลังงานมาสะสมไว้ที่มือ ต้องการที่จะหยุดการเคลื่อนไหวของชายร่างหนาให้ได้สักนิด แต่เมื่ออีกฝ่ายว่องไวและเหมือนจะอ่านการเคลื่อนไหวของเขาออกจนเขาไม่สามารถแตะตัวได้ แรงมหาศาลที่เก็บไว้ก็ไร้ความหมายโดยสิ้นเชิง
เจษฎาถูกฟันอยู่ฝ่ายเดียวอย่างน่าเวทนา ความเจ็บหลอนเล่นงานสมองของเขาอย่างหนัก จนส่งผลให้เกิดอาการหน้ามืดเหมือนกับกำลังเสียเลือดมากขึ้นมาจริงๆ เมื่อคิดว่าอยู่สู้ไปก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมา เขาย้ายพลังงานมาที่ขาทั้งสองข้างแล้วกระโดดพุ่งตัวออกไปทางหน้าต่าง การกระโดดครั้งเดียวพาร่างเขาลอยไกลออกไปกว่าห้าเมตร ก่อนจะตั้งหลักแล้วออกแรงวิ่งหนีอย่างสุดกำลังจนหายลับออกไปจากสายตาของมือมีด
..................................................
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
อาจารย์เจอของจริงซะแล้ว
สองคนนี้ไม่ได้ทะเลาะกันเล่นๆใช่มั้ย ไม่เอาแบบถึงจุดนึงมานั่งหัวเราะไม่เอานะ
จารย์เจษจะหนีพี่ใหญ่ไปได้นานไหมนะ
พี่ใหญ่นี่ของจริงเลย วิชากับความสามารถแน่นมาก อาจารย์เจษจะทำไงดี
มืออาชีพ
อาจารย์คืออุปสรรคการทำงานของใหญ่แน่นอน...
ดิวจะโสดแล้ว จะได้ลงเอยกันไหมนะ
ดิวกลับมาแล้ว จาร์ไปให้ดิวทำแผลเลย
::Sobad::อาจารย์เหนือกว่าเห็นๆ
นึกแล้วว่าต้องเป็นพี่ใหญ่จริงๆด้วย จะทำยังไงดีละทีนี้ ลุ้นจริงๆ
เจษเจอคนเก่งอย่างพี่ใหญ่ซะแล้วเจษจะหาทางออกยังไงละที่นี้
เดี๋ยวฝึกอีกหน่อยก็บินได้ละ
พี่ใหญ่ไม่ยอมอ่อนข้อให้เลย
นึกแล้วว่าต้องเป็นพี่ใหญ่ แล้วพระเอกของเราจะรับมือยังไงล่ะครับ
อย่าใจร้ายไปเลยพี่ใหญ่
แล้วจะช่วยเสี่ยยังไงล่ะ เปลี่ยนใจพี่ใหญ่ไม่ได้เนี่ย สู้ไม่ได้จริงๆ
เข้มข้นครับ คาดเดาไม่ได้เลยผูกกันไปมา น่าติดตามครับ ตัวละครที่เพิ่มมามีความลับทั้งนั้น เยี่ยมครับ
อ.เจตน์จะสู้พี่ใหญ่ได้ไหมหนองานนี้
ดิวมาแล้วเจอหน้าน้องนุ่นก็ถามหาเจษฎาเลย แต่ก็คงจะไม่ได้ข้อมูลอะไร เพราะดิวไม่รู้ว่านุ่นก็หลงรักเจษฎาอีกคนจนถึงขนาดยอมตกเป็นเมียของเจษฎา ส่วนเรื่องของพี่ใหญ่เจษฎาจะแก้ปัญหานี้อย่างไรกันนะ แล้วคราวนี้อ๊อดจะยืนอยู่ฝั่งไหนอ่ะ....????
ถึงคมมีดจะไม่กรีดเข้าไป แต่ความเจ็บปวดที่ได้รับ คงทรมาณแบบสุดๆ
::Glad::เย้ดิวมาแล้วแต่เจษจะรอดไหมนะ
อเจษหนังเหนียวก็จริงแต่จะเจ็บจากการชำ้ในเพราะโดนมีดฟัน
นึกว่าจะมาเป็นพวกเดียวกัน ที่แท้ก็มาทำความลำบากให้อาจารย์เจษนี่เอง
ในเมื่อขอร้องพี่ใหญ่ไปแล้วเค้าไม่ยอมให้
จัดเต็มไปเลยอาจารย์
คราวนี้จะรับมือยังไงล่ะเนี่ย ว่าแต่ กู๋ซัน ใช่คนเดียวกับ ผู้จัดการ มั้ยอะ
ออกจาห้องดิว ไปห้องนุ่นต่อ
ขอบคุณครับ น้องดิวมาหาอาจารย์เจษเองเลยมาดูดวงด้วยแต่น้องนุ่นจะยอมบอกหรือเปล่าว่าจะเจอที่ไหน พี่ใหญ่ไปหาอาจาร์เจษถึงบ้านเลยพี่ใหญ่นี้เก่งจริงเลยทำเอาอาจารย์เจษถึงกับต้องหนีเลยที่หนีไปคงไปตั้งหลักน่าจะเป็นบ้านเสี่ยแน่เลยพอดีเจอน้อวดิวพอดี
#คิดไว้แล้วว่าต้องมาเจอน้องดิวแต่ยังไงก็อย่าลืมน้องนุ่นนะครับ
งานนี้ต้องหนีไปตั้งหลักก่อนดีกว่า
คนกันเองเล่นกันเองซะงั้น
ขอบคุณครับ
ฆ่าไอ้ใหญ่เลย
เจอของจริงซะแล้วเจษ จะไหวไหมเนี่ยไหนจะต้องเจอกับฝั่งของทศพลอีก
อ้าวไหงสู้ไม่ได้ซะงั้น ดูง่อยไปเลยพระเอกเรา
ดิวจะมาให้อาจารย์เจษดูลายอะไร...ส่วนเจษก็เจอคู่มือที่ตึงมือจริงๆ
เมื่อขอกันไม่ได้ก็ต้องแตกหักกันไปข้างหนึ่งละนะ
คนมีของเจอกับมืออาชีพใครจะอยู่ใครจะไป
นอกจากฝีมือแล้ว ผมว่ามีดต้องมีอะไรพิเศษแน่ อาจสารเหมือนของเจษที่ได้มาจากคนที่ตายแล้ว สู้ไม่ได้ก็หนีก่อน ถูกแล้วครับ
น้องดิวมาแล้ว รอบนี้จะโดนอะไรอีกหรือเปล่านะ โดนแต่ละทีตับระบมหมด
น้องดิวเริ่มเปิดใจแล้ว ต่อไปก็เหลือแต่ความมันส์ละ
::HeyHey::ฝีมือดีทั้งคู่น่าจะทีมเดี่ยวกัน
พี่ใหญ่จะหักกับอาจารย์สะแล้ว เจอพี่ใหญ่ตั้งท่าเอาจริงแบบนี้จะรอดไปได้ยังไงอาจารย์
ดิวมาแล้ว แต่จารย์กำลังลำบาค ดิวน่าจะเป็นจุดเปลี่ยนนะ กับพี่ใหญ่ก็เก่งเกิน จารย์ทำอะไรไม่ได้ เป็นคู่ปรับที่น่ากลัวกว่าไอ้ยักษ์อีก
อยากมีฉากจารย์เจษกับสองสาวพี่น้อง
พี่ใหญ่นี่โหดจริงๆจะเล่นกันเอาถึงตายจริงไหมเนี่ย
เจษเจอของจริงเข้าแล้ว จะแก้ทางยังไง
เจอของแข็งพร้อมเงื่อนปมที่แกะยากอีก เอาเข้าไป อาจารย์เจษ จะปิดดีลง่ายๆไม่ได้เลยสินะเนี่ย มารผจญตลอด
จารเจษต้องไปฝึกมวยแล้ว
อาจารย์เจษโดนพี่ใหญ่เล่นงาน
สู้กันไม่ได้
วิ่งหนีก็เป็นเหมือนกันนะ จารย์เจษ
ต้องฝึกการต่อสู้ใหม่แล้วเจษไม่งันเสียท่าแน่ๆ
จะทำอย่างไรดีเนี่ยอาจารย์เจษ
อาจารย์เจษสู้เค้านะครับ
เจอฟันจนหลอนเลยอาจารย์
ถูกต้องแล้วล่ะเจษฎา สู้ไม่ได้ทำไรไม่ได้ก็ให้พึ่งหลวงพ่อโกยไปตั้งหลักก่อน
งานนี้อ.เจษฏเจอของจริงแล้วแถมเป็นพี่ใหญ่ด้วยแถมฝีมือยังเหนือกว่าอีก
หนีไปตั้งหลักก่อน
พี่น้องจะหักกันเองซะแล้วงานนี้พี่ใหญ่เอาจริงซะด้วย
สู้ก็สู้ไม่ได้จนต้องหาทางหนี นี่จารย์เจษจะทำยังไงต่อไป
อาจารย์จะมีโอกาสเจอน้องดิวไหม
เรื่องเริ่มซับซ้อนมากขึ้น
เริ่มจะมีตัวละครโหดๆออกมาละ
พี่เจตเราศัตรูเพิ่มขึ้นทุกวัน
อาจารย์เจษเจอคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อเป็นครั้งแรกจะแก้ปัญหาอย่างไร
เจษฎาเจอคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวเข้าให้แล้ว
ไม่งายแล้วอาจารเจอของจริง
พระเอกเจอตอ แถมเป็นคนรู้จักด้วย ทำไงละทีนี้
หนังเหนียวกับเซียนมีด
อ้าวเจอกับคนรู้จักสะงั้น ลุ้นต่อไปครับ
ขอบคุณผลงานดีๆๆครับ
วิชาใหม่ อาจารย์โกย
ลูกพี่นี่เก่งแฮะ
เจษฏาจะรับมือกับใหญ่ได้มั้ยคงต้องตามลุ้นต่อ แต่ที่หวังไว้ ดิวกลับมาแล้วน่าจะมีบทมากขึ้นนะครับ ::Angry:: ::Angry:: ::Angry::
จะไปทางไหนยังเดาไม่ถูก ตอนแรกแค่จะมาตามเอาของคืนแต่ตอนนี้เหมือนยิ่งตามยิ่งยุ่งไงไม่รู้ หลายฝ่ายเกินน/ จัดหนักให้น้องดิวขนาดนั้นไม่กลัวขาดใจเหรอ
เจอมืออาชีพเข้าไปถึงกับหนี ก็เข้าใจได้ถึงจะฟันไม่เข้าแต่มันยังเจ็บอยู่
ท่าทางพระเอกของเรา ต้องหาวิชาเพิ่มเติมแล้ว
เจษฎาจะทำยังไงต่อ เพราะใหญ่ก็ไม่ยอม สงสัยอาจต้องจัดการใหญ่ให้ย่อมล่าถอยก่อน แต่หวานใจคนสวยกลับมาแล้ว ::Confident::
อย่างนี้ถึงได้สมน้ำสมเนื้อกันดูปกแล้วใหญ่เป็นต่อนิดๆ
อาจารย์เจษ เจอของจริง จะไหวไหมนี่
หักกันเองซะแล้วแบบนี้
คนนึ่งก็พี่ที่นับถือ อีกคนก็เป็นหมากที่ใช้ในการต่อสู้ แล้วจะเลือกใครดีน่ะ
งานยากมาเร็วกว่าคาด
เอาล่ะซิ ตัวร้ายแต่ล่ะคน โหดแท้
คิดว่าได้พี่ใหญ่มาช่วยกลับกลายเป็นว่าขัดกันเสียเอง
พระเอกของเราโดนพี่ใหญ่เล่นงานซะละ แล้วจะทำยังไงต่อไปเนี่ย
กำ อย่างงี้ได้หักกับคนที่เคารพแน่ๆ
อ้าว ตอนแรกนึกว่าใหญ่จะมาเป็นพวกเดียวกับเจษซะอีก
นี่มาฟันกันละ
::Hmmm::เสี่ยจะรอดไหมแล้วดิวกลับมาตอนนี้จะโดนลูกหลงไหม
เจอของแข็งเข้าจังๆเลยท่านอาจารย์
ใหญ่อากู๋แกรมมี่ พัวพันกันแน่ๆใกล้แล้วล่ะขอบคุณครับผู้แต่งสนุกน่าตื่นเต้นติดตามครับ สาวงามกันลายๆคน
สาสดิวกลับมาหาคนรัก เมื่อได้เจอะเจอไฟแลปอีกแล้วแถมยังถามเรื่องค่อบครัวงานนี้พะเอกเราจุกเลย 4สาว จบยังไง.... เฮ้อหนักใจเเทนเจษฑาจริงๆ
มิตรภาพกับเพื่อนเก่า กับความรักกับเหล่าเมียๆ พี่ใหญ่เข้าใจเจษหน่อยสิ ถ้าต้องเลือกจริงๆพี่ใหญ่โดนจัดหนักแน่
ดิวมาแล้ว จะตามหาจารย์เจษเลยเจอทีเถอะ รอมานาน
พี่ใหญอย่างที่คิดไว้แต่เจษจะหนีไปได้ขนาดไหนนิ
เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
อาจารย์เจษเจอมืออาชีพต้องหักกับผู้มีพระคุณติดตามครับ
้จอคู่ปรับไปไม่ถูกแล้ว อ.เจษ
จารย์ทำไงดีล่ะทีเนี้ย
เจษหักกับใหญ่แล้วจะเกิดอะไรต่อไป
เจอพี่ที่รู้ใจและรู้ทัน แต่ดันอยู่กันคนล่ะฝ่าย เจษจะแก้ใขยังไงล่ะทีนี้
นึกว่าจะมาช่วย...ที่ไหนได้เล่นกันเองสะแล้ว
ในที่สุดก็มีคนที่จารย์เจษสู้ไม่ได้โผล่มาสักที จารย์เจษจะทำไงต่อล่ะทีนี้
อาจารย์เจษเจออุปสรรคใหญ่ตลอด
::HeyHey::จะมาหักกันเองเสียแล้ว พราะเงินตัวเดียว
เอ้าคนนับถือกันมาฟันเจษซะเละไม่เปนท่าเลยนะ
ตั้งหลักก่อนจารย์เดียวต้องมีท่าใหม่ปล่อยพลังคลื่น 5555
โคตรมันเลยครับ คู่เจษกับใหญ่จะหาทางลงยังไง คิดไม่ออกเลยครับ สนุกสมการรอคอยเลย เป็นนิยายไม่กี่เรื่องที่ผมติดจนเข้ามาดูว่ามีตอนใหม่ทุกวันเลย ฝีมือคนแต่งระดับเทพจริงๆ เสียดายที่ใจร้ายไปหน่อยที่ทำให้ดิวโดนไอ้ยักษ์ข่มขืนจะสำเร็จความใคร่ ถ้าให้เจษมาช่วยตอนที่ขณะข่มขืนจะดีมากกว่านี้ครับ
คงต้องแตกหักกับพี่ใหญ่แล้วหละอาจารย์เจษ....เพื่อเมีย
หนนี้จะหาทางออกยังไงดีเนี้ย
เจอของจริงเช้าแล้ว คราวนี้จะแก้ไขยังไง
อาจารย์จะตอบโต้แบบใหน รอลุ้นครับ
โห จารย์เจอแบบนี้ จะเอาชนะยังไงละคับ จารย์
เจอของจริงเข้าแล้ว แล้วจะแก้ไขยังไงดีละ
อาจารย์มีงานตลอดเลย
เริ่มใช้การควบคุมได้แล้ว
เอาละซิจะทำไงละงานนี้จารย์เจษ
จะแก้ไจอย่างไรดี อ. นึ่ก็พี่...นั่นก็พ่อตา
ดิวกลับมาแล้ว
งานนี้จะตีกันเองก็ไม่ได้ จะยกเลิกงานก็ไม่ได้ ทำไมไม่คุยกันให้รู้เรื่องก่อนไปรับงานหว่า
มีกู๋โผล่มาอีกชื่อละ อีกหน่อยจะมี อากงมาอีกไหม
ต้องฝึกการต่อสู้เพิ่มซะหน่อยแล้วมั้ง
ว่าแล้ว ต้องเป็นใหญ่
ทำไมไม่สู้เลยจารย์ ตั้งหลักก่อนละกัน
สู้ไม่ได้ก็ต้องหนีหนีไปตั้งหลักแล้วคิดกันใหม่นะอาจารย์
พลังใช้ได้หลากหลายจริงๆ เหลือไปฝึกฝีมือน่าจะสบายละ
ไม่ธรรมดาทั้งคู่เลย
พี่ดิวคิดถึงอาจารย์ล่ะสิ ถึงกับมาถามข่าวด้วยตัวเองเลย
ทีแรกนึกว่าจะได้พี่ใหญ่มาช่วย มีศัตรูเพิ่มแล้วนะครับอาจารย์เจษ
แทนที่จะให้จารย์คุยกับกู๋ก่อน เผื่อจะมีอะไรดีๆ คิดแทนซะงั้นน
เจอของจริงต้องหนีก่อนแล้วจารย์เจษ เดาไม่ถูกเลยว่ากับพี่ใหญ่จะจบยังไง
นึกว่าพี่ใหญ่จะมาช่วยอาจารย์เจษกลับมาสู้กันเฉยเลย
เจอ ฝ่ายตรงข้าม ที่ ทำไม่ลง งานนี้ ลำบาก อาจาร์ย แน่
ขนาดเพื่ยนกัน ขอยังไม่ได้ นับถือน้ำใจ
พี่น้องหักเหลี่ยมโหด ปรับความเข้าใจได้งัยเนี่ย
ต้องมาหักกับรุ่นพี่ที่เคารพ ลำบากแล้วอาจารย์
ฉลาดมาก สู้ไม่ไหวไม่ใช่ว่าแพ้ ยอมกลับไปหาวิธีก่อนแล้วค่อยมาสู่ใหม่
งานนี้เจอคู้ต่อสู้ที่เก่งอย่างนี้ แถมมีพระคุนอีก นักใจแทน ::DookDig::
งวดนี้จารย์เจษเจอของแข็งค่อยน่าตื่นเต้นหน่อย
จะไหวมั้ยเนี่ยจาน
เจอกับพวกคนกันเองแล้ว จะทำยังไงดี
เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด เหนื่อยแทนอาจารย์
จารย์เจษนี่โดนอยู่อย่างเดียวตลอด น่าจะต้องไปฝึกสเตปวิชาต่อสู้บ้างละ หนังเหนียวอย่างเดียวไม่ได้แล้วเนี่ย
ได้ดวลกันหน่อยแล้วแบบนี้
อาจารย์ไม่เจ๋งจริงนี่หว่า หนีป่าราบเลย
โอว เจอคู่มือที่ทัดเทียมกันละ จะไหวไหมนะ
กำลังดุเดือดเรยทีเดียว
อาจารย์เจษจะจัดการพี่ใหญ่ยังงัยละทีนี้
ตอนนี้สนุกมาก พระเอกของเราเจอตัวร้ายที่มีฝืมือสูสีกันสะที แถมได้พลังเพิ่มด้วย ขอติดตามต่อยาวๆ เลยครับ
ขอท้วงนิดหนึ่งนะครับ อาผู้ชายภาษาแต้จิ๋วน่าจะเรียกว่าเจ่กนะครับ ส่วนเจ็กนะคือคำที่คนไทยเรียกคนจีนหรือลูกจีน ความหมายก็ดูถูกหน่อยๆนะครับ ถ้าเรียกกลางๆก็ใช้คำว่าจีนหรือลูกจีน ภาษาไทยมีหลายคำใช้เรียกคนประเทศเพื่อนบ้านออกลักษณะเหยียดหรือดูถูก จริงๆในนิยายใช้คำแบบไหนก็ได้อยู่แล้ว แต่เห็นว่ากรณีนี้น่าจะเป็นการสะกดผิด
อาจารย์เจษขยันหาศัตรูจริงๆมีตัวละครใหม่ก็พวกโน้นอีก ในเรื่องมีพวกอาจารย์นิดเดียว ทางแก้เรื่องกู๋กับพี่ใหญ่มีทางเดียวคือฆ่ากำนัน แต่ก็อีกนะแหละปลาเป็นลูกสาวกำนัน เดาไม่ออกเลยว่าจะมีทางออกยังไง
อจ อย่าตายนะ สาวๆ ต่อคิวอยู่
เจอจอมยุทธ์เป็นศัตรูซะแล้ว
หวดกันเองซะอย่างัน้น
ศึกพี่น้อง ใหญ่จะทำได้ลงคอหรอ
ศึกพี่น้องใหญ่จะทำได้ลงหรอแบบนี้
::JubuJubu::อดทนไว้นะอาจารย์เจษ เพื่องานใหญ่
อ.เจษ เจอคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อที่สุดเข้าให้แล้ว
เนื้อเรื่องเริ่มขมวดปมเข้ามา สงครามใหญ่ใกล้เข้ามาแล้ว
หนีไปหาคุณดิวแน่ๆเลย จารย์เจษ..
::YehYeh::
ดิวกลับมาหาจารย์เจษแล้ว
ไม่ไหนไม่รอด
::Ahoo::
สู้ไม่ได้ก็ใช้วิธีถอย กการหนีเป็นวิธีที่ดีที่สุด
อาจารย์หนีไปไหนล่ะทีนี้
ของวิเศษในเรื่องมี 2 ชิ้นแล้ว น้ำมันสักที่เพิ่มพลังทางร่างกายของเจษฎา กับอีกชิ้นที่อยู่กับณัฐฐา
แต่พี่ใหญ่ซึ่งเป็นคนปกติมีสกิลการต่อสู้กลับ สู้กับเจษได้อย่างสูสี
แบบนี้เพราะเจษอ่อยให้ หรือว่าพี่ใหญ่จะได้พลังอะไรมา
ยังไม่รวมพวกขององค์กรที่รับทศเข้าไป น่าจะมีคนเก่งๆอยู่อีก
จะมาเกี่ยวข้องกันอย่างไร
เรื่องสนุกมาก รอติดตามนะครับ
เจษจะหนีพี่ใหญ่พ้นไหม จะแก้ปัญหายังไง
อ้างจาก: arsenyo เมื่อ มิถุนายน 24, 2021, 10:13:45 หลังเที่ยง
อาจารย์เจอของจริงซะแล้ว
เจษเจอคู่ปรับเก่งพอๆกันแล้ว จะสู้ต่ออย่างไร
อ่าว หักกันเองซะแล้ว ตอนที่แล้วยังกินเหล้ากันดีๆ 555
เจอพี่ใหญ่เล่นซะหนักเลย
หลงสู้อยู่ตั้งนาน หนีดีกว่า
หนีไปตั้งหลักหาวิธีรับมือก่อนดีกว่า
อุปสของอาจารย์เจษฎา คือพี่ใหญ่นี่เอง คงต้อง หลบไปก่อนสักพัก
เหมือนตามที่หลายๆท่านเดาไว้ว่าเป็นพี่ใหญ่ แต่พอเฉลยตรงนี้ก็ยังมีเรื่องกู๋มาให้ตามต่ออีกว่าคือใคร 🤨
เจษยังฝึกไม่พอนะ เข้าป่าฟาร์มต่อไป
ว่าละคนกันเองจริๆด้วย
ถูกฟันฝ่ายเดียวก็อาจจะช้ำในตายได้
อาจารย์เจองานช้างล่ะทีนี้ ทำงัยอย่าผิดใจกันเลย
รอดมั้ยน้อเจษเจอของจริงแล้ว
เป็นใหญ่จริงๆๆด้วย แล้วเจษจะเอาไงต่อไปล่ะ
พี่ใหญ่มาเคลียเอง
จะไหวไหมล่ะจานเจษเจอของจริงเข้าให้
อาจารย์เจษจะลอดไหม
อาจาร์วิ่งแบบไม่คิดชีวิต หนีมือมีด
งานนี้พระเอกจะรอดไหม คนมีบุญคุณด้วย
มือมีดระดับพระกาฬแบบนี้หนีดีที่สุด เป็นเราเผ่นตั้งแต่แรกแล้ว
สงสัยว่า อ.เจษ เราจะเจอคู่ปรับที่สมน้ำสมเนื้อแล้วมั้ง พระเิกจะเลือกทางไหนดีน้า ... ::Thinking:: ::JubuJubu:: ::Sweat::
เอาล่ะสิทีนี้ ของจริงเจอกัน ดูท่าจะเป็นองค์กรใหญ่ด้วยสิ
อ.เจษเจอคนที่สู้ด้วยไม่ได้ซะแล้วสิ
อ้าว นึกว่าจะได้พวกเพิ่ม เล่นกันเองซะแล้ว
จุดอ่อนของหนังเหนียวก็อยู่ตรงนี้ละ
เจษต้องมีสกิลทางการต่อสู้เพิ่ม ถึงจะบรรลุเป้าหมายได้
เป็นฝีมือของคนรู้จักกันเสียด้วย แล้วจะเอาอย่างไรล่ะทีนี้
ยังมีเล็กอีกคนใช่ไหม น่าจะร้ายกว่านี้
ถือหลัก "สู้ไม่ได้ก็หนี" ไว้ก่อนครับ
พี่ใหญ่โหดจริงจารย์เจษจะไหวไหมเนี่ย
อาจารย์เจษจะไหวไหมเนี่ย โดนเข้าไปหนักๆแบบนี้ จะแย่ซะมั๊ง กลายเป็นภาระหน้าที่ของพี่น้องที่นับถือกัน จะต้องมาแตกกันเพราะหน้าที่ซะแล้ว
ผูกปมอย่างนี้ แล้ว จะยังไงต่อครับ
ขอบคุณครับ.. เป็นพี่ใหญ่ของเจษฎาจริงๆที่รับงานนี้มา
หนังเหนียวอย่างเดียวไม่ได้เด้อ เสียชื่อตัวโกง เอ๊ย พระเอกหมด ::Sweat::
สนุกมากๆ ครับ
แนวเรื่องไม่ค่อยได้อ่านที่ไหน
พอ อาจารย์เจอของจริงแล้วถึงกับต้องหนีไปไม่เป็นกันเลย
พอ อาจารย์เจอของจริงแล้วถึงกับต้องหนีไปไม่เป็นกันเลย
จะรับมืออย่างไร
หลบไปตั้งตัวก่อนดีกว่า
รู้จักกับนักฆ่า ชะง้ัน ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย
อาจารย์เจษฎา เจอกับนักฆ่ารับจ้างแล้วจะสู้ได้ไหม
ถึงกับตัดพี่ตัดน้องกันเลยหรอพี่ใหญ่
::Glad::
ดิวจะโสดแล้ว จะได้ลงเอยกันไหมนะ
งานมาแล้ว ใหญ่ก็มา ดิวก็มา ลำบากละ
เจษเจอเรื่องหนักใจในทางที่ต้องเลือก
ความซวยมาเยือน
พี่ใหญ่ พี่สนใจงานมากจนจะฆ่าน้องเลยเหรอ พี่ใจร้ายมาก
พี่ใหญ่นี่โหดจริงครับ
เรื่องชักจะพันตูกันไปใหญ่แล้ว จารย์เจษเราจะจัดการยังงัยดีนะ
เข้าทำนองเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
::Dozy::มั่ยร่วมมือกันแต่ต้องมาฆ่ากันเองอีก กำนันก็สบายสิ
ความยาก ความซับซ้อน เพิ่มขึ้นแบบนี้ ดีสิ จะได้ตื่นตัว พอฟัดพอเหวี่ยง
สู้กันจริงจังเจษก็ชนะอยู่แล้ว
พลังซะขนาดนั้น
วาาละต้องเป็นคนารู้จักไม่งั้นคงไม่โหดหรอก
ปล่อยให้เสี่ยตายก็ไม่ได้ ถ้าช่วยเสี่ยก็ขาดกับรุ่นพี่ที่เคารพ จารย์จะทำไงละที่นี้ พี่ใหญ่ก็เก่งจริง
หนังเหนียวยังสู้ไม่ได้
อาจารย์เจษฎาจะคลี่คลายปมขัดแย้งนิ้ไม่ง่ายซะแ
ถึงเวลาจารย์เจษใส่เกีร์ยกมาแล้ว
ต้องหาทางพบกู๋ให้ได้ละ
จับมือกันเถอะ ยังไงก็ร่วมกันได้หลายอย่าง
อริสากลับมาแล้ว
จริงครับฟันไม่เข้าแต่จะช้ำในตายนะซิ
ต้องผิดใจกันจริงเหรอนี่ งานหนักละ
เจอคนใกล้ตัวกันเอง จะทำยังไงต่อ
อาจาร์สูไมใหวต้องหนีกอน
จะตกลงกันได้
ต้องไปร่วมกันขย่มใครสักคนละมั้ง
ดิวก็แล้วกันนะ ผมเดา
อ้าวพี่ใหญ่เป็นแบบนี้แล้วจะมีปัญหาอะไรกันอีกมั้ย ลุ้นๆ
คนอย่างพี่ใหญ่ สู้ด้วยยากแน่ๆ ฝีมือขนาดนี้ ขอบอก ตัวต่อตัวเอาไม่ลงแน่ๆ
แล้ว อาจารย์เจษ จะแก้ไขยังไง แผนที่เตรียมมาแสนนาน จะพังมั้ย สู้ๆครับ อาจารย์
สงสัยต้องเลือกข้างแบบจิงจัง
สองสิงห์รบกันแบบนี้ ความเสียหายบังเกิดแน่ๆ
จารย์เจษ ช่วงนี้เจ็บตัวบ่อย
อาจารย์เจอของจริงซะแล้ว
พี่ใหญ่ไม่ยอมอ่อนข้อให้เลย
อาจารย์เจษ จะรับมือพี่ใหญ่ไหวไหมนั่น
หนักใจแทนเจษจริงๆ
สงสารอาจารย์เจษกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เอาใจช่วยนะครับ
อ.เจษ ชิบหายละงานนี้เจอของจริง จากที่ฟันสาว รอบนี้โดนมีดไล่ฟัน -*-
นักฆ่าที่ใช้แต่มีด นี่มันหนังมาเช้เต้ใช่ไหม?
พี่ใหญ่นี่ของจริงเลย วิชากับความสามารถอาจารย์เจษเจอคนเหนือกว่าซะแล้ว
เข้าซีนบู๊ดึเดือดมันแน่
เมื่อสองสหายร่วมคุก ต้องมาพบกันแต่จุดประสงค์ต่างกัน ต้องมาต่อสู้กันเอง ไม่มีใครยอมใคร
เจษเจอของจริง
จะรับมือพี่ใหญ่ยังไงเนี้ย
องค์กรนักฆ่ามาเอง ต้องไม่ธรรมดาอยู่แล้ว
งานนี้เอาเรื่องแล้วนะจารเจษวงการนี้อยู่ยากจิงๆ
อ้าวอาจารย์ก็โกยเป็นเหรอ
จะจัดการพี่ใหญ่ยังไงเนี๊ย
เหนือฟ้ายังมีฟ้าครับจารเจษ มือตีนมีเหมือนกัน ไม่ไหว้ก็วิ่งล่ะครับ ::Yes!:: ::Yes!:: ::Yes!::
โห อาจารย์เจษฯ โดนหนักเอาการเลย
ใหญ่นี่มืออาชีพเลย
มันคือหน้าที่นะน้อง
เจษฎาเจอคู่ต่อสู้ที่ใกล้เคียง ที่มีขุมกำลังหนุนหนาแน่น สนุกขึ้นอีก ไรท์ต้องใช้สมองหนักสร้างบทบู๊
ลุ้นต่อ อ.เจษจำยังงัยต่อ
::GiveMe::
จะรับมือพี่ใหญ่อย่างไร
ขอบคุณครับ
ฟันไมเข้าแต่เจ็บจริง
จารย์จะรอดมั้ยเนีย ::Me?::
เจษกะจะเข้าถึงตัวแล้วจัดที่เดียวให้ใหญ่หมอบไปเลยแต่ไม่ง่ายจริงๆ
สุดยอดทุกตอนจริงๆ
พี่ใหญ่กับอาจารย์เจษจะปรับความเข้าใจกันดีๆได้มั้ยนะ
พี่ใหญ่นี่ของจริง
อาจารย์เจษจะไหวไหมเนี่ย โดนเข้าไปหนักๆแบบนี้ จะแย่ซะมั๊ง กลายเป็นภาระหน้าที่ของพี่น้องที่นับถือกัน จะต้องมาแตกกันเพราะหน้าที่ซะแล้ว
ศึกหนักต้องคิดให้ดีจารเจษ
คนมีของสู้กันหนักแน่
พระเอกเจอคุ่ต่อสุ้ที่พอกันแล้ว เรืีองราวน่าติดตาม
งานยากมาเร็วกว่าที่คิด
นึกถึงเขตเลย
...คนมีของประลองกัน...
จอมขมัวเวทสู้ไ
เอาพี่ใหญ่ลงไหมเนี่ย
ไม่อ่อนข้อ
จารย์เจษเอาตัวรอดให้ได้ครับ สู้ๆครับ จารย์
นึกว่าจะมาเป็นพวกกันแต่ดันมาอยู่คนละธีม
อาจาร์ยเจษแก้ปัญหาอย่างไงดี
เจอกับพี่ใหญ่ จารเจษจะสู้ไหวไหมน้อ
เอาแล้วพี่น้องกีน
จะแตกหักกันมั๊ย
เจอฟันยับ
พูดถึงจ๋า ณัฐฐาแฟนเก่าของเจษแล้ว ผมว่ามันน่าจะมีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรสักอย่างที่ทำให้เธอต้องทรยศเจษแบบนั้น แต่ยอมรับว่าเธอเป็นคนเซ็กส์จัด เอากับใครไปทั่ว แม้กระทั่งลุกน้องหนุ่มๆ ของเธอเอง สุดยอดเลย
เจษเจอคนเก่งอย่างพี่ใหญ่