🧡 XONLY 🧡

ต่อจากตอนที่แล้วโทนบาดเจ็บ



ตอนที่น้องโทนเดินผ่านเราไปเราเห็นชัดมากเลยว่า ผ้าก๊อซถูกพันไว้ที่เพื่อปิดตาไว้ข้างนึง ยังมีที่พยุงแขนรั้งแขนเพื่อไม่ให้เคลื่อนไหวได้มาก ตอนนั้นเราตกใจนะเราไม่คิดว่าโทนจะเป็นมากขนาดนั้น เขาดูเดินช้าๆแต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนบาดเจ็บอะไร หัวหน้าทีมงานของพี่แมนเดินไปเป็นเพื่อนโทน รุกะนางก็เดินไปข้างๆโทนโดยที่มีคนของนางเดินไปด้วยนะ คงไม่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองหรอก คนของพี่เราก็ถามนะว่าเดินไหวไหม โทนก็พยักหน้าแล้วไม่ตอบอะไร แต่เราเห็นว่าเขาใช้มืออีกข้างลูบตรงสีข้างบ่อยมากๆ



เรารู้สึกผิดจนไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไง ที่เขาโดนถีบเพราะเราเข้าไปวุ่นวาย ถ้าเราไม่เข้าไปแบบนั้นโทนคงหลบได้ไม่ยากเย็นหรอก แต่เป็นเพราะเรา เพราะเราคนเดียวที่ทำให้โทนเจ็บแบบนี้ แล้วความรู้สึกอีกอย่างที่มันเข้ามาคือเรารู้สึกไม่ค่อยชอบให้รุกะอยู่ใกล้ๆแบบนี้เลย ไม่รู้ทำไมกันนะ เราก็เดินตามไปตอนนี้คือรถตู้พร้อมอยู่แล้วที่จะพาไปสถานที่รักษาพยาบาลที่สามารถตรวจร่างกายโทน ก่อนจะขึ้นรถมันมีสิ่งๆนึงที่ทำให้เรารู้สึกใจหาย หรือจะบอกว่ามันหน่วงๆนั่นก็คือภาพที่ก่อนจะขึ้นรถ รุกะนางได้ช่วยขยับที่พยุงแขนให้โทน



แล้วยังช่วยจับผ้าก๊อซให้มันเข้าที่เข้าทรงด้วย เราเป็นคนที่ใกล้ชิดโทนกว่ารุกะแท้ๆ แต่กลับไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น ทำได้แค่ยืนมอง ตอนนี้เขาโดนหลายอย่างโถมใส่เยอะไปแล้วนะ เราทำได้แค่ยืนมองเหรอทั้งๆที่เราก็เป็นคนนึงที่พูดให้เขารู้สึกแย่ เราทำได้แค่ยืนเองเหรอ โทนขึ้นรถไปกับหัวหน้าทีมงานของพี่แมนกับคนของรุกะ ส่วนตัวรุกะนั้นนางไม่ได้ไปด้วย แต่บอกตามตรงท่าทางกระวนกระวายใจที่รุกะแสดงออกมาตอนนี้เรารู้เลยนะว่านางอยากจะไปด้วย แต่รุกะกลับต้องรีบรักษาท่าทีของตัวเองไว้แล้วยืนส่งแค่นั้น



เราได้แต่มองสิ่งที่รุกะกำลังแสดงออกมา คนเรียบร้อยแบบเธอกลับกลายเป็นคนที่ดูกระวนกระจายมากๆเลยนะ คนที่พึ่งเคยเจอโทน กลับแสดงอาการเป็นห่วงมากขนาดนั้น แต่เราที่รู้จักเขามาก่อนกลับทำได้แค่ยืนมองแค่นั้น มันเจ็บเจ็บตรงหัวใจอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ



ถ้าเราเชื่อใจเขาสักนิดมันคงไม่แย่ไปมากกว่านี้ หรือถ้าเราช่วยพูดเรื่องเขากับคุณอาเมื่อคืนเขาก็คงไม่ทำตัวห่างเหินจนเรียกเราว่า คุณหมิว ตอนนั้นรุกะเดินเข้ามาหาเรานะ หน้าตาเธอดูแย่นะ แต่ที่น่าเจ็บใจคือต่อให้หน้าตาดูแย่แต่ก็สวยอยู่ดี เธอถามเราว่าคุณคนนั้นจะเป็นอะไรไหม เราก็เงียบแต่ตอนนั้นคือถ้าเราแย่ไปอีกคนมันก็คงพากันดิ่ง เราก็พูดนะว่าถึกแบบนั้นไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก



รุกะนางถามเราว่า ถึก หมายความว่าอะไร เราก็เข้าใจนะว่าศัพท์บางศัพท์ คำแสลงบางคำนางอาจจะไม่เข้าใจ เราก็พูดไปว่าหมายถึงร่างกายมีความแข็งแกร่ง ทนทาน เราบอกว่าโทนน่ะไม่ได้ฝึกแค่ยูโดนะ คุณรุกะก็เห็นไม่ใช่เหรอคะว่าเขาทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง



พูดมาถึงตรงนี้แล้วมันก็จุกอกขึ้นมา เราก็นิ่งไปเหมือนกันรุกะนางถามเราว่าเขาจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม เราก็ต้องตั้งสติแล้วพูดไปว่าอื้มแค่นี้สบายๆแน่ๆ รุกะนางพูดว่าเพราะมาช่วยแท้ๆเลยต้องเจ็บตัว แล้วตอนนั้นคนของรุกะก็มาตาม เขาพูดคุยอะไรกันครู่หนึ่งนางก็หันมาบอกว่าเราต้องไปสถานีตำรวจกันนะคะ เราก็ยินดีที่จะไปเลยตอนนั้น แต่กลับกลายเป็นพอไปถึงโรงพักแล้ว กลับไม่มีการดำเนินการอะไรเพื่อเอาคืนสักอย่าง พี่แมนกับพ่อคุยกันแล้วว่าไม่อยากให้เป็นข่าว



ไม่งั้นมันจะส่งผลในระยะยาวแน่ๆ ส่วนคุณเคย์ที่ตอนแรกนั้นโกรธเป็นฟืนเป็นไฟก็เห็นด้วยกันกับพ่อ เราถามนะแล้วโทนที่โดนทำร้ายล่ะทำไมไปยอมได้ล่ะ พี่แมนมาบอกเราว่าก็ไอ้โทนนั่นแหละพูดว่าไม่อยากให้เป็นเรื่องราวใหญ่โต ไม่งั้นชื่อของบริษัทเราเสียแน่ๆ



สิ่งที่ดำเนินได้คือ ส่งตัวชาวต่างชาติคนนั้นกลับประเทศให้เร็วที่สุด ส่วนแบบไหนวิธีไหนนั้นเราไม่รู้และไม่อยากพูดถึงมัน ทางเรามีทั้งหลักฐานเป็นกล้องวงจรปิด ทั้งพยานบุคคลก็ให้การไปในทิศทางเดียวกัน ตั้งแต่เหตุการณ์ก่อนหน้านั้นที่หน้าห้องประชุม จนถึงเหตุการณ์ปัจจุบัน



เราดูเหตุการณ์จากบันทึกวิดีโอวงจรปิด เหมือนฝรั่งคนนั้นจะเข้ามาหาเรื่องรุกะ มันดูทุเรศมากตัวทำผู้หญิงแบบนั้น รุกะก็พยายามเดินเลี่ยงนะมันก็ทำท่าโวยวายแล้วเดินตาม ตอนนั้นน้องโทนก็เข้ามานะ เขาเข้ามายกมือห้ามฝรั่งคนนั้น แล้วจะพารุกะออกไป แต่พอหันหลัง มันก็หยิบเก้าอี้ฟาดหลังโทนเลย แต่เชื่อป่ะโคตรถึกแค่เซหน่อยเดียว พอหันกลับมาก็ดึงรุกะหลบมา แล้วเขาก็วิ่งไปถีบ เรียกอะไรไม่แน่ใจ แต่เตยบอกไซด์คิ๊ก แต่เหมือนแบบยังไงดีกางเกงโทนคงตึงๆ เลยยกขาไม่ถนัดนัดคงใส่แรงได้ไม่เต็มที่มั้ง



แล้วใครบันทึกวิดีโอโทนเหมือนพยายามพารุกะออกไป แต่ฝรั่งคนนั้นก็ไม่ยอมนะ มันหยิบเก้าอี้ฟาดอีก โทนก็ดึงรุกะหมุนหลบนะ  แล้วในเทปนั้นโทนก็ไม่หลบแล้ว ไอ้ฝรั่งบ้าเลือดนั้นหวดเก้าอี้ใส่แต่โทนไม่หลบอ่ะยกแขนขึ้นมารับเก้าอี้เฉยเลย แล้วก็ต่อยหมัดอัดเข้าใส่ตัวเต็มๆเลย


แล้วภาพจากกล้องอีกมุม คือฝรั่งคนนั้นก็ทรุดนะโทนก็เข้าไปย้ำที่ตัว ย้ำ ย้ำ ย้ำ แล้วเหมือนถอยหลังกระโดดถีบอ่ะ แล้วก็กระเด็นเลยนะดูก็รู้ว่าถีบแรงมาก ซึ่งมันก็เป็นตอนที่เราอยู่ตรงนั้นเลย ก็นะมันเป็นโซนพักของเรานี่นา แล้วเราก็มาเห็นมาที่โทนพุ่งมาเหมือนถีบหรือเข่าลอย



มันไม่ใช่เลย แต่เป็นการพุ่งชนเฉยๆ แล้วเหตุการณ์มันก็เป็นเหมือนที่ตอนที่แล้วที่เราเล่า ยิ่งตอนที่โทนโดนถีบเพราะเราเข้าไปวุ่นวาย มันยิ่งทำให้เรารู้สึกผิดมากเลยนะ เราคือพูดไม่ออกได้แต่คิดว่าถ้าเราไม่เข้าไปโทนคงไม่โดนถีบแบบนั้น คงไม่เจ็บแบบนั้นหรอก



จนทุกอย่างผ่านไป เรากับรุกะก็ขอตัวกลับก่อนเพราะถ้าอยู่นานมันจะเป็นเรื่อง โชคดีนะที่สมัยก่อนตอนนั้นเทคโนโลยีมันไม่ได้ก้าวหน้าเท่าสมัยนี้ การสื่อสารก็ไม่ได้ไวแบบทุกวันนี้ เรื่องนี้มันเลยจบลงได้รวดเร็ว รายละเอียดส่วนตรงนี้เราขอข้ามไปแล้วกันเนอะ


เรากลับที่พักอีกครั้ง สิ่งแรกเลยคือเรามองหาโทนแต่ก็ไม่เจอ หรือว่าเขายังไม่กลับมานะ พอผ่านไปอีกสักครู่หลังจากที่พี่แมนกลับมา ก็จัดการประชุมเร่งด้วนทันที ตอนนี้เป็นประชุมผ่านคอนเฟอเรนซ์ ทุกคนดูเครียดไปหมดเอาตรงๆมันก็เกิดความคาดหมายจริงๆนั่นแหละว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ตอนแรกก็มีคนพูดนะว่าถ้าทีมของพี่แมนไม่เข้าไปใช้กำลังก่อนมันก็คงไม่เป็นแบบนี้



เราคิดเห้ยนี่โยนความผิดให้พี่แมน แล้วเจาะจงลงที่โทนเฉยเลย อีกคนนึงก็บอกว่าทีมของแมนก็ทำหน้าที่ของแมนมันก็ถูกแล้ว ชาวต่างชาติคนนั้นมีท่าทาง กิริยาคุกคามทางเราอย่างชัดเจน เราจะรอให้มันเกิดเหตุร้ายขึ้นก่อนงั้นเหรอ การที่คนของแมน เข้ามาระงับเหตุ


มันก็เป็นเรื่องที่สมควรทำอยู่แล้ว ตอนนั้นคือทุกคนก็เริ่มเถียงกันนะ ตอนนี้พี่แมนแต่งตัวแปลก คือไม่เรียบร้อยเหมือนแบบที่ผ่านๆมา คือปกติพี่แมนเขาจะแต่งตัวเนี๊ยบๆอ่ะ แต่ตอนนั้นเวลานั้นคือเหมือนมาเฟียอ่ะ เอาเสื้อออกนอกกางเกง สูทปลดกระดุมหมด แต่ก็ยังดูดีนะ พี่แมนนั่งที่โต๊ะแล้วเอนตัวเหมือนไม่ค่อยจะสนใจฟัง แล้วพวกนั้นก็พูดกันต่อว่าแล้วถ้าไม่ทำแบบนั้น ชาวต่างชาตินั่นคงไม่แค้นจนต้องมาทำแบบนี้ ปั้ง ! ตอนนั้นพี่แมนลุกขึ้นและฟาดมือลงที่โต๊ะดังปั้ง ทุกคนในห้องเงียบหมด




พี่แมนพูดว่าตั้งแต่เริ่มพูดคุยกันยังไม่มีใครถามผมสักคำว่า โทนมันเป็นยังไงบ้าง บาดเจ็บตรงไหนบ้าง มีแต่พูดให้ไอ้โทนมันเป็นฝ่ายผิดอยู่อย่างเดียว พี่แมนพูดแล้วทุกคนก็เงียบเลยซึ่งมันเป็นแบบนั้นจริงๆเราไม่เห็นมีใครถามถึงโทนเลยสักคน มีแต่พูดในเชิงโบ้ยความผิดให้




ตอนนั้นคุณอาคนที่มาปลอบเราก่อนหน้านี้ คนละคนกับที่ว่าโทนนะ เขาก็พูดขึ้นว่าใจเย็นก่อนเถอะแมน ที่ทุกคนเป็นแบบนี้ก็คงกังวลเรื่องการทำธุรกิจกับคุณเคย์นั่นแหละ พี่แมนบอกว่าถ้าเรื่องนั้นไม่ต้องกังวลเพราะทางบริษัทของเราจะพักการเจรจาเรื่องหุ้นส่วนกับคุณเคย์



พอพี่แมนพูดไปแค่นั้นแหละร้องกันระงมเลยอะไรนะเกิดอะไรขึ้น ทำไมเป็นแบบนั้น เพราะอะไรถึงเป็นแบบนั้น เขาไม่พอใจเรื่องที่เกิดขึ้นเหรอ แล้วมันเหมือนบทละครที่ขีดเขียนขึ้นมาเลยนะ เพราะตอนนั้นคุณเคย์ก็เปิดประตูเดินเข้ามาพร้อมกับทีมงานของเขาเลย



ทุกคนยืนขึ้นทำความเคารพทันที ส่วนพี่แมนก็โค้งหัวเหมือนกัน คุณเคย์เดินเข้ามาแล้วพูดซึ่งพอแปลแล้วก็จะได้ความว่า ผมกับชื่อพ่อของเราคุยกันแล้วว่าเราจะเลื่อนการตกลงเรื่องการทำธุรกิจกันออกไปก่อน ทุกคนเงียบเลยไม่มีใครกล้าพูดอะไร คุณเคย์พูดอีกว่า




เหตุผลง่ายมาก เพราะองค์กรของพวกคุณยังไม่มีความพร้อมในหลายๆด้าน โดยเฉพาะด้านการให้ความสำคัญกับบุคลากร พนักงานคนที่ปกป้องลูกสาวของผมเขาทำหน้าที่ของเขาแล้ว ทำไมพวกคุณยังพากันโทษว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของเขาคนนั้นกันล่ะ ทำไมไม่คิดว่าเขาควรได้รับการใส่ใจมากกว่านี้




จำไว้ว่าบริษัทมันเติบโตมากคนทุกคน เติบโตมาจาก พนักงานทุกตำแหน่ง ไม่ใช่เกิดจากผู้บริหารระดับสูง ผมอยากให้พวกคุณกลับไปคิดทบทวนว่าตอนที่พวกคุณพึ่งเริ่มทำงาน พวกคุณเคยอยากได้อะไรจากผู้ที่มีตำแหน่งสูงกว่า ความเอาใจใส่ ความเข้าใจ และความเมตตาหรือเปล่า พวกคุณที่เป็นผู้บริหารระดับสูงในวันนี้



ลืมตัวตน ลืมรากเหง้าของตัวเองไปหมดแล้วหรือเปล่า ที่ผมพูดแบบนี้เพราะพวกคุณคือพนักงานในองค์กรของ ชื่อพ่อเรา ซึ่งเป็นเพื่อนของผม และถึงต่อให้เป็นคนในองค์กรของเพื่อน แต่ถ้ายังขาดคุณสมบัติแห่งความเมตตาที่มนุษย์พึงมี ผมก็ไม่พร้อมที่จะร่วมธุรกิจด้วย พวกคุณเป็นนักธุรกิจที่ดีแต่ยังขาดความเมตตามากเกินไป



คุณเคย์เขาพูดปิดท้ายอีกว่า หวังว่าในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า ผมจะได้พบพวกคุณที่มีเมตตากับพนักงานทุกระดับชั้นมากกว่านี้นะ คำที่พูดออกมามันเป็นคำแปลจากล่ามของคุณเคย์ แต่เอาจริงๆถ้าฟังน้ำเสียงของคุณเคย์ที่พูดเป็นภาษาญี่ปุ่นนั้น เขาไม่ได้ใส่อารมณ์อะไรเลย



เขาใช้น้ำเสียงเรียบๆไม่ได้เสียงดังโวยวายหรือไม่พอใจ แต่เชื่อป่ะคำแปลที่แปลออกมามันทำให้ อาๆ น้าๆ ของเราหลายคนหน้าเสียเลย แล้วตอนนั้นพี่แมนก็ขึ้นมาพูดนะว่า โอเค โอเค ในเมื่อหลายท่านลงความเห็นว่าโทนมันผิดที่เป็นตัวต้นเหตุของเหตุการณ์นี้ ผมก็จะไล่มันออกตามที่ผู้มีอำนาจหลายท่านต้องการ



พอฟังแบบนั้นเราตกใจเลยนะ เรากำลังจะเถียง แต่ก็มีคนๆนึงพูดออกมาว่า ใจเย็นๆก่อนแมน ค่อยๆคิด แล้วพี่แมนก็ทุบโต๊ะปั้ง ! จนทุกคนสะดุ้งอีกครั้งยกเว้นคุณเคย์และล่ามที่ดูไม่ได้ตกใจกับเหตุการณ์นั้นเลย พี่แมนพูดว่าเมื่อกี้ยังอยากให้ไอ้โทนรับผิดด้วยการลาออกไม่ใช่เหรอครับ



ทำไมตอนนี้กลับมีเมตตาขึ้นมาล่ะ ผมยังยืนยันคำเดิมว่าจะให้ไอ้โทนลาออกเพื่อแสดงความรับผิดชอบมันจะไม่ได้อยู่ในฐานะทีมงานรักษาความปลอดภัยอีก และหลังจากนี้ใครที่จะตามเอาเรื่องมันขอให้รู้ไว้เลยว่า หลังจากนี้ผมจะปกป้องมันไม่ใช่ในฐานะเจ้านายปกป้องพนักงาน แต่เป็นในฐานะพี่ชายที่ทำให้มันมาเจอเรื่องบัดซบแบบนี้




พี่แมนพูดแบบไม่กลัวใครเลยตอนนั้น พวกผู้บริหารหลายคนถึงกับหน้าถอดสีเลยล่ะ คุณเคย์ฟังที่ล่ามแปลให้ฟังแล้วถึงกับปรบมือให้พี่แมนเลย เขาตบไหล่พี่แมน 2 – 3 ครั้งแล้วก็พากันเดินออกไป แล้วตอนนั้นล่ามคนญี่ปุ่นที่พูดภาษาไทยได้ก็บอกกับทุกคนว่า



ทางคุณเคย์กับทาง ชื่อของพ่อเรา ได้ปรึกษากันแล้วว่า หลังจากกลับจากที่นี่จะขอเลี้ยงรับรองทุกท่านที่มาที่นี่ ณ กรุงเทพฯ สักหนึ่งมื้อ หวังว่าหลังจากกลับจากที่นี่แล้วทุกท่านจะตอบรับและมาตามคำเชิญ แล้วเขาก็เดินออกไปตอนนั้นเราที่นั่งอยู่ก็จะเดินตามออกไปนะ


แต่พอมองหน้าพวกเขาที่อยากให้โทนรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้น เราก็ร้องไห้ออกมาร้องจนเดินต่อไปไม่ไหวต้องนั่งลงกับเก้าอี้แถวๆนั้น มันไม่ยุติธรรมเลยถึงจะบอกว่าเป็นผลของการกระทำและโทนต้องก้มหน้ารับก็เถอะแต่มันก็มากเกินไป ตอนนี้เขาก็มีเรื่องให้คิดมากพอแล้วไม่ใช่เหรอทำไมยังต้องเป็นแบบนี้อีก



พวกอาๆพอเห็นเราร้องไห้ก็คงรีบลุกมา หลากเสียง หลายเสียงถามว่าเราเป็นอะไร เราเป็นอะไรหรือเปล่า ตอนนั้นเราระเบิด เราพูดออกมาเลยว่า โทนต้องเจ็บตัว โดนเก้าอี้ตี โดนทำร้าย เส้นเอ็นข้อศอกฉีก ตาก็เจ็บ เจ็บไปทั้งตัว แล้วทำไมพวกคุณอาบอกว่าเขาต้องรับผิดชอบ ทำไมพวกคุณอาใจร้ายแบบนี้ ทั้งๆที่เขาทำเพื่อปกป้องคนอื่น ทำไม ทำไม ทำไม



 

นายโทนเป็นแพะรับบาปเลยงานนี้

โคตรซวยเลย โทน โดนทุกออย่าง ทั้งร่างกายและจิตใจ เศร้าเลย

จากตอนที่แล้ว สาวปาดหน้าไปดูแลแทน เจ็บจี๊ดดดด

งานรักษาความปลอดภัยของโทนคราวนี้ ทั้งๆที่ทำหน้าที่อย่างดีและยังได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่กลับถูกพวกผู้บริหารพบกันตำหนิและกล่าวโทษให้รับผิดชอบเพียงเพราะกลัวว่าจะกระทบกับคุณเคย์  แต่ก็คงจะลืมว่าคนที่โทนปกป้องนั้นเป็นรุกะลูกสาวของคุณเคย์.....หึหึ

โทนทำดีไม่ได้ดีเลยครับ ก็รู้ว่าทำตามหน้าที่ แต่พวกผู้บริหารก็กลัวเสียหน้า เมื่อเกิดเรื่องต้องรีบหาคนผิดคนรับผิดชอบทันที  และมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงทั้งในโลกความจริงเสียด้วยสิครับ 

โทนโดนเต็มๆ ความดีไม่มี ความซวยมาเยอะเลย

แบบนี้นี่เอง รุกะเลยจำโทนได้ขึ้นใจ

ทำไมโทนจำรุกะไม่ได้นะ รึมัวแค่คอยดูเจ๊หมิวอยู่

โทนใจขนาดนี้ มัดใจสาวไปเต็มๆครับ

 ::Angry::โห โดนขนาดนี้ยังยืนได้ นายโทนนี่ถึกจริงๆ

ขอบคุณมากครับ พี่แมน เหมาะกับชื่อมากครับ ปกป้องโทนได้ดีจริง เจ้หมิวก็ระเบิดอารมณ์ใส่พวกที่อยากให้โทนออกจากบริษัทอีกด้วย

น่าสงสารโทนคุงจังเลย แต่หมั่นไส้คุณหมิว

พี่หมิวก็ได้เรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีตเพื่อเอามาแก้ไขปัจจุบันแล้ว อดีตเอาไว้เป็นความทรงจำ อยู่กับปัจจุบันอย่างมีความสุข

ถึกสมชื่อแต่คงไม่โดนไล่ออกจริงๆใช่มั้ย

อดทนไว้โทน...ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนี้แหละ...ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน

น้องหมิวเซนซิทีฟจังยังไม่มีแววนางพญาเลย เป็นสาวใสซื่อๆ

งานนี้น้องโทนได้ใจไปเต็มๆทั้งจากฝั่งญี่ปุ่นและพี่หมิว

โทนซวยจริงๆครับทำดีไม่ได้ดีแต่อย่างน้อยก็มีคนที่เข้าใจ และเจ๊หมิวก็เห็นใจโทนมากขึ้น

เพราะโทนมันเปนพระเอกไง เลยต้องรับทุกอย่าง

ในสังคมจริงก็เหมือนที่เขียนแหล่ั

พี่แมนคือดีมาก​ ภาวะผู้นำสูง

เจ๊หมิวนี่นางฟ้าของโทนจริงๆเลย

รอบนี้มาแรงและเยอะกว่าที่คิด

ชอบคำพูดและความคิดของคุณเคย์ ...

พวกผู้บริหารที่เวลามีปัญหาต้องโยนระเบิดให้ผู้อื่นรับแทน

เหตุการณ์นี้น่าจะเป็นสาเหตุหนึ่งของการอัพสกิลชองเจ๊หมิวแน่ๆ

คราวเคราะห์ของโทนมัน

ยังงี้ล่ะครับทำดีแล้วไม่ได้ดีพวกหอคอยงาช้างเท้าไม่เคยแต่ะดิน

ตอนนั้นหมิวคงแบกรับความรู้สึกผิดไว้มากเลยสินะครับ

ต้องสกรีนเสื้อละ "อะไรก็กู" ลิงโทนเอ๋ย 5555



ถ้าเป็นหนังนี่ ตอนนี้เปิดตัวนางเอกแล้วนะครับ.............

เนื้อเรื่องช่วงนี้ ดราม่าสุดเลยนัครับ
ถาโถมมาแต่รื่องหนักๆ 
ยังโชคเที่ทำงานกับนาย อละพี่ชาย่ดีครับ

อ้างจาก: ผู้เฒ่าเซราะกราว เมื่อ มิถุนายน 27, 2021, 06:29:27 หลังเที่ยง
งานรักษาความปลอดภัยของโทนคราวนี้ ทั้งๆที่ทำหน้าที่อย่างดีและยังได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่กลับถูกพวกผู้บริหารพบกันตำหนิและกล่าวโทษให้รับผิดชอบเพียงเพราะกลัวว่าจะกระทบกับคุณเคย์  แต่ก็คงจะลืมว่าคนที่โทนปกป้องนั้นเป็นรุกะลูกสาวของคุณเคย์.....หึหึ

เรื่องที่โทนเจ็บตัวเพราะปกป้องรุกะ ก็เลยทำให้นางประทับใจจนน่าจะเกิดเป็นความรักนะ นางถึงได้ถามโทนว่า จำไม่ได้เหรอว่าทำอะไรกับนางไว้ เจ๊หมิวเองก็คงจะเป็นเหมือนรุกะ และเพราะโทนไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นๆนี่เอง ทำให้ทั้งหมิวและรุกะต่างมีใจให้.....หึหึ

เฮียแมนโยนระเบิดลงกลางที่ประชุมเลย

เรื่องเป็นอย่างนี้นี่เองคุณรุกะถึงไว้ใจนายโทน

ตอนนี้สงสารโทนมากที่สุด ช่วยคนไว้กลับโดนคนที่ตัวรักและเคารพด่า มีแต่คนให้ร้าย  แถมเจ็บตัวหนักด้วย มีแค่พี่แมนเท่านั้นที่เข้าใจโทน 

ที้มาของความลึกซึ้ง​   ::DayDream::

ขอบคุณ​ครับ.. เวลาเราเด็กๆ..เราก็หวังว่า..ถ้าวันนึงเรามีโอกาสได้ตำแหน่งใหญ่โต..เราจะไม่ทำแบบที่เราได้รับในวันนี้...แต่เพราะอะไร​ เมื่อเวลาผ่านไป​ เมื่อเราได้ตำแหน่งใหญ่โตตามที่เราเคยคาดคิดคาดหวัง​ เราก็ลืมความคิด... ความคิดในตอนที่เราหวังว่าจะทำต่อลูกน้องของเรา

เศร้าตามเจ๊หมิวเลย

นายโทนได้ใจสาวๆไปเต็มๆ

อย่างนี้แหละชีวิตต้องเจออุปสรรคขวากหนาม
ถ้ายอมแพ้ก็เป็นแต่ถ่าน
ถ้าผ่านได้ก็เป็นเพชร

เป็นผู้บริหาร​ที่แย่มาก.. พี่แมนด่าน้อยไปด้วยซ้ำำำ... ขอบคุณ​มาก​ครับ​

สมแล้วที่ชื่อแมน
นายโคตรแมนเลย

โทนน่าสงสารมากๆ

มองไป เดี๋ยวก็คงกลับมาทำธุรกิจกันเหมือนเดิม เพราะเค้ารู้สึกว่าได้รับการดูแลดีเกินคาด

รุกะน่ารักมาก....ขออภัยท่านนักเขียนที่ชื่นชมรุกะ แต่ดูแล้วท่านก็เริ่มมองรอบๆตัวแล้ว ค่อยๆปรับตัวไปครับ

ทีมบริหารก็ไม่รู้สึก แต่ยอมถอยเพราะคู่ค้าท้วงติงมา
เจอคู่แข่งตัวฉกาจแล้วล่ะหมิว

ผู้บริหารโดนคุณเคย์ด่าสะใจไหม

พวกผู้บริหารนี่แล้งน้ำใจจริงๆจนคุณเคย์ไม่ชอบใจ

พูดได้สักทีนะเจ๊หมิว

พี่แมนระเบิด ดีใจที่โทนมีพี่ที่รักน้องถึงแม้ว่าจะไม่ใช่น้องในไส้ขนาดนี้ สมแล้วที่จะเริ่มมีความสุขในชีวิตบ้างในเรื่องพระราม3

เจ้หมิวแอบเป็นห่วงโทนแต่ไม่กล้ทยอมรับ

เจ๊ห่วงน้องโทมากๆ

ฮีโร่จริงๆนายโทน

กลับ กท.ไป นายโทนคงได้งานออฟฟิศแทนงาน รปภ.  แต่คุณหมิวอารมณ์อ่อนไหวมาก หรือว่าเป็นคุณหนูซะเคย เลยไม่ค่อยรู้อะไร

พวกผู้บริหารนี่จิตใจมันโหดเหี้ยมจริงๆ

โทนคงเจ็บใจมากกว่าเจ็บกาย แต่พวกผู้ใหญ่หน้าบางที่ห่วงแต่ผลประโยชน์ก็คงยังอยู่ต่อไป ตั้งแต่กรุงเทพจนถึงปายเคราะห์ยังตามไม่หยุด ขนาดยังไม่เบญจเพสนะเนี่ย
ขอบคุณครับ
รุกะนี่ทำท่าจะมาแรแซงหลายคนเลยนะครับ แต่มาทีหลังเลยต้องต่อคิวไปก่อน แต่ภาคเชียงใหม่นี่เกือบจะแซงพลอยแล้ว
ขอบคุณครับ

บอกเลยว่าตอนนี้ ต้องมีคนง้อลิงโทน

น่าสงสารนายโทนเลย ต้องมาเป็นแพะ

เจ็บรอบนี้คุ้มเลย ได้ลุ้นโกอินเตอร์กับสาวไฮคลาส

หมิวเจอคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อซะที

ได้ใจรุกะไปเต็มๆเลยพระเอกเรา ทนเอาหน่อยต่อยใช้หนี้

ได้ใจเลยพี่แมนชัดเจนมากเล่นเอาอาๆทั้งหลายหน้าเสียเลย

เจ้านายแบบพี่แมน ได้ใจลูกน้องเต็มๆเลย

พี่หมิวเห็นใจนายโทนแล้วเหรอ
หวังว่าจะเป็นแบบนี้ตลอดไปนะครับ

โทนน่าสงสารเลย เจ็บตัว แล้วยังโดน
ด่าอีก

ชีวิตจริงไม่อิงละคร
เรื่องปกติ เมือเกิดปัญหาต้องมีคนรับผิดชอบ
หลายๆครั้งที่คนรับผิดไป กลายเป็นคนตัวเล็กๆ ที่หลายๆคนมองว่าไม่สำคัญ

มองมุมนึงก็โชคดีของนายโทนที่มีการล้มบนฟูก มีพี่แมนกับครอบครัวที่เห็นความสำคัญ

น่าสงสาร แต่ก็น่าอิจฉาครับ

ขอบคุณครับ

แบบนี้ท่านโทนคงได้ใจรุกะไปเต็มๆเลยนะครับ  มิน่าภาคเชียงใหม่ถึงยอมให้ท่านโทนได้ใกล้ชิดขนาดนั้น

ตอนนี้เหมือนสาม เรื่องกำลังเชื่อมรอยต่อเข้าหากัน ทั้งพระราม3 เชียงใหม่ และ เธอฉัน แสดงว่าที่คุณเคย์มาเจรจาธุรกิจในตอนเชียงใหม่ ก็คือผลจากการล้มเลิกการประชุมในตอน เธอ ฉัน นี่เอง แต่คนที่ทำการเจรจาจนสำเร็จในตอนเชียงใหม่กับคนที่มีส่วนทำให้ล้มเหลวในตอน เธอ ฉัน ก็คือท่านโทนเรานี่เอง แต่ก็ยังสงสัยทำไมท่านโทนจำรุกะไม่ได้ทั้งๆที่ตัวเองได้ช่วยไว้ คืนนี้คงได้รู้กันน้อ เห็นบอกตอนใหม่จะมาไม่เกิน4ทุ่ม

จากกล้อง โทนโดนไปไม่ใช่น้อย
สมควรน้อยใจแหละนะ

นายโทนเคยเจอรุกะแล้ว แต่ทำไมเจ้าตัวตอนมาเป็นพนักงานออฟฟิส ถึงจำไม่ได้ละ ถึงว่ารุกะถึงให้ความสนิทแบบนั้น

โทนที่น่าสงสาร แต่ความตั้งใจทีกระทำมีพลังขนาดเปลี่ยนแปลงองค์กรได้เลยนะนั่น
รุกะคงชอบโทนแต่ตอนนั้นสินะ คงเพราะแสดงตัวว่าเป็นผู้ชายที่สามารถปกป้องผู้หญิงได้ จากการ์ตูนสาวญี่ปุ่นมักชอบผู้ชายแมนๆ แบบนี้

มาได้ไวทันใจดีครับ นายโทนจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ

นายโทนดวงตกจริงๆช่วงนี้.  ขอให้ฝ่าไปได้นะโทนคุง

ผูกกับเกะภาคหลักได้แล้ว แต่สงสัยว่าทำไมคาคาชิซังจำรุกะไม่ได้นะ

เจ็บหนักเลยนายโทน แต่ก็ได้ใจคนใกล้ตัวไปหลายคนนะ

รุกะนำลิ่วในเรื่องที่บอกได้ว่าอะไรถูกผิด ส่วนหมิวยังต้องเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตอีก

ทำดีเดี๋ยว​ก็​มี​คน​เห็น​

ตอนนี้ดราม่าสุดๆ

โฮบทบู่มาอย่างเยอะเลยรอบนี้  แถมมีซีนอารมณ์อีกด้วย

ปิดทองหลังพระ ทำดีโดยไม่หวังผลตอบแทน สุดท้ายย่อมได้รับแต่ผลที่ดี

พระเอกเราเจ็บตัวเลย ช่วยสาวก็ต้องมีบ้าง

เจ้านายแบบพี่แมน ได้ใจลูกน้องเต็มๆเลย

ชอบ ต้อนนี้ครับเจ้หมิว ดราม่าดี ไม่รำพึงรำพันเวิ่นเว้อมาก     ได้ฟังความคิดความอ่าน  อย่างพี่แมน คุณเคยํํ และ อีกฝั่งพวกผู้บริหาร  ที่ ปัดความรับผิดชอบ ให้คนที่ต่ำต้อยกว่า 
ซึ่งในองค์กร มันก็มีทั้ง2แบบ แต่ แบบ ที่ปัดความไม่ดีไปให้ลูกน้อง มีมากกว่า แลบแรก  ที่จะยืดอกยอมรับ ผิดแทนลูกน้อง
คนที่ ขึ้นชื่อ คำว่า หัวหน้า  คือ
หัว = มีไว้คิดไว้วางแผน สร้างสรรค์ พัฒนา องค์กรให้ก้าวไปข้างหน้ส
หน้า = มีไว้ ใช้ รับความผิด และ ความชอบ ที่ ทีมงาน ลูกน้อง ทำไว้ และ
ถึงจะได้ ขึ้นชื่อคำว่าหัวหน้า
edit เรื่องของคุณรุกะ ใน เธอฉันและเขาไป สัมพันธ์ กับ เกะพระราม3 พอดีเลย แล้ว หวังว่า เทพโทนคงไม่ย้อนไป เล่าอีกเยอะ  ถ้าคนตามอ่าน เรื่องเจ้หมิวกับโทนทุกอัน ก็คงเครียส์แล้ว ว่าเคยเจอกัน  ไม่อยากให้เทพโทนย้อนรำลึกไปเยอะ
ส่วนคุณรุกะ  ต้อนนั้นหรือต้อน ปัจุบัน นี่ ภาคเกะ กับ ณ.เชียงใหม่่นี้  นัับได้ว่า เป็นคู่แข่ง ที่สมน้ำสมเนื้อ กับเจ้หมิวมาก ทั้งความสวย ความรวย ความคิด ความอ่าน การศึกษา    และ ให้คะแนน คุณรุกะ นำเจ้หมิว 2แต้ม คือ ความ อ่อนโยน   ความไม่กดขี่กดดัน ไม่เอะอะใช้ ไม้ตายไม่รักเจ้แล้วเหรอ   นี่ ถ้าคุณรุกะ  อยู่ไทยตั้งแต่ ต้อนปาย เชื่อได่เลย ความสัมพันธ์ชักเจนแน่นอน ไม่เหมือนเจ้หมิว ไม่ซือสัตย์กับใจตัวเอง ชอบ รัก โทน   ก็ยังปากหนัก  ปากแข็ง ใช้ความสัมพันธ์ระหว่าง พี่แมนกับโทนมาเป็นตัวเชื่ิอมมากกว่า  รักโทนชอบโทนได้ แต่ต้อง ดครียส์ใจตัวเองให้ชัดเจน จะเตย หรือโทน  รักมันออกแบบไม่ได้

น่าสงสารอยู่นะ เจ็บตัวละต้องมาเจอแบบนี้

เจ้ร้องไห้เพราะโทนเลย 

พี่แมนจัดเต็มเลยครับ 

มันคือบททดสอบของการทำงานที่มีคนอยู่มากมายหลากหลายความคิด ถ้าผ่านมันไปได้ก็จะสามารถ ทำงานที่ไหนก็ได้

คุณหมิวรักโทนหรือสงสารโทนทำให้ชัดเจนหน่อยเอาแบบไม่ต้องไปคิดว่าจะผิดต่อคุณเตยน่ะ

นายโทนเจอมาหนักเอาเรื่องเลยนะนี้

โอยกลายเป็นนายโทนที่ทั้งต้องเจ็บตัว ทั้งต้องโดนโยนความผิดมาลงไว้ให้เป็นแพะรับบาป หนักเลยนายโทนชีวิตช่วงนี้

อ้าวแล้วโทนจะทำอะไรล่ะต่อจากนี้

น่าสงสารตัวโตจัง ไม่ยุติธรรมเลย

โดนหนักเลย โทน บางที คุณค่าของการเป็น มนุษย์ ก็อยู่ที่ ความเห็นอกเห็นใจกันมากกว่า ความเห็นแก่ตัว

โทนน่าสงสารจริงๆ เป็นผมก็ออกหน้าปกป้องโทนแน่ๆ

นายโทนพระเอกมากตอนนี้ เล่นเอาผู้บริหารเสียหน้าหมดเลย

นี้แหละความคิดของพวกระดับสูงถึงแม้พนักงานระดับต่ำกว่าจะทำถูกแต่ก็ตัดสินเป็นผิด โดยไม่ดูต้นสายปลายเหตุ  สงสารนายโทนจริงๆ

ชอบความเอาใจใส่ของพี่เเมน ขนาดพี่โทนไม่ใช่น้องเเท้ๆพี่แมนยังรัก/ดูแลขนาดนี้ หายากนะครับเนี้ย

ตอนนี้จัดเต็มดราม่ามากครับ

โทนเอ้ย ฟาดเคราะห์ไปนะ ..
ในช่วงสถานการณ์โควิดแบบนี้ เรื่องราวของโทนและคนรอบข้างเป็นน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจผมอย่างนึงเลยครับ ขอขอบพระคุณท่านผู้ประพันธ์ที่ได้มอบความสุขนี้ผ่านมาทางตัวอักษรครับ

มีเกีอบทุกทีทีคนใหญ่ไม่เคยช่วยคนน้อยมีให้รับเพาะแทนเท่านั้น

นี่คือนิสัย​ของคนไทย​ ตัวใหญ่​โยน​ความผิดให้ตัวเล็ก​

ผู้น้อยต้องรับผิดชอบ​ต่อความผิดพลาด​ที่เกิดขึ้นนี่คือวิถีไทย

คุณแมน สุดยอดมากเลยครับ

สงสารโทน จริงๆ   แต่บทน้อยไปหน่อย

หวังว่ารอบนี้หมิวจะคิดได้สักทีนะ

ฟังดูอาจจะดูโหดร้ายก็จริง แต่ชีวิตจริงก็ก็เป็นเช่นนั้นแหละ ผู้บริหารระดับสูงก็ไม่ห็นหัวพนักงานตัวเล็กตัวน้อยหรอก

พี่แมนนี่เท่ห์ได้ใจเลย 555

พี่แมนนี่คนจริงมากๆ

เฮ้อสงสารโทนมากเลยงานนี้เนื้อไม่ได้ทานยังเอากระดูกมาแขวนคอแท้ ๆ หวังว่าเรื่องที่เกิดขึ้นจะจบลงได้ด้วยดี

ซีนอารมณ์มาเต็มครับตอนนี้

โดนเต็มๆงานนี้

จากลิงกลายเป็นแพะไปซะได้ พี่แมนหล่อมาก

พี่แมนสมกับเป็นเจ้านายที่ดี คุณเคย์ถึงกับเห็นด้วยที่พี่แมนออกมาปกป้องโทน

โทนเจ็บตัวได้ตลอดจริงๆ แถมโดนโบ๊ยอีก  ::Crying::

มิน่า รุกะจำโทนได้แม่น

งือๆเศร้าจัง

โดนยำเละเลยนายโทน 

หึงแหละดูออก

หลงความมึนเข้าให้

 แบบนี้เจ้หมิวให้ใจนายโทนไปแล้วเต็มๆแบบไม่รู้ตัวเลย

แนะๆมีแอบหึงโทนกับรุกะด้วยนะเจ๊หมิว โทนนี้เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ มีแต่เรื่องร้ายๆเข้ามาไม่หยุดเลย แต่ยังดีที่มีพี่แมนคอยช่วยเหลือ และคุณพ่อคุณแม่พี่แมนเอ็นดู ส่วนเจ๊หมิวไม่ช่วยเจ้าโทนแล้วยังจะไปซ้ำเติมเขาอีก บอกเลยถ้าเป็นโทนก็คงเสียใจเจ๊ไม่รัก 555

พี่แมนเป็นหัวหน้าที่ได้ใจลูกน้องมากเลยครับ

ผู้บริหารแบบนี้ เจอได้เสมอ

สงสารสุดๆเลยครับ เจอเรื่องหนักขนาดนี้โดนโบ้ยอีก ไม่มีความเห็นใจคนเลย ทำดีไม่ได้ดี

อย่างว่าละครับธรรมดานักคิดรุ่นเก่าห่วงแต่ภาพลักษณ์และกลัวจะกระทบตัวเองโลกยุคใหม่เขามองสิทธิมนุษยชนกันแล้วแต่เชื่อใจพี่แมนว่าไล่ออกเป็นแค่ฉากหน้าเท่านั้นคงจะมีวิธีช่วยอย่างอื่น

เจ๊หมิวเอามาให้อ่านเยอะๆนะคับ เจ๊เล่าสนุกดีผมรออ่านของเจ๊ตลอดคับ

นับถือคุณเคย์เลย ความเป็นคนนั้นสำคัญที่สุด

เป็นโทนนะ น่าลาออกจริงๆ

 ::JubuJubu::มาไวต่อเนื่องเลย โทนเท่สุดไปเลย ปกป้องหญิงสาว ::Confident::

เจ็บนี้พักอีกนาน

ขอบคุณเจ้หมิวคนสวยครับ มาเร็วเกินคาด สงสารโทนเลยตอนนี้ และได้เห็นบทบาทของพี่แมนเต็มๆ ที่ได้ปกป้องลูกน้อง สุดยอดมากๆ  ::Thankyou::

โทนเจ็บขนาดนี้ยังโดนตำหนิ โดนว่า ทั้งที่ปกป้องคุณรุกะ พี่แมนพูดได้ใจเลย

ถึกมากโดยขนาดนั้นที่ผลักเจ้หมิวน่าจะกลัวเจ้โดนลูกหลง

นายโทนผู้หน้าสงสารร 

ก่อนหน้านั้น หมิวก็พึ่งไปว่าโทน เหมือนคนอื่น ๆ เพียงแต่หมิวกลับตัวได้เร็วเพราะไม่มีหน้าตา ตำแหน่ง หน้าที่มาเป็นอีโก้เท่านั้นเอง...

 ::Ajark::นายโทนโดนดูถูกจากคนรวยทำอะไรก้อผิดหมดโชคยังดีที่มี่เจ้านายเข้าใจลูกน้องเจ้หมิวรีบง้อนายโทนเลยก่อนคุณรุกะจะเอาไป

ขอบคุณครับ พลังอันยิ่งใหญ่จะมากับความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง เป็นฮีโร่ในสายตาของคุณรุกะแต่เป็นแพะให้ผู้บริหารทั้งหลายน่าเคร้าจริง ชีวิตจริงของสังคม
#คงจะเป็นเหตุการณ์ครั้งนี้ที่ทำให้คุณรุกะแอบชอบเทพโทนแต่คงจะว่าแอบก็คงจะไม่ใช่นะเพราะพี่หมิวยังรู้เลยคนอื่นก็คงจะรู้แน่

เจ็บหนักเลย เพราะอย่างงี้ไหมนะครับ เจ๊หมิวถึงชอบ

เจ๊หมิวใจดีจัง ลงมาให้อ่านติดกันเลย
นั่งหลับเฉย เจ๊ปล่อยให้รุกะเขาได้อิ่มเอมใจไปก่อนเถอะ เดี๋ยวเขาก็บินกลับแล้ว

พี่แมนนี่เท่จริงๆ

เล่นงานพวกเปรตนี่ให้หนักเจ๊ เห็นแก่ตัวทั้งนั้น

คนอื่นด่าคงไม่เจ็บใจเท่าเจ๊ด่าล่ะม้าง

โทนมาเห็นพี่แมน เจ้หมิวปกป้องขนาดนี้คงดีใจมากแน่ๆ

โทนเจอเหตุการณ์นี้เหมือน"หินลองทอง" ผ่านไปได้จะเติบโตขึ้นอีก

อ่านแล้วสงสารโทนมากครับ แต่งี้แหละ ได้ใจ

ไม่มีความเป็นธรรมเลยนะครับ ถ้าเป็นผมผมคงจะเสียใจมาก ที่เจอเรื่องแบบนี้ 

ป่วนได้ตลอดเจ้หมิว

มันเป็นสัจธรรมที่ผู้มีอำนาจจะโยนความผิดให้ผู้น้อยทั้งที่ในความเป็นจริงควรยกย่องการกระทำนั้นด้วยซ้ำไป

เดี๋ยวมาอีกเม้นครับพี่หมิวว

ระเบิดอารมณ์ออกมาแล้วหมิว

พี่หมิวหึงอะ   แบบอย่ามามองคนที่ชั้นชอบแบบนี้นะรุกะ 

งานเข้าแถมโดนโบ้ยอีก

โดยปกติ ผู้บริหารระดับสูงเค้าก็ใจดี มีเมตตาทั้งนั้นแหละ มีแต่พวกผู้บริหารระดับธรรมดาค่อนข้างไปทางต่ำที่ชอบโบ้ยความผิดให้พนักงานตัวเล็กๆ เพราะคิดว่าโยนความผิดง่ายและตัดขาคนที่จะมาแย่งตำแหน่งด้วยอีกทาง

เจ็บตัวอีกแล้วนายโทน ทำไมเจ็บตัวบ่อยจัง

สังคมเป็นแบบนี้จริงๆ​ทุกคนมักจะโยนความผิดให้คนอื่นโดยอ้างเหตุผลสารพัดเพื่อให้พ้นตัว

ซวยซ้ำซ้อนตลอด เรื่องงานบุญน้อยจริงๆ แต่เรื่องสาวๆ โทนเบิกแต้มบุญมาเยอะ

บทบาทช่วงนี้เป็นเรื่องเปิดใจเจ๊หมิวให้ชัดเจนขึ้น มองโลกให้เป็นรอบคอบกว่าเดิม ใช้อารมย์ให้น้อยกว่าเหตุผล
   แทรกเรื่องความรับผิดชอบของคนในองค์กรร คนเสนอตัวรับชอบมีเป็นเทือก..แต่รับผิดไม่ค่อยมี จะป้ายไปให้คนอื่น ทำให้สังคมมันเพี้ยน ความถูกต้องมันจะเบี่ยงเบนไป ให้ค่าของความดีที่ถูกต้องน้อยกว่าผลประโยชน์อย่างเห็นแก่ตัว

เจ้หมิวเปิดอันติละ

รุกะคงจดจำโทนได้ดี จนมาสานต่อสัมพันธ์ที่เชียงใหม่นี่เอง

คุณเคย์นี่สุดยอดพูดได้ใจเอาพวกปผู้บริหารหงอยไปเลยพี่แมนก็สุดยอดแห่ะๆหมั่นใส้เจ๊หมิวน่า.....จริงๆ

อ่านถึงตรงนี้ก้เศร้าเลย ผู้บริหารองค์กรหลายๆที่เหมือนในเรื่องเป๊ะ

ถึงว่ารุกะเลยชอบ ตรึงใจ

ทำทุกอย่างเต็มที่เสมอ แต่เพื่อรักษาผลประโยชน์จนลืมความห่วงใยของคน มันเหมือนชีวิตประจำวันทุกวันนี่ หรือหลายๆที่ก็เป็นอยู๋เลยนะครับ

โดนขนาดนี้ไอพวกนั้นยังห่วงหน้าตาบริษัทคนพวกนี้มันไม่มองคนด้อยกว่าจริงๆ

ถ้าใจหาญ รู้สึกปวดใจขนาดนั้น มันคงไม่ใช่แค่สนใจแล้ว น่าจะชอบโทนเข้าให้แล้วล่ะ

แต่โทนนี่โคตรซวย เจ็บตัวตลอด

ถ้าใจหายและรู้สึกปวดใจขนาดนั้น มันคงไม่ใช่แค่สนใจแล้ว น่าจะชอบโทนเข้าให้แล้วล่ะ

แต่โทนนี่โคตรซวย เจ็บตัวตลอด

ถึกจริงๆพระเอกเราแต่ก็น่าสงสารนะโดนไปเยอะ

อย่างนี้นร่เองคุณพ่อคุณแม่ถึงเมตตาโทนนัก และเพราะเหตุการณ์นี้คุณรุกะถึงจำโทนได้ดี อยากอ่านบรรยากาศงานเลี้ยงที่คุณเคย์จัดเลย อยากรู้ว่าพวกที่โยนความผิดให้โทนจะทำหน้าอย่างไรถ้าคุณเคย์กล่าวยกย่องคุณโทน

คุณโทนพิมพ์ให้ถึงหรือเปล่าครับตอนนี้ ถ้าพิมพ์ให้นี่ยิ้มแก้มปริไปแล้วมั้ง มีคนมาสารภาพว่า หึงและหวงหนึ่งอัตรา แถมยังรู้ว่ามีสาวมาส่งสายตาให้อีก

ดราม่าหนักมากตอนนี้

ความเสียใจความทุกข์ใจความผิดหวังมาเต็มๆๆคงจะไม่เคยเจอแบบนี้พร้อมกันแน่ๆๆ เห็นใจเจ๊คนสวยเลย

ตอนนี้ดีจัง ทำให้เห็นสันดานของคน ซึ่งจะแสดงธาตุแท้ของแต่ละคนออกมาในสถานการณ์คับขัน

โทนน่วมเลยแฮะ ไม่มีบทพูดเลยสักแอะ

แบบนี้ต้องเรียกว่า เจ็บตัวแต่ได้ใจสาวๆนะนายโทน

น่าสงสารมากครับ ทำดีแต่ว่าไม่ดี คิดน้อยงง

โทนเหมือนรับบทพระเอกมาก ถูกใส่ร้ายโดนโยนความผิดให้ แต่สุดท้ายจะได้รับความรักจากหญิงสาวมาช่วยปลอบประโลมใจ

ในวงการธุรกิจ  ผลประโยชน์ต้องมาก่อน มันคือสัจธรรม ลำบากเลยนายโทน

ทำดีไม่ได้ดี...สพท้อนสังคมไทย

สงสารโทน ขนาดทำดียังมีคนว่า

หมดเรื่องร้ายโทนคงมีความสุขสักครั้งปลอบประโลมจิตใจ

สงสารนายโทนจริงๆ  บริษัทส่วนมากก็สนแต่รักษาหน้าตาตัวเอง อยากให้ผู้บริหารแบบพี่แมนมีเยอะๆ

โทนเจ็บตัวหนักเพราะพี่หมิวขวางป่าว

ตอนนี้อารมณ์ดราม่ามาแรงเจ๊หมิวเจ้าน้ำตามาแล้วที่เหลือหลบไป

มนุษย์เหล็กแบบตาโทนไม่เป็นไรง่ายๆแน่นอน แค่เจ้หมิวบอกโทนไม่รักเจ้แล้วเหรอทำไมไม่หายเจ็บรับรอง ไม่ต้อง รพ แล้วหายทันที

 ::Angry:: พระเอกเรา เจ็บแค่นั้น ทาเบตาดีนก็หายครับ

สงสารจับใจเลยนายโทน

พี่แมนนี้แมนสมชื่อจริงๆ

ชีวิตจริงมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ พวกผู้บริหารระดับสูงเค้าไม่มาสนใจพนักงานระดับล่างหรอก มองเห็นแต่ผลประโยชน์ของตัวเองเป็นหลัก ใครจะเดือดร้อนยังไงก็ช่าง พูดแล้วก็น่าเศร้า T_T

ชอบหัวหน้าอย่างพี่แมนที่ ปกป้องลูกน้อง

พี่แมนเข้าโหมดโหดแล้วส่วนเจ๊หมิวของเราเริ่มจะเก็บความรู้สึกไม่อยู่แล้วนะครับ

พี่แมนเก่งมากครับ ตอนนี้สงสารเทพโทน

บุญโทนไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอกเจ๊หมืว

ถึงเวลาทีต้องปกป้องคนที่ทำงานเพื่อองค์กร อย่างน้อยก็เพ่อแสดงน้ำใจของเจ้าของธุรกิจ

พี่แมน MVP พี่หมิวอ้อนแอจัดเลยตอนนี้ ท่านโทนเคยช่วยรุกกะ รุกะต้องรึกสึกดีกับท่านโทนมาตั้งแต่ตอนนั้นเเน่เลย

ผมว่าพี่หมิวหึงจริงๆแล้วหละ555

โทนเกิดในฤกษ์อะไรนิครับ ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ

ที่แท้ก็แอบหึงเจ้าโทนมานานแล้ว

ตอนนี้พี่หมิวเสียอาการมาก

ชวยเลยโทนเอ้ย

การเป็นคนสนิทของพี่แมนเลยโดนบททดสอบมากเลยครับนายโทน สู้ๆๆ

นี่คนหรือตัวแทงวะเนียเใเกอะบวงเท่าไหร่ครับถึงชนได้ขนาดนี้

เจ็บตัวเพราะทำหน้าที่ทำสิ่งที่ถูกต้อง แต่ต้องกลายเป็นแพะรับบาปแบบนี้แหละสังคม ความเมตตา กรุณา มันหมดไปจากพวกผู้ดีทั้งหลาย คิดแต่ถึฝผลประโยชที่ตัวเองจะได้รับ แต่พอเสียผลประโยชกลับโวยวาย

บทเรียนราคาแพง แต่เหรียญมันมีสองด้าน เพราะ สิ่งที่โทนทำไม่ผิด แต่ก็ไม่ถูก  มันอยู่ที่มุมมองคน 

หนีโทนไปไกลแล้วเนี่ย 

โทนรีบตามเร็วๆนะ   

เดี๋ยวจะลืมซะก่อน   

รุกะคนสวยยังลืมไปได้   

รุกะแอบปลื้มพ่อลิงลมของเราก็ตอนนี้นี่เอง
ว่าแต่นายโทนนี่บังอาจลืมสาวสวยแบบนี้ได้อย่างไรนะ
หรือแกล้งจำไม่ได้หรือเปล่าเนี่ย

ทำไมยิ่งดูยิ่งติดแฮะเหมือนจะน่าติดตามกว่าร้านเกะอีกนะเนี่ย

ผู้บริหารส่วนใหญ่จะห่วงภาพพจน์ของบริษัทมากกว่าห่วงลูกน้อง

อ่านแล้วจกที่อก ไม่รู้จะพูดยังไงเลย

ตามปกติของคนมีอำนาจ ผลักภาระให้คนตำแหน่งล่างๆ

เจอโหมดโหดเข้าไป

ความสงสารห่วงใยผูกพันธ์มันคือสายใยที่เกิดจากความรักนั่นเอง

ตอนนี้ธาตุแท้และความในใจลึกๆ ของเจ๊หมิวที่มีต่อเจ้าลิงทโมนเริ่มเปิดเผยออกมาแว้ววว

แน่ะ มีแอบหึงรุกะนิดๆ ด้วย 5555

โดนปลดจากการแสดง โดนปลดจากทีมพี่แมน งานเข้ารัวๆจริงๆ

ฮีโร่ของรุกะ พอดีอ่านร้านเกะก่อนน่ะครับ

พี่ปกป้องน้อง น้องเคารพพี่

นั่นสิ ทำไมไม่ปกป้องพนักงานตัวน้อยๆ

อ้างจาก: weeraj เมื่อ มิถุนายน 27, 2021, 06:05:04 หลังเที่ยง
นายโทนเป็นแพะรับบาปเลยงานนี้

เจ็บแต่สาวๆเป็นห่วงก็คุ้มนะ

เจ็บตัวตลอดดด

นี่ล่ะสังคมแท้ๆคนระดับสูงมันไม่สนว่าคนที่เค้าทำงานตามหน้าที่มันผิดเสมอถ้าทำให้พวกเค้าคิดว่าเสียโอกาสทางธุรกิจ

ผู้หญิงที่ได้รับการปกป้องจากผู้ชายแทบทุกคนจะประทับใจนะและยิ่งในสถานการณ์แบบนี้ที่คนมาช่วยถูกรุมต่อว่าเหมือนเป็นคนผิดก็จะยิ่งเพิ่มความเห็นใจเข้าไปด้วยจนกลายเป็น"ปลื้ม"

ประสบการโชกโชนจริงๆ เลย พ่อโทนี่ 

พี่แมนนี่แมนสมชื่อจริงๆพวกคนใหญ่คนโตก็เห็นแก่ตัวจริงๆ ::Fighto::

ฝ่าดงตรีนอีกละ  รอบนี้หนักกว่ารอบที่แล้วอีก

นี่แหละมนุษเจ้านาย ชอบลืมกำพืดตัวเอง

โคตรซวยเลยโดนทุกอย่าง

ทำไมคนดีดีต้องมารับโทษแทนคนอื่นด้วยนะ สงสารโทนมาก็เลย

ตอนนี้เทพโทนโดนเต็มๆเลย ที่โดนปลดจากการแสดงยังเศร้าไม่หาย ยังต้องมาเศร้าเรื่องใหม่อีก

โทนคงได้กลับไปเรียนให้จบ

ซวยเลยนายโทน แต่จะเป็นพระเอกก็คราวนี้ละ

หูยยย พี่แมนโคตรเท่ ::Fighto::

นี่แหละ ผู้บริหาร ของแท้ โยนความผิดให้คนอื่นตลอด ต้องเจอคนดีๆอย่าง คุณเคย์ หรือ พี่แมน นี่

เพิ่งติดตามอ่านตอนนี่เป็นตอนแรกครับ เดี๋ยวจะไปไล่อ่านตั้งแต่ตอนแรกเลย

ทำไมกันหมิวไม่เข้าใจโทน

เจ๊หมิว ก็  น้องโทน เป็นแพะจริงๆ นะ 

ในความวุ่นวายมีความรักกำลังเบ่งบาน

โทนซวยละ รอลุ้นโทนกับรุกะดีกว่า

มิน่ากล่ะ รุกะถึงยอมให้ ...  แบบนี้นี่เอง

เจ็บตัวก้อเจ็บยังมาโดนว่าโดนตำหนิว่าเป็นตัวการของเรื่องอีกถ้าโทนได้ยินจะรู้สึกยังไงน้อ...พี่แมนโคตรเท่ส์

เลยเป็นสาเหตุที่ได้ออกไปทำงานบริษัทนู้นแทนสินะ

คุณรุกะแอบปลื้มด้วยอีกคนแล้วสิ มีคู่แข่งแล้วนะเจ๊

อดีตเป็นแบบนี้ หมิวเลยรักโทน

ก็คงต้องออกจากหน้าที่แต่ผมคิดว่าตำแหน่งใหม่คงจะสูงกว่าเดิมแน่ๆ

แหงะขอบคุณมากครับสนุกมากจะไปต่อยังไงน้อนิ

พวกผู้บริหารกลัวจนขี้ขึ้นสมอง....จึงโยนความผิดให้โทนเต็มๆ

สงสารคุณโทนจัง เพื่อปกป้องคุณรุกะและพี่หมิวถึงยอมเจ็บตัว

เป็นสันดานของ คนล้วนๆ เมื่อมีเรื่องต้องหาคนรับผิดชอบ ใครก็ได้ที่ไม่ใช่กู ให้กูรอดพ้นๆไปก่อน และกูไม่อยากเสียประโยชน์ เลย เป็นอย่างที่เห็น ละเลย ความรู้สึกของคนที่ เป็นลูกน้อง ขึ้นแทน บอกเลย

บทพี่แมนจะบู้ ก็บู้ได้แบบไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหมอะไรทั้งนั้นเลย 

เละเลยนายโทน โดนหมิวซ้ำอีก

เจ้าโทนจะได้ฝึกเป็นใหญ่​เป็นโตแล้ว

เจ้หมิวร้องให้ ไห้เทพโทนด้วย หรือเป็นปลื้มให้กับเทพโทนเข้าแล้วหละ อิอิอิ

ทั้งเจ็บตัว โดนไล่ออกด้วย ซวยแท้ๆ

รุกะประทับใจโทนสุดๆ

 ::Doubt:: ถ้าความยุติธรรมมีจริง คงไม่ต้องมีทหาร ตำรวจ ใดๆทั้งสิ้น โลกใบนี้ไม่มีหรอกที่จะขาวบริสุทธิ์ และดำสกปรก มีแต่สีเทา ที่ะเป็นเทาเข้ม หรือเทาอ่อน เห้ออออ   คุณหมิวหันไปหอมแก้มพี่โทนผมขอโทษย้อนหลังได้นะครับ อิอิ พี่โทนผมอวยให้ละนะ 555

โทนทำเจ๊ร้องไห้.. เฉย..

นายโทนเจ็บหนักเลยคราวนี้
ทำไมต้องมองว่านายโทนผิด ไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ

น้องแมนมากเลยน้องโทนจะได้มีพวกแล้ว ::Shy:: ::Thankyou::

โดนจนน่วมยังมีแรงอยู่อีก

ชีวิตจริงมันเศร้าแบบนี้แหละครับ  ทำดีแทบตาย  สุดท้ายคนที่เข้าใจไม่มี  ::Crying::

โอย มาทั้งกระบุงแบบนี้เขาก็รู้หรอกครับว่า แคร์มากขนาดไหน

โทนนี้ซวยจิงๆ คุณหมิวเห้นใจโทนสักทีเถอะ

อยากให้ทำละคร555

ตอนนี้นายโทนรับเต็มๆ เข้าใจว่าพี่แมนน่าจะกันนายโทนออกจากวง แล้วออกตัวรับแทนไม่ให้ใครมาเอาเรื่อง รอติดตามครับ

 ::Glad:: นี่ มันต้องอย่างพี่แมนนี่สิ แมนสมชื่อจริงๆ

เพิ่งจะได้มาอ่านในอีกมุมมองนึง
ทำให้เห็นมุมมองหลายๆอย่างของการเป็นผู้บริหารขของทางฝั่งญี่ปุ่นเลยทีเดียว

เป็นอย่างนี้นี่เอง เหตุผลที่กลายเป็นเจ๊ของนายโทน

ก็พี่แมนประกาศชัด ::YehYeh::

เปลี่ยนตำแหน่งงานรึเปล่านะ

ทุกองมีคนแบบนี้ ต้องเข้มแข็งแล้วลุกขึ้นเดินฝ่าออกไป ถ้าเราไม่ได้ทำผิด จะไปแคร์อะไร

แสดงออกชัดเจนไปแล้ว แต่ไอโทนไม่รู้เรื่องด้วยนิแย่จริงๆ

ช็อตนี้สินะ ที่รุกะจังจำฝังใจ

เจ๊หมิวปกป้องคนของเจ๊แล้วนะ

นั่นสิครับ ทำไม ทำไม เห็นแก่ตัวกันจัง

โทน นี่อีด ทน มากๆ

คนระดับสูงมองแต่ภาพลักษณ์ ขาดซึ่งความเอาใจใส่

โทนถึกอึดทนไม่โดนไล่ออกหลอก

เจ็บหนักแต่กลายเป็นฮีโร่ในใจสาวๆ คุ้มครับ

โทน ได้ใจเจ๊ กับรุกะไปเต็มๆ

กลัวกันหมดเลยต้องโยนความผิดให้โทนแทน

น่าสงสารจริงๆ คาคาชิซัง ต้องรับผิดชอบเรื่องที่ทำถูกต้อง แต่คนอื่นไม่เห็นด้วยแบบนี้กี่ครั้งแล้ววะ โลกธุรกิจมันก็บัดซบแบบนี้ มองแต่งบการเงิน

นักธุรกิจส่วนใหญ่จะนึกถึงผลประโยชน์ตนเองก่อน ..... 2000 ปีก็เป็นอย่างนี้ มาจนถึงปัจจุบัน และต่อไปในอนาคต

เหมือนกับไม่ค่อยได้เรียนรู้จากสิ่งที่เคยทำผิดพลาดครั้งก่อนๆเลยนะ

เอ๊าท์กลายเป็นแพะเฉย

สนุกมากๆเลยครับ ทั้งสุขทั้งเศร้า

มีหีงโทนด้วย ไม่ธรรมดานะเนี่ย ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::

ถึกของจริงโดนไปหลายดอกขนาดนั้นเป็นเราโดนเก้าอี้หวดไปสองดอกคงร่วงแล้ว

พี่หมิว ต้องเศร้ากับความขัดแย้งในตัว ที่ไม่สามารถทำอะไรได้
และปากกับใจไม่ตรงกัน..

มิน่าคุณรุกะถึงจำได้แม่นเพราะความประทับใจในตัวเทพโทนมันเยอะมากจริงๆ

หลายๆคนได้เรียยรู้ แต่ก็มีอีกหลายๆคนที่เป็นได้แค่บทเรียนรู้ให้อีกคน มันเศร้าๆนะ

 พี่แมนคงจะให้โทนกลับมาทำหน้าที่อื่นที่ไม่ใช่บอดี้การ์ดมั้งครับ

หนักเลยเจ้าโทนงานนี้

โทนปกป้องขนาดนี้ ถึงทำให้รุกะชอบแน่ๆ

สายแทงก์ขั้นเทพ

สงสารโทน

โทนโดนอีกแล้วยังดีนะที่พี่แมนเข้าใจ

พี่แมนโคตรเท่เลย

นายโทนที่ถึกๆ ก็น่วมเหมือนกันนะ

อ่านแล้วโครตอินเลย เสียน่ำตาให้โทน พร้อมกับหมิวเลย

จากลิงกลายเป็นแพะเลย

อันนี้ล่ะสะสมแต้มบุญของแท้

 ::Sweat:: ช่วงจะดวงตกความซวยมักมาเยือนพร้อมๆกันเหมือนนัดกันมา

นั่นละครับ ต้องกล้าพูดในสิ่งที่คิดบ้าง

ง่าโดนออกจริงๆงั้นรึ

นี่มันหนังชีวิตชัดๆ

เจ๊หมิวไม่ใช่เเค่ปลื้มอย่างเดียวเเล้วหละ

ลุ่นๆๆๆๆ ว่าจะพักอ่านไปๆมาๆอีกตอนละกัน

เจ็บทั้งตัว เจ็บทั้งใจ เลยนายโทน

ต้องยกนิ้วให้เฮียแมน 👍👍👍  Super boss  เจ๊หมิวเราเปลือกอารมณ์เริ่มทะลุออกมาเรื่อยๆ ยิ่งผิดยิ่งอยากล้าง...คงสักวัน 😁😁😁

สมศักดิ์ศรีนายโทน

เจ็บตัวฟรี อถมโดนไล่ออก  เวรกรรมของเจ้าโทน

ท่านโทนต้องร้อง แบ่ะๆๆๆๆ
เป็นแพะแล้วล่ะ

หมิวก็เหลือเกิน หวังดีประสงค์ร้ายอ่ะ

พวกบริหารนี่ไม่ไหวเอาซะเลย น่าสงสารโทนมากเจ็บหนักเลย ::Crying::

อย่างซวยเลยโทน

มิน่าโทนถึงไม่สามารถจำรุกะได้ ปายไม่น่าปาย มีความทรงจำที่แย่ๆที่นั่น

เคราะห์ซ้ำ กรรมซัด

อ่านตอนนี้แล้วน้ำตาไหลตามหมิวเลย เพื่อนโทนผู้น่าสงสาร

เกลียดที่สุดก็ไอ้พวกผู้หลักผู้ใหญ่หน้าไว้หลังหลอกเอาดีเข้าตัวเอาชั่วใส่คนอื่นแบบนี้แหละ

เจ้หมิวเขียนให้อ่านได้แบบเห็นภาพตามเลย เกิดความรู้สึก ดิ่งตามไปด้วย

บรรยายให้เห็นเลยว่า คนส่วนมากจะนึกถึงใจตัวเองก่อนนึกถึงใจคนอื่น

เจ๊ไม่เข้าใจโทนเลย  โทนน่าสาร

พี่แมนนี่เป็นยอดหัวหน้าเลยล่ะครับหวังว่าเจ้จะเรียนรู้จากพึ่แมนได้เยอะๆนะครับ

ตัวหมิวเองนั่นละที่สมควรพูดขอโทษโทนเป็นคนเเรก

 ::Hmmm::

ไม่ได้เป็นพนักงานแต่ได้เป็นคนรู้ใจของพี่แมนตลอดไป

บทโศกก้อมา คำว่าไม่รักเจ๊แล้วหรอ ของเจ๊หมิวจะมาตอนไหนล่ะเนี่ยยย

น้ำตานางเอกมาแล้ว

รักแหละ

ระเบิดของจริง

สงสารโทนทำงานสุดๆแล้วแต่ยังโดนด่า สงสารๆ เจ๊หมิวปลอบเลยครับ

มาปายรอบนี้ เจ๊หมิวได้บทเรียนเยอะแยะมากมายจริงๆ ความคิดคงโตขึ้นเพราะเรื่องนี้แน่ๆ #ความรักก็เช่นกัน

ท่านโทนได้รับความดีความชอบ แล้ว ทำหน้าที่ของตัวเองไก้สมบูรณืแบบที่สุด

ระหว่างรอร้านเกะเปิด ขอกลับมาอ่านตอนเก่าๆๆไปพลางๆๆก่อนนะขอรับ อิอิอิ

คนเราชอบหาคนผิดก่อน

ต้องปกป้องผัวถูกแล้ว

ตามต่อครับ

ไล่อีพวกนี้กลับไปเป็นพนักงานระดับล่างอีกรอบเลย

ซียนี้เรียกน้ำตาได้เลยอะ

พี่แมนโชว์ลุคแบดบอยแล้ว แล้วคุณพ่อพี่แมนล่ะ

พี่แมนสุดยอดจริง

หมิว รู้ตัวเมื่อเกือบสาย

พวกบริหารนี่ไม่ไหวเอาซะเลย น่าสงสารโทนมากเจ็บหนักเลย

ความเห็นใจ ความเข้าใจคือบ่อเกิดของความรัก แต่หมิวเองก็ผิดที่พูดกับโทนไปแบบนั้นแล้วจะมาสงสารโทนทำไม เพราะเห็นเขาเจ็บเหรอ ต่อไปจะคุยกันได้มั้ย ยังงัยโทนก็ต้องโดนออกเพื่อแสดงความรับผิดชอบอยู่แล้วด้วย

เห็นใจเทพโทนเลยตอนนี้ทำตามหน้าที่แต่กลับเป็นฝ่ายผิด ทั้งๆที่เขาต้องปกป้องคน  ::Crying::

เจ้...เป็นเรื่องอีกแล้ววนะ

ขอบคุณ​ครับ​
ก็เราหลงรักเขาไปแล้วนิ

อ่านทุกตอน มีตอนใหนไม่สงสารโทนมั้งนี่

บอกแล้วไงหมิวมัคู่แข่ง

ว่าแล้วพี่หมิวหึงเจ้าโทนกับรุกะจัง ::DookDig::

สงสารโทนเลยทำดีแต่เจอแบบนี้อีกแล้ววยังดีนะมีพี่แมนดูแล

นี่แหละครับโลกแห่งความจริง มันไม่ได้สวยหรู

หน้าเสียไปซะตาลุง สำนึกหรือเปล่าไม่รู้

สงสารเทพโทนเลยครับ ทำงานอย่างเต็มที่กลับกลายเป็นแพะซะงั้น เพราะงั้นเลยรู้สึกผิดเหมือนเป็นต้นเหตุให้บริษัทเจรจาไม่สำเร็จมาถึงทุกวันนี้

เห็นแกตัวกัน

มันคงจะเก็บไว้มากไปจนต้องปล่อยออกมา

 ::YehYeh::

อ้างจาก: lnw007 เมื่อ กรกฎาคม 04, 2021, 02:53:24 หลังเที่ยง
อยากให้ทำละคร555

โทนน่าสงสารจังเลย

คนที่ไม่ชอบขี้หน้า
ทำห่าอะไร ก็ผิดไปหมดแหละ

ถ

น่าติดตาม..ให้แง่คิดในหลายเรื่อง

เป็นความจริงของโลกเลยครับที่มีผู้บรหารที่คิดแบบนี้กับลูกน้องและเป็นเกือบทุกที่เลย โชคดีแลวที่เทพโทนมาเจอพี่แมนที่ทำทุกอย่างให้เห็นว่าเทพโทนคือน้องชายแบบนี้ อ่านไปน้ำตาไหลไป

โทนโดนไปหลายดอกอ่านแล้วซึมเลย
ทำไรก็ไม่ถูกใจไปหมด

เป็นประสพการณ์ที่ดี

ตามสูตรของนักธุรกิจ

เจ้าปากแข็ง

 ::HeyHey:: เจ้ขึ้นแล้วนะ.. ลูกลิง

นี่แหละผู้บริหารที่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ ปากบอกเพื่อรักษษภาพลักษณ์องกรณ์