ผมมองไปที่มิ้น ที่กำลังจ้องผมตาถลน กำมือแน่น ดูเธอกำลังโกรธโมโหมากๆน่าดู แต่นี่เธอกำลังโมโหอะไรอยู่ผมไม่เข้าใจ
"ก็ไปเอามือถือของไอ้เอกไง" ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
"แล้วทำไมหายไปนานขนาดนี้" เมียผมยังคงตะคอกใส่ผม
"ก็ไปส่งน้องบีด้วยไง เดี๋ยวสิ...ที่รักใจเย็นๆก่อน ทำไมต้องใส่อารมณ์ขนาดนั้นด้วย"
"นี่แอบไปไหนกันมาสองคนใช่ไหม?" เธอถามคำถามที่ทำให้ผมอึ้งจนพูดไม่ออก ไม่คิดว่าเธอจะคิดไปไกลได้ขนาดนั้น
แต่พอผมยิ่งเงียบก็ดูเหมือนยิ่งทำให้เมียผมโมโหขึ้นไปอีก เธอยิ่งตะคอกด่าใส่ผมยิ่งขึ้นไปอีก คำหยาบหลายคำทั้งมวลถาโถมใส่ผมเข้ามาชุดใหญ่ เมียผมโมโหจนสติหลุดไปแล้ว
ปกติเมียผมเป็นพูดจาน่ารักน่าฟัง ชอบอ้อนกับผมนะ แต่ถ้าโมโหแบบสุดๆแบบขั้นแม๊กซ์แล้วซึ่งก็นานๆจะมีสักทีนะ เธอจะพูดจาแรงๆด่าแบบหยาบคายสุดๆ ซึ่งผมไม่ชอบแล้วเราก็จะทะเลาะกันบ่อยๆ แต่เราสองคนก็พยายามปรับตัวกับมาเรื่อยๆจนไม่ค่อยจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่สุดท้ายมันก็มาเกิดขึ้นอีกจนได้
"ที่รักๆใจเย็นๆก่อน เค้าแค่ไปส่งน้องจริงๆ ไม่ได้มีอะไรอย่างอื่นเลยจริงๆ" ผมพยายามอธิบายอย่างใจเย็น เพราะถ้าผมหลุดไปด้วย สวนกลับไปด้วยความโมโหเหมือนเมื่อก่อนล่ะก็ ได้บ้านแตกแน่ๆ
แต่ดูเหมือนว่ามิ้นจะน๊อตหลุดไปไกลแล้ว ไม่ว่าผมจะอธิบายยังไง เธอก็ไม่ฟัง ยังคงด่ากราดกลับมาใส่ผมไม่หยุดไม่หย่อน ไม่ว่าจะด่าว่า..มึงชอบเอ๊าะๆแบบอีนั้นใช่ไม๊... ตัวเล็กสเป็คมึงเลยล่ะสิ มันอ่อยหน่อยเลยหายไปซะนานเลย... สารพัดคำด่าจนผมแทบทนไม่ได้
ผมโดนไปเยอะๆ ผมก็เริ่มจะหลุดไปด้วย ส่วนมิ้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะใจเย็นลงเลย จนในที่สุดผมก็เลย....
"แล้วอีร่านที่ไหน มันไปนอนแหกขาให้ไอ้เอกมันเย็ด".......
.....
....
...
..
.
.
.
เป็นแค่ความคิดชั่ววูบในใจของผมเอง ผมไม่ได้พูดออกไปจริงๆหรอก
แต่ผมเลือกที่จะเข้าไปกอดเมียผมแน่นๆ ซึ่งมิ้นเธอก็ดิ้นสุดแรงเกิดแหละ ก็โกรธซะขนาดนั้น
"ที่รัก ใจเย็นๆก่อนนะ หยุดด่าเค้าก่อนนะ พอใจเย็นๆแล้วค่อยฟังเค้าอธิบายนะ" ผมค่อยปลอบเธอ อย่างใจเย็น
เมียผมตอนแรกก็ไม่ยอมดิ้นพล่าน แต่พอไปเรื่อยๆ ก็เริ่มค่อยๆลดลงเรื่อยๆ จนเธอหยุดด่าผม แล้วก็เริ่มร้องไห้ จนผมต้องปลอบเธออีกยกใหญ่สักพักเลย สุดท้ายพอเธอเริ่มใจเย็นลง ผมก็เริ่มอธิบายอีกครั้ง
"ที่รัก หลังจากเอามือถือที่ร้านเสร็จ เค้าก็ไปส่งน้องบีที่บ้านแล้วก็กลับมาเลย แค่นี้จริงๆนะ" ผมบอกไปอีกรอบ แต่ดูเหมือนครั้งนี้เมียผมจะเย็นลงแล้ว เธอก็เริ่มรับฟัง
"จ..จะ..จริงๆนะ" เมียผมสะอิ้นถามผม ผมก็อธิบายไปตามความเป็นจริงว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ ไม่เข้าใจจริงๆทำไมเธอถึงคิดว่าผมจะไปมีอะไรกับน้องบีได้
"ทำไมที่รักถึงคิดว่าเค้าจะไปมีอะไรกับน้องบีได้อ่ะ" ผมถามกลับด้วยความสงสัย
"กะ..ก็..." มิ้น เมียผมพูดตะกุกตะกัก ปาดน้ำตา
"ก็เอกเค้าละเมอตอนที่เมาหลับไปอ่ะ....." เมียผมไม่ยอมพูดต่อ ยิ่งผมทำให้ผมอยากรู้ถามกลับให้เธอรีบบอก
"ก็ว่า เอาเลยน้องบี ขย่ม....ค..คะ..ควยไอ้มีนมันเลย" ผมได้ยินยิ่งตกใจ หา? ออกมาซะดัง แต่ที่ตกใจกว่าก็คือมิ้นดันไปเชื่อที่ไอ้เอกมันเมาละเมอออกมาจนโมโหอาละวาดผมซะยกใหญ่ แล้วไอ้เอกแม่งเมาแล้วยังมาทิ้งระเบิดที่บ้านผมอีก
"ก็...ไม่รู้นิ คนเมาเค้าไม่โกหกนี่นา... ได้ยินแบบนั้นก็นิดว่ามีซัมติงกันมาก่อน" เมียผมก็คิดไปไกลได้ขนาดนั้น ผมก็อธิบายไปว่า ผมกับน้องเพิ่งเจอกันครั้งแรกด้วยซ้ำ กลายเป็นตอนนี้เมียผมเปลี่ยนอารมณ์จากยักษ์โมโหร้าย กลายมาเป็นคนน้อยใจซะแล้ว
"ก็ไม่รู้อ่ะ นึกว่ามีนไม่รักเค้าแล้ว" เมียผมพูดแบบน้อยใจ
"บ้า... ทำไมคิดอย่างนั้นอ่ะ เค้ารักที่รักเหมือนเดิมนะ"
"ก็ที่เค้าเผลอไปมีอะไรกับเอกตอนนั้น คิดว่ามีนจะไม่รักเค้าแล้วอ่ะ" มิ้นพูดถึงตอนที่เธอสารภาพกับผม แต่ผมก็อธิบายไปอีกรอบว่าไม่คิดโกรธอะไรเลย ดีใจที่เธอมาบอกความจริงกับผมด้วย ยังไงผมก็รักเธอเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
"ก็ไม่รู้อ่ะ ก็รู้สึกผิดอ่ะก็เลยคิดมาก พอคิดมากมันก็เลยน้อยใจ แล้วพอมีอะไรมาสะกิดนิดหน่อยก็เลยพลอยโมโหง่ายไปด้วยเลย" เธออธิบายออกมาเป็นเสต็บๆ
แต่ก็ยังดีที่ผมเคลียร์กับเมียได้
"ที่รักไม่ต้องน้อยใจกับเรื่องนี้นะ เค้าไม่เอามาคิดหรอก ลืมๆมันไปได้แล้วนะ" ผมบอกกับมิ้น จากที่บ้านเกือบแตกกลายเป็นเรากลับมาเข้าใจกัน สวีทกอดกันตัวกลมเหมือนเดิม กอดกันไปกอดกันมามือก็เริ่มซุกซนไปมาลูบนู้นลูบนี่
ผมกับมิ้นนอนกอดจูบกันบนโซฟา ที่ก่อนหน้านั้น ก่อนผมจะออกไปไอ้เอกมันยังเมาอยู่บนโซฟาตัวนี้เลยนี่นา ผมเลยเบรคหยุดจูบกับเมียแล้วถามเธอไปว่า
"แล้วนี่ไอ้เอกมันอยู่ไหนอ่ะ"
"ให้ขึ้นไปนอนบนห้องนอนเล็กอ่ะ" มิ้นตอบผม
"ที่รักรอแป๊ปนะ เดี๋ยวขอขึ้นไปดูมันนิดนึง กลัวมันตื่นมา" ผมขอขึ้นไปเช็คไอ้เอกมันก่อน เดี๋ยวมันเผลอตื่นขึ้นมาตอนผมกำลังบรรเลงกับเมียอยู่
ผมเดินขึ้นบ้านไป ค่อยๆเปิดประตูแง้มดู ก็เห็นเงาไอ้เอกนอนอยู่บนเตียง เสียงกรนดังลั่น คาดว่าคงไม่ตื่นขึ้นมาง่ายๆแน่นอน ผมรีบกลับลงมาหามิ้น เพื่อสานต่อจากเมื่อกี้นี้
"โอเคปลอดภัย กรนขนาดนั้นคงเช้าแหละกว่าจะตื่น เรามาต่อกันดีกว่านะ ไม่ต้องไปนึกถึงเรื่องไอ้เอกอีกนะ เดี๋ยวเค้าจะจัดการที่รักให้ลืมเรื่องมันเอง" ผมเข้าประชิดเมียพร้อมชักชวนกันทำยุทธหัตถี
"จริงนะ ทำให้เค้าลืมเลยนะ" มิ้นตอบพร้อมกับเอามือมาลูบเจ้ามีนน้อยของผม
เราสองคนกอดจูบนัวเนียกันบนโซฟา พอสายตาสบตากัน เมียผมก็เขินอายหัวเราะคิกคัก เหมือนคู่ข้าวใหม่ปลามัน ทั้งๆที่เราอยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้ว แค่เราสองคนมองตากันก็สื่อกันได้แล้วแหละว่าเรารักกันมาขนาดไหน พักนึงเราสองคนก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของกันและกัน มิ้นก็ซุกซนจับมีนน้อยรูดไปมาจนมันตื่นเต็มที่ แล้วก็กระซิบให้ผม
"เค้าขอกินไอติมแท่งนี้นะ แต่ไอติมแท่งนี้ต้องแข็งนานๆนะ อย่าละลายไวนะคะ" พูดจบมิ้นก็พลักผมลงนอนแล้วขึ้นคร่อม ดูแล้วเราคงเริ่มบรรเลงเพลงจากท่า 69 กันก่อน ความจริงผมไม่ค่อยชอบท่านี้เพราะต่างคนต่างทำให้กัน ผมต้องไปโฟกัสกับการช่วยเมียผม แล้วถ้าไม่ได้ไปโฟกัสกับเจ้ามีนน้อยที่เมียผมกำลังช่วยอยู่ มีหวังไอติมมีนน้อยจะละลายก่อนเวลาอันควรอ่ะสิ แต่ผมก็จะทำให้เต็มที่ละกัน เมียผมจะได้ไม่ผิดหวัง
เมียผมกินเจ้ามีนน้อยอย่างเอร็ดอร่อย ท่าทางเธอคงอยากมานานน่าดู จะว่าไปพักหลังผมก็ทำงานหนักจนมีเวลาให้เธอน้อยลงไปเหมือนกัน แต่มิ้นก็ยังน่ารักไม่เคยบ่นหรือโกรธเลย ยังเข้าอกเข้าใจผมเหมือนเดิม
ผมดันไปเสียสมาธิคิดเรื่องอื่น ประกอบกับมิ้นก็เร่งดูดไอติมมีนน้อย ยังดีที่ผมกลับมาตั้งตัวทัน ไม่งั้นไอติมได้ละลายแน่ๆ อย่าเพิ่งคิดเรื่องอื่นจะดีกว่า
ยุทธหัตถี 69 คราวนี้ ผมคิดว่าผมทำได้ดีทีเดียว ผ่านมาสักพักแล้วไอติมผมยังไม่ละลายเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อน มิ้นดูดเลียกินไอติมแบบนี้นะ เจ้ามีนน้อยคงละลายไปตั้งนานแล้ว แล้วเมียผมก็ดูพอใจไม่เบาเลย จากการที่เธอดูเอนจอยกับการกินแล้วก็ถูกผมกินด้วย บางทีเธอก็สะดุ้งเล็กน้อยเวลาที่ผมกินน้องสาวเธอ ผมรู้สึกถึงชัยชนะเหนือเจ้าเอกมัน ที่ไม่รู้มันวางแผนอะไรเอาไว้ แต่ตอนนี้ผมกำลังบรรเลงเพลงรักกับมิ้นอย่างหวานชื่น
แต่แล้วมิ้นก็เร่งความร้อนแรงขึ้น เมื่อจู่เธอก็เอามือลูบที่ไข่แข็งของไอตีมมีนน้อย เอ๊ะ!!เธอไม่เคยทำอย่างนี้นิ ปกติเธอจะจับหรือรูดแค่แท่งไอติม ยังไม่ทันจะหายสงสัยเมียผมก็เริ่มลูบคลึงไข่แข็งไปมา เจอแบบนี้มีหวังไอติมมีนน้อยได้ละลายแน่ จนผมเกร็งขาไปด้วยความเสียว เท้าก็เริ่มยืดชี้ไปด้วยความเกร็ง เธอยังคงคลึงลูบไข่ไปมาพร้อมกับดูดกินไอติมไปด้วย แต่คราวนี้ผมจะไม่ทำให้เมียผมผิดหวัง อย่าเพิ่งไปคิดเรื่องอื่น ผมรวบรวมสมาธิ พยายามที่จะไม่ให้เจ้ามีนน้อยของผมละลาย โอเค...เริ่มดีขึ้นๆ ท่าทางผมจะผ่านวิกฤตนี้ไปได้
ผมเริ่มใจชื้นที่ความร้อนแรงนี้ไม่ทำให้ไอติมผมละลาย แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียงพ้นลมหายใจแบบขำออกมา "หึ"
???ผมตกใจเงยหน้าไปดูตรงบันได เพราะผมนอนอยู่บนโซฟาฝั่งด้านที่อยู่ใกล้บันไดทางขึ้น ซื้งมิ้นกำลังคร่อมผมอยู่ หัวเธออยู่อีกฝั่ง หันก้นมาทางด้านบันได
พอผมเงยขึ้นมาดูก็เหมือนเงาตะคุ้มๆเป็นคนยืนอยู่ตรงบันได มองขึ้นไปอีก ดูดีๆก็เห็นเป็นหน้าไอ้เอก!!! กำลังยืนกอดอกมองผมยืนแสยะยิ้มให้ผม
ผมตกใจตะโกนออกไป "ไอ้เหี้ยเอก!!!" ประกอบกับเมียผมก็คงได้ยินที่ผมตะโกน หันกลับมาทั้งๆที่ปากยังมีไอติมมีนน้อยอยู่ พอหันกลับมาดู ปากเธอก็หลุดจากไอติมเสียงดัง "ป๊วบ" ซ้ำร้ายไม่รู้ว่าเธอตกใจหรืออะไร มือที่ตอนแรกคลึงไข่แข็งของผมอยู่ เธอกลับบีบมันซะงั้น ผมไม่เหลือสมาธิให้กับเจ้ามีนน้อยอีกแล้ว ขาที่ตอนแรกผมเกร็งด้วยความอดทน ตอนนี้กระตุกไปมาๆ ผมทนไม่ไหวจนส่งเสียงร้องออกมาแปลกๆ "อะ...อ๋อย...ๆๆ" ไอติมมีนน้อยของผมละลายเป็นน้ำไม่เหลือซากแล้ว
ผมนอนแผ่หมดแรงอยู่พักนึง ยังไม่ทันจะคิดว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น ก็ได้ยินเสียงเจ้าเอกมันงึมงัมๆ
"เฮอะ ยังไม่ทันจะสามนาทีเลยมั้ง"
สติผมเข้าร่างอีกครั้ง ผมยังนอนอยู่ที่เดิม ส่วนมิ้นก็ยังแหกขาคร่อมผมอยู่ ก้นงอนๆก็หันไปทางด้านมัน ผมรีบลุกขึ้นมารีบเอาเสื้อไปห่มเมียผม พร้อมกับวิ่งไปหาไอ้เอก
"อะไรของมึงเนี่ย ไอ้เอก" ผมตะคอกใส่มัน
"ผมหิวน้ำครับคุณมีน เลยลงมากินน้ำ" มันตอบผม ดูมันสร่างๆเมาแล้ว แต่กลิ่นเหล้ายังหึ่งอยู่
"แล้วลงมาไม่ให้ซุ่มให้เสียงวะ" ผมด่ามัน
"ถ้าให้ซู่มให้เสียงก็ไม่เห็นช็อตเด็ดสิครับ" มันยิ้มเยาะผม แล้วมันก็เดินเข้าครัวไป ระหว่างที่เดินผ่านมิ้น มันก็ยิ้มเพราะกับกระดกหัวให้เมียผมนิดหน่อย เมียผมเห็นก็ยิ้มแหยๆอย่างเขินอายกลับ
พอมันกลับมา ยังไม่ทันที่จะไล่มัน มันก็ชิงพูดก่อน
"เดี๋ยวผมขอขึ้นไปนอนต่ออีกหน่อยนะครับ ถ้าโอเคขึ้นแล้วค่อยกลับนะครับ" มันตัดหน้าก่อนที่ผมจะไล่มัน
"ไปล่ะครับ ผมไม่กวนล่ะครับถ้าจะต่อกันอีก แต่...ดูท่าแล้วไม่น่าจะมีต่อนะครับ อิอิ" แล้วมันก็ขึ้นห้องไป
ผมกลับมานั่งข้างๆเมีย ถามไถ่ว่าโอเคไม๊ ซึ่งมิ้นบอกผมว่าไม่เป็นไร แค่ตกใจนิดหน่อย แต่ผมก็สังเกตว่าเธอดูซึมๆไป ท่าทางคงตกใจน่าดู เวรจริงๆเลยไอ้เอก
เราสองคนเลยตกลงหยุดเรื่องยุทธหัตถีไว้ก่อน เพราะเรื่องราวที่เจอมา แล้วก็พากันขึ้นไปอาบน้ำแล้วเข้านอน ก่อนเข้านอนผมยังคงปลอบเมียผม เพราะเธอดูเงียบๆไป คงจะตกใจไม่น้อยกับเหตุการณ์ที่เจอ
คืนนั้นเราสองคนนอนกอดกันไปจนหลับ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ไปต่อกับเอกแน่
ต่อกับเอกแน่
ค้างทำไมนาน มีผัวสองคน
เกือบไปแล้วกลับบ้านช้าหน่อยเมียเข้าใจผิดได้
ที่เมียโมโหมากเพราะเอกเมาทำรัยไม่ได้มัง
อยากรู้คงามจริงที่เดิดขึ้น จะมีเล่าในมุมของมิ้นมั้ยครับ
อ่อนเกิ้นน รู้ละว่าทำไมเมียถึงมีชู้ แต่ไอ้เพื่อนกับเมียก้อชั่วเกินไปละ
น่าสงสารมีนจังเลย รู้ทั้งรู้แต่ไม่ทำอะไร มิ้นเลยได้ใจทำอะไรด้วยความอยาก ไม่เกรงใจมีนเลย
ไปต่อกับเอกกอีกแน่ๆ แบบนี้ผัวจับได้แน่ๆ
ไปต่อห้องเอกแน่
ตามเม้นบนเลยไปต่อห้องเอกแน่
เอกเมาทำรัยไม่ได้ฮะฮะ
เอกวางแผนใว้แล้วแน่
ตอนหลับนี้เอกมันตัดให้แน่นอน
พิชัยยุทธสุด ขัดตาทัพ
ซับซ้อนซ่อน เงี่ยน
ไอ้เอก นี่โคตรแสบจริงๆ
สงสัยจะไม่ได้นอน
ใหญ่ อีด ทน ของผัวอีกคน ใครมันจะไปห้ามใจอยู่
บอกตามตรงว่า ชักเริ่มเอือมกับความซื่อเกินเหตุของมีนแล้วครับ ส่วนหนึ่งคงเพราะความรัก ความไว้ใจเมีย แต่มันน่าจะรู้สึก "เอ๊ะ" อะไรบ้างแล้วนะ อาจเป็นเพราะผมตามเรื่องนี้มาตั้งห้าปีแล้วเลยรู้สึกแบบนี้
หลับยาวเลยนะ ทำเมียค้าง ตื่นมาเจอแจ๊คพอตแน่ ขอบคุณครับ
เมียเข้าใจอีก
มิ้นค้างแบบนี้คงไปต่อกับเอกแน่ๆ
เอกเจ้าเล่ห์กว่าเยอะปั่นหัวมีนได้ตลอด
แล้วมิ้นกับเอกไปได้กันตินไหน รึ ได้กันตอนก่อนหน้านี้ที่เอาโทรศัพท์ที่ร้าน
งานนี้มิ้นอาจจะได้ไปทำต่อกับนายเอกแล้วหละ
ลุ้นต่อครับ
ขอบคุณที่แบ่งปัน
โกรธกลบความผิด
เอกแกล้งเมาหรือป่าว
สงสัยมิ้นน่าจะไปจัดการนายเอกต่อแน่ๆ
เหอะๆๆ ลุ้นอย่างเดียวตอนนี้คือ จะจบแบบไหน และบทสรุปจะ หน่วงแค่ไหน
มิ้นกำลังได้ที่เลย ค้างอีกแล้ว สงสัยต้องให้นายเอกช่วยแล้ว
ค้างแบบนี้จะไปจัดกับเอกต่อละมั้ง
แอบนี้ไปหาชู้ตอนหลับแน่เลย สงสารมีนจัง
มิ้นค้างแบบนี้ไปต่อกับเอกแน่ๆเลย
น่าจะมีต่อกับเอก
มิ้นโมโหกลบเกลื่อน หรือว่ายังค้างจากเอก
นายเอกจอมแสบทำให้มิ้นค้างอีกแล้ว นายมีนช่างขาดน้ำอดน้ำทนจริง แล้วยังยอมให้นายเอกค้างในบ้านอีกด้วย
ค้างแน่นอน อ่อนหัดขนาดนี้ เสียเมียให้ไอ้เอกแน่นอน
อดได้เลยนะนี่เพราะไอ้เอกเลย
ร้ายจริงๆไอ้เอก ::Angry::
ต่อแน่นอน
เดี๋ยวผ้วหลับก็มาต่อกับเอก
เอกจัดต่อแน่เลย
มีนดูกากตลอด แบบนี้เมียที่ไหนจะอยู่ 3นาที
มิ้นแอบไปต่อกับไอ้เอกแน่ๆ มีนเอ๋ย
คืนนีัแอบไปหาเอกแน่
เพื่อนเอกจะหลับจริงหรือเปล่านี้
มิ้นว่าไงต่อดีเนี่ย
มารยาหญิง ทำโกรธ กลบเกลื่อนความผิด ตัวเอง
สรุปว่าเอกก็น่าจะได้นะ สองชม แน่ะ
แยบยลจริง
เนียนมาก
::WowWow::ไอ้เอกมันไม่ซื่อ มันใช้นกต่อ แบบนี่มิ้นต้องเข้าใจผิดแน่ๆ
เอาจริงๆ คนแบบไอ้เอกต้องแตกหักไม่น่าคบ
จะเสร็จเจ้าเอกเพราะหลับนี่แหละ
หลับแต่มีน ส่วนมิ้นก็ไปมันกับเอก
ต่อกับเอกแน่นอน
ถ้าไปหาเอกอีกห้อง ก็เกินไปแล้วมั๊ย
ไปดิ ให้ไว ::HoHo::
ลุ้นทุกตอนจริงๆๆ
นอนต่อกับมีนจริงเปล่า หรือไปต่อกับไอ้เอก
ตื่นขึ้นมามิ้นไปขย่มเอกแล้วแน่ๆเลย
ปวกเปียกยังเงี้ยะ เอกถึงต้องเสียแรง
ถ้ายังไม่ปรับปรุงตัวมีนก็คงไม่ไหวสำหรับมิ้นแล้วละ เพราะมิ้นเจอกับเอกจนน่าเสพติดให้เอกจัดการทุเลาความต้องการลงให้ได้
มิ้นจะไปต่อกับใคร น่า
ไปต่อกับเอกกอีกแน่ๆหลงชู้จนลืมผัวแล้วมิ้น
มีใส่ต่อแน่ค้างแบบนี้
ไปต่อกับเอกชัวร์
เอกจัดตอบหลับแน่นอน
โกรธกลบความผิด
มิ้นงุ่นง่านหงุดหวิดที่ไม่ไดโดน..
นี่เหละความสนุของ ntr มันลุ้นตลอดเลย ยิ่งไม่รู้อะไรเลย ยิ่งลุ้น เยี่ยวเหนียวววว
มิ้นเอาเปรียบมีนมากไปนะ
มิ้นค้างแบบนี้ เสร็จเอกที่มาค้างด้วยแน่ๆ มีนสู้เขาสิ อย่ายอมแพ้
สงสัยจะมีคนมาแก้คัย
ทำเมียค้างแบบนี้ ไม่ดีแน่น
สงสัยจะมีคนต่อ
น้องบีตัวละครลึกลับ ตอนที่แล้วโผล่มาทำไมกันนะ
ทำเมียค้างคาแบบนี้ แย่แน่ๆนายมีน
น่าสงสารมีนจังเลย
โดนหยามด้วยยยย ::Angry:: ::Angry::
อย่างนี้ต้อง งอนเยอะ ๆ จะได้หาย
หลังๆมาโดนขัดจังหวะบ่อยเวลาไอ้เอกมาแม่งตั้งใจสุดๆ
สงสัยค้งจากชู้มาลงที่ผัว
แบบว่าเดอะแฟลชโชว์ ::Evil::
โดนเอกต่อแน่
โดนแล้วโดนอีกแน่น้องมิ้น
มีจัดต่อแน่ๆ
::Falling::
โดนเอกตัดจนติดใจละ
::Touchy::เอกมันแน่จริงๆ
เอกนายแสบมากเลยนะ
น้องมิ้นต้องไปต่อกับเอกกอีกแน่ๆ
เอกจะแอบมาจัดต่อไหมเนี่ย
ให้เอกสอยต่อชัวร์
มีคนต่อยอดให้แน่
สนุกมากครีบ
มิ้นอารมค้างอีกแล้ว
แบบนี้เมียที่ไหนจะอยู่ 3นาที
::Ahh::
อ้างจาก: 37423 เมื่อ กรกฎาคม 10, 2021, 04:05:08 หลังเที่ยง
ผมมองไปที่มิ้น ที่กำลังจ้องผมตาถลน กำมือแน่น ดูเธอกำลังโกรธโมโหมากๆน่าดู แต่นี่เธอกำลังโมโหอะไรอยู่ผมไม่เข้าใจ
"ก็ไปเอามือถือของไอ้เอกไง" ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
"แล้วทำไมหายไปนานขนาดนี้" เมียผมยังคงตะคอกใส่ผม
"ก็ไปส่งน้องบีด้วยไง เดี๋ยวสิ...ที่รักใจเย็นๆก่อน ทำไมต้องใส่อารมณ์ขนาดนั้นด้วย"
"นี่แอบไปไหนกันมาสองคนใช่ไหม?" เธอถามคำถามที่ทำให้ผมอึ้งจนพูดไม่ออก ไม่คิดว่าเธอจะคิดไปไกลได้ขนาดนั้น
แต่พอผมยิ่งเงียบก็ดูเหมือนยิ่งทำให้เมียผมโมโหขึ้นไปอีก เธอยิ่งตะคอกด่าใส่ผมยิ่งขึ้นไปอีก คำหยาบหลายคำทั้งมวลถาโถมใส่ผมเข้ามาชุดใหญ่ เมียผมโมโหจนสติหลุดไปแล้ว
ปกติเมียผมเป็นพูดจาน่ารักน่าฟัง ชอบอ้อนกับผมนะ แต่ถ้าโมโหแบบสุดๆแบบขั้นแม๊กซ์แล้วซึ่งก็นานๆจะมีสักทีนะ เธอจะพูดจาแรงๆด่าแบบหยาบคายสุดๆ ซึ่งผมไม่ชอบแล้วเราก็จะทะเลาะกันบ่อยๆ แต่เราสองคนก็พยายามปรับตัวกับมาเรื่อยๆจนไม่ค่อยจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่สุดท้ายมันก็มาเกิดขึ้นอีกจนได้
"ที่รักๆใจเย็นๆก่อน เค้าแค่ไปส่งน้องจริงๆ ไม่ได้มีอะไรอย่างอื่นเลยจริงๆ" ผมพยายามอธิบายอย่างใจเย็น เพราะถ้าผมหลุดไปด้วย สวนกลับไปด้วยความโมโหเหมือนเมื่อก่อนล่ะก็ ได้บ้านแตกแน่ๆ
แต่ดูเหมือนว่ามิ้นจะน๊อตหลุดไปไกลแล้ว ไม่ว่าผมจะอธิบายยังไง เธอก็ไม่ฟัง ยังคงด่ากราดกลับมาใส่ผมไม่หยุดไม่หย่อน ไม่ว่าจะด่าว่า..มึงชอบเอ๊าะๆแบบอีนั้นใช่ไม๊... ตัวเล็กสเป็คมึงเลยล่ะสิ มันอ่อยหน่อยเลยหายไปซะนานเลย... สารพัดคำด่าจนผมแทบทนไม่ได้
ผมโดนไปเยอะๆ ผมก็เริ่มจะหลุดไปด้วย ส่วนมิ้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะใจเย็นลงเลย จนในที่สุดผมก็เลย....
"แล้วอีร่านที่ไหน มันไปนอนแหกขาให้ไอ้เอกมันเย็ด".......
.....
....
...
..
.
.
.
เป็นแค่ความคิดชั่ววูบในใจของผมเอง ผมไม่ได้พูดออกไปจริงๆหรอก
แต่ผมเลือกที่จะเข้าไปกอดเมียผมแน่นๆ ซึ่งมิ้นเธอก็ดิ้นสุดแรงเกิดแหละ ก็โกรธซะขนาดนั้น
"ที่รัก ใจเย็นๆก่อนนะ หยุดด่าเค้าก่อนนะ พอใจเย็นๆแล้วค่อยฟังเค้าอธิบายนะ" ผมค่อยปลอบเธอ อย่างใจเย็น
เมียผมตอนแรกก็ไม่ยอมดิ้นพล่าน แต่พอไปเรื่อยๆ ก็เริ่มค่อยๆลดลงเรื่อยๆ จนเธอหยุดด่าผม แล้วก็เริ่มร้องไห้ จนผมต้องปลอบเธออีกยกใหญ่สักพักเลย สุดท้ายพอเธอเริ่มใจเย็นลง ผมก็เริ่มอธิบายอีกครั้ง
"ที่รัก หลังจากเอามือถือที่ร้านเสร็จ เค้าก็ไปส่งน้องบีที่บ้านแล้วก็กลับมาเลย แค่นี้จริงๆนะ" ผมบอกไปอีกรอบ แต่ดูเหมือนครั้งนี้เมียผมจะเย็นลงแล้ว เธอก็เริ่มรับฟัง
"จ..จะ..จริงๆนะ" เมียผมสะอิ้นถามผม ผมก็อธิบายไปตามความเป็นจริงว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ ไม่เข้าใจจริงๆทำไมเธอถึงคิดว่าผมจะไปมีอะไรกับน้องบีได้
"ทำไมที่รักถึงคิดว่าเค้าจะไปมีอะไรกับน้องบีได้อ่ะ" ผมถามกลับด้วยความสงสัย
"กะ..ก็..." มิ้น เมียผมพูดตะกุกตะกัก ปาดน้ำตา
"ก็เอกเค้าละเมอตอนที่เมาหลับไปอ่ะ....." เมียผมไม่ยอมพูดต่อ ยิ่งผมทำให้ผมอยากรู้ถามกลับให้เธอรีบบอก
"ก็ว่า เอาเลยน้องบี ขย่ม....ค..คะ..ควยไอ้มีนมันเลย" ผมได้ยินยิ่งตกใจ หา? ออกมาซะดัง แต่ที่ตกใจกว่าก็คือมิ้นดันไปเชื่อที่ไอ้เอกมันเมาละเมอออกมาจนโมโหอาละวาดผมซะยกใหญ่ แล้วไอ้เอกแม่งเมาแล้วยังมาทิ้งระเบิดที่บ้านผมอีก
"ก็...ไม่รู้นิ คนเมาเค้าไม่โกหกนี่นา... ได้ยินแบบนั้นก็นิดว่ามีซัมติงกันมาก่อน" เมียผมก็คิดไปไกลได้ขนาดนั้น ผมก็อธิบายไปว่า ผมกับน้องเพิ่งเจอกันครั้งแรกด้วยซ้ำ กลายเป็นตอนนี้เมียผมเปลี่ยนอารมณ์จากยักษ์โมโหร้าย กลายมาเป็นคนน้อยใจซะแล้ว
"ก็ไม่รู้อ่ะ นึกว่ามีนไม่รักเค้าแล้ว" เมียผมพูดแบบน้อยใจ
"บ้า... ทำไมคิดอย่างนั้นอ่ะ เค้ารักที่รักเหมือนเดิมนะ"
"ก็ที่เค้าเผลอไปมีอะไรกับเอกตอนนั้น คิดว่ามีนจะไม่รักเค้าแล้วอ่ะ" มิ้นพูดถึงตอนที่เธอสารภาพกับผม แต่ผมก็อธิบายไปอีกรอบว่าไม่คิดโกรธอะไรเลย ดีใจที่เธอมาบอกความจริงกับผมด้วย ยังไงผมก็รักเธอเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
"ก็ไม่รู้อ่ะ ก็รู้สึกผิดอ่ะก็เลยคิดมาก พอคิดมากมันก็เลยน้อยใจ แล้วพอมีอะไรมาสะกิดนิดหน่อยก็เลยพลอยโมโหง่ายไปด้วยเลย" เธออธิบายออกมาเป็นเสต็บๆ
แต่ก็ยังดีที่ผมเคลียร์กับเมียได้
"ที่รักไม่ต้องน้อยใจกับเรื่องนี้นะ เค้าไม่เอามาคิดหรอก ลืมๆมันไปได้แล้วนะ" ผมบอกกับมิ้น จากที่บ้านเกือบแตกกลายเป็นเรากลับมาเข้าใจกัน สวีทกอดกันตัวกลมเหมือนเดิม กอดกันไปกอดกันมามือก็เริ่มซุกซนไปมาลูบนู้นลูบนี่
ผมกับมิ้นนอนกอดจูบกันบนโซฟา ที่ก่อนหน้านั้น ก่อนผมจะออกไปไอ้เอกมันยังเมาอยู่บนโซฟาตัวนี้เลยนี่นา ผมเลยเบรคหยุดจูบกับเมียแล้วถามเธอไปว่า
"แล้วนี่ไอ้เอกมันอยู่ไหนอ่ะ"
"ให้ขึ้นไปนอนบนห้องนอนเล็กอ่ะ" มิ้นตอบผม
"ที่รักรอแป๊ปนะ เดี๋ยวขอขึ้นไปดูมันนิดนึง กลัวมันตื่นมา" ผมขอขึ้นไปเช็คไอ้เอกมันก่อน เดี๋ยวมันเผลอตื่นขึ้นมาตอนผมกำลังบรรเลงกับเมียอยู่
ผมเดินขึ้นบ้านไป ค่อยๆเปิดประตูแง้มดู ก็เห็นเงาไอ้เอกนอนอยู่บนเตียง เสียงกรนดังลั่น คาดว่าคงไม่ตื่นขึ้นมาง่ายๆแน่นอน ผมรีบกลับลงมาหามิ้น เพื่อสานต่อจากเมื่อกี้นี้
"โอเคปลอดภัย กรนขนาดนั้นคงเช้าแหละกว่าจะตื่น เรามาต่อกันดีกว่านะ ไม่ต้องไปนึกถึงเรื่องไอ้เอกอีกนะ เดี๋ยวเค้าจะจัดการที่รักให้ลืมเรื่องมันเอง" ผมเข้าประชิดเมียพร้อมชักชวนกันทำยุทธหัตถี
"จริงนะ ทำให้เค้าลืมเลยนะ" มิ้นตอบพร้อมกับเอามือมาลูบเจ้ามีนน้อยของผม
เราสองคนกอดจูบนัวเนียกันบนโซฟา พอสายตาสบตากัน เมียผมก็เขินอายหัวเราะคิกคัก เหมือนคู่ข้าวใหม่ปลามัน ทั้งๆที่เราอยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้ว แค่เราสองคนมองตากันก็สื่อกันได้แล้วแหละว่าเรารักกันมาขนาดไหน พักนึงเราสองคนก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของกันและกัน มิ้นก็ซุกซนจับมีนน้อยรูดไปมาจนมันตื่นเต็มที่ แล้วก็กระซิบให้ผม
"เค้าขอกินไอติมแท่งนี้นะ แต่ไอติมแท่งนี้ต้องแข็งนานๆนะ อย่าละลายไวนะคะ" พูดจบมิ้นก็พลักผมลงนอนแล้วขึ้นคร่อม ดูแล้วเราคงเริ่มบรรเลงเพลงจากท่า 69 กันก่อน ความจริงผมไม่ค่อยชอบท่านี้เพราะต่างคนต่างทำให้กัน ผมต้องไปโฟกัสกับการช่วยเมียผม แล้วถ้าไม่ได้ไปโฟกัสกับเจ้ามีนน้อยที่เมียผมกำลังช่วยอยู่ มีหวังไอติมมีนน้อยจะละลายก่อนเวลาอันควรอ่ะสิ แต่ผมก็จะทำให้เต็มที่ละกัน เมียผมจะได้ไม่ผิดหวัง
เมียผมกินเจ้ามีนน้อยอย่างเอร็ดอร่อย ท่าทางเธอคงอยากมานานน่าดู จะว่าไปพักหลังผมก็ทำงานหนักจนมีเวลาให้เธอน้อยลงไปเหมือนกัน แต่มิ้นก็ยังน่ารักไม่เคยบ่นหรือโกรธเลย ยังเข้าอกเข้าใจผมเหมือนเดิม
ผมดันไปเสียสมาธิคิดเรื่องอื่น ประกอบกับมิ้นก็เร่งดูดไอติมมีนน้อย ยังดีที่ผมกลับมาตั้งตัวทัน ไม่งั้นไอติมได้ละลายแน่ๆ อย่าเพิ่งคิดเรื่องอื่นจะดีกว่า
ยุทธหัตถี 69 คราวนี้ ผมคิดว่าผมทำได้ดีทีเดียว ผ่านมาสักพักแล้วไอติมผมยังไม่ละลายเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อน มิ้นดูดเลียกินไอติมแบบนี้นะ เจ้ามีนน้อยคงละลายไปตั้งนานแล้ว แล้วเมียผมก็ดูพอใจไม่เบาเลย จากการที่เธอดูเอนจอยกับการกินแล้วก็ถูกผมกินด้วย บางทีเธอก็สะดุ้งเล็กน้อยเวลาที่ผมกินน้องสาวเธอ ผมรู้สึกถึงชัยชนะเหนือเจ้าเอกมัน ที่ไม่รู้มันวางแผนอะไรเอาไว้ แต่ตอนนี้ผมกำลังบรรเลงเพลงรักกับมิ้นอย่างหวานชื่น
แต่แล้วมิ้นก็เร่งความร้อนแรงขึ้น เมื่อจู่เธอก็เอามือลูบที่ไข่แข็งของไอตีมมีนน้อย เอ๊ะ!!เธอไม่เคยทำอย่างนี้นิ ปกติเธอจะจับหรือรูดแค่แท่งไอติม ยังไม่ทันจะหายสงสัยเมียผมก็เริ่มลูบคลึงไข่แข็งไปมา เจอแบบนี้มีหวังไอติมมีนน้อยได้ละลายแน่ จนผมเกร็งขาไปด้วยความเสียว เท้าก็เริ่มยืดชี้ไปด้วยความเกร็ง เธอยังคงคลึงลูบไข่ไปมาพร้อมกับดูดกินไอติมไปด้วย แต่คราวนี้ผมจะไม่ทำให้เมียผมผิดหวัง อย่าเพิ่งไปคิดเรื่องอื่น ผมรวบรวมสมาธิ พยายามที่จะไม่ให้เจ้ามีนน้อยของผมละลาย โอเค...เริ่มดีขึ้นๆ ท่าทางผมจะผ่านวิกฤตนี้ไปได้
ผมเริ่มใจชื้นที่ความร้อนแรงนี้ไม่ทำให้ไอติมผมละลาย แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียงพ้นลมหายใจแบบขำออกมา "หึ"
???ผมตกใจเงยหน้าไปดูตรงบันได เพราะผมนอนอยู่บนโซฟาฝั่งด้านที่อยู่ใกล้บันไดทางขึ้น ซื้งมิ้นกำลังคร่อมผมอยู่ หัวเธออยู่อีกฝั่ง หันก้นมาทางด้านบันได
พอผมเงยขึ้นมาดูก็เหมือนเงาตะคุ้มๆเป็นคนยืนอยู่ตรงบันได มองขึ้นไปอีก ดูดีๆก็เห็นเป็นหน้าไอ้เอก!!! กำลังยืนกอดอกมองผมยืนแสยะยิ้มให้ผม
ผมตกใจตะโกนออกไป "ไอ้เหี้ยเอก!!!" ประกอบกับเมียผมก็คงได้ยินที่ผมตะโกน หันกลับมาทั้งๆที่ปากยังมีไอติมมีนน้อยอยู่ พอหันกลับมาดู ปากเธอก็หลุดจากไอติมเสียงดัง "ป๊วบ" ซ้ำร้ายไม่รู้ว่าเธอตกใจหรืออะไร มือที่ตอนแรกคลึงไข่แข็งของผมอยู่ เธอกลับบีบมันซะงั้น ผมไม่เหลือสมาธิให้กับเจ้ามีนน้อยอีกแล้ว ขาที่ตอนแรกผมเกร็งด้วยความอดทน ตอนนี้กระตุกไปมาๆ ผมทนไม่ไหวจนส่งเสียงร้องออกมาแปลกๆ "อะ...อ๋อย...ๆๆ" ไอติมมีนน้อยของผมละลายเป็นน้ำไม่เหลือซากแล้ว
ผมนอนแผ่หมดแรงอยู่พักนึง ยังไม่ทันจะคิดว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น ก็ได้ยินเสียงเจ้าเอกมันงึมงัมๆ
"เฮอะ ยังไม่ทันจะสามนาทีเลยมั้ง"
สติผมเข้าร่างอีกครั้ง ผมยังนอนอยู่ที่เดิม ส่วนมิ้นก็ยังแหกขาคร่อมผมอยู่ ก้นงอนๆก็หันไปทางด้านมัน ผมรีบลุกขึ้นมารีบเอาเสื้อไปห่มเมียผม พร้อมกับวิ่งไปหาไอ้เอก
"อะไรของมึงเนี่ย ไอ้เอก" ผมตะคอกใส่มัน
"ผมหิวน้ำครับคุณมีน เลยลงมากินน้ำ" มันตอบผม ดูมันสร่างๆเมาแล้ว แต่กลิ่นเหล้ายังหึ่งอยู่
"แล้วลงมาไม่ให้ซุ่มให้เสียงวะ" ผมด่ามัน
"ถ้าให้ซู่มให้เสียงก็ไม่เห็นช็อตเด็ดสิครับ" มันยิ้มเยาะผม แล้วมันก็เดินเข้าครัวไป ระหว่างที่เดินผ่านมิ้น มันก็ยิ้มเพราะกับกระดกหัวให้เมียผมนิดหน่อย เมียผมเห็นก็ยิ้มแหยๆอย่างเขินอายกลับ
พอมันกลับมา ยังไม่ทันที่จะไล่มัน มันก็ชิงพูดก่อน
"เดี๋ยวผมขอขึ้นไปนอนต่ออีกหน่อยนะครับ ถ้าโอเคขึ้นแล้วค่อยกลับนะครับ" มันตัดหน้าก่อนที่ผมจะไล่มัน
"ไปล่ะครับ ผมไม่กวนล่ะครับถ้าจะต่อกันอีก แต่...ดูท่าแล้วไม่น่าจะมีต่อนะครับ อิอิ" แล้วมันก็ขึ้นห้องไป
ผมกลับมานั่งข้างๆเมีย ถามไถ่ว่าโอเคไม๊ ซึ่งมิ้นบอกผมว่าไม่เป็นไร แค่ตกใจนิดหน่อย แต่ผมก็สังเกตว่าเธอดูซึมๆไป ท่าทางคงตกใจน่าดู เวรจริงๆเลยไอ้เอก
เราสองคนเลยตกลงหยุดเรื่องยุทธหัตถีไว้ก่อน เพราะเรื่องราวที่เจอมา แล้วก็พากันขึ้นไปอาบน้ำแล้วเข้านอน ก่อนเข้านอนผมยังคงปลอบเมียผม เพราะเธอดูเงียบๆไป คงจะตกใจไม่น้อยกับเหตุการณ์ที่เจอ
คืนนั้นเราสองคนนอนกอดกันไปจนหลับ
ไอ้เพื่อนกับเมียก้อชั่วเกินไปละ
เรื่องมันซับซ้อนซ่อนเ
ผัวนอนห ชู้จัดต่อ
ศีลเสมอดีกันจริง
เสร็จเอกแน่ๆเลย
อิอิ
ไอ้อย่างนี้มันก็ชักจะเกินไปแล้ว ทั้งหยามทั้งเหยียด ระวังข่มเหงกันมากเกินไปเดี๋ยวเจ้ามีนจะระเบิดขึ้นมาบ้างนะ อยากเห็นแบบนั้นบ้างจัง
รออีกเดี๋ยวเถอะ
เสร็จก่อนแบบนี้เมียย้องไปหาไอ้เอกแล้ว
ตามไม่ทันเจ้าเอกแน่ๆแบบนี้
จะสมหวังมัย
::DookDig:: ::Beggar::
แผนของนายเอกแน่ๆ
มิ้นนี่ยังไง ร่านเงียบหรอ หีสั่นเลย
อยากเป็นเอก น่าจะดีกว่า...
เอาเกินนะ น้องมิ้นเอ้ย
ความเสียวไร้ปราณี
ทำเป็นโมโหกลบเกลื่อนสินะมิ้น กว่ามีนจะกลับมาคงได้ไปหลายน้ำแล้วแน่ๆ
เอกต่อให้นะ
ไปแอบต่ออีกแน่ๆไม่รู้มีนจะรู้เมื่อไหร่
แอบไปหาเอกต่อ แหงมๆ
ไม่ทันเอกเลย
อ้างจาก: 37423 เมื่อ กรกฎาคม 10, 2021, 04:05:08 หลังเที่ยงผมมองไปที่มิ้น ที่กำลังจ้องผมตาถลน กำมือแน่น ดูเธอกำลังโกรธโมโหมากๆน่าดู แต่นี่เธอกำลังโมโหอะไรอยู่ผมไม่เข้าใจ
"ก็ไปเอามือถือของไอ้เอกไง" ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
"แล้วทำไมหายไปนานขนาดนี้" เมียผมยังคงตะคอกใส่ผม
"ก็ไปส่งน้องบีด้วยไง เดี๋ยวสิ...ที่รักใจเย็นๆก่อน ทำไมต้องใส่อารมณ์ขนาดนั้นด้วย"
"นี่แอบไปไหนกันมาสองคนใช่ไหม?" เธอถามคำถามที่ทำให้ผมอึ้งจนพูดไม่ออก ไม่คิดว่าเธอจะคิดไปไกลได้ขนาดนั้น
แต่พอผมยิ่งเงียบก็ดูเหมือนยิ่งทำให้เมียผมโมโหขึ้นไปอีก เธอยิ่งตะคอกด่าใส่ผมยิ่งขึ้นไปอีก คำหยาบหลายคำทั้งมวลถาโถมใส่ผมเข้ามาชุดใหญ่ เมียผมโมโหจนสติหลุดไปแล้ว
ปกติเมียผมเป็นพูดจาน่ารักน่าฟัง ชอบอ้อนกับผมนะ แต่ถ้าโมโหแบบสุดๆแบบขั้นแม๊กซ์แล้วซึ่งก็นานๆจะมีสักทีนะ เธอจะพูดจาแรงๆด่าแบบหยาบคายสุดๆ ซึ่งผมไม่ชอบแล้วเราก็จะทะเลาะกันบ่อยๆ แต่เราสองคนก็พยายามปรับตัวกับมาเรื่อยๆจนไม่ค่อยจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่สุดท้ายมันก็มาเกิดขึ้นอีกจนได้
"ที่รักๆใจเย็นๆก่อน เค้าแค่ไปส่งน้องจริงๆ ไม่ได้มีอะไรอย่างอื่นเลยจริงๆ" ผมพยายามอธิบายอย่างใจเย็น เพราะถ้าผมหลุดไปด้วย สวนกลับไปด้วยความโมโหเหมือนเมื่อก่อนล่ะก็ ได้บ้านแตกแน่ๆ
แต่ดูเหมือนว่ามิ้นจะน๊อตหลุดไปไกลแล้ว ไม่ว่าผมจะอธิบายยังไง เธอก็ไม่ฟัง ยังคงด่ากราดกลับมาใส่ผมไม่หยุดไม่หย่อน ไม่ว่าจะด่าว่า..มึงชอบเอ๊าะๆแบบอีนั้นใช่ไม๊... ตัวเล็กสเป็คมึงเลยล่ะสิ มันอ่อยหน่อยเลยหายไปซะนานเลย... สารพัดคำด่าจนผมแทบทนไม่ได้
ผมโดนไปเยอะๆ ผมก็เริ่มจะหลุดไปด้วย ส่วนมิ้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะใจเย็นลงเลย จนในที่สุดผมก็เลย....
"แล้วอีร่านที่ไหน มันไปนอนแหกขาให้ไอ้เอกมันเย็ด".......
.....
....
...
..
.
.
.
เป็นแค่ความคิดชั่ววูบในใจของผมเอง ผมไม่ได้พูดออกไปจริงๆหรอก
แต่ผมเลือกที่จะเข้าไปกอดเมียผมแน่นๆ ซึ่งมิ้นเธอก็ดิ้นสุดแรงเกิดแหละ ก็โกรธซะขนาดนั้น
"ที่รัก ใจเย็นๆก่อนนะ หยุดด่าเค้าก่อนนะ พอใจเย็นๆแล้วค่อยฟังเค้าอธิบายนะ" ผมค่อยปลอบเธอ อย่างใจเย็น
เมียผมตอนแรกก็ไม่ยอมดิ้นพล่าน แต่พอไปเรื่อยๆ ก็เริ่มค่อยๆลดลงเรื่อยๆ จนเธอหยุดด่าผม แล้วก็เริ่มร้องไห้ จนผมต้องปลอบเธออีกยกใหญ่สักพักเลย สุดท้ายพอเธอเริ่มใจเย็นลง ผมก็เริ่มอธิบายอีกครั้ง
"ที่รัก หลังจากเอามือถือที่ร้านเสร็จ เค้าก็ไปส่งน้องบีที่บ้านแล้วก็กลับมาเลย แค่นี้จริงๆนะ" ผมบอกไปอีกรอบ แต่ดูเหมือนครั้งนี้เมียผมจะเย็นลงแล้ว เธอก็เริ่มรับฟัง
"จ..จะ..จริงๆนะ" เมียผมสะอิ้นถามผม ผมก็อธิบายไปตามความเป็นจริงว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ ไม่เข้าใจจริงๆทำไมเธอถึงคิดว่าผมจะไปมีอะไรกับน้องบีได้
"ทำไมที่รักถึงคิดว่าเค้าจะไปมีอะไรกับน้องบีได้อ่ะ" ผมถามกลับด้วยความสงสัย
"กะ..ก็..." มิ้น เมียผมพูดตะกุกตะกัก ปาดน้ำตา
"ก็เอกเค้าละเมอตอนที่เมาหลับไปอ่ะ....." เมียผมไม่ยอมพูดต่อ ยิ่งผมทำให้ผมอยากรู้ถามกลับให้เธอรีบบอก
"ก็ว่า เอาเลยน้องบี ขย่ม....ค..คะ..ควยไอ้มีนมันเลย" ผมได้ยินยิ่งตกใจ หา? ออกมาซะดัง แต่ที่ตกใจกว่าก็คือมิ้นดันไปเชื่อที่ไอ้เอกมันเมาละเมอออกมาจนโมโหอาละวาดผมซะยกใหญ่ แล้วไอ้เอกแม่งเมาแล้วยังมาทิ้งระเบิดที่บ้านผมอีก
"ก็...ไม่รู้นิ คนเมาเค้าไม่โกหกนี่นา... ได้ยินแบบนั้นก็นิดว่ามีซัมติงกันมาก่อน" เมียผมก็คิดไปไกลได้ขนาดนั้น ผมก็อธิบายไปว่า ผมกับน้องเพิ่งเจอกันครั้งแรกด้วยซ้ำ กลายเป็นตอนนี้เมียผมเปลี่ยนอารมณ์จากยักษ์โมโหร้าย กลายมาเป็นคนน้อยใจซะแล้ว
"ก็ไม่รู้อ่ะ นึกว่ามีนไม่รักเค้าแล้ว" เมียผมพูดแบบน้อยใจ
"บ้า... ทำไมคิดอย่างนั้นอ่ะ เค้ารักที่รักเหมือนเดิมนะ"
"ก็ที่เค้าเผลอไปมีอะไรกับเอกตอนนั้น คิดว่ามีนจะไม่รักเค้าแล้วอ่ะ" มิ้นพูดถึงตอนที่เธอสารภาพกับผม แต่ผมก็อธิบายไปอีกรอบว่าไม่คิดโกรธอะไรเลย ดีใจที่เธอมาบอกความจริงกับผมด้วย ยังไงผมก็รักเธอเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
"ก็ไม่รู้อ่ะ ก็รู้สึกผิดอ่ะก็เลยคิดมาก พอคิดมากมันก็เลยน้อยใจ แล้วพอมีอะไรมาสะกิดนิดหน่อยก็เลยพลอยโมโหง่ายไปด้วยเลย" เธออธิบายออกมาเป็นเสต็บๆ
แต่ก็ยังดีที่ผมเคลียร์กับเมียได้
"ที่รักไม่ต้องน้อยใจกับเรื่องนี้นะ เค้าไม่เอามาคิดหรอก ลืมๆมันไปได้แล้วนะ" ผมบอกกับมิ้น จากที่บ้านเกือบแตกกลายเป็นเรากลับมาเข้าใจกัน สวีทกอดกันตัวกลมเหมือนเดิม กอดกันไปกอดกันมามือก็เริ่มซุกซนไปมาลูบนู้นลูบนี่
ผมกับมิ้นนอนกอดจูบกันบนโซฟา ที่ก่อนหน้านั้น ก่อนผมจะออกไปไอ้เอกมันยังเมาอยู่บนโซฟาตัวนี้เลยนี่นา ผมเลยเบรคหยุดจูบกับเมียแล้วถามเธอไปว่า
"แล้วนี่ไอ้เอกมันอยู่ไหนอ่ะ"
"ให้ขึ้นไปนอนบนห้องนอนเล็กอ่ะ" มิ้นตอบผม
"ที่รักรอแป๊ปนะ เดี๋ยวขอขึ้นไปดูมันนิดนึง กลัวมันตื่นมา" ผมขอขึ้นไปเช็คไอ้เอกมันก่อน เดี๋ยวมันเผลอตื่นขึ้นมาตอนผมกำลังบรรเลงกับเมียอยู่
ผมเดินขึ้นบ้านไป ค่อยๆเปิดประตูแง้มดู ก็เห็นเงาไอ้เอกนอนอยู่บนเตียง เสียงกรนดังลั่น คาดว่าคงไม่ตื่นขึ้นมาง่ายๆแน่นอน ผมรีบกลับลงมาหามิ้น เพื่อสานต่อจากเมื่อกี้นี้
"โอเคปลอดภัย กรนขนาดนั้นคงเช้าแหละกว่าจะตื่น เรามาต่อกันดีกว่านะ ไม่ต้องไปนึกถึงเรื่องไอ้เอกอีกนะ เดี๋ยวเค้าจะจัดการที่รักให้ลืมเรื่องมันเอง" ผมเข้าประชิดเมียพร้อมชักชวนกันทำยุทธหัตถี
"จริงนะ ทำให้เค้าลืมเลยนะ" มิ้นตอบพร้อมกับเอามือมาลูบเจ้ามีนน้อยของผม
เราสองคนกอดจูบนัวเนียกันบนโซฟา พอสายตาสบตากัน เมียผมก็เขินอายหัวเราะคิกคัก เหมือนคู่ข้าวใหม่ปลามัน ทั้งๆที่เราอยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้ว แค่เราสองคนมองตากันก็สื่อกันได้แล้วแหละว่าเรารักกันมาขนาดไหน พักนึงเราสองคนก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของกันและกัน มิ้นก็ซุกซนจับมีนน้อยรูดไปมาจนมันตื่นเต็มที่ แล้วก็กระซิบให้ผม
"เค้าขอกินไอติมแท่งนี้นะ แต่ไอติมแท่งนี้ต้องแข็งนานๆนะ อย่าละลายไวนะคะ" พูดจบมิ้นก็พลักผมลงนอนแล้วขึ้นคร่อม ดูแล้วเราคงเริ่มบรรเลงเพลงจากท่า 69 กันก่อน ความจริงผมไม่ค่อยชอบท่านี้เพราะต่างคนต่างทำให้กัน ผมต้องไปโฟกัสกับการช่วยเมียผม แล้วถ้าไม่ได้ไปโฟกัสกับเจ้ามีนน้อยที่เมียผมกำลังช่วยอยู่ มีหวังไอติมมีนน้อยจะละลายก่อนเวลาอันควรอ่ะสิ แต่ผมก็จะทำให้เต็มที่ละกัน เมียผมจะได้ไม่ผิดหวัง
เมียผมกินเจ้ามีนน้อยอย่างเอร็ดอร่อย ท่าทางเธอคงอยากมานานน่าดู จะว่าไปพักหลังผมก็ทำงานหนักจนมีเวลาให้เธอน้อยลงไปเหมือนกัน แต่มิ้นก็ยังน่ารักไม่เคยบ่นหรือโกรธเลย ยังเข้าอกเข้าใจผมเหมือนเดิม
ผมดันไปเสียสมาธิคิดเรื่องอื่น ประกอบกับมิ้นก็เร่งดูดไอติมมีนน้อย ยังดีที่ผมกลับมาตั้งตัวทัน ไม่งั้นไอติมได้ละลายแน่ๆ อย่าเพิ่งคิดเรื่องอื่นจะดีกว่า
ยุทธหัตถี 69 คราวนี้ ผมคิดว่าผมทำได้ดีทีเดียว ผ่านมาสักพักแล้วไอติมผมยังไม่ละลายเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อน มิ้นดูดเลียกินไอติมแบบนี้นะ เจ้ามีนน้อยคงละลายไปตั้งนานแล้ว แล้วเมียผมก็ดูพอใจไม่เบาเลย จากการที่เธอดูเอนจอยกับการกินแล้วก็ถูกผมกินด้วย บางทีเธอก็สะดุ้งเล็กน้อยเวลาที่ผมกินน้องสาวเธอ ผมรู้สึกถึงชัยชนะเหนือเจ้าเอกมัน ที่ไม่รู้มันวางแผนอะไรเอาไว้ แต่ตอนนี้ผมกำลังบรรเลงเพลงรักกับมิ้นอย่างหวานชื่น
แต่แล้วมิ้นก็เร่งความร้อนแรงขึ้น เมื่อจู่เธอก็เอามือลูบที่ไข่แข็งของไอตีมมีนน้อย เอ๊ะ!!เธอไม่เคยทำอย่างนี้นิ ปกติเธอจะจับหรือรูดแค่แท่งไอติม ยังไม่ทันจะหายสงสัยเมียผมก็เริ่มลูบคลึงไข่แข็งไปมา เจอแบบนี้มีหวังไอติมมีนน้อยได้ละลายแน่ จนผมเกร็งขาไปด้วยความเสียว เท้าก็เริ่มยืดชี้ไปด้วยความเกร็ง เธอยังคงคลึงลูบไข่ไปมาพร้อมกับดูดกินไอติมไปด้วย แต่คราวนี้ผมจะไม่ทำให้เมียผมผิดหวัง อย่าเพิ่งไปคิดเรื่องอื่น ผมรวบรวมสมาธิ พยายามที่จะไม่ให้เจ้ามีนน้อยของผมละลาย โอเค...เริ่มดีขึ้นๆ ท่าทางผมจะผ่านวิกฤตนี้ไปได้
ผมเริ่มใจชื้นที่ความร้อนแรงนี้ไม่ทำให้ไอติมผมละลาย แต่แล้วผมก็ได้ยินเสียงพ้นลมหายใจแบบขำออกมา "หึ"
???ผมตกใจเงยหน้าไปดูตรงบันได เพราะผมนอนอยู่บนโซฟาฝั่งด้านที่อยู่ใกล้บันไดทางขึ้น ซื้งมิ้นกำลังคร่อมผมอยู่ หัวเธออยู่อีกฝั่ง หันก้นมาทางด้านบันได
พอผมเงยขึ้นมาดูก็เหมือนเงาตะคุ้มๆเป็นคนยืนอยู่ตรงบันได มองขึ้นไปอีก ดูดีๆก็เห็นเป็นหน้าไอ้เอก!!! กำลังยืนกอดอกมองผมยืนแสยะยิ้มให้ผม
ผมตกใจตะโกนออกไป "ไอ้เหี้ยเอก!!!" ประกอบกับเมียผมก็คงได้ยินที่ผมตะโกน หันกลับมาทั้งๆที่ปากยังมีไอติมมีนน้อยอยู่ พอหันกลับมาดู ปากเธอก็หลุดจากไอติมเสียงดัง "ป๊วบ" ซ้ำร้ายไม่รู้ว่าเธอตกใจหรืออะไร มือที่ตอนแรกคลึงไข่แข็งของผมอยู่ เธอกลับบีบมันซะงั้น ผมไม่เหลือสมาธิให้กับเจ้ามีนน้อยอีกแล้ว ขาที่ตอนแรกผมเกร็งด้วยความอดทน ตอนนี้กระตุกไปมาๆ ผมทนไม่ไหวจนส่งเสียงร้องออกมาแปลกๆ "อะ...อ๋อย...ๆๆ" ไอติมมีนน้อยของผมละลายเป็นน้ำไม่เหลือซากแล้ว
ผมนอนแผ่หมดแรงอยู่พักนึง ยังไม่ทันจะคิดว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น ก็ได้ยินเสียงเจ้าเอกมันงึมงัมๆ
"เฮอะ ยังไม่ทันจะสามนาทีเลยมั้ง"
สติผมเข้าร่างอีกครั้ง ผมยังนอนอยู่ที่เดิม ส่วนมิ้นก็ยังแหกขาคร่อมผมอยู่ ก้นงอนๆก็หันไปทางด้านมัน ผมรีบลุกขึ้นมารีบเอาเสื้อไปห่มเมียผม พร้อมกับวิ่งไปหาไอ้เอก
"อะไรของมึงเนี่ย ไอ้เอก" ผมตะคอกใส่มัน
"ผมหิวน้ำครับคุณมีน เลยลงมากินน้ำ" มันตอบผม ดูมันสร่างๆเมาแล้ว แต่กลิ่นเหล้ายังหึ่งอยู่
"แล้วลงมาไม่ให้ซุ่มให้เสียงวะ" ผมด่ามัน
"ถ้าให้ซู่มให้เสียงก็ไม่เห็นช็อตเด็ดสิครับ" มันยิ้มเยาะผม แล้วมันก็เดินเข้าครัวไป ระหว่างที่เดินผ่านมิ้น มันก็ยิ้มเพราะกับกระดกหัวให้เมียผมนิดหน่อย เมียผมเห็นก็ยิ้มแหยๆอย่างเขินอายกลับ
พอมันกลับมา ยังไม่ทันที่จะไล่มัน มันก็ชิงพูดก่อน
"เดี๋ยวผมขอขึ้นไปนอนต่ออีกหน่อยนะครับ ถ้าโอเคขึ้นแล้วค่อยกลับนะครับ" มันตัดหน้าก่อนที่ผมจะไล่มัน
"ไปล่ะครับ ผมไม่กวนล่ะครับถ้าจะต่อกันอีก แต่...ดูท่าแล้วไม่น่าจะมีต่อนะครับ อิอิ" แล้วมันก็ขึ้นห้องไป
ผมกลับมานั่งข้างๆเมีย ถามไถ่ว่าโอเคไม๊ ซึ่งมิ้นบอกผมว่าไม่เป็นไร แค่ตกใจนิดหน่อย แต่ผมก็สังเกตว่าเธอดูซึมๆไป ท่าทางคงตกใจน่าดู เวรจริงๆเลยไอ้เอก
เราสองคนเลยตกลงหยุดเรื่องยุทธหัตถีไว้ก่อน เพราะเรื่องราวที่เจอมา แล้วก็พากันขึ้นไปอาบน้ำแล้วเข้านอน ก่อนเข้านอนผมยังคงปลอบเมียผม เพราะเธอดูเงียบๆไป คงจะตกใจไม่น้อยกับเหตุการณ์ที่เจอ
คืนนั้นเราสองคนนอนกอดกันไปจนหลับ
นายมีนนอนหลับเป็นตายคงไม่รู้ว่าเมียคงหนีไปเล่นเสียวกับนายเอกแน่เลย