หลังจากวางสายที่คุยกับลุงสรแท๊กซี่! บลูก็นั่งรอที่หน้าอพาร์ทเม้นท์ วันนี้นอกจากจะไปมหาลัยเพื่อดูประกาศแล้ว บลูก็จะไปใช้คอมเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับหมู่บ้านหรือชุมชนที่ห่างไกลและตรงกับที่เธอคิดไว้ด้วย บลูนั่งรอรถลุงสรแท๊กซี่พักใหญ่จนเกือบแปดโมง!กว่ารถจะขับมาจอดรับบลูที่หน้าอพาร์ทเม้นท์

"สวัสดีจ๊า...แม่หนู..." ลุงสรแท๊กซี่กล่าวทักบลูเมื่อขับรถมาจอดรับ
"ค่ะลุง...สวัสดีค่ะ..." บลูกล่าวตอบพร้อมสวัสดีกลับ
"วันนี้เรียกลุงแต่เช้าแม่หนู...จะไปไหนรึ.." ลุงสรแท็กชรา
" ไปมหาลัย....ค่ะ" บลูกล่าวตอบลุงสรแท็กซี่
หลังจากบอกจุดหมายปลายทางลุงสรก็ขับรถพาบลูไปส่งที่มหาลัยทันที โดยระหว่างทางก็มีรถเยอะพอควรและมีติดบ้างเป็นบางช่วง ด้วยความที่บางทีก็ติดนานลุงสรแท๊กซี่ก็กลัวว่าบลูนั้นจะเบื่อเลยช่วนคุย?
"แม่หนูเรียนอะไรหรอ...ใช่ครูไหม.."ลุงสรถาม
"ค่ะ...เรียนสายครู..." บลูกล่าวตอบ
"แล้วใกล้จบรึยังละแม่หนู..."ลุงสรกล่าวถาม
"ปีสุดท้ายแล้วค่ะ...จบนี่ก็สมัคเป็นครูได้เลยค่ะ.." บลูกล่าวบอก
"อืมมม...แล้วหลังจบ..แม่หนูมีแผนทำงานต่อที่ไหนละ..." ลุงสรกล่าวถาม
"ก็คิดไว้ว่า...อยากเป็นครูอาสาค่ะ...ไปตามชนบทที่ห่างไกล...จะได้กระจายการศึกษาให้กับคนที่ยังขาดโอกาสด้านการศึกษาน่ะค่ะ.."บลูกล่าวบอก
"อืมม...แนวคิดดีมากนะแม่หนู...แต่ว่าก็ว่าเถอะ...แม่หนูไม่กลัวลำบากรึ...ลุงว่าหนูจะไปลำบากเอานะ....ชนบทช่วงนี้...ความเจริญก็มีไม่ทั่วถึง...การใช้ชีวิตมันต่างกับในเมืองมากนะ...แม่หนู..." ลุงสนกล่าวรับรู้และเอ่ยบอกบลูถึงความต่างด้านความเจริญของชนบทและในเมืิอง
การกล่าวบอกของลุงสรนั้นทำให้บลูสนใจอย่างมาก เธอรู้สึกว่าลุงสรคนนี้จะรู้เกี่ยวกับต่างจังหวัดชนบทอย่างมาก ด้วยท่าทีที่บกบอกถึงประสบการณ์ที่น่าจะรู้ดีว่าชนบทเป็นยังไงนั่นแหละที่ทำให้บลูสงสัย?
"ลุงสรพูดเหมือนรู้เลยว่าชนบทเป็นยังไง...ลุงเป็นคนที่ไหนค่ะเนี้ย..." บลูกล่าวถาม
"ผมคนอีสานใต้ครับ...คนจังหวัด....?...ติดกับกัมพูชาน่ะครับ.." ลุงสรกล่าวบอก
"อ๋อค่ะ...หนูถึงว่าท่าทางลุงเหมือนรู้ว่าชนบทเป็นนังไง..." บลูกล่าวกับลุงสร
"ก็พอรู้แหละแม่หนู...ลุงปีๆหนึ่งลุงก็กลับบ้านหนนึง..." ลุงสรกล่าวบอก
เมื่อรู้ว่าลุงสรเป็นคนที่มีภูมิลำเนาอยู่ชนบท บลูก็เริ่มที่จะสนใจเรื่องราวของชนบทมากขึ้น เธอคิดว่าลุงสรน่าจะพอแนะนำและให้ความรู้แกเธอได้ บลูจึงกล่าวถามซักไซ้เรื่องราวของชนบทกับลุงสร?
"โห๋...ปีหนึ่งเลยหรอค่ะ...กลับแค่หนเดียว..." บลูกล่าวถาม
"อืมม...ก็ที่บ้านลุงไม่มีไคร...จะมีก็แต่บ้านเปล่าๆกับญาติๆใกล้เคียงแค่นั้น...ลุงเลยไม่จำเป็นต้องกลับบ่อย.." ลุงสรกล่าวบอก
"อืมมมค่ะ...แล้วที่บ้านลุงตอนนี้เป็นไงคะช่วงนี้..." บลูกล่าวถาม
"เรื่องอะไรรึ...หรือเรื่องความเจริญ...ถ้าเรื่องนั้นละก็...ในตัวเมืองรึตัวอำเภอเท่านั้นละที่เจริญ...ส่วนบ้านนอกไกลๆละก็...ถนนก็ยังเป็นดินลูกลังอยู่เลยแม่หนู...แถมส่วนใหญ่ก็ยังไม่ค่อยมีไฟฟ้าหรอก...ยิ่งถ้าหมู่บ้านไหนอยู่ในบ้านเขาลึกๆยิ่งแล้วใหญ่..." ลุงสรกล่าวบอก
"อืออ..ค่ะ...แล้วอย่างนี้พวกหมู่บ้านที่ไม่มีไฟ้ฟ้าเขาใช้อะไรให้แสงสว่างยามกลางคืนละคะ..." บลูกกล่าวถาม
"อือ...ก็ตะเกียงไงแมหนู...ตะเกียงที่ทำจากกระป๋องคล้ายกระป๋องนมน่ะ...แต่บางที่ก็ตะเกียงเจ้าพายุ...แล้วแต่ว่าบ้านไหนจะใช้แบบไหน.." ลุงสรกล่าวบอก
การบอกเล่าสิ่งที่บลูนั้นถามกับลุงสรมันทำให้บลูเริ่มรู้ถึงความเจริญของชนบทในช่วงเวลานี้ แม้ว่าในเมืองหลายๆแห่งกำลังก้าวสู่ความเจริญในยุคสมัยใหม่ ทั้งถนนราดยางทั้งไฟฟ้าส่องสว่างในทุกหนแห่ง แต่ทว่าในชนบทเองก็ยังมีอีกหลายที่ๆถนนและไฟฟ้ายังไปไม่ถึง นั่นจึงเป็นการแสดงให้เห็นว่ายังมีที่ในชนบทอีกหลายแห่งที่ยังขาดความเจริญทั้งความเป็นอยู่และการศึกษา!
หลังฟังคำตอบจากลุงสรมาคร่าวๆรถก็มาถึงมหาลัย บลูก็ยื่นเงินจ่ายค่าโดยสารตามปกติ และเดินเข้ามหาลัยทันทีหลังจ่ายเงินและช่วงบ่ายบลูก็ยังนัดให้ลุงสรมารับกลับอพาร์ทเม้นท์อีกด้วย บลูเข้ามาดูประกาศผลสอบก็ปรากฏว่าทั้งเธอและเนตรนั้นผ่าน นั้นจึงแสดงว่าบลูและเนตรนั้นเรียนจบและไม่ต้องสอบซ่อม ต่อมาบลูก็ไปขอใช้ห้องคอมของมหาลัยเพื่อค้นหาพื้นที่และหมู่บ้านที่เธอต้องการ บลูนั่งค้นตั่งแต่ช่วงเช้าจนถึงเที่ยง เธอก็เลิกดูและออกมาหน้ามหาลัยเพื่อทานข้าวแล้วจะกลับไปหาข้อมูลต่อช่วงบ่าย แต่เธอก็เข้าเป็นสิบๆเว๊บแต่ทุกๆที่ก็ไม่ตรงตามที่เธอต้องการ จนเย็นบลูได้เวลากลับห้องแต่ก่อนจะกลับเธอก็เดินมาร้านตามสั่งที่เธอและเนตรชอบมาทานข้าวกลางวันกันเป็นประจำ!
"ป้า...หนูเอาเหมือนเดิมค่ะ..." บลูกล่าวสั่งอาหารกับแม่ค้าเจ้าของร้าน
"อืมม...ข้าวผัดไข่เนาะ...อือ...ทำไมวันนี้มาคนเดียวละไอ้บลู...ไอ้เนตรไปไหนละ..." ป้าเจ้าของร้านกล่าวถามเมื่อเห็นบลูมาสั่งแต่ไม่เห็นเนตรมาด้วย
"ไม่สบายค่ะป้า...เลยนอนพักอยู่ที่ห้อง..อือ..เอาข้าวให้เนตรด้วยนะคะ1กล่องค่ะ.." บลูกล่าวบอกและสั่งข้าวไปให้้นตรด้วย
"อืมม...เมื่อคืนฝนตกด้วยนิเนอะ...หลานป้าก็ไม่สบายเหมือนกัน...คงเพราะเมื่อคืนมันหนาวด้วย.." ป้าจะของร้านกล่าวกับบลู
"น้องพีหรอค่ะป้า...คงนอนไม่ห่มผ้าแน่ๆเลย..." บลูกล่าว
"อืมม...ปวดปวมจ๊ะ..แม่มันพาไปหาหมอเมื่อเช้า..." ป้าเจ้าของร้านกล่าวบอก
"เด็กก็งี้แหละค่ะ...ว่าแต่ตอนนี้น้องเรียนชั้นไหนแล้วค่ะป้า..." บลูกล่าวถาม
"ปีนี้ขึ้น...ป.1จ๊ะ...อ๊ะนี่...ข้าวผัดไข่ของโปรดแกไอ้บลู" ป้าเจ้าของร้านกล่าวบอกพร้อมเดินถือข้าวมาวางให้บลูกิน
"สุดฝีมือไหมคะวันนี้..." บลูกล่าวหยอกป้าเจ้าของร้าน
"ระดับแกไอ้บลู...ป้าทำสุดฝีมืออยู่แล้ว..." ป้าเจ้าของร้านกล่าว
พอป้ายกข้าวผัดมาให้กิน บลูก็นั่งกินพักใหญ่ก็จ่ายตังและโทรให้ลุงสรมารับกลับห้องอพาร์ทเม้นท์ ซึ่งก็เป็นเวลาเย็นมากจนใกล้จะทุ่มนึงแล้ว
"ไปไหนจ๊ะแม่หนู..." ลุงสรกล่าวถามหลังขับรถมาจอดรับบลํหน้าร้านอาหารตามสั่ง
"อ๋อ...กลับอพาร์ทเม้นท์ค่ะ..." บลูกล่าวบอก
พอรู้จัดหมายลุงสรก็ขับรถพาบลูกับอพาร์ทเม้นท์ทันที โดยระหว่างทางบลูก็นั่งมองออกไปกระจกหน้าต่างรถ ดูทิวทัศน์ริมทางที่มีบ้านมากมายรถอีกหลานคันที่สวนกันไปมา จนรถวิ่งมาพักใหญ่ๆจนเหลืออีกไม่กี่กิโลก็ถึงอพาร์ทเม้นท์แล้วบลูก็ง่วงและเผลอหลับไปเหตุเพราะเมื่อคืนเธอเอวก็นอนดึกแล้วไหนสันนี้จะต้องมาใช้สายตาอยู่หน้าคอมทั้งวัน จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่สายตาจะอ่อนล้า! บลูจึงเผลอหลับไปตั่งแต่ที่รถจอดติดไฟแดง พอเวลาผ่านไปพักใหญ่ลุงสรก็ขับรถมาจอดหน้าอพาร์ทเม้นท์ที่ตอนนี้เวลาเกือบจะ2ทุ่มแล้ว และหน้าอพาร์ทเม้นท์ก็มืดพอควรเพราะไม่มีไฟริมถนนจะมีก็แต่ไฟจากหน้าประตูทางเข้าอพาร์ทเม้นท์ที่ส่องมาแต่ก็ไม่สว่างมาก พอลุงสรจอดรถก็จะเอ่ยบอกค่าโดยสารกับบลูแต่พอสายตาส่องไปเห็นบลูผ่านกระจกมองหลัง ลุงสรแท๊กซี่ก็เงียบนิ่งและเริ่มแสดงอาการ สายตาที่ดูเป็นคนดีตอนนี้มันเปลียนไป ท่าทางเอยสายตาเอยตอนนี้มันออกไปทางหื่นและโรคจิต แล้วนอกจากนั้นเองลุงสรก็พูดออกมาเบาๆ?
"อู๊...หลับไปตอนไหนวะ...อือ...แม่หนูเอ่ย...ดูหุ่นสิ...ขนาดใส่ชุดนักศึกษานะ...ทั้นนมทั้งเอว...อูยย..เด็กสมัยนี้มันสุดจริงโว๊ย.." ลุงสรหั่นมองบลูที่นั่งหลับคอพับอยู่เบาะหลังพรางสบถกับตัวเองเบาๆ

นอกจากจะสบถกับตัวเองแล้วลุงสรแท๊กซี่ยังนึกถึงเรื่องเมื่อวันก่อนที่ทำให้ตัวเองได้รู้จักกับบลู พรางคิดว่าถ้าเมื่อวานตัวเองไม่เผลอจ่องกระโปรงบลูที่เปิดเลิกขึ้นจนเพื่อนเธอจับได้และดุด่าคงไม่ได้มาอยู่แบบนี้ เมื่อคิดดังนั้นแทนที่ลุงสรจะปลุกบลูให้ตื่นกลับเอียงตัวยื่นมือไปจับขอบกระโปรงบีและดึงเลิกขึ้นเบาๆทีละนิดจนมันค่อยๆเลิิกขึ้นไป จากที่คลุมเขาก็ไหลเลิกขึ้นไปเลยเขาและหน้าขา ทำให้ขาอ่อนขาวนวลของบลูนั้นออกมาโชว์แก่สายตาของลุงสร ด้วยความที่ลุงสรนั้นมือเบาหรืออย่างไร บลูนั้นจึงไม่มีทีท่าว่าจะรับรู้เลยสักนิด นั่นจึงทำให้ลุงสรแท๊กซี่ได้ใจและค่อยๆเลิกกระโปรงพรีทของบลูขึ้นไปเรื่อยๆ!!
"อู๊ยยย...แม่หนูเอย...ใส่สีดำสะด้วย...อือ...โหนกใหญสะด้วยแม่หนู..." ลุงสรสบถเบาๆเมื่อกระโปรงพรีทของบลูมันเลิกขึ้นมาจนลุงสรเห็นกางเกงในของบลู และด้วยความที่บลูนั่งหลับพิงประตูรถจึงทำให้ขาของบลูเองก็กางออกพอควร
พอได้เห็นจุดสงวนของบลูแทนที่ลุงสรแท๊กซี่จะพอใจและหยุดกลับดึงกระโปรงพรีทบลูลงมาปิดเลยอย่างเดิมและเอื่อมมือสูงขึ้นไปยังส่วนบนที่นูนดันเสื้อนักศึกษาสีขาวออกมาเป็นเนินเด่นและหมายจะว่างมือเกาะกุมหน้าอกของบลู มือของลุงสรค่อยๆชูสูงขึ้นมาระดับเดียวกับหน้าอกของบลู และขยับเข้าใกล้จะสัมผัสหน้าอกบลูเรื่อยๆทีละมิลๆ ตอนนี้นอกจากความเงียบของกลางคืนช่อง2ทุ่มแล้ว ยังมีเสียงหายใจของลุงสรที่ดัง...สูดดด....สาดด...อย่างแรง บอกถึงความตื่นเต้นของลุงสรที่กำลังทำสิ่งที่ไม่ดีกับบลู อีกทั้งหัวใจของแกยังเต้นแรงจนมือไม้เองก็สั่นไม่แพ้ตัวของแก ุงสรค่อยๆยืนมือเข้าไปช้าๆทีะมิลๆจนปลายนิดค่อยๆแตะเสื้อนักศึกษาเบาๆและค่อยๆเยอะขึ้นจนฝ่ามือของลุงสรค่อยๆกุมประทับเสื้อนักศักษาของบลูตกหน้าอก แม้จะยังไม่ได้ทิ้งนำ้หนักเต็มมือแต่ลุงสรก็สัมผัสได้ถึงความนูนดันฝามือ จนลุงสรถึงกับสบดออกมา
"อือ...นะ...นูน.."
ติดตามอ่านได้ก่อนไครที่ http://www.tunwalai.com/v2/story/564379
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ลุงมือสั่น แต่ไม่เลิก ที่จะลองไปเรื่อยๆ น่าลุ้นจริงๆเลย...
ลุงดอนคุยเก่งจนสาวหลง
ลุงใด้น้องบูลแน่ ถ้าไม่พาด ::Evil::
ลุงใจเย็นๆ เด๋วน้องรู้ ไก่ตื่นหมด
จัดสาวๆลุงต้องจัดไปหลายน้ำหน่อยนานๆมาที
blue จะโดนลุงแท็กซี่ทำอะไรมั่งเจ้าหน้าที่จะรอดพ้นแท็กซี่หื่นกามไหม
และแล้วก็เริ่มออกลายนะลุงสร มีโอกาสแล้วจะได้สัมผัสหนูบลูหรือเปล่า
อย่าปล่อยโอกาสให้หลุดนะลุง คิดไม่ซื่อตั้งแต่แรกเหน บลูก้อมองโลกในแง่ดีเกินไปละ
โบราณว่าไว้ อย่าไว้ใจสัตว์หน้าขน คนมี....
หุ่นดีๆ แบบนี้ใครจะอดใจไหว มีอารทณ์กันทั้งนั้น
::Sweat::เรียบร้อยสิบลู
ลุงมือเบาจริงๆ
หลับซะงั้น เดี๋ยวก็โดนลุงลวนลามหรอก
เสร็จลุงเป็นแน่แท้
::YehYeh::ตื่นเต้นจังเลยช้า ๆ นะ
เพราะไว้ใจคนง่าย
ต้องจับเยดที่ม่านรูดแล้วแบบนี้ต้องจัดสะแล้วละ
โดนแน่ๆ ลุงลักหลับ
ลุงจะอดใจไม่ไหว แอบฟาดซะเลยไหมนี่ ไก่จะตื่นหมดนะครับ รอกินยาวๆจะไหวมั้ยนะ สาวบลูน่าจะคุ้นเคยมากขึ้น นูนๆ อย่างนี้สงสัยจะอดใจไม่ไหวแล้วละลุง
ลุงๆคุยเก่งนะเนี่ย แบ่งวิชาให้ผมหน่อย
งานนี้คงจะไม่ถึงกับเสียตัวนะ...น่าจะแค่ภายนอก
หรือน้องบลูจะเสร็จคนขับแท็กซี่
คงยังไม่เสียตัวให้แทกซี่หรอกนะ
ลุงสรจะได้จัดการ บลูไหมเนี่ย
สนุกดีครับ ผมไปสนับสนุน ในธัญเหมาเหมา แล้วนะครับ
ติดตามผลงานต่อเนื่องครับ..
ยังงัยน้องบลูก็ได้ลุงเป็นผัว
ลุงอยากลองของใหม่
ว่าแล้วเชียว ลุงสรนี่เสือผู้หญิง หวังว่าบลูคงไม่ถูกฟันนะเสียดายแย่เลย
บลูตื่นๆ
บลูไม่รอดแน่ได้ถูกเฒ่าพาไปซั่มแน่
หนูๆจะตื่นไหมเนี่ย
อ่าวลุงสรรับบทเป็นคนดีต่อไปสิครับ
ใครจะเสร็จใครแน่
จัดกันในรถแบบนี้อารมณ์ได้สุด ๆ เลยครับ
ลุงจะได้ไม่ลุ้นแต่คิดว่าน่าอด
บลูจะรอดเงื้อมมือลุงสรได้ไหม
ลุงสรค่อยๆเดียวไก่ตื่น สนุกดี
ลุงต้องค่อยๆเล้าไป
ได้ผัวแทกซี่อีก
ประสบการณ์จะสอนครู
โอ้ว บลูกับลูงแท็กซี่ งานนี้มีมันส์ ::Shy::
สาวน้อยจะเสร็จไหม
จะโดนลุงเหรอเนี่ย
เรื่องนี้น่าสน โดนแน่นอน
ลุงสรออกลายแล้วล้ะสิ
เบาๆนะลุงเดี๋ยวตื่น
ลุ้นแทนลุงหื่น
จะรอดจากลุงดอนไหมน้าา
เบบานะลุงเดียวตืนจะอด
เจอแท็กซี่หื่นแล้ว บลูจะเป็นเหยื่อแกไหมเนี่ย
ไม่ระวังตัวเลยบลู ไว้ใจคนผิดเสียแล้ว
บลูตื่นมาคงได้มีกรี้ดแน่ๆ
ลุงจะได้จัดเต็มๆๆ เลยมั้ยนี่ วันนี้โอกาสเหมาะ
สั่นไปทั้งตัวเลย
ลุงเริ่มอดใจไม่ไหวความหื่นเริ่มมา
ลุงมือสั่นบลูจะตื่นไหม
บลูจะเสร็จแท็กซี่ซะแล้ว ผิดที่ไว้ใจ 5555
ลุงคอยๆตะล้อมแล้วจับเสียบ
ลุงสรเปลี่ยนร่างแล้ว
ลุงจัดให้หนักๆเลยเเบบเอาให้ติดใจ
หวังว่าลักหลับจนถึงขั้นสอดใส่แล้วค่อยตื่นนะ
ลุงสรได้จัดสาวอีกแล้ว
วันนี้ลุงสรจะต้องเสียแรงให้กับบลูหรือเปล่าหน้อ?
ต้องตามครับ
ขอบคุณมากๆ
แบบนีต้องเอาหน้าซุกนม
ลุงฟาดน้องบลูแน่ๆ
ลุงมือสั่น แต่ไม่เลิก ที่จะลองไปเรื่อยๆ
ใจเย็น เดี๋ยวไก่ตื่นหมด
ลุงเริ่มออกลาย
ลุงสั่นไปหมดละแต่สั่นแบบนี้ยังไงก็สู้ต่อนะ
มีเสร็จลุงคารถแน่
เสร็จลุงแน่ๆ บลู
เอาใจช่วยลุงสรอย่าให้พลาด
ลุงสร จะจัดการ บลู ได้มั้ยเนี่ย
ติดตามเลย
เปลี่ยนอาชีพดีกว่า ไปขับ
น้องบลูจะรู้สึกตัวหรือเปล่านะ มาดูกัน
สั่นสู้สินะลุงศร เอาใจช่วยครับ
มีหวังเสร็จลุงสร
ไม่รู้หลับหรือแกล้งหลับ แต่ลุงนี้ตื่นแน่แล้ว เอ๋หรือว่าหนูบลูจะชอบคารมลุงเข้าให้แล้ว
โดนลุงสรแน่
ลุงใจเย็นๆไว้
จะโดนลุงสรจัดในรถละ๙ะกะมัง
น่าเป็นห่วงต้องหาคนมาช่วยอย่าให้ลุงทำอะไรได้
ลุงจะใด้บลูมั้ยน่าลุ้น
ครูบลูไม่น่ารอดคุณลุง
รอแนวตาแก่ๆ กีบสาวสวยคาชุด นศ มานานครับ
ลุงสั่นสู้ ไม่ถอย
บลูรู้ไม่ทันลุงแล้วงานนี้
ลุงสรเจอลาบลอย
จะเร้ดหรือบลูเดี๋ยวได้รู้แน่
ขอบคุณครับ.. น้องบลูน่าจะถูกมารสังคมอย่างลุงศร.. หลอกลวงโดยใช้ความซื่อจากการเป็นคนบ้านนอก
มันก็ต้องนูนสิลุง ไม่ใช่จอแบนซะหน่อย แล้วข้างล่างหละอุตส่าห์เลิกกระโปรงขึ้นมาแล้วว
ไม่ได้เข้าสักพักน้องบูลมาแสดงเรื่องใหม่เสียแล้ว
โดนลุงเปิดป้าว
นั่นไง แบบนี้บลูไปอยู่ชนบท เจอลงแขกตายแน่ๆ ไว้ใจคนง่ายขนาดนี้ ลุงสรนี่ดูท่าจะตัวแสบเลย
คราวหน้าลุงจะพาออกนอกเส้นทางมั๊ยนะบลูหลับแบบนี้ลุงใจวายได้เลย
โชคดีของลุงจริงๆ
งานนี้ไม่รอดมือลุง
ตามไปอุดหนุนแน่นอนครับ
หนูบลูยังไม่ยอมตื่น สงสัยลุงได้จัดหนัก
ลุงๆอย่าสั่น
ถ้ามือจะเบาขนาดนี้ ครู สบายตัวแน่ๆเลย
บูลจะรอดมั่ย
ลุงสรมันโชคดี หรือแท็กซี่มันพากันกลับบ้านนอกหนีโควิดกันหมดนะ น้องบลูถึงได้เจอแต่ลุงแก ::DookDig::
เปิดออกมาเจอเนินนูนขาวใหญ่ ไม่รู้จะทำยังไงก็ต้องเลียสิครับ
เอาเลยลุงอย่าปล่อย
บูลจะโดนลุงสรในรถเลยหรอ
จะรอดมั้ยนะหนูบลู
ลุงต้องเผด็จศึกให้ได้แล้ว
แท็กซี่หื่นระดับลุง
ลุงได้เสียวแน่ๆๆ
ลุง Taxi คนนี้ หน้าไหว้หลังหลอกจริงๆ
Let me read more
ลุงแก่แล้ว ขอลุงก่อน
ดูทรงแล้วน้องบูลไม่น่ารอด
บลูตื่นมาเห็นจะทำไง
น้องบลูหลับสบาย ลุงสรแกจะทำอะไรกันนะ
จะรอดไหมหนูบลู
บูลจะรอดจากเลุงสรหรือเสร็จลุงสร
ลุงแท็กซี่ผู้โชคดี..น้องบูลเสร็จลุงแน่
รอดูหนูบลู สาวนักศึกษา
คืนนี้จะจบลงที่ตรงไหน
ไม่รอดลุงแน่บลู
Very good
ลุงแท๊กซี่คนนี้หื่นจรืงๆ
ลุงไม่ไหวแล้ววง ้้ เตลิดล
สุดๆเลยครับ
ไม่น่าจะสั่นแค่มือ นะครับลุง
D
ถึงเวลาของลุงแล้วสินะ
ถึงเวลาแล้ว
มันต้องมีอะไรมาขัดจังหวะสักอย่าง แล้วผมก็ค้างอีกตามเคย มั้ยนะ
จะไหวใหมเนี่ยยย
โดนลุงคนขับแน่แท้
จัดเลยหนักๆ
::Goaway::ครูบลูทั้งโหนกทั้งนูนเลยนะ
ลุงสรจะทำสำเร็จมั้ยเนี่ย
ลุ้นตามมากว่าจะโดนรึปล่าวรึแค่โดนภายนอก
หนูบลูน่าจะเสร็จลุง ชัวร์
โดนแทกซี่แน่ๆน้องบลู
ไม่น่ารอดจากลุงแท็กซี่
ย้องบลูจะรอดไหม
บูลจะเสร็จลุงไหมครับ
เอาให้ได้นะบุว
บูลจะโดนลุงสรในรถเลยหรอ
ชายแกเจอสาวสวยต่องอดใจไม่ไหว แน่นอน
::HeyHey:: จัดให้ได้นะลุง ผมเอาใจช่วย
บลูต้องโดนลักหลับแน่
ยกนิ้ว
โบราณว่าไว้ อย่าไว้ใจทางอย่าวางใจแท๊กซี่