🧡 XONLY 🧡

FICTION ZONE => เรื่องเล่าประสบกามเสียว => ผู้ประพันธ์ในตำนานใต้ดิน => หัวข้อที่ตั้งโดย: etask เมื่อ ตุลาคม 20, 2009, 07:58:58 ก่อนเที่ยง

ชื่อ: คนเมือง 07 โดย เดินไม่ทันเงา
โดย: etask เมื่อ ตุลาคม 20, 2009, 07:58:58 ก่อนเที่ยง
คนเมือง 7
September 24 2005 at 8:55 AM
No score for this post เดินไม่ทันเงา 



..........หนิงปล่อยใจไปกับธรรมชาติเธอใช้เวลาที่หยุดหนึ่งสัปดาห์ไปกับการท่องเที่ยว เธอไปกราบไหว้พระทำใจให้สงบเธอไปเรื่อยๆไม่มีหมายกำหนดการ พักตามโรงแรมและรีสอร์ท วันที่สองหนิงดูสบายใจขึ้น วันนี้เธอขึ้นดอยอ่างขาง อยากสัมผัสอากาศหนาวยามเช้า อยากสัมผัสกลิ่นไอของชีวิตคนดอย จีนฮ่อ ดูเธอมีความสุข ยามเย็นแสงไฟอ่อนจากเรือนไม้ขัดแตะ แผดแสงส่องระยิบ แนวเขาสูงดูกล้าแกร่ง แสงอาทิตย์ลับขอบฟ้า ความเย็นเริ่มแผ่คุม
...........หนิงรัดเราะสู่เบื้องล่าง ชีวิตชาวจีนฮ่อทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ดูเขาสนุกและสุขใจ หนิงเริ่มเข้าใจในธรรมชาติ เธอเดินผ่านบ้านแล้วบ้านเล่า ใต้ต้นท้อยามนี้ไล้ดอกหอม มีเพียงใบท้ออยู่มากมาย แนวปลูกเรียงรายตามแนวเขา หนิงเดินไปตามทางสัมผัสกลิ่นไอ โอววมันไกลมากแล้ว ร่างเธอเดินตามเสียงเด็กๆ เด็กสาววัยใสสามสีคนด้วยชุดประจำชนชาติ หน้าตาใสสวยงาม ปากแดงจมูกแดงเหมือนปรุงแต่ง ทั้งหมดยิ้มทักทายเธอ เด็กหนุ่มวัยเดียวกันเดินตามมาใกล้ เขาส่งภาษาเดียวกัน หนิงพูดคุยกับเขาดูเขาอายๆ
.......หนิง/สวัสดีจะ...ไปไหนกันคะ...
.......เด็ก/จะกลับบ้านครับ....
.......หนิง/บ้านอยู่ที่ไหนจ๊ะ
.......เด็ก/ด้านล่างครับ.....
.......หนิง/ชื่ออะไรจ๊ะ....
.......เด็ก/ซือ ซือ...ครับ
.......หนิง/ชื่อเพราะนะ....นี่ช่วยพาหนิงไปเที่ยวบ้างซิ
.......เด็ก/จะเที่ยวไหนครับ....ที่นี่มืดแล้ว....และน่ากลัวมีสัตว์ป่าน่ากลัวครับ
.......หนิง/จริงเหรอ....หนิงกลัวนะพาหนิงกลับด้วยคน
.............ซือซือ....พาหนิงเดินไปตามแนวเขาเตี้ยๆ...เพื่อนๆผู้หญิงไปกันหมดแล้ว...ซือซือพาเธอมาส่งที่เรือนพัก...ยามนี้ทุกคนต่างเข้านอนเพราะอากาศหนาวเย็น...ซือซือนั่งลงแล้วหยิบน้ำใสๆอยู่ในขวดออกมา...มันเป็นเหล้าสาเกของที่นี่...ซือซือบอกช่วยให้หายหนาว...ซือซือดื่มก่อนส่งให้หนิง...หนิงจิบช้าๆ...โอววมันร้อนวูบลงตามคอจนถึงท้อง...หนิงจิบอีกครั้งมันหอมรสชาดแปลก...มันอุ่นขึ้นจริงๆ...แสงไฟจากตะเกียงในเรือนพอสาดแสงมองเห็นหน้าซือซือ...เขาเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี ตอนนี้แก้มเขาแดงเพราะสาเก เขาดื่มลงเรื่อยๆดูเขาเก่งมากเรื่องการดื่ม หนิงขอจิบอีกครั้งดูเธอก็ชอบเช่นกัน หนิงดูใจเธอคิดอะไรอยู่ ดูเธออยากปลดปล่อยความรู้สึกเหงาออกมา หนิงมองหน้าเด็กอย่างจงใจ สายตาบ่งบอกความรู้สึก เธอรู้ตัวว่าเธอต้องการอะไร เด็กน้อยซือซือ มองเธอเช่นกัน สายตาจ้องกัน หนิงลุกการกระทำ เธอเอื้อมมือสัมผัสร่างเด็ก หนิงโอบกอดเขาไว้ แก้มแนบแก้ม จมูกซุกลงตรงซอกคอเด็กน้อย ริมฝีปากเร็มเลียที่ติ่งหู มือเกาะกุมเบื้องล่าง ความเป็นชายของเด็กน้อยถูกสัมผัส มันรับรู้และบอกความรู้สึก หนิงประกบปากเธอกับเขา ปลายลิ้นสัมผัสริมฝีปากซือซือ เด็กน้อยแทบตั้งตัวไม่ทันแต่ธรรมชาติก็สอนเด็กไว้แล้ว ซือซือเผยอปากรับการจูบ หนิงปลดเปลื้องอาภรณ์ของเด็กน้อย ร่างเขาเปลือยเปล่า มือน้อยๆของหนิงเกาะกุมท่อนลำ หนิงก้มลงโลมเลีย ปลายลิ้นลากผ่านอย่างแผ่วเบา ร่างซือซือลอยรับ มือเขาเกาะกุมศรีษะสาวผู้หยิบยื่นความสุขให้ หนิงโลมเลียพร้อมอ้าอมมันจนลึก....ลึกลง...อูยยมันเสียวในปากเธอ เธอดูดเข้าออกช้าๆ มันพองโตจนเหลือเชื่อ ปลายหัวถูกดูดจนแดงกล่ำ ท่อนลำเกร็งจนแข็งโปน ลำกระดกเสียวเป็นระยะ อาการของมันทำให้หนิงอารมณ์พล่าน หนิงปากเลื่อนประกบจูบ มือเริ่มสาวเข้าออก หนิงเลื่อนตัวปลดปล่อยตัวเองจากอาภรณ์ รูปร่างสวยอวบนิดๆ ผิวขาวเนียน หัวนมสีอ่อนหวาน โหนกเนินฉ่ำเยิ้มน่าสัมผัส แพรไหมดำปลิวระยับขับร่างขาวเนียน
..............หนิงร่อนส่ายเข้าหา กลีบแคมอ้าออกด้วยมือน้อยๆ ปากร้องบอกให้เด็กน้อยโลมเลีย เธอนอนลงข้างร่างซือซือ เรียวขาอ้าออก ปลายขายกขึ้น กลีบแยกออกเห็นร่องหลืบ แสงเงาน้ำจากภายในมองเป็นระยับ ซือซือเด็กน้อยทาโถมก้มลง ปลายลิ้นสัมผัส ลิ้นกดลงลึก เม็ดติ่งเสียวถูกเด็กน้อยดูดเลีย โอววสุขเหลือเกิน
......หนิง/ซือซือ....อูวววเสียวจัง....ดูดอีกนะ...ดูดตรงนั้น...อูยยยยเสียวมากเลย...ดีคะ...ดี...ซือซือ....ดูดกลีบด้วยซือซือ...ดี...อูววสุขเหลือเกิน...ซือซือ...ทำหนิงเถอะคะ...หนิงทนไม่ไหวแล้ว...ทำเร็วๆซือซือ...
................ซือซือดูอ่อนเชิงสวาส...เขาเชื่องช้า....หนิงดูออกว่าเขายังเด็ก....หนิงพลิกร่างเขาลงพร้อมกดร่องหลืบเธอกับท่อนลำนั้น มันค่อยๆลง ลงเรื่อยๆ ดูเด็ก็เสียวซ่าน หนิงเองก็ไม่ต่างมากนัก ร่างกดโยก กดกระแทก ดุหนิงรู้ลีลาสวาส เธอกำหนดจังหวะจนเด็กน้อยเริ่มคราง
........หนิง/อูยยเสียวนะ....สุขมากเลยซือซือ....ของเธอยอดมาก....หนิงเสียวไปหมดแล้ว....หนิงทนไม่ไหวแล้ว....อูวววซีดดด....เสียว...เสียวเหลือเกิน......
.................ร่างหนิงกดกระแทกเด็กน้อย...เธอสุขมาก..อารมณ์กระสันพรั่งพรู...น้ำกามแทบเจิ่งนอง หนิงกดโยกนมกระเพื่อมตามจังหวะ...มือเด็กเกาะกุมตามคำขอจากหนิง นมเธอถูกบีบคลึง หัวนมถูกเขี่ย โหนกเนินเธอบดขยี้ เพียงอึดใจร่างเธอก็เกร็ง หนิงกรีดร้องเบาๆ ขาเธอยันพื้นเอวส่ายไปกับร่างเด็ก มือปรพกบมือเด็กน้อย กลีบร่องอ้ารับท่อนลำโยกไปมาดูน่าชม ซือซือจ้องมองอย่างถวิลหา ร่างฟุบกอดก่ายกัน
..................หนิงสุขมาก....ซือซือกลับออกไปพร้อมความสุข หนิงนอนมองเพดานพร้อมผ้าห่มกายหนาหลายผืน ความหนาวเย็นมาเยือนร่าง เธอมองหาสาเกอีกครั้ง มันเหลือไม่มากแต่ก็พอช่วยเธอได้ หนิงดื่มจนหมด ความร้อนวูบลงสู่ท้อง ร่างดูอุ่นขึ้น............
..................ยามเช้าแสงแดดแผดลงสู้สันเขา ความหนาวยังแผ่ซ่าน เสียงนกร้องสอดแทรกเปรวแสงแดดอ่อน หนิงพาเรือนร่างมายังเรือนกาแฟ ยามนี้กาแฟร้อนสดจากถิ่นนี้ดูหอมน่าลิ้มลอง เวลาผ่านไปโดยเร็ว หนิงแทบไม่อยากเดินไปไหน เธอหลงเสน่ห์ที่นี่ คนแล้วคนเล่าที่จากไป ดูเธอยังนั่งตรงนี้
...................หนิงกลับที่พักพร้อมขนมปังชิ้นเล็กๆ นมสดจากกล่องช่วยเธอได้ ร่างเธอนอนพักเธอคิดถึงคุณกวิน คุณแป๊ม และน้ากอบ เธอยังตัดไม่ขาดอีกเหรอในใจเธอคิดย้อน เธอนึกถึงบทสวาสของน้ากอบ ลีลาชั้นเลิศ แต่คุณกวินดูเขาเชื่องช้า ดูไม่ทันลีลารัก ยามเมื่อเธอหยิบยื่นเขากลับไม่รับรู้ เธอเริ่มเข้าใจถึงรักและชีวิตคู่ ถ้าไปด้วยกันไม่ได้ก็อย่าเสียเวลา เธอเริ่มเข้าใจ และสลัดมันทิ้งออกไป หนิงอยากกลับและทำงาน เธอโทรฯหาคุณแป๊มพร้อมบอกว่าเธอพร้อมจะกลับไปใช้ชีวิตในเมือง เป็นคนเมืองอีกครั้ง

.....................คุณแป๊มต้อนรับเลขาฯสาวด้วยอาหารมื้อเที่ยง น้ากอบโทรฯหาหนิงดูเหมือนเขาและเธอนัดไว้ตอนค่ำ แป๊มฟังเฉยชา เธอคิดถึงบทรักลีลาร้อนแรงของน้ากอบ เท่านี้แป๊มก็เตลิดความรู้สึก ความเสียวร่องหลืบจนเธอต้องขมิบรัด น้ำไหลซึมจนเธอรู้สึก บ่ายแบบนี้เธอจะทำอย่างไร โอววตอนนี้ทำไมเธอถึงอยากมากมายขนาดนี้ หนิงนั่งทำงานโดยไม่รู้เลยว่านายสาวสวยกำลังกำหนัด แป๊มเริ่มควบคุมความรู้สึกยากขึ้น เธอเดินมาหาเลขาฯสาว เสียงกระซิบแผ่วเบาที่ซอกหู
........แป๊ม/หนิง....แป๊มมีความรู้สึกมากเลย...แป็มได้ยินหนิงพูดกับน้ากอบ...แป๊มรู้ว่าหนิงมีความสุขกับน้ากอบ...แป๊มเข้าใจดี...เหมือยแป๊มตอนนี้ที่รู้สึกต้องการแบบนั้น
........หนิง/คุณแป๊ม....อุ๊ย...คุณแป๊มรู้หรือคะ....หนิง....หนิง...
........แป๊ม/ไม่นะหนิง....เธอไม่ผิด...มันเป็นธรรมชาติ...แป๊มเองก็ต้องการธรรมชาติแบบนั้น...ตอนนี้แป๊มต้องการมากเหลือเกินหนิง.....ช่วยแป๊มด้วยนะ...
.......................หนิงเข้าใจความรู้สึกนายสาว เธอเริ่มตันถึงแม้ไม่เคยแบบนี้ แต่ความเสียวซ่านที่นายสาวแสดงออก หนิงเองก็รับรู้และรู้สึกมากขึ้น เรือนกายอวดโฉม สายตาเธอจับจ้องรูปร่างนายสาว ปากประกบจูยให้เธอ มือล้วงลึกเคล้าคลึงนมเนินคุณแป๊ม อูยยหนิงเองก็เสียวกระสัน ร่างสองร่างต่างอวดโฉม.....อูยยยยเรามาสุขกันนะคะคุณแป๊ม.....เสียงจากหนิงช่างรัญจวน.......
........แป๊ม/หนิงจ๊ะ....เสียวเหลือเกิน....โอวววเธอเก่งมากหนิง.....
ชื่อ: Re: คนเมือง 07 โดย เดินไม่ทันเงา
โดย: pongsan เมื่อ ตุลาคม 31, 2019, 03:25:57 ก่อนเที่ยง
อ๊าวๆๆ! ::Grimace::  ...หาดุ้นไม่ได้ก็ มาระบายกันเอง! ::Ahoo::   แบบนี้ก็มั่วกันเละ!! ::Glad::