[s:203] อืม เริ่มไม่ถูกเลย รวมๆคือ เรากับแฟน อยู่ด้วยกันมาหลายปี 7 ปี
แต่จะอยู่คนละที่ เราไม่เคยไปบ้านเธอเลย จนหลังๆเธอห่างๆและไม่ค่อยโทรหา
เราต้องโทรหา ถามหาตลอด จนเธอสารภาพว่า รักเรามาก แต่ มีครอบครัวแล้ว
ทีแรกที่คบกับเธอ เธอบอกเลิกกับแฟนแล้ว พอคบเราสัก 2ปีแฟนมาตื้อขอโอกาส
เธอก็ยอมเพราะเธอคิดว่าเธอไม่ดีพอสำหรับผม แล้วตอนนี้มีลูก แต่แฟนไม่สนใจ
แถมมีเมียน้อย อีก เธออยากจะเลิกแต่แฟนเธอไม่ยอม หย่าให้
เธอบอกคงไม่ให้โอกาสอีกแล้วเพราะตอนท้อง ปล่อยเธอท้องลำพังไม่มาดูแล
หลังเธอสารภาพ ผมร้องไห้เป็นเดือนๆ ผมเคยถามเธอว่า รักผมบ้างไหม
เธอก็ว่ารักมาก จนอยากให้เจอแต่คนดีๆ ทุกวันนี้ผมยังทำใจไม่ได้ ก็ได้แต่ ช่วยอยู่ห่างๆ
เพราะเธอก็เป็น เมียเรามาก่อน ทั้งรัก ทั้งห่วง สงสารก็สงสาร
จนผมเริ่มคิดแล้ว ว่า อยากลองทำตัวเลวๆดูบ้าง ถ้าดีเกินไปก็ว่าไม่เหมาะ เผื่อผู้หญิงจะชอบคนเลวๆๆ
ก็ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบ เพื่อนมีความเห็นอย่างไรก็ลองแบ่งปันดูครับ เก็บไว้มานอึดอัดใจ