เฮ้ย! จะนอนให้ตะวันแยงตูดรึไงวะ...." เสียงแม่ดังขึ้น "...รีบมาช่วยกูทำกับข้าวเร็ว เดี๋ยวไม่ทันไปขาย"
นิดลุกขึ้นบิดขี้เกียจอย่างงัวเงีย พลางเลิกมุ้งออกมา ยังมืดอยู่เลย
"ตื่นแล้ว..." เธอตะโกนตอบ "...ไม่ต้องแหกปากตะโกนหรอกแม่.." พลางหันไปมองมุ้งที่กางข้างๆ
"...แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกไอ้หอกนั่นให้ตื่นด้วยล่ะ หรือว่ามันเพลีย?" พูดพลางลุกขึ้นยืน ก่อนจะเดินมาช่วยแม่หลังบ้าน
"มึงไม่ต้องไปกระแนะกระแหนเค้า..." แม่ลดเสียงลงเมื่อเห็นลูกสาวเดินมา "...เค้าทำงานหนัก ให้นอนพักดีกว่า"
เธอมองหน้าแม่อย่างหมั่นใส้...ทำงานหนัก? เมื่อคืนเธอรู้สึกว่าพื้นบ้านสั่นเหมือนแผ่นดินไหว และเสียงที่แม่ร้องทั้งคืนมันเบาอยู่ซะเมื่อไหร่ล่ะ เธอแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืน ต้องรอจนมุ้งนั้นเงียบนั่นแหล่ะ เธอถึงจะหลับลง
พ่อเพิ่งตายได้ไม่ถึงเดือน แม่ก็หาผัวใหม่เข้าบ้านได้อย่างรวดเร็ว ผัวใหม่ของแม่เป็นคนขับรถบรรทุกสิบล้อของบริษัทข้างๆบ้านนี่เอง...เธอคิดขณะมองดูแม่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่ แม่เพิ่งจะอายุสามสิบสาม อยู่กับพ่อตั้งแต่อายุสิบเจ็ด เพราะฉะนั้นจึงไม่น่าแปลกใจเลยที่เวลาที่เธอแม่ลูกออกไปขายของ คนจึงมักจะนึกว่านี่เป็นพี่น้องกันมากกว่าจะเป็นแม่ลูกเสียอีก
ปีนี้นิดอายุสิบห้าปีเต็มแล้ว เรียนจบปอสี่ก็ต้องออกมาช่วยแม่ทำข้าวแกงขาย ส่วนพ่อของเธอทำงานก่อสร้าง ต้องเดินทางไปโน่นมานี่ตามแต่ผู้รับเหมาสั่ง เธอจึงอยู่กับแม่เป็นส่วนใหญ่ในบ้าน ซึ่งไม่น่าจะเรียกว่าบ้าน เพราะมันเพียงแค่เอาไม้มาตอกติดกันให้เป็นแผ่นทำเป็นตัวบ้านเปล่าๆ แล้วเอาสังกะสีมามุงเป็นหลังคา ไม่ได้แบ่งห้องอะไร เพราะฉะนั้นทุกอย่างในบ้านจึงรวมกันอยู่ในห้องแคบๆห้องเดียว เรียกว่ากินข้าวเสร็จแล้วก็รีบกางมุ้งที่เดิมได้เลย ตอนแรกเธอนอนมุ้งเดียวกับพ่อแม่ แต่พอเริ่มโตจึงถูกแยกมุ้งออกมานอนคนเดียว สงสัยว่าพ่อกับแม่อยากนอนด้วยกันเองมากกว่า บางครั้ง เธอรู้สึกว่าแม่เธอครางออกมาจากในมุ้งและบ้านโยกไปมาจนแทบพัง แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร จนเธอโตเป็นสาวและมีเพื่อนแถวๆบ้าน ซึ่งก็ไม่ได้มีชีวิตความเป็นอยู่ดีกว่าเธอเท่าไหร่ เธอก็รู้จากเพื่อนๆว่าสิ่งที่พ่อกับแม่ทำกันนั้นมันคืออะไร
"พ่อกับแม่มึงเค้าเย็ดกันน่ะสิ..." แจ๋ว เพื่อนวัยเดียวกันบอกขณะที่เธอนั่งคุยกับเพื่อนๆที่ริมคลอง หลังจากที่เธอเล่าให้ฟังในสิ่งที่เคยเห็นตอนเด็กๆ "...มึงเคยเห็นตอนเด็กๆ แต่กูเห็นอยู่ทุกวัน พี่ชายกูมันเอาผู้หญิงมาอยู่ที่บ้านด้วย แม่ง...เย็ดกันเกือบทุกคืนเลย บางทีมันเห็นว่าไม่มีใครอยู่ยังล่อกันกลางวันแสกๆเลย" นิดตาโต
"แล้วมึงรู้ได้ยังไง?..." เธอสงสัย
"กูก็แอบดูน่ะสิ..." แจ๋วตอบง่ายๆ "...ก่อนนอนมันนั่งกันเงียบๆ แต่พอทุกคนเข้านอนหมดแล้วมันก็เข้าไปอยู่กันในมุ้ง พ่อแม่กูเค้าไม่สนใจหรอก ทำงานก็เหนื่อยฉิบหายอยู่แล้ว พอหัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายเลย กูแอบดูจากมุ้งของกู ไอ้ห่าเอ๊ย..." แจ๋วสูดปาก นิดอ้าปากค้างคิดตาม...
*****************************
"เอ้า...ยืนนิ่งทำห่าอะไรอยู่..." เสียงแม่ด่าทำให้เธอสะดุ้งจากภวังค์ "...ช่วยกูยกหม้อข้าวลงหน่อย หนักฉิบหายเลย"
เธอรีบยกของขนขึ้นรถเข็น ก่อนจะวิ่งเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันและเตรียมตัวออกไปขายของกับแม่เหมือนทุกๆวัน วันนี้เธอกับแม่โชคดีเป็นพิเศษเพราะลูกค้าอุดหนุนจนแทบตักกับข้าวไม่ทัน แม่แต่งตัวสวยทุกครั้งที่มาขายของ
"มึงต้องแต่งตัวดีๆ..." แม่สอน "...เพราะถ้ามึงสวยซะอย่าง เดี๋ยวก็มีลูกค้าเข้ามาเองนั่นแหล่ะ บางทีเค้าไม่ได้อยากกินข้าวเท่าไหร่หรอก แต่เค้าอยากมาคุยกับแม่ค้าที่แต่งตัวสวยๆมากกว่า มึงจำไว้..." ก็จริงอย่างที่แม่ว่า บางคนแม่งนั่งกินข้าวจานเดียวเป็นชั่วโมงเลยไม่รู้จักหมดซะที มองไปทีไรก็เห็นทำตาเยิ้มให้ เธอเดินไปล้างจานอย่างนึกรำคาญ
"มึงกลับไปเอาถุงพลาสติกที่บ้านมาเพิ่มหน่อย..." แม่สั่ง "...กูไม่รู้นี่หว่าว่าจะขายดีอย่างนี้" เธอพยักหน้าอย่างว่าง่าย ล้างมือก่อนจะเดินกลับไปเอาถุงสำหรับใส่กับข้าวมาให้แม่
ขึ้นบ้านไป เห็นมุ้งถูกเก็บหมดแล้ว ผัวใหม่ของแม่คงเก็บหลังจากตื่นนอน ก็ยังดี...เธอคิด...ยังรู้จักช่วยเก็บบ้านเก็บช่องบ้าง คิดพลางเดินไปหยิบถุงบนหลังตู้ ได้ยินเสียงผัวใหม่ของแม่ที่เธอยังไม่รู้จักชื่อเลยอาบน้ำอยู่ เสียงเขาร้องเพลงดังลั่น เสียงหมาไม่แดก...เธอคิด แต่ทันใดนั้นวูบหนึ่ง เธอชะงักหยุดนิ่ง นึกถึงเรื่องที่แจ๋วเล่า เธอไม่เคยเห็นผู้ชายที่โตแล้วเลยว่ามันต่างยังไงกับเด็กๆ มองไปที่ห้องน้ำก่อนจะค่อยๆย่องไปที่ผนังห้องน้ำซึ่งมีรอยแตกอยู่ นิ่งซักพักก่อนจะทาบสายตากับรอยนั้น...
พ่อเลี้ยงของเธอกำลังอาบน้ำอยู่ เขาหันหลังให้ขณะที่กำลังถูสบู่ทั่วทั้งตัว ร่างที่เธอเห็นนี้มันไม่เหมือนเด็กๆที่เธอเคยเห็น มันเต็มไปด้วยมัดกล้ามจากการใช้แรงงาน แต่เธอต้องรีบอุดปากก่อนจะอุทานออกมาเพราะเห็นเขาหันหน้าให้กับรอยแยกที่ผนัง...นอกจากมัดกล้ามที่หน้าท้องที่เธอเห็นแล้ว เธอก้มดูต่ำกว่านั้น ใต้พงขนดำสนิท ดุ้นเอ็นขนาดใหญ่แกว่งห้อยไปมา มันใหญ่กว่าของเด็กที่เธอเคยเห็นนับสิบเท่า เธอคิดอย่างหวาดเสียว...
ทันใดนั้น คล้ายกับเขามองมาที่รอยแตกของผนังแวบหนึ่ง..เธอคิดอย่างตกใจ เขารู้หรือเปล่าว่าเธอกำลังแอบดูอยู่ แต่ก็เห็นเขาก้มลงใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดร่างจนแห้งตามปกติ แต่...เธอมองอย่างแปลกใจ...ไอ้ดุ้นนั้นดูคล้ายกับมันขยายขนาดใหญ่ขึ้น เธอลืมตาโพลงเมื่อเห็นเขาหันหน้ามาทางรอยแตกที่เธอแอบดูอยู่ มือกำดุ้นเนื้อแข็งปังรูดเข้าออกต่อหน้าเธอ ซักพักเธอก็ต้องตกใจแทบหงายหลัง เมื่อได้ยินเสียงเขาร้องออกมาเบาๆพร้อมกับมีของเหลวบางอย่างฉีดออกมาจากไอ้ดุ้นนั้น พุ่งเข้าใส่รอยแยกที่เธอแอบดูอยู่จนบางส่วนกระเด็นเข้าใส่หน้าของเธอ...
เธอขยับตัวออกจากที่นั่นและวิ่งลงจากบ้านไปก่อนที่เขาจะเปิดประตูห้องน้ำ หัวใจยังเต้นแรงจากภาพที่เห็น เธอเข้าใจสิ่งที่เธอเห็นได้โดยธรรมชาติและเข้าใจในสิ่งที่แจ๋วเล่า มือเช็ดใบหน้าที่เลอะคราบของเหลวที่กระเด็นใส่ มันลื่นๆเหนียวๆชอบกล เธอเช็ดมันกับกางเกงอย่างขยักแขยง แต่แปลกที่เป้ากางเกงเธอกลับมีน้ำอะไรบางอย่างซึมออกมา เธอคิดอย่างแปลกใจขณะที่เดินกลับไปหาแม่...
**********************************
"กูรู้แล้วว่าผู้ชายมันทำยังไง..." นิดรีบเล่าให้เพื่อนๆก๊วนเดิมฟังอย่างตื่นเต้น สิ่งที่เธอเห็นทั้งหมดถูกถ่ายทอดให้เพื่อนซึ่งกำลังนั่งฟังอยู่ แต่แปลกใจที่ไม่มีใครตื่นเต้นเหมือนเธอ
"มึงมีเรื่องมาเล่าให้พวกกูฟังแค่นี้เองเหรอ..." แจ๋วพูดเสียงเนือยๆ นิดงง "...แค่มึงเห็นพ่อเลี้ยงมึงชักว่าวให้ดูแค่นี้นะ กูว่า...เค้ารู้ว่ามึงกำลังแอบดูเค้าอาบน้ำอยู่ ก็คงทำให้เค้าตื่นเต้นมั๊ง..." แจ๋วบอก "...มันก็เลยแข็งขึ้นมา แล้วเป็นไง เห็นของจริง?" แจ๋วมองหน้า เธอรีบส่ายหน้า
"ใหญ่ฉิบหายเลย..." นิดบ่น "...ไม่น่าล่ะ แม่กูร้องทั้งคืนเลย เป็นกู...ตายห่าแน่ๆ"
"ตอนแรกกูก็คิดเหมือนมึงนั่นแหล่ะ..." แจ๋วบอก "..กูเพิ่งเล่าให้พวกมันฟัง เจ๋งกว่าเรื่องของมึงซะอีก" แจ๋วหันมองเพื่อน
"เรื่องอะไรวะ?" นิดอยากรู้
"กูเพิ่งโดนเอาเมื่อคืนนี้เอง..."แจ๋วกระซิบบอก "...เนี่ยยังรู้สึกว่าไอ้ดุ้นนั้นมันอยู่ข้างในอยู่เลย" แจ๋วมองเป้ากางเกงของตัวเอง
"กับใครวะ?" นิดรีบถาม
"ไอ้เวก..." แจ๋วพูดหน้าตาเฉย
"ไอ้เวก..พี่มึงเนี่ยนะ..." นิดตะโกนลั่น
"มึงไม่ต้องตกใจหรอก กูยังเฉยๆเลยแต่มันระบมไปหมดเลยว่ะ" นิดมองดูเพื่อนซึ่งนั่งถ่างขาอยู่
"มึงอยากฟังมั๊ยล่ะ?" แจ๋วถาม นิดรีบพยักหน้าตอบ..ใครจะไม่อยากฟัง...
"คืออย่างนี้..." แจ๋วเริ่มเล่า "...เมื่อคืนพ่อแม่กูไปนอนบ้านลุง ก็มีกูอยู่กับพี่กูแล้วก็อีนั่น ซักพักกูได้ยินเสียงมันทะเลาะกัน เห็นอีนั่นมันเก็บของใส่กระเป๋าแล้วเดินออกจากบ้านไป ก็ไม่เห็นว่าพี่กูจะตามไปง้ออะไรมัน แต่กูก็ไม่สนใจเพราะไม่ใช่เรื่องของกู มันจะเลิกก็เรื่องของมัน กูก็เลยกางมุ้งนอน..." แจ๋วนึกภาพ "...นอนได้ซักเดี๋ยวไอ้เวกมันเปิดมุ้งเข้ามาบอกว่านอนด้วยคน กลัวยุงกัด เพราะอีนั่นมันอาละวาดฉีกมุ้งของมันจนขาดหมดแล้ว กูก็เลยขยับตัวให้มันนอนข้างๆ...กูเคลิ้มๆจะหลับก็รู้สึกว่ามีมือมาลูบอยู่ที่ไหล่ หันไปก็เห็นไอ้เวกนอนมองอยู่ กูกำลังจะอ้าปากด่าที่มันทำให้กูตื่น มันก็บอกว่ามันนอนไม่หลับจะนวดหลังให้ กูมองหน้ามัน เป็นพี่เป็นน้องกันมา มันไม่เคยคิดจะทำอะไรให้กูเลย จู่ๆอยากเป็นพี่ที่ดีขึ้นมา กูก็ไม่ว่าอะไรเลยนอนคว่ำให้มันนวดหลังให้..."
"...ให้ตายห่า..กูไม่ได้คิดอะไรเลย เพราะกูกับมันแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ...แม่งสบายฉิบหายเลยเพราะไอ้เวกมันนวดตั้งแต่ไหล่ลงมาเรื่อยๆจนถึงหลังวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น กูน่ะ...นอนหลับตาพริ้มสบาย แต่ซักพักมันเสือกล้วงมือเข้าไปในผ้าถุง กูรีบหันมาตะครุบมือมันไว้ ยังไม่ทันด่ามันเลย มันเสือกด่ากูก่อนว่ากูกลัวห่าอะไร มันนวดบนผ้าถุงไม่ทำให้กูหายเมื่อยหรอก ต้องนวดที่เนื้อจริงๆไม่เชื่อก็ลองดู ถ้าไม่ชอบค่อยบอกมัน มันจะเลิกเอง...กูก็เลยจ้องหน้ามันก่อนจะให้มันลอง..."
"...จริงอย่างที่แม่งบอก มันสบายจริงๆว่ะ มันนวดซ้ำไปซ้ำมาที่น่อง กูขนลุกไปหมดทั้งตัวเลย...จู่ๆมันจับกูพลิกหันหน้าบอกว่าจะนวดต้นขาให้ ยังไม่ทันที่กูจะปฏิเสธ มันก็ลงไปนวดตั้งแต่ปลายตีนถึงต้นขาวนไปวนมา จนกูเคลิ้มๆจะหลับด้วยความสบาย ไม่รู้ยังไง กูลืมตามาอีกที ผ้าถุงมันขึ้นมากองอยู่บนเอวแล้ว แล้วมึงก็รู้.." แจ๋วกระซิบ "...กูนอนเคยใส่กางเกงในที่ไหน เห็นไอ้เวกกำลังมองที่ไอ้นั่นกูตาแทบถลน พอกูขยับตัวจะหนีเท่านั้น ไอ้เวกมันลงมาดึงเสื้อยืดกูออกจากหัว ไอ้ห่า..ทีนี้กูก็ไม่เหลืออะไรบนตัวเลยน่ะสิ ยกทรงก็ไม่ได้ใส่ จะดิ้นหนี มันก็ตัวโคตรหนักเลย ตอนนั้นนะกูแหกปากร้องลั่นเลย แต่มึงก็รู้ว่าแถวบ้านเรา ต่อให้มึงลงไปชักตายต่อหน้า ชาวบ้านมันก็ไม่สนใจมึงหรอก...
... กูแหกปากด่ามันตลอด แล้วรู้สึกว่ามันจับขากูแยกออกแล้วดันควยมันเข้ามา..." แจ๋วคิดอย่างสยดสยองระหว่างเล่า "...กูแหกปากร้องลั่นซอยเลย เพราะหีมันจะฉีกอยู่แล้ว ขนาดมันเพิ่งเข้ามาได้แค่นิดเดียวนะ ซักพักได้ยินมันบอกว่าเข้ามาหมดแล้ว พอกูจะลองขยับตัวดู...แม่งขยับตัวไม่ได้เลย มันตึงไปหมดทั้งง่ามขาเลย ไอ้เวกมันนอนนิ่งทับอยู่บนตัวกูซักพักแล้วมันก็เริ่มกระเด้า จนรู้สึกว่ากูหายเจ็บแล้ว แต่เริ่มเปลี่ยนเป็นเสียวแทนตอนที่ไอ้เวกมันกำลังเด้าอยู่บนตัวกูอยู่อย่างนั้น...
"...ซักพักกูเกร็งไปหมดทั้งตัว รู้สึกมันลอยๆเหมือนจะเป็นลมแต่โคตรเหนื่อยเลยว่ะ ไอ้เวกมันรีบขยับตัวเด้งควยมันเข้ามาในตัวกูถี่ยิบเลย แล้วกดตัวมันไว้บนตัวกูแน่น กูร้อนวูบเข้าไปถึงข้างในเลย รู้สึกว่าดุ้นของมันฉีดน้ำเข้ามาในร่องกูจนร้อนจี๋เลยว่ะ จนกระทั่งมันฉีดหมดแล้วนั่นแหล่ะ ถึงได้ลงจากตัวกู... เมื่อคืนไอ้เวกแม่งปีนขึ้นปีนลงอยู่บนตัวกูทั้งคืนไม่รู้กี่ที จำได้แค่ว่าทีสุดท้ายนี่ฟ้าสางแล้ว แล้วมึงรู้มั๊ย! พอตอนอาบน้ำนะ กูแทบไม่กล้าโดนหีตัวเองเลย เพราะมันทั้งแสบทั้งระบมไปหมด..."เธอมองเป้ากางเกงของตัวเอง "...เนี่ยพึ่งหายระบมนะ แต่มันยังรู้สึกเหมือนควยไอ้เวกค้างอยู่ข้างในอยู่เลยเนี่ย" เธอเล่าจนจบ นิดมองหน้า
"อีบ้า.." นิดด่าและถามแปลกใจ "...มึงไม่กลัวพ่อมึงรู้เหรอ?"
"จะไปรู้ได้ยังไงเล่า..." แจ๋วโบกมือ "...แล้วกูจะบอกอะไรให้..." แจ๋วกระซิบ "..กูชักติดใจแล้วว่ะ มันไม่เจ็บอย่างที่พวกมึงนึกไว้หรอกวะ ก็แค่แวบแรกแค่นั้น แล้วจากนั้นมึงจะไม่อยากให้มันเลิกเลย โดยเฉพาะตอนที่มันฉีดน้ำเข้ามาในตัวนะ..." เธอทำตัวสั่น "...กูรู้แล้วว่าทำไมอีนั่นแม่งถึงได้ร้องครางตลอด"
"แล้วมึงยังจะเอาอีกเหรอ?" นิดถามแปลกใจเพราะเห็นท่าทางของแจ๋ว
"ก็แล้วแต่..." แจ๋วพูดเฉย "...ถ้ามันอยาก กูก็ให้ แต่กูว่ากูโดนแน่ๆ เพราะเมื่อเช้าถ้าไม่ติดว่าพ่อแม่กลับบ้านล่ะก้อ วันนี้กูคงไม่ได้ออกมาหาพวกมึงหรอก เพราะมันทำท่าเหมือนกับว่าจะไม่ยอมให้กูลุกจากที่นอนเลย..." แจ๋วบ่น "...แต่ไอ้ห่าเอ๊ยทำที่นอนกูเปียกหมดเลย"
นิดฟังอย่างขนลุก เธอไม่ได้สนใจเท่าไหร่หรอกเรื่องที่นังแจ๋วมันเอากับพี่มันเอง แต่ที่เธอขนลุกเพราะสิ่งที่แจ๋วเล่าให้ฟังต่างหาก ถ้าเปลี่ยนเป็นเธอมีหวังเธอคงแหกปากร้องดังลั่นซอยแน่ๆ ดูนังแจ๋วก็ไม่ได้เจ็บนี่หว่าตรงกันข้ามเสือกติดใจซะอีก เธอคิดอย่างไม่เข้าใจ...
***********************************
"มึงกินเสร็จแล้วก็เอาจานไปเก็บด้วย..." แม่พูดกับเธอ "...เดี๋ยวกูจะได้ปูที่นอน วันนี้เหนื่อยฉิบหายเลย ง่วงจะตายห่าอยู่แล้ว" เสียงแม่พูดทำให้เธอมองด้วยหางตา...ง่วงจริงหรือเปล่า...ปากบอกว่าง่วงแต่เห็นแม่มองผัวใหม่ตาเยิ้ม... เธอคิดถึงเรื่องที่แจ๋วเล่าพลางเก็บจานชามที่วางอยู่กลางบ้านไปล้าง
คืนนั้นเธอนอนพลิกไปพลิกมาอย่างกระสับกระส่าย ก็จะหลับลงได้ยังไง ในเมื่อที่นอนของเธอมันไหวไปมาตามพื้นบ้านที่โยกเหมือนแผ่นดินไหว วันนี้แปลก...ทุกครั้งมุ้งที่อยู่ข้างๆเธอจะต้องรอให้ดึกกว่านี้ถึงจะเริ่มกิจกรรม แต่วันนี้...เธอคิด..นี่มันแค่สองทุ่มเอง เธอจะเดินออกไปนั่งเล่นข้างนอกก็ไม่กล้าขยับตัวแล้ว คงต้องรอให้เสร็จก่อนมั๊ง...เธอคิดขณะนอนรอ...แต่เสียงบดกระแทกและเสียงครวญครางของแม่ที่ได้ยิน บวกกับเรื่องที่นังแจ๋วเพิ่งเล่าให้ฟังเมื่อตอนเย็น มันกลับทำให้เธอเกิดความรู้สึกแปลกๆ เธอรู้สึกเงียบไปสักพักได้ยินเหมือนมีเสียงกระซิบกระซาบและเสียงขยับตัว ก่อนทุกอย่างจะดังขึ้นเหมือนเดิมแต่คราวนี้เสียงดังกว่าเดิมซะอีก เธอค่อยๆพลิกตัวหันหน้ามานอนตะแคงด้านมุ้งข้างๆด้วยความอยากรู้...แสงสว่างจากภายนอกส่องเข้ามาให้เห็นในบ้านอย่างลางๆ เธอเห็นพ่อเลี้ยงจับแม่อยู่ในท่าคลานและประกบตัวอยู่ด้านหลังแม่ สองมือจับเอวแม่ไว้และดันตัวเข้าใส่จนแม่ตัวโยกไปมาตามแรงกระแทก แต่แปลกที่ไม่เห็นแม่ว่าอะไร ตรงกันข้ามเสียงของแม่กลับแสดงถึงความสุขจากการถูกทำอย่างนั้น...
...ภาพที่เห็นกับเสียงที่เธอได้ยินมันสร้างความรู้สึกแปลกใหม่ในตัว มือล้วงเข้าไปในกางเกงนอนอย่างไม่รู้ตัว และเมื่อแตะถูกเนินเนื้อข้างล่าง เธอก็ต้องสะดุ้งเฮือกเพราะแม้จะเป็นมือของเธอเอง แต่มันรู้สึกเสียวไปทั่วทั้งเนิน ไม่เหมือนเวลาปกติที่เธอจับต้องขณะอาบน้ำเลย เสียงที่ได้ยินมันปลุกเร้าอารมณ์ที่แม้เธอจะยังเป็นเด็ก แต่ก็เข้าใจได้โดยธรรมชาติของความเป็นผู้หญิง มือที่ยังว่างอยู่ลูบไล้มาบนเนินหน้าอกที่มีเต้าแรกแย้มพลางลูบไล้แล้วเคล้นคลึงมันอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะใช้นิ้วบีบคลึงอยู่บนเม็ดทับทิมที่เพิ่งโผล่พ้นจากเต้าจนแข็งตัวชูชันสู้นิ้วของเธอ มันเป็นไปตามธรรมชาติโดยไม่ต้องมีคนสอน เธอกลั้นเสียงสะอื้นด้วยความรู้สึกที่เกิดขึ้นเพราะกลัวว่าทั้งสองจะรู้ว่าเธอแอบดูอยู่...ภาพของพ่อเลี้ยงที่ขยับตัวเร็วขึ้น มันทำให้เธอเกร็งไปทั้งตัวรู้สึกเหมือนวิ่งอย่างเหน็ดเหนื่อยจนถึงเส้นชัย มันเหมือนที่แจ๋วบอกไว้ทุกอย่าง บางอย่างซึมออกมาเปียกกางเกงและที่นอนจนทั่ว เธอหอบหายใจก่อนที่จะหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย...
******************************************
อีกครั้งที่นิดกับเพื่อนๆในก๊วนนั่งคุยกันที่เดิม....
".....แล้วกูก็หลับไปทั้งอย่างนั้นแหล่ะ..." นิดเล่าให้เพื่อนๆฟังตั้งแต่ต้น "...ไอ้ห่า!ว่าจะออกไปเดินเล่นซะหน่อย" เพื่อนๆนั่งฟังอย่างตื่นเต้น นิดหันไปมอง เห็นแจ๋วนั่งสะลืมสะลือ เธอรู้สึกว่าแจ๋วโทรมไปผิดหูผิดตา เมื่อวานมันไม่เป็นอย่างนี้นี่หว่า...
"เฮ้ย...อีแจ๋ว..." นิดเรียกทำให้แจ๋วสะดุ้ง "...เป็นห่าอะไรวะ นั่งเหมือนจะตายอย่างนั้นแหล่ะ"
"โคตรเหนื่อยเลย..." เธอพูดเสียงสั่นๆมองดูเพื่อน "...กี่โมงกี่ยามแล้ววะ ไอ้เวกมันเพิ่งปล่อยกูออกจากบ้านเมื่อกี้นี้เอง" เสียงเหมือนจะเป็นลม ทำให้ทุกคนหัวเราะ แจ๋วโมโห
"เออ..." แจ๋วอาฆาต "..พวกมึงหัวเราะดีไปเถอะ เจออย่างกูบ้างแล้วจะรู้ ส่วนเรื่องของมึง..." แจ๋วหันมาหานิด "...ไม่เห็นมีห่าอะไรเลย ก็แค่แอบดูพ่อเลี้ยงกับแม่มึงเย็ดกันแค่นั้นเอง"
"มึงเป็นยังไงบ้างวะ?" นิดถามด้วยความเป็นห่วงเพื่อน เพราะสภาพที่เห็นเหมือนนังแจ๋วจะขาดใจตายอยู่แล้ว ทำให้เรื่องของเธอดูจืดชืดเหมือนที่นังแจ๋วพูดไม่มีผิด
"ไอ้เวกมันกะจะฆ่ากูให้ตาย..." แจ๋วเล่า "...พอพ่อลงบันไดยังไม่ทันพ้นขั้นสุดท้ายด้วยซ้ำ มันรีบแก้ผ้าแล้วโดดเข้ามาเย็ดกูเหมือนตายอดตายอยาก..." แจ๋วเล่าเสียงสำลัก "...วันนี้ทั้งวัน กูโดนมันลากตัวพาไปเย็ดมุมโน้นมุมนี้ของบ้านจนทั้งน้ำของมันและก็ของกูลื่นแฉะไปหมดทั้งบ้านเลย แล้วมันก็เปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ กูยังคิดอยู่เลยว่านี่ถ้าพ่อแม่กูเสือกกลับขึ้นบ้านมาตอนนั้น มีหวังได้ลื่นหัวแตกแน่ๆเลยว่ะ" แจ๋วเล่า เพื่อนๆหัวเราะ
"มันไม่ให้มึงพักเลยเหรอวะ?" นิดถาม
"เออ..." นังแจ๋วตอบเสียงเหนื่อย "... ตายอดตายอยากจากไหนมาก็ไม่รู้ กูถามมันว่ามันไม่เหนื่อยเหรอ แม่งบอกว่าหีกูแน่นดี มันชอบ...แล้วตอนที่ให้กูพัก กูให้มันเล่าเรื่องอีนั่นที่มาอยู่ที่บ้าน เพราะมันไม่เคยเล่าให้ใครฟัง ขนาดชื่อยังไม่รู้เลย มันก็เล่าให้ฟังว่ามันเจออีน้ำหวานตอนไปทำงานในโรงงาน อีนั่นมีหน้าที่เย็บผ้าส่วนมันคอยยกมัดผ้าที่เสร็จแล้วขึ้นรถ มีอยู่วันนึง กว่ามันจะขนของเสร็จก็ดึก เค้ากลับกันหมดแล้วแต่อีน้ำหวานยังนั่งเย็บผ้าอยู่เลย เห็นว่าผ้าที่มันเย็บต้องใช้วันรุ่งขึ้น ไอ้เวกมันนึกยังไงไม่รู้ เข้าไปบอกอีนั่นว่ามันจะรอกลับพร้อมกัน อีนั่นเสือกตกลง พอเสร็จมันก็ไปส่งที่ห้องเช่าของอีนั่น ปรากฏว่าเหตุการณ์เป็นใจ เพื่อนอีน้ำหวานแม่ง ออกไปเที่ยวกับแฟน ไอ้เวกก็เลยนั่งเล่นอยู่ในห้องนั้น คุยกันไปชมกันมาคืนนั้นอีน้ำหวานก็ต้องแหกปากร้องลั่นเพราะโดนควยไอ้เวกตามระเบียบ ตั้งแต่นั้นมามันก็หาโอกาสเย็ดอีน้ำหวานมาตลอด แต่ก็ไม่ค่อยสะดวกเพราะเพื่อนอีนั่นมันอยู่ด้วย ไอ้เวกก็เลยตัดสินใจเอาอีน้ำหวานมาอยู่ที่บ้านด้วยกัน ไม่กี่วันแม่งก็โดนไล่ออกจากงานทั้งคู่เพราะมัวแต่เย็ดกันอยู่แต่ในบ้านแล้วจะมีเวลาไปทำงานห่าอะไรได้ ที่กูเคยเล่าให้พวกมึงฟังไง..."
"...อีน้ำหวานมาอยู่บ้านกูได้ซักสามเดือน จนถึงเมื่อวานนี้ มันกระซิบเรียกพี่กูแต่พี่กูเสือกบอกมันว่าไม่อยากเย็ดกับมันแล้ว อีน้ำหวานรีบถามว่าทำไม ไอ้เวกก็บอกว่าที่มันเย็ดอีน้ำหวานตอนอยู่ที่โรงงานก็เพราะมันจะได้ไม่ต้องไปเสียเงินไปตีกระหรี่ มันบอกว่าตอนนี้เบื่อแล้วเพราะมันเล่นกับอีน้ำหวานมาทุกท่าจนไม่มีอะไรใหม่ๆให้มันเล่นอีกแล้ว ถ้าอยากอยู่บ้านนี้ก็อยู่ด้วยกัน แต่ถ้าไม่ จะไปไหนก็ไป...อีนั่นก็โกรธใหญ่ หาว่าพี่กูเย็ดมันแล้วทิ้ง แล้วเก็บของเข้ากระเป๋าออกจากบ้านไปเลย..."
"...กูก็ถามมันว่ามันไม่เสียดายอีน้ำหวานเหรอ ไอ้เวกมันหัวเราะใหญ่เลย บอกว่าเสียดายทำไม มันล่อของดีอีน้ำหวานจนหมดแล้ว อีน้ำหวานจะไปไหนก็ตามใจ กูก็เลยถามว่าแล้วกูล่ะ...มันบอกว่ากลัวห่าอะไร เพราะยังไงๆกูก็ต้องมีผัวอยู่แล้ว มันบอกให้กูไม่ต้องคิดมาก เย็ดให้เก่งๆ ต่อไปเวลามีผัวจริงๆจะได้เอาใจผัวถูก" แจ๋วเล่าให้เพื่อนๆฟัง
"พี่มึงทิ้งอีนั่น..." นิดเอ่ยปาก "...ต่อไปพอมันเบื่อเย็ดมึง มันก็ทิ้งมึงเหมือนกัน"
"กลัวห่าอะไร..." แจ๋วสวนกลับ "...ต่อไปกูจะเริ่มหาแล้วว่าจะเอาใครมาเป็นผัวกูดี แล้วพอกูมีผัว ก็ไม่ต้องง้อไอ้เวกแล้ว"
ทุกคนรวมทั้งนิดฟังเรื่องที่แจ๋วเล่าให้ฟัง ต่างวิจารณ์อย่างสนุกสนาน สิ่งแวดล้อมรอบๆตัวเธอทำให้ทุกคนเห็นว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องปกติ ใครจะนอนกับใคร ใครจะเป็นผัวใคร ไม่มีใครสนใจเรื่องของคนอื่นเพราะทุกชีวิตในชุมชนนั้นต้องดิ้นรนปากกัดตีนถีบให้อยู่รอดไปวันๆ ไม่มีเวลามานั่งสนใจเรื่องของคนอื่น แม้กระทั่งพ่อแม่ ทำให้ทุกคนต้องเรียนรู้เรื่องราวต่างๆด้วยตัวเอง ถูกบ้างผิดบ้างก็ว่ากันไป...
*********************************************
"วันนี้โคตรเหนื่อยเลย..." เสียงแม่บ่น นิดเงยหน้ามอง จะบ่ายโมงอยู่แล้ว "...ข้าวเสือกไม่พอซะอีก มึงกลับไปหุงข้าวมาเพิ่มให้กูหน่อยไป เดี๋ยวโรงงานเลิกแล้วจะมีข้าวไม่พอขาย" เธอพยักหน้าอย่างว่าง่าย ลุกออกจากกะละมังล้างจานเพื่อไปหุงข้าวมาเพิ่มตามที่แม่สั่ง
สองอาทิตย์หลังจากที่แจ๋วเล่าเรื่องให้ฟัง พวกเธอก็ยังคงนัดกันที่เดิมอยู่ทุกวันและตอนนี้หัวข้อส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องของแจ๋ว...ไอ้เวกเย็ดอย่างโน้น ไอ้เวกเย็ดอย่างนี้...เธอฟังจนเป็นเรื่องปกติ คล้ายกับว่าถ้าวันไหนไอ้เวกไม่ได้เย็ดนังแจ๋ว นั่นถึงจะเป็นเรื่องแปลกประหลาด...
นิดเดินเข้าไปในครัวเพื่อก่อไฟตั้งหม้อหุงข้าวก่อนออกมานั่งฟังวิทยุที่กลางบ้านเพื่อรอให้ข้าวเดือด เสียงคนเดินขึ้นบันได
"อ้าว.." พ่อเลี้ยงอุทาน เขาพึ่งกลับจากโรงงาน "...ไม่ได้ไปช่วยแม่ขายของเหรอ?"
"ช่วย..." เธอตอบเสียงห้วนๆ "..กลับมาหุงข้าวเพิ่มเพราะมันไม่พอขาย" เธอนั่งฟังเพลงต่อ
พ่อเลี้ยงเดินไปหยิบที่นอนมาปูใกล้ๆกัน เพราะมันไม่มีที่ให้ล้มตัวนอนที่อื่น
"เหนื่อยฉิบหายเลย ขับรถติดๆกันทุกวันอย่างนี้..." เสียงเขาบ่นก่อนถอดเสื้อและล้มตัวลง "...เดี๋ยวกูจะนอนงีบนึง มึงอย่าทำเสียงโครมครามล่ะ"
นิดมองอย่างหมั่นไส้ สมน้ำหน้า กลางคืนใครไม่ยอมให้มันนอนล่ะ มัวแต่เอากับแม่เธอจนไม่ยอมหลับยอมนอน ไปขับรถกลางวันไม่หลับในตายห่าก็บุญโขแล้ว เธอนั่งจนได้กลิ่นข้าวเดือดจึงเดินไปหลังบ้าน และลดไฟในเตาเพื่อดงข้าวให้ระอุทั้งหม้อก่อนจะกลับมานั่งที่เดิม
"อุ๊บ..." เธอเซตามแรงดึงของพ่อเลี้ยงที่แอบอยู่ข้างประตู กระชากตัวเธอล้มไปบนที่นอนที่มันปูเตรียมจะนอน ขณะที่จะกลับมานั่งที่เดิม
พ่อเลี้ยงจับเธอกดไว้แน่น เข่าทั้งสองข้างทับอยู่บนขาเธอและใช้น้ำหนักตัวกดทับลงมาทำให้เธอกระดิกตัวไม่ได้
"ปล่อยกู..." เธอแหกปากดังลั่น พยายามดิ้น "...ปล่อยกูเดี๋ยวนี้"
"ปากดีนักเหรอมึง..." มันคำราม "...เดี๋ยวกูจะทำให้มึงเงียบเอง"
เธอมองดูหน้ามันด้วยความหวาดกลัว ที่ผ่านมาเธอระวังตัวมาตลอด แต่ก็เห็นว่ามันไม่ได้มีท่าทีจะสนใจอะไรเธอ
"กูรู้นะ..." มันก้มลงมาจนติดใบหน้า เธอหันหน้าหนี "...ว่ามึงแอบดูกูอาบน้ำ แล้วยังมีเสียงของมึงที่ครางดังเข้าไปถึงในมุ้งกูโน่น ตอนที่กูกำลังเย็ดกับแม่มึงอยู่" มันคำรามอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะรู้ตัว มันกระชากกระดุมเสื้อของเธอจนขาด แหวกเสื้อออกมาเห็นยกทรงสีขาวปกปิดเนินเล็กๆสองเนินที่เพิ่งดันพ้นทรวงอกออกมา เธอพยายามกรีดร้อง แล้วรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัวเมื่อพ่อเลี้ยงกระชากยกทรงของเธอออก เผยให้เห็นเนินขาวผ่องเล็กๆสองเนินที่กำลังจะขยายตัวเมื่อถึงวัยอันสมควร มือของมันพยายามลงไปปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของเธอ เธอพยายามปัดมือมันออกแต่มันก็แกะกระดุมออกจนได้และรูดซิปก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงยีนส์ของเธอและคลึงมือของมันอยู่บนกางเกงในของเธอ...
"ปล่อยกู...ไอ้สัตว์ บอกว่าให้ปล่อย..." เธอพยายามดิ้น แต่พ่อเลี้ยงมันไม่ฟังเสียง
...นิดเหงื่อแตกไปหมดทั้งตัว เธอไม่มีแรงดิ้นออกจากร่างซึ่งกำลังทับอยู่พลางนึกถึงเรื่องที่แจ๋วเล่าให้ฟัง ยิ่งทำให้เธอเกิดความกลัว เธอรู้สึกเย็นวาบอีกครั้งเพราะพ่อเลี้ยงมันกระชากกางเกงยีนส์พรวดเดียวหลุดออกจากปลายขา ทำให้เธอรีบยกมือขึ้นปิดเนินเนื้อข้างล่างอย่างรวดเร็ว แต่มันปัดมือเธอออกและดึงกางเกงในของเธอออกจากปลายขา เธอรู้สึกว่าตอนนี้ไม่มีอะไรปกปิดร่างอีกแล้ว แล้วต้องสะดุ้งสุดตัวด้วยความเจ็บเพราะพ่อเลี้ยงมันดันดุ้นเนื้อที่เธอเคยแอบเห็นเข้ามาในตัวของเธอ
"อ๊าก..." เธอแหกปากลั่นบ้านด้วยความเจ็บ
เธอดิ้นหนีจนหัวไปติดกับผนังบ้าน แล้วกรีดร้องสุดเสียงเพราะไอ้พ่อเลี้ยงมันดันดุ้นเนื้อเข้ามาในร่องของเธอจนสุดตัว เธอนอนนิ่งตัวสั่นระริกด้วยความเจ็บ มันร้าวไปหมดทั้งตัวโดยเฉพาะตรงเนินเนื้อของเธอ...
...พ่อเลี้ยงมันเริ่มขยับขึ้นลงช้าๆ จนเธอเริ่มคุ้นเคยประกอบกับน้ำที่หลั่งออกมาจากภายในทำให้มันเริ่มขยับตัวคล่องขึ้น เธอเริ่มร้องครวญครางอีกครั้ง
"โอ๊ย...เบาๆก่อน...เบาๆ.." เธอคราง พ่อเลี้ยงบดกระแทกท่อนเนื้อเบาลงตามที่ขอ
ความเจ็บในตอนแรกนั้นหายเป็นปลิดทิ้งแล้ว กลับกลายเป็นความรู้สึกบางอย่าง พ่อเลี้ยงยิ้มด้วยความพอใจพลางเร่งเร็วขึ้น เธอรู้สึกเกร็งไปหมดทั้งตัวก่อนปลดปล่อยอารมณ์ออกมาอย่างทะลักทะลาย
"อ..อ...ออกแล้ว.." มันร้องครางในลำคอ บดท่อนเนื้อจนแนบสนิทกับเนินเนื้อของเธอ ก่อนจะฉีดน้ำรักเข้ามาในร่องอย่างรุนแรง ทำให้เธอผวากอดมันแน่นอย่างลืมตัว เสียงมันหอบหายใจเหมือนเหน็ดเหนื่อยแทบขาดใจอยู่บนตัวเธอ เธอรู้สึกว่าภายในของเธอมันตอดขมิบเหมือนจะรีดเร้นน้ำรักจากดุ้นเนื้อของมันออกมาให้หมด...
นิดกอดมันไว้อย่างนั้นจนรู้สึกว่าอาการบีบรัดนั้นหายไปจึงคลายมือออก พ่อเลี้ยงค่อยๆดึงท่อนเนื้อออกจากร่องของเธอก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ น้ำเหนียวข้นไหลเยิ้มปนกับน้ำรักที่เธอหลั่งออกมาจากภายในจนนองแฉะทั่วที่นอน เธอนอนน้ำตาไหลพราก ความเจ็บเริ่มกลับมาอีกครั้ง
"ร้องไห้ทำไมวะ..." พ่อเลี้ยงพูดหัวเราะพลางลูบหัว เธอปัดมือมันออก "...ถึงมึงจะร้องไห้ให้ตายห่า ก็ไม่มีประโยชน์หรอกเพราะยังไงๆ มึงก็โดนกูเย็ดแล้ว"
"ไอ้ชั่ว..." เธอหันมาด่า "...กูจะฟ้องแม่" มันยิ่งหัวเราะเข้าไปใหญ่
"มึงจะฟ้องว่าอะไรล่ะ..." มันแสยะยิ้ม ทำให้เธอยิ่งเกลียดมันเข้าไปอีก "...ไปเรียกนังลำจวนกลับมาเดี๋ยวนี้เลยไป ให้มันมาดูไอ้น้ำที่มันล้นออกมาจากหีของมึงแล้วแฉะอยู่บนที่นอนกูนี่ แล้วกูจะบอกอะไรให้..." มันกระซิบจ้องหน้า แววตาดุ "...แม่มึงหลงกูจะตายห่า มึงกูรู้" มันหัวเราะอีกครั้ง
"มึง...มึง..." นิดแค้นจนพูดไม่ออก
"ต่อไปมึงน่าจะยอมกูดีๆ..." มันพูดเอื่อยๆ "...มึงจะโวยให้ชาวบ้านเค้ารู้เรื่องของมึงไปทำไม สู้อยู่เงียบๆอย่างนี้แล้วกูรับรองว่าจะทำให้มึงมีความสุขเท่าที่มึงพอใจเลย แต่ถ้าเรื่องมากนัก..." มันจับหน้าเธอหันไปมอง แววตาของมันน่ากลัว "...ไม่ต้องให้มึงไปฟ้องหรอก กูนี่แหล่ะจะบอกนังลำจวนเองว่ามึงน่ะแอบดูกูอาบน้ำแล้วทนไม่ไหว ก็เลยมานอนรอให้กูเย็ดอยู่บนที่นอน เอามั๊ยล่ะ..." มันขู่ "...ดูซิว่าแม่มึงจะเชื่อใคร เพราะถ้ามึงไม่เล่นด้วยแล้วทำไมน้ำของมึงมันถึงได้แฉะไปหมดอย่างนี้ แล้วที่เสื้อผ้ามึงขาดก็เพราะมึงอยากให้กูล่อซะจนไม่อยากเสียเวลาแกะกระดุมน่ะสิ...กูจะเอามึงไปประจานให้ทั่วทั้งซอยเลย มึงจะลองมั๊ยล่ะ?" พ่อเลี้ยงตะคอกถาม ทำให้เธอนิ่งเงียบ แม่จะเชื่อเธอหรือเปล่า...พลางหันไปมองที่นอนที่เอ่อนองไปด้วยน้ำรักที่เลอะบนที่นอนจนเป็นคราบ...
"มึงเข้าใจแล้วสินะ..." พ่อเลี้ยงยิ้มเมื่อเห็นเธอเริ่มเงียบ "...มึงฟ้องหรือกูฟ้องมันก็ไม่ต่างอะไรกัน เพราะฉะนั้นมึงเงียบๆไว้อย่างนี้แหล่ะ แล้วกูก็จะไม่พูดกับคนอื่นเหมือนกัน รู้กันแค่มึงกับกูเท่านั้น ตกลงมั๊ย?" มันคาดคั้น เธอนิ่งเงียบ ความที่อายุยังน้อย ขาดประสบการณ์ทำให้เธอคิดและคล้อยตามเหตุผลของมัน รู้เพียงอย่างเดียวว่าเธอไม่อยากเป็นขี้ปากของชาวบ้าน เธอนิ่งซักพักก่อนจะพยักหน้า ทำให้มันยิ้มด้วยความพอใจ
"ให้มันได้อย่างนี้สิวะ..." มันหัวเราะ "...ตอนนี้มึงรีบแต่งตัวเอาข้าวไปให้แม่มึงก่อน เดี๋ยวมันจะสงสัย เสร็จแล้วให้บอกมันว่ามึงลืมหยิบกระเป๋าตังค์มา จะกลับมาเอาที่บ้าน แล้วกูจะรออยู่ที่นี่" ทำให้เธอหันไปมองหน้ามัน เห็นมันแยกเขี้ยว
"นี่ถ้าไม่กลัวว่าแม่มึงจะสงสัย กูไม่ให้มึงลุกจากที่นอนหรอก นี่ไง..."เธอสะดุ้งเมื่อมันดึงมือเธอไปจับท่อนเนื้อที่แข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง เธอพยายามดึงมือออก แต่มันกลับกดมือเธอไว้แน่น รู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมา "...มึงรู้แล้วใช่มั๊ยว่าทำไมกูถึงให้มึงรีบกลับ แล้วอย่าต้องให้กูออกไปตามนะ...รู้เรื่องทั้งตลาดแน่ๆมึง" มันขู่อีกครั้ง เธอจึงลุกจากที่นอนด้วยความขัดยอกและระบมไปหมดทั้งตัวโดยเฉพาะบริเวณนั้น ก่อนที่จะใส่เสื้อผ้าและเข้าไปเอาหม้อข้าวไปส่งแม่ที่ตลาด...