🧡 XONLY 🧡

   "ถ้าชั้นบอกว่า ไอ้ชัยวางแผนเล่นงานนายกับน้องญาในงานเลี้ยงพรุ่งนี้ จะเชื่อชั้นไหม"
   "เชื่อ" ชาคริตตอบทันควัน
   "เชื่อค่ะ" ราชณิญาพยักหน้า
   "เราว่ามันแปลก ๆ ตั้งแต่ต้นแล้ว ไอ้ชัยมันเคยดีอย่างนั้นกับใครที่ไหน อุตส่าห์ตอบตกลงเพราะคิดว่าเผื่อมันจะกลับตัว แต่ยิ่งเห็นสายตาของมันยิ่งไม่น่าไว้ใจ" ชาคริตบอก
   "จริงค่ะ พี่ว่าชัยมองหนูด้วยสายตาหื่นกระหายตลอด" ราชณิญาเสริม
   "แล้วจะเอาไงกัน" น้ำฟ้าถาม "จะยังไปงานของมันอยู่ไหม"
   "รู้ขนาดนี้แล้ว จะไปให้มันหลอกฟันเหรอคะ" ราชณิญาถามกลับ
   "อืม เราคงไม่ไปแล้ว" ชาคริตพยักหน้า
   "ถ้านายไม่ไป ชั้นก็ไม่ไปเหมือนกัน" น้ำฟ้าบอก
   "แต่หนูขอแม่แล้วนะ ว่าวันศุกร์จะ....เอ่อ" ราชณิญาลังเล จริง ๆ เธอบอกแม่ไปว่าจะกลับดึก....หรือไม่ก็นอนค้างบ้านพี่ชาคริต ซึ่งแม่ของเธอก็เห็นดีเห็นงามด้วย "จะ....จะกลับเย็นหน่อย"
   "งั้นเราไปหาอะไรทำเล่นด้วยกันไหม" น้ำฟ้าชวน "แค่สามคน"
   ราชณิญาชำเลืองมองหน้าชาคริต ถ้าให้เธอเป็นคนเลือก มันต้องเป็น 'แค่สองคน' อยู่แล้ว แต่จะให้เธอเป็นคนปฏิเสธพี่น้ำฟ้าที่อุตส่าห์คาบข่าวแผนชั่วของไอ้ชัยมาบอกก็กระไรอยู่
   ชาคริตก็ดูกระอักกระอ่วนใจไม่น้อย
   ดูเหมือนน้ำฟ้าจะอ่านใจของคู่รักหนุ่มสาวออก "ชั้นนี่โง่เนอะ พวกนายสองคนเป็นแฟนกัน ก็ต้องอยากอยู่ด้วยกันสองต่อสองสิ ชั้นจะเสนอหน้าไปเป็น กขค. ทำไม"
   อาจจะเป็นเพราะความเจ็บปวดรวดร้าวในน้ำเสียงของน้ำฟ้าก็ได้ ที่ทำให้ชาคริตใจอ่อน    
   "น้ำฟ้ามาด้วยกันก็ได้นะ เพราะน้ำฟ้าก็เป็นเพื่อนสนิท เพื่อนเก่า....เพื่อนที่ดีที่สุดของเรา น้องญาคงไม่ถือหรอก ใช่ไหม"
   จริง ๆ คือถือ ยิ่งยัยแว่นหน้าจืด เพื่อนสนิท เพื่อนเก่า เพื่อนที่ดีที่สุดของพี่ชาคริตเคยรับสารภาพกับเธอเองว่าจ้องจะแย่งพี่ชาคริตอยู่ยิ่งควรต้องถือเข้าไปใหญ่
   แต่ก็มีความจริงใจอะไรบางอย่าง ที่ทำให้เธอเกลียดยัยพี่แว่นหน้าจืดไม่ลงจริง ๆ
   "พี่น้ำฟ้าก็มาด้วยกันก็ได้นะคะ" ราชณิญาพูดเสียงอ่อย ๆ "แต่เราก็ยังไม่ได้คิดกันเลย ว่าจะไปไหนดี"
   "อืมม" ชาคริตคิด
   "อ๋อ รู้แล้ววววว!!!" ราชณิญาร้องด้วยเสียงที่แจ่มใสขึ้น "ม่านรูด!!!!!!"
   ผั๊วะะะะะะ
   "โอ๊ยยยยยยยยยยยยย พี่น้ำฟ้าตบหนูทำไมมมมมมมมม พี่ชาคริต เพื่อนพี่แกล้งแฟนพี่อ่ะ ยอมเหรอออออออ"
   ผั๊วะะะะะะ
   "พี่ชาคริตทำร้ายร่างกายหนู!!! หนูจะไปฟ้องปวีณา!!!!!"
   "อย่าตีน้องเลย ชาคริต" น้ำฟ้าห้าม "ถ้าน้องเค้าอยากไปม่านรูดก็ปล่อยเค้าไปเถอะ เราไปที่อื่นกันสองต่อสองดีกว่า"
   "ป่ะ น้ำฟ้า"
   นั่น เข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยอีกแล้ว ทำไมนะ เธอเป็นแฟนพี่ชาคริตแท้ ๆ แต่อยู่กันสามคนเมื่อไหร่ รู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินทุกที

   สุดท้ายทั้งสามคนก็ตกลงกันได้ ว่าจะไปเดินห้างกัน
   เป็นอีกเย็นที่แสนสุข ราชณิญาเดินเกาะแขนพี่ชาคริตแนบชิดไม่มีปล่อย น้ำฟ้าเดินเคียงอยู่อีกข้าง ห่างพอให้มือไม่แตะกัน ทั้งสามพูดคุย เล่นมุก หัวเราะต่อกระซิกกันสนุกสนาน ชี้ชวนกันดูนู่นดูนี่ (ชาคริตอดคิดไม่ได้ ว่าตนเองทำไมโชคดีขนาดนี้ เมื่อมีสาวที่สวยที่สุดอันดับหนึ่งและอันดับสองในโรงเรียนขนาบสองข้าง) ตามด้วยกินชาบูกันโต๊ะหนึ่ง (แน่นอน ราชณิญานั่งข้างพี่ชาคริต น้ำฟ้านั่งอีกฝั่ง) เมื่ออิ่มหนำสำราญดีแล้ว ชาคริตกับราชณิญาก็พากันเดินพาน้ำฟ้าไปส่งบ้าน
   "บ๊ายบายยยยย" น้ำฟ้าโบกมือให้คู่รักอย่างร่าเริง "วันนี้ชั้นสนุกมากเลย ว่าง ๆ มาเที่ยวกันอีกนะ ชั้นอยากจะมาเป็นก้างขวางความรักพวกนายอีก"
   "เอาสิ มาเลย" ชาคริตยิ้ม "เราดีใจนะที่ได้ออกมาเที่ยวเล่นกับน้ำฟ้าเหมือนแต่ก่อน"
   "ชั้นก็ดีใจ......ชั้นเข้าบ้านแล้วนะ"
   "บ๊ายบายค่ะ พี่น้ำฟ้า" ราชณิญาโบกมือ
   "เอาหล่ะ บ้านญาอยู่ถัดไปอีกสามซอยใช่ไหม" ชาคริตหันมาหาราชณิญา
   "หนู....หนูขอไม่กลับบ้านได้ไหม"
   "ญา........"
   "หนูคิดดีแล้วค่ะ คืนนี้หนูขอไปนอนค้างที่บ้านพี่นะ"
   "แม่ไม่ว่าเหรอ"
   "หนูบอกแม่ไว้แล้วค่ะ....ว่าวันนี้อาจไม่กลับบ้าน"
   "อืม....งั้นบ้านพี่อยู่ไกลหน่อย เดินกลับโรงเรียนกันก่อน พี่จอดมอร์ไซค์ทิ้งไว้หน้าโรงเรียน"
   ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรกันอีกจนรถมอเตอร์ไซค์มาจอดที่หน้าบ้านชาคริต
   "บ้านพี่เหรอเนี่ย....โห หลังใหญ่จัง"
   "ก็เคยบอกแล้ว แม่พี่ทำธุรกิจ ใหญ่พอสมควรอยู่" ชาคริตบอก "แต่แม่ไม่ค่อยกลับบ้านหรอก ไม่ว่าง ทำงานตลอด ขนาดตอนพี่เข้าโรงบาลยังไม่ว่างมาเยี่ยมเลย"
   ครืดดดดด โทรศัพท์ของชาคริตดังขึ้น เมื่อทั้งคู่เดินเข้าบ้านมาได้นิดหนึ่ง
   "ไอ้เหี้ยชัยอีกแล้ว" ชาคริตหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก่อนจะกดปิดเครื่อง ไอ้ชัยโทรมาห้าหกรอบแล้วเย็นนี้
   "สงสัยแค่ชัยเขาจะโกรธแหละค่ะ ที่โดนเท"
   "คงงั้นแหละ"
   "เอ่อ...พี่ชาคริต...." ราชณิญาถามด้วยน้ำเสียงลังเล
   "หือ"
   "พี่กับพี่น้ำฟ้า......เป็นอะไรกันคะ" เธอกลั้นใจถาม กลัวเหลือเกินกับคำตอบที่จะได้มา
   "เป็นเพื่อนกัน เพื่อนสนิท" ชาคริตตอบ
   "พี่น้ำฟ้าบอกว่าพี่ชาคริตเคยบอกชอบเขา"
   "อืม" ชาคริตพยักหน้า "แต่น้ำฟ้าไม่ชอบพี่หรอก เพราะฉะนั้นญาไม่ต้องกลัว"
   "แล้ว.....แล้วถ้าพี่น้ำฟ้าชอบพี่ขึ้นมา พี่จะทิ้งหนูไหม"
   ชาคริตจ้องหน้าราชณิญา
   "ไม่" ชาคริตพูดออกมาด้วยเสียงหนักแน่น "พี่ยอมรับนะ ว่าในใจหนึ่งของพี่ยังรักน้ำฟ้าเหมือนเดิม แต่ตอนนี้ แฟนของพี่คือญา และพี่จะไม่มีวันทำให้ญาผิดหวัง"
   "ขะ ขอบคุณค่ะ"
   ชาคริตเข้าประชิดตัวเธอ รวบเอวบางเข้ามากอดแน่น และประทับจูบลงบนปากบางอย่างดูดดื่ม
   "อืมมมม" ราชณิญาหลับตาพริ้ม ปล่อยตัวไปกับรสจูบ ลิ้นเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของชายที่เธอรัก
   ปากของทั้งคู่ผละออกจากกันหลังเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ราชณิญาปาดน้ำลายออกจากมุมปากเขิน ๆ
   "หนูรักพี่ค่ะ"
   "พี่ก็รักญานะ รักที่สุด พี่จะไม่มีวันทิ้งญา" ชาคริตบอก และรู้ว่าในใจเขาคิดอย่างนั้นจริง ๆ จบแล้วกับชาคริตนักเปิดซิง ที่ฟันหญิงแล้วทิ้ง ต่อแต่นี้ไป รักของเขามอบให้สาวน้อยคนสวยตรงหน้าเท่านั้น ทั้งคู่ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะเกินกว่าจะทิ้งกันได้แล้ว
   "หนูเชื่อใจพี่ชาคริตค่ะ" ราชณิญาบอก
   "ญาแน่ใจแล้วจริง ๆ นะ" ชาคริตถาม "ถ้ายังไม่แน่ใจ จะรอไว้ก่อนก็ได้นะ"
   "ไม่เป็นไรค่ะ........หนูอยากจะได้รับความรักจากพี่แล้วจริง ๆ ว๊ายยยยยยยยยยยย"
   ได้ยินอย่างนั้น ชาคริตก็รีบช้อนมือเข้าไปใต้ขาแล้วอุ้มตัวราชณิญาขึ้นมาด้วยท่าอุ้มเจ้าสาวเข้าหอ พอหายตกใจแล้วราชณิญาก็ยกมือขึ้นคล้องไหล่เขาแบบเขิน ๆ
   "ถ้าอย่างนั้น ก็เข้าห้องหอของเรากันนะ" ชาคริตแนบหน้ากับแก้มสาวที่แดงก่ำและกระซิบข้างหู ก่อนจะเดินอุ้มเธอเข้าไปในห้องนอนของเขาที่บนชั้นสองของตัวบ้าน

   ขณะเดียวกัน
   เพล้งงงงงงง!!!!
   ไอ้ชัยขว้างโทรศัพท์ทิ้งด้วยความโมโห
   "ไอ้เหี้ยคริต มึงงงงงงงงง" มันตะโกน พลางก็เหลียวมองออกไปดูที่ห้องนั่งเล่นของบ้านมัน ชาคริตเท น้ำฟ้าเท น้องญาเท คนที่มันอยากให้มางานไม่มีใครมาเลย มีแต่อดีตสาวในสต็อคของชาคริต กับพวกแก็งค์เด็กเวร ที่ไอ้ชัยนัดไว้ว่าจะให้ช่วยกันจับน้องญาเปิดต่อหน้าไอ้ชาคริต ถ้าน้องขัดขืนมาก ๆ
   น่าเสียดายที่มิ๊งค์ไม่มา เห็นบอกว่าไปเที่ยวกับแฟนใหม่ แล้วก็ไม่สนเรื่องจะเล่นงานชาคริตด้วย แต่คนที่มันนัดมาได้ ก็มีแก้มกับสมชาติ แฟนของมัน นังเนย ที่ตอนนี้เป็นกระหรี่อยู่ในซ่องไม่ไกลจากโรงเรียน เจาะและสักทั่วตัวไปหมด โอเล่ พี่ฝ้าย สาวทรงโตในชุดนักศึกษาคับติ้ว ทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นคนที่เคยเสียความบริสุทธิ์ให้ชาคริต ไอ้ชัยรวบรวมพวกนี้มา บางคนก็ด้วยเงินจ้าง บางคน ก็ด้วยคำสัญญา ที่ว่าจะให้ได้เอาคืนไอ้ชาคริต บางคนก็ด้วยคำลวง ที่ว่าจะให้ช่วยเตือนน้องอีกคนไม่ให้ตกเป็นเหยื่อ
   แต่ไอ้เหี้ยคริตเสือกเทงานซะงั้น
   แต่เอาวะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ลองดูนี่ดีกว่า
   ไอ้ชัยหยิบกล่องที่มันแอบซ่อนไว้มุมห้องอย่างดีออกมา และหยิบการ์ดที่แปะบนกล่องกลับมาอานทวนซ้ำอีกรอบ
   'ชัยน้องรัก ถ้าชัยได้อ่านจดหมายฉบับนี้ แปลว่าเสี่ยคงจะตายไปแล้ว แต่เสี่ยก็อยากให้ชัยรู้ไว้ ว่าเสี่ยชื่นชม ในความกล้า และความอดทนของชัยนะ ที่ใส่มาในกล่องนี้ คืออุปกรณ์ที่เสี่ยพอจะมีเหลืออยู่ เสี่ยยกให้ชัยหมดเลย ใช้ให้ดีล่ะ ด้วยรัก เสี่ยต้น'
   ไอ้ชัยน้ำตารื้น ไม่เคยมีใครดีต่อมันเท่าเสี่ยต้นจริง ๆ หลังไอ้ชาคริตมันไปติดน้องญา แล้วเห็นแก่ตัวผลักไสไล่ส่ง ไม่ยอมให้มันได้เข้าไปมีส่วนร่วม ไอ้ชัยก็เคว้งคว้าง ไม่มีที่พึ่ง จนไปเจอเว็บไซต์ของเสี่ยต้น จนนำไปสู่การซื้อสินค้า ตามด้วยแชทปรึกษากันหลายเรื่อง แผนหลาย ๆ อย่างที่ไอ้ชัยวาง ก็ได้มาด้วยคำปรึกษาที่เสี่ยต้นให้มัน
   ไอ้ชัยแทบขาดใจตาย ในวันที่เว็บเสี่ยต้นโดนปิด และเบอร์ที่มันเคยโทรไปปรึกษาก็โทรไม่ติด
   โชคดี ที่ไม่นาน จดหมายฉบับนี้พร้อมกล่อง ๆ นี้ก็ส่งมาถึงมือมัน
   ในกล่องมีลูกศรสีดำสี่ห้าดอก ในคู่มือบอกว่า ถ้าเอาไปเสียบใคร จะทำให้คนคนนั้นเกิดอารมณ์อย่างควบคุมไม่ได้ น้ำมันผีพรายสกัดเย็นแบบที่มันเคยสั่งซื้อจากเสี่ยต้นสี่ห้าหลอด กับของสำคัญที่มันใช้ในวันนี้
   เครื่องหอมกำยาน ที่ปลุกอารมณ์ทางเพศ ที่มาพร้อมกำไลศักดิ์สอทธิ์ที่ช่วยคุ้มครองผู้สวมใส่จากฤทธิ์ของเครื่องหอมนั้น มันคิดว่าจะเก็บไว้เป็นไม้ตายสุดท้าย ขังชาคริตมันไว้ในห้องแล้วจุดเครื่องหอมข้างนอก ให้มันเห็นแฟนมันโดนรุม น่าจะมันส์พิลึก
   แต่เมื่อไอ้คริตไม่มา เอามาใช้กับอีพวกนี้ก็ได้ ดูสีหน้าพวกมันเหมือนจะรุมกระทืบกูที่หลอกมันมาแล้ว
   ไอ้ชัยจุดไฟใส่เครื่องหอม ก่อนจะสะบัดเขาไปในห้องนั่งเล่นสามสี่ที
   โอเล่ทำจมูกฟุตฟิตสองสามที ก่อนจะฉีกทึ้งเสื้อผ้าของตัวเองออกแล้วปรี่เข้าไปจูบปากสมชาติ แฟนแก้ม นังกระหรี่เนยกระโจนขึ้นคร่อมสมาชิกแก๊งค์เด็กเวรตัวหนึ่ง พี่ฝ้ายกระชากสาบเสื้อนักศึกษาจนกระดุมโลหะกระเด็นกระจัดกระจายไปทั่ว สมาชิกแก็งค์เด็กเวรสองตัวตรงเข้าไปดูดนมเต้าใหญ่ยักษ์
   ไม่ช้า บ้านของไอ้ชัยก็กลายเป็นสังเวียนเซ็กซ์หมู่ขนาดใหญ่
   "อืมมม ในบรรดาเด็กในสต็อคไอ้ชาคริต ใครหน้าตาดีที่สุดนะ" ไอ้ชัยถามกับตัวเอง "อีแก้มแล้วกัน ขาวดี"
   ว่าแล้ว มันก็รูดซิบกางเกงลง แล้วเดินเข้าไปร่วมการเสพสังวาสที่เกิดขึ้นในห้องนั่งเล่นของมัน

   ขณะเดียวกัน
   "แม่ ปิ้งยังไม่กลับบ้านเหรอ"
   "ลูกบอกจะไปค้างบ้านพี่ชาคริต"
   "ห๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
   "ใจเย็นน่า พ่อ ลูกก็โตแล้ว....."
   "โตบ้าอะไร ยังอยู่ ม.5 เอง"
   "ดูพูดเข้า ยังกะตอนตัวเองอายุเท่านี้ไม่ได้ทำงั้นแหละ"
   "ก็...."
   "ไหน ๆ ลูกก็ไม่อยู่บ้าน....เรามาทำกันมั่งดีกว่า"

   ขณะเดียวกัน
   "อะ อื๊อออ อื๊อออออ อื๊อออออ" เข่าของราชณิญาอ่อนยวบ หมดแรง พาตัวเจ้าของทรุดฮวบลงบนเตียงใหญ่หนา เมื่อมือของชาคริตล้วงเข้าไปใต้เสื้อนักเรียนและขยำขยี้ทรวงอกนุ่มหยุ่นใต้บราตัวหนา
   "ดะ เดี๋ยวก่อน ขะ ขอหนูตั้งตัวก่อน"
   แต่เวลาตั้งตัวไม่มีให้ มีแต่แรงบีบเคล้นที่หนักหน่วงเร้าอารมณ์ยิ่งขึ้นกับริมฝีปากร้อน ๆ ที่ทาบประทับลงมาบนเปลือกตา หางคิ้ว แก้มซ้ายขวา ก่อนจะไปลงเอยอีกครั้งที่ริมฝีปากอิ่ม
   "อะ อืมมมม" เป็นอีกจูบที่ร้อนแรง ดูดดื่ม และเป็นอีกครั้งที่มืออุ่น ๆ ลูบไล้ตามผมยาวสยายลงไปบีบนวดที่บั้นท้ายกลมกลึงของเธอ
   จูบเลื่อนต่ำจากปากนุ่มลงคู่คางและลำคอยาวระหง ที่ชาคริตดูดเม้มทิ้งรอยไว้สามสี่รอยก่อนจะเลื่อนลงไปที่กระดูกไหล่ ที่ปกติปกปิดไว้โดยเสื้อนักเรียนตัวขาว ที่บัดนี้ถูกปลดกระดุมออกหมดแล้วและค่อย ๆ ไหลเลื่อนลงไปตามหัวไหลกลมกลึง
   อกอิ่มกระเพื่อมเล็กน้อยใต้บราสีขาวตัวหนา ตามแรงสะดุ้งของเจ้าของ ชาคริตรีบมุดหน้าลงฟอนเฟ้นเนินอกที่โผล่ขึ้นมาเหนือบรา ขณะที่มือก็ตระกองกอดรัดรอบเอวบางคอดกิ่ว
   ใหญ่ ใหญ่จริง ๆ ไม่ถึงกับมโหฬารแต่ก็นับว่าใหญ่
   แต่สำคัญกว่าใหญ่คือนุ่มหยุ่น สู้มือชนิดไม่มีใครเทียบ!
   "อืมมมมมมม ญาาาาาาาา" ชาคริตครางด้วยความอิ่มเอมเมื่อได้สูดกลิ่นเหงื่อสาวผสมน้ำหอมอ่อน ๆ จากร่องอกเนียน
   เสื้อนักเรียนถูกเหวี่ยงลงไปกองกับพื้น ตามด้วยยกทรงสีขาวบริสุทธิ์เหมือนเจ้าของ ที่หลุดผั๊วะออกมาทันทีที่มือของชาคริตเคลื่อนผ่าน ปลดปล่อยปทุมถันให้กระเพื่อมไปมาได้เต็มที่ ยอดอกสีชมพูใสชูชันรับอากาศที่พรูเข้ามาสัมผัส
   ไก่อ่อนตัวสวยผู้ไร้ประสบการณ์ถูกดันให้นอนราบลงไปบนที่นอนนุ่ม ผมดำยาวสยายที่หลุดออกจากหางม้าทรงนักเรียนแล้วแผ่เป็นผืนพรมรองรับแผ่นหลังเปลือยเปล่า
   ปากอุ่นเข้าตีตราจองทรวงอกนุ่มที่เต็มไม้เต็มมือ ราชณิญาบิดเร่าด้วยความเสียวสุขที่ริมฝีปากร้อน ลิ้นนุ่ม และมือที่เชี่ยวชาญประเคนให้ด้วยความหนักแน่นแต่อ่อนโยน นี่ต่างจากตอนที่เธอถูกไอ้โฮมกับไอ้ว่านรุมเล่นงานโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าพี่ชาคริตจะสัมผัสเธอที่ใดด้วยอะไรก็ทิ้งไว้แต่ความร้อนเร่ารุนแรง สุขสม แต่ไม่เติมเต็ม กระตุ้นให้เธอเรียกหามากขึ้นไปอีกด้วยเสียงร้องครวญครางแว่วหวานที่หลุดออกมาจากปากสวยโดยไม่ทันตั้งตัว
   สมดังสมญานามคลิตอริสฮันเตอร์ มือข้างที่ว่างจากการขยำขยี้ทรวงอกนุ่มพุ่งฉวัดเฉวียนลงไปผ่านกระโปรงที่ถูกปลดตะขอไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ สอดเข้าไปในกงเกงในและคว้าหมับไปที่ติ่งเสียว
   "อื๊ออออออออ" ราชณิญาตาเหลือก อ้าปากค้าง สมองขาวโพลนไปด้วยความเสียวที่พุ่งวาบขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว ชาคริตฉวยจังหวะผงกหัวขึ้นมาจากทรวงอกและจูบปากที่เผยอของเธออีกครั้ง
   กรรโจมตีจากสามจุดพร้อมกันนี้มากไปสำหรับราชณิญา เธอส่งเสียงอู้อี้ในคอ ตาเหลือกโพลง ร่างเกร็งสั่นสะท้านไปทั้งตัว น้ำใส ๆ ไหลท่วมจากร่องรัก
   "พะ....พี่ชาคริต" สาวสวยอ้าปากพะงาบ ๆ ทันทีที่ปากเป็นอิสระจากจูบของหนุ่มคนรัก ชาคริตผละร่างจากเธอนิดหน่อย ถอดเสื้อผ้าของตนเองออก และพุ่งกลับมาเล่นงานเธออีกรอบ
   ร่างสูงบางผวาเฮือกเมื่อลิ้นรอนโลมเลียผ่านยอดปทุมถันที่ชูชันอีกครั้ง ชาคริตจับท่อนล่างเธอยกสูงขึ้นหน่อย และรูดกระโปรงกับกางเกงในออกในครั้งเดียว ก่อนจะเหวี่ยงทิ้งไป
   ในที่สุด น้องญาของเขาก็เปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้าเขาแล้ว......ไม่สิ ไม่ถึงกับเปลือยเปล่า ถุงเท้านักเรียนคู่ขาวยังติดเท้าเธออยู่ เขารีบมุดไปจัดการ ถือโอกาสจูบที่นิ้วเท้าเล็กน่ารักของเธอทีละนิ้ว และตวัดลิ้นผ่านขาอ่อนเนียน ๆ ไปพร้อมกัน ก่อนจะกลับมาเชยชมความงามที่ไร้เสื้อผ้าใด ๆ ปกปิดให้เต็มตาอีกครั้ง
   "พี่ชาคริต...." ราชณิญาครางเสียงสั่น ใบหน้าสวยใสสั่นสะท้านไปด้วยความเสียวสวาทที่ผสมกับความหวาดหวั่น
   สีหน้าของสาวที่กำลังจะเสียตัว
   ชาคริตลืมไปแล้วว่าเขาเสพติดสีหน้าแบบนี้ขนาดไหน
   อยากเห็นอีกหลาย ๆ รอบ
   ขอถ่ายเก็บไว้ได้ไหม
   ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่เอาแล้ว ไม่เห็นแล้ว เขาจะเก็บภาพสีหน้าวินาทีสุดท้ายที่ยังเป็นสาวพรหมจรรย์ของราชณิญาไว้ในความทรงจำอย่างเดียว
   และนี่คงจะเป็นครั้งสุดท้าย ที่เขาได้เห็นภาพนี้ เพราะต่อจากนี้เขาจะรักมั่นคงต่อเธอคนเดียว
   "ญา.....ญาสวยมากเลยนะ" ชาคริตกระซิบ และค่อย ๆ เอนตัวเข้าหาร่างบางของเธอ
   "พูดเหมือนเพิ่งรู้งั้นแหละ หนูสวยอยู่แล้ว..." นั่น....ปล่อยว่างแป๊ปเดียวกลับมาต่อปากต่อคำได้แล้วสินะ
   "พี่รักญานะ" ชาคริตกระซิบที่ข้างหูเธอด้วยความจริงใจ
   "หนูก็รักพี่ค่ะ"
   "งั้น.....พี่ขอนะ"
   "ไม่ให้ หนูเปลี่ยนใจแล้ว กลับบ้านดีกว่า ยังไม่อยากเสียตัว...." แววซุกซนในประกายตาของเธอและสีหน้าทะเล้นที่เธอชอบทำเวลาเล่นมุก 18+ บอกเขาว่าเธอไม่ได้พูดจริงหรอก แต่ชาคริตก็อดผงะไม่ได้
   ถ้าเธอพูดจริง เขาจะปล่อยเธอไปไหม
   ใจของเขาบอกว่าปล่อยสิ แต่น้องชายที่ขยายตัวเต็มที่กำลังจะระเบิดบอกว่ายังไงก็ต้องเสียบ
   "อิอิ หนูล้อเล่นนะ มาเถอะ หนูพร้อมแล้ว" เสียงพยายามร่าเริง แต่ความสั่นเครือที่แฝงมาก็บอกชาคริตว่าราชณิญาหวาดกลัวไม่น้อย
   เขาหอมแก้มเธอเบา ๆ ทีหนึ่ง และจ้องลึกไปในตาคู่งาม มือวางลงบนอกหยุ่นใหญ่ ไม่ใช่เพื่อขยำขยี้ แต่เพื่อสัมผัสกับหัวใจที่เต้นรัวถี่ "ไม่ต้องกลัวนะ ญา"
   ราชณิญาพยักหน้าเบา ๆ ให้กับความอบอุ่นที่เขามอบให้
   เธอไว้ใจเขา
   พร้อมที่จะเป็นของเขา
   แต่ก็อดกลัวไม่ได้อยู่ดี
   ริมฝีปากประทับลงมาเป็นจูบที่ดูดดื่มอีกครั้ง มืออุ่นเริ่มปลุกเร้าอารมณ์ของเธออีกรอบ ใจที่สะท้านรัวเร็วด้วยความตื่นเต้นผสมตื่นกลัวของเธอรัวระบำเร็วถี่ยิ่งขึ้นไปอีกด้วยความเสียวจนสุดขั้วหัวใจ เมื่อปากอุ่นผละจากริมฝีปากของเธอลงไปดูดเลียที่รอบทรวงอกทั้งสองข้าง ไล่ไปที่สะดือเรียวลึก ลิ้นหนาม้วนเป็นวงทิ่มแทงเข้าไปในร่องรูสะดือทำเอาเธอเสียววูบจนสั่นสะท้าน
   แต่เทียบไม่ได้เลยกับเมื่อเขาไปถึงที่กลีบดอกไม้ที่ปิดสนิทของเธอ
   "อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" ลิ้นนุ่มตวัดผ่านตุ่มสวาท ราชณิญาสะดุ้งจนนมกระเพื่อม "เสียววววว พี่ชาคริต"
   ชาคริตได้ยินดังนั้นยิ่งได้ใจ รุกเร้าเธอหนักหนายิ่งขึ้นด้วยลิ้นและมือทั้งสองข้าง ดื่มด่ำกับความฉ่ำหวานจากร่องรักของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะค่อย ๆ แลบลิ้นแทงเข้าไปในรูสวาท
   "อึ๊ยยยยยย อ๊าาาาาาา สะ เสียว เสียว ไม่ไหวแล้ว อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย" ราชณิญากรีดร้องลั่น ขาอ่อนที่รัดรอบคอชาคริตสั่นสะท้าน มือปาดป่ายมั่วไปหมด
   ชาคริตบรรเทาจังหวะการรุกลงนิดหนึ่ง และเอาสองนิ้วดันให้กลีบรักที่ปิดสนิทอ้าออกเล็กน้อย
   สวยมาก
   ร่องรักของสาวบริสุทธิ์ ยังเห็นเยื่อพรหมจรรย์ชัดเจน
   เขานึกถึงครั้งที่เขาเปิดซิงมิ๊งค์ หัวหน้าวงนางรำ ครั้งนั้น เขาเอานิ้วเกี่ยวแรงเกินจนเลือดเธอเริ่มไหลเป็นสายตั้งแต่ยังไม่ได้เสียบ
   กับญาเขาจะไม่พลาดอย่างนั้น
   เขาจะดื่มเลือดพรหมจรรย์ของเธอด้วยแก่นกายที่แข็งแกร่ง
   ชาคริตดันตัวขึ้นอีกครั้ง จับขาราชณิญาแหกกว้างออกเต็มที่ แล้วค่อย ๆ สอดสะโพกเขาหว่างขาทั้งสองข้าง
   ราชณิญาหลับตาปี๋ หอบหายใจรัวถี่ สีหน้าฉ่ำเยิ้มด้วยความสุขสมที่ถูกประดังประเดให้
   "อือออ พี่ชาคริตตตต" เธอคราง เมื่อแก่นกายใหญ่ร้อนจ่อเข้าไปที่ร่องรักของเธอ
   "ญา พี่ขอนะ"
   "ค่ะ"
   "อื๊ออออออออ" ปลายหัวหยักใหญ่ค่อย ๆ ดันกลีบดอกไม้ให้บานอ้าออก กลืนกินปลายท่อนเอ็นเข้าไปอย่างช้า ๆ
   "ซี๊ดดดดด" ชาคริตกัดฟันเมื่อเผชิญกับความคับแน่นที่บีบเคล้นปลายหัวของน้องชาย
   "อื๊ออออออ"
   ถึงแล้ว เป้าหมาย แท่นทวนดันตัวเข้าไปจนชาคริตรู้สึกถึงบางอย่าง ที่มากั้นขวางเอาไว้ เยื่อพรหมจรรย์
   ผ่านมาเกือบปีแล้ว เกือบลืมไปแล้วว่าได้เปิดซิงสาวมันยอดเยี่ยมแค่ไหน
   เขาหยุดการเคลื่อนไหว ปล่อยให้ราชณิญาได้ปรับตัวกับความใหญ่โตที่รุกล้ำร่างของเธออยู่ชั่วครู่ ก่อนจะเริ่มเอามือจับที่ฐานท่อนเอ็นแล้วเขย่าช้า ๆ อีกมือก็บีบนวดที่อกนุ่มและหัวนมที่แข็งปั๋ง
   "อื๊อออออ อ๊ายยยยยย พี่คริต อูยยยย เสียว อื๊ออออ" ราชณิญาร้อง ชาคริตปิดปากเธอด้วยจูบที่เร่าร้อนรุนแรงและยาวนาน
   "อื๊อออ ฮือออ หนูไม่ไหวแล้ว พะ พี่ชาคริตใส่เข้ามาเถอะ ฮืออออ" ราชณิญาครางด้วยเสียงสั่นเครือเมื่อปากตัวออกจากปากของชาคริตได้
   "เจ็บไหม" ชาคริตถาม
   "เจ็บค่ะ แต่มันก็ อื๊อออออ" แรงที่ชาคริตจับแก่งกายปัดป่ายไปมาน้อย ๆ ถูไปมากับติ่งเสียวและผนังร่องรักส่วนหน้าทำให้เธอจะคลั่งอยู่แล้ว
   "งั้นทนนะญา"
   "เจ็บนิดเดียว อื๊ออออ เจ็บนิดเดียว" ราชณิญาคราง เหมือนจะบอกตัวเองมากกว่าบอกพี่ชาคริต
   ชาคริตดันตัวเดินหน้าไปอีกช้า ๆ เยื่อบาง ๆ ที่ขวางกั้นเริ่มตึง
   สำหรับราชณิญา นั่นคือเยื่อบาง ๆ ที่ล้ำค่า ที่ทำหน้าที่ปกป้องความสาว ความสด ความใสสะอาด ความซิงของเธอ ศักดิ์ศรีและคุณค่าของลูกผู้หญิง พรหมจารีย์อันสูงค่า
   แต่สำหรับชาคริต เยื่อพรหมจารีย์มีไว้พุ่งชน!!!
   กีก!!!!!
   "อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   ชาคริตดันตัวถอยหลังมานิดหนึ่ง ก่อนจะทะลวงเข้าไปอีกรอบจนสุดโคน แก่นกายชำแรกทะลุผ่านความซิงของราชณิญาเข้าไปจนชนส่วนลึกที่สุดของเธอ
   "โอ๊ยยยยยย เจ็บ เจ็บ เจ็บ ฮือออออ พี่ชาคริต หนูเจ็บบบบบบ" ราชณิญาครวญคราง น้ำตาไหลพราก เลือดแดงฉานไหลเป็นสายออกจากบริเวณที่ทั้งสองเชื่อมต่อกัน เธอทำใจไว้แล้ว ว่าต้องเจ็บ แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะเจ็บเหมือนร่างถูกฉีกเป็นสองส่วนขนาดนี้ "ฮือออออ ใครมันบอกเจ็บนิดเดียววววว"
   "ซี๊ดดดด อูยยยยยย ญา พี่ขอโทษนะ อูยยยยย แต่ของญาตอดพี่มากเลย" ชาคริตกัดฟันสู้กับความเสียว สัญชาตญาณเรียกร้องให้เร่งเดินหน้าซอยให้เต็มที่ไปเลย เดี๋ยวหญิงก็เสียวไปเอง แต่ความเป็นสุภาพบุรุษบอกว่าต้องปลอบโยนน้องญาสุดที่รักก่อน
   "ฮืออออ ไม่ต่งไม่ตอดแล้ว มันแน่น มันเจ็บ อื๊ออออ อย่าเพิ่งขยับบบบบ" ชาคริตไม่ได้ตั้งใจขยับ แค่กระตุก แต่กระตุกแค่นั้นเธอก็เจ็บจนหน้ามืด
   ชาคริตจูบน้ำตาออกจากตาคู่งามทั้งสอง จูบแก้มจูบปากปลอบใจบรรเทาเจ็บให้เธอ ในใจก็ต้องกัดฟันนับหนึ่งถึงร้อย สะกดเอวไว้ไม่ให้รัวได้ดั้งใจปรารถนา
   จนลมหายใจสาวเริ่มยาวขึ้น เขาจึงเริ่มถอยร่างออกมานิดหนึ่ง
   "อะ อ๊ายยยยย ฮือออออ" ราชณิญาคราง แต่ไม่ช้าเสียงสะอื้นจากความเจ็บก็เปลี่ยนเป็นเสียงครางแห่งความเสียวเมื่อชาคริตดันตัวกลับเข้าไป
   แทงเข้าออกได้สี่ห้ารอบ ก็เริ่มรู้สึกว่าร่างบางเริ่มขยับตามจังหวะของเขา สีหน้ายับย่นยู่ยี่ด้วยความเจ็บปวดเริ่มผ่อนคลายและกลายเป็นเสียวสยิว ร่างที่สั่นสะท้านเกร็งด้วยอารมณ์ใคร่
   "อือออออ พี่ชาคริตตต มันเสียยวววววว มันแน่น อืออออออ"
   ถึงจุดนี้ชาคริตเริ่มรัวเอวไม่ยั้ง ราชณิญากัดฟันร้องซี๊ดดดดดดยาว แต่ร่างกายขยับเคลื่อนไหวตามจังหวะของชาคริตอย่างรู้งานแล้ว ผมดำยาวสยายไหวสะบัดตามทำนองแห่งกามกิจ ทรวงอกใหญ่กระเพื่อมทุกครั้งที่เนื้อกระทบเนื้อ
   "ซื๊ดดด ญา สุดยอดดดดด"
   "อ๊าาาาาา พี่ชาคริต พี่ชาคริต อื๊อออออออออ" ร่างในอ้อมแขนเกร็งตัว ชาคริตรู้สึกได้ว่าเขากำลังจะส่งเธอขึ้นสวรรค์แล้ว
   "ญา จะแตกแล้วเหรอ"
   "งื๊อออออ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย" ราชณิญาไม่ตอบ แต่สะบัดหน้าอย่างรุนแรง ร่องเสียวที่สุดแสนจะคับแน่นบีบรัดจนชาคริตแทบจะทนไม่ไหว
   "แฮ่ก ๆ ๆ ๆ ๆ" ราชณิญาหอบด้วยความเหน็ดเหนื่อยหมดแรง แต่ชาคริตไม่ปล่อยให้เธอได้พักนาน เขาคว้าเอวคอดกิ่วแล้วเริ่มทิ่มทะลวงเธอเข้าไปอีกครั้ง
   "อื๊อออออ แอรรรรร๊" ราชณิญาตาเหลือกโพลงจากแรงรักครั้งใหม่ อาาาาาาาา เคยมีคนบอกว่าผู้หญิงสวย สวยที่สุดเมื่อถึงจุดสุดยอดไปแล้ว และกำลังจะถึงอีกรอบ น่าจะจริงซะด้วยแฮะ
   "โอ๊ยยยยยย พี่คริต ฮืออออออ หนูเสียว เสียว อื๊ออออออ"
   "อูยยยย ญา"
   "อึ อื๊ออออ"
   "ญา ญา พี่จะแตกแล้ว อืออออออ"
   "อูยยยย อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยย"
   "แตกพร้อมกันนะ อื๊ออออออ"
   ชาคริตตะปบเข้าเต็มสองเต้มแล้วบีบเคล้นเต็มที่ขณะที่ท่อนล่างก็รัวเอวถี่ยิบ
   "อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   "อื๊อออออ"
   ชาคริตร้องครางออกมาสุดเสียงและปลดปล่อยชาคริตน้อย ๆ นับล้านเข้าสู่ร่องสาวที่เกร็งตัวบีบรัด

   "แฮ่ก ๆ ๆ ๆ" ชาคริตทิ้งตัวลงนอนข้างราชณิญาและกระชับร่างรุ่นน้องสุดที่รักมาไว้ในอ้อมกอด
   "พะ.....พี่ชาคริต" สาวสวยเงยหน้ามองชาคริตด้วยตาที่ชื้นน้ำตา "จะไม่ทิ้งหนูใช่ไหม"
   ชาคริตจ้องตาน้องกลับ ไม่คาดว่าจะได้พบคำถามนี้เร็วขนาดนี้
   และเขาปฏิเสธไม่ได้ ว่าความคิดแว่บแรกที่พุ่งแซงเข้ามาในหัวเป็นความคิดที่น่ารังเกียจ
   ในใจส่วนหนึ่งของเขารู้สึกจริง ๆ ว่าสาวที่นอนเปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมแขน ร่องสวาทบานอ้า น้ำเชื้อของเขายังไหลทะลักออกมาไม่ขาดสายปนกับเลือดพรหมจรรย์ มีค่าน้อยกว่าสาวบริสุทธิ์ที่เขาอุ้มเข้าห้องมาเมื่อชั่วโมงก่อน
   ชาคริตรีบผลักความคิดเลวทรามออกไปจากหัวแล้วจูบปากราชณิญาเบา ๆ "พี่รักญาที่สุด และพี่จะไม่มีวันทิ้งญา"
   "หนูเชื่อพี่นะคะ....อย่าทำหนูผิดหวังนะ"
   "ไม่มีวัน" ชาคริตย้ำ ทั้งกับน้องญา และกับตนเอง

   สายตาชำเลืองไปมองน้ำกามที่ยังหลั่งไหลเป็นสายออกจากร่องสวาทอีกครั้ง สมแล้ว ที่เขาไม่ได้ชักว่าวเลยนับจากออกจากโรงพยาบาลมา ชาคริตเริ่มคิดว่าเขาควบคุมอารมณ์ส่วนนั้นได้แล้ว ไม่ใช่ว่าไม่อยาก แต่เขาควบคุมความอยากของตัวเองได้ดีขึ้น
   แต่น้องญาอยู่ตรงหน้า ใจแข็งแค่ไหนก็คงคุมไม่อยู่  
   
   ตีสองกว่า ๆ ชาคริตจึงได้ประคองร่างราชณิญาเดินโซซัดโซเซออกจากห้องน้ำมา
   "พี่ชาคริตอ่าาาา" ราชณิญาครางต่ำ ๆ เสียงเบาเหมือนจะขาดใจตาย "แกล้งหนู"
   "ก็มันยังไม่สะอาด" ชาคริตแก้ตัว
   "ก็แตกใส่อีกเรื่อย ๆ....มันจาสะอาดได้ไง อืออออ" ตอนนี้น้ำที่ไหลลงตามหว่างขาเธอยังมีน้ำอสุจิปนกับน้ำเปล่าอยู่เลย
   "บนระเบียงอีกสักยกไหม" ชาคริตถามและพยักเพยิดไปทางระเบียงห้องนอน
   ราชณิญารีบทิ้งตัวลงบนเตียง
   "หนูตายดีกว่า คร่อก"
   ดูมันทำ เตียงเปียกหมดแล้ว!!!
   แล้วนี่สลบจริงหรือแกล้งหลับเนี่ย ช่างเถอะ ชาคริตเอาผ้าเช็ดตัวเช็ดร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยแห่งความรักของราชณิญาจนแห้งสนิท ก่อนจะ ล้มตัวลงนอนเคียงข้างและตระกองกอดเธอแน่น
   "ญา....."
   "หือออออ"
   "อีกรอบเถอะ"
   "อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   
   ราชณิญาได้หลับไปจริง ๆ ประมาณตีสามครึ่ง
   ตีสี่ สองหนุ่มสาวนอนหลับใหลไปในอ้อมกอดของกัน
   แต่ที่ชั้นล่าง กลอนประตูอย่างดี ล็อคแน่นหนาราคาแพงที่ปกป้องคุ้มครองบ้านหลังใหญ่ส่งเสียงดังแก๊ก และบานประตูค่อย ๆ เปิดออกอย่างช้า ๆ
   
      
    

จบที่ตอนนี้ก็ถือว่าแฮปปี้เอนดิ้งดีนะครับ

แต่มีคนเปิดประตูมาไม่แม่ก็นายชัย

อยากเห็นบทเรียนของนายชัย ว่าการคิดร้ายผู้อื่นต้องได้รับผลจากการกระทำอย่างไร

แน่นอนครับ...ให้ทุกข์แก่ท่าน...ทุกข์นั้นถึงตัว...ไม่วันใดก็วันหนึ่ง

ในที่สุดก็โดนจนได้

ใครมาครับเนี่ย ดกป่านนี้ หรือจะเป็นน้ำฟ้า แต่นายชัยจะได้นับผลอะไรจากการกระทำบ้างครับ

ชาคริตจะเจออะไรบ้าง

ทำไมวัยรุ่นยุคใหม่มีแต่ชั่วช้าชอบโทรมหญิง

ในที่สุดก็เย็ดด

ในที่สุดชาคริตก็ได้เปิดซิงแซงเจ้าชัยผู้มากเล่ห์แต่มันจะจบแค่นี้หรอ

ใคร ๆ มาขัดจังหวะเนี่ย กำลังจะเบิ้ล

หรือว่าเป็นไอ้ชัย?

ในที่สุดก็เรียบร้อย...

ใครมาขอร่วมวงด้วย

ในที่สุดก็เรียบร้อย โดนจนได้ แ้วใครมาขัดจังหวะละเนี่ย

ฉากเปิดประตูนี่ลุ้นสุดอะ ว่าชัยจะมาจัดการต่อ รึน้ำฟ้าจะมาแจม555