รางวัลของคนชั่งฝัน

[apinyaporn]

สวัสดีค่ะ ตอนนี้ต้นเล่าเรื่องที่แอลเอประเทศสหรัฐอเมริกาบ้างนะคะ คุณพ่อต้นก่อนที่จะแต่งงานกับคุณแม่ท่านทำงานอยู่ในประเทศแถบตะวันออกกลางจนเก็บเงินได้ประมาณหนึ่งท่านจึงอยากทำตามความฝันของตัวเองคือการไปใช้ชีวิตอยู่ในสหรัฐอเมริกาค่ะ ท่านเล่าให้ฟังว่าเคยทำงานเป็นช่างซ่อมเครื่องทำความเย็นในแคมป์ของพวกฝรั่งอเมริกันในสมัยสงครามได้คุยได้มีเพื่อนเป็นพวกทหารสหรัฐเกิดเป็นแรงบันดาลใจว่าจะต้องหาทางไปบุกเบิกตั้งรกรากในสหรัฐให้ได้


ตอนช่วงหลังสงครามเวียดนามมีวงหมอลำชื่อดังแถวๆบ้านจะเดินทางไปแสดงในประเทศสหรัฐอเมริกาตอนนั้นคุณพ่อต้นกลับมาจากตะวันออกกลางมีเงินเก็บประมาณหนึ่งซึ่งท่านได้มอบให้คุณปู่คุณย่าไว้แล้วจึงลองไปทำวีซ่าปรากฏว่าผ่านจึงเดินทางไปกับวงหมอลำนั้นด้วย ที่แรกที่ไปก็คือมลรัฐแคลิฟอร์เนียเมืองลอส แองเจลิส พอไปถึงแล้วพบว่ามีคนไทยคนลาวและกัมพูชาอาศัยอยู่ที่นี่มากเมื่อวงหมอลำนั้นจะย้ายไปแสดงที่เมืองอื่นท่านก็ไม่ได้ตามไปด้วยขอปักหลักอยู่ที่แอลเอเลยจนกระทั่งเลยกำหนดเวลาขอเข้าเมืองเลยกลายเป็นโรบินฮู้ดในที่สุด(บุคคลเข้าเมืองผิดกฏหมาย) ระหว่างนั้นก็ทำงานทุกอย่างหนักเอาเบาสู้จนเก็บเงินได้พอจึงจ้างคนกัมพูชาแต่งงานจนได้เป็นพลเมืองของประเทศนั้น เมื่อกลับประเทศได้ก็กลับมาหาคุณปู่คุณย่าที่ขอนแก่นจนได้เจอกับแม่ของต้นแล้วก็แต่งงาน ต้นจำได้ตั้งแต่ตอนเด็กๆว่าคุณพ่อบินไปบินกลับเพราะเริ่มลงทุนทำร้านอาหารกับเพื่อนที่แอลเอแล้ว


เรื่องที่จะเล่านี่คือตอนที่ต้นอยู่มหาวิทยาลัยแล้วค่ะช่วงปิดเทอมเคุณพ่อพาพวกเราพี่น้องไปช่วยทำงานในร้านหาประสบการณ์ด้วย ร้านของคุณพ่อต้นอยู่ห่างจากใจกลางเมืองออกมาพอสมควรแถบบนั้นเรียกว่าลองบีชมีคนกัมพูชาอาศัยอยู่เยอะคนแถบนั้นชอบอาหารไทยกันมาก


ที่ร้านของคุณพ่อมีพ่อครัวชื่อน้าชาญ น้าชาญเป็นพ่อครัวเก่าแก่ทำงานอยู่กับคุณพ่อต้นมานานและเป็นหุ้นส่วนร้านด้วย น้าชาญมีบ้านอยู่กับลูกเมียแถบลองบีชใกล้ๆกับร้านและมีบ้านแบ่งห้องให้เช่าในแถบไทยทาวน์ใกล้กับย่านฮอลลีวู้ด ห้องเช่าของน้าชาญขึ้นชื่อว่าสะอาดและราคาค่าเช่าถูกมากคิดค่าเช่าแค่เดือนละสามร้อยเหรียญต่อห้องเท่านั้นและแกยังใจดีเป็นกันเองกับผู้เช่าอีกด้วย


ปิดเทอมนั้นมีเพื่อนที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับต้นไปทำงานแบบพวกโครงการเวิร์คแอนทราเวล โดยที่โครงการเขาจะหาที่ทำงานให้ดูแลเรื่องค่าตอบแทนให้แต่ค่าใช้จ่ายในการเข้าร่วมโครงการก็สูงพอสมควรจึงมีแต่พวกคุณหนูที่อยากจะไปลองลำบากลองทำงานอยู่ในต่างแดนทดสอบการใช้ภาษา มีเพื่อนที่อยู่คณะเดียวปีเดียวกับต้นไปกันสามคนชื่อหนิงแบมและโน้ต โครงการเขาจัดหาที่ทำงานให้กลุ่มเพื่อนของต้นที่ยูนิเวอร์แซลฮอลลีวู้ดซึ่งก็ไม่ไกลจากห้องพักของน้าชาญและสะดวกในการเดินทางไปทำงานนั่งซับเวย์เพียงสิบนาที


ร้านของคุณพ่อต้นจะปิดประมาณสองทุ่มหลังจากทำความสะอาดแล้วน้าชาญจะขับรถเข้าเมืองมาตรวจตราดูแลความเรียบร้อยของบ้านเป็นประจำทุกวันต้นจึงขออนุญาติคุณพ่อมาพักกับเพื่อนๆ น้าชาญใช้เวลาขับรถเกือบๆหนึ่งชั่วโมงก็จะมาถึงห้องเช่่าสักสี่ทุ่มส่วนเพื่อนของต้นจะกลับมาถึงประมาณสี่ทุ่มครึ่งเพราะยูนิเวอร์แซลในโซนขายของเขาจะปิดสองทุ่ม


บ้านเช่าของน้าชาญเป็นคล้ายเรือนแถวไม้แบบบ้านฝรั่งสองแถวหันหน้าชนกันฝั่งละห้าห้อง มีส่วนกลางเล็กๆมีโต้ะเก้าอี้ให้นั่งเล่นได้มีเครื่องซักผ้าอบผ้าหยอดเหรียญมีตู้เย็นและโทรทัศน์ส่วนกลางให้ใช้ร่วมกัน ตกเย็นหรือค่ำๆคนที่มาเช่าก็จะมานั่งเล่นคุยทำความรู้จักกันตามประสาคนไทยไกลบ้าน และน้าชาญก็ไม่ได้แบ่งหญิงชายจึงมีบางห้องที่มาอยู่กันกับแฟนแต่ถ้าอยู่กันแบบผู้ชายล้วนแกก็จะปฏิเสธไม่ให้เช่าค่ะ เหตุผลเรื่องความปลอดภัยเพราะมีผู้เช่าเป็นผู้หญิงเยอะ ช่วงปิดเทอมที่ต้นไปสังเกตุว่าห้องเช่าเต็มทุกห้อง ส่วนใหญ่จะเป็นสาวๆมหาวิทยาลัยที่เดินทางมากับเวิร์คแอนทราเวล บางคนก็เคยเห็นหน้ากันในมหาวิทยาลัยบางคนก็มาจากมหาวิทยาลัยอื่นสักพักเราก็รู้จักหน้าตาพูดคุยทักทายกันได้หมด อย่างที่บอกค่ะว่าก็เป็นสาวๆที่กำลังเรียนอยู่ในชั้นมหาวิทยาลัยจากเมืองไทยทั้งนั้นแต่ก็มีเด็กที่เรียนอยู่ในอเมริกาเช่าอยู่ด้วยบางห้องเหมือนกัน


ต้นอยู่ห้องใหญ่กับเพื่อนอีกสามคนค่ะจำได้ว่าห้องข้างๆด้านหนึ่งเป็นสองสาวจากมหาวิทยาลัยแถวท่าพระจันทร์(น่ารักทั้งคู่)ส่วนอีกข้างหนึ่งเป็นเด็กมหาลัยเดียวกับต้นอยู่กันสองคนกับแฟน ห้องข้างๆที่อยู่กันกับแฟนนี่พอสักตีหนึ่งจะได้ยินเสียงครางเบาๆแบบเสียวซ่านและพื่นบ้านจะเริ่มสั่นค่ะ พวกเราทั้งสี่คนพอได้ยินเสียงตรางก็รีบเอาหูมาแนบกับผนังกันห้องทันที55


ทุกวันเมื่อมาถึงน้าชาญก็จะแยกตัวไปเดินดูความเรียบร้อยบางทีถ้าห้องไหนเปิดไฟมีคนอยู่น้าชาญก็จะไปเคาะห้องพูดคุยทักทายและดูว่าคนในห้องเกินจำนวนที่แจ้งไว้กับแกไหม ต้นก็ไม่ได้สนใจอะไรก็แยกตัวเข้าห้องไปที่ห้องรอเพื่อนกลับมาเป็นแบบนี้ทุกคืน


ด้านหลังของห้องเช่าทั้งสองด้านจะมีช่องทางเดินเล็กๆปลูกต้นไม้เป็นพุ่มเตี้ยๆเรียงกันแบ่งตัวบ้านกับกำแพงซึ่งน้าชาญเอากุญแจล้อคประตูเข้าทางเดินเอาไว้นัยว่าเพื่อกันขโมย เมื่อต้นเข้าห้องก็จะอาบน้ำก่อนเพราะจะได้ไม่ต้องแย่งห้องน้ำกันเมื่อเพื่อนกลับมา แทบทุกครั้งต้นจะรู้สึกเหมือนมีคนมาแอบมองแต่ก็อาจเป็นเพราะหน้าต่างห้องน้ำเป็นกระจกใสมีม่านแบบปรับบังคับแสงแสงได้บังไว้ถ้ามองออกไปก็เห็นจะเป็นกำแพงสูงก็จึงไม่ได้สนใจอะไรพอเพื่อนๆกลับมาก็จะทยอยกันอาบน้ำออกไปซักผ้าแล้วก็นั่งดูทีวีนั่งคุยอะไรไป


วันหนึ่งต้นขี้เกียจไปร้านเพราะเมื่อคืนนอนดึกก็เลยโทรไปบอกคุณพ่อว่าจะขอนอนเล่นสักวันเลยได้อยู่ที่ห้องเช่านี้ในช่วงกลางวันเป็นครั้งแรกส่วนห้องอื่นๆก็น่าจะออกไปทำงานไปเรียนกันหมดแล้ว ต้นเข้าไปในห้องน้ำสังเกตุว่ามันมีแสงลอดออกมาจากผนังด้านล่างใกล้กับพื้นห้องน้ำพอเข้าไปดูใกล้ๆมันเหมือนเป็นรอยแตกของแผ่นไม้ยาวสักสองนิ้ว(ผนังห้องน้ำเป็นไม้แบบบ้านฝรั่ง)ลองเอาตาไปแนบส่องดูก็จะเห็นพื้นทางเดินด้านนอก ออกมาสังเกตุในห้องนอนก็มีรอยแบบนี้เหมือนกันซึ่งตอนกลางคืนเราไม่เคยมองเห็นรอยนี้เลย ต้นเลยตัดสินใจเปิดหน้าต่างห้องด้านหลังแล้วปีนออกไปที่ทางเดินเล็กๆหลังห้อง


เท่าที่สำรวจดูจะมีรอยแบบนี้ในตำแหน่งคล้ายกันทุกห้องคิดว่าเรือนแถวอีกด้านก็คงจะมีเหมือนกัน เนื่องจากเรือนแถวเป็นแบบยกพื้นขึ้นไปเตี้ยๆถ้าก้มตัวเอาตาแนบดูก็จะเห็นเป็นมุมเสยขึ้นไปเห็นในห้องอาบน้ำชัดเจน ต้นและเพื่อนๆโดนแอบดูอาบน้ำแน่ๆตอนอยู่ในห้องนอนที่เราเปลี่ยนเสื้อผ้ากันก็คงไม่พ้นจากสายตาของใครสักคน


คืนนั้นหลังจากเพื่อนๆและห้องอื่นๆกลับมากันแล้วต้นลองแอบเดินมาดูก็เป็นอย่างที่คิดคือแม่กุญแจที่ใช้ล้อคประตูกั้นทางเดินหายไป ลองแอบมองผ่านพุ่มต้นไม้เตี้ยๆเข้าไปก็เห็นน้าชาญกำลังก้มตัวเอาหน้าแนบกับผนังซึ่งตรงนั้นน่าจะเป็นห้องของต้นที่เพื่อนต้นกำลังอาบน้ำอยู่ พอได้ยินเสียงน้ำดังจากห้องไหนน้าชาญก็จะเดินไปดูสักพักก็เห็นน้าชาญถอดกางเกงใช้มือสาวท่อนเนื้อของตัวเองไปด้วย [post]ต้นคิดว่าต้นและเพื่อนๆรวมถึงสาวๆห้องอื่นๆคงโดนน้าชาญแอบดูตอนอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าทุกวัน คิดไปว่าน้าชาญกำลังแอบดูต้นพร้อมกับสาวท่อนเนื้อของตัวเองไปด้วยแล้วก็ปวดเกร็งท้องน้อยจู่ๆก็หนาวจับใจสั่นไปทั้งตัวจนต้องรีบเข้าห้องไปห่มผ้าจนเพื่อนๆสงสัยกันใหญ่ว่าอุณหภูมิข้างนอกมันหนาวขนาดนั้นเลยเหรอ คิดถึงสองสาวขาวหมวยห้องข้างๆ(น่ารักอ่ะ ต้นชอบมากๆเลย) คิดถึงเพื่อนมหาวิทยาลัยเดียวกันที่อยู่กับแฟน คิดถึงสาวๆทั้งหมดที่อยู่ในบ้านเช่านี้คงโดนน้าชาญแอบดูกันทั้งหมดแล้วทุกคน คิดถึงว่าทำไมค่าห้องมันถูกทำไมอยู่แบบเป็นแฟนกันก็ได้ทำไมไม่รับผู้ชายล้วนทำไมน้าชาญต้องขับรถหลายสิบไมล์มาเดินตรวจตอนกลางคืนแทบทุกวัน


ที่นี่คงเป็นสวรรค์ของน้าชาญ เป็นรางวัลของการอดทนทำงานเก็บหอมรอมริบสู้ชีวิต เคยถามน้าชาญว่ามีคนพักทั้งปีไหมน้าชาญบอกว่ามีทั้งปี แค่เด็กๆที่มากับโครงการอยู่ครั้งละสามเดือนบางทีก็มาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนหรือไม่ก็เรียนมหาวิทยาลัยที่นี่็เต็มทั้งปีแล้ว ก็หมายถึงว่ามีสาวๆสวยๆลูกคนรวยผิวพรรณดีๆสลับสับเปลี่ยนมาให้น้าชาญสำรวจเรือนร่างบางห้องก็มาอยู่แบบผัวเมียเอากันให้น้าชาญดูตลอดทั้งปีและไม่รู้ว่ากี่ปีมาแล้วและจะเป็นแบบนี้ไปอีกกี่ปี น้าชาญคงเป็นผู้ชายวัยกลางคนที่คนทั้งโลกต้องอิจฉา[/post]      


ส่วนต้นก็เงียบๆไว้ไม่ได้บอกอะไรใครทำตัวเป็นปกติถ้าน้าชาญอยากดูต้นก็ให้ดูอยู่แล้วบางวันนึกเสียวๆอาบน้ำท่าทางลูบไล้ตัวเองแบบเซ็กซี่ก็มี พวกเพื่อนๆของต้นทั้งสามคนก็หน้าตาสวยน่ารักรูปร่างดีกันทั้งนั้น ..ไม่เป็นไรหรอกก็แค่สามเดือนเอง ถือเสียว่าเป็นรางวัลในการสู้ชีวิตของน้าชาญแก

.........................................................
ติดตามผลงานตอนเก่าได้ที่นี้นะ..ประสบการณ์ของ ต้น by onelove หรือ apinyaporn..

เด็กผู้ชายน่าสงสาร  http://xonly69.com/read.php?tid=159247.html
เพชรกับจักรยานของเจ้านาย  http://xonly69.com/read.php?tid=159173.html
ต้น ชวนเพื่อนๆมาเที่ยวที่ห้องค่ะ http://xonly69.com/read.php?tid=159084.html
ต้น ตอนเรียนมัธยมค่ะ http://xonly69.com/read-xonly-tid-159060.html
ต้นสอนพิเศษค่ะ http://xonly69.com/read-xonly-tid-159015.html
ต้นไปเกาะเสม็ด http://xonly69.com/read-xonly-tid-159001.html
ต้นเป็นนางแบบค่ะ http://xonly69.com/read-xonly-tid-158951.html
ต้นพาเพื่อนๆไปเที่ยวภูเก็ตค่ะ 3 http://xonly69.com/read-xonly-tid-158938.html
ต้นพาเพื่อนๆไปเที่ยวภูเก็ตค่ะ 2 http://xonly69.com/read-xonly-tid-158937.html
ต้นพาเพื่อนๆไปเที่ยวภูเก็ตค่ะ 1 http://xonly69.com/read-xonly-tid-158936.html
ต้น ตอน  เริ่มต้นหื่น 55 http://xonly69.com/read-xonly-tid-158903.html
ต้น ตอน  โชว์เล็กๆงานสปอร์ตเดย์ที่ทำงานค่ะ http://xonly69.com/read-xonly-tid-158902.html