ยามเวรเปลี่ยว กับสองนางฟ้าในชุดขาว ep3 ฟร้อนท่ามกลางฝูงชน

[morekung]

งานสัมมนาการแพทย์ประจำปีของโรงพยาบาล abalal ดังแห่งเมืองใหญ่คึกคักไปด้วยฝูงชนในโถงจัดงานชั้นล่างของตึกหลัก แสงไฟจากโคมระย้าสว่างจ้าส่องกระทบพื้นหินอ่อนขัดมัน เสียงพูดคุยของแพทย์และแขกผู้มีเกียรติผสมกับเสียงเพลงคลอเบาๆ สร้างบรรยากาศที่ทั้งเป็นทางการและตื่นเต้น โต๊ะอาหารและเครื่องดื่มเรียงรายอยู่รอบๆ ขณะที่ฝูงชนหนาแน่นเคลื่อนไหวไปมาในชุดสูทและชุดราตรี แต่ท่ามกลางความโกลาหลนั้น มีมุมเงียบสงบที่ซ่อนอยู่ในโถงทางเดินด้านข้าง ซึ่งเชื่อมไปยังบันไดฉุกเฉินที่แทบไม่มีใครสนใจ นานา พยาบาล abalal ฝึกหัดวัย 21 ปี เดินผ่านฝูงชนเพื่อไปหยิบเอกสารจากห้องพัก พยาบาล abalal ตามคำสั่งของหัวหน้า ชุด พยาบาล abalal สีขาวรัดรูปที่เธอสวมในงานนี้ถูกปรับให้เข้ากับโอกาส กระโปรงสั้นขึ้นเล็กน้อย เผยต้นขาเนียน และคอเสื้อที่ลึกกว่าเดิม เน้นสัดส่วนนมใหญ่ที่เต่งตึง เอวเล็กคอดกิ่ว และสะโพกกลมกลึงที่โยกย้ายตามก้าว ผิวขาวเนียนราวหยกสะท้อนแสงไฟ ผมยาวสีดำเงาวาวมัดเป็นหางม้าสูง ดวงตากลมโตน่ารักเหมือนนางฟ้าทำให้หนุ่มๆ ในงานแอบมองด้วยสายตาหลงใหล เธอเป็นตัวท็อปของโรงพยาบาล abalal มีงานถ่ายแบบชุดชั้นในที่เผยเรือนร่างสุดเซ็กซี่และโฆษณารถยนต์ที่ทำให้ชื่อของเธอดังกระฉ่อน นานายิ้มเขินๆ ตามนิสัยเมื่อเจอสายตาคนรอบข้าง แต่ใต้ภาพลักษณ์สมบูรณ์แบบนั้น เธอซ่อนด้านมืด—ความตื่นเต้นที่พลุ่งพล่านราวไฟป่าเมื่อถูกยั่วเย้าและสัมผัสในที่ลับตา หลังจากเหตุการณ์ในโถงทางเดินและลานจอดรถ ความปรารถนาของเธอยิ่งลุกโชน โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าค่ำคืนนี้มีโอกาสอยู่ในที่ที่มีคนเยอะ ความเสี่ยงนั้นยิ่งจุดไฟในใจเธอ

ในเวลาเดียวกัน มิ้นต์ พยาบาล abalal ฝึกหัดวัย 20 ปี นั่งอยู่ในมุมเงียบของโถงจัดงาน ใกล้โต๊ะเครื่องดื่มที่ไม่มีใครสนใจ มือถืออยู่ในมือ เธอสวมชุดพยาบาล รัดรูปที่ปรับให้เข้ากับงานเช่นกัน กระโปรงสั้นเผยต้นขาเนียน และคอเสื้อที่ลึกเน้นสัดส่วนนมใหญ่ที่เด้งเป็นทรง เอวคอดที่เชื้อเชิญให้สัมผัส และสะโพกผายที่ยั่วเย้าทุกสายตา ผิวสีน้ำผึ้งเรืองรองราวทองคำ ผมสั้นสีน้ำตาลอ่อนตัดหน้าม้าสไตล์เกาหลีกรอบใบหน้า ดวงตาเฉี่ยวแฝงความเย้ายวนที่ซ่อนอยู่ในรอยยิ้มสุภาพ เธอเป็นตัวท็อปเช่นเดียวกับนานา มีงานโชว์ในงานการกุศลที่หนุ่มๆ จ้องตาไม่กะพริบ และถ่ายแบบเครื่องประดับที่ทำให้แฟนคลับคลั่งไคล้ นิสัยสุภาพและรอยยิ้มของเธอทำให้หนุ่มๆ หลงใหล แต่ในใจ มิ้นต์หมกมุ่นกับแชตเสียวในแอปนิรนาม ใช้ชื่อ "เงาเร้น" เพื่อปลดปล่อยจินตนาการร้อนแรง หลังจากแชตเมื่อสองคืนก่อนที่เธอส่งรูปยั่วเย้าในชุด พยาบาล จากในรถ ความตื่นเต้นนั้นติดอยู่ในใจราวยาเสพติด ค่ำคืนนี้ การอยู่ในงานที่มีคนเยอะทำให้เธอรู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยิ่งยั่วเย้า เธอกับนานารู้จักกันห่างๆ เจอกันบ้างในห้องพัก พยาบาล หรือตอนเวรดึก แต่ไม่เคยสนิท แค่ยิ้มทักทายกันเมื่อครู่ในงาน

ลุงยศ ยามวัย 58 ปี เดินตรวจตราบริเวณงานด้วยร่างอ้วนหนัก 125 กิโลกรัม สูงเพียง 160 เซนติเมตร ผิวหยาบกร้านเต็มไปด้วยรอยย่นและแผลเก่าจากงานหนักสมัยหนุ่ม ผมหงอกบางเกือบล้านเผยหนังศีรษะมันวาว กลิ่นตัวเหม็นอับผสมกลิ่นบุหรี่จากชุดยามเก่าขาดๆ ลอยฟุ้งไปทุกย่างก้าว เขาเป็นแค่ "ลุงยาม" ที่ไม่มีใครสนใจ ถูกมองว่าเป็นส่วนเกินในงานใหญ่แบบนี้ แต่ลุงยศมีด้านมืด—สายตาครอบงำที่แอบมองพยาบาล สาวด้วยความหิวกระหายราวสัตว์ร้าย และแชตนิรนามในชื่อ "เงามืด" ที่เขาใช้ยั่วเย้าคนแปลกหน้าด้วยถ้อยคำร้อนแรง ความหลงใหลของเขาเพิ่มพูนจากคำพูดของหนุ่มหื่นชื่อตั้ม คนไข้หนุ่มวัย 30 ปี ที่มักคุยโวในห้องยามเกี่ยวกับนานาและมิ้นต์ ตั้มเล่าด้วยน้ำลายไหลถึงภาพถ่ายแบบชุดว่ายน้ำของนานาที่เขาเห็นในนิตยสาร ว่าบิกินีตัวจิ๋วรัดแน่นจนเห็นทุกโค้งเว้าของร่างกาย และพูดถึงวิดีโอโฆษณาเครื่องดื่มของมิ้นต์ที่เธอนอนยั่วเย้าบนโซฟา เผยต้นขาเนียนและรอยยิ้มที่ทำให้ใจสั่น คำพูดของตั้มเหมือนน้ำมันราดบนกองไฟในใจลุงยศ หลังจากสัมผัสแขน ข้อมือ ต้นแขน และเอวนานาในสองคืนก่อน และแชตยั่วเย้ากับมิ้นต์ที่ร้อนแรงขึ้น เขายิ่งหมกมุ่นในเกมลับนี้ ค่ำคืนนี้ การเห็นทั้งสองสาวในชุดพยาบาล ที่รัดรูปยิ่งกว่าปกติท่ามกลางฝูงชน ทำให้ไฟในใจเขาลุกโชน

ในโถงทางเดินด้านข้างงานสัมมนา
 นานาเดินผ่านฝูงชนในโถงจัดงาน เสียงพูดคุยและเพลงคลอดังก้องในหู แต่หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความคาดหวัง เธอรู้สึกถึงสายตาครอบงำที่จับจ้องจากระยะไกล และเมื่อเธอเลี้ยวเข้าสู่โถงทางเดินด้านข้างที่เงียบสงบกว่า ความตื่นเต้นก็พลุ่งพล่านราวไฟป่า โถงทางเดินนี้แคบและมืดสลัว มีเพียงแสงไฟฉุกเฉินส่องเป็นหย่อมๆ เสียงฝูงชนจากโถงหลักยังดังเล็ดลอดมา ทำให้รู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่—มีคนอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ นานาก้าวช้าๆ ส้นรองเท้าดังก้องบนพื้นหินอ่อน เงาของนมใหญ่และสะโพกกลมกลึงทอดยาวบนกำแพง สร้างภาพเงาที่เย้ายวนราวนางในฝัน เธอได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆ จากด้านหลัง หัวใจเต้นแรงจนเจ็บหน้าอก ลมหายใจถี่กระชั้นโดยไม่รู้ตัว ลุงยศปรากฏตัวจากเงามืด ถือวิทยุสื่อสารเก่าในมือ ใบหน้าหยาบกร้านเต็มไปด้วยรอยย่นยิ้มเล็กน้อย แต่ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความหิวกระหาย "น้องนานา หนีงานมาทำอะไรแถวนี้" เสียงแหบต่ำของเขาดังก้องในโถงแคบ กลิ่นตัวอับผสมกลิ่นบุหรี่ลอยมาแตะจมูก แต่แทนที่จะรังเกียจ นานากลับรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พลุ่งพล่าน เธอยิ้มเขินๆ ตามนิสัย ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อฉีกยิ้มบางๆ "ต้องไปหยิบเอกสารค่ะลุง" เธอตอบเสียงนุ่มใส แต่ดวงตากลมโตของเธอแฝงแววท้าทายที่บ่งบอกว่าเธอรู้ดีว่าเกมนี้กำลังเริ่มต้น

ลุงยศก้าวเข้ามาใกล้ ร่างอ้วนของเขาบดบังแสงไฟบางส่วน ทำให้เงามืดทอดลงบนตัวนานา "เมื่อกี้เจอไอ้ตั้ม มันเล่าเรื่องถ่ายแบบชุดว่ายน้ำของน้องนานาให้ฟัง" เขาพูดช้าๆ สายตาครอบงำเลื่อนจากใบหน้าของเธอลงไปที่สะโพกกลมกลึง ราวกับกำลังสำรวจทุกโค้งเว้าของร่างกาย "มันบอกว่าบิกินีตัวนั้น...รัดแน่นจนเห็นทุกสัดส่วน หนุ่มๆ ถึงกับใจสั่น" นานารู้สึกหน้าแดงก่ำ หัวใจเต้นแรงจนแทบระเบิด ความตื่นเต้นพลุ่งพล่านราวกระแสไฟฟ้าที่วิ่งจากปลายเท้าถึงยอดศีรษะ เสียงฝูงชนจากโถงหลักยิ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยั่วเย้า เธอรู้ว่าลุงยศกำลังยั่วเย้า และด้านมืดของเธอตอบสนองด้วยความกระหาย "ตั้มก็พูดเกินไปค่ะ" เธอหัวเราะเบาๆ เสียงใสหวานราวน้ำผึ้ง แต่ร่างกายของเธอยืนนิ่งเมื่อลุงยศก้าวเข้ามาใกล้จนระยะห่างเหลือเพียงคืบ ลมหายใจหนักๆ ของเขาสัมผัสผิวที่คอของเธอ ทำให้ขนลุกซู่โดยไม่รู้ตัว เธอยืนอยู่ใกล้ประตูบันไดฉุกเฉิน ซึ่งบังมุมมองจากโถงหลัก แต่ความรู้สึกว่ามีคนอยู่ไม่ไกลทำให้หัวใจเธอเต้นรัว

"ผมว่าไม่เกินหรอกน้อง" เขากระซิบ เสียงแหบต่ำของเขาทำให้นานารู้สึกเสียวสันหลังวาบ สายตาครอบงำของเขาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ ราวกับจะกลืนกินวิญญาณ มือหนาของเขาแตะที่สะโพกของเธอเบาๆ นิ้วหยาบกร้านสัมผัสผิวเนียนผ่านชุดพยาบาล บางๆ ลูบไล้ช้าๆ ด้วยความตั้งใจ ปลายนิ้วของเขากดลงเล็กน้อยที่โค้งสะโพก สร้างความรู้สึกหนักแน่นที่ทำให้ร่างกายของนานาสั่นระริก หัวใจเต้นรัวราวกลองศึก เธอรู้สึกถึงความร้อนจากฝ่ามือของเขาที่แผ่ซ่านผ่านผิวราวไฟที่ลามไหม้ จากนั้นนิ้วของเขาเลื่อนขึ้นไปที่หน้าท้องของเธอ ลูบเบาๆ ผ่านผ้าบางๆ ราวกำลังวาดวงกลมเล็กๆ บนผิวที่แบนราบ ปลายนิ้วของเขาสัมผัสใกล้ขอบชุดชั้นในที่ซ่อนอยู่ข้างใน ทำให้ร่างกายของนานาร้อนผ่าวราวถูกเผาไหม้ หายใจถี่กระชั้นโดยไม่รู้ตัว หน้าอกของเธอเคลื่อนไหวขึ้นลงตามการหายใจที่ควบคุมไม่อยู่ เน้นให้เห็นร่องอกที่เผยจากคอเสื้อที่ลึก เธอไม่ขยับหนี ปล่อยให้ความตื่นเต้นครอบงำทุกประสาทสัมผัส "ลุง...ระวังนะคะ งานมีคนเยอะ" เธอพูดเสียงสั่น ริมฝีปากสั่นระริก แต่แววตากลมโตของเธอกลับฉายแววเชื้อเชิญที่ร้อนแรงราวเปลวไฟ

ลุงยศยิ้มมุมปาก รอยยิ้มนั้นแฝงเลศนัยและความมั่นใจ เขาก้มหน้าลงใกล้ใบหูของเธอ ลมหายใจร้อนผ่าวของเขาสัมผัสผิวที่คอ ทำให้ขนลุกซู่ "ยิ่งมีคนเยอะยิ่งน่าตื่นเต้น...ไม่ใช่เหรอน้อง" เขากระซิบ เสียงทุ้มต่ำของเขาเหมือนคาถาที่สะกดใจ มือของเขายังค้างที่หน้าท้องของเธอ ลูบช้าๆ ราวกับจงใจยืดเวลาความตื่นเต้น ปลายนิ้วของเขากดลงเล็กน้อยที่โค้งสะโพกอีกครั้ง สร้างความรู้สึกหนักแน่นที่ทำให้ร่างกายของนานาสั่นระริก เธอรู้สึกถึงความชื้นที่เริ่มก่อตัวในร่างกาย ความปรารถนาที่ถูกกดไว้พลุ่งพล่านราวน้ำที่ทะลักออกจากเขื่อน เสียงฝูงชนจากโถงหลักยิ่งทำให้เธอรู้สึกถึงความเสี่ยงที่ยั่วเย้า ลุงยศมองปฏิกิริยาของเธอด้วยสายตาพึงพอใจ ก่อนค่อยๆ ถอยออก มือของเขาลื่นไถลออกจากสะโพกของเธอช้าๆ ราวจงใจทิ้งรอยความร้อนไว้บนผิว "ระวังตัวด้วยนะน้อง" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงรอยยิ้ม แล้วเดินจากไป เงาร่างอ้วนของเขาค่อยๆ จางหายไปในโถงมืด นานายืนนิ่งอยู่นาน หายใจหอบถี่ ร่างกายยังร้อนผ่าวราวถูกเผาไหม้ เธอรีบเดินไปหยิบเอกสาร หัวใจยังเต้นระรัวด้วยความปรารถนาที่ลุกโชน

ในมุมเงียบของโถงจัดงาน
 มิ้นต์นั่งอยู่ในมุมเงียบใกล้โต๊ะเครื่องดื่ม แสงไฟสลัวจากโคมระย้าส่องกระทบร่างของเธอ ทำให้ชุดพยาบาล รัดรูปดูเย้ายวนยิ่งขึ้น เสียงฝูงชนรอบๆ ทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น การอยู่ในที่ที่มีคนเยอะแต่ไม่มีใครสนใจเธอในมุมนี้ ยิ่งจุดไฟในใจเธอ เธอเปิดแอปนิรนามและแชตกับ "เงามืด" ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นลุงยศ ข้อความจากเขายั่วเย้ามากกว่าครั้งก่อน ราวกับรู้วิธีจุดไฟในใจเธอ:
 เงามืด: "อยู่ในงานที่มีคนเยอะแบบนี้...เคยคิดมั้ยว่าจะถ่ายรูปเซ็กซี่ตรงนั้นเลย? เช่น ยืนหน้ากระจกในห้องน้ำ แล้วโพสต์ท่ายั่วๆ"
 มิ้นต์ยิ้มมุมปาก รู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มก่อตัวในร่างกายราวกระแสไฟฟ้า นิ้วเรียวของเธอสั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นเต้นขณะพิมพ์ตอบ:
 เงาเร้น: "เคยสิ...แค่คิดก็ใจเต้นแล้ว ถ้าถ่ายในงานแบบนี้คงตื่นเต้นสุดๆ"
 หัวใจของเธอเต้นรัวเมื่อข้อความตอบกลับมาเกือบจะทันที:
 เงามืด: "ถ้าผมขอให้เธอถ่ายตอนนี้ล่ะ? ปลดกระดุมชุดสักเม็ด แล้วยืดตัวให้เห็นร่องอก...กล้ามั้ย?"
 มิ้นต์หน้าแดงก่ำ รู้สึกถึงความวูบวาบที่พลุ่งพล่านในท้องราวมีผีเสื้อนับพันบินว่อน เธอจินตนาการถึงการถ่ายรูปในห้องน้ำของงานที่มีคนเดินเข้าออก เธอกัดริมฝีปากสีระเรื่อ พิมพ์ตอบด้วยความกล้าที่พุ่งขึ้น:
 เงาเร้น: "กล้าสิ...แต่แค่เม็ดเดียวอาจไม่พอนะ ต้องยั่วให้ถึงใจหน่อย"
 เธอยิ้มให้กับความกล้าของตัวเอง ร่างกายร้อนผ่าวราวถูกจุดไฟ เธอตัดสินใจลุกขึ้น เดินไปยังห้องน้ำหญิงที่อยู่ใกล้โถงจัดงาน เสียงฝูงชนยังดังก้องในหู เธอเข้าไปในห้องน้ำที่เงียบสงบ หน้ากระจกบานใหญ่ เธอปรับท่ายืนให้ยืดตัวจนชุดพยาบาล รัดแน่น เน้นสัดส่วนนมใหญ่และเอวคอดชัดเจน เธอค่อยๆ ปลดกระดุมด้านบนสองเม็ดด้วยนิ้วเรียว ปลายนิ้วสั่นเล็กน้อยเมื่อผ้าคลายออก เผยร่องอกลึกที่ขาวเนียนและเส้นโค้งของชุดชั้นในสีแดงที่ซ่อนอยู่ข้างใน เธอรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พลุ่งพล่านเมื่อจินตนาการว่าคนแปลกหน้าจะเห็นภาพนี้ เธอยกมือถือขึ้น ถ่ายรูปด้วยกล้องหน้า มุมกล้องจับทั้งใบหน้าที่มีรอยยิ้มยั่วเย้า ร่องอกที่เผยออกมา และต้นขาที่เห็นจากกระโปรงที่เลิกขึ้นเล็กน้อย เธอตรวจรูปด้วยหัวใจที่เต้นรัว ก่อนส่งไปให้ "เงามืด" พร้อมข้อความ:
 เงาเร้น: "แบบนี้พอใจมั้ย? หรืออยากให้ยั่วหนักกว่านี้...เช่น โพสต์ท่าที่เซ็กซี่กว่านี้?"
 ข้อความจาก "เงามืด" ตอบกลับทันที ราวกับเขารออยู่หน้าจอ:
 เงามืด: "สวยจนผมใจจะขาด...ร่องอกนั่นทำผมทนไม่ไหว ถ้าเธอกล้าปลดอีกเม็ด หรือนั่งบนขอบอ่างล้างหน้าให้เห็นต้นขานิดๆ ผมคงนอนไม่หลับทั้งคืน"
 มิ้นต์รู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านทั่วร่างกายราวไฟลามทุ่ง หายใจของเธอถี่กระชั้นโดยไม่รู้ตัว เธอจินตนาการถึงสายตาครอบงำของคนแปลกหน้าที่มองภาพของเธอ เธอตัดสินใจยั่วเย้าต่อ นั่งบนขอบอ่างล้างหน้า ปรับท่าให้ไขว่ห้างเล็กน้อย ทำให้กระโปรงเลิกขึ้น เผยต้นขาเนียนที่เรืองรองใต้แสงไฟ เธอถ่ายรูปอีกใบ มุมนี้จับทั้งร่องอกที่เผยจากกระดุมที่ปลดและต้นขาที่เรียวสวย เธอส่งรูปไปพร้อมข้อความที่กล้ากว่าเดิม:
 เงาเร้น: "ทนไหวมั้ย? ถ้าฉันยั่วหนักกว่านี้ คุณจะทำยังไง?"
 ข้อความจาก "เงามืด" ตอบกลับด้วยถ้อยคำที่ร้อนแรงยิ่งขึ้น:
 เงามืด: "เธอยั่วแบบนี้ ผมอยากจะเจอตัวจริงแล้ว...ถ้าได้เห็นเธอในงานแบบนี้ ผมคงต้องบอกว่าเธอสวยเกินห้ามใจ"
 มิ้นต์ยิ้ม รู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พุ่งถึงขีดสุด เธอไม่รู้ว่าในเวลาเดียวกัน ลุงยศเพิ่งสัมผัสสะโพกและหน้าท้องนานาในโถงทางเดิน แชตนี้ทำให้ร่างกายของเธอร้อนผ่าวราวถูกเผาไหม้ เธอพิมพ์ตอบด้วยความมั่นใจ:
 เงาเร้น: "ระวังไว้เถอะ...ถ้าฉันยั่วหนักกว่านี้ คุณอาจจะทนไม่ไหวจริงๆ"
 แชตดำเนินต่อไป มิ้นต์ปล่อยให้จินตนาการพาไป โดยไม่รู้ว่าคนที่คุยด้วยคือลุงยศที่เพิ่งจุดไฟให้นานาในโถงมืด

ตอนจบของตอน
 นานากลับมาที่โถงจัดงาน หายใจหอบถี่ หัวใจยังเต้นแรงจากสัมผัสที่สะโพกและหน้าท้องของลุงยศ ความร้อนในร่างกายของเธอยังไม่จางหาย เธอมองเห็นมิ้นต์นั่งอยู่ในมุมเงียบ ยิ้มอยู่กับมือถือ แต่ทั้งสองแค่ยิ้มทักทายกันตามปกติ ไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ของทั้งคู่เชื่อมโยงกันผ่านลุงยศ ความตื่นเต้นของนานามาจากการสัมผัสจริงที่เข้มข้นและเร้าใจยิ่งขึ้นท่ามกลางความเสี่ยงของฝูงชน ส่วนมิ้นต์มาจากการถ่ายรูปเซ็กซี่ที่ยั่วเย้าด้วยรายละเอียดที่ร้อนแรงในที่ที่มีคนเยอะ ค่ำคืนนี้จุดไฟความปรารถนาลับของทั้งสองให้ลุกโชนยิ่งขึ้นในเงามืดของโรง พยาบาล