หกประมุขสาวสวรรค์ ตอนที่ 2 – เงาแรกแห่งหายนะ

[ชุ้ง]

หกประมุขสาวสวรรค์
ตอนที่ 2 – เงาแรกแห่งหายนะ

ณ โรงแรมระดับห้าดาวใจกลางเมือง เสียงเครื่องดนตรีคลาสสิกบรรเลงเบาๆ คลอเคล้าในงานเลี้ยงสมาคมนักธุรกิจที่หรูหรา แขกผู้มีเกียรติต่างแต่งกายด้วยชุดราตรีและสูทแบรนด์หรู สะท้อนแสงไฟระยิบระยับทั่วทั้งห้องโถง

หลงเทียนเฉินปรากฏตัวในชุดสูทสีดำเข้ารูป ท่าทางนิ่งขรึมและสง่างามดึงดูดสายตาทุกคนที่อยู่ในงาน เพียงการก้าวเข้ามาของเขา ก็ราวกับเวลาหยุดหมุนไปชั่วขณะ

"เขาคือหลงเทียนเฉิน CEO แห่งเทียนเฉินคอร์ปฯ นั่นเอง..."
"ตัวจริงหล่อกว่ารูปอีก!"
"ว่ากันว่าสายเลือดของเขามีความลับบางอย่าง...เหมือนกับมองคนอื่นจากที่สูงเสมอ..."

เสียงซุบซิบดังแว่วอยู่รอบข้าง แต่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขาจริงๆ

ทันใดนั้นเอง เงาร่างหนึ่งก้าวเข้ามาในงาน — เยี่ยฮวา หญิงสาวผมยาวสีเงินประกายฟ้า ดวงตาสีอำพันสว่างราวกับเปลวไฟบนภูเขาน้ำแข็ง ใบหน้าเย็นชา เธอคือ ประมุขแห่งสำนักเพลิงฟ้า และหนึ่งในหกประมุขหญิง
เธอสวมชุดเดรสสีน้ำเงินเข้มแหวกข้างสูง โชว์เรียวขาที่สมบูรณ์แบบและรอยสักรูปเปลวเพลิงลึกลับบนต้นขา


"หลงเทียนเฉิน" เธอกล่าวเรียบๆ ขณะเดินมายืนข้างเขา "ฉันคิดว่าคงต้องเข้ามาแจ้งเอง...เมื่อคืน มีการรบที่ชายแดนมิติอาคม"

"ศัตรู?" เขาถามโดยไม่หันมอง

"ไม่ใช่แค่ปีศาจระดับล่าง...แต่เป็นเศษเสี้ยวพลังของ เทพตกสวรรค์"

หลงเทียนเฉินขมวดคิ้วทันที — เทพตกสวรรค์ คือหนึ่งในสิ่งต้องห้ามของโลกเซียน พวกมันคือเซียนผู้หลุดพ้นแล้วกลับมาแปดเปื้อนด้วยความมืด พลังของพวกมันเคยทำลายมิติจักรวาลมาแล้วหลายแห่ง

"เรายังเร็วไปที่จะรับมือกับสิ่งนั้น" เขากล่าว "พลังของข้ายังฟื้นคืนได้ไม่ถึงสิบส่วน... แต่ดูเหมือนว่า พวกมันไม่คิดจะรอ"


ก่อนที่ทั้งสองจะพูดอะไรต่อ เสียงระเบิดเล็กๆ ก็ดังขึ้นที่มุมหนึ่งของอาคาร ทั้งห้องโถงสั่นสะเทือนเล็กน้อย คนในงานเริ่มแตกตื่น

หลงเทียนเฉินหันไปสบตากับเยี่ยฮวา... ไม่มีคำพูดใด แต่พวกเขารู้ดี —
การล่าเริ่มขึ้นแล้ว

— ตัดฉาก —

บนยอดตึกสูงอีกแห่งหนึ่ง ชายในชุดคลุมสีดำ ยืนมองวิวกลางคืนของมหานคร ดวงตาสีแดงเข้มเปล่งประกายอย่างเย็นชา บนหน้าผากเขามีตราแปลกประหลาดเรืองแสง


"เซียนทองคำกลับมาแล้วสินะ..." เขากระซิบกับตัวเอง "แต่เจ้าจะไม่มีวันหยุดข้าได้อีกครั้ง"

ข้างๆ เขา หญิงสาวในชุดเกราะบางสีเลือดหมู หัวเราะเบาๆ "ให้พวกเราเล่นกับหกประมุขก่อนเถอะ ข้าชักจะคิดถึงเสียงร้องของพวกนางแล้ว..."

— จบตอนที่ 2 —

[chanky2007]

แนวนี้ น่าสนใจครับ
ขอบคุณครับ