ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

แค่นิยาย ตอนที่ 4 First Time

เริ่มโดย CarNaGE, กรกฎาคม 06, 2011, 07:30:57 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

CarNaGE

 19.45

อาร์ตมองดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือ ก่อนจะหันมองรอบๆช้าๆ .... เขายังอยู่ที่เดิม เขายังอยู่ที่ศาลากลางน้ำในสวนหลังมหาลัย นี่เขาเผลอหลับไปราวๆ 15 นาทีเห็นจะได้ คงเป็นเพราะบรรยากาศเงียบสงบ กับสายลมที่พัดเย็นสบายนี่แหละ ที่ทำให้เขาเผลอหลับลงได้ทุกครั้ง อาร์ตค่อยๆยืดมือออกเพื่อบิดขี้เกียจ การนั่งหลังขดหลังแข็งบนศาลานี่ทำเอาเขาปวดเมื่อยน่าดู

"อิๆๆๆ" ใช่แล้ว เสียงหัวเราะนี้นี่แหละที่ปลุกเขาขึ้นมา ทำให้อาร์ตเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่าเขาไม่ได้อยู่ที่ศาลานี้คนเดียว

อาร์ตค่อยๆเพ่งมองร่างงามที่เป็นเจ้าของเสียงหัวเราะสดใสเบื้องหน้า เธอแต่งกายด้วยชุดนักศึกษาฟิตเปรี๊ยะตามแบบสมัยนิยม ชุดแบบนี้แหละที่อาร์ตสงสัยมาตลอดว่ามันปกปิดร่างกายพวกเธอได้แค่ไหนกันเชียว อย่างสาวงามตรงหน้าก็เหมือนกัน กระโปรงสีดำฟิตๆที่แสนสั้นนั้น ก็ไม่สามารถช่วยปกปิดเรียวขาขาวๆเนียนใสกับสะโพกกลมๆแสนเย้ายวนขนาด 35 นิ้วได้เลย เสื้อนักศึกษาสีขาวที่อยู่ในทรงเข้ารูปก็รับกับหน้าทองที่แบนราบและเอวเล็กๆที่โค้งสวยขนาด 24 นิ้วได้เป็นอย่างดี แต่ในขณะเดียวกันก็แทบจะปริแตก เมื่อต้องห่อหุ้มเต้างามขนาดใหญ่ประมาณ 36 นิ้วเห็นจะได้ ส่วนเนื้อผ้านั้นก็บางเบา ทำให้รู้หมดเลยว่าสาวงามคนนี้ใส่บราสีแดงเพลิงไว้ข้างใน

แต่สิ่งที่ทำให้อาร์ตสะดุดตาสาวงามตรงหน้าก็คือเส้นผมของเธอ เส้นผมหยักศกเล็กน้อยที่ยาวถึงกลางหลัง เส้นผมที่มันขลับบ่งบอกว่าถูกดูแลมาเป็นอย่างดี เส้นผมที่ช่วยปิดบังหน้าของเธอไว้เล็กน้อย ทำให้อาร์ตเห็นหน้าเธอไม่ชัด เส้นผมยาวสลวยที่ถูกย้อมจนเป็นสีเงินสะดุดตา

'แรงจังแหะผู้หญิงคนนี้' อาร์ตได้แต่นึกในใจ แต่เขาก็ต้องเผลอยิ้มออกมาเมื่อเห็นสาวงามตรงหน้ากำลังสนุกสนานกับการโยนขนมบังให้ปลาใบบึง ซึ่งมันชั่งขัดกับลักษณะภายนอกที่ดูแรงๆของเธอเหลือเกิน 'ถ้าจะรั่วแหะแม่คนนี้ มาโยนขนมปังตอนจะสองทุ่มนี่น่ะ'

สาวน้อยคนนี้ไม่ได้รู้สึกตัวเลยว่ากำลังมีชายหนุ่มคนนึงมองเธออย่างสนใจ เธอยังคงสนุกสนานกับการให้อาหารปลาต่อ ความเพลิดเพลินสนุกสนานนี้ทำให้เธอไม่ได้ระวังตัวเผลอก้าวไปเหยียบตรงพื้นลื่นๆ ทำให้เธอหกล้มทันที ! แต่ไม่ทันที่เธอจะล้มลงบนพื้น ก็มีอ้อมแขนแข็งแรงของชายหนุ่มด้านข้างมาประครองเธอได้ทัน

โชคดีที่อาร์ตนั่งไม่ห่างมาก เขาจึงพุ่งเข้าไปรับตัวเธอได้ทัน ทันทีที่เขาสัมผัสร่างงามตรงหน้าเขาก็ต้องทึ่งไม่น้อย ผิวพรรณที่ขาวเนียนของเธอคนนี้กลับแข็งแรงแน่นกระชับอย่างไม่น่าเชื่อ หน้าอกคู่งามกำลังสั่นขึ้นลงด้วยความตกใจช่างยั่วยวนสายตาอาร์ตกว่าเมื่อครู่เสียอีก และเมื่อเขาละสายตาขึ้นไปมองใบหน้าของสาวงามตรงหน้า เขาก็ต้องตกตะลึงทันที ริมฝีปากของเธอช่างอวบอิ่มน่าหลงใหล ยิ่งเมื่อมันถูกทาด้วยลิบกรอสสีชมพูก็ทำให้ปากของเธอดูมีเสน่ห์ขึ้นมาทันที จมูกของเธอก็โด่งเป็นสันรับกับโครงหน้ารูปไข่ของเธอได้อย่างพอเหมาะ ดวงตากลมโตที่ดูลึกลับชวนฝัน ตอนนี้ก็กำลังมองสบตากับเขา สีหน้าตกใจเมื่อครู่ผ่อนคลายลงไปมากเมื่อเธอรู้สึกปลอดภัยในอ้อมแขนของอาร์ต

"หน้า 'วิเวียน' มีอะไรติดอยู่เหรอค่ะ" เธอเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่เธอและเขาจ้องตากันมาพักใหญ่ พร้อมกับส่งยิ้มหวานๆให้ชายหนุ่มที่กำลังประครองเธอไม่ยอมปล่อย

รอยยิ้มหวานๆกับสายตาของเธอส่งให้ ทำให้อาร์ตหัวใจเต้นแรงขึ้นมาโดยไม่รู้สาเหตุ สายตาที่เธอมองเขาทำให้อาร์ตรู้สึกประหลาด จะว่าไปเขาเองก็เคยเจอสายตาผู้หญิงมาหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นดูถูกเหยียดหยาม จนไปถึงยั่วยวนอยากให้เขาเข้ามาเย็ด แต่สายตาของหญิงสาวตรงหน้ามันต่างออกไป มันดูใสซื่อไร้เดียงสา แต่ในขณะเดียวกันก็ดูอบอุ่นจนอยากอยู่ใกล้ ที่จริงเขาอยากกอดเธอไว้แบบนี้อีกนานๆ แต่เมื่อเธอร้องทักขึ้นมาแบบนี้เขาก็จำใจ ค่อยๆประครองเธอลงนั่ง

"ขอบคุณค่ะ ถ้าไม่ได้คุณ วิเวียนคงกระแทกพื้นไปแล้ว ดีไม่ดีอาจจะกลิ้งตุบๆลงน้ำเลยก็ได้" วิเวียนหันมาขอบคุณชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมกับกล่าวออกมาขำขำ เธอไม่รู้เลยว่าไอ้ที่เธอกำลังทำอยู่นี่ยิ่งทำให้ชายตรงหน้าใจเต้นแรงไปถึงไหนๆ

"วิเวียน !!" อาร์ตเผลออุทานชื่อเธอออกมาเสียงดัง ที่จริงเขาแค่ท่องชื่อเธอในใจ แต่ด้วยความตื่นเต้นเขากลับเผลอส่งเสียงออกมาแทนซะงั้น

"เดี่ยวเถอะ ล้อชื่อวิเวียนเหรอ" วิเวียนเอื้อมมือมาตีเขาเบาๆ อาการเง้างอนของเธอตอนนี้มันช่างดูน่ารักจริงๆในสายตาอาร์ต "วิเวียนยังไม่ได้ถามคุณเลย คุณชื่ออะไรเหรอค่ะ"

"อาร์ตครับ" เขาอยากจะตีปากตัวเองจริงๆ ที่จริงสถานการณ์แบบนี้เขาควรจะเป็นคนแนะนำตัวเองแท้ๆ "ผมไม่เคยเห็นวิเวียนเลย วิเวียนพึ่งย้ายเข้ามามหาลัยเทอมนี้เหรอครับ"

"อ๋อคะ วิเวียนพึ่งโอนหน่วยกิจมาจากที่เดิมนะค่ะ แต่พูดถึงแค่โอนหน่วยกิจแค่นี้ยุ่งยากจังเลยนะค่ะ กว่าเรื่องจะจบได้ก็ใช้เวลาตั้งหลายอาทิตย์แน่ะ" วิเวียนพูดไปทำหน้ามุ่ยไป อาร์ตเองก็มองแล้วก็เผลอยิ้มตาม ผู้หญิงคนนี้ทำหน้าแบบไหนมันก็ดูน่ารักไปซะหมดเลยแหะ พูดถึงสถานการณ์แบบนี้ถ้าเป็นเขาตอนปกติจะทำอะไรดีน่ะ ก็คงจะชวนเธอไปดูหนังกินข้าวล่ะมั้ง แต่กลับสถานการณ์ตอนนี้เขาจะชวนเธอดีหรือเปล่า ถ้าอยู่ๆก็ชวนขึ้นมาเนี่ย เธอจะหาว่าเขาเป็นพวกหน้าม่อไหมน่ะ

เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะประหม่าได้ขนาดนี้ -*-

"วันสุดท้าย ที่ใจจะจำว่าเคยรักใคร รักที่ผ่านมาก็แค่นิยาย ไม่มีความหมาย ก็แค่ฝันร้าย ทรมาน"

ไม่ทันที่เขาจะพูดอะไรต่อ อยู่ๆเสียงริงโทนของอาร์ตก็ดังขึ้น ดึงสติของอาร์ตให้กลับคืนมาอีกครั้ง เขารีบคว้านหามือถือในกระเป๋าทันที และทันทีที่เขาหยิบมือถือขึ้นมาเขาก็คิดอะไรบางอย่างออก 'อย่างน้อยก็ขอเบอร์เธอไว้ก่อนดีกว่า' แต่เมื่อเขาหันกลับมาทางหญิงสาว ก็พบว่าเธอเดินออกไปไกลเสียแล้ว แต่ก่อนที่เธอจะเดินไปถึงรถยนต์ที่จอดอยู่ วิเวียนก็หันกลับมามองที่ศาลาอีกรอบพร้อมกับโบกมือไปมา แล้วก็ขับรถจากไปทันที ทิ้งให้อาร์ตนั่งตาละห้อยด้วยความเสียดาย ก่อนจะรับโทรศัพท์เสียงหงอยๆ

"ฮัลโหล"

"ทำอะไรอยู่อาร์ต ทำไมพึ่งรับโทรศัพท์ อยู่กับใครใช่ไหม" หญิงสาวปลายสายส่งเสียงแหวดใส่ทันที ทำเอาอาร์ตสะดุ้งเล็กน้อย เสียงแบบนี้ไม่ต้องดูเบอร์ก็รู้ว่าใคร

"เปล่าครับพี่แพร พอดีผมปิดเสียงไว้น่ะครับ"

"โกหก! อยู่กับใครใช่ไหมบอกมาเดี๋ยวนี้น่ะ"

"ไม่มีใครจริงๆครับพี่แพร ผมอยู่คนเดียว"

"นึกว่าชั้นไม่รู้จักเธอเหรอ บอกมาเดี๋ยวนี้น่ะว่าอยู่กับนังคนไหน"

"พี่แพร !" อาร์ตส่งเสียงตวาดดังลั่น ทำเอาคู่สายนิ่งเงียบไปทันที "ตกลงจะไม่เชื่อผมใช่ไหม"

"อาร์ต ....... พี่ขอโทษ" เสียงของเธออ่อนลงทันที เมื่อเห็นอีกฝ่ายเริ่มโมโห "พี่เหงา ... มาหาพี่น่ะ"

"ไม่ดีกว่าครับพี่แพร ผมเหนื่อย" เขาปฏิเสธทันที

"ไม่น่ะอาร์ต" เธอเริ่มส่งเสียงสะอื้นออกมาเล็กน้อย "พี่ไม่ได้เจออาร์ตมาหลายวันแล้ว ถ้าวันนี้ไม่ได้เจออีกพี่ต้องตายแน่ๆ"

จริงๆอาร์ตเห็นน้ำตาผู้หญิงมาก็เยอะ มีหลายคนเหลือเกินที่ใช้มุขบีบน้ำตาเวลาเขาขอแยกทาง ดังนั้นเรื่องเห็นน้ำตาแล้วใจอ่อนสำหรับอาร์ตมันไม่มีทางอยู่แล้ว แต่กับพี่แพรคนนี้มันต่างออกไป เขาไม่ชอบเวลาเห็นน้ำตาของเธอเอาซะเลย ชายหนุ่มเงียบไปเล็กน้อยก่อนจะตอมรับคำขอของคู่สาย เสียงของเธอดูมีความสุขขึ้นมาทันที

แม้ใจจริงอาร์ตอยากจะตามสาวงามผมสีเงินที่พึ่งขับรถไปตรงหน้ามากกว่า แต่เธอก็ขับรถไปไกลเสียแล้ว แม้จะพลาดโอกาสนี้ไป แต่ยังไงซะถ้าเธอเป็นเด็กมหาลัยนี้ เขาก็ต้องได้เจอเธออีกแน่ เรื่องของวิเวียนพักไว้ก่อน มาจัดการเรื่องของพี่แพรก่อนดีกว่า

.
.
.
.

อาร์ตใช้เวลาพักใหญ่ก็เดินทางมาถึงคอนโดของพี่แพรสำเร็จ คอนโดพี่เขาเป็นคอนโดหรูหรากลางใจเมืองที่มีราคาห้องแพงมหาศาล แต่เพราะพี่แพรเขาเป็นถึงผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของโรงแรมระดับ 5 ดาว จึงสามารถเป็นเจ้าของได้สบาย คอนโดแห่งนี้นอกจากความหรูหราไฮโซแล้ว เรื่องความปลอดภัยก็ชั้นหนึ่งเหมือนกัน มีรปภ.ยืนประจำการรายรอบ ไหนจะกล้องวงจรปิดที่ติดตั้งแทบจะทุกมุมอีกต่างหาก และระเบียบปฏิบัติก็เคร่งครัดพอดู คนนอกต้องผ่านการแลกบัตรเสียก่อนถึงจะขึ้นได้ แม้แต่อาร์ตที่เข้าออกคอนโดแห่งนี้ประจำก็เถอะ

ลิฟต์ความเร็วสูงใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีพาอาร์ตขึ้นมายังห้องพี่แพรได้สำเร็จ เขาเดินช้าๆจนมาถึงหน้าประตู ประตูนี้ถูกออกแบบมาเป็นอย่างดี แข็งแรงสวยงาม และถ้าจะเข้าก็ต้องใช้คีย์การ์ดเท่านั้น แน่นอน เขาเองก็มีอยู่แล้ว เขาค่อยๆรูดคีย์การ์ดช้าๆอย่างสบายอารมณ์ 'หมดน้ำตาไปกี่ลิตรแล้วน่ะ'

หญิงสาวอายุ 35 ที่สวมชุดนอนบางเบาสุดเซ็กซี่ลุกขึ้นอย่างดีใจ อาร์ตมองเห็นท่าทางของเธอก็นึกขำ ท่าทางแบบนี้มันน่าจะเป็นของเด็กสาวอายุ 15 มากกว่า เขาค่อยๆเดินไปหาร่างของสาวรุ่นพี่ที่ยิ้มแก้มปริอยู่ตรงหน้า แต่แม้ใบหน้าของเธอตอนนี้จะมีความสุขแค่ไหน แต่มันก็ไม่อาจซ่อนคราบน้ำตาบนแก้มเธอได้เลย อาร์ตค่อยๆยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อบาดน้ำตาของเธอเบาๆ

"ร้องไห้อีกแล้ว" เขาเอ่ย

"พี่คิดถึงอาร์ต" พี่แพรตอบเบาๆ พร้อมกับซบหน้าเขากับมือหนุ่มรุ่นน้องที่แสนอบอุ่น "ไม่ได้เจออาร์ตนานๆแบบนี้พี่จะขาดใจอยู่แล้ว"

"คิดถึงกันขนาดนี้งั้นผมปล้ำเลยน่ะ" อาร์ตพูดจบก็ดึงเธอเขากอดทันทีพร้อมกับซุกหน้าเขาที่ซอกคอขาวๆตรงหน้า ทำเอาหญิงสาวตรงหน้าขนลุกชันด้วยความเสียว แต่ไม่ทันที่อาร์ตจะทำอะไรต่อ เธอก็พยามดันร่างเขาออก

"อาร์ตมาเหนื่อยๆไปอาบน้ำก่อนดีกว่า เดี๋ยวพี่หาอะไรเย็นๆให้กินเอาไหม" ว่าแล้วเธอก็ถอดเสื้อผ้าเขาออก แล้วพยามดันหลังเขาเข้าห้องน้ำ แต่ก่อนที่อาร์ตจะเข้าประตู เขาก็ดึงเธอมาจูบอย่างดูดดื่ม "ตอนนี้ผมอยากกินแต่พี่นี่แหละ" พออาร์ตพูดจบก็โดนพี่แพรตีเบาๆหนึ่งทีก่อนที่สาวรุ่นพี่จะปิดประตูไป

เขาก็มายืนพิจารณารูปร่างตัวเองที่บานกระจก หลายวันมานี้เขารู้สึกแปลกๆกับร่างกายของเขา กล้ามเนื้อของเขามาดูใหญ่ขึ้นและชัดกว่าแต่ก่อนมาก ทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษเลย ชายหนุ่มก็ได้แต่เกาหัวไปมาแล้วบ่นว่าตัวเองคิดมากไปแค่นั้น หลังจากส่องกระจกเสร็จเขาก็หยิบแปรงขึ้นมาสีฟันทันที

ในห้องน้ำนี้นอกจากแปรงสีฟันของเขาแล้ว ก็ยังมีโฟมล้างหน้ายี่ห้อที่เขาใช้ประจำ ไหนจะยาสระผม ครีมอาบน้ำต่างๆอีก เรียกได้ว่าห้องพี่แพรมีของใช้ส่วนตัวของเขารวมอยู่ด้วยเต็มไปหมด ทุกอย่างพี่แพรซื้อทิ้งไว้ เธอบอกว่าเวลาเขามาค้างจะได้ไม่ลำบาก จริงๆเขาว่าเตรียมเอาไว้เผื่อเวลาเขาย้ายมาอยู่ด้วยมากกว่า

สำหรับพี่แพรนี่เขาก็เจอเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นนี่แหละ แวบแรกที่เขาเห็นเธอในผับเขาก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะอายุ 35 แล้ว รูปร่างหน้าตาและผิวพรรณที่บำรุงรักษาอย่างดีสมกับตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ ถ้าให้ใครมาเดาอายุเธอก็ต้องว่า 20ปลายๆทั้งนั้น ไหนจะรูปร่างที่เต่งตรึงงดงามแน่นกระชับจากการออกกำลังกายสม่ำเสมอนี่อีก เรียกได้ว่าทั้งผับในคืนนั้นจ้องมาที่เธอเพียงคนเดียว แต่ท่าทางหยิ่งๆของเธอที่ไม่ยอมสุงสิงกับใคร บวกกับน้องๆในแผนกของเธอช่วยกันอีก ทำให้ไม่มีใครเข้าใกล้เธอได้เลย แต่สำหรับอาร์ตมันก็ไม่ได้ยากอะไรอยู่แล้ว และหลังจากวันนั้นเขาก็คบกับพี่แพรเรื่อยมา ถึงต่อมาเขาจะมีผู้หญิงคนอื่นไปด้วย แต่คบไม่นานสุดท้ายเขาก็เลิก มีแต่พี่แพรนี่แหละที่เขายังไม่เลิกสักที อืม เพราะอะไรน่ะ

"พี่แพร!!" เขาร้องเสียงดังทันทีที่ออกจากห้องน้ำ ภาพที่เขาเห็นก็คือสาวรุ่นพี่กำลังทำอะไรบางอย่างกับกระเป่าสตางค์ของเขาอยู่ เขาเดินเข้าไปแย่งกระเป๋ามาทันที และเมื่อเปิดดูข้างใน ก็พบว่าพี่แพรแอบใส่เงินเอาไว้ 10000 บาท

"ผมไม่ใช่แมงดาน่ะพี่" เขาเอ่ยขึ้นมาเสียงดัง

"พะ.... พี่ขอโทษ" หญิงสาวเอ่ยปากคอสั่น "พี่อยากให้อาร์ตไปซื้อของดีๆใช้"

"พี่แพร! ... พี่ก็รู้ผมไม่ชอบ พี่นึกว่าผมไม่รู้เหรอว่าคนอื่นเขาพูดถึงผมอย่างไง เขาหาว่าผมมาคบพี่เพื่อหลอกเอาเงิน แล้วพี่ก็มาใส่เงินแบบนี้อีก สรุปพี่ก็เห็นผมเป็นไอ้ตัวเหมือนคนอื่นใช่ไหม" แต่เขาก็ต้องเงียบลงเมื่อเห็นสาวตรงหน้าเริ่มน้ำตาไหลอีกรอบ

"พี่ขอโทษ ....... อาร์ตพี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่ไม่เคยคิดแบบนั้นน่ะ พี่แค่ไม่อยากให้อาร์ตลำบาก พี่ไม่รู้จะทำอย่างไง อาร์ตอย่าโกรธพี่น่ะ พี่ไม่ได้คิดดูถูกอะไรอาร์ตจริงๆ" พูดจบเธอก็ร้องไห้ออกมาไม่หยุด ชายหนุ่มนิ่งไปทันทีก่อนจะดึงเธอมากอดไว้

น้ำตาของเธอมีผลกับเขาเสมอ นั่นคงเป็นเพราะว่าเขารู้สึกผิดกับเธอตลอดล่ะมั้ง ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอก็คิดว่าเธอเป็นพวกสาวหยิ่งชอบดูถูกคนอื่นเหมือนคนอื่นที่เขาเจอ แต่เมื่อเขารู้จักเธอมากขึ้นก็พบว่าเขามองเธอผิดไป เธอเป็นคนดี มีน้ำใจกับทุกคน เป็นที่รักของใครๆ เพียงแค่เธอปิดตัวเองไม่ยอมรับผู้ชายคนไหนเข้ามาในชีวิต เพราะเธอเจอเรื่องร้ายๆมาตลอด ไม่ว่าเธอจะมีแฟนมากี่คนพวกเขาก็ทิ้งเธอไปอย่างไม่ใยดี เธอก็เลยเข็ดขยาดกับผู้ชายและปิดตัวเองมานานขนาดนี้จนกระทั่งมาเจอเขาและก็พลังไอสีเขียวนี่แหละ

เขายังจำได้ถึงตอนที่บอกเลิกเธอคราวนั้น เธอร้องไห้ราวกับจะขาดใจ เธอพูดแค่เพียงว่าเธอรับไม่ไหวแล้วที่ต้องมาเสียใจซ้ำซากแบบนี้ และก็พยามฆ่าตัวตาย แม้วันนั้นเขาจะห้ามได้สำเร็จแต่กว่าที่เธอจะกลับมาร่าเริงเหมือนเก่าก็ใช้เวลาอยู่นาน อาร์ตเองรู้สึกผิดอย่างมากที่ตัวเองเกือบทำลายชีวิตคนดีๆไปหนึ่งคน ดังนั้นเขาก็คบเธอเป็นกิ๊กเรื่อยมา และวันไหนที่เธอเริ่มร้องไห้ ภาพในวันนั้นก็ย้อมกลับมาทุกที จนเขาไม่เคยปฏิเสธน้ำตาเธอได้เลย

หลังจากที่เขากอดหญิงสาวอยู่สักพักจนเธอหยุดร้องไห้แล้ว เขาก็ค่อยๆจุมพิตเบาๆที่แก้มเนียนใสของเธอก่อนจะเลื่อนขึ้นช้าๆไปที่ติ่งหูพร้อมกับขบกัดเบาๆ แล้วไชลิ้นเข้าไปในซอกหู "อืออออออ" เธอครางในลำคอเล็กน้อย ก่อนจะตอบสนองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยการจับมือของเขามาวางที่หน้าอกที่ตั้งชูชันด้วยความเสียว พร้อมๆกับใช้มืออีกข้างแหวกผ้าขนหนูเข้าไปลูบไปมาบนท่อนควย

หญิงสาวปล่อยให้หนุ่มรุ่นน้องตรงหน้าไชซอกหูไม่นานก็ต้องถอนออกยอมแพ้ เธอค่อยๆหันไปสบสายตาชายหนุ่มตรงหน้าอย่างลุ่มหลง แต่ไม่ทันที่เธอจะคิดอะไรต่อเขาก็ค่อยๆจูบเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะค่อยๆสอดลิ้นของเขาเข้ามาในช่องปาก ทุกจุดที่ลิ้นของเขาสัมผัสมันช่างกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้พลุ่งพล่าน เธอชอบจูบของเขามากที่สุด เวลาที่เขาจูบเธอมันช่างนุ่มนวลชวนให้เคลิ้มฝัน แต่ขณะเดียวกันก็ดุดันร้อนแรงเวลาเขาสอดลิ้มเข้ามาลุกเล้าเธอ ตอนนี้อารมณ์ของเธอกระเจิดกระเจิงเสียแล้ว ผ้าขนหนูผืนเดียวที่ปกปิดร่างกายของชายหนุ่มโดนกระชากออกและโยนทิ้งไปไกล ทำให้มือสองข้างของเธอรูดท่อนควยยาวใหญ่ได้ถนัดมือ ขณะเดียวกันก็แอ่นอกรับการคลึงเคล้าอย่างไม่ยอมถอย

อาร์ตยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นการตอบรับของหญิงสาว ตอนนี้เธอไม่เหลือคราบผู้หญิงเศร้าโศกรกที่เอาแต่ร้องไห้แล้ว สภาพของเธอตอนนี้เป็นหญิงสาวสุดเร่าร้อนที่พร้อมจะตอบรับเขาในทุกรูปแบบ เขาค่อยๆปลดชุดนอนบางเบาของเธอออก ทันทีที่ชุดกองลงกับพื้นเขาก็ต้องตาลุกวาว รูปร่างขนาด 35-23-34 ที่ขาวใสปราศจากสิวฝ้า บวกกับใบหน้าที่แดงระรื่อด้วยความเงี่ยน เธอค่อยๆใช้มือคลึงหน้าอกของเธอเบาๆอย่างท้าทาย ทุกท่วงท่าที่เธอทำมันให้เขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา แม้เขาและเธอจะร่วมหลับนอนกันหลายครั้งแต่มันก็ไม่เคยทำให้เขาเบื่อเลย

"มองอยู่นั่นแหละ" หญิงสาวเอ่ยอย่างอายๆ "เดี๋ยวก็ไม่ให้เย็ดซะเลยนี่"

"ไม่ให้ก็จะข่มขืนล่ะ" ชายหนุ่มตอบกลับพร้อมกับดันร่างขาวใสตรงหน้าให้นอนราบไปบนเตียง แล้วก็จูบเบาๆที่เนินหีโหนกนูน

'ข่มขืน' คำๆนี้เป็นคำที่น่ากลัวของผู้หญิงทั่วไป แต่กับพี่แพร เธอกลับรู้สึกว่ามันเร้าอารมณ์ขึ้นมาอย่างประหลาด จะเป็นยังไงน่ะ ถ้าคนที่กำลังเย็ดเธออยู่นี้ไม่ใช่หนุ่มคู่ขาที่เย็ดกันเป็นประจำทุกวัน แต่เป็นไอ้หื่นที่ไม่รู้ที่แอบเข้าห้องเธอในยามดึก

"ไอ้บ้า! ออกไปน่ะ"เธอร้องพร้อมกับส่ายหีไปมา หลบการเล้าโลมจากชายที่อยู่ตรงหน้า "มึงเป็นใคร เข้ามาทำไม จะมาข่มขืนกูเหรอ"

อาร์ตยิ้มออกมาเล็กน้อย เขาเย็ดกับพี่แพรมานานเรียกได้ว่ามองหีก็รู้ใจ ท่าทีแบบนี้ของพี่แพรเขาก็รู้ทันทีว่าเธอต้องการอะไร จะว่าไปเพราะไอ้พลังไอสีเขียวนี่ทำให้เขาไม่ต้องลำบากข่มขืนใครเลย พอเห็นท่าทางขัดขืนของพี่แพรแบบนี้เขาก็เลยตัดสินใจตามน้ำลองสวมบทโจรล่าสวาทดูสักครั้ง

เขาล็อกที่ต้นขาของหญิงสาวให้แน่นกว่าเดิม โดนท่านี้เข้าไปทำให้เธอไม่สามารถส่ายหลบการจู่โจมของเขาไอ้อีกแล้ว เขาก้มไปดูดเม็ดติ่งพร้อมกับรั่วลิ้นให้หนักหน่วงรุนแรงกว่าเดิม หญิงสาวซี๊ดปากดังลั่น สองมือก็เกาะกุมที่หัวของเขาพยามจะดันออก แต่พอเจอลิ้นรัวเร็วๆเข้าไปเธอก็มือไม้อ่อนเรี่ยวแรงขัดขืนก็หายไปทันที

"อ๊า ............................... ซี๊ดดดดดดดดดดดด แตกแล้วๆ" เธอร้องเสียงดังลั่นถึงจุดสุดยอดทันทีหลังจากโดนดูดเลียอยู่ไม่นาน อาร์ตค่อยๆลุกขึ้นยืนช้า มือขวาก็รูดควยไปพร้อมกับเดินมาที่หัวเตียง

"ปล่อยชั้นไปเถอะน่ะ อย่าทำอะไรชั้นเลย" เสียงของพี่แพรร้องมาอย่างตื่นกลัว ท่าทางสมจริงแบบนี้ยิ่งช่วยเร้าอารมณ์ของอาร์ตขึ้นมาทันที

"อมควยกูเดี๋ยวนี้" เขาร้องสั่ง "ถ้ามึงอมมันแตกคาปากได้ กูก็จะปล่อยมึงไป"

หญิงสาวรีบลงมานั่งคุกเข่าพร้อมกับคว้าท่อนควยตรงหน้ามาดูดทันที ลีลาการดูดของเธอร้อนแรงอยู่แล้ว ยิ่งมาสวมบทเป็นสาวน้อยที่กำลังโดนขย่ำแบบนี้ทำให้เธอดูดควยเขาหนักหน่วงกว่าเดิมอีก เล่นเอาอาร์ตต้องสูดหายใจซี๊ดซ๊าดทันที ไม่นานหนักท่อนควยของเขาก็แข็งเต็มปาก ทำเอาหญิงสาวอึดอัดไม่น้อย เธอก็เลยตอบโต้ด้วยการขบกัดที่หัวหยักของเขาเบาๆหนึ่งที

อาร์ตร้องออกมาคำนึงด้วยความตกใจ เขารีบถอนแท่งควยออกจากปากเธออย่างรวดเร็วพร้อมกับเหวี่ยงร่างเธอลงบนเตียงอย่างรุนแรง หญิงสาวรีบพยามคลานหนีโจรล่าสวาทไปที่เตียงอีกด้านแต่ก็ยังช้าไป อาร์ตคว้าข้อเท้าเล็กๆของเธอไว้แน่นก่อนจะดึงกลับมาอย่างแรง เมื่อร่างเล็กๆตรงหน้ากลับมาอยู่ในอ้อมกอดเขาอีกครั้งคราวนี้เขาไม่ปล่อยโอกาสทองให้หลุดมืออีกแล้ว เขาจัดการเสียบหัวหยักเข้าร่องหีทันที

"เมื่อกี้มึงกัดควยกูใช่ไหม มึงอยากลองดีกับกูใช่ไหม ได้ .... กูจะเย็ดหีมึงให้พังวันนี้แหละ" เขาคำรามด้วยความสะใจ ก่อนจะดันแท่งควยเข้าไปครึ่งนึง

"อย่า ..... ชั้นขอโทษ อะ ... เอาควยออกไปก่อน มะ ... มันแน่นรูไปหมดแล้ว ซี๊ดดดดดด เอามันออกปายยยย" เธอร้องด้วยความเจ็บปนเสียว แม้ร่องหีของเธอจะเปียกช่ำไปด้วยน้ำ แต่แท่งควยของชายหนุ่มก็มีขนาดใหญ่เกินไปอยู่ดี ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดจนหายใจแทบไม่ออกทุกครั้งที่เย็ดกัน

"ให้เอาออกเหรอ ได้ ...." อาร์ตยอมแต่โดยดี เขาค่อยๆถอนควยออกช้าๆ ทำให้หญิงสาวค่อยๆรู้สึกโล่งขึ้นมาไม่น้อย และทันทีที่อาร์ตถอนควยออกมาจนเหลือแค่หัวหยัก เขาก็เห็นหญิงสาวตรงหน้ากำลังเผลอตัวพอดี เขาจึงจัดการกระแทกกลับเข้าไปอย่างแรงทีเดียวมิดด้าม "กรี๊ดดดดดดดดดดดด"หญิงสาวหวีดร้องออกมาสุดเสียง หน้าตาแหยแกไปด้วยความเจ็บปวด ร่องหีก็บีบรัดท่อนควยในร่างอย่างรุนแรง

อาร์ตเสียบแช่ท่อนควยไว้สักพักจนรู้สึกว่าร่างเล็กๆตรงหน้าเริ่มปรับตัวกับท่อนควยเขาได้ เขาจึงเอื้อมมือไปเกาะที่บั้นเอวของเธอ พร้อมกับซอยเข้าออกช้าๆ หญิงสาวใช้มือสองข้างดันตัวขึ้นอย่างอ่อนแรง เธอรู้ดีว่าท่า Doggy นี้ถ้ายิ่งดันตัวมากเท่าไหร่ หีก็จะแอ่นมากขึ้นเท่านั้น ทำให้แต่ละครั้งที่ชายหนุ่มกระแทกมา ควยของเขาจะแทงทะลุไปถึงมดลูกเธอทีเดียว

แต่เธอก็ยันอยู่อย่างนี้ไม่ได้นาน เมื่อชายหนุ่มเร่งจังหวะซอยเอวให้เร็วขึ้น ความเสียวซ่านของเธอทะลักออกมาเต็มอก เธอซุกหน้าลงกับเตียงด้วยความเสียว สองมือก็จิกผ้าปูแน่นจนมันยับยู่ยี่ "พอแล้วววววว ชั้นไม่ไหวแล้ว มันเสียววววว"

อาร์ตหัวเราะอย่างสะใจเขาหยุดซอยเอวทันที ก่อนจะพลิกร่างเธอให้กลับมานอนหงายโดยไม่ยอมให้ควยหลุดจากร่าง เขาค่อยๆเอื้อมมือไปขยำสองเต้าตรงหน้าอย่างเมามันส์ นมของเธอมันช่างเต่งตรึงสู้มือเขาจริงๆ แม้ว่าจะโดนเขาขยำกี่รอบต่อกี่รอบ มันก็ไม่มีท่าทีแหลกเหลวเอาซะเลย

"กูเห็นมึงชอบแต่งตัวเอ็กซ์ๆโชว์นมใช่ไหม มึงคงอยากให้มีคนมาดูดนมขาวๆของมึงมากสิท่า อีดอกเอ๊ยยยย วันนี้กูจะดูดให้สมใจมึงเลย" ว่าแล้วเขาก็ซุกหน้าลงบนสองเต้าอย่างหื่นกระหาย

"ไม่น่ะ ..... อย่าดูดน่ะ โอยยยยยยย อย่ากัด" เธอร้องเสียงหลงพร้อมกับยกมือปัดป้องไปมา จนเขารำคาญก็เลยจัดการกดมือของเธอทั้งสองข้างไว้แน่นพร้อมกับซอยเอวอย่างรุนแรงทันที ได้ผล หญิงสาวหยุดดิ้นทันทีพร้อมกับนอนตัวเก็งรับความเสียวซ่าน

เขาถอนปากออกจากเต้านมช้าๆ ตอนนี้นมขาวๆมีรอยฟันของเขาจนแดงไปหมด สภาพแบบนี้แหละที่เขาเห็นแล้วสะใจที่สุด เขามองสภาพสาวคู่ขาของเขาตอนนี้ เธอทำได้แต่ส่งเสียงครวญครางไม่หยุด มือสองข้างที่โดนกดไว้ทำให้ไม่สามารถใช้ปัดป้องได้เลย ขาสองข้างของเธอก็เหนี่ยวรัดที่เอวเขาไว้แน่น เรียกได้ว่าตอนนี้ตัวเธอทำให้แค่เพียงนอนแอ่นหีเท่านั้น

เขาค่อยๆจูบปากเธออีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นการจูบแบบมูมมามหื่นกระหายสมเป็นโจรสวาท พี่แพรที่ควรจะหลบเลี่ยงแต่เธอดันลืมบทไปซะแล้ว หันมาจูบตอบเขาอย่างไม่กลัวเกรง อาร์ตถอนปากช้าๆ เขามองใบหน้าที่แหยเกของหญิงสาวด้วยความสะใจ ผู้หญิงที่เขาเย็ดทุกคนสุดท้ายก็จะมีสีหน้าแบบนี้ทั้งนั้น แต่จะว่าไปถ้าคนที่เขากำลังเย็ดอยู่เป็นสาวงามผมสีเงินเมื่อตอนค่ำจะเป็นยังไงน่ะ เธอจะทำสีหน้าเสียวซ่านแบบนี้ไหมน่ะ

"ผลั๊กกกกกกกกก" น้ำของอาร์ตแตกทะลักทันที เล่นเอาเขาถึงกับนิ่งอึ้งหน้าถอดสี แค่เพียงเขาจินตนาการว่ากำลังเย็ดกับวิเวียน ก็ถึงกลับทำเขาน้ำแตกทันทีเลยเหรอ ฝ่ายพี่แพรก็หน้าตาตื่นไม่แพ้กัน เพราะชายหนุ่มคู่ขาของเธอก็จัดว่าเป็นจอมอึดเหมือนกัน แต่คราวนี้กลับมาแตกอย่างรวดเร็วทั้งๆที่เธอยังไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ

"ผมขอโทษพี่แพร สงสัยวันนี้ผมเหนื่อยไปหน่อย เดี๋ยวมาต่อยกสองอีกทีน่ะ" เขาเอ่ยเสียงอ่อยอย่างสำนึกผิด การมาแตกก่อนเธอระหว่างเย็ดนี้คงทำเธออารมณ์ค้างน่าดู

"ไม่เป็นไรหรอกอาร์ต ไม่ต้องคิดมากหรอก เธอก็เลียพี่จนแตกไปแล้วไง" หญิงสาวตอบอย่างอ่อนโยน เธอค่อยๆดึงชายหนุ่มให้มานอนด้านข้าง ก่อนจะห่มผ้าให้อย่างอบอุ่น "อาร์ตเหนื่อยมากก็พักผ่อนเถอะ"

ไม่นานชายหนุ่มรุ่นน้องก็หลับไปอย่างรวดเร็ว หน้าของเขาตอนหลับดูแล้วก็น่ารักไปอีกแบบ จะว่าไปเธอเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าเริ่มรักเขาตอนไหน มารู้ตัวอีกทีก็รักเขาไปหมดหัวใจแล้ว รักมากขนาดยอมเขาทุกอย่าง ยอมให้เขาไปมีผู้หญิงคนอื่นๆอีกมากมาย ยอมที่จะโดนใครๆนินทาลับหลังว่ากำลังโดนหลอก เธอค่อยๆหลับตาลงพร้อมกับกอดเขาไว้อย่างมีความสุข

.
.
.
.
.
.


"มึงไปเอากับใครมา!!" สิ้นเสียงตวาดที่ดังลั่นไปทั่วบริเวน มือหนาใหญ่ที่ฟาดเข้าใบหน้าสวยน้อยในชุดนักศึกษาอย่างจัง จนเธอล้มคว่ำไปทันที "กูถามว่ามึงไปเอากับใครมา"

น้องเกดเอามือกุมหน้าด้วยความตื่นกลัว ตอนนี้เธอร้องไห้ไม่หยุดกิตติศัพท์ความโหดเหี้ยมของชายตรงหน้าเธอรู้ดีกว่าใครๆ "พี่ปืนอย่าทำอะไรเกดเลย เกดกลัวแล้ว"

ไอ้ปืนไม่ฟังเสียง เดินเข้าไปหาอย่างเหี้ยมเกรียมพร้อมกับจิกหัวน้องเกดแล้วตบอย่างแรงอีกรอบ จนเธอปากแตกเลือดไหลทันที "มึงจะตอบกูได้หรือยัง"

"ฮือๆๆๆ กะ .. เกดก็ไม่รู้ เกดรู้แค่ว่ามันชื่ออาร์ต" น้องเกดพูดไปพร้อมกับค่อยๆคลานหนีชายตรงหน้า "พี่ปืน มันข่มขืนเกดน่ะ"

"มึงเห็นว่ากูโง่เหรอ ข่มขืนเหี้ยอะไร กูเห็นมึงแอ่นหีให้มันกระแทกแบบนั้น" ไอ้ปืนกระชากร่างของเธอขึ้นมาอย่างแรง ก่อนจะโยนร่างของเธอไปในวงล้อมของเด็กแวนซ์ 4 คนที่ยืนอยู่ข้างๆ "กูเคยบอกมึงแล้วใช่ไหม เป็นเมียกูก็ต้องเป็นของกูคนเดียว ถ้ามึงยังเงี่ยนไปให้คนอื่นเย็ดอีกมึงจะโดนอะไร" พูดจบไอ้ปืนก็พยักหน้าให้สัญญาณกับลูกน้อง

เด็กแวนซ์ 4 คนนั้นเมื่อเห็นสัญญาณจากลูกพี่ก็ถึงกับเป่าปากด้วยความดีใจ พวกมันหมันไส้หญิงสาวตรงหน้ามานานแล้ว เธอถือตัวว่าเป็นเมียของพี่ปืน ก็เลยทำตัวไม่เห็นหัวพวกมันมาตลอด พวกมันจัดการลากตัวเธอเข้าห้องทันที หญิงสาวเพียงคนเดียวไม่อาจต้านแรงชายหนุ่มถึง 4 คนได้ ได้แต่ร้องไห้อ้อนวอนไอ้ปืนไม่หยุด ทันทีที่ประตูห้องปิดลงก็มีแค่เพียงเสียงด่าทอของน้องเกด ตามมาด้วยเสียงตุบตับเหมือนมีการชกต่อยกัน แล้วจบลงที่เสียงครวญครางอย่างเจ็บปวดของหญิงสาวสลับกับเสียงหัวเราะอย่างสะใจของชาย 4 คน

ไอ้ปืนคว้าบุหรี่มาสูบอย่างหงุดหงิด แม้มันจะสั่งให้ลูกน้องรุมโทรมอดีตเมียของมันมันก็ยังไม่หายโมโห ยิ่งมันเห็นภาพในเครื่องเล่น dvd ที่ฉายอยู่ ภาพของเมียมันที่กำลังระเริงรักกับชายแปลกหน้าอย่างสุขสม ยิ่งทำให้มันเดือดดาดขึ้นเป็นกอง ตอนนี้มันไม่สนใจแล้วว่าใครเป็นคนแอบเอากล่องพัสดุมาวางหน้าบ้านมันเมื่อเช้า ที่มันสนใจก็คือผู้ชายในหนังมันเป็นใคร ใครกันที่มาหักหน้าแอบมาเย็ดเมียมันแบบนี้

"ไอ้ยอด"มันตวาดเรียกสมุนคู่ใจ พร้อมกับเอ่ยคำสั่งด้วยเสียงเหี้ยมเกรียม "มึงไปสืบมาสิว่าไอ้เหี้ยอาร์ตนี่มันเป็นใคร มันแอบมาเย็ดเมียกู มันต้องตาย!!"

ธวัช จันสำราญ