บันทึกความชั่ว ของผมและเมียน้อยที่ใช้ร่วมกับลูก ๆ (เล่ม 2) ตอนที่ 1

[ChopdoojimMui]

'มน' ค่อนข้างประหม่าเลยนะที่ต้องเข้ามาอยู่ท่ามกลางครอบครัวของผม มันเป็นงานรวมญาติเนื่องในโอกาสครอบรอบวันเกิดของคนที่ผมเรียกว่า 'คุณพ่อ' สำหรับ อิชิ นิ และ ซัน พวกเขาเรียกว่า 'คุณปู่' แน่นอนว่าผมพามนเข้ามาในฐานะคนใช้ ถ้าพูดกันตามตรงเลยนะ ซึ่งผมและลูกๆ รวมถึงตัวของมนเองได้ไตร่ตรองมาอย่างถี่ถ้วนแล้ว ผมหวังให้มนอยู่ด้วยกันไปอีกนาน ถ้าวันนี้ผมโกหกญาติสนิท มันก็คงต้องโกหกตลอดไป ผมจึงไม่คิดจะปกปิดสถานะของมนไว้ แม้ว่ามันจะฟังดูแปลกๆที่พา 'คนใช้' มาร่วมงานภายในครอบครัว ราวกับเป็นแขกคนสำคัญคนหนึ่ง ท่าทีที่ผมกับลูกชายปฏิบัติต่อเธออย่างใกล้ชิดยิ่งชวนให้สงสัยว่าเธออาจมีความสัมพันธ์มากกว่านั้น จนผมถูกพี่เขย พี่ชาย น้องชาย และ น้องเขย มองด้วยสายตา..รู้ทัน ไม่เว้นแม้กระทั่งคุณพ่อ

แต่นั่นแหละคือเหตุที่ผมพาเธอมาด้วย ผมยอมรับกับมนตามตรงว่า ปรารถนาที่จะเปิดเผยและอวดโฉมของเธอให้คนรอบตัวผมรู้จัก ผู้ชายอย่างเราจะอยากมีสาวสวยไว้ข้างกายทำไม ถ้าไม่สามารถเอาออกมาโชว์ได้ จริงไหม ? .. ในวงสนทนาของผู้ชาย ผมจึงยิ้มอย่างเปิดเผย ไม่ได้ยอมรับนะครับ แต่ก็..ไม่ปฏิเสธ

แม้ว่า มน จะพยายามอยู่ในที่ของตนเอง ด้วยการเข้าครัวไปช่วยงานแม่บ้าน แต่ด้วยชุดที่เธอใส่ รวมถึงความสวยวิ๊งวับจับตา ราวกับมีออร่า มันทำให้เหล่าแม้บ้านเกรงใจ ไม่ได้ยอมให้เธอช่วยทำงาน และปฏิบัติต่อเธอราวกับเป็นแขกอีกคนของเจ้าบ้าน ในตอนนั้นเองที่ซันชวนเธอไปเล่นกับลูกพี่ลูกน้องวัยใกล้ๆเขา มันยิ่งทำให้มนอึดอัด เพราะเธอแนะนำตัวอย่างตรงไปตรงมาว่าเป็น คนใช้ เด็กๆ ไม่ได้เข้าใจว่าทำไมซันถึงพา คนใช้ มาเล่นด้วย ทำไมถึงแต่งตัวสวย และมาอยู่ร่วมในงานอย่างกับแขก แม้หลานๆตัวเล็กของผมจะไม่พูดมันออกมา แต่พวกเขาก็แสดงผ่านแววตา และกิริยาที่ใช้กับเธอก็ดูแบ่งแยก เจ้านิจึงเข้าไปพาเธอออกมา แหม่ ลูกชายคนนี้ไม่ทำให้ผิดหวังเลย เขาชวนมนไปนั่งกับญาติที่โตกว่า ดื่มและพูดคุยอย่างวัยรุ่นที่โตๆกันแล้ว มนจึงมีอาการผ่อนคลายได้บ้าง

เมื่อโต๊ะอาหารถูกจัดเตรียมพร้อม ทุกคนในครอบครัวจึงย้ายไปรวมกันที่นั่น..รวมถึงมน ผมเอาเธอมานั่งด้วยข้างๆ เจ้านิรีบนั่งลงอีกข้างที่ติดกับเธอ ตามด้วยเจ้าซัน มนดูเคอะเขินในช่วงแรกของมื้ออาหาร เพราะสายตาของพวกผู้หญิงเปิดเผยความสงสัย แม่ของผม พี่สาวคนโต เมียของเฮีย น้องสะไภ้ และน้องสาว รวมถึงหลานๆที่เป็นผู้หญิง แน่นอนว่าเธอตกเป็นเป้าของคำถาม เธอเป็นใครนะ ทำงานอะไร เรียนอยู่ไหมหน้าตายังเด็กอยู่เลย

"สวัสดีค่ะ หนูชื่อมน เรียนด้วยแล้วก็ทำงานไปด้วยค่ะ .. ทำงานที่บ้านของคุณนัน แล้วก็สอนพิเศษซันๆด้วยค่ะ"

มนพูดซะเป็นทางการเชียว แม้ว่าคำแนะนำของเธอจะไม่ทำให้สิ้นสงสัย แต่ก็ไม่มีใครกล้าถามอะไรที่ตรงไปตรงมามากกว่านี้อีกแล้ว

"เอ้ออ ขยันดีนะ เรียนด้วยทำงานไปด้วย .. เด็กสมัยนี้ต้องอย่างงี้แหละถึงจะดี ไม่เหมือนลูกชายเฮีย โน้น นั่งอยู่โน้น"

เฮีย พี่ชายของผมเอ่ย ช่วยขับเคลื่อนบทสนทนา เมื่อมีอะไรให้เปรียบเทียบ พวกพ่อแม่รุ่นผมก็จะเป็นอย่างเงี่ยแหละ ใช่ไหมนะ ฮ่าๆๆ พี่น้องคนอื่นของผมก็เริ่มพูด เราคุยถึงลูกหลานกันสนุกปากเชียว มนค่อยๆกลายเป็นส่วนหนึ่งของวงสนทนาบนโต๊ะอาหารอย่างราบรื่น

หลังมื้ออาหารจบ เราย้ายมาที่ห้องนั่งเล่น เจ้านิ กับ เจ้าตั้ง ลูกของน้องชาย รับบทเป็นพิธีกร สองคนนี้เป็นรุ่นหลานที่มีอุปนิสัยร่าเริงอย่างโดดเด่น จึงมักถูกขอร้องให้ทำหน้าที่นี้ เขาพาเล่นกิจกรรมนิดหน่อย มีเกมที่ทำให้เราต้องลุกกันทั้งบ้าน วิ่งตามหาคนที่มีบางอย่างคล้ายเราสามสี่อย่าง แน่นอนว่าไม่ใช่เดือนเกิดเพราะเรารู้จักกันดีอยู่แล้ว วุ่นวายเลยทีเดียว สายตาผมแทบไม่ละไปจากมนเลย เป็นห่วงเธอนะ แต่เธอก็ทำได้ดีเลย กล้าเข้าไปหา 'เจ๊ใหญ่' หรือ พี่สาวคนโตของผม เธอเอ็นดูมน พูดคุยอย่างเป็นกันเอง ไม่แบ่งแยกหรือทำตัวเหินห่าง ผมก็โล่งใจ หลังจากเล่นอีกสองสามเกมก็เป็นช่วงกล่าวคำอวยพรให้เจ้าของวันเกิด รวมถึงมอบของขวัญ เมื่อวนมาถึงตาของ มน เพราะนั่งรวมอยู่ในวง เธอทำมันได้ดีมาก ลุกขึ้นกล่าว อวยพร คุณพ่อของผมด้วยคำพูดพื้นๆ แต่น้ำเสียงจริงใจ แววตาสดใส และมีท่าทางมั่นอกมั่นใจแล้ว เหมือนเป็นส่วนหนึ่งพวกเราโดยปริยาย จนพี่ชาย น้องชาย เปรยตามองมาทางผมละยิ้มอย่างมีเลศนัย หึ ๆ ผมหล่ะภาคภูมิใจมากเลย

กิจกรรมสุดท้ายเป็นการจับฉลากของขวัญของปู่ โดยแบ่งจับสองรอบ รอบแรกคือ หลานๆ ลูกของเจ๊ใหญ่ 3 คน ลูกเฮีย 4 คน ลูกผม 3 คน ลูกน้องชาย 3 คน และลูกน้องสาว 2 คน รวม 15 คน แต่มีของขวัญใหญ่ 5 ชิ้น และของขวัญเล็กอีก 10 ชิ้น จากนั้นเป็นรอบที่สอง คือ ลูกๆของคุณพ่อ รวมถึงเขยและสะไภ้ ซึ่งในตอนแรก มีฉลาก แค่ 9 ใบ คือ ลูก 5 คน และ เขยกับสะไภ้อีก 4 คน มันเป็นผมเองที่ตอนนี้ไม่มีสะไภ้มาร่วมงาน แต่พ่อบอกให้เพิ่ม ฉลาก ของ มน เข้าไปด้วยกัน .. ไม่มีใครมีท่าที คัดค้าน ความคิดของพ่อเลย หรืออย่างน้อยก็ไม่แสดงมันออกมา นั่นเหมือนเป็นการยอมรับ และคล้ายกับประกาศสถานะของเธอเลยนะ หึๆ ฉลากจึงกลับมามี 10 ใบ เหมือนปีก่อนๆ เป็นของขวัญใหญ่ 3 ชิ้น

ผมกับลูกๆ ได้ของขวัญเล็กกันทุกคน ส่วนมนได้ของขวัญใหญ่จากคุณพ่อ ซึ่งเป็นชิ้นสุดท้ายเสียด้วย

พวกเด็กๆทะยอยออกไปจากห้องนั่งเล่นตั้งแต่จับฉลากรอบหลานๆเสร็จ ส่วนพวกผู้ใหญ่หลายคนก็ลุกไปทำนั่นนี่หลังตนได้ของขวัญแล้ว แต่ผมยังนั่งลุ้นอยู่กับมน เพราะชื่อเธอไม่ถูกจับออกมาสักที จนสุดท้ายเหลือแค่เธอกับ 'นัท' น้องชายของผม และก็เป็นเธอที่ได้ของขวัญใหญ่ไปครอง พ่อมอบของขวัญเล็กให้น้องชายผมก่อน เขาก็เข้าไปกอดขอบคุณและอวยพรอีกครั้ง จากนั้นก็ถึงตาของมน ตอนนั้นคนในห้องเหลือไม่กี่คน ที่ยังสนใจตรงนี้อยู่ก็มีแค่ ผม นิ เจ้าตั้ง แล้วก็นัทเท่านั้น พ่อจึงเก็บซองกลับใส่กระเป๋า ซึ่งใครๆก็รู้ว่ามันคือเงิน พ่อให้อย่างงี้ทุกปี รางวัลใหญ่เป็นเงินจำนวนหนึ่ง รางวัลเล็กน้อยกว่า แล้วพ่อก็หยิบกล่องแดงกล่องหนึ่งขึ้นมา..

"ยื่นมือมาสิ" เขาพูด

มน ดูสับสนหันมามอง ผมเองก็อึ้งๆอยู่ แต่ก็พยักหน้าให้ เธอจึงยื่นมือออกไป แล้วพ่อก็เปิดกล่องแดง หยิบเอาสร้อยข้อมือทองคำออกมา เส้นค่อนข้างใหญ่เลยนะ ราคามากกว่าซองที่พ่อเก็บเข้าไปแน่ พ่อใส่มันให้เธอ และขอบคุณที่มาร่วมงาน มาร่วมอวยพรให้ท่าน

"พ่อตั้งใจไว้แต่แรกแล้วว่าจะให้คนสุดท้ายพิเศษหน่อย" พ่อบอกแบบนั้นและเงยมองพวกเราที่เหลือนี้ คงกลัวเราคิดว่าพ่อไม่ยุติธรรม แล้วก้มลงคุยกับมนอีกครั้ง "สำหรับหนู.. นี่เป็นครั้งแรกที่เรารู้จักกัน ถือซะว่าเป็นของขวัญต้อนรับด้วยเลยแล้วกันนะ"

คำพูดของพ่อทำให้ มน มีอาการตื้นตัน ท่านพูดราวกับยอมรับ..สถานะของมน

อันทีจริง พ่อก็ช่วยผมในเรื่องพวกนี้แต่ไหนแต่ไรมาอยู่แล้ว ผมมันก็ดื้อ หื่น ทะลึ้ง ตั้งแต่เด็ก เคยแอบดูใต้กระโปรงเพื่อนผู้หญิง ก็มีพ่อนี่แหละที่ช่วยรับหน้าตอนที่พ่อแม่เด็กคนนั้นตามมาเอาเรื่อง และโต้เถียงให้ ตอนใกล้เรียนจบมหา'ลัย ผมทำสาวท้อง พ่อก็คอยหนุนหลังให้ บอกว่าดีเลย อยากอุ้มหลานจะตายแล้ว และจัดเตรียมทุกอย่าง เพื่อพาผมไปสู่ขอแฟนสาวมาแต่งงาน จนให้กำเนิดลูกชายทั้งสามนี่แหละ

หลังจบงาน ใจจริงผมอยากกลับทันที แต่เฮีย และเฮียสง (สามีของพี่สาวคนโต) ชวนเอาไว้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าให้ค้างคืน จะได้อยู่คุยกันนานๆ ลูกๆหลานๆจะได้ใช้เวลาด้วยกัน แต่ลูกๆของผมคงจะไม่ได้อยู่น่ะสิ เจ้าอิชิลูกชายคนโตขอตัวกลับก่อนเลย ต้องกลับไปช่วยแฟนทำงาน เขาขับรถมาเอง เจ้านิจึงขอติดรถไปด้วย เพราะต้องกลับมหา'ลัย ส่วนซัน มันก็บอกว่าได้ทั้งนั้น แล้วแต่ผมเลย ถ้าผมค้างมันก็ค้าง..

ผมจึงบอกว่าจะกลับ แต่คงอยู่คุยอีกสักครู่ ซันจึงขอติดรถพี่ชายกลับไปด้วยเช่นกัน เพราะรู้ว่าผมคงอยู่อีกสักระยะ ตอนนั้นมนกำลังช่วยงานพวกแม่บ้านอยู่ข้างหลัง ผมจึงบอกให้ทั้งสามกลับไปก่อนเลย ผมจะเอามนติดรถกลับไปเอง มีเพื่อนกลับสักคนก็คงจะดี พวกลูกๆของผมจึงพากันกลับไป

เมื่อไม่เหลือใครในห้องโถงอีกนอกจากผมกับพวกพี่น้องผู้ชาย คำถามที่หื่นบรรลัยก็เผยขึ้น และตามมาด้วยคำตอบตรงไปตรงมาอันสุดแสนจะเงี่ยน

"เย็ดแล้วสิครับพี่ หีอย่างฟิตเลยย"
"เออ ผมเป็นคนเปิดซิงมนเองแหละ"
"เธอเป็นคนใช้ เป็นเมีย เป็นอะไรแบบเนี่ยแหละครับ"

ยิ่งคุย บรรยากาศก็ยิ่งดำดิ่งลงไปสู่ตัณหาที่มืดดำมากขึ้นเรื่อยๆ จนพี่น้องของผมต่างปรารถนาในตัวของมนด้วย...

.
.
.

พอกลับมาถึงบ้าน ผมกอด มน เอาไว้แน่นในอ้อมแขนน

"ขอบคุณนะคาาาบ ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตผม"

"อื้ออ นายฯอ่าาา เอาหนูไปคุย.. จนหนูไม่เหลือหน้าจะไปเจอญาติๆของนายฯอีกแล้วนะ"

"ได้ยินด้วยหรออ ฮ่าๆๆ ใครว่าหล่าาา ทุกคนเขาต่างก็ชื่นชมมนทั้งนั้นนะ ทุกคนชอบบ และอิจฉาผมใหญ่เลยย" ผมบอกแล้วหอมไซร้ไปตามซอกคอ "ขอบคุณจริงๆนะ ขอบคุณที่ให้ผมอวด เนี่ยแหละผู้หญิงที่ผมปรารถนาาา โคตรเงี่ยนเลยตอนเล่าให้คนอื่นฟังว่าเย็ดหีมนแล้วฟินขนาดไหน" ผมลูบมือเร้าไปตามร่าง

ตัวของเธอก็เต่งตึงตอบสนองอย่างที่ผมหวังเลย เธอเองก็เงี่ยนกับการเป็นจุดสนใจทางเพศฉิบหายแล้วว

"คราวหน้าคงต้องอวดมากกว่าเล่าแล้วนะ"

"บ บ้าา ! เจ้านาย หมายถึงอะไรคะ" ตาเธอลุกวาว ตื่นตระหนก

"ผมหมายถึง ค้างที่บ้านของเฮีย แล้วเอากันในห้อง เบาๆก็พอ แต่ให้เขาพอจะรู้ว่าผมได้เย็ดมนจริงๆ .. แหนะ มน คิดอะไรไปถึงไหนหรออ" แววตาเธอตื่นตลึง ราวกับนึกภาพตนเองเปลือยเปล่าต่อหน้าพี่น้องของผมเสียแล้ว เมื่อผมบอกแบบนั้น มนจึงรีบเปลี่ยนสีหน้ากลับ

"ป ป่าว สักหน่อย หนูไม่ได้คิดอะไร"

"คิดเถอะ" ผมบอก "ยังไงสักวันก็ต้องโดนอย่างนั้น..อยู่แล้ว" และเฉลยความปรารถนาที่แท้จริง

ไม่ผิดเลยที่เธอจะจินตนาการไปถึงขนาดนั้น เธอเริ่มรู้จักผมดีแล้ว นั่นเป็นความฝันที่ผมต้องการ

ผมเองก็..รู้จักเธอมากขึ้น และมันไม่ใช่แค่จากการกระทำของเธอด้วยนะ..

ผมเดินกอดๆ หอมๆ พาเธอขึ้นมาถึงห้องนอน แล้วแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันอย่างปกติ ตอนนี้ห้องนอนของผมก็เหมือนห้องนอนของมนแล้ว เสื้อผ้า เครื่องสำอาง กระเป๋า เครื่องอาบน้ำ ย้ายจากห้องคนใช้ข้างล่างขึ้นมาอยู่บนนี้หมดแล้ว ห้องหลังบ้านนั้นกลับกลายเป็นห้องเก็บของ เหมือนก่อนที่มนจะย้ายเข้ามา แต่เธอจัดให้โต๊ะเขียนหนังสือโล่งตลอดเวลา รวมถึงทำให้เตียงสะอาดสะอ้านเสมอ แล้วเธอก็หลบเข้าไปอยู่ในห้องนั้นบ้างเป็นครั้งคราว ราวกับต้องการเวลาส่วนตัว ด้วยความหึง ครั้งหนึ่งผมจึงแอบปีนดูทางช่องระบายอากาศ เห็นว่าเธอกำลังนอนเขียนอะไรบางอย่างลงบนสมุดเล่มโต ท่าทางใส่ใจกับมันมาก ใช้เวลาระยะหนึ่งเลยนะ จากนั้นมนก็ไขกุญแจช่องเก็บของตรงหัวเตียง แล้วยัดสมุดเล่มนั้นเข้าไปลึกๆข้างใน ผ่านกระเป๋า และของจุกจิกหลายชิ้นที่เธอเอามาบังไว้

ผมจึงหาโอกาสตอนเธอไม่อยู่บ้าน เอากุญแจสำรองของตู้หัวเตียงนั้นมาไข หยิบสมุดนั่นออกดู มันเป็นไดอารี่ เริ่มบันทึกหลังจากที่.. เสียตัว ให้ผมไม่นาน ปกข้างใน เธอเขียนตัวเล็กๆไว้ที่มุมว่า

"บันทึกความชั่วของฉัน

ม.น."

[หมาเขี้ยวหัก]

ขอบคุณที่แบ่งปัน

[kowkow]

มน pov สินะ

[peddo]

โอ้ว น่าจะมีอีกซีรีย์นึงเลยนะครับ นึกว่าน้องมนจะโดนสวิงคาบ้านใหญ่ซะอีก
อย่าให้ถึงขนาดคุณปู่ต้องลงมือเลยนะครับ

[1819]

การกลับมาอีดครั้งของมน   คร่าวนี้คงพาไปโดนทั้งญาติๆ ด้วยซิ เหอะๆ มนจะรับไหวป่าว บรรดาผัวรุ่นลูกยอมแบ่งให้ญาติพ่อด้วยป่าว

[swss2511]

บันทึกของมนก็น่าสนใจค้นหาความในใจของเธอ

[polasia]

มาต่อแล้ว ขอบคุณครับ รออ่านอีกมุมเลย

[mai_mai]

รอติดตามครับ

[sthanya]

คุณปู่คงร่วมวงด้วยไม่ไหว

[suktua]

สุดยอดเลย